Okablowanie strukturalne

budynków
Z. Serweciński

2012-06-03
 System okablowania strukturalnego

System okablowania strukturalnego jest to zespół

produktów do uniwersalnych systemów transmisji sygnałów
niskoprądowych, przenoszących: głos, dane, obraz, sygnały
sterujące na terenie przedsiębiorstwa, instytucji itp.

System okablowania strukturalnego obejmuje wyłącznie

pasywną infrastrukturę teleinformatyczną budynków
inteligentnych, przedsiębiorstw, fabryk, instytucji, tj. kable,
przyłącza, gniazda, wtyki, adaptery, krosownice, szafy
teleinformatyczne, korytka kablowe i in., zapewniając
możliwość rozbudowy sieci i łatwego przeprowadzanie zmian w
okablowaniu. 2
 Wymagania wobec systemu okablowania
strukturalnego
Nowoczesny system okablowania powinien być:
przyszłościowy, tj. pozwalać na wdrażanie nowych
technologii teleinformatycznych oraz na rozbudowę
okablowania i usług,
elastyczny, tj. umożliwiać oferowanie wszelkich rodzajów
aplikacji komunikacyjnych przez jedną sieć dystrybucyjną,
czyli przy użyciu tego samego okablowania, pozwalać na
przesunięcie dowolnego stanowiska pracy do wybranego
miejsca w budynku i zapewnić jego podłączenie do każdego
systemu teleinformatycznego przez proste podłączenie
kabla.
otwarty, tj. być nośnikiem wszystkich typów standardowych
aplikacji głosu, danych i obrazu, według różnych
3
obowiązujących norm (IEEE, ITU-T, ANSII, ISO).
 Określenia podstawowe
Gniazdo telekomunikacyjne – zakończenie kabla
poziomego na stanowisku roboczym.
Piętrowy (kondygnacyjny) punkt dystrybucyjny (pośredni
punkt dystrybucyjny, IDF – Intermediate Distribution
Facility) – miejsce, w którym schodzą się kable
przychodzące ze stanowisk roboczych oraz kable
wychodzące do budynkowego punktu dystrybucyjnego.
Budynkowy punkt dystrybucyjny (główny punkt
dystrybucyjny, MDF – Main Distribution Facility) –
miejsce połączenia kabli z poszczególnych kondygnacji
budynku i kabla (kabli) z kampusowego punktu
dystrybucyjnego.
Centralny (kampusowy) punkt dystrybucyjny – skupia
kable przychodzące z innych budynków oraz miejsc, do
których są doprowadzone sieci zewnętrzne: WAN, 4
telefoniczna, ISDN itp. Fizycznie jest szafą zewnętrzną.
 Strefy okablowania strukturalnego
Strefa I – okablowanie poziome
Obejmuje okablowanie piętrowe, czyli połączenia kablowe
rozprowadzone na kondygnacji.

W skład tego okablowania wchodzą:

gniazda w punktach abonenckich,

kable krosowe, którymi zestawiane są połączenia w

szafie,

kable przyłączeniowe łączące gniazda z terminalami,

kable sztywno ułożone pomiędzy gniazdami

abonenckimi a gniazdami patchpaneli,
5
adaptery pozwalające na zmianę sekwencji.
 Strefy okablowania strukturalnego
Strefa II – okablowanie pionowe (ang. backbone)

Obejmuje połączenia kablowe między kondygnacjami w

budynku, łączące pośrednie punkty dystrybucyjne (IDF) z
głównym punktem dystrybucyjnym (MDF)

Równolegle do kabli przeznaczonych do transmisji danych

układa się pionowe okablowanie telefoniczne składające się
z kabla 25-, 50- lub 100-parowego, przeznaczonego do łączy
telefonicznych.

6
 Strefy okablowania strukturalnego

Strefa III – okablowanie szkieletowe

Obejmuje okablowanie międzybudynkowe, łączące

budynkowe główne punkty dystrybucyjne (MDF-y) z
centralnym punktem dystrybucyjnym, którym fizycznie jest
najczęściej szafa kablowa.

