player for life

ik was een player voor het leven, fatima, nouel, hafida, samia..weet ik veel wat ik 
heb met allemaal wel wat gehad. ik zie er goed uit en heb blijkbaar een bepaalde 
aantrekkingskracht op meisjes. ik hou zelf ook alleen van marokkaanse meisjes. 
ik voel me niet echt aangetrokken tot nederlandse meisjes.. ik weet ook niet 
waarom. ik ben er achteraf niet echt niet trots op! maar het was zo dus ontkennen 
is alleen maar weglopen voor de waarheid.

maar hoe ik ander meisjes playede, zo werd ik uiteindelijk ook geplayed. het 
begon allemaal in marokko...

ik was met vrienden uit de wijk naar sania torres, lekker met zijn vieren. en 
natuurlijk met mijn auto, want tja als je geen geld of auto had tja dan gaan ze niet 
mee natuurlijk. we zetten 2 jongens af in rinkoun. zo bleven alleen mijn neef en ik 
over. ik ben blij dat hij er is . hij woont ook in nederland en begrijpt mij wat beter. 
ewa said? wat gaan we doen?? chikies versieren natuurlijk!! "nee jonge" zeg ik " ik 
wordt versierd" ik was nu 3 dagen in marokko en ik nu al gemerkt dat de meisjes 
hier net zo makkelijk zijn als in nederland. met alle respect voor de andere, waar 
ik helaas niet mee in contact kwam!!

' nee joh" ik ga vandaag lekker bruin worden" dus wat wordt het? marina smir?? 
nee joh teveel nederlanders, ok sania torres besloot ik.
we kwamen daar aan ik kleedde me uit, ondertussen keek ik om me heen, God 
wat heb ik dit gemist! ik kom hier echt tot rust. alle stress van school in 
Nederland, alle ruzies thuis en zelfs de gemene streken van mijn tweelingbroer 
vergat ik. 

ik nam een duik, zwom onder water en zwon later richting open zee. aah echt 
heerlijk om mezelf helmaal uit te putten. ik keerde weer terug en zag hoe said 
opgeduldig van het ene been op het andere danste . " waar bleef je asahbi? denk 
je dat je de enige bent, die de zee heeft gemist? ik glimlachte en zei: ga maar , je 
zeurt als een lemrioua ( vrouwtje) hij ging met z'n spillebeentjes rennen naar de 
zee en ik bleef achter. ik smeerde me in en ging liggen. ik kwam volledig tot rust. 
opeens hoorde ik achter me... laa OUllah oumisitie 3andoe ( wallah als je naar 
henm toe gaat!!) ik lag net zo lekker dus ik weigerde om op te staan of moete te 
 gaan doen om te gaan kijken.. ik negeerde haar.... misschien zou said intersse 
hebben. 

ik sloot mijn ogen, mijn leven passeerde als een film voor mijn ogen........

ik sllot mijn ogen en voelde de warmte van de zon op mijn lichaam. ik kwam 
weer tot rust. het voelde alsof ik alleen was op het strand..... stilte... ik voelde me 
helemaal warm worden. ooh wat hou ik hiervan. hier kom ik voor naar marokko. 
onbewust gingen mijn gedachte terug naar de ruzie van vanochtend. het was 
weer mijn tweelingbroer hamid geweest. sebhanallah!! altijd hij

mijn broer Hamid en ik zijn niet te onderscheiden wat het uiterlijk betreft. alleen 
onze moeder kan ons uit elkaar halen, verder kunnen we iedereen voor de gek 
houden. vroeger was het wel leuk geweest. ik dacht aan hoe we elkaar altijd 
dekten en voor elkaar opnamen. hoeveel leraren hebben we wel niet gek 
gemaakt?? en hoeveel streken hebben we elkaar wel niet geleverd. zoals uitgaan 
met elkaar vriendinnen. maar wanneer is dat veranderd?? hmmmm, ik slaakte 
een diepe zucht en draaide me op mijn buik. 

het was toen nooit serieus, ik bedoel hij is ook een player, meisjes gaan bij hem 
ook nooit langer mee dan zijn onderbroek. maar ja. die ene keer.... ik weet dat hij 
het me nog steeds niet heeft vergeven...

ik draaide me weer om, ik voel me heel ongemakkelijk als ik eraan denk. we 
waren met z'n allen uitgegaan hij was ook mee, hij had een leuk meisje ontmoet 
en bracht bijna een hele avond met haar door, het was een leuk meisje, eigenlijk 
had ik haar ook wel willen hebben, maar hij was eerst dus dat had ik 
geaccepteerd.... aan het eind van de avond had mijn broer behoorlijk wat 
gedronken, en kreeg problemen met een antilliaan. ik was aan de andere kant 
van de dansvloer, maar ik voelde gewoon er iets mis was met mijn broertje. ik 
zocht hem met mijn ogen maar kon hem niet vinden. het gevoel werd sterker, ik 
keek om me heen en zag said naar me zwaaien, ik duwde iedereen zowat omver 
en ging naar hem toe. "HH Hamid" hijgde hij en wees naar de wc' s ik sleurde 
hem mee en rende naar de wc's toen ik daar aankwam zag ik dat de jongen mijn 
broer bij de nek vasthield, hij was bezig mijn broer te wurgen. hamid was door de 
drank verslapt en deed niets. 

toen ik het tafereeltje zag raakte ik in paniek, ik sprong op de jongen en trok hem 
van mijn broer af. er volgede een worsteling. inmiddels waren er meer mensen bij 
 gekomen. we werden uit elkaar gehaald. ik was de woede nog niet kwijt. we 
werden eruitgesmeten. 

daar ging het gevecht verder.. samen met said sloeg ik die jongen helemaal kapot. 
we stapten in de auto en reden weg. ik nam mijn broer mee, ik zou morgen wel 
met hem afrekenen.

twee dagen later kwam de politie Hamid ophalen. er was een aanklacht tegen 
hem ingediend. via het kenteken die iemand had gezien wisten ze wie hij was. 
althans ze dachten dat hij het was. maar eigenlijk moesten ze mij hebben. ze 
namen hem mee en lieten mijn huilende moeder achter. ik was niet thuis, als ze 
mij gezien hadden, dan zouden ze enige twijfel hebben. ik kon mezelf niet 
aangeven, als ik dat had gedaan kon ik de twee jaar rechten studie wel 
weggooien. hij werd veroordeeld tot ik weet niet hoeveel uur dienstverlening. en 
ik?? ik was mijn tweelingbroer kwijt.
ik had voor mezelf gekozen, en hier ben ik dan nu, alleen met said in plaats van 
met z'n drieen. vooral in het begin had ik het er moeilijk mee. hij verweet me dat 
ik egoistisch ben. en hij heeft gelijk. dat ben ik blijkbaar. ik schrok wakker van 
koude druppels die op mijn rug vielen,

AAAAAAHHH al lehoedi!!!!! oprotten sukkel!! het was Said die boven mij stond 
uit te druppelen. " he eikel" weet jij niet dat je nooit in slaap mag vallen in de 
zon?? " ik weet het zei ik, "Daarom heb ik jou ook meegenomen!! maar ik sliep 
niet" 
Nee? dan dacht jij zeker aan die lekkere meiden hierachter" "Nee, ik dacht na 
over Hamid" Said legde zijn handoek recht, ging erop zitten en zei: "vergeet hem 
nou a wael" wij hebben het beste voor hem gedaan, als jij er niet was, was hij nu 
dood geweest, en trouwens wat moest jij dan tegen je moeder zeggen?? Smehli a 
yemma, goeja ketlouh, ou ana koent kanestah??( ze hebben mijn broer 
vermoordterwijl ik aan het dansen was) IK zuchtte , hij had gelijk? " hij heeft 
gezworen om wraak weet je dat? vroeg ik hem. pffffff,was said's reactie het is 
bijna twee jaar geleden en niks van gemerkt, geniet lekker van je vakantie jongen 
hij draait wel weer bij"
ja maar toch...... wat ik toen wou zeggen zullen we nooit weten, want we werden 
onderbroken door een hele mooije meisje. tenmiste wat said betreft ik vond haar 
wel ok maar niet echt uizonderlijk.... 

" he ik hoor dat jullie ook uit Nederland komen" mogen wij er bij komen?? 
voordat ik Nee kon zeggen hoorde ik said roepen JAJA Gezellig!!
 en zo zat ik de rest van de middag van aan een stelletje opgewonden pubers... 
aaah ik sloot mijn ogen weer en dacht aan de bruiloft van grote zus Rafika. tjonge 
over twee weken al!! ik ga echt de tyijd van mijn leven hebben

de meisjes bleken toch wel gezellig te zijn, we hadden een gezellige tijd, rond 5 
uur hield ik het voor gezien, we spraken met de dames om 7 uur af in elmdina. 
we brachten ze naar huis, ze woonden in Sefir! ruikluis wijkje maar zonder 
inhoud. " EN???" vroeg said, " kan ermee door voor een avondje, maar wel op 
jouw kosten" "Wat avondje maar? " Ja Said ze zijn nog geen eens je condoom 
waard! heb je niet gezien hoe klef ze doen?? ze zijn goedkoop jongen zoek naar 
iets anders!!! " Nee, weet je wat? we gaan vanavond met ze uit en we zien wel 
wat er gebeurt!! ik haalde mijn schouders op is goed joh!

we kwamen thuis aan, ik zag een auto voor de deur staan met een Marokkaanse 
kenteken... ik vroeg me af wie dat was. ik kwam binnen en groette mijn zusje 
nora met een uitgebreide buiging en pakte haar hand en gaf er een 
,mckcmiddeleeuwse kusje op? " Mejuffrouw? zoudt u zo vriendelijk willen zijn 
om mij en mijn nederige dienaar Said binnen te laten?? ik boog me over haar 
hand, en wachtte op antwoord. Nora proesste het uit, Jij bent echt orgineel Wael, 
" betekend dat dat we binnen mogen komen? hoor ik Said ongeduldig vragen. ze 
keek hem vuil aan en zei: JA maar trek je slippers uit en wacht tot ik een emmer 
water naar buiten heb gebracht!! Ze liep naar binnen, " wacht jij vroeg hij?? J a zei 
ik ik weet hoe boos ze kan worden als ze heeft gedweild en wij lopen naar 
binnen. " Nou mij kan ze niks maken zei hij en liep naar binnen.AHHHHH, 
hoorde ik en zag twee wezens achetrelkaar lopen. ik wist het wel! Nora zit achter 
Said aan met de Bezem!!

zuchten ging ik naar binnen ik liep naar de badkamer en nam gauw een douche. 
IK liep de salon binnen om onze gasten te groeten. bij de deur Zei ik 
assalaamouailaikom!! zette daarbij een van mijn bekende glimlachjes op! ik keek 
de kamer rond Yemma , mijn tante een ander tante mijn oom, nichtjes en daar.... 
mijn adem stokte. Mijn hart sloeg over en, ik keek nog eens... ze zat daar met mijn 
zus Rafika te praten... 

OH mijn God ze was het echt..........

afwezig gaf ik mijn moeder een kus op haar voorhoofd. Yemma djali, kief tina? " 
lebs a Bni allah jerda3 lik" mijn vader antwoorde mijn groet met onduidelijke 
gemompel. AHLEN Hamid!! kief enta.Labas Bighir...... de rest verstond ik niet 
meer, glimlachend antwoorde ik al zijn beleefd heden met mezjane alhamdolilah! 
een keer waagde ik het om ook naar iets te vragen, kon ik weer een kwartier 
staan!!! dus vanaf toen hield ik het maar bij elhamdolillah soukran!
ooh ana Wael mesi hamid! ahhh " hjeh" jullie lijken ook zo op elkaar! even zag ik 
teleurstelling over zijn gezicht glijden. ik vond het raar maar, ik was moe dus 
misschien heb ik het me verbeeld. 

ik groette mijn andere nichtjes, sloeg Rafika over en toen.....
na zoveel jaren.... ik gaf haar een hand, we keken elkaar aan ik wist dat ze 
aarzelde, dat ze bang was voor haar vader. toch trok ik haar naar me toe en gaf 
haar de twee gebruikelijke zoenen.

toen ik haar aanraakte, leek het of ik terugging in de tijd. ik herinnerde mij hoe 
we altijd hand in hand liepen. in onze onschuld hadden we elkaar eeuwige trouw 
beloofd. ik had haar beloofd met haar te trouwen en haar mee te nemen naar 
Nederland.

glimlachend ging ik zitten voor de beleefdheid. ik merkte dat ik buiten adem was 
en mijn hart kloptte in mijn keel...God Wat heeft ze met me gedaan? ik keek haar 
nogmaals aan... ze keek van me weg en praatte verder met Rafika. ik zat stil en 
keek voor me uit. hoe kon ik haar al die tijd vergeten? ik keek haar nog een keer 
aan en zag hoe mooi ze was geworden. echt een schoonheid. 
zacht ogen. bruin chocolade bruin. dat hadden de meeste meisjes maar bij haar 
was het heel speciaal. zo voelde het.........a Wael..

Snoe?? verward keek ik om me heen?? " je oom vroeg waar je broer is" aah 
Fhollanda a 3ami, hijkomt over twee weken. oh precies met met de bruiloft van 
Rafika. mejien allah jezjiou allagair!!
"ameen a 3ami!!

Nora verscheen in de deuropening en zei, Wael," kom je mee naar stah, ik moet 
iets zwaars tillen, wil je helpen.
" tuurlijk" zei ik en ik stond op. buiten de salon aangekomen gaf ik mijn zusje een 
kusje. bedankt voor het redden schatje!
ik liep naar stah en stak een sigatretje op. ik zag net de mooie lach van sanae, toen 
mijn kwelgeest verscheen! ewa kom! het is tijd "waarvoor? vroeg ik " we hebben 
een afspraakje weet je nog??

ahhh nee ga jij maar ik ga niet!!! "Waaat" schreeuwde hij dat kun je me niet 
aandoen" hier ik gaf hem de sleutel vande auto en zei vanavond is het jouw feest. 
en jij dan? vroeg hij
ik? ik keek naar de bergen voor me en glimlachte: " ik heb mijn schatje 
gevonden.....

said keek me raar aan, " op zekers dat jij een zonnesteek hebt opgelopen!!!" ik 
antwoordde niet. "Noue ik ga de mijne opzoeken laterzzzz" glimlachend keek ik 
hem na.

ik ging op een bankje liggen en liet mijn gedachten vrij.... hoe zou ik dit 
aanpakken?? ik hoorde Rafika niet naar boven komen. en zo vond ze mij .. 
liggend op mijn rug, starend naar de inmiddels donkerblauwe lucht. " ewa?" ik 
schrok op uit mijn mijmeringen. "Wat ewa" vroeg ik. met twinkelende ogen zei 
ze: "jij bent ook getroffen he" ik keek haar vragend aan? "de pijltjes"verduidelijkte 
ze. "sorry raaf, ik weet niet waar jij het over hebt" Als je het de komende kwartier 
1000 herhaalt voor jezelf dan ga je het nog geloven ook!!! grapte ze.

"als je iets normaal vraagt krijg je normaal antwoord, anders niet raaf" zuchtend 
gaf rafika toe "oke dan dan zal ik straight zijn, jij ziet wel wat in sanae he??" mijn 
hart stokte. ik was blij dat het donker begon te worden,anders zou ze meteen zien 
dat ze doel had getroffen. ik lachte en omhelsde mijn grote zus stevig en stond 
op" ik zie in elke meisje wel wat" ik wilde weglopen, rafika hield me tegen" nee 
Wael, ze keek me recht aan en zei: "zij is anders. behandel haar asjeblieft niet 
zoals jij de andere meisjes hebt behandeld" 

ik zuchtte, het had geen zin om te blijven ontkennen. Dat zal ik niet doen raaf ik 
beloof het. ik heb serieuze plannen met haar" Rafika' s gezicht begon te stralen," 
weet je wat ik regel nu effe dat we met z'n allen wat gaan drinken. en liep naar 
beneden. " regel meteen ook vader's Busje ik heb mijn auto niet hier" riep ik haar 
na.

5 minuten later werd ik naar beneden geroepen, ik haalde de mijn vaders busje 
uit de garage en wachtte bij de voordeur.
ik werd steeds zenuwachtiger.... ik snapte niet waarom, hoevaak heb ik niet een 
meisjes staan opwachten? " nee" hooorde ik een stemmetje in mijn hoofd "zij is 
anders" zij betekent echt iets voor je klojo. eindelijk kwamen ze daar aan. het 
waren rafika noro sanae en haar zusje. ik startte de auto en wachtte geduldig tot 
het gekibbel over wie op de voorbank mocht een winnar had.
Nora was vandaag de winnaar. ze leken echt 2 kleine kinderen die twee. altijd 
 gekibbel over die plaats. ik zette een cd van Cheb Hasni op en ging op weg. uit 
de boxen klonk het liedje: " eli bini ou binha oujah, ser kbir em gebie, eli bini ou 
binha oujah, j3lem bih rabi!! ( wat tussen mij en haar is, is een groot, verborgen 
geheim. wat tussen mij en haar is weet alleen God)

altijd als ik dit liedje hoor, ik ik het moment voor me dat ik in mijn 
achteruitkijkspiegel keek, en zo oogcontact had met haar. Hasni heeft gelijk ging 
het door me heen. er is echt iets tussen ons. ik durfde het niet te benoemen. maar 
hoe ze me aankeek....... zij heeft de boodschap begrepen..

ik beloot om hen naar Martil te rijden. daar zijn wel leuke terrasjes waar je 
gezellig wat kunt drinken. ik parkeerde de auto, we stapten uit en gingen naar 
een bekend cafe aan de boulevard. we gingen zitten. 

ik voelde me echt ongemakkelijk, normaal ben ik altijd heel erg aanwezig, maar 
ik voelde me zo onhandig dat ik mijn mond maar hield. ik voelde me echt een 
toeschouwer. het ging trouwens alleen over meisjeszaken.
ik keek naar sanae, en bedacht hoeveel ik gemist had van haar leven. ik weet in 
principe niks over haar. misschien heeft ze wel een vriend, dacht ik? of zelfs 
getrouwd. die gedachte stak me? ik kon me niet voorstellen dat ze van iemand 
anders was. trouwens waar was hij dan..... waarom was hij niet meegekomen.?? 
nee, ze was niet getrouwd concludeerde ik na een blik op haar vingers te hebben 
geworpen ( lange slanke vingers met goed verzorgde nagels) en geen gele gloed 
van Za3frane... ja toch wael..... 
ik schrok weer wakker, " snoe?? sorry? ik was er even niet bij! oh ja ik wil ook 
thee asjeblieft zie je zei Nora " ik ken mijn broer door en door" met na3na3 
asjeblieft zei ze tegen de ober... de ober knikte, keek mij vreemd aan en liep weg. 
"Waarom keek hij zo?" je laat een meisje voor je bestellen" zei Rafika "oh "zei ik 
verwonderd is dat hsoema hier" vroeg ik aan sanae, ze was duidelijk 
geschrokken maar zei " nee niet overal, maar de meesten gaan er toch wel vanuit 
dat je als man zijnde gaat bestellen" anders ben je geen man? vroeg ik "Hmm??!! 
"antwoorde ze met twinkelende ogen. ik kon het niet laten en zei " maar jij twijfelt 
toch niet aan mijn mannelijkheid??"

haar mond viel open en ze keek me aan........

oke dan ik had duidelijk iets verkeerds gezegd, snel verbeterde ik mijzelf. " ik 
bedoel als ik niet bestel ben ik toch ook een man, of zie jij het anders" "Nee hoor 
"antwoorde ze " ik heb ook hele andere maatstaven om de mannelijkheid van 
 iemand te beoordelen"..........
nu was het mijn beurt om even sprakeloos te zijn......... ik wilde erover verder 
gaan maar Rafika kwam tussenbeide, Oja Wael heb je al kleren gekocht voor de 
bruiloft? "Nee hoezo" IK heb nog een iemand nodig die mij gaat dragen op 
el3amarria ( tafel waar bruiden op zitten) " tja grapte ik dan mag je weleen gaan 
afvallen" Oh begon sanae, ik wil echt je bruiloft meemaken. Rafika "ik weet 
helemaal niet hoe het hier gaat. In Rabat waar ik woon gaat het zo anders" ik heb 
gehoord dat het hier heel traditioneel gaat" "ja dat klopt" zei Rafika. "Wat gaat er 
dan bij jullie zo anders dan" zei ik en schopte Rafika onder tafel. Ik wilde alleen 
sanae aan het woord hebben. haar stem klinkt zo prettig en ze praatte zo 
beheerst. ik kon dagenlang naar haar luisteren.... sterker nog mijn leven lang!!!!

zij praatte en vertelde, maar ik luisterde niet meer. ik had eindelijk een excuus om 
haar recht aan te kijken. haar zusje begon aan haar te trekken. ze wilde een ijsje. 
Ik Keek nora aan en vroeg Jij weet wel waar je ijsjes kan hale he? JA ga je mee 
Sara? het meisje knikte en legde haar hand, Rafika stond ook op, "ik ga met je 
mee" ze liepen weg, Sanae proteeteerde en wilde ook opstaan! ik hield haar 
tegen, blijf effe zei ik. zuchtend ging ze zitten, Ja? vroeg ze. 
"niks" zei ik ik wil gewoon met je praten, of wil je niet??
nee zei ze dat is het niet, maar ik denk niet dat wij elkaar iets te zeggen." jij bent 
mijn nicht" zei ik " ik ben gewoon heel benieuwd naar je . wat je doet en hoe het 
met je is gegaan sinds de laatste keer dat we elkaar hebben gezien.. 
" ik ben volwassen geworden.......................................

hoe ik het voor elkaar kreeg weet ik nog steeds niet maar ik heb haar enigzins los 
gekregen. we hebben nog lang gekletst. ik kreeg er een steeds betere gevoel 
over........
de volgende dagen spraken we elkaar veel, we hadden een supergezellig week 
gehad.
s'nacht lag ik op de stah ik keek naar de hemel. opeens kwam de gedachte pijnlijk 
duidelijk naar voren...................
zij is de ware voor mij................

ik bracht twee gelukkige weken met sanae door. ik kon het gewoon niet 
geloven!!! ikke Verliefd???? nee besloot ik, ik was niet verliefd op sanae. ik hield 
van haar. diep in mijn hart altijd al, alleen nu ik haar weer ontmoet heb en we 
beiden volwassen zijn, dringt dit gevoel zich naar voren. Sanae had het ook super 
naar haar zin, leek mij we hadden veel plezier. overdag naar het strand, s'avonds 
naar elmdina en s'avonds.... tja die avonden boven op de stah..... die waren nog 
het mooist. we werden met rust gelaten.. dus we konden elkaar op een andere 
manier leren kennen. ik dacht niet verder dan die zomer.. aan een afscheid wilde 
ik het helemaal niet denken.

de dag voor de bruiloft begon kwam Hamid aan. hij was alleen met de Auto 
gekomen. hij zou aan het einde de vakantie mijn ouders weer terugbrengen. hij 
kwam s'ochtend heel vroeg aan. iedereen sliep... behalve ik natuurlijk ik lag 
boven op de stah naar de sterren te kijken.
ik hoorde de zijn auto en liep zachjes naar beneden. ik deed de deur voor hem 
open en omhelsde hem. " 3La Slamma Man!!!! ik voelde hem verstrakken in mijn 
omarming. " ­"doe normaal man" zei hij mij wegduwend " je doet alsof je mij 
jaren niet hebt gezien"

het was alsof iemand mij een klap in mijn kruis gaf. zoveel pijn deed zijn 
afwijzing mij. ik schraapte mijn keel en zei : toch ben ik blij dat je er bent. hmmm. 
" waarom is niemand op om mij te begroeten" ze wisten niet wanneer je precies 
zou aankomen. " ha" smaalde hij " kennelijk ben ik niet belangrijk genoeg om een 
belletje te plegen he" ik had het te druk antwoordde ik. die gulden kan jij 
trouwens ook wel missen. of zijn wij niet belangrijk voor jou dan? " nee jij niet, 
wael" ik kan jou niet luchten jongen" jij hebt mijn leven verpest weet je nog???

" ja" antwoordde ik " ik ben ook degene die jou troep opruimt als je weer eens 
ladderzat bent toch??" ik ben degene die jou problemen moet oplossen" Jonge ik 
heb jou leven gered en tegelijker tijd de mijne verziekt" ik ging steeds luider 
praten " weetje ik kan nog steeds niet geloven dat je nog steeds zoveel haat voor 
me draagt" 
" en ik kan me niet herinneren waarom ik je niet dood heb getrapt in yemma's 
baarmoeder" bromde hamid.

ik liep naar boven" ach je was zeker toen al dronken" ik lette niet meer op hem en 
ging naar boven... ik ga nog eens verzuipen vuile kankerhond!!!! riep hij me na!

op de tweede verdieping kwam ik yemma tegen " wat is er" Hamid is 
aangekomen zei ik en liep door. op de stah aangekomen ging ik onder de dekens 
liggen en sloot mijn ogen. ik moet slapen. Rafika rekent op mijn medewerking 
morgen. ik kan haar niet teleurstellen.
 een paar uur later was het al ochtend en ik had nog steeds niet geslapen. ik nam 
een douche en ging naar beneden. de hele familie zat aan tafel en er arriveerden 
steeds meer. want vandaag was het dbiha. (de dag van de slachting van de rund) 
"Zeg je niet even gedag, aan je broer Wael?" vroeg mijn vader. ****, die ezel heeft 
zijn verhaal gedaan dacht ik. Ewa niet aan het ontbijt a elhajd? klonk de 
smekende stem van Yemma. ik wist niet waar ik naartoe moest kijken. alles 
behalve de smiecht van mijn broer. heb ik vanochtend al gedaan antwoordde ik. " 
ja ik heb het gehoord" zei elhadj je wou hem eerst niet binnenlaten he? en je hebt 
voor ons verborgen gehouden dat hij kwam zodat zijn familie niet op hem zou 
wachten he" achterbakse ould elhram!!! ik had het geluk dat ik natuurlijk naast 
hem zat. ik was zo dom te antwoorden. " nee a ba. dat heb ik niet gedaan. hij 
heeft mij niet gebeld. " Wat Nu lieg ik?? ik keek op en zag said gebaren dat ik 
weg moest gaan. "Nee a ba dat zeg ik niet" antwoordde ik rustig "en nu ben ik 
Gek he , ik weet niet meer wat ik zeg..... vanuit het niets kwam een kaakslag van 
mijn vader ik probeerde het nog te ontwijken maar het was al te laat. ik voelde 
zijn vuist op mijn kaak. ik viel tegen mijn oom aan. om nog meer klappen te 
ontwijken stond ik half op en strompelde weg met said ik ging naar de auto. een 
complete chaos achterlatend......
Said liep achter me aan, hij stapte in de auto en zei" sjonge ik zei toch dat je moest 
wiebere. tering he jij hebt ook een harde hoofd. ik wreef over mijn pijnlijke kaak. 
ik was zo vernederd. Welke man slaat zijn 24 jarige zoon nou?? God ik wou dat 
ik kon janken... dat zou me tenminste een beetje opluchten. "Shit wat zou sanae 
nu denken" dacht ik hardop.
"niks wat moet ze denken" antwoordde Said, weetje wael ik mag haar niet. ik 
vertrouw haar niet! ik keek hem fel aan " Said als je haar niet mag mag je mij ook 
niet zij zal mijn vrouw worden" dus je kan maar beter wennen aan het idee dat je 
haar moet verdragen!! ' pfff rustig aan jonge" je zal ooit zeggen Said heeft het 
gezegd" " Je Moer Vieze hond!!!" die tijd zul jij niet meemaken. 'hij lachtte wacht 
maar ik zeg ooit!!!
Je vader is echt nog sterk gek!!! ik wreef nogmaals over mijn kaak en lachtte, " ja 
man, ik zweer je als jij het had gekregen was je knock out gegaan boven op de 
harsha!!! we lachten. IK zag Yemma aankomen.
aah ja bni gaat het een beetje?? " ja Yemma hij heeft me niet echt goed geraakt! 
jammerend raakte ze de opgezwollen plek aan en zei. "sbar a bni" dit is het feest 
van je zus en dat mogen we niet verpesten. " maak je geen zorgen Yemma, ik heb 
het aan Rafika beloofd. " ik breng je een kopje koffie en wat lekkers daarna moet 
je als een speer de teballa en gijatta halen. " is goed Yemma ik haal ze wel eerst, 
dan koffie en dakka el marakchia zou zelf een taxi nemen?' eh a bni zorg dat je 
niet te laat komt"
 ik startte de auto, "beslama" Said stak zijn kop uit het raam. HTA ANA 
ELKAHOUA E GALTI!!!! ze zwaaide dat het goed was.

toen alles was gearriveerd waren al de familie leden er ook. de elhdija 
(gebruikelijke optocht aan het begin van de bruiloft) was onwijs tof. ik ging 
helemaal uit mijn dak. na het rondje in de wijk gingen we naar de stah die 
inmiddels was omgetoverd tot een gigantische feestruimte. vaak keek ik richting 
sanae, zij was ook druk aan het feesten. we hadden afgesproken elkaar tijdens het 
feest niet teveel te spreken, want je weet ik wil niet graag dat zij het onderwerp is 
van geroddel. voor mezelf maakt het niet zoveel uit. mijn reputatie was niet meer 
te redden. daar had mijn broertje lief voor gezorgd. haar reputatie was wel 
belangrijk.
ik had nu al spijt van het besluit ik miste haar zo.. ik werd door nora getrokken 
uit het feestgewoel. Rafika Roept je.
ik ging naar beneden en liep de kamer van de bruid binnen. rafika Zag me en 
keek opgelucht. Wael help. je moet de Nagafa halen ze is te laat.
Hamid zou haar toch halen?? nee heeft hij niet gedaan. ok ik ga wel....

aan het eind van de dag was ik helemaal Kapot. ik had zoveel gedaan, ik leek wel 
een ober. ik geloof dat mijn naam wel zo'n 300 keer is geroepen. Said was ook de 
pineut. ook hij moest helpen. s'nachts toen de meeste mensen weg waren had ik 
effe rust. ik wilde nog effe met Rafika praten.

ik klopte aan op haar deur en ging naar binnen. sanae en Nora waren daar ook. ik 
glimlachte naar beide en zei " jaah dit is mijn verdiende loon van vandaag, mijn 
drie lievelingsvrouwtjes in een kamer!!" we begonnen te lachen en ik bespreekte 
nog met Rafika wat er voor morgen voorbereid moet worden....

he wanneer is het jou beurt vroeg Nora, ik keek haar vreemd aan en zei" je weet 
dat ik nog een weg heb te gaan op school en ik moet eerst werken"" maar heb je al 
iemand op het oog" vroeg ze door ik keek sanae aan en zei" insallah" sanae keek 
me even aan en keek weg. ik dacht dat ze wel verlegen zou zijn.

Sanae zei dat ze ging slapen en stond op. ik ga ook zei Nora. ik bleef alleen achter 
met rafika. "Zo raaf. daar ga je dan he. de laatste nacht dat je als onschuldig 
meisje onder het dak van je ouderlijk huis slaapt" jjaa, ik zag dat ze tranen in haar 
ogen kreeg, en had meteen spijt van mijn woorden. ik schoof naar haar toe en 
nam haar in mijn armen. aah zussie van me, er is niks om verdrietig om te zijn we 
blijven je familie en we zullen je altijd blijven steunen. ik veegde haar tranen af en 
tilde haar kin op. lieverd beloof me 1 nee 2 dingen.. HMM?? 1 beloof me dat je 
heel goed voor je man zult zorgen, hij is een goede kerel, no matter what Hamid 
zegt huh? en hij houdt echt van je.. ze knikte
" en ten tweede, als je me ooit voor wat dan ook nodig hebt. weet dat ik voor je 
klaar staat. hierop begon ze hardop te snikken. ik nam haar weer in mijn armen 
en trooste haar.

"o mijn god" dacht ik Denkt ze dat ze doodgaat of zo?

de tweede dag was net zo vermoeiend als de eerste. als klap op de vuurpijl mocht 
ik naast Hamid en twee broers van de bruidegom, Rafika (die er overigens 
prachtig uitzag) optillen en ermee dansen. gelukkig was zijzelf niet zwaar. op het 
ritme van de muziek werd zij door de zaal gedragen. alle ogen op haar gericht.. 
behalve die van sanae die waren gericht op Hamid........ 
we draaide ons op aanwijzing van neggafa voorzichtig een kwartslag om, ik kon 
haar nu niet meer zien. Hamid daarentegen kon haar heel goed zien. Ik was echt 
stik jaloers maar een redelijke stem in mij vertelde mij dat ze misschien dacht dat 
ze mij aankeek, we hadden allevier eeb witte djellaba aan met een rode bel3a en 
rode muts. we dansten verder met Rafika op onze schouder. we draaiden ons om 
naar haar bruidegom en lieten voorzichtig de el3amaria van onze schouders 
glijden. we brachten haar naar voren waar haar man stond. Hij boog voorover en 
kuste haar voorhoofd. Over Rafika's hoofd heen keek ik Hamid aan. hij keek me 
aan en gebaarde dat hij moe was. ik knikte, het zou snel voorbij zijn. na rafika 
nog effe het ritje van haar leven te hebben bezorgt, lieten we haar voorzichtig 
zakken. de Nagafa nam het van ons over. al dansen werden we naar buiten 
gepusht. want in Tetouan is het ondenkbaar dat mannen bij de vrouwen zitten.

ik was echt helemaal kapot. het probleem is dat ik nergens kon uitrusten. ik ging 
naar mijn moeder toe en zei: ik ga effe naar Said z'n huis Yemma. bel me als ze 
el3rosa komen halen dan rijd ik met ze mee. en als je wat anders nodig hebben, 
Hamid is er.
allah jerda 3lik a bni . ga lekker rusten.

Said wachtte buiten, we gingen naar zijn huis. dat was maar 2 straten verder. het 
was daar rustig. iedereen was in onze "feesthuis" Said bracht drinken en wat te 
eten. Goh ik had al anderhalve dag niet gegeten, en ik was helemaal kapot!!

"Ewa Wael, brengt dit geen kriebels in je buik? dat je ook wil trouwen?
 haha lachte ik, " als ik sanae zie, Dan krijg ik kriebels. na het eten lagen we 
tegenover elkaar op de sedari. ik wilde rusten maar ik kon niet. iets bleef me 
dwars zitten...
'mis je haar?' vroeg Said. 'hmm ja dat zal het zijn', dacht ik. maar ja na de bruiloft 
heb ik nog drie dagen, daarna ga ik terug naar Nederland. " "wat ga je doen in 
Nederland" ik dacht effe na: eerst mijn doctoraal halen. ik moet alleen mijn 
scriptie maken. een baan heb ik al.... tja ik denk dat ik dan ga trouwen"
zo snel dan? ja antwoordde ik. ik kan bijna niet wachten!! 
even doezelde ik in toen ik de zachte stem van Said hoorde" Je broer is ook op 
zoek he?"

WATTTT???? geschrokken kwam ik overeind. " je hebt me gehoord. Hij zei het 
tegen je vader als hij iemand tegenkomt gaat hij met haar trouwen. toen flitste het 
beeld van Sanae die naar Hamid keek voor mijn ogen. heeft hij gezegd of hij al 
iemand voor ogen had?
"Nee, hij zag mij dus hij stopte met praten. je weet toch hoe hij is"
weetje zei ik, ik zag sanae de hele tijd naar hem kijken vanavond. Said haalde zijn 
schouders op." Misschien dacht ze dat jij het was" ga nou maar slapen, we 
worden zo meteen weer gebeld. ik ging weer liggen en en zuchtte . hier was ik 
echt niet gerust op. ik sloot mijn ogen.......

ik werd weer wakker van de Abdelkader melodietje van mijn nokia. ik nam op. 
Allo?
" a bni ajzi ellah jehediek, je zus gaat zo weg" ik kom Jemma ik kom. ik maakte 
said wakker en we gingen op weg. We kwamen tegelijker tijd aan met de stoet 
van de bruidegom. we gingen naar binnen en ik zocht Nora op. " ga jij mee vroeg 
ik? "ja antwoordde ze ik ga met haar in de auto" jij moet volgen met sommige 
nichten" " is goed zeg dat ze klaar moeten staan. Gaat Hamid mee? Ja hij gaat 
achteraan de stoet.. 
ik ging naar mijn Auto en wachtte. ik wist bijna zeker dat Sanae met mij mee zou 
willen gaan. ik bedoel ze moet mij toch ook gemist hebben? ik wachtte en wachtte 
mijn andere nichtjes stapten in. ik zag haar voorbijlopen en riep haar. Ze keek om 
en gebaarde dat ze op haar wachten. ik accepteerde de smoes omdat het niet 
anders kan. maar ik zou haar er later op aanspreken.

Achteraf horde ik dat ze met Hamid was meegegaan. was er zo boos over dat ik 
direct naar haar toe wou lopen en haar bij de haren naar de auto sleuren waar ze 
hoort.
 de rest van de nacht ging als een aas aan me voorbij.. ik voelde en zag niet meer. 
toen we eindelijk terugkwamen. ging ik op de stah liggen en viel direct in slaap. 
de volgende ochtend werd ik door Said gewekt. Kom jongen we hebben nog twee 
dagen. We gingen naar het strand. ik was zo moe dat ik de hele dag alleen maar 
in de zon heb gelegen. het on me niet schelen wie er aandacht aan me besteedde. 
ik werd ingesmeerd en gemasseerd. en als ik verder had willen gaan was het 
geen probleem... ik genoot van de aandacht, maar geen seconde vergat ik sanae. 
ik had besloten om met haar te praten. en duidelijkheid te vragen over gisteren. k 
kon gewoon niet geloven dat ze me zo wreed zou laten vallen voor Hamid.

s'avonds zette ik said af voor zijn huis en sprak met hem af dat we de volgende 
nacht zouden vertrekken naar Nederland. Nora ging ook mee. zij moest weer 
naar school. thuis aangekomen kloptte ik aan. Nora deed open. chagarijnig dat ik 
was liep ik gewoon langs haar heen. " ja ook salaam wael" ik draaide me om" 
sorry schatje ik ben er effe niet bij" het was vreemd stil in huis." ik weet het niet 
ze zullen wel naar de stad zijn of zo". ohh, "is sanae wel hier?" "ze is op de stah. ik 
moest haar roepen als je er was" nora maakte aanstalten omhaar te roepen. Nee 
laat maar ik ga haar verrassen, zei ik en liep de trap op. " zie je dacht ik" ze is niet 
naar de stad gegaan, omdat ze op mij wacht. glimlachend liep ik naar boven. Op 
de stah aangekomen liep ik naar het achterste hoekje, waar wij elkaar altijd 
ontmoetten. wat ik toen zag..... ik voel nog steeds de pijn en woede, die ik toen 
voelde..... O mijn God???!!!!!
dat was het enige wat ik kon uitbrengen..... bij het horen van mijn stem schrokken 
sanae en Hamid, Ze maakten zich snel van elkaar los.......
ik keek hen ongelovig aan.. er kwamen zoveel emoties naar boven. ongeloof, 
woede, verdriet, bedrog. zoveel pijn.... 

z'on 30 seconden zaten we elkaar onbeweegelijk aan te kijken, ik wilde ze 
aanvliegen. ik wilde Hamid vermoorden.. nee allebei. maar ik wilde tegelijkertijd 
wegrennen, doen alsof ik het nooit heb gezien. hier nooit ben geweest. nooit van 
haar gehouden heb..... ik wilde zoveel maar het feit is dat ik daar onbeweegelijk 
bleef staan.

zij had zich als eerste hersteld, " wael" en deed een stapje naar voren. ik schudde 
mijn hoofd, tegelijkertijd deed ik een stapje naar achteren. ik draaide me om en 
rende de trap af, ik vloog langs een verbijsterende nora heen en liep naar buiten. 
ik keek verward om me heen. waar moest ik naar toe? ik nam de auto en reed 
weg.
 ik reed een uur rond zonder bestemming. allerlei gedachten tolden door mijn 
hoofd. voor ik het wist was ik in Martil. Ik zocht een parkeerplaatsje en parkeerde 
daar. ik gaf 20 dirhams aan de bewaker en zei dat ie goe moest opletten. het was 
rond 7 uur s'avonds. de meeste mensen slenterden rond op de boulevard. het was 
een gezellige boel daar. Er klonk veel muziek en allerlei etensgeuren kwamen uit 
verschillende gebouwtjes. maar dat wilde ik allemaal niet. ik wilde rust. geen 
mensen om me heen..

ik liep het strand op. deed mijn schoenen uit en liep langs de kustlijn. het was 
rustig op het strand. op enkele verliefde paartjes na.
ik keek hen aan, zo verliefd zo gelukkig... snel keek ik een andere kant op. ik liep 
verder. er kwamen zoveel vragen in mij op. vooral Waarom?

Waarom heeft sanae mij bedrogen? Waarom met Hamid? waarom een kopie van 
mij? Waarom tegelijkertijd met mij? Waarom heeft ze mij zo voor de gek 
gehouden? ze zullen nu wel om mij zitten lachen, zo sneaky is Hamid wel. ze 
zullen nu wel aan het afmaken zijn waar ze mee begonnen zijn.. in ONZE hoekje. 
Onbewust begon ik te huilen. 
ik voelde me zo eenzaam op dat moment, zo bedrogen...

geen pen of toetsenbord kan mijn pijn op dat moment beschrijven, zoals een pen 
mijn liefde voor haar kon beschrijven. 
ik liep terug. inmiddels was het donker geworden. ik zag een groep mannen om 
een grote vuur zitten. ik veegde mijn ogen af, vervloekte mezelf en ging naar hen 
toe.

"salaam ou aliakom" Groette ik " salaam " groeten ze terug. enkelen keken mij 
vreemd aan. ze keken naar mijn kleren en toen terug naar mijn gezicht. "kom 
erbij en bni" ik ging zitten. "zit je in de problemen?" ik haalde mijn schouders op. 
het was een oudere man met een rottende gebit.. "hier" zei hij en gaf mij een fles. 
ik wist dat het wijn was. maar toch nam ik het aan. ik nam een slok. het was niet 
lekker. het stonk. toch na ik nog een slok.. en nog een..

voor ik het wist was ik stomdronken..... ik voelde me rot en wilde weg.. ze lieten 
mij niet gaan. ik probeerde said te bellen, om me op te halen. het ging ontzettend 
moeilijk want alle cijfers dansten voor elkaar... ik ging verder met drinken, liet 
iemand van mijn geld meer flessen ophalen die we allemaal opdronken. ik stond 
wankelend op en wilde verderop gaan pissen. ik keek om me heen en probeerde 
me te orienteren. wat niet echt lukte. ik opende mijn gulp en plaste rest in het 
 kampvuur "hee wat doe jij nou" zeiden de mannen. ik lachte onnozel.. eh walo 
walo. ze keken elkaar aan" hada kayboel e3lina!!" ze kwamen op mij af. ze 
begonnen op mij in te beuken. met z'n vieren ik was verzwakt en kon me niet 
weren. in de verte hoorde ik iemand roepen. ze gaven me snel nog een paar 
trappen en renden weg. eentje bleef achter. hij boog over me heen en pakte snel 
mijn horloge en mijn mobieltje af en rende achter de rest aan. Said kwam snel 
aangelopen..
" Wael?" wat hebben ze je aangedaan?" hey Said, leuk je weer te zien" ik lachte 
onnozel" o ja Rabbi als je moeder dit ziet meskina.. "Nee breng me naar jou huis" 
zo goed en zo kwaad als het ging bracht said mij naar mijn auto. hij legde mij op 
de achterbank en reed naar huis. 
thuis aangekomen sleepte hij mij de trap op en stelde zijn moeder snel gerust. we 
gingen naar zijn verdieping. hij legde mij weer op een sedari. ik voelde mijn 
maag opkomen. ik strompelde naar de wc en gaf over. de hele inhoud van mijn 
maag kwam naar boven. Said snelde naar me toe en hield me bij mijn middel 
vast. ik begon weer te huilen.. als een klein kind.. zij heeft me dit aangedaan.. 
"kom maar wael" het komt goed echt geloof me" O god. waarom? a sanae????
ik viel in slaap..

ik werd wakker van het lawaai om me heen...
ik herkende de stem van mijn vader.. hij stond beneden en kwam naar boven toe. 
Said probeerde hem tegen te houden.." Nee a 3ami, niet zo asjeblieft.. Ik hoorde 
een knal,( waarschijnlijk heeft said ook een dreun gehad) Mijn vader stormde de 
kamer binnen, daarachter mijn moeder, Nora en Hamid. ik stond wankelend op. 
" Dronken he " hier dit zal je leren" ik kreeg een enorme vuist in mijn gezicht. 
alles draaide om me heen. ik viel op mijn knieen en het bloed liep weer uit mijn 
neus. Mijn moeder probeerde hem tegen te houden " safi el hadj" als hij weer 
nuchter is kun je hem straffen niet nu, hij is al geslagen buiten" Ze mogen hem 
doodmaken!!!" hij duwde haar weg en liep weer op me af. Ik probeerde op te 
staan maar viel weer. hij pakte mij bij mijn haar en hief mij op. Van de pijn stond 
ik weer op. Hij duwde me met al zijn kracht richting de deur." ik wil je nooit 
meer zien" Ga weg en laat ook mijn familie met rust" schreeuwde hij. hij duwde 
me de deur uit. maar zo dronken als ik was miste ik de deur en vlogg recht op de 
muur af. ik kwam met mijn hoofd tegen de muur. even leek het op ik vloog. ik 
hoorde nog veel lawaai en geschreeuw. Er kwam een enorme donkere leegte op 
mij af..... ik hijgde even zag ik Hamid's gezicht voor me... voordat alles donker 
werd. dat was het moment dat ik het bewustzijn verloor.... en weer een complete 
chaos achterlatend.....
 ik kwam tot rust. in de allesoverheersende zwarte leegte vergat ik alles. mijzelf 
mijn familie en sanae.. en dat was precies wat ik wilde: alleen zijn en alles 
vergeten. ik voelde niets geen pijn, geen vernedering, geen liefde. helemaal niets.

ik voelde iets kouds op mijn voorhoofd, en een scherpe stank onder mijn neus... 
ik probeerde het te ontwijken maar de stank bleef me achtervolgen. het was ook 
de stank die mij wakker maakte. voorzichtig opende ik mijn ogen.. het was zo 
licht dat het pijn deed aan mijn ogen. ik keek om me heen en zag said en Nora 
over me heen gebogen. ik keek hen aan en slikte. ik had een droge keel het leek 
wel of er een spons in mijn keek was. zo ongemakkelijk voelde het. ik sloot mijn 
ogen weer en probeerde terug te gaan naar die donkere leegte. daar voelde ik me 
goed. 

zodra ik mijn ogen weer dicht had kwam die stank weer.. dit maal vlogen mijn 
ogen open. ik zag net hoe nora weer de ui onder mijn neus wilde stoppen. ik 
sloeg haar hand weg " wil je me vergassen of zo joh???" ik bedoelde het hard en 
venijnig maar het kwam er als gepiep uit. " wael?? hoe voel je je??" ik wilde 
opstaan maar mijn hoofd bonkte zo erg dat ik dat idee maar liet varen.. "aah wat 
is er gebeurd? "HMM said schraapte zijn keel en zei " wat is het laatste wat je kan 
herinneren? dan vul ik je zwarte gaten" het bleek dat ik me alles kon herinneren 
wat er gebeurde, tegelijkertijd met de herinneringen kwam ook de pijn om 
degene die mij had verraden terwijl ik haar zo had vertrouwd. ik had haar mijn 
hart toevertrouwd. dat had ik nooit eerder gedaan. " laat maar zei ik" "Waar is 
Yemma??" die ligt ziek thuis fluisterde Nora met tranen in haar ogen. ik keek 
haar aan en zag hoeveel leed ik hen had gebracht.... het spijt me zo fluisterde ik..
het was niet mijn bedoeling zo dronken te worden" Nou dat viel wel mee, want je 
kan je alles herinneren, het is alleen dat je nooit eerder had gedronken, in 
combinatie met de klappen die je op het strand hebt gehad en andere die je hier 
van je pa hebt gehad" ik hoorde iemand de trap oplopen. ik schrok en probeerde 
op te staan. "rustig, het is mijn moeder maar" zei Said ik zag mijn tante de deur 
openen met een dienblad in haar handen. ze legde het op een tafeltje. " koel a bni, 
bes tertah" ( eet goed om bij te komen) ik keek naar de soep en voelde mijn maag 
weer opspelen. mijn tante wilde weer weggaan, toen ik haar riep. Gelti? ze 
draaide zich om en keek me vragend aan" Smehli voor wat ik gisteren in jouw 
huis heb veroorzaakt, het was niet mijn bedoeling" en als mijn aanwezigheid hier 
jou in problemen brengt met elhadj. dan ga ik nu weg. terwijl ik mijn excuses 
maakte, keek ik naar de grond. ik schaamde me zo diep om wat ik had gedaan... 
ik weet niet of ik mijn tante ooit recht in de ogen zou kunnen kijken. ze 
glimlachte en kwam op me aflopen " je verdiende straf is dat je hier ligt terwijl je 
je zo rot voelt" en je bent mijn zoon, wie daar problemen mee heeft kan zijn hoofd 
tegen de muur stoten" dat tegen de muur stoten bracht pijnlijk herinneringen 
naar boven. Hoe kon een man zijn zoon slaan als deze zich niet eens kon 
verweren laat staan wegrennen.
ze gaf mij een kus op mijn voorhoofd en stond op. "zorg dat je goed opknapt, ik 
reken erop overmorgen naar Nederland terug te gaan.

ik bleef de daaropvolgende dagen in bed. mijn gezicht zag er niet uit. en ik 
voelde overal pijn. ookal wilden Nora en Said het niet vertellen, ik weet bijna 
zeker dat mijn vader mij heeft nagetrapt toen ik bewusteloos was. waar moest die 
pijn in mijn ribben vandaan komen dan. de tweede dag. ging ik me douchen en 
scheren. ik keek in de spiegel en zag vooral blauwe plekken en mijn een 
opgezwolle neus, de rechteroog die eerder helemaa dicht zat, begon wat minder 
te lijken. elhamdollilah dacht ik. ik genees snel. ik heb ook nooit eerder zo'n pak 
slaag gehad!! meestal rende ik weg en kon de dikke elhadj mij niet meer te 
pakken krijgen. 

ik noemde hem expres elhadj. ik ben ervan overtuigd dat een vader nooit zijn 
kind zo zou slaan in zo'n toestand. de mijne heeft het gedaan!!
hij heeft me vaak geslagen maar toen was ik bij bewustzijn... maar dit.. ik voelde 
nu alleen afkeer! ik keek naar boven en zei: "jarabi je hebt de verkeerde mensen 
het vaderschap gegeven. ik dacht aan 3mi mohammed, de vader van said. die 
heeft maar 1 kind gekregen. en hij was zo'n lieve vader. ik wou dat ik zijn kind 
was! en mijn vader?? dat was toch een Gore Klootzak, die alleen van zijn 
kinderen profiteerde, hem geef je 4 kinderen.... het leven is niet eerlijk dacht ik.

automatisch dacht ik aan sanae, ook zij kreeg wat zij niet verdiende. ze kreeg 
mijn hart en ze heeft hem vertrapt!! ik had de afgelopen dagen nagedacht... het 
kon toch niet zo zijn dat deze 2 weken zo'n impact zouden hebben op mijn leven? 
het kan toch niet dat ik mijnleven laat verpesten door een kleine smiegt??

nee ik zou haar vergeten... ik zal haar vergeten en opnieuw beginnen. "Hallo"zei 
ik tegen mijn spiegelbeeld, " voor jou staan ze in de rij meneertje en jij kiest een 
boerin uit marokko?? " kom Op man, je verdient wel beter. Ze mag dan wel 
medicijnen hebben gestudeerd, maar eens een boerin altijd een boerin toch?? zo 
vrolijkte ik mezelf op en ik zou er helemaal voor gaan. ik liep de badkamer uit, 
gekleed in alleen een boxershorts en een handoek om mijn nek liep ik in 
gedachten verzonken dnaar de salon. ik voelde haar aanwezigheid... haar geur... 
mijn lichaam reageerde meteen op haar aanwezigheid. ik keek langzaam op en 
 daar zat zij.... sanae....
ik bleef haar onbeweeglijk aankijken, mijn hart klopte in mijn keel. ik kon haar 
alleen maar aankijken.. O mijn god wat heb ik haar gemist de afgelopen dagen... 
NEEEE, schreeuwde een andere stem, ze heeft je verraden! met je eigen broer... 
en je staat haar aan te gapen alsof we de het paradijs op aarde is... kom op ***! zet 
jezelf niet langer voor gek! stuur haar weg. Nee niet doen!! sprak mijn hart, "ze is 
je enige kans op geluk.. met haar heb je je rust gevonden, haar kon je al je 
geheimen vertellen, haar heb je een kans geschonken.... " "die ze heeft verraden !! 
kijk hoeveel pijn je hebt geleden om haar. die gedachte bracht de woede weer 
naar boven... ik keerde weer terug naar de werkelijkheid. keek haar nog steeds 
aan. zij keek naar mijn verwondingen en liep naar me toe.." Wael" voorzichtig 
raakte ze mijn opgezwollen oog aan.. Ik ontweek haar aanraking, Wat doe je hier? 
vroeg ik bars. ditmaal legde ze haar handen om mijn gezicht. ik kom kijken hoe 
het met je gaat" " je hebt het gezien dus je kan weer vertrekken" ze zuchtte maar 
gaf nog niet op. " ik wilde je uitleggen wat er is gebeurd. " ik wil het niet horen 
sanae, ik heb genoeg gezien" waarom doe je zo? je kan het me laten uitleggen, 
daarna moet je zelf beslissen wat je doet. ik was bang om toe te geven. als ik zou 
toegeven was ik verloren..

wacht eefe zei ik, ik kleed me aan. "nee ik heb geen tijd" bovendien ben je wel 
mooi om te zien dus laat me in elk geval van het uitzicht genieten. Mijn lichaam 
reageerde onmiddelijk op dit compliment. ik ging zitten, zo ver mogelijk van 
haar vandaan en zei " ga je gang. 
'jou broer Hamid zat me vanaf het begin te versieren. hij was net aangekomen en 
meteen veroorzaakte jij problemen met hem. IK? vroeg ik verontwaardigt . "laat 
me uitpraten" tijdens de bruiloft liet jij me helemaal links liggen, je had geen 
aandacht voor me, hij wel en hij vroeg me zelf ten huwelijk. ik keek haar 
wezenloos aan..... we hebben veel gepraat en hij is serieus met mij, jij niet jij wil 
nog niet trouwen.... hij wel ik moet aan mijn toekomst denken. " door hem ben ik 
jou beter gaan leren kennen wael, ik had een geromantiseerde beeld gecreeerd 
van een man die ik wil. uiterlijk gezien ben jij het helemaal. maar ik heb ook 
ontdekt dat je heel egoistisch bent en eigenlijk gewoon een player... je zou mij 
nooit trouw kunnen zijn. dat is iets wat ik nooit zou kunnen verdragen...

ik hoorde dit als verdoofd aan... ik kon haar alleen maar aankijken. ik kwam niet 
eens voor mezelf op.. Het had toch geen zin.. zij had haar conclusies getrokken 
zonder mij de kans te geven me te verdedigen. met gebogen hoofd luisterde ik 
verder, niet dat ik nog meer wilde horen, maar gewoon omdat ik me niet kon 
bewegen terwijl zij mijn hart nogmaals brak... 
...... "ik heb nagedacht, je moet weten dat ik van jou hou.." maar ik heb voor mijn 
toekomst gekozen. en dat is niet met jou Wael. Dat is met Hamid.... mijn hart 
brak weer, ik verbaasde me over de hoeveelheid pijn die een persoon je kan 
brengen. hoeveel stoten diegene je kon toedienen voordat je in actie komt en 
jezelf verdedigd
ik keek haar niet begrijpend aan...
Wael, Hamid heeft mij gisteren weer gevraagd... ik heb ja gezegd....
,
Er Knapte iets in mij. ik wist niet meer wat ik moest doen... ik liep op naar haar 
toe. ik ging heel dicht naast haar zitten. maar wel zo dat ik haar net niet 
aanraakte.. ik voelde dat ze haar adem inhield.. HMM dacht ik, ze heeft dus nog 
gevoelens voor mij....

dus je hebt me geplayed zeg ik rustig... "Nee dat heb ik niet ik kies alleen voor 
mijn toekomst. " je toekomst he" waarom zou die niet met mij zijn? Je hebt me 
aangeklaagd, en tegelijkertijd veroordeeld zonder dat ik ergens vanaf weet. denk 
je niet dat ik ook met je zou willen trouwen. dat ik misschien ook veranderd ben. 
ik zei dit allemaal, maar in mijn hoofd beraamde ik al een plannetje.... hier kwam 
ze niet zomaar mee weg.
"Wael asjeblieft" je maakt het me alleen maar moeilijker. ze stond op en liep 
handwringend door de salon. ik keek naar de deur en dacht na.. Said was naar 
het strand en zou afscheid nemen van zijn vriendinnetje, Gelti was naar een broer 
in tanger. hmm.. " je weet toch dat ik van jou hou" ik kan het niet opbrengen om 
jou met zoveel anderen te delen, en ook nog zolang op je te wachten. begrijp me 
nou, ik ben al 24!! 

ik stond ook op en kwam achterhaar staan... ik kon haar lichaamswarmte 
voelen... "Je denk alleen aan je eigen gevoelens" zei ik, " je weet niet wat het is om 
voor het eerst van je leven echt verliefd te zijn en dat diegene met je broer of zus 
ervandoor gaat. "ik moet" er is nu geen weg terug" Sanae.. fluisterde ik in haar 
oor, ik voelde haar huiveren. hoe kun je me zo achterlaten... zo dichtbij en 
tegelijkertijd zo ver weg. het zal een hel voor me zijn om nooit meer mijn armen 
om je heen te slaan. tegelijkertijd sloeg ik mijn armen om haar middel en drukte 
haar tegen mij aan. haar warme lichaam paste zo goed bij het mijne. we vulden 
elkaar zo goed aan.. 
ze draaide zich om naar mij. in haar ogen lag een vreemde gloed.. ja zij voelde het 
ook. die opwinding kon niet anders. ik moest me beheersen om haar niet op te 
pakken op de sedari te gooien en haar ter plekke nemen.. Nee ik zou me 
beheersen. We keken elkaar aan. haar lippen gingen uitnodigend vaneen. ik keek 
even naar de deur, het was veilig. ik boog mijn hoofd en kuste haar. ze 
beantwoorde mijn kus alsof haar leven ervan hing. ik bleef met mijn hoofd erbij. 
het was het moeilijkste moment in mijn leven. ik raakte volledig de controle 
kwijt...

met mijn ene arm hield ik haar vast, met mijn andere hand opende ik voorzichtig 
haar blouse. ik raakte en kuste haar overal . tot het moment kwam dat ik mijn 
verstand toch de overhand kreeg. mijn hand zat inmiddels al in haar broek. ik 
trok mijn hand terug en duwde haar enigszins van me af. tot mijn verbazing 
waren we al op de sedari terecht gekomen. ik keek naar haar. we hijgden allebei..
'Wael" kreunde ze en stak haar hand uitnodigend uit. ik keek haar aan, "o mijn 
God ze is gewoon bereid te geven. ik klemde mijn kaken op elkaar. ik schudde 
mijn hoofd. ik trok haar overeind.

ze keek me nog steeds verbluft aan.. ik zette haar BH weer op zijn plaats en 
maakte haar blouse weer dicht. "Wael" ik weet niet wat ik moet zeggen. " zeg 
maar niets, ik twijfelde of ik mijn familie en vrienden en mijn toekomst voor je 
zou opgeven. maar ik heb gezien en gevoeld. Je hebt niks Sanae, niks wat ik wil 
hebben. Ga achter je toekomst aan... 

ze hief haar hand op om mij een klap te geven, ik ving hem op... doe niet alsof je 
het erg vind wat ik zeg. ik maak het je alleen maar makkelijker om me te haten en 
te verachten.. Je kunt nu beter gaan zitten er komt iemand aan.

Ze ging snel zitten. ik liep naar de badkamer. ik moest mijn lichaam af laten 
koelen. ik stond echt op knappen. ik weet nu waarom plattelandsjongetjes zich 
vergrijpen aan geiten.. als je in zo'n staat van opwinding verkeert maakt het niet 
uit wat er langskomt. Helaas voor de geit is zij altijd het slachtoffer..

ik nam een koude douche en hoorde haar met Nora Praten. toen ik geheel 
gekleed naar buiten kwam was Sanae al weg. beter dacht ik ik wil haar ook niet 
meer zien. We gaan vanavond Nora zei ik, ga alvast inpakken. Ze keek me 
onderzoekend aan, ze leek wat te willen vragen maar ze draaide zich toch om en 
vertrok.

de hele dag heb ik proberen te slapen, maar het enige waar ik aan dacht was 
 sanae. O god , wat zal ze me haten.. en o wat zal ik haar missen.. maar ze had 
gekozen..

onvermijdelijk als het altijd is kwam het moment van de afscheid. We pakten alle 
spullen in SAid en zijn moeder stapten in. we zouden Nora gaan ophalen. en ik 
moets nog afscheid nemen van mijn moeder die ik sinds de mijn dronkenschap 
niet heb gezien.

we kwamen aan. ik parkeerde de auto en belde aan. Nora deed open. zwijgend 
liep ik langs haar heen. ik ging naar mijn moeders kamer. daar zat ze met een 
berg van mijn kleren. ze zat op het bed en vouwde mijn kleren op. ze keek op. en 
ik ontmoette haar ogen. ogen vol pijnlijke herinneringen. ik liep naar haar toe en 
viel op mijn knieen.. ik pakte haar hand en gaf er een kus op. Yemma Smehli, het 
was een grote fout van mij, IK wilde jou nooit pijn doen. ik wilde dat je het nooit 
te weten zou komen. 'YEK a BNI ? is dit wat ik verdiend heb na zoveel moeite en 
slapeloze nachten die ik heb gehad om jou op te voeden? ze begon te snikken. 
zonder het te beseffen liepen de tranen over mijn gezicht. Wallah A Yemma, ik 
zou mijn leven geven om het moment terug te draaien en jou deze pijn te 
besparen. Yemma ik heb zo'n spijt!!! ik begon nu hardop te snikken. hoe harder ik 
het probeerde te stoppen, hoe harder het klonk. ik omhelsde mijn moeder. en 
troostte haar. onze gesnik heeft toeschouwers gelokt. Daar stonden sanae, Nora 
en Said met tranen in hun ogen in de deuropening. Gelti snelde naar mijn moeder 
en troostte haar. ik liep weg. ik ging naar de badkamer en wastte mijn gezicht... ik 
ging weer naar beneden en dronk met iedereen nog een glaasje thee. 

Kom zei Said we gaan. we namen afscheid van iedereen. ik omhelsde mijn oom, 
tante , nichies,Rafika en haar man,die effe was gekomen om afscheid te nemen. 
elhadj stond daar ook. hij omhelsde Nora, Said en zijn zus, de moeder van Said. 
ik liep naar hem toe, maar hij keerde zich van mij af..
ik voelde een steek in mijn hart, maar negeerde die. ik had het kunnen weten.. ik 
gaf hamid een hand.. "rij voorzichtig" zei hij nog. ik antwoordde niet. "alsof het 
jou wat kan schelen dacht ik.
sanae stond naast hem ik gaf haar een hand en zei "beslamma en mabrouk". Ik 
verwachtte haat of schaamte op haar gezicht te zien. maar ze keek me peinzend 
aan en zei sokran!

ik draaide me om en liep op mijn moeder af die nog de laatste fruit in de auto te 
leggen. mijn reisgenoten waren al ingestapt. Nora chekte de paspoorten. ik ging 
naar mijn moeder toe en omhelde haar. ze begon weer te huilen. "Rij voorzichtig 
a bni" "msi ana rdit 3lik" ( ga met mijn zege). ik kreeg een brok in mijn keel maar 
slikte die snel weg. ik was blij dat ze me vergeven had...

ik stapte in de auto en startte. ik keek nog een laatste keer naar sanae. we keken 
elkaar recht aan. "JIJ hebt gewonnen, dacht ik. ik reed weg. en ik ik ben de grote 
verliezer.
ik heb mijn hart verloren. ik heb niets anders dan pijn en schande achtergelaten....

jullie weten allemaal hoe moeilijk de marokkaanse douane is, ze konden het ook 
niet laten om moeilijk te doen over mijn uiterlijk. we moesten blijven wachten en 
wachten. ik werd van het ene hokje naar het andere gestuurd... ik

­begon echt serieus kwaad te worden. ik begon alleen nederlands te praten en 
deed of ik helemaal geen marokaans kende. tja dan maar zo!

weer was Said mijn redder, hij trok een van de douaniers met zich mee en stak 
hem 100 dirhams toe en begon op zachte toon met hem te praten alsof ze al jaren 
vrienden waren.. dat had resultaat, binnen de kortste keren waren we 
erdoorheen. we stonden in de rij voor de spaanse douane om sebta binnen te 
komen... ik liet Said rijd3n en zat ernaast. ik kon het niet laten..... toen onze 
paspoorten werde gecontroleerd, stapte ik uit.. rende een stukje terug en 
schreeuwde de marokanen toe 
AAAAAAAAAAAAEEEEEEEEEEHHHHHHHHH!!!!!! ik wachte effe en 
herhaalde mijn geschreeuw weer. enkele marokaanse douaniers keken om en 
verder heel veel andere toeschouwers. ik trok de stoute schoenen aan en riep 
ALLAH JEN3AL DIEN DEJEMAKOUM!!!!! A OULED EL HRAM!!........ ik wilde 
nog wel verder gaan maar said trok me naar de auto... de spaanse douaniers 
keken mij vreemd aan... ze dachten zeker dat die klappen mijn hersens hadden 
aangetast. 

in de boot kreeg ik het net zoals elk jaar moeilijk. ik zag hoe mijn geboorteland 
kleiner werd en moest nadenken aan wat ik daar allemaal achterliet. het eerste 
wat in mij opkwam was... sanae.. 

hoe kan ik haar in godsnaam vergeten? zij is de eerste waar ik ooit van heb 
gehouden. waar ik nog steeds van hou. maar ze is niet van mij en zal ook nooit 
van mij zijn. "Waarom heb je niet gevochten voor je liefde idioot? ze hield toch 
van je"? ik slaakte een diepe zucht... Hamid wil haar en ik heb gezien dat hij ook 
 van haar houdt.. ik heb al eerder zijn leven verpest door hem in de gevangenis te 
laten draaien... ik kan hem toch onmogelijk nog een keer zoiets aandoen. 
bovendien... ik voelde weer die zeurende pijn in mijn hartstreek. " ze heeft mij 
toch laten vallen voor hem..." ze heeft naar zijn verhaal over mij geloofd zonder 
mij te willen horen... ze heeft mij gewoon laten vallen. ze kiest voor haar 
toekomst.. ha, alsof haar toekomst met Hamid is. hij is een nog grotere player dan 
mij"... 
ik dacht aan wat bijna was gebeurd. zou ze zich echt laten nemen door mij?? als 
ik op mijn gevoel zou afgaan zou ik nee zeggen. O mijn god, als ik eraan denk.. 
haar zachte huid tegen het mijne.. haar zachte volle lippen..... had ik maar....

"ewa nu al heimwee? ik keek achterom, Said gaf me een blikje cola en kwam 
naast me staan. "nee ik heb heimwee naar een persoon, niet naar een heel land. " 
Nee he? wael kom op man, ze is het niet waard, ze gaat gewoon met je broer je 
heeft je als een baksteen laten vallen. ze heeft gebruik van je gemaakt. je hebt 
goud voor haar gekocht, je tijd met haar verspild en jezelf voor de hele familie 
belachelijk gemaakt en het enige wat zij doet is er met je broer vandoor gaan!!! 
Said was inmiddels gaan schreeuwen. Ik werd ook kwaad.. " hey jonge als je zo 
graag wilt dat iedereen je verstaat, dat vraag je de kapitein van de boot gewoon 
om het om te roepen, ik weet zeker dat hij dat goed vindt. dan zorg ik persoonlijk 
voor de vertaling in het engels en frans!!!!!

Said zuchtte diep en zei" sorry jonge, ik maak me er gewoon boos om dat zo'n 
kleine sletje jou zo diep kan kwetsen en dat je er gewoon echt verdriet hebt om 
haar" "bedankt voor je bezorgdheid maar dat is niet nodig ik kom er wel 
overheen... hij zuchtte. "ik ga effe kijken of ze binnen wat nodig hebben". 

ik bleef achter en keek uit op de zee... ik begon me af te vragen waarom ik haar 
had aangeraakt. "wat bezielde me toch? ik was boos.. ik was kwaad en gekwetst 
in mijn mannelijke trots.. ik wilde haar laten zien dat ik haar kon krijgen waar ik 
haar wilde... onder mij met haar benen om mij heen. ik had haar gewoon moeten 
pakken dacht ik boos!! ik had haar gewoon kapot moeten ******, eerder al, dan 
had ze nooit meer een ander kunnen krijgen of willen!! maar nu heb ik er alleen 
mezelf mee, ik kan niet vergeten hoe ze aanvoelde en hoe ze smaakte....

" nee deze gedachten passen niet bij mij. ik heb het enige goede gedaan. ik kan 
mezelf wel wijsmaken dat ik het had willen doen, maar ik was gestopt. ik besefte 
wel degelijk dat ze om mij gaf... ik deed dit om haar te vernederen... om te laten 
zien dat ik haar wel kon krijgen als ik wilde..maar dat ik het gewoon had 
 opgegeven..
ze zou me haten, ze zou me in de toekomst niet meer kunnen aankijken.. haar 
liefde zou omslaan in haat...
met haar haat kan ik wel leven, met haar liefde niet....

de pijn is ondraaglijk geworden. ik keerde me af van de zee en begon naar binnen 
te lopen. was dit wat ik al die tijd al die meisjes aandeed die het erop waagden en 
verliefd werden op mij? voelden zij net zo'n pijn als ik nu? O mijn God kreeg ik 
nu een koekje van eigen deeg??

ik kon wel in huilen uitbarsten, de pijn nam alleen maar toe. waarom doe ik dit 
mezelf aan?? waarom denk ik aan haar? ....... geen antwoord. was de vraag zo 
onbegrijpelijk, of is het antwoord een pijnlijke overgave............................
ik stond nog steeds over de zee te staren, toen nora naast me kwam staan." wael 
wat is er toch?" ik schrok op uit mijn gedachten en keek haar aan" hoezo? vroeg 
ik. " je bent zo anders geworden in twee dagen tijd. ik bedoel tijdens de bruiloft 
was alles nog ok en daarna ging het in speedy tempo bergafwaarts... je verdwijnt 
effe een dag en komt daarna straalbezopen weer tevoorschijn.. wat is er toch 
gebeurd??
ik keek van haar weg.. daarna heeft mijn vader me kapotgeslagen terwijl ik 
bewusteloos was, eerder heeft hij me geslagen waar de hele familie bij was.. ik 
ben vernederd Nora, dit was de ergste vakantie van mijn leven". en dat allemaal 
voor haar voegde ik er in gedachten aan toe. maar ik zei het er niet bij.. risico was 
te groot. zij ging trouwen met mijn broer. als ik ooit wat zou zeggen zou ik alleen 
mijn broer en de rest van mijn familie ermee hebben. ik kon dat mijn familie niet 
aandoen.. vooral mijn moeder niet..
aaah Bullshit wael! je denkt toch niet dat ik dat geloof. Ba slaat je altijd als hij 
boos is en je loopt hem in de weg en vooral als Hamid een "goed" woordje voor je 
heeft gedaan.... dus dit is niet de eerste keer, kom op vertel wael.. " ik keek weer 
over de zee uit. we waren bijna bij spanje. het gaat snel via sebta. ik heb je niets te 
vertellen Nora, ga naar binnen... "Zie je ik wist het wel" riep ze "het is sanae he" 
bij het horen van die naam keek ik haar boos aan. " waag het niet nora, om ooit 
nog haar naam te noemen waar ik bij ben ok? vergeet alles wat ik je over haar heb 
verteld of wat je gezien hebt...." ze keek me ongelovig aan "wael wat is er 
gebeurd?' Niks verdomme niks" heb je geen oren aan je hoofd" Hou op met je 
eeuwige gezeik mens!!" ik schreeuwde tegen haar. ze keek me hooghartig aan en 
draaide zich om. " ach man stik, vieze klootzak!! ze liep weg. ze liet me op het 
dek achter. vertwijfeld en vol met spijt...
 wat heb ik nu weer gedaan...? ik heb mijn zusje gekwetst en ze heeft me niets 
gedaan, ze wilde alleen helpen. eerst said en nu Nora... en dat allemaal voor en 
door haar. "Ah yemma wat is er met mij, wat gebeurd er met me? de pijn die ik 
voelde was nog steeds hevig. het benam mij de adem... ik haalde diep adem, 
dit kan zo niet doorgaan wael, zei ik tegen mezelf ik kwets de weinige mensen 
die oprecht van me houden.. ik nam nog een diepe haal frisse adem ik moet mijn 
leven serieus op orde zetten.... met deze gedachte draaide ik me om, ik wierp een 
laatste blik op de blauwe zee en ging op weg naar diezelfde mensen die van me 
houden...
ik ging naar binnen en keek om me heen. ik zag nora, said aan een tafel zitten. ze 
hadden beiden een koffie voor zich. ik haalde ook een koffie en ging bij hen 
zitten. ik keek nora aan, het was duidelijk dat ze gehuild heeft.... aaah Yemma 
wat heb ik gedaan????? Said keek me boos aan. ik vermijdde zijn blik, ik wist wat 
ik erin zou lezen... zijn blik zou me hetzelfde zeggen als wat ik mezelf eerder heb 
gezegd. 

ik wendde me naar nora en zei" sorry van net a gti" het was niet mijn bedoeling 
om gemeen tegen je te doen" en tegen jou schreeuwen was helemaal niet nodig en 
gewoon schofterig van mij" ze bleef voor zich uitstaren " dat heb je anders nooit 
gedaan wael' zei ze monter. ' jaah ik weet het zusje, maar ik heb dit nooit eerder 
meegemaakt. ik weet niet hoe ik moet reageren, wat ik voel en ik weet al 
helemaal niet wat ik moet doen" ik denk dat jullie maar een beetje rekening met 
me moeten houden, het spijt me echt nora" snikkend viel ze mij in de armen ik 
omhelsde haar en moest moeite doen om ook niet te gaan huilen. "ewa safie safie, 
hoorde ik Said zeggen" zo meteen gaan ze nog een camera erbij halen en maken 
die lui er een soap van. live publiek hebben we al.. "Nora trok zich terug en zei, jij 
met je praatjes said ik duf te wedden dat je zelf ook tranen met tuiten hebt 
gehuild." nee meissie mannen huilen niet dat is alleen voor...... hij zag mij 
dreigend kijken en kapte zijn zin abrupt af. "ik denk dat we naar de auto moeten 
gaan. Gelti kwam ook uit de wc aanhobbelen. lachend gingen wij naar de auto. 

said zou de eerste stuk gaan rijden. en ik zou slapen op de achterbank. nora zou 
wakker blijven en hem gezelschap houden. op Gelti zouden we niet kunnen 
rekenen. zodra de auto in beweging komt viel zij als een blok in slaap.. zodra we 
in malaga waren begon het aardig donker te worden. ik legde mijn hoofd op de 
schoot van Gelti en probeerde te slapen.... het werd donker in de auto. Nora en 
Said kibbelden over van alles en nog wat. ik probeerde mijn ogen te sluiten en me 
te ontspannen. ik hoorde alleen nog maar de eentonige gezoem van de auto..... 
langzaam gleed in in de verlossende leegte van de slaap.
 opeens zag ik sanae voor me, ze zag er heel mooi uit in haar marokkaanse 
kleding terwijl ze de thee opdiende.. ze keek mij aan met een blik in haar ogen 
die mij helemaal verwarmde... ik was blij. ik voelde een vreugde die niet te 
beschrijven is. ik hoorde mijn vaders stem. ahhhmed ( zo heet haar vader) hna 
djina engatbou bentek sanae le bni" mijn hart ontplofte zowat van vreugde.. ik zal 
haar alsnog krijgen.. opeens hoorde ik mijn vader.. mijn zoon hamid is een goed 
rustige jongen. hij bidt en werkt en zal goed voor jullie dochter zorgen.. "maar 
BBAA jullie zouden voor mij komen. ik ben degene die van haar houdt. Nee mijn 
zoon Hamid krijgt haar, zei mijn vader boos. mijn wereld stortte in elkaar. maar 
BBA ik ben toch ook jouw zoon? Nee jij bent een mislukkeling. je bent je moeders 
zoontje jij krijgt haar nooit. ik begon te huilen ella a ba ik zal mijn leven beteren.... 
asjeblieft. mijn vader lachte gemeen naar me.. maar ze wil je niet kijk maar... ik 
keek in de richting waar hij wees en zag mijn sanae met hamid zoenen. 
NEEEEEEEE, sanae, waarom?? waarom??? ik liep huilend de kamer en het huis 
uit, plotseling bevond ik me midden op een snelweg. auto's en vrachtwagens 
raasden om me heen! ik keek om me heen , ik wist niet hoe ik naar de veiligheid 
van de kant kon bereiken. ik begon nog harder te huilen.... ya rabbi 3aouenni!!!. 
( god help me) plotseling zag ik een grote vrachtwagen op me afstormen... hij 
leek niet van plan om te stoppen.......
ik raakte in paniek.. ik keek om me heen, waar is said, nora Yemma!!! ik 
probeerde weg te komen maar het lukte niet. het leek alsof een onzichtbare hand 
mij op mijn plaats hield.... plotseling zag ik sanae aan de overkant. Sanae!!!!! help 
me!!!! ze keek me aan en zei nog ik hou van je wael maar ik heb geen toekomst 
met jou!! ze draaide zich om en legde haar hand in die van Hamid die achter haar 
was gaan staan. ze verdwenen hand in hand... mij voor de vrachtwagen 
achterlatend......

waarom sanae... de tranen begonnen weer over mijnn gezicht te rollen... ik gaf het 
op. ik draaide me om en zag de vrachtwagen zo'n 5 meter van me af. het had 
geen zin meer ik bleef staan... nee, nee ik hapte naar mijn laatste adem......

"Wael a wael" allah m3ek a bni! noud a bni ou gzie eshitan!! Gelti woelde door 
mijn haren. en schudde mij wakker!! verschrikt stond ik op... ik keek verward om 
me heen... we waren op een benzinepomp. "allah a gelti ik had een nachtmerrie 
geloof ik.. " ze knikte begrijpend yeh a bni. dat dacht ik al. je zat alsmaar Nee te 
roepen en "waarom sanae???" skoen sanae?? ik wreef mijn ogen uit en merkte tot 
mijn verbazing dat mijn gezicht nat was van de tranen... gelukkig was het donker 
in de auto... "Ik weet niet a gelti, misschien de heks uit mijn droom" ga je gezicht 
 wassen a bni en ga wat drinken met said en nora" ik knikte en maakte dat ik 
wegkwam. ik schaamde me echt diep om wat een meisje me kon aandoen. zelfs 
in mijn dromen vraag ik haar dezelfde vraag Waarom??? ik waste mijn gezicht in 
de WC en voegde me even later bij Nora en Said. Said had rode ogen... ik nam 
een zwarte koffie en dronk die zwijgend op. ik was blij dat niemand tegen me 
praatte... ik pakte een sigaret uit het pakje marlboro wat ik net had gekocht en 
stak deze op... " ik dacht dat je gestopt was" zei Nora verontwaardigd.. ik 
antwoordde niet. "Laat hem maar met rust nora" hoorde ik said antwoorden. toen 
besefte ik hoe goed Said me begreep..

even later stapten we weer in en gingen verder. ik reed en de rest sliep allemaal. 
ik zette een zacht muziekje op en reed richting Burgos. het was nacht en rustig op 
de weg... mijn gedachten dwaalden weg. ik dacht na over mijn leven. hoe 
bedriegelijk een meisje is met haar zachte uiterlijk... ik heb me zo beet laten 
nemen. niet te geloven zeg!!! ik... wael... de beruchte player. geplayed door een 
amateurtje... maar oh wat deed dat een pijn zeg... een brandend gevoel in mijn 
borst.. een gevoel alsof daar een brand woedt die met geen mogelijkheid geblust 
kan worden... als ik realistisch nadenk dan zie ik dat het meer pijn deed dat ze 
me voor de gek heeft gehouden dan dat ik echt zo ontzettend van haar hield... ik 
stak nog een sigaret op.. hmm een betere gedachte dan dat je moet beseffen dat je 
je eerste liefde bent verloren toch? 

Ja wael, sprak ik hardop... dat is het natuurlijk en er zitten een hele horde meisjes 
op je te wachten in Nederland die alleen al een moord doen voor jouw glimlachje. 
binnen een week ben ik heel marokko vergeten... ja dat ga ik doen. in nederland 
ga ik het ervan nemen.... lekker mijn leven leven en die rotzooi vergeten daar... 
onbewust begon ik in mezelf te lachen... met die gedachte reed ik een benzine 
pomp binnen.... ik stopte voor een pomp, ik deed de muziek uit en wilde zojuist 
uitstappen toen ik een harde knal hoorde, tegelijkertijd schoot de auto naar 
voren.........
ik schrok me kapot.. ik controleerde of ik de auto op de handrem had staan... ik 
stapte uit. ik keek wie de boosdoener was en zag een mooie zwarte renault 
Megane aan mijn achterbumper plakken... Jezus...
ik ging naar de bestuurder, kijken of alles goed was. op weg ernaar toe stapte zij 
uit....

mijn adem stokte... ik wist niet meer waar het allemaal over ging. ze had 
lichtbruin krullend haar, niet dat kroezige maar echt zacht en uitnodigend. ik 
kreeg spontaan zin om met mijn vingers door haar haar te woelen... haar ogen 
 waren groen, ze had een recht neusje. ze had volle lippen, lippen die er om 
vroegen om gekust te worden..... 

" ben je klaar met staren? of moet ik nog langer model voor je staan? ik schrok op 
goh.. ze was kwaad.. ze was nog mooier als ze kwaad was....

" ben je stom of zo? kan je niet praten? goed dan zeg ik het wel... je moet je auto 
op de handrem zetten idioot!!! nu heb je mijn auto vernield! heb je 
verzekeringspapieren bij je...

Eindelijk kreeg ik mijn tong weer terug. "volgens mij ben jij degene die zijn 
handrem is vergeten... ik wilde nog vragen of alles in orde was met jou maar, dat 
lijkt me aan jouw scherpe tong te horen wel zo.." o ja en wat dat staren betreft, jij 
hebt ook gestaard, alleen jij was sneller klaar. ik geniet altijd op mijn gemak van 
mooie schepsels.... 

"aaah Fatima weer een vieze marokkaan met een vieze versier trucs... "riep ze 
naar een onzichtbare schepsel in de auto. luide gegiechel kwam uit de auto..

ze keek me tevreden aan haar ogen daagden me uit om haar tegen te spreken. ik 
ging niet in op haar uitdaging. ze wist donders goed hoe mooi ze was. en had 
blijkbaar vaker te maken gehad met "vieze marokkanen en hun versiertrucs. ik 
kreeg haar nummer wel via de verzekering. dat kwam wel... eerst de schade 
regelen.

" kom hier met de papieren, zei ik dan gaan we dit regelen... " zei ik autoritair " 
helemaal niet je blijft met je tengels overal vanaf, we laten de politie komen. " 
denk je dat de politie voor zo'n aanrijding komen, of stuur je een foto van jezelf 
zodat ze meteen met tien wagens komen" ik werd nu echt ongeduldig en haar 
zelfverzekerde toon maakte mij sarcastisch. 

ze leek bijna te ontploffen... hou je bek joh idioot, als ze de jouwe zien emigreren 
ze... "o ja, nou mooi zo dan hebben we heel spanje voor ons alleen hebben zei ik 
op een zachte toon. ik beloof dat jeje niet zult vervelen.... ik trouwens ook niet... ik 
deed een stapje naar voren tegelijkertijd deed zij er een naar achter... " je moet 
niet brutaal of bij de hand doen tegen mij, want je kent mij niet... " ik had de 
smaak echt te pakken... hahaha, ze was gewoon bang voor mij...." laat je niet door 
uiterlijk misleiden.... je weet niet wat ik allemaal kan doen.. dus wees lief en haal 
je papieren tevoorschijn. ze keek naar iets achter mij en slikte.. haar ogen waren 
groot van angst. ja is goed haal jij ook de jouwe dan ook dan regelen we dit eerlijk 
ok? ik keek achterom en zag mijn familieleden allemaal om de auto heen staan...

ik knikte en draaide me om... ik liep naar de auto. "wat is er gebeurd " vroeg hij 
slaperig. kleine aanrijdinkje, we gaan het nu regelen.... ik dook weg om de 
verzekeringspapieren te zoeken toen ik een auto voorbij zag rijden.....

......Imane was snel achter de stuur gedoken, ze was in eerste instantie van plan 
om gewoon haar papieren te halen, maar ze kon het niet laten om die ( mooie) 
arrogante sukkel weg te laten komen met zijn verborgen bedreigingen. zodra ze 
in haar auto stapte, kreeg ze het idee om gewoon weg te rijden. en ze deed het 
gewoon, schijt aan hem... "Imane wat is er" het was haar moeder, ze was slaperig 
van haar anti depressiva... Imanes vader was kort geleden overleden.. haar 
moeder was er nog niet overheen.. Imane ook niet maar ze was een taaie, 
bovendien moest ze voor haar zusje fatima zorgen.. ze kon het zich niet 
veroorloven om ook te zitten treuren..
ze reed de zwarte peugot 406 van die sukkel voorbij en scheurde richting de 
snelweg... hehehe dat was gemakkelijk he faat? "ja antwoordde ze jammer hij was 
echt mooi imane" ja he? onder andere omstandigheden had je echt je slag moeten 
slaan imane anders had ik het wel gedaan... Daar ben je nog veel te jong voor 
Faat hou jij je bezig met je studie.. antwoordde imane droog. in gedachte gaf ze 
haar zusje gelijk... die jongen had iets.. ze kon het niet definieren, misschien die 
trieste blik in zijn ogen......? What ever imane dacht ze, ik moet opschieten want 
hij zou het er zeker niet bij laten zitten...

Said slofte naar me toe... eeh Wael wat was eigenlijk de bedoeling. " we zouden 
onze papieren halen en de hele mikmak gaan invullen, waar heb je die papieren 
gelaten spillebeen?? hij gaf geen antwoord maar vroeg op zijn dooie gemak" eh 
heeft ze ook gezegd waar ze die ging halen" ik keek geirriteerd op, uit haar auto 
duuhhh" jongen, je bent echt onuitstaanbaar als je zo slaperig bent...." " en jij" 
schreeuwde hij bent onuitstaanbaar als je zo dom bent al hmar!!!" ik keek hem 
bevreemd aan, Ze rijdt je net voorbij.... dorpsidioot!!!! wat?ik keek achterom 
inderdaad er was inmiddels een andere auto komen te staan... shit vieze trut 
schreeuwde ik!!! als ik haar te pakken krijg.. stap in we gaan haar inhalen.... 
"wacht effe moeder en nora zijn in de wc" " ga ze halen idioot" said kwam even 
later aan met nora in zijn kielzog. heeft ze je genept Wael? o wat geweldig!! 
hahaha. ik keek haar aan, o mijn god ze is zeker gek?? wacht maar Nora ooit ga ik 
jou pakken maar eerst die vieze trut.. " waar is je moeder Said " aan het bidden 
achter dat huisje daar" "neee safi dan kunnen we meteen een tentje opzetten 
antwoordde ik" "doe normaal Wael antwoordde Nora, Gelti kan er niets aan doen 
dat jij je laat verblinden door een mooi uiterlijk. ik gaf geen commentaar.... even 
later kwam gelti aan sjokken..... ik startte de moter, ze was nog maar net 
ingestapt,of ik reed al weg.... ik vervloekte het meisje.... en haar zusje fatima of 
fatma....

vloekend zette ik de achtervolging in......
het was nacht en rustig op de weg... ik reed als een bezetene door, toen ik de auto 
na ongeveer vijf minuten nog niet had gezien had ik de hoop al opgegeven. Gelti 
sliep al.. nora zat mee te nurien op Cheb mami. " le rai c'est chic, le rai c'est chic" 
schreeuwde ze in mijn oor. ik draaide hem wat zachter. Nora asjeblieft ik ben 
moe.. laat me niet ook jouw gare zangstem verdragen ga slapen of zo..." "Dan 
moet je Hasni opzetten" zei Said "daar krijgt ze slaap van" "nee zei ik alles 
behalve Hasni" dat doet me aan iemand denkken waar ik niet aan wil denken" 
gelukkig begrepen ze dat en het werd stil... Vreemd dacht ik, de afgelopen uurtje 
heb ik helemaal niet aan haar gedacht.. zou het door die groenogige engel 
komen?? toegegeven ze was echt mooi, en volgens mij kon ze ontzettend lief zijn.. 
ik zuchtte jammer... onder andere omstandigheden zou ik haar zeker beter willen 
leren kennen, maar nu? nee ik heb alle vrouwen gezworen en bovendien.... ze 
had duivels streken..... ik werd weer kwaad en drukte onbewust de gas pedaal 
dieper in.....

als ik haar te pakken krijg zal ik haar aan haar haren de wagen uit sleuren en en 
haar autosleutels afpakken en wegrijden met haar auto.. nee, ik zou said weg 
laten rijden met de auto en ik zou haar de bergen in sleuren.... Hallo bracht ik 
mezelf weer in de realiteit.. je bent geen tarzan hoor... er speelde een vage 
glimlach op mijn lippen... ik zag mezelf helemaal voor me met een tarzan­look. 
hmmm zij als jane beviel me beter. Nee wael geen vrouwen meer in je leven. eerst 
je studie afmaken... ik keerde weer terug in de realiteit. die heks kon ik wel 
vergeten. het begon licht te worden en ik was moe aan het worden. het werd 
trouwens toch te druk om haar nog te kunnen achtervolgen....

een paar kilometer verder zat imane versuft achter het stuur. ze was echt 
helemaal uitgeput en wilde niets anders dan slapen. Fatima en haar moeder 
sliepen allebei. ze zuchtte. zou die sukkel haar nog steeds aan het achtervolgen 
zijn. hij was een keer heel dicht bij geweest. we zaten in dezelfde benzine pomp. 
hij was ook aan het tanken. hihih hij stond nota bene 3 mensen achte Fatima in de 
rij.. meskiena, de angst zweet brak haar uit. wat een Sukkel!! hij herkende haar 
niet.. maar hij had haar ook niet gezien onze eerste ontmoeting.. pfff. Imane had 
 toen zo hard gereden als ze durfde.. 150 km per uur. ze hoopte dat hij het maar 
op heeft gegeven. "aah yarabi" riep ze uit al was vader erbij dan was dit allemaal 
niet gebeurd.. dan was hij uitgestapt en die sukkel een lesje geleerd!! maar ja ba 
was er niet meer.. bij deze gedachte kreeg ze weer tranen in haar ogen. ze slikte 
ze weg. "Ik moet sterk zijn voor mam en Faat" 'FAAAAAAAT!!!!!! wakker 
worden. geef me die redbull eens aan!!" kreunend werd Fatima wakker! die 
marokkaanse red bull?? die we bij bekkal hebben gehaald??nou die kan je maar 
beter niet nemen want de laatste keer dat je die had genomen, sliep je twaalf uur 
achter elkaar!! "Hou je mond, ik sliep toen omdat ik na de begrafenis van baa 
alles moest regelen en al die gare marokkanen te eten moest geven enzo.. jij sliep 
toen de 18 uur en zonder red bull. dus geef nou maar!!" ze zocht even in de tassen 
en opende een blikje voor haar zus en gaf die aan. Imane dronk een slokje en trok 
een vies gezicht... gatverrr!! dit smaakt naar pis!!! OOH zei Fatima, ik was 
vergeten je te waarschuwen dat ik net heel nodig moest maar je wou niet 
stoppen, du heb ik maar een van die lege blikjes gepakt.. misschien was dat 
hem.... hahahahaha, ze gierde het uit van het lachen. Imane keek haar 16 jarige 
zusje aan... ze wist het soms echt niet met haar... maar die humor van haar was 
het enige wat haar de afgelopen tijd op de been hield... ze keek om zich heen. de 
ochtend zon scheen nu vol op haar borst. het was warm in de auto. Ze draaide 
een raampje open. hee schreeuwde Fatima ik weet waarom je niet wil slapen... 
anders ga je dromen van die mooie mooie sukkel zoals jij hem noemt he? Imane 
keek haar aan... Volgens mij loop je mij een hint te geven over je eigen droom..... 
ze lachte hard ooooh Fatima, je bent zoooo romantisch... weetje als ik die mooie 
sukkel weer tegenkom... dan krab ik die mooie ogen van hem uit.... Hoe heet hij 
eigenlijk vroeg Fatima nieuwsgierig. "Mooie sukkel" antwoordde Imane droog. 
ze keken elkaar aan en barsten in lachen uit... Imane keek in haar achteruit 
spiegel en de lach bestrierf op haar lippen.... "oh shit!!" "wat is er??" vroeg fatima 
geschrokken " als je het over de duivel hebt.....

ik was net aan het bekomen van alle pesterijtjes van Nora en said toen het 
onderwerp van mijn gedachten in zicht kwam. HAHAHAHA !!! lachte "ik 
hardop ik heb je heksje" ik gaf nog meer gas. het was inmiddels al druk op de 
weg... ik ging schuin achter de zwarte Megane rijden en toeterde dat ze aan de 
kant moest. in plaats daarvan sneed ze me af en ging er weer van door... ik er 
weer achteraan. dit keer zou ze me niet ontsnappen. ik bleef achter haar rijden. " 
Wael rustig aan man, zo veroorzaak je nog een ongeluk. neee joh alles flex man. 
komt goed komt goed. doe je gordel nu maar om. jij ook de jouwe wael. ik heb 
het gevoel dat dit niet goed gaat aflopen... Relax said sinds wanneer ben je een 
 schijtluis geworden?? ik bleef achter haar rijden

shit faat die sukkel iks wel koppig zeg. hij rijd nu naast je. *** *** ***!!! ze keek 
naar hem om. de vriend van hem liep te gebaren. dat ze rustig moesten rijden. 
om mij te pakken no way. ze keek nog een keer om maar ze zag hem niet meer.. 
tegelijkertijd hoorde ze een gil van Fatima...ze keek vooruit en zag dat ze heel 
dicht op de vrachtwagen

reed die plotseling wou inhalen. de achterkant van de vrachtwagen raakte de 
auto. Imane trapte uit vol op de rem maar niets mocht baten... ze verloor de 
macht over het suur en de auto slingerde over de weg... ze botsten tegen de 
vangrails, de vrachtwagen en nog tegen veel meer dingen.... uiteindelijk kwam de 
laatste klap tegen de muur van een berg de auto kwam eindelijk tot stilstand.... 
het laatste wat Imane hoorde was een zachte kreun vanuit de achterbank.....

said zat de hele tijd te gebaren dat ze langzaam moest rijden omdat de bochten 
hier gevaarlijk zijn.. veel te laat zag ik hoe scherp de bocht was.. die heks had me 
weer afgesneden maar botste bijna tegen de vracht wagen. remde zo hard dat ik 
op bijna op haar botste.. iets raakte de auto waardoor het ging slingeren. ik wist 
dat er niets meer aan te doen was. ik liet alles los en dook op said.ik drukte hem 
tegen de stoel aan. dat was de gevaarlijkste plaats in de auto en die sukkel had 
geen gordel... ik hoorde nora nog gillen... ik probeerde Said te beschermen met 
mijn lichaam, en tegelijk botste de auto hard op de andere auto's en kwam na 
voor het laats te hebben gebots tegen de muur kwamen we tot stilstand. said en 
ik lagen op de dashboard.... ik registreerde de geluiden die ik hoorde..... stilte..... 
ik probeerde wat te zeggen toen het mij o zo bekende donkere leegte overviel......

even kon ik onstnappen aan de leegts, ik werd wakker. ik zag niet anders dan wit 
plafond... ik moet het zeker overleefd hebben dacht ik, anders had ik Azraiel 
( engel des doods wel ontmoet). ik probeerde om me heen te kijken maar iets zat 
me dwars... en die pijn ooh god wat is er toch gebeurd? prompt kwam alles weer 
omhaag.. mijn hart stond bijna stil, o god het ongeluk. alle gebeurtenissen 
passeerden voor mijn ogen.. NORA ik wilde het uit schreeuwen, maar merkte 
toen pas dat ik een buisje in mijn keel had zie mijn beltte om te praten of zelf te 
ademen.. ik raakte in paniek... ik begon heen en weer te schuiven... de pijn 
verergerde alleen maar.. mijn hoofd, mjn alles, mijnhele lichaam was een bok 
pijn.. 
een man in een witte jas legde zijn koele hand op mijn hoofd en dwong mij zo om 
naar hem te kijken... ik keek in zijn blauwe ogen... laissaiz vous tranquille s‫ي‬l 
 vous plait! ik keek hem vragend aan en gebaarde of alles goed ging met de 
familie... ik geloof niet dat hij de gebaren verstond maar hij begreep wel wat ik 
wilde vragen. oui votre famille ca va bien.. 

hij zei nog wat in het frans tegen een zuster zij knikte en leegde een prik in mijn 
infuus. ik had zo'n pijn maar ik kon me niet overgeven aan die pijn. als ik dat 
deed zou ik weer het bewustzijn verliezen.. ik moest weten of Nora said en gelti 
veilig waren... op dat moment boog zich een huilende Nora over me heen.... 

"Wael... snikte ze.. "gaat het met je? o my god. ik ben me echt verrot 
geschrokken..... ik was blij haar te zien... kennelijk had ze niets. alhamdolilah had 
ze niets... de pijn werd steeds erger.. het bonken werd harder. Nora pakte mijn 
hand vast en streelde die. jeetje hee ik ben geschrokken zeg je sliep 3 dagen achetr 
mekaar! ik kneep effe in haar hand om haar aandacht te trekken. ze keek me aan 
en ik keek wanhopig terug."het gaat goed met iedereen wael"ik weet dat je je het 
afvraagt jij denkt aan iedereen" yeah right dacht ik, daarom ben ik zeker als een 
gek achter dat wijf aan gereden,. o god het is allemaal mijn schuld!! de pijn werd 
erger... een zwart gat dreigde me op te slokken... o mijn god ik berokkende 
iedereen om mee alleen ellende... ik gaf me over aan de pijn en duizeligheid. ik 
zakte weer weg in de zwarte leegte met de hoop er nooit meer uit te komen.....

een paar kamers verder... huilden de twee zusjes hartverscheurend om hun 
moeder. Imane had het in haar onderbewustzijn al geweten, maar de dokter had 
haar een bevestiging gegeven.. haar moeder heeft het niet overleefd... ze was 
zwaar gewond naar het ziekenhuis gebracht waar ze aan haar verwondingen 
overleed....

Imane was totaal ingestort.... ze schreeuwde het hele ziekenhuis bij elkaar. Ya 
rabbi dit kon toch niet hoe kunt u toestaan... allebei mijn ouders binnen 8 weken... 
neee!! ze wilde uit haar bed stappen om haar moeder zelf te zoeken ze kom het 
niet geloven. Haar zus fatima, troostte haar. zij had haar moeder wel gezien en 
kon ook afscheid nemen. voordat ze naar marokko werd gestuurd. die jongen die 
met de andere auto reed zou het regelen met verzekeringsmaatschappij.. en 
begeleidde haar moeder. de familie was gebeld en alles geregeld
Fatima had alles moeten regelen. omdat Imane op dat moment werd geopereerd 
aan haar rug. Fatima wist het al.. Imane moest het nog weten.. de kans was klein 
dat imane ooit zou kunnen lopen................
de eerstvolgende dage werd ik telkens voor een korte tijd wakker. inmiddels was 
ik van het beademingsapparaat gehaald. tekens als ik wakker werd zag ik Gelti 
en Nora naast me zitten. toen ik de derde dag nadat ik bijkwam, me wat beter 
voelde durfde ik de vraag te stellen die me al dagen dwars zat... Said.
zoals gewoonlijk die dagen zat nora naast me... Nora? hmmm? vroeg ze 
vermoeid. ik slikte ik had nog steeds last van mijn keel.. door het intuberen 
waren mijn stembanden geraakt.. het praten deed pijn en daarom beperkte ik het 
praten tot een minimum... ik zuchtte diep.. en schraapte mijn moed bij elkaar en 
vroeg zacht.. Waar is Said?? waarom heb ik hem nog niet gezien?? 

Nora keek me nadenkend aan... Hij is terug naar marokko.. "ik voelde een 
ondraagelijke steek in mijn borst. Nee he noor?"nee toch?? zeg dat het niet waar 
is" het is een van je misselijke grappen he zeg dat het zo is verdomme"!!! de brok 
in mijn keel werd groter... mijn hart sloeg 200 keer per minuut. ik kreeg tranen in 
mijn ogen en keek smekend naar Nora. Ze keek me ongelovig aan... Wael rustig 
asjeblieft er is niks met hem gebeurd... hij is als een kat met negen levens!! hij had 
alleen snijwonden en twee gebroken ribben.. ze leek te aarzelen..
Vertel Nora waarom is hij naar marokko.... op dat moment kwam een zuster 
binnen. Nora moest weg en de zuster hielp mij met douchen. diende mij 
medicijnen toe tegn de pijn. even later lag ik uitgeput en met een pijnlijke hoofd 
weer recht in bed. het ademen ging nog steeds moeilijk... ik vroeg me af wat ik 
allemaal had. ik was inmiddels zo moe dat ik alleen maar wilde slapen..... waar 
was Said toch...? en wat zou er gebeurd zijn met die heksje.... ik moest haar 
opzoeken.. ja dat ga ik doen.. zodra ik wakker word...

een paar kamers verderop had imane haar zusje weggestuurd.. ze wilde alleen 
zijn met haar verdriet. ze was in enkele minuten bijna alles verloren wat ze had. 
de dokter was net bij haar langs geweest.. en had haar onderzocht.. hij had haar 
onder haar voeten gekieteld, maar ze voelde niets... toen wist ze het.. ze kon niet 
meer lopen.... het besef kwam hard aan. alle deuren waren voor haar neus 
gesloten... hoe moet het nu met mijn zusje yarabbi snikte ze... ze hadden geen 
familie waar ze aan kon kloppen in Nederland.. haar werk, haar toekomst... haar 
familie alles was ze kwijt... ze kon zich niet meer inhouden en huilde hardop... ze 
kon niets anders doen dan het feit accepteren...
Imane huilde.......... ze huilde om haar verlies haar verloren toekomst...
o god wie heeft me dit allemaal gedaan... ik wens hem....

op dat moment zag ze hem in haar deuropening staan... even bleef ze hem 
aankijken... hij leek in geen enkel opzicht op haar herinnering. zijn gezicht zat vol 
sneetjes, en hij had een baard staan. Hij had een verband om zijn hoofd en leunde 
op ouderwetse krukken. even leek hij te aarzelen... maar stapte toch naar binnen 
bij elke stap kromp hij ineen van de pijn. hij pakte een stoel en ging 
onuitgenodigd bij haar zitten....

ik stond in de deuropening en keek naar haar... ze huilde zachtjes. ze leek zich 
voor de wereld af te sluiten.. zo eenzaam lag ze te huilen.. ik zal die aanblik nooit 
van mijn leven vergeten. plotseling keek ze me aan. ik schrok van haar blik. het 
was een lege blik, een blik van iemand die geen zin had in het leven..... als ik had 
nooit gedacht dat een gebroken hart nog eens in duizend stukken kon breken... 
vanaf die dag weet ik dat je hart hoe gekwetst en hoe gebroken het was altijd nog 
meer pijn kon hebben!!

ik kwam dichterbij.. met elke stap die ik zette leek mijn hoofd te barsten. ik liep 
zo goed en zo kwaad als het kan naar een stoel.. en ging zitten om op adem te 
komen... toen ik opkeek zag ik hoe ze naar me keek.... nog nooit heb ik iemand zo 
hatelijk naar me zien kijken, ik wist niet dat iemand mij zo kon haten.. "ahhim ik 
schraapte mijn keel, "eeh hoe is het met je"? vroeg ik hees .ik keek haar aan, ze 
werd woedend... maar zei nog steeds niets... "eeh luister, het spijt me echt van je 
moeder... ina lilahi ouinna ilayhi raj3oun? ( we zijn van HEM en naar HEM zullen 
we terugkeren") 

dat was het moment dat ze barstte... stak haar hand uit en greep mijn gezicht en 
bracht het naar zich toe... ik schrok..haar nagels boorden zich in mijn gezicht. met 
mijn gebroken been kon ik niet opstaan... ze bracht mijn gezicht bij de hare en 
fluisterde... "Hier zul je voor boeten Vuile MOOORDENAAR........
ik schrok ontzettend, ik weet dat ik veel ellende heb veroorzaakt met mijn gedrag 
maar ik had nooit gedacht dat ik ooit nog eens bestempeld zou worden als een 
moordenaar....
beweginsloos bleef ik haar aanstaren, gedurende enkele seconden leek de hele 
wereld alleen om ons te draaien..... ik sloeg mijn ogen neer. en ze duwde me van 
zich af.. verbluft viel ik weer terug in de stoel..

Luister begon ik met moeite "het spijt me echt en ik leef echt met je mee, maar je 
kunt mij niet de schuld geven van iets waar ik slechts een indirecte oorzaak" het 
is gewoon elmekteb". Geloof me..., ik pakte haar hand vast, ze staarde voor zich 
uit en sloot me gewoon buiten... ik vroeg me af of ze mij nog hoorde...."als ik ook 
maar iets in mijn leven opnieuw mocht doen.. dan was ik je niet achterna 
gekomen.. ik, i ik stotterde ik... ze luisterde niet en ik werd maar zenuwachtiger.. 
 wat kon ik zeggen wat haar pijn zou verlichten??? ik zweer je dit heb ik nooit 
gewild, ik wil niemand kwaad doen...!!! en jou zeker niet! 
ze keek me nog steeds niet aan en haar hand lag nog steeds slapjes in de mijne... 
ik kneep erin. wil je asjeblieft naar me luisteren?? ik heb het ook niet makkelijk!! 
ik begon nu ook kwaad te worden en mijn geduld te verliezen... Wat moet ik in 
godsnaam doen om je naar me te laten luisteren, doe niet alsof ik er niet ben!! nu 
keek ze me eindelijk wel "weet je wat jij moet doen? jij moet echt maken dat je 
wegkomt. JIj denkt dat je iemand zijn leven kan verpesten en daarna met mooie 
woordjes goed kan make he? wat heb ik aan je woorden klootzak? he vertel me 
dat eens.. brengt het mijn moeder terug? "N ee... maar om mij daarvan te 
beschuldigen brengt haar ook niet terug.. "weetje ik wil niet eens met jou in 
discussie, ik wil dat je weggaat en je nooit meer laat zien. jonge ik haat je zo dat ik 
spontaan kippevel krijg als ik ook maar over je hoor" Ga weg en leef je leven als je 
je verantwoordelijkheid niet onder ogen kan zien.. ga weg dan!!!!

ik stond op en liep naar de deur...het had geen zin om met haar te praten.. en ik 
weigerde om me een moordenaar te voelen.. ze knalde tegen een vrachtwagen 
aan omdat ze niet uitkeek... verdomme ik was niet schuldig.... ik weiger me 
schuldig te voelen!!!! ik liep naar de deur.. met elke pijnlijke stap werd mijn 
voornemen sterker!! ja ik zou weggaan, mijn leven gaan leven en er echt wat van 
maken, maar ze zou me zeker terugzien, of ze het wil of niet......
het helemaal zat om andermans zwarte schaap te zijn.... thuis kon elhadj me ook 
al niet uitstaan. wil ze me haten? goed des te makkelijker voor mij om dit 
helemaal achter me te laten.. het zal wel moeilijk zijn maar ach het moet... toen ik 
weer in bed lag bedacht ik me hoe erg ik mijn oude leventje miste. echt 
zorgeloos.. party's zat meisjes die allemaal om je aandacht vechten... het enige 
waar ik me druk om was mijn vader.... want als hij erachter kwam wat ik 
allemaal deed dan vielen er klappen...

Imane was een beetje bijgekomen... Jezus wat kon die gozer toch voor kwaadheid 
en haat in haar op wekken. normaal was ze niet zo, maar dit waren geen normale 
omstandigheden. door hem is haar moeder er nu niet meer. het ging nogal 
makkelijk om hemweg te krijgen... ze wist zeker dat ze ooit nog met hem te 
maken kreeg. Anders zou hij haar met haar te maken krijgen, ze zou haar wraak 
krijgen.... maar niet nu nu wilde ze in stilte haar wonden laten helen. Opeen 
sverscheen een man in de deuropening.... "Mo ? ze had tot nu toe helemaal niet 
aan haar verloofde gedacht... Wat lief dat hij er was.. Fatima moet het gezegd 
hebben.."O god Mo! heb je het gehoord? heb je het gehoord?" "ja schat, wat erg 
voor je .. het spijt me voor je..... maar ik ben er voor je moppie.. de bruiloft kan 
 wel wachten...hij nam haar in zijn armen.. en wiegde haar. Zij liet haar tranen 
weer de vrij... ze was blij dat MO er was.. hij zou haar erdoorheen slepen..

de volgende dag werden Gelti, Nora en ik naar het vliegveld gebracht. we 
stapten rond het middaguur in het vliegtuig. ik had geen afscheid genomen, ik 
wilde op zijn minst mijn excuses aanbieden en een adres of telefoon nummer 
achterlaten voor het geval ze iets nodig had.. maar toen zag ik haar in de armen 
van een man, kon onmogelijk haar broer zijn want even later kustte hij haar. Dus 
haar broer is het zeker niet. Misschien was ze wel getrouwd…
ik sloot mijn ogen. Ik heb bijna niet geslapen… de hele nacht had ik dezelfde 
droom… iemand die me telkens achterna zat…. Moordenaar, moordenaar, 
moordenaar…. Wie het was weet ik niet, maar is niet moeilijk te raden….

Telkens als ik bijna gepakt werd, werd ik weer wakker! Na de derde keer, had ik 
het idee om te slapen al opgegeven. Met mijn ogen naar het plafond gericht bleef 
ik nadenken. Ik zal binnen 3 maanden mijn scriptie afmaken.. ik ga alvast 
solliciteren en ik ga geld maken….. en daarna? Daarna trouwen en kinderen 
krijgen…. Met wie?? Iemand uit de bergen.. toch niet een van die opdringerige 
trutjes… Zij.. ik dacht aan het kleine vrouwtje in het grote ziekenhuisbed… dit 
hele voorval zal ik naar de achtergrond schuiven..
Nu ik in het vliegtuig zit blijkt het maar hoe moeilijk het is om een hoofdstuk in je 
leven af te sluiten en hoe moeilijk een open eind te verwerken is. die aanblik van 
een klein vrouwtje in een grote ziekenhuisbed, alle verdriet van de wereld met 
zich meedragend... dat heeft mij meer geraakt dan ik wilde toegeven.. wat had 
het voor zin ? vroeg ik me af, ze haat me toch en wil me niet zien dussss het 
minste wat ik kan doen is uit haar leven verdwijnen.... ik zou doorgaan met mijn 
leven.. en mijn scriptie afmaken en.... toen was ik weer terug bij af. mijn 
gedachten gingen telekns door een viesueze cirkel waar ik maar niet uit kom....

zuchtend maakte ik mijn veiligheidsriem vast... we gingen landen. ik keek naar 
beneden.. al die grijze huizen en wegen.. de grauwe lucht.. op een vreemde 
manier had ik het gevoel weer thuis te zijn... ik had nederland gemist... mijn 
vrienden en vriendinnen.. lekker uitgaan en genieten van het leven... ik had 
genoeg ellende meegemaakt in de laatste weken...

op schiphol stond said ons op te wachten. op de een of ander manier bespeurde 
toch verdriet in hem. het ongeluk zal hem ook niet in de kouwe kleren hebben 
gezeten dacht ik.. zodra hij ons zag lichtten zijn ogen op.. hij omheslde me stevig, 
en kromp ineen van pijn.. ik schrok "said wat is er heb je pijn???" "pffff"langzaam 
 liet hij zijn adem ontsnappen... "ja mijn ribben nog steeds" sorry kerel"was niet 
mijn bedoeling je fijn te knijpen... lachtte ik. is ok joh"we strompelden naar de 
treinen en namen de trein naar huis...... onder weg praatten alleen Nora en Gelti 
over koetje en kalfjes.. Said zei geen woord en ontweek mijn blik.. waarom??

Nora deed de voordeur open en liet mij voor... "Gehandicapten voor" ... graptte 
ze... ik moest er alleen maar om lachen... Gelti was meteen naar haar huis gegaan 
een station verder, ze zou ons komen opzoeken morgen..

Nora wil jij effe naar de supermarkt gaan om boodschappen te doen voor de 
komende dagen?? vroeg said, en hij overhandigde haar een briefje van 50 Euro. 
Nora keek ernaar en glimlachtte.. "zo spillebeen, je hebt zeker goed je best gedaan 
he met garnalen pellen.hahaha" ik kon er niets aan doen maar ik proestte het ook 
uit.. alleen Said kon er de humor niet van inzien... wat mij echt zorgen baarde.. 
"what ever smurf"ga nou maar... Zei said en ondertussen duwde hij Nora de deur 
uit..toen de deur achter haar dichtviel, kwam said terug, Thee Wael?? 
ik keek hem vreemd aan, hij leek ongewoon gespannen.. ik knikte. nadat hij het 
water had opgezet kwam hij tegenover me zitten.

"brand maar los said" uuhm, hij schraapte zijn keel.. " ik moet je echt bedanken 
wael, ik geloof dat je mijn leven hebt gered.."hoezo? naa je weet ik had geen 
gordel en je hebt mij met je lichaam bescherm, eindstand is dat jouw long was 
dichtgeklapt, en ik maar een gebroken rib"ik had door de voorruit kunnen 
vliegen en dan was ik nu dood geweest"ik vond het zo lief dat hij dat zei.. Said 
was gewoon als een broer voor mij... en dit bewees het.. Nou said zei ik, "als ik ga 
vrtellen hoeveel jij voor me hebt gedaan dan ben ik morgen nog bezig met 
bedanken, dus laten we het hierbij houden en maar blij zijn dat we nog leven...!! 
hij glimlachtte "tjaa, ... je bent meegeweest met die vrouw he..? onderbak ik hem.. 
ja antwoordde hij.. het was echt onwijs zielig man.."ja , dacht ik wrijf het er nog 
maar even in.."weetje ze heeft haast geen familie, alleen de vader van die vrouw 
en een schijnheilige broer van haar waren gekomen... ze hadden haar meteen 
meegenomen en begraven... ik voelde me steeds ellendiger.. "was je ook bij de 
begrafenis vroeg ik" Ja antwoorde hij afwezig... soubhaanallah je gaat dan echt 
denken over de dood... "effe thee zetten "zei said en stond op... "oja, ben je nog 
naar tetouan gweest..? riep ik naar de keuken,er kwam geen antwoord... even 
later kwam said weer met een dienblad met drie glazen. "ja eventjes.. " ik was van 
plan om tegen je ouders te zeggen wat er gebeurd was, maar ik heb me 
bedacht"hoe zo?? eehhm said keek weg en zei het is me afgeraden door Hamid.. 
omdat ze druk bezig zijn.. ik trok mijn wenkbrauw op, komen ze eindelijk 
 terug?? Nee antwoordde Said"ze zijn druk, met de voorbereidingen voor el3ors 
( bruiloft) van sanae en Hamid....
van de schrik brandde ik mijn lippen... als reflex daarop liet mijn hand de thee 
glas los... ik voelde de pijn niet eens.... 

Said stond snel op en depte de thee vlek op mijn broek, "wat doe je gek??? Wael 
heb je gebrand aan die thee??? ik antwooordde niet.. verdomme vloekte hij... en 
styond op om ijs te halen.. ik was even van de schrik bekomen, "doe geen moeite 
said het is niets...'

zo snel...? dacht ik? niet te geloven die twee hebben haast... waarom? waarom 
geeft ze mij geen kans om om aan het idee te wennen? om te accepteren dat ik 
haar kwijt was, dat ik haar voortaan moet accepteren als zus?? beseft ze niet hoe 
moeilijk het voor mij is? Waarom doet ze me dit aan? vroeg ik me af? wat wil ze 
hiermee bereiken... "Wael??? luister je wel naar wat ik zeg" "Nee sorry, wat zei je.. 
ik zei net dat de bruiloft over drie dagen plaatsvind... dus als je erbij bent kan ik 
dat voor je regelen..."

weer dwaalden mijn gedachten af... wil ik dat? wil ik haar opgemaakt zien 
poseren voor een massa mensen. wil ik zien hoe ze daar op die verhoging zit met 
een trotse Hamid? wil ik die vrouwen horen zingen, daha, bemalo, 3da tesbah 
djalo?? ( hij heeft haar met zijn geld/ vermogen genomen, morgen zal ze van hem 
zijn) of alf hnia zinet e3rajes???? wil ik zien hoe de trotse Hamid zich de volgende 
presenteert als de trotse echtgenoot.... de pijn in mijn borststreek nam alleeen 
maar toe en mijn ademhaling ging moeizaam... als die vrouwen die kaza3artoe, 
( gillende geluiden tijdens feesten) als teken dat de bruid maagd was.... ik kon 
wel huilen... ze had mijn hart gebroken.. niet alleen door mij te playen en beloften 
te doen die ze had verbroken, maar ook omdat ze met mijn wederhelft te 
trouwen...

