ΚΕΜΠΑ

3645
ΚΩΔΙΚΟΣ
3053

ΕΤΗΣΙΑΙ ΣΥΝΔΡΟΜΑΙ: ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ:

ΕΥΡΩ 50,00. ΚΥΠΡΟΥ: ΕΥΡΩ 90,00. ΕΥ-
ΡΩΠΗΣ: ΕΥΡΩ 90,00. ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΚΑΙ
ΑΛΛΩΝ ΧΩΡΩΝ: ΕΥΡΩ 100,00. ΤΙΜΗ
ΦΥΛΛΟΥ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΟΣ: ΕΥΡΩ 1,20

Η
ΙΔΡΥΤΗΣ † Ἀρχιμ. Χαράλαμπος Δ. Βασιλόπουλος 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012 ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΤΟΣ ΝΒ´ ΑΡΙΘΜΟΣ ΦΥΛΛΟΥ 1909

ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ, ὁ ἁρμόδιος ὑπουργὸς καὶ τοὺς κρατοῦντας). Ἐκρύβησαν καὶ ἐσιώ-

τοῦ ΠΑΣΟΚ καὶ οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Δι-
καιοσύνης ἠνοχλήθησαν ἀπὸ τὰς ἀντι-
δράσεις διὰ τὴν προφυλάκισιν τοῦ Καθηγου-
μένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Ἀρχι-
μανδρίτου π. Ἐφραίμ. Ἰδιαιτέρως ἠνοχλήθη-
σαν ἀπὸ τὴν ἀντίδρασιν τοῦ Πατριάρχου Μό-
σχας, ὁ ὁποῖος «παίζει» εἰς τὴν «αὐλὴν» τῆς
ἐξωτερικῆς πολιτικῆς τοῦ Ρωσικοῦ κράτους.
ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ
τῶν πολιτικῶν κομμάτων. Τὰ τελευταῖα συνή-
θως ὁμιλοῦν ὑπὲρ τῆς Ρωσίας, ἀλλὰ ἀπορρί-
πτουν ὅλας τὰς προτάσεις της διὰ τὴν δημι-
ουργίαν ἐνεργειακοῦ καὶ οἰκονομικοῦ ἄξο-
νος.
ματικῆς πορείας τῆς Ἑλληνορθοδοξίας, ἀλλὰ
ἐπὶ τοῦ θέματος δὲν εἶδεν ἀντιδράσεις. Διό-
τι οἱ μὲν πολιτικοὶ εἶναι τύποις Ὀρθόδοξοι
Χριστιανοί, ἡ δὲ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὑπὸ τὸν
σημερινὸν Ἀρχιεπίσκοπον ἐνεργεῖ ὡς παρα-
Ἑλλάδα. Ἀξιώνει σεβασμόν, ὑπακοήν, «ἐμπι-
στοσύνην» εἰς τὰς πράξεις ἐναντίον τῶν
Ἱερῶν Κανόνων, ἐνισχύσεις κ.λπ., ἀλλὰ δὲν
λαμβάνει θέσιν διὰ τὴν προφυλάκισιν ἑνὸς
Καθηγουμένου Ἁγιορείτικης Ἱ. Μονῆς.
ματικαὶ ἀρχαὶ του· 2ον) διὰ τὸ γεγονὸς ὅτι
τὴν παραμονὴν τῶν Χριστουγέννων ἐδόθη ἡ
ἐντολὴ διὰ τὴν σύλληψιν τοῦ Καθηγουμένου
τῆς Ἱ. Μονῆς. Ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμὸς ἀνε-
στατώθη καὶ προέβη εἰς διαμαρτυρίας, πλὴν
πησαν καὶ οἱ δύο, διὰ νὰ μὴ διαταράξουν τὴν
ἠρεμίαν τῶν κρατούντων. Ἀντιμετώπισαν διὰ
τῆς σιωπῆς τὸν Ἡγούμενον τῆς Ἱ. Μονῆς Βα-
τοπαιδίου ὡς «ἐχθρόν». Ἄλλωστε ὁ Οἰκου-
μενικὸς Πατριάρχης ἠμπορεῖ νὰ «προσεύχε-
ται» διὰ τὴν ἐξουδετέρωσιν τοῦ Καθηγουμέ-
νου τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου, διότι μὲ τὴν
προφυλάκισίν του καὶ τὰς ἐνδεχομένας δικα-

ΜΗΝΥΣΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΔΙΑ

Ἡ Ρωσία μὲ τὰς ἀντιδράσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ
καὶ Δικαστικοῦ συστήματος «ἐμέτρησε» τὸ-
σον τὰς φιλορωσικὰς τάσεις τοῦ Ἑλληνικοῦ
λαοῦ ὅσον καὶ τοὺς «προσανατολισμοὺς»
Ἡ Ἑλλὰς συνεργάζεται μὲ τοὺς πάντας
πλὴν τῶν Ὀρθοδόξων Ρώσων. Εἰς τὰς ἀνα-
κοινώσεις τὰς ὁποίας ἐξέδωσεν ἡ Ρωσία ἔθε-
σεν ἐμμέσως ὡς καὶ θέμα ἀπειλῆς τῆς πνευ-
κλάδι τῆς κρατικῆς ἐξουσίας μὲ ἐλαχίστας
φωτεινὰς ἀντιδράσεις.
Ὅσον διὰ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον;
Τοῦτο συμπεριφέρεται ὡς ξένον πρὸς τὴν
Ὅπως δὲν λαμβάνει θέσιν: 1ον) διὰ τὴν
«εἰσβολὴν» εἰσαγγελέως καὶ δεκάδων πανό-
πλων ἀστυνομικῶν εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, χωρὶς
προηγουμένως νὰ ἔχουν ἐνημερωθῆ αἱ πνευ-
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολο-
μαίου καὶ τοῦ Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου (ὁ τε-
λευταῖος ἔκανε μίαν δήλωσιν πρὸς τοὺς συν-
εργάτας του καὶ ὄχι πρὸς τὰ ΜΜΕ, τὸν λαὸν
στικὰς περιπετείας του πιθανὸν νὰ διαλυθῆ
ἕνας ἄξων τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου (καὶ
ἄλλων Ἱερῶν Μονῶν) μὲ τὴν Ὀρθόδοξον Ρω-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.

Ὑπὸ τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς ἐνώπιον τοῦ εἰσαγγελέως πλημμελειοδικῶν ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ὁ παπικὸς ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ τὸ μοναχικὸν τάγμα τοῦ Ἁγ. Ἰωσὴφ ἐπιχειροῦν τὴν ἄμβλυσιν

Χ
ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΟΝ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΕΤΟΣ τῆς Ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι φοιτοῦν εἰς ἐκπαιδευτήριον
ΑΡΙΤΙ Θεοῦ, ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἀπὸ 1ης Ἰανουαρίου εἰσέρ- τοῦ παπικοῦ μαναχικοῦ τάγματος. Ποίους μηνύει ὁ Σεβ. Μητροπολίτης; Ὁλόκληρος ἡ μήνυσης.
χεται εἰς τὸ 52ον ἔτος τῆς κυκλοφορίας του. Δύσκολον τὸ δια-
κόνημα τῆς ἐκκλησιαστικῆς δημοσιογραφίας. Ἡ ἔκδοσις ἑκά-
στου φύλλου εἶναι μία εὐλογία, μία δωρεὰ τοῦ Κυρίου μας, ἀλλὰ καὶ
Ποινικὴν ἔγκλησιν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησία, ἀλλὰ αἵρεσις 2ον) Εὐθύ- Εἰς ἐνημερωτικὸν δελτίον τύπου ἐναντίον τῶν οἰκουμενιστῶν Ἀρχιε-
αἱ δυσκολίαι ἀνθρωπίνως τεράστιαι. Ἡ σύνταξις τῶν ἄρθρων, ὁ
Παπικῆς παρασυναγωγῆς Πειραιῶς νεται διὰ εἰδεχθῆ ἐγκλήματα εἰς τὴν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς ρέων καὶ θεολόγων, οἱ ὁποῖοι νο-
ἔλεγχος τῆς ὕλης, ἡ ἐκτύπωσις, ἡ διεκπεραίωσις, ἡ προσοχὴ καὶ ἡ
ὑπέβαλεν εἰς τὸν Εἰσαγγελέα Πει- Κροατίαν καὶ τὴν ἠθικὴν αὐτουρ- τονίζεται: «Ἀφιερώνουμε τὴν ἐν θεύουν τὴν Ὀρθόδοξον Πίστιν καὶ
ἐπαγρύπνησις νὰ διατηρηθῆ ὁ ἔλεγχος ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου Πίστε-
ραιῶς ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπο- γίαν 800.000 Σέρβων Ὀρθοδόξων λόγῳ ἔγκλησιν εἰς τοὺς τραγικοὺς προκαλοῦν σύγχυσιν εἰς τὸν πιστὸν
ως, εἰς τὰ ὅρια τῆς ἐκκλησιαστικῆς εὐπρεπείας, ὁ διάλογος πρὸς
λίτης κ. Σεραφεὶμ διὰ τὴν ἀνίερον κατὰ τὸν Β´ Παγκόσμιον Πόλεμον. συνοδοιπόρους τοῦ ἐκπεσόντος Ρω- λαόν, παρουσιάζοντες τὸν ἐκτρο-
τοὺς ἀναγνώστας, ἡ διδαχὴ πρὸς τὸν πονεμένον καὶ ἀδούλωτον λα-
δρᾶσιν της. Ἡ Παπικὴ παρασυνα- 3ον) Βαρύνεται διὰ τὴν κακοποί- μαιοκαθολικισμοῦ. Ποὺ δὲν ὀρω- χιασθέντα ἐκ τῆς Πίστεως Πα-
όν μας, νὰ μὴ κλονισθῆ ἡ πίστις του εἰς τὴν Ἁγίαν μας Ἐκκλησίαν
γωγὴ διὰ ἑνὸς ἐκπαιδευτηρίου της, ησιν χιλιάδων παιδιῶν ἀπὸ παπι- δοῦν νὰ συμφύρωνται καὶ νὰ συνα- πισμὸν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν.
καὶ ἡ προσήλωσίς του εἰς τὴν μητέρα Ἑλλάδα, ἀποτελοῦν προβλή- τὸ ὁποῖον ἀνήκει εἰς τὸ μοναχικόν κοὺς ἱερεῖς. Μόνον εἰς τὴν Ὁλλαν- γελάζωνται καὶ νὰ συνευδοκοῦν
Ἡ ποινικὴ ἔγκλησις
ματα σοβαρά, ἀγῶνα πρώτου μεγέθους, ἐπιδεόμενον τῆς Χάριτος της τάγμα τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ, ἐπι- δίαν ἐκακοποιήθησαν 34.000 ἀγό- μετὰ τῶν θεηλάτων ἀπομειωτῶν
τοῦ Κυρίου καὶ τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. χειρεῖ τὴν ἄμβλυνσιν τῆς Ὀρθοδό- ρια καὶ κορίτσια. Ἐνῶ διὰ τὸ ἴδιο θέ- τῆς εἰς Χριστὸν Πίστεως καὶ ἀλη- Τὸ πλῆρες κείμενον τῆς μηνύσε-
Ὁ «Ο.Τ.» δημοσιεύει κείμενα ὁμολογιακοῦ χαρακτῆρος. Πολλὰ
Τὴν 6ην Ἰανουαρίου ἑορτάζομεν τά Ἅγια Θεοφάνεια τοῦ
ξου αὐτοσυνειδησίας τῶν μικρῶν μα κατεδικάσθη τὸ Βατικανὸν ὑπὸ θείας». Οὐσιαστικῶς μὲ τὴν προ- ως τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραι-
ἄρθρα εἶναι ἀσπίδες κατὰ τῶν βελῶν τῶν ἐχθρῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ
Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
εὐπλάστων μαθητῶν, οἱ ὁποῖοι φοι- τοῦ Κοινοβουλίου τῆς Ἰρλανδίας. αναφερομένην δήλωσιν ἐπιτίθεται ῶς κ. Σεραφείμ, ἐναντίον τῆς Πα-
ἀντίδοτα φάρμακα κατὰ τοῦ δηλητηρίου τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκου- τοῦν εἰς τὸ ἐκπαιδευτήριον. Ἡ πα-
μενισμοῦ.
πικῆς Παρασυναγωγῆς τῶν Ἀθηνῶν

Ο
ρασυναγωγὴ τὸ πράττει διὰ τοῦ
Ὁ «Ο.Τ.» ἐπιδιώκει τὴν ἐνημέρωσιν τῶν Ὀρθοδόξων, ἐπὶ τῶν κατὰ
ἁγιασμοῦ διὰ τὸ νέον σχολικὸν ἔτος, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΤΑ ΚΡΗΜΝΩΝ καὶ τοῦ Πειραιῶς ἔχει ὡς ἀκολού-
Ἀνωτέρω εἰκών ἐκ τῆς νοτίου καμάρας εἰς τήν ἀνατολικήν
«ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΝΤΙΜΟΤΑΤΟΥ
θως:
τῆς Ὀρθοδοξίας κινδύνων, τονίζει τὴν σπουδαιότητα τῶν θείων καὶ
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση
γεγονὸς τὸ ὁποῖον ἀπάδει εἰς τὴν
ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ
πλευράν τοῦ νέου Καθολικοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου
Ἱερῶν Κανόνων καὶ τὴν διαφύλαξιν τῆς ἁγίας μας Ὀρθοδοξίας ἀπὸ
ΠΛΗΜΜΕΛΙΟΔΙΚΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
Ἐκκλησιολογίαν καὶ τὴν ποιμαν-
κάθε εἴδους πλάνην καὶ αἵρεσιν.
Μετεώρου (1552).
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συνεχίζει ἀκά- ΜΗΝΥΣΙΣ
τικὴν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὁ
Ὁ «Ο.Τ.» γνωρίζει ὅτι ὁ ἀγὼν εἶναι συνυφασμένος μὲ κινδύνους καὶ Σεβ. Μητροπολίτης τονίζει εἰς τὴν
θεκτος τὶς συμπροσευχές του μὲ τοὺς ἀρχηγοὺς τῶν διαφόρων
παρακαλεῖ τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνώστας νὰ δέωνται ὁ Κύριος νὰ δια- Μητροπολίτου Πειραιῶς
πρᾶξις ὑπὸ τοῦ ἐκπροσώπου – ἱε- θρησκειῶν τοῦ κόσμου, προκειμένου νὰ ἐπικρατήσει ἡ εἰρήνη
Ἡ περιφρόνησις τῆς χριστιανικῆς λατρείας
ΣΕΡΑΦΕΙΜ
μήνυσίν του ὅτι ἡ «ἁγιαστικὴ» αὕτη
φυλάξη τὴν διακονίαν ἀμώμητον ἀπὸ ἀνθρωπίνην ἀδυναμίαν, νὰ φλο- καὶ νὰ λυθοῦν τὰ σοβαρὰ κοινωνικὰ προβλήματα, ποὺ ἀντιμετωπίζουν
γίζη τοὺς συνεργαζομένους μὲ ἀγωνιστικὴν διάθεσιν καὶ νὰ τοὺς πε- κατοίκου Πειραιῶς, ὁδός Ἀκτή
οἱ ἄνθρωποι – σύμφωνα πάντα μὲ τὸν ἰσχυρισμό του. Θεμιστοκλέους 198 ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
ριτειχίζη μὲ ταπείνωσιν.
ρέως τῆς παπικῆς παρασυναγωγῆς
Οἱ κινήσεις αὐτὲς εἶναι θεατρικὲς καὶ οἱ «προσευχές» του δὲν γί- τηλ. 210 4514833 (ἐσωτ. 19)
ἐπιφέρει μίαν συγκρητιστικὴν
Κατὰ τὴν συμπλήρωσιν τῶν 52 ἐτῶν κυκλοφορίας του, ὁ «Ο.Τ.» δὲν
παραλείπει νὰ ἐνθυμηθῆ εὐγνωμόνως καὶ τοὺς μακαριστοὺς συνερ-
νονται εὐπρόσδεκτες ἀπὸ τὸν Θεό, γιὰ τὸν ἁπλούστατο λόγο ὅτι ὑπο- κατόχου τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. ΑΔΤ: Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου
οἰκουμενιστικὴν ἀντίληψιν καὶ ἐμπί-
δεικνύονται ὑπογείως ἀπὸ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς καὶ γιατὶ ἐπιπλέον ΜΟ12069/Ζ΄ Παρ. Ἀσφ. Ἀθηνῶν
γάτας του, οἱ ὁποῖοι δέονται ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Κυρίου μας, διὰ
πτει εἰς τὰς περὶ προσηλυτισμοῦ
ἀπευθύνονται σὲ ψεύτικους θεούς. Ἡ συμμετοχὴ τῶν Ὀρθοδόξων ΚΑΤΑ
τὴν συνέχισιν τῆς κυκλοφορίας του, πρὸς δόξαν τῆς ἁγίας μας
διατάξεις τοῦ δικαϊκοῦ συστήματος
στὶς συμπροσευχὲς μὲ τοὺς ἀλλόθρησκους συνιστᾶ πτώση, γιατὶ ἐθε- Τοῦ κ. Νικολάου Φωσκόλου,
Ἡ χριστιανική λατρεία, καί μο θησαυρό - τήν τέλεση, δηλα-
Ἐκκλησίας καὶ ἔλεγχον ὅλων τῶν κακοδόξων. Ἔθεσαν τοὺς ἑαυτούς
τῆς Ἑλλάδος. Ὁ Σεβ. Μητροπολί-
λοντικὰ ἐξισώνονται μὲ τοὺς ἄλλους θρησκευτικοὺς ἡγέτες καὶ προ- Ἀρχιεπισκόπου τῶν ἐν Ἀθήναις
εἰδικότερα, ἡ θεία Λειτουργία, δή, τοῦ ὑπερφυοῦς μυστηρίου
των εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τῆς πολεμουμένης, ἀλλὰ μὴ καταβαλλομένης
της διὰ αὐτὰς τὰς ἐνεργείας διε-
δίδουν τὴν Ὀρθόδοξη πίστη. Ρωμαιοκαθολικῶν
Ὀρθοδοξίας, ἐπλαισίωσαιν τὸν μακαριστὸν ἱδρυτὴν τοῦ «Ο.Τ.» π. Χα-
μαρτυρήθη πρὸς τὸν ἐν Ἀθήναις ἀποτελεῖ τήν ὡραιότερη, τήν ὑ- τῆς θείας Εὐχαριστίας καί τήν

ράλαμπον Βασιλόπουλον καὶ τὸν συνεχιστὴν αὐτοῦ μακαριστὸν π. Προσωπικά, κάθε φορὰ ποὺ βλέπω τοὺς θρησκευτικοὺς ἡγέτες σὲ κατοίκου Ἀθηνῶν, Ὁμήρου 9,
Ἀρχιεπίσκοπον τῶν Παπικῶν καὶ περοχότερη καί τήν ὑψηλότερη κοινωνία τῶν Ἀχράντων Μυστη-
Μᾶρκον Μανώλην οἱ κάτωθι ἀείμνηστοι Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς κοινὴ προσευχή, μοῦ ἔρχεται στὸ νοῦ ἡ ἀρχὴ τῶν συγκοινωνούντων Τοῦ κ. Ἰωάννου Πάτση,
πρὸς τὴν Ἡγουμένην τοῦ τάγματος θεία μυσταγωγία στόν κόσμο ρίων.
Ἀρχιερεῖς: Φλωρίνης Αὐγουστῖνος, Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιος, δοχείων. Δυστυχῶς, ἡ ἀληθινὴ πίστη νοθεύεται ἀπὸ τὶς αἱρέσεις καὶ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἱερέως, κατοί-
τῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι, ἀπό τ᾽ ἀποστολικά χρό-
τὶς ψεύτικες θρησκεῖες.
τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ. Ἐπειδὴ παρῆλθον
Κοζάνης Διονύσιος, Δημητριάδος Χριστόδουλος ὁ μετέπειτα Ἀρχιε- κου Πειραιῶς, Φίλωνος 23,
τρεῖς μῆνες ἀπὸ τὴν διαμαρτυρίαν Μέ τήν κένωση, τήν ἐνανθρώ- νια καθιερώθηκε ἡ εἰδική "Λει-
πίσκοπος Ἀθηνῶν, Ἀχαΐας Παντελεήμων (Καρανικόλας) ὁ μετέπειτα του χωρὶς νὰ λάβη ἀπάντησιν, ἀπε- Ἡ στάση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου στὶς συμ- Τῆς ἀδ. Ἀλβέρτας Στεφάνου,
πηση, καί προπάντων μέ τήν τουργία", πού σημαίνει ἱερό ἔργο
Κορινθίας, Παραμυθίας Παῦλος, Κυρηνείας Παῦλος. Ἀρχιμανδρῖται: προσευχὲς αὐτὲς εἶναι προκλητικὴ γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους. Ἔχει τὴν Ἡγουμένης τῆς ἐν Πειραιεῖ Ρω-
ὕψιστη θυσία τοῦ Γολγοθᾶ, ὁ τοῦ λαοῦ", τῆς Ἐκκλησίας. Θεία
π. Φιλόθεος Ζερβάκος, π. Ἰωὴλ Γιαννακόπουλος, π. Γαβριὴλ Διονυ-
φάσισε νὰ ὑποβάλη μήνυσιν ἐναν-
ψευδαίσθηση ὁ Παναγιώτατος ὅτι σύντομα θὰ μᾶς ὁδηγήσει ἐκεῖ ποὺ μαιοκαθολικῆς Μοναστικῆς Ἀδελ-
σιάτης, π. Σπυρίδων Μπιλάλης, π. Παῦλος Ἁγιοταφίτης, π. Ἐπιφάνιος
Χριστός κατάργησε γιά πάντα Λειτουργία καί Θεία Εὐχαρι-
αὐτὸς ἐπιθυμεῖ. Κάνει λάθος ὅμως. Οὔτε καὶ βοηθᾶνε οἱ συνεχεῖς με-
τίον τῆς Παπικῆς παρασυναγωγῆς
φότητος Ἁγ. Ἰωσήφ τῆς Ἐμφανί-
Θεοδωρόπουλος. Μοναχοί: π. Θεόκλητος Διονυσιάτης, π. Κοσμᾶς ταμορφώσεις του, ποὺ μὲ βαθιὰ λύπη παρατηροῦμε κατὰ καιρούς.
διὰ προσηλυτισμὸν εἰς τὸν Παπι- κάθε ἄλλη θυσία, πού προσφε- στία, εἶναι ἕνα καί τό αὐτό. Δέ
σεως, Διευθυντρίας τῆς ἐν Πει-
Λαυριώτης, π. Κωνσταντῖνος (Καβαρνὸς) μοναχὸς εἰς τὴν Ἱ. Μ. Ἁγίου Στὴν Πόλη ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἀμετακίνητος Πατριάρχης τοῦ Γένους
σμὸν μικρῶν μαθητῶν ἐντὸς σχολι- ρόταν ἀπ’ τόν καιρό τοῦ Κάϊν μπορεῖ νά ὑπάρξει Λειτουργία
Ἀντωνίου Ἀριζόνα. Λαϊκοί: Φώτιος Κόντογλου, Κωνσταντῖνος Μου- τῶν Ἑλλήνων, στὸ Ἅγιον Ὄρος γίνεται φιλομόναχος καὶ ἀνύστακτος
κῆς μονάδος. Εἰς τὴν μήνυσιν τονί- καί τοῦ Ἄβελ. Μετά τή λυτρωτι- χωρίς τή Θεία Εὐχαριστία, ἀλλ᾽
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ.
ρατίδης, Ἰωάννης Καρμίρης, Παναγιώτης Τρεμπέλας, Θεοδόσιος Σπε- ὑπερασπιστὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, στὴν Ἑλλάδα εὐλογεῖ καὶ παρηγορεῖ
ζει ὅτι: 1ον) ὁ Παπισμὸς δὲν εἶναι κή θυσία τοῦ Ἐσταυρωμένου, οὔτε μυστήριο τῆς Θείας Εὐχα-
ράντζας, Βασίλειος Δεντάκης, Ἀνδρέας Θεοδώρου, Νέαρχος Μαρτά-
ΣΗΜΕΡΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ «Ο.Τ.» τοὺς χειμαζόμενους ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση, καὶ ὄχι μόνο, ἀδελ-
Θὰ προεφυλάκιζον
«ἀδύνατον αἷμα ταύρων καί τρά- ριστίας χωρίς Λειτουργία.
κος, Ἰωάννης Κωνσταντινίδης, Νικόλαος Ψαρουδάκης, Παναγιώτης φούς, ἐνῶ στὸ Βατικανὸ ἀγάλλεται ἀσπαζόμενος τὸν αἱρετικὸ Πάπα
γων ἀφαιρεῖν ἁμαρτίας» ( Ἑβρ. Ι´
ἕνα Μουφτήν
Δέν εἶναι λοιπόν δυνατό, ν᾽
Στάμος, Διονύσιος Μπατιστάκος, Νικόλαος Ζευγαδάκης, Ἰωάννης Χα-  «Λάθος ἐπιλογή διά τόν καὶ στὸ Παγκόσμιο Συμβούλιο τῶν Ἐκκλησιῶν γίνεται ἕνα μὲ τὶς ἀμέ-
4). Ἀπό τότε, «ἡγιασμένοι ἐσμέν
τζηφώτης, Ἀριστοτέλης Δελήμπασης, Κωνσταντῖνος Σακελλαρίου,
ἀπουσιάζει ὁ χριστιανός ἀπ᾽ τή
θρόνον τῶν Ἀθηνῶν ἡ ἐ- τρητες παραφυάδες τῶν Προτεσταντῶν. Ἐπίσης ὁ Πατριάρχης ἀπο-
κατά τὴν ἑορτὴν
διά τοῦ σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χρι-
Παναγιώτης Γκιουλές. φεύγει νὰ μιλήσει γιὰ τοὺς ἐχθροὺς τῆς πίστεως, γιατὶ ὁ σκοπός του
Θεία Λειτουργία. Περιφρόνηση
κλογή τοῦ σημερινοῦ Ἀρ-
τοῦ Ραμαζανίου;
στοῦ ἐφάπαξ» ( Ἑβρ. Ι´ 10).
χιεπισκόπου» ἐπισημαίνει εἶναι νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ αὐτούς, προκειμένου νὰ γίνουν πράξη τὰ σχέ-
τῆς Θείας Λειτουργίας, δέν εἶναι
δια τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς, οἱ ὁποῖοι θέλουν ὅλες οἱ θρησκεῖες νὰ γί-
Ἐνῶ ἡ χώρα καὶ τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα καταρρέουν
εἰς συνέντευξίν του ὁ
Ἀπ᾽ τήν ἱστορική ἐκείνη νύχτα μόνο ἁπλό παράπτωμα, ἀλλ᾽
πρώην Ζακύνθου. Σελ. 8 νουν μία, γιὰ νὰ καταδυναστεύουν τοὺς λαοὺς εὐκολότερα. ΠΡΟΣ τὸ Δικαστικὸν Συμβού-
τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου, παραδί- εἶναι προδοσία τοῦ ἰδίου τοῦ

 Νέα βίαια ἐπεισόδια μέ
τραυματισμούς ὑπό τῶν
ΑΙΣΧΟΣ! Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ αἱρετικῶν Ἀρμενίων εἰς
τήν Βασιλικήν τῆς Γεννή-
Καὶ φτάνουμε στὸ κρίσιμο ἐρώτημα. Ποιὰ πρέπει νὰ εἶναι ἡ στάση λιον Ἐφετῶν, τὸ ὁποῖον ἀπεφά-
δεται στούς μαθητές - καί μέ Χριστοῦ. Στό πρόσωπό του καί
μας ἀπέναντι στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη; Ἀπαντῶ ὡς ἑξῆς: σισε τὴν προφυλάκισιν τοῦ Κα-
τούς μαθητές σ᾽ ὅλο τόν κόσμο- στή συμπεριφορά του ἐπανα-
α´. Χρειάζεται ἔντονη καὶ δημόσια διαμαρτυρία. Δὲν ἔχουν ἀξία οἱ θηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Βατοπαιδίου Ἀρχιμανδρίτου π.
τό μέγα μυστήριο τῆς θείας λαμβάνεται τό πρόσωπο καί ἡ

κατ᾽ ἰδίαν συζητήσεις καὶ διαφοροποιήσεις. Αὐτὴ εἶναι ἡ εὔκολη καὶ

σεως τῆς Βηθλεέμ. Σελ. 8
ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΠΡΟΩΘΕΙ  Ἐπίσκοπος Ταλαντίου Νεό-
φυτος Μεταξᾶς. Σελ. 5
ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΙΝ ΤΟΥ ΣΟΔΟΜΙΣΜΟΥ  Ἡ ἀφετηρία τοῦ ψευδομα-
κεδονικοῦ ἔθνους τῶν
Σκοπίων. Τοῦ κ. Νικολάου
Μάρτη. Σελ. 5
Μεγάλα χρηματικὰ ποσά, διὰ νὰ προπαγανδίσουν τὴν ὁμοφυ-
 Δυναμικαί ἀντιδράσεις ὑπό
λοφιλίαν. Τὸ πρόγραμμα πρέπει νὰ ὑλοποιηθῆ ἐντὸς τοῦ 2012.
τοῦ Πατριάρχου Μόσχας
καί Σεβ. Μητροπολιτῶν τῆς
Ἡ Ἐκκλησία νὰ ἀντιδράση καὶ νὰ διακόψη τὸ πρόγραμμα τῆς
Ἐκκλησίας μας διά τήν
Γενικῆς Γραμματείας Νέας Γενιᾶς.
Ὁ κ. Λουκᾶς Παπαδῆμος φαίνεται πὼς δὲν ἀνέλαβε Πρωθυπουρ- προφυλάκισιν τοῦ ἡγουμέ-
γός, διὰ νὰ χειρισθῆ μόνον κρίσιμα οἰκονομικὰ ζητήματα κατ᾽ ἐντολὴν νου π. Ἐφραίμ. Σελ. 7
τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας, τοῦ Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου καὶ  Ἡ ἀνθρώπινος δικαιοσύνη.
τῆς Εὐρωπαϊκῆς Κεντρικῆς Τραπέζης. Ἀνέλαβε μὲ τὴν ὑπόδειξιν ἀπὸ
Τοῦ κ. Νικολάου Σωτηρο-
τὰ πολιτικὰ κόμματα, τὰ ὁποῖα τὸν στηρίζουν νὰ προωθήση καὶ τὸ θέ- πούλου. Σελ. 7
μα τῆς ὁμοφυλοφιλίας. Ναὶ εἶναι ἀπίστευτον ἀλλὰ ἀληθινόν, ὡς τοῦτο
προκύπτει ἀπὸ τὰς ἀνακοινώσεις τῆς «Γενικῆς Γραμματείας Νέας Γε-
Εὐχαριστίας. Τελεῖται ἡ θυσία συμπεριφορά τοῦ Ἰούδα, ὁ
Ἐφραίμ ὀλίγας ὥρας πρὸ τῆς
ἀνώδυνη στάση, ἡ ὁποία δὲν φέρει ἀποτέλεσμα. Στὸ θέμα αὐτὸ οἱ
πρίν τή μεγάλη θυσία. Πραγμα- ὁποῖος ἔφυγε στή μέση τοῦ Μυ-
Ἁγιορεῖτες σήμερα δὲν μᾶς δίνουν τὸ καλύτερο παράδειγμα. Δὲν τολ-
ἐλεύσεως τῶν Χριστουγέννων:
Θὰ ἀπετόλμα τὴν προφυλάκισιν
τική καί ὄχι συμβολική. Κοινω- στικοῦ Δείπνου καί πῆγε νά προ-
μοῦν νὰ ποῦν ὄχι στὶς οἰκουμενιστικές δραστηριότητες τοῦ Πατριάρ-
νοῦν οἱ ἀπόστολοι, γιά πρώτη δώσει τόν Κύριο. Γιαυτό καί ἡ
ἑνὸς ἰμάμη ἢ ἑνὸς Μουφτῆ πα-
χου Βαρθολομαίου. Φοβοῦνται τὴν ὀργή του καὶ ὑπολογίζουν τὶς ραμονὰς ἢ εἰς τὸ τέλος τοῦ Ρα-
φορά, ἀληθινό καί μυστικό Ἐκκλησία μας θεωρεῖ αὐτοαφο-
σκληρὲς ποινές, ποὺ θὰ τοὺς ἐπιβάλλει. Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ τραγωδία μαζανίου; Θὰ ἀπετόλμα τὴν
Σῶμα καί Αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ. ρισμένο - δηλαδή ἀποκομμένο -
τους. Τὸ ἴδιο δυστυχῶς ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλη- προσβολὴν τοῦ θρησκευτικοῦ
Γιατί, ὅταν ἔλεγε ὁ Χριστός "λά- κάθε χριστιανό πού τρεῖς κατά
σίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἰδιαίτερα τῶν λεγόμενων Νέων Χωρῶν. συναισθήματος τῶν Μουσουλ-
βετε φάγετε, τοῦτό ἐστι τό σῶμα συνέχεια Κυριακές ἀπουσιάζει
β´. Στὰ κηρύγματα, τὶς δηλώσεις καὶ τὶς διαψεύσεις τοῦ Οἰκουμενι- μάνων τὴν παραμονὴν μίας τοι-
μου", καί "πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες, ἀπό τή Θεία Λειτουργία. ( Ἐξαί-
κοῦ Πατριάρχου πρέπει νὰ εἴμαστε ἐπιφυλακτικοί, ἂν ὄχι καὶ δύσπι- αύτης ἑορτῆς; Μᾶλλον ὄχι!
τοῦτό ἐστι τό αἷμα μου", δέν ἔ- ρεση ὑπάρχει γιά ὅσους ἐπιτε-
στοι, ὅσο ἐκεῖνος συμπροσεύχεται μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς ἀλλό- Διότι θὰ ὑπελόγιζε τὰς ἀντι-
παιζε θέατρο, οὔτε ἀστειευόταν.
λοῦν ἐπεῖγον ἔργον ἀγάπης καί
θρησκους. δράσεις. Καὶ αὐταὶ δὲν θὰ ἦσαν
Ἦταν ἡ ἱερότερη στιγμή τῆς ἐπί- κοινωνικῆς προσφορᾶς, μέ τήν
γ´. Οἱ ἐπισκέψεις τοῦ Πατριάχου στὴν Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα χρόνια λεκτικαί. Τὸ αὐτὸ ἐρώτημα ἰ-
γειας ζωῆς Του, πρίν τόν Γολ- προϋπόθεση ὅτι τόν ἄλλο καιρό
εἶναι συχνές. Γιὰ ἀσήμαντες ἀφορμὲς καὶ ἐπετείους τὸν καλοῦν οἱ σχύει καὶ διὰ τὸν ὑπουργὸν Δι-
καιοσύνης, ὁ ὁποῖος ἐτόνισεν
γοθᾶ. ἐκκλησιάζονται).
Μητροπολίτες —κάποτε πλαγίως τὸ ζητάει καὶ ὁ ἴδιος— προκειμένου
καὶ νὰ δοθεῖ ἰδιαίτερη σημασία στὶς σχετικὲς ἐκδηλώσεις καὶ νὰ ὅτι δὲν ἔχει τὸ δικαίωμα τῆς πα-
Κι ἀπό τότε ἡ Ἐκκλησία τοῦ «Τί εἶναι τό θυσιαστήριο»;
ρεμβάσεως.
Χριστοῦ ἔλαβε τήν πιό ὑπέροχη ἐρωτᾶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρο-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
παρακαταθήκη - τόν πιό πολύτι-

νιᾶς». Εἰς μίαν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ἑλλας καταρρέει οἰκονο-
μικῶς, εἰδικοὶ ἐπισημαίνουν ὅτι πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθῆ «ἐδῶ καὶ τώ-
ρα» τὸ δημογραφικὸν πρόβλημα τῆς χώρας, τὰ Ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα
μένει ἡ ρίζα, εὔκολα φυτρώνουν τὰ ποτὲ τὴν πνευματικὴ γνώση ἢ τὴν βλασφημία, ἂς φύγει ἀπὸ σᾶς μαζὶ τος τῆς ὀργῆς στοὺς συνανθρώπους
ἐκτύπησαν κόκκινον καὶ περικόπτουν κυρίας συντάξεις, ἐπικουρικὰς
κλαδιά. Ἂς ἔχουμε μπροστὰ μας τὸ τελειότητα τῆς ἀγαθῆς σκέψεως, μὲ κάθε κακία» –( Ἐφεσ. 4, 31). μας, ἀλλὰ στὴν δική μας πνευμα-
συντάξεις, προνοιακὰ ἐπιδόματα καὶ ἄλλας κοινωνικὰς παροχάς, κρα-
παράδειγμα τοῦ Ἰούδα, καὶ τὸ οὔτε νὰ γίνουμε μέτοχοι τῆς ἀλη- Γιὰ τὸν μόνον λόγο, ποὺ μπο- τικὴ ὀλιγωρία καὶ ραθυμία νὰ ἐκρι-
τικὸς Ὀργανισμὸς μὲ τὴν ἔγκρισιν προφανῶς τοῦ διεφθαρμένου καὶ ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ ἀπρόσμενο τοῦ θανάτου, μήπως ὅταν θινῆς πνευματικῆς ζωῆς, οὔτε τὸ ζώσουμε τὸν θυμὸ ἀπὸ τὴν καρδιά
Σοδομιστῆ πολιτικοῦ προϊσταμένου του, προωθεῖ τὴν ὁμοφυλοφιλίαν
ροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε θετικὰ
ἔρθει ὁ Κύριος βρεῖ λερωμένη τὴν θεῖο καὶ ἀληθινὸ φῶς μπορεῖ νὰ μας. «Ὅταν τύχει ἀφορμὴ θυμοῦ,
εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἄνευ τῆς ἀντιδράσεως τῆς Ἐπισήμου Διοικούσης
τὸν θυμό μας, σημειώνει ὁ ἀββὰς
συνείδησή μας ἀπὸ τὴν φιλαργυρία ὅταν κάποιος εἶναι παρών, ποὺ νὰ
Ἐκκλησίας. Τὸ πρόγραμμα διὰ τὴν προώθησιν τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς
Μία ἄγνωστη πατερικὴ μορφὴ τῆς Φιλοκαλίας. δεχθεῖ ὁ νοῦς μας, οὔτε νὰ γίνουμε Κασσιανός, εἶναι ὅταν τὸν στρέ-
κάτι τὸ φυσιολογικὸν εἰς τοὺς κόλπους τῆς κοινωνίας ἔχει διὰ τίτλον
καὶ μᾶς πεῖ ὅπως στὸν πλούσιο μέτοχοι τῆς θείας σοφίας, γιατί εἶναι φουμε ἐναντίον τῶν ἐμπαθῶν καὶ μᾶς ἐρεθίζει καὶ νὰ μᾶς φέρνει σὲ