7
Rozmieszczenie elementów okablowania
strukturalnego w budynku

8
 Oznakowanie gniazd

Numer punktu Dwucyfrowy

dystrybucyjnego numer panelu

01-103-28
Numer kondygnacji

Numer stelaża w szafie Numer gniazda w panelu

9
Rozmieszczenie krosownic i prowadnic
w punkcie dystrybucyjnym
Typowe wysokości użytkowe
szaf teleinformatycznych:
10U
12U
15U
18U

Typowe szerokości 24U 1U = 44,45 mm

użytkowe szaf 28U
teleinformatycznych:
32U
19″ (najczęściej)
36U
21″
10″ 38U
40U
42U
10
45U
Przykładowe elementy systemu okablowania
strukturalnego

Prowadnice kabli 1U

Panele krosowe: 24-portowy (1U) i 48-

Panel telefoniczny 50 x RJ-45
portowy (2U) – widok z przodu i z tyłu 11
Okablowanie strukturalne – zalecenia ogólne
Na każde 1000 m2 powierzchni biurowej powinien przypadać
jeden piętrowy punkt dystrybucyjny (rozdzielczy).
Jeden punkt rozdzielczy powinien być przewidziany na
każdym piętrze.
Jeżeli na danym piętrze jest małe nasycenie punktami
abonenckimi, może ono być obsłużone z innego piętrowego
punktu rozdzielczego (np. położonego piętro niżej).
Przewody zasilające i teleinformatyczne muszą przecinać się
pod kątem 90°.
Promień ugięcia kabla miedzianego powinien być
przynajmniej 8-krotnie większy od średnicy kabla.
12
Okablowanie strukturalne – zalecenia ogólne
Promień ugięcia kabla światłowodowego (wielowłóknowego)
powinien być przynajmniej 20-krotnie większy od średnicy
kabla.
Kable teleinformatyczne muszą przebiegać minimum 1 m od
silników, sprzętu przemysłowego i medycznego oraz
minimum 50 cm od opraw świetlówkowych.
Każdy element systemu powinien być czytelnie i klarownie
oznakowany.
Sieć musi posiadać pełną dokumentację.

13
Zalecenia dla okablowania poziomego
Całkowita długość okablowania poziomego nie może
przekroczyć 90 m, a sumaryczna długość kabla krosowego,
kabla stacyjnego oraz kabla przyłączeniowego sprzętu
aktywnego nie może przekroczyć 10 m.
Na każde 10 m2 powierzchni biurowej należy przewidzieć
jeden punkt abonencki wyposażony w 2 gniazda RJ-45 i
gniazdo sieci elektrycznej (najlepiej dedykowanej,
zapewniającej odpowiednią jakość dostarczanego prądu).
Sieci zasilające i komputerowe mogą być prowadzone w
jednym kanale (korytku); w takim przypadku kable
teleinformatyczne należy prowadzić w dolnym przedziale.
Kanał powinien być montowany ok. 30 cm od podłogi.
14
Zalecenia dla okablowania poziomego – c.d.
Gniazdo musi być montowane w tym samym przedziale co
kable, do których jest podłączane.
Odległość między kablami sieci zasilającej i
teleinformatycznej powinna być stała na całej trasie.
Jeśli sieci są prowadzone w podniesionej podłodze lub
podwieszanym suficie, należy zachować między nimi dystans
min. 5 cm.
Jeżeli kable zasilające i teleinformatyczne są prowadzone w
rurkach (podtynkowo lub natynkowo), muszą to być oddzielne
rurki.

15
 Zalecenia dla okablowania pionowego
Sieci zasilające i komputerowe muszą być prowadzone w
różnych elementach dystrybucyjnych.
Na całej trasie powinna być zachowana stała odległość
między nimi (min. 30 cm).
Obecnie okablowanie pionowe powinno być wykonywane w
technologii światłowodowej. Może zawierać kable
telekomunikacyjne wieloparowe dla telefonii tradycyjnej.
Zalecenia dla okablowania kampusowego
Okablowanie kampusowe powinno być wykonywane w
technologii światłowodowej (głównie z wykorzystaniem
światłowodów jednomodowych). Może zawierać kable
telekomunikacyjne wieloparowe dla telefonii tradycyjnej.
16
 Zalecenia instalacyjne dla okablowania
strukturalnego
Należy używać podstaw do szpul kabli przy ich rozwijaniu.
Wewnętrzna średnica zwoju odwiniętego kabla nie powinna
być mniejsza niż 1 m.
Należy unikać zbyt mocnego zaciskania opasek i uchwytów –
spięty kabel musi swobodnie się przesuwać.
Należy unikać stąpania po kablu lub kładzenia na niego
ciężkich przedmiotów.
Należy unikać ostrych krawędzi; jeżeli to możliwe, należy
zabezpieczyć kable dodatkową osłoną.
Nie należy próbować szarpnięciem uwolnić kabla.
17
 Gwarancje wytwórców systemów
okablowania strukturalnego
Gwarancja systemowa udzielana przez dostawców
okablowania strukturalnego

