Qesja e plastmasit

Në një arkë të një supermarketi, një zonjë kërkoi qese

plastmasi për ti vendosur në te gjërat e blera. Arkëtarja
nisi ti mbante ligjërata mbi rrezikun e përdorimit të këtyre
qeseve, duke i thënë se kjo gjë ekologjikisht nuk është e
pranueshme :

- Gjenerata juaj nuk e kupton Lëvizjen ekologjike.

Sot, të rinjtë janë duke e paguar shtrenjtë injorancën
e gjeneratës suaj, e cila i shkatërroi të gjitha
burimet !

Me zë të butë, zonja iu përgjigj arkëtares :

- Më vie keq, por në kohën tonë nuk kishte Lëvizje

ekologjike
- Po - tha arkëtarja - Gjenerata juaj aspak nuk
brengosej për mbrojtje të ambientit !

Pak e tronditur, zonja e filloi një tregim :

“Në kohën time, shishet e zbrazëta të qumështit, ujit

mineral, verës, birrës, etj. ktheheshin në shitore prej nga
pastaj shkonin nëpër fabrika, në të cilat ato prap
mbusheshin me lëngjet përkatëse. Shishet recikloheshin
dhe ishin të bëra nga xhami e ne nuk e dinim se kjo bëhej
në frymë të Lëvizjes ekologjike !

Në kohën time hipnim shkallëve. Atëherë nuk kishte

shkallë lëvizëse si sot, ndërsa ashensorë kishte shumë
pak. Për ndonjë relacion të shkurtër një apo dy
kilometërsh, ne nuk i hipnim makinave, por ecnim këmbë
apo ngitnim biçikleta dhe nuk e dinim se kjo bëhej në
frymë të Lëvizjes ekologjike.
Në kohën tonë nuk dinim për pelena për një përdorim. Ne
pelenat i lanim, ndërsa rrobat e lara i thanim në tel. Nuk
dinim për aparate 3000 Watëshe të tharjes së rrobave.
Ndërresat tona thaheshin në diell dhe erë. Rrobat tona i
arrnonim dhe ato i bartnim nga fëmija në fëmi. Atëherë
nuk kishte vende mbledhëse të rrobave të përdorura.

Në kohën tonë kishim nga një radio aparat dhe televizor, e

jo si ju sot, në secilën dhomë nga një. Kishim orë të cilat
kurdiseshin me dorë, ndërsa punët e kuzhinës i kryenim
me dorë e jo me aparate të ndryshme të cilat harxhojnë
më shumë rrymë se që mundet ndonë central elektrik të
prodhojë.

Nuk kishim kositëse motorrike të barit. Kosa, të cilën

duheshim me dorë ta mprehnim, mjaftonte ta kryenim
kositjen. Kryenim punë fizike dhe nuk kishim nevojë të
shkonim në klube të dobësimit të vrapojmë nëpër shirita
lëvizës, të cilët harxhojnë rrymë.

Kishim vetëm një telefon në shtëpi, ndërsa sot secila

zuskë e mban ate në xhep. E vërtetë është nuk dinim për
Lëvizje ekologjike !

Ujin e pinim nga çeshmet ose nga cisternat dhe ate me

dorë ose me gotë xhami e jo nga shishet plastike, të cilat
nëpër rrugë i hasim me miliona...

Shkruanim me bojë nga shishet në të cilat i mbushnim

stilolapsat, e jo me lapsa kimik të cilët pas përdorimit
hidhen në plehra...Meshkujt rruheshin me zhiletë që
qëndronin gjatë e jo si sot me brisqe për një përdorim. Por
në fakt nuk dinim për Lëvizje ekologjike.

Njerëzit voziteshin me autobusë ose trena, ndërsa fëmijët

shkonin në shkollë në këmbë apo me biçikleta, jo si sot me
makina të babit apo mamit. Mbanin nga një çantë
shkollore gjatë tërë shkollimit, e jo si sot, për çdo vit nga
një. Librat tona përdoreshin nga gjenerata në gjeneratë.
Ju sot ato i bleni çdo vit të reja, për prodhimin e të cilave
duhet të priten pyje e pyje...

Kështuqë, mos më shitni broçkulla rreth “brengës” tuaj

për ekologjinë !”