ெஜயேமாகனி

ெஜயேமாகனின்
னின் நாவல்களில் ெதான்மம்

முன்னுைர:
முன்னுைர:

தமிழ் இலக்கியத்தளத்தில் குறிப்பிடத்தக்க எழுத்தாளர்

ெஜயேமாகன். ‘ரப்பர்’
ரப்பர்’, ‘ காடு’
காடு’, ‘பின்ெதாடரும்
பின்ெதாடரும் நிழலின் குரல்’
குரல்’ ஆகிய
நாவல்களின்மூலம் நாவல் இலக்கிய உலகில் தனக்ெகன ஓர் இடத்ைதத்
தக்கைவத்துக் ெகாண்டவர். இவரது ‘விஷ்ணுபுரம்’
விஷ்ணுபுரம் ’, ‘ெகாற்றைவ’
ெகாற்றைவ ’ ஆகிய
நாவல்கள், தமிழ்நாவல் இலக்கியவரலாற்றில் குறிப்பிடத்தக்கப்
பைடப்புகள் ஆகும். ‘விஷ்ணுபுரம்’ 1997ஆம் ஆண்டு அக்ேடாபர் மாதம்
முதல்பதிப்பு கண்டது. இந்தியக் காவியமரபின் வளைமகைளயும்,
அழகியைலயும் உள்வாங்கிக் ெகாண்டு, தத்துவங்களின் வழியாக
மானுடம் பற்றிய புரிதல்கைள இந்நாவல் முன்ைவப்பதாகவும்,
நூறுவருடத் தமிழிலக்கிய வரலாற்றில் இது மிகப்ெபரிய இலக்கிய
முயற்சி என்றும் கருதப்படுகிறது. ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவல் அண்ைமக்
காலங்களில் மிகுதியான பாராட்டுகைளயும், கண்டனங்கைளயும் அைடந்த
நாவல் எனலாம். ‘ெஜயேமாகனின் நாவல்களில் ெதான்மம்’ எனும்
இவ்வியல், ெஜயேமாகனின் ‘விஷ்ணுபுரம்’ மற்றும் ெகாற்றைவ
நாவல்களில் இடம்ெபற்றுள்ள ெதான்மங்கைளயும், அவற்றின்
பயன்பாடுகைளயும், ஆய்வுெசய்யும் வைகயில் அைமகிறது.

I ெதான்மவியல் ேநாக்கில் விஷ்ணுபுரம்

விஷ்ணுபுரம் : கைதச்சுருக்கம்
ெஜயேமாகன், விஷ்ணுபுரத்ைதப் பாண்டிய நாட்டின் ஒரு
பகுதியாகக் காட்டுகிறார். வரலாற்றில் இடம்ெபறாத விஷ்ணுபுரம் என்ற
நகரம், நாவலில் பிராமணர்களின் ஆதிக்கத்திற்கு உட்பட்ட நகரமாகச்

  


சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளது. ‘அக்னிதத்தன்’ என்னும் பிராமணன் விஷ்ணு
புரத்ைதயும், அங்குள்ள ேகாயிைலயும் நிறுவுகிறான். அவனுைடய
வழிவந்தவர்கள் விஷ்ணுபுரத்ைத ஆண்டுவருகின்றனர். பிராமணர்கள்,
வணிகர்கள் மற்றும் கணிைகயர்கள் ஆகிேயார் அந்நகரின் முதன்ைமக்
குடிமக்களாகவும், அந்நகரில் வாழும் மற்ற இனத்தவர்கள்
ஒடுக்கப்பட்டவர்களாகவும் வாழ்கின்றனர். அக்னிதத்தனின் வழிவந்தவர்கள்
அந்நகைரப் பற்றியும், அக்ேகாவிைலப் பற்றியும் கைதகைள உருவாக்கி,
அதனடிப்பைடயில் அந்நகைர ஆண்டு வருகின்றனர். ஒரு
மாயநகரம்ேபால இருக்கின்ற அந்த நகைரத் ேதடிப் பல்ேவறு
நாடுகளிருந்தும் அறிஞர்கள் வந்தவண்ணம் இருக்கின்றனர். ‘சூரியதத்தர்’
எனும் பிராமணர் அந்நகைர நிர்வாகம் ெசய்துவருகிறார். ‘நரசிங்கர்’
என்பவன் அரசராக விளங்குகிறார். அவரது தளபதியாக விளங்குபவன்
‘வல்லாளன்’. நரசிங்கரின் மகளான ைவெஜயந்திைய வல்லாளன்
திருமணம் ெசய்துெகாள்ள விரும்புகிறான். அந்நகைர அைடவேத அவன்
திட்டமாக இருக்கிறது.

வழக்கு விசாரைணகளில், தண்டைனகள் பிராமணர்கள் மீது

ெபயரளவிலும், பிற குலத்தவர்மீது கடுைமயாகவும் விதிக்கப்படுகின்றன.
ஒரு வழக்கில் குற்றவாளியான ‘பிரம்மராயர்’, சூர்யதத்தரால்
சாதுர்யமாகக் காப்பாற்றப்படும்ேபாது, பிைழெசய்யாத ெபருந்தச்சனின்
கண்களும், ைககளும் பறிக்கப்படுகின்றன.

‘சங்கர்ஷணன்’ எனும் கவிஞன், தனது ‘பத்மபுராணம்’ எனும்

காவியத்ைத அரங்ேகற்ற விஷ்ணுபுரம் வருகிறான். ஆனால்
விஷ்ணுபுரத்தில் உள்ள ஞானசைபக்குள் நுைழய அனுமதி
மறுக்கப்படுகிறது. எனினும், அவன் தந்திரமாக அைவக்குள் நுைழந்து
தனது காவியத்ைத அரங்ேகற்றுகிறான். ஆனால், அக்காவியத்ைத

  


அச்சைப நிராகரித்து, மறுபுைனவு ெசய்யச் ெசால்கிறது. அதனால் மனம்
குைலந்த அவன், ‘பத்மாட்சி’ எனும் கணிைகக்குக் காவியப்பாடம்
எடுக்கிறான். இதனிைடேய சூரியதத்தருக்கும், ஞானசைபயின் முதன்ைமக்
கவிஞரான ேகாபிலருக்கும் இைடேயயான ேபாட்டியில் சூரியதத்தர்,
ேகாபிலைர மட்டம்தட்டும் ெபாருட்டுச் சங்கர்ஷணனின் காவியத்ைத
மறுஅரங்ேகற்றம் ெசய்யச் ெசால்கிறார். சங்கர்ஷணேனா, தனது
மாணவியான பத்மாட்சியும் ேமைடேயற ேவண்டும் என்கிறான்.
கணிைகயர் ேமைடேயறலாகாது என்னும் வழக்கம் இருப்பதாகவும்,
பத்மாட்சி தனது தூய்ைமைய நிரூபித்தால் மட்டுேம ேமைட ஏறலாம்
என்றும் சூரியதத்தர் கூறுகிறார். பத்மாட்சி, தனது புத்தி சாதூர்யத்தினால்
அவ்வைவைய ெவல்கிறாள். அவைளக் ‘காவியேதவைத’ என்று
ெகாண்டாடுவேதாடு, பத்மபுராணத்ைத மகாகாவியமாகவும் ேபாற்று
கின்றனர். ெபரும்பாலானவர்கள் அதற்கு விளக்கவுைரகள் எழுதத்
ெதாடங்குகின்றனர். ஆனால், சங்கர்ஷணேனா அைத ெவறுக்கிறான்.
காவியம் பைடத்தைத மறக்க முயன்று குடிக்கு அடிைமயாகிறான்.
அவனுைடய மகன் அனிருத்தனும் விபத்தில் இறந்துேபாக, அதனால்
துயருற்ற அவனுைடய மைனவி ெலட்சுமி, அவைனப் பிரிந்து
ஆன்மிகத்தில் தன்ைன ஈடுபடுத்திக்ெகாள்கிறாள். இறுதியில்
சங்கர்ஷணைன நாடி வருகிறாள். இருவரும் விஷ்ணுபுரத்ைத விட்டுச்
ெசல்லலாம் என்று முடிவு ெசய்கின்றனர். மகாபத்மபுராணம்
அடுத்தடுத்தத் தைலமுைறயினருக்கும், ஆய்வாளர்களுக்கும்
விஷ்ணுபுரம் பற்றிய ெசய்திகைளச் ெசால்ல, அைத அடிப்பைடயாகக்
ெகாண்டு அவர்கள் விஷ்ணுபுரத்ைத நாடி வருகின்றனர்.

பிங்கலன் என்னும் மாணவன் தனது மூதாைதயரின் அறிைவப்

புறக்கணித்து புலன்கள்மூலம் ெபறக்கூடிய அறிைவ விரும்புகிறான்.
இதனால் சாருேகசி எனும் கணிைகேயாடு வாழ்கிறான். அவன்

  


காமத்திலும் அவன், தனிைமயுணர்ைவ அறிகிறான். பின்னாளில்
‘பிங்கலசூத்திரம்’ எனும் நூைல இயற்றுகிறான். சாருேகசிக்குப் பிறக்கும்
மகன் ‘உத்திரர்’ என்று அைழக்கப்படுகிறார். ‘பத்மன்’ என்பவர்
பிங்கலனின் தரிசனத்ைதக் கண்டைடயப் புறப்படுகிறான்.

திருவடி என்பவன் லலிதாங்கி எனும் கணிைகயின் அழகில்

மயங்கி, அவளது காதலுக்காக ஏங்குகிறான். ஒருதைலக் காதலாக அது
வளர்கிறது. ஒருகட்டத்தில் திருவடி, ைபத்தியம் ேபாலாகிறான். தனது
நிைலக்குக் காரணமான லலிதாங்கிையக் ெகாைலெசய்யப் ேபாகும்ேபாது,
லலிதாங்கி நடனமாடிக் ெகாண்டிருக்கிறாள். வாமன அவதாரத்தில்
விஷ்ணு, மகாபலியின் தைலயில் தனது திருவடிைய ைவக்கும் கணத்ைத
அபிநயம் ெசய்யும்ேபாது திருவடி அங்கு வருகிறான். அவளது தூக்கிய
திருவடியின் கீேழ அவனுைடய தைல இருக்கிறது. திருவடிக்கு அவளது
பாதத்தில் ெபருமாளின் தரிசனம் கிைடக்கிறது. அவன்
திருவடியாழ்வாராகிறான்.

பாண்டிய மன்னனின் தம்பி ைவெஜயந்திையத் திருமணம்ெசய்ய

விரும்புகிறான். அைத விரும்பாத வல்லாளன், பாண்டியனிடம் அவனது
தம்பிையக் குறித்துப் புகார் ெசய்கிறான். பாண்டியன், வல்லாளனுடன்
ேசர்ந்து, தன் தம்பிையக் ெகால்லத் திட்டம் தீட்டுகிறான்.

‘பத்தினிவழிபாடு’, ஸ்ரீபாதத் திருவிழாவிற்கு முன்பாக

நிகழ்த்தப்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது. அத்திருவிழாவிற்கு மைலயில்
வாழும் ெசம்பர்கள் இறங்கி வருவர். அவர்களது மரபுரிைமயாக
விஷ்ணுபுரம் அைத ஏற்றது. பத்தினிவழிபாட்ைட அரசர்குலக் கன்னிகள்
ெசய்வதுதான் முைற. அங்குப் பல்லக்கில் ெசல்ல, தன் ேதாழியான
சித்திைரயும் உடன் வரேவண்டும் என்று நரசிங்கரின் மகள் ைவெஜயந்தி

  


ேவண்டுகிறாள். பல்லக்கில் அரசகுலம், அந்தணர் குலம், கணிைகயர்
குலம்சார்ந்த ெபண்கள் ெசல்வதுதான் வழக்கம். மறக்குலத்ைதச் ேசர்ந்த
சித்திைரையப் பல்லக்கில் எப்படி ஏற்றுவது எனும் ேகள்வி எழ,
நரசிங்கன் சித்திைரையத் தத்ெதடுக்கிறார். இருவரும் பத்தினிவழிபாடு
ெசய்யப் ேபாகின்றனர். அங்கு ‘மாதரி’யாக அமர்ந்திருந்த ெபண்ைண
ைவெஜயந்தி வணங்குகிறாள். சித்திைரயும் அவைள வணங்கும்ேபாது,
சித்திைர தன்ைன வணங்க ேவண்டியதில்ைல என்றும், அவளும் தனது
இனத்தால் வணங்கப்படும் ெதய்வமாவாள் என்றும் கூறுகிறாள்.
சித்திைரேய பின்னாளில் ெகான்ைறவனத்தம்மனாக வணங்கப்படுகிறாள்.

அக்னிதத்தனின் வம்சமான பவதத்தரின் காலத்தில் ஞானசைபையக்

கூட்டவும், கிருஷ்ணப்பட்சிப் பரிட்ைச நடத்தவும் அஜிதன் எனும்
ெபௗத்தன் பாண்டியனின் ஆைணயின்படி அைழப்புவிடுக்கிறான்.
ஞானசைபயில் நைடெபறும் தருக்கத்தில் ெவல்பவருக்ேக விஷ்ணுபுரம்
ெசாந்தமாகும். அஜிதன் அத்தருக்கத்தில் ெவல்கிறான். பவதத்தர்
அவனிடம் விஷ்ணுபுர ஆட்சிைய ஒப்பைடக்கிறார். பவதத்தைரத் துேராகி
என்று ெசால்லிப் பிராமணர்கள் அடித்துக் ெகால்கின்றனர்.

அஜிதன் காலத்தில் சந்திரகீர்த்தி எனும் ெபௗத்தேன நிர்வாகத்ைத

ஏற்று நடத்துகிறான். ஆனால், சில காலங்களுக்குப்பிறகு, நகரம்
அக்னிதத்தனின் வம்சத்தினருக்ேக திரும்ப வருகின்றது.

முகமதியரின் பைடெயடுப்பால் அழிைவச் சந்திக்கும் ‘விஷ்ணுபுரம்’

சிறு ஊராக மாறுகிறது. நூறு குடும்பங்கள் மட்டும் வசிக்கும்
ஊராகிப்ேபான விஷ்ணுபுரம், ெதாடர்ந்து வீழ்ச்சிையச் சந்திக்கிறது.
பிைழப்பதற்காக அவ்வூர் மக்கள், ஊைரவிட்டு ெவளிேயறுகின்றனர்.
பிரளயம் பற்றிய அச்சம் அவர்கைளச் சூழ்கிறது. மைலவாழ்மக்கள்

  


பிரளயம் பற்றி, தங்களது ெதய்வம் ெசான்ன குறிையக் ேகட்டு
இடம்ெபயர்ந்து ெசல்கின்றனர். ெசம்பர்களின் மூப்பேனா நிச்சயம்
பிரளயம் வரும்; அது விஷ்ணுபுரத்ைத நிர்மூலமாக்கும் என்று
கூறுகிறான். அதன்பின் பிரளயம் வர, விஷ்ணுபுரம் அழிகிறது.

ெசம்பர்கள் எனும் பழங்குடிகளின் தைலவன் ெபருமூப்பன். அவன்

ெகால்லப்பட்டதும் ஒரு ெபரும்பாைறயாக மாறுகிறான். அப்பாைற
மணலினுள் புைதய, அவனது கால்விரல்கள் மட்டுேம ெவளியில்
ெதரிகின்றன. அவ்வினத்தவர் அவைனத் ெதய்வமாகக் கருதி
வழிபடுகின்றனர். அவனது விரல்பாைறயில் தைலைய ேமாதிச் சுயபலி
ெகாடுத்துக் ெகாள்கின்றனர். அங்கு வரும் அக்னிதத்தன் தனது புத்திக்
கூர்ைமயினால், மண்ணுக்குள் ெபரிய மனித உடலின் உருவம்
புைதந்திருக்கும் என்று நம்பி, விஷ்ணுேவ முழு உடல் ெகாண்டு அங்கு
இருப்பதாகச் ெசம்பர்கைள நம்பைவத்துத் ேதாண்டி எடுக்கிறான்.
பின்னாளில் அவ்வுருவம் ‘விஷ்ணு’ேவ என்று ெசால்லிப் ெபரிய
ேகாயிைலக் கட்டுகிறான். ெசம்பர்கள் இனம் ஒடுக்கப்பட்டு, அங்குப்
பிராமணர்கள் குடிேயறுகின்றனர். பிராமணர்கள் தங்களது ெபருமூப்பைன
மந்திரத்தால் கட்டி ைவத்துள்ளனர் என்றும், அவன் மீளாதபடிக்குத்
தினமும் அதற்குப் பூைச ெசய்துவருவதாகவும் நம்பினர். பிரளயம் வரும்;
அதன் பின்பு விஷ்ணுபுரம் அழியும்; தங்கள் ெபருமூப்பன்
விடுதைலயாவான்; ெசம்பர்குலம் மீண்டும் தைழக்கும் என்றும்
நம்புகின்றனர்.

யுகமுடிவில் விஷ்ணு புரண்டு படுக்க, பிரளயம் ஏற்படும்.

அதன்பின்பு புதிய உலகம் உருவாகும் என்ற புராணக் கருத்துகைள
மகாபத்மபுராணம் ெசால்கிறது என்று வசந்தன் எனும் பாணன்

  


விஷ்ணுபுரக்கைதயான பத்மபுராணத்ைத முடிக்க, மீண்டும் ஒரு பாணன்
அக்கைதையச் ெசால்லத் ெதாடங்குவதாக நாவல் முடிவைடகிறது.

விஷ்ணுபுரமும் வரலாறும்

விஷ்ணுபுரம் எனும் இந்நாவல், கற்பைனயான நகர் ஒன்ைறச்

சித்திரிக்கின்றது. பிராமணர்களின் ஆட்சியில் இருந்த இதுேபான்ற நகரம்
தமிழகத்தில் இருந்ததா? அல்லது அதற்கான சாத்தியங்கள் என்ன?
என்பைதப் பற்றி அறிஞர்கள் பின்வருமாறு கூறியுள்ளனர்.

“பி
பிரம்மேதயம்
பிரம்மேதயம் என்று வரலாற்றில் இடம்ெப
இடம் ெபறுகிற
ெபறுகிற பிராமணர்களின்
1
தனி ஆட்சிப்பிரேதசம்
ஆட்சிப்பிரேதசம்ேபால
ேபால விஷ்ணுபுரம் அைமகிறது”
அைமகிறது ”

என்பார் ேகாைவஞானி. விஷ்ணுபுரம் ேபான்ற ஊர், தமிழகத்தில்

இருந்ததுண்டா? என்னும் ேகள்விக்கு,

“ெஜயேமாகன் சிரமப்பட்டு விஷ்ணுபுரத்ைத அைலகளுக்கு

அப்பால் ெகாண்டு ேபாயிருக்கேவ ேவண்டாம்.
ேவண்டாம். ேசாழ மன்னர்களின்
மன்னர்களின்
ைகெயட்டும் தூரத்திற்குள்தான்
தூரத்திற்குள்தான் ஸ்ரீரங்கம் உள்ளது.
உள்ளது. எப்ெபாழுதுேம
அது ஒரு தனி அரசாங்கமாகத்தான் இருந்துள்ளது
இருந்துள்ளது ( ேகாயிெலாழுகு
நூல்களில் ைவதிகர்கள்
ைவதிகர்கள் வரிவசூல் ெசய்தைமக்கும் மரணதண்டைன
மரணதண்டைன
விதித்தைமக்கும்,
விதித்தைமக்கும் , தனி ராணுவம் ைவத்திருந்தைமக்கும் ஆதாரம்
உள்ளது).
உள்ளது). விஷ்ணுபுரம் அைமப்பு ஸ்ரீரங்கத்ைதேய முன்மாதிரியாக க்
முன்மாதிரியாகக்
2
ெகாண்டுள்ளது.
ெகாண்டுள்ளது.”

என்று இைளயஜீவா, தனது இைணயதளக் கட்டுைர ஒன்றில்

குறிப்பிட்டுள்ளார்.

   


 ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவல் காட்டும் காலப்பின்னணியிலான
வரலாறுகைளச் சரிபார்த்தல் அவசியமாகிறது. நாவைல மூன்று
பாகங்களாகப் பிரிக்கலாம். அைவ ஸ்ரீபாதம், ெகௗஸ்துபம், மணிமுடி
ஆகியன. ஸ்ரீபாதத்தின் காலம் பத்தாம் நூற்றாண்டு என்றும்,
ெகௗஸ்துபத்தின் காலம், ஐந்தாம் நூற்றாண்டு என்றும், மணிமுடியின்
காலம் பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டு என்றும் கருத இடமிருப்பதாக
இரா.இராஜேசகரன் கூறுகிறார். இதைனப் பின்வருமாறு விளக்கியுள்ளார்.
1. கி.பி. ஐந்தாம் நூற்றாண்டு முதல் கி.பி. ஏழாம் நூற்றாண்டு வைர
ெபௗத்தம் தமிழகத்திலும், ேகரளாவிலும் ெசல்வாக்குப் ெபற்று
விளங்கியது. அக்காலகட்டேம அஜிதன் எனும் ெபௗத்தன்
விஷ்ணுபுரத்ைத ெவன்ற காலமாகக் கருதவியலும்.
2. நாவலின் முதல் பகுதியான ஸ்ரீபாதத்தில், பிரபாதத்தர் மீண்டும்
விஷ்ணுபுரத்ைத ஞானசைப விவாதம்மூலம் விஷ்ணுபுரத்ைத
ெவன்றதாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. இக்காலத்ைதக் கி.பி. பத்தாம்
நூற்றாண்டு என்று ெகாள்ளலாம். பன்னிரு ஆழ்வார்களின் காலம்
கி.பி. 500 முதல் கி.பி. 800 வைர எனலாம். பாண்டிய நாட்டில்
ஆழ்வார்கள் நால்வர் ேதான்றியதும் இக்காலத்தில்தான்.
நம்பியாழ்வார், தனது இறுதிக்காலத்தில் ‘விஷ்ணுபுரம்’ வருைக
தந்ததாக நாவலில் சுட்டப்பட்டுள்ளது.
3. மூன்றாம் பகுதியான பிரளயக்காலம் என்பைதப் பதின்மூன்றாம்
நூற்றாண்டு எனலாம். பதின்மூன்றாம் நூற்றாண்டின் இறுதி,
பதினான்காம் நூற்றாண்டின் முதற்பகுதியில் பாண்டியர் ெசல்வாக்கு
இழந்தனர். அலாவுதீன் கில்ஜியின் பைடத்தளபதி மாலிக்காபூர்,
பாண்டிய நாட்டின்மீது பைடெயடுத்துப் பல நகரங்கைளக்
ெகாள்ைளயிட்டான். வீரபராக்கிரமர் காலத்தில், கான் தைலைமயில்

  



 முகலாயர் பைடெயடுத்து, விஷ்ணுபுரம் ஆலயத்ைதக்
ெகாள்ைளயடித்தனர் என்று சுட்டப்பட்டுள்ளது.

விஷ்ணுபுரம் ஒரு வரலாற்று நாவலல்ல. ஆனால் அதில்

சுட்டப்பட்டுள்ள அரசியல் சூழல்கைள வரலாற்ேறாடு இைணத்துக் காண
இடம் உள்ளது.

‘விஷ்ணுபுரம்’
விஷ்ணுபுரம்’ : ெதான்மங்களும் – ‘ேபாலச் ெசய்தலும்’
ெசய்தலும் ’:

‘விஷ்ணுபுரம்’, இந்தியத் தத்துவ மரைபெயாட்டிப் புைனயப்பட்ட

வரலாற்று நாவல் எனலாம். அதற்ேகற்றாற்ேபால், நாவல் முழுவதும்
இந்தியத் தத்துவ மரபு ெவளிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. ‘விஷ்ணுபுரம்’ எனும்
கற்பைன நகரத்ைதப் பிராமணர்கள் நிர்வகிக்கின்றனர். அந்நகரில்
அைமந்துள்ள ‘விஷ்ணு’ ேகாவில் நாெடங்கும் புகழ்ெபற்று விளங்குகிறது.
அந்நகைரயும், ேகாயிைலயும், ேகாபுரங்கைளயும் பற்றி ஏராளமான
கைதகள் வழங்கிவருகின்றன. இக்கைதகள் அைனத்தும் அந்நகைரயும்,
ேகாயிைலயும், அதன் நிர்வாகிகைளயும் புனிதநிைலக்கு உயர்த்தும்
புராணக்கைதகளாக இருக்கின்றன. இத்தைகய புராணங்களின்மீதுதான்
ஆளும்வர்க்கம், தனது அதிகாரங்கைளக் கட்டிெயழுப்பியுள்ளது.
அந்தவைகயில், விஷ்ணுபுரம் நகரமும் ஒரு ெதான்மமாகத் திகழ்கின்றது.
‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலில் பயின்றுவரும் ெதான்மங்கைள
ஆய்வுெசய்யும்ேபாது பின்வரும் கருத்துகைளப் ெபறமுடியும்.

1. விஷ்ணுபுரத்தில் வழங்கிவரும் ெதான்மங்களில்

ெபரும்பாலானைவ ஆசிரியரால் ெசய்யப்பட்ட புைனவுகேள எனலாம்.
உதாரணமாக, அக்னிதத்தன் பற்றிய கைத, ேசானா பற்றிய புராணம்,
ராஜேகாபுரம் பற்றிய புராணம் ேபான்றவற்ைறக் கூறலாம்.

  


இப்புராணங்கள், இதற்கு முன்பாக எந்தப் புராணத்திலும், பழமரபுக்
கைதகளிலும், வாய்ெமாழி வரலாற்றிலும் காணப்படவில்ைல.

2. இக்கைதகைளத் ெதான்மங்களாக்குவது, அக்கைதகளில்

இடம்ெபற்றுள்ள ெதான்மக்கூறுகேள ஆகும். அைவயாவன:: -
கைதெசால்லும் முைற, ேதவர்கள் அல்லது அதிசயமனிதர்கள்
கைதமாந்தர்களாக இருத்தல், இக்கைதகளின் நிகழ்விடமான
மண்ணுலகம் மற்றும் விண்ணுலகம் புனிதமாக மதிக்கப்படுதல்,
ெதய்வவழிபாட்ேடாடு இைணத்தல் ஆகியன. இத்ெதான்மக்கூறுகள்,
இக்கைதகைள வாசகனுக்குத் ெதான்மக்கைதகளாகக் காட்டுகின்றன.

ேசானாநதிக் கைத – ஆய்வு

ேசானாநதியின் கைதைய இங்கு ஆய்விற்குட்படுத்துதல்

இன்றியைமயாதது. மாதரி எனும் ஆய்ச்சியர் குலப்ெபண் ஒருத்திைய
ஆத்தி என்பவனுக்கு மணமுடித்துக் ெகாடுக்கின்றனர். அவர்கள்
இருவரும் நூறுவயது ெநருங்க மனெமாத்து வாழ்கின்றனர். அவ்வாறு
அவர்கள் நூறுவயதுவைர வாழ்ந்துவிட்டால் அவர்கள் ேதவர்கள்
ஆகிவிடுவர். அதனால் ேதவர்கள் அவர்கள்ேமல் ெபாறாைம ெகாண்டு
அவர்கைளப் பிரிக்க எண்ணுகின்றனர். வருணன், இந்திரன், ேசாமன்,
யமன், சூரியன் முதலிய ேதவர்கள் அைனவரும் தனித்தனியாக
மாதரியிடம்ேபாய், ஆைசவார்த்ைதகைளக் கூறி, அவைள அவர்கேளாடு
அைழக்கின்றனர். ஆனால், மாதரிேயா தன் கணவனின் அன்பு முன்பு
அைவெயல்லாம் மதிக்கத்தக்கைவயல்ல என்று கூறி அவர்கைளத்
துரத்திவிடுகிறாள். ேவறுவழியின்றிச் சனியிடம்ேபாய்க் கூறுகின்றனர்.
சனியும், நிழலாக மாறி, ஆத்திையப் பின்ெதாடர்கிறான். இரவிலும், தன்
கணவைன ஓரு நிழல் ெதாடர்வைதக் கண்ட மாதரி, தன் கணவைன

  


எச்சரிக்ைக ெசய்கிறாள். அவேனா, மூதாைதயர் வகுத்த தருமத்ைத
மீறாதபடி வாழும்ேபாது, கலி, தன்ைன என்ன ெசய்யும் என்று
கூறுகிறான். ஒருநாள், அவன் வணிகம் முடித்துத் திரும்பும்ேபாது,
துறவியர்க்குப் ெபான் நாணயங்கைளத் தானம் ெசய்தபடி வருகிறான்.
ேதவர்கள் இரவலர்களாக மாறி, வரிைசயில் அமர்ந்து ெகாள்கின்றனர்.
அதனால் ஆத்தியின் மடிப்ெபான் தீர்ந்தேபாதும் இரவலர்களின் வரிைச
குைறயாமல் இருக்கிறது. ஆத்தி, தன் அணிகலன்கைள தானம்
ெசய்தபின்னும் ஓர் இரவலன் ைகநீட்டேவ தன்னிைல மறந்து,
மூதாைதயரின் ெநறிைய மீறி கடுஞ்ெசால் கூறிவிடுகிறான். உடேன
இரவலனாக இருந்த மித்ரேதவன் அவைனக் கலி பற்றுவதாக என்று
சாபமிடுகிறான். அதனால் அவன் கருைமநிறம் ெபற்றவனாகித் தீய
கருமங்கைளச் ெசய்து ெபாருளீட்டுகிறான். பரத்ைதயர் ஒழுக்கத்ைத
ேமற்ெகாள்கிறான். பன்னிரு கரி மாதங்கள் கழிந்ததும் கலி, அவைன
விட்டு விலகுகிறது. மனம் ெதளிந்த ஆத்தி தன் மைனவிைய எண்ணி
அழுகிறான். குமரேவள் ேகாட்டத்திலும், ெகாற்றைவக் ேகாட்டத்திலும்
ேவண்டுதல் முடித்துத் தன் ஊருக்குத் திரும்புகிறான்.

கணவைனப் பிரிந்த மாதரி கடும் விரதம் ேமற்ெகாண்டு

வாழ்ந்துவருகிறாள். கணவன் திரும்பவரும் ெசய்திையக் ேகட்டு
மகிழ்ச்சியைடகிறாள். தன்ைன அழகுபடுத்திக் ெகாள்ளும் ெபாருட்டு
ைவைகநதிக்கு நீராடச் ெசல்கிறாள். கற்பரசிகளின் உடைல நதியும்,
கணவனும் அன்றி ேவறு கண் பார்க்கக்கூடாது என்பது சாத்திரம்.
ஆனால் சூரியன், மாதரி ைவைகயில் இறங்கும்முன்ேப தனது ஆயிரம்
கண்களுள் ஒன்ைற ைவரக்கல்லில் பதுக்கிைவத்து நதிநீரில்
ஒளிந்துெகாள்கிறான். மாதரி நீரில் இறங்கியதும் சூரியன் அவைளப்
பார்த்துவிடுகிறான்.

  


 ேதரில் வந்துெகாண்டிக்கும் ஆத்தியிடம் வருணன், கிழப்பார்ப்பான்
வடிவில்வந்து உன் மைனவி ெநறி வழுவினாள் என்று கூறுகிறான். ஆத்தி
அவைன நம்பமறுத்து, நீ ெசான்னதற்கு என்ன ஆதாரம்? என்று ேகட்க,
பஞ்சபூதங்கேள ஆதாரம் என்று கூறுகிறான். ஆத்தி, பஞ்சபூதங்கைள
ேநாக்கி என் மைனவியின் கற்புக்கு இழுக்கு ஏற்பட்டதா என்று
ேகட்கிறான். ெநருப்ைபத் தவிர பிற நான்கும் ஆம் என்று ெசால்கின்றன.
உடேன ஆத்தி, தன் உைடவாைள உருவித் தன் உயிைர
மாய்த்துக்ெகாள்கிறான். கணவன் இறந்த ெசய்தியறிந்த மாதரி
கணவனின் உடைலக் கண்டு கதறி அழுகிறாள். ‘என் கற்புக்கு ெநருப்ேப
சாட்சி, சிைத மூட்டுங்கள்’ என்று கூறி, சிைதயில் நுைழந்து
ெவளிவருகிறாள். அவள் உடல் ெநருப்பாக மாறுகிறது. சுடர்க்ேகாலமாக
வானில் ேதான்றுகிறாள். தன் கற்ைபக் களங்கப்படுத்திய சூரியன்
இருண்டு ேபாகட்டும் என்று சாபமிடுகிறாள். அவ்வண்ணேம ஆக, பூமி
இருள்கிறது. இதைனயறிந்த பாண்டியமன்னன் அவளுைடய பாதங்கைள
வணங்குகிறான். அவள் பசுங்குன்றின்மீது ஏறி நின்று, ெபரியேதார்
சுடராக வானில் எழுகிறாள். பூமிெயங்கும் ெதரியும்படியாக எரிய
ஆரம்பிக்கிறாள். அவளது ஒளி சூரியைனக்காட்டிலும் பன்மடங்கு ஒளியும்,
ெசம்ைமயும், நிலெவாளிேபால குளுைமயும் உைடயதாக இருக்கிறது.
சூரியன் முதலிய ேதவர்கள் அகந்ைத அழிந்து, பத்தினியாகிய அவளின்
பாதம் பணிகின்றனர். சினம் நீங்கிய மாதரி, அங்கு ெநருப்பு ஆறாக
மாறி ஓட ஆரம்பிக்கிறாள். அதுேவ ேசானா நதி என்கிறது விஷ்ணுபுரம்.
தீயின் நிறம் ெகாண்டவள் ஆதலால் அவளுைடய ெபயர் ‘பவழவரி’
என்றும், அவளுக்கு மற்ெறாரு ெபயர் ‘ெசந்தழல் ெகாற்றைவ’ என்றும்
விஷ்ணுபுரம் கூறுகிறது.

இக்கைத, கற்புைடய மகளிரின் ெபருைமையப் ேபசும் கைதயாகப்

பைடக்கப்பட்டுள்ளது. இக்கைதயின் கைதமாந்தர்களாகத் ேதவர்கள்

  


இடம்ெபறுகின்றனர். இக்கைதயின் அைமப்பு, புராணக்கைதகளின்
சாயலில் காணப்படுகிறது. மானுடர்களின் ஒழுக்கவாழ்வு அவர்கைளத்
ேதவர்நிைலக்கு உயர்த்தும்; ேதவர்கள், அப்படிப்பட்டவர்கைளச்
ேசாதைனக்குள்ளாக்குவர் என்பது ேபான்ற கைதகைளப் புராண,
உபநிடதங்களில் காண இயலும். கற்புக்கரசிகளின் ெபருைமைய
உணர்த்தவும், அவர்கைளச் ேசாதிக்கவும் ேதவர்கள் ெசய்யும்
சூழ்ச்சிகைளயும், தந்திரங்கைளயும் புராணக்கைதகள் பலவற்றில்
காணலாம். உதாரணமாக, நளாயினிகைத, அகலிைககைத
ேபான்றவற்ைறச் ெசால்லலாம். அைனத்துக் கைதகளின் இறுதியிலும்
கற்பரசிகளின் சிறப்பு உணர்த்தப்படும். ேசானாவின் கைதையப் ேபாலேவ
மிகுதியான கைதகைள விஷ்ணுபுரத்திலும் காண இயலும்.
இக்கைதகைளத் ெதான்மக்கைதகளாக வாசகர்கள் உணரும்படி ெசய்யும்
கூறுகள் பின்வருமாறு.

1. கைதமாந்தர்களாகத் ேதவர்கள், முனிவர்கள் ேபான்ேறார்

வருதல்.
2. ெதான்மக்கூறுகள் இக்கைதகளில் கலந்திருத்தல்.
3. புனிதநிைலைய அைடதல் அல்லது நிகழ்வின்ேமல்
புனிதத்தன்ைமைய ஏற்றுதல்.

இத்தைகய கைதகள் வாசகனுக்குத் ெதான்மமாகத்

ேதான்றினாலும், அைவ உண்ைமயில் ெதான்மங்கேள எனக் ெகாள்ள
இயலாது. ‘விஷ்ணுபுரத்திற்கு ெவளிேய இக்கைதகளின் ெசயல்பாடுகள்
என்று எதுவும் இல்ைல. இத்ெதான்மங்கள் பிரதிக்குள்ளாக மட்டுேம
அர்த்தமுைடயதாக விளங்குவன. இைதப்ேபாலப் பைடப்பாளன் தனது
பனுவலுக்கு ஏற்ப, புைனவுகைள ேமற்ெகாள்ளும்ேபாது கட்டைமக்கும்
இத்தைகய ெதான்மங்கைளப் ‘ேபாலச்ெசய்தல்’ (IMITATION) எனலாம்.