του: «Ζοῦμε ὅπως καὶ ἐσύ». Τὸ πρόγραμμα θὰ ὑλοποιηθῆ τὸ 2012 εἰς

Ἡ διδασκαλία του διὰ τὴν καταπολέμησιν τῶν θανασίμων παθῶν. ἐκεῖνον τοῦ Εὐαγγελίου: ἀνόητε, αὐτὴ γραμμένο “στὸν κόρφο τῶν ἀνοή- φιλήδονων λογισμῶν. «Ὀργίζεσθε δοκιμασία, τότε ἀμέσως τὰ πάθη
συνεργασίαν μὲ τὴν Μὴ Κυβερνητικὴν Ὀργάνωσιν (ΜΚΟ) «θετικὴ Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κεφαλοπούλου
τὴν νύχτα ζητοῦν τὴν ψυχή σου, σὲ των ἀναπαύεται ὁ θυμὸς” –( Ἐκ- καὶ μὴ ἁμαρτάνετε», δηλ. μὲ ὀργὴ ἐντὸς μας ξεπηδοῦν ἀπὸ τὸν τόπο,
φωνὴ», ἡ ὁποία ἀσχολεῖται μὲ τὰ θέματα τῶν ὁμοφυλοφίλων. Συμφώ-
ποιὸν θὰ πᾶνε αὐτά, ποὺ ἑτοίμα- κλησ. 7, 9), οὔτε τὴν ἀρετὴ τῆς διά- νὰ ἀπομακρύνουμε τοὺς πονηροὺς ποὺ ἡσύχαζαν κρυμμένα, μὲ μεγα-
νως πρός πληροφορίας καὶ τὴν ἐπίσημον ἀνακοίνωσιν: (2ον.–Τελευταῖον)
σες;». κρισης μποροῦμε νὰ ἀποκτήσουμε λογισμοὺς καὶ ἔτσι νὰ ἀποφεύγου- λύτερη σφοδρότητα καὶ ἀγριότη-
«Τὸ πρῶτο στάδιο τοῦ προγράμματος συνίσταται στὴ διοργάνωση
ἀγαπᾶ εἴδωλα, δηλ. τὰ νομίσματα». Τέταρτο κατὰ σειρὰν πάθος, ποὺ οὔτε θὰ μπορέσουμε νὰ ἀποδώσου- με τὴν ἁμαρτία. τα». Ὀφείλουμε λοιπόν, ὅπως μᾶς
ἐκστρατείας ἐνημέρωσης καὶ εὐαισθητοποίησης μὲ στόχο νὰ προ-
Στὴν συνέχεια ὁ ἀββὰς Κασσια- Γιὰ τοὺς φιλάργυρους, ἡ χρήση τῶν με τὸ δίκαιο μὲ προσεκτικὴ καὶ νη- συμβουλεύει ὁ ἀββὰς Κασσιανός,
μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὀφείλει νὰ
βληθεῖ ἡ εἰκόνα τῆς συντροφικότητας μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύ-
χρημάτων γίνεται πάθος, μία παρὰ Τὶς περισσότερες φορὲς ὅμως, ὁ ὄχι μόνον «νὰ συγκρατοῦμε τὸ στό-
νὸς καταπιάνεται μὲ τὸ πάθος της φάλια καρδιά, καθὼς εἶναι γραμμέ-
λου καὶ νὰ ἐξοικειωθεῖ ἡ κοινὴ γνώμη μὲ αὐτὴν τὴν καθημερινὴ καὶ
φύσιν καὶ παράλογη ἐξάρτηση, ποὺ κόψει ὁ χριστιανὸς ἀπὸ τὸ βάθος θυμός μας στρέφεται κατὰ τῶν μα μας τὸν καιρὸ τοῦ θυμοῦ νὰ μὴ
ἀνθρώπινη διάσταση τῆς σχέσης μεταξὺ ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου, σὲ
φιλαργυρίας, ποὺ τὸ χαρακτηρίζει τῆς καρδιᾶς του εἶναι «τὸ θανατη- νο «ὁ θυμὸς τοῦ ἀνθρώπου δὲν ἀδελφῶν μας. Ἡ ἀγριότητα καὶ ἡ
θεοποιεῖ τὸ χρῆμα. Ἀπομακρύνον- λέει λόγια ὀργῆς, ἀλλὰ νὰ καθαρί-
ἀντίθεση μὲ τὸ συχνὰ προβεβλημένο ἀπὸ τὰ ΜΜΕ καὶ ἄλλες πηγὲς
ὡς μία κακὴ ἐπιθυμία, ποὺ ἂν πα- φόρο δηλητήριο τῆς ὀργῆς, τοῦ πραγματοποιεῖ τὴν δικαιοσύνη τοῦ ἐμπάθεια τῆς ψυχῆς μας προτιμᾶ
ται ἀπὸ τὸν Θεό, χάνουν τὴν εὐλο- ζουμε τὴν καρδιά μας ἀπὸ τὴν μνη-
στερεότυπο σχέσης, ποὺ ἐνέχει χαρακτήρα χυδαιότητας ἢ ἀποτελεῖ
ραμεληθεῖ ἐν τῇ γεννήσει της θὰ θυμοῦ», ὅπως τὸ ἀποκαλεῖ ὁ ἀββὰς Θεοῦ» (Ἰακ. 1, 20).Ὅποιος λοιπὸν νὰ θυμᾶται τὴν κακία καὶ νὰ μνησι-
γία καὶ τὴν χαρὰ τοῦ νὰ δίνουν καὶ σικακία καὶ νὰ μὴ στριφογυρίζουμε
ἀντικείμενο διακωμώδησης ἢ κοινωνικοῦ στιγματισμοῦ. Ἡ ἐκστρατεία
καταστεῖ πολὺ καταστρεπτική, γε- Κασσιανός. Καὶ συνεχίζει: «ὅσο τὸ θέλει νὰ φθάσει στὴν τελειότητα κακεῖ κατὰ τῶν ἀδελφῶν μας, ἀκό-
περιλαμβάνει καταχωρήσεις στὸν Τύπο, διανομὴ φυλλαδίων καὶ ἄλλου
νεσιουργὸς αἰτία καὶ ρίζα ὅλων τῶν νὰ προσφέρουν στοὺς συνανθρώ- στὸ μυαλό μας πονηροὺς λογισμοὺς
πονηρὸ τοῦτο πνεῦμα τῆς ὀργῆς καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἀγωνισθεῖ τὸν μη καὶ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς.
ἐνημερωτικοῦ ὑλικοῦ στὴν Ἀθήνα, τὴ Θεσσαλονίκη καὶ ἄλλες πόλεις,
κακῶν (Α´ Τιμ. 6, 10). «Ἡ ἀρρώστια πους τους (Πράξ. 20, 35 /Ματθ. 19, ἐναντίον τῶν ἀδελφῶν μας». «Ἡ τέ-
κάθεται στὴν καρδιά μας καὶ τυ- πνευματικὸ ἀγώνα, ἂς εἶναι ξένος Πρέπει νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ
καθὼς καὶ τὴ διοργάνωση ἡμερίδων μὲ θέμα τὴ συμβίωση τῶν γκέϊ καὶ
αὐτὴ σέρνει τὸν ἄνθρωπο, ὥστε νὰ 21).«Πρέπει λοιπὸν μὲ κάθε ἐπιμέ- λεια θεραπεία τῆς ἀσθένειας τῆς
φλώνει μὲ τὶς σκοτεινὲς ἀναταραχὲς ἀπὸ τὸ ἐλάττωμα τῆς ὀργῆς καὶ τοῦ ἐντοπίσουμε μέσα στὴν καρδιά μας
τῶν λεσβιῶν ἐφήβων μὲ τὶς οἰκογένειές τους μετὰ τὴν ἀνακοίνωση
τὸν ρίξει καὶ στὴν εἰδωλολατρεία, για- λεια νὰ ξεριζώνουμε ἀπὸ τὴν ψυχή ὀργῆς εἶναι νὰ πιστέψουμε ὅτι οὔτε
τῆς σεξουαλικῆς τους ταυτότητας (coming out), μὲ σκοπὸ τὴ στήριξη
μας τὴν ρίζα ὅλων τῶν κακῶν, τὴν φι- τὰ μάτια τῆς καρδιᾶς μας, οὔτε τὸ θυμοῦ, καὶ ἂς ἀκούει τὸν Ἀπόστο- τὶς αἰτίες, ποὺ προκαλοῦν σκέψεις γιὰ δίκαιες οὔτε γιὰ ἄδικες ἀφορμὲς
τί ἀφοῦ ἀπομακρύνει ὁ φιλάργυρος συμφέρον τῆς ψυχῆς μας μποροῦμε λο Παῦλο, ποὺ λέγει: «κάθε ἔχθρα καὶ πράξεις θυμοῦ, καὶ νὰ μὴ ἐπιρ-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 6ην ΣΕΛ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 2αν ΣΕΛ.
τὸ νοῦ του ἀπὸ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, λαργυρία, γνωρίζοντας καλὰ ὅτι ὅταν
νὰ διακρίνουμε, οὔτε νὰ φθάσουμε καὶ ὀργὴ καὶ θυμὸς καὶ κραυγὴ καὶ ρίπτουμε τὴν εὐθύνη τοῦ πνεύμα-
Σελὶς 2α
«ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ»
ΕΠΛΗΡΟΦΟΡΗΘΗΜΕΝ ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημε-
ρώσεως ὅτι συμφώνως πρὸς τὸ «πόθεν ἔ-
σχες» πολλοὶ πολιτικοὶ κολυμβοῦν εἰς τὴν θά-
λασσαν τῶν εὐρώ. Περιουσίαι ἀπίστευται, κα-
ταθέσεις ἑκατομμυρίων εὐρώ, σπίτια, ποὺ ἂν
ἦσαν εἰς τὴν ἰδίαν περιοχὴν θὰ ἐσχημάτιζον
ἕνα ὁλόκληρον χωρίον, αὐτοκίνητα κ.λπ. Πῶς
συμβιβάζεται ὅμως εἰς μίαν χώραν, ποὺ ὁ λα-
ός της ζῆ κάτω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς πτωχείας οἱ
ἄρχοντες νὰ μὴ γνωρίζουν τί κατέχουν. Μή-
πως πρέπει ὡς τιμωρία νὰ διαβάζουν κάθε
πρωῒ τὴν συμβουλὴν τοῦ Ἰωάννου Καποδι-
στρίου, ὅταν ἀνέλαβε τὴν διακυβέρνησιν τῆς
Ἑλλάδος ὡς πτωχὸς Κυβερνήτης λέγων τὸ
περίφημον «Ἐλπίζω ὅτι ὅσοι ἐξ ὑμῶν συμμε-
τάσχουν εἰς τὴν Κυνέρνησιν θέλουν γνωρίσει
μεθ᾽ ἐμοῦ ὅτι εἰς τὰς παρούσας περιπτώσεις,
ὅσοι εὑρίσκονται εἰς δημόσια ὑπουργήματα
δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ λαμβάνουν μισθοὺς ἀνα-
λόγως μὲ τὸν βαθμὸν τοῦ ὑψηλοῦ ὑπουργή-
ματός των καὶ μὲ τὰς ἐκδουλεύσεις των, ἀλλ᾽
«Νὰ μὴ χάσωμεν
τὴν ἀγάπην»
ΑΥΤΟ τὸ μήνυμα μᾶς ἐκληροδό-
τησεν ὁ μακαριστὸς Γέροντάς μας
π. Μᾶρκος. Ἐτόνιζε τὸν ὅρον
αὐτὸν εἰς κάθε μας σχέσιν, εἰς κά-
θε συναλλαγήν, εἰς κάθε ἐκδήλω-
σίν μας. Αὐτὸ ἐφήρμοζε καὶ ὁ ἴδιος
εἰς τὴν ζωήν του.
Ὁ Μέγας Βασίλειος λέγει ὅτι τὸ
χαρακτηριστικὸν τοῦ ἀνθρώπου
εἰς τὴν ζωὴν εἶναι τὸ «ἀγαπᾶτε
ἀλλήλους». Ἂν ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἐ-
φαρμόσωμεν τὸ «ὡς καὶ ἡμεῖς
ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν»
(Ματθ. 6, 9) πρέπει νὰ ἀγαπῶμεν.
Ἂν κάμνωμεν ἐλεημοσύνην σημαί-
νει ὅτι ἀγαπῶμεν, διότι ἡ ἐλεημο-
σύνη ἐμπεριέχεται εἰς τὴν ἀγάπην.
Ἂν ὁ ἄνθρωπος ἐφήρμοζε μὲ ἀγά-
πην τὸ «κατακυριεύσατε τὴν γῆν»
καὶ ὄχι μὲ τὸ πάθος τῆς πλεονεξίας
τότε δὲν θὰ ὑπῆρχον οὔτε πόλεμοι
οὔτε καταστροφὲς οὔτε πτωχοὶ
οὔτε πλούσιοι. Θὰ ὑπῆρχεν εἰς ὅ-
λην τὴν γῆν «μιὰ ὄμορφη κοινωνία
ἀγγέλων». Τότε θὰ ὑπῆρχεν ἡ εἰρή-
νη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἔχουσα ὡς βα-
σίλισσαν τὴν ἀγάπην. Τότε οἱ ἄν-
θρωποι θὰ ἦσαν ἐπίγειοι ἄγγελοι,
μιμούμενοι τοὺς οὐρανίους. Ἡ
ἀγάπη «οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ
ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογί-
ζεται τὸ κακόν» (Α´ Κολ. ιγ´, 5). Δὲν
μᾶς ἐπιτρέπει ἡ ἀγάπη νὰ συμπερι-
φερώμεθα ἄσχημα, νὰ ζητοῦμεν τὸ
ὑλικόν μας συμφέρον, δὲν μᾶς
ἀφήνει νὰ γινώμεθα ὄργανα τοῦ
πάθους τοῦ θυμοῦ, οὔτε λογαριά-
ζει τὸ κακόν, ποὺ τυχὸν σοῦ ἔκαμε
ὁ πλησίον. Λέγει ὁ Ὅσιος Ἰωάννης
τῆς Κλίμακος ὅτι τοῦ θυμοῦ μητέ-
ρες εἶναι ἡ κενοδοξία, ἡ φιλαργυ-
ρία, ἡ γαστριμαργία, καὶ πολλὲς
φορὲς ἡ πορνεία. Ἐκεῖνος ποὺ τὸν
γέννησε ὀνομάζεται τῦφος, δη-
λαδὴ ἔπαρσις. Θυγατέρες εἶναι ἡ
μνησικακία, ἔχθρα, δικαιολογία, μῖ-
σος. Ὅλα αὐτὰ ἂς κτυπηθοῦν ἀπὸ
τὴν μακροθυμίαν καὶ ἂς συρθοῦν
ἀπὸ τὴν ἁγίαν ἀγάπην». Μάλιστα
συνεχίζει ὁ Ὅσιος Ἰωάννης ὅτι
«Τὸν ἀληθινὸ ποιμένα θὰ τὸν φα-
νερώση ἡ ἀγάπη του. Ἀπὸ ἀγάπη
ἄλλωστε ὁ Ποιμὴν ἐσταυρώθηκε»
(Εἰς ποιμένα).
Ἂς εἶναι λοιπὸν τὸ μήνυμα διὰ
τὸν νέον ἔτος «ἂς μὴ χάσωμεν τὴν
ἀγάπην», διότι «ἡ ἀγάπη οὐδέποτε
ἐκπίπτει» (Α´ Κορ. γ, 8), διότι «ὁ
Θεὸς ἀγάπη ἐστὶν» (Α´ Ἰω. δ, 8). Καὶ
ὅπως λέγει ὁ Μέγας Ἀντώνιος «Ἐ-
γὼ δὲν φοβᾶμαι πιὰ τὸν Θεό, ἀλλὰ
τὸν ἀγαπῶ, γιατὶ ἡ ἀγάπη διώχνει
πέρα τὸν φόβο».
Ἀδελφοί, «…ἡ πανύμνητη ἀγάπη
ἀξιώνει τὸν πτωχὸν ἄνθρωπον νὰ
καθήση μαζὶ μὲ τοὺς ἄρχοντας
Ἀγγέλους, μὲ τοὺς ἄρχοντας τοῦ
λαοῦ τοῦ Κυρίου». (κλῖμαξ Λόγος
ΚΘ). Ἂς ἐφαρμόσωμεν λοιπὸν τὸ
μήνυμα τοῦ Γέροντός μας, ποτὲ
«νὰ μὴ χάσωμεν τὴν ἀγάπην».
18η ἐπέτειος
14η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011, 18η ἐπέ-
τειος τοῦ περιβοήτου ἀφορισμοῦ
τοῦ ἀδελφοῦ μας ἐν Χριστῷ Νικο-
λάου Σωτηροπούλου. Ὡς ἀδελφοὶ
καὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀκόμη
δὲν ἔχομεν μάθει τοὺς λόγους
ἀφορισμοῦ. Ὁ ἀδελφὸς Νικόλαος
ὁ ἐπὶ 50 καὶ πλέον ἔτη ἀγωνιστής,
ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Πα-
τρίδος μας, ὁ ἱεροκήρυξ ποὺ κήρυ-
ξε καὶ ἐκτὸς τῶν συνόρων τῆς Πα-
τρίδος μας, τὸ γνήσιον τέκνον τοῦ
μακαριστοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
Αὐγουστίνου Καντιώτου, γνωρίζο-
μεν ὅτι ἔχει ἀφορισθῆ διὰ λόγους
Ὀρθοδοξίας! Ἀφορίσθη χωρὶς ἀπο-
λογίαν! Ὅμως «Μακάριοί ἐστε ὅ-
ταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι,
καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνει-
δίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα
ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ Υἱοῦ
τοῦ ἀνθρώπου. Χάρητε ἐν ἐκείνῃ
τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ
ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρα-
νῷ» (Λουκ. στ´ 22–23).
Ἐμεῖς παρακαλοῦμεν ταπεινῶς
τοὺς ἐνεργήσαντας τὴν ἄδικον
αὐτὴν πρᾶξιν νὰ τὴν ἀνακαλέσουν
καὶ ὁ ἀγωνιστὴς ἀδελφός, ὁ ὁποῖος
μέχρι σήμερον δὲν ἔχει κληθῆ δι᾽
ἀπολογίαν, νὰ ἀπαλλαγῆ τοῦ ἀδί-
κου ἀφορισμοῦ.
Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τότε ἡ πνευ-
ματικὴ ἀρχοντιὰ καὶ ἀνωτερότης
τοῦ ἀδελφοῦ Νικολάου θὰ τὸν
ὁδηγήσουν εἰς τὴν συγγνώμην, ἂν
ὄντως ἔχη σφάλει εἰς κάτι.
Ἐγκράτεια, ἡ πηγὴ
τῶν ἀγαθῶν!
ΠΟΣΟ μεγάλη ἀρετὴ πράγματι
εἶναι! Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας
τὴν ἀποκαλοῦν «καθαρτική»! «Πα-
ὅτι οἱ μισθοὶ οὗτοι πρέπει νὰ ἀναλογοῦν
ἀκριβῶς μὲ τὰ χρηματικὰ μέσα, τὰ ὁποῖα ἔχει
ἡ Κυβέρνησις εἰς τὴν ἐξουσίαν της…». Ἐνῶ ὁ
ἴδιος ἦτο ἄμισθος· «…ἐφ᾽ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα
εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ἀρνοῦ-
μαι νὰ ἐγγίσω μέχρι τοῦ ὀβολοῦ τὰ δημόσια
χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρει-
πίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην
πενίαν».
Ἀλλὰ τὸ ἴδιο δὲν συνέβη καὶ μὲ τὸν Μέγαν
Ἀλέξανδρον, ὅταν εὑρῆκαν ὀλίγον νερὸ καὶ
τοῦ ἔδωσαν νὰ πιῆ. Τὸ ἔχυσεν, ὅταν διεπίστω-
σεν ὅτι δὲν εἶχαν διὰ νὰ πιοῦν καὶ οἱ στρα-
τιῶται του. Αὐτὸ σημαίνει ἀρχηγὸς κράτους,
αὐτὸ σημαίνει πρωθυπουργὸς ἢ ὑπουργὸς ἢ
ἀνώτατος ἄρχων. Ποῦ εἶναι ἡ ἀγάπη, ποὺ
ἔχουν πρὸς τὸν λαόν; «ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέ-
γονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον» (1
Κορ. ιγ´ 1). Διότι «καρδίαν γεγυμνασμένην
πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα!» (Β´
Πέτρ. β, 14). Δηλαδή, εἶναι τέκνα κατάρας.
ρακαλῶ, μὴ λησμονήσετε ἀδελφοὶ
τὴν παθοκτόνο νηστεία καὶ τὴν κα-
θαρτικὴ ἐγκράτεια», ἀναφωνεῖ ὁ
Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος.
Ἂν τὴν ἐφαρμόζαμε ὅλο καὶ περισ-
σότερο, ὅλο καὶ πιὸ πολλοὶ στὴ ζωή
μας, πόσο πράγματα θὰ ἄλλαζαν σʼ
αὐτή, ἀλλὰ καὶ στὴν κοινωνία καὶ
τὸν πλανήτη μας!
Ὅμως τὰ συμφέροντα, ἰδιαιτέ-
ρως δὲ τῶν πολυεθνικῶν, εἶναι
ἀλλοῦ. Στὴν κατανάλωσι, τὴν κα-
τάχρησι, τὴν σπατάλη, τὸν κορε-
σμό, τὴν ἀπληστία! Γιʼ αὐτὸ καὶ τί-
ποτε δὲν πρόκειται νὰ ἀκούσουμε
γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ ἀρετή, ποὺ ὁ
ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ εἰς τὴν Ἑστίαν
9/12 ὅτι «Δεκάδες χιλιάδες παι-
διὰ κακοποιήθηκαν σεξουαλικὰ
στοὺς κόλπους τῆς Καθολικῆς
Ἐκκλησίας τῆς Ὁλλανδίας ἀπὸ
τὸ 1945 καὶ ἔχουν ἀναγνωρισθῆ
800 φερόμενοι ὡς δράστες. Ἡ
ἐπιτροπὴ Dectman ὑπολογίζει
ὅτι 10.000 ἕως 20.000 ἀνήλικοι
κακοποιήθηκαν σεξουαλικά, ἐ-
νῶ ἦσαν ὑπὸ τὴν φροντίδα ἱ-
δρυμάτων τῆς Καθολικῆς Ἐκ-
κλησίας, ὅπως ὀρφανοτροφεῖα,
οἰκοτροφεῖα καὶ καθολικὰ κολ-
λέγια μεταξὺ τοῦ 1945 – 1981».
«Τὰ πορίσματα τῆς ἐπιτροπῆς
αὐτῆς δείχνουν νὰ σκιαγρα-
φοῦν μιὰ εἰκόνα εὐρύτερης κα-
κοποιήσεως ἀνηλίκων στὴν Ὁλ-
λανδία ἀπ᾽ ὅτι στὴν Ἰρλανδία
στὰ πλαίσια τοῦ σκανδάλου,
ποὺ συγκλόνισε τὴν Ρωμαιοκα-
θολικὴ Ἐκκλησία στὴν Εὐρώπη
καὶ τὶς ΗΠΑ καὶ ἀνάγκασε τὸν
Πάπα Βενέδικτο νὰ ζητήση
συγγνώμη ἀπὸ τὰ θύματα σε-
ξουαλικῆς κακοποιήσεως τῶν
ἱερέων».
Τρομερὸν καὶ φοβερόν. «πό-
λεις Σοδόμων καὶ Γομόρρας τε-
φρώσας καταστροφῇ κατέκρι-
νεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσε-
βεῖν τεθεικώς» (β´ Πετρ. Β´ 6).
Τὸν Μάϊο τοῦ 2000 εἶχε γίνει
ἕνα πρωτοφανές παγκόσμιον
συνέδριον παιδεραστῶν εἰς Ἀ-
θήνας! Φρῖξον Ἥλιε (ἐφημερὶς
«Κοινωνία» 14 Μαΐου 2000). Ποῦ
ἐφθάσαμεν; Ἡ ἀποστασία εἰς τὸ
ἀποκορύφωμά της. «Ἄρσενες
ἐν ἄρσεσι τὴν ἀσχημοσύνην κα-
τεργαζόμενοι» (Ρωμ. α´ 27).
Ἀδελφοί, λέγουν οἱ Πατέρες
μας ὅτι εἰς κάθε πάθος κρύπτε-
ται καὶ ἕνας διάβολος. Ἂν κυ-
ριευθῶμεν ἀπὸ κάποιο πάθος,
σημαίνει ὅτι κυριευόμεθα ἀπὸ
τὸν διάβολον. Ἂν γίνωμεν ὄρ-
γανά του ἀλλοίμονον. Τότε εἴ-
μεθα εἰς θέσιν νὰ πράξωμεν
ὅ,τι κακὸν ὑπάρχει. Δι᾽ αὐτὸ νὰ
ἐφαρμόσωμεν αὐτὸ ποὺ λέγει ὁ
Ἀββᾶς Σισώης «Τὴν ὥραν ὁποὺ
ἔρχεται τὸ πάθος, εὐθὺς κόψε
το». Καὶ τότε ἂς ἀναφωνήσω-
μεν αὐτὸ ποὺ εἶπεν ὁ Ἀββᾶς
Ἰωσὴφ Πανερώ. «Ἐγὼ σήμερα
βασιλεὺς εἶμαι. Γιατὶ βασίλευσα
πάνω στὰ πάθη».
Ἀπόστολος Παῦλος τὴν ἀπαριθμεῖ
στοὺς καρποὺς τοῦ Ἁγίου Πνεύμα-
τος!
Ματαιοπονοῦν καὶ
«πρὸς κέντρα
λακτίζουν
οἱ νεοειδωλολάτραι!
ΜΕ διάφορους τρόπους προσπα-
θοῦν νὰ δείξουν ὅτι ὑπάρχουν κι
αὐτοί, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ μποροῦν
νὰ δημιουργήσουν «ρεῦμα». Ἐ-
κτὸς ἀπὸ ἐλάχιστους ἀφελεῖς, ἡ
κοινωνία τοὺς ἔχει γυρισμένη τὴν
πλάτη. Κανονικά! Καὶ θὰ εἶναι πάν-
τοτε ἀποτυχημένοι, ὅπως καὶ ὁ
Ἰουλιανὸς ὁ Παραβάτης ἐκεῖ στὸ
361 μ.Χ., πού ἤθελε νὰ ἀνασυστή-
ση τὴν εἰδωλολατρία. Ὅπως καὶ ὁ
φιλόσοφος Γ. Γεμιστὸς ἢ Πλήθων,
ποὺ στὰ τέλη τῆς Βυζαντινῆς ἐπο-
χῆς ἔφτιαξε μία νέα εἰδωλολατρικὴ
θρησκεία μὲ στοιχεῖα ἀπʼ τὸν Πλά-
τωνα, τὶς ἀνατολικὲς θρησκεῖες καὶ
κυρίως ἀπʼ τὸν Ζωροαστρισμὸ, ποὺ
θὰ ἀπέτρεπε, λέει, μʼ αὐτὴν ἀκόμη
καὶ τὸν τουρκικὸ κίνδυνο!
Ὡς εἰδωλολάτρες ποὺ εἶναι, δὲν
πρόκειται νὰ καταλάβουν ποτὲ ὅτι
ζεῖ Κύριος…
Πῶς ἀντιμετωπίζετο
ὡς τώρα ὁ πτωχὸς καὶ
ἄνεργος;
ΟΧΙ σὰν κάποιον ποὺ ἔχει ἀνάγ-
κη βοηθείας ἐκ μέρους τῆς κοινω-
νίας, ἀλλὰ μᾶλλον σὰν ἄχρηστος
πολίτης, ἀφοῦ δὲν εἶναι ὑπολογίσι-
μος καταναλωτής! Ἡ ἀξία τοῦ ἀν-
θρώπου, βλέπεται, εἶχε καταντήσει
νὰ εἶναι συνάρτησι τῆς καταναλω-
τικῆς του δυνατότητας! Εὐτυχῶς
ποὺ ἦρθε καὶ ἡ κρίση στὴν κοινω-
νία τῆς καταναλώσεως, γιὰ νὰ κα-
ταλάβουμε καλύτερα τὸν κόσμο
καὶ τοὺς συνανθρώπους μας, πέ-
ραν ἀπʼ τὴν ἀπληστία, τὴν ἐκμετάλ-
λευσι καὶ τὸ κέρδος, ποὺ ἔγιναν
ἀκόμη καὶ ἰδεολογία!
Αἱ ἐγκυμοσύναι
τῶν ἐφήβων…
ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ἀπʼ τοὺς εἰδικοὺς
ὅτι μεγάλο ποσοστὸ τῶν διενερ-
γουμένων κάθε χρόνο ἐκτρώσε-
ων, γίνεται ἀπὸ ἔφηβες μὲ πολὺ
μεγάλες κάποτε δὲ καὶ ἀξεπέρα-
στες συνέπειες ὄχι μόνο στὴ σω-
ματική, ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχική τους
ὑγεία. Κάποιες ἄλλες χρησιμο-
ποιοῦν ἀντισυλληπτικὰ, γιὰ νὰ ἀπο-
φύγουν τὶς ἀνεπιθύμητες ἐγκυμο-
σύνες, ποὺ κι αὐτὰ βέβαια εἶναι ἐπι-
κίνδυνα γιὰ τὴν ὑγεία.
Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ἡ μό-
νη ὀρθὴ διέξοδος εἶναι ἡ ἐγκρά-
τεια. Μὲ ἄλλα λόγια τὸ νὰ περιμέ-
νουν. Τότε δηλαδὴ ποὺ θὰ ἐνηλι-
κιωθοῦν, θὰ τελειώσουν τὶς σπου-
δές τους καὶ θὰ παντρευτοῦν. Για-
τί μόνο αὐτὸ εἶναι τὸ ὀρθὸ καὶ τὸ
εὐλογημένο.
Συμφώνως πρός τοὺς
γλωσσολόγους…
ΚΑΘΕ 15 ἡμέρες ἕνα γλωσσικὸ
ἰδίωμα χάνεται κάπου στὸν πλανή-
τη, ἀπʼ τὰ 6.800, ποὺ ὑπολογίζεται
ὅτι ὑπάρχουν σήμερα. Γιὰ παρά-
δειγμα ἡ «μπουσούου» στὸ Καμε-
ρούν ὁμιλεῖται μόνο ἀπὸ 8 ἄτομα, ἡ
«τσιαπανέκο» στὸ Μεξικὸ ἀπὸ 150,
ἡ «Λίπαν Ἀπάτσι» ἀπὸ 2-3! Κι ὅλα
ἰσοπεδώνονται ἀπʼ τὴν Ἀγγλικὴ κυ-
ρίως, μία φτωχότατη γλῶσσα. Ναί!
Ἀλλʼ ὅταν χάνεται μία γλῶσσα,
χάνεται κι ἕνας λαός, ἕνα ἔθνος,
ἕνας πολιτισμός. Εἶπαν εὔστοχα
πὼς «ἔθνος εἶναι ἡ γλῶσσα του».
Καὶ ἀκόμη: «Γιὰ τὴ μητέρα γλῶσσα
μας τὰ λάβαρα κρατεῖστε». Πόσο
μᾶλλον, γιὰ τὴν μητέρα τῶν γλωσ-
σῶν, τὴν Ἑλληνικὴ γλῶσσα, τὴ
γλῶσσα μας.
Ἡ ἐκτροπὴ
τοῦ ἀθλητισμοῦ
ΔΕΝ εἶναι μόνο τὰ τόσο γνωστὰ
χάλια του, ὅπως εἶναι ὁ πρωταθλη-
τισμός, τὰ ἀναβολικά, ἡ ποδοσφαι-
ροποίηση τῶν φιλάθλων καὶ ἡ θεο-
ποίηση τῆς κάθε «ὁμαδάρας», τώ-
ρα ἔχουμε καὶ κάτι ἄλλο. Συνδέουν
τὸν ἀθλητισμὸ μὲ τὶς μουχλιασμέ-
νες ἀντιλήψεις τῶν ἀνατολικῶν
θρησκειῶν (βουδισμοῦ, ἰνδουι-
σμοῦ κ.λπ), ὅπως τὸν διαλογισμὸ
καὶ τὴν γιόγκα! Πλῆθος εἶναι τὰ δη-
μοσιεύματα στὰ διάφορα κοσμικὰ
ἔντυπα. Ἔτσι τὸν πόθο καὶ τὴν
ἀνάγκη μας γιὰ ἄθληση, ἔφθασαν
νὰ τὴν συνδέουν μὲ τὸν ἀποκρυ-
φισμὸ καὶ τὸν μυστικισμό. Προσο-
χή!
Ἡ ἀνάγκη
ἐπικοινωνίας ἐπείγει!
ΣΥΜΦΩΝΑ μὲ ἔρευνα ποὺ ἔγινε
σὲ 13 εὐρωπαϊκὲς χῶρες μεταξὺ
22.300 ἐφήβων ἡλικίας 12-18 ἐτῶν
ἐκ τῶν ὁποίων οἱ 1200 ἦταν Ἕλλη-
νες ἔδειξε ὅτι 2 στοὺς 3 Ἕλληνες
ἔφηβους δηλώνουν ὅτι οἱ γονεῖς
τους διαθέτουν σπανίως ἢ ποτὲ
χρόνο γιʼ αὐτούς. Καὶ ἐπιπλέον 1
στοὺς 5 ὅτι δὲν μποροῦν νὰ μιλή-
σουν στοὺς γονεῖς τους ὅταν τὸ
ἔχουν ἀνάγκη!
Οἱ δικαιολογίες βέβαια εἶναι πολ-
λές. Ἀκόμη δὲ κι ἂν εἶναι βάσιμες,
ἡ κατάσταση αὐτὴ εἶναι σαφῶς
ἀπαράδεκτη! Χωρὶς προσέγγιση καὶ
ἐπικοινωνία τὸ χάσμα δὲν σμικρύ-
νεται, τὰ προβλήματα δὲν λύνον-
ται, τὰ ἀδιέξοδα μεγαλώνουν. Ὅ,τι
πολυτιμότερο μπορεῖ νὰ διαθέση
ἕνας γονιὸς γιὰ τὸ παιδὶ του σήμε-
ρα, εἶναι βέβαια ὁ χρόνος…
Τὰ ὄσπρια δροῦν
ὡς φάρμακον!
ΣΥΜΦΩΝΑ μὲ πρόσφατη ἰατρικὴ
ἔρευνα ὅσοι τρῶνε ὄσπρια πάνω
ἀπὸ 3 φορὲς τὴν ἑβδομάδα ἔχουν
20% λιγότερη κακὴ χοληστερόλη,
σὲ σχέσι μὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν τρῶνε.
«Τὰ ὄσπρια δροῦν ὡς ἀντιλιπιδαι-
μικὸ φάρμακο», λένε οἱ γιατροὶ.
Ἡ ὑπεροχὴ τῆς λεγόμενης «με-
σογειακῆς διατροφῆς» (θὰ λέγαμε
τῆς Ἑλληνορθόδοξης) εἶναι ἀναμ-
φισβήτητη καὶ ἀποδεικνύεται αὐτὸ
καθημερινά.
ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Τῇ ΣΤ΄τοῦ αὐτοῦ μηνός, τὰ
ἅγια Θεοφάνεια τοῦ Κυρίου καὶ
Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ
Χριστοῦ.
Εἰς τὰ ἅγια Θεοφάνεια ἑορτά-
ζομεν τὴν φανέρωσιν τοῦ Κυρί-
ου εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὅτι εἶναι
Θεὸς ἐν σώματι. Διότι, ὅτε ὁ Κύ-
ριος ἐβαπτίζετο ἀπὸ τὸν Ἰωάν-
νην, ἐμαρτυρήθη ἄνωθεν ἀπὸ
τὸν Θεὸν καὶ πατέρα μὲ τὴν
φωνὴν καὶ μὲ τὴν ἐπέλευσιν τοῦ
ἁγίου Πνεύματος ὅτι εἶναι υἱὸς
γνήσιος καὶ ὁμοούσιος αὐτοῦ.
Ἔκτοτε λοιπὸν ἐγνωρίσθη εἰς
ὅλους διὰ μέσου τῶν θαυμάτων
καὶ τῆς ὑψηλῆς του διδασκαλίας
ὅτι αὐτὸς εἶναι βέβαια ὁ Θεός, ὁ
διὰ τῶν προφητῶν φανερῶς κη-
ρυττόμενος.
Ὅταν ὁ Κύριος ἔγινεν ἄνθρωπος δι᾽ ἡμᾶς, ἐπλή-
ρωσεν ὅλον τὸν νόμον εἰς ὅλον τὸ διάστημα τῆς
ζωῆς του. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Ἰωάννης ἦλθεν ἀπὸ τὴν
ἔρημον καὶ ἐβάπτιζεν εἰς τὸν Ἰορδάνην, διὰ τοῦτο
ὁ Κύριος θέλων νὰ πληρώση καὶ τὸ ρῆμα τοῦτο ὡς
θεῖον νόμον μετὰ τριάκοντα ἔτη τῆς ἡλικίας του
ἐπῆγεν εἰς τὸν Ἰωάννην διὰ νὰ βαπτισθῆ, ὡς οἱ λοι-
ποὶ ἄνθρωποι, ἂν καὶ δὲν εἶχε χρεία βαπτίσματος,
ἀναμάρτητος ὤν .Ὁ δέ Ἰωάννης εὐλαβούμενος
τὸν Κύριον καὶ τὴν ἰδικὴν του ἀναξιότητα λογιζό-
μενος ἔλεγεν «Ἐγὼ χρείαν ἔχω ὑπό σοῦ βα-
ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ.
ἐπιτρέπεται νὰ θυμώνουμε. Ἐπειδὴ
ὅταν ἡ ὀργὴ σκοτίσει τὴν διάνοια,
οὔτε διάκριση, οὔτε σωστὴ σκέψη,
οὔτε δικαιοσύνη θὰ βρεθεῖ μέσα μας,
οὔτε ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μπο-
ρεῖ νὰ γίνει ἡ ψυχή μας, ἀλλὰ θὰ μᾶς
κατακυριεύσει τὸ πνεῦμα τῆς ὀργῆς
σκοτίζοντας τὴν διάνοιά μας. Ἂς φυ-
λαγόμαστε ἀπὸ τὴν ὀργή», σημει-
ώνει συμπερασματικὰ ὁ ἀββὰς
Κασσιανός.
Ὁ Ὅσιος μᾶς προειδοποιεῖ ἐπίσης
γιὰ τὸ πνεῦμα τῆς λύπης, ποὺ σκο-
τίζει τὴν ψυχή, παραλύει κάθε
πνευματικὴ δραστηριότητα, κατα-
τρώει τὴν ψυχή, τὴν γεμίζει μὲ με-
λαγχολία, δυσαρέσκεια, πλήξη καὶ
ὁδηγεῖ σὲ πνευματικὴ παραίτηση
καὶ ἀπελπισία. Ὁ λογισμὸς τῆς λύ-
πης προέρχεται ἀπὸ τὸν πονηρὸ
καὶ καταλήγει σὲ ἀπελπισία καὶ
ὀκνηρία. Ὁ ἀββὰς Κασσιανὸς συμ-
βουλεύει νὰ τὴν θεραπεύσουμε μὲ
τὴν προσευχὴ καὶ τὴν ἐλπίδα στὸν
Θεό, τὴν μελέτη τῶν θείων λόγων
καὶ τὴν συναναστροφὴ μὲ εὐλαβεῖς
ἀνθρώπους.
Σχετικὸς μὲ τὸ πνεῦμα τῆς λύπης
εἶναι καὶ ὁ λογισμὸς τῆς ἀκηδίας,
τοῦ αἰσθήματος δηλ. τῆς ἀμέλειας
καὶ τῆς πλήξης. Ἡ ἀκηδία πλήττει
τοὺς εὐλαβεῖς χριστιανοὺς προκα-
λώντας τους ἀτονία καὶ ἔλλειψη
ἐνδιαφέροντος γιὰ κάθε εἴδους
ἐργασία, σωματικῆς ἢ πνευματικῆς,
κάνει ἀνυπόφορη τὴν παρουσία καὶ
τὴν συναναστροφὴ μὲ τοὺς ἄλλους,
πολλὲς φορὲς ὑποβάλλει λογι-
σμοὺς ἀναχώρησης καὶ μετάβασης
σὲ ἄλλο τόπο, δῆθεν γιὰ πνευμα-
τικὴ ὠφέλεια. Ὁ ἀββὰς Κασσιανὸς
ἐναντίον τοῦ πνεύματος τῆς ἀκη-
δίας, ποὺ μὲ ὕπουλο τρόπο ναρκώ-
νει καὶ παραλύει κάθε πνευματικὴ
δραστηριότητα καὶ ἐνδιαφέρον,
συνιστᾶ τὴν πνευματικὴ ἐγρήγορ-
ση, τὴν ὑπομονὴ στὴν ἐργασία καὶ
τὴν προσευχή, ὅπως καὶ τὴν ἐπικοι-
νωνία καὶ συμπαράσταση ἀπὸ
ἄλλους πνευματικοὺς ἀδελφούς.
Ἕβδομο κατὰ σειρὰν λογισμὸ θα-
νάσιμο ἀναφέρει ὁ ἀββὰς Κασ-
σιανὸς τὸ πνεῦμα τῆς κενοδοξίας,
ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ.
στάνδης. Καί ἀπαντᾶ: «Εἶναι τό
νέο Σιναῖο ὄρος τῆς θεοφάνειας.
Ὁ ἱερέας, σάν τό θεόπτη Μωυσῆ,
στέκεται μπροστά στόν Κύριο,
συνομιλεῖ μαζί Του καί τελεῖ τό
φρικτό μυστήριο τῆς συμφιλίω-
σης τοῦ ἀνθρώπου μέ τό Θεό. Τό
θυσιαστήριο εἶναι ὁ Γολγοθᾶς,
στόν ὁποῖο σταυρώθηκε ὁ Υἱός
καί Λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τίς
ἁμαρτίες τοῦ κόσμου».
Φοβερό τό μυστήριο τῆς ἀναί-
μακτης θυσίας. Καί αὐτές οἱ χο-
ροστασίες τῶν ἀγγέλων στέκον-
ται εὐλαβικά καί μένουν ἐκστα-
τικές μπροστά στό ἀνέκφραστο
καί ἀκατάληπτο μυστήριο τῆς
ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Τέτοια φοβερή θυσία, παρατη-
ρεῖ ὁ Καθηγητής-Λειτουργιολό-
γος Παν. Τρεμπέλας, «οὔτε στό
παρελθόν εἶχε ποτέ προσφερθεῖ,
ἀλλ᾽ οὔτε ἀπό κανέναν ἄλλο
εἶναι δυνατό νά προσφερθεῖ στό
μέλλον». Καί προσθέτει: «Οὔτε
γῆ, οὔτε οὐρανός, οὔτε σύμπαν,
οὔτε κόσμος ἀόρατος, οὔτε
ἄγγελοι ἦτο δυνατόν νά διαθέ-
σουν τοιαύτην πολύτιμον καί
εὐάρεστον εἰς τόν Θεόν θυσίαν».
Κάθε Εὐχαριστιακή Σύναξη
εἶναι κι ἕνα θεανθρώπινο Συμ-
πόσιο. Κάθε Λειτουργία εἶναι
καί μιά "σύναξη ἀθανάτων", κα-
τά τήν ἔκφραση τοῦ ἁγίου Ἰου-
στίνου Πόποβιτς. Κάθε τέλεση
τοῦ μυστηρίου τῆς θείας Εὐχα-
ριστίας εἶναι κι ἕνα συμπαντικό
πανηγύρι εὐχαριστιακῆς δοξολο-
γίας. Κάθε κοινωνία τῶν Ἀχράν-
των Μυστηρίων εἶναι καί μιά
τῆς ψυχῆς ἀνάβαση στούς οὐρα-
νούς. Εἶναι ἕνα μυστικό Θαβώρ
Μεταμόρφωσης.
Ὅταν τέτοιο μοναδικό καί συγ-
κλονιστικό θαῦμα καθημερινά -
προπάντων δέ τήν Κυριακή -
πτισθῆναι καὶ σὺ ἔρχη πρὸς μέ;».
Ἀλλ᾽ ὁ Κύριος θαρσοποιεῖ καὶ πα-
ρακινεῖ τὸν Ἰωάννην εἰς τὸ νὰ
τὸν βαπτίση, δεικνύων εἰς αὐτὸν
ὅτι ἐκεῖνο ὅπερ νομίζει ὅτι εἶναι
ἀπρεπές, αὐτὸ μάλιστα εἶναι
πρέπον, δηλαδὴ τὸ νὰ βαπτισθῆ
ὁ Δεσπότης ἀπὸ τὸν δοῦλον.
Ἰωάννης. Ὅθεν βαπτισθείς ὑπ᾽
αὐτοῦ ὁ Κύριος, εὐθὺς ἀνέβη
ἀπὸ τοῦ ὕδατος καὶ ἰδοὺ ἠνοίχ-
θησαν εἰς αὐτὸν οἱ οὐρανοὶ καὶ
εἶδεν ὁ Ἰωάννης τὸ Πνεῦμα τοῦ
Θεοῦ καταβαῖνον ὡσεὶ περι-
στερὰ καὶ ἐρχόμενον εἰς τὸν
Ἰησοῦν. Ἀλλὰ καὶ φωνὴ ἀπὸ τοὺς
οὐρανοὺς ἦλθε λέγουσα «Οὗ-
τος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός,
ἐν ᾧ εὐδόκησα». Ἐκ τούτου ἔγι-
νε φανερὸν ὅτι ὁ Ἰωάννης ἦτο ἀσυγκρίτως κατώ-
τερος τοῦ Ἰησοῦ καὶ δοῦλος αὐτοῦ. Τελειώσας ὁ
Κύριος καὶ τοῦτο τὸ νομικὸν πρόσταγμα ἔλυσε τὴν
κατάραν, ἥτις ἐδόθη εἰς τὸν Ἀδὰμ διὰ τὴν παράβα-
σιν τοῦ Θείου νόμου καὶ λυτρώσας ἡμᾶς ἀπὸ τὴν
καταδίκην ἔπαυσεν οὕτω εἰς τὸ ἑξῆς πάντα νόμον
τελετουργικόν, ὡς καὶ τὸ Ἰουδαϊκὸν βάπτισμα,
ἀναβιβάσας αὐτὸν εἰς τὸ πνευματικώτερον καὶ τε-
λειότερον.
(Ἐκ τοῦ Συναξαριστοῦ τῶν δώδεκα μηνῶν τοῦ
Ἐνιαυτοῦ τοῦ Ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου)
ποὺ τὸ θεωρεῖ ὡς δυσκολοπολέμη-
το, διότι καθὼς ἡ κενοδοξία εἶναι
πολύμορφη, ἐκδηλώνεται σὲ κάθε
πράξη καὶ λόγο, σὲ σιωπή, σὲ ἔργο,
στὴν προσευχή, σὲ κάθε πνευμα-
τικὴ προσπάθεια. Ὁ πονηρὸς ὑπο-
βάλλει λογισμοὺς αὐτοδικαίωσης
γιὰ τὶς πιθανὲς ἀρετές, ποὺ διαθέ-
τει ὁ πιστός, γιὰ τὴν πνευματική
του πρόοδο καὶ ἀνωτερότητα σὲ
σχέση μὲ τοὺς ὑπολοίπους, καὶ γιὰ
τὶς ὁποῖες οἱ ἄλλοι ὀφείλουν νὰ τὸν
τιμοῦν καὶ νὰ τὸν ἐπαινοῦν. «Ἐ-
κεῖνος λοιπόν, ποὺ θέλει νὰ πολεμή-
σει τέλεια καὶ νὰ στεφανωθεῖ μὲ τὸ
στεφάνι τοῦ δικαίου, πρέπει μὲ κάθε
τρόπο νὰ φροντίσει νὰ νικήσει τὸ πο-
λύμορφο αὐτὸ θηρίο τῆς κενοδοξίας,
ἔχοντας μπροστά του τὸν στίχο τοῦ
Δαυίδ: “ὁ Κύριος διεσκόρπισε τὰ
ὀστᾶ τῶν ἀνθρωπαρέσκων” (Ψάλμ.
52 ,6) καὶ νὰ μὴ κάνει τίποτε ἐπιδιώ-
κοντας τὸν ἀνθρώπινο ἔπαινο, ἀλλὰ
νὰ ἐπιζητεῖ τὴν ἀμοιβὴ μόνο ἀπὸ τὸν
Θεό. Καὶ ἀποβάλλοντας πάντοτε
τοὺς λογισμούς, ποὺ ἔρχονται στὴν
καρδιά του καὶ τὸν ἐπαινοῦν, νὰ τα-
πεινώνει τὸν ἑαυτό του ἐνώπιον τοῦ
Θεοῦ. Ἔτσι θὰ μπορέσει μὲ τὴν βοή-
θεια τοῦ Θεοῦ νὰ ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ
πνεῦμα τῆς κενοδοξίας».
Στὴν κορυφὴ τῶν θανάσιμων
παθῶν ὁ ἀββὰς Κασσιανὸς τοποθε-
τεῖ τὴν ὑπερηφάνεια, ποὺ προ-
ἐπιτελεῖται στούς ὀρθοδόξους
μας ναούς, πῶς εἶναι δυνατό ὁ
χριστιανός ν᾽ ἀπουσιάσει; Πῶς
εἶναι δυνατό νά καταφρονήσει
τέτοιο τραπέζι καί τέτοια μυστι-
κή, θεία καί οὐράνια τροφή;
Πῶς εἶναι δυνατό νά θυσιάζεται
ὁ Χριστός στό ἱερό θυσιαστήριο
τῆς ἁγίας Τράπεζας καί αὐτός
νά Τοῦ γυρίζει τήν πλάτη καί νά
ἀρνεῖται τόσο ἐπαίσχυντα καί
προδοτικά τόν Κύριο καί νά
φεύγει μακριά Του;
Αὐτό, δέν εἶναι ἄρνηση τῆς
πίστης καί προδοσία τοῦ Χρι-
στοῦ; Κι ὅμως, δέν εἶναι λίγοι
ἐκεῖνοι, πού προτιμοῦν κάθε τι
ἄλλο, ἐκτός τῆς παρουσίας τους
στόν ἱερό ναό. Ὁ ἱερός Χρυσό-
στομος μιλώντας στόν ψαλμικό
στίχο: «εὐφράνθην ἐπί τοῖς εἰρη-
κόσι μοι, εἰς οἶκον Κυρίου πο-
ρευσόμεθα», λέγει: «Ἀλλά νῦν
πολλοί καί δυσχεραίνουσιν ἐπί
τῷ ρήματι κἄν μέν τι εἰς ἱππο-
δρομίας ἤ εἰς θέατρα παρανο-
μίας ἀναβαίνων καλέση, πολλοί
οἱ συντρέχοντες, ἄν δέ ἐπί τόν
εὐκτήριον οἶκον, ὀλίγοι οἱ μή
ὀκνοῦντες». «Τώρα, λέγει, πολ-
λοί καί μόνο πού ἀκοῦνε τόν πιό
πάνω λόγο, δυσανασχετοῦν. Ἐάν
ὅμως, κάποιος πηγαίνοντας στίς
ἱπποδρομίες ἤ σέ θέατρα, προσ-
καλέσει καί ἄλλους, πολλοί τότε
θά τρέξουν μαζί του· ἐάν ὅμως
στόν οἶκο τῆς προσευχῆς, λίγοι
θά δείξουν προθυμία».
Οἱ χλιαροί καί ἀδιάφοροι βρί-
σκουν χίλιες δικαιολογίες καί
"προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις", γιά
νά μή ἁγιάσουν τήν ἡμέρα τῆς
Κυριακῆς μέ τόν ἐκκλησιασμό
καί τή λατρεία τοῦ Θεοῦ. Κατά
συνέπεια, οὔτε καί κοινωνοῦν
ποτέ τῶν ἀχράντων Μυστηρίων…
Ἐρωτῶ λοιπόν:Τί σημαίνει αὐ-
τή ἡ στάση ζωῆς; Δέν εἶναι ἄρ-
νηση καί προδοσία τοῦ Χριστοῦ;
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
ΑΡΧΙΜ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΑΝΔΡ. ΖΙΟΜΠΟΛΑ, «Ὁ Ἁγιοταφίτης
Νεοϊερομάρτυς Φιλούμενος»(† 29.11.1979), Ἀθήνα 2011, Γ΄
ἔκδοσις, σελ. 166.
Τότε ἀφῆκε τὴν ἀντίστασιν ὁ
Τὸ βιβλίο τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Νε-
κταρίου Ἀνδρ. Ζιόμπολα «Ὁ Ἁγιοτα-
φίτης Νεοϊερομάρτυς Φιλούμενος»
προχωράει στὴν τρίτη ἐπανέκδοσή
του. Ὁ π. Νεκτάριος ἀγαπητὸς συνερ-
γάτης τοῦ «Ὀρθοδόξου Τύπου», ση-
μειώνει σχετικῶς: «Ἡ παροῦσα ἔκδο-
ση ἔχει ἕνα σκοπὸ νὰ καταστήση τὸν
ἕως τώρα ἄγνωστο στὸ εὐρὺ χριστε-
πώνυμο πλήρωμα, τὴν βιοτὴ καὶ τὸ
μαρτύριό του, νεοϊερομάρτυρα Ἅγ.
Φιλουμένο ὅσο τὸ δυνατὸν πιὸ γνω-
στό».
Ὁ Ἁγιοταφίτης Ἀρχιμ. Φιλούμε-
νος, ὁ Κύπριος κατὰ κόσμο Σο-
φοκλῆς Χασάπης, ἔρχεται νὰ προσ-
τεθῆ ὡς ὁ νεώτερος χρονικῶς μάρτυς
στὴν χορεία τῶν νεοϊερομαρτύρων μὲ
Πατριαρχικὴ Πρᾶξι ἁγιοκατάταξης
κατά τὴ συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Πα- ἔλαβε χάρη καὶ παραμένει ἄφθαρτο
τριαρχικῆς Συνόδου τῆς 11.09. 2009. φανερώνοντας ἔτσι ὅτι ἡ Ἀλήθεια
Ὁ βίος καὶ τὸ μαρτύριο τοῦ ἁγίου Φι-
βρίσκεται στὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη
λουμένου εἶναι ἡ ἀπόδειξη ὅτι σὲ Ἐκκλησία. Ἐμαρτύρησε στὸ προσ-
αὐτὸ τὸν ἄστατο καὶ ἀνειρήνευτο κό- κύνημα τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακὼβ στὶς
σμο, ποὺ ζοῦμε, ἡ Ἁγία Ἐκκλησία 29 Νοεμβρίου τοῦ 1979.
τοῦ Χριστοῦ, βάσει τοῦ εὐαγγελικοῦ
Τὸ βιβλίο ἔχει ἐκτενῆ παρουσίαση
«Οὐκ ἄξια τὰ παθήματα τοῦ νῦν και-
τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου ἀπὸ τὴν παιδική
ροῦ πρὸς τὴν μέλλουσαν δόξαν ἀπο-
καλυφθῆναι εἰς ἡμᾶς» (Ρωμ. η´ 18), του ἡλικία ἕως τοῦ φρικτοῦ του μαρ-
τυρίου, πλήρη ἀσματικὴ ἀκολουθία,
συνεχίζει νὰ ἀναδεικνύη ἀνθρώπους,
γραμμένη ἀπὸ τὸν κ. Χαράλαμπο
σβάλλει ὅσους ἔχουν προχωρήσει
οἱ ὁποῖοι μὲ ὅλη τὴν ὕπαρξή τους,
Μπούσια καθὼς καὶ μία σύντομη
πνευματικὰ καὶ ἐπιχειρεῖ νὰ τοὺς
ψυχῇ τε καὶ σώματι, προσφέρονται
ἀναφορὰ στὰ ἱερὰ προσκυνήματα
γκρεμίσει ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς ἀρετῆς,
πρὸς εὐαρέστηση τοῦ τριαδικοῦ
Θεοῦ καὶ φτάνουν στὸ ὕψιστο σημεῖο τῶν Ἁγίων Τόπων, στὸν ἀδελφό του
ποὺ ἔφθασαν. Ἐνῶ κάθε ἄλλο πά-
προσφορᾶς ἀκόμα καὶ σὲ αὐτὸ τοῦ Ἱερομόναχο π. Ἐλπίδιο καὶ διάφορες
θος πολεμᾶ μία συγκεκριμένη ἀρε-
μαρτυρίου. Ὁ Ἅγ. Φιλούμενος ὄχι μό- θαυμαστὲς ὁμολογίες ἀπὸ τὸν Ἱερο-
τή, λ.χ. ἡ γαστριμαργία τὴν ἐγκρά-
μόναχο π. Ἰουστῖνο, ἄξιο διάδοχό
νο τὴν ψυχὴ του ἁγίασε λόγω τῆς
τεια, ἡ πορνεία τὴν σωφροσύνη, ἡ
του στὸ Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ.
ἀφοσιωμένης ἐν Χριστῷ ζωῆς του,
φιλαργυρία τὴν ἀκτημοσύνη, ὁ
ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸ χωμάτινο σῶμα Γ.Κ.Τ
θυμὸς τὴν πραότητα, ἀντιθέτως ἡ
ὑπερηφάνεια σκοτίζει ὁλόκληρη
Ι. ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΠΟΥΡΑ: «Φιλοκαλία τῶν
τὴν ψυχή, καταστρέφει ὁλοκληρω-
Ἱερῶν νηπτικῶν», τόμος Β´, ἔκδ. Α´ 2011, σελίδες 683.
τικὰ κάθε ἀρετή, τὴν διαστρέφει
καὶ τὴν κατεδαφίζει ἐκ θεμελίων.
Ἐπειδὴ πρόκειται γιὰ μιὰ ἐξαίρετη
πιὸ πάνω Ἱ. Μονῆς, οἱ ὁποῖες μὲ τα-
Ὅπως ὁ ἄγγελος ἐκεῖνος, ὁ Ἑωσφό-
καὶ μοναδικὴ ἔκδοση τῶν νηπτικῶν πείνωση, ἀλλὰ καὶ μὲ σοφία καὶ σύνε-
Πατέρων τῆς Φιλοκαλίας -τοῦ ἤδη Β´
ρος, ποὺ εἶχε στολισθεῖ μὲ πολλὲς
ση καὶ καλλιτεχνικὴ δεξιοτεχνία, κα-
τόμου ποὺ κυκλοφορεῖ σὲ περιορισμέ- τάφεραν νὰ ἐπιτύχουν τέτοιο ἆθλο.
ἀρετὲς ἀπὸ τὸν Θεό, ἐξέπεσε τοῦ
νο ἀριθμὸ ἀντιτύπων- θεωρῶ ἀναγ- Καθῆκον μου νὰ σημειώσω τὴν σε-
οὐρανοῦ καὶ τῆς ἀρετῆς του ἐξαι-
καία τὴν ἀναγραφὴ τῆς ταυτότητας βαστὴ ἡγουμένη Θεολογία καὶ τὶς δυὸ
τίας τῆς ὑπερηφανείας του, ὅταν
τῶν στοιχείων τοῦ ὅλου ἔργου, ὅπως ἀδελφὲς μοναχές: Μελάνη καὶ Παρ-
θέλησε νὰ ἀνταγωνισθεῖ τὸ Θεὸ καὶ
μᾶς παραδόθηκε. θενία. Μεγάλη ἡ προσφορά τους.
νὰ γίνει ἴσος. Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς
Ἰδοὺ λοιπὸν τὰ στοιχεῖα τῆς ταυτό- Ὁ Β´ τόμος περιέχει τὰ ἔργα τῶν
προειδοποιεῖ γιὰ τὸ πνεῦμα τῆς
τητας τοῦ ἔργου: «Φιλοκαλία τῶν
ἑξῆς Νηπτικῶν Πατέρων: Τοῦ ἁγίου
ὑπερηφάνειας, καὶ μᾶς προτρέπει
Ἱερῶν Νηπτικῶν» συνερανισθεῖσα
Ἡσυχίου τοῦ Πρεσβυτέρου, τοῦ ἁγί-
νὰ ἀποδίδουμε τὸ κάθε τί ὄχι στὸν
παρὰ τῶν ἁγίων καὶ θεοφόρων Πατέ- ου Νείλου τοῦ Ἀσκητοῦ, τοῦ ἁγίου
ἑαυτό μας, ἀλλὰ στὶς δωρεὲς τοῦ
ρων ἡμῶν ἐν ᾗ διὰ τῆς κατὰ τὴν Διαδόχου ἐπισκόπου Φωτικῆς, τοῦ
Θεοῦ. Χωρὶς τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ
πρᾶξιν καὶ θεωρίαν ἠθικῆς φιλοσο-
ἁγίου Ἰωάννου Καρπαθίου, καὶ τοῦ
δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε τίποτε
φίας ὁ νοῦς καθαίρεται, φωτίζεται καὶ
ἁγίου Θεοδώρου ἐπισκόπου Ἐδέσ-
τελειοῦται. Νῦν δὲ πρῶτον τύποις
(Ἰω. 15, 5). «Εἰ μὴ οἰκοδομήσει οἶκον
σης. Ἀκολουθοῦν σημειώσεις καὶ σχό-
ἐκδοθεῖσα κειμένῳ τε καὶ νεοελληνικῇ
ὁ Κύριος εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ
λια καὶ στὸ τέλος καταχωροῦνται «κα-
ἀποδόσει διὰ πόνων καὶ ἐπιμελείας
τάλογοι περιλήψεων τῶν ἑνοτήτων»,
οἰκοδομοῦντες» (Ψαλμ. 126, 1). Καὶ
τῶν ἀδελφῶν τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου
ἀπὸ τὸν Καθηγητὴ Δημ. Τσελεγγίδη.
ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συμπληρώ-
τῆς Ἱ. Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου
νει: «τί ἔχεις ποὺ δὲν τὸ ἔλαβες ἀπὸ
Στὴν ἀρχὴ τοῦ Β´ Τόμου χρήσιμο
Μπούρα. Σχόλια - Περιλήψεις ἑνοτή-
εἶναι γιὰ τὸν ἀναγνώστη ἕνα σημεί-
τὸν Θεό; καὶ ἂν δὲν ἔχεις πάρει κάτι,
των: Δημήτριος Ἰ. Τσελεγγίδης, Κα-
ωμα ποὺ λέγει ὅτι: «ὁ κ. Τσελεγγίδης
τί καυχιέσαι σὰν νὰ μὴ τὸ ἔλαβες;»
θηγητὴς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ
ἐκτὸς τῶν σχολίων του ἐπὶ τοῦ ἔργου,
(Α´ Κορ. 4, 7).
Α.Θ.Π. Ἐν Ἀρκαδίᾳ».
παρεχώρησε εὐγενῶς στὴν ὅλη ἔκδοσι
Καὶ ὁ ἀββὰς Κασσιανὸς καταλή-
Ὅταν πάρει κανεὶς στὰ χέρια του
καὶ σειρὰ πινάκων μὲ περιλήψεις τῶν
τοὺς δυὸ πρώτους τόμους τοῦ λαμ-
γει ὡς ἑξῆς: «δὲν μποροῦμε δια-
ἐπὶ μέρους κεφαλαίων τῶν λόγων τῶν
προῦ τούτου ἔργου, ἔχει τὴν αἴσθηση
φορετικὰ νὰ φθάσουμε στὴν τε-
Πατέρων».
πὼς κρατάει χρυσάφι ἤ μαργαριτάρια
λειότητα τῆς ἀρετῆς, παρὰ μόνον
Νὰ σημειωθεῖ ὅτι στὸ κάθε κεφά-
ἤ διαμάντια. Ἔχει τὴν αἴσθηση πὼς
μὲ τὴν ταπείνωση, ἡ ὁποία ἔρχε-
λαιο προηγεῖται σύντομη βιογραφία
κρατάει ἕνα μεγάλο θησαυρό, καὶ σὲ
ται στὸν ἄνθρωπο, ἀπὸ τὴν πίστη
τοῦ ἁγίου συγγραφέα, καὶ ἀκολου-
ἐμφάνιση καλλιτεχνική, καὶ σὲ ἐκτύ-
καὶ τὸν φόβο τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν
θοῦν οἱ διάφοροι λόγοι περὶ προσ-
πωση μοναδική, καὶ πολὺ περισσότε-
ευχῆς, περὶ νήψεως, περὶ διακρίσεως...
πραότητα καὶ τὴν τέλεια ἀκτημο-
ρο, σὲ πνευματικὸ περιεχόμενο τῶν φι-
κλπ.
σύνη. Μὲ τὶς ἀρετὲς αὐτὲς κα-
λοκαλικῶν πατερικῶν ἔργων. Πρά-
γματι πρόκειται γιὰ ἀνεκτίμητο θη-
τορθώνεται καὶ ἡ τέλεια ἀγάπη,
Θερμότατες οἱ εὐχαριστίες πάντων,
σαυρό. καὶ προπάντων τὰ συγχαρητήρια τῶν
μὲ τὴν χάρη καὶ τὴν φιλανθρωπία
Ὀρθοδόξων διὰ τὸ ἔξοχον ἔργον τῆς
τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Κι αὐτὸ τὸ μέγα κατόρθωμα τῆς
λαμπρῆς αὐτῆς ἐπανέκδοσης τῆς «Φι- Ἱ.Μονῆς Μπούρα Ἀρκαδίας.
Στὴν συλλογὴ τῶν κειμένων τῆς
λοκαλίας» ὀφείλεται στὶς ἀδελφὲς τῆς
Μιχαὴλ Μιχαηλίδης
«Φιλοκαλίας τῶν Ἱερῶν Νηπτικών»
ἔχει ἐπίσης περιληφθεῖ τοῦ Ὁσίου
Κασσιανοῦ «λόγος περὶ διακρίσε-
ως», ποὺ ἀποτελεῖ μέρος διαλόγου
τοῦ Κασσιανοῦ μὲ τὸν πολυσέβα-
στο γιὰ τὴν ἀρετή του γέροντα τῆς
Ἔτος Λ´, Ἀριθμ. 1/6 Ἰανουαρίου 2012
αἰγυπτιακῆς ἐρήμου ἀββᾶ Μωυσῆ,
ὁ ὁποῖος διακρίνοντας τὸν πόθο τοῦ
ΒΙΒΛΙΑ – ΑΝΑΤΥΠΑ Αὔγ 2011. Ρόδος.
νεαροῦ τότε μοναχοῦ Κασσιανοῦ,
ΑΝΩΤΑΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΟΝ ΜΕΛΛΟΝ.
τοῦ μίλησε γιὰ τὴν κορυφὴ τῶν
Ἀνεξάρτητη ἐθνικοπολιτικὴ ἐφημερί-
ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ἀρετῶν, τὴν τελείωση τῆς πνευμα-
Ἐπιστημονικὴ ἐπετηρίς. Ἀφιέρωμα δα. Ὀκτ. 2011.
τικῆς προσπάθειας, ποὺ ἀποτελεῖ ἡ
στὸ Μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο ΘΕΟΛΟΓΙΑ, ῾Εξαμηνιαῖον ᾿Επι-
ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς τῆς διά-
Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κυρὸ στημονικὸν περιοδικόν. Ἰαν. – Μάρτ.
κρισης. Τὸ χάρισμα τῆς διάκρισης,
Χριστόδουλο. Θεσ/νίκη 2011. Ἐκδό- 2011. Ἀθῆναι.
ὡς δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (Α´
σεις Γραφικὲς Τέχνες Μυγδονία, Σχ. ΘΕΟΔΡΟΜΙΑ, Τριμηνιαία ῎Εκ-
24,50x18 σσ 926.
Κορ. 12, 8) εἶναι πολὺ σημαντικὸ
καὶ οὐσιῶδες, διότι προφυλάσσει
δοση ᾿Ορθοδόξου Διδαχῆς. Ἰαν. –
τὸν πιστό, «διδάσκει τὸν ἄνθρωπο
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΧΡΙΣΤΟΥ- Μάρτ. 2011. Θεσσαλονίκη.
ΓΕΝΝΩΝ. Ἐπιμέλεια Πολυξένη
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΤΑΧΥ-
νὰ ἀφήνει τὶς ὑπερβολὲς καὶ νὰ βα-
Τσαλίκη – Κιοσόγλου. Σειρὰ Ὀρθό-
ΔΡΟΜΟΣ, Τριμηνιαῖον πληροφο-
δοξη Μαρτυρία, ἀριθ. 125. Ἐκδόσεις
δίζει τὴν βασιλικὴ μέση ὁδό. Καὶ οὔτε
ριακὸν δελτίον τοῦ «Πανελληνίου
Ἀκρίτας 2011, Σχ. 21x11 σσ 208.
ἐπιτρέπει μὲ τὴν ἄμετρη ἐγκράτεια
Χριστιανικοῦ ῾Ομίλου ᾿Ορθοδόξου
νὰ ἐξαπατᾶται κανείς, οὔτε πάλι νὰ
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2012 Ἱερᾶς Μη- ῾Ιεραποστολῆς». Ἀπρίλ. – Ἰούν.
τροπόλεως Φθιώτιδος. Ἀφιερωμένο 2011.᾿Αθήνα.
σέρνεται στὴν ἀδιαφορία καὶ τὴ χα-
στὴν Ἐκκλησία καὶ τὴν Πατρίδα. Σχ.
λαρότητα. Ἡ διάκριση εἶναι ἕνα μά-
ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΒΑΠΤΙΣΤΗΣ, Μη-
12x8.
τι τῆς ψυχῆς καὶ λυχνάρι. Ἐπειδὴ ἡ
νιαῖον ᾿Ορθόδοξον περιοδικόν. Αὔγ.
2011. Ἀθήνα.
διάκριση, ἀφοῦ ἐξετάσει τὶς σκέψεις
ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ – ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
καὶ τὶς πράξεις τοῦ ἀνθρώπου, δια-
ΙΕΡΟΨΑΛΤΙΚΑ ΝΕΑ, Διμηνιαῖο
ΖΩΗ, ᾿Ορθόδοξον Περιοδικὸν
κρίνει καὶ ξεχωρίζει κάθε τί κακὸ καὶ
ὄργανο Πανελληνίου Συνδέσμου ῾Ιε-
ὄργανον ὁμωνύμου ᾿Αδελφότητος
μὴ ἀρεστὸ στὸν Θεὸ καὶ ἀπομακρύ-
ροψαλτῶν «Ρωμανός ὁ Μελωδὸς καὶ
Θεολόγων. Δεκ. 2011. ᾿Αθῆναι.
᾿Ιωάννης ὁ Δαμασκηνός». Μάϊος –
νει τὴν πλάνη». «Ὅσοι ἔχουν γυμνα-
ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ, Εἰκο- Ἰούν. 2011. ᾿Αθήνα.
σμένα τὰ πνευματικὰ αἰσθητήρια
σαήμερο Χριστιανικὸ περιοδικὸ τῆς
διακρίνουν εὔκολα μεταξὺ τοῦ καλοῦ
᾿Αδελφότητος «Εὐσέβεια». Δεκ.
καὶ τοῦ κακοῦ, χωρὶς τὸ χάρισμα τῆς
2011. ᾿Αθῆναι.
διάκρισης δὲν συγκροτεῖται ἀρετή,
Ο ΖΩΟΠΟΙΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ, Πε-
ἐπειδὴ ἡ διάκριση εἶναι μητέρα
ριοδικὴ ἔκδοσις τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς
καὶ φύλακας ὅλων τῶν ἀρετῶν».
῾Εβδομαδιαία ᾿Εκκλησιαστικὴ
Σταυροβουνίου. Δεκ. 2010. Κύπρος.
᾿Εφημερίς. ᾿Ιδιοκτησία· «Παν-
«Ἡ ἀληθινὴ διάκριση, σημειώνει
Η ΟΔΟΣ, Τετραμηνιαῖο Φυλλάδιο
ελλήνιος ᾿Ορθόδοξος ῞Ενω-
ὁ ἀββὰς Κασσιανός, δὲν ἀποκτᾶται
᾿Ορθοδόξου Διδαχῆς, ῎Εκδοση
σις» (Π.Ο.Ε.), Κάνιγγος 10, 106
παρὰ ἀπὸ τὴν ἀληθινὴ ταπείνωση, μὲ
῾Ιερᾶς Μητροπόλεως Ρόδου. Μάϊος – 77 ᾿Αθῆναι, Τηλ. 210 38 16 206,
τὸ νὰ φανερώνουμε στοὺς πατέρες,
ΦΑΞ 210 38 28 518. Ἐκδότης·
ΘΕΡΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΣ
σὲ πνευματικοὺς γέροντες, ποὺ ἔχουν
Κωνσταντῖνος Σωτ. Σωτηρό-
διάκριση, ὅσα κάνουμε καὶ ὅσα σκε-
πουλος, Φασίδερη 9, ῾Εκάλη.
Μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Κυρίου
φτόμαστε, καὶ νὰ μὴ ἐμπιστευόμαστε
Διευθυντὴς Συντάξεως· Γεώρ-
μας καὶ τὰς εὐλογίας τοῦ μακα-
γιος Ζερβός, Θησέως 25, Νέα
σὲ τίποτε τὸν δικό μας λογισμό, ἀλλὰ
ριστοῦ πατρός Μάρκου συν-
᾿Ερυθραία (14671). ῾Υπεύθυνος
σὲ ὅλα νὰ ἀκολουθοῦμε τοὺς λόγους
εχίζομεν τὸ ἔργον ἐνισχύσεως Τυπογραφείου· Κωνσταντῖνος
τῶν γερόντων».
τῶν ἐμπεριστάτων ἀδελφῶν Μιχ. Σαμωνᾶς, ᾿Αμαδριάδος 15,
Ἡ ἐμπειρία τοῦ ἀββᾶ Κασσιανοῦ
μας, διότι καὶ αἱ ἡμέραι πλέον Δροσιά. Τύποις «᾿Ορθοδόξου
εἶναι δυσκολώτεραι. Ὅσοι ἀνα-
ἀπὸ τὸν πνευματικὸ ἀγώνα γιὰ τὴν
Τύπου» (Θησέως 25, 14671 Νέα
γνῶσται δύνανται νὰ συμπαρα-
καταπολέμηση τῶν θανάσιμων λο-
᾿Ερυθραία, Τηλ. 210 81 34 951,
σταθοῦν παρακαλοῦνται ὅπως
ΦΑΞ 210 81 36 981).
γισμῶν, τῶν θανατηφόρων παθῶν,
ἀπευθύνωνται πρὸς τὸν κ. Ἠλί-
῾Ιστοσελίς «Ο.Τ.»:
καὶ ἡ πορεία ποὺ μᾶς ὑποδεικνύει
αν Κυριαζῆν εἰς τὸ τηλ.
γιὰ τὴν ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν, ἀπο-
6947469427 ἢ ὅπως προβαί- www.orthodoxostypos.gr
τελοῦν καὶ γιὰ μᾶς σήμερα καὶ γιὰ
νουν εἰς κατάθεσιν χρηματικῶν ᾿Ηλεκτρον. ταχυδρομεῖον:
orthotyp@otenet.gr
κάθε ἀγωνιζόμενο χριστιανὸ πολύ-
ποσῶν συμπόνιας εἰς λογαρια-
Τὰ ἐνυπόγραφα ἄρθρα ἐκ-
τιμη παρακαταθήκη συμβουλῶν
σμὸν τῆς ᾿Εθνικῆς Τραπέζης μὲ
ἀριθμ. 711/741931–78 ἐπ᾿ ὀνό- φράζουν τὰς προσωπικὰς ἀ-
καὶ ὁδηγιῶν, ἕναν ἐγγυημένο ὁδη-
ματι Ἠλίας Κυριαζῆς. Εὐχαρι- πόψεις τῶν ἀρθρογράφων, οἱ
γητὴ γιὰ τὴν πνευματική μας ζωή,
στοῦμεν θερμῶς διὰ τὴν μέχρι ὁποῖοι καὶ φέρουν τὴν εὐθύ-
ἀρκεῖ νὰ θελήσουμε νὰ τὶς ἀξιοποι-
τοῦδε συμπαράστασίν σας. νην τῶν γραφομένων.
ήσουμε γιὰ δική μας πνευματικὴ
ὠφέλεια.
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 3η

ΘΕΟΦΑΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Θεοφάνεια, (ἀπὸ τὸ Θεὸς καὶ ησας ἀγαθέ, οὐδὲ ἐπελάθου ἔργου κειται νὰ τὸν ἀποστείλει στὴν Αἴγυ-
φαίνω=φανερώνω, ἀποκαλύπτω), χειρῶν σου, ἀλλ᾽ ἐπεσκέψω πολυ- πτο, γιὰ νὰ ἀπελευθερώσει τὸν λα-
εἶναι ἡ φανέρωση, ἡ ἀποκάλυψη τρόπως διὰ σπλάγχνα ἐλέους σου. όν Του ἀπὸ τὴν δουλεία τῶν Αἰγυ- ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΙΣ
τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Ὁ Θεὸς Προφήτας ἐξαπέστειλας, ἐποίησας πτίων. Μετὰ τὴν Θεοφάνεια αὐτὴ
(Μία ἀκόμα διδαχή τοῦ ὄφεως)
φανερώνει τὸν ἑαυτόν Του καὶ τὸ δυνάμεις διὰ τῶν ἁγίων σου, τῶν ἐπακολούθησαν καὶ ἄλλες, ἡ σπου-
θέλημά Του στὸν ἄνθρωπο, διότι ὁ καθ᾽ ἑκάστην γενεὰν εὐαρεστη- δαιότερη δὲ ἀπὸ ὅλες εἶναι ἡ Θεο-
ἄνθρωπος, ὁ μεταπτωτικὸς ἄνθρω- σάντων σοι. Ἐλάλησας ἡμῖν διὰ φάνεια στὸ Ὄρος Σινᾶ. Ἐκεῖ ὁ
πος, ἀδυνατεῖ νὰ ἀνακαλύψει μὲ τὶς στόματος τῶν δούλων σου τῶν Θεὸς ἀποκαλύπτεται στὸν Μωυσῆ, Τοῦ Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
ἰδικές του διανοητικὲς καὶ πνευμα- προφητῶν, προκαταγγέλων ἡμῖν καὶ μέχρις ἑνὸς βαθμοῦ καὶ στὸν
τικὲς δυνάμεις τὸν Θεόν, ἀδυνατεῖ λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, κατὰ τρόπον με- Μιά ἀπό τίς πιό διαδεδομένες τέχει ἐπίσης μιά καίριας σπουδαιό- νη αὐθόρμητη ἀναδρομή. Ἀπο-
νὰ ἔρθει σὲ κοινωνία μὲ τὸν Θεόν. Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου γαλειώδη. Ἐν μέσῳ ἀστραπῶν καὶ ἰδέες τοῦ ἀντιχριστιανικοῦ φαινο- τητας θέση στόν Ἰνδουϊσμό, ἀλλά δεικνύουν αὐτές οἱ πρακτικές τή
Βέβαια ὁ Θεὸς δὲν ἔπλασε ἐξʼ Παύλου Δημητρακοπούλου βροντῶν, γνόφου καὶ θυέλλης, ποὺ μένου τῆς «Νέας Ἐποχῆς» (New καί στό Βουδισμό. δυνατότητα τεκμηρίωσης καί ἀπό-
ἀρχῆς ἔτσι τὸν ἄνθρωπο. Οἱ πρω- προξενοῦν φόβο καὶ τρόμο καὶ Age), πού προβάλλεται κατά τρόπο Ὁ ἀντιχριστιανικός χαρακτήρας δειξης τῆς ἐν λόγῳ δοξασίας;
τόπλαστοι πρὸ τῆς πτώσεως βρι- τὴν μέλλουσαν ἔσεσθαι σωτη- ἀποτελοῦν ἔκφραση τῆς παντοδυ- συστηματικό ἀπό τήν τηλεόραση τῆς μετενσάρκωσης εἶναι ἐμφα- Ἀναμφιβόλως ὄχι. Ἀντιθέτως, οἱ
σκόταν σὲ κατάσταση συνεχοῦς ρίαν». Οἱ «ἐπισκέψεις» τοῦ Θεοῦ, ναμίας τοῦ Θεοῦ. και τά ποικίλα κοσμικά περιοδικά νής ὄχι μόνο ὡς πρός τό περιεχό- πρακτικές αὐτές ἀναδεικνύουν
θεωρίας καὶ κοινωνίας μὲ τὸν Θε- γιὰ τὶς ὁποῖες ἐδῶ γίνεται λόγος, σχετικά μέ τήν μετά θάνατον ζωή, μενό της καθ' ἑαυτό, ἀλλά καί ὡς τήν παρουσία καί τοῦ ἀποκρυφι-
Ἐκεῖ ὁ Μωυσῆς, πάνω στὴν κο-
όν. Ὅπως παρατηρεῖ ὁ Μέγας Ἀθα- σὲ ἐκλεκτοὺς ἄνδρες τῆς Παλαιᾶς ρυφὴ τοῦ Ὄρους, ἀξιώνεται νὰ εἶναι ἡ πλάνη τῆς μετενσάρκωσης. πρός τίς περί ἀνθρώπου, κόσμου στικοῦ στοιχείου στό θέμα τῆς με-
νάσιος, ὁ Θεὸς ἔδωσε στὸν Ἀδὰμ Διαθήκης, Προφῆτες καὶ Πατριὰρ- ὁμιλήσει πρόσωπο πρὸς πρόσωπο Σέ δημοσκόπηση, πού δημοσι- καί κακοῦ προϋποθέσεις καί δια - τενσάρκωσης.Τοῦτο μαρτυρεῖται
«τῆς ἰδίας ἀϊδιότητος ἔννοιαν καὶ χες, καὶ οἱ «δυνάμεις», τὰ θαύματα, μὲ τὸν Θεὸν καὶ νὰ ἀκούσει τὴν ΙΒ´ ΛΟΥΚΑ (10 ΛΕΠΡΩΝ) εύθηκε σʼ ἑβδομαδιαῖο περιοδικό, στάσεις της. Κατ' ἐξοχήν ὅμως, σαφῶς, γιατί πολλά ἀπό τά περι-
15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
γνῶσιν», ἔτσι ὥστε μὲ τὴν δύναμη ποὺ ἔκαμε ὁ Θεὸς διὰ μέσου αὐ- φωνή Του: «Ἄκουε Ἰσραήλ, Κύριος ἔνθετο μεγάλης ἀθηναϊκῆς ἐφη- γιατί προσκρούει καί ἀντιτίθεται γραφόμενα ὡς δῆθεν ἐμπειρίες
τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ «ἀγάλληται τῶν, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο παρὰ ὁ Θεός σου εἷς ἐστίν», καὶ «Ἐγὼ μερίδας (ΝΕΑ. Ταχυδρόμος. Αρ. στό μυστήριο τῆς ἐν Χριστῷ σω- ἀναδρομῶν σέ προηγούμενες ζω-
καὶ συνομιλεῖ τῷ θείῳ», δηλαδὴ νὰ
χαίρεται καὶ νὰ συνομιλεῖ μὲ τὸν
Θεοφάνειες, φανερώσεις τοῦ Θε-
οῦ. Ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτει τὸ θέλη-
εἰμὶ Κύριος ὁ Θεός σου» (Ἔξοδ. 20, Ἀπόστολος: Κολ. γ´ 4 – 11 264/19-3-2005) ἀναφέρεται σύν τηρίας, ἐλευθερίας καί ἐλπίδας ές εἴτε μέσῳ ὕπνωσης, εἴτε αὐ-
Εὐαγγέλιον: Λουκ. ιζ´ 12 – 19
2). Ἔτσι ὁ λαὸς χειραγωγεῖται ἀπὸ τοῖς ἄλλοις , ὅτι τό 33% τῶν Ἑλλή- τοῦ ἀνθρώπου. θόρμητα, καταγράφονται καί ὡς
Θεόν. Ἔχων δὲ τὴν ψυχήν του κα- μά του πρὸς τοὺς ἐκλεκτούς του τὸν ἴδιο τὸν Θεὸ πρὸς τὴν θεογνω- νων ἀποδέχεται τήν ἀντιχριστιανι- ἐμπειρίες σέ ἄλλες ἀποκρυφι-
θαρὰν καὶ ἀμόλυντον ἀπὸ κάθε
ἁμαρτία «κατετρύφα αὐτῆς κατὰ
καὶ δι᾽ αὐτῶν πρὸς τὸν λαόν του
τὸν Ἰσραὴλ καὶ ἐν ταυτῷ προκα-
σία. Λαμβάνει μία πρώτη εἰσαγω- Ἦχος πλ. β´.— Ἑωθινόν: Θ´ κή ἰδέα τῆς μετενσάρκωσης. στικές πρακτικές, ὅπως στόν πνευ-
3) Ποιοί ἀποδέχονται σήμερα
γικὴ γνώση περὶ Θεοῦ. Ἀπομακρύ-
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ
Τό ἐν λόγῳ ποσοστό ἀναδει- ματισμό ἤ καί σέ περιπτώσεις δαι-
πρόσωπον τῆς θείας ἐμφανείας», ταγγέλλει καὶ προετοιμάζει τὴν νεται ἀπὸ τὸ σκότος τῆς πολυθεΐας μονοκατοχῆς.
κνύει γιά μιά ἀκόμα φορά τό μεγά- Στʼ ἀρχαῖα χρόνια οἱ περί με-
τή μετενσάρκωση
δηλαδὴ ἀπολὰμβανε τὴν παρου- ἔλευση τοῦ Μεσσίου. Ἔτσι, γιὰ καὶ εἰδωλολατρείας καὶ ὁδηγεῖται λο ἔλλειμα ἐπαρκοῦς κατήχησης τενσάρκωσης ἀντιλήψεις βρῆκαν
Η ΛΕΠΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ
σίαν τοῦ Θεοῦ πρόσωπον πρὸς παρὰδειγμα, ἔχουμε τὶς Θεοφάνει- Ἐν προκειμένῳ θά ἀναφερθοῦ-
στὴν ἀλήθεια τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου και γνώσης τῆς Ὀρθόδοξης πί- θέση καί ἐκφράστηκαν ὡς διδα- με στήν πολύ γνωστή ἐργασία τοῦ
πρόσωπον. Τὰ πράγματα ὅμως στὴ ες στὸν Πατριάρχη Ἀβραάμ, σύμ- ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ἐπὶ πλέον λαμβά-
συνέχεια ἄλλαξαν. Μετὰ τὴν παρά- φωνα μὲ τὶς μαρτυρίες ποὺ μᾶς δί- στης μας, πού παρατηρεῖται στούς σκαλίες ἀκραίων ἀντιχριστιανικῶν καθηγητοῦ στό Πανεπιστήμιο τῆς
νει τὶς δέκα ἐντολές, ποὺ συνοψί- Ἕνα περίεργο καὶ παράξενο γεγονὸς βλέπουμε στὸ κείμενο τοῦ χριστιανούς μας, μέ φυσική συνέ- αἱρέσεων ὅπως οἱ Γνωστικοί (Ἱ-
βαση τῆς ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ οἱ δει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη: «Εἶπε Κύριος Εὐαγγελιστοῦ Λουκᾶ (17, 12–19)· βλέπουμε ὅτι ἐνῶ ὁ πόνος, ἡ ἀπομό- Βιρτζίνια Ἴαν Στήβενσον γιά τή
ζουν τὸν ἠθικὸ καὶ πνευματικὸ νό- πεια, οἱ νεοεποχίτικες και ἀντιχρι- ππολύτου, Ἔλεγχος Ζ', 32) καί οἱ μετενσάρκωση (Βλ.Twenty Cases
πρωτόπλαστοι ἀπώλεσαν πλέον τὴν τῷ Ἀβραὰμ» (Γεν. 12, 1). «Ἐγεννή- μο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. νωση, ἡ δυστυχία, τὰ βάσανα τῶν δέκα λεπρῶν τοὺς ὁδήγησαν κοντὰ
Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐστερήθησαν τοῦ θη ρῆμα Κυρίου πρὸς Ἀβραὰμ ἐν στιανικές ἀντιλήψεις νά διαβρώ- Μανιχαῖοι (Ἐπιφανίου, Πανάριον. Supportive of Reincarnation,Charlot-
Ὡστόσο ὅλες αὐτὲς οἱ Θεοφά- στὸ Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνάγκασαν νὰ τὸν ἀναγνωρίσουν ὡς δάσκαλο καὶ νουν σιγά-σιγά, ὕπουλα και μεθο- Αἵρεση 66, 9).
ἐνδύματος τῆς ἀφθαρσίας καὶ τῆς ὁράματι λέγων» (Γεν. 15, 1). «Ὤ- ἀφέντη τους, ἡ θεραπεία, ἡ εὐεργεσία, τὸ σταμάτημα τοῦ πόνου καὶ tesville Virginia USA 1966. Πρβλ. Pa-
ἀπαθείας, ἐσκοτίσθη ὁ νοῦς καὶ κα- φθη αὐτῷ ὁ Θεὸς πρὸς τῇ δρύϊ τοῦ νειες, καὶ αὐτὴ ἀκόμη πάνω στὸ δευμένα τό φρόνημα τῶν Ὀρθο- Σήμερα, ἡ μετενσάρκωση ἐκτός norama der neuen Religiosität, 2001,
Ὄρος Σινᾶ, ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ἀπο- τῆς κοινωνικῆς ἀπομονώσεώς τους, τοὺς ὁδήγησαν ὅλους, ἐκτὸς ἀπὸ δόξων.
τέστη πλέον ἀνίκανος νὰ θεωρεῖ Μαμβρῆ» (Γεν. 18, 1) κ.λπ. Ἀνάλο- ἕνα, στὸ νὰ ξεχάσουν τὸν Χριστό. Καὶ ξεχνῶ σημαίνει ἀπαρνοῦμαι, ἀπό Ἰνδουϊστική καί Βουδιστική δι- σ. 323). Στίς πάρα πολλές περιπτώ-
τὸν Θεὸν καὶ νὰ βρίσκεται σὲ κοι- γες Θεοφάνειες ἔχουμε καὶ στοὺς κορύφωμα ὅλων τῶν ἄλλων, εἶναι δασκαλία ἀποτελεῖ διδασκαλία σεις, πού μελέτησε μέσῳ τῆς αὐ-
κατ᾽ οὐσίαν εἰσαγωγικὲς Θεοφάνει- φεύγω μακριὰ ἀπὸ κεῖνον, ποὺ εἶχα σχέσεις καὶ δὲν μὲ ἐνδιαφέρει πλέ-
νωνία μαζί Του. Αὐτὴ δὲ ἡ κατά- προφῆτες, κατ᾽ ἐξοχὴν δὲ στὸ ον. τῶν ἀποκρυφιστικῶν συστημάτων θόρμητης ἀναδρομῆς ὁ ἴδιος δέν
ες, ποὺ παραπέμπουν στὴν κατ᾽ Μετενσάρκωση εἶναι, ἡ πλανε-
1) Τί εἶναι ἡ Μετενσάρκωση
σταση τοῦ σκοτισμοῦ καὶ τῆς πνευ- σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ, τὸν Καὶ τὸ σημαντικὸ σʼ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους εἶναι ὅτι πρὶν εὐεργε- τῆς Θεοσοφίας καί τῆς Ἀνθρωπο- ἀπέκλεισε κάποιες περιπτώσεις
ματικῆς νεκρώσεως μετεδόθη ὡ- Μωυσῆ. Ἡ πρώτη ἀποκάλυψη τοῦ ἐξοχὴν Θεοφάνεια, στὴν Θεοφά-
τηθοῦν εἶχαν πίστη. Δὲν εἶχαν φόβο ἢ ἀμφιβολία μήπως καὶ δὲν θερα- μένη θεωρία τῆς ἐνσάρκωσης τῆς σοφίας (Panorama der neuen Reli- δαιμονικῆς κατάληψης (π.χ. σσ. 48,
σὰν κληρονομικὴ ἀρρώστια σ᾽ Θεοῦ σ᾽ αὐτὸν ἔγινε στοὺς πρόπο- νεια, ποὺ ἔγινε στὸν Ἰορδάνη ποτα- ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου σέ διαδο- giosität, 2001, σ. 327- 329). 345). Ἡ ἐπιβεβαίωση γιά τήν πα-
μό.Ὑπάρχει δὲ ἀσύγκριτη διαφορὰ πευθοῦν. Γιʼ αὐτὸ κραύγαζαν· «Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς». Καὶ ὁ
ὅλους τοὺς ἀπογόνους τοῦ Ἀδάμ, δες τοῦ Ὄρους Χωρήβ, στὸ ὅραμα Χριστός, γιὰ νὰ τοὺς δοκιμάσει, δὲν τοὺς θεράπευσε ἀμέσως. Τοὺς χικά ἀνθρώπινα σώματα, στά ὁποῖα ρουσία δαιμονικοῦ στοιχείου στό
μεταξὺ ἐκείνων καὶ αὐτῆς, τὴν γεννιέται ἐκ νέου, μέ σκοπό νά πε- Εἶναι ἐπίσης διδασκαλία διαφό-
σ᾽ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος. τῆς βάτου τῆς καιομένης, ἀλλὰ μὴ εἶπε· «πηγαίνετε δείξετε τὸν ἑαυτό σας στοὺς ἱερεῖς», ἀφήνοντας νὰ ρων παραθρησκευτικῶν καί ἀπο- θέμα τῆς μετενσάρκωσης στίς πε-
καταφλεγομένης. Ἐκεῖ ὁ Θεὸς φα- ὁποία ἐπισημαίνει ὁ Ἀπόστολος τύχει ἤ τόν ἐξαγνισμό της ἤ τήν τι- ριπτώσεις, πού μελέτησε ὁ Ἴαν
Ὡστόσο ὁ Θεὸς καὶ μετὰ τὴν Παῦλος στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπι- ἐννοηθεῖ ὅτι, ἂν τὸ κάνουν αὐτὸ θὰ γίνουν καλά. Καὶ τὸ εἶπε αὐτό, διό- κρυφιστικῶν ὀργανώσεων, πνευ-
νερώνει στὸν Μωυσῆ τὸν ἑαυτό τι τὴν ἐποχὴ ἐκείνη –εἰδικὰ γιὰ τὸ θέμα τῆς θεραπείας τῆς λέπρας– μωρία της ἤ τήν κάθαρσή της ἤ Στήβενσον δέν ἄργησε νά ἔλθει.
πτώση δὲν ἐγκατέλειψε τὸ πλάσμα στολή του: «Πολυμερῶς καὶ πολυ- τόν ὕψιστο βαθμό τῆς ἀνέλιξής ματιστικῶν ὁμάδων, καί γκουρουϊ-
Του. Ὅπως παρατηρεῖ ὁ Μέγας Βα- του, τὴν ταυτότητά του, ὅτι δη- ἁρμόδιοι ἦσαν οἱ ἱερεῖς. Αὐτοὶ ἔδιναν τὸ ἀπαιτούμενο πιστοποιητικὸ στικῶν κινήσεων. Κατ' ἐξοχήν ὅ- Δύο χρόνια ἀργότερα ἕνας πα-
λαδὴ εἶναι ὁ Ὤν (=ὁ Ὑπάρχων), ὁ τρόπως πάλαι ὁ Θεὸς λαλήσας τοῖς της. Ἡ διαδοχή τῶν ἐνσαρκώσεων
σίλειος σὲ μία εὐχὴ τῆς Θείας Λει- πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις, ἐπʼ ὅτι κάποιος θεραπεύθηκε. Αὐτοὶ ἐπίσης διαπίστωναν ὅτι κάποιος ἔχει μως ἀποτελεῖ κεντρική διδασκαλία ραδοσιακός Ἰνδουϊστής δάσκαλος
Θεὸς τῶν Πατέρων του, τοῦ Ἀβρα- λέπρα καὶ ἔδιναν ἐντολὴ νὰ φύγει ἀπὸ τὴν πόλη. Καὶ οἱ λεπροὶ ἄκουσαν σταματᾶ, ὅταν ἡ ψυχή φτάσει στό
τουργίας του «Οὐ γὰρ ἀπεστράφης ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλά- τέλος τῆς ἐξέλιξής της. τοῦ ἀντιχριστιανικοῦ κινήματος σέ ἀνοικτή ἐπιστολή, πού ἀπηύθυ-
τὸ πλάσμα σου εἰς τέλος, ὁ ἐποί- άμ, Ἰσαὰκ καὶ Ἰακώβ, καὶ ὅτι πρό- τὸν Χριστὸ καὶ πῆγαν. Δὲν ἀντέδρασαν, ὅπως ὁ Ναιμὰν ὁ Σύρος, ὅταν τῆς «Νέας Ἐποχῆς» (New Age) σέ νε στόν Στήβενσον τοῦ ἔγραφε ὅτι
λησεν ἡμῖν ἐν Υἱῷ» (Ἑβρ.1,1). Καὶ Ἡ μόνη διαφορά μετενσάρκω-
τοῦτο, διότι ἐδῶ ἔχουμε πλέον τοῦ ζήτησε ὁ Ἐλισαῖος νὰ πάει νὰ λουστεῖ στὸν Ἰορδάνη ποταμὸ ἑπτὰ ὅλες τίς ἐκφάνσεις του. (Βλ. A. καμμία ἀπολύτως ἀπό τίς περι-
φορὲς (Βασ. Δ΄ 5ο κεφ.). «Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρί- σης καί μετεμψύχωσης εἶναι ὅτι Fincke- Matthias Pöhlmann, Kom- πτώσεις, πού εἶχε καταγράψει δέν
πλήρη καὶ τελεία τὴν ἀποκάλυψη κατά τήν μετεμψύχωση ἡ ψυχή
τοῦ μυστηρίου τῆς Τριαδικῆς Θεό- σθησαν». Θεραπεύθηκαν, ἐπειδὴ ἀκριβῶς πίστεψαν. pass Sekten und religiöse Weltansch- ἦταν περίπτωση μετενσάρκωσης,
τητος. Τὸ μυστήριο αὐτό, σκιωδῶς Κι ὅμως, τί παράξενο, ἐνῶ ἦταν πιστοὶ ξέχασαν ἐν τέλει τὸν Χριστό. ἑνός νεκροῦ ἀνθρώπου μπορεῖ νά auungen.Ein Lexikon, 2004, σελ 170 ἀλλά ἦταν περιπτώσεις κατάληψης
Πόσο μεγάλο πράγμα ἡ πίστη καὶ πόσο δύσκολο γιὰ κάθε ἐποχή! Κι μεταβεῖ ἀκόμα καί στό σῶμα ἑνός .Handbuch Religiöse Gemeinscha- ἀπό πνεύματα (Βλ. M. C. Αlbrecht,
μόνον καὶ αἰνιγματωδῶς προτυ- ζώου ἤ καί σʼἕνα φυτό.
πούμενο στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, φα- ὅμως δὲν ἀρκεῖ ἀπὸ μόνη της νὰ σὲ κρατήσει κοντὰ στὸ Θεό. Χρει- ften und Weltanschauungen, [Hrsg H. Μετενσάρκωση, 2004, σελ 163.
νερώνεται ἐναργέστατα κατὰ τὴν άζεται καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἡ εὐγνωμοσύνη καὶ ἡ ἀφοσίωση στὸν εὐεργέτη Reller, H. Krech, M. Kleiminger], Πρβλ Πρωτ. Ἀ. Ἀλεβιζοπούλου,
ὥρα τοῦ βαπτίσματος τοῦ Κυρίου μας Θεό. 20005, σελ 711). Μετενσάρκωση ἤ Ἀνάσταση; 1992,
Εἶναι φοβερὰ τὰ λόγια, ποὺ λέγει ὁ Χριστὸς γιὰ κάποιους πιστούς, ποὺ
2) Ἡ Μετενσάρκωση
στὸν Ἰορδάνη. σελ 49. Seraphim Rose, Ἡ Ψυχή
κάνανε καὶ θαύματα. «Πολλοὶ θὰ μοῦ ποῦν στὴν ἡμέρα τῆς Δευτέρας μετά τό θάνατο 20032, σελ 200).
εἶναι ἀντίληψη πρό, ἔξω
Ὁ ἕνας Θεός, ποὺ ἀπεκαλύφθη Παρουσίας ὅτι Κύριε μὲ τὸ ὄνομά Σου δὲν προφητεύσαμε καὶ δὲν βγά-
4) Ἡ Μετενσάρκωση
στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, εἶναι μὲν λαμε δαιμόνια καὶ δὲν κάναμε θαύματα; Κι ἐγὼ θὰ τοὺς πῶ· δὲν σᾶς ξέ- Ἡ πλάνη τῆς μετενσάρκωσης
καί ἀντιχριστιανική
 ΥΠΟΜΟΝΗ: ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΜΑΡΤΥΡΙΟΝ. Αὐτὸ μᾶς διδά-
ἕνας κατὰ τὴν οὐσία, τριαδικὸς
καί ἡ τεχνική
ρω. Φύγετε ἀπὸ μένα οἱ ἐργάτες τῆς ἀνομίας» (!) (Ματθ. 7, 21–23). εἶναι ἀντίληψη καί θρησκευτική Θά ὁλοκληρώσουμε τήν ἀναφο-
5) Μία τελική ἐπισήμανση
ὅμως κατὰ τὰ πρόσωπα, τὶς ὑπο- Γιʼ αὐτὸ λέγει ὁ Παῦλος· δοξασία τοῦ μεταπτωτικοῦ ἀνθρώ-
σκει ὁ Ἅγιος Διάδοχος Φωτικῆς, λέγοντας: «Πρέπει μετ᾽ εὐχαρι-
Ἡ "ἀνάδρομη ὕπνωση" εἶναι μιά
τῆς “ἀνάδρομης ὕπνωσης”
στάσεις: Ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ «… καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ ρά μας στό θέμα τῆς μετενσάρκω-
που. Ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος τεχνική ὕπνωσης πολλαπλῶς ἀμφι-
στήσεως καὶ ἀγογγύστως νὰ ὑπομένουμε τὶς βουλὲς τοῦ Κυρίου, διότι
Ἅγιον Πνεῦμα. Στὸν Ἰορδάνη «ἡ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι» (Α΄ Κορ. 13, 2). σης μέ μιά ἐξόχως ρεαλιστική ἐπι-
φαντάστηκε ὡς ἀπάντηση στό σβητήσιμη ὡς πρός τήν ἀξιοπιστία
ἡ ὑπομονὴ αὐτὴ θὰ θεωρηθῆ δεύτερον μαρτύριον γιὰ μᾶς, δηλαδὴ τὸ
τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύ- Καὶ ἐπίσης λέγει· «...βεβαιούμενοι ἐν τῇ πίστει καθὼς ἐδιδάχθητε, σήμανση τοῦ Μ. Βασιλείου ἀπό τίς
πρόβλημα τοῦ κακοῦ καί τῆς ὑπέρ- της καί τίς δυνατότητές της. Ἡ Ὁμιλίες του στήν Ἑξαήμερο. Ἀνα-
νὰ μὴ ἀγανακτοῦμε γιὰ τὶς συνεχεῖς ἀσθένειες καὶ τὸν πόλεμον ἐναν-
νησις». Ὁδηγεῖται ἡ ἀνθρωπότης περισσεύοντες ἐν αὐτῇ ἐν εὐχαριστίᾳ» (Κολ. 2, 7). Δηλαδὴ θʼ ἀποκτή- βασης τοῦ θανάτου τήν ἰδέα τῆς ἀναξιοπιστία της κατά τούς εἰδι- φέρει λοιπόν ὁ ἱερός πατέρας γιά
τίον τῶν λογισμῶν, ποὺ ἐμπνέουν οἱ δαίμονες. Ἂς μὴ λησμονοῦμε ὅτι
στὸ φῶς τῆς ἀληθινῆς θεογνωσίας, σετε ὀντότητα πνευματικὴ καὶ ἁγιότητα καὶ θὰ στερεωθεῖτε στὴ πίστη, μετενσάρκωσης.
καθὼς πλέον κάνουν αἰσθητὴ τὴν κούς, ἔγκειται σύν τοῖς ἄλλοις καί τό ἴδιο θέμα: «Διῶξε μακριά τίς
ἐκεῖνος, ποὺ προέτρεπε τότε τοὺς Ἁγίους Μάρτυρες, διὰ στόματος τῶν
καὶ μάλιστα ὑπερεκπερισσοῦ, ἐὰν εὐχαριστεῖτε τὸν Θεὸ συνεχῶς διὰ Ἔτσι βλέπουμε π.χ στόν ἀρχαῖο στό γεγονός ,ὅτι ἐπιθυμίες, φόβοι,
παρουσία τους καὶ τὰ τρία πρόσω- φλυαρίες τῶν σοβαρῶν φιλοσό-
ἀνόμων ἀρχόντων, νὰ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστὸν καὶ τώρα ὁ ἴδιος ἐμφανί-
τὶς εὐεργεσίες Του. Ἔτσι διὰ τῆς εὐχαριστίας θὰ μένουν ζωντανὲς οἱ ἑλληνικό χῶρο νά ἀποδέχονται τή ἡ ὑποβολή ἰδεῶν, φαντασιώσεις
πα τῆς Ἁγίας Τριάδος: Ὁ Υἱὸς βα- εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ συνεχῶς μέσα στὴν καρδιά σας κι ὅταν ἀντιμε- φων, πού δέν ντρέπονται νά ὑπο-
ζεται καὶ ὑποδεικνύει τὰ ἴδια στοὺς δούλους τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτὸς εἶναι
πτιζόμενος, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον ἐν μετενσάρκωση οἱ Ὀρφικοί, ὁ Πυ- κ.ἄ παρουσιάζονται ὡς δῆθεν βιω- στηρίζουν ὅτι οἱ ψυχές τους καί οἱ
τωπίσετε δύσκολες στιγμές, ἐνθυμούμενοι αὐτὲς τὶς εὐεργεσίες καὶ
ὁ διάβολος». Γι᾽ αὐτὸ ὑπομονὴ καὶ πάλι ὑπομονή.
 ΠΡΩΤΑ ΟΡΓΩΜΑ, ΥΣΤΕΡΑ ΣΠΟΡΑ. Γράφει σὲ μιὰ εἴδει περιστερᾶς καὶ ὁ Πατὴρ ἄνω- θαγόρας, ὁ Ἐμπεδοκλῆς, ὁ Πλά- μένα γεγονότα στό παρελθόν. σκυλήσιες ψυχές εἶναι ὁμοειδεῖς
πὼς ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ σᾶς ἔσωσε σὲ παρόμοιες δύσκολες στιγμὲς θὰ τωνας κ.ἄ. Μάλιστα κατά τόν Ἡρό-
θεν διὰ τῆς φωνῆς Του «οὗτος πάρετε θάρρος καὶ θὰ στερεωθεῖ ἡ πίστη σας. Συνεπῶς καὶ αὐτὴ ἡ πί- Αὐτή, λοιπόν, ἡ πρακτική ὑπνω- μεταξύ τους, πού λέγουν ὅτι οἱ ἴδι-
δοτο (Βιβλ 2, 123) ὁ Πυθαγόρας οι ὑπῆρξαν κάποτε καί γυναῖκες
«Ὁμιλία» του ὁ Μέγας Μακάριος: «Ὅπως ὁ γεωργός, ποὺ δίνει
ἐστὶν ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς ἐν ᾧ στη, γιὰ νὰ διατηρηθεῖ καὶ νὰ συνεχίσει νὰ ὑπάρχει, πρέπει νὰ συνο- τισμοῦ παρουσιάζεται ἀπό τούς
εὐδόκησα». εἶχε δανειστεῖ τήν ἐν λόγῳ δο- θιασῶτες τῆς μετενσάρκωσης ὡς καί θάμνοι καί ψάρια θαλασσινά.
ὅλη τὴν ἐπιμέλειά του στὴν γῆ του, πρῶτα τὴν ὀργώνει καλὰ καὶ μαζεύει
δεύεται ἀπὸ τὴν εὐγνωμοσύνη. Καὶ ὅσο αὐξάνει ἡ εὐγνωμοσύνη τόσο ξασία ἀπό τούς Αἰγυπτίους. Ἀν- δῆθεν "ἐπιστημονική μέθοδο", πού Ἐγώ δέ δέν λέγω ὅτι ὑπῆρξαν πο-
τὰ ἀγκάθια καὶ ἔπειτα ρίχνει τὸν σπόρο, ἔτσι καὶ ἐκεῖνος, ποὺ περιμέ-
Πέραν αὐτῶν στὴν Θεοφάνεια θὰ αὐξάνει καὶ ἡ πίστη. τιθέτως ὁ Ξενοφάνης (Diels, ἀπ. 7)
Μάλιστα ὁ Παῦλος θὰ ζητήσει, κάπως ὑπερβολικὰ θὰ λέγαμε, νὰ ἀποδεικνύει ὡς πραγματικότητα τέ ψάρια˙ τό λέγω ὅμως καί τό
νει νὰ λάβη ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸν σπόρον τῆς Χάριτος, πρέπει πρῶτα νὰ
τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔχουμε ἐπὶ κοροϊδεύει τή διδασκαλία τοῦ Πυ-
πλέον καὶ τὴν ἐπίσημη φανέρωση εὐχαριστοῦν οἱ πιστοὶ τὸν Κύριο «ἐν παντί»· ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ δυσάρε- τήν δοξασία τῆς μετενσάρκωσης. ὑποστηρίζω ὅτι, ὅταν ἔγραφαν αὐ-
καθαρίζη τὴν γῆ τῆς καρδιᾶς του, ὥστε, ὅταν πέσῃ ὁ σπόρος τοῦ Πνεύ-
θαγόρα για τή μετεμψύχωση. Πολλές φορές ἐπίσης, ἀντί γιά ὕ- τά τά πράγματα ἦταν ἀλογώτεροι
ἐνώπιον τοῦ λαοῦ τοῦ Ἰσραήλ, τοῦ στα καὶ ἐπώδυνα γεγονότα τῆς ζωῆς. «Πάντοτε χαίρετε, ἀδιαλείπτως
ματος, νὰ δώση πλήρεις καὶ πολλαπλασίους καρπούς. Ἂν δὲν γίνη
προσεύχεσθε, ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε» (Α΄ Θεσ. 5, 16–18). Κι ὅμως, ἂν Ἡ ἰδέα τῆς μετενσάρκωσης κα- πνωση χρησιμοποιεῖται ἡ λεγόμε- καί ἀπό τά ψάρια» (Ὁμιλία 8, 2).

