- Revathi Balaji

2
 என் இனிய மத்யமரே..!

உங்கள் எல்லோருக்கும் மத்யமர்

தலையங்கம்
குழுவின் சார்பில் மனங்கனிந்த 2. துரிதமாய் வளரும் நம் குழு, மத்யமர் மக்கள்
தீபாவளி நல்வாழ்த்துகள்..! சக்தியின் ஒருங்கிணைந்த குரலாய், சமூகத்திலும்,
அரசியல் மாற்றங்களிலும் தன் முத்திரையைப்
சில நாட்களுக்கு முன், "மத்யமர் பதிக்கும் நாள் தூரத்தில் இல்லை..! அரசியல்
தீபாவளி மலர் டிஜிட்டலா கட்சிகளும், வேறு சமூக அமைப்புகளும் நம் மத்யமர்
உருவாக்கி, நண்பர்களுக்கு தளத்தை திரும்பிப் பார்க்க ஆரம்பித்து விட்டன..!
பழைய விகடன்/கல்கி தீபாவளி மலர் நினைவுகளை நம் வலிமையை உரக்க அறிவிக்க, 2019ல்
ஏற்படுத்தி, சந்தோஷப்படுத்தலாமே..?" என்று நடைபெறும் நம் முதல் வருட மீட்டிங் உந்துதல்
அட்மின் டீமில் ய�ோசனை தெரிவிக்கப்பட்டது..! க�ொடுக்கும் என்பதால், அதில் பெருவாரியாக கலந்து
க�ொள்ளத் தயாராகும்படி உங்களை அழைக்கிறேன்..!
நேரம் குறைவென்று நான் தயங்கினாலும்,
"செஞ்சிட்லாம் சார்..!" என்று ஆர்வத்தோடு, இந்த 3. மத்யமர் தளத்தில் இன்னும் நிறைய நண்பர்கள்
தீபாவளி மலர் ஐடியா முதல் டிசைனிங் வரை ‘ஆக்டிவ்’ ஆக உங்கள் எல்லோரின் உதவியைக்
செய்த Keerthivasan Rajamaniக்கும், உதவிய க�ோருகிறேன்..! பதிவுகள் அதிகமாகி விட்டதால்,
Rohini Krishna, Revathi Balaji, Meenakshi Announcementல் இருக்கும் விதிகளைப் படித்து
Olaganathan நால்வருக்கும் என் பாராட்டுகள்..! கடைபிடிக்க வேண்டுமெனவும் கேட்கிறேன்.

இந்த ஐடியாவை லேட்டாக ய�ோசித்ததால், பலரிடம் 4. இந்த நல்ல நாளில் என் க�ோரிக்கை ஒன்று:
படைப்புகள் பெற டைம் ப�ோதவில்லை..! அதனால், எத�ோ சில மனவருத்தங்களினால் மத்யமர்
இந்தத் தடவை சிலரின் படைப்புகளைப் ப�ோட்டு தளத்திலிருந்து தானாக விலகிப்போனவர்கள் திரும்ப
சாம்பிள் ப�ோலச் செய்யலாம்; அடுத்ததடவை, வர வேண்டும் என்று விரும்பிக் கேட்கிறேன்..!
மலருக்கான படைப்புகளை செலக்ட் செய்வதில் நம் மத்யமர் தளம், வளமும் வலிமையும் பெற
உத்திகள் செய்யலாம் என்று தீர்மானித்தோம்..! எல்லோரின் ஆசியும், ஆதரவும் தேவை..!

இத�ோ உங்கள் கையில், I mean, உங்கள் அன்பான நண்பர்களே..! மத்யமர் குழு பெறும்
ம�ொபைலில் அல்லது கம்ப்யூட்டரில், கதைகள், மேன்மை எல்லாம் உங்கள் அன்பாலும்
கவிதைகள், சமையல், ஓவியம், கட்டுரைகள் என ஆதரவினாலுமே..! மத்யமர் தளத்தை,live-
ஒரு சின்ன கதம்பமாய், ‘மத்யமர் 2018 தீபாவளி lyயாய், குதூகலமான குடும்பம் ப�ோன்று துலங்கச்
மலர்..! படித்து, மலர் பற்றிய உங்கள் கருத்துகள் செய்து க�ொண்டிருக்கும் ஆக்டிவ் நண்பர்களுக்கு
ச�ொல்லுங்கள்..! இந்த டிஜிட்டல் காப்பியை நீங்கள் மனமார்ந்த நன்றிகள்..! மத்யமர் தளத்தை வாழ்த்தி
உங்கள் நண்பர்களுக்கும் பகிரலாம்..! ஆசிகள் நல்கும் பெரியவர்கள் அனைவருக்கும்
எங்கள் பணிவான நமஸ்காரங்கள்..!
அடுத்த வருட தீபாவளிமலரை, பலரின்
படைப்புகள�ோடு இன்னும் கிராண்டாய் செய்து இந்த தீபாவளி, நம் இல்லங்களில் தீபஒளியும்,
விடலாம் நண்பர்களே..! இனிப்பும், இன்பமும் பெருகட்டும்..! நம் குடும்பமும்,
நம் extended குடும்பமான மத்யமர் குழுவும்
இந்த நன்னாளில் என் எண்ணங்கள் சில : வரும் காலத்தில் மேலும் பிரகாசமாய் ஒளிர நாம்
இறைவனை வேண்டி, நம்மை நாம் வாழ்த்திக்
1. நம் மத்யமர் குழு இப்போது மிகப் பிரபலமாகி க�ொள்வோம்..!
வருகிறது..! ‘மத்யமர் ஒரு கண்ணியமான,
உபய�ோகமான, சுவராசியமான தளம்..!’ என்பதே அன்புடன்,
எங்கும் பேச்சு..! அந்தச் சிறப்பு க�ொஞ்சமும் ஷங்கர் ராஜரத்னம்.
குறையாமல் காக்க வேண்டியது நம் அனைவரின்
ப�ொறுப்பாகி விட்டது - நாம் இடும் பதிவுகளிலும்,
கமெண்ட்டிலும், மாறாத நம் ஒற்றுமையிலும்..!
© MADHYAMAR
https://www.facebook.com/groups/Madhyamar/

4
கிருஷ்ணா!
ப�ோய்விடு!
தகும�ோ? ... இது முறைய�ோ?
தவத்தினைக் கெடுப்பதும்...தகும�ோ?
தருவினடியில் ராமா ராமாவென நான்
தனித்திருப்பதைக் கெடுப்பதுமுனக்கே...
(தகும�ோ)
தன்னை மறந்தென் மனம் மாறிடத்
தவிக்குதே நீ குழல் ஊதிட
சரணம் மீதிலே பரலும் பாடிட
சஞ்சலம் த�ோணுதே மதி மயங்கிட
(தகும�ோ)
மதுவில் வீழ்ந்த வண்டுகளாகுதே நின்
மலர்ப்பதம் கண்டதும் விழிகள்
மாதவனே உந்தன் ம�ோகனரூபம்
மாற்றிடும�ோ எந்தன் அறங்கள்....
(தகும�ோ)
5
- Rathna Venkat
நீருண்ட மேகம் நிலத்தினிலே
தீயுண்ட தங்கம் கலந்தாற்போல்
மாமலை நிகர்த்த த�ோளிரண்டில்
மாலைகளசைய மயக்க வந்தாய்...
(தகும�ோ)
குண்டலம் ஆடிட குழலது சரிந்திட
குறுநகை அழைத்திட நயனங்கள் மின்னிட
கள்ள இதழ்கள் வேணுகானமிசைத்திட
கன்னமிட்டே நீ என்னுள் புகுவது...
(தகும�ோ)
நில்லாதே முன்னே நீலனே! மாயனே!
நினைப்பேன�ோ ராமனையல்லாது
உன்னையே
செல்லாதே மனமே அவன் பின்னாலே
சென்றால�ோ திரும்பாது மதி மாறுமே!
(தகும�ோ)
 தருணம் இதுவ�ோ விளையாடிடவே
தவம் கலைத்தென்னை ச�ோதித்திடவே
யதுகுல திலகா தாள்பணிந்தேனே
ரகுகுல திலகனாய் தரிசனம் தரவே..(தகும�ோ)
கடலின் கருணை வான்மழையாக
கண்களில் வழியும் அருள�ொளியாக
கையில் வில்லேந்தி ராகவனாக
ஐயா வருவாய் என் கலி தீர்க்க..(தகும�ோ)
குழலதுவ�ோ... க�ோதண்டமாக
உருவதுவ�ோ.... ஶ்ரீராமனாக
மனமதுவ�ோ.... பக்தருக்காக
கனவிதுவ�ோ நான் காண்பதுமாக....
ப�ோனதும் அவன�ோ? வந்ததும்
நீய�ோ?
ப�ொன்னழித்தால் கிடைப்பதும்
ப�ொன் நகைதான�ோ?
ராமனும் நீயே! கிருஷ்ணனும்
நீயே!
ராமதாசன் த�ொழும் தெய்வமும்
நீயே!
ராம ராம ராம ராம
நாமமென்னும் மந்திரம்
மேகரூப! ல�ோகமாய!
வேணுகானம் ம�ோகனம்!
ராம ராம ராம ராம
கருணையென்னும் சாகரம்!
தேவகி நந்தனம்!
பிருந்தாவனத்தின் பெருவரம்!
தீபாவளியும் அதுவுமாக என்ன இது?
கிருஷ்ணனை வரவேற்காது ப�ோகச்
ச�ொல்கிறாயே என்று கேட்காதீர்கள்.
இந்த பாடலை என்னை எழுதத் தூண்டியது
முகநூலில் நான் படித்த ஒரு கதை.
ஶ்ரீராமசரித மானஸ் எழுதிய துளசிதாசர்
ராமனைத் தவிர வேறு கடவுள்களை
ஏறெடுத்தும் பாராத ஏக ஸ்வாமி விரதர்.
அவர் பிருந்தாவனத்தில் ஒருநாள்
வம்ஸிவடத்தின் கீழே அமர்ந்து ராமாயணம்
படித்துக் க�ொண்டிருந்தார்.
"காற்றின் அலைகள் காதுகளை வருட
கானம�ொன்று செவிபுகுந்து மனம் ஆட
கட்டுப்பாடிழந்து விழிகள் மேலெழும்ப
கண்களில் விழுந்தது மலர்ப் பாதங்களாக"
6
கற்பென்பது பக்தியிலும் தேவையென
நினைக்கும் துளசிதாசர் பதறித் துடித்து, அந்த
காயாம்பு வண்ணனிடம் , தகும�ோ? என்
தவத்தினைக் கெடுப்பதும் உனக்கே?
என்று கேட்கிறார். அவனைப் பார்ப்பதைத்
தவிர்த்திடும் பிரயத்தனத்தை அவர்
சிரமேற்கொண்டாலும் பாழும் கண்கள�ோ
அவன் ம�ோகன உருவைப் பருகிடத் துடிக்க,
புலன்களை அடக்கி வாழ்ந்த அவரின்
மனம�ோ திடீரெனத் தறிகெட்டு அவரின்
கட்டுப்பாடுகளை மீற, சித்தம் தடுமாற
அவனை நேரிடையாகப் பார்க்காது
சமாதானமாக உரையாடத் த�ொடங்குகிறார்:
"கிருஷ்ணா நீ ப�ோய்விடு "
"நான் ஏன் ப�ோகவேண்டும்? இது
என் பிருந்தாவனம்"
"ஆனால் நான் ராமபக்தனாயிற்றே? "
"இருந்து க�ொள். எனக்கென்ன?"
"உன்னைப் பார்த்தால் என் மனம்
மாறிவிடுமே!"
"அதற்கு நான் என்ன செய்ய
முடியும்? "
"நான் உன் பின்னே அலைய
க�ோபிகையில்லை. தயவு செய்து
ப�ோய்விடு"
"இதென்ன நியாயம் என் இடத்தில்
நான் நின்று குழலூத தடை ப�ோட நீ
யார்? "
இப்படியே உரையாடல் த�ொடர
கடைசியில் துளசிதாசர் வாக்குவாதத்தை
விட்டுவிட்டு சரணாகதி அடைகிறார்.
என் தவத்தைக் கலைத்துவிடாதே என்று
மன்றாட,தன்னை நிந்திப்பவர் வணங்கினாலே
அருள் புரியும் அந்த மாமாயன் ஒரு சிறந்த
பக்தரைக் கை விடுவானா? அவரை
ச�ோதித்தது ப�ோதும் என்று தானே
ராமனாக உருமாறி அவருக்கு காட்சியளித்து
ஆட்கொண்டான்.
யாசிப்போம் நாமும் இந்த தீபாவளி
நாளில் அந்தக் கள்வனிடம் , நம்முடைய
மனங்களிலிருந்து தீய எண்ணங்களைத்
திருடிக் க�ொள்ள! அவன் குழலிசையால் நம்
உள்ளங்களிலும் இல்லங்களிலும் இனிமையும்
நன்மையும் நிரம்பி வழிய
அனைவருக்கும் தீபாவளி வாழ்த்துகள்.
 தீபாவளி லேகியம்
- Anuradha Viswesan

இதை பதிவிடுவதில் மிகுந்த மகிழ்ச்சி. எத்தனைய�ோ பேர் north தயாரிப்பான ச்யவன் ப்ராஷ் (am i cor-
rect ? ) லேகியம் சாப்பிடுவதை பார்த்திருக்கின்றேன். எதையும் ஆர்வத்துடன் க�ொஞ்சம் ச்ரமமிருந்தாலும்
வீட்டில் செய்ய அலுத்துக்கொள்வதால் readymade ஆக வாங்குவதையே விரும்புகின்றனர்.

எவராவது ச�ொந்தமா இதையே business level ல நடத்தி அனைவருக்கும் ப்ரய�ோஜனமா

வழங்கமாட்டார்களா எனும் ஏக்கம் எனக்குண்டு. உழைத்தால் இதற்கு மிகப்பெரிய வரவேற்பு கிடைக்கும்.

க�ொஞ்சம் நீளமான list. ஆர்வத்துடன் முயன்றால் இதன் முக்கியத்வத்தை உணருவீர்கள். பாட்டி

காலத்தில் உரலில் இடித்தார்கள். என் அம்மா ப�ோகப்போக மிக்ஸியில். நான் வருடம் முழுதும் அடிக்கடி
வாங்கர்து கஷ்டமென நிறைய வாங்கி மில்லில் ப�ோய் அரைத்து வாங்கி காற்று புகாமல் கிட்டித்து வைத்து
2,3 மாதம�ொருமுறை கிளறி வைப்பேன்.

ஒருமுறை சாமான் வாங்கி அறைத்து வைத்தால் ஒரு முறை Dr. க்கு தரும் consulting fees செலவுதான்.
வாங்கி உடனே காயவைத்தோ இலுப்பசட்டியில் லேசாக பெறட்டிய�ோ முடிந்தால் க�ொஞ்சமானால்
மிக்சியிலேயே அறைத்து சலிக்கனும்.
எல்லாம் க்ராம் கணக்கு.

இப்படி சாமான் அறைத்த ப�ொடியில் ,

ஒரு கப் ப�ொடி, 3கப் வெல்லம் ,100க்ராம் இஞ்சி,4 எலுமிச்சை,1/3கப் பசுநெய்,1/4கப் தேன்.

முதலில் இஞ்சியை கழுவி சீவி மிக்ஸியில்கொஞ்சமா ஜலம் சேர்த்து அறைத்து வடிகட்டி 1/2 மணி
க்குபிறகு தெளிந்ததும் மேலாக லேகியம் செய்யும் இலுப்பசட்டியில் விட்டு ( அடியில் லேசா படியும்
சுண்ணாம்பை அலம்பி க�ொட்டிடலாம் ) எலுமிச்சையை பிழிந்து , வெல்லத்தை ப�ோட்டு க�ொதிக்கவிட்டு
வடிகட்டி (மண் இல்லாமல் ) அதிரச பாகு பதத்திற்கு வந்ததும் அடுப்பை சிம்மில் வைத்து ப�ொடியை ப�ோட்டு
கிளறி நெய், தேன் சேர்த்து ( பகவானை நெனச்சுண்டே துளி நாக்கில் ருசி பார்த்து வேண்டுமானால் துளி
ப�ொடி orதேன் சேர்த்துக்கலாம். ) ஒன்றாக கிளறி அடுப்பை அணைத்துவிட்டும் கிளறலாம். தினம் காலை
வெறும் வயிற்றில் ஒரு ஸ்பூன் சாப்பிடலாம்.

சென்னையில் தம்புசெட்டி தெருவில் ப�ொடி கிடைப்பதாக கேட் ருக்கேன். அத்துடன் சில ப�ொடிகளை
சேர்த்தும் இதேப�ோல செய்யலாம். எத்தனை நாளானாலும் கை, ஜலம் படாமலிருந்தால் கெடாது. ப்ரிஜ்இல்
வைக்க அவச்யமில்லை.
ச்ரமம் பாராமல் செய்பவர் பலனடைவர்.

7
 சுந்தர காண்டத்தில்
மேலாண்மைத்
தத்துவங்கள்!! -Sivasankaran Sundaresan

ஸ்ரீரஸ்து!! ஸ்ரீ ராமச்சந்திர பரப் ரஹ்மணே நம:

"மும்மைசால் உலகுக்கெல்லாம் மூல மந்திரத்தை முற்றும்

தம்மையே தமர்க்கு நல்கும் தனிப்பெரும் பதத்தைத் தாமே
இம்மையே எழுமை ந�ோய்க்கும் மருந்துமாம் இராமன் என்னும்
செம்மைசேர் நாமம் தன்னைக் கண்களில் தெரியக் கண்டான்"

முன்னுரை
சில பல வருடங்களாக சுந்தர காண்டப் பாராயணம் செய்வது
என் ஆப்த நண்பரின் வழிகாட்டுதலில் த�ொடர்கிறது.
இக் கட்டுரையில் நான் எடுத்துக் க�ொண்ட ஆய்வு
"சுந்தர காண்டத்தில் மேலாண்மைத் தத்துவங்கள்
மேல�ோங்கியுள்ளன" என்பதை வலியுறுத்தவே.

ப்ராஜெக்ட் மேனேஜ்மென்ட்டில் 5 முக்கிய அங்கங்கள் உண்டு.

