Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
Integrantes:
∞ ∞
A0 X X
f (x) = + An cos(nx) + Bn sin(nx)
2 n=1 n=1
con
Z L Z L Z L
1 1 1
A0 = f (x)dx An = f (x)cos(nx)dx Bn = f (x)sin(nx)dx
L −L L −L L −L
1
L L L
1 L3 AL2
Z Z Z
1 1
A0 = [Ax(L − x)]dx = A(L xdx − x2 dx) = A( ) =
L 0 L 0 0 L 6 6
Z L Z L Z L
1 1
An = [Ax(L − x)]cos(nx)dx = A(L xcos(nx)dx − x2 cos(nx)dx)
L 0 L 0 0
1 L Z L L L Z L
2
= A(L(xsin(nx) − sin(nx)dx) − (x sin(nx) − 2[−xcos(nx) + cos(nx)dx]))
L 0 0 0 0 0
1 L L L L L
= A[Lxsin(nx) + Lcos(nx) − x2 sin(nx) − 2xcos(nx) + 2sin(nx) ]
L 0 0 0 0 0
A 2A
= [2sin(nL) − Lcos(nL) − L] = sin(nL) − Acos(nL) − A, n = 1, 2, ...
L L
Z L Z L Z L
1 1
Bn = [Ax(L − x)]sin(nx)dx = A(L xsin(nx)dx − x2 sin(nx)dx)
L 0 L 0 0
1 L Z L L L Z L
2
= A(L(−xcos(nx) + cos(nx)dx) − (−x cos(nx) + 2[xsin(nx) − sin(nx)dx]))
L 0 0 0 0 0
1 L L
2
L L L
= A[−Lxcos(nx) + Lsin(nx) + x cos(nx) − 2xsin(nx) − 2cos(nx) ]
L 0 0 0 0 0
A 2A 2A
= [2 − Lsin(nL) − 2cos(nL)] = − Asin(nL) − cos(nL), n = 1, 2, ...
L L L
entonces
AL2 2A
f (x) = + [ (sin(L) + sin(2L)) − A(cos(L) + cos(2L)) − 2A]cos(nx) + ...
6 L
4A 2A
...[ − A(sin(L) + sin(2L)) − (cos(L) + cos(2L))]sin(nx)
L L
πx
Para la función y = Asin( ) y dos términos(n=2)
L
2
Z L Z L
1 πx A πx 2L
A0 = [Asin( )]dx = sin( )dx =
L 0 L L 0 L π
Z L Z L
1 πx A πx
An = [Asin( )]cos(nx)dx = sin( )cos(nx)dx
L 0 L L 0 L
πx πx
A
Z L sin( + nx) + sin( − nx)
= L L dx
L 0 2
L L
(π − nL)x
Z Z
A (π + nL)x A
= sin( )dx + sin( )dx
2L 0 L 2L 0 L
AL (π + nL)x L AL (π − nL)x L
=− cos( ) − cos( )
2L(π + nL) L 0 2L(π − nL) L 0
AL AL AL AL
=− cos(π + nL) + − cos(π − nL) + , n = 1, 2, ...
2L(π + nL) 2L(π + nL) 2L(π − nL) 2L(π − nL)
Z L Z L
1 πx A πx
Bn = [Asin( )]sin(nx)dx = sin( )sin(nx)dx
L 0 L L 0 L
πx πx
A
Z L cos( − nx) − cos( + nx)
= L L dx
L 0 2
L L
(π − nL)x
Z Z
A A (π + nL)x
= cos( )dx − cos( )dx
2L 0 L 2L 0 L
AL (π − nL)x L AL (π + nL)x L
= sin( ) − sin( )
2L(π − nL) L 0 2L(π + nL) L 0
AL AL AL AL
= sin(π − nL) − − sin(π + nL) + , n = 1, 2, ...
2L(π − nL) 2L(π − nL) 2L(π + nL) 2L(π + nL)
entonces
3
2L A A
f (x) = + [− cos(π + L) + − ...
π 2(π + L) 2(π + L)
A A A A
... − cos(π − L) + − cos(π + 2L) + − ...
2(π − L) 2(π − L) 2(π + 2L) 2(π + 2L)
A A
... cos(π − 2L) + ]cos(nx) + ...