"Wael? waar denk je aan,"vroeg said? "of ik wil gaan"antwoordde ik droog. 
"en??"Nee antwoordde ik vastberaden."ik wil ze niet samen zien"je zult wel 
moeten wael, ze wordt je schoonzus" antwoordde Said. "je moet er een punt 
achter zetten en de hoofdstuk afsluiten" en doorgaan met je leven"alleen zo kan je 
haar in het vervolg kunnen zien zonder meteen te denken aan je gevoelens voor 
haar"

dat klonk zo logisch uit zijn mond, dat ik er ironisch om moest lachen. ik hief 
mijn hoofd op en vroeg hem, "heb je weleens een onbeantwoorde liefde gehad? 
 ben je ooit wel eens door de liefde van je leven geplayed?.... Said wist wat ik 
bedoelde... en sloeg zijn ogen neer... Nee wael, "praat dan niet zo makkelijk over 
vergeten.... zei ik. 'kijk als het kon zou ik mijn hart eruit ******.. en het 
vertrappen... zo graag wil ik haar vergeten.....

ik besefte dat ik het ook uit de grond van mijn hart meende... "ok dan"ik ben blij 
dater zo over denkt.. zei said opgelucht.... Zullen we effe een luchtje gaan 
scheppen dan?? is goed maar wacht effe op Nora, ze heeft geen sleutel 
meegenomen..

we praten nog even na over de vakantie, en toen nora binnen kwam met de 
boodschappentas... stonden we op. "nora ik ga effe de stad in... ok? "yep, zei ze ik 
maak het eten wel alvast klaar".. "dank je wel schatje"zei ik en knipoogde naar 
haar ter afscheid. 

in de stadn aangekomen kwamen we al snel vrienden en bekenden tegen... Ewa 
said, wael?? wat is er met jouw gebeurd?? ewa ja een ongeluk... "ooooh, 3la 
slamtek asahbi, en je ouders en Hamid?" nog in marokko antwoordde ik. "'ewa ja 
laat ze lekker genieten he. ik knikte alleen maar. gelukkig nam Said het gesprek 
over... 

even later namen we afscheid en gingen op weg om een telefoon te halen voor 
mij... ik koos er zomaar eentje uit en sloot gemakkelijk een abbonnement af. ik 
was toen moe en besloten effe wat te gaan drinken... we liepen juist richting een 
lunchroom, toen we onze namen hoorden. av WAEL!!!!!!! SAIIID!!!!! Said draaide 
zich als eerste om, hij keek me schaapachtig aan.. ""nou wael, als je die krukken 
niet echt nodig had, zou je op dit moment allebei de dingen losgelaten en op dit 
moment gillend weggerend zijn.....!!" ik keek achterom en kwam in de verleiding 
het toch te proberen....

het was Jamila met haar vriendin... Jamila was de ooit vriendin van mij, en ze kon 
het nog steeds niet geloven dat het uit was en deed daarom gewoon alsof ik het 
nooit uitgemaakt had. ze vloog me om mijn hals... waarbij ze mij bijna omver 
gooide met haar gewicht, "said, help "!! lachend duwde said haar weg "rustig aan 
moppie zie je niet dat hij gewond is?? OOOh schat inou!! wat is er met jou 
gebeurd??? niiiks jamila, ik had geen zin om het verhaal te vertellen.. maar hoe is 
het met jou?? hoe was je vakantie?? nog steeds niet uitgehuwelijkt?? ik vuurde de 
vragen maar op haar af dan zou ze snel aal,es zeggen en wegwezen..... maar 
helaas had ze me door... "nee ik vertel je niks voordat we gaan zitten, kom we 
 gaan daarnaartoe" ze wees met haar mollige vinger naar een cafetje.. ik zuchtte 
diep.. ok heel even dan he??

er kwam maar geen einde aan het relaas van jamila, allemaal sterke verhalen... en 
hintjes dat ze me wel terug wilde... ik had me voorgenomen niet langer dan een 
half uur te zitten maar ik kreeg er geen woord tussen, dus werd het een uur later.. 

vloekend stonden we na een uur buiten ik wilde afscheid nemen van jamila door 
haar een kus op haar wang te geven toen ze ( altijd gewoonte gebleven) toen ze 
haar hoofd omdraaide en mij op mijn mond kustte... ik was verrast.. waar was ze 
mee bezig?? ik hield mijn mond dicht en gaf haar tong geen toegang...

toen ze beseft dat het geen zin hadd.. zuchtte ze, met haar arm om mijn hals hield 
ze mijn hoofd dicht bij het hare... zachtjes fluisterde ze.. "hard to get he wael..?? je 
weet dat ik nog van je hou... "ik keek haar fel aan. Maak me niet boos Jamila, je 
weet dat het uit is. het was mooi wat we hadden. we hebben veel plezier aan 
elkaar beleefd maar daar blijft het bij.. het was meer dan genoeg voor mij" en 
destijd wist je waar je aan toe was... " " ja maar wael....."ik liet haar niet uitspreken 
en rukte mijn hoofd los... beslamma en doe dat nooit meer!!!

we pakten de bus en gingen naar huis.. hij zette me af en ging verder naar zijn 
huis, hij moest effe zijn moeder helpen met uitpakken en zo, ik knikte ter afscheid 
en liep naar huis. de etensgeuren kwamen me al tegemoet... ik klopte aan met 
mijn krukken en nora deed open net op tijd broertje"" dacht ik al "wat heb je 
gemaakt? "lasagne denk ik" "hoezo denk ik" vroeg ik verbaasd " het antwoord op 
mijn vraag zag ik even later... ik begon te lachen wat me een pijnlijke por 
opleverde... maar het smaakte wel goed.. ondekte ik later.... Nora en k spraken 
over van alles en nog wat . ze zou haar studie maandag opvatten... 'zodra ik 
langer dan een uurtje kan zitten ga ik verder met mijn scriptie.. ' zei ik "werd 
tijd"antwoordde ze.

nadat Nora was gaan slapen had ik nog een onhandige doche genomen en lig 
voor de tv liggen, ik zat me net te bedenken dat de bruiloft al overmorgen is, toen 
de huistelefoon rond een uur of 11 s'avond ging, met moeite kwam ik overeind, 
wie zou het zijn,??? 
ik nam op " met wael" even bleef het stil aan de andere kant van de lijn... "allo 
wael???? mijn adem stokte.... die stem zou ik uit duizenden herkennen....... 
sanae??????..............
van schrik wist ik niet wat ik moest zeggen of hoe ik moest reageren, "allo?? 
 Wael????? 'skoen ?? sanae.."" zei ik met een hese stem... aaah ana sanae? kie 
dayer? labas? alhamdolilah, antwoordde ik... de hoop die ik toch ondanks alles 
weer voelde opkomen, wegdrukkend.... "moest je nora hebben"vroeg ik.. even 
bleef het stil aan de andere kant van de lijn.. Nee wael ik bel voor jou... mijn hart 
klopte in mijn keel.... was er nog hoop?? zou het echt kunnen...??

gelukkig kreeg ik mijn volle verstand terug, ik dacht aan alle ellende die ik heb 
meegemaakt en waar zij deels verantwoordelijk voor was, haar verraad en voelde 
mijn hart verkillen. "waarom bel je mij sanae" ik heb je gemist fluisterde ze"ik 
haatte mijn lichaam en mijn dwaze hart die reageerden op haar stem en haar 
woorden... 
"kijk naar Hamid en je ziet mij.. er is geen verschil" "je bent het kennelijk vergeten 
he?" vroeg ze "wat ben ik vergeten??" vroeg ik. "onze avonden samen boven de 
stah, onze uitjes, gesprekken onze liefde wael" ben je het zo snel vergeten??" ik 
haalde diep adem.. pijn verscheurde mijn hart.... kon ik haar maar vergeten.... 
kon ik haar maar uit mijn leven gummen zoals ik sommetjes op de basisschool 
weggumde... maar ik mocht nu niet zwak worden.. ze zou me niet weer krijgen...

ik haalde diep adem en zei; wat wil je van me.. sanae, ik heb je gegeven wat je 
wilde... de vrijheid om met Hamid te trouwen... ik heb mezelf opgeofferd voor 
jouw geluk en toekomst. wat wil je nog meer?
"ik wil niks van dat alles... ik wil jou wael, " maar..... toe werd de lijn verbroken... 
roerloos bleef ik daar staan...ik keek verbaasd naar de telefoon alsof ik verwachtte 
dat ze er elk moment uit kon komen... kwaad smeet ik de telefoon neer, dat kind 
dacht echt dat ik gek was of op mijn achterhoofd ben gevallen. ... ha, een ezel 
stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen...ik raapte de omgevallen kruk op en 
probeerde naar boven te hinkelen

halverwege de trap verloor ik mijn evenwicht en tuimelde naar beneden... ik 
maakte zo'n lawaai daat nora tevoorschijn kwam. "Wael, ben je gevallen??" ze 
klonk bezorgd maar toch hoorde ik een lach in haar stem"ik lag nog steeds 
onderaan de trap.. ik hief mijn hoofd en keek haar aan, "je mag wel lachen hoor" 
dat was het moment dat we het allebei in lachen uitbarsten.. ze hielp me overeind 
en we probeerden het nog een keer... boven aan de trap.. nam ik mijn kruk van 
haar over. en zei, bedankt schatje.. ze stond erop me toe te dekken. ik liep naar de 
kamer die ik deelde met hamid.. meteen moest ik denken aan sanae.. ik zuchtte. .. 
ik ging in bed liggen en Nora dekte me toe, beloof me dat je morgen niet alleen 
naar beneden gaat.. "Nora ik ben al 23 hoor, dus loop me niet te bemoederen... ze 
zuchtte OK dan ze deed het licht uit en ging weg.
ik had nog geen slaap, ik zette een muziekje op en staarde naar het plafond.. Wat 
had dat telefoontje te betekenen? zou er iets aan de hand zijn of hield ze me voor 
de gek?? of neee wacht.... ik weet het al dacht ik triomfantelijk... ze probeert 
wraak te nemen, voor dat incidentje toen ze afscheid ging nemen... ja dat moest 
het zijn, waarom zou een bruid twee dagen voor haar bruiloft haar ex en 
aanstaande zwager bellen om te zeggen dat ze hem terug wilde.. maar jah, ik ben 
wael, en ik ben niet stom dus ze kan de pot op!! ik dook onder de dekens en viel 
in slaap.... 

ik had kunnen weten dat ik niet zou slapen... weer had ik een nachtmerrie.... 
ditmaal beleefde ik het ongeluk weer opnieuw, alleen dit keer kwam de dode 
vrouw me halen.... ik kon alleen haar gezicht niet zien... "kom Wael, je hebt hier 
niets te zoeken" ik zag mezelf als een klein jongetje huilend naast de lichamen 
van Said, Nora, en gelti zitten. ik was de enige overlevende. "ik zei kom"!!! zei de 
vrouw boos!! ze greep me bij de hand en wilde me meetrekken, "NEEEE!!!! 
NEEEE gilde ik, ze bleef m,e maar voorttrekken.. ik gilde zo hard dat ik zelf 
wakker werd van mijn gegil...

zwetend werd ik wakker, ik was blij dat ik nog leefde.. ik dacht echt dat ik werd 
meegenomen, en als een dooie je meevraagt. dan wil dat zeggen dat je binnen 
kort ook de pijp uit gaat.. Nee ik hou teveel van dit ellendige leven...

ik keek op de wekker, het was vijf uur... ik stond op, zocht mijn spullen bij elkaar 
en ging naar de badkamer....... een uurtje later schoof ik mijn bureau, en ging 
nogmaal lezen wat ik allemaal aan mijn scriptie had gedaan voor ik naar 
marokko was gegaan..... zonder dat ik het wist raakte ik verdiept in mijn werk, ik 
zette het internet aan en zocht enkele documenten die ik nodig had... ik ging 
verder en raakte steeds meer verdiept.... Nora stak haar hoofd om de hoek, 
Wael"? sbah el geer!!, ik keerde me om en groette haar terug, "kom we gaan 
ontbijten..., ik probeerde op te staan en zij hielp me erbij... beneden aangekomen 
zag ik dat Said en Gelti er al waren... er was zoveel lawaai dat ik me verbaasde 
over het feit dat ik dat allemaal niet had gehoord... "sbar el geer allemaal" ze 
keken op en groetten me terug, "zo zei gelti, "je ziet er al beter uit.... "soukran 
gelti!! jij bent goed voor mijn ego, ze lachte, soubhana allah, "je bent zo je vader 
op die leeftijd... ook zo favoriet bij vrouwen"!! maar toen hij je moeder heeft leren 
kennen.. was het elhamdolilah wel; over... ewa elhamdolilah a gelti"" antwoordde 
ik glimlachend "ayemma dat noemen ze hier een player" jeeh?? vroeg Gelti, dus 
zo kan je wael voortaan noemen"plaagde hij, en hem zei ik 'naar said wijzend 
kun je spillebeen, of mel el hayat, of ..... " ... MONSTER!!!! vulde nora aan.... Gelti 
moest daar hartelijk om lachen.. het was een gezellige boel aan het ontbijt... en 
even vergat ik mijn ellende.....

de hele dag heb ik aan mijn scriptie gewerkt, ik vond daar zo'n rust in dat ik alles 
om me heen vergat. ik vergat zelfs te eten.... 
Nora was inmiddels gaan slapen toen ik naar beneden ging.. ik had besloten om 
even tv te kijken. even naar arabische muziek te luisteren...... ik had de tv net aan 
toen ik Hani Shaker een van zijn mooiste liedjes hoorde zingen. Nesyanik sa3b 
akeed, malhoos geer hal oahid......9 jou vergeten zal zeker moelijk zijn, en heeft 
maar een oplossing...) Abda min tani hayati ou asadef hob ejadeed. ( mijn leven 
opnieuw beginnen en zoeken naar een nieuwe liefde), maar een nieuwe liefde zal 
mij nooit de tijd en de gevoelens teruggeven die ik met jou verspild heb....... 

op dat moment ging de telefoon weer. met een vaag voorgevoel nam ik op Met 
wael"" ahlen Wael.... ana sanae,"wat wil je vroeg ik op een harde toon" Wael 
asjeblieft.. kom hierheen"ik wil dit huwelijk niet... ik wil niet met je broer 
trouwen" ik wil jou en ik hou van jou!! asjeblieft.. je moet me geloven... toe ik 
geen antwoord gaf, zei ze wanhopig... Wael!!! ik heb mezelf bijna aan jou gegeven 
en je twijfelt aan mijn liefde????? hoe kun je zo hard zijn... Ok als je mij niet wilt 
dan leg ik me neer bij de situatie.... met een zachte stem zei ze: weet alleen dat je 
ons allebei ongelukkig maakt zo......
ik was uit mijn evenwicht.... ik twijfelde.. zal ik het doen????
haar stem klonk oprecht.... en zelfs een beetje wanhopig.... Wael ben je er nog? 
asjeblieft geef antwoord.... ik heb je nodig.... 

instinctief ging ik mezelf beschermen tegen haar... en de pijn die ze me zou 
doen.... en waarvan ze eerder had bewezen dat hij mij zo kon raken... ik werd 
kwaad, kwaad op mijn kwetsbaarheid waarvan ik het bestaan nooit had 
vermoed, kwaad op haar omdat ze haar liefde verspeelde, en omdat ze met mijn 
gevoelens speelde... 

"luister sanae.. ik moet hierover nadenken... Wat "Wael" ????!!! ik heb nog 2 dagen 
de tijd en jij zegt dat je moet nadenken....???? NEE, nu bewijs je me hoeveel je van 
me houdt... "bedankt je hebt me laten zien dat je broer gelijk had met wat hij over 
je zei" ik kookte van binnen maar zei niets.. ik liet haar lekker krijsen wat ze maar 
wilde... " "oh ja, en wat had mijn broer allemaal over mij te vertellen? vroeg ik 
met ingehouden woede.... Dat je egoistisch bent en alleen aan jezelf denkt, dat 
niemand behalve je moedertje belangrijk is" en dat je hem haat en jaloers op hem 
bent" ik met een bonkende hart legde ik begon te lachen.. en jij gelooft dit alles?? 
zomaar zonder bewijs...... nou ja... je laat me wel zien hoeveel je van me houdt 
sanae... als je hem gelooft dan zijn wij volledig uitgepraat... thalla sanae... 

de telefoon neer... A yemma wat had ik gedaan??? nu had ik helemaal geen kans 
meer.... idioot!! schold mijn hart mij uit.. dat was je kans... Nee wael zei een 
andere stem.. ook al was je gegaan? je zou toch te laat zijn... en bovendien ze heeft 
je zelf opgegeven... en komt nu bij je terug omdat ze je ergens voor nodig heeft.... 
je hebt er goed aan gedaan..... om haar te laten zien dat je geen voeteveeg bent....

ik strompelde naar boven en ging op mijn bed liggen..... allerlei gedachten tolden 
door mijn hoofd. zal ik toch gaan? en als ik ga, wat kan ik doen? en met elke actie 
van mijn kant, zal ik k alleen maar de woede en de haat van mijn familie op mijn 
hals krijgen... wil ik dat? wil ik zoveel riskeren? wil ik haar wel terug?? heb ik 
zoveel voor haar over??........ het waren allemaal vragen waar ik twee antwoorden 
op had. mijn hart zei JA!! en mijn verstand zei NEE!!!

de volgende dag stond ik pas laat op.. het was maandag en Nora was al naar 
school... ik moest eigenlijk ook naar de universiteit, maar ik had nog geen zin... 
maar ik kon onmogelijk thuis blijven... ik zou gek worden van al het gepieker...

ik stond op en besloot naar de plaatselijk bibliotheek te gaan, misschien kon ik 
daar nog wat informatie vinden voor mijn scriptie... ik stapte in de badkamer en 
probeerde zo goed en zo kwaad als het ging een douche te nemen... ik begon het 
douchen langzamerhand te haten... zoveel moeite om een beschermede plastic te 
plakken op mijn gipsbeen..., de moeite die ik moest doen om me aan en uit te 
kelden... ik zuchtte.. wat zou ik blij zijn wanneer de gip[s er eindelijk vanaf 
mocht...

na driekwartier( tja het ging al wat sneller dan de vorige keer) kwam ik uit de 
badkamer. ik kleedde me aan en pakte de sleutels van de tafel en liep naar 
buiten... ik had besloten om te gaan lopen naar de bibliotheek, om wat 
lichaamsbeweging te krijgen.. ik was gewend aan sport maar met de 
gebeurtenissen van de laatste tijd werd het onmogelijk gemaakt om te sporten.. 
maar lichaamsbeweging kon geen kwaad....

onder het lopen dacht ik aan allerlei gebeurtenissen van de laatste tijd, vooral het 
ongeluk speelde me parten. ik moest weer denken aan hoe het begon.. hoe het 
mooie wezen tegen mijn auto opbotste en hoe het verhaal eigenlijk begon... maar 
 het meest pijnlijke is dat ze haar moeder verloor door een impulsieve actie van 
hem en haar eigen dochter... meskiena, ik zou er niet aan moeten denken om mijn 
moeder te verliezen... ik kreeg rillingen bij het idee... mijnmoeder was echt het 
allerbelangrijkste wat ik had... Sanae had gelijk wat dat betreft... o god sanae 
weer, ik probeerde uit alle macht niet meer aan haar te denken, wat niet echt 
lukte.. ik dwong mijn gedachten naar een andere kant... dat meisje?? hoe zou het 
met haar gaan??...

zَn 55 kilometer verder lag zat Imane op haar rolstoel haar verloofde ongelovig 
aan te kijken... zeg het nog een keer MO ik geloof niet dat ik je goed heb 
begrepen" ik kan niet met je trouwen imane"daar komt het op neer... Mijn ouders 
zijn het er niet mee eens. "schatje het klinkt hard maar ze vinden dat jouw situatie 
heel moeilijk is , je kan amper voor jezelf zorgen laat staan voor een ander..."je 
bedoelt gewoon jij mag niet met mij trouwen omdat ik niet meer kan lopen"?? Mo 
antwoordde niet... " Imane voelde een intense pijn, Mo zou haar toch niet in de 
steek laten? niet nu ze hem zo nodig had? ze had stabiliteit nodig in haar leven. 
iemand die voor haar kan zorgen... een rots in de branding.. dat is wat ze nodig 
had.. en Mo was die rots.. ze hield zoveel van hem.. hij was haar tegenpool.. 
rustig , aardig en had veel geduld.. dij vulde haar als het ware aan....

ze zouden deze zomer trouwen in marokko, maar dat ging niet door omdat haar 
vader stierf... ze voelde nog een steek van verdriet als ze aan hem dacht.... dus het 
huwelijk was op de lange baan geschoven en nu met deze drama, dreigde het 
hele huwelijk naar de klippen te lopen..
zou het mogelijk zijn? zou het mogelijk zijn dat ze de liefde van haar leven zou 
kwijtraken. zou Mo haar in de steek kunnen laten? haar gevoel zei Nee, maar 
haar verstand zei dat hij het recht had op een volmaakte vrouw, want hij was in 
haar ogen volmaakt...

ze boog haar hoofd en haar ogen vulden zich met tranen.. ze moets weten wat hij 
dacht en wat hij ging doen.. "eindelijk verbrak ze de stilte..."en jij Mo hoe denk jij 
erover?? hij stond op van zijn plaats en knielde hij voor haar neer"hoe kun je me 
dit nog vragen Imane? je weet hoeveel ik van je hou en alleen met jou wil ik mijn 
leven delen... "Imane kreeg een brok in haar keel van zijn bekentenis, maar Mo, ik 
kan je niets bieden, ik zit in een rolstoel en het is niet eens zeker of ik ooit zal 
kunnen lopen?!! maar toch hou ik van je en ik wil met je doorgaan, ik"zal mijn 
ouders er ooit van overtuigen... "ik hou van je imane en zal dat altijd blijven 
doen... en om zijn woorden kracht bij te zetten kusste hij haar hartstochtelijk.....
 rond achtuur in de avond ging de deurbel: het was Said met een pannetje... Nora 
nam het van hem over en zei; Wauw wael Gelti zorgt goed voor ons" Tuurlijk 
doet ze dat, maar dat heb je alleen aan mij te danken hoor, als het aan die lelijke 
gezicht van je lag.. ging je dood van de honger... "Nora keek me beledigd aan, 
"nou hinkepoot, we zullen zien wie hier gaat bedelen om eten" Said liep naar me 
toe en fluisterde heb je al een beslissing genomen? ik had hem die middag alles 
uitgelegd. hij begreep het gelukkig wel, en stond hoe dan ook achetr me. "kjik zei 
ik. We gaan bellen, als ze het papiertje hebben ondertekend dan ga ik niet.. want 
dan is ze al met hem getrouwd, maar stel dat ze het nog niet hebben getekend, 
dan moet je tegen sanae zeggen dat ze tijd moet rekken en dat ik er morgen 
aankom ok? "is goed zei Said en ging naar de keuken, Nora ik ben drinken 
vergeten, wil jij dat halen van de Supermarkt? we hebben wel wat antwoordde 
ze, Oh ja? wat dan?? ik denk cola sinas en jus dَrange.. "nnnneeeeeh.. zei said en 
trok eenvies gezicht... ik wil seven up!! "jaaaa, daaaag said, ga lekker zelf halen"ik 
ben je vrouwtje niet hoor dat je me overal heen stuurt.... "nee wel mijn nichtje 
antwoordde hij, en ik heb binnenkort een auto en jij hebt rijlessen. weetje wat als 
jij voor me gaat halen.. dan geef ik je maandag als ik de auto heb een gratis 
rijles?!! 'deal!! zei Nora en vloog naar de deur.... Ben zo terug Wael!! riep ze ter 
afscheid.... 

ik keek Said aan en zei, ik ga pakken, help me effe de trap op... Wat ?? wacht je 
het antwoord niet af, "nee bel jij alvast, ik heb me nu eens positief ingesteld en 
weet zeker dat ze van me houdt, aaah, zei ik dromerig... als je haar had gehoord 
Said......... ok ik bel alvast....
ik wilde gaan pakken toen hij de nummers intoetste.. maar ik was zo 
zenuwachtig dat ik maar tegenoverhem ging zitten..... mijn ene been trilde.... .. 
Allo sanae...?? kief tina..?? labas??? Said stond op met de mobiele telefoon en ging 
naar de andere kamer... ik bleef als een hoopje zenuwen acheter... 

even later kwam Said terug... "en vroeg ik?? hij keek me aan "het is te laat Wael, 
ze zijn op papier al getrouwd" morgen is haar hennadag......
mijn mond viel open... ik plofte neer op mijn bed.... en verborg mijn gezicht... 
even later vermande ik me en keek naar een punt ergens boven de 
linkerschouder van Said" hoe ironisch is het leven said"?? hmm?? said keek me 
niet begrijpend aan...

Zij had haar beslissing genomen, en is daar weer op terug gekomen. ik heb mijn 
beslissing genomen en ben daarop terug gekoemen, maar het lot heeft over ons 
beslist... en zal daaar nooit op terugkomen........................
'tja dan houd het op he".. zei ik moeizaam opstaand, ik begon mijn kleren weer in 
de kast te smijten.. ik deed alsof het mij eigenlijk niets deed.. maar van binnen 
ging ik kapot...." Ewa Wael, je wist dat dit ook een optie was." ja antwoorde ik, "Ik 
wist dat er eengroot kans was dat zij al getrouwd zou zijn, voordat ik een 
beslissing had genomen...ik haalde quasi onverschillig mijn schouders op... ""het 
is alleen zo verrot dat je hoop weer word opgewekt en daarna weer genadeloos 
de grond in wordt geboord.."" said zuchtte, "ewa jah, koulishi kajfout m3a essbar" 
(alles gaat voorbij als je maar geduld hebt..) ja antwoordde ik, insallah.....

alles gaat voorbij, als je maar geduld hebt... tja.. het moet wel he? dacht ik bij 
mezelf. ik heb mijn lesje wel geleerd.. nooit maar dan ook nooit meer zal ik mijn 
hart in de handen van een vrouw leggen... vrouwen waren leuk, voor de plezier, 
maar zodra ze doorhadden dat je verliefd werd, dan maakten ze je kapot..

s ‫ل‬vonds lag ik in het donker naar het plafond te staren.. en natuurlijk dacht ik 
weer aan haar, ik had de rest van de avond geprobeerd om haar uit mijn 
gedachten te bannen, maar het leek wel of zij er wortels had geschoten..

wat was ze aan het doen op dit moment, zeker alles aan het klaar zetten voor 
haar henna dag van de volgende dag. ik vroeg me af waarom ze zo snel met 
Hamid was getrouwd..? was ze echt gedwongen? en ja door wie?? of was ze 
gewoon met hem naar bed zijn geweest? en dat ze daarom zo'n haast hebben? die 
laatste gedachte beviel me echt niet... ik draaide me om en probeerde het beeld 
van sanae in Hamid's armen voor mijn ogen weg te denken.. maar het bleef
van slapen zou vanavond toch niets meer komen....ik draaide me weer om en 
deed het nachtlampje aan... ik kneep mijn ogen samen.. tegen de felle licht.. ik sl.. 
ik kneep mijn ogen stijf dicht en begon de eerste 10 wetten van de grondwet op te 
noemen... het hielp niet, ik kwam niet verder dan de eerste..
oeg mijn dekbed terug en stond moeizaam op.... ik pakte de krukken op die op 
Hamid's bed lagen( naast mijn bed) en stond op.... ik strompelde naar beneden.. 
in de huiskamer zette ik een video film op die nora die avond had gehuurd, keek 
met nietsziende ogen naar de film, halverwege de film, ging ik op de bank 
liggen... en zo vond nora mij de volgende ochtend... 

"Wael?? wakker worden!!! kom we gaan ontbijten. snel want ik moet naar school.. 
"ik opende een oog en keer haar aan.. "ja ik kom.." zei ik, en probeerde op te 
staan... toen ze me wilde helpen schudde ik haar handen van me af, "laat maar 
nora, ik kan het zelf wel... " ze keek me raar aan maar liet me toch los. ik voelde 
me abnormaal chararijnig... ik was kwaad op iedereen!! en wilde het liefst met 
rust gelaten worden.. ik stond op en strompelde naar de badkamer... daar deed ik 
er extra lang over om te douchen.. "wael , ik ga , ik heb alles voor het ontbijt al 
klaar gezet" "dank je wel" bromde ik.... ik hoordde de deur dicht vallen.. met 
tegenzin kwam ik onder de douche.... 

na het ontbijt, besloot ik naar mijn werk te gaan, om te melden dat ik de komende 
3 weken niet zou kunnen werken.. ik had ook kunnen bellen maar ik moest iets te 
doen hebben... de hele dag thuisblijven zou me knettergek maken..

ik pakte de bus naar de eetcafe waar ik werkte... het was nog vroeg rond 11 uur.. 
ik ging via de achterdeur naar binnen... ik keek om me heen de vertrouwde geur 
van schoonmaak middelen en de bekende aanblik van de opgeruimde keuken.. 
daar zou snel verandering in komen... de kok kreeg me in de gaten.. "hee Wael, 
ben je er eindelijk weer? een beetje l..... zijn woorden stokten toen hij zag dat ik op 
krukken steunde.... "ja ik ben laat" maakte ik zijn zin af... maar ja, ik heb redenen.. 
"ja jongen hele goede denk ik ook"hij knikte naar mijn been, Wat is er gebeurd..? 
ik vertelde hem het verhaal, van het ongeluk, maar zei er niet bij dat er een dode 
was gevallen.. de kok keek naar mijn gezicht... en al die kleine wondjes komen 
door het glas zeker, ik knikte.. waar is pieter? vroeg ik om van het onderwerp te 
veranderen... het onderwerp ongeluk is iets wat ik heel snel wilde vergeten... het 
herinnerde mij aan het feit dat er iemand hier in nederland rondliep die dacht dat 
ik verantwoordelijk was voor de dood van haar moeder..

"hij is een van de nieuwe medewerkers aan het rondleiden.."mooi meije hoor 
wael" hij knipoogde naar mij, en ik moest erom lachen..."nee nee, voor mij geen 
meisjes meer hans" hij lachtte, ooh ben je tot het inzicht dat je eigenlijk toch liever 
homo bent??? ik begon nog harder te lachen nee, dan ga ik nog liever dood, hans 
keek sip ,jammer.... 'maar ik denk niet dat pieter nu tijd voor me heeft.. "kan ik 
wat doorgeven vroeg hans "nee, ik kom vanavond wel terug.. " ik keerde me om 
en vertrok... wat ging ik nu doen?? ik wilde niet terug naar huis, maar had ook 
geen zin om met vrienden te hangen.. die waren trouwens bijna allemaal op hun 
werk.. ik pakte de bus terug naar huis. dan maar weer naar huis.. Thuis 
aangekomen zag ik dat gelti al was geweest om de lunch te brengen..lief van 
haar. ..

na de lunch ging ik weer op de bank liggen en doezelde in, ik voelde me niet 
prettig en beseft waardoor het komt, het leek wel of ik stiekem door een luikje 
naar een bruiloft keek. ik keek rond, allemaal jonge dames, en allemaal opgejut.. 
ze keken allemaal naar een figuur die in een centrale punt in de kamer zat.... het 
figuurtje war in een witte doorschijnende gewaad gehuld. met gebogen hoofd zat 
ze daar doorstil met gespreide armen... een andere vrouw zat over haar hand 
gebogen... het duurde even voor ik het besefte.. ik was op de bruiloft.... maar wie 
was de bruid? haar figuur kwam me bekend voor, ze zat voorover gebogen en 
het leek of ze huilde of lachtte ze?? plotseling hief ze haar hoofd om haar tranen 
te laten wegvegen door een andere meisje... mijn hart stond stil.. het was sanae... 
de dames schreeuwden slaat ou slaam 3laaa rasoullah,..... ik raakte ion paniek 
wat deed ik hier??? ik hoorde hier niet te zijn, als Hamid of mijn vader me zagen, 
kreeg ik zeker problemen.... ze keek mijn richting op, en toen keek ze mij recht 
aan.. ik schrok wakker..

even wist ik niet meer waar ik was, ik keek vreemd om me heen... ik stelde na 
enkele seconden vast dat ik thuis was.. ik zuchtte opgelucht... gelukkig was ik 
daar niet echt.. want ik wilde haar bruiloft niet meemaken. het was de laatste 
plek op aarde waar ik wilde zijn.. ik keek naar de wand klok en zag dat het al 3 
uur was. ik stond op en waste mijn gezicht... ik pakte mijn spullen en ging 
richting de bibliotheek.. ik moest nog maar eens wat doen aan mijn scriptie...

toen de bibliotheek om 8 uur s‫ل‬vonds sloot, ging ik direct weer naar mijn werk. 
ik kwam daar aan, en ging via de hoofdingang naar binnen. verschillende 
mensen keken op toen ik binnen kwam, sommigen herkenden mij en knikten als 
begroeting.. ik ging aan de bar zitten.. hey Jim! groette ik de barman... "Hai, 
kerel.. Hoe is het?? ja het gaat wel goed hoor, ‫ي‬k hoorde dat je een ongeluk hebt 
gehad in spanje...? is alles weer goedgekomen joh? "jaa" antwoordde ik volgens 
mij wel... we kletsten nog even wat door. mijn baas pieter kwam naast me zitten.. 
hey Wael, wat heb ik nou gehoord.....?? ik vertelde ook pieter wat er gebeurd 
was.. mijn versie werd steeds korter.. niemand kreeg de details.. ik vertelde het 
alleen omdat ik het moest vertellen anders zou nooit iemand het te weten 
krijgen...

we praatte nog wat, hij vertelde mij over dat hij een nieuwe marokkaanse meisje 
had aangenomen, ze was ook serveerster... ik keek om me heen en zag haar 
inderdaad lopen... het was een klein meisje hooguit 17 jaar oud, ze was best wel 
tenger .. ze bracht de bestelling naar een tafel en rekende af met andere mensen.. 
aan haar lach te horen had ze het naar haar zin..., ik draaide me om naar pieter, 
ziet er goed uit... "jjaajaja, dat zag ik ook al meteen.. daarom heb ik haar 
aangenomen.. mooi, hey maar wael, ik ga weer verder en kom maar gewoon 
werken wanner het kan ok? ja dat is goed.. over twee weken gaat het gips ervan 
af, dan zie ik het wel.. ik wilde opstaan maar pieter hield me tegen.. wacht even.. 
ik stel je even voor..aan je nieuwe collega.. ik keek om en zag mijn nieuwe collega 
aan komen lopen... ik zette alvast een vriendelijke glimlach op.. en draaide me 
om... ik keek haar aan en glimlachte naar haar... ze leek te schrikken toen ze mij in 
de gaten kreeg... daar was ik wel verbaasd over , maar het zal wel aan mijn 
ongeschoren en gehavende gezicht komen... ze kwam bij ons staan... ik bekeek 
haar beter, ze kwam mij heel bekend voor, ze had iets bekends... maar ik weet 
zeker dat ik haar nooit had ontmoet... we bleven elkaar maar aankijken....

"Wael, klonk de stem van Pieter, "mag ik je voorstellen aan Fatima, je nieuwe 
collega........."
ik stak mijn hand uit... "hallo, ik ben wael" leuk kennis met je te maken" ze gaf me 
een stevige handdruk, en zei, insgelijks... ze had een warme hand, ze had iets... 
iets bekends.... maar ik kwam er maar niet op......

"hey mensen, ik ga "hoorde ik pieter zeggen, Fatima, wil jij wael iets te drinken 
aan bieden" ja is goed" antwoordde ze... ze ging achter de bar staan en keek me 
vragend aan.. wat mag het zijn? ik keek haar vriendelijk aan en zei, een 
cappucino, asjeblieft" ze draaide zich om en maakte mijn koffie klaar... even later 
gaf ze mij.. de koffie, "asjeblieft"dank je wel zei ik toen ze het voor me legde" ze 
maakte aanstalten om weg te gaan, toen Jim haar tegenhield.. Fatima, lieverd wil 
je me asjeblieft overnemen, ik moet effe bellen.. " is goed zei ze.. 

ik nam een slok, van mijn koffie, en keek haar geinteregeerd aan, waar kende ik 
haar dan van??? zij ging andere mensen helpen en ik bleef haar maar volgen met 
mijn ogen... toen ze even later mijn kopje weghaalde besloot ik een gesprekje aan 
te knopen... Ewa fatima, hoe bevalt het werk je?" ze leek te schrikken van het feit 
dat ik haar aansprak... "ehh wel goed dankje.." vinden je ouders het wel goed dat 
je hier werkt.... " haar blik versomberde "hoezo??" wat ik weet is dat veel meisjes 
niet mogen werken in de horeca vanwege de slecht reputatie" ik heb geen ouders 
meer" zei ze somber.... ai sorry dat wist ik niet.. ik voelde me beschaamd over de 
lompe vraag" smehli, dat had ik niet mogen vragen... "nee geeft niets" haar 
aandacht werd getrokken door een klant en ze ging snel weer verder.... ik keek 
haar na.... meskiena, zo jong haar ouders al kwijt.... met het deuntje van 
Abedelkader ya bou3lem, ging mijn telefoon af. ik nam op.. Hallo? he wael met 
mij, het was nora, waar ben je? "op mijn werk hoezo? "kom eten als je wil, gelti en 
said zijn er ook... oh ok ik kom eraan, ik ben er binnen een halfuur...even later 
nam ik afscheid en ging richting huis... het was in middels wat kouder geworden 
ik dook weg in de kraag van mijn spijkerjasje en hinkelde naar de bushalte...
 Allah ya rabi, dacht Fatima, ze was niet eens van de schrik bekomen... het was 
hem!!! ze had zich niet vergist.... hij was het echt! zijn gezicht zou ze overal 
herkennen.. het was dezelfde man, die hun leven helemaal op zijn kop had 
gezet...

wat moest ze nu zeggen tegen imane... moest ze het uberhaupt wel zeggen tegen 
imane..? en hoe zou zij erop reageren..? goh he, de rotzak die ze ooit alleen als 
mooie sukkel kende had nu een naam gekregen... Wael....

om tien uur kwam Fatima thuis... Imane maakte zich snel los van Mo, en deed of 
ze naar de tv zaten te kijken... Mo was de laatste tijd wel veeleisender geworden 
op lichamelijk gebied, hij was vroeger juist terughoudend geweest en 
respecteerde het feit dat zei tot haar huwelijksnacht wilde wachten.... maar de 
laatste tijd,wilde hij steeds verder gaan, ze hadden er al ruzie over gehad, en later 
had hij zijn excuses aan geboden. Liefje het spijt me"ik had het niet zo moeten 
aanpakken"maar... ik verlang gewoon heel erg naar je.... ik wil je kunnen 
aanraken zonder beperkingen" en onze bruiloft moet nog effe wachten... je weet... 
ik kan niet wachten, schatje, asjeblieft...???" "imane vond het zo vleiend gevonden 
dat hij nog steeds van haar hield ondanks het feit dat ze in een rolstoel zat, dat ze 
wat ontdooide, "ik begrijp je lieverd, maar je weet hoe ik ben in zulke 
dingen........" jaja.. kijk het zal niet meer gebeurden.."smehli..

haar gedachten werden onderbroken door de binnen komst van Fatima. "salaam 
oualaikom", zei ze in het algemeen, met opgetrokken wenkbrauwen keek ze mo 
aan, ze keek veel betekenend naar de klok. Mo schuifelde onzeker heen en weer 
op de bank waar ze op zaten.. Fatima heeft hem nooit gemogen.. ze vond hem 
gluiperig en een slijmbal.. imane had niet veel aandacht besteed aan de mening 
van haar zusje.. het was haar leven toch?

"waarom ben je zo laat" vroeg Imane.. "was toch mijn eerste dag, trouwens is een 
normale tijd voor een restaurant.. ik mocht zelfs eerder weg.."warm je eten maar 
op, het ligt in de magnetron.. Fatima liep naar haar kamer, "nee ik hoef niet... "ze 
keek nogmaals Mo scherp aan en ging weg.. op Imane maakte ze een afwezige 
indruk... ze zal wel moe zijn..

zodra Fatima wegging, draaide mo zich om, en kusste imane.. "nou lieffie?? mag 
ik blijven", Imane was nog buitenadem en antwoordde niet.. zijn hand gleed naar 
haar borst. hij kuste haar nog een keer, imane voelde zijn lippen naar haar hals 
glijden... ze potesteerde nog steed niet... Mo rook zijn kans en probeerde haar 
 blousje te openen. Imane voelde dit en kwam opeens bij haar verstand terug... 
'waar ben ik mee bezig dacht ze" ze vermande zich en en duwde Mo weg.. "nee 
MO, nee kappen" het leek niet tot hem door te dringen... Imane duwde harder.. 
hij keek verdwaasd op.. ze zag het verlangen in zijn donkere ogen.. aaah 
lieffie???? kreunde hij smekend, "nee" zei imnae fel en duwde hem van zich af.. 
hij werd verrast door haar kracht en viel achterover... kijk keek haar kwaad aan... 
"Jezus imane, ik weet niet waarom je me dit allemaal aandoet.. heb je geen 
gevoelens of zo?? " vloekend pakte hij zijn jas, en liep weg!! hij smeet de deur 
achter zich dicht...Wat is er met hem gebeurd dacht imane? hij was normaal nooit 
zo, altijd geduldig.. op het slijmerige af.., wat is er gebeurd dat hij zo veranderd is 
? imane vond dit een verontrustende gedachte, maar aan de andere kant... hij 
hield van haar toch................????
thuis aangekomen, trok ik mijn jasje uit en ging zitten... ik pakte de 
afstandsbediening en ging zappen totdat het eten werd opgediend.. Gelti en Nora 
waren bezig met de laatste voorbereidingen.. even later hoorde ik de deurbel.. 'ik 
ga wel"!! riep ik en hinkelde naar de deur... ik deed de deur open en zag de 
opgewonden gezicht van Said..

wat is er met jou aan de hand dan?" begroette ik hem, "ssst, ik vertel je zo... ik 
keek hemm verbaasd aan maar zei niets.. ik was eigenlijk te vermoeid om aan te 
dringen.. ik ging wer zitten terwijl hij overdreven vrolijk naar de keuken ging... 
Ewa yemma?? hey smurfin"hoorde ik hem nora plagen.. ik besteedde er verder 
geen aandacht aan... mijn gedachten vlogen naar marokko, rabat om precies te 
zijn, het was vandaag de henna avond van Sanae... dikt was de laatste dag dat ze 
alleen zou slapen... vanaf morgenn zou hamid haar de zijne maken... ik schoof 
ongemakkelijk heen en weer... zou ze nog aan me denken??? had ze de zelfde 
gedachten, of dacht zij juist met vreugde... aan haar aanstaande leven met 
Hamid..??? oh God hadden ze maar even gewacht, misschien viel er nog wat te 
redden.... geiiriteerd schuddee ik deze gedachte van me af... ik moest mezelf 
maar niet telkens de schuld geven, zij heeft mij voor de gek hegouden.. en ik ben 
gek dat ik hier nu nog om haar zit te treuren.. ze is het niet waard.. wacht maar 
dacht ik bij mezelf, als mijn gips ervanaf is, dan ga ik weer mijn oude leventje 
oppakken..

de maaltijd verliep rustig... we babbelden over koetjes enn kalfjes.. heel even 
kwam de pijnlijke onderwerp van de bruiloft... maar niemand scheen het erg 
jammer te vinden dat ze er niet bij waren, en ze veranderden snel weer van 
onderwerp.. daar was ik ze in stilte dankbaar voor... 
 slapen, zat er die nacht niet in, het leek alsof ik de bruiloft ook meemaakte... ik 
draaide me tevergeefs om... toe ik toch indoezelde.. werd ik gekweld door 
nachtmerries van die vrouw die me mee wilde nemen... ik schrok wakker... ik 
keek op de klok en zag dat het 4 uur in de ochtend was... ik zuchtte wanhopig... 
Ya rabbi wat moet ik doen?? als ik wakkler ben dan denk ik aan haar... als ik 
slaap wil die vrouw me komen halen... wat moet ik doen vroeg ik me gekweld 
af... alleen jij sidi yabbi alleen jij kan me helpen, help me dan, ik weet het niet 
meer "...... riep ik bijna huilend uit..... 

ik stond op en liep naar de badkamer, ik probeerde me voor te houden dat alles 
voorbij ging.. die nachtmerries konden niet niet voor eeuwig duren en wat sanae 
betreft.. zelf een mens sterft.. laat staan een gevoel van een mens voor een ander... 
geduld dat was de medicijn!! ik kleedde me aan en probeerde iets voor mezelf te 
klaar te maken voor het ontbijt... ik kijk besluiteloos rond in de keuken... ik legde 
alle dingen klaar die ik nodig had voor een roerei en ging aan de slag.. even later 
bekeek ik hetv resultaat .. " hmm, nu maar hopen dat te te bikken valt" nadat ik 
gegeten had liet ik alles op tafel achter en verdween in mijn kamer... mijn scriptie 
is nu de enige doel in mijn leven.. en zal ook mijn redding zijn... ik sloot me op in 
mijn kamer en probeerde me oprecht te concentreren.... ik ging alleen naar 
beneden om te eten of naar de wc te gaan... ik was goed op weg.. ik vorderde 
sneller dan verwacht... 

om 8 uur S‫ل‬vonds hoorde ik een zachte klop op mijn deur.. ik schrok op... 'kom 
maar... "said keek om de hoek.. he professor, ik hoorde net van nora dat je de hele 
dag op je kamer hebt gezeten, ik kom je redden"ik moest lachen "wat gaan we 
doen?" we gaan eerst wat eten en pakken daarna een filmpje ok?" is goed , maar 
nora gaat ook mee"jaaa kom nou maar"we namen nora mee en gingen weg.. bij 
de egyptenaar namen Nora en ik de duurste schotels.. want jah Said betaalt en 
dat komt niet vaak voor, dus daar moeten we gebruik van maken.. we praten 
over ditjes en datjes en haalden heel wat herinneringen op uit onze kindertijd..

ik begreep de bedoeling van Said hij wilde me afleiden van de gebeurtenissen die 
3000 kilometer verderop... ik vond het heel lief van hem en wilde hem niet 
teleurstellen door te zeggen dat ik naar huis wilde... want al was mijn verstand 
afgeleid.. mijn hart beleefde elke seconde van de bruiloft die de mijne had moeten 
zijn......

said vertelde Nora hoe we een lerares te pakken hadden genomen toen hij zijn 
woorden stokten.. heel even keek hij verbaasd naar een punt achter mij , daarna 
 begon er een vage glimlach op zijn gezicht door te breken.. " Nou wael, zet je 
schrap" voordat ik me had kunnen omdraaien hoorde ik achter me "aah wat een 
geluk heb ik toch.., als dat mijn waeltje niet is" ik kreeg kippevel van de stem van 
jamila, ze achtervolgde me werkelijk overal" ik keek haar kwaad aan "zeg je geen 
hoi tegen je lieffie??" "je bent mijn lieffie niet jamila" antwoordde ik "a joh doe niet 
zo moeilijk"zei ze en schoof een stoel voor haarzelf naar achteren... ze maakte net 
aanstalten toen ik haar tegen hield "wat doe je?" "zitten" antwoordde ze simpel... 
ik werd alleen maar bozer, maar ik hield me in.. "OK, ga je gang maar wij gaan 
weg"... ze keek ons ongelovig aan.."wael dit kun je me niet aandoen!!!" o nee 
antwoordde ik boos?? let maar eens op dame" Said ging snel afrekenen en nora 
hielp me met mijn jas en hield de krukken voor me vast... we gingen snel weg..

S'nachts was ik mezelf niet meer, dit was de nacht dat hij haar de zijne zou 
maken.. o mijn god, tegen deze tijd lagen ze zeker in bed... kon het niet meer 
verdragen... ik liep naar buiten en probeerde de frustratie weg te laten waaien.... 
ik liep richting een coffeeshop en kocht een blowtje... die rookte ik terplekke op.... 
ik liet mezelf uitwaaien zodat de stank niet te erg zou zijn... als ik thuis kwam.. en 
liep verder.. uiteindelijk kocht ik er nog een en liep ermee naar huis... ik was die 
stadium al voorbij dat ik erom gaf wat mensen van me dachten.... als mijn pijn 
maar verlicht werd..

al blowend en met een pot koffie zat ik daar alleen in de duisternis van de nacht 
voor me uit te staren... terwijl zij, werd verwarmd door Hamid en zijn liefde... 

de week daarna waren een hel voor mij... niks kon me meer schelen, ik sliep 
overdag omdat ik dan minder last had van de nachtmerries, en s'nachts werkte ik 
aan mijn scriptie en probeerde mijn leven op rorde te stellen... halverwege de 
tweede week kwam een busje die me heel bekend voorkwam, voor de 
achtertuin... omdat het nog donker was.. konden de mensen me niet zien... ik had 
vaag het vermoeden dat het elhadj was en yemma. ik was blij om yemma te 
zien... ik hinkelde naar beneden om hen te begroeten... wat ik niet wist is dat 
Hamid zijn auto had verkocht en met elhadj was meegereden... met bonzende 
hart deed ik de deur open.... Yemma, kreeg me in de gaten... en slaakte een 
kreet... "ABNI DJELLI !! en omhelsde me... met moeite kon ik haar ook 
omhelzen... voor het eerst die week.. glimlachte ik... ze maakte zich van mij los en 
keek me aan , Ze schrok duidelijk van de krukken... "AAH JE BNI, wat is er 
gebeurd...? 'ik vertel het je later wel, a yemma, maak je geen zorgen het is niet 
ernstig.. mijn vader duwde haar hardhandig de gang in "ewa zied entina adoba!!! 
be3ed men etrik"( ewa ga jij eens uit de weg, dikzak) ik verbaasde me over de 
 manier waarop hij tegen haar sprak... zo was hij nooit, niet tegen yemma!!

yemma liep door en elhadj keurde me nauwelijks een blik waardig, afwezig 
schudde ik hamid zijn hand.. ik keek nog steeds verbaasd achterom naar de ruzie 
tussen yemma en elhadj.. ik had niet door dat er nog iemand na Hamid binnen 
zou komen, totdat ik haar stem hoorde... "salaam WAEL"..... ik verstijfde.. nee dat 
kon niet. ik haalde diep adem'Ik herhaalde bij me zelf DIT KAN NIET!!!!!! ik 
draaide me om en keek naar de deuropening.. ze stond daar.. in levende lijve... 
sanae.........
We bleven elkaar in de deuropening aangapen… ze was nog even mooi, nee, nog 
mooier dan de laatste keer dat ik haar had gezien… dezelfde warme ogen, en 
warme glimlach… de ogen die zo verlangend konden kijken… en de mond die 
zoo lekker smaakte… ik liet mijn ogen over haar lichaam glijden…. Het leek zo 
lang geleden, en eindelijk zag ik haar weer… maar ze was hier niet voor mij, 
herinnerde ik mezelf, ze was hier met hamid, haar man. 

Ik riep mezelf tot orde.. kan niet, ik mag niet zo over mijn schoonzusje denken… 
aahumm, ik schraapte mijn keel, Sanae merhbabik, zied kom binnen, ik ging aan 
de kant en zij stapte naar binnen. Ze liep de gang op ik hinkelde achter haar aan. 
Ik moest wel uitkijken waar ik mijn krukken neerzette.. anders zou ik zo op mijn 
muil pleuren… ik trilde over mijn hele lichaam… haar terugzien had teveel 
gevoelens weer naar boven gebracht.. ik moest naar mijn kamer, effe bijkomen….

“sanae, de huiskamer is naar links” zei ik toen ik zag dat ze rechtdoor liep. Ze 
glimlachte, “jaa maar ik moet naar deWC” “ooh ja smehli” stamelde ik. Zij liep 
naar de WC en ik ging naar boven om bij te komen… “Wael? Ik keek vragend 
om, wat is er met je been en gezicht gebeurd?? Vroeg ze bezorgd. Ik haalde mijn 
schouders op.. lang verhaal, ooit krijg je het van iemand te horen.. ik draaide me 
om en vervolgde mijn weg. op mijn kamer aangekomen plofte ik op mijn bed, ik 
was zoo moe.. ik sloot mijn ogen en herhaalde voor mezelf, “ze is mijn 
schoonzus, ik voel niets voor haar” ik bleef het net zolang voor me uit te prevelen 
tot ik in slaap viel…..

Sanae keek in de spiegel en zag haar verhitte gezicht… ze had zich voorbereid op 
het terugzien, en toch…. Ze was vergeten hoe goed hij eruitzag… ze hoefde maar 
naar hem te kijken of ze raakte opgewonden… ze had daar eerder geen last van 
gehad, maar sinds ze die ene dag in marokko, bijna met elkaar hadden gevreeen. 
Kwamen die gevoelens steeds naar boven als ze aan wael dacht.. dat ze niet 
ontmaagd was, had ze alleen aan hem te danken, als het aan haar had gelegen, 
 waren ze gewoon verder gegaan…. ze schaamde zich nog steeds daarvoor… ze 
plensde koud water over haar gezicht… maar toch was er iets veranderd… ze 
wist niet wat, maar hij was veranderd…

Weer liep ik eenzaam over een weg, tenminste dat dacht ik voordat ik om me 
heen keek, ik zag allemaal auto’s die me allemaal op een haar na raakten… ik 
besefte dat ik alweer op een snelweg liep… en weer kwam een vrachtwagen op 
me af rijden… ik raakte in paniek… “aaah yemaa” ik rende en rende maar kwam 
geen stap vooruit… ik keek om me heen op zoek naar hulp… dit keer zag ik aan 
de ene kant mijn familie staan, mijn moeder, Nora , Rafika, en zelf elhadj en 
Hamid.. aan de andere kant.. zag ik sanae staan. Allemaal reikten ze me de hand 
aan… ik besefte dat ik zou moeten kiezen… voor wie moet ik kiezen… mijn 
familie staat verderweg… maar bij sanae zou ik ook niet veilig zijn…. Ik keek 
om…de vrachtwagen zou me verpletteren… ik herkende de chauffeur… het was 
de vrouw.. ze komt me halen…. AAAAH…. Ik schoot overeind…. 

Ik was helemaal bezweet… en hijgde.. Yemma stormde de kamer binnen, Melek a 
bni, smelah 3liek. Ze ging op het bed zitten en nam me als een klein kind in haar 
armen… ik klampte me aan haar vast… nog hijgend zei ik “ze komt me halen… 
ze laat me niet met rust.” Niet begrijpend keek Yemma me aan? Wie dan a wael?” 
ik weet niet a yemma ik kan haar gezicht niet zien” Nora kwam binnen met een 
glas water, en gaf mij die.. ik maakte me los van mijn moeder.. ik dronk de glas 
gulzig… zo gaat het al sinds de ongeluk yemma, fluisterde ze in Yemma’s oor, 
Yemma keek Nora vreemd aan, ongeluk? Ik leg het je straks uit.. yemma, kom 
mee….

Ze lieten me weer alleen… toen ik gekalmeerd was, sloeg ik de lakens terug en 
kwam moeizaam uit bed… al die nachtmerries.. wat hadden die te betekenen..??? 
het leek wel of ze ten koste van mijn energie gingen… ik voelde me daarna altijd 
zo slap.. ik pakte nieuwe ondergoed en een handoek en ging op weg naar de 
badkamer… ik had een afspraak met de dokter…. En ik hoopte dat de gips er 
vanaf mocht.. ik douchtte me en ging met een handdoek om mijn heupen naar 
buiten. Ik pakte de krukken.. die bij de deur stonden plosteling voelde ik de 
aanwezigheid van iemand achter me.. “wael”het was de stem van Hamid, We 
zijn niet meer alleen, mijn vrouw woont hier ook”en ik wil niet dat je er zo bij 
loopt”ik draaide me om en keek hem aan, Smehli, ik had daar niet bij stilgestaan” 
en waar gaan jullie slapen” vroeg ik ” in onze kamer” antwoordde hij 
schouderophalend. WAT!!!!!! En ik???? “ word ik er zomaar uitgezet….” Hamid 
keek me boos aan, “ Nee, jij gaat naar Rafika’s kamer”waarom gaan jullie niet”ik 
 ga niet verhuizen hoor je dat?? “jullie zoeken het uit schreeuwde ik.. ik draaide 
me om en ging me omkleden… 

Ik kwam even later naar beneden.. ik pakte mijn jasje… en trok die aan.. “waar ga 
je naar toe” vroeg elhadj….” Naar de dokter “ mompelde ik “Zal ik je brengen”? 
klonk de stem van Hamid.. “nee bespaar je de moeite” zei ik, el hadj begon net te 
schelden toe ik snel de deur opende en naar buiten stapte…..

Gelukkig had de dokter goed nieuws voor me, de gips gaat ervan af, maar je 
moet nog wel even je been met krukken ondersteunen… je knie is genezen, alleen 
je kuitbeen is nog je een beetje kwetsbaar dus je moet voorzichtig zijn en er niet 
teveel op lopen…” en ik geef je meteen een briefje voor fyshiotherepie mee. 
Bedankt dokter.. over een jaar moet je terugkomen om operatief de spalken in je 
been te verwijderen…” dat zal ik zeker doen dokter” heel erg bedankt voor uw 
goede zorg” graag gedaan jongen, en rij de volgende keer voorzichtig”ik lachte 
en we namen afscheid. 

Nadat de gips in de gipskamer werd verwijderd liep ik 10 kilo lichter naar de 
hoofdingang. Ik draaide me om en zag net een klein figuurteje de hoek omgaan… 
het was fatima… en wat was dat?? Een rolstoel?? Of een kinderwagen??? Ik vond 
het wel raar maar, ik zou het nog een keer navragen…

Ik kwam vermoeid thuis.. ik hing mijn jas aan de kapstok… en liep met mijn kruk 
de huiskamer in, “Yemma !! ” riep ik.. “ik zei toch dat je moederskindje was” het 
was sanae.. die in de deuropening achter me stond… “waar is ze ??? “zonder op 
haar belediging in te gaan” ze haalde haar schouders op en liep verder de kamer 
in ..”naar geltek” je tante “en de rest….???” Elhadj en Hamid zijn boodschappen 
gaan doen., je bent ze net misgelopen.. ik keek naar de klok en Nora zat nog op 
school…”ze kwam dichterbij… haar blik werd donkerder.. en ze had een zwoele 
glimlachje op haar gezicht.. ik kon me niet veroeren….. 
“Met andere woorden we zijn nu alleen……” “en dus???” vroeg ik hees, ik 
vervloekte mijn lichaam die op haar reageerde.. ze stond nu een 5 cm van me 
vandaan.. “heb je me gemist wael?? Fluisterde ze.. ik reageerde niet.. ze ging op 
haar tenen staan en sloeg haar armen om mijn hals.. voor ik kon reageren… trok 
ze mijn hoofd omlaag en drukte ze haar warme lippen op de mijne…….
ik schrok van haar lef... maar genoot er tegelijkertijd ook van…. Ik besefte dat ik 
haar heel erg heb gemist.. ze drukte haar lichaam tegen de mijne… allerlei 
emoties reageerde ik niet…? Ik was verbaasd.. om mijn gevoelens en ook om de 
hare… even trok ik mijn hoofd terug….. “sanae, dit kan niet , dat weetje” ze trok 
 me aan mijn shirtje omlaag…. Ze likte zachtjes aan mijn bovenlip.. ik ging steeds 
zwaarder ademen… ik vocht om zelf beheersing.. zij ging door.. ze trok een 
zachte spoor van kussen langs mijn nek, en eindigde knabbelend aan mijn 
oorlelletje.. ik klemde mijn kaken op elkaar en bad om zelf beheersing… ik kon 
haar niet stoppen… dit voelde veel te goed.. aan de andere kant, het was slecht ze 
was mijn schoon zus.. ze behoorde mij niet toe..maar Hamid.. bij deze gedachte 
werd ik kwaad, ik pakte haar bij de haar en trok haar hoofd naar achteren… 
onder druk van mijn handen in haar haar, liet ze haar hoofd achterover zakken.. 
ze keek me recht aan. Ze zag mijn vastberaden blik en keek me spottend aan “wat 
wael? Wil je me niet meer???” onbewust verstrakte mijn greep in haar haren 
“je kan zeggen wat je wilt, maar ik geloof je niet, je verlangt naar me, net zo erge 
als ik naar jou” ik kan het voelen….. haar hand gleed over mijn borst naar 
beneden… ik keek haar ongelovig aan…. Wat ging ze doen??? Haar hand gleed 
richting mijn kruis… ik liet haar los en duwde haar onzacht van me af… ze 
wankelde… “ik wil je inderdaad niet meer, sanae”je bent nu van iemand anders.. 
en als ik ooit op jouw aanrakingen zou reageren, dan was het alleen maar omdat 
ik een gezonde man ben, en een aanraking van een vrouw lat me niet onberoerd” 
ze keek lachend aan… “aah grote woorden wael” maar bewijs het maar eens” ik 
hoef jou niets te bewijzen, sanae” ik liep van haar weg… “onthoud 1 ding goed 
Sanae” ik keek om, ze stond daar met haar armen over elkaar en trok een 
wenkbrauw op…. “ het is afgelopen tussen ons.. op het moment dat jij je 
handtekening onder je trouwakte had gezet, had je ook de laatste streep onder 
ons verhaal gezet…” ik liep naar buiten…. 

Ik liep een tijdje doelloos rond.. totdat er een zwarte golf naast me kwam rijden… 
“hey wael” ik keek naar de auto, ik kende niemand met zo’n auto. ik bleef staan 
en keek naar binnen. Het was lisa.. ik kende haar nog van de middelbare 
school… ik was blij en verrast.. ik kon altijd goed met haar opschieten. “Hey lisa, 
hoe is het? “ja goed joh”een tijdje geleden he” zekersss zei ik” heb je me gemist 
dan” ze lachte hard en zei, “jaa je weet niet hoe” weetje wat , stap in dan gaan we 
wat drinken” ik stapte gauw in. En we reden weg..

“Lekkere autootje.. lisa” “haha, dank je wel, van me pa gehad” ik lachte “zo heeft 
je pa nog een zoon nodig.. ik stel me beschikbaar” “hahahaha, wie weet? “geef 
me geen hoop lisa, anders ga ik mijn zinnen op jouw zetten en je weet, dan is er 
geen ontkomen aan” waarschuwde ik haar… “oooh spannend hoor wael” ik 
glimlachte… leuke meid dacht ik bij mezelf… “Maarrre, hoe wist je dat ik het 
was, en niet Hamid” ik hoorde van Khaled, je weet wel je vroegere buurjongen 
dat je een ongeluk hebt gehad in spanje, en aangezien ik een van de twee 
 exemplaren op krukken zie lopen, dacht ik jaaa dat moet hem zijn” ooh van 
daar” nou mooi ben blij je weer te zien..” ondertussen waren we aangekomen bij 
een leuke restaurantje… we gingen zitten en bestelden het drinken… ik bekeek 
haar een s goed.. ze had goudblonde haren… in een kort modieus modeletje 
geknipt, haar ogen waren groot en zeeblauw van kleur… ze was echt mooi slank 
en had mooie benen, had ik zoeven gezien… 

“Zo wael, wat heb je de laatste tijd allemaal gedaan…” ik vertelde haar in het 
kort wat er allemaal was gebeurd.. “zozozo, dus je hebt een beetje liefdesverdriet 
he” ik glimlachte.. , “je hebt altijd een mooie glimlach gehad” die moet je niet 
verliezen…. “ik keek haar niet begrijpend aan… hoe bedoel je.. vanaf het begin 
vandaag, toe ik je zag vond ik al dat je een trieste blik in je ogen had, nu weet ik 
ook waarom”maar weetje wael, er zijn nog lekkerdere vissen in de zee” aah zei ik 
en hoe vind ik die” “ gewoon goed kijken en dan zie je ze vanzelf” hahhaha 
lachte ik, is dat een hint lisa?” ze kreeg een trieste blik in haar ogen.. “misschien 
kunnen we elkaar troosten? “ hoezo?? Heb jij dan ook een beetje liefdesverdriet, 
vroeg ik sarcastisch. Har mooie ogen vulden zich met tranen… ik was heel 
verbaasd, sorry zei ze en vluchtte naar de dames wc. Ze liet mij daar verbluft 
achter… 

even later kwam ze terug…”luister lisa, het was niet mijn bedoeling om oude 
wonden open te halen” nee geeft niet wael” soms komt het allemaal weer naar 
boven..” ze keek ongemakkelijk om zich heen. Wil je liever naar huis lisa? “ ze 
keek me verrast aan en knikte”ik steunde op een kruk en stond op… ga maar 
alvast naar de auto’ ik kom er zo aan… ik rekende af en volgde haar naar de auto. 
We reden in stilte naar huis… ze zette me af voor het pleintje waar de meeste 
marokkaanse jongeren hangen… toen ze de auto tot stilstand bracht, draaide ik 
me om.. lisa het Was leuk je weer te zien en ik hoop echt dat je me mijn 
opmerking vergeeft… “tuurlijk lieverd en we houden contact.. is goed meissie ik 
ben er voor je wanneer je me nodig hebt…” ze omhelsde me en zei, mot ik wel je 
telefoonnummer hebben he?”ik lachte en schreef hem op… bel me zei ik en gaf 
haar een kus op haar wang als afscheid… ik stapte uit en zij reed weg..

hey wael, ben je een eigen escortservice begonnen ouella??” ik keek naar het 
pleintje waar de opmerking vandaan kwam, ik zag allemaal jongens staan van 
wie ik de helft niet kende.. “ik lachte toen ik zag dat de opmerking van Karim 
kwam” ik liep naar ze toe, Ewa krimo ( koosnaampje) kiefesch? Ben je nog steeds 
de muren aan het vasthouden? Asahbi, bel de gemeente, kunnen ze hem voor je 
repareren.. hoef je niet altijd hier te staan, andere muren hebben je ook nodig.. de 
 hele groep lachtte, ik begroette iedereen met eeen hand en ging ook maar tegen 
de muur aanstaan… na even bijgepraat te hebben vroeg Karim “ga je mee, 
vanavond” waarheen vroeg ik, rai party in rotterdam, ik acht effe na, is goed ik 
vraag Said ook mee ok? Tuurlijk zei karim, hoe meer zielen hoe meer vreugd, 
zeggen die hollanders toch.. oke dan ik moet nu wel gaan, ‘haal me om half elf op 
ok? Is goed joh” ik nam afscheid en liep naar huis zodra ik ons huis instapte leek 
het of ik 10 jaar ouder werd… alle ellende kwam weer naar boven.. ik stak mijn 
hoofd om de hoek van de huiskamer en zag dat iedereen inmiddels terug was….

Wael ajie dakoel’ ik schoof aan en at in stilte… “waar was je” vroeg elhadj, 
“gewoon hier, antwoordde ik ontwijkend.. wat nou gewoon hier, geef normaal 
antwoord!!!!! Ik zag het al aankomen, dus ik nam gauw nog een paar grote 
happen “ besouija 3liek a wael”hoorde ik yemma fluisteren, “en wat zit jij te 
fluisteren a lehmara” ik keek op “lehmara? Tegen wie zeg jij elhmara??”tegen je 
moeder a lehmar!! “ik keek mijn moeder verschrikt aan.. pik jij dat vroeg ik haar” 
ze sloeg haar ogen neer, maar te laat ik zag de tranen al glinsteren… ik werd 
kwaad, ik kon mezelf maar met moeite beheersen!! Ik keek elhadj recht aan en 
zei, “nou als zij een lehmara is en ik ben elehmar!! Dan kan de man die mij 
verwekt heeft alleen een lehmar zijn!!!” “Waaaaattttt!!!! Krijstte elhadj.. jij 
hoerenzoon noemt mij elhmar”, ik stond gauw op.. er ging een steek van pijn 
door mijn been..

El hadj stond op, en wilde mij bij mijn haar pakken, dat mislukte omdat mijn haar 
daar te kort voor was.. ik deed een stap naar achteren en vluchtte op een been 
weg….. ik ging op weg naar said.. daar aangekomen zag ik dat het al 10 uur 
was… snel said.. we gaan naar een party… hij keek naar mijn been en zag dat de 
gips ervan af was.. hij lachtte “poeh ik dacht dat je het nooit zou vragen” ik belde 
Nora op en vertelde haar welke kleren ze klaar moest zetten en als ik een keer 
toeter moet je het naar de parkeerplaats brengen.. ze stemde in…
Het was moeilijk om met een pijnlijke been om te kleden in de bosjes.. gelukkig 
was het donker en zag niemand mij, Said hield wacht voor me.. toen ik alles aan 
had stapte ik uit de bosjes.. Karim kwam net de hoek om rijden. We stapten in… 
en gingen een lekkere avond tegemoet… ik had alleen wat moeite met dansen.. ik 
had last van mijn benen. Ik danste niet, maar aan aandacht geen tekort.. het 
waren de standaard meisjes…. Lekker en hoerig… en tot alles bereid, zonder 
verplichtingen… ik vroeg de sleutel aan Karim en nam mijn meisje mee, we zaten 
in de auto te praten. Ik legde mijn hand op haar been… ik schoof hem omhoog… 
ik streelde haar dijbeen en ging steeds meer richting haar vagina, onder tussen 
kuste ik haar langzaam… ze liet me mijn gang gaan… ik keek haar aan en zag 
 sanae voor me… “wacht effe” ik trok me effe terug.. ze rolde de stoel omlaag en 
trok me over haar heen… ze wilde me nog uitkleden…”Nee geen tijd” fluisterde 
ik ze maakte mijn broek los… ze streelde me op een gevoelige plek… ik zocht 
haastig naar een condoom, deed hem om , en schoof snel haar korte leren rokje 
omhoog… ze spreidde haar benen voor me.. en ik kon mijn gang gaan……

Uren later kwam ik thuis aan… Karim zette me af en reed door naar zijn huis.. ik 
liep naar huis met een heerlijk bevredigd gevoel.. het kon me niet schelen dat het 
een hoertje was, ben ik toch ook??? Ik steunde op de krukken , mijn been heeft 
het zwaar te verduren gehad.. maar het was de moeite waard…

Ik probeerde de deur te openen maar hij gaf niet mee…. Ik snapte er niets van, 
probeerde het nog een keer.. neee, “shit, wat is dit” ik heb niet gedronken, zelfs 
niet geblowed? Wat is hier aan de hand…?? Het was 4 uur in de morgen… 
opeens ging het licht in de gang aan… even later werd de deur opengedaan… 
Het was elhadj.. hij keek me slaperig aan… “Wie ben jij?? “ana wael aba” “hmm 
wael yek” Donder dan maar gauw op”want ik heb geen zoon die Wael heet”die 
is al dood” wat zegt ie nou? “A BAA!”” Kom op laat me binnen” Seer fihalek”Ga 
weg, ik ken jou niet” hij smeet de deur voor mijn gezicht dicht… “ik zuchtte nou 
mooi is dat, ben eruit gekickt… wat nu?????
Ik keek om me heen ”Verdomme” wat een vieze klootzak dacht ik bij
Mezelf.. en nu dan??? Het was nog donker buiten.. en behoorlijk fris… een jas 
had ik ook al niet. Ik voelde mezelf steeds bozer worden… ik liep naar de deur en 
begon daar hard op te bonzen…. HEEEEEEYYYYYY FTAH ELBAB!!!!!! Geen 
reactie… ik bleef bonzen… net zolang totdat de lichten thuis aangingen.. ik zag 
iemand naar de deur lopen… naar de omvang te zien mijn moeder… ze stond 
dicht bij de deur en wilde hem open doen toen ik geschreeuw vanm elhadj 
hoorde… “Wallah als je open doet, gooi ik jullie er allebei uit!!!! “A El hadj, het is 
mijn zoon, het is koud buiten en zijn been is nog steeds niet genezen laat hem 
binnen, en doe morgen wat je maar wil” ”NEE schreeuwde hij, “ik heb gezegd 
dat als je hem erin laat gooi ik jullie er allebei uit” ik bedacht me dat hij het nog 
zou doen ook… “Yemma, laat maar, ik ga al weg, blijf jij maar thuis” ik hoorde 
haar nog huilen, toen ik me omdraaide.. het deed me pijn dat ze zoveel van 
elhadj moest verdragen om mij… ik steunde nu zwaar op mijn krukken en mijn 
been deed echt heel erg pijn… ik voelde de zweet op mijn bovenlip… “Wael” 
hoorde ik zachtjes van boven… ik keek naar de bovenverdieping en zag Nora 
staan… waar ga je naar toe? Ik haalde mijn schouders op WAEL, blijf asjeblieft 
niet te lang weg.. mijn moeder gaat dood zo… aan haar stem hoorde ik dat ze 
 huilde… “troost haar dan, en maak je om mij geen zorgen.. ik red het wel.. “ 
Wacht wael hier heb je je jas” ze gooide mij mijn winterjas toe… “ ik raapte hem 
op van de grond en trok het aan.. “bedankt schatje.. “ wacht en waar ga je slapen? 
“Ik weet niet, ergens buiten, ik kan nu naar niemand toe.. “ Wacht hier dan, ze 
ging naar binnen en gooide mij even later een dekbed toe” ook die raapte ik op, 
ik wilde haar net bedanken, toen ik elhadj hoorde schreeuwen, “wat doe jij hier 
ga slapen al mesgotta” ik stromplde haastig weg en dook in de bosjes..
Ik was zo moe dat ik me snel oprolde in de dekbed en op de grond in de bosjes 
sliep.. niemand zou me daar lastigvallen… en morgen?? Ik zou wel zien wat ik 
zou doen..

Ik werd wakker van de zon die op mijn hoofd scheen .. ik keek op mijn telefoon 
en zag dat het 8 uur sَochtends was, ik liet het dekbed liggen en kroop uit de 
bosjes, voorbijgangers keken mij vreemd aan, ik sleurde mijn krukken uit de 
bosjes en ging een stukje lopen, ik wist zelf niet waarheen… ik wist niet wat ik 
moest doen… ik had honger en hoofd pijn, verder was de pijn in mijn been bijna 
ondragelijk… bij een bankje in het park.. haalde ik de telefoon uit mijn zak en 
belde said, Slaperig nam mhij op “hallo??” He said met mij” waarom bel je zo 
vroeg boerenpummel”het is zondag a liehoudi” ik weet het sorry, maar ik zit in 
de penarie” Alweer?? Koued assahbi,”jij hebt ook altijd wat”wat voor probleem 
heb je, weet je niet in welk bed, je wakker bent geworden ouella??” ik liet hem 
effe uitrazen… “luister said asjeblieft..” de wanhoop in mijn stem deed hem 
luisteren ” die klootzak heeft me eruitgegooid” wie bedoel je ?? vroeg said 
behoedzaam m”mijn vader” zuchtte ik… aaaa jaaaaw, riep hij uit, waar ben je 
nu?? “ in het park… kom me asjeblieft halen said, ik heb vreselijke pijn in mijn 
been…. Tuurlijk egai, ik kom er aaan” ondanks dat ik mijn jas aanhad, bleef ik 
bibberen van de kou.. een half uur later kwam Said aanrijden… hij hielp me 
instappen en we reden terug naar zijn huis… 

Gelti stond al klaar met schone kleren voor me en duwde me gelijk onder de 
douche.. nadat ik uit de douche kwam, werd ik in haar bed geduwd met een 
warme kruik en moest ik de warme soep eten die ze gemaakt heeft…. De warmte 
verspreidde zich in mijn lichaam…. Ik ontspande me…. Gelti vroeg me waarom 
ik eruit geschopt was… ik zei dat ik het niet wist… “waarschijnlijk omdat ik hem 
eerder op de dag lehmar had genoemd”zei ik quasi onverschillend, WAAT????? 
Allah a wael, ik dacht dat jij verstandig was”even kwam die woede weer naar 
boven “a gelti, hij zei lehmara tegen yemma, je weet niet hoe hij haar behandeld 
sinds ze uit Marokko terug zijn??” Maar toch wael, dat is iets tussen hun, zij 
 lossen het op samen” hij is je vader en heeft veel moeite voor je gedaan om je 
groot te brengen, dan kom jij aan het eind lehmar zeggen tegen je bloedeigen 
vader”” ze klakte afkeurend met haar tong… Gelti, hij heeft bijna nooit gewerkt, 
altijd in de wao gezeten terwijl hij kerngezond is… zijn geld is eigenlijk haram, en 
hij heeft mij altijd als de mislukkeling beschouwd, altijd geslagen en beledigd als 
er iemand bij was… , dan kom je me nu zeggen mijn vader??? Ik beschouw hem 
niet mijn vader…. Mijn vader is 3ami abedellah, ( haar overleden man) Allah 
jerahmou!!!” ik voelde en brok in mijn keel, toen ik aan 3ami abdellah dacht, hij 
was zo lief voor mij, hij beschouwde mij als zijn tweede zoon en kwam altijd in 
opstand tegen mijn vader als ie me weer te pakken had…. “yeh abni, hij hield 
heel veel van je… Gelti had ook tranen in haar ogen.. dabba n3ess abni ( ga nu 
maar slapen), ik bel je moeder op om tegen haar te zeggen dat je hier bent… 
soukran a gelti, niet tegen hem zeggen he??” ze schudde haar hoofd en 
verdween, Said bleef in de kamer… Kan ik nog wat voor je doen?? Mijn ogen 
vielen zowat dicht… ik haalde mijn neus op, maar hij was al verstopt… ga naar 
mijn huis en haal mijn computer op… en alle diskettes erbij ja?? Wacht totdat hij 
weg is en neem hem mee, zeg tegen ze dat ik hem aan jou verkocht heb” hij 
knikte is goed joh…. 

Ik was zoo uitgeput, dat ik meteen na het vertrek van Said in slaap viel… ik had 
gelukkig geen nachtmerries… toen ik uren later weer wakker werd… voelde ik 
mijn hoofd enorm bonzen… en ik had het koud… Gelti kwam binnen… ewa ben 
je wakker, ze deed het licht aan en schrok, Wat ben je rood… ze kwam naar me 
toe en voelde aan mijn voorhoofd… hmmm koorts… ik ga effe medicijnen voor je 
halen…. Even later kwam ze terug met een dienblad met eten en asprines… ik 
kon maar weinig door mijn keel krijgen.. maar nam de asprines wel in… ik viel 
weer in slaap…. Levendiger dan ooit kwam de vrouw me halen… “ewa, je 
gelooft me nog steeds niet he?? Je gelooft niet dat ik je kom halen he?? Ik werd 
bang van het feit dat ik haar gezicht nog steeds niet kon zien… ze kwam 
dichterbij en stak haar armen uit, ze leek me te willen wurgen…. Ik probeerde 
een stap achteruit te doen… dat lukte niet… ze lachte.. “nee wael dit keer kom je 
niet weg… “ ze lachte nog harder toen ze mijn angst voelde… ik probeerde uit 
alle macht meer afstand te scheppen maar, dat leek alleen maar op haar 
lachspieren te werken…. “””eeeeh YEMMAAAAA” dat was het enige wat ik kon 
uitroepen, ik raakte in paniek…. Yemmaaaa!!!! “Helpt niet, “lachte ze…. Ze legde 
haar handen om mijn hals en kneep… haar handen leken me te verlammen, ik 
kon me niet bewegen….” KORAN!!!! KORAN!!!!” Een stem in mijn binnentse 
riep weer “ KRA!! EL KORAN!!!!! KRA A WEAL”, ik beseftte dat het mijn laatste 
 kans was en begon te p[revelen.. bismi allahi arahmanin araheem, kol houwa 
allahou ahad allahou sammad”even leek haar greep te verstrakken”helpt niet 
WAEL”hoorde ik haar fluisteren, maar ik ging door… na de derde keer, verslapte 
haar greep en liet ze me los…. Ik kon me vrijer bewegen…. En zij leek te 
verdwijnen…. “Ik kom terug wael” beloofde ze…..
Pas toen drongen de stemmen van de mensen om me heen tot me door…. 
Langzaam opende ik mijn ogen.. mijn oog leden waren zwaar… ik keek om me 
heen en zag yemma,bij mijn voeten zitten, Gelti zat tegenover haar.. toch voelde 
ik dat er nog iemand naast me zat.. ik hief met moeite mijn ogen op en zag een 
man met een baard naast mijn hoofd zitten… ik kende hem niet.. maar toch gaf 
hij me een vreemd soort gevoel van veiligheid.. zijn koele hand lag op mijn 
voorhoofd.. ik keek nog eens naar hem, hij was nog jong.. hooguit 35 jaar..zijn 
baard was verzorgd hij straalde een bepaalde rust uit die ook bezit nam van mijn 
lichaam… hij prevelde iets wat ik niet kon verstaan, maar de uitwerking maar al 
te goed kon voelen.. KORAAN!!!! Het was de lefiekh… de man begon harder te 
citeren en ik herkende zijn stem… het was de stem van de lefkieh, die mij 
gebiedde koraan te citeren in mijn strijd tegen de vrouw…. Hij herinnerde mij 
aan wat ik in paniek was vergeten… ik sloot mijn ogen en van opluchting 
stroomden tranen uit mijn ooghoeken… 

” Sadak allahou al3adeem” hoorde ik hem aan het eind zeggen, ik opende 
verdwaasd mijn ogen.. la slamtek a bni, hij keek glimlachend op me neer. Hij 
klopte mij op mijn borst en stond op… Gelti en Yemma kwamen naar mij toe.. 
Yemma huilde “je was bijna weg a bni “ ik klopte geruststellend op haar hand en 
vroeg.. “hoelang heb ik geslapen? Bijna een hele dag… Geltek belde mij dat er 
iets ergs was met je.. en Said heeft de lefkieh van de moskee om de hoek gehaald.. 
, waar droomde je van abni, “ de vrouw kwam me wurgen, ze wurgde me… en 
toen hoorde ik een stem zeggen dat ik elkoran moets citeren… pas naa een hele 
tijd ging ze weer weg en beloofde weer terug te komen.. Yemma en Gelti keken 
elkaar aan en knikten… gelukkig was lefkieh.. zei Gelti, je leek echt te stikken 
wael”… waarschijnlijk ben je bezeten van een geest.. die moeten we uitdrijven.. ja 
maar eerst laten we hem rusten..

ik was zo moe dat ik weer inslaap viel.. gelukkig, kwam niemand me halen… ik 
sliep de hele nacht door… de volgende dag was ik al aardig fit. De lefkieh kwam 
terug om met me te praten…. Hij stelde me eerst vragen zoals, of ik bid en of ik 
vastte, weleens gedronken had… hij had een milde uitdrukking op zijn gezicht. 
Ik zag dat hij mij niet veroordeelde toen ik opbiecchte dat ik 1 keer in mijn leven 
had gedronken en dat ik niet bad, hij zei: jij bent net mijn kleine broertje.. en ik 
 kan je zeggen dat aalh soubhanahou ou talla,een mens al zijn zonden kan 
vergeven als diegene ook daadwerkelijk spijt heeft van zijn zonden..” hij is 
vergevingsgezinder dat alle mensen hier op aarde… en je weet het misschien al, 
maar je bent bezeten door een geest.. niet zomaar een geest, deze geest is heel 
kwaad en probeerd jou van het leven te beroven… we moeten haar uitdrijven… 
en god zal ons helpen..”ik luisterde ademloos.. wat lefkieh zei, klonk als een 
openbaring voor me.. en toch zo logisch… maar “weetje wael” vervolgde hij… de 
enige manier om je van het kwaad te beschermen is het verrichten van de 
salaat… en berouw tonen voor je slechte daden…, het lezen van koraan is je enige 
wapen in strijd met de djins ( geesten )… “ de vraag brandde op mijn lippen… 
“was jij het die mij opdroeg om koraan te citeren…”de man glimlachte.. “Jaa, ik 
kreeg het moeilijk, omdat ze je niet los wilde laten, jij moest ook helpen door 
koraaan te citeren… anders was het te laat… “ ik glimlachte… “ soukran bezaaf” 
“a shoukrou lilaah” antwoorde hij en stond op ik laat je even rustten,

die avond kwam hij terug, ik zag hem niet, hij was in de huiskamer de mejmar 
(soort barbecue) aan het klaar maken… ik had me net gedouched en voelde me 
kiplekker.. totdat ik de begoor (wierook) ruikte…. Ik voelde me misselijk worden 
door de geur.. wat zou er aan de hand zijn dacht ik bijmezelf… opeens leek het 
alsof er een onzichtbare kracht bezit van me nam… opeens leek het alsof ik de 
controle over mijn bewegingen kwijt was.. ik begon steeds ongeduldiger op mijn 
plaats te verschuiven… ze moesten die geur weghalen… het verstikte me…… ik 
kon me niet meer beheersen en stond op en liep naar de huiskamer.. waar ik de 
lefkieh en 3 mannen om de mejmar gebogen zag… dat was het laatste wat ik me 
bewust kon herinneren

lefkieh keek op, hij zag de jongeman in de deuropening staan, zijn grijze ogen 
waren nog donkerder geworden.. hij keek paniekerig om zich heen. De lefkieh 
knikte naar de mannen, eentje stond op en ging met uitgestoken hand naar mij 
toe “ahlen Wael”kief intina? Labas?” hij schudde me de hand. De andere man 
sprong naar de deur en sloot die achetr me, opeens veranderde mijn mannelijke 
stem in een hysterische vrouwenlach…. Hahaha ik weet wat jullie willen doen, 
maar nee, jullie kunnen doen wat jullie willen ik verlaat deze lichaam niet… mijn 
lichaan werd tegen de muur aan gesleurd, mijn geest dacht dat ze met mijn 
lichaam door de muur kon lopen… de manne spronegn op mijn lichaam en 
probeerden die uit alle macht in bedwang te houden, maar de vrouw was sterk, 
met de grootste moeite hielden ze haar in bedwang en brachten haar naar de 
bankstel.. de lefkieh ging zitten, en pakte mijn voorhoofd… met een hand drukte 
hij hard op mijn slapen, hij begon hardop sourat Yassine.. te citeren…. Toen hij 
 met zijn andere hand water pakte om zijn droge keel, nat te maken…. Begon de 
vrouw weer hatelijk te lachen… ze praatte en lachte via mijn lichaam… ze merkte 
dat de greep van de mannen verslapte en greep haar kans..

ze sloeg de handen van mijn lichaam en weer vloog ik door de lucht… en botste 
tegen de muur… lefkieh keek naar de andere mannen, “ze doet zijn lichaam pijn, 
we moeten haar pakken… de vrouw lachtte alleen maar… na weer een 
worsteling hadden de mannen mij weer vast en brachten me bij de lefkieh.. 
ditmaal pakte hij niet alleen mijn voorhoofd, maar plaatste met zijn andere hand 
om mijn hand en plaatste zijn nagel onder mijn duimnagel…. Hij had haar 
vast…. Hij gebaarde de mannen om meer lebgoor op de lemjmar te gooien, er 
stteg meer rook op…. Nog steeds gaf de vrouw zich niet gewonnen , maar de 
lefkief wist dat het een kwestie van tijd was…

na wat een eeuwigheid leek te duren… sprak de vrouw weer….” Doe die stank 
weg, je verstikt mij”…”nee, eerst moet je je gewonnen geven en mijn vragen 
beantwoorden… “antwoordde de lefkieh… ze leek effe na te denken….. de man 
gooide meer lebgoor op de lemajmar en de lefkieh citeerde luider en 
nadrukkelijker.. dit leek het proces te versnellen… oke zei ze na een tijdje… “geef 
je je gewonnen “vroeg de lefkieh, “jaa “antwoorde ze na een tijdje…”ok wie ben 
je? “ik ben aicha, “antwoorde ze. “Wat ben je?” “ik ben een joodin” waar heb je 
deze jongen bezeten” bij de auto ­ ongeluk… “ en waarom” vroeg de lefkieh, 
door hem is de vrouw dood met wie ik samenleefde, ik was woedend op hem, hij 
heeft me van het lichaam beroofd waar ik in leefde” ik wilde hem ook 
vermoorde.. en zo mijn wraak nemen” “dat heeft hij niet gedaan” antwoordde de 
lefkieh.. “god heeft de vrouw bij zich genomen” maar hij was de reden” 
antwoorde ze boos. “lefkieh besloot hier een eind aan te maken”luister aicha, ik 
wil fdat je me beloofd uit zijn lichaam te gaan en niemand van deze geloof te 
treffen…” NEE” krijsste ze. 
“BIJ ALLAH< VERLAAT DEZE LICHAAM”!!!! “IK gebied je in de naam van allh 
dit lichaam te verlaten… je zult je zijn toorn op de hals halen, Aicha je bent 
gelovig dus doe wat ik zeg….”!!!!!!! Na enige tegenstrubbeling gaf aicha zich 
gewonnen en beloofde nooit meer bezit te nemen van een moslimlichaam,

Op het moment dat aicha mijn lichaam verliet, viel ik levensloos neer…..
Ik werd door de mannen naar het bed gedragen… ik was bewusteloos en mijn 
neus bloedde.. de mannen gingen met de lejmar door het hele huis om het huis 
reinte maken van eventuele andere geesten… de lefkieh ging weer aan mijn 
hoofd zitten en apkte met zijn ene hand mijn mhamd vast en met de andere mijn 
slapen. Dit maal drukte hij er niet op.. hij citeerde nog een hele tijd de koraan…..

Ik kwam weer bij.. ik had een pijnlijk bonzende hoofd… ik had geen iedee van 
wat er gebeurd was.. ik keek om me heen en zag de lefkieh met een ernstig 
gezicht de koraan citeren.. ik sloot mijn ogen weer en genoot van de rust die de 
stem van dee man mij bracht… ook de woorden voorzover ik ze begreep hadden 
een rustgevende effect… het bonzen van mijn hoofd werd iets minder.. ik opende 
mijn ogen weer en keek naar de lefkieh.. ik kneep in zijn hand om hem te laten 
weten dat ik weer bij was… hij keek me aan en glimlachte… “Sadaaka allahou 
al3adeem” met een zucht herhaalde ik “ sadaka aalahou al3adeem.. wat is er met 
me gebeurd??” “We hebben haar uitgedreven” heb je  pijn” vroeg hij… ik 
knikte waardoor mijn hoofd nog meer bonsde.. hij lachte.. “jij weet niet wat ze 
allemaal met je heeft gedaan… ze heeft je alle hoeken van de kamer laten zien..” 
ik glimlachte “serieus”??? jaa lachtte hij voel maar aan je neus.. ik voelde aan mijn 
neus enntegelijkertijd kromp ik ineen van de pijn. Shit he… is ie gebroken?? “ik 
denk het wel antwoordde de lefkieh lachend… “nou ja ik haalde mijn schouders 
op… als ze maar weg is… “ja zei de lefkieh ze is weg” ik keek de man recht aan, 
ik zou je voeten moeten kussen voor deze geer dat je voor kij hebt gedaan” nee, 
zei de lefkieh serieus.. God heeft het gewild en je zou elke dag hem moeten 
bedanken, ik ben niet meer dan een sabaab ( reden), netzoals jij met het 
ongeluk… “ik vertstijfde… hoe weet jij dat??” ze heeft het me verteld..”jouw 
geest..”maar ik wil het ook van jouw horen”.. is goed lehkieh, ik kom binnenkort 
langs om jouw alles te vertellen… hij glimlachte .. toen de deur openging en 
Gelti, Yemma binnen kwamen.. stond hij op.. “ik zal je laten rusten… “ nadat 
iedereen hem uitvoerig had bedankt vertrok de man.. 

Yemma kwam met roodomrande ogen naast me zitten, “AAH ya bni ik dacht dat 
ik je kwijt was.. Yemma hou asjeblieft op met huilen, het is toch allemaal goed 
gekomen.. zei ik rustig… “ja zei gelti, die jongen komt er helemaal bovenop.. en 
hij zal weer de oude zijn…” nee, dacht ik, ik zal nooit meer de oude zijn” binnen 
in mij was er iets veranderd… niet alleen door de geest, maar door alles wat ik in 
de laatste maanden heb meegemaakt….

Na een tijdje kwamen Nora en Rafika binnen, gelukkig begonnen zij niet meteen 
te huilen… Rafika voelde zich wel schuldig omdat zij al die tijd gewoon thuis zat 
en niet naar haar broertje had gevraagd… en nora, die kon gewoon niet geloven 
dat er geesten bestonden, je hebt gewoon met die mannen glaasje lopen draaien.. 
en die arme yemma wijs maken dat je bezeten was… je bent wel bezeten, van 
iemand die echt bestaat… en knipoogde naar me… ik wist dat ze sanae 
bedoelde… de glimlach stierf op mijn lippen… “die was niet leuk Nora” ze sloeg 
haar ogen neer “sorry, dat was niet mijn bedoeling… ‘ hey mensen ik wil 
douchen en slapen dus alsd jullie het niet erg vinden, is hierbij het bezoekuur 
afgelopen.”. grappte ik.. a kletsend stonden ze op, bij de deur hoorde ik Yemma 
nog tegen gelti zeggen: thallali fe bni a khadija, allah jerham ouldik…”ewa safi a 
fatima, ouldek houwa ouldi” ( zorg goed voor mijn zoon a khadija, tuurlijk 
fatima, jouw zoon is netzoals mijn zoon) eindelijk werd het stil ik lag nog steeds 
bij te komen toen Said zijn hoofd om de hoek stak, ewa a player, hmm?? i
ik keek hem vermoeid aan, "kom verder... hij kwam binnen met een handoek en 
ondergoed . ik kom je alleen je spullen brengen voor de douche, kun je er zelf 
uitkomen, of moet ik je helpen"... ik kom er zelf wel uit.. ik stapte voorzichtig uit 
bed...

in de badkamer, keek ik even in de spiegel... gelukkig viel mijn neus wel mee.. hij 
was niet gebroken, anders was er wel rare bocht ingezeten of zo.. ik stapte onder 
de hete stralen en ontspande me... ik waste de bloed van mijn neus en gezicht.. 

fris en toch heel moe kwam ik uit de badkamer.. ik zag dat gelti het bed al 
verschoond had en eten had klaargezet... ik ging in bed liggen en at van het eten.. 
even later kwam said bij me zitten hij vertelde me precies wat er allemaal was 
gebeurd... ik stond er versteld van wat een geest allemaal met me kon doen.. en ik 
verbaasde me over het feit dat er eigenlijk nog iemand met de gedachte 
rondzweefde dat ik een moordenaar ben...

"o ja wat ik je een paar dagen wilde vertellen he?" "zeg het eens" zei ik, blij dat hij 
van onderwerp veranderde.. "ik heb een heel leuk lief meisje ontmoet..." vertel 
eens over haar" nou ik heb haar in de supermarkt ontmoet.. " AAA Yemma!! als je 
haar ziet wael.. de liefde straalt gewoon van haar uit" hoe ziet ze eruit..? vroeg ik, 
dat doet er niet toe, ze is voor mij mooi!! "hahahhaha, lachte ik, dus ze is lelijk, 
vertel is ze ook dik? daar moet je echt mee uitkijken, straks verplettert ze je 
tijdens je huwelijksnacht... heb je nog niks" hahahha, Said zag er de humor er niet 
van in, "nee wael.. ze is echt mooi, maar ze heeft gewoon donker uiterlijk.. 
gewoon net als allenandere marokkaanse meisjes.. alleen zij straalt iets uit.." hmm 
zei ik, hoe oud is ze? " 20 bijna een en twintig... zit ze op school? vroeg ik, "ja 
maar dit jaar is haar laatste jaar... dan gaat ze werken..." heb je met haar 
afgesproken? vroeg ik? jaa, zei hij je weet niet hoe moeilijk ze daarover deed" 
hmm antwoordde ik, mijn ogen begonnen weer dicht te vallen... weetje wat 
said"laat me kennismaken met haar... "ja daaag, zodat ze voor je gaat vallen? No 
Thanx" ik glimlachte , Nee joh, wie valt er nou op mij? met mijn scheve neus???" 
Ha vertel mij wat, zelfs de djnija ( geest ) ik voor je gevallen en wilde je niet meer 
laten gaan.... met een glimlach om mijn lippen viel ik in slaap..

het was een rustige nacht, en ik sliep de hele nacht en de hele ochtend door.. toen 
ik rond 11 uur opstond voelde ik me echt goed... ik besloot naar buiten te gaan. 
Said was naar zijn werk vertelde Gelti me.. Gelti ik ga effe naar mijn werk en kom 
later terug om weer hier te slapen... is dat goed..?? AAH ya bni, moet je dat nog 
vragen?? " riep ze verontwaardigd uit.. ik schaamde me omdat ik daaraan 
twijfelde... shoukran a gelti ik kuste haar op de voorhoofd en vertrok... 

op mijn werk, zag ik dat het al redelijk druk werd, want het was lunchtijd en al 
die rijke kantoorpikkies kwamen lunchen. Pieter keek me aan en riep, je kunt 
meteen beginnen hoor... ik ging naar de kleedkamer.. en zag mijn witte 
overhemd al klaar liggen.. ik trok het aan en ging aan het werk... het was heerlijk 
om weer aan het werk te zijn.. 
rond vijf uur kwam Fatima.. ze leek verrast toen ze mij zag.. "he wae"l, hoe is het" 
jaa gaat goed alhamdollilah" wat is er met je neus gebeurd.. " ze leek mij het tegen 
over gestelde van de vorige keer dat ik haar zag.. toen was ze argwanend 
geweest, en wilde ze niet met me praten en nu, deed ze haar best om me aan het 
praten te krijgen.. raar hoor, sbahan allah!! ik keek haar aan toen ze een koffie 
klaarmaakte voor een klant, en weer werd ik getroffen door een gevoel van 
herkenning, waar ken ik fdat koppie nou van???? ik zuchtte diep toen ik het me 
niet kon herinneren en liet het maar rusten... 

later op de avond toen het rustig was, zaten fatima en ik aan de bar, servetjes te 
vouwen... "zeg wael, begon ze, ik keek haar vragend aan, ga je me het verhaal 
nog vertellen? "waarvan vroeg ik" van je neus.." "aah ik begon te lachen, je gelooft 
het toch niet"nee doe eens een poging, als je je best doet geloof ik het wel, "goed, 
waar zal ik beginnen, ik sloeg het deel van marokko over en gaf haar een kort en 
bondig verslag vanaf het ongeluk. ze bleef ademloos luisteren... "hee 
doorvouwen..." "jajaja, ga verder" toen ik klaar was, zei ze ongeloflijk!!"ik 
glimlachte zie je wel ik zei het je toch..." nee haastte ze zich te zeggen, ik geloof je 
wel, maar war een gebeurtenis voor gevolgen kan hebben", " jaa" zei ik " het 
probleem is dat iemand hier ergens rondloopt die denkt dat ik de moordenaar 
ben van haar moeder.." vind je dat erg", ik bedoel dat ze dat denkt.." tuurlijk, ik 
bedoel ik ben geen moordenaar, en wat gebeurd is was gewoon het lot, maar ik 
zou haar er ooit van willen overtuigen dat ik geen moordenaar ben" "waarom doe 
je dat niet" ik dacht effe na over haar vraag, "ik denk dat ze nog steeds boos is, en 
de waarheid niet zal accepteren, ze zou me alleen maar meer haten...." fatima 
 knikte en ging verder met vouwen, misschien heb je gelijk....

aan het eind van de avond gingen we allebei onze eigen weg naar huis.. toen ik 
aankwam bij gelti, zag ik dat ze eten voor me had klaargezet, ik at met smaak en 
ging daarna slapen... ik was heerlijk uitgeput en verlangde ernaar om lekker uit 
te slapen..

Fatima kwam binnen en zag zoals gewoonlijk die kwal aan haar zus zitten... ze 
groette hem m,et essalaam ouailaikom en ging er voor de verandering bij zitten, 
ze moest die kwal uit de buurt van haar zus zien te houden.. hij zou haar alleen 
maar pijn doen. en ze moest ook met haar zus praten.. of was het daar te vfroeg 
voor??? aach ze wist het niet, het enige wat ze wist is dat is slijmbal moest 
oppleuren...

ze ging zitten"waar kom jij zolaat vandaan? vroeg Mo aan fatima" "Gaat je geen 
drol aan"je bent mijn vader niet hoor, voorhet geval je jezelf was vergeten bij het 
vadertje, moedertje spelen" Mo liep rood aan, Imane greep in, Faat asjeblieft wil je 
niet zo stom doen tegen MO?? "ik doe hoe ik wil imane, ik ben al 17 en weet heel 
goed wat goed voor me is" Imane zuchtte "enne trouwens ik wilde nog met je 
praten MO! wanneer denk je met iman=e te gaan trouwen, je komt en gaat 
wanneer je maar wil, maardenkt niet na over wat er overons gezegd zal worden" 
imane zuchtte , dit begonnhaar de keel uit te hangen MO werd boos.. wat nou dat 
gaat jou ook geen drol aan.. ik trouw wanneer ik wil... " we zullen zien, mo, we 
zullen zien" zei fatima dreigend.. ze bleef zitten en dacht na... ze zag hoe Mo zich 
weer omdraaide naar haar zus... eeeegggg dacht ze.. imane had keus genoeg, 
maar hoe ze voor deze kwal viel, mag joost weten... plotsteling moest ze aan wael 
denken, hij zou beter bij haar zus passen... maar dat was onmogelijk.. hij was 
eigenlijk wel anders dan de beeld die ze van hem hadden misschien moest ze 
maar aan imane vragen of ze het goed vond als wael zijn excuses kwam aan 
bieden.... ze dacht effe na.. neeeh hij had gelijk, ze was nog te boos over het 
ongeluk... en bovendien had ze binnenkort een operatie aan haar rug, dus het is 
beter als ze niets aan haar hoofd had...

de dagen erna werkten ik en fatima veel met elkaar samen, we konden samen 
goed lachen en zelf serieus praten.. ik beschouwde haar echt als nora... ik voelde 
me op mijn gemak met haar en leerde haar beter kennen, alleen deed ze me nog 
steeds aan oiemand denken.. iemand waar ik maar niet op kon komen... ik 
besloot die dag enkele spullen van thuis te halen... ik vertsopte me in de bosjes tot 
ik elhadj.. langs zag lopen naar de moskee... toen ik hem zag kwam de woerde 
 weer naar boven maar ik onderdrukte die.. ik liep naar het huis en klopte aan, 
Yemma deed open... toen ze me zag vloeeg ze me om de hals .. en kuste mij... ik 
keek naar haar gezicht en zag dat ze een blauwe plek op haar wang had.. "ik 
raakte de plek aan en vroeg... wat is dit a yemma???".............
ze trok haar gezicht terug en zei "walo a bni, je weet ik stootte me tegen de kast 
gisteren" terwijl ze dit zei had ze haar ogen afgewend... ik slikte haar vehaal, 
alhoewel mijn gevoel iets anders zei... ik had nooit vermoed dat elhadj haar ooit 
zou slaan... 

ik liep verder en ging naar boven.. ik liep zonder kloppen mijn kamer binnen... ik 
bleef stokstijf op de drempel staan... wat ik zag was niet mijn kamer... het was 
heel anders ingericht... er stond een tweepersoonsbed, in plaats van de twee 
bedden die sinds jaar en dag daar hadden gestaan... wat er was gebeurd was 
duidelijk, alleen het wilde niet in mijn botte hoofd doordringen... de deur van de 
kast was open en iemand was in de kast aan het rommelen..... ik werd kwaad, 
kwaad om de brutaliteit en de doortraptheid van mijn familie... 

is dit waarom ik het huis werd uitgegooid? zodat zij lekker in mijn kamer konden 
intrekken? de kamer waar ik mijn hele leven in heb doorgebracht... waar mijn 
herinneringen lagen, waar ik s'nachts zovaak stiekem was binnengeslopen, de 
kamer waar ik me terugtrok als ik met niemand wilde praten, de kamer waar ik 
me voor elhadj verstopte als hij een van zijn buien had?? "Hamid?"hoorde ik de 
stem uit de kast zeggen, "schatje je moet echt nieuwe kleren voor me kopen hoor, 
want dit past niet echt bij het weer hier" en de mode is zo anders hier" ik 
herkende de stem van sanae.. een gevoel van walging kwam naar boven, en dat 
alles om haar....

toen er geen antwoord kwam keek sanae, om de hoek van de kast.. "eeh Wael?" ik 
bleef onbeweegelijk staan... en keek haar boos aan.."Gefeliciteerd met je nieuwe 
kamer" OOH dank je wel, het is mooi ingericht he" ze begon wat uit te brabbelen, 
ik luisterde niet maar keek haar alleen maar aan, "Weetje van wie deze kamer 
was?" vroeg ik "nee zei ze, maar ik zag an haar dat ze loog... "dat was mijn kamer, 
samen met Hamid, maar ik had altijd gedacht dat het mijn kamer zou blijven als 
hij zou trouwen..." met uitgestoken armen kwam ze op me af.."aalh a wael, ik 
dacht al dat ik je aanwezigheid voelde" toen ze zich haar armen om me heen 
wilde slaan, duwde ik haar weg. "hou op met die misselijke praatjes... ik moet 
ervan kotsen..." ze schrok zichtbaar van mijn harde woorden... maar ik had er 
geen spijt van... "bewaar ze maar voor Hamid, misschien heeft hij je nog niet 
door, ik wel sanae..." ik draaide me om en liep weg...
 ik ging weer naar beneden en zocht mijn moeder in de keuken... ze wasdruk 
bezig met brood kneden... Yemma, waarom wacht je niet tot nora thuis is, zij 
heeft meer kracht voor het kneden dan jij!" a bni, je vader gaat zeuren, als er geen 
vers brood is" ik trok mijn wenkbrauw verbaasd op... elhadj had daar nooit 
problemen mee gehad, hij kocht gewoon brood uit de bakkerij als Yemma geen 
zin had om brood te maken..... het was duidelijk dat er iets aan het veranderen 
was.. "En sanae.. vroeg ik, waarom helpt zij je niet" Yemma stopte even om op 
adem te komen, "ewa a BNi ze zegt dat ze niet hier is gekomen om voor 
huishoudster te spelen....." jezus, ik kreeg de ene schok na de andere te 
verwerken... ik was nog niet van de schok bekomen toe ik in de deuropening 
hoorde " Je bent toch niet aan het klikken he Gelti??" ik keek op en zag sanae in 
de deuropening.. staan ik keek haar recht aan, ik voelde een enorme woede 
opkomen, ze keek Yemma met een verwaande blik aan... "is dit waar sanae,?? 
"vroeg ik zacht... ze haalde haar schouders op "ja, ik heb niet mijn 
medicijnenstudie opgegeven om hier.. ze maakte een minachtende gebaar met 
haar handen, te komen schoonmaken en te poetsen" "ooh," vroeg ik "en dat mag 
zij dan voor jouw doen" ik deed een stap naar haar toe... ze had niet gemerkt hoe 
kwaad ik was. zij mag doen wat ze wil als ze zich maar niet gaat bemoeien met 
mij en mijn bezigheden" 

ik was inmiddels bij haar aangekomen, en voordat ik me kon beheersen, greep ik 
haar bij haar haren.. ze slaakte een gil " ik schudde haar hoofd heen en weer 
zodat ze ging voelen wat ik te zeggen had, "luister heel goed naar me sanae... ik 
wil nooit meer horen dat jij mijn moeder nog eens uit de hoogte behandeld... jij 
bent het niet eens waard om haar voetzool te kussen.... " Wael laat me los, je doet 
me pijn" is nog niks vergelijking met wat jij mij en mijn moeder aandoet... " ik 
waarschuw je maar een keer sanae... "wat ga je doen? me slaan durf je niet..!" ze 
lachte met een verekkende gezicht.. ze had pijn ik zag het..
"vergis je niet, Wael die jij kent is dood" wen alvast aan deze.. "
Yemma kwam aangerend en trok aan mijn arm "a wael, allah yehidiek! laat haaar 
los ik wil niet meer problemen!!" ik bleef sanae strak aankijken terwijl ik haar 
langzaam losliet... toen ze voelde dat ze vrij was, liep ze bij me vandaan, "HIER 
KRIJGEN JULLIE SPIJT VAN" krijste ze. 

ik draaide me om en opende de koelkast... mijn handen trilden, nog nooit had ik 
een vrouw pijn gedaan... maar jah nog nooit had een vrouw mijn moeder in mijn 
bijzijn beledigd...
 ik vroeg waar mijn nieuwe kamer was en ging er naartoe.. het was de oude 
kamer van rafika, het was een chaaos, ze hadden niet eens de moeite genomen 
het netjes op orde te zetten... mijn woede verbijtend ging ik op zoek naar een paar 
broeken, ondergoed en mijn diskettes..
ik stopte alles in een vuilniszak en liep naar buiten..

bij gelti aangekomen ging ik na het eten meteen aan mijn scriptie... ik probeer het 
zo snel mogelijk af te maken.. ik wil zo graag afstuderen en dan een baan... mijn 
leven op orde stellen.. mijn telefoon ging af... het was lisa.. "hey kanjer hoe is het? 
"ja goed hoor.. en met jouw" wel ok, maar ik heb je wel gemist.." ja graptte ik bij je 
schietoefeningen van vanochtend zeker"? zij kon er hartelijk om lachen.. ik kon 
me wel een heel dozijn mensen bedenken die niets liever willen... nee joh, maar ik 
vroeg me af, heb je morgen tijd??"waarvoor? vroeg ik.. niks joh.. gewoon en 
afsprakje met mij....." oooh wacht dan effe" zei ik , ik hing op en belde haar terug 
hey wael wat ben je aan het doen" hee, lisa met wael"ik vroeg me af of je zin en 
tijd hebt om iets leuks te gaan doen met me"?? "aaaahhahaha"ze begreep het nu 
pas, nou je overrompelt me wel zeg maar is goed joh" zeg maar, wat?? "Filmpje 
pakken na mijn werk" vroeg ik is goed zei ze. ik kom je dan ophalen ok?" na nog 
even te hebben nagebabbeld, namen we afscheid.. 

ik werkte tot laat in de nacht.. om 4 uur in de ochtend was ik helemaal kapot, 
maar wel tevreden over het resultaat... ik ging slapen.. en werd om 11 uur 
wakker door de telefoon... ik nam op "hallo??"Wael waar blijf je" schreeuwde 
pieter, je zou hier om 10 uur zijn man!!!" ik keek op de wekker en vloekte.. ik kom 
eraan" zei ik, en sprong uit bed.. Ik groette gelti en ging snel de badkamer in.. 
toen ik eruitwas, lag het ontbijt al klaar.. ik glimlachte.. gelti had dezelfde 
gewoonten als jyemma.. ik glimlachte en gaf haar een kus op haar voorhoofd.. 
"soukram a gelti"

na het ontbijt.. ging ik er snel vandoor.. twee straten voor dat ik was 
aangekomen.. kwam ik said met zijn vriendin tegen... hij stelde ons aan elkaar 
voor en hield me staande voor een praatje.. "sorry said, maar ik heb haast ben al 
te laat voor werk" jaja tuurlijk jongen ga je gang.." ik gaf zijn vriendin nog een 
hand en zei"leuk je te ontmoeten.... ik wist haar naam niet meer... ik hoop dat ik je 
nogeenz al zien.." insallah" zei ze.. ik liep snel de twee resterende straten naar 
mijn werk.. voor de achterdeur stond een bekende figuur tegen de muur te 
geleund.. hij leek ergens op te wachten.. ik kwam dichterbij en kreeg een vaag 
vermoeden... ik liep nog een paar stappen en toen wist ik het zeker.. het was 
hamid........ en hij kwam zeker voor mij......
 ik nam me voor om vooral rustig te blijven, hoe dan ook.. ik liep op hem toe en 
stak mijn hand uit.. "salaam hamid" even leek hij te aarzelen.. na een laatste hijs 
van zijn sigaret te hebben genomen, smeet hij die weg.. en pakte mijn hand.. 
daarbij blies hij de rook in mijn gezicht... toen had ik al zin om hem op zijn bek te 
slaan... ik hield me in... "luister, wael.. ik ben niet voor mijn plezier.. of omdat ik 
je mis..."ik trok een wenkbrauw op.. waarom zegt hij dit allemaal?? ik weet heus 
wel dat hij me eigenlijk het liefs dood wil hebben... of nooit geboren.. is beter 
gezegd..."ik ben een en al oor Hamid.." voortaan blijf je bij mij en mijn vrouw uit 
de buurt, ik heb gehoord dat je haar probeerde te slaan... dat laat ik niet toe... dit 
keer heb je het al geflikt.. maar als je het de volgende keer probeert dan komt het 
je duur te staan.. " hij wilde langsme heen te lopen maar ik hield hem tegen door 
hem bij de schouder te pakken" misschien heb je gelijk hamid en moet ik me niet 
met jullie zaken bemoeien.. dat heb ik trouwens nooit gedaan..(anders waren 
jullie nooit getrouwd) dacht ik in stilte.... dat ik bij jullie uit de buurt blijf zal ik 
zeker proberen... maar als ze nog eenmaal mijn moeder probeert te beledigen zal 
ze ze proeven... als jij het ok vind dat de vrouw met wie je slaapt de vrouw 
beledigd die jou negen maanden in haar buik heeft gedragen... en je vervolgens 
een jaar aan haar borts liet drinken en je heeft verzorgd totdat je groter en 
styerker was dan haar zelf, ik vind dat niet goed... en de vrouw waar ik meer van 
zal houden dan mijn moeder is nog niet geboren.... " hamid keek me alleen aan 
zonder een antwoord te geven.. hij wilde weglopen.. toen ik hem weer 
tegenhield.. Hamid bescherm haar zoals zij jouw 23 jaar lang heeft beschermd en 
nog zal doen tot laar laatste snik..
Hamid boog zijn hoofd en liep weg....

ik kreeg geen hoogte van hem... er ws iets veranderd in hem, vroeger was hij net 
zo fel als mij om yemma te beschermen... hij vocht vaak buiten als nederlanders 
het waagden om een rasictische opmerking te maken over haar hoofddoek ofiets 
dergelijks.. en nu???? wat is er toch met hem..

ik liep terug naar mijn werk... ik begon met werken..,maar ik was er niet echt bij... 
2 uur later kwam fatima aanlopen.. "goedemiddag allemaal.." groette ze "ik keek 
op.. "hee, zine djali alles ok? elhamdolilah, zei ze.. maar het klonk niet echt 
overtuigend.. ik keek haar vragend aan maar ze keek van me weg.. ik wilde 
vragen wat er was.. maar het werd druk en het harde werken begon..

de uren raasden voorbij... het was inmiddels tijd om naar huis te gaan.. "hey 
kanjer"hoorde ik achter me.. ik keek om en zag lisa staan... hey schatje.. hoe is 
het?" ja goed hoor, je was onze afspraakje toch niet vergeten" "hahaha, hoe kan ik 
zoiets vergeten?? shit dacht ik inmezelf, ik was het inderdaad vergeten.. ik stelde 
de dames aan elkaar voor .. en zei, lisa ik moet eerste naar huis om me te douchen 
en te verkleden.., als we fatima meenemen en jij haar thuis afzet, en mij weer 
komt ophalen ben ik al klaar..." Lisa knikte.. " nee joh, protesteerde fatima, ik red 
me wel" nee faima, het is gevaarlijk nu om alleen naar huis te gaan, het is pikke 
donker bbuiten"Nou hoorden we pieter , mijn pik is helemaal niet donker..." 
fatima draaide zich naar hem om , "sorry pieter maar ik heb vandaag echt geen 
tijd om te lachen, ik lach morgen wel... we lachten allemaal om de scot die pieter 
had gektregen... "zullen we gaan? zei lisa, met z'n drieen liepen we de deur uit..

bij gelti aangekopmen, zeag ik dat de hele familie daar was... ik grotte iedereen 
en liep naar de kamer en haalde daar mijn kleren vandaan en liep de badkamer 
in, ik nam een verfrissende douche.. Nora zat me op te wachten.. ewa wael, heb je 
me niet gemist... ", tuurlijk wel zei ik en gaf haar een dikke knuffel.. waar ga je 
naar toe? ik ga met een oude vriendin een filmpje pakken... ga je mee" JAA lijkt 
me leuk.. effe aan beba vragen.." ze liep de huikamer in en vroeg A BABBA mag 
ik met wael mee naar..."NEE onderbrak hij haar bruut... waarom niet hij is toch 
mijn broer... "ewa een andere keertje a benti"kwam mijn moeder tussenbeide.. net 
toen het rustig begon te worden, deed sanae ook een duit in het zakje.. A willie.. 
dat een meisje dat nog durft te vragen.. " dat moeten meisjes in marokko niet eens 
in hun hoofd halen... Nora keek haar vernietigend aan, Meisjes in marokko, zijn 
scheiheilig.. ze zijn 10 keer erger dan hier.. meisjes in marokko zijn pas hoerig...... 
Nora Houd je mond, bromde Hamid... e ziet toch zelf dat ze suggereert dat ik een 
**** ben" schreeuwde NOra, "ze moet haar bek houden, die vieze trut... Sanae.. 
hapte naar adem, awliewilie, ik heb toch niks gezegd... ze haat me gewoon" ik 
keek naar de toneelspel van sanae.. , ze leek niet overtuigend, sterker nog ze was 
ronduit slecht in haar acteerspel.. maar hamid en elhadj leken het niet te zien.. 
Hamid stond op... Nora ik waarschuw je nog een keer."praat niet zo over sanae.. 
of je krijgt het met mij te doen... " ik greep in safi an nora, morgen neem ik jouw 
mee.. Hamid, ga zitten a sahbi, maak je niet druk, dit zijn maar 
vrouwenruzietjes... morgen zijn ze de grootste vriendinnen... hamid ging zitten 
en de rust leek weer teruggekeerd.... ik keek naar Gelti die dit hele schouwspel 
met samengeknepen ogen bekeek... Gelti, waar is said??" ik weet het niet a bni, hij 
is de laaste tijd niet zo vaak thuis.. ik zie hem alleen sَchtend als hij naar zijn werk 
gaat.." "ooh. ok zei ik.. op dat moment hoorde ik de toeter beneden... ik deed snel 
mijn schoenen aan en liep naar beneden... lisa zat te wachten ... waar bleef je 
nou??? eeh je weet effe mijn haar doen enzo..." ze lachtte.. oke dan mister ijdel" 
we gingen eerst naar de bioscoop en later gingen we effe ergens een makkelijke 
hap halen... rond twee uur snacht's bracht ze me weer thuis... " hey bedankt voor 
de gezellige avond lisa, en ik zie je binnenkort weer.." ja jij ook bedankt.. ik wilde 
net uitstappen toen ze zei "wel vergeet je niets?" ik draaide me om , "nee niet dat 
ik weet, "volgens mij wel.. ik keek haar vragend aan.. ze boog zich voorover en 
kuste mij heel licht op mijn wang, het was eerder een streling dan een kus.. "ja jij 
ook welteruste.. ik stapte gauw uit en ging naar huis.....

toen ik in bed lag passeerde de hele dag in revue voor mijn ogen.. eerst hamid, 
toen de lelijke actie van sanae.. en later de kus van Lisa... ik zuchtte en draaide 
me om.. morgen zou ik Nora ophalen van school en met haar praten.. met die 
gedachte viel ik in slaap...
ik werd de volgende ochtend rond 11 uur pas wakker. ik ging eerst ontbijten 
douchen en kleedde me aan, rond half een stond ik op de plein van de school van 
nora... ik belde haar, ze zat binnen in de kantine.. ik liep er naar toe.. ik had ook 
ooit op die school gezeten.. het leek wel 20 jaar terug terwijl het er maar 5 
waren... ik kwam in de kantine aan en keek om me heen.. ik zocht naar Nora, in 
de verte zag ik iemand naar me zwaaien.. ik herkende Nora en liep er naar toe.. 
ze zat daar met een meisje... ze zat met haar rug naar me toe... ik kwam bij ze aan 
en groette ze.. ik gaf nora een kus en stak een hand uit naar het meisje.. ze 
draaide zich om en we keken elkaar verbaasd aan.. WAEL??? FATIMA??? we 
begonnen allebei hard te lachen... waJO, JIJ ACHETRVOLGT MIJ OOK 
OVERAL..." zei ik, naah, toen ging de wekker zeker, antwoordde ze.. al die tijd 
zat NOra ons verbaasd aan te kijken.."kennen jullie elkaar dan? ja zei ik, we zijn 
collega's op het werk... "dus dit je je O geweldige broer waar je altijd over vertelt" 
Nora knikte verlegen... "wat heeft ze allemaal vertelt over mij dan?" neeh, niks 
hoor wael maak je niet druk.... ik glimlachtte..." hey noor heb je effe voor 
me"vroeg ik serieus.. ja tuurlijk.. Fatima stond op.. hey mensen ik moet 
ervandoor, lieffie ik zie je morgen ok?"Nora knikte.. de groeten aan je zus.." 
fatima, gaf Nora een kus op haar wang en knikte mij toe.. "beslamma" beslamma 
zei ik, ik ging bij nora zitten, ben je al klaar met school? "nee, over twee uurtjes 
heb ik nog les.. " ok, pak je jas we gaan effe wat lunchen.. " de dichstbijzijne was 
de stad, ik koos voor la place.. we namen een broodje en drinken en gingen 
zitten.. "hoe is het met je wael" ja goed elhamdollilah, sinds die ene keer toen die 
geest verdreven werd... gaat het beter... ik ben mijn leven gaan oppakken en 
binnenkort heb ik mijn scriptie af en laat ik het nakijken.. je weet wat daarna 
komt... "ze knikte.. vertel waar ken je fatima van? ooh van school, zij is met haar 
zus hiernaartoe verhuisd, ooh, haar ouders zijn dood eh? "" nora knikte, 
"meskina, ze heeft veel meegemaakt, vooral dit jaar.. o ja? vroeg ik.. ja haar vader 
was net voor e zomer overleden, en heel snel daarna hun moeder.. en bij een auto 
ongeluk, is haar zus verlamd geraakt... " aah wat erg.. nu moeten ze van een 
uitkering leven.. terwijl ze het daarvoor veel beter hadden meskiena..."ik zuchtte 
soubhanallah, als je in de problemen zit , denk je al gauw dat je de enige op 
dewerled bent,. maar kijk hoeeel andere mensen lijden.."ja zei nora helemaal 
gelijk.. dus daarom werkt ze bij jou.."ik denk het..."om hun inkomen aan te 
vullen...

maar waar wilde je mij overspreken"vroeg ze.. "ik maak me zorgen om Yemma... 
Nora sloeg haar ogen neer... ze knikte.." het gaat niet goed met haar, ze is fde 
laatste tijd alleen maar zieker en vader laat geen kans voorbij gaan zonder haar in 
te wrijven dat ze tekortschiet.." ik werd steeds bozer.. Yemma had suikerziekte .. 
en stress maakte haar alleen maar zieker... "en het ergste is.. die rotwijf" 
vervolgde Nora, " ze doet niks in huis en ze waagt het gewoon mijn moeder als 
boodschappenjongen te gebruiken.. " "WATTT??", daarschrok ik echt van... en 
doet elhadj en hamid daar niks van... Nee, het lijkt wel of ze niks zien... " en ik 
heb een keer met haar gevochten... en ik kreeg klappen van hamid en later mijn 
vader... " ze kreeg tranen in haar ogen bij de herinnering aan die vernedering... ik 
had het echt met haar te doen... er rustte een vloek op onze familie.. het was tijd 
dat er wat gebeurde... "ik weet niet meer wat ik numoet doen en yemma ook 
niet... we blijven gewoon maar uit haar buurt... " ik was zo kwaad... hoe was het 
mogelijk dat zo'n een heksje.. het hele huis op zijn kop zette..??? ze zuchtte... wat 
moet ik doen wael" niks schatje.. al je aandacht richten op je school en mijn 
nieuwe kamer voor me opruimen... "ze keek me vragend aan. ik kom weer terug 
naar huis... ...
Ja? vroeg nora hoopvol..."wael echt"?? oooh dat zou echt zoo tof zijn... Jij bent de 
enige die ze kan stoppen... " Nora begon te enthaisiast te worden..."hee wacht 
eens even.. ik ga niks doen, ik let er alleen op dat Yemma niet de pineut wordt 
van die gare mensen.." Nora gaf mij een powervuist.. ik moest wel lachen om die 
gekke meid.. plotseling zag ik de blik in haar ogen versomberen.. ze kreeg haast 
been trieste uitdrukking.. ze keek over mijn schouder naar een onbekend iets.. ik 
draaide me om om te kijken wie of wat haar zo triest maakte....ik zag Said 
binnenkomen met zijn vriendin... de twee leken dolverliefd en pasten ook goed 
bijelkaar.. ik moest onbewust glimlachen bij de aanblik van Said "mijn spillebeen, 
zo dolverliefd.. ik zuchtte.. wie had dat ooit kunnen denken.. 

ik draaide me om en zag dat Nora steeds zat te kijken..."wie is zij, vroeg ze fel... ik 
trok mijn wenkbrauw op... sinds wanneer intereseer jij je voor de vriendinnen 
van Spillebeen"? ze lachtte.. "sinds hij er een heeft... ze lachtte hardop.. "ik wist 
niet dat hij een player was... " "NAAH Nora wat is dat nou, iedereen die een 
vriendinnetje heeft.. noemen jullie een player.."ja zei ze zoals jullie elke meisje die 
 een vriend heeft gehad een **** noemen... " Yek? a Nora zo doe jij..." zei ik 
verwijtend " NAA WAT, zehma het is niet waar.. "zei ze verontwaardigd. ik 
stond op... "weetje wat, ik wil hier niet met jouw over discusseren, en jij, dame 
moet weer naar school" ze liet zich meevoeren naar de uitgang.. onderweg 
kwamen we Said en Samira tegen.. we groetten ze beleefd.. en maakten een 
praatje.. Wael.. ik wilde je eigenlijk even spreken.."is goed zeg ik, bel maar 
wanneer je tijd hebt.. ik ga trouwens weer terug naar huis" Waarom, vroeg said 
geschrokken," heb je het niet naar je zin bij ons.." ."nee joh zei ik en gaf hem een 
klap op zijn schouder.. "ik vertel het je nog wel.. het heeft helemaal niks met jou 
of gelti te maken.. ik ga effe mijn kleren halen..." ik draaide me naar Nora om die 
ons allemaal en met name, said en samira gebiologeerd stond aan te kijken.. 
zullen we gaan dame??" ze knikte.. "elmohim thallaou" groette ik en we liepen 
weg.. Said was verward en wist niet wat er aan de hand was en mijn plotselinge 
vertrek baarde hem zorgen...

ik ging naar het huis van gelti.. ik legde de situatie uit.. "luister a wael.. je moet 
heel erg uitkijken anders escaleert de situatie helemaal... je moeder zou daar niet 
tegen kunnen, je wwet het van haar suiker..." ik knikte.. is goed a gelti, ik zal het 
voorzichtig doen.. maar ik kan het niet anzien dat die trut mijn moeder vernderd 
en dat elhadj en Hamid toekijken.." Gelti zuchtte "ik weet dat ik je niet op een 
ander gedachten kan brengen, maar ik heb hier geen goed gevoel over... ik gaf 
gelti een knuffel en zei.. het komt wel goed a gelti...

dezelfde avond kwam ik thuis.. met de sleutel opende ik de deur..het was donker 
in huis.. het was maar 8 uur s‫ل‬vonds.. opeens hoorde ik lichte voetstappen op de 
trap.. opeens verscheen sanae.. ze kwam op me af lopen... 3la salama, schat... " ze 
sloeg haar armen om mijn hals en probeerde me te kussen... ik trok haar armen 
van mijn nek en zei geiiriteerd.. "wanneer leer je het verschil te zien dan... IK ben 
wael..." ze deed een stap achteruit.. "wie zegt dat ik het verschil wil zien" ze was 
duidelijk geraakt door mijn botte toon... ik haalde mijn schouders op en liep naar 
Rafika's kamer, wat nu mijn kamer is... ik deed de deur open en zag dat deze 
keurig netjes was opgeruimd... ik glimlachtte tevreden... Nora had haar werk 
goed gedaan.. nu alleen de computer neerzetten.. dat doe ik morgen wel... ik 
paktte mijn kleren uit en ging op het bed liggen.... ik viel in slaap...

een uurtje later werd ik wakker.. ik keek om me heen en wist niet waar ik was.. o 
ja thuis.. hmm.. ik stond op en liep naar de huiskamer.. ik zag dat alles nog steeds 
even donker was.. ik liep naar nora"s kamer en klopte op de deur... niets .. wwar 
zouden ze naar toe zijn?? de enige manier was om het aan sanae te vragen.. liep 
 naar haar kamer en kloptte zachtjes aan... "kom binnen wael.." ik deed de deur 
open en keek naar binnen.. ze lag daar midden op het bed.. ze draaide haar hoofd 
naar mij toe.. ik zag haar rode ogen en wist dat ze huilde of juist gehuild had.. ik 
schraapte mijn keel..." eeh, ik wilde vragen of jij weet waar yemma en de rest 
zijn..? ze zijn naar Rafika.. ze schijnt ziek te zijn of zo.."ik knikte.. ok soukran... ik 
wilde me omdraaiden toen ze me terug riep.... ja? zei ik .. blijf je hier wonen? ik 
knikte.. ze zuchtte.."wael waarom maak je het ons in godsnaam zo moeilijk??
ik keek haar verbaasd aan? "moeilijk? hoezo?" hoe moet ik met jouw samenleven, 
terwijl ik getrouwd ben met je broer?? hoe kan ik in godsnaam mijn gevoelens 
voor je verbergen als ik je elk uur van de dag om me heen heb... ze was weer 
gaan huilen tijdens het praten... even zag ik het lieve en oprechte meisje die ik 
jarenlang had gekend ..mijn hart ging naar haar uit.. ik wilde haar troosten en 
zggen dat ik het ook niet makkelijk heb gehad.. maar toen ik haar weer aankeek... 
zag ik ook de kreng die mij door een hel heeft laten gaan.. de woorden die uit 
mijn mond kwamen waren zacht.. maar definitief..
Hier had je maar aan moeten denken, op het moment dat je besloot om met mijn 
tweelingbroer te gaan trouwen... je had dit kunnen weten sanae... kom me geen 
dingen verwijten waar ik niets an kon doen.... ik draaide me om en liep de kamer 
uit.. ik sloot de deur zachtjes achter me....

de eerste paar weken thuis verliepen rustig.. ik had een vaste routine 
ontwikkeld.. van werk naaar hius.. ik werkte hard aan mijn scriptie.. het duurde 
niet lang meer.. de ruwe versie had ik ingeleverd bij een docent waar ik ook mee 
bevriend was.. hij zou het nakijken voor mij een feedback geven erop.. aan de 
hand daarvan zou ik het verbeteren en aan een tweede persoon geven om na te 
kijken.. ik was ook druk aan het sollicitern.. eerst bij advocatenbureau's maar 
later dacht ik toch meer aan het bedrijfsleven... ik solliciteerde bij verschillende 
grote banken en verzekeringsmaatschappijen.. allen niet iedereen was dol op 
allochtonen in hoge posities.. dus werd ik vaak afgewezen... ik had weliswaar een 
of twee aanbiedingen gehad, maar ik zag daar niet zoveel voordeel in.. dus heb ik 
ze maar afgeslagen... 

twee weken voor mijn doctoraal, werkte ik nog een paar uurtjes in het 
restaurant.. de hele dag verwachtte ik fatima te zien.. maar ze kwam maar niet.. 
uiteindelijk vroeg ik aan pieter wat er aan de hand is, "waarom is fatima er 
niet?"Pieter keek me verbaasd aan, ik dacht dat je het al wist..."wat weet ik ? 
vroeg ik ongeduldig.... Haar zus heeft een zware rugoperatie ondergaan, 
waardoor ze misschien zou kunnen lopen... en ze is nu bij haar..... ik kreeg effe 
een schok... ooh wat erg,... en ze heeft het niet eens gezegd tegen mij....., of had ik 
niet geluisterd?? ik besloot de volgende dag op bezoek te gaan in het ziekenhuis.. 
"wat is haar achternaam pieter" Khaliefa denk ik antwoordde hij.." thanx, ik ga 
morgen bij haar langs... "ja doe dat en doe haar de groeten van ons..." hmm dacht 
ik... gierige mensen.. zehma hij had zelf geen tijd... hij vond het gewoon zonde 
van de tien eurotje van de bloemen...
ik kwam die avond thuis om tien uur... ik hoorde vanaf buiten dat het alweer 
kermis was bij ons thuis... ik kwam de huikamer binnen en zag dat Yemma, 
elhadj, en sanae in de huiskamer waren... Elhadj zat tegen Yemma te schreeuwen 
omdat ze zogenaamd sanaë's kleren had laten krimpen... "elhadj.. wallah ma ana,( 
wallah ik was het niet, ze heeft ze er zelf in gedaan" A wilie wilie a lehadj, nu zegt 
ze dat ik lieg.... , wallah al hadj, dit is kinderspel wat jullie doen... yemaa keek 
hem boos aan, ik ga niet meer met jullie praten... ik stond nog steeds in de 
deuropening... niemand had door dat ik er was... het was zo'n onnozele ruzie dat 
ik me bijna omdraaide om naar mijn kamer te gaan toen ik elhadj hoorde 
schreeuwen"en nu voel je je beter dan ons yek??""!!!!!!"
zij wilde van hem weglopen maar hij greep haar bij de arm.. hij draaide haar arm 
op haar rug.. ik hoordde een gilletje van pijn... ik kwam in beweging.. ik kwam 
naar mijn vader toe en greep hardhandig zijn arm vast.. ik ik had hem in een 
greep dat hij Yemma wel los moest laten... hij schold me uit voor alles wat mooi 
en lelijk was... vooral lelijk.. ik duwde hem op de bankstel en zei rustig.. "Als je 
ooit nog eens je hand tegen haar opheft, zul je het berouwen a elhadj.............."

mijn moeder zat stilletjes in een hoekje te huilen.. Sanae stond alsof ze een film an 
het kijken was... ik richtte mijn aandacht op haar... "Je bent weer begonnen yek? 
ewa is goed sanae.. we zullen zien wie hier de verliezer zal zijn... ze keek me 
hooghartig aan en draaide zich om en liep naar haar kamer.... breng me naar 
Geltek a bni.. ik hielp Yemma in haar djellaba en pakte de auto die ik effe van 
Karim had geleend.. ik begreep haar pijn en vernedering wel... daarom hield ik 
onderweg mijn mond.....