10 lat
15 lat
20 lat
25 lat

18
 Normy okablowania strukturalnego
Kolebką okablowania strukturalnego są Stany Zjednoczone i
tam powstały pierwsze normy okablowania strukturalnego.
Podstawową normą dla okablowania strukturalnego jest
EIA/TIA 568A (TIA/EIA Building Telecommunications
Wiring Standards) wydana w grudniu 1995.
Z czasem powstało szereg norm z nią związanych.
Na podstawie norm amerykańskich powstała norma
międzynarodowa ISO/IEC 11801 (Information technology –
Generic cabling for customer premises).
W oparciu o normę międzynarodową stworzono normę
europejską EN 50173 (Information technology – Generic
cabling systems) zawierającą więcej unormowań
związanych ze specyfiką rynków Unii Europejskiej. 19
 Polskie normy dotyczące okablowania
strukturalnego
PN-EN 50173-1:2011 Technika informatyczna. Systemy
okablowania strukturalnego. Część 1: Wymagania ogólne.
PN-EN 50173-2:2008 i PN-EN 50173-2:2008/A1:2011
Technika informatyczna. Systemy okablowania
strukturalnego. Część 2: Pomieszczenia biurowe.
PN-EN 50173-3:2008 i PN-EN 50173-3:2008/A1:2011
Technika informatyczna. Systemy okablowania
strukturalnego. Część 3: Zabudowania przemysłowe.
PN-EN 50173-4:2009 i PN-EN 50173-4:2009/A1:2011
Technika informatyczna. Systemy okablowania
strukturalnego. Część 4: Zabudowania mieszkalne.
PN-EN 50173-5:2009 i PN-EN 50173-5:2009/A1:2011
Technika informatyczna. Systemy okablowania
strukturalnego. Część 5: Centra danych. 20
 Polskie normy dotyczące okablowania
strukturalnego
PN-EN 50174-1:2010 i PN-EN 50174-1:2010/A1:2011
Technika informatyczna. Instalacja okablowania. Część 1:
Specyfikacja i zapewnienie jakości.
PN-EN 50174-2:2010 i PN-EN 50174-2:2010/A1:2011
Technika informatyczna. Instalacja okablowania. Część 2:
Planowanie i wykonawstwo instalacji wewnątrz budynków.
PN-EN 50174-3:2005 Technika informatyczna. Instalacja
okablowania. Część 3. Planowanie i wykonawstwo instalacji
na zewnątrz budynków.
PN-EN 50346:2004 i PN-EN 50346:2004/A1:2009 i PN-EN
50346:2004/A2:2010 Technika informatyczna. Instalacja
okablowania. Badanie zainstalowanego okablowania.

21
 Polskie normy dotyczące okablowania
strukturalnego
PN-EN 50310:2011 Stosowanie połączeń wyrównawczych i
uziemiających w budynkach z zainstalowanym sprzętem
informatycznym.

PN-EN 50090-9-1:2006 Domowe i budynkowe systemy

elektroniczne (HBES). Część 9-1: Wymagania dotyczące
instalacji. Okablowanie strukturalne dla HBES klasy 1,
skrętka dwużyłowa.