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ

δευτέρου προσώπου τῆς Ἁγίας
πρωτύτερα αὐτὸ καὶ δὲν καθαρίση τὸν ἑαυτόν του ἀπὸ κάθε μολυσμὸν
Τριάδος, τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ ἐν
σαρκικὸν καὶ πνευματικόν, εἶναι ἀκόμα σάρκα καὶ αἷμα καὶ βρίσκεται
δούλου μορφῇ, τὴν φανέρωση τοῦ
μακρυὰ ἀπὸ τὴν ζωήν».
 ΜΗ ΓΙΝΕΣΑΙ ΤΥΦΛΟΠΟΝΤΙΚΑΣ. Τὴν διδασκαλίαν ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ Λόγου.
Στὴ Θεοφάνεια τῆς Καινῆς Διαθή-
κης ὁ Θεὸς δὲν ὁμιλεῖ πλέον διὰ
αὐτὴν τὴν βρῆκα στὸν Ἅγιον Ἠσαΐα, ποὺ λέγει τὰ ἑξῆς: «Ὁ τυφλο-
μέσου τῶν Προφητῶν Του, ἀλλὰ
πόντικας ζῆ κάτω ἀπὸ τὴν γῆ διαρκῶς. Ἐξ αἰτίας τοῦ τρόπου αὐτοῦ τῆς
Αὐτὸς ὁ Ἴδιος αὐτοπροσώπως
ζωῆς του, κατέστη τυφλὸς καὶ δὲν μπορεῖ νὰ δῆ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου καὶ
πρὸς τοὺς ἀνθρώπους. Στὶς Θεο-
τῶν ἀστέρων ἀκόμη. Κάτι ἀνάλογον συμβαίνει καὶ μὲ τὸν ἄνθρωπον,
φάνειες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης
ποὺ δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνην στὸν Θεὸν γιὰ τὴν παροχὴν τῶν προσκαίρων
ἀκοῦμε τό: «Τάδε λέγει Κύριος»,
ὑλικῶν πραγμάτων. Αὐτὸς ἀσφαλῶς δὲν μπορεῖ νὰ πιστέψη οὔτε περὶ
τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, ποὺ ὑπεσχέθη ὁ Θεὸς σὲ ὅσους τὸν ἀγαποῦν. Ἡ ἐνῶ σ᾽ αὐτὴν τῆς Καινῆς τό: «Ἐγὼ
πραγματικὴ γνώση εἶναι μιὰ μικρὴ χάρις τοῦ Θεοῦ, ποὺ προσφέρεται δὲ λέγω ὑμῖν».
Σύμφωνα μὲ τὸ σχέδιο τῆς
στὸν ἄνθρωπο πρὶν ἀπὸ τὴν μεγαλειώδη χάριν τῆς αἰωνίου δόξης τῆς
ἐνσάρκου Θείας Οἰκονομίας ὑπο-
Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Αὐτὴ ἔχει δωρηθῆ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ πρὸς τοὺς
λείπεται νὰ γίνει μία ἀκόμη, τελευ-
ἀνθρώπους, γιὰ νὰ διδάξη σαφῶς αὐτούς, ποὺ τὴν κατέχουν, ὅτι πρέπει
ταία, Θεοφάνεια, αὐτὴ τῆς Δευτέ-
νὰ ἔχουν ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸν γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα». Ἂς προσέ-
ρας Παρουσίας, ὅπου ὁ Κύριος θὰ
ἔρθη καὶ θὰ φανερωθεῖ καὶ πάλι
χουμε τὶς τελευταῖες λέξεις: «Γιὰ ὅλα τὰ ζητήματα»!
 ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Τὸν τρό-
στὸν κόσμο, ὄχι γιὰ νὰ σώσει, ἀλλὰ
γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο. Ὄχι ἐν
πο μᾶς τὸν ἀποκαλύπτει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής:
σχήματι ταπεινώσεως καὶ πτωχείας
«Ἀδιάλειπτος προσευχὴ εἶναι τὸ νὰ ἔχουμε πάντοτε τὸν νοῦ μας
ἀλλ᾽ ἐν ὅλῃ τῇ δόξῃ Του.
προσηλωμένον μὲ πολλὴν εὐλάβειαν καὶ πόθον, κοντὰ στὸν Θεόν. Νὰ
ἐξαρτᾶται πάντοτε ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴν πρὸς τὸν Θεὸν ἐλπίδα καὶ νὰ
Καὶ ὅπως ὑπάρχει αἰτιώδης σχέ-
στηρίζη τὸ θάρρος του, γιὰ ὅλα του τὰ ἔργα στὸν Θεόν. Τότε αὐτὸς ὁ ση μεταξὺ τῶν Θεοφανειῶν τῆς
Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ αὐτῶν τῆς
ἄνθρωπος πραγματικὰ προσεύχεται ἀδιαλείπτως».
 ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΟΥ. Ἀντιγράφω ἀπὸ τὸν Καινῆς Διαθήκης, ἔτσι ὑπάρχει
ἀνάλογη σχέση αὐτῶν μὲ ἐκείνη
τῆς Δευτέρας Παρουσίας. Σ᾽ αὐτὴν
Ἅγιον Νεῖλον τὸν ἀσκητὴν τὰ ἑξῆς πολὺ συμαντικὰ γιὰ ὅλους
δὲ τὴν τελευταία Θεοφάνεια θὰ
μας: «Προσοχὴ τοῦ νοῦ, ποὺ προσπαθεῖ νὰ βρῆ τὴν προσευχή, θὰ βρῆ
εἶναι παροῦσα ὅλη ἡ ἀνθρωπότης
προσευχή. Γιατὶ ἡ προσευχὴ ἀκολουθεῖ ὅσον τίποτε ἄλλο τὴν προσο-
χή. Γι\ αὐτὸ ἂς φροντίσουμε μὲ προθυμία νὰ ἀποκτήσουμε (δηλ. νὰ κυ- μηδενὸς ἐξαιρουμένου, θὰ γίνει δὲ
βερνοῦμε) τὴν προσοχή». Νὰ προσέχουμε τὰ λόγια, ποὺ λέμε στὸν ὑπόθεσις χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης
Θεὸν καὶ προπαντὸς νὰ νοιώθουμε ὁλόψυχα ὅτι μιλοῦμε στὸν ἴδιον γιὰ τοὺς δικαίους, ἀφορμὴ δὲ ἀφά-
του ὀδύνης καὶ τρόμου γιὰ τοὺς
Π. Μ. Σωτῆρχος ἀμετανοήτους καὶ ἁμαρτωλούς.
τὸν Θεὸν τὸν Ὑπερτέλειον. Ἀμήν.
«Ἐπεφάνης σήμερον τῇ Οἰκου-
μένῃ καὶ τὸ φῶς σου Κύριε ἐσημει-
᾿Αρχιμ. Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου ώθη ἐφ᾽ ἡμᾶς ἐν ἐπιγνώσει ὑ-
μνοῦντας σε…». Αὐτὸ τὸ φῶς τῆς
Τριαδικῆς Θεότητος, ποὺ φανερώ-
ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ θηκε στὴν Οἰκουμένη διὰ τοῦ ἐν
Ἰορδάνῃ βαπτισθέντος Κυρίου μα-
κάρι νὰ καταυγάση τὶς ψυχὲς ὅλων
ΤΩΝ ΣΟΦΩΝ ΤΗΣ ΣΙΩΝ μας. Ἀμήν.
τὸ κάνουν αὐτό, τότε ὄχι μόνο θὰ εἶναι συνεχῶς μὲ τὴ μνήμη τοῦ Θεοῦ
καὶ τὴν ἀέναη προσευχή, ἀλλὰ θὰ εἶναι καὶ συνεχῶς χαρούμενοι, ἀφοῦ
–ὅπως λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος ἀλλὰ καὶ οἱ στωικοὶ φιλόσοφοι– δὲν
εἶναι ἡ φύση τῶν γεγονότων, ἀλλὰ ἡ διάθεση μὲ τὴν ὁποία τὰ ἀντιμε-
τωπίζουμε, ποὺ μᾶς κάνει εὐτυχεῖς ἢ δυστυχεῖς. Χαρά, προσευχὴ καὶ
εὐχαριστία εἶναι συνεχῶς ἀλληλένδετα καὶ ἀλληλοπεριχωρούμενα. Τοῦ κ. Γεωργίου Τσακαλίδη, Δρ Θεολογίας
Συνυπάρχουν καὶ σ᾽ αὐτὴ τὴ ζωή, ἀλλὰ καὶ στὴν ἐπέκεινα τοῦ τάφου. τέως Σχολικοῦ Συμβούλου Θεολόγων
Κι ἐνῶ οἱ ἄλλες θεολογικὲς ἀρετὲς –ὅπως ἡ πίστη καὶ ἡ ἐλπίδα– κα-
ταργοῦνται, αὐτὲς παραμένουν αἰώνια καὶ στὸ διηνεκές. Τά φετινὰ Χριστούγεννα εἶναι τὰ καμιὰ ἐνδεχόμενη πτώχευση, κα- εἶναι ἱκανοὶ νὰ δώσουν ἐλπίδα στὸν
Γι᾽ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστός, ἀφοῦ χόρτασε τοὺς πεντακισχιλίους, ἔβαλε πρῶτα χωρὶς δῶρο Χριστουγέννων μιὰ ἐνδεχόμενη χρεωκοπία δὲν κόσμο. Τὸν καλοῦν σὲ θυσίες
τοὺς μαθητές Του νὰ μεταφέρουν τὰ δώδεκα κοφίνια μὲ τρόφιμα, ποὺ γιὰ χιλιάδες μισθωτοὺς καὶ συντα- μπορεῖ νὰ θαμπώσει τὴν αἴγλη καὶ χωρὶς ἐλπίδα. Ὁ Χριστὸς τῆς Φάτ-
περίσσεψαν (Ματθ. 14, 20), ὥστε νὰ διαρκέσει περισσότερο ἡ θύμηση ξιούχους τοῦ ἑλληνικοῦ δημοσίου. τὴν ἀξία της. Ὁ ἀχώρητος σὲ ὅλο νης, ἀντίθετα, εἶναι ἡ ἐλπίδα τῶν
τῆς εὐεργεσίας καὶ συνεπῶς ἡ ἐνίσχυση τῆς πίστεως καὶ τῆς εὐγνω- Ἐξαιτίας τῆς περικοπῆς αὐτῆς καὶ τὸ σύμπαν Θεὸς καταδέχθηκε νὰ ἀνθρώπων γιὰ μία ζωὴ χωρὶς ὑπαρ-
μοσύνης τους. Τὸ ἴδιο ἔγινε καὶ στὸ χορτασμὸ τῶν τετρακισχιλίων,
τὸ χριστουγεννιάτικο τραπέζι θὰ χωρηθεῖ στὴ μήτρα μίας ἁπλῆς καὶ ξιακὰ κενὰ καὶ χωρὶς κατάθλιψη.
ὅπου γιὰ τὸν ἴδιο λόγο περίσσεψαν ἑπτὰ κοφίνια (Ματθ. 15, 17). Κι ὅμως
εἶναι σὲ πολλὲς περιπτώσεις φτω- ταπεινῆς κόρης τῆς Ναζαρὲτ καὶ νὰ Οἱ πολιτικοί μας ἡγέτες διατεί-
παρ᾽ ὅλα τὰ μέτρα, ποὺ ἔλαβε ὁ Χριστός, γιὰ νὰ θυμοῦνται οἱ μαθητὲς
χότερο καὶ δεκάδες χιλιάδες μικρὰ γεννηθεῖ μέσα σʼ ἕνα βρώμικο σπή- νονται ὅτι ἔσωσαν τὴν Ἑλλάδα
τὶς ἐκπληκτικὲς θαυματουργικὲς εὐεργεσίες Του καὶ νὰ στερεώνον- λαιο, ποὺ τὸ κατοικοῦσαν ἄλογα
ἑλληνόπουλα θὰ στερηθοῦν τὸ πο- ἐντάσσοντάς την στὸ Ταμεῖο Στή-
ται στὴν πίστη, ὅταν κάποτε ταξιδεύοντας εἰς ἔρημο τόπο τοὺς εἶπε λυαναμενόμενο δῶρο τοῦ Ἅη Βα- ζῶα. «Θεὸς τὸ τεχθέν, ἡ δὲ Μήτηρ
«προσέχετε ἀπὸ τῆς ζύμης τῶν Φαρισαίων καὶ Σαδδουκαίων» ἐκεῖνοι ριξης τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης καὶ
σίλη. Ἂς ὄψονται οἱ πολιτικοί μας Παρθένος. Τί μεῖζον ἄλλο καινὸν στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο,
ἀντὶ νὰ δώσουν σημασία στὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ θυμήθηκαν ὅτι ξέχα- ἡγέτες, ἀλλὰ καὶ οἱ κατώτεροι τῶν εἶδεν ἡ κτίσις»;
σαν νὰ πάρουν ἄρτους! Καὶ τότε ὁ Χριστὸς τοὺς μάλωσε ὑπενθυμί- στοὺς διεθνεῖς αὐτοὺς τοκογλύ-
περιστάσεων εὐρωπαῖοι πολιτικοί, Μεγάλα γεγονότα, ποὺ ἀπασχό- φους καὶ στοὺς οἰκονομικοὺς δο-
ζοντάς τους τὰ ἀνωτέρω θαύματα καὶ πόσα τρόφιμα περίσσεψαν καὶ
ποὺ ὁδήγησαν στὸ κατάντημα λησαν ἔντονα τὴν κοινὴ γνώμη, καὶ λοφόνους τῶν λαῶν. Ἀπαιτοῦν
ὅτι συνεπῶς δὲν ἔχουν ἀνάγκη ἄρτων, ἀφοῦ ἔχουν μαζί τους «τὸν τρο-
φέα τῆς κτίσεως» (Ματθ. 16, 5–12). αὐτὸ τὴ χώρα μας καὶ στὰ ἀδιέξο- προβλήθηκαν ἐπίμονα ἀπὸ ἐφημε- αἱματηρὲς θυσίες ἀπὸ τὸ λαό, προ-
Λοιπόν, ἐνῶ ἔδειξαν πίστη οἱ δέκα λεπροί, οἱ ἐννέα δὲν ἐνοίωσαν δα ποὺ βιώνουμε. Ταπείνωσαν καὶ ρίδες, ραδιόφωνα καὶ τηλεοράσεις κειμένου νὰ ὁλοκληρωθεῖ ἡ «σω-
εὐγνωμοσύνη καὶ δὲν γύρισαν νὰ εὐχαριστήσουν τὸν σωτήρα τους ἐξευτέλισαν τὸ ἔνδοξο ὄνομα τῆς ἔχουν ξεχαστεῖ ἐντελῶς. Τὸ τα- τηρία» ποὺ προσέφεραν. Τοὺς ἴδι-
πιὸ ὄμορφης πατρίδας στὸν κόσμο ους βέβαια ἀγγίζουν ἐλάχιστα οἱ
Χριστό. Πίσω ἀπʼ αὐτὴν τὴν περίπτωση τῶν ἐννέα λεπρῶν κρύβεται ἡ πεινὸ ὅμως καὶ ἀθόρυβο γεγονὸς
ἀνθρώπινη φύση μας. Ἡ φύση ἡ δηλητηριασμένη ἀπὸ τὴν ἁμαρτία καὶ καὶ ὁδήγησαν στὴν περιφρόνηση, τῆς θείας ἐνανθρώπησης, ποὺ δὲν θυσίες αὐτές, γιατί ἐξακολουθοῦν
τὴν φθορά. Τὸ πόσο εὔκολα στρεφόμαστε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ στὸν Ἅδη. στὴν ἀνυποληψία καὶ στὴ χλεύη τὸ πῆρε κἄν εἴδηση ὁ κόσμος πέρα καὶ στὴ διάρκεια τῆς κρίσης νὰ
Σὲ στιγμὲς πόνου καὶ στεναγμοῦ σηκώνουμε τὰ χέρια καὶ ζητᾶμε βοή- ἕνα περήφανο λαό, τὸ ἁμάρτημα ἀπὸ ὁρισμένους βοσκοὺς τῆς Βη- ζοῦν πλουσιοπάροχα.
θεια· ἱκετεύουμε ἐπίμονα τὸν Θεό· δηλώνουμε ὑποταγὴ στὸ θέλημά τοῦ ὁποίου ὑπῆρξε ἡ σύμπραξη θλεέμ, ὄχι μόνο κατάφερε νὰ διαι- Σὲ ἀντίθεση μὲ τοὺς πολιτικοὺς
Του. Καί, μόλις διαβεῖ ἡ καταιγίδα καὶ περάσει ἡ μπόρα, τὸν ξεχνᾶμε στὴν ἐκλογὴ ἀνάξιων καὶ ἀνίκανων ρέσει τὴν παγκόσμια ἱστορία στὰ ὁ γεννηθείς στὴ Φάτνη Χριστὸς
μία γιὰ πάντα. ἡγετῶν. Καὶ ἀντὶ νʼ ἀκούσει κανεὶς δύο, στὴν πρὶν ἀπʼ αὐτὸ καὶ μετὰ ἔζησε ὄχι μόνο κατὰ τὴ γέννησή
Ὁ λεπρὸς ὅμως Σαμαρείτης, ποὺ γύρισε νὰ εὐχαριστήσει τὸν Χρι- ἀπὸ τὸ στόμα τους ἕνα «ἥμαρτον», ἀπʼ αὐτό, ἀλλὰ ἐξακολουθεῖ καὶ σή- του, ἀλλὰ καθʼ ὅλη τὴ διάρκεια τῆς
στό, ὠφελήθηκε καὶ ἀξιοποίησε εἰς τὸ ἔπακρον τὴν εὐεργεσία τοῦ Χρι- μία εἰλικρινῆ ἀναγνώριση τῶν μερα, ὕστερα ἀπὸ 2011 χρόνια, νὰ ἐπὶ γῆς ζωῆς του τὴν ἐσχάτη πτω-
σφαλμάτων τους, τῆς παταγώδους
στοῦ. Διότι θεραπεύθηκε ἀπὸ τὴ λέπρα τοῦ σώματος ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ συγκινεῖ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώ- χεία. Σὲ κάποιον ποὺ προθυμοποι-
λέπρα τῆς ψυχῆς· δηλαδὴ τὴ λήθη τῆς εὐεργεσίας, τὴν ἀχαριστία καὶ ἀποτυχίας τους, τοὺς ἀκούει νὰ πων καὶ νὰ δίνει ἐλπίδα καὶ νόημα ήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει ὅπου κι
τὴν αὐτονόμηση ἀπὸ τὸ Θεό. Τὴ λέπρα τοῦ σώματος τὴν θεράπευσε μὲ ἐπιρρίπτουν σὰν μικρὰ παιδιὰ τὴν στὴ ζωή τους. ἂν πάει εἶπε: «οἱ ἀλεποῦδες ἔχουν
τὴν πίστη («ἡ πίστις σου σέσωκέ σε») καὶ τὴ λέπρα τῆς ψυχῆς μὲ τὴ εὐθύνη ὁ ἕνας στὸν ἄλλον. Ἴσως φωλιὲς καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ
εἶναι τὰ τελευταῖα Χριστούγεννα
Οἱ πολιτικοί μας, προκειμένου νὰ
μέρη, ποὺ κουρνιάζουν, ὁ Υἱὸς τοῦ
μνήμη τῆς εὐεργεσίας, τὴν εὐγνωμοσύνη καὶ τὴν εὐχαριστία. Γιʼ αὐτὸ περάσουν τὰ ἐπαχθῆ καὶ δυσβά-
ὁ Παῦλος συνεχῶς μᾶς προτρέπει· «ἐν παντὶ εὐχαριστεῖτε» καὶ «μηδὲν γιὰ τοὺς Ἕλληνες τῆς Ἑλλάδος, στακτα μέτρα τρομοκρατοῦν τὸν ἀνθρώπου ὅμως δὲν ἔχει ποῦ νʼ
μεριμνᾶτε, ἀλλ᾽ ἐν παντὶ τῇ προσευχῇ καὶ τῇ δεήσει μετὰ εὐχαριστίας ποὺ θὰ πληρωθοῦμε καὶ θὰ πληρώ- κόσμο μὲ τὴν ἀπειλὴ τῆς ἐπικείμε- ἀκουμπήσει τὸ κεφάλι του» (Λουκ.
τὰ αἰτήματα ὑμῶν γνωριζέσθω πρὸς τὸν Θεόν» (Φιλιπ. 4, 6). σουμε σὲ Εὐρώ. νης χρεωκοπίας, γιὰ νὰ κάμψουν 9,58). Δὲν ζήτησε θυσίες ἀπὸ τοὺς
Ἀρχιμ. π. Μελέτιος Ἀπ. Βαδραχάνης Τὰ Χριστούγεννα ὅμως εἶναι μία τὴν ἀντίσταση τοῦ λαοῦ. Τὰ μηνύ- ἀνθρώπους. Ὑπέστη ὁ ἴδιος τὴ με-
γιορτὴ ποὺ καμιὰ οἰκονομικὴ κρίση, ματά τους εἶναι ὅλα δυσοίωνα. Δὲν ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΙΣ ΤΗΝ 4ην ΣΕΛ.

ΟΡ ΘΟΔ ΟΞΟΝ ΣΗ ΜΕ ΙΩΜ Α ΤΑ ΡΙΟ Ν

***
(Ποιὰ εἶναι τὰ σχέδια τῶν Σιωνιστῶν
καὶ πῶς ἐξελίσσονται μέχρι σήμερα)
 Τὸ βιβλίον αὐτό, πρέπει νὰ
τὸ διαβάσουν ὅλοι οἱ ᾿Ορθόδο-
ξοι Χριστιανοί, γιὰ νὰ μάθουν
ποιοὶ καὶ πῶς πολεμοῦν τὴν
Πίστιν καὶ τὴν ᾿Ορθόδοξη ᾿Εκ-
κλησία.
 Συγκλονιστικὲς πραγματικό -
τητες, ποὺ ἄρχισαν καὶ συν-
εχίζονται ὡς τὰ σημερινὰ γε-
γονότα σὲ ὅλον τὸν κόσμον.
 Μὲ ἐπίσημα καὶ ἀδιάσειστα
στοιχεῖα ξεσκεπάζεται ὁ σατα-
νικὸς κόσμος τῶν ἀντιθέων
δυνάμεων, ποὺ προσπαθοῦν
νὰ καταστρέψουν τὴν Χριστια-
νοσύνην.
(᾿Αποστέλλεται
***
Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΤΗΣ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑΣ
Ἡ ἀρετὴ τῆς ἀνεξικακίας ἀπε-
λευθερώνει τὸν ἄνθρωπο, γιατὶ ξε-
ριζώνει ἀπὸ τὴν ψυχή του τὴν ἐπι-
θυμία τῆς ἐκδίκησης ἐκείνων, ποὺ
μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο τρόπο τὸν
ἔχουν βλάψει. Παρόλο ποὺ ἡ μνή-
μη του τὸν παρακινεῖ σὲ ἀντεπίθε-
ση, πολλὲς φορὲς καὶ μὲ καθυστέ-
ρηση ἐτῶν, μὲ τὴν ἀνεξικακία ἀκο-
λουθεῖ τὴν ὁδὸ τῆς ὑπέρβασης καὶ
τῆς θεοφιλοῦς ἀντιμετώπισης τῶν
ἐχθρῶν του. Ἡ ἀνεξικακία πρωτί-
στως εἶναι μίμηση Θεοῦ. Ὅπως ὁ
Θεὸς ἀνατέλλει τὸν ἥλιο ἐπὶ πονη-
ἐχθρῶν του, ἀλλὰ μένει ἀπαθὴς καὶ
ἀπέναντι σὲ ἐκείνους, ποὺ ὄφειλαν
νὰ τοῦ κάνουν τὸ καλὸ, ἀλλὰ ἀδια-
φόρησαν. Τὸ δεύτερο εἶναι ἐπίσης
δύσκολο. Ἡ ἀπουσία τοῦ καλοῦ ἐκ
μέρους τοῦ ἀδελφοῦ ἰσοδυναμεῖ μὲ
ἐχθρικὴ πράξη. Αὐτὸ πολλὲς φορὲς
δὲν τὸ προσέχουμε ἢ δὲν τὸ θεω-
ροῦμε ἁμαρτία. Καὶ ὅμως ἡ ἀπου-
σία τοῦ καλοῦ πληγώνει περισσότε-
ρο ἀπὸ τὴν παρουσία τοῦ κακοῦ.
Οἱ ἄνθρωποι συνήθως ἀποκοιμί-
ζονται μὲ τὴν ἰδέα ὅτι δὲν ἔχουν κά-
τι κακό, ἐνῶ θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχαν κά-
νει πολλὰ καλὰ καὶ νὰ στέκονται
στὸ πλευρὸ τῶν ἀδελφῶν. Ἡ ἀνεξι-
κακία πρὸς αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώ-
νουν τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη τους.
Καὶ αὐτὸ εἶναι πολὺ ἐνοχλητικό.
Τὸ μεγαλύτερο παράδειγμα ἀνε-
ξικακίας μᾶς τὸ ἔδωσε ὁ ἴδιος ὁ
Χριστός, ὅταν τὴν ὥρα τῆς σταύρω-
σής Του ἔλεγε «Πάτερ, ἄφες
αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι».
Ζητοῦσε ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα
Του νὰ συγχωρήσει τοὺς σκληροὺς
καὶ ἀμετανόητους σταυρωτές Του.
Κάτι παρόμοιο ἔκανε καὶ ὁ Πρωτο-
μάρτυς Στέφανος ἀκολουθώντας τὸ
παράδειγμα τοῦ Κυρίου. Ὅταν οἱ
Μάρτυρες κατηγορίας ἐξαγριωμέ-
νοι καὶ τρίζοντας τὰ δόντια τους τὸν
λιθοβολοῦσαν, αὐτὸς γονατιστὸς
προσευχόταν μὲ δυνατὴ φωνὴ καὶ
ἔλεγε «Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν
ἁμαρτίαν ταύτην».
καὶ τὸ ἄλλο». Καὶ συμπλήρωσε:
«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθρούς σας, εὐερ-
γετεῖτε ὅσους σᾶς μισοῦν· δίνετε
εὐχὲς σ᾽ ὅσους σᾶς δίνουν κατάρες,
προσεύχεστε γι᾽ αὐτούς, ποὺ σᾶς
κακομεταχειρίζονται». Ἡ ἀγάπη καὶ
ἡ εὐεργεσία πρὸς τοὺς ἐχθροὺς κα-
ταπολεμεῖ τὴ μνησικακία καὶ ἐνι-
σχύει τὴν ἀνεξικακία. Μὲ αὐτὸ τὸ
δυναμικὸ θὰ ἔλεγα τρόπο πρέπει νὰ
ἀντιμετωπίζονται ὅλοι ὅσοι μᾶς ἐνο-
χλοῦν, μᾶς βλάπτουν καὶ μᾶς διώ-
κουν. Αὐτὸ ἀναφέρει καὶ ὁ Ἀπό-
στολος Παῦλος στοὺς Ρωμαίους:
«Νὰ προσεύχεστε γιὰ τὸ καλὸ τῶν
διωκτῶν σας, νὰ ζητᾶτε τὴν εὐλογία
τοῦ Θεοῦ γι᾽ αὐτοὺς καὶ ὄχι νὰ τοὺς
καταριέστε». Ὁ Χριστιανὸς τὸ
κακὸ πρέπει νὰ τὸ ἀντιμετωπίζει μὲ
πνευματικὸ τρόπο, χωρὶς πνεῦμα
τὶς ἀντιδράσεις σκληρῶν καὶ κακο-
προαίρετων ἀνθρώπων. Ἡ στάση
τους ἦταν ἀξιοθαύμαστη. «Μέχρι
αὐτὴ τὴν ὥρα πεινᾶμε, διψᾶμε,
γυρνᾶμε μὲ κουρέλια, ξυλοδαρμέ-
νοι, ἀπὸ τόπο σὲ τόπο χωρὶς σπίτι
καὶ μοχθοῦμε νὰ ζήσουμε δου-
λεύοντας μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια.
Στοὺς ἐμπαιγμοὺς ἀπαντᾶμε μὲ
καλὰ λόγια, στοὺς διωγμοὺς μὲ ὑπο-
μονή, στὶς συκοφαντίες μὲ λόγια φι-
λικά. Καταντήσαμε σὰν τὰ σκουπί-
δια ὅλου τοῦ κόσμου, μέχρι αὐτὴ
τὴν ὥρα θεωρούμαστε τὰ ἀποβρά-
σματα τῆς κοινωνίας».
Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος χαρακτη-
ρίζει τὴν ἀνεξικακία ὡς μητέρα
ὅλων τῶν ἀγαθῶν. Ὁ ἀνεξίκακος
εἶναι ἀνώτερος ἄνθρωπος. Ἡ συμ-
Κι ἂν σὲ χτυπήσει ἀκόμα, μὴ ἁπλώ-
σεις τὸ χέρι, γιὰ νὰ τοῦ ἀνταποδώ-
σεις· γιατὶ αὐτὸς εἶναι ποὺ δέχεται
τὸ χτύπημα· χτυπώντας ἐσένα μὲ
τὸ χέρι, χτυπάει τὸν ἑαυτό του μὲ
τὸ θυμὸ καὶ ἀποκτάει ἀπὸ ὅλους
πολὺ κακὴ φήμη».
Στὴν ἄγρια συμπεριφορὰ τοῦ
ἄλλου ὁ ἀληθινὸς χριστιανὸς μένει
ψύχραιμος καὶ πράος. Τοῦ εἶναι
ἀδιανόητο νὰ ἀντιδράσει μὲ θυμό.
Τὴν ἐπιθετικὴ συμπεριφορά του τὴ
βλέπει ὡς ναυάγιο, στὸ ὁποῖο ὁ
ἴδιος δὲν θέλει νὰ ὁδηγηθεῖ. Προ-
τιμᾶ νὰ μένει στὴν ξηρά, μακριὰ
ἀπὸ τὸ θυμὸ καὶ τὴν ἐκδίκηση.
Ὁ ἀνεξίκακος ἄνθρωπος εἶναι
πάντα ἐπιεικής, ἤπιος, ὑπομονε-
τικὸς καὶ συγκρατημένος. Δὲν θέλει

