Gdzie ja jestem?

Kochajmy cyników … naprawdę!

Kochajmy cyników … naprawdę! Synów antycznej mądrości

kochajmy tych eko ascetów, uświęconych mężów radości

Szukajmy ludzi wśród tłumów,

do dna beczki wciąż wieloznacznie

zaglądając

łamiąc okowy konwenansów

Kochajmy cyników,

naprawdę!

Pisać mądrze.

Pisać wiersze mądre? Każdy sobie może

Pisać składne rymy? Słownik dopomoże

Wiersze pisać Wielkie o rzeczach wyniosłych

Zgrabnie ująć temat

Puentę złożyć w korzyść

To poetów praca

Pisać swoje Dzieła

Wyrysować słowem nicość

To robota jest człowieka

Przelać pustkę w papier

Czysty chaos nieba

Zwołać ciszę na dnie

 Duszę wpisać trzeba

Sens znaleźć w życia pogoni

A czas nas goni

Czy wy wiecie?

Czy wy wiecie wy warszawskie miejskie szczury?

Czy wy wiecie krakowscy profesorzy?

Czy wy wiecie firm dajrektorzy?

Czy wy ciecie wielcy pany?

Wiecie?

Wasze życie mnie nie rusza wasze piękno mnie nie tyka

Wasze kawy late sprowadzane z birmańskiego lasu

Wasze spodnie w kant sprasowane od Gucziego czy innego

Wszystko jednym słowem skreślę

Mnie obchodzi w łuk szerokim