Vous êtes sur la page 1sur 9

AROMATERAPIA

„Leczenie zapachami”
Historia
Historia od czasów najdawniejszych wskazuje, że ludzie używali
olejków eterycznych do wielu różnych celów, wśród których działania terapeutyczne były
najważniejsze. Już w tekstach medycznych indyjskiej Ayurwedy opisywano stosowanie
pachnących wyciągów w wielu zabiegach, a zapisy z Dalekiego Wschodu świadczą, że
destylarnie wytwarzające esencje aromatyczne funkcjonowały już 5000 lat temu. Wzmiankę
na temat wonności odnajdujemy także w Nowym Testamencie gdy uboga kobieta wylewa
drogocenny olejek na głowę Jezusa narażając się na wielkie oburzenie uczniów.

Olejki eteryczne były wysoko cenione w kulturach antycznych Dalekiego i Środkowego


Wschodu (Egipt, Chiny, Indie), Egipcie. Również Grecy i Rzymianie korzystali z esencji
zapachowych, które używane były do religijnych obrzędów, a że w czasach antyku ciało
ludzkie stanowiło przedmiot kultu, bogaci nie szczędzili środków, by z wykorzystaniem sił
Natury stać się zdrowszym, silniejszym, piękniejszym i bardziej zmysłowym. Dostępne na
wagę złota wyroby takie jak perfumy czy lecznicze maści dostarczyły posiadaczom nie tylko
woni, ale gwarantowały znakomite zdrowie i sprawność do końca życia. Wśród wielu
interesujących historii czystym przykładem aromaterapii jest to, że cierpiąca na bezsenność
Kleopatra, która napełniała poduszki płatkami róż, co zapewniało jej dobry sen i piękne
marzenia senne.

Grecki lekarz Hipokrates, ojciec medycyny, zalecał stosowanie olejków do masaży i kąpieli.
Kolejny grecki lekarz Teofrast z Eresos stworzył dzieło "Co się tyczy zapachów", będące
podstawą dzisiejszej wiedzy o terapii olejkami eterycznymi. W okresie Średniowiecza
destylacją olejków roślinnych zajmowali się zakonnicy i produkowali z nich likiery, zalecając
je swoim pacjentom.

Ok. 1000 r słynny arabski lekarz Avicenna zastosował do destylacji układ chłodzenia, dzięki
czemu produkcja olejków stała się wydajniejsza. Z czasem zauważono i w Europie, że
producenci perfum z orientalnych zapachów nie zapadają na dżumę czy cholerę, więc zaczęto
wykorzystywać antyseptyczne właściwości roślinnych esencji. Rozległą wiedzę i
doświadczenia ówczesnej farmacji wyparła produkcja chemiczna i poszukiwania
odpowiedników syntetycznych.

Terapeutycznymi właściwościami wonnych olejków zainteresował się w latach dwudziestych


XX wieku francuski chemik Rene Gattefosse, kiedy oparzoną rękę zanurzył w esencji
lawendowej, rana szybko się zagoiła, nie pozostawiając blizn. Wtedy to podjął badania nad
bakteriobójczymi, odkażającymi, przeciwzapalnymi i przeciwwirusowymi właściwościami
olejków i pierwszy nazwał tę gałąź medycyny AROMATERAPIĄ. Termin aromatoterapia
oznaczający terapię zapachową (od greckich słów aroma- korzenny zapach i terapeia -
leczenie), pojawił się w 1937 r. Chirurg wojskowy, dr. Jean Valnet wykorzystując gojące
właściwości esencji z wielkim powodzeniem eksperymentował na rannych żołnierzach
rozsławił ją na całym współczesnym świecie. Wykorzystywał on antyseptyczne właściwości
olejków. Jego podręcznik - bestseler w Niemczech "Aromatherapie", doczekał się niezliczonej
ilości wydań, a autor objechał z wykładami cały świat znajdując wielu naśladowców.
Obecnie aromaterapia jest jedną z metod leczenia medycyny naturalnej. Najważniejsze dla
skuteczności leczenia jest indywidualne dobieranie esencji zapachowych.