Yemma sliep bij Gelti en el hadj bij een vriend van hem....ik sliep gewoon thuis en 
moest de geluiden horen die van twee kamers ernaast kwamen.. het leek wel of 
ze extra hun best deden zodat ik ze kon horen... vreemd genoeg deed het ,e niet 
zoveel meer.. mijn gevoelens waren op een vreemde manier tegen anae gekeerd.. 
het leek erop of de sanae van wie ik gehouden heb niets mer was dan een illusie...

de volgende middag ging ik naar het ziekenhuis waar de zus van Fatima lag.. ik 
kocht een bos bloemen waarvan ik dacht dat ze die wel leuk zou vinden.. ik ging 
 naar de receptie en vroeg naar de kamer van mevrouw Khalief.."kamer 616 
meneer" dank u"en liep richting de lift... ik kreeg een vreemd gevoel van deja 
vu... de lift kwam aan en ik stapte uit... ik zocht nar de kamer 616 en stapte 
voorzichtig naar binnen... en daar zat inderdaad Fatima met haar rug naar me toe 
bij een bed... in het bed lag een tengere jongen vrouw.. die aanblik.. deed me 
denken aan wat ik zolang heb onderdrukt... het meisje die ik had achtergelaten in 
het ziekenhuis van spanje.... ik satpte naar binnen..... en groette " 
asaalaamoualaikom" twee gezochten keerden zich om naar mij... ik glimlachte 
naar Fatima , die mij geschrokken aankeek.. ik keek haar zus aan en mijn hart 
stond voor een paar seconden stil........................... ze was het... van spanje....
ik stond in de deuropening.. en kon mijn ogen niet geloven.... ik knipperde 
nogmaals met mijn ogen..... nee ze ging niet weg... ook zij zat me ongelovig aan te 
staren... ik ging sneller ademen... ik had de neiging om me om te draaien en weg 
te lopen... nee weg te rennen zo hard als ik kon.. dit was weer een van mijn 
nachtmerries... dit kon niet waar zijn... maar zoals in al mijn nachtmerries.. 
konden mijn benen me niet dragen...

Imane keek slaperig uit haar ogen... haar zusje fatima zat naast haar.. zij as de 
enige die wist dat ze deze operatie moest ondergaan... haar opa in marokko ook... 
hij wilde graag komen maar haalde het niet met zijn visum.. hij zou over een 
maand of twee komen... hij was het enige wat ze nog had.. en ze hielden veel van 
hem... al die tijd had hij contact gehouden en weekelijks gevraagd hoe het met 
hen ging.. ze probeerde te verliggen maar de pijn deed haar van gedachten 
veranderen... met een vertrokken gezicht stokte ze haar bewegingen en ging weer 
stil liggen... haar gedachten gingen uit naar MO hij wist niet dat ze in het 
ziekenhuis lag... 

de laatste tijd ging het niet zo heel goed... hij wilde zich niet met haar verloven 
om zijn ouders niet te schokken... maar tegelijkertijd zei hij wel dat hij van haar 
hield.. en weigerde om hun relatie te beeindigen... ze moest terugdenken aan de 
laatste keer dat ze hem zag... ze had bijna de fout van haar leven gemaakt door 
met hem te vrijen... bijna.. bijna had ze zich helemaal gegeven.. maar op het 
laatste moment was Fatima binnengekomen.. en had haar gered van haar eigen 
stomme fout...

weer probeerde ze te bewegen... wat haar weer veel pijn bracht... Fatima wilde 
haar helpen.. "wat is er imane" kan ik ergens mee helpen..? met vertrokken 
gezicht antwoordde imane, "ik heb jeuk, op mijn schouderblad... wil je effe 
krabben.." Fatima boog zich over haar heen, voorzichtig draaide imnae zich naar 
 haar om... "aaaah" Wat ? zei fatima geschokt.. "nee, deze pijn is gewoon 
ondragelijk.. snel asje blieft dit kan ik niet lang volhouden..." hier? vreog fatima.." 
beetje naar links faat..., nee beete terug.. jaaah daaaar, krabben faat niet kietelen.." 
imane sloot haar ogen .. aah dat is lekker" hmmm.... "Assalaamoualaikom" de 
stem herkende ze niet.. ze opende haar ogen en keek naar de deuropening... ze 
keek hem recht in de ogen... de o zo bekende ogen... die haar al een lange tijd 
achtervolgen... van schrik hield ze haar adem in.. ook fatima keek om... ook zij 
leek van schrik... te verstijven... "eeeh wael" ze vergat zichzelf en liet haar zus 
weer vallen in het bed... "AAAAIII" gilde imane.. ze kromp ineen van pijn... de 
wereld tolde effe om haar heeen.....

toen ik zag hoe fatima van schrik haar zus liet vallen.... ik ik instinctief in actie... 
ik liep snel de kamer in... ik smeet de bloemen op een stoel en boog me over haar 
heen... ze had haar handen voor haar gezicht geslagen.... opeens wilde ik haar 
beschermen.. haar pijn overnemen... Fatima en ik keken elkaar aan... ik keek haar 
boos aan... "Kijk wat je doet...trut.. " Door jou boerenpummel... waarom liet je ons 
schrikken" hoezo, heb ik dat expres gedaan? je schrok omdat je een slecht 
geweten hebt.. maar daar hebben we het later over faatje.." ze keek een andere 
kant op... ik draaide me weer om naar haar zus.. die was een beetje gekalmeerd.. 
ik vroeg me af of ze haar handen voor haar gezicht sloeg omdat ze zo'n pijn had 
of om mij niet te zien... ik legde mijn hand over de hare om haar handen voor 
haar gezicht weg te halen... onder mijn handen voelde ik haar zachte handen 
verstrakken... voorzichtig haalde ze haar handen weg en keek me recht in mijn 
ogen aan.... en weer trof de de schoonheid van die groene ogen mij...
even werd imane door haar gevoel overspoeld.. gebiologeerd staarde ze in die 
merkwaardige ogen... zijn handen op de haren voelen zacht en warm aan... 
opeens stonden al haar prikkels op scherp.... gaat het"hoorde ze hem vragen"even 
sloot ze haar ogen en knikte.. ze vermande zich.. onthou goed dat hij de oorzaak 
is van al je ellende, als hij je pad niet had gekruist, was je nu gelukkig getrouwd 
en was je moeder nog in leven...

toen ze haar ogen opende leek ze opeens iemand anders te zijn... haar groene 
ogen stonden vijandig... zij sloeg mijn handen van haar af... blijf van me af en ga 
weg.. ik schrok van haar reactie... hoe kon een mens zo snel veranderen...? ik 
stond weer recht op... ik was er toch en liet me niet door haar humeur wegjagen.. 
ik pakte een stoel en ging naast haar bed zitten... Ftima keek ons alleen maar aan.. 
meskiena ze was nog steeds sprakeloos..

"dus dit is de grote zus van je.. waar je me zoveel over hebt verteld he"ik zag 
 fatima rood worden.."wat , je hebt hem over mij verteld"yek a fatima... " zei 
imane beschuldigend.. "ik vroeg ernaar.. zei ik snel.. "ik vroeg haar om over haar 
familie te vertellen..."imane keek me boos aan en draaide haar hoofd naar de 
andere kant.., fatima, wil je dat stuk ongedierte hier weghalen, ikgeloof dat ik een 
allergische reactie ga vertonen.... "stel ons aan elkaar voor fatima" wierp ik 
tegen... 

fatima stond tussen twee vuren... vertwijfeld keek ze van de een naar de ander.. 
duidelijk niet wetend wat ze moest doen.. ik dacht aan de sollicitatiegesprek van 
morgen en bedacht dat ik eigenlijk maar weinig tijd had... ik had nog veel te 
doen... ik dacht eraan dat ik mijn moeder nog moest bezoeken bij gelti... 

ik stond op... ik liep naar het bed toe en zei" hai ik ben wael" ze keek me niet aan.. 
fatima, zei ik misschien kun je me zeggen hoe je zus heet, aangezien ze het zelf 
niet wil zeggen... "fatima keek me vertwijfeld aan... Wael wallah ik wil het je 
zeggen, maar je kent haar negeeracties niet... onuitstaanbaar... "zeg het me 
gewoon... ik kom het toch te weten.... " even twijfelde Fatima nog... "eeh wil je 
wat drinken wael?" ik begreep de hint.. ja lekker... een koffie asjeblieft.. "ze knikte 
en ging weg... ik ging weer zitten... het maakte niet uit aan welke kant, ze zou 
haar hoofd toch weer van me afwenden..

ik schraapte mijn keel, hoe is het met je? ik wist dat het sullig klonk, maar dat 
was eigenlijk waar ik voor gekomen was... ik kreeg geen antwoord.. er viel een 
stilte.. een stilte waarbij allerlei gedachtes door mijn hoofd tolden... O mijn god... 
Ze was invalide... hoe had dat kunnen gebeuren??? dus al die tijd zat zij in een 
rolstoel... ik keek naar haar benen en voelde een schuldgevoel opkomen... weer 
werd ik geconfronteerd met en van mijn daden.... zou het nooit ophouden??

ik zuchtte was ik maar nooit achter haar aan gegaan... wat had die bumper me nu 
gekost... 4? misschien 5honderd euro... ?? ik had liever 10.000 euro betaald en dit 
allemaal voorkomen... aah yemma , kon ik de klok maar terug draaien.. ik 
probeerde het nog een keer... "hey luister, het spijt me echt dat je dit moet 
doormaken... , ik heb nooit iemand pijn willen doen... ik besef dat ik een deel van 
de verantwoordelijkheid op me moet nemen.. ik hoop echt dat je weer snel kunt 
lopen en...... " hou toch op met je sullige betoog en ga iemand anders vervelen..." 
luister wie je ook bent.. voormij blijf je altijd de moordenaar van mijn moeder... jij 
hebt mij beroofd van alles wat ik nog had... ik moest door jouw door een hel 
gaan... en jij komt nu zeggen dat .. dat... "ze was steeds sneller en harder gaan 
praten... bij de laatste dat verslikte ze zich en begon te hoesten... ik zag haar 
gezicht vertrekken van de pijn... ze greep naar een glaasje water maar kon er niet 
bij...
snel stond ik op en gaf haar die... ze nam het van me aan en probeerde een slok te 
nemen... alleen kom ze zich niet oprichtenm om te drinken...
hoestend en proestend probeerde ze een slok te nemen waarbij ze alleen maar 
morstte zonder een slok binnen te krijgen... ik nam een risico en liet mijn hand 
voorzichtig onder haar nek glijden.. en schoof haar hoofd omhoog... ik 
ondersteunde haar haaofd zodat ze kon drinken... ze nam een slok haalde diep 
adem en schraapte haar keel... toen nog een slok... na de derde slok.. ontspande 
ze zich ten teken dat ze genoeg had... voorzichtig liet ik haar hoofd weer zakken... 
al die tijd was ik me bewust van maar een ding... haar zachte huid.. en voor het 
eerst voelde ik de haren die ik al zolang wilde voelen... ze waren inderdaad 
zacht... ik had de neiging om door haar haren te woelen.. alleen had ik het idee 
dat ze dat niet op prijs zou stellen... dus trok ik mijn hand voorzichtig 
terug..."gaat het weer een beetje..?" ze knikte.. ik zag dat ze nog veel pijn had... 
"ze keek me zowat smekend aan... "ga asjeblieft weg.. jij brengt alleen maar 
ellende..." die opmerking bracht zoveel naar boven dat ik moest slikken... ze had 
gelijk ik bracht alleeen maar ellende.. ze had gelijk... ik knikte, is goed.. ik draaide 
me om.. en liep weg.. ik had er niets meer te zoeken.
Met lood in mijn schoenen vertrok ik weer. Ze had gelijk.. waar ik ook kwam ik 
bracht ellende.. of nee.. de ellende achtervolgde mij de laatste tijd.. om precies te 
zijn sinds het moment dat ik in de ogen keek van Sanae.. Yarabi.. het leek wel een 
eeuw geleden.. ik ademde de frisse en koude lucht diep in.. wat heeft ze met me 
gedaan?? Ik kwam daar binnen voor een beleefdheids bezoekje aan de zus van 
een goede vriendin en kwam niet eens een kwartier later naar buiten en voelde 
me een moordenaar..

Had ze gelijk? Die vraag bleef me de rest van de dag kwellen.. ik zocht mijn 
papieren thuis bij elkaar en zette alles klaar voor de volgende ochtend.. ik moest 
om tien uur aanwezig zijn in Den Haag. Ik wist niet eens waar het paleis van 
Justitie was.. maar goed dat was allemaal van latere zorg… ik voelde de zenuwen 
eigenlijk al opkomen.. maar ik onderdrukte ze.. ik had nog veel te doen.. .. die 
middag liep ik naar de huisvestings kantoor.. ik vroeg wat informatie over het 
aanvragen van een huis… het bleek nogal lang te duren voordat je een huurhuis 
kon krijgen… tazzzz, dacht ik.. het ziet er niet naar uit dat ik ooit loskom van die 
familie.. met een diepe zucht nam ik een bus naar het huis van Gelti…

Daar aangekomen hoorde ik van gelti dat Yemma nogal ziek was.. haar suiker 
was gestegen.. waar is ze nu a Gelti”? ze slaapt a bni” en is el hadj al geweest?”| 
zwijgend schudde ze haar hoofd.. “van hamid heb ik gehoord dat hij niet thuis is 
geweest die nacht” zachtjes liep ik naar de kamer waar mijn moeder lag.. ze lag 
daar op haar zij te slapen.. zelfs in haar slaap leek ze triest.. ik boog me voorover 
en drukte een zachte kus op haar wang.. ze was warm… koortsig zelfs… ze werd 
niet wakker en na een tijdje verliet ik zachtjes de kamer.. in de huiskamer zag ik 
Hamid zitten… ik knikte hem toe en liep langs hem heen… ook hij zag er slecht 
uit… Last van zijn geweten dacht ik bij mezelf… ik kuste Gelti en liep de deur 
uit.. ik kon het niet verdragen om samen met hem in een ruimte te zitten. Ik ging 
wat rond hangen met vrienden in de buurt … meer was er ook niet te doen… 

Om de hoek verscheen de elfkieh.. ik was blij hem te zien… hij kwam op het 
groepje aflopen..”salaamou alaikom a drari” oualaikom essalaam.. antwoordden 
ze zijn groet. Ze keken hem wantrouwig aan… ewa alefkieh.. groette ik en stapte 
naar hem toe “hoe is het met je? “ alhamdolilah a gai” toen hij me herkende zei 
hij… ewa wael.. jij hebt echt de moskee deur platgewalst he?” ik lachtte sorry a 
lefkieh.. ik had geen tijd” “jaja reageerde hij lachend.. bedenk dat allah wel altijd 
tijd voor je heeft”en gaf me een knipoog.. zijn woorden troffen doel.. hoe kon ik 
dat vergeten.. rabbi was de enige die mij nog niet zolang geleden uit mijn leiden 
had verlost en zo snel was ik het vergeten… “hey drari.. ik heb wat mensen 
nodig, “waarvoor” vroeg Farid.. een van de muurondersteuners. De lefkieh keek 
ons allemaal aan en zei” we zijn met een project bezig…” huiswerkbegeleiding 
voor jongeren” Jongens of meisjes”vroeg Farid weer.. “maakt dat wat uit? Vroeg 
ik… ik had een iedee waar die viespeuk aan dacht… “Farid haalde zijn schouders 
op… “mijn voorkeur gaat tot uit naar meisjes “
De lefkieh negeerde hem en zei..” gemengd in de leeftijdscategorie 10 tot 15jaar. 
Maar dat is een risicovolle groep.. we willen ze van de straat houden en hun 
reslutaten verbeteren op school. Ik dacht na.. het was een leuke activiteit.. iets 
doen voor de maatschappij.. mijn gedachten werden onderbroken door het 
gebrom van farid ” jaa daag, ik ga niet babysitten, kom op zeg.. ben geen meisje..” 
nou een echte jongen be je anders ook niet hoorde ik van de andere kant”de 
groep barstte in lachen uit… zelfs de lefkieh moest lachen.. 

Jongens de lehfiek keek op zijn horloge.. jongens het is bijna elmaghreb.. komen 
jullie bidden..”? Opeens had iedereen een excuus om weg te gaan.. alleen Farid 
en ik bleven achter.. Farid was niet echt snugger en kon geen smoes verzinnen.. 
we liepen achter de lefkieh aan … ik kon het niet laten… ik boog me naar Farid 
toe en fluisterde BUSTED!!!!

Elmaghreb werd el Isha er heerste een prettige sfeer in de moskee.. ik sprak een 
 hele tijd met de lefkieh… en vertelde over het ongeluk.. “a gai.. als je het mij 
vraagt gebeurt er niks zonder reden. Allah (swt) heeft gezegd.. Ou3assa an 
takrahou sai’an, ou houa gairan lakoum” ( dat je iets vervelend ervaart terwijl dat 
het goede voor je is..) ou3asa aan touhebbo sai’an ouhoua sharan lakoum” ( dat je 
iets heel graag wilt terwijl het slecht voor je is) ik schudde mijn hoofd.. wat kan er 
goed zijn aan het feit dat ik een ongeluk veroorzaak waardoor een vrouw 
doodgaat en haar dochter niet meer kan lopen.. ik zie daar niets goeds in… hier 
was ook de lefkieh stil van.. ewa jah.. ik ga niet zeggen dat je er helemaal niets 
aan kunt doen.. je hebt wel degelijk een verantwoordelijkheid jegens het meisje 
en haar zusje.. je bent deels verantwoordelijk.. maar voor een groot deel is het 
haar eigen schuld ook.. het is niet eerlijk van haar om jouw alle schuld te geven. 
Maar misschien heeft ze gewwon een zondebok nodig.. het heeft haar vast veel 
verdriet gedaan.. het leek of hij opeens uit zijn overpeinzingen schrok.. hij klopte 
mij op m’n schouder en zei… het komt wel goed a wael.. maar laat die dames niet 
in de steek.. en allah ( swt) zal jou ook niet in de steek laten..

Mijn toekomst werd al iets duidelijker toen ik de volgende ochtend weer bij de 
Aegon uit het hoofdgebouw stapte.... ik was aangenomen.. de week daarop kon 
ik beginnen… ik zou beginnen als junior bedrijfsjurist… de oudere man 
waaronder ik zou werken hield niet van lange sollicitatie procedures.. maar hij 
had me gewaarschuwd.. ik moest hard mijn best doen en resultaten bereiken.. 
anders vloog ik er net zo snel uit.. de salaris was om van te dromen.. tenminste 
voor mij dan… ik moest wel mijn kleding aanpassen.. hij wilde mij enkel in 
driedelig kostuum zien… en als ik mijn doctoraal niet haalde vloog ik er alsnog 
uit…
De man was streng maar rechtvaardig… hij gaf mij een kaartje van een winkel.. 
“je moet hier wel naar Rotterdam voor.. je kunt daar geschikte kleding kopen.. 
geef ze dit kaartje en je kunt uitzoeken wat je wilt… hij kneep zijn ogen even 
dicht en zei… begin maar met vijf maatkostuums.. de rest komt later.. en die 
moet je zelf kopen.. 

Ik was helemaal in de wolken.. zowat vliegend kwam ik het gebouw uit.. ik belde 
said” ik heb de baan ashbi..”wauw reageerde Said.. Mabrouk a sahbi.. “zal ik het 
tegen je moeder zeggen”? jha doe maar .. ik ga nu meteen effe werkkleding 
halen..”wacht ik ga mee zei Said”we troffen elkaar in Rotterdam en winkelden de 
hele middag.. ver moeid kwam ik om 18 uur thuis.. ik ging naar de huiskamer… 
daar trof ik Nora Rafika en sanae aan.. ze waren aan het eten.. ik groette ze en 
schoof aan… ik at zwijgend mee.. het viel me op dat Rafika veel at.. echt heel 
veel… toen we allemaal genoeg hadden was zij de restjes aan het aflikken met 
 brood van het bord.”rafika, kijk uit dat je ons ook opeet”zei ik, wat is er hongert 
Ahmed je uit of zo… Rafika keek me aan en begon rood te worden.. Nora moest 
lachen en sanae schraapte haar keel.. ik keek verbaasd van de een naar de ander.. 
heb ik wat gemist?? Rafika is zwanger.. zei sanae” Echt?? Vroeg ik.. ik stond op 
en omhelsde haar.. Gefeliciteerd !!! dus ik word oom??? 

Na elkaar uitbundig gefeliciteerd te hebben ging ik naar boven.. ik was zo moe 
dat ik zowat meteen in slaap viel.. een hele tijd later voelde ik iets warms over 
mijn borst gaan… en toen over mijn kaak glijden het was best prettig en voelde 
goed… een lekkere droom.. onbewust ging mijn geziht naar de warmte toe… ik 
voelde hoe iemand mij zachtjes kuste.. eerst op mijn wang daarna op mijn mond.. 
nog steeds in de waan dat ik droomde opende ik mijn mond en kuste terug.. 
opeens voelde ik een warm lichaam zich over de mijne schuiven.. met een schok 
werd ik wakker en keek recht in de bruine ogen van sanae………………..
Verbaasd keek ik haar aan… ze had haar ogen halfgesloten.. ze kuste me weer.. ik 
was onvergefelijk zwak op dat moment… ik wilde niet aan haar denken als de 
heks.. de gedachte of beter gezegd de herinnering aan de mooie, zachtaardige en 
lieve sanae zat nog steeds in mijn hart… ik hief mijn arm op.. in plaats van haar 
weg te duwen… trok ik haar tegen me aan… dat was de enige aanmoediging die 
ze nodig had… we kusten elkaar alsof het de laatste keer is dat we elkaar ooit nog 
zouden zien… er was een grote stilte.. woorden zouden de betovering 
verbreken… een stemmetje diep in mij zei al die tijd dat ik haar weg moest 
duwen… “wael duw haar weg… “ straks komt Hamid…” de gedachte aan 
Hamid maakte me wakker… in een reflex duwde ik haar van me af… verward 
keek ze me aan? “Wael, wat is er” verward keek zwaaide ik mijn benen van het 
bed. Ik wilde zoveel mogelijk ruimte tussen ons scheppen.. ik vertrouwde mezelf 
niet en mijn lichaam al helemaal niet!! Ik begon te ijsberen…” Wael, doe niet zo 
stom.. dit gevoel is wederzijds”Ik hou van je.. ik ben er alleen achtergekomen dat 
ik een verkeerde keuze heb gemaakt.. ik ga Hamid zeggen dat ik van hem wil 
scheiden.. wael, laat me niet zo achter” ik keek haar ongelovig aan.. dat is alles? 
Je houd van mij.. en je hebt een fout gemaakt?? Alles sanae.. ??? zoveel ellende 
om een foutje van jou kant..??? ik was kwaad en werd sarcastisch.. en wie denk 
mevrouw wel niet dat ze is he?? De hele wereld naar jou hand zetten? Mensen 
kwetsen en hun leven op hun kop zetten, problemen veroorzaken tussen je tante 
en oom ? en nu Ik hou van je wael?” ik keek haar ongelovig aan… “ je houdt van 
me?? Waar was je toen ik je nodig had? Wie heeft ervoor gekozen de relatie te 
verbreken?? Jij sanae” jij hebt mij opzij gezet voor je eigenbelangen.. je wilde 
Nederland.. Steek maar in je hol nu!! 
Wael, ik snap dat je boos bent, maar jij was gewoon niet geschikt op dat moment, 
onze vaders hadden al beslist.. als Hamid het niet was geworden.. was het 
iemand anders.. jij was zo onvolwassen.. en …. Ze zocht naar woorden… ik had 
het je gezegd en je ontkende niet eens.. je .. je weet donders goed van jezelf dat ik 
niet met je had kunnen trouwen..!! tranen stroomden over haar wangen.. even 
dacht eraan hoe het zou zijn om ze weg te vegen.. maar nee.. aan deze situatie 
moest nu een eind komen.. voor altijd…

Sanae , jij bent de gene die me heeft beschuldigd en veroordeeld, nooit heb je naar 
mijn mening gevraagd of dat ooit naar mij hebt geluisterd.. “je zocht excuses om 
een einde aan de relatie te maken.. als je had aangegeven dat je wilde trouwen 
was ik wel zo gek om je hand te vragen aan je vader.. maar je hebt mij 
overgeslagen en bent naar Hamid gegaan.. ik maakte een spreidend gebaar en 
hier heb je Hamid.. “ wael… “ nee sanae.. het is genoeg zo.. ik wil mijn broer niet 
bedriegen.. als jouw gevoelens voor hem anders zijn geworden.. dan is dat jouw 
probleem.. laat mij met rust.. al was jij de laatste vrouw op aarde.. nee sanae.. jij 
bent verleden tijd!! Klaar safi… ik zag haar kwaad worden.. en toen kwam de 
kreng weer tevoorschijn.. tegelijkertijd hoorde ik gestommel op de trap…”dit 
komt je duur te staan wael..” de voetstappen kwamen dichterbij.. als verdoofd 
keek ik naar haar bewegingen.. hoe ze haar bloesje scheurde.. ik was verstijfd..ik 
kon geen kant op… wat was ze aan het doen??? De voetsappen stopten nu voor 
de deur.. sanae.. klonk Hamid ’s stem aarzelend bij de deur.. Sanae kwam dichter 
bij me staan.. en begon hard te kreunen.. aaah wael hsouma 3liek.. niet doen , laat 
me los.. wael… met mijn lippen vormde ik het woordje wat? Er kwam gewoon 
geen geluid uit mijn mond..
“ze schoot met haar nagels langs mijn wang en voordat ik haar kon vastpakken 
vloog ze op de deur af.. ze botste daarbij tegen haar man aan.. hij keek verbaasd 
naar haar toen naar mij.. en weer naar haar.. ze keek hem zielig aan.. “ooh 
Hamid.. en verborg haar hoofd in zijn hals.. hij keek me gekwetst aan.. zijn trots 
lag aan duigen.. ik wist wat hij dacht.. ik was sprakeloos… ik keekhem aan.. ik 
kon niet praten… ik maakte wat verwarde gebaren.. “wallah a hamid.. het is niet 
wat het lijkt.. wallah ik ben erin geluisd…. “ zij die…. “ik wist niet hoe ik haar 
moest beschrijven…. Ik sloot mijn mond.. ik stond daar als een vis op het droge.. 
haperend zocht ik naar woorden… maar kon ze niet vinden.. ondertussen huilde 
sanae aan een stuk door… sanae.. zeg wat hij denkt dat ik je aan het verkrachten 
was…”vertel hem asjeblieft wat het echt is..” in plaats daarvan liep ze snel en 
huilend weg… Hamid keek me nog steeds moordlustig aan … “wallah ik ga je 
vermoorden wael”klonk zijn stem.. het was die zachte stem die me zorgen 
baarde.. hij kwam dichter bij.. ik ging een stap achetruit.. Wallah Hamid bij alles 
wat me lief is.. wallah het is niet wat je denkt.. we waren aan het praten totdat…. 
Hij kwam nog een stap dichterbij.. “wallah wael.. jij verdient het niet om te 
leven..” ik verwachte een stoot in mijn gezicht.. maar hij kwam in mijn kruis.. een 
onbeschrijfelijk pijn schoot dor mijn lichaam. Ik kromp ineen… “a lihoudi, aan 
mijn vrouw zitten yek?? Ik stond nog steeds voorover gebogen hij gaf me nog een 
knietje in mijn gezicht.. er stroomde bloed uit mijn neus.. en mond.. ik viel op 
mijn knieen.. met mijn tong voelde ik aan mijn tanden… dat had ik niet moeten 
doen… de volgende stoot zorgde ervoor dat mijn tanden zich in mijn tong 
zetten… 

de pijn was overweldigend.. zo erg dat er een onmenselijk kwaadheid zich van 
mij meester maakte… godverdomme!!!!! Mik ston dop en haalde uit… Hamid 
was uit zijn evenwicht maar bleef toch staan.. ik haalde weer uit… hij ontweek 
mijn vuist en stortte zich op mijn en duwde me tegen de muur.. we zaten steeds 
aan elkaar te duwen en te trekken toen ik werd afgeleid door sanae die even de 
tussenstand kwam bekijken.. Hamid zag zijn kans schoon en duwde mij tegen de 
muur.. ik stootte mijn achterhoofd en viel neer… ik had moeite met wakker 
blijven… hamid keek op mijn neer… WALLAH IK GA JE DOODMAKEN 
KANKERHOND!!!! Na mij nog een trap gegeven te hebben.. ging hij naar 
beneden… “HAMID NEE!!!!” hamid luisterde niet en schreeuwde alleen “IK GA 
HEM DOODMAKEN1!!!! Sanae.. kwam de kamer binnen en hurkte bij mijn 
lichaam… “snel idioot.. ren weg.. hij pakt een mes..” ik keek haar niet begrijpend 
aan.. dit wilde ze toch??
Ze hielp me met op staan… ik en ik liep.. vluchtte door de achterdeur… ik 
vluchtte voor mijn leven…
de koude buitenlucht deed me goed.. de misselijkheid verdween.. ik rende naar 
het park.. en bleef daar een tijdje.. met mijn mou veegde ik het ergste bloed van 
mijn neus en mond... mijn tong voelde dik aan in mijn mond.. ik spoog op de 
grond... de gore smaak van bloed bleef in mijn mond... ik haalde diep adem.. wat 
een rot wijf.. allemaal een uitgekookt plannetje.. en ik als een zel trapte er gewoon 
in.... niet te geloven zeg... ik een man van de wereld.. tweemaal ge[played door 
hetzelfde ****... ik vervloekte mijzelf en mijn naiviteit... Tfoeee ... tfoe tfoe 
toef!!!!!!!! schreeuwde ik.... wandelende echtparen keken me vreemd aan.. mijn 
bebloede witte overhemd sprak ook boekdelen.."wat zit je te kijken YEMEK??? he 
KIJK VOOR JE OUWE IDIOOT!!!" de man keek haastig weer naar de grond en 
trok zijn verbijsterde vrouw mee.....

en nu??
 ik kon onmogelijk weer thuiskomen.. Hamid zou me vermoorden.. ik geef hem 
trouwens geen ongelijk... hij reageerde op een normale manier.. ik zou ook zo 
gereageerd hebben.. de vraag is nu.. of hij het verder gaat vertellen… 
“aajoaaw”als hij dat doet krijg ik de hele familie achter me aan… of neeh?? 
Yemma en nora zouden mij geloven en niet hem.. ze zouden inzien dat hij voor 
de gek is gehouden door sanae.. ik schudde mijn hoofd… hoe kon ik zo stom 
zijn.. ik had ze voor het uitkiezen en ik val voor zo’n *****..

ik haalde mijn telefoon uit mijn broekzak… en keek in mijn telefoonlijst… wie 
kon me hieruit krijgen.. Said… Neeh… ik had ze al een paar kleer in de 
problemen gebracht.. bovendien was Yemma daar al… nee… wie dan.. ik 
bladerde mijn telefoonboek door… mijn gedachten dwaalden even af.. opeens 
begon mijn telefoon te trillen… Het was lisa.. “hey wael, hoe is het?”hmm, 
slecht”antwoordde ik, in gedachten dacht ik over deze mogelijkheid na.. “wat is 
er dan??” naah, ik heb net een pak slaag gehad..” van wie” van Hamid… 
“hahhahahaha.. zo was het lekker…”je hebt er vast om gevraagd… , waar ben je 
nu?”
in het park, zei ik. En lisa.. ik heb je nodig… ik geloof dat het niet zo heel goed 
gaat met me..” hou vol dan ik kom eraan..” ik hing op en bleef voor me 
uitstaren… mijn hoofd deed zo’n pijn dat ik er duizelig van werd… ik probeerde 
heel regelmatig te ademen.. de kou begon ik ook al te voelen…. “kon er dan nooit 
iets goed gaan in mijn leven???” mompelde ik zachtjes…

een kwartier later zat ik in de auto van Lisa, het was er aangenaam warm.. ik was 
slap van de slaap.. ik had geen zin om te praten… daarom sloot ik mijn ogen en 
leunde naar het raampje toe.. lisa nam me mee naar haar huis.. in haar huis keek 
ik om me heen.. het was er warm.. er stonden maar weinig meubels het was ook 
onwijs schoon.. niks slingerde rond.. het leek wel of ze hier nooit kwam..”leef jij 
hier? Vroeg ik… ze schudde haar hoofd ”neeeh.. dit is een appartement voor 
noodgevallen… mijn huis wordt nu verbouwd dus ik moest hierin gaan wonen… 
is dit een huurhuis..? vroeg ik..”waarom vraag je zoveel.. Trouwens je weet dat 
mijn vader ontzettend rijk is.. dus dit is geen huurhuis maar een koophuis.. van 
de familie..” “ga zitten ik kom er zo aan..”ik ging op de zachtleren bank zitten.. 
hmm zat echt lekker.. ik had nog steeds hoofd pijn.. even later hoorde ik haar de 
huiskamer weer inlopen.. ze legde wat ontsmettingsmiddelen klaar en ging naast 
me zitten…”wat ga je doen.. “? Vroeg ik slaperig…
sssst”zei ze. Ze pakte een plukje watten en deed er iets op en legde het op mijn 
wenkbrauw… “aaaaah, rustig aan ***je…. “ jaja aansteller… “tjesus.. jij bent ook 
een watje… “waar zijn je kloten gebleven man” aaaai, ook beschadigd denk ik,” 
 ze moest erom lachen.. haar lach werkte aanstekelijk.. “
Lisa ging verder met het ontsmetten van mijn wondjes.. en ik gaf me helemaal 
over aan haar zorgen… toen ze klaar was… vroeg ze of ik wat wilde eten of 
drinken.. “neeh.. ik wil liever slapen.. ze haalde haar schouders op.. ok ze bracht 
me naar de enige kamer dat het appartementje rijk was… ik blijf nog even op.. als 
je wat nodig hebt.. geef je maar een gil, maar niet te hard.. de buren hier zijn heel 
erg kak en snel op hun teentjes getrapt”ik glimlachte.. “hey Lisa, 
superbedankt…” graag gedaan,schatje.. ik ben blij dat ik iets voor je kan 
doen..”ze glimlachte en verdween door de deur… ik kleedde me uit in mijn 
boxershorts gleed ik onder het dekbed… hmmm heerlijk een tweepersoonsbed….
Langzaam werd ik wakker.. het was veel te vroeg… waarom word ik wakker…. 
Ik beseft dat het kwam door iets abnormaals… ik voelde iets zachts tegen mijn 
rug aan… ik wiebelde even… A WILIE!!! Het was een mens… ik schrok.. het was 
een mens , een vrouw… A Yemma ze achtervolgt me… ik raakte zowat in 
paniek.. razendsnel draaide ik me om… HEY LAAT ME MET RUST… GA WEG!! 
“ ik duwde het lichaam van me af… een slaperige lisa kwam geschrokken 
overeind… WAT??? Wat is er?? Verward keek ze om zich heen en zag dat ik 
degene was die haar wegduwde.. “we keken elkaar tegelijkrtijd aan… “DOE 
NORMAAL WAEL, WAT BEZIELT JE…??” ik hield mijn bewegingen stil en keek 
haar raar aan… Shit man ik dacht dat het sanae was… “Niks” zei ik”een nacht 
merrie denk ik… maar wat doe jij hier..??” ze ging weer liggen “slapen in mijn 
bed.. “ wil je water?”nee antwoordde ik, maar ik lag hier al..” nou en.. maak je 
niet druk man.. ik verkracht je heus niet..” nee grinnikte ik…”ik draaide me om 
en ging weer liggen.. nou als zij er geen moeite meeheeft ga ik niet zeuren om een 
beetje extra warmte.. ze sloeg haar arm om me heen… ik hoorde aan haar 
regelmatige ademhaling dat ze weer was gaan slepen… ik besloot hetzelfde te 
gaan doen….

Ik werd wakker in een leeg bed… ze was weer weg.. ik stond op en ging naar de 
badkamer… en wastte mijn gezicht… het was nog wel pijnlijk maar het leek erger 
dan het was… ik wilde elwoudoo doen maar ik had geen schone kleren.. ik 
besloot het gebed uit te stellen.. ik keek rond in het huis.. er was een 
studeerkamer met een computer en een boekenkast.. een keuken badkamer en de 
slaapkamer waar ik, had geslapen… ik ging naar de keuken en keek of er wat te 
eten viel… ik opende de koelkast en haalde er een pakmelk uit… ik rook eraan.. 
hmm, dat was wel ver… ik dronk ervan… verder was er niet veel.. een pak 
beschuit.. en nog wat crackers… Tfoe… man.. geneens brood… ik vond een 
briefje van lisa..
”Zo eindelijk wakker.. ??
ik ben naar mijn werk, die alsof je thuis bent.. en laat je kleding bezorgen.. je kan 
blijven zolang nodig is… 
liefs lisa 
ik at een paar beschuitjes en kleedde me aan.. ik ging naar de huiskamer en deed 
de tv aan…

Opeens hoorde ik mijn telefoon afgaan… het was Said, wael waar ben je??
Wat is er vroeg ik, er gaan hier verhalend eronde dat je Sanae wilde 
verkrachten…. Is dat zo? “wat denk je zelf snugger… zou ik haar moeten 
dwingen als ik wilde??” heeft hamid jullie betrapt?? Neeh… het is anders.. maar 
kom effe langs.. dat vertel ik je het verhaal… ok waar ben je dan??

Ik vertelde hem waar hij moest zijn… en neem wat kleding voor me mee.. is 
goed… een uur later was Said bij mij thuis… ik vertelde hem het verhaal… “pfff, 
hoe flik je het telkens weer om in de problemen te komen?? “ ik bestel ze bij de 
wehkamp nou goed” tjesus, man, in plaats van dat je me gaat zeggen wat ik moet 
doen.. ga je me zulke vragen stellen…” tja ik zou gaan onderduiken als ik jou 
was.. Hamid en je vader zijn naar je op zoek… o ja en je moeder is weer terug…” 
“WATT????” dat meen je niet, is ze terug naar die kwal???? Said knikte… gisteren 
avond.. toen was jij net weggerend geloof ik… “ hij had haar teruggevraagd en 
beloofd dat hij haar nooit meer zou p[roberen te slaan…” gelooft de rest hem ook, 
ik bedoel Hamid…” vroeg ik… Said haalde zijn schouders op …. Ik weet niet.. 
heb nog niemand gesproken..” hmm?? Dat moest ik zelf dus uit zoeken… na een 
tijdje ging Said weg.. ik ging douchen en bidden, ik kleedde me aan en ging naar 
Nora’s school.. ik wachtte haar op… op het schoolplein wachtte ik haar op… 
even later kwam ze samen met Fatima het schoolplein aflopen.. ik liep op ze 
af…” hey noor” ze liep door ze gunde me geen blik waardig.. ook Fatima boog 
haar hoofd en liep door.. NORA!! Praat verdomme tegen me?? Wat is dit in 
Godsnaam??? Waarom doe je zo??? Ze stopte plotseling waardoor ik bijna tegen 
haar opbotste… ze bleef met haar rug tegen me aan staan.. Wael, rot op.. ik vind 
je een ongelovelijke klootzak.. ik schaam me diep dat ik je zusje ben….” Hoe kon 
je dat je broer aandoen…??? “WATT??? WAT ZEG JE DAAR???” ik pakte haar 
arm en draaide haaar naar me toe.. ik keek haar ongelovig aan .. jij gelooft hun… 
zomaar?? Zonder mij een kans te geven… ??? wat moet je nog meer zeggen…?? 
Wael?? Hij heeft jullie toch zelf betrapt….!!!!
Ga weg wael ik wil niet met je praten” NORA, luister naar me… hij heeft alleen 
gezien wat zij wilde dat hij zag.. het was allemaal fake… , geloof me asjeblieft…” 
Ja wael.. ik zou precies hetzelfde gezegd hebben…” zei ze sarcastisch… ik kon 
haar alleen maar ongelovig aankijken… Was dit nora ? mijn hartvriendin en 
 zusje??? “weet je wat nora, **** JULIE ALLEMAAL!!!!! JULLIE KUNNEN 
ALLEMAAL DE POT OP!!!!! En mij… zie je NOOIT MEER!! Hoor je me?? 
Nooit… vergeet dat je een broer hebt, die wael heet….. 

Ik ik stikte zowat in mijn tranen… ik draaide me om en liep met grote stappen 
weg.. **** JULLIE!!!!!
ik stapte stevig door... een levensgrote brok zat in mijn keel.. ik probeerde het 
telkens door te slikken.. maar dat lukte ook niet erg..vast besloten liep ik door... ik 
ga niet huilen.. ik ben een man.... en dit alleen tijdelijk... maar ik kon het niet 
helpen dat ik in de snijdende kou toch tranen over mijn wangen voelde rollen....

ik was eerst van plan om naar mijn ouderlijk huis te gaan… wat kleren ophalen 
en met yemma praten, ik liep de straat in, de straat leek verlaten op dit 
middaguur.. het was tijd om dhor te tye bidden, ik wist dat mijn vader niet thuis 
zal zijn… voorzichtig liep ik via de achterdeur naar binnen. Yemma!! Riep ik 
zacht… Als Hamid onverhoopt toch thuis was… kon ik het wel schudden… ik 
wist dat als hij me zag zeker een van Yemma’s messen tussen mijn ribben zou 
planten.. mijn moeder keek om de hoek.. ze leek te schrikken.. “achs kadier 
hnaya) Wat doe je hier??) Yemma ik kom met je praten… “ Geloof jij het?? “ ze 
keek me lang aan… en haalde haar schouders op” moet ik tegen alles ingaan en 
jou geloven?” “jij kent mij het best.. Yemma, ik zou zoiets nooit doen.. als ik een 
vrouw nodig heb, zoek ik die buiten.. wallah a yemma.. die heks heeft me erin 
geluisd..” ik weet niet wael.. ik heb je niet opgevoed als een verkrachter…”ze 
haal;de haar schouders op… ik weet het echt niet… wat ik wel weet is dat je hier 
weg moet.. ze zoeken je.. en Hamid is helemaal over de rooie.. je kan beter 
verdwijnen… “ en jij Yemma.. ik laat je niet achter bij elhadj.. hij is veranderd en 
behandeld jou slecht…” mijn woorden leken haar te irriteren… los jij nu maar je 
eigen problemen op.. ik ben degene die met hem is getrouwd en ik los mijn 
probleem met hem op…. HET IS TROUWENS JE VADER IK WIL NIET DAT JE 
ZO OVER HEM PRAAT!!!! Dat laatste schreeuwde ze me toe… verbaasd deed ik 
een stap naar achteren… PAK NU JE KLEREN EN VERDWIJN>> ikliep snel naar 
boven… pakte zo gauw mogelijk alles in.. nam mijn diskettes in en vergat vooral 
mijn kostuums niet … ik pakte mijn tas en haalde diep adem.. ik keek een laatste 
keer om me heen.. en liep naar beneden.. Yemma stond met haar rug naar me toe 
iets op te ruimen…” yemma ik ga.. “ ze bromde wat maar draaide zich niet om.. 
ik stond daar een tijdje.. maar ze was niet van plan om zich om te draaien.. ze 
wilde me gewoon niet zien.. schoot het door me heen.. 
ik liep de koude buitenlucht in… het was moeilijk te geloven dat zelf mijn 
moeder me niet kon geloven.. maar na wat ik ook van Nora heb gehoord.. wist ik 
 dat iedereen tegen me gekeerd was… ik was door die **** mijn familie kwijt!!!

Ik ging naar de woning van Lisa.. ik plofte op de bank.. en liet mijn tranen de 
vrije loop… ik voelde me bedrogen en beroofd… zij had mij beroofd van mijn 
familie… en zij zou boeten daarvoor.. al was het de laatste wat ik deed op deze 
wereld…
Die dag herinner ik me als een van de zwartste dagen uit mijn leven… alles wat 
ik had meegemaakt woog niet op tegen het verlies van mijn familie… als ik ze 
door een ongeluk had verloren had het niet zo’n pijn gedaan, maar het feit dat 
een persoon een heel familie kapot maakt en uit elkaar rukt.. ik stond haar in de 
weg en kijkt wat ze doet.. en nu wie was de volgende..???
24 jaar lang heb ik bij ze gewoond een eerste blijk van vertrouwen hadden ze me 
niet gegeven.. ze verdienen het niet..” zei ik tegen mezelf.. verwoed veegde ik 
mijn tranen weg… ik leek wel een klein jongetje… dacht ik minachtend.. “wordt 
volwassen knulletje” zei ik hardop.. “wat zeg je daar?” het was lisa die net 
binnen kwam en naast me op de bank ploftte … neeh niks lizz” ze keek me nu 
pas echt aan… “wat is er wael..??” ik schudde mijn hoofd.. ik voelde weer die 
brok opkomen.. ik slikte het haastig weg… “ik vind dat ik maar eens volwassen 
moet worden en mijn leven moet opbouwen… “ ze knikte je hebt gelijk.. je bent 
nu 24 tijd om op je eigen benen te styaan niet??? “ik knikte .. wil je wat drinken 
vroeg ik.. ondertussen naar de keuken lopend.. “hmmm doe maar wat…” ik keek 
in de koelkast.. shit vergeten boodschappen te doen…”eeh lizzz, ben vergeten om 
boodschappen te doen, ik ga nu.. ok, als jij een boodschappenlijstje kan 
opstellen..”

ze schreef wat op en en gaf me haar autosleutels… “hier, ben je sneller terug..” 
snel deed ik de boodschappen.. in plaats van de boodschappenlijstje deed ik mijn 
eigen boodschappen… ik ging langs de mac en haalde wat te eten.. nou ja ze kon 
het wel hebben met haar figuurtje.. nadat ik thuis was aten we samen.. lisa pakte 
haar spullen en ging sporten… ik dacdht na.. ik had geen zin om thuis te 
blijven… “hey lizz” kun je me bij het ziekenhuis afzetten” hmm tuurlijk klonk het 
uit de badkamer… 

weer stond ik in de deuropening van de ziekenhuiskamer.. dit keer vastbesloten 
om het goed te doen.. ik had geen haast… dit keer waren ze wel wat vrolijker.. ik 
klopte op de deur en twee paar ogen keken mij aan.. “salaam oualaikom”… ik 
vond het moeilijk om fatima aan te kijken.. tenslotte was zij getuige geweest van 
mijn vernedering bij mijn zusje die middag.. ik legde de bloemen op het tafeltje 
naast het bed… ik gaf fatima een hand… “hoe is het? “ ja goed hoor..”zei ze 
 zacht.. ik draaide me om naar haar zus.. “en hoe is het met jou…. Eehhhe” toen 
het stil bleef .. mag ik je naam weten….” Vroeg ik beleefd.. ze zuchtte en keek me 
recht aan.. “wat doe je in godsnaam hier… ik heb je toch duidelijk gemaakt dat ik 
je niet wil zien..” ik knikte, ja.. maar al te duidelijk.. maar ik kan er niets aan 
doen.. ik kan je niet zomaar aan je lot overlaten…, ik kan niet terugdraaien wat er 
is gebeurd.. maar ik kan wel in de toekomst helpen en misschien steun bieden…” 
ze keek me nog steeds recht aan.. “ en als ik je zeg dat ik je steun en hulp niet 
nodig heb?? “ ai die was hard… ik boog mijn hoofd… misschien heeft ze gelijk… 
wat doe ik hier… plotseling dacht ik weer aan wat elfkieh zei..”laat ze niet in de 
steek, dan zal allah jou ook nooit in de steek laten..”

“misschien heb ik dat van jullie wel nodig… “ niet begrijpend keek ze me aan…. 
Maar ik weigerde uitleg te geven.. telekns als ik aan de blik van Nora dacht kreeg 
een brok in mijn keel… ik slikte die snel weer weg.. nu had ik ook niemand 
meer… niemand behalve Allah.. ze wilde net wat zeggen, toen we werden 
gestoord door een zware mannenstem… Ewa dus hier zit je!!!” ik keek om , ik 
herkende de man niet… maar aan de reactie van Fatima te horen mocht ze hem 
niet zoo…. Hij kwam met een zelfverzekerde tred de kamer inlopen… ewa a 
zine.. heb je me gemist… “ik stond op.. hij liep langs me heen en boog zich over 
haar heen.. hij kuste haar lang… “eeeeeehhheeeemmm” hoorde ik Fatima haar 
keel schrapen.. kom zeg mo.. een beetje beleefdheid is hier wel op zijn plaats… 
met moeite verbrak hij de kus en keek Fatima aan”aha mevrouw de heks is er 
weer”… hij praatte verder tegen fatima.. en al die tijd kon ik haar alleen maar 
aanstaren.. ze lag daar op het bed en wist niet waar ze naartoe moest kijken.. ik 
zag dat ze rood werd… Schaamde ze zich omdat ik erbij was, of omdat ze ervan 
had genoten..??

mijn gedachten werden onderbroken door de arrogante toon van die MO… “en 
wie ben jij? “ik ben wael” ik stak mijn hand uit.. ik kreeg een slappe hand van 
MO… hij keek me aan alsof hij eigenlijk geen tijd voor me had.. ik bekeek Mo 
beter.. hij had dure kleding.. en gedroeg zich alsof hij het helemaal gemaakt had.. 
nou ja hij had smaak… en hij zag er goed uit.. waarschijnlijk was hij de man die 
ik bij haar in Frankrijk had gezien… ik keek naar zijn vingers… hij had geen ring 
om.. waren ze nog steeds niet getrouwd… “waarom heb je me niet gezegd dat je 
geopereerd zou worden imane..” aah, dus zoo heette ze” ze keek me quasi boos 
aan.. ze had het door dat ik het opgevangen had.. vanachter de rug van MO 
glimlachte ik naar haar.. we begrepen elkaar .. dacht ik.. we hoefden niets te 
zeggen en we begrepen wat de ander bedoelde… merkwaardig….
Hey imane.. ik ga er vandoor… “ik boog me naar haar toe en stak mijn hand uit.. 
ze legde de hare erin… haar aanraking bezorgde me een kleine schok… zo 
zacht… zo klein….. ik kneep er even in… nee.. ik zal zeker terug komen beloofde 
ik in gedachten… ik groette fatima.. die me nog steeds raar zat aan te kijken en 
vertrok.. ik zag de bus net voorbij gaan.. ik rende nog om hem te halen.. maar de 
buschauffeur sloot de deur voor mijn neus en vertrok.. shit man.. ik besloot te 
lopen naar het station… ik zette mijn kraag op.. en zette het op het lopen.. 

Het was inmiddels al donker.. ik liep over een afgelegenweggetje omdat het 
korter was.. ik was diep in gedachten verzonken.. plotseling gingen mijn 
nekharen overeind staan.. ik was niet alleen.. dat besef deed mijn hart stilstaan… 
zou Hamid mij al die tijd achtervolgd hebben?? Ik begon sneller te lopen.. ik 
begon steeds sneller te lopen.. maar die voetstappen versnelden ook hun pas.. 
diegene kwam nu zoo dichtbij dat ik de schaduw naast me zag….

Ik rende zowat… mijn hart klopte in mijn keel… wat doe ik dacht ik bijmezelf… 
ben ik een man of een mietje…. Ik vertraagde mijn pas… waar ben ik bang 
voor..??? ik heb niets gedaan?? Ik stopte plotseling en ving mijn achtervolger 
op… ik pakte hem bij zijn jasje en zei..”wat moet je van me ??” blijkbaar 
geschrokken duwde hij zich van me af… “moet je dat nog vragen??”ik herkende 
Hamid zijn stem…. Aah jij bent het” zo HAmid, waarom achtervolg je mij.. he?? .. 
“hij kwam dichterbij… Om af te maken waar ik aan begonnen was, je was me 
ontvlucht maar nu ben je als vanzelf naar me toe gekomen…” ik rook de zure 
dranklucht die zich met zijn adem verspreidde… “dus je hebt me niet 
achtervolgd…” hij lachtte.. haaha dat was niet nodig… je bent zo dom dat jij me 
komt opzoeken..” 
Hij werd weer serieus.. “je hebt eengrote fout gemaakt wael..” ik wist dat je van 
haar hield…. Maar vader wilde dat ik met haar zou trouwen en niet jij… dus 
werd ze van mij… jij hebt er niet voor gevochten… “ maar nu!!!!”nu is ze van 
mij!!!! En JIJ HAD ER MET JE TENGELS VANAF MOETEN BLIJVEN!! Hij 
zwaaide wild met zijn handen..

“ik raakte geïrriteerd, luister dronkelap… ik heb helemaal niet aan je vrouw 
gezeten… zij kwam naar me toe en wierp zich op mij… en jij met je stomme kop 
gelooft haar amateuristische toneel spel..” NEEE dat is niet zo.. Sanae is niet zoo” 
ik zag in dat het geen zin had om met een dronken man te discuseren…” ok 
Hamid en nu?? Ga je broer vermoorden om een wijf????” hijleek even na te 
denken… wat werden mensen toch onnozel als ze dronken waren… “ja!!! En niet 
alleen om Sanae… om alles wat jij mij hebt afgenomen..!!” .. en wat heb ik je 
 afgenomen.. Hamid.??? “ ha! Hij lachte minachtend… yemma hield altijd alleen 
van jou?? Jij was altijd de lieveling van iedereen.. alle meisje vonden jou beter.. jij 
had het altijd beter… ik was altijd jou schaduw… Zelfs mijn vrouw roept jouw 
naam als ze klaarkomt….” Stijf bleef ik staan .. dit kan niet.. al die tijd heeft hij me 
gehaat… altijd met mij geconcurreerd… zonder dat ik het wist… 

ik bekeek hem eens beter… “jij hebt altijd genoten van alle liefde, terwijl ik de 
restjes kreeg… ik heb ze altijd teleurgesteld.. “ik kreeg medelijden met hem… hij 
had totaal geen zelfvertrouwen meer… waar was de hamid die ik van vroeger 
kende..?? de vrolijke jongen, altijd in voor een grap.. menslievend en hij had nooit 
iemand gehaat … behalve mij… “luister Hamid.. ook jij bent een goede kerel, en 
de hele familie houdt van je.. nu waarschijnlijk meer dan ooit tevoren.. jij bent de 
oudste.. ik hou van je .. jij bent mijn broer… we kunnen naast elkaar leven zonder 
elkaar in de weg te staan…”het spijt me als ik je ooit wat heb aangedaan..” ik 
sloeg mijn arm om zijn schouders en wilde hem meenemen.. we gaan naar huis.. 
“NEEE, !!! hij sloeg met een mes die ik nog niet had gezien om zich heen… 
daarbij sneed hij in mijn bovenarm… ik kromp ineen van pijn… TFOE!!!!! Ik 
voelde een grote boosheid opkomen… ik gaf hem een stoot op zijn slaap… hij 
viel knock­out neer 

in de verte hoorde ik mijn naam “Wael… wael???” het was de stem van Fatima.. 
ik keek op.. “wat doe jij hier..??” ze hijgde nog na.. ik was je achterna gelopen 
omdat ik die klootzak wilde ontwijken..” “welke klootzak?” je weet wel die…… 
de woorden stokten toen ze Hamid zag liggen…”a willie a wael…”heb je hem 
vermoord??? “ nee trut.. hij is bewusteloos.., en praat wat zachter wil je?? “ Heb 
jij hem geslagen?? “ik schudden mijn hoofd… Neeh.. hij heeft teveel gedronken.. 
ik stond op en keek op mijn tweelingbroer neer.. wat nu?? Ik keek om me heen.. 
Fatima keek me nog steeds verbluft aan… ik hurkte bij hem neer en voelde zijn 
ademhaling.. hmm normaal.. het leek wel of hij gewoon sliep… ik hurkte bij hem 
neer en pakte hem bij zijn jas… mijn arm deed verschrikkelijk veel pijn… ik keek 
op en zag Fatima nog steeds staan kijken… “wat sta je te kijken debiel?? Help me 
liever..” eindelijk kwam ze in actie.. zodra ze dichtbij genoeg was… keek ze naar 
Hamid…” a willie, hij ziet er net zo uit als jij??” “”JAAAAAA, dat is nou hamid, 
hamid bewoog zich weer.. en kreunde… “aaah, a yemma rassi… .. “he wakker 
worden a zine..” hij opende zijn ogen en keek om zich heen… hij keek me aan en 
zei… tfoe.. heb jij mij geslagen..”ik schudde mijn hoofd… “nee, jij hebt teveel 
gedronken… ga naar huis Hamid… van mij zul je geen last meer hebben” ik liet 
zijn hoofd weer vallen en stond op… “aaai a lihoudi!!!!” ik draaide me om en 
vervolgde mijn weg… met Fatima op mijn hielen… “wael wacht effe” ik 
 vertraagde mijn pas zodat ze naast me kwam te lopen… de rest van de weg 
legden we zwijgend af…

imane liet mo praten… als hij over zichzelf begon.. kreeg je er toch geen woord 
tussen… haar gedachten dwaalden af naar wael… wat is het toch met die kerel… 
toen hij vandaag weer binnen kwam voelde ze zich weer geïrriteerd.. geïrriteerd 
over haar reactie op hem… haar hart ging steeds sneller kloppen als hij in de 
buurt kwam… hoe komt het toch… ik ben toch genezen van de mooie gezichten.. 
vroeg ze zich af.. ze kreeg genoeg mooie jongens achter zich aan.. \e heeft zich 
nooit laten misleiden door het uiterlijk… het enige wat haar aan deze jongen 
bond was zijn uiterlijk… de persoon zelf was door en door slecht… ze dacht 
terug aan wat Fatima vanmorgen tegen haar zei… wie wil er nou zijn schoonzus 
verkrachten??? Dan ben je toch een barbaar??? Nee, ze moest uit zijn buurt 
blijven.. zij en haar zusje… ze zuchtte.. en toch?? Ze kon het niet geloven… die 
ogen… zijn ogen waren voor haar een open boek… 

ze had pijn in die ogen gelezen.. pijn die hij probeert te verbergen…volgens mij 
dacht ze heeft die jongen veel meegemaakt… en wat bedoelde hij met.. ik heb 
jullie steun en hulp nodig…?? Daar was ze nog steeds niet over uit.. die jongen 
was wel interessant… zijn ogen verrieden een heel ander persoonlijkheid dan 
over hem verteld werd… hmm zeker interessant… ze keek naar MO… in 
tegenstelling tot de Man die nu naast haar zat… ze keek hem aandachtig aan… 
en zuchtte bij de vergelijking…. De zucht die Mo natuurlijk helemaal ontging…..
Fatima en ik legden het hele stuk naar het station zwijgend af.. beiden in 
gedachten verzonken…ik over mijn problemen en de definitieve afscheid van 
mijn familie.. laat hamid nu maar eens bewijzen dat hij de zoon is.. hij mag spelen 
wat hij al die tijd wilde.. enige zoon. Ik heb alleen maar stank voor dank gekregen 
vooral van Nora… van haar had ik nooit verwacht dat ze die standpunt zou 
innemen…. Fatima had moeite me bij te houden… ik liep ook sneller omdat ik de 
pijn in mijn arm steeds heviger voelde worden… tfoe .. ik wist niet eens dat hij 
echt van plan was om me te vermoorden… de de mes ? was hij niet verroest ? shit 
man.. ik moest naar de dokter… maar niet vanavond..

We kwamen aan bij de busstation.. inmiddels was fatima aan mijn arm gaan 
hangen… ik maakte me voorzichtig los… faat tijd om naar huis te gaan.. als ik me 
goed voelde zou ik je brengen… maar mijn arm doet pijn.. dus ik moet echt weg 
nu…”ze liet me niet los… waar logeer je dan??” ik keek haar verbaasd aan.. zo 
dus je bent goed op de hoogte”je weet dat Nora me alles vertelt” zeg nou? Wacht 
er iemand op je?? “ ik dacht na… nee op mij wachtte niemand… waarom?” 
 zomaar… waarom ga je niet met mij naar huis…” ondanks de pijn moest ik toch 
lachen… ik glimlachte… een hele kleine…”wat bedoel je daarmee kleine fatima? 
Ik zag haar geschokt kijken.. kennelijk had ze niet nagedacht over haar voorstel.. 
“n n nee, dat bedoel ik niet, ik bedoel….” HAHAHA , ik kon er niets aan doen… 
ik moest er echt hard oom lachen…”wilde je me verleiden kleintje..??? 
hahahahaha” ze keek me geergerd aan… ze probeerde me stil te krijgen , wat niet 
echt lukte totdat ze me een stomp gaf, op mijn gewonde arm…. Mijn lach ging 
over in een kreet van pijn… AAAAALIHOUDIAA!!!!!” zo ben je nu bereid te 
luisteren” noodgedwongen moest ik knikken… A Yemma, die pijn…. Kijk 
boerenpummel.. wat ik bedoelde.. is… jij bent alleen en ik ook.. maar jij bent 
gewond en ik niet… dus misschien heb je wat nodig..” aaai, lieve Fatima bedankt 
dat je aan me denkt.. maar ik ga niet mee.. straks vilt een van je mannelijke 
familieleden me levend.. of erger nog, moet ik met je trouwen hahahahaha”heel 
stom maar ik lachte om mijn eigen grap… Fatima zag de humor er niet van in… 
ik heb geen familie meer, allemaal in marokko.. dus daar hoef je niet bang voor te 
zijn..,dus je gaat niet mee?” ik schudde mijn hoofd… heel lief meissie, maar 
bedankt ik red me wel..” ze keek me aan, en ik dan? Blijf ik helemaal alleen in dat 
huis? Ik keek haar achterdochtig aan… welke truc probeerde ze nu uit…??

Wael, asjeblieft, ik wil niet meer alleen in dat huis slapen, het is er zo eenzaam en 
s’nachts ben ik bang… “yeah right, faat, andere keertje mag je je zielige verhaal 
afmaken.. ik heb pijn en wil naar huis..” wael als ik j niet als een broer beschopuw 
, die ik nooit heb gehad zou ik je dit niet vragen…. Fatima, bedankt voor al je 
complimentjes maar NEE!!!” ik draaide haar om en zei ik denk dat je bus er zo 
is..”ik gaf haar een duwtje in de goede richting.. ze deed een paar stappen en 
keerde zich om, “ik dacht dat je het meende van net… dat je ons wilde helpen… 
ze draaide zich om en liep verder richting haar bushalte.. ik zag haar weglopen 
en mijn geweten begon te knagen.. shit, ze had wel gelijk, ze was alleen en een 
meisje, dus een makkelijk doelwit voor elke geile idioot… ik wiebelde van de ene 
voet naar de andere.. maar ik kon toch ook niet met haar alleen in een huis 
slapen?? Dat wil ik haar niet aandoen.. wat zullen de mensen wel niet van haar 
denken.. razend snel nam ik een beslissing.. als haar iets overkwam zou ik het 
mezelf nooit vergeven, ze was als een zusje voor me…”Fatima!!!!! Riep ik.. ze 
draaide zich om… ik liep snel naar haar toe.. ik nam haar bij de hand.. 
“kom”…..”wat???.... wat ga je doen…”we gaan naar mijn huis.. ok?”tenminste 
waar ik tijdelijk woon.. ik woon in bij een oude vriendin… “ daar zullen we niet 
alleen zijn… ok ? opgelost??” ze knikte opgelucht.. kennelijk was ze echt bang 
geweest..”
 Thuis aangekomen keek Lisa ons verbaasd aan… “lisa, nog een gestrand 
vogeltje… dit is Fatima, haar zus ligt in het ziekenhuis en het huis is leeg… ze is 
bang, vind je het goed dat ze bij ons blijft?? Tja.. tuurlijk wael, jouw vrienden zijn 
de mijne… “wael!! Wat is er gebeurd…?? … hij is aangevallen door….” Een 
onbekende idioot onderbrak ik Fatima. Ik wilde niet dat iedereen wist dat mijn 
broer me had verwond… Lisa stond meteen op om verband te pakken en weer 
mijn wond te verzorgen.. Van fatima kreeg ik een pijnstiller.. waar ik heel 
slaperig van werd… “ik lag op de bank… met een warm dekbed over me heen in 
te doezelen.. Fatima en Lisa konden het uitstekend vinden.. Fatima… rotkind.. 
wat heb je me gegeven??? Ik voel me zoo slaperig en verdoofd… “ze grinnikte.. 
dat is een pijnstiller van Imane.. ik had het voor haar meegenomen en het is ion 
mijn tas blijven liggen… hey.. als dit niet helpt ga je waarschijnlijk gewoon 
dood…”ik kon haar grap wel waarderen… “ik vertrouwde haar volledig… 
vreemd dacht ik.. ik vertrouwde mensen niet zo snel… maar zij en haar zus 
waren zo snel in mijn hart gekropen… eng gewoon… nee het kwam gewoon 
omdat ik ze iets schuldig ben…. Ik zuchte en kroop nog bwat onder mijn 
dekbed… het zou een moeilijke nacht worden op de bank… maar de pijnstiller/ 
slaapmiddel zou me helpen om aan de pijn te ontsnappen… meskiena die 
imane… dat dit het enige was wat hielp….. waarschijnlijk had ze helse pijnen 
moeten doorstaan…. Ik hoop dat ik ooit iets voor haar kan doen om mijn 
geweten te zuiveren van alle schuld… met die gedachte viel ik in slaap.. 

Terwijl wij in de geborgenheid van het appartement lagen te slapen.. stond er een 
donkere figuur voor het huis van Imane… Mo zag dat het donker in huis was… 
mooi zo.. dan zou die teef wel flink schrikken… en hopelijk zou ze erin blijven… 
had hij verder ook geen last van haar… Tfoe wat een kanker***** was dat zeg… !!! 
ze probeerde tussen hem en imane te komen.. en de laatste tijd sinds ze hem had 
gezien met die jongens zien praten… begon ze te vermoeden wat hij voor werk 
deed… hij wist van Imane dat ze niks met drugs te maken wilde hebben, en 
zodra ze ervan wist zou het afgelopen zijn… , niet zo erg.. dacht hij 
glimlachend… wat moet ik met een gehandicapte wijf??? Van trouwen zou er 
niks komen… maar jammer dat ze zo moeilijk deed.. ze was verdomd lekker… en 
als er een einde zou komen aan de relatie… dan wel op zijn voorwaarden….
Glimlachend keek Mo om zich heen.. waar liet imane haar reserve sleutel??? Hij 
keek onder de bloempot… nee, niks … hij kraakte zijn hersens… en bedacht in 
welke films hij die mensen naar een sleutel zag zoeken…. Onder de duermat…. 
Nee ook niks… tfoe wat een stelletje *****en hierzo.. hij begon zijn geduld te 
verliezen… normaal liet hij dit soort klusjes over aan zijn loop jongens.. maar dit 
keer wilde hij het zelf doen… ten eerste om die angst in haar ogen te zien.. en ten 
tweede hij wilde haar alleen maar bang maken… en de jongens zouden misschien 
in de verleiding komen als ze haar zagen…. Hij keek nogmaals om zich heen… 
zou het in de schuur liggen??? Maar wie liet de schuurdeur open ??? neeeh… MO 
was eigenlijk al moe.. en dit was niet best voor zijn humeur… TFoe.. hij schopte 
tegen de bloempot… die ***** leek talent te hebben voor het dwarsbomen van zijn 
plannen… maar als hij haar te pakken kreeg… 

Imane kon de slaap niet vatten… het was al twaalf uur.. en nog steeds sliep ze 
niet… ze voelde iemand de kamer inlopen met een zaklamp… het was de zuster 
die haar normale ronde deed.. snel sloot ze haar ogen.. anders zou ze slaappillen 
krijgen… ze was die dingen nu helemaal zat… ze kon niet helder nadenken.. en 
ze wilde absoluut niet verslaafd raken.. wat hield haar wakker??? Ze had een 
beklemmende gevoel op haar borst… iets stond te gebeuren.. maar wat?? Zou er 
iets zijn met fatima??? Ze pakte de telefoon en draaide het nummer van fatima… 
shit.. hij was uit… die slaapmust ook… als ze ging slapen.. deed ze hem altijd 
uit… niemand mocht haar wakker maken… maar goed ze sliep dus… dan was 
dat in elk geval verduidelijkt.. ze deed wel vreemd de laatste tijd.. ze ontwijkte 
Mo als de pest… vroeger veegde ze de grond met hem aan… maar nu?? Nu hield 
ze het bij een enkele opmerking… ze leek meer op haar gemak bij die andere 
idioot die.. wael…. Die twee waren op elkaar gesteld.. dat kun je zien aan hoe ze 
met elkaar omgingen… die wael was wel makkelijk in de omgang.. als hij het met 
Fatima kon vinden… zij was beslist moeilijk… dacht imane met een glimlach op 
haar lippen… maar hij had er geen problemen mee blijkbaar… zou het echt waar 
zijn?? Dat hij zijn schoonzusje wilde verkrachten… ?? imane kreeg al kippevel 
van het idee… jezus.. dat was juist niet aan hem te zien.. hij zag er echt uit als 
iemand die alle meisjes makkelijk kon krijgen… maar ja… zo zie je maar weer dat 
uiterlijk ok niet alles is… haar gedachten dwaalden af naar de eerste dag dat hij 
hier in het ziekenhuis was… hoe hij haar ondersteund bij het drinken nadat ze 
zich had verslikt… ze had zich nota bene verslikt bij het schelden op hem…. 
Bedacht ze met een glimlach… hij leek toen beslist zachtaardig… en zijn hand in 
haar nek was beslist opwindend… als het iemand anders was en Mo was er 
niet…. “Verdomme!!!!!” boos en geiriteerd sloeg ze met haar vuist op het bed… 
“zo mag ik niet over hem denken… het is de moordenaar van mijn lieve 
moeder…. Bij de gedachte aan haar moeder kreeg Imane weer tranen in haar 
ogen… hoe lang was het geleden?? Nu zo’n 4 maanden.. de tijd leek stil te 
staan… het was alsof het gisteren pas had gehoord dat ze haar moeder had 
verloren… zo vers was het verdriet. Ze werd weer terug gevoerd naar de 
herinneringen aan haar ouders… Fatima was het enige dat ze nog had… ze pakte 
de telefoon en ging weer bellen.. ditmaal naar de huis telefoon…. Hij ging over….
Mo schrok zich kapot van de rinkelende telefoon… shit… wat is dit??? ****… het 
was maar de telefoon… hij keek naar beneden.. het konijn van die ***** die hij 
had geslacht… was net doodstil blijven liggen.. fladderen.. shit zijn broek was 
besmeurd… wallah deze nacht was vervloekt…. Hij spuwde op de grond.. die 
***** was er niet… waar zou ze zijn??? Hij haalde zijn schouders op… waar ze 
ook is.. de boodschap was duidelijk… Mo lachtte gemeen hij zou er een moord 
voor doen om haar reactie te zien… hij liep naar de keuken en wastte zijn 
handen. Op zijn dooie gemakje liep hij het huis weer uit…
Die rot wijf had zeker bij die jongen geslapen…. Komt goed hoertje, dacht hij.. ik 
doe wel een goed woordje voor je bij je zus…
De volgende dag zorgde hij ervoor dat hij als eerste bij Imane was.. hij was er al 
een halfuur… toen Fatima met een vrolijke gezicht binnen kwam even later 
gevolgd door die jongen van gisteren…. hij keek bezorgd… hij liep rechtstreeks 
naar imane toe en gaf haar een hand.. zij pakte zijn hand en trok hem naar zich 
toe… Mo leunde naar achteren en genoot.. hij wist wat Imane allemaal kon doen 
als ze boos was.. en ze was niet boos.. ze was laaiend….

Ik zag aan de vonkelende ogen dat Imane boos was… in de veronderstelling dat 
ze boos was op haar verloofde.. liep ik naar haar toe.. de hele nacht heb ik van 
haar gedroomd… ik heb zelfs gedroomd dat ze naar me glimlachtte… dat had ze 
tot nu toe nooit gedaan.. dus ik kon alleen maar gissen hoe ze eruit zou zien als 
ze het in het echt vrolijk was… maar het feit dat ze de hele tijd door mijn 
gedachten speelde baarde mij zorgen… ze was niet zomaar een meisje… ze was 
imane.. een kwade, gekwetste imane.. en zoals het er nu uitzag was weer iets aan 
de hand… ze zat halfovereind.. een teken dat het lichamelijk beter met haar ging 
ik stak mijn hand uit om haar te groeten.. ze pakte mijn hand vast en trok mij iets 
dichterbij… eerst was ik verbaasd.. temeer om haar woorden… “jij vuile vieze 
Verkrachter… hoe durf je met je vieze tengels aan mijn zusje te komen”!!!! “wat?? 
Imane sorry hoor maar volgens mij heb je iets teveel van die verdovende 
middelen gebruikt…. “ Ze hief haar hand op en gaf me een harde klap in mij 
gezicht………

KLETTSSS…… het duurde even voordat ik beseft wat er was gebeurd… al die 
tijd keek ik in haar groene ogen….. langzaam werd het helemaal rood voor mijn 
ogen………
Ik werd zoo kwaad… hoe durft dat kreng…. …Ik bleef haar aankijken…. Ze zag 
mijn woede toenemen, en haar woede maakte plaats voor verbazing….. zelf 
angst… ik had haar hand nog steeds vast… ik trok haar naar me toe… ik pakte 
 haar bij de armen en trok haar op …. Wat denk jij wel niet dat je bent? Niets 
anders dan een stomme koppige *****!!“wallah imane, fluisterde ik.. “het is dat je 
een vrouw bent, en in bed ligt.. .. ze probeerde zich los te ******.. maar mijn greep 
werd alleen maar steviger.. anders had ik je total loss geslagen!!! Haar ogen 
waren groot van angst… en nog iets wat ik niet kon definiëren.. Wael, laat me 
los… je doet me pijn.. “o ja.. fluisterde ik.. ik gaf een ruk aan haar armen… jij 
denkt alleen aan je eigen pijn he? Hier krijg je echt spijt van dame… ik beloof het 
je!!! Ze ik duwde haar weer tegen het bed aan bleef haar boos aankijken… ِke 
Rambo, de enige die hier spijt van krijgt, dat ben jij… “ik draaide me om en zag 
Mo op me aflopen… hij wilde ze3ma mijn arm pakken en op mij rug draaien… ik 
ving hem op met een harde duw.. kennelijk verwachtte hij die niet en knalde 
hard tegen de muur… ik draaide me om verliet de kamer…

Alledrie keken ze elkaar aan….Imane was nog niet van de schrik bekomen.. o 
God.. wat had ze gedaan?? Het was absoluut niet haar bedoeling geweest hem te 
slaan…. Hij was kwaad geweest!!!! Niet normaal.. ze had gedacht dat hij haar elk 
moment uit het raam zou gooien… ze keek naar MO.. die mietje was ook al 
overwonnen… a yemma ze kon hem echt niet meer uitstaan.. Fatima zat haar met 
een bedenkelijk gezicht aan te kijken.. “wat is er Imane.. waarom heb je dat 
gedaan?” wat? Vroeg imane geïrriteerd.. “ hij moet met zijn tengels van je 
afblijven.. waar was jij gisteravond?? “ ik was bij een vriendin blijven slapen 
omdat ik niet alleen thuis wilde zijn…” Dames ik ga” onder brak Mo hun 
gesprek… passen jullie op jezelf?? Hij keek daarbij Fatima veelbetekenend aan… 
ze keek boos van hem weg.. hij boog zich over imane heen.. en probeerde haar te 
kussen, Imane draaide haar hoofd van hem weg zodat zijn kus op haar wang 
terecht kwam… ze kon hem echt niet uitstaan meer…

Ik ging naar huis…. Verdorie…!! De boosheid was nog steeds niet gezakt… ik 
was zo boos dat ik gewoon ergens mee wilde smijten… ik haalde mijn handen 
door mijn haren… ik moet me ergens op afreageren…. Wat een vernedering!!! 
Waarvoor???? Waarom?? Ya rabbi, was de hele ****ing wereld gek geworden??? 
Was ik de enige die normaal was?? Niet te geloven zeg.. ik pakte een sporttas van 
Lisa en pakte wat sportkleren in… de fitnesszaal was het enige wat mijn woede 
kon afkoelen… 

“Wallah, Imane je bent onredelijk.. ik heb wel bij hem geslapen maar ik sliep bij 
zijn vriendin in bed.. en hij op de bank… alleen omdat ik bang was om alleen 
naar huis te gaan… ik had een vreemd voorgevoel.. daarom smeekte ik hem 
zowat mee te gaan… “ hij was heel lief voor me, hij heeft op de bank geslapen 
 terwijl hij gewond was… “ gewond???” ja je weet niet wat er gebeurde.. kijk ik 
liep hier weg om hem achterna te lopen…. Fatima vertelde haar het hele verhaal 
van de avond ervoor.. “ met grote ogen zat Imane te luisteren… aah… volgens 
mij zit daar een heel verhaal achter…” maar jij had eerst moeten luisteren 
imane”je weet dat ik niet een lichthoofdig type ben.. en wael.. is net een broer 
voor me… “dus je moet je excuses aanbieden! “wat ik?? Ben je gek ofzo??? Ik 
mijn excuses aanbieden??? Aan de moordenaar van mijn moeder?? MSHI MSHI 
de le3eb… pffff… jij bent helemaal lekker!!” Fatima wist wanneer het geen zin 
had om met haar zus te discusseren… en dit was een van de momenten… ik ga 
naar school.. heb je nog wat nodig??? Voor als ik vanavond kom…. “ja!! Zorg 
voor een andere slaapplaats…”

Rond zes uur in de avond werd ik gebeld… het was lisa.. waar blijf je?? Ik ben net 
klaar met sporten ik kom er zo aan… ik ga wat te eten maken… ok antwoordde 
ik… geen varkensvlees he? Ze grinnikte.. is goed schat” ik hing op… gelukkig 
was ik al wat rustiger geworden.. een wandeling door de koude buitenlucht deed 
me goed… ik liep rustig na te denken over die middag toen ik merklet dat er een 
auto vlak achter mij reed… hij reed zo langzaam dat het mijn achterdocht 
wekte… ik begon wat langzamer te lopen… ook de auto begon wat langzamer te 
rijden… opeens draaide ik me om… ik wilde zien wat voor auto het was… en 
wie erin zat… weer Hamid?? Had hij zij lesje niet geleerd??? Ik keek naar de 
auto… de bestuurder schrok van mijn reactie.. zette groot licht op die mij 
verblindde en reed als een speer verder…. Ik keek de auto na… vreemd dacht 
ik… wie zou het zijn?? Werd ik geschaduwd? En zo ja door wie?? Shit zeg ik 
haalde me allerlei dingen in mijn hoofd… dit was niet goed voor me… ik liep 
gauw door naar huis…
Lisa was in de keuken bezig.. ik kwam binnen en grotte haar… “hoe was je dag 
lieverd?? “ wel oke? En de jouwe?” hmmm heel goed… ik heb promotie 
gekregen”zozo… maar dat is niet echt moeilijk he in het bedrijf van je vader “ ze 
moest erom lachen en zei… ja ik vond al dat het zo snel ging… “ ik lachtte en 
ging naast haar staan… kan ik ergens mee helpen?? Nou als jij wat uitjes snijdt en 
een salade maakt… ga ik me effe douchen.. ok?” yep tuurlijk… leg me eerst stap 
voor stap uit wat ik moet doen.. uien schillen lukt nog wel maar de rest…. Ik 
keek haar veelbetekenend aan….” Ze glimlachte en pakte een recept uit een kast 
je… hier volg dit stap voor stap en we zien wel wat het resultaat is.. ik haalde 
mijn schouders op… eigen risico..

Tijdens het snijden van de uitjes dwaalden mijn gedachten af naar imane…, wat 
een kreng was dat?? En wat was ik boos geweest!!! Oef elhamdolilah dat ik mijn 
 woede nog kon beheersen, anders zat ik nu mooi in de bajes voor poging tot 
moord.. of geweldpleging.. sebhanallah!! De eerste keer dat ze mijn naam 
uitspreekt wordt het in combinatie met pijn uitgedrukt!!! Wael je doet me pijn… 
ik zuchtte.. ach stik maar imane, je bent mijn aandacht niet waard.. ik heb 
werkelijk alles geprobeerd die rotte opmerkingen kon ik wel verdragen maar dat 
ze gaat slaan… ? no way… ze zoekt het maar lekker uit… nooit heb ik problemen 
gehad met de omgang met vrouwen… kijk maar naar Lisa… jaaa.. lisa, trouwens 
dacht ik.. die koosnaampjes van haar… waar kwamen die vandaan? Het leek wel 
of ze opeens veel intoemer met me omging… ze raakte me ook beslist langer aan 
dan nodig is, schat lieverd?? Welke kant gaat dat op?? Nou afwachten dan maar 
he?? Mar voor mij geen relatie meer… sanae heeft meer kapot gemaakt dan alleen 
mijn hart…. 

Even later hoorde ik Lisa uit de badkamer komen… ze zag er wel lekker uit 
moest ik eerlijk zeggen zo met die natte haar en de korte badjas… ik glimlachte 
even.. en ging weer verder met de salade… ze kwam naast me staan… te dicht 
naast me… ze ging op haar tenen staan en keek naar wat ik aan het doen was.. 
hmm ziet er goed uit… na de zooi nog effe gemengd te hebben.. was ik klaar… 
“hoe gaat het trouwens met je arm?” hmmm gaat wel mompelde ik.. “doet het 
nog pijn? Ik knikte af en toe bij de krachttraining van vandaag… “ heb je het 
verband al veranderd?? Nee, antwoordde ik.. ik kon het zelf niet doen.. en er was 
niemand… ik heb wel een prik gehaald bij de apotheek… tetanusprik of zo… “ ik 
kijk er wel naar.. ik haal de spullen even… ok”ik ging naar de huis kamer en ging 
zitten… even later kwam ze naast mij zitten… doe je mouw omhoog.. ik deed wat 
ze vroeg… ze schudde haar hoofd nee doe maar helemaal uit… zo kan ik het niet 
goed zien en je doet je zelf onnodig pijn doordat je mouw te strak om de wond 
zit…” je overdrijft wel een beetje hoor lisa zo erg is die wond helemaal niet” ze 
glimlachtte misschien wil ik wel gewoon een excuus om je aan te raken… ik keek 
haar aan… mar zij lette alleen op het verband wat ze klaarzette… ik wist dus niet 
of ze het meende of alleen een grap maakte… Whatever!! Ik haalde mijn schouder 
op en begon aan de knopen van mijn overhemd.. toen ik die uithad… begon zij 
met zachte handen het oude verband los te maken… daarbij raakte ze mijn 
schouder en arm voorzichtig aan… ik moest eerlijk toegeven dat die aanraking 
me wel wat deed… zo zacht en vrouwelijk… ik bedwong mijzelf… jezus man.. 
kon ik een vrouw ook gewoon al een vriendin zien zonder iets met haar te willen 
doen??? Het leek erop van niet… ik walgde echt van mijzelf… zij ging door met 
het schoonmaken van de wond… “doe je al lang aan fitness?”hoorde ik haar hees 
vragen..” hoezo? Vroeg ik? Nee gewoon.. omdat je er eigenlijk wel goed uitziet… 
gespierd maar niet echt overdreven.. gewoon stevig..” nou dank je wel… maar 
 nee sinds een jaar of twee maar niet echt intensief.. ik voetbal meer maar nu kan 
dat niet met mijn been weet je nog wel”? ze knikte.. ja… zet zat tegen over me op 
de kleine salon tafel… toen ze klaar was bleef ze nog even zitten.. ze leek iets te 
willen zeggen… wat is er lisa? Wil je wat kwijt… ? ik zag het verlangen duidelijk 
in haar ogen… en de rode gloed op haar wang verried haar ook… maar ik wilde 
dat ze er zelf mee zou komen…” ik durf eigenlijk niet zo goed maar….” Ze werd 
onderbroken door de bel… ik keek haar vragend aan. Verwacht je bezoek? Ze 
schudde haar hoofd… en stond op om open te doen… “Hey fatima.. hoorde ik 
haar nog zeggen… ik hoorde een andere lach… een lach die mij bekend 
voorkwam.. toch bleef ik zitten… even later verscheen Fatima in de deuropening 
met daarachter nog iemand… ik keek op… hey trutje van me, zomaar heb je…...” 
wat ik ook wilde zeggen ze zou het nooit horen… vol verbazing keek ik naar de 
persoon achter haar… het was Nora.. ik stond abrupt op.. in de veronderstelling 
dat Nora voor mij kwam.. dat ze me gemist had… ik wilde naar haar toe lopen en 
haar in mijn armen nemen.. ik deed twee stappen… en bleef stilstaan toen ik zag 
hoe nora naar me keek… ze keek me vies aan… en bijna op het hatelijke af… zij 
wist nog heel goed wat ik bijna vergeten was… dat ik sanae verkracht zou 
hebben… ik wilde eigenlijk nog wat zeggen maar er kwam gewoon geen geluid 
uit mijn mond… mijn mond klapte dicht en zij draaide zich om… ik kon me niet 
voorstellen dat mijn kleine Nora mij ooit zo zou kunnen haten… tenslotte draaide 
ik me ook om en ging weer zitten… ik ging helemaal kapot van binnen.. “ik kom 
jullie bedanken voor het logeren zei fatima, en excuses aanbieden voor het 
gedrag van mijn zus vanmiddag wael… “ ik schraapte mijn keel… hij voelde 
droog en er zat weer een brok in… “dat moet ze zelf doen denk je niet Faat? Jij 
bent niet verantwoordelijk voor haar daden.”ze knikte.. toch vond ik dat ik mijn 
excuses moest maken… ik haalde mijn schouders op… “wat ga je nu doen…”ik 
logeer bij Nora totdat Imane weer uit het ziekenhuis komt…”ik knikte… “ ja er is 
een kamer vrijgekomen bij ons.. hoorde ik Nora zeggen….” Ik weet niet hoe die 
opmerking bedoeld was… ik weet alleen dat ie heel erg pijn deed.., “OOH? Is er 
iemand bij jullie gestorven dan? Ik zei het op een harde toon.. GOH, dan is de 
dood ook ergens goed voor… “ Nora schrok van het woordje dood… blijven 
jullie eten vroeg lisa.. die het hele gesprek had gevolgd ”Fatima, schudde haar 
hoofd… nee bedankt… we moeten naar het ziekenhuis..” weetje wat.. ik breng 
jullie wel.. als jullie blijven eten!! Ze keken elkaar aan en haalden hun schouders 
op… is goed “

Nee geen minuut langer in die gezelschap… ze gingen aan tafel… ik trok mijn 
joggingbroek en ging naar buiten… ik ging een eindje joggen… effe alles van me 
af waaien.. toen ik terugkwam.. zag ik een brioefje van Lisa, ze was ze gaan 
brengen.. ik nam een douche.. warmde wat eten op en ging naar bed… ik voelde 
me echt super rot!!! Zoveel pijn kwam weer naar boven… zoveel onrecht… ik 
had niets gedaan en dit zeker niet verdiend…. O god waarom was ze 
gekomen??? Met die vraag in mijn hoofd viel ik in slaap… 

Ik werd wakker van handen die mijn gezicht streelden en sussende woordjes 
fluisterden… ik opende mijn zware oogleden… ik voelde dat mijn gezicht nat 
was van de tranen… ik verborg mijn hoofd tegen een kussen en probeerde de 
persoon die naast me zat buiten te sluiten…. Haar handen gingen door mijn haar 
haar woelen… “het is oke wael..” het komt wel goed… vertrouw er maar op dat 
het goed komt… “ik veegde mijn gezicht af in de kussen en keek lisa aan… ze zat 
naast me op bed… ik legde mijn hand op haar platte buik… het was eerst 
bedoeld als een normale gebaar van affectie, misschien dankbaarheid… maar ik 
voelde haar zachte huid onder haar zijden nachthemd.. dat bracht mijn in de 
verleiding… ik streelde haar buik en liet mijn arm om haar middel glijden… ze 
boog zich voorover en kuste mij zacht… ik opende mijn mond voor haar en gaf 
haar tong de vrije toegang… ze smaakte naar frisse tandpasta en iets anders… ik 
besefte dat ik me heel zwak gedroeg en dat ik een waarde volle vriendschap op 
het spel zette… maar ik kon er niets aan doen… ik had haar troost nodig… ik had 
h‫لل‬r nodig…. Ik trok haar zachtjes boven op me en liet me helemaal gaan……..
Ik werd wakker van een naakte lichaam die half op mij sliep…. Ik hief mijn hoofd 
een stukje op.. ik zag hoe onze lichamen verstrengeld waren… ik liet mijn hoofd 
op het kussen zakken…”shit wat heb ik gedaan” mompelde ik tegen mezelf… ik 
staarde even voor me uit naar het plafond.. ik keek op de klok.. het was 9 uur.. en 
zaterdag…. Ik zuchtte en maakte me voorzichtig los van lisa…. Ze leek wat te 
murmelen maar liet me toch gaan… ik liep met een handdoek richting 
badkamer…. Ik stapte onder de hete douche… ik dacht koortsachtig na… wat 
nu?? Ok het was lekker geweest… moet ik gewoon eerlijk zijn tegen haar?? Ik 
bedoel ik hou niet van haar ofzo… maar ik voelde me lichamelijk wel 
aangetrokken tot haar… en ik had haar nodig.. ik had geen woonplaats… niks 
alleen een baan waar ik maandag zou beginnen… en niet te vergeten… ze 
geloofde mij en niet de omstandigheden rond het hele toneelspel van sanae… zij 
was de enige die onvoorwaardelijk achte mij stond… moet ik dat afstraffen door 
een one night stand??? Ik draaide me om in de de stralen en sloot mij ogen… 
allerlei herinneringen kwamen weer naar boven… ik zuchtte… ik hoorde een 
klopje op de deur…”wael ben je bijna klaar???” of mag ik erbij.. klonk het 
lachend… “bijna klaar antwoordde ik…” ik deed de kraan dicht en droogde me 
af… met een handdoek om mijn middel liep ik de badkamer uit… ze stond in de 
leuken e liep net op dat moment de gang op…. Ik stond stil…. En keek haar aan.. 
 ze zag er verfomfaaid uit… haar zachte haren stonden alle kanten op… eigenlijk 
heel sexy… ik glimlachte… en besloot op dat moment dat ze het niet verdiende 
om voor de gek gehouden te worden… als we hiermee doorgingen .. dan wel met 
duidelijkheid en eerlijkheid… ze liep op me af.. glimlachte en ging op haar tenen 
staan en gaf me een zachte kus op mijn wang… “Goedemorgen kanjer” ik knikte 
alleen maar… “vreemd dat woordje kanjer… gaf me echt het gevoel dat ik een 
kanjer was..” dat ben je ook…. Een kanjer in problemen maken”klonk een 
nuchtere stem in mijn hoofd… ik moest lachem om die sarcastische ik… ik nam 
haar in mijn armen… “we moeten praten lisa… “ fluisterde ik in haar oor…,”je 
mag wel harder praten hoor…fluisterde ze terug… niemand die ons hoort…” 
daar moest ik echt om lachen…. Gun me effe tijd om te douchen ok??

Ik knikte… “is goed maak ik een ontbijtje klaar….” Ik was geen keukenprins.. dus 
ik hield het simpel.. sap.. broodjes.. die ik net uit een zak had gehaald… beleg… 
dat was het… even later kwam ze uit de badkamer… ze kleedde zich eerst aan.. 
en kwam later bij me zitten in de keuken… we ontbeten in stilte… zij ruimde af 
en maakte twee kopen koffie…” hmmm.. zeg het eens.. wael…” ik nam een slok 
van mijn koffie, ik vroeg me af wat ik moest zeggen en hoe… ik schraapte mijn 
keel…”ik wilde het hebben over gisteravond” ik weet niet hoe het kwam maar… 
“ heb je spijt, wael”? vroeg ze met een strak gezicht…. “nee, dat is het niet… je 
was echt geweldig..maar ik wil je alleen zeggen dat…. Dat dit voor mij alleen 
lichamelijk is… , ik geef je geen garantie dat ik van je zal houden.. op die 
manier… als je weet wat ik beodel….” Ze zat me peinzend aan te kijken… ik 
werd zenuwachtig van haar blik… ik kan niet meer van een vrouw houden.. 
zoals een vrouw dat wil…. “ ze knikte.. luister lisa het spijt me echt.. ik wilde niet 
dat onze vrienschap hierdoor werd verpest.. maar ik weet niet wat me bezielde 
gister… “ je had troost nodig en ik had die voor je… onderbrak ze mij…. Ze had 
de spijker precies op zijn kop geslagen.. ik had niets meer te zeggen… het bleef 
stil…. Ze knikte… Helpt het als ik zeg dat het voormij ook alleen lichamelijk is… 
ik heb geen behoefte aan een man in mijn leven… iemand met wie ik rekening 
moet houden enzo… gewoon af en toe plezier en genieten van onze tijd samen… 
ze glimlachte… gewoon matties… met een klein beetje meer.. “ ze gaf me een 
knipoog…. “ ik haalde mijn schouders op… als zij daar geen moeite mee had…. 
Waarom zou ik moeilijk doen?? Ze stond op… kom we gaan er een leuke 
weekend van maken… ze kwam dicht bij me staan… ik keek haar met een scheef 
lachje aan… ze boog zich naar me toe en kuste me innig.. lang zaam stond ik 
op… “hmmm, en we beginnen in de kamer hiernaast… “en sleepte haar weer 
naar de slaapkamer..
 Het werd inderdaad een leuke weekend… Lisa was een leuke en ondernemende 
gezelschap.. we praaten nooit over de problemen die ik had… alleen over de 
leuke en positieve dingen… zo lukte het mij om mezelf een beetje te vergeten… ik 
vergat mijn drama met mijn familie… met imane… iedereen… alleen plezier 
bestond nog… 

Op zondag middag was ik in de sportzaal.. ik rendde een kliometer of 15 op de 
lopende band… daarna deed ik een koeldown…. Ik was echt helemaal 
buitenadem… ik moest echt beter op mijn conditie gaan letten… ik probeerde de 
kracht van mijn benen weer te herstellen.. maar daar moest ik de volgende keer 
maar aan werken.. ik was veel te moe nu… en morgen was mijn eerste dag werk.. 
ik moest maar onder de douche gaan en vroeg gaan slapen.. vanavond.. eerste 
dag verslapen was geen goede eerste indruk… ik liep naar de kleedkamer.. 
haalde mijn handdoek tevoorschijn en ging onder de douche…. Mijn gedachten 
gingen weer richting huis… er ging geen dag voor bij dat ik niet aan Yemma 
dacht… maar van hun kant… kwam er geen geluid… ze waren waarschijnlijk al 
vergeten dat ik besta….. ik keek naar mijn handen… o sanae.. ooit krijg ik je in 
mijn handen… en ik zal je wurgen.. om alles wat je me hebt aangedaan…. Wallah 
ik zal mijn wraak nemen!!!!

Ik kleeddde me aan.. ik keek op mijn telefoon en zag dat ik drie oproepen had 
gemist… ze waren allemaal van fatima… zou er iets gebeurd zijn thuis??? Even 
maakte ik me bezorgd… ik liep de sportschool uit.. ze zal wel terugbellen.. als het 
echt dringend was…. Ik hoorde de deuntje van Abdelkader ya bou3lem van mijn 
telefoon… ik nam op…”ja, hallo??, Wael?? Het was fatima… kun je asjeblieft effe 
komen?? Nou ligt er maar aan Faatje… ik hen nu eigenlijk alleen maar zin om te 
slapen.. en waar jij bent zijn meestal problemen.. dus… liever niet eigenlijk…” 
Wael asjeblieft..”haar stem klonk zielig… ik wilde net zeggen dat ze normaal 
moest doen toen ik hoorde dat ze begon te huilen…” ik smeek je wael?? Kom 
asjeblieft snel…” dat ze moest huilen baarde me zorgen….”waar ben je dan… 
“parkeerplaats voor mijn huis…” ok ik ben er over een kwartier…”ik hing op en 
liep naar de bushalte.. de kwartier werd een halfuur.. ik kwam daar aan.. ik 
verwachte een chaos of zo… maar nee.. er leek niets aan de had te zijn… alleen 
wat deed de auto van hamid daar? Ik kwam dichterbij.. opeens stapte Nora uit… 
zij was de laatste die ik verwachtte te zien… aan de ander kant stapte Fatima 
uit…. Haar gezicht was rood van het huilen… ze kwam naar me toe gerend en 
stortte zich in mijn armen… “willie a wael.. het is zo erg!!!” ik omhelsde haar 
stevig… wat is er meisje… heeft iemand je iets aangedaan?? “shi ouahed t3ada 
 3liek?? Huilend schudde ze haar hoofd… ik hield haar effe van me af… wat is 
er??? Isd er iets met imane?? “ weer schudde ze van niet…. Ik kreeg werkelijk de 
krioebels van dat kind .. “ZEG ME DAN!!!!” ze probeerde zich te beheersen… ik 
voelde haar helemaal shaken…. “ niet bang zijn… ik sloeg mijn armen stevig om 
haar heen… shit… ze was echt bang… ik keek Nora vragend aan… ze knikte 
naar het huis… ik nam Fatima mee… ik liep achter nora aan naar binnen … het 
stonk er vreselijk…. We liepen de huiskamer binnen toen ik een plas bloed zag.. 
en iets wat op een huis dier leek… het was alleen heel erg opgezet.. en het stonk 
vreselijk… ik kek ernaar maar snapte niet echt wat er aan de hand was…. 

Wat heeft dit te betekenen?? Vroeg ik dom… dat was haar konijn… zei Nora… en 
iemand heeft ingebroken.. en haar konijn vermoord.. als waarschuwing voor 
haar…. Ja dat klonk aannemelijk… maar wie zou dat dan moeten zijn…. Heb je 
ruzie gemaakt met iemand?? Fatima schudden van niet…. Ik werd misselijk van 
de geur….. ik liet Fatima los en liep naar het raam… ik deed een raam open.. en 
haalde diep adem… ik draaide me naar de dames toe.. bel anders de politie… 
Nora schudde haar hoofd… “nee, die doen toch niets… “tja daar hadden ze wel 
gelijk in… tja wat willen jullie dat ik doe…?”

Nora leek geirriteerd door mijn vraag… “kijk ik had ook niets van je verwacht het 
is dat faat je belde” ik keek haar boos aan maar besloot toch om haar te 
negeren..”Fatima, weet je zeker, dat het geen inbreker was… “ ze haalde haar 
schouders op.. kom zei ik… we liepen naar haar kamer… kijk of je wat mist… 
“nee zei ze na een tijdje “ alles is net zo al s toen ik het achtergelaten had..”we 
liepen naar de kamer van Imane.. ik keek in haar kamer, maar had ook het gevoel 
dat ik in haar persoonlijke leed keek… ik zag een paar van die stangen aan haar 
bed… kennelijk om zich aan op te trekken als ze uit bed wilde… ze had ook geen 
drempel… makkelijker voor haar rolstoel… ik zag wel meer dingetjes waarvoor 
ik niet eens wist waarvoor ze dienden… op haar nachtkastje loag ook een kleine 
intercom…. Ik liep er naartoe… “wat is dit?? Vroeg ik overbodig aan Fatima, “ze 
keek effe wat ik bedoelde… OOH dat van Imane, als ze me nodig heeft… kan ze 
me oppiepen…” ik voelde me steeds rotter.. in deze kamer… zoveel had ze 
moeten meemaken… en dan ook nog de pijn… ik kan me wel voorstellen dat ze 
zo pissed off is…. “nee hier is ook alles in orde.. “ het was dus geen inbreker… 
weet je wat… ga jij maar vast naar huis met Nora, ik ruim de troep op… “ we 
praten er morgen wel over ok?”ze knikte… “het komt wel goed Faatje… zolang 
ik leef, zal niemand je kwaad aandoen…” we liepen samen naar beneden… zij 
ging met nora in de auto zitten en ik ruimde de troep op… Gat ver de stank 
maakte me echt misselijk… “ ik gooide de dooie konijn in een afvalbak en zette 
 de zak buiten… ik keek naar de voordeur…. Niet geforceerd… hmm… ik ging 
nadenkend naar de dames toe en stapte in… yalla nora reed mij naar huis… 

Ik deed het hele gebeuren af als een ongeluk.. wie moest Fatima hebben dan?? 
Het was gewoon een grap… de twee weken verliepen rustig… ik miste mijn 
familie wel heel erg, maar ik durfde niet langs te gaan, bang voor weer een 
afwijzing.. eerlijk gezegd had ik er ook niet zoveel tijd voor.. het werk slokte me 
op… het was druk… en het inwerken was versneld gegaan.. ik had nu al klanten 
toegewezen…. Maar elhamdolilah over twee dagen zou ik mijn doctoraal 
verdedigen… en dan zou ik het wat rustiger hebben….

Ik kwam rond 8 uur thuis.. ik had weer overwerkt… in een seconde besloot ik 
naar Gelti te gaan… meskiena haar had ik ook gemist… wallah… ik ga haar 
proberen alles uit te leggen…

Ik kwam daar tegelijk aan met said.. hij toeterde even… hij stapte uit de auto en 
kwam op mij af.. hij leek verrast om mij te zien… ik gaf me een hand… hij leek 
even te aarzelen maar sloot mij toch in een omhelzing… dat was voor mij een 
teken dat hij niet aan mij twijfelde… ik omhelse hem stevig… hoe had ik ooit aan 
hem kunnen twijfelen.. ik schaamde me er diep voor… vporal omdat hhij altijd 
voor mij klaar heeft gestaan………. Wele liepen naar het huis.. ook Gelti groette 
me hartelijk… het was alsof er nooit wat gebeurd was… ik genoot van de 
ontspannen sfeer bij een lekker kopje thee ( ook iets wat ik had gemist… )spraken 
we over het incident.. ze wisten ze dat er iets mis was… “maar wael.. je moet je 
moeder niet in de steek laten.. zij was degene die je altijd verdedigde… “mijn 
wael doet zoiets niet… zei ze altijd..” Said knikte bevestigend… ja ik ga morgen 
naar haar toe…. “Nee NU leek het lot te zeggen… de telefoon ging Gelti nam 
op… het bleef effe stil… “A willie” hoorden we haar zeggen… haar hand vloog 
naar haar mond… ze slikte… we komen er nu aan…. Said en ik keken allebei 
verrast op… “wat is er a gelti?” wael.. hou je asjeblieft rustig…. Jullie buurvrouw 
belde net… er is iets gebeurd met een van je zussen of moeder… ze zegt dat we 
moeten komen…..

Zo snel als we konden gingen we naar huis toe… ik zat achterin… yarabbi laat 
het niet Nora of Yemma zijn… we kwamen aan.. de situatie leek erger te zijn dan 
ik had verwacht… overal waren er zwaailichten en het gebied was afgezet.. in 
paniek keek ik om me heen… er stonden zeker wel 40 of 50 mensen om onze huis 
heen… ik probeerde mensen te herkennen… bij een politiewagen stonden Nora 
en Fatima… allebei leken ze geshockeerd… ik zocht naar mijn moeder…. In 
 plaats daarvan zag ik Sanae.. naast Hamid staan…. O god dat betekend….. ik 
rende naar het huis… verschillende handen probeerden mij tegen te houden….. 
ik liet me niet tegen houden… AAAAAA YEMMMMMMMAAAAAAAAA!!!!!!!
De angst sloeg mij om het hart.. laat het asjeblieft mijn moeder zijn.. yarrabii!!!! 
Dat was het enige wat ik kon uitbrengen… vlakbij de deur werd ik 
tegengehouden door een agent… “sorry meneer je mag er niet in…” ik probeerde 
hem te negeren en wilde doorlopen…”hij ging voor me staan….”je mag er niet 
in.. je hebt me toch wel gehoord… ??” “maar dat is mijn moeder binnen… ik wil 
naar haar toe… “het klonk eigenlijk wel een beetje zielig… de jonge agent.. keek 
me met medelijden aan… “het spijt me voor u… maar orders zijn orders…” ik 
mag je er niet in laten… “aah kom op agent, hoorde ik Said zeggen… hij wil 
alleen effe van ver kijken… het is zijn moeder… “ de agent leek te twijfelen… “ik 
ga het navragen voor je..” op het moment dat de agent zich omdraaide om in zijn 
portofoon te pakken.. duwde said mij snel naar binnen.. zelf bleef hij buiten bij de 
agent staan…. “hey!!! Waar is hij gebleven vroeg de agent argwanend” said keek 
hem grijnzend aan… “ik heb hem naar binnen geduwd…” hey.. dat mag niet… ik 
krijg op mijn kop man!!!!” nee zei Said grijnzend, jij hebt hyem toch niet 
binnengelaten???” de agent keek hem peinzend aan… “ jullie Marokkanen zijn 
me toch een volk!!!” hij schudde zijn hoofd… “ik wil niet dat mijn stage hierdoor 
wordt verkloot man!!” maak je niet druk zei said en gaf hem een klap op zijn 
schouders, komt wel goed…”de agent grinnikte en Said liep weer terug naar zijn 
moeder….

Op het moment dat ik binnenstapte leek de wereld om mij heen niet meer te 
bestaan… behoedzaam liep ik naar het groepje mensen.. allemaal voorover 
gebogen… ze mompelden onverstaanbare dingen… hoe graag ik een moment 
eerder naar binnen wilde, zo graag wilde ik weer naar buiten… ik wilde dit 
helemaal niet zien…. Maar mijn benen weigerden dienst… ik stond daar maar… 
machteloos en nog steeds kon ik niet geloven wat er gaande was.. wat was er 
eigenlijk gaande.. ik liep dichterbij en kon nu de benen van mijn moeder duidelijk 
zien… ik was bijna vierentwintig jaar lang haar zoon en wist ook instinctief dat 
het haar benen waren…. Daar vervloog ook de hoop dat het een buurvrouw zou 
zijn… ik kwam nog een sukje dichterbij en zag dat yemma haar ogen gesloten 
had… mijn hart zakte in mij knieen…tranen stroomden over mijn gezicht… en ik 
voelde het niet eens… mijn lichaan was slap… ik zag een plasje bloed… naast 
haar hoofd… toen een van de broeders zich oprichte en haar mond op mond 
beademing gaf… wist ik het zeker…. Yemma was aan het sterven.. en ik stond 
hier… machteloos….. Yemma.. klonk het uit mijn mond.. het leek of het niet ik 
was niet mijn mond die het geluid voortbracht.. niet mijn persoon die daar stond 
 toe te kijken naar hoe zijn moeder gereanimeerd werd… een van de 
hulpverleners draaide zich om…. Wat doe jij hier vroeg hij aan mij… het leek wel 
of ik automatisch antwoordde.. dat is mijn moeder… het komt goed hoor knul ga 
jij maar lekker naar buiten… Fred… wil je bij de les blijven… de man draaide zich 
weer om… het leek een eeuwigheid te duren voordat ik werd opgemerkt door 
een van de agenten… “kom jongen jij hoort hier niet… ga lekker naar buiten… 
het komt wel goed…” ze hadden aleemaal wel lekker makkelijk praten… zij 
waren niet hun moeder aan het verliezen…. Met hangende schouders liep ik 
weer de voordeur naar buiten… ik zag allemaal mensen staan.. sommigen 
nieuwsgierig anderen meelevend… ik liep een eindje verderop en ging achter een 
auto staan… in de duisternis liet ik mijn tranen de vrije loop…
Even later hoorde ik de ambulance wegrijden… ik wist niet eens of ze mijn 
moeder hadden meegenomen… ik hoorde mijn naam roepen.. het was said… hij 
vond me achter de auto neergehurkt met hoofd in mijn handen… ik keek op… 
“kom mee.. we gaan naar het ziekenhuis..” hebben ze haar meegenomen vroeg 
ik…” hij knikte ik liep met hem mee… ik stapte in en we reden naar het 
ziekenhuis… zij werd op naar de intensive care gebracht en ons resste niets ander 
dan wachten… we zaten de in speciaal daarvoor bestemde familie kamer.. ik had 
mijn werkkleding nog aan .. de stropdas verstikte mij.. ik maakte het wat losser 
en ging zitten wachten… zoveel gedachten kwamen er in mij op… ik hief mijn 
hoofd en keek om me heen… Noura zat met Fatima.. Fatima had haar armen om 
haar heen en fluisterde troostende woorden in haar oor… Rafika was er nog 
niet… Sanae was er ook.. zij zat heel stil naast haar man… allebei blijkbaar diep 
in gedachten… Said was effe rafika bellen… ik voelde me toen heel eenzaam… ik 
wendde me weer af en ging zitten… allerlei beelden van mijn jeugd kwamen 
naar boven… wat was er gebeurd?? Waarom was er zoveel politie toen?? Mijn 
god was was er gebeurd?? Was het iets natuurlijks of heeft iemand haar iets 
aangedaan..?? Nora en Fatima gingen even weg … en kwamen later toch weer 
terug… ik wist niet waar ze waren geweest maar het kon me ook niet schelen… 
een uur later ongeveer.. kwam Rafika met haar man de kamer in stormen… haar 
gezicht was gezwollen van het huilen… ze viel Hamid in de armen… 
Vreemd ik voelde me meteen buitengesloten… normaal kwam ze meteen naar 
me toe… ze omhelsde haar zusje… mij gaf ze daarna een korte stevige knuffel… 
ze draaide zich om naar de anderen… “wat is er gebeurd… “Hamid haalde zijn 
schouders op… ze kwam het te weten van sanae… “en toen kreeg ze een 
hartaanval en viel ze neer…” wie heeft het haar in godsnaam verteld… ??”vroeg 
rafika boos.. Said stond naast mij .. zijn hand op mijn schouder… “doe Normaal 
raaf… het is niet alleen dat, ze is al een tijdje ziek… en ze is er zelf 
achtergekomen… ze is niet achterlijk…. “als er iemand achterlijk was dan was ik 
 het wel… ik zat erbij en ik keek er naar… waar hadden ze het toch over??? 