22
Kategorie / klasy okablowania strukturalnego
Kategoria 3 (klasa C) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 16 MHz (są to kable telekomunikacyjne
wieloparowe)
Kategoria 5 (klasa D) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 100 MHz
Kategoria 5e (klasa D+) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 125 MHz
Kategoria 6 (klasa E) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 200/250 MHz (praca/test)
Kategoria 7 (klasa F) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 600 MHz
Kategoria 8 (klasa G) – okablowanie przenosi sygnały o
częstotliwościach do 1200 MHz (1,4 GHz) 23
Kable miedziane okablowania strukturalnego
Pojemność kabli
4-parowe kat. 5 i wyższej (4 x 2 x 0,52)
wieloparowe 3 kat.: 25-, 50-, 100-parowe Uwaga
Maksymalny
Typy powłok kabli dopuszczalny odcinek
usunięcia skrętu żył przy
PVC – polwinitowa zakończeniu kabla
LS0H – bezhalogenkowa wynosi:
LSFR0H – bezhalogenkowa i niepalna dla kat. 5e: 13 mm
PE – polietylenowa (kable zewnętrzne) dla kat. 6: 6 mm

Długości fabrykacyjne kabli 4-parowych

305 m (w kartonie) Typy kabli
500 m wewnętrzne
1000 m wewnętrzno-zewnętrzne
24
wg zamówienia zewnętrzne
 Właściwości powłok kablowych
PVC (PCV) – polichlorek winylu – tworzywo
nierozprzestrzeniające płomienia, ograniczające podczas
palenia się widoczność do 10% i wydzielające trujące gazy.
LS0H – Low Smoke Zero Halogen – tworzywo zapewniające
90% widoczność podczas pożaru (małe wydzielanie dymu),
trudnopalne, podczas pożaru nie wydziela trujących
halogenków.
LSFR0H – Low Smoke Fire-Resistant Zero Halogen –
tworzywo samogasnące (po zniknięciu źródła ognia przewód
przestaje się palić), zapewniające 90% widoczność podczas
pożaru, nie wydziela trujących halogenków.
Polietylen – tworzywo giętkie, termoplastyczne, o
wystarczająco małej przenikalności dla cząsteczek wody,
palne i wydzielające toksyczne gazy podczas spalania, 25
nadaje się na powłoki kabli zewnętrznych.
 Rozszycie kabla miedzianego

Należy delikatnie odciąć powłokę kabla, aby nie uszkodzić

przewodów kabla UTP, ekranu kabla FTP bądź STP.
26
 Narzędzia montażowe do kabli miedzianych
Narzędzie montażowe KRONE
do montażu zakończeń kabli
telekomunikacyjnych na
łączówkach LSA PLUS
systemu KRONE

Zaciskarka do wtyczek
modularnych 8P8C (RJ
45), 6P6C (RJ 12), 6P4C
(RJ 11), 6P2C, 4P4C,
6P6C. Posiada obcinarkę i
ściągacz izolacji.

Ściągacz i obcinarka izolacji

27
Rodzaje kabli skrętkowych 4-parowych
UTP (Unshielded Twisted Pair) – nieekranowany (zalecana
ZF = 100 Ω)
FTP (Foiled Twisted Pair) – ekranowany folią aluminiową
(zalecana ZF = 100 Ω)
S-FTP (Screened Foiled Twisted Pair) – ekranowany folią
aluminiową i dodatkowo siatką z drutów miedzianych
ocynowanych (zalecana ZF = 100 Ω)
STP (Shielded Twisted Pair (GB), Screened Twisted Pair
(USA)) – z parami ekranowanymi folią aluminiową (zalecana
ZF = 100 Ω)
S-STP (Shielded-Shielded Twisted Pair (GB), Screened-
Screened Twisted Pair (USA)) – z parami ekranowanymi
folią aluminiową i ośrodkiem ekranowanym folią aluminiową
albo folią aluminiową z dodatkowym oplotem z drutów
miedzianych ocynowanych (zalecana ZF = 100 Ω) 28
 Sekwencja
Sekwencja wyznacza porządek, w jakim żyły kabla będą
podłączone do modularnych gniazd i wtyczek.
Wyróżniamy kilka rodzajów sekwencji regulujących kolejność
podłączania pinów.
Dwoma najpopularniejszymi sekwencjami są 568A i 568B wg
TIA/EIA (dotyczą wyłącznie standardu wtyków i gniazd RJ-
45).
Zaleca się stosowanie sekwencji 568B.
Sekwencje to alternatywne wobec siebie układy, dzięki
czemu możemy uzyskać kabel z przeplotem (in.
krzyżowy, krosowy, skrośny) stosując na obu końcach
odmienne sekwencje (568A i 568B).
29
Znane są też inne sekwencje żył – USOC, 356A i in.
Najpopularniejsze rodzaje wtyków / gniazd

RJ-45 – wtyk 8-pinowy nieekr. RJ-45 – wtyk 8-pinowy ekr.

