Health Related fitness

Heart and lung endurance or cardiovascular endurance is the ability to exercise the entire body for long
periods of time. It requires a strong heart, healthy lungs, and clear blood vessels to supply the body with
oxygen. Activities to improve fitness in this area include running, swimming and aerobic dance. A person
must do the activity continuously for a minimum of 20 minutes within their target heart rate zone.
Endurance/cardiovascular activity should be done a minimum of 3 days per week. Every other day is
preferable. The mile or the pacer will measure fitness testing in this area. Muscular Strength is the
amount of force you can put forth with your muscles. It is often measured by how much weight you can
lift. People with strength have fewer problems with backaches and can carry out their daily tasks
efficiently. Examples of muscular strength include push-ups, weight lifting heavy weight with few
repetitions, and pull-ups. Fitness testing will be measured by doing push-ups. Muscular Endurance is the
ability to use the muscles, which are attached to the bones, many times without getting tired. People
with good muscular endurance are likely to have better posture, have fewer back problems, and be
better able to resist fatigue than people who lack muscular endurance. You can improve muscular
endurance by lifting weights with many repetitions or doing sit-ups. Measuring the number of sit-ups
you can do correctly is used for fitness testing. Flexibility is the ability to use your joints fully. You are
flexible when the muscles are long enough and the joints are free enough to allow movement. People
with good flexibility have fewer sore and injured muscles. Stretching before and after activities will help
to improve flexibility. The sit-and-reach and the trunk lift are two tests used to measure flexibility. Body
Composition is the percentage of body weight that is fat compared to other body tissue, such as bone
and muscle. People who have a high percentage of fat are more likely to be ill and have a higher death
rate than lean people. Exercise and eating the right foods in the proper amounts can improve body
composition. Body composition can be measured using an instrument called calipers, a specialized scale,
or it can be calculated by using the body mass index (BMI) which uses height and weight to determine
your BMI.

Skill related fitness

Physical fitness is divided into four health and six skill-related components. Skill- or performance-related
fitness involves skills that will enhance one’s performance in athletic or sports events. Health-related
fitness involves skills that enable one to become and stay physically healthy.

Endurance (also related to sufferance, resilience, constitution, fortitude, and hardiness) is the ability
of an organism to exert itself and remain active for a long period of time, as well as its ability to
resist, withstand, recover from, and have immunity to trauma, wounds, or fatigue. It is usually used
in aerobic or anaerobic exercise. The definition of 'long' varies according to the type of exertion –
minutes for high intensity anaerobic exercise, hours or days for low intensity aerobic exercise.
Training for endurance can reduce the ability to exert endurance strength[1] unless an individual also
undertakes resistance training to counteract this effect.

Reaction time.the lapse of time between stimulation and the beginning of the response
Ang kasaysayan o historya (mula sa Griyegong ἱστορία, historia, nangangahulugang "inkuwiri,
kaalamang nakukuha mula sa imbestigasyon") ay ang pag-aaral ng nakaraan, partikular kung paano
ito nakaaapekto sa mga tao sa kasalukuyan. Ito ay ginagamit bílang isang pangkalahatang
katawagan para sa impormasyon tungkol sa nakaraan, katulad ng "heolohikang kasaysayan ng
daigdig". Kapag ginagamit bílang pangalan ng isang pinag-aaralang larangan, tinutukoy ng
kasaysayan ang pag-aaral at pagpapaliwanag ng mga nakatalang lipunan ng tao, mga panayam
(binigkas na kasaysayan), at arkeolohiya. Ito ay isang umbrella term na may kinalaman sa mga
nakaraang pangyayari gayundin ang mga alaala, tuklas, koleksiyon, organisasyon, presentasyon, at
interpretasyon ng impormasyon tungkol sa mga pangyayaring ito. Ang mga iskolar na nagsusulat ng
kasaysayan ay tinatawag na "historyador". Ang mga pangyayaring naganap bago ang mga
nakasulat na talâ ay tinuturing na prehistoriko.