• ப்ராஜெக்ட் இனிஷியேஷன் (துவக்கம்)
• ப்ராஜெக்ட் ப்ளானிங் (திட்டமிடல்)
• ப்ராஜெக்ட் எக்ஸிக்யூஷன் (செயல்படுத்துதல்)
• ப்ராஜெக்ட் மானிடாரிங் & கன்ட்ரோல் (கண்காணித்தல், கட்டுப்படுத்தல்)
• ப்ராஜெக்ட் க்ளோஸர் (முடிவுக்குக் க�ொண்டுவருதல்)
(நிர்வாகவியல் ரீதியான வேறு பல உட்கூறுகளும் உண்டு. அவை இங்கே கருத்தியல் ரீதியாக ச�ொல்ல
விழையவில்லை. )

துவக்கம்
வானர சேனைகளின் ஆல�ோசகர் ஜாம்பவான், கிஷ்கிந்தாவின் இளவரசர் அங்கதன்,
இதர வானர சேனைகள் பற்பல திக்குகளிலும் ஸ்ரீஸீதாப் பிராட்டியைத் தேடிக்கொண்டு
செல்ல பிரதிக்ஞை மேற்கொண்டு கிஷ்கிந்தா மன்னரின் உத்தரவின் பேரிலும் ஸ்ரீராமர்,
இலக்குவனாருக்கு மன்னரின் பிரதிக்ஞையில் தம் ப�ொறுப்பை நிறைவேற்ற சிரமேற்கொண்டு
வானராதிகள் ஒவ்வொரு குழுவாகப் பல திசைகளிலும் செல்கின்றனர். ஸ்ரீ ஆஞ்சனேயரும்
தெற்கு ந�ோக்கிப் பயணப்படுகிறார்.

மகேந்திரகிரிமலையில் முதல் தடம் பதித்து வாயுபகவான், ஸ்ரீராமர் இதர தேவாதிதேவர்களிடத்தில்

பிரார்த்தனை மேற்கொண்டு ஜாம்பவான் ஆசியுடன் இலங்கை ந�ோக்கி பயணப்படுகிறார்.

8
 ப�ோகும் வழியில் என்னென்ன செய்யவேண்டும் என்பதை தம் மனதில் திட்டமிட்டே செல்கிறார்.
வழியில் ஓரிரு இடையூறுகள் வலிந்தே அவருக்கு ஏற்படுகின்றன. அவற்றை தமது சீரிய
பார்வையில் அவதானித்து ‘எடுத்துக் க�ொண்ட காரியம் நிறைவேற்றும் ந�ோக்கில் எக்கணமும்
எண்ணம் மாறாமல் மேலே மேலே வாயுவேகத்தில் பயணிக்கிறார். சமுத்திரராஜன் க�ோரிக்கையில்
பர்வதராஜன், மைனாகபர்வதம், ஸுரஸை, சிக்ஹிகை எனும் ராக்ஷஸி இலங்கையின்
எல்லையை காப்பவள் என அனேகரை அவரவர் தகுதிக்கேற்ப எதிர்கொண்டு எடுத்துக் க�ொண்ட
ராமகார்யத்தில் ஜெயிக்க வேண்டும் என்பதில் குறிக்கோளுடன் இலங்கையை அடைகிறார்.

எடுத்துக்கொண்ட பணியின் துவக்கம் இனிதே நடந்தேறுகிறது.

திட்டமிடல்
அடுத்து என்ன செய்யணும் என்பதை சீரிய திட்டமிடலினால்
இலங்கையின் ஒவ்வொரு மூலையிலும் காலதேசவர்த்தமானம்
உணர்ந்து சூட்சும ரூபத்தில் சென்று எல்லாத் திசைகளிலும்
மாடங்களிலும் அரண்மனை, க�ொத்தளங்கள், மாடமாளிகைகள்
இராவணனின் அந்தப்புரம் என ஒரு இடம் விடாமல் சீதாப்
பிராட்டியாரை தேடுகிறார்.

பகலில் சுற்றித் தேடினால் எதிரிக் கூட்டத்தின் கண்ணில் சிக்குவ�ோம்

என ஓர் இரவுப் ப�ொழுதில் தேடுகிறார். அதிகாலையில் சீதை
இருக்கும் அச�ோகவனத்தை அடைந்து அங்கும் தேடி சிம்சுபா
விருட்சத்தின் அடியில் சீதையைக் காண்கிறார். இடையே
இராவணன் தன் அந்தப்புர சேடிகள், பட்டத்து மகிஷி நீங்கலான
இதர இராக்ஷஸிகளுடன் வந்து சீதையிடம் தம் இச்சைக்கு பணிந்து
ப�ோவதைத் தவிர வேறு மார்க்கமில்லை என விவாதம் செய்கிறார்.
சீதை தனது பதிலுரைகளூம் அறிவுரைகளும் செய்து இராவணன் மனதை மாற்ற முயற்சிக்கிறார்.
இதையெல்லாம் மேலே சூட்சும ரூபத்தில் ஒளிந்திருந்து அனுமன் அவதானிக்கிறார்.

எந்தச் சூழலில் சீதை இருக்கிறார், அவரது இன்னல், இக்கட்டு என்ன என்பதை ஆல�ோசித்து
தக்க சமயம் வேண்டி தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார். அந்தக் கட்டங்களில் அவருள்ளே
த�ோன்றும் எண்ணங்கள், தம்மை வெளிப்படுத்திக்கொள்ள அவர் மேற்கொள்ளும் குயுக்திகள்
நிர்வாக ரீதியாக ஒருவருக்கு திட்டமிடலில் நிறைய பங்கீடுகள் வழங்கும்.

செயலாற்றுதல் (1)
இராவணனுடன் விவாதம் முடிந்து, இராக்ஷஸிகளின் மிரட்டல், இதர சங்கதிகள் அடங்கிய
சம்பாஷனைகளின் விளைவாக சீதை நம்பிக்கை இழந்து கிட்டத்தட்ட தற்கொலை
செய்துக�ொள்ளும் மனப்போக்கில் இருக்கும் சீதையிடம் ‘இதுதான் நேரம் என்பதை உணர்ந்த
அனுமன் இராமகாதையை துவக்கத்திலிருந்து இன்றைய சூழல் வரை ஒரு அனுபந்தமாகவும்
இரகசியமாகவும் இதர இராக்ஷஸிகள் காதில் செவிமடுக்காத அளவில் ச�ொல்லச் ச�ொல்ல
சீதைக்கு இராமகாதையையும் தன்னையும் உள்ளிட்ட சங்கதிகளைச் ச�ொல்வது யார் ? என
ஒரு ஐயமும் எழுகிறது. தக்க சமயத்தில் அவர் தம்மை வெளிப்படுத்திக் க�ொள்கிறார்.

9
 இவர்தான் சீதை என்பதை ஊர்ஜிதப்படுத்திக் க�ொண்டு, வந்த காரியம் என்ன என்பதை
விளக்கி இராமபிரானிடமிருந்து க�ொண்டு வந்த அடையாளங்களை சீதையிடம் வழங்கி சீதைக்கு
ஒரு புதுப்பொலிவுடன் கூடிய தன்னம்பிக்கையைத் தருகிறார். இராவணன் விதித்த இரண்டே
மாதங்கள் உள்ளதே என்செய்வேன் என தமக்குள் கலங்கிய சீதை அனுமனின் பிரவேசத்தால்
புத்துணர்ச்சி பெறுகிறார்.

இந்தக் கட்டம் மிக மிக முக்கியம் நிர்வாக ரீதியாய் ஒருவருக்கு இதிலுள்ள சூட்சுமம் விளங்க
வேண்டும். ஒருவர் எவ்வளவுதான் படித்தோ த�ொழில் திறமை அனேகமாய் இருந்தாலும் எந்த
நேரத்தில் யாரிடம் எப்படி பேசணும் என்கிற கம்யூனிகேஷன் மிக மிக முக்கியம். எதை யாரிடம்
எப்போது ச�ொன்னால் எந்தச் சூழலில் சூழலின் முக்கியத்துவம் அறிந்து பேச வேண்டும்
என்பது விளங்கும். தகாத நேரத்தில் பேசினாலும் த்க்க நேரத்தில் தக்க நபர் பேசாமல் அதிகப்
பிரசங்கியாய் ஒருவர் பேசினாலும் எடுத்துக்கொண்ட காரியம் நிறைவேறாது.

செயல்படுத்துதல் (2)
சீதையிடம் கணையாழி பெற்று அந்தப் படலம்
நிறைந்தபின் உத்தரவு பெற்று இலங்கையை
விட்டு செல்லும் முன் ‘இராவணாதி
இராக்ஷஸர்களை சந்திக்காமல் அவர்களின்
எண்ணம் என்ன’ இதெல்லாம் அறியாமல்
திரும்பச் சென்றால் எடுத்த காரியம் கைகூட
தம்மை அனுப்பியவர்களுக்கு மன்னனுக்கும்
இராமலக்குவனாருக்கும் ஜாம்பவானுக்கும்
என்ன பதில் ச�ொல்வது என பலவாறு சிந்தித்து
அச�ோக வனத்தை அழித்து ஒரு சிறு குறு
ப�ோர்த் தந்திர உபாயம் மேற்கொள்கிறார்.

எதிரியின் ஸ்தலத்தில் அவர்தம் எல்லையில்

இருந்து க�ொண்டே அவருடன் வலியப் ப�ோய்
சண்டை ப�ோடும் குயுக்தி நம் எல்லோருக்கும்
அனேகமாய் வராது. சாமானியருக்கு
இதிலுள்ள சூட்சும எல்லைக் க�ோடுகள் சரிவரப் புரிபடாது.

இரு தேசங்களுக்கு இடையே ப�ோருக்கான பிரயத்தனம், அறைகூவல் விடுவது, ப�ோரிடுவது,

ப�ோரின் பின் விளைவுகளை ஓரளவு அனுமானித்துச் செயல்படவே ஒரு பெரிய சாணக்கியத்தனம்
, புத்தி சாதுர்யம், சாமர்த்தியம் வேண்டும்.

இவர் சென்றது ஒரு தூதுவராக. தூதனுக்கான வரம்புகள் உண்டு. எக்குத் தப்பாக செயல்பட்டால்
தலை தப்புமா?
ஆயினும், எப்படிய�ோ வலிய ஒரு மினி யுத்தம் செய்து தனிய�ொருவனாய் சிலபல சேனாதிபதிகள்,
அவர்தம் புத்திரர்கள், இராவணனின் இளைய குமாரன் என பலரை அழித்து, இந்திரஜித்தையும்
ப�ோரில் சந்திக்கிறார். பிரம்மாஸ்திரம் ஏவப்பட்டு அதற்குக் கட்டுப்பட்டு அந்தக் கணத்தையும்

10
 இலாகவமாக கையாண்டு எடுத்துக் க�ொண்ட காரியம் கைகூட இராவண அரண்மனையில்
கைதியாய் பிரவேசிக்கிறார்.

இராவணன் உள்பட பலரின் கேள்விகள் சந்தேகக்களுக்கு பதில் ச�ொல்லி, தம் தைரியம்

கலந்த மன�ோபலம் க�ொண்டு தூதனுக்கே உள்ள வினயத்தையும் விட்டுக் க�ொடுக்காமல்
இராமபிரானுக்காக தாம் வந்த காரியத்தை சுருக்கமாக விவரிக்கிறார்.

விபீஷணன் எனும் நற்சிந்தனையாளர் அங்கு இல்லையேல் அன்றைய சூழல் வேறு மாதிரி

இருக்கலாம். இராம காரியம் நடக்க வேண்டும் என்பது விதி, ஆக, சரியான திட்டமிடல், காய்
நகர்த்துதல் என்பதில் அனுமன் வெற்றி பெற்று இலங்கையை அனேகமாக தீக்கிரையாக்கிய
பின்னரே சீதையை மீண்டும் ஒருமுறை ச்னதித்து ஆசிபெற்று கிஷ்கிந்தைக்கு திரும்புகிறார்.

முடிவுரை
ப�ோன காரியம் என்ன ஆயிற்று என்பதை நிர்வாகிகளுக்கு ரிப்போர்ட் செய்யும் அதிகாரி
ப�ோல் யாரிடம் எதை எப்படிச் ச�ொல்ல வேண்டும�ோ அப்படி ஜாம்பவான், அங்கதன் முதலிய
வானர சேனைகளிடம் சமர்ப்பித்தபின்னர் இராம இலக்குவனர்களை சுக்ரீவ மகாராஜாவுடன்
சந்தித்து ‘கண்டேன் சீதையை’ என இரத்தினச் சுரூக்கமாக ச�ொன்ன பின்னரே அவர்கள்
கேட்டுக்கொண்ட பின், மேல் விவரம் ச�ொல்கிறார்.

பிறகு மேலே நடக்க வேண்டிய காரியங்களை சுக்ரீவன் ஆணையில் மேலே நடப்பது அனைத்தும்
இராம காரியத்தில் ஒரு சிம்ப்பிள் ஃபார்மாலிட்டியே. ப�ோர் முடிந்து இராவண வதம் முடிந்து
சீதையை மீட்டு இராமபிரான் சந்திப்பு, இதர சங்கதிகள் நமக்கெல்லாம் தெரிந்ததே.
நிர்வாகவியல் ரீதியாக துவக்கம், திட்டமிடல், செயலாற்றுதல், ரிஸ்க் மேனேஜ்மென்ட் எனும்
தடைக் கற்களை எப்படி எதிர்கொள்வது என்பதும் எடுத்துக் க�ொண்ட ப்ராஜெக்ட்டை செவ்வனே
செய்து முடிக்கும் பிரதிக்ஞை இவற்றை உற்று ந�ோக்குங்கால் அனுமனின் மன�ோபலம், புத்திக்
கூர்மை, சாதுர்யம், உடல் வலிமை, எதை எங்கு எப்போது யார் யாரிடம் பேசுவது என்பது
குறித்த தெளிவு கம்யூனிகேஷனில் நமக்கெல்லாம் பலப்பல பாடங்களை வழங்குகிறது எனில்
மிகையல்ல.

ஸ்லோகங்கள் அல்லது அத்தியாயங்கள் ஒவ்வொன்றையும் முன்னிறுத்தி த�ொகுத்தால் கிட்டத்தட்ட

72 அத்தியாயங்கள் எழுதலாம். அது பின்னாளில் ஒரு நெடுந்தொடராகவ�ோ தனிப்பதிப்பாகவ�ோ எழுத
உத்தேசமும் உண்டு.

என் சிந்தனைகளுக்கு வடிவம் க�ொடுக்க நான் எடுத்துக் க�ொண்ட மூலம்:

• தி லிட்டில் ஃப்ளவர் கம்பெனி பதிப்பித்து வழங்கியதும்
• ஸ்ரீ கீர்த்தனாச்சார்ய சி.ஆர்.ஸ்ரீனிவாசயங்கார் (1867_1936) இயற்றிய ஸீமத் வால்மீகி இராமாயணத்தின்
தமிழ்ப் பதிப்பும்
• அதற்குப் பின்னாளில் தத்தம் பிரதிக்ஞயில் மெருகேற்றிய பல ஆச்சார்ய சிர�ோன்மணிகளின்
வழிவழி வந்த நல்லோரின் பங்கேற்புகளை அடிய�ொற்றியே அவர்கள் அனைவருக்கும் தெண்டனிட்டு இதை
சமர்ப்பிக்கிறேன்.

11
 ‘அல்லல் ப�ோம்; வல்வினை ப�ோம்!’ வாய்த்ததனைத்தும் வரங்களே!
என்றே நம்பியலைந்த கண்விழித்துக் காத்திருந்து,
இப்பெருநகர வீதிகளில் மருதாணிச் சிவப்பு சரிபார்த்து,
ஒரு நாளும் பிரதியெடுக்க முடிந்ததில்லை அவசரமாய்க் குளித்து,
அப்பத்தா வீட்டு தீபாவளியை! நிதானமாய் உடுத்தி,
நேர்த்தியாக அலங்கரித்து,
கூடவே பயணிக்கும் புதுச்சட்டை ப�ோட்டு,
அந்தப் பளீர் நட்சத்திரம் தெருப்பிள்ளைகள�ோடு சேர்ந்து,
சட்டென்று மத்தாப்பூவாகி
க�ொட்டித் தீர்க்கிறது க�ோவில் மதிற்சுவரில் ஏறி
என் பால்யத்தின் பல வர்ணங்களை!... ராக்கெட் விட்டப�ோது
பெருமாளும் தாயாரும் கூடவே இருந்ததாய்த்
கங்கா ஸ்நானம், தான் ஞாபகம்!
புதுச்சட்டை,
பலகாரம், முதல் நாள் மதியமே —
விடிய விடிய வெடி மச்சு வீட்டு லட்சுமணனின் திருட்டு
என்பதான குழந்தைமை மட்டுமே மைசூர்பாக்கை
எங்களுடையது! நாலு பேர்க்கு பங்கு வைக்க
நல்லவேளையாக... பாவாடையில் சுருட்டிக் கடித்த செண்பகவல்லி
உடைத்துக் க�ொண்டது தன் பல்லைத் தான்!
விடியக் காத்திருந்த
தீபாவளி இரவுகளில்
கிடைத்ததெல்லாம் ப�ொற்பொக்கிஷங்களே!

12
 புதுத் துணிக்கு மஞ்சள் வைக்கும் தருணத்தில்
தவறாமல் முதல் இணுக்கெடுத்து
தன் க�ொத்துத் தாலியில் தடவி
கண்ணில் ஒற்றியெடுக்கும் பாட்டியை
நமுட்டுச் சிரிப்போடு கடப்பார்கள் அத்தைகளும்
சித்திகளும்...
தேர்ந்தத�ொரு நிமித்தக்காரியைப் ப�ோல பாட்டி,
முதல் ஈட்டு முறுக்கையும்
அதிரசப் பதத்தையுமே க�ொண்டு
ச�ொல்லிடுவாள்
அந்தந்த வருட பலாபலன்கள் குறித்து...
பாக்குரலில் இடிபட்டு
பாந்தமாய்ச் சீசாவில் அமர்ந்திருக்கும்
கைமுறுக்குத் தூளில்
தேங்காய்ப்பூத் தூவி, வெல்லம் ப�ோட்டுச்
சாப்பிடவென்றே
காமாட்சிப் பாட்டியின் காது கேளாமையைத்
தள்ளி வைத்து
கதைபேசி கால் அமுக்கிவிட்ட நாட்கள் பல...
“கடங்காரா!” என்று கத்தி
கண்டபடி ஓடும் அவளுக்குத்
திசையெங்கும் அணை கட்டி மடக்கிப்
பிடிப்போம்,
அவள் காலருகே வெங்காய வெடிய�ொன்றைக்
குறிபார்த்து எறிய!
‘மரணமும் க�ொண்டாடப் படும்!’!என
பின்னொரு நாளில் தீபாவளியை அறிந்த ப�ோது
எழுந்த குறுகுறுப்பின் ஈரம்
பாட்டியின் தீபாவளித் துக்கத்தில்
பன்மடங்காகிக் காயாமல் வடிகிறது!
பத்து வகை பட்சணம், பட்டாசு,
அமாவாசை தர்ப்பணம், க�ோவில் குளம் தரிசனம்
எல்லாமே சுருங்கி,
13
ஆல் இன் ஒன் ஸ்வீட் பேக்;
ஆன்லைனில் புதுத்துணி;
ஆண்ட்ராய்டில் வாழ்த்துகள்;
அமர்ந்தபடி ச�ௌகர்யமாய் OLEDல் ஆலய
தரிசனம் என
கழிந்துப�ோகக் கூடும் -- கர்மசிரத்தையாய்
இந்த தீபாவளியும் கூட..
சிவானந்தா ஆஷ்ரம் த�ொடங்கி சின்னதும்
பெரிதுமான
சிற்சில நன்கொடைகள் பரவ விடும்
ஈரமினுமினுப்பு
கண்களில் காட்டிச் செல்கிறது பாட்டியின்
சாயலை எனக்குள்ளும்!
எரிந்து முடிந்ததும் முட்டை விடும் க�ோழிப்
பட்டாசைக் காட்டி
குதித்துச் சிரிக்கிறான் மகன், ஓட்டைப்
பல�்லோடு!
ஒப்பீடுகளை ஓரங்கட்டி நகரத்துச் சாங்கியப்படி
க�ொண்டாடியே தீர்க்கிற�ோம் தீபாவளியை --
இவன் ப�ொருட்டாவது!
இறங்கி நடக்கையில் எதேச்சையாய் வானம்
பார்த்தேன்;
பளீர் நட்சத்திரம் பார்த்துச் சிரிக்கிறது;
பாட்டியைப் ப�ோலவே -- மத்தாப்பூவாக!
மத்யமர் அனைவருக்கும் மனம் நிறைந்த தீபாவளி
வாழ்த்துக்களுடன்,
- தீபப்ரியா ரமணன்.
 சிலகாரம்
- Shantha Nagarajan

காஜு கத்ரி அல்லது முந்திரி கேக்.