Omdat ik werd genegeerd.. hield ik mijn mond.. eigenlijk wilde ik alleen zijn met 
mijn verdriet… ik keek naar Rafika, haar buik begon aardig dik te worden, zelf 
was ze ook een beetje mollig geworden… leuk zeg ze werd binnen kort gewoon 
moeder… insallah werd ik ook ooit vader… ik wendde mijn hoofd weer af en 
leunde op mijn handen… waar was mijn vader?? Hoorde hij hier niet te zijn?? 
Waar was hij dan?? Er waren zoveel vragen.. maar aangezien niemand met mij 
praatte kon ik ze ook niet stellen…. 

De dokter kwam binnen… we gingen allemaal staan… zijn jullie allemaal familie 
van mevrouw Ziane??” vroeg hij met een zware stem… iedereen knikte… Wat is 
er met haar dokter? Vroeg Hamid, ze heeft een zware hartaanval gehad… we 
moeten haar opereren, ze maakt het nu goed… maar er moeten omleidingen 
worden aangemaakt.. wisten jullie dat jullie moeder aan cholesterol leed?? Nee 
antwoordde Hamid… “volgens mij wist ze dat zelf ook niet… nou dat is dus zo.. 
haar hartslagader is bijna helemaal dichtgeslibt.. we moeten doie vervangen… en 
door stress… is het gekomen dat ze een hartaanval heeft gehad… de combinatie 
van cholestorol en stress kan fataal zijn… we gaan over een uurtje uur opereren… 
jullie kunnen niets meer voor haar doen behalve bidden… ik raad jullie ook aan 
om naar huis te gaan… en morgen langs te komen.. mogen we haar nog even 
zien dokter… hij knikte… “een voor een en probeer haar niet te laten praten…. “ 

Ik wachtte rustig op mijn beurt.. de laatste dus.. ik ging de kamer binnen.. ik 
schrok van de hoeveelheid apparatuur en de slangetjes.. Yemma lag aan de 
beademing… op de monitor zag ik haar hartslag… ik kwam dichterbij en gaf 
haar een kus op haar voorhoofd.. ik pakte haar hand vast.. deze was koud.. het 
leek wel of er geen leven meer in haar zat… allerlei beelden kwamen in mij op… 
toen ik ook ooit daar had gelegen…. Het was een schrale troost dat ze niets 
voelde… dat ze straks… gewoon wakker wordt en zich net zoals ik gaat 
afvragen… waar ben ik en wat is er gebeurd… als ze wakker word dacht ik later 
op de gang…
toen ik later terugkwam in de familie kamer zag dat iedereen vertrokken was… 
alleen said wachtte op mij… Waar is je moeder?? Vroeg ik… met rafika naar 
huis…. Kom zullen wij ook gaan…”ik schudde mijn hoofd… ik kan niet 
gaan…”kom op nou wael… je kunt niets voor haar doen… “ik haalde mijn 
schouders op… ik wil niet weg said… ga jij maar je moet morgen werken… “jij 
toch ook? Ik knikte zit maar niet over mij in… ik red het wel… “ik keek op de 
klok.. het was 10 uur… ga maar said.. echt wallah… je hebt echt meer dan genoeg 
 voor me gedaan.. soukran a gai” bedank me nooit meer Wael… je weet jij bent 
mijn broer… ik sloeg hem op de schouder.. ga nou maar asjeblieft.. Said ging met 
tegenzin weg… daar zat ik alleen in de kamer… ik trok mijn jasje uit… en bleef 
daar zitten… ik staarde voor me uit… ik had zo’n spijt dat ik de laatste keer zo 
boos was weggelopen… ik liet mijn hoofd op mijn handen steunen… opeens 
voelde ik dat ik niet meer alleen was… ik keek verschrikt naar de deuropening… 
daar zat imane… 

imane stond er al een tijdje… de aanblik van wat ze zag.. verbaasde haar… ze 
had eigenlijk gedacht dat Fatima er zou zijn…. Wat ze daar zag was een eenzaam 
persoontje… het was wael… ze had het eerder gevoeld dan gezien… hij zat met 
zijn rug naar haar toe… ze had het gevoeld aan haar hart.. die scheen telkens een 
slag over te slaan als hij in de buurt kwam… tfoe .. hij was de laatste die ze wilde 
zien… hij keek haar haan… zijn ogen waren rood… zou hij gehuild hebben?? Nee 
toch mannen huilen toch niet… aan de andere kant het was wel zijn moeder… ze 
had hem een hele tijd niet gezien.. vanaf die ene keer dat ze hem die klap had 
gegeven… hij zag er echt goed uit, dat moest ze hem toegeven.. die losgeknoopte 
stropdas stond hem echt sexy… tfoe.. zei ze tegen zichzelf… je bent praktisch 
verloofd a el*****.. !!! ze schraapte haar keel… hij keek haar vragend aan… is 
Fatima hier nog??? Hij keek haar vreemd aan…

ik kon mijn hartslag maar met moeite bedwingen.. ze ag er echt mooi uit… haar 
krullen.. haar ogen .. mijn blik gleed omlaag.. ze had een gave huid.. een beetje 
gebruind zelfs.. ze had een mond.. wat kan ik erover zeggen.. volle lippen die 
leken te zeggen kus me… blijf me kussen… ik riep mezelf tot orde… ze leek wat 
te zeggen…. Het drong niet tot me door… mijn blik gleed weer over haar heen… 
ze had volle borsten.. onder haar dunne pyamaatje waren de contoueren 
duidelijk zichtbaar… ze was op en top lekker… ik merkte dat mijn lichaam op 
haar reageerde… ik zuchtte … “Ben je nou klaar!!!” ik keek haar weer aan ..”sorry 
wat zei je..”of je klaar bent met staren… “ ik voelde mijn kaken rood aanlopen…” 
ja , met staren wel.. maar ik zou zoveel met je willen doen… niet alleeen kijken … 
ik zou je willen aanraken.. overal imane… “ik zag dat ze een kleur kreeg… ik 
besloot verder te gaan..”ik zat me af te vragen, hoe je smaakt… hoe je reageert 
als…..”opeens besefte ik wat ik aan het doen was… dit ging de verkeerde kant 
op… zo praat j niet tegen een vrouw waar je respect voor hebt.. en ik had toch 
wel respect voor haar.. ze had veel meegemaakt…

“het spijt me…”ik liet me gaan.. het was niet mijn bedoeling… ik liet me gaan…” 
ze haalde haar schouders op , alsof het haar niets deed.. maar ik had haar eerste 
 reactie al gezien… ze was geschokt… “Waar is fatima? Ik haalde mijn schouders 
op… ik denk met Nora mee… niemand heeft me verteld wat.. ik kwam terug en 
ze waren allemaal weg… “ze knikte… behendig draaide ze haar rolstoel om.. 
“dan ga ik weer… “ “Imane wacht, ze stopte haar rolstoel maar keek niet om.. het 
bleef even stil… tenslotte stond ik op en liep naar haar toe en ging voor haar op 
mijn hurken zitten… “wil je asjeblieft nog heel even blijven… “??? “waarom 
wael, jij en ik kunnen elkaar niet uitstaan… ik heb je niets te zeggen… ik zocht 
alleen mijn zusje opzoeken..” ik weet het.. maar ik heb effe gezelschap nodig…” 
“verpleegsters genoeg hier… met jouw uiterlijk moet het lukken om eentje te 
strikken…. “ik keek haar spijtig aan…weer zo’n vooroordeel… “ik stond op… 
laat maar imane, welterusten..” ik ging weer op mijn plaats zitten… en deed of ze 
al weg was… ik zag haar aarzelen… “sorry, ok ik blijf even…” ok, wil je wat 
drinken ?”vroeg ik, blij met de gezelschap..” doe maar thee.. ik moet straks nog 
slapen..” ik ging het drinken halen..

shit wat heb ik gedaan… vroeg imane zich af… hier blijven alleen met die man 
was gevaarlijk, ze had net gezien wat hij allemaal kon doen.. alleen al met zijn 
woorden laat staan als hij het echt zou proberen… en toch had ze het met hem te 
doen… meskien het zag ernaar uit dat hij veel van zijn moeder hield.. ze zou ooit 
nog eens wraak nemen.. 

ik kwam terug en zag haar peinzend voor zich uitstaren.. ik ging naast haar op de 
bank zitten…. “hoe gaat het nu met je??”ja wel goed .. het herstel loopt 
voorspoedig…”hhmm elhamdolilah.. “ maar wat vor ingreep was het?? “het leek 
of ze niet wilde vertellen wat het was…”bij het ongeluk raakte een zenuw in mijn 
ruggegraat klem… ik kon niet lopen en had verschrikkelijke pijn.. nu hebben ze 
zenuw weer vrijgelegd… ik moet alleen wachten tot het gevoel weer terug keert 
in mijn benen.. en opnieuw leren lopen…”ik ben blij voor je dat het goed gaat 
komen insallah…”insallah” hoe zit het met jouw?? Ik? Tja ik ben al genezen van 
het ongeluk.. geen blijvende schade… “en ik ben naar ijn normale leven 
teruggekeerd… “hmm” zijn dit je werkkleren.. ik keek effe naar mijn colbert die 
ik in de hoek gesmeten heb.. “ja ik werk als jurist bij de Aegon en een pak dragen 
is daar verplicht…”ze knikte en nam een slok van haar thee… hoe zit het met je 
familie zit daar verandering in…”nee , het lijkt wel of ze nog vijandiger 
worden… nee ik zeg het verkeerd ik besta niet meer voor ze…”ik snap het wel 
hoor.. zei ze vooral na het nnieuws van die ene schoonzus van je…” ik keek haar 
vragend aan… welk nieuws… iedereen had het erover maar ik snap het niet…

imane ’s ogen werden groter.. ai ze3ma je wist het niet?? Ik schudde mijn hoofd.. 
 ik weet van niets… ze haalde diep adem en lachte verbeten… “hehehe, OEPS !! 
he ik moet weer weg… “nee ik hield haar tegen, wat is er.. heb ik gemist?? “ja 
maar het is niet mijn taak om het je te vertellen, beslamma en sterkte met je 
moeder he….”ze probeerde haastig weg te komen… weer hield ik haar 
tegen…”wallah jij gaat niet weg voordat je het vertelt” imane keek in zijn gogen 
en zag een vastberaden blik… ze wist dat ze niet weg zou komen… ze haalde 
haar schouders op “ok, ze zeggen dat Sanae, zo heet ze toch?.. ik knikte 
ongeduldig, zwanger is… “ik keek haar niet begrijpend aan… “ze zeggen van 
jou!!!! Vulde ze geduldig aan…

WATT,?????? sanae zwanger… ?????? van mij……..???
Het bleef even stil….. ik staarde even voor me uit…. Ik verstijfde van schrik… 
ongeloof… de puzzelstukjes vielen in elkaar…. Eindelijk begreep ik waarom ik 
werd genegeerd… langzaam kwam er een lachje… ik lachte van ongeloof!!! 
Telkens als ik dacht dat er niets ergers kon gebeuren… gebeurde er iets wat nog 
ongeloviger was, dan wat ervoor!!!! Hysterisch begon ik te lachen….. ik kwam 
niet meer bij….

Imane keek hem raar aan… ze zag verschillende emoties op zijn gezicht… 
schrik.., ongeloof.. en nog wat anders wat ze niet kon thuisbrengen… plotseling 
begon hij te lachen… steeds harder… hij leek wel hysterisch te worden… “hou op 
met lachen wael, dit is niet grappig…” hij deed of hij haar niet hoorde… en 
lachtte verder… ze wachtte even tot hij weer bij zinnen was…”misschien vraag ik 
het wel iets te laat, maar wat viel er te lachen?” ik heb namelijk lang niet 
gelachen..”
 
Heb je de koran weleens gelezen?? Ze haalde haar schouders op… “tot mijn 
twaalfde heb ik op een moskee gezeten… maar omdat de lefhiek zo hard kneep 
en sloeg ben ik er maar afgegaan…. Ik moest erom lachen… kwam me bekend 
voor… Hamid en ik hadden de lefkieh mezkien helemaal dol gemaakt… er gleed 
een glimlach om mijn mond… aarzelend glimlachte zij ook… het was een mooie 
glimlach… een glimlach die haar hele gezicht deed opbloeien… haar schoonheid 
deed mij even vergeten wat ik wilde zeggen… “waarom vraag je dat?” 
“eeehmm” je weet maria was maagd en zij kreeg een kind… “ ze knikte… zij is 
de enige toch?? “ imane knikte weer… zo is het ook met sanae….”ze keek me niet 
begrijpend aan.. ik kan de link niet leggen wael.. “hoezo is zij ook maagd..? ” 
weet ik veel, “zei ik ongeduldig… “hhe, hoe moet ik dat weten? Je praat 
onduidelijk.. “ze heeft gelijk, normaal weet ik precies wat ik wil zeggen, en zeg 
het ook goed.. nu… het komt door haar… als ik haar aankijk denk ik nergens 
 meer aan.. behalve aan haar… “wat ik bedoel is dat ik haar nooit heb 
aangeraakt… althans niet nadat zij getrouwd is met hamid, en ook niet het soort 
aanraken waar ze zwanger van wordt…” hmm… dan liegt ze… “zei imane 
peinzend… “hehe!!!!”jezus ging ze onverstoorbaar verder…. “wat wil ze daarmee 
bereiken…?? Ik weet het niet zuchtte ik..” 

ik stond op en begon te ijsberen… shit en nu?? Waarschijnlijk demnkt iedereen 
dat ik nu de vader ben he?? Vandaar dat iedereen me negeerde… jezus.. het lijkt 
wel of ze me niet kennen… wat moet ik nu doen??? Ik haalde diep adem.. Imane 
stelde de vraag hardop.. Wat ga je doen nu??” niks .. ik ga het vegeten!!! Die hele 
****ing familie vergeten.. zij willen niks met me te maken hebben… nou ik ook 
niet met hen!!! Ewa saafi…. En je klind dan…?”

haar vraag was als een klap in mijn gezicht…”wat zeg je…? Mijn kind?”ik werd 
steeds kwader… “mijn kind?? Welk kind?? “ eeh… oeps sorry wael ik dacht effe 
hardop” ja bedankt by the way.. ik dacht dat je me geloofde..”weetje wat.. ga 
asjeblieft slapen imane..” heeeyyy maak je niet druk man.. het was maar een 
vraagje..” Imane zei ik dreigend… beter ga je nu weg en laat je me met rust….” 
Nu werd zij ook boos… “melek?? De ziekenhuis djel babak? Wella??( de 
ziekenhuis is van je vader of zo…) IMANE!!!! Mijn toon werd dreigender… ik 
kan niet meer voor mijn daden instaan… beter ga je weg… “ ik ga niet weg 
voordat ik je de waarheid over jezelf heb vertelt… meneer… kijk mij eens….”ik 
ging met mijn rug naar haar toestaan.. ik zou haar laten uitpraten… shit he..? ik 
dacht dat ik eindelijk iemand had gevonden die me geloofde.. maar zij is nog 
erger dan de rest!!!!

Je bent een idioot, je denkt dat je zielig bent, maar dat ben je niet… wie gaat er 
nou met zijn schoonzus… als je betrapt bent ben je ze3ma de geslagen hond… “ik 
stopte mijn handen diep in mijn zakken… mijn handen jeukten werkelijk… je 
veroorzaakt leed voor je familie… en gaat dat doen alsof jij het slachtoffer bent!!!” 
a willie wat weet zij er nou van!!! Ik haalde mijn hand door mijn haar, haalde 
diep adem.. en draaide me om… “imane… je gaat echt te ver.. zei ik zacht… je 
weet hier niets vanaf en jouw mening is niet gewenst… “ je kunt nu gaan… “Nee, 
dat wil je wel he, maar de waarheid is hard.. weet je wat ik het ergste vind….“ Ik 
zei niets maar een vulkaan borrelde in mijn binnenste.. deze zou binnenkort 
uitbarsten.. in een directe stoot… en het kon me niet schelen dat ze een vrouw 
was….,”dat je verantwoordelijkheid ontloopt.. je verwekt een kind en wil de 
familie vergeten!!!! En je hebt er alleen je moeder mee.. meskiena zij ligt hier 
tussen leven en dood… allemaal door jou wael!!!! “Ze trok er een minachtend 
 gezicht bij…. “werkelijk vroeg ik … is dat je mening imane??? “ “nee zei ze 
arrogant dat is mij analyse van de situatie…. Die arrogantie was de druppel!!!! Ik 
liep op haar toe zette haar rol stoel van de rem en duwde haar naar de gang…. 
“weet je wat.. maar die analyse van je lekker op je kamer wil je??” Wat doe je…. 
Vroeg ze geschokt.. ik help je even…. Toen ik op de gang was gaf ik haar een 
harde duw richting de deur.. zo goede reis imane… riep ik haar na…. Ik keek 
haar na…. AAAAAHHHH!~!!!!... ik geloof dat ik in mijn woede iets te hard heb 
geduwd ze knalde hard tegen de klapdeuren……..

Ik kon niet geloven wat er gebeurde… ze vloog op de deur af… asjeblieft laat de 
deur openklappen… … maar nee… de deur bleef dicht.. en imane vloog tegen de 
deur aan… haar val maakte veel kabaal… ik stond erbij en ik keek ernaar…. Ik 
was verlamd… ik keek hoe ze viel… Shit!!, Imane!!!!” ik rende op haar af… ze lag 
daar op de grond… “ ze keek recht naar boven…. Toen ik bij haar aankwam.. 
stroomden de tranen al over haar wangen…. O MIJN God wat had ik een spijt… 
ik tilde de stoel voorzichtig van haar af… daarna boog ik me over haar heen… 
“Imane “vroeg ik voorzichtig liefje wallah dat was niet mijn bedoeling…. Gaat 
het een beetje met je?? Ze gaf geen antwoord en huilde in stilte… ik ik knielde 
voor haar en richtte haar op… ze boog haar hoofd en huilde verder… ik kon het 
niet aanzien… in nam haar in mijn armen en wiegde haar zachtje heen en weer…. 
“ssssst, wallah lieverd, het spijt me zooo erg…”ik ben echt een idioot… ik heb 
niet nagedacht en liet me gaan…” in mezelf vervloekte ik mezelf nog 
duizendmaal…. Hoe kon ik haar zo vernederen… de lichamelijke pijn was niets 
vergeleken met die vernedering, dat ik haar de hele gang heb afgeduwd…. 

De tranen bleven stromen… Imane had er geen invloed op… hoe kon hij haar dit 
aandoen… hij had haar zo geduwd dat ze niet eens kon afremmen en dan voor 
zijn neus als een debiel tegen de deur aan knallen… die vernedering dat ze op 
hem moest wachten zodat hij haar ging oprapen… als een stukje vuil… alle 
ellende kwam weer naar boven.. normaal stond ze zichzelf niet toe te huilen waar 
iemand anders bij was… huilen was altijd een teken van zwakte voor haar 
geweest… maar ze kon er niets aan doen… en die troostende armen om haar 
heen… ze voelde zich daar zo veilig en geborgen dat ze zich helemaal had laten 
gaan… als een klein kind huilde ze… in de armen van wael…. haar aartsvijand..

Ze voelde zo kwetsbaar in zijn armen…. Ik hield het niet voor mogelijk dat ik nog 
eens geraakt zou worden door een meisje.. een vrouw corrigeerde ik mijzelf… en 
toch raakte zij mij op de een of andere manier… ik wilde haar voor altijd zo in 
mijn armen houden!! Maar haar stem maakte abrupt een einde aan de 
 betovering… want ja.. dat was het… ik had daar gezeten als een betoverd 
wezen… alles om zich heen vergeten alleen de vrouw in zijn armen… “Wael, je 
kunt me nu wel loslaten…” met tegenzin liet ik haar los.. ze zat overeind en 
probeerde haar tranen weg te vegen… ik hield haar handen vast en bracht ze 
omlaag… een paar groene ogen keken me aan.. Wallah, imane ik wil dat je me 
gelooft…. Ik wilde je geen pijn doen..” voorzichtig veegde ik haar tranen weg… 
ik kon mijn woede gewoon niet beheersen… het zal nooit meer gebeuren… dat 
beloof ik… ze knikte…. Snufte nog even.. en vroeg wil je me asjeblieft in mijn 
stoel zetten..?” ik knikte en stond half.. op… ik schoof mijn armen onder haar 
benen en de ander om haar middel ik tilde haar op… ze voelde zo vertrouwd… 
haar aanraking maakte mijn lichaam wakker… ik voelde haar verstijfen in mijn 
armen…. Kennelijk kon ze mijn aanraking niet verdragen… ik zette haar gauw 
neer ze trok haar pyjama recht… zal ik je naar je kamer duwen??” ze schudde 
haar hoofd..”nee dank je wel, je hebt genoeg gedaan voor vandaag…” ai die was 
raak… ik drukte op de rode knop om de deur te openen… zij gaf haar wielen een 
duw een verdween de hoek om….

Ik ging weer in de kamer zitten…. Ik was nog nooit zoo boos geweest op 
iemand… echt… ze bracht zoveel dingen in mij los… niet te geloven… eerst wil 
ik haar gezelschap… ik kan met haar lachen… vervolgens haalt ze me de bloed 
onder de nagels vandaan… en dan krijg ik een woede aanval… ik wordt zelfs 
bijna gewelddadig….!!! En dan…. En dan heb ik spijt…. Zoveel in een half uur… 
dat was alleen maar geestelijk… laten we het over het lichamelijke maar niet 
hebben …. Ik schudde mijn hoofd… ik kon haar beter uit mijn hoofd halen… zij 
is niet goed voor mijn gemoedrust…. Ik had genoeg problemen zonder haar… ik 
kon haar er niet bij hebben… 

Ik ging liggen…. Allerlei gedachten tolden door mijn hoofd… als ik niet aan mijn 
moeder dacht die onder het mes lag.. dan was het wel aan imane… en anders wel 
aan de zwangerschap van sanae…. Uitgeput viel ik in een onrustige slaap…

“Meneer ziane????” ik schrok wakker… ik ging meteen overeind staan… “ja dat 
ben ik… heeft u nieuws over mijn moeder dokter…” “ja… gaat u zitten…. “ ik 
ging met trillende knieeen zitten” ik had het gevoel dat wat hij nu ging zeggen 
mijn leven ging veranderen…………. Gespannen luisterde ik naar wat de dokter 
te zeggen had……..

De man keek me ernstig aan… je moeder is gisteren geopereerd aan haar hart… 
drie uur geleden waren we klaar… we hadden haar naar de uitslaapkamer 
 gebracht.. waar ze dus wakker kon worden… de operatie is geslaagd… “ oooh 
gelukkig dokter!!!” u weet niet hoe blij u me hiermee maakt….” Ja jongen ik 
begrijp je best… maar je moet niet te vroeg juichen… je moeder is een diabetes 
patiente… dat betekend dat ze best een verlaging van de bloedsuikergehalte kan 
zijn opgetreden tijdens de operatie… dat zou haar kunnen schaden.. de komende 
48 uur zijn heel kritiek… we zullen moeten afwachten…” komt ze er bovenop 
dokter…??” we hopen van wel… en de kans is groot van wel… maar het blijft 
afwachten jongen!!!” Nou ga lekker naar huis.. en ga lekker slapen… je moeder is 
in goede handen” hij gaf mij een klap op mijn schouder en ging staan…. Ik stond 
ook op… het was inmiddels 6:30 en ik moest over twee uur weer aan het werk… 
de dokter ging weg… en ik deed mijn colbert weer aan… en liep richting huis….

Imane werd wakker van een ondragelijke pijn in haar rechterbeen…. Ze 
probeerde het gevoel te negeren maar het lukte niet… de pijn maakte haar gek…. 
Ze drukte op een knop naast haar hoofd en door de kleine intercom klonk de 
stem van een verpleegster…. “ wat kan ik voor u doen mevr. El allaoui??” “ik heb 
pijn in mijn been.. het is echt erg… kun je komen kijken??” “Ik kom eraan” zei de 
verpleegster vriendelijk.. even later verscheen ze aan het bed van Imane. Waar 
heeft u pijn…?? Ik weet het niet… heel mijn been doet p[ijn… alsof iemand er 
duizend naalden in steekt.. “hmm.. de verpleegster keek bedenkelijk… heeft u 
een iedee waar dat door zou komen?? Imane dacht aan de valpartij van de avond 
ervoor.. maar besloot niets te zeggen… ze was er tenslotte uit gesniekt… “nee “ 
antwoordde ze. U moet het heel even volhouden de dokter komt over een uur… 
ik zal hem meteen bellen of hij bij u langskomt…. “geef me dan een 
pijnstiller…”de zuster schudde haar hoofd.. kan niet mevr. Eerst moet uw dokter 
daar toestemming voor geven…” NEE NU!!! Gilde Imane, “ik verga van de pijn 
en jij zegt dat ik moet wachten… wat..”dat is het juist mevrouw E l Allaoui… U 
bent verlamd…U HOORT helemaal geen pijn te voelen!!!!” dat besef deed Imane 
in een keer haar mond dichtklappen…. “ hoe bedoel je.. dat ik weer kan 
lopen..??” dat weet ik niet mevrouw.. we zullen op de dokter moeten wachten… 
maar imane had alweer hoop.. hoop om terug te krijgen wat ze kwijt was… haar 
benen…

Voorzichtig deed ik de deur open.. het was stil in huis.. Lisa sliep nog… het was 
kwart over zeven… ik had het hele stuk naar huis gelopen… en de frisse lucht 
heeft me goed gedaan… ik ging de slaapkamer in… Lisa lag daar helemaal in 
haar lakens verwikkeld. Ze sliep nog diep.. ik pakte voorzichtig schoon 
ondergoed en liep naar de badkamer… ik zette de douche aan en ging er onder 
staan… de warme stralen deden mijn vermoeide lichaam goed…. Even kon ik me 
 ontspannen… ik wasste mijn hoofd en mijn lichaam… daarna bleef ik stilstaan 
onder de stomende stralen… samen met de stralen leken mijn zorgen weg te 
stromen… Yemma meskiena wordt weer beter… verder is er niets meer 
belangrijk..!!! de mensen konden de pot op… als de mensen wilden geloven dat 
ik de vader van sanae’s kind was… dat moesten ze maar hun best doen… zij ,ik 
en allah wisten dat het niet zo was… voor de rest was het niet belangrijk… en 
imane?? Ik zou mij excuses aanbieden en verder verdwijnen uit haar leven… 
voorgoed…. Langzaam glimlachte ik…. En morgen zou ik officieel meester in de 
rechten zijn!!! Het leven leek mij toe te lachen… eindelijk kreeg ik waar ik zoo 
lang op had gehoopt…. Maar nu moest ik me snel gaan scheren en naar mijn 
werk gaan…

Ik stond me net te scheren toen ik een blonde warhoofd achetr me zag… “hey 
slaapkop” hey.. “kanjer…” ze sloeg haar armen om mijn middel… ze leunde met 
haar hoofd op mijn rug… “hey niet in slaap vallen” grapte ik.. ze kneep in mijn 
buik… nee wees maar niet bang hoor… ik laat je wel los als je dat bedoelt…” nee 
dat bedoelde ik niet… maar ik zou het je toch wel vragen dus beter dat je me 
begrijpt…” ze keek me in de spiegel aan…. Hoe is het met je moeder??” mijn 
hand bleef in de lucht steken..”hoe weet jij dat?? Ze haalde haar schouders 
op…”toen jouw telefoon de hele tyijd uitstond gister, belde ik said op.. hij had me 
alles verteld…” ooh sorry.. ik had je zelf moeten bellen, maar dat is me helemaal 
ontschoten…” geeft niet… gaat het een beetje met haar?? Ik vertelde haar wat de 
dokter had gezegd… “hmm.. wat erg voor jullie… ik hoop dat het goedkomt 
schatje..”ik knikte ik ook… “ik was inmiddels klaar en liep naar buiten… ik kleed 
me effe aan… als je onder de douche staat.. dan zie ik je vanavond ok?? Ze knikte 
“is goed succes… “thanx..”ik trok een zwarte pak aan met en grijze overhemd… 
ik koos voor een zwarte stropdas en probeerde hem vast te knopen… ik was er 
nog steeds niet goed in… ik zat nog steeds met dat ding te kloten toen Lisa in 
haar badjas de kamer in liep… “ben je er nog steeds??” vroeg ze verbaasd?? “ja ik 
kan dit klote ding maar niet goed krijgen… de tijd begon aardig te dringen… ik 
zou mijn bus missen en dus ook de trein wat zou leiden tot een eerste keer te laat 
op het werk… “komk hier zei ze.. ze trok me een mijn stropdas naar beneden en 
knoopte hem goed… “zoezo.. dat zit!!” ze keek me aan.. ik glim;lachte thanx 
schatje… ze bracht haar gezicht nog dichter bij de mijne en kustte mij… ik 
beantwoordde haar kus maar er ontbrak iets… de vuur die ik normaal in mij zou 
ontsteken… het gevoel… het was voor ij een kus zonder gevoel… ik trok mijn 
hoofd terug… sorry scheet.. ik moet weg…. Ik deed mijn jas en sjaal om en ging 
snel weg…
 Toen ik die avond in het ziekenhuis aankwam…. Was nog niemand van mijn 
familie in de familie kamer… Yemma lag nog steeds op de intensive care… ik 
besloot om haar toch even te zien… ik ging haar kamer binnen… daar lag ze… ze 
leek zo broos.. ze was eigenlijk heel bleek… er klonk een gepiep dat was de 
monitor van de hartbewaking… ik keek ernaar.. haar hart klopte wel heel 
regelmatig… ik boog me naar haar toe en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Ik 
stond weer op en bleef een tijdje naar haar kijken… O Yemma, waarom kun je er 
morgen toch niet bij zijn?? Jou zal ik het meeste missen van de hele famillie.. ik 
weet dat niemand er zal zijn bij de uitreiking… daarvoor zijn ze te boos… en te 
gekwetst.. of misschien ben ik gewoon niet belangrijk voor ze… maar jij Yemma 
… jij bent mijn alles… ik lachtte ironisch om het leven… het was Yemma’s 
grootste wens om haar zoon zijn doctoraal tre zien ontvangen… en nu gebeurt 
het eindelijk… nu heeft god het zo gewild dat ze er niet bij zou zijn…. Ik zuchtte 
diep… Yemma ik weet dat jij er met je geest nij zult zijn… jij zult me helpen bij de 
verdediging van mijn script… Jij en allah.. dat is wat ik altijd in mijn hart zal 
dragen…. Ik gaf haar nogmaals een kus en liep naar buiten… daar kwam ik mijn 
familie tegen… Nora en Fatima liepen voor op …. Daarachter sanae.. en 
daarachter weer Said en Hamid…
Ik liep de eerste twee voorbij zonder te groeten.. Sanae keek ik diep in de ogen.. 
en heel hatelijk aan.. ze wendde snel haar blik af… en Said bleef staan om me te 
groeten.. ik gaf hem een hand… en autommatisch mijn broer ook… na wat 
beleefdheden uitgewisseld te hebben vroeg Said.. het gaat toch wel door he 
morgen?? Jaja.. tuurlijk.. kom je ook??” hij knikte natuurlijk… ik neem mijn 
moeder en Samira mee is dat ok??” ja tuurlijk plaats zat in de zaal…!!! Hoe gaat 
het in zijn werk dan?? "Ik moet de eerste uur het script vededigen…” ik krijg 
allemaal vragen van die leraren… en daarna krijgen we een halfuur pauze en 
daarna hoor ik de uitslag.. als het goed ik word ik dan offiicieel Meester Wael 
Ziane . wordt geen docturandus dan?? Jawel sukkel… maar als je rechten doet 
heet dat Meester.. afgekort mr. “aaah nu snap ik het… dus vanaf 9 uur in de 
ochtend ben je van harte welkom… .”ik draaide me om naar mijn broer en jullie 
allemaal ook Hamid” hij deed alsof hij me niet hoorde… ik haalde mijn 
schouders op… ik had mijn best gedaan…. Ik ging naar huis….

Imane moest lang wachten voordat de dokter er was… na een kleine 
onderzoekje… keek hij haar aan.. “je hept een klap op je been gehad nietwaar?” 
nee.. ik reed te hard tegen de deur aan.. en ik denk dat ik daarbij mijn been heb 
bezeerd… “ hij schudde zijn hoofd… ik denk dat jouw reflexen hebben 
gereaqgeerd en je met je voet de klap wilde op vangen… “ met mijn voet?? 
“vroeg imane verbaasd.. hoe kan ik dat doen als ik er geen gevoel in heb…. “dat 
 is het juist… je zenuw hebben we weer goed gelegd.. het wchten was op het 
terugkeren van het gevoel in je benen… als je reflexen hebben gewerklt.. dat 
betekend dat de zenuwen de impulsen vanuit de hersenen kunnen verwerken… 
en je voelt de pijn…” hij liet het even bezinken…”dat zou dus betekenen dat het 
gevoel weer terugkeert…” en, vervolgde imane, dat ik weer zou kunnen 
lopen…………………………

een onbeschrijvelijke vreugde maakte zich van haar meester..."wanner kunnen 
we tests doen dokter??"ik wil zo snel mogelijk beginnen.."de man glimlachte 
begrijpelijk.. "dat komt allemaal op zijn tijd..."luister goed mevr. el Allaoui, het is 
een lange lijdensweg die veel moed en doorzettingsvermogen vereist.. maar je 
moet nu even geduld hebben.... Imane Knikte snel.... niets kon haar vreugde meer 
bederven..

even overwoog ik om Imane op te zoeken... halverwege haar afdeling keerde ik 
me om.. ik had al genoeg norse mensen meegemaakt vandaag... ik kon haar 
scherpe tong er niet bij hebben.... alhoewel?? besluiteloos stond ik daar.... toen 
zag ik MO de afdeling opkomen met een bos rode rozen... dat gaf mij de 
doorslag.. ik draaide me om en liep terug.. ik hoopte dat hij me niet zou zien.. 
maar tevergeefs.. hey.. ben jij niet dat jochie die laatst bij imane was... ?" het was 
dat hij mijn arm pakte anders was ik gewoon doorgelopen... zijn toon irriteerde 
me mateloos!! jochie... ik ben verdomme 1meter 79 en 23 jaar oud... !!! ik bleef 
staan en glimlachte beleefd... " dat klopt meneertje... "ik kwam dichterbij hem 
staan om het lengste verschil te benadrukken..

"wat doe jij hier??"ik lachte.. tja sorry maar ik zag nergens een bord met prive 
terrein.. dus... ik mag hier zijn.... "nee zei MO smalend, wat ik wel zag was een 
bord, Verboden voor honden dus maak dat je wegkomt..." wayooooo!! hij had me 
gewoon gescot!! dat kon ik niet hebben... voor ik het wist antwoordde ik met een 
lief lachje... "maar voor je moeders ****** maak je toch wel een uitzondering... ???" 
hij wilde nog wat zeggen maar klapte zijn mond dicvht... hij was echt uitzinnig... 

hij kwam op me af en wilde me een stoot geven... ik was voorbereid en ontweek 
zijn vuist... ik bukte en duwde hem tegen de muur... hij stond met zijn rug tegen 
de muur... hij probeerde nogmaals te stoten maar raakte mij alleen op mijn 
lichaam... ik deed een stap naar achteren said en Fatima kwamen de gang 
opgerend en drongen zich door de menigte heen.. Fatima ging tussen ons 
instaan... "Ophouden jullie!!!!" Mo wilde van de gelegenheid gebruikmaken om 
uit te halen... maarSaid greep hem van achteren vast... het was alsof hij hem 
alleen tegenhield... maar Said en ik deden dit al jaren... Op het moment dat Said 
hem vast had... kwam ik razendsnel in actie en gaf MO een harde kopstoot.... ik 
zag nog net hoe de bloed uit zijn neus stroomde... ik rende weg.... maar kon het 
niet nalaten de rozen weg te schoppen en daarna te vertrappen!!!!

Lisa schrok toe ik binnen kwam.... "Wael je bloedt..."nee antwoordde ik... het is 
niet mijn bloed..."ik was knap chagarijnig geworden waarom moest alles nou op 
zo'n dag gebeuren?? mijn telefoon ging af.. ik nam op.. "met wael.." ewa 
vechtersbaas... "ik herkende de stem van van said en grinnikte.. jij bent echt sniek 
a sahbi...!! hey kan ik langskomen a wae??" tuurlijk is gezellig a sahbo... vindt je 
vriendin het ook goed?? ik keek lisa even aan... "ewa saafi... "kom nou maar... ik 
keek ondertussen in de koelkast.,.. hmmm niets.. dacht ik.. die zal wel niet meer 
gaan koken.. hey neem lemakla mee.. als je wilt... w8 effe... "heb jij al gegeten 
lizz...?? ja riep ze nors terug... ok alleen jij en ik eten... is goed.. ik kom zo...

ik kwam weer in de huikamer.. ik zag dat lisa ook nors tv zat te kijken... hey 
Lizz.. Said komt zo.. ik ga even onder de douche wil je effe opendoen.. dan??? 
ِooh viel ze plotseling uit... en dat word mij zoo medegedeeld..." had je het niet 
kunnen vragen?? het is tenslotte mijn huis.. "ik schrok van haar reactie...., mijn 
vrienden waren toch ook jouw vrienden... "en troouwens als je het niet goed 
vindt moet je het nu zeggen dan zeg ik het af... " nee.. dat bedoel ik niet maar... 
we hebben zo weinig tijd samen..." ze trok er een pruilip bij...
ewa saaaafi... dacht ik bij mezelf... zoiets betekende altijd het begin van het einde 
voor mij... als ze zoo hangerig en zeurderig werden had ik helemaal geen zin 
meer... 

besluiteloos zat ik haar aan te kijken... bij een ander had ik er hier en nu een punt 
achtergezet... waar zeurt ze over... ik kan toch niet elke dag met haar zitten 
rollebollen??? hallo!! mijn moeder ligt tussen leven en dood in het ziekenhuis en 
zij denkt aan tijd samen hebben.... maar ik kon haar niet zomaar aan de kant 
zetten... ik bedoel... ze heeft me geholpen toen ik niemand meer had.... "het spijt 
me liefje... hoorde ik mezelf zeggen.."ik heb het de laatste tijd gewoon moeilijk.... 
"het komt goed.. echt.. "jaja dat zeg je maaar.... wael ik ken die praatjes wel... en 
mij hou je niet voor de gek...!! ik was al geirriteerd... " ik zuchte en bad om 
zelfbeheersing.... WAT WIL JE PRECIES LISA????????

vertel me wat je wilt en ik doe het ok???? maar hou op met zeuren... ik kan dit nu 
niet hebben... ze keek me lang aan en zei.. ach laat maar je begrijpt het toch niet" 
ze liep langs me heen en verdween in de slaapkamer.. vlieg toch op mens!! dacht 
ik in mezelf... Damn!! wat konden sommigen toch zeuren... ik wachhte nog eens 5 
minuten en ging de kamer binnen ik pakte wat ondergoed nam ook mijn 
joggingbroek en een swaeter en ging de badkamer in.. 

ik was was bijna klaar toen ik de bel hoorde.... Lisa deed open... "hij komt zo 
hoorde ik haar zeggen.. Toen sloot ze met een klap de deur... ik haastte me om 
me af te drogen en aan te kleden...

we gingen hadden een gezellige avond ver praten over het heden verleden , 
voetbal, muziek , liefde alles.. totdat Lisa plotseling met een boos gezicht in de 
huikamer stond... ik weet niet wat jullie van plan zijn maar het is al 11uur!!!! en ik 
kan niet slapen door jullie luidde gepraat!! het werd plotseling erg stil in de 
kamer!!! de hele avond wist ik al dat dit zou komen... ik wist dat ze de volgende 
dag vrij was.... "ik telde eerst tot tien... dat is niet echt een vriendelijk verzoekje 
he?? "ik hoef niet vriendelijk te zijn in MIJN huis!!!"

ik stond heel snel op... dit is de tweede keer dat je dit duidelijk benadrukt... ik 
begrijp de hint al... ik pakte snel mijn jas en mijn scriptie die op tafel lag en zei.... 
Yallah a said.. we gaan... ik liep naar de deur... ik kom morgen mijn spullen halen 
lisa... dan is het het huis weer HELEMAAL van jou ALLEEN... ik opende de deur 
en liep de koude nachtlucht in....
"AAAAAHH tFOE man!!!" ik haat zeurende vrouwen... " said begon hard te 
lachen... HAHAHAHAHAHHAHA the player is eruitgezet !!! HAHAHAHA" ik 
keek hem boos aan... maar hij ging alleen maar harder lachen.... mijn lachspieren 
begonnen te trekken.... ik begon ook mee te lachen... tenslotte was het wel 
grappig.......... maar lisa gaat de gevolgen niet grappig vinden dacht ik.... 

de volgende ochtend reed said mij naar de universiteit.. ik was behoorlijk 
zenuwachtig.. het was erop of eronder.. als ik het niet haalde had ik geen zin om 
er nog een te maken... ik was eerst langs Lisa geweest om mijn kleren te halen... 
ze leek nog wel boos maar ik negeerde haar... ik kleedde me aan en ging weg... 

stipt om negen uur beon ik met de verdediging van mijn script... het was zwaar 
en mijn kennis werd zwaar op de proef gesteld... in de pauze ging ik samen met 
said en een paar collega's en oude studievrienden wat drinken... de zaak was ju 
uit mijn handen.... alleen god kon nu de uitslag veranderen...

eindelijk stond ik met het papiertje in mijn hand.... ik keek in de zaal en zag de 
blijheid op 'het gezicht van Gelti.... zij was in de plaats van mijn moeder 
 gekomen... het betekende zoveel voorme dat ze er was.... ik schudde de 
proffessor de hand... hij feliciteerde mij hartelijk en zei dat ik ook een woordje 
mocht doen... ik haalde diep adem.. en begon...

"allereerst wil ik de proffesoren bedanken die me hebben bijgestaan met advies 
en hun kennis aan mij hebben overgebracht... verder... ik keek toen de deur.. 
open ging... tot mijn verbazing zag ik hamid de zaal inlopen... hij was alleen... ik 
was echt blij dat hij er was... maar ik vond het ook heel vreemd.. van al mijn 
familie leden had ik hem het minste verwacht... hij bleef achterin in een hoekje 
staan... ik maakte mijn verhaaltje snel af en bedankte iedereen voor zijn komst en 
zijn steun.. "als laatste wil ik mijn doctoraal opdragen aan mijn moeder die hier 
helaas niet bij kon zijn... bij de laatste zin trilde mijn stem eventjes.. "dank u 
wel..." ik deed een stap naar achteren en er klonk een applaus vanuit het 
publiek... 

in de foyer... was ik omringd door veel vrienden en kennissen... toch zochten 
mijn ogen die van mijn andere helft... ik kon ze helaas niet vinden..."hij is al weg 
hoorde ik said zeggen..."jammer zei ik.. ik wil.de hem graag bedanken dat hij er 
was" ik haalde mijn schouders op... ik vond het eigenlijk heel erg dat mijn familie 
er niet was op zo'n belangrijk moment... maar ja... ooit zouden ze hetzelfde 
meemaken...

na afloop bracht Said mij naar het huis van lisa... zij was thuis... ik ging meteen 
naar de slaapkamer en haalde mijn sporttas onder het bed vandaan... ik stopte er 
gauw al mijn kleren in... opeens kwam Lisa achetr me staan... " watdoe je wael" 
inpakken.. antwoordde ik droog.. "dat zie ik.. maar waarom??"gewoon om jouw 
je vrijheid en rust te gunnen die je nodig hebt..." dat meen je toch niet.."het was 
een kleine ruzie.. ik heb je niet weggestuurd... " nee die vernedering bespaar ik 
mezelf..."Lisa bedankt voor alles... je was echt geweldig maar we passen niet bij 
elkaar.. dus kunnen we er beter nu een einde aan maken... " ja voor jou misschien 
wel... jij bent echt gevoelloos.. wael... echt een rotzak... "je hebt me gewoon 
gebruikt... nu je me niet meer nodig hebt loop je vrolijk weg..." ik stond nu op... 
"ik heb je gewaarschuwd lisa... en jij zei dat alles oke was... " ik wist dat dit ooit 
zou gebeuren..."dus maak het niet moeilijker voor jezelf... "en hou gewoon op met 
het gezeur.... " ooh nu zeur ik??? ik draaide m,e om en gin verder... in het begin 
vouwde ik de kleren... nu propte ik ze er gewoon in... "weet je wat... we praten er 
later wel over als je bent afgekoeld lisa... je bent gewoon boos... ik begrijp het 
wel.... maar ik ben gewoon rtecht door zee... " ik ga weg... ik sloot mijn tas en 
hing hem aan mijn schouder... bedankt voor alles lizzz... als ik ooit wzat voor je 
terug kan doen...?? laat het me weten.." toen ze geen antwoord gaf.. liep ik langs 
haar heen... ik opende de deur en liep naar de auto waar said op me wachtte...

bij hem thuis aangekomen besefte hik hoe erg ik de marokaanse huiselijke sfeertje 
had gemist.... ik wachtte op de middagbezoekuur... ik wilde mijn moeder zien... 
ze was nog steeds niet wakker geworden en dat baarde me zorgen.... voordat we 
in de auto instapten ging mijn telefoon af... ik zag dat het lisa was... ik twijfelde of 
ik wel zou opnemen... Said en Gelti keken me allebei vragend aan... dus nam ik 
met tegenzin op... "met wael.."ja met lisa.... hey luister eens wael.. ik weet niet wat 
je uitgespookt hebt maar er kwam net een rare marokaan jou zoeken... hij zei fdat 
hij een rekening met je te vereffenen had..... " hij heeft jou toch niets gedaan..." 
vroeg ik "nee ik dreigde de politie te bellen en zei dat ik je niet kende..."ok goed 
gedaan... " bedankt voor je belletje... snel hing ik op voordat ze nog verder wat 
zou zeggen... 

Said keek me in de spiegel aan... "die gast van gister zoekt me... .. hij is bij lisa 
geweest... Said trok een wenkbrauw op... "zullen we terugkeren naar huis dan??" 
nee rij maar door ik ben niet bang voor die zbel.."said haalde zijn schouders op... 
"hey hou je rustig volgende week begint de Ramadan... ik zuchtte ... volgende 
week al?? mijn eerste Ramadan zonder mijn familie... 

ik stapte het ziekenhuis binnen... ik liep achter gelti en said aan naar de intensive 
care... een triest gevoel maakte zich van me meester... ik voelde dat er iets 
aaankwam... we liepen langs een aantal onderzoeks kamers... plotseling zag ik 
Imane in een van de wachtkamers in haar rolstoel zitten.... zij zag mij ook... 
gedurende een tijdje keken we elkaar diep in de ogen... toen wendde zij haar blik 
af.. ik keek ook weg en vervolgde mijn weg... ik most eraan wennen om geen 
contact met haar te hebben.... 

bij de intensive care stond een hele groepje... het waren ook kennissen van ons... 
ik groette hen... de mannen gaf ik een hand en de vrouwen die ik als tante 
beschouwde gaf ik een kus op het hoofd... velen van hen hadden rode ogen van 
de tranen... een van hen omhelsde me zelfs... sbar a bni... het is elmaktaab..."ik 
was verbaasd door haar woorden... dat wilde dus zeggen dat yemma 
waarschijnlijk nog niet wakker is geworden.... een angstig voorgevoel beklemde 
mijn hart.... Yarrabi... laat die vrouw het mis hebben.... " ik moest op mijn beurt 
wachten om naar binnen te gaan... ik stond tegen de muur geleund en luisterde 
met halfoor naar de oude gare verhalen van die oude mensen... opeens hoorde 
ik..."wallah hsouma 3lieh die elhadj... hij hoort hier te zijn bij zijn vrouw en 
 kinderen...en zijn vrouw..."ik spitste mijn oren... "ewa yemken heeft hij al een 
nieuwe in marokko, waarom zoun hij anders zoo lang blijven...." ik schrok.... zou 
dat dse ware reden zijn van Yemma's hartaanval....?? dus hij was in marokko... 
wat deed die klootzak in marokko?? en waarom was hij niet terug... als hij is 
hertrouwd.... ik maak hem en zijn vrouw af...!!! die vuile smiecht.... ik keek op 
mijn horloge kunnen die mensen niet opschieten dacht ik ongeduldig..

mijn gedachten werden onderbroken door fatima die naast me kwam staan... ewa 
hoe was je uitreiking vandaag?? ik keek haar ongeduldig aan... "als het je had 
geinteresseerd was je gekomen..." ze keek me gekwetst aan... ik keek weg.. ik had 
geen zin om te praten ze moest me met rust laten.... Wael.. ik weet dat je het 
moeilijk hebt maar dat is geen reden om grof en onbeschoft te doen.." ik haalde 
diep adem en probeerde mijn kalmte te behpouden... ze mochten niet weten 
hoeveel pijn het deed dat niemand er was... "ik zeg alleen de waarheid.. al is die 
soms hard of grof of onbeschoft... en als jij mijn manier van praten niet kunt 
verkroppen, moet je niet met me praten...." ik zette me af tegen de muur en ging 
iets verder op weer tegen de muur staan...

toen het eindelijk mijn beurt was.. liep ik voorzichtig naar binnen... ik weet niet 
wat ik verwachtte maar wat ik zag schokte mij... de ingevallen wangen van 
yemma... al dat apperatuur... en die monitor nog steeds... er was niets veranderd 
met de laatste drie dagen... ik kuste haar voorzichtig... Yemma??? fluisterde ik 
zacht... ik pakte haar koude hand vast en kuste die... ik had haar stem zo gemist... 
kon ze maar wakker worden... was ze nog steeds niet wakker??

de zuster kwam zeggen dat het bezoekuur was afgelopen en dat ik weg moest 
gaan.... "kan ik de dokter spreken.."vroeg ik beleefd...?? ik zal even voor u 
kijken..."na Yemma nog een kus te hebben gegeven liep ik met de zuster mee 
naar buiten... ze belde eerst naar de dokter... hij zei dat ik kon komen..ik liep mee 
met de zuster..... met elke stap dat ik maakte voelde mijn benen als rubber... mijn 
hart bonsde in mijn keel... de zuster klopte aan en opende de deur voor me..
de dokter gaf me een hand en liet me zitten... ik had u toch net gesproken meneer 
Ziane?? ik schudde mijn hoofd.. nee dat is waarschijnlijk mijn tweelingbroer..." " 
aah.zoo?? "ik viel meteen met de deur in huis "dokter waarom is mijn moeder 
nog niet wakker??" hij sloeg zijn ogen neer... "ik moet eerlijk zijn meneer Ziane.. 
het leek wel of een hand mijn hart samenkneep.... ik keek hem aan.." waar we 
bang voor waren is gebeurd... uw moeder heeft tijdens de operatie een verhoogde 
suikergehalte en in combinatie met haar lage bloedddruk tijdens de hartoperatie 
is ze in coma geraakt..." alle bloed verdween uit mijn gezicht... en iuit mijn hart.... 
 Nee dat kan niet... yemma?? mijn keel zat zo vast dat ik er geen woord meer 
uitkreeg... mijn ademhaling kwam met stoten uit mijn mond... "we weten niet hoe 
lang dat gaat duren voor ze weer wakker wordt.. en of ze uberhaupt wakker 
wordt.. ik keek de dokter aan maar ik zag niks de tranen vertroebelden mijn 
zicht... "het spijt me zeer... maar... ik liet hem niet uitpraten en vluchtte zijn kamer 
uit... ik liet mijn tranen de vrije loop ... o MIJN GOD Yemma... waarom a rabbi??? 
huilend liep ik de trap af naar de hoofdingang... onderdaan zag ik hamid uit de 
lift stappen met daarachter imane... we keken elkaar aan... ook hij huilde... 
huilend vielen we in elkaars armen....
imane was de lift ingestapt... vanuit de onderzoekskamers naar boven.. haar 
kamer... op haar kamer bedacht ze dat ze wat vergeten was in de 
onderzoekskamer... ze rolde haar rolstoel wer de lift in... vanaf de 4 verdieping 
ging ze weer naar beneden.. de onderzoekskamers waren helemaal beneden... 
samen met de eerste hulp en de intensive care.. haar gedachten gingen weer terug 
naar wael.... Waarom liet hij haar maar niet los.. hij leek gespannen toen ze hem 
een halfuurgeleden zag...
er kon niet eens een glimlachje vanaf toen hij haar zag.... nou ja hij zag er ook heel 
netjes uit... donkere pak... hmmm zou er iets zijn?? een gemiddelde marokkaan 
ziet er niet zo uit .. ook al is het een vrijdag... ze haalde haar schouders op... hij 
kon de pot op... maar het zat haar wel dwars dat hij niets had gezegd... hij had 
haar alleen maar lang aangekeken... en liep toen gewoon door... ze hoorde een 
belletje... ze keek op en zag dat ze op de tweede verdieping was aangekomen... ze 
zuchtte geirriteerd... tfoe die liften ook.... de deuren gingen open.... ze keek wie er 
binnen kwam en zag op dat moment het onderwerp van haar gedachten naar 
binnen lopen... hiij leunde tegen de wand en wachtte totdat de deur 
dichtschoof....

Imane bleef hem aankijken... toen hij niet omkeek... werd ze boos..."zoo wil je nu 
ook doen of ik niet besta...??" hij leek even te schrikken... hij keek om... "soory heb 
je het tegen mij??? " op het moment... dat hij haar aankeek schrok ze hevig... hij 
huilde!! "waarom huil je" vroeg ze... hij veegde een traan van zijn wang.... "gaat je 
niets aan mens... ik ken je niet" o ja ... twee dagen geleden duwde je me tegen de 
muur aan en nu ken je me niet?? wat ben jij een schoft... altijd al geweten... 
kapsones he??? wacht maar... " waar je ook om huilt... je hebt het verdiend!!!!" 
zowel imane als Hamid schrokken van die woorden... " rot toch op mens... wat 
weet jij van mij..??" zei hij zacht... Imane schrok van zijn harde toon.... zo was 
wael nooit tegen haar geweest" wallah ik weet niet wat er met je is, maar ik vind 
je echt stom hij haalde zijn schouders... "jouw mening intereseert me niet 
schelen... " ja maar.... de lift kondigde aan dat ze aangekomen waren op de 
 begane grond... zijn moest nog een naar de lift... "hij stapte zonder een woord te 
zeggen uit.... Imane keek hem na... tot haar vebazing zag ze hoe nog een Wael 
van de trap kwam... op dat moment besefte ze dat ze met zijn tweelingbroer had 
gepraat in de veronderstelling dat het wael was... ze zag hoe wael zich huilend in 
zijn broers armen stortte... even keek hij naar haar... meskien in zijn ogen zag ze 
enkel en alleen verdriet... meer kon ze niet zien... hij sloot zijn ogen... en de lift 
zijn deuren.......

met zijn arm om mij heen nam Hamid me mee naar buiten... we stapten in de 
auto en reden een hele eind... we spraken niet... we deelden onze verdriet zoals 
we vroegen alles deelden... denk je dat ze ooit wakker wordt.. vroeg ik zacht toen 
we bij een verlaten parkeerplek stonden... .. hij haalde zijn schouders op... 
insallah komt alles goed.. we staarden voor ons uit... "he hamid" begon ik... hij 
keek me vragend aan... zijn ogen waren rood van het huilen... zag ik er ook zo 
uit?? vroeg ik mezelf af... "ik heb je vrouw nooit aangeraakt... na jou.. " hij haalde 
zijn schouders op... wie zal het zeggen wael... "ik zeg het!!! zou jij het bij mij 
flikken.."NEE NOOIT!!" antwoordde hij fel..."ewa waarom zou ik het wel doen 
dan???" omdat je van haar houdt..." dat heb je mis antwoordde ik.... misschien 
ooit... maar nu niet meer.." hij haalde zijn schouders op... ik ging weer recht 
zitten.. ok hij geloofde me niet... ik zpou het moeten bewijzen... en daar heb ik 
geen zin in... dus zoekt hij het maar lekker uit met zijn vrouwtje.... hij zuchte diep 
en startte de motor.. we reden weer naar huis... waar is vader vroeg ik hem.. naar 
marokko... hij gaat hertrouwen... 

Watt??? en dat vind jij goed.. Hamid.. zomaar ineens??
WAT mOET IK DOEN???? ik heb in een hel geleefd de laatste tijd terwijl jij lag te 
rollenbollen met die nederlandse vriendin van je.... ik moest het hier ze3ma bij 
elkaar houden...." HOO WACHT!!! schreeuwde ik terug... Dat ik er niet was heb 
ik aan je snieky vrouw te danken!!!! die zogenaamd door mij verkracht was!!!! 
HOU mijn vrouw hierbuiten!!!! NEE zij is de oorzaak van alles en dat moet je 
inzien!!!! walah... ik zorg er persoonlijk voor dat hij haar nooit hiernaar toe 
haalt....!!!! ik stapte uit en liep weg...

de dagen daarop leken allemaal op elkaar... werk ziekenhuis en thuis bij Gelti.... 
ik mistte Yemma vreselijk... maar ze lag er telkens levensloos bij... ik werd er 
zziek van om haar telkens zo te zien... ik had nog hoop en vertrouwen in Allah... 
maar de hoop werd steeds minder en ik legde mijn lot in Allah zijn handen...

het was nu twee weken geleden dat mijn moeder de hartaanval had gekregen... 
 de Ramadan was in volle gang... maar niet had mer de zelfde smaak... het leven 
zelf leek ook zinloos... elke dag droeg je die hoop met je met... de hoop mijn 
moeders warme bruine ogen ooit terug te zien... op een vrijdag na het gebed.. 
ging ik naar het zieken huis... nadat ik een tijdje bij Yemma had gezeten besloot ik 
effe naar Imane te gaan... ik moest haar tenslotte mijn excuses aanbieden... 

toen ik in de deuropening stond keek ik de kamer in... ze zat op haar stoel en 
pakte wat kleding in... ik klopte op de deur en zag haar veschrikt opkijken... 
"ooohh hallo" salaam ou alaikom.. ze glimlachte en groette terug... "kom binnen ... 
" ik gaf haar de roos die ik voor har had gekocht en zei... ik hoop dat je me kunt 
vergeven wat er twee weken geleden was gebeurd... " ooh dat is wel ok.. "zei ze 
verrast... ze was in goed humeur dus ik besloot mijn kans te wagen... ik boog me 
naar haar toe en gaf haar een zachte kus op haaar wang... ik voelde haar 
verstijven... schrik of walging vroeg ik me af??

dat was voor de late excuses zei ik... een aarzelende glimlach brak door ... wat 
was ze mooi als ze lachtte... ze vroeg naar mijn moeder..en ik vertelde haar het 
verhaal... we kletsten gezellig samen.. totdat Fatima binnenkwam... ze groette mij 
en ging zitten... "soorry imane ik kon mo niet vinden en nora werkt.. dus geen 
auto... " geeft niet bel dan een taxi..." waarom hebben jullie een taxi nodig?? vroeg 
ik ze mag naar huis.. "maar we hebben geen vervoer... " zei fatima... ik zag dat 
Imane haar geniepig kneep... " ooh dan breng ik jullie wel..." heb jij een auto 
dan?? ik knikte ik heb geld van de verzekering teruggehad van het ongeluk... "ik 
zag meteen imane 's gezicht betrekken... er kwam weer een vijandige trek om 
haar lippen..."zoo bof jij even..."ik negeerde haar opmerking en zei.. "kom we 
gaan... " 

bij de achteruitgang moest imane uit haar stoel getild worden zij en haar stoel 
zouden niet passen... ik liep naar haar toe...."NEE ALS JE DAT MAAR LAAT!!!!! 
ik halde mijn schouders op... is goed doe het zelf dan maar... ik deed haar wieln 
op de rem en liet hem expres te ver van de auto staan... 

Help me faat zei ze... NEE je wou het toch zelf antwoordde haar zusje.... na veel 
moeite gaf ze het op... ik tilde haar voorzichtig op... ik hield haar lichaam dicht 
tegen de mijne... het bracht onverwachte gevoelens in mij los... mijn lichaan 
reageerde direct op de hare.... ik kreeg het heel warm... en mijn spijkerbroek 
kwam een beetje te knellen... "misschien kun je me in de auto zetten wael..." shit.. 
ze had het door.... maar ja volgens mij vond zij het ook wel ok...."als je het niet erg 
vindt geniet ik er nog even van... lekker gevoel is het hoor..." "wat vroeg ze 
 verward... "jouw lichaam zo dicht bij de mijne..." hmmmm ... ik zweer je dat ik je 
ooit zo zal dragen, maar dan naar mijn bed..." jah droom maar lekker verder 
wael.... jij zult mij nooit krijgen!!!.... dat was een regelrechte uitdaging... ik keek 
naar Fatima die druk bezig was met de rolstoel inklapppen... ik bracht mijn hoofd 
dicht bij haar oor... en nam haar oorlelletje in mijn mond... ik voelde haar 
slikken... mijn tong speelde met haar oorlelletje... ik beet er zachtjes in.... ik voelde 
dat ze het moeilijk had... haar hand ging naar mijn haar... ze greeg een handvol 
haar.. en trok mijn hoofd naar achter... door de pijn moest ik mijn hoofd wel 
opheffen... we keken elkaar recht aan... ik verdronk zowat in haar zeegroene 
ogen... ik bracht mijn hoofd omlaag en kuste zachtjes haar lippen... 
aaaaahhhhhuuummmmm hoorde ik achter me... ik hoief mij hoofd lachend op... 
Imane keek me verbaasd aan.... ik legde haar in de auto neer... we stapten in en 
reden naar haar huis...

die avond wilde ik even uitwaaien... ik deed mijn joggingbroek aan en een 
swaeter aan en ging joggen... mijn gedachten dwaalden af naar die middag.. 
samen met.. imane... yarrabbi... plotsteling voelde ik dat iemand achet mij reed... 
het was een auto.. hij reed heel langzaam... ik rende verder.. de auto bleef maar 
achter me rijden.. op een hoorde ik een bekende stem achter me... heey snotaap!!! 
je kan blijven rtennen... maar ik kom met je afrekenen...
ik herkende de stem van mo.. mijn onregelmatige ademhalingstokte.. shit ik was 
hem helemaal vergeten... ik deed alsof ik hem niet hoorde en rende in dezelfde 
tempo verder... ik was al moe en misselijk van de lehrira dat ik gegeten had... pfff 
ik had teveel gegeten en daarna joggen ... gaat niet samen dacht ik... maar dat is 
van latere zorg... eerst moets ik van mo afkomen... 

"heeee"" niet zo hard lachte MO... ik hoorde anderen in de auto lachen... zo 
dichtbij waren ze... hij speelt een spelletje... als hij wil kon hij me elk moment 
pakken... ik dacht koortsachtig na.. ik kon onmgelijk tegen ze op.... ik moest said 
bellen... maar hoe... ???

bij een afslag schoot ik de bosjes in... het was een smal paadje waar je met de auto 
niet doorheen kon... ik zette de sprint in... wetend dat ze me rennend achter me 
aan zouden komen.. ik sprong in zoveel mogelijk bosjes... het was donker en 
koud... ik zag niet waar ik terecht kwam... alles was goed behalve in MO 's 
handen... toen ik geen voetstappen meer achetr me hoordde... pakte ik mijn 
telefoon... snel tikte ik het nummer van Said in... hij nam op... het was lawaairig 
op de achtergrond.. "ja wael??" hey said" fluisterde ik... "ik hoor je niet , wacht... 
mijn hart bonsde in mijn keel... het werd stiller op de achtergrond.. zeg het eens 
 wael.." luister heel goed said... er zitten een paar gasten achter me aan... " je weet 
ze willen afrekenen.." maak je een grap??" nee fluisterde ik..."" je moet me 
helpen.." ok .. lok ze over vijf minuten naar het park.. ik zorg voor de ontvangst... 
ok?? " ok.. ik... maar ik hoorde geritsel achter me... ze waren me zeker op het 
spoor.... ik hield me heel stil... en probeerde me te orienteren... ik kon het beste de 
weg terug nemen... dat was dichter bij het park..... ik hoorde de voetstappen iets 
verder weg gaan... ik stond op en schoot het pad over.... 

Wajooo daar is die rat..." hoorde ik achter me... de twee renden achter me aan... 
voor me zag ik de twee koplampen van de auto... Mo leunde tegen de auto aan... 
die stommerds hadden de auto niet eens gestart... ik beseft dat ze mij in die bosjes 
wilden afmaken... ik rende de motorbak op en ging via het dak aan de achterkant 
ervandoor ik rende voor mijn leven... 

ik rende smalle straatjes in... en daarna weer grotere straten... om ze hoop te 
blijven geven dat ze me konden pakken... de elhrira speelde nu aardig op.. ik 
rende een hoek om.... er zat maar een oplossing op... ik heb het die 
marathonlopers vaak zien doen.... ik haalde diep adem en stak mijn vinger in 
mijn keel.... een grote hoeveelheid soep kwam met moeite naar boven... ik stikte 
zowat ik vertraagde mijn pas... ik proestte het uit... aaaaag tfoe... de zure elhrira 
kwam weer mnaar boven... aaaaag.... ik spoog alle resten uit mijn mond en 
haalde diep adem... tfooeeee wat een smaak had ik in mijn mond... maar dat zal 
me leren... zoveel lehrira opeten en daarna gaan rennen.... het park was al in zicht 
en de kerels achter me ook... ik sprintte het laatste stuk.. ik was werkelijk 
helemaal kapot... als said er niet was dan had ik pech... danmoest ik maar mkijn 
hoofd goed beschermen en zo snel mogelijk doen alsof ik bewusteloos was... ik 
liep naar de zuidelijke kant van het park... ik zag een heel groep jongens... twee 
stonden er voorop... het waren Said en..... HAMID???!!! ik rende op ze af... mijn 
achtervolgers hadden ze nog niet in de gaten... Said ving me op toen ik voor zijn 
voeten viel... de rest van de jongens rende achter mijn achtervolgers aan... ik 
hoorde alleen maar klappen vallen... maar was blij dat ik ze niet gevangen had... 

later toen ik thuis was en en lekker gedouched had... vroegen Said en Hamid wat 
er eigenlijk was.. ik haalde mijn schouders op... die gozer is gewoon jaloers 
omdat ik met imane omga..." Wie is imane" vroeg hamid dat ene meisje waar ik 
tegenaan botste in spanje... hij keek me vragend aan... die twee weken terug bij 
jouw in de lift stond...

Hamid keek me geschokt aan... "" waaayyoooo, wat is dat een heks zeg... " ik 
 glimlachte om zijn beschreving... "jah zekersss.. maar een hart van goud...” ze 
keken mij verschrikt aan… ik schrok zelf ook van mijn woorden… sinds wanneer 
ben ik zo over haar gaan denken..?? “nou dat klinkt verliefd zei said met een 
knipoog.. “nee, ik schudde heftig met mijn hoofd..”afgezworen” verklaarde ik 
plechtig “oooh jaa, wat was lisa dan??” een tussendoortje antwoordde ik 
lachend… “ewa wat is die heks nu..?” vroeg hamid met pretoogjes… niks.. 
wallah ik voel me nog steeds schuldig over het ongeluk.. ze heeft haar moeder 
verloren en is verlamd geraakt..” Hamid keek me verbaasd aan … “oooh trek je 
nu zoveel met haar op omdat je je schuldig voelt???” niks voor jou wael… “ 
misschien ben ik wel veranderd” in die korte tijd vroeg Hamid ?? ik haalde mijn 
schouders op… “jij veranderde toch ook van een mega mislukte versierde 
versierder tot een getrouwde man.. en dat in 3 weken…” tja dat heet liefde 
wael… maar daar weet jij natuurlijk niets vanaf…” nee mengde Said zich in het 
gesprek.. “dat heet een goed lefkieh en goede shour…” ik moest er hard om 
lachen.. en jij said, hoe zit het met jou??? Hij hief zijn handen op… we hebben het 
hier over loosers en niet over mij dus he… “dat leverde hem een paar vriendelijke 
stoten op… we besloten naar de buurthuis te gaan om lekker op te blijven tot het 
tijd was voor shourr… (laatste maaltijd voor het vasten)

Ik besloot om Imane te bellen… ik wist niet wat zij allemaal wist van deze 
situatie, maar ze moest uitkijken voor die jaloerse gek… ik toetste Fatima’s 
nummer in… vrolijk nam ze op.. “he met wael.. hoe is het??” Ja gaat goed en met 
jou…?” tja iets minder…” hoezo?? “Je bent toch niet ziek??” toch niets ergs met je 
moeder??” nee zei ik… iets anders… he maar mag ik Imane effe spreken.. ?? “ja 
momentje..” ze legde haar hand op de hoorn zodat ik alleen vage gesmoes kon 
horen die ik niet echt verstond.. even later hoorde ik fatima zeggen.. “sorry wael.. 
maar ze zegt dat ze je niet wil spreken..” zooo die is hard he??” ik voelde me boos 
worden… wie dacht ze wel niet dat ze was… oke ik had haar boos gemaakt met 
die kus van vanmiddag… maar ja zoo hoefde het ook niet… “oke dan vertel ik 
het jou.. “ ik vertelde haar het verhaal… de enige reactie was waaayoooo!!! 
Wiliiiieee” “ok nu weetje hnet… dus kijk uit… en doe de deur op slot… zorg dat 
geen van jullie alleen is als hij komt… ik zweer je hij is gevaarlijk… “ ja he.. 
wael..” ik moet je ook wat vertellen?!! Wat dan vroeg ik ongeduldig… “ ze leek te 
aarzelen.. “snel faat mijn beltegoed huilt…” ik had helemaal geen beltegoed maar 
ik zei het omdat ik zag dat de andere partijtjes maakten voor RONDA… ik wilde 
ook meespelen..

Nee ik vertel het morgen wel..”ok dan maar laat imane niet alleen achter… nee 
een paar vriendinnen komen morgen naar haar toe… ok dan zie ik je morgen.. ik 
 logeer bij Said.. “is goed.. enneh, wael??” “hmmm??”vroeg ik ongeduldig.. 
Bedankt ik weet niet hoe ik je moet bedanken..” denk er maar niet aan meissie… 
je bent mijn zusje.. ik doe alles voor je … als je die heks maar in bedwang houdt.. 
ok” ze lachtte en we namen afscheid..

Met bonzende hart sloot Fatima het klepje van haar ericsson… shit… nu waren al 
haar vermoedens bewaarheid, niet was Mo alleen een crimineel… maar hij was 
dus ook degene die bij haar thuis was geweest en haar konijn had vermoord… 
samen met imane had we zijn armband bij de konijnenhok… en dat hij achter 
wael aanzat bewees dat hij overal toe in staat is… a wilie.. ze had het imane 
verteld maar die was niet overtuigd… ze moest haar overtuigen… want hij was 
nu jaloers… blijkbaar zag hij in wael een concurrent en als ze niet uitkeken liepen 
ze met zijn allen gevaar…

Hey imane… Imane keek verstrooid op van de TV… fatima zag dat ze geirriteerd 
was.. hey ik moet je wat vertellen… wat ga je weer zitten bazelen faat?? Dat mo 
me niet verdient? Dat hij degene is die jouw konijn vermoordt heeft… dat hij 
dealt??” kom op zeg… je weet dat je alleen maar bazelt.. je hebt geen bewijs 
fatima… sterker nog ik wil het niet horen… ga asjeblieft eten maken voor 
shourr… “wat antwoordde fatima, eten maken voor shourr?? Heb je wat gelikt of 
zo… je denkt toch niet dat ik uitgebreid voor je zal staan koken he ?? je eet maar 
lekker brood…. “ Imane’s gezicht vertrok…. “de eerste ramadan zonder mam en 
pap he?? Ja voor hem maakte zij uitgebreid tagine… en wij moesten dus ook 
meeeten… anders wilde hij ook niet eten… er verscheen een verdrietige glimlach 
op fatima’s gezicht…. Vreemd hoe het kan gaan in de doenja… net een jaar 
geleden waren we het volmaakte gezin en nu??......... op Imane’s gezicht 
verscheen een grimmige uitdrukking “allemaal door een persoon…. “ Haar 
gedachten dwaalden af… ze moets haar wraak nemen… hij moets net zo’n hel 
doormaken als zij… dat pijn.. gevoel van verlies… alles moest hij voelen… ze 
moest alleen nog maar bedenken hoe… maar het kwam wel.. en tot die tijd moest 
ze hem uit haar haafd zetten… haar gedachten werden onderbroken door het 
geblaf van Fatima… “ het is niet eerlijk wat je doet Imane.. het is niet alleen zijn 
schuld… het is elmekteb… en hij doet zo zijn best om ons te helpen.. hij krijgt 
alleen maar dat lelijke boze gezicht van je …. Als ik hem was zo ik allang maken 
dat ik wegkwam van zَn heks als jij… met deze woorden maakte zijn ook dat ze 
wegkwam… ze had nog geen kans gehad om imane te overtuigen maar ze was 
zo koppig als de ezel van haar opa aan vaders kant…. Allah jerahmou… “ ze ging 
slapen… 
Het was reuze gezellig in de buurthuis…. Ik was er zoo lang niet geweest, dat ik 
was vergeten dat die mensen eigenlijk mijn tweede familie waren…. Ze stonden 
mseken allemaal voor me klaar toen ik achterna was gezeten door Mo, wallah die 
elgeer zou ik nooit vegeten.. tijdens het spelen zag ik hamid 3 keer zijn telefoon 
uitzetten… de 4e keer zettte hij hem uit.. en speelde op zijn gemak door…

Rond drie uur s’nachts gingen we met z’n allen naar huis… ik zag hoe gelti het 
eten klaarmaakte… toen het eten op het vuur stond ging zij de badkamer in en 
deed de elwoodo en ging daarna bidden… ze deed mij zoo erg aan mijn moeder 
denken dat ik tranen in mijn ogen kreeg… ik herinnerde me hoe mijn moeder 
altijd de shourr klaarmaakte en ons dwong om wakker te maken… en hoe wij 
haar gek maakten door pas wakker te worden als zij met de bezemsteel 
langskwam… ik lachtte triest… gelukkig had ik gelti nog… anders was de 
Ramadan al helemaal gaan ramadan voor me… terwijl ik naar gelti keek leek een 
stem tegen mij te zeggen wat et jou?? Waarom bid je niet met haar mee?? 
Ondanks dat ik slaap had stond ik op en ging naar de badkamer om elwodoo te 
doen… “wat ga jij doen vroeg Hamid verbaasd?? “Ik ga bidden” zei ik… je 
vrouw zit vast en zeker op je te wachten Hamid”waarom ga je niet naar haar toe? 
“ hij schudde zijn hoofd… ik keek hem vragend aan en hij haalde zijn schouders 
op… zo was het vroeger geweest dacht ik met een schok… we konden 
communiceren zonder woorden… ik haalde ook mijn schouders op en ging de 
badkamer binnen…. Ik nam gelijk een douche en scheerde me… het duurde iets 
langer om mijn kleine sikje bij te werken… mijn gedachten dwaalden af… naar 
hamid en sanae… zou hij me eindelijk geloven… en kon hij haar niet verdragen 
of omdat hij dacht dat ze andersmans kind droeg?? Ik schrok zo van het idee dat 
mijn hand uitschoot ik keek naar het resultaat… shit duidelijk scheef…. Mijn sik 
was was eigenlijk niet meer dan een donkere plekje op mijn kin… ik hield hem 
mega kort… langer was lelijk vond ik… en nu waren de lijnen scheef… ik 
scheerde het uiteindelijk helemaal af.. ik kwam de badkamer uit… hamid en said 
waren nog steeds aan het praten… 

Ik pakte een kleedje en spreidde het uit en ging in opperste concentratie bidden… 
ik bad.. voor mijn moeder en vroeg allah om mijn moeder beter te maken… de 
wenst kwam uit het diepste van mijn hart dat er tranen over mijn wangen rolden 
toen ik klaar was… ik bleef voor me uitstaren helemaal in trance… Gelti’s hand 
haalde mij uit die trance… ik keek haar aan… ze omhelsde mij en troostte me… 
ik dankte allah voor haar moederliefde..
Ook lefkieh was blij om me te zien… ik was een hele tijd niet geweest… na salaat 
elfadjr in de moskee.. maakte we een afspraak om de volgende dag na salaat 
d’hor effe te praten… 

Mo kwam in de ochtend naar het huis van imane… ze was uit het ziekenhuis… 
en binnen kort zou ze weer kunnen lopen… maar daarvoor zou ze al de mijne 
zijn… hij wist dat ze op een speciale manier naar die snotaap keek… en het zou 
niet lang meer duren voor ze zou zeggen dat ze me niet meer wilde… hahahaha 
lachte hij.. ik wil haar ook niet meer… als vrouw… maar ik wil wel een ding van 
haar…. Hahahahaha.. haar lekkere lichaam… maar hij zou haar krijgen hoe dan 
ook… en als hij haar had gehad mocht die snotaap de restjes wel mogen… lekker 
voor hem… en mijn vrouwtje wacht lekker maagd op me in marokko… hij belde 
aan en die heks van Fatima deed open… ze keek hem vies aan en liep naar de 
huiskamer… hij liep zwijgend achter haar aan… wat zag ze eruit joh… haren alle 
kanten op… wallen onder haar ogen en die slobberpyama sloeg al helemaal 
nergens op… tfoe dacht hij ik haat onverzorgde vrouwen…

“Wat zie jij er weer lekker uit” zei hij sarcastisch ze keek om en vroeg “ja he?? 
Vond ik nou ook… maar ja het is altijd leuk om het te horen… “ hij keek haar aan 
alsof ze gek was… jij daarentegen ziet er behoorlijk geslagen uit… heb je 
billenkoek gekregen jongen?? Ze begon te lachen om haar eigen grap..” zijn hand 
ging automatisch naar zijn oog die behoorlijk gezwollen was… tfoe… die 
klootzakken hadden hem echt te grazen genomen.. de sirene van de politie auto 
had ze gered.. iedereen rende bij het horen van de sirenen een kant uit… .. was 
wel grappig net een stel muizen… de pijn was minder grappig.. maar hij zou die 
snotaap wel krijgen.. op een andere manier..

“waar is je zus… ??” vroeg hij om zich heen kijkend?? Fatima haalde diep adem 
en waagde het erop… het idee was zomaar in haar opgekomen.. het waswel 
gevaarlijk maar toch… “ze wil je niet zien… “ watt?? Vroeg hij haar boos…. “ja ze 
is weg.. en wil je niet zien… ik heb haar alles verteld over jou.. dat je een vieze 
drugsdealer bent….”wat heb je gedaan!!! Schreeuwde hij.. hij liep op haar toe en 
gaf haar een klap in het gezicht… Fatima schreeuwde het uit…. Hij pakte haar bij 
de haar en bracht haar gezicht dichtbij het zijne… was mijn waarschuwing niet 
genoeg??? Wil jij je rotkonijn achterna gaan?? “Ooh dus dat heb jij ook gedaan” 
klonk het vanuit de deuropening… het was imane.. en de woede straalde uit haar 
ogen… hij raakte even uit zijn evenwicht… hij had haar die blik alleen naar die 
snotaap zien werpen… nooit naar hem… shit hoe redt hij zichzelf hieruit…??? 
“Nee wallah schatje dat is niet zo.. ik had het van die vriend van haar gehoord… 
nee joh… ik zou zoiets toch nooit doen??” maar je hebt mijn zusje geslagen MO… 
dat kan ik je nooit vergeven… dus maak dat je wegkomt!! Ik wil je gemene kop 
nooit meer zien…” MO schrok… hee dat was niet gepland… schatje dat meende 
ik niet zo… ze beschuldigt me van iets ergs… je kan me niet zomaar 
veroordelen??? Luister dan naar mij… Imane keek hem met een ijzige blik aan.. je 
hebt me gehoord zei imane… ga of ik bel de politie… ze liet hem het mobieltje 
zien die ze in haar hand had… hij haalde zijn schouders op en liep naar de 
deur… bij Imane aangekomen… boog hij zich voorover… en fluisterde in haar 
oor… hier krijg je spijt van geloof me….
Imane zei niets… en keek hem na… toen de deur achter hem dicht klapte… 
kwam fatima naar haar toe en knielde .. de zussen omhelsden elkaar stevig… “ 
wat je deed was echt gevaarlijk faat” fatima knikte.. ik weet het maar ik moest 
wat doen…, je geloofde mij niet.. “ de tranen bleven maar stromen… ja faatje… ik 
weet het en ik schaam me er zo erg voor… “ ze woelde door de verwarde haren 
van haar zusje…” kun je het me vergeven?? “ fatima knikte… is het echt 
afgelopen met MO… ?? Imane knikte ernstig… wie mijn zus slaat…is definitief 
uit mijn hart gevallen… wael zou zoiets nooit doen… hij zou nooit een vrouw 
slaan… kan je niet met hem trouwen??? Volgens mij voelt hij wel wat voor je…. 
Op dat moment ging er eenlampje branden bij imane… hmmm hij ziet wel wat in 
mij he?? Misschien is dat de basis voor mij wraak… tegelijkertijd glimlachte ze 
triest naar Fatima… “nee wael is geen optie..” tot haar spijt besefte ze dat ze het 
inderdaad erg vond… 

Na de slaat in de moskee… ging ik met lefkieh een eindje wandelen… hij vroeg 
mij naar mijn moeder.. en hoe het met haar ging… ik kon goed met hem praten… 
hij veroordeelde je niet.. maar luisterde simpel naar wat je te zeggen had… en gaf 
af en toe adviezen… ik besefte dat dat een hele uitzonderlijke eigenschap was 
van de man… de meeste marokkanen of gelovigen hebben meteen hun oordeel 
klaar… na een hele tijd besefte ik dat FAtima naar me toe zou komen… ik nam 
afscheid van lefkieh en liep naar huis bij Gelti aangekomen vroeg ik of Fatima 
nog langsgekomen was… ze was bezig met lehrira maken.. ze schudde haar 
hoofd..”nee a bni… ze is niet gekomen… misschien is ze naar jullie huis gegaan… 
“ ok shokran a gelti… “ zou ik gaan?? Zal ik gaan vroeg ik mezelf… ja ik ga… 
even al is het alleen maar kijken hoe het Nora vergaat in dat huis… of ze nog 
steeds boos is… en misschien is Fatima daar wel… ik had tenslotte ook gezegd 
dat ik THUIS zal zijn… misschien dat zij dat dat nog steeds mijn thuis was… ik 
wachtte tot na elmaghreb en ging naar huis…

Ik reed naar huis en parkeerde mijn auto… ik belde aan nora deed open… ze 
bleef als versteend staan… ik zag dat ze was afgevallen.. ook in haar ogen zag ik 
een trieste uitdrukking.. ik had heel erg de behoefte haaar in mij armen te 
nemen… en haar te troosten…
Ik had het al moeilijk met de situatie.. laat staan zijzelf… ze was jonger dan mij… 
en had haar broers nodig… hopelijk was hamid er ook voor haar… mij had ze al 
afgewezen… 

Ze deed de deur verder open… kom binnen .. aarzelend ging ik naar binnen… ik 
ging zitten het huis leek zoo leeg…”hoe gaat het met je .. vroeg ik nora… “ze 
haalde haar schouders op.. onder de huidige omstandigheden wel goed…” hoe is 
het op school… ??” is dat belangrijk??” ik knikte het allerbelangrijkste… Yemma 
zou niet willen dat je zou blijven zitten… het minste wat je zou kunnen doen is 
haar zeggen dat jje geslaagd bent als ze wakker wordt…”ik zag de tranen in haar 
ogen… ik kon me niet inhouden en stond op en liep op haar af… ik nam haar in 
mijn armen en troostte haar… kom Nora.. het komt wel goed met Yemma… het 
zit even tegen.. maar insallah komt ze binnen kort weer bij… en we moeten haar 
trots maken en haar laten zien dat we al die tijd goed bezig zijn geweest… en niet 
alles opzij hebben gezet om tezitten treuren… daar help je haar niet mee… “ze 
knikte en maakte zich van mij los… “sorry…, ze veegde haar tranen af,”wil je wat 
drinken??” een lekkere marokkaanse thee.. zonder gif… “ ze kon de humor er 
wel van inzien en glimlachte… ze ging naar de keuken en zette water op… 
daarna ging ze even weg om thee bij de marokkaanse slager te halen… 

Ik keek rond.. er waren wat aanpassingen gedaan.. maar voor de rest was het 
precies zo als.. ja hoelang geleden was ik hier voor het laatst geweest vroeg ik me 
af?? 2 nee 3 maanden alweer… ik zuchtte… misschien moest ik beter mijn best 
doen om me te verzoenen met mijn familie… plotseling viel mijn oog op een 
videoband.. hij lag op de video… er stond verder niets op .. geen label nks… ik 
was toch wel nieuwsgierig en stak de band in de video… het eerste wat ik zag 
waren beelden die duidelijk in marokko waren genomen… ik zag opeens lehdia.. 
de optocht in de wijk… ik keek wat aandachtiger… leuk.. ik wist niet dat er 
gefilm was tijdens de bruiloft van Rafika… maar ja.. ik had die dreun van Elhadj 
gekregen dat ik waarschijnlijk niet eens mijn naam zou weten op dat moment…. 
Ik zag verschillende buren dansen en uitbundeger met hun armen zwaaien als ze 
wisten Dat de camera op hen gericht was… dat bracht een glimlach op mijn 
gezicht… ik trok mijn jas uit en ging op het puntje van mijn stoel zitten…. Met 
dezelfde glimlach keek ik een tijdje naar de bruiloftsgasten… totdat ik opeens 
Rafika zag… zij stond naast haar man en Yemma.. ze keek naar de feestgangers 
en glimlachte tevreden… mijn hart sloeg een slag over… het was niet de bruiloft 
 van Rafika… maar die van hamid en sanae.. ik bleef gebiologeerd kijken… dus 
dit is wat ik zoo intens had meegeleefd…. Ik keek verder… na eentijdje zag ik 
beelden van sanae als le 3rossa… ze zag er mooi en onschuldig uit… ze was 
werkelijk mooi geweest… en ik besefte dat mijn verbeelding destijds niet veel 
afweek van de werkelijkheid… het leek zolang geleden… ik spoelde de band 
verder… en toen zag ik ze allebei naast elkaar zitten…. Een beeld dat mij in mijn 
verbeelding zoveel pijn had bezorgd bleek in de werkelijkheid en maanden na de 
bruiloft mij niets meer te doen… geen jaloerzie… geen pijn geen verdriet… ze 
deed me niets meer.. ik voelde spijt.. spijt omdat ik mezelf zo had gekweld… en 
mezelf en mijn omgeving last heb bezorgd… vooral said meskien heeft veel 
moeten verdragen … ik zuchtte diep…
“spijt dat jij daar niet zat hoorde ik een stem schui achter me… alhoewel ik de 
stem wel herkenden draaide ik me toch om… sanae stond met een blik van 
leedvermaak op haar gezicht naar me te kijken..met een glimlach schudde ik mijn 
hoofd…”integendeel… blij dat ik daar niet zat..” waar kom jij plotseling 
vandaan… “ vroeg ik.. uit mijn kamer.. ik hoorde geluid en vroeg me af wie er 
was… “ik knikte.. je weet het nu.. dus je kunt teruggaan… “ in plaats daarvan 
kwam ze midden in de kamer staan…. Ik bekeek haar goed en zag dat ze al 
aardig op weg was.. alhoewel ze geen dikke buik had… werd ze al wat ronder… 
of zeg m,aar gerust dikker verbeterde ik mijzelf… ze ging met haar hand op haar 
buik voor me staan… en hoe staat de zwangerschap mij… ik haalde mijn 
schouders op… “ ik weet niet… ik ken jouw innerlijke lelijkheid dus dat 
overschaduwd jouw uiterlijk… hoe mooi je ook ooit zult zijn… aan m,ij is dat niet 
besteed,..” hmmm jij bent echt koppig wael” ja en jij bent een heks.. sanae en 
eigenlijk wil ik liever niet met jou in een kamer zijn… dus misschien kun je even 
op je kamer gaan rusten… doe je nog eens wat goeds voor je kindje… “ het is 
ookjouw kindje weet je nog??”de gemene lach stond overduidelijk op haar 
gezicht te lezen.. ik keek om me heen… “doe geen moeite sanae… er is niemand 
thuis zei ik vermoeid..” ze lachtte nogmaals.. ewa ja .. je weet maar nooit he..” ik 
liet mijn tanden zien in wat voor een lachje moest doorgaan…. “en heb je al wat 
te drinken gehad…” ze liep naar de keuken… ik wist dat ze dat deed om te 
controleren of Nora daar niet was… nee.. nora is nog thee gaan halen zei ik.. ik 
hoorde dat ze zachtjes een kastje open deed om te controleren of dat waar was.. 
ik glimlachte om zoveel achterdocht .. ik liep naar de stereo­ installatie en zetten 
de een cd aan… uit de boxen klonk ihab tawfik…
Ensa.. ensaaani.. matolshi nergha3 taaani.. ( vergeet, vergeet mij.. zeg niet dat we 
weer bij elkaar moeten komen.. )

Oubalaash balaashh terraga feya tebiky alaya... ( en je hoeft niet, hoeft niet te 
 smeken, of om mij te huilen)
mesh momken youm ha’dar asaame7 ( ik zal je nooit kunnen vergeven... ) 
terraga feya tebiky alaya... ( en je hoeft niet, hoeft niet te smeken, of om mij te 
huilen)
mesh hansa youm ini inta gare7… ( ik zal nooit vergeten dat jij me gekwets 
hebt..)

ik vond het zo’n mooie lied dat ik het even wilde luisteren… het deed me ook 
werkelijk wat… de gekwetste toon van ihaab tawfik.. deed me aan mezelf denken 
een paar maanden geleden… ik was nu volwassener geworden.. zo leek het mij… 
of misschien ben ik over mijn liefde voor sanae heen… ik was in gedachten 
verzonken.. “is dat hoe jij erover denkt… wael..?” hoorde ik sanae vragen ik 
draaide me om en zag hoe ze met een glaasje sap de huiskamer weer binnen 
kwam… “ nee.. zei ik.. “zo klink iemand die heimelijk nog verliefd is.. maar toch 
sterk wil zijn voor zijn trots… “ik ben alleen maar blij om je bedrog… 
“elhamdolilah ben ik nu niet degen die vastzit aan jou.. met je leugens en je 
ontrouw.. “ de lach stierf op haar lippen, ik ben Hamid nooit ontrouw 
geweest… !!”ik haalde mijn schouders op… “boeit mij niet.. maar dat idee geef je 
hem wel… je beweert zelfs dat je het kind van een ander draagt… een groter 
vernedering dan dat… kan ik me niet voorstellen… “ ze keek me spijtig aan… ik 
heb er ook spijt van.. maar ik kan het niet meer terugdraaien, ik zou nu alleen 
mijzelf schaden.. Hamid zou me nooit meer vertrouwen en van me willen 
scheiden… “ denk na stommerd zei ik… en je kind?? Ik ga er nooit voor zorgen… 
het is mijn kind niet… wat doe je je eigen kind aan dan?? Hij of zij zal er toch ooit 
achterkomen dat het een ould lehram ( buitenechtelijk kind) is.. terwijl dat niet zo 
is..!!!! en hamid.. denk aan de man die zoveel van je houdt doie ondanks alles bij 
je is gebleven… dit bedrog kun je hem niet aandoen.. je laat hem denken dat het 
niet zijn kind is.. je vernedert hem.. gooit zijn trots ten grabbel ..en waarvoor in 
godsnaam!!!! Waarom sanae!!! Ik was inmiddels gaan schreeuwen van 
verontwaardiging.. Omdat jij je zoo koppig hebt gedragen Wael… jij bent dom 
OLIEDOM!!! Jij hebt mij beledigt door mij af te wijzen.. twee keer wael!!! Ook zij 
was gaan schreeuwen.. daar zou je niet mee wegkomen.. !!! en deze leugen… ik 
had hier niet over nagedacht… vervolgde ze beschaamd… en over de gevolgen 
helemaal niet…. “ ik haalde mijn hand door mijn haar… ik werd gek van dat 
mens… “besef je wel.. dat ik ooit mijn onschuld zal kunnen bewijzen… en dat 
ook willen… en dat ik dat ook ga doen… en geloof me je zou alleen je kind en je 
man ermee hebben, ooit zou ik dat niet kunnen… maar nu heb ik een staduim 
bereikt dat het me niet kan schelen sanae.. “ hoe wil je dat doen wael”
DNA antwoordde ik… daar heb je toch wel van gehoord in je studie 
 geneeskunde.. ze jaar ze knikte.. maar lachte weer..”nou bereid je maar voor.. 
maar doe wel rustig aan… je hebt nog 
18 jaar te gaan… ik zal nooit toestemming geven voor die test… “ op dat moment 
hoorden we sleutels op de grond vallen.. we keken allebei verschrikt om.. we 
zagen een vermoeide Hamid in de deuropening verschijnen… hij keek ons alleen 
maar vermoeid aan… ik was bang dat hij weer de verkeerde conclusie had 
getrokken.. hij heeft het al genoeg bewezen… omdanks dat hij dat eigenlijk niet 
had hoeven doen… Nora verscheen ook.. met een witte tasje van de slager… ze 
keek sanae hatelijk aan… sanae draaide zich woedend om naar mij… dit had je 
gepland he dit had je al die tijd gepland a oueld el***** !!! schreeuwde ze.. en 
vloog op me af… ze sloegb tegen mijn borts en haalde met haar nagels naar me 
uit… ik wilde haar van me af slaan maar ze was zwanger ik was bang dat ik haar 
te hard zou duwen waardoor ze haar kind iets zou aan doen daarom probeerde 
ik haar handen vast te houden.... die angst om haar iets aan te doen had Hamid 
niet.. hij liep op sanae.. af.. en haalde met grote kracht uit en gaf haar een harde 
klap in haar gezicht…….
ik zag het allemaal gebeuren en het leek allemaal ook zoo onwerkelijk... na al die 
leugens.. kwam eindelijk de waarheid naar boven en hoe?? ik zag hoe Hamid 
tekeer ging tegen Sanae... ik schuivelde stapje voor stapje naar de deur... Tussen 
mij en mijn familie komen yek a KA 7BA!!" ik draaide me om en vluchtte het huis 
uit.. ik wilde dit helemaal niet zien... eindelijk zijn ze achter de waarheid 
gekomen... het was nu aan hen om te kijken wat ze konden doen om hun fout te 
verbeteren... ik wilde niet in de weglopen.... ik stapte in de auto en reed een hele 
eind doelloos rond... ik kon beter naar huis gaan... en lekker gaan slapen... 

thuis aangekomen zag ik Said met zijn vriendin op de bank zitten.. ik groette 
hen.. waar is gelti vroeg ik said... ze werd net gebeld.. ik heb haar naar jullie toe 
gebracht... het schijnt dat sanae.. een pak slaag heeft gekregen... weet jij wat er 
gebeurd is?? ik haalde mijn schouders op... ja.. Hamid en Nora zijn erachter 
gekomen dat ze al die tijd loog... aaai antwoordde said.. dat is pijnlijk... " hij 
glimlachte naar samira en begon haar alles uit te leggen.. ik nam een brief van de 
gemeente van tafel.. pakte een gevulde pannekoek en ging naar mijn kamer.. ik 
had geen zin om met iemand te praten.. 

ik opende de brief en las de inhoud.. een gevoel van vreugde maakte zich van me 
meester... ik had een huis!!!! ik was zo blij... eindelijk zelfstandig... er stond een 
adres bij en wanneer ik kon gaan kijken.. bij voorbaat stond het voor mij vast dat 
ik er zou gaan wonen... en de huur viel ook mee zag ik.. tja maar met mijn salaris 
zou alles mee vallen.. ik besloot de volgende dag meteen te gaan kijken... 
 ik ging op bed liggen en dacht na... waarom was fatima niet gekomen?? ze zou 
die middag komen en was niet verschenen en vanavond ook niet.. ik keek op 
mijn horloge... het zal er werl niet van komen... ik zocht haar nummer op en 
belde haar... ze vertelde me wat er was gebeurd en waarom ze niet was 
gekomen... "ja je hebt groot gelijk... " je kan het beste effe een tijdje bij haar 
blijven... "kanniet ik heb morgen een tentamen..!!! shit.. en ik moet werken... " 
opeens kwam ik op een idee.. weet je wat.. ik breng mijn tante naar haar toe... 
gewoon om bij haar te blijven... een soort gezelschapsdame... en als ik klaar ben 
met werk kom ik haar weer halen ok? "is goed hoorde ik fatima.. enthausiast 
antwoorden... ik glimlachtte... maarre laat imane aardig tegen haar doen... anders 
wil ze niet meer terugkomen... Fatima lachtte is goed komt in orde...."

lachen hing ik op.... dus zze was weer vrij... dat was zeker goed nieuws.. ik 
besefte dat de dag vol goede nieuw was... eerst de waarheid die eindelijk bekend 
werd en daarna Imane die weer vrij was... ik hoordde de deur beneden 
dichtvallen... dat zou zeker Said zijn die zzijn vriendin naar huis bracht.. ik ging 
weer naar beneden en maakte nog wat te eten klaar op dat moment kwamen 
Hamid en Gelti binnen.... toen Hamid mij zag.. boog hij zijn hoofd.. hij leek zich 
te schamn voor wat hij had gedacht ... ik besloot hem te negeren... ik wilde mijn 
humeur niet verpesten door iets anders... Imane was vrij... en dat betekende dat 
ik weer kans had... ik zou ... wat zou ik?? bedacht ik me... mijn hart nog een keer 
aan een vrouw toevertrouwen?? weer mijn leven op zijn kop laten zetten?? ik 
verpesste mijneigen humeur... ik had gezworen nooit meer van een vrouw te 
houden... en dat zou ik niet verbreken... ik ging weer naar mijn kamer... ik zette 
muziek op... maar ik kon niet ontkennen dat ze me opwond... ik voelde me 
lichamelijk tot haar aangetrokken... dat gevoel was er al geweest sinds het 
moment dat ik haar voor het eerst had gezien in Spanje... ik bleef een tijdje voor 
me uitstaren... het was donker in de kamer.. ik hoorde de regen zachtjes tikken op 
het raam... eindelijk vond ik de rust in mijn binnenste... iets wat ik lang niet had 
gehad... en niet wetend wat er allemaal buiten gebeurde viel ik in slaap... 

Mo stond nu al meer dan 3 uur op de parkeerplaats voor het huis te wachten... hij 
was zwaar uit zijn humeur... hoe kon die ***** het in haar hoofd halen om hem 
MO uit haar huis en haar leven te gooien... het was duidelijk dat ze hem niet 
kenden allebei... maar hij zou ze allebei krijgen.. allebei... maar niet tegelijk... hij 
lachtte ... niemand solt met mij... ze zouden erachterkomen wie ik ben !!! hij sloeg 
met zijn handen op het stuur.... hij wachtte op de parkeer plaats .. godver!!! hij 
liep hier zijn tijd te verspillen!!!! die kleine ***** moet toch ooit weggaan?? en 
 anders morgenochtend toch?? misschien kon hij morgenochtend komen... hij 
stond op het punt om de auto te starten toen hij de deur open zag gaan...." 
heheheh.. zie het is gewoon voorbestemd" zei hij... 

Fatima liep de deur uit ... meskiena nora belde haar helemaal overstuur op... de 
hele waarheid over Wael en sanae was bekend geworden... meskiena ze was 
ontroostbaar... eerst hadden ze een hele kermis gehad toen sanae een pak slaag 
had gekregen en later was nora hele maal overstuur geweest om wwat ze haar 
broer allemaal had aangedaan door hem niet te geloven.... aan de stem van nora 
had fatima gehoord dat het helemaal mis zou gaan.... dat kind ging zichzelf wat 
aandoen... ze moest naar haar toegaan.... maar aan de andere kant ze kon har zus 
niet alleen laten.... 

glimlachend had imane gezegd dat ze naar haar vriendin zou gaan... "mar ik kan 
je toch niet alleen laten?? Imane keek haar onnozel aan... wees maar niet bang... ik 
kan mezelf wel redden.. en weet je wat.. om je een plezier te doen.. zal ik je 
vriend bellen om hier te komen ok?? Imane hield haar vingers gekruist achter 
haar rug.. ewa saafii wael bellen... ??" dat was het laatste was ze zou doen maar 
goed... haar zusje moest echt naar haar vriendin... en het was niet echt laat... het 
was pas 8 uur over een uurtje was ze toch wel thuis.... en in dat uurtje zou haar 
echt niets gebeuren.... ze probeerde haar zusje te overtuigen... ok Fatima kledde 
zich snel aan en gaf haar haar mobieltje... hier.. en wael staat onder de w he?? 
imane knikte ga nou maar snnel.. en zorg dat je om 9 uur thuis bent... je moet 
morgen een tentamen maken... Fatima kusste haar zus en vertrok... 
toen de deur dichtviel ging Imane naar de keuken om een glaasje sap te halen... 
soubhan allah... hoeveel vetrouwen haar zusje had in wael... het was niet te 
geloven zodra ze had gezegd dat ze wael zou bellen.. was haar zusje meteen 
overtuigd... ze pakte het mobieltje en zocht het nummer... zodra de naam wael op 
het schermpje verscheen begon haar hart sneller te kloppen... zou ze hem 
bellen??? nee ze rolde haar rolstoel naar haar slaapkamer en legde de telefoon op 
het nachtkastje.. ze zou het niet nodig hebben... ze ging naar de huiskamer en 
zette chaabi op en ging zitten luisteren... toen ze nog kon staan danstte ze veel... 
het was echt haar hobby geweest... a;ls ze muziek hoorde kon ze niet blijven 
zitten..... opeens hoorde ze een zachte geklop op de deur... ze glimlachte dat was 
faat zeker dacht ze bij zichzelf... hahaha zeker was ze iets vergeten.... met een 
glimlach deed ze open.... de glimlach stierf op haar lippen....
MO stond met een boosaardige lachje voor de deur... Imane probeerde de deur 
nog voor zijn neus dicht te gooien, maar ze was te laat... hij deed zijnvoet tussen 
de deur en duwde de deur open...
 wat moet je mo?? "vraag je me niet eens binnen moppie??" ik heb liever dat je 
gewwon weggaat en mij met rust laat... "mo duwde haar naar binnen .. ewa je 
beledigt me weer imane.. je weet dat ik daar niet tegen kan... " wat wil je nou.. 
MO?? tja nu kom je tot de kern imane ... ik wil dat jij je beslissing in trekt en we 
weer samen zijn... 

NEE, imane schudde haar hoofd... "je weet dat dat niet kan... je hebt verdomme 
mijn zusje geslagen.... " ok ok moppie... ik weet dat ik fout zit.. maar ze had het 
uitgelokt... ik zal mijn excuses aanbieden.. en dan komt alles goed.... "schatje je 
weet dat ik van je hou.. ik kan niet zonder je... je bent mijn alles .. hoe moet ik 
zonder jou??" imane zuchtte... je moet... ik kan niet met iemand leven die mijn 
zusje slaat en ook nog eens in drugs dealt... hij werd kwaad... hij kwam 
overeind... je vindt het lekker he als mensen je smeken?? als mensen aan je 
verrotte knieen liggen en smeken om jouw genade.... MO wat je zegt is onz.... 
voor ze haar zin af kon maken haalde hij naar haar uit... de klap legde haar het 
zwijgen op... even zag ze sterretjes.... verbluft keek ze hem aan... " MO..??? "

sorry schatje dat had je verdient , dat was voor je brutaliteit... o ja.. en ik hoef je 
ook niet meer.... " wie wil je nou een gehandicapte vrouw???? die sukkel die naar 
je toekomt altijd... maar ik niet... ik wil een echte vrouw... ik weet trouwens niet 
wat die sukkel in jou ziet... hij kan veel beter krijgen vervolgde hij nadenkend... 
Imane was woedend.." heb je het over dezelfde sukkel die jou kapot heeft 
geslagen MO??" die opmerking kwam hard aan bij mo..."hij schudde zijn hoofd 
en haalde nog een keer uit.. dit keer met de achterkant van zijn hand wat veel 
meer pijn doet... Imane slaakte een gil...

oooh dat had ik vakenr moeten doen imane... dat gilletje wind me op... hij buigde 
zich naar haar toe en zei... toe wees eens een lief meisje en geef me een kus... in 
plaats daarvan gaf Imane hem een harde klap in zijn gezicht...

hij leek helemmal uit zichzelf te treden van woede... OK VUIL VIEZE KRENG >> 
HIER HEB JE OM GEVRAAGD!!!! hij trok haar uit haar stoel en tilde haar naar 
haar slaapkamer... ze krabde hem in het gezicht... en beet in zijn schouder.. "AAII 
tering wijf...!! hij liet haar vallen.... ze viel hard op de vloer... ze stoote haar hoofd 
hard tegen de grond.. en toch gaf ze het niet op... ze was veel te woedend om 
bang te zijn ... ze krulde zich op en en pakte zijn been vast... en zette haar tanden 
erin.... "AAAIIII allemachtig wat een heks...." hij schopte tegen haaar hoofd 
waardoor ze even verdoofd was... hij greep die kans en pakte haar handen en 
 sleurde haar naar de slaapkamer... hij tilde haar op en smeet haar op het bed... 
hijgend begon hij haar broek naar beneden te trekken.... Imane verzette zich 
hevig... hij lachte haar uit.. jammer he dat je benen het niet doen he???? ze trok 
zich op aan de bedspijlen boven haar hoofd... ze zag hoe hij zijn broek opende en 
het bed opklom... ze ging ze half overeind zitten... "MO doe het niet... asjeblieft.. 
dit heb ik niet verdiend!!" hahaha lachtte hij .. ik ook niet.. maar je wilde niet he?? 
je wilde die andere sukkel tuusen je benen he?? maar nee.. hierna wil niemand je 
meer willen Imane!!! en zul jij degene zijn die moet gaan smeken!!! hij klom op 
het bed... zijn broek was open en ze kon zijn opwinding duidelijk zien.... nee Mo 
asjeblieft niet!!! asjeblieft... maak het voor jezelf makelijker imane en doe niet of je 
het erg vind.... ze schudde haar hoofd... ze kon niets meer uitbrengen haar ogen 
werden groot van angst.... dit kon niet waar zijn ... dit gebeurde niet echt en niet 
bij haaar... MO genoot duidelijk van haar angst... 

"Waar is je grote mond gebleven ?? "he?? hij kwam dichterbij... kijk imane dit 
hoeeft niet zo te gaan... "hij probeerde haar te kussen ... maar ze ze draaide 
huilend haar hoofd om.. hij pakte haar hoofd en draaide die naar zich toe... ze 
sloeg zijn handen weg... hij stond op en liet haar een mes zien.. "KIJk imane, ik 
steek je echt kapot!!! en je zusje ook.. ik blijf hier op haar wachten.... je kunt beter 
meewerken... hij sneed haar BH open en zijn ogen schtiiterden bij het zien van 
haar volle borsten... OOOOHHHH en dat wilde je allemaal verbergen... snel 
sloeg imane haar armen voor haar borsten... NEE !!!! schreeuwde hij....LOS!!! 
Imane weigerde en hij stootte midden in haar gezicht.... daardoor had ze bijna het 
bewustzijn verloren MO leek genoeg van het spelletje te hebben en nestelde zich 
tussen haar benen... NEE !!! protesteerde Imane en greep naar zijn haar.... hij 
ontweek haar handen en greep ze in een grote hand vast en spreidde haar 
gevoelloze benen... "en nu moet je heel stil zijn... ik hou er niet van om gestoord te 
worden... ok?? "hij liet haar de mes zien... Imane huilde... ze huilde nu hardop... 
"NEE MO Asjeblieft!!! ik smeek je... " hij hoordde haar smeekbeden niet.. hij was 
teveel met zichzelf bezig.. hij maakte zichzelf klaar.. even keek hij haar geil aan... 
hij boog zijn hoofd en rook aan haar vagina... "hmmm... ruikt lekker... maar 
smaken zal het eigenmlijk nog beter... jammer.. die sukkel mag je gaan likken... 
die eer gun ik je niet hoertje van me!!!" en nu meisje is het jou tijd om te smeken.. 
hehehe... met die woorden drong hij bij haar naar binnen... YEMMMAAAA!!!!! 
gilde imane... het klonk hem als muziek in de oren... maar hij beseft dat hij er niet 
helemaal was... ze was zoo lekker strak... en droog... hij trok zich terug... en spoog 
op zijn hand... hij smeerde op zijn p.i.k en nu drong hij helemaal bij haar 
binnen.... hij voelde haar maagdenvlies eerst weerstand bieden en scheuren!!!!! hij 
was er... hij liet zijn lichaam het ritme vervolgen... 
 Imane onderging zijn geweld... ze sloot zich ervoor af... ze sloot haar geest voor 
het gebeurde af.. ze deed of het een vieze film was... ze sloot haar ogen om zijn 
gezicht boven het hare niet te zien en de mes die op haar keel lag niet te voelen... 
haar licchaam protesteerde tegen zijn geweld maar ze negeerde het..... ze zag hem 
klaarkomen.... ze kon het niet laten en spuugde hem in het gezicht... hij merkte 
het niet... hij was te zeer in zijn genot verzonken.... 

nadat hij was klaargekomen... stond hij op... "nou imane dat was de moeite meer 
dan waard... "en doe geen moeite de politie te waarschuwen... anders zal het 
zelfde met je zusje gebeuren... je weeet ik hou van kleine maagdjes...." met die 
woorden liep hij zijn broek vastmakend weg... 

Imane huilde zich kapot... ze voelde heel haar lichaam niet meer... ze wilde het 
liefst doodgaan... hier en nu... op dat moment ging de telefoon... ze keek ernaar 
en negeerde het... hij bleef maar overgaan... ze keek op het scherpje en zag wael.. 
ze negeerde de telefoon en sloot zich van de wereld af... opeens dacht ze aan haar 
zusje... wat als Mo achter haar aan ging??? ze pakte de telefoon en belde wael 
nam slaperig op.." Fatima?? wat is er meissie?? " bij zijn bezorgde toon kom 
imane haar tranen niet meer bedwingen...

"Wael help me asjeblieft...."
ik heb er nooit tegen gekund om vroeg te slapen.. de nacht duurt onnodig lang en 
de mooie dromen worden afgewisseld door de minder mooie. de nachtmerries 
duren het langst en blijven je de hele dag bij..

ik had eerder een nare droom gehad over Fatima, ik schrok wakker.. ik had 
Fatima gebeld… effe checken of alles nog goed ging… maar de telefoon was over 
gegaan en niemand nam op… ik kon mezelf wel voor de hoofd slaan… zzo 
stupid!! Ik wist ook wel te overdrijven zeg… ik legde de telefoon neer en viel 
weer als een blok in slaap..

in mijn droom ging de telefoon.... ik nam op.. "met wael" ik hoorde gesnik aan de 
andere kant. het gehuil alarmeerde mij... ik keek op de wekker.. het was pas vijf 
over negen.. "hallo?" ik keek op het scherm en zag dat het Fatima was..."fatima 
wat is er??" weer dat gehuil…. Opeens wat ik klaarwakker en schoot overeind… 
“Fatima??” “wael help me asjeblieft??!!” wat is er dan vertel het me…??!!” maar 
fatima barstte weer in tranen uit en verbrak de verbinding…”ik schoot mijn bed 
uit en trok snel een spijkerbroek aan… ik nam mijn telefoon mee en liep de kamer 
 uit…. Ik nam twee treden tegelijk naar beneden en struikelde ergens op de 
onderste helft… ik viel achterover en nam zo de laatste 8 treden in sneltrein 
vaart… 

Said en Gelti schokkken van het kabaal en kwamen beiden uit de woonkamer… 
ik hoorde de stemmen van si Marbouh zie zijn vrouw riep… en de overdreven 
gelach van de marokkaanse publiek… ik negeerde dat alles..en probeerde weer 
overeind te komen.. Said kon zijn lach niet inhouden… he vriend.. doe rustig.. die 
serie wordt over een maand toch weer herhaald” aah… nee man, fatima belde net 
huilend op… er is iets gebeurd.. ik moet er naartoe…” hij stak mij zijn hand toen 
en hielp me overeind… ik ga wel mee… “ Said scheurde door de straten.. ik belde 
Fatima’s nummer… de eerste keer nam ze niet op… daarna hoorde ik de stem 
weer… het was Fatima niet.. hoorde ik nu… “fatima??” vroeg ik voor de 
zekerheid… “nee ik ben Imane “ klonk het snikkend.. de angst sloeg mij om me 
hart… “Imane kalmeer asjeblieft een beetje… vertel me asjeblieft wat er aan de 
hand is…”” ze barstte in snikken uit… “ik kon niets verstaan… “IMANE ADEM 
HALEN!!!!” riep ik…. Ze was weer even stil… daarna probeerde ze het nog een 
keer… “kom asjeblieft voordat hij terugkomt!!” ok maar blijf asjeblieft rustig… 
ok… ?? en blijf aan de lijn hangen he imane..?? niet hangen he??” ik wil je kunnen 
horen….” Safi??? 

