Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
μαρτυρέω
[marturéô]
(de μάρτυς [mártus] "testigo")
ser testigo, testimoniar, testificar, atestiguar
i.e: dar a conocer, evidenciar, manifestar, revelar, mostrar, probar, demostrar, declarar,
afirmar, aseverar, confirmar (lo que ha sido visto, presenciado, asistido, percibido,
escuchado, experimentado).
80 veces
(1) Mateo 23:31
Así que dais testimonio contra vosotros mismos, de que sois hijos de aquellos que
mataron a los profetas.
μαρτυρεῖτε [martureíte] Presente Indicativo Activo, 2ª pl.
Vulgata: "testificamini".
κἀγὼ ἑώρακα καὶ μεμαρτύρηκα ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ
kagô heôraka kai memartúrêka hoti houtós estin ho huiós tou
theoú
y yo he visto y he testimoniado que este es el hijo de
Dios
Vulgata: "et ego vidi et testimonium perhibui quia hic est Filius Dei".
Vulgata: "et quia opus ei non erat ut quis testimonium perhiberet de homine".
Textus Receptus:
καὶ ὃ ἑώρακεν καὶ ἤκουσεν τοῦτο μαρτυρεῖ
kai ho heôraken kai êkousen touto martureí
y lo que ha visto y oyó esto está testimoniando
Vulgata: "propter verbum mulieris testimonium perhibentis quia dixit mihi omnia
quaecumque feci".
Vulgata: "ipse enim Iesus testimonium perhibuit quia propheta in sua patria honorem
non habet".
Vulgata: "et scio quia verum est testimonium quod perhibet de me".
Vulgata: "huic testimonium [bonum] reddebant qui in Lystris erant et Iconii fratres".
Textus Receptus:
μαρτυρούμενος [marturoúmenos] Presente Participio Pasivo, nom. sing.
masc. - "siendo testimoniado".
WH:
μαρτυρόμενος [marturómenos] Presente Participio Medio/Pasivo
(deponente), nom. sing. masc. (de μαρτύρομαι [martúromai]): "testimoniando".
Textus Receptus:
[11] καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον ὑμῶν ὡς πατὴρ τέκνα ἑαυτοῦ
παρακαλοῦντες ὑμᾶς καί παραμυθούμενοι καί μαρτυρούμενοι [12] εἰς τὸ
περιπατῆσαι ὑμᾶς ἀξίως τοῦ θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ
βασιλείαν καὶ δόξαν
μαρτυρούμενοι [marturoúmenoi] Presente Participio Medio, nom. pl. masc.
WH:
[11] καθάπερ οἴδατε ὡς ἕνα ἕκαστον ὑμῶν ὡς πατὴρ τέκνα
ἑαυτοῦ [12] παρακαλοῦντες ὑμᾶς καὶ
παραμυθούμενοι [12] καὶ μαρτυρόμενοι εἰς τὸ περιπατεῖν ὑμᾶς ἀξίως τοῦ
θεοῦ τοῦ καλοῦντος ὑμᾶς εἰς τὴν ἑαυτοῦ βασιλείαν καὶ δόξαν
μαρτυρόμενοι [marturómenoi] Presente Participio Medio/Pasivo (deponente),
nom. pl. masc. (de μαρτύρομαι [martúromai]): "testimoniando".
Vulgata: "[11] sicut scitis qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos [12]
deprecantes vos et consolantes testificati sumus ut ambularetis digne Deo qui vocavit vos in
suum regnum et gloriam ".
Vulgata: "testimonium Dei maius est quoniam hoc est testimonium Dei quod maius est
quia testificatus est de Filio suo".
Vulgata: "quoniam non credidit in testimonio quod testificatus est Deus de Filio suo".
WH:
μαρτυρῶ [marturô] Presente Indicativo Activo, 1ª sing.
Yo testifico": μαρτυρῶ ἐγώ [marturô egô]
Textus Receptus:
συμμαρτυροῦμαι [summarturoúmai] Presente Indicativo Medio/Pasivo
(deponente), 1ª sing. de συμμαρτυρέω [summarturéô] testimoniar con, confirmar
(Rom. 2:15, 8:16; 9:1).
* 1 Juan 5:7, 8:
La evidencia textual establece la omisión del fin del vers. 7 y del comienzo del vers. 8. No
aparecen las palabras: "En el cielo: el Padre, el Verbo y el Espíritu Santo; y estos tres son uno.
Y tres son los que dan testimonio en la tierra". El texto que queda de los vers. 7 y 8 es
el siguiente: "Porque tres son los que dan testimonio: el Espíritu, el agua y la sangre; y estos
tres concuerdan".
El texto de los vers. 7-8, como aparece en la RVR, no se encuentra en ningún manuscrito
griego anterior a los siglos XV y XVI. Las palabras mencionadas penetraron en las Biblias del
siglo XVI, entre ellas la versión Reina-Valera, a través del texto griego del NT de Erasmo.
Erasmo, según se dice, prometió incluir las palabras en
cuestión en su Nuevo Testamento griego si se le mostraba un solo manuscrito griego donde
estuvieran. Se le presentó entonces un manuscrito procedente de una biblioteca de Dublín
[conocido como 34] con las palabras mencionadas, y las incluyó en su texto.
Ahora se cree que dicho pasaje se introdujo en las últimas ediciones de la Vulgata por error de
un copista que incluyó un comentario exegético marginal en el texto de la Biblia que estaba
copiando. Las palabras o texto impugnado se han usado mucho para apoyar la doctrina de
la Trinidad, pero como las pruebas en contra de su autenticidad son abrumadoras, ese apoyo
no tiene valor, y por lo tanto no debe usarse. A pesar de que tales palabras están en la Vulgata,
se admite con franqueza en una obra católica:
"Ahora se afirma generalmente que este pasaje, llamado Comma Johanneum [inciso o parte
menor del período de Juan], es una glosa que se introdujo desde hace mucho en el texto de la
antigua Vulgata Latina, pero que llegó hasta el texto griego sólo en los siglos XV y XVI" (A
Catholic Commentary on Holy Scripture, Thomas Nelson e Hijos, 1951, p. 1186).