தேவையான ப�ொருட்கள்
முந்திரி ஒரு கப்.
சர்க்கரை அரை கப்
தண்ணீர் கால் கப்.

முந்திரியை மிக்ஸியில் ப�ொடித்துக்கொள்ள வேண்டும். கடாயை அடுப்பில் வைத்து

தண்ணீரை ஊற்றி பிறகு சர்க்கரையை சேர்த்து கரைந்து ஒரு கம்பி பதம் வந்ததும்
ப�ொடித்துவைத்தள்ள முந்திரியை ப�ோட்டு கலந்து கடைசியில் ஒரு ஸ்பூன் நெய்விட்டு
கலந்து சேர்ந்து வந்ததும் நெய் தடவிய தட்டில் க�ொட்டிவில்லைகளாக ப�ோட வேண்டும்.

சாதா தேன்குழல்.
தேவையான ப�ொருட்கள்
ப.அரிசி நான்கு கப்.
உளுந்து ஒரு கப்.
உப்பு சீரகம்.

அரிசியை களைந்து வடித்து துணியில் ப�ோட்டு காய வைக்கவும். அரிசியுடன் உளுந்தையும்

ப�ோட்டு மிஷினில் அரைக்கவும். பிறகு எல்லா மாவிலும் உப்பையும் சீரகத்தையும் ப�ோட்டு
கலந்து விடவும். தண்ணீர் விடக்கூடாது. பிறகு ஒரு தேன்குழல் பணிக்கு வேண்டிய மாவை
எடுத்து சிறிது வெண்ணெய் ப�ோட்டு திட்டமாக தண்ணீர் விட்டு பிசைந்து எண்ணெய்
காய்ந்ததும் பிழியவும். தேன்குழல் பகுதில் மாவுகாலியானதும் அடுத்த முறைக்கு மாவை
பிசையவும். இதே முறையில் செய்தால் கடைசிவரை வெள்ளையாக வரும். ஒவ்வொரு
முறை மாவு பிசையவும் ப�ொழுதும் வெண்ணெய் ப�ோட்டுக்கொள்ளவும். மீதி அரைத்த
மாவை வைத்திருந்தால் எப்பொழுது வேண்டும�ோ அப்பொழுது செய்துக�ொள்ளலாம்

14
 திரிசம
உருண்டை
எல்லாம் ஒழுங்காதான் ப�ோய்ண்டு இருந்தது
காபி கடை முடிஞ்சு ப�ொண்ணை காலேஜில்
விட்டு திரும்பி வர வரைக்கும். குளிச்சிட்டு
திரும்பி வந்த உடனே ஏத�ோ மிஸ் ஆன மாதிரி
ஒரு ஃபீலிங். அட. ஆமாம். என் கண்ணாடி.
அதை எங்க வச்சு த�ொலச்சேன�ோ தெரியலையே.
காயத்ரி கணேசன் மாதிரி வீட்டுக்கு வீடு
வாசப்படி இவன் எங்க மாட்டுவான் இடிக்க
காத்துண்டு இருப்பா. After all ஒரு கண்ணாடியை
காபந்து பண்ண தெரியலேன்னு.
இன்னிக்குன்னு ஏன் இப்படி பகவானே
இந்த ச�ோதனை. எப்படியும் அவாள்ட்ட
மறந்து எங்கய�ோ வச்சேன்னு ச�ொல்லாம
சமாளிக்கனுமே. பார்ப்போம் இன்னிக்கு ஒரு
கைனு களத்ல குதிச்சது எவ்வளவு பெரிய
தப்புன்னு அப்புறமாத்தான் தெரிஞ்சுது.
ஆச்சு. கூப்டாச்சு மாமி “ஏன்னா. மெஷினுக்கு
கிளம்பலயா.. கூட்டம் சேர்ந்துடப் ப�ோறது.
அப்புறம் ஒரு வேலையும் ஓடாது” என்று
ச�ொல்லி panic பட்டனை ப்ரெஸ் பண்ணினா.
“இன்னிக்கு என்ன அரைக்கனும். ஏற்கனவே
சர்க்கரையை தனியா குழவி ஜீனியா
அரைச்சாச்சே” என்று ச�ொல்ல
அவா உடனை “ப�ோறூமே உங்க சமர்த்து. அதை
மட்டும் வச்சுண்டு என்ன பண்றது. ப�ோங்கோ
மளமளன்னு. அந்த ஷெல்ஃப்ல இருக்கற
பயத்தம்பருப்பை எடுத்து, மேடை மேல
வச்சுருக்கேன் பாருங்கோ அந்த சம்படத்ல
ப�ோட்டு சீக்கிரம் அரைச்சுண்டு வாங்கோ”ன்னு
ஜெட் வேகத்ல இன்ஸ்ட்ரக்ஷன் க�ொடுத்தா.
எனக்கு நிம்மதி. அப்பாடா கண்ணாடி ப�ோடாதது
அவா கண்ல படலை. அவா பார்கறதுள்ள
15
- Mahadevan Srinivasan
வேலயை முடிச்சுடனும்னு எடுத்துண்டு
மெஷினுக்கு ஓடி அரைக்கக் க�ொடுத்தேன்.
மெஷின்காரரும் “இதைத்தான் அரைக்கணுமா
சாமி. நீங்க க�ொண்டு வந்துருக்கறது .....”ன்னு
என்னவ�ோ ச�ொல்ல வந்ததை மேல பேச விடாம
“என்ன ல�ோகு. எனக்கு தெரியாதா இதெல்லாம்.
நீ ம�ொதல்ல அரைச்சு க�ொடு” என்று விரட்டி
ரூபாயை க�ொடுத்து அரைச்ச மாவை ஆத்துக்கு
எடுத்துண்டு வந்தாச்சு.
“அவ்வளவுதானே. வேர்க்காம மூடிய திறந்து
வச்சுருக்கேன். க�ொஞ்சம் வேலை இருக்கு.
த�ோ வந்துடறேன்”ன்னு நழுவி கண்ணாடியே
தேடலாம்னு ப�ோனா “என்ன இரண்டாம்
க்ளாஸ் பையனாட்டம் பரபரப்பு. நான் இப்ப
தேங்கொழலுக்கு பிசைஞ்சுண்டு இருக்கேன்.
கையெல்லாம் ஒரே மாவு”
“ஒரு வேளை பண்றேளா. அரைச்ச மாவுல
அதுக்கு ஈடா குழவி ஜீனியை ப�ோட்டு எல்லாம்
ஒண்ணாகிறமாதிரி கலந்து வைங்கோ. நான்
இத�ோ வந்துடறேன்”ன்னு ச�ொன்னா.
நானும் சவரனையா பண்ணிட்டு கண்ணாடியை
தேடப் ப�ோனேன். நெய் வாசனை மூக்கை
துளைக்கும் ப�ோது ஒரு பெரிய சவுண்ட்
அவாள்ட்டேந்து “என்ன காரியம் பண்ணி
வச்சுருக்கேள். இங்கே வாங்கோ. ச�ொல்றேன்”
என்று டென்ஷனா இருந்தா.
“ஏன். என்ன ஆச்சு. இப்போ”ன்னு முன்னாடி
ப�ோய் நின்னேன். மாட்டிண்டாச்சு. “உங்க
கண்ணாடி எங்க. ஓஹ�ோ. அதானா. பாமா
விஜயத்தில் காஞ்சனா கண்ணாடி இல்லாம
திருடன்ட்ட நகையை க�ொடுத்தா”
“இங்கே நீங்க பயத்தம்பருப்புக்கு பதிலா
 உடச்ச உளுத்தம்பருப்பை அரைச்சுண்டு
வந்துருக்கேள். என்னத்தை பண்ண ப�ோறேன�ோ
இதை வச்சுண்டு. நான் உங்ளை ச�ொல்லலை.
இந்த சர்க்கரை கலந்த மாவை ச�ொன்னேன்”.
எனக்கு வெடவெடன்னு ஆய்டுத்து. டக்னு
ஞாபகம் வந்தது. ஐடியாவுக்கு நண்பர்
வேலுமணயை கேட்கலாம்னு. ஆனா
செந்தூர் துரைபாண்டியன் ஞாபகம்
வந்தது. எங்கையாவது முருகதாஸ் பட்டம்
க�ொடுத்துடுவாங்க என்கிற பயம்.
டக்னு ஒரு ச�ொந்த ஐடியா ஃப்ளாஷ் ஆச்சு.
சும்மா அடிச்சு விட்டேன். “ப�ோன வாரம் என்
ஃப்ரண்ட் ரமேஷ் ஆத்ல இப்படித்தான் ஆச்சாம்.
அவா என்ன பண்ணினாள�ோ அதையே
பண்ணுவ�ோம்” என்று ச�ொன்னதும்
அவா மிரண்டு ப�ோய் “என்ன
பண்ணனும்கிறேளனு் ச�ொல்லி
த�ொலைங்கோ”ன்னு ச�ொன்னதும் நான்
“நீ அப்படியே சேர்ல உட்கார்”னு ச�ொல்லி
முடிப்பதற்குள் கண்ணாடி வைத்த இடம்
ஞாபகம் வந்துடுத்து.
ஷேவ் பண்ணும் ப�ோது வாஷ் பேசின் பக்கத்தில்
வச்சுட்டேன். மாட்டிண்டப்புறம் ஃபுல் எனர்ஜி
கிடைச்சுது.
கடகடன்னு ஆத்ல இருந்த க�ொஞ்சம்
கடலைமாவு, ப�ோனவாரம் திருவான்மியூர்ல
ப�ொண்ணு ஆசையா கேட்டான்னு பயத்தம்
உருண்டை பண்ணினது ப�ோக மீதி இருந்த
பயத்தமாவு, நெய்யுருண்டைக்குன்னு வச்சிருந்த
ப�ொட்டுக்கடலை மாவு எல்லாத்தையும்
ப�ோட்டுக் கலந்தேன்.
ஏலக்காய் ப�ொடி பண்ணி, அப்புறம் முந்திரி,
பாதாம், பிஸ்தா எல்லாத்தையும் உடைச்சுப்
ப�ோட்டு சின்ன இலுப்பச்சட்டயில் நெய்ல
ப�ொன் நிறத்தில் ஒண்ணா வறுத்து அதை அந்த
மாவுல ப�ோட்டு கலந்தாச்சு.
அவா இந்த கலாட்டாவை ஒரு திகில�ோட
பார்த்துண்டு இருந்தா of course கைல
ம�ோபைல�ோட. ஏத�ோ அவாளுக்கு சாதகமா
ப�ோஸ்ட் ஓடிண்டு இருந்திருக்கும் ப�ோல
இருக்கு மத்தியமர்ல. நடுநடுவே க�ொஞ்சம்
மூஞ்சி ப்ரகாசமாச்சு.
எல்லாத்தையும் முடிச்சுட்டு “இனிமே உண்
பாடு. இதுல க�ொஞ்சம் பாகும் வச்சு ஊத்து.
அப்புறம் நெய்யை திரும்பவும் சூடு பண்ணி
16
ஊத்தி உருண்டை பிடிச்சுட்டு என்னை கூப்பிடு.
நான் அதுக்குள்ள லைக் கமெண்ட் ப�ோட்டுட்டு
வரேன்” என்று ச�ொல்லி நகர்ந்தேன்.
கால் மணிநேரம் கூட ஆயிருக்காது.
கிச்சன்லேந்து குரல் “வாங்கோ. பிடிக்க
நன்னா வரது. நீங்களே டேஸ்ட் பண்ணி
ச�ொல்லுங்கோ”ன்னு மாட்டி விடப் பார்த்தா.
நான் எப்படி ஹேண்டில் பண்றதுன்னு
ய�ோசிச்சுண்டே இருக்கும் ப�ோது வாசல்ல
காலிங் பெல் சத்தம்.
கதவை திறந்தேன் ராஜாமணி மாமா. நான்
“அடடே. இப்பதான் உங்களைப் பத்தி பேசிண்டு
இருந்தோம். உங்களுக்கு நூறு ஆயுசு” என்று
ச�ொல்லவும் அவர் “அதெல்லாம் இருக்கட்டும்.
கமகமண்ணு வாசனை வருதே. என்ன
பட்சணம் இன்னிக்கு. டேஸ்ட் பண்ணலம�ோ”
என்று ச�ொல்ல கேட்கணும மெட்ரோ
ரயில் ட்ரையலாச்சே. இவர்தான் க்ளியரிங்
இன்ஸ்பெக்டர்.
ஒரு பிளேட்ல இரண்டு உருண்டை
க�ொடுத்தேன். வாய்ல ப�ோட்டுண்டார். க�ொஞ்ச
நேரம் கண்ணை மூடி என்னவ�ோ ய�ோசனை
பண்ணிட்டு “அடடா. பிரமாதம். இதே மாதிரி
சாப்பிட்டதே இல்லை. இதுக்கு என்ன பேர்”
என்று கேட்க
நான் “மாமி என்னவ�ோ பேர் ச�ொன்னா. சித்த
இருங்கோ. கேட்டுண்டு வரேன்”ன்னு ச�ொல்லி
ஆத்ல கேட்டேன். அவா க�ொஞ்சம் ரிலாக்ஸ்ட்
இப்ப. நக்கலா “ம். திருசம உருண்டைன்னு
ச�ொல்லுங்கோ” என்று ச�ொன்னா.
நான் அப்படியே ச�ொல்ல முடியுமா. அவர்ட்ட
ப�ோய் “சார். இது நமக்கு பரிச்சயமான
பேர்தான். ப�ொள்ளங்கா (ப�ொருள் விளங்கா)
உருண்டை” என்று ஒரு ப�ோடு ப�ோட்டேன்.
அவர் “நினைச்சேன். அதான் இருக்கணும்னு.
ஆனா நான் இதுவரைக்கும் சாப்பிட்டதிலேயே
இதுதான் பெஸ்ட் ப�ொள்ளாங்கா உருண்டை”
 Art by Keerthivasan Rajamani

17
 Indian three layered cake
- Balaji Narayanan

தேவையான ப�ொருட்கள்

300 கிராம் துருவின கேரட்

ஒரு கப் பால்
200 கிராம் க�ோயா/க�ோவா
க�ொஞ்சம் குங்குமப்பூ
3 டீஸ்பூன் நெய்
ரெண்டு ஸ்பூன் ஃப்ரெஷ் க்ரீம்
க�ொஞ்சம் ஸ்டீவியா (சக்கரைக்கு பதிலாக)
150 கிராம் பிஸ்தா

செய்முறை

கேரட்டை பால் குங்குமப்பூ கலந்து ஒரு மூடி

வைத்த பாத்திரத்தில் 5 லிருந்து 10 நிமிடங்கள்
வேக வைக்கவும்.

பிறகு மூடியை எடுத்து விட்டு பால் வற்றும்

வரையில் கிளறவும்.

மூன்றிலிருந்து நான்கு ஸ்பூன் ஸ்டீவியா ப�ோட்டு இரண்டு ஸ்பூன் க்ரீமையும் கலந்து 5 நிமிடங்கள்
கிளறவும்.

தண்ணீர் வற்றிய உடன் 100 கிராம் க�ோயா சேர்த்து 4 நிமிடங்கள் கிளறவும்.

கேரட் அல்வா லேயர் இப்பொழுது ரெடி. க�ொஞ்சம் மிதமான சூடு வந்தவுடன் இதை ஒரு நெய் தடவிய தட்டில்
15 நிமிடங்கள் ஃப்ரிட்ஜில் வைக்கவும்.

சூடு தணியும் வேளையில் அடுத்த லேயருக்கான வேலையை ஆரம்பிக்கலாம். ஒரு பாத்திரத்தில் நெய்யை
உருக்கி மீதம் இருக்கின்ற 100கிராம் க�ோவாவை, இரண்டு ஸ்பூன் ஸ்டிவியாவுடன் சேர்த்து கிளரவும்.
அடுப்பை அணைத்து க�ொஞ்சம் மிதமான சூடு வந்ததும் ஃப்ரிட்ஜில் இருக்கும் கேரட் அல்வா மேல் இதை
பரப்பவும்.

மூன்றாவது லேயருக்கு பிஸ்தாவை ஊறவைத்தோ அல்லது க�ொதிக்கவைத்தோ த�ோல் உரிக்கலாம்..

த�ோலுரித்த பிஸ்தாவை க�ொஞ்சம் வெண்ணை சேர்த்து மிக்ஸியில் அரைக்கவும். இதனுடன் மூன்று
துளிகள் லிக்விட் ஸ்டீவியா வையும் சேர்த்து அரைக்கலாம். இப்பொழுது உங்கள் மூன்றாவது பச்சை
லேயர் ரெடி.