  


ேபாலச்ெசய்தலில் ெதான்மங்கள் உருவாக்கப்படுகின்றன. அைவ
ெதான்மங்களின் அைமப்ைபயும், கூறுகைளயும், வலிைமையயும்
ெபற்றிருக்கும். ஆனால், அைவ ெதான்மங்கைளப்ேபால அல்லது
ெதான்மமீட்டுருவாக்கங்கைளப் ேபாலச் சமூகத்தில் எந்தப் பணியும்
ஆற்றுவதில்ைல. அைவ, பனுவலில் பைடப்பாளனின் ேநாக்கத்ைத
நிைறேவற்றுவைதேய குறிக்ேகாளாகக் ெகாண்டு பைடக்கப்பட்டைவ.

விஷ்ணுபுரம் நாவலில் ெதான்மக்கட்டைமப்பு

‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலுக்குள் இக்கைதகள் ெதான்மங்களாகேவ

சுட்டப்பட்டுள்ளன. அக்கைதகைள உருவாக்குகின்ற ஆளும்வர்க்கம்,
இத்ெதான்மங்களாேலேய அதிகாரத்ைதயும் நிைலநிறுத்துகிறது. உலகம்
முழுைமயும் இத்தைகய உத்திையேய ஆளும்வர்க்கம் கைடப்பிடித்தது
எனலாம். இதுபற்றிய பிேளட்ேடாவின் கருத்துகைள முன்ைவக்கும்
ேதவிபிரசாத் சட்ேடாபாத்யாயா பின்வருமாறு கூறுகிறார்.

“பிேளட்ேடா
பிேளட்ேடா தனது ஞானத்ேதாட்டத்தின் முடிவில்
கட்டுக்கைதகைளத்
கட்டுக்கைதகைளத் ேதட ேவண்டியதாயிற்று.
ேவண்டியதாயிற்று. அரிஸ்டாட்டில் தனது
‘ெமட்டபிசிக்ஸ்’
ெமட்டபிசிக்ஸ் ’ என்ற நூலில் உண்ைமயான விஞ்ஞானத்திற்கும்,
விஞ்ஞானத்திற்கும்,
கட்டுக்கைதகைள
கட்டுக்கைதகைள உண்டாக்குவதற்கும் எவ்விதத் ெதா
ெதாடர்பும்
டர்பும் இல்ைல
என்று கூறுகிற அேத
அேதபகுதியில்
பகுதியில்,
பகுதியில், கட்டுக்கைதகைளப் புைனவேத ஒருவித
விஞ்ஞானம் என்றும் கூறுகிறார்...
கூறுகிறார் ... பிேளட்ேடா உருவாக்கிய
கட்டுக்கைதகள் எகிப்திலும் , பாபிேலானிவிலும் வாழ்ந்த அவர்களது
கட்டுக்கைதகள் எகிப்திலும்,
முன்ேனார்களது கைதகைளப் ேபாலேவ மக்கைளக்
ம க்கைளக் கட்டுப்பாட்டில்
3
ைவத்திருக்கேவ உருவாக்கப்பட்டன”
உருவாக்கப்பட்டன” என்கிறார்.

ஸ்ரீபாதத் திருவிழாவில் மன்னர் ஏறி வரேவண்டிய குதிைரயின்ேமல்

வயதான ஆழ்வாைர ஏற்றிவிட, அந்தக்குதிைர ெவறிெகாண்டு ஓடுகிறது.
அப்ேபாது ஆழ்வார் விபத்துக்குள்ளாகி இறந்துவிடுவதாகவும், ஆனால்,

  


‘விஷ்ணுபுரநகரம்’ அைத அறியாதபடி, சூரியதத்தர் இரகசியமாகப்
பாதுகாத்தார் எனவும் நாவலில் காணப்படுகிறது.

இவ்வாறு, ெஜயேமாகன், ஆழ்வாரின் ேசாகமான முடிவு

புராணமாக்கப்பட்டதற்குப் பின்னுள்ள அரசியைல இந்நாவலில்
பைடத்துக்காட்டியுள்ளார். இதுேபான்று ெதான்மங்கைளப் ேபால்
பைடக்கப்பட்ட கைதகள் ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவல் முழுவதும்
விரவிக்கிடக்கின்றன.

அக்னிதத்தன் கைதயும் ெதான்ம உருவாக்கமும்

அக்னிதத்தனின் கைதயும், ேசானாவின் கைதையப் ேபான்றேத

ஆகும்.

“மகாவாக்ய உபநிடதம் ேசாமைனயும்,

ேசாமைனயும், வருணைனயும்,
வருணைனயும்,
இந்திரைனயும் வாதத்தில் ெவன்ற நீருக்கு அதிபதியான ஓர்
அக்னிதத்தைனப்
அக்னிதத்தைனப் பற்றிக் குறிப்பிடுகிறது.
குறிப்பிடுகிறது. அக்னி நிறமானவன் என்று
அது அவைன வருணிக்கிறது.
வருணிக்கிறது. பிராணாக்னி உபநிடதத்தில் பிருகு
முனிவருக்கும் அவனுக்கும் இைடேய நடந்த சம்வாதம் கூறப்படுகிறது.
கூறப்படுகிறது.
சர்வசார உபநிடதத்தின்படி
உபநிடதத்தின் படி அவன் அக்னியின் மைனவியான
நதிெயான்றிலிருந்து பிரணவத்ைத மீட்ெடடுத்தவன்
மீட்ெடடுத்தவன்.
வன். மகாபீஜ ப்புராணம்
மகாபீஜப்
ப்புராணம்
அவைனப் பற்றி ஒரு கைதையக் கூறுகிறது.
கூறுகிறது. அத்தியக்னிஷ்ேடாம
ஞானேவள்வி வழியாக அவிேஸற்கும் வல்லைம ெபற்ற ஒரு ைவதி
ைவ திகன்
திகன்
தன் ேரத
ேரதைஸயும்
ைஸயும் அக்னியில் அவிஸாக்கினான்.
அவிஸாக்கினான் . அசுத்தமைடந்த அக்னி
ஸ்வாகாேதவி
ஸ்வாகாேதவி எனும் ெபண்ணாக மாறி,
மாறி, அைத ஒரு குழந்ைதயாகப்
ெபற்று,
ெபற்று, பிரணவ சாரத்ைத
சாரத் ைத அதன் நாவில் தன் தழலால் எழுதி,
எழுதி,
4
பூமிக்கு அனுப்பினான்.
அனுப்பினான். அவன்தான்
அவன்தான் அக்னிதத்தன்”
அக்னிதத்தன்”

அக்னிதத்தனின் பிறப்புப் பற்றி விஷ்ணுபுரத்தில் வழங்கப்பட்டுவந்த

கைதகள் இைவ என்பதாக இக்கைதகைள ெஜயேமாகன்

  


சித்திரித்துள்ளார். இக்கைதகளில், புராணக்கைதமாந்தர்களான வருணன்,
இந்திரன், ேசாமன், பிருகுமுனிவர், அக்னி, ஸ்வாகாேதவி ேபான்றவர்கள்
கைதமாந்தர்களாக இடம்ெபற்றுள்ளனர். ஆனால், இவர்கைளக் ெகாண்டு
ெசால்லப்படும் கைதகள் ெஜயேமாகனால் புைனயப்பட்டைவ.

அக்னிதத்தன், ஞானச்ெசருக்குக் ெகாண்டிருந்த தன் தந்ைதைய

வாதத்தில் ெவன்று, அவைர அக்னிக்கு இைரயாக்குகிறான். பாரதம்
எங்கும் அக்னிதத்தன், தன் வாதத்திறைமயால் ெவற்றிகைளக்
குவிக்கிறான். அவன், ெதன்திைச வந்தேபாது ஞானிகள் அைனவரும்
அவைனப் பணிகின்றனர். அங்குத் தனக்ெகன மண்ைணக் கடலில்
இருந்து மீட்ெடடுத்து, தன் நாவில் அக்னிவடிவில் இருந்த
மூலமந்திரத்ைத அங்கு நிறுவுகிறான். அதற்குத் தன்னுைடய ஞானம்
அைனத்ைதயும் ஆகுதியாக்குகிறான். அக்னித்தழல் ேகாபுரமாக
எழுகிறது. அவ்வாறாக, அங்கு அக்னியாலான ஆலயேம முதலில்
உருவாயிற்று. சாத்திரத்தின்படி இந்த ேதவாலயம் அவனுைடய
உடல்தான் என்று விஷ்ணுபுரத்தவர் நம்புகின்றனர்.

விஷ்ணுபுரம், அக்னிதத்தனால் உருவாக்கப்பட்டது எனக் கைதயில்

ெசால்லப்படுகிறது. ேமற்கூறப்பட்ட கைதகள், விஷ்ணுபுரத்தில் வாழும்
மக்களிைடேய ெதான்மங்களாகச் ெசால்லப்படுபைவ. அக்னிதத்தைனப்
பற்றிய பிற கைதகளும் விஷ்ணுபுரத்தில் உண்டு. அைவ அக்னிதத்தன்
பற்றிய கைதயில் சாத்தியங்கைளப்ேபாலப் பைடக்கப்பட்டைவ.
ெதான்மங்கைள நம்பாத மக்கள், அக்னிதத்தன் பற்றிய கைதகளின்
மீட்டுருவாக்கங்கைளச் ெசய்ய விைழகின்றனர். பிரேசனர் என்பவர்
திருவடிக்குச் ெசால்லும் கைத பின்வருமாறு அைமந்துள்ளது.

“ அக்னிதத்தன் ெசம்பர் குலத்திற்குள் ஊடுருவினான்.

ஊடுருவினான்.
அவர்களுக்கு ைவத்தியம் பார்த்து அவர்களுைடய குலகுரு ஆனான்.
ஆனான்.
அவர்கள் இங்ேக இப்படுைகயில் மணல்ெவளியில் ஒவ்ெவாரு

  


சித்திைரமாதம்
சித்திைரமாதம் பவுர்ணமி நாளிலும்,
நாளிலும், மணலில் இருந்து இரண்டு
மாெபரும் பாதங்கைளத் ேதாண்டி எடுப்பது வழக்கம்...
வழக்கம்... அந்த
விழாவில் ெசம்பர்கள் கூட்டம் கூட்டமாக அந்தப் பாதங்களில்
தங்கைள ேமாதிப் பலி தருவது வழக்கமாம்.
வழக்கமாம். அக்னிதத்தன்
அக்னிதத்தன் அந்தப்
பாதங்கைளப் பார்த்ததுேம புரிந்து ெகாண்டிருப்பான்.
ெகாண்டிருப்பான். அது மணலில்
புைதந்து கிடக்கும் ஒரு மாெபரும் கற்சிைல என்று.
என்று. ெசம்பர்களுக்கு
அந்தப் பாதங்கள் கற்பைனக்கும் அப்பாற்பட்டைவயாதலால் அவர்கள்
அைதத் ேதாண்டிப் பார்க்க முயலவில்ைல.
முயலவில்ைல. பூைஜ முடிந்ததும்
அப்படிேய பிணங்கேளாடு சிைலைய மணலால் மூடிவிடுவார்கள்..
மூடிவிடுவார்கள்
அக்னிதத்தன் உடம்பில் உடேன விஷ்ணு சன்னதம் ெகாண்டு தன்
5
முழு உருைவயும்
உருைவயும் காட்டுவதாகக் கைதகள் கூறுகின்றன”
கூறுகின்றன”

நீலியின் தாத்தா, நீலிக்குக் கூறும் கைதயில், ெபருமூப்பைனப்

பற்றிய கைதயாடைலக் காணமுடிகிறது.

பாண்டிய மன்னனுக்கும், ெசம்பர் குடிகளுக்கும் ேபார் நடக்கிறது.

அப்ேபாரில் ெபருமூப்பன், ெசம்பர் பைடகைளத் தைலைமேயற்றுப்
ேபாைர நடத்துகிறான். ெபருமூப்பைன ெவல்ல இயலாத பாண்டியன்
சூழ்ச்சிெசய்து, அவர்களுைடய குடிகளில் இருகுடிகைளத் தன்வசமாக்கி,
அவர்கைளக் ெகாண்ேட ெபருமூப்பைனக் ெகால்லச் ெசய்கிறான்.
ெகால்லப்பட்ட ெபருமூப்பன் ெபரும் பாைறயாக மாறுகிறான். அவனது
உடல் வளர ஆரம்பிக்கிறது. அதைனக் கண்ட பாண்டியனின் பைடகள்
சிதறிேயாடுகின்றன. ெசம்பர்கள், அழுதபடி மூப்பைன வணங்குகின்றனர்.
ேசானாவில் ெபருெவள்ளம் ஏற்பட்டு அைனத்ைதயும் அழிக்கிறது.
ெபருமூப்பனின் உடல் மண்ணில் புைதகிறது. பின்பு ெசம்பர்குடிகள்
அங்கு வந்து, அவன் பாதங்கைளத் ேதாண்டி எடுத்து, சுயபலி தந்து,
அவைன வணங்குகின்றனர். பலகாலம் கழித்து அங்கு வந்த ெசம்பட்டன்,
ெசம்பர்களின் இவ்வழிபாட்ைடக் கண்டு ெபருமூப்பனின் சிைலைய
ெவளிக்ெகாண்டு வருகிறான். அதன்பின்னர், அங்குப் ெபரிய ஆலயம்
   


ஒன்ைற எழுப்பி, மூப்பன் மீளாதபடி அவைன மந்திரத்தால்
கட்டிைவத்தான் என்று கூறுகிறார்.

ேமற்கூறப்பட்ட கைதகளிலிருந்து பின்வரும் கருத்துகைளப்

ெபறமுடியும். அைவயாவன:: -

1. ஒேர கைதயின் பல பரிமாணங்கள் இைவ.

2. நடந்த நிகழ்வுகள் ேதைவக்ேகற்பவும், காலத்திற்ேகற்பவும்

மாற்றம் ெகாள்கின்றன.

3. நிகழ்வுகள், ெதான்மங்களாக மாற்றம் ெகாள்கின்றன.

4. அத்ெதான்மங்கள் அதிகாரவர்க்கத்தின் கருவிகளாக

மக்களிைடேய ெசயல்படுகின்றன.

விஷ்ணுபுர நகரில் ெசால்லப்படும் அக்னிதத்தனின் கைதகைளத்

ெதான்மம் என்று கூறும்ேபாது, விஷ்ணுபுரத்திற்கு உள்ேள
பிரேசனராலும், ெவளிேய நீலியின் தாத்தாவாலும் ெசால்லப்படும் கைத
அத்ெதான்மங்களின் மீட்டுருவாக்கம் எனலாம். நாவல் முழுவதும்
இத்தைகய பைடப்புகைளக் காணவியலும். நாவல் அைமப்பானது
ஸ்ரீபாதம், ெகௗஸ்துபம், மணிமுடி ஆகிய மூன்று பகுதிகளாகப்
பிரிக்கப்பட்டுள்ளது.

• முதல் பகுதி சூர்யதத்தரின் காலத்ைதச் ெசால்கிறது.

இப்பகுதியில் அஜிதைனப் பற்றிய ெசய்திகள், அைதப்பற்றி
ெதான்மக்கைதகள் காணப்படுகின்றன.

• ெகௗஸ்துபம் பகுதியில் அஜிதனின் காலம்

ெசால்லப்படுகிறது.

  



 • மூன்றாவதான மணிமுடியில் ஒன்று, இரண்டு பகுதிகளிலும்
வரும் மானுடர்களும், நிகழ்வுகளும் ெதான்மங்களாகப்
பைடக்கப்பட்டுள்ளனர்.

இது பற்றிய ெஜயேமாகனின் கருத்து பின்வருமாறு::

“விஷ்ணுபுரம் நாவலின் அைமப்பில் ஒரு முன்பின் மாற்றம்

உள்ளது.
உள்ளது. அதன் முதல் பகுதி ஸ்ரீபாதத்ைதவிட
ஸ்ரீபாதத்ைதவிட அடுத்த பகுதியான
‘உந்தி’
உந்தி’ முன்னால் உள்ளது.
உள்ளது. அதாவது கைத பின்னால் ெசல்கிறது.
ெசல்கிறது.
அதன் பின்னர் மூன்றாம் பகுதியான ‘மணிமுடி’
மணிமுடி ’ ஸ்ரீபாதத்ைதவிட
ஸ்ரீபாதத்ைதவிடக்
விட க்
காலத்தால் பிந்ைதயது..
பிந்ைதயது அதாவது 1, 2, 3 நாவலின் பகுதிகள்
இல்ைல.
இல்ைல. 2, 1, 3 வரிைசயில் உள்ளன.
உள்ளன. இதற்கான காரணம்
நாவைலப் படிக்கும்ேபாது
படிக்கும்ேபாது புரியும்.
புரியும். ஸ்ரீபாதம் பகுதியில் ெதான்மங்களாக
வருபவர்கள்,
வருபவர்கள், அடுத்த உந்திப்
உந்திப் பகுதியில் உண்ைமயான மனிதர்களாக
ஆகிறார்கள்
ஆகிறார்கள்.
ள். உண்ைமயான மனிதர்களாக அதில் வருபவர்கள்
மணிமுடி பகுதியில் ெதான்மங்களாக மாறிவிடுகின்றனர்.
மாறிவிடுகின்றனர். நாவல்,
நாவல்,
ெதான்மங்களுக்கும் வாழ்க்ைகக்குமான உறைவப்பற்றிப்
உறைவப் பற்றிப் ேபச
விரும்புகிறது”6
விரும்புகிறது”

என்று ெஜயேமாகன் விளக்கியுள்ளார்.

ெதான்மம் என்பது மனிதர்களும் கடவுளர்களும் இைணந்து

இயங்குகின்ற ெவளி என்று அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர். விஷ்ணுபுரம்
முழுவதும் அத்தைகய ெதான்மங்கள் நிைறந்து காணப்படுகின்றன.
அைவ ெவறும் புராணங்களாக மட்டும் புைனவு ெசய்யப்படாமல்,
நாவலின் ஓட்டத்தில் அவற்றிற்கான வாழ்வியல் சாத்தியங்கைளயும்
பைடத்துக்காட்டுவதால், நாவல் வாசிப்பில் ‘ேபாலச்ெசய்தல்’
ெதான்மங்களாக உயிர்ப்புடன் விளங்குகின்றன எனலாம்.

  


 ேசானாவின் கைதயில் மாதரியும், அக்னிதத்தன் கைதயில்
அக்னிதத்தனும் மனிதநிைலயிலிருந்து உயர்ந்தவர்களாகப்
பைடக்கப்பட்டுள்ளனர். அவர்கள்மீது ேதவர்கள் ெபாறாைமயும் ேகாபமும்
ெகாண்டு அவர்களுைடய வாழ்வில் சிக்கல்கைளத் ேதாற்றுவிக்கின்றனர்.
அவற்றிலிருந்து இருவரும் மீண்டு, ெதய்வநிைலைய அைடகின்றனர்.
இேதேபான்று நாவலில் சுட்டப்ெபற்றுள்ள மற்ெறாரு கைத, பிரம்மராயர்
என்கிற யாைன ைவத்தியைரப் பற்றியது. இந்தக் கைதயிலும் பிரம்மராயர்
பற்றி இரண்டுவிதமான கைதயாடல்கள் இருப்பைதக் காணலாம்.

இக்கைதயில், பிரம்மராயர் தவறிைழத்தது நிரூபிக்கப்பட்டாலும்

அவர் பிராமணர் என்பதால் குைறந்தபட்ச தண்டைனயாக ஒரு மண்டலம்
சாதிையவிட்டு ஒதுக்கிைவக்கப்படுகிறார். ஆனால், அந்நிகழ்வில் குற்றம்
சாட்டப்பட்ட ெபருந்தச்சனுக்குக் கண்களும், ைகவிரல்களும்
பறிக்கப்படுகின்றன. பிற்காலத்தில் பிரம்மராயர் எனும் பிராமணர்
குற்றமிைழத்தைத மூடிமைறக்க, அவைரப் பற்றிய புராணங்கள்
உருவாக்கப்படுகின்றன. அம்முயற்சிேய அவரின் ெதய்வீக அறிவு,
ேதவர்களின் ெபாறாைம, ேதவர்களின் சூழ்ச்சி என்று கைதகளாயின
என்று ெகாள்ளலாம்.

விஷ்ணுபுரம் ேகாயிலின் ராஜேகாபுரம் பற்றிய கைத இங்கு

ஆராயத்தக்கது. விஷ்ணுபுரத்தின் ராஜேகாபுரம் மட்டும் மனிதர்களால்
கட்டப்பட்டதல்ல என்பது விஷ்ணுபுர மக்களின் நம்பிக்ைக. விஷ்ணுபுரம்
நகரேம ெதான்மமாகத்தான் காட்டப்படுகிறது. ராஜேகாபுரம்
கருடாழ்வாரால் கட்டப்பட்டது என, நாமேதவர், தன் சீடர்களுக்குக்
கூறுவதன்மூலம் இதைன அறியலாம்.

விஷ்ணுபுரம், அதனது காலத்திேலேய ெதான்மமாகத்தான்

சித்திரிக்கப்படுகிறது. ராஜேகாபுரம், அதன் அைமப்பு, கட்டப்பட்டவிதம்,
காணும்விதம் என அைனத்தும் கைதகளால் ெசால்லப்படுகிறது.

  


ேகாபுரம், ேகாயில் இைவ மட்டுமல்லாமல், விஷ்ணுபுர நகரேம ஒரு
ெதான்மமாகத்தான் நாவலுக்குள் இயங்குகிறது. ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலில்
காணப்படும் இக்கைதகளிலிருந்து பின்வரும் கருத்துகைளப்
ெபறமுடிகிறது.

1. விஷ்ணுபுரம் நாவலில் வரும் ேசானாகைத, அக்னிதத்தன் கைத,

விஷ்ணு கைத, ஆழ்வார்கைத, ராஜேகாபுரம் பற்றிய கைத
ஆகியன ெதான்மங்களின் சாயலில் பைடக்கப்பட்ட கைதகள்
ஆகும். ெதான்மத்ைதப்ேபால ெசய்யப்பட்ட இக்கைதகைளப்
‘ேபால ெசய்த ெதான்மங்கள்’ என்று கூறலாம்.

2. இைவ, நாவலுக்குள் ெதான்மங்களாகேவ இயங்குகின்றன.

3. ெதான்மமீட்டுருவாக்கத்ைதப்ேபால, இத்ெதான்மங்கள் நாவலுக்கு

ெவளிேய எந்தச் ெசயல்பாடும் ெகாள்வதில்ைல.

4. இவற்றின் பணி, பைடப்பாளனின் கருதுேகாைள

நிைறேவற்றுவேதாடு, வாசகைன, அவனுக்கு ெநருக்கமான
ெதான்மங்களின் சாயல்களில் ெநருங்கி, ெசவ்வியல் இலக்கியத்தின்
வாசிப்பனுபவத்ைதத் தருவேதயாகும்.

5. ெதான்மத்ைத வாசிக்கும் வியப்புணர்வும், ஆர்வமும், மீச்ெசயல்கள்

மற்றும் மீநிகழ்வுகள் தரும் ஈர்ப்பும் இன்ைறய பைடப்பான
நாவலுக்குள் தரப்படும் முயற்சியாகேவ இவற்ைற அறியமுடிகிறது.

விஷ்ணுபுரம் முன்ைவக்கும் தத்துவவியலும்

தத்துவவியலும்,
யலும், ெதான்மங்களும்:
ெதான்மங்களும்:

ெபாதுவாக ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவைலப் பற்றிப்ேபசும் விமர்சகர்களின்

கவனத்ைத ஈர்ப்பது நாவலில் இடம்ெபற்றுள்ள தத்துவம் சார்ந்த
விவாதங்கேளயாகும்.

  


 “விஷ்ணுபுரம் நாவலில்
நாவலில் தத்துவ தரிசனங்கள் ஏராளமாக
உள்ளன.
உள்ளன. இந்த நாவைல நமக்கு ெநருக்கமாகச் ெசய்வது இந்தத்
இந்தத்
7
தத்துவ தரிசனங்கள்தான்
தரிசனங்கள்தான்”
தான்”

என்று ேகாைவஞானி கூறியுள்ளார்.

“இந்தியத் தத்துவ மரைபத் தூக்கிப் பிடிக்கிறது என்ற முன்

எண்ணத்ேதாடு இந்த நாவைலப்
நாவைலப் படிக்க ஆரம்பித்ேதன்.
ஆரம்பித்ேதன். ஆனால்
அத்தைகய ெதானி
ெதானிேயா
னிேயா,
ேயா, முயற்சிேயா,
முயற்சிேயா, காரியங்கேளா இந்த நாவலில்
8
இல்ைல”
இல்ைல”

என்கிறார் அரவிந்தன். இவ்வாறாக, நாவலில் இடம்ெபற்றிருக்கும் தத்துவ

விசாரைணகைளப் பற்றிய மாறுபட்ட கருத்தாக்கங்கைள ‘விஷ்ணுபுரம்’
சந்தித்தது. எஸ்.ரா. முன்ைவத்துள்ள கருத்தும் இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கது.

“விஷ்ணுபுரம்
விஷ்ணுபுரம் ேபசுவது இந்தியத்
இந்தியத் தத்துவம்தானா
தத்துவம் தானா என்ற
பிரச்சைனக்கு வருேவாம்.
வருேவாம். இந்தியாவில் மதமும் தத்துவமும் ஒரு
இரட்ைடக் குழந்ைத
குழந்ைத.. இக்குழந்ைத ஒேர உடலும் இரண்டு தைலகளும்
ெகாண்ட உயிரினம்.
உயிரினம். இந்தியாவில் தத்துவவாதிகளாக இருந்தவர்கள்
மதத்ைதப் பற்றிப்
பற்றிப் ேபசுவது குைறவாகவும்,
குைறவாகவும், மதவாதிகள்
மதவாதிகள் தத்துவத்ைதப்
பற்றிப்
பற்றிப் ேபசுவது மிக அதிகமாகவும் இருந்து வந்துள்ளது..
இருந்துவந்துள்ளது
வந்துள்ளது இங்குத்
இங்குத்
தத்துவமும் மதமும் புைனவுகைளேய தின்று உயிர் வாழ்கின்றன.
வாழ்கின்றன.
அைவ தம்முைடய தர்க்கத்ைதப்
தர்க்கத்ைதப் புைனதர்க்கத்தின் வழிேய
முன்ைவத்துப் ேபசுகின்றன.
ேபசுகின்றன. எல்லாக் கடவுள்களும் தங்கள் பிறப்ைபக்
பிறப்ைப க்
9
கைதவழிேய
கைதவழிேய ஸ்தாபித்துக்
ஸ்தாபித்துக் ெகாண்டார்கள்”
ெகாண்டார்கள்” என்பார்.

எஸ்.ரா.வின் இக்கருத்ைதப் புரிந்துெகாள்ள இந்தியத் தத்துவவியைல

விளங்கிக் ெகாள்ளுதல் அவசியமாகும்.

  


 இந்தியத் தத்துவ வளர்ச்சியிைன அதன் ெதாடக்கத்திலிருந்து
ஆராயத் ெதாடங்கும் ேதவிபிரசாத் சட்ேடாபாத்யாயா,
ேமைலத்தத்துவவியலுக்கும் இந்தியத் தத்துவவியலுக்கும் இைடயில்
அடிப்பைடயான ேவறுபாடு ஒன்ைறச் சுட்டிக்காட்டியுள்ளார்.

“ஐேராப்பாவில் ஒருவர் பின் ஒருவராகத் ேதான்றிய

தத்துவவாதிகள் எல்லாம் தம்மளவில் புதிய புதிய கருத்துக்கைள
ெவளியிட்டனர்,
ெவளியிட்டனர், மறுத்தனர்,
மறுத்தனர், நிராகரித்தனர்.
நிராகரித்தனர். இந்தியாவிேலா நிைல
ேவறு.
ேவறு. இங்குப்
இங்குப் பல்ேவறு
பல்ேவ று மாறுபாடான தத்துவங்கள் ேதான்றினாலும்
அைவ பண்ைடய மரபிேலேய தமது ேவர்கைளக் ெகாண்டிருந்தன.
ெகாண்டிருந்தன.
அவர்கள் பைழயவற்றின் ெதாடர்ச்சியாகேவ இருந்தனர்..
இருந்தனர் ஆனால்,
ஆனால்,
புதிய அடிப்பைட ெகாண்ட தத்துவம் எைதயும் அவர்கள்
உருவாக்கிவிடவில்ைல.
உருவாக்கிவிடவில்ைல. தமக்கு முந்தி
முந்திய
ந்தியத் தத்துவகர்த்தாக்களிடம்
மாறுபடுவதற்குப்
மாறுபடுவதற்குப் பதிலாக,
பதிலாக, பைழய தத்துவம் ஒன்ைற
ஆதரிப்பவராகவும்,
ஆதரிப்பவராகவும், அைதக்கட்டிக் காப்பவராகவும்,,
காப்பவராகவும் அைதச்
10
ெசம்ைமப்படுத்தி வாதிடுபவராகவும் விளங்கினர்”
விளங்கினர்” என்பார். ேமலும்
அவர்,

“இந்தியத் தத்துவம் பழைமேயாடு ெதாடர்ந்து ெதாடர்புைடயதாக

இருப்பதன் விைளேவ,
விைளேவ, இந்த நாட்டில் தத்துவத்திற்கும் சமயத்திற்கும்
11
இைடேய முழுைமயான பிரிவு ஏற்படாதநிைல
ஏற்படாதநிைல எனக் கூறலாம்”
கூறலாம் ”

என்பார்.

இந்தியத் தத்துவங்கள், தங்களுக்கு ஆதாரமாகத்

ெதான்மங்கைளேய சார்ந்துெகாண்டன. தத்துவவாதிகள் அைத எளிதில்
விடுவதாக இல்ைல. இங்குதான் ெதான்மத்திற்கும் தத்துவத்திற்குமான
ெதாடர்பு வலுவைடந்தது. ெதான்மத்திற்கும் தத்துவத்திற்குமான
ெதாடர்ைப ராபர்ட் ெசகல் பின்வருமாறு குறிப்பிட்டுள்ளார்.

  


 “ெதான்மம்,
ெதான்மம், தத்துவவியலின்
தத்துவவியலின் ஒரு பகுதிேய எனும்ேபாது
எனும் ேபாது
ெதான்மமும் ஒரு தத்துவேம,
தத்துவேம, தத்துவமும் ஒரு ெதான்மேம எனலாம்.
எனலாம்.
தத்துவத்திலிருந்து ெதான்மம் வளர்ச்சியைடகிறது;
வளர்ச்சியைடகிறது; ெதான்மத்திலிருந்து
தத்துவமும்
தத்துவமும் வளர்ச்சியைடகிறது.
வளர்ச்சியைடகிறது. ெதான்மமும் தத்துவமும் ஒன்ைற
ஒன்று சாராது இயங்குபைவயாயினும் அவற்றின் ேநாக்கம்
12
ஒன்றாகவும்,
ஒன்றாகவும், மாறுபட்டைவகளாகவும் விளங்குகின்றன”
விளங்குகின்றன”

என்பார் ராபர்ட். ெதான்மமும் தத்துவமும் நிகழ்த்தும் பணி, பல

ேநரங்களில் ஒன்றாகத்தான் அைமகின்றது. தத்துவமும் ெதான்மமும்
ஒன்றாக இருக்கின்ற தன்ைமயிைன ெலவிஸ்ட்ராஸ்,

“ஆதிவாசி
ஆதிவாசி தன் ெதான்மம்மூலம்
ெதான்மம் மூலம் ெசய்வதும்,
ெசய்வதும் , நாகரீகமான
நாகரீகமான
13
தத்துவவாதி தன் தத்துவத்தின்மூலம் ெசய்வதும் ஒேர ெசயல்தான்”
ெசயல்தான்”

என்று குறிப்பிடுவதன்மூலம் அறியமுடிகிறது.

இந்தியத் தத்துவங்களும், தத்துவவாதிகளும் பழைமயிலிருந்து

முழுைமயாகத் தங்கைள விடுவித்துக் ெகாள்வது இல்ைல. இந்தியத்
தத்துவம் சமய நம்பிக்ைககள், புராணக் கற்பைனகள் மற்றும்
சடங்குகளிலிருந்து தம்ைம விடுவித்துக் ெகாள்ளேவயில்ைல. ஐேராப்பிய
மரபில், அவர்கள் தங்களுைடய தத்துவங்கைளத் ெதான்மங்களிலிருந்து
விடுவித்துக் ெகாண்டனர்.

“பண்ைடய
பண்ைடய பாபிேலானியப் பைடப்புக் கைதகளின்படி
கைதகளின்படி,
படி, இந்த
உலகம் மர்துக் என்ற சர்வவல்லைம
சர்வவல்லைம வாய்ந்த கடவுளால்
தண்ணீரிலிருந்து பைடக்கப்பட்டது..
பைடக்கப்பட்டது ேதல்ஸ் ெசய்த
ெசய்தெதல்லாம் இந்த
மர்துக்ைகக் ைகவிட்டுவிட்டதுதான்..
ைகவிட்டுவிட்டதுதான் முதலில் எல்லாேம
எல்லாேம தண்ணீர்
மயமாக இருந்தது என்றுதான்
என்று தான் அவரும் கூறினார்.
கூறினார். ஆனால்,
ஆனால்,
ைநல்நதியில்
ைநல்நதியில்,
நதியில், ெடல்டாப் பகுதியில் எவ்வாறு வண்டல் படிந்து
நிலப்பகுதி ேதான்றுகிறேதா அவ்வாேற,
அவ்வாேற, இயற்ைகயாக நிலப்பரப்பும்,
நிலப்பரப்பும்,

  


மற்ற அைனத்தும் நீரிலிருந்து ேதான்றியிருக்க ேவண்டும் என்று அவர்
கருதினார்”14
கருதினார்”

என்ற ேதவிபிரசாத் சட்ேடாபாத்யாயாவின் கூற்றும் இங்கு ேநாக்கத்தக்கது.

இைதப்ேபாலேவ, உலகத்ேதாற்றம் பற்றிய ெதான்மங்களிலிருந்து

விலகி, தத்துவவாதிகள் உலகத்ேதாற்றம் பற்றிக் கருத்துக் கூறுவது
என்பது இந்தியத் தத்துவமரபில் இல்ைல எனலாம். ேலாகாயதர்கள்
எனப்படும் ெபாருள்முதல்வாதிகள் மட்டும் இதற்கு விதிவிலக்காக
உள்ளனர். இதன்விைளவாகத் தத்துவமும் ெதான்மமும் ஒருவைகயில்
உறவுைடயனவாக இருக்கின்றன.

“உண்ைமயில் அத்தைகய சகவாழ்வு தவிர்க்க இயலாததாக

இருந்தது.
இருந்தது. ஏெனனில் நமது பிற்காலத்துத்
பிற் காலத்துத் தத்துவவாதிகள்,
தத்துவவாதிகள்,
தத்துவத்தில்
தத்துவத்தில் எவ்வளவுதான் நுட்பமான நுைழபுலம் மிக்கவர்களாக
இருந்தாலும்,
இருந்தாலும், பண்ைடய ஞானம் பற்றிய கருத்துகளில்
கருத்துகளில் ஓர்
எல்ைலையத்
எல்ைலையத் தாண்டிச் ெசல்ல அவர்கள் விரும்பவில்ைல.
விரும்பவில்ைல. பண்ைடய
சிந்தைனகளில்
சிந்தைனகளில் புைதந்திருந்த ஆரம்பகால
ஆரம்ப கால அம்சங்கைளப்
இருந்தனர்””15
புகழ்ந்தவர்கள் அவற்ைற நியாயப்படுத்துபவர்களாகவும் இருந்தனர்

ேமற்கண்ட கருத்துகளின்மூலம் ஒன்ைறப் புரிந்துெகாள்ள இயலும்.

இந்தியத் தத்துவம், ெதான்மங்கேளாடு இைணந்து இயங்கும்
துைறயாகேவ வளர்ந்து வந்துள்ளது. எனேவ, இந்தியத் தத்துவவியல்
ஆய்வு என்பது ஒருவைகயில் ெதான்ம ஆய்ேவ ஆகும். தத்துவத்திற்கும்
ெதான்மத்திற்குமான ெதாடர்பு ேமலும் ஆய்விற்குரிய ஒன்றாகேவ
இருக்கிறது.

ஞானசைப விவாதங்கள்

விஷ்ணுபுரம் நாவல் முழுவதும் தத்துவத்ைத முன்ைவக்கிறதா?