Olejki eteryczne

Są to zawarte w roślinach mieszaniny różnych związków chemicznych o


skomplikowanym składzie. Mogą występować we wszystkich częściach roślin - kwiatach,
liściach, łodygach, korzeniach, owocach, korze. I tak na przykład olejek muszkatołowy z
jąder nasiennych drzewa, olejek rozmarynowy z liści i gałązek krzewinki rozmarynu.

Wcale nie tak rzadkie są przypadki fałszowania olejków, np. rozcieńczania ich
rozpuszczalnikiem. Warto przy tym pamiętać, że opakowania olejków eterycznych muszą być
wykonane z ciemnego szkła oraz nazwę firmy i adres producenta, a także przeznaczenie
terapeutyczne. Trzeba również sprawdzić, czy olejki mają atest PZH wydany przez Zakład
Badania Żywności i Przedmiotów Użytku.

W aromaterapii olejki eteryczne można wprowadzać przez skórę (masaż, kąpiel,


kompres) i drogi oddechowe (inhalacje, wąchanie, wdychanie). Niezależnie od zastosowanej
metody ich wprowadzania, olejki w pierwszej kolejności działają na węch, a dopiero później
przez skórę na cały organizm.

W celach terapeutycznych stosuje się mieszanki aromaterapeutyczne składające się z kilku


olejków dostosowanych do potrzeb danej osoby. Zdaniem specjalistów w takiej mieszance nie
może być więcej niż 5 olejków eterycznych. Trzeba też zawsze pamiętać, by zapach olejków
używanych w danym zabiegu podobał się osobie poddawanej aromaterapii.

Aromaterapia jest wykorzystywana w kosmetyce najczęściej w przypadku problemów


skórnych. Zabiegi aromaterapeutyczne stosuje się na skórę przesuszoną, łojotokową, skłonną
do zmarszczek i rozstępów, przy problemach z łupieżem i celulitem, w terapii łuszczycy. Jest
to związane z określonymi właściwościami olejków eterycznych. Działają one bakteriobójczo
i grzybobójczo, wpływają na przemianę komórkową, odżywianie tkanek, odbudowę kolagenu
i elastyny. Rozjaśniają, wygładzają i nawilżają skórę, uelastyczniają ją, wzmacniają ścianki
naczyń krwionośnych. Nie bez znaczenia dla psychiki jest też oczywiście zapach olejków
eterycznych.

Olejków nierozcieńczonych nie wolno stosować do zabiegów na skórę. Dlatego przy


sporządzaniu mieszanek aromaterapeutycznych w gabinetach wykorzystuje się też tzw. oleje-
nośniki, którymi są najczęściej oleje roślinne, np. olej słonecznikowy, olej migdałowy.
Mieszanki aromaterapeutyczne są używane do masażu, kompresów i kąpieli. Przed ich
zastosowaniem należy przeprowadzić test uczuleniowy.

Do najczęściej stosowanych w celach kosmetycznych olejków eterycznych należą:

 Olejek bergamotowy
 Olejek cedrowy
 Olejek cytrynowy
 Olejek cyprysowy
 Olejek geraniowy
 Olejek lawendowy
 Olejek rozmarynowy
 Olejek rumianku lekarskiego
 Olejek rumianku rzymskiego
 Olejek sandałowy

Inne olejki: anyżowy, bazyliowy, cynamonowy z kory, z drzewa herbacianego, z drzewa


różanego, eukaliptusowy, goździkowy z pąków, grejpfrutowy, hyzopowy, jałowcowy z jagód,
kanuka, kolendrowy, z kopru włoskiego, majerankowy, mandarynkowy, manuka, melisowy, z
mięty pieprzowej, muszkatołowy z gałki, neroli, paczulowy, petitgrain, pomarańczowy,
różany, sosnowy, z szałwii muszkatołowej, tymiankowy i ylangowy.

