Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
(Mediumo)
ANDRÉ LUIZ
(ANDREO LUDOVIKO)
5000 ekzempleroj
Kovrilo de CECCONI
Copyrght 1976 by
FEDERAÇÃO ESPÍRITA BRASILEIRA
(Brazila Spiritisma Federacio)
SGAN 603 – Conjunto f– Av. L2 Norte
Brasília – DF – Brasil – CEP 70.830-030
PRESITA EN BRAZILO
Impresso no Brasil
TABELO DE LA ENHAVO
Antaŭparolo ..................................................... 11
Sur la evolua vojo ............................................ 13
Andreo Ludoviko
La Tradukinto
EMMANUEL
(*)
Luko, 17:20. – La Trad.
I
INTER DU MONDOJ
Sinjoro de la Vivo,
Benu nian intencon
Penetri la vojon al la Lumo!...
Heredantoj de senmorteco
Ni iras al viaj eternaj fontoj,
Esperante kun fido, je via favorkoreco.
Ni scias, Patro,
Ke ŝvito pro laboro
Kaj la savanta larmo
Estas plej riĉa sterko
Por florado de niaj semejoj;
Tamen
Sen via beno,
Ŝvito forviŝiĝas
Kaj larmo malesperas...
Sen via kompatema mano
La vermoj de la pasioj
Kaj la tempestoj de niaj malvirtoj
Povas ruinigi nian komenciĝantan semejon...
LA LEKCIO DE EŬZEBIO
(*)
Jesuo ( Marko, 11:23 ). – La Trad.
34 En pli granda mondo – Andreo Ludoviko / Chico Xavier
LA DOMO DE LA MENSO
STUDADO DE LA CERBO
POVO DE LA AMO
(*)
Genezo, 4:9 – La Trad.
Ĉap. V – Povo de la amo 63
FRATECA SUBTENO
SAVA PROCESO
EN LA SANKTEJO DE LA ANIMO
(*)
Aludo al la libro “Nia Hejmo”. – ( Noto de la spirita aŭtoro.)
Ĉap. VIII – En la sanktejo de la animo 99
(*)
La kondiĉita reflekso estis malkovrita de I. Pavlov en 1904.
– La Trad.
Ĉap. VIII – En la sanktejo de la animo 101
(*)
Metrazolo aŭ “cardiazol” (pentametilenotetrazol) uzata de
psikiatrio, kiel konvulsioterapio kaj helpilo ĉe la flegado de kelkaj
mensaj malsanoj. – La Trad.
Ĉap. VIII – En la sanktejo de la animo 103
(*)
Johano, 5:14 – La Trad.
IX
MEDIUMECO
ĝis la nunaj tagoj, iam sukcesis utiligi ilian dekonon. Ili estas
fortoj de nekonata kampo, kiun la animo konkeros, ne nur
dum evolua kontinuado, sed ankaŭ per penoj de memedukado,
de morala pliboniĝo kaj de sublima altiĝo; tian servon, mia
amiko, nur la vigla kaj revelacia fido povas komenci, kvazaŭ
nepre necesa lampo por la individua progreso.
X
DOLORA PERDO
SEKSO
(*)
Johano, 15:17. – La Trad.
Ĉap. XI – Sekso 139
STRANGA MALSANO
(*)
Latina esprimo, kiun oni povas tradiki per la vortoj “kun
egala paŝo” aŭ “samtempe”. – La Trad.
Ĉap. XII – Stranga malsano 149
AMA PSIKOZO
SAVA RIMEDO
KRISTANA ADMONO
(*)
Johano, 13:34. – La Trad.
174 En pli granda mondo – Andreo Ludoviko / Chico Xavier
MENSMALSANULOJ
ĈE LA SOJLO DE LA KAVERNOJ
(*)
La Aŭtoro aludas la urbon “Nia Hejmo” en Supera Sfero. “Nia
Hejmo” estas ankaŭ nomo de alia verko de Andreo Ludoviko, jam
esperantigita de L.C. Porto Carreiro Neto kaj eldonita de la Brazila Spiritisma
Federacio. – La Trad.
Ĉap. XVII – Ĉe la sojlo de la kavernoj 189
(*)
Latine, vizaĝo. – La Trad.