καὶ ταχυδρομικῶς)
ροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δι-
καίους καὶ ἀδίκους, ἔτσι καὶ αὐτὸς
᾿Εκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ»
ὅλους τοὺς βλέπει μὲ τὸ ἴδιο μάτι.
Κάνιγγος 10 (Α´ ᾿Οροφος), 10677 ᾿Αθῆναι
Καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς ἐχθρούς.
Τηλ. 210—38 16 206,ΤΕΛΕΦΑΞ 210–38 28 518
Ὁ ἀνεξίκακος δὲν λησμονεῖ μόνο
τὶς εἰς βάρος του πράξεις τῶν
πους, τοὺς ἐχθροὺς ἐξ ἀμελείας
εἶναι δυσκολότερη ἀπ᾽ ὅ,τι πρὸς
τοὺς φανεροὺς ἐχθροὺς καὶ τοῦτο
γιατὶ ἐκεῖνοι γνωρίζουν τὰ χριστια-
νικά τους καθήκοντα, ἔχουν χρι-
στιανικὴ ζωή, βλέπουν τὸν πόνο τῶν
ἀδελφῶν τους, ἀλλὰ δὲν ἐκδηλώ-
Τὴν ἀνεξικακία δίδαξε ὁ Χριστὸς
καταργώντας τὴν παλιὰ ἐντολὴ
«ὀφθαλμὸν ἀντὶ ὀφθαλμοῦ καὶ
ὀδόντα ἀντὶ ὀδόντος»: «Ἐγὼ σᾶς
λέω νὰ μὴ ἀντιστέκεστε στὸν κακὸ
ἄνθρωπο· ἀλλὰ ἂν κάποιος σὲ χτυ-
πήσει στὸ δεξὶ μάγουλο, γύρισέ του
ἐκδίκησης: Νὰ λησμονεῖ, νὰ ἀγαπᾶ
καὶ νὰ εὐεργετεῖ γενικὰ ὅλους τοὺς
συνανθρώπους του.
Ἰδιαίτερα μᾶς ἐντυπωσιάζει ἡ
ἀνεξικακία τῶν Ἀποστόλων, οἱ
ὁποῖοι στὸ ἔργο τους συνάντησαν
περιφορά του δὲν ἔχει καμιὰ σχέση
μὲ τὴ συμπεριφορὰ καὶ νοοτροπία
τῶν κοσμικῶν. Ὁ Ἅγιος ἀπευθυνό-
μενος στὸν χριστιανὸ ἀναφέρει:
«Κι ἂν λοιπὸν κάποιος σὲ βρίσει,
ὑπόφερε μὲ γενναιότητα· γιατὶ
ἔβρισε τὸν ἑαυτό του καὶ ὄχι ἐσένα.
νὰ ἐπιδεινώνει δυσάρεστες κατα-
στάσεις οὔτε καὶ ἐπιδιώκει τὴν κο-
σμικὴ δικαιοσύνη. Ἡ ὅποια ἀνταπό-
δοση εἶναι μελλοντικὴ ὑπόθεση τοῦ
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Θεοῦ καὶ ὄχι δική του.
Σελὶς 4η
Ὑπενθυμίζει ὅσα λέγει ὁ Προφ. Ἠσαΐας περὶ τοῦ Ἔθνους καὶ τῶν κεφαλῶν του
Ο ΣΕΒ. ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΛΕΙ ΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ
ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΑΡΧΟΝΤΑΣ, ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟΝ
Κατακεραυνώνει τοὺς πολιτικοὺς διὰ τὴν συμπεριφοράν των ἔναντι τοῦ λαοῦ καὶ τονίζει ὅτι
δύο εἶναι αἱ ἐπικίνδυνοι αἱρέσεις τῆς ἐποχῆς μας: Ὁ Παπισμὸς καὶ ὁ Οἰκουμενισμός
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυ-
νος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερε-
μίας εἰς τὸ Πρωτοχρονιάτικον μή-
νυμά του διὰ τὸ 2012 κάμνει ἀνα-
φορὰν εἰς τὴν κρίσιν καὶ θέτει
προβληματισμοὺς διὰ τὴν πορεί-
αν τῆς κρατικῆς καὶ ἱερατικῆς
ἐξουσίας μέσα ἀπὸ ἐδάφια τοῦ
Προφήτου Ἠσαΐου, ἀλλὰ καὶ τῆς
Καινῆς Διαθήκης. Ἐπισημαίνει
ἐπίσης ὅτι εἰς τὴν ἐποχήν μας κιν-
δυνεύομεν ἀπὸ δύο αἱρέσεις. Τὸν
Παπισμὸν καὶ τὸν Οἰκουμενισμόν.
Τέλος ἐπιτίθεται «ἐναντίον τῶν
πολιτικῶν, οἱ ὁποῖοι ἐβύθισαν
τοὺς πολίτας εἰς τὴν ἐξαθλίωσιν,
ἐνῶ οἱ ἴδιοι ζοῦν εἰς τὴν χλιδὴν καὶ
ἔχουν προνόμια, καταθέσεις καὶ
ὑψηλὰς ἀπολαβάς. Καλεῖ πολιτι-
κούς, Ἀρχιερεῖς, ἱερεῖς καὶ τὸν
πιστὸν λαὸν εἰς μετάνοιαν.
Τὸ μήνυμα
Τὸ πλῆρες κείμενον τοῦ μηνύμα-
τος ἔχει ὡς ἀκολούθως:
«Ἱερὰ Μητρόπολις
Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως
Δημητσάνα – Μεγαλόπολις
Ἀδελφοί μου χριστιανοί,
1. Πρώτη τοῦ νέου ἔτους 2012
σήμερα. Ἄς εὐχαριστήσουμε πρῶ-
τα τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Θεό μας,
γιατί φθάσαμε στήν ἀρχή τοῦ ἔ-
τους αὐτοῦ καί ἄς Τόν παρακαλέ-
σουμε ἔπειτα νά μᾶς δώσει τήν Χά-
ρη Του, ὥστε ὅλοι μας, κλῆρος καί
λαός καί πολιτικοί ἄρχοντες, νά
φωτιστοῦμε καί νά μετανοήσου-
με.Ἔτσι κατά τό ἔτος αὐτό θά
δοῦμε νά γλυκοχαράζουν καλύτε-
ρες ἡμέρες γιά τήν ἀγαπημένη μας
πατρίδα τήν Ἑλλάδα.
2. Ναί, ἀδελφοί μου! Βουλιάζου-
με σάν ἔθνος. Ἄν παραστήσουμε
τήν πατρίδα μας σάν ἕνα σῶμα,
ἁρμόζει νά ποῦμε τά λόγια τοῦ
Προφήτου Ἠσαΐου, πού εἶπε στά
χρόνια του γιά τήν Ἰουδαία: “Ὅλο
τό κεφάλι (τοῦ ἔθνους) –εἶπε ὁ
Προφήτης – νοσεῖ καί ὅλη ἡ καρδιά
(του) εἶναι καχεκτική. Ἀπό τά πόδια
μέχρι τό κεφάλι δέν εἶναι τίποτε τό
γερό. Παντοῦ τραύματα, κτυπήμα-
τα καί ἀνοιχτές πληγές” (Ἠσ. 1, 5–
6)!... Αὐτές οἱ μελανές ἐκφράσεις,
ἀγαπητοί μου, εἶναι ὅ,τι πρέπει, γιά
νά ἐκφράσει κανείς καί τήν εἰκόνα
τῆς σημερινῆς γλυκυτάτης πατρί-
δος μας. Ποιό εἶναι τό “κεφάλι” τοῦ
ἔθνους, γιά τό ὁποῖο μιλάει ὁ Προ-
φήτης ὅτι δέν εἶναι καλά; Εἶναι ἡ
κρατική ἐξουσία. Καί ποιά εἶναι ἡ
“καρδιά” του; Εἶναι ἡ ἱερατική ἐξου-
ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ π. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΤΥΜΠΑΣ
Ὁ «Ἄνθρωπος», ὁ εὐλαβὴς κληρικὸς, ὁ διδάσκαλος Ἑλληνορθοδόξων ἀρχῶν
Τοῦ κ. Τάκη Β. Τριανταφύλλου, τ. Προέδρου Π.Ο.Σ.Ε, Ἐπίτ.
Προέδρου Ε.Σ.Ε.Τ, τ. Προέδρου Πολυτέκνων Ν. Τρικάλων
• Γιά τὸν πατέρα Πολύκαρπο ἐ-
γράφησαν ὅσα ἦσαν ἀπαραίτητα,
γιὰ νὰ ἐνθυμοῦνται τὸν χαρακτήρα
καὶ τὸ Ἔργο του ὅσοι τὸν γνώρι-
σαν ἀπὸ κοντὰ καὶ νὰ μάθουν γιὰ
τὸν ἄξιο Κληρικό,οἰκογενειάρχη
καὶ Διδάσκαλο,ὅσοι γιὰ πρώτη
φορὰ ἄκουσαν τὸ ὄνομά του στὸ
τέλος τῆς γήινης ἁγίας του πορεί-
ας.
• Τί νὰ πρωτοθυμηθῶ ὅμως ὡς
συμπορευτής του καὶ νὰ μὴ δακρύ-
σω;
• Τήν ἀρχική μας γνωριμία,τότε,
στὴ αἴθουσα τοῦ “ΚΑΛΟΥ ΣΑΜΑ-
ΡΕΙΤΗ”, ποὺ ἔμελλε ὁ διακριτικὸς
αὐτὸς τίτλος νὰ γίνει σημεῖο ἀνα-
φορᾶς καὶ πράξη τοῦ πατρὸς Πολυ-
κάρπου, ἀφοῦ ἐξελίχθηκε ὁ ἴδιος
σὲ ἕνα σεμνὸ Καλὸ Σαμαρείτη, γιὰ
τοὺς συντοπίτες μας τῶν Τρικάλων
καὶ τῶν γύρω περιοχῶν μὲ τὸ ζων-
τανό του “παρὼν” πάντοτε καὶ ἰδιαί-
τερα στοὺς χώρους τῆς Ὀρθοδό-
ξου ἱεραποστολικῆς δράσης, τοῦ
Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς παιδείας μας;
• Τόν ἔνθερμο ζῆλο καὶ συμμετο-
χή του στὸ Χριστιανικὸ Ἔργο,
ὅπως στὶς Χριστιανικὲς Μαθητικὲς
Ὁμάδες (Χ.Μ.Ο), ἀπὸ τῆς Ἱδρύσε-
ώς τους, ὡς Μαθητὴς καὶ στὴ συ-
νέχεια ὡς Ὁμαδάρχης καὶ ἄριστος
σπορέας τοῦ Εὐαγγελικοῦ Λόγου
στὶς παιδικὲς καρδιές;
• Γιά τὴν ζωντανὴ παρουσία καὶ
συμπόρευσή του στὴν Χριστιανικὴ
Φοιτητικὴ Ἕνωση (Χ.Φ.Ε) ὡς φοι-
τητὴς Θεολογίας καὶ στὴν Χριστια-
νικὴ Ἕνωση Ἐπιστημόνων ὡς Ἐπι-
στήμονας καὶ Καθηγητής, σπουδὲς
καὶ ἀκαδημαϊκὴ πορεία, ποὺ τοῦ
ἐξασφάλισε ἡ ἀμέριστη οἰκονομικὴ
καὶ ἄλλη βοήθεια τῶν καταξιωμέ-
νων ἀγαπημένων του πέντε ἀ -
δελφῶν καὶ τῶν γονέων του π. Γρη-
γορίου καὶ Εὐταξίας;
• Γιά τὴν δημιουργία τῆς οἰκογέ-
νειάς του μὲ τὴν ἀκάματη καὶ ἄξια
συμπαραστάτρια τοῦ βίου του,
εὐσκιόφυλλο σύζυγο καὶ μητέρα
τοῦ πολύκαρπου δένδρου τους,
Μαρία Μπουνέλη, θεολόγο καὶ στὴ
συνέχεια Κυρία Πρεσβυτέρα του,
θυγατέρα τῆς ὑπερπολύτεκνης
οἰκογένειας τοῦ Ἱερέα π. Αθανασί-
ου Μπουνέλη;
• Γιά τοὺς πέντε καρποὺς τοῦ
εὐλογμένου καὶ πλήρους Χάριτος
Χριστοῦ, Γάμου του· πλουσία προσ -
φορὰ ὅλων τῶν τέκνων του στὸν
Γιὰ τὶς ὁμιλίες τοῦ μακαριστοῦ
π. Ἀθανασίου Μυτιληναίου σὲ CD
Βασίλειος Παπαδόπουλος
Τ.Θ 40909, Μικροχώρι
19014 Καπανδρίτι
Τηλ. 22950.56080, 6946.004 136
σία. Καί ἄν αὐτές οἱ δύο κύριες
ἐξουσίες δέν εἶναι εὐσυνείδητες
καί θυσιαστικές στήν ἀποστολή
τους, τό ἀποτέλεσμα εἶναι ὅτι ὅλο
τό σῶμα τοῦ ἔθνους, ὅλος ὁ κρατι-
κός ὀργανισμός, καταρρέει.
3. Μέ ὅλη μας τή καρδιά, ἀδελ-
φοί χριστιανοί, εὐχόμαστε τούτη
τήν νέα χρονιά νά δοθεῖ λύση στήν
ὑπάρχουσα “κρίση”. Ἀλλά ἡ λύση
θά ἔλθει ἀπό μᾶς. Ἐμεῖς ὅλοι,
ἄρχοντες καί λαός, ἐμεῖς προκαλέ-
σαμε κρίση, ἐμεῖς λοιπόν καί θά τήν
θεραπεύσουμε. “Ὁ πταίσας καί ἰά-
σεται”! Πρῶτα – πρῶτα, γιά νά ἐξη-
γούμεθα, ὅταν λέμε “κρίση” ἐννο-
οῦμε “κριτή”, πού ἔφερε τήν κρίση.
Καί ὁ Κριτής αὐτός εἶναι ὁ Θεός.
Παλαιότερα οἱ χριστιανοί, πού εἶ-
χαν θεολογική ἀντίληψη καί γλῶσ-
σα, ὅταν συνέβαινε ἕνα γενικό κα-
κό, μιά πλημμύρα ἤ μιά ἐπιδημία,
ἔλεγαν τήν φράση “ὀργή Θεοῦ”,
“κρίση”. Ἐμεῖς σήμερα μιλᾶμε γιά
“κρίση”, ἀλλά δέν δίνουμε τό νόη-
μα αὐτό, πού ἔδιναν οἱ παποῦδες
μας. Δέν νοοῦμε, δηλαδή, ὅτι ἡ
οἰκονομική κρίση μᾶς συμβαίνει,
ἐπειδή ὁ Θεός, λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν
μας, πῆρε τήν Χάρη Του ἀπό μᾶς
καί γι᾽ αὐτό πᾶμε κατά κρημνοῦ. Καί
δέν τό λέμε αὐτό, ἐπειδή δέν τό πι-
στεύουμε. Καί ὅμως, χριστιανοί
μου, ἡ Ἐκκλησία στή λατρεία της
εὔχεται νά σωθοῦμε ἀπό τήν “ὀργή
τοῦ Θεοῦ”. Ὄχι ὅτι ὁ Θεός θυμώ-
νει καί ὀργίζεται, ἀλλά μέ τήν
ἔννοια, πού τό εἶπα παραπάνω: Ὅτι,
δηλαδή, γιά τά ἄνομα ἔργα μας ὁ
Θεός παίρνει ἀπό μᾶς τήν Χάρη
Του, πού εἶναι φῶς, καί λοιπόν πέ-
φτουμε στό σκοτάδι. Αὐτό εἶναι
“κρίση”.
4. Ἄς τό παραδεχθοῦμε, ἀδελ-
φοί, ὅτι ἁμαρτήσαμε καί ἀνομήσα-
με, καί ἄς μετανοήσουμε γιά τά
ἔργα μας, γιά νά σωθοῦμε ἀπό τήν
κρίση, πού μᾶς ταλαιπωρεῖ. Οἱ
Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης,
οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἔπειτα καί οἱ
Ἅγιοι Πατέρες στήν συνέχεια, κή-
ρυτταν ὅτι γιά τά συμβαίνοντα κα-
κά στούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς
τους αἰτία εἶναι ἡ ἀποστασία τους
ἀπό τόν Θεό. Γι᾽ αὐτό, ὡς φάρμακο
θεραπείας, κήρυτταν τήν μετάνοια.
Ἐμεῖς οἱ κληρικοί, Ἀρχιερεῖς καί
ἱερεῖς, γιά νά εἴμαστε σωστοί ποι-
μένες τοῦ λαοῦ, πάντοτε, ἀλλά ἰδι-
αίτερα αὐτά τά χρόνια τῆς φο-
βερῆς Θεο–αποστασίας, πρέπει νά
κηρύττουμε αὐτό τό βιβλικό καί πα-
τερικό κήρυγμα περί μετανοίας.
Καί ὡς ποιμένες καλοί, γιά καλό πα-
ράδειγμα στόν λαό, ἐμεῖς οἱ κληρι-
κοί πρῶτα πρέπει νά βιώνουμε τήν
μετάνοια. Γι᾽ αὐτό καί ψάλλουμε τό
τροπάριο “εὕρω κἀγώ τήν ὁδόν διά
Ἑλληνορθόδοξο χῶρο τῆς Ἐκκλη-
σίας μας καὶ τοῦ Μοναχισμοῦ της;
Σ᾽ αὐτὸ τὸ σημεῖο ἀξίζει νὰ ἀνα-
φερθεῖ ἐνδεικτικά ὅτι τρία παιδιὰ
τοῦ πατρὸς Πολυκάρπου, πυρωμέ-
Ὁ π. Πολύκαρπος Τύμπας
να ἀπὸ τὴν πρὸς τὸν Χριστὸ Ἀγάπη
τους, ἐπέλεξαν καὶ προτίμησαν νὰ
ἀφιερωθοῦν στὴν Ἐκκλησία μας
καὶ νὰ δεχθοῦν τὸ θεόπεμπτο χάρι-
σμα τῆς ἀγαμίας·
– Ὁ πρῶτος γιὸς σπούδασε Γε-
νικὴ Ἰατρική. Στὸ διάστημα τῶν
σπουδῶν του ἐχειροτονήθη στὸ
Ἅγιον Ὄρος Ἱερομόναχος μὲ τὸ
ὄνομα ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ.
Ἔλαβε τὸ διδακτορικὸ μὲ τίτλο
"ἐξατομίκευση στὴ ψυχολογία τοῦ
ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΓΚ καὶ πνευματικὴ πρό-
οδος στὴν ἀνθρωπολογία τοῦ ΜΑ-
ΞΙΜΟΥ ὁμολογητοῦ στὴν Ἀγγλία".
– Ὁ ἕτερος γιὸς σπούδασε θεο-
λόγος καὶ εἶναι ἔγγαμος Ἱερέας καὶ
πρωτοπρεσβύτερος Ἱ. Ναοῦ, μὲ 7
παιδιά.
– Οἱ δύο θυγατέρες, ἀφιερωμέ-
νες μοναχὲς στὸ Ἡσυχαστήριο
Ἀπόστολος καὶ Εὐαγγελιστὴς Ἰω -
άννης ὁ Θεολόγος Βασιλικὰ Θεσ-
σαλονίκης (ΣΟΥΡΩΤΗ).
– Ἡ τελευταία θυγατέρα εἶναι
πρεσβυτέρα, σύζυγος Ἱερέα καὶ
ὑπερπολύτεκνη μὲ 8 παιδιά.
• Ὅλα τὰ παραπάνω «Οὐ πάντες
χωροῦσι τὸν λόγον τοῦτον, ἀλλ᾽ οἷς
δέδοται (ΜΑΤΘ. 19,11) (Ὁ Κύριος
εἶπεν· δὲν χωρεῖ στὸ μυαλὸ καὶ
στὴν καρδιὰ ὅλων ὁ λόγος τῆς ἀγα-
μίας, ἀλλὰ σ' ἐκείνους μόνον ποὺ
τοὺς ἔχει δοθεῖ ἀπὸ τὸν Θεὸ ὡς χά-
ρισμα νὰ μείνουν ἄγαμοι).
• «Γιὰ τὶς ἀνάγκες τόσο τὶς δικές
του ,ὅσο καὶ τῆς οἰκογενείας, ὁ π.
Πολύκαρπος ὑπῆρξε ἀφιλάργυρος
καὶ ἔχοντας τὴν χάρη τοῦ Κυρίου
μας δὲν ἐστερήθη τῶν ἀναγκαίων
τῆς μετανοίας”, καί γι᾽ αὐτό φορᾶμε
τό ἱερό ἔνδυμα, τό τιμημένο ράσο,
πού εἶναι τό ἀπό τριχῶν καμήλου
ἔνδυμα τοῦ Προδρόμου (βλ. Ματθ.
3, 4), τοῦ ὁποίου τό κήρυγμα ἦταν
μετανοίας κήρυγμα.
5. Αὐτό δέ τό κήρυγμα περί με-
τανοίας ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καί Ἀρχιε-
ρεῖς πρέπει νά τό ἀπευθύνουμε ὄχι
μόνο στόν λαό, ἀλλά καί στούς
ἄρχοντες, στούς ἀξιωματούχους
πολιτικούς μας, γιατί αὐτοί κυρίως
ὑπῆρξαν οἱ αἴτιοι γιά τήν συμβᾶσα
τελευταία κρίση στήν πατρίδα μας.
Ἀλλά ποῦ μετάνοια τῶν ἀρχόντων
μας; Ἐνῶ οἱ μισθοί τῶν πολιτῶν τῆς
χώρας περιορίστηκαν ἄγρια καί ὁ
λαός πεινάει, ἀκοῦμε ὅτι οἱ ἀπολα-
βές τῶν βουλευτῶν μας ἀνέρχον-
ται σέ τριάντα πέντε ἑκατομμύρια
εὐρώ. Καί ἀκόμη ἀκοῦμε γιά κατα-
θέσεις τους στήν Ἑλβετία!… Ἐν-
τελῶς ἀσυγκίνητοι γιά τήν οἰκονο-
μική ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας οἱ
κυβερνῶντες μας πολιτικοί.
Καί ἄν ἔρθουμε στόν λαό, ποῦ
μετάνοια καί σ᾽ αὐτόν; Καί μετά τήν
κρίση, ἀπό τήν ὁποία ὑποφέρουμε,
πάλι εἴμαστε οἱ ἴδιοι. Πάλι στήν πα-
τρίδα μας οἱ βλαστήμιες τῶν θείων
καί πάλι οἱ ἀνηθικότητες καί τά
ὄργια. Ἀκόμη πολλοί δέν πῆγαν νά
ἐξομολογηθοῦν, οὔτε ἔκαναν τήν
καλή ἀρχή νά μελετήσουν τό Ἅγιο
Εὐαγγέλιο, πού ἔχει τά λόγια τοῦ
Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Ἀπο-
στόλων.
6. Κρίση καί ἀνεμοζάλη, ἀγαπη-
τοί μου, ἔχουμε στήν πατρίδα μας.
Καί “μέσ᾽ στήν ἀνεμοζάλη οἱ λύκοι
χαίρονται”, λέγει ὁ λαός μας. Καί
ποιοί εἶναι οἱ λύκοι; Λύκοι μέ ἒνδυ-
μα προβάτου, ὅπως εἶπε ὁ Κύριός
μας (βλ. Ματθ. 7, 15), εἶναι οἱ αἱρε-
τικοί. Στήν ἐποχή μας κινδυνεύου-
με περισσότερο ἀπό δύο αἱρέσεις.
Ἀπό τόν παπισμό καί τόν οἰκουμενι-
σμό. Ὑποχρεοῦμαι, χριστιανοί μου,
σάν ποιμένας σας, νά σᾶς ἐνημε-
ρώσω καθαρά καί νά σᾶς πῶ: Ὁ πα-
πισμός εἶναι αἵρεση καί ὁ οἰκουμε-
νισμός εἶναι παναίρεση.
Ἀδελφοί μου, σάν εὐχή τό νέο
ἔτος σᾶς εὔχομαι νά κρατήσουμε
σταθερά τήν ὀρθόδοξη πίστη μας,
πού μᾶς παρέδωκαν οἱ Ἅγιοι Πατέ-
ρες μας, νά κάνουμε σταθερή ἀρχή
μετανοίας καί ἡ Καλή μας Παναγία
δέν θά μᾶς ἀφήσει. Θά κάνει τό
θαῦμα καί θά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τό
κακό, πού μᾶς θλίβει καί μᾶς συν-
τρίβει σάν ἔθνος.
Καλή καί εὐλογημένη χρονιά.
Μέ πολλές εὐχές,
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος
καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας»
καὶ οὐδέποτε ἐνδιαφέρθηκε γιὰ τὰ
περιττά.
• Γιά τὴν ἱερὴ καὶ ἔνθερμη ἀγάπη
του πρὸς τὸν Μητροπολιτικὸ Ἱερὸ
Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Τρικάλων,
στὸν ὁποῖο ὑπηρέτησε μὲ ζῆλο καὶ
ἐφρόντιζε πάντοτε σεμνά, ἀθόρυ-
βα καὶ εὐλαβικὰ καθώς καὶ γιὰ τὴν
ἰδιαίτερη τιμὴ πρὸς τὸν προστάτη
τοῦ Ἱ. Ναοῦ Ἅγιον Νικόλαον "(Μνή-
σθητι Κύριε τῶν καρποφορούντων
καὶ καλλιεργούντων ἐν τοῖς Ἁγίαις
σου Ἐκκλησίαις)".
• Γιὰ τὸ πολυγραφότατο ἔργο
του, τὸ ὁποῖο δίνει καὶ θὰ δίνει τὸ
"παρών" του στὴν σκέψη, στὴ γνώ-
ση καὶ στὴν ζωή μας.
• Γιὰ τὶς ἀταλάντευτες καὶ ἀνό-
θευτες Ἀρχές του·
– Ἀρχὲς-νάματα ἀπὸ τὴν δρο-
σερὴ πηγὴ Ἀναψυχῆς τοῦ Εὐαγγε-
λίου μας.
– Ἀρχὲς Ὀρθοδοξίας,
– Ἀρχὲς Ἑλλάδας,
– Ἀρχὲς σωστοῦ-πιστοῦ Διδα-
σκάλου Ἱερῶν Μηνυμάτων, ποὺ μέ-
νουν καὶ φωτίζουν τὴν πορεία μας
πρὸς τὴν αἰωνιότητα.
• Ὁ πατὴρ Πολύκαρπος ἀγωνί-
στηκε τὸν Καλὸν Ἀγώνα καὶ τοῦτο
ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ Ἔργο καὶ
τὸν Λόγο, ποὺ μᾶς ἄφησε, “ἐποίησε
καὶ ἐδίδαξε”, γνώριζε πολὺ καλὰ τὸ
"Ὃς δ᾽ ἂν ποιήση" καὶ "διδάξει",
οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βα-
σιλείᾳ τῶν οὐρανῶν (Ματθ. 5,19) γι᾽
αὐτὸ καὶ δὲν ἀρκέστηκε στὰ ὀλίγα.
• Γιὰ τὴν ὑπομονή του στὶς ὧρες
τῆς δοκιμασίας μὲ τὴν ἀσθένειά
του· ὄρθιος ἢ στὸ κρεββάτι τοῦ πό-
νου, τοῦ ἀρκοῦσε ἡ ''Χάρις τοῦ Χρι-
στοῦ" καὶ ὑπέμενε μὲ ἀπόλυτο πί-
στη τὸ βάρος τοῦ πόνου ἀναλογι-
ζόμενος τὸ γεγονὸς τῆς δοκιμα-
σίας τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὁ
ὁποῖος ἔλαβε τὸ μήνυμα ἐξ ὕψους·
«Ἀρκεῖ σο ἡ Χάρις μου· ἡ γὰρ δύ-
ναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται
(β' Κορ.12,9).
• Πολλά θὰ μποροῦσαν νὰ γρα-
φοῦν γιὰ τὸν πατέρα Πολύκαρπο,
ἀλλὰ ἐδῶ σταματῶ καὶ μένω σ᾽
αὐτὰ τὰ ὀλίγα· κάνω πράξη αὐτὸ
ποὺ ἐκεῖνος ἔλεγε καὶ ἔκανε μὲ τὴν
σιωπή του.
• Ἡ ἐκδημία τοῦ πατρὸς Πολυ-
κάρπου ἀφήνει μία διαρκῆ Διδαχὴ
καὶ παρακαταθήκη πρὸς ὅλους μας.
Νὰ κάνουμε πράξη τὸ "Αἰωνία ἡ
Μνήμη του", τὸ ὁποῖο σημαίνει νὰ
προσπαθοῦμε νὰ τὸν μιμηθοῦμε μὲ
τὴν τήρηση τῶν καλῶν του Λόγων
καὶ Ἔργων καὶ τὴν ἀποφυγὴ τῶν
ὅσων ἀπέφευγε.
Πάτερ Πολύκαρπε, πρέσβευε καὶ
ὑπὲρ ἡμῶν.
Ο ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΣ
Τὴν 7ην Ἰανουαρίου ἑορτάζομεν τήν Σύναξιν τοῦ Τιμίου Προ-
δρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου εἰς τιμήν τοῦ πανιέρου Προδρό-
μου, ἐπειδή ὑπηρέτησεν εἰς τό μυστήριον τοῦ θείου Βαπτίσματος.
Ἀνωτέρω εἰκών ἐκ τοῦ Πρωτάτου Ἁγίου Ὄρους, 16ος αἰών.
ΟΡΘΟ∆ΟΞΟΣ
ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΣ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ εἴδηση ἀποτελεῖ
σοβαρὸ πλῆγμα στήν ἐπιχειρημα-
τολογία ὅσων εἶναι ὑπέρμαχοι τῶν
μεταμοσχεύσεων καὶ δημιουργεῖ
ἔντονο προβληματισμὸ κάτω ὑπὸ
ποιὲς προϋποθέσεις μπορεῖ κάποι-
ος νὰ διαγνωσθεῖ ὡς ἐγκεφαλικὰ
νεκρός.
Ὁ 21χρονος φοιτητής, Σὰμ
Σμίντ, λοιπόν, εἶχε τραυματιστεῖ
σοβαρὰ στὰ μέσα Ὀκτωβρίου σὲ
τροχαῖο δυστύχημα. Λόγῳ τῆς κρί-
σιμης κατάστασής του μεταφέρθη-
κε ἐσπευσμένα στὴν νευρολογικὴ
κλινική Φοῖνιξ. Οἱ γιατροὶ ἐντόπισαν
ἀνεύρισμα, τὸ ὁποῖο ἔπρεπε νὰ χει-
ρουργηθεῖ ἐπειγόντως, γιατί ἀπει-
λοῦσε ἄμεσα τὴν ἴδια του τὴ ζωή.
Ἡ ἐγχείρηση ὅμως δὲν στέφθηκε
μὲ ἀπόλυτη ἐπιτυχία καὶ ὁ νεαρὸς
Σὰμ διεγνώσθη ἐγκεφαλικὰ νε-
κρός, γεγονὸς ποὺ ὁδήγησε τοὺς
θεράποντες ἰατροὺς στό νὰ προ-
τείνουν στὴν οἰκογένειά του τὴν
δωρεὰ τῶν ὀργάνων του.
Ὅμως λίγο πρὶν οἱ γιατροὶ δια-
κόψουν τὴν ἐγκεφαλική του λει-
τουργία, ὁ Σὰμ ἄρχισε νὰ ἐπανα-
κάμπτει καὶ ἡ ὑγεία του ἀποκατα-
στάθηκε πλήρως. Οἱ θεράποντες
γιατροὶ δὲν πίστευαν στὰ μάτια
τους ἀπὸ τὴν ἀπροσδόκητη αὐτὴ
ἐξέλιξη καὶ ἀπέδωσαν τὸ γεγονὸς
τῆς ὁλικῆς ἐπαναφορᾶς του σὲ
θαῦμα. Μάλιστα ἕνας ἐξ αὐτῶν
εἶπε χαρακτηριστικά: «Τὰ ἔχω χά-
σει μὲ τὴν ἀπίστευτη ἀνάρρωση
τοῦ νεαροῦ Σμὶντ σὲ τόσο σύντομο
χρονικὸ διάστημα, ἂν ἀναλογισθεῖ
κανεὶς τὴν ἔκταση τῶν θανάσιμων
τραυμάτων του».
Συμπερασματικὰ λοιπὸν ἡ ἐπι-
στήμη, ὅπως ὅλα δείχνουν, μέχρι
στιγμῆς δὲν ἔχει προχωρήσει στὴν
εὕρεση κάποιας ἀσφαλοῦς προ-
βλέψεως, ποὺ θὰ καθιστᾶ μὲ ἀπο-
λύτη σιγουριὰ ἕνα ἀσθενῆ ὡς «ἐγ-
κεφαλικὰ νεκρὸ», ὥστε νὰ ἐγγυᾶ-
ται ὅτι ἡ κατάστασή του εἶναι μὴ
ἀναστρέψιμη. Αὐτὸ ἔχει ὡς ἀποτέ-
λεσμα σήμερα νὰ ἀμφισβητοῦνται
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟΝ ΤΗΣ ΚΡΙΣΕΩΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 3ης ΣΕΛ.
γάλη θυσία μὲ τὴν κένωση τῆς Θε-
ότητάς του καὶ μὲ τὴ σταύρωσή
του δίκαιος, ὑπὲρ ἀδίκων. Ἔσωσε
δωρεὰν τὸ ἀνθρώπινο γένος. Αὐ-
τὸς δικαιοῦται νʼ ἀποκαλεῖται Σω-
τήρας, ἐνῶ ἐκεῖνοι ποὺ ταπείνωσαν
τὸ λαὸ καὶ τὸν ὁδήγησαν στὴν ἀνυ-
ποληψία εἶναι δίκαιο νὰ ὀνομάζον-
ται ὄχι σωτῆρες, ἀλλὰ ὀλετῆρες
(καταστροφεῖς).
Ὁ Χριστὸς μὲ τὴ γέννησή του,
τὴν πρόσληψη δηλαδὴ τῆς ἀνθρώ-
πινης φύσης, τὴν ὁποία ποτὲ ἔκτοτε
δὲν ἀποχωρίστηκε καὶ τὴν ὁποία
πῆρε μαζί του στὸ θρόνο τῆς Θεό-
τητας, ἔσωσε τὸν κόσμο («τὸ γὰρ
ἀπρόσληπτον καὶ ἀθεράπευτον»)
καὶ ἔδωσε τὴ μεγαλύτερη ἐλπίδα
στὸν ἄνθρωπο. Ὅλοι μποροῦν νὰ
σωθοῦν, ἐφόσον τὸ θελήσουν. Καὶ
ὁ πλέον ἁμαρτωλὸς σώζεται μὲ τὴ
μετάνοιά του, ὕστερα ἀπὸ τὴν ἐναν-
θρώπηση καὶ τὴ σταύρωση τοῦ Χρι-
στοῦ.
Ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ συνέπε-
σε μὲ τὴ διεξαγωγὴ τῆς μεγάλης
ἀπογραφῆς, ποὺ διέταξε γιὰ φορο-
λογικοὺς λόγους ὁ Καίσαρας Ὀ-
κταβιανός. Καὶ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἡ
φορολογία ἦταν δυσβάστακτη καὶ
ἔκανε τοὺς πολίτες νὰ ὑποφέρουν.
Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Χριστὸς ὑπῆρξε θῦμα
τῆς φοροεισπρακτικῆς μανίας τῆς
κοσμοκράτειρας Ρώμης, ποὺ ἀνάγ-
κασε τὴν ἔγκυο μητέρα του νὰ
ὑποστεῖ τὴν ταλαιπωρία μακρυνοῦ
ἔντονα πολλὲς ἀποφάσεις γιατρῶν,
οἱ ὁποῖοι διέγνωσαν «ἐγκεφαλικὸ
θάνατο» καὶ προχώρησαν στὴν
πρόωρη θανάτωση τοῦ ἀσθενοῦς,
κατηγορώντας τους, σαφῶς, ὡς
ὑπευθύνους γιά δολοφονία ἐκ πρό
μελέτης.
Μέσα ἀπὸ τὶς σελίδες τοῦ «Ο.Τ.»
ἔχουν δημοσιευθεῖ πολλὰ ἄρθρα
καὶ ἔχουν καταχωρηθεῖ πολλὲς
ἀπόψεις, ἀρνητικὲς ἢ θετικές, γύ-
ρω ἀπὸ τὸ θέμα τῶν μεταμοσχεύ-
σεων. Ἐμεῖς θὰ καταθέσουμε τὴν
ἄποψη, ποὺ ἐξέφρασε περὶ τῶν με-
ταμοσχεύσεων ὁ μακαριστὸς γέ-
ροντας Παΐσιος, ὁ ὁποῖος ἀνέφερε
μεταξὺ ἄλλων: «Ἀποτελεῖ ἀνεπί-
τρεπτον παρέμβασιν ἀντιστρατευ-
ομένην τὸ δημιουργικὸν ἔργον τοῦ
Θεοῦ, ἀπὸ τὴν μία θανατώνοντας
τὸν δότη, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλην δημι-
ουργώντας μας τὴν ἔπαρσιν γιὰ
τὴν “ζωοποίησιν”» τοῦ λήπτου. Θὰ
γίνει μάλιστα αἰτία ἐφευρέσεως
τρόπων νὰ σκοτώνουν τοὺς ἀσθε-
νεῖς, γιὰ νὰ τοὺς πάρουν τὰ ὄργα-
νά τους».
***
ΣΤΙΣ 29 Δεκεμβρίου ἡ Ἐκκλησία
μας τιμᾶ τὴν μνήμη τῶν 14.000 νη-
πίων, ποὺ δολοφονήθησαν ὑπὸ τοῦ
βασιλέως Ἡρώδου. Αὐτὴ ἡ ἀπάν-
θρωπη καὶ ἄνανδρη ἐνέργεια, δυσ-
τυχῶς, συνεχίζεται καὶ στὶς ἡμέρες
μας ἀφοῦ οἱ σύγχρονοι «Ἡρώδι-
δες» καὶ «Ἡρωδιάδες» θυσιάζουν
ἀνθρώπινες ζωὲς μὲ τὴ μέθοδο τῆς
ἔκτρωσης ἔχοντας ὡς βασικὴ δι-
καιολογία τὴν ἀποφυγὴ τῶν προ-
ώρων εὐθυνῶν καὶ τῆς δέσμευσης
ἑνός γάμου.
Ὅπως μᾶς πληροφορεῖ μάλιστα
ἡ ἱστοσελίδα «agioritikovima.gr»:
«Ἀπὸ τὸν Ἰανουάριο τοῦ 1970 μέχρι
τὸ Δεκέμβριου τοῦ 2010 κατακρε-
ουργήθηκαν ἀπὸ τὶς “Ἡρωδιάδες”
Ἑλληνίδες 14.860.000 βρέφη», δη-
λαδὴ τέσσερα περίπου ἑκατομμύ-
ρια περισσότερα ἀπὸ τὸν πληθυσμὸ
τῆς Ἑλλάδος. Ντροπή, Συμφορά!
καὶ κοπιαστικοῦ ταξιδιοῦ καὶ τὸν
ἴδιο νὰ γεννηθεῖ ὑπὸ ἄθλιες συν-
θῆκες στὸν βρώμικο στάβλο τῆς
Βηθλεέμ. Τὶς ὑπέστη μὲ καρτερία.
Στόχος του ἦταν ἡ σωτηρία τοῦ κό-
σμου κάτω ἀπὸ ὁποιεσδήποτε συν-
θῆκες. Κατάφερε νὰ στρέψει τὴν
προσοχὴ τοῦ κόσμου σὲ ἄλλα
πνευματικότερα θέματα, σὲ ἀντί-
θεση μὲ τοὺς σύγχρονους πολιτι-
κοὺς, ποὺ καθήλωσαν τὴ σκέψη καὶ
τὴν προσοχὴ τῶν ἀνθρώπων μόνο
στὰ οἰκονομικὰ ζητήματα. Κατάφε-
ρε νὰ ἀνυψώσει τὸν ἄνθρωπο, νὰ
τὸν καταστήσει ἀναζητητὴ πνευμα-
τικῆς τροφῆς καὶ νὰ τὸν ὁδηγήσει
στὴν οὐράνια βασιλεία.
Ὅποιος ἐπισκέπτεται σήμερα
τὸν στάβλο τῆς Βηθλεὲμ βλέπει
στὸν τόπο ἐκεῖνο ἕναν περίλαμπρο
ναό. Ἡ βρωμιὰ ἐξαφανίστηκε καὶ
μετατράπηκε σὲ ἐπίγειο κομμάτι
τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἔφτασε
μόνη ἡ γέννησή του νὰ κάνει τὴ με-
γάλη ἀλλαγή, νὰ μεταβάλει τὸν
στάβλο σὲ ναό, τὴ γῆ σὲ οὐρανό.
Ἂς δεχθοῦμε κι ἐμεῖς, ἀδελφοὶ
Ἕλληνες Χριστιανοί, τὸ Θεῖο Βρέ-
φος τῆς Βηθλεὲμ μέσα μας. Αὐτὸς
καὶ μόνο ἔχει τὴ δύναμη νὰ μετα-
βάλει τὴ βρωμιὰ, ποὺ βιώνουμε
στὶς μέρες μας σὲ πάστρα καὶ κα-
θαριότητα, τὴν ἐθνικὴ ταπείνωση
σὲ δόξα, τὰ οἰκονομικὰ ἀδιέξοδα
σὲ εὐκαιρία περισυλλογῆς καὶ ἐμ -
βάθυνσης στὸ βαθύτερο νόημα
τῆς ζωῆς.
ΝΕΑΝΙΚΑ
«Δὲν τὴν βρίσκουμε
πουθενά...»
(1ον)
Ἂν ρωτήσει κανεὶς τοὺς σημερι-
νοὺς νέους πῶς διασκεδάζουν, ἂν
πράγματι τοὺς εὐχαριστεῖ ὁ τρόπος,
πού ψυχαγωγοῦνται, στὸ τέλος θὰ
σοῦ ποῦν μὲ εἰλικρίνεια «Δὲν τὴν
βρίσκουμε πουθενά»! «Τίποτα δὲν
μᾶς γεμίζει»! «Ὅλα ἔγιναν ρουτίνα,
ψάχνουμε γιὰ κάτι καλύτερο»!
«Φεύγουμε ἄδειοι ὅπου κι ἂν πᾶμε»!
«Ποιὰ διασκέδαση;»! «Θὲς νὰ βγεῖς
καὶ νὰ μὴ κλειστεῖς μέσα, ἀλλὰ παν-
τοῦ πνίγεσαι»! «Ὅπου κι ἂν πᾶς,
κλείνεσαι τελικὰ στὸν ἑαυτό σου»!
Κι αὐτὲς δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο,
παρὰ οἱ γνωστὲς στερεότυπες
φράσεις τους, μετὰ ἀπὸ τὴ «δια-
σκέδαση σὲ κάποια καφετέρια,
κλάμπ, κινηματογραφικὴ αἴθουσα,
ἴντερνετ καφέ, μετὰ ἀπὸ μία συν-
αυλία ἢ τὸ γήπεδο κ.λ.π.
Ἔτσι, τίθεται τὸ μεγάλο πρόβλη-
μα τῆς ψυχαγωγίας, ποὺ εἶναι τόσο
βασικὸ καὶ πρωταρχικό, εἰδικὰ σή-
μερα ποὺ τὰ εἴδη της πλήθυναν σὲ
ἀριθμὸ καὶ μειώθηκαν σὲ περιεχό-
μενο. Ἀξίζει νὰ τὸ δοῦμε...
Τί εἶναι ψυχαγωγία;
Κατʼ ἀρχήν, ὅταν λέμε ψυχαγω-
γία, ἐννοοῦμε κάθε τί, ποὺ δημι-
ουργεῖ στὸν ἄνθρωπο εὐχαρίστη-
ση, ἀνάπαυση τοῦ νοῦ, τέρψη καὶ
εὐθυμία, διασκέδαση, ποὺ προκα-
λεῖται κατὰ τὴν ἱκανοποίηση τῶν
φυσικῶν καὶ πνευματικῶν του ἐφέ-
σεων. Εἶναι ὁ,τιδήποτε μᾶς ἀποσπᾶ
ἀπʼ τὴ ρουτίνα τῆς καθημερινότη-
τας, ποὺ μᾶς ξεκουράζει πνευματι-
κά, σωματικὰ καὶ ψυχικά.
Λέγοντας, δηλαδή, ψυχαγωγία,
ἀναφερόμαστε τελικά, στὴ δημι-
ουργία εὐχάριστης ἀτμόσφαιρας,
ὅπου ὁ κουρασμένος ἄνθρωπος,
ἀποβάλλει καὶ λησμονεῖ τὸ βάρος
τῶν βιοτικῶν του φροντίδων καὶ
μεριμνῶν. Ἀνανεώνει καὶ ἐνισχύει
τὶς ψυχικὲς καὶ σωματικές του δυ-
νάμεις. Αἰσθάνεται τὴν ἀνακούφι-
ση σώματος καὶ ψυχῆς.
Μᾶς εἶναι ἐξαιρετικὰ
ἀπαραίτητη!
Ἔτσι, ἡ ψυχαγωγία εἶναι κάτι τὸ
βασικὸ καὶ ἀπαραίτητο γιὰ τὴν ἀν-
θρώπινη ὕπαρξη. Ὁ καθημερινὸς
μόχθος, μπορεῖ νὰ ἐξαντλήσει χω-
ρὶς ἀνάπαυλα καὶ τὸν ἰσχυρότερο
ὀργανισμό. Εἶναι ἀδιανόητη, γιὰ νὰ
μὴ ποῦμε ἀνόητη, μία ζωὴ γεμάτη
προβλήματα, ἄγχος καὶ ὑπερέντα-
ση, χωρὶς τοὺς τρόπους ἐκείνους,
ὅπου ὁ ἄνθρωπος βρίσκει συγκινή-
Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΟΠΟΥ
Τοῦ κ. Δημ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίμου Ἐπόπτου Δημοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως
«Στενότερη Πατρίδα! Ἡ πρώτη
ποίηση τῆς ζωῆς μας»
Spranger
Ὁ γενέθλιος τόπος εἶναι ἱερός
καί εὐλογημένος. Δίνει πάντοτε ἀξί -
α καί νόημα στή ζωή μας. Ἡ φύση
καί ἡ ὕπαρξή μας συνδέονται ἄρρη-
κτα μέ μιά ψυχική καί πνευματική
συνοχή. Μικρό ἤ μεγάλο χωριό,
προάστιο ἤ ἀσπρόμαυρη ἀετοφω-
λιά, δημιουργεῖ στήν ψυχή μας πάν-
τοτε ἕνα βαθύ νοσταλγικό πόθο νά
τό ξαναδοῦμε, ὅταν εἴμαστε μακρυ-
ά Του καί ζωντανεύουν μέσα μας ἡ
Ἐκκλησία καί ἡ καμπάνα, τό σχολεῖο
καί τά σπίτια, τά χωράφια καί οἱ πέ-
τρες, τά δέντρα καί τά περιβόλια, τά
ἀμπέλια καί οἱ δρόμοι. Εἶναι ὁ ἀγα-
πημένος τόπος μας. Ἡ στενότερη
καί ἡ ἰδιαίτερη πατρίδα μας, πού μᾶς
γέννησε, μᾶς μεγάλωσε καί μᾶς
ἔδωσε τήν ἱκανότητα καί τή δύναμη
νά ὑπηρετήσουμε τήν εὐρύτερη καί
μεγαλύτερη Πατρίδα μας. Εἶναι ὁ
τόπος, μέ τή μεγάλη ψυχή καί τήν
ὡραία φυσιογνωμία, μέ τό εὐρύτε-
ρο στρῶμα ἐπιζήσεων τῶν ἀξιῶν
του καί ὁ φορέας τῆς μοίρας μας.
Ὁ μεταφυσικός πόνος πρός τή
γενέθλια γῆ μας -γράφει ὁ παιδα-
γωγός καί Διευθυντής τοῦ Διδα-
σκαλείου Ἰωαννίνων ἀείμνηστος
Εὐρυπίδης Σούρλας- ἡ βαθειά ἀγά-
πη τοῦ περιβάλλοντος ἐκείνου,
ὅπου ἀντίκρυσε ὁ καθένας μας, γιά
πρώτη φορά τό φῶς τοῦ ἥλιου καί
πέρασε τά πρῶτα ἀξέχαστα χρόνια
τῆς παιδικῆς του ἡλικίας, τά ζωντα-
νά ἐκεῖνα ὁράματα ἀπ᾽ τό φυσικό
περιβάλλον τοῦ χωριοῦ, ὅπου ἔπλε-
ξε ὁ καθένας μας τή μαγική του
σκέψη καί μέ τήν ὑπερεκχειλίζου-
σα φαντασία του τά πρῶτα ὄνειρα
τῆς ζωῆς του, ἡ εἰκόνα καί ἡ φύση
τοῦ χωριοῦ στέκονται μπροστά μας
πάντοτε ζωντανά καί ἐμψυχωμένα,
προβάλλουν διαρκῶς, σάν κάποια
κεντρίζουσα καί ἠλεκτρίζουσα
ἰδέα. Ἡ ἀγάπη μας πρός τήν στενό-
τερη πατρίδα ὑψώνεται κατακόρυ-
φα πρός τήν ἀγάπη τῆς Ἑλλάδας
μας. Ὁ νοσταλγικός πόθος πρός τή
γενέτειρα ἀπεικονίζει βαθειά στήν
ψυχή μας ὑπνώττουσες παραστά-
σεις καί ψυχικές δυνάμεις ἀνώτε-
ρες σέ τρόπο, πού νά μή μποροῦν
εὔκολα νά μαρανθοῦν ἤ νά ψυ-
χρανθοῦν. Κάθε ὡραῖο, εὐγενικό
καί ἀνώτερο στήν ψυχή μας ἔχει
καλλιεργηθεῖ στήν ἀτμόσφαιρα
τοῦ γενεθλίου τόπου καί τοῦ πα-
τρικοῦ μας σπιτιοῦ.
***
Οἱ ἐπιζήσεις τῆς παιδικῆς καί
ἐφηβικῆς ἡλικίας ἀποτελοῦν τά
λαμπρότερα κίνητρα πνευματικῶν
ἀνατάσεων καί τήν πιό καρποφόρα
πηγή ἐμπνεύσεων καί στοχασμῶν.
Πόσες ἀναμνήσεις καί πόσοι πό-
νοι, πόσα δάκρυα καί πόσες δυσκο-
λίες, πόσοι στεναγμοί καί πόσος
ἱδρώτας! Ἔχουμε μπροστά μας ἕνα
ἀκατάπαυστο ἀγώνα γιά μιά συν-
εχῆ θυσία γιά τήν ἐνατένιση καί τή
δημιουργία τῆς ζωῆς.
ΖΗΤΗΜΑΤΑ
σεις, ξενοιασιὰ καὶ ἄδολη ἐπικοινω-
νία μὲ τοὺς ἄλλους. Ἐπαφὲς καὶ
δραστηριότητες τέτοιες, ποὺ τὸν
ἀνανεώνουν καὶ τὸν μεταβάλλουν
περισσότερο σὲ ἄνθρωπο καὶ σὲ
συν-άνθρωπο.
Πράγματι, ἡ ἀληθινὴ καὶ γνήσια
ψυχαγωγία, χαλαρώνει τὴν ὀργα-
νικὴ ἔνταση καὶ ἀνανεώνει τὸ ψυ-
χονευρωτικὸ σύστημα τοῦ ἀνθρώ-
που. Ἀνασυγκροτεῖ, ἐνισχύει καὶ
τονώνει τὶς ψυχοσωματικές του
δυνάμεις καὶ τὶς διατηρεῖ πάντοτε
σὲ ἀκμαία κατάσταση καὶ ἀποδο-
τικὴ λειτουργία. Εἶναι βιολογικὴ καὶ
ψυχολογικὴ ἀνάγκη ἡ ψυχαγωγία
καὶ συμβάλλει στὴ διατήρηση τῆς
ὑγείας. Εἶναι λάθος νὰ νομίζουμε
πὼς ἀποτελεῖ σπατάλη χρόνου.
Ναί, εἶναι Θεοῦ δῶρο ἡ ψυχαγω-
γία. Ἀρχίζει ἀπʼ τὸν ὕπνο. Ἔπειτα
μὲ τὴν καθιέρωση τοῦ Σαββάτου
σὰν ἀργίας κι ὕστερα τῆς Κυρια -
κῆς. Ἀποτελεῖ μάλιστα καὶ τὴν ἕκτη
ἐντολή Του στὸ δεκάλογο. Ἀκο-
λουθοῦν γιορτές, πανηγύρεις κ.λπ.
Καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χριστός, μετὰ τὸν
μόχθο τῶν περιοδειῶν Του, τὴ συν-
ιστοῦσε στοὺς μαθητές Του. «Καὶ
εἶπεν αὐτοῖς: Δεῦτε ὑμεῖς αὐτοὶ
κατʼ ἰδίαν εἰς ἔρημον τόπον καὶ
ἀναπαύεσθε ὀλίγον... καὶ ἀπῆλθον
εἰς τόπον ἐν πλοίῳ κατʼ ἰδίαν». Ἐνῶ
βλέπουμε τὸν ἴδιο νὰ παρευρίσκε-
ται στὸ γάμο τῆς Κανᾶ καὶ νὰ πρα-
γματοποιεῖ μάλιστα ἐκεῖ, ὄχι ἁπλῶς
κάποιο Του θαῦμα, ἀλλὰ τὸ πρῶτο
Του θαῦμα. Ἐπίσης δὲν εἶναι χωρὶς
σημασία τὸ γεγονός, ὅτι στὴν πα-
ραβολὴ τοῦ ἀσώτου, ὁ πατέρας
«ἐποίησεν δεῖπνον μέγα», προκει-
μένου νὰ εὐχαριστηθοῦν ὅλοι γιὰ
τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ παιδιοῦ του.
Ὅταν εἶναι ἁμαρτωλή...
Ὅμως ἡ ἁμαρτία ἔχει εἰσέλθει κι
ἐδῶ βαθιὰ μὲ ἀποτέλεσμα νὰ φέρ-
νει στὸν ἄνθρωπο, ἀκριβῶς τὸ ἀν-
τίθετο ἀποτέλεσμα. Τὴν κόπωση,
τὴν θλίψη, τὴν ἀπογοήτευση, τὴ
μελαγχολία, τὴν πλήξη, τὴν ἀνία,
τὴ λύπη, τὴν πικρία.
Ἐκεῖ ὅπου κανεὶς πηγαίνοντας,
γιὰ νὰ ψυχαγωγηθεῖ, συναντᾶ τέ-
τοια συμπτώματα μέσα του, ἐκεῖ ἡ
ψυχαγωγία δὲν εἶναι σωστή, εἶναι
λανθασμένη, ἁμαρτωλή.
Σήμερα οἱ διαστάσεις της γιγαν-
τώθηκαν. Γιατί κατάλαβαν καλὰ
κάποιοι ἐπιτήδειοι, πὼς μὲ τὴν ψυ-
χαγωγία, εὔκολα παγιδεύεις τὸν
ἄνθρωπο, -τοὺς νέους πρῶτα- ἀ-
φοῦ μʼ αὐτὴ μπορεῖς νὰ τοῦ ὑπο-
θάλπεις τὰ ἔνστικτα καὶ τὶς ὁρμὲς
καὶ στὸ τέλος νὰ τὸν ὁδηγεῖς ἐκεῖ
πού σοῦ ὁρίζει τὸ συμφέρον. Ἔτσι
καθημερινὰ ἐμφανίζονται καὶ νέοι
τρόποι καὶ νέα εἴδη της, ποὺ δὲν
ἐμφανίζονται ἁπλῶς, ἀλλ᾽ ἐπεκτεί-
Ὁ Κωστής Παλαμᾶς, ὁ Ἀλέξαν-
δρος Παπαδιαμάντης, ὁ Ἀλέξαν-
δρος Μωραϊτίδης, ὁ Ἰωάννης Κον-
δυλάκης, ὁ Κώστας Κρυστάλλης, ὁ
Μιλτιάδης Μαλακάσης εἶναι οἱ χα-
ρακτηριστικότεροι ἀντιπροσωπευ-
τικοί τύποι τῆς ἐνσαρκώσεως τῆς
πατριδογνωστικῆς ἰδέας, νοσταλ-
γοί τοῦ Μεσολογγίου, τῆς Σκιάθου,
τῆς Κρήτης, τῆς Ἠπείρου. Νοσταλ-
γοῦν τήν παιδική καί ἐφηβική ζωή
τους, πού εἶναι ἄρρηκτα δεμένη μέ
τό γενέθλιο τόπο τους.
Ἡ λιμνοθάλασσα τοῦ Μεσολογ-
γίου ὑπῆρξε ὁ μεγαλύτερος καη-
μός καί «ἡ ἀμίλητη πίκρα» τοῦ
Κωστῆ Παλαμᾶ, πού ἐξομολογεῖται:
«Τά πρῶτα μου χρόνια τ᾽ ἀξέχα-
στα τά ᾽ζησα κοντά στ᾽ ἀκρογιάλι.
Στή θάλασσα ἐκεῖ τή ρηχή καί
τήν ἥμερη.
Στή θαλασσα ἐκεῖ τήν πλατειά,
τή μεγάλη.
Στενάζεις, καρδιά μου, τό ἴδιο
***
ἀναστέναγμα νά ζοῦσα καί πάλι.
Στή θάλασσα ἐκεῖ τή ρηχή καί
τήν ἥμερη.
Στή θαλασσα τήν πλατειά, τή με-
γάλη».
Ἔκκλησις διὰ ἐνίσχυσιν τοῦ Ἱεροῦ
Ναοῦ Ἁγίου Γεωργίου Τριχωνίδος
Εἰς τὴν Ἀνάληψιν Τριχωνίδος τό-
πος γεννήσεως τοῦ ἀειμνήστου π.
Χαραλάμπους Βασιλοπούλου ὑπά-
γεται καὶ ὁ συνοικισμὸς τῆς Κόφ -
τρας, ὅπου βρίσκεται ὁ Ἱερὸς Ναὸς
Ἁγίου Γεωργίου, τὸν ὁποῖον μὲ τὴ
βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ μὲ ἀκάματες
προσπάθειες κατορθώνουμε μὲ
συντηρήσεις καὶ ἐπισκευὲς νὰ βρί-
σκεται σὲ καλὴ κατάσταση.
Ἐπειδὴ προσφάτως χρειάστηκε
νὰ γίνη γενικὴ ἐπισκευή, ὅπως συν-
τήρησις τῆς σκεπῆς, καλοριφέρ,
σοβάντισμα, βαφὴ ἐξωτερικῶν χώ-
ρων κ.ἄ. καὶ οἱ δαπάνες ὑπερέβη-
σαν τὶς οἰκονομίες τοῦ πενιχροῦ
ταμείου μας καὶ δὲν ὑπολογίσαμε
τὴν ἀντικατάσταση –λόγῳ παλαι-
ότητος– τῶν παλαιῶν καθισμάτων
μὲ καινούργια, τῶν ὁποίων ἡ τιμὴ
ἑκάστου ἀνέρχεται εἰς τὸ ποσὸν
τῶν 50 Εὐρώ, θερμῶς παρακα-
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
νονται παντοῦ σὰν ἐπιδημία!
Νὰ γιατί, ὅταν λέμε ψυχαγωγία
σήμερα, περισσότερο ἐννοοῦμε
ἕνα ἀδιάκοπο, συνεχὲς καὶ βασανι-
στικὸ κυνήγι κάποιας στιγμιαίας
ἡδονῆς. Μία ἐπίπονη πολλὲς φο-
ρές, προσπάθεια ἱκανοποιήσεως
τῶν κατωτέρων ἐνστίκτων καὶ τὸν
βέβαιο ἐξευτελισμὸ τοῦ ἀνθρώ-
που. Τί φοβερό!
Ἀποτέλεσμα αὐτῶν εἶναι «ἡ νυ-
χτερινὴ βιομηχανία τῆς διασκέδα-
σης» νὰ ἐπιτείνει τὴ σύγχυση καὶ τὸ
ἄγχος, τὴ θλίψη καὶ τὴν ἀπογοήτευ-
ση καὶ νὰ ἀνοίγει δρόμους γιὰ ἠθι-
κὲς παρεκτροπές, νὰ μεταβάλλει
τὸν ἄνθρωπο, κυριολεκτικά, σὲ ρά-
κος!
Τὴν κατάσταση αὐτὴ οἱ σύγχρο-
νοι ψυχολόγοι καὶ κοινωνιολόγοι,
τὴν ἔχουν χαρακτηρίσει ὡς τὸ νό-
σημα τῆς ἐποχῆς μας. Ὁ κοινωνιο-
λόγος S. SOROKIN, γιὰ παράδει-
γμα, ἔλεγε πὼς ἡ ψυχαγωγία μὲ τὰ
σημερινὰ μέσα «ἐξασθενεῖ τὸ σῶ-
μα, ὑπονομεύει τὸ χαρακτήρα, κα-
ταστρέφει τὴν πνευματικὴ ὑγεία,
ἀποσυνθέτει τὴν ἠθικὴ ἀκεραιότη-
τα καὶ μαραίνει τὴ δημιουργικότη-
τα». Προκαλεῖ δηλαδή, ἀκριβῶς τὸ
ἀντίθετο ἀπὸ αὐτὸ γιὰ τὸ ὁποῖο συ-
στήθηκε καὶ ὑπάρχει.
Σήμερα οἱ διάφοροι «ἀετονύχη-
δες» τῆς ἀγορᾶς καὶ τῆς κοινω-
νίας, ἐκμεταλλευόμενοι τὶς ἀδυνα-
μίες τόσο τῶν ἀνθρώπων, ὅσο καὶ
τῆς ἐποχῆς, ἔχουν μεταβάλλει τὴν
ψυχαγωγία σὰν τὸ μεγαλύτερο ἐ-
χθρό τοῦ ἀνθρώπου, ἐνῶ τὰ διά-
φορα «κέντρα» της, ἔχουν γίνει ὁ
τραγικὸς Γολγοθᾶς τῆς νεολαίας.
Νὰ τὸ ὀργανωμένο
σχέδιό τους…
Ἡ στρατηγική τους, λοιπόν, ὅ-
πως τουλάχιστον τὴν ἀντιλαμβα-
νόμαστε, ἔχει τὰ ἑξῆς σημεῖα:
Ι. Πλήρης ἐκμετάλλευση τοῦ ἐ-
λεύθερου χρόνου τῶν νέων!
ΙΙ. Στροφὴ τῶν νέων ἀπʼ τὴν ψυ-
χαγωγία στὴ διασκέδαση!
ΙΙΙ. Ἐγκλωβισμὸς τῶν νέων
στὴν… ἰδεολογία τοῦ κλάμπινγκ!
Ὁ πολὺς ἐλεύθερος χρόνος ποὺ
ἔχουν οἱ νέοι σήμερα (καὶ ὅλοι
μας!), παρὰ τὰ ὅσα λέμε ἢ νομίζου-
με περὶ τοῦ ἀντιθέτου, γίνεται
ὀργανωμένη προσπάθεια νὰ μετα-
κυληθεῖ ἀπὸ τὴν ψυχαγωγία στὴν
διασκέδαση!
Ὁπότε ἀπὸ μᾶς ἐξαρτᾶται, τὴν
κοσμοθεωρία, τὶς ἀξίες καὶ τὶς ἴδιες
τὶς ἀντιλήψεις ποὺ ἔχουμε γιὰ τὴ
ζωή, ἀλλὰ καὶ τὴν ἴδια τὴν προσω-
πική μας ἀξία, ἂν θὰ στρέψουμε
τὸν ἐλεύθερο χρόνο μας πρὸς τὴν
ψυχαγωγία ἢ τὴν διασκέδαση!
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος
Ἡ νοσταλγική διάθεση πρός τή
στενότερη Πατρίδα ἀνήκει στίς πο-
λύτιμες βασικές ἐπιζήσεις καί ἡ
ἀγάπη σ᾽ αὐτή στά εὐγενέστερα
ἠθικά συναισθήματα. Ἔτσι ἐξη-
γεῖται καί τό γεγονός, ὅτι πολλοί
λόγιοι, ποιητές, καλλιτέχνες, ζω-
γράφοι καί μουσικοί συνθέτες, πού
ἡ ζωή τους ἦταν στενά καί ὀργανι-
κά, δεμένη μέ τή φύση τοῦ περι-
βάλλοντος τῆς γενεθλίας γῆς
τους, δέν τήν ὕμνησαν ἁπλά, ἀλλά
ἀπ᾽ αὐτή ἐμπνεύστηκαν τά καλύτε-
ρα λογοτεχνικά καί καλλιτεχνικά
ἔργα τους, καθώς καί τίς ὡραῖες
ἐμπνεύσεις τους.
***
Μέσα στούς δύσκολους καί τα-
ραγμένους καιρούς μας, ἡ φωνή
τοῦ γενεθλίου τόπου εἶναι ἰδιαίτε-
ρα, γνήσια καί ἔντονη, ὁλοζώντανη
καί δυνατή. Ἐμπνέει καί κατευθύνει
στήν ἐκπλήρωση τοῦ χρέους καί
φωτίζει τά βήματά μας σέ γόνιμη
πορεία. Ἐκεῖ εἶναι οἱ πηγές τῶν πό-
νων καί τῶν δακρύων μας. Ἐκεῖ, τό
παρελθόν ζεῖ ὀργανικά, ὡς παροῦσα
δύναμη καί ὁ λόγος ἔχει σοφία.
Εὐλογημένη ἡ ὥρα τοῦ πνευμα-
τικοῦ ἀπολογισμοῦ καί τῆς ἐσωτε-
ρικῆς καταδύσεως.
λοῦμεν τὸν κάθε εὐλαβῆ χριστια-
νό, ὅπως ἐνισχύση οἰκονομικῶς ἐκ
τοῦ ὑστερήματός του τὸ ἀντίτιμον
ἑνὸς ἤ δύο ἤ καὶ περισσοτέρων κα-
θισμάτων, καταθέτοντας τὸ ποσὸν
ποὺ ἐπιθυμεῖ εἰς τὴν Ἐθνικὴ Τρά-
πεζα στὸν ἀριθμό: 352/296059–16
ἐπ᾽ ὀνόματι τοῦ Ἱεροῦ Ναου Ἁγίου
Γεωργίου.
Θὰ εἴμεθα αἰωνίως εὐγνώμονες
εἰς τοὺς εὐγενεῖς δωρητὰς καὶ τὰ
ὀνόματα αὐτῶν καὶ τῶν οἰκογε-
νειῶν των –ζώντων καὶ κεκοιμημέ-
νων– θὰ μνημονεύωνται ἐσαεί· ἐπὶ
τῆς Ἁγίας Τραπέζης.
Μὲ ἐγκάρδιες εὐχές καὶ εὐλο-
γίες
π. Κοσμᾶς Τσούνης
(Ἐφημέριος τοῦ Ἱ.Ναοῦ)
Τηλ/νο: 6973352682
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Καθώς καί εἰς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι μέ τάς αἱρέσεις ἐπιχειροῦν νά κλονίσουν τάς ἀλαθήτους ἀποφάσεις τῆς Ἐκκλησίας
Ο ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ κ. ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΚΡΙΣΙΜΟΥΣ
ΑΠΟΡΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΩΡΙΓΕΝΗΝ ΚΑΙ ΤΟΝ «ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΝ»
 Πῶς πολεμοῦν οἱ ἄθεοι τήν Ἐκκλησίαν. Αἱ θεωρίαι περί τῆς ρήξεως Ἑλληνισμοῦ–Χριστιανισμοῦ καί αἱ «προφητεῖαι» τῶν Ἑλλήνων
διά τήν ἔλευσιν τοῦ Σωτῆρος. Ἡ διδασκαλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
 Διατί ὁ Χριστιανισμός δέν εἶναι προπαγάνδα τῶν Ἑβραίων. Οἱ Μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας εἶναι Ἕλληνες καί ὁ Μέγας Βασίλειος
μᾶς ἄφησε τόν περίφημον λόγον του σχετικῶς μέ τό πῶς θά ὠφελοῦνται οἱ χριστιανοί νέοι ἀπό τά Ἑλληνικά Γράμματα. Ὁ Ὠριγένης πρω-
τοπόρος καί μεγάλος θεολόγος ἐτιμήθη ἀπό τήν Ἐκκλησίαν, ἀλλά ὅταν αὐτός ὑπέπεσεν εἰς λάθη, τά ὁποῖα ἐσκανδάλισαν τόν πιστόν
λαόν καί εἰς πλάνας τότε ἡ Ἐκκλησία διά τῆς Ε´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου κατεδίκασε τάς κακοδοξίας του καί ὄχι τό πρόσωπόν του.
(1ον)
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἠλείας κ.
Γερμανός ἀπήντησεν εἰς τήν ἐπιστο-
λήν Ἕλληνος Ὀρθοδόξου πιστοῦ, ὁ
ὁποῖος μέ ἀφορμήν τήν κυκλοφο-
ρίαν ἑνός βιβλίου διά τήν «Ἀποκα-
τάστασιν τοῦ Ὠριγένους καί ὅλην
τήν ἀλήθειαν, διά τήν ζωήν, τήν δι-
δασκαλίαν του καί τήν Ε´ Οἰκουμε-
νικήν Σύνοδον» (τοῦ κ. Δημητρίου
Ἠλ. Μακρυγιάννη) διετύπωσεν ἀπο-
ρίας σχετικάς μέ πλάνας–αἱρέσεις,
τήν θεωρίαν ὅτι εὑρέθη ὁ «Ἑβραι-
οχριστιανισμός», διά νά κτυπηθῆ ὁ
Ἑλληνισμός, τήν θεωρίαν περί ρήξε-
ως Ἑλληνισμοῦ–Χριστιανισμοῦ, τήν
Παλαιάν Διαθήκην, τάς «προφητεί-
ας τῶν Ἑλλήνων», αἱ ὁποῖαι δέν
συμπεριελήφθησαν εἰς τήν Ἁγίαν
Γραφήν κ.λπ. Ὁ Σεβασμιώτατος δί-
νει λεπτομερεῖς ἀπαντήσεις καί δέν
ἀφήνει ἀναπάντητον καμμίαν ἀπο-
ρίαν. Ὡς πρός τόν Ὠριγένην ἀπαντᾶ
ὅτι ἦτο πρωτοπόρος καί μεγάλος θε-
ολόγος, τόν ὁποῖον ἐτίμησαν οἱ Με-
γάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά
ἐν συνεχείᾳ ἔκανε λάθη, τά ὁποῖα
ἐσκανδάλιζαν τό πλήρωμα τῆς
Ἐκκλησίας καί ἤρχισαν νά προκα-
λοῦν ζητήματα πλάνης τῆς πίστεως.
Τότε ἡ Ἐκκλησία, εἰς τήν Ε´ Οἰκου-
μενικήν Σύνοδον ἀπεφάσισε τήν ἐπί-
σημον καταδίκην τῶν κακοδοξιῶν
τοῦ Ὠριγένους καί ὄχι τοῦ προσώπου
του. Διά τάς πλάνας τοῦ Ὠριγένους
καί τόν σχολιασμόν τοῦ προαναφερ-
θέντος βιβλίου ὁ Σεβ. Μητροπολί-
της ἀπευθύνθη εἰς τόν Ὁμότιμον
Καθηγητήν Πατρολογίας εἰς τήν Θε-
ολογικήν Σχολήν τοῦ Ἀριστοτελείου
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ.
Χρῆστον Κρικώνην, ὁ ὁποῖος ἔδωσεν
ἀπαντήσεις. Κατωτέρω παραθέτο-
μεν τάς ἀπάντησεις τοῦ Σεβ. Μη-
τροπολίτου ὡς καί τοῦ Ὁμοτίμου
Καθηγητοῦ Πατρολογίας. Αἱ ἀπαν-
τήσεις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου
ἔχουν ὡς ἀκόλουθως:
« Ἀγαπητέ μου κ.Α.Μ.,
Ἔλαβα πρὸ καιροῦ τὴν ἀχρονο-
λόγητη ἐπιστολή σου, τὰ κείμενα
τοῦ κ. Διακοπούλου καὶ τὸ βιβλίο
τοῦ κ. Δημητρίου Ἠλ. Μακρυγιάννη
μὲ τίτλο "Ἡ ἀποκατάστασι τοῦ Ὠρι-
γένη" καὶ σ' εὐχαριστῶ. Σ᾽ εὐχα-
ριστῶ, γιατί μοῦ ἐμπιστεύθηκες τὶς
ἀπορίες σου καὶ γιατί μοῦ ζήτησες
τὶς ἀπόψεις μου. Ἀλλὰ καὶ σὲ συγ-
χαίρω δι᾽ αὐτό. Δηλαδή, διὰ τὸ ὅτι
σοῦ ἐδημιουργήθησαν οἱ ἀπορίες,
ἀλλὰ καὶ διότι τὶς ὑπέβαλες στὴν τα-
πεινότητά μου καὶ ζητεῖς τὶς ἀπό-
ψεις μου. Στὰ ἐρωτήματά σου
ἀπαντῶ ὡς ἑξῆς:
Α´
Γενικὰ
1. Ὀρθῶς παρατηρεῖς ὅτι “ἀνά-
μεσά μας ὑπάρχουν χίλιες δύο
αἱρέσεις κάθε μία ἐκ τῶν ὁποίων
ἔχει ἕνα δυναμικὸ ἀνθρώπων, οἱ
ὁποῖοι θεωροῦν ὅτι αὐτὸ ποὺ πι-
στεύουν αὐτοὶ εἶναι σωστὸ καὶ ὅλοι
οἱ ἄλλοι εἶναι πλανεμένοι...”. Ἡ
ὀρθὴ αὐτὴ παρατήρησις ὅμως πρέ-
πει νὰ σὲ ὁδηγήση νὰ βρῆς τὴν
αἰτία ποὺ αὐτοὶ οἱ συνάνθρωποί
μας ὡδηγήθηκαν στὴν αἵρεσι. Καὶ
αἰτία τῆς πλάνης εἶναι:
α) Ὁ Σατανᾶς, ὁ πλάνος καὶ ψεύ-
της καὶ πατὴρ τοῦ ψεύδους (Ἰωάν-
νου η´ 44), ποὺ ὁδήγησε τοὺς Πρω-
τοπλάστους στὴν πτῶσι.
β) Ὁ ἐγωϊσμὸς τῶν αἱρετικῶν,
ὅτι αὐτοὶ κατάλαβαν καὶ διὰ τοῦτο
γνωρίζουν καλύτερα ἀπὸ τὴν Ἐκ-
κλησία μας καὶ τοὺς Πατέρας της
τὸ νόημα τῆς Γραφῆς.
γ) Ὁ κλονισμὸς τῆς ἐμπιστοσύ-
νης τῶν αἱρετικῶν ἀνθρώπων στὴν
Ἐκκλησία, ποὺ ἀλαθήτως ἑρμήνευ-
σε τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ στὶς Συνο-
δικὲς ἀποφάσεις της.
Ὁ “Ἑβραιοχριστιανισμός”
2. Στὴν ἐπιστολή σου κάνεις ἐπί-
σης καὶ δευτέραν διαπίστωσι· Πέ-
ραν ὅλων αὐτῶν ὅμως ὑπάρχουν
καὶ κάποιοι οἱ ὁποῖοι ἐναντιώνονται
Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολις Παροναξίας
ἐτίμησε μὲ τὸν Μεγαλόσταυρον
τὸν Βουλευτὴν κ. Μ. Χαρακόπουλον
Ἀπὸ τὸν πολιτικὸν Σχεδιασμὸν
τῆς Ν.Δ., ἐξεδόθη τὴν 23ην Δεκεμ-
βρίου, ἡ ἀκόλουθος ἀνακοίνωσις:
«Τὸ Μεγαλόσταυρο τῆς Ἱ. Μη-
τροπόλεως Παροναξίας ἀπένειμε
στὸν Γραμματέα Πολιτικοῦ Σχεδια-
σμοῦ τῆς Νέας Δημοκρατίας, βου-
λευτὴ Λαρίσης κ. Μάξιμο Χαρακό-
πουλο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπο-
λίτης Παροναξίας κ. Καλλίνικος γιὰ
τὴ σταθερότητα, μὲ τὴν ὁποία ὑπε-
ρασπίζεται τὰ δίκαια τῆς ἐκκλησίας.
Ὁ κ. Χαρακόπουλος εὑρισκόμε-
νος στὴ Νάξο γιὰ πολιτικοὺς λόγους
ἐπισκέφθηκε τὴν ἕδρα τῆς Μητρό-
πολης καὶ εἶχε συνάντηση μὲ τὸν κ.
Καλλίνικο σὲ ἰδιαίτερα ἐποικοδομη-
τικὸ κλίμα. Σὲ δηλώσεις του, τὸ στέ-
λεχος τῆς Νέας Δημοκρατίας ἐξῆρε
“τὸ σπουδαῖο κοινωνικὸ ἔργο, ποὺ
ἐπιτελεῖ ἡ ἐκκλησία, τὸ ὁποῖο ἀπο -
κτᾶ ξεχωριστὴ σημασία στοὺς δύ-
σκολους καιροὺς τῆς οἰκονομικῆς
κρίσης, ποὺ διανύουμε”.
Ὅπως χαρακτηριστικὰ εἶπε “ἡ
ὀρθόδοξη ἐκκλησία ἦταν πάντα κι-
βωτὸς τοῦ Γένους, σημεῖο ἀνα-
ἔντονα σ᾽ ὁ,τιδήποτε “Ἑβραιοχρι-
στιανικό”. Καὶ αὐτὴ ἡ διαπίστωσι
εἶναι ὀρθή. Ἔτσι, ἐνῶ οἱ ἄνθρωποι
τῶν αἱρέσεων εἶναι θρησκευόμενοι
μὲν ἀλλὰ πλανεμένοι, σὲ τούτη τὴν
περίπτωσι εἶναι ἄθεοι, ποὺ φυσικὸν
εἶναι νὰ πολεμοῦν καὶ τοὺς Ἑβραί-
ους καὶ τοὺς χριστιανούς, ἀκριβῶς
γιατί καὶ οἱ Ἑβραῖοι πίστευαν καὶ οἱ
χριστιανοὶ πιστεύουν στὸν ἀληθινὸ
Θεό. Φυσικόν, λοιπόν, εἶναι οἱ ἄθε-
οι νὰ τοὺς πολεμοῦν καὶ τοὺς δύο.
Εἶναι ὁ φανερὸς πόλεμος τοῦ ἀν-
θρωποκτόνου Σατανᾶ. Θὰ μποροῦ-
σα νὰ εἰπῶ· στὴν μὲν περίπτωσι τῶν
αἱρετικῶν ὁ διάβολος πολεμάει τὴν
Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔμμεσα,
στὴν περίπτωσι τούτη ἄμεσα.
Ἑλληνισμός–
Χριστιανισμός
3. Διαπιστώνεις ἀκόμη· “...πάν-
τως ὑπάρχει μία ρήξη Ἑλληνισμοῦ
-Χριστιανισμοῦ. Οἱ μὲν λοιπὸν θεω-
ροῦν τὸν Χριστιανισμὸ ὡς προπα-
γάνδα τῶν Ἑβραίων, γιὰ νὰ χτυ-
πηθῆ τὸ ἑλληνικὸ πνεῦμα καὶ ἀπ᾽
τὴν ἄλλη ὅλοι ἐμεῖς θεωροῦμε ὅτι
οἱ ἀρχαῖοι μας πρόγονοι ἦταν πα-
γανιστὲς, λάτρευαν τὰ εἴδωλα
κ.λ.π.”. Ὅμως αὐτὲς οἱ τρίτες δια-
πιστώσεις σου δὲν εἶναι ὀρθές. Καὶ
ἐξηγοῦμαι.
α) Διά τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία
μας δὲν ὑπῆρξε οὔτε ὑπάρχει ρῆξις
μὲ τὸν Ἑλληνισμό. Οἱ χριστιανοὶ
μιλᾶμε διὰ Ἑλληνοχριστιανικὸ Πο-
λιτισμό. Ἄλλοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ ἀ-
πορρίπτουν τὸν ὅρον καὶ μὲ κάθε
μέσον καὶ τρόπον προσπαθοῦν νὰ
μειώσουν τὴν σημασία του. Ὅτι δὲν
ὑπῆρξε οὔτε ὑπάρχει διάστασις Χρι-
στιανισμοῦ καὶ Ἑλληνισμοῦ φανε-
ρώνουν τὰ ἑξῆς γεγονότα. Ὁ Χρι -
στὸς εἶπε στοὺς Ἕλληνες ἐπισκέ-
πτες του· «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, ἵνα δο-
ξασθῆ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν-
νου ΙΒ´ 23). Ἡ Π. Διαθήκη μετεφρά-
σθη στὴν Ἑλληνικὴ πρὸ Χριστοῦ.
Στὴν Ἑλληνικὴ ἐγράφη πρωτοτύ-
πως ἡ Κ. Διαθήκη. Πιστεύω ὅτι θυ-
μᾶσαι τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου στὴν Ἀθήνα. Ὀνομάζει
τοὺς Ἀθηναίους δεισιδαιμονεστέ-
ρους (δηλαδὴ εὐλαβεστάτους) καὶ
τοὺς λέγει ὅτι τὸν ἀληθινὸν Θεόν,
ποὺ ἐκεῖνοι χωρὶς νὰ τὸν γνωρίζουν
ἐλάτρευαν, αὐτὸν τοὺς ἀπεκάλυψε.
Διάβασε ὅλη τὴν σχετικὴ περικοπὴ
στὸ Πράξεις ΙΖ´ 16-34. Ἔπειτα ἡ
πρώτη χριστιανικὴ Ἐκκλησία ἀπαρ-
τίστηκε ἀπὸ ὀλίγους Ἑβραίους καὶ
τοὺς Προσήλυτους τῶν Ἑβραίων,
οἱ Ἕλληνες ὅμως ἦσαν αὐτοὶ, ποὺ
ἀπάρτισαν τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χρι-
στοῦ εἰς τὰ Ἔθνη. Καὶ ἀσφαλῶς δὲν
ξεχνᾶς, ὅτι οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς
Ἐκκλησίας μας εἶναι Ἕλληνες καὶ
ὅτι ὁ Μ. Βασίλειος μᾶς ἄφησε τὸν
περίφημον λόγον του, πῶς θὰ ὠφε-
λοῦνται οἱ χριστιανοὶ νέοι ἀπὸ τὰ
Ἑλληνικὰ Γράμματα.
β) Βεβαίως σὲ κάποιους Πατέ-
ρες τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ λέξις
Ἕλληνας ἦτο συνώνυμη μὲ τὸν
εἰδωλολάτρη. Τοῦτο ὅμως δὲν ἦτο
κατὰ τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἀλλὰ κατὰ
τῆς πεπλανημένης πίστεως τῆς
πλειοψηφίας τῶν Ἑλλήνων, ὅπως
ἦτο ἡ εἰδωλολατρία, ὁ παγανισμὸς
κ.λ.π. Γιατί ἔπρεπε νὰ πολεμηθῆ ἡ
πλάνη καὶ τὸ σκοτάδι τῆς θρησκευ-
τικῆς ἄγνοιας. Ἀλλοίμονον ἂν ὁ
χριστιανισμὸς θὰ συμφιλιώνετο μὲ
αὐτά. Τότε θὰ ὁδηγούμεθα στὸν
συγκριτισμό. Ἡ Ἐκκλησία μας ἐπο-
λέμησε τὴν πλάνη τῶν Ἑλλήνων,
ἀλλ᾽ ἀγάπησε καὶ ἐτίμησε τὸν Ἕλ-
ληνα. Ὅπως πολεμάει τὴν ἁμαρτία
τῶν ἀνθρώπων, ἀλλὰ ἀγαπάει καὶ
τιμᾶ τὸν ἄνθρωπον.
Περί προπαγάνδας
τῶν Ἑβραίων
γ) Εἶναι ἀλήθεια, ὅτι ὁ Χριστια-
νισμὸς ἔχει τὶς ρίζες του στὸν Ἰου-
δαϊσμό, ἀφοῦ οἱ Ἑβραῖοι ὑπῆρξαν
ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπὸ
τὸν ὁποῖον κατάγεται ὁ Χριστὸς
κατὰ σάρκα. Οἱ Ἀπόστολοι ὑπῆρξαν
Ἑβραῖοι, ὅπως καὶ οἱ πρῶτοι χρι-
στιανοί. Εἰς τὴν Παλαιστίνην ἱδρύ-
θηκε ἡ πρώτη Ἐκκλησία καὶ ἀπὸ
ἐκεῖ ἐξαπλώθηκε σʼ ὁλόκληρον τὸν
κόσμον. Ὅμως ὁ χριστιανισμὸς ξε-
χώρισε πλέον ἀπὸ τὸν Ἰουδαϊσμὸ
φορᾶς καὶ παράγοντας ἑνότητας
τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Ἰδιαίτερα στὶς
μέρες μας, μὲ τὸ πολυσχιδές της
κοινωνικὸ ἔργο δὲν προσφέρει
ἁπλὰ παρηγοριά, λειτουργώντας
συμπληρωματικὰ στὴν Πολιτεία,
ποὺ ἔχει τὴν κύρια εὐθύνη τοῦ κρά-
τους πρόνοιας, ἀλλὰ συμβάλει κα-
θοριστικὰ στὴ διατήρηση τῆς κοι-
νωνικῆς συνοχῆς. Ἀξίζουν τὰ συγ-
χαρητήρια καὶ τὴν ἀναγνώρισή μας
ὅλοι ὅσοι ἐργάζονται στὸ φιλαν-
θρωπικὸ ἔργο τῆς ἐκκλησίας καὶ ἰδι-
αίτερα οἱ ἐθελοντὲς καὶ οἱ ἐθελόν-
τριες, ποὺ ἀναδεικνύουν τὴν ἀξία
τῆς ἀλληλεγγύης. Ἡ πατρίδα μας
ἀντιμετώπισε στὴ διαδρομὴ τοῦ
χρόνου πολὺ πιὸ δύσκολες περιστά-
σεις καὶ κατάφερε νὰ ὀρθοποδήσει.
Μὲ ἑνότητα, ἐπιμονὴ στὴν προσπά-
θεια καὶ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ θὰ τὰ
καταφέρουμε καὶ τώρα”.
Ὁ Μάξιμος Χαρακόπουλος ξενα-
γήθηκε στὸ Ἐκκλησιαστικὸ Μου-
σεῖο τῆς Νάξου καὶ δήλωσε ἐντυ-
πωσιασμένος ἀπὸ τοὺς θησαυ-
ρούς, ποὺ ἔχουν συντηρηθεῖ καὶ
φυλάσσονται σὲ αὐτό».
καὶ οἱ Χριστιανοὶ ἀπὸ τοὺς Ἑβραί-
ους. Διότι τὰ παλαιὰ παρῆλθαν καὶ
ἦλθαν τὰ νέα. Ὁ Νόμος κατηργήθη
καὶ ἦλθε ἡ Χάρις. Δία τοῦτο καὶ οἱ
Ἑβραῖοι ἔγιναν οἱ διῶκται καὶ οἱ
φονευταὶ τοῦ Χριστοῦ, ὅπως Ἑ-
βραῖοι ἦσαν καὶ οἱ πρῶτοι διῶκται
τῶν Χριστιανῶν μέχρι καὶ σήμερα.
Καὶ δὲν θὰ σοῦ διαφεύγει τῆς
προσοχῆς, ὅτι ἡ ὑμνογραφία τῆς
Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ
ἀποστροφὲς κατὰ τῶν παράνομων
Ἑβραίων. Ἄρα δὲν εὐσταθεῖ ὁ ἰ-
σχυρισμὸς ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶ-
ναι “προπαγάνδα τῶν Ἑβραίων”.
Ἡ Παλαιά Διαθήκη
4. Ἀλλὰ κάνεις καὶ μίαν ἀκόμη
διαπίστωσι. Γράφεις· “Μέσα στὰ βι-
βλία τῆς Π. Διαθήκης λοιπόν, γιὰ νὰ
ἐπανέλθω, ὑπάρχουν καὶ αὐτὰ τῶν
προφητειῶν...” καὶ μὲ ρωτᾶς· “Εἶναι
τὰ μόνα; ὑπάρχουν ἄλλες προφη-
τεῖες ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἐνανθρώ-
πηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου; ΟΧΙ βέ-
βαια εἶναι ἡ ἀπάντησις μιᾶς καὶ ἂν
ὑπῆρχαν θὰ τὰ εἴχαμε ἤδη ἐντάξει
στὴ Ἁγία Γραφή. Ἔ λοιπὸν σᾶς πλη-
ροφορῶ ὅτι οἱ Ἕλληνες μίλησαν
πρῶτα γιὰ τὸν Χριστὸ δυνατὰ καὶ
ξεκάθαρα”. ΟΧΙ, ἀγαπητέ μου. Δὲν
εἶναι ὅπως τὰ γράφεις τὰ πράγματα.
Ἡ διαπίστωσίς σου ὅτι στὰ βιβλία
τῆς Π. Διαθήκης προφητεύεται ὁ
ἐρχομὸς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὅτι οἱ
Ἕλληνες μίλησαν διὰ τὸν ἐρχομὸ
Λυτρωτοῦ εἶναι ὀρθή. Ἑπομένως τὸ
συμπέρασμά σου ὅτι ἐμεῖς, δηλαδὴ
ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, λέγει
«ΟΧΙ…, γιατί ἂν ὑπῆρχαν θὰ τὰ εἴχα-
με ἤδη ἐντάξει στὴν Ἁγία Γραφὴ»,
εἶναι ἐντελῶς αὐθαίρετο. Δηλώνει
τὸ ὀλιγώτερο παχυλὴ θεολογικὴ
ἄγνοια, γιὰ νὰ μὴ εἰπῶ διάθεσι δια-
στρεβλώσεως τῆς ἀληθείας. Γιαυτὸ
καὶ ὁ κομπασμός σου «Ἔ λοιπὸν σᾶς
πληροφορῶ ὅτι οἱ Ἕλληνες μίλησαν
πρῶτοι...» εἶναι χωρὶς ἀντικείμενο,
περιττός. Ἄκουσε λοιπὸν καὶ μάθε τί
διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας διὰ τὰ ζη-
τήματα αὐτὰ καὶ νὰ μὴ ξανὰ εἰπῆς ἢ
νὰ γράψης τὰ παραπάνω.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διδάσκει
ὅτι δὲν εἶναι μόνον ἡ Π. Διαθήκη,
ποὺ μιλάει γιὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Μεσ-
σία. Καὶ οἱ Ἕλληνες καὶ ἄλλοι λαοὶ
ἐμίλησαν διὰ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χρι-
στοῦ. Ἡ διαφορὰ εἶναι ὅτι στὴν Π.
Διαθήκη ἔχομε προφητεῖες πολλές,
ξεκάθαρες καὶ συγκεκριμένες διὰ
τὸ ποιὸς θὰ εἶναι καὶ τί τὸ ἔργο τοῦ
Μεσσία. Πότε, ποῦ καὶ ἀπὸ ποιὰ γυ-
ναίκα θὰ γενηθῆ ὁ Χριστός, ἐνῶ οἱ
Ἕλληνες μίλησαν συνεσκιασμένα,
ὡς μία ἐλπίδα σωτηρίας (ὁ μῦθος
τῆς Πανδώρας, ὁ Προμηθέας Δε-
σμώτης, ὁ Σωκράτης κ.λ.π.). Αὐτὸ οἱ
Θεολόγοι μας τὸ ὀνομάζουν «σπερ-
ματικὸν λόγον». Δηλαδὴ ὅτι ὅλοι οἱ
λαοί, πρὸ Χριστοῦ, διατηροῦσαν
σπέρματα ἀληθείας καὶ τὸ δικαιο-
λογοῦν ἁγιογραφικὰ καὶ θεολογικὰ
μὲ τὸ γεγονὸς, ὅτι πάντες οἱ ἄνθρω-
ποι, ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο Γένος
κατάγεται ἀπὸ τοὺς Πρωτοπλά-
στους. Καὶ ὅπως ὅλοι οἱ ἄνθρωποι -
ἀπόγονοι τῶν Πρωτοπλάστων, ἐ-
κληρονόμησαν τὸ προπατορικὸ ἁ-
μάρτημα, ἔτσι ἐκληρονόμησαν καὶ
τὸ πρωτεευαγγέλιον τῆς ἐπλίδος
τῆς λυτρώσεως (Γενέσεως Γ´ 15).
Περί τῶν «προφητειῶν»
τῶν Ἑλλήνων
β) Ὅσα λέγει ὁ Κλήμης ὁ Ἀλε-
ξανδρεὺς καὶ ἄλλοι Πατέρες τῆς
Ἐκκλησίας μας διὰ τὶς «Προφη-
τεῖες» τῶν Ἑλλήνων, τὰ λέγουν,
διὰ νὰ εἰποῦν στοὺς Ἕλληνες· Νὰ
καὶ ἐσεῖς καὶ οἱ πρόγονοί σας ἐμί-
λησαν γιὰ τὸν Χριστόν. Ἐλᾶτε, λοι-
πὸν καὶ ἐσεῖς, γιατί ὁ Χριστὸς ἦλθε.
Δηλαδὴ ἔκαναν ὅ,τι ἔπραξε καὶ ὁ
Ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Ἀθηναί-
ους στὴ ὁμιλία του στὴ Πνύκα.
Τοὺς εἶπε ὅτι οἱ δικοί σας σοφοὶ
εἶπαν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι δημιουργὸς
ὅλων τῶν ἀνθρώπων (Πράξεις ΙΖ´
23-31). Ὥστε ἐμεῖς χρησιμοποιοῦ-
με αὐτοὺς τοὺς λόγους, τὶς «προ-
φητεῖες» τῶν ἔξω, δηλαδὴ τῶν μὴ
χριστιανῶν, διὰ νὰ στηρίξωμε τὴν
ἀλήθεια τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Χριστοῦ.
Ἐσὺ ὁ ἴδιος μοῦ γράφεις ὅτι μίλη-
σαν γιὰ τὶς προφητεῖες τῶν Ἑλλή-
νων ὁ Μ. Ἀθανάσιος, ὁ Κλήμης, ὁ
ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης
κ.λ.π.. Ἑπομένως δὲν εἶναι ἀληθὲς
τὸ συμπέρασμά σου, ὅτι ἐμεῖς οἱ
χριστιανοὶ καὶ οἱ Θεολόγοι μας δὲν
μιλᾶμε καὶ δὲν μνημονεύομε «τὶς
προφητεῖες» τῶν Ἑλλήνων.
γ) Ὅσον ἀφορᾶ στὸ γιατί οἱ «προ-
φητεῖες» τῶν Ἑλλήνων «δὲν συμ-
περιελήφθησαν μέσα στὴν χριστια-
νικὴ πίστι», δηλαδὴ στὴν Ἁγία Γρα-
φή, θέλω νὰ σοῦ εἰπῶ, ὅτι ὄντως
δὲν συμπεριελήφθησαν στὴν Ἁγία
Γραφή. Καὶ εἶναι φυσικό. Μόνον κά-
ποιος ἀνίδεος ἀπὸ τὸ περιεχόμενο
τῆς Ἁγίας Γραφῆς μπορεῖ νὰ ἐρωτᾶ
τοῦτο. Γιατί ἡ Ἁγία Γραφὴ περιέχει
συγκεκριμένον λόγον τοῦ Θεοῦ, σὲ
συγκεκριμένη χρονικὴ στιγμὴ καὶ
γιὰ συγκεκριμένο σκοπὸ καὶ δὲν
εἶναι συγκέντρωσις τὸ τί εἶπαν οἱ
ἄνθρωποι κατὰ καιροὺς διὰ τὸν Χρι-
στό. Αὐτὰ τὰ ἔχουν οἱ Θεολόγοι
συγκεντρώσει καὶ ἔχουν καταγρα-
φῆ. Σὲ παραπέμπω στὸ Βιβλίο τοῦ
ἀείμνηστου Καθηγητοῦ τῆς Θεολο-
γικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου
Ἀθηνῶν Λεωνίδου Φιλιππίδου: "Ἱ-
στορία τῆς Ἐποχῆς τῆς Καινῆς Δια-
θήκης ἐξ ἀπόψεως Παγκοσμίου καὶ
Πανθρησκειακὴς" Ἀθῆναι 1958, σε-
λίδες 1053 καὶ δὴ τὰς παραγρά-
φους: Ἡ διὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ Πνεύ-
ματος προπαρασκευὴ τῆς Οἰκουμέ-
νης εἰς Χριστόν, σελίδα 193 καί: Ὁ
Ἑλληνισμὸς ὡς πρόδρομος καὶ ὑπο-
δοχεὺς τῆς Χριστιανικῆς θρησκεί-
ας, σελ. 234. Ἡ Ἐκκλησία μας, ἀγα-
πητέ μου, δὲν κρύβει οὔτε προσπα-
θεῖ νὰ κρύψη τίποτε. Γιατί εἶναι φῶς
καὶ τὰ πάντα φανερώνει στὸ φῶς.
Γιαυτὸ ἀκόμη καὶ λάθη καὶ ἁμαρτίες
τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν ἄλλων χρι-
στιανῶν της, ὅπως καὶ τοῦ μεγάλου
Ὠριγένη, τὰ κατέγραψε, τὰ ἔκρινε
καὶ τὰ κατέκρινε ὅταν ἔπρεπε.
Αἱ κακοδοξίαι
τοῦ Ὠριγένους
5. Τώρα ἔρχομαι στὸ πρῶτο καὶ
τὸ «σημαντικότερο τῶν ὑπολοί-
πων», ὡς τὸ θεωρεῖς καὶ μοῦ γρά-
φεις. Δηλαδὴ στὸ «γιατί ἐνῶ ὁ Ὠρι-
γένης πέθανε τὸ 253 μ.Χ. ἡ καταδί-
κη του ἔλαβε χώρα 200 χρόνια
ἀργότερα (553 μ.Χ) ἔχοντας ἤδη
μεσολαβήσει ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ Οἰκουμε-
νικοὶ Σύνοδοι, οἱ ὁποῖες δὲν ἀσχο-
λήθηκαν μὲ τὸ θέμα».
Ὁ Ὠριγένης, ἀγαπητέ, ὑπῆρξε
ἐξαιρετικὸ μυαλό, πρωτοπόρος καὶ
μεγάλος Θεολόγος. Γιαυτὸ καὶ οἱ
Μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας
μας τὸν εἶχαν σὲ τιμή. Ὅμως στὴν
πρωτοπορία του ἔκανε λάθη, τὰ
ὁποῖα καὶ ἐπεσημάνθηκαν. Ὅσον
καιρὸ τὰ λάθη του αὐτὰ δὲν ἐσκαν-
δάλιζαν καὶ δὲν ἐδημιουργοῦσαν
πρόβλημα στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκ-
κλησίας, ἡ Ἐκκλησία τὰ παραθεω-
ροῦσε, τὰ ἄφηνε νὰ λησμονηθοῦν,
χάρις στὴν προσωπικότητα τοῦ
Ὠριγένους καὶ τῆς γενικώτερης
προσφορᾶς του στὰ θεολογικὰ
γράμματα. Ὅταν ὅμως οἱ πεπλανη-
μένες διδασκαλίες του ἄρχισαν νὰ
προκαλοῦν ζητήματα πλάνης πί-
στεως στοὺς πιστούς, ἡ Ἐκκλησία
στὴν Ε' Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἀπο-
φάσισε τὴν ἐπίσημη καταδίκη τῶν
κακοδοξιῶν τοῦ Ὠριγένους καὶ
ΟΧΙ τοῦ προσώπου του. Αὐτὴ εἶναι,
ἀγαπητέ, ἡ ἀλήθεια, αὐτὴ ποὺ καὶ
ἐσύ, ὅπως μοῦ γράφεις, ἐδιδάχθη-
κες στὸ Σχολεῖο σου καὶ αὐτὸ ποὺ
ἐπίστευες μέχρι τώρα. Σοῦ συν-
ιστῶ δὲ αὐτὸ νὰ συνεχίσης νὰ δέ-
χεσαι καὶ νὰ πιστεύεις καὶ ὄχι μό-
νον δὲν θὰ ζημιωθῆς πνευματικά,
ἀλλὰ καὶ πολὺ θὰ ὠφεληθῆς. Γιατί
ἀφʼ ἑνὸς μὲν δὲν θὰ χάνης τὸν
χρόνον σου νὰ ἀσχολῆσαι μὲ λελυ-
μένα θέματα ἀπὸ τὴν θεολογίαν
τῆς Ἐκκλησίας μας, μὲ κίνδυνο νὰ
παραπλανηθῆς, ἀφʼ ἑτέρου δὲ για-
τί θὰ ἀφιερώσης τὸν πολύτιμο χρό-
νον σου στὸ νὰ γνωρίσης καὶ νὰ ζή-
σης τὰ ἄλλα, τὰ ἀπολύτως ἀναγ-
καῖα πνευματικὰ θέματα τῆς πνευ-
ματικῆς ὁλοκληρώσεώς σου στὴν
παροῦσα ζωή, ὥστε νὰ βελτιωθῆς
πνευματικά. Ἄλλωστε, γι᾽ αὐτὸ καὶ
ἐγὼ ἀφιέρωσα χρόνο, ἔκανα προσ-
ευχὴ καὶ ἀσχολήθηκα σοβαρὰ μὲ
τὸ θέμα σου, γιατί εἶδα τὴν καλήν
σου διάθεσι νὰ μάθης τὴν ἀλήθεια
καὶ νὰ βελτιώσης πνευματικὰ τὸν
ἑαυτόν σου.
6. Καὶ σʼ ἕνα τελευταῖο σημεῖο θέ-
λω νὰ σταθῶ καὶ νὰ σοῦ ὑπογραμμί-
σω σ' αὐτὸ τὸ γενικὸ πρῶτο μέρος
τῆς ἀπαντήσεώς μου. Τὸ γεγονός,
ὅτι τὸ βιβλίον τοῦ κ. Μακρυγιάννη
εἶναι ἔκδοσις ὄχι δική του οὔτε κά-
ποιου γνωστοῦ Χριστιανικοῦ Ἐκδο-
τικοῦ Οἴκου ἢ Βιβλιοπωλείου, ἀλλὰ
τοῦ Πνευματιστικοῦ Ὁμίλου Ἀθη-
νῶν «Τὸ θεῖον Φῶς». Ἀνεζήτησα
στὸ ΙΝΤΕΡΝΕΤ τὸ θέμα καὶ βλέπω
ὅτι «ὁ Πνευματιστικὸς Ὅμιλος Ἀ-
θηνῶν» εἶναι Πνευματιστικὸ Σωμα-
τεῖο, μὲ κύριο σκοπὸ του σήμερα
«τὴν ἔκδοση τῶν ἐπικοινωνιῶν (ἐν-
νοεῖται τῶν πνευματιστικῶν ἐπικοι-
νωνιῶν) σὲ βιβλία, ὥστε ὁ πλοῦτος
τῆς ἁγνῆς γνώσεως, ποὺ μεταδό-
θηκε θεία Χάριτι (δηλαδὴ διὰ τῶν
πνευματιστικῶν ἐπικοινωνιῶν τοῦ
ἐπικοινωνοῦ) στὴν ἀνθρωπότητα νὰ
γίνη κτῆμα ὅλων πρὸς φωτισμόν».
Καὶ δὲν ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸν Πνευμα-
τιστικὸν Ὅμιλον Ἀθηνῶν μόνον
αὐτὸ τὸ βιβλίο τοῦ κ. Μακρυγιάννη.
Ἀλλὰ ἔχουν ἐκδώσει καὶ ἄλλα δύο
βιβλία τοῦ κ. Μακρυγιάννη, εἰσαγω-
γικά, ὅπως οἱ ἴδιοι γράφουν, στὶς
ἔννοιες τοῦ Πνευματισμοῦ. Ἄρα ὁ
κ. Μακρυγιάννης εἶναι ὀπαδὸς τοῦ
πνευματισμοῦ. Τὰ ἐγνώριζες, ἀγα-
πητέ, αὐτά; Σοῦ στέλνω τρεῖς σελί-
δες ἀπὸ τὸ ΙΝΤΕΡΝΕΤ νὰ τὰ ἰδῆς.
Ὅμως διὰ τὸ τί εἶναι, τί διδάσκει καὶ
ποία ἡ σχέσις του μὲ τὴν Ὀρθόδο-
ξη Ἐκκλησία μας σοῦ στέλνω πρό-
χειρα ἀπὸ τὸ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ἕνα πρό-
σφατο ἄρθρο τοῦ Πρωτοπρεσβυτέ-
ρου Βασιλείου Γεωργοπούλου, Λέ-
κτωρος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς
τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου
Θεσσαλονίκης μὲ τὸν τίτλον ΠΝΕΥ-
ΜΑΤΙΣΜΟΣ καὶ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ καὶ
ἀκόμη σοῦ συνιστῶ νὰ μελετήσης
τὸ βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου Καθηγη-
τοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθη-
νῶν Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα «Ο
ΠΝΕΥΜΑΤΙΣΜΟΣ». Ἔκδοσις Ἀδελ-
φότητος Θεολόγων Ο ΣΩΤΗΡ. Τώ-
ρα ὅμως πιστεύω ὅτι κατάλαβες,
διατὶ ὁ Πνευματισμὸς ἐνδιαφέρεται
διὰ τὴν ἀποκατάστασι τοῦ Ὠριγένη.
Γιατί ἔτσι πιστεύουν ὅτι θὰ συνδε-
θοῦν μὲ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ θὰ
στηρίξουν τὴν πλάνην τους στὸν
Ὠριγένη. Ἀνεπιτυχῶς καὶ ματαίως
ὅμως. Διά τοῦτο, ὡς Πνευματικὸς
Πατέρας «ποὺ εὐθύνομαι γιὰ τὸ
πνευματικό μου ποιμνίο» ὅπως γρά-
φεις, σοῦ ἐφιστῶ τὴν προσοχή.
Πρόσεχε, διότι κατὰ τὸν Ἀπόστολον
Παῦλον «οἱ τοιοῦτοι ψευδαπόστο-
λοι, ἐργάται δόλιοι, μετασχηματιζό-
μενοι εἰς ἀποστόλους Χριστοῦ. Καὶ
οὐ θαυμαστόν. Αὐτὸς γὰρ ὁ σα-
τανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγε-
λον φωτός. Οὐ μέγα οὖν εἰ καὶ οἱ
διάκονοι αὐτοῦ μετασχηματίζονται
ὡς διάκονοι δικαιοσύνης, ὧν τὸ τέ-
λος ἔσται κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν» (Β´
Κορινθίους ΙΑ 13-15).
Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ
Τὸ 1918 ἐπικράτησε στὴ Ρωσία
τὸ Κομμουνιστικὸ καθεστώς, μὲ
στόχους τὴν σὺν τῷ χρόνῳ ἐξά-
πλωσή του ἀρχικὰ στὶς γειτονικὲς
χῶρες, ποὺ προϋπέθετε καὶ τὴν
ἔξοδο στὸ Αἰγαῖο, ποὺ δὲν εἶχε ἐπι-
τύχει ὁ Τσάρος καὶ ἐν συνέχειᾳ τὴν
ἐπέκταση στὴν Εὐρώπη.
Κομμουνιστικὰ κόμματα ἄρχισαν
νὰ ἱδρύονται συστηματικὰ σὲ διά-
φορες χῶρες καὶ ἰδιαίτερα στὴ
Βαλκανική. Ἡ συσταθεῖσα τὸ 1921,
προφανῶς μὲ ἐντολὴ τοῦ Κόμμα-
τος Βαλκανικὴ Κομμουνιστικὴ
Ὁμοσπονδία (Β.Κ.Ο.), μετὰ ἀπὸ
πρόταση τοῦ Βούλγαρου Κομμου-
νιστή Κολλάρωφ, διακήρυξε τὴν
ἐπιδίωξη αὐτονόμησης τῆς Μακε-
δονίας καὶ Θράκης ἀπὸ τὴν Ἑλλά-
δα, μὲ στόχο νὰ προσαρτηθοῦν στὴ
Βουλγαρία, καθὼς καὶ ἡ Ἀνατολικὴ
Ρωμυλία καὶ βέβαια νὰ ἐπιτευχθεῖ
ὁ ἔλεγχος τοῦ Αἰγαίου. Ὁ Γενικὸς
Γραμματέας τοῦ Κ.Κ.Ε. Γεωργιά-
δης διαφώνησε καὶ διεγράφη.
Τὸ 1924 ἡ ἀπόφαση τῆς Β.Κ.Ο.
ἐπικυρώθηκε στὴ Μόσχα ἀπὸ τὴν
Κομιντὲρν καὶ ἔγινε ὑποχρεωτικὴ
γιὰ ὅλα τὰ Κομμουνιστικὰ Κόμματα.
Ἡγετικὰ στελέχη τοῦ Κ.Κ.Ε., πού
συμμετεῖχαν στὴ Β.Κ.Ο. καὶ διαφώ-
νησαν, διεγράφησαν ἀπὸ τὸ Κόμμα.
Β´ Παγκόσμιος Πόλεμος
Ἡ κήρυξη τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πο-
λέμου ἔδωσε τὴν ἀφορμὴ στὸν Τί-
το τῆς δημιουργίας, ἀντὶ τῆς αὐτο-
νομήσεως, τοῦ ψευδοῦς Μακεδονι-
κοῦ Ἔθνους τῶν Σκοπίων, ὡς προ-
γεφυρώματος γιὰ ἐπέκταση στὸ
Αἰγαῖο. Τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1940,
σχεδὸν ὁλόκληρη ἡ Εὐρώπη εἶχε
ἤδη ὑποταγεῖ στὸ Χίτλερ, ἡ Σοβιε-
τικὴ Ἕνωση ἦταν τότε σύμμαχος
τῆς Γερμανίας καὶ ὅλες οἱ Βαλκα-
νικὲς χῶρες εἶχαν ἐπαφὲς μὲ τὸν
Χίτλερ.
Ἡ Ἑλλάδα τότε μόνη στὴν Εὐ-
ρώπη, δέχτηκε ἐπίθεση ἀπὸ τὴν
Φασιστικὴ Ἰταλία τὴν ὁποία καὶ νί-
κησε. Τὸν Φεβρουάριο 1941 ὁ Ἄγ-
γλος Ὑπουργὸς Ἐξωτερικῶν Ἦν-
τεν ἦλθε στὴν Ἑλλάδα καὶ ἀνέφε-
ρε στὸν Ἕλληνα Πρωθυπουργό, ὅ-
τι ἡ Γιουγκοσλαβία καὶ ἡ Τουρκία
ἀρνήθηκαν νὰ συμπράξουν μὲ τὴν
Ἑλλάδα καὶ νὰ πολεμήσουν κατὰ
τῆς Γερμανίας.
Ὁ Ἕλληνας Πρωθυπουργὸς
ἐπανέλαβε προηγούμενη δέσμευ-
ση τῆς Ἑλλάδας, ὅτι θὰ πολεμήσει
ἀκόμη καὶ μόνη της καὶ κατὰ τῆς
Γερμανίας, παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι
ἤδη πολεμοῦσε στὴν Ἀλβανία κατὰ
τῆς Ἰταλίας. Τότε ὁ Ἦντεν ἔλαβε
τηλεγράφημα τοῦ Τσώρτσιλ, ποὺ
ἔλεγε νὰ μὴ πιεσθεῖ ἡ Ἑλλάδα νὰ
ἐμπλακεῖ σὲ ἄπελπι ἀγώνα καὶ μὲ τὴ
Γερμανία.
Μετὰ τὴν ἀπάντηση αὐτὴ τῆς
Ἑλλάδας ἔφθασαν ἀπὸ τὶς ἀρχὲς
Μαρτίου 1941 στὸν Πειραιὰ πολὺ
περιορισμένης στρατιωτικῆς δυνα-
τότητας Ἀγγλικά, Αὐστραλέζικα καὶ
Νεοζηλανδικὰ τμήματα, ποὺ ἀργό-
τερα πολέμησαν στὴν Κεντρικὴ καὶ
Δυτικὴ Μακεδονία καὶ τὴν Κρήτη
κατὰ τῶν Γερμανῶν.
Στὰ Σκόπια εἰσῆλθαν οἱ Γερμανοὶ
ἀπὸ Βουλγαρικὸ ἔδαφος, ὅπου ἔγι-
ναν δεκτοὶ ὡς ἐλευθερωτές. Τὰ
Σκόπια ἦταν πρωτεύουσα τῆς περι-
φέρειας τῆς νότιας Σερβίας, γνω-
στῆς ὡς Βαρδάρσκα.
Ἡ Γερμανικὴ ἐπίθεση κατὰ τῆς
Ἑλλάδας καὶ τῆς Γιουγκοσλαβίας
ἔγινε τὴν 6η Ἀπριλίου 1941. Ἐὰν ἡ
Ἑλλάδα, ὅπως ἔκαναν ἡ Γιουγκοσ-
λαβία καὶ ἡ Τουρκία, ἠρνεῖτο νὰ πο-
λεμήσει κατὰ τοῦ Ἄξονα, «Οἱ Γερ-
μανοὶ θὰ εἶχαν καταλάβει πρὶν
ἔλθει ὁ χειμώνας τὴ Μόσχα καὶ τὴν
Πετρούπολη καὶ ἄλλη θὰ ἦτο ἡ τύ-
χη τοῦ πολέμου», ὅπως εἶπε ὁ Γερ-
μανὸς Στρατάρχης Κάϊτελ στὴν Δί-
κη τῆς Νυρεμβέργης, «καὶ ἄλλοι θὰ
ἦταν σήμερα κατηγορούμενοι».
Ἄμεση ἐπιβεβαίωση, πλὴν τῶν
Ἀπομνημονευμάτων Γερμανῶν
Στρατηγῶν, ἀποτελεῖ καὶ ἡ δήλωση
τοῦ Χίτλερ τόσο στὴ γνωστὴ κινη-
ματογραφίστρια φίλη του Leni Rie-
fenstahl, ὅσο καὶ στὴν Πολιτικὴ του
Διαθήκη, ὅτι:
α) «Ἡ ἐπίθεση τῆς Ἰταλίας κατὰ
τῆς Ἑλλάδος ὑπῆρξε καταστρο-
φικὴ γιὰ τὴν Γερμανία. Ἂν οἱ Ἰτα-
λοὶ δὲν εἶχαν ἐπιτεθεῖ στὴν Ἑλλά-
δα καὶ δὲν χρειάζονταν τὴ βοήθειά
μας, ὁ πόλεμος θὰ εἶχε πάρει δια-
φορετικὴ τροπή. Θὰ εἴχαμε προλά-
βει νὰ κατακτήσουμε τὸ Λένινγ-
κραντ καὶ τὴ Μόσχα, πρὶν μᾶς πιά-
σει τὸ ρωσικὸ ψύχος».
β) Δὲν θὰ ἐπικρατοῦσε ὁ Κομ-
μουνισμὸς στὴ Γιουγκοσλαβία καὶ
δὲν θὰ ἐδημιουργεῖτο θέμα Μακε-
δονίας. Ὁ Τίτο, κυρίαρχος στὴ Γι-
ουγκοσλαβία ὡς Κομμουνιστής,
ἀφοῦ ἐξουδετέρωσε τὸν Ἐθνικι-
στὴ Μιχαήλοβιτς, τὴν 2α Αὐγού-
στου 1944, μὲ σύμφωνη γνώμη τοῦ
Στάλιν, ἀνήγγειλε ἀπὸ τὸ Σερβικὸ
ἔδαφος τὴν ἵδρυση «Σοσιαλιστικῆς
Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας», ὑ-
λοποιώντας καὶ τὶς ἀπὸ τὸ 1921
ἀποφάσεις τῆς Κομιντὲρν καὶ ὅλων
τῶν Βαλκανικῶν Κομμουνιστικῶν
Κομμάτων.
Γιὰ νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὅμως ἡ νέα
ἐθνότητα, δηλαδὴ ἡ «Μακεδονικὴ
Ἐθνότητα», ἔπρεπε νὰ ὑπάρξει χω-
ριστὴ κρατικὴ ὑπόσταση, ἰδιαίτερη
γλώσσα, ἀνεξάρτητη ἐκκλησία καὶ
ἱστορικὴ παράδοση. Τὰ ἀνύπαρκτα
αὐτὰ συστατικὰ στοιχεῖα τοῦ ἀνυ-
πάρκτου «Μακεδονικοῦ Ἔθνους»
οἱ πλαστογράφοι τῆς Ἱστορίας τῆς
Μακεδονίας τὰ κατασκεύασαν στὰ
χαρτιὰ ἔκτοτε:
α)Τὸ 1945 σχηματίστηκε Κυβέρ-
νηση καὶ Βουλὴ «Μακεδονική».
β) Τὸ 1944 ὀνόμασε «Μακεδο-
νικὴ Γλώσσα» τὸ προφορικὸ βουλ-
γαρικὸ ἰδίωμα, ποὺ ὁμιλεῖτο στὰ
Σκόπια καὶ μόνο τὸ 1945, μετὰ ἀπὸ
ἐπεξεργασία ἔγινε τὴν 7.6.1945 ἡ
6η ἐπίσημη γλώσσα τῆς Γιουγκοσ-
λαβίας. Ἡ πρώτη Γραμματική τῆς
«Μακεδονικῆς Γλώσσας» κυκλο-
φόρησε τὸ 1952 καὶ τὸ πρῶτο Φιλο-
λογικὸ Λεξικὸ τὸ 1961.
γ) Τὸ ἀθεϊστικὸ Κομμουνιστικὸ
Κόμμα τοῦ Τίτο, ἵδρυσε τὸ 1968 τὴν
«Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Μακε-
δονίας», ποὺ δὲν τὴν ἀναγνωρίζει
καμία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
δ) Μὲ τὸν ψευδῆ ἰσχυρισμό, ὅτι οἱ
Ἀρχαῖοι Μακεδόνες δὲν ἦταν
Ἕλληνες, ἐπινόησαν ὅτι ὡς Σλάβοι,
ἑνώθηκαν τὸν 6ο αἰώνα μὲ τοὺς μὴ
Τοῦ κ. Νικολάου Μάρτη, πρώην Ὑπουργοῦ
Ἕλληνες Μακεδόνες καὶ ἔγιναν
αὐτοὶ Μακεδόνες. Ὡς Μακεδόνες
συγκέντρωσαν ἀπὸ ὅλα τὰ ἀρχεῖα
τοῦ κόσμου, ὅτι ἀνεφέρετο στὴ Μα-
κεδονία καὶ οἰκειοποιήθηκαν ὅλα τὰ
γεγονότα καὶ πρόσωπα ποὺ ἀνὰ
τοὺς αἰῶνες ἔδρασαν στὴ Μακεδο-
νία καὶ τὸ 1969 κυκλοφόρησαν τὴν
«Ἱστορία τοῦ ψευδομακεδονικοῦ
Ἔθνους», ποὺ ἀποτελεῖ τὴν μεγα-
λύτερη πολιτικὴ καὶ ἱστορικὴ ἀπάτη
στὴν παγκόσμια Ἱστορία.
Ἑκατοντάδες ἐπιστήμονες δού-
λεψαν δεκαετίες καὶ κυκλοφόρη-
σαν βιβλία καὶ περιοδικὰ, γιὰ νὰ πεί-
σουν τὴ λαϊκὴ μάζα, ὅτι ὑπάρχει
«Μακεδονικὴ Ἐθνότητα».
Τὸ τεχνητὸ αὐτὸ «Μακεδονικὸ
Ἔθνος», τὸ Μονοκομματικὸ Κομ-
μουνιστικὸ Καθεστὼς τὸ ἐπέβαλε
στοὺς νέους τῶν Σκοπίων καὶ φο-
βοῦμαι καὶ σὲ πολλοὺς νέους τῶν
ἄλλων Κομμουνιστικῶν χωρῶν καὶ
μὲ ἕνα, ἀδιανόητο, γιὰ δημοκρα-
τικὲς χῶρες προπαγανδιστικὸ μη-
χανισμὸ ἑνὸς μονοκομματικοῦ
Κομμουνιστικοῦ καθεστῶτος, πα-
ραπλάνησε ἀνιστόρητους καὶ ἀφε-
λεῖς σὲ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.
Μακεδονικό ἔθνος οὔτε
ὑπῆρξε οὔτε θά ὑπάρχει
Οἱ Μακεδόνες ἦταν Ἕλληνες.
Εἶχαν ὅλα, κατὰ τὸν Ἡρόδοτο (Ι´,
581), τὰ στοιχεῖα ποὺ χαρακτηρί-
ζουν τὸ αὐτὸ Ἔθνος. Δηλαδὴ
εἶχαν τὴν αὐτὴ γλώσσα μὲ ὅλους
τούς ἄλλους Ἕλληνες, τὴν Ἑλλη-
νική. Τὰ αὐτὰ ἱερὰ καὶ εἶχαν τοὺς
αὐτοὺς θεούς, ἡ κατοικία τῶν ὁποί-
ων ἦταν στὸ Μακεδονικὸ Ὄρος,
τὸν Ὄλυμπο.
Οἱ 9 Μοῦσες ἦταν ἐπίσης ἀπὸ τὰ
Πιέρια τῆς Μακεδονίας. Οἱ Μακε-
δόνες ὅπως ὅλοι οἱ Ἕλληνες συμ-
μετεῖχαν στὶς Ἀμφικτιονίες καὶ
τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες. Ἡ ταυ-
τότητα τῶν Μακεδόνων ὡς Ἑλλή-
νων, ποὺ εἶναι ταυτότητα Ἑλλή-
νων, ἀποτελεῖ τὴν οὐσία τοῦ Σκο-
πιανοῦ προβλήματος καὶ ὄχι ἡ ἁπλὴ
ὀνομασία τοῦ κράτους χωρὶς νὰ
συνδέεται μὲ τὴν Ἱστορία.
Τὴν ταυτότητα τῶν Μακεδόνων
ὡς Ἑλλήνων, ἐπιβεβαιώνουν τὰ
ἱερὰ κείμενα τῆς Παλαιᾶς καὶ
Καινῆς Διαθήκης, κείμενα ἀρχαίων
Ἑλλήνων, Ἑβραίων καὶ Ρωμαίων
συγγραφέων καὶ χιλιάδες ἑλλη-
νικῶν ἐπιγραφῶν.
Τὸ Κεντρικὸ Ἰσραηλιτικὸ Συμ-
βούλιο Ἑλλάδος, μὲ ἐπιστολὴ του
τῆς 11.1.1993 πρὸς τὰ Παγκόσμια
Ἑβραϊκὰ Συνέδρια καὶ Συμβούλια,
ἀναφέρει: «Ἡ Ἰουδαϊκὴ θρησκεία
καὶ φιλολογία ἀποτελοῦν τοὺς ἀδιά-
ψευστους μάρτυρες τοῦ ἀρχαίου
ἐθνολογικοῦ χαρακτήρα τῶν Μακε-
δόνων ὡς Ἑλλήνων». «Οἱ ἀρχαῖοι
καὶ νεώτεροι Μακεδόνες εἶναι
Ἕλληνες καὶ ἡ γλώσσα τῶν Μακε-
δόνων εἶναι ἡ Ἑλληνική», διακήρυ-
Διά τήν ἐπέτειον τῶν 150 ἐτῶν ἀπό τήν κοίμησίν του καί 250 ἐτῶν ἀπό τήν γέννησίν του
ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΤΑΛΑΝΤΙΟΥ ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΜΕΤΑΞΑΣ*
Ἡ ἀντίσταση τοῦ ἡρωικοῦ Ἐπισκόπου στίς ἀντιεκκλησιαστικές ἀξιώσεις τῶν Βαυαρῶν τοῦ Ὄθωνος
*Ἀπόσπασμα ἀπό τήν ἱστορικήν
μελέτην τοῦ Κώστα Β. Καραστά-
θη «Ἐπίσκοπος Ταλαντίου Νεόφυ-
τος Μεταξᾶς, ἕνας μεγάλος Ἀγω-
νιστής τοῦ 1821 καί ἀνεπίληπτος
Ἱεράρχης» (σελ. 220), πού ἐγράφη
καί ἐκυκλοφορήθη μέ τήν εὐκαιρίαν
τῆς συμπληρώσεως ἐφέτος 150 ἐτῶν
ἀπό τήν κοίμησιν καί κατά τό ἑπό-
μενον χρόνον 250 ἐτῶν ἀπό τήν γέν-
νησιν τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου.
[Εἰσαγωγικά: Ὁ φλογερός ἐπα-
ναστάτης, μέγας ἀγωνιστής κατά
τόν Ἀγώνα τοῦ 1821 καί ἀνεπίλη-
πτος Ἱεράρχης ἐπίσκοπος Ταλαντί-
ου Νεόφυτος Μεταξᾶς ὑπῆρξε ἕνας
ἀπό τούς τρεῖς πρωτεργάτες τῆς
Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 στήν Ἀνα-
τολική Στερεά Ἑλλάδα, (οἱ ἄλλοι
δύο ἦσαν ὁ Ἀθανάσιος Διάκος καί ὁ
Σαλώνων Ἠσαΐας), ξεσήκωσε καί ἀ-
πελευθέρωσε τή Λοκρίδα (31-03-
1821), πρωτοστάτησε στή Συνέλευ-
ση τῶν Σαλώνων καί τήν Α΄ Ἐθνοσυ-
νέλευση τῆς Ἐπιδαύρου, καί ὡς
πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου πρόσ-
φερε πολλά στόν Ἀγώνα, ἀλλʼ ἔπα-
θε καί πολλά... Παράλληλα πρός τίς
ἐθνικές, πρόσφερε καί τίς ἀρχιερα-
τικές ὑπηρεσίες του στήν Ἐκκλησία
τῆς Λοκρίδας, τῆς Παροναξίας καί
τῆς ἰδιαίτερης πατρίδας του Ἀθή-
νας, ἀρχικά ὡς Τοποτηρητής Ἀτ-
τικῆς, ἀργότερα ὡς ἐπίσκοπος Ἀττι-
κῆς, καί ἐν συνεχείᾳ ὡς Μητροπολί-
της Ἀθηνῶν καί Πρόεδρος τῆς Ἱ.
Συνόδου. Κατά τή διακυβέρνηση
τοῦ τόπου ἀπό τόν Καποδίστρια
ὑπῆρξε ἕνας ἀπό τούς συνεργάτες
τοῦ Κυβερνήτη, ἐνῶ κατά τή διακυ-
βέρνηση τοῦ Ὄθωνα ἀγωνίστηκε
θαρραλέα νά ὑπερασπισθεῖ τά θέ-
σμια τῆς Ὀρθοδοξίας ἔναντι τῶν
ἐπιδιώξεων τῶν ἀλλόδοξων Βαυα-
ρῶν].
Ἡ κυβέρνηση τῶν Βαυαρῶν, πού
δέν ἀρκεῖτο στήν ἐσωτερική διοί-
κηση τῆς Ἐκκλησίας διά τῶν Ἱερῶν
κανόνων της, μέ Διάταγμα τῆς 29-
10-1835 ἀποφάσισε νά συγγραφεῖ
«Ἐκκλησιαστική Νομική Διαδικα-
σία». Βεβαίως τό ἔργο ἀνατέθηκε
στήν Ἱερά Σύνοδο, ἀλλʼ ἡ κυβέρνη-
ση, καί πρό παντός ἡ τριανδρία τῆς
Βαυβαρικῆς Ἀντιβασιλείας, θά ἔδι-
ναν τήν τελική ἔγκριση σʼ αὐτή.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐνημέρωσε τή
Γραμματεία Ἐκκλησιαστικῶν στίς 4
Αὐγούστου 1835 ὅτι θά συγκροτη-
θεῖ ἐπιτροπή ἀπό κληρικούς καί
ἔμπειρους στά νομικά λαϊκούς, γιά
νά συντάξουν αὐτή τήν «Ἐκκλησια-
στική Νομική Διαδικασία». Διευκρί-
νισε ὅτι ἡ ἐν λόγῳ Ἐπιτροπή θʼ ἀ-
ξαν μὲ ὁμόφωνα ψηφίσματά τους
τὰ Νομοθετικὰ Σώματα 14 Πολι-
τειῶν τῶν Η.Π.Α.
Τὴν ἀνωτέρω ἱστορικὴ ἀλήθεια
ἐπιβεβαίωσαν οἱ 15 ἡγέτες τῆς
ΕΟΚ τὸν Ἰούνιο 1992 στὴ Διάσκεψη
Κορυφῆς στὴ Λισσαβόνα, ὅπου
ὁμόφωνα ἀποφάσισαν νὰ ἀναγνω-
ρίσουν τὰ Σκόπια ἐφόσον δὲν θὰ
ἔχουν τὴ λέξη «Μακεδονία». Τὸ
θέμα εἶχε τεθεῖ ἀπὸ τὸν τότε Πρό-
εδρο τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας
Κωνσταντῖνο Καραμανλῆ, ὁ ὁποῖος
στὴν ἀπὸ 3.1.1992 ἐπιστολή του,
ὅπου τόνιζε ὅτι εἶναι Μακεδόνας
καὶ ἐτόνιζε ὅτι: «Ἡ ἀναγνώριση τῆς
αὐτοαποκαλουμένης “Δημοκρα-
τίας τῆς Μακεδονίας” ἔχει θεμε-
λιώδη σημασία γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ
τὸ γνωρίζω καλύτερα ἀπὸ κάθε
ἄλλον ἀφοῦ εἶμαι ὁ ἴδιος Μακεδών.
Ἡ Δημοκρατία αὐτὴ οὔτε ἐθνολο-
γικά, οὔτε ἱστορικὰ ἔχει τὸ δικαίω-
μα νὰ ὀνομάζεται Μακεδονία».
«Ἡ ἐθνολογικὴ σύνθεση τοῦ
πληθυσμοῦ τῆς χώρας αὐτῆς ἀπο-
τελεῖται ἀπὸ Ἀλβανούς, Τούρκους,
Τσιγγάνους καὶ Σλάβους, ποὺ κα-
μία σχέση δὲν ἔχουν μὲ Μακεδό-
νες», καὶ ὅτι:
«Εἶναι ἀδιανόητο μὲ τὴν λήξη
τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου νὰ δίδεται
ἱστορικὴ νομιμοποίηση σὲ Τίτο καὶ
Μόσχα, ποὺ ὀνόμασαν τὴν Νότιο
Γιουγκοσλαβία σὲ Μακεδονία πρὸς
ἔξοδο στὸ Αἰγαῖο ἀποσπώντας τὴν
Μακεδονία ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα».
Τὴν ἐθνολογικὴ σύνθεση τῶν
κατοίκων τῆς ΠΓΔΜ ὡς Σλάβων
(Βουλγάρων καὶ Σέρβων) ὁμολόγη-
σε καὶ ὁ τ. Πρόεδρος τῆς ΠΓΔΜ κ.
Κίρο Γκλιγκόρωφ μὲ τὴν δήλωσή
του: «Δὲν διεκδικοῦμε τὸν Ἀλέ-
ξανδρο, ἡμεῖς εἴμεθα Σλάβοι».
Χαρακτηριστικὸ εἶναι τὸ περι-
στατικὸ, ποὺ ἀναφέρει στὸ βιβλίο
του ὁ κ. Κίρο Γκλιγκόρωφ «ΑΠΟ-
ΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ» (σελ. 259), ὅτι
στὴν δεξίωση ποὺ ἔγινε στὴ Νέα
Ὑόρκη τὴν ἑπομένη τῆς ἀναγνωρί-
σεως ὡς ἀνεξαρτήτου Κράτους
τῶν Σκοπίων, μία ὁμάδα νέων ἀπὸ
τὴν Αὐστραλία τοῦ εἶπαν: «Ἐσεῖς
μιλήσατε, ἀλλὰ δὲν εἴπατε τὸ ση-
μαντικότερο. Δὲν εἴπατε ὅτι ἐμεῖς
εἴμαστε ἀπόγονοι τοῦ Μεγάλου
Ἀλεξάνδρου. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ ἑρμη-
νευτεῖ ὅτι ἀρνηθήκαμε τὴν κατα-
γωγή μας, τοὺς προγόνους μας».
«Δυσκολεύτηκα νὰ βρῶ ἀπάντη-
ση ἀμέσως (συνεχίζει ὁ Γκλιγκό-
ρωφ στὸ βιβλίο του) καὶ τελικά
τούς εἶπα: Ξέρετε, σέβομαι τὶς σκέ-
ψεις καὶ τὶς πεποιθήσεις σας. Εἶναι
δικαίωμά σας. Ἀλλὰ σύμφωνα μὲ
τὴν ἱστοριογραφία στὸν Μακεδο-
νικὸ λαὸ ἐπικρατεῖ ἡ γνώμη ὅτι
εἴμαστε Σλάβοι. Ἔχουμε ἔλθει στὰ
Βαλκάνια τὸν 6ο καὶ 7ο αἰώνα
ἔχουμε ἐγκατασταθεῖ στὰ ἐδάφη,
ποὺ ὀνομάζονται Μακεδονία. Δὲν
γνωρίζω τὸ κατὰ πόσο στὶς φλέβες
μας συνεχίζει νὰ ρέει κάποια στα-
γόνα αἵματος τῶν ἀρχαίων Μακε-
δόνων! Ἀλλὰ ἀκόμα καὶ ἔτσι, δὲν
εἶναι αὐτὸ ποὺ δίνει τὴν ταυτότητα
τοῦ λαοῦ μας. Δὲν θέλω νὰ σᾶς
πείσω γιὰ τὸ ἀντίθετο, ἀφοῦ εἶστε
αὐτῆς τῆς γνώμης. Εἶναι δικαίωμά
σχοληθεῖ καί μέ τή διάταξη καί δι-
ευθέτηση τῶν Ἐκκλησιαστικῶν κα-
νόνων ὑπό διάφορα κεφάλαια, κατά
τήν ὕλη, διότι αὐτοί θεωροῦνται καί
εἶναι οἱ νόμοι, πού ἀφοροῦν τά
ἁμαρτήματα τῶν κληρικῶν στά ἐκ-
κλησιαστικά πράγματα. Καί μολονό-
τι τά καθήκοντα τοῦ Κλήρου ἐν γέ-
νει κανονίζονται καί περιγράφονται
ἀπό τούς Ἐκκλησιαστικούς κανό-
νες, γιά περισσότερη ὅμως διασά-
φηση ἡ Σύνοδος ἔκρινε εὔλογη καί
τή σύνταξη αὐτῶν, γιά νά τούς γνω-
ρίζει ἀκριβέστερα καί ὁ ἐπίσκοπος
καί ὁ πρεσβύτερος καί ὁ διάκονος
καί ὁ μοναχός, καθώς (παρά τά κοι-
νά) καί τά ἰδιαίτερά τους ὁ πρωτο-
σύγκελλος καί ὁ ἀρχιδιάκονος. Τέ-
λος, ἡ Σύνοδος ἀνέφερε στή Γραμ-
ματεία ὅτι, ὅταν ἡ Ἐπιτροπή ὁλο-
κληρώσει τό ἔργο της, θά τό ἀπο-
στείλει στή Σύνοδο, καί αὐτή, ὕστε-
ρα ἀπό τό σχετικό ἔλεγχο, θά τό
ὑποβάλει στήν κρίση τῶν Γραμμα-
τειῶν.
Αὐτά ἔγραφε ἡ Ἱερά Σύνοδος
προασφαλίζοντας ἔτσι τούς Ἐκ-
κλησιαστικούς κανόνες ἀπό κάθε
πλευρά καί ἐμποδίζοντας τή δια-
στροφή τους σέ πολιτικούς νό-
μους, πράγμα πού πολύ φοβόταν.
Συγκροτήθηκε ἡ ἑνδεκαμελής
Ἐπιτροπή ἀπό δύο Ἀρχιερεῖς, δύο
ἄλλους ἐκκλησιαστικούς καί ἑπτά
κοσμικούς νομομαθεῖς. Πρόεδρος
τῆς Ἐπιτροπῆς ἐξελέγη ὁ Ἀττικῆς
Νεόφυτος Μεταξᾶς (ὁ πρώην Τα-
λαντίου). Καί περί τά μέσα τοῦ 1836
συνῆλθε σέ πρώτη συνεδρίαση. Οἱ
συνεδριάσεις διεξάγονταν στήν κα-
τοικία τοῦ Νεοφύτου. Καί εὐθύς
ἄρχισαν οἱ ἀπορίες πρός τή Γραμ-
ματεία, προσχέδια καί σχέδια καί
διενέξεις καί ἀντιστάσεις καί διχο-
γνωμίες καί τριχογνωμίες, «καί πά-
λιν προσέβαλλε τήν ὄσφρησίν των
ὁ τοῦ πρεσβυτεριανισμοῦ ἀνάγυ-
Σελὶς 5η
σας ἀλλὰ αὐτὸ δὲν πρέπει νὰ ἀλ-
λοιώνει τὴν ἄποψή σας γιὰ τὸ γε-
γονὸς πὼς ἡ δημοκρατία τῆς Μα-
κεδονίας εἶναι ἀνεξάρτητο κράτος.
Ἔμειναν ἀκόμη μοῦ φάνηκε μισή
ὥρα στὴν αἴθουσα καὶ ἔφυγαν ἀνι-
κανοποίητοι, ὅπως μοῦ φάνηκε».
Πρῶτος καὶ ἄμεσα κατήγγειλε
τὴν δημιουργία ἀπὸ τὸν Τίτο τῆς
«Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας» ὁ
Stettinious, τότε Ὑπουργὸς Ἐξωτε-
ρικῶν τῆς Κυβερνήσεως Ροῦζβελτ,
ποὺ διεῖδε τὸν ἀπώτερο στόχο τῶν
Κομμουνιστῶν, ὁ ὁποῖος μὲ τὴν ὑπʼ
ἀριθ. 868614/26.12.1944 Ἐγκύκλιό
του πρὸς τοὺς Πρεσβευτὲς καὶ
τοὺς Προξένους τῶν ΗΠΑ ἔδωσε
ὁδηγίες νὰ πληροφορήσουν ὅτι ἡ
Ἀμερικανικὴ Κυβέρνηση θεωρεῖ
δημαγωγία (δηλ. ὡς ἀπάτη), τὴν
ὕπαρξη «Μακεδονικοῦ Ἔθνους»,
«Μακεδονικῆς συνείδησης». «Οἱ
ἰσχυρισμοὶ αὐτοὶ δὲν ἐκπροσωποῦν
οὔτε ἐθνική, οὔτε πολιτικὴ πρα-
γματικότητα καὶ στόχο ἔχουν τὴν
ἀπόσπαση τμήματος τῆς Ἑλλάδος
(τῆς… Μακεδονίας), ποὺ κατοικεῖ-
ται ἀπὸ Ἕλληνες».
Ὁ Ζέλεφ, ὅταν ὡς Πρόεδρος τῆς
Βουλγαρίας ρωτήθηκε τὴν 20ή
Ἰουνίου 1993 στὴ Σουηδία, ἀπὸ δη-
μοσιογράφο τῆς Σουηδικῆς Ἐφη-
μερίδας Svenska Dugbladed, γιὰ
«Μακεδονικὸ Ἔθνος», δήλωσε ὅτι:
«Τὸ Μακεδονικὸ Ἔθνος ποὺ δημι-
ούργησε μετὰ τὸν Πόλεμο ἡ Κο-
μιντὲρν εἶναι Ἔγκλημα τοῦ ΤΙΤΟΪ-
ΣΜΟΥ καὶ τοῦ ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ».
Δυστυχῶς ὁ Πρόεδρος τῶν ΗΠΑ
κ. Τζὼρτζ Μποὺς (υἱὸς) ἐγκατέλει-
ψε τὴν πάγια πολιτικὴ τῶν ΗΠΑ
(Στεττίνιους καὶ Δόγμα Τρούμαν)
στὸ πρόβλημα ποὺ δημιούργησε ὁ
Τίτο καὶ ἡ Μόσχα, μετονομάζοντας
μεταπολεμικὰ τὴ νότιο Γιουγκοσ-
λαβία σὲ «Μακεδονία».
Στὸ Μουσεῖο Asmoleen τῆς
Ὀξφόρδης ἔγιναν πρόσφατα ἐγ-
καίνια Ἔκθεσης ἀρχαιολογικῶν
θησαυρῶν τῆς Μακεδονίας μὲ τί-
τλο «Ἀπὸ τὸν Ἡρακλῆ στὸν Μέγα
Ἀλέξανδρο». Ὁ Ρόμπιν Λέιν Φόξ,
ἱστορικὸς καὶ Καθηγητὴς τῆς Ὀξ-
φόρδης – ὁ ἱστορικὸς σύμβουλος
τοῦ Ἀμερικανοῦ παραγωγοῦ Oliver
Stone στὴν κινηματογραφικὴ ταινία
«ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ»- μιλώντας στὰ ἐγ-
καίνια τῆς ἔκθεσης δήλωσε: «Ξα-
ναγράφεται ἡ ἱστορία τῆς ἀρχαίας
ἑλληνικῆς τέχνης ἀπὸ ὅτι τὴν ξέ-
ραμε μέχρι σήμερα».
Ὁ ἴδιος μὲ τρεμάμενη φωνὴ ἀπὸ
τὴν συγκίνηση χαρακτήρισε τὴν ἔκ-
θεση τὴν μεγαλύτερη, ποὺ ἔχει
πραγματοποιηθεῖ ποτὲ στὴν Βρετα-
νία ὅσον ἀφορᾶ τὴν ἀρχαία Ἑλλά-
δα.
Ὁ Ρόμπιν Λέιν Φὸξ σὲ δήλωσή
του στὴν κρατικὴ τηλεόραση ὑπο-
γράμμισε καὶ τὸ πολιτικὸ μήνυμα
τῆς ἐκθέσεως «Ἀποδεικνύει ὅτι
αὐτοὶ ποὺ ὑποστηρίζουν ὅτι τὰ Σκό-
πια εἶναι Μακεδονία εἶναι τουλάχι-
στον ἀνιστόρητοι. (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ,
Τρίτη 12 Ἀπριλίου 2011). Εἶναι σὰν
νὰ ὑποστηρίζει κάποιος ὅτι ἡ
Ὀξφόρδη εἶναι στὴ Λευκορωσία».
Μετὰ τὰ ἀνωτέρω, τὰ κράτη, ποὺ
ἀναγνώρισαν τὴν ΠΓΔΜ ὡς «Δη-
μοκρατία τῆς Μακεδονίας» ὀφεί-
λουν νὰ ἀνακαλέσουν τὴν ἀπόφα-
σή τους.
ρος, ἠρέμα ὑποκινούμενο» (Κ. Οἰκο-
νόμος). Καί πολλούς μῆνες τά μέλη
τῆς Ἐπιτροπῆς μάταια ἀσχολήθη-
καν. Καί ἡ Γραμματεία πίεζε κάθε
τόσο γιά τήν ἐντατικοποίηση τῶν
προσπαθειῶν.
Στή Γραμματεία διορίστηκε ὁ Πο-
λυζωίδης ἀντί τοῦ Ρίζου, ἀλλά καρ-
πός κανένας. Ὁπότε μετά ἀπό ἑνά-
μισο χρόνο (8 Ἰουνίου, 1837) ὁ
Γραμματέας ρώτησε τόν πρόεδρο
τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀττικῆς Νεόφυτο
μέχρι ποῦ ἔφτασαν οἱ ἐργασίες τῆς
Ἐπιτροπῆς. Καί τότε ὁ πρόεδρος
ἔδωσε τούτη τήν παλικαρίσια ἀπό-
κριση:
« - Ἀπό τόν καιρόν, καθʼ ὅν ἐσυ-
στήθη αὕτη ἡ Ἐπιτροπή, συνεδριά-
σασα μέχρι τῆς 17 Αὐγούστου τοῦ
παρελθόντος ἔτους, ἔπραξε μηδέν,
θεωροῦσα ἀσυμβίβαστον τό ἀντι-
κείμενον τῶν ἐργασιῶν της· ὡς
τοιοῦτο δέ θεωρούμενον, δέν θέλει
δυνηθῆ βέβαια μήτε τοῦ λαοῦ νά
πράξῃ τι περί τοῦ περί οὗ ὁ λόγος
ἀντικειμένου. Ταῦτα (προστίθησιν)
ἀναφέρω κατά τήν προμνημονευ-
θεῖσαν πρός ἐμέ διαταγήν τῆς βασι-
λικῆς ταύτης Γραμματείας, ὡς μέ-
λος τῆς Ἐπιτροπῆς, εὐγνωμονῶν
διά τήν ὁποίαν μοί δίδει τιμήν ὀνο-
μάζουσά με πρόεδρον αὐτῆς».
Καί ἐπειδή πάλι ἡ Γραμματεία
διέταξε μʼ ἄλλη ἐπιστολή (25 Ἰουνί-
ου 1837), τά μέλη συνῆλθαν γιά τε-
λευταία φορά. Ὁπότε ὁ ἑβδομην-
ταεξάχρονος Ἀττικῆς Νεόφυτος,
ἀναθυμούμενος τόν ἀγέρωχο ἐπα-
ναστάτη ἐπίσκοπο Ταλαντίου καί
τόν ἀλύγιστο ἡγέτη τοῦ Ἀρείου Πά-
γου, ἀνασηκώνεται στό μέσο τῆς
Συνελεύσεως καί «Ζῇ Κύριος! ἀνέ-
κραξε· ἐγώ μέν καί οὗτος (δείχνον-
τας τόν συνεπίσκοπο πλάϊ του) μίαν
καί μόνην ἐκκλησιαστικήν Δικονο-
μίαν γνωρίζομεν, τόν Κώδικα τῶν
Ἀποστολικῶν καί Συνοδικῶν ἁγίων
θεσμῶν, οὕς καί οἱ ἀοίδιμοι Αὐτο-
κράτορες ἰσχυροτέρους ἐκέλευ-
σαν εἶναι τῶν νόμων τῶν πολι-
τικῶν, πᾶσαν δέ τούτων ἀναιρετι-
κήν Δικονομίαν ἄθεσμον ἡγούμεθα
καί φρίττομεν, ὡς προφανῆ κατά
τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπι-
βουλήν. Διά ταῦτα τοίνυν ἐγώ, πι-
στός εἰς τά πάτρια μέχρι τέλους
ἐμμένων, παραιτοῦμαι ταύτης τῆς
ἐπιτροπῆς». «Κἀγώ συμπαραιτοῦ-
μαι», φώναξε ὁ Κυκλάδων, καί ὁ
τρίτος καί ὁ τέταρτος παραιτήθη-
καν, καί ἔτσι διαλύθηκε ὡς καπνός
αὐτή ἡ βαυαρικῆς καί προτεσταντι-
κῆς ἐμπνεύσεως προσπάθεια.
Τιμή καί δόξα στόν ἀοίδιμο Ἱε-
ράρχη Νεόφυτο!
Σελὶς 6η 6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012

