Kakailanganin din niya ang kaaalaman sa mga simulain sa pagtuturo ng pangalawang wika.

Tunghayan
natin ang mga ito.

1.Piliin ang mga kagamitan sa pagtuturo na ibinatay sa pagtupad ng una at pangalawang wika ng mga
batang tinuturuan . Ibigay ang diin ng patuturo sa mga bahaging malaki ang pagkakaiba ng una at
pangalawang wika.

Ang mga paguugali at kinagawian sa unang wika ay taglay sa pag-aaral ng pangalawang wika. Kaya’t ang
isang di Tagalog ay mapapansing nagsasalita ng Filipino na siya niyang pangalwang wika na may himig
at anyo ng kanyang unang wika.

2. Ayusin nang sunud-sunud ang mga bahagi ng wikang ituturo upang ang mga huling bahagi ay
bunga ng mga naunang itinuro.

a. Ilahad ang bahagi ng wika nang pasalita sa karaniwang bilis at himig upang gayahin ng mga bata.

b. ilahad ang mga itinuro sa isang makahulugang kalagayan.dapat samantalahin ng guro ang lahat ng
pagkakataon upang ang mga mag-aaral ay malayang maghatirang-diwa na ginagamit ang bahagi ng
wikang itinuturo.

3. Turuan ang mga mag-aaral na magisip sa bagong wika, na ang ibig sabihin ay tuwirang pagpapahayag
ng karanasan sa bagong wika, sa halip na pagpapahayagng karanasan sa sariling wika at saka isasalin sa
wikang pinagaaralan.

Iwasan ang paggamit ng katutubong wikasa pagpapaliwanag .Hanggat maaari ay ipaliwanag ang
kahulugan ng pinag-aralan sa tulong ng pa-iba- ibang sitwasyon, at sa pamamagitan ng mga pantulong
sa pagtuturo, at ng mga kilos at galaw. Gamitin lamang ang katutubong wika kung sadyang kailangang-
kailangan.

4. ituro nabg isa-isa ang mga bahagi ng wika at magbigay ng sapat na pagsasanay ditto bago ituro ang
susunod na aralin. Bigyan ang mga mag-aaral ng lalong maraming pagsasanay dapat ding tandaang
upang maging mabisa ang pgsasanay ito ay dapat na maging kawili-wili, maikli ang panahon at
makahulugan ang sitwasyon. Gumamit ng mga sitwasyong magdudulot ng kawilihan sa mga magaaral.

5.ang wika ay binubuo ng hulwaran o patterns at di ng mga tuntunin sa balarila at mga katuturan. Ang
mga hulwaran sa mga palatanungan at hulwaran sa kayarian o anyo ng salita ay siyang bumubuo ng
wika na dapat makilala ng isang mag-aaral.

6.ang pagkatuto ng isang wika ay nangangahulugan ng pagtatamo ng mga kaugalian sa pagsasalita ng

wikang ito. Masasabing natutuhan nan g isang tao ang wika ng kanyang pibag-aaralan kung nagagamit
na niya ng magaan ang mga tunog at patterns (hulwaran) nito sa lahat ng kanyang pangangailangang
pasalita.
malikhain

Nakakalikha na ng sariling pangungusap at nakakagawa na ng abstsaktong pag-iisip. Mariringgan sila ng

mga karaniwang usaping bata.

otomatik

Nagagawa nang makipag-usap sa iba’t ibang tao. Malawak na anh talasalitaan at marami na nabubuong
pangungusap . natutukoy kung alin ang tama o maling phayag subalit hindi maipaliwanag kung bakit.

kamalayang istrutural

Ang mga salita at parirala ay nagkakaroon ng kahulugan. Nagkakamali dahil sa sariling paglalahat.
Halimbawa : I goed sa hslip na I went. Malawak na ang talasalitaan , katulad na ng matanda ang
pagsasalita.

ekspansyon at delimitasyo

Mas tiyak na ang pagsasalita mula sa isang salita hanggang dalawang salita. Ang dalawang salita ay
maaaring magtaglay ng mgaraming kahulugan.

unitary

Ginagaya ng mga bata ang pagsasalita ng mga magulang.gumagamit ng isang salita para sa isang
pangungsap. Ang isang salita ay maaring may iba’t ibang kahulugan.

pasumala

Lumikha ng tunog upang makatawag-pansin. Karaniwang parin ang babbling.ang mga tunog ay katulad
ng mga ponema na sinasalita ng mga may edad. Ang iba’t ibang tunog na tunog ay hindi wika. Babbling,
Halimbawa: Ma , Ma, Ma, Ma, cooing