2(π − 2L) 2(π − 2L)
A A
...[ sin(π − L) − ...
2(π − L) 2(π − L)
A A A A
... − sin(π + L) + + sin(π − 2L) − ...
2(π + L) 2(π + L) 2(π − 2L) 2(π − 2L)
A A
... − sin(π + 2L) + ]sin(nx)
2(π + 2L) 2(π + 2L)
2πx
Asin(
) si 0 ≤ x ≤ L/2
Para la función y = L y dos términos (n=2)
0 si L/2 < x ≥ L
Z L/2 Z L/2
1 2πx A 2πx L
A0 = [Asin( )]dx = sin( )dx =
L 0 L L 0 L π
Z L/2 Z L/2
1 2πx A 2πx
An = [Asin( )]cos(nx)dx = sin( )cos(nx)dx
L 0 L L 0 L
2πx 2πx
A L/2 sin( L + nx) + sin( L − nx)
Z
= dx
L 0 2
L/2 L/2
(2π − nL)x
Z Z
A (2π + nL)x A
= sin( )dx + sin( )dx
2L 0 L 2L 0 L
A A A A
=− cos(π + 0, 5nL) + − cos(π − 0, 5nL) + , n = 1, 2, ...
2(π + nL) 2(π + nL) 2(π − nL) 2(π − nL)
4
Z L/2 Z L/2
1 2πx A 2πx
Bn = [Asin( )]sin(nx)dx = sin( )sin(nx)dx
L 0 L L 0 L
2πx 2πx
A
Z L/2 cos( − nx) − cos( + nx)
=
L L dx
L 2
0
L/2 L/2
(2π − nL)x
Z Z
A A (2π + nL)x
= cos( )dx − cos( )dx
2L 0 L 2L 0 L
A A A A
= sin(π − 0, 5nL) − − sin(π − 0, 5nL) + , n = 1, 2, ...
2(π + nL) 2(π − nL) 2(π + nL) 2(π + nL)
Resumiendo
L/2 L A A
f (x) = + [− cos(π + 0, 5L) + − ...
0 π 2(π + L) 2(π + L)
A A A A
... − cos(π − 0, 5L) + − cos(π + L) + − ...
2(π − L) 2(π − L) 2(π + 2L) 2(π + 2L)
A A
... cos(π − L) + ]cos(nx) + ...
2(π − 2L) 2(π − 2L)
A A
...[ sin(π − 0, 5L) − ...
2(π − L) 2(π − L)
A A A A
... − sin(π + 0, 5L) + + sin(π − L) − ...
2(π + L) 2(π + L) 2(π − 2L) 2(π − 2L)
A A
... − sin(π + L) + ]sin(nx)
2(π + 2L) 2(π + 2L)
L
y f (x) = 0, para 0 ≤ x ≤ L/2
L/2
5
Una cuerda de longitud L, es firmemente atada a sus dos extremos y posee una tensión
T , se estira por su centro una distancia h y se suelta en un tiempo t = 0.
1
K = mV 2
2
2
dK 1 dy
= µ (1)
dx 2 dt
dm
Donde µ = dx
1
U = T y2
2
2
dU 1 dy
= T (2)
dx 2 dx
6
2h
0 ≤ x < L2
L
x
y= (4)
2h − 2h
L
x L2 ≤ x ≤ L
Reemplazando en la ecuación 3, se obtiene
L 2 2
Z Z L
2 1 2h 1 2h
E= T dx + T − dx
0 2 L L 2
2
L
L L !
4h2 2 4h2
2
1 1 4h
E= T X + 2 X = T
2 L 2 0 L L 2 L
2
2
2h
E=T (5)
L
2) ¿Cada cuanto reaparece la forma inicial en la cuerda?
La forma de la cuerda expresada en series de Fourier, es:
∞
X
y(x, 0) = bn sin(kn x + φn ) (6)
n=1
nπ
Donde kn = L
y ωn = vkn .