எனும் ேகள்விக்கு விைட ேதடேவண்டிய அவசியம் உள்ளது. எனினும்
  


நாவலின் இரண்டாம்பகுதியான ‘ெகௗஸ்துபம்’, பவதத்தரின் காலத்தில்
கூட்டப்பட்ட ஞானசைப பற்றியும், அஜிதன் எனும் ெபளத்தன், அங்கு
நிகழ்ந்த விவாதத்தில் ெவன்று விஷ்ணுபுரத்ைதக் ைகப்பற்றியைதப்
பற்றியும் ேபசுகிறது. இந்தப்பகுதி முழுவதும் தத்துவங்களால்
நிரப்பப்பட்டுள்ளது.

பாண்டிய மன்னனிடம் அனுமதி ெபற்று விஷ்ணுபுரம் வரும்

அஜிதன் ஞானசைபையக் கூட்ட ேவண்டுகிறான். அவனுைடய அைழப்ைப
விஷ்ணுபுரம் ஏற்கிறது. ேவதாந்தம், சாங்கியம், ைவேசஷிகம்,
நியாயதருக்கம், ேயாகம், மீமாம்சம் எனும் ஆறுவைகத் தத்துவங்கைளச்
ேசர்ந்த அறிஞர்களும் அங்குக் கூடியிருக்கின்றனர்.

ஞானசைப கூடுகிறது. அைவயில், முதல்ேகள்விைய பவதத்தர்

எழுப்புகிறார்.

“அைவயினேர மனிதகுலம் ேதான்றிய முதல்நாள்

முதல்நாள்,, முதல்கணம்
மனித மனத்தில் எழுந்த ேகள்வி என்ன??
என்ன அதுேவ இன்று
இக்கணம்வைர எல்லா ஞானத்ேதடலுக்கும் ஆதாரமான ேகள்வி.
ேகள்வி.
இெதல்லாம் என்ன?
என்ன? இது ஏன்?
ஏன்? இவ்வளவுதான்.
இவ்வளவுதான். இந்த ஞானசைப
அக்ேகள்விக்கு விைடயாக ஒரு மகாதரிசனத்ைத நிறுவி,
நிறுவி, பலசதம்
ஆண்டுகளாக இங்கு நிைலநிறுத்தி வந்துள்ளது
வந்துள்ளது.. அத்தரிசனத்தின்
ஸ்தூலேம இந்தப்
இந்தப் ேபராலயம்.
ேபராலயம். விவாதத்தின் துவக்கமாக அந்தக்
ேகள்விைய இங்கு எழுப்புேவாம்
எழுப்புேவாம்.
ேவாம். ரிக் ேவதத்திலிருந்தல்லவா ஞானம்
16
துவங்குகிறது?
துவங்குகிறது?” .

இந்தியத் தத்துவ மரபு ேவதங்களில் ெதாடங்குகிறது என்பது

ெபாதுவான கருத்து.

  


 “ ேவதம் என்ற ெசால்லுக்கு அறிவு என்பது ெபாருள்.
ெபாருள். ஒரு
சநாதனிையப் ெபாறுத்தமட்டில் அது ஈடு இைணயற்ற புனிதமான
17
அல்லது ெவளிப்படுத்தப்பட்ட ஞானம் ஆகும்”
ஆகும் ”

என, ேதவிபிரசாத் சட்ேடாபாத்யாயா குறிப்பிடுகிறார். இைவ மிகவும்

பழங்காலத்ைதச் ேசர்ந்தைவ. எழுத்தறிவுக்கு முந்ைதய காலத்திேலேய
வாய்ெமாழியாகப் பாடப்பட்டைவ. நான்கு ேவதங்களில் ரிக்ேவதேம
பழைமயானது. ரிக்ேவதத்தின் உண்ைமயான உள்ளடக்கம் குறித்துப்
ேபசும் ேதவிபிரசாத்,

“தற்காலத்தில்கூட,
தற்காலத்தில்கூட, வாழும் இனக்குழு மக்களிைடேய வழக்கில்
உள்ள பாடல்கைளப் ேபாலேவ,
ேபாலேவ, ரிக்ேவதப்பாடல்களும் ஆநிைர,
ஆநிைர,
உணவு,
உணவு, மைழ,
மைழ, பாதுகாப்பு,
பாதுகாப்பு, ெவற்றி,
ெவற்றி, ஆேராக்கியம்,
ஆேராக்கியம், சந்ததி விருத்தி
ஆகிய நைடமுைற விருப்பங்களின் ெவளிப்பாடுகளாேவ உள்ளன..
உள்ளன
பிற்காலத்ைதச் ேசர்ந்தைவ என்று ஒப்புக்ெகாள்ளப்பட்ட
ஒப்புக்ெகாள்ளப்பட்ட சில
பாடல்கைளத் தவிர பிற பாடல்களில் தத்துவம் எனச் சுட்டிக்காட்ட
ஏதுமில்ைல. அங்கமல்ல.. ஆனால்,
ஏதுமில்ைல. தத்துவச் சிந்தைன ரிக்ேவதத்தின் அங்கமல்ல ஆனால்,
உலகப்பைடப்பு குறித்துக் காணப்படும் சில கருத்துக்கைள மட்டும்
ைவத்துக்ெகாண்டு தத்துவக்கூறுகைளத் தற்கால அறிஞர்கள் சிலர்
18
காண முயலுவதும் உண்டு
உண்டு.. இது சரியல்ல”
சரியல்ல”

விஷ்ணுபாதர் பாடும் சிருஷ்டி கீதம் உலகத்ேதாற்றம் பற்றிய

பாடேல ஆகும். உலகம் தானாகத் ேதான்றியதா? அல்லது யாராவது
ேதாற்றுவித்தார்களா? இதன் மூலம் யாது? என்று ேவதகால ரிஷிகள்
சிந்தித்தனர். ஆனால், இதற்கான தீர்ைவ இப்பாடல் முன்ைவக்கவில்ைல.
அந்நிைலயிலிருந்து விவாதம் ெதாடங்கப்ெபறுகிறது. பவதத்தர் முழு
முதற்காரணம் விஷ்ணுேவதான் என்கிறார். அதைனச் சாங்கிய அறிஞர்
சின்ன சாத்தன் மறுத்துக் கூறுகிறார். அவர் மூலகாரணனான,
‘புருஷனின்’ தன்ைமகைள விளக்கும்ேபாது பவதத்தர், சாத்தனார்

   


கூறுவெதல்லாம் விஷ்ணுவின் குணங்கேள என்று கூறி மறுக்கிறார்.
ைவேசஷிக மரைபச் சார்ந்த அம்பன் அக்ரேயாகி சாங்கியத்தின்
சத்காரியவாதத்ைத மறுக்கிறார். பவதத்தர் அைனவைரயும் தனது தருக்க
உத்தியால் வீழ்த்துகிறார். திகம்பர மகாவிரதர், பவதத்தரின் பிரபஞ்சத்
ேதாற்றம் பற்றிய வாதம், பிரபஞ்சத்ைத அளக்கும்ெபாருட்டு
உருவாக்கப்பட்ட கற்பைனேய என்கிறார். ‘அைனத்தும் உள்ளன -
ஆனால்’ எனும் சூத்திரத்ைத அவர் முன்ைவக்கிறார். இவ்வாறாக,
ஒவ்ெவாரு மரபும் தத்தமது வாதங்கைள முன்ைவக்கின்றன. ைசவர்கள்
பசு – பதி - பாசத்ைத முன்ைவக்கிறார்கள். ஆனால், அைனத்துத்
தத்துவங்கைளயும் பவதத்தர் தனது தருக்கத்தினால் ‘விஷ்ணு’ எனும்
ைமயம் ேநாக்கித் திருப்பிவிடுகிறார். ெபௗதத்ைத முன்ைவக்கும்
நாகநாதரிடம் மரணம் குறித்த ேகள்விகைளப் பவதத்தர் ேகட்கிறார்.
கடஉபநிடத நசிேகதன், யமதருமனிடம் வாழ்வு பற்றிய ேகள்விகைளக்
ேகட்பான் என்று கூறி, மரணேம மனிதனுக்கு முதல் ேகள்விைய
அளித்தது என்று கூறுகிறார். ஆனால், நாகநாதேரா மரணம் ஒரு
ெபாருட்டல்ல என்று கூறுகிறார்.

பவதத்தர், தனது விவாதங்கள் அைனத்ைதயும் ேவதாந்த மரைப

அடிப்பைடயாகக் ெகாண்ேட அைமக்கிறார். ேவதங்கள் மற்றும் உப
நிடதங்கள் ஆகியவற்றின்வழிேய அவர் தமது கருத்துகைள
முன்ைவக்கிறார். ேவதங்கள், தத்துவம் குறித்து மிகுதியாகப்
ேபசவில்ைல. ஆனால் உபநிடதங்கள், தத்துவங்கைள
விளக்குவதற்ெகன்று உருவாக்கப்பட்ட புராணங்கள் எனலாம். ஒவ்ெவாரு
மரபும் தனக்கான உபநிடதங்கைள உருவாக்கிக் ெகாண்டன.
ெபௗத்தர்களும், சமணர்களும் ேவதங்களின் அதிகாரத்ைத ஏற்கவில்ைல.
மாறாகத் தங்களுக்ெகனத் தனியான சாத்திரங்கைள வகுத்துக்ெகாண்டு,
அவற்ைறக் கடுைமயாகப் பின்பற்றினர். ைஜனம், தனது கருமக்
ெகாள்ைகையச் சில புராணக்கைதகளின் வாயிலாக விளக்கியது.
  



ெபௗத்தமும் ஜாதகக்கைதகைள உருவாக்கிக் ெகாண்டது. இதன்மூலம்,
தத்துவமும் மதமும் ெதான்மங்களின்வாயிலாக வளர்நிைல அைடந்தன
என்பைத அறியமுடிகிறது.

இந்தப் பகுதியின் கைதேயாட்டத்தில் இன்ெனாரு ெசய்திைய

உற்று ேநாக்க ேவண்டும். ஞானசைபயில் நிகழப்ேபாவது தருக்கம்.
தருக்கத்தில் ெவற்றியானது தருக்கவிதியின்படிேய (LOGIC) நிறுவப்பட
ேவண்டும். ஞானசைபயிலும் ஒருவரின் வாதத்ைத மற்ெறாருவர் தமது
வாதத்தினாேலேய ெவல்கிறார். அஜிதன், தனது ஞானத்தால்
அைனவருைடய வாதங்கைளயும் உைடத்ெதறிகிறான். அந்தத்தருக்கத்தின்
மூலம், ஞானசைபைய ெவன்று விஷ்ணுபுரத்ைதக் ைகப்பற்றினான் என்று
இருந்திருக்க ேவண்டும். ஆனால், ஞானசைபேயா ெவற்றிக்கான
தகுதிகளாகச் சில நம்பிக்ைககைள முன்ைவக்கிறது. அைவயாவன:

1. விஷ்ணுபுர ஆலயம் விராடபுருஷனின் குண்டலினி என்றும், அது

முழுைமயாக எரிந்து சுடர் எழ ேவண்டும்.

2. இரண்டாவதாக, தங்கக் ெகாடிமரமான சகஸ்ரபிந்துவில்,

ஞானவடிவமான கிருஷ்ணப்பருந்து வந்து அமர ேவண்டும்.

இந்த நம்பிக்ைககைள ஏற்றால்தான் தருக்கேம ெதாடங்கமுடியும்

என நாவலில் காணப்படுகிறது. ைவதிகப் பிராமணர்களின்
இந்நம்பிக்ைகைய, ெபௗத்தன் ஒருவன் ஏற்று விவாதம் ெசய்தல் என்பது
நிகழ்விைனத் ெதான்மமாக மாற்றிவிடுகிறது. ெபௗத்தனின் ஞானத்திற்குக்
கிருஷ்ணப்பருந்து இறங்கிவந்து அவைன ெவல்லச் ெசய்தது எனும்ேபாது,
ஞானசைபயில் இதற்குமுன்பு நிறுவப்பட்ட ஞானம் எது என்பதும்
ேகள்விக்குள்ளாக்கப்படுகிறது. ஞானேஜாதிஸ்தம்பத்தில் ஒவ்ெவாரு
சுடரும் ஒளிவிடும்ேபாது, ஒவ்ெவாரு ரிஷியும் அங்குவந்து ேஜாதிமயமாக
அமர்வதாகக் கூறி, பவதத்தர் வணங்குகிறார். ஞானசைபயின்
விவாதங்கைள ரிஷிகள் ஆேமாதிப்பதாக இதற்குப் ெபாருள்
  


கூறப்படுகிறது. விஷ்ணுபுரத்து ஞானசைப, பிரபஞ்சத்ேதாடு இைணந்து
இயங்குகிறது என்ற கூற்றிைன உறுதிெசய்யும்விதமாக இக்கைதகள்
பைடக்கப்பட்டுள்ளன. சாத்தியமற்றைவகைளச் சாத்தியமாக்க,
அவற்றின்மீது கட்டைமக்கப்படும் அதிகாரமாகேவ இத்ெதான்மங்கைளக்
கருதலாம்.

ஞானசைபயில் நிகழ்ந்த இந்தத் தருக்க நிகழ்வுகைளப்

பின்வருமாறு பகுக்கலாம்.

1. தருக்கத்திற்கான விதிகளாகத் ெதான்மநம்பிக்ைககள்

முன்ைவக்கப்படுகின்றன.
2. தருக்கங்கள், ேவதங்கள் மற்றும் உபநிடதங்களின்வழிேய
தத்துவங்களாக முன்ெமாழியப்படுகின்றன.
3. விஷ்ணுேவ மூலகாரணனாகச் சித்திரிக்கப்படுகிறார்.
4. ெபௗத்தனான அஜிதன் சனாதனிகளின் நம்பிக்ைககளின்
அடிப்பைடகளில் விதிகைள ஏற்கிறான்.
5. விவாதத்தின் ஒவ்ெவாரு நிைலயிலும் அந்நம்பிக்ைககள்
நிைறேவறுவதாகக் காட்டப்படுகிறது.
6. கிருஷ்ணப்பருந்து ‘சகஸ்ரபிந்து’ வின்ேமல் வந்து அமர
அஜிதன் விஷ்ணுபுரத்ைத ெவல்கிறான்.

அதிகாரைமயம் ெவறும் தருக்கத்திற்குக் கட்டுப்பட்டு, தனது

அதிகாரத்ைதப் பிறருக்கு விட்டுக்ெகாடுத்தல் என்பது சாத்தியமா என்ற
ஐயம் எழலாம். பவதத்தர், அத்தைகய எந்த முயற்சிையயும் ெசய்து
ஆட்சிைய நிைலநிறுத்திக்ெகாள்ள முயலவில்ைல. மாறாக, பிராமணர்
சமூகமும், அதிகாரிகளும் அஜிதன் ஆட்சிெபாறுப்ைப ஏற்பைதத் தடுக்க
முயல்கின்றனர். ஆனால், சந்தரகீர்த்தி, தனது ராஜதந்திரத்தால் அைத
ெவன்று, அஜிதைன விஷ்ணுபுரத்தின் தைலைம ஏற்கைவக்கிறான்.
பிராமணர்கள் அந்நகரிலிருந்து விரட்டப்படுகின்றனர். ஒடுக்கப்பட்ட மக்கள்

  


அந்நகைரச் ெசாந்தமாக்கிக் ெகாள்கின்றனர். எந்தத் ெதான்மங்களினால்
விஷ்ணுபுரம் அதிகாரைமயமானேதா அந்தத் ெதான்மங்கைளக் ெகாண்ேட
அதிகாரம் கட்டுைடக்கப்படுகிறது. பாவண்ணன், இந்நிைல குறித்துப்
பின்வருமாறு குறிப்பிட்டுள்ளார்.

“இந்தியச்
இந்தியச் சிந்தைன மரபில் ைவதிகமார்க்கம்
ைவதிகமார்க்கம் ேதால்வி கண்ட
தருணத்தில் எல்லாம் அதிகாரத்தின்
அதிகாரத்தின் துைணேயாடு மீண்டும்
வீறுெகாண்டு
வீறு ெகாண்டு எழுந்து முதலில் கண்ட ேதால்விைய அழித்ெதழுதி
ெவற்றிக்ெகாடிைய நாட்டி,
நாட்டி , பயணத்ைத நிறுத்தாமல் ெதாடங்கி
வந்தைத நாம் வரலாற்றில் பார்க்கிேறாம்.
பார்க்கிேறாம் . ஆனால் ‘விஷ்ணுபுரம்
உண்ைமையச் சாராமல் ெஜயேமாகனின் விருப்பத்ைதச் சார்ந்து
19
நிற்கிறது”
நிற்கிறது” என்பார்.

தருக்கங்களின் முடிவானது ெதான்ம நம்பிக்ைககளின் ைககளில்

விடப்பட்டதும், அத்ெதான்ம நம்பிக்ைககள் நிைறேவறி அஜிதனின்
ஞானம் ஆட்சிையப் பிடித்ததும் ெஜயேமாகனின் விருப்பம் சார்ந்தைவேய
என்பது பாவண்ணனின் கருத்தாக இருப்பைத உணரலாம்.

எஸ்.ரா., விஷ்ணுபுரத்தின் தத்துவவிவாதங்கள் குறித்துப்

ேபசும்ேபாது,

“விஷ்ணுபுரம் ேபசும் தத்துவவிவாதம்

தத்துவ விவாதம் யாவும் மிகவும்
ேமேலாட்டமான நிைலயில் உள்ளன.
உள்ளன. ைவதிகத்ைதக்
ைவதிகத்ைதக் கடுைமயாகச்
சாடிய புத்தமதத்தில்கூட
புத்தமதத்தில்கூட,
கூட , அது குருபரம்பைர
குருபரம் பைர எனும் அதிகார
அதிகாரமரபாக
மரபாக
மாறியைதேய இவர் ேபாற்றுகிறார்.
ேபாற்றுகிறார். ெபௗத்த சாரத்ைத ேநாக்கி முதல்
20
அடிகூட
அடி கூட ெஜயேமாகன் எடுத்து ைவக்கவில்ைல”
ைவக்கவில்ைல” என்பார்.

ஆனால் விஷ்ணுபுரம், ெபௗத்தம் மற்றும் ேலாகாயத மரபுகைளப்

பற்றிப் ேபசுகிறது. அது விரிவான தத்துவத்தளத்தில் ெபௗத்தத்ைத
விளக்கிச் ெசல்வதாக உள்ளது.

  


விஷ்ணுபுரம் நாவலில் சூனியவாதக் கருத்துகள்

சூனியவாதம் என்பது தருக்கத்தின்மூலம் அைனத்ைதயும்

ேகள்விக்குள்ளாக்குவதும், ைமயங்கைளக் கட்டுைடப்பதும் ஆகும்.
நாவலில், சுடுகாட்டுச் சித்தன் ேபசுவது சூனியவாதக் கருத்துகேளயாகும்.
நாவலில் வரும் ‘மகாகாலன்’ எனும் சுடுகாட்டுச் சித்தன் தனக்குச்
சீடனாக சிறுவன் ஒருவைனச் ேசர்த்துக் ெகாள்கிறான். அவனுக்குக்
காசியபன் என்று ெபயரிடுகிறான். அவன் காசியபனிடம் மனத்தில்
ைவத்துக்ெகாள்ள ேவண்டிய விதிகளாகப் பின்வரும் மூன்று
கருத்துகைளக் குறிப்பிடுகிறான்.

• உண்ைம வகுபடுவதில்ைல,
• இது அல்ல, அது அல்ல, எதுவுமல்ல,
• உண்ைம, இன்ைம, எதுவுமின்ைம
என்ற மூன்று உண்ைமகைள அளிக்கிறான்.

சுடுகாட்டுச் சித்தன் பிற ஞானியர்களால் ெவறுக்கப்படுபவனாக

இருக்கிறான். அதற்குக்காரணம் அவன் விஷ்ணுபுரத்து ஞானசைபயின்
தருக்கெநறிகைளயும், மரைபயும் ெவறுப்பவனாகவும், மதிக்காமலும்
இருக்கிறான். பக்தி இலக்கிய காலத்திற்குப் பிற்பட்ட சித்தர்கைளப்ேபால
சுடுகாட்டுச் சித்தனின் பாத்திரவார்ப்பு அைமந்துள்ளது. நாவலில்
அவ்வப்ேபாது அவன் பாடும் பாடல்கேள இதற்குச் சான்றுகளாகின்றன.

சுடுகாட்டுச் சித்தனின் வாதம், ைமயத்ைதத் தகர்த்து

விளிம்புநிைலைய விவரிக்கும் வாதமாக அைமந்துள்ளது. தற்காலத்தில்
ேபசப்படும் பின் - நவீனத்துவக் ேகாட்பாடும் இத்தைகய கருத்துகைள
முன்ைவப்பைத அறியலாம். ‘பின் – நவீனத்துவம், தருக்க வைகப்பட்ட
அறிதேல வன்முைற’ என்று கூறுகிறது. ெபாருந்திவரல் ேகாட்பாட்டிற்கு
  


உடன்பாடானைவகைள ஏற்று, மற்றைத நிராகரிக்கும் தருக்கம்,
உண்ைமைய அறியாதபடி ெசய்கிறது என்பர் பின்நவீனத்துவவாதிகள்.
ெதான்மத்தின் சாயலில் பைடக்கப்பட்ட சுடுகாட்டுச்சித்தன்
பாத்திரப்பைடப்ைபப் பின் - நவீனத்துவம் ேபசும் பாத்திரப்பைடப்பாகேவ
அறிந்துெகாள்ளமுடியும்.

விஷ்ணுபுரத்துப்
விஷ்ணுபுரத்துப் ‘பத்தினி வழிபாடு’
வழிபாடு’:

திராவிடக் குடிகள் அைனத்திலும் ஆதித்தாய்த் ெதய்வவழிபாடு

பரவியிருந்தது. ெகாற்றைவ, தமிழ்க்குடிக்கு மட்டும் உரிய ஆதித்தாய்த்
ெதய்வம் ஆகும். ெகாற்றைவயின் ெபயர்களில் அைமந்த தாய்த்ெதய்வ
வழிபாடு தமிழகத்தின் பல இடங்களில் நிகழ்த்தப்பட்டது. சங்ககாலத்திற்கு
முன்பாகத் தாய்த்ெதய்வவழிபாடான ெகாற்றைவ வழிபாடு
இடம்ெபற்றிருந்தது. பின்னாளில் சங்கஇலக்கியக் காலத்தில் அருகிக்
காணப்பட்டது. சங்ககாலத்ைத அடுத்து, சிலப்பதிகாரத்தில், ‘ெகாற்றைவ’
வழிபாட்ைடக் காணமுடியும். கண்ணகி வழிபாடும் ெகாற்றைவ
வழிபாடாகேவ கருதப்பட்டது.

கண்ணகி வழிபாடு, கற்புக்ேகாட்பாட்ைட நிறுவும்விதமாகக்

கட்டைமக்கப்பட்டுள்ளது. ஒவ்ெவாரு பழங்குடியிலும் அத்தைகயேதார்
வழிபாடு ஏற்றுக்ெகாள்ளப்பட்டது. ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலிலும்
தாய்த்ெதய்வவழிபாடு குறித்த ெசய்திகள் காணப்படுகின்றன.

விஷ்ணுபுரத்ைத ஒட்டிய மைலப்பகுதியில் வாழ்பவர்கள் நிஷாதர்கள்

எனப்படும் ெசம்பர் பழங்குடியினர். அவர்களின் ெதய்வம் ‘ெசந்தழல்
ெகாற்றைவ’. இவளுக்கான வழிபாடு விஷ்ணுபுரம் நகரில்
நிகழ்த்தப்படுகிறது. இவ்விழாவிற்காக மட்டுேம ெசம்பர்கள் தங்கள்
மைலயிலிருந்து இறங்கி வருகின்றனர். ெசம்பர்களிடம் இருந்துதான்
விஷ்ணுபுர நிலத்ைத அக்னிதத்தன் ெபறுகிறான். எனேவ,
அம்மரபுரிைமையப் பாராட்டும்வைகயில் விஷ்ணுபுர நகரில் ‘பத்தினி
  


வழிபாடு’ நிகழ்த்தப்படுகிறது. பத்தினி வழிபாட்ைட அரசர்குலக்
கன்னிப்ெபண்கள் ெசய்வதுதான் மரபு. நரசிங்கரின் ெபண்
ைவெஜயந்தியும், தத்துப்ெபண் சித்திைரயும் அவ்வழிபாட்ைடச் ெசய்ய
வருகின்றனர். ெசம்பர்களால், தாய்த்ெதய்வமாக வழிபடும் ெபண்
ேமைடயில் அமர்ந்திருக்க, ைவெஜயந்தி அவைள வணங்கி ஆசி
ெபறுகிறாள். சித்திைரயும் அவைள வணங்கும்ேபாது, அப்ெபண் ெதய்வம்
அவைளத் தடுத்து,

“ நீ என்ைன வணங்க ேவண்டியதில்ைல.

ேவண்டியதில்ைல. நீ உன் குலத்திற்கு
21
விளக்கு”
விளக்கு” எனக் கூறுகிறது.

ெசம்பர்களின் ெபண்கள் அைனவரும் சித்திைரைய

வணங்குகின்றனர். விஷ்ணுபுரம் நாவல் முழுவதிலும் உள்ள நிகழ்வுகள்
ெதான்மமாக மாறும் விதத்திைன ஆசிரியர் மிகவும் சிறப்பாகப்
பைடத்துள்ளார். இதற்குச் சான்றாக ஆழ்வார்கள் பற்றிய கைத,
பிரம்மராயர் பற்றிய கைத ஆகிய கைதகளில் நிகழ்வுகள், காலஓட்டத்தில்
ெதான்மங்களாக மாற்றப்பட்டு, மக்களிடம் வழங்கப்பட்டு வருவைதச்
சுட்டலாம். அவ்வைகயில், சித்திைரயின் கைதயும் ெதான்மமாக
மாறுகின்ற மாற்றத்ைத ெஜயேமாகன் மிக நுட்பமாகப் பதிவு
ெசய்துள்ளார்.

பாண்டியன், நரசிங்கரின் லாயக்காவலரான வீரநாராயணரின் மகள்

சித்திைரையக் கண்டு, அவைள மணக்க விரும்புகிறான். அவைளப்
ெபண்ேகட்டு நைககைள அனுப்புகிறான். அதில் விருப்பமில்லாத
சித்திைர இறந்துேபாகிறாள். பிற்காலத்தில் சித்திைரயின் இறப்புப் பற்றிய
கைதகள் விஷ்ணுபுரத்தில் ெசால்லப்பட்டன. இந்தக் கைதயில், சித்திைர
எனும் ெபண் படிப்படியாகத் ெதய்வநிைலக்கு உயர்த்தப்படும் மாற்றம்
ெசால்லப்படுகிறது. பின்வரும் காரணிகள் அவற்ைறச் ெசய்கின்றன.

  


 • சித்திைரயின் கைத நிகழ்காலமாகச் ெசால்லப்படும்ேபாது,
அவள் ஒளிவிடும் ஒரு மரத்ைதக் கண்டு அதன் காரணம்
ேகட்கிறாள். அதற்கு அவள் தாத்தா, புலரிேதவி கிழக்ேக
எழுந்து தன் சிறகுகைள விரிக்கும்ேபாது எந்த மரம்
அவைளப் பார்க்கிறேதா அைதேநாக்கி அவள் புன்னைக
ெசய்வாள்; அம்மரம் அவள் புன்னைகயின் ஒளிையப் பருகி
இப்படி ஒளிமயமாக ஆகிவிடுகிறது என்பார். அதற்குச்
சித்திைர தானும் ஒரு நாள் அைதப்ேபான்று
விடியற்காைலயில் நின்று ெஜாலிக்கிேறன் என்று கூறுகிறாள்.
இந்நிகழ்விைனச் சித்திைரயின் தாத்தா அவளின்
மரணத்திற்குப் பிறகு நிைனவுகூர்கிறார்.

• பத்தினிவழிபாடு ெசய்யச் ெசன்றேபாது, ெபண்ெதய்வமாக

அமர்ந்திருந்த ெபண் சித்திைர தன்ைன வணங்க
ேவண்டியதில்ைல என்று கூறுகிறாள்.

• சித்திைரயின் மரணம் குறித்த ெசய்திகள் அவளது

நிகழ்காலக் கைதகளில் தவிர்க்கப்பட்டிருந்தன.

• அவள் பிறவியிேலேய ெதய்வமகள் எனத்ேதான்றும்

வைகயில் அவளுைடய கரங்களில் சங்கு, சக்கர முத்திைர
இருந்ததாகக் கூறப்படுகிறது.

• பாண்டியைனக் கண்டதும் அவள் வானத்திற்கும் பூமிக்கும்

இைடயில் சுடராக நின்றாள் என்று கூறப்படுகிறது.

• ஆதியில் தாய்த்ெதய்வ வழிபாடு பரவியிருந்தது. பின்பு

ஆரியத்ெதய்வங்கள் மக்களிடம் ேபரிடம் ெபற்றேபாது
இத்தாய்த்ெதய்வங்களும் அவற்ேறாடு இைணக்கப்பட்டனர்.

  


 ெபண்ெதய்வங்கள் ஆரிய ஆண்ெதய்வங்களின்
மைனவிகளாகவும், அவர்கைளக் காதல் ெகாள்ேவாராகவும்
ஆக்கப்பட்டனர். அேதேபால சித்திைரயும் ெபருமாள்மீது
மானசீக உறவு ெகாண்டவளாகச் சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளாள்.

ேமற்கண்ட கூறுகள் சித்திைர, ெதான்மமாக மாறியைத

உணர்த்துகின்றன. விஷ்ணுபுரம் நாவலில், ‘பத்தினிவழிபாடு’ மற்றும்
தாய்த்ெதய்வவழிபாடு பற்றிப்ேபசும் ெஜயேமாகன், அதன் பரந்த
தன்ைமைய மனத்தில்ெகாண்டு அதைன மிகவும் ஆழமான மானிடவியல்
பின்புலத்துடன் ‘ெகாற்றைவ’ நாவலில் பைடத்துக்காட்டியுள்ளார்.
தமிழ்க்குடிகளின் வழிபாட்டு முைறைமயான தாய்த்ெதய்வவழிபாடுகள்
பற்றிய ெதான்மங்கள் மீட்டுருவாக்கம் ெசய்யப்பட ேவண்டியைவேய
ஆகும்.

விஷ்ணுபுரம் நாவலில் ‘பிரளயம்’

பிரளயம் ’ :

உலகம் முழுவதிலும் உள்ள குடிகளில் உலகத்ேதாற்றம் பற்றியும்,

உலக அழிவு பற்றியும் ெதான்மங்கள் குவிந்து கிடக்கின்றன. மனிதமனம்,
கண்முன் காணும் உலகப்பிறப்பின் இரகசியத்ைதயும், உலகின்
எதிர்காலம் பற்றிய சிந்தைனையயும் இத்தைகய ெதான்மங்களின்மூலம்
அறியமுற்பட்டது. பிரளயம் வந்து உலைக அழிக்க, அந்தப் பிரளய
நீரின்ேமல் கிருஷ்ணன் ஆலிைலயில் குழந்ைதயாக மிதந்து வந்தான்
என்னும் புராணக்கைத இந்து மரபில் காணப்படுகிறது. ெபரிய படகு
ஒன்ைறச் ெசய்து, அதனுள் அைனத்து உயிரினங்களில் ஒவ்ெவான்ைற
ைவத்துக் ெகாண்டு, பிரளயத்திலிருந்து தப்பிய ேநாவாவின் கைத
விவிலியத்தில் கூறப்படுகிறது. இவ்வாறாக, மனிதஇனத்தின் மனத்தில்
ேதான்றிய பலகைதகள் பிரளயம் பற்றிய அச்சத்ைத ஏற்படுத்துகின்றன.
வரலாற்றுப் புவியியல் ஆய்வாளர்களும் கடல்ேகாள்களால் இதற்கு முன்பு
பலமுைற நிலப்பரப்புகள் அழிக்கப்பட்டிருக்கின்றன என்றும், உலகம்

  


ெவப்பமைடதலின் (GLOBAL WARMING) காரணமாகக் கடல் நீர்மட்டம்
அதிகரிப்பும், கடல்ேகாளும் நிகழலாம் என்றும் எச்சரிக்கின்றனர்.

‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலின் ெதாடக்கம் முதேல ‘பிரளயம்’ பற்றிய

எச்சரிக்ைககள் குறிப்பிட்ட கைதமாந்தர்களின் மூலமாக
அளிக்கப்பட்டுள்ளன. சிற்பி சாத்தன் அக்னிவடிவமான பிரத்யும்னன்
சிைலைய வடிக்கிறான். ஆனால், முடிவில் அச்சிைல, பிரளயேதவியின்
சிைலயாக அைமகிறது. அந்தச் சிைல கண் திறக்கும்ேபாது, பிரளயம்
ஏற்பட்டு விஷ்ணுபுரம் அழியும் என, கங்களர் என்னும் கைதமாந்தர்மூலம்
கூறப்படுகிறது. ேமலும், சங்கர்ஷணன் தனது காவியத்தின் ஒரு பகுதிைய
எரித்துவிட, அதிலிருந்து மீட்டவற்ைறத் திரிவிக்ரமர், சாருேகசி எனும்
தாசியிடம் விற்கிறார். அவளிடம் எஞ்சும் பகுதி பிரளயம் பற்றியதாக
உள்ளது.

காலேதவரின் வாகனம் நாய். அதற்குக் காலைபரவர் என்று ெபயர்.

அவர் அழிவின் ெதய்வமாவார். இவர் விஷ்ணுபுரம் நாவலின் ெதாடக்கம்
முதல் இறுதிவைர மரணத்தின் குறியீடாகவும், அழிவின்
அைடயாளமாகவும் சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளார். காவியங்களில் காணப்படும்
விஷ்ணுபுர நகைரத் ேதடிவரும் அைனவரும், அைத அைடயும்
முயற்சியின் இறுதியில் காலைபரவைரேய சந்திக்கின்றனர். கரிய நாய்
ஒன்றின் உருவமாகச் சித்திரிக்கப்படும் அவர், அழிவின்
தருணங்களின்ேபாது ேதான்றுகிறார். மரணத்ைதச் சந்திக்கப்ேபாகும்
மனிதர்களின் கண்களுக்கு மட்டும் இந்த நாய் ேதான்றுகிறது.
விஷ்ணுபுரத்துக் ேகாயிலினுள் அந்தக் கரிய நாையப் பட்டர் பார்க்கிறார்.
அதன்பின்னர், அவர் இறந்துவிடுகிறார். விஷ்ணுபுரம் நகரமும்
ெமாத்தமாக அழிகிறது.

நாவலின் மூன்றாம் பகுதியில் பிரளயம் பற்றிய அறிவிப்புகளும்,

அது நிகழ்த்தும் பயங்கரமும் மிகநுட்பமாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளன.

  


 ேமலும், நீலியின் தாத்தா, நீலிக்கு, ெபருமூப்பன் கைதையக்
கூறுமிடத்திலும் பிரளயம் பற்றிய ெசய்தி காணப்படுகின்றது. ெசம்பர்
குடிகைளப் ெபாறுத்தவைர, விஷ்ணுபுரக் ேகாயிலில் இருக்கும் சிைல
ெபருமூப்பேன ஆகும். அக்னிதத்தன் அப்ெபருமூப்பைன விஷ்ணுவின்
வடிவமாக நிைலநிறுத்துகிறான். ஆனால், ெசம்பர் குடிகளின் மத்தியில்
அவர்களது ெபருமூப்பன் பற்றிய ஏக்கமும், அவன் மீண்டு எழும் கனவும்
காலம்காலமாக நிலவிவருகிறது.

“இந்தக்
இந்தக் கற்குவியலுக்குள் ெபருமூப்பன் தூங்காமல்
விழித்திருக்கிறான்.
விழித்திருக்கிறான். அவனுக்குக்
அவனுக்குக் காலம் ெதரியும்.
ெதரியும். அப்ேபாது அவன்
புரண்டு படுப்பான்.
படுப்பான். இந்தக்
இந்தக் ேகாபுரங்களும் மண்டபங்
மண்டப ங்களும்
ங்களும் உைடந்து
சரியும்.
சரியும். ெசம்பாநதியில் பிரளயம் ெபாங்கிவரும்
ெபாங்கிவரும்.
வரும். இந்த ஊேர மூழ்கி
மைறயும்.
மைறயும். அதன்பிறகு இந்த மணற்பரப்பில் ெபருமூப்பன் மட்டும்
படுத்திருப்பான்.
படுத்திருப்பான்.

என்பதாக, பிரளயம் பற்றிய ெசய்தி ெபருமூப்பன் கைதயாடலில்

ெசால்லப்படுகிறது.