இந்த மூன்று வண்ணங்களும் தெரியும் ப�ோல கட் செய்து பரிமாறவும். இதை இரவு முழுதும் பிரிட்ஜில்
வைத்து அடுத்த நாள் சாப்பிட்டால் இன்னும் சுவையாக இருக்கும்

18
 தி மில்லினியம் மீட்
- ர�ோஹிணி கிருஷ்ணா
வீராணம் ஏரியை ஒட்டி அமைந்த ஆம் , நம் வந்தியத்தேவனே தான்..
சேத்தியாத�ோப்பு, காட்டுமன்னார்குடி
சாலையில் உள்ள அத்தனை ச�ொர்க்கத்தின் ஒரு ச�ோம்பல் மதியத்தில் ,
மேடுபள்ளங்களின்மேலும் ஏறி இறங்கி ஆடி எதேச்சையாக
அசைந்து கம்பீரமாகச் சென்று க�ொண்டிருந்தது
அந்த மினிபஸ்..உள்ளே ஆஜானுபாகுவாக 96 படத்தின் தமிழ்ராக்கர்ஸ் பிரின்டைப்பார்த்த
, செதுக்கிய முக அமைப்பும் ராஜகளையும் நம் ராஜராஜ ச�ோழன் அலையஸ் அருண்மொழி
ப�ொருந்திய அந்த இளைஞனின் உடை தான் ஜெர்க்காகி விட்டார்..
க�ொஞ்சம் ப�ொருந்தாமல் பாடியாலா பேன்டும்
மேலே ஜாக்கெட்டுமாக இருந்தது.. அவன் “என் ஊரில் யார்யார�ோ கெட்டுகெதர்
முகத்திலே குழப்பங்களை மீறி புதிதாக நடத்துகிறார்கள்.. நாம பண்ணாட்டா எப்படி.. !!”
பலவற்றைக் காணும் excitement நிரம்பி வழிந்தது..
தஞ்சை ஜில்லாவின் ல�ோக்கல் தாதா, மண்ணின்
தன் இடுப்பைச் சுற்றியிருந்த லெதர்பவுச்சில் மைந்தன் , வருண்கிருஷ்ணன் ஈவன்ட்
இருந்து ரெட்மீ ஃப�ோனை எடுத்த அவ்விளைஞன் மேனேஜ்மென்டை ஏற்றுக் க�ொள்ள, கிட்டத்தட்ட
முகத்தில் வைரவைடூரியங்களைக் கையில் நாவலின் ஐம்பது முக்கிய கதாபாத்திரங்கள்
ஏந்தியது ப�ோன்ற பரவச பாவம்.. பூல�ோகத்தில் , பிரகதீஸ்வரர் க�ோவிலை ந�ோக்கி
ம�ொபைல் டேடாவை ஆன் செய்து, வாட்சப்பில், வந்து க�ொண்டிருந்தனர்.
“ப�ொன்னியின் செல்வன் மில்லினியம்
மீட் “ என்ற க்ரூப்பை ஓபன் செய்தான் அடுத்த ஸ்டாப்பிங்கில் வண்டி நிற்க, ஆங்காங்கே
வந்தியத்தேவன்.. ஓட்டையும் , சாயம் ப�ோனதுமான ராங்லர்

ஜீன்சும், ரான் (wrong) சர்ட்டும்,

ரேபன் கூலர்சும் அணிந்த
கச்சலான இளைஞன்,” Hi Bro”
என்றவாறு வந்தியத்தேவன்
அருகே இருந்த காலி சீட்டில்
வந்தமர்ந்தான். திறந்த
வாயில் ஈ நுழைய, அல்ரெடி
கிழவனாகிவிட்ட ஃபீல�ோடு
வந்தியத்தேவன் அவனையே
வைத்த கண் வாங்காமல் பார்க்க,
கண்ணாடியைக் ஸ்டைலாகக்
கழட்டிய இளைஞன், “ வந்தி
அண்ணா, இப்படிப் பாக்காதீங்க..
you are making me feel shy .நான்
சேந்தன் அமுதன் அண்ணா.. but
call me அமுதன் சேந்தன்.. அதான்
என் face book profile name “ என்றான்.

“ அடேய் தம்பி.. இதென்னடா

க�ோலம்.. எங்கடா குடுமி.. எனக்கு
வருது ...”

19
 “என்ன வருதுண்ணா..!”
“இருடா, டயலாக் ச�ொல்லிக்கிட்டு இருக்கைல
என்ன அவசரம்.. முதல்லேருந்து ச�ொல்றேன்..
அடேய் தம்பி, இதென்னடா க�ோலம்,..எனக்கு....
எனக்கு வருது.....
மயக்கமா வருது...
“பூங்குழலி க�ோடியக்கரா” என்ற அந்த
ட்விட்டர் அகவுன்ட் ஏகப்பட்ட செல்ஃபீக்கள்,
கதிகலக்கும் தைரியமான# ட்வீட்கள், பல
லட்சம் ஃபால�ோயர்களுடன் ட்ரெண்ட் ஆகிக்
க�ொண்டிருந்தது..
அப்படியே பேசியவாறு பஸ் மாறி தஞ்சை
வந்தடைந்த ப�ோது இருட்டிவிட்டது..

தலை சுத்தி மயக்கமா வருது.. “ “க�ோவில்ல கெட்டுகெதர் வச்சிருக்காங்க

கருமிப் பசங்க. அநேகமா பிரசாதம் தான்
“ஹை அண்ணா. கண்டுபிடிச்சுட்டேன்.. சாப்பிடக் க�ொடுப்பாங்க.. ஏதாவது சாப்பிட்டுப்
மணிரத்னம் தமிழ் பேசுறீங்க.. செ.சி.வா ப�ோயிடலாம்..”
பாத்திருக்கீங்க... அதான.... நீங்க க�ொஞ்சம்
கேரா கிறுக்குப் பிடிச்சாப்ல குழம்பிப் ப�ோய் ட�ொமின�ோசில் நுழைந்தவுடன்..
இருக்கறதைப் பார்த்தாலே
தெரிஞ்சுடுச்சு.. “ “கார்லிக் பிரட், ஒரு டபுள்
மார்கரெட்டா லார்ஜ்
“ அது கிடக்கட்டும்.. வித் பேபர�ோனி டாபிங் “
எதுக்கண்ணா மினிபஸ்ல என்ற வந்தியைப் பார்த்து
வரீங்க.. அதான் விசா கார்டு கமுக்கமாகச் சிரித்தான்
க�ொடுத்து இஷ்டத்துக்கு அமுதன்.எங்க ஆத்தாகிட்ட
செலவழிக்கச் ச�ொல்லி மந்தாரை இலைல அரைப்படி
அ நி ரு ந ்தப் பி ர ம ர ா ய ர் அரிசிச்சோறும் கால்படி
ச�ொன்னாருல்ல.. குந்தவை எருமைத்தயிரும் கேட்டு
அக்கா வேற நீங்க cabல வாங்கி அடிச்ச பய, இன்னா
வருவீங்க.. ப�ோற வழில பில்டப்பு... “
பழையாறைல பிக்கப்
பண்ணுவீங்கனு வெயிட் க�ோவிலில் இவர்கள்
பண்றாங்க.. க்ரூப்ல மெசேஜ் நு ழை ந ்த வு டன ே யே
ப�ோட்ருக்காங்க பாருங்க.. “ எல்லோரும் ஓடி வந்து” hi, hi “
என்று ஆண்பெண் பேதமின்றி
“அடப்போடா லூசு.. I want to ஹக்கிக் க�ொண்டனர்..
travel down the memory lane right
from வீரநாராயண ஏரி.. அதான் அருண்மொழி , சுந்தரத்
வீராணம் கிட்ட ஆரம்பிச்சேன்.. தேவர், ஆதித்த கரிகாலன்,
எவ்வளவு ஃபிகருங்க பாரு பஸ்ல... குந்தவையை பெரிய , சின்ன பழுவேட்டரையர்கள் ,
பிரகதீஸ்வர்ர் க�ோவிலுக்கு வரச் ச�ொல்லி எல்லோரும் ராம்ராஜ் வெல்க்ரோவ் வைத்த
மெசேஜ் தட்டிட்டேன்.. “ பட்டுவேட்டியும்,fab india குர்தாவும் அணிந்து
அமர்க்களமாக இருக்க, நந்தினி, குந்தவை ,
அதற்குள் தன் ஐஃப�ோனில் மூழ்கிவிட்டான் , வானதி, பூங்குழலி என அத்தனை பெண்களுமே
சேந்தன் அமுதன்.. uniform மாதிரி மஞ்சள் நிறக் குர்த்தி. 96 படத்தில்
திரிஷா ப�ோட்டிருக்கும் அதே A லைன் குர்த்தி
அதில் முக்கால் ஜீன்சும், nush top ப்புமாக தான் வேண்டுமென்று ஒன்றாக அமேசானில்
ட்ரெண்டியாக, மிக அழகான , ப�ோல்டான ஆர்டர் செய்து அணிந்திருத்தார்கள்..
ப�ோசில் ஒரு பெண் சாய்ந்து நிற்க, சேந்தன்
அமுதன் ஜ�ொள்ளிக் க�ொண்டிருந்தான். “திரிஷாக்கு நல்லாருக்கும்.. பீப்பாய் மாதிரி
இருந்துட்டு எல்லாத்துக்கும் பேராசை....” என்ற
“யாருடா இது.. !” மைன்ட் வாய்சை ஓரங்கட்டி,” let’s have an AV ses-
sion now” என்றாள், பூங்குழலி க�ோடியக்கரா...
“அண்ணா.. தெரியலையா..நம்ம பூங்குழலி
அண்ணா... ட்விட்டர்ல கலக்கறா.. “ ஆழ்வார்க்டியான மரத்திலிருந்து எட்டிப்

20
 கரைவேட்டி ஒருவர்
ஓட�ோடி வந்து
அருண்மொழிவர்மனை
ஒருபக்கமாகத் தள்ளிக்
க�ொண்டு ப�ோனார்..

“ என்னங்கய்யா இப்படிப்
பண்ணிட்டீங்க... “
“ என்ன பண்ணேன்.. !”

“யாராச்சும் ஆளறவங்க,
ராஜா பெரிய
க�ோ வி லு க் கு ள ்ள
வ ரு வ ா ங ்க ள ா . .
எங்க பகுத்தறிவுத்
தலைவர்கள் கூட
இந்த க�ோவிலுக்குள்ள
வந்தா பதவி ப�ோயிடும்,
உ யி ர ்போ டு ம்ங்க ற
பார்க்கும் still திரையிடப்பட கூட்டத்தில் நம்பிக்கைல உள்ள
நகைப்பும் , சந்தோஷமும் , பழைய நினைவுகளும் வரமாட்டாங்க... “
room freshener ப�ோலப் பரவின.. இப்ப இருக்கற
மாதிரி infrared camera லாம் இல்லாமயே “அடப்பாவிங்களா.. க�ோவில் இல்லை,
ஜேம்ஸ்பாண்ட் வேலை பார்த்வன் நான் என சாமி இல்லைங்கறீங்க.. க�ொஞ்சம் ப�ோனா
பீற்றிக் க�ொண்டான், ஆழ்வார்க்கடியான்.. ராஜராஜனே கற்பனை, க�ோவில் எங்க ஆட்சில
கட்டினதுன்னு ச�ொல்வீங்க... ஆனால் இப்படி
அடுத்து வானதி விளக்குடன் மயங்கி விழும் மூட நம்பிக்கையைப் பிடிச்சுட்டு நான் கட்டின
படம் திரையிடப்பட, “செம ஆக்டிங்” என்றாள் க�ோவில் பெயரைக் கெடுக்கறீங்களே..்”
பூங்குழலி குர�ோதத்துடன்..
“call that event manager Varun krishnan.. I want to meet
“ம்க்கும்.. ஏத�ோ சாப்பிடாம மயங்கி the CM” என்று ராஜராஜன் டென்ஷனாகி அலற...
விழுந்துட்டேன்.. அவ்வளவு தான்.. முதலையக்
காட்டறேன், பயம் தெளிவிக்கிறேன்னு “ ஐய�ோ...” என்று விதிர்த்து எழுந்தான்,
வருண் கிருஷ்ணன்.
தான் அரைகுறையாப் படிச்ச சைகாலஜி தியரி
பூராம் என்னைய வச்சு பிராக்டீஸ பண்ணிடுச்சு , “நல்லவேளை கனவு... “ என்று , தூங்கப்
குந்தவை” குமட்டில் இடித்துக் க�ொண்டு, ப�ோகும் முன் படித்துக் க�ொண்டிருந்த
கையிலிருந்த one plus 6 Tயில் அமேசானின் ப�ொன்னியின் செல்வன் த�ொகுப்பை நெஞ்சின்
தீபாவளி சேலுக்குள் மறுபடி மூழ்கினாள் மேலிருந்து எடுத்து மேஜையில் வைத்துவிட்டு,
வானதி.. ஹெட்ஃப�ோனை மாட்டிக் க�ொண்டு
,”நேற்றுவரை ஏமாளி, இன்று முதல் ப�ோராளி..
திடீரென்று AVமக்கர் செய்ய, இருள் எங்கும் சூழ, ஒரு விரல் புரட்சியே” என்று ரஹ்மானில்
ஒரு hologram பிம்பமாய் காற்றில் எழுந்தது ஒரு லயிக்கத் த�ொடங்கினான்..
உடல் இல்லாத தலை...

“ஆ...”. ஒரே குரலில் அனைவரும் அலற... திரைக்கதை: வருண் கிருஷ்ணன்

ஓவியங்கள் : ரேவதி பாலாஜி
“நீங்க கூப்டாட்டியும், வில்லன் நானில்லாம
மீட்டா.. நானே வந்துட்டேன்... “ என்றது வீர
பாண்டியனின் தலை...

இப்படியாகக் க�ோலாகலமாக கெட்டுகெதர்

நடக்கும் ப�ோது விஷயமறிந்த ல�ோக்கல்

21
 இன்று புதிதாய்ப் பிறந்தோம்
- Meenakshi Olaganathan
‘மா..கிளம்பும் ப�ோதே pester பண்ணாதே..ஐ வில்
பி பேக் இன் எ ஃப்யூ ஆர்ஸ்’
ப்ரியாவின் வார்த்தைகள் மனசிற்குள் எதிர�ொலித்துக்
க�ொண்டேயிருக்க கையில் தேன்குழல் தட்டுடன்
டிவி எதிரே அமர்ந்தாள் கல்பனா.ஒளிபரப்பாகிக்
க�ொண்டிருந்த நடிகையின் பேட்டியில் லயிக்காமல்
மனக்குதிரை ரிவர்ஸில் ப�ோயிற்று
ச�ோழவந்தான் ..மதுரை அருகிலுள்ள அழகிய
கிராமம் அவள் பிறந்த ஊர்.அப்பா அம்மாவ�ோடு
தாத்தா, பாட்டி,நான்கு சித்தப்பாக்கள், மூன்று
அத்தைகள் என்று பெரிய கூட்டுக்குடும்பம்.
அப்போதெல்லாம் தீபாவளி இப்படியா இருக்கும்?
ஒரு மாதம் முன்பே களை கட்டத் த�ொடங்கிவிடும்.
புதுத்துணி எடுக்க டவுனுக்குச் செல்லும் ஏற்பாடுகள்,
பட்சணம் செய்ய ஆச்சியுடன் அம்மாவும் சித்திகளும்
செய்யும் ஆல�ோசனைகள், பட்டாசில் என்ன
புதுரகம் வந்திருக்கிறது என்ற ஆராய்ச்சிகள்...
ஆவலுடன் காத்திருந்த தீபாவளி நாள் வந்ததும்
அதிகாலை முதலே உடலிலும் உள்ளத்திலும்
த�ொற்றிக் க�ொள்ளும் பரபரப்பு...விவரிப்பானேன்..
சாகாவரம் பெற்ற க�ோபுலுவின் அந்த ஓவியம்தான்
பெரும்பான்மை நடுத்தர இல்லங்களில் scenario.
எத்தனை உற்சாகம், ஆர்வம்..எங்கே ப�ோயின
எல்லாம்?
திருமணமாகி சென்னை வந்தபிறகு க�ொண்டாடிய
அபார்ட்மென்ட் தீபாவளியும் அத்தனை
ம�ோசமில்லைதான். பக்கத்து flatsகளில் பலகாரம்
பகிர்ந்து க�ொண்டு..எல்லோருமாக சேர்ந்து வெடித்துக்
க�ொண்டு..மகிழ்ச்சியான நாட்கள்தாம்.
ஆனால் இப்போது சில வருடங்களாகவே ஏன் ஒரு
மந்த நிலை?
‘உனக்கு வயதாகி விட்டது கல்பனா’ என்றது
உள்ளிருந்து எழுந்த குரல். ரைட் ஓகே..but what
22
happened to the children?நல்ல வேலையில்
இருக்கும் 23 வயது மகனும் கல்லூரியில் படித்துக்
க�ொண்டிருக்கும் மகளும்..தீபாவளியன்று கூட
வீட்டில் இல்லாது ஊர்சுற்றப் ப�ோயாகி விட்டது.
எங்கே ப�ோயிருப்பான் இந்த அருண்..நண்பர்கள�ோடு
புதுப்படம் முதல் ஷ�ோவிற்காய் இருக்கும்.பட்சணம்
எதுவும்
பிள்ளைகள் த�ொடுவதில்லை..பட்டாசிலும்
ஆர்வமில்லை.தவிர்க்க முடியாத Client meet-
ingகாக அமெரிக்கா சென்றுவிட்ட கணவரை
நினைத்ததும் கண்களில் நீர் வழிந்தது.
அப்போதுதான் உள்ளே நுழைந்த அருண் பதறிப்
ப�ோய்’மா..what happened?ஏன் அழறே?’
என்றதும் தாங்க முடியாமல் க�ொட்டி விட்டாள்.’Oh..
trip down the memory lane! நான்
என்னவ�ோன்னு பயந்துட்டேன்’ என்ற அருணிடம்
‘அது சரிடா..நீங்க ஏன் இப்பிடி இருக்கிறீங்க? இந்த
generation..எதிலும் ஆர்வமில்லாம?’ என்றாள்.
‘Sweets, பட்சணம் னு கண்டபடி sugarம் cho-
lesterolம் ஏற்றிக் க�ொள்ள வேண்டாமேனுதான்மா..
we’re health conscious!பட்டாசும் noise pol-
lution, environmentக்கும் கேடுதானே..உனக்குத்
தெரியாதா என்ன?Be proud of your kids ma’
என்று குறும்பாக கண்சிமிட்டிய மகனைப் பார்த்து
‘Oh first show சினிமா ப�ோனதுக்கு என்ன
விளக்கம் தரப் ப�ோறீங்க துரை?’
‘ஹாஹா..யார் ச�ொன்னா நான் mov-
ie ப�ோனேன்னு?எங்க office பக்கத்துல அன்பு
இல்லம்னு ஒரு குழந்தைகள் காப்பகம்.இரண்டு
வருஷமா என் friendsஓட அங்கேதான் தீபாவளி
காலை. First day first showலாம் collegeஓட
ஏறக்கட்டியாச்சு.இதான் என் celebration இப்போ’
 ‘அடப்பாவி..ஏன்டா என்கிட்ட ச�ொல்லல?இன்னும் celebrate life மா.இவ்ளோ பேசறியே..இப்போ
என்னவெல்லாம் மறைக்கறீங்க அண்ணனும் உன்னாலே கிராமத்துல சேர்ந்தாப்பல 4 நாள்
தங்கையும்?இத�ோ இன்னிக்கு கூட friendsஓட இருக்க முடியுமா? Move forward my dear
வெளில ப�ோயிருக்கா’ என்று ச�ொல்லிக் mom’என்று கழுத்தைக் கட்டிக்கொண்டாள்.
க�ொண்டிருக்கும் ப�ோதே உள்ளே நுழைந்த ப்ரியா
‘என்ன என் தலை உருள்றது?’ என்றாள். ப்ரியாவிடம் ‘ சித்தப்பா, அத்தைனு அம்மா ஒரே
‘வாடி..நீ எந்தக் காப்பகத்துக்குப் ப�ோய்ட்டு வந்தே?’ அழுவாச்சி..nostalgic ‘ என்று சிரித்தான் அருண்.
என்று கிண்டலாக கேட்ட கல்பனாவைப் பார்த்து ‘ ஏன்டா படவா..nostalgia தப்பா என்ன?
‘காப்பகமா..காபி ஷாப்லருந்து வரேம்மா ‘ ‘தப்பில்லம்மா..அவ்வப்போது அழகிய சிறு கவிதை
என்றாள். ப�ோல் இருந்தால்..நெடுங்கதை ஆக்கி விடாதே!’

