Budget 2011 – Tussenkomst Gemeenteraad 15 december 2010

Collega’s,

Reeds heel wat jaren breng ik namens mijn fractie hier in deze gemeenteraad in
het kader van de stemming van het Turnhoutse budget voor het volgende jaar
een uitvoerig en gemotiveerd betoog om desgevallend fouten, onvolledigheden,
verkeerde keuzes en het gemis aan visionaire samenhang in het budget toe te
lichten. Ik verheel u niet – vooral ten aanzien van de meesten van jullie die er niet
toe komen om welke reden dan ook – dat dit elke keer weer een moeilijke
intellectuele, technische en arbeidsintensieve oefening is. Niettemin heb ik het
altijd als mijn taak en mijn plicht aangevoeld om de meerderheid ter zake op haar
verantwoordelijkheden – en in het bijzonder het gemis daaraan – te wijzen.

Tot mijn stijgende verbazing en ontgoocheling heb ik op deze betogen evenwel

nooit deugdelijke replieken gekregen. Inhoudelijk weerwerk heb ik hier maar zeer
zelden mogen ondervinden. Nochtans meen ik dat dat in een democratisch en
gefundeerd debat op zijn plaats zou zijn. Van een schepencollege dat zich hoog
verheven gedraagt boven simpele gemeenteraadsleden - en ipso facto de
bevolking - zou men in alle ernst en met politiek fatsoen mogen verwachten dat
het zijn opposanten ten gronde van antwoord dient en met sterke
tegenargumenten voor de dag komt. Hoewel ook nog niet de beste der werelden,
staat men in het OCMW hierin al een stuk verder. Het is in Turnhout klaarblijkelijk
nog een tijdje wachten op een sprankeltje nieuwe politieke cultuur.

Als ik het voorbije jaar overschouw, dan meen ik dat het op dat vlak behoorlijk mis
loopt in deze stad. Ik kaartte namens en met mijn fractie diverse dossiers aan en
drong in commissies en gemeenteraad herhaaldelijk aan op fundamentele
debatten over de meest diverse onderwerpen. Of het nu ging om het
beschamende Handelsschooldossier, de bredere, maar vaak concrete
onderwijsproblematiek, de kerkbesturen, de veiligheid in de stad, de
personeelsproblematiek, ruimtelijke ordening, mobiliteit, het al dan niet betalend
parkeren, de Gecoro-saga, ontwikkelingshulp,… en noem maar op… Telkens was
het antwoord wollig, naast de kwestie, onvolledig, niet altijd even deskundig en in
het beste geval ‘hadden wij een punt’ en werd beloofd ‘het mee te nemen’. Waar
naartoe, is nooit duidelijk geworden. Misschien moeten we jullie maar eens een
reiskoffer bezorgen, want er is ondertussen al heel wat ‘mee te nemen’. Ik
vermoed echter – want ik laak me geen illusies – dat jullie er nooit mee zullen
terug komen…

Wat nu het budget 2011 betreft, zou ik het kunnen hebben over de
twijfelachtigheid van het meerjarenplan, over het even twijfelachtige beheer van
de reservefondsen, over het wegparkeren van geld en verantwoordelijkheden in
het AGB, over begrote aangelegenheden die altijd toch weer een pak meer kosten
dan voorzien, over besparingen op de personeelsuitgaven, over onnodige extra
belastingen, over handige verschuivingen naar volgend boekjaar, over de
verhouding tussen prognoses en reële cijfers, over de verantwoordelijkheid ten
aanzien van de toekomst en de financiële erfenis voor een volgende
bestuursploeg, over personenbelastingen en opcentiemen, over het vervroegd
opnemen en terugbetalen van leningen, over grote projecten die ons nog in lengte
van jaren geld zullen kosten, over de opvang van de verminderde inkomsten uit
dividenden, over bodemloze zwembadputten, over dure schaatsbanen, over
buitenproportionele subsidiëringen, over de verviervoudiging van de
activeringsbelasting, over de gulzigheid van de schepenen om hun desiderata hoe
dan ook vertaald te zien in begrotingscijfers,… Ik zou zo nog wel even kunnen
doorgaan. Maar - om het in begrotingsjargon te zeggen -: ik ga het u besparen.

Omwille van dit verschrikkelijke jaar waarin het zo fundamenteel fout liep in de
communicatie tussen stadsbestuur en gemeenteraad en de wijze waarop – en ik
betreur het ten zeerste - zo vaak ondeskundig en met gemis aan degelijkheid
wordt ingegaan op dossierkennis en gemotiveerde interesse van
gemeenteraadsleden, geef ik dan ook een signaal dat tegelijk ook een oproep aan
het stadsbestuur wil zijn, omdat ik – ondanks alles en misschien een tikkeltje
politiek naïef - blijf geloven in het “alles kan beter”.

Ik ga mezelf dus niet uitsloven als jullie zelf de moeite nog niet doen om
inhoudelijk het voorbeeld te geven en op een keurige intellectueel-eerlijke manier
met ons om te gaan, of de gemeenteraad als geheel de erkenning te geven die hij
verdient. Want, geef toe, welke inhoud heeft een ronkende en louter
opsommende goed-nieuws-nota over de begroting – keurig opgemaakt door een
ambtenaar – die veel zegt, maar niks verklaart?!

Ik koester nog steeds de illusie dat er ooit nog eens beterschap mag komen. Mag
ik daarom hopen dat we elkaar volgend jaar eindelijk op het gepaste niveau in de
ogen kunnen kijken en dat 2010 het laatste annus horribilis van de communicatie
en de mediocriteit mag zijn geweest? Verbreed uw persoonlijke ‘quality time’ tot
meer kwaliteit voor het algemeen belang, en voor de burgers namens wie wij hier
allemaal en zonder uitzondering zitten.

In afwachting van beterschap keuren wij dit budget uiteraard niet goed.

Paul Meeus

15 december 2010