ெபருெவள்ளம் ெதாடர்பான ெதான்மக்கைதகளில் மனித இனம்

அழிவைதயும், பின்னர் ஒரு குடும்பத்திலிருந்து, மீண்டும் மனித இனம்
ெபருகுவைதயும் காணமுடியும். மனித இனத்தின் ெதாடக்கம் அல்லது
மறுெதாடக்கம் பற்றிய ெதான்மங்கள் ெபாதுவாக, அைனத்துப்
பண்பாடுகளிலும் ெவள்ளம் என்பதன்மூலமாகேவ அைமக்கப்படுவதாக
அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர். அத்ெதான்மக்கைதகள் அைனத்தும், உலக
வரலாறுகைளக் குறியீடுகளாக உள்ளடக்கியைவ என்றும் கூறுகின்றனர்.
ெபருெவள்ளம் பற்றிய கைதகைள ஆய்வுெசய்த பிலேவந்திரன் பின்வரும்
முடிவுகைள எட்டுகிறார்.

“ெபண் கருவுயிர்க்கும்ேபாது
கருவுயிர்க்கும் ேபாது அவளது கருப்ைபயில் இருந்து
பன்னீர்க்குடம் உைடந்து
உைடந்து ெவள்ளம் ெவளிேயற
ெவளிேயற,, குழந்ைத பிறக்கிறது.
பிறக்கிறது.
 



உலக அழிவிற்குக் காரணமான ெபருெவள்ளமும்,
ெபருெவள்ளமும் , தாய்
கருவுயிர்த்தலின்ேபாது ெவளிேயறும் ெவள்ளமும் ஒேர தன்ைமயதாக
ெகாள்ளப்படுகின்றன.
ெகாள்ளப்படுகின்றன. ஏெனன்றால் ெபருெவள்ளம்
ெபருெவ ள்ளம் ெதாடர்பான
அைனத்துத்
அைனத்துத் ெதான்மக்கைதகளு
ெதான்மக்கைதகளும்
கைதகளும் ஒரு மனித உயிர் ேதான்றுவைத
ைமயமாகக் ெகாண்டுள்ளன
ெகாண்டுள்ளன.
ள்ளன. மனித இனத்தின் ெதாடர்ச்சி மீண்டும்
ேதாற்றம் ெபறுவைதேய ைமயமாகக் குறிக்கின்றன.
குறிக்கின்றன. முந்ைதய மனிதன்
அழிக்கப்ெபற்று ஒரு புதியமனிதன்
புதிய மனிதன் பைடக்கப்படுகிறான் எனலாம்.
எனலாம்.
எனேவ,
எனேவ, ெபருெவள்ளம் ெதாடர்பான
ெதாடர்பான ெதான்மக்கைத ஒரு பைடப்புத்
ெதான்மம் என்பைதவிட
என்பைதவிட,
விட , ஒரு மறுபைடப்புத் ெதான்மம் என்பேத
சரியானது.
ரியானது. எதார்த்த வாழ்வில் மனித உற்பத்திையச் ெசய்வது
ெபண்கேள என்பைதக் கண்ணுறும் ஆண்
ஆண்மனம்
மனம்,
மனம், ஆைணயும் மனித
உயிைர உற்பத்திெசய்யும் ஒன்றாகக் கற்பைனெசய்து
கற்பைன ெசய்து பார்க்கிறது.
பார்க்கிறது.
ெபண்ணின் உயிர்
உ யிர் உற்பத்தி நுட்பேம ஆணின் மறு உற்பத்தி
நுட்பத்திலும் காணப்படுகிறது.
காணப்படுகிறது. ெபண்ணின்
ெபண்ணின் பன்னீர்க்
பன்னீர்க்குடம்
க்குடம் உைடந்து,
உைடந்து,
அதன் ெவள்ளத்தினூடாக ஓர் உயிைரத் தருவது ேபான்ேற ஆண்
பைடக்கும் ெதான்மத்திலும் ெபருெவள்ளத்தினூடாகப்
ெபருெவள்ளத்தினூடாகப் புதிய மனித
உயிர் ெதாடக்கம் ெபறுகிறது.
ெபறுகிறது. எதார்த்த வாழ்வில் மனித உயிைரப்
பைடக்கும் கர்த்தாவாகப் ெபண் இருக்க,
இருக்க, ஆணின் பைடப்புத்
ெதான்மத்திேலா ஆேண உயிைரப் பைடக்கும் கர்த்தாவாகக்
22
காட்டப்படுகிறான்”
காட்டப்படுகிறான்”

என்று விளக்கியுள்ளார்.

நாவலில் இடம்ெபற்றுள்ள ‘பிரளயம்’ பகுதி பற்றிய ேகள்வி

எஸ்.ரா.விடம் ேகட்கப்பட்டது. அதாவது, இந்த நாவலின் முடிவில் வரும்
பிரளயம் என்ற ேபரழிவு ஏற்புைடயதா? என அவரிடம் ேகட்கப்பட்டது.
அதற்கு எஸ். ரா.வின் பதில் பின்வருமாறு.

  


 “ மார்க்ெவஸின் நூற்றாண்டுகாலத் தனிைம நாவலில் வரும்
Apocalypse,
Apocalypse, ஞாபகம் என்பதன் நாட்டியமாக இருக்கிறது.
இருக்கிறது. அந்தப்
பகுதி,
பகுதி, நாவைலேய ேவறுவிதமாக
ேவறு விதமாக வாசிக்க ேவண்டும் என்ற
எண்ணத்ைத ஏற்படுத்துகிறது.
ஏற்படுத்துகிறது. ெஜயேமாகனின் நாவலில் அது ஒரு
‘Condition’ என்பதாக வருகிறது
வ ருகிறது.
ருகிறது. ேமலும் நம் தத்துவ,
தத்துவ, புராணமரபு
புராணமரபு
பிறப்பு / இறப்பு,
இறப்பு, பைடப்பு / அழிவு என்பைதத்
என்பைதத் ெதாடர்ச்சியானதாகச்
ெதாடர்ச்சியானதாகச்
சர்க்குலராகப் பார்க்கிறது.
பார்க்கிறது. பிரம்மாவிற்கும் சிவனுக்கும் இதுதான்
ேவைல.
ேவைல. இவர் கைதயில் இது ஒரு வீழ்ச்சி என்பதாக
முன்ைவக்கப்படுகிறது.
முன்ைவக்கப்படுகிறது . ‘வீழ்ச்சி
‘வீழ்ச்சி’
வீழ்ச்சி’ என்பது கிறிஸ்தவமத விவகாரம்””23.
கிறிஸ்தவமத விவகாரம்

ேமற்சுட்டப்பட்ட எஸ்.ரா.வின் கருத்துகைள மறுவாசிப்புக்கு

உள்ளாக்குவது இங்கு அவசியமாகிறது. ஏெனனில், ‘விஷ்ணுபுரம்’
நாவலில் பிரளயம் ெவறும் வீழ்ச்சியாகச் சித்திரிக்கப்படவில்ைல. அது
மீண்டுெமாரு விஷ்ணுபுரம் உருவாவதன் ெதாடக்கமாகேவ
சுட்டப்பட்டுள்ளது. ெபருமூப்பன் மீண்ெடழுந்து தன் குலம் தைழக்கச்
ெசய்வான் என்கிறது ெசம்பர் குலமரபு. ெதாட்டில் குழந்ைதெயான்று
திரும்பிப்படுப்பதுேபால விஷ்ணு புரண்டு படுத்தார்; அப்ேபாது
பதினான்கு உலகங்களும், புதிதாய்ப் பிறந்ெதழுந்தன என்கிறது ைவதிக
மரபு. அது ஒரு சுழற்சியாகேவ சுட்டப்படுகிறது.

எஸ்.ரா., வீழ்ச்சி என்பதைனக் கிறித்தவமத விவகாரம் என்று

குறிப்பிட்டுள்ளார். கிறித்தவ மதத்திலும் உலக அழிவிற்குப்பின் புது
உலகம் பைடக்கப்படுவதாகேவ காட்டப்படுகிறது. பிரளயத்திற்குப் பின்னர்
புதிய உலெகான்று அைமவைதயும், ேநாவாவின்மூலம் மனித இனம்
மீண்டுவருவைதயும் பைழய ஏற்பாட்டில் காணமுடிகிறது. புதிய
ஏற்பாட்டிலும் உலக அழிவிற்குப் பின்னர் புதிய வானமும், புதிய பூமியும்
ேதான்றும் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. இவற்றில் சுழற்சி என்பது இல்ைல
என்ற ேபாதிலும், அைவ அழிவு என்பேதாடு நின்றுேபாவதில்ைல
என்பைதக் கவனத்தில் ெகாள்ளேவண்டும்.
  


 நீலி பிரளயேதவியின் சிைலைய மண்ணுக்குள் இருந்து ேதாண்டி
எடுக்கிறாள். அைதக் கண்டதும் அைனவரும் அலறி ஓடுகின்றனர்.
ெபருமைழயும் ெவள்ளமும் விஷ்ணுபுரத்ைதச் சூழ்கிறது. மூப்பன் தன்
மக்கைள அைழத்து, பிரளயம் சூழப்ேபாகும் ெசய்திையக் கூறுகிறாள்,
ேமலும் அதிலிருந்து தப்பிக்கேவண்டி, அைனவரும் மைலக்குத்
திரும்பிச்ெசல்ல ேவண்டும் என்று கூறுகிறான். ஆனால், ெபரும்பாலான
மக்கள் தங்களுக்கு வழி ெதரியாது என்றும், மைலேயறும்
பயிற்சியில்லாத மக்கள் இம்மைழயில் பன்றிமைல ஏறிக் கடப்பது கடினம்
என்கின்றனர். அதற்கு மூப்பன்,

“என் குழந்ைத நீலி உங்கைள வழி நடத்துவாள்.

நடத்துவாள். அவள் நம்
24
ேபரம்ைமயின் உதிரம்”
உதிரம்” என்று கூறுகிறான்.

இருபது ெபண்கைளத் தவிர மற்ற அைனவரும் மதுைரக்குச்

ெசல்வதாக முடிவு ெசய்கின்றனர். நீலி அவர்கைள வழி நடத்துகிறாள்.
அவள்மீது அவர்களது தாய்த்ெதய்வம் ஏறியிருப்பைதப் ெபண்கள்
காண்கின்றனர். அவள் அவர்கைள வழிநடத்தி, சமெவளி ஒன்றில்
ேசர்க்கிறாள். பிரளயத்தின் முடிவில் விஷ்ணு நிர்மால்யம்ெகாண்டு
புரண்டு படுக்கிறார். அப்ேபாது புதுஉலகம் ேதான்றுகிறது என்பதாக
விஷ்ணுபுரம் நாவல் முடிவைடகிறது.

ேமலும், பிரளயத்திலிருந்து நீலி புறப்படுகிறாேளா? என்ற

ேகள்விக்கு, எஸ்.ரா., “ ெகாஞ்சம்
ெகாஞ்சம் Tribes மரபு.
மரபு. ெகாஞ்சம் ரிலிஜன்
மரபு.
மரபு. இது எல்லாவற்ைறயும் அப்படிேய அடுத்தடுத்து ைவக்கிறார்.
ைவக்கிறார்.
ஆனால்,
ஆனால், ‘நீலி
‘நீலி’
நீலி’ என்பது அவரது ‘N ostalgia’ சம்பந்தப்பட்ட விஷயம்.
விஷயம்.
அவருக்கு உக்கிரமான ெபண் என்பது ஏேதா ஒரு விதத்தில்
ேதைவப்படுகிறது.
ேதைவப்படுகிறது. அவருக்கு ‘உக்கிரம்’
உக்கிரம் ’ேமல் ஒரு obsession
obsession
25
இருக்கிறது”
இருக்கிறது” என்கிறார். இந்தக் கருத்தில் இருக்கும் உண்ைமைய,
ெஜயேமாகனின் அடுத்த நாவலாக உருவான ‘ெகாற்றைவ’மூலம்

  


அறிந்துெகாள்ளலாம். நீலியின் மீட்டுருவாக்கமாகேவ ‘ெகாற்றைவ’
பைடக்கப்பட்டுள்ளைம இங்கு ஒப்புேநாக்கத்தக்கது.

விஷ்ணுபுரம் : இந்துத்துத்தின் பனுவலா?

பனுவலா? - ஓர் ஆய்வு

ெதான்மங்கைளப் பயன்படுத்திப் புைனவு ேமற்ெகாள்ளும்ேபாது

ஏற்படும் சிக்கல், அப்புைனவின்ேமல் படியும் மதஅைடயாளேம ஆகும்.
விஷ்ணுபுரம் ெவளிவந்தேபாது, அது ஓர் இந்துத்துவத்தின் பிரதி
என்கின்ற கடுைமயான விமர்சனம் முன்ைவக்கப்பட்டது. அதற்குக்
காரணம், நாவலில் இந்துமதத் ெதான்மங்கள் புைனவுக்குட்
படுத்தப்பட்டதுதான். இந்நிைலயில், ஒரு சிலைரத் தவிர ெபரும்பாலான
பைடப்பாளர்களும், விமர்சகர்களும் உணர்ச்சிவசப்பட்டநிைலயில்
நாவைல இந்துமதக் காவியமாகேவ விமர்சித்தனர். ேகாைவஞானி,
பாவண்ணன் ேபான்ற சிலேர விஷ்ணுபுரத்ைதத் தமிழின் சிறந்த நாவலாக
ஏற்றுக்ெகாண்டனர். ேகாைவ ஞானி விஷ்ணுபுரம் நாவைலப் பின்வருமாறு
பாராட்டியுள்ளார்.

“விஷ்ணுபுரம்,
விஷ்ணுபுரம் , அண்ைமக்
அண்ைமக்காலத்தில்
ைமக்காலத்தில் தமிழில் எழுதப்பட்டுள்ள
நாவல்களில் ஒன்று என்று குறிப்பிடுவது ேபாதாது.
ேபாதாது. இது மிகச்
சிக்கலான தமிழ் நாவல்.
நாவல். இரண்டு முைற வாசித்ேதன்.
வாசித்ேதன். இது எனக்குப்
ேபாதவில்ைல..
ேபாதவில்ைல மீண்டும் சிலமுைற நான் வாசிக்கேவண்டும்
வாசிக்கேவண்டும்.
ேவண்டும். சிலம்பு,
சிலம்பு,
கம்பராமாயணம் முதலியவற்ைற ஒவ்ெவாரு காைத / படலமாக
படலமாக
எடுத்துக்ெகாண்டு
எடுத்துக்ெகாண்டு மீண்டும் மீண்டும் படித்துப்
படித்து ப் ேபசுவைதப்ேபால
உைரயாற்றுவைதப்ேபால
உைரயாற்றுவைதப்ேபால – இந்த நாவலின் பல பகுதிகைளத்
திரும்பவும் படித்து நம்முள் விவாதிப்பது அவசியம்.
அவசியம். அந்தளவிற்குச்
அந்தளவிற்குச்
ெசறிவும்,
ெசறிவும், பன்முகத்தன்ைமயும்
பன்முகத்தன்ைமயும் உைடயதாக இந்த நாவல்
இருக்கிறது””26.
இருக்கிறது

ஆனால் எஸ்.ரா., எம்.ஜி.சுேரஷ், ேமலாண்ைம ெபான்னுசாமி

ேபான்ற பைடப்பாளர்களும், விமர்சகர்களும் இைத ஏற்கவில்ைல.
  


எஸ்.ரா, காலச்சுவடு நடத்திய விவாத அரங்கில் விஷ்ணுபுரம்
நாவலின்மீது கடுைமயான விமர்சனங்கைள முன்ைவத்தார்.

“நம் காலத்தில் இந்துத்து

இந்துத்துவா
துவா பற்றிப்
பற்றி ப் ேபசக்கூடியவர்கள்தாம்
ேபசக்கூடியவர்கள்தாம்
அதிகமாகக்
அதிகமாகக் கைதையப் பற்றிச்
பற்றிச் சிந்திப்பவர்களாக இருக்கிறார்கள்.
இருக்கிறார்கள்.
‘விஷ்ணுபுரம்’
விஷ்ணுபுரம்’ என்ற ெசால்ைலப் பார்ப்ேபாம்.
பார்ப்ேபாம். ‘இந்து’
இந்து’ என்பைத
ைமயமாகக் ெகாண்ட இந்துத்துவக் ேகாட்பாடு இந்தியா முழுவதும்
ேபசப்பட்டு
ேபசப்பட்டு வருகிறது.
வருகிறது. இந்த இந்
இந்துத்துவ ேகாயி
துத்துவ அரசியல் ஒரு ேகா யிைல
யிைல
முன்ைவத்து
முன்ைவத்துச்
ைவத்துச் ெசயல்பட்டு வருகின்றது.
வருகின்றது. அந்தக் ேகாவில் ஒரு
ைவஷ்ணவக் ேகாவில்.
ேகாவில். இராமர் ேகாயி
ேகாயில்
யில்.
ல். இராமர் என்பவர்
விஷ்ணுவின் அவதாரம்.
அவதாரம் . ெவகுஜன அரசியல் பற்றித் ெதரிந்த ஒருவர்
விஷ்ணுைவப் பற்றிப்
பற்றிப் ேபசக்கூடிய எந்தக் குரலிலும்
குரலிலும் இந்துத்துவா
இந்துத்துவா
ஒளிந்திருப்பைதத்
ஒளிந்திருப்பைதத் துல்லியமாக அறிந்து ெகாள்ள முடியும்.
அறிந்துெகாள்ள முடியும். இந்து என்ற
அைடயாளம் ைவஷ்ணவம் சார்ந்துதான் உருவாக்கப்படுகிறது.”.27
சார்ந்துதான் உருவாக்கப்படுகிறது.

ேமலும், இந்த நாவைல ஸ்தலபுராணம் என்றும் அவர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

தீராநதி இதழின் ேநர்காணலில் எம்.ஜி.சுேரஷ் பின்வருமாறு

கூறியுள்ளார்.

“ெஜயேமாகன் ‘விஷ்ணுபுரம்’
விஷ்ணுபுரம் ’னு ஒரு நாவல் எழுதுனாரு..
எழுதுனாரு
விஷ்ணுபுரத்ேதாட முதல் பதிப்பு அட்ைடப் படத்த பார்த்தீங்கன்னா
தாமைர படம் ேபாட்டுருக்கும்.
ேபாட்டுருக்கும். தாமைர பி.
பி.ேஜ.
ேஜ.பி.
பி.ேயாட சிம்பல்.
சிம்பல்.
விஷ்ணுபுரத்ேதாட ‘ெமயின் தீம்’
தீம்’ என்னான்னு பார்த்தா,,
பார்த்தா ஆதியில்
ஆதியில்
விஷ்ணுபுரம்னு ஒண்ணு இருந்த
இருந்தது
து.
து. விஷ்ணு படுத்தார்.. நம்ம
விஷ்ணு புரண்டு படுத்தார்
ஐதீகத்துல வருது.
வருது . முதல் முைற விஷ்ணு புரண்டு படுத்தப்ப
விஷ்ணுபுரம் இருந்துச்சு.
இருந்துச்சு. மீண்டும் புரண்டு படுத்தப்ப முகலாயர்கள்
வந்துட்டாங்க.
வந்துட்டாங்க. அதனால அந்த விஷ்ணுபுரம் அழிந்தது.
அழிந்தது. இப்ப திரும்ப
புரண்டு படுத்திருக்காருன்னு வருது.
வருது. அப்படீன்னா பி.
பி.ேஜ.
ேஜ.பி.
பி. ஆட்சி
வந்துட்டதுன்னு மைறமுகமா எழுதுறார்.
எழுதுறார். அதன் விைளவு
விைளவு,, ெபாள்ளாச்சி
  


மகாலிங்கம்,
மகாலிங்கம் , அத நூற்றுக் கணக்குல வாங்கி இலவசமா தர்றாரு.
தர்றாரு.
அதனால அது அதிகமாக விற்குது.
விற்குது. நியாயமா இவரு என்ன
ெசய்யனும்?
ெசய்யனும்? உம்பர்ேடா ஈேகா,
ஈேகா, ேடன் பிரவுன் மாதிரி நமது இந்திய
நாட்டுல என்ன ெகாடுைமகள் இருந்தது
இருந்தது,
தது, ‘அன்ேப
‘அன்ேப சிவன்’
சிவன்’னு
ெசால்றாங்க.
ெசால்றாங்க. நிஜமா இருந்திருக்காங்களான்னு ேகள்வி எழுப்பி
இருக்கனும்.” 28 எனச் சாடியுள்ளார். ேமலும்,
இருக்கனும்.

நாவல்மீதான எதிர்விமர்சனங்களில் ேமலாண்ைம

ெபான்னுசாமியின் கருத்தும் இங்குச் சுட்டத்தக்கது. அவர்,
‘ெஜயேமாகனின் மனுதர்மம்’ என்னும் கட்டுைரயில், விஷ்ணுபுரம்
நாவல் குறித்துக் கடுைமயாக விமர்சனம் ெசய்துள்ளார். ேமலும்,
ெஜயேமாகனின் ‘ரப்பர்’ குறுநாவைலயும், ‘திைசகளின் நடுேவ’
சிறுகைதத்ெதாகுப்பிைனயும் மறுவிமர்சனம் ெசய்தார். ஏற்கனேவ
ெதாடக்கத்தில், ரப்பர் மற்றும் திைசகளின் நடுேவ ஆகிய இரு
நூல்கைளயும் விமர்சனம் என்ற ெபயரில் பாராட்டியிருந்தார். அப்ேபாது
ெஜயேமாகன் தமிழ்நாடு முற்ேபாக்கு எழுத்தாளர் சங்கத்துடன்
ெதாடர்புைடய மார்க்சியச் சிந்தைனயாளராக அைடயாளம் காணப்பட்டார்
என்பேத காரணமாகும். ‘விஷ்ணுபுரம்’ இலக்கிய உலகில் அதிர்வுகைள
ஏற்படுத்தியது. பிறகு ெஜயேமாகன் இந்துத்துவவாதியாக முத்திைர
குத்தப்பட்டார். அதன்பின்னர், தனது கடந்தகால முடிவுகைள
மாற்றிக்ெகாண்டு ரப்பைரயும், சிறுகைதத் ெதாகுதிையயும் மறுவாசிப்புச்
ெசய்து கண்டனக்குரல் எழுப்பினார்.

“அடேட...
அடேட ... இவரின் மாய்மாலத்தில் ஏமாந்துவிட்ேடாேம
ஏமாந்துவிட்ேடாேம...
... இவரது
மாரீசமான் மின்னலில் மயங்கிவிட்ேடாேம என்று திைகத்ேதன்
திைகத்ேதன்.
ைகத்ேதன். எங்கள்
அண்ணன் நாகர்ேகாயிலில் சிஐடியு என்ற ெசங்ெகாடித் ெதாழிற்சங்க
ஊழியர் என்றும்,
என்றும், நான் சி.
சி.பி.
பி.எம்.
எம்.முக்குத்தான் ஓட்டுப்ேபாட்ேடன்
என்றும்,
என்றும், நான் ெதாைலேபசித் துைறயில் இடதுசாரித்
ெதாழிற்சங்கத்தில்தான் உறுப்பினர் என்றும் அவர் ெசால்லிவந்த
  


பசப்புவார்த்ைதகளில்,
பசப்புவார்த்ைதகளில், வசீகரிக்கப்பட்டு,
வசீகரிக்கப்பட்டு, மினுக்குகளில் ஒரு
ேமாசக்காரரின் சாகசம் ஒளிந்திருப்பைதக்
ஒளிந்திருப்பைதக் கவனிக்காமல்
29
விட்டுவிட்டைத உணர்ந்ேதன்”
உணர்ந்ேதன் ”

ெதாடக்கத்தில் ரப்பரும், திைசகளின் நடுேவயும்

ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் குரல் என்று விமர்சித்துள்ள அவர், விஷ்ணுபுரம்
நாவைலப் படித்தப்பின்பு ெஜயேமாகைன ஆதிக்கச்சாதியின் குரலாகக்
காண்பது ஒருதைலபட்சமான விமர்சனமக உள்ளது.

இத்தைகய விமர்சனங்கள், விஷ்ணுபுரம் நாவைல

மறுதலிப்பவர்களின் ஒட்டுெமாத்தக் குரலாக ஒலிப்பைத அறியமுடிகிறது.
ஆனால், விஷ்ணுபுரம் நாவல், உண்ைமயில் எைதப் பற்றிப் ேபசுகிறது
என்ற ேகள்வி எழுகிறது.

• ெபருமூப்பனின் சிைலைய அக்னிதத்தன் தன் புத்தி சாதுர்யத்தால்

விஷ்ணு என்று ெசால்லிப் பழங்குடியினைர நம்பைவத்தான். நாவல்
குறிப்பிட்டுச் ெசால்லுவதும் இைதத்தான். ேகாயிலில் படுத்திருப்பது
ெபருமூப்பேனயன்றி விஷ்ணு இல்ைல என்பதுதான்.

• நாவலில் சங்கரநாராயணன், விஷ்ணுவின் அலங்காரம் இல்ைல;

பூைஜ புனஸ்காரங்கள் இல்ைல; துளசி இடம்ெபறவில்ைல;
விஷ்ணுவின் ெநருக்க உணர்வு இல்ைல; ஆஞ்சேநய, நரசிம்ம,
கருடாழ்வார், நாச்சியார் சந்நிதி இல்ைல என்று குற்றம்
சாட்டுகிறார். இதன்மூலம் அந்தக் ேகாயிலில் படுத்திருப்பது
விஷ்ணு அல்ல என்பைத வாசகனால் உணரமுடியும்.

• நாவலாசிரியர், நாவலின் எந்தப் பகுதியிலும் இந்துமரைபேயா,

பிராமணர்கைளேயா உயர்த்திப் ேபசவில்ைல. விஷ்ணுபுரத்தில்
இடம்ெபறும் பிராமணர்கள் வாசகனிடம் ெவறுப்ைபேய சந்திப்பர்.
ெஜயேமாகன், அதிகாரவர்க்கத்தினைர ‘நல்லவர்கள்’ என்பதாகக்
 



 காட்டவில்ைல. அஜிதன் விஷ்ணுபுரத்ைத ெவன்றேபாது
சந்திரகீர்த்தி, அது ‘ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் ெவற்றி’ என்று
கூறுகிறான். இதன்மூலம் பிராமணர்களின் ஆட்சி அதிகாரம்
முடிவுக்கு வந்தது என்பைத அறியலாம்.

• இந்த நாவைல எழுதியபிறகு தனது பிராமண நண்பர்கள்

சிலருைடய நட்ைப, தான் இழந்துவிட்ேடன் என்ற ெஜயேமாகனின்
கூற்றும் இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கது.

• விஷ்ணுபுரம் ைமயமான எைதயும் உைடக்கிறது. அது

ெதான்மங்கைளக் ேகள்விக்குள்ளாக்குவேதாடு, ேகலிக்கும்
உள்ளாக்குகிறது. சான்றாக, ‘ஆழ்வார்’ ெதான்மத்ைதச் சுட்டலாம்.
விஷ்ணுபுரத்தில் சுட்டபட்டுள்ள ஆழ்வார் பற்றிய சித்திரிப்புகள்
அவைர ைநயாண்டிெசய்யும்விதமாகேவ அைமந்துள்ளன.
வயதுமுதிர்ந்த காலத்தில் குதிைரயில் ஏற்றிவிடப்பட்டு,
ஆட்சியாளர்களின் அசிரத்ைதயால் மரணத்ைதச் சந்திக்கும்
ஆழ்வாரின் இறப்ைப ெவளிேய அறிவிக்காமல் ஆளும்வர்க்கம்,
அவர் உடேலாடு ஹயக்ரீவர்மீது ஏறி வானுலகம் ெசன்றார் என்று
ெபாய்க்கைதையக் கட்டைமக்கிறது. ெஜயேமாகன், அதைன எந்த
ஒளிவுமைறவுமின்றி உைடத்ெதறிந்துள்ளார்.

• விஷ்ணுைவப் பற்றிய புைனைவ எஸ்.ரா., இராமர்ேகாயில்

விவகாரத்ேதாடு ஒப்பிட்டு விமர்சனம் ெசய்துள்ளார். ஆனால்,
விஷ்ணுபுரத்திற்குப் பின்னர், சிலவருடங்கள் கழித்து எஸ்.ரா.,
எழுதிய உபபாண்டவம் குறித்த விமர்சனங்கள் எஸ்.ரா.,வின்மீதும்
இந்துத்துவவாதி என்கின்ற அைடயாளத்ைத ஏற்படுத்தின. எஸ்.ரா.,
விஷ்ணுைவ இராமேராடு இைணத்துப் பார்த்ததுேபால,
விமர்சகர்கள் கிருஷ்ணைனயும், அவனது மருமகன்கைளயும்
பற்றிப் ேபசும் உபபாண்டவத்ைத இந்துத்துவப்பிரதி என்று குற்றம்
 



 சாட்டினர். ெதான்மங்கைளப் பைடப்பிற்குள்ளாக்கும் எந்தப்
பைடப்பாளரின்மீதும் இத்தைகய நிழல்விழ வாய்ப்புள்ளது
என்பைதக் காலம் உணர்த்துகின்றது.

• விஷ்ணுபுரத்ைத மீட்புவாதம் என்று கூறிய ேகா. ராஜாராமின்

கருத்திற்குப் பதில் அளித்த ெஜயேமாகன், “ மீட்புவாதம் என்ற
ெசால் ஒருவைகயில்
ஒரு வைகயில் மகிழ்ச்சி தருகிறது.
தருகிறது. ஏெனனில்
கடந்தகாலத்தில்
கடந்தகாலத்தில் வகுப்புவாதம்
வகுப்புவாதம் என்ற ெசால் விஷ்ணுபுரத்தின்மீ
விஷ்ணுபுரத்தின்மீது
மீது
முன்ைவக்கப்பட்டு
முன்ைவக்கப்பட்டு அது தீவிரமாக - வாய்ெமாழியில் பிரச்சாரம்
ெசய்யப்பட்டது.
ெசய்யப்பட்டது. அந்தப்
அந்தப் பிரச்சாரம் வாசகர்களால் முற்றாகத்
ேதாற்கடிக்கப்பட்ட பிறகு இந்த ெமன்
ெம ன்ைமயான
ன்ைமயான வார்த்ைத
முைளத்துள்ளது. விஷ்ணுபுரம் மீட்க விரும்பும் தரப்பு எது?
முைளத்துள்ளது. எது? அது
அதிகமாகப் ேபசுவது ெபௗத்தம் மற்றும் ேலாகாயத மரபுகைளப்
பற்றி!
பற்றி! இந்திய மதவாதிகள் கூறுவதுேபால இந்துமரபு என்பது
ஒரு ஆன்மிக
ஆன்மிகமரபு
மரபு அல்ல என விரிவாகப்
விரிவாகப் ேபசும் நாவல் அது.
அது.
இத்தரப்பிைன முன்ைவக்கும்
முன் ைவக்கும் டி.
டி.டி.
டி .ேகாசாம்பி
ேகாசாம்பி,
ம்பி, ேதவிபிரசாத்
ேதவிபிரசாத்
சட்ேடாபாத்யாய,
சட்ேடாபாத்யாய, ேக.
ேக. தாேமாதரன்
தாேமாதரன் ஆகிய அறிஞர்களும்
மீட்புவாதிகள்தானா?
மீட்புவாதிகள்தானா? மரபு என்பது ஒற்ைறயான
ஒற்ைறயா ன ஒரு
பிற்ேபாக்குத் தரப்பு.
தரப்பு. அைதப்ப
அைதப் பற்றி என்ன ேபசினாலும் அது
மீட்புவாதம்
மீட்புவாதம் என்று ெசான்னால் அைத என்னால் ஏற்க முடியாது.
முடியாது.
30
அது மிக முதிர்ச்சி இல்லாத பார்ைவ”
பார்ைவ” என்று கூறி
மறுத்துள்ளார்.

விஷ்ணுபுரம், தமிழ்நாவல் இலக்கியத்தில் மிக இன்றியைமயாதது.

அதன் ெமாழிவளம், தத்துவ உள்ளடக்கம், ஞானத்ேதடல், கற்பைனவளம்
ேபான்றைவ அதற்குக் காரணங்களாகும். நாவலின்மீது கடுைமயான
விமர்சனங்கள் எழுந்ததற்குக் காரணம், அது ெதான்மங்கைளயும்,
ெதான்மக்கூறுகைளயும் பைடப்பிற்குள்ளாக்கியேதயாகும். ஆனால், அது

 



எந்த மதத்ைதயும் முன்னிறுத்தவில்ைல. மாறாகப் பழங்குடிமரைப
முன்னிைலப்படுத்துகிறது என்பைத நாவல் வாசிப்பிலும், அதன் பின்னான
ஆய்வுகளிலும் கண்டுணரலாம்.

I I ெதான்மவியல்
ெதான்மவியல் ேநாக்கில் ெகாற்றைவ

தமிழ் இலக்கிய உலகில் தனக்ெகன ஓர் இடத்ைதத் தனது

பைடப்புகள்மூலம் நிறுவியிருக்கும் ெஜயேமாகனின் ‘ெகாற்றைவ’ எனும்
நாவல், தமிழ் நாவல் இலக்கிய வரலாற்றில் குறிப்பிடத்தக்க,
இன்றியைமயாத நாவலாகும். நூலின் புற அட்ைட ‘ெகாற்றைவ’ையப்
‘புதுக்காப்பியம்’ என்று அைடயாளப்படுத்துகிறது. உைரநைடயில்
அைமந்தாலும் காப்பியத்திற்குரிய கூறுகள் நிைறந்து காணப்படுவேத
‘ெகாற்றைவ’ நாவைலக் காப்பியம் என்று அைடயாளப்படுத்தக் காரணம்
எனலாம். ஐந்நூற்றித் ெதாண்ணூற்று எட்டுப் பக்கங்கள் ெகாண்ட
இந்நாவல், குமரிக்கண்டத்தில் தமிழரின் ேதாற்றம் ெதாடங்கி,
ெதால்தமிழ்ச்சமுதாயத்தின் ேபாராட்ட வாழ்வியைல மானிடவியல்
ேநாக்கில் பதிவுெசய்துள்ளது. இந்நாவலின் ைமயம் ேகாவலன் -
கண்ணகி கைதயாகும். இளங்ேகாவடிகளுக்கு முன்னும் பின்னுமாகப்
பல இலக்கியங்களில் பைடக்கப்பட்டுள்ள இக்கைத, ெகாற்றைவயில்,
குமரிக்கண்டம் துவங்கி, தமிழர் வாழ்வின் எண்ணற்ற கூறுகேளாடு
கலந்து ெசால்லப்படுகிறது.

ெஜயேமாகனின் ‘ெகாற்றைவ’
ெகாற்றைவ ’ – கைதச்சுருக்கம்

தமிழின் முதல் காப்பியம் என்று ேபாற்றப்படுவது ‘சிலப்பதிகாரம்’.

சிலப்பதிகாரம் தமிழ்ச்சமூகத்தில் தனது ெசல்வாக்ைக இன்றளவும்
நிறுவியுள்ளது. காலந்ேதாறும் சிலப்பதிகாரத்ைதப் பல்ேவறு கைல
வடிவங்களிலும், இலக்கிய வடிவங்களிலும் பைடப்பாளர்கள்
பைடத்தவண்ணம் உள்ளனர். தமிழ்ச் சமூகத்ைத விவரிக்கும்
சிலப்பதிகாரம் ெதாடர்பான பைடப்புகளில் வடிவம் மற்றும் ெமாழிச்
 


ேசாதைனகைள மட்டுேம பலரும் நிகழ்த்தியிருக்க, மறுவாசிப்புச் ெசய்யும்
ேநாக்குடனான பைடப்புகள் தமிழில் ஒருசிலேவ காணப்படுகின்றன.
ெஜயேமாகனின் ‘ெகாற்றைவ’ சிலப்பதிகாரக் காப்பியக்கைதைய
ைமயமாகக்ெகாண்டு, தமிழ்ச்சமூகத்தின் வரலாற்ைற எழுதிப்பார்க்கும்
முயற்சியாகக் காணப்படுகின்றது. வரலாற்றுக்கும், இலக்கியத்துக்குமான
இைடெவளிையப் புைனவினால் நிரப்பி, ஓர் இைணயான வரலாற்ைற
எழுதும் முயற்சியாகக் ‘ெகாற்றைவ’ைய அறியமுடியும்.

ெகாற்றைவ நாவல், குமரிக் கண்டத்திலிருந்து ெதாடங்குகின்றது.