Zabiegi aromaterapeutyczne: Kąpiele, kompresy, masaże, inhalacje,


płukanki

Najczęściej do celów kosmetycznych i dermatologicznych wykorzystuje się


kąpiel oraz kompres aromaterapeutyczny. Kąpiel
aromaterapeutyczną przeprowadza się w wannie z ciepłą wodą, do której dodaje się
odpowiednie mieszanki olejków eterycznych dostosowanych do potrzeb danej osoby. Trwa
ona od 10-30 minut. Kąpiel stosuje się zwykle w stanach zapalnych skóry, wykorzystując
mieszanki różnych olejków, np. olejek bergamotowy, cytrynowy, szałwi muszkatołowej,
lawendowy, mięty pieprzowej, rumianku lekarskiego; w trądziku - olejek rumianku
rzymskiego, cedrowy, olejek z drzewa herbacianego, kamforowy, sandałowy; przy celulicie -
olejek kminkowy, kopru włoskiego, lawendowy, paczulowy. Kąpiel jest też często zalecana
przy pękaniu naczyń krwionośnych, nadmiernej potliwości, w przypadku opryszczki,
łuszczycy i grzybicy, na skórę przesuszoną.

Kompres aromaterapeutyczny stosuje się miejscowo, czyli na wybraną część ciała, np. na
plecy, na ramiona. Do jego przygotowania używa się ręcznika lub gazy, nasączonych
odpowiednimi olejkami eterycznymi. Kompres trzyma się ok. 2 godz. Jest on polecany przy
łojotoku, gdzie wykorzystuje się w mieszankach olejek beragamotowy, cedrowy; przy łupieżu
- olejek cedrowy, geraniowy, lawendowy, paczulowy, rozmarynowy, sandałowy; przy skórze
starzejącej się i ze zmarszczkami - olejek różany i z szałwi muszkatołowej. Kompres można
go także stosować przy łysieniu, wypadaniu włosów, potówkach.

Podczas masażu aromaterapeutycznego wykonuje się głaskanie lub ugniatanie określonych


partii ciała (np. twarzy, pleców, piersi, nóg). Mieszanka używanych olejków musi być ciepła.
Masaż stosuje się zwykle w przypadku celulitu i rozstępów skóry. W tym celu używa się w
mieszankach np. olejku cedrowego, cyprysowego, geraniowego, grejpfrutowego,
lawendowego.

Płukanki stosuje się w przypadku problemów z gardłem i jamy ustnej. Stosuje się 3-4 krople
olejku lub mieszanki olejków w 100 ml ciepłej wody (pół szklanki) i płucze gardłu lub jamę
ustną.

W sklepach można kupić gotowe zestawy olejków do zabiegów w domu. Mogą to być
mieszanki do inhalacji stosowane w problemach z drogami oddechowymi. Jedną z form
inhalacji są kominki aromaterapeutyczne, w których ciepło świeczki podgrzewa miseczkę z
mieszaniną olejków i wodą, co powoduje ich odparowanie i rozproszenie w powietrzu. W
zależności od wielkości pomieszczenia, w którym przeprowadza się zabieg, do miseczki
kominka wlewa się prawie do pełna wodę i 5-10 kropli olejku lub odpowiednio dobranej
mieszanki olejków.

Zabiegi te służą zdrowiu, urodzie i komfortowi życia. Należy jednak pamiętać, żeby
dokładnie stosować się do podanych wskazówek oraz zwracać szczególną uwagę na
przeciwwskazania i ograniczenia.

Dekalog Aromaterapii
1. Używaj tych olejków i mieszanek olejków eterycznych, których zapach najbardziej Ci
odpowiada.
2. Przygotowując mieszankę nie mieszaj ze sobą więcej niż 5 olejków eterycznych. I tak
każdy z nich zawiera wielkie bogactwo cennych składników.
3. Nie stosuj większych dawek olejków niż to wskazane: 5-10 kropli w kominku
aromaterapeutycznym, 10-15 kropli do kąpieli w wannie, 15-30 kropli w 50 ml oleju
roślinnego do masażu.
4. Nie stosuj olejków eterycznych doustnie.
5. Nie stosuj nierozcieńczonych olejków bezpośrednio na skórę. Do masażu rozpuszczaj
je w tzw. nośniku, którym powinien być naturalny olej roślinny.
6. Przed pierwszym zabiegiem aromaterapeutycznym wykonaj 12godzinny test
uczuleniowy. Kroplę olejku lub mieszanki rozpuścić w łyżeczce oleju roślinnego i
wetrzeć w skórę za uchem albo na mostku. Jeżeli w ciągu tego czasu nie pojawi się
czerwony odczyn, swędzenie lub pieczenie, olejek możesz stosować.
7. Nie łącz kąpieli aromaterapeutycznych z myciem ciała w płynach pianotwórczych.
Zanurz się w ciepłej kąpieli przynajmniej na 15 minut i poddaj się relaksowi.
8. Pamiętaj o ogólnych przeciwwskazaniach. W przypadku ciąży, uczulenia, wieku
dziecięcego, wystawiania skóry na promienie UV stosuj się do zaleceń
aromaterapeuty.
9. Stosuj tylko olejki eteryczne wysokiej jakości.
10. Stosuj olejki eteryczne z przekonaniem o ich leczniczych właściwościach czerpiąc
przyjemność z piękna ich zapachów.

