Załącznik Nr 1.

10

……………………………………………………
pieczątka jednostki organizacyjnej

OPIS MODUŁU, PROGRAMU NAUCZANIA

ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI I OCENY EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

CZEŚĆ „A”
(opis modułu i programu nauczania)

OPIS MODUŁU
nazwa modułu język i terminologia sportowa

wydział Wydział Humanistyczny

katedra Katedra Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej
kierunek dziennikarstwo i komunikacja społeczna
specjalność dziennikarstwo sportowe
poziom kształcenia studia pierwszego stopnia
profil praktyczny
forma studiów stacjonarne
rok/semestr II 4.

stopień naukowy, imię i nazwisko

dr Wiesław Czechowski
prowadzącego moduł

liczba godzin dydaktycznych i forma zajęć 30 godz., wykład

5 pkt: 1 – uczestnictwo w zajęciach; 2,5 – domowe prace analityczne
liczba punktów ECTS komplementarne do wykładu ; 1 – praca z literaturą przedmiotu
0,5 - przygotowanie do testu egzaminacyjnego
rygory zaliczenia egzamin
typ modułu specjalnościowy
język wykładowy język polski

przedmioty wprowadzające
bez wymagań
i wymagania wstępne

efekty kierunkowe efekty modułowe

K_W17: ma podstawową wiedzę o charakterze nauk
W01: student ma ogólną wiedzę o język sportu, zna
humanistycznych (filozofii, filologii, kulturoznawstwa,
podstawowe terminy sportowe, identyfikuje jednostki
historii) ich miejscu w systemie nauk oraz znaczenie dla
języka należące do leksyki sportowej
kultury, w tym dla rozwoju mediów
K_U16: potrafi prognozować skutki zachodzących zjawisk
efekty U01: student potrafi analizować i oceniać medialne
społecznych, politycznych, kulturowych z wykorzystaniem
kształceni metod i narzędzi właściwych dla badań humanistycznych, informacje i wypowiedzi związane ze sportem, ocenia
a logikę wywodu, jakość argumentacji
w tym filologicznych
K_U18: umie rekonstruować językowy obraz świata na U02: student interpretuje środki stylistyczne kreujące
podstawie wybranych wypowiedzi, analizuje i interpretuje językowy obraz poszczególnych dyscyplin sportowych,
stereotypy i uprzedzenia oddziela informację od wartościowania
K_K01: zna zakres posiadanej przez siebie wiedzy i
K01: student rozumie rolę jakości i rzetelności językowej
umiejętności oraz rozumie potrzebę ciągłego
w informacji i publicystyce sportowej
dokształcania i rozwoju

..................................................... ....................................................................................................................................
data podpis prowadzącego moduł / koordynatora modułu
 PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU
rok akademicki: 2017/2018 semestr: letni
nazwa modułu język i terminologia sportowa
wydział Wydział Humanistyczny
katedra Katedra Dziennikarstwa, Nowych Mediów i Komunikacji Społecznej
kierunek dziennikarstwo i komunikacja społeczna
specjalność dziennikarstwo sportowe
opisywana forma zajęć wykład
liczba godzin dydaktycznych 30 godzin

stopień naukowy,
dr Wiesław Czechowski
imię i nazwisko prowadzącego zajęcia
treści programowe realizowane podczas zajęć

 język i sport – wprowadzające refleksje językowo-komunikacyjne

 język sportu w ujęciu normatywnym (próba systematyki i taksonomii)
 zróżnicowanie polskiej leksyki sportowej
 onomastyka i frazeologia w języku sportu
 komentarz sportowy, relacja sportowa, sprawozdanie sportowe – próba systematyzacji gatunkowej
 strategie językowe w komentarzu sportowym (potoczność, patos, ekspresja, komizm, terminologizacja)
 terminologia specjalistyczna w wybranych dziedzin sportowych
 metaforyka i inne figury stylistyczne w dziennikarskich tekstach o sporcie
 sprawność i poprawność językowa komentarza sportowego
 spójność wypowiedzi dziennikarskiej (logika i argumentacja)
 słownictwo sportowe i frazeologia sportowa w dyskursie publicznym

metody dydaktyczne metoda wykładu, prezentacja multimedialna, dyskusja, analiza źródeł medialnych
kryteria oceniania egzaminu (ocena zależy od procentu zgromadzonych punktów):
51–60% – dostateczny
61–70% – dostateczny plus
metody i kryteria oceniania
71–80% – dobry
81–90% – dobry plus
91–100% – bardzo dobry
rygor zaliczenia egzamin