Imane knikte alsof hij haar kon zien… ze zag niets meer… haar ogen waren 
gesloten en plakten van de tranen… ze had overal pijn… een pijn die dreigde 
haar te overmeesteren… maar ze moest wakker worden .. en haar zusje in 
veiligheid brengen… daarna kon ze zich overgeven aan de duisternis.. dit 
gebeurde niet echt met haar… ze kon het niet geloven… ze geloofde het niet…. 
Ze sloot zich ervoor af… ze verlangde naar de leegte… om te ontsnappen aan 
deze waanzin… ze vervloekte zoichzelf en haar situatie… ze trok zich op en keek 
naar haar nutteloze benen… ze sloeg erop en huilde hysterisch… 

Ik hoorde het hysterische gehuil… a willie er was iets heel ergs gebeurd… Blazen 
a sahbi snauwde ik naar said… KAN NIET!!! Je ziet de auto’s voor ons!! Stress 
niet zoo man… waarschijnlijk is ze gewoon gevallen… of haar zusje…. Ik vroeg 
allah dat het alleen dat was… maar mijn gevoel zei dat het erger was…. A zied a 
sahbi…!!! Kon ik niet na laten om te zeggen… Said zuchtte en gaf gas… op de 
hoek van de straat bracht ik de telefoon naar mijn oor… Imane?? Geen 
antwoord… “Imane ??”zei ik nogmaals…. Ze antwoordde niet… ik gaf said 
aanwijzingen en hij parkeerde de auto… voor ik uitstapte greep hij mijn arm… he 
geer beshouya.. ok?? Err is vast niet ernstigs aan de hand… “ik knikte ewa yalla a 
 sa7hbi… we liepen naar de deur. We duwden ertegenaan en de deur gaf mee… 
we keken elkaar aan… hij was gewoon open… op de gang zag ik Imane ’s om 
gevallen rolstoel… misschien is ze toch gevallen… 

Maar ik kon mijn kloppende hart niet negeren net zo min als mijn slechte 
voorgevoel…. Ik liep verder… ik keek om me heen… de huiskamer was leeg… ik 
keek in de keuken… ook niks.. ze moest toch ergens zijn.. Ik ga boven kijken 
zei… said… wat moet ze boven?? Ze is verlamd weet je nog?” hij haalde zijn 
schouders op… je weet maar nooit.. ik haalde mijn schouders op… Ik had geen 
zin om verstoppertje te spelen… IMANE!!!! Waar ben je??? Riep ik… geen 
antwoord… ik keek nogmaals om me heen… opeens hoorde ik een zachte 
gesnik… op dat moment kwam said hoofdschuddend naar beneden… ik ging 
naar de slaapkamer en opende de deur… wat ik toen zag zal ik nooit van mijn 
leven vergeten… 

Ze lag op haar rug en staarde naar het plafond… haar broek lag ergens op de 
tweepersoonsbed… haar BH lag in slierten om haar lichaam… ook haar shirt lag 
naast haar lichaam… 

Een groot gevoel van waanzin kwam in mij op… in een oogopslag begreep ik wat 
er gebeurd moet zijn… maar het daadwerkelijk geloven was een ander verhaal… 
mijn onderbewustzijn wilde het niet geloven… ik deed hoofdschuddend een stap 
naar achter… daarbij botste ik tegen Said… hij keek ook langs mij heen… “ AAH 
Yemma!!” ook hij was verbluft… ik weet niet hoelang we daar stonden… ik 
voelde Said’s hand tegen mijn rug… hij duwde me naar voren… “ze heeft je 
nodig…” fluisterde hij met verstikte stem… hij draaide zich met zijn rug naar 
Imane toe… en zo gunde hij haar privacy… het was al erg genoeg dat ze was 
verkracht… lat staan dat vreemdenb haar zoo naakt zouden zien…

Ik waardeerde het gebaar heel erg.. met enkele grote stappen was ik bij haar…. 
Op het l,aatste moment voelde ze mijn aanwezigheid pas… toen ik haar 
aanraakte.. gilde ze hysterisch..”NEEE NEEE NIET WEER!!!! Ik ging voor haar 
staan… “Nee imane… ik ben het wael… schatje asjeblieft ik ben het maar…. “ ik 
ben er… wallah er gebeurt je niets meer.. geloof me… niemand raakte je aan… ze 
bleef hysterisch gillen… ik pakte haar bij de armen… en schudde haar even door 
elkaar… even had ik haar aandacht… ze keek me wezenloos aan… ik zag bloed 
uit haar neus komen… en haar mondhoek… O mijn god wat heeft hij met haar 
gedaan?? En wie???… met mijn vinger… veegde ik een druppel bloed dat in haar 
mond dreigde te vallen… het gaat goed komen liefje… wallah… vertrouw me… 
 het gaat komen… ze keek me nog steeds wezenloos aan…. Meskiena ze was 
helemaal in shock toestand… ik drukte haar naakte lichaam tegen me aan… ze 
huilde als een klein kind en ik… ik pakte een laken en deed die om haar heen en 
wreef over haar rug om haar te verwarmen… met moeite kon ik mijn tranen 
inhouden… Waarom ya rabbi moest ze dit meemaken… ik riep said… “Wil je 112 
bellen… Imane Schrok… NEE asjeblieft geen politie… anders … ansders pakt hij 
Fatima… “ huilde ze… “ ik hief haar hoofd op naar de mijne… hij pakt 
niemand…. Hij is verleden tijd.. Fatima is in veiligheid ok?? Ze knikte 
aarzelend… ik keek haar diep in de ogen… vertrouw je me Imane?? He??” in 
plaats van antwoord te geven… vleide ze haar hoofd weer tegen mijn 
schouder…. Ik kuste haar hoofd… en drukte haar stevig tegen me aan…. Ik wilde 
hat laken meer onder haar vandaan te trekken om haar beter te bedekken.. toen 
mijn oog viel op een roze bloedvlek op het laken… het leek niet echt op bloed… 
iets lichter was het… O MIJN GOD!!!!! Die jood had haar maagdelijkheid zoo 
bruuut afgenomen… op dat moment begonnnen de tranen over mijn wangen te 
lopen… ik sloot mijn ogen om ze te stoppen maar het kon niet… ze bleven maar 
komen… tranen van machteloze woede… hoe kon hij haar dit aandoen…. 
VERDOMME!!!! Ze was verlamd!!!! Ze kon zichzelf niet eens verdedigen… !!! ik 
bleef haar heen en weer wiegen… ik voelde dat ze zich enigszins ontspande… 
schat je wie heeft dit gedaan?? Ze zuchtte en begon weer te huilen… asjeblieft.. 
zeg het me… “ze schudde haar hoofd en huilde… mijn vermoedens zeiden dat 
het mo was… ‫د‬mane … is het MO…. Hij het horen van die naam… begon ze te 
beven en huilde nog harder…. “ik wist genoeg… ssssssst… schatje… het komt 
goed ik beloof het je…”ze hield me steviger vast… NEE niet weggaan.. asjeblieft 
laat me niet alleeen” ik ging weer zitten… .. “nee schatje… ik laat je nooit meer 
alleen” 

Even later kwam de ambulance als eerste aan… de broeders ontfermden zich 
over Imane… ik moest weg.. ik moest ruimte maken… met pijn in mijn hart keek 
ik hoe ze haar eerst even onderzochten voordat ze haar een infuus gaven en haar 
klaarmaakten om mee te nemen… al die tijd hield ze haar ogen op mij gericht en 
beantwoordde geen vragen… op het einde sloot ze haar ogen… de groene ogen 
die ooit zo vol leven waren geweest waren nu dof opgezwollen van de tranen en 
de klappen die ze had gevangen…

Op het moment dat ze de brancard omhoog trokken om haar weg te duwen… 
stak ze haar arm naar me uit… ik kwam dichterbij en nam haar zachte hand in de 
mijne… ik bedwong mijn tranen… ze leek wat te willen zeggen en ik boog me 
naar haar toe… “zorg goed voor me zusje” "Said zal goed voor je zusje zorgen en 
zijn moeder ook!!.. "laat me dan niet alleen… "fluisterde ze ik schudde mijn hoofd 
” ik laat je nooit meer alleeen …. “

De broeders maakten aanstalten om weg te rijden.. ik liet haar hand los.. en keek 
haar na… de politiemannen waren bezig met onderzoek.. ik liep achter de 
brancard… even ving ik de blik van Said op.. ik ga naar Fatima ze is bij Nora… 
“ik knikte hou haar in toom… ze wordt helemaal para als ze dit hoort.. “zegt het 
haar voorzichtig… “hij knikte… “ga jij met imane mee..”ik denk dat ze je nu 
nodig heeft… “ik zag hoe ze de ambulance in werd gedragen en liep er snel 
naartoe… “sorry meneer u kunt niet mee”en waarom niet” vroeg ik uitdagend.. 
de man schudde zijn hoofd.. dat zijn de regels… ze moet verzorgd worden in de 
ambulance en u zou me voor de voeten lopen… en bovendien bent u geen 
familie… “ dat weet jij niet antwoordde ik boos en ik ga hoe dan ook mee…”als je 
nu niet aan de kant gaat laat ik je arresteren zei de broeder boos…”je doet maar 
wat je niet laten kunt, maar ik ga mee” de man wilde nog wat zeggen toen zijn 
collega ingreep… kom peet, laat die jongen meegaan… we moeten weg..” de ene 
broeder keek me boos aan… ik keek boos terug… de ander zei.. kom je mag bij 
mij voor… ik stapte in en we gingen op weg…. “het spijt me van mijn collega, zei 
de chauffeur… hij kan soms onnodig moeilijk doen… “ ik knikte… ik had geen 
zin om te praten… .. de man daarentegen wel… hij kon blijkbaar niet tegen stilte, 
hij kletste me mijn oren van mijn hoofd… ik hield het bij beleefd knikken… 

Verdomme!! Ze was pas 2 weken thuis en nu moest ze alweer het ziekenhuis in. 
Hoe kon die gozer zijn verloofde gaan verkrachten… hoe kon je uberhaupt een 
meisje gaan verkrachten??? Het wilde er bij mij gewoon niet in… hij had toch wel 
een zus, een tante een moeder??? Ya rabbi?? Hoe kon een mens… een ander dit 
aandoen?? Was het uit jaloerzie… of nam hij iets wat ze hem al die tijd had 
geweigerd??? Ik sloot mijn ogen… het kon toch niet zo zijn Yarabi, dat iemand 
die zijn eer intact hield zoo… bestraft werd??? Ik werd kwaad… op iedereen… ik 
keek uit het raam omhoog… met een grote snelheid raasde de ambulance alle 
auto’s voorbij… ik zag de donkere lucht… 

Waarom yarabbi?? Waarom al deze ellende… ??? wie wil je nou gaan 
uitproberen?? Is het verdomme niet genoeg dat ze niet kon lopen?? Dat ze haar 
moeder en vader snel achterelkaar had verloren… haar baan , haar alles?? 
Waarom yarabbi?? Ik keek opzij naar de broeder.. hij keek oplettend in zijn 
spiegel… verder leek hij volledig ontspannen.. Tja dacht ik… hij was gelukkig… 
waarschijnlijk zat zijn vrouwtje en kinderen op hem te wachten… welke 
 problemen kon zo iemand hebben?? Zijn hypotheek?? Zijn baan waar die zich 
niet goed in kan ontplooien… waarom gebeurt dit niet bij hun… ?? waarom wij 
Ya rabbi??? Er ontsnapte een kreun uit mijn keel… de man keek opzij.. “gaat het 
wel goed jonge?? Ik snap dat het moeilijk voor je is…. Heel even volhouden we 
zijn er zo en je vriendin zal de beste zorg krijgen die er is… geloof me… “ ik 
knikte… geloof je in God?? Vroeg hij opeens?? Ik keek hem raar aan en knikte 
toen vertrouw op hem… hij zal ervoor zorgen dat alles goed komt… op dat 
moment vervloekte ik mezelf en vroeg om vergiffebnis aan allah” zelfs een Kafir 
zegt het tegen mij… en al die tijd lopop ik sidi rabbi van alles te verwijten… ik 
herinnerde me de woorden van lefkieh..”ou 3asha an takrahou sai’an oua houa 
Gairan lakom” ( haat niet is, wat later goed voor je zal zijn).. God had hier iets 
mee bedoeld… dat bracht mij bij een dou3aa die ik vroeger van Yemma had 
geleerd… en prevelde die hardop.. “allah houma laa nas’alouka rad elkadar, bel 
nas ‫ل‬louka elotfa fieh” ( allah, we vragen je niet om het lot terug te drtaaien, maar 
vragen je het lot te verzachten) “wat ?? vroeg de broeder… ik haalde mijn 
schouders op…. “niets gebeurt zomaar……

In het ziekenhuis aangekomen werd Imane meteen naar binnen gebracht… naar 
een behandelkamer of zoiets.. mijn gedachten waren vertroebeld door 
kwaadheid, verdriet en machteloosheid… ik voelde me machteloos en dat gevoel 
vrat aan me… ik moest toch iets doen… maar het enige wat ik kon doen was 
wachten… 
Ondertussen legde ik mijn verklaring af bij de politieman die naast me kwam 
zitten… ik vertelde wat ik allemaal heb gezien.. “verdenkt u iemand?? “heel even 
was ik in de verleiding gekomen om te zeggen wat ik van Imane had begrepen.. 
nee, eerst mijn straf, dan die van vrouwe Justitia.. ik schudde mijn hoofd ” ik 
weet niet, ik heb het wel gevraagd maar ze gaf geen antwoord..” de politieman 
stond op en gaf me een hand.. bedankt voor uw medewerking en heel veel 
sterkte..” ik knikte en schudde de hand..

Even later kwam de hele familie de wachtkamer binnen… iedereen keek 
verschrikt, bijna iedereen huilde, fatima kwam huilend op me af, Wael… het is 
allemaal mijn schuld ik had moeten blijven… ik nam haar in mijn armen… nee 
schatje… het is niemand zijn schuld… het is gewoon gebeurd… heet kan 
iedereen overkomen… in mijn armen huilde Fatima…. Totdat ze helemaal 
uitgeput was en ze geen tranen meer had… ik had medelijden met haar…. 
Meskiena ze voelde wat het is om jezelf de schuld te geven van iets wat gewoon 
elmektab is… het was niet haar schuld… toen ik opkeek zag ik dat Nora tegen 
Hamid geleund stond… ook zij huilde meskiena… ik had medelijden met de 
 dames… ik weet niet hoe goed Nora imane kende… maar ze leefde mee… weer 
dat gevoel dat aan me knaagde… machteloze woede… dat was het… ik keek said 
aan… hij begreep mijn woede en begreep ook wat we eraan konden doen… 
“Hamid, kan jij effe op de dames letten??” hij keek me vreemd aan… ik ga er met 
said even tussenuit… hij knikte… ik stond op.. we liepen naar de klapdeuren.. 
Hamid liep mee. En gaf mij zijn autosleutels… “er zit een oude marokkaanse 
knuppel in… “ ik nam de sleutels aan.. en knikte… “shokran!! Toen ik me wilde 
omdraaien hield hij me effe tegen… kijk uit dat je hem niet vermoord… alles 
behalve de dood… begrepen broertje??!!”ik knikte en draaide me om… ik besefte 
dat Hamid het goed wilde maken en me wilde bijstaan… het kwam wel goed 
tussen ons… zo ging het altijd met broers…. Maar eerst moest MO zijn billekoek 
krijgen… 

De speurtocht begon bij alle cafe’s in de stad… elke keer ging een ander naar 
binnen… zijn spoor leidde naar Gouda… ik was niet bekend in Gouda, we 
vroegen hier en daar.. waar die coffee shop lag en eindelijk had ik hem 
gevonden… ik had de zware knuppel in mijn hand… “hoe gaan we dit doen… ?? 
vroeg Said… ik keek om me heen… shof, je lokt hem met de smoes van een 
transactie naar dat steegje daar… ik sta hem daar op te wachten… ik deed een 
petje op die ik onder de stoel had gevonden… geef me daarna twee minuten .. 
dan ben ik klaar met hem… “ Said schudde zijn hoofd… nee dit ga je niet alleen 
doen.. ik ga mee..” als ik je daar zie… krijg jij ook een paar said..!!! en als je ziet 
dat de politie komt of andere mannen… maak dan dat je wegkomt… “ yeah 
right… “reageerde said en stapte uit… hij liep de cofeeshop binnen ik stapte ook 
uit… ik had de pet dicht diep over mijn voorhoofd.. en de knuppel in mijn mouw 
gestoken… ik wachtte op een grasveldje.. mijn hart klopte in mijn keel.. opeens 
hoorde ik voetstappen.. ewa daar is hij a sahbi.. hij w8 op je... " MO lachtte hard... 
is het een junky wella... hij moet wel cash hebben... ik zag hem naar me toe 
lopen.... hij zwalkte een beetje... hij was dronken.. ik had liever dat hij nuchter 
was... maar op dit moment was niets meer belangrijk... ik wachtte totdat hij uit de 
lichtcirkel van de lantaarnpaal stapte... ik sloot mijn ogen en prompt verscheen 
het beeld van Imane hoe ze daar lag op het bed.. en hoe ze in elkaar was 
geronseld... hij verdiende op zijn minst de dood!!! ewa a sa7bo... wat wil je 
hebben... ?? snel een beetje... mijn biertje wordt warm..."wat je wilt a sa7bo.. maar 
ik moet je wel effe zeggen dat dit een boodschap is van Imane.. met die woorden 
haalde ik met de knuppel uit.. ik voelde iets kraken.. ik gaf hem er nog een maar 
nu in zijn buik... kreundend boog hij voorover... de knuppel vond ik niet genoeg 
ik wilde zelf voelen hoe het was om hem kapot te slaan... ik pakte hem bij zijn 
haar en gaf hem een knietje... hij ziel kreunend op de grond.. op dat moment 
verloor ik mijn zelfbeheersing en begon op hem in te schoppen... volgens mij was 
hij het bewustzijn verloren.. maar ik had alle gevoel voor redelijkheid verloren... 
ik bleef maar schoppen totdat ik said aan me voelde trekken... "Saafi... saafi a 
wael.. zo is het genoeg... misschien is hij al dood.." dat woordje bracht me weer bij 
zinnen... hijgend keek ik op hem neer... plotseling hoorden we een aantal 
stemmen... " waar is die gozer dan??" gaa hem zoeken ale7hmar.. straks was die 
gast van de politie... "Said en ik keken elkaar aan.. hij trok me mee... ik keek naar 
de richting waar de stemmen vandaan kwamen.. en nog een laatste keer naar MO 
... hij bewoog effe... ik kon het niet nalaten en gaf hem nog een harde trap in zijn 
gezicht... en rende achter Said aan...

we gingen eerst naar huis... naar onze huis anders zouden we Gelti laten 
schrikken... ik kleedde me snel om en wasste de bebloedde knuppel... later 
bedacht ik me... we konden het beter weggooien... ik gooide de bebloede kleren 
van mij in de wasmachine en zette die alvast aan... in de deuropening verscheen 
een sanae.. ze keek me vragend aan.. ik keek naar haar... haar oog was 
opgezwollen en blauw... "Waar is hamid??" ik haalde mijn schouders op... "het is 
jouw man, niet de mijne..."kijk wat hij me heeft aangedaan.." jammerde ze... ik 
liep naar haar toe... en pakte haar voorzichtig bij haar kin, ik bracht mijn gezicht 
dicht bij de hare en bekeek haar wond zorgvuldig... ze opende haar lippen iets, 
waarschijnlijk dacht ze dat ik haar ging kussen... ik glimlachte,"ja dat is wel erg 
sanae "fluisterde ik, "maar je verdient meer... " ik duwde haar van me af.. "wat jij 
hebt gedaan is veel erger..." ik liep langs haar naar buiten.... met de knuppel in 
mijn hand... ik stapte in.. en zocht naar een doekje ik droogde de knuppel af... 
Said startte de motor en we gingen op weg naar het ziekenhuis... onderweg 
gooide in de knuppel in een diepe gracht...

in het ziekenhuis aangekomen bleek dat Imane net uit de behandelkamer was 
gekomen... Fatima was net bij haar... Hamid was mee om haar te kalmeren.. said 
en ik gingen zitten... een jonge Co Assistent kwam naar ons toe... bent u familie 
van MEvr. El Allaoui?? ik knikte.. hoe gaat het met haar?? ze leek heel moe... en 
ook emotioneel... het is bij een verkrachting altijd moeilijk te zeggen... de grootste 
letsel is psygisch... lichamelijk hebben we onze best gedaan om alle sperma weg 
te halen... we hebben onderzoek gedaan of ze ziekten heeft opgelopen.. maar de 
uitslagen moeten we nog even afwachten.. bij de verkrachting is geen comdoom 
gebruikt..en de dader is in haar klaargekomen, dus het is niet uitgesloten dat er 
zelfs zwangerschap kan optreden, we hebben zoveel mogelijk onze best gedaan 
om het sperma te verwijderen.. en hopen het beste.." dat zou er maar bij moeten , 
dacht ik .. de drama compleet maken... zwanger van die klootzak" maar insallah 
gebeurde dat niet.. ze maakt het verder wel goed.. ze moet alleen veel rusten.. ze 
heeft de laatste uren veel doorgemaakt..." en morgen komt een psygoloog langs 
om met haar te praten... " ik knikte... "bedankt dokter.." graag gedaan meneer, 
alhoewel ik nog geen dokter ben, kunt u altijd bij mij terecht voor vragen... ik 
knikte..

zij vertrok en hamid kwam met de dames terug..."hoe ging het vroeg hij?? ik 
haalde mijn schouders op.. "je bent je knuppel kwijt.."hij glimlachte.. ïk moet 
werken maar je moet effe naar haar toe... ze vroeg naar je.."ik trok vragend mijn 
wenkbrauw op... hij grinnekte.. ja ze wist dat ik Hamid was... " ik draaide me om 
en liep naar haar kamer... met kloppende hart stond ik in de deuropening.... ik 
durfde normaal alles... ik was geen schijterd... maar nu durfde ik werkelijk niet 
naar binnen.....
haar kleine gestalte lag volkomen roerloos op het bed... het kleine lampje boven 
haar bed verlichtte haar enigzins... ik zag haar rustig ademhalen... waarschijnlijk 
hebben de kalmeringsmiddelen gewerkt... en konze eindelijk rusten... ik wilde 
haar graag zien... maar aan de andere kant was ik ook bang voor wat ik zou 
zien... ik zou me geen houding kunnen geven... ik heb haar gezien in haar 
zwakste moment... ik was de gene die haar had gevonden... 

mijn verlangen om haar te zien overwon mijn angst en ik liep zachtjes naar het 
bed toe.. ze lag rustig met haar ogen gesloten... zoals gewoonlijk lag ze op haar 
rug.... haar ogen waren gezwollen... ik kon moeilijk zeggen of het door het huilen 
kwam of door de klappen... ik bekeek haar beter... nee haar neus heeft de klappen 
gevangen... en haar mond... Waarschijnlijk was MO net zo gek op haar ogen als 
ik... bij de gedachte aan Mo kwam mijn woede weer naar boven... Hoe kon hij dit 
in godsnaam doen?? hoe kon hij zo'n teer schepsel de trauma van haar leven 
bezorgen... hoe kom je erop om je verloofde zoo geweldadig te verkrachten??? ik 
kon er met mijn logica niet bij... maar wat de logica ook was.. we zouden het 
nooit achterhalen.. want hopelijk zou Mo sterven en dan mocht zijn logica met 
hem sterven...

ik keek weer naar haar.. de onschuld straalde van haar af... ze raakte me zo diep... 
Nee verbeterde ik mezelf... geen enkele vrouw kon je meer raken wael.. weet je 
nog?? .. maar zij was zo apart ging een stemmetje verder.... ik voerde een 
tweestrijd over wat ik voelde... in plaats daarvan leefde mijn lichaam een eigen 
leven en voordat ik het wist had ik mijn uitgestoken en streelde haar blauwe 
wang... meskiena.. hoe zou ze reageren als ze wakker werd... ?? zou ze het 
uberhaupt wel beseffen?? haar huid voelde zoo zacht aan... dat ik me onbewust 
 afvroeg hoe het zou zijn om in haar armen wakker te worden... 

Tfooee 3lik a wael... vervloekte ik mezelf... shouf waar je aan denkt.. terwijl zij 
hier met de drama van haar leven zit... ik zuchhte om mijn zwakheid en dwong 
mezelf op te staan.. ik keek op har neer... zal ik het doen?? ik kon het niet laten... 
ik boog me voorover en drukte een zachte kus op haar voorhoofd... ik zuchtte 
weer en vroeg allah om haar kracht te schenken om deze crisi te doorstaan.. en 
vertrok zachtjes...

Imane... lag naar de donkere lucht te staren... dat was het dan. dachte ze... en toen 
was het afgelopen.. zoveel vertrouwen die ze had in haar verloofde... en op zo'n 
manier afgestraft... had ze dit verdiend?? haar tranen waren op.. ze probeerde de 
innerlijke pijn te vergeten.... maar de bonkende pijn tussen haar benen liet haar 
niets vergeten... elke seconde beleefde ze telkens opnieuw... ze kon het gewoon 
niet vergeten... de tranen waren op.. ze kon niet meer... !!! maar de innerlijke pijn 
was ondragelijk..
ze had wat kalmeringsmiddelen gekregen.. hierdoor voelde ze zich zoo slap dat 
ze zich nauwelijks kon bewegen... maar hadden ze oomk een medicijn tegen die 
zeurende pijn ? dat beklemmende gevoel op je borst... ze wilde het uitschreeuwen 
toen er plotseling een gestalte in de deuropening verscheen.. ze wist meteen wie 
het was... van schrik kon ze even geen ademhalen.... Wael.... willie hij was er 
nog... waar was hij geweest??? waarom was hij net niet geweest dan?? hij bleef 
roerloos in de deuropening staan... ze keek naar zijn speigelbeeld op het raam... 
hij leek te aarzelen... OO god laat hem asjeblieft niet binnenkomen, ik kan hem 
nog niet onder ogen komen.. dacht ze paniekerig... alleen hem zien brengt zoveel 
herinneringen naar boven... hoe hij haar had gevonden... zo naakt, zoo 
vernederd... ze lag voor hem... zoo zwak... ze had nooit gewild dat iemand haar 
zoo zwak zou zien.. hij deed een paar aarzelende stappen naar voeren en imane 
sloot haar ogen... ze was er niet aan toe om hem onder ogen te zien... de traenen 
schoten weer in haar ogen.... ze deed of ze sliep... 
ze voelde hem steeds dichterbij komen... ze voelde hoe hij op haar neer keek en 
later aan het rand van het bed ging zitten.... 

wat zou hij denken?? ze zou zeker wel een gevallen vrouw in zijn pogen zijn... hij 
zou wel denken dat ze het uitgelokt zou hebben... hij was er om zijn plicht als 
bezorgde burger te vervullen... waarom is zijn nabijheid dan toch zo vertrouwd.... 
opeens voelde ze zijn hand op haar pijnlijke wang... zijn aanraking was vederlicht 
... zoo teder... zoo troostend.. imane kreeg weer tranen in haar ogen... eerst was 
zijn aanraking aarzelend.. later wat zekerder.. deze troost had ze thuis ook 
 gevoeld.. toen hij haar in zijn armen had genomen en beloofde dat alles zo goed 
zou komen... ze voelde zich veilig bij hem... ze wist zelf niet waarom... ze was zoo 
moe en nu kreeg ze werkelijk slaap!! ze moest niet teveel nadenken... hield ze 
zichzelf voor en genieten van het gevoel.... misschien was dit wel de laatste keer 
dat ze hem voelde... ze gaf zich over haar haar slaap... in haar droom voelde ze 
dat hij haar nog kusste op haar voorhoofd... een hele zachte aanraking... ze 
zuchtte diep... waarschijnlijk zou het voor altijd bij deze kus blijven......

ik liep weer naar de wachtkamer waar de familie stond te wachten... ik noem het 
nu familie... het was een hecht geheel... "kom we gan naar huis... "zei ik.. "nee ik 
blijf hier bij mijn zus" snufte fatima.. "iedereen gaat naar huis "zei ik op een 
autoritaire toon.. ik trok daarbij een strenge gezicht... ik reageerde zelden zo 
autoritair... maar ik had vanavond geen zin in discussies.. ik wilde naar mijn 
kamer.. naar mijn bed... en dan in het donker op bed liggen en alles op een rijtje 
zetten... 
gelukkig deed ze niet moeilijk, en gingen we kort daarna in de auto weg..
daarvoor had ik ze op duidelijke toon laten weten dat mocht er oooit iemand 
vragen of said en ik weg waren geweest... dat was het antwoord NEE... we waren 
de hele tijd samen.. en zijn niet van elkaars zijde geweken... iedereen knikte dat 
het begrepen was...

de volgende ochtend versliep ik me... ik had gniet gegeten die nacht, ik had ook 
weinig trek.. ik kwam te laat aan op het werk, een collega stond bij de koffie bar 
zijn koffie in te schenken toen ik met mijn aktentas langsliep... " He wael? weer te 
laat??" ik draiaide me om en vroeg verbaasd"hou je me in de gaten Roy???" eeeh.. 
eeeh nee joh.. hoe kom je erbij... het viel me alleen op.. dat je de laatste tijd wat 
afwezig bent en je ziet er ook wat bleekjes..." de enige bleekscheet ben jij roy... en 
het gaat preima met me... als jij uit mijn buurt blijft..." de maandag ochtend was 
altijd druk.. ik liet Roy verbaasd achter en ging richting mijn kantoortje..."ik 
groette mijn secretarresse... een oudere vrouw van in de vijftig... ze zou binnen 
kort met de vut gaan en werd mij aangewezen.. , dan kon ze het rustig aan doen...
( zo werd mij duidelijk gemaakt.. dat ze eigenlijk niet veel van me verwachten).. 
ik besloot ze daarentegen een poepie te laten ruiken... ik heb tot nu toe alle 
rechtzaken gewonnen of goede schikking afgedwongen..!! ik dwong respect af.. 
en dat kon die omhooggevallen Roy maar niet verkroppen.... maar ja... ik nam 
mijn post door en daarna de agenda... het werd een drukke dag ik zette de 
computer aan.... ik aarzelde effe... maar kon het niet laten om even op internet te 
kijken naar de site van regionale dagbladen... er moest toch iets staan over een 
vecht partij in Gouda.... ik wilde weten of hij nog leefde....
 het geval werd afgedaan voor een afrekening zag ik, alleen was het slachtoffer 
niet overleden maar lag gewond in het ziekenhuis.. ik voelde opluchting omdat 
ik geen moordenaar ben gebleken... en ook teleurstelling dat het niet erger dan 
gewond was...

die avond stapte ik vermoeid in de auto... ik zag dat het al 8 uur geweest was... 
het eten op kantoor is vevelend... je hebt de hele dag gewerkt...en dan zelfs het 
eten van je iftar maaltijd werd door de zakelijke sfeer verpest... maar ik kon niet 
anders.. werk gaat voor... ik besloot naar het ziekenhuis te gaan.... ik liep eerst 
naar de kamer van mijn moeder te zien hoe het met haar gaat... nog steeds geen 
verbetering zag ik... en vertelde de zuster mij... ik begon de hoop te verliezen om 
haar ooit terug te zien.. met een diepe zucht ging ik zitten ... ik nam haar koude 
hand in de mijne ... de zuster keek me met medelijden aan... je kunt met haar 
praten mijn zoon... ik keek op.."hoort ze mij dan??"ze haalde haar schouders op... 
mensen die ooit in coma hebben gelegen, zeggen vaak van wel..." misschien hoort 
ze het.. of voelt ze je aanwezigheid... misschien helpt het om haar weer hier te 
krijgen"ik knikte... maar ik schaamde me om met Yemma te praten waar de 
zuster bij was... ik wachtte dus even.. en zodra zij weg was... begon ik ... ik wist 
niet wat ik moest zeggen... ik haalde diep adem.. en begon..."Yemma, ik weet niet 
of je me hoort... maar ik mis je heel erg .. ik mis je aanwezigheid... ons huis is leeg 
zonder jou yemma, ik wou dat je ons kon zien yemma... dat je kon zien hoe leeg 
mijn leven is zonder jou..... ik kon me niet meer beheersen... en barstte in huilen 
uit... als een klein jongetje huilde ik aan het bed van mijn moeder... met haar hand 
in de mijne en met mijn hoofd op haar arm geleund zat ik daar... en huilde mijn 
gevoelens eruit... even leek het of ze bij me was en me troostte... of ze haar hand 
op mijn hoofd legde.. zoals ze vroeger zoo vaak heeft gedaan... en wonderbaarlijk 
genoeg leek het me te kalmeren...
later ging ik nog bij imane langs.. zij sliep weer... waarschijnlijk sliep ze om haar 
ellende te vergeten.. dat begreep ik... ik bleef toen een tijdje bij haar e nprobeerde 
haar in haar slaap te troosten... of misschien wel om mezelf te troosten... haar 
aanraking troostte mij... maar toen het een paar dagen achter elkaar zo was, ging 
er een lampje bij mij branden... hoezo sliep ze elke keer.. als ik langskwam?? 
misschien wilde ze mij gewoon niet zien of spreken... die zaterdag ging ik 
volkomen onverwacht in de middag naar het ziekenhuis... ik wachtte totdat 
Fatima en nora naar buiten waren gekomen... "slaapt ze??"" vroeg ik ze... "nee" ze 
kan al een hele tijd niet slapen..."ze denkt teveel" ooh, is dat zo? en hoelang heeft 
ze niet kunnen slapen??"vroeg ik belangstellend?? "fatima haalde haar schouders 
op..."al een paar dagen..."ik dacht na... al een paar dagen kom ik om haar te zien 
ente spreken... maar dan doet ze dusalsof ze slaapt!! tijd om de puntjes op de i te 
 zetten... vastberaden liep ik naar haar kamer... ik liep de kamer binnen en ze 
schrok van me... " hoe gaat het met je... imane? vroeg ik kortaf.." ze haalde haar 
schouders op naar omstandigheden wel goed... " ik keek haar aan... even was ik 
weer verbluft door haar schoonheid... zelfs zonder make up of aandacht te 
besteden was ze al verbluffend mooi... ik schudde mijn hoofd... ik kwam om de 
puntjes op de i te zetten.. en dat zou mik doen ook... "ik hoorde net dat je moeite 
had met slapen"ze schrok even... ik weet niet waarom.. mijn toon? mijn blik? of 
mijn directheid...?????

"luister imane, ik wil me niet opdringen en als je me niet wilt zien is dat prima... 
maar doe niet alsof je slaapt als ik kom.... ik weet niet wat de reden daarvan 
is..maar..." mijn toon werd zachter.. ook omdat wat ik zou zeggen recht uit mijn 
hart kwam...."deze behandeling verdien ik niet imane..." ik keek haar aan en zag 
dat haar groene ogen volschoten met tranen...."aaah nee, asjeblieft niet imane... ik 
kwam om te praten en niet om je aan het huilen te maken... "ik liep naar haar toe 
en nam haar in mijn armen..."wael, het was nauwelijks een gefluister.. ik moest 
mijn best doen om te horen wat ze zei.... ik ben je zoo dankbaar voor wat je voor 
me hebt gedaan.... maar ik kon je niet onder ogen komen... ik schaam me zoo...." 
ik nam haar gezicht in mijn handen ik keek haar diep in de ogen... maar voordat 
ik wat kon zeggen hoorde ik mijn naam in de deuropening... "meneer W. Ziane?? 
ik hield Imane nog steeds vast en keek om.. "Ja??" ik zag twee agenten in de 
deuropening staan... "wij willen u vragen met ons mee te komen.. voor een 
onderzoekje... "een onderzoekje herhaalde ik "kunt u wat duidelijker zijn?? we 
willen u wat vragen stellen... over de mishandeling van dhr. Mohammed Ben 
Hammadi...
mijn hart sloeg een slag over... rustig blijven hield ik mezelf voor... in mijn woede 
had ik nagedacht aan de gevolgen van mijn daad... ik keek de agenten aan... ik 
knikte.. ik loop zo effe mee... heel effe afscheid nemen... ik keek in de verbaasde 
ogen van imane... Jij bent mag je nooit schamen voor wat er gebeurd is... " ze 
wendde haar ogen af... ze schaamde zich wel... alleen voor mij?? of voor 
iedereen..?? dat is iets waar ik het later met haar over zou hebben... "luister imane 
fluisterde ik... bij het verhoor moet je zeggen wie jou dit heeft aangedaan... "ze 
keek me verschrikt aan... wees niet bang... jij en je zus zullen in veiligheid zijn.. en 
je kunt hem niet met zijn gruwelijke daad vrijuit laten gaan!! ik wilde nog meer 
zeggen... "maar de agenten beletten mij dat... Meneer ziane... wilt u meelopen.... 
"we praten er later over beloofde ik... " ik aarzelde even... ik stond op.. "thalla 
frasek... en denk aan wat ik je zei he??"

ik liep met de agenten mee... zal ik achter jullie aanrijden vroeg ik?? Nee we 
hebben liever dat u met ons meerijdt... ik haalde mijn schouders op.. is goed.. ik 
hield mezelf voor dat ik rustig moest blijven... ik vertel de waarheid... met een 
verschil... dat ik niet weet dat hij Imane heeft verkracht.... en dat ik die nacht niet 
weg ben gwesst van het ziekenhuis... hadden ze camera's in het ziekenhuis... ik 
dacht na of ik ze eerder had gezien... 

nee volgens mij niet... ik zag dat de agente me bekeek in de spiegel.... ik 
glimlachte en vroeg"wilt u messchien de stoel een beetje naar voren schuiven... ik 
zit hier heel krap" tuurlijk zei de agente en schoof een stukje naar voren.... dank u 
zei ik... nee dacht ik... ze hadden geen camera systeem of toch wel?? dat was het 
enige vraagteken waar ik mee zat... de rest pastte allemaal...

we stapten uit bij het bureau en ik werd naar binnen gebracht ik werd naar een 
kamertje gebracht... men vroeg of ik koffie wilde.. ik schudde mijn hoofd... "het is 
ramadan "verklaarde ik... ooh sorry.. ik haalde mijn schouders op... "he maar gaat 
dit lang duren?? het is mijn weekend en door de weeks werk ik hard... ik wil 
graag een beetje rusten... "komt goed" zei de mannelijke agent en sloot de deur... 
ik ging achterover zitten en maakte het me gemakkelijk... ik wist dat ik 
geobserveerd werd.. daarvoor had ik teveel films gekeken ik moest me niet 
vreemd gaan gedragen of zenuwachtig gaan doen... ik was onschuldig... ik had 
mezelf onschuldig verklaard!!!!

een halfuur later kwam de rechercheur binnen... hij gaf me een hand en stelde 
zich voor..."de vries mompelde hij kortaf... Wael ziane.. antwoorde ik.. we gingen 
zitten... ik heb gehoord dat je haast hebt en dus zal ik maar meteen met de deur 
in huis vallen.... ik heb een paar vragen voor u.... ik knikte... kent u meneer 
Mohammed H******** ik keek hem recht aan... "misschien wel van gezicht, maar 
niet van naam..." ooh oke zei hij... hij keek in zijn dossier.. en haalde een foto van 
Mo eruit... "dit is hem" ik keek naar de foto en verklaarde ja... ik ken hem... dat is 
MO de verloofde van Imane... " wanner heb je hem voor het laatst gezien?? Nou 
daar moet ik even over nadenken.... zeker zَn 4 weken gelden.. maar ik weet het 
niet precies... ooh en hoe is uw relatie met hem?? nou zei ik glimlachend ik heb 
geen relatie met hem... maar ik ken hem via zijn verloofde... "en hoe is uw relatie, 
ik bedoel.. hoe ging u met elkaar om??" nou gewoon normaal.. maar u weet 
marokkaanen zijn heel jaloers.. dus hij dacht dat ik zijn verloofde wilde afpakken 
en vloog me aan een keer in het ziekenhuis... ik had hem toen een klap gegeven 
en ben weggerend, en een paar avonden later heeft hij me tot aan de park 
achterna gezeten... dus ik denk eigenlijk dat hij me niet zo mag" wat een verhaal... 
zei de Vries sarcastisch... ik haalde mijn schouders op..."u vroeg ernaar..."hij keek 
me niet aan en vroeg.... en u?? mag u hem?? om eerlijk te zijn nee" hij gaat met de 
verkeerde mensen om als u snapt wat ik bedoel... en ik... ik werk hard voor mijn 
carriere ik heb het niet zo met alcolisten en drugsdealers.. de vries trok zijn 
wenkbrauw op... ik gaf hem geen kans om na te denken.. heeft hij wat gedaan?? 
de vries zuchtte.. Nee hij is inelkaar geslagen... waar was je de Zondagavond... ik 
trok een zielig gezicht... ik was in het ziekenhuis... bij Imane... dat arme meisje is 
verkracht... en ik had haar gevonden.. en was mee naar het ziekenhuis... " heb je 
iemand die jouw alibi kan bevestigen... ik knikte verschillende mensen... u kunt 
het vragen aan mijn familie... en aan het zusje van imane... hij knikte en schreef 
hun gegevens op... hij knikte... ِk bedankt voor uw medewerking en als we u 
nodig hebben laten we het u weten... ik knikte dank u wel... toen ik bij de deur 
was hield hij me staande... "nog eenvraag..., heb jij het verkrachtte meisje per 
toeval ontdekt??" nee ze heeft me gebeld" waarom jij en niet haar verloofde...??" 
ik haalde mijn schouders op..."misschien moet u dat aan hem zelf vragen...??" hij 
knikte.. en gebaarde dat ik kon gaan... en dat liet ik me geen twee keer zeggen... 
ik liep het bureau uit... buiten aangekomen.. zag ik Mo net aan komen lopen... hij 
was alleen....

ik zag welke schade hij allemaal had opgelopen... hij liep op een kruk... hij had 
een verband voor zijn ene oog en een neus kapje... waarschijnlijk was zijn neus 
gebroken en misschien een been bezeerd.... te weinig dacht ik... vergeleken met 
haar meskiena... haar leven had hij kapot gemaakt en hij liep hier de zielepiet uit 
te hangen... hij zag mij veel te laat... hij schrok... de ene oog die hij nog over had 
werd groot van verbazing of angst... hij wilde zijn angst verbergen en kwam 
ze3ma op me af... ik liep recht door... recht op hem af... 

ik voelde de woede weer in mij opborrelen.. hoe durfde hij... deze AAP had 
gewoon een mensen leven verwoest... hoe durfde hij nog aanspraak te maken op 
het recht...??!!! ik besefte niet dat ik nagekeken werd.. en maakte een fout die ik 
later pas doorhad... toen ik naast hem kwam te staan... draaide ik me half om en 
spugde in zijn verbaasde gezicht... het was een volle gore ramadanroggel!!!! zo 
midden in zijn gezicht..ik liet hem verbaasd achter en liep weer rustig verder..

de zondag verliep rustig... ik had geen zin om ergens naar toe te gaan... ik ging 
nkel kijken hoe het met yemma was.. maar het ging hetzelfde..elke keer als ik 
naar haar toe ging en haar weer zo zag dan brokkelde weer een stukje hoop af... 
ze was nu ongeveer 4 of 5 weken in coma... zou ze er ooit uit komen?? ik voelde 
me zoo moedeloos dat ik het niet kon opbrengen om imane te gaan zien... ik had 
zelf troost 
 nodig.
ik ging naar huis... rond een uur of 9 s‫ل‬vonds ging mijn telefoon.. het was mijn 
baas.. ik moest dringen een jurist in Engeland gaan vervangen.. de man werd 
morgen geopereerd .."waarom ik?? vroeg ik verbaasd..."omdat jij jong en 
veelbelovend bent... "luister ziane... het is een buitenkansje... je ontmoet daar veel 
belangrijke mensen... en je maakt een enorme stap vooruit... ik had precies vijf 
seconden nodig om na te denken... ik doe het!!! "oke jongen, ik wist wel dat ik je 
goed had ingeschat!!.. het is trouwens maar voor een maandje en alles is geregeld 
.. je hotel... je ticket voor overmorgen... alles!! ik knikte... krijg ik daar 
begeleiding??? ja natuurlijk... je krijgt nog te horen wat je allemaal moet doen..."is 
goed dan zie ik u morgen!! is goed jongen.. tot morgen!
ik hing op... ok ik vertrok dus overmorgen... dat betekende dat ik nog een dag de 
tijd had.. om alles te regelen... en afscheid te nemen... die ochtend ging ik naar de 
bespreking met mijn baas... hij liet me weten wat er van me verwacht werd... een 
aantal zaken moesten geregeld worden.. ik zou het papierwerk moeten doen.. en 
juridische advies voor een grote overname van AEGON... het zou voor kij een 
uitdaging zijn... en zeker een nieuwe ervaring. na de bespreking liet ik mijn 
secretarresse bepaalde dossiers klaar zetten voor me... en een latop te regelen...... 
ik dacht na... wat moet ik allemaal doen voordat ik wegga?? ik ging naar 
rotterdam en ging nieuwe kleding halen... nieuwe kostuums... nieuwe 
overhemden en nieuwe stropdassen... ik keekmop mijn horloge en zag dat het 
bijna elmagreb was... ik haastte me naar huis voor de maaltijd... het zou de laatste 
worden deze ramadan...

in de avond besloot ik afscheid te nemen van mijn moeder... ik zat even bij haar 
en vertelde haar over mijn reis.."yemma, ik wou dat je kon zien wat er van me 
geworden is, dat je trots kunt zijn op je zoon..." na al die jaren van leren en 
zwoegen.. al die jaren dat je me thee hebt gebracht toen ik tot diep in de nacht zat 
te leren... je werkte toe naar het moment van mijn afstuderen..."ik zweeg even ik 
kreeg een brok in mijn keel... ik probeerde het weg te slikken maar het ging 
gewoon niet... ik liep hier gewoon tegen een halfdooie moeder te praten!!! en 
waar was haar man in godsnaam!!!! ik vervloekte de man... waarom was hij niet 
hier... zij had haar leven aan hem gegeven, zijn kinderen gebaard, voor hem 
gezorgd.. en ook voor zijn kinderen... en op het laatst?? op het moment dat ze 
hem nodig heeft??! laat hij het afweten.... ik voelde steeds meer haat... jegens de 
man die zich mijn vader heeft benoemd..... ik schudde mijn hoofd en knipperde 
mijn tranen weg... "" yemma... je lichaam ligt hier, maar wil je asjeblieft met me 
meegaan... kijken hoe je zoon het doet?? ik sloot mijn ogen... mijn leven lang heb 
ik niets anders gewild dan dat je trots op me zou kunnen zijn... kijk nu dan 
 asjeblieft!!!" de tranen kwamen weer... ik ga een tijdje weg yemma, maar ik zal 
gauw weer terug zijn.... "ik kustte haar hand... op het moment dat ik haar wilde 
loslaten om weg te gaan voelde ik een heel klein kneepje in mijn hand.... eerst 
keek ik er ongelovig naar...Yemma had bewogen... Dus.... ze hoorde me.... !!! ik 
vroeg haar nog een keer teknijpen...
maar ditmaal bleef haar reactie weg....
heel blij ging ik naar imane... ze lag in haar kamer, ze staarde voor zich uit..." he 
schoonheid..." "ze keek om en glimlachte triest... misschien ooit... maar nu?? voel 
ik me alles behalve mooi.." maar ik mag zeggen wat ik vind..." zei ik bij de hand... 
ze keek me aan en ik werd getroffen door haar trieste ogen... "kijk niet zo triest 
imane... het leven ligt voor je niet achter je... "ik ging bij haar zitten en ze schoof 
een eindje op... ze leek even na te denken... "je verleden bepaalt hoe je 
toekomstige leven eruit zal zien..." ik dacht na over haar woorden... misschien 
heb je gelijk... maar betekend dat, dat als je een naar verleden hebt... nooit 
gelukkig zult zijn in de toekomst?? " ze haalde haar schouders op..."iemand die 
mishandelt wordt door zijn ouders... zal zijn kinderen ook mishandelen... "sorry 
imane dat is onzin... dus dat wil zeggen dat ik ook een van mijn kinderen zal 
hate, net als mijn vader...." hoezo? vreog ze belangstellend... haat jouw vader 
jou??? ik haalde mijn schouders op.... misschien??"wie zal het zeggen??" maar ik 
zou mijn kinderen alleen maar liefde kunnen geven... dus dan slaat jou thoerie 
helemaal de grond in schoonheid"Noem me niet zoo!!!"viel ze uit.... 

sorry imane... ik wist niet dat het zo gevoelig lag... ze zuchtte... sorry ik had niet 
tegen je moeten uitvallen...."waarom ben je zo vrolijk... ?? ik was net bij Yemma... 
ze gaf me een kneepje in mijn hand... dat heeft me weer hoop gegeven dat het 
goed komt!!" ze nam mijn hand in de hare... prompt reageerde mijn lichaam op 
haar onschuldige aanraking... "ik hoop dat het goedkomt met haar... en insallah... 
wordt ze snel weer wakker!!"ik bracht haar hand naar mijn lippen en kustte die.. 
insallah... heel even leek het alsof de wereld om ons heen niet bestond.. alleen zij 
en ik... en niets anders... ik verdronk werkelijk in haar ogen... ik moest me 
inhouden om haar niet te kussen... mijn lichaam gloeide... ik stelde me haar al 
voor... sَchtends vroeg samen wakkerworden na een hete nacht.... STOP WAEL!!!! 
riep ik mezelf toe... je kunt niets met haar beginnen... na haar verkrachting zal ze 
niet enthausiast zijn over een seksuele relatie... en iets anders kan ik haar niet 
bieden... maar ik mag op zijn minst kijken.. sprak ik mezelf tegen... ze leek weer 
te praten maar ik hoorde haar niet... het leek wel of ik verdoofgd was... verdoofd 
van verlangen.... het wpoord politie schudde mij wakker..

"sorry?? ik luisterde effe niet... wat zei je?" een geheimzinnige glimlach sierde 
haar lippen... Ik vroeg wat de politie van je wilde..."ooh niet bijzonders.. ze wilde 
alleen weten wie MO in elkaar heeft geslagen..." het noemen van die naam deed 
haar zichtbaar verstijven... ik streelde afwezig haar hand .. die nog steeds in de 
mijne lag... hoe is het met je benen??"heb je gevoel al terug in de tweede been.... "? 
ze keek me verbaasd aan... Hoe weet jij dat??" ik lachtte... fatima kan geen geheim 
houden... maar dat wist je zeker al??" voor het eerst zag ik hoe haar glimlach 
eruitzag.... ik was sprakeloos... verblindend mooi.... haar hele gezicht leefde ervan 
op... en de kuiltjes in haar wangen maakten het geheel onweerstaanbaar... "nu 
moet je echt ophouden" zei ze... waarmee??" vroeg ik... " met staren wael, ik voel 
me er niet gemakkelijk bij... " ik glimlachtte... "sorry.. ik wist niet dat je het al 
doorhad... ik grinnelkte.. ik kan er niets aan doen... ik vind je gewoon onzettend 
mooi... !! heb jij hem geslagen???"ik knipperde met mijn ogen... waar had ze het 
over?? MO verduidelijkte ze... OOH hij verdiende het... "wael dat meen je niet!!" 
ze traok haar hand uit de mijne..
waarom niet??? ik zeg je toch hij verdient de dood!!! maar het zijn mijn zaken... 
daar mag jij je niet mee bemoeien!!!"ik haalde mijn schouders op... waar maak jij 
je druk om??" ik heb het toch gedaan... en het is trouwens al gebeurd dus je kan 
er niet aan doen.... ik zag hoe ze kwaad werd... "trouwens zei ik... heb je al tegen 
de politie gezegd wie jou dit heeft aangedaan??"ze schudden haar hoofd en keek 
naar haar handen.. ik stond op.. en haalde mijn handen door mijn haar..."waarom 
niet??" ze ontweek mijn blik... " hij heeft gedreigd om Fatima ook te pakken... hij 
zal dan wraak nemen...!!" ik begon mijn geduld te verliezen... Imane... wat is dit 
dat??"wat heeft hij gedaan?? was dit een cadaeutje?? he?? ik garandeer je dat jou 
niets gebeurt... en je zus ook niet... je moet hem aangeven imane... !! hij moet zijn 
straf niet kunnen ontlopen!!"ik ging steeds luider praten...NEE!!!!! schreeuwde 
ze... het is mijn zaak, mijn leven, en mijn beslissing... hou je erbuiten!!!! op mijn 
beurt verhief ik ook mijn stem!! NEEE dit kun je niet menen???!!!! ok zomaar... hij 
heeft je verdomme verkracht... en je laat het hierbij zitten... ???!!!" "herinner me er 
niet aan oke??!! ik weet wat er is gebeurd.. je hoeft het niet telkens te herhalen!!!" 
mijn mond klapte dicht... ik kon het gewoon niet geloven!!!.. ze liet het erbij 
zitten... dit kon niet waar zijn... waarom heeft ze zichzelf dan niet gewoon 
gegeven?? waarom heeft ze zich dan verzet... waardoor het een verkrachting 
werd...waarom in godsnaam??? het waren allemaal vragen waar ik geen 
antwoord op zou krijgen.. althans niet in deze staduim... " imane als jij het niet 
zegt dan zeg ik het..." ik wachhte op haar antwoord die kwam als een klap in 
mijn gezicht... 

"wael?? waarom verdwijn je niet uit mijn leven... ?? verdwijn asahbi.... je bemoeit 
je de hele tijd met mijn zaken... terwijl ik je duidelijk heb aangegeven dat ik dat 
 niet wil..."hoor je me... als jij verklaart dat Mo het heeft gedaan... dan ga ik 
verklaren dat jij hem in elkaar hebt geslagen...ok?? ik keek haar onfgelovig aan... 
de triestte uitdrukking in haar ogen had plaatsgemaakt voor een harde gesloten 
uitdrukking... !! was dit de imane van zo even??

"dat lijkt op chantage imane" jij brengt mij er toe.... wael... " ik dacht even na... 
"waarom heb je me gebeld dan?? waarom had je me laten komen... ?? je had ook 
112 kunnen bellen... dezelfde resultaat... " "dat zie ik nu in..." fluisterde ze... "ik 
heb er spijt van dat ik je hierin heb betrokken.... " ik kon werkelijk niet geloven 
wat ze zei... .. opeens uit het niets werd ik afgedankt... safi.. sokran... ??!! ik liep 
op haar toe... ik bracht mijn gezicht dicht bij het hare.... "dat was het dan?? 
shokran a wael?? je kunt gaan?? " ze keek me aan.. en knikte.... mijn god wat was 
ze hard geworden in een paar dagen!!! ik kon niet anders.... ik zou vertrekken en 
insallah niet terugkomen.... safi... ik had mezelf nooit opgedrongen en mijn trots 
zou het m,e ook nooit toestaan... ik keek haar voor het laatst aan... ze hield haar 
ogen afgewend... waarom kon ze hem niet aankijken... ik keek naar haar lippen.... 
maar voordat ik ging... zou ik haar proeven.... ik kwam dichterbij en kustte haar... 
haar eerste reactie was de schrik... dat duurde nog geen fractie van een seconde... 
ik voelde haar lippen zachter worden.. ze weken vaneen en lieten mijn tong 
erdoor.... ik verkende haar mond... eerst voorzichtig... maar mijn hartstocht 
sleepte met zich mee... zij kustte me hartstochtelijk terug... haar handen woelden 
in mijn haar... het was de laatste keer dat ik haar zag... deze kus zou me altijd 
bijblijven... met moeite maakte ik me van haar los.... ze keek me verbluft aan.... ik 
was ook verbaasd over de gevoelens die deze kus in mij had losgemaakt.... 

"het ga je goed imane, thalla frasek"... fluisterde ik... en ik stond weer recht op en 
liep zonder om te kijken de deur uit...............
Imane zag hem de deur uitlopen.. hij liep vastbesloten, alsof hij iets had iets had 
besloten... de tranen die eerder in haar ogen hadden gestaan stroomden nu over 
haar wangen.... wat had ze in godsnaam gedaan? hij had haarb bijgestaan, 
getroost en heeft haar de comfort geboden... zijn bescherming. Maar hij had Mo 
in elkaar geslagen... hij verpest zijn toekomst en carriere voor haar... iets waar hij 
niets mee te maken heeft. Dat wilde ze niet... hij trok zich haar situatie teveel 
aan... ze wilde niet dat hem iets zo overkomen... ten gevolge van haar... daarom 
had ze besloten om hem uit haar leven te bannen.... dat het zoveel pijn zou doen.. 
had ze niet verwacht... stank voor dank geven... dat deed haar zelfs pijn laat staan 
hem... ´liegebeest... schold ze zichzelf uit... je wilt hem uit je leven omdat hij je 
evenwicht verstoort... hij laat je dingen voelen die je niet wilt voelen... niet door 
hem... simpel om het feit dat hij wael is... mijn gezworen vijand!!!
Imane liet haar tranen de vrije loop... het waren tranen van verdriet... misschien 
wel wanhoop... waarom uitgerekend hij?? En waarom maken we zoveel mee... 
waarom is hij zo?? Lief.. zorgzaam...en zoo geduldig met haar... hoe stom ze ook 
tegen hem deed hij bleef maar terugkomen... het was zoo verdomd moeilijk om 
hem te haten... maar ik moet hem haten!!! Fluisterde ze... hij heeft mij dingen 
laten voelen die ik nooit bij iemand amnders heb gevoeld... maar het kan niet!!! 
Een onmogelijke liefde.... imane begrijp het nou... en accepteer het!!!´ wat?? 
Liefde?? Nee toch... kan niet, mag niet!!!! De tranen leken niet op te raken.... ze 
haalde haar schouders op.... ze zal hem vergeten... hoe dan ook... als hij maar uit 
de buurt blijft..... ze had een ijzeren wil, ooit zou hij begrijpen dat ze hem voor 
zijn eigen bestwil uit haar leven heeft gezet... ooit zou zij vergeten dat hij in haar 
leven was.... en tot die tijd zou ze zijn kus koesteren...

Ze kon de pot op... waarom ik in godsnaam... ik wilde voor iedereen het best.. 
maar zodra ze hebben gekregen wat ze wilden.. dan was ik opeens niet meer 
nodig!!! Ok imane.. is goed... dat was dus de laatste keer dat je me ooit zou zien... 
ik ging naar huis... ik vertelde het heugelijke nieuws aan gelt...` yemma had in 
mijn hand geknepen...`meskiena ze was uit zichzelf van vreugde..` ik omhelsde 
haar... `gelti wil jij elke dag naar haar toe gaan en met haar praten... je weet over 
haar kinderen en hoe goed het allemaal gaat..`ze knikte ik zal het doen a bni...`ik 
kuste haar op haar voorhoofd en zei dat ik even naar hamid ging... ook van hem 
moest ik afscheid nemen... het was maar voor een maand maar toch.... eerst ging 
ik de rest van mijn kleding inpakken... wetboeken zullen ze toch wel hebben?? En 
anders zou ik mijn secretaresse hier mailen.... 

Tijdens het inpakken dwaalden mijn gedachten af.... ik dacht aan welke situatie ik 
daar kon verwachten.... mijn engels was goed maar ook weer niet zo goed dat ik 
zonder begeleiding en of zomaar in het engels kon bemoeien met een overname.. 
of was het een fusie... o ja... de dossier zou ik ook heel goed moeten doornemen... 
deze maand zou heel goed zijn voor mijn innerlijke rust... even weg van alles en 
iedereen... en vooral de eerste stap naar het vergeten van imane... ze was zomaar 
uit mijn leven gestapt... en zal ook uit mijn gedachten stappen... en mijn hart?? 
Daar was is ze toch nooit in geweest.... toch.. 

Ik lachtte bitter... wie wil ik voor de gek houden hier.... ? ik schudde resoluut mijn 
hoofd... nee, voor de gek houden of niet... ik hou niet van haar... ik zou nooit van 
zo´n heks kunnen houden... en bovendien heb ik mezelf beloofd van geen enkele 
vrouw te houden.... en daar zou ik me bij houden.... en die kus dan?? Riep een 
opstandige stem in mij.... ik haalde mijn schouders op... een gezonde reactie van 
een man.. op een vrouw.... 

De volgende dag was ikrond de middag op schiphol... ik zag de mensen om me 
heen.. het was druk... de meesten waren bepakt... lekker op vakantie.... ik voelde 
even een steek van jaloerzie... zij gingen vakantie houden... ik moest maar zien of 
ik op vakantie kon... als mijn moeder nog steeds in coma lag... zat er geen 
vakantie in... ik was alleen.. ik wilde niet dat iemand mee zou gaan... ik had mijn 
laptop in mijn ene hand en in andere de tas met mijn kleding.... ik keek om me 
heen.. en zag waar de bali waar ik me moest inchecken... 

In de vliegtuig zetten ik een muziekje op.... ik was best wel gespannen.... ik wist 
niet wat ik moest verwachten , de eerste keer was altijd spannend... ik keek naar 
buiten door de walkman klonk cheb hasni.. deze man was zoo goed.. het leek wel 
of hij verwoordde wat ik voelde... maar bracht ook herinneringen naar boven... ik 
moest glimlachen... ik merkte dat ik niet meer met zoveel pijn dacht aan de 
vakantie.. die mij zoveel leed bracht.... wat daarna gebeurde met sanae en haar 
leugens... dat was erger.... als ik aan sanae denk... nee doet me niet zoveel meer... 
ze had er gisteren wel slecht uitgezien.... was magerder geworden.. wat bleker... 
maar ja... dat had ze aan zichzelf te danken.... prompt dacht ik weer aan imane... 
het verschil tussen die twee vrouwen.. was inmens.. de ene maakte gebruik van 
haar vrouwelijkheid... tetwijl de andere een muur om zich heen bouwt en 
iedereen erbuiten buitensloot... ooit... ooit wilde ik ook binnen de muren van haar 
hart begeven.... maar die hoop is opgegeven.... trouwens... ik had geen tijd voor 
zulke onzin had ik geen tijd.... ik opende de dossiers die ik op mijn schoot had en 
begon te lezen.... en zoals altijd het geval was... zodra ik me op mijn werk 
concentreerde.. vergat ik de wereld om me heen....

Imane wachtte en wachtte... ze had verwacht dat hij hij de volgende ochtend al 
zou langskomen... al was het alleeen al om zijn woede te spuien... of haar nog een 
keer proberen over te halen om Mo ´s naam te noemen bij de politie.... maakt niet 
uit... bedacht ze met een zucht.. als hij maar kwam.... ze wilde hem zien... of nee... 
toch niet... ze wist hoe hij was... ze had hem gekwetst... en die gekwetste blik in 
zijn ogen zou ze niet kunnen verdragen.... ze zou zwakker worden.... en dat 
mocht niet... dan was het maar beter dat hij wegbleef.... ze zou trouwens de 
volgende ochtend toch naar huis gaan... ze sloot haar ogen bij de herinnering aan 
thuis.... de herinneringen aan de zwarte zondag kwamen naar boven... de pijn 
kwam weer terug... ze slikte de brok in haar keel weg... ze moest sterk zijn... ze 
 mocht niet verzwakken.... het was gebeurd... het had geen zin om erover te 
treuren... en je af te vragen waarom... of wat als?? Zulke vragen hadden geen 
zin... ze had er geen antwoord op... en die wetenschap maakte haar gek... ze keek 
naar de deur... ze was zoo gewend geraakt aan zijn aanwezigheid... op zulke 
momenten kwam hij altijd binnen... bij de deur aarzelde hij altijd... hij leek zich te 
vermannen... zijn eigen pijn te verbergen.... op de dag dat hij die pijn voor haar 
kon verbergen... op die dag zou ze weten dat ze niet meer van hem hield....
ik stapte op london heathrow uit... ik keek om me heen en het leek wel wel of ik 
in een ander wereld terechtgekomen was... die mense waren zo links... ik checkte 
uit... bij de douane keken ze me raar aan... , Would you please come with me.." 
ewa saafi dacht ik... het begon hier al.... ik zuchtte en liep mee... ik werd half 
ondervraagd waarom ik er was etc. de arabisch uitziende hoofd in combinatie 
met de nette kleding beviel ze kennelijk niet... ik antwoordde alle vragen 
geduldig... ze deden navraag bij Aegon in London en die bevestigde dat ik een 
medewerker van hen was die uit nederland in engeland werd verwacht. er werd 
beleefd excuses aangeboden en ik kon weer verder... ik liep naar de aankomst hal 
en zag mijn tas heel eenzaam op de band draaien... sobhanallah... de tas leek mij 
wel... eenzaam met de wereld meedraaien..

ik zuchtte tdoe wat een pessimistische gedachte... het begon goed wael.... eggg... 
ik ga nooit meer zo denken... en als ik eenzaam ben... dan heb ik daar zelf voor 
gekozen... ik pakte mijn tas en liep naar de schuifdeuren ik liep naar buiten... ik 
keek om me heen en zag een knappe jonge vrouw met een bordje in haar hand 
staan... ze praatte driftig in haar telefoontje... NO, he did'nt show up... i am not 
gonna wait here forever!!!!! look.. if he don't show up in 5 minutes... i will go 
home... !!!! and **** your job, and **** him!!! met een driftig gebaar stopte ze haar 
telefoon weg... ze draaide zich abrupt om en kwam oog inb oog te staan met 
mij....

ze zag er echt adembenemed uit.... het was geen engelse zoals ik eerder dacht... 
oeff het was een van die arabische schoonheden, die ik normaal alleen op mbc 
zag vroeger met mijn moeder.... ik draaide me om... ik keek om me heen.... 
volgens mij wachtte ze niet op mij.... ik werd verdomme toch opgehaald.... ?? en 
ze konden het mij niet aandoen om mij deze kreng te sturen!!!!

ze keek me achterdochtig aan en draaide zich om... enkele mensen van de andere 
vlucht uit de deur... ze richtte meteen haar aandacht op hen... ik zag de boze blik 
veranderen in een nep glimlach ze hield de bord omhoog.. ik keek naar haar 
bord.. en zag mijn angst bewwrheid worden... ik was de l.u.l!!!! ik verzamelde al 
 mijn moed en liep op de heks af... ze deed me denken aan een kleine heksje.... 
ergens in nederland.... ik zette mijn onverschillige gezicht op... en liep naar haar 
toe... "good afternoon... i am the one who you are waiting for.."mijn engels klonk 
belachelijk illigaal... ik walgde van mijn uitspraak... tfoe had ik maar beter mijn 
best gedaan he??!!!
ze keek me raar aan... "yeah right, look i am trying to work here.. soo please get 
lost!!!! ik schrok... a willie... !!! niemand had me verteld dat zee omhooggevallen 
rotmens hier op me zou wachten!!!! .. ik chraapte mijn keel.... "hey ms... " Iam not 
interested.. leave me alone please...!!!! beet ze me toe... ooh Mijn GOD!!!! wat een 
debiel... ze dacht dat ik haar versierde.... willie ik zou het moeilijk krijgen.... !!!

in plaats van het nog een keer te proberen.. legde ik mijn tas neer en haarlde mijn 
paspoort tevoorschijn... ik zocht ook meteen naar mijn id van de Aegon... ze keek 
alweer de menigte aan die door de schuifdeur naar buiten liep.... ik schoof mijn 
paspoort onder haar neus... haar geiiriteerde blik veranderde in een van ongeloof 
wijd geopende ogen... ik keek haar nu geirriteerd aan... "do you believe me 
now??" oooh ze zocht naar woorden ... maar vond ze niet.... ze bleef me maar 
aanstaren... "i am terribly sorry sir," ik keek haar uit de hoogte aan.... "really sir, i 
am thought.... " i am not interested in your thougts ms.."zei ik arrogant... haar 
mond klapte dicht van verontwaardiging..." could we go now?? vroeg ik 
geirriteerd... ze zat me nog steedsd aan te staren... "tfoe net was ze niet 
geintereseerd en nu kon ze haar ogen niet van me af houden... wat een raar 
mens.... ze herstelde zich... sure mr. Ziane" this way sir" we liepen richting de 
uitgang.. dat "sir" beviel me wel dacht ik... vooral uit haar hoogharitige mond...

ze manouvreerde haar auto behendig door het verkeer... ik zat naast haar en keek 
mijn ogen uit... verdorie.. alles zat aan de verkeerde kant hier.... !!!! ik werd er 
gewoon duizelig van.... zij praatte en praatte.... en praatte... ik gaf haast geen 
antwoord... ik was moe en bovendien verstond ik de helft niet.... maar liet haar 
doorpraten... ik liet mijn tegen de hoofdsteun leunen... gelukkig zat die wel op de 
goede plaats... 

aan de andere kant van de zee... lag imane nog steeds te denken... waarom was 
hij niet gekomen... Hamid was haar op komen zoeken... ze wilde het hem graag 
vragen, vragen naar zijn broer.. of hij nog boos was en waarom hij niet 
meegekomen was... maar aan de andere kant... haar trots liet het niet toe... hij 
moest zelf maar komen... maar je wilt hem toch zien... vroeg een stemmetje diep 
in haar binnenste..... nee.. dat wilde ze niet horen... ze was gewoon nieuwsgierig 
 hoe het met hem ging... that's all...

die laatste avond dat imane in het ziekenhuis lag kwam Fatima langs... ze zaten 
over ditjes en datjes te praten toen Fatima opmerkte... "he wat zit je de hele tijd 
naar de deur te kijken verwacht je iemand??? Imane schrok... maar herstelde zich 
snel... "Nee, noelle zou komen... ze heeft vanochtend gebeld... net terug van haar 
stage in amerika..." Noelle was de beste vriendin van imane.. ze had stage 
gelopen in amerika.. ze was een jaar weggeweest... en ze hoorde alles alleen door 
de telefoon... meskiena ze was graag gekomen, maar ze mocht niet van haar 
baas... en haar stage zat er nbijna op... dus om een jaar hard werken op te geven 
voor een bezoekje aan haar vriendin... nee dat vond imane niet goed.... Fatima 
keek haar onderzoekend aan...." nee volgens mij.. verwacht jij iemand anders... 
iemand die je heel erg mist.... " Imane wist wat die wijsneus bedoelde... "Ja zeg ik 
toch net... Noelle komt.... " ooh ja ik moet je nog zeggen.... ik ben vandaag naar 
ons huis geweest... we kregen bericht dat Opa komt.... "o ja??? imane s ogen 
lichtten helemaal op... ooo wat hield ze van die man... hij deed zoveel moeite om 
voor zijn kleindochters te zorgen.... ze had hem en zijn liefde echt nodig!!" 
wanneer?? vroeg ze fatima... volgende week zondag.... eindelijk een bericht dat 
haar vreugdevol stemde... ze omhelsde haar zusje... we moeten een kamer voor 
hem inrichten"Fatima keek haar raar aan.... je denkt toch niet dat ik in dat huis ga 
wonen he?? "imane keek haar verbaasd aan..." waar wil je gaan wonen dan?? " 
fatima schudde haar hoofd... ik kan dat huis niet binnekomen zonderv een paar 
dagen ziek te worden van de herinneringen ... en jij zou daar helemaal niet meer 
kunnen wonen..." waar wel vroeg Imane vermoeid... Fatima's ogen begonnen te 
twinkelen... in het huis van een vriend... ik heb sleutels gekregen... we kunnen 
erin wonen... het is nog niet helemaal ingericht... maar de broodnodige staat er... 
"en er komt steeds meer bij.... " en de eigenaar?? is het land uit... voor werk... 
komt pas ovber een tijdje terug.... en is wel bereid... om te wachten... intussen 
verbouwen wij onze huis helemaal... ... "weet hij het zeker??? vroeg imane voor 
de zekerheid... Fatima knikte vol overtuiging.... met een beetje geluk zou wael er 
nooit achterkomen dat ze in zijn huis woonden.....
o ja... zei imane... "ik heb besloten om te gaan trainen... ik wil weer lopen... al is 
het maar met krukken.... " fatima keek haar verheudg aan... werkelijk imane... 
meen je dat nou.... "imane knikte.... mijn linkerbeen doet nog een beetje raar... 
maar het moet lukken zei de dokter... vanaf maandag begint de fyshiotherapie... 
en de trainingen... ik moet weer helemaal opnieuw beginnen met leren lopen 
maar het moet lukken.... Fatima omhelsde haar zus stevig.... alles zou weer goed 
komen insallah.... 
ze hadden niet door dat er een gestalte in de deuropening stond.... het was MO....
"salaam dames..." de dames verstijfden in elkaars armen.... Fatima liet haar zus 
los en ging voor haar staan... ze kon een rilling niet onderdrukken... "wat doe jij 
hier??" hij haalde zijn schouders op en deed een stap naar voren.... ik hoorde dat 
je in het ziekenhuis lag Imane.. en ik dacht goh.. laat ik haar maar opzoeken?? ik 
denk dat je ons met rust moet laten... "ja ja... zei hij geirriteerd... "ik kom ook niet 
voor jullie..."waar is wael??? vroeg hij kwaad... !! fatima keek hem met grote ogen 
aan ... en begon toen te lachen.... waarom lach jij *****??" "hahahahha 
hahahahahah fatima kwam niet meer bij.... dus wael heeft jou zo toegetakeld.... 
hahahahahaha... go wael go wael go wael Fatima vergat haar zus en begon een 
dansje te doen... "wallah a mo die gozer is echt masterlijjk.... ihij kwam dichterbij 
en probeerde haar bij haar haren te pakken... Fatima duwde hem naar achteren 
waardoor hij bijna viel.... hij vloekte van woede... herstelde zijn evenwicht op zijn 
krukken... WAAR IS HIJ....???? ik zeg het niet MO... doe wat je wilt.... ze sprong 
opzij toen hij haar weer wilde pakken.... daardoor liet ze haar zus alleen.... MO 
keek naar de ineengekrompen imane... hij lachtte gemeen... 

ahleen mijn schatjee heb je me gemist... imane kromp zichtbaar ineen... ze staarde 
voor zich uit... en de tranen stroomden over haar gezicht.... Fatima keek raar van 
haar zus naar MO.... reageerde ze zo op elke man of alleen hij.... opeens ging er 
een lampje branden a willie... hij was het hij heeft haar verkracht!!!! een grpote 
woede maakte zich van haar meester... .. ze moest hem daarvandan halen... haar 
zus stond op instorten.... hij keek nog steeds naar imane... Wael is hier niet mo... " 
hij keek haar weer aan... en glimlachte... ze3ma... voorzover ze het kon zien onder 
zijn neuskapje.... 

toen imane de tsem hoorde... schrok ze... ze had gedacht die nooit meer te horen... 
maar ze hoorde het... en het kwam maar al te bekend voor.... ze herinneringen 
verlamsden haar.....de angst.... de angstzweet verspreidde zich over haar hele 
lichaanm... ze kon niet meer denken... de beelden drongen zich aan haar op... ze 
leek het opnieuw te beleven... de klappen de angst .. paniek... en uiteindelijk de 
vernedering... ze hoorde enkel zijn stem.... die stem riep beelden op.... ze voelde 
weer het koude lemmet inbij haar keel.. hoe hij in haar kwam... hoe hij hard 
doorstootte toen hij niet erin kon... de pijn... het verlies.... de vernedering.. ze zag 
hem hijgend boven daar uitetorenen... ze zag weer het dierlijke genot... de tranen 
stroomdedn over haar wangen... maar ze had het niet door... haar ademhaling 
ging hortend en stotend... ze kon het niet meer verdragen.... de pijn kon ze niet 
meer verdragen.... ze kreunde.... op dat moment voelde ze zijn hand haar haren 
grijpen.... dat maakte de herinneringen des te echter.... ze schreeuwde het uit.... 
 een vreselijke schreeuw uit het diepste van haar hart... een kreet van paniek... 
angst.. pure angst.... ze bleef schreeuwen... opeens werd het allemal te.. haar geest 
kon het niet meer verdragen en besloot de benen te nemen.... het werd donker om 
haar heen..... 

MO schrok ontzettend van dioe schreeuw... uit het niets... onmogelijk dat het 
grijpen van haar haar zo'n pijn kon doen.. hij deed zijn hand over haar mond... 
verdomme... ze zou het hele ziekenhuis bij elkaar schreeuwen... dat maakte het 
alleen maar erger.. ze leek in paniek te zijn.... hij keek om zich heen en wist niet 
wat te doen.... hij keek fatima aan... ook zij keek verbijsterd... hij liet imane los en 
wilde zich uit de benen maken.... toen hij wael tegenkwam... hij liep net de kamer 
in... blijkbaar ook gealarmeerd ddoor het geschreeuw.... hij zag MO en keek naar 
het bed... waar Imane net flauwviel... hij haalde uit... en brak opnieuw MO zijn 
neus....... het bloed klerde zijn neuskapje... het leek niet genoeg voor de wael.... 
oooh zo'n kracht had MO niet eerder gevoeld... hij leek veel agressiever.... hij 
voelde dat hij werd vastgepakt .. ooo shit hij zag het al aankomen... even later 
vloog hij inderdaad tegen de muur.... hij stond op en wankelde... waarom draaide 
de kamer zo... hij wilde weg... maar het ging nog niet... wael.... hield hem nog 
steeds vast... allah wat heeft die snoptaap een kracht.... 

een paarmensen waren op het geschreeuw afgekomen, Fatima zag hoe Hamid 
Mo een pak slaag gaf... hmm hij was een beveiligings man... konden die allemaal 
zoo goed vechten?? Hamid hield Mo overeind... toen ze hem zo zag... kwam de 
woede van net weer omhoog... die klootzak had haar zus verkracht.... ze trad uit 
zichzelf en hier was haar kans om ook haar djznoen op hem af te reageren.... 

MO keek naar haar... "wallah fatima... als je het waagt.. hij grinnkte... het wqas 
lekker... vraag maar aan je zus... als ze zo bijkomt... wallah ze n.e.u.k.t lekker!!!! 
de beveiligings mensen waren gearriveerd.... Fatima slaakte een ijzingwekkende 
gil en vloeeg op hem af... ze stompte... krabde... probeerde te bijten.... hij kon niets 
doen... hij werd vast gepakt door Hamid... de beveiliging beambten keken elkaar 
aan.... zoiets hadden ze nog nooit meegemaakt... ze grepen een door het dolle 
heen geraakte Fatima... en verwijderden haar van de bloedende man... ze 
stribbelde heftig tegen... laat me los... idioot!!!! LAAT ME LOS!!!!! ze wist een 
laatste trap te geven.... daarmee raakte ze MO hard in zijn ballen.... hij kromp 
ineen... WALAAH.. ik maak jou af... jullie allebei... wallah wael ik schiet je neer!!!! 
je zal zien... n.e.u.k die H.O.E.R snel.... want het zal je laatste kans zijn ik 
vermoord je!!!!!! schreeuwde hij... Hamid bleef rustig als wael hier was geweest.. 
 had hij een moord gepleegd... hij herkende zijn broer nauwelijks sinds hij Imane 
gaan leren kennen.. en vooral sinds ze verkracht was... de politie arriveerde en hij 
overhandigde de bloedende MO aan de politie... 

in de auto voelde ik me steeds ongemakkelijker... kwam dat door dat gare mens 
achter het stuur... ?? het stilstaande verkeer?? of door de vroege warmte in het 
jaar... ik wist het niet... ik kreeg een beklemmde gevoel op mijn borst... ik stikte 
zowat.... snel trok ik mijn stropdas los... zou het nog ver zijn?? ik deed mijn 
colbert uit... dat was niet genoeg... ik opende het raam.... en staarde naar buiten.... 
wat zou er aan de hand zijn... zo'n gevoel had ik alleen als er iets ergs op komst 
was.... zou er iets met yemma aan de hand zijn... de onzekerheid maakte mij gek... 
ik pakte de telefoon: en belde said... zijn telefoon stond uit... ik keek op mijn 
horloge.... 8:15 hij was zeker aan het trainen... hamid?? ook zijn telefoon stond 
uit... shitt... ik belde gelti..."Gelti ana wael.." labas 3liek??? "elhamdolilah a bni.. 
ouash ousalti??" aah ana ousalt elhamdolilah..."souf yemaa labas 3lieha??" aah a 
bni... lehamdolilah... "mezjana" een opluchting maakte zich van me meester.. ewa 
elhamdolilah... ana kount megnouk..( ik voelde me verstikt..) en ik dacht dat het 
met mijn moeder te maken had... ik schakelde over in het nederlands toen ik zag 
dat het vrouwtje me geintereseerd aankeek.... even later hing ik op.... ik was niet 
helemaal gerust... maar zette het nare gevoel van me af.... inta arabi?? hoorde ik 
haar vragen... ik knikte min elmagrheb.. eeeh... ana min lebnaan ( ik ben libaneese 
) ik glimlachte geforceerd... zou er aan deze nachtmerrie geen einde komen....????
ik begon de volgende dag aan mijn werk... eerst veel besprekingen.. even om alles 
op een rijtje te zetten.. het was een rote overname.. ik werkte samen met Jason 
morris... een pas afgestudeerde econoom... samen hadden we veel moeite met de 
strikte regels van het bedrijf... hij eigenlijk nog meer dan mij... dagelijks had hij 
ruzie met de leiding over zijn kleding stijl.... 

we werden sammen op het project gezet .. we moesten een advies uitbrengen.. 
over de winstgevend heid van de overname... en onder welke voorwaarde... het 
advies was binnen een maand af... het onderhandelen was begonnen... het 
offieciel bod moest nog bekendgemaakt worden.. maar de besprekingen waren al 
begonnen... de maand dat ik in het begin zou doorbrengen weren verlengd.. ik 
zat midden in het project en kon en wilde niet weg.... mijn leven had in de korte 
tijd een bepaalde stabiliteit gekregen... ik leefde voor mijn werk... aan iets anders 
dacht ik niet... ook al deed Rana nog zoo haar best om mij te versieren... ik leek 
het niet in de gaten te hebben... een leven zonder vrouw was heerlijk...

totdat de avond aanbrak en ik naar het plafond staarde.. ik kon niet in slaap 
 komen omdat zij de hele tijd in mijn hoofd spookte... haar lieve gezicht.. haar 
glimlach... ik werd er gek van... ik miste haar... ik miste haar rare logica, haar 
vijandigheid, en haar schoonheid... ze was zoo kwetsbaar... maar probeerde het te 
verbergen... sterk... ja zo was ze... ze was zsterk en stond stevig in haar 
schoenen... kon elke situatie aan... rusteloos draaide ik me om... het was 11 uur... 
ik kon de slaap niet vatten... ik verlangde naar haar... om haar in mijn armen te 
houden... op een vreemde manier had ik het gevoel dat ik met haar... mijn zorgen 
kon vergeten.... mijn eigen pijn... het had geen zin om mezelf voor de gek te 
houden... ik hield van haar... ik schudde mijn hoofd... ze zou me nooit accepteren 
als haar man... in haar ogen ben ik de moordenaar van haar moeder... die 
brandmerk had ze me in haar woede en verdriet gegeven... en ik zou er niet vanaf 
komen... 

maar moet ik het hirbij laten zitten?? ik was eerder mijn liefde verloren... door 
mijn koppigheid om me niet te verdedigen... moet ik dit keer vechten voor mijn 
liefde??? zal ik het erop wagen?? met het risico dat als ik weer werd afgewezen 
nooit meer een ander zou kunnen nemen... Zou je nu van een ander kunnen houd 
dan van imane?? vroeg een stemmetje... ik weet het niet verdomme!!! ik wil mijn 
hart niet weer in die van een vrouw leggen.... vrouwen kunnnen zoo wreed doen 
als een man zijn zwakte toont.... neem ik die risico weer?? niet geschoten is altijd 
mis... sprak ik tegen mezelf.... ik vecht voor mijn liefde... anders ben ik haar niet 
waard!!! ik sloot mijn ogen en het leek wel of ik de zoete smaak van haar lippen 
weer proefde....

Imane trok moeizaam haar linkerbeen op... aaaah dat deed pijn!!!! maar het 
moest... de pijn hield haar uit haar slaap... normaal zou ze effe opstaan om een 
pijn stiller te halen... maar haar opa.. sliep in de woonkamer... en ze wilde hem 
niet wekken.... en met haar rolstoel zou ze dat zeker doen.... oooh wat had ze een 
hekel aan die rolstoel... ze zou er zo snel mogelijk vanaf komen het moest..... wat 
zou wael zeggen als hij haar nu zou zien... hehehe ja die zwakke imane had het 
voor elkaar... ze had hem niet nodig om haar zakjes op orde te krijgen... zijn 
steun.. nep liefde of wat dan ook niet... hele maal niets... hij is zomaar 
weggegaan.... zonder afscheid te nemen ... al die tijd heeft hij niet een keer een 
kwartje in de telefoon gegooid om te vragen hoe het ging... ze had hem het 
excuus gegeven... en hij heeft die met beide handen aangegrepen... kennelijk heeft 
hij ook iedereen gezegd dat ze niet mochten zeggen waar hij was ze deden 
allemaal zoo vaag erover.... voor werk weg... wat deed hij in godsnaam voor 
werk dan?? hij zal spijt krijgen... spijt dat hij haar heeft achtergelaten... en 
intussen herstelde zij... en ging zij weer lopen.... en hem vergeten... dat verging 
 haar aardig goed moest ze zeggen.... 

een paar weken later speelde ik met het idee om weer naar huis te gaan.... ik had 
een doel... ik wilde naar nederland... Imane zeggen dat ik van haar hield... alle 
voorwaarden accepteren.. en dan met haar trouwen.... ik was in de wolken... 
opeens leek alles te lukken... de besprekingen vorderden goed... Rana hielp me 
goed... ze was mijn secretarresse... en ze leek door te hebben dat het met mij niets 
zou worden.... "waarom ben je de laatste week zo vrolijk" vroeg ze tussendoor... 

omdat ik bijna klaar ben en dan weer lekker naar huis ga... " wael mag ik je een 
persoonlijke vraag stellen.... ik knikte afwezig.... ik kwam net op een masterlijke 
idee... een beetje puberachtig maar ik moest het doen... effe een poefballonetje 
uitlaten......" wael!!!!" ik keek op... ""nou dat sir klonk eigenlijk veel beter..." ze 
glimlachte.. droom maar lekker... zeg eens... heb je een vriendin.. in nederland??? 
yooooooh ya rana.... daar vraag je me wat... eentje?? ... wat dacht je van 5 of 6 
tegelijk... he??" walahy??" ik lachte hhardop... nee joh... ik heb momenteel geen 
vriendin... maar ik ben tot over mijn oren verliefd op.. een meisje daar.... ik 
haalde mijn schouders op... zei niet echt op mij.... ze keek me vragend aan... 
"niet??? ik geloof je niet...???" weetje ik wil haar iets sturen.. over de email... maar 
ik weet niet wat.... " ze dacht even na... verliefde mensen luisteren naar abdel 
halim hafed.." nou...ok schuif eens op... ze zocht het op op internet en liet het mij 
horen... de zachte muziek klonk door de kleine boxen.... Hobak naaar, bo3dak 
naaar...ouaktar min naaar... ( je liefde is een vuur, je afwezigheid is een vuur... en 
meer dan een vuur... ) 
ya mindouebni fe ahla 3azaab, bab3atlak be3naya gaouaab... mesh loom yahabiby 
oula 3itaab... mosh aktar min kelmet aaah jahabiby ba7ebak ahhhh bahebak..( o jij 
die me laat smelten in de lekkerste marteling, ik zend je met mijn ogen een 
boodschap, geen verwijten , enkel ooh schat ik hou van je... ik hou van je....) ik 
keek op... rana zat me voldaan aan te kijken.... "dit is zooo mooi... ze knikte... ze 
zeggen dat hij de boodschapper is van alle geliefden.... ik lachte om de 
romantische kijk..

ik dacht eigenlijk aan iets van een gedicht ofzo.... ze schudde haar hoofd... nee 
probeer dit maar... hiermee heb je haar zo... ik verstuurde het naar fatima en en 
zette erbij dat ie voor imane was.... ik hoopte echt dat ze het zou begrijpen.... 

op dat moment kwam jared... binnen... they have accepted the conditions"!!!! ze 
hebben de overname geaccepteerd!!!! rana en ik keken elkaar aan... ik voelde een 
enorme blijdschap en een ongelofelijk opluchting... ik ga naar huis... we werden 
verwacht bij het andere bedrijf ... er was een persconferentie georganiseerd.. mijn 
geluk kon niet op... er was een feestje op komst...

imane was net tv aan het kijken... even bijkomen van de zware dag... het lopen 
was moeilijk en pijnlijk... soms dacht ze eraan om het gewoon op te geven... ze zat 
te zappen toen ze een bekend figuur op tv zag.... o mijn god... het was hem... 
WAEL!!!!! ze zette de tv harder.. er stond een man van aegon te praten op de 
voorgrond... op de achtergrond zag ze hem.... met een hele mooie vrouw aan zijn 
zijde... een steek van jaloerzie ging door haar heen... dus dat was wat hij aan het 
doen was he?? verdomme!!! ze gooide de afstandsbediening tegen de muur aan... 
vuile vieze klootzak!!!!!

ze stond op en verrekte van de pijn.... ze viel door haar knieeen ze bleef even op 
haar knieen zitten .. ze haalde diep adem en greep haar looprekje... opeens voelde 
ze de oude handen van haar opa haar ondersteunen... ze stond op... shokran a 
jedi... "waarom huil je?? abenti?? ze had niet doorgehad dat ze had gehuild...!!! ze 
veegde snel de tranen weg... de pijn a jeddi... dat is alles... voorzichtig liet hij haar 
los en ging verder met eten maken...

Fatima kwam binnen met haar laptop!!"imane ik heb een verrassing voor je!!!
imane stond nog steeds stil.... de wereld draaide om haar heen.... ze was de 
laatste tijd steeds misselijk.... vooral in de ochtend... zou het met haar voeding te 
maken hebben... ze at de laatste tijd steeds minder... met moeite richtte ze haar 
blik op Fatima... Wat??" ga zitten en luister... antwoordde fatima enthausiast.. ze 
zette haar laptop op tafel en sloot het aan..... ik ga niet zitten... anders moet ik 
moeite doen om weer te gaan staan... en mijn benen doen pijn dus schiet op... 
"een zachte muziekje vulde de kamer... zelfs opa kwam kijken... een glimlachje 
sierde zijn oude gezicht... de mannelijke stem was mooi... zo mooi dat het de 
aandacht trok... de woorden waren iets moeilijker... maar het wqas iets van vuur, 
boodschap.. en ik hou van je... was een mooie nummer... even wankelde imane... 
ewa...??? hoe kom je eraan.... ?? Fatima keek haar opa glimlachend aan... van 
wael... zei ze snel.. ik moest hem terug mailen.. of je de boodschap begreep.... 
WAT HIJ??? hoe durft ie??? weet je wat... kom maar hier.. met het die computer... 
met boze blik strompelde ze ernaar toe... ze klikte op beantwoorden en schreef: 
IK begrijp de boodschap maar al te goed.. en mijn antwoord is.. steek het liedje 
maar in je hol.. ik hoef jou en jouw liedje niet... laat me met rust en wat ik je de 
laatste keer heb gezegd geld nog steeds... verdwijn uit mijn leven... je bent nieta 
anders dan een verotte PLAYER!!!!!
 imane.
voor dat FAtima het kon beletten had ze de boodschap verstuurd... "waarom heb 
je dat gedaan?? vroeg fatima.. wallah dat is echt kinderachtiog.... "gaat je niets 
aan FATIMA HOU JE HIERBUITEN!!! HOOR JE ME???? ga weg en laat me met 
rust!!!!! imkane draaide zich abrupt om waardoor ze weer draaierig werd... ze 
kon zich nu niet staande houden... en viel ... de geschrokken Fatima en haar opa 
haalde snel een dokter.... het duurde even voordat de dokter er was... maar toen 
hij er was bevestigde hij dat, wat Imane wanhopig ontkende... haar 
nachtmerrie.... "mevrouw u bent zwanger...

als jurist moest ik blijven totdat de overeenkomst werd getekend... dat was twee 
weken na de afschuwelijke dag.. dat ik imanes mailtje had ontvangen.... ik had 
het kunnen weten... ik had geschoten en ik had misgeschoten... het was niet 
anders en ik moest het maar accepteren... je kan een vrouw niet dwingen v\n je te 
houden... zeker niet als ze je haat ik weet het nu... het deed nog steeds pijn maar 
jah... niets aan te doen... arme Fatima had achteraf de woorden proberen te 
verzachten... maar ik ben blij dat imane haar boodschap zoo duidelijk had 
verwoord... en ze mijn hoop meteen de grond had ingeboord... 
is goed voor me... zo maak ik me ook geen illusies..

mijn telefoon ging... ik had zojuist een pizza in de oven gedaan ... in de 
veronderstelling dat het iemand van werk was nam ik op... hello wael speaking" 
ewa wael... het was Hamid..."hey hamid alles ok?? elhamdolilah.. hoe is het met 
jou daar??ja goed hoor... antwoordde ik... met jullie... "jaa gaat goed .. yemma.. is 
nog steeds hetzelfde... " ik knikte.. alsof hij het kon zien... het werd stil... hamid en 
ik hadden nog steeds niet veel te zeggen.. hey wael... ik belde je om te zeggen.. 
dat je oom bent geworden.." ik? Oom? ik kon het niet bevatten.... nou 
gefeliciteerd jongen... ik ben werkelijk blij voor je... " het is niet mijn kind wael... 
Rafika is gisteren bevallen.... " ik was blij... maar die blijheid bereikte nauwelijks 
mijn hart... mijn hart leek bevroren.... "ewa ook dan gefeliciteerd.. met je neefje..." 
klinkt niet echt enthausiast wael... " ben ik wel... hamid... geloof me ik wens haar 
en haar kind het allerbeste.... waarom zeg je dat zoo down.... ?" waarom heeft ze 
me niet zelf gebeld??" is alles goed met haar... "het bleef even stil aan de andere 
kant van de lijn... jaja het gaat goed met haar ze is al thuis... mooi zo... doe haar de 
groeten en geef het kindje een zoen van me ok?? " heeft vader nog wat van zich 
laten horen?? ja hij komt volgende week... " ik knikte.. dat is mooi... kan die met 
eigen ogen zien wat ie heeft aan gericht... " Hamid leek wat te willen zeggen maar 
hield toch zijn mond... is goed wael... wanneer kunnen we jou verwachten... ik 
weet niet... misschien kom ik helemaal niet.... het bevalt me hier wel.... " Nee je 
 moet terugkomen wael.... MO zit nog steeds niet vast, niet voor verkrachting... 
dat is haar zaak Hamid niet de mijne... zij is verkracht,niet ik... en ze heeft 
trouwens duidelijk gezegd dat ze niets met me te maken wil hebben... dus 
waarom zou ik me zorgen om haar maken... ze kan de pot op.... "de pijn in mijn 
borststreek nam toe... het verstikte mij.... "hey maar hamid... je belt veel te lang.. 
gaat je een aardige duit kosten.... "geeft niet, wael ik heb het over voor jou.... " hey 
nog een ding... ja??" ik haalde diep adem... zorg goed voor sanae en je kind ok?? 
vooral je kind... hij of zij heeft niets te maken met wat zijn moeder heeft gedaan... 
" het bleef even stil aan de andere kant van de lijn.... " ja .. is ok wael... we praten 
er later over.... " ok.."we namen afscheid .. al die tijd heb ik heen en weer 
gelopen... ik was rusteloos... ik voelde me zoo rusteloos... ik zette dezelfde lied 
dat ik imane had opgestuurd op en ging zitten op de zachte bankstel.... 

de stem van abdel halim klonk uit de boxen...ik stopte mijn hoofd in mijn 
handen.... waarom deed het zo'n pijn.. hij had gelijk... imane's liefde was een vuur 
... een brand dat in mijn hart brand... ik kan niet met maar ook niet zonder haar.... 
ze weet niet wat ze me aandoet... ze weet niet wat ik doormaak... haar afwijzing 
maakt me kapot.. ik sloot mijn ogen...
ik misste haar zoo erg dat het gewoon pijn deed... plotseling rook ik een 
verbrandingsgeur... ik liep gauw naar de oven.. geirriteerd keek ik naar 
deverbrandde pizza.. ik zette de oven uit en en haalde de pizza eruit... ik ik liet 
het even aflkoelen en gooide het de prullenbak in... ik had toch geen trek... ik had 
de laatste tijd nergens trek in... 

ik paktte mijn colbert en ging weer naar kantoor... zoals ik de laatste tijd deed... ik 
ging maar werken.. want zoals ik me nu voel.. kwam er toch niets van slaap...
Imane kwam de lift uit... met moeite.. liep ze met haar vriendin noelle naar de 
auto.. noelle zou haar brengen naar de fysiotherapeute... ze was dagen niet van 
bed geweest... het nieuws dat ze zwanger was.. had haar verpletterd... telkens als 
ze dacht dat het weer goed zou komen kwam er weer wat... maar erger dan 
zwanger zijn van een verkrachter..??? dat was er niet.. dus het kon nu alleen maar 
goed gaan... Noelle en fatima waren een grote steun.. maar de grootste leed.. 
moeste ze echt zelf verwerken.. en nu ging Noelle overal mee naar toe... ze had 
vandaag haar eerste bezoek aan de huiarts.. onderweg naar beneden had ze het 
verteld van het liedje... Noelle vondt het allemaal wel romantisch... "imane hoe 
kon je dat nou doen??? soo sweet... is die jongen... "Imane had dit eerder 
gehoord... volgens haar was wael de ware... "ik zweg je noelle... hij is een player... 
een minuutje daarvoor zag ik hem flirtten met een bloedmooi meisje op tv... ewa 
dus?? hoe moest ze hem beschrijven..?? opdat moment werd haar probleem 
 opgelost antwoordde Noelle... misschien zat zij hem te versieren weet jij veel... 
was je erbij ofzo..???"volgens mij wil je gewoon niet toegeven dat je ook wat in 
hem ziet..."' pfff whatever zei imane buitenadem... "yeah zei Noelle... hoe zit 
mister wael eruit eigenlijk...."... Kijk daar, zie je wie daar aankomt.... " ja zei noelle 
onnozel is dat hem??" nee dat is hamid.. zijn tweelingbroer... " oohhh... noelle 
bleef kijken... nou dat is niet mis.. zie ik zo van afstand.... " hamid kwam 
dichterbij en groette de dames... Goede morgen dames..."ewa wat gaan wij doen 
vandaag... ?? tharapie antwoordde imane... hoe is het ermee hamid??"gaat wel 
goed elhamdoililah.. " hij keek noelle aan.. sorry ik heb me niet voorgesteld ik ben 
Hamid ziane"hij stak zijn hand uit en keek noelle voor het eerst recht aan... imane 
glimlachtte... de twee bleven elkaar maar aankijken... 

ik nam afscheid van alle medewerkers waar ik in de korte tijd van twee en een 
halve maand mee had gewerkt... ik had besloten om terug te gaan naar 
nederland... enkel en alleen voor mijn moeder... misschien dat ik haar mee ging 
nemen als ze wakker werd.. en dan hier weer opnieuw beginnen... ik nam de 
nachtvlucht naar nederland.... ik was niet zenuwachtig of verwachtingsvol... 
gewoon ik kwam terug zoals ik was gegeaan... leeg... 
de vlucht verliep rustig en de nederlandse douane was flex... ik liep de deur uit 
en zag hoe iedereen door zijn familie werd opgewacht... het was mijn eigen 
schuld... ik had niemand gewaarschuwd.. maar toch... zoveel belangstelling was 
er niet.. .. ik huurde een taxi.. en die bracht me naar mijn nieuwe huis... eindelijk... 
nora zou er samen met hamid en said voor zorgen dat er een bed stond.. en een 
koelkast... saafi... ik zou heerlijk in mijn bed slapen... ik was eigenlijk niet van 
plan om iemand te laten weten dat ik terug ben.. ik wilde eerst alles op een rijtje 
zetten... 

ik stapte uit en rekende af.. ik keek omhoog... ik was er maar ytwee keer 
geweest... ik controleerde het adres en ging een flatgebouw binnen... het was 
akelig stil... ik nam de lift en stapte uit op de juiste etage.. ik stak de sleutel in de 
deur en opende die... ik liep de gang in...
het huis rook ergens naar.. maar ik kon het niet thuis brengen.. blijkbaar komt 
nora hier vaak... ik opnde de slaapkamerdeur en zag dat ik gelijk had... ik zag 
haar op het bed liggen... ze sliep vredig.... ik had eigenlijk ook slaap... of nee ik 
was uitgeput... iklegde mijn koffer neer en ging zachtjes naast mijn kleine zusje 
liggen.... al heel snel viel ik in een diepe slaap..
nooit gedacht naast de liefde van mijn leven sliep tot ik in de ochtend een 
ijzingwekkende gil hoorde....
 ik sprong meteen op... ik keek om me heen ... ik wist niet wat er gebeurde... was 
er brand... was het echt of droom?? mijn hart klopte in mijn keel... opeens hield 
het geschreeuw op zoals het begonnen was... ik hijgde... ik keek slaperig uit mijn 
ogen... en degene die ik daar zag was wel de laatste.. die ik verwachtte te zien... ik 
keek haar verbluft aan.... Imane??? wael???? ze lag nog steeds... op haar zij.... 

"je hebt me aan het schrikkken gemaakt... zo mag je nooit iemand wekken..." ze 
keek me boos aan... en jij mag nooit zomaar bijmij in bed komen kruipen... ben je 
helemaal gek geworden.... !!!"ik glimlachte wallah ik dacht dat je nora was... ze 
kkeeek me ongelovig aan... hoe kom jij binnen... ??" ik begon hier plezier in te 
kijgen.... via een voordeur... ik kwam dichterbij... "heb je me gemist??? " ze wilde 
wat zeggen maar bedacht zich... ik hoorde getommel op de gang.... "ze komen 
eraan.... snel boog ik me over haar heen en kuste haar... hmmm ze smaakte 
heerlijk.... ze was eerst overdonderd... maar tot mijn vruegde voelde ik dat ze 
haar arm om mijn nek sloeg... ze kustte me terug...!!! ik nam haar in mijn armen 
en drukte haar tegen me aan . zie je.. die aantrekkingskracht was er wel... ik 
verdiepte mijn kus en zij ging mee.. ik schoof mijn hand onder haar t­ shirt 
ikvoelde haar platte buik... mijn hand ging richting haar rug.. ik voelde de 
littekens van de operaties... ik kuste haar hals ... haar oor... ze kreunde en bracht 
mijn mond weer naar de hare... ik hoorde iemad de gang oplopen en de deur 
open maken... gelukkig had ik mijn koffer ervoor gezet.. ik trok me snel terug.. 
haar kus heeft weer zoveel in me losgemaakt... we bleven elkaar hijgend en 
verbijsterd aankijken... aankijken... ik sprong van het bed af.... 

""sennou kayen???" hoorde ik een oude man vragen... hij keek de kamer in en zag 
mij staan... zijn ogen werden groot van verbazing.. allah jarabbi... 
makateshsemsi??? "e grooosz!!!" ( allah schaam je je niet... eruit!!!"") ik keek imane 
vragend aan... ze keek bvan me weg... ik liep de kamer uit.. de oude man praatte 
nog wat over de jongeren van vandaag... ik ging naar de woonkamer waar fatima 
aan een keukentafel zat.... toen ze me zag.. sprong ze op... WAEL!!!!! ze vloog me 
om de hals... ik omhelsde haar stevig... ik was oprecht blij haar weer te zien.... ik 
voelde de man aan mijn arm trekken... abni... ehsem... tlak el 3aila)) schaam je 
mijn zoon en laat het meisje los..." ik kreeg medelijden met de man... hij was zoo 
lief... iemand anders had me de hersens in geslagen.... !!! 

a djedie.. hada wael... elli koltlek e glieh..."dit is wael waarik je over verteld heb... 
e jeeh?? ( is dat zo?? ) ewa welkom mijn zoon ga zitten... ik ging zitten ... plots 
verscheen Imane in de deuropening.... ze zag er bleek uit.... ik was verbaasd... 
 zonder rolstoel??? alleen twee krukken.... ze steunde er zwaar op... maar toch.... 
ik keek haar verbluft aan... "imane je kunt lopen.... . ze keek me raar aan... dit heet 
strompelen..." geen lopen.... " ze rook... "eeeffff,,... jedie??? wat maak je?? eierene 
klonk het uit de de keuken... "imane keek haar zusje smekend aan... faat help 
asjeblieft!!!! ik keek imane raar aan.... ze leek misselijk.... "oooo oooo... wael... wil 
je haar heel snel naar de wc brengen voordat ze je tapijt onderkotst... 
"kotsen???"ik sytond razend snel op... en droeg haar en haar krukken naar de 
wc.... .. we waren net op tijd.... 

imane leegde haar toch al lege maag.... in de wc pot... ik keek of ik een washandje 
kon vinden...maakte die nat en hield het tegen haar voorhoofd.... ze pakte het uit 
mijn hand en snauwde... "ga weg!!!!!" ik liep naar de huiskamer... wat is er vroeg 
ik aan fatima... ze keek me opgelaten aan..."ze vermoordt me als ik het zeg...." 
anders vermoord ik je wel... vertel" eeeh ... het zit zo... eeeeh.... "FaTIMA???!!!"OK 
ZE IS ZWANGER.....
.... het voelde of ik net een klap in mijn gezicht kreeg... zoo abrupt zo onverwacht 
en z ongelofelijk... dit kan niet waar zijn..met grote ogen keek ik Fatima aan.... ze 
keek triest terug... mijn mond was opengevallen... ik was gewoonweg 
sprakeloos... ik schudde mijn hoofd... nee dit kon niet... yarabbi.. dit was een 
misselijke grap van fatima... want het kon niet anders... "ik werd over mijn 
overpeinzingen gehaald door imane... ze strompelde de kamer binnen... moelijk 
steunend op haar krukken... ze merkte de spanning in de kamer niet op... "wat 
doe jij hier wael??" en beter gezegd... wat deed jij in mijn bed..."ik keek haar 
vreemd aan... de logica van haar vraag begreep ik niet... " hoe bedoel je...imane?? 
" percies zoals ik het zeg... of versta je geen nederlands meer??? " zei ze scherp... 
ik raakte ontzettend geirriteerd door haar sarcastische toon... mijn geduld was al 
op de proef gested... maar dit was echt de druppel.... "imane , wil je asjeblieft 
ophouden met het sarcastische gedoe... kun je niet gewoon normaal met me 
praten... zonder me te beledingen of te proberen me af te zeiken???" NEE 
blijkbaar niet.. meneer ziane... maar goh hoe zou dat komen?? misschien omdat ik 
je niet kan uitstaan... omdat ik je niet kan luchten of zien..... "ik trok mijn 
wenkbrauwen op... zooo ??? zeg eens wie hou jij hier voor de gek... moet ik je 
eraan herinneren aan wat er net gebeurde in de slaapkamer... ??"ik zag dat haar 
kaken zich spanenden .. ze werd zelfs een beetje rood... "ik moet zeggen dat je 
reactie toen niet bepaald onverschil;lig of zelfs hatelijk was..." het leek of ze 
ontplofte ze hief haar hand op en wilde mij weer een klap geven... ik hield haar 
hand halverwege de lucht tegen... haar actie amuseerde mij meer dan dat ik boos 
was... toch leek het geen kwaad te doen om haar een beetje te intimideren... 
 ik trok haar naar me toe.... ze viel tegn mijn borst aan... met grote ogen keek ze 
naar me op... even was ik vergeten wat ik wilde zeggen... jezus die grote groene 
ogen zouden nog een monnik van zijn gelofte doen wijken... eindelijk vond ik 
mijn woorden terug..." geen enkele vrouw slaat mij.. en zeker geen twee keer... 
knoop dat goed in je oren.... " ik had haar zachte hand nog steeds in de mijne toen 
Fatima de betovering verbrak.... "ewa mensen wallah van jullie zouden ze een 
film moeten maken... maar wel met een happy end he?? " ze knipoogde.... "imane 
draaide zich om... nou met dit hier kun je je haast geen happy end voorstellen... 
"ik liep naar een stoel tegenover Fatima... "juist met mij is er een happy end." ik 
besloot om Imane geen aandacht meer te geven... 

de eieren roken heerlijk uit de keuken.. die man kan echt goed koken... de geur 
van de eieren en de mint thee maakte het geheel een huiselijk geheel... net zoals 
bij ons .. een hele tijd geleden.... het deed me denken aan vroeger bij ons thuis... 
op de zondagochtend... de ochtend was altijd heel vredig... zelfs vader leek dan 
een beetje toleranter te zijn... totdat we s''avonds met vieze kleren van het 
voetballen thuiskwamen... Hamid rende altijd als een speer naar boven... ik dacht 
altijd stoer te zijn... ik ving dus ook de klappen... vader was genadeloos... hij liet 
je pas gaan... als hij buiten adem was of dat je bijna bewusteloos was.... en niet 
meer bewoog.... en meskiena yemaa... zij probeerde altijd ons in de tuin al op te 
vangen met andere schone kleren... en daar zaten we als twee jochies ons te 
verkleden in de schuur... yemma nam het altijd voor me op... soms wierp ze zich 
op ons... zxodat hij ons niet meer zou slaan... dat was het enige wat hielp... een 
afwezige glimlach tekende zich op mijn lippen... meskiena.. na dat alles ligt zij 
momenteel tussen leven en dood een paar kilometer verderop.... yarrabi.. geef 
haar nog een kans bad ik... 