Formy kosmetyczne

Toniki bezalkoholowe
Przeznaczone są do przemywania suchej i normalnej skóry twarzy, szyi i dekoltu w celu jej
oczyszczenia i odżywienia oraz przygotowania do nałożenia kremu lub oliwki.
Tonik w warunkach domowych przygotowuje się stosując 10 kropli odpowiednio dobranej
mieszanki olejków eterycznych w 100 ml przegotowanej lub mineralnej wody (pół szklanki) i
przechowuje się w szklanej butelce. Roztwór należy mocno wstrząsnąć w celu dobrego
wymieszania składników. Tonik może być mętny, ponieważ nie wszystkie olejki eteryczne
rozpuszczają siew wodzie. Przed każdym użyciem butelkę należy wstrząsnąć.
W tej postaci tonik nie zawiera syntetycznych konserwantów i powinien być zużyty w ciągu
miesiąca.

Toniki niskoalkoholowe
Stosuje się je w pielęgnacji skóry tłustej ze skłonnością do przetłuszczania, stanów zapalnych
i trądziku.
Przygotowuje się je dodając do 100 ml przegotowanej lub naturalnej wody 4-5 ml spirytusu i
10-15 kropli mieszanki olejków eterycznych, całość należy wstrząsnąć. Przechowywać w
szklanej butelce do pół roku.
Oliwki
Służą do pielęgnacji skóry suchej i normalnej-twarzy, szyi i dekoltu. Oliwki przygotowuje się
dodając 10-15 kropli mieszanki olejków eterycznych do 100 ml bezwonnego oleju roślinnego:
z nasion winogron do skóry normalnej i tłustej i ze słodkich migdałów do skóry suchej. Oleje
z nasion winogron i ze słodkich migdałów są źródłem E i F (nienasycone kwasy tłuszczowe
niezbędne do odbudowy skóry).

Szampony
W warunkach domowych można przygotować szampon dodając do 100 ml zwykłego
szamponu (najlepiej bezzapachowego dla dzieci) 20 kropli mieszanki olejków i dobrze
wstrząsnąć. Szampon można przechowywać około 3 miesiące.

Kremy
Gotowy krem półtłusty dla dzieci dokładnie mieszamy z 5 kroplami wybranego olejku. Czas
przechowywania nie dłużej niż 1 miesiąc.

Krótkie opisy wybranych olejków

Olejek cytrynowy

Żółty olejek eteryczny o bardzo odświeżającym zapachu (korzenny „piernikowy”)


otrzymywany ze skórek cytrynowych. Olejek cytrynowy jest dobrze tolerowany przez skórę i
dlatego chętnie stosowany jest do perfumowania środków pielęgnujących ciało i do dodatków
kąpielowych.

Właściwości: antyseptyczny, przeciwbólowo, działa pobudzająco,

Wskazania: reumatyzm, artretyzm, nerwobóle, wzdęcia, zmęczenie umysłowe, depresja

Olejek sandałowy sandal wood (Indie)

Jest wyciągiem z drewna oczyszczonego z kory

Właściwości: Działanie antyseptyczne, uspokajające, stosuje się przy infekcjach i chorobach


(wysychaniu) skóry, afrodyzjak,

Wskazania: depresja, napięcie nerwowe, lęki, bezsenność, wymioty, zgaga, katar,

Olejek muszkatołowy myristica (Indie)