‘ப்ரியா ..அம்மா நினைக்கிறாள்..நம் தலைமுறை ‘சரிதான்டா தகப்பன்சாமிகளா..உங்களுக்குப் பிடிச்ச

பண்டிகை சந்தோஷங்களை இழந்து விட்டோம் dry fruits laddoo எடுத்து வரேன்’ என்று
னு’..அருண் விளக்கியதும் ‘oh come on ma.. சிரிப்புடன் நகர்ந்த கல்பனாவின் பின்னால் ஒலித்தன
நாங் பாரதி வரிகள் ப்ரியாவின் குரலில்:
கள் எங்கள் வழியில் சந்தோஷமாவே. இருக்கோம்..
பட்சணம், புதுத்துணி எங்களை excite
பண்ணுவதில்லை of course..எப்ப வேணும்
சென்றதனைக் குறித்தல் வேண்டாம்
னாலும் கிடைப்பதால்..நல்ல படிப்பு, வேலை,
இன்றுபுதி தாய்ப்பிறந்தோம் என்று நீவிர்
நண்பர்களுடன் அரட்டை, எப்போதேனும் நல்ல
எண்ணமதைத் திண்ணமுற இசைத்துக் க�ொண்டு
சினிமா, முடிந்த ப�ோது பிறருக்கு உதவினு we தின்றுவிளை யாடியின்புற்றிருந்து வாழ்வீர்.

23
 பண்டிகை
அலங்காரம்
- Brinda Kannan
நம்ம பண்டிகைகள் எல்லாமே பலகாரங்களையும்
சிறப்பு உணவு வகைகளையும் வீட்டை
அலங்கரிக்கரிக்கறதையும் மையமா க�ொண்டது..
நார்த் இண்டியால தீபாவளிக்கு வீடுகளை
விளக்குகளால அலங்கரிப்பா.. க�ொஞ்சம் வருஷம்
முன்னாடி வரைக்கும் இந்த பழக்கம் சவுத்
இந்தியால இல்ல.. இப்போ நாமளும் இதெல்லாம்
செய்ய ஆரம்பிச்சுட்டோம்..விளக்குங்கறது
ர�ொம்ப மங்களகரமான, மனதுக்கு இதம் தரக்
கூடிய ஒரு விஷயம்.. அதனால அதை காப்பி
அடிக்கறதுல தப்பு ஒண்ணும் இல்லைனு நான்
நெனைக்கறேன். நான் இப்போ simpleஆ வீட்டுல
இருக்கற things வெச்சு அழகான ரெண்டு
விளக்குகளை எப்டி பண்றதுனு ச�ொல்றேன்..
First ஒண்ணு ஆரஞ்சு பழத்தோல் வெச்சு
பண்றது..
ஆரஞ்சு பழத்தை 2/3: 1/3ஆ கட் பண்ணி
பழத்தை சாப்டுடணும்.. ஒரு பாத்திரத்தில்
இரண்டு மெழுகுவர்த்தியை கட் பண்ணி
ப�ோட்டு உருக்கி அத�ோட திரியை தனியா எடுத்து
வைக்கணும் .அதுல ஒரு திரியை எடுத்து அந்த
2/3 ஆரஞ்சு பழத் த�ோலுக்குள்ள verticalஆ
வச்சு அத ஒரு கையில பிடிச்சிண்டு இன்னொரு
கையால அந்த உருக்கின மெழுகுவர்த்தியை
ஊத்தணும் .ஒரு 15 நிமிஷம் அப்படியே கையால
பிடிச்சு வச்சுக்கணும். அந்த மெழுகு நல்ல ஆறி
set ஆனதும் கைய எடுத்துடலாம். இப்ப விளக்கு
ரெடி .
24
ஒரு க�ோணி ஊசியால அந்த விளக்கோட மேல்
விளம்பு கிட்ட சின்னச்சின்ன ஓட்டைகள்
ப�ோட்டு அதுல கிராம்பை ச�ொருகீட்டா விளக்கு
எரியறப்போ ஆரஞ்சு வாசனைய�ோட அழகா
இருக்கும் பாக்குறதுக்கு.
இந்த விளக்கு அஞ்சாறு மணி நேரத்துக்கு
நின்னு நிதானமா எரியும்.
ரெண்டாவது விளக்கு பழைய wax crayon pencils
துண்டுகளை வெச்சு செய்யறது.
மூணு கலர் கிரையான் பென்சில்ஸ் எடுத்து
தனித்தனி கப்ல ப�ோட்டுக்கணும். ஒரு heat proof
bowl எடுத்து நடுவுல ஒரு திரியை வெச்சு ஒரு
கப் க்ரையானை உருக்கி அதுல ஊத்தணும்.
பத்து நிமிஷம் வெயிட் பண்ணா அது செட்
ஆயிடும் .அப்புறம் அடுத்த கலரை உருக்கி அதுக்கு
மேல ஊத்தணும். அதே மாதிரி பத்து நிமிஷம்
வெயிட் பண்ணணும் அதுக்கப்புறம் மூணாவது
கலரை உருக்கி ஊத்தனும். பத்து நிமிஷம்
வெயிட் பண்ணா ஃபுல்லா செட் ஆயிடும்...இப்போ
மல்டி கலர் விளக்கு ரெடி.. 🙂
மூணாவது சாக்லெட் விளக்கு.(சாப்பிட மட்டும்)
தேவையான ப�ொருட்கள்:
ஒரு டின் கண்டன்ஸ்டு மில்க்
ஒரு கப் மில்க் பவுடர்
2 டேபிள்ஸ்பூன் பட்டர் (அ) நெய்
Cocoa powder 2 tbs
செய்முறை :
 ஒரு கெட்டியான வாணலிய எடுத்து பவுடரையும்
கண்டென்ஸ்டு மில்கையும் ப�ோட்டு நன்னா
கலந்துக்கணும் . அடுப்புல வெச்சு அதில் ஒரு
டேபிள்ஸ்பூன் நெய்யும் விட்டு அது பாத்திரத்துல
ஒட்டாம வர வரைக்கும் கிளறி நிறுத்திடனும்.
இதான் பேடா.
கைல க�ொஞ்சம் நெயை தடவிண்டு
இதுல சின்ன எலுமிச்சை சைஸ் அளவு பேடா
உருண்டையை தனியா எடுத்து வெச்சுட்டு மீதில
cocoa powder ப�ோட்டு நன்னா பிசையணும்.
பிசைஞ்சதை நெல்லிக்காய் சைஸ்
உருண்டைகள் பண்ணி, ஒரு உருண்டை
எடுத்து உள்ளங்கையில் வைத்து கப் மாதிரி
பண்ணி விளக்கு மாதிரி நீட்டி விடனும். ஒரு fork
ஆல விளக்கோட விளிம்புல அழுத்தி pictureல
இருக்கற மாதிரி design பண்ணனும் .cocoa mix
25
பண்ணாத வெள்ளை பேடாவ க�ொஞ்சம் எடுத்து
திரி மாதிரி திரிச்சு cocoa lampக்குள்ள வெச்சா
chocolate lamp ready 🙂
🏵️🏵️🏵️🏵️
பண்டிகை நாட்கள்ல நாம பண்ற இன்னொரு
விஷயம் வாசல்ல அழகழகா க�ோலங்கள்
ப�ோடறது..
ஆனா பண்டிகை நாட்கள்ல கூட பெரிய க�ோலம்
ப�ோட தெரியல.. 4./5 புள்ளி க�ோலம் தான் ப�ோட
தெரியும்னு வருத்தப் படறவங்களுக்கு ஒரு
சின்ன tip.
அந்த சின்ன க�ோலத்தையே நாலு டைரக்ஷன்ல
இந்த மாதிரி புள்ளி வச்சு extend பண்ணினா அது
பெரிய க�ோலமாயிடும்.. இந்த தீபாவளிக்கு ட்ரை
பண்ணிப் பார்க்கலாமே..
 - Keerthivasan Rajamani
மாய பந்தம்
“ட�ொக் ட�ொக்..”
கதவைத்தட்டினேன். ச்சே... என்ன டிராஃபிக்.
பாரதப்பிரதமர் ம�ோடி என் வீட்டுக் கதவைத்
திறந்தார். புன்னகைத்துவிட்டு என் கைப்பையை
ச�ோஃபாவில் வீசியெறிந்தேன். அது பிணராயி
விஜயன் மேல் பட்டுவிட்டது. ஒரு சாரி ச�ொன்னேன்.
ம�ோடியிடம், “என்னாச்சு ரஃபேல் ?
முடிஞ்சுதா இல்லையா ?” என்றேன். அவர்
தலையிலடித்துக்கொண்டார். ராஹுல் காந்தி
பெட்ரூமிலிருந்து ஓடிவந்தார். “அதெப்படி முடியும் ?
விடமாட்டேன்..”.
வீட்டுக்கு வந்ததும் வராதததுமாகச் சண்டை. நான்
ராஹுலைக் கையமர்த்தினேன். “Chill, buddy.
Facts தெரியாம பேசாதே.. க�ொஞ்ச நேரம் ரிலாக்ஸ்
செஞ்சுக்கறேன், விடு” என்று ச�ோஃபாவுக்குச்
சென்றேன்.
“வராதவங்க வந்திருக்கீங்க.. என்ன விசேஷம் ?”
என்றேன் பிணராயி விஜயனிடம்.
“எல்லாம் சபரிமலை விஷயமாத்தான்.” என்று
தலை ச�ொறிந்தார்.
“உங்க தப்புதான். அதெப்படி க�ோயில்
விவகாரத்தில் நீங்க தலையிட...” என்று நான்
ச�ொல்லிக்கொண்டிருக்கும்போதே, சின்மயி
சமையலறையிலிருந்து வந்தாள்.
“வெய்ட். அதை விடுங்க.. என் கதறலைக் கேளுங்க..
அந்த வைரமுத்து என்ன செஞ்சார் தெரியுமா ?”
“எனக்கு உடனே ப�ோன்
செஞ்சிருக்கவேண்டியதுதானே ? ஏன் இப்பொ
ச�ொல்றேம்மா ?”. அவள் முகம் சிவக்க ஆரம்பித்தது.
“அது ச�ொல்லாது தம்பி. தனிமனித ஒழுக்கம்
தமிழர்களின் ச�ொத்து” சீமான் வந்துவிட்டார்.
தலைவலிக்க ஆரம்பித்தது.
“சார், முதல்ல நீங்க இந்த கதை அளக்கறத
விடுங்க”.
26
மீண்டும் ம�ோடி வந்து காப்பிக�ொடுத்தார். காப்பி
உதட்டைச் சுட்டது. “ஸ்ச்ச்..!! என்ன ம�ோடி சார்,
இந்தச் சிலை, மூவாயிரம் க�ோடி தேவையா ?”
“அப்படிக் கேளுங்க” - ராஹுல்.
“அப்படிக்கேளுங்க தம்பி” - சீமான்.
சின்மயி “அதை விடுங்க.. இந்த #MeToo”
“ஷ்ஷ்ஷ்ஷூ !! சும்மா இருங்க.. இது
எங்களுக்குள்ள.. “ என்று கத்தினேன். தலையில்
ஒரு நரம்பு அடித்தது.
“அதே மாதிரிதான் சபரி மலையும். சாமியே”
என்றார் பிணராயி.
நரம்புகள் புடைத்தன. ரத்த நாளங்கள்
வீக்கமடைந்து புஜங்களால் கான்கிரீட் சுவர்களை
உடைத்தெறியவேண்டும்போல் இருந்தது.
“Will All of you, please get out !” என்று
உச்சஸ்தாயியில் கதறினேன்.
- அதாவது, செல்ஃப�ோனை off செய்தேன்.
அனைவரும் மறைந்துவிட்டனர்.
ஏத�ோ ஒரு impuslive பந்தத்திலிரூந்து விடுபட்ட
உணர்வு.
நச நச சப்தம், சட்டென அமைதியானது.
ஹால் ஒளியிழந்து காணப்பட்டது.
மனைவி என் வாயருகில் “ர�ொம்ப
சுட்டுடுத்தா..” என்று புடவைத்துணியால்
ஒத்திவிட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
கண்ணோரத்தில் அனந்து.
“அப்பா, பட்டாஸ் வெடிக்கலாமா ?” என்றான்.
பால்கனியிலிருந்து சுப்ரீம் க�ோர்ட் நீதிபதி
ப்ரசன்னமானர். பால்கனி கதவை ஓங்கி
அடித்துவிட்டு அனந்துவைத் தூக்கிக்கொண்டு
பட்டாசு வெடிக்க ஓடினேன்.
ஆனந்தமாக.
 வெள்ளைப் புறா ஒன்று
- Swaminathan Ramasubramanian

நீங்க காயத்ரி பாலச்சந்தர் தானே!! நாற்பத்தி ஐந்து வயதில் இப்படி ஒரு கேள்வியை
எதிர்கொள்வது
ஆமாம், நீங்க? காயத்ரிக்கு எளிதாக இருக்கவில்லை. சற்று
தடுமாறித்தான் ப�ோனாள். எப்படி ரியாக்ட்
என் பெயர் பாலசுப்ரமணியன். பெங்களூரில் ஒரு பண்ணுவதென்றே தெரியவில்லை. சிறிது நேர
லாஜிஸ்டிக்ஸ் கம்பெனி நடத்துகிறேன். என்னை ம�ௌனத்திற்கு பிறகு,
உங்களுக்கு தெரிய வாய்ப்பில்லை. உங்களை
எனக்கு தெரியும். என் அண்ணன் பையன் ஸ்ரீராமும் பரிதாபமா சார்?
உங்கள் பையன் க�ௌஷிக்கும்
க்ளாஸ்மேட்ஸ்.. ந�ோ.. ந�ோ. அப்படியெல்லாம்
இல்லை. ஒரு கன்சிடெரேஷன்
ஸ்ரீராமின் சித்தப்பாவா? அவ்வளவுதான். ம்யூச்சுவலா
ஒரு புரிதலும் பிடிப்பும்
ச�ொல்லுங்க, என்ன விஷயம்? இருக்கலாம் என்கிற எண்ணத்தில்
தான் கேட்டேன். தப்பா
உங்க கணவர் விபத்தில் நினைச்சிக்காதீங்க ப்ளீஸ்..
இறந்த வாரம் நான் திருச்சிக்கு
வந்திருந்தேன். எல்லோரையும் நிலைகுலைய செய்த என் பையன் ஒரு ஐ டி கம்பெனியில் வேலை
நேரம் அது. அத்தனை துக்கங்களையும் தாங்கி பார்க்கிறான் சார்.. ஒரு பெண் வெளியூரில் கல்லூரியில்
ஐந்து வருடங்களில் இப்படிப்பட்ட ஒரு கல்லூரிக்கு படித்துக்கொண்டிருக்கிறாள்..
வேலைக்கு வந்து வாழ்க்கையை நம்பிக்கையுடன்
நகர்த்தி செல்வது ர�ொம்ப நல்ல விஷயம்.. தெரியும். க�ௌஷிக்கிற்கு என்னை நல்லாவே தெரியும்.
நான், ஸ்ரீராம், க�ௌஷிக் எல்லாம் சினிமாவிற்கெல்லாம்
ம்.. தேங்க்ஸ். என்ன விஷயம் சார் ? என்னுடைய ஒன்றாய் ப�ோயிருக்கோம்..
உதவி ஏதாவது தேவையா?
மன்னிக்கணும் சார், எனக்கு வகுப்புக்கு நேரமாயிருச்சு..
எனக்கு எப்படி கேட்பது என்று தெரியவில்லை. நான்
செய்வது சரியான்னு கூட எனக்கே தெரியவில்லை. இது என்னோட விசிட்டிங் கார்ட்..

பரவாயில்ல சார், ச�ொல்லுங்க.. தேங்க்ஸ்...

எனக்கு ஐம்பது வயசு ஆகுது.. இன்னும் திருமணம்
ஆகவில்லை..உங்களுக்கு விருப்பம் இருந்தால் நாம்
ஏன் கல்யாணம் செய்துக�ொள்ளக்கூடாது?
அவளிடம் எந்த வித ரியாக்ஷனும் தென்படவே இல்லை.
ஒரு நிமிடத்தில் சுதாரித்து க�ொண்டான்.உங்கள்
சென்டிமெண்ட்ஸை நான் ஹர்ட் பண்ணிவிட்டேன்
என்றால் ஐ ஆம் சாரி. யதார்த்தமா என் மனசில்
இருந்தது. கேட்கணும்னு த�ோணிச்சு. அதான்
கேட்டேன். உங்களுக்கு இஷ்டம் இல்லைன்னா
அப்படியே விட்டுருங்க. ந�ோ ப்ராப்ளம். ஐ வில்
ரெஸ்பெக்ட் யுவர் வ்யூஸ் எய்தர் வே!!
மதியம் இரண்டு மணி வரையில்தான் பாடம் எடுக்கும்படி
இருக்கும். அவள் கல்லூரி ப்ரின்ஸிதான், காயத்ரி,
நீங்கள் ஏன் பி எச் டி க்கு விண்ணப்பிக்கக்கூடாது என்று
உற்சாகப்படுத்த, ஆறுமாத காலமாக ஆராய்ச்சியும்
செய்து க�ொண்டிருக்கிறாள். மாலை வரையில் அது
சம்பந்தமாக பல புத்தகங்களை படித்து குறிப்புகளை
சேகரிக்கவேண்டும். எப்படியும் ஆய்வு கட்டுரைகள் பல
பல்கலைக்கழகங்களில் விவாதிக்கப்பட்டு ஏற்றுக்கொள்ள
ஐந்து வருட காலமாவது ஆகிவிடும். அவளுக்கும்
இதில் இயற்கையாகவே ஈடுபாடு இருக்கவே, பல
கவலைகளை மறக்கவும் ஒரு சந்தர்ப்பம் என்றும்
த�ொடர்ந்து க�ொண்டிருக்கிறாள்.

