6.Co wiesz o prądzie elektrycznym w elektrolitach?

Czyste ciecze (z wyjątkiem roztopionych metali) są złymi przewodnikami prądu

elektrycznego. Stają się dobrymi przewodnikami po rozpuszczeniu w nich kwasów,
soli i zasad. Takie roztwory soli zasad i kwasów to elektrolity. Np. roztwór chlorku
potasu z wodą ma opór właściwy w stosunku do oporu czystej wody jest 35000 razy
mniejszy. Oznacza to że w roztworze wodnym siły wiązań chemicznych cząsteczek
rozpuszczanych w wodzie ulegają osłabieniu. W takich warunkach (pod wpływem
cząsteczek wody) cząsteczka AB składająca się z dwóch rożnych pierwiastków A i B
pod wpływem ruchów termicznych cząstek elektrolitu zostaje rozerwana na cząstkę
naładowana dodatnio A+ kation i ujemnie B– anion. Proces taki nazywamy
dysocjacją, proces odwrotny – rekombinacją. Oba te procesy można zapisać
równaniem m AB ↔ A+ + B− . W wyniku przepływu prądu przez elektrolity na
elektrodzie ujemnej katodzie wydzielają się takie substancje jak metale, wodór oraz
grupy typu NH4. Na elektrodzie dodatniej – anodzie wydzielają się tlen, reszty
kwasowe oraz grupa OH. Wydzielanie się substancji w wyniku przepływu prądu przez
elektrolit nazywamy elektrolizą. Oznacza to że w procesie elektrolizy transportowi
ładunku towarzyszy transport masy. Z prawa zachowania ładunku wynika, że do
wydzielenia masy jednego mola dowolnego pierwiastka potrzebny jest przepływ
ładunku Q0. Q0 = NA * w * e gdzie NA – liczba Avogadra = 6,02 1023,w –
wartościowość danego pierwiastka, e – ładunek elementarny. Pamiętamy oczywiście,
że w 1 molu substancji czyli w jednej gramocząsteczce (lub w jednym gramoatomie)
jest tyle cząstek (lub atomów), ile wynosi liczba Avogadra. Ponadto pamiętamy, że
wartościowością pierwiastka nazywamy liczbę atomów wodoru, którą w związku
chemicznym zastępuje jeden atom danego pierwiastka. Pierwsze prawo elektrolizy
Faradaya – Masa substancji wydzielonej na elektrodzie jest wprost proporcjonalna do
natężenia prądu płynącego przez elektrolit i do czasu trwania elektrolizy (czyli do
ładunku przeniesionego w tym czasie przez elektrolit), zależy również od rodzaju
wydzielającej się substancji: m = kIt = kQ
m – masa substancji wydzielonej na jednej z elektrod;
I – natężenie prądu;
t – czas przepływu prądu;
q – ładunek przeniesiony przez elektrolit;
k – równoważnik elektrochemiczny wydzielającej się substancji (określa masę
substancji wydzieloną z elektrolitu przy przepływie ładunku 1C). Jego jednostką jest
kg/C.
Gramorównoważnik chemiczny – Gramorównoważnikiem chemicznym nazywamy
stosunek wyrażonej w g masy cząsteczkowej μ jonu do jego wartościowości w. R=
M / w [g]
Stała Faradaya – Iloczyn liczby Avogadra i ładunku elektronu ma stałą wartość i
nazywany jest stała Faradaya. F =NA* e = 96500 [C/mol]
Drugie prawo elektrolizy Faradaya – Gramorównoważniki chemiczne substancji są
wprost
proporcjonalne do ich równoważników elektrochemicznych. k = 1/F* μ/w
R1/k1 =R2/k2=const