Jest to wyciąg z owocu drzewa muszkatołowca


Właściwości: działanie antyseptyczne, poprawiające trawienie i apetyt, pobudzające krążenie
krwi, przeciwbólowe, może działać halucynogennie, stosowany w przemyśle spożywczym do
aromatyzowania ciast, czekolady i alkoholu,

Wskazania: bóle mięśni różnego pochodzenia, zakłócenia w pracy serca, wypadanie


włosów, zmęczenie umysłu,

Olejek grapefrutowy grapefruit (Włochy)

Jest wyciskany ze skórki owocu

Właściwości: działanie antybakteryjne, odświeżające, ściągające, stosowany przy


wyczerpaniu i starzejącej się skórze,

Wskazania: depresja, stres, migreny, otyłość, terapia odwykowa, cellulite,

Olejek jałowcowy juniper (Polska)

Jest to wyciąg z szyszkojagód

Właściwości: działanie silnie bakteriobójcze, moczopędne, wzmacniające organizm,


stosowany przy artretyzmie, reumatyzmie, nerwobólach, służy do wyrobu wódek (gin),

Wskazania: bóle menstruacyjne, żylaki, nadciśnienie, bóle reumatyczne, zapalenia skóry


trądzik, łojotok.

* olejek anyżowy - otrzymywany z owoców biedrzeńca anyżu; stosowany gł. do otrzymywania


anetolu, aromatyzowania produktów spożywczych oraz kosmetyków

* olejek bazyliowy – otrzymywany z bazylii pospolitej, działanie olejku: pobudzające i


odświeżające, pomaga w koncentracji, łagodzi lęki i bezsenność, przeciwbólowe, zwłaszcza
przy bólach pochodzenia neurologicznego - migreny, nerwobóle, także reumatyczne,
artretyczne i mięśniowe. Jako składnik antyseptyczny wspomaga inne olejki przy
przeziębieniach, pobudza siły obronne organizmu. Koi skutki ukąszeń owadów. Stosuje się
do: masażu, kąpieli, kompresów i inhalacji (kominki aromaterapeutyczne).

* olejek goździkowy - otrzymywany z pączków kwiatowych goździkowca korzennego; gł. składnik


eugenol; wykorzystywany w przemyśle perfumeryjnym, spożywczym oraz w lecznictwie. Eugenol
właściwości antyseptyczne (odkażające) i znieczulające, co jest wykorzystywane w
dentystyce do odkażania kanałów zębowych, jest słabo toksyczny i ma działanie pobudzające
- jego nadużywanie prowadzić może do konwulsji, uszkodzeń wątroby, utraty przytomności,
drżączki i palpitacji serca.

* olejek miętowy – otrzymywany z mięty pieprzowej, od najdawniejszych czasów liście


mięty pieprzowej i olejek z niej otrzymywany były wykorzystywane w lecznictwie. Obecnie
olejek miętowy wykorzystywany jest w:

 zespole jelita nadwrażliwego (IBS) w postaci dojelitowych kapsułek


 w połączeniu z olejkiem kminkowym w dyspepsji
 w napięciowych bólach głowy (miejscowo)
 zewnętrznie w postaci mazideł, płynów w połączeniu z innymi składnikami o
działaniu przeciwbólowym, przeciwświądowym i kojącym
 dodawany do wlewów doodbytniczych może mieć działanie rozkurczające na mięśnie
gładkie
Chociaż zwykle olejek miętowy, jeśli stosowany zgodnie z zaleceniami jest dobrze
tolerowany to może w większych dawkach powodować działania uboczne: reakcje alergiczne,
zgagę, nudności, wymioty i inne

* olejek lawendowy - Przyspiesza gojenie ran i oparzeń. Zdenerwowanego uspokoi, a


zniechęconego podniesie na duchu

* olejek różany - olej z dzikiej róży, stosuje się go głównie w przemyśle kosmetycznym do
pielęgnacji każdego rodzaju skóry, ale szczególnie polecany wrażliwej, uszkodzonej skórze
(także przez nadmierne opalanie), przy cerze ze skłonnością do pękających, rozszerzonych
naczynek. Olej ten wspomaga łuszczącą się skórę, hamuje proces starzenia, równie dobry dla
skóry tłustej ze skłonnością do trądziku. Używany w preparatach do pielęgnacji zniszczonych
włosów (wzmacnia elastyczność). Wykazuje działanie ochronne, przeciwzapalne, rozjaśnia,
uelastycznia i ożywia zmęczoną skórę, wygładza zmarszczki.