ΤΑ ΔΙΚΑΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΜΗΝΥΣΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΠΑΠΙΚΩΝ ΔΙΑ ΠΡΟΣΗΛΥΤΙΣΜΟΝ ΜΑΘΗΤΩΝ…
ΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ
Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. τέρας Ἐκλαμπρότητος. Ἐπειδή εἰλι- κτικὴ. Πολλοὶ συγγραφεῖς καὶ δι-
ραιεῖ λειτουργούσης Σχολῆς Je- κρινῶς δέν ἐπιθυμῶ νά καταφύγω καστὲς ἀμφισβήτησαν (κακῶς) ἂν
anne dʼ Arc, Ἐλ. Βενιζέλου 12Α εἰς τήν ποινικήν διαδικασίαν διά τήν ἀκόμη ἰσχύουν οἱ ὡς ἄνω διατάξεις
ἀντιμετώπισιν τοῦ ἐξόχως σοβαροῦ καὶ ἂν αὐτὲς εἶναι ἀντισυνταγμα-
Ἐξοχώτατε Κύριε Εἰσαγγελεῦ, αὐτοῦ θέματος, πού θά ἠδύνατο νά τικὲς ἢ ὄχι καὶ ἂν εἶναι ἀντίθετες ἢ
Ἀποστολή τῆς Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητος εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν εἶναι ἡ διατήρησις καί συνέχισις
μετά πολλῆς θλίψεως καί βαθυτά- ἀντιμετωπισθῇ εὐχερῶς μέ τήν τέ- ὄχι στὴν Εὐρωπαϊκὴ Σύμβασι Δι-
του ἄλγους εὑρίσκομαι στήν δυσ-
τῆς Ἑλληνικῆς ταυτότητος καί τῆς Ὀρθοδόξου Παραδόσεως εἰς τό μέγιστον αὐτό πνευματι-
λεσιν κεχωρισμένως διά τούς ὀρθο- καιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, ἄρθρο
χερεστάτη θέση νά ὑποβάλω ἔγ- δόξους καί ρωμαιοκαθολικούς μα- 9. Ἦλθε, ὅμως, ἡ κρατοῦσα Νομο-
κόν κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας. Τήν ἀδιάρρηκτον καί ἁρμονικήν σχέσιν μεταξύ Ἑλληνισμοῦ
κλησιν γιά ποινική καταδίωξη γιά θητάς τῆς τελετῆς τοῦ ἁγιασμοῦ ἐν λογία τοῦ Ε.Δ.Δ.Α. (βλ. προσφυγές
παράβαση τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συν-

Μ
καί Χριστιανισμοῦ διέβλεψε καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
(2ον.–Τελευταῖον) πων τῆς Παλαιστίνης». νεσαι ὅτι μέσα ἀπό τά τείχη αὐτῶν τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἐκτιμῶν τήν Ὑμετέ- Κοκκινάκης καὶ Λαρίσης κατὰ Ἑλ-
τάγματος καί τῶν Α.Ν. 1363/38 ἄρ- ραν Ἐκλαμπρότητα καί τήν Ὑμετέ- λάδος) καὶ τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ
Οἱ «Κατηχήσεις» τοῦ ἐπισκόπου τῶν καστρομοναστηριῶν μιλοῦν, θρα 4 καί 5 ὡς ἀντικατεστάθησαν
Ε ΤΗΝ ἑλληνική γλῶσσα, πού διαβάζουν καί γράφουν τήν ἑλλη- ραν θρησκευτικήν κοινωνίαν ὡς τοῦ ΣΤΕ καὶ ἔθεσαν τέρμα σʼ αὐτὲς
ἦταν τότε εὐρέως διαδεδομέ- Ἱεροσολύμων Κυρίλλου τοῦ Κατη- ἀπό τό ἄρθρο 2 τοῦ Α.Ν. 1672/1939 Ἕλληνας συμπολίτας, παρακαλῶ τὶς ἀμφισβητήσεις. Ἔτσι ἔληξε καὶ
χητοῦ (350-385) καί τό «Προσκυνη- νική γλῶσσα, τότε συγκινεῖσαι καί κατά τῶν ὡς ἄνω προσώπων, τοῦ
νη, μετά ἀπό τήν ἐκστρατεία τοῦ δακρύζεις… ὅπως ἐγγράφως διαβεβαιώσητε ὅτι αὐτὴ ἡ σύγχυσι – διχογνωμία καὶ
Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, μέ ἕνα πλῆ- ματικό Ὁδοιπορικό τῆς Σύλβιας μέν πρώτου ὡς ἠθικοῦ αὐτουργοῦ δέν θά ἐπαναληφθῇ εἰς τό μέλλον, ὅλοι πλέον συμφωνοῦν ὅτι οἱ ὡς
θος μεγάλων πατέρων τῆς Ἐκκλη- (Peregrinatio Silviae)», τῆς προσ- Μπαίνεις μέσα στά μοναστήρια, καί τῶν ἑτέρων δύο ὡς φυσικῶν τηρουμένης ἐπʼ ἀκριβῶς τῆς ὀρθο- ἄνω Εἰδικοὶ Ποινικοὶ Νόμοι (ΑΝ.
σίας, ὅπως ὁ Μέγας Βασίλειος, ὁ κυνήτριας Σύλβιας (ἤ μοναχῆς Αἰ- ἐπισκέπτεσαι τά προσκυνήματα καί αὐτουργῶν καί εἰδικώτερον εἰς τό δόξου κανονικῆς τάξεως, τῶν ὑπό 1363/38, ΑΝ 1672/39) ἰσχύουν μέχρι
Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος κ.ἄ., πού θερίας) τῆς Ἀκουϊτανίας (385-388) ἀκοῦς νά μιλοῦν ἑλληνικά, βλέπεις ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Μοναχι- τοῦ Συντάγματος καί τοῦ Νόμου σήμερον. Καὶ ἀπειλοῦν φυλάκισι μέ-
ἔγραψαν καί δίδαξαν στήν ἑλληνι- εἶναι οἱ παλαιότερες αὐθεντικές κιονόκρανα κορινθιακοῦ ρυθμοῦ, κοῦ Τάγματος Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς προβλεπομένων καί τῶν ἰσχυόντων χρι 5 ἔτη, χρηματικὴ ποινή, ἀστυνο-
κή καί μέ τή χρησιμοποιουμένη λει- πηγές, πού ἀναφέρονται στήν ἐκ- βαπτιστήρια, ἐντοπίζεις ἑλληνικές ἐμφανίσεως καί ὑπό τήν ἐπωνυμίαν παρʼ ἡμῖν θείων καί ἱερῶν Κανόνων, μικὴ ἐπιτήρησι ἢ καί σὲ συνδυασμὸ
τουργική γλῶσσα, πού καί αὐτή κλησιαστική ζωή τῶν Ἱεροσολύμων ἐπιγραφές, μωσαϊκά, ψηφιδωτά ἑλ- “Jeanne dʼ Arc” λειτουργοῦν ἐκπαι- οἵτινες σαφῶς καί πλήρως ἀπαγο- μὲ ἄλλες διατάξεις γιά τοὺς ἀλλο-
στήν ἑλληνική ἦταν. Οἱ μεγαλύτε- καί στούς «σπουδαίους» μονα- ληνικά, σημαντικότατες εἰκόνες δευτήριον ὑπό τήν διεύθυνσιν τῆς ρεύουν τήν ὑπό μελῶν τῆς Ἀδιαιρέ- δαποὺς- ἀπέλασι, ἀκόμη δὲ καὶ
ροι θησαυροί τῆς ἱερᾶς μας καί τοιχογραφίες. ἡγουμένης ἀδ. Ἀλβέρτας, φοιτοῦν του Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χρι- ἄρνηση χορηγήσεως ἀδείας λει-
τέκνα ὀρθοδόξων καί ρωμαιοκαθο-
παράδοσης εἶναι γραμμένοι
στά ἑλληνικά. Τοῦ Ἀρχιμ. Ἰγνατίου, Ἡγουμένου σίαἜχουμε ζωντανή παρου-
αἰώνων ἐδῶ στήν Ἁγία Γῆ, λικῶν γονέων καί κατʼ ἔτος κατά
στοῦ Ἐκκλησίας ἀποδοχήν ἀκοινω-
νήτου προσώπου ὡς Κληρικοῦ, ὡς
τουργίας τόπου λατρείας, σὲ ὅσους
διενήργησαν προσηλυτισμό. Ἰδιαί-
Μετά τόν ἐξελληνισμό τῆς Ἱ. Μονῆς τῶν Ποιμένων, Βηθλεέμ καί στή διάρκεια ὅλων αὐτῶν
τήν ἔναρξιν τοῦ εἰρημένου σχολεί- καί τήν συμμετοχήν εἰς συμπροσ- τερα ἐπιβαρυντικὴ αἰτία εἶναι ἡ διε-
τῶν αἰώνων ἀκούγεται, ὁμι- ου τῆς Πρωτοβαθμίου ἐκπαιδεύσε- ευχάς μετά προσώπων μεθʼ ὧν δέν νέργεια προσηλυτισμοῦ σὲ σχολεῖο
βυζαντινῆς αὐτοκρατορίας, ἡ ως, τελεῖται ὁ καθιερωμένος ἁγια-
ὀνομασία Ρωμαῖος ἤ Ρωμηός σή- χούς. Καί οἱ δύο πηγές ὁμιλοῦν γιά λεῖται, διαβάζεται, γράφεται καί δι- σμός τῆς νέας σχολικῆς περιόδου
ὑφίσταται ἐκκλησιαστική κοινωνία, καὶ σὲ μορφωτικὸ ἢ φιλανθρωπικὸ
μαινε τόν ἑλληνόφωνο πολίτη τοῦ ἕνα ἰδιαίτερο μοναχικό τάγμα, τοῦ δάσκεται ἡ ἑλληνική γλῶσσα, ἀπό ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Ἐφημε-
οὔτε ταυτότης ἐν τῇ πίστει. Τυγχά- ἵδρυμα. Ὁ προσηλυτισμὸς εἶναι
ἀνατολικοῦ ρωμαϊκοῦ κράτους καί, ὁποίου τά μέλη ξεχώριζαν γιά τήν τότε μέχρι καί σήμερα. Ἔχουμε ρίου Πειραιῶς κ. Ἰωάννου Πάτση,
νει ἀσφαλῶς ἐγνωσμένη εἰς Ὑμᾶς ἔγκλημα τυπικό, δεν ἔχει σημασία
τελικά, ταυτίστηκε μέ τή λέξη Ἕλ- ἐνάρετη, ἀσκητική τους ζωή καί γιά περιουσιακά στοιχεῖα, μνημεῖα, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαθητάς,
ἡ ἡμετέρα πίστις διά τήν Ὑμετέραν ἂν ἐπιτευχθεῖ ὁ ἐπιδιωκόμενος σκο-
λην. Σέ αὐτή τήν ἐξέλιξη συνέβαλε τήν ἰδιαίτερη «σπουδή», δηλαδή ἀρχαιότητες. Καί αὐτό δέν ἔχει μό- γεγονός πού ἀπάδει εἰς τήν ἐκκλη-
θρησκευτικήν κοινωνίαν, ἐρειδομέ- πὸς ἢ ἂν ἦταν πρόσφορα τὰ χρησι-
ἡ ἀπόφαση τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρά- ἐπιμέλεια, σοβαρότητα, ζῆλο καί νον οἰκονομικό χαρακτῆρα, ἀλλά σιολογίαν καί ποιμαντικήν τῆς
νη ἐπί τῆς κοινῆς μεθʼ Ὑμῶν χιλιε- μοποιούμενα μέσα, ἐπίσης καὶ ἡ
κλειου νά καθιερώσει τήν ἑλληνική προθυμία, μέ τήν ὁποίαν τελοῦσαν κυρίως ἔχει πολιτιστικό, ἰδεολογι- τοῦς πορείας, καί τῶν ὑπό τῶν Ἁγί- ἰδιότητα τῶν προσώπων -μεταξὺ