7
Primero, definimos la forma de la cuerda como impar ya que:
4h
L nπ L2 nπ L2 4h L
Z
x nπ
bn = 2 −x cos x + sen x +
1− sen x dx
L nπ L (nπ)2 L 0 L L2 L L
L2 4h L
Z
4h L L nπ nπ L x nπ
bn = 2 − cos + sen + 0 cos (0) + 1 − sen x dx
L 2 nπ 2 (nπ)2 2 nπ L L2 L L
4h L
Z
2h nπ 2 nπ L x nπ
bn = −cos + sen + 0 cos (0) + 1− sen x dx
nπ 2 nπ 2 nπ L L2 L L
2h
nπ 2 nπ 4h Z L nπ 4h Z L x nπ
bn = −cos + sen + sen x − sen x dx
nπ 2 nπ 2 L L2 L L L2 L L
8
4h
L nπ L 4h
L nπ L 2 nπ L
bn = ... + − cos x − 2 −x cos x + sen x
L nπ L L L nπ L (nπ)2 L L
2 2
4h nπ 4h L nπ L2 nπ L
bn = ... + −cos (nπ) + cos − 2 −x cos x + sen x
nπ 2 L nπ L (nπ)2 L L
2
L2 L2 L2 L2
4h nπ nπ
bn = ... + ... + 2 cos (nπ) − sen (nπ) − cos + sen
L nπ (nπ)2 2nπ 2 (nπ)2 2
4h nπ 4h 1 nπ 1 nπ
bn = ... + −cos (nπ) + cos + cos (nπ) − cos + sen
nπ 2 nπ 2 2 nπ 2
nπ
2h nπ 2 nπ nπ nπ 2
bn = −cos + sen − 2cos (nπ) + 2cos + 2cos (nπ) − cos + sen
nπ 2 nπ 2 2 2 nπ 2
nπ
2h nπ nπ 4
bn = −2cos + 2cos + sen
nπ 2 2 nπ 2
nπ
2h 4 8h nπ
bn = sen = sen
nπ nπ 2 (nπ)2 2
Con este resultado, encontramos que bn es igual a:
8h nπ
bn = sen (15)
(nπ)2 2
Ası́, la serie de Fourier que describe la forma de la cuerda en t = 0 es:
∞
X 8h nπ
y(x, 0) = sen sin(kn x + φn ) (16)
n=1
(nπ)2 2
Donde en los n pares y = 0, por tanto, la serie esta definida para los n impares.
SOLUCIÓN:
El movimiento en el tiempo y espacio de la cuerda, está descrito por la ecuación
9
nπ
y(x, t) = hsen (x − vt)
L
Para el modo normal n = 1 los desplazamientos de la partı́cula son:
pπ
y = C1 sen cosω1 t p = 1, 2, ..., N
N +1
En un instante dado de tiempo, la constante C1 es la misma para todas las partı́culas.
Solamente el factor sen Npπ
+1
distingue el desplazamiento de cada partı́cula. Cuando au-
menta el tiempo, todas las partı́culas oscilan en la dirección y con frecuencia ω1 .
Después, se generan más modos normales, dependiendo de las caracterı́sticas de la cuerda; los
cuales interfieren de manera constructiva y destructiva dandole distintas formas al sistema.
La transformada de Fourier se define de la forma general
∞
X nπ X ∞ mπ
y(x, t) = a0 + an cos x + am sin x (17)
n=1
L n=1
L
debido a que en t > 0 no es posible definir si la forma de la cuerda es del tipo par, impar
o de simetrı́a de media onda.
Problema 3 - Expansión en Fourier
2x
f (x) = 1 − para x 0 < x < π
π
2x
f (x) = 1 + para x −π < x < 0
π
T = 2π, l = π dada la funcion de la serie.
∞
a0 X nπx nπx
f (x) = + [an cos( ) + bn sin( )]
2 n=1
l l
10
Z l
1 nπ
an = f (x) cos( )xdx
l −l l
Z l
1 nπ
bn = f (x) sin( )xdx
l −l l
para a0 Z 0 Z π
1 2x 2x
a0 = [ 1 + dx + 1− dx]
π −π π 0 π
2
x 0 x2
a0 = x +|−π + x − |π0
π π
1
a0 = [0 + 0] = 0
π
Z 0 Z π
1 2x nπ 2x nπ
an = [ 1+ cos( )xdx + 1− cos( )xdx]
π −π π l 0 π l
aplicando integración por partes
1 2 cos nx 2x sin nx sin nx 0 −2 cos nx 2x sin nx sin nx π
an = [ 2
+ + ]|−π + − + ]|0
π nπ nπ n n2 π nπ n
11
1 − cos nπ 2 sin nπ 1 cosnπ 2 sin nπ 1
bn = [ + − + − + ]
π n n2 π n n n2 π n
bn = 0
para la serie de fourier tenemos que
∞
X −4(−1n − 1) 8 cos 3x cos 5x cos nx
f (x) = ( 2π2)
cos nx ≡ 2
[cos x + + ... ∀ n impar (18)
n=1
(n π 3! 5! n!