* olejek eukaliptusowy - wzmaga wydzielanie gruczołów górnych dróg oddechowych.


Preparat przywraca prawidłowe ruchy nabłonka rzęskowego, ułatwia odkasływanie dzięki
upłynnieniu gęstej wydzieliny z oskrzeli. Olejek eukaliptusowy działa przeciwbakteryjnie,
zwłaszcza, jeśli stosuje się go w formie inhalacji. Stosowany zewnętrznie działa
przeciwbakteryjnie. Olejek eukaliptusowy stosuje się do inhalacji w przewlekłych stanach
zapalnych dróg oddechowych; zewnętrznie do nacierań w bólach mięśniowych i stawowych.

* olejek melisowy – otrzymywany z melisy lekarskiej, zastosowanie: silne napięcia nerwowe,


skutki szoku, opryszczka, liszaje

* olejek tymiankowy – otrzymywany z ziela tymianku właściwego, ma wiele zastosowań:


antyseptyczne, dezynfekcyjne, przeciwgrzybicze, przeciwbakteryjne, przeciwrobacze,
przeciwroztoczowe, odwaniające, przeciwgnilne, drażniące, rozgrzewające, pobudzające
wydzielanie soków trawiennych, silnie żółciopędne, moczopędne, hamujące ośrodek i odruch
kaszlu. Pobudza miesiączkowanie, działa przeciwbólowo np. przy reumatyzmie i artretyzmie.
W dużych dawkach poraża ośrodkowy układ nerwowy. Wcierany w skórę powoduje
przekrwienie i rozgrzanie. Przy przedawkowaniu uszkadza narządy miąższowe i powoduje
śpiączkę. Nie należy wcierać w skórę nierozcieńczonego olejku. Stosuje się do: masażu,
kąpieli i inhalacji (kominki aromaterapeutyczne). Przeciwwskazania: pierwsze miesiące ciąży,
nadciśnienie.

* olejek bergamotowy – pomarańcza bergamota, zastosowanie: napięcia, stres, depresje,


grypy. Olejek bergamotowy ma działanie przeciwbólowe, antydepresyjne, antyseptyczne,
przeciwskurczowe, uspokajające, działanie rozkurczowe, pobudza apetyt, stosowany przy
infekcji górnych dróg oddechowych, działa przeciw lękowo przy stanach depresyjnych

* olejek sosnowy – otrzymywany z igieł sosny zwyczajnej, zastosowanie: infekcje dróg


oddechowych, grypa, kaszel, astma, problemy menopauzy

* olejek sandałowy – otrzymywany z sandałowca, zastosowanie: podrażnienia skóry,


problemy menopauzy, wymioty, nudności

* olejek kolendrowy – ma właściwości przeciwbólowe, lekko rozgrzewające, pomocny przy


bólach neurologicznych i reumatycznych. Działanie przeciw skurczowe, likwiduje wzdęcia,
poprawia apetyt i jest lekiem przeciwko anoreksji. W kąpieli działa antyseptycznie,
przeciwgrzybiczo, odtłuszczająco i uspakajająco na układ nerwowy. Zachowuje aromat
świeżo zgniecionych owoców. Zastosowanie: kąpiele, masaże, kompresy, aromatyzacja
powietrza.
* olejek jodłowy – otrzymywany z igieł jodły pospolitej, ma działanie antyseptyczne. Działa
pobudzająco. Stosowany do kąpieli i do pielęgnacji stóp. W kąpieli działa aktywizująco i
ożywczo. Kąpiel stóp z użyciem tego olejku jest pomocna w leczeniu kataru i przeziębienia.

Zastosowanie: kąpiele, masaże, aromatyzacja powietrza.

 olejek szałwiowy - stosowany jest jako środek łagodzący infekcje bakteryjne, kaszel,
bronchit. Olejek ten znany jest też jako skuteczny środek zwalczający bóle
reumatyczne i mięśniobóle oraz środek do pielęgnacji skóry, łagodzący infekcje skóry,
zmarszczki oraz rozstępy.