RJ-11 – wtyk telef. 4-pinowy 30

RJ-12 – wtyk telef. 6-pinowy
 Okablowanie wg normy EIA/TIA 568B
Numer pary kabla
3 3
2 4 2 4
1 1

1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8

Numer pinu gniazda

KABEL

Gniazdo użytkownika Gniazdo patchpanela

31
 Okablowanie wg normy EIA/TIA 568A
Numer pary kabla

2 2
3 4 3 4
1 1

1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8

Numer pinu gniazda

KABEL

Gniazdo użytkownika Gniazdo patchpanela

32
Patchcord prosty okablowania wg normy 568B
3
2 4 3
1 2 4
1

1 2 3 4 5 6 7 8
1 2 3 4 5 6 7 8

33
Patchcord prosty okablowania wg normy 568A
2 2
3 4 3 4
1 1

1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8

34
 Patchcord krzyżowy (skrośny)
2 3
3 4 2 4
1 1

1 2 3 4 5 6 7 8 1 2 3 4 5 6 7 8

EIA/TIA 568A EIA/TIA 568B

35
 Patchcordy proste i krzyżowe
Patchcordów prostych należy używać do połączeń:
switch’a z ruterem
switch’a z PC lub serwerem
huba z PC lub serwerem

Patchcordów krzyżowych należy używać do połączeń:

switch’a ze switch’em
switch’a z hubem
huba z hubem
rutera z ruterem
PC z PC
rutera z PC 36
Okablowanie PC – hub (switch) i PC – PC

37
 Wymagania systemów transmisji
Kable miedziane
telefon analogowy, zakończenie sieciowe ISDN – 1 para
port S0 ISDN – 2 pary
karta sieciowa Ethernet 10/100 Base-T – 2 pary
karta sieciowa 1GbE (Ethernet 1 Gb/s) – 4 pary

Kable światłowodowe

karta sieciowa Ethernet 10/100 Base-T – 2 włókna

karta sieciowa 1GbE (Ethernet 1 Gb/s) – 2 włókna
karta sieciowa 10GbE (Ethernet 10 Gb/s) – 2 włókna
38
 1
2
Wykorzystanie par w skrętce 4-parowej
3 telefon
4 analogowy lub
5
6 zakończenie NT
7
8
1
2
3
4 ISDN S0
5
6
7
8
1
2 Ethernet
3
4 10/100Base-T
5
6
7
8
39
Nr pinu RJ-45 (568B)
 Wykorzystanie par w skrętce 4-parowej

1
2
3
4 ATM
5
6
7
8

1
2
3
4 1Gb Ethernet
5
6
7
8
40
Nr pinu RJ-45 (568B)
Kable światłowodowe okablowania strukturalnego
Typy powłok kabli Pod powłoką kabla
PVC – polwinitowa światłowodowego
znajdują się włókna
LS0H – bezhalogenkowa aramidowe, stanowiące
LSFR0H – bezhalogenkowa i niepalna mechaniczne
wzmocnienie konstrukcji.
PE – polietylenowa (kable zewnętrzne)
Typy kabli
Typy złączy światłowodowych
wewnętrzne
wewnętrzno-zewnętrzne ST (wielomodowe)
zewnętrzne SC (wielomodowe)
MT-RJ (wielomodowe)
Typy włókien FC (jednomodowe)
wielomodowe 50/125 µm LC (jednomodowe)
wielomodowe 62,5/125 µm E2000 (jednomodowe)
41
jednomodowe inne
 Standard włókien światłowodowych
wielomodowych kategorii OM1, OM2, OM3
Rodzaje Pasmo dla Pasmo dla Odległość Odległość Odległość Odległość
włókien 850 nm 1300 nm transmisji transmisji transmisji transmisji 10
[MHz·km] [MHz·km] 1 Gbit/s 1 Gbit/s 10 Gbit/s Gbit/s dla
(minimum) (minimum) dla 850 nm dla 1300 dla 850 nm 1300 nm [m]
[m] nm [m] [m]

Tradycyjne włókno wielomodowe

62,5 µm 160 – 200 500 ? ? < 33 ?