1. Faron D., Nowe tendencje w komentarzu sportowym, [w:] „Security, Economy & Law” 4, 2015, s. 86-95.
2. Grochala B., Komentarz (sportowy), relacja (sportowa), sprawozdanie (sportowe) — przegląd stanowisk,
[w:] „Folia Litteraria Polonica” 3 (17), 2012, s. 95–96.
3. Grochala B., Komentarz sportowy jako narracja, [w:] D. Filar, D. Piekarczyk (red.), Narracyjność języka i
kultury. Literatura i media, Lublin 2013, 237–246.
4. Koc K., Nogi, nogi uciekły do boku!!! (o języku sprawozdawców sportowych), [w:] „Polonistyka” 2005, nr 1,
s. 20-24.
5. Miodek J., O stylu sportowym, [w:] „Język Polski w Szkole Średniej” 1991/1992, nr 1, s. 87-89.
6. Murrmann J., Język sportu w ujęciu leksykografów. Analiza terminograficzna wybranych słowników z
terminologią sportową, [w:] „Socjolingwistyka” XXIX 2015.
7. Nowowiejski B., Refleksje nad współczesną polską leksyką sportową, [w:], Nowe zjawiska w języku, tekście
i komunikacji II, M. Rutkowski, K. Zawilska (red.), Olsztyn 2008, 23–35.
8. Nowowiejski B., Współczesne polskie słownictwo sportowe w ujęciu normatywnym, [w:] red. B. Pędzich,
literatura podstawowa D. Zdunkiewicz-Jedynak, Polskie dźwięki, polskie słowa, polska gramatyka (system – teksty – norma –
kodyfikacja), Warszawa 2011, 263–274.
9. Nowowiejski B., Zróżnicowanie polskiej leksyki sportowej (między specjalistyczną terminologią a
słownictwem potocznym i środowiskowym), [w:] Poznańskie spotkania językoznawcze, t. XXVIII, Kultura
komunikacji językowej 3. Kultura języka w komunikacji zawodowej, Poznań 2014.
10. Ożdżyński J., Polskie słownictwo sportowe, Wrocław–Warszawa–Kraków: Ossolineum 1970.
11. Polok K., Kwestie nacechowania w języku sportu, [w:] „Słowo. Studia Językoznawcze” 2012 (3)3, 149–167.
12. Tworek A., Język sportu – próba definicji (analiza języka polskiego i niemieckiego), [w:] G. Szpila (red.),
Język trzeciego tysiąclecia, „Język a Komunikacja” 1, Kraków 2000, 331–340.
13. Wiśnicki M., Słownictwo telewizyjnego komentarza sportowego, [w:] „Poradnik językowy” 2004, nr 8, s.
49-63.
14. Wiśnicki M., Struktura językowa telewizyjnego komentarza sportowego — próba charakterystyki, Studia
Medioznawcze 4, 2006, 13–32.
15. Loewe I., Sport w mediasferze z perspektywy lingwisty, [w:] „Postscriptum Polonistyczne” 2 (14), 2014, s.
71–91.