Aromaterapia w rodzinie

Olejki eteryczne mogą być stosowane u ludzi w każdym wieku:

Dla maluchów: mieszanka dwóch olejków mandarynkowego i rumianku rzymskiego o


działaniu uspokajającym i usypiającym. Sposób podania: Np. po jednej kropli każdego olejku
nanieść na chusteczkę lub ręcznik i powiesić w pobliżu łóżeczka,

Dla nastolatków: kąpiel z olejkami geraniowy 4 krople, sandałowy, rumianek rzymski i


cytrynowy po 2 krople. Kąpiel ta pomoże wyciszyć się i wypocząć przed ważnym
egzaminem,

Dla mam i babć: przygotowany tonik z olejków: pomarańczowego 4 krople, geraniowego i


drzewa różanego po 3 krople o działaniu odmładzającym i przeciwstresowym,

Dla ojców i dziadków: przygotowany szampon o działaniu stymulującym i poprawiającym


procesy ukrwienia cebulek włosowych. Szampon przygotowywuje się z dodatkiem olejków:
cytrynowego, rozmarynowego, szałwi muszkatołowej i olejku ylangowego.

Przeciwwskazania

 Osoby cierpiące na astmę, jak i te mające kruche naczynia krwionośne nie mogą
stosować inhalacji
 Z każdym olejkiem trzeba się bliżej zapoznać. Olejki mogą być niebezpieczne dla
osób cierpiących na epilepsję, choroby układu nerwowego.
 Osoby ze skłonnościami do alergii powinny przed zastosowaniem olejków wykonać
test alergiczny - rozpuszczonym w wodzie olejkiem posmarowaćc skórę za uchem i
odczekać 12 godzin.
 Nie wolno z własnej inicjatywy stosować olejków doustnie
 Należy unikać długiego stosowania tego samego rodzaju olejku.
 Stosowanie olejków eterycznych w czasie ciąży powinno być skonsultowane z
lekarzem lub aromatoterapeutą. Kobiety w ciąży nie powinny używać olejków:
arcydzięglowego, tymiankowego, melisowego, mięty pieprzowej, jałowcowego,
cyprysowego, hyzopowego, lawendowego, majerankowego, różanego, rumiankowego
i kopru włoskiego. Generalnie przez pierwsze 3 miesiące ciąży w ogóle nie należy
używać olejków.
 Wszystkie olejki cytrusowe podnoszą wrażliwość na słońce i dlatego po ich użyciu
przez 6 godzin powinno się unikać kąpieli słonecznych. Najsilniej fototoksycznie
działają: olejek bergamotowy, olejek limetkowy, olejek z pomarańczy gorzkiej, olejek
cytrynowy i grejpfrutowy.
 Przed zastosowaniem na skórę trzeba wszystkie olejki rozcieńczyć, z wyjątkiem
lawendowego i z drzewa herbacianego. Najbardziej drażniąco na skórę wpływają
olejki: z angielskiego ziela, cynamonowy, miętowy, goździkowy, oregano i
tymiankowy.
 Nie wolno wykonywać masażu aromatoterapeutycznego osobom ze stanami
zapalnymi, jak np. żylaki podudzia lub zakrzepica, przy zakażeniu i ranach skóry, w
przypadku chorób zakaźnych, przy wysokiej temperaturze ciała. Masaż jest
niewskazany dla chorych na serce, nowotwory, po niedawno przebytej operacji.
 Olejku geraniowego nie powinno się stosować korzystając z pigułek
antykoncepcyjnych, a tymiankowego przy nadciśnieniu.
 Dzieci nie mogą mieć dostępu do olejków eterycznych. Niektóre są żrące bądź trujące
(zwłaszcza nie rozcieńczone).
 Rozmaryn, szałwia i tymianek nie powinny być stosowane u osób z wysokim
ciśnieniem tętniczym.
 Ważne jest aby stosowanie aromaterapii nie zastąpiło porady lekarza.

Należy także pamiętać, że nawet niewielka ilość stosowanego olejku może po pewnym czasie
skumulować się w organizmie do niebezpiecznego poziomu.

Vous aimerez peut-être aussi