27
 இன்று ஏன�ோ தெரியவில்லை, புத்தகங்களில் கவனம்
செலுத்தமுடியவில்லை. மனம் சஞ்சலப்படுகிறது..
சந்தர் முகம் வந்து ப�ோகிறது. ஏன் சந்தர் இப்படி?.
என்ன தான் சமூகம் நாகரிகம் பெற்றுவிட்டதென்றாலும்
ஆண் துணையில்லாமல் பிள்ளைகளை வளர்த்து
ஆளாக்குவதென்பது அத்தனை எளிதில்லை..
அகிலாண்டேஸ்வரி சன்னதி வீட்டிலிருந்து பதினைந்து
நிமிட தூரம் தான். அம்மா, எனக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி
ஒரு நிலைமையை க�ொடுத்தாய்? எல்லா ப�ொருத்தமும்
பார்த்துத்தானே செய்துவைத்தார்கள்..
வாரம் தவறாமல் அங்கு ப�ோய் அவளிடம் இந்த
கேள்வியை கேட்க தவறியதில்லை. அகிலாண்டேஸ்வரி
அவளுக்கு பதிலேதும் ச�ொன்னதில்லை. தன்
மனக்கஷ்டத்தை க�ொட்டினால் ஏத�ோ பாரம் குறைந்தது
ப�ோல உணர்வாள்.
சந்தர் சவுதியில் நன்றாகத்தான்
சம்பாதித்துக்கொண்டிருந்தான். எண்ணெய் வளங்களை
கண்டறிந்து அதை மேம்படுத்தும் பணியில் அவன் படிப்பும்
நிபுணத்துவமும் இருந்ததால் அங்கு அவனுக்கு நல்ல
மரியாதை. வருடத்திற்கு இருமுறை முறை சிலவாரங்கள்
விடுப்பில் திருச்சிக்கு வந்துவிடுவான். குழந்தைகளும்
அவளும் அவனும் சந்தோஷமாக இருப்பார்கள்.அப்படி
வந்த ஒரு நேரம் சந்தரின் நண்பர் குடும்பத்தினரை
ஒரு நாள் வீட்டிற்கு சாப்பிட அழைத்திருந்தார். இத�ோ
வாழை இலை வாங்கப்போகிறேன் என்று ஸ்கூட்டரை
எடுத்துப்போன சில நிமிடங்களில் மணல் லாரி ஒன்று
ம�ோதி... காயத்ரியின் வாழ்க்கை சிதறிப்போய் பல
வருடங்கள் ஆகிவிட்டன..
ஒண்ணு தெரிஞ்சிக்கோ காயத்ரி..ஒவ்வொரு
பிறப்புக்கும் இறப்புக்கும் காரணத்தை நம்மால் அறிய
முடியாது. நாமெல்லாம் கர்ம வைஸ்யர்கள். இப்படி
மனம் தளர்ந்து பித்து பிடித்து ப�ோனவள் ப�ோல்
உட்கார்ந்து இருந்தால் வாழ்க்கை மாறிவிடாது. உனக்கு
படிப்பு இருக்கிறது.குழந்தைகள் இன்னும் வளர்ந்து
நிற்பதற்கு காலம் இருக்கிறது. உன் எதிர்காலத்தை
அந்த அகிலாண்டேஸ்வரியிடம் ஒப்படைத்துவிட்டு
தன்னம்பிக்கைய�ோடு ஒரு வேலைக்கு முயற்சி செய்.
அந்தக்கால மனுஷியானாலும் பக்கத்து வீட்டு ஜானகி
மாமியின் வார்த்தைகள் ச�ோர்ந்திருந்த மனதிற்கு
நம்பிக்கையூட்டியதால் இவ்வளவு வருடங்களையும் கடந்து
விட்டாள். க�ொடுமையான அந்த காலகட்டங்களை
காயத்ரியின் மனம் நினைக்க கூட மறுக்கிறது. பத்தாவது
காரியம் நடப்பதற்கு முன்பு ஒரு நாள் ஒரு அமங்கலி
தனியே அழைத்துப்போய் தாலியை கழட்ட ச�ொன்னாள்.
பிறகு கூட பிறந்தவர்கள் வீட்டில் தங்கி இருக்கவேண்டும்
என்ற மரபில் ஒவ்வொருவரின் வீட்டிலும் சில நாட்கள்
தங்க ச�ொன்னார்கள். காலங்கள் எவ்வளவு மாறினாலும்
நாகரிகம் எத்தனை வளர்ச்சியடைந்தாலும் சம்பிரதாயம்
என்கிற பெயரில் நம் மனதிற்கு ஏற்புடையத�ோ இல்லைய�ோ
28
என்ன காரணத்தினால�ோ அவளால் இதற்கு எளிதாக
மறுப்பு தெரிவிக்கமுடியவில்லை. சில சூழ்நிலைகளில்
எவ்வளவுதான் படித்திருந்தாலும், மனதிற்கு வருத்தம்
இருந்தாலும் எல்லோராலும் பேசமுடிவதில்லை.
வாய்மூடி இருக்கத்தானே வேண்டியிருக்கிறது?
நல்லவர்களாகவே இருந்தாலும், சில சமயம் மற்றவர்கள்
உபய�ோகப்படுத்தும் வார்த்தைகளே கூட வருத்தத்தை
க�ொடுத்துவிடும். வீணாப்போயிட்டா, குறைபட்டு
ப�ோயிட்டா.. இன்னும் பலவும் அன்றாட வாழ்வில்
மிக சாதாரண வார்த்தைகள்தான். ஜானகி மாமி
வாழ்ந்த காலங்களில் இவை இன்னும் க�ொடுமையாக
இருந்திருக்கக்கூடும். சந்தனக்கலர் புடவை உடுத்தி,
இரண்டு மாதத்திற்கொருமுறை தலைச்சவரம் செய்து,
முண்டச்சி என்பார்கள், கம்முனாட்டி என்பார்கள். ஒரு
சிறை வாழ்க்கை வாழ்ந்து இறந்துவிட்டு ப�ோவார்கள்.
கணவனை இழப்பது அவ்வளவு பெரிய குற்றமா? இறப்பை
யாரால் வெல்ல முடியும்?. பெண்களுக்கு மட்டும் ஏன்?
இன்றும் மதுராவில் கண்ணனுக்கு தன்னை அர்ப்பணித்து
க�ொண்ட எத்தனைய�ோ விதவைகள் இருக்கத்தானே
செய்கிறார்கள். அவர்கள் பாலியல் த�ொல்லைகள் உள்பட
பல கஷ்டங்களை அனுபவித்துதானே வருகிறார்கள்.
அந்த நிலையில் இருந்து இன்று வெகு தூரம் வளர்ந்து
வந்துவிட்டோம்.
பளிச் என்று காயத்ரியின் முகம் குங்குமத்துடன்
தான் எப்போதும் காட்சியளிக்கும். இன்றும்
அதை இட்டுக்கொள்வதில் அவளுக்கு தயக்கம்
இருக்கவில்லை. திருவானைக்கோவில் சின்ன ஊர்
தானே. நேரில் கேட்காவிட்டாலும் மனதிற்குள்
நினைத்துக்கொள்வார்கள் என்று அவளுக்கு தெரியும்.
யார் என்ன நினைத்துக்கொண்டால் என்ன என்று
இருந்தாலும் க�ோயிலுக்கு ப�ோகும்போது மட்டும் சிறிதாக
விபூதியை மட்டும் நெற்றியின் மேல் வகிட்டில் ஏற்று
க�ொள்வதை வழக்கமாகி க�ொண்டிருந்தாள். பக்தியும்
இறை நம்பிக்கையும் அவரவரின் தனிப்பட்ட விஷயம்.
ஒரு முறை அந்த மகான் அவர்கள் இருக்கும் பகுதிக்கு
விஜயம் செய்தார். மிகுந்த மன வேதனையில் இருக்கும்
நேரத்தில் உண்மையான மகான்களின் ஒரு க்ஷண
நேர பார்வை எப்பேர்ப்பட்ட வலியையும் தீர்க்கக்கூடியது
என்ற நம்பிக்கை இன்றளவும் உள்ளது. காயத்ரிக்கு
அவர் தரிசனம் வெகு தூரத்திலிருந்து கிடைத்தது. அது
பெரிய ஆறுதலை அளித்தது. அவரே அருகில் பார்க்க
அழைத்து பிரசாதம் க�ொடுக்க நினைத்திருந்தாலும்
இடையில் இருக்கும் சிப்பந்திகள் “சுமங்கலிகள் மட்டுமே”
என்று ச�ொல்லி தடுத்துவிடுகிறார்கள்.
எதிர் வீட்டு பெண்ணிற்கு அடுத்த வாரம் கல்யாணம்.
நேற்று வீட்டு வாசலில் பந்தக்கால் நடுகிறார்கள்.. நன்கு
தெரிந்த நெருக்கமான குடும்பம் . இந்த வைபவத்திற்கு
 அக்கம்பக்கத்தில் உள்ள எல்லா சுமங்கலிகளையும்
அழைத்திருக்கிறார்கள். காயத்ரியை கூப்பிடவில்லை.
ஒருவேளை கூப்பிட்டிருந்தாலும் காயத்ரி செல்வதற்கு
தயங்கியிருப்பாள். அவர்கள் எல்லோரும் மற்ற
நேரங்களில் நல்ல நண்பர்கள்தான். இருப்பினும்
அவர்களுக்கென்று ஒரு விசேஷம் வரும்போது
வேறு தினுசாய் சிந்திக்கிறார்கள். சின்ன சின்ன
விஷயங்கள்தான் ஆனால் மனதை காயப்படுத்துகின்றன.
கணவனை பறிக�ொடுத்தது அவள் குற்றமா? ஒரு
துணையிருந்தால் பாதுகாப்பு கிடைக்கிறது, சமூக
அங்கீகாரம் கிடைக்கிறது.. த�ோளினில் முகம் வைத்து
அழமுடிகிறது.பல விஷயங்களை உரிமையாக பகிர்ந்து
க�ொள்ளலாம், உடல் இச்சைகள் உள்பட. வளர்ந்த
பிள்ளைகள் இருக்கும் வேளையில், சே! என்ன நினைப்பு
இது!! இப்படி ஒரு எண்ணம் வருவது சரியா!!
எனக்கு ஏன் இப்படி ஒரு எண்ணம் வருகிறது? இது நான்
சந்தருடன் வாழ்ந்த வாழ்வை க�ொச்சைப்படுத்தாதா!!.
இந்த உணர்வு இயற்கையானது தான�ோ? முன்பின்
தெரியாத ஒரு மனிதர் விகல்பமின்றி ஒரு கேள்வி
கேட்கப்போக மனம் ஒரு கணம் சஞ்சலப்பட்டுவிட்டத�ோ..
என் படிப்பு, என் த�ொழில், ஆராய்ச்சி, என்
குழந்தைகள் என்று மட்டுமே இருக்கவேண்டும்..
என்னையும் அறியாமல் என் தனிமையின் வலிகள்
ஒரு நிவாரணத்தை தேடுகிறத�ோ!! அகிலாண்டேஸ்வரி
தாயே!! இந்த சஞ்சலங்கள் தவறென்றால், அதிலிருந்து
என்னை விடுபடச்செய்வதும் உன் ப�ொறுப்பு என்று
தேற்றிக்கொண்டாள்.
தசரா விடுமுறைக்கு க�ௌஷிக்கும் மகள் க�ௌசல்யாவும்
வந்தப�ோது ஏதேத�ோ பேசிக்கொண்டிருந்தப�ோது,
க�ௌசி தான் கேட்டாள்.. “ஏம்மா, நீ தனியாக
இருக்கவேண்டும்.. அப்பா இருந்தார், இறந்தார்..
அது உன் வாழ்க்கையின் முடிந்து ப�ோன ஒரு பகுதி.
காலப்போக்கில் எங்களுக்கு கல்யாணம், குடும்பம் என்று
நாங்கள் ஓடிக் க�ொண்டிருக்கப் ப�ோகிற�ோம்.. உனக்கு
குறைந்த பட்சமாக இன்னும் முப்பது வருட வாழ்க்கை
இருக்கிறது.. ஒரு துணையை அமைத்துக்கொள்வதில்
என்ன தவறு?.
ஏ, என்ன பேசற க�ௌசி? அச்சு பிச்சுன்னு!!
இல்லம்மா, நாங்க எப்படியும் வாழத்தான் ப�ோற�ோம்
, எங்களுக்கு கல்யாணம் பண்ணிவைப்ப, பி எச் டி
வாங்குவ, எங்க குழந்தைகளுக்கு பீ மூத்திரம் அள்ளுவ...
க�ோயிலுக்கு ப�ோவ, உபன்யாசம் கேட்ப.. இதை
எல்லாவற்றையும் செய். அத்துடன் உன் வாழ்க்கை
முடிந்து ப�ோகணுமா? உனக்கு ஒரு ஆத்மார்த்தமான
ஒரு ரிலேஷன்ஷிப் வேண்டாமா?
உங்களுக்கு புரிகின்ற வயது இல்லைம்மா.. பல
சிக்கல்களை அது உருவாக்கிவிடக்கூடும் என்று
29
அப்போதைக்கு ஒரு முற்றுப்புள்ளி வைத்தாள்.
இந்த காலத்து பிள்ளைகள் எப்படியெல்லாம் தயக்கமே
இல்லாமல் பேசுகின்றன என்று பிரமித்தாலும் அவள்
உள்ளுணர்வு அதிலுள்ள நியாயத்தை உணர்ந்தது..
கல்லூரியில் ஸ்ரீராமின் சித்தப்பா அன்று நேரடியாக
கேட்ட கேள்விக்கு அன்றைய சஞ்சலத்திற்கு இதுவும் கூட
ஒரு காரணமாக இருக்கக்கூடும். வீட்டுக்கு வந்தவுடன்
அதே சிந்தனையுடன் இருந்ததால�ோ என்னவ�ோ
பாலசுப்ரமணியன், விசாகா லாஜிஸ்டிக்ஸ்,
மேனேஜிங் டைரக்டர்” என்ற விசிட்டிங் கார்டினை
“எம்
பலமுறை எடுத்து பார்த்தாள், ப�ோனில் கூப்பிடலாமா,
என்ன பேசுவது.. சிறிது நிமிடம் ஒத்திகை பார்த்தாள்,
ஒன்றும் சரியாக வரவில்லை. தனியே பேசிக்கொண்டாள்..
நிறைய வியர்வைத்துளிகள் நெற்றியில் ப�ொட்டு
ப�ொட்டாய். ஏன் இந்த பதட்டம்!! இது தவறா? மனசே
! ரிலாக்ஸ்!!..
சார் என்று அழைப்பது ப�ொருத்தமாய் இருக்குமா?
பெயர் ச�ொல்லி அழைத்தால் சரியாக இருக்காது
ப�ோன்று பல தடுமாற்றங்கள். மிகவும் ய�ோசித்து
வாட்சப்பில் த�ொடங்கிய உரையாடல்கள் மேலும்
வலுப்பெற்றன.. மகன் மூலம் ஸ்ரீராம் குடும்பத்தை
பற்றியும் மற்றவர்கள் மூலமும் அவரை பற்றியும் நிறைய
விசாரித்து க�ொண்டுவிட்டாள்..
நேரடியாக சில பல சந்திப்புகள் நடந்து ஒருவரை
ஒருவர் புரிந்து க�ொண்டு எளிய முறையில் திருமணம்
என முடிவு செய்தார்கள்.அம்மாவும் அப்பாவும்
ர�ொம்ப சந்தோஷப்பட்டார்கள். குழந்தைகள் அப்பா
கிடைக்கும் மகிழ்ச்சியில் காணப்பட்டார்கள்..
சந்தரின் பெற்றோர்களுக்கு இதில் மனவருத்தம். சற்று
பெருந்தன்மையாக அவர்கள் நடந்து க�ொண்டிருக்கலாம்.
அவர்களால் என்ன காரணத்தால�ோ ஏற்றுக்கொள்ள
இயலவில்லை.. வாரம் ஒருமுறை ஷதாப்தியில் பாலா
பெங்களூரிலிருந்து வந்துப�ோகிறார்.பி எச் டி முடிக்கும்
வரை இப்படித்தான் மாறி மாறி ப�ோய்க்கொள்வார்கள்.
காயத்ரி பாலச்சந்தர் காயத்ரி பாலசுப்ரமணியனாகி பத்து
மாதங்கள் ஆகிவிட்டன. விடிந்தால் அவர்களுக்கு
தலை தீபாவளி.. க�ௌஷிக்கும், க�ௌசல்யாவும் புது
உடைகளில் வெடி வெடித்து க�ொண்டாடுகிறார்கள்.
க�ௌசல்யா அவர்களை ம�ொபைலில் ப�ோட்டோ எடுத்து
தள்ளுகிறாள்.
சுத்தமா ர�ொமான்ஸே இல்லப்பா, மேலே கையை
ப�ோட்டுக்கிட்டு ஒரு ப�ோஸ் க�ொடுங்கப்பா, க�ௌசி
கலாய்க்க இருவரும் சிரித்தார்கள்..
நல்ல நாள் என்று இருவரும் அகிலாண்டேஸ்வரி
சன்னதிக்கு ப�ோனார்கள். காயத்ரியை பார்த்து
அகிலாண்டேஸ்வரி ஆனந்தமாக ஒரு புன்முறுவல்
பூத்தாள்.
 க�ோழி
எப்போதிருந்து மகேசுக்கு அந்த வட்டப்பெயர்
வந்ததென்று அவனுக்கு சரியாக
நினைவிலில்லை. சிறுவயதில் ஏத�ோ ஒரு
விளையாட்டின் ப�ோது நண்பர்கள் கூப்பிட
ஆரம்பித்ததாய் ஞாபகம். செங்கோட்டை
(கிட்டி புல்) விளையாட்டில் இவன் செய்த சிறு
கள்ளத்தனத்திற்காக முதன் முதலாய் அந்த
பெயரைச் ச�ொல்லி நண்பர்கள் அழைத்ததாய்
ஒரு நினைவு உள்ளது. “லேய் க�ோழி மகேசு...
வசமா ஏமாத்த பாக்கையா? சாக்குட்டான்..
சத்தியாம்பிரை... மும்முட்டி..னு அடுக்கிட்டே
ப�ோற... எங்களுக்கும் விளையாட்டு தெரியும்டே...
கள்ளக்கோழி..” என்று முதன் முதலாய் “க�ோழி”
என்ற அடைம�ொழிய�ோடு அவன் பெயரை
உச்சரித்தது இசக்கிமுத்துதான்.
சிறந்த ஆட்சியாளர் என்ற ப�ொருளுடைய
மகேஸ்வரன் என்ற அவனுடைய
சான்றிதழ் பெயர் தற்போது வழக்கொழிந்து,
சாதாரணநிலையில் மகேஷ் என்றும்,
கிண்டல் த�ொனியில் “க�ோழிமகேஷ்”
என்றும், ஊரின் இன்னபிற நகைச்சுவை
பேச்சு அத்யாவசியங்களுக்கு “மத்தவன்..
க�ோழியை எங்க?” என்றும் பரிகாசம் தெறிக்கும்
த�ொனிய�ோடும் பயன்படுத்தப்படுகிறது. ஊரின்
வடகிழக்கிலிருந்த மஹேஸ்வரர் சந்நிதியால்,
ஊருக்குள் ஒவ்வொரு தலைமுறைக்கும் மகேஷ்
என்ற பெயர் ஏழெட்டு பேருக்காவது இருக்கும்.
எனவே ஒவ்வொருவரையும் அடையாளப்படுத்த
ஏத�ோ ஒரு அடைம�ொழி தேவை பட்டது. கம்பு
மகேஷ், கரண்டி மகேஷ், கத்திரிக்கா மகேஷ்,
மாங்கா மகேஷ், மகுடி மகேஷ், க�ோம்பை
மகேஷ், ப�ோலீஸ் மகேஷ், ப�ோத்து மகேஷ் என
ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு அடைம�ொழி
வாய்க்க, இவனுக்கு விதிக்கப்பட்டத�ோ க�ோழி
மகேஷ் என்றாகியது. எது எப்படிய�ோ இன்று
அவன் அடையாளத்திலிருந்து அழிக்க
முடியாத பெயராய் அது மாறியிருந்தது. நடுத்தர
நிலையிலிருந்த அவன் குடும்பத்திற்கும்
அவனுடைய இந்த வட்ட பெயர் சிறிதான
நெருடலை தந்தது.
30
- Siva Sai
குழந்தை பருவம் முடிந்து, விடலை பருவம்
நுழைந்ததும் ஹார்மோன்களால் ஊற்றெடுக்கும்
“காதல்” மகேஷை என்னவெல்லாம�ோ
செய்தது. பதின்ம வயது வாலிபனை பெண்கள்
பாதிப்பது ப�ோல், வேறு யார்தான் பாதிக்க
முடியும். ஹார்மோன்களின் தூண்டுதலால்
பெண்களுடன் பேச ஆரம்பித்து, கண்ணில்
பட்ட பெண்களையெல்லாம் மானாவாரியாக
காதலிக்க த�ொடங்கினான் மகேஷ். அவர்களும்
பதிலுக்கு தன்னை காதலிக்க வேண்டுமென்ற
“பெரும் எதிர்பார்ப்பெல்லாம்” அவனிடம் இல்லை.
ஆனால் இவன் விடாமல் அனைவரையும்
உயிருக்குயிராய் காதலித்தான். அது ஒருவிதமான
மகிழ்வு ப�ோதை. காதல் செருக்கோடு அத்தனை
பெண்களுடனும் வழிந்து, வழிந்து பேசினான்.
அப்பேச்சினை அதிகப்படியான காம ரசத்தோடு,
கற்பனை கலந்து நண்பர்களிடம் வேறு விதமாய்
விவரித்தான். அவனையறிந்த இளைஞர்கள்
அனைவருக்கும் அவன்மீது ப�ொறாமையின்
ப�ொறுமல்கள். அதனால�ோ என்னவ�ோ அதுவரை
கிண்டலாக உச்சரிக்கப்பட்ட இளவயது க�ோழி
என்ற வட்டப்பெயர், அதன் பின்னர் வேறு
விதத்தில் ப�ொருள் க�ொள்ளப்பட்டது.
ர�ோட்டில் சிவப்பு தூவல்களுடன், பெட்டைக்
க�ோழிகளை கண்டவுடன், ஒருபக்க சிறகை
சாய்த்து, படபடத்து, பெட்டையின் முதுகேறி,
தன்னுறுப்பை க�ோர்த்து, பற்றிப் புணரும்
சேவல் க�ோழிகளை நீங்கள் கண்டிருக்கலாம்.
கண்டவரையெல்லாம் காதலித்து மகிழும்
மகேஷை அந்த சேவல் க�ோழியுடன் ஒப்பிட்டு,
க�ோழிமகேஷ் என்று நமட்டு சிரிப்புடன்
நண்பர்கள் அழைக்கையில், ஆரம்ப காலங்களில்
மகேசுக்கு பெருமிதமாக இருந்தது. அதாவது
எல்லா பெண்களையும் வளைத்தெடுப்பதில்
வல்லவன் என்ற அர்த்தத்தில். ஆனால் நாளாக
நாளாக பெண்கள் விஷயத்தில் அவன் மிகவும்
ம�ோசம் என்ற அர்த்தத்தில் “அந்த வட்டப்பெயர்”
திரிக்கப்பட்ட ப�ோதுதான், ச�ொல்ல முடியா ஒரு
ச�ோகம், அவன் நெஞ்சமெங்கும் ஆட்கொண்டது.
இத்தனைக்கும் எந்த பெண்ணுடனும்
அம்மாதிரியான உடல்தொடர்பேதும் அவனுக்கு
 இருந்ததில்லை. அதை செய்யும் அளவிற்கு
அவனுக்கு மனத்துணிவும் இருந்ததில்லை,
வெறும் வாய்ப்பேச்சு மட்டுமே. இருந்தும் அவன்
வயத�ொத்த இளைஞர்கள் ஏதேனும் ஒரு
சந்தர்ப்பத்தில் அவன் மீது அப்படிய�ொரு கிண்டல்
ம�ொழியை வாரியிறைத்துக் க�ொண்டே
இருந்தனர்.
என்னடே.... க�ோழி இன்னைக்கு... வடசேரியில
மேயுது?
மத்தவன் கில்லாடிடே... கும்பாட்ட காரிய
மடக்கிட்டான்லா... க�ோழி.. க�ோழிதான்..
சூரம்பாடுக்கு(சூரசம்காரம்) நெறைய
வெடக்கோழிகள் வரும்.. சேவலுக்கு
க�ொண்டாட்டம்தான்..
நம்ம தூப்புக்காரிட்ட நேத்து க�ோழி பேசிட்டு
இருந்தான். எப்படியும் க�ொத்தியிருப்பான்..
- என்பது மாதிரியான அங்கத உரையாடல்கள்.
அடுத்தடுத்த அடுக்கடுக்கான எள்ளி நகையாடும்
உரையாடல்கள். இந்நாட்களில் தன்னை
க�ோழி என்றழைப்பதை பெரும் க�ௌரவக்
குறைச்சலாக நினைக்க ஆரம்பித்தான்
மகேஷ். க�ோழி என்றழைத்தவர்களின்
குரல்வளையை பிடித்து சண்டையிட்டான்.
இருந்தும் அப்பெயர் அவனிடமிருந்து அகலவே
இல்லை. அதன் ப�ொருளிலேயே ஊராரும்
அவனை அடையாளப்படுத்தினர். பெண்களிடம்
வாய்ப்பேச்சுக் காரனாக இருந்த அவனுக்கோ,
செயல்வீரனாகும் வாய்ப்பு கடைசிவரை
கிடைக்கவில்லை. ஊருக்குள்ளேயே சிறு
மளிகை கடைவைத்து அதன் வருமானத்திலும்,
பூர்வீக ச�ொத்து வருமானத்திலும் குறை
ச�ொல்ல முடியா வாழ்க்கையை வாழ்ந்து
க�ொண்டிருக்கும் அவனுக்கு திருமணம் மட்டும்
நடந்த பாடில்லை. அந்நிகழ்வு நடப்பதற்கான
அறிகுறியுமில்லை. அவன் வயத�ொத்த
இளைஞர்கள் அனைவரும் திருமண பந்தத்தில்
இறங்க, ஊருக்குள் உலவிய கெட்ட பெயரால்,
மணம் முடிக்க மணப்பெண் கிடைக்காமல்
மனம் வெதும்பி, தண்ணி கிட்டாத செவ்வாழை
மரமென வதங்கி, தெவங்கி நின்றான் மகேஷ்.
கடுக்கரை ஊர் முதலடி வெள்ளை வேஷ்டி
குத்தாலம் பிள்ளைக்கு முன்னும் பின்னுமாய்
இரண்டு பெண் மக்கள். வருகிற சித்திரை
31
பதினாறு வந்தால் மனைவி விசாலாட்சி இறந்து
ஆறு வருடங்கள் முடிகிறது. க�ொல்லைக்கு
ப�ோவதிலிருந்து , ஆற்றுக்கு குளிக்க ப�ோவது
வரை வெள்ளை வேஷ்டியை பிஷ்டத்திலிருந்து
இறக்காத குத்தாலம் பிள்ளையை “வெள்ளை
வேஷ்டி குத்தாலம் பிள்ளையென” ஊர்
விளிப்பதில் வியப்பேதும் இல்லை. குத்தாலம்
பிள்ளையின் முதல் பெண் நீலாம்பரி என்ற நீலா
செவ்வாய் த�ோசத்தில் மணமாகாமலிருக்க,
இளையவள் வசந்தா ஆரல்வாய்மொழி
அண்ணா கல்லூரியில் இரண்டாமாண்டு
வேதியல் படித்துக் க�ொண்டிருந்தாள்.
கண்களுக்கு அழகான ஓவியமாக, தேய்த்து
வைத்த செப்பு சிலைகளாக பெண் மக்கள்
இருவருமிருந்த ப�ோதும், அக்காவின்
செவ்வாய் த�ோஷம், தங்கச்சியின் எதிர்கால
வாழ்க்கைக்கும் தடையாகயிருந்தது.
வரதட்சணையை கூட்டி, த�ோஷ ஜ�ோசியம்
தவிர்த்து, சில நேரங்களில் மறைத்து என பல
விதங்களில் மூத்த மகளின் திருமணத்திற்கு
அடித்தளமிட முயன்றார் குத்தாலம் பிள்ளை.
ஆனால் ஓட்டை ஒடிசலென்று, ஊரார்கள் பேசிய
குடத்திற்குள், வாட்டமின்றி நீர் இறைக்க, வந்தவர்
எவருமில்லை. வேண்டாத தெய்வம் இல்லை.
செய்யாத பரிகாரம் இல்லை. சில ஜ�ோசியர்கள்
வியாழந�ோக்கு வரவில்லையென்றார்கள்.
சிலபேர்கள் தெய்வ குத்தம் என்றார்கள். ஊரடி
க�ோவில் வீரவநங்கையம்மனுக்கு அடிமேல்
அடிவைத்து அங்க பிரதட்சணம் செய்தாள் நீலா.
ஆயிரத்தெட்டு தடவை ஸ்ரீராமஜெயமெழுதி
மாலையாக்கி அனுமனுக்கு இட்டு
வணங்கினாள். தங்கச்சி வசந்தா துணையுடன்
எம்பெருமான் க�ோயிலுக்கு சென்று எள்ளு
விளக்கேற்றினாள். தென்னைக்கு இறைத்த
நீரில், வாழை செழித்து வளர்வதைப் ப�ோல், சில
தினங்களிலேயே வசந்தாவை பெண்கேட்டு
மாப்பிளை வீட்டார் வந்து நின்றனர்.
அம்மாவில்லாத நீலா வெப்ராளம் மேல�ோங்க,
ஆறுதல் ச�ொல்ல ஆளின்றி, அழுது, அலுத்து
களைத்தாள். தங்கையின் மணவாழ்க்கைக்கு
தடையாக இருக்கிற�ோமே என்ற தவிப்பு
அக்காவிற்கு. அக்காவின் திருமணத்திற்கு
ப�ோட்டியாக நாமே இருக்கிற�ோமே என்ற
குற்ற உணர்ச்சி தங்கைக்கு. முதிர் குலையை
விடுத்து, இளங்கருதை மணவடையில்
எப்படி ஏற்றுவது என தன் பங்கிற்கு குழம்பி
வெகுண்டார் குத்தாலம் பிள்ளை. பெண்
பிள்ளைகள் இருவருக்கும் ப�ோதுமென்ற
 அளவிற்கு ச�ொத்திருக்க, ஆஸ்திய�ோட
சேர்ந்து அறிவிருக்க, அழகிருக்க, செவ்வாய்
த�ோஷமென்ற பெயரில் “பெருங்கவலையை”
அவர்களுக்குள் விதைத்திருந்தான் இறைவன்.
வயல்கரையில் குத்தாலம் பிள்ளையின்
அத்தான் முறை ப�ோஸ்ட் ஆபீஸ் சிவதாணு
பிள்ளைதான் முதன் முதலாய் அந்த பேச்சை
ஆரம்பித்தார்.
“மாப்பிள.. எத்ர காலம் டேய்... இப்படி பிள்ளைல
நினைச்சி கவலை பட்டுட்டு இருப்ப... நான்
ச�ொல்லுகத நீ விதர்ப்பமா எடுக்க கூடாது... உம்ம
பிள்ளையா இருந்தா... இப்படி கேப்பீரான்னும்...
கேட்டுறதா... ஒரு அபிப்ராயம் தான்...” - சரியான
பீடிகையுடன் பேச்சை வீசினார் சிவதாணு
பிள்ளை.
“ச�ொல்லுங்கத்தான்... முதல்ல விஷயத்தை
ச�ொல்லுங்க”
“இல்ல.. மாப்ள... நம்ம மூத்த குட்டியை...
நடுத்தெரு கடை முத்தையா பிள்ளைக்கு
மகனுக்கு குடுப்பியான்னு, கேட்காங்க
பார்த்துக்கோ...”
“யாரு க�ோழி மகேசுக்கா...ஆச்சர்யத்தோடு
புருவம் உயர்த்தி கேட்ட குத்தாலம் பிள்ளை...
அதிருப்திய�ோடு மேலும் த�ொடர்ந்தார். யத்தான்...
நீரு.. இப்படி கேப்பீருன்னு க�ொஞ்சம் கூட
எதிர்பார்க்கல... - என்று.
சிவதாணு பிள்ளையும் பதட்டப்பட்டார்.
“இதான் உண்ட முதல்லயே ச�ொன்னனேன்...
நாளைக்கு ஒரு காலத்துல... யார் மூலமாவது
விஷயம் கேள்விப்பட்டு, ஆனாலும் யத்தான்... நீரு
ஒரு வார்த்தை யான்ட கேட்கலையேன்னு.... நீ
ச�ொல்ல கூடாது பார்த்தியா... அதான் கேட்டேன்..
இல்லத்தான்... அது வந்து...
ஏய்... ரெண்டு பிள்ளைலும் க�ோவில் க�ோவிலா...
வேண்டுதல�ோடு சுத்துகத பாக்க முடியலைடே...
பாவம்லா...... அம்ம இல்லாத பிள்ளைக வேற...
நல்லத�ோ.. கெட்டத�ோ... காலா காலத்துல அது..
அது நடந்துரணும் டே...
குத்தாலம் பிள்ளை அமைதியாக
32
ய�ோசனையிலிருந்தார். அவரின் அந்த
ய�ோசிக்கும் நேரத்தை பயன்படுத்தி சிவதாணு
பிள்ளை மேலும் பேசினார்.
“பய... க�ொஞ்சம் அப்டி..இப்படித்தான்...
கல்யாணம் ஆனா.. எல்லாம் சரியாகும் டே...
வீட்ல ஆகாரம் இல்லாட்டாதான்... நாய்கோ,
தெருவுக்கு ப�ோய், கண்ட கண்ட இடத்துல
வாயை வைக்கும்.... ப�ொண்டாட்டின்னு ஒருத்தி
வீட்ல இருந்தா.. அவன் யான்டே ஊர் மேய
ப�ோறான்... நம்ம பிள்ளைக்கு வேற செவ்வாய்
த�ோஷம்.... கட்டிக்குடுடே... ரெண்டாவது
குட்டிக்கும் வயசு ஏறிட்டு ப�ோகு பார்த்துக்கோ...
அப்புறம் உன் இஷ்டம்...
நகர்த்தும் விதமாய் கல்லை நகர்த்தி,
கரைக்கும் விதத்தில் “கரைப்பார்” கரைத்தால்
“கருங்கல்லும்” கரையாமல் இருக்கும�ோ...
குத்தாலம் பிள்ளை கரையத் த�ொடங்கியிருந்தார்.
திருமணத்திற்காக ஏங்கிய இரு மனங்களும்
நல்லத�ொரு சுபமுகூர்த்த தினத்தில் கல்யாண
கடலில் குதித்தன. பெண்ணுடம்பை பற்றிய காம
ஈரத்தோடு கட்டில் கரையில் காத்திருந்தான்
மகேஷ். கதவைத் திறந்து வந்த நீலா வேற�ொரு
மனநிலைமையிலிருந்தாள். கல்யாணம் என்ற
ஒன்றை காட்டி தன்னை இத்தனை காலமாய்
நிராகரித்த சமூகத்தின் மீது கட்டுங்கடங்கா
க�ோபத்திலிருந்தாள் நீலா. கண்களெங்கும்
காமம் க�ொப்பளிக்க உட்கார்ந்திருந்த மகேஷை
கம்பளிப் பூச்சியை பார்ப்பது ப�ோல் பார்த்தாள்.
கம்பங்கொல்லையில் பாயத் துடித்த காய்ந்த
மாட்டினை தடுத்து, ஒற்றை கேள்வியால்
எதிர்திசையில் இழுத்தாள்.
நீ த�ொடப்போற, எத்தரையாவது ஆளு
நான்? - என்ற எதிர்பாராத கேள்வியால்
நிலைகுலைந்தான் க�ோழி மகேஷ். திருமணம்
என்ற ஒற்றைச்சொல்லால் தன்னை
அழவைத்த, நிராகரித்த, அவமானப்படுத்திய
ஆண் வர்க்கத்தின் மீது ஆற்றொணா
விரக்தியிலிருந்தாள் நீலா. தன் தங்கையின்
வாழ்க்கையை நினைத்தே இந்த பந்தத்திற்கு
சம்மதம் தெரிவித்ததாக உறுதிப்படுத்தினாள்.
“எப்போதும் ப�ோல் எப்படி வேண்டுமானாலும்
இருந்து க�ொள். என் முன் உன் சிறகுகளை
விரிக்காதே என்ற ப�ொருளுடன், உறுதிப்படப்
பேசிய நீலாவை பார்த்து, “க�ோழி” பெரும்
பயம் க�ொண்டது. பேச்சு சாதுர்யத்தால் பல
 பெண்களை வசீகரித்த க�ோழி மகேஷின்
“காம மூக்கு” அவன் காலடியிலேயே விழுந்து நான் கேட்டதுக்கு பதில் ச�ொல்லு மாப்ள... ஆளு
ந�ொறுங்கியது. ஆவேசமாக அத்தனையும் ஒடிஞ்சு ப�ோயில்லா இருக்க.... முட்டை கிட்டை
பேசிமுடித்து கட்டிலின் ஒரு ஓரத்தில் குடிக்க கூடாதா?
நெடுநாட்களுக்கு பிறகான நிம்மதியான
பெருந்தூக்கத்தில் நீலா லயிக்க, அவள் நான் என்ன குடிக்கணும்னு எனக்கு தெரியும்..
அழகான முதுகையும், வளைவுகளையும் உனக்கு என்ன வேணும்னு ச�ொல்லு..
பார்த்து க�ொண்டு தூங்கமின்றி படுத்துக்
கிடந்தான் மகேஷ். முதலிரவு அறை முழுவதும் அது சரிதான்... க�ோழிக்கு தெரியாதா...
நிரம்பியிருந்த பூக்களின் மணத்தோடு, எப்ப முட்டை குடிக்கணும்னு....- என்று
தூங்கமின்றி புரண்டு க�ொண்டிருந்த மகேஷின் நக்கலடித்தான் சேகர்.
ஏக்க பெருமூச்சும் சேர்ந்து க�ொண்டது.
மகேசுக்கு சுள்ளென்று க�ோபம் பின்
விரக்தியில் இருக்கிறாள், இரண்டொருநாளில் மண்டையில் ஏறியது. அடக்கி க�ொண்டான்.
சரியாகிவிடுமென நினைத்தான் மகேஷ். மெலிதான க�ோபத்தோடு,
நாட்கள் வாரங்களாக, வாரங்கள் மாதங்களாக,
மாதங்கள் வருடங்களாகியும் வீம்பு குறையாத லேய்.. உனக்கு என்ன வேணும் ச�ொல்லு...
நாகமென விரக்தியின் உச்சத்திருந்தாள் நீலா. இல்லாட்டா.. இடத்தை காலி பண்ணு...
ஏதேத�ோ செய்து நீலாவின் நம்பிக்கையை
பெற முயற்சித்தான் மகேஷ். கடைக்கு முட்டைதான் வேணும் மாப்ள... - சிரித்து
வரும் பெண்களிடம் பேச்சை குறைத்து, க�ொண்டே பதிலுரைத்தான் நையாண்டி சேகர்.
கண்ணியவானாக நடந்து க�ொண்டான்.
திருமணமான நாள் த�ொட்டு, ஊருக்குத்தான் அவசர அவசரமாக முட்டையை எடுத்துக்
அவர்கள் கணவன் மனைவி. ஆனால் க�ொடுத்து ஆசுவாசப்பட்டான் மகேஷ்.
தாம்பத்யம் சிறகடிக்கும் கட்டிலறையில், எதிர்
எதிரே படுத்துக்கொண்டு பயணிக்கும் ரயில் “பார்த்து டே.. சின்ன பிள்ளையாக்கும் என்
பயணிகள் மட்டுமே. க�ொப்பளிக்கும் காமத்தை தங்கச்சி... ஊர்ல ஏன�ோ தானமா மேஞ்ச மாதிரி
உடலுக்குள் அடக்க முடியாமல் தவித்தான் அவள்டையும் உன் வேலையை காட்டிராத ...”
மகேஷ். என்று ப�ோகிற ப�ோக்கில் தன் நையாண்டி
தனங்களுக்கு அடையாளமாய் ஒன்றிரெண்டு
இதுவேதும் அறியாத நவீன உலகம், கிண்டல் வார்த்தைகளை விட்டுக் க�ொண்டே சென்றான்
பேச்சுக்களால், ஆபாச வார்த்தைகளால் சேகர்.
மகேஷை மேலும் வறுத்தெடுத்தது.
அன்று அப்படித்தான். முட்டை வாங்கும் ஆவலாதியில் மகேஷ் பரபரக்க, அத்தனையும்
அவசரத்தில் கடைக்கு வந்து நின்ற நையாண்டி கேட்டுக் க�ொண்டிருந்த நீலாவுக்கு அவமானப்
சேகர் உச்ச ஸ்தாயில் சிரித்துக் க�ொண்டே பேச புள்ளிகள் மேல�ோங்கி, மகேஷின் மீதான
துவங்கினான். வெறுப்பு மேலும் சில மடங்கு கூடியது.