50 µm 400 600 ? ? ? ?

Sklasyfikowane włókno wielomodowe

OM1 (62,5 µm) 200 500 275 500 300 ?

OM2 (50 µm) 500 500 550 550 < 82 ?

OM3 (50 µm) 1500 – 2000 500 550 ? < 300 < 300

42
 Standard włókien światłowodowych
wielomodowych kat. OM1, OM2, OM3, OM4
Kategoria EMB (Effective OFL (OverFilled OFL (OverFilled
światłowodu Modal Band) Lounch) Lounch)
[MHz · km] [MHz · km] [MHz · km]
850 nm 850 nm 1300 nm
OM1 - 200 500
OM2 - 500 500
OM3 2000 1500 500
OM4 (50 µm) 4700 3500 500

Włókna OM3 pozwalają na zasięg transmisji 10 Gbit/s do

300 m.
Najnowsze włókna – OM4, współpracując z laserami
VCSEL, pozwalają na zasięg transmisji 10 Gbit/s do 550 m,
43
a 100 Gbit/s do 125 m.
 Metoda mechaniczna zakańczania włókien
światłowodowych wtykami UniCam
(system ADC KRONE TrueNet)

Wewnątrz feruli umieszczony jest krótki odcinek włókna. Czoło

feruli jest fabrycznie wypolerowane i nie wymaga żadnej obróbki
w miejscu instalacji. Wewnątrz obudowy wtyku, czoło włókna
kabla instalacyjnego jest dosuwane do czoła fabrycznie
umieszczonego w feruli włókna, po czym następuje
mechaniczne i trwałe połączenie.
Oferowane są złącza typu: SC, ST, LC, FC oraz MT-RJ. 44
Wprowadzone tłumienie: średnio 0,3 dB.
 Wtyki światłowodowe „EPOXY”
(system ADC KRONE TrueNet)
Jedną z technik zakańczania włókien światłowodowych jest ich
wklejanie metodą chemoutwardzalną „epoxy”. Polega ona na
umieszczeniu wewnątrz wtyku jednego ze składników kleju, a
drugi umieszcza się na powłoce włókna. Połączenie dwóch
elementów kleju powoduje reakcję chemiczną, której efektem
jest trwałe umocowanie wtyku na włóknie. Włókno wystające
ponad czoło feruli jest zeszlifowane i wypolerowane. Zaletą tego
sposobu montażu jest szybkość oraz niskie koszty wynikające z
użycia prostych materiałów. Dla wklejania wtyków opisaną
metod wykorzystuje się wtyki w standardzie SC i ST. Są one
przeznaczone do zakańczania włókien wielomodowych zarówno
w wersji 50/125 oraz 62,5/125.
45
 Patchcordy światłowodowe

Patchcord ST

Patchcord E2000

Adapter ST
Adapter E2000
46
 Patchcordy światłowodowe

Patchcord FC
Patchcord SC

Adapter SC Adapter FC
47
 Patchcordy światłowodowe

Adapter MT-RJ

Wtyki MT-RJ – męski i żeński

Patchcord LC

48
 Przykładowe systemy okablowania
strukturalnego
TrueNet firmy ADC KRONE

Freenet firmy Reichle & De-Massari

Emiter Net firmy Emiter Sp. z o.o.

Premise Net firmy Molex

Volition firmy 3M

PowerLink, PowerSafe firmy ZPAS-NET Sp. z o.o.

Excel firmy MYFLEX

49
Poziomy testowania okablowania strukturalnego
Pomiary certyfikacyjne – potwierdzają, że system okablowania
strukturalnego jest zgodny z obowiązującymi standardami
(klasą, kategorią).
Pomiary kwalifikacyjne – sprawdzają, czy wykonane
okablowanie umożliwia przesyłanie sygnałów w wymaganych
standardach (Ethernet 10 Mbit/s, 100 Mbit/s, 1 Gbit/s, 10 Gbit/s,
telefonia analogowa, ISDN, VoIP).
Pomiary weryfikacyjne – sprawdzają, czy kable są podłączone
prawidłowo.