Ο
γλῶσσα ὡς ἐπίσημη γλῶσσα τῆς τίς ἱερές ἀκολουθίες καί ἔψαλλαν κό καί ἐθνικό χαρακτῆρα. Τὴν 10ην Ἰανουαρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμην Ἐκκλησίας, διότι ἀμβλύνει τήν ὀρ- ων ἑπτά Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῶν ὁποίων τελοῦνται προσηλυτι-
τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου τοῦ Νύσσης.
θόδοξον αὐτοσυνειδησίαν τῶν μι- τῆς Ἀδιαιρέτου Ἐκκλησίας, ἥστινος στικὲς ἐνέργειες- καθὼς καὶ ἡ σχέ-
ἀνατολικῆς ρωμαϊκῆς αὐτοκρατο- κατʼ ἀντιφωνίαν στά ἑλληνικά Ι ΑΓΙΟΤΑΦΙΤΕΣ πατέρες δέν κρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέ-
ρίας. Καί μόνον ὅποιος γνωρίζει «σπουδάζοντες περί τάς νυχθημε- εἶναι μόνον οἱ φρουροί τοῦ ἱστορική καί ἀκαινοτόμητος συνέ- σι ποὺ τυχὸν τὰ συνδέει. Ὁ Ρωμαι-
ρει μίαν συγκρητιστικήν οἰκουμενι- χεια ἀποτελεῖ ἡ καθʼ ἡμᾶς ἁγιωτάτη οκαθολικισμός ἀποτελεῖ δεινή
τήν ἑλληνική γλῶσσα κατανοεῖ κα- ρινάς ἐν τῷ ναῷ τῆς Ἀναστάσεως Παναγίου Τάφου καί τῶν ἱερῶν στικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς
τά τόν καλύτερο καί αὐθεντικότε- τελετάς», διακονοῦσαν καί περι- καθιδρυμάτων, ἀλλά εἶναι καί οἱ Ἐκκλησία καί τῶν θεοκηρύκων ἐκτροπή ἐκ τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ
τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις Ἀποστόλων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων ὁποῖος ἀπομείωσε πλήρως τό Εὐαγ-
ρο τρόπο τήν Ὀρθοδοξία. φρουροῦσαν τόν Πανίερο Ναό τῆς ἀκρίτες, πού διαφυλάττουν τά ἀπα- ΟΠΙΣΘΕΝ ΤΗΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΩΣ τοῦ δικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήμα- Αὑτῆς, διακελευομένων καί ἑπομέ- γελικό μήνυμα ἠμαύρωσε εἰς τήν
Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἄν Ἀναστάσεως. Λόγῳ τοῦ ἔργου, τό ράγραπτα δικαιώματα τοῦ ἔθνους τος. Τό γεγονός αὐτό συνέβη καί νως αἱ τυχόν προσωπικαί πτώσεις Δύσιν τήν Χριστιανική ἀποκάλυψι
καί Σέρβος, θεωροῦσε ἀπαραίτητη ὁποῖο ἐπιτελοῦσαν οἱ μοναχοί μας στό πιό ἱερό σημεῖο τοῦ Χρι- ἐφέτος στίς 11/9/2011 καί ὡς προκύ- πρωτιστευόντων διακόνων τοῦ εὐ - καί καταξίωσε στυγνούς ἐγκλημα-
τή γνώση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας αὐτοί, ὀνομάζονταν «οἱ Σπουδαῖοι στιανισμοῦ ἐπάνω στή γῆ. ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΕΦΡΑΙΜ πτει ἀπό τήν συνημμένη τοπική χαριστιακοῦ σώματος τῆς Ἐκκλη- τίας κατεγνωσμένους ὑπό τῆς διε-
γιά τούς ὀρθοδόξους. Ἔλεγε: τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσε- Εἶναι οἱ ἔσχατοι ἀκρίτες τοῦ ἑλ- Ἐφημερίδα “Ὁ φάρος τῆς Τήνου” σίας, διʼ ἅς θά ἀποδώσουν φρικτόν θνοῦς κοινότητος ὡς δῆθεν “ἁγί-
«Χωρίς τήν ἑλληνική γλῶσσα, δέν ως» ἤ «τό Τάγμα τῶν Σπουδαίων». ληνισμοῦ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. ἀρ. φύλλου 83 σελ. 3 ἀποτελεῖ συν - λόγον ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος Αὐ- ους” ὡς ἐπισυνέβη προσφάτως μέ
μπορεῖτε νά γνωρίσετε τήν πατερι- Τό «Τάγμα τῶν Σπουδαίων» τό Ὅπως ἔλεγε καί ὁ μακαριστός ήθη πρακτική. Διά τό γεγονός διε- τῆς Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐντός τόν εἰδεχθῆ καί διʼ ἐγκλήματα γε-
κή γραμματεία». σίαν, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ νὰ γίνη Τρίτη Ρώμη. Ἄνευ ὅμως στηριγμάτων εἰς μαρτυρήθην ἐγγράφως δυνάμει
ἀποτελοῦσαν μοναχοί, πού στήν γέροντας Σεραφείμ ὁ Σαββαΐτης, τὰ «μετερίζια» τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ γίνη τοῦ δαιμονικοῦ κλίματος τοῦ συγ- νοκτονίας καταδικασμένον Ἀλουΐ-
Ὁ μακαριστός γέροντας Παΐσιος καταγωγή ἦσαν Ἕλληνες. «…ἐμεῖς ἐδῶ στούς Ἁγίους Τό- τοῦ ὑπʼ ἀριθμ. ἡμ. Πρωτ. 910/ κρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, οὐδό- σιον Στέπινατς, Ρωμαιοκαθολικόν
αὐτὸ τὸ ὁποῖο ἀπεύχεται ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμός. Πρὸς τοῦτο 27.9.2011 ἐγγράφου μου πρός τόν
ἔλεγε: «…Ἡ ἑλληνική γλῶσσα εἶ - Ἄν καί ἡ ἐμφάνιση τοῦ μοναχι- πους εἴμαστε φρουροί, εἴμαστε φύ- βοηθᾶ καὶ ἡ συνεχὴς ἀποστασία του ἐκ τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἡ ὁποία λως δεσμεύουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Ἀρχιεπίσκοπον τοῦ Ζάγκρεμπ τῆς
ναι μιά γλῶσσα ἀπό τίς πύρινες κοῦ αὐτοῦ τάγματος ἀνάγεται λακες τῶν Παναγίων προσκυνημά- πρῶτον τῶν μηνυομένων ὡς ἑξῆς: Θεοῦ οὔτε δύνανται νά ἀποτελέ- Κροατίας, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ἠθικός
ἀπογοητεύει ὁλοένα καὶ περισσότερον τὸν πιστὸν λαόν. “Ἐκλαμπρότατε, Μετά πολλῆς συ-
γλῶσσες τῆς Πεντηκοστῆς! Τό δό- στόν 3ο μ.Χ. αἰῶνα, στά χρόνια τοῦ των, ὄχι γιά χρήματα, ὄχι γιά μα- σουν πρόσχημα διά τήν ἀπομείωσιν αὐτουργός γιά τήν φρικώδη δολο-
γμα τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας ἐπισκόπου Αἰλίας (=Ἱεροσολύμων) ταιοδοξία, ἀλλά πρός δόξαν τοῦ Εὐτυχῶς τὴν εἰκόνα τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας διέσωσαν ἀρκετοὶ νοχῆς καρδίας εὑρισκόμεθα εἰς τήν τῆς ἐν Χριστῷ ἀληθείας. Ἀναμένων φονία 800.000 Σέρβων ὀρθοδόξων
καμμία ἄλλη γλῶσσα δέν μπορεῖ νά Ἀλεξάνδρου (213-251), ἡ ἵδρυσή Θεοῦ καί γιά νά φυλάξουμε αὐτά Μητροπολῖται τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ ἐλάχιστοι τῶν «Νέων ἀνάγκην νά ὀχλήσωμεν Ὑμᾶς, διά τήν Ὑμετέραν διαβεβαίωσιν δια- κατά τόν Β΄ παγκόσμιον πόλεμον
τό ἀποδώσει. Γιʼ αὐτό οἰκονόμησε του ἑδραιώνεται τόν 4ο μ.Χ. αἰῶνα, τά ἱερά χώματα, ὅσο ζοῦμε οἱ ἀνά- Χωρῶν». Ὅσοι ὡμίλησαν ἐστράφησαν ἐναντίον τοῦ πολιτικοῦ συστή- θέμα ἁπτόμενον τῆς ποιμαντικῆς τελῶ μετά πλείστης τιμῆς”. ὑπό τῶν Κροατῶν Οὐστάσι καί τοῦ
ὁ Θεός, καί ἡ Παλαιά Διαθήκη με- τήν περίοδο τῆς μέγιστης ἀκμῆς ξιοι!». ματος, τὸ ὁποῖον δὲν ἐσεβάσθη τὰ Χριστούγεννα. Ἐστράφησαν ὅμως ἡμῶν εὐθύνης καί τῆς ἐνώπιον τοῦ ἡγέτου των Ἄντε Πάβελιτς, τόν
καὶ ἐναντίον τῶν δικαστικῶν, οἱ ὁποῖοι «παίζουν» τὸ παιγνίδι τῶν πο- πανακηράτου καί αἰωνίου Θεοῦ δο- Παρῆλθεν ἄπρακτος τρίμηνος
ταφράστηκε ἀπό τούς ἑβδομήκον- τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων. Τό Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρχεῖο περίοδος καί οὐδεμιᾶς ἀπαντήσεως ὁποῖον διεπόρθμευσε μέσῳ Βατικα-
τα στήν ἑλληνική γλῶσσα καί τό λιτικῶν διὰ τὴν ἐγκαθίδρυσιν ἀθέου κράτους. Δι᾽ αὐτὸ καὶ ἐπέλεξαν θείσης φρικτῆς ὁρκοδοσίας ἡμῶν νοῦ εἰς τήν Λατινικήν Ἀμερικήν διά
Εὐαγγέλιο γράφτηκε στήν ἑλληνι- Ὡς ἡ συνέχεια τοῦ μοναχικοῦ μας τῶν Ἱεροσολύμων, μέσα ἀπό τὴν ἡμέραν τῶν Χριστουγέννων διὰ τὴν προφυλάκισιν τοῦ Καθηγου- διά τήν ἐπακριβῆ τήρησιν τῶν ὑπό ἔτυχον καί ἑπομένως καθηκόντως
νά μείνη ἀτιμώρητος διά τά ἐγκλή-
πολλές ἀντίξοες συνθῆκες καί πε- μένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. Ἐπεθύμουν νὰ πλήξουν τὸ θρησκευτικὸν προβαίνω εἰς τήν ποινικήν ἔγκλησιν
κή γλῶσσα. Ἄν δέν ξέρει ἀρχαῖα τάγματος τῶν «Σπουδαίων» τοῦ ριστάσεις, ἀλλά καί ὅλη ἡ Ἁγιοτα- τοῦ Παναγίου καί Ζωαρχικοῦ Πνεύ-
κατά τῶν ἀνωτέρω διότι ἡ τέλεσις ματά του. Προσφάτως δέ βοᾶ ἡ
ἑλληνικά κανείς, καί ἀσχολεῖται μέ Ναοῦ τῆς Ἀναστάσεως θεωρεῖται ἡ συναίσθημα τοῦ λαοῦ ἰσχυρίσθηκαν Σεβ. Μητροπολῖται. Καὶ δὲν ματος τεθεσπισμένων Θείων καί οἰκουμένη διά τά χιλιάδες θύματα
τό δόγμα, μπορεῖ νά πλανηθεῖ!”. Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα ἤ τό φιτική Ἀδελφότητα, μέσα ἀπό τήν ἔχουν, ἴσως, ἄδικον. Διότι τὴν ἀπόφασιν ἐξεμεταλλεύθησαν ὅλοι οἱ Ἱερῶν Κανόνων τῆς ἀδιαιρέτου καί “ἁγιαστικῆς” πράξεως ὑπό τοῦ δευ-
παιδεραστίας ἀνά τόν κόσμο πού
Ἱερόν Κοινόν τοῦ Παναγίου Τάφου ἐνάσκηση τῆς ὑψηλῆς καί εὐθυνο- Ἐκκλησιομάχοι πολιτικοί, ὅλων τῶν κομμάτων, οἱ ὁποῖοι μὲ δηλώσεις ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδόξου Καθο- τέρου ἐκ τῶν κατηγορουμένων μέ
κακοποιήθησαν ἀπό τούς Ρωμαι-
Οἱ Ἕλληνες εἶχαν τή μέγιστη καί (ὅπως διαφορετικά ὀνομάζεται). φόρου ἀποστολῆς της, ὡς θυσιαστι- των ἐτόνιζον ὅτι «ὁ Ἐφραὶμ εἶναι ἕνας πολίτης καί, ἀφοῦ ἡ Δικαιοσύ- τήν ἐντολή τῆς τρίτης τῶν κατηγο-
μοναδική εὐλογία νά τούς δοθοῦν λικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἀνα- οκαθολικούς ἱερεῖς μέ τήν ἀποσιώ-
κή ἀφιέρωση καί ἐμπροσθοφυλακή νη ἀπεφάσισε ἐπιτέλους τὴν προφυλάκισίν του, αὐτὴ πρέπει νὰ γίνη φερόμεθα διά τοῦ παρόντος εἰς τό ρουμένων καί τήν ἠθική παρότρυν-
τά κυριαρχικά δικαιώματα ἐπί τῶν Ἡ Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα εἶ- στή διακονία τῶν Ἁγίων προσκυ- ση καί ἄδεια τοῦ πρώτου ἐξ αὐτῶν πησι καί τήν συγκάλυψι τοῦ ἐκπε-
ναι ὀργανωμένη μέχρι σήμερα κα- ἀμέσως ἐκτελεστή». Διὰ τοὺς ἐκκλησιομάχους δὲν ἔχει σημασία ὅτι ἐντός τῆς ἡμετέρας Κανονικῆς δι- σόντος Βατικανοῦ καί τῶν ἀνυπο-
Παναγίων προσκυνημάτων. Οὔτε νημάτων, κράτησαν ἄσβεστη τήν ὁ «Ἐφραὶμ» εἶναι: 1ον) μοναχὸς 2ον) ἡγούμενος τοῦ Ἁγίου Ὄρους σαφῶς ἀποτελεῖ ἔμμεση προσπά-
τά ζήτησαν, οὔτε τά διεκδίκησαν τά τό μοναχικό σύστημα, ἔχει ἀνα- δάδα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας, καιοδοσίας λειτουργοῦν ἐκπαιδευ- στάτων κανονικῶς ἡγετῶν του ἐν
μὲ μεγάλην φήμην εἰς τὸ ἐξωτερικόν. Οὔτε ἔλαβον ὑπ᾽ ὄψιν των ὅτι ὁ τήριον τοῦ Ὑμετέρου μοναχικοῦ θεια πρός διείσδυση στήν θρησκευ-
ἀπό κανέναν. Τούς ἐδόθησαν μέ πτύξει μεγάλο καί πολύπλευρο γιά αἰῶνες τώρα, καί διαφύλαξαν Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς θὰ προεφυλακίζετο τὰ Χριστούγεν- τική συνείδηση ἑτεροδόξων καί οἷς καί ὁ πρότριτα “ἁγιοποιηθείς”
σκοπό νά διατηροῦν, νά φυλάσ- πνευματικό, κοινωνικό, ἱεραποστο- τά ἀπαράγραπτα δίκαια τοῦ εὐσε- τάγματος τοῦ Ἁγίου Ἰωσήφ τῆς Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β΄. Μόνον εἰς
να καὶ ἡ εἰκὼν νὰ εἰσέρχεται εἰς τὰς φυλακὰς θὰ ἔκανε τὸν γῦρο τοῦ ἐμφανίσεως ὑπό τήν ἐπωνυμίαν “Je- συγκεκριμένως τῶν ὀρθοδόξων μα-
σουν καί νά διακονοῦν τά Πανίερα λικό καί ἀναστηλωτικό ἔργο στήν βοῦς ἡμῶν ἔθνους ἐπί τῶν ἱερῶν πλανήτου. Οἱ ἐκκλησιομάχοι ἤθελον νὰ πλήξουν τὴν Ὀρθοδοξίαν καὶ θητῶν τῆς εἰρημένης σχολῆς ἐπί τήν Ὁλλανδίαν ἀνεξάρτητος ἐπι-
προσκυνήματα. Ἁγία Γῆ. Τελεῖ ὑπό τήν πνευματική καθιδρυμάτων τῆς Ἁγίας Γῆς. Καί anne dʼ Arc”, εἰς τό ὁποῖον φοιτοῦν τροπή τῆς Ὁλλανδικῆς Βουλῆς
τὸν Μοναχισμόν, ἀδιαφοροῦντες διὰ τὰς ἀντιδράσεις τῆς κοινωνίας, τέκνα Ὀρθοδόξων καί Ρωμαιοκα- σκοπῷ μεταβολῆς τοῦ περιεχομέ-
ἀρχηγία καί καθοδήγηση τοῦ ἑκά- ἀπεκάλυψε ὅτι 34.000 ἀγόρια καί
Καί αὐτό πού κάνουν μέχρι σή- στοτε Πατριάρχου Ἱεροσολύμων, ὁ στίς ἡμέρες μας συνεχίζουν τό βα- ἡ ὁποία εἰς τὸ σύνολόν της ἐξηγέρθη ἐναντίον των. θολικῶν γονέων καί ὑποβάλλομεν νου αὐτῆς καί συγκεκριμένως ὅτι ὁ
μερα καί θά συνεχίσουν νά κάνουν ὁποῖος εἶναι πάντοτε ἑλληνικῆς ἐ- ρύ αὐτό ἔργο καί τόν προορισμό Ρωμαιοκαθολικισμός ἀποτελεῖ Ἐκ- κορίτσια κακοποιήθησαν ἀπό Ρω-
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς προεφυλακίσθη παρὰ τὴν κα- Ὑμῖν τήν ἔντονον ἡμετέραν δια- μαιοκαθολικούς ἱερεῖς τίς τελευ-
εἶναι νά τιμοῦν αὐτό τό νόμιμο θνικότητας. τους, μέ πλήρη αὐτοθυσία καί αὐ- μαρτυρίαν, διότι κατά τήν ἔναρξιν κλησίαν ἔχουσαν μυστηριακήν καί
προνόμιο τῆς διαδοχῆς πού εἶχαν, ταπάρνηση. θολικὴν ἀντίδρασιν τοῦ λαοῦ, πολιτικῶν καὶ δικαστικῶν λειτουργῶν. ἁγιαστικήν χάριν καί ὄχι αἱρετικήν ταῖες ἕξ δεκαετίες. Παρέλκει νά
Διὰ παράδειγμα: 1ον) Ὁ πρώην πρόεδρος τοῦ Ἀρείου Πάγου κ. Βασί- τοῦ εἰρημένου σχολείου τῆς πρω- ἀναφέρωμεν τήν διακομματική κα-
αὐτήν τή νόμιμη κληρονομιά, πού Σκοπός της δέν εἶναι μόνον ἡ Τά Πανάγια προσκυνήματα ἦταν τοβαθμίου ἐκπαιδεύσεως τελεῖται ὁ παρασυναγωγήν ὡς ἡ Ὀρθόδοξος
τούς ἐδόθη καί νά τήν προστα- ὑπεράσπιση τῆς Ἑλληνορθοδοξίας καί πρέπει νά παραμείνουν σέ ἑλ- λειος Κόκκινος ἔγραψεν εἰς τὴν ἐφημερίδα «Ἑστία» τῆς Παρασκευῆς Καθολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία ταδίκη γιά τό θέμα αὐτό τῆς Ρωμαι-
30ῆς Δεκεμβρίου 2011 τὰ ἀκόλουθα: καθιερωμένος ἁγιασμός διά τήν οκαθολικῆς ἡγεσίας ἀπό τό Κοινο-
τεύουν μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις. στήν Ἁγία Γῆ, ἀλλά καί ἡ προσευχή, ληνικά χέρια, σέ καθεστώς φύλα- εὐλογίαν τῆς νέας σχολικῆς περιό- διαχρονικά καί διϊστορικά διακη-
Νά συνεχίζουν νά διατηροῦν τήν οἱ τελετές, οἱ ἀκολουθίες, ἡ συν- ξης μέχρι συντέλειας τῶν αἰώνων, «Ἡ αὐστηρότης αὐτῆς τῆς κρίσεως, ἐρχομένη σὲ ἀντίθεση μὲ τὴν ρύσσει καί ὡς ἐν τῷ συνημμένῳ πο- βούλιο τῆς Ἰρλανδίας. Προσάγω δη-
δου ὑπό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ μοσιεύματα ἀποδεικνύοντα τήν ἀνί-
Ἑλληνορθόδοξη μορφή τῶν Πανα- τήρηση καί ἀνακαίνιση τῶν ἱερῶν ἀνεξάρτητα ἀπό τίς ἑκάστοτε πολι- ἄμετρη ἐπιείκεια πρὸς κατηγορουμένους πολιτικούς, ὁμολογήσαντας Ἐφημερίου Πειραιῶς κ. Ἰωάννου νήματί μου “Αἱ Αἱρέσεις τοῦ Παπι-
γίων προσκυνημάτων, ἡ ὁποία συν- καθιδρυμάτων, ἡ διαποίμανση τῶν τικές καί ἐθνολογικές ἐξελίξεις. τὴν διάπραξη κακουργημάτων, ἀλλὰ καὶ πρὸς πολιτικὰ στελέχη ἑνὸς σμοῦ” ἐκδόσεως 2009, ἀναντιρρή- ερον καί φρικώδη δρᾶσιν τῆς Ρω-
Πάτση, καί διά τούς ὀρθοδόξους μαιοκαθολικῆς παρασυναγωγῆς εἰς
δυάζει τήν Ἑλληνική ταυτότητα μέ ὀρθοδόξων χριστιανῶν (ἑλληνο- Οἱ Ἅγιοι Θεοφόροι Τόποι θά πα- τῶν Κυβερνώντων κομμάτων κατηγορούμενα γιὰ τὴν ὑπόθεση τῶν μαθητάς, γεγονός πού ἀπάδει εἰς τως ἀποδεικνύω. Ἡ πρᾶξις τῶν
τήν Ὀρθόδοξη παράδοση. φώνων, ἀραβοφώνων, ρωσοφώ- ὑποβρυχίων, ἐμφανίζει τὴν Δικαιοσύνη, ὡς ἐπηρεαζομένη ἀπὸ τὴν ἀνωτέρω ἐλέγχεται καί διά τήν ἐπι- τόν κόσμον. Μάρτυρας δέ ἐπικα-
ραμείνουν ἡ ἱερά κιβωτός τῆς Ὀρ- τήν ἐκκλησιολογίαν καί ποιμαντικήν λοῦμαι τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρί-
νων, ρουμανοφώνων, μέχρι καί ἑ- προπαγάνδα τῶν Μ.Μ.Ε. καὶ τὰ κομματικὰ συνθήματα ἐκείνων, ποὺ τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἀμβλύνει τήν βαρυντικήν αἰτίαν τοῦ ὅτι διεπρά-
Ἀλήθεια, ποιά φυλή θά ἦταν αὐ- βραιοφώνων), οἱ ὁποῖοι ἀνήκουν θοδοξίας, ἀλλά χρειάζεται ἡ ἐνί- την κ. Δανιήλ Ψωΐνον, Ἐφημέριον Ἱ.
τή, πού θά τῆς ἐμπιστεύονταν αὐτά στό Πατριαρχεῖο, ἡ προσφορά παι- σχυση ὅλων ὅσων μποροῦν νά προ- ἀπεχθάνονται τὴν Ἐκκλησία καὶ τοὺς λειτουργούς της». ὀρθόδοξον αὐτοσυνειδησίαν τῶν χθη ἐντός σχολικῆς μονάδος. Ὁ
ὁρισμὸς τοῦ ποινικοῦ ἀδικήματος Ναοῦ Ἁγ. Τριάδος Πειραιῶς καί τόν
τά δικαιώματα καί ἐκείνη θά τά δείας, ἡ λειτουργία σχολείων γιά σφέρουν, καί κυρίως χρειάζεται 2ον) Ὁ πρὼην ὑφυπουργὸς Οἰκονομικῶν κ. Πέτρος Δούκας (Ν.Δ.) μικρῶν εὐπλάστων μαθητῶν, ἐπιφέ- Αἰδεσιμ. Πρωτοπρ. κ. Ἰωάννην Θεο-
ἀποποιεῖτο; Ποιό κράτος θά ἦταν τό ἀραβόφωνο ποίμνιό της (μέ τήν ἔμψυχο ὑλικό, νέοι πού θά ἔλθουν εἰς δηλώσεις του εἰς τὸν «Σκάϊ» ἐδήλωσεν ὅτι ἡ Ἱερὰ Μονὴ Βατοπαι- ρει μίαν συγκρητιστικήν οἰκουμενι- τοῦ προσηλυτισμοῦ δίδεται, κατʼ
ἀρχήν, στήν (ἀκόμη καὶ σήμερον δωρόπουλον, Ἐφημέριον τοῦ ἰδίου
αὐτό, τό ὁποῖο θά ἀποποιεῖτο αὐ- πληθώρα τῶν ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυ- στήν Ἁγία Γῆ, γιά νά στελεχώσουν δίου εἶναι δικαιωμένη ὁριστικῶς καὶ ἀμετακλήτως ἀπὸ ἀνώτατον στικήν ἀντίληψιν καί ἐμπίπτει εἰς Ἱ. Ναοῦ.
τήν τή μέγιστη τιμή; Καί ἡ Ἁγία Ἑ- μάτων, πού ἔχει στό Ἰσραήλ, στήν τήν Πατριαρχική Σχολή τῆς Ἁγίας ὄργανον τοῦ Κράτους. τάς περί προσηλυτισμοῦ διατάξεις ἰσχύουσα) διάταξι τῶν ἄρθρων 4 καὶ
λένη τά ἐμπιστεύθηκε στά χέρια Παλαιστινιακή αὐτονομία καί τήν Σιών (ὡς μαθητές τῆς Δευτερο- τοῦ δικαιϊκοῦ ἐν Ἑλλάδι συστήμα- 5 τοῦ ΑΝ 1363/1938 ὅπως ἀντικατα- Ἐν Πειραιεῖ τῇ 21ῃ Δεκεμβρίου 2011
«“Ὅταν ἕνας Ἕλληνας ἔχει διεκδίκηση σὲ ἕνα ἀκίνητο τὸ μόνο στάθηκε ἀπὸ τὸ ἄρθρο 2 τοῦ Ο ΜΗΝΥΩΝ
τῶν Ἑλλήνων, στά χέρια τῶν Ἰορδανία), καθώς καί ἡ ἐξυπηρέτη- βάθμιας ἐκπαίδευσης στό γυμνά- ὄργανο, στὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ ἀπευθυνθεῖ εἶναι τὸ Γνωμοδοτικὸ Συμ- τος. Διεμαρτυρήθην καθηκόντως,
«Σπουδαίων» Ἑλλήνων μοναχῶν. διά τό γεγονός εἰς τήν Ἡγουμένην ΑΝ1672/1939 ὅπου ἡ ἀπαρίθμησι † ὁ Μητροπολίτης Πειραιῶς
ση καί ξενάγηση τῶν πολυπληθῶν σιο καί τό λύκειο), ἀλλά καί τό Πα- βούλιο Δημοσίων Κτημάτων καὶ Ἀνταλλάξιμης Περιουσίας. Ἀπευθύν-
τοῦ Ὑμετέρου Μοναχικοῦ Τάγμα- τῶν ἀθεμίτων μέσων εἶναι ἐνδει- ΣΕΡΑΦΕΙΜ»
Ὁ ἀρχιεπίσκοπος Διοκαισαρείας προσκυνητῶν, πού προσέρχονται τριαρχεῖο καί τά μοναστήρια, νέοι θηκαν οἱ μοναχοὶ σὲ αὐτὸ τὸ ὄργανο, ποὺ εἶναι ἀνώτατο ὄργανο τοῦ
καί νῦν μητροπολίτης Σκυθοπόλε- στούς Ἁγίους Τόπους ἀπό διάφο- πού θά παραλάβουν ἀπό τούς πα- κράτους, καὶ αὐτὸ δήλωσε ὁμόφωνα καὶ ἀμετάκλητα ἐπὶ κυβερνήσε- τος ἀδ. Ἀλβέρταν, ἥτις καί μοῦ ἐπε-
ως, κ. Ἰάκωβος Καπενεκᾶς στό ρες ὀρθόδοξες καί μή ἐκκλησίες. λαιότερους τήν πνευματική σκυτά- ων ΠΑΣΟΚ, ὅτι οἱ λίμνη Βιστωνίδα καὶ παραλίμνιες περιοχὲς δὲν ἀνή- βεβαίωσε τό γεγονός καί ἐδήλωσεν
ἄρθρο του, μέ θέμα «Οἱ Ἅγιοι Τό- λη καί αὐτοί, μέ τή σειρά τους, θά κουν στὸ κράτος καὶ ἀνήκουν στὴν Ἱ. Μονὴ Βατοπαιδίου”, σημείωσε. ὅτι θά θέσῃ τήν ἡμετέραν Κανονι- ΑΙΣΧΟΣ! Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ ΤΟΥ κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ…
Τό ἔμβλημά της εἶναι τό Φ καί τό διακονήσουν καί θά διατηρήσουν κήν διαμαρτυρίαν ὑπʼ ὄψιν τῆς Ὑμε-
ποι τῆς Παλαιστίνης καί τό τάγμα Τ (=Φύλακες Τάφου) καί τά χρώμα- “Ἡ κυβέρνηση τοῦ ΠΑΣΟΚ ὄχι μόνο ἔκανε ἀποδεκτὲς αὐτὲς τὶς
τῶν Ἁγιοταφιτῶν» (τό ὁποῖο δημο- τα τῆς σημαίας της, τό λευκό καί τήν Ἑλληνορθόδοξη μορφή τῶν
Εἰς τὰ Δίπτυχα
Η
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ.
γνωμοδοτήσεις, ἀλλὰ μετέγγραψε καὶ τὴ λίμνη καὶ τὶς παραλίμνιες πε-
σιεύτηκε τό 1978, στό περιοδικό τό κόκκινο (λευκή σημαία μέ κόκ- Παναγίων προσκυνημάτων. ριοχὲς στὸ ὄνομα τῆς Ἱ. Μονῆς, παρουσίᾳ ἐκπροσώπων τοῦ ΥΠΟΙΚ τῶν ἴδιων καὶ τὴν εὐαισθητοποίηση τῶν οἰκογενειῶν τους. Σύμφωνα
Ἁγία Σιών) γράφει: «Οἱ “Σπουδαῖοι” κινο σταυρό). Εἶναι ἡ σημαία, πού
μοναχοί ὡς ἐκπρόσωποι καί ἐντο- μαζί μέ τή γαλανόλευκη βλέπουμε
ΑΠΟΣΤΟΛΗ τῆς Ἁγιοταφιτικῆς (Ὑπουργεῖον Οἰκονομικῶν), καὶ ἔδωσε καὶ ἐντολὴ στὰ ἁρμόδια ὄργα- τῆς Ρωσικῆς μὲ τὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωση, “ἡ ἐπιλογὴ ἐκπόνησης τοῦ ἐν λόγῳ προ-
Ἀδελφότητας εἶναι ἡ προάσπι- γράμματος ἀποτελεῖ ἕνα ρηξικέλευθο βῆμα ὑπὲρ τῆς προάσπισης τῶν
λοδόχοι τοῦ Βυζαντίου στήν Ἁγία νά κυματίζει σέ ὅλα τά Ἑλληνορ- ση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας, ἡ
να, ἂν ὑπῆρχε κάτι καταγεγραμμένο στὰ μητρῶα κτημάτων τοῦ ἑλλη-
νικοῦ δημοσίου, νὰ διαγραφεῖ!”, προσέθεσε ὁ κ. Δούκας». Ἐκκλησίας δικαιωμάτων τῶν νέων, ποὺ διεκδικοῦν τὸν σεβασμὸ στὴ διαφορετι-
Γῆ συνέχισαν καί κατά τούς μετέ- θόδοξα Πανάγια προσκυνήματα καί φύλαξη καί συντήρηση τῶν ἱερῶν
πειτα χρόνους, μετά τῶν σταυρο- τά μοναστήρια τῆς Ἁγίας Γῆς. μονῶν καί τῶν προσκυνημάτων, ἡ Ὅταν ὑπάρχουν τοιαῦται ἀπόψεις ἀπὸ τὰ ὑπεύθυνα χείλη τοῦ ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ κότητα τῆς σεξουαλικῆς τους ταυτότητας” καὶ “πραγματοποιεῖται γιὰ
πρώτη φορὰ ἀπὸ κρατικὸ φορέα, ἐνῶ φιλοδοξεῖ νὰ ἀποτελέσει ταυ-
φοριῶν, τό ἔργο τῆς περιφρουρή- λειτουργική ζωή καί προσευχή, ἡ πρὼην προέδρου τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ τοῦ πρώην ὑπουργοῦ Οἰκο- τόχρονα ἕνα νέο δίαυλο προσέγγισης καὶ ἐπικοινωνίας μὲ ἕνα ση-
σεως καί τῆς ἱερᾶς διακονίας τῶν Τά μοναστήρια εἶναι οἱ προμα - εκπαίδευση καί διαποίμανση τῶν νομικῶν τότε δὲν «φουντώνουν» ἁπλῶς οἱ προβληματισμοὶ διὰ τὴν
Συμφώνως πρὸς πληροφορίας τοῦ
μαντικὸ μέρος τῆς νεολαίας, ποὺ ὑφίσταται διακρίσεις”».
Ἁγίων Τόπων ὑπό τήν πνευματική χῶνες, οἱ προφύλακες τῆς ὁδοιπο- Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, πού εὑρί- σκοπιμότητα τῆς προφυλακίσεως τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Ἡ ἀνακοίνωσις εἶναι σαφὴς διὰ τὸ πρόγραμμα, τὸ ὁποῖον ἀνεκοι-
χειραγωγία τῶν Ἑλλήνων Πατριαρ- ρούσης ἐκκλησίας στήν πορεία της σκονται στήν Ἁγία Γῆ, ἡ διατήρηση
Ἐκκλησιαστικοῦ Πρακτορείου Εἰδή-
Βατοπαιδίου τὰ Χριστούγεννα. «Φουντώνουν» οἱ προβληματισμοὶ διὰ νώθη εἰς μίαν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν: 1ον) Οἱ μαθηταὶ ὑποσιτίζονται
χῶν, ἄχρι τῆς σήμερον, διότι διά- πρός τούς οὐρανούς. Γιατί ἡ ζωή καί συνέχιση τῆς ἑλληνικῆς ταυτό- τὴν πορεὶαν τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος. Αὕτη, ὅπως δείχνουν αἱ ἐξε- καὶ λιποθυμοῦν εἰς τὰ σχολεῖα. 2ον) Ὁ γηγενὴς πληθυσμὸς συρρι-
δοχοι, κληρονόμοι καί συνεχιστές στήν Ἁγία Γῆ εἶναι μεταξύ οὐρα- τητας καί τῆς ὀρθόδοξης παράδο- λίξεις, δὲν ἔχει μέλλον. Διότι οἱ πολιτικοί της εἰς τὸ σύνολόν των εἶναι κνώνεται καὶ ἡ Ἑλλὰς θνήσκει δημοσιογραφικῶς 3ον) Τὰ συσσίτια καὶ
τοῦ ἔργου τῶν μοναχῶν ἐκείνων, νοῦ καί γῆς, ὅπως ἔλεγε ἕνας ἅγιος σης στό μέγιστο αὐτό πνευματικό ξένοι πρὸς τὴν κουλτούραν, τὴν παράδοσιν, τὰς ἀξίας καὶ τὸν Ἑλλη- οἱ ἄστεγοι καθημερινῶς γίνονται πολλαπλασίως περισσότεροι. 4ον)
τῶν “σπουδαίων”, εἶναι οἱ διαδε- γέροντας. κέντρο τῆς Ὀρθοδοξίας. νοχριστιανικὸν πολιτισμόν. Ἡ προφυλάκισις τοῦ Καθηγουμένου τῆς Βιβλία εἰς τὰ σχολεῖα δὲν ὑπάρχουν. 5ον) Ἡ ἀνεργία καλπάζει, τὰ
χθέντες αὐτούς Ἕλληνες, ὡς καί Καί ὅταν ταξιδεύεις ὡς προσκυ- Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου ἀποτελεῖ τὸ μεγάλο προμήνυμα: Οἱ πολιτι- ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα καταρρέουν καὶ τὰ ἐπιδόματα ἀνεργίας, ὡς καὶ
Εἴθε, στήν ἀποστολή της αὐτή, ἡ κοὶ ὅπως δὲν ἐσεβάσθησαν τὰ Χριστούγεννα τῶν Ἑλλήνων, ἔτσι δὲν
οἱ “σπουδαῖοι”, μοναχοί, οἱ ἀπαρτί- νητής μέσα στήν ἔρημο τῆς Ἰου- Ἁγιοταφιτική Ἀδελφότητα νά βρεῖ ἄλλα ἐπιδόματα εἴτε καταργοῦνται εἴτε συρρικνώνονται. 6ον) Τόσον
ζοντες τήν ἔνδοξη φάλαγγα τῆς δαίας καί ξαφνικά βλέπεις μπροστά ἔνθερμους ὑποστηρικτές καί συν - θὰ σεβασθοῦ τὸν «δεσμὸν» τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους μὲ τὴν Ὀρθό- τὸ ἐπιστημονικὸν ὅσον καὶ τὸ ἐργατικὸν προλεταριάτον μεταναστεύει
ἁγιοταφιτικῆς ἀδελφότητας, τοῦ σου μοναστήρια, πού νά ἔχουν εχιστές, νέους “σπουδαίους” μο- δοξον Ἐκκλησίαν. Ἡ προφυλάκισις τοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης οἰκονομικῆς κρίσεως. Αὐτὴν τὴν κρίσιμον πε-
ἀκοιμήτου φρουροῦ τῶν Ἁγίων Τό- ὑψωμένη, ἐκτός ἀπό τήν Ἁγιοταφι- ναχούς καί μοναχές, καί ζηλωτές Βατοπαιδίου δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ κτύπημα εἰς τὸν Μοναχισμὸν καὶ εἰς ρίοδον διὰ τὸν Ἑλληνισμὸν Σοδομισταὶ ὑπουργοὶ καὶ οἱ ἐκπρόσωποί
τική σημαία, τή σημαία τῆς πατρί- ἁγιοταφίτες, φρουρούς καί διακο- τὴν Ἐκκλησίαν. Εἶναι τὸ μεγάλο μήνυμα ὅτι ἔρχεται ὁ ἀπογαλα- των εἰς κρατικοὺς ὀργανισμοὺς προωθοῦν τὴν ὁμοφυλοφιλίαν. Εἶναι
δας σου, τήν γαλανόλευκη ἑλληνι- νητές, στούς χώρους τῆς, ἐπί γῆς, κτισμὸς τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν. Δι᾽ αὐτὸ δὲν φανερὸν ὅ,τι δὲν ἠδυνήθη νὰ πράξη ὁ κ. Παπανδρέου ὡς ὑπουργὸς
Κυκλοφορεῖ κή σημαία, αὐτό σέ κάνει νά νιώ- ἱστορικῆς παρουσίας τοῦ Θεαν- ἐσεβάσθησαν τὰ Χριστούγεννα, τὰ ὁποῖα οἱ Ἕλληνες καὶ αἱ Ἑλληνί- Ἐξωτερικῶν ἀλλὰ καὶ ὡς Πρωθυπουργὸς τὸ προωθεῖ σήμερον ἡ Κυ-
δες τὰ τιμοῦν οἰκογενειακῶς ὡς τὴν μεγάλην ἑορτὴν τῆς Χριστιανο-
Κωνσταντίνου Κ. Καβαρνοῦ θεις ρίγος, δέος. Καί ὅταν αἰσθά- θρώπου Χριστοῦ μας. Ἀμήν.
σύνης, ἐνῶ οἱ Εὐρωπαῖοι Προτεστάνται καὶ ἄλλοι κακόδοξοι τιμοῦν
βέρνησις τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ. Λουκᾶ Παπαδήμου. Εἶναι φανερόν,
ὅ,τι δὲν ἠδυνήθη ἡ Κυβέρνησις τοῦ κ. Κώστα Καραμανλῆ (προώθησε
Ἔκκλησις πρὸς τοὺς Σεβασμιωτάτους
καθηγητοῦ Πανεπιστημίου τὴν Πρωτοχρονιά. Ὁ ἔντιμος κλῆρος καὶ ὁ πιστὸς λαὸς ὀφείλουν νὰ τὸ σύμφωνον ἐλευθέρας συμβιώσεως ἑτεροφύλων πλήττων τὸν ἱερὸν
ἐπαγρυπνοῦν. θεσμὸν τοῦ γάμου), διότι αἱ συνθῆκαι δὲν ἔχουν ὡριμάσει ἀκόμη ὡς

Μητροπολίτας ὑπὸ τῶν «Ἐπάλξεων»

«Η ΜΕΛΛΟΥΣΑ
ΖΩΗ ΚΑΤΑ
ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ
ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ»
᾿Απὸ τὰς ἐκδόσεις τοῦ
«᾿Ορθοδόξου Τύπου» (Κά -
νιγγος 10 Α´ ὄροφος) κυ-
κλοφορεῖ τὸ βιβλίο τοῦ μα-
καριστοῦ Καθηγητοῦ π.
Κωνσταντίνου Καβαρνοῦ
«῾Η μέλλουσα ζωὴ κατὰ τὴν
᾿Ορθόδοξον Διδασκαλίαν»
Ἡ μὴ κερδοσκοπικὴ πολιτιστικὴ
ἑταιρεία «Ἐπάλξεις» ἀπευθύνει τὴν
ἀκόλουθον ἔκκλησιν πρὸς τοὺς Ἱε-
ράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:
«Ἔχοντες ὑπ᾽ ὄψιν μας τὴν με-
γάλη προσφορὰ τῆς μητρὸς
Ἐκκλησίας στὶς δύσκολες στιγμὲς
τοῦ Ἔθνους μας, σᾶς ἀπευθύνομε
μὲ τὸν προσήκοντα σεβασμὸ τὴν
παροῦσα μας ἔκκληση καὶ σᾶς πα-
ρακαλοῦμε νὰ πρωτοστατήσετε καὶ
πάλι στὴν πνευματικὴ καὶ κοινωνικὴ
ἀνακούφιση τοῦ λαοῦ μας, μία καὶ
οἱ ἐκλεγμένοι ἀντιπρόσωποί μας μὲ
τὴν ἀλόγιστη καὶ ἀσύνετη πολιτική
των ἐβύθισαν τὴν χώρα σὲ νέες κα-
ταστροφικὲς περιπέτειες.
Συγκεκριμένως, ζητοῦμε:
Α) Τὴν ἀναβάθμιση τῆς ἐνο-
ριακῆς ζωῆς καὶ δράσεως, ὥστε
ἐκτὸς τοῦ πνευματικοῦ νὰ περι-
λαμβάνει καὶ τὸ μορφωτικὸ καὶ κοι-
νωνικὸ ἔργο, μετονομαζόμενης
πλέον σὲ “ἐκκλησιαστικὴ ἐνορία” ἢ
“ἐκκλησιαστικὴ κοινότητα”, ἐγκα-
ταλειπομένου τοῦ ὅρου “ἱερὸς
ναὸς” ὡς μονομεροῦς.
Β) Τὸν σχηματισμὸ ὀλιγομελοῦς
ἐπιτροπῆς ἀπὸ Μητροπολίτες καὶ
ἐγνωσμένου κύρους πολίτες, προ-
κειμένου νὰ ἀναλάβη τὴν ἐνημέ-
ρωση τῶν ὀρθοδόξων ἐκκλησια-
στικῶν καὶ κοινοτικῶν φορέων τῆς
ὁμογένειας τοῦ ἐξωτερικοῦ καὶ νὰ
ζητήση τὴν συνδρομή των γιὰ τὴν
ἐνίσχυση τοῦ κοινωνικοῦ ἔργου
τῶν Μητροπόλεων καὶ τῶν ἐνοριῶν
τῆς χώρας μας.
Γ) Τὴν διάθεση τῶν μὴ ἀπαραιτή-
των στοιχείων τῆς ἀμφιέσεως σας,
ὅπως μίτρες, πατερίτσες, χρυσο-
ποίκιλτα ἐγκόλπια καὶ λοιπὰ τι-
μαλφῆ ἐξαρτήματα κληρικῶν καὶ Ἱ.
Ναῶν ὑπὲρ τῆς ἀνακουφίσεως τῶν
πενομένων πιστῶν πρὸς ἀποφυγὴ
αὐτοκτονιῶν καὶ ἄλλων ἐξευτε-
λισμῶν καὶ
Δ) Τὴν ἀνάληψη κάθε ἄλλης
πρωτοβουλίας μὲ σκοπὸ τὴν ἀντι-
μετώπιση τῶν ἐπερχομένων δει-
νῶν, ὡς καὶ τὴν προβολὴ τῆς ἑλλη-
νορθοδόξου ἀδελφικῆς καὶ κοινο-
τικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας πρὸς
κοινὴ πρόοδο καὶ σωτηρία.
Εὐελπιστοῦντες στὴν κατανόη-
ση καὶ ἀνταπόκρισή σας θέτουμε
τὸν ἑαυτό μας στὴν διάθεση τῆς
Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ διατελοῦμε
μὲ πολὺ σεβασμό».
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
σεων «Ρομφαία», ὑπὸ ἡμερομηνίαν
2αν Ἰανουαρίου, ἐκ τῆς Ρωσίας:
«Ἀπὸ 28 μέχρι 29 Δεκεμβρίου
2011 συνεδρίαζε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ: ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΤΑ ΚΡΗΜΝΩΝ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλη-
σίας, ὑπὸ τὴν Προεδρείαν τοῦ Πα-
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΚ ΤΗΣ 1ης ΣΕΛ. τριάρχη Μόσχας καὶ Πασῶν τῶν
ἀνταλλαγοῦν λόγοι ἐγκωμιαστικοῦ περιεχομένου καὶ βαρύτιμα δῶρα. Ρωσιῶν κ. Κυρίλλου.
Καὶ ὅλα αὐτὰ τὴν ὥρα, ποὺ ὁ λαὸς περνάει δύσκολες ἡμέρες λόγῳ τῆς Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Συνεδρίας
οἰκονομικῆς κρίσης. Δυστυχῶς, οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἄρχοντες ζοῦν στὸ ὁ Πρόεδρος τοῦ Τμήματος τῶν
δικό τους κόσμο, μακριὰ ἀπὸ τὴ δυστυχία τοῦ λαοῦ! Κατὰ τὰ ἄλλα μᾶς Ἐξωτερικῶν Σχέσεων τοῦ Πα-
διδάσκουν ἀφθόνως, μᾶς εὐλογοῦν προθύμως καὶ μᾶς ἀπομονώνουν τριαρχείου Μόσχας, Σεβ. Μητρο-
ἀσπλάγχως. πολίτης Βολοκολὰμσκ κ. Ἱλαρίων,
παρέδωσε ἔκθεση – πρόταση νὰ
Αὐτὰ τὰ πανηγύρια τῶν Μητροπολιτῶν μὲ τὴ συμμετοχὴ τοῦ Πα-
τριάρχου πρέπει νὰ σταματήσουν. Δὲν καλύπτουν καμιὰ πνευματικὴ συμπεριληφθεῖ ὁ Νεομάρτυς Ἐ-
φραὶμ Ν. Μάρκης στὸ Μηνολόγιο
ἀνάγκη τοῦ λαοῦ. Θὰ ἔλεγα ὅτι μᾶλλον τὸν σκανδαλίζουν, γιατὶ γί-
νονται πολλὰ κοσμικὰ καὶ μάταια. τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας.
δ´. Ὁ κάθε πιστὸς εἶναι ἐλεύθερος νὰ κρίνει τὸν Οἰκουμενικὸ Πα- Σύμφωνα μὲ πληροφορίες τῆς
Romfea.gr ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, ἀνταπο-
τριάρχη γιὰ τὴ συμμετοχή του στὸν οἰκουμενισμό. Νὰ μὴ δέχεται πα-
θητικὰ τὰ ὅσα ἐκεῖνος διαπράττει. Ἡ παρρησία στὴν περίπτωση αὐτὴ κρίθηκε θετικὰ στὴ πρόταση τοῦ
Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ.
εἶναι ἀπαραίτητη. Ὁ φόβος δὲν πρέπει νὰ κλείνει τὸ στόμα του. Ὁ Πα-
τριάρχης εἶναι θερμὸς ὑποστηρικτὴς τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ὁ πιστός, Ἔτσι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀποφάσισε
γιατὶ νὰ εἶναι ψοφοδεής, ὅταν ὑπερασπίζεται τὴν ὀρθόδοξη πίστη του; νὰ συμπεριλάβει στὰ Δίπτυχα τῆς
Περιμένουμε μὲ ἀγωνία ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολο- Ρωσικῆς Ἐκκλησίας, τὸν Ἅγιο
μαῖος νὰ ἀρνηθεῖ τὸν οἰκουμενισμὸ καὶ νὰ γίνει πιὸ εἰλικρινὴς ἀπέ- Ἐφραίμ, ἡ μνήμη τοῦ ὁποίου θὰ
ναντι στὸν ἑλληνικὸ λαό. Οἱ δηλώσεις του νὰ συνοδεύονται καὶ ἀπὸ τιμᾶται στὶς 5 Μαΐου, ἡμέρα ὅπου
πράξεις. Ὄχι τὴ μιὰ ἑβδομάδα κατανυκτικὲς προσευχὲς στὸ Ἅγιον μαρτύρησε.
Ὄρος καὶ τὴν ἑπόμενη συμπροσευχὲς σὲ διαθρησκειακὲς διασκέψεις Τέλος νὰ ἀναφερθεῖ ὅτι τὸ
στὴν Ἀσίζη τῆς Ἰταλίας! Θέλουμε νὰ τὸν βλέπουμε ὡς πνευματικὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο στὶς 2
πατέρα, ποὺ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴ σωτηρία μας καὶ ἀγρυπνεῖ γιὰ τὴν Μαρτίου 2011, ἀποφάσισε τὴν Ἁγιο-
ὑπεράσπιση τῆς Ὀρθοδοξίας. Τὰ γεγονότα ὅμως, παρὰ τὴν ἐπιθυμία κατάταξη τοῦ Νεομάρτυρος Ἐ-
μας, μᾶς ἐμποδίζουν νὰ ἔχουμε τὴν ἀπαιτούμενη ἐμπιστοσύνη πρὸς φραὶμ καὶ τὴν ἔνταξή του στὸ Ἁγιο-
τὸ πρόσωπό του. λόγιο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».
εἶχε δηλώσει χαρακτηριστικῶς ὁ τότε ὑπουργὸς Δικαιοσύνης κ. Σωτ.
Χατζηγάκης, τὸ προωθεῖ τώρα ἡ Κυβέρνησις τοῦ Πρωθυπουργοῦ κ.
Λουκᾶ Παπαδήμου. Εἶναι φανερὸν ὅ,τι δὲν ἠδυνήθη τὸ κόμμα τοῦ ΛΑ-
ΟΣ καὶ προσωπικῶς ὁ Ἀρχηγός του κ. Γ. Καρατζαφέρης, ὁ ὁποῖος εἶχε
ταχθῆ ὑπὲρ τῆς ἐλευθέρας συμβιώσεως τῶν ὁμοφυλοφίλων τὸ προ-
ωθεῖ ὁ κ. Λουκᾶς Παπαδῆμος.
Φαίνεται πὼς ὁ Σοδομισμὸς εἰς τὰς ἡμέρας μας εἶναι στοιχεῖον ἀξιο-
πρεπείας, πολιτισμοῦ καὶ φυσιολογικότητος. Ἐνῶ τὰς παλαιοτέρας
ἐποχὰς ἦτο καταδικαστέος, καταστρεπτικὸς διὰ τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα
ἐγνώριζον τὴν πτῶσιν ἀλλὰ καὶ διὰ τὰς κοινωνίας. Τὰς παλαιοτέρας
ἐποχὰς αἱ χειρότεραι ὕβρεις ἦσαν τοῦ «πράκτορος» καὶ τοῦ Σοδομι-
στοῦ (μὲ ἄλλην πεζοδρομιακὴν ὁρολογίαν). Σήμερον εἶναι τίτλος
«τιμῆς». Ἡ Παλαιὰ Διαθήκη περιγράφει λεπτομερῶς τὰς καταστρο-
φικὰς συνεπείας τῶν «Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρρων». Ἡ δὲ σύγχρονος
ἱστορία ἀποκαλύπτει ὅτι στρατοὶ ἡττήθησαν καὶ πόλεις κατεστράφη-
σαν ἀπὸ τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα. Εἰς τὴν Ἑλλάδα οἱ πολιτικοὶ καὶ
οἱ ὑποτακτικοί των δὲν ἔχουν διαπιστώσει ὅτι βιώνομεν κρίσιν, διότι
πρωτίστως αὐτοὶ καὶ μετὰ ὁ λαὸς εἶναι ἀσεβεῖς, δὲν πιστεύουν εἰς
ἀξίας καὶ εἰς ἰδανικά, καὶ ἀρκετοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἐπολέμησαν ἱεροὺς θε-
σμούς, ὡς εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ ἡ Οἰκογένεια καὶ ὅλα τὰ «κύτταρα», τὰ
ὁποῖα ἐκράτησαν ὄρθιον αὐτὸ τὸ Ἑλληνορθόδοξον Γένος τῶν Ἑλλή-
νων καὶ αὐτὸ τὸ Ἔθνος.
Καλοῦμεν τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν εἰς ἀντίστασιν, διὰ νὰ κα-
ταργηθῆ τὸ νομοσχέδιον. Αἱ δηλώσεις τοῦ τύπου ὅτι ἡ Ἐκκλησία κα-
ταδικάζει τὴν ὁμοφυλοφιλίαν δὲν ἀρκοῦν. Ὅπως δὲν ἀρκεῖ καὶ ἡ ἄπο-
ψις κάποιων Ἱεραρχῶν, ποὺ συγκροτοῦν τὴν Κλαδικὴν «προοδευτικῶν
κομμάτων» εἰς τὴν Ἐκκλησίαν ὅτι ὁ «καθένας καθορίζει τὸ σῶμα του,
ὅπως θέλει». Ἡ δήλωσις αὐτὴ εἶναι παρεκτροπὴ ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξον
Θεολογίαν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ὀφείλει νὰ λά-
βη σαφῆ θέσιν. Ἄλλως θὰ κατηγορηθῆ ὅτι ἑλίσσεται καὶ καταργεῖ τὸν
Ἀπόστολον Παῦλον, ὁ ὁποῖος καταδικάζει ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐγνώρι-
σαν τὴν πτῶσιν καὶ κυριαρχοῦνται ἀπὸ τὸ «πάθος τῆς ἀτιμίας».
Γ. ΖΕΡΒΟΣ
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012 Σελὶς 7η

Ὅλοι διαπιστώνουν πολιτικὰς σκοπιμότητας καὶ ἐχθρικὴν διάθεσιν ἐναντίον τοῦ μοναχισμοῦ καὶ τῆς Ἐκκλησίας Ἐξ ἀφορμῆς τῆς προφυλακίσεως τοῦ Ἡγουμένου π. ᾿Εφραίμ

ΔΥΝΑΜΙΚΑΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΟΣΧΑΣ ΚΑΙ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΑΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΙΝ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι. Μ. ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ
Μόνον ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ ἐξέδιδε παρομοίαν ἀπόφασιν παραμονὴν Χριστουγέννων. Ἠμπορεῖ νὰ θεωρηθῆ κάποιος ἀπὸ τοὺς μοναχοὺς ὕπο-
πτος φυγῆς, ὅταν δὲν δύνανται νὰ ἐξέλθουν ἐκτὸς τῆς Ἑλλάδος ἄνευ εἰδικῆς ἀδείας. Ὁ Γέρων Ἐφραὶμ εἶναι θῦμα πολιτικῶν παιχνιδίων. Σκοτειναὶ δυνά-
μεις θέλουν νὰ κτυπήσουν τὴν Ἱερὰν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὑπογραμμίζουν εἰς δηλώσεις των Σεβ. Μητροπολῖται καὶ Καθηγούμενοι Ἱ. Μονῶν.
Αἱ δυναμικαὶ ἀντιδράσεις διὰ τὴν
προφυλάκισιν τοῦ Καθηγουμένου
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Ἀρ-
χιμανδρίτου π. Ἐφραὶμ συνεχίζονται
τόσον εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Ἑλλά-
δος ὅσον καὶ εἰς τὸ Ἐξωτερικόν. Κύ-
ριον χαρακτηριστικὸν τῶν ἀντιδρά-
σεων εἶναι αἱ ἀντιδράσεις τῶν
Ὀρθοδόξων εἰς τὴν Ρωσίαν καὶ εἰς
ἄλλας χώρας τῆς Ἀνατολικῆς Εὐ-
λήγει τὸ μήνυμα, ποὺ ὑπογράφει ὁ
Πατριάρχης Κύριλλος».
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
Κύπρου κ. Χρυσόστομος
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.
Χρυσόστομος εἰς δηλώσεις του εἶπε
«μόνο εὐχάριστος δὲν εἶναι ἡ παρα-
μονὴ ἑνὸς Ἡγουμένου εἰς τὸ κελὶ τῆς
φυλακῆς». Ἀκολούθως εἶπε πὼς «οἱ
ροῦν ἐλεύθεροι καὶ ἡ δικαιοσύνη
ἐξήντλησε τὴν αὐστηρότητά της
στὸ πρόσωπο τοῦ καλόγερου! Αὐ-
τὲς οἱ ἀποφάσεις προκαλοῦν τὸ
θρησκευτικὸ συναίσθημα τοῦ λαοῦ
μας καὶ προκαλοῦν ἐρωτήματα”».
Ὑπογραμμίζεται ὅτι ὁ Σεβ. Μη-
τροπολίτης Γλυφάδας ἦταν μεταξὺ
τῶν πρώτων Ἱεραρχῶν (μαζὶ μὲ τὸν
Σεβ. Μεσογαίας), ποὺ ἐπεσκέφθη-
τυρος Στεφάνου ἔβλεπαν στὸ πρό-
σωπο τοῦ Ἁγίου τὴν ἁγνότητα, τὴν
καθαρότητα τῆς ζωῆς του δὲν δί-
στασαν νὰ τὸν ἐκτελέσουν, διότι
εἶχαν δεχτεῖ αὐτὴν τὴν ἐντολὴ
“ἄνωθεν” κάτι τέτοιο λοιπὸν φαίνε-
ται νὰ συμβαίνει καὶ μὲ τὸν Γέρον-
τα Ἐφραίμ, τοῦ ὁποίου ἡ ζωὴ εἶναι
ἡ καθαρή, γεμάτη ἀγαθοεργίες,
προσευχὴ καὶ ἄσκηση.
Κάποιοι λοιπὸν θέλουν σὰν ἄλλοι
ποῦν τὸ μεγάλο ναί. Θὰ μᾶς ἐνθαρ-
ρύνουν. Καὶ ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα τῆς
δίκης, ἂς κρίνουν τὸν ἄνθρωπο, ποὺ
θὰ ἔχουν ἐμπρός τους, ἔχοντας ὑπʼ
ὄψιν ὅτι αὐτὸς ὁ κληρικὸς εἶναι ἕνα
“σκεῦος ἱερόν”, ἀφιερωμένον ἐξ
ἁπαλῶν ὀνύχων στὸν Κύριο, εἶναι
ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ ἁρπάζει ψυχὲς
καὶ τὶς δίνει στὸ Θεό. Τώρα ὅμως,
πρὶν ἀπὸ τὴ δίκη, θεωροῦμε, καὶ νὰ
μᾶς συγχωροῦν οἱ δικαστές μας, ἂν
καὶ δεοντολογικὰ δὲν δικαιούμεθα
Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Τοῦ κ. Νικολάου ᾿Ιω. Σωτηροπούλου, Θεολόγου-Φιλολόγου
῾Η Δικαιοσύνη τῆς ῾Ελλάδος δὲν
ἔκλεισε στὶς φυλακὲς σωματεμπό-
ρους καὶ ἐμπόρους ναρκωτικῶν.
᾿Επίσης δὲν ἔκλεισε στὶς φυλακὲς
κλέπτες πολιτικοὺς καὶ ἀνθρώπους
τους, οἱ ὁποῖοι κατέκλεψαν καὶ
ρήμαξαν τὸ δημόσιο ταμεῖο καὶ
ὡδήγησαν τὴν ῾Ελλάδα σὲ χρεωκο-
πία καὶ τὴν καταχρέωσαν σὲ ξέ-
νους τοκογλύφους καὶ τὴν ὑπο-
δούλωσαν καὶ τὴν κατεξευτέλισαν
παγκοσμίως, περιήγαγαν δὲ μεγά-
λο μέρος τοῦ ῾Ελληνικοῦ λαοῦ σὲ
δεινὴ οἰκονομικὴ κρίσι, ὥστε ἄν-
θρωποι, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν πίστι
στὸ Θεό, ν᾿ ἀπελπίζωνται καὶ ν᾿ αὐ-
τοκτονοῦν. ῾Η ῾Ελληνικὴ Δικαιοσύ-
νη ἔκλεισε στὴ φυλακὴ ἕνα καλό-
ἱκανός, πολὺ δεξιὸς κήρυξ τοῦ
λόγου, καὶ πολὺ ἑλκυστικὸς μὲ
ἑλκτικὴ δύναμι τὴ χάρι καὶ τὴν
ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Βρῆκε τὸ Βα-
τοπαῖδι σὲ κακὴ κατάστασι καὶ
πνευματικῶς καὶ ὑλικῶς. Καὶ τὸ
ἀνακαίνισε καὶ ὑλικῶς καὶ πνευμα-
τικῶς. 120 εἶνε σήμερα οἱ μοναχοὶ
τοῦ Βατοπαιδίου. Σὲ μία ἐποχὴ τό-
σο ὑλιστικὴ καὶ σαρκολατρική, πῶς
ἑλκύσθηκαν τόσα πρόσωπα στὸ μο-
ναστῆρι καὶ ἀφωσιώθηκαν ψυχῇ
καὶ σώματι στὸ Χριστὸ καὶ ἀσκοῦν-
ται μὲ ἄσκησι, γιὰ τὴν ὁποία ὁ λαός
μας λέγει «βαρειὰ ἡ καλογερική»;
῾Ο Χριστὸς τοὺς εἵλκυσε, καὶ ὁ
καλὸς δοῦλος του ᾿Εφραίμ. Καὶ ἔγι-
νε τὸ Βατοπαῖδι ἕνα μοναστῆρι μὲ
Βατοπαιδίου. ᾿Αλλ᾿ ἂς ὑποθέσωμε
ὅτι εἶνε πραγματικό. Τότε ὅμως
γιατὶ φυλακίζεται ὁ π. ᾿Εφραὶμ καὶ
δὲν πῆγαν στὴ φυλακὴ καὶ οἱ ἐμ-
πλεκόμενοι στὸ σκάνδαλο πολιτι-
κοί, ἀλλὰ καὶ μὴ πολιτικοί; Λέγουν
οἱ κατήγοροι τοῦ π. ᾿Εφραίμ ὅτι
ὅλοι εἴμεθα ἴσοι ἀπέναντι τοῦ
νόμου, δὲν πρέπει νὰ γίνωνται δια-
κρίσεις καὶ ἐξαιρέσεις, καὶ συνεπῶς
ὀρθῶς ὁ ἡγούμενος φυλακίσθηκε.
᾿Αλλ᾿ ἐπὶ τῇ βάσει τοῦ αὐτοῦ ἐπι-
χειρήματος ἐρωτᾶται· ᾿Αφοῦ ὅλοι
εἴμεθα ἴσοι ἀπέναντι τοῦ νόμου,
γιατὶ οἱ ἄλλοι ἐμπλεκόμενοι στὴν
ὑπόθεσι Βατοπαιδίου, πολιτικοὶ καὶ
μή, δὲν φυλακίσθηκαν; ῞Οπως φαί-
νεται, ὅλοι εἴμεθα ἴσοι, ἀλλὰ μερι-

ρώπης. Ἐνῶ τὰ ΜΜΕ τῆς Ρωσίας
ὑπεστήριξαν πὼς ὅλα γίνονται διὰ
τὴν ἁρπαγὴν τοῦ πλούτου τῆς Ἱε-
ρᾶς Μονῆς.
Ἐπιστολὴ τοῦ Πατριάρχου
Μόσχας εἰς τὸν κ. Παπούλιαν
κληρικοὶ καὶ οἱ μοναχοὶ «πρέπει νὰ
παραμένουν στὰ Ἐκκλησιαστικὰ καὶ
νὰ μὴ προχωροῦν σὲ ἐπιχειρηματικὲς
δοσοληψίες». Ἐκκλησιαστικοὶ κύκλοι
ὑποστηρίζουν πὼς ἡ δευτέρα δήλω-
σις τοῦ Κύπρου εἶναι ἀρνητικὴ διὰ
τὸν Ἡγούμενον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
νὰ τὸ λέμε αὐτό, ὅτι οἱ ἐκδώσαντες
σαν εἰς τὰς φυλακὰς τὸν προφυλα-
αὐτὸ τὸ βούλευμα ὑπερέβαλαν.
Ἔπληξαν τὴν Ἐκκλησία. Κάθε τί
ποὺ γίνεται, γράφει τὴν ἱστορία του.
Εὐχόμαστε ὁ Θεὸς νὰ τοὺς συγχω-
ρέσει. Χριστούγεννα, καὶ νὰ σύρεται
ὁ φίλος καὶ ἀδελφός μας στὴ φυλα-
κή. Χριστούγεννα, καὶ νὰ συνοδεύει
γερο, τὸν ἡγούμενο τῆς ῾Ι. Μονῆς
Βατοπαιδίου, τὸν π.᾿ Εφραίμ, καὶ
ἔπραξε τοῦτο τὴν παραμονὴ τῶν
Χριστουγέννων, μεγίστης ἑορτῆς
τῆς ᾿Εκκλησίας. ῎Εχει παρατηρηθῆ
ὅτι κατὰ τὶς μέγιστες ἑορτὲς τῆς
᾿Εκκλησίας ὁ Διάβολος δι᾿ ὀργάνων
του μὲ διαφόρους ἀσεβεῖς τρό-
παγκόσμια ἀκτινοβολία. Τὸ θαυμά-
ζουν καὶ τὸ ἐπισκέπτονται ὄχι μόνο
μικροὶ καὶ ταπεινοὶ τῆς γῆς, ἀλλὰ
καὶ μεγάλοι καὶ τρανοὶ ἀπὸ τὸ ᾿Εσω-
τερικὸ καὶ ἀπὸ τὸ ᾿Εξωτερικό.
Τὸ Βατοπαῖδι ἔχει μεγάλη περι-
ουσία. ᾿Αλλ᾿ ἔχει καὶ μεγάλα ἔξοδα
καὶ μεγάλη φιλανθρωπία. Κατηγο-
κοὶ εἶνε… πιὸ ἴσοι!
Οἱ ἄνθρωποι τῆς ᾿Εκκλησίας θε-
ωροῦν ὅτι ὁ βάναυσος διωγμὸς
τοῦ π. ᾿Εφραὶμ ὀφείλεται σὲ πολι-
τικὴ σκοπιμότητα καὶ ἀντιχριστια-
νικὸ καὶ ἀντιεκκλησιαστικὸ πνεῦμα.
Καὶ γι᾿ αὐτὸ πιστὸς λαὸς καὶ ἐπι-
φανῆ πρόσωπα τοῦ ᾿Εσωτερικοῦ,

