17/12/2010 – Persmededeling actiegroep Witte Pion n.a.v.

de beslissing van de
Vlaamse Regering inzake de goedkeuring van het ontwerp RUP afbakening
regionaalstedelijk gebied Brugge – deelgebied 26: Gebied voor stedelijke activiteiten
Oostkampse baan - Chartreuse.

Vlaamse Regering zet licht op groen na rood licht van de VLACORO

Actiegroep Witte Pion zet schaakspel verder in zwarte toga!

“Er mag geen voetbalstadion gebouwd worden in het Chartreusegebied.” Dat is één van de vele
krantenkoppen daags na het advies dat de Vlacoro (Vlaamse Commissie Ruimtelijke Ordening) op 23
augustus 2010 meegaf aan de Vlaamse Regering. De Vlaamse Regering heeft sindsdien de tijd gehad
om te zien wat ze met het advies van de Vlacoro zou doen. Zou ze het advies ter harte nemen of
naast zich neerleggen? Het is helaas het laatste geworden. Vandaag valt de beslissing om de plannen
uit het ontwerp ruimtelijk uitvoeringsplan van 11 december 2009, ongewijzigd door te drukken. Dit
ondanks tal van bezwaren die aangeven wat de impact van deze plannen zijn op mens en milieu. Dit
ondanks tal van studies die aangeven dat er andere en betere alternatieven zijn.

De actiegroep Witte Pion hoopte toch stiekem op een doorbraak in het dossier. Omdat de
kandidatuur van de HollandBelgium Bid voor het WK 2018 niet weerhouden werd kwam er wat druk
van de ketel. Vele burgers, een aantal politici en ook het gemeentebestuur van Zedelgem hoopten dat
dit een openheid zou scheppen om, in alle sereniteit en objectiviteit, opnieuw met de verschillende
partijen aan tafel te gaan om een duurzame en meer maatschappelijk gedragen oplossing uit te
werken. Een oplossing dat een antwoord biedt aan de wensen van de voetbalsector om
comfortabelere en modernere voetbalinfrastructuur uit te bouwen en tegelijkertijd respect betoond voor
mens en milieu. Het heeft niet mogen baten. De Vlaamse Regering heeft de vele bezwaren van tafel
geveegd. De actiegroep Witte Pion betreurt dat de Vlaamse Regering geen lessen trekt uit dossiers
zoals de Lange Wapper en ook de watersnood van half november alweer lijkt te vergeten.

Tal van studies wijzen op betere alternatieven. Het Plan-milieueffectenrapport van 23 oktober 2008
geeft aan dat er betere locaties zijn dan de zuidelijke groene rand van Brugge om een nieuw
voetbalstadion te bouwen. Brugge Noord komt met twee alternatieve locaties als beste uit het MER-
rapport. De studie van de Vlaamse Bouwmeester in opdracht van Stad Brugge van 2007 geeft aan dat
de reconversie van het huidig Jan Breydelstadion haalbaar is, zowel op architecturaal, technisch,
commercieel als sportief vlak. Enkel rond mobiliteit moeten er milderende maatregelen genomen
worden. Doch dit geldt evenzeer voor de beoogde locatie in Chartreuse, waar het huidig RUP geen
maatregelen voorziet inzake verkeersafwikkeling op de autosnelwegen E40 en E402 en de problemen
doorschuift naar de uitvoeringsfase.

De wetgevende macht heeft in 1998 het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen goedgekeurd. Met
de metafoor “Vlaanderen open en stedelijk” kiest dit beleidsplan resoluut voor het openhouden van
open ruimtes. Zoals dit onder andere voor de zogenaamde Groene Gordel rond Brugge het geval is.
In 2006 durfde FC Club Brugge samen met projectontwikkelaar Uplace het aan een project te
promoten dat komaf maakte met de toen geldende beleidsvisies. Een geoliede propagandamachine
bewerkte supporters en politici. “Stemmenmakerij” titelden sommige krantenkoppen. De lobby en
speculaties leidden er uiteindelijk toe dat toenmalig minister van RO Dirk Van Mechelen, samen met
de andere leden van de Vlaamse Regering, in april 2009 besliste om een voetbalstadion en shopping
mall toe te laten in agrarisch gebied. Het planproces inzake de afbakening regionaal stedelijk gebied
Brugge, dat in 2002 werd opgestart, op basis van een gedegen ruimtelijke analyse en
behoefteanalyse, vertoonde scheuren.
Vandaag volgt de uitvoerende macht de wetgevende macht niet. De beslissing van de Vlaamse
Regering druist in tegen de principes van het Ruimtelijk Structuur Plan Vlaanderen en houdt geen
rekening met tal van wetten, decreten en Europese richtlijnen.
Dan maar de gerechtelijke macht. De Witte Pion ziet nu geen andere mogelijkheid dan het
democratische beginsel te hanteren en deze beslissing te laten aftoetsen bij de Raad van State op
haar deugdelijkheid. Reeds 4 jaar hebben wij uit voorzorg deze stap proactief voorbereid en alle
nuttige argumentatie en bezwaren verzameld. We hebben onze argumentatie van in de beginne
steeds op een transparante manier gecommuniceerd. We informeerden en sensibiliseerden de burger
en de politici. We werden meermaals ontvangen op ministeriële kabinetten. Het heeft niet mogen
baten.

Met maatschappelijke steun stappen we naar de Raad van State. De Witte Pion is, in tegenstelling
tot wat sommige politici doen uitschijnen, geen groepje verzuurde burgers. De Witte Pion is ook veel
meer dan een aantal nimby’s die het niet zien zitten dat er een stadion in hun achtertuin komt. De
Witte Pion staat voor de leefbaarheid van de woonkernen van Loppem, Oostkamp en de Tillegem- en
Sint-Godelievewijk in Sint-Michiels. De Witte Pion gaat voor het rechtsbeginsel dat duurzaam beleid
niet verminkt mag worden door cliëntelisme. Als we ons verzekerd weten van de blijvende steun van
de burger en onze talrijke sympathisanten en verenigingen, gaan we resoluut voor een vernietiging en
schorsing van de huidige beslissing door de Raad van State. Dat we over 3 jaar nog geen stap verder
zullen staan, is een bijzonder spijtige zaak. Wij hadden het graag anders gewild. Samen met onze
raadsman zullen we analyseren op welke gronden de Vlaamse Regering een negatief advies van tafel
veegt. We menen over voldoende argumenten te beschikken om het schaakspel verder te zetten. In
een rechtszaal met zwarte toga’s!

U weze ingelicht.
Actiegroep Witte Pion
17 december ’10
Mathias Vanden Bulcke, Wim Devriendt, Patrick Pieters, Ides D'hont