Mierniki okablowania strukturalnego posiadają „wbudowane”

biblioteki wymagań i charakterystyk dla okablowania
strukturalnego różnych standardów i różnych producentów.
50
Przyrządy pomiarowe okablowania miedzianego

DTX CableAnalyzer firmy Fluke CableIQ firmy Fluke

(do pomiarów certyfikacyjnych) (tester kwalifikacyjny)
51
Przyrządy pomiarowe okablowania miedzianego

MicroScanner firmy Fluke MicroMapper Pro firmy Fluke

Mierniki do pomiarów weryfikacyjnych

52
 Rodzaje pomiarów okablowania
strukturalnego
Pomiary okablowania strukturalnego obejmują 2 rodzaje
testów:

test typu CHANNEL (główny, zalecany) – pomiar wszystkich

elementów w torze: kabel krosowy + gniazdo użytkownika +
kabel instalacyjny + gniazdo panela krosowego + kabel
połączeniowy,

test typu PERMANENT LINK – pomiar tylko elementów

stałych instalacji: gniazdo użytkownika + kabel instalacyjny +
gniazdo panela krosowego.

53
Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5
Parametry mierzone dla okablowania kat. 5
mapa okablowania (Wire Map) –
sprawdzenie poprawności połączeń
wg określonej normy
tłumienie (Attenuation): ATTN [dB]
Psygnału nadawanego
ATTN = 10·log ———————
Psygnału odebranego

długość łącza (Link Lenght) [m] –

sprawdzenie długości każdego łącza
54
Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5

tłumienność przesłuchu
zbliżnego – NEXT [dB]
(Near End Crosstalk)

Psygnału nadawanego w danej parze

NEXT = 10·log ———————————
Psygnału indukowanego w innej parze

Sygnał indukowany jest

mierzony po stronie źródła
sygnału
NEXT
ACR [dB] (Attenuation to
Crosstalk Ratio)
ACR = NEXT – ATTN 55
 Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5e
Dla okablowania kat. 5e mierzy się ww. parametry oraz dodatkowo:
tłumienność sumy przesłuchu zbliżnego – PS-NEXT [dB]
(PowerSum NEXT)
PS-NEXT(P1) = 10·log(10NEXT(P2)/10 + 10NEXT(P3)/10 + 10NEXT(P4)/10)
Pn – numer pary w kablu czteroparowym (n = 1, 2, 3, 4)
Sygnały indukowane są mierzone po stronie źródła

PS-ACR [dB] (ang.

PowerSum Attenuation to
Crosstalk Ratio) [dB]

PS-ACR = PS-NEXT – ATTN

56
 Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5e

tłumienność przesłuchu zdalnego FEXT [dB] (Far End

Crosstalk)
Psygnału nadawanego w danej parze
FEXT = 10·log ———————————
Psygnału indukowanego w innej parze
Sygnał indukowany jest mierzony po stronie przeciwnej niż
źródło sygnału
ELFEXT [dB] (Equal-Level Far End Crosstalk)
57
ELFEXT = FEXT – ATTN
 Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5e
tłumienność sumy przesłuchu zdalnego PS-ELFEXT [dB]
(PowerSum Equal-Level Far End Crosstalk)
PS-ELFEXT = PS-FEXT – ATTN
PS-FEXT(P1) = 10·log(10FEXT(P2)/10 + 10FEXT(P3)/10 + 10FEXT(P4)/10)

PS-FEXT – tłumienność sumy przesłuchu zdalnego

Pn – numer pary w kablu czteroparowym (n = 1, 2, 3, 4)

58
Pomiary okablowania strukturalnego kat. 5e
tłumienność odbiciowa (Return Loss) [dB]
Psygnału nadawanego
RL = 10·log ———————
Psygnału odbitego

Sygnał odbity powstaje na

skutek niejednorodności
toru transmisyjnego. Może
on być źródłem zakłóceń
dla sygnału użytecznego.
różnica opóźnień
(Delay Skew) [ns]

59
 Identyfikator przewodów i kabli

Pozwala na identyfikację przewodów w wiązkach kablowych i

wskazywanie kabli przypisanych do poszczególnych gniazd, pozwala
także na identyfikację poszczególnych par przewodów wieloparowych.
Dodatkowo pozwala sprawdzić poprawność połączenia każdej pary wg
standardów EIA/TIA 568A, EIA/TIA 568B i in. Poprawność połączenia
sygnalizowana jest diodami i sygnałem dźwiękowym. 60
Tester okablowania strukturalnego HC-45