ἡ Ἀδελφότητα τοῦ Βατοπαιδίου τὸν πους ἐπιτίθεται κατὰ τῆς Πίστεως. ρεῖται τὸ μοναστῆρι γιὰ τὴν περι- ἀλλὰ καὶ τοῦ ᾿Εξωτερικοῦ, ἰδίως
Ὁ Πατριάρχης Μόσχας καὶ Πα- Βατοπαιδίου. Συνδυάζουν τὴν δήλω-
Γέροντά της στὰ κρατητήρια. Ἂς ῾Η Πίστι πάντοτε πολεμεῖται ἀπὸ ουσία του. ᾿Αλλ᾿ ἡ περιουσία εἶνε τῆς Ρωσίας, διαμαρτύρονται ἐντό-
σῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κύριλλος ἀπέ- σιν μὲ παλαιοτέρας «διαφοράς». Ὁ
εἶναι δοξασμένο τὸ ὄνομα τοῦ χριστομάχους καὶ ἐκκλησιομά- τοῦ μοναστηριοῦ, δὲν εἶνε κανε- νως γιὰ τὸ διωγμό. ᾿Αλλ᾿ ἀπὸ τὸ
φυλακισθεὶς Ἡγούμενος εἶναι Κύ-
χους, ἀλλὰ κατὰ τὶς μέγιστες ἑορ-
στειλεν ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Πρό-
Θεοῦ, ποὺ ἐπιτρέπει τόσες δοκιμα- νὸς μοναχοῦ. Τὸ μοναστῆρι εἶνε διωγμὸ ὁ ἡγούμενος τοῦ Βατοπαι-
πριος καὶ εἶχεν ὑποστηρίξει διὰ τὴν
τὲς πολεμεῖται περισσότερο.
εδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας
σίες στὴν Ἱερατική μας καὶ στὴν πλούσιο, ἀλλ᾿ οἱ μοναχοὶ εἶνε ἀκτή- δίου ἀποδεικνύεται πιστὸς δοῦλος
ἐκλογὴν Ἀρχιεπισκόπου τὸν Μη-
῾Η ὑπόθεσι Βατοπαιδίου ἀπὸ τὰ
κ. Παπούλιαν, μὲ τὴν ὁποίαν ἐζήτει
Ἁγιορειτικὴ οἰκογένεια. Εἴθε ὁ Κύ- μονες. ῾Ο Πατριάρχης ᾿Αλεξαν- τοῦ Χριστοῦ, διότι «πάντες οἱ
κατευθυνόμενα καὶ σκανδαλοθη-
τροπολίτην Λεμεσοῦ.
ριος τῆς Δόξης νὰ τοῦ δώσει δύνα-
οὐσιαστικῶς τὸν σεβασμὸν τῶν ἀτο-
δρείας ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ ᾿Ελεήμων θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ
μη νὰ ἀντέξει αὐτὸ τὸ μαρτύριο, ρικὰ Μ.Μ.Ε. προβλήθηκε κατὰ κό- ἦταν ἀκτήμων καὶ ζοῦσε ζωὴ ἀσκη-
μικῶν δικαιωμάτων τοῦ Καθηγουμέ-
᾿Ιησοῦ διωχθήσονται» (Β´ Τιμ. γ´ 12).
Σεβ. Φιλίππων: Ποῖος ἐδιώχθη
εἴθε ὁ ἐν Τριάδι Ἅγιος Θεὸς νὰ φω- ρον ὡς σκάνδαλο, καὶ πολὺς καὶ ἐπὶ τική. ῾Η ᾿Εκκλησία ὅμως τῆς ᾿Αλε-
νου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου
῾Ο διωγμὸς γιὰ τὸν π. ᾿Εφραὶμ εἶνε
τίσει τοὺς δικαστές μας νὰ δικαιώ- πολὺ χρόνο μέχρι σήμερα δημι- ξανδρείας εἶχε στόλο, τὰ πλοῖα
διὰ οἰκονομικὰ σκάνδαλα;
τιμὴ καὶ δόξα. Γιὰ τοὺς εὐσεβεῖς, οἱ
καὶ τὴν ἀποφυλάκισίν του.
σουν τὸν Ἀδελφό μας». ουργήθηκε θόρυβος, καὶ ὁ θόρυ- ἔκαναν διαμετακομιστικὸ ἐμπόριο, ὁποῖοι ὑφίστανται διωγμούς, ὁ
Ἡ ἀναχώρησις τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ ἐκ τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φιλίππων,
βος αὐτὸς τὶς οἶδεν ἐπὶ πόσον ἀκό-
Συμφώνως πρὸς τὸ Ἐκκλησια-
καὶ τὰ κέρδη χρησιμοποιοῦνταν γιὰ Χριστὸς εἶπε· «Μακάριοι οἱ δεδιω-
Θάσου καὶ Καβάλας κ. Προκόπιος,
μη χρόνο θὰ συνεχισθῇ.᾿ Αλλ᾿ ἐρω-
στικὸν Πρακτορεῖον Εἰδήσεων
φιλανθρωπία. ᾿Αλλ᾿ ἕνας κακοπρο- γμένοι» (Ματθ. ε´ 10). Δὲν μακάρι-
συμφώνως πρὸς τὸ Ἐκκλησιαστικὸν
τᾶται· ῾Η ὑπόθεσι Βατοπαιδίου εἶνε
«Ρομφαία»:
«Μήνυμα πρὸς τὸν Πρόεδρο τῆς δήμιοι νὰ τὸν “θανατώσουν” ἐκτε-
Ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς
αίρετος καὶ φιλοκατήγορος ἄνθρω- σε ὁ Κύριος τοὺς μὴ δεδιωγμέ-
ὄντως σκάνδαλο, καὶ ὁ π. ᾿Εφραὶμ
ρεπορτάζ, ἐτόνισε:
Δημοκρατίας, Κάρολο Παπούλια, «Ὁ κ. Προκόπιος ἀναφερόμενος λώντας ἐντολὲς “ἄνωθεν”. πος θὰ μποροῦσε νὰ κατηγορήσῃ
κισθέντα Ἡγούμενον τῆς Ἱ. Μ. Βα-
νους, ἀλλὰ τοὺς δεδιωγμένους.
Μονῆς Τιμίου Προδρόμου
ἀπέστειλε ὁ Πατριάρχης Μόσχας στὸ ἐν λόγῳ θέμα, μεταξὺ ἄλλων εἶνε ὄντως αἴτιος σκανδάλου λόγῳ τὸν Πατριάρχη ὡς ἐφοπλιστή!
Ὁ Γέροντας Ἐφραὶμ εἶναι τὸ ῾Ως πρὸς δὲ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ τοὺς
τοπαιδίου.
τόνισε: “Εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ πῶ τῶν ἀνταλλαγῶν ἀκινήτων μεταξὺ
Ὁ Ἡγούμενος τῆς Ἱ. Μονῆς Τιμί-
καὶ Πασῶν τῶν Ρωσιῶν κ. Κύριλ- θῦμα ὅλων αὐτῶν τῶν πολιτικῶν Δικαιοῦται καὶ ἡ ᾿Εκκλησία νὰ διῶκτες τῶν εὐσεβῶν τί προβλέπει
λος, ὁ ὁποῖος ἐκφράζει τὴ βαθιὰ ὅτι αὐτὴ ἡ συγκεκριμένη ταλαιπω- τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς καὶ τοῦ Κράτους;
ου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας π.
παιχνιδιῶν, ποὺ κρύβονται ἀπὸ πίσω,
Σεβ. Σάμου: Ἡ προφυλάκισις
Πολλοὶ θεωροῦν τὸ σκάνδαλο κα- ἔχῃ περιουσία, ἀρκεῖ νὰ τὴν ἀξιο- ὁ θεόπνευστος λόγος τῆς Γραφῆς;
ἀνησυχία του σχετικὰ μὲ τὶς εἰδή- ρία (σ.σ. ἐννοεῖ τὴν προφυλάκιση)
Πορφύριος Προδρομίτης, ἐτόνισε,
ὁ π. Ἐφραὶμ ὑπομένοντας ὅλη αὐτὴ τασκευασμένο γιὰ λόγους σκοπι- ποιῇ καὶ νὰ τὴν χρησιμοποιῇ γιὰ τὶς Αἰωνία δυστυχία καὶ καταισχύνη. ῾Ο
ὑπηρετεῖ σκοπιμότητας
σεις, ποὺ καταφθάνουν ἀπὸ τὴν στὴ συγκεκριμένη στιγμή, μέσα
τοῦ Ἁγίου Στεφάνου τὸ ἀκόλουθα:
τὴν κατάσταση θὰ ἔχει ἐπουράνιο «Σήμερα, ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας μότητος. ῎Εγιναν ἐξεταστικὲς ἐπι- πραγματικὲς ἀνάγκες της καὶ γιὰ ἄνθρωπος δὲν αὐτοδημιουργήθη-
Ἑλλάδα γύρω ἀπὸ τὴν προφυλάκι- στὸ πνεῦμα τῶν μεγάλων ἑορτῶν
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σάμου καὶ
μισθό, ἀλλὰ ἀλλοίμονο σὲ ὅλους ἑορτάζει τὴν μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀπο- τροπές, τὸ θέμα ἐρευνήθηκε καὶ φιλανθρωπία. ῞Οταν κανεὶς βρί- κε καὶ δὲν ἐμφανίσθηκε αὐτομά-
ση τοῦ Ἡγουμένου τῆς ἀθωνικῆς τῆς Ἑλληνοορθοδοξίας, ἀποτελεῖ
Ἰκαρίας κ. Εὐσέβιος ἐδήλωσε:
«Μὲ μεγάλη λύπη καὶ πικρία πλη- αὐτούς, ποὺ εἰς βάρος τοῦ Γέρον- στόλου καὶ Ἀρχιδιακόνου Στεφά- δὲν ἀποδείχθηκε ὅτι μὲ τὶς ἀνταλ- σκεται σὲ μεγάλη οἰκονομικὴ ἀ- τως. ᾿Εκεῖνος, ὁ ὁποῖος δημιούρ-
Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου, Ἀρχιμ. στεφάνι καὶ τίτλο τιμῆς γιὰ τὸν ροφορήθηκα τὴν ἀπόφαση γιὰ τὴν τα, τοῦ Ἁγίου Ὄρους, τῆς Ἐκκλη- νου, τοῦ Πρωτομάρτυρος, σήμερα
Ἡγούμενο Ἐφραίμ. Ὁ ἄνθρωπος λαγὲς ἀκινήτων ὁ π. ᾿Εφραὶμ ζημίω- νάγκη, δὲν πηγαίνει σὲ βουλευτὴ γησε τὸν ἄνθρωπο μὲ νοῦ καὶ συ-
Ἐφραίμ. προφυλάκιση τοῦ π. Ἐφραίμ, Καθη- σίας προσπαθοῦν νὰ ἐπωφεληθοῦν γράφεται μία ἀκόμα μαύρη σελίδα ἢ ὑπουργὸ, γιὰ νὰ ζητήσῃ βοήθεια, νείδησι, ὁπωσδήποτε θὰ τὸν κρίνῃ
αὐτὸς δὲν εἶναι τυχαῖα στὴ θέση σε τὸ Κράτος. Μεγάλο τηλεοπτικὸ
“Δὲν ἀμφισβητῶ τὴ δικαιοδοσία γουμένου τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου εἴτε οἰκονομικὰ εἴτε πολιτικά. στὴν ζωὴ τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους. κανάλι τῶν ᾿Αθηνῶν δηλώνει ὅτι ὁ σὲ παπᾶ ἢ δεσπότη πηγαίνει… καὶ θὰ τὸν κατακρίνῃ, θὰ τὸν δικά-
τῶν ὀργάνων τῆς ἑλληνικῆς δι- τοῦ Ἡγουμένου, μίας παλαιᾶς καὶ τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ πιστεύω πὼς Σήμερα οἱ ἕλληνες πολιτικοὶ κατά-
ἱστορικῆς Μονῆς!”. Ἡ Ἐκκλησία πάντοτε διώκεται π. ᾿Εφραὶμ δὲν ζημίωσε τὸ Κράτος Θὰ εἰποῦν μερικοί· Δὲν ὑπάρ- σῃ καὶ θὰ τὸν καταδικάσῃ, ἂν χρη-
καιοσύνης καὶ ἐκφράζω τὴν ἐλπίδα εἶναι ἀποτέλεσμα σκοπιμοτήτων, εἴτε φανερὰ εἴτε μυστικὰ ἀπὸ ὅλους φεραν νὰ πάρουν μαζί τους τοὺς καὶ τὸ σκάνδαλο εἶνε κατασκευ- χουν στὸ Βατοπαῖδι καὶ πράγματα, σιμοποίησε τὸ νοῦ του γιὰ πονη -
γιὰ μία δίκαιη καὶ ἀντικειμενικὴ Ἐπίσης πρόσθεσε: “Εἶναι ὁ μόνος ἀφοῦ στοχοποιεῖται καὶ κατηγο- αὐτοὺς ποὺ φθονοῦν τὸ ἔργο της, Ἕλληνες δικαστὲς καὶ νὰ ὁδηγή- γιὰ τὰ ὁποῖα μποροῦμε νὰ ἀσκήσω- ρίες καὶ δολιότητες καὶ καταπάτη-
ποὺ πρέπει νὰ ἐκδιωχθεῖ, γιὰ τὰ ασμένο. Ναί, δὲν ζημίωσε τὸ Κρά-
ἀπόφαση στὴν ὑπόθεση, σχετικὰ ρεῖται μόνον ἕνας καὶ μάλιστα Κλη- ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ποὺ ἐχθρεύονται σουν στὶς φυλακὲς Κορυδαλλοῦ τος ὁ π. ᾿Εφραίμ, ἀλλὰ καθηκόντως με κριτική; Βεβαίως καὶ στὸ Βατο- σε τὴ συνείδησί του.
μὲ τὴν περιουσία τῆς Ἱ. Μονῆς Βα- ὑποτιθέμενα οἰκονομικὰ σκάνδαλα; ρικός, μὲ σκοπὸ ἀπὸ τὴν μία μεριὰ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη τῶν προγόνων ἕνα ἁγιορείτη Ἡγούμενο, μὲ ἑκατὸν παῖδι ὑπάρχουν πράγματα, γιὰ τὰ
Ποιὸς διώχθηκε γιὰ τὰ πραγματικὰ ἐνδιαφέρθηκε γιὰ τὸ συμφέρον, τὰ Τὸ σχετικῶς μικρὸ τοῦτο ἄρ-
τοπαιδίου”, ἀναφέρει ὁ Πατριάρχης νὰ συγκαλυφθοῦν εὐθύνες ἄλλων μας, ἀπὸ ὅλους αὐτοὺς ποὺ μισοῦν εἴκοσι μοναχοὺς καὶ ἑκατοντάδες δικαιώματα καὶ τὴν περιουσία τοῦ ὁποῖα δύναται νὰ ἀσκηθῇ κριτική. θρο, τὸ ὁποῖο γράφτηκε γιὰ πολὺ
Κύριλλος, προσθέτοντας ὅτι “τὴν οἰκονομικὰ σκάνδαλα; Γιὰ τὴν ὑπαι- καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη νὰ χτυπηθεῖ στὸ τὸ Θεῖο Βρέφος. πνευματικὰ τέκνα σὲ ὅλη τὴν οἰκου- ῞Ολοι οἱ ἄνθρωποι καὶ ὅλα τὰ ἀν-
τιότητα τὴν ξεκάθαρη αὐτή, ποὺ μοναστηριοῦ. μεγάλο θέμα, κατακλείω μὲ ἕνα
ἴδια στιγμὴ διατελῶ ἐν ἀπορίᾳ λόγῳ πρόσωπο τοῦ π. Ἐφραίμ, ὅλη ἡ μένη. Σήμερα, γίνεται αὐτὸ ποὺ ἔγι- θρώπινα ἔχουν τὶς ἀτέλειές τους λόγο, τὸν ὁποῖον ὁ μακαριστὸς
τῆς ἐφαρμογῆς τῆς προφυλάκισης ἐκδηλώνει ὁ λαός…”. Ἐκκλησία, ὁ ἱερὸς Κλῆρος, ὁ Μο- Οἱ προσευχές μας εἶναι μαζὶ μὲ νε καὶ μὲ τὸν Τίμιο Πρόδρομου. Ἐν ῾Ο ἡγούμενος τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς
τὸν Γέροντα Ἐφραὶμ ἀλλὰ καὶ ὅλη Βατοπαιδίου ᾿Εφραὶμ δὲν εἶνε τυ- καὶ ὑπόκεινται σὲ κριτική, μόνον ὁ Μητροπολίτης Φλωρίνης Αὐγου-
πρὸ τῆς δικαστικῆς διερεύνησης “Ἕνας Ἡγούμενος καὶ ἕνας μο- ναχισμὸς καὶ ὁ εὐσεβὴς Λαός, κατὰ ὀνόματι τοῦ Νόμου τῆς ἑλληνικῆς Χριστὸς εἶνε τέλειος. ᾿Αλλ᾿ αὐτὴ ἡ
τὶς ἡμέρες μάλιστα τῆς Μητροπό- τὴν μοναστικὴ ἀδελφότητα τῆς Ἱ. χαῖο πρόσωπο. Εἶνε προσωπικότης. στῖνος εἶχε πεῖ γιὰ τὴν ἀνθρωπίνη
τῆς ὑπόθεσης, ἐπὶ τῆς οὐσίας, ἑνὸς ναχός τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ποὺ ὁ πολιτείας, δένεται μὲ χειροπέδες ὥρα δὲν εἶνε καιρὸς γιὰ κριτική, Δικαιοσύνη· «᾿Αφ᾿ ὅτου ἡ ἀνθρω-
μοναχοῦ, ὁ ὁποῖος δὲν ἀποτελεῖ λεως τῶν ἑορτῶν, ποὺ εἶναι τὰ Χρι- Μ. Βατοπαιδίου, ἡ ὁποία διέρχεται ἕνας ὑποστηριχτὴς τοῦ Νόμου τοῦ ῎Εχει πνευματικότητα, τῆς ὁποίας
πρῶτος κανών, ποὺ ἰσχύει εἶναι ἡ αὐτὴ τὴν πολὺ μεγάλη δοκιμασία”». στεροῦνται οἱ κατήγοροί του. Κατὰ εἶνε καιρὸς γιὰ ὑπεράσπισι τῆς πίνη Δικαιοσύνη καταδίκασε τὸν
ἀπειλὴ γιὰ τὴν κοινωνία καὶ ἐπανει- ἀκτημοσύνη. Δὲν δούλευε γιὰ τὸν στούγεννα, φαινόμενο σύνηθες Θεοῦ. Σήμερα τὸ Ἅγιο Εὐαγγέλιο, περίλαμπρης ῾Ι. Μονῆς Βατοπαιδίου
κατὰ τὶς μεγάλες Ἑορτές. τὴν ὁμολογία προσώπων, τὰ ὁποῖα Θεάνθρωπο, στὸ πρόσωπό της ἐγ-
λημμένως ἔχει ἐκφράσει τὴν ἑτοι- ἑαυτό του, δούλευε γιὰ τὸ Μονα- ἐπάνω στὸ ὁποῖο ὁρκίζουν οἱ δικα- καὶ τοῦ ἀξίου ἡγουμένου της.
στές, ἔχει γίνει κουρελόχαρτο, στὸ τὸν γνώρισαν καὶ ἐξωμολογήθηκαν κολάφθηκε ἀνεξίτηλο στίγμα, αἰώ-
μότητά του νὰ συνεργαστεῖ μὲ τὴν στήρι του, γιὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος”, Ὅμως ζῆ Κύριος ὁ Θεός. Στὸ διά- νιο στίγμα»…
σ᾿ αὐτόν, εἶνε χαρισματικός. Πολὺ Κατασκευασμένο τὸ σκάνδαλο
Ὁ Σεβ. Καλαβρύτων
ἀνάκριση”. ὑπογράμμισε ὁ κ. Προκόπιος. βα τόσων αἰώνων ἡ Ἐκκλησία μας
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Καλαβρύ- πεῖσμα κάποιας δικαστίνας. Σήμερα,
“Ἰδιαίτερη ἀνησυχία προκαλοῦν Σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Μητροπολίτης γνώρισε καὶ τὴ φυλακὴ καὶ τὴν ἐξο- ποὺ ὁ Ἅγιος Στέφανος εἶδε τοὺς
οὐρανοὺς ἀνοιχτούς, γιὰ νὰ τὸν
των καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος εἰς
οἱ ἀνακοινώσεις γιὰ τὴ μὴ εὐνοϊκὴ Φιλίππων τόνισε: “Μπορεῖ νὰ θεω- ρία καὶ τὰ βασανιστήρια καὶ τὸν θά-
ὑποδεχτοῦν, σήμερα ἀνοίγουν οἱ
δηλώσεις του, αἱ ὁποῖαι ἀνηρτήθη-
κατάσταση τῆς ὑγείας τοῦ Ἀρχι- ρήσει κάποιος ὑπόπτους φυγῆς νατο ἀκόμη, κι ὅμως μέσα ἀπὸ αὐτὰ ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
δοξάζεται, καθὼς ἔτσι συμμετέχει πόρτες τῆς φυλακῆς γιὰ ἕνα Ἁγιο-
σαν εἰς τὴν προσωπικήν του ἱστοσε-
μανδρίτου Ἐφραίμ, ἡ ὁποία δὲν τοὺς μοναχούς, οἱ ὁποῖοι δὲν μπο-
ἐλήφθη ὑπόψη κατὰ τὴ σύλληψή στὸ Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, τὸν ὁποῖ- ρείτη Ἡγούμενο, ποὺ τὸ μόνο ποὺ
λίδα ἐκάλεσε ἰδίως τὸν Οἰκουμε-
ροῦν νὰ βγοῦν ἐκτὸς Ἑλλάδος
του”, συνεχίζει στὸ μήνυμά του ὁ χωρὶς εἰδικὴ ἄδεια!”. ον ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάστασή Του». κάνει εἶναι νὰ μιλάει γιὰ τὸ Εὐαγγέ- ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΙΝ ΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΗΣ Ι. Μ. ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ
νικὸν Πατριάρχην κ. Βαρθολομαῖον
Πατριάρχης Μόσχας, τὸ ὁποῖο δη- λιο. Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μας νὰ
νὰ ὁμιλήση διὰ τὴν ὑπόθεσιν καὶ
“Αὐτῆς τῆς μορφῆς διωγμοί, ἀπο- μᾶς λυπηθεῖ γιὰ τὴν κατάντιά μας. διεθνῶς καὶ ἀποτελεῖ ἐξαίρετο πρε- στὴν διαπόμπευση τοῦ Ἁγίου
μοσιεύτηκε στὴν ἐπίσημη ἱστοσελί-
τὴν προφυλάκισιν τοῦ Καθηγουμέ-
τελοῦν σὲ τελικὴ ἀνάλυση πράξεις Ὁ Θεὸς τῆς Ἑλλάδας, ποὺ πάντοτε σβευτὴ τῆς Ἑλλάδος στὸ ἐξωτερικό. Ὄρους καὶ τῆς Ἐκκλησίας.
δα τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας καὶ
Σεβ. Ἀργολίδος: Φάνηκε Οἱ φίλοι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατο-
ἀξιόμισθες, στὴ πορεία ἐκείνου,
νου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου,
ἀναμεταδίδεται ἀπὸ ὅλα τὰ μεγάλα ἔσωζε τὴν πατρίδα μας, μακάρι καὶ 9. Οἱ ἀποκαλυφθέντες πλέον Σᾶς καλοῦμε νὰ ἐνεργήσετε γιὰ
παιδίου ἀπηύθυναν ἠλεκτρονικῶς
ποὺ ἐπέλεξε νὰ ἀκολουθήσει τὸν
πώς νίκησαν, μὰ τελικὰ ἔχασαν ὑπενθυμίζων ὅτι ἡ Ἱ. Μονὴ καὶ ὁ
ρωσικὰ ΜΜΕ. τώρα νὰ σώσει τὴν κατάντιά μας. ἐγκέφαλοι τῆς σκευωρίας ἔχουν τὴν ἀνατροπή της.
ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Πρόεδρον τῆς
δύσκολο δρόμο τῆς χριστιανικῆς Ταῦτα πάντα ἦλθον ἐφ᾽ ἡμᾶς διὰ τὰς
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἀργολίδος Καθηγούμενός της ὑπάγονται εἰς
Ὅπως ἀναφέρει ὁ Πατριάρχης ἐπιβραβευτεῖ μὲ ὑπουργικοὺς θώ- Μὲ τιμή,
Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Παπού-
τελειώσεως”, ἀνέφερε χαρακτηρι- ἁμαρτίας ἡμῶν».
κ. Ἰάκωβος ἔκανε τὴν ἀκόλουθον τὴν δικαιοδοσίαν του.
Κύριλλος, ἀπευθυνόμενος προσω- κους καὶ ἐπιχειροῦν πάσῃ θυσίᾳ νὰ Α/Α ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΑΔΤ
στικὰ ὁ Μητροπολίτης Προκόπιος».
λιαν, μὲ τὴν ὁποίαν καταδικάζουν
ἀποδείξουν τὴν ὀρθότητα τῶν δό-
δήλωσιν:
πικὰ στὸν Πρόεδρο τῆς Δημοκρα- «Κατ᾽ ἀρχὴν θὰ ἤθελα νὰ ἐκφρά- ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ
Ὁ Σεβ. Φθιώτιδος τὴν ἀπόφασιν διὰ προφυλάκισιν τοῦ
τίας, “στὴ Ρωσία, τὴ Λευκορωσία, σω τὸν σεβασμό μου στὴν Ἑλλη- λιων ἐνεργειῶν τους. 1…………
Ὁ Ἡγούμενος Ἱεροῦ Κοινοβίου Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μονῆς Βατο-
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φθιώτιδος
τὴν Οὐκρανία, τὴ Μολδαβία καὶ ἄλ- νικὴ Δικαιοσύνη. Δὲν μπορῶ νὰ κρί- 10. Ἡ Ἑλλάδα μαστίζεται ἀπὸ 2…………
Σεβ. Γλυφάδας: Μόνον ἐχθρὸς παιδίου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἐφραίμ
νω τὴ δικαστικὴ ἀπόφαση προφυ- ἀποδεδειγμένα, εὐρέως γνωστὰ
κ. Νικόλαος ἀνεφέρθη «εἰς σκο- Ὁσίου Νικοδήμου Κιλκίς
λες χῶρες, οἱ λαοὶ τῶν ὁποίων ποι- 3…………
καὶ ζητοῦν τὴν ὑπογραφήν της
λάκισης τοῦ Ἡγουμένου τῆς Ἱ. σκάνδαλα, τεραστίων διαστάσεων,
τεινὰς δυνάμεις, αἱ ὁποῖαι θέλουν
μαίνονται πνευματικὰ ἀπὸ τὴ Ρωσι-
τῆς Ὀρθοδοξίας θά ἐξέδιδε Ὁ Ἡγούμενος τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβί-
Μονῆς Βατοπαιδίου κ. Ἐφραίμ. τὰ ὁποῖα μένουν ἀτιμώρητα καὶ οἱ Στεῖλτε τὴν ἐπιστολὴ συμπληρω-
(ἠλεκτρονικῶς) ἀπὸ ὅλους ἐκείνους,
κὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ἑκατομμύ-
νὰ χτυπήσουν τὸ Ἅγιον Ὄρος». ου τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου Κιλκὶς
«Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολί-
τέτοια ἀπόφαση
αὐτουργοὶ ὄχι μόνο κυκλοφοροῦν μένη στὸ Φὰξ 2118001332.
ποὺ διαφωνοῦν μὲ τὴν προφυλάκι-
ρια πιστῶν αἰσθάνονται ἀγωνία γιὰ Ἐπιθυμῶ ὅμως νὰ ἐκφράσω τὴ
Συμφώνως πρὸς τὴν «Ρομφαία»:
«Ἐπίκαιρος καὶ ταυτόχρονα ἐπι-
Ἀρχιμανδρίτης Χρυσόστομος εἰς
της Γλυφάδας Ἑλληνικοῦ, Βάρης, συμπαράστασή μου στὸν Γέροντα. ἐλεύθεροι, ἀλλὰ κατέχουν καὶ πο-
τὰ ἀστυνομικὰ μέτρα, τὰ ὁποῖα ἐλή-
σιν. Εἰς τὸ κείμενον τῆς ἐπιστολῆς τί-
Βούλας Βουλιαγμένης κ. Παῦλος, κριτικὸς ὁ Σεβ. Φθιώτιδος κ. Νικό- Ἐὰν ἐπιθυμεῖτε μπορεῖτε νὰ ὑπο-
δήλωσίν του ὑπογραμμίζει:
φθησαν ὡς πρὸς ἕνα γνωστὸ σὲ Πράγματι εἶναι ἀπορίας ἄξιον πῶς «Ὁ Θεός “βιάζεται” νά κατατάξει λιτικὰ ἀξιώματα. Εἴμαστε πεπεισμέ- γράψετε καὶ ἠλεκτρονικὰ στὴν
θενται ἀμείλικτα ἐρωτήματα πρὸς
προέβη εἰς τὰς ἀκολούθους δηλώ- λαος στὸ Χριστουγεννιάτικο κή- τόν Γέροντα Ἐφραίμ μετά τῶν
ὁλόκληρο τὸν ὀρθόδοξο κόσμο Ἡ- μία τέτοια ἀπόφαση βγῆκε παρα- νοι ὅτι ἡ ἀπόφαση εἶναι ἐντεταλμέ- ἱστοσελίδα www.freegerontaefraim
τὸν Πρόεδρον τῆς Ἑλληνικῆς Δημο-
σεις εἰς τὸ “ἱερὸ βῆμα”: ρυγμά του, ἀπὸ τὸν Ἱ. Ναὸ τοῦ Ἁγίων.
γούμενο μίας δοξασμένης ἁγιορεί- μονὲς Χριστουγέννων, προκαλών- Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. νη πολιτικὴ ἐνέργεια, ποὺ στοχεύει .com/vote
κρατίας. Ἡ ἐπιστολὴ ἔχει ὡς ἑξῆς:
τικης Ἱ. Μονῆς ἐκεῖνες τὶς ἴδιες ἡμέ- “Εἶναι χτύπημα γιὰ τὸν Μοναχι- τας τεράστιες ἀντιδράσεις ἀνὰ τὸν
Ὁ κ. Νικόλαος ἀναφέρθηκε στὴν
Ἡ ὑπόθεση Βατοπαιδίου εἶναι Ἡ ἐπιστολὴ
ρες, κατὰ τὶς ὁποῖες ἡ ὀρθόδοξη σμό, τὸ Ἅγιο Ὄρος, εἶναι χτύπημα κόσμο. ἕνα γεγονός, τό ὁποῖο γεννᾶ ἐλπί-
Ἑλλάδα ἑορτάζει τὰ Χριστούγεννα”. γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Ἐκκλη- οἰκονομικὴ κρίση, σὲ ὅσους μᾶς δα στή ζωή μας. Ἡ Ἐκκλησία συνε- «Πρός Πρόεδρο τῆς Ἑλληνικῆς
“Θεωρῶ καθῆκον μου νὰ διαβι-
σία ἡ ἀπόφαση γιὰ προφυλάκιση
Ἀσφαλῶς καὶ ὁ Γέροντας δὲν
εἶναι ὁ πιὸ ἐπικίνδυνος ἄνθρωπος
κυβερνοῦν καὶ πρέπει νὰ πράττουν
μὲ μεγαλύτερη σύνεση, ἀλλὰ δὲν
χίζει νά διώκεται καί αὐτό φανερώ- Δημοκρατίας, Πρωθυπουργὸ Ἑλ -
«ΑΡΧΑΙ ΩΔΙΝΩΝ ΤΑΥΤΑ»
βάσω αὐτὸν τὸν κοινό μας πόνο
τοῦ Ἡγουμένου Ἐφραίμ. Μόνο στὴν Ἑλλάδα. Σὲ παρόμοιες περι- νει ὅτι ὑπάρχει. Καί ὁ διωγμός εἶναι ληνικῆς Κυβέρνησης, Εἰσαγγελέα Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Χρυσοστόμου,
ἐχθρὸς τῆς Ὀρθοδοξίας θὰ ἐξέδι- δίστασε νὰ σχολιάσει καὶ τὶς ἐξελί- φανέρωση τῆς δημιουργίας Ἁγίων. Ἀρείου Πάγου
στὸν Ἀρχηγὸ τοῦ ἑλληνικοῦ κρά- πτώσεις ἄνθρωποι, ποὺ ἔχουν βε-
δε τέτοια ἀπόφαση καὶ μάλιστα πα- βαρυμένο ποινικὰ παρελθόν, ἔχουν
ξεις, ποὺ ἀφοροῦν στὴν ἀπόφαση Ἐάν σταματήσουν οἱ διωγμοί, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Λογγοβάρδας
τους καὶ νὰ ζητήσω νὰ ἀπελευθε- ραμονὴ Χριστουγέννων. γιὰ τὴν προφυλάκιση τοῦ Ἡγουμέ- 24 Δεκεμβρίου 2011
ρώσετε ἀπὸ τὰ δεσμά του τὸν Ἀρχι- ἀφεθεῖ ἐλεύθεροι. πρέπει νά πληθύνουν οἱ Ἀσκηταί. Ἐξοχώτατοι, Μὲ ἄφατη ψυχικὴ ὀδύνη παρακο- ἐπανάληψιν ἦλθε ἀντιμέτωπη μὲ
νου τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου Ὅταν λιγοστεύουν οἱ Ἀσκηταί, πλη-
μανδρίτη Ἐφραίμ, καθηγούμενο Τόσοι ἀπατεῶνες, ποὺ λυμαίνον- Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ ἐξαντλεῖ- Ἀρχιμανδρίτη Ἐφραίμ, κάνοντας λουθήσαμε ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα τὴν Ἐξουσία. Οἱ πόρτες τῶν φυ-
τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου”, κατα- ται τὸ δημόσιο χρῆμα, κυκλοφο- ται ὅλη ἡ αὐστηρότητα στὸ πρόσω- θαίνουν οἱ διωγμοί. Οἱ διωγμοί δη- Καταδικάζουμε τὸ ἀπεχθὲς δικα-
λόγο γιὰ σκοτεινὲς δυνάμεις, ποὺ στικὸ «ἔγκλημα», ποὺ συντελέστη- «Romfea. gr» τὰ γεγονότα ποὺ δια- λακῶν ἄνοιξαν ἀμέτρητες φορὲς
πο τοῦ Γέροντα Ἐφραίμ; μιουργοῦν τούς Ἁγίους καί οἱ Ἀσκη- δραματίσθηκαν εἰς βάρος τοῦ κα- γιὰ νὰ «φιλοξενήσουν» τὰ πιστὰ τέ-
θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴν ἱερὴ κοι- ταί, οἱ Μοναχοί, εἶναι συνέχεια τῶν κε στὴν Ἀθήνα στὶς 23 Δεκεμβρίου
Μὲ ἐντυπωσίασαν οἱ σκέψεις τοῦ νότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους. 2011 ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας στὸ θηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου. κνα τοῦ Ναζωραίου. Καὶ ἐκεῖνα μὲ
Ἁγιορείτου Μοναχοῦ π. Μωυσῆ, Μαρτύρων. Δόξα τῷ Θεῷ πού στίς ἀκαταμάχητο θάρρος εἰσήρχοντο
μέρες μας ὑπάρχουν διωγμοί! Δόξα πρόσωπο τοῦ Γέροντα Ἐφραίμ, Διαμαρτυρόμεθα ἐντονώτατα
ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ποὺ ἀνέγνωσα σήμερα ἀπὸ τὸ δια-
τῷ Θεῷ πού στίς μέρες μας ὁ Θεός Ἡγούμενου τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαι- καὶ ἑνώνουμε τὴν φωνή μας μὲ τὶς στὶς φυλακὲς ἔχοντας ὡς παρηγο-
δίκτυο, ἀπόσπασμα τῆς ὁποίας πα- τόσες φωνὲς ποὺ ἀκούγονται ἐναν- ρία τὰ λόγια τοῦ Κυρίου μας «Εἰ ἐμὲ
Ὁ Σεβ. Λαρίσης κ. Ἰγνάτιος
Ὑπό τοῦ Ἁγιορείτου Μοναχοῦ Προδρόμου ραθέτω: παράγει Ἁγίους, γιά νά στηρίζουν τό δίου Ἁγίου Ὄρους. Τὸ μῖσος καὶ ἡ
τίον τῆς καταφώρου ἀδικίας νὰ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν» (Ἰω.
Γένος μας καί νά παρηγοροῦν τούς ἀδικία, ποὺ χαρακτηρίζουν τὴν
Ἔπληξαν τὴν Ἐκκλησίαν
Ὁ Ἑλληνικὸς λαὸς βάλλεται ἀπὸ παντοῦ. “Δικαιολογημένα ἀντιδρᾶ ἡ Ἱερὰ ἀπόφαση γιὰ προφυλάκιση τοῦ Γέ- προφυλακισθῇ ὁ ἐν Χριστῷ ἀδελ- 15, 20). Οἱ ἀπόστολοι ποὺ κήρυξαν
ἀσθενεῖς εἰς τήν πίστιν! τὸ εὐαγγέλιο, οἱ μάρτυρες ποὺ πί-
Ὁ Σεβ. Λαρίσης κ. Ἰγνάτιος εἰς
Κοινότητα, ἀρκετοὶ Ἀρχιερεῖς, ἔγ- ροντα Ἐφραὶμ ἀποδεικνύονται ἀπὸ φός. Διαπρεπεῖς νομομαθεῖς μᾶς
Χτυπήθηκε πρῶτα ἡ παιδεία καὶ ἡ οἰκογένεια τὴν τελευταία δε- κριτοι νομικοί, πλῆθος προσωπικο- Ὁ π. Ἐφραίμ ἐμπίπτει εἰς ἐκείνη ἑρμήνευσαν τὴν περὶ προφυλακίσε- στεψαν σ᾽ αὐτό, ἄνδρες καὶ γυ-
γραπτὴν μακροσκελῆ δήλωσίν του,
καπενταετία, κατόπιν ἡ ἀστυνομία, μὲ τὶς διαδηλώσεις κατὰ τῶν τήν περίπτωση, πού ἀναφέρεται εἰς τὰ ἀκόλουθα σημεῖα:
τήτων καὶ πιστῶν στὴν Ἑλλάδα καὶ ως παράγραφο τοῦ σχετικοῦ ἄρ- ναῖκες, γέροι νέοι καὶ παιδιά, ἀπὸ τὰ
μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρει:
ἀστυνομικῶν καὶ τὴν ὑπόθεση Γρηγορόπουλου πρὶν δύο περίπου «Καταδικάζεται σὲ προφυλάκιση τήν Ἁγία Γραφή: “Ἀνάγκασον εἰσελ- 1. Ἡ χρονικὴ στιγμὴ τῆς ἀπόφα-
στὸ ἐξωτερικό. λοιπὸν αὐτὸς ὁ ἀδελφός μας; Δὲν θρου τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος. Ἐκ- πρῶτα χρόνια μέχρι καὶ τὸν περα-
χρόνια, μετὰ ὁ στρατός, μὲ τὶς δηλώσεις Μπεγλίτη περὶ σταγονι- θεῖν”. Ναί, πράγματι ὁ Θεός “βιάζε- σης. Παραμονὴ Χριστουγέννων. σμένο αἰῶνα, –νέφος μαρτύρων κυ-
Εἶναι γεγονὸς πὼς ὅσοι ἀνέμε- μπόρεσαν οἱ Ἐφέται Δικασταί, ποὺ πρόσωποι τοῦ πολιτικοῦ κόσμου καὶ
δίων (=χουντικῶν) καὶ τὶς ἄμεσες κρίσεις ἀξιωματικῶν, τέλος συ- ται” νά τόν κατατάξει μετά τῶν Ἁγί- 2. Οἱ κινήσεις ἐντυπωσιασμοῦ, μέλη τῆς κυβερνήσεως ὡμίλησαν ριολεκτικά– εἶναι ἕνα κομμάτι ἀπὸ
κοφαντοῦν τὴν Ἐκκλησία παραμονὲς Χριστουγέννων, γιὰ νὰ ἰσο- ναν ὅτι θὰ ἀνεβάσουν τὰ ποσοστά περιελαμβάνοντο στὴ σύνθεση αὐ- ων. Ἡ ὑπομονή, ἡ ταπείνωση καί ἡ ποὺ ὀργανώθηκαν γιὰ ἀποκλεισμὸ
τους ἔτσι μᾶλλον τὰ μείωσαν ἱκα- τοῦ του Ὀργάνου νὰ καταλάβουν γιὰ τὴν σκληρότητα τῶν ληφθέν- τὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή μας.
πεδώσουν κάθε ἰδανικὸ ἀπὸ τὴν συνείδηση τῶν πιστῶν. ἀγάπη του γιά τόν συνάνθρωπο εἶ - τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ ἔνοπλες δυ- των μέτρων. Ἀνεξαρτήτως τοῦ ἀπο- Ὁ γέροντας Ἐφραίμ, συνεχιστὴς
νά. Ἀκόμη καὶ ἄνθρωποι, ποὺ ἀμφέ- οὔτε αὐτὸ τὸ αὐτονόητο; Θὰ ἔχα- ναι φανερές καί στόν πλέον ἄσχετο νάμεις ἀσφαλείας τὴ στιγμή, ποὺ ὁ
Ἡ Ἐκκλησία, τὸ Ἅγιο Ὄρος ἔχουν μπεῖ στὸ μάτι τῶν πιστωτῶν βαλλαν γιὰ τὴν ὑπόθεση αὐτὴ καὶ ναν τὸν Ἐφραίμ; Ποῦ θὰ πήγαινε; τελέσματος τῆς ὑποθέσεως, τὰ μέ- αὐτῆς τῆς παραδόσεως καὶ παρὰ
μας, ἐπειδὴ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ σοβαρὰ ἀναχώματα στὰ σχέδιά τους. καί τυφλό. δικηγόρος τοῦ Γέροντα δήλωσε τρα ποὺ ἐφαρμόσθηκαν ἦταν ἡ πιὸ τὴν κλονισμένη ὑγεία του, μὲ θάρ-
εἶχαν ἐπηρεαστεῖ ἀπὸ ὁρισμένα Ποῦ θὰ πήγαινε ὁ Ἁγιορείτης Ἡγού- δημόσια ὅτι ὁ Γέροντας θὰ παρου-
Σχέδιο ποὺ δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν ἐπιβολὴ δικτατορίας τῆς νέας Μέσα Ἐνημέρωσης, σήμερα ἀντι- μενος; Κι ἂν ἀκόμη πλανήθηκε, Σεβαστέ Γέροντα Ἐφραίμ, ἤδη ἐξεζητημένη ἐνέργεια ποὺ μπο- ρος δέχθηκε τὴν προφυλάκισι. Καὶ
τάξης πραγμάτων μὲ τὴν ἐπιβολὴ πλήρους παρακολουθήσεως τῆς βρίσκεσαι στό σαλόνι τοῦ Θεοῦ. σιαστεῖ ἑκούσια στὴν Ἀστυνομία. ροῦσε νὰ γίνῃ, ἐξαντλήθηκε κάθε αὐτὸ διότι δὲν εἶναι παιδὶ τῆς
λαμβάνονται τὸ ἀνόσιο παιχνίδι, ποὺ ἐμεῖς βεβαίως δὲν τὸ πιστεύ -
ζωῆς τῶν πολιτῶν, τῆς ἀπωλείας. ποὺ παίχθηκε ἀπέναντι τοῦ Ἡγου- ουμε, γιὰ μερικὰ οἰκονομικὰ θέμα- Προσευχήσου γιά ὅλους ἐκείνους, 3. Ἡ ποινὴ τῆς προφυλάκισης αὐστηρότης. Φωνὲς συμπαραστά- μπουρζουαζίας· εἶναι παιδὶ τῆς γε-
Πιλοτικὰ ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν ἀτίθαση χώρα μας, μὲ ἀπώτερο σκοπὸ μένου, ὁ ὁποῖος θὰ κερδίσει τὸν τα στὰ ὁποῖα ἐμεῖς οἱ κληρικοὶ εἴ- πού σέ ἐπιβουλεύονται, γιά ὅλους ἀποδίδεται σὲ πρόσωπα ἐπικίνδυνα σεως καὶ διαμαρτυρίας ἔρχονται νιᾶς, ποὺ ἀγωνίσθηκε γιὰ τὴν ἐλευ-
νὰ φυτέψουν ἕνα chip σὲ κάθε ἄνθρωπο, ὥστε νὰ ἐλέγχονται ὅλοι μισθὸ τῶν καμάτων του. μαστε συνήθως ἄπραγοι καὶ ἀδό- ἐκείνους τούς ἐχθρούς σου, πού νὰ ἐπαναλάβουν τὰ ἀδικήματα, γιὰ ἀπὸ τὴν μαρτυρικὴ ὀρθόδοξη ῾Ρω- θερία τῆς Κύπρου. Εἶναι παιδὶ ποὺ
παντελῶς σὲ ὅλο τὸν πλανήτη. κιμοι, δὲν σημαίνει ὅτι ξαφνικὰ ἔγι- σέ ὁδηγοῦν στήν Ἁγιότητα καί ἐπα- τὰ ὁποῖα κατηγοροῦνται. σία, ἡ ὁποία ἐπὶ 70 ἔτη ἔζησε τὸ μεγάλωσε σὲ μιὰ γωνιὰ τῆς Ἑλλη-
Οἱ ἀπέναντί του κρίνονται αὐ- νάλαβε τά λόγια τοῦ Ἁγίου Πρώτου
στηρά, ζυγίζονται, προσμετροῦνται νε ὁ ἐπικίνδυνος ἐγκληματίας, ὁ 4. Στὴν ἀκρόαση τῆς ὑπόθεσης, βαρὺ τίμημα τοῦ κομμουνιστικοῦ νικῆς πατρίδος, ἡ ὁποία φυλάσσει
Διατάσσεται ἡ φυλάκιση τοῦ π. Ἐφραίμ, ἐνῶ οἱ πραγματικοὶ αἴτι- Μάρτυρος Στεφάνου τοῦ Διακό- ποὺ προηγήθηκε τῆς ἀπόφασης, σοσιαλισμοῦ, τῆς ἀδικίας καὶ τοῦ ὡς πολύτιμα πετράδια τὰ Φυλακι-
οι ὅλης αὐτῆς τῆς στημένης ὑποθέσεως κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι καὶ προσπερνῶνται. Ὁ Ἡρώδης τῆς ὁποῖος πρέπει νὰ ἐγκλεισθεῖ στὶς
φυλακές. νου: “Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἀναφέρθηκε ὡς “ἐπιχείρημα” γιὰ ἕως θανάτου κατατρεγμοῦ. σμένα Μνήματα. Ἔτσι, μὲ πίστι
κάτω ἀπὸ τὴν βουλευτική τους ἀσυλία. Ὁ πατὴρ Ἐφραὶμ δὲν πα- Βηθλεὲμ ἐπιτέλεσε τὸ ἔργο του καὶ ἁμαρτίαν ταύτην”.
αἱματοκύλισε τὴν Ἰουδαία. τὴν προφυλάκιση ἡ πρόσφατη ἐπί- Ἐπίσκοποι, πνευματικοὶ ἡγέτες στὸν φυλακισθέντα Χριστό, ἀντάλ-
θαίνει τίποτε, ἐὰν κλειστεῖ φυλακή, ἄλλωστε αὐτὸς ἐπέλεξε τὸν Πιστεύουμε στοὺς Νόμους τῆς σκεψη τοῦ Γέροντα στὴν Ρωσία συ- λαξε τὸ κελλὶ τοῦ καλογέρου μὲ τὸ
ἑκούσιο ἐγκλεισμὸ του ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἀπὸ πίστη καὶ ἀγάπη γιὰ Ἡ Ἡρωδιάδα χόρεψε καταπλη- Πολιτείας μας. Σεβόμαστε τὴ Δι- Μέσα ἀπό αὐτούς τούς σύγχρο- ἑκατομμυρίων ψυχῶν, ἀπηχοῦν-
νους διῶκτες εἴθε νά βγοῦν οἱ νοδεύοντας τὴν Τιμία Ζώνη τῆς τες τὸ φρόνημα τοῦ ποιμνίου κελλὶ τοῦ φυλακισμένου. Μὲ τὶς
Τὸν Γεννηθέντα Κύριο. Αὐτὸς ποὺ θὰ ματώσει εἶναι ἡ Ἑλλάδα καὶ κτικὰ καὶ κέρδισε τὴν κεφαλὴ τοῦ καιοσύνη τῆς Χώρας μας … Παρα- Παναγίας, κατὰ τὴν ὁποία ἑκατομ- προσευχές του θὰ ἁγιάσῃ καὶ θὰ
οἱ ἁπλοὶ πολίτες της. Ντροπή σας ποὺ ἀποφασίζετε μὲ αὐτὸν τὸν Ἰωάννη. καλοῦμε πολύ, στὴν πρώτη αἴτηση Παῦλοι, πού θά εὐαγγελίσουν στόν τους, συμπαρίστανται στὸν διωκό-
λαό τοῦ Θεοῦ. Ἀμήν». μύρια ἀνθρώπων, συμπεριλαμβα- μενο Ἡγούμενο τῆς πολυπληθε- φωτίσῃ καὶ τὸ κελλὶ τῆς φυλακῆς.
τρόπο τὸν διασυρμὸ τῆς Ἐκκλησίας, ἀναλογιστεῖτε ὅτι τὰ τέκνα Φάνηκε πὼς νίκησαν, μὰ τελικὰ ἀποφυλακίσεως τοῦ Γέροντος νὰ νομένων τοῦ Προέδρου, Πρωθυ-
τῆς Ἑλλάδος, ποὺ κλείστηκαν ἀδίκως στὴν φυλακὴ ἔγιναν ἥρωες ἔχασαν. στέρας Μονῆς τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ διωγμὸς τοῦ γέροντος Ἐ-
πουργοῦ καὶ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα Πιστὸς λαός, ποὺ ἔχει γαλου- φραὶμ φέρνει στὴ μνήμη μας τὰ λό-
καὶ μάρτυρες: Ἀγωνιστὲς τοῦ ᾽21, Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ κα- Μερικὲς φορὲς οἱ νικημένοι τῆς Ρωσικῆς Δημοκρατίας, βγῆκαν
τήγοροί τους ἐξαφανίστηκαν. Εὐχόμαστε νὰ μὴ τοὺς μοιάσετε καὶ
Ἐναντίον τῆς προφυλακίσεως χηθῆ μὲ τὰ νάματα τῆς ᾽Ορθοδό- για τοῦ Κυρίου πρὸς στὶς γυναῖκες
εἶναι οἱ πραγματικοὶ νικητές, ὅπως στοὺς δρόμους. τοῦ Ἰσραὴλ, ποὺ τὸν ἀκολουθοῦσαν
νὰ διορθωθεῖτε. ὁ Χριστὸς στὸν Σταυρό, μετὰ τὸν ξου πίστεως, διανυκτέρευσε ὑπὸ
ὁ πρόεδρος τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου 5. Ἐδῶ καὶ 3 καὶ πλέον χρόνια, δριμὺ ψῦχος καὶ ἔδινε τὴν μαρτυ- μὲ θρήνους στὸ δρόμο πρὸς τὸν
Ἡ Παναγία φυλάει αὐτὸν τὸν τόπο, δὲν θὰ ἀφήσει τὰ σκυλιὰ τῆς ὁποῖο ἕπεται ἡ ἀνάσταση.
στὸ μοναστήρι του, πρόσφατα πῆγε ποὺ ἐρευνᾶται ἡ ὑπόθεση, δὲν ἔχει ρία του πρὸς κάθε κατεύθυνσι, γιὰ Γολγοθᾶ· «Μὴ κλαίετε ἐπ᾽ ἐμέ, πλὴν
νέας τάξης τῶν τοκογλύφων, νὰ δέσουν χειροπόδαρα τὴν Ἑλλάδα Πνευματικὰ νικηφόρα θὰ κατα-
Ὁ Πρόεδρος τοῦ Δικηγορικοῦ
στὴ Ρωσία καὶ ἐπέστρεψε καὶ δὲν προκύψει κανένα ἐνοχοποιητικὸ νὰ εἶναι ἡ φωνή του θερμὴ προσ- ἐφ᾽ ἑαυτὰς κλαίετε καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα
μὲ ἠλεκτρονικὲς κάρτες καὶ φακελώματα, συκοφαντώντας μὲ τέ- λήξει καὶ αὐτὴ ἡ ὑπόθεση. στοιχεῖο. ευχὴ πρὸς τὸ νεογέννητο Θεῖο ὑμῶν…· ὅτι εἰ ἐν τῷ ὑγρῷ ξύλῳ
τοιο βάρβαρο τρόπο, μέσα στὶς ἐκκλησιαστικὲς ἑορτὲς τῆς Γεννή- ὑπάρχουν ἀναφορὲς περὶ ἐμπλοκῆς
Συλλόγου Ἀθηνῶν (ΣΔΑ) κ. Ἀδα-
Μόνο λυπᾶμαι πολὺ τοὺς ἐπηρ- του σὲ ἄλλη ὑπόθεση. Περαιτέρω, 6. Ἡ κατηγορία κατὰ τοῦ Γέρον- Βρέφος καὶ διαβεβαίωσι πρὸς τὸν ταῦτα ποιοῦσιν, ἐν τῷ ξηρῷ τί γένη-
σεως τοῦ Χριστοῦ, τὴν μόνη ὑγιῆ ἀντίσταση, ποὺ ὑπάρχει αὐτὴ τὴν
μόπουλος, ἀναφερόμενος εἰς τὴν
μένους ἀδικοῦντες». θὰ πρέπει καὶ νὰ προβληματιστεῖ κά- τα εἶναι ἠθικὴ αὐτουργία τὴν στι- γέροντα Ἐφραὶμ ὅτι εἶναι μαζί του. ται;» (Λουκ. 23,28-31). Ἐπέτρεψε ὁ
στιγμή. Θὰ ἐφαρμοστεῖ γιὰ αὐτοὺς τὸ τοῦ Προφήτου Δαυίδ: "ἀπώ-
προφυλάκισιν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ
ποιος σχετικὰ μὲ τὸ ἂν ὑπῆρχαν ἄλ- γμή, ποὺ οἱ ὑποτιθέμενοι αὐτουρ- Θὰ βρεθοῦν ἆραγε ὀφθαλμοὶ νὰ Θεὸς νὰ ὑποστῇ αὐτὸ τὸν διωγμὸ ὁ
λετο τὸ μνημόσυνον αὐτοῦ μετ᾽ ἤχου", ὅπως τὸ τοῦ Ἡρώδη. γέρων Ἐφραίμ, ποὺ εἶναι ζυμωμέ-
ἀμφισβήτησεν εὐθέως τὴν ἀναγ-
λα μέτρα, ποὺ θὰ διασφάλιζαν τὴν γοὶ ἔχουν ἀθωωθεῖ. μελετήσουν αὐτὰ καὶ ὦτα νὰ ἐνω-
Νὰ περιμένουμε μὲ προσευχὴ καὶ μετάνοια τὴν ἀπάντηση πλέον νος μὲ τὴν προσευχὴ καὶ ποὺ ἡ χάρι
Σεβ. Βεροίας: Θῦμα καιότητα τῆς προφυλακίσεώς του.
παρουσία του σὲ ἐνδεχόμενη δίκη 7. Ἐδῶ καὶ 3 καὶ πλέον χρόνια, τισθοῦν τὴν δικαία αὐτὴ κραυγὴ -
Τοῦ Θεοῦ. ὀργὴ τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ; τῆς διακονίας εἵλκυσε ἐπάνω του
Εἰς δήλωσίν του ἐτόνιζε:
«Ὁ καθένας θὰ πρέπει νὰ σκε- του, διότι ἀκόμη δὲν ὑπάρχει κρίση ποὺ ἐρευνᾶται ἡ ὑπόθεση, ὁ Γέ-
πολιτικῶν σκοπιμοτήτων

