Geachte mevrouw Ten Dam, geacht College van Bestuur van de Universiteit van Amsterdam,

Vrijdag 8 juni organiseerden wij, Humanities Rally, samen met New University en ASVA de Mars
voor Onderwijs in Amsterdam. De actie was bedoeld om aandacht te vragen voor de structurele
bezuinigingen op het onderwijs, en om het belang van een democratische en emancipatoire universiteit
te onderstrepen. De bezuinigingen en zowel het gebrek aan inspraak als aan diversiteit, maken goed
beleid binnen onderwijsinstellingen onmogelijk. Slecht beleid leidt tot slecht onderwijs. Om het
concreet te maken: overwerkte studenten en docenten, vakken die verdwijnen, studies die verdwijnen,
overvolle werkgroepen, te weinig begeleiding en heel veel kennis die verloren gaat.
Om bezoekers inhoudelijk te informeren over deze problematiek, hadden wij tentjes opgezet
op de campus van het Roeterseiland. Op deze manier waren wij van plan informatiepunten te vormen
en op het terrein te overnachten. We hadden niet verwacht dat er veel protest vanuit het College van
Bestuur (CvB) zou komen, gezien het feit dat u in een open brief van 5 juni liet weten dat ook u vindt
dat het zo niet door kan met de “structurele onderfinanciering van het onderwijs”.
Het inschakelen van de politie laat ons dus achter met een verward gevoel. De gebeurtenissen
na tien uur ‘s avonds waren bruut en de beelden spreken voor zich: honden, pepperspray en knuppels.
Er zijn Kamervragen gesteld. Hoe moeten wij ons verhouden tot een groep die het in principe met ons
eens is, maar onze poging om verdere aandacht te vragen voor het gemeenschappelijke probleem
afkapt met zinloos geweld? Geert ten Dam, u verklaarde dat u het terrein ‘gewoon nodig had’ voor de
Universiteitsdag. We zijn de volgende dag met een grote groep geschrokken studenten en docenten op
hetzelfde veldje samengekomen. Dat kon, want het veldje was leeg. Erg jammer, want wij hadden er
kunnen staan met onze informatiepunten voor de oud-studenten op de Universiteitsdag.
Toen wij u de volgende dag wilden uitnodigen om uw verhaal te doen bij onze vergadering,
was u al vertrokken via de achteringang. Ook dit was verwarrend; amper een half uur daarvoor zei u
met ons in gesprek te willen gaan. Op basis van uw verklaringen in de media kunnen we nu alleen
maar gissen dat het CvB bang was voor een nieuwe bezetting. Deze keer niet van een gebouw, maar
van een modderig speelveldje.
Daarom staat het CvB wat ons betreft nu voor een keuze: u moet kleur bekennen. Óf u laat
het bij die paar sympathieke woorden, om vervolgens het bezuinigingsbeleid verder door te zetten.
Wanneer de kwaliteit van het onderwijs blijft kelderen, goede docenten hun banen verliezen, en er
voor ons geen vakken meer over zijn om tussen te kiezen, weten we in ieder geval dat die woorden
leeg waren. Óf u komt op voor de academische gemeenschap, en u verzet zich tegen het Haagse beleid
dat u zo verschrikkelijk zegt te vinden. Wij komen hoe dan ook met meer acties en we kunnen uw
steun goed gebruiken.
Welke keuze het ook wordt, pas als het CvB een keuze heeft gemaakt kunnen wij een dialoog
met hen aangaan. Als het CvB dan daadwerkelijk met ons in gesprek wil als een gelijke partij, lijkt een
afkeuring van het geweld het allerminste, en excuses een mooi begin. Op dit moment stelt u namelijk
dat u aan onze kant staat, terwijl u geen vinger uitsteekt om onze universiteit daadwerkelijk te
behoeden voor een toekomst die even leeg is als de woorden van Geert ten Dam. Dus, voorzitter, wat
wordt het?
Als we zelf een suggestie mogen doen, stellen we het volgende voor: u verzet zich, zo lang
als nodig. Tegen de bezuinigingen die Den Haag onze universiteit oplegt. Tegen de torenhoge
werkdruk voor docenten. Tegen het verdwijnen van vakkennis en onmisbare specialisatie. Tegen de
bureaucratische hel die u democratisering noemt. Laat zien dat de universiteit uiteindelijk bestaat voor
de academische gemeenschap, niet voor het bestuur.

Hartelijke groet,
Humanities Rally.