"waar denk je aan fluisterde Fatima... ik keek haar weer aan... "sorry ik was even 
weg, wat zëi je??" ik had het erover hoe romantisch je berichtje was.... zo'n mooie 
liedje was het.... zelfs nora vond het mooi..." a willie riep ik... heb je het zelfs aan 
nora laten horen... tfoe 3liek faat... fedahtini!!!" fatima kwam niet meer bij...." 
nee... neee nee hikte ze... niet de hele school weet het... alleen de marokannen" 
watattt??? ALLAH JEN3ELEK a zbell.. dat je bent... wallah ik wist dat ik je niet 
kon vertrouwen.... ik begon haar op haar bovenarmen te stompen... binnen de 
kortste keren waren we aan het stoeien...

imane zat op de bank te gluren naar haar zus en wael... hij probeerde haar te 
stompen... eerst waren ze aan het smoezen... en later begonnen ze te lachen... en 
nu aan het stoeien... een steek van jaloerzie.. ging door haar heen... kijk hoe 
 gemakkelijk zij met hem omging... en ik?? ik kwets hem steeds weer..of ik maak 
hem boos, of ik kus hem... ze voelde het schaamrood nog steeds vanuit haar 
kaken omhoog komen... ze wendde haar blik af... ze deed de tv aan.... en 
probeerde hen te negeren... het viel haar zwaar hen te negeren als haar ogen 
telkens als een magneet werden getrokken naar wael... wat zag hij er toch lekker 
uit... zijn haren waren verward... hij had met zijn kleren geslapen... de bovenste 
knoopjes van zijn gekreukelde overhemd waren open... de mouwen 
opgestroopt... ze keek naar de soepele bewegingen van zijn spieren... ze voelde 
zich warm worden... hij was afgevallen in de laatste tijd, zijn haar was gegroeid... 
daar had ze daarstraks doorheen gewoeld... zijn haar was zacht... ze sloot haar 
ogen bij de herinnering aan hoe het voelde om zijn ruwe baard te voelen... zo 
mannelijk... zo sexy... ze schrok van haar eigen gedachten... haar ogen vlogen 
open.... en keek recht in die grijsbruine van wael..... voor ze het wist... zat hij 
naast haar.... "gaat het?? heb je pijn...??? of moet je weer kotsen?? " ze schrok van 
zijn bezorgde toon... "nee... een betje pijn ou saafi... " op dat moment kwam 
fatima... binnen met de thee... later ook met de eieren... we aten ze op aan de 
eettafel... imane bleef zittenop haar plaats en keek niet onze kant op... 

ik ging mijn handen wassen en hielp de man met afruimen... fatima.. pakte haar 
tas en gin naar school... ik ging weer aan de eettafel zitten tegenover imane..."ik 
was even geschrokken toen ik zag dat ze haar ogen had gesloten en achterover 
leunde op de bankstel.... mijn reactie was heel impulsief geweest... ik had niet 
nagedacht... als ik dat had gedaan... was ik niet naar haar toegegaan.. ik lachtte 
spottend om mezelf... ze3ma.. dingen op een rij zetten ... ze3ma afstand nemen... 
ze3ma opnieuw beginnen... ik vervloekte mijn zwakte... alles vervloog... al mijn 
plannen knapten als een luchtbel.. op het moment dat ik haar zag... en de kus?? 
de kus ramde mijn hele verdediging in een seconde inelkaar... pfff.. met haar in 
de buurt was er of een leven met haar... of helemaal geen leven.... in mijn geval 
geen leven... want ze is zwanger..

steeds meer gedachten tolden door mijn hoofd..... zwanger... zwanger ... 
zwanger.. klonk het steeds in mijn hoofd... ik keek naar haar... ze negeerde mij en 
keek naar de tv... ik zag haar al voor me.... een steeds grotere buikje... een buik 
waar een wezen in groeide... een kind... een kind van MO.... mijn hoofd begon 
pijn te doen.... ik liet mijn hoofd in mijn handen rusten en dacht na... mijn 
gedachten werden verbroken door... de bel... het was een schelle bel.... de pijn in 
mijn hoofd werd steeds erger... ik nam me voor om die zo snel mogelijk te 
vervangen... 
 een roodharige krullebol kwam vrolijk binnen... SBAH EL GEER LELIJKE 
MENSE"N, IK KOM JULLIE DAG OPVROOO...." haar woorden stokten toen ze 
mij zag... met een hand hield ik mijn slapen vast... ik keek op... de vrouw was een 
schoonheid... wie was ze??? en wie had mijn huis eigenlijk opengesteld voor 
mensen die ik er niet in wilden hebben.... ??? ik zat toch zeker wel in mijn eigen 
huis...??

de vrouw negeerde mij verder en liep naar imane.. ze gaf haar een kus... en ging 
naast haar zitten.... hoe is het met je...??" imane haalde haar schouders op... 
hmmm... ik had eigenlijk niet gedacht.. dat je nog in je slaapkleren zou zitten... je 
bent wel een luilak geworden.. imane " imane glimlachte het was een mooie en 
oprechte glimlach.. eentje die recht uit haar hart leek te komen... waarom heb ik 
er nooit een gekregen dacht ik??? ik zat al een toeschouwer te kijken hoe zij 
samen lachten... ik kreeg een andere imane te zien... blijkbaar liet ik het slechtste 
in haar naar boven komen.... ze nodigde haar vriendin uit voor de thee.... mij 
niet.... ik werd een beetje moe.. van haar negeer acties... ik zou met haar praten als 
de vrouw wegging... en duidelijk zeggen dat ze binnen een afzienbare tijd weg 
moest uit mijn huis en mijn leven... dat was beter... ik vond het wel erg voor 
haar... maar veel erger voor mezelf... dit kon zo niet doorgaan.....
tot mijn verbazing ging Imane naar haar kamer... het bleef stil in de woonkamer.. 
ik hield mijn hoofd in mijn handen .. ik wilde geen kennis maken met vrouw die 
niet eens het fatsoen had om mij te groeten toen ze binnen kwam.. de opa van 
Imane was naar buiten.. om een luchtje te scheppen en hij zou naar de moskee 
gaan.... maar volgens mij wilde hij gewoon de sfeer hier ontlopen... "waarom doe 
je alsof je me niet kent..." ik keek op... , sorry??" je heb me wel gehoord zei ze 
streng" ik schudde mijn hoofd waardoor het bonzen nog heviger werd.... dit was 
een duidelijke geval van migraine.... ik kreeg zo een aanval... ik wist het... en 
inspanning maakte het erger... zoo ook deze vrouw... "krijg ik vandaag 
antwoord...??"" ik keek haar vermoeid aan... "misschien omdat ik je niet ken... ??" 
wat?? zoo jij ben hypocriet zeg... !!! we hebben vorige week nog wat gedronken 
samen en nu zeg je dat je me niet kent..." ik had pijn en had geen zin in 
discussies..." weetje wat... lat me met rust wil je??"ik ken je niet... en wil je niet 
kennen en je stem doet pijn aan mijn hoofd... dus wil je die effe inhouden....??" 
WATTT????? gilde ze?? jij hebt lef??!!!" haar stem deed me ineenkrimpen... ze 
ging naar de deur en gilde naar imane..."heeey kom eensluisteren... !! hij zegt dat 
hij me niet kent... !! had je niet kunnen zeggen dat hij een hypocriet was??" imane 
verscheen in haar spijkerbroek en een strak shirtje in de deuropening... ze 
hijgde... 
 nee noelle klopt... jij kent Hamid... dit is wael... " Noelle keek verrast... oooh 
wael...??" ze stak haar hand uit... sorry ik zag je voor je broer aan..."ik schudde 
haar de hand... geeft niet... "ze ging weer zitten.. Imane verdween weer... effe 
mijn haar doen noelle... ben zo terug..." is goed moppie.. ik wacht wel.." ze 
wendde zich weer naar mij... wael he??" ja zei ik geirriteerd.. wat nou wael he??" 
soososo... rustiog jongen ik heb gewoon veel over je gehoord... " het intereseerde 
me niet wat ze gehoord had... " wael de player... ik heb het genoegen zal ik maar 
zeggen..." nu moest ik haar wel aankijken... " ija jongen je reputatie is je 
voorgegaan..." nou je loopt achter dame.. zei ik alleen... "ze schudde haar hoofd... 
eens een player.. altijd een player... " hoezo?? wil je ook aan mijn lijstje van 
veroveringen wordentoegevoegd dan??" als dat het is moet ik je teleurstellen... ga 
maar achetr in de rij staan.... ik stond op en liep naar de badkamer... 

imane was net klaar... "imane heb jij een handdoek voor me.. ik wil graag een 
douche nemen... "wat?? ga je niet weg dan??" vermoeid keek ik haar aan... toen ze 
mijn rode ogen zag... veranderde haar opstelling jegens mij..."wael wat is 
er??"alleen een migraine aanval... ik wil douchen en slapen... voordat ik te 
duizelig wordt..." ja tuurlijk... ze liet me de handoeken zien... " kan ik wat voor je 
doen?? nee.. alleen een emmer naast het bed zetten... ik moet misschien 
overgeven... " Imane boog haar hoofd... "staat er al..." fluisterde ze..

de manier waarop ze het zei.. raakte mij... het was alsof ze zich ervoor 
schaamde... ik stak mijn hand uit en raakte haar kin zachtjes aan... ze hief haar 
hoofd.... "heb je er erg last van??" vroeg ik zacht... ze haalde beschaamd haar 
schouders op..."je wet het dus he??" ik knikte... netb pas... "ok zei ze... ik maak 
fatima af.." ze draaide zich om en vertrok met haar irritante en luidruchtige 
vriendin.....

is hij altijd zo nors... ?? vroeg noelle in de auto... ze waren op weg naar het 
ziekenhuis voor de training van Imane.. imane schudde haar hoofd.. 
integendeel... hij is normaal heel vrolijk en geduldig ook.... het bleef stil... opeens 
keek Noelle haar met een duivelse glimlach aan... wallah ik heb de opl,ossing 
voor je...." " wat voor oplossing...??"vroeg imane verbaasd... de oplossing 
waarvbij je je kind een naam en vader geeft... waardoor je tegen je opa kunt 
zeggen dat je zwanger bent zonder dat een hartaanval krijgt... en wardoor je 
jezelf misschien wel gelukkig maakt...." "nou dat klinkt ideaal... dat zijn hoeveel 
vogels in een klap???"noelle lacht om de laatste opmerking... "ik ben een econoom 
 geen wiskundige... " nou vertel noelle... onwillikeurig was Imane toch wel 
nieuwsgierig naar de hoogstwaarschijnlijk belachelijke oplossing van Noelle... 
"nou ... lachtte noelle... ik zat net te bedenken... dat je eeh... "imane keek haar 
vragend aan... " zeg nou...??? " nou ik dacht dat je zou kunnen trouwen..... met 
wael......."
de voorstel; kwam als een verrassing... een belachelijke verrassing... een stupid 
idee.. zoo belachelijk dat het niet eens bij imane was opgekomen... "pfffff.. sorry 
noelle als je niks zinnigs te vertellen hebt kun je ook gewoon je mond houden 
hoor... je hoeft niet perse wat te zeggen..." Noelle lachte... weetje.. je hebt er 
gewoon nooit over nagedacht..." het bleef even stil... Noelle manouvreede de auto 
in het drukke ochtendverkeer... even later begon ze weer.... "Imane denk eens 
mee... " imane's gedachten waren alweer afgedwaald.. hmm?? wat???"over wat ik 
je net zei... verduidelijkte Noelle..."he doe normaal wil je... ik wil er niks over 
horen... " NEE je moet... en beslis daarna wat je gaat doen... " Imane boog zich 
voorover en zette de muziek wat harder..." Noelle kende haar vriendin heel goed 
en liet het erbij zitten... ze leunde achterover en luisterde ook naar het nieuws van 
11 uur.

ze kon hem gewoon niet vergeten!!! "Imane schudde zachtjes haar hoofd en keek 
uit het raam.... meskien hij had echt pijn... en in zo'n korte tijd... toen hij haar had 
ghekust leek alles nog normaal... wanneer was die pijn gekomen dan??? haar 
gedachten werden weer getrokken naar de kus... die speciale kus... wat deed hij 
toch met haar??? ze zuchtte... ze moest uitkijken... hij wist heel goed waar haar 
zwakte lag... en die zou hij genadeloos gebruiken... zoals hij meerdere vrouwen 
gebruikt had.... hij gebruikte de kus alleen al... laat staan als hij er achter was 
gekomen dat ze in zijn armen wakker was geworden!!!!! "je denk aan hem he??" 
klonk de stem van noelle... Imane keek haar geschrokken aan... "wat???" vroeg 
Imane verward... ze voelde zich aardig betrapt.. " weetje... hij keek op een hele 
speciale manier naar je.... hij dacht dat ik het niet zag... maar je weet.. ik ben 
noelle .. en ruik liefde in de lucht..." ja ik ken jou zei imane met een zucht... en ik 
weet ook dat je bazelt en kwebbelt... en dat je de feiten nooit accepteert en dat je 
niet kunt snappen dat jij geen gelijk hebt... maar dit keer heb je geen gelijk liefje..." 
noelle glimlachte... o ja.. en mevrouw is goed in dingen herhalen wat ze zichzelf 
wijsmaakt... en wat anderen zeggen... volg niet de weg die anderen voor je 
uits******en... maar een die je lot je voorschrijft.... " wijze woorden noelle... ik durf 
te wedden dat je die niet verzonnen hebt.. maar van een van die romantische 
boekjes hebt..." imane je doet ongelofelijk moeilijk.. je weet dat.... "NEEEE laat me 
noelle asjeblieft.. dit is mijn leven.... !!!" snauwde imane... ze had ontzettende 
spijt.. dat ze haar vriendin had afgesnauwd.... ze haalde diep adem....."sorry 
noelle dat meende ik niet zo..."noelle haalde haar schouders op... "je mag hoog of 
laag springen imane.. maar dit keer heb ik gelijk..."

ik ging op het bed liggen en sloot mijn ogen.... de pijn was ondragelijk... ik voelde 
mijn maag opkomen... ik slikte... en haalde diep adem.... ik haatte het om over te 
geven.... ik ademde diep in en uit... en probeerde mijn maag te kalmeren... het 
kwam even tot rust... ik voelde zweetdruppeltjes op mijn bovenlip kriebelen... het 
gebons in mijn hoofd ging verder... als het nu op een plek zat was het te 
verdragen.... maar neee.. het leek wel of mijn hersens eruit geperst werden... ik 
maakte de fout om mijn ogen te openen... ik zag de kamer om me heen draaien.... 
mijn maag kwam nu en dit keer liet het zich niet afschepen... alles moest eruit... ik 
draaide me net op tijd om... en leegde mijn maag in de emmer.... ik maakte 
daarvbij zoveel geluid dat de oude man kwam kijken wat er aan de hand was.... 
ik raakte buiten adem en probeerde nog adem te halen.... tegelijk leegde mijn 
maag zich weer... het was zo erg dat ik het zelfs door mijn neus naar buiten 
voelde komen.... ik kreunde... dit was erger dan normaal.... ooooh god... dacht ik 
neem mijn miezerige leven dan gewoon en kwel me niet langer.... toen mijn maag 
leeg was... ging ik weer achterover liggen... ik was buiten adem... ik hijgde.. het 
probleem was dat ik meteen mijn adem ook rook.... gruwelijk vies... op die dag 
nam ik me voor nooit meer eieren te eten.... ik voelde een koude washand op 
mijn voorhoofd.... ik wilde de man graag bedanken... maar ik kon niet ik had er 
de kracht niet meer voor... 

imane had ook veel pijn miscchien wel meer... het leek wel of ze op messen liep.... 
de pijn was ondragelijk... het zat in haar rug en in haar benen... ze kon haar eigen 
gewicht amper dragen... laat staan die van haar kind later... bij die gedachte kreeg 
ze tranen in haar ogen.... een kind die op zo'n verkeerde manier was verwekt... 
had ze verdomme maar een morning after pil genomen!!! ze vervloekte zichzelf 
en het lot.... maar ja ze was te geschokt om ergens aan te denken... en die 
klootzakken in het ziekenhuis dachten dat ze wel de pil gebruikte.... ze zou ze 
aan moeten klagen.... maar ze kende niemand die wat vann de wet wist... ooh 
wael... schoot het door haar heen... de pijn werd te erg... ze kapte ermee... "geen 
loop oefeningen vandaag zei ze tegen de therapeute.. ik heb teveel pijn...!!! " is 
goed antwoordde die ander... je moet niets forceren..." ze hield het voor gezien en 
na een aantal andere kleine oefeninkijes ging ze zich omkleden... 

in mijn gekwelde slaap rook ik haar geur... mijn neus was het enige dat scherp 
was... het doekje was warm en klefferig geworden... met een zware hand deed ik 
de was hand weg... met moeite opende ik mijn ogen... heel voorzichtig... mijn 
 zicht was troebel... het gebons in mijn hoofd ging onverminderd voort.... ik had 
dorst.. en voelde een vieze smaak in mijn mond... ik zag een glas water op het 
nachtkastje staan.... ik reikte ernaar en dronk er gulzig van.... ik ging weer 
liggen.... ik was de tijdsbesef helemaal kwijt... ik weet dat het ergens in de 
middag was... maar hoe laat??? ik wist het niet... ik sloot mijn ogen en viel weer 
inslaap... ik werd plotseling weer wakker... door mijn opkomende maag... AAAH 
Ya rabbi neee.. kreunde ik.. ik kon niet... ik kon niet meer... ik probeerde mijn 
maag op dezelfde manier als de keer daarvoor te kalmeren.. al gauw had ik de 
hoop opgegeven om iets binnen te houden en rolde weer naar de rand van het 
bed... ik gaf weer over... ik had pijn ...pijn in mijn hoofd... in mijn maag en in mijn 
buik.... ik kreunde... en hijgde boven de emmer en weer werd er een koud 
washandje op mijn hoofd gelegd... ik ging achterover liggen.. ik wilde de man uit 
het diepste van mijn hart bedanken... ik wilde wat zeggen... maar die stem belette 
mij dat..."ssst.. wael ... het is al goed..." mijn hart sloeg een slag over... imane?? zei 
ik schor... er kwam geen antwoord... ik tilde mijn hand op en zocht de hand die 
de washand nog steeds op zijn plaats hield.... het was inderdaad haar zachte 
hand... 

ik voelde me zo zwak.. zoveel pijn.. ik kon niet eens mijn ogen openen..."kan ik 
wat voor je doen wael.. zal ik je dokter bellen..."nee het gaat vanzelf over.. het is 
alleen maar migraine... " ok.. ze wilde haar hand onder de mijne vandaan 
trekken.. ik belette haar dat "nee... blijf bij me... maar??"protesteerde ze... 
"asjeblieft.. even..." ze zuchtte... en bezweek voor mijn smeekbede..

waarom was ze ook naar binnen gekomen???"ze hoorde zijn gekreun en ze kon 
het niet laten hem te helpen... hij had haar vanmorgen ook naar de wc gedragen... 
en had haar hoofd ook afgedept met water... ze keek op hem neer... hij zag er echt 
beroerd uit... zijn ademhaling was weer regelmatig... hij sliep weer... ze kon er 
niets aan doen... hoe zou een leven met hem zijn?? zou hij het wel accepteren dat 
zij een kind van een ander droeg??? Ze zuchtte diep... ze moest er niet te diep 
over nadenken... wat hij vond was niet belangrijk... ze zou hem niet de kans 
geven te weigeren... ze had net een paar uur op het strand doorgebracht... kijkend 
over de zee.. kwam ze tot de slotsom dat Noelle inderdaad gelijk had... hij was de 
oplossing van haar problemen...

diep in de nacht werd ik weer wakker... ik keek om me heen... mijn hoofd voelde 
nog zwaar maar ik voelde me veel beter... ik probeerde op te staan... ik bibberde 
op mijn benen.. ik liep voorzichtig naar de deur... het was donker in het hele 
huis... ik liep naar de badkamer... licht deed nogsteeds pijn aan mijn ogen... en 
 bovendien wilde ik niemand storen... ik liet de kraan lopen en deed mijn hoofd 
eronder... ik spoelde meteen mijn mond... nadat ik was opgefrist liep ik naar de 
keuken... ik keek in de koelkast en vond een pak sap.. ik dronk ervan en legde het 
weer terug... ik liep naar de huiskamer... ik zag een gestalte op de bank liggen... 
ik fronste mijn wenkbrauwen... de oude man?? lag hij hier te slapen??? ikliep er 
naartoe.. en zag van heel dicht bij dat het imane was.. waarom ligt zij hier.. zij 
heeft toch lasty van haar rug??? ik kwam dichterbij... opdat moment schrok ze 
wakker... "neee neee fluisterde ze... neee asjeblieft niet weer??!!" ze begon te 
snikken.... "imane nee ik ben het wael... " ik kwam dichterbij.. ze schermde haar 
hoofd af en trok haar benen op.... ik pakte haar handen... "imane.. rustig liefje... 
wallah ik ben wael.. en zal je niks doen..." ze bleef een ven verder murmelen en 
leek een minuut later weer tot rust te komen.... ze barstte in snikken uit... ik kon 
haar niet zien.. maar haar verdriet wel voelen... ik nam haar in mijn armen... ik 
liet haar huilen en voelde mijn t shirtje nat worden van de tranen...
ik voelde mijn beenspieren trekken... "schatje... mag ik bij je komen zitten.... "ze 
verslaptte haar greep... ik ging zitten..." ik nam haar weer in mijn armen... ik trok 
haar op mijn schoot..."wael wat doe je??"snifte ze... "maak je niet druk... effe goed 
zitten, niks anders... " ik voelde weinig weerstand... ze leunde tegen mijn 
schouder... haar voorhoofd tegen mijn hals aan... met mijn ene hand woelde ik 
voorzichtig door haar zachte haren.... "gebeurt dit vaker??" ze haalde haar neus 
op... ze knikte... af en toe... niet meer zoveel als in het begin..."ik voelde me zoo 
rot.. dat ik er niet was voor haar.... ik kuste haar hoofd..."het spijt me dat ik er niet 
was voor je... " ze haalde haar schouders op... je kon niks doen... "dat weetje 
niet..., ik wilde de hele tijd meer voor je betekenen... maar jij scot me steeds... "je 
zegt dat je me niet kunt uitstaan.... maar je lichaam zegt anders..."ik voelde haar 
verstijven... de blik in je ogen imane... zegt zoveel.... maar je laat me niet toe... ik 
wil je graag helpen, jij werkt me steeds tegen... waarom heb je die schoft niet 
achter de tralies gezet... hij zal jou altijd alstig vallen... "het bleef stil.. "en je kind 
ook... zodra hij erachter komt dat je zijn kind draagt..."ze begon weer te 
huilen..."ik zit zoo diep in de shit wael... wat heb ik gedaan dat ik dit verdien.... 
"niks schatje .. wallah jij verdient dit niet.... maar ja het is elmekteb... " ze haalde 
nogmaals haar neus op... wat moet ik tegen opa zeggen... hij krijgt een 
hartstilstand... als hij hoort wat er is gebeurd.. en dat ik zwanger ben... ik 
zuchtte... het komt wel goed... geloof me insallah... komt alles weer op zijn 
pootjes terrecht... "ze zette zich af... je weet niet waar je het over hebt... over 7.5 
maanden krijg ik een kind... een levensechte kind... eentje waar ik niet zomaar 
vanaf kan.. eentje die afhankelijk is van mij... het dringt niet door he??? 
in het vage licht dat van buitenaf kwam zag ik de contouren van haar gezicht... ik 
streelde haar wang... nee... fluisterde ik... ik slikte een brok weg... " je zou me 
kunnen helpen wael..." hoe imane... ??" ik kon niet zo goed meer nadenken... ik 
voelde de hitte door mijn lichaam stromen... het was een wonder dat ze nog niet 
door had hoe mijn lichaam op haar reageerde....

ik bllef heel stil zitten... ze dacht na... Hoe vroeg ik weer... even bleef het stil... 
toen klonk het verlossende antwoord..."door met me te trouwen......

waaat??? ik begon te lachen.... imane je wwet niet wat je zegt..." jij met mij 
trouwen...??? "lach je me uit wael??"nee. absoluut niet schatje... maar je weeet... 
"wat heb ik je te bieden... en waarom ik??? "
ze keek me aan ... wat je me te bieden hebt... je naam... je troost.. je steun... ze 
schudde haar hoofd... alleen je naam is genoeg... de rest daar kan ik wel zonder... 
ik schrok van haar harde toon... en waarom jij??? omdat jij de enige bent in de 
buurt.... " haar woorden staken mij... dus ik ben gewoon een object.. 
concludeeerde ik... "het is de waaarheid wael... ik kan je wel wijsmaken dat ik van 
je hou of.. iets anders... maar we houden onszelf daarmee alleen voor de gek..."ik 
knikte... maar wat doe je met wael de mens.. de man..??" hoe bedoel je??? vroeg 
ze zacht... dit bedoel ik .. ik trok haar hoofd naar me toe en kustte haar lippen 
zachtejs.. 

de oorspronlijke plan was me nu terug te trekken... maar zoals altijd als het iets 
met imane te maken had kwam het nooit uit.... ik kuste nogmaals haar lippen... ik 
kon me niet meer inhouden en maakte mijn kus dieper.. zo in het donker maakte 
het effect alleen maar groter... ze sloeg haar armen om mijnn nek en kustte me 
terug... een kreun kwam uit haar keel... ze leek zich helemaal over te geven... nu 
stoppen hoorde ik een stem in mijn achterhoofd... ik negeerde die... nee nog heel 
effe... mijn handen gingen over haar rug... het was niet genoeg... ik wilde haar 
voelen... mijn handen gleden onder haar shirt... ik voelde haar zachte huid.. ik 
streelde haar buik, haar rug en ging steeds verder omhoog... opeens voelde ik 
haar handen tegen mijn schouders duwen... Nee wael.. nee niet doen.." hijgend 
liet ik haar los.. 

in het donker keken we elkaar aan..."weet je nu wat ik bedoel...??" ik kan mezelf 
niet wegcijferen... als jij je gevoelens ontkend... ik heb ze wel... en ontken ze niet... 
en als ik ga trouwen... dan wil ik mijn rechten als echtgenoot..." ze zuchtte 
telergesteld... ik stond op... weetje ... het is bed tijd voor je... "ik tilde haar ope n 
 bracht haar naar de slaapkamer... "wat doe je wael... ik heb nee gezegd..." wees 
maar niet bang ik ga je alleen instoppen... .. toen ik haar instopte... zei ze "wael... 
denk er asjeblieft over na... "
trouwen... hoofdschuddend liep ik terug naar de woonkamer... ik ging op de 
bank liggen en dekte mezelf toe... trouwen ... hoor dat nou... ik sloot mijn ogen en 
viel gauw weer in slaap.

de volgende ochtend werd ik gewekt door iemand die op mijn benen ging 
zitten... ik opende mijn ogen en hief mijn hoofd... "fatima voel lje je wel 
lekker??"hahah lachte ze.. wilde ik net aan jou vragen...!!" ik schopte haar speels... 
ewa sta op!!! ik liep naar de badkamer en kwam imane in de gang tegen.. "Goede 
morgen "Groette ik... ze mompelde wat maar keek me niet aan.. ik vond het wel 
raar maar... stond er verder niet bij stil... ik ging douchen en kledde me aan... ook 
rijdens het ontbijt keek ze me niet aan... 

ewa a bni"begon de man.. je bent nu hier twee dagen... en ik begrijp dat je nog 
geen ander huis hebt... maar.."ik had al een gevoel waar dit naar toe ging.."ik heb 
twee ongetrouwde dames in huis... en een jongen als jij kan niet bij ze wonen... 
wat zullen de mensen zeggen??"ik knikte... ik begrijp het a djedie..." je moet niet 
denken dat ik je uit je huis wegjaag... maar ik ben een man van eer... en eer is het 
enige wat we hebben... ik knikte en keek naar imane... ze sloeg haar ogen neeer... 
te laat .. ik had al gezien dat ze tranen in haar ogen had..... ik wist wel wat ze 
dacht... dat zij die eer naar beneden had gehaald... wist die man het trouwens??? 
ik wilde haar graag helpen... maar trouwen???? dat ging me wel ver...

na het ontbijt pakte ik mijn tas en ging naar het huis van gelti, ik werd er hartelijk 
door gelti ontvangen... ik moest vertellen wat ik allemaal had gedaan... niet dat ze 
er iets van begreep.. maar ik voelde dat ze blij was zoals zij blij zou zijn met said. 
het was inmiddels middag en we gingen mijn moeder opzoeken... 

al bij de ingang van het ziekenhuis voelde ik mijn hart in mijn keel kloppen... ze 
lag nog steeds op de zelfde plaats.. zelfde bed.. dezelfde houding... het leek wel of 
de tijd was stilgestaan... het was alsof ik niet weggeweest was... ze lag nog steeds 
stil.. geen teken van leven.. het enige.. wat erop duidde ze leefde was .. die 
regelmatige gepeip.. die monitor... ik haalde diep adem.. een golf van verdriet 
overspoelde mij... ik voelde de tranen weer in mijn ogen komen.. Ya rabbi heb 
medelijden... laat haar niet lijden.. ik liep naar haar toe en zag hoe gelti haar kuste 
en fluisterde.. Khadija... je zoon is er... je kunt trots op hem zijn!!" ik kreeg een 
brok in mijn keel... ik bleef stilstaan... ik verwachtte dat ze elk moment kon 
 opstaan om mij te omhelzen.. het leek wel alsof ik erop wachtte... 

nee ze zou niet opstaan realiseerde ik me ... ik liep naar haar toe... ik wilde haar in 
mijn armen nemen... ik wilde dat ze me ging troosten... net als vroeger.... als ik 
klappen had gehad... of wanneer ik in mijn broek plasstte omdat ik het niet kon 
ophouden..en de jongens mij uitlachtten... de tranen stroomden inmiddels over 
mijn wangen... ik kon het niet meer zien... ik kon niet zien hoe mijn moeder daar 
dood lag te gaan... niet meer de onzekerheid of ze mij ooit nog eens in haar armen 
kon houden... ik kon een snik niet onderdrukken... en liep de kamer uit.... bij de 
deur botste ik tegen mijn vader aan....

hij deinsde achteruit.... ik was inmiddels even groot als hij.. jonger en sterker... ik 
duwde hem opzij en ging weg... op de gang liet ik mijn tranen de vrije loop.. ik 
snikte zelfs hardop... ik hurkte neer en verstopte mijn hoofd in mijn armen... ik 
wilde de wereld buitensluiten... dit moment was voor mij alleen... even later 
voelde ik een hand op mijn schouder... ik keek op... het was GELTI, kom a bni..., 
niet huilen... het komt wel goed met haar... "insallah a Gelt"antwoordde ik en 
stond op... we namen de lift naar beneden.. op de begane grond zag ik een 
bekend figuur... 

imane had me ook gezien en kwam naar me toe... ze groette Gelti met de 
gebruikelijke 3 kussen en gaf mij een hand.. ik wilde niet dat ze zag dat ik 
huilde... ik boog mijn hoofd zodat ze mijn ogen niet zou zien... ze vroeg gelti naar 
yemma en leek belangstelling te hebben... ik wachtte rustig tot het gesprek 
afgelopen was... ze namen afscheid.. op het laatste moment trok Imane mijn 
aandacht.. door mijn naam te noemen.. "ik keek haar aan..., even leek ze verrast... 
maar herstelde zich snel.. Vergeet asjeblieft wat ik gister heb gezegd.. of heb 
gevraagd... was dom van me om dat van je te vragen..." ik keek haar aan.. en 
knikte... is goed en trok een verbaasde Gelti mee... 

thuis zag ik dat said al terug was... hij omhelsde me hartelijk... ewa a jurist djenna 
hoe is het??"ik zag aan hem dat hem iets dwarszat.. wat zou het zijn??? we zaten 
een tijdje te dollen terwijl Gelti het eten klaarmaakte... ewa jongen je kamer staat 
nog voor je klaar... "ik gaf hem een klap op zijn schouder.. shokran a gai..." ik ga 
meteen mijn spullen uitpakken.,.. wacht ik ga mee..."

tijdens het uitpakken vroeg ik hem terloops hoe het ging met zijn vriendin.. hij 
zuchtte.."ewa ik weet niet wat ik mlet zeggen... ik wil echt met haar trouwen 
maar haar vader staat ons in de weg..."ik fronstte mijn wenkbrauwen... heb je 
 hem al gevraagd bij hem.. hij schudde zijn hoofd... ik ga mezelf en mijn moeder 
niet voor schut zetten!!! hij moet eerst ja zeggen.. en dan ga ik naar hem toe... "ik 
knikte.. "zit wel wat in.. " waarom is hij er tegen??" said haalde zijn schouders op 
en knakte zijn vingers... ik ben arabisch... en zij berbers... haar vader wil haar niet 
aan een arabier geven..." tja zei ik... dat is moeilijk... "wallah a wael.. soms denk 
ik.. ik neem haar naar een hotel en ga met haar slapen... dan kan hij niet meer 
weigeren..."ik moest lachen.. je wilt haar schaken yek..." hij moest zelf ook lachen 
om zijn dwaze idee... nee maar wallah wael ik word gek... zij dreigt nu ook om 
haar familie's kant te kiezen... ik gooide mijn tas onde het bed en ging liggen... 
"dat kan je haar niet kwalijk nemen said... jij zou ook niet je familie in de steek 
laten voor een vrouw... " even was het stil... "komt die man weleens in de 
moskee??? " hij zuchtte.. "ja je kent hem wel joh..."een klein mannetje met altijd 
dezelfde must op... een witte..." jaa antwoordde ik .. je hebt net 99% van de 
marokkaanse mannen boven de 50 beschreven..."hij lachtte en gaf mij een 
stomp... wallah a wael ik heb je gemist man... "we stonden op en gingen weer 
naar de huiskamer.. "ik praat wel met hem als je hem aanwijst...." Said keek me 
dankbaar aan... 

met de avond gebed ging en we naar de moskee... maar de man was nergen te 
zien... na het bidden pratte ik even met de imaam en ging richting huis... ik kwam 
langs de hangmuur en kon het niet laten om te helpen bij het ondersteunen van 
de muur.... "ewa a drari"hoe is het ermee?? ewa wael.. ewa scheet, ewa 
prof"waren allemaal bijnamen en ik kreeg ze allenmaal naar me toegeworpen... 
na wat streke verhalen te hebben gehoord.. vroeg een van de jongens.. ewa wael.. 
wat heb jij met MO dealer???? " wie vroeg ik??? je weet wel MO dealer uit 
zuid ??!!" ik krabde achter mijn oor..."waarom vraag je dat opa?" we noemden die 
jongen opa omdat hij altijd zoo langzaam was... "hij heeft drie keer naar je 
gevraagd..."jaaa voegde hishem eraantoe... het scheelt weinig of hij looft een 
beloning voor je kop... ik lachtte.. ja joh??? en waarom moet ie mij hebben dan?? 
heeft hij advocaat nodig ofzo..??" de jongens hgrinnikten... kun je nu zelf vragen 
daar rijdt hij... ik keek op en zag de vette mercedes van Mo de straat inrijden. het 
was echt een pracht auto.... maar ja.. zijn vieze gezicht.. verpestte de hele merk 
mercedes... niet alleen het model... 

ik bleef onverstoorbar staan... ik zie wel of hij komt.... ik praattte nog met de 
jongens en zag hem uitstappen... hij leek volledig hertseld te zijn.. ik kwam naar 
me toe lopen...."jou moet ik hebben.... " ik ging rechtop sytaan.. "ja hier ben ik.... 
zeg het eens... hij kauwde op een kaugom... ik kom je zeggen dat je alvast 
afscheid moet gaan nemen..."waarom vroeg ik onnozel draai je de bak in dan??" 
nee jij.. en wees met zijn vinger op mijn borst.. jouw gaat binnenkort iets heel ergs 
overkomen... "jaa joh...?? vroeg ik onnozel... kom je je foto boven mijn bed 
hangen??" vroeg ik uitdagend... hij liet een gouden tand zien in iets wat voor een 
glimlach moest doorgaan... "nou misschien.... wacjht maar af... ik knikte... ik 
wacht vol ongeduld op je komst MO.." hij glimlachte weer en keek naar de 
grond... "en heb je imane al gen.eu.kt???" ik keek hem vragend aan.... hij 
grinnekte hardop... nOu zei hij steeds harder... wel of niet wael... kom jongen je 
kan het mij wel vertellen hoor...."ik antwoordde niet.... "niet zo kinderachtig... 
was ze net zo lekker??? hij ging steeds luider praten... en ik werd steeds 
woedender... "ik moet je zeggen... en maakte een vies gebaar metzijn handen.,.. ze 
was wel lekker strak...." ik had de neiging uit te halen... maar deed het niet.... hij 
was me duidelijk aan het provoceren... "nu zat hij echt hardop te 
lachen..."waarom zeg je niks... ??? heb je haar al gen.eu.kt?????!!!!!" ik schudde 
mijn hoofd.. en roggelde op zijn schoen... "misschien moet ik dat maar doen , 
want die moeder van jou.. raakt langzamerhand wel versleten......"""
ik zag de glimlach van zijn gezicht verdwijnen, de jongens lachten hem uit en 
floten... "WAAAAJOOOOO a yemma... ik ga maar eens kijken waar mijn moeder 
is..!!! voegde een ander toe... " yaaa elhashma..."zei weer een ander.. ik keek hem 
strak aan en probeerde zijn reactie te peilen... hij duwde mij tegen de muur en en 
pakte mij bij mijn jas.... "Dat was de verkeerde opmerking snotaap..." je kan me 
beter loslate MO.. geloof me beter voor je..." jou loslaten??? jij bent echt verrot in 
je hoofd... "ik vermoord je hier en nu.. ik sla je kapot..." ik ging overstoorbaar 
verder... "mo, je hebt al 3 keer een pak slaag gehad van mij... is het nog niet 
genoeg voor je??? " hij schudde mij weer door elkaar..."ik begon mijn geduld te 
verliezen ... ik had mijn handen nog los..."luister Mo... ik geef je drie tellen..."we 
zaten door elkaar te schreeuwen... ik vergat alles om me heen... en concentreerde 
me op hem... "EEN.... ik haalde diep adem... TWEE...... hij liet nog steeds niet los... 
bij DRIE liet ik mezelf gaan.. en beukte op hem in... ik mikte niet en zag niet waar 
ze terrecht kwamen... neee het enige wat ik deed was beuken... op een punt... zijn 
gezicht... op een gegeven moment kreeg ik er zelf ook een... en wat voor... het was 
een stoot tegen mijn slaap.... het geluid om me heen verstomde.... alles leek in 
slowmotion te gaan... ik voelde mijn lichaam verslappen... een donkere deken.. 
leek over mij heen te glijden.... het laatste wat ik zag was een vuist van MO die 
recht in mijn gezicht sloeg.... 
inmiddels was de politie gealarmeerd... de politie kwam en maakte nog net mee.. 
hoe mo..mij nog in mijn buik trapte... hij kon het niet laten omtegen mijn hoofd te 
schoppen... een paar jongens hielden hem tegen maar hij was niet te stoppen... 
anderen renden weg zodra ze de politie zagen... MO werd gearresteerd en voor 
mij bestelden ze een ambulance.. 
 Imane kwam die middag helemaal uitgeput naar huis... haar opa.. kwam iets 
later. de ontmoeting met wael en zijn tante in het ziekenhuis liet haar niet los... 
DAMN... die gozer had gehuild... dat kon ze zien aan zijn ogen... ze waren rood 
en er lag een wereld van verdriet achter die donkere blik verscholen... ze zuchtte.. 
ze vervloekte zichzelf om haar verzoek... wie vroeg er nou een man ten 
huwelijk... en een man als wael..??? zooo dom.. hij kon zeker het meisje krijgen 
die hij wil... maar nee.. zij vroeg hem.. en waarom?? om haar eigenbelang .. en dat 
van haar kind natuurlijk.. onbewust ging haar hand naar haar nog platte buik... 
ze zuchte.. afwezig streelde ze haar buik..haar opa kwam met een dienblad 
binnen...hij keek haar raar aan.. melek a benti...? heb je buikpijn??? Imane schrok 
van de opmerkzaamheid van de oude man... snel zei ze... een beetje opa... maar 
het gaat wel" hij ging naast haar zitten... en gaf haar een kopje zoete Marokkaanse 
thee.. het leek wel of dat het enige wat ze kon verdragen… ze nam de glas aan en 
leunde tegen haar opa aan…. Ze zou deze man binnenkort echt teleurstellen, ze 
kon het niet… hij was haar enige familie lid die nog om haar en haar zusje gaf…. 
Hoe kon ze zijn eer naar beneden halen….? NEE er moest een oplossing komen… 
en wael… moest haar helpen… vooral nu… juist nu…. Ze moest wat verzinnen… 
het moest snel gebeuren…. Ze was al bijna twee maanden zwanger… en 
binnenkort zou het te zien zijn… maar hoe???

Ik kwam bij op de eerste hulp…. Ik opende mijn ogen en zag een zuster over me 
heen gebogen… ik probeerde overeind te komen… wat niet zo heel goed lukte… 
de wereld draaide weer om me heen… ik liet me weer achterover vallen…. 
Goedenavond meneer… ik ben verhije van de politie… kunt u ons vertellen wat 
er gebeurd is???” ik keek hem vreemd aan… weet ik veel… ik had gewoon 
ruzie… meer niet… en ik struikelde en viel… ik snap niet waar jullie zo’n heisa 
over maken… maar meneer… de mensen zeggen dat er een ruzie was…”luister 
agent… ik voel me niet goed en wil graag naar huis… “en de aanklacht dan??” 
“niks geen aanklacht er is niks aan de hand… heee ga lekker boeven vangen 
ofzo.. en val mij niet lastig…!!!!” de agent keek me boos aan… at your service sir, 
“zei hij sarcastisch en ging weg… ik stond langzaam op… meneer… heel effe 
wachten… u moet nog verzorgd worden… “riep de zuster… “nee laat maar… het 
lukt me wel…”ik liep de eerste hulp uit … ik liep Hamid& said tegen het lijf…. 
Wat is er gebeurd vroegen ze in koor…”neeh niks… gewoon klappen gehad…”ze 
brachten mij naar huis waar ik meteen ging slapen…

De volgende ochtend werd ik met een bonkende hoofd wakker… ik voelde aan 
mijn hoofd… shitt… ik had een bult aan de zijkant van mijn hoofd… zeker door 
het vallen… of had ik een paar trappen gehad?? Ik ston voorzichtig op… en liep 
naar de badkamer… ik nam een hete douche… aaah daar knapt een mens echt 
van op… ik liep weer naar mijn kamer… ik zette een muziekje op en ging weer 
op bed liggen… niet lang daarna viel ik in slaap….

Ik werd gewekt door een klopje op de deur… “hmmmm” de deur werd 
geopend… in de veronderstelling dat het gelti was praatte ik met mijn ogen 
dicht…” ik weet het gelti… ik zou niet moeten vechten, maar ik kon de verleiding 
niet weerstaan..” met mijn ogen dicht glimlachte ik… “met wie heb je gevochten 
dan???”ik schrok… Imane??” ik opende mijnogen en zag haar in de 
deuropening… ze zag er geweldig uit.. haar natte krullen lagen op haar 
schouders… ze had zich ligt opgemaakt… haar prachtige groene ogen leken te 
fonkelen… haar lippen… nee .. zo moest ik niet naar haar kijken… anders kwam 
ik in de problemen… ze had een dieselspijkerbroek aan… hij sloot nauw om har 
benen.. zonder dat ik het kon zien wist ik dat haar **** er geweldig uit zou zien… 
haar slanke taille… waauw zij was echt de droom van elke jongen… van elke 
man… zelfs bejaarden zou ze niet onberoerd laten… 

“Vraag je me niet binnen, wael..” kom binnen imane… op eigen risico…” ze 
lachtte… haar hese lach maakte me nog gekker… .. ik schraaptte mijn keel… “ik 
heb helaas geen stoel voor je maar je mag op het bed gaan zitten…. Ze ging 
zitten….”met wie je heb je gevochten??? “ met je geliefde ex “antwoordde ik… 
noem hen niet zoo… zei ze..”hoe moet ik hem dan noemen imane…, je beschermt 
hem nog steeds terwijl die gek uit is op wraak… “dan had je hem niet moeten 
slaan…” ik heb je toch gezegd dat je je erbuiten moest houden…” ja zei ik 
grimmig.. ik dacht aan onze laatste ruzie in het ziekenhuis…” voor het onderzoek 
hebben ze jouw verklaring nodig… hij weigert dna af te staan… en justitie kan 
niks anders dan hem vrijlaten…. “ maar weetje vervolgde ik boos… laat maar… 
hij moet mij nu hebben… en wat kan het jouw schelen wat er met me gebeurt.. je 
kan me toch niet uitstaan en ik dring me toch aan je op….”ze boog haar hoofd… 
ik kon haar ogen niet meer zien…” dus het zou je alleen maar goed doen als de 
irritante wael voorgoed van de wereld ging he??”verschrikt keek ze op… 
“waarom zeg je dat wael??ïk haalde mijn schouders op… je hebt het niet een, niet 
twee keer gezegd… op de een of andere manier kon ik het niet over mijn hart 
verkrijgen… om jullie in de steek laten… “ even bleef het stil… ik besefte dat ik er 
nu een einde aan moest maken… aan wat??? Wat was het?? Relatie?? Nee hadden 
we niet… een emotionele band??? Nee dat weigerde ze… mijn liefde voor haar??? 
Ik schudde mijn hoofd… neee…hoe kon ik mijn liefde voor haar vergeten…. 
Niemand had ooit die gevoelens in mij losgemaakt… bij niemand was ik zoo 
onzeker en tegelijkertijd het gevoel had dat ik met haar de hele wereld aankon… 
niemand had me ooit uit mijn slaap gehouden van verlangen… het verlangen om 
bij haar te zijn… nooit had ik mezelf laten beledigen om bij iemand te zijn… nooit 
had ik een alles overweldigende behoefte gevoeld iemand anders dan mijn zusjes 
te beschermen… en nu?? 

Waarom fluisterde ze… ik keek haar vragend aan… waarom kom je dan telkens 
terug?? Waarom breng je jezelf telkens in de problemen???” een tijdlang keek ik 
haar aan… zal ik het zeggen???” hoe zou ze reageren?? Nee dacht ik ze gaat me 
uitlachen… “schuldgevoel”hoorde ik mezelf verklaren.. wat?? Schuldgevoel.???” 
Ik knikte.. ben je vergeten hoe je het erin wreef… moordenaar…. Vieze 
moordenaar… “ tja… vervolgde ik… op den duur ga je je schuldig voelen… “ 
omdat ik jullie je moeder heb afgepakt vond ik dat ik jullie moest helpen… en 
toen ik zag dat je verlamd was geraakt… ik haalde mijn schouders op… 

Even staarde ze voor zich uit… ze leek even na te denken… ze schraapte haar 
keel… ze zei niet eens dat ik gelijk had, of dat het bij nader inzien toch niet mijn 
schuld was… nee… ze bevestigde gewoon de beschuldigingen!!!!”wael ik heb een 
voorstel voor je… waarmee je je schuld voorgoed gaat inlossen… ik keek haar 
ongelovig aan… dus je vindt nog steeds dat ik schuldig ben???” ze zuchtte en 
knikte… “waar ben jij van gemaakt???” waar ben jij verdomme van gemaakt 
imane… “ het is niet te geloven….!!! Heb medelijden mens… na alles wat ik 
doorgemaakt heb… mede door jou… kom jij zeggen dat je vindt dat ik nog steeds 
schuldig ben!!!”ze haalde haar schouders op… wil je nog weten wat mijn voorstel 
is …. Dit emotionele gedoe.. bezorgt me hoofdpijn… “ ik zuchtte .. wat heb ik in 
haar gezien ya rabbi… ik val alleen voor gevoelloze heksen….”kom maar op 
imane… “ je moet met me trouwen…”WAT??? Daar gaan we weer… imane je zei 
dat ik het moest vergeten…”ik ben van gedachten veranderd…” ik wil dat je met 
me trouwt… voor mijn kind en mijn opa… ik wil mijn kind een naam geven… en 
mijn opa de vernedering besparen…” ze keek heel vastberaden… “na een jaar 
ben je voorgoed van me verlost… ik heb dan een wettige kind, eer van de familie 
is gered… en dan gaat ieder van ons zijn eigen weg
Dat is heel zorgvuldig gepland imane… en ik??” heb je aan mij gedacht??? Ze 
knikte… jij hebt je schuld ingelost en kan weer verder met je leven… ik zal geen 
alimentatie vragen… ik zorg in mijn eentje voor mijn kind… “ ik dacht even na… 
en nam toen een besluit… eentje die mijn leven voorgoed zou veranderen………
Ik heb voorwaarden imane…”ze keek me verrast aan…. Dus je gaat 
akkoord???”ik zei dat ik voorwaarden heb… ze hield zich in en zei… zeg 
maar..”ik dacht even na… “het wordt een echt huwelijk… imane.. ze keek me 
 triest aan… hoe bedoel je??? Het lichamelijke???”ik zag dat ze rood werd… ik 
knikte… dat ook … er kwamen tranen in haar ogen… je weet dat dat moeilijk is 
voor me wael.. “ ik had gehoopt dat je daar rekening mee zou houden… jij bent 
degene die me toen heeft gevonden… “ik kreeg meteen spijt van mijn eis… maar 
ik mocht niet te makkelijk toegeven… “ ok.. maar ik wil wel dat je met me slaapt.. 
in een bed…”ik snapte niet dat ik dat vroeg… ik maakte het mezelf alleen maar 
moeilijk.. “ maar ik had hoop… de laatste hoop… die ze mij zelf heeft gegeven.. 
ik moest vechten… het moest…
“Verder nog wat vroeg ze??” ja.. ik wil niet dat jij ooit mij verbied het kind te 
zien… “ ze keek me verbaasd aan… het is toch niet jouw kind?? Wat moet je 
ermee???” ik keek haar boos aan… ja.. ik wil ook niet dat ooit iemand dit weet… 
vanaf het moment dat ik met je trouw… is het mijn kind… begrijp je me…???” 
“Nee ik begrijp je niet… maar dat maakt niet uit… had je nog wat??? “ ja de 
laatste… ik wil dat jij een verklaring aflegt waarin jij verklaart dat MO je 
verkracht en mishandelt heeft… ik wil dat je hem gaat vervolgen…”nee.. kan ik 
niet maken wael…, hij maakt ons af…” ik schudde mijn hoofd…” neee imane… 
geen verklaring… geen huwelijk…. Kies maar…” ze keek me een hele tijd aan… 
toen keek ze van me weg… het bleef een hele tijd stil…. Ze wiebelde telkens heen 
en weer… uiteindelijk knikte ze… ok.. ik ga morgen.. “nee we gaan nu!!!!... aaah 
dat kun je niet menen wael…!!” kijk me aan en zeg dat ik het niet meen, imane.. 
ik meen elke letter… “we gaan nu samen en vanavond kom ik je vragen bij je 
opa… en volgende week zijn we getrouwd!!!” waarom sta je erop??” als we de 
problemen gaan oplossen.. lossen we alles op… “ok .. wil je meegaan dan??” ik 
knikte… heb jij nog iets…??? Ze knikte… jij zult nooit aanspraak maken op de 
voogdij over mijn kind… ik knikte… laat me me even aankleden en dan gaan 
we… ze knikte en stond op… 

een kleine driekwartier later zaten we op het politiebureau… hoe dichterbij we 
kwamen… hoe stiller ze werd… ik zag de zelfverzekerde imane veranderen in 
een klein, bang meisje… ze hield haar handen ineengeslagen… en wiebelde de 
hele tijd met haar been… ik hielp haar uit de auto. En gaf haar haar krukken 
aan… “Imane??” ze keek me even aan… we stonden bij de autodeur..”ik weet dat 
dit moeilijk voor je is… maar je moet doorzetten…” ik wil er voor je zijn.. maar je 
moet zelf ook sterk zijn… ik weet dat je een doorzetter bent… het is jouw recht.. 
om hem zijn straf te laten geven… zodat hij dit niemand weer aan gaat doen… “ 
ze knikte maar ik zag de twijfel nog steeds in haar ogen… ik gaf haar een kus op 
haar voorhoofd en sloot de deur… ze moest naar binnen voordat ze zich zou 
bedenken… we liepen het bureau in… ik liep op haar tempo met haar mee… bij 
de bali.. deed ik het woord..”goede middag, ik ben op zoek naar meneer 
 verkleij..” waar gaat het over??” antwoordde de vrouw… “mevrouw wil een 
verklaring afleggen in een verkrachtingszaak… de vrouw knikte… en belde de 
desbetreffende rechercheur… “neemt u plaats.. hij komt u zoo halen ik knikte.. 
“dank u wel… “

we zaten daar ongeveer een kwartiertje… en nog steeds was er niemand te zien… 
ik zag dat Imane het steeds moeilijker kreeg… ik voelde dat ze trilde…. Ik stond 
op… Mevrouw… wanneer komt dhr. Verkleij??” ze belde hem weer op…. Hij 
komt er nu aan… “ een minuutje later kwam een grijze man naar beneden… hij 
zag ons en herkende Imane… mevrouw el Allaoui..?? ik ben blij dat u er bent… 
ze stelde me voor aan de man.. ik gaf hem een hand… “vindt u het goed al ik 
erbij ben tijden de verklaring?? Een beetje steun… verduidelijkte ik… “hij keek 
imane aan en knikte .. “loopt u maar mee..

een uur later kwamen we weer naar buiten, haar deel van de afspraak was 
nagekomen.. nu zijn deel nog… het had lang geduurd voordat ze alle 
gebeurtenissen had vertelt.. ze had veel gehuild… maar toch heel sterk 
geweest..haar moed om alles te vertellen in de kleinste details… al die tijd had ik 
haar had vastgehouden… eigenlijk had ik ook moeite gehad om mijn tranen te 
bedwingen… het was zooo afschuwelijk… dat ze dat allemaal moest 
meemaken… hoe ze het tot nu toe heeft kunnen verwerken… dat is mij een 
raadsel… en vervulde mij met bewondering … bewondering voor haar 
persoontje..

tijdens het afleggen van de verklaring heeft zich een plan in mijn hoofd 
ontwikkeld als het goed ging hoefde ik het balletje alleen aan het rollen te 
maken… maar de plan vereiste een grote zorgvuldigheid.. en goede planning… 
nee ik moest er beter over nadenken… het zou wel komen… MO zou zijn 
verdiende loon krijgen… 

ik bracht imane naar huis.. ik aarzelde eerst of ik wel mee zou gaan.. maar k zag 
dat ze pijn had, misschien had ze te lang gestaan... ik hielp haar uitstappen... 
zwijgend nam ze mijn hand aan en we liepen langzaam naar de deur van de flat.. 
imane zal ikje dragen???" nee antwoordde ze vlug... het gaat nog wel.... "ik 
knikte... al die tijd had ze me geen enkele keer aangekeken... we stapten de lift 
in... ik wilde haar helpen... ik wilde haar verdomme troosten... ze zag er echt 
beroerd uit.... ik stapte naar haar toe en stak mijn hand naar haar uit... "..imane.." 
NEE... blijf bij me uit de buurt... laat me.." mijn arm viel weer naast me... "ok" ik 
wilde je alleen troosten... " ik hoof je troost niet.. wael... "warom wil je me 
 troosten?? je hebt er zelf voor gezorgd dat alles weer naar boven kwam... en nu 
wil je me troosten...??? F.U.ck you!!!" ik haalde diep adem... "imane ik hou nu 
rekening met je... omdat ik zie dat je het moeilijk hebt...."mar je moet in het 
vervolg niet zo tegen me praten... ok" ze keek me uitdagend aan..."haar ogen 
waren betraand.... "wat ga je doen wael.. he wat ga je doen???" ik hoorde een 
klein belletje ten teken dat we er waren... ik zei niks en stapte uit de lift... toen we 
binnenkwamen... zagen we een paar koffers staan... ze liep verbaasd naar 
binnen... DJEDIE??? wat is hier aan de hand??? "ik liep achterhaar aan.. en kon 
het niet laten haar mooie ronde maar ook stevige **** te bewonderen... "hoe zou 
die aanvoelen ??" ik schudde mijn hoofd...."wat zijn dat voor gedachten wael... 
wake up!!!. haar opa stak zijn hoofd om de hoek... ooh.. ahlen wael"ik gaf de man 
een hand en liep door... ik kon niet achter haar blijven staan zonder haar te 
bespringen.... e

ik ben aan het inpakken a benti... "waarvoor vroeg ze... "hij staakte zijn 
bezigheden... "we gaan naar onze eigen huis..." toen hij zag dat ze hem niet­
begrijpend aan keek vervolgde hij vermoeid..."we kunnen wael toch niet uit zijn 
eigen huis schoppen terwijl wij nog een ander huis hebben??" ai... verdomme hij 
heeft het gezegd..." haar mond viel open... ze keek haar opa een lange tijd aan... 
en toen mij... ik wendde mijn blik af... ze bleef van de een naar de ander kijken...

ik zag hoe kwaad ze werd."godver... waar hebben jullie het over??"ik gaf geen 
antwoord en draaide me om en keek uit het raam.. Djedie?? waar heb je het 
over.." a benti... wael was in het buitenland en Fatima kreeg de sleutels en we 
gingen hier wonen aangezien we dachten dat hij het toch niet erg zou vinden..." 

Imane raakte geirriteerd.. ze wilde verdomme niet van hem.. helemaal niets... nu 
had hij haar weer voor de gek gehouden!!! al die tijd wist hij het.. maar zei niets 
en ging zelfs weg... en deed zielig. zodat zij hem ging opzoeken... ze vpoelde zich 
zelfs schuldig omdat hij bijna letterlijk het huis was uitgegooid. waarom, waarom 
heeft hij niets gezegd... ?? 

ik keek uit het raam en zag de auto's op de grote weg verderop rijden... het was 
een mooi huis dacht ik,lekker hoog en mooi uitzicht, en eigenlijk overal dicht bij... 
wat een geluk.. ik merkte dat het stil was achter mij... wat zou ze denken??? ik 
had me omgedraaid omdat ik de verwarring en woede in haar ogen had gezien... 
ze voelde zich zeker voor de gek gehouden.. mar daarvoor moest ze bij haar zusje 
zijn... ik was zelf ook verrast toen ik in mijn leeg veronderstelde huis een heel 
familie zag wonen.... ik draaide me om... ik zag dat ze me nog steeds boos 
 aankeek... "wil je thee???" hoorde ik de oude man vragen.. ik schudde mijn 
hoofd... nee dank u... ik kwam alleen imane naar boven brengen omdat ze pijn 
had.. " "dank je wel a bni.." ik vond de man een beetje op mijn overleden oom 
Abdellah!! hij was ook altijd vriendelijk tegen mij.."djedie... mag ik vanavond 
terug komen om met je te praten??" hij keek me verrast aan maar knikte 
uiteindelijk... ik nam afscheid en ging weg

"Een beleefde jongenman.." zei djedie toen hij terug kwam van het uitlaten van 
wael... wat vind jij Imane??" imane schrok op. wat djedie?? wat zei je..." de oude 
man herhaalde zuchtend wat hij had gezegd... "waar ken je hem eigenlijk van??" 
even stond imane met haar mond vol tanden... wat moest ze zeggen??? dat hij de 
veroorzaker was van het ongeluk waar haar moeder in omkwam??? nee dan zou 
de man ook een hekel aan hem hebben..."gewoon opa... in het oekenhuis waar ik 
lag..." en hoe goed ken je hem??" imane tilde haar wenkbrauwen, wel goed denk 
ik hoezo??" toen pas zag ze de twinkelende ogen van haar opa..."weetje ook wat 
hij komt doen vanavond??" imane haalde lachend haar schouders op..."hij heeft 
toch gezegd dat hij voor jou kwam??"n hmmm ??? zei opa... nou.. aan zijn blikken 
jouw kant op te zien... komt hij iets vragen..." imane lachtte hardop..."jaaa.. ik ben 
ook jong geweest hoor!!!" imane lachtte alleen maar...

voordat ik in de auto stapte keek ik om me heen... ik wilde weten of iemand mij 
volgde... zou de politie MO al gearresteerd hebben?? ik keek op mijn horloge, 
nee, ze moesten eerst een arrestatie bevel hebben. soms deed de officier van 
justitie er moeilijk over, niet dat ik dat verwachte, maar je weet maar nooit met 
die kantoorpikken. ik glimlachte.. sobhan allah,ik heb een hekel aan ze, maar ik 
ben er eigenlijk ook een..
ik reed de snel weg op en reed ging de plaats waar rafika woonde.. de gedachte 
dat ik mijn neefje... deed mijn hart sneller kloppen... en rafika ook.. ik had haar al 
heel lang niet gezien. ik ging de snel weg af en zette koers naar de centrum van 
de stad. ik wipte aan bij Prenatal.. en kocht een leuke bedspeelte.. zo eentje die 
ook geluid maakte, volgens de verkoopster was het wel een leuke kado.. 

met het pakje onder mijn hand belde ik even later aan..Ahmed, mijn zwager 
deedde deur open.. hij keek mij verrast aan... "ik wist niet wat ik moest zeggen en 
bleef maar staan... "WAEL!!!! allaah wat een tijd geleden.. ik begroete hem met 
twee kussen op zijn wangen.. hij trok me naar binnen... ik liep naar binnen waar 
ik al stemmen hoorde... omdat ahmed in mijn oren teterde hoe leuk hij het vond 
dat ik er was kon ik niet horen wie het waren..
 hij klopte op de slaapkamer deur en liep naar binnen..." schatje ik heb een 
verrassing voor je... kijk eens wie hier is..." hij deed de deur nog wijder open voor 
me... ik deed een stap naar binnen en zag net hoe rafika een bundeltje in een 
kleine bedje neer legde, ze keek om en verstijfde..

ik was ook verstijd... ik stond daar maar... ik kon niets zeggen en me niet eens 
bewegen.. zolang had ik mijn zus niet gezien, mijn zus die nu zelf moeder was en 
zelf een leven had,een man een kind. ik was blij voor haar dat het haar allemaal 
overkwam, maar tegelijkertijd kwamen de herinneringen aan haar gedrag naar 
boven. zij heeft mij ook in de steek gelaten toen ik haar nodig had, ze had me 
laten vallen. geen vertrouwen in mij.. die gedachten snoerden mijn keel..
ik voelde een koude hand mijn hart knijpen, ze zou mij nooit gebeld hebben om 
te zeggen dat ze bevallen was... en mijn andere broer en zusje wel... ik was 
buitengesloten..

misschien waren het die herinneringen die mij koel deden zeggen... " Hallo 
rafika... hoe is het met je??" ik zag verschillende emoties op haar gezicht.. eerst 
was het verbazing, toen blijheid en bij het horen van mijn koele begroeting werd 
haar gezicht een uitdrukkingloos.. ik ken haar langer dan vandaag, ik wist dat 
mijn begroeting haar pijn had gedaan... 

ik liep naar haar toe en gaf haar twee kusjes... "hartelijk gefeliciteerd met je 
zoontje zus.."dank je wel wael, lief van je dat je bent gekomen.."
ik gaf haar het kadootje... sorry het is maar iets kleins, maar je weet hoe slecht ik 
ben in kadootjes kopen." wilie wael.. alleen al dat je bent gekomen is de grootste 
kado.. " ik wist niet wat ik moest zeggen bij dit compliment... tussen mij en mijn 
zus was er een kloof ontstaan... ons gedrag tegenover elkaar leek wel die van 
twee vreemden. ahmed vulde de gespannen stiltes met zijn vrolijke getetter.. " 
Kom wael, kom mijn trots zien.. " hij tilde voorzichtig zijn slapende zoon uit zijn 
bedje... hij hield hem even in zijn arm. met een trotse gezicht kwam hij op me af 
lopen en gaf mij het bundeltje... Wael... dit is haytem... haytem.. dit is je beroemde 
oom wael.... ik nam het kleine bundeltje in mijn armen en keek er met gemende 
gevoelens naar... plotsteling opende hij zijn ogen en keek me recht aan... hij had 
de bruine ogen van Rafika... het gevoel van Haytem in mijn armen was 
vertederend... tot ik iemand hard hoorde lachen in een andere kamer.... het was 
mijn vader....

ik wist niet dat lhadj hier zou zijn en het laatste waar ik zin in had is een 
ontmoeting met hem.. maar het was onvermijdelijk... ik kon niet hiernaartoe 
 komen om vervolgens meteen weg te gaan.. dat zou een beldiging zijn voor 
rafika... ik kustte de kleine jongen en gaf hem weer aan zijn moeder... kom wael... 
we gaan thee drinken...
ik liep de woonkamer in... ik zag de hele familie zitten... Gelit, said, Hamid, 
sanae, Nora en mijn vader.. en verder nog enkele andere familieleden van 
ahmed.. de hele familie was er... behalve ik... dat onderstreepte nog eens dat ik 
buitengesloten werd... met een salaamou alaikom groette ik iedereen.. ik gaf 
iedereen een hand en ging bij said zitten... mijn vader keek me boos aan... ik 
besloot hem te negeren.. al was het alleen maar om rafika's feestje niet te 
verzieken.

ik keek naar de mensen die de hele woonkamer bezet hadden... sommigen kende 
ik heel vaag van bruiloft.. anderen helemaal niet... ik ging de denkbeeldige kring 
rond... mijn ogen bleven rusten op sanae.. ze zag er dik uit... zijn moest nog 
enkele weken berekende ik... hoor je dan al zo dik te zijn?? wat boeit dat mij 
nou?? ik was alleen maar blij dat ik niet in haar val was gelopen en nhaar niethad 
gevraagd de afgelopen zomer... anders was ik nu al bijna vader!!! dat ben je ook 
sukkel!!! hoorde ik een andere stem in mijn hoofd... ben je vergeten dat je bijna 
met imane gaat trouwen?? zou ik het zeggen ?? of eerst met de haar opa praten... 
ik boog me naar said toe die in gesprek was met hamid en fluisterde..."hoe zit het 
met je trouwplannen.. hij draaide zich om... "ik zie die man dagelijks in de 
moskee.. maar ik durf hgewoon niet naar hem toe te gaan..."waarom vraagje je 
mijn vader niet mee?? misschien kan hij voor je vragen??? "said keek naar elhadj, 
die drukgebarend en met veel vertoon praatte over zijn bezittingen in marokko... 
"neeeh ik weet niet... " jawel joh... hij is en blijft je oom... " hamid mengde zich in 
het gesprek... "goed idee wael.. ik zal het er met hem over hebben... "ik knikte.. 
ok... "jaa dat is mijn zoon... " hoorde ik mijn vader roepen... en die daar... ik 
voelde gewoon dat hij het over mij had... dat is wael... ik keek zijn kant op..." zoo 
zooon ben je er eindelijk???"ik haalde mijnschouders op... ik ben er al een tijdje a 
BA!!.. alleen had jij het niet door.." KUN JE JE HET VOORSTELLEN??? ZIJN ZUS 
HEEFT WEKEN GELEDEN EEN KIND GEKREGEN EN HIJ KOMT NU PAS 
VOOR HET EERST!!!! de man keek mij misprijzend aan... ik keek opstandig 
terug... ik had het kunnen weten... weer zat die man mij zwart te maken ... ik 
stond op... ik ga weg.. beslamma 3liekom..!!"kom terug... riep mijn vader.. ik 
draaide me bij de deur om..."waarom.. zodat je mij weer zwart gaat maken...?? 
nee.. daar heb ik vandaag geen in in a elhadj... zoek maar iemand anders...!!!" 
AAAH LIHOUDI!!!! YEK!! JE BENT GROOT GEWORDEN>blablabla... die man 
schold me verrot... de mannen keken hem verbaasd aan... ik zag hoe zie mensen 
hem uitlachten... ik kon het niet laten."aaa stil stil... kijk je geeft een gratis show 
 weg... mensen lachen je uit a elhadj..."op dat moment kwam hij over eind... hij 
pakte een pot thee en gooide het mijn kant op... het miste mijn hoofd en kwam 
naast mijn hoofd tegen de deurpost terrecht... inmiddels was iedereen opgestaan.. 
de jongeren duwde mij weg en de ouderen hielde el hadj tegen. ik liet me weg 
duwen. "sorry mensen" ik deed de voordeur open en ging weg.ik stapte in mijn 
auto en deed het raam open... keiharde rai muziek en reed scheurend weg. ik had 
er niet in de gaten dat ik werd gevolgd..
ik scheurde de snelweg op.. ik keek af en toe in de spiegel maar lette er niet 
speciaal op of ik werd gevolgd.. ze zullen MO toch wel gearresteerd hebben nu. 
ik genoot van het muziek, het liet me alles vergeten alle ellende.. ik begon me nu 
toch echt af te vragen waarom mijn vader zo vijandig deed tegen mij en waarom 
ik en niet Hamid?? verbazingwekkend hoe een vader een hekel kan hebben aan 
zijn eigen zoon.. zou ik ook zo zijn?? tensltte is het kind van imane niet mijn 
kind... zou ik het wel kunnen verdragen?? een kind die mij als zijn pappa 
beschouwd en mij ook pappa noemt... kan ik hem dan haten?? kan ik een afkeer 
tegen hem of haar hebben... ? anders gezegd kan ik evenveel van dit kind houden 
als van mijn bloedeigen kinderen die ik later zal krijgen?? deze gedachten 
verwarden mij... ik weet hoe het voelt wanneer je merkt dat je vader niet van je 
houdt... dathij norser is tegen jou .. dat je nooit een glimlach op zijn lippen hebt 
gebracht... zelfs niet met uitstekende rapporten.. het mocht nooit baten bij 
elhadj... 

ik nam de afslag naar shell benzine pomp en verminderde vaart... dat was de 
eerste keer dat ik de zwarte mercedes zag.. hij deed me denken aan de mercedes 
van mo.. alleen had het een andere kleur toch?? ik wist het niet zeker en maakte 
mijzelf ook niet para... mo werd binnenkort gearresteerd..en hij zou zeker zo'n 2 
jaar in de bak zitten... tijdens het tanken hield ik onbewust de zwarte mercedes in 
de gaten... nee het waas niks.. 

ik reed naar het ziekenhuis waar ik mijn moeder nog even bezocht... ik vertelde 
haar wat elhadj had gedaan en vroeg haar hoe het kwam dat hij zo'n hekel aan 
mij had... het had me eerlijk gezegd meer geraakt dan ik tegenover mezelf 
toegaf... als je toegeeft dat iets je raakt... heb je alleen maar pijn.. dan kwamen 
vragen als waarom naar boven... vragen die zinloos vragen aangezien 9 van de 10 
keer onbeantwoord bleven... ook van yemma kreeg ik geen antwoord..maar ik 
zou het niet vergeten... hij zou mij ooit nodig hebben als zoon... en dan was ik er 
niet voor hem.. nee mijn vader is dood... sterker nog ik heb nooit een vader 
gehad... ik vertelde haar ook dat ik zou gaan trouwen... niet de reden waarom 
maar gewoon dat ik een leuk meisje had ontmoet en met haar zou trouwen... "en 
 zodra jij weer bij ons bent, Yemma.. dan gaan we er een groot feest van maken.. 
fel magheb yek??" ik moest glimachen.. als ze wakker was zou ze me om de hals 
vliegen.. en nu... nu zag ik geen enkele teken van leven... alleen het regelmatig op 
en neer gaan van har borst verzekerde mij ervan dat ze nog leefde..
uiteindelijk nam ik afscheid en ging richting mijn huis... voor het eerst vroeg ik 
me af wat ik tegen de oude man moest zeggen.. ik had hier geen ervaring mee.. 
het enige wat ik meegemaakthad was dat de ouders van ahmed rafika kwamen 
vragen.. maar toen waren beide ouders erbij en hoefde de jongen niets te doen 
behalve af en toe te glimlachen en beleefde opmerkingen te maken..

ik klopte aan en fatima deed open..."mag ik en zaghret???"vroeg ze... ik ga je 
wurgen als je het doet"antwoorde ik lachend.. ze bleef in de deur staan.. en keek 
naar iets achter mij... ik keek verbaasd achterom maar zag niets..." wat is er 
fatima... ??" waar kijk je naar... ?" ze keek quasi verstrooid op.. ik zit te wachten 
tot de kamelen die je hebt meegenomen tevoorschijn komen.." op het laatste kon 
ze haar lach niet meer inhouden .. ik lachte hartelijk mee.."hou jij de deur dan 
voor ze open... ??" ik liep naar binnen .. djedie at in de huiskamer en stond op 
toen ik binnenkwam... Wael??"kom binnen a bni... " ik keek om me heen.. van 
imane was geen spoor te bekennen.,."ik schudde de man de hand en ging zitten...

we wisselden enkele beleefdheden uit en toen viel het stil... ik wist niet waar ik 
moest beginnen en voelde me uiterst zenuwachtig. ik besloot met de deur in huis 
te vallen..." a elhadj.. ik kom eigenlijk om de hand van uw klein dochter vragen... 
ik zou graag met haar trouwen en mijn leven met haar delen... de man keek me 
alleen maar aan... ik schraapte mijn keel... "ik.. wij.. ik .. wil eigenlijk hierbij uw 
toestemming vragen... de man ;leek even na te denken.... hij keek me scheef aan... 
ewa a bni, wat moet ik zeggen?? " de man liet me in spanning wachten... "wat doe 
je voor werk??" ik schraapte mijn keel..."ik doe de juridische zaken van een groot 
bedrijf... ik kan imane heel goed onderhouden.. en een huis heb ik al.. en... hij liet 
mij niet uitpraten.." hou je ook van haar??" ik stond met mijn mond vol tanden... 
dit was de laatste vraag die ik verwacht had.. ik keek hem aan... wat moet ik 
zeggen?? het was eennoude man zou hij het begrijpen.. ??
ik boog mijn hoofd... ik weet niet a elhadj... ik voel me op mijn gemak bij haar... 
ze laat me lachen maar kan me ook woedend maken... ik.. ik.. ik weet niet hoe ik 
het moet beschrijven.. als ik haar zie wil ik haar beschermen.. zij was hier alleen 
zonder ouders.. en... ik wil haar een confortabele leven bieden.. samen met mij... 
ik mis haar vaak en ik wil gewoon bij haar zijn... ik keek de man weer aan.. ik 
denk dat zij een goede moeder voor mijn kinderen zal zijn... ik probeerde de blik 
in de ogen van de man te peilen... wat me niet lukte... ik had gen zin om hier mijn 
 gevoelens bloot te leggen.. maar hoopte dat het voldoende zou zijn.. "is dat 
houden van a djedie??"vroeg ik zacht... hij leek terug te keren naar de 
werkelijkheid... " hij lachtte... ik weet niet... hoe jullie liefde nu beleven.. maar in 
mijn tijd.. was dit genoeg reden om te trouwen... mijn zegen heb je jongeman.. 
"maar ik wil wel dat je ouders komen.. zij moeten haar officieel vragen en niet 
jij..."

ik schraapte mijn keel... " djedie.. dat gaat niet... mijn moeder ligt in coma.. en 
mijn vader.... ik aarzelde.."mijn vader is dood...

hij keek me medelijdend aan... heb je geen andere familie... ik knikte mijn broer 
en zussen en mijn tante en neef.. als je wilt komen ze morgen" hij keek me 
verbaasd aan... waarom zo'n haast... ?? weer aarzelde ik.. zal ik het zeggen??? ik 
probeerde het zorgvuldig te omschrijven..."kijk djedie.. het zit zo.. de huidige 
omstandigheden vereisen dat imane en ik snel gaan trouwen.. ikkreeg het gevoel 
dat hijn het wist... de man was echt uitzonderlijk slim... "waarom?? vroeg hij 
autoritair... ik beet op mijn lip... hoe moest ik het zeggen in godsnaam... het werd 
alleen maar moelijk... ik schraapte mijn keel... de man stond op en haalde water.. 
en zette het voor me neer... het gaf me even de tijd om na te denken.. ik haalde 
diep adem... er zat niets anders op... zometeen zou hij nog eisen dat ze in 
marokko zouden trouwen... en dat kon niet... 

de oude man ging weer zitten... "ewa a wael.. waarom zo'n haast??" ik moet je 
eerlijk zeggen djedie.. en ik hoop dat je het me vergeeft.. hij knikte vaag maar zijn 
ogen lieten mij geen moment met rust... "ik... ik heb een fout begaan... ik heb de 
eer van imane geschaad en ik wil mijn fout zo snel mogelijk herstellen.. de man 
sprong op " WAAATTT??? hij pakte mij bij m'n zwarte vest... "a lihoudi... dus jij 
was het?? jij bent de gene waar zij nachtenlang wakker van heeft gelegen.. jij bent 
de gene waar ze om heeft gehuild...!!!"jij !!!"hij keek mij ongelovig aan... hij perste 
zijn lippen even samen en voordat ik het wist spuugde hij me in het gezicht.... 

mijn eerste reactie was op hem op te pakken en tegen de muur te gooien... deze 
vernedering had niemand mij ooit aangedaan.. waarom zou ik het van deze 
seniele man tolereren??? mijn woede groeide.. ik telde tot tien... en probeerde 
kalm te blijven.. de man schudde mij nog steeds heen en weer en gilde nog wat... 
ik sloot me mijn ogen en sloot me af voor zijn beledigingen... opeens hoorde ik 
imane's zachte stem... 
"Djedie... het is niet eerlijk wat je doet... , laaqt hem los.." ik opende mijn ogen en 
zag haar in de deuropening staan... de man liet mij los en liep op haar af... 
 waarom heb je het mij niet verteld... imane.. ik had hem vermoord!!" met mijn 
mouw veegde ik het speeksel van mijn gezicht.. ik voelde dat imane naar me 
keek.. ik keek haar aan en zag dat ze op het punt stond om een beslissing te 
nemen... ze vermande zich en zij.. Djedie.. het was niet alleen zijn fout... we 
waren allebei fout.. hij heeft me niet gedwongen... .."haar opa's antwoord was een 
harde klap in haar gezicht.... dan verdienen jullie elkaar... fluisterde hij... maar 
vegeet niet dat je me diep hebt teleurgesteld imane.. heel diep... met die woorden 
liep hij de deur uit.....
de deur viel met een klap dicht.. ik voelde me vies.. gatver.. hij had gewoon in 
mijn gezicht gespuugd.. maar eigenlijk viel het in het niet met wat daarnet zag 
gebeuren... hij had haar geslagen!!! ze had haar hoofd nog steeds gebogen... haar 
krullen vielen voor haar gezicht.. ik zag dat haar schouders schokten.. het was stil 
in de kamer... ze wilde net weglopen toen ik haar vasthield.. "imane.. gaat het??" 
iets anders wist ik niet te zeggen... "ja antwoordde ze hees.. ze keek me nog 
steeds niet aan... ik voelde haar vernedering.. vanwege de klap.. en haar pijn 
omdat ze haar opa heeft teleurgesteld... we bleven zo stilstaan...

"laat me los asjeblieft "zei ze met een zachte stem... ja.. fluisterde ik.. zometeen.." 
ze hief haar hoofd op.... "het spijt me imane.."ik wist niet dat hij zo zou reageren... 
ze keek me nu recht aan... ik streek enkele lokken uit haar gezicht.. " wallah ik 
wilde alleen niet dat hij zou eisen dat we in marokko moeten trouwen.. met een 
bruiloft etc." met mijn duim veegde ik haar traan en streelde haar wang.." hij zal 
het vergeten... zometeen als hij afgekoeld is.. het komt wel goed... inshallah..." ik 
zag de vertrouwen in haar ogen .. ik kon nu niet meer terug... ik kon haar nu niet 
meer teleurstellen..

door een waas van pijn en vernedering voelde imane zijn aanraking.. de klap van 
haar opa had haar zijn afkeer van haar laten merken.. "jullie verdienen 
elkaar.."had hij gezegd.. het ergste was dat ze nu besefte dat wael haar niet 
verdiende..."hij verdiende een vrouw zonder problemen.. een vrouw die hem 
nam zoals hij was.. en onvoorwaardelijk van hem zou houden.. niet eentje die 
hem heeft gehaat.. die hem de schuld geeft van haar moeders dood.. hem laat 
opdraven als ze hem nodig heeft... ze keek in zijn grijze ogen... hij keek zoo 
oprecht.. zou hij echt gevoelens voor haar hebben?? nee... ze sloeg haar ogen 
neer... nee daar mag je niet op hopen imane.. hield ze zichzelf voor... ze keek hem 
weer aan.. als vanzelf rolden de tranen over haar gezicht.. teder veegde hij die 
weg.. "het zou goed komen"dat zei hij.. en ze vertrouwde hem.. hij boog zich naar 
haar toe.. als gehypnotiseerd zag ze hoe zijn mond dichterbij kwam... hij zou haar 
kussen.. dat zag ze.. ze verlangde naar die kus... maar ze kon hem niet misleiden.. 
 dat verdient hij niet..op het laatste moment draaide ze haar gezicht van hem 
weg...

haar beweging deed me ontwaken... waar was ik mee bezig?? "het spijt me wael, 
ik .. ik kan het niet.. het.." sssst..."ik trok mijn hoofd niet terug... maar zette mijn 
wang tegen het hare... op de een of andere manier had ik haar aanraking nodig.. 
welke aanraking dan ook... ik had kracht nodig.. de komende tijd zou zwaar voor 
me zijn... maar voor haar.. nog erger... zij zou haar familie misschien kwijtraken 
door iets waar zij geen invloed op had..ik snoof haar geur..."het is al goed 
schatje... het is al goed" ik gaf haar een klein kusje op haar kaak en nam haar in 
mijn armen....

even later kwam de oude man weer terug... hij zag er nog steeds boos uit... jij!! hij 
wees met zijn gerimpelde vinger naar mij... neem je familie morgen mee.. en ik 
wil traditie.. en woensdag gaan we naar de consulaat en jij trouwt met haar... en 
zorgt voor haar en haar zusje... ik knikte... en nu wegwezen ik wil je niet meer 
zien!!"" ik boog mijn hoofd en vertrok... 

HIERRRRRRR..!!!!!Imane bleef alleen achetr met haar opa... "djedie?? en jij "vroeg 
ze voorzichtig... "dat gaat je niks aan!!!"je hebt me hier niet nodig... "eigenlijk had 
je me ook niet nodig.. waarom heb je me laten komen als jij je zaakjes al had 
geregeld met die meneertje... ??" en je woonde ook nog in zijn flat!!!" en doen 
alsof je het niet wist yek???" een oude man voor de gek houden!!" Imane barstte 
in tranen uit... wallah adjedie.. je begrijpt het verkeerd!!" neee!!! geen woord wil 
ik van jou of hem horen.... "klaar jullie hebben je zaakjes geregeld..."ewa saafi... 
geen woord meer..

ik zorgde dat Gelti en de rest van de familie met traditie imane voor me gingen 
vragen... het nieuws kwam als een schok... niemand behalve Nora en Said 
hadden het verwacht... Hamid leek er niet bij met zijn gedachten... "elmohin... ga 
morgen middag en handel alles af.

ik ging naar buiten.. de klaag muur werd zoals gewoonlijk door zijn mensen 
overeind gehouden.... ik groette de jongens... ewa drari... de jongens ontvingen 
mij enthausiast... "hamdolilah a wael"hoe is het met jou sinds je pak slaag...??"de 
jongens lachtten... ik knikte.. gaat wel goed... "hee wat heb ik nou gehoord?? zei 
bolle anas ik keek hem vragend aan... Mo is opgepakt he??" ik haalde mijn 
schouders op.. weet ik veel..."aaa yiiiih"hij is opgepakt.. gistermiddag... zomaar 
op straat maar niemand weet waarom..." ik keek hem on geintereseerd aan... " 
 tegelijkertijd kwam spitste ik mijn oren.. iedereen had een verschillende 
theorieen.. volgens de een was voor geweldpleging en volgens de ander voor 
drugs en volgens weer een ander was het inbraak.. ik hield mijn mond... even 
later verliet ik de jongens en ging weg... 

hij was dus opgepakt... ik dacht diep na... hoe hou ik hem voor de langste tijd in 
de gevangenis?? ik moest wat verzinnen... het plan wat ik in mijn hoofd had.. 
bracht mijzelf ook in gevaar... en dat moet ik zien te voorkomen... ik moet nu 
voor even helemaal uit de picture gaan van mo... anders zou ik door de mand 
vallen... ik haalde diep adem... ik had nog twee weken van mijn vajkantie... ik 
moest een tijdje weg... opeens ging een lampje branden bij mij... huwelijksreis... ik 
zette de kraag van mijn jas op tegen de snijdende kou en liep naar huis...

ik sliep de volgende dag uit.. ik heb de hele nacht liggen denken... hoe moest ik in 
hemelsnaam met imane samenleven, zonder haar te laten zien wat ik voor haar 
voelde?? het feit dat ik dan dicht bij haar was... dat gaf mij hoop... maar aan de 
andere kant was ze ook zoo ver... ze haatte mij.. wat er tussen ons was volgens 
haar alleen lichamelijke aantrekkingskracht... nou dat was er zeker... maar van 
mij kant was erv zeker meer dan dat... moest ik v echten voor mijn liefde??? moet 
ik mijn best doen om haar van me te laten houden?? of had het allemaal geen 
zin... ?? de huwelijksreis was in elk geval een goed begin.. na het douchen belde 
ik Fatima"hee wael.. hoe is het??"slecht fatima.. je opa heeft me in mijn gezicht 
gespuugd...!!" wat een duivel is het he??" zei ze lachend moet jij erom lachen zei 
ik quasi boos... "hahahah hahahahhahaha.. jaa man... ooh wat had ik je graag 
willen zien.. maar ik was even boodschappen doen... hahhahah"ok heks geef me 
de ringmaat van je zus en neem haar id bewijs mee ok?? hee??"waarom??" ik kom 
je zo halen zorg dat je klaar staat ok?? voordat ze wat kon zeggen had ik 
opgehangen... snel kleedde ik me aan.. snel reed ik naar fatima's huis... in mijn 
opgewonden staat had ik niet in de gaten dat ik weer werd gevolgd.. ik nam 
fatoima mee... we zochten eerst de ringen uit... en later gingenb we ook naar een 
reisbureau... wat zou het worden... Fatima kende de smaak van haar zus... 
"Grand canaria..." ayemmmaaaa mijn portemonnaie a lihoudia"geen 
ardennen??"ze keek de jufrouw achter de bali aan en schudde haar hoofd... 
"neeeeeh ik ken haar Gran Canaria... " aaa yemma... is goed we boekten de reis en 
liepen het reisbureau uit... we dronken ergens nog wat.. en gingen daarna naar de 
parkeergarage... fatima ging naar de WC en ik liep de trap op naar 
bovenverdiepeing... op het moment dat ik besefte dat iemand achter me liep... 
werd ik van achter vastgegrepen....
 mijn eerste reactie was schrik... in een reflex wilde ik me omdraaien en degene 
aankijken die me van achteren vastgreep... maar wie het ook was.. zijn greep was 
krachtig en hield mij in bedwang..."geen beweging vriend.." fluisterde hij in mijn 
oor... als je stil bent gaat dit heel snel... ik heb een boodschap voor je.." mijn hart 
sloeg een slag over... het kwam niet in me op om hem wat aan te doen met mijn 
andere arm... ik weet niet hoe hij het voor elkaar had gekregen.. maar hij had 
mijn arm op mijn rug gedraaid en ik voelde een iets scherps op mijn keel ik 
probeerde om te kijken... en hij drukte het mes dieper in mijn keel... ik hoeld mijn 
adem in... het leek wel alsof ik in paniek raakte... het ergste was dat ik hem niet 
zag.... 

nee wael .. niet in paniek raken...!!! alles behalve paniek... denk na.. denk naa!!!!! 
ik dwong mezelf om me te concentreren op de man achter me... hij was groter 
dan ik.. ik voelde het... ok wael... details... onthou de details.... ik sloot mijn ogen 
en haalde diep adem..."ok.. vriend.. wat wil je??" ik probeerde mijn stem zo 
normaal mogelijk te laten klinken... maar de angst was er toch.. ik walgde van 
mijn angst.. ik wilde ervan af... maar ik moest mijn angst onder ogenn zien... ik 
wist niets... niet wie die man was.. wat hij wilde niets!! 

"jij hebt iets wat wij willen hebben... en wij willen het terug!!" ik dacht 
koortsachtig na.."wat willen ze hebben?? ik heb niks!!" hee ik wil niet bij de hand 
doen.. maar weet je zeker dat je mij moet hebben??" wael toch??" zei de man . ik 
voelde de mes in mijn huid boren... had die vent een slagers mes ofzo?? de hoop 
dat dit gewoon een roofoverval was vervloog meteen... "ja ik ben wael... maar ik 
weet niet wat je bedoelt"ik heb niks!! " luister... ik ga niet in discussie... ik heb je 
mijn boodschap doorgegeven... morgen 7 uur op de brug... dar kan je het 
teruggeven... anders weet ik je wel weer te vinden... . maar... probeerde ik nog.... " 
sssst..... zei de man... morgen 7 uur.. ennee.. onderschat me niet.. snotaap!!" met 
die woorden duwde hij me hard tegen de muur aan en maakte dat hij wegkwam..

ik kwam met mijn hoofd tegen de muur.. ik verloor mijn evenwicht en viel tegen 
de muur... jezus wat had een die man een kracht... ik keek snel om... maan hij was 
verdwenen... shit!! weer problemen op komst.... het weer eens niet anders hoor... 
tfoe... wat heb ik?? waarom ik??? mijn hand ging automatisch naar de gevoelige 
plek op mijn keel... ik voelde iets nats... ik keek naar mijn vingers... jah.. dacht ik 
het niet... bloed.. ik vloekte hard!.. ik stond op en liep de resterende trappen op 
naar de auto... TFOE!!! wat een leven man... denk je eindelijk dat je alles op orde 
hebt kom een gare idioot met een mes om me nog meer te bezorgen... waar halen 
doie mensen het vandaan... Zoek iemand anders man!!! ewr zijn nog miljarden 
 anderen.. ik heb genoeg!!! 

ik passeerde een oud stelletje.. de vrouw keek me openlijk nieuwsgierig aan... 
"wat kijk je?? "snauwde ik "kijk voor je ouwe!!!" ze keek snel een ander kant op en 
liep snel verder.. ik liep naar de auto Fatima stond er al... "ewa meneer doet aan 
fitness.. en jogt zehma.. haihai.." en ik haal hem in... een paar trappen en meneer 
wordt geel van vermoeidheid..." ewa jah antwoorde ik... niemand kan 
concurreren met superhadda he??" .....

imane stond in de keuken... ze had pijn... maar ze kn niet alles overlaten aan haar 
Opa?? waarom moest hij ook zeggen dat ze allemaal moesten komen... alleen 
maar meer moeite... en die rotwijf van Fatima is gewoon weggegaan... niet te 
geloven!! gelukkig was Noelle komen helpen... imane keek hoe haar opa de 
dienblad alvast klaarzette... willie zometeen zouden ze komen... ze voelde de 
zenuwen door har lichaam gieren... en dan?? wat moest ze dan doen... gewoon 
binnen komen.. en groeten en erbij gaan zitten?? of binnenkomen en dan 
WAZZZUP!!! en weer verdwijnen... ze haalde diep adem.. waar was haar 
moeder... ze had haar moeder nodig... als haar moeder er niog was .. had ze zich 
geen zorgen hoeven maken... moeders vertellen hun dochters wat ze moeten 
doen... de tranen vertroebelden haar zicht... opeens voelde ze een zachte hand op 
haar schouder.. ze keek verschrikt op... Noelle keek haar in de ogen... warom huil 
je schat?? je wordt gelukkig geloof me.. op den duur zal hij je gelukkig maken... " 
imane kek weg... "je weet niet wat je zegt.. noelle..." maar wat is de reden van je 
tranen??" Imane kon het niet meer en liep naar haar slaapkamer... " ik heb hem 
zoo teleurgesteld.. noelle je weet niet hoe erg.." imane liet haar tranen de vrije 
loop..."noelle nam haar in haar armen en streelde haar haren.."stil maar lieverd... 
je Opa komt er wel overheen.. zeker als hij je kind gaat zien... zijn kleinkind... 
imane schudde haar hoofd.. "nee... ik ben hopeloos... en mijn leven ook!! Noelle 
hield haar vriendin stevig vast... en probeerde haar te troosten... "na een tijdje hief 
imane haar hoofd..."noelle??... hmmm ja ??" wat moet ik zometeen doen als ze 
komen... "?? ik weet niet schat... ik ben ook niet getrouwd weet je nog..." hmm... 
de tranen begonnen wer te stromen... ik mis haar zoo..." je moeder?? imane 
knikte... en als wael er niet was die fatale dag... dan zou ze er nog zijn.. zou ze 
haar zeggen wat ze moets doen.... "oooh wat haat ik hem!!!!! "......
ik bracht fatima naar huis... ze teterde de hele weg door in mijn oor.. ik knikte af 
en toe afwezig.. wat moest die man van me?? ik probeerde koortsachtig na te 
denken.. "iets van hem.. wat ik had..." maar ik heb niks... dacht ik bijmezelf.. ik 
had geen bezittingen.. tja een auto.. maar die had hij zo mee kunnen nemen... 
nee.. het was wat anders... ik keek in de achteruitkijkspiegel.. werd ik gevolgd??? 
 waren dat de zelfde mensen als een paar dagen geleden... ik zuchtte.. weer die 
verdomde hoofd pijn.... ik zette Fatima af.."wanneer komt jouw famillie??"vroeg 
ze... eeh.. als het goed is zo.. "kom jij ook mee??" ik schudde mijn hoofd... ik denk 
het niet... je opa wil mij niet zien..."fatima begon te lachen .. je trekt je toch niets 
aan van die ouwe??" hij bedoelt het goed joh.."ik knikte ok dan kom ik ook... ik 
zie je zo ok??"ze stapte uit en ik bleef kijken tot ik zag dat ze het huis binnenging.. 
ik reed naar huis... 

daar trof ik een grote chaos aan.. heel de familie was aanwezig... nou ja.. de 
familie.. Gelti, said Hamid en Nora.. zoals verwacht was Rafika er niet.. maar dat 
had ik verwacht ik had haar ook niet verwacht . ik zag bij de deur een aantal 
tassen met cadeaus en andere artikelen.. suiker.. nee het waren suikerbroden.. 
(Kaleb) en stiekem keek in een andere tas... vlees??? ik weet niet wat gebruikelijk 
is.. maar het leek me sterk dat je ook vlees meeneemt... Gelti kwam net uit de 
badkamer... aah Hamid heb je je vrouw al gebeld??" Ana wael a gelti" ze keek 
nog eens goed.."en grinnikte.. smelhli.. ik heb nog steeds moeite met jullie uit 
elkaar te halen.. ik glimlachte naar haar.."dunya hania a gelti.." Gelti wat is dit 
allemaal??" dat nemen we mee.. ik had het al klaargezet" ik keek haar vebaasd 
aan... zoveel?? ze knikte afwezig.. ga je snel omkleden.. we zijn al te laat jongen... 
ik knikte en deed braaf wat me verteld werd..

een halfuur later stonden we met z'n allen voor de deur... mijn hart klopte in mijn 
keel.. waaromk vroeg ik mij af... het is toch geen echt huwelijk.. ze3ma.. imane 
zou me ooit gaan beschouwen als haar man?? ik lachtte mezelf uit als ik daarop 
hoopte... de deur ging open en we begonnen allemaal een voor een naar binnen te 
gaan... toch.. zei een stemmetje.. "die blik die ze af en toe in haar ogen heeft... ik 
leek haar af en toe te raken.. alsof ze vertrouwen in me had, alsof.... alsof ze zich 
veilig voelt bij mij... dat gaf me een warm gevoel van binnen.. het gevoel 
verspreidde zich over mijn hele lichaam .. ik zag dat we werden begroet door de 
oude man... ik voelde me zeker beter.. ik had weer hoop... die blik in haar ogen... 
kon toch niet gespeeld zijn...?? nee.. ik ga haar van me laten houden... dat kan ik 
wel.. dacht ik optimistisch.. ik kwam als laatste binnen.. en stak mijn hand uit 
naar de man... ik kreeg een slap handje van hem.. hij keek me niet aan... hij wilde 
me niet zien.. het speet me dat hij zo'n indruk over me had.. maar ik stond er niet 
meer bij stil.. ik zag een bekende figuur vederop in de gang staan.. het was ... mijn 
schatje.. mijn toekomstige vrouwtje... zij groette nog net Nora hartelijk... een 
oprechte glimlach sierde haar gezicht... mijn god wat was ze mooi... ondanks de 
trieste blik in haar ogen... was ze een schoonheid... haar aan blik benam me de 
adem... ik keek haar aan en wachtte totdat ze zou opkijken... haar opa liep langs 
 mij heen en wes gelti de weg naar de huiskamer.. MERHBABIKOUM A 
ELHADJA>>( welkom ..a elhadja..) na enkele seconden was ze klaar met nora en 
keek op.. ik keek recht in haar ogen... de warmte die zich in mijn hart had 
verspreid verdween samen met de glimlach die van haar gezicht verdween...

roerloos stond imane daar op de gang... ze keek hem aan.. ze voerde een 
innerlijke tweestrijd.. aan de ene kant was ze zo blij hem te zien.. ze had hem 
gemist.. ookal had ze hem gister nog gezien... maar aan de andere kant haattte ze 
hem.. ze haatte hem om wat hij haar heeft aangedaan... ze leunde nog zwaarder 
tegen haar ene kruk... ze had hem niet door de deur zien komen... ze had eerder 
Hamid gegroet... eerst dacht ze dat hij het was.. maar toen hij dichterbij was 
gekomen had ze instinctief gevoeld dat hij het niet was... een bepaald gevoel 
ontbrak... ze wist het niet onder woorden te brengen.. maar een soort spanning 
waarmee ze zelfs met haar ogen dicht kon zeggen dat wael in de buurt was... en 
nu was hij er... en nu streden de gevoelens om voorrang.. uiteindelijk wist ze met 
moeite uit te brengen.." he wael.. hoe is het??"haar stem klonk enigzins schor.. hij 
knikte .. "goed hoor elhamdolilah.. met jou??" ze knikte en wendde haar blik 
af.."onder omstandigheden.. gaat het wel.."onder omstandigheden??? zoo.. het 
lijkt wel of je naar de slachtbank wordt afgevoerd, in plaats van dat je op 't punt 
staat om met de man te trouwen van wie je houdt...."

ik weet niet wat me bezielde om zo'n opmerking te maken.. hij was sarcastisch 
bedoeld... maar het sarcasme ontging imane volkomen... verschrikt keek ze op... 
de schok maakte plaats voor een walgende uitdrukking... "je vergist je heel erg als 
je denk dat ik ooit van je zou kunnen houden wael.. ik knap af op moordenaars 
die ook nog eens als afgelikte boterhammen beschouwd kunnen worden... " ik 
verstijfde... haar woorden staken als messen in mijn hart... ik werd kwaad.. 
kwaad op mezelf, waarom liet ik het toe dat ze mij zou kwetsen... ?? waarom 
maakte ik zo'n opmerking.. waarom gaf ik haar een intikkerstje... een aanleiding.. 
in mijn kwaadheid besloot ik haar net zoveel pijn te doen als zij mij... ik kwam 
dichterbij... "het was sarcastisch bedoeld imane... maar aangezien jij meteen je 
intenties op tafel legt zal ik dat ook doen... ik keek effe om me heen om mke 
ervan te verzekeren dat niemand ons hoorde... ik boog mijn hoofd naar haar oor 
en fluisterde..." ik trouw alleen met je om mijn schuld voorgoed in te lossen... en 
je hebt mij zonet een leuke uitdaging aangeboden.. die ik graag aannneem..."ik 
keek haar aan.. ze begreep het laatste niet... ik zag het in haar ogen.." nooit zul jij 
van mij houden... ik zal nooit van jou houden.. omdat ik een moordenaar en 
afgelikte boterham ben... ik hoef je liefde niet, je lichaam wel... en ik zal je krijgen 
imane..." ik zag dat ze haar adem inhield.. ik knikte om te vragen of ze het 
 begreep... vroeg of laat imane.. zul jij ook een afgelikte boterham proeven... 
over mijn lijk wael.. je zou me moeten dwingen..." ik keek haar aan en liep door 
naar de huiskamer...

ik merkte dat Hamid veel belangstelling toonde in Noelle.. ik bl;eef ze in de gaten 
houden... ik wist niet wat ik ervan moest denken.. die twee.. daar was iets tussen.. 
maar wat?? het kon toch niet.. hamidd was getrouwd... ondertussen praatte Gelti 
en said met de oude man.. ik was diep in gedachten .. met mijn ogen gericht op 
de deur... toen op eens Gelti begon met etzaghret.. ik schrok op uit mijn 
overpeinzingen... ik keek om me heen... wat hadden ze afgesproken??? Hamid 
klopte mij op mijn rug.. gefeliciteerd broer... ik knikte en keek richting noelle... ze 
kon hamid niet loslaten met haar ogen... ik hoorde ze over de trouwfeest praten 
en besloot me ermee te bemoeien..."sorry.. er komt geen feest..."mijn familie 
knikte instemmend.. OPA keek me boos aan.."ik heb geen koe dat ik ga 
weggeven... ik wil een feest voor mijn kleindochter.. , iedereen moet weten dat zij 
met haar EER weggaat.."bij het woordje EER keek hij mij veel betekenend aan.. ik 
dacht even na.. de man wilde duidelijk moeilijkheden... maar ik kon niet feesten 
terwijl mijn moeder's leven op een zijden draadje hing.. het was al erg genoeg dat 
ik ging trouwen terwijl zij in Coma lag... 

ik knikte.. is goed..maar je moet me maar bellen als ik haar moet ophalen... de 
man wilde protesteren.. maar ik hief mijn hand op... je kunt me niet dwingen.. 
voor mij geen feest... daar ben ik vrij in... uiteindelijk knikte de man... de avond 
verliep rustig en ik zakte weer in mijn overpeinzingen.. mijn gedachten gingen 
terug naar die middag... morgen om zeven uur... de brug.. ik weet je te vinden... 
allemaal flarden van het gesprek dat door mijn hoofd spookten... wat zoeken 
ze ?? en wat heb ik ermee te maken?? ik haalde diep adem... ik moest het weten.. 
anders ging ik er blijkbaar aan... en op de een of andere manier hechtte ik nog 
steeds waarde aan het leven...

de "bruiloft" zou twee weken later plaatsvinden.. dat gaf Imane de tijd om wat te 
regelen.. het zou een kleine feest worden.. mij boeide het niet zo.. het 
belangrijkste was dat ik dan kon beginnen aan mijn belofte aan haar.. het was 
werkeleijk een uitdaging en ik verheugde me erop... ze moest en zou van me 
houden... ze moest!! de volgende middag hadden we de trouwakte getekend bij 
het marokkaanse consulaat... ik ergerde me dood aan die langzame mensen .. en 
het lawaai.. hoe ongeorganiseerd die mensen zijn.. als ik dat zag.. verlangde ik 
naar het rustige kantoor waar ik werkte. imane wilde perse niet met mij in de 
auto.. zij en haar opa zouden mij daar treffen.. toen ze dat zei.. moest ik lachen... 
"je kan niet blijven weglopen imane... ooit zullen we alleen zijn.." ze schrok... dat 
werkte alleen maar op mijn lachspieren.. een uurtje later waren we getrouwd.. 

het lachen verging mij rond 6 uur.. over een uurtje werd ik verwacht door die 
vreemde kerel... bij de brug had hij gezegd... welke brug... ??? en wat moest ik 
zeggen.... wat zouden ze doen als ik met lege handen kwam??? zou ik wel gaan?? 
was het verstandig om te gaan??? ik zat thuis bij Gelti.... en dacht diep na... het 
zijn allemaal verrote vragen waar ik geen antwoord op had.. zoveel 
onzekerheid... wat willen ze?? "VerdoMMe!! vloekend stond ik op... ik pakte wat 
drinken.. zette muziek op... en ging weer zitten.. ik nam een slok cola... en staarde 
weer voor me uit... ik tilde mijn benen op de bank en ging liggen.... ik sloot mijn 
ogen... zal ik gaan.. zal ik niet gaan???
ik voelde een brandende gevoel achter mijn ogen.. ik sloot mijn ogen...nog steeds 
vertwijfeld... die onzekerheid maakte dat ik een onheilspellend gevoel kreeg over 
de toekomst..ik sloot mijn pijnlijke ogen... voor ik het wist was ik in slaap 
gevallen... 

ik voelde een zachte hand die mijn gezicht streelde... ik zuchtte diep... was imane 
langsgekomen... in mijn droom was ze naast me komen zitten en streelde al mijn 
zorgen weg.. op de een of andere maniervoelde ik me toch niet goed onder die 
hand... imane.. ze kon hier niet zijn!!! ze mocht mij niet.. dus .. ze kon hier nooit 
zijn !!!! met die wetenschap opende ik met een schok mijn ogen.. ik keek recht in 
het gezicht van noelle.. ik schrok nu pas echt...ik kwam abrupt overeind... daarbij 
stootte ik mijn hoofd tegen haar kin.. "AU!!" wat doe je drol??!!" sorry.. sorry" 
mompelde ik.. ik wreef over mijn voorhoofd... er viel een gespannen stilte.. " ze 
keek me aan... Verdorie.. jij bent het niet he??" ik keek haar aan en wist meteen 
wat ze bedoelde... ik schudde mijn hoofd..."nee ik ben hamid niet.."ze liep naar 
een stoel en ging zitten... ze keek boos voor zich uit.."hoe ben je binnengekomen... 
??" ze haalde haar schouders op... "de sleutels gehad van hamid... " oh ja?? en wat 
moet jij van hamid??" ze haalde haar schouders op..."niks.." ik keek haar vragend 
aan.."zo niks he?? wat je net aan het doen was, was ook niks..."ze kreeg een rood 
kleurtje op haar kaken.. ze keek gauw een andere kant op..."noelle...Hamid is 
getrouwd.. en krijgt binnekort een kind.." ik weet het fluisterde ze... hij is eerlijk 
tegen me geweest... "en waarom begin jij iets met een man die al getrouwd is??" 
gaat je niks aan drol!!" bemoei je niet met mijn leven.. ok??"en als dit uitlekt maak 
ik je af ok??" ik barstte in lachen uit... jij maakt mij af??, meisje dat klinkt mij als 
een uinodiging om een potje te stoeien.." ach joh stik.." zei ze en liep naarde 
keuken... ik snap zoiezo niet wat imane in jou ziet.. je bent echt een mongool.." 
riep ze vanuit de keuken... ik wilde nog antwoorden maarde bel ging.. ik liep 
naarde deur... en deed open.. Hamid liep met een gebogen hoofd langs mij heen... 
ik keek hem verbaasd na... "hallo!!! is het hier een inloophuis voor debielen??" 
"wat doe jij hier vroeg hij..."ik woon hier.. en jij??? hij haalde zijn schouders op...ik 
heb je gemist broer dus ik kwam kijken hoe het met je ging... " hij zag noelle de 
huikamer inlopen en zei.. "HOI wat doe jij hier...??" hou maar op.. hij weet het.." 
geschokt keek hij om.. ik bleef staan en keek hem uitdagend aan... hij keek noelle 
weer aan zij sloeg haar arm om zijn nek.. en kuste hem... 
Noelle was een heks... of misschien een vrouw die gewend was te krijgen wat ze 
wilde en ze wilde me duidelijk weg hebben... ze draaide hamid zo dat ik hun 
monden zag.. ik zag hoe mijn broer het initiatief van de kus overnam...hoe hun 
kus dieper werd.. ik draaide me om en liep weg... misschien was het fout om hen 
alleen te laten.. maar ik kon het niet aanzien... 

ik pakte de auto en reed in eerste instantie doelloos rond ik kwam in de buurt 
van mijn ouderlijke huis en zag opeen seen bekend figuur lopen.. sanae..... ik 
stond voor een toplicht en zag haar de supermarkt uitlopen.. ze had twee zwaere 
en overvolle tassen in haar handen.. en dat buik... mijn god dacht ik... hoeveel 
zitten daarin?? ze had echt een grote buik... hoever zou ze zijn?? voor ik wist wat 
ik deed parkeerde ik de auto iets verderop en liep achter haar aan... "Sanae!!! ze 
stopte en draaide zich om.. vlak voor haar kwam ik tot stilstand... ze zag bleek en 
had wallen onder haar ogen.. een golf van medelijden overspoelde mij.. wat deed 
zij hier met zware tassen.. terwijl hij op het zelfde moment vreemdging.. 

ik reikte naar de tassen en zei "komik breng je... " ze liet de tassen los.. heel even 
raakten mijn vingers de hare aan.. ik voelde hoe ze opkeek.. warschijnlijk om 
mijn reactie te peilen... ik deed alsof ik het niet voelde.. ikliep naar de auto en zioj 
waggelde achte me aan.. nadat ik de boodschappen in de kofferbak had geladen 
opende ik het portier voor haar en nam zelf ook plaats... ik starte de auto.. 
"wael??" ik keek op... "shokran..." fluisterde ze.. ik knikte.. meskiena ze zag er echt 
ziek uit... zou imane er ook zo uitzien als ze zover was als sanae nu?? "hoe gaat 
het met je?? ze knikte .."elhamdolilah.. " waarom doe jij boodschappen in jouw 
toestand.. ??" ze haalde haar schouders op.. en keek naar buiten.. Hamid is naar 
zijn werk... hij komt de laatste tijd heel weinig thuis... " waarom niet vroeg ik?? ze 
zuchtte en ik zacht dat ze haartranen probeerde terug te dringen.. "wael beloof 
me dat je niks tegen hem zult zeggen??"ik knikte... maar als je het niet vertrouwt 
dan moet je het niet zeggen... ze haalde diep adem.. "volgens mij heeft hamid een 
andere vrouw..."ik schrok van haar constatering... " het lukte mij om een nep 
lachje uit mijn mond te krijgen.. hoe kom je daarbij??? ze boog haar hoofd.. een 
vrouw weet wanneer haar man een ander heeft wael.. " ik wist niet wat ik moest 
 zeggen.. wat zij dacht te weten wist ik zeker..."maar ik hou het vol wael... al was 
het alleen om de papieren... om mijn kind een goed toekomst te bieden...." ik 
parkeerde de auto voor het huis van mijn vader en stapte uit... ook sanae stapte 
uit en liep naar de deur.. ze opende de deur.. ik bracht de boodschappen naar 
binnen... ok.. sanae ik ga er weer vandoor... bij de deur hield ze me tegen.. wael jij 
bent advocaat.. kan jij me niet helpen het proces te versnellen..??" ze keek me 
smekend aan.. ik haalde haar hand van mijn borst af... ik had echt medelijden met 
haar... maar ik kon niet vergeten wat ze me allemaal had aangedaan... " nee 
sanae.. dit is jouw probleem.. dit is waar je voor hebt gekozen...je hebt me ooit 
buitengesloten.. hou me er nu ook buiten... met die woorden liep ik het huis uit... 
ik startte de auto en reed weg... het waren niet mijn zaken...

ik had de afspraak op de brug gemist... het was al half negen zag ik op mijn 
dashbord... ik haalde mijn schouders op... ik zie wel wat er gebeurd... ik ging 
koffiedrinken bij Imane .. ware het niet dat imane de hele avond er niet was, 
tenminstedat was wat ze mij probeerde duidelijk te maken... maar ik wist 
dondersgoed dat ze er wel was... ik hoorde geluid uit de slaapkamer komen.. ze 
was aan het tv kijken... haar negeeractie beviel mij niet.. maar ik hioeld me voor 
dat ik maar geduld moest hebben... de oude man moest elisha bidden in de 
moskee.. ik zei dat ik nog even bleef... hij leek geirriteerd...maar hij kon niets 
zeggen.. ze was tenslotte mijn vrouw... hij ging weg en ik bleef alleen achter... 
zouik het doen?? ik twijfelde een seconde.. maar besloot toch naar haar toe te 
gaan.. ik wilde haar even zien...

zonder te kloppen opende ik zachtjes de deur...ik had min of meer een gil of een 
schoen richting mijn hoofd verwacht.. maar toen de reactie uitbleef.. opende ik de 
deur een stuk open ik zag imane liggen... ze lag op haar rug... ik liep zachtjes naar 
haar toe... ik stond naast het bed.. en keek op haar neer.. ze sliep vredig.. de tv 
stond nog steeds aan.. ik keek naar haar... haar ene arm lag naast haar... met de 
hand op haar buik... ik kon nog geen zwelling ontdekken...of kwam het gewoon 
omdat ik haar lichaam niet echt kende.. en nu nog steeds niet... ik ging op het bed 
zitten... heel voorzichtig .. zodat ze niet wakker zou worden... ze mompelde wat 
in haar slaap.. maar werd niet wakker... ik keek naar haar slapende gezicht... ze 
was echt een schoonheid.. vooral haar mond trok mijn aandacht mijn blik gleed 
langs haar lichaam...inwendig vloekte ik.. hoe kon ik in godsnaam opgewonden 
raken van een slapende vrouw??? mijn blik werd getrokken naar haar 
broekrand.. ze had nog een spijkerbroek aan.. waarschijnlijk was ze buiten 
geweest en was daarna moe geweest en gin slapen...ik zag dat de broek zich in 
haar buik drukte.. mijn hand ging er langzaam naartoe..en ik opende die... ik zag 
 striemen op de plaats waar die broek had gezeten... ik keek weer naar 
haargezicht... ze was nog steeds niet wakker... ik probeerde me voorte stellen hoe 
ze eruit zou zien als ze hoogzwanger was... ik keek weer naar haar buik...haar 
shritje was een beetje omhooggeschoven... ik kon het niet laten.. ik stak mij hand 
uit en raakt voorzichtig haar zachte buik... ik hield haar nauwlettend in de gaten.. 
zodra ik zag dat ze wakker ging worden zou ik mijn hand terugtrekken.... ze was 
lekker warm.. de wetenschap dat daar een kind groeide biologeerde mij.. ik bleef 
haar buik strelen .. haar zachte huid voelde goed aan onder mijn handen... ik was 
mezelf helemaal vergeten.. toen mijn hand plotseling hard werd weggeduwd..

ik schrok.. ik was mezelf helemaal vergeten... ik keek op recht in de boze ogen 
van Imane.."wat doe je??"siste ze... ik richte me weer op en ging naast haar 
liggen... "ik voelde even of alles goed zat daarzo" ze schrok toen ik naast haar 
ging liggen... ga!! sta OP!! wat doe je.... ??!!!" hee rustig suste ik.." lig alleen naast 
je.. ik doe je verder niks hoor... " ze leek even te twijfelen en knikte daarna.. ik 
ging goed liggen met mijn gezicht naar haar toe... ze keek voor zich uit... Imane?? 
"hmm?? antwoorde ze vaag.. waar denk je aan?? " ze keek me raar aan en zei.. 
hoe weetje dat??ïk haalde mijn schouders op.. zomaar... ze haalde haar schouders 
op.. niks.. en keek weer naar de tv... "hee ben ik zooo lelijk dat je niet naar me wilt 
kijken..??" ze barstte in lachen uit.. ik kwam nu overeind.. ze bleef maar lachen... 
"nou??" vroeg ik verontwaardigd... ze draaide eindelijk haarhoofd naar me toe... 
ze legde haar and op mijn wang en zei glimlachend.."nee hoor jochie.. je bent niet 
lelijk..." we keken elkaar heel even aan.. dit was mijn lkans.. ik bracht snel mijn 
gezicht naar de hare.. en wist haar lippen te vangen voordat zij haar hoofd kon 
wegdraaien.. haar lippen waren zacht en warm... ze sloot haar ogen en gaf zich 
over aan de kus.... het was mijn lekkerste kus die ik tot dan toe heb gehad.. het 
verschil met alle andere is dat deze mijn tot het diepste in mijn ziel raakte... ze 
sloeg haar armm om mijn nek en trokme tegen zich aan.. ik hoorde en zag niets 
meer.. ik voelde alleen .. alleen imane..

het gevolg was dat dat we hetklopje niet hoorden... en noelle niet zagen die ons 
met grote ogen zat aan te kijken... " ZOZO!!" bij het geluid.. schrokken we allebei.. 
maar imane meer.. ze liet me los.. en trok zich terug... ik keek om en zag noelle in 
de deur opening staan... ik zuchtte en begroef mijn hoofd in Imanes nek.. ik wilde 
die kreng niet zien... imane hield haar adem in en probeerde mijn onopvallend 
van zich af te duwen... ik wilde niet..ik lag lekker... ik kuste haar keel.. hmm ze 
 rook lekker... en smaakte ook lekker... ik was dewereld om me heen alweer 
vergeten... aan de trilling van Imane s stembanden voelde ik dat ze praatte... ik 
plaatste een zuigzoen in haar nek... ze duwde me van zich af.. eindelijk gaf ik 
toe... ik keek naar haar gezicht en zag dat ze helemaal rood was... " moet ik het 
licht voor je aandoen?? dan kun je haar beter bekijken hoorde ik vanuit de 
deuropening... ik antwoordde niet en stond op... "jezus man.. jij duikt overal op 
waar ik je niet wil zien... "zei ik tegen Noelle... " ik rolde van het bed af.. en stond 
op... Imane richtte zich op... kom verder noelle.. zei ze met een hese stem.. ik ga 
zei ik... ik kom morgen langs kunnen we praten.. ikhad het tegen imane.. "jaja" zei 
noelle... pff.. zei ik.. volgens mij had ik het tegen mijn vrouw...en heb ik geen 
stront geroepen dus hou je asjeblieft erbuiten" ikliep naar de deur en liep het huis 
uit... 

ik liep naarde auto... jezus wat was dat een naar mens... vanaf de allereerste keer 
dat ik haar zag hadden we ruzie.. en ze had nota bene de sleutel van mijn huis... 
aahh!! die gedachte maakte mij gek... tfoe.. ze verpeste gewoon het gevoel dat ik 
had.. ik had haar gekust... en zij kuste mij terug...!! mijn hart maakte een 
sprongetje van vreugde.. dit wil dus zeggen dat ze niet zoveel weerstand had... 
en dat we zeer binnekort echtgenoten en geliefden zouden zijn... zou ik dan 
eindelijk het geluk kunnen vinden in mijn leven??? 
ik stapte in... opeens viel mij iets op tussen de ruitenwissers... het was een 
briefje... het was kleiner dan een bejkeuring... ik stapte weer uit en pakte het 
briefje.. ik vouwde het open en las... een koude hand sloot zich om mijn hart... JE 
NEEMT ME NIET SERIEUS.... IK HEB JE GEWAARSCHUWD... KIJK DE 
KOMENDE TIJD HEEL GOED UIT... IK KIJK OVER JE SCHOUDER MET JE 
MEE.......
mijn hart bonsde in mijn keel....een gevoel van angst maakte zich van me 
meester.. snel keek ik om me heen... wie had dit briefje geplaatst?? de straat was 
leeg.. ik was alleen en het was donker dus ik zou toch niemand kunnen zien... 
werd ik op dit moment in de gaten gehouden?? ik las het briefje nog een keer... 
op de een of andere keer had ik de hoop dat ik alles maar verkeerd had gelezen... 
nee.. de zelfde tekst stond er nog steeds... ik voelde een machteloze woede 
opkomen... WAAR GAAT DIT OVER!!??? mijn ademhaling ging met korte 
stoten... maar ik had niks om mijn woede op af te reageren... ik opende de portier 
en ging achter het stuur zitten..ik keek voor me uit ik haalde diep adem... het was 
niks voor mij om mijn zelfbehersing te verliezen.... het zou ook nu niet 
gebeuren...ik moest me concentreren.. en heel goed nadenken... ik verfrommelde 
het briefje en gooide het in de al rommelige auto en startte de auto en reed weg... 
 imane had moeite om haar gedachten te ordenen, en de onderzoekende blik van 
noelle maakte het er niet makkelijker op.. ze haalde haar hand door haar 
verwarde haren.." kom je nog binnen of zit je vastgelijmd aan die deur??" lachend 
kwam noelle binnen"ai Imane heeft haar scherpte terug.." ze liep naar binnen en 
ging op de rand van het bed zitten... Imane dankte god op haar blote knieen dat 
het schemerig was in de kamer... anders zou de rode kleur op haar gezicht zeker 
opgevallen zijn... en dan kwam ze helemaal nooit van Noelle af. 
"Wat kwam hij eigenlijk doen?" vroeg noelle nieuwsgierig... "heeft ie wat gezegd 
over mij??" Imane schudde haar hoofd..." nee, volgens mij heeft hij helemaal niet 
gepraat, hoogstens woorden ofzo.." aah zei Noellle opgelucht.. hij kwam voor het 
echte werk" Noelle ??!! zei imane waarschuwend Noelle lachtte... nou ik vraag me 
echt af wat er gebeurd zou zijn als ik niet was gekomen.." imane kek haar 
vriendin aan... en haalde haar schouders op... ze wendde haar gezicht af en keek 
naar het plafond"ik had mezelf zo beloofd het nooit zover te laten komen... maar 
ik werd wakker en voelde zijn hand op mijn buik... ze schudde haar hoofd.. hij 
streelde mijn buikje... hij zat er zoo geintereseerd naar te kijken.... ze glimlachte... 
wallah echt schattig gewoon.... en later ging hij naast me liggen... en de rest heb je 
gezien.." Noelle knikte begrijpend... het is een mooie man, ik begrijp wel dat je 
hem aantrekkelijk vindt..." NEE, dat is het niet... hoe mooi of aantrekkelijk hij is, 
dat zal ik nooit zien ik zal hem nooit alsman kunnen zien..... door zijn toedoen 
heb ik mijn moeder verloren.. dat kan ik nooit vergeten.... "noelle begon echt 
medelijden te voelen, volgens haar hield hij echt van imane, en zij ook van hem.. 
maar haar trots en koppigheid zou hen in de weg staan... en instinctief wiost ze 
dat hij niet eeuwig achter imane aan zou gaan... eeuwige zonde...

de volgende dag hervatte ik mijn werk, ik had eigenlijk nog een week vakantie 
maar in overleg is besloten dioe op te nemen als ik op huwelijks reis zou gaan... 
alleen de gedachte al.. maakte me warm van binnen.. ik ging meteen aan het 
werk en probeerde samen met mijn secretaresse de opgelopen achterstand in te 
halen.. zij ging na een tijdje weg..ik zou een nieuwe krijgen.. best jammer bedacht 
ik me.. ik kon het wel vinden met dat oude zure mens.. maar goed aan alles komt 
een eind... behalve aan mijn ellende bedacht ik me... ik was er nog steeds niet uit 
wat ze van me moesten.. maar na goed te hebben nagedacht was ik tot de 
conclusie gekomen dat wat ze ook wilden.. ik had het niet.. en vroeg of laat ... ze 
zouden het me laten weten... en dat het om iets belangrijks ging .. dat was wel 
duidelijk.. rond zeven uur die avond stopte ik. ik was moe en had weer dat 
 brandende gevoel in mijn ogen... ik wreef in mijn ogen... het was stil op kantoor 
op een paar enthausiate medewerkers na... ik pakte mijn spullen bij elkaar en liep 
naar beneden in de parkeergarage kreeg ik een nare gevoel dat ik gevolgd werd.. 
ik keerde me om... nee er was niemand.. ikliep weer verder naar mijn auto... nu 
zag ik echt spoken... maar toch... dat gevoel liet me niet los... ik negeerde het en 
stapte in mijn auto..ik reed naar het ziekenhuis... en bleef een tijdje bij mijn 
moeder 

ze was afgevallen... ik vroeg me af of iemand haar nog weleens bezocht.. zou mijn 
vader haar nog bezoeken..?? of zou hij zitten wachten op haar dood om te 
hertrouwen?? en de rest kwamen zij weleens.. ik voelde me schuldig.. dat ik bijna 
een week niet ben geweest.. en dat ik ook nog eens zou trouwen zonderdat ze 
erbij was... wallah a yemma het is dat het moet... anders zou ik net zolang 
wachten totdat jij weer bij ons bent" haar reactie bleef uit.. ikkuste haar voorhoofd 
en stond op... ik reed naar mijn huis... ik klopte aan en Fatima deed open...

HEEE le3roos is er.. gillen meiden!!" daaropvolgend hoorde ik een oorverdovend 
kabaal uit de woonkamer komen... ik liep de woonkamer in en zag zo'n 6 jonge 
dames en 3 oudere dames rondom twee tafels.. ze waren druk in de weer met 
deeg en noten of weet ik veel wat... ze waren koekjes aan het maken!!! het was 
duidelijk dat ze het grootst gingen aanpakken... en ik was degene die kwam om 
tot rust te komen bedacht ik me ironisch... ik kwam weer tot mijn positieven en 
groette ze allemaal.. de oudere dames zaten me met samengeknepen ogen te 
bekijken... ik voelde me ongemakkelijk onder hun blikken... Mabrouk ma 
gadide3mel a oueldi, ( gefeliciteerd met aankomende huwelijk) zij de oudste van 
de dames.. ik schraaptte mijn keel... " ( SHokran a gelti, 3okba leouladek insallah) 
dank je wel, moge jouw kinderen de volgende zijn.. en bedankt dat jullie helpen 
met de voorbereidingen... " ewa mijn zoon zei een ander.. we doen het allemaal 
voor de dochter van onze beste vriendin, meskiena allah yerhamha.. meskiena 
dat ze zo aan haar einde moest komen..." ze ratelde nog even door.. maar al haar 
woorden gingen aan mij voorbij... ze hadden het over de moeder van imane... een 
schuldgevoel bekroop mij... maar waarom.. ik had haar toch niet vermoord... ik 
was zelf toch ook het slachtoffer.. toch???

ik praatte nog even met Imane.. ze deed kortaf en gaf zo min mogelijk informatie 
over de bruiloft... alleen dat ze de jurk al had en dat het zaterdag over een week 
was.. ze had neggafa en de zaal al ingehuurd.. haar enige probleem was dat ze 
niet zo goed kon lopen... maar ze zou brede hakken dragen en pijn stiller 
innemen om recht te lopen.. en ik moest twee keer met haar opkomen.. een keer 
 met een witte djellaba dus traditioneel marokaans en de tweede keer in pak om 
haar op te halen.. ik moest er rekening mee houden en niet te laat komen..elke 
vraag die persoonlijk was wimpelde ze af.. en als het gesprek ook maar een beetje 
persoonlijk werd kapte ze het af.. ze wilde duidelijk niet met mij praten.. het is 
maar dat het moest... het intereseerde mij eigenlijk helemaal niet welke jurken ze 
ging dragen... ik wilde eigenlijk alleen naar haar kijken .. en een beetje praten... 
een beetje dichter tot elkaar komen... maar ze wilde er niks van weten.. ik nam 
me voor om haar niet meer lastig te vallen... tot op het moment dat ik haar ging 
ophalen.. 

de twee weken die daarna volgden waren rustig ik hoorde niets meer van die 
mensen.. ik ging naar mijn qwerk, naar mijn moeder.. en ging daarna sporten.. 
het was mijn dagelijkse routine en ik voelde me er prettig bij... het enige was dat 
ik nog steeds werd gevolgd. dat er een stap van die mensen zou volgen was voor 
mij duidelijk... alleen wanneer.... dat was de vraag.. 

en toen kwam de dag, de dag dat Imane haar bruiloft hield.. de spanning was 
met de dag toegenomen.. ik wistdat ik er niets van moest verwachten.. mijn 
familie was er fel tegen dat ik me liet zien voordat ik haar ging ophalen... maar ik 
kon het niet over mijn hart verkrijgen om Imane daar alleen te laten zitten.. 
iedereen zou zich afvragen waarom haar man niet kwam.. en als ze over 6 
maanden zou bevallen zouden de vraagtekens alleen maar groter worden.. dat 
was de reden dat ik om stipt negen uur.. alleen aankwam bij de zaal waar de 
bruiloft werd gehouden... een groep jongens stond bij de voordeur te roken... ik 
had mijn kleding bij de hand..ik wilde doorlopen toen ik een jongen hoorde 
roepen.. "heee. wat ga jij doen??" ik wilde hem negeren en doorlopen.. maar hij 
pakte mij bij de schouder.. ik heb het tegen jou vriend..." ik besloot mijn geduld te 
bewaren.." ik kom voor le3ross spelen.. en laat me los.. want ik moet me nog 
omkleden... " OOOOOHHH " riep hij naar de andere jongens... KOM OP 
JONGENS LE3ROS IS ER!!!!" voordat ik wist wat er gebeurde kwamen de 
jongens om me heen staan en begonnen te roepen "SLAAT OU SLAAM 3LAAA 
RASOULAH!!" ze duwden mij naar binnen.."ILLAA DJAA ILA DJA SIDNA 
MOHAMMEDD, ALLAH M3AAAH ZAH EL3ALI.. ALLH OUMA SALI 
3LIEEEK A RASOULAH... " ik kreeg rillingen bij het horen van deze uitroepen... 
ik kon er niks aan doen.. maar ik was de jongens toch dankbaar... een paar 
belangstellenden kwamen om de hoek kijken.. we liepen naar boven en klopten 
op een deur... een strenge vrou deed open... ze trok mij naar binnen en de rest 
jaagde ze weg... lachend en gierend gingen de jongens naar beneden....
 ik keek om me heen... ik zag overal kleren make up, daartussen zag ik een kleine 
gestalte zitten haar hoofd ge bogen...ze zat met haar rug naar me toe... maar ik 
wist dat het imane was... ik stond verstijfd op mijn plaats... wat nu?? "ik schraapte 
mijn keel... slaam oualaikom.." hallo" zei de vrouw... "heb je je kleren bij je?? "ik 
knikte wat heb je allemaal... ik maakte de kleding hoes open... de vrouw bekeek 
de pak.. "hmmm armani... 3endek leflous he?" ik keek naar imane en zocht hulp... 
maar het was duidelijk dat ik lang kon wachten daarop... "eeh 
elhamdolilah"antwoordde ik.. mooi combinatie momplede ze in zichzelf... licht 
grijs... witte overhemd... hmm de stropdas... ik liet haar maar praten... hij was 
zeker wel duur??"zei ze opeens.. ik knikte alleen maar en keek weer imane's 
richting op.. ok.. zei ze ferm we zijn al laat... " imane is al een keer op geweest met 
een zware jurk.. wij noemen dat shedda.. dat is een jurk ui tetouan en is heel 
zwaar... "het intereseerde mij geen drol... ik wilde hier het liefs weg... ik had hier 
niks te zoeken.. ik had lekker thuis moeten blijven... lekker tv kijken en daarna 
slapen... waarom ben ik hier in godsnaam... ??? ik kreeg het steeds benauwder..

kleed je maar aan.. ik ben zo klaar met imane.. ok?" ik knikte... "eeh wat moet ik 
aantrekken dan???" de vrouw rolde met haar ogen... de djellaba... heb je niet 
geluisterd?? hmm.. ik kreeg een rood hoofd.. ik had nooit eerder een djellaba 
aangehad niet zo'n ingewikkelde... ik keek van het gevalletje naar de vrouw.. 
"eeeffff zei ze geiiriteerd de nederlandse jongens weten ook niks..."ik kom je zo 
helpen ga gewoon zitten.. en wachten ok??" ik liet alles los en ging zitten ik werd 
gewoon een beetje bang voor het vrouwtje... wat een kreng zeg... 

toen ze klaar was met imane... kwam ze mijn kant oplopen.. kom jongen... doe die 
je kleren uit..."ik schrok alles?? nee.. alleen je colbert en je overhemd.. "ik zag een 
vage smile op haar gezicht en voelde me echt hewel dom.. ik hoorde imane zelfs 
zacht lachen.. met een rood hoofd deed ik wat me gezegd werd.. ze liet me eerst 
een arabische overhemd aantrekken... het had een hoge geborduurde hals.. het 
was in gebrken wit.. het hemd kwam tot halverwege mijn bovenbenen... zde 
vrouw maakte de knopen vast en zette de stijve hemd goed op mijn schouders.. 
ze gaf mij zo'n arabische drollenvanger aan... ik keek haar aan.... ze begon te 
lachen... "ok ik draai me om " ze wendde zich tot Imane..."je krijgt het moeilijk 
schatje, je man is verlegen.." dat lijkt maar zo touria." hoorde ik imane zacht 
zeggen... "ooh dus je hebt je tong niet verloren liefje.. "riep ik... je mocht me wel 
waarschuwen voor wat me te wachten stond" ik was best wel geiiriteerd geraakt 
 ik hield hier niet van.... ik voelde me echt een dom schepsel tussen de twee 
vrouwen..."tja jij liet je niet zien he?? wat moet ik eraan doen... jij kwam niet 
langs... " nee wagga 3liek a imane.. " safi safi kwam de vrouw tussenbeide.. ze 
deed mij nog een selham om... en een rode Tarboush en om alles compleet te 
maken... witte sookken en witte belgha..... ik stond klaar... Imane kreeg de 
finishing touch.. de vrouw hielp haar op staan... dit was de lichtste variant van 
alle jurken...

toen Imane zich omdraaide stokte mijn adem in mijn keel... ik vergat alles om me 
heen... allemachtig!!!!! hoe kon een mooie vrouw nog mooier worden... ik voelde 
mijn ogen groot worden... haar haar was opestoken in een ingewikkeld kapsel.. 
en ze had een kroontje op.. haar ogen waren nog mooier dan normaal... ik voelde 
me echt een idioot zoals ik daar stond te staren...."vind je haar mooi?? vroeg 
Touria.. ik keek de vrouw veelbetekenend aan.. ze lachtte... ok ga samen voor die 
spiegel staan... ze kwam achter ons staan... "luister a.. wael.. vulde ik aan... "ja 
luister wael.. jullie gaan zo naar beneden... met meisjes voor jullie.. bij de deur 
van de zall wijken zij uiteen en lopen jullie naar jullie plaatsen.. volg mijn 
aanwijzingen op... en loop heel rustig je weet dat je vrouw last heeft van haar 
benen.. .. hou haar hand zo vast... ze liet het ons zien... loop met je hoofd 
opgeheven... maar ga niet uitgebreid mensen zitten begroeten begrepen??" ik 
knikte... 

ok ik ga de dames nu halen.. Touria ging weg en imane en ik bleven alleen 
achter.. waarom vertelde ze zoveel??"vroeg ik.."omdat ze denktdat je dom 
bent..."ik dom??" imane knikte een man die niet weet hoe die zich moet 
aankleden is dom" ewa.. wat moet ik zeggen.. dit huwelijk begint goed..." ze 
lachtte.. is je familie meegekomen...??" daarmee raakte ze een gevoelige 
snaar..."nee, ze zijn boos dat ik feest vier terwijl mijn moeder in coma ligt.." dus ik 
heb hiert niemand... alleen allah... " ik hads verwacht dat ze zou zeggen dat ik 
haar had... maar een reactie bleef uit... "heb je veel last van je benen?? vroeg 
ik.."nee fluisterde ze.. valt wel mee.. de pijn zal wel achteraf komen..." ewa dan 
ben ik er wel voor je.." ze wilde wat zeggen maar de deur vloog open en Touria 
kwam binnen... ewa het is tijd...

zo liepen we onder luide SLAAT OU SLAAM langzaam naar beneden... op de 
trap hield ik met mijn ene arm Imanes middel vast... ik was bang dat ze zou 
vallen.. maar het was niet nodig geweest... haar voetstappen waren 
vreemdgenoeg zeker en ze hield haar evenwicht uitstekend... Bij de deur hielden 
we even halt... de meiden gilden om het hardst allemaal... Slaat ou slaaam... 3ala 
 rasoullah" de bend begon te zingen... het kwam me allemaal bekend voor... van 
de bruiloft van Rafika.. KOUMO YA NESS... DJIBOU ZEGRATET, LE3ROSSA 
DJET A YEMMA OU LALAT LEBNET!! op teken van Touria.. liepen we 
langzaam de zaal in... de zaal was groot en was propvol... 

ik kreeg een een angst aanval en wilde terugwijken.. zoveel ogen op mij 
gezicht...ik begon te zweten... waaayooo waar heb ik dit aan verdiend???? een 
kneepje van Imanes hand deed me verdergaan... ze hield mijn hand stevig vast... 
ik zette een nutraal gezicht op en liep met haar mee... allerlei flitsen van alle 
kanten en een camera man... ik voelde de zweet op mijn voorhoofd... willie hoe 
heeft ze dit in twee weken voor elkaar gekregen??

toen we eindelijk zaten kon ik om me heen kijken.. ik had haar hand nog steeds 
in de mijne.. ik keek om me heen... en glimlachte naar mensen die gebaarden dat 
we goed bij elkaar pasten etc. het viel wel mee.. zoveel mensen waren er niet... 
het was eerder de schrik... ik begon me al meer op mijn gemak te voelen... 
zachtjes streelde ik Imane's hand..ik voelde dat ze hem wilde terugtrekken... 
maar nu was het mijn beurt... om te pesten... erwerden foto's gemaakt en Imane 
werd op #amaria gedragen... dat alles ging aan een waas voorbij... ik herinnerde 
mijn moeder... ik zou er mijn leven vor hebben gegeven om haar hier te hebben... 
ik zag hoe imane van boven bloemblaadjes op de gasten gooide... haar hasten, 
haar kennisen, haarfamilie... ik??ik had niks... op de belangrijkste dag van mijn 
leven hebben ze me laten stikken... en ik dreigde te stikken in de brok die in mijn 
keel vast zat..

op dat moment besefte ik dat de jongens imane naar me toe brachten touria 
fluisterde dat ik haar moest kussen... ik stond op... en boog me naar haar toe.. 
heel even keek ze in mijn ogen... ik wist dat de tranen erin lagen en wendde mijn 
ogen af... niemand zou mijn tranen zien..niemand...

de rest van de avond ging als een roes aan me voorbij... ik had geen zin meer..ik 
wilde weg... mijn familie had gelijk... wat deed ik hier zonder mijn familie... 
zonder mijn moeder... ik lag op mijn buik op het bed.. ik probeerde de muziek die 
van beneden kwam te negeren... ik vervloekte mezelf... ik kon mezelf wel voor de 
kop schieten!!! ik lag hier... feest te vieren, te trouwen terwijl mijn moeder op 
sterven ligt... en voor wie?? voor wie deed ik dit... ??? voor
een vrouw, die mij haatte, die me alleen maar meer schuldgevoel aanpraattte... 
nu lig ik hier.. en zij zat iets verderop.. en het kwm niet eens in haar op te vragen 
wat er is... als ik nu in het park zo lag zouden zeker tien voorbijgangers mij 
hebben aangesproken... en de vrouw voor wie ik dit allemaal deed... was zich van 
niks bewust.... ik veegde een traan weg en snoof... ze zou boeten... vanavond was 
ze van mij.. en ik zou mijn recht opeisen!! of ze eraan toe was of niet... niet alleen 
ik zal pijn leiden tijdens dit huwelijk.. niet alleen ik...
Ik lag daar nog steeds op het bed, toen ik het smalle bed voelde inzakken. Ik was 
zwaar geirriteerd en wilde niks van niemand weten. Ik was bang dat ik me niet 
kon inhouden.. ik wilde met dingen gooien… ik wilde haar kop tegen de muur 
slaan… ik.. ik wilde zoveel… zij heeft me verdomme hiertoe gebracht.. Trouwen , 
zo’n gigantische feest.. en mijn moeder… ik kon wel janken…

Imane keek op wael neer.. haar hart klopte in haar keel.. hij lag daar op zijn buik.. 
hij hield zijn hoofd verborgen, maar toch voelde ze zijn verdriet. Ze had het 
gezien , beneden in de zaal. Maar waarom zo’n verdriet.. toen kwam plotseling 
een maf idee in haar op.. ze had hem nooit gevraagd of hij een vriendin had 
gehad. Ze kon zichzelf wel voor de kop slaan… “ooh god.. vandaar dat hij zo’n 
verdriet had. Imane voelde zich nog kleiner worden.. ze was er zomaar vanuit 
gegaan dat hij geen vriendin had…van niemand hield… stom… vind je het gek 
dat hij verdrietig was beneden.. hij dacht natuurlijk aan wie eigenlijk in die 
el3amaria had moeten zitten… in plaats daarvan kreeg hij een vrouw en een kind 
erbij.. eentje die hij niet zelf had verwekt… ze kreeg werkelijk medelijden met 
hem.. ze stak haar hand uit en raakte zijn hoofd aan… even leek hij te schrikken.. 
maar daarna negeerde hij haar weer.. ze voelde zijn kort opgeschoren haar onder 
haar handen prikken.. op een vreemde manier voelde dat wel prettig.. ze streelde 
zijn hoofd… daarna zijn nek ze dacht er niet bij na.. haar handen leken een eigen 
wil te hebben… “wael??” hij gaf geen antwoord… “wael?? Mis je haar zo erg??” 
hij maakte een beweging wat voor knikken moest doorgaan… ze zuchtte..”het 
spijt me voor je…” Imane had een respons verwacht, maar het bleef stil.. ze had 
hem nooit aangeraakt terwijl hij zo stil had gelegen. Tot nu toe had ze het niet 
hoeven proberen.. hij zou meteen zijn kans hebben gegrepen.. zo goed kende ze 
hem wel.. ook al hield hij niet van haar.. lichamelijk vond hij haar wel 
aantrekkelijk.. dat had hij gezegd.. waarom reageert hij niet… 

Op dat moment draaide hij zich met een ruk om, “Imane wat wil je van me.. ?? 
blijf bij me uit de buurt wil je?? Doe je hand weg!!!” Imane schrok van zijn 
uitbarsting.. ik schreeuwde bijna!! En uit zijn buurt blijven??raak me niet aan??? 
Wat is er met de wereld gebeurd?? Ze keek in zijn gezicht en zag dat hij bijna 
uiteenspatte van woede… zo’n woedende blik had ze nog nooit gezien… er zat 
nog iets in… haat?? Verwijt?? Waar kwamen al die emoties plotseling allemaal 
vandaan??? Ze trok gauw haar hand terug.. haar trots knaagde een beetje.. ze 
 keek hem met een hooghartige blik aan… “nou zeg… pff eet me vooral niet op 
wil je??” ik snap best dat je haar mist maar je hoeft het niet op mij af te 
reageren… ik koop morgen wel een boksbal voor je..” met een dodelijke blik in 
zijn ogen keek hij haar aan... “als je nu niet je mond houd en heel snel achter je 
spiegeltje gaat zitten.. word jij mijn boksbal!!” bij die woorden kreeg imane 
rillingen… zou hij het echt doen??? Nee kan niet.. ze was verward en hij ook.. dit 
was wael niet… nee dit kon niet.. desondanks stond ze waardig op… “joh loop 
naar de maan jij en haar erbij….”