literatura uzupełniająca
1. Cienkowski W., Język i styl dziennikarzy i sprawozdawców sportowych, [w:].Język dla wszystkich. Warszawa
1978. s. 155-158.
2. Cockiewicz W., Komentarz transmisji sportowej w telewizji (charakterystyka składniowa). Studium z
zakresu składni języka mówionego, Kraków 1988.
3. Cockiewicz W., Język telewizji polskiej jako przykład opracowanej odmiany polszczyzny mówionej, [w:] Z.
Kurzowa, W. Śliwiński (red.), Współczesna polszczyzna mówiona w odmianie opracowanej oficjalnej,
Kraków 1994, 187–196.
4. Co piłka robi z człowiekiem? Młodość, futbol i literatura – antologia, oprac., J. Borowczyk, W. Hamerski,
Poznań 2012.
5. Fisiak J., English Sports Terms in Modern Polish, English Studies, Amsterdam, 1964, XLV, p. 230-236.
6. Lipoński W., Zapomniani piewcy sportu, Warszawa 1970.
7. Godzic A., Sport a komunikowanie w sferze publicznej: współuczestniczenie, [w:] „Przegląd Politologiczny”
nr 4, 2015.
8. Grochala B., Ten sam gatunek w dwóch odmianach – o telewizyjnej i internetowej relacji sportowej na
żywo, [w:] D. Ostaszewska (red.), Gatunki mowy i ich ewolucja, t. 4: Gatunek a komunikacja społeczna,
Katowice 2011, 169–180.
9. Grochala B., Dwugłos dziennikarsko-ekspercki – wpływ czynników pragmatycznych na sposób
konstruowania komentarza sportowego/relacji sportowej na żywo, [w:] A. Burzyńska-Kamieniecka (red.),
Akty i gatunki mowy w perspektywie kulturowej, „Język a Kultura” 23, Wrocław 2012, 199–209.
10. Gwóźdź A., Media – eros – przemoc. Sport w czasach popkultury. Kraków 2003.
11. Jarosz B., O języku specjalistycznym w komentarzu sportowym (na przykładzie relacji z meczów
siatkarskich), [w:] „Socjolingwistyka” XXiX, 2015.
12. Kochmańska W., Jeden mecz w dwóch odsłonach – język relacji radiowej i telewizyjnej (na przykładzie
meczu siatkarskiej Ligi Mistrzów), [w:] „Słowo. Studia Językoznawcze” 3, 2012, 84–96.
13. Koper M., „Turku, kończ ten mecz!” O mówionej odmianie języka dziennikarzy sportowych raz jeszcze, [w:]
M. Jarosz, P. Drzewiecki, P. Płatek (red.), Sport w mediach, Warszawa 2013, 284–298. Kosek I., Iść w trupa
– o jednym ze źródeł współczesnej polskiej frazeologii, [w:] „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria
Językoznawcza” vol. 22 (42), nr 2.
14. Kowalikowa J., Język w sporcie. Z zagadnień komunikacji i kultury, [w:] Logos i etos polskiego olimpizmu,
red. J. Lipiec, Polski Komitet Olimpijski, Kraków 1994, s. 157-163.
15. Kubiak Z., Charakterystyka odmiany dziennikarskiej na tle języka kibiców piłkarskich i sportowców, [w:]
„Podsteksty” 2007.
16. Matkowski A., Sport a język współczesnego polskiego dyskursu społecznego, Racibórz, 2011.
17. Natanson J., Opowiadania sportowe. Kielce 2010.
18. Nowowiejski B., Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, Poznańskie Studia
Polonistyczne 12, 2012, s. 21–30.
19. Ostrowski A. Dziennikarstwo sportowe. Wrocław 2003.
20. Ostrowski A., Telewizyjna transmisja sportowa, czyli największy teatr świata, Wrocław 2007.
21. Ożdżyński J., Mówione warianty wypowiedzi w środowisku sportowym, Wrocław 1979.
22. Ożdżyński J., Relacja radiowa a komentarz telewizyjny w ujęciu składniowo-informacyjnym (na materiale
sportowym), [w:], Język w mediach. Antologia, red. M. Kita, I. Loewe, Katowice 2012, s. 163-177.
23. Podracki J., Wpływ języka sportowego na inne odmiany polszczyzny, [w:] „Kultura fizyczna” 1978, nr 6, s.
265-269.
24. Rosłoń M., Mowa trawa. Słownik piłkarskiej polszczyzny, Wrocław 2011.
25. Siekiera R., Sprawozdanie piłkarskie – u źródeł gatunku, [w:] „Acta Universitatis Lodziensis”, „Folia
Litteraria Polonica” 2(28) 2015.
26. Siekiera R., Paradygmat reporterski czy eseistyczny? – Kilka uwag o sprawozdaniu sportowym, [w:] „Acta
Universitatis Lodziensis”, „Folia Litteraria Polonica” 2(32) 2016.
27. Zydorowicz A., Trzeba mieć końskie zdrowie, żeby wytrzymać tę harówkę, [w:] „Śląsk” 2004, nr 8, s. 14-16.

..................................................... ......................................................................................................................................
data podpis prowadzącego daną formę zajęć

..................................................... ......................................................................................................................................
data podpis koordynatora modułu
 CZĘŚĆ „B”
(opis sposobów weryfikacji i oceny efektów kształcenia)

opis sposobu realizowania, sprawdzania i oceny efektów kształcenia dla modułu

z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów

efekty kształcenia a forma zajęć metody oceniania efektów kształcenia

efekty kształcenia dla efekty kształcenia
forma zajęć metody oceniania
kierunku modułu dla modułu

K_W17 W01
egzamin W01, U01, U02
K_U16 U01
wykład
K_U18 U02
domowe praca analityczne W01, U01, U02, K01
K_K01 K01

..................................................... ......................................................................................................................................
data podpis prowadzącego daną formę zajęć

..................................................... ......................................................................................................................................
data podpis koordynatora modułu