Ἔχουμε πολλὰ νὰ δοῦμε σύντομα, καὶ νὰ εἴμαστε ὅλοι ἕτοιμοι,

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Βεροίας κ.
διότι θὰ προσπαθήσουν νὰ ἐπιβάλουν τὴν ἠλεκτρονικὴ χούντα τῆς
Παντελεήμων ἀπὸ τὸν ἄμβωνα τοῦ
παρακολουθήσεως τῆς ζωῆς μας, τοὺς ἑπόμενους μῆνες, ἐν ὀνό-
Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγ. Στεφάνου Βεροίας
ματι τῆς φοροδιαφυγῆς, ὅπως ἔλεγε ὁ γ. Παΐσιος.
ἐτόνισε τὰ ἀκόλουθα διὰ τὴν προ-
Ἐλπίζουμε ὅμως ὅτι ὁ γεννώμενος Θεὸς νὰ τοὺς σταματήσει.
φυλάκισιν τοῦ Γέροντος Ἐφραίμ:
«“Ἐνῶ οἱ δήμιοι τοῦ πρωτομάρ-
φτεῖ, ἐὰν ὁ Ἡγούμενος Ἐφραὶμ εἶχε
γνωστὴ διαμονή, ἐὰν ἦταν ὕποπτος
φυγῆς καὶ ἐὰν ἦταν δυνατὸν νὰ τε-
λέσει νέες ἄδικες πράξεις ἀπὸ
ἐκεῖνες, ποὺ φέρεται νὰ διέπραξε.
Πάντως, ἐπὶ πέντε χρόνια βρίσκεται
τοῦ ἁρμόδιου δικαστικοῦ συμβουλί-
ου περὶ ἀποχρωσῶν ἢ μὴ ἐνδείξεων
ἐνοχῆς του. Ἐξάλλου δὲν θὰ πρέπει
νὰ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Ἡγούμενος Ἐ-
φραὶμ εὑρίσκεται ὑπὸ τὴν πνευμα-
τικὴ ἐξουσία τοῦ Οἰκ. Πατριάρχη».
ροντας ἔχει ταξιδέψει ἐπανειλημ-
μένα μετ᾽ ἐπιστροφῆς καὶ ἂν εἶχε
πρόθεση νὰ φυγοδικήσει θὰ τὸ εἶχε
κάνει.
8. Τὸ πνευματικὸ πρόσωπο τοῦ Γέ-
ροντα τιμᾶται καὶ ἐγκωμιάζεται
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορικὴ μνήμη
βεβαιώνει καὶ προβλέπει, ὅτι τὸ γε-
γονὸς αὐτό, ποὺ ζοῦμε τὶς ἡμέρες
αὐτές, δὲν εἶναι τὸ πρῶτο, ἀλλ᾽ οὔτε
θὰ εἶναι καὶ τὸ τελευταῖο. Ἡ Ἐκκλη-
σία μας στὸ διάβα τῶν αἰώνων κατ᾽
τὴν δρόσο τοῦ Πνεύματος καὶ νότι-
σε τὴν ὕπαρξί του· ἂς ἑτοιμαζώμα-
στε ὅμως κ᾽ ἐμεῖς ποὺ εἴμαστε ξύλα
ξηρά, διότι θὰ ἔλθῃ καὶ ἡ δική μας
σειρά. Αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν εἶναι
ὄντως «ἀρχαὶ ὠδίνων» (Μᾶρκ. 13,8).
Σελὶς 8η
Ὑπὸ τοῦ πρώην ὑφυπουργοῦ ὑγείας κ. Γρ. Σολωμοῦ
ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑ
ΤΗΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΙΝ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΥ Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΙΚΗΝ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ Ὁ πρώην Ζακύνθου κ. Χρυσόστομος κατηγορεῖ τὸν σημερινὸν Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμον ὅτι 1ον) Κά- Νέα βίαια ἐπεισόδια προεκάλε-
Ἐνῶ τὸ «Παρὸν» ὑποστηρίζει ὅτι ὁ ὑπουργὸς κλιματικῆς
ἀλλαγῆς πρέπει νὰ παραπεμφθῆ διὰ τὸ ἔγκλημα τῆς ἀπιστίας
Ἀμείλικτα ἐρωτήματα πρὸς τὴν
Δικαιοσύνην, τὰ συνδικαλιστικὰ
ὄργανα τῶν Δικαστικῶν Λειτουργῶν
καὶ Εἰσαγγελέων, τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ
τὴν ΝΔ ἀπευθύνει, διὰ τὴν προφυ-
λάκισιν τοῦ Καθηγουμένου τῆς
Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου Ἀρχι-
μανδρίτου π. Ἐφραίμ, ὁ πρώην
ὑφυπουργὸς Κοινωνικῶν Ἀσφαλί-
σεων (κυβερνήσεως τοῦ κ. Κων. Ση-
μίτη) κ. Γρηγόριος Σολωμός. Οὗτος
εἰς ἄρθρον του εἰς τὴν ἐφημερίδα
«Τὸ Παρὸν» τῆς πρωτοχρονιᾶς θέ-
τει τὰ παρακάτω ἐρωτήματα:
«Εἰλικρινὰ ἀπορῶ μὲ τὴ σπουδή,
ποὺ ὅλοι ρίπτουν τὸν λίθο τοῦ ἀνα-
θέματος ἐναντίον τοῦ Ἡγουμένου
τῆς Ἱ. Μ. Βατοπαιδίου Ἐφραίμ. Μὲ
ἐξαίρεση βέβαια τὴν ἁγιορείτικη
κοινότητα καὶ κάποιες ἑκατοντάδες
φίλων τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ποὺ τὸν
περίμεναν ἔξω ἀπὸ τὴ ΓΑΔΑ, γιὰ νὰ
τὸν στηρίξουν ψυχολογικὰ καὶ
ἠθικὰ ὕστερα ἀπὸ τὴ γενικὴ δια-
πόμπευση, ποὺ τοῦ ἐπιφυλάχθηκε.
Ὅμως δέν μπορῶ νά μή ρωτήσω
καί πρῶτον τούς ταγούς τῆς Δι-
καιοσύνης στήν πατρίδα μας, τά
συνδικαλιστικά ὄργανα τῶν ὁποίων
ξεσπάθωσαν, γιά νά διακηρύξουν
τήν ἀνεξαρτησία τῆς Δικαιοσύνης
καί τήν ἀξιέπαινη ἀδέκαστη κρίση
της, τήν ὁποία καί δέν ἀμφισβητῶ:
α) Γιατί καθυστερήσατε κοντά
τρία χρόνια, γιά νά προφυλακίσετε
τόν Ἐφραίμ; Μήπως δέν ἄρεσε σέ
κάποιους ἡ πρόσφατη ἐπίσκεψή
του στή Ρωσία, κατὰ τὴν ὁποία
προσκύνησαν 4 ἑκατομμύρια Ρώ-
σων τὴν «Ἁγία Ζώνη» καὶ τὸν δέ-
χθηκε καὶ ὁ Πούτιν στὸ Κρεμλίνο;
β) Χωρὶς νὰ ὑπεισέρχομαι στὴ
διαδικασία ἀπονομῆς τῆς Δικαιο-
σύνης, ἀπορῶ γιατί κάποιοι ἄλλοι,
ποὺ διέπραξαν κακουργηματικὲς
πράξεις, δὲν προφυλακίστηκαν
(ὀνόματα δὲν ἀναφέρω, ἀλλὰ σ᾽
ὅλους μας εἶναι γνωστὰ) καὶ ὁ
Ἐφραὶμ προφυλακίστηκε; Μήπως
γιατί ὑπῆρχε περίπτωση διαφυγῆς
ἢ κίνδυνος διάπραξης νέου κα-
κουργήματος; Καὶ ἦσαν περισσότε-
ρον πιθανοὶ αὐτοὶ οἱ κίνδυνοι στὸν
ἡγούμενο τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδί-
ου ἢ στοὺς ἄλλους, πού δὲν προ-
φυλακίστηκαν;
γ) Γιὰ νὰ κάνει ὁ Ἐφραὶμ τὴν κα-
κουργηματικὴ πράξη τῆς ἀνταλ-
λαγῆς κάποιων στρεμμάτων λίμνης
μὲ μεγὰλης ἀξίας οἰκόπεδα τοῦ
Δημοσίου θὰ ἔπρεπε:
Πρῶτον, ὁ συμβολαιογράφος
καὶ οἱ παριστάμενοι κατὰ τὴ δικαιο-
πραξία δικηγόροι νά σταματήσουν
τὴ διαδικασία τῆς ἀνταλλαγῆς, διό-
τι ἡ λίμνη δὲν ἀνῆκε -ὡς ἰσχυρί-
ζονται- στὴ Ἱ. Μονή. Καὶ γιατί οἱ
ἀξίες τῶν ἀνταλλασσόμενων ἀντι-
κειμένων δὲν ταυτίζονται καὶ ἡ
ἀνταλλαγὴ συνιστοῦσε σκάνδαλο
καὶ πράξη διαβλητή.
Τὸ εἶπαν;Ὄχι! Τί ἔκανε λοιπὸν ἡ
Δικαιοσύνη γιὰ τοὺς συντελεστὲς
τῆς δικαιοπραξίας; Ἀπολύτως τίπο-
τα! Συμβολαιογράφος καὶ δικηγό-
ροι εἶναι ἐλεύθεροι.
6) Ἔγινε ἔρευνα γιὰ νὰ μάθουμε
ποιός ὑπουργὸς ἔκανε τὸν νόμο,
πού ἔδωσε τὴ δυνατότητα στὸν Ἐ-
φραὶμ νὰ προτείνει τὴν ἀνταλλαγή;
Καὶ ἀκόμη, προφυλακίζεται ὁ
Ἡγοὺμενος τῆς Ἱ. Μονῆς, γιατί ζη-
μίωσε τὸ Δημόσιο. Ἐκεῖνος πού
ὑπέγραφε τὸ συμβόλαιο ἐκ μέρους
τοῦ Δημοσίου διώκεται;
Δεύτερον, θέλω νὰ ρωτήσω
ποσὸ εὐτυχεῖς νιώθουν οἱ πολιτικοὶ,
ποὺ ἐνεπλάκησαν στίς κακουργη-
ματικὲς πράξεις, γιὰ τὶς ὁποῖες κα-
τηγορεῖται ὁ Ἐφραὶμ καὶ δὲν διώ-
χθησαν αὐτοί, μὲ τὴ συνδρομὴ συν-
ταγματικῆς διάταξης, ποὺ παραγρά-
φει τὸ ἀδίκημα, ἐφόσον κατὰ τήν
πρώτη μετά τίς ἐκλογές σύνοδο
τῆς Βουλῆς δέν παραπέμφθηκαν
στό Εἰδικό Δικαστήριο οἱ παρανο-
μήσαντες ὑπουργοί. Ἐδῶ φταίει δη-
λαδή: Ὁ Κ. Καραμανλής καί ἡ Νέα
Δημοκρατία, γιατί δέν παρέπεμψαν
τούς ὑπουργούς τοῦ ΠΑΣΟΚ, πού
προώθησαν πρός ψήφιση στή Βου-
λή τόν νόμο, πού ἐπέτρεψε τήν
Ἄθλια σχέδια διὰ
τὸ καθεστὼς καὶ
τὸ Ἄβατον
τοῦ Ἁγ. Ὄρους
Παλαιοὶ πολιτικοὶ μὲ ἀφορμὴν
τὴν προφυλάκισιν τοῦ Καθηγουμέ-
νου τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδίου, Ἀρ-
χιμ. π. Ἐφραὶμ ἐκτιμοῦν ὅτι:
1ον) Ἐπέρχεται ὁριστικὸς χωρι-
σμὸς Κράτους – Ἐκκλησίας καὶ ὁ
πλήρης ἀπογαλακτισμὸς τοῦ Κρά-
τους ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξίαν.
2ον) Ἐπέρχεται ἡ κατάργησις
τῆς αὐτοδιοικήσεως καὶ τῆς αὐτο-
νομίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Τοῦτο
προκύπτει ἀπὸ τὴν «εἰσβολὴν» εἰσ -
αγγελέως καὶ ἀστυνομικῶν δυνά-
μεων χωρὶς τὴν γνῶσιν τῆς Ἱερᾶς
Κοινότητος.
3ον) Μεθοδεύεται ὁ οἰκονομικὸς
ἔλεγχος εἰς ὅλας τὰς Ἱερὰς Μονὰς,
διὰ νὰ ἐξακριβωθῆ πῶς διεχειρί-
σθησαν τὰ κονδύλια, τὰ ὁποῖα ἔλα-
βον ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴν Ἕνωσιν.
4ον) Ἐπέρχεται μεθοδικὴ κα-
τάργησις τοῦ Ἀβάτου, διὰ νὰ δύ-
νανται νὰ εἰσέρχωνται εἰς τὸ Ἁγιώ-
νυμον Ὄρος γυναῖκες.
5ον) Νὰ ἀξιοποιηθοῦν τουριστι-
κῶς αἱ Ἱ. Μοναὶ καὶ νὰ περάση τὸ
μήνυμα ἀπὸ τοὺς ἐφιάλτας πολιτι-
κοὺς ὅτι τὸ Ἅγ. Ὄρος ἔχει πολὺ
χρῆμα. Πρὸς τοῦτο δὲν ἀποκλείεται
ἡ διοχέτευσις πληροφοριῶν διὰ Ἱ.
Μονὰς «μὲ μυθικὴν περιουσίαν» ὡς
ἔκαναν καὶ μὲ τὴν Ἐκκλησίαν.
ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟΝ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ἀνταλλαγή οἰκοπεδικῶν ἐκτάσεων
καί ὁ Γ. Παπανδρέου μέ τό ΠΑΣΟΚ,
πού ἀδιαφόρησαν, ἄν καί γνώριζαν
τό σκάνδαλο τοῦ Βατοπαιδίου πρό
τῶν ἐκλογῶν τοῦ 2009 καί δέν πα-
ραπέμφθησαν στό Εἰδικό Δικαστή-
ριο οἱ παρανομήσαντες ὑπουργοί
τῆς Νέας Δημοκρατίας.
Γι᾽ αὐτό κανείς ἀπό τούς ὑπουρ-
γούς τῆς Κυβέρνησης καί κανένας
ἀπό τούς πρώην ὑπουργούς τῆς
Νέας Δημοκρατίας δέν θά ἔπρεπε
νά βγαίνει στά παράθυρα καί νά
μᾶς μιλάει γιά ἰσότητα ἔναντι τοῦ
νόμου καί «κούτσουρα δαυλιά
καμμένα», ὅπως μᾶς ἔλεγε ὁ κ. Ση-
φουνάκης. Γιά ποιά ἰσότητα μᾶς
λένε, ὅταν οἱ πολιτικοί δέν διώκον-
ται; Θά ἔπρεπε νά ντρέπονται, για-
τί μέ τά νομοθετήματά των ἀσέλ-
γησαν ἐπί τῆς Δημοκρατίας. Καί
Τρίτον, θυμᾶμαι τή στάση τῆς
Δικαιοσύνης καί τῆς Κυβέρνησης
Μητσοτάκη, ὅταν ὁ Ἀνδ. Παπαν-
δρέου δέν παρουσιάστηκε οὔτε
στήν ἀνάκριση οὔτε στό δικαστή-
ριο κατά τήν ἐκδίκαση τοῦ σκαν-
δάλου Κοσκωτᾶ στό Εἰδικό Δικα-
στήριο. Κανείς δέν τόν ἐνόχλησε.
Προχθές ὅμως ἔστειλαν Εἰσαγγε-
λέα γιά πρώτη φορά στό Ἅγιο
Ὄρος, γιά νά συλλάβει καί προσά-
γει τόν ἡγούμενο μέ κουστωδία
στίς φυλακές.
Χαῖρε, Δημοκρατία, γιά τήν ἰσο-
πολιτεία σου!».
Ὁ κ. Γ. Παπακωνσταντίνου
διὰ τὸ ἔγκλημα τῆς ἀπιστίας
Εἰς τὴν ἰδίαν ἐφημερίδα καὶ μὲ
ἀφορμὴν μίαν συνέντευξιν τοῦ
ὑφυπουργοῦ Δικαιοσύνης κ. Γ. Πε-
ταλωτῆ διὰ τὴν «ὑπόθεσιν Βατο-
παιδίου» ὁ ἐκδότης καὶ κυριώτερος
ἀρθρογράφος τῆς ἐφημερίδος κ.
Μάκης Κουρῆς ὑπενθυμίζει ὅτι ὁ
πρώην ὑπουργὸς οἰκονομικῶν κ. Γ.
Παπακωνσταντίνου (νῦν Κλιμα-
τικῆς Ἀλλαγῆς καὶ Ἐνέργειας) προ-
έβη εἰς χειρισμοὺς διὰ τὴν ὑπόθε-
σιν, μὲ τὴν ὁποίαν ἐζημίωσε τὰ συμ-
φέροντα τοῦ δημοσίου καὶ οὐσια-
στικῶς πρέπει νὰ εὑρεθῆ ἀντιμέτω-
πος μὲ τὴν δικαιοσύνην διὰ τὰ
ἐγκλήματα τῆς ἀπιστίας. Γράφει
συγκεκριμένως εἰς τὸ πρωτοχρο-
νιάτικον φύλλον:
«Σὲ πρωϊνὴ ἐκπομπὴ τῆς ΝΕΤ
συμμετεῖχε καὶ ὁ ἐκ τοῦ ΠΑΣΟΚ
ὑφυπουργὸς Δικαιοσύνης Γ. Πετα-
λωτὴς καὶ δήλωσε ὅτι ἡ ὑπόθεση
Βατοπαιδίου θὰ ἔχει τελειώσει,
ὅταν τὸ Δημόσιο θὰ ἀνακτήσει ὅλα
ὅσα ἔχασε μὲ τὴν ἀνταλλαγή, λό-
γος γιὰ τὸν ὁποῖο ἔχουν ἐγερθεῖ
ἀγῶνες γιὰ ἀκύρωση τῶν συμβο-
λαίων. Εἶναι δύσκολο θέμα, εἶπε, καὶ
θὰ ἀπαιτηθοῦν μακρὲς διαδικασίες.
Θὰ θυμίσουμε ὅμως στὸν κ. Πε-
ταλωτή, ποὺ ἀσφαλῶς τὸ γνωρίζει
ὅτι τὸ θέμα τῆς ἀνάκτησης τῶν πε-
ριουσιακῶν στοιχείων ἀπὸ τὸ Δη-
μόσιο θὰ εἶχε τελειώσει, ἐὰν ὁ μετὰ
τὶς ἐκλογὲς τοῦ Ὀκτωβρίου 2009
ὑπουργὸς Οἰκονομικῶν Γ. Παπα-
κωνσταντίνου δὲν εἶχε ἀνακαλέσει
τὴν ἀπόφαση τοῦ προκατόχου του
Γιάννη Παπαθανασίου, μὲ τὴν ὁποία
εἶχε γίνει ἀποδεκτὴ ἡ γνωμαδότηση
τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κρά-
τους (δύο μέλη μόνο εἶχαν μειοψη-
φήσει). Τὸ ΝΣΚ (Νομικὸ Συμβούλιο
τοῦ Κράτους) εἰσηγεῖτο ὑπὲρ τῆς
πρότασης τῆς Ἱ. Μονῆς Βατοπαιδί-
ου γιὰ ἐπιστροφὴ στὸ Δημόσιο τῶν
περιουσιακῶν στοιχείων, ποὺ εἶχαν
περιέλθει σ᾽ αὐτὴν μὲ τὶς ἀνταλ-
λαγὲς καὶ ἐπαναφορὰ στὸ στάτους
τοῦ 1998.
Καὶ εἶναι γεγονὸς ὅτι κατὰ τὸ ση-
μεῖο αὐτὸ οἱ εὐθύνες τοῦ κ. Παπα-
κωνσταντίνου εἶναι τεράστιες. Προ-
φανῶς μὲ στὸχο τὴν πολιτικὴ ἐκμε-
τάλλευση τοῦ θέματος προτίμησε
νὰ ἀνατρέψει τὴν ἀπόφαση τοῦ
προκατόχου του, νὰ παραμείνουν
τὰ ἀκίνητα στὴν Ἱ. Μονὴ Βατοπαιδί-
ου καὶ ἔτσι νὰ μείνει ἀνοιχτὴ ἡ ζη-
μία τοῦ Δημοσίου, μὲ ἀβέβαιο μάλι-
στα τὸ τελικὸ ἀποτέλεσμα.
Ὅπως πάντως εἶναι γνωστό, ἀπι-
στία δὲν διαπράττει μόνο ὁ δημό-
σιος λειτουργὸς ἢ ὁ ὑπάλληλος,
ποὺ μὲ τὶς πράξεις ἢ παραλείψεις
του ζημιώνει τὸ Δημόσιο, ἀλλὰ καὶ
ἐκεῖνος, ποὺ μὲ τὶς πράξεις ἢ πα-
ραλείψεις του συντελεῖ στὸ νὰ δια-
τηρεῖται ἡ ζημία τοῦ Δημοσίου. Καὶ
αὐτὸ δὲν θὰ πρέπει νὰ τὸ ξεχνᾶ ὁ
κ. Παπακωνσταντίνου…».
Ἐκδηλώσεις πρὸς
τιμὴν τοῦ Ἁγίου
Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ
Ὁ Ἱ. Ν. Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγε-
νικοῦ, Κάτω Πατησίων (Θυμαρά-
κια) ἐκυκλοφόρησε τὸ πρόγραμμα
τῆς ἐτησίας πανηγύρεως πρὸς τιμὴν
τοῦ προμάχου καὶ στύλου τῆς
Ὀρθοδοξίας, Ἁγίου Μάρκου, Ἀρ-
χιεπ. Ἐφέσου τοῦ Εὐγενικοῦ. Συμ-
φώνως πρὸς τὸ πρόγραμμα:
«1) 18 Ἰανουαρίου, ἡμέραν Τε-
τάρτην, παραμονὴν τῆς ἑορτῆς καὶ
ὥραν 6:30 μ.μ. Ἀρχιερατικὸς Πανη-
γυρικὸς Ἑσπερινὸς μετ᾽ ἀρτοκλα-
σίας καὶ θείου κηρύγματος.
2) 19 Ἰανουαρίου, ἡμέραν Πέμ-
πτην καὶ ἀπὸ 7:00 – 10:30 π.μ.
Ὄρθρος καὶ Πανηγυρικὴ Θ. Λει-
τουργία.
3) 19 Ἰανουαρίου, ἡμέραν Πέμ-
πτην καὶ ὥραν 5:00 μ.μ. Λιτάνευσις
τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος, καὶ ἐν συνεχείᾳ
μεθέορτος Ἑσπερινὸς καὶ Παρά-
κλησις τοῦ Ἁγίου.
Εἰς ὅλας τὰς Ἀκολουθίας θὰ
προεξάρχη Ἀρχιερεύς».
Ἐπισημαίνει εἰς συνέντευξίν του ὁ πρώην Ζακύνθου καὶ νῦν Δωδώνης κ. Χρυσόστομος
νει ὅ,τι καὶ ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κυρὸς Χριστόδουλος, ἀλλὰ ἐκεῖνος ἐνήργει «φωνακτά», ἐνῶ ὁ
σημερινὸς «μουλωκτά». 2ον) Συγκαλύπτει οὐσιαστικῶς τὸ σκάνδαλον τῆς Ἀλληλεγγύης 3ον) Διετήρησεν ὅλους
τοὺς ἀνθρώπους τοῦ μακαριστοῦ Χριστοδούλου, οἱ ὁποῖοι κάμνουν κουμάντο καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν (τοὺς κατο-
νομάζει). Τί λέγει διὰ τὸ σκάνδαλον τῶν οἰκοπέδων εἰς τὴν Βουλιαγμένην καὶ τὰς ἀδυναμίας τοῦ Ἀρχιεπισκόπου.
Βαρυτάτας κατηγορίας ἐναντίον
τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.
Ἱερωνύμου διατυπώνει ὁ ἄλλοτε
ἔνθερμος ὑποστηρικτής του πρὼην
Μητροπολίτης Ζακύνθου καὶ νῦν
Δωδώνης κ. Χρυσόστομος. Ὁ Σεβ.
Δωδώνης μὲ τὰ ὅσα ὑπεστήριξεν εἰς
τὸν ἔγκυρον πολιτικὸν συντάκτην
(παλαιότερον καὶ Ἐκκλησιαστικὸν
συντάκτην) κ. Νικ. Παπαδημητρίου
εἰς τὴν Κυριακάτικην ἐφημερίδα
Free Sunday (23ης–25ης Δεκεμ-
βρίου 2011) οὐσιαστικῶς ὑποστηρί-
ζει ὅτι ἦτο λάθος ἡ στήριξις τοῦ
πρώην Θηβῶν καὶ Λεβαδείας κ.
Ἱερωνύμου διὰ τὸν θρόνον τῶν
Ἀθηνῶν.
Εἰς αὐτὴν τὴν συνέντευξιν ἀπο-
καλύπτει ὅτι ὁ σημερινὸς Ἀρχιεπί-
σκοπος:
1ον) Κάνει ὅ,τι καὶ ὁ μακαριστὸς
Χριστόδουλος μὲ τὴν διαφορὰν ὅτι
ἐκεῖνος ἐνήργει «φωναχτά» ἐνῶ ὁ
σημερινὸς «μουλωχτά».
2ον) Ἔχει διατηρήσει εἰς τὰς ἰδίας
θέσεις ὅλους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ
μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου (κατα-
θέτει ὀνόματα).
3ον) Ἄφησεν ἀτιμώρητον τὸν
πρώην διευθύνοντα σύμβουλον τῆς
«Ἀλληλεγγύης» κ. Δημ. Φουρλε-
μάδην, ἐνῶ κατεχράσθη χρήματα.
(Τὸ σκάνδαλον τῆς Ἀλληλεγγύης
εἶχεν ἀποκαλυφθῆ ἀπὸ τὸν «Ὀρθό-
δοξον Τύπον», ὁ ὁποῖος εἶχεν
ὑποστῆ διώξεις, βοηθοῦντος καὶ τοῦ
παραδικαστικοῦ κυκλώματος). Τὸ
ὑπουργεῖον Ἐξωτερικῶν ζητεῖ τὴν
ὁποῖα ὑπάρχουν – συμφώνως μὲ
ἐπιστροφὴν τῶν χρημάτων, τὰ
δήλωσιν τοῦ πρώην διευθύνοντος
Συμβούλου. Ἡ Ἐκκλησία τονίζει ὁ
Ζακύνθου ὀφείλει νὰ ξεκαθαρίση
τὰ πράγματα.
4ον) Τὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἀπε-
τέλουν τὸ περιβάλλον τοῦ μακαρι-
στοῦ Χριστοδούλου καὶ ἀπαρτίζουν
καὶ σήμερον τὸ περιβάλλον τοῦ ση-
μερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔθεσαν εἰς
ἐφαρμογὴν σχέδιον διὰ νὰ ἀπαλ-
λαγῆ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος ἀπὸ τοὺς
ἀνθρώπους Ἀρχιερεῖς καὶ μή, οἱ
ὁποῖοι τὸν ἐβοήθησαν νὰ ἐκλεγῆ εἰς
τὸν θρόνον τῶν Ἀθηνῶν.
5ον) Θεωρεῖ ὅτι τὸ σκάνδαλον μὲ
τὰ οἰκόπεδα τῆς Βουλιαγμένης εἶ-
ναι «σαφεστάτη ὑπόθεση ἀμέλειας
ἢ ἐγκληματικῆς πράξης».
6ον) Καταγγέλλει ὅτι ἡ Ἱ. Σύν-
οδος ἀπένειμε εὔσημα εἰς τοὺς ἐπι-
κεφαλῆς τῆς Οἰκονομικῆς Ὑπηρε-
σίας καὶ ἐν συνεχείᾳ τοὺς «ἔδιω-
ξε».
7ον) Πιστεύει ὅτι δὲν ἔπρεπε νὰ
στηρίξη τόσον ὁ ἴδιος ὅσον καὶ ἄλ-
λοι Ἀρχιερεῖς τὸν σημερινὸν Ἀρχιε-
πίσκοπον διὰ τὸν θρόνον τῶν Ἀθη-
νῶν, τονίζων χαρακτηριστικῶς: «Ὅ-
ταν ἔχεις ἀδυναμίες, πρέπει νὰ κρύ-
βεσαι. Νὰ μὴ ἀνεβαίνεις σὲ σκαλο-
πάτια ψηλότερα ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ
μπορεῖς».
Καὶ νέες δηλώσεις ἐναντίον
τοῦ «ἄφιλου» – «ὕπουλου»
Ἀρχιεπισκόπου
Μὲ ἀφορμὴν ὅμως σχόλια εἰς βά-
ρος τοῦ Ζακύνθου, δημοσιευθέντα
εἰς τὴν ἐφημερίδα «Τὸ Παρὸν» τῶν
Χριστουγέννων, ὁ Σεβ. Δωδώνης
ἀπέστειλεν ἐπιστολήν, μὲ τὴν ὁποί-
αν ἀπαντᾶ εἰς ὅσα ψευδῆ διαδίδουν
ἐναντίον του οἱ μηχανισμοὶ τοῦ μα-
καριστοῦ Χριστοδούλου, οἱ ὁποῖοι
Ὑποστηρίζει ὁ Δωδώνης κ. Χρυσόστομος εἰς ἐπιστολήν του πρὸς τὴν ἐφημερίδα «Παρόν»
Ο ΑΘΗΝΩΝ ΣΥΝΕΜΑΧΗΣΕ ΜΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ «ΠΕΘΑΝΑΝ
ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟ, ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΤΟΝ ΞΕΦΤΙΛΙΣΑΝ…»
Θεωρεῖ τὸν Ἀρχιεπίσκοπον «Ἀρβανίτη», «ὕπουλο», «ἄφιλο», ἀνακόλουθον μὲ τὰς ὑποσχέσεις του
Ἡ ἐπιστολὴ τοῦ Σεβ. πρὼην Ζα-
κύνθου καὶ νῦν Δωδώνης κ. Χρυσο-
στόμου εἰς τὸ «Παρὸν» τῆς πρω-
τοχρονιᾶς τοῦ 2012, διὰ τὴν ὁποίαν
κάμνομεν λόγον εἰς τὸ προανα-
φερθὲν θέμα (ἀνωτέρω) ἔχει ὡς
ἀκολούθως:
«Τὶς καλύτερες εὐχὲς γιὰ ἕνα
ἰσορροπημένο νέο χρόνο. Διάβασα
στὸ φύλλο τῶν Χριστουγέννων,
στὴ σελίδα 9 τὴ στήλη “Ἐκκλησία”,
ὅπου προφανῶς μπερδεύτηκες
ἀπὸ τὶς πολλὲς διαφορετικὲς πλη-
ροφορίες, ποὺ προσπάθησες νὰ
ἀντλήσεις, γιὰ νὰ φθάσεις στὴ πι-
κρή, ἀλλὰ μοναδικὴ ἀλήθεια. Τὰ
γεγονότα ἔχουν ἀκριβῶς ἔτσι: Ὁ
Ἀρχιεπίσκοπος δὲν πρότεινε πρό-
σωπο γιὰ τὸ Διορθόδοξο Κέντρο
στὴ Διαρκῆ Σύνοδο, εἶπε μόνο ὅτι
ἔχουμε καὶ αὐτὸ τὸ θέμα. Κάποιο
μέλος τῆς Συνόδου πρότεινε τὸν
ἅγιο Θερμοπυλῶν. Κατετέθη ὁ
προβληματισμὸς ὅτι ὑπὸ τὴν προ-
εδρία τοῦ νῦν Ἀρχιεπισκόπου ὁ ἐν
λόγῳ Ἱεράρχης ἀπομακρύνθηκε μὲ
δυσμένεια. Τότε ἀνέλαβε ὁ πρό-
εδρος νὰ τὸ ἀναθέσει στὸν νομικὸ
σύμβουλο τῆς Συνόδου, ὅπως ὁ
ἴδιος μοῦ ἀπήντησε ἐνώπιον τοῦ
Σεβ. Χίου καὶ τοῦ γραμματέως τῆς
Ἱερᾶς Συνόδου. Ναί, ὁ Μακαριώτα-
τος μοῦ ἀνέθεσε νὰ ἑτοιμάσω
εἰσήγηση, προκειμένου νὰ διορι-
ΝΕΑ ΒΙΑΙΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΜΕ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ
ΥΠΟ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΑΡΜΕΝΙΩΝ
συγκροτοῦν τοὺς μηχανισμοὺς τοῦ
σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου. Κατη-
γορεῖ τὸν σημερινὸν Ἀρχιεπίσκοπον
ὅτι: «συμμάχησε μὲ ἐκείνους, οἱ
ὁποῖοι πέθαναν τὸν Χριστόδουλον,
ἀφοῦ πρῶτα τὸν ξεφτίλισαν…».
Χαρακτηρίζει, ἐπίσης, τὸν Ἀρχιεπί-
σκοπον «Ἀρβανίτη, ἄφιλο καὶ
ὕπουλο». Ἐνῶ ὑπογραμμίζει πώς:
«Στὴν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, ὅπου ψήθη-
κα, δὲν ἔμαθα τίποτα ἀπὸ τὰ ἀρβα-
νίτικα κόλπα…».
Κατωτέρω θὰ παραθέσωμεν τό-
σον τὴν συνέντευξιν τοῦ πρώην Ζα-
κύνθου κ. Χρυσοστόμου εἰς τὴν Free
Sunday ὅσον καὶ τὴν ἐπιστολὴν (χω-
ριστὰ αὐτὴ) εἰς τὸ «Παρόν», διότι
θίγει σοβαρώτατα θέματα, τὰ ὁποῖα
ἐνδεχομένως νὰ ἀνοίξουν «μέτωπα»
ἢ «ὁδοὺς» διὰ τὴν παραίτησιν τοῦ
Ἀρχιεπισκόπου.
Ἡ συνέντευξις
εἰς τὴν «Free Sunday»
Παραθέτομεν τὴν συνέντευξιν
εἰς τὴν «Free Sunday» Αὕτη ἔχει
ὡς ἀκολούθως:
«Σοβαρὲς καταγγελίες γιὰ τὸν
τρόπο, μὲ τὸν ὁποῖο διοικεῖται ἡ
Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος κάνει ἕνας
ἀπὸ τοὺς βασικοὺς ὑποστηρικτὲς
τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὁ πρ. Μητρο-
πολίτης Ζακύνθου καὶ νῦν Δωδώ-
νης. Στὴ συνέντευξη, ποὺ ἀκολου-
θεῖ, ὁ κ. Χρυσόστομος σπάει τὴ
σιωπή του καὶ μὲ τὸν γνώριμο, κο-
φτερό του λόγο κάνει... ταμεῖο τῆς
τετραετίας Ἱερώνυμου. Κάποιοι θὰ
σταθοῦν περισσότερο στὸ γιατί τὰ
λέει. Τὸ σημαντικότερο ὅμως εἶναι
ἡ οὐσία τῶν ὅσων λέει καί, κυρίως,
καταγγέλλει.
— Δώσατε μάχη γιὰ νὰ ἐκλεγεῖ
Ἀρχιεπίσκοπος ὁ κ. Ἱερώνυμος.
Αἰσθάνεστε δικαιωμένος σχεδὸν
τέσσερα χρόνια μετά;
— Μία ἀπὸ τὶς βασικὲς ὑποσχέ-
σεις, ποὺ εἶχε δώσει ὁ Ἱερώνυμος
ἦταν ὅτι μία ὁμάδα παλαιῶν
ἱεραρχῶν, ποὺ ἐνδιαφέρονται
πραγματικὰ γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ἐκκλη-
σίας θὰ συγκροτοῦσε ἕνα ἄτυπο
συμβούλιο, γιὰ νὰ παίρνει ἀποφά-
σεις. Ἒ, λοιπόν, δὲν ξανασυναντη-
θήκαμε μετὰ τὴν πρώτη φορά. Καὶ
νὰ σᾶς πῶ, γιατί δὲν μᾶς κάλεσε ξα-
νά; Γιατί τοῦ εἶπα ὅτι ὅλα αὐτά, ποὺ
ἔλεγε ὅτι πρέπει νὰ γίνουν δὲν
μποροῦσαν νὰ γίνουν μὲ τὸ περι-
βάλλον τοῦ Χριστόδουλου ἐξολο-
κλήρου ἐδῶ. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι καὶ
τὸ περιβάλλον τοῦ Χριστόδουλου
συνεχίζουν νὰ κάνουν κουμάντο.
Τὸ μόνο, ποὺ ἄλλαξε στὴν Ἀρχιεπι-
σκοπὴ ἦταν, ἀντὶ Χριστόδουλος,
Ἱερώνυμος. Καὶ κάτι ἄλλο ποὺ
ἄλλαξε; Ὁ ἕνας φώναζε δυνατὰ
ὅ,τι ἤθελε νὰ κάνει, ἐνῶ ὁ ἄλλος τὸ
κάνει μουλωχτά.
— Κάποιοι θὰ ποῦν ὡστόσο ὅτι
εἶναι προσὸν ἕνας ἡγέτης νὰ κρατᾶ
ἄτομα τῆς προηγούμενης διοίκη-
σης, δὲν δείχνει κι ἐκδικητικότη-
τα...
— Δὲν εἶναι θέμα ἐκδικητικότη-
τας. Εἶναι θέμα ἀλλαγῆς νοοτρο-
πίας. Ποιοὶ εἶναι αὐτοί, ποὺ κάνουν
σήμερα κουμάντο στὴν Ἐκκλησία
τῆς Ἑλλάδος;
— Παραμένουν δηλαδὴ τὰ ἴδια
πρόσωπα;
— Ναί. Ποιὸς ἄλλαξε; Τί ἦταν ὁ
Γαβριὴλ φέρ᾽ εἰπεῖν [σ.σ.: εἶναι ὁ
ἐπίσκοπος Διαυλείας καὶ ἀρχιγραμ-
ματέας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου]; Τοῦ
Χριστόδουλου. Ὁ Κονιδάρης [σ.σ.:
διευθυντὴς τοῦ γραφείου Τύπου
τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς]; Τοῦ Χριστό-
δουλου. Ὁ Βασιλείου [σ.σ.: ἐπικε-
φαλῆς τοῦ γραφείου Τύπου τῆς
σθεῖ ὁ κ. Ἰωάννης (προφανῶς ὁ νο-
μικὸς σύμβουλος δὲν γνώριζε τὴν
ὑπόσχεση τοῦ προέδρου καὶ τὸ ἐκ
τούτου ἐνδιαφέρον μου). Ὁ ἅγιος
Χίου μπορεῖ νὰ βεβαιώσει καὶ τὴ
συνέχεια συζήτηση στὴν κουβέντα
μας τῶν τεσσάρων ὅτι δηλαδὴ
ἦταν ἤδη γραμμένο καὶ τὸ γράμμα-
ἀπόφαση διορισμοῦ τοῦ ἁγίου
Θερμοπυλῶν. Τὰ περὶ διδακτορι-
κοῦ καὶ ἄλλων φληναφημάτων
ἀνήκουν στὰ βρώμικα μαγειρεῖα
καὶ στις ἐπινοήσεις τοῦ νέου ἤθους
τῆς νέας ἐκκλησιαστικῆς "τρόϊκας".
Πουθενὰ ὁ Κανονισμὸς τοῦ Διορ-
θοδόξου δὲν προβλέπει διδακτο-
ρικὸ τίτλο. Ὅλα τὰ περὶ πρότασης
τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ ἄλλα ἀπο-
τελοῦν παραμύθια τῆς Χαλιμᾶς.
Ἀπολύτως καμία πρόταση καὶ καμιὰ
συζήτηση περὶ ἐμοῦ στὴ Σύνοδο.
Καὶ ἂν τώρα ἐπικαλοῦνται διάφορα,
εἶναι τερατώδη ψέματα τοῦ νέου
ἤθους. Ἄλλωστε, ἡ ἐνασχόλησή
μου δὲν ὀφείλεται στὸ ὅτι δὲν ἔγι-
νε, ἀλλὰ στὸ πῶς μεθοδεύθηκε νὰ
παρουσιασθεῖ ὅτι τὸ ζήτησα… Ἀνα-
ληθὲς – ἀναληθὲς – ἀναληθέστα-
το! Ἡ περίπτωση τῆς παρουσίας
τῶν Σχολαζόντων στὶς ἐργασίες
τῆς Ἱεραρχίας ἔχει ὡς ἑξῆς: Μὲ
πῆρε τηλέφωνο ὁ Ἅγιος Καλαβρύ-
των, ὅταν ὑπέβαλα τὴν παραίτησή
μου, γιὰ νὰ μὲ συγχαρεῖ γιὰ τὴ δύ-
ναμη καὶ τὴ συνέπεια. Κατέθεσε
Ἱερᾶς Συνόδου]; Πεῖτε μου κάτι,
ποὺ ἄλλαξε...
— Ἂν ὅμως τὰ πρόσωπα εἶναι
ἱκανά, μὲ μία καινούργια καθοδή-
γηση, μπορεῖ νὰ ἀποδώσουν καλύ-
τερα. Γιατί πρέπει κατʼ ἀνάγκην νὰ
ἀλλάξουν τὰ πρόσωπα;
— Ἐγὼ μιλῶ διαπιστωτικά. Διαπί-
στωσα λοιπὸν ὅτι θέλησαν καὶ ἔβα-
λαν σὲ ἐφαρμογὴ τὸ σχέδιο νὰ
ἀπαλλαγεῖ ὁ Ἱερώνυμος ἀπὸ τοὺς
ἀνθρώπους, ποὺ τὸν βοήθησαν.
Πῶς θὰ ἄφηναν ἐμένα νὰ κυριαρ-
χήσω στὰ πράγματα, ὅταν ἐγὼ εἶχα
πολεμήσει αὐτὸ τὸ κατεστημένο;
Ἀπὸ τὸ 2004 ἐγὼ προανήγγειλα ὅτι
ἔρχεται τσουνάμι, ποὺ θὰ πνίξει
τὴν Ἁγία Φιλοθέη [σ.σ.: ἕδρα τῆς
Ἀρχιεπισκοπῆς].
— Φοβάστε κάτι ἀντίστοιχο καὶ
Καθ’ ὁδὸν τὸ τσουνάμι
σήμερα;
— Στὸ δρόμο εἶναι τὸ τσουνάμι.
— Τότε ὑπῆρξαν οἰκονομικὲς καὶ
ἄλλες ὑποθέσεις, ποὺ εἶχαν πλήξει
τὴν τότε ἡγεσία τῆς Ἐκκλησίας...
— Γιατί, δὲν ἔχουμε οἰκονομικὲς
τώρα; Τί ἔγινε μὲ τὴν “Ἀλληλεγ-
γύη”; Τί ἔγινε μὲ τὸ Ἵδρυμα Κόκκο-
ρη; Τί ἔγινε μὲ τά... φιλέτα τῆς Βου-
λιαγμένης, ποὺ τὰ πούλησαν ἀντὶ
πινακίου ἄνευ φακῆς στὴ Σύνοδο;
Ποιὰ εἶναι ἡ ἀλλαγή;
— Ἡ ὑπόθεση τῆς “Ἀλληλεγ-
γύης” ἀνάγεται πάντως στὴν προ-
ηγούμενη περίοδο...
— Σύμφωνοι, ἀλλὰ τί ἔγινε;
Ἔμεινε ἀτιμώρητος μὲ τόσα ἑκα-
τομμύρια, ποὺ φέρεται ὅτι ἔχει κα-
ταχραστεῖ. Ἔχει στείλει γράμμα...
Πρὸς παραγραφὴ
— Γιὰ ποιὸν μιλᾶτε;
ἡ “Ἀλληλεγγύη”
— Γιὰ τὸν διευθύνοντα σύμβου-
λο κ. Φουρλεμάδη. Ἔχει στείλει
γράμμα στὴν ἐπιτροπὴ [σ.σ.: τῆς
Ἐκκλησίας], ποὺ τὸν κάλεσε καὶ
τοὺς εἶπε: “Δὲν ἔρχομαι, ἀλλὰ νὰ
ξέρετε ὅτι τὰ λεφτά, ποὺ ζητᾶτε τὰ
ἔχω ἐγώ, γιὰ νὰ πληρώσω τὰ δικα-
στήρια, ὅταν μὲ κατηγορήσουν δη-
μοσιογράφοι, ὁ Ζακύνθου κ.ἄ.”.
Τὸ ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν ζητᾶ
πίσω τὰ χρήματα καὶ ἡ Ἐκκλησία
εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ξεκαθαρίσει
τὰ πράγματα. Δὲν πρέπει νὰ βρεῖ
τοὺς ἐνόχους; Νὰ σᾶς φέρω ἕνα
παράδειγμα ἀπὸ τὰ ἑκατοντάδες,
ποὺ ὄζουν. Ἡ “Ἀλληλεγγύη” κάνει
μὲ μία ἑταιρεία ἕνα συμφωνητικὸ
γιὰ τὴ μεταφορὰ ἐπισιτιστικῆς βοή-
θειας στὸ ἐξωτερικό. Τὸ ἔργο κο-
στολογήθηκε 2 ἑκατ. εὐρώ. Ἡ με-
ταφορὰ δὲν γίνεται καὶ ἡ ἑταιρεία
καλεῖται νὰ πάρει τὴν ἀποζημίωσή
της, ποὺ ἀνήρχετο σὲ 1,2 ἑκατομ-
μύρια! Τὸ μεγάλο κακὸ ὅμως εἶναι
ἀλλοῦ: ὅτι μιλοῦσαν γιὰ πρόγραμ-
μα, ποὺ εἶχε ἤδη λήξει! Γιὰ τὴν
“Ἀλληλεγγύη” ἔχω στείλει γράμμα
ἐδῶ καὶ ἑνάμιση χρόνο στὸν εἰσαγ-
γελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου καὶ τοῦ
λέω: “Δὲν μάθατε τίποτε περὶ
῾Ἀλληλεγγύης᾽, στὴν ὁποία ἀναμει-
γνύονται καὶ πολιτικὰ πρόσωπα; Τί
θὰ κάνετε;”. Νομίζω ὅτι τὸ πάνε
ἔτσι, γιὰ νὰ γίνει παραγραφή. Καὶ
ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ, ὁ κ. Δήμτσας [σ.σ.:
γενικὸς διευθυντὴς τῆς ΜΚΟ, ποὺ
διαδέχτηκε τὴν “Ἀλληλεγγύη”] δὲν
ἦταν καὶ πρὶν συνεργάτης τοῦ Χρι-
στόδουλου; Οὔτε κἂν ὁ Μανωλιὸς
δὲν ἄλλαξε…
— Ἐπιτρέψτε μου νὰ ἐπιμείνω
στὴν ὑπόθεση τῶν οἰκοπέδων τῆς
Βουλιαγμένης...
— Εἶναι σαφέστατη ὑπόθεση
ἀμέλειας ἢ ἐγκληματικῆς πράξης.
— Ὡστόσο ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀπέ-
νειμε τὰ εὔσημα στὴν τότε διοίκη-
λόγους ἀγάπης καὶ προβληματι-
σμοῦ.
Μεταξὺ τῶν προβληματισμῶν
του ἦταν, γιατὶ νὰ στερηθεῖ ἡ Ἱε -
ραρχία μία φωνὴ χρήσιμη. Ἡ ἄπο-
ψή του ἦταν γενικὴ γιὰ ὅλους τοὺς
Σχολάζοντες – Ἐφησυχάζοντες
Ἀρχιερεῖς καὶ φυσικὰ τοὺς ἐπιθυ-
μοῦντας καὶ κυρίως τοὺς δυναμέ-
νους. Αὐτὸν τὸν προβληματισμὸ –
πρόταση συζήτησα ἐγὼ μὲ τὴν κ.
Διαμαντοπούλου σὲ συνάντησή
μας γιὰ τὰ ΤΕΙ Ζακύνθου. Ἡ ὑπουρ-
γὸς μὲ ρώτησε ἂν τὸ κουβέντιασα
μὲ τὸν κ. Ἱερώνυμο. Εἶπα ὄχι καὶ ὅτι
θὰ τὸ συζητοῦσα, ἂν δὲν ὑπῆρχε
ἀρνητικὴ διάθεση ἀπὸ τὸ ὑπουρ-
γεῖο. Ἔτσι κι ἔγινε. Ὁ Ἱερώνυμος
ξίνισε, λὲς καὶ μιλοῦσα μὲ τὸν Γκα-
τζιρούλη, λέγοντάς μου νὰ δοῦμε
τί θὰ ποῦν οἱ ἄλλοι… ἒ, ἂς κάμει
μίαν εἰσήγηση ὁ Καλαβρύτων…
Κατάλαβα τὶς προθέσεις του καὶ
δὲν ἐπικοινώνησα μὲ τὸν Μητρο-
πολίτη Καλαβρύτων, ὁ ὁποῖος ὅ-
μως κατέθεσε ἔγγραφη πρόταση.
Πρόταση ποὺ ἔθαψε ὁ Ἀρβανί-
της, ὁ ἄφιλος καὶ ὕπουλος. Ἔτσι
ἔχει τὸ θέμα: Ἐγὼ τὸ συζήτησα καὶ
ὄχι ὁ κ. Ἀμβρόσιος μὲ τὴν ὑπουρ-
γό. Τὸ παλαιό –μὲ νέο κουστούμι–
περιβάλλον στηρίζεται σὲ συντα-
γὲς γέροντος φαρμακοτρίφτη τῶν
Βρυξελλῶν.
ση τῶν οἰκονομικῶν ὑπηρεσιῶν, μία
διοίκηση ποὺ ἀπομακρύνθηκε
ἀργότερα μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλο
τρόπο...
— Ἂν ἔδειχνε τὴν πόρτα ἐκείνη
τὴ στιγμή, ἦταν κι ἐκείνη [σ.σ.: ἡ
Ἱερὰ Σύνοδος] ὑπεύθυνη γιὰ τὴν
ἔγκριση τῶν πράξεων. Τὸ ἐρώτημα
εἶναι ποιὸς ἀπὸ τοὺς Ἀρχιερεῖς κα-
τάλαβε τί εἰσηγήθηκαν καὶ ἂν τὸ
κουβέντιασαν μέσα στὴ Σύνοδο.
— Ἰσχυρίζεστε δηλαδὴ ὅτι ἡ
ἀπομάκρυνση τοῦ Μητροπολίτη
Ἰωαννίνων καὶ τοῦ κ. Ζαμπέλη ἀπὸ
τὴν Οἰκονομικὴ Ὑπηρεσία ὀφείλε-
ται στὴν ὑπόθεση αὐτή;
— Καὶ σὲ αὐτή.
— Κάποια πρόσωπα τῆς προ-
ηγούμενης κατάστασης μπορεῖ νὰ
παίζουν ρόλο στὸ νὰ μὴ διαλευκαί-
νονται οἱ ὑποθέσεις;
— Ναί, ἀκριβῶς αὐτὸν τὸ ρόλο
παίζουν. Αὐτὸς εἶναι ἐπικίνδυνος
ρόλος.
— Γιατί ὅμως κατάφεραν ἐκεῖνοι
νὰ διατηρήσουν τὶς θέσεις τους καὶ
δὲν καταφέρατε ἐσεῖς καὶ κάποιοι
ἄλλοι νὰ γίνετε τὸ νέο περιβάλλον
τοῦ νέου Ἀρχιεπισκόπου;
— Συγγνώμη, ἀλλὰ ἐμεῖς δὲν τὸ
ἐπιδιώξαμε. Δὲν θέλουμε νὰ ἀπο-
τελοῦμε μέλη μίας ἴντριγκας. Ἐ-
μεῖς ἀποτελοῦμε μέρος τοῦ γενι-
κότερου συμφέροντος τῆς Ἐκκλη-
σίας. Σὲ αὐτοὺς τοὺς ἀρχηγούς,
ποὺ δὲν ἔχουν καὶ πολλὰ κότσια
ἀρέσει τὸ κοινῶς λεγόμενο γλείψι-
μο. Εἶναι ἡ γνωστὴ παροιμία μὲ τὸν
ἀετὸ καὶ τὸ σαλίγκαρο.
— Ὅταν μιλᾶτε γιὰ ἀρχηγούς,
ποὺ δὲν ἔχουν κότσια...
— Ἐννοῶ καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο.
Ὅταν ἔχεις ἀδυναμίες, πρέπει νὰ
κρύβεσαι. Νὰ μὴ ἀνεβαίνεις σὲ
σκαλοπάτια ψηλότερα ἀπὸ ἐκεῖνα,
ποὺ μπορεῖς.
— Ἄρα κι ἐσεῖς στηρίξατε μία
κακὴ ἐπιλογή.
— Βεβαίως. Ἐκ τῶν ὑστέρων τὸ
ἀναγνωρίζω.
— Κάποιοι θὰ ποῦν ὅτι εἶστε πι-
Ἀνομίες μὲ χαμηλὸ προφὶλ
κραμένος, ἐπειδὴ δὲν σᾶς ἀξιοποί-
ησε. Τί θὰ τοὺς ἀπαντούσατε;
— Ἂν ἤθελα νὰ ἀξιοποιηθῶ...
Μοῦ πρότεινε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ
πάω στὶς Βρυξέλλες καὶ τοῦ εἶπα
ὅτι ἡ ἡλικία μου δὲν μοῦ ἐπιτρέπει
νὰ ξενιτευτῶ, οὔτε ξέρω ἄπταιστα
εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες. Μετὰ μοῦ
πρότεινε τὴ θέση τοῦ διευθυντῆ
τῆς Ἀποστολῆς Διακονίας – τὴν
ἀρνήθηκα κι αὐτή.
— Δὲν βλέπετε κάτι θετικὸ σὲ
αὐτὰ τὰ τέσσερα χρόνια;
— Ναί. Ὅτι δὲν βγαίνουμε
στοὺς δρόμους νὰ κραυγάζουμε.
Ἕνα χαμηλὸ προφὶλ περνάει πιὸ
εὔκολα καὶ τὶς ἀνομίες.
— Καταγράφω ἐντούτοις καὶ κά-
ποιες ὡραῖες πρωτοβουλίες, π.χ.
ὅτι θὰ ἀποτυπωθοῦν ὅλα τὰ θρη-
σκευτικὰ μνημεῖα τῆς χώρας σὲ
ἕνα ἰντερνετικὸ χάρτη. Αὐτὸ δὲν
εἶναι κάτι θετικό;
— Τὴν πρωτοβουλία αὐτὴ τὴν
ἔχω ἀναπτύξει ἐδῶ καὶ ἕνα χρόνο
μὲ τὸν ὑφυπουργὸ Τουρισμοῦ, τὸν
κ. Νικητιάδη. Ἡ Σύνοδος τὸ ἔχει
δηλαδὴ ζητήσει ὕστερα ἀπὸ πρω-
τοβουλία τοῦ Γραφείου Θρησκευ-
τικοῦ Τουρισμοῦ. Αὐτὸ ποὺ ἐσεῖς
ἀκούσατε, εἶναι μία κομπίνα, δη-
λαδὴ βγῆκε κάποιο εὐρωπαϊκὸ πρό-
γραμμα καὶ τό... χτύπησε ἡ Ἀρχιε-
πισκοπή. Μὲ ἄλλα λόγια, ἡ Σύνοδος
καὶ οἱ Μητροπόλεις νὰ ὑπαχθοῦν
στὴν Ἀρχιεπισκοπή. Ἔχω στείλει
γράμμα στὴ Σύνοδο καὶ δὲν ἔχω
λάβει ἀπάντηση ἀκόμη...».
Στὸ εἰρωνικὸ ὕφος καὶ τὰ ἐρω-
τήματα, γιατὶ τὸν ψήφισα τότε,
ἀπαντῶ: Εἶναι κοινὸ μυστικὸ σὲ
πολλοὺς Ἀρχιερεῖς ὅτι ἄλλα ἐπαγ-
γελλόταν καὶ ἄλλα βρήκαμε μπρο-
στά μας. Παχιὰ λόγια γιὰ ἀλλαγὴ
τρόπου ἐκλογῆς τῶν Ἀρχιερέων,
γιὰ κάθαρση στὰ οἰκονομικὰ σκάν-
δαλα τῆς “Ἀλληλεγγύης” καὶ ἀντὶ
αὐτοῦ εἴχαμε μίαν ἀπὸ τὰ ἴδια (βλ.
Βουλιαγμένη), συμμαχίες μὲ τοὺς
ἴδιους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι πέθαναν
τὸν Χριστόδουλο, ἀφοῦ πρῶτα τὸν
ξεφτίλισαν.
Ἔτσι καὶ μὲ τοὺς σημερινοὺς
συνομιλητές τοῦ κ. Ἱερωνύμου, μὲ
σκοπὸ νὰ κλείσουν στόματα, ἐνῶ
ἄλλα ἀνοίγουν. Τὸ πηγάδι δὲν ἀδει-
άζει μὲ καλάθι!… Αὐτὴ εἶναι ἡ μισὴ
ἀλήθεια.
Ὁλόκληρη, ἀνάλογα μὲ τὸ λα-
σπερὸ νερό, ποὺ θὰ ρίχνουν τὰ πα-
παγαλάκια στὸν μύλο.
Στὴν ἔρημο τοῦ Σινᾶ, ὅπου ψή-
θηκα, δὲν ἔμαθα τίποτα ἀπὸ τὰ
ἀρβανίτικα κόλπα τῆς ἀφιλίας, τῆς
ἰδιοτέλειας καὶ τῆς διπλῆς προσω-
πικότητας! Δὲν ταιριάζει σ᾽ ἐμένα
καινούργια περπατησιά. Τὴ χαρίζω
σὲ αὐτούς, ποὺ τὴν ἐπέλεξαν. Καὶ
ὅπου μᾶς βγάλει!…
Μὲ θερμὲς εὐχὲς
ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος».
σαν οἱ Ἀρμένιοι εἰς τὸ ἐτήσιον σά-
ρωμα τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως.
Βεβαίως δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορά,
ποὺ προκαλοῦν ἐπεισόδια. Τὸ ἔχουν
πράξει καὶ εἰς τὸ παρελθόν. Διὰ τῶν
ἐπεισοδίων προσπαθοῦν νὰ κυριαρ-
χήσουν εἰς τὰ Πανάγια Προσκυνή-
ματα. Αἱ σκηναὶ βιαιότητος μετεδό-
θησαν ἐκ τῆς τηλεοράσεως τὴν
ἑσπέραν τῆς 30ῆς Δεκεμβρίου καὶ
προεκάλεσαν προβληματισμὸν εἰς
τὸν πιστὸν λαόν, ὁ ὁποῖος «βομ-
βαρδιζόμενος» μὲ οἰκουμενιστικὰς
θεωρίας ἀπὸ κατευθυνομένους δη-
μοσιογράφους, θεωρεῖ ὅτι οἱ Ἀρμέ-
νιοι εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Κά-
νουν ὅμως λάθος. Οἱ Ἀρμένιοι εἶναι
αἱρετικοὶ μονοφυσῖται, οἱ ὁποῖοι ἀ-
πέρριψαν τὴν Δ´ Οἰκουμενικὴν Σύν-
οδον τῆς Χαλκηδόνος (451 μ.Χ.) δι᾽
αὐτὸ καὶ ὀνομάζονται ἀντιχαλκηδό-
νιοι ἢ προχαλκηδόνιοι. Δὲν ἀποδέ-
χονται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι Θεάν-
θρωπος. Τοὺς Ἀρμενίους τοὺς ἀντι-
μετωπίζουν ὡς κανονικὴν Ἐκκλησίαν
ὁ Οἰκ. Πατριάρχης καὶ ὁ Ἀρχιεπί-
σκοπος Ἀθηνῶν, κάτι τὸ ὁποῖον ἐπε-
σήμανε καὶ προσφάτως ὁ «Ο.Τ.».
διὰ κυρίου πρωτοσελίδου θέματος.
Κάμνομεν αὐτὰς τὰς ἐπισημάνσεις,
διότι κάποιοι ἄθεοι πολιτικοί, διανο-
ούμενοι καὶ δημοσιογράφοι καλ-
λιεργοῦν τὴν ἐντύπωσιν εἰς τὴν κοι-
νωνίαν ὅτι αἱ κατὰ καιροὺς συγ-
κρούσεις Ἀρμενίων καὶ Ὀρθοδόξων
εἰς τὰ Πανάγια Προσκυνήματα, ἄλ -
λοτε ἔμπροσθεν τοῦ Παναγίου Τά-
φου, ἄλλοτε εἰς τὴν Βασιλικὴν τῆς
Γεννήσεως εἰς Βηθλεὲμ εἶναι ἐνδοοι-
κογενειακὴ ὑπόθεσις μεταξὺ Ὀρθο-
δόξων. Ἡ πραγματικότης εἶναι ὅτι οἱ
αἱρετικοὶ Μονοφυσῖται (Ἀρμένιοι)
ἐπιχειροῦν νὰ ἐλέγξουν τὸ Πα-
τριαρχεῖον Ἱεροσολύμων καὶ τὰ Πα-
νάγια Προσκυνήματα, ὅταν ἡ μόνη
νόμιμος τυπικῶς Ἐκκλησία, βάσει
τῶν Ἱ. Κανόνων εἶναι τὸ Πατριαρ-
χεῖον Ἱεροσολύμων. Ὁ ὁμότιμος Κα-
θηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ
Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Πρω-
τοπρ. Θεόδωρος Ζήσης εἰς πρόσφα-
τον ἄρθρον του (μὲ ἀφορμὴν παλαι-
ότερα ἐπεισόδια μεταξὺ Ἀρμενίων
καὶ Ὀρθοδόξων), ἔγραφεν ὅτι:
«Τὸ Ἑλληνορθόδοξο Πατριαρ-
χεῖο Ἱεροσολύμων μὲ τὸ ἰδιόμορφο
καθεστὼς διοικήσεώς του ἀπὸ τὴν
Ἁγιοταφιτικὴ Ἀδελφότητα, ἀπὸ
τοὺς ἀποστολικοὺς ἀκόμη χρό-
νους, ἀλλὰ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν ἐποχὴ
τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου καὶ τῆς
μητέρας του τῆς Ἁγίας Ἑλένης,
στοὺς ὁποίους ὀφείλεται ἡ οἰκοδό-
μηση καὶ ἡ ἀνάδειξη ὅλων σχεδὸν
τῶν προσκυνημάτων, εἶχε καὶ ἔχει
τὴν ἀποκλειστικὴ δικαιοδοσία ἐπὶ
τῆς Ἁγίας Γῆς τῆς Παλαιστίνης, καὶ
κατ᾽ ἀκολουθίαν ἀναγνωρισμένη
πλήρη κυριότητα ἐφ᾽ ὅλων σχεδὸν
τῶν Προσκυνημάτων, ὡς ἕνα ἀπὸ
τὰ πέντε Πατριαρχεῖα, τὴν γνωστὴ
“Πενταρχία” τῶν Πατριαρχῶν (Ρώ-
μης, Νέας Ρώμης – Κωνσταντινου-
πόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἀντιοχείας,
Ἱεροσολύμων), ποὺ ἀποτελοῦσαν
τὸν κορυφαῖο θεσμὸ διοικήσεως
τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ καθένα ἀπὸ τὰ
πέντε Πατριαρχεῖα εἶχε τοπικὰ πε-
ριορισμένη δικαιοδοσία, ὅπως ἔ-
χουν καὶ ὅλες οἱ Μητροπόλεις καὶ
ἐπισκοπές. Ἀπαγορεύεται αὐστηρὰ
ἀπὸ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες, καὶ μάλι-
στα ἀπὸ κανόνες Οἰκ. Συνόδων, ποὺ
ὑπογράφτηκαν ἀπὸ ὅλους, ἡ ὑπερ-
όρια ἐπέμβαση κάποιου Πατριάρ-
χου σὲ δικαιοδοσία ἄλλης τοπικῆς
ἐκκλησίας. Μέχρι τοῦ σχίσματος
καὶ τῆς ἀποκοπῆς τῆς Ρώμης ἀπὸ τὰ
ἄλλα Πατριαρχεῖα δὲν θὰ διενοεῖτο
ὁ πάπας νὰ ἐγείρει ἀξιώσεις ἐπὶ τῶν
Προσκυνημάτων τῆς Παλαιστίνης,
διότι ὡς παραβάτης Ἱερῶν Κανό-
νων θὰ ὑφίστατο τὶς προβλεπόμε-
νες κυρώσεις. Ὅσοι Λατῖνοι κληρι-
κοὶ καὶ μοναχοὶ μετέβαιναν στὰ
Ἱεροσόλυμα, γιὰ νὰ προσκυνήσουν
ἢ νὰ ἐγκαταβιώσουν ἐκεῖ, ἔπρεπε
νὰ ἔχουν τὴν εὐλογία καὶ ἔγκριση
τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων.
Ἀκόμη μετὰ τὴν Ἀραβικὴ κατά-
κτηση τῆς Παλαιστίνης καὶ παρὰ
τοὺς σποραδικοὺς διωγμοὺς καὶ τὶς
ληστρικὲς ἐπιδρομὲς ἐναντίον Μο-
ναστηρίων, ἐπισήμως τὸ καθεστὼς
τῆς πλήρους κυριότητος καὶ εὐθύ-
νης τοῦ Πατρ. Ἱεροσολύμων ἐπὶ
τῶν Παναγίων Προσκυνημάτων ὄχι
μόνον δὲν διαταράχθηκε, ἀλλὰ
ἀναγνωρίσθηκε, ἐπικυρώθηκε καὶ
τηρήθηκε ἀπὸ τοὺς Ἄραβες χαλί-
φες. Ὁ Χαλίφης Ὀμάρ, ποὺ κατέλα-
βε τὰ Ἱεροσόλυμα (638), παρέδωσε
στὸν Πατριάρχη Σωφρόνιο τὸν πε-
ρίφημο Ἀχτιναμέ, ἔγγραφη δηλαδὴ
συνθήκη, μὲ τὴν ὁποία χορηγοῦσε
στὸ “βασιλικὸ” ἔθνος τῶν Ρωμαίων
(=Ἑλλήνων) ἀσφάλεια ζωῆς, ἐλευ-
θερία ἄσκησης τῶν τῆς θρησκείας
καὶ πλήρη κυριότητα ἐπὶ τῶν Προσ-
κυνημάτων, ὅπως συνέβαινε μέχρι
τότε, ὡς καὶ ὑπαγωγὴ ὅλων τῶν
ἄλλων Χριστιανῶν ὑπὸ τὸν Πα-
τριάρχη Ἱεροσολύμων: “Καὶ εἰς τὸ
εἶναι τὰ λοιπὰ ἐκεῖ εὑρισκόμενα χρι-
στιανικὰ ἔθνη Νασαρίδων, ἤτοι Να-
ζωραίων (οἷον Ἴβηρες καὶ Χαμπέσι-
οι) καὶ ἐκεῖνα οἵτινες ἔρχονται χά-
ριν προσκυνήσεως Φράγκοι, Κό-
πται, Συριανοί, Ἀρμένιοι, Νεστορια-
νοί, Ἰακωβῖται καὶ Μαρωνῖται ὑπο-
κείμενοι καὶ ἀκόλουθοι εἰς τὸν ρη-
θέντα Πατριάρχην καὶ αὐτὸς πρω-
τεύει καὶ νὰ προηγεῖται αὐτῶν”».
Τὸ Πατριαρχεῖον
διὰ τὰ ἐπεισόδια
Σχετικῶς μὲ τὰ ἐπεισόδια, τὸ Πα-
τριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἐξέδωσε
τὴν 28ην Δεκεμβρίου τὴν ἀκόλου-
θον ἀνακοίνωσιν:
«Τήν Τετάρτην, 15ην/28ην Δε-
κεμβρίου 2011, ἔλαβε χώραν συμ-
φώνως πρός τό ἰσχῦον προσκυνη-
6 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
ματικόν καθεστώς τό ἐτήσιον σά-
ρωμα τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσε-
ως εἰς Βηθλεέμ ὑπό τῶν τριῶν Μει-
ζόνων Κοινοτήτων, τῶν Ὀρθοδό-
ξων, Φραγκισκανῶν καί Ἀρμενίων.
Εἰς τό σάρωμα – καθάρισμα τοῦ-
το συμμετέσχον οἱ Ἁγιοταφῖται παν-
τός βαθμοῦ, προσελθόντες ἐγγύ-
θεν καί μακρόθεν, παρέστη δέ ἐπι-
βλέπων αὐτοπροσώπως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ
Πατήρ ἡμῶν καί Πατριάρχης Ἱερο-
σολύμων κ. Θεόφιλος Γ´.
Ἐκ μέρους τῆς Παλαιστινιακῆς
Αὐτονομίας, ἁρμοδίας κυβερνητι-
κῶς διά τό σάρωμα – καθάρισμα
τοῦτο, παρέστη ὁ Ὑπουργός Διοι-
κήσεως Ρωμαιορθόδοξος κ. Ζιγιάντ
Μπάντακ, ὁ Νομάρχης καί ὁ Δήμαρ-
χος τῆς πόλεως Βηθλεέμ καί ὁ
Ἀρχηγός τῆς Ἀστυνομίας τῆς πε-
ριοχῆς Βηθλεέμ μετ᾽ Ἀστυνομικῆς
Δυνάμεως.
Τό σάρωμα τοῦτο διεξήχθη συμ-
φώνως πρός τάς προγενεστέρας
καθεστωτικάς περί τούτου διατά-
ξεις καί συμφώνως πρός τήν ἐντο-
λήν τοῦ Προέδρου τῆς Παλαιστι-
νιακῆς Αὐτονομίας κ. Μαχμούντ
Ἀμπάς –Ἀμπού Μάζεν τοῦ ἔτους
2008 καί τήν τροποποιηθεῖσαν τοι-
αύτην τοῦ ἔτους 2010.
Κατ᾽ ἀρχήν ἐφαίνετο ὅτι ὅλα
ἔβαινον καλῶς, παρά τάς ἐπιφυλά-
ξεις καί τήν δυσφορίαν τῶν Ἀρμε-
νίων, ὅσον ἀφορᾷ τόν ἀριθμόν τῶν
ἑπτά διακονητῶν αὐτῶν κατά τήν
ὥραν τοῦ σαρώματος τοῦ παρεκ-
κλησίου παρά τήν νότιον πύλην
τοῦ Σπηλαίου ὑπό τῶν Ὀρθοδό-
ξων, συμφώνως πρός τάς ρηθεί-
σας συμφωνίας.
Ἔντασιν βεβαίως προεκάλεσε τό
γεγονός ὅτι ὁ Ἀρμένιος διακονητής,
ὁ ἱστάμενος ἐπί τοῦ παραθύρου βο-
ρείως τοῦ ἄμβωνος τῶν Ὀρθοδό-
ξων, ἐκτελῶν τό δικαίωμα τῶν Ἀρ -
μενίων νά καθαρίζουν τό κιγκλίδω-
μα τοῦ ἐν λόγῳ παραθύρου ἐσωτε-
ρικῶς, ἠμπόδιζε τόν Ὀρθόδοξον
διακονητήν νά ἐκτελέσῃ τό δικαίω-
μα τῶν Ὀρθοδόξων νά καθαρίζουν
τό κιγκλίδωμα τοῦτο ἐξωτερικῶς
καί ἐπανειλημμένως ἠπείλησε καί ἐ -
κτύπησε αὐτόν μέ τό ξύλον τοῦ σα-
ρώθρου μέσῳ τοῦ κιγκλιδώματος.
Χάρις εἰς τήν αὐτοσυγκράτησιν
τῶν Ὀρθοδόξων ἡ ἔντασις αὕτη
ἐμειώθη καί τό σάρωμα ἐφαίνετο
ὅτι ἔβαινε πρός τό τέλος αὐτοῦ
εἰρηνικῶς μέχρι τῆς στιγμῆς, καθ᾽
ἥν ὁ Ἀρμένιος διακονητής ὁ ἱστά-
μενος καθαρίζων τό τμῆμα τῆς κορ-
νίζης τῆς ὁριζοντίου δοκοῦ ὑπερά-
νω τῆς βορείου πύλης τοῦ Σπηλαί-
ου ἀπεπειράθη προκαλῶν νά καθα-
ρίσῃ τό κάτω τμῆμα τῆς δοκοῦ ταύ-
της, ἀνῆκον τοῖς Ὀρθοδόξοις, ὅτε
δέ δύο Ὀρθόδοξοι διακονηταί ἀνέ-
βησαν ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Βήματος εἰς τό
σημεῖον, ἐκ τοῦ ὁποίου ἠδύναντο
νά προστατεύσουν τό δικαίωμα
αὐτῶν, τότε ὁ Ἀρμένιος διακονητής
ἔσπρωξε τούτους διά τοῦ ξύλου
τοῦ σαρώθρου καί κατεβίβασε
αὐτούς κάτω εἰς τό δάπεδον τοῦ
Ἱεροῦ, πληγώσας τόν ἕνα ἐξ αὐτῶν.
Τήν πρόκλησιν τοῦ Ἀρμενίου
τούτου διακονητοῦ ἠκολούθησαν
καί ἄλλοι Ἀρμένιοι, ἀρχίσαντες νά
ἐκσφενδονίζουν σάρωθρα ἤ ἄλλα
ἀντικείμενα ἐναντίον τῶν Ὀρθο-
δόξων, οἱ ὁποῖοι σεβόμενοι τήν
ἱερότητα τοῦ χώρου καί τάς ὁδη-
γίας τῆς Ἀστυνομίας περιωρίσθη-
σαν εἰς τόν ἐλάχιστον βαθμόν ἀμύ-
νης, ἀποσκοποῦντες εἰς τό εἰρηνι-
κόν καί αἴσιον τέλος τοῦ σαρώμα-
τος, παρά τήν προκλητικήν συμπε-
ριφοράν τῶν Ἀρμενίων.
Αἱ τελοῦσαι εἰς ἐπιφυλακήν ἰσχυ-
ραί δυνάμεις τῆς Ἀστυνομίας τῆς
Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας ἐκλή-
θησαν καί παρενέβησαν ἀναμέσον
τῶν Ὀρθοδόξων καί τῶν Ἀρμενίων
καί ἀπέτρεψαν τήν ἐξέλιξιν τῆς, ὡς
μή ὤφελε, συμπλοκῆς ταύτης ἐπί
τά χείρω. Τό Πατριαρχεῖον Ἱερο-
σολύμων ἀναγνωρίζει τό θετικόν
ρόλον τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονο-
μίας διά τήν ἐπιβολήν τῆς τάξεως.
Θύματα τῆς βιαιότητος τῶν
Ἀρμενίων ὑπῆρξαν ὁ ἐκ τοῦ χωρίου
τῶν Ποιμένων ἐλαφρῶς πληγωθείς
Ρωμαιορθόδοξος καί Ἁγιοταφίτης
μοναχός, πληγωθεὶς καιρίως διά
σπασίματος τήν ρῖνα καί δι᾽ αἱματώ-
ματος τόν δεξιόν ὀφθαλμόν, νοση-
λευθείς μέχρι καί τάς προκεχωρη-
μένας βραδυνάς ὥρας τῆς ἡμέρας
ταύτης εἰς τό Ἑβραϊκόν νοσοκο-
μεῖον Χαντάσα εἰς τήν Ὀρεινήν, τῇ
βοηθητικῇ συμπαραστάσει δύο
Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων. Τοῦτον νο-
σηλευόμενον εἰς τό νοσοκομεῖον,
ἐπεσκέφθη ἡ Α.Θ.Μακαριότης, συν-
οδευόμενος ὑπό τοῦ Γέροντος
Ἀρχιγραμματέως Ἀρχιεπισκόπου
Κωνσταντίνης κ. Ἀριστάρχου.
Παρά τό προκλητικόν τοῦτο ἐπει-
σόδιον, τό ὁποῖον τό Πατριαρχεῖον
Ἱεροσολύμων, ὡς ὁ ἀνέκαθεν φυσι-
κός φρουρός τῶν Ἁγίων Τόπων
ἀπεύχεται, ἔλαβε χώραν ἡ μετά τήν
λῆξιν τοῦ σαρώματος ἐπίσκεψις τῶν
ἐκπροσώπων τῆς Παλαιστινιακῆς
Αὐτονομίας καί τῶν ἐν λόγῳ τριῶν
Κοινοτήτων εἰς τήν Μονήν τῶν
Φραγκισκανῶν, ἐν συνεχείᾳ εἰς τήν
Μονή τῶν Ἀρμενίων, τῶν Ὀρθο-
δόξων συμμετεχόντων, καί ἐν τέλει
ἡ πλουσία νηστήσιμος τράπεζα, πα-
ρατεθεῖσα ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ ἐν
Βηθλεέμ Ἐπιτρόπου Σεβασμιωτά-
του Ἀρχιεπισκόπου Ἰορδάνου κ. Θε-
οφυλάκτου, εὐλογηθεῖσα ὑπό τοῦ
Μακαριωτάτου Πατρός ἡμῶν καί
Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεο-
φίλου. Εἰς ταύτην πάντες συμμετέ-
σχον πλήν τῶν Ἀρμενίων, παρά τό
ὅτι προσεκλήθησαν καί παρά τό ὅτι
οἱ Ὀρθόδοξοι ἐπεσκέφθησαν αὐ-
τούς εἰς τήν Μονήν αὐτῶν.
Τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων
ὄντως λυπεῖται διά τά λυπηρά
ταῦτα ἐπεισόδια, γνωρίζει ὅμως ἐκ
τῆς ἱστορίας αὐτοῦ, ὅτι διά τοιού-
των ἀγώνων πάντοτε ἀμυνόμενον
καί οὐδέποτε ἐπιτιθέμενον προ-
ήσπισε τά δικαιώματα τῶν Ρωμαίων
Ὀρθοδόξων εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν».