Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
ABAQUS powstał i jest rozwijany przez amerykańską firmę Hibbit, Karlsson & Sorensen,
Inc. Pakiet dostępny jest na wielu platformach sprzętowych, począwszy od komputerów klasy
PC z Intel Pentium, przez stacje robocze HP, Compaq, IBM, SGI do superkomputerów
Compaq AlphaServers, HP, IBM RS.6000, serie SGI Onyx, serie SGI Origin.
• ABAQUS/Standard
• ABAQUS/Explicit
• ABAQUS/CAE
ABAQUS jest zbudowany z modułów (Module), a kaŜdy z nich definiuje kolejne etapy
procesu modelowania, wprowadzając nowe parametry; na przykład moduł odpowiedzialny za
określenie geometrii (Part), moduł opisujący właściwości materiału (Property) lub
generujący siatkę (Mesh)
Przechodząc kolejno między modułami budujesz model z którego ABAQUS/CAE generuje
plik wejściowy, a ten z kolei zostaje przesłany do ABAQUS/Standard lub ABAQUS/Explicit
w celu dokonania analizy. Na przykład uŜywasz modułu Property do określenia materiału i
właściwości sekcji części oraz modułu Step aby wybrać typ analizy (np. Heat transfer, Mass
diffusion, Static itd.)
Postprocesor ABAQUS’a znajduje się w module Visualization ale dostępny jest równieŜ jako
oddzielny produkt ABAQUS/Viewer. Postprocesor słuŜy do graficznej i tekstowej prezentacji
wyników.
Wejdź do modułu wybierając go z listy modułów (Module:) z paska narzędzi jak zostało to
pokazane na Rysunku B-2
Part
Property
Assembly
Step
Load
Mesh
Job
Visualization
Pomimo iŜ kolejność modułów w liście na pasku zadań jest w logicznej kolejności, moŜna
poruszać się tam i z powrotem między modułami według potrzeb i do woli. Jakkolwiek są
pewne oczywiste ograniczenia, jak na przykład nie moŜna przypisać własności części bez
uprzedniego utworzenia jej geometrii.
Model Tree obrazuje graficznie zaleŜności między modułami, a takŜe pozwala na szybki
dostęp do ustawień i opcji. Rysunek B-3 przedstawia typowy Model Tree
ABAQUS często wyświetla krótką wiadomość w pasku zachęty, z informacją jakie powinny
być następne działania uŜytkownika. Odpowiednie ikony słuŜą do potwierdzenia, anulowania
lub cofnięcia polecenia, jak pokazuje to Rysunek B-4
Po tej operacji ABAQUS uruchamia moduł Part. Po lewej stronie głównego okna
pojawia się Model Tree. Pomiędzy Model Tree a obszarem roboczym modelu
znajduje się grupa ikon modułu Part (m.in. Create Part, Edit Feature, Part Manager).
Pozwala ona wytrawnym uŜytkownikom pominąć menu w głównym pasku. Gdy
wybieramy dowolne narzędzie z głównego menu, to jednocześnie w grupie ikon Part
zostaje podświetlona ikona odpowiadająca temu narzędziu, dzięki temu moŜna szybko
uczyć się połoŜenia ikon dla często uŜywanych poleceń.
2. W Model Tree naleŜy podwójnie kliknąć na pozycji Parts aby utworzyć nową część.
W tym momencie pojawia się okno dialogowe Create Part. Jednocześnie
ABAQUS/CAE wyświetla w pasku zachęty poniŜej obszaru roboczego informacje,
które mają na celu ułatwić uŜytkownikowi przejść przez daną procedurę.
Okno Create Part pozwala nadać nazwę części, określić rodzaj przestrzeni, w której
będzie powstawał model (np. 2D, 3D), określamy jaki typ bryły ma zostać utworzony
i jej przybliŜony rozmiar. Po zatwierdzeniu odpowiednich opcji, jest jeszcze później
moŜliwość ich zmiany, z wyjątkiem opcji Base Feature.
Wskazówka: Aby zobaczyć opis narzędzia które kryje się pod daną ikoną,
naleŜy ustawić na chwile nieruchomo kursor nad ikoną, a po chwili pojawia się
„chmurka” z krótką informacją do czego ono słuŜy.
Po kliknięciu na powyŜsze narzędzie, jego ikona otrzymuje jasne tło, a u dołu w pasku
zachęty pojawiają się wskazówki, które mają na celu ułatwienie uŜytkownikowi
przejście przez procedurę rysowania danym narzędziem.
8. Aby opuścić narzędzie Sketcher kliknij w pasku zachęty Prompt (znajdującego się
poniŜej obszaru roboczego) przycisk Done.
Notatka: w przypadku gdy przycisk ten nie pojawił się, naleŜy upewnić się
czy nie jest uŜywane któreś z narzędzi szkicownika (Ŝadna z ikon szkicownika
nie powinna mieć jasnego podświetlenia). Jeśli jakieś narzędzie jest w uŜyciu,
to naleŜy kliknąć prawym klawiszem myszy, aby wybrać Cancel Procedure.
ABAQUS wyświetla widok nowej bryły w izometrii jak pokazuje to Rysunek B-6.
Rysunek B-6 Izometryczny widok belki.
10. Przed przystąpieniem do dalszej części tutorialu zaleca się zapisanie dotychczasowej
pracy na dysk. W tym celu naleŜy:
a. Z głównego paska menu wybrać File Save. Pojawi się okno dialogowe Save
Model Database As.
b. Wpisz w polu File Name nazwę dla swojego projektu i kliknij OK. Nie ma
potrzeby dopisywać rozszerzenia pliku, poniewaŜ ABAQUS automatycznie
dodaje .cae do nazwy pliku.
W tym rozdziale zostanie zdefiniowany materiał, który później zostanie przypisany bryle.
ZałoŜono, Ŝe będzie to stal, materiał liniowo spręŜysty o module Younga wynoszącym
209·103 MPa i współczynniku Poissona równym 0,3.
Definiowanie materiału:
2. W polu Name wpisz nazwę materiału Steel (stal). Korzystając z paska menu poniŜej
pola Name, moŜna ustawić szereg znanych właściwości materiału (m.in. mechaniczne,
termiczne itd.). Niektóre z pozycji menu zwierają podmenu jak pokazuje to
Rysunek B-7 i tak na przykład pod opcją Mechanical rozwija się podmenu Elasticity:
Mechanical Elasticity. Po wybraniu dowolnej opcji, pod paskiem menu pojawiają
się przypisane tej opcji pola z moŜliwością wprowadzania danych.
W naszym przypadku zostanie stworzona jednorodna ciągła sekcja i przypisana belce poprzez
wskazanie konturu belki (którą wcześniej wykonano w module Part) z obszaru roboczego
(viewport). Sekcja ta będzie zawierać właściwości materiału wcześniej zdefiniowanego – stali
(Steel)
Ciągła jednorodna sekcja, jest to najprostsza forma sekcji, którą moŜna zdefiniować w
ABAQUS.
3. W oknie:
a. Zaakceptuj domyślnie wybraną pozycję (Steel) w polu Material .
b. Zaakceptuj domyślną wartość 1 w polu Plane stress/strain thickness.
c. Kliknij OK.
1. W Model Tree rozwinąć gałąź Parts w niej rozwinąć podgałąź Beam klikając " ", W
ostatniej rozwiniętej gałęzi Beam kliknąć podwójnie na Section Assignments
2. Kliknij w dowolnym miejscu belki aby wskazać region dla którego ma zostać
zastosowana sekcja.
ABAQUS podświetla całą belkę.
ABAQUS przypisał sekcję belce i w związku z tym zmieniła ona kolor na niebieski.
Uwaga:
KaŜda tworzona część posiada swój własny układ współrzędnych i jest on niezaleŜny od
układów innych części. Model moŜe być zbudowany z wielu części, ale wszystkie je łączy
złoŜenie. ZłoŜenie powstaje poprzez ustalenie połoŜenia części wcześniej przygotowanych w
jednym wspólnym układzie współrzędnych. Tworząc złoŜenie definiuje się równieŜ
wzajemne relacje między częściami. W złoŜeniu nie posługujemy się częściami, tylko ich
myślowymi reprezentantami tzw. Part Instance. Part Instances dzielą się na niezaleŜne i
zaleŜne. NiezaleŜne Part Instances są osiatkowane oddzielnie, a zaleŜne Part Instances mają
siatkę dołączoną z oryginalnej części.
ZłoŜenie modelu:
4. Przesuń kursor myszy nad obszar roboczy i kliknij. Narzędzie porozwala na obrót
modelu i obejrzenie go z dowolnej strony. MoŜna takŜe kliknąć przycisk Select z
pasku Prompt aby wybrać nowy punkt względem którego będzie następował obrót.
Kliknij Use Default aby powrócić do domyślnych ustawień (czyli centralnego punktu
obszaru roboczego).
Wybierz Cancel Procedure z menu pod prawym klawiszem myszy aby opuścić
narzędzie.
5. Oprócz powyŜszego, jest jeszcze klika innych dostępnych narzędzi menu View,
pozwalających na zmianę widoku (przesuń (pan) , powiększenie (magnify) ,
szybkie powiększenie zaznaczonego fragmentu (zoom) , i auto-dopasowanie
(auto-fit) ). Wskazane jest, aby zapoznać się z tymi narzędziami i swobodnie
posługiwać się nimi.
Mamy juŜ stworzoną część, więc teraz moŜna przejść do zdefiniowania kroków (Steps)
analizy. Dla naszej belki analiza będzie składać się z dwóch kroków:
ABAQUS/CAE przełączy się do modułu Step. Pojawi się okno Create Step z listą
dostępnych typów procedur. Domyślnie nowy krok nazywa się Step-1. Procedury z
typu General są to takie, które pozwalają przeanalizować odpowiedzi układu: liniowe i
nieliniowe.
Pojawiło się okno Edit Step z domyślnymi ustawieniami dla tego typu procedury.
4. W zakładce Basic, w polu Description wpisz Load the top of the beam.
5. Kliknij na zakładkę Incrementation aby przejrzeć i zaakceptować domyślne
ustawienia.
6. Kliknij zakładkę Other aby przejrzeć i zaakceptować domyślne ustawienia.
7. Kliknij OK aby utworzyć nowy krok i wyjść z okna Edit Step.
Gdy tworzymy krok, ABAQUS /CAE generuje domyślną dane wyjściowe dla danego.
Dla naszej belki zostanie przeprowadzone prosta analiza i w związku z tym naleŜy
zaakceptować domyślna konfigurację.
1. W Model Tree kliknij prawym klawiszem myszy na pozycji Field Output Requests i
z menu które pojawiło się wybierz Manager.
2. Przeglądnij w oknie domyślne ustawienia dla danych wyjściowych dla kroku Static,
General nazwanego Beamload.
4. Kliknij strzałkę przy nazwie zmiennej, aby rozwinąć szczegółową listę zmiennych.
Czarny znak na białym tle przy nazwie zmiennej oznacza, Ŝe zmienna ta zostanie
uŜyta. Czarny znak na szarym tle oznacza, Ŝe zostaną uŜyte tylko niektóre zmienne z
tej kategorii.
5. Kliknij Cancel aby wyjść z edytora bez zatwierdzenia dokonanych zmian.
6. Kliknij Dismiss aby zamknąć Field Output Requests Manager.
• Warunek brzegowy, jakim będzie utwierdzenie belki, które ogranicza ruch jednego
końca w kierunkach X-, Y- i Z-; ten warunek brzegowy stosuje się przy kroku
inicjującym (Initial Step).
• ObciąŜenie równomiernie rozłoŜone przyłoŜone na górną powierzchnię belki.
Stwórz warunek brzegowy dla jednego z końców belki, który opisuje ograniczenie jej poprzez
utwierdzenie.
Gdy kursor znajduje się nad regionami, które przysłaniają się, ABAQUS/CAE
domyślnie podświetla ten, który znajduje się „bliŜej” ekranu. Aby zaznaczyć ścianę
belki po lewej stronie, bez zmieniania widoku, naleŜy kierować się następującymi
wskazówkami:
5. W oknie dialogowym:
a. Zaznacz ENCASTRE (U1=U2=U3=UR1=UR2=UR3=0).
b. Kliknij OK aby utworzyć warunek brzegowy i opuścić okno dialogowe.
6. W Model Tree kliknij prawym klawiszem na pozycji BCs i wybierz z menu Manager.
Mamy juŜ zdefiniowane utwierdzenie na jednym z końców belki, wiec teraz zostanie
przyłoŜone obciąŜenie równomiernie rozłoŜone na górną powierzchnię belki. ObciąŜenie
zostanie zdefiniowane w kroku Beamload, który wcześniej był juŜ utworzony.
5. W oknie dialogowym:
a. Wprowadź w polu Magnitude wartość 0.5.
b. Zaakceptuj domyślne ustawienia opcji Amplitude.
c. Kliknij OK aby zatwierdzić i opuścić okno dialogowe.
W tym rozdziale zostanie utworzona siatka MES (siatka elementów skończonych). Moduł
Mesh słuŜy do zarządzania podziałem na elementy skończone. W module tym definiuje się
rodzaj siatki, rodzaj elementów skończonych, ilość elementów, miejscowe zagęszczenia siatki
itp. ABAQUS/CAE rozpoczyna prace w module Mesh z domyślnymi ustawieniami. W
przypadku gdyby ABAQUS/CAE nie mógł wykonać siatki z domyślnymi ustawieniami bez
ingerencji uŜytkownika, wtedy model zmieni kolor na pomarańczowy. PoniewaŜ,
ABAQUS/CAE nie obsługuje mesh’owania (dzielenia na elementy skończone) części
będących w złoŜeniu, naleŜy kaŜdą część mesh’ować oddzielnie.
W tym rozdziale uŜyjemy okna dialogowego Mesh Controls do zdefiniowania siatki i jej
elementów.
1. W Model Tree rozwiń Parts, następnie pod nią pozycję Beam i podwójnie kliknij
Mesh w liście poniŜej.
Pojawi się okno dialogowe Mesh Controls. ABAQUS/CAE zmieni kolor modelu w
zaleŜności od techniki siatkowania. ABAQUS/CAE uŜyje siatki strukturalnej i
wyświetli model w kolorze zielonym.
W tym rozdziale zostanie uŜyte okno dialogowe Element Type do przypisania modelowi
indywidualnego typu elementu.
W dolnej części okna dialogowego pojawia się opis wybranego typu elementu i jego
skrócony zapis w postaci kodu C3D8I. ABAQUS/CAE przypisze ten rodzaj elementu
do modelu.
Pojawia się okno dialogowe Global Seeds. Wyświetlana jest domyślna wartość
odległości między punktami węzłowymi według której zostanie zbudowana siatka.
2. W oknie dialogowym w pozycji Approximate global size wprowadź wartość 10 w
celu określenia przybliŜonego rozmiaru elementu (odległości między punktami
węzłowymi) i kliknij OK.
W chwili obecnej mamy juŜ skonfigurowaną procedurę analizy modelu. Następnym krokiem
będzie przygotowanie zadania, które zostanie przesłane do analizy.
ABAQUS/CAE przełącza się do modułu Job i pojawia się okno dialogowe Create
Job z listą modeli, dla których moŜna utworzyć zadanie.
UŜywasz modułu Visualization aby wczytać i obejrzeć bazę wyników, którą ABAQUS/CAE
wygenerował podczas analizy. PoniewaŜ nasze zadanie zostało nazwane Deform, to równieŜ
baza wyników otrzymała taką nazwę Deform.odb
• Opis zadania
• Nazwa bazy wyników, z której ABAQUS/CAE wczytuje dane.
• Wersję ABAQUS/Standard lub ABAQUS/Explicite która została uŜyta do
wygenerowania bazy wyników.
• Data wygenerowania bazy wyników lub jej ostatniej modyfikacji.
W bloku zmiennych wewnętrznych modelu znajduje się, tzw. blok stanu (state block):
2. Z głównego paska menu wybierz Plot Undeformed Shape aby wyświetlić widok
modelu przed deformacją.
Kolor modelu zmieni się na zielony, co oznacza Ŝe program wykreślił model przed
odkształceniem, ale juŜ z nałoŜoną siatką. Nie naleŜy mylić z szybkim szkicem, który
przedstawia jedynie kontur modelu.
3. Z głównego paska menu wybierz Plot Deformed Shape aby wyświetlić kształt
modelu po odkształceniu.
4. Kliknij narzędzie auto-dopasowanie (auto-fit) aby zmienić jego skalę i dopasować
do obszaru roboczego jak pokazuje to Rysunek B-14.
6. Kliknij przycisk Contour Options po prawej stronie pasku Prompt aby przejść do
opcji bieŜącego widoku.
Pojawiło się okno dialogowe Contour Plot Options. MoŜesz uŜywać tego okna
dialogowego na przykład w celu włączenia widoku węzłów, zmiany współczynnika
skali dla odkształconego modelu. Opcje do których mamy w nim dostęp odpowiadają
graficzną reprezentację wyników analizy. Z kolei jeśli chcemy zmienić główne opcje
kreślenia wyników analizy, jak np. włączenie lub wyłączenie legendy, naleŜy wybrać
z głównego paska menu Viewport Viewport Annotation Options.