Heograpiya (Kastila: Geografia) ang tawag sa agham ng mga lokasyon ng mundo.

Ang salitang heograpiya ay mula sa salitang Kastilang kwerlung. Nag-ugat ito sa puno ng mundo sa
mga salitang Griyegong γη gi (‘daigdig’) at γράφειν gráfein (‘isulat’ o ‘ilarawan’).
Ang arkeolohiya ay ang pag-aaral sa mga kalinangán ng tao sa pamamagitan ng pagbawi,
pagdukumento at pagsusuri ng mga materyal na labi, kabilang ang arkitektura, mga artifact,
mga biofact, labi ng mga tao, at mga tanawin. Ang pagbibigay linaw sa kasaysayan, bago pa ang
kasaysayan, pag-aasal at ebolusyong kultural ng tao ang layunin ng arkeolohiya. Ito lamang ang
disiplina na nagtataglay ng kaparaanan at teoriya para sa pagtipon at pagpapaliwanag ng
impormasyon tungkol sa nakaraan ng tao bago pa na may nasusulat na kasaysayan, at maari din
gumawa ng isang kritikal na alay sa ating pagkaunawa sa mga nadukumentong lipunan. Napupunan
ng ibang larangan sa antropolohiya ang mga natuklasan ng arkeolohiya, lalo na ang antropolohiyang
kultural (na pinag-aaralan ang kaugalian, masimblo, at mga materyal na kasukatan ng kultura)
at antropolohiyang pisikal (na kabilang ang pag-aaral ng ebolusyon ng tao at osteolohiya).
Pinupunan din ng ibang disiplina ang arkeolohiya, katulad ng paleontolohiya (ang pag-aaral ng
buhay bago pa ang kasaysayan), kabilang
ang paleosoolohiya at paleobotanika, heograpiya, heolohiya, kasaysayan, kasaysayan ng sining,
at klasiko.

Antropolohiya. Agham ukol sa tao at sa sangkatauhan ito ang pag-aaral ng simula, pag-unlad at
katangian ng tao.

Ang agham pampolitika o dalubbanwahan ay isang disiplina ng agham panlipunan tungkol sa

pag-aaral sa politika, madalas sa pag-aaral ng estado, nasyon, pamahalaan, politika at patakaran ng
pamahalaan. Binigyan ito ng kahulugan ng Aristoteles bilang ang pag-aaral ng estado.[1] Kasangkot
nito ang pag-aaral sa kayarian at proseso sa pamahalaan - o anumang kaparehong sistema na
sinusubukang tiyakin ang katiwasayan, di pagkiling, at ang pagsasara sa kabila ng isang malawak
na sakop ng mga panganib at pagpasok sa isang malawak na sakop ng mga karaniwan para sa
kanilang mga nasasakupan. Bilang isang resulta, maaaring pag-aralan ng mga siyentipikong
pampolitika ang institusyong lipunan katulad ng korporasyon, unyon, simbahan, o ibang
mga organisasyon na malapit sa kayarian at proseso ng pamahalaan sa pagkasalimuot at
interkoneksiyon.

Ang ekonomika o ekonomiks (Ingles: economics) bilang isang agham panlipunan, ay ang pag-
aaral sa paglikha, pamamahagi, at pagkonsumo ng kalakal.[1]
Ang salitang "ekonomika" ay nagmula sa Sinaunang Griyegong οἰκονομία (oikonomia,
"pangangasiwa ng isang sambahayan, administrasyon") mula sa οἶκος (oikos, "bahay")
+ νόμος (nomos, "kustombre" o "batas") at kaya ay "mga batas ng sam (bahay)an".[2] Ang larangang
ito ay mahahati sa iba't ibang paraan. Ang pokus ng paksang ito ay kung paanong ang mga
ahenteng ekonomiko ay umaasal o nakikipag-ugnayan at kung paanong ang mga ekonomiya ay
gumagana. Sa pag-ayon dito, ang isang pangunahing pagtatangi sa mga aklatan ay sa pagitan
ng mikroekonomika at makroekonomika.
Ang pilosopiya ay ang mapagkilatis na pag-aaral sa mga pinakamalalim na katanungan na
maaaring itanong ng sangkatauhan. Sinisikap nitong unawain ang mga suliranin na mayroong
malawak na saklaw at nagsisilbing ugat sa mas marami pang mga tanong tungkol sa katotohanan,
tunay na kahulugan ng ating buhay, saligan at nilalaman ng ating kaalaman, mga bagay na
binibigyang-halaga, at ang talagang ipinapahiwatig natin na gamit ang iba't ibang anyo ng
pakikipagtalastasan. Natatangi ang pilosopiya sa pagtalakay ng mga tanong na ito dahil sa mahigpit
at binalangkas nitong pamamaraan na gamit ang rasyunal na pangangatwiran.