தமிழ்த் ெதால்குடி, குமரிக்கண்டத்தில் ேதான்றியது. அதன் மூத்த
குடித்தைலவனாகச் சிவன் அமர்ந்திருக்கிறான். அவனது பிள்ைளகள்
இருவர் சாவின் ெபருவல்லைமையக் குழப்பும்ெபாருட்டு யாைன
முகமூடியும், ஆறு தைலமுகமூடியும் அணிந்து, நிலப்பகுதி எங்கும்
பரவித் தங்கள் குடியிைனப் ெபருக்கினர். குமரியன்ைனைய அவர்கள்
‘ெகாற்றைவ’ என்று அைழத்தனர். அவைளத் தங்கள் ெதய்வமாக
எண்ணி வழிபட்டனர். கடல்ேகாள்களால் ெதால்குடியின் வாழ்க்ைக
அைலக்கழிக்கப்பட்டது.

கடல்ேகாள்களால் அைலக்கழிக்கப்பட்ட ெதால்குடியின் ேபாராட்ட

வாழ்வியல் நாவலில் விரிவாகப் பதிவுெசய்யப்பட்டுள்ளது. ெதால்குடியின்
ெமாழியாகத் தமிழ் இருந்தது. வடக்கிலிருந்து வந்த குறுமுனி, தமிழுக்கு
இலக்கணம் ெசய்தான். கடல்ேகாள்களுக்குப் பின்னும் அவ்விலக்கண
நூல், மக்கள் மனத்தில் பதிந்திருந்தைமயால், ெதால்குடியினிைடேய அது
எஞ்சியிருந்த்து. மக்கள் கடலுக்கு அஞ்சி, தங்கள் தைலநகரான
மதுைரையக் கடலிலிருந்து மிகத் ெதாைலவில் உருவாக்கினர்.

காவிரிக்கைரயின் ஓரங்களில் ேசாழநாடு உருவாகத் ெதாடங்கியது.

பரதவர் வாழ்ந்த சிற்றூர், மரக்கல வணிகர்கள் வாழும் பூம்புகார் எனும்
துைறமுகமாக மாறியது. காலஓட்டத்தில் ேசாழ அரசும், பாண்டிய அரசும்

 



அைமந்து சிறப்பான ஆட்சியிைனத் தமிழ்மக்களுக்குத் தந்தனர்.
ேசாழநாட்டில் ெபருவணிகன் மாநாய்கனின் மகளாகக் கண்ணகி
பிறக்கிறாள். நாவலில் கண்ணகியின் பிறப்பு முதற்ெகாண்டு, அவள்
ெகாற்றைவேயாடு ஒப்புைமப்படுத்தப்படுகிறாள். ெகாற்றைவ ஆலயத்தில்
கண்ணகிக்கும், ேவல்ெநடுங்கன்னிக்கும் ஒேரநாளில் சிலம்பணி விழா
நைடெபறுகிறது. கண்ணகியின் சிலம்பணி விழாவில் ேசாழனும்,
ேவல்ெநடுங்கன்னியின் சிலம்பணி விழாவில் பாண்டியனும்
கலந்துெகாள்கின்றனர்.

கண்ணகி வளர்ந்து பருவ வயைத அைடந்தவுடன்,

மாசாத்துவானின் மகனான ேகாவலேனாடு அவளுக்குத் திருமணம்
நைடெபறுகிறது. பின்னர், இந்திரவிழாவின்ேபாது ேகாவலன், மாதவியின்
நடனத்தில் தன்ைன இழக்கிறான். கண்ணகிைய மறந்து மாதவியுடன்
வாழ்கிறான். இதனால் ேகாவலனின் ெபற்ேறார் வருந்துகின்றனர்.
தன்னிடமிருந்த அைனத்துப் ெபாருட்கைளயும் அவன் இழந்தநிைலயில்,
ேகாவலன் தன்னிடம் ஏதுமில்ைல என்பைதயுணர்ந்து மாதவிையப்
பிரிகிறான். கண்ணகி, தனது காற்சிலம்பு ஒன்ைறக் ேகாவலனிடம்
ெகாடுத்து, மீண்டும் அவைன வணிகம்ெசய்யச் ெசால்கிறாள்.

ேகாவலனும் கண்ணகியும் புகார் நகைரவிட்டு, மதுைர ேநாக்கிப்

புறப்படுகின்றனர். இவர்களுக்குத் துைணயாகப் புன்ைனக்காட்டு நீலி
வருகிறாள். (கண்ணகியும், ேகாவலனும் மதுைர நகருக்குச்
ெசல்லும்ேபாது, வழித்துைணயாக கவுந்தியடிகள் வருவதாகச்
சிலப்பதிகாரம் கூறுவது இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கது). நீலியாகக்
கண்ணகிக்குத் ெதரியும் அவள், ேகாவலன் கண்களுக்குக்
கவுந்தியடிகளாகேவ ெதரிகிறாள். நீலி, கண்ணகிக்கு ஐவைக
நிலத்ைதயும் உற்றறியும் சிறப்பான கண்கைள வழங்குகிறாள். ஐவைக
நிலத்திலும் கண்ணகி ெவவ்ேவறு அனுபவங்கைள அைடகிறாள்.

 



ஒவ்ெவாரு நிலத்திலும் அைமந்துள்ள கைதகைள நீலி, கண்ணகிக்குக்
கூறுவது நாவலின் இன்றியைமயாத கூறுகளாகும்.

அவர்கள் பாைலநிலத்தில் பயணிக்கும்ேபாது, ஆறைலக்கள்வர்கள்

நிகழ்த்திய ‘குமரியாட்டு விழா’விைனக் காண்கின்றனர். அங்கு ெவறி
ெகாண்டு ஆடிய சாலினி, கண்ணகிைய ேநாக்கி ‘இவள் ெகாங்கர்
ெசல்வியாகக் குன்ேறறப்ேபாகும் குமரி; குபைலச் ேசரர்களின்
குலெதய்வமாக அமரவிருக்கும் அன்ைன’ என்று கூறிக் கண்ணகிைய
வீழ்ந்து வணங்குகிறாள். பாைலநிலத்ைதக் கடந்து புறச்ேசரிைய
அைடந்து, அங்குப் புறக்ெகாள்ைகப் பார்ப்பனர்கைளக் ேகாவலனும்,
கண்ணகியும் சந்திக்கின்றனர். பின்னர், முல்ைலநிலம்வழியாக
மதுைரயின் புறப்பகுதிைய அைடகின்றனர். கவுந்தியடிகள், கண்ணகிைய
மாதரியிடம் அைடக்கலம் ெகாடுத்து, ‘இவைள உன் மகள் எனத்
தாங்குதல் உன் கடன்’ என்று கூறுகிறாள். ேகாவலன், சிலம்ைப
விற்கும்ெபாருட்டு மதுைர நகருக்குச் ெசல்கிறான். அங்கு அவன்
கள்வன் எனக் குற்றம் சுமத்தப்பட்டுக் ெகாைல ெசய்யப்படுகிறான்.

ேகாவலன் ெகாைலயுண்ட ெசய்தியறிந்த கண்ணகி, நீதிேகட்டு

மதுைர நகருக்குள் நுைழகிறாள். கண்ணகியின் நிைலயிைனக் கண்டு
மதுைரயின் ெபண்கள் ெவகுண்டனர். தங்களுக்குள் தங்களின்
ெதய்வங்கள் புகுந்தவர்களாக அவர்கள் காணப்படுகின்றனர்.

பாண்டியன் கண்ணகிையக் கண்டதும், அவளுக்குள் தனது

மூதன்ைனயான ெகாற்றைவயின் ேதாற்றம் கண்டு உயிர்விடுகிறான்.
அவனது மைனவியும் விரலணி ைவரத்ைத விழுங்கி உயிர்விடுகிறாள்.
கண்ணகி மதுைரைய தீ சூழ்க என்று ஆைணயிடுகிறாள். ெகாற்றைவ
ஆலயத்தினுள் நுைழந்து, தன் ஒரு முைலைய அறுத்து, ெகாற்றைவயின்
காலடியில் ைவக்கிறாள். தீ மதுைரைய முழுவதுமாக எரித்து அழிக்கிறது.

 



 குறும்பர்குடி மூப்பன், ேசரனிடம் ெசன்று, தங்கள் மைலமீது
ஒற்ைறமுைலயுடன் அமர்ந்திருக்கும் ெபண்ணும், அவளுக்குத்
துைணயாக வந்த மற்ெறாரு ெபண்ணும் ெதய்வமாகினர். அவர்கைள
நாங்கள் வணங்கும்ெபாருட்டு மைலமீது ஒரு ெதய்வத்ைத
நாட்டியுள்ேளாம் என்று கூறுகிறான். ேசரன், தன் துைணவிேயாடு
ெசன்று, அத்ெதய்வத்ைத வணங்கி அதற்கு முைறெசய்கிறான்.
சீத்தைலச்சாத்தன், கண்ணகி உருவம்ெகாண்ட ேபரன்ைனேய மதுைரைய
அழித்தாள் என்று ேசரனுக்குச் ெசால்கிறார்.

காட்டில் பாைறமீது கிடந்த குழந்ைதயின் அழகில் மயங்கிய

இமயவரம்பன் ெநடுஞ்ேசரலாதன், அக்குழந்ைதையத் தன் வளர்ப்பு
மகனாக்குகிறான். ஐையேய அவனுக்குப் பாலூட்டினாள் என்று
நிமித்திகர்கள் கண்டுெசால்ல, அவைன ஐயப்பன் என்று
அைழக்கின்றனர்.

ஐயப்பனின் அறிவும், திறனும் கண்ட மக்கள் அவேன அரசனாக

ேவண்டும் என்று விரும்புகின்றனர். எனேவ, அவைன இளங்ேகா என்று
அைழக்கின்றனர். இதனால் தன் சேகாதரன் மனம்வாடுவது அறிந்து
அரியைணையயும், இல்லறத்ைதயும் துறந்து இளங்ேகா துறவியாகிறான்.

குணவாய்நல்லூர் சமணப்பள்ளியில் சாத்தன், இளங்ேகாவடிகைளக்

கண்டு, கண்ணகியின் கைதையக் கூறுகிறார். இளங்ேகா, அவைளப்
பற்றிய கைதையக் குறும்பர் இனமக்கள் மற்றும் அருணந்தி
அடிகள்மூலமும் அறிந்து ெகாள்கிறார். கழுகுமைலயில்
மணிேமகைலையச் சந்தித்து, அவளது வரலாற்ைற இளங்ேகா
முழுைமயாக அறிகிறார். பின்னர், தான் கண்டைடந்த ெசய்திகள்
அைனத்ைதயும் இளங்ேகாவடிகள் நூலாக ஆக்குகிறார். வஞ்சியில் ேசரன்
கண்ணகிக்குக் ேகாயில் எழுப்புகிறான். முழுநிலவு நாளில் அைத
அரங்ேகற்றச் ெசால்லிவிட்டு, இளங்ேகா மைலமீேதறித் தவத்தில்

 



அமர்ந்து, பழச்சாறு மட்டும் உண்டு வாழ்கிறார். நாற்பத்ெதாருநாள்
உண்ணாேநான்பு இருந்து உயிர் துறக்கிறார். அவர் உயிர் துறந்ததும்,
ெபான்ேமடு எனும் மைலயில் சுடர் ஒன்று ேதான்றி வான்ேநாக்கிச்
ெசல்கிறது. ஐயன் சபரணம் அைடந்த மைல ஆைகயால் அது
சபரணமைல ஆயிற்று.

பின்னாளில் சங்கரச்சாத்தன் ெகாடுங்ேகாளூர் வந்தேபாது அங்கு

ஒரு ேபெராளிையக் கண்டு, அது அன்ைனயின் இருப்பிடம் என அறிந்து,
அங்குப் ெபரும் ேகாயிெலான்ைற எழுப்புமாறு ேசரனுக்குப் பணிக்கிறார்.
அவ்வண்ணேம அங்கு அன்ைனக்குப் ெபரும் ேகாயில் ஒன்றும்
எழுப்பப்படுகிறது. பிற்காலத்தில் பாண்டியர்கள், ேசரர்களின் நாட்ைட
ெவன்று, மங்கலேதவியின் ெபாற்சிைலையக் ெகாள்ைளயிடுகின்றனர்.
அதன்பின்னர் ஐந்நூறு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு ேசாழர்கள்
பைடெயடுத்துச் ேசரநாட்ைடக் ைகப்பற்றி, முந்நூறு ஆண்டுகள் ஆட்சி
ெசய்தனர். அப்ேபாது மங்கலேதவிையக் ெகாற்றைவயாக வழிபாடு
ெசய்தனர்.

ெகாற்றைவ நாவல், வரலாற்றுக் காலத்திற்கு முன்பு ெதாடங்கி

ேசர, ேசாழ, பாண்டியர்களின் ஆட்சிக்காலம்வைர தமிழக வரலாற்ைறத்
ெதாகுத்துக் கூறும் முயற்சியாக அைமந்துள்ளது. ெசறிவும், கவித்துவமும்
நிைறந்த ெமாழிநைடயில் பைடக்கப்பட்டுள்ள இந்நாவல், தமிழ் நாவல்
இலக்கிய வரலாற்றில் குறிப்பிடத்தக்கது எனலாம்.

குமரிக்கண்டம் பற்றிய மீள்புைனவு:

மீள்புைனவு:

ெகாற்றைவ நாவலில் தமிழ்த்ெதான்மங்கள் ெஜயேமாகனால்

மிகவும் கவனத்ேதாடு ைகயாளப்பட்டுள்ளன. அவற்றுள் ‘குமரிக்கண்டம்’
பற்றிய ெதான்மம் இன்றியைமயாதது எனலாம். தமிழ்ச்சமூகத்தின்
ெதாடக்க இடமாகக் ‘குமரிக்கண்டம்’ கருதப்படுகிறது. குமரிக்கண்டம்
ெதன்னிந்தியாவிற்குத் ெதற்ேக இருந்ததாகவும், அக்கண்டத்தில்
 



தமிழர்கள் மிக உயரிய நாகரிகத்ேதாடு நகரங்கள் அைமத்து
வாழ்ந்ததாகவும், சங்கம் ைவத்துத் தமிழ் வளர்த்ததாகவும், பின்பு
அந்நிலம் ஆழிப்ேபரைலயால் கடலுக்குள் ெசன்றதாகவும், தமிழரிைடேய
நம்பிக்ைககள் நிலவுகின்றன. தமிழ் இலக்கியங்களிலும் இதற்கான
சான்றுகைளக் காணமுடியும்.

“பஃறுளி யாற்றுடன் பன்மைல யடுக்கத்துக்

குமரிக் ேகாடுங் ெகாடுங்கடல் ெகாள்ள”
(சிலம்பு: காடுகாண் காைத ப. 289)
எனும் சிலப்பதிகார அடிகளின்மூலம், குமரிக்கண்டத்திலிருந்த பஃறுளி
ஆறும், குமரிமைலயும், அதன் மைலத்ெதாடர்ச்சியும் கடல்ேகாளால்
அழிக்கப்பட்டன என்பைத உணரமுடிகிறது. கலித்ெதாைக (104),
குறுந்ெதாைக(52)யிலும்கூட குமரிக்கண்டம் பற்றிய குறிப்புகள்
காணப்படுகின்றன. ெவறும் கட்டுக்கைதகளாகக் கருதப்பட்ட
இத்ெதான்மக்கைத, வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் சிலரது ஆய்வின்
அடிப்பைடயில் அதற்கான சாத்தியக்கூறுகைளயுைடய கைதயாக
மாறியது.

“ தமிழிலக்கியங்களில் ‘குமரி’
குமரி’ பற்றியும்,
பற்றியும் , அஃது கடல்ேகாளால்
கடல்ேகாளால்
அழிந்தது பற்றியும் குறிப்புகள் உள்ளன.
உள்ளன. அக்குறிப்புகள் ெவறும்
இலக்கியப்
இலக்கியப் புைனந்துைரகள் என்ேற வரலாற்றாசிரியர்களால் இதுகாறும்
புறக்கணிக்கப்பட்டு வந்தன.
வந்தன . ஆனால்,
ஆனால், ேசாவியத்து அறிஞர்
அெலக்சாந்தர் ேகாந்த்ரேதாவ்,
ேகாந்த்ரேதாவ் , தம் நூலான ‘The Riddles of three
oceans’’ என்ற நூைல ெவளியிட்டபின்
oceans ெவளியிட்டபின்,
பின், குமரி பற்றிய ஆய்வு புத்துயிர்
ெபற்றுள்ளது.
ெபற்றுள்ளது. இந்நூலில்,
இந்நூலில், குமரிக்கண்டம்
குமரிக்கண்டம் இருந்து அழிந்திருக்கலாம்
என்பைதயும்,
என்பைதயும், திராவிடர்,
திராவிடர், ெதன்புலம் இருந்ேத வடபுலம் ேநாக்கி
நகர்ந்து பரவியிருக்க ேவண்டும் என்பைதயும் ஆசிரியர் அரண்
ெசய்கிறார்”31
ெசய்கிறார்”

 



என, க.ப. அறவாணன் தனது ‘தமிழ் மக்கள் வரலாறு’ எனும் நூலில்
எடுத்துைரத்துள்ளார். குமரிக்கண்டம் குறித்த கருத்தாக்கம் தமிழ்
அறிஞர்களிைடேய நாளுக்குநாள் வளர்ந்து வரலாறானது. ெதான்ைமயான
தமிழ்ச்சமூகத்தின் பண்பாட்ைடயும், வரலாற்ைறயும் மீட்ெடடுக்கும்
ஆவலும், ேதைவயும் அவர்களுக்குத் ேதான்றின. தமிழரின் சமூகப்
பண்பாட்டு வரலாறுகள் அைனத்தும் உருமாற்றங்களுடேனேய
எழுதப்பட்டுள்ளன என்றும், தமிழர்கள் வரலாறு மைறக்கப்பட்டது என்றும்
கருதினர். இதன் மறுதைலயாக, ெலமூரியா அல்லது சிந்துச்சமெவளி
இவற்ைற முன்னிறுத்தித் தமிழர் வரலாறு கட்டைமக்கப்பட்டது. இத்தைகய
கருத்தாக்கங்களின் வளர்த்ெதடுப்பு, காலத்தின் கட்டாயம் என்றும்
கருதினர். ‘குமரிக்கண்டம்’ குறித்த தமிழரின் பழம்ெபருைமயுணர்வும்,
அதைனத் திரும்பிப் பார்க்கும் ஆர்வமும் (Nostalgia), மீண்டும்
குமரிக்கண்டம் எழும் எனும் அவர்களின் தீர்க்கதரிசனக் கனவுகளும்
இக்கருத்தாக்கத்தால் உருவாயின. ெலமூரியாக் கண்டத்ைதக்
குமரிக்கண்டமாகச் ெசால்ேவாரும் உண்டு. இன்றும் குமரிக்கண்டம்
எழும் என்றும், முற்பிறவியில், தான் ெலமூரியாக் கண்டத்தில்
வாழ்ந்தவன் எனவும், கடல்ேகாளில் மடிந்ேதான் என்றும் ஆழ்மனத்தில்
உணர்வதாகக் கூறும் பலரும் உலெகங்கும் வாழ்கின்றனர். அவர்கள்
அைனவரும் மீண்டும் ெலமூரியாக்கண்டம் எழும் என்று நம்புகின்றனர்.
இவர்களுள் பலர் தமிழர்கள் இல்ைல என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இவற்றின்மூலம் ெபரும்பாலான தமிழர் மற்றும் பிறரின் நனவிலி
மனத்தில் உைறந்துகிடக்கும் படிமமாகக் ‘குமரிக் கண்டத்ைத’க் கருத
இடம் உள்ளது.

ெஜயேமாகன், நாவலின் ெதாடக்கமாகக் குமரிக்கண்டத்ைதப் பற்றி

மீள்புைனவு ெசய்துள்ளார். ெதால்பழங்குடி இனமானது ‘குமரி’
அன்ைனைய, தம் ெதய்வமாகக் ெகாண்டு வழிபடுகின்றது.
ெஜயேமாகன் இக்கைதைய ஒரு மானிடவியல் ஆய்வாளரின் ேநாக்குடன்,
  


மிகக் கவனமாகப் புைனவுக்குட்படுத்தியுள்ளார். ஆனால், நூல்
வாசிப்பனுபவத்தில் ஆய்வு நூைல வாசிக்கும் அயர்ச்சி ஏற்படேவயில்ைல
எனலாம். இது குறித்து அ. ராமசாமி, ‘ெஜயேமாகனின் ெகாற்றைவ –
திட்டமிடலும் ேதர்ச்சியும் ஒருங்கிைணந்த எழுத்து’ எனும் கட்டுைரயில்,

“ புறக்கட்டுமானத்தில் ெஜயேமாகன் தந்துள்ள இத்தகவல்களும்,

இத்தகவல்களும்,
விவரங்களும் அவரது புைனகைதகைள வாசித்துப் பழக்கப்பட்ட
வாசகனுக்கு,
வாசகனுக்கு, புைனகைதகளிலிருந்து
புைனகைதகளிலிருந்து மாறுபட்ட பனுவல் ஒன்றிற்குள்
நுைழய ேவண்டிய கட்டாயத்ைத உண்டாக்குகின்றன.
உண்டாக்குகின்றன. அந்தக்
கட்டாயத்ைத உணர்ந்து வாசிப்ைபத் ெதாடரும் நிைலயில் நூலின்
முதல் பகுதியில் யாருைடய கைத அல்லது எப்படிப்பட்ட புைனவு
ெசால்லப்பட இருக்கிறது என்ற திைச உணர்த்தப்படாமல் பழம்பாடல்
ெசான்ன
ெசான்ன விவரங்கள் விவரிக்கப்படுகின்றன.
விவரிக்கப்படுகின்றன. இவ்விவரிப்பு ஒரு
புைனகைதயின் விவரிப்பாக இல்லாமல் வரலாற்றிற்கு முந்திய
முந்திய
ெதான்மக்காலத்ைதப் பற்றிய புைனவாக இருக்கிறது.
இருக்கிறது.
ெதான்மக்காலம் மட்டும் அல்லாமல் ெதான்மெவளிையயும்
விவரிக்கிறது.
விவரிக்கிறது இந்த விவரிப்பு தரும் ெவளியும் காலமும் கடல்ெகாண்ட
கடல்ெகாண் ட
ெதன்னாட்ைடப் பற்றிய விவரங்களாக உள்ளன.
உள்ளன. குமரிக்கண்டம்
அல்லது ெலமூரியாக் கண்டம்,
கண்டம், கபாடபுரம்,
கபாடபுரம் , ெதன்மதுைர,
ெதன்மதுைர,
இந்நகரங்கைளத் தைலநகர்களாகக் ெகாண்டு ஆட்சிெசய்த
பண்ைடக்காலத் தமிழ் (பாண்டிய)
பாண்டிய) மன்னர்கள் பற்றிய அந்த
விவரங்கைளப் ெபாதுநிைலயில்,
ெபாதுநிைலயில், புைனகைதகளின் வாசகர்களாக
இருப்பவர்கள்
இருப்பவர்கள் அைனவரும் அறிந்தனர் அல்லர்.
அல்லர். அறிந்தநிைலயிலும்,
அறிந்தநிைலயிலும்,
புைனகைத வாசிப்பு உண்டாக்கும் களிப்புடன் ெதாடர்வதும் இயலாத
ஒன்று.
ஒன்று . தமிழ் நிலப்பரப்பின் ெதான்ைம குறித்து ஆர்வம் இருந்து,
இருந்து ,
அவற்ைறப் ேபசும் நூல்கைள வாசித்திருக்கும் நிைலயில்தான் அந்த
விவரங்கள் புைனவாக ஆக்கப்பட்டு
ஆக்கப்பட்டுள்ளன
ள்ளன என்பைத உணர முடிகிறது
முடிகிறது..
முடியும்””32 என்பார்.
வாசிப்புக் களிப்புடன் பயணம் ெசய்ய முடியும்
  


 ஆனால், ெஜயேமாகன் புைனந்துள்ள குமரிக்கண்டம் பற்றிய
ெதான்மம், நம்ைமப் பிரதிேயாடு இைணந்து ெசல்லும் ஆர்வத்ைதத்
தூண்டுகிறது. குமரிக்கண்டத்தின் மீட்ெடடுப்பு எனும் இப்புைனவு,
தமிழ்ச் சமூகக் கனவு எனப் ேபாற்றப்படுகிறது. அேதசமயம் தமிழ்
ஆர்வலர்கள் பலரும் ‘ெகாற்றைவ’ையப் ேபாற்றினாலும், ‘ெலமூரியா
அல்லது குமரிக்கண்டம்’ பற்றிய புைனைவயும், ெபருைமையயும் மாைய
என்று கூறுேவாரும் உள்ளனர். இத்தைகய புைனவுகள் தமிழர்கைள
ஏமாற்றும் உத்திகள் என்றும் அவர்கள் கருதுகின்றனர். இதுகுறித்து
ெஜயேமாகனுக்குக் கடிதம் எழுதிய அரவிந்தன் நீலகண்டனின்
கருத்து இங்கு ேநாக்கத்தக்கது.

“ கிம்புடர்ஸ் முதல் ேகாசம்பி ஈறாகக்

ஈறாகக் கூறப்பட்டு வரும்
வரலாற்று ஊகங்கள் அத்துடன் அறிவியல் நிலவியல் ஆதாரமற்ற
அேதேநரத்தில் ெவறுப்பியல் கூறுகள் ெகாண்ட குமரிக்கண்டம்
கு மரிக்கண்டம்
ேபான்ற அதீதக் கற்பைனகைள யதார்த்த வரலாறாக இந்தப் புைனவு
முன்ைவப்பதும்,
முன்ைவப்பதும் , அதன் நீட்சியான அரசியலில் ஒரு வசீகரமும்
வலிைமயும் வாய்ந்த பிரச்சாரக் கருவியாக உங்கள் புைனவு
பயன்படும் என்கிற ஒேர காரணத்திற்காக அது பாராட்டப்படுவதும்
சிறிது சங்கடத்ைத உண்டாக்கு
உண்டாக்குவதாக அைமகின்றன””33
வதாக அைமகின்றன

என்பார் அரவிந்தன் நீலகண்டன்.

அகத்தியன் ெதான்மம்

குமரிக்கண்டம் பற்றிய நம்பிக்ைககளுள் முக்கியமானதாகக்

கருதப்படுவது, அகத்தியர் தமிழ்ெமாழிக்கு இலக்கணம் ெசய்தார்
என்பதும், பாண்டியமன்னன், அகத்தியர் தைலைமயில் சங்கம் ைவத்துத்
தமிழ் வளர்த்தான் என்பதும் ஆகும்.

   


 ெகாற்றைவ நாவலில் காட்டப்படும் ெதால்தமிழ்க்குடியிலிருந்து,
பிரிந்து, வடக்கு ேநாக்கிச் ெசன்ற தம் இன மக்களில் ஒருவன் திரும்ப
வருவான் என்று நம்பினர். அவ்வாேற அகத்தியர் மதுைரக்கு வருகின்றார்.
அவேர தமிழுக்கு இலக்கணம் ெசய்கிறார். மண்ணிலிருந்து இரும்ைபப்
பிரித்ெதடுக்கவும் கற்றுத் தருகின்றார். ஐம்புலங்கள் அறியும்
ஐம்பருக்களின் அடிப்பைடயில் நிலத்திைன ஐந்தாகப் பிரிக்கிறார்.
முதலும் முடிவுமற்ற காலத்ைத ஐந்திரக் கணிதத்திற்குள் கணக்கிடக்
கற்றுத் தருகிறார். அகத்தியர் முதல் ஆயிரம் புலவர்கள் அமர்ந்து,
சங்கம் அைமத்துத் தமிழ் வளர்த்ெதடுக்கின்றனர். அகத்தியரின் நூல்
அகத்தியம் எனப்பட்டது. கடல் சீற்றத்தால் அந்நகர் அழிந்தது ேபாக,
அதில் தப்பிய சிலர் மீண்டும் ஒரு நகைர உருவாக்குகின்றனர்.
அவர்களில், ெபண்ெணாருத்தி ெவறிெகாண்டு, அகத்தியரின் நூறு
பாடல்கைளச் சன்னதமாகப் பாடுகிறாள். குலப்பாடகன் ஒருவன்,
அவற்ைறப் புரியாமேலேய மனனம் ெசய்துெகாள்கிறான். நற்றத்தன்
எனும் புலவன் தவத்தின்மூலம் அகத்தியரின் ெமய்யறிைவப்
ெபறுகிறான். திைச வணிகர்கள் அவ்வூருக்குக் கபாடபுரம் என்று
ெபயரிட்டனர். பின்னர் அவ்வூருக்கு வந்த வடபுலக் கவிஞர்கள் அதைன
துவாரைக என்றனர். இப்படியாக, அகத்தியர் பற்றிய ெதான்மக்கைத
நாவலில் பரந்து விரிந்து காணப்படுகிறது.

கடல்ேகாள்களால் மைறந்துேபான ஆதித்தமிழ்க்குடிச் சமூகம்

முழுைமயும் கைதகளால் கட்டைமக்கப்படுகிறது. மக்கள் தங்கள்
ேபாராட்ட வாழ்வின் சிக்கல்கைள எதிர்ெகாள்ள, தங்களின் அறிவு
எல்ைலயில் நின்று, அவற்றிற்கான தீர்வுகளாக அக்கைதகைளச்
ெசய்தனர் எனலாம். தங்கள் வாழ்வியல் அனுபவங்கைள அடுத்தத்தடுத்த
தைலமுைறக்கு, அவர்கள் நம்பிக்ைககளாகவும், பாடல்களாகவும்,
ெதான்மங்களாகவும், கைதகளாகவும், சடங்குகளாகவும் தந்தனர்.
ெகாற்றைவ நாவலில், ெஜயேமாகன் காட்டும் குமரிக்கண்டமும்,
  



ெதால்பழங்குடியும் அத்தைகய ெதான்மங்களால் நிைறந்து
காணப்படுகின்றன.

ெகாற்றைவ நாவலும் சிவன் ெதான்மமும்

குமரிக்கண்டத்தின் நிகழ்வுகைளப் புைனவுெசய்யும் ெஜயேமாகன்,

ஏராளமான ெதான்மக்கைதகைளயும், ெதான்மக்கூறுகைளயும்
பைடப்பாக்கம் ெசய்துள்ளார். அவர் ெதால்குடியின் மூத்தக்குடிமகனாக
சிவைனக் குறிப்பிடுகிறார். நாவலில் சிவைனப் பற்றிய வருணைனகள்
ைவதிகமதம் அைடயாளப்படுத்தியுள்ள சிவைனேய
காட்சிப்படுத்துகின்றன.

புலித்ேதாலாைட அணிந்து, குளிருக்கு யாைனத்ேதால் உரிையப்

ேபார்த்தியிருந்தான். ஒரு ைகயில் தன் ஆயுதமான கல் மழுவும்
மறுைகயில் குடி அைடயாளமான மான் உருவும் ைவத்திருந்தான்.
ேமலும், அவன் பூச்சிகளிடமிருந்து தப்பிக்க உடெலங்கும் சாம்பல்
பூசியிருந்ததாகவும், ெநற்றியில் ஒரு ெபாய்விழி வைரயப்பட்டு
இருந்ததாகவும் காட்டுகிறார். “அவனது இனத்தில் அைனவரும்
அத்தைகய ெபாய்விழிைய வைரவது வழக்கமாக இருந்தது. ஒரு
மைழநாளில் மைலமீது ஏறி நின்று, அவன் மைழேமகங்கைளக்
காணும்ேபாது அவன் தன் பார்ைவைய இழக்க, நுதல்விழித்
திறக்கின்றது. அதன்மூலம் அவன் உலகம் யாவற்ைறயும்
காண்கின்றான். ெதால்குடிகள், அவன்முன் விழுந்து வணங்கி, அவைனத்
தங்களது ெதய்வங்களின் இருக்ைகயில் அமரச் ெசய்தனர். அதில்
அமர்ந்து நீண்ட தவம் ெசய்து, பின் அவன் விழித்தேபாது, அவனுைடய
இதழ்களில் புன்னைக மலர்ந்திருந்தது என, அக்குடியின் மூத்ேதார்
கண்டனர். அதற்கான காரணத்ைத அவர்கள் வினவ, அவன் சுழன்று
ஆடி, தான் கண்டவற்ைற அவர்களுக்குச் ெசால்லத் ெதாடங்கினான்”
என்று ெஜயேமாகன் காட்சிப்படுத்தியுள்ளார். ேமற்சுட்டப்பட்ட

  


வருணைனகள் ைவதிகமதம் சார்ந்த சிவன் ெதான்மத்ைத
அைடயாளப்படுத்துகின்றன. ேமலும் ஆதித்தமிழ்ச் சமூகத்திேலேய
சிவவழிபாடு இருந்துள்ளது என்ற பைடப்பாளரின் கருத்ைதயும்
நாவலின்வழி அறியமுடிகிறது.

சிவைனப் ேபாலேவ விநாயகர் - முருகன் பற்றிய புைனவுகைளயும்

நாவலில் காணமுடியும்.

“ அவனது ஏராளமான குழந்ைதகளில் எஞ்சியைவ இரண்டு.

இரண்டு.
இறப்பின் ெபருவல்லைமையக் குழப்பும்
குழப்பும் ெபாருட்டுப் பிறக்கும்
குழந்ைதகள் அைனவரும் முகமூடிைய அணிய ேவண்டும் என்ற
அக்குடி வழக்கப்படி அவர்களில் மூத்தவன் ெமன்மரத்தாலான யா
யாைன
ைன
முகமூடிையயும்,
முகமூடிையயும் , இைளயவன் இறந்துேபான தன் ஐந்து உடன்
பிறந்தாரின் முகங்கைளயும் இைணத்து ஆறுமுக முகமூடிையயும்
அணிந்திருந்தான்”34.
அணிந்திருந்தான்”

சிவனுைடய இரண்டு மகன்களும் பிரிந்து, உலகம் முழுவதும்

ெசன்று, தம் குலங்கைளப் பரப்பினர் என்கிறார் ெஜயேமாகன். இந்தியத்
ெதான்மத்தில், எவ்வாறு விநாயகனுக்கும், முருகனுக்கும் யாைன
முகமும், ஆறுமுகமும் வந்தது என்பதற்குக் கைதகள்
ெசால்லப்படுகின்றன. ஆனால், அதிலிருந்து மாறுபட்டு, அைவ
அவர்களுைடய முகமூடி என்று பைடத்துக் காட்டியிருப்பது
பைடப்பாளரின் ெதான்மத்ைதக் கட்டைமக்கும் முயற்சிேய ஆகும்.

ைசவக் கடவுளர்களான சிவன், விநாயகன், முருகன் ஆகிேயாரின்

ேதாற்றக் கைதகைளப் ேபாலேவ, ைவணவத் ெதய்வமான திருமாலின்
அவதாரங்கைளப் பற்றிய புராணக்கைதகளும் ெகாற்றைவ நாவலில்
இடம்ெபற்றுள்ளன.

  


 “ தன்ைனச் சிறுதுளிெயனச் சிறுத்தறிந்து,
சிறுத்தறிந்து , குள்ளனான முதல்
மூதாைத,
மூதாைத, பின்பு அக எழுச்சி ெபருகிப் ேபரு
ேப ருருக்
ருருக் ெகாண்டு
கால்தூக்கினான்.
கால்தூக்கினான். ஒரு காலால் கடைலயும்
கடைலயும்,, மறுகாலால் வாைனயும்
பாடல்கள்”35
அவன் அளந்தான் என்றன பாடல்கள்”

என, வாமனாவதாரம் பற்றிய ெதான்மக்கைதையக் குறிப்பிடுகிறார்.

திருமாலின் நின்ற ேகாலம், கிடந்த ேகாலம், அமர்ந்த ேகாலம் என,
மூன்று நிைலகளிலும் அவன் அருளிய ெசய்திகைளக் குறியீட்டுநிைலயில்
குறிப்பிட்டுள்ளார்..

ெஜயேமாகனின் இத்தைகய புைனவுகைளப் பின்வருமாறு

சுட்டலாம்.

• குமரிக்கண்டம் அல்லது கடல்ேகாளுக்கு முந்ைதயதான

ெதால்சமூகத்திேலேய சிவன் மற்றும் திருமால் வழிபாடு
பற்றிய சாத்தியங்கைள மானிடவியல் ேநாக்கில் விளக்குதல்;
அதன்மூலம் ைசவம் மற்றும் ைவணவ மதங்களின் ேவர்கள்
தமிழர் பாரம்பரியத்தில் காணப்பட்டது என்று நிறுவுதல்.
• அவ்வாறு, மானிடவியல் ேநாக்கில் விளக்குகின்ற முயற்சியில்,
சிவன், திருமால் பற்றிய விவரைணகள் ைவதிகமதம்
காட்டும் உருவம் மற்றும் தத்துவரீதியில் ஒத்துக்
காணப்படுதல்.