Złożony z dwóch części. Obydwie

części wyposażone są w
ekranowane złącza RJ-45 i złącze
BNC. Umożliwia testowanie każdej
pary i stwierdzenie za pomocą pięciu
podwójnych diod określających stan
pary (przerwę, zwarcie,
skrzyżowanie).
Przeznaczony do testowania
ekranowanych i nieekranowanych
patchcordów RJ45 i sieci
strukturalnych zgodnie ze
standardami: EIA/TIA T568A/568B
dla transmisji Ethernet 10Base-T,
10Base-2, Fast Ethernet 100Base-T,
ISDN.
61
Tester okablowania strukturalnego FA-373

Umożliwia
przetestowanie
ciągłości kabla,
zwarcia, rozwarcia i
błędnych połączeń
oraz łatwe odczytanie
prawidłowej
konfiguracji pinów dla
kabli LAN,
telekomunikacyjnych,
koncentrycznych i
USB

62
Mierniki okablowania światłowodowego

Zestaw SimpliFiber firmy Fluke

zawiera m.in. nadajnik sygnału
optycznego, miernik mocy
Reflektometr (OTDR) optycznej, mikroskop inspekcyjny.
OptiFiber (firmy Fluke)
63
 Pióro świetlne

Pióro świetlne służy do badania ciągłości i identyfikacji włókien

światłowodowych w okablowaniu strukturalnym. Zawiera laserowe źródło
światła widzialnego o długości fali 635 nm (świecenie ciągłe i pulsacyjne)
oraz uniwersalny adapter dla ferrul 2,5 mm. Jest zasilane bateryjnie. 64
 Zalecenia dla serwerowni
Podłoga techniczna – podnoszona podłoga, pod którą
prowadzone są kable; każdy jej metalowy element powinien być
uziemiony.
Drabinki kablowe – na nich są prowadzone kable, jeśli budowa
podłogi technicznej nie jest możliwa.
Zalecenia dot. szaf teleinformatycznych
należy je ustawiać co najmniej 0,5 m od ściany,
powinny być ustawione rzędami,
powinny mieć odpowiednią szerokość i głębokość użytkową,
należy sprawdzić, czy można je będzie wnieść przez drzwi,
drzwi i ścianki boczne powinny mieć możliwość łatwego
demontażu,
65
drzwi powinny mieć możliwość montażu po drugiej stronie.
Istotne akcesoria szaf teleinformatycznych
Cokoły – dodatkowo stabilizują szafy,

Dachy perforowane – umożliwiają odprowadzanie ciepła,

Panele dachowe z wentylatorami – pomagają

odprowadzać ciepło,

Przepusty szczotkowe – umożliwiają przeprowadzenie

kabli, przepuszczając jednocześnie powietrze i ograniczając
zasysanie kurzu do szafy,

Organizatory kabli – pozwalają uniknąć plątaniny kabli,

66
Istotne akcesoria szaf teleinformatycznych

Wieszaki boczne – w szerszych szafach (80 cm) pozwalają

uporządkować wiązki przewodów,

Półki – umożliwiają umieszczenie w szafie urządzeń

nieprzystosowanych do montażu w ramach,

Zaślepki – umożliwiają zakrycie niewykorzystanych

otworów,

Listwy zasilające – najlepiej instalować je z tyłu szafy,

Kółka – umożliwiają ruch szafy.

67
 Systemy ochrony dużych serwerowni
dwustronne zasilanie z sieci elektroenergetycznej
wyposażonej w ochronniki przepięć,
stosowanie agregatów prądotwórczych,
zasilanie urządzeń przez UPS (redundancja typu N+1 lub 2N
UPS-ów),
systemy chłodzenia i klimatyzacji (są montowane na
podłodze technicznej, zasysają powietrze z górnej części
pomieszczenia i po schłodzeniu i przefiltrowaniu wpuszczają
je pod podłogę techniczną, posiadają czujniki zamontowane
w szafach),
centralki przeciwpożarowe z czujkami i wyłącznikiem
zasilania,
systemy gaszenia pożaru gazem (nie niszczą urządzeń),
68
ekrany elektromagnetyczne (w razie potrzeby).