Ang sikolohiya o dalubisipan ay ang pag-aaral ng isip, diwa at asal. Binibigyan ng malaking pansin
nito ang mga tao, bagaman pinag-aaralan din ang asal at diwa ng mga hayop; bilang isang paksa na
pangsarili, tingnan ang proseso ng kaalaman ng tao, o sa mas kontrobersiyal na paksa ay bilang
isang paraan ng pabibigay ng linaw sa sikolohiya ng tao sa pamamagitan ng paghahambing
(tingnan ang sikolohiyang hinahambing). Tinatawag na sikologo ang mga dalubhasa sa sikolohiya,
na nagiging sikologa kung babae. Tinatawag din ang mga sikologo at sikologa bilang sikolohista.
Mayroong sariling sikolohiya ang mga Pilipino na tinatawag na Sikolohiyang Filipino. Ito ay ginawa ni
Virgilio Enriquez noong 1975.

Ang sosyolohiya o dalubulnungan ay ang pag-aaral ng mga alituntunin ng lipunan at

mga proseso na binibigkis at hinihiwalay ang mga tao hindi lamang bilang mga indibiduwal kundi
bilang kasapi ng mga asosasyon, grupo, at institusyon.
Tinatawag ito, sa isang kahulugan sa isang tipikal na aklat, bilang ang pag-aaral sa mga buhay na
panlipunan ng mga tao, grupo, at lipunan. Interesado ang sosyolohiya sa ating pag-uugali bilang
mga nilalang na marunong makisama; sa ganitong paraan sinasakop ng nagustuhang larangan sa
sosyolohiya mula sa pagsusuri ng maiikling pakikitungo sa pagitan ng hindi
magkakilalang indibiduwal sa daan hanggang sa pag-aaral ng proseso ng pandaigdigang lipunan.
Etika o palaasalan[kailangan ng sanggunian] ang pangkalahatang termino na madalas inilalarawan na
"agham ng moralidad". Sa pilosopiya, ang etikal na pag-uugali ay ang "kabutihan". Ito ang isa sa
tatlong pangunahing paksa ng pagsasaliksik sa pilosopiya, kasama ang metapisika at lohika.
'Ang layunin ng teoriya ng etika ay ang timbangin kung ano ang mabuti, para sa bawat isa at para sa
buong lipunan. Iba-iba ang paninindigan ng mga pilosopo sa kanilang pagbibigay-kahulugan sa
kung ano ang kabutihan, sa kung paano tatalakayin ang nagsasalungatang pampersonal na
prayoridad laban sa panlahat, sa mga pangsanglahat na prinsipyong pang-etika laban sa "etikang
pangsitwasyon" na nagsasabing batay sa sitwasyon ang pagiging mabuti at hindi dahil sa isang
pangkalahatang batas, at kung batay sa bunga ng isang kilos ang kabutihan o batay sa uri ng
pamamaraan kung paanong narating ang isang resulta
Primary direction is a term in astronomy for the reference meridian used in a celestial coordinate
system for that system's longitude.
Secondary directions are formed by the progression of the Moon to aspects with the
planets, particularly the radical. These lunar aspects are of vital importance, for unless
the primary directions are supported by aspects of the progressed Moon which are of a
similar nature, they come to naught.