“என்ன மாப்ள... ராத்திரி முழுக்க பயங்கர
வேலை ப�ோல..”
சட்டென்று அரண்ட மகேஷ், அடுத்த அறையில்
டிவி பார்த்துக் க�ொண்டிருந்த நீலாவுக்கு
கேட்டிருக்கும�ோவென பயந்து, பட்டென்று
பேச்சை மாற்றினான்.
“உனக்கு என்ன வேணும்...”
நையாண்டி சேகர�ோ விட்ட பாடில்லை.
எறும்பு கூட்டுக்குள் கைவிட்ட தேன் திருடனாய்,
தன்னிலையை நினைத்து, விழுங்கவும்
முடியாமல், துப்பவும் முடியாமல் ம�ொத்த
பரிதவிப்பையும் மனதிற்குள் வைத்து சுற்றிக்
க�ொண்டிருந்தான் க�ோழி மகேஷ்.
தீப்பட்ட காயத்தில் தேள்வந்து க�ொட்டுவது ப�ோல்,
ம�ொத்த ஊரையும் கலங்கடித்தது அந்த செய்தி.
ஆம். கெட்ட செய்திதான். யாரும் எதிர்பார்க்காத
செய்திதான். இளையவள் வசந்தா வயலடி
கிணற்றில் குதித்து தற்கொலைக்கு