∞
8 X 1
≡ 2 cos(2n + 1)x]
π n=1 (2n + 1)2
12
T = 2π, l = π dada la funcion de la serie.
∞
a0 X nπx nπx
f (x) = + [an cos( ) + bn sin( )]
2 n=1
l l
1 l
Z
a0 = f (x)dx
2l −l
1 l
Z
nπ
an = f (x) cos( )xdx
l −l l
1 l
Z
nπ
bn = f (x) sin( )xdx
l −l l
calculando a0 Z π
1 x
a0 = dx
2π −π π
1 x2 π
a0 = |
π 2π −π
a0 = 0
para an Z π
1 x nπ
an = cos( )xdx
π −π π π
1 cos nx x sin nx π
an = [ + ]|−π
π n2 π nπ
1
an = [0] = 0
π
para bn Z l
1 nxπ
bn = f (x) sin( )dx
l −l l
aplicando integración por partes
Z π
1 x nxπ
bn = sin( )dx
π −π π π
1 sin nx x cos nx π
bn = [ − ]|−π
π n2 π nπ
1 2 sin nπ 2 cos(nπ)π
bn = [ 2 − ]
π nπ n
2 sin nπ 2 cos nπ
bn = [ 2 2 − ]
nπ nπ
−2(−1)n
bn =
nπ
obteniendo la serie de fourier
13
∞ ∞
π X −2(−1)n 2X 1
f (x) = ( sin nx) ≡ (−1)n−1 sin nx (19)
2 n=1 nπ π n=1 n
(20)
14
dado los parametros de la funcion por;
∞
a0 X nπx nπx
f (x) = + [an cos( ) + bn sin( )]
2 n=1
l l
1 l
Z
a0 = f (x)dx
2l −l
1 l
Z
nπ
an = f (x) cos( )xdx
l −l l
Z l
1 nπ
bn = f (x) sin( )xdx
l −l l
definiendo el periodo como T = 2l = 2π o l = π
Z l
1
a0 = f (x)dx
2L −l
Z 0 Z π
1
a0 = [ −1dx + 1dx]
2π −π 0
1
a0 = [−π + π] = 0
2π
para el modelo de funciones impares se usan los términos de sin(x),para el modelo de
funciones pares se usan los términos de cos(x). debemos tener presente que la función tiene
valores de -1 y 1.
nπ
an = f (x) cos( )x
l
aplicando para valores de n = 1, 2, 3, 4, 5, 7...
1 π
Z
1πx
a1 = [ f (x) cos( )]
π −π π
Z 0 Z π
1 nπx nπx
a1 = [[ f (x) cos( )] + [ f (x) cos( )]]
π −π π 0 π
ası́ para todo valor de n
Z 0 Z π
1 1πx 1πx
a1 = ([ −1 cos( )] + [ 1 cos( )]) = 0
π −π π 0 π
Z 0 Z π
1 2πx 2πx
a2 = ([ −1 cos( )] + [ 1 cos( )]) = 0
π −π π 0 π
15
ası́ para todo an = 1, 2, 3, 4... = 0
ahora para bn = 1 tenemos que;
Z π
1 nπx
b1 = [ f (x) sin( )]
π −π π
Z 0 Z π
1 1πx 1πx 4
b1 = [[ −1) sin( )] + [ 1 sin( )]] =
π −π π 0 π π
Z π
1 nπx
b3 = [ f (x) sin( )]
π −π π
Z 0 Z π
1 3πx 1πx 4 4
b3 = [[ −1) sin( )] + [ 3 sin( )]] = =
π −π π 0 π π 3π
obteniendo seguidamente para los valores de bn ,impares
4
b5 =
5π
4
b7 =
7π
4
b9 =
9π
ahora para bn = 2 tenemos que;
Z π
1 nπx
b2 = [ f (x) sin( )]
π −π π
Z 0 Z π
1 1πx 1πx
b2 = [[ −1) sin( )] + [ 1 sin( )]] = 0
π −π π 0 π
por lo cual podemos afirmar que para todo an = 1, 2, 3, 4.. y bn = 2, 4, 6, 8.. son 0.