Ĉap. XVII – Ĉe la sojlo de la kavernoj 191
MALNOVA KARULO
kiujn ili uzis por atingi siajn egoismajn objektojn. Ili malŝatis
aliulajn rajtojn kaj mokis la afliktitecon de la aliaj. Ili
starigis efektivajn kaptilojn kontraŭ nezorgaj kunuloj, celante
elsuĉi iliajn ekonomiojn, riĉiĝante koste de naiveco kaj blinda
konfido. Tiom da suferoj ili dissemis per siaj malprudentaj
agoj, ke la mensa materio de la viktimoj, turnita en malicajn
elsendojn de venĝo kaj malbeno, kreis al ili bronzan barilon
ĉirkaŭ la kampo de iliaj ideoj; tiel ĉi tiuj konfuzaj fiksiĝis ĉe
la krimoj de pasinteco, aliigante ilin en aŭtentikajn fantomojn
de avareco, torturataj de la oraj miraĝoj en ĉi tiu dezerto de
sufero. Ni ne povas antaŭdiri, kiam ili vekiĝos pro la situacio,
en kiu ili troviĝas.
Mi sincere ilin bedaŭris kaj Kalderaro diris:
– Ili freneziĝis de la pasio posedi, fine fariĝante, post
la nigra aventuro, sklavoj de mensaj monstroj de neesprimebla
formo.
Mi pretiĝis demandi, kiam unu el la maljunuloj laŭtigis
sian voĉon en la stranga koncerto, ekkriante:
– Amikoj, ĉu ni ne estas viktimoj de inkubo? iafoje mi
pensas, ke ni estas eraraj. Kiom longe ni vagas for de nia
hejmo? kie ni estas? ĉu ni ne freneziĝis?!...
Ho, tia voĉo! kiam mi ĝin aŭdis, terura dubo ekposedis
min. Kiu estas freneza? mi nun demandis min mem. Tiu
maljunulo aŭ mi?
Mi fikse rigardis liajn trajtojn. Ho! ĉu eble? Tiu malfeliĉa
spirito memorigis min pri mia patroflanka avo Klaŭdio. Li
korkliniĝis al mi de miaj plej fruaj jaroj. Malvarme traktante
kun aliaj, li plurfoje min dorlotis, karesante mian infanan
hararon per siaj manoj, kiujn la jaroj ŝrumpigis. Liaj okuloj
lumis, kiam li rigardis la miajn, kaj mia patrino ĉiam asertis,
ke nur en mia kompanio sereniĝis la nervaj krizoj, kiuj antaŭis
lian finon. Mi ne memoris lian historion kun specialaj detaloj;
sed mi sciis, ke li akiris grandan riĉaĵon pro skandalaj aĝioj,
suferante doloran maljunecon pro troa amo al mono. Li mens-
konfuziĝis en la lastaj tempoj de sia korpo, kaj vidis ĉie
denuncantojn kaj ŝtelistojn. Afliktita, mia patro translokigis
lin en nian hejmon, kie mia patrino helpis lin venki la lastajn
suferojn. En momento venis al mia memoro lia morto. Oni
venigis min de la kolegio, kie mi faris la duan gradan kurson,
Ĉap. XVIII – Malnova karulo 195
REALPROKSIMIĜO
EN LA HEJMO DE CIPRIANA
Sinjoro Jesuo,
Ĉiama inspiro sur niaj vojoj,
Malfermu al ni, pro favorkoreco,
Kiel ĉiam,
La noblegajn pordojn
De via senmezura providenco...
Vivodonanto,
Ĉap. XX – En la Hejmo de Cipriana 213
Princo de Paco,
Ne forlasu nin indiferentaj
Por la malpaco,
Kiu skurĝas la koron
De niaj suferantaj kunuloj;
Anĝela Ambasadoro,
Ne forlasu nin ĉe la deziro
Senrajte ripozi,
Kaj faru nin
Viaj humilaj servantoj,
Kie ajn ni troviĝos;
Kunulo de Eterneco,
Benu niajn respondecojn kaj devojn;
Ne forlasu nin en neperfekteco,
Kiun ankoraŭ ni estas portantaj!