‘ெகாற்றைவ’
ெகாற்றைவ ’ – மீட்டுருவாக்கம்
மீட்டுருவாக்கம்:
ருவாக்கம்:

‘ெகாற்றைவ’ நாவலில் ெஜயேமாகன், ஆதித்ெதால்பழங்குடியினரின்

ெதய்வமான தாய்த்ெதய்வத்ைத மீட்டுருவாக்கம் ெசய்து, தமிழினத்தின்
முதல் ெதய்வமாகப் பைடத்துக் காட்டியுள்ளார். நாவல் முழுவதும்
‘ெகாற்றைவ’ வீரத்ெதய்வமாகக் காட்டப்பட்டிருக்கிறாள். தமிழினக்குடிகள்
யாவும் அவைள வணங்குகின்றன. ெஜயேமாகன் ‘ெகாற்றைவ’ையக்
  


காட்சிப்படுத்துகின்ற முைறைமயின் பின்னணியில் ‘ெகாற்றைவ’ வழிபாடு
குறித்த ெசய்திகள் சில இங்கு ேநாக்கத்தக்கன.

சங்ககாலத்திற்கு முந்ைதய தமிழ்ச்சமூகத்தில் ெகாற்றைவ வழிபாடு

மிகுந்து காணப்பட்டது. ஆனால், சங்க இலக்கியத்தில் ‘ெகாற்றைவ’
குறித்த ெசய்திகள் மிகக் குைறவாகேவ பதிவுெசய்யப்பட்டுள்ளன.
தமிழ்ச்சமூகத்தில் காணப்பட்ட ெகாற்றைவ வழிபாடு குறித்து சிலம்பு
நா.ெசல்வராசு கூறுைகயில்,

“ ெகாற்றைவ பற்றிச் சங்க இலக்கியங்கள் தரும் தகவல்கள்

மிகக் குைறவு.
குைறவு . ெகாற்றைவ என்ற ெசால்லாட்சிேய சங்க
இலக்கியங்களில் இல்ைல””36 என்று கூறியுள்ளார்.
இலக்கியங்களில் இல்ைல

முருகன், திருமுருகாற்றுப்பைட(250)யில் ெகாற்றைவயின் மகனாகச்

சுட்டப்படுகிறான். எட்டுத்ெதாைக நூல்களில், கலித்ெதாைக (89) ‘ெகாற்றி’
என்றும், பரிபாடல் (11) ‘ெகாற்றைவக் ேகாலங் ெகாண்டு ஒரு ெபண்’
என்றும் சுட்டுகின்றன. ெநடுநல்வாைடயில் ெவற்றிக்காக வணங்கப்பட்ட
ெதய்வம் ‘ெகாற்றைவ’ேய என நச்சினார்க்கினியர் உைரவிளக்கம்
தந்துள்ளார். ெதால்காப்பியப் புறத்திைணத் துைறகளில் ஒன்றாகக்
‘ெகாற்றைவ நிைல’ என்னும் துைற அைமந்துள்ளதும் இங்குக்
குறிப்பிடத்தக்கது.

இவ்வாறாக, ‘ெகாற்றைவ’ குறித்து மிகக் குைறவான ெசய்திகேள

சங்க இலக்கியங்களில் பதிவாகியுள்ளன. ஆனால், சிலப்பதிகாரத்தில்
‘ெகாற்றைவ வழிபாடு’ குறித்த விரிவான ெசய்திகள் காணப்படுகின்றன.
சிலப்பதிகார ேவட்டுவவரிப்பாடலில், எயினர்குடியில் கைலயமர்
ெசல்வியாகிய ெகாற்றைவக்கு, அவள் தங்களுக்குத் தந்த ெவற்றிக்குப்
பதிலாக உயிர்ப்பலிையத் தருகின்ற ெசய்தி இடம்ெபற்றுள்ளது.
சங்கப்பாடல்கள், எயினரும் ேவட்டுவரும் ஒேர இனத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கள்
என்பைதக் காட்டுகின்றன. ெகாற்றைவ, ஆறைலக் கள்வர்களுக்குக்
  


ெகாற்றம் தருபவள் என்றும், பின்னர் ேவந்தருக்கும், வீரருக்கும் ெகாற்றம்
தருபவளாகவும் ெகாண்டாடப்பட்டுள்ளாள். சங்க இலக்கியங்களில்
மிகுதியாகப் ேபசப்படாத ‘ெகாற்றைவ வழிபாடு’ பற்றிச் சிலப்பதிகாரத்தில்
மீட்டுருவாக்கம் ெசய்யப்பட்டுள்ளது. இதுபற்றிய சிலம்பு
நா.ெசல்வராசுவின் கருத்து இங்கு விரிவாக ேநாக்கத்தக்கது.

“ ெதால்காப்பியத்தில் ‘ெவட்சி தாேன குறிஞ்சியது புறேன’

புறேன’
(ெதால்.
ெதால். ெபாருள் - 59)
59) என்ற நூற்பாவழி,
நூற்பாவழி, மைலசார்ந்த
நிலப்பகுதியில்,
நிலப்பகுதியில், அகம் குறிஞ்சியாகவும்,
குறிஞ்சியாகவும், புறம் ெவட்சியாகவும்
இருந்துள்ளைதக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
குறிப்பிட்டுள்ளார். ெவட்சியின் க
கடவுள்
டவுள் ‘ெகாற்றைவ’
ெகாற்றைவ ’
என்பது முன்னர் க் கூறப்பட்டது.
முன்னர்க் கூறப்பட்டது. இதற்கு உைரெயழுதும் இளம்பூரணர்
ெகாற்றைவநிைல என்றதனாேல,
என்றதனாேல , குறிஞ்சிக்கு
குறிஞ்சிக்கு முருகேவேளயன்றி,
முருகேவேளயன்றி,
ெகாற்றைவயும் ெதய்வம் என்பது ெபற்றாம் என்று விவரிப்பர்.
விவரிப்பர்.
நச்சினார்க்கினியர் ஒருபடி ேமேல ெசன்று,
ெசன்று , வருகின்ற வஞ்சிக்கும்
ெகாற்றைவநிைல காரணமாயிற்று.
காரணமாயிற்று . ேதாற்ேறார்க்குக் ெகாற்றம்
ேவண்டியும்,
ேவண்டியும் , ெவன்ேறார்க்கும் ேமற்ெசல்லுங்காற் ெகாற்றம் ேவண்டியும்
வழிபடுவராதலின்
வழிபடுவராதலின்’
தலின்’ என்று விளக்கம் கூறுவர்.
கூறுவர்.
ெதால்காப்பியத்தின்படியும்,
ெதால்காப்பியத்தின்படியும் , அதன் உைரகள் அடிப்பைடயிலும்
ெகாற்றைவ,,
ெகாற்றைவ குறிஞ்சி நிலத்திற்குரிய கடவுளாக
கடவு ளாக விளங்கியைமைய
அறியமுடிகிறது.
அறியமுடிகிறது. ஆனால்,
ஆனால், பின்னாைளய இலக்கண நூல்களும்,
நூல்களும் ,
இலக்கியங்களும் குறிப்பாக,
குறிப்பாக, பரணி ேபாலும் சிற்றிலக்கியங்களும்
ெகாற்றைவ,
ெகாற்றைவ, பாைலநிலக் கடவுளாகேவ விவரித்துள்ளைமைய
அறியமுடிகிறது.”37.
அறியமுடிகிறது.

‘கடல்ெகழு ெசல்வி’ (அகநானூறு. 270) எனும்

தாய்த்ெதய்வத்திற்கு ெவறியாட்டு நிகழ்த்திய ெசய்தி அகநானூற்றில்
காணப்படுகிறது. அத்தைகய ெவறியாட்ேட ெகாற்றைவக்கும்
நிகழ்த்தப்பட்டிருக்க ேவண்டும் என்பது அறிஞர் கருத்து. அதன்

  


மீட்டுருவாக்கேம சிலப்பதிகாரத்தினுள் சுட்டப்படும் சாலினியின்
ெவறியாட்டு எனலாம்.

சங்கஇலக்கியங்களில் ெகாற்றைவ வழிபாடு குைறந்து

காணப்படுவதற்கும், ெகாற்றைவயின் மகனான முருகனின் ெவறியாட்டு
மிகுதியாகப் ேபசப்பட்டிருப்பதற்குமான காரணங்கைள அறிய,
சங்ககாலத்திற்கு முந்ைதய ெபருங்கற்பைடக்காலத்தின் ெசய்திகைள
நாட ேவண்டியுள்ளது.

“ ெதால்தமிழகத்தில் ஆநிைரச் சமூகம் ேவளாண் சமூகத்ைதத்

ேதாற்றுவித்தநிைலயில் வளமார்ந்த ெநல்சமூகம் அைமக்கப்ெபற்றது.
அைமக்கப்ெபற்றது.
‘மருதநிலப்
மருதநிலப் ெபாருளாதார அரசியல்’
அரசியல்’, எயினைரயும் ேவட்டுவைரயும்
“ விளிம்புநிைல மக்களாக
மக்களாக”
க்களாக” ஆக்கிவிட்டைமையச் சங்க இலக்கியப்
பாைலத்திைணப் பாடல்கள் விவரிக்கின்றன.
விவரிக்கின்றன . விளிம்புநிைல மக்களாக
மாறிய இவ்வின மக்களின் பண்பாடு முதலியன விளிம்புநிைலக்குத்
தள்ளப் ெபற்றிருக்க ேவண்டும்.
ேவண்டும் . எனேவதான், சங்க இலக்கியங்களில்
எனேவதான்,
“ ெகாற்றைவ வழிபாடு”
வழிபாடு” பற்றிய ெசய்திகள் இடம்ெபறாமல்
இடம்ெபறாமல் ேபாயின.
ேபாயின.
பின்னாளில் ‘ஒேர ேபரரசு உருவாக்கம்’
உருவாக்கம் ’, ஒற்ைறச் சமய உருவாக்கம்
ஆகியவற்றிற்கான அரசியல் ெதாழிற்பட்டேபாது எயினர்,,
எயினர் ேவட்டுவர்
இன மக்கைளப் ேபரரசு எல்ைலக்குள் ெகாண்டுவரும் முயற்சியில்
அவர்தம் வாழ்நிைல,,
வாழ்நிைல சமயம் சார்ந்த பண்பாட்டுநிைலகள்
ேமனிைலயாக்கம் ெபறத்ெதாடங்கின
ெபறத்ெதாடங்கின.
ெதாடங்கின. எனேவதான் சிலப்பதிகாரம்
ேவட்டுவவரிையச் ெசவ்வியலாகப் புைனய ேவண்டியதாயிற்று”38
ேவண்டியதாயிற்று”

எனும் கருத்து இங்கு ஆராயத்தக்கதாகும்.

ெஜயேமாகன், ெகாற்றைவ வழிபாட்ைடத் தமிழ்ச் சமூகத்தின்

ைமயமாகப் புைனவுெசய்துள்ளார். கடல்ேகாளுக்குப் பின்னரும் தமிழ்ச்
சமுதாயத்தில் தாய்த்ெதய்வ வழிபாடான ெகாற்றைவ வழிபாடு ெதாடர்ந்த
வண்ணம் இருந்தது. ஆனால், அைவ விளிம்புநிைல மாந்தர்களான
  


எயினர், கள்வர், ேவட்டுவர் எனும் ெதால்குடி மக்களிடேம இருந்தது.
ெஜயேமாகன், கைதப்பயணத்தில், ெகாற்றைவைய விளிம்பிலிருந்து
ைமயத்திற்கு நகர்த்தியுள்ளார்.

கண்ணகி - ேகாவலைனத் ெதாழும் நீலி, கண்ணகிையக்

‘ெகாற்றைவ’யாகேவ காண்கிறாள். கண்ணகிக்கு ஏவல்ெசய்யும் பணிப்
ெபண்ைணப்ேபால அவள் ெதாடர்கிறாள். ேவட்டுவவரியில் ெவறியாடும்
சாலினி, கண்ணகிையத் தன் அன்ைன எனவும், அவைளப் பணிந்து
ெகாள்ளேவ வந்ததாகவும் கூறுகிறாள்.

இந்நிகழ்வுக்குப் பிறகு, ேகாவலன் ெநஞ்சில் கண்ணகி குறித்த சிறு

அச்சவுணர்வு ேதான்றுகிறது. மாதவியின் மடல் கண்ட ேகாவலன்
வருந்துகிறான். அவனது கருத்ைத உணர்ந்துெகாண்ட கண்ணகி ேபசும்
ெசாற்கள், அவைன அச்சம் ெகாள்ளச் ெசய்கின்றன. இதைன,

“ கருவைறத் ெதய்வெமான்றின் அருள்ேபாலிருந்தன

அச்ெசாற்கள்”39
அச்ெசாற்கள்”

என்று குறிப்பிடுகிறார் நாவலாசிரியர்.

அவர்கள், மதுைர நகைர ெநருங்கும்ேபாது, ைவைகக்

கைரையக் கடப்பதற்காகப் படகில் பயணிக்க ேவண்டி, அங்கிருந்த
ஓடத்தில் ஏறிச் ெசல்கின்றனர். ஓடத்திைன ஓட்டிச் ெசல்பவன்
’ெகாற்றைவ நகர் தீண்டும் பாடல்’ ஒன்ைறப் பாடுகிறான்.

“ ஆயிரம் ைககள் ெகாண்டாள்

ெகாண்டாள் – கன்னி
ஆயிரம் பைடகள் ெகாண்டாள்
தாயின் அறம் மறந்தாள் – கன்னி
ெகாண்டாள்””40
ேசயின் குருதி ெகாண்டாள்
அப்பாடல் ேகாவலைன அச்சம் ெகாள்ளச் ெசய்கிறது

  


 கண்ணகி, ெகாற்றைவ நிைலைய ெநருங்குவைதயும்,
அதன்ெபாருட்டு அவளிடம் ேதான்றும் மாற்றங்களும் ேகாவலனுக்கும்,
அவைளக் காண்பவர்களுக்கும் அச்சத்ைதத் ேதாற்றுவிக்கின்றன என
நாவலில் காணப்படுகிறது.

ெஜயேமாகன், மிகவும் கவனத்துடன் சிலப்பதிகாரக் கைதயிலிருந்து

சற்று மாறுபட்டு, கண்ணகிையக் ெகாற்றைவநிைலயில் பைடத்துக்
காட்டியுள்ளார்.

சங்க இலக்கியங்களில் சமூகவியல் காரணங்களுக்காகப்

புறக்கணிப்பிற்குள்ளாகி, மிகுதியாகப் பதிவு ெசய்யப்படாமல்ேபான
ஆதித்தாய்த் ெதய்வமான ெகாற்றைவ வழிபாட்ைடச் சிலப்பதிகாரம்
மீட்ெடடுத்தது. கண்ணகிையத் ெதய்வநிைலக்கு உயர்த்தி அவைளக்
ெகாற்றைவயாகக் கண்டது. சிலப்பதிகாரத்ைத மறுபுைனவுக்கு
உட்படுத்தியுள்ள ெஜயேமாகன், அதிலிருந்து ேவறுபடாமல்
கண்ணகிையக் ெகாற்றைவயாகேவ காட்டுகிறார். குலமகள்
நிைலயிலிருந்து ெகாற்றைவ நிைலக்கு உயர்த்தப்படும் கண்ணகி,
படிப்படியாக அந்நிைலையத் தன் வாழ்வியல் அனுபவங்களால்
அைடவதாக ெஜயேமாகன் விளக்குகிறார். ‘ெகாற்றைவ’த் ெதான்மத்ைத
நாவலில் மீட்டுருவாக்கம் ெசய்யும் ெஜயேமாகன், அச்ெசயைல அறத்தின்
விைளவாகவும், ஒடுக்கப்பட்ேடாரின் ேபாராட்டமாகவும் காட்டியிருப்பது
ேநாக்கத்தக்கது. ஆதிமனித மனத்திலிருந்து இன்ைறய நவீன மனிதனின்
மனம்வைர வீரம் ெகாள்ளவும், அறப்ேபார் நிகழ்த்தவும் ஓர் உளவியல்
உந்துசக்தி ேதைவயாக உள்ளது. ெதான்மங்கள், அத்தைகய வலிைம
நிரப்பப்பட்ட ஆற்றல் ைமயங்களாகச் ெசயல்படுகின்றன. அத்தைகய
ெதான்மங்கைள மீட்டுருவாக்கம் ெசய்யும்ெபாழுது, சமூகம் தன்
ேதைவகைள அவற்றிடம் இருந்து ெபற்றுக்ெகாள்ள இயலும்.

  


 மதுைரயில் அத்தைகய நிகழ்வு நடந்ததாகேவ ெஜயேமாகன்
பைடத்துள்ளார். ‘ெகாற்றைவ’யின் வடிவமாகக் கண்ணகிையக் கண்ட
மக்கள், தங்களது உள்ளத்திலும் ெவறி ெகாள்கின்றனர். அந்நகரப்
ெபண்கள் தம் ஆழ்மனத்துள் புைதந்து கிடக்கும் நீலிகள், அணங்குகள்
ேபான்ற ெதான்மச்சிந்தைனகைளத் தம்முள் ெகாள்கின்றனர். மன்னனின்
ெசங்ேகாலும், மதுைரயும் வீழ்ச்சியைடந்தன. ‘ெகாற்றைவ’ ேபான்ற
ெதான்மங்களின் மீட்டுருவாக்கம், காலந்ேதாறும் பைடப்புகளில்
நிகழ்த்தப்படேவண்டிய ஆக்கம் என்பது விளிம்புநிைல மக்களின்
ேதைவயாய் இருப்பைதப் பைடப்பாளர் உணருதல் அவசியம்.
ெஜயேமாகன் அைதச் சரியாக உணர்ந்திருக்கிறார் என்ேற ெசால்ல
ேவண்டும்.

சிலப்பதிகாரமும் - ெகாற்றைவயும்:
ெகாற்றைவயும்:

ெகாற்றைவ, சிலப்பதிகாரத்ைத மறுபுைனவுக்கு உட்படுத்துகிறது.

தமிழின் முதல் காப்பியம் எனும் ெபருைமெகாண்ட சிலப்பதிகாரம்,
தமிழர் வாழ்ைவயும், தமிழ்ச்சமூகத்ைதயும், தமிழ்த் ெதான்மங்கைளயும்
ைமயமாகக் ெகாண்டு பைடக்கப்பட்டது. ஏற்கனேவ தமிழ்ெமாழியில்
வழங்கிவந்த ‘ஒரு முைல அறுத்தத் திருமாவுண்ணி’யின் கைதையேய
இளங்ேகா, சிலப்பதிகாரமாகப் புைனந்தார் என்பர். இலக்கியம் என்பது
ெமாழிைய மீண்டும் மீண்டும் எழுதிப் பார்க்கும் முயற்சி எனலாம்.

“ இலக்கிய எழுத்து என்பது என்ன என்று பார்த்தால் ெமாழிையத்

திரும்பத் திரும்ப எழுதிப் பார்த்துக் ெகாள்வது என்பதாகத்தான்
படுகிறது;
படுகிறது; நிகழ்ச்சிகளும்
நிகழ்ச்சிகளும் கைதமாந்தர்களும் மாறிக்ெகாண்ேட
இருக்கும் ெமாழியினால் திரும்பத் திரும்ப எழுதப்படுகிறார்கள்;
எழுதப்படுகிறார்கள்;
மாறிக்ெகாண்ேட இருக்கும் ெமாழிதான் நமக்குள் ‘புதிது புதிது’
புதிது’
ேபாலும்”41
என்கிற ேகாலத்ைத வைரகின்றது ேபாலும்”

எனத் திறனாய்வாளர் க. பஞ்சாங்கம் கூறுவதும் இங்குச் சுட்டத்தக்கது.

   


 காலந்ேதாறும் கைதகள் மறுபுைனவிற்கு உட்படுத்தப்பட்டுப்
புதுப்புது வடிவங்கைளப் ெபறுகின்றன. அதுேபாலேவ ெதான்மங்களும்,
அைவ இடம்ெபற்றுள்ள இலக்கியங்களும் மறுபுைனவு மற்றும்
மறுவாசிப்பிற்கு உட்படுத்தப்படுவதும் அவசியமாகிறது. தற்காலத்தில்
ெதான்மங்களின்மீதான சாதியச் சார்புகள் மற்றும் மதச்சார்புகள் அல்லது
சாதிய, மதக்கட்டுப்பாடுகள் அவற்ைற ெவறுத்து ஒதுக்கக்
காரணங்களாகின்றன. ஒருவைகயில், அத்தைகய ெதான்மங்கள் சார்ந்த
மதச்சடங்குகள், மக்களின் வாழ்ேவாடு பிரித்தறிய இயலாதநிைலயில்
இரண்டறக் கலந்துவிட்டன. இவ்விருநிைலகைளயும் ஆய்வு ெசய்யவும்,
கட்டுைடக்கவும், ெதான்மங்கள் மறுபுைனவிற்கு உட்படுத்தப்பட
ேவண்டும். சாதிய, மதச்சார்பில்லாத ெதான்மங்களால் அைவ
நிரப்பப்படவும் ேவண்டும். ெஜயேமாகனின் ‘ெகாற்றைவ’ அறம், நீதி,
கற்பு, புனிதம், ெதய்வநிைல எனும் கருத்தாக்கங்களினால் புைனயப்பட்ட
சிலப்பதிகாரத்ைத மறுபுைனவிற்கு உட்படுத்துகிறது. ெஜயேமாகன்,
சிலப்பதிகாரக் கைதநிகழ்வுகைள அப்படிேய உள்வாங்கிக் ெகாண்டு,
அதில் காணப்படும் சிறுசிறு இைடெவளிகைளப் புைனவுகளால் இட்டு
நிரப்பி, யதார்த்தநிைலயில் காப்பியத்தின் கூறுகள் நிைறேவறும்
சாத்தியங்கைளப் புைனவு ெசய்துள்ளார்.

அவர், சிலப்பதிகாரக் கைதநிகழ்வுகைள வரிைச மாறாமல்

அைமப்பேதாடு, கைதயடுக்குகைளக் குைலக்கும் எந்த முயற்சியும்
இன்றிக் ‘ெகாற்றைவ’ையப் பைடத்துள்ளார். ஆனால், கைதநிகழ்வுகளில்
புதிய புைனவுகைளயும், அதில் காணப்படும் அதீதக் ேகாட்பாடுகள்
அல்லது அதீதப் புைனவுகள் ஆகியவற்ைறயும் தவிர்த்து, யதார்த்தமான
காரண காரியங்கைள முன்ைவத்துக் கைதைய நகர்த்திச் ெசன்றுள்ளார்.

ேகாவலன் மாதவிையப் பிரிந்ததற்கு அவனது ஊேழ காரணம்

சிலப்பதிகாரம். கானல்வரியில், மாதவி தன்ைனயன்றி ேவறு யாைரேயா
நிைனத்துப் பாடுவதாக ேகாவலன் ஐயம்ெகாண்டு விலக, அவன்
  



ஊழ்விைனேய அவைனத் தூண்டியது என்பது இளங்ேகாவின் பைடப்பு.
ஆனால், ேகாவலனுக்கு ஏற்பட்ட தாழ்வுணர்ச்சியும், ெபாருளாதாரச்
சிக்கலுேம பிரிவுக்குக் காரணம் என்பது ெஜயேமாகனின் புைனவு.
ெபாருளாதாரம் மற்றும் உளச்சிக்கல் ஆகியைவ பிரிவுக்குக்
காரணங்களாக அைமந்தன என்பது யதார்த்த ேநாக்கில்
ெபாருத்தமுைடயேத. ேமலும் மாதவிைய அவன் ெவறுக்கவில்ைல
என்பதும், அவனது பார்ைவயில் மாதவி ெவறும் கணிைகயல்ல என்பதும்
நாவலாசிரியரின் கருத்தாக உள்ளது.

“ அவன்முன் அவள் கணிைகயல்ல என்பைத வயந்தமாைல

அறிவாள்.
அறிவாள். அவ்வன்ைபேய சுடராக்கி அவைள அவன் கட்டிப்ேபாட
முடியுெமன்றும்,
முடியுெமன்றும் , சிறுவிரல் ெதாடுைகயால்
ெதாடுைகயால் அவள் சிறகுகைள அவன்
உணர்ந்திருந்தாள்””42
முறித்துப் ேபாடக்கூடும் என்றும் அவள் உணர்ந்திருந்தாள்

எனும் ெஜயேமாகனின் வரிகள் ேகாவலனின் உளநிைலைய விளக்குவன.

ேகாவலன் வணிகம் ெசய்வதற்காக மதுைரக்குச் ெசல்ல

முடிெவடுக்கிறான். கண்ணகியும் அவேனாடு வருவதாகக் கூறுகிறாள்.
இருவரும் கவுந்தியடிகேளாடு ேசர்ந்து பயணம் ேமற்ெகாள்கின்றனர்
என்று சிலப்பதிகாரம் சுட்டுகிறது. ஆனால், ெகாற்றைவ நாவலில்,
கவுந்தியடிகள் அவர்கேளாடு பயணிக்கவில்ைல. கவுந்தியடிகளாக
அவர்களுடன் பயணிப்பது புன்ைனக்காட்டு நீலிேய ஆவாள். இதைன,

“ என்ைன,
என்ைன, அவர் கண்கள் உங்களுக்கு வழித்துைணயாக உட
உடன்
ன்
வந்த கவுந்தியடிகளாகேவ காணும்.
காணும் . கைதகளும் காப்பியமும்கூட
கா ப்பியமும்கூட
அப்படிேய அறியும்.
அறியும் . வழித்துைணயாக வந்த வடிவிலாத்
ெதய்வெமன்பைத நீ அறிவாய்”43.
மட்டும் அறிவாய்”

என்ற வரிகளின்மூலம் அறியலாம். சிலப்பதிகாரத்தில் வரும்

கவுந்தியடிகைள நீலியாகப் பைடத்துக் காட்டிருப்பதன்மூலம்

  


நாவலாசிரியர் கண்ணகி கைதயில் மாற்றத்ைத ஏற்படுத்தியுள்ளார்.
இதைனப் பைடப்பாளனின் கைதெசால்லும் உத்திெயனக் ெகாள்ளலாம்.
மாய - யதார்த்தக் கூறுகள் நிைறந்த கைதெசால்லும் முைறக்கு இவ்வுத்தி
மிகவும் துைண ெசய்கின்றது. ‘நீலி ெசான்னது’ என்று தைலப்பிடப்பட்ட
அத்தியாயங்கள், நீலி ெசால்லும் அற்புதக்கைதகள் மற்றும்
காட்சிப்படுத்துதல் ஆகியவற்ைறக் ெகாண்டு அைமந்துள்ளன. சான்றாக,
ஐவைக நிலங்கைளக் கடந்துேபாகும்ேபாது, அந்நிலங்கைள
முழுைமயாய்க் காணும்வைகயில் நீலி, கண்ணகிக்குத் தனித்தன்ைம
வாய்ந்த கண்கைள அதாவது பார்ைவயிைன வழங்குகிறாள் என்பைதச்
சுட்டலாம்.

ெகாற்றைவ
ெகாற்றைவ நாவலில் நீரர மகளிர் கைதயாடல்

நீலி வாயிலாகச் ெசால்லப்படும் ‘நீரரமகளிர்கைத’, நாட்டுப்புறக்

கைதக்கூறுகள் நிைறந்த அற்புதக்கைதகளின் வைகையச் சார்ந்த்து.

கணவைனப் பிரிந்த ெபண்கள் நீரரமகளிேராடு களித்திருப்பது,

முத்துகைளச் ேசகரிப்பது, அதனால் ேசாழநாட்டு அரசனால் தண்டைன
ெபறுவது ஆகியைவ நீரரமகளிர் குறித்த கைதயின் முக்கியக்
கூறுகளாகும். இக்கைதயில், ெவண்ணி என்ற ெபண், நீரரமகளிேராடு
ெகாண்ட உறவின் காரணமாக, முைல அறுக்கப்பட்டுக்
ெகால்லப்படுகிறாள். அவளது கணவன் மற்றும் மகனும்
ெகால்லப்படுகின்றனர். அதன்பின்னர் ெவண்ணி, ெநய்தல் நிலத்தின்
சிறுெதய்வமாக ஆக்கப்படுகிறாள். அதுமட்டுமன்றி, நகர்ேதாறும்,
ஊர்ேதாறும் பலநூறு ெபண்கள் முைலயிழந்து இறக்கின்றனர். அவ்வாறு
இறந்த ெபண்கைளக் குலெதய்வங்களாக்கி, தங்கள் மீதான
வஞ்சத்திலிருந்து காத்துக் ெகாள்கின்றனர். அந்தத் ெதய்வங்கள்
அைனத்துேம முத்தாரம்மன்கள் ஆயினர்.

  


 நீரரமகளிர் மற்றும் முத்தாரம்மன்கள் குறித்த நாட்டுப்புறக்கைதகள்
நாவலில் எடுத்தாளப்பட்டுள்ளன. சிலப்பதிகாரத்தில் இடம்ெபறாத
இக்கைதையக் ெகாற்றைவ நாவலில் பைடத்திருப்பது ஆய்விற்குரியது.

நாட்டுப்புறக்கைத மரைபச் ேசர்ந்த நீரரமகளிரின் கைதயும்,

முத்தாரம்மன் கைதயும் ேமலும் ஆராயத்தக்கன. இக்கைதையப்
பின்வரும் கூறுகளாகப் பிரித்துக் காணலாம்.

1. ஆற்றியிருக்கும் நிலமகளிர், நீரர மகளிைரக் காணுதல்.

2. நிலமகளிர், நீரரமகளிேராடு களித்திருத்தல்.
3. இவர்களது இைணவினால் ெபண்குழந்ைதகைளப் ெபறுதல்.
4. ெசம்முத்ெதடுத்தலும், தைட ெசய்யப்படுதலும்.
5. முத்ைத ைவத்திருக்கும் ெபண்கள் முைலயறுத்துக் ெகால்லப்படல்.

ஆற்றியிருக்கும் நிலமகளிர் நீரரமகளிைரக் காணுதல் என்பைத

விளங்கிக்ெகாள்ள, அக்காலச் சமூகத்ைதப் பற்றிய ெசய்திகைள அறிதல்
ேதைவயாகின்றது.

ஆண்தைலைமச் சமூகத்தில், ெபண்மீதான கற்புக்ேகாட்பாடு

மிகவும் ேவேராடியிருந்தது. கற்பு, ெபண்கைள அடக்கியாளும் ஓரு
கருவியாக ஆண்களுக்குப் பயன்பட்டது. ஆணுக்குப் பரத்தைம ஒழுக்கம்
பிைழயற்றது என்பதாகவும், ெபண்ணுக்குக் கற்பு என்பது சமூக
ஒழுக்கமாகவும் கற்பிக்கப்பட்டது.

ெபாதுவாக, கணவைனப் பிரிந்து ஆற்றியிருக்கும் ெபண்ணுக்கு

அல்லது அைனத்துப் ெபண்களுக்குேம கைரயிலிருந்தபடி காண்கின்ற
ெபருங்கடல் பற்றிய ேதடல் இருந்தது எனலாம். தங்கைளத்
துயரத்திலிருந்து விடுவிக்கும் கனவு ஒன்று அக்கடலினுள் இருப்பதாக
அவர்கள் கற்பைன ெசய்கின்றனர். அவர்களின் அத்தைகய கனேவ
நீரரமகளிர் ஆகும். நீரரமகளிர் எந்தக் கட்டுப்பாடுகளும், எல்ைலகளும்
  


இல்லாமல் வாழ்பவர்கள். ஆண்களின் துைண அல்லது ேசர்க்ைக
நீரரமகளிரிைடேய இல்ைல. எனேவதான், ஆற்றியிருந்த ெபண்களின்
நிைனவுகைள நீரரமகளிர் நிைறக்கின்றனர். நிலமகளிர், நீரரமகளிேராடு
களித்திருத்தல் மற்றும் ெபண்குழந்ைதகைளப் ெபறுதல் என்பது அவர்கள்
ஆண்கள் இல்லாத உலகத்ைதப் பைடக்க நிைனக்கும் ெபருங்கனவின்
ெவளிப்பாேட ஆகும்.

ெசம்முத்ெதடுத்தல் என்பது ெபண்களின் ெபாருளாதாரச்

ெசயல்பாடு. கைதயில், ெசம்முத்ெதடுத்தைலத் தைடெசய்தல் என்பதும்,
ெபண்கள் கடலாடக் கூடாது என்பதும், ஆண் சமூகம் ெபண்களின்
ெபாருளீட்டும் ெசயைலத் தடுப்பது எனக் ெகாள்ளலாம். ெவண்ணி
மட்டுமல்லாமல், முத்ைத மைறவாக ைவத்திருக்கும் ெபண்களும்
முைலயறுத்துக் ெகால்லப்படுகின்றனர். ‘முைல’ என்பது ெபண்களுைடய
வளைமயின் அைடயாளம். ெபண்களின் ெபாருளீட்டும் சுதந்திரமான
முத்ெதடுத்தல் தைட ெசய்யப்படுவது, அவர்களின் புறவளத்ைத அழிப்பது
ஆகும். முைலயறுத்தல் என்பது அவர்களின் அகவளத்ைத அழிப்பது
என்று ெகாள்ளலாம். ேமலும், பலிபீடத்தில் ைவக்கப்பட்ட, ெவட்டப்பட்ட
முைலகளிலிருந்து பால்சுரப்பது, ‘முைல’ வளைமயின் குறியீடு
என்பைதேய காட்டுகிறது. ெவண்ணி, மணல்கைள ஆளும்
ெதய்வமாக்கப்படுகிறாள். அவைளத் ெதாடர்ந்து ‘முைலயறுத்து’க்
ெகால்லப்பட்ட ெபண்களும் ‘முத்தாரம்மன்’ எனும் ெதய்வமாக
வழிபடப்பட்டனர்.

ஆண்தைலைமச் சமூகம், ெபண்ணுக்குக் ெகாடுைமகைள

இைழக்கிறது. அேதசமயம் அந்தக் குற்றவுணர்விலிருந்தும்,
அச்சவுணர்விலிருந்தும் காத்துக் ெகாள்ளும்ெபாருட்டு,
தண்டிக்கப்பட்டவர்கைளத் ெதய்வமாக்கி வழிபடவும் ெசய்கிறது.
தமிழ்த்ெதய்வங்கள் ெபரும்பாலும் இவ்வாறு சமூகத்தால் தண்டிக்கப்பட்டு,
பின்னர் வழிபாட்டிற்கு வந்தைவ எனலாம்.
  


 சிலப்பதிகாரக் காப்பியத்திலும், கண்ணகி தனது ஒரு முைலையக்
கிள்ளிெயறிந்து, மதுைரையத் தீக்கிைரயாக்கினாள் என்ற ெசய்தி
காணப்படுகிறது.

ெபாதுவாக, சமூகம் ெதான்மங்கைளயும், கைதகைளயும்

குறியீடுகளாக மாற்றி, காலந்ேதாறும் சுமந்து ெசல்லத்தக்க
வடிவங்களாகவும், படிமங்களாகவும் ஆக்கி, தைலமுைற
தைலமுைறயாகப் பாதுகாத்து வந்துள்ளது. ைகயடக்க வடிவிைனப்
ெபறும் ெதான்மங்கேளா, கைதகேளா, அவற்றின் விரிவான ெசய்திகைள
உள்ளவாேற வாசகனுக்குச் ெசால்வதில்ைல. ஆனால், அவற்ைறப் பற்றிய
புரிதல்கள் மக்களின் ஆழ்மனத்தில் இயல்பாகேவ ேவரூன்றி
இருக்கின்றன. ஆகேவ, நாம் ெதான்மங்கைள அறிந்துெகாள்ளும்ெபாழுது
சிக்கல்கள் ேநர்வதில்ைல. அவற்றின் பயனும் அகஅளவில்
நிைறேவற்றப்பட்டுவிடுகிறது. ஆனால், அறிவியல் உலகம்,
அைனத்ைதயும் ஆய்விற்குட்படுத்துகிறது. ெதான்மங்கைள மறுவாசிப்புக்கு
உட்படுத்தும்ேபாது, அைவ பயனற்றைவகளாகவும்,
மூடநம்பிக்ைககளாகவும் ேதான்றுகின்றன.

கண்ணகி மதுைரைய எரித்த கைதயிைனக் ேகட்கும்

பகுத்தறிவாளனுக்கு, ஒரு ெபண் எப்படி ஒரு நகைர எரிக்கக்கூடும்?
அதுவும் ஒரு முைலையக் கிள்ளி எறிந்தால் அது எப்படி நகைர எரிக்கும்
எரிெபாருளாக மாறும்? என்னும் ஐயம் எழுவது இயல்ேப. ெகாற்றைவ
நாவல், இதுேபான்ற ஐயப்பாடுகளுக்கு விைடகூறும் சாத்தியக்கூறுகைளக்
ெகாண்ட கைதயாக அைமந்துள்ளது.