Met grote ogen keek ik haar na… dit kon niet waar zijn… zei ze dat over mijn 
moeder?? Doodnormaal liep ze naar haar kaptafel en ging zitten.. ze liep een 
beetje mank… niet te geloven dat ze zo’n heks is geworden… maar ze had zo’n 
scherpe tong dat ze het in mijn toestand altijd zou winnen… ik nam me voor om 
niet te antwoorden.. maar kon het niet laten.. “weetje.. je hebt gelijk om zo te 
praten.. ik ben echt een ezel dat ik mijn vrijheid heb opgegeven om jouw eer te 
redden… en jou altijd je zin te geven.. je verdient het niet.. “ met een ruk draaide 
imane zich om… het was een klap in haar gezicht.. ik wist dat ik haar kwetste.. 
maar het kon me niet schelen.. de pijn die ik leed kon ook niemand schelen…

Sprakeloos was imane.. ze had verwacht dat hij ooit met verwijten zou komen.. 
maar ze had nooit verwacht dat het zoo snel zou komen. Hier was ze op 
voorbereid geweest maar de klap was onverwacht gekomen.. ze wilde nog wat 
zeggen .. maar hij had zich al omgedraaid en lag weer op de opklapbare bed.. die 
had ze verdorie voorzichzelf gehaald .. als ze teveel last had kon ze liggen… ze 
voelde de pijn al opkomen.. ze reikte naar het flesje en nam weer een paar 
pijnstillers.. ze had vanochtend een prik gehaald bij de dokter.. daardoor voelde 
ze minder pijn.. en kon ze het volhouden om te lopen.. maar ze wist dat ze vroeg 
of laat zou instorten.. ze haalde diep adem en probeerde te kalmeren.. die gozer 
haalde haar het bloed onder de nagels vandaan… zijn afwijzing en opmerkingen 
hadden pijn gedaan.. ook al wilde ze dat niet toegeven.

Je kan naar de hel lopen.. en zij ook erbij!! Die woorden spookten steeds maar 
weer door mijn hoofd.. vanaf het begin was het al duidelijk wat voor huwelijk het 
zou worden.. de bevestiging daarvan kwam pijnlijk aan… dat apepak zat niet 
lekker… trouwens waar wachtten ze op… ik wil weg!!! Ik dacht weer aan mijn 
moeder en een er vormde zich een dikke brok in mijn keel… hoe kon ik zoo 
egoistisch zijn… “smehli a yemma!!!

Op dat moment werd er op de deur geklopt.. ik negeerde het geklop.. ik wilde 
 niemand zien… het geklop werd steeds luider.. ik begon door te krijgen dat 
imane niet open zou doen… zuchtend stond ik op.. mijn haar zat door de war… 
en mijn beeld was een beetje troebel doordat ik mijn ogen de hele tijd had 
dichtgeknepen.. ik opende de deur.. en zag Nora daar staan… NORA?? Ze deed 
een stap naar voren.. hai brotherzzzz” ik keek haar ongelovig aan … ik kon het 
niet laten en nam haar in mijn armen…. “Oooh wat ben ik blij je te zien heksje..” 
ze lachtte… laat los.. ik probeerde haar een kus te geven… “aaah niet kussen a 
zmar!! Mijn make up.. “ “wat make up?? Aah heks.. sinds wanneer draag jij make 
up.. eraf nu!!” ze lachtte.. denk je dat?? Mooi niet!! Ik trok haar naar binnen en 
deed de deur dicht.. ooh wedden van wel… “ en je bent hier in goede handen.. 
kijk daar is een spiegel en nu weg dat spul… gatver!! Ik raakte haarwang aan.. 
hier kan je een heel huis mee verven rotkind!!’ eraf!!” nora keek in de richting die 
ik aanwees en kreeg imane in de gaten…”aah imane wat zie jij er mooi uit zeg!!” 
Imane draaide zich glimlachend om.. “dank je wel schat” jij ook… “ wat ben je 
laat trouwens… “hmm ja.. er was eerst een strijd aan vooraf en ik ben hier nu.. 
zonder tekshitascheuren dus.. het komt goed..” hmm een strijd zei je?? Wie wilde 
niet dat je kwam.. “ ewa wael.. laat het asjeblieft zitten wil je??” 

NEE Nora vertel wie wilde niet dat je zou komen?? Wael.. “NEEEE.. ZEG..!!” ik 
was nu echt boos.. “kijk uit nora, je broer is in een vreemde stemming vandaag..” 
imane, ik had het niet tegen jou..” zie je zei Imane.. dat bedoel ik.. Nora 
glimlachte… ik weet.. ik weet..!!” riep ze uit… ik wist dat er iets gaars uit haar 
mond zou komen.. dus ik vroeg niet wat ze wist.. Imane kende nora ook niet zoo 
goed.. dus die beging die fout wel… “wat weet je nora?” ik weet waarom hij zich 
zo gedraagt… “ze keek me aan en zocht alvast dekking… hij is zenuwachtig voor 
vanavond… een stilte was het gevolg van die opmerking.. Imane keek een andere 
kant op.. en ik keek beide dames aan… NOra je bent echt een idioot!! Kijk naar 
jezelf gek.. je lacht om je eigen grap!! Sterker nog je bent de enige die lacht….” 

Er werd aangeklopt… touria kwam binnen met een afgedekt dienblad… kom 
mensen.. eten!! Alleen imane at.. ik ging weer liggen en nora kwam bij me 
zitten… “voel je je wel goed wael..”ik haalde mijn schouders op.. gewoon.. een 
dag zoals alle andere …” loog ik.. het was helemaal niet een dag zoals alle 
andere… het was mijn trouwdag… een van de pijnlijkste dagen van de afgelopen 
tijd… ik keerde me in mezelf… ik zou het snel weer vergeten.. dat was toch ook 
gebeurd met alles wat ik ervoor had meegemakt… op de een of andere manier 
moest ik alles afsluiten.. voor veel dingen kon ik het inderdaad wel… maar ander 
dingen knaagden nog steeds… ik had het vermoeden dat het alleen maar erger 
zou worden… “van wie mocht je niet komen?? “van Hamid.. omdat sanae ook 
 wilde komen… en dat wilde hij niet hebben… en mijn vader wilde er helemaal 
niks van horen… ooh? Hij weet dus dat ik vandaag trouw??” ze knikte.. maar 
jah.. hij wil niet komen omdat je hem nooit wat hebt gezegd hierover.. ik haalde 
mijn schouders op.. “hij kan de pot op… ik wil hem niet eens hier hebben… “ hoe 
ben je gekomen trouwens?? Met Said en gelti.. ik kwam overeind.. zijn ze hier??” 
jah.. duuh wat dacht jij dan?? Ik… ik was verbaasd en blij tegelijkertijd.. ze waren 
er!! Mijn familie!!... “en de rest??”Nora schudde haar hoofd… de rest wilde niet.. 
ze zeggen dat ze geen feest gaan vieren als Yemma in het ziekenhuis ligt… wat 
een scheinheilig gedoe “riep ze boos uit… normaal gaan ze maar eens in de week 
naar haar toe.. en dan op zondag als ze niks beters te doen hebben… waar is gelti 
nu?? “ ze was eerst naar jouw huis… je weet melk en dadels klaarzetten… ze zei 
dat zij de rol van Yemma zou overnemen..” bij die woorden kon ik het niet meer 
verdragen…ik greep mijn hoofd vast en verborg die weer in mijn kussen… ik 
probeerde mijn tranen terug te dringen.. wat maar heel moeilijk ging… weer een 
gemis van mijn moeder… waarom yarabbi?? Waarom kon zij er niet bij zijn?? 
“wael??” niet doen a gai, ga niet zitten treuren ze is niet dood… ze zal heel blij 
voor je zijn.. ik geloof zelfs dat ze bij ons is.. je leven mag niet stoppen… je moet 
doorgaan!! Verdorie wael luister naar me!!” OK wael.. je moet je aankleden het is 
tijd om voor de laatste keer naar beneden te gaan…
… ik snufte en kwam overeind.. ik haalde mijn hand door mijn haar en stond op.. 
ik ging naar een kleine wctje.. ik wastte mijn gezicht en deed ook meteen mijn 
haar.. ik kwam terug en kleedde me aan… ik sluitte alles buiten.. een 
allesoverheersende verdriet had mijn hart veroverd.. als een pop.. zat ik mijn 
stropdas vast te maken.. ik trok mijn schoenen aan en keek om me heen.. op dat 
moment zag ik Imane in haar lingerie.. ze stapte net de jurk in.. ze werd rood… 
maar ik lette er niet eens op.. mijn lichaam reageerde erop.. maar ik liet niks zien.. 
uiterlijk deed het me niets… toen imane klaar was werd de fotograaf geroepen en 
werden er foto’s gemaakt.. ik deed mijn best om liefhebbend te kijken.. ik weet 
niet of het gelukt is.. in imane’s ogen zag ik een vreemde glinstering.. de 
overwinnig dacht ik.. jah.. zij heeft gewonnen.. ze gaat me kapotmaken!!! 
Instinctief wist ik dat zij de laatste was die ooit mijn hart zou bewonen.. omdat zij 
er ook niets heel zal laten daar..

Toen de verschrikkelijke foto’s genomen waren, nam ik haar hand in de mijne en 
we liepen naar voorzichtig naar de deur.. ik haalde diep adem.. en probeerde een 
blije gezicht op te zetten… op dat moment deed Touria de deur open en stonden 
we daar… achter me stond Nora.. “wael..” fluisterde ze vanachter… ik leunde 
onmerkbaar naar achter om haar te kunnen horen.. echt romantisch hoe je het 
huis hebt versierd….. “ik dacht even na… zat ze weer te bazelen?? Moest wel.. 
kon niet anders.. had ze het tegen mij?? Ik snapte er niets van… Imane of Fatima 
zullen het wel gedaan hebben… we liepen onder gejoel naar beneden.. ik besloot 
het van me af te zetten… en te proberen deze beproeving weer door te komen.. 
instinctief wist ik… dit was de eerste en laatste keer..
langzaam liepen we de trap af.. om de paar stappen stopten we even.. met touria 
als regisseur natuurlijk.. ik hield imane onderhands vast.. dan kon ze een beetje 
op mij leunen.. toen we bij de deur van de zaal stonden.. moesten we weer 
wachten.. Touria gebaarde naar mijn arm... "die vrouw heeft echt scherpe ogen" 
fluisterde ik ik hoorde een instemmend geluidje van Imane.. veder zei ze niks... 
we liepen de zaal in... alle ogen weer onze kant op.. het viel me op.. dat ze vooral 
oog hadden voor de kleding... en niet eens voor de mensen er in zaten..

ik kreeg het weer benauwd... tfoe ik had mijn stropdas te strak geknoopt.. 
tenminste zo lek het.. maar achteraf gezien waren het toch die nieuwsgierige 
ogen die me zoo zenuwachtig maakten.... ik voelde zweetdruppltjes op mijn 
boven lip... ik schraapte mijn keel.. en zette een vriendelijke glimlach op.. ik 
genoot eigenlijk meer van de muziek.. en van het gevoel van imane aan mijn arm 
dan ergens anders van... waarom?? waarom genoot ik van haar nabijheid als ze 
zo hard tegen me was... maar goed.. ik ga er niet langer over nadenken.. ik zou 
later met haar afrekenen... we gingen zitten.. er werden weer foto's gemaakt.. dit 
keer met familie erbij... het waren vooral mensen die ik niet kende.. van Imane's 
kant zeker.. ik zocht met mijn ogen naar Nora... mijn blik kruiste een andere 
donkere blik.. heel even wendde ik mijn blik af.. maar het werd er weer naartoe 
getrokken... sanae..??!! 
er lag verwijt in haar blik.. ik bleef haar aankijken.. ik trok mijn wenkbrauw 
hoogahartig op... mij viel niets te verwijten... iedereen heeft het recht om verder te 
gaan met zijn leven.. mijn aandacht werd getrokken door iemand die zat te 
zwaaien... NORA... ik knikte ten teken dat ze ook moest komen... ze kwam al 
dansend naar ons toelopen... ik bewonderde haar vrolijkheid... hoe dan ook.. ze 
lachtte altijd en wist altijd plezier in het leven te hebben... we maakten wat foto's 
met fatima erbij opeens zag ik Sanae opstaan... met haar dikke buik en in haar 
grijze tekshita kwam ze op ons af.. ik zag haar komen en mijn glimlach bestierf 
op mijn lippen... onbewust kneep ik in de hand van imane.. ik kneep blijkbaar zo 
hard dat ze haar hand probeerde terug te trekken.. toen dat niet lukte duwde ze 
haar nagel onder de handschoen hard in mijn hand... dat trok even mijn 
aandacht...ik keek imane aan... ze keek me boos aan en verplaatste haar blik naar 
onze handen.... "sorry" grinnikte ik... en liet mijnj greep verslappen.. Sanae was 
aangekomen.. en probeerde een praatje te houden..."gefeliciteerd wael.." ik knikte 
dank je wel sanae... " jullie passen goed bij elkaar.. "ik knikte weer... dank je wel.. 
 "....

Imane keek de vrouw aan... dit was dus sanae?? ze had haar weleens eerder 
gezien, maar nooit geweten wie ze was.. is dit de vrouw die wael.. zoveel ellende 
heeft gebracht.. heeft zij wael in de steek gelaten voor hamid??? een ding was 
zeker... ze mocht haar niet... en dat gevoel was blijkbaar wederzijds .. want ze 
werpte net een dodelijke blik op haar... ze praattte nu met wael... waarom kneep 
hij haar zo erg dan?? haar hand tintelde nog steeds.... zou hij nog steeds wat voor 
zijn schoonzus voelen??? in elk geval was ze dom geweest... iemand die zijn hart 
verovert en de geen belemmeringen heeft en niet met hem trouwt is een sul!! 
maar nu waren ze te laat... ik heb hem al!! dacht imane.. nou ja.. niet echt... maar 
toch....

de sfeer werd wat losser.. sommige kennisen kwamen praten... andere 
feliciteren... de taart.. de taart moest nog gesneden worden... de band zette een 
mooie nummer van abdelhalim hafed op.. op de egyptische beat stonden we op 
en liepen naar een tafeltje... Touria gaf haar aan wijzingen.. Imane pakte de mes.. 
ik legde mijn hand over de hare.. en zette er druk op.. onder gillende vrouwen 
sneden we een stuk.. en voerden elkaar... mijn handelingen gingen stroef... hoe 
groot moest ik het stukje afsnijden?? ik maakte er een kleine hapje van.. en bracht 
het naar de mond van imane.. ik keek haar aan.. maar ze wilde geen oogcontact 
maken... ze sloeg haar ogen neer.. en nam de hap.. ik gaf haar de vork... ook zij 
maakte een kleine hap.. en wilde mij voeren.... "groter, groter"mompelde ik... ze 
maakte het nog groter en bracht het naar mijn mond.. nu ving ik haar blik wel... 
ik keek haar diep in de ogen.. en glimlachte... ik had haar door.. ze worstelde met 
zichzelf... het was een kwestie van tijd.. voordat ze de mijne zou zijn..

na het omdoen van ringen en alle andere rituelen was het eindelijk tijd om te 
vertrekken... tegelijkertijd stonden veel mensen op...ik weet niet of ze weg wilden 
of dat ze gewoon beter zicht wilden hebben.. elmohim ik was blij dat ik weg 
mocht... pfff... .. bij de deur werden we nog steeds begeleid.. de auto was 
voorgereden en stond klaar... ik hielp imane instappen... en liep daarna om en 
stapte in... ik sloot de deur.. en sloot daarbij ook het lawaai buiten... we wachten 
effe op Fatima... zij zou meerijden .. met de beautycase.. van Imane.. de 
voordeurging plotseling open en touria stapte in... mensen van harte 
gefeliciteerd.. imane ik kom over een paaqr dagen mijn jurk halen.. is dat goed.. 
"jah tuurlijk touria... en nog bedankt voor alles zonderjou had ik het niet gered..." 
geeen dank schatje.. voor jouw moeder doe ik alles.. dat weet je toch... " ok sterkte 
 vanavond meid "zei ze met een glimlach ... NOU>>???!!" zei imane... touria 
lachtte..sorry ik kon het niet laten.. " ze keek mij aan... "nee zeg niks..."asjeblieft.." 
ik was haar voor want ik wist dat ze een opmerking ging plaatsen... ze schudde 
lachend haar hoofd.. ok.. rij voorzichtig zei ze tegen de bestuurder..." tuurlijk 
hoorde ik een bekende stem... "SAID!!!" ben jij het?? "hij lachtte... ewa wat dacht je 
dat ik mijn broer in de steek ga laten ouella??" ik stond half op en kustte zijn 
hoofd... shokran a zine.. jij bent echt toppie!! hij lachtte... hee hou je kussen bij je... 
ik wil niet.... !!"" Imane haal je man van me af...!!

imane zat wael raar aan te kijken.. net sprong hij bijna uit zijn vel.. van boosheid 
en nu liep hij zowat te stoeien met zijn neef... blijkbaar had alleen zij die 
uitwerking op hem... ze moest wel lchen om wat er voor haar neus gebeurde... 
het leken net twee kinderen... 

de rit was stil... tenminste imane en ik praattten niet.. Said en Fatima.. kwekten 
vrolijk verder.. ik dacht aan van alles en nog wat... hoe was het met Yemaa?? was 
er nog hoop voormijn broer en zus... en hoe raar was het dat Sanae er wel was en 
Hamid niet... hij moest werken had sanae verteld... maar het was me al 
opgevallen dat Noelle er ook niet was... het was wel vreemd van die twee... of 
waren ze gewoon samen...?? als dat zo was... pff... estagferoulah..ik zou nooit 
vreemdgaan als mijn vrouw van mij hield... bij de gedachte aan mijn vrouw keek 
ik opzij... ze keek uit het raam en leek diep in gedachten verzonken... ik zocht 
haar hand op en nam die in de mijne.. ze schrok op uit haargedachten... even 
keken we elkaar aan in het donker.. ze trok haar hand los... maar ze zei niks... ik 
zuchtte.. het was weer duidelijk... 

bij de flat aangekomen verzamelden de mensen die mee waren gekomen zich om 
de auto heen... Said en Fatima waren uitgestapt... ik had hem gezegd dat er straks 
niet gegild mocht worden... ik woonde bij buren... ik had eigenlijk het liefs dat er 
niemand meeging... maar enkele vrouwen wilden perse mee... msaken 
nieuwsgierigheid dacht ik... ik haalde mijn schouders op... en stapte uit... ik liep 
om en opende de deur van imane en hielp har eruit... we gingen naar boven... bij 
de deur werden we opgewacht met dadels en melk..... bij het zien van Gelti.. 
smolt mij hart.. meskiena zij was ook in het wist gekleed.. vol trots keek ze ons 
aan... ze nam de rol van de schoonmoeder over... ze liet Imane melk drinken uit 
een glas.. en gaf haar een kus op haar voorhoofd... ze keken mij afwachtend aan... 
ik begreep dat ik wat moest doen maar wat??? zachtjes zei gelti.."geef je vrouw 
elhlieb en tmar... " ooh ok.. ik deed wat me gezegd werd... daarna deed imane 
hetzelfde met mij... .. we legde n alles terug op de dienblad..en liepen naar 
 binnen... "met je rechterbeen imane" als we niet snel zijn.. val ik mijn mijn hoofd 
naar binnen.." ik snapte haar niet... en keek haar daarom ook vragend aan... 
"wael.. ik hou het niet meer... de pijn is te erg.."ik schrok van haar hese stem..ok 
schatje komt in orde... "ik boog me.. en droeg haar in mijn armen naar binnen... 
"ik hoorde achter me verschrikte kreetjes... maar dat vergat ik al snel omdat 
imane haar arm om mijn hals sloeg... ik liep naar binnen... ik liep rechtstreeks 
naar de slaapkamer... ze moest even liggen... ik liep de slaapkamer binnen en 
bleef verrast staan.... "wael wat is er??" eehh wat leuk imane... dus stiekem hoopte 
je ook op een gewone huwelijksnacht?? " WATT??" ze schrok duidelijk.. ik 
draaide me om zodat ze ook naarde met rozeblaadjes bezaaide bed.. ik begon te 
lachen.."aah wat ben je romantisch imane..." NEEE DIT WAS IK NIET!!!!" ewa 
saafi imane.. "geef het toe.. het is niet erg.. ik begrijp je wel.. plaagde ik.." NEE 
WALLAH WAEL..." ik maak geen grap... ikmwas het niet.. misschien die 
duivels..."ik dacht beter na.. jah.. dat was aannemelijker... ik legde haar op het 
bed.."ok rust nu lekker uit...
ik keek in de kast en pakte een handdoek..."ik ga douchen... imane.. ik hoop dat 
die mensen straks weg zijn... tijdens het douchen hoorde ik Gelti Fatima en nora 
al de kamer inkomen.. ze kletsten ronduit met imane over het feest en hoe 
geweldig het wel niet was... de dames ontkenden bij hoog en laag dat ze iets te 
maken hadden met de versieringen... ik droogde me af en trok een pyamashort 
aan.. en daaropver een badjas... ik kwam de badkamer uit en de vrouwen keken 
op... "wael heeft het gedaan zei Nora lachend.. hij geeft het gewoon niet toe..." 
geloof wat je wilt.. zei ik nors en liep naar de keuken.. voordat ik de keuken 
inliep keek ik om de hoek van de huiskamer... ik schrok van wat ik zag.... de 
kamer was versierd met allemaal bloemen en ballonnen in hartvormpjes... ik 
werd gek... wie heeft dit gedaan??? ik liep de kamer in en inspecteerde alles... 
opeens viel mij een kleine kaartje boven de tv .. met een kloppende hart liep ik er 
naartoe... en pakte het kaartje... 

ZIE JE HOE LIEF IK BEN???? NU IS HET JOUW BEURT.. EN GEEF MIJ WAT 
ME TOEKOMT.

het voelde alsof ik een emmer koud water over me heen kreeg....een rilling 
bekroop me over mijn rug.... ik keek naar het briefje... en las het nog een keer en 
nog een keer... maar weer bleef de inhoud hetzelfde.. ik sloot mijn ogen.. en 
probeerde een angst gevoel te onderdrukken... ik liep naar het raam en keek naar 
buiten... Wat is er a bni?? hoorde ik gelti vragen... ik draaide me om en forceerde 
een glimlach.." walou a gelti... ik ben gewoon moe.." hoe is het eigenlijk afgelopen 
met said??" wildemijn vader wel naar die man toe.. ze knikte.. ja a bni.. hij heeft 
 hem geproken.." ewa?? agelti, wat zegt die man??" gelti zuchtte.. hij wil geen 
arabieren in de familie... en bovendien heeft ie zijn dochter al weggegeven.. " ik 
schrok.. echt waar??" en hoe reageerde said??" ze haalde haar schouders op.. hij 
had het wel moeilijk... maar niet zoals jij a bni.. "jij was erger!!"ik lachtte 
beschaamd... "jah dat was wel erg hoor gelti... ik schaam me er nu voor... zal ik 
koffie voor je maken a gelti??" ze schudde haar hoofd.. "nee a bni we moeten nu 
gaan, het is al laat en jullie moeten ook rusten... " ik knikte.. ik wilde denken... 
"komen jullie morgen langs??" ze knikte.. ja tuurlijk a wael.." gelti stond op en 
riep fatima en Nora... ze namen afscheid en vertrokken... ik liep met ze mee en 
liet ze uit... eindelijk alleen...

twee weken geleden zou ik er veel voor over hebben gehad om alleen te zijn met 
imane.. ik had erover gedroomd... gefantaseerd tijdens het werk.. ze was 24 uur 
per dag in mijn gedachten.. en vooral dit moment... maar zoals alle mooie 
momenten in mijn leven.. er was altijd een schaduw... ditmaal waren er 
schaduwen... ik kon maar niet vergeten wat mane zei over mijn moeder.. nu een 
paar uur geleden.. "loop naar de hel.. en zij erbij..!!" ze was boos geweest..ok.. 
maar toch.. ze kon op z'n minst rekening houden met mijn gevoelens.. het was 
verdorie mijn moeder!!

overmorgen zouden we vertrekken naar Gran Canaria... ik had er nu al geen zin 
meer in.. jeetje man.. op alles wat de moeite waard is wordt een domper gezet.. 
"TFOEE!!wat een leven.. " mompelde ik.. ik liep naar de keuken en zette thee... ik 
deed er suiker in en een verdwaalde blaadje na3na3 ik liep met de mok weer naar 
de huiskamer ik ging weer voor het raam staan... 

Shit wat moet ik nu doen?? blijkbaar waren die gasten in mijn huis geweest... ze 
dachten verdorie nog steeds dat ik wat van ze had.. maar waarom ondernemen 
ze geen actie en blijven ze op de achtergrond... alleen herrinnerden ze me er 
telkens aan dat ze er nog steeds waren.. en dat ze nog geduld haden...ik nam een 
slok van de hete thee.. in de verte zag ik een kleine lichtpunt aan de hemel.. het 
begon al ochtend te worden.. een blik op de wandklok liet me weten dat het al 5 
uur in de ochtend was... nomaal ging ik nooit de lefjar bidden.. maar vandaag.. ik 
wist niet wat het was.. maar ik had er behoefte aan... ik had toch net gedouched.. 
ik zocht zachtjes naar een een kleedje en bad erop... ik voelde me toch wat 
rustiger worden... ik schonk mezelf nog wat thee in en ging daarna weer voor het 
raam staan.. ik moest wat doen... maar wat... ik zag hoe langzaam het ochtend 
werd.. in mijn gedachten vormden zich plannen... maar ze waren allemaal 
vergezocht en gevaarlijk... ik schudde mijn hoofd.. dit had geen zin...ik wreef 
 over mijn ogen... ze bleven elke avond pijn doen.. de enige remedie daartegen 
was blijkbaar slaap... ik draaide me om en liep naar de slaapkamer.. ik opende 
zachtje de deur.. ik zag imne op haar zij slapen... met haar gezicht naar me toe... 
het dekbed was van haar afgegleden..ik kwam dichterbij.. het was toch wel 
koud.. vooral voor een zwangere vrouw.. ik wilde niet dat ze buikpijn zou 
hebben.. ik dekte haar toe en liep om.. blijkbaar had zij haar kant van het bed 
gekozen en moest ik het maar doen met de andere kant ik kroop onder het 
dekbed.. en ging liggen... ik staarde naar het plafond.. ik voelde haar 
lichaamswarmte.. zelfs zonder haar aan te raken wist ik hoe ze zou aanvoelen...

ik werd wakker... ik hoorde iets .. wat?? even wist ik niet meer waar ik was... de 
zon scheen door de beige lammellen.. ik keek om me heen... alles kwam naar 
boven... ik moest lachen.. meneer wordt net wakker van zijn huwelijksnacht... 
alleen in bed... nu weet ik waar ik wakker van ben geworden.. het geluid van 
stromende water in de badkamer... ik voelde me slap.. en slaperig.. ik keek op de 
klok het was 10 uur... ik gaapte en draaide me om... tazzz.. een huwelijksnacht 
van niks... een huwelijk van nix een heel leven van niks.. kon beter weer gaan 
slapen.. 

WAELLLLL!!!! ik schrok op.. met een ruk kwam ik overeind.."wat?? wat is er??" 
ze komen.. wakker worden... ik keek op?? imane?? wie komen??" je familie.." zei 
ze... "ooh heb ik je laten schrikken..??" ik keek haar met een dichtgeknepen oog 
aan.."je schreeuwde nogal hard ja.."ooh sorry.. maar goed.. sta op ze komen zo..." 
ja.. en ?? wat moet ik doen dan??"ze zuchtte.. op zijn minst de deur opendoen!!" 
nou dat doe jij maar lekker.. laat me slapen... " ik probeerde weer te slapen.. maar 
het lukte niet.. ik voelde hoe ze me strak aan zat te kijken.. mopperend stond ik 
op... misschien kun je alvast wat thee klaarmaken ofzo.. ik ga eerst douchen... "jah 
tuurlijk.. en ik maar denken dat IK degene was die ontbijt op bed zou krijgen..." 
ik keek om.. " sorry schatje daarvoor had je me een goede huwelijksnacht moeten 
bezorgen... " ik zag hoe rood ze werd... "mar aangezien jij dat niet hebt gedaan.. 
krijg je ook geen beloning" ik liep weer richting de badkamer toen ik opeens een 
glas water langs mijn hoofd voelde zoeven.... " ik keek verschrikt om... ik zag hoe 
zij ook verschrikt naar de glas keek.. ik kon mijn lachen niet meer in houden en 
lachtte hard... wilie...ze zou me ooit nog vermoorden... haar borst ging 
onregelmatig op en neer... "wael hou op lach me niet uit!!" wael??" zei ze 
glimlachend... opeens lachtte zij ook mee.. als twee gekken zaten we daar te 
lachen.. toen plotseling de deurbel klonk... het lachen verging ons snel.. we keken 
elkaar verschrikt aan... "shit shit.." ok ik doe open.. en jij gaat "ze knikte e alvast 
naar de huiskamer ok?? ze knikte en we liepen... ik opende de deur en stond oog 
 in oog met mijn evenbeeld... "ewa wael!! gefeliciteerd jongen!!" dank je wel.. 
stamelde ik.. laat je me niet binnen?? "jah tuurlijk wel.. ik deed een stap 
achteruit... "kom binnen..." opeens schoot me te binnen dat Imane niet geheel 
gekleed was.. ze had alleen een dunne kamerjas.. aan.. met een diepe inkijk.. 
realiseerde ik me.. hij kwam binnen.. ik bracht hem naar de huikamer.. "imane 
keek verrast op.. "hee schoonzusje.. hij liep op haaraf en boog zich en kuste haar 
op de wang....

Imane keek me verschrikt aan... en ik voelde een woede opkomen.. Hamid 
praatte maar door tegen imane ik leek niet meer te bestaan... eeh.. Hamid..??"hij 
keek verstrooid op.. " waag het nooit meer mijn vrouw te kussen... je mag haar 
een hand geven ter begroeting... en dat is alles... " hij keek me geirriteerd aan.. 
"ewa ik weet niet waar je je druk om maakt... maar is goed... sorry" ik knikte... op 
dat moment ging de bel weer.. met tegenzin stond ik op... voor de deur stond mij 
grote vriendin.. Noelle??" "yep dat heb je goed gezien drol!!" ze liep lang s me 
heen en liep rechtstreeks naar haar vriendin.. ze omhelsde die en gaf Hamid een 
kus op zijn mond.. en ging naast hem zitten... Imane keek me raar aan.. ze wist 
zich duidelijk geen houding te geven... 

ik bleef in de deuropening staan... ik dacht na over wat ik moest doen... ik kon ze 
niet wegsturen.. ze waren in mijn huis.. maar toch.. dit was elmonkar!! ik kon het 
niet aanzien en ik wilde er niet aan meedoen... "hee jullie twee... "ze luisterden 
niet.. Imane zat er wat ongemakkelijk .. HEE JUllie!! Hamid..!!!" eindelijk keek hij 
op... "doe je jas aan neem je teefje mee en verdwijn uit mijn huis!!"........ even werd 
het stil... Hamid begon te lachen.. "1 april is allang geweest broertje.. "ik maak 
geen grap zei ik met een serieus gezicht..."maak dat je wegkomt..."wael?? hoorde 
ik imane zacht zeggen..."dit kun je niet maken... " en of ik dat kan maken.. het is 
mijn huis... en ik wil er geen ongedierte hebben.... !!! vraag waar ze gisteravond 
waren... vraag dan imane!! vraag aan je vriendin waar ze was.... !! imane keek 
verbaasd naar Noelle... die boog haar hoofd.. en keek me later fel aan... "waar 
bemoei jij je eigenlijk mee??" "je maakt twee levens kapot noelle.. zijn vrouw is 
hoogzwanger.. hij zorgt niet voor haar... maar gaat achter zijn P. I. K aan!! als jij 
jezelf verlaagt tot zo'n niveau mag je dat zelf weten... maar hou mij en mijn 
vrouw hierbuiten... en niet in onze huis... !!" Hamid stond snel op... en nam noelle 
bij de hand... kom schat.. we gaan.. hij kwam dicht bij mij staan en zei... "waga 
3liek a wael...
"ga ga a lefdiha!!"riep ik hamid na... de deur viel met een klap dicht... Imane zat 
me met grote ogen aan te kijken... "hoe durf je??!!" ik haalde mijn schouders op... 
 ze moeten niet in mijn huis mijn schoonzus bedonderen.. hij is verdomme 
getrouwd!! en krijgt zijn eerste kind" jaa.. maar als hij verliefd is kan hij er ook 
niks aan doen.."wierp Imane boos tegen..."jawel verdorie hij kan zijn gevoelens 
onderdrukken... hij hield toch van sanae??" je kan niet zomaar van de een 
houden... en van de een op de andere dag van een ander..." marrr.. begon imane... 
"nee imane hoe zou jij het vinden als ik met iemand anders zou scharrelen terwijl 
jij hoogzwanger bent?? " haar mondviel met een klap dicht... "wij zijn anders... wij 
houden niet van elkaar en zullen dat nooit doen... "haar woorden waren een steek 
in mijn hart... waarom wilde ze het er altijd zo inwrijven?? ik draaide me omen 
liep de keuken in.. "wat drink jij s'ochtends??" Koffie riep ze... ze pakte haar kruk 
en kwam de keuken inlopen.."kan ik ergens meehelpen?" ik schudde mijn hoofd.. 
"nee je gezelschap is meer dan voldoende.." ze leunde tegen de muur... en keek 
hoe ik koffie zette.. bij de derde schepje koffie zei ze.."hij word wel heel sterk die 
koffie wael.." ik keek haar lachend aan... "oeps je hebt me door... "ze begon te 
lachen... "wilie je kan geen koffie zetten??!!! ze lachte hard... ik voelde mijn 
gezicht rood aanlopen..." ewa jah.. nooit echt op mezelf gewoond.he altijd iemand 
die voor me zorgt... " hhahahahaha.. wat en verwend nest... meskien en nu 
getrouwd met een vrouw die overtuigd is van zelfservice!!!" ik schrok wat??!! ik 
liet alles los... nee... mevrouw Ziane... dit is van tijdelijke aard... we gaan goed 
oefenen met lopen... en daarna ga jij alles voorme maken en ik hou je dan 
gezelschap..." ewa kan je lang wachten meneer Ziane.." ik heb geduld... ik haalde 
een lepeltje uit de koffiefilter en deed het weer in de pot... Wat gaan we erbij 
eten??!!"z e haalde haar schouders op... "ik hoef niet..." ik keek haar vragend 
aan?? "alles kots ik toch meteen eruit... dus het heeft geen zin.." kots je nog 
steeds??"ze knikte.. ik dacht dat het al voorbij zou zijn... " ze schudde haar 
hoofd..ik ben nog vaak misselijk... "ik keek naar haar buik.. het was nog niet echt 
te zien... maar misschien kwam het door die wijde kamerjas die ze aanhad... ik 
deed een stapnaar haar toe... ik wilde haar buik weer voelen... maar ik durfde 
eerlijkgezegd niet om zomaar mijn hand op haar buik tre leggen... ik schraapte 
mijn keel... hoe ver ben je nu eigenlijk??" nadenkend kneep ze een oog halfdicht.... 
eeeeh... ik denk bijna drie maanden... " ooh je buik is niet echt te zien... ze 
glimlachte... haar glimlach was zo mooi en oprecht.... hte gaf me een raar gevoel.. 
spijt van alles wat ervoor was gebeurd en gezegd... ik wou dat we opnieuw 
konden beginnen.. "jawel joh.. ik zag gisteren mensen naar mijn buik kijken... 
alleen jij ziet het niet.. maar dat komt omdat jij geen ervaring hebt met zwangere 
vrouwen.." ik keek weer naar haar buik... even bleef het stil... wew wisten allebei 
niks meer te zeggen... mij werd het bijna teveel... mijn bloed troomde tien keer zo 
snel door mijn lichaam... ik wilde haar aanraken.. in mijn armen nemen.. ik wilde 
me afsluiten van de wereld.. alleen met haar... "ga je nog wat voor jezelf maken of 
hoe zit het??" met een schok kwam ik werd ik uit mijn gedachten gerukt.. was net 
op tijd.. want mijn lichaam begon oververhit te raken...

maar ik weet niet wat?!!" kijk in de koelkast.. ik deed wat ze zei... ik zag melk sap 
wat groente en een paar eieren... ik keek op... een eitje??!! ze schudde heftig haar 
hoofd... weetje nog die ene keer... toen droeg je mij naar de wc... " ik dook weer in 
de koelkast... "als ik je nu ga dragen.. draag ik je heel ergens anders naartoe..." 
mompelde ik... wat zei je ?" eeh nee niks..." ooh kijk twee blikken danerol... 
eeewa... dat worden dus criossantjes... " hmm.. klinkt goed zei ze... ik las de 
gebruiksaanwijzing en begon er mee... "en toch snap ik niet waarom je ze eruit 
hebt gegooid..."begon ze weer.... " mijn handen zaten onder het meel... gewoon.. 
ik wil dat soort mensen niet in mijn huis... " nee maar ze kwamen toch 
feliciteren??" jah.. right als jij dat gelooft.. ben je nog naiever dan ik dacht... " dan 
hadden ze gisteren moeten komen... maar nee gister hadden ze beiden iets anders 
aan hun hoofd... " en je hebt het gehoord.. hijliet mijn familie niet komen.. nora 
moest stiekem komen!!!"ze knikte.. ik vind hem ook raar.... maar toch je stuurt 
geen gasten weg.. uit jouw huis.. " je zegt het zelf.. het is mijn huis!!" en hij heeft 
jouw verdorie gekust...!!! ik zette de scheve criossants in de oven en wastte mijn 
handen... ze lachtte.. "jaloers wael??!!" ik lachte scheef.. tja.. met een stap was ik 
bij haar... ik voelde hoe ze haar adem inhield..." als ik al alleen mag kijken .. dan 
mag geen enkele man op jou WEL aanraken.... ik was zoo dichtbij dat ik haar 
shampoo rook... dat deed mij eraan herinneren dat ik nog niet gedouched heb... 
en niet eens mijn tanden heb gepoetst!!! bij die gedachte draaide ik me om... en 
begon te lachen..."imane keek me vreemd aan.."wat is er waarom lach je...?" 
nogsteeds lachend zei ik... je hoefde je adem niet in te houden hoor.. je kon ook 
gewoon zeggen dat ik mijn tanden moet poetsen... !!" ze lachtte.... ewa ik dacht 
laat ik je op je eerste trouwdag niet beledigen... ik glimlachte en kuste haar op de 
wang.. da's heel lief van je..""hou jij mijn kunstwerkjes in de gaten dan ga ik 
douchen... 

imane bleefverbijsterd achter... het leek wel of ze met een andere wael was 
getrouwd dan met de man die ze eerder had gekend... ze hadden gewoon bijna 
een uur samen zonder ruzie te maken... ze zuchtte.. nu werd het helemaal 
moeilijk om emotioneel op afstand te blijven... hij was wel prettig in de omgang.. 
heel anders dan de indruk die ze eerder van hem had... ze had wel een goed 
gevoel over de komende tijd met wael.. en wie weet zou het niet bij een jaar 
blijven.. en zouden ze langer bij elkaar blijven..."allah jestar... verbeterde ze 
zichzelf.. het was de moordenaar van haar moeder... en hij hield van een andere 
vrouw......
 de bel onderbrak haar gedachten.. ze strompelde naar de deur en deed open... 
Gelti, nora, fatima en zelfs haar opa en Said was er!!! ze groette iedereen en liep 
met ze mee naar binnen... ze hadden allemaal tassen bij zich.. fatima ging meteen 
naar de keuken.. de rest ging naar de huiskamer.".. fatima kwam de keuken 
uit.."imane wat zit er in de oven? "criosants van wael... antwoordde imane.. wil jij 
ze even bezig houden.. ik ga even omkleden... "waar is wael dan??" hij is 
douchen.." Imane knikte.. ik maak thee alvast.. "imane ging de slaapkamer binnen 
en pakte een marokaanse jurk.. ze hield niet zo van jurken.. maar jah.. ze kon niet 
effe in een dieselbroek en een shirtje verschijnen.. ze3ma haar Sbah... plotseling 
kwam wael uit de badkamer... imane schrok en keek op... willie.. hij had alleen 
een handdoek om zijn middel... verder niks!! ze schraapte haar keel..."iedereen is 
er" ooh... ok" ik kom er zo aan.. effe omkleden... " ze knikte.. haar blik viel op de 
druppels op zijn schouder die over zijn borst naar beneden... ze bleef het volgen 
met haar ogen... erkwamen andere iedeeen bij haar op..."wat is erimane?? voel je 
je wel goed?" ze schrok... eeh ja.. gaat wel..."elmohim ik ga kom je zo.." ik knikte...

ze keek me echt raar aan... het leek wel of ze met haar gedachten heel ergens 
anders was.. ikdraaide me om en zocht mij kleren uit... ik trok een spijkerbroek en 
een witte overhemd... ik haalde mijn telefoon uit de oplader en deed deze in mijn 
zak.. ik liep de huiskamer binnen... ik groette iedereen hartelijk.. ik was werkelijk 
blij dat iedereen erwas waar ik van hield... het werd een gezellige dag... totdat 
mijn mobiel overging.. 

ik haalde de telefoon uit mijn zak en keek op het scherm.. onbekend.. ik vroeg me 
af wie het was... ik nam op.. "met wael.. " ewa a zine.. hoe vond je onze 
kadootje??... " ik fronste.. het waren ze... het waren die gasten!!.. mijn hart klopte 
onregelematig.. ik leek mijn hart te horen... want, ik kon hem heel slecht 
verstaan... " ik stond op en liep de gang op..."kun je wat harder praten... ik kan je 
moeilijk vertsaan.." nee zei de man... heb je al nagedacht??" eeh jah.. tuurlijk heb 
ik nagedacht maar ik weet echt niet waar jullie het over hebben... ik bezit niks.. ik 
heb niks... dus volgens mij hebben jullie de verkeerde..." nee wij hebben de 
goeie"antwoordde de man zacht... maar weet jij dat wij niet van spelletjes 
houden..." ik knikte.. alsof hij me kon zien.. "maar toch.. kun je me niet zeggen 
wat jullie zoeken?? ik weet het namelijk echt niet.. de man lachtte.. "advocaatje is 
DOM!!!" ik schrok die man wistveel van mij... "kom vanavond tien uur naar de 
brug!! geen minuut later!! de verbinding werd verbroken...
Verdomme!!! ***! SHIT.... zo kwamen er veel meer scheldwoorden uit mijn 
mond... ik stond daar op de gang... ik stoot mijn hoofd tegen de muur... hier kan 
 ik niet tegen, waarom ?? wat??? "wael? gaat het" verschrikt keek ik om... Imane 
stond me vreemd aan te kijken.. "niks schat, niks bijzonders.."ik stopte de telefoon 
weer in mijn zak en ging weer naar de huiskamer.. mijn dag was verpest.. en de 
komende tijd ook...maar dit keer had ik een beslissing genomen.. ik zou deze weg 
volgen ik weet niet hoe ik zal eindigen... en waar deze weg mij naartoe zou 
brengen.. ik had vertrouwen in allah (swt) hij zou me beschermen.

Imane's opa ging naar de Moskee, said en ik liepen naar het balkon. ik had echt 
een behoefte aan een sigaretje.. steeds meer de laatste tijd.. ik haalde er eentje uit 
een pakje en bood Said ook eentje.. normaal lacht hij me uit.. maar vandaag nam 
hij hem aan. Na een diepe haal.. sprak hij zacht" heb je het gehoord van me 
moeder zei hij zacht.. "ik knikte "het spijt me voor je.." hij haalde onverschillig zijn 
schouders op.. mij niet.." ik heb mijn beslissing genomen" maar said, als je van 
haar houdt moet je voor je liefde vechten.. maak niet dezelfde fout als mij 
destijds" wael... het lag niet in mijn handen, je kunt niet voor iemand vechten die 
niet bereid is hetzelfde voor mij te doen"daar had hij gelijk in.. " heb je nog met 
haar gepraat??"hij knikte.. en nam weer een haal van zijn sigaret.. '" ja was 
regelrecht een ramp.., ik werd boos toen ze geen besluit wilde nemen..." hij 
schudde zijn hoofd.. ik begon te schreeuwen.. zij te huilen... en dat allemaal 
buiten.. " hij keek me ondeugend aan... we hebben bijna de voorpagina gehaald!!" 
ik lachtte.. ewa nog meer publiciteit voor de familie yek? hij glimlachte.. "waarom 
heb je me niet gebeld said?" hij haalde zijn schouders op... "wat moest je doen 
dan?"het zelfde als wat jij deed antwoorde ik, jij was er ook voor me... " hij 
schudde zijn hoofd.. jij hebt genoeg aan je hoofd wael, los je eigenproblemen eerst 
op.. daarna heb ik nog een berg voor je.. " ik lachtte... maareffe serieus nu.. wat ga 
je doen?" hij haalde zijn schouders op en nam een laatste teug van zijn sigaret.. en 
drukte die tegen de muur uit... hij blies de rook in mijn gezicht... ik sloeg zijn 
gezicht weg.. doe weg a legra!!" hij lachtte .. ik ga leven wael!! leven!!.. met die 
woorden opende hij de deur en liep naar binnen... ik drukte mijn sigaret uit en 
liep ook naar binnen... de dag verliep langzaam... om vijf uur ging iedereen weg.. 
en bleven Imane en ik over.. ik ging zuchtend zitten... 

mijn gedachten dwaalden weer af naar de geplande ontmoeting van vanavond.. 
eindelijk zou er duidelijkheid komen.. op z'n minst zou ik dan weten waar en met 
wie ik temaken had.. ik reikte naar de afstandsbediening toen mijn aandacht 
getrokken werd door een beweging in de jkeuken.. ik keek nogmaals en zag hoe 
imane moeilijk stond te doen bij het aanrecht.. ik stond op en liep op haar af.."wat 
doe je??" je ziet het antwoorde ze .."dit heet afwassen..." eeehmm.. jaa.. ok.. " ik 
zuchtte.. ok je hebt genoeg gestaan vandaag .. laat mij het maar doen.. " ze week 
 niet van haar plaats.. "nee laat maar ik ben zo klaar" jezus man wat ben jij 
koppig!!" ik liep op haar af en pakte haar van achteren vast... " ze slaakte een gil 
van schrikt... "ik tilde haar van de grond.. " wael!! laat me los!! "durf jij je man te 
commanderen?? hmm lef hoor" "ik zweer je ik ga slaan... !!" hmm lekker zei ik, ik 
begroef mijn gezicht in haar nek... en plaatste kleine kusjes .. "het werd even stil... 
"wael?! asjeblieft... niet doen.. " ik snoof nog eenmaal haar geur.. en hiefdaarna 
mijn hoofd... ik was duizelig van verlangen, maar ik zou niets forceren.. het komt 
wel.. ik liep met haar in mijn armen naar de slaapkamer, toen ze doorhad dat ik 
naarde slaapkamer liep begon ze weer tegen te werken... "nee !!! je had beloofd 
me niet te dwingen... NEE IK WIL NIET!!!"ze begon in paniek te raken... ik liet 
haar even los en draaide haar naar me toe... "heee.. rustig... hmm ?"er gebeurt 
niets..ik breng je alleen naar bed, zodat je wat gaat rusten.. ik zal je niet aanraken 
verder.. echt waar!!!" ik zag de rauwe angst in haar ogen.. en mijn hart ging naar 
haar uit... "elke aanraking die tegen haar zin was deed haar aan de verkrachting 
denken... ik streelde haar haren... " vertrouw me imane, ik wil je geen pijn doen..." 
ze beet op haar onderlip en haar ogen vulden zich met tranen... ik nam haar in 
mijn armen..."sorry.. snifte ze.. alles kwam weer naar boven... hij droeg me ook 
naar de kamer... " sssst... vergeet het imane... het zal nooit meer gebeuren.. hm?" 
ze huilde zachtejes in mijn armen... ik droeg haar nogmaals in mijn armen en 
bracht haar naar bed... ik ging naast haar liggen... en hield haar in mijn armen.. 
troostend streelde ik haar rug en haar haren.. uiteindelijk viel ze hikkend in 
slaap...

ik dekte haar toe en liep naar de woonkamer.. het maakte mij boos en verdrietig 
tegelijkertijd.. ze leed.. ze had het nog nietverwerkt.. en ik kon niks voor haar 
doen.. ik liep naar het balkon en stak een sigaret op... het was inmiddels 
donkergeworden... ik staarde naar de lichten die de stad versierden.. in de verste 
zag ik de snel weg... vele auto's zoevden voorbij.. iedereen had 
zijneigenproblemen, zijn verdriet, ik heb er al veel gehad.. wannneer zou het 
eindigen?? ach watis het mijne vergeleken met die van imane? die man verdiend 
de dood... het si niet normaal dat zulke mensen nog verder mogen leven... maar 
ikzelf ben ook geen haar beter, ook ik heb vele meisjes geplayed.. ik heb zelf de 
dood veroorzaakt .. ik heb mensen voor de gek gehouden en gebruikt... ik 
schudde mijn hoofd.. nee ik ging me niet vergelijken met stront.. ik heb niemand 
verkracht of zwanger gemaakt... 

om negen uur keek ik even bij Imane, ze sliep als een roos... ik trok mijn jas en 
schoenen aan en pakte mijn sleutels.. ik rende de trap af en sprong in de auto.. en 
ging op weg... ik besloot niet meteen naar de brug te gaan... ik reed een paar 
 rondjes in de stad en keek opf ik bekenden zag.. ik werd niet gevolgd... 
constateerde ik na een tijdje.. maar ja.. het was donker dus absolute zekerheid 
had ik niet... om half tien parkeerde ik aan de kant.. de motor sloeg af.. ik draaide 
de lichten uit en stapte uit.. ik sloot de deur.. en liep een kleine stukje naar de 
brug.. de brug was op een paar junkies na verlaten... het was maar een klein 
bruggetje.. ik had weleens gehoord van jongens dat hier drugs werd verhandeld.. 
een gare junkie kwam op me af... "eee... wil je een lijntje vriend?"ik schudde mijn 
hoofd.. en hield mijn adem in tegen de stank.. "ooh..ok geef me een paar euro's 
dan.. ik ben dringend aan eentje toe... " " ik heb niet ga weg" zei ik nors.." aah aah 
asjeblieft.. de gek begon aan me jas te zitten... " ik duwde hem hard weg... scheer 
je weg idioot!!!" de junk stak zijn handen in de lucht.. "ok.ok.. mompelend liep hij 
weg... ik keek op mijn telefoon... 21 :59 ik blies mijn adem uit... de kou speelde me 
parten.. deze kou had ik niet verwacht... ik zette mijn kraag op... e wachtte... 
opeens scheen iemand met een zaklamp in mijn gezicht... 

ik kneep mijn ogen halfdicht en wendde mijn hoofd af... beschermend hield ik 
een hand boven mijn ogen... ben je er??" ja antwoordde ik.. doe dat licht weg dan 
kunnen we praten...?!" nee.. laat het licht maar.. misschien luister je dan beter.. 
"ok zei ik.. is goed.. vertel me wat jullie zoeken.. want ik weet niet waar jullie het 
over hebben... "10 kilo vriend" klonk het antwoord... tien kilo wat?? ik snap jullie 
niet??" het licht werd steeds irritanter.. het scheen zo in mijn gezicht dat ik me 
niet kon concentreren.." 10 kilo Drop!!! nou goed... " stjonge jonge a driss.. hij is 
inderdaad dom!!"hmm ja.. ik geloof het ook.. antwoorde de andere man, ik had 
hem tot nu toe nog niet gehoord..." luistera bni.. begon de tweede man.. zijn stem 
klonk rustiger, kalmer.. instinctief voelde ik dat hij ook gevaarlijker is.. 10 kilo 
poeder heb jij van ons.. ik ben bereid daar tien moorden voor te doen.. je kunt het 
ons beter aan ons overhandigen..
poeder??" het woord sloeg bij mij als een bom in... Drugs?? ooh mijn god waar 
ben ik nu in beland... ik was zo geschokt dat ik mijn arm liet zakken... de man 
zette de lantaarn in een hogre stand en scheen nu direct in mijn ogen...."hee.. laat 
dat.. is nergens voor nodig man!!' "ik bepaal wat nodig is en wat niet.. ok" ik 
knikte.. okee... is goed..." weer probeerde ik mijn ogen te beschermen tegen het 
felle licht... "zoo advocaatje.. we willen het terug, en jij gaat het ons 
teruggeven..."zei de oudere man, "maar ik weet niet waar het is, ik heb niets van 
niemand laat staan drugs"ik heb me nooit met zo iemand ingelaten die erin 
handelt..." hou iemand anders maar voor de gek knul" het boeit me niet hoe... ik 
krijg het gewoon van je..."ga maar alvast goed zoeken!!" langzaam liep de man in 
het donkerweg, de ander scheen met zijn lantaarn op mij.. toen de 
anderverdween... zei de man met de lantaarn.. "we houden contact"langzaam liep 
 ook hij weg... "heee!!!"WACHT!!! riep ik nog maar ze waren al verdwenen... ik 
knipperdde met mijn ogen.. hoe is het mogelijk om felgroene vlekken te zien in 
het donker?? want dat was inderdaad wat ik zag... ik draaide me om en leunde 
tegen de leuning... SHIT!!! die mensen waren gewoon gek!! ze hadden absoluut 
de verkeerde... ik haalde diep adem en draaide me om.. ik liep naar de auto.. ik 
startte de auto en reed weg..

het was donker thuis... kennelijk sliep imane nog.. het was pas half elf, ik had 
geen zin om te slapen.. ik haalde mijn laptop tevoorschijn en ging aan de eettafel 
zitten... ik moest deze hele rotzooi vergeten... uit mijn koffer haalde ik een dossier 
tevoorschijn... ik vroeg gegevens op en begon te werken... en halfuur later belde 
Fatima om te vragen of ik alles had ingepakt.."nee kom morgen vroeg maar langs 
om voor je zus in te pakken... ik ben het vergeten te zeggen.." hoe is het met je 
Opa?" hij zegt dat hij over een week vertrekt naar marokko" hmm als wij terug 
zijn he?" is hij nog steeds boos?? " neeh ik denk het niet, maar hij mist marokko... 
en zijn vrienden.. " ik knikte.. okik praat wel met hem als we terug zijn... " maar 
kom je morgenochtend dan?? jah is goed wael.. hee maar ik heb een wissel..ik zie 
je morgen ok.. beslamma!!" Nog voor ik antwoord kon geven had ze al 
opgehangen.. ik legde de telefoon neer en ging weer aan het werk... een kwartier 
later hoorde ik Imane zachtjes roepen... ik stond snel op en liep naar de 
slaapkamer... ik klopte op de deur en liep naar binnen... Imane keek om... "wil je 
me asjeblieft effe helpen??"vroeg ze hees... 

ik liep naar haar toe.. tuurlijk.. wat is er?" ik moet naar de WC maar ik kan niet 
staan... ik heb veel pijn.. " ik sloeg het dekbed terug.. en mijn armen om haar heen 
en schoof haar een beetje omhoog... "zit je goed??" hmm ja... " ik schudde nog 
even de kussen op.. en zette haar neer.. mijn oren suisden... dit ging niet goed.. ik 
had mezelf altijd onder controle gehad.. maar bij imane , als ik naarhaar keek of 
haar raakte begon mijn lichaam een eigen leven te leiden... ik haalde diep adem.. 
ik deed het licht aan... even knipperde ze met haar ogen... ik deed het gelijk weer 
uit.."zo beter??" jah.. laat maar zo.. in de schemerdonker liep ik weer naar haar 
toe.."hoe laat is het??" halftwaalf antwoordde ik.. zachtjes raakte ik haar benen 
aan... "UAW!! sorry sorry schat.. doet het zo'n pijn?? jah... ik geloof dat ik ze heb 
overbelast.." hmm ik geloof het ook... "je hebt nog steeds je jurk aan.. constateerde 
ik.. ik liep naar een stoel die in de kamer lag en haalde daar een shirt vanaf.. "kom 
we gaan je even omkleden" ze schudde haar hoofd.. NEE ik voel me prima zo.. 
"Imane doe niet koppig je verpest je jurk" Kan me geen r e e t schelen!! ik kan dat 
ding toch niet uitstaan!!!" ik zuchtte.. Imane waar maak je je druk om??"dat ik je 
ga helpen??" ze antwoordde niet.. "ik beloof je dat ik niks zalproberen ok?" ze 
 zuchtte... ik geloof niet dat ik van je af kom he??" lachend schudde ik mijn 
hoofd... " ok schrik niet ik ga je jurk omhoogschuiven..." voorzichtig schoof ik de 
jurk over haar benen omhoog.. even raakte ik haar zachte benen aan... mijn hart 
sloeg een paar slagen over... willie wat hadik beloofd??!! het leek of mijn 
zintuigen op volle scherpte stonden.. ik voelde al mijn bloed naar en plek 
stromen.. ik was blij dat het donker was... anders zou mijn opwinding duidelijk te 
zien zijn.. dat zou haar alleen maar afschrikken... en zou ik een figuur slaan..

nadat ze de shirt aan had.. moest ze naar het toilet.. ik bracht haar haar krukken 
en hielp haar uit bed. ze mompelde een hese bedankt.. zij verdwwen in de 
badkamer... ik deed het licht aan en ging naar de keuken.. ze zou wel trek 
hebben.. ik zette water op.. en zocht naar de croisants van die ochtend... ze 
zouden wel niet zo lekker zijn maar toch.. iets nders kon ik zoo snel niet maken.. 
om twaalf uur s'nachts ik maakte pickwickthee.. en deed er een paar takjes 
na3na3 in.. ik deed alles op een dienblad en liep weer naar de slaapkamer.. ze zat 
inmiddels weer in bed.. ze had muziek aangezet.. ik verbaasde me over het feit 
dat ze Abdel haleem had aangezet... ik wist niet dat ze daarvan hield.. maar jah.. 
wat wist ik wel van haar?? ik wist alleen dat ik van haar hield..

ze had haar ogen gesloten en leunde tegen de kussen.. ik schraapte mijn keel... ze 
keek op.. haar blik trof mij.. er lag nog altijd en grote verdriet in haar ogen.. "gaat 
het weer vroeg ik.." hmm ja hoor... " hee ik heb effe thee gehaald.. kun je effe 
lekker ontspannen voor je gaat slapen.. "ik legde de dienblad neer.. en schonk 
haar een beker.. ik gaf het aan haar.. ik schonk mijn beker in en ging bij haar 
voeten zitten.. " ik wist niet dat jij ook van Abdel halim hield.. " ze schudde haar 
hoofd... Mijn moeder allah jerhamha hield ontzettend veel van hem... als ik hem 
hoor moet ik aan haar denken.." ik sloeg mijn ogen neer... telkens alsze over haar 
moeder begon kreeg ik een schuldgevoel... ik wet niet waarom.. was ik toch echt 
de schuldige van het hele ongeluk?? was ik het toch??" ik zuchtte.. "allah 
yerhamha, ze zal zeker trots op je zijn.." imane knikte.. wie zal het zeggen??" hoe 
bedoel je??" ze schudde haar hoofd.. nee laat maar... maar in elk geval dat is de 
reden dat waarom ik naar abdelhalim luister..ik knikte.. ze nam een slok van haar 
thee... hmm lekker.. krijg ik er niks bij?? ik lachtte ... nou ik was eigenlijk van plan 
om die croissantjes van vanochtend te nemen.. maar ik zag hoe waardeloos ze 
waren... toen dacht ik ook van neeeeh... "ze lachte nog harder.. " ik glimlachte ik 
was echt kinderlijk blij dat ik haar aan het lachen heb had gemaakt... "hee 
wael?"ik keek op.. het spijt me van vanmiddag" ik keek haar niet begrijpend aan.. 
"ik reageerde overdreven.. ik weet dat jij mij nooit zou dwingen.. en toch kreeg ik 
weer een angst aanval.." het geeft niet zei ik zaqcht.. ik begrijp[ het, je hoeft je niet 
te verontschuldigen"ze zuchtte.. soms lijkt het alsof ik het achter me heb gelaten... 
en soms overvalt het me weer... "ik knikte... opeens klonk het bekende liedje 
HOBAK NAR.. ik pakte de afstandsbediening en skipte dat liedje snel... het 
herinnerde me aan mijn vernedering, mijn dis.. die de vrouw voor mij me heeft 
bezorgd.. zij was het kennelijk ook niet vergeten... "wat doe je ?? is een mooi 
liedje!!"hmm ja geloof ik graag.. maar ik heb er nare ervaringen mee.. " HOezo?? 
vroeg ze quasi onschuldig.. "ik besloot het spelletje mee te spelen.. "nou ik ha het 
ooit aan iemand gestuurd.. maar ik kreeg zo'n dis dat het nu nog steeds pijn 
doet... ze keek me nadenkend aan... "wie?? wie kon jou weerstaan en eeft je 
gedist??"ik lachte.. "dat hou ik liever voor mezelf, wil je nog thee.. ze reikte mij 
haar beker aan... raar hoor.. maar was je verliefd dan dat je zoiets stuurde...??" ik 
keek haar recht in de ogen.. "zou je mij geloven dan als ik zei van wel??" ze 
schudde haar hoofd..."dacht ik al zei ik gekwetst.. waarom niet..??" ze haalde 
haar schouders op.. ik wee niet.."het past gewoon niet bij je "en wat past wel bij 
me??" ze lachtte .. iets in trent van.. player for live of zo... " ooh.. zie jij mij zo? ze 
knikte wat dacht jij dan?? prins op het witte paard??" ik lachtte neeh het is 
duidelijk een boer op een lehmar!! ze lachte weer.. wel eenlieve booer hoor... dat 
verdien je wel... ik stond op en nam haar beker van haar over... de thee is je 
duidelijk naar je hoofd gestegen" ik bracht het spul naar de keuken.. ik wastte 
nog even af.. en nam daarna een douche.. ik deed alles om niet meteen te gaan 
slapen.. ik hoopte maar dat ze in slaap was gevallen,, anders kon ik haar echt niet 
verzekeren dat ik van haar af zou blijven... ik droogde me af en deed een shorts 
aan.. ik liep de badkamer uit en liep naar het bed.. gelukkig sliep ze al... ik kroop 
in bed.. ik staarde nog even naar het plafond net toen ijn oogleden zwaar 
begonnen te worden draaide Imane zich om en kroop tegen me aan.. in eerste 
instantie schrok ik.... daarna zuchtte ik.. de slaap was verdwenen.. het zou een 
lange nacht worden...

de volgende ochtend werd ik gewekt door de deurbel... tegelijkertijd werden we 
wakker... Imane lag nog steeds tegen me aan.. ze keek me vreemd aan... "wat heb 
je gedaan??!! " vroeg ze geschokt..."niks schoonheid... je ging tegen me aan liggen 
gisteravond.. en ik was zo lief je niet weg te duwen.."JAJA... " en je genoot maar al 
te erg.. verdorie wael.. moest het zo... " nu werd ik echt kwaad... "Hallo je bent 
toch niet dood!! je sliep alleen maar.. als ik wat had geprobeerd had je het heus 
wel gevoeld.." doe niet zo paraniode wil je?! de bel klonk weer , ditmaal werd ie 
langer ingedrukt... " ik stond op.."we zijn nog niet uitgepraat wael.. "ik haalde 
m'n schouders op... praat maar tegen de muur.. als ie wil luisteren" ik deed de 
deur open en liet een overdreven vrolijke fatima binnen...
Op schiphol liepen we snel naar de incheckbali.. we waren bijna te laat, Imane 
 wilde zich niet laten overhalen... uiteindelijk had haar zus haar de deur 
uitgeduwd... het belooft een leuke wekje te worden zei ik sarcastisch.." Imane 
negeerde mij.. dat deed ze sinds die ochtend.. bij de gate keek ik om me heen.. ik 
zag vooral nederlanders... daarom vielen ze ook op.. dat marokaanse stelletje... 
ook een man en een vrouw.. nee er waren meer dingen waardoor ze opvielen... zij 
was een knappe jonge vrouw.. en hij... hij was een kleine dikke man met een 
snor... die combinatie klopte niet... in het vliegtuig gingen ze ook achterons 
zitten.... ik probeerde er geen aandacht aan te besteden... maar die man kwam mij 
heeeel bekend voor...
hmm?? wat flashen... de muggen vliegen hier nog steeds rond... wie heeft de 
ander geflesht???
Ik ging goed zitten, maakte mijn riem vast, ik zag dat imane dat niet deed… ik 
wilde haar riem vastmaken.. ze sloeg mijn handen weg..”AUW… waar was dat 
voor nodig vroeg ik haar… laat me snauwde ze.. “ wat is er dan??” ze zuchte 
ongeduldig, “ik zei laat me.. en je mag blij zijn dat het daarbij bleef… ik kan je 
ogen wel uitkrabben!!!” ik keek haar lachend aan.. “mijn mooie ogen??”shouma 
3liek.. waarmee moet ik naar je kijken dan??” ze kreunde kwaad en draaide zich 
om en keek naar buiten… ze negeerde mij weer… ik zuchtte en keek om me heen 
naar de mensen die telaat instapten… we zouden zo vertrekken… de vooruitzicht 
trok me steeds meer… lekkere vakantie en alle problemen voor een weekje laten 
rusten.. 

Imane keek naar het asfalt… ze kon haar woede nog maar nauwelijks de baas… 
ze wilde echt die grijns van zijn gezicht vegen.. waar haalde hij het recht 
vandaan.. haar tijd en activiteiten in te delen… arrogante zak!! Ze zuchtte… en 
keek de jonge vrouw aan die naast wael op de lege stoel kwam zitten..”ladies and 
gentlemen”klonk een stem door de intercom… imane zuchtte weer.. en maakte 
haar riem vast.. “als je zo blijft zuchten krijg je zo nog ademhalingsproblemen 
schatje.. “klonk zijn stem in haar oor..” ze keek hem venijnig aan..”en wat kan het 
je boeien… ??” hij kreeg weer die ondeugende blik in zijn ogen..”heel veel schatje 
dat weetje toch??!!” hun hoofden waren nu dicht bij elkaar… ze kon zijn 
ademhaling op haar bovenlip voelen.. haar ogen gleden van zijn bruingrijze 
ogen.. naar beneden.. zijn rechte neus.. en bleven bij zijn lippen hangen… ze 
hoefde maar een kleine beweging t maken om ze aan te raken.. ze keek hem weer 
i zijn ogen.. en zag zijn wetende blik… Verdomme..!!! hij wist gewoon wat ze 
dacht.. die rotzak!! Snel draaide ze haar hoofd weg.. en negeerde hem.. dat was 
het beste wat ze kon doen… ze dacht terug naar die ochtend hoe ze wakkerwas 
geworden… ze lag in zijn armen… met haar hoofd in zijn nek genesteld, haar ene 
been lag tussen de zijne … ze voelde het schaamrood naar haar kaken stijgen… 
verdorie…!! Ze had heerlijk geslapen… ze schudde deze verwarrende gedachten 
van zich af, toen het vliegtuig in beweging kwam.. het lawaai maakte dat ze niks 
meer kon horen… maar uit haar ooghoek zag ze dat het gesprek tussen wael en 
de vrouw stoktte… waarom deed hij dit… wilde hij haar jaloers maken?? Tazzzz.. 
dacht ze… ze pakte een tijdschrift en begon erin te bladeren…

De drie uurtjes gingen langzaam voorbij… Imane negeerde mij volkomen… ik 
werd rusteloos… mijn buurvrouw was in slaap gevallen… en imane had 
onderhand alles tijschriften wel gehad… en nog steeds weigerde ze mij aan te 
kijken of tegen me te praten.. mijn gedachten dwaalden weg… ergens zag ik 
mijzelf met een klein groen­ ogige meisje.. het meisje was blij en ik speelde met 
haar op een kleedje… de omgeving was stil en vredig… het beeld was zo mooi, 
dat ik mijn ogen sloot… ik wilde het beeld vasthouden… was het de dochter van 
imane? Was het onze dochter… ??? een gelukzalige gevoel maakte zich van mij 
meester… ik ontspande me… mijn lichaam verslapte.. en per ongeluk raakte ik 
haar been aan… ik voelde hoe ze moeite deed om deze terug te trekken… ze 
onderdrukte een kreun van pijn… maar het lukte haar toch haar been snel weg te 
trekken… haar gebaar deed me op de een of andere manier wel wat… kennelijk 
kon ze mijn aanraking, al was het nog zo onschuldig niet verdragen..ik draaide 
mijn hoofd naar haar toe… “waarom zo gemeen imane?”ze keek me verbaasd 
aan… gemeen??” ik knikte vermoeid… ik beseft hoe diep ik gezakt was… een 
jaartje geleden kon dit me niet schelen… ik zocht gewoon een andere chick.. en 
nu?? “je hoeft jezelf geen pijn te doen… je had het ook kunnen zeggen.. had ik 
mijn been wel weggehaald…” ze wendde haar blik af en keek naar uit het raam… 
ik zuchtte..” imane?? “waarom haat je me zo..??? ik heb alleen het beste met je 
voor…” ze draaide zich om.. oooh hou toch op man!!” zometeen maak je me nog 
aan het huilen.. zei ze sarcastisch.. haar toon maakte me boos…”joh?? Heb jij een 
gevoel dan??” ze haalde haar schouders op.. “niet voor jou.. en om even je 
geheugen op te frissen… je doet nix voor mij… “ alles wat je doet is je schuld 
inlossen meer niet…” 

Op het moment dat ze die woorden uitsprak had ze al spijt… “verdorie kon ze 
ook nooit haar mond houden..??!!!” ze zag zijn gezicht betrekken.. hij wendde 
zijn gezicht af.. de discussie was gesloten…

Oke die woorden waren hard… maar het was de waarheid… ik was degene die 
zichzelf voor de gek hield… en daarmee moest ik stoppen… ik had genoeg tijd 
met haar verspild… het werd tijd om haar los te laten.. mijn gevoelens werden 
duidelijk niet beantwoord.. maak jezelf niet langer belachelijk wael… klonk de 
stem van mij verstand.. “geef nooit op… vecht voor je liefde!!” klonk de stem van 
mijn hart… 

Om 9 uur in de avond kwamen we eindelijk aan in het hotel, de rest van de reis 
was er geen woord gesproken… ieder van ons leek in een Eigen wereld te 
leven… ik belde de roomservice en bestelde meteen wat te eten… na een korte 
klop kwam een jongeman de kamer binnen.. ik gaf hem wat fooi.. en hij 
verdween weer… op tafel lagen verschillende salades en visgerechten… imane 
was net uit de badkamer gekomen… ze schoof aan en begon te eten… blijkbaar 
had ze honger.. want ze at smakelijk van alles… ik keek alleen toe.. ik had geen 
trek… ik liep het balkonnetje op.. en stak een sigaretje op… ik keek naar de 
sterren, snoof de middellandse zeegeur op.. toen ik mijn sigaretje op had… 
drukte ik die uit tegen de stenen vloer en liep naar binnen… imane zat achterover 
en keek naar de spaanse tv.. ze keek even op.. maar zapte rustig verder… nee 
vandaag zou er geen woord uit haar te krijgen zijn… “war was ze eigenlijk boos 
om… ??” ze was gewoon een verwend kreng… wacht maar tot ze weeer goed 
kan lopen… ze zal het nog moeilijk krijgen met mij… beloofde ik haar in stilte… 
kijken wie verwender is… ik nam een douche.. en trok een boxershorts aan… ik 
stapte meteen in bed… 

Het geluid leek weg te sterven… overal was het stil… Imane had allang geen zin 
om tv te kijken.. maar ze wild nog niet gaan slapen… hij zou zeker nog wakker 
zijn… en dan zou hij zeker wat proberen.. ze liep naar het balkonnetje… Allah 
wist dat ze geen weerstand meer kon bieden… met een diepe zucht ging ze in 
een ligstoel zitten .. ze gooide haar krukken opzij… God wat haatte ze die 
dingen… ze keek voorzich uit… ze voelde dat de uitzicht hier mooi zou zijn…. 
Ook al kon ze niks zien.. ze ging achterover liggen en keek omhoog… de sterren 
leken allemaal te fonkelen… het deed haar denken aan de vorige zomer.. in 
marokko.. op de stah… al die avonden.. gezelligheid.. haar ouders… haar vorige 
leven… ze dacht na.. en probeerde haar leven over een jaar voor te stellen… met 
haar kind… en haar zusje.. het zou moeilijk worden.. maar ze zou voor haar 
kindje zorgen… haar hand ging beschermend naar haar buik…”het komt goed 
kleintje… mamma gaat voor je zorgen”fluisterde ze… haar gedachten gingen 
weer naar de laatste zomer… liggend op de stah had ze gefantaseerd over haar 
leven met Mo.. MO, dacht ze triest… dezelfde Mo die haar leven had kapot 
gemaakt… die haar vertrouwen had beschaamd… die haar haar trots had 
afgenomen…onwillekeurig ontsnapte haar een snik… verdorie ze had zichzelf 
beloofd niet meer aan die zak te denken… en nu zat ze hier te huilen om haar 
eerste liefde.. ze bleef nog een tijdje zitten… ze probeerde de tranen te stoppen… 
maar ze leken nu eindelijk een weg naar buiten te vinden… haar moeder, haar 
vader.. om zichzelf.. ze huilde om alles wat misgegaan was in haar leven… ze 
stond op en pakte haar krukken… ze kon beter gaan slapen.. voordat het ochtend 
werd en zij hier nog zat te janken….

Ze liep de slaapkamer binnen.. ze keek niet naar wael.. maar kroop meteen in 
bed… de kamer was warm.. en zijn regelmatige ademhaling verried dat hij in 
diepe slaap was… even waagde ze het naar hem te kijken… zijn gladde borst 
ging langzaam op en neer… hij sliep op zijn rug… zelf in zijn slaap leek hij uit te 
nodigen om tegen de warme borst te kruipen.. even twijfelde ze… weer kwamen 
de tranen.. waarom? Waarom had god niet zo eentje voor haar weggelegd… 
waarom moest Mo veranderen in een monster??? Een snik ontsnapte haar… ze 
had troost nodig.. en een slapende wael… was het enige… wat er was… ze kroop 
tegen hem aan.. en legde haar hoofd in zijn nek… automatisch legde hij zijn arm 
om haar heen.. en drukte haar dicht tegen zich aan.. stomme player dacht ze, 
zelfs dit ging automatisch.. haar tranen vielen op zijn blote schouder… maar hij 
sliep rustig door..

De volgende ochtend werd ik pas laat wakker… ik liep de slaapkamer uit… had 
ze wel geslapen vroeg ik me af??ik nam een douche en liep met alleen een short 
aan de huiskamer binnen… ze was er niet… ze was nergens te bekennen.. ik zag 
het ontbijt op tafel liggen daarnaast lag een briefje… BEN NAAR ’T ZWEMBAD.. 
ik fronste mijn wenkbrauwen.. hmm ze had mij duidelijk niet nodig op haar 
vakantie… ik nam een glaasje vruchtensap en een sandwich.. pakte mijn 
handdoek en liep ook naar het zwembad… een voordeel had imane… je kon haar 
overal herkennen met haar krullen… ik liep meteen naar haar toe… ik wilde haar 
meteen vragen waar ze mee bezig was toen ik zag dat ze gezelschap had… ze 
was ion een gesprek verwikkeld met het rare paar van het vliegtuig… Shit ze 
zaten ook nog in het zelfde hotel… een naar gevoel bekroop mij…. Ik ken hem 
toch ergens van…..

Ik liep op ze af.. op het moment dat de man mij in de gaten kreeg leek hij te 
schrikken, hij wendde zaijn blik af van imane… zij had niks door.. en praatte 
verder.. de vrouw nam mij geringschattend op en knikte naar me.. Imane draaide 
zich om.. haar gezicht betrok.. inmiddels was ik aangekomen bij het groepje.. 
“goede morgen!!” ik boog me naar haar toe en gaf haar een kus op haar wang, 
gelukkig trok ze zich niet terug, dat zou pas een schande zijn geweest…”goede 
morgen” antwoordde ze.. ik keek de andere mensen aan… “stel je me niet voor 
schat??” eh tuurlijk wel… ze keek me dodelijk aan… “dit zijn Ahmed, en malika, 
ik knikte en stak mijn hand uit.. “dit is mijn man Wael” haar woorden lieten mijn 
hart een slag over slaan..”mijn man.. wat klonk dat mooi.. als het met meer 
gevoel gezegd zou zijn… maar voor mijn gevoel kwam het er uit.. alsof ze het 
liever noiet had gezegd.. Logeren jullie ook hier?”vroeg ik aan niemand in het 
bijzonder…”Ja, antwoordde malika Mijn man en ik zijn pas getrouwd en we 
wilden graag op huwelijksreis, dit reisje dus… ik keek haar belangstellend aan en 
glimlachte… “ ooh leuk… van harte ..” dank je wel… “ ik draaide me om en 
zocht naar een andere ligstoel… ik pakte er eentje, deed mijn shirt uit, spreidde 
mijn handdoek erop uit.. en ging liggen… ik sloot mijn ogen… de vrouwen 
praatten verder.. af en toe mengde Ahmed zich in het gesprek.. zijn Nederlands 
had een duidelijke accent… en hij sprak niet veel… 

Na een tijdje verkondigde het paar aan dat zij naar het strand verderop wilden, of 
wij meegingen… ik keek imane aan… ze schudde haar hoofd…”nee bedankt.. dat 
gaat moeilijk met mijn krukken… ik stond op… willen jullie niets drinken??” de 
twee schudden hun hoofd.. “nee wij gaan echt..”ik knikte… en keek imane aan… 
ze haalde haar schouders op… ikliep naar de bar verderop en bestelde twee jus 
d’orange.. toen ik terug was liepen de twee netweg… ik legde de drankjes neer en 
keek hen na… het viel me op dat ze ver naast elkaar liepen… er leek op de een of 
andere manier een dat er een groot verschil was tussen de twee… ik haalde mijn 
schouders op en draaide me weer om… “lekker kontje huh??” klonk imane’s 
stem sarcastisch.. ik keek haar vreemd aan.. wat bedoelde ze? Sorry??”je keek 
malika zo na.. dus ik wilde jouw gedachten effe hardop uitspreken… heb ik het 
goed..??” mijn ogen gleden tijdens het praten over haar lichaam… ze had een 
zwarte bikini aan.. haar hele huid was glad.. een kleine ketting sierde haar hals.. 
mijn ogen gleden over haar hals naar haar borsten.. volle borsten, prachtig 
gevormd.. ik kreeg het moeilijk en slikte… haar buik.. ik durf te wedden dat ik 
een kleine zwelling kon bespeuren.. maar tijd om daarover na te denken kreeg ik 
niet… “Moet je daar zoo lang over nadenken?? ik glimlachte en schudde mijn 
hoofd… “jaloers imane??” pfff… mocht je wel willen… “ na nog een korte blik op 
haar lange benen ging ik ook liggen… ik nam een slok van mijn sap..”praat je 
weer tegen me?? Ze haalde haar schouders op… als ik wat te zeggen heb doe ik 
dat.. voel je je niet bloot?? Met alleen een Bh en een korte bikinirok?“ nee 
antwoorde ze geirriteerd.. voel jij je niet bloot met alleen een zwembroek?? Ik 
moest lachen… “geniet je van de mannelijke aandacht die je krijgt…?? Hmm.. net 
zoveel als jij geniet van al het vrouwelijk aandacht… “ ik lachte.. en keek haar 
weer aan… de enige waar ik aandacht van wil, doet 90% van de tijd alsof ik niet 
besta.. ik denk dat ze dat niet zomaar doet”kaatste ze terug.. ik denk dat je het 
 ernaar maakt… “ik denk juist dat ik niks goeds kan doen in haar ogen..” .. ze 
haalde haar schouders op… opeens had ik er genoeg van.. ik was hier verdorie 
op vakantie… ik wilde genieten van mijn vakantie en van haar… “imane.. ??” 
hmm?? Ze opende een oog en keek me scheef aan.. “kunnen we niet gewoon 
vrienden zijn?” ik ben moe van die vijandigheid van jou.. ze trok haar 
wenkbrauw op… ze haalde diepadem… en keek me lang aan… ik had al spijt 
van mijn woorden.. zij was de enige die mij zooo belachelijk kon laten 
voelen..”laat maar.. imane.. vergeet asjeblieft wat ik zei.. “ ik stond op en liep 
naar het zwembad en dook erin….

Imane kek hem verbluft na… “zullen we vrienden worden?” wat moest ze onder 
vrienden verstaan.. hoe kon je een vriendin worden van iemand die je haat… hoe 
kon je vrienden worden met iemand die praktisch je moeder had vermoord… ze 
sloot haar ogen.. en leunde weer naar achter.. ze had weer gedroomd van haar 
moeder.. haar moeder was boos op haar… ze had het gezien aan de ogen van 
haar moeder.. ze stonden triest en ze leek naar haar toe te willen komen.. ze had 
haar vinger naar haar hoofd gebracht, het leek wel of ze wilde zeggen… denk 
na!! En ze had gelijk gehad dacht imane.. het was juist de avond waarin ze 
zichzelf min of meer had toegegeven dat ze een zwak had voor Wael.. dat ze zich 
lichamelijk tot hem aangetrokken voelde… maar nee.. het mocht niet… ze 
opende haar ogen en keek naar hem.. hij zwom met krachtige slagen… 
vrienden??? Neeh … de haatgevoelens die ze de hele ochtend had gekweekt 
kwamen weer naar boven… ja.. dacht ze zwem jij maar.. door jou is mijn hele 
leven naar de maan… haar ogen volgden zijn bewegingen… als ze hem niet bij 
die benzine station was tegen gekomen, als hij niet achter haar aan was gekomen, 
als hij haar niet had opgejaagd…. Ze voelde tranen in haar ogen komen… ze 
probeerde ze terug te dringen maar het was te laat… ze zag haar beeld 
vertroebelen… dan zou ze geen ongeluk hebben gehad, zou haar moeder nog 
leven, zou ze nooit gehandicapte raken, zou ze getrouwd zijn met Mo.. zou ze 
verdorie niet verkracht zijn!!!! Ze klemde haar kiezen op elkaar… allemaal 
gevolgen die haar leven hadden verwoest.. en hij zwemde daar alsof hij niets had 
gedaan… en hij durfde haar te vragen of ze vrienden konden zijn???? Helll no!!! 
Maar zij zou wraak nemen… ook hij moest pijn voelen!! Ook hij gaat pijn voelen!! 
En zojuist heeft hij haar een goed begin gegeven…..

Na ongeveer 10 banen begon ik me beter te voelen, ik zwom er nog een en liet me 
drijven in het water… met mijn hoofd opgeheven naar de zon… ik sloot mijn 
ogen en liet mezelf drijven…… toen ik op adem was gekomen.. zwom ik naar de 
 kant en hees mezelf uit het zwembad.. ik liep druipend naar mijn stoel en ging 
erop liggen…. Imane had haar zonnebril afgedaan en glimlachte… ik keek haar 
verrast aan… imane die zomaar glimlachte naar mij… het riep wel vraagtekens 
op.. maar ik was veel te blij dat ze eindelijk normaal reageerde.. dat ik er niet bij 
stilstond.. ik dronk mijn sap op en vroeg of zij nog wilde.. “nee dank je..” ok ik 
ging liggen en deed mijn stoel op de lig stand.. ik lag languit…. In de zon.. de zon 
verwarmde mijn lichaam… ik voelde alle spanning van me wegglijden, geen 
zorgen meer, alleen het hier en nu bestond.. ik voelde mijn huid langzaam droog 
worden… langzaam gaf ik me over aan de slaap… iets wat ik miste sinds imane 
naast me sliep… 

Imane keek naar wael.. zijn borst ging langzaam op en neer.. hij sliep… ze voelde 
een woede opkomen… soubhan allah.. dat iemand die zoveel op zijn geweten 
heeft nog zo makkelijk kon slapen… ze zou hem ook kapot maken.. kijken of hij 
dan nog kan slapen… ze zwaaide haar benen langzaam op de grond.. ze pakte de 
zonnebrand crème.. en schuifelde naar hem toe… ze kneep wat crème op haar 
handpalm en bracht het voorzichtig naar zijn.. borst… zachtjes raakte haar 
handpalm zijn onverwacht zachte huid aan… zijn ogen vlogen open en hij keek 
haar recht aan…

Ik sliep nog niet helemaal…plotseling voelde ik een zachte hand op mijn borst, 
mijn ogen vlogen open en zag imane die naast me zat en haar hand lag op mijn 
borst… haar hand ging ritmisch heen en weer… toen ik mijn opgen met moeite 
van haar los kon maken keek ik naar haar hand… mijn hersenen konden het niet 
bevatten… ze smeerde mij in.. met zonnebrand… ik slikte… imane?” ze keek me 
vragend aan.. haar handen gingen door met waar ze mee bezig zijn… “wat ben je 
aan het doen..?” ze glimlachte naar me… een lieve glimlach… ik smeer je in.. ik 
wil niet dat je verbrand… “ooh dank je wel..”geen dank wael..”ik sloot mijn ogen 
en genoot van haar aanraking… het had geen zin om me af te vragen vanwaar 
deze ommekeer, ik moest er gewoon van genieten… ik zou vrouwen nooit 
snappen… haar hand gleed over mijn buik omhoog… over mijn borst.. naar mijn 
hals… en mijn gezicht.. hmmm.. je hebt je niet geschoren he vandaag??” jah.. ik 
kon jou niet vinden en ben je meteen achterna gegaan toen ik je briefje vond 
Hmmm.. jah.. ik was vroeger op..en jij lag zoo heerlijk te slapen dat ik je niet 
wilde storen”ik knikte.. mijn hele lichaam gloeide.. en het kwam niet door de 
zon!!.. ze leunde achterover en bekeek het resultaat.. hmm je glimt helemaal… ik 
haalde mijn schouders op.. “zal ik jou insmeren…??” ze lachte hard.. “nee ik heb 
mezelf al ingesmeerd… maar leuk geprobeerd.. “ik glimlachte.. “je hebt me veel 
te snel door… ze ging weer terug naar haar ligstoel . ik stond op en schoof de 
 mijne wat dichter naar de hare toe… ze leek het niet erg te vinden.. en ik 
verbaasde me nu echt over de omwenteling die in 10 minuten afwezigheid was 
opgetreden… 

We praten wat over koetjes en kalfjes.. we leerden elkaar beter leren kennen, zo 
kwam ik erachter dat imane directiesecretaresse was geweest voor het ongeluk, 
het verbaasde me niets.. want niet zomaar iedereen kon een bruiloft in twee 
weken organiseren.. zij had het wel gedaan.. verder was ze exact 6 maanden 
jonger dan mij… ze vertelde over haar leven voor het ongeluk.. het enen verhaal 
verbaasde me meer dan het andere…. Het was echt een stoere meid.. echt eentje 
met wilskracht en karakter.. maar aan de andere kant ook heel lief en kwetsbaar.. 
ik had die momenten met haar beleefd.. die combinatie maakte haar 
onweerstaanbaar voor mij.. voor ik het wist was het al twaalf uur… we lunchten 
samen.. zij ging toen op onze kamer rusten en ik ging weer zwemmen…
Ik ging later weer zonnen, ik voelde me lui, maar ik was blij.. een lange en 
neutrale gesprek met imane was iets wat ik tot nu toe maar een keer had gehad.. 
al onze gesprekken eindigden in ruzie’s. waarom had ze opeens besloten om 
aardig tegen me te doen.. ?? dat was een vraag waar ik nog steeds mee in mijn 
maag zat… maar ik kon maar beter gewoon genieten van het weer en het 
gezelschap…ik sloot mijn ogen.. wat er ook in de toekomst zou gebeuren, de 
mooie momenten zou niemand me meer afnemen.. 
Rond 3 uur ging mijn mobiele telefoon.. ik schrok wakker.. “met wael.. “ ewa.. 
wael”klonk het aan de andere kant van de lijn. “het was Said.. “hee said, 
elhamdolilah” hoe is het met jou?? En Gelti?” jaa gaat goed man!!”hoe is het met 
imane??”jah gaat goed met haar.. ze is op onze kamer aan het rusten.. “ heb je 
haar zo moe gemaakt dan?”klonk het door de telefoon.. ik lachtte… maar gaf 
geen antwoord…”hoe is het met mijn moeder??” nog steeds hetzelfde klonk het 
zuchtend.. mijn moeder gaat om de twee dagen langs.. “maar de doktoren zien 
nog steeds geen verbetering.. ik zuchtte… meskiena ze heeft dit niet 
verdiend..jah.. dat is waar.. meskiena ze lijdt er alleen onder.. ik zuchte en een 
groot verdriet overmande mij…
“maar waar ik voor belde wael..”jah?? wat is er?” ik weet niet hoe ik het moet 
zeggen maar… heb je problemen met iemand??” mijn hart sloeg een slag 
over…”nee niet dat ik weet hoezo??” ben je ook nergens bij betrokken… ??” 
NEEHEE.. wat is er said??” even bleef het stil… je huis is overhoop gehaald…
Wat?? Dat meen je niet!!” Ongelovelijk… niet weer he..” helaas wel..wael.. ik heb 
het net ontdekt toen ik alles ging afsluiten..” maar ik wist niet of ik de politie 
moest waarschuwen.. dus dacht ik laat ik jou eerst effe bellen..” ik knikte en 
haalde mijn hand door mij haar… ik wist het ook niet.. ik wist niet of het wel 
 verstandig was om de politie te bellen.. het zou best weleens gewone inbraak 
zijn.. dan was aangifte juist aan te bevelen.. maar ik had het gevoel dat het geen 
inbraak was maar eerder dat die gasten in mijn huis gingen kijken of ze de drugs 
konden vinden.. en de inmenging van de politie is dan niet verstandig… ik dacht 
koorstachtig na… ik wist het niet… ik kon geen besluit nemen.. met mijn vingers 
drukte ik op mijn opeens pijnlijk slapen… mijn hoofd bonkte.. ik kon me nergens 
op concentreren.. ik keek voor me uit maar zag niks alles was wazig… “ eeh 
wael?? Ben je er nog??” ja ja.. ik ben er.. ik zat alleen na te denken… “ waarover 
moet je nadenken a sahbi..”er is ingebroken in je huis… je moet de politie 
waarschuwen.. als je dat niet doet… kun je ook niks terugvorderen van de 
verzekering… “ik heb geen waardevolle spullen Said.. “ en Imane?” shitdat was 
me ontschoten.. eeh weet ik niet… “wael.. klonk said’s stem.. ik bel de politie… 
“nee nee.. wacht.. “ ik dacht koortsachtig na… “vertel said.. is de deur 
geforceerd?? Zie jij iets aan het slot??” wacht klonk het.. in de tussentijd dacht ik 
na… was dit toeval of voorbedachte rade?? Een boodschap of dreiging?? Hee 
wael?? Ja?? Er is niks te zien.. volgens mij hadden ze een sleutel of zo.. “ dat was 
voor mij een bevestiging..”ok said.. laat alles zoals het is en ga naar huis… “ 
wat??!!”dat meen je niet… de zon heeft je hoofd aangetast!!”ik bel de politie… “ 
ik merkte dat ik onbewust was gaan staan en dat ik ijsbeerde… “nee said.. doe 
wat ik je zeg.. en als ik terug ben, leg ik het uit… “Wael!! GODVERDOMME!!! 
Heb je je weer in de nesten gewerkt??? Ik lachte… neee.. de nesten komen naar 
mij toe… ze komen zelf a sahbi.. ik liet Said beloven dat hij naar huis zou gaan en 
alles zo zou laten… ik zou het afhandelen.. Ik hing op en keek om me heen… ik 
voelde me bekeken.. ik draaide me om en zag Ahmed naar me kijken.. hij zat op 
een barkruk… hij pakte zijn glas en kwam op me af.. ik ging weer zitten en hij 
ging naast me zitten…

“problemen??”vroeg hij onschuldig.. ik forceerde een glimlach.. “waarom denk je 
dat?” hij haalde zijn schouders op.. en nam een slok van zijn bier.. “ je gebaren 
toen je net aan de telefoon was..” ooh.. ok..” ik zette mijn zonnebril op en ging 
achterover zitten… wil je ook?? Vroeg hij wijzend op zijn glas… ik schudde mijn 
hoofd.. nee dank je ik drink niet… “ iets anders?? Ik schudde mijn hoofd.. ik heb 
nog.. hij knikte.. vind je vrouw het niet erg dat je drinkt??” hij keek me vreemd 
aan en lachtte.. neee.. ze weet het allang… maar jah.. als je geld hebt zijn vrouwen 
niet zo kieskeurig..” ik lachtte meneer wilde mij duidelijk maken dat hij geld 
had.. “hij keek me geintereseerd aan?? Wat doe je in het dagelijkse leven?? Ik 
werk antwoorde ik ontwijkend… hij knikte.. wat voor werk… je moet wel goed 
verdienen, zulke vakanties boeken niet alle marokanen..”dat kan ik net zo goed 
aan jou vragen vriend.. “antwoorde ik bijde hand.. hij lachtte…ok ik geef eerlijk 
toe.. ik ben een zakenman.. ik keek hem achterdochtig aan.. een zakenman of een 
loopjongen..??” ach.. hij haalde zijn schouders op…”iedereen begint 
onderaan”maar wat doe jij?? Ik ben bedrijfsjurist antwoordde ik afwezig… Jah.. 
hahahaha en mijn vader is de koning van nederland!!” ik keek op… ooh je gelooft 
me niet… ??” hij schudde zijn hoofd… ik haalde mijn schouders op… is jouw 
probleem… “ 

het bleef even stil.. “je bent niet echt vriendelijk he..??” ik opende mijn ogen 
weer… “ ben jij nou onnozel of doe je alleen maar zo??” hij schrok van mijn 
agressieve houding.. “ neeh.. ik ben niet onnozel… hoezo??” heb je dan niet door 
dat ik met rust gelaten wil worden… ga je vermaak ergens anders zoeken 
vriend… en zit me niet de hele tijd in de gaten te houden!!” hij stak lachend zijn 
handen in de lucht… “saafi a sahbo… niks aan de hand… niet boos worden… ik 
ga al… “lachend liep hij weg.. ik keek hem boos na… wat een rotkerel zeg!!! Ik 
haalde diep adem en probeerde me te kalmeren.. vreemd dacht ik .. ik schoot 
nooit zo snel uit m’n slof… maar die kerel had een vreemde uitwerking op mij… 
misschien omdat ik zijn ogen altijd op me gericht voelde.. rond vier uur.. hield ik 
het voor gezien.. ik pakte mijn handdoek en liep naar boven.. ik stak het sleuteltje 
in het slot en opende de deur… het was stil in de kamer… “imane?? Riep ik… 
geen antwoord.. ik liep naar het kleine slaapkamertje.. en zag mijn vrouwtje 
lekker op het bed slapen.. ze sliep kennelijk heel diep… ze had alleen een hempje 
en en boxershorts aan… ik glimlachte.. ze sliep de laatste tijd veel… meskiena 
helemaal uitgeput zeker.. ik pakte schone kleren en liep de badkamer in.. ik nam 
een lauwe douche.. en dacht na… wat willen de gasten?? Hebben ze ingebroken 
om naar drugs te zoeken?? Of om me te laten zien dat het ze menens was?? 
Hadden ze een boodschap achtergelaten? Ik keek mnaar mezelf en zag dat ik al 
redelijk bijgebruind was… het tintelde op de een of andere manier… maar echt 
pijnlijk was het niet… Imane had me ingesmeerd dus ik kon niet verbrand zijn.. 
ik keek in de spiegel en glimlachte… ze had me zomaar uitzichzelf ingesmeerd… 
en ik durfde te zweren dat als ik het gevraagd had, dat ze me in mijn gezicht zou 
uitlachen… ik snapte haar niet… ik begreep mijn eigen vrouw niet eens… “ 
wayooo !!”zei ik tegen mijn spiegelbeeld… ik ben echt bruin geworden gek!!” 
opeens besefte ik dat ik tegen mezelf aan het praten was… snel hield ik mijn 
mond en luisterde of Imane er wakker van was geworden… dat zou neg eens 
schande zijn… ik haalde mijn schouders op… “ik had een reden om gek te 
worden.. “ketret elmashakil kathamek!!”zei mijn moeder altijd… 

ik stapte de badkamer uit en zag dat Imane nog steeds sliep… als ze zo doorging 
 zou ze de hele week doorslapen… ik besloot haar wakker te maken.. ik ging op 
mijn buik naast haar liggen… daar werd ze niet wakker van.. ze sliep rustig 
door… ik manoeuvreerde mijn bovenlichaam boven het hare… mijn gewicht 
steunde op mijn armen die ik aan weerszijde van haar lichaam plaatste. Ik hield 
me heel stil en bekeek haar eens goed… ze had een vriendelijk gezicht.. lange 
wimpers… had haar blik daarom zoveel effect op mij?? Een zachte huid zag ik… 
geen pukkel te bekennen.. ik vroeg me af of ze die ooit wel had gehad.. vast en 
zeker niet.. ze was vast een schoonheid in haar pubertijd… als ik mijn ogen sloot 
zou ik me haar zo kunnen voorstellen, midden in een examenklas.. alle jongens 
die zich aan haar vergaapten… en jaloerse blikken van meisjes… net zoals Leila 
dat was geweest in mijn klas… ik glimlachte.. waar mijn gedachten allemaal 
naartoe gingen…. Ik haalde diep adem… op deze manier heb ik nooit over 
iemand gedacht.. het was altijd heel oppervlakkig… als ik me iets afvroeg.. dan 
was het wel.. welke ondergoed ze aan had.. en hoe lang het zou duren voor ik 
haar had… en nu?? Nu denkik aan de pubertijd van mijn vrouw… ik schudde 
mijn hoofd… dit werd te gek..ik voerde ook al gesprekken met mezelf… terug 
naar het onderwerp… Imane wakker maken… ik keek naar haar lippen… vol en 
uitnodigend… ik boog mijn hoofd… klaar om haar te kussen toen een paar 
groene ogen me slaperig aankeken… ik bevroor… zij ook…. Ik keek haar lachend 
aan… “betrapt!!” ze keek me niet begrijpend aan… ik keek snel naar haar 
lippen… en waagde het erop… het zou eeuwig zonde zijn om haar niet te 
kussen…
snel maar zacht drukte ik mijn lippen op de hare… ik voelde de warmte… haar 
warmte.. ze reageerde niet… mijn tong gleed over haar lip.. voorzichtig 
knabbelde ik aan haar onderlip.. ik voelde haar lippen vaneen gaan… ze kuste 
me terug… mijn hart bonsde in mijn keel…. Ik voelde hoe de opwinding door 
mijn lichaam schoot… ik genoot van het gevoel… van onze verstrengelde 
tongen… abrupt trok ze zich terug… “wael..??” ik sloot mijn ogen en probeerde 
mijn hijgende ademhaling onder controle te krijgen… ik had me weer eens laten 
gaan… en weer heb ik het voor mezelf verpest… ik verborg mijn hoofd in haar 
nek… en zuchtte… ik lag nu half bovenop haar… ik sloot mijn ogen en rook haar 
geur… een prettige lichaamsgeur… heel vaag rook ze naar shampoo.

. ik kon alleen niet thuisbrengen welke het was… “Wael?” hmm.. kreunde 
ik…”waarom deed je dat??” haar vraag verraste mij..ik had eerder verwacht dat 
ze me van haar af zou gooien.. maar in plaats daarvan streelde ze mijn haar… 
vooral het opgeschoren deel van mijn achterhoofd leek haar aandacht te 
trekken… ik richtte me op e keek haar in de ogen… praatte.. “hmm eerlijk gezegd 
vroeg ik me af of je wel braaf bent geweest in mijn afwezigheid en je tanden hebt 
 gepoetst voor je ging slapen, dus de enige manier was even proeven.. en dat heb 
ik gedaan… haar mondhoeken trilden…. Ik zag hoe ze een glimlach 
onderdrukte… “ en ben je wat wijzer geworden??”vroeg ze met twinkelende 
ogen… ik keek haar serieus aan… “ nou eerlijk gezegd heb ik wel een idee maar 
om het zeker te weten moet ik nog maar eens een poging wagen… ik maakte 
aanstalten om haar weer te kussen.. toen ze in lachen uitbarstte.. eerst keek ik 
haar alleen aan.. later lachtte ik ook mee… haar lach was echt aanstekelijk… toen 
ze een beetje bijkwam zei ze quasi boos…”ga ga … ga een leven zoeken a 
sahbi..!!” lachend droop ik af… ik rolde van haar af… ze lachtte nog na… “zo een 
goeie heb ik nooit gehoord” hoezo?? Vroeg ik… ben je zovaak gekust dan??” 
opeens was ze serieus… ja, ik ben behoorlijk vaak gekust…” ik trok mijn 
wenkbrauw op.. “meen je dat? … of wil je me alleen jaloers maken??” heb jij een 
reden om jaloers te zijn dan?? Kaatste ze terug.. daar lag ik dan.. met mijn mond 
vol tanden… had ik een reden?? Jah.. ik had verdorie een reden… ze was mijn 
vrouw en ik hield van haar… niemand mocht haar aanraken!!!... dat alles kon ik 
niet uitspreken.. het zou me gigantisch kwetsbaar maken… en ik had gezworen 
me niet te laten kwetsen.. door niemand.. “wael?? Ik keek op… vergeet niet dat ik 
verloofd was… en zelfs bijna getrouwd.. ik knikte.. maar ik kon het gevoel niet 
van me af zetten… niet zozeer dat ze gekust was door iemand..ik was me ervan 
bewust dat iedereen een verleden had.. ik zelf ook… maar het feit dat ik haar niet 
kon vertellen wat ik voor haar voelde… het feit dat mijn gevoelens voor haar 
nooit beantwoord zouden worden, ik staarde voor me uit.. niet wetend dat ze me 
nauwlettend opnam… ik haalde diep adem.. hoe ironische.. onze lot had ons al 
uitelkaar gehaald nog voordat het hen bij elkaar had gebracht… Imane bewoog ik 
keek haar weer aan.. kom we gaan het eiland verkennen… ze knikte… wacht effe 
een douche nemen.. ik stond ook op en zag hoe ze moeizaam naar de badkamer 
liep… ik verliet de slaapkamer en ging naar het balkon… ik stak een sigaretje op 
en keek naar de ondergaande zon… en vervloekte mijn elmektab, die mij nooit 
het geluk gunt..

ik keek voor me uit naar de zon die langzaam rood begint te worden... hoe mooi 
het uitzicht ook was.. ik kon er niet van genieten... niet nu mijn moeder op 
sterven lag... mijn familie verscheurd is... niet nu ik eindelijk de liefde van mijn 
leven heb gevonbden... niet nu ik besef dat ze onmogelijk van me kan houden... 
ik stak een sigaet op en blies de rook voor me uit... en dat die gare mensen achter 
me aan zitten maakt alles alleen maar moeilijk... "wael?" verschrikt keek ik op... 
onzeker stond imane in de deuropening.. "wat is er?? " al pratend nam ik haar 
op... haar rok sloot nauw om haar heupen... haar mooie heupen... mijn ogene 
gleden naar boven... haar slanke taille en mijn ogen bleven rusten op haar 
 borsten.. ik voelde mijn lichaam reageren en keek snel weg... "wat is er?? her 
aalde ze weer.."ik trok mijn wenkbrauw op.. hpoezo??" ik sta hier al vijf minuten 
en je hebt het niet eens door..." ik lachte sorry.. ik was in gedachten.."ooh.. 
vertel..." ik glimlachte.. ik vroeg me af wat jij zou aantrekken.\"jah!! lachtte ze.. 
saafi.. jij denkt echt dat ik gek ben he??"ik haalde mijn schouders op.."dan geloof 
je het toch niet??" kom we gaan... ze draaide zich om en liep naar de deur... ik 
keek naar haar lekkere ****... pfff het zou een moeilijke avond worden... het werd 
een hele gezellige avond... 

we zijn als eerste wat gaan drinken in een van de cafe's met een terras uitkijkend 
op de ondergaande zon... we praten over ditjes en datjes.. Imane praatte veel over 
haar familie... fatima... die duidelijk haar oogappeltje was.. en waar ze veel mee 
heeft meegemaakt.. ze paatte heel enthousiast over het verleden... haar vroklijke 
gezicht bracheten een glimlach op mijn gezicht... opeens viel het stil... we keken 
allebei naar de ondergaande zon... "ik heb trek in ijs.. zei ze opeens... ik keek haar 
geamuseerd aan... "moet je niet aan je lijn denken??" ze lachtte... neeh... en ik heb 
trek in ijs dus ik eet ijs... je weet wel zwangere vrouwen.. krijgen alles wat ze 
willen... " ik wenktte de ober en bestelde een sorbet voor haar.."noonoo senor.. 
dos por favor!!" ik keek haar aan?? lah yestarr!! ga je twee eten??!!" neeh joh... 
eentje ook voor jou... maar ik weil niet zei ik verontwaardigd.. dat boeit niet... 
anders gaan al die mensen denken dat ik een haloefa ben!!"daar moest ik echt om 
lachen... "dat ben je toch ook een beetje??"NEE!!!" antwoordde ze fel... toen keek 
ze quasi onzeker naar haar heupen... vindje ??"ik schudde lachen mijn hoofd.. nee 
hoor.. je ziet er prima uit... "ze glimlachte... waalah het zou me niet boeien!!! want 
ik ben zwanger en ik mag!!"

toen de ijs arriveerde viel ze erop aan... ik zag de grote ijs al snel steeds kleiner 
worden ik schraapte mijn keel... ze keek op.. "beswiya..3liek "fluisterde ik.. ze 
groinnnikte.. en deed het wat rustiger aan... " mijn gedachten dwaalden al snel 
weer af naar nederland... de enige manier om te weten wat die lui wilden en wie 
er in mijn huis had ingebroken... was door zelf naar nederland te gaan... ik keek 
naar imane... op dat moment kruisten onze blikken elkaar... opnieuw werd ik 
getroffen door haar groene ogen... ze leek door me heen te kijken... ik sloeg snel 
mijn ogen neer... "wael?? "ik keek weer op... 

ze had een serieuze uitdrukking op haar gezicht... ik wil je een vraag stellen.. ik 
ging rechtop zitten en keek haar vragend aan.. zeg het maar... "wat heb jij aan het 
ongeluk overgehouden??? mijn hart sloeg een slag over... ik hoopte dat ze er 
eigenlijk nooit over zou beginnen.. het is juist het ongeluk dat ons bij elkaar 
 bracht, en tegelijkertijd uit elkaar haalde... 

ik schraapte mijn keel... " eeh... in het ziekenhuis had ik een ingeklapte long.. 
gebroken ribben.. een gebroken been... en wat kleine verwondigen door glas... " 
hoezo?? ze haalde haar schouders op en antwoordde ik vroeg het me gewoon 
af.... en daarna?? " daarna kwam ik naar nederland.. hoorde dat jouw moeder was 
gestorven... bleek ik ook nog een bezeten te zijn van een geest...."een geest 
herhaalde ze?? ik knikte.. ik geloofde er ook nooit in... maar het was echt zo... "en 
toen?? ik haalde mijn schouders op.. de lefkieh had haar uitgebannen... ze was 
wel koppig... ze heeft me al muren van het huis laten zien..." imane trok 
ongelovig en spottend haar wenkbrauwen op... "joh??" haar toon beviel me niet... 
tijdens het praten zag ik ook dat de blik in haar ogen langzaam maar zeker iets 
hards kregen... 

waarom vraag je dat allemaal??? "vroeg ik behoedzaam... ze keek me recht aan.. 
legde langzaam haar lepeltje neer ... "ik vroeg me af... aangezien we beide 
betrokkken waren bij het zelfde ongeluk.. of het leed een beetje eerlijk is 
verdeeld... ik had het al voelen aankomen... haar denkwijze deed pijn... maar ik 
moest het toch uit haar mond horen... en??"wat is je conclusie "?vroeg ik ze 
schudde haar hoofd... nee.. ze lachte gemeen... het is totaal niet rechtvaardig 
verdeeld... "ik vind dat jij meer moet lijden... jouw pijn was niks vergeleken met 
de mijne!!" haar woorden maakten me kwaad... van het ene op het andere 
moment varanderde ze van een lieve meid.. in een afschuwelijke heks... iok 
besloot niks te laten merken... en zette een uitdrukkingloos gezicht op... ze mocht 
absoluut niet merken dat ze me geraakt heeft... " op het moment dat jij, imane, 
mag bepalen wie wat verdiend... dan mag jij me pijn zoet... zolang jij dat recht 
niet hebt... zou ik alleen maar elhamdolilah zeggen.. alles had erger gekund!!!

we bleven elkaar recht en vastberaden aankijken... geen van ons wilde zijn ogen 
neerslaan.. ik voelde iemand onze richting uitkomen...ik keek die richting op.... ik 
sloot mijn ogen en kreunde.. hoe kon ik hem vergeten!!! Ahmed, zijn vrouwtje en 
hun volgactie......
hoe langer hoe zekerder ik werd van het feit dat die Ahmed voor die rare mensen 
werkt... ik zag het gewoon aan hem.. een dikke ketting om zijn hals.. een andere 
om zijn pols.. ik trok mijn wenkbrauwen op toen ze stoelen pakten en bij ons 
gingen zitten... "ewa??!! zijn jullie hier ook beland?!"ik forceerde een glimlach en 
knikte.."goh jullie ook.. weer.. .. toeval??" de toeval breng de mooiste 
ontmoetingen zei hij luid en lachte om zijn .. jah.. wat was het?? een grap?? 
wijsheid?? ik keek een andere kant op.. ik kon die gozer gewoon niet uitstaan... 
 maar toch.. liever zijn gezelschap dan die van mijn heks!! ik keek naar haar en 
zag hoe ze glimlachte naar malika.. die twee waren in gesprek geraakt en 
waarschijnlijk mochten ze elkaar ook... wat een *****!! dacht ik... maar waarom 
deed ze zo?? ik kon maar geen hoogte van haar krijgen.. de ene keer was ze lief.. 
leuk, spontaan en humoristisch en de andere keer was ze een verbitterde ouwe 
kreng... pfff dacht ik.. daar kon mijn oma allah jerhamha nog wat van leren... dat 
was ook een afgrijselijke kreng.. heb haar nooit gemogen.. altijd jaloers op mijn 
oma van moeders kant allah jerhamha zij ook... waarom wij.. haar kleinkinderen 
niet naar haar toe gingen en het liefs bij hanna aisha zaten... ik moest glimlachen 
om die herinnering... Hanna Aisha woonde in een buitenwijk van tetouan.. ben 
karaich.. bedacht ik.. ze had een ruime huis en een boerderij.. het was bij haar 
veel leuker.. de ritjes op de ezel... het melken van koeien.. tijd daar doorbrengen 
was een genot voor ons.. alles mocht bij haar.. alles kon.. die andere oma was... 
hoe moet ik het zeggen.. heel netjes.. rennen door het huis mocht niet.. lawaai 
maken al helemaal niet... en die siesta's van haar duurden afgrijselijk lang. ... "of 
niet wael??" mijn gedachten werden onderbroken door de stem van malika... ik 
keek haar schuldbewust aan.. "sorry.. ik was er even niet bij... waar was je met je 
gedachten??" ik zag dat drie paar ogen om me geriocht waren... in marokko 
antwoordde ik... je weet wel.. ik moest denken aan de goeie ouwe tijd.. toen 
begonnen de sterke verhalen op gang te komen... iedereen aan tafel vertelde 
verhalen uit zijn jeugd in marokko... mijn ogen dwaalde naar de handen van 
Ahmed... hij had grote zegelringen aan zijn vingers.. waarom was mij dat niet 
eerder opgevallen vroeg ik me af.... ik dacht na.. we waren in het zwembad.. 
misschien was hij bang ze te verliezen... ik keek naar mijn eigen handen... de 
enige ring die ik droeg was mijn trouwring.. simpel.. maar zonder betekenis.. we 
besloten er ook te gaan eten.. het eten was simpel maar lekker.. toen het echt 
donker begon te worden en ik een aantal muggen beten voelde jeuken.. keek ik 
imane aan.."zullen we weer gaan imane? ze keek me teleurgesteld aan.. maar het 
is nog maar tien uur... normaal lag ze al onder de wol... maar vandaag opeens 
was het te vroeg?? ik keek haar vragend aan...een uitdagende blik van haar 
verrastte mij.. "ik vroeg me af waarom ze dit deed... toen schoot mij haar 
opmerking van eerder op de avond binnen.... jij hebt nog niet genoeg pijn... 
hmm.. uitdaging yek a imane... mijn eerste impuls was om die aan te nemen.. .. 
laten we naar het hotel gaan.. en daarna besluiten we wat we gaan doen ok??" ze 
keek naar malika.. wij gaan vanaond uit... een leuke disco hier op het eiland.. als 
je wilt kunnen jullie mee.. !"sprak Ahmed.. ik keek hem boos aan.. die gozer 
moest vooral zijn bek houden!! wat nou mijn vrouw mee uitnemen?!!" ik 
negeerde hem.. en zei.. tegen imane...luister ik ben moe laten we gaan.. " jah... zei 
ze... kom we gaan... !! de plotselinge verandering in haar houding kon ik niet 
begrijpen... wat is dit vroeg ik me af?? heeft ze een zonnesteek opgelopen ofzo??

we kwamen aan en namen de lift naar boven... in de suite zelf liep ze direct naar 
de badkamer.. met de gedachte dat ze daarna zou gaan slapen... en dat ze niet 
mer aan uitgaan dacht ging ik op het bed liggen... ik was zooo moe... en mijn 
hoofd... aaah dat gebonk werd alsmaarerger... yarrabbi dat ik geen migraine had.. 
ik heb geen medicijnen meegenomen... ik sloot mijn ogen en proberde me ergens 
ander op te concentreren... niet op die pijn... iets anders...alles behalve de pijn.. 
het duurde niet lang of alles werd inderdaadzwart.. denk vermogen werd me 
afgenomen... ik wist niet of ik sliep of dat ik het bewustzijn had verloren... 
waarschijnlijk het eerste.. 