ahora agrupando términos podemos decir que:
1 0
Z Z π
bn = [ −1 sin nx] + [ 3 sin nx]
π −π 0
1 cos nx 0 − cos nx π
[ ]|−π + [ ]|0
π n n
1 1 cos nπ 1 − cos nπ
[ − ]+[ − ]
π n n n n
2 2 cos nπ
nπ nπ
16
2 2(−1)n
nπ nπ
−2((−1)n − 1)
nπ
Obteniendo la serie de Fourier
∞ ∞
X −2((−1)n − 1) 4X 1
f (x) = ( (sin nx)) ≡ sin(2π + 1)x (21)
n=1
nπ π n=0
2n + 1
1 l
Z
a0 = f (x)dx
2l −l
1 l
Z
nπ
an = f (x) cos( )xdx
l −l l
Z l
1 nπ
bn = f (x) sin( )xdx
l −l l
para a0
2 π
Z
a0 = sin xdx
π 0
2
a0 = [− cos x]|π0
π
2 4
a0 = 2 =
π π
para an
17
2 π
Z
an = sin(x) cos(2nx)
π 0
aplicando identidad trigonométrica del teorema de la suma
1
sin a cos b = [sin(a + b) + sin(a − b)].
2
2 cos 2nx − x cos(2nx + x) π
an = [ − ]|
π 2(2n − 1) 2(2n + 1) 0
2 cos 2nπ cos 2nπ 1 1
an = [ − + − ]
π 2(2n + 1) 2(2n − 1) 2(2n + 1) 2(2n − 1)
cos 2nπ cos 2nπ 1 1
an = − + −
2(2n + 1)π 2(2n − 1)π 2(2n + 1)π 2(2n − 1)π
2 2
an = −
2(2n + 1)π 2(2n − 1)π
−4
an =
(2n − 1)(2n + 1)π
para bn
1 π
Z
nπ
bn = sin x sin( )xdx
π 0 π
2 sin 2nx − x sin 2nx + x π
bn = [ − ]|
π 2(2n − 1) 2(2n + 1) 0
2 sin 2nπ sin 2nπ
bn = [ − ]
π 2(2n + 1 2(2n − 1
sin sin
bn = −
(2n + 1)π (2n + 1)π
bn = 0
obteniendo la serie de fourier comprobando valor final.
∞ ∞
2 X −4 2 4X 1
f (x) = + ( cos 2nx ≡ − 2
cos 2nx (22)
π n=1 (2n + 1)(2n + 1)π π π n=1 4n − 1
18
f (x) = sin x {0 < x < π}
T = 2π,
f (x) = 0,001 {π < x < 2π}
T = 2π, l = π dada la funcion de la serie.
∞
a0 X nπx nπx
f (x) = + [an cos( ) + bn sin( )]
2 n=1
l l
1 l
Z
a0 = f (x)dx
2l −l
1 l
Z
nπ
an = f (x) cos( )xdx
l −l l
Z l
1 nπ
bn = f (x) sin( )xdx
l −l l
para a0 Z π Z 2π
2
a0 = sin xdx + 0,001dx
π 0 π
2
a0 = [− cos x]|π0 + 0, 001x|π0
π
2
a0 =
π
para an
Z π Z 2π
2 cos(nx)
an = sin(x) cos(2nx) + 0,001 dx
π 0 π n
aplicando identidad trigonometrica del teorema de la suma
1
sin a cos b = [sin(a + b) + sin(a − b)].
2
19
−4
an =
(2n − 1)(2n + 1)π
para bn Z π Z 2π
1 nπ
bn = sin x sin( )xdx + + 0,001 sin(nx)dx
π 0 π π
∞ ∞
1 2 X −4 1 1 2 4X 1
f (x) = + + ( cos 2nx ≡ + sin x − 2
cos 2nx (23)
π π n=1 (2n + 1)(2n + 1)π π 2 π π n=1 4n − 1
20