ெகாற்றைவ நாவல், பாண்டியமன்னைனப் பாண்டிமாேதவியின்

ைகப்பாைவயாகச் சித்திரித்துள்ளது. பாண்டிமாேதவி மறக்குலத்ைதச்
சார்ந்தவள். அவள், தன் குலப்பைழேயான் ெசால்படி ேகட்டு நடப்பவள்.
அவளது ஆட்சியில் மற்ற குடியினர் ஒடுக்கப்படுகின்றனர். நாடு

  


முழுவதும் எழும் கலகங்கைளயும், கலகக்காரர்கைளயும் ெகான்று
குவிக்கிறாள். மன்னன் இச்ெசய்திகைளெயல்லாம் ெசவிமடுக்காமல்
இருக்கிறான். மறவர் குல அறத்ைதத் தவிர, மற்ற குலத்தின் அறங்கள்
ஒடுக்கப்படுகின்றன. மதுைரையச் சுற்றிலும் வறியவர்களும்,
பிச்ைசக்காரர்களும் சூழ்ந்துெகாள்கின்றனர். இதுேபான்ற அரசியல்
சூழலில்தான் ேகாவலன் படுெகாைல நிகழ்கிறது. கண்ணகி தன் கால்
சிலம்புடன் நகருக்குள் நுைழந்து, ஊர் மன்றில் ஏறி நியாயம் ேகட்கிறாள்.
பின்பு, மகளிர் சூழ, பாண்டியன் அைவக்குச் ெசன்று வழக்காடுகிறாள்.
வழக்கின் இறுதியில் மன்னன், ேகாவலன் கள்வன் அல்லன் என்று கூறி
உயிர் துறக்கிறான். பாண்டிமாேதவி ‘கணவைன இழந்ேதார்க்குக்
காட்டுவது இல்’ என்று ெசால்லி ைவரக்கல்ைல விழுங்கி உயிர்
துறக்கிறாள்.

ெகாற்றைவ நாவலில், கண்ணகி வழக்காடும்ேபாது, தன் ைகயில்

உள்ள காற்சிலம்ைப உைடத்து வழக்காடுகிறாள். சிலப்பதிகாரத்தில்,
ேகாவலனிடமிருந்து பறிக்கப்பட்ட சிலம்ைப உைடத்து வழக்காடுவதாகக்
சுட்டப்பட்டுள்ளது. இதுகுறித்து ேகள்வி எழுப்பிய புதிய மாதவியின்
கூற்றிைன இங்குக் குறிப்பிட ேவண்டும்.

“ யாமுைடச் சிலம்பு முத்துைட அரிேயருெகனத் தந்து

தான் முன்ைவப்பக் கண்ணகி அணிமணி காற்சிலம்புைடப்ப”
காற்சிலம்புைடப்ப”
என்றுதான் ெசால்லப்படுகிறது.
ெசால்லப்படுகிறது. நீங்கள் (ெஜயேமாகன்)
ெஜயேமாகன்) கண்ணகி
தன்னிடம் எஞ்சியிருந்த
எஞ்சியிருந் த இன்ெனாரு காற்சிலம்ைப உைடத்து
வழக்காடியதாகச் ெசால்ல,
ெசால்ல, இளங்ேகாேவா பாண்டியன் அைவயில்
ேகாவலனிடமிருந்து ெபற்ற சிலம்ைபக் கண்ணகி உைடத்தாள்
என்பைதச் சுட்டும்வைகயில் பாண்டியன் தருெமனத் தந்து,
தந்து, தான்
முன்ைவப்ப,
முன்ைவப்ப, கண்ணகி அைத எடுத்து உைடத்தாள் என்று வருகிறது
வருகிறது..
வழக்கில் உண்ைமைய கண்ணகி, ேகாவலனிடமிருந்து
உண்ைமைய நிைலநாட்டக் கண்ணகி,
கவரப்பட்ட சிலம்ைப உைடத்தாள் என்பதுதான் சரியாக இருக்கும்.
இருக்கும்.
  


எனினும்,
எனினும் , ெகாற்றைவயில் கண்ணகி
கண்ணகி,, தான் ெகாண்டுவந்தச் சிலம்ைப
உைடத்தாள் என்று ெசால்வதற்கான கார என்ன?” 44 என்று
காரணங்கள் என்ன?
ேகட்கிறார்.

இதற்கு ெஜயேமாகன் பின்வருமாறு விரிவாக விளக்கம் அளித்துள்ளார்.

“ நீங்கள் ெசான்னதுேபால,
ெசான்னதுேபால, சிலப்பதிகாரத்தில்,
சிலப்பதிகாரத்தில்,
ேகாவலனிடமிருந்து கவர்ந்து,
கவர்ந்து, சான்றாதாரமாக அைவயில்
ைவக்கப்பட்ட சிலம்ைபக் கண்ணகி உைடத்தாள் என்றுதான்
ெசால்லப்பட்டிருக்கிறது.
ெசால்லப்பட்டிருக்கிறது. அது மிக நைடமுைற சார்ந்த ஒரு வழக்கு
விசாரைணமுைறையக் காட்டுகிறது.
காட்டுகிறது. அத்துடன் அக்
அக்கால
கால நீதிமுைறயில்
வழக்குகள் துல்லியமாக வாதிடப்பட்ட விதத்திற்கும் ஆதாரமாகிறது.
ஆதாரமாகிறது .
ஆனால்,
ஆனால், நான் அந்த வழக்கின் தருணத்ைத இன்னும் விரிவான ஒரு
தளத்திற்குக் ெகாண்டு ெசன்றிருக்கிேறன்.
ெசன்றிருக்கிேறன். அங்ேக நடந்த
விசாரைணயில்,
விசாரைணயில், ேகாவலன் கள்வனா இல்ைலயா என்ற ேகள்வியில்
இருந்து,, கண்ணகியின் ‘ெகாற்றைவ’
இருந்து ெகாற்றைவ ’ தன்ைமைய ேநாக்கிக் ெகாண்டு
ெசல்வேத ேநாக்கம்.
ேநாக்கம் . அந்தக் காட்சியில் ேகாவலனின்
ேகா வலனின் வழக்ைகப்
பற்றிய ேபச்சு குைறவாக இருப்பைத நீங்கள் கவனிக்கலாம்.
கவனிக்கலாம்.
சிலப்பதிகாரத்தில்,
சிலப்பதிகாரத்தில், சிலம்பு,
சிலம்பு, கண்ணகியும் ேகாவலனும் மதுைரக்குக்
கிளம்பும்
கிளம்பும் இடத்தில்தான் வருகிறது.
வருகிறது . இறுதியில் வழக்குக்கு ைமய
ைம ய
ஆதாரமாக ஆகிறது.
ஆகிறது. ஆனால்,
ஆனால், ‘ெகாற்றைவ’
ெகாற்றைவ ’யில் இன்னும் விரிவான
ெபாருளில் மிகத் ெதான்ைமயான காலம் முதேல ெதாடர்ந்து
வருவைத நீங்கள் வாசிக்கலாம்.
வாசிக்கலாம். சிலம்பு அவர்களின் ெதால்குலத்து
வரலாற்றிற்கு அைடயாளமாகேவ ெசால்லப்படுகிறது.
ெசால்லப்படுகிறது. கடல்ெகாண்ட
குமரிநிலத்துப் ேபரன்ைனயின் அணிகலன்கள் ஒவ்ெவான்றும்
ஒவ்ெவான்றும்
ஒவ்ெவாரு குலத்திற்கு இலச்சிைனயாக ஆயின என்று நாவல்
முதலிேலேய முன்ைவக்கிறது.
முன்ைவக்கிறது. அன்ைனயின் இருகால் சிலம்புகளும்
மன்னர் - வணிகர் குலங்களுக்கு முைறேய இலச்சிைனைகள் ஆயின
என்று குறிப்பிடுகிறது.
குறிப்பிடுகிறது. ஆக,
ஆக, வழக்கு,
வழக்கு, பாண்டியன் அைவக்கு
  


வந்தேபாது மன்னன் கண்டுெகாண்டது ேகாவலன் குற்றவாளி
குற்றவாளி அல்ல
என்று அல்ல
அல்ல.
ல்ல. நாவலின் ெதாடக்கம் முதல் ேபரன்ைனயின் அணிகளும்
அவற்றில் சிலம்பும் எப்படிெயல்லாம் குறிப்ெபாருள் அளிக்கப்பட்டு
முன்ெனடுத்து வரப்படுகின்றன என்று வாசித்தால் வழக்குைர
காைதயில் அதன் உச்சத்ைதக் காணலாம்”45
காணலாம்”

என்று விரிவாக விளக்கியுள்ளார்.

கண்ணகி ேகாபம்ெகாண்டு மதுைரைய எரிக்கிறாள். அறேவார்,

ெபண்கள், குழந்ைதகள், முதிேயார் இவர்கைளத் தவிர, மற்ற
யாவற்ைறயும் எரியுண்ணுமாறு ஆைணயிடுகிறாள். அவளது
ஒற்ைறமுைலைய அறுத்து வீசியதும் தீ பற்றிக்ெகாண்டது என்கிறது
சிலப்பதிகாரம். ஒரு முைலைய அறுத்து எறிந்தால் எப்படி ஒரு நகர்
எரிந்து சாம்பலாகும் என்பதும், எத்தைகய சமூக முரண்பாட்டில் இது
சாத்தியம் என்றும், ஞானி கூறியிருப்பது இங்கு சுட்டத்தக்கது.

“ ஒருத்தி மதுைரைய அழிக்க முடியுமா?

முடியுமா? என்பதும் ஒரு ேகள்வி.
ேகள்வி.
இளங்ேகா இப்படிக் கூறியிருந்தாலும் எனக்குள் இன்ெனாரு பார்ைவ
இருந்தது.
இருந்தது. சங்கத்ைத அடுத்த காலத்தில் ெநருக்கடிகள் மிக்க
சமூகச்சூழல்.
சமூகச்சூழல். ெதாடர்ச்சியான ேபார்க்ெகாடுைமகள்,
ேபார்க்ெகாடுைமகள், கடுைமயான
வறுைம,
வறுைம , வணிகர் பரத்ைதயருக்கு
பரத்ைதயருக்கு மிகுந்த ெசல்வாக்கு.
ெசல்வாக்கு . இத்தைகய
சமூகச்சூழல்
சமூகச்சூழல் அநீதிகளுக்கு விைளநிலம்.
விைளநிலம் . இத்தைகய சூழலுக்குப்
சூழலுக்குப்
ெபரும்பான்ைமயான மக்கள் ஆதரவாக இருக்கமுடியாது.
இருக்கமுடியாது. பல
திைசகளில்
திைசகளில் இருந்து கலகங்கள்
கலகங்கள் மூளும்.
மூளும் . இத்தைகய சூழலில்தான்
கண்ணகி மதுைர எரிப்பு நிகழ்கிறது..
நிகழ்கிறது புகாரும் இப்படித்தான்
அழிந்திருக்க ேவண்டும்.
ேவண்டும் . இளங்ேகாவடிகளும் திரும்பத் திரும்ப
ஒன்ைறச் ெசால்கிறார்.
ெசால்கிறார். அரசைன இழந்த சமூகம் இளவரசனுக்காகக்
காத்திருக்கிறது.
காத்திருக்கிறது. ‘இருள் நிைறந்த சூழலில் மதியம் ேதான்றியதுேபால’
ேதான்றியதுேபால’
என்று கூறியிருக்கிறார்.
கூறியிருக்கிறார். எத்தைகய ெநருக்கடிகள் மிகுந்த சூழலில்

  


மதுைர அழிந்திருக்க ேவண்டும் என்பது பற்றிய ெஜயேமாகன்
முன்ைவக்கும் விரிவான காட்சி எனக்கு வியப்ைபத் தருகிறது
தான்.”46 என்று, ஞானி தமது
உண்ைமதான்
உண்ைம தான். ‘தமிழ்ேநயம்’ இதழில்
விளக்கி எழுதியுள்ளார்.

கணவைன இழந்த கண்ணகி, மதுைர நகைரவிட்டு நீங்கி, ேசரநாடு

ெசன்று, அங்குள்ள ெநடுேவள் குன்றம் அைடகிறாள். ேவங்ைக
மரத்தின்கீழ் இருக்கும் அவைளப் பதினான்கு நாட்கள் கழித்து, இந்திரன்
முதலிய ேதவர்கள் ேகாவலேனாடு வந்து வானூர்தியில் ஏற்றி
விண்ணுலகம் அைழத்துச் ெசன்றனர் என்பது சிலப்பதிகாரச் ெசய்தி.
ஆனால், ெகாற்றைவ நாவல், கண்ணகி, ெநடுேவள் குன்றம் ேசர்ந்து
அங்கு, ‘இரவர் ெசல்வி’யாகி தவமியற்றித் தனது எண்பதாவது வயதில்
இறந்தாள் என்று கூறுகிறது.

ெகாற்றைவ, சிலப்பதிகாரத்ைத அடிெயாற்றி எழுதப்பட்ட நாவேல

என்றாலும், அதில் ெஜயேமாகன் ெசய்துள்ள விலகலும், அதன் ேமலான
புைனவுகளும் சிலப்பதிகாரக் கைதையப் புதிய தளத்திற்குக்
ெகாண்டுெசல்கின்றன. இனிச் சிலப்பதிகாரம் ெதாடர்பான எந்த
விவாதேமா, மறுபுைனேவா ‘ெகாற்றைவ’ நாவைலப் புறக்கணித்து எழ
முடியாது எனலாம்.

மணிேமகைலயும் ெகாற்றைவயும்:
ெகாற்றைவயும் :

சிலப்பதிகாரமும் மணிேமகைலயும் இரட்ைடக்காப்பியங்கள் எனப்

ெபயர் ெபற்றைவ. ேகாவலன் - மாதவிக்குப் பிறந்த மகளான
மணிேமகைலயின் கைதையச் ெசால்லும் காப்பியம் மணிேமகைல.
சாத்தனார் பைடத்த ‘மணிேமகைல’யில் இருந்து விலகி, ெஜயேமாகனின்
ெகாற்றைவ நாவல், யதார்த்த நிகழ்வுகைளக் ெகாண்டு மணிேமகைலக்
கைதையப் பைடத்துக் காட்டுகிறது.

   


 தற்ெகாைல ெசய்யும் எண்ணத்ேதாடு கடலில் குதித்த
மணிேமகைல, கடலில் பயணம் ெசய்த யவனர்களால்
காப்பாற்றப்படுகிறாள். அவர்கள் பயணம் ெசய்த கப்பல் புயலில் சிக்கி,
காப்பிரித்தீவில் கைர ஒதுங்குகிறது. காப்பிரிகள், பிற மக்கைளக்
கண்டதும் ெகால்லும்ெநறி ெகாண்டவர்கள். இதனால் கடலில் பயணம்
ேமற்ெகாள்ளும் வணிகர்கள் அந்தக் காப்பிரித் தீவு வழியாகச்
ெசல்வைதத் தவிர்க்கின்றனர். இந்நிைலயில், கைர ஒதுங்கிய கப்பலில்
இருந்த மணிேமகைலையக் கண்ட அவர்கள், அவைளக் கண்டதும்,
தங்களுைடய ெதய்வமாகக் கருதி, அவைள வணங்கத் ெதாடங்கினர்.
பின்னாளில் அங்கு மணிேமகைல, காப்பிரிகளுக்கு நன்ெனறிகைள
ஏற்படுத்தினாள். கடலில் வரும் கலங்கள் அங்குக் கைரயைணவைத
அவர்கள் ஏற்கும்படி ெசய்கிறாள். அதன்பின்னர், கைரயைணயும்
கலங்களுக்குத் திைற விதிக்கப்படுகிறது. யவனர்கள் ெதாைலவு
குைறவைதக் கருதிச் ேசானகர்க்கைர விடுத்துக் காப்பிரிகள்
தீவுகளிேலேய கலம்நிறுத்திப் பயணித்தனர். அதன்மூலம் ெபரும்ெபாருள்
ேசர்கிறது. அப்ெபாருைளக் ெகாண்டு, மணிேமகைல ெதன்னாெடங்கும்
பசிப்பிணி ேபாக்கும் ெதாண்டிைனச் ெசய்தாள். அதனால், ‘பிணி
தீர்த்தாள்’ என்றும், ‘ேசாற்றுைடயன்ைன’ எனவும் ேபாற்றப்படுகிறாள்.

இவ்வாறாக, மணிேமகைல குறித்த கைத, ெகாற்றைவ நாவலில்

காணப்படுகிறது. மணிேமகைலக் காப்பியத்தில் மணிேமகைல,
மணிேமகலா ெதய்வத்திடமிருந்து ‘அமுதசுரபி’ையப் ெபற்று, அதன்மூலம்
பசிப்பிணி தீர்த்ததாகக் கூறப்படுகிறது. ெஜயேமாகன், காப்பிரித்தீவில்
புத்தப்பீடிைககளுக்கு யவனர் கலங்கள் ெசலுத்தும் திைறையக் ெகாண்ேட
பசிப்பிணி தீர்ப்பதாகக் கூறியுள்ளைம யதார்த்த ேநாக்கில் ஏற்புைடயது
எனலாம்.

  



இளங்ேகாவடிகள் பற்றிய கைதயாடல்களும் ஐயப்பன் ெதான்மமும்:
ெதான்மமும்:

‘ெகாற்றைவ’ நாவலின் மிக இன்றியைமயாத புைனவுகளில்

இளங்ேகாவடிகள் பற்றிய கைதயாடல்கள் குறிப்பிடத்தக்கைவ.
இளங்ேகாவடிகள் ேசரன்ெசங்குட்டுவனின் தம்பி என்று கருதப்படுபவர்.
அவைரக் குறித்த, பிற வரலாற்றுச் ெசய்திகள் ஏதும் இல்ைல.
‘ெகாற்றைவ’ இளங்ேகாவடிகள் குறித்த புதிய ெசய்திகைளப்
புைனவின்மூலம் கட்டைமத்துள்ளது. ெஜயேமாகன், இளங்ேகாவடிகளின்
வரலாற்ைறப் புைனவு ெசய்யும்ேபாது, ‘ஐயப்பன்’ ெதான்மத்ேதாடு
இைணத்துப் ேபசியுள்ளார். இளங்ேகாவடிகேள ஐயப்பன் என்பது
ெஜயேமாகனின் புைனவு.

தமிழ்ச்சமூகத்தில் சிலப்பதிகாரம் ெதாடர்பான ஆய்வுகள் பல

நிகழ்ந்துள்ளன. மார்க்கபந்து சர்மா, ம.ெபா. சிவஞானம், மு. வரதராசன்,
வ.சுப. மாணிக்கம், கு.திருேமனி, ந.சஞ்சீவி, தமிழ் ஒளி, ெதா.மு.சிதம்பர
ரகுநாதன் ஆகிேயாரின் ஆய்வுகள் குறிப்பிடத்தக்கன. இளங்ேகாவடிகள்
பற்றிய ஆய்வுகளும் தமிழ் ஆய்வுகளில் பதிவுெசய்யப்பட்டுள்ளன.
இளங்ேகாவடிகள் பற்றிய ெஜயேமாகனின் புைனவு குறித்த ெசய்திகைளக்
காணும்முன், இளங்ேகா பற்றிய பிற தமிழ் ஆய்வாளர்களின்
கருத்துக்கைள அறிதல் இன்றியைமயாதது.

இளங்ேகாவடிகள் பற்றி ஆய்வுெசய்தவர்களுள் ெதா.மு.சி.

ரகுநாதன் குறிப்பிடத்தக்கவர். ‘இளங்ேகாவடிகள் யார்?’ என்னும் இவரது
நூல், இளங்ேகாவடிகளின் வாழ்விைனப் பற்றிய நூலாக அைமந்துள்ளது.
இந்நூலில், இளங்ேகாவடிகள் ேசரன் ெசங்குட்டுவனின் தம்பியாக இருக்க
வாய்ப்பில்ைல எனச் சான்றுகேளாடு விளக்கிக் கூறியுள்ளார். ேமலும்,
இளங்ேகாவடிகள் வணிகர் குலத்ைதச் ேசர்ந்தவர் என்றும், வணிகர்
குலத்ைதச் ேசர்ந்தவர்கைளயும் இளங்ேகா என்று கூறும் வழக்கம்
இருந்ததாகவும் குறிப்பிடுகின்றார்.

  


 “ சிலப்பதிகாரத்தில் பயிலப்பட்டுள்ள மன்னர் பின்ேனார் அரசர்
பின்ேனார் என்ற ெசாற்ெறாடர்கள் இளங்ேகா என்று ெபாருள்படும்
ெசாற்ெறாடர்கள்தான் என்பதில் ஐயமில்ைல.
ஐயமில்ைல. எனேவ,
எனேவ , சிலப்பதிகார
காலத்திேலேய இளங்ேகா என்பது வணிகர்கைளக் குறிக்கும் குலப்
ெபயராக வழங்கி வந்திருக்க ேவண்டும் என்பது ெதளிவு.
ெதளிவு. தமிழில்
ேதான்றிய நிகண்டுகளில் ஆகப்
ஆகப் பழைமயானதும்,
பழைமயானதும், சிலப்பதிகாரம்
இயற்றப்பட்ட காலத்துக்குப் பின் சுமார் முன்னூறு ஆண்டுகள் கழித்து
உறுதிப்படுத்துகிறது…” 47
இயற்றப்பட்டதுமான திவாகரமும் இதைனேய உறுதிப்படுத்துகிறது…”

இளங்ேகாவடிகள் சமண மதத்ைதச் ேசர்ந்தவர் என்றேபாதும்,

அவர் துறவி என்பதற்கு ஆதாரங்கள் இல்ைல என்பது
ெதா.மு.சி.ரகுநாதனின் கருத்தாக உள்ளது. இளங்ேகாவடிகள் வாணிபம்
ெசய்பவராகவும், வணிகர் குலத்தின் ேமன்ைமையப் பாடுவதற்காகப்
புைனயப்பட்ட காப்பியமாகத்தான் சிலப்பதிகாரத்ைத அறியமுடிகிறது
என்றும் ெதா.மு.சி. ரகுநாதன் தம் ஆய்வில் ெவளிப்படுத்தியுள்ளார்.

இத்தைகய பின்னணியில் ெஜயேமாகனின் இளங்ேகாவடிகள்

பற்றிய புைனவு உற்று ேநாக்கத்தக்கது.

“ பந்தளத்து மன்னன் ேகாைத மார்பன் ேவட்ைடயாடச்

ெசன்றேபாது பம்ைப நதிக்கைரயில் பாைறெயான்றின்மீது கிடந்தழுத
அழகிய குழந்ைதெயான்ைறக் கண்டு எடுத்து வளர்த்தான்.
வளர்த்தான். ஏழுவைக
முடியிலக்கணங்களும் ெகாண்ட அக்குழந்ைத,
அக்குழந்ைத, மன்னர் குலத்துப்
பிறந்தேத என்றும்,
என்றும், கிழக்குத் திைசேநாக்கிச் ெசன்ற பயணியர்
எவராேலா ைகவிடப்பட்ட அைத,,
அைத காட்டில் அரவணிந்த அப்பனின்
ஆைணப்படி ஐையேய வந்தமர்ந்து முைலயூட்டி அரவைணத்து,
அரவைணத்து,
பந்தளத்து மன்னனின் புரவிெயாலி ேகட்டதும் அவனுக்களித்து
களம்கணித்துச்
விலகினள் என்றும் ெபருங்கணியர் ேசாழிகள் பரப்பிக் களம்கணித்துச்
ெசான்னார்.
ெசான்னார். பந்தள மன்னனின் மகனாக முத்தமிழும் முதுநூல்களும்

  


கற்று அது வளர்ந்தது.
வளர்ந்தது. ஐையக்கும்,
ஐையக்கும் , அப்பனுக்கும்
அப்பனுக்கும் மகனானவன்
என்பதனால் ஐயப்பன் என்று அதற்குப் பந்தள மன்னன்
ெபயரிட்டான்”48
ெபயரிட்டான்” என்று இளங்ேகாவடிகளின் பிறப்ைபப் பற்றி
ெஜயேமாகன் எழுதியுள்ளார்.

ைவதிகமரபில் ஐயப்பனின் ேதாற்றம் பற்றிய

ெதான்மக்கைதகைளயும், ஐயப்பன் பற்றிய பிற ஆய்வுச் ெசய்திகைளயும்
இங்கு அறிதல் அவசியமாகிறது. ‘ஐயப்பன்’ தற்ேபாது இந்துமதத்
ெதய்வமாக அைடயாளப்படுத்தப்பட்டு, ைவதிகமரபில் வழிபாடு
ெசய்யப்படும் ெதய்வமாகும். திருமாலின் ேமாகினி அவதாரத்தின்ேபாது
சிவன் அப்ெபண்ணுருேமல் காதல்ெகாள்ள, இருவருக்கும் பிறக்கும்
குழந்ைததான் ‘ஐயப்பன்’ என்பது ஐயப்பன் பிறப்புக் குறித்த
ெதான்மக்கைதயாகும். அதனாேலேய அவர் ‘அரிஹரபுத்திரன்’ என்றும்
அைழக்கப்படுகிறார்.

யதார்த்த வாழ்வில் மனித உற்பத்திையச் ெசய்வது ெபண்கேள

என்பைதக் கண்ணுறும் ஆண் மனம், ஆைணயும் மனித உயிைர
உற்பத்தி ெசய்யும் ஒன்றாகக் கற்பைன ெசய்துபார்க்கிறது.

“ ஆண் - ெபண் ேசர்க்ைகயாேலதான் கரு உண்டாகிறது

என்பைதயும்,
என்பைதயும், அதில் ஆண்களுக்கும் பங்கு உண்டு என்பைதயும்
மனிதன் முதன்முதலில் அறிந்திருக்கவில்ைல.
அறிந்திருக்கவில்ைல . இறந்தவர்கள் ெபண்கள்
வயிற்றில் மீண்டும் பிறக்கின்றனர் எனவும்,,
எனவும் அது அதீதச் ெசயல்
எனவும் நம்பினர்.
நம்பினர். இதுேவ தாய்த்தைலைம வலுப்ெபறக்
காரணமாயிற்று.
காரணமாயிற்று . தந்ைதமூலேம பிள்ைளப்ேபறு ஏற்படுகிறது என்ற
உடல் தத்துவமுைற ெதரியவந்ததும் தந்ைத உணர்வில் ஒரு புது
அம்சம் இடம்ெபற்றது.
இடம்ெபற்றது. அதுேவ,
அதுேவ, உலகின் எல்லா இடங்களிலும்
தந்ைதத்தைலைமச்
தந்ைதத்தைலைமச் சமூகங்கள் அைமய வழிேகாலிற்று
வழிேகாலிற்று என்று
ெபர்ட்ராண்டு ரஸ்ஸ
ரஸ்ஸ ல் குறிப்பிடுவார்.
குறிப்பிடுவார். மகப்ேபற்றினால் கிட்டும்

  


உணர்வு ஆண்களுக்கு ஒரு தாழ்வு மனப்பான்ைமையயும்,
மனப்பான்ைமையயும் ,
தனிைமையயும் தந்திருக்க ேவண்டும் ”49
ேவண்டும்”

என்னும் சிலம்பு நா. ெசல்வராசுவின் கருத்து இங்குக் கவனிக்கத்தக்கது.

ரிக்ேவதத்தில் புருஷ சூக்தம், உலகப்பைடப்புகள் பற்றிக்

கூறும்ேபாது, ஆயிரம் தைலகள், ஆயிரம் கண்கள், ஆயிரம் கால்கள்
ெகாண்ட ‘விராட புருஷைனப்’ பலியிட்டதன்மூலம், அவன் உடலில்
இருந்து சூரியன், சந்திரன் முதலிய ேகாள்களும், உலகமும்,
விலங்குகளும், நால்வருணங்களும் ேதான்றியதாக விவரிக்கிறது.
ஆண்வழிப்பைடப்புத் தன்ைமகைள நிறுவும் இந்துப் புராணங்களில்
ஆண், ெபண் துைணயின்றி உயிர்கைளப் பைடக்கும் திறன்
ெபற்றுள்ளதாகக் காட்டுகிறது. சிவன், தன் ெநற்றிக்கண்மூலம்
முருகைனப் பைடத்தது, பிரம்மன் உலக உயிர்கைளப் பைடத்தது,
திருமால் தன் நாபிக்கமலத்திலிருந்து பிரம்மைனப் ெபற்றது, சிவனும்,
விஷ்ணுவும் இைணந்து ஐயப்பைன உருவாக்கியது ஆகியன ஆண்களின்
பைடப்புத்தன்ைமைய நிறுவும்விதமான இந்துத் ெதான்மங்களாகும்.
இைவயைனத்ைதயும் ஆண்கருப்ைபப் ெபாறாைமயின் ெவளிப்பாடாகக்
ெகாள்ளலாம்.

ஐயப்பன் பிறப்பு / இளங்ேகாவின் பிறப்புப் பற்றிய ெவற்றிடத்ைத

அல்லது இரகசியத்ைதத் ெதான்மங்கைளக் ெகாண்டு மனிதமனம்
நிைறத்துள்ளது. ெஜயேமாகனும் ‘இளங்ேகா’வின் பிறப்புப் பற்றிய
ெசய்திகைளக் கூற முயலுைகயில், அந்த ெவற்றிடத்ைத அப்படிேய
விட்டுவிடுகிறார். அவரின் தாய், தந்ைத பற்றிய ெசய்திகள் இல்லாதது
மீண்டும் வாசகைனத் ெதான்மக்கைதகளிேலேய ெகாண்டு நிறுத்துகிறது.

ஐயப்பன் ெதான்மத்தின் ஒரு பகுதி, புலிைய வாகனமாகக்

ெகாண்ட ஐயப்பன் ஆகும். பந்தள மன்னனுைடய மைனவியின்
தைலவலி தீர, புலிப்பால் ேவண்டும் என்று கூறி மருத்துவர்கள்,
  


ஐயப்பைனக் ெகால்லும் சதித்திட்டம் தீட்டுகின்றனர். ஆனால், ஐயப்பன்
வனம்ெசன்று புலிேமல் அமர்ந்தபடி, புலிக்கூட்டத்துடன் நகரத்திற்கு
வருகிறான் என்பது புராணச் ெசய்தி. ஆனால், ெகாற்றைவ நாவலில்,
அதற்கு மாறான கைதயாடல் முன்ைவக்கப்படுகிறது.

ஐயப்பனும், ேசரன் ெசங்குட்டுவனும் வனத்திற்கு ேவட்ைடயாடச்

ெசல்கின்றனர். அப்ேபாது ேவங்ைகைய அம்பு எய்து ெகால்லாமல்,
கருைண ெகாண்ட பார்ைவயினால் அதைனத் தன்வசப்படுத்தினார் என,
ெகாற்றைவ நாவல் கூறுகிறது.

ெபாதுவாகப் புராணங்கள் என்பைவ குறியீட்டு அளவிலான

வரலாறு என்பது அறிஞர்களின் கருத்து. இதைன மானிடவியல்ரீதியிலான
பார்ைவ என்று ெசால்லலாம். புராணக்கைதயான ‘மகிஷாசுரமர்த்தினி’
கைத இங்கு ஒப்புேநாக்கத்தக்கது. எருைமையக் குலக்குறியாகக்
ெகாண்ட இனக்குழுவின் தைலவனான மகிஷைன, தாய்வழிச்
சமூகத்ைதச் சார்ந்த துர்க்ைக வதம் ெசய்கிறாள். இக்கைத, பின்னாளில்
புராணமாக்கப்பட்டேபாது, மகிஷைன அரக்க நிைலயிலும், துர்க்ைகையத்
ெதய்வநிைலயிலும் மக்கள் ஏற்றுக் ெகாண்டனர். ஆதித்தாய்த்
ெதய்வவழிபாடான ெகாற்றைவ வழிபாடு ைவதிகமதக் கடவுளாக
ேமனிைலயாக்கம் ெசய்யப்பட்டது. ெகாற்றைவேய துர்க்ைகயாகப்
புராணங்களில் இடம்பிடித்தாள் என்பது அறிஞர் கருத்து.

ஐயப்பன் புராணத்தில் எருமி (மகிஷி)ைய, ஐயப்பன்

ெவல்வதுேபான்று பைடக்கப்பட்டுள்ளது. தாய்த்தைலைமச் சமூகங்கள்
அழிக்கப்பட்டுத் தந்ைதவழிச்சமூகம் நிறுவப்பட்டபிறகு, அதில்
புனிதத்தன்ைமைய ஏற்றி இப்புராணம் ெசால்கிறது. சமூக வரலாற்ைறக்
குறியீடுகளாகக் ெகாண்டு, அவற்றில் புனிதத்ைத ஏற்றி, புராணங்களாக்கி,
மனித இனம் அவற்ைறப் பாதுகாத்து வருகிறது. எனேவ, புராணங்கைள
அல்லது ெதான்மங்கைளப் புரிந்துெகாள்ள, அவற்ைற மீட்டுருவாக்கம்

  


ெசய்யேவண்டியுள்ளது. ெகாற்றைவ காட்டும் ‘எருமி’யும், அவைள
ெவற்றிெகாள்ளும் ஐயப்பனும், அத்தைகய மீட்டுருவாக்கங்கேள எனலாம்.

இவ்வாறாகப் புராணங்கைளக் குறியீட்டு அடிப்பைடயில்

புரிந்துெகாள்ளுதல் என்பது எந்த அளவு சரியாக இருக்கும் என்று சிலர்
ேகள்வி எழுப்புவதுண்டு. பாரதத்தில் பல இனக்குழுக்கள், அவற்றின்
ெதய்வங்கள், அவற்றின் புராணங்கள் ஆகியைவ ஒன்றுடன் ஒன்று
பின்னிப்பிைணந்து பல்லாயிர வருடப் பரிணாம வரலாற்றின் விைளவாக
உருவானைவ. அைவ அைனத்துத் தரப்பு மக்களிைடேயயும்
இயங்கியவாேற உள்ளன. அைனத்துத் தரப்பு மக்கைளயும் பிைணத்து,
அேதேநரத்தில் முகமிழக்காமல் ேவரறுத்து, ஒற்ைறப் பரிமாண
மனக்ேகாளெமான்றில் அைடத்துவிடாமல் தனித்தன்ைமயுடன் முன்னகரும்
உயிர்த்தன்ைம ெகாண்டைவ அைவ. இக்கருத்ைத வலியுறுத்தும்
வைகயில், அரவிந்தன் நீலகண்டன் குறியீட்டு அடிப்பைடயிலும்,
ெபாருளியல் உற்பத்தி விேநேயாகமுைற அடிப்பைடயிலும்
புராணங்கைளப் ெபாருள்காணும் முைறையப் பின்வருமாறு விமர்சனம்
ெசய்துள்ளார்.

“ துரதிர்ஷ்டவசமாக ெஜயேமாகனும்சரி,
ெஜயேமாகனும்சரி, ேகாசம்பியும்சரி
புராணங்களின் பன்ைமச் ெசயல்பாடுகைள மறுதலித்து
மறுதலித்து,, அவர்கள் மிக
மி க
முக்கியமானதாகக் கருதும் ெபாருளியல் உற்பத்தி விநிேயாக
முைறகளிைனப் பிரதிபலிக்கும் தரவுகளாகப் பார்க்கின்றனர்.
பார்க்கின்றனர். இதில்
திரு.
திரு.ெஜயேமாகன் தரப்பு சிறிேத மாறுபடுகிறது.
மாறுபடுகிறது. ஒருதளத்தில்
தனிமனித அகவயப் பாைதயில் புராணம் மற்றும் ெதான்மப்
படிமங்களின் வலிைய நன்றாக உணர்ந்திருப்பவர் அவர்.
அவர். ஆனால்
ஆனால்,,
சமுதாயத்தளத்தில் மற்ெறந்த முற்ேபாக்கு அறிவுஜீவிையயும்ேபால
அவர் மார்க்சிய அறஉணர்வால் உந்தப்படுபவராகத் தன்ைனத் தாேன
கருதிக் ெகாள்கிறார்.
ெகாள்கிறார். ஆக,
ஆக, தான் புகுந்த வீ
வீடான
டான மார்க்சியத்தில்,
மார்க்சியத்தில், தன்
பிறந்தவீட்டுப் பாரம்பரியத்ைத இைணக்க ேவண்டிய உளவியல்
  


ேதைவக்காக அவர் மார்க்சியத்ைதயும்,
மார்க்சியத்ைதயும் , பாரதீய ஞானமரைபயும்
முடிச்சிப்ேபாடும் நிைலப்பாடுகைளத் ேதடுகிறார்.
ேதடுகிறார். ஈ.எம்.
எம் .எஸ்.
எஸ் .
நம்பூதிரிபாடும்,
நம்பூதிரிபாடும், ேகாைவ ஞானியும்,
ஞானியும், ேகாசம்பியும் அவரது
பிரச்சைனயின் மிக அருகிய தீர்வாக அவருக்குக்
காட்சியளிக்கின்றனர்”50
காட்சியளிக்கின்றனர்” என்று கடுைமயான விமர்சனத்ைத
முன்ைவத்துள்ளனர்.