33
 முயன்றிருக்கிறாள் என்றும், தலையில் பலத்த
அடி என்றும், இளைஞர்கள் சிலபேர் குத்துயிரும்,
க�ொலை உயிருமாய் மயங்கியநிலையில்
ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்துள்ளனர் என்றும். என்ன
பிரச்சனை? யாரால் பிரச்சனை? எதற்காக
இப்படி ஒரு முடிவு? ஏகப்பட்ட கேள்விகள்
எல்லோர் மனதிலும். மகேஷ் படபடப்புடன்
இருந்தான். குத்தாலம் பிள்ளை அணுஅணுவாய்
சிதறியிருந்தார். நீலா மூர்ச்சையாகி அரைகுறை
நினைவிலிருந்தாள். சரியாக காரணம்
யாருக்கும் தெரியாமல், ஆங்காங்கே பல
ஆருடங்கள் கணிக்க ஆரம்பித்தனர். அதில் சில
மகேஷை குறி வைப்பதாயிருந்தது.
“ஊருக்குள்ளயே அவன் வேலையை
காட்டுனவன்.. வீட்டுக்குள்ளே சும்மையா
இருந்திருப்பான்.. பாவம் பிள்ளை.. பயந்து..
கிணத்துல விழுந்திருக்கு.... “
ம�ொத்த ஊரும் ஏற்றுக் க�ொள்ளும் ஊர்ஜிதமாக
அது இருந்தது. அவரவருக்கு விரும்பிய
வகையில் மேலும் சிலவற்றை சேர்த்து
இழித்தும் பழித்தும் பேசினர். நரம்பில்லாத
நாக்கால், குத்தாலம் பிள்ளையின் காது பட
வரம்பு மீறி பேசினர்.
அத்தான் சிவதாணு பிள்ளையும் ஊர�ோடு
சேர்ந்து க�ொண்டார்.
“மாப்பிள... இவன.. இப்படியே விட்டா..
என்ன வேணாலும் செய்வான்.. பேசாம
ப�ோலீஸ்ல பராதி க�ொடுத்திருவ�ோமென”
- குத்தாலம் பிள்ளையை வற்புறுத்த,
ஆவேசத்துடன் மாமனாரே மருமகன் மீது புகார்
க�ொடுத்திருந்தார். சில மணிநேரத்துக்குள்
பூதப்பாண்டி காவல் நிலையத்தில் கம்பி
எண்ணிக் க�ொண்டிருந்தான் மகேஷ்.
என்னவ�ோ? என்ன குழப்பம�ோ தெரியவில்லை.
அவன் ப�ோலீசாருக்கு பெரிதான
எதிர்ப்பெதுவும் தெரிவிக்க வில்லை. என்னவ�ோ
மாதிரியிருந்தான். பித்து பிடித்த மனநிலையில்
சிறை கதவுகளுக்குள் இருந்தான் மகேஷ்.
இருமகள்களின் வாழ்க்கையை நினைத்து
குத்தாலம் பிள்ளை இடிந்து ப�ோயிருந்தார்.
“அந்த படுபாவிக்கு கைல உன்னைய புடிச்சி
க�ொடுத்திட்டேன்னே... அது இப்ப நம்ம
வம்சத்தையே அழிச்சிருக்கும் ப�ோலிருக்கே? “
-நீலாவின் முன்னின்று கண்ணீர் வடித்தார்.
தன்னை நினைத்து வெடித்து அழுது ந�ொந்து
34
க�ொண்டாள் நீலா. ச�ோகம் மேல�ோங்க
அப்பாவும் மகளும் ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து
தங்கையை கவனித்துக் க�ொண்டனர். ஆறேழு
நாளாகியும் நினைவேதும் திரும்பாமல், மயக்க
நிலையிலேயே இருந்தாள் வசந்தா.
சம்பந்தப்பட்ட அனைவரின் மனங்களும்,
ச�ோகம் என்பது என்ன?
துயரம் என்பதற்கான அடையாளம்தான்
என்ன? துன்பத்தின் வரையறை என்ன?
- என்பது ப�ோன்ற கேள்விக்கான விடைகளை
அனுபவித்து களைத்திருந்தன. எட்டு நாட்கள்
சிறை வாழ்க்கையில் முற்றிலும் ஒடிந்திருந்தான்
மகேஷ். கண்களுக்கு கீழே அயற்சியின்
அடையாளமாய் கருப்பாய் சிறுக�ோடு ப�ோல. நறு
நறுவென வளர்ந்திருந்த எட்டு நாள் தாடி, அவன்
அகத் துயரத்தை அப்பட்டமாய் பறைசாற்றுவது
ப�ோலிருந்தது.
என்ன ச�ொல்லி நீலாவை சமாதானம் செய்வது?
-என ய�ோசித்தான்.
என்ன ச�ொல்லி ஊராரை, உறவுகளை,
சட்டத்தை நம்ப வைப்பது? -என ய�ோசித்தான்.
காமம் என்பதை இதுவரை அனுபவித்திராத
தனக்கு, காமக்கோழி என்ற பெயர் வந்தது
எப்படியென ய�ோசித்தான்.
எதனால் வசந்தா கிணற்றுக்குள்
விழுந்திருப்பாள்வென ய�ோசித்தான்.
எந்த ஒரு எதிர்ப்பும் எழுப்பாமல் தான் இப்படி
இருப்பதற்கான காரணங்களை சிந்தித்தான்.
சிந்தனைகள் அவன் எண்ணமெங்கும்
கேள்வியெழுப்பி, அலையலையாய்,
மலைமலையாய் தாவிச் செல்லும் குரங்குகளைப்
ப�ோல, எங்கெல்லாம�ோ அழைத்து சென்றது.
தெளிவாகத் தேடியும் கண்களுக்கு அகப்படா
குண்டூசியை ப�ோல, தெளிவாக சிந்தித்தும்
தீர்க்கமான முடிவு கிட்டிய பாடில்லை.
அரைகுறை உறக்கத்தோடு அன்றைய இரவும்
கழிந்தது.
ஒன்பதாம் நாள் காலையில் தன் காதில் விழுந்த
வார்த்தைகளால், தூக்கம் விழித்து சிறிதான
பதட்டத்திற்குள்ளானான் மகேஷ். ஆமாம்.
சிறைக்கு வெளியே மாமனார் குத்தாலம்
 பிள்ளைக்கும் இன்ஸ்பெக்டருக்குமான
உரையாடல் அரைகுறையாய் காதில் கேட்டது.
“அப்ப.. கேஸ வாபஸ் வாங்குறீங்களா”
“ஆமா சார்... எல்லாரும் ச�ொன்னதுனால
நானும் ஒரு குழப்புத்துல புகார்
க�ொடுத்திட்டேன். கிணத்துல விழுந்த என்
மக ச�ொன்னதுக்கப்புறம்தான் எனக்கு எல்லா
விஷயமும் மனசிலாச்சு “
இன்ஸ்பெக்டர் ரெம்ப பந்தா காட்டினார். அருகில்
நின்றிருந்த ரைட்டரிடம் உயரதிகாரிக்கே
உரித்தான த�ோரணையில் பேசினார்.
அன்பும், அழுகையும் கலந்த அட்டை பூச்சியாய்
ஆவேசமாய் வந்து ஒட்டிக்கொண்டாள்
நீலா. சந்தோசம் மேல�ோங்க சின்னஞ்சிறு
துகள்களாகி காற்றில் மிதந்து க�ொண்டிருந்தான்
மகேஷ்.
மகிழ்ச்சியின் பெருமிதத்தில், அழுகையின்
விம்மல�ோடு ஆனந்த கண்ணீருடன் நீலா
பேசினாள்.
“வசந்தா.. மட்டும் கரண்ட் ஷாக் அடிச்சு,
கிணத்துல விழலைண்ணா... நான் இன்னும்
உங்கள வெறுத்திட்டுத்தான் இருப்பேன்.”.-
என்றாள்.

“என்னையா.. இவரு ச�ொல்லுறது எல்லாம் தன் மீதிருந்த நெடுநாள் பழி நீங்கிய மகிழ்வில்,
உண்மையா.. அந்த ப�ொண்ணோட முதன் முதலாக உணரும் நீலாவின்
வாக்குமூலம் என்ன?” ஸ்பரிசத்தில் அவளை ஆனந்த பெருக்குடன்
ஆரத்தழுவிக் க�ொண்டான் மகேஷ். விம்மி விட்ட
“உண்மைதான் சார்... த�ோட்டத்துல கரண்டு இருவரின் பெருமூச்சில் ம�ொத்த ச�ோகங்களும்
ஷாக் அடிச்சுதான் அந்த பிள்ளை கிணத்துல தூள் தூளாகியது.
விழுந்துச்சாம்.. அந்த பையனுக்கும் இதுக்கும்
எந்த சம்பந்தமும் இல்லையாம்” ப�ொங்கி எழும்பும் உணர்ச்சி பிரவேசத்தில்,
காற்றுப் புக முடியா இடைவெளியில் இரு
சம்பாஷணைகளை கேட்ட அம்மாத்திரத்தில் உடல்களும் கட்டித் தழுவிக்கொள்ள,
ஒருவித புளகாங்கித மனநிலைக்குள் இதுநாள் வரை நடக்காமல் இருந்த மன்மத
விழுந்தான் மகேஷ். ப�ொங்கி வந்த அழுகையை ஆட்டத்தின் அசைவிற்கு, அவ்வீட்டின்
அடக்கியதால் உதடுகள், சிலந்தி வலையில் “படுக்கையறைகட்டில்” தன்னை தயார் செய்து
சிக்கிய தட்டாம் பூச்சி இறகாய் படபடத்தது. க�ொண்டது.

காரில் ப�ோலீஸ் ஸ்டேஷனிலிருந்து

வீட்டுக்கு திரும்பிக் க�ொண்டிருந்த ப�ோது,
- தெரிசை சிவா
மாமனாரும், மருமகனும் மருந்துக்கு கூட
பேசிக்கொள்ளவில்லை. தன் பராதியால்தான்
தன் மாப்பிளைக்கு இப்படி ஒரு அவமானம்
என்பதை குத்தாலம் பிள்ளையால் தாங்கிக்
க�ொள்ள முடிய வில்லை. மகேசும் எதுவும்
பேசிக் க�ொள்ள வில்லை. அசாத்திய
ம�ௌனம் இருவருக்குள்ளும். திறந்திருந்த
கார் கண்ணாடியின் வழி, மத மதவென
வந்து ம�ோதிய காற்றினால�ோ என்னவ�ோ,
இருவரின் கண்களிலும் கண்ணீர் துளிகளின்
அடையாளங்கள்.

வசந்தாவை டிஸ்சார்ஜ் செய்வதற்காக வழியில்

ஆஸ்பத்திரியில் இறக்கி க�ொண்டார் குத்தாலம்
பிள்ளை. தனியாக வீடு வந்திறங்கி, தயங்கி
தயங்கி ஒருவித ஆவேச மனநிலையில்
வீட்டுக்குள் நுழைந்த மகேஷின் நெஞ்சோடு

35
 நண்பர்களே, நமது மத்யமர் தளத்தின் பல குறிக்கோள்களில் ஒன்றும், முக்கியமானதுமான
Madhyamar Charity, இந்த தீபாவளியுடன் இனிதே ஆரம்பமாகின்றது.

நமது அட்மின் குழு, நமது மத்யமர் தளத்தின் சென்னை க�ொளத்தூரில் உள்ள

"ஸ்ரீஅருண�ோதயம்" என்னும் மனவளர்ச்சி பாதிக்கப்பட்ட குழந்தைகள் காப்பகத்திற்குச்
சென்று, குழந்தைகளின் அத்தியாவசியத் தேவையான சில ப�ொருட்களையும், பழம்,
பிஸ்கட் ப�ோன்றவற்றையும் வழங்கி வந்தோம்.

மனவளம் குன்றிய அந்தப் பிஞ்சுக் குழந்தைகளிடம் பேசப் பேச, மனதில் கனக்க

ஆரம்பித்தது. அதனினும் மேலாக, இம்மாதிரி காரியங்கள் அதிகமாக நடைபெறவேண்டும்,
அதற்கு நமது மத்யமர் தளம் அடித்தளம் அமைத்துக்கொடுக்கவேண்டும் என்ற எண்ணம்
மேல�ோங்கியது. அந்தப் கபடமில்லா மனங்கள் உங்களுக்கும் "Happy Diwali"
ச�ொல்லச்சொன்னதை உங்களுக்குத் தெரியப்படுத்துகிற�ோம்.

ஆரம்பித்துவிட்டோம். கை க�ோர்ப்போம் வாருங்கள்.

மத்யமர் தளத்தில் மீதி தகவல்கள் பகிர்கிற�ோம்.

36
37