எருமிைய ஐயப்பன் ெவன்ற நிகழ்வு பற்றிய எஸ்.

இராமச்சந்திரனின் கருத்தும் இங்கு ேநாக்கத்தக்கது.

“ தமிழிலக்கியங்கள் கள்ளர் - மறவர் குலத்தவைரச் சபரர்

என்ேற குறிப்பிடுகின்றன.
குறிப்பிடுகின்றன. கள்ளர் - மறவர்களுைடய வழிபடு
கடவுளான ெகாற்றைவ ஆநிைர கவரும் ெவட்சிப் ேபார்த்ெதய்வமாகும்.
ேபார்த்ெதய்வமாகும் .
சபரர் குலத்தவர்களின் வழிபாட்டு எச்சங்களாகச் சபரிமைலப்
ெபருவழிப்பாைதயில் அைமந்துள்ள எருைமக்ெகால்லி (எருேமலி)
எருேமலி),
காைளக்கட்டி ேபான்ற ஊர்ப்ெபயர்கைளயும்,
ஊர்ப்ெபயர்கைளயும், மஹிஷி என்ற எருைம
வடிவப் ெபண் ெதய்வத்ைத ஐயப்பன் ெகால்வது,
ெகால்வது, மஹிஷிையப்
புைதத்த இடமாகிய கல்லிடு குன்றில் பக்தர்கள் இன்றும் கற்கைள
இடுவது ேபான்ற வழக்கங்கைளயும் குறிப்பிடலாம்.
குறிப்பிடலாம் . ‘உவலிடுபதுக்ைக’
உவலிடுபதுக்ைக’
என்றும்,
என்றும் , ’மறவர்களின் அம்புப்பட்டு வீழ்ந்ேதாரின் வம்பப்பதுக்ைக’
வம்பப்பதுக்ைக’
என்றும், குறிப்பிடுகின்றன””51
என்றும் , சங்க இலக்கியங்கள் இவ்வழக்கத்ைதக் குறிப்பிடுகின்றன
என்பார்.

ேசரநாட்டு மக்கள் ஐயப்பேன அரசனாக ேவண்டும் என

விரும்புகின்றனர். இதனால், ஐயப்பைன இைளய அரசன் எனும்
ெபாருள்படுமாறு ‘இளங்ேகா’ என அைழக்கலாயினர். ஆனால் ேசர
அரசனும், அவைனச் ேசர்ந்தவர்களும் அதைன விரும்பாத நிைலயில்,
ஐய்யப்பன் துறவு ேமற்ெகாள்கிறான். இவ்வாறு ெஜயேமாகன், ஐயப்பன்
ெதான்மத்ைதயும், இளங்ேகாவடிகள் ெதான்மத்ைதயும் ெகாற்றைவயில்

  


இைணத்துக் காட்டுவதன்மூலம் இளங்ேகாவடிகேள ஐயப்பன் என்னும்
கருத்ைத வலியுறுத்தியுள்ளார்.

இங்கு, மயிைல. சீனி. ேவங்கடசாமியின் ஐயப்ப வழிபாடு மற்றும்

தமிழக ெபௗத்த உறவுகள் பற்றிய கருத்துகைள அறிதல்
அவசியமாகிறது.

‘சாஸ்தா’ என்பது புத்தருக்குரிய ெபயர்களுள் ஒன்று.

தமிழ்நாட்டிலிருந்த ெபௗத்தர்கள் ெபரும்பாலும் ‘சாத்தன்’ என்னும்
ெபயைரக் ைகயாண்டனர். ேகரளநாட்டில் சாஸ்தாக்ேகாயில்கள் உண்டு.
இவற்றிற்குச் ‘சாத்தன் காவுகள்’ என்று ெபயர். இப்ேபாது அைவகைள
இந்துமதக் ேகாயில்களாக மாற்றிவிட்டனர். சாத்தனாருக்கு ‘ஐயப்பன்’
என்னும் ெபயரும் ேகரளநாட்டில் வழங்கிவருகின்றது.
காவிரிப்பூம்பட்டினத்தில் சாத்தன்ேகாயில் இருந்ததாகச் சிலப்பதிகாரம்
ெசால்கிறது. சாஸ்தா அல்லது சாத்தன் என்னும் வடெசால்லிற்கு ேநரான
தமிழ்ச்ெசால் ‘ஐயன்’ அல்லது ‘ஐயனார்’ என்பது. ‘ஐயன்’ என்பதற்கு
உயர்ந்ேதான், குரு, ஆசான் முதலிய ெபாருள்களுண்டு. ெபௗத்தமதம்
அழிந்தபின்னர், அம்மதக் ெகாள்ைககைளயும், ெதய்வங்கைளயும்,
இந்துமதம் ஏற்றுக்ெகாண்டேபாது ெவவ்ேவறு கைதகள் கற்பிக்கப்பட்டன.
ைவணவர்கள், புத்தைரத் திருமாலின் ஓர் அவதாரமாக
ெவளிப்பைடயாகேவ ஒப்புக்ெகாண்டனர். ைசவ சமயத்தினர்,
சாத்தனாைரத் திருமாலுக்கும், சிவெபருமானுக்கும் பிறந்த பிள்ைளயாகக்
கற்பித்து, சாத்தனாைரத் தமது ெதய்வக்குழாங்களில் ஒருவராகச்
ேசர்த்துக் ெகாண்டனர். பிற்காலத்தில் சாத்தனார், ஐயனார்,
அரிஹரபுத்திரர் என்னும் இத்ெதய்வத்ைத நாட்டுப்புறத் ெதய்வமாகச்
ெசய்து, பண்ைடப் ெபருைமையக் குைலத்துவிட்டனர். புகழ்வாய்ந்த
காமக்ேகாட்டத்துப் புத்தர் உருவச்சிைலையச் ெசன்ைன அரசாங்கத்துப்
ெபாருட்காட்சிச்சாைலயில் ெகாண்டுேபாய் ைவத்துவிட்டு, அஃது இருந்த
இடத்தில் ஐயப்பன் உருவத்ைதப் புத்தம்புதிதாகச் ெசய்து
  


ைவத்திருக்கிறார்கள். இந்த உருவம் இரண்டு ைககைளயும்,
கால்முட்டியின்ேமல் தாங்கி உட்கார்ந்திருப்பதுேபால இருக்கிறது.
மைலயாளத்திலுள்ள சாத்தன் காவுகளிலிருந்து புத்த விக்கிரகங்களும்
எடுக்கப்பட்டு இதுேபான்ற ஐயனார் உருவங்கைள ைவத்தார்கள் ேபாலும்.
‘சாஸ்தா’ என்னும் புத்தருைடய ேகாயில்கைள ‘ஐயனார் ேகாயில்கள்’
என்றும், ‘சாதவாகனன் ேகாயில்கள்’ என்றும் ெசால்லி, பிற்காலத்து
இந்துக்கள், நாளைடவில் அவற்ைறக் கிராம ேதவைதயின் ேகாயில்கள்
ஆக்கிப் ெபருைம குன்றச் ெசய்துவிட்டனர்.

ேமற்கூறப்பட்ட மயிைல. சீனி. ேவங்கடசாமியின் கருத்துகளின்மூலம்

ஐயப்பன் வழிபாடு, ெபௗத்தவழிபாட்டின் வழித்ேதான்றேல என்று
கூறலாம்.

“ சபரிமைல ஐயப்பன் வழிபாட்டின் ெவகுஜனத்தன்ைம பற்றியும்,

பற்றியும்,
அதன் ெபௗத்தமூலம் பற்றியும் பல ஆய்வுகள்
ேமற்ெகாள்ளப்பட்டுள்ளன.
ேமற்ெகாள்ளப்பட்டுள்ளன. எடுத்துக்காட்டாகப் பள்ளிக்கட்டு,
பள்ளிக்கட்டு, தர்ம
சாஸ்தா ேபான்ற வழக்குகளும்,
வழக்குகளும், “ புத்தம் சரணம் கச்சாமி”
கச்சாமி ”
என்பைதெயாத்தச் “ சாமிேய சரணம் ஐயப்பா”
ஐயப்பா” முதலிய சரண
ேகாஷங்களும்,
ேகாஷங்களும் , சாதி அந்தஸ்து ஏற்றத்தாழ்வுகைளப் பாராட்டாமல்,
பாராட்டாமல்,
பயண அனுபவ மூப்பு அடிப்பைடயில் ஒருவைரக் குருசாமியாக
52
ஏற்கும் மரபும் ெபௗத்தத் ெதாடர்புகைள வலியுறுத்தும் கூறுகள்.
கூறுகள் .”

என்று எஸ். இராமச்சந்திரன் குறிப்பிடுவது இங்குக் கருதத்தக்கது.

ெஜயேமாகனின் ெகாற்றைவயில், இளங்ேகாைவ ஐயப்பன் என்று

நிறுவுவேதாடு மட்டுமல்லாமல், ஐயப்பவழிபாட்டின் கூறுகளான
கார்த்திைக, மார்கழிமாத ேநான்பு மற்றும் இருமுடி கட்டுதல்
ெதாடர்பாகவும் பதிவு ெசய்துள்ளார். ஐயப்பவழிபாடு, புத்தவழிபாட்டின்
ெதாடர்ச்சி என்ற அறிஞர்களின் கருத்துகேளாடு ஒப்பிட்டு,
ெஜயேமாகனின் ‘ஐயப்பன்’ பைடப்பு பற்றிய பதிவுகைள ஆய்வுெசய்தால்,
   


ெஜயேமாகன் குறிப்பிடும் இளங்ேகாேவ ஐயப்பன் என்னும் கருத்திைனப்
புரிந்துெகாள்ள முடியும். ெஜயேமாகனது ‘ெகாற்றைவ’ காட்டும்
‘ஐயப்பன்’ பற்றிய புைனவு, ைவதிகமதத்ைதக் கட்டுைடக்கிறது.
மக்களிடம் ெசல்வாக்குப் ெபற்றுள்ள மதத்ெதான்மங்கைள (Religious
Myths), மதச்சார்பற்ற ெதான்மங்கைளக் (Secular Myths) ெகாண்டு
நிரப்புவதன்மூலம் மதங்களிடமிருந்து ெதான்மங்கைளப் பிரித்துக்
ெகாண்டுவிட முடியும். ெகாற்றைவயில் ெஜயேமாகன் புைனயும்
ஐயப்பன் வரலாறு அத்தைகய முயற்சிேய ஆகும்.

இயல் முடிவுைர
முடிவுைர

‘ெஜயேமாகனின்
ெஜயேமாகனின் நாவல்களில்
நாவ ல்களில் ெதான்மம்’
ெதான்மம்’ என்னும் தைலப்பில்
அைமந்த இவ்வியலின் ஆய்வு முடிவுகள் பின்வருமாறு ெதாகுத்துத்
தரப்பட்டுள்ளன.

1. விஷ்ணுபுரம் அண்ைமக்காலங்களிேலேய மிகுதியான

பாராட்டுகைளயும், கண்டனங்கைளயும் ஒருேசர விமர்சனமாக
அைடந்த நாவல் ஆகும்.
2. விஷ்ணுபுரம் நாவல், பிராமணர்களின் ஆதிக்கத்திலிருந்த
கற்பைனயான நகர் ஒன்றிைன வாசகரின் முன்ைவக்கிறது.
அதுேபான்ற நகரம் தமிழகத்தில் இருந்ததாகவும். திருவரங்கம்,
பிரம்மேதசம் ஆகிய ஊர்கள் பிராமணர்களின் ஆட்சி
அதிகாரத்தின்கீழ் இருந்ததன என்றும் அதற்கு ஆதாரங்கள்
உள்ளன என்று அறிஞர்கள் கூறுகின்றனர்.

3. விஷ்ணுபுரம் ஒரு வரலாற்று நாவலல்ல. ஆனால் அதில்

காணப்படும் அரசியல்சூழல்களின் காலம், வரலாற்ேறாடு
இைணத்துக்காண வழிவைக ெசய்கிறது.

  



 4. விஷ்ணுபுரம் நாவலில் வரும் ேசானா கைத, அக்னிதத்தன் கைத,
விஷ்ணு கைத, ஆழ்வார் கைத, ராஜேகாபுரம் பற்றிய கைத
ஆகியன ெதான்மங்களின் சாயலிேல பைடக்கப்பட்ட கைதகள்
ஆகும். ெதான்மங்கைளப்ேபாலச் ெசய்யப்பட்ட இக்கைதகைளப்
ேபாலச்ெசய்தெதான்மங்கள் என்று கூறலாம். இைவ நாவலுக்குள்
ெதான்மங்களாகேவ இயங்குகின்றன. மீட்டுருவாக்கத்ைதப்ேபால
இத்ெதான்மங்கள் நாவலுக்கு ெவளிேய எந்தவிதச் ெசயல்பாடும்
ெகாள்வதில்ைல. இவற்றின் பணி பைடப்பாளரின் கருதுேகாைள
நிைறேவற்றி, வாசகைன, அவனுக்கு ெநருக்கமான ெதான்மங்களின்
சாயல்களில் ெநருங்கிச் ெசவ்வியல் இலக்கியத்தின் வாசிப்பு
அனுபவத்ைதத் தருவேதயாகும். ெதான்மத்ைத வாசிக்கும்
வியப்புணர்வும், ஆர்வமும், மீச்ெசயல்கள் / மீநிகழ்வுகள் தரும்
ஈர்ப்பும் இன்ைறய பைடப்பான நாவலுக்குள் ெசயல்படும் முயற்சி
என்ேற அறியமுடிகிறது.
5. தத்துவத்திற்கும் ெதான்மத்திற்குமான ெதாடர்பு ெநருக்கமானது.
விஷ்ணுபுரம் நாவலில் தத்துவ தரிசனங்கள் ஏராளமாக உள்ளன.
விஷ்ணுபுரத்தின் ஞானசைபயில் நைடெபறும் ‘கிருஷ்ணப்பட்சிப்
பரிட்ைச’யில் அைனத்துவைகயான தத்துவதரிசனங்களும்
இடம்ெபறுகின்றன. தருக்கத்தில் ெவற்றியானது தருக்கவிதியின்
படிேய (LOGIC) நிறுவப்படல் ேவண்டும். ஆனால் விஷ்ணுபுரத்தில்
தருக்கத்திற்கான விதிகளாகத் ெதான்மம்சார்ந்த நம்பிக்ைககள்
முன்னிறுத்தப்படுகின்றன. ெபௗத்தனான அஜிதன் சனாதனி
களுைடய நம்பிக்ைககளின் அடிப்பைடயில் அைமந்த விதிகைள
ஏற்கிறான் என்பதும், அந்நம்பிக்ைககள் விவாதத்தின் அைனத்து
நிைலகளிலும் நிைறேவறுவதாகவும் காட்டுவது ஏற்புைடயதல்ல
எனலாம்.

  


 6. சூன்யவாதம் ேபசும் சுடுகாட்டுச்சித்தனின் பாத்திரப்பைடப்பு, பக்தி
இலக்கியக் காலத்திற்குப் பிற்பட்ட சித்தர்கைளப்ேபால
ஆக்கப்பட்டுள்ளது.
7. விஷ்ணுபுரத்தில் நைடெபறும் ’பத்தினி வழிபாடு’, ெசந்தழல்
ெகாற்றைவ வழிபாேடயாகும். விஷ்ணுபுரத்தின் பூர்வக்குடிகளான
ெசம்பர்களின் மரபுரிைமயாக இவ்விழா நடத்தப்படுவதாகச்
ெசால்லப்படுகிறது. சித்திைர ெதாடர்பான கைதகளின்மூலம் அவள்
சிறிது சிறிதாகத் ெதய்வநிைலக்கு உயர்த்தப்படும் மாற்றம்
ெசால்லப்படுகிறது. சித்திைரேய பின்னாளில் ெகான்ைற
வனத்தம்மனாக ஆக்கப்பட்டாள் என்பது பைடப்பாளரின் குரல்.
8. ‘விஷ்ணுபுரம்’ நாவலின் ெதாடக்கம் முதற்ெகாண்டு ‘பிரளயம்’
பற்றிய எச்சரிக்ைககள் யார் மூலமாவது ெகாடுக்கப்படுகின்றன.
பிரளயம் பற்றிய ஆசிரியரின் விவரிப்பின் நாவலில் அழகாகக்
காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளன. பிரளயத்தின் முடிவில் விஷ்ணுபுரம்
அழியும் என்றும், விஷ்ணுபுர ஆலயத்தில் பிராமணர்கள்,
மந்திரத்தால் கட்டிைவத்திருக்கும் ெசம்பர்களின் ெபருமூப்பன்
விடுவிக்கப்படுவான் என்றும் ெசம்பர்குலம் நம்புகின்றது.
9. பிரளயத்தின்ேபாது விஷ்ணுபுரம் அழிந்துேபாக, நீலி என்னும்
ெபண்ெதய்வம் ெசம்பர்குலப் ெபண்கைளப் பிரளயத்தின்
அழிவிலிருந்து காக்கிறது. ‘நீலி’ என்பது ெஜயேமாகனின்
‘நிைனேவக்கத்துடன்’ என்பதுடன் ெதாடர்புைடயது. ஏெனனில்
அவரது பைடப்புகளில் ஏேதா ஒருவைகயில் உக்கிரமான ெபண்
ேதைவப்படுகிறாள். ெஜயேமாகனின் எழுத்துகளில் அது மீண்டும்
மீண்டும் பதிவு ெசய்யப்படுவேத இதற்குக் காரணம்.
10. விஷ்ணுபுரம் ெவளிவந்தேபாது அது ஓர் இந்துத்துவத்தின் பிரதி
என்று விமர்சனம் ெசய்யப்பட்டது. விஷ்ணுபுரம், ெசம்பர்கள் எனும்
பழங்குடியினரின் பூமி. அைத ஆக்கிரமித்த பிராமணர்கள் அங்ேக

  


 விஷ்ணுபுரத்ைத நிறுவுகின்றனர் என்கிறது நாவல். ெபருமூப்பனின்
சிைலையத்தான் அக்னிதத்தன், தனது புத்தி சாதுர்யத்தால் விஷ்ணு
என்று ெசால்லிப் பழங்குடியினைர நம்பைவக்கிறான். ேகாயிலில்
படுத்திருப்பது ெபருமூப்பேனயன்றி விஷ்ணு இல்ைல
என்பைதத்தான் நாவலும் குறிப்பிடுகின்றது. இந்துமரைபப்
ேபாற்றும்விதமாகவும், பிராமணர்களுக்கு ஆதரவாகவும் எந்தக்
கருத்துகளும் நாவலில் இடம்ெபறவில்ைல. விஷ்ணுபுரத்தில்
இடம்ெபற்றுள்ள பிராமணர்கள், வாசகனிடம் ெவறுப்ைபேய
சந்திப்பர். ெஜயேமாகன் அதிகாரம் சார்ந்த எவைரயும்
நல்லவர்களாகக் காட்டவில்ைல. அஜிதன் விஷ்ணுபுரத்ைத
ெவன்றேபாது சந்திரகீர்த்தி அது ஒடுக்கப்பட்டவர்களின் ெவற்றி
என்று கூறுகிறான். பிராமணர்களது ஆட்சி அங்ேக ஒழிகிறது
என்ேற நாவல் கூறுகிறது.
11. விஷ்ணுபுரம் ைமயமான எைதயும் உைடக்கிறது. அது
ெதான்மங்கைளக் ேகள்விக்கும், ேகலிக்கும் உள்ளாக்குகிறது.
12. விஷ்ணுபுரம் தமிழ்நாவல் இலக்கியத்தில் மிகவும்
இன்றியைமயாதது. அதற்கு அதன் ெமாழிவளம், தத்துவ
உள்ளடக்கம், ஞானத்ேதடல், கற்பைன வளம் ேபான்றைவேய
ஆகும்.
13. நாவலின்மீது கடும் விமர்சனங்கள் எழுந்ததற்குக் காரணம், அது
ெதான்மங்கைளயும், ெதான்மக் கூறுகைளயும் பைடப்பிற்
குள்ளாக்கியேத ஆகும். ஆனால், அது எந்த மதத்ைதயும்
முன்னிறுத்தவில்ைல. மாறாகப் பழங்குடி மரைப முன்னிைலப்
படுத்துகிறது என்கிற அளவில் விஷ்ணுபுரம் ஒரு இந்துத்துவத்தின்
பிரதி அல்ல என்று கூறலாம்.
14. இவ்வியலில் ஆய்விற்குட்படுத்தப்பட்ட ெஜயேமாகனின் மற்றுெமாரு
நாவலான ெகாற்றைவ, குமரிக்கண்டம் துவங்கி, தமிழர் வாழ்வின்

  


 எண்ணற்ற கூறுகைளக் கலந்து கண்ணகியின் கைதையச்
உைரத்துள்ளது.
15. ெஜயேமாகன் ஒரு மானிடவியல் ஆய்வாளரின் ேநாக்குடன்,
குமரிக்கண்டம் பற்றி மிகக் கவனமாகப் புைனவுெசய்கிறார்.
ெஜயேமாகன் பைடத்திருக்கும் குமரிக்கண்டம் பற்றிய
புைனவுகளுக்குள் நிைறந்து காணப்படும் ெதான்மங்கள்
வாசகைனப் பனுவேலாடு இைணந்து ெசல்லும் ஆர்வத்ைதத்
தூண்டுகிறது.
16. குமரிக்கண்டம் அல்லது கடல்ேகாளுக்கு முந்ைதயதான
ெதால்சமூகத்திேலேய சிவன் மற்றும் திருமால் வழிபாடு பற்றிய
ெசய்திகைள மானிடவியல் ேநாக்கில் விளக்கி, ைசவம் மற்றும்
ைவணவமதங்களின் ேவர்கள் தமிழர் பாரம்பரியத்தில்
காணப்பட்டது என்கிறார் ெஜயேமாகன். அவ்வாறு, மானிடவியல்
ேநாக்கில் விளக்குகின்ற முயற்சியில், சிவன், திருமால் பற்றிய
விவரைணகள் ைவதிகமதம் காட்டும் உருவம், தத்துவரீதியில்
ஒத்துக் காணப்படுகிறது.
17. ெஜயேமாகனின் ெகாற்றைவயில், ெகாற்றைவ வழிபாட்ைடத்
தமிழ்ச்சமூகத்தின் ைமயமாகப் புைனவுெசய்துள்ளார். கடல்
ேகாளுக்குப் பின்னரும் தமிழ்ச் சமுதாயத்தில் தாய்த்ெதய்வ
வழிபாடான ெகாற்றைவ வழிபாடு ெதாடர்ந்த வண்ணம் இருந்தது.
ஆனால், அைவ விளிம்புநிைல மாந்தர்களான எயினர், கள்வர்,
ேவட்டுவர் எனும் ெதால்குடி மக்களிடேம இருந்தது. ெஜயேமாகன்,
கைதப்பயணத்தில், ெகாற்றைவைய விளிம்பிலிருந்து ைமயத்திற்கு
நகர்த்தியுள்ளார்.

18. நாவலில் கண்ணகி, ெகாற்றைவ நிைலைய ெநருங்குவைதயும்,

அதன்ெபாருட்டு அவளிடம் ேதான்றும் மாற்றங்கள் ேகாவலனுக்கும்,
அவைளக் காண்பவர்களுக்கும் அச்சத்ைதத் ேதாற்றுவிக்கிறது என
  


 ெஜயேமாகன் புைனவுெசய்கிறார். குலமகள் நிைலயிலிருந்து
ெகாற்றைவ நிைலக்கு உயர்த்தப்படும் கண்ணகி, படிப்படியாக
அந்நிைலையத் தன் வாழ்வியல் அனுபவங்களால் அைடவதாக
ெஜயேமாகன் விளக்குகிறார்.
19. ‘ெகாற்றைவ’யின் வடிவமாகக் கண்ணகிையக் கண்ட மதுைர
மக்கள், தங்களது உள்ளத்திலும் ெவறி ெகாள்கின்றனர். அந்நகரப்
ெபண்கள் தம் ஆழ்மனத்துள் புைதந்து கிடக்கும் நீலிகள்,
அணங்குகள் ேபான்ற ெதான்மச்சிந்தைனகைளத் தம்முள்
ெகாள்கின்றனர் என்கிறது நாவல்.
20. ெகாற்றைவ சிலப்பதிகாரத்ைதத் ெதாட்டுத் ெதாட்டு விலகிச்
ெசல்லும் காப்பியம் என்கிறார் ெஜயேமாகன். சிலப்பதிகாரக்
கைதநிகழ்வுகைள வரிைச மாறாமல் அைமப்பேதாடு,
கைதயடுக்குகைளக் குைலக்கும் எந்த முயற்சியும் இன்றிக்
‘ெகாற்றைவ’ையப் பைடத்துள்ளார். ஆனால், கைதநிகழ்வுகளில்
புதிய புைனவுகைளயும், அதில் காணப்படும் அதீதக் ேகாட்பாடுகள்
அல்லது அதீதப் புைனவுகள் ஆகியவற்ைறயும் தவிர்த்து,
யதார்த்தமான காரண காரியங்கைள முன்ைவத்துக் கைதைய
நகர்த்திச் ெசன்றுள்ளார். சிலம்பில், ேகாவலன் மாதவிையப் பிரியக்
காரணம், அவனது ஊழ்விைன என்பதாக இளங்ேகாவடிகள்
பைடத்துள்ளார். ஆனால், இளங்ேகாவடிகளின் கருத்திற்கு மாறாக,
ேகாவலனின் வறுைமேய ேகாவலன்– மாதவி பிரிவிற்குக் காரணம்
என்று ெஜயேமாகன் ெகாற்றைவ நாவலில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
21. ெகாற்றைவ நாவலில், கண்ணகி வழக்காடும்ேபாது, தன் ைகயில்
உள்ள காற்சிலம்ைப உைடத்து வழக்காடுகிறாள்.
சிலப்பதிகாரத்தில், ேகாவலனிடமிருந்து பறிக்கப்பட்ட சிலம்ைப
உைடத்து வழக்காடுவதாகச் சித்தரிக்கப்படுவது ேநாக்கத்தக்கது.

  


 22. கண்ணகி ேகாபம்ெகாண்டு மதுைரைய எரிக்கிறாள். அறேவார்,
ெபண்கள், குழந்ைதகள், முதிேயார் இவர்கைளத் தவிர, மற்ற
யாவற்ைறயும் எரியுண்ணுமாறு ஆைணயிடுகிறாள். அவளது ஒற்ைற
முைலைய அறுத்து வீசியதும் தீ பற்றிக்ெகாண்டது என்கிறது
சிலப்பதிகாரம். ஒரு முைலைய அறுத்து எறிந்தால் எவ்வாறு ஒரு
நகர் எரிந்து சாம்பலாகும் எனும் ேகள்விக்குப் பதிலாக, சமூக
முரண்பாட்டில் இது சாத்தியம் என்றும் குலப்பிரிவிைனகள்
முதிர்ந்து, ஒடுக்குமுைறயும் ேபாராட்டமுமாக நகரம் எரியும்
தருணத்தில், அநீதிக்ெகதிராகக் கண்ணகியின் கண்ணீர், மக்கைள
ஒன்றுதிரட்டி மதுைரைய எரிக்கச் ெசய்தது என்றும் கூறும்
ெஜயேமாகனின் புைனவு ெபாருத்தமுைடய ஒன்றாகத் ெதரிகின்றது.
23. மணிேமகைலக் காப்பியத்தில் மணிேமகைல, ‘அமுதசுரபி’ையப்
ெபற்று, அதன்மூலம் பசிப்பிணித் தீர்த்ததாகக் கூறப்பட்டுள்ளது.
ெஜயேமாகேனா, காப்பிரித்தீவில் புத்தப்பீடிைககளுக்கு யவனர்
கலங்கள் ெசலுத்தும் திைறையக் ெகாண்ேட பசிப்பிணித்
தீர்ப்பதாகக் கூறுகிறார். இது யதார்த்த ேநாக்கில் ஏற்புைடயது.
24. ‘ெகாற்றைவ’ நாவலின் மிக இன்றியைமயாத புைனவுகளில்
இளங்ேகாவடிகள் பற்றிய கைதயாடல்கள் குறிப்பிடத்தக்கைவ.
இளங்ேகாவடிகள் ேசரன்ெசங்குட்டுவனின் தம்பி என்று
கருதப்படுபவர். அவைரக் குறித்த, பிற வரலாற்றுச்ெசய்திகள் ஏதும்
இல்ைல. ‘ெகாற்றைவ’ இளங்ேகாவடிகள் குறித்த புதிய
ெசய்திகைளப் புைனவின்மூலம் பைடத்துள்ளது. ெஜயேமாகன்,
இளங்ேகாவடிகளின் வரலாற்ைறப் புைனவு ெசய்யும்ேபாது,
‘ஐயப்பன்’ ெதான்மத்ேதாடு இைணத்துப் ேபசியுள்ளார்.
இளங்ேகாவடிகேள ஐயப்பன் என்பது ெஜயேமாகனின் புைனவு.

25. ெஜயேமாகனின் ெகாற்றைவயில், இளங்ேகாைவ ஐயப்பன் என்று

நிறுவுவேதாடு மட்டுமல்லாமல், ஐயப்ப வரலாறு மற்றும்
  


 வழிபாட்டின் கூறுகள் பற்றிய புதிய விளக்கங்கைளயும்
பைடத்துக்காட்டியுள்ளார். ஐயப்பவழிபாடு, புத்தவழிபாட்டின்
ெதாடர்ச்சி என்ற அறிஞர்களின் கருத்துகேளாடு ஒப்பிட்டு,
ெஜயேமாகனின் ‘ஐயப்பன்’ பைடப்புப் பற்றிய பதிவுகைள
ஆய்வுெசய்தால், ெஜயேமாகன் கூற்றுப்படி, இளங்ேகாேவ ஐயப்பன்
என்னும் கருத்திைனப் புரிந்துெகாள்ள முடியும்.
26. ெஜயேமாகனது ‘ெகாற்றைவ’ காட்டும் ‘ஐயப்பன்’ பற்றிய புைனவு,
ைவதிகமதத் ெதான்மத்ைதக் கட்டுைடத்துள்ளது. மக்களிடம்
ெசல்வாக்குப் ெபற்றுள்ள மதத்ெதான்மங்கைள (Religious
Myths), மதச்சார்பற்ற ெதான்மங்கைளக் (Secular Myths)
ெகாண்டு நிரப்புவதன்மூலம் மதங்களிடமிருந்து ெதான்மங்கைளப்
பிரித்துக் ெகாண்டுவிட முடியும். ெகாற்றைவயில் ெஜயேமாகன்
புைனயும் ஐயப்பன் வரலாறு அத்தைகய முயற்சிேய எனலாம்.
இது குறித்தான ஆய்வுகள் ெபருகும் நிைலயில் இப்புைனவின்
இன்றியைமயாைம விளங்கும்.

  


அடிக்குறிப்புகள்
 
1. ேகாைவ ஞானி, தமிழ்நாவல்களில் ேதடலும் திரட்டலும், ப. 1.
2. இைளயஜீவா, விஷ்ணுபுரம் சில விளக்கங்கள், http://www.thinnai.com

3. ெவ. கிருஷ்ணமூர்த்தி(ெமா.ஆ.), இந்தியத்தத்துவம் ஓர் அறிமுகம்,

பக். 60 – 61.
4. ெஜயேமாகன், விஷ்ணுபுரம், ப. 57.
5. ேமலது, பக். 89 – 90.
6. ெஜயேமாகன், www.jeyamohan.in.
7. ேகாைவ ஞானி, மு.சு.நூ, ப. 4.
8. அரவிந்தன் நீலகண்டன், காலச்சுவடு, இதழ் 22, ப. 68.
9. எஸ். ராமகிருஷ்ணன், காலச்சுவடு, இதழ் 22, ப. 69.
10. ெவ. கிருஷ்ணமூர்த்தி (ெமா.ஆ.), மு.சு.நூ, ப. 47.
11. ேமலது, ப. 67.
12. Robert A Segal, Myth – A Short Introduction, P. 30
“Myth is part of Philosophy that myth is phiolophy ,that
myth grows out of myth,that myth and philosophy are
independent of each other , but serve the same functions”
13. தமிழவன், அைமப்பியலும் அதன் பிறகும், ப. 48.
14. ெவ. கிருஷ்ணமூர்த்தி (ெமா.ஆ.), மு.சு.நூ, பக். 54 – 55.
15. ேமலது, பக். 55 – 56.
16. ெஜயேமாகன், மு.சு.நூ., ப. 497.
17. ெவ. கிருஷ்ணமூர்த்தி (ெமா.ஆ.), மு.சு.நூ, ப. 91.

  


    
18. ேமலது, ப. 93.
19. பாவண்ணன், காலச்சுவடு, இதழ் 22, ப. 68.
20. எஸ். ராமகிருஷ்ணன், மு.சு.நூ, ப. 69.
21. ேமலது, ப. 273.
22. பிலேவந்திரன், தமிழ்ச்சிந்தைன மரபு, பக். 170 – 171.
23. எஸ். ராமகிருஷ்ணன், ெவப் உலகம் ேநர்காணல்,
http://snapjudge.wordpress.com/2004/03/17/.
24. ெஜயேமாகன், மு.சு.நூ, ப. 840.
25. எஸ்.ராமகிருஷ்ணன், http://snapjudge.wordpress.com/2004/03/17/
26. ேகாைவஞானி, மு.சு.நூ, ப. 7.
27. எஸ்.ராமகிருஷ்ணன், மு.சு.நூ, பக். 68 – 69.

28. எம்.ஜி. சுேரஷ், தீராநதி ேநர்காணல்,

http://pinnaveenathuvam.wordpress.com/

29. ெஜயேமாகன், www.jeyamohan.in

30.
30. ேமலாண்ைம ெபான்னுசாமி, ெஜயேமாகனின்மனுதர்மம்,
www.amizhtha.wordpress.com.
www.amizhtha.wordpress.com.

31. க.ப. அறவாணன், தமிழ் மக்கள் வரலாறு - ெதால்தமிழர் காலம்,

ப. 110.
32. அ. ராமசாமி, ெஜயேமாகனின் ெகாற்றைவ – திட்டமிடலும்
ேதர்ச்சியும் ஒருங்கிைணந்த எழுத்து, www.jeyamohan.in
33. அரவிந்தன் நீலகண்டனின், www.jeyamohan.in
34. ெஜயேமாகன், மு.சு. நூ., ப. 23.
35. ேமலது, பக். 19 – 20.
36. சிலம்பு. நா. ெசல்வராசு, சங்க இலக்கியங்களில் ெகாற்றைவ,
http://thoguppukal.wordpress.com
37. ேமலது.
38. ேமலது.
39. ெஜயேமாகன், மு.சு. நூ., ப. 314.
40. ேமலது, பக். 324 - 325.
41. க. பஞ்சாங்கம், ெதான்மத் திறனாய்வு, ப. 87.
   


    
42. ெஜயேமாகன், மு.சு. நூ., ப. 136.
43. ேமலது. ப.148.
44. புதிய மாதவி, ெகாற்றைவ, http://www.jeyamohan.in/?p=2019
45. ெஜயேமாகன், ெகாற்றைவ, http://www.jeyamohan.in/?p=2019
46. ேகாைவ ஞானி, தமிழ் ேநயம் 32, பக். 62 – 63.
  ெதா.மு.சி. இரகுநாதன், இளங்ேகாவடிகள் யார்? ப. 921.
48. ெஜயேமாகன், மு.சு.நூ., ப. 472.
49. சிலம்பு. நா. ெசல்வராசு, ெதால்தமிழர் சமயம், ப. 96.

50. அரவிந்தன் நீலகண்டன், ெகாற்றைவ, ேகாசம்பி மற்றும்

ெஜயேமாகன், http://www.jeyamohan.in/?p=451
51. எஸ். இராமச்சந்திரன், ெகாற்றைவ மைல ஐயன்,,
http://www.sishri.org/sabari.html
52. எஸ். இராமச்சந்திரன், http://www.sishri.org/sabari.html.