Imane hief haar gezicht naar de stralen... ze was vertwijfeld en had spijt... spijt 
van haar misstap.. haar mond werd nog eens haar ondergang.... waarom had ze 
toch tegen hem gezegd over dat hij nog meer pijn zou lijden?? ze had hem alleen 
tegen zich in het harnas gejaagd.. hij was achterdochtig geworden... dus moest ze 
het anders spelen... in een minuut had ze het [plan gevormd.. ze zou hem 
uitdagen.. ze zou hem de bloed ondwerde nagels vandaan halen.. jaloers maken 
dat hij groen zag.... ze zou hem zelfs een band laten krijgen met haar kind... en 
dan... hij zou van haar houden... hij was nu al op haar verliefd ... dat had noelle 
ook gezien.. Fatima had het gezien... iedereeen had het gezien... behalve zij.. maar 
nu ze hem had geobserveerd en zag hoe hij op haar reageerde.. hoe hij keek als 
hij dacht dat ze het niet doorhad... ze glimlachte... een heerlijk machtig gevoel 
was het... ze wist dat hij van haar hield... maar het was niet genoeg.. hoe meer hoe 
beter.. en dan.. op zijn zwakste moment... pats!! de genadeslag!!! haar wraak.. dan 
voelt hij ook hoe de pijn van het verlies van een dierbare voelt... ze zette de 
douche uit.. en greep naar een handdoek... maar vanavond was de eerste stap.. 
eigenlijk wilde ze helemaal niet met die creep en zijn vrouw mee.. malika ging 
nog wel... maar haar man... ieuwww.. fluisterde ze... op de een of andere manier 
mocht ze hem niet... maar jah.. ze haalde haar schouders op... en liep de 
badkamer uit... ze zag wael dwars over het bed liggen... zijn arm was over zijn 
hoofd geslagen... hij leek in slaap te zijn gevallen... imane keek naar de klok... nou 
ja zeg.. ze was maar een kleine twintig minuten weggeweest en hij sliep al!! nou 
ja.. ze deed een zwarte gala jurk aan.. en de bijpassende accesoires... ze keek in de 
spiegel... "hmmmm ze zocht in haar tiolet tas... nee niks... verdorie waar had ze 
haar wax gelaten??? ze keek de badkamer weer in... pff ze had geen zin om te 
zoeken.. ze pakte die van wael... en maakte haar krullen glanzend mooi... ze 
bekeek zichzelf in de spiegel... op de achtergrond zag ze een lange gestalte 
bewegingloos op het bed liggen... ze had verwacht dat hij ruzie ging maken.. 
maar misschien vond hij het allang goed... ze keek naar haar krukken.. "now way 
dat ik jullie meeneem sprak ze hardop... ze schrok van haar eigen stem... de stilte 
had ze niet eerder opgemerkt.... ze keek weer naar hem... hij sliep kennelijk heel 
vast... jammer.. ze had zich verheugd om te zien of ze weer gedaan kreeg wat ze 
wilde.. ze haalde haar schouders op... op dat moment ging de telefoon... het was 
malika... hee ben je klaar??"jah zei ze ikkom eraan.. ze hing op en pakte haar 
tasje... bij de deur keek ze even om... hij zou toch niet ziek zijn??? ze kon het niet 
laten.. en liep naar wael toe... ze kon hem echt niet achterlaten zo... met schoenen 
aan en zo... ze deed zijn schoenen uit.. en liet ze op de grond neer ploffen... ze 
keek naar zijn broek.. zou ze het doen?? ze reikte voorzichtig naar zijn knoop... en 
maakte het open... de rits trok ze ook open... ze probeerde zijn broek over zijn 
heupen te trekken... maar dat lukte niet... niet zonderdat hij wakker zou worden... 
zijn polo zou ze ook nooit uit krijgen zag ze... even streek ze met haar handen 
over zijn wang... ze dacht terug aan die ene keer dat hij haar hielp uit te kleden... 
hij was echt wel lief... soms zelfs te lief.. hij behandelde haar goed... even kwam er 
een gedachte in haar op... misschien zou ze spijt krijgen van wat ze van plan 
was... maar die gedachte drukte ze snel weg... ze rakte zijn lip met haar duim... 
was blijkbaar een gevoelige plek... want hij bewoog.. zijnogen bleven.. gesloten 
zijn hand pakte de haren en hij hield haar hand vast en bracht het naar zijn 
borstkas... ze voelde zijn regelmatige hartslag onder haar hand... en zijn strelende 
duim ... allerlei gevoelens stroomden door haar heen... "ga je??" ze knimkte.. maar 
besefte toen dat zijn ogen gesloten waren.. hij kon haar antwoord niet zien... ze 
zuchtte... ja!" ik heb al afgesproken" mane? blijf asjeblieft.. wallah ik beloof je dat 
ik je zal uit nemen.. maar ga niet met die engerd"hij sprak langzaam en 
onduidelijk... " ik ga wael... ik mak het niet te laat... " opeens verslaptte zijn greep 
om haar hand en zijn duim bewoog niet meer... ze dacht dat hij weer in slaap was 
gevallen.. tot hij weer zachtjes sprak... je dwingt me dingen te doen die ik niet wil 
doen imane... "wat wil je doen dan??!! is dat een dreiging wael!! zei ze luid... hij 
het horen van haar luide stem... vertrok zijngezicht... hij liet haar nu helemaal 
los.. en draaide zijn gezicht de andere kant op.... ze stond op.. bleef stil staan tot 
de pijn wegdreef en liep toen naar de deur... ze had absoluut geen zin in deze 
avond met die engerd... maar jah.. alles voor mijn wraak......

haar weigering was alsof ik een stoot kreeg tegen mijn al zo pijnlijke hoofd... toen 
ik had gevoeld dat ze me uitkleedde voelde het echt alsof ze om me gaf.. het gaf 
me weer hoop.. dat ze me beter wilde laten voelen.... ik had ondanks mijn pijn 
nog geprobeerd om de afstand tusen ons te overbruggen... maar tevergeefs... 
kennelijk hielp mijn zachtaardige aanpak niet .. ik hoorde de deur achter haar 
dichtvallen.. het leek wel of er een deur in mijn hart gesloten werd.. ik beloofde 
 mezelf dat ze van nu af aan eerst aan mezelf zou denken.. zij kan de pot op.. ik 
hield van haar ok... maar het zal altijd alleen van mijn kant komen.. ik laat me 
niet door haar kapot maken.. ik sloot mijn ogen weer.. en viel met een bonkende 
hoofd in slaap..

twee uur later werd ik weer wakker.. het bonken was iets verminderd.. kennelijk 
was het niet zo'n zware aanval geweest... ik voelde de verstikkende hitte in de 
kamer... ik voelde ook nattigheid... mijn shirt was nat van het zweet... mijn maag 
speelde op... ik pufte.. en haalde diep adem.. ik haattte dit.. ik haatte het om te 
kotsen.. maar het ging snel.. waarschijnlijk was ik daarvan wakker geworden... ik 
zwaaide me voeten over het bed en liep onvast naar de wc... daar haalde ik mijn 
maag leeg... enigzins opgelucht kwam ik overeind... de pijn kwam door de 
inspanning in volle hevigheid weer terug ik had het zoo warm dat ik een koude 
douch wilde nemen.. ik nam een koude douche... op de een of andere manier leek 
dit mij te verfrissen.. eigenlijk had ik een koude natte hoofddoek op mijn 
voorhoofd moeten hebben... net als wat yemma deed vroeger.. ik voelde een brok 
in mijn keel yemma... da's een tijd geleden... meskiena zij was de enige die mij 
kon genezen van mijn aanvallen.. ze bleef destijds maar naar boven lopen met 
handdoeken... yemma?!! ik miste haar zooo zou ik het ooit hardop kunnen 
uitspreken?? zou ik haar ooit nog eens bij bewust zijn zien?? de tranen mengden 
zich met de stralen van de douche... ik kon niet meer op mijn benen staan en 
zakte langzaam door mijn benen.. ik zat op de grond de douchestralen.. ik 
huilde... ik huilde om yemma.. de enige die mijn pijn kon verzachten... 

na een tijdje vermande ik me en stond langzaam op.. inmiddels was ik 
onderkoeld... tenminste zo voelde het... maar het luchtte wel op... ik droogde me 
af en trok een boxershorts aan ... ik liep de badkamer uit... ik liep richting het bed 
toen ik plotseling voelde dat ik niet meer alleen was.... een scherpe pijn in mijn 
achterhoofd liet de wereld om me heen uiteen spatten.... 

Imane kwam zwaar vermoeid binnen... het was wel gezellig geweest.. maar ze 
was er gewoon niet bij geweest.. ze had telkens het gevoel dat ze iets 
onvergefelijks gedaan.. ze had hem in de steek gelaten terwijl hij haar nodig had 
gehad.. even was ze het vergeten en had ze lekker gedanst.. pffff na die maanden 
van de rolstoel had ze het wel nodig gehad... maar het nadeel was nu dat ze 
amper op haar benen kon staan van de pijn.. maar datwas niet de reden dat ze 
hier was... want malika was nog beneden.. er bekroop haar een naar gevoel.. alsof 
er iets gebeurd was.. ze probeerde die bullshit te negeren.. maar het lukte niet 
echt.. tenslotte besloot ze maar te gaan.. ze liep de suite binnen... ze bleef bij de 
 deur van de slaapruimte staan.. ze liet haar ogen aan het donker wennen... ze 
wilde wael niet storen.. ze wist dat hij geen licht kon verdragen als hij hoofdpijn 
had... daarom liet ze die liever uit... ze liep naar het bed... ze ging liggen.... het 
viel haar op dat het bed leeg aanvoelde... ze strekte haararm uit... niks... 
nogmaal... nee echt niks... waar zou hij naartoe zijn 3 uur in de nacht??? wael??" 
zei ze zacht... geen antwoord... " wael!!! riep ze wat harder... iets verderop hoorde 
ze gekreun... wiliie?? haar hart sloeg plotseling twee keer zoveel... ze deed het 
licht aan..."neee nee uit uit!!"snel deed ze het uit... het geluid kwam vanachter het 
bed... wael??" weer hoorde ze alleen een kreun?? ze klauterde naar de andere 
kant van het bed en stak haar hoofd uit wael?? ze wilde van het bed afkomen.. 
maar haar bnenen weigerden dienst.. ze gleed van het bed en kwam op wael 
terrecht.. WAAAA ELBAKRA!! kijk uit man!! denk je dat je een livhtgewicht bent 
ofzo!! oops sorry schat.. ze richtte zich op.. wat is er met mijn liefje?? ze stak haar 
hand uit... hij sloeg het weg... auw!!"

ze maakte me boos... ze maakte me kapot boos.. ze ging lekker uit en kwam ik 
weet niet hoe laat aankakken... en zat ook nog eens te schreeuwen in mijn oor!! ze 
laat zich boven op mijn lichaam vallen en gaat opeens praten alsof ze echt van me 
houdt.. wat is er??wael?? hoorde ik haar weer vragen.. ze probeerde weer mijn 
wang aan te raken... de pijn werd erger met de minuut... ik zuchtte en besloot om 
gewoon antwoord te geven.. ik werd vanachter aangevallen toen ik uit de 
badkamer naar het bed liep.. het bleef even stil toen ik haar daarna zachtjes 
hoorde lachen.. ik opende mijn ogen en keek haar boos aan... waarom lach je?? ze 
schudde haar hoofd... ik kneep mijn ogen samen... haar hese lach liet me dingen 
voelen die ik niet wilde voelen.. dit resulteerde in het feit dat ik nog geirriteerder 
raaktre... ze ging alsmaar harder lachen... kennelijk geloofde ze mij niet.... ze stak 
haar hand uit en probeerde me te elpen.. weer duwde ik haar hand weg... kom op 
wael.. wat doe je stom??!" ga weg trut ga naar je vrienden"antwoorde ik 
kinderlijk... "ze zijn toch belangrijker... "ze lachte alleen maar... hmm wael is 
jaloerssss.. hahahahaha "ik besloot daar niet op in te gaan.. hoe meer ik me 
opwond hoe erger het bonzen werd..

toen ze uitgelachen was... schoof ze haar hand onder mijn hoofd en wilde mijn 
omhoog duwen... ze duwde tegen de zere plek waar ik geraakt was... 
AAAAAAAAAAAAAHAAHHHHHHHHHHH!!!!" ik kon de uitroep niet 
tegenhouden... het deed zo een pijn.... Imane schrok en liet mijn hoofd los.. 
waardoor deze hard op de grong neerkwam.... 
"OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOHhhhhhhh a yemma!!!" de tranen sprongen 
mij in de ogen... ik draaide me meteen op me zij... ik haalde diep adem... en 
 kreunde.... je wilt me vermoorden a *****.. wacht maar ik vermoord je!!!" nee 
sorry wael... sorry.. ik wilde je alleen helepn opstaan.... zei ze met een 
geschrokken stem... de pijn overheerste alles ... GAA WEG DOMBO!! HELP 
EERST JEZELF!! JE KAN NIET EENS OP JE EIGEN BENEN STAAN EN WILT 
MIJ HELPEN... ROT TOCH OP MAN!!! het werd stiol in de kamer.. ik hoorde ... 
hoeze weer naar het bed klom.. en zichzelf opkrulde,... het bleef stil... spijt 
verscheurde mij... hoe had ik dat kunnen zeggen??? een hele tijd later toen ze 
dacht dat ik sliep... hoorde ik haar zachtjes snikken.... het geluid raakte mij tot het 
diepste van me ziel... met moeite klom ik ook in bed... ik ging naast haar liggen... 
ze schoof van me weg.. ik strekte mijn armen naar haar toe en trok haar naar me 
toe.... met haar rug lag ze tegen me aan... ze huilde nog steeds... mij deed het zo'n 
pijn dat ik haar dit had aangedaan.. ik drukte haar stevig tegemm me aan.., en 
fluisterde..."het spijt me imane... het spijt me echt....

“laat me los!!”hoorde ik haar snikkend zeggen… “waarom vroeg ik… mag ik het 
niet goed maken met je??”laat me los herhaalde ze… “Imane, luister.. ik had dat 
niet mogen zeggen… maar dat van vanaovond was echt de druppel… je gelooft 
me gewoon niet… je valt op mij terwijl ik hoofdpijn heb.. je laat mijn kop tegen 
de grond vallen… ewa kom.. iedereen verliest zijn zelfbeheersing…. “ ze had zich 
inmiddels losgetrokken.. in mijn normale staat zou ik haar met kracht op haar 
plaats houden.. maar nu moest ik haar noodgedwonen loslaten… ze krabbelde 
overeind en deed het licht weer aan… “ weetje wael… “ik keek haar met 
samengeknepen ogen aan… het bleef maar bonzen en dit maakte het er niet beter 
op… haar ogen waren rood van het huilen en een laatste traan hing nog aan haar 
lange wimpers… ze stak haar vinger beschuldigend naar me toe… weet je… het 
ergste van dit allemaal vind ik dat jij!! Smerige onderkruipsel.. mij uitscheld met 
iets wat jij mij hebt aangedaan!!!” ondanks mijn pijn onstak ik in woede.. wat??!! 
Wat noemde je mij?? Smerige onderkruipsel?? Imane.. beter ga je nu gewooon 
slapen en hou je verder je mond.. je brengt me aardig op het rand… “als ik kan 
duw ik je ervan af gore klootzak!!”hoe durf je??! Mij te beledigen met iets wat je 
me hebt aangedaan… “ ik zat nu ook overeind… ik pakte haar gezicht en bracht 
het met een hardhandig gebaar naar het mijne… “imane.. ik ben niet in de 
stemming.. voor je geouwehoer… ga!! Slapen!! En doe jezelf een gunst… even 
was ze stil.. ze keek me verwonderd aan… saafi dit is het enige wat je kan zeggen 
of doen… ? ze maakte een minachtend gebaar met haar gezicht… ik sloot mij 
ogen en bad om zelf beheersing… mijn handen jeukten om haar een pak rammel 
te geven!!

Ik bracht mijn gezicht dichterbij en rook opvallend aan haar adem?? Heb je 
 gedronken imane?? Heb je gedronken vieze trut!! Ze sloeg mijn handen weg… 
vieze trut is jemoer vieze homo…. Dat was de druppel!!! Ik flipte helemaal… ik 
draaide door.. ik greep haar bij de haren en schudde haar heen en weer… wat is 
mijn moer???? Met opeengeklemde schudde vertevigde ik mijn greep… haar 
handen lagen inmiddels om de mijne.. auw!! Wael.. je doet me pijn!!” het kon me 
niks schelen… met mijn andere hand omvatte ik haar gezicht… ik kneep haar 
gezicht zowat fijn… ik vervloekete mezelf dat ik nog aan haar dacht… dat ik er 
nog aan dacht dat ze een kind droeg… “weet jij verdomme wel wat je zegt… mijn 
moeder een trut… en jij imane wat ben jij … zeg!!! ZEG !!!! asjebleift wael… laat 
me los… je doet me echt pijn… de tranen stroomden nu over haar gezicht… 
“besef je wel wat een geluk jij hebt *****!! Besef je dat wel… ik zou je 
godverdomme alle hoeken van de kamer moeten laten zien!!! Je hebt je leven aan 
JE kind te danken.. miserabel schepsel!!!! Ik duwde haar weer het bed op!! Ga 
slapen!!!als ik je nog eenmaal hoor.. dan krijg je ervan langs… geloof ik doe het 
imane… ik doe het echt!! Je hebt de grens overschreden…. Ik stond op.. de 
wereld draaide om me heen…. Ik liep onvast naar een van onze tassen en 
doorzocht die… eindelijk vond ik wat ik zocht… ik klikte drie asprientjes in mijn 
hand en gooide ze in mijn mond… ik kauwde ze fijn en dronk er water op… hoe 
bitter de asprientje sook waren… ik voelde de smaak niet… ik voelde alleen de 
kwaadheid..

Het was niet alleen de kwaadheid.. het was meer walging.. ik walgde van 
mezelf… van mijn gedragingen… hoe had ik het zoo ver laten komen dat de 
eerste beste **** mijn moeder uitschold… de woede werd steeds erger… ik pakte 
een sigaret en stak die op… verdomme… hoe had ik het zoo ver laten komen?? 
Wat doe ik dan verkeerd?? Waarom kreeg ik telkens deze behandeling van 
haar.. ?? pfff.. ik ging zitten op de ligstoel op het balkonnetje en keek naar de 
sterren… smehli a yemma… ik ben de schuldige.. ik heb jou in verband gebracht 
met mensen die je niet verdienen.. ik werd vroeger vaak uitgescholden.. van 
doien djemek enzo.. maar op de een of andere manier was het minder erg dan dat 
mijn vrouw zegt dat mijn moeder een trut is… maar jah.. je hebt het aan jezelf te 
danken… ik was te lief voor haar.. en gaf haar altijd haar zin..pff.. no way… this 
is it… saafi.. ze heeft het voor zichzelf verpest… zodra het kind is geboren… ben 
ik weg… zijn we klaar met elkaar… en tot die tijd moest ik haar maar vergeten… 
dat is de enige oplossing… 

Imane lag ineengekruld op het bed.. ze had zovel gehuild dat er simpelweg geen 
tranen meer waren.. het leek wel of ze gewoon op waren.. haar gezicht deed 
pijn… en ze voelde het haar in haar achterhoofd nog steeds tintelen… onbewust 
ging haar hand naar haar achterhoofd en masseerde ze haar hoofdhuid.. hij had 
echt hard getrokken… nee niet alleen getrokken heen en weer geschud.. zodat ze 
het nog beter voelde.. die gore klootzak!! Verdomme hij had haar gewoon 
geslagen!! Jammer dat we geen keuekenmes hadden… anders had ik z’n 
K.A.N.K.E.R moer gestoken!!! Jah.. dat was het moment dat hij flipte.. toen ze z’n 
moeder uitschold.. ze had het niet zo bedoeld… ze sloot haar ogen… en weer een 
traan rolde naar beneden… tjee.. ze had het echt niet zo bedoel.. het was en 
reactie op zijn belachelijke beschuldiging dat ze had gedronken.. wie dacht hij 
wel dat ze was… drinken..!!!

Mar toch… ze had grove fouten gemaakt.. fouten die ze tegenover zichzelf niet 
had willen toegevn… ze had niet uit moeten gaan.. ze had bij hem moeten 
blijven.. ze had voor hem moeten zorgen… dan had ze deze hele ellende 
voorkomen.. maar nee. Zij dacht met haar dommekop aan wraak… ze moest eens 
beseffen… sprak ze zichzelf vermannend toe.. ze moest leren geduld te hebben!! 
Geduld.. haar kans zou vanzelf komen…. Ze zuchtte en draaide zich om… ergens 
kon ze zijn woede wel begrijpen… z’n moeder lag in coma.. zelf zou ze ook 
flippen als iemand haar moeder uitschold… maar nog had hij haar niet mogen 
slaan!!! Zei een opstandig stemmetje…. Het was al bijna ochtend en ze had geen 
oog dicht gedaan.. ze moest niet zo piekeren… hij zou het wel vergeten… en hij 
zou het haar niet kwalijk nemen.. morgen als ze het hem uitlegde… dan zou het 
wel goed komen.. en zouden ze weer normaal tegen elkaar doen… hij was lief en 
vergevingsgezind.. hij kon nooit lang boos blijven op iemand.. dat was juist was 
ze zooo lief aan hem vond.. en nu zou het haar ook nog eens goed uitkomen 
ook… ze glimlachte… ooh.. waar maakte ze zich druk om.. alles zou goed 
komen…. Met die gedachte viel ze in slaap

Ik werd laat in de ochtend wakker. Ik had toch in bed geslapen, het bed was leeg 
alleen de afdruk op het kussen naast het mijne bewees dat imane naast me had 
geslapen. Ik kon me heel weinig herinneren van de vorige avond.. alles kwam 
met flitsen weer naar boven… we hadden ruzie gehad… wat had ze gezegd?? Ik 
draaide me voorzichtig om en staarde naar het plafond… langzaam kwamen de 
herinneringen naar boven… samen met de herinneringen kwam ook de woede 
weer naar boven.. mijn hoofd bonkte nog steeds maar lang niet zo erg.. ik voelde 
me echt uitgeput.. langzaam stond ik op.. ikliep naar de kleine ingebouwde 
koelkastje en haalde er een flesje water uit… ik liep ermee naar het balkon.. met 
elke stap dat ik deed leek er een vulkaan uit te barsten in mijn hoofd.. gewapend 
met een paar asprientjes in de ene hand en het flesje water in de andere verscheen 
ik op het balkonnetje.. ik keek naar beneden en zag imane met een tasje net het 
hotel inlopen.. ik dronk de asprientjes op en goot de rest van het koude water 
over mijn hoofd… ik hapte naar adem… zo koud was het.. maar het bracht toch 
verkoeling.

Ik ging zitten en staarde voor me uit.. ik voelde me zwak en misselijk.. een 
zeurende pijn deed me denken aan de klap die ik gisteren heb gehad. Van wie?/ 
zaten ze hier ook al?? Of was het een ordinaire inbreker… veel vragen spookten 
door mijn hoofd… ik beloofde mezelf dat ik het allemaal zou uitzooeken als ik in 
nederland was… want zo was het geen leven meer.. om eerlijk te zijn had ik ook 
geen leven ik probeerde alles op een rijtje te zetten. Wanneer is het misgegaan?? 
Voordat ik naar marokko was gegaan ging het goed met me.. ik studeerde.. ik 
had een bijbaantje.. ging uit… had plezier in het leven.. het enige wat me 
dwarszat waren de haat van mijn broer en mijn vader.. maar aangezien ik daar 
niks aan kon veranderen.. leeefdeik met dat feit mee.. maar toen ging ik naar 
marokko.. en wat heb ik daar allemaal verloren… ik staarde voor me uit .. mijn 
ogen kan ik nog steeds niet helemaal openen.. de zonlicht doet pijn in mijn ogen 
… ik ben bijna een jaar verder.. en sindsdien heb ik geen vreugde gekend… wat 
is het toch??? Ik zuchtte.. een moord op me geweten.. een bende achter me aan.. 
de vrouw van me leven leren kennen en verliezen tegelijk… en als laatste maar 
belangrijkste mijn moeder… de onzekerheid vermoordt me.. ik miste haar zooo 
erg… zij was het enige constante factor in mijn leven.. haar liefde was 
onvoorwaardelijk en voor eeuwig.. niet net als mijnzussen.. rafika die mij vergeet 
zodra ze is getrouwd.. en me niet eens kan geloven in een zaak van eer…. De 
woede en verdriet kwamen naar boven… ik voelde een beklemmend gevoel op 
mijn borst… ik haalde diep adem .. waarom denk ik zoo? Waarom ben ik zo 
down?? De reden was dat ik me alleen voelde.. in gedachten verzonken scheurde 
ik het etiketje van de fles af… en had niet door dat imane binnenkwam….

Ze zag hem zitten.. zo verloren op een stoel.. zijn hoofd hing enigszins aan een 
kant… zo had ze hem nog nooit gezien.. wat zou er zijn?? Je weet dondersgoed 
wat er is, imane riep een stem diep in haar.. je hebt alle grenzen overschreden… 
je hebt z’n moeder uitgescholden… je hebt hem in de steek gelaten toen hij je 
nodig had.. en nu?? Ze3ma je weet niet wat er aan de hand is… boos zette ze de 
stem in haar binnenste het zwijgen op.. kifesh?? Elke keer een preek ofzo?? 
Vanochtend onder de douche had ze al besloten dat ze het goed ging maken.. ze 
was inderdaad fout geweest.. zijn moeder was heel belangrijk voor hem.. ze 
moest haarrespecteren en haar nagedachtenis beschermen.. net als hij deed voor 
 wat zij liefhad.. haar kind… ze liep het balkonnetje op.. “goedemorgen!!” 
verschrikt keek hij op.. ze werd getroffen door de verloren blik in zijn ogen… ze 
waren rood… hij had toch zeker niet gehuild?? Ze zag zijn ogen over haar 
lichaam dwalen… verdorie.. waaromkreeg ze toch altijd dat warme gevoel in 
haar lichaam als hij naar haar keek.. uiteindelijk antwoordde hij langzaam.. 
“goedemorgen” hoe voel je je vanmorgen? Vroeg ze.. hij wendde zijn blik af en 
keek weer recht voor zich uit.. ze keek wat beter.. op z’n onblote bovenlijf waren 
nog enkele verdwaalde druppels water… maar hij zag er niet echt uit als iemand 
die gedouched had.. zoo suf.. zoo down leek het… ze gooide haar kruk neer en 
plofte op een andere stoel… “hehe.. pfff is warm zeg… “ze had gedacht datals ze 
deed of er niets gebeurd was.. dat hij weer normaal zou doen.. maarhet voiel 
vioes tegen… hij staarde alleen voor zich uit.. er kwam totaal geen reactie.. 
gewoon alsof ze niet bestond… dat maakte haar een beetje pissig… 
Hallooooooo”gilde ze… ik praat tegen je!! Hij draaide z’n hoofd abrupt om… “ ik 
hoor je wel imane.. ik heb alleen geen zin om met je te praten” Aaah.. meneer is 
boos… oooh blijf dan maar lekker boos… maar onthou een ding.. degene die hier 
boos hoort te zijn dat ben ik… ik ben de gene die half mishandeld is!!!” hij keek 
haar met een gesloten gezicht aan… je hebt wel meer verdiend dan dat.. “maar 
leefvooral verder in je illusie.. je zult gauw genoeg ontdekken dat niet alleen jij op 
deze wereld leeft… “ aah diepzinnig hoor… “ hij keek weer voor zich uit.. imane 
bleef maar doorratelen..

Ik werd zo ziek van haar gezeur.. van haar beschuldigingen en van haar 
sarcasme… ik sloot me af voor haar woorden… net zoals ik me vroeger altijd had 
afgesloten voor de beledigingen van mijn vader… hoe zou het met hem gaan 
eigenlijk… ik had hem echt een heeele tijd niet meer gezien.. ik zuchtte.. ik wist 
niet hoelang ik haar gezeur moest aanhoren.. ik had geen zin of de energie om 
haar antwoord te geven… en bovendien moest ik naar de wc… ik stond op… ik 
keek haar waarschuwend aan…” ik denk dat je genoeg hebt gezegd voor deze 
week… “ ze was verrast.. ik zag het aan haar… op het moment dat ik haar kant 
opliep deed zij onbewust een stapje naar achteren.. ze was bang…ik negeerde 
haar gebaar.. ze moest volgens mij echt naar een dokter.. want bij elke ruzie 
begon ze overde dood van haar moeder… ze gaf me zovaak de schuld dat ik het 
bijna geloofde… nadat ik een douche had genomen liep ik voorzichtig naar het 
bed.. het was warm en stil in de suite.. blijkbaarwas ze weer weg… pff beter 
mompelde ik… nog vier dagen zat ik met haar opgescheept.. daarna zou ik 
ervoor zorgen dat ik haar weinig zou zien… ons huwelijk was een groot fout… 
dat zag ik nu in.. ik had nooit akkoord moeten gaan.. maar jah dat was nu 
achteraf. ik staarde voor me uit.. en bedacht wat ik moest doen... mijn leven op 
 orde stellen.. mijn problemen oplossen... en dan... dan ergens anders opnieuw 
beginnen.

Imane liep mank de trap weer op.. ze was vergeten de zonnebrand mee te 
nemen.. en toen kwam ze net malika tegen op haar verdieping.. heel raar ze werd 
een beetje zenuwachtig en praatte heel opgewonden over van alles en nog wat... 
met veel moeite wist ze zich los te maken van haar... ze liep met haar sleutel en 
stak die in het slot... ze deed de deur open en liep naar de badkamer... ze zag 
wael weer op het bed liggen... haar boosheid smolt als sneeuw voor de zon.. kijk 
hem dan.. hij lag daar opp zijn buik... in dit mooie weer sliep hij... hij zal wel erg 
ziek zijn... ondanks haar moeite met lopen liep ze op hem af.. ze ging zijdelings 
naast hem zitten... hij lag met zijn gezicht naar haar toe.. haar hart ging naar hem 
uit... hij had waarschijnlijk echt pijn.. het was niks voor hem om binnen te liggen 
slapen... hij zag er zo wel lief uit... ze liet haar ogen over hem heen glijden... de 
gespierde schouders en gladde rug... hij had een grote pigmentvlek op zijn 
schouderblad.. was haar nooit opgevallen eigenlijk... de gespierede benen.. ze 
zuchtte jammer ... jammerdat hij wael was... als het iemand anders was geweest 
had ze het misschien wel geprobeerd.. maarde dood van haar moeder zou altijd 
een muur tussen hen zijn.. en zij.. zij kon het niet vergeten..

ze wilde net opstaan toen ze op het idee kwam om op zijn achterhoofd te kijken... 
of hij echt neergeslagen was.. ze vond het zelf nogal ver gezocht.. maar effe voor 
de zekerheid checke... ze stak haar hand uit en voelde op zijn achterhoofd.. zijn 
haarwas alweer een beetje gegroeid merkte ze.. ze voelde voorzichtig onderin zijn 
nek... nee .. niks ze liet haar handen iets naar boven glijden... ze bleef zoeken 
totdat ze een onmiskenbare zwelling voelde... op het moment dat ze zich in 
beweging zette om met haar ogen te kijken hoe ernstig het was.. voelde ze een 
grote hand op haar dijbeen...

ik voelde haar onder mijn hand verstijven... ongeveer 5 seconden bleef ze stijf in 
dezelfde houding.. mijn duim streelde haar huid zachtjes.. het voelde goed.. en 
haarkorte rok gaf me de ruimte.. maar ik man me voor niet verder te gaan dan 
mijn oorspronkelijke plan.. ik was al een hele tijd wakker.. sterker nog ik was nog 
niet in slaap gevallen.."ben je wakker??"hoorde ik haar zachtjes vragen.. nee ik 
slaapwandel antwoordde ik zachtjes... ik wilde tijd rekken.. want het voelde veel 
te goed aan om haar te laten gaan.. ik bewoog effe met mijn hoofd om haar aan te 
kunnen kijken.. ze keek glimlachend op me neer... altijd bij de hand he?? ik 
antwoordde met en flauwe glimlach.. ze gebaarde naar mijn hand.. en zei heel 
zelfverzekerd.. gaat dat nog lang door?? "wat mij betreft wel... hoezo?? jij raakt 
mij toch ook aan.." ze slikte en toch heb ik liever dat je je hand weghaalt wael... ik 
keek weer voor me uit ik had mijn hand van haardijbeen opgetild.. maar mijn 
vinger bleef cirkels draaien op haar been..." ze trk haar been iets terug.. mag ik 
naar je bult kijken??" bij wijze van antwoord draaide ik mijn hoofd naar haar toe.. 
ik voelde haar hand voorzichtig over de pijnlijke plek strijken.. 

ze ging weer zitten... dus je bent echt met iets op je hoofd geslagen... haar hand 
lag op mijn schouder.. waar ze me aanraakte voelde ik warmte naartoe stromen.. 
ik knikte... ik dacht na.. moest ik het haar vertellen... ik beslooot van wel...als is 
het alleen maar om bepaalde acties van mij te rechtvaardigen anders zou ze nooit 
mee willen werken aan mijn plan.. ze streek met haar ingers door mijn haarterwijl 
ik lag na te denken... het voelde zo vertrouwd .. alsof het jaren zoo was... maar zo 
zou het nooit zijn.. hoe meer ik haar dichterbij liet komen.. hoe meer moeite het 
zou kosten wanneer we uitelkaar gingen.. de dag dat ze me zou zeggen.. bedankt 
maar je bent hier niet meer gewenst... nee ik kon maar beter afstand houden... ik 
zuchtte en draaide me om.. heb je juwelen meegenomen hiernaartoe imane?? "ze 
keek me raar aan... "nee niet echt.. een kettinkje en mijn een onze trouwring.. ik 
kek naar haar vinger.. ring zonder betekenis dacht ik.. gevoel zonder inhoud... ik 
pakte haar vinger en draaide aan de ring.. in gedachten verzonken.. ik riep 
mezelf terug naar de werkelijkheid en keek op... imane zat me met een vreemde 
blik aan te kijken.. ik glimlachte nonchalant.. en zij trok haar vinger terug... 
controleer of je al je spullen nog hebt.. ze trok een wenkbrauw op.. die gast die 
mij gister heeft gepakt was er vandaag weer.. net voordat jij kwam.. ik deed alsof 
ik sliep.. anders had ie afgemaakt wat hij eerder was begonnen... hoelangen ik 
praattte hoe groter haar ogen waren van verbazing.. dit meen je niet!! ik keek 
haar aalleen maar aan... opeens begon ze te lachen.. grapjas!! je hebt gewoon nog 
koorts... !!!" ik keek haar boos aan... ze reikte naar me tope en voelde aan mijn 
voorhoofd... op het moment dat ze voorover gebogen zat pakte ik haar bij haar 
middel en draaide haar het bed op en draaide mezelf haar... even worstelde ze.. 
snel hield ze op met worstelen, toen ze de pijn lijke uitdrukking op mijn gezicht 
zag.."wael?? wat is er?? gaat het"ik hield mijn ogen gesloten .. mijn hoofd barst 
zowat uit elkaar als ik me beweeg... " ooh... sorry.. laat me gaan!!" langzaam deed 
ik mijn ogen open... nee mensen die koorts hebben hallucineren he?? ewa laat mij 
dan ook.. mijn fantasiieen hebben... ik keek in haar groene ogen.. en hetwas weer 
net als de eerste keer dat ik haar zag... haar ogen fasdcineerden me gewoon... we 
keken elkaar een tijd je aan toen ik haar hand op mijn achterhoofd voelde.. ze 
trok mijn hoofd naar zich toe.. ik keek naar haar lippen die ik wanhopig graag 
wilde kussen... ik was nu zo dichtbij dat ik haar zoete adem op mijn lip kon 
voelen... ik zag hoe haar lippen vaneen ging... ze ging me kussen!!! eindelijk zou 
 imane mij kussen in plaats van andersom!! ze sloot haar ogen.. net op het 
moment dat onze lippen elkaar gingen raken.. gaf ik niet mee.. ik zag hoe haar 
lippen de mijnne zochten ze richtte zich nog een heel klein beetje op... maar ik 
steunde op mijn handen en keek haar aan... dit koste mij al mijn zelfbeheersing... 
maar toch zette ik door... toen ze merkte dat ik niet van plan was om toe te geven 
vlogen haar ogen open... ze keek me verschrikt aan..met een gemene lachje trok 
ik me terug.... sorry.. maar ik kus geen meisjes die me moer uitschelden!!

het was alsof ze een klap in haar gezicht kreeg... toen de ergste schrik over was 
trok ze vlug haararm terug.. wayooo... wat had ze zich laten gaan!!! wat een 
schande.. ze was gewoon afgewezen... haar schrik veranderede in woede... " maar 
eerder op zichzelf dan op hem.. zij die die misbaksel de kans gan haar zo te 
vernederen... ze rolde van het bed af.. ze trok haar rak weerrecht... ze keek naar 
het bed.. hij lag daar zelvoldaan naar haar te kijken.."ik neem aan dat dit 
voorbdachte rade was???" hij bleef haar maar aankijken en zei niks terug.. "dus 
dat hele verhaal van die inbreker klopt niet he??" tjja mijn verdiende loon dat ik 
jou vertrouw... "raasde ze door... nee dat was wel waar ik heb hem nu gezien en 
weet wie het is...."oh ja?? riep ze met haar handen in de zij.. ik genoot ervan om 
haar zo te zien.. kwaad de krullen dansten op en neer... ze was echt boos... lachtte 
ik inmezelf.. uitelijk keek ik haar hooghartig aan... "wie is het???" 
Ahmed"antwoorde ik soepel.. je vriend! haar mond voiel open.. en het leek alsof 
ze het ten eertse niet kon geloven.. en ten tweede na moest denken... ze liet zich 
vallen op het bed... ik keek haaraan.. er zou zometeen iets heel interessants.. 
komen dacht ik... ze ging achter overliggen en staarde naar het plafond... opeens 
sloeg ze met haar hand op haar voorhoofd... "wael??"hmmm antwoordde 
ik..."alle puzzelstukjes vallen in elkaar.."
Even bleef het stil… “welke puzzelstukjes imane?”vroeg ik zacht.. er kwam geen 
antwoord… ik draaide me om en keek haar aan… imane ik wacht..” ze leek weer 
tot de werkelijkheid terug te keren.. ze schudde haar hoofd.. ik weet het niet 
zeker dus ik hou het nog effe voor me…” in het begin kon ik het niet geloven… 
wat zegt ze nou??”ik hou het nog effe voor me… herhaalde ik… ik stond 
langzaam op… betekend dit dat je het me niet gaat zeggen imane?” ze keek me 
verontschuldigend aan… “nee dat kan ik niet maken tegenover diegene…” een 
razende woede … Imane.. schatje ik moet het weten.. “ ik ben je schatje niet!! En 
ten tweede nee ik zeg het niet… niet voordat ik het zeker weet… “ ik zuchtte… 
Imane!! Hoe kun je aan iemand anders denken als het leven van je man meerdere 
malen is bedreigd.. als zijn leven constant gevaar loopt… ze keek me met grote 
ogen aan… echt wael?? Is dat echt zoo??” ik zuchtte en ging zitten… ik wilde je 
 het niet zeggen… maar al een tijd lang zit een drugsbende achter me aan.. ze 
zeggen dat ik ik weet niet hoeveel kilo’s van ze heb… “ ooh.. dat was het enige 
wat ze kon uitbrengen… “ ze laten me niet met rust.. ze volgen me waar ik ook 
ben.. ze zijn zelfs bij ons huis geweest!!” ik keek haar aan.. ongelovig schudde ze 
haar hoofd… wanneer??” op onze huwelijks nacht.. was het hele huis versierd?” 
ze knikte.. ja dat weet ik nog… “ ewa dat was hun eertse actie om te laten zien 
dat ze me niet vergeten waren…”ooh mijn God!!” hoe lang is dit aan de gang 
wael??” ik haalde mijn schouders op.. nu ik het allemaal hardop uitsprak werd 
het me allemaal teveel.. maar zij moest het ook weten.. op z’n minst om op 
zichzelf te passen.. 

Toen ik klaar was met het vertellen van alle gebeurtenissen die mij alsmaar 
achtervolgden… voelde ik me opgelucht.. ik lag met mijn hoofd op haar schoot.. 
haar vingers speelden in mijn haar.. ik durfde haar niet aan te kijken.. bang om 
haar ongelovige uitdrukking te zien… of haar beschuldigingen weer moest 
aanhoren… “ willie wael.. volgens mij ben je echt vaak inelkaargeslagen… ik 
lachtte.. hmm.. ik kan wel wat hebben… mijn mooie neus is heel gebleven… ze 
lachte en kneep erin.. “integendeel dat is het lelijkste in je gezicht…” ewa jah.. bij 
mij is dat het enige wat lelijk is.. maar jij… als ik over jouw lelijkheden begin ben 
ik morgen nog niet klaar!! “ allah jene3lek klojo!!”ze duwde me van haar schoot 
af…. Ik lachtte … saafi saafi.. ok ik hou op… !! ze liet me liggen… ik draaidfe me 
om en lag nu met mijn gezicht naar haar buik… en weer trof die aanblik mijn 
hart.. daar groeide gewoon een nieuw leven in… een kind.. een toekomst.. 
subhanallah!! Imane ging achterover liggen… en leunde op haar handen..” wat 
gaan we nu doen??” we??” je denkt toch niet dat je alleen voor rambo mag 
spelen?” ik lachtte.. ooh weetje wat jou taak is in deze hele operatie??”nou?? 
vroeg ze?? Jij mag achter het aanrecht… eten maken.. wassen.. en niet je vergeten 
voor de baby zorgen…… tazz.. zodra de baby er is.. ben jij pleite en daarvoor ben 
ik te moe om alles voor je te doen.. dusss bedenk maarwat anders… ik stond op.. 
en schudde mijn hoofd… we zien wel imane.. je wilt maar al te graag van me af… 
en je weet kinderen die vragen worden overgeslagen.. maar geef me nou die 
naam.. welke informatie heb jij?? “ze schudde haar hoofd.. dioe kan ik je helaas 
niet geven.. “ neejij bent niet zo goed in geven he imane?” wat bedoel je wael?” ik 
opende de deur en draaide me naar haar om.. “ik heb je zoveel gegeven imane.. 
mijn naam, mijn hulp mijn steun.. mijn bescherming.. gewoon een stukje van mijn 
leven… en jij??? Wat heb jij mij daarvoor in de plaatsgegeven.. ?? “ik wilde net 
weggaan toen ze me riep… ikdraaide me om… bedenk ook dat je me iets hebt 
afgenomen.. iets wat met niks is te compenseren… ik ben je niets schuldig wael” 
ik keek haar recht aan… je zult het ooit wel weten imane.. “ ik sloot de deur 
 zachtjes achter me.. 

Imane had het gevoel dat z totaal verkeerd bezig was.. het voelde verkeerd zoals 
alles wat ze deed de laatste tijd… vooral als ze naar hem keek.. terwijl hij in 
gedachten verzonken was.. vooral als hij zo lief voor haar was… ze kreeg een 
brok in haar keel… ze kon zich niet voorstellen dater iemand anders was die ooit 
zoveel voor haar zou doen als dat hij heeft gedaan… nu wist ze eindelijk war hij 
al die tijd mee bezig was geweest.. hij werd achtervolgd.. nu wist ze waarom hij 
de hele tijd achterom keek als z samen zijn.. waarom hij zo wantrouwig is wat 
betreft andere mensen.. mijn GOD.. wat moet ik doen.. al die tijd heb ik het hem 
alleen maar moeilijker gemaakt… wat zal hij haarhaten als hij erachterkomt dat 
ze wraak op hem wou nemen… wat zal hij haar haten als hij wist dat alles wat 
hem overkwam vanwege haar was.. dat iemand ook z’n wraak nam… ze lag voor 
zich uit te staren toen degedachte als een bliksem was inslaan.. ze hield van hem!! 
Ondanks het feit dat hij haar moeder had afgenomen hield ze van hem… tranen 
liepen uit haar ooghoeken… ze hield van hem… maar haar liefde was 
onmogelijk.. ze zou nooit met hem kunnen leven terwijl ze wist dat hij haar 
moeder had vermoord.. ze had hem niks anders te bieden dan een leven met een 
shaduw van het verleden die hen altijd zou volgen… ze wilde dit hem en haar 
zelf niet aandoen.. “ooohhh…” kreunde ze.. wat moest ze doen?? Het enige wat 
ze had waren vermoedens.. alleen vermoedens… ze kon niet zomaar iemand 
beschukldigen… en iemand die niet eens op vrije voeten was… maarze kon wael 
ook niet alleen laten.. ze kon hem niet in de steek laten.. hij had haar ook nooit in 
de steek gelaten.. hij had geduld met haar gehad.. en haar uit een dal getrokken 
waar ze nooit uit dacht te komen.. zedraaide zich om en kreunde weer… hoe had 
ze hem ooit kunnen haten… 

Ik was aan het verdwalen.. zo een idee had ik.. verdwalen in mijn gedachten… 
het feit dat imene me niks wilde vertellen ondanks datik haaralles heb verteld.. 
gaf me echt het gevoel dat ik een grote idioot was… een hele grote naieve idioot.. 
ze hoefde maar naar me te glimlachen of ik was al mijn voornemens vergeten… 
ik lachtte mezelf uit.. ze3ma meneer hard to get… aaaaa ga ga.. zei ik tegen 
mezelf.. je mag blij zijn als je je naam nog weet als je haar aankijkt… laat staan 
voornemens… misschien is dit mijn verdiende loon… ik moest denken aan wat 
nora altijd zei… wat jij die arme meisjes aandoet.. door ze voor de gek te houden.. 
dat zal bij jou ook gebeuren.. ooit zul je ongeloivelijk veel van een meisje 
houden.. mar zij zal jou niet zien staan… “ ik glimlachte bij de gedachte aan 
nora.. meskiena ik heb haar gemist.. ik vroeg me af hoe ze het uithield bij mijn 
vader… ik besloot haarte bellen ik pakte mijn gsm en toetste het nummer in.. 
 “hallo klonk het even later… de stem verbaasde mij.. het was niet mijn zusje’s 
stem… hallo??”klonk het nogmaals… het was said…. !!!! hee said met wael… !” 
hee sahbo!!! Hoe is het?? Jah gaat goed hoor.. met jou?? Jaa elhamdolilah.. !! ik 
knikte mooi zo.. hee waar is nora??”eeeh… “voordat hij kon antwoorden.. 
vuurde ik de volgende vraag op hem af… en waarom neem jij haar telefoon op?? 
En waar zijn jullie??? HEEE!!! Protesteerde hij… wacht… saaafi… “ ten eerste we 
zijn bij mij thuis… moeder is er ook… en zij zit met haar dikke **** op de wc!! En 
daarom neem ik de telefoon op.. “ ik dacht even na… jah klonk wel logisch “sorry 
a gai.. mijn hoofd ging wat verder.. sorry..”geen probleem jongen.. ooh kijk 
stinkie is er.. hier heb je d’r! ik praatte wat met nora en zevertelde dat mijn 
moeder het goed maakte.. volgens de artsn maakte ze zelfs vooruitgang.. dat idee 
stemde blij… na enige aarzeling durfde ik het toch tevragen.. Noura?? Hoe is het 
met vader…??” vader?? Ze schraapte haar keel… die is een dag voorjou naar 
marokko vertrokken… “WAT??? Wat moet hij daar??” het bleef even stil…. 
Noura??!! Eeh.. ik hoorde haar stem verstikken… wael?? Niet boos worden he?? 
NORA!!ZEG!! eeh.. rafika had van haar schoonfamilie gehoord dat hij ging… om 
eeh .. om.. “mijn vingers klemden zich om mijn mobieltje… jaa nora?? Wat gaat 
hij doen?? Trouwen..”klonk het zacht… het leek wel of ik een emmer koud water 
over me hoofd gegoten heb gekregen… ik bleef ongelovig voor me uitstaren… 
aan de andere kant van de lijn klonken hartverscheurende snikken… 

De lijn werd overgenomen door said… “wael asjeblieft reageer niet impulsief… “ 
kom eerst naar nederland je familie heeft je nodig… we moeten weten of dit waar 
is… “ met moeite kreeg ik het woord ja.. uit mijn keel… ik nam snel afscheid.. en 
ging op een bankje zitten…

ik zuchtte en verstopte mijn handen in mijun gezicht… nee yarrabbi!! Niet nog 
meer… !! ik dacht aan mijn moeder.. zo verloren en levensloos op het zieken 
huisbed… en haar liefhebbende echtgenoot…. De haat die ik toen voelde voor 
mijn vader had ik nooit eerder gevoeld.. zoiemand verdiende het niet om te 
leven!! Maar hij zou geen moment plezier beleven met zijn nieuwe vrouw.. dat 
beloofde ik mezelf… maar eerst ging ik met hem praten… met die gedachte 
verliet ik het bankje en liep terug richting het hotel…

Het was weer zover.. alles kwam zoo op me af dat ik het leek dat alsof ik de roos 
op een dartbord was.. iedereen schoot op mij… niet iedereen raakte het.. maar ik 
was een hele goevoelige.. alles wat het dartbord raakte, raakte mij ook… ik .. ik 
weet niet hoe ik de wereld moest aan kijken.. wie kan ik vertrouwen wie niet?? 
Wie kon mij beschermen? In wiens armen kon ik alles om me heen vergeten?? Ik 
 voelde een grote brok in mijn keel opkomen.. de enige die mij alles kon doen 
vergeten lag momenteel op sterven… ik ademde diep en probeerde de brok weg 
te slikken… het lukte enigszins.. maar de tranen bleven op het punt om op te 
komen.. 

Imane keek vanaf het balkon omlaag… daar zag ze hem lopen.. zoals altijd kon 
ze haar blik niet van hem afhouden… ze had net een lekkere douche genomen.. 
de sporen van haar tranen waren niet meer te zien.. ze had zich vermand.. ze kon 
niet blijven huilen.. nu niet… nu moest ze zoveel genieten.. van het leven.. even 
met hem… daarna zou er niets anders zijn dan herinneringen.. ze glimlachte.. 
haar moeder was haar afgepakt, haar geluk werd verstoort door de geen die haar 
compleet zou maken.. haar liefde was opgeeist door iemand met wie ze 
onmogelijk een leven kon leiden.. maar het lot kon haar alles afpakken.. heeft 
haar alles afgepakt.. behalve haar herinneringen… ze zou ook later herinneringen 
hebben aan wael.. alleen nu zou ze ze bewust mooier maken… ze zou haar eigen 
herinnereingen maken… ze keek weer omlaag.. hij liep met zijn handen in de 
zakken van zijn witte linnen broek.. hij had de ****** opgerold.. hij kreeg een 
nonchalante uitstraling.. hij leek ontspannen.. maar imane wist dat hij alles 
behalve ontspannen was… hij was in gedachten.. hij probeerde een oplossing 
voor zijn raadsel te vinden.. de oplossing die zij al had… maar als ze het vertelde 
zou ze hem alleen nog meer in gevaar brengen dan hij nu al was… die gasten 
deden het rustig aan.. omdat ze wisten dat hij niet wist wie ze waren… zodra hij 
het wist zou hij actie ondernemen.. en zo zijn doodsvonnis tekenen.. ze stak har 
flesje naar voren en kieperde het eventjes om.. ze volgde de stralen met haar ogen 
en zag hoe ze vlak voor zijn voeten op de grond terrechtkwamen… hij schrok… 
en keek omhoog… de precieze uitdrukking op zijn gezicht kon ze niet zien… “ik 
hou van je… “fluisterde ze

Ik keek omhoog.. ik zag imane op het valkon staan.. had zij het water naar 
beneden gegooid?? Waarom?? Maar ik kon haar niets vragen.. en bovendien 
branndde de zon op mijn hoofd.. ik had dringend verkoeling nodig… en 
lichamelijke inspanning .. ik werd gek van al dat gedenk.. en ik schoot er 
helemaal niks mee op… helemaal niks.. ik kwam er gewoon niet uit… en die trut 
daarboven had antwoorden op al mijn vragen, of tenminste op de grootste deel… 
maar ze wilde niet.. loyaliteit jegens iemand anders.. en ik?? Ik kon de pot op.. 
want ik had zogenaamd haar moeder vermoord.. wat ik nog steeds niet 
geloofde… ik was inmiddels doorgelopen.. en stapte de lift in naar de derde 
etage.. ik moest dat uitzoeken.. hoe het zat met dat ongeluk.. het kon toch niet… 
wat ik me herinnerde was iets totaal anders dan wat zij dacht.. maar jah.. in elk 
 geval dat moest ik uitzoeken zodra ik in nederland was. Ik kwam de suite 
nbinnen en zag dat imane alles al ingepakt had.. “wat gaan we doen??” vroeg ik? 
Zwemmen.. jij en iek zbimmen!!” zei ze met een illigaal accent… “ ish goet!
antwoordde ik en nam de tas van haarover.. misschien als ik het subtiel aanpak 
krijg ik nog te horen wat de puzzelstukjes zijn… wat bij mij.. waren het alleen 
stukjes.. niks paste.. nergens…

De dagen erna leefden we in een rustige tempo.. we zwommen gingen uit eten en 
een keer naar een nachtclub.. maar ik was er te lang niet geweest.. ik kon me niet 
voorstellen dat ik nog een jaartje ervoor gewoon bijna alle dicotheken wel een 
keer had bezocht.. nu vond ik er niks aan.. het was saai.. en de muziek wat ze 
draaiden was niet leuk.. of kwam het door die doorgedraaide toeristen waar we 
tussen zaten?? Allemaal dronken.. allemaal stinkende hollandien.. Ook imane 
vond het niet zo leuk.. het was echt heel anders dan de feesten die zij gewend 
was… daarmee sneed zij een gevoelig onderwerp aan.. “dus je ging wel uit” 
vroeg ik bij het ontbijt van de laatste dag.. we zouden die avond terug vliegen 
naar nederland. ..

Ze haalde haar schouders op en nam een hap uit een sneetje brood .. “tja, wat 
noem je uitgaan??” ik trok mijn wenkbrauwen op.. datwas een grappige tik van 
haar.. als je haar een mening vroeg of iets vroeg over haar vroegere 
leefgewoonten dan deed ze vaag.. je moest helemaal uitsplitten wat je bedoelde.. 
anders draaide ze eromheen en gaf je gewoon geen antwoord.. maardaar kwam 
je alter pas achter als het gesprek al was afgelopen… ik glimlachte naar 
haar..”met uitgaan bedoel ikdat je naardiscotheken gaat enxzo. En heel laat wer 
thuiskomt enzo.. “ ze ging rustig verder met haar eten… ze t veel merkte ik.. 
maar ik wist niet of ze normaal ook zoveel at.. of dat het door haarzwangerschap 
kwam.. ze sloeg eenvlieg weg an keek me lachend aan… Nee ik ging niet uit..”op 
de een of andere manier was het toch een opluchting voor mij.. “maar ik ging wel 
stiekem naar marokkaanse feesten..” ze lachte ik nam een slok van mijn koffie.. 
interessant vertel eens.. tjah gewoon zei ze.. je weet lekker dansen… ze groinnikte 
en als het tien uur werd.. maakte ik dat ik wegkwam.. en later kreeg ik meer lef 
en ging ik naar rai party’s .. weet je wel wat voor effectdat heeft op je reputatie 
imane??” ze haalde haarschouders op.. daarwas in elk geval niks vcan over toen 
me vader me ee keer gevolgd was.. midden in de rij kwam hij me halen… “ de 
lach op haar gezicht werd steeds breder… hij heeft me aan me haar weggesleept” 
en die mensen daar mar fluiten en roepen dat ze ook willen… “ wat een 
vernedering!!! Tja toen was er helemaal niks meer over van mijn reputatie 
grappte ze..” ik moest er echt om lachen… ik zag het helemaal voor me… volgens 
 mij was dat het enige wat bij haar hielp.. want sinds ik haar aan de haren had 
geschud deed ze heel normaal tegen me… bijna lief gewoon.. bijna… ach wat 
maak ik mezelf wijs hield ik mezelf voor.. zeker weer een trucje van haar.. afstand 
houden.. wael!! En geniet van de laatste uren met haar.. in nederland zouden we 
een heel ander soort leven leiden.. alleen zo kon ik het volhouden tot aan de 
geboorte van haar kind…. 

Hij leek in gedachten.. ze keek in zijn grijze ogen..datwas het eerste wat haar was 
opgevallen toen ze hem voor het eerst had ontmoet. Daar op die snelweg midden 
in spanje… ook al was het donker.. ide ogen zou ze nooit vergeten.. en die 
gekwelde blik.. zelfs toen was er iets met hem… maar ze wist nog steeds niet wat 
het eigenlijk was… z’n moederwas toen nog gezond.. z’n studie liep goed… wat 
was het dan dat hem zo kwelde… ach hou toch op.. imane loop niet zo in zijn 
verleen tewroeten… dat heefthij ook nog nooit bij jou gedaan… hij heeft je zelfs 
niet gevraagd over MO. Geniet van het moment zoals het is.. de telefoon ging af 
hij keek even verstrooid op en begon het toestel te zoeken. Nors nam hij op… 
imane bleef hem volgen met haar ogen… ze leek gen genoeg te krijgen van naar 
hem te kijken.. het was waarschijnlijk iemand die zij niet kende.. van kantoor of 
zo… ze stond op en liep het balkonnetje op … haar gedachten dwaalden af 
naarde afgelopen dagen… het lopen ging waren… hoe moest ze het zeggen… ze 
glimlachte.. het waren de dagen van het jaar. Zo ontspannen.. zo op haar 
gemakje.. ze had ontdekt hoe leuk gezelschap hij was.. het enige wat ze merkte is 
dat hij afstandelijk was.. maar altijd beleefd en attent.. en wat echt opmerkelijk 
was ,is dat hij haar niet een keer had aangeraakt of gekust.. het leek wel of hij 
haar aanraking vermeed.. deed hij dat uit respect of walging? ze haalde diep 
adem.. alles op z’n tijd imane.. alles op z’n tijd…

Na wat te hebben gewinkeld en cadeautjes voor de Meiden..te hebben gehaald 
gingen we terug naar de hotel kamer.. we waren aan het pakken toen Imane’s 
telefoon afging.. haar toestel lag aan mijn kant op het nachtkastje.. ik reikte ernaar 
en gaf haar die.. ze nam op.. heee!!! Was het enige wat ik nog hoorde… ze liep 
ermee naar het balkonnetje.. ik keek haar na hoe ze wegliep.. nog een beetje mank 
, maar en hele vooruitgang ten opzicht van toen we er net waren.. terwijl het 
maar 7 dagen waren… ik dacht terug aan de dagen dat we in het zwembad aan 
het oefenen waren.. ik hield haar vast terwijl zij watertrappelde.. en terwijl zij 
oefende met zwemmen… in het water deed het minder pijn.. en kon ze meerdere 
bewegingen maken met haar benen.. vooral in het begin… ik glimlachte vaag bij 
de gedachte.. ze had zich zo aan mij vastgeklampt dat ik haar nagels nu nog 
 steeds kon voelen op mijn schouders… haar benen had ze toen om me heen 
geslagen.. ik kon haar voelen.. zoals ze daar in haar bikini broekje haar benen om 
me heen sloeg… pfff… dat werd me bijna teveel… mijn lichaam reageerde daar 
op.. ik riep haar tot orde.. en mezelf ook… ik had me voorgenomen op geen 
enkele manier mezelf te dichter bij haar te brengen dan nodig was.. en toen had 
ik mezelf bijna laten gaan… 

“En??” wat en?? Vroeg imane verbaasd… het was noelle die had gebeld.. eerst 
had ze gevraagd of ze haar moest op komen halen.. “Imane had al gehoord dat 
Said zou komen.. dus het was niet echt nodig om een heel ontvangst comitee op 
schiphol te hebben… was wel leuk.. maar ze had het idee dat Noelle en wael 
elkaar niet mochten.. dus wilde ze die twee het liefs bij elkaar uit de buurt 
houden.. “je doel!!” imane snapte er niks meer van… “Noelle ben je dronken??” 
wat voor doel.. weet je wel tegen wie je het hebt?” oOOO doe niet zo stom imane 
je weet wat ik bedoel…” hoe ver ben je met je wraak?” imane voelde haar hart 
een slag missen… haar wraak??” oohhh mijn god.. een rilling liep over haar rug.. 
had ze het tegen Noelle gezegd??”verdomme!!! ze kon ook nooit haar mond 
houden!!” eeh.. noelle daar is het nu geen tijd om overte praten.. we hebben het er 
nog wel over ok??” ooo is hij in de buurt?? Ja heel erg… loog imane ok ik zie je 
als je terug bent ? “jah is goed noelle.. ik zie en bedankt voor je telefoontje schat.. 
doe doei..” met kloppende hart drukte ze op het rode knopje… ze bleef voor zich 
uitstaren… verdorie ook dat nog.. “gaat het??”klonk het achter haar.. met een ruk 
draaide ze zich om.. ze haalde diep adem… “je liet me schrikken” zei ze 
beschuldigend… hij leunde tegen de deurpost… en keek haar afwachtend aan… 
ze haalde haarschouders op en keek hem geirriteerd aan… omdat ik in gedachten 
was… een flauwe glimlach speelde om zijn lippen… hij zette zich af tegen de 
deurpost..en liep op haar af.. onbewust deed ze een stap achteruit… 

ik zag het.. ik zag dat ze iets te verbergen had… maar wat.. ? vandaag had ik 
geen zin om geduldig te zijn… mijn gevoel zei me dat ik het kon maken… ik 
deed nog een stap naar voren… ik kwambij haar aan.. met mijn handen hield ik 
de reling vast.. en keek haar in de ogen.. haar ogen stonden onzeker.. en nog iets 
anders.. alsof ze iets verwachtte… “Wat is er imane??” ze leek even te 
ontwaken..” niks wael.. er is niks..” wie was dat aan de telefoon?? “ het antwoord 
bleef uit… ik boog mijn hoofd en kust zachtjes haar boven lip… hmm?? Is het je 
geheime vriendje?? Mijn voorhoofd leunde tegen de hare… ik keek in haar 
ogen… “waarom ilje dat weten wael.. ik heb het je vanmorgen toch ook niet 
gevraagd??” ik maakte en smekend geluid… ik kuste har nek… heel zachtjes… ik 
voelde hoe ze slikte… wael??” hmmm..” ik verplaatste me naar haar onderkaak.. 
 en trok een spoor van kleine kusjes..

ze rook lekker.. ze rook verdomd lekker.. ze voelde lekker ze smaakte lekker… al 
deze gedachten deden een alarmbelletje rinkelen.. HOOO wael!! Dit was niet de 
bedoeling.. ik moest het eruit trekken… ik moest weten met wie ze had 
gesproken… en haar aanraken was haar enige zwakte punt… ikzelf mocht mij 
hoofd niet verliezen… ik beet zachtjes op haar kin.. “hmmm “ ik voelde hoe ze 
haar arm om mij nek sloeg.. ze draaide haar hoofd en nam mijn onderlip tussen 
de hare.. het ging zo snel dat ik niet de kans kreeg om me terug te trekken.. om 
haar te kwellen zoals ik eerder van plan was.. in plaats daarvan had zij het 
initiatief volledig overgnomen.. en stod ik haar daar hartstochtelijk te kussen…

op tijd trok ik me terug.. ze hijgde.. ik ook… ze sloeg haar ogen op en keek me 
aan… er lag een verlangende blik in haar ogen.. ik herkende die blik.. zo keken ze 
meestal.. om aan te geven dat ze verder wilden… van de anderen was dit 
gewoon groen licht.. ik mocht verder… maar bij imane… nee. Dat was anders.. bij 
haar voelde het als een overwinning… ze was zover… alleen nu was ik degene 
die niet wilde… ik wilde geen sex met iemand die mijzelf haatte.. en dat deed ze.. 
dat had ze duidelijk laten merken.. en in het verleden vaak gezegd… mijn stem 
deed haar ontwaken “jij kan het goed!!” zei ik hijgend.. ze trok een wenkbrauw 
op… van wie heb je dat geleerd?? Van je schat die je net belde??” vroeg ik 
honend.. was hij je leermeester..” ik zag de schok in haar ogen.. ik zag de pijn .. 
blijkbaar had ze deze reactie niet verwacht.. deze woorden al helemaal niet… 
langzaam trok ze haar armen terug en draaide ze zich om… “ het was Noelle.. die 
vroeg of ze ons moest komen ophalen” ik geloofde haar meteen… misschien 
kwam het door de matte toon waarop ze het zei.. ik had mijn antwoord.. het 
betekende niets.. het was een doodgewone telefoontje van een vriendin… “mijn 
doel was bereikt… “ maar ik had gezien dat mijn woorden haar pijn hadden 
gedaan… “misschien was het beter zo.. we werden de laatste tijd alleen maar 
closer.. en dat was niet goed… om mijn doel te verbergen ging ik nog eens achter 
haar staan… “hee imane.. raad eens… ik geloof je niet zei ik op een provocerende 
toon.. “ ze draaide zich met een ruk om en greep me bij mijn gezicht.. ze kneep 
mijn beide wangen naar elkaar toe haar nagels boorden in mijn wangen.. mijn 
gezzicht werd vervormd door haar handen… ze bracht mijn gezicht dicht naar 
haartoe… jij denkt echt dat je het gemaakt hebet he arrogante zak!!” ik keek in 
haar woedende ogen.. ze schoten echt letterlijk groene vuur… “als je me niet 
gelooft.. of je kunt het niet hebben dat jij niet de eerste bent.. raak me dan vooral 
niet aan… “als jij geen genoegen neemt met een ****…. “Ik zag tranen glinsteren 
in haar ogen… ik kreeg spijt van mijn woorden.. zo had ik ze nooit bedoeld… “ 
blijf dan bij me uit de buurt… maak jezelf niet vies aan een **** dan.. ik trok mijn 
hoofd terug.. haar nagels werden al te pijnlijk bij het terug trekken van mijn 
hoofd voelde ik haar nagels nog eens over mijn huid schuren.. ze keek me even 
aan…. “Doe wat je wilt wael.. maar speel niet met me..” 

ze draaide zich om en haar hand maakte een beweging naar haar ogen.. ze 
huilde… verbijsterd bleef ik achter haar staan… waarom nam ze het zo zwaar 
op?? Ik zei alleen dat ik niet geloofde.. er klonk een disrctere klop op de deur… 
als verdoofd liep ik naar de deur.. het was een medewerker van het hotel.. hij 
maakte duidelijk dat de taxi die ons naar het vliegveld zou breneg er was.. ik zei 
hem even te wachten.. ik liep naar het vbalkon om te te zeggen dat we gingen.. 
maarze was al binnen… de medewerker pakte een koffer en ging alvast naar 
beneden.. twee minuten later kwam imane uit de badkamer.. ze had haar krullen 
los gemaakt.. ze zagen er gezond en glanzend uit… ze had zich ook snel 
opgemaakt zag ik vooral haar ogen.. en toch kon ze dat verdriet in haar ogen niet 
verbergen.. en ik voelde me een stomme stier.. ik had het veroorzaakt… we keken 
elkaar even aan… “zullen we gaan?? “vroeg ik zacht… ze knikte en keek om zich 
heen.. wacht!! Ik keek om.. kom eens..”ik deed wat ze zei.. ze gebaarde naar de 
badkamer ik keek in de spiegel… ik zag sporen van lippestift… het herinnerde 
me aan de kus op het balkon.. aan mijn stomme gedrag… ik wastte het weg.. ze 
stond nog steeds naast me en keek naar me… toen ik voorover was gebogen 
duwde ze mijn hele hoofd onder de kraan… in het begin schrok ik.. maar op de 
een of andere manier had ik wel vertrouwen in haar… het bleek dat ze alleen 
mijn haar nat wilde maken.. ze pakte een handdoek van een rekje en droogde het 
ergste water.. daarna gaf ze me een tube nivea gel..ik spoot wat op mijn hand en 
bracht snel mijn haar in model.. ik keek in de spiegel.. .. ik liep de badkamer uit… 
ze ws al weg.. ik checkte of ik alles had… paspoorten ticket etc. ik pakte de 
andere koffer en de weekend tas.. en liep naar beneden.. het was tijd om te gaan..

de sfeer in de taxi was op z’n zachts gezegd onprettig… de taxi chauffeur reed 
naar het vliegveld… het was stil.. we hoorden alleen de radio die door de 
chauffeur was aangezet… ik schraapte mijn keel.. imane??” ze keek uit het raam .. 
imane.. luisterasjeblieft naarme.. ik weet niet hoe je erbij komt maar ik vind je 
geen ****… dat heb ik ook nooit gezegd.. ze draade zich naar me om.. “ spaar je 
adem wael.. “die heb je later vast wel nodig wanneer je om je laatste hapje lucht 
vecht.. “imane luister dan.. hoe kom je erbij.. dat ik dat vind je oordeelt zomaar… 
ik ging nog een tijdje door.. maar het hgad geen zin… ze staarde voor zich uit 
naar buiten.. opeens zag ik de taxichauffeur in de achteruitkijkspiegel ons 
uitgebreid zat te bestuderen.. “IS SHE ANGRY WITH YOU?? Zei hij met een 
 zware stem… ik lachtte naar de man.. en haalde mijn schouders op.. ik moest 
onwillekeurig lachen.. “GIVE HER A BIG KISS THEN SHE IS OK!!” grapte hij.. ik 
keek hem lachend aan en draaide me naar Imane om.. hoor je dat schat? “ laaat 
die snorrebol z’n mond houden anders mol ik jullie allebei!!!” aii… she dont 
want!! Ze ik tegen de man hij stak zijn armen in de lucht… WOMEN!!!?? I NOT 
UNDERSTAND!!

Op de luchthaven en in het vleigtuig was imane in zichzelf gekeerd.. ze speelde 
wat met haar krukken terwijl we zaten te wachten op het vliegtuig… opeens 
verbrak ze de stilte… “wat zal ik blij zijn om deze dingen terug te brengen naar 
het ziekenhuis… “ik schrok.. ik dacht effe dat ze het tegen iemand anders had… 
maar ze had het ook niet tegen mij… ze had het tegen niemand in het bijzonder.. 
Ik legde de krant neer.. imane?? Gaat het liefje??”ze keek me boos aan… noem 
me niet zo!! Had ik het tegen jou dan kaatste ik terug.. ze draaide zich weer om… 

In nederland werden we opgewacht door Said, gelti en Noura.vlakbij de douane.. 
waar ze ons eigenlijk al konden zien stak ik mijn hand uit.. ze keek raar naar mijn 
hand. Kijk imane ik weetdat je me haat… maar ik heb je een plezier gedaan door 
met je te trouwen.. en je kind als het mijne te accepteren.. nu is het jouw beurt.. ze 
keek me vragend aan… kun je misschien wat specicifieker zijn in je 
opdrachtformulering.. ik begon kwaad te worden .. ik haattte dat toontje van 
haar.. op z’n oerhollandsgezegd… voor mijn familie en kennissen doe jij alsof we 
dolgelukkig zijn en de perfecte paar zijn.. ok?? En daarbij hoort ook dat je met mij 
hand in hand loopt.. snap je dat imane?? “meneer? Klonk de stem van de 
douanier.. ik draaide me om en liet hem mijn paspoort zien..

Zo kwam het dat we als een volmaakt gelukkig stel uit vanachter die deuren 
kwamen.. ik duwde het karretje terwijl imane naast me liep.. zij hield haar 
krukken aan een kant vast en deed behoorlijk haar best om rechtop te lopen 
zonder op die dingen te leunen. Zodra de deur open ging hoorden we een gil… 
IMANEE!!!!!!!!
Geschrokken keek ik op.. maar het fatima maar die haar zus aanvloog…ze 
omhelsden elkaar en tranen vloeiden rijkelijk.. ik moest denken aan die ene 
keerdat ik uit Londen terug kwam en dat er niemand stond.. niemand die mij 
ophaalde.. niemand die op mij wachtte.. ik liet fatima en Imane achter me en liep 
naar mijn familie leden.. ik kuste gelti op haar hoofd.. en omhelsde haar.. daarna 
omhelsde ik mijn grote vriend.. mijn broer kon ik wel zeggen.. Said.. we 
omhelsden elkaar kort en krachtig.. hij nam meteen de kar over toen ik naar 
beneden keek.. mijn kleine zusje.. ook haar omhelsde ik.. zij begon te huilen.. “ik 
wist dat ze aan me moeder dacht.. en vooral aan het verraad van onze vader… ik 
nam haar weer in mijn armen.. “sssst schatje.. niemand neemt de plaats van 
yemma in… ik sta het niet toe noor.. “ ze knikte… Gelti begon haar naar zich toe 
te trekken.. kom op nora.. je huilt nu al bijna een week.. saafi a benti.. je doet 
jeze;lf wat aan.. saafii” troostend klopte ze haar op de schouder.. Nora knikte en 
maakte zich los van mij… 

Said liep al richting parkeerplaats.. gelti duwde nora achter hem aan.. ik draaide 
me half om.. en keek de zusjes aan.. en zag hoe imane zich ontfermde over haar 
zusje.. ze bleven maar praten.. dames??”riep ik?? Gaan jullie mee.. “ het leek of 
Fatima mij nu pas in de gaten had.. ze stak haar armen uit en kwam op me af.. ik 
nam haar in mijn armen… ewa hoe is het met mijn schoonheid”Wallah ik heb je 
gemist antwoorde ze.. ik voelde hoe oprecht haar gebaar was.. ik was blij.. ik had 
ereen zusje bij.. 

  een een zwarte auto.. nietzozeer de auto.. maar eerder weg van die bruin grijze 
ogen.. die ogen die door je heen leken te kijken.. ogen die haar betoverden.. die 
haar gedachten lazen.. ogen die een verhaal met zich m,eedroegen..helaas leken 
die ogen nu niet meer geintereseerd.. in gedachte berispte ze zichzelf.. dat wilde 
ze ook niet.. hoe mer betrokkenheid.. hoe moeilijker de afscheid zou zijn.. want 
samenleven… dat behoorde niet tot de opties.. daarvoor was er teveel gebeurd..

Ze keek zijdelings naar hem.. hij was druk in de weer met haar zusje en Noura.. 
ze waren hardop aan het zingen.. cheb mami en samira.. geloofde ze… ze wist 
het niet zeker.. ze keek naar zijn bewegingen.. volledig op zijn gemak.. datwas hij 
nooit bij haar… zij danste zittend en klierde met zijn zusje.. ze woudat hij ooit 
ook zo op zijn gemak zou zijn met haar.. net zo van haar gezelschap kon 
genieten.. ze hoopte echt dat ze ooit tot deze familie hoorde.. 

Vlak voor de afslag naar Gelti’s huis zei ik tegen Said dat hij mij naar mijn 
ouderlijke huis moest brengen.. “waarom??”gewoon said.. ik wil daar slapen.. je 
weet toch.. mijn huis is een puinhoop.. en ik wil eerst rustig bijkomen voordat ik 
daaraan begin.. “ Gelti ving het op.. wat moet je daar a bni?” ik haalde mijn 
schouders op.. me vaderis er toch niet.. ik ga met Nora mee.. “ en morgen insallah 
komen we bij jou a gelti..”gelti draaide zich om naar Imane.. echt a benti?” imane 
schonk haar een mooie glimlach.. tuurlijk a gelti..” damn wat is z mooi schoot het 
door me heen.. hel even ontmoetten onze ogen elkaar.. maar ik draaide me snel 
weg..
 Met de tassen op de grond stonden we voor het huis.. Nora haalde de sleutel 
tevoorschijn.. nog voor ze deze in het slot had gestoken verscheen een kleine 
maar bolle figuur in de deuropening… “daar zullen we het hebben mompelde 
Noura.. Fatima proestte het uit..”beiden stonden nu te giechelen.. imane en ik 
keken elkaar vreemd aan.. wat gebeurde hier… we stonden achter ze.. toen de 
deur met een ruk openging… de figuur bleef niet staan om te kijken maar draaide 
zich half om… “waar was je Noura, wallah als je vader terugkomt wallah ik ga 
het zeggen.. wat ?? je vader… wacht maar tot hamid komt… hij maakt je af.. 
algenza!! Zomaar tot laat inde avond wegblijven… “ het gelag werd luider… 
NOU ik heb iemand anders tegen wie je het kunt zeggen.. geen vader of hamid.. 
probeer Wael.. misschien slkaat hij harder… !! met eenruk draaide ze zich om..” 
we keken elkaar recht aan ik zag haar ogen groot worden van verbazing.. mijn 
ogen dwaalden over haar lichaam.. ze was dik geworden.. en haar buik leek 
enorm.. ik zag het verschil van sanae van toen e sanae van nu.. er leek een wereld 
van verschil tussen die twee te zijn.. ik schraapte mijn keel.. “valt Noura je 
lastig?”vroeg ik.. eeh… nee nee”ragerde ze verward.. het is alleen…. Eeh laat 
maar.. kom binnen.. “meeiden waren al naar binnen gelopen ze wilde zich net 
omdraaien om me voor te gaan toen ik haar riep..”Sanae??”ze keek om.. ik pakte 
imane bij de hand en trok haar naar me toe..”Dit is imane.. mijn vrouw… “..ooh 
sorry.. ze groette imane met de vier gebruikelijke kussen.. kom binnen.. imane 
liep met sanae naar binnen.. met deze actie wilde ik sanae op haar rol als 
gastvrouw wijzen en kennelijk had ze me begrepen ik bracht de koffer en tas naar 
binnen.. 

Imane was geschrokken.. ze had niet verwacht zijn ex hier te vinden.. ze wist niet 
dat ze nog steeds in hun ouderlijke huis woonde.. had hij dit expres gedaan?? 
Had hij haar gemist en wilde hij haar gewoon zien?? Of wist hij het ook niet.. 
maar gemist hadden ze elkaar zekerze bleven elkaareen volle minuut aanstaren .. 
het was zo erg dat ze vergaten dat zij er bij was.. ze begon zich beledigd te 
voelen.. en in haar rol als goede echtgenote paste het volkomen om nu de jaloerse 
vrouw te spelen.. net op het moment dat ze dacht dat ze echt niet meer meetelde 
voelde ze wael’s hand de hare vastpakken.. hij trok haar naar zich toe.. en stelde 
haar voor.. ze kon net een geforceerde glimlach opzetten.. ze groette de zwangere 
vrouw die haar meteen naar binnen trok.. wael bleef achter met de bagage. ze 
liepen de ruime huiskamer binnen.. Imane zag dat ze heel moeilijk liep.. en kreeg 
spontaan medelijden met de vrouw.. ze gingen zitten… “Hoe is het ermee??” 
goed elhamdolilah antwoorde imane.. en met jou??” Sanae..knikte.. onder 
omstandigheden elhamdolilah.. van harte gefeliciteerd met je huwlijk.. Smelhi ik 
wilde de volgende dag langskomen.. maar mijn man was er niet.. en toen hij er 
 wel was wilde hij me niet brengen..” imane zag de trieste blik in haar 
ogen..”hamid is jouw man toch??”Sanae knikte.. ken je hem??” ja.. hij kwam vaak 
toen Wael in het buuitenland zat.. hij pastte een beetje op mij en mijn zusje..” 
ooh?? Hij heeft het nooit over jullie gehad.. maar we praten ook bijna nooit.. 
“imane trok haar wenkbrauw op.. sanae maakte een wuivende gebaar.. laat 
maar.. ik ga je niet lastigvallen met mijn problemen..”wil je thee??” imane knikte.. 
Sanae stond moeizaam op.. imane maakte aanstalten om ook op te staan..maar 
sanae hield haar tegen.. blijf lekker zitten je bent mijn gast.. imane glimlachte en 
ging weer zitten.. ze leunde achterover.. en sloot haar ogen.. ze voelde haar 
voeten weer tintelen dat kreeg ze altijd als ze teveel had gestaan.. en de douane in 
spanje was vreselijk..

Ik had net de bagage naar mijn kamer gebracht.. toen ik op de terugweg.. Fatima 
en Noura achter de computer zag.. ik klopte op de deur en liep naar binnen.. vlug 
klikte fatima een scherm weg..zo dames??”werkstuk aan het maken??” hmm 
eeeh… ze begonnen sp[ontaan te stotteren.. “chatte yek a lihoud!!!??? Ik lachte ze 
uit.. YALLAH!! ALLEMAAL WEG!! Ik ging er tusenin zitten en verpestte elke 
gesprek die ze hadden.. door gewoon weg te klikken of rare opmerkingen te 
maken.. toe ze doorhadden wat ik aan het doen was.. begonnen ze op me in te 
slaan.. na een tijdje gaf ik het op.. “hee noura wil jij mijn auto van mijn huis 
halen??” ze grinnikte.. wat schuift het broer??” ik lachtte.. je mag blij zijn dat je 
een ritje mag lelijkerd!! Ik gaf ze de sleutels en liep naar beneden.. het was stil in 
de woonkamer aan de krullen kon ik meteen zien waar mijn vrouwtje zat.. maar 
waar was sanae?? Het leek wel of imane sliep.. ik kwam dichterbij.. en hurkte bij 
haar neer.. even raakte ik haar wang.. haar ogen gingen open.. ik keek recht in 
haar groene ogen.. ze glimlachte loom.. hmm??”sorry ik dacht effe de binnenkant 
van me ogen bekijken.. “ik glimlachte.. ben je moe??’ haar hand haalde de mijne 
van haar wang.. maar ze hield mijn hand nog steeds in de hare op haar schoot.. 
ze schude haar hoofd.. een beetje.. eerder last van me benen.. ik knikte… je hebt 
lang gestaan.. “ op dat moment kwam sanae weer binnen met een dienblad vol 
met thee en allerlei koekjes.. ze keek ons aan.. ik volgde haar blik en zag dat deze 
pop onze handen gevestigd was.. ik bracht imane ’s hand naar mijn mond en 
kuste die.. Imane keek me geschrokken aan.. haar blik had een andere 
boodschap.. “overdrijven is ook een vak..” sanae zette de dienbad neer en haar 
gezicht vertrok even.. ze ging weer zitten en schonk in.. de vrouwen kletsten 
wat.. en mijn gedachten dwaalden af.. sanae was veranderd.. maar ik geloofde 
het niet ik had haar anderhalve week geleden nog gezien.. maar jah.. alleen maar 
gezien.. heel vluchtig gesproken.. toen ze me feliciteerdemaar verder… ik wist 
het niet.. maar ik had er ook geen zin om me daarin te verdiepen.. ik moest mijn 
 acties op een rijtje zetten.. ik had veel te doen.. veel dingen recht te zetten..

Een halfuur later kwamen Fatima en Noura naar binnen.. Noura gooide mij de 
auto sleutels toe.. ik ving ze op en glimlachte.. die twee leken wel een tweeling.. 
ze deden me denken aan hamid en ik toen we klein waren.. toen waren we altijd 
onafscheidelijk.. ik was moe en wilde slapen.. ik stond op.. ik ga slapen.. sanae 
breng jij imane zometeen naar de slaapkamer van yemma?? We gaan daarslapen.. 
sanae schrok.. “maar ik denk niet dat 3Ami dat leuk zal vinden…” kan me geen 
drol schelen wat hij vind.. ik wil daar met me vrouw slapen.. en hij kan de pot 
op..!! sanae keek me lang aan.. en haalde haar schouders op.. “ ze wendde zich tot 
imane.. laat het me weten als je wilt slapen ok?”imane knikte en keek me 
geirriteerd aan… ik weet dat ze me onbeschoft vind.. maardat kan me nu niks 
schelen.. ik liep eerst naar boven en nam een douche.. daarna liep ik naarde 
slaapkamer van mijn moeder.. ik deed de deur open en liep voorzichtig naar 
binnen.. de kamer was koel en donker… ik legdemijn tas bij de deuren liep 
verder naar binnen.. het was alsof ik terug ging in de tijd.. daar sliep ik meestal 
met mijn moeder als vader weer eens weg was.. of wanneer ik in mijn broek had 
geplast.. altijd kwam ik met mijn natte broek midden in de nacht haar wakker 
maken.. ik stond nu aan haar kant van het bed… voorzichtig raakte ik haar 
kussen aan.. zoals ik toen haar slapende gezicht aanraakte… tranen vloeiden over 
mijn gezicht..ik kon ze niet stoppen.. waar ben je a yemma??” ik liet me op het 
bed vallen en huilde bijna hardop.. ik besefte toen hoe erg ik haar nodig had.. 
haar steun , haar goede raad.. haar aanwezigheid.. haar aanraking.. alles gewoon 
alles had ik nodig… ik sloeg mijn handen voor mijn ogen en huilde.. als een klein 
kind huilde ik om mijn moeder.. 

Ik werd wakker van imane die mijn hoofd heen en weer schudde… ik deed een 
oog open.. en keer haar aan.. ze zag er slaperig uit.. mijnoog gleed omlaag e zag 
dat ze een dunne sexy nachthemd aanhad.. ik stak mijn arm uit. Bracht haar 
hoofd omlaag en kusste haar.. even kustte ze me terug maardaarna maakte ze 
zich ruw los WAEL!!! Ok dan niet.. zei ik en draaide me weer om.. “WAELL!! 
Luister nou… ze greepmijn arm.. maar ik trok me los.. “hee… laat me.. morgen 
ga ik mnaar je luisteren.. nu wil ik slapen!! “ nu ging ze echt hard gillen… Sanae 
gaat bevallen!!” met een geirriteerd gebaar draaide ik me om.. dan gaat ze 
toch??”hou ik haar tegen??”nee toch.. laat er lekker persen.. en laat mij met rust… 
ik fdraaide me weer om en probeerde te slapen….

Imane keek woedend op hem neer… althans zijn rug.. ze had nooit geweten hoe 
 moeilijk hij te wekken was.. en hoe irritant.. en hoe… ze onderdrukte een gil.. ze 
moest hem wakker krijgen.. meskiena sanae zat te verrekken van de pijn.. ze 
moest naar het ziekenhuis.. en meneer macho hier wilde slapen.. nou mooi niet!!! 
Ze keek om zich heen en zag de glas water die zehad meegenoemen.. voor het 
geval ze dorst zou krijgen… ze keek ernaar en twijfelde.. op dat moment hoorde 
ze sanae kreunen en heen en weer lopen… haartwijfel maakte plaats voor 
zekerheid.. ze pakte de glas en voordat ze zich kon bedenken goot ze de hele glas 
op zijn slapende hoofd… hij kwam met eenruk omhoog.. GODVERDOMME!!!”

Mijn hart klopte in mijn keel.. ik voelde de koude druppels op mijn schouders 
vallen.. ik draaide me naar de boosdoener om.. “Imane ik kan het gewoon niet 
geloven!!”ik vermoord je HEKS!!!” ze schoof achteruit toen ik haar aanvloog… ze 
was echter iets te laat waardoor ik haar bij haar jaopn vast had.. het gevalletje 
scheurde en daarstond ze.. de voorkant was helemaal gescheurd.. ik was 
sprakeloos.. we keken elkaar alleen maar aan ik kek naar het lapje stof dat ik in 
mijn handen hield.. en daarna keek ik op… ik zag haar buik.. en mijn ogen 
gingen omhoog.. haar kanten BH was zichtbaar… mijn lichaam reageerde 
meteen… ik stak mijn armuit.. met onbekende bestemming.. op dat moment 
klonk een kleine klop op de deur.. Imane??”klonk sanae”s stem.. haarstem haalde 
ons uit de betovering.. “Asjeblieft??”smekte imane.. ze heeft pijn.. ze moet naar 
het ziekenhuis.. ik liet het stof los en stapte uit bed… “ok maak haar klaar… ik 
kom zo.. Imane deed snel een tShirt aan en ging naar buiten ze nam sanae mee.. 
ik keek haar na.. en verbaasde me erover hoe lief ze eigenlijk was.. ik schudde 
mijn hoofd.. ik kon maar beter opschieten.. het drong niet eens tot me door dat 
sanae.. mijn eerste liefde een kind zou krijgen.. van iemand anders.. 

Ik liep de kamer uit en wachtte op de dames.. even later kwamen ze naar 
beneden.. ik zag dat imane zich nog steeds niet had aangekleed.. ga jij niet mee 
vroeg ik??” ze schudde haarhoofd.. ze heeft niet zoveel tijd meer.. gaan jullie 
alvast.. “ik schudde mijn hoofd… “nee daar komt niets van in.. kom jij mee 
imane..”ikmwil dit niet… imane kwam voor me staan.. liefie.. doe dit asjeblieft ik 
bel haar man op ok??” de deed een rare kindertas op mijn schouder en gaf mij 
een paar papieren.. kijk deze moet je bij de eerste hulp geven ook.. en deze tas 
geef je aan een zuster.. ok lieverd?? “ ik keek haar aan.. “wat doe je imane.. kom 
mee.. en dan kun jij allesregelen.. ze ging op haar tenen staan en gaf me een 
vluchtige kus… “je kunt het best alleen… toe wael.. help haar.. als ik het was zou 
je ook willen dat iemand me hielp.. ik zuchtte en draaide me om.. ok.. ik wilde 
naar de auto lopen.. toen imane me riep..”je vergeet sanae mee te nemen.. “jah 
daag!! Ik ga haar nietdragen hoor!!” imane moest haar lachen onderdrukken… ik 
mijn irritatie.. nee hsouma!!” ze heeft een wee… ik keek naar sanae en zag dat ze 
voorovergebukt stond en hevig zat te hijgen… “toen ik haar zo zag kreeg ik echt 
medelijden met haar.. ik liep terug en wilde haar ondersteunen… ze hief 
haarhand op…”eve wacchten.. hij is zo weg… ik weet nietze met hij bedoelde 
maarik wachtte… even larter stond z voorzichtig op.. ik gaf haar mijn arm en we 
liepen naar de auto… ik keek om.. en zag hoe imane ons nakeek.. ze wierp me 
een handkusje toe.. “waga dacht ik je scheept me hiermee op.. en van vergeef je 
mij een kusje.. alleen van ver.. dichtbij durf je niet a schijtluis..

Het voelde niet alsof iets belangrijks was.. alsof mijn neefje of nichtje geboren zou 
worden.. het besef was er niet.. maar het besef kwam er wel.. toen Sanae in de 
auto begon te kreunen.. en om haar moederbegon te jammeren.. ik besefte datde 
pijn erg moest zijn.. ik probeerde haartetroosten.. maar het leek wel alsof ze me 
niet hoorde… ze was in trance leek het.. vooral die momenten dat ze pijn had.. ik 
parkeerde de auto naast de ingang en hielp sanae uitstappen… zodra ze stond 
had ze weer een wee.. want ze leunde tegen mij aan ik voelde haar lichaam 
verstrakken… ze hield me stevig vast.. zo stevig dat ik op een gegeven moment 
naar adem moest happen… willie wat een kracht dacht ik.. toen het overwas.. 
liepen we naar binnen.. ik gaf de papieren aan de zuster.. en ze liet ons binnen.. ik 
deed wat me gezegd was.. ik gaf de tas aan de zuster die een rol stoel had 
gehaald waar Sanae nu in zat… ik wilde achterblijven… maar sanaestak 
haarhand uit… in het arabisch zei ze: laat me niet alleen wael… ik ben bang!!” ik 
keek in haarsmekende bruine ogen.. ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om 
haar alleen te laten… ook al had ik het recht niet om bij haar te zijn.. ik moest.. 
anders zou ik het mezelf nooit vergeven.

Het was een hel uurtje.. een heel uur lang had ze de weeen.. tussen de ween door 
praatte ze af en toe met me.. “weetje wael.. “ik keek haarvragend aan.. Imane 
heeft geluk met een man als jij??” ik sloeg mijn ogen neer.. “nu ging ze het oevr 
iets hebben waar ik het iet met haarover wilde hebben.. het herinnerde me eraan 
dat het niet lang meer zou duren voor ik weer alleen in het leven stond. Ze keek 
me aan en vervolgde..”heb je je nooit afgevraagd waarom ik met hamid ben 
getrwouwd??” ik keek haar aa en sprak langzaam.. mijn arabisch is niet zo goed.. 
maar ikprobeerde het toch aangezien zij mij in het arabisch aansprak… “dat is nu 
niet belangrijk meer sanae.. ieder van ons is zijn weg opgegegaan.. “ ze ging 
verliggen waardoor het laken waaronder haar onderlichaam naakt was een beetje 
te zien was.. ik stak mijn ahnd uit en bedekte haarweer.. “wael?? Ik heb een fout 
gemaakt.. weetje..”ik WIL HRET NIET WETEN onderbrak ik haar!! En datwas 
 waar..ik had het min of meer achter me gelaten..ik heb geen zin om oude koeien 
uit de sloot tehalen.. ze schudde haar hoofd… ikwil het je toch zeggen.. want ik 
wil er niet langer mee lopen.. “ van jongs af aan was ik verliefd.. ik wist alleen 
nooit op wie van de twee.. jij of hamid.. toen ik wat ouderwerd zag ik dat alleen 
hij mij aandacht gaf.. jij had genoeg aandacht van de andere meisjes… ik zag hoe 
jij je gedraagde.. jij wist niet eens dat ik erwas!!! Daarom .. pffffff… ze begon 
weerte hijgen… met een hand streek ze haar haar uit e weg.. ze bedekte haar 
ogen… op de monitor zag ik een hartslag sneller worden… de zuster hield het 
nauwlettend in de gaten… ik durfde niet te vragen wiens hartslag het was… na 
enige tijd was het weer obver.. nog steeds nahijgend.. vertelde sanae verder.. 
daarom was het voor mij zo vreemd toen jij vorige zomer verliefd op mij werd… 
“ooh.. dus nu twijfel je niet meer aan mijn gevoelens van destijds??”vroeg ik… ze 
schuddehaar hoofd.. maar ik had het jaardaarvoor al met Hamid.. dat wist jij 
niet.. maar ik kon het niet laten.. mijn nieuwsgierigheid vebevredigen naar jou.. 
ik werd verliefd op je.. ik hou nog steeds van je.. maar na alles wat hamid over 
jou vertelde en wat ik gezien had van jouw gedrag.. ik kon niet andersdan voor 
het veilige kiezen.. Hamid leek veiliger.. hij was stabieler en rustiger… ze hief 
haar hand verward op.. hoe kon ik weten dat het omgekeerd was.. alles wat ik 
hier heb gezien is het tegenovergestelde van wat ik gedacht heb… zelfs 3ami.. 
jouw vaderdie mij zou helpen… die mij stuende in mijn keuze voor Hamid.. zelfs 
hij liet me in de steek..!! “wat??” mijnvvader??”vroeg ik verbaasd… ze knikte hij 
was degene die de verhalen over jou bevestigde.. hij zou me helpen.. “ ik ik 
schudde mijn hoofd.. hoe kon hij!!!” maar het had geen zin.. het was allemaal 
verleden tijd… maar ondanks alles he wael??” ik keek weer op.. en mijn ogen 
ontmoetten haarwarme bruine ogen.. “ondanks alles heb ik geb=]probeerd om 
van hem te houden… “en in plaats daarvan vernederde hij me.. “ hij nam niet 
eens de moeite om te douchen nadat hij met een andere vrouw was geweest… hij 
deed werkelijk alles om me te vernederen… ze greep naar haar buik… ik 
vergeefhet hen allebai nooit!! Ze sloot haar ogen.. mijn telefoon trilde in mijn 
zak… ik keek en zag dat he hamid was… ik nam snel op en noemde de 
kamernummer op… ik stond op..”Sanae.. allah jefekak bighir…( moge allah je 
verlossen) je man komt eraan.. jullie hebben alleen elkaar… ze greep mijn hand… 
en trok me naar zich toe.. beloof me wael.. al er wat gebeurt… jij moet mijn kind 
opvoeden… !! ik haalde diep dem.. doe niet zo stom sanae.. je hebt geneeskunde 
gestudeerd.. dit maken miljoenen vrouwen per dag mee.. een enkeling sterft.. en 
jij niet!! Dus hou op.. en probeer je man voor je te winnen.. rabbi geeft jullie een 
ieuwe kans met een nieuwe leven.. met deze woorden verliet ik de kamer.. in de 
gang kwam ik Hamid tegen.. zijn haar was verward.. zijn hemd hing uit zijn 
broek.. hij had een opgejaagde uitdrukking op zijn gezicht.. “hoe hoe gaat het met 
 haar??” ik haalde mijn schouders op.. weet ik veel.. ik weet niks van zwangere 
vrouwen of bevalling..”ga maar kijken en blijf verdomme bij je vrouw.. !!”ik liep 
door en liet hem daar achter.. ik liep langs de wachtkamer waarik opeens mijn 
naam hoorde.. ik liep achteruit terug en keek imane aan.. “wat doe jij 
hier??”vroeg ik boos… hetzelfde als jij?!! Ik onderdrukte mijn irritatie.. “ik bedoel 
hoe kom je hier??” met Hamid antwoordde ze.. ik werd nog bozer”HAMID?? En 
wat heb je in godsnaam met hem te maken, dat je met hem in een auto gaat 
zitten!! Hoe haal je het in je hoofd.. gewoon.. dat is normal toch??” nee!! Meisje jij 
weet niet wat je doet!! Hamid is niet te vertrouwen met vrouwen.. !! ik wil niet 
dat je ooit nog met hem alleen bent… “OOH ga toch slapen man en hou op met je 
jaloerse gedrag.. heb je niet gezien hoeverward die gast was..?? ik heb zelfs 
moeten rijden omdat ik niet wilde dat hij tefgen een boom zou aanknallen!! Haar 
woorden leken metot bedaren te brengen.. heb jij gereden???”ze knikte goed he?? 
Ze glimlachte… HEE wat goed reageerde ik… ik nam haar in mijn armen en 
kuste haar voorhoofd.. “elhamdolilah eindelijk ben je eroverheen… “ ze knikte.. 
door de zenuwen ben ik wel tegen een paal aangereden tijden s het parkeren..”ik 
haalde mijn schouders op.. maakt niet uit.. het is toch hamid’s auto.. !! 
Driekwartier daarna, om 03­05 2002 zag Amal Ziane haar eerste levenslicht. 
Genaamd naar het enige wat haar ouders nog restte.. HOOP.. hoop op een beter 
huwelijk…

Met rode ogen kwam Hamid de kamer uit.. “ hij zag er nog vermoeider uit .. toe 
hij ons zag glimlachte hij trots.. Imane en ik zaten naast elkaar in de wachtkamer.. 
zij las een tijdschrift en k was ingedoezeld… hij stond in de deuropening en 
glimlachte breed.. HEE!! Ik opende mijn ogen.. imane stond op..” en?? “een 
kanjer van een dochter!!”antwoordde hij en omhelsde haar.. ook ik stond op.. ik 
vond het niet leuk dat hij imane omhelsde.. maar ik deed er dit keer niet moeilijk 
over.. de volgende keerzou ik het hem betaald zetten.. ze lieten elkaar los… kan 
ik naar haar toe?” hij knikte.. “ ik bleef staan waar ik stond.. ditwas vreemd voor 
mij.. hij deed een stap naar voren… “gefeliciterd Hamid” hij knikte .. dank je 
wel!! “3okbalek tina!!”( dat het voor jou maarsnel mag komen) insallah 
antwoordde ik… ik schraapte mijn keel.. “hoe maakt de moeder het??” hij boog 
zijn hoofd.. “goed elhamdolilah.. “ ze heeft zich er goed doorheen geslagen.. “hij 
ging zitten.. ik haalde koffie uit de automaat en gaf hem een bekertje..”zelf nam 
ik er ook een.. hij nam het van me aan.. en staarde voor zich uit.. hoofdschuddend 
begon hij ..”wallah wael.. nooit gedacht dat er zoveel kracht zat in die vrouwen.. 
“ het lijkt wel alsof er iets van hogerhand hen kracht gaf.. “ ik knikte.. ik wist niet 
wat ik moest zeggen.. hij keek naar zijn handen.. ze heeft mijn handen kapot 
geknepen.. hij glimlachte.. dat is mijn aandeel in het geheel.. “ik glimlachte.. ik ws 
 blij dat het niet mijn handen waren.. “ zorg de volgende keer dat ze haarnagels 
heeft geknipt..”grappte ik..”Hamid keek me aan… er komt geen volgende keer 
wael!!” ik keek hem vreemd aan… “ ze wil me niet meer… ze haat me.. “ ooh.. 
reageerde ik… hoe weet je dat?” hij haalde zijn schouders op.. er is teveel 
gebeurd om te vertellen…”maar ze heeft vanaf een maand dat ze hier was een 
hekel gekregen aan mij..”ik kon niet voldoen aan haar verwachtingen.. “ ze 
begreep me niet.. “ praten jullie weleens??”hij schudde zijn hoofd.. nee.. wat moet 
er gezegd worden??” weetje hamid.. ik geloof niet dat ze niet van je heeft 
gehouden.. anders had ze nooit voor jou gekozen.. “en geloof me ze heeft bewust 
gekozen destijds..” hij keek verschrikt op.. je moet niet bang zijn om je eigen 
fouten in te zzien.. het enige wat een vrouw heeft is haar trots en eer.. en jij hebt 
die van je vrouw de grond in geboord… iedereen in marokko en nederland praat 
overhaar.. “in hun ogen heeeft zij gefaald.. omdat jij vreemd gaat en dat niet eens 
discreet doet.. “ Heb je het tegen haargezegd??”vroeg hij verschrikt ik schudde 
mijn hoofd.. zij heeft mij vertelkd wat ik al wist.. ik nam een slok van mijn koffie 
en peilde zijn reactie. Hij staarde verschrikt voor zich uit.. “ze weet niet met wie.. 
maar alleen het feit dat ze weetdathaar man niet meer van haar is.. vernedert 
haar… ik hoorde imane aankomen.. “Hamid als je van haarhoudt, dan is dit je 
kans.. Ze heeft je zojuist het allermooiste in het leven gegeven… vecht voor je 
liefde.. als je dan verliest.. dan kun je jezelf niets meer verwijten.. 

Imane stond in de deur en hoorde wat hij zei… datstemde haartot nadenken.. ze 
keek wael aan.. hij zag er vermoeid uit.. iets wat zij ook was.. maarhij moest 
overmorgen, maandag dus werken.. zij kon daarna op haar gemakje bijkomen.. 
vecht voor je liefde… dat is wat hij zei.. als je verliest.. had hij verloren.. had hij 
verloren van zijn broer?? Hield hij nog van sanae? Of had hij het ergens anders 
over?? Ze haalde diep adem.. “zullen we gaan wael??” hamid ga je ook?? Hij 
knikte.. jah.. maargaan jullie maar alvast.. ik kom jullie zo achterna.. ik ga nog 
even naar sanae, en wael wil jij iedereen bellen?? “ ze zag wael even glimlachen.. 
en stapte toen op haar af.. kom we gaan schat.. ik heb morgen veel te doen.. 
duizend gdachten tolden in haar hoofd.. zoveel vragen.. zoveel ontbrekende 
gegevens.. vragen die hij alleen kon beantwoorden.. antwoorden die hij haar niet 
zou geven… ze stapte in en ze reden naar huis.. hij opende de deur en ze liep 
naar binnen.. rechtstreeks naar de kamer.. hij bleef achter en liep de trap op.. “wat 
ga je doen wael??” effe bij de meisjes kijken… en daarna effe rondbellen.. “maar 
lieverd het is 5 uur in de ochtend!!” hij haalde zijn schouders op.. Gelti bid lefjar.. 
dus die is nu wakker.. en Rafika maak ik maar wakker.. zal ze niet erg vinden.. 
Imane haalde haar schouders op.. ik ga alvast slapen!” hij liep naar boven.. 
Nadat ik Noura wakker had gemaakt, en haar het goede nieuws had verteld, liep 
ik naar beneden en belde eerst Gelti “ze nam op.. “ALLO?? “salaam oualakom a 
gelti ana Wael”wael?? Yek labas a bni??”wat is er datje zoo vroeg belt..??” ik 
lachte walou a gelti.. ik wilde je alleen maar zeggen dat Sanae vannacht is 
bevallen van een gezonde meisje” AAA TBARKLELAH OUSLA3LA NBI!!! 
Alhamdlolilah ya rabbi!!! Gefeliciteerd a bni!!.. waaris hamid..?? hij is nog bij haar 
antwoordde ik.. ik moeste iedereen bellen… goed gedaan mijn jongen.. ikga 
meteen eten voor haar klaarmaken zodat ze kan aansterken.. ik lachte.. waga a 
gelti.. ik ga nu slapen.. “is goed dank je wel a bni!!” hetzelfde deed ik met rakifa.. 
alleen bij haar was het moeilijker om gerust testellen dat er niks was.. omdat ik in 
de nacht had gebeld dacht ze dat het slecht nieuws zou zijn.. maar het resultaat 
was hetzelfde bij gelti.. iedereen was blij en ze zou morgen vroeg langskomen. 
nadat ik afscheid had genomen.. besloot ik maartegaan slapen.. Ik liep de 
slaapkamer binnen toen het me te binnen schoot.. dat ik eigenlijk ook mijn vader 
moest bellen.. nee dacht ik.. als hij interesse had zou hij zelf wel bellen.. hij liet me 
ook niet weten dat hij naar marokko ging.. ik keek naar het bed.. imane lag met 
haar rug naar me toe.. aan haarademhaling kon ik zien dat ze sliep . ik trok mijn 
broek en mijn shirt uit… in mijn boxershort gleed ik weer onder het dekbed.. het 
was verdomd koud hier in nederland!!! Ik schoof naar imane toen en sloeg mijn 
arm om haar middel.. automatisch ging mijn hand naar haar buik.. ik streelde 
haar buik.. het leek een beetje gezwollen… ze kreunde en legde haar onder arm 
op de mijne.. haar hand russte op de mijne ze verstrengelde haar vingers om de 
mijne en hield mijn hand op zijn plaats.. op haar kleine buikje..

Ik werd de volgende ochtend pas om11 uur wakker.. ik hoorde lawaai van 
beneden uitkomen ik nam eerst een douch.. trok een spijkerbroek van Hamid aan 
en een witte shirt en ging op blote voeten naar beneden.. als eerste zag ik daar 
Gelti.. ik groette haar en daarna de rest van het gezelschap.. Rafika haar man, en 
haar zoontje haytem waren er ook.. ik groette ze hartelijk en nam mijn kleine 
neefje in mijn armen.. hij was nu ongeveek 6 weken oud.. heel klein nog.. hij keek 
me aan en begon te jammeren… saafi saafi.. hier ga naar je moer!! Huilebalk.. !! 
Rafika nam hem van me aan.. sorry.. hij heeft last van buikkrampjes ik 
glimlachte.. het is ok .. laat hem maar meskien.. ik keek om me heen.. zijn ze er 
nog niet?? De kersverse ouders?? Nee” antwoordde imane die net de keuken 
uitkwam met een dienblad, ze wachten op een ondezoekje van de dokter maar ze 
komen zo..” ik knikte en ging zitten.. ze zag er goed uitgeslapen uit.. ondanks dat 
ze eerder dan mij wakkerwas geworden.. of kwam het omdat ze haar krullen uit 
haar gezicht had gekamd.. in elk geval zag ze er geweldig uit.. tijdens het 
uitgebreide en marokaanse ontbijt of eigenlijk een brunch.. stond Hamid opeens 
 in de deur opening… “zeg zeg slaat ou slaam!!” waarop de vrouwen zaten te 
jengelen.. said, mijn zwager en ik zaten elkaar lachend aan te kijken.. 

Het was al bijna twee uur.. toe het een beetje rustig werd.. Said wenkte mij , ik 
liep achter hem aan naar de gang.. zullen we naar jouw huis gaan.. om te kijken 
hoe of wat?”ik knikte een goed idee.. het werd al benauwd daar..” we namen 
mijn auto.. als eerste leegde ik de uitpuilende postbusje.. ik keek niet wat erin zat, 
maar nam het hele stapeltje mee naar boven… bij de voordeur zocht ik a;ls eerste 
naarde reserve sleutel.. hij lag onder een plant bij de voordeur… ik keek said aan 
en schudde mijn hoofd… “zo zijn ze binnengekomen.. met de reservesleutel..” 
said pakte de sleutelbos die ik had achtergelaten bij hem en opende de deur.. ik 
schrok van de troep.. ze hadden werkelijk alles overhoop gehaald “imane zou 
para worden als ze dit zag!!”maar vertel eens wael..”door wie is dit gedaan??”ik 
haalde mijn schouders op en liep verder.. “nog niet duidelijk a gai” ik liep naar 
de slaapkamer.. ook daarwas alles over hoop gehaald.. “ wacht ik kan het je zo 
vertellen.. “ik keek in een van mijn nachtkastjes.. de reserve sleutels van mijn 
auto lagen er nog, een paar ringen van imane ook.. ik liep snel naar mijn laptop.. 
ik had het in de huiskamer achtergelaten.. toen ik het daar had gevonden.. wist ik 
het zeker.. “dit is geen inbraak said.. het is een drugsbende die een week of 3 of 4 
geleden contact met mij opnam.. om hun drugs terug te eisen.. maar ik heb het 
niet.. en ik heb het nooit gehad.. “vreemd zei said.. hoe komen ze erbij dat jij het 
hebt… ik spreidde mijn armen.. wallah ik weet het niet.. ze hebben zelfs iemand 
meegestuurd naar de canarische eilanden… ik schudde mijn hoofd… ik moest dit 
zien op te lossen.. ik zette een stoel recht die omgevallen was.. en keek naar de 
overige rotzooi en zuchtte.. yallah zei said.. kom we gaan effe wat leuks doen… 
We gingen de centrum in en kwamen een aantal oude vrienden tegen.. we gingen 
met een van hen naar zijn huis en brachten de dag gezellig door.. rond zes uur 
waren we in mijn huis… ik begon alles een beetje recht te zetten en de ergste 
dingen weg te gooien.. said bestelde bij de chinees en hielp mee met opruimen.. 
ondertussen klonk Cheb Mami uit de boxen.. een half uur later klonk de 
deurbel… said betaalde en ik dekte de tafel.. tegelijkertijd klonk de mobiele 
telefoon van said ik hoorde gelti tegen hem tekeergaan.. “yemma , je weet dat 
wael en ik geen mermeta eten en helemaal niet als er feesten zijn.. “ ik lachte hem 
uit.. “said moet thuis komen eten van zijn mammie!!” lqater zaten we studio 
sport te kijken… maar de bezoekuur was er bijna.. ik deed mijn schoenen aan.. en 
schopte wat dingen weg die op de grond lagen… Said??”ik ga naar mijn 
moeder..” wacht zei hij… ik ga met je mee… 

Ook dit bezoek aan me moeder was net als alle andere.. voor mij was het eerder 
 effe het beeld verfrissen.. ik besefte dat ik eigenlijk helemaal geen foto had van 
haar.. helemaal niks.. hoe ik me ook concentreerde hoe ikmijn ogen ook sloot..ik 
kon me haar niet voor de geest halen..hoe ze was.. als ze lachtte , hoe ze eruitzag 
in gelukkigere tijden.. ik pakte haar hand vast.. en gaf er een kus op.. “ik ben je 
niet vergeten yemma.. ik ben er weer..” bij het horen van mijn stem voelde ik een 
reactie… OOOH mijn GOD”!! ze bewoog..!!! ik kon het niet geloven… yemma?? 
Vroeg ik weer??”yemma djalli?? Kun je me horen??” ze bleef roerloos liggen net 
toen ik dacht dat ik het me weer had ingebeeld.. voelde ik haar hand weer 
bewegen… tranen begonnen uit mijn ogen terollen.. nu wist ik het zeker!! Mijn 
moeder zou er bovenop komen!!” ik omhelsde haar zo goed e zo kwaad als het 
kon.. en kustte haar overal!! Elhamdolilah ya rabbi.. “ik was zo blij dat ik gewoon 
niet wist dater nog een wereld om me heen bestond.. totdat een zuster me kwam 
halen.. het bezoekuur was afgelopen… ik nam afscheid en liep naar beneden.. 
waar said op me zat te wachten..”ewa a sahbi.. je bleef lang weg man.. !!” hij was 
zelf ook geweest maarwas na 5 minuten weer weggegaan.. “ze heeft zich 
bewogen said!!” wat?? Dat meen je niet!! Ik knikte .. wallah a sahbi.. ik wist niet 
wat ik zag.. meskiena binnenkort wordt ze weer wakker insallah..”insallah 
herhaalde said en sloeg me op mijn schouder.. kom we gaan het de rest 
vertellen… ik schudde mijn hoofd.. nee ik heb nog veel voor te bereiden voor 
morgen.. weetje wat ga jij en breng Imane en Fatima naar huis als je zelf 
weggaat.. hij knikte.. is goed. Ik zette hem af bij mijn ouderlijk huis en reed 
meteen door naar mijn huis.. onderweg werd ik weer gevolgd.. hoe lang dat al zo 
was wist ik niet.. ik zag het net pas.. ik reed een benzine pomp binnen en stapte 
uit.. in de hoop dat zij hetzelfde zouden doen.. maar nee.. ze reden langzaam 
langs en keken mijn kant op… K.u t marokanen!!”dacht ik bij mezelf.. waarom 
stappen ze niet uit.. dan kunnen we tenminste praten… ik liep naar binnen en 
kocht een koude fles cola en wat snoep en reed later weer naar huis.. 

Ik nam eerst een douche, deed een joggingbroek aan met een slobbertrui en 
schonk een glas cola voor mezelf in en starte de laptop.. ik maakte verbinding 
met internet en ging als eerste mijn mail checken.. allemaal notulen van 
vergaderingen en mijn agenda voor de volgende dag.. van mijn secretarresse die 
ouwe trut had alles volgepland, ik stuurde haar meteen een mail dat ik geen 
superman was.. en dat ik mezelf wel eerst moest inlezen voor ze afspraken kon 
maken met clienten, dus alles na 10:15 dus na de vergadering moest verzet 
worden.. dat diende ze zo snel mogelijk te doen… ondertussen ging ik me 
helemaal inlezen in de verslagen die zij voor me had gemaakt.

iets later hoorde ik de deur van het slot gaan.. ik keek op en zag een boze imane 
in de deuropening staan… “ Wat is hier gebeurd??” heb je hier gefeest??” ik keek 
geirriteerd weer naar mijn scherm… “nee er is ingebroken toen we weg waren.. “ 
wat??” door wie??” ik haalde mijn schouders op…”jij hoort het te weten.. bij jou 
is de puzzel compleet bij mij niet”ooh krijgen we dat weer!!” wat?? Vrooeg 
Fatima die net binnenkwam met een tas vol boodschappen.. ik keek naarde tas.. 
“wat zit daar allemaal in??” eten voor jou.. gelti heefthet gestuurd..”ooh wat lief 
dank je wel.. maar ik lus het niet” zo dat kwam er echt droog uit.. merkte fatima 
op..”ik kon een glimlach niet onderdrukken.. sorry.. ik voel me ook echt droog.. “ 
kon je niet opruimen??” vroeg imane geirriteerd.. ik schudde mijn hoofd.. dat is 
vrouwenwerk!!”Imane keek haar zus ongelovig aan… “willie faat.. hij meent 
het!!” ik sloot mijn ogen.. het leek of ik een deja vu had.. Willie Faat, weer een 
vieze marokaan die aan het versieren is.. “ de andere hadden er blijkbaar geen 
last van.. want ze kakelden maar door.. imane zuchtte.. “maak je geen zorgen 
wael.. fatima ruimt alles morgen op!!” jah.. antwoordde Fatima vanuit de 
keuken.. droom maar lekker verder zus.. ik moet leren voor mijn examens.. 
“Imane begon te jammeren.. “EEEEEYY” riep Fatima vanuit de keuken.. nu weet 
ik waarom meneer geen trek heeft in onze zielige kip en mermita.. “ ze kwam de 
keuken uitlopen met de twee bakken die nog halfvol waren.. meneer heeft nasi en 
bami gegeten.. en sate voegde ik eraan toe.. halah!!!”voordat ze iets kon zeggen.. 
ik staarde naar het scherm .. van concentratie kwam echt niks.. naast deze twee 
kippen.. IMane stak haar hand uit.. haal effe bestek..Faat en pass mij die bami!! Ik 
keek om toen ik haar de resten van mijn eten naar binnen schrokte… ze keek me 
aan en stopte met kauwen.. “ handig he?? Zo’n doggiebag??” ze leek zich 
teverslikken.. snel gaf ik haar mijn cola ze dronk het helemaal op.. en legde de 
glas met een klap op tafel… “yek?? Doggie he??” ik lachte en klopte haar op de 
schouder..maak je niet druk liefje… mensen houden meer van hun honden dan 
van hun familie.. fatima verscheen in de deuropening… “mensen welterusten en 
doe rustig aan he?? “ Zei ze tegen haar zus met een knipoog.. ik keek imane aan.. 
“was je iets van plan?? Ik zag haar wangen rood worden.. ze schudde haar 
hoofd.. ik vertel het je straks wel.. “ik haalde mijn schouders op.. ze gaapte.. ik 
ben ook moe.. maar ik heb koffie gedronken.. anders ga je toch een douche 
nemen.. daar relax je van.. hmm antwoordde ze… ze stond op en kreunde.. ik 
keek op.. me benen tintelen weer.. ik knikte ga dan maar snel…

een kleine halfuur later kwam ze weer tevoorschijn… kan ik wat voor je doen 
voor ik ga zitten.. als ik zit kan ik niet meer opstaan” ik keek op.. lief van haar dat 
ze het vroeg… het gaf echt een gevoel van huiselijkheid.. een gevoel dat ik had 
gemist de laatste maanden.. “ja boterhammen smeren voor morgen!” er kwam 
geen reactie.. ik keek op en zag hoe ze me verbluft aankeek.. “grapje!!”zei ik 
 snel… OOOH”kreunde ze.. waarom heb ik nooit iets bij de hand om uit te 
halen!!”ik grinnikte… ik klopte op de bank naast me.. kom erbij!! Ze kwam naast 
me zitten.. ik merkte dat ze haar voeten voorzichtig neerzette.. ze had vast pijn in 
haar voeten.. zodra ze zat stond ik op en haalde een kleine krukje ik zette die 
voor haar voeten.. pakte een kussentje dat verdwaald lag op de gron en zette dat 
erop.. ik boog me naarhaar voeten en pakte die voorzichtig op en zette die op het 
krukje… ze zat me raar aan te kijken… ik glimlachte..”beter voor je 
bloedsopmloop.. gaan je voeten niet zo tintelen” ik ging weerzitten.. ik hoorde 
niets meer van haar… wat maar beter was.. want ik had mijn concentratie hard 
nodig anderszat ik daar om vijf uuur inde ochtend nog… anderhalfuur later sloot 
ik mijn laptop af.. .. ik zette alles klaar voor de volgende ochtend, ik keek naar 
imane die op debank lag te slapen.. met haar voeten nog steeds omhoog.. ik 
glimlachte.. ik vroeg me uberhaupt af waarom ze bij me was komen zitten… ze 
had slaap.. ze had beter in bed kunnen duiken.. ik liep naat haartoe en droeg haar 
in mijn armen.. legde haar in bed.. en kroop ernaast… dat is tot nu toe het enige 
wat ik heb gekregen uit dit huwelijk.. naast haar slapen.. meer niet…

het werk verliep zoals normaal.. het was wel even wennen want ik was daar lang 
niet verschenen.. ik had een tijd in engeland gezeten daarna op vakantie.. maar 
het liep wel.. en mijn secretarresse zorgde ervoor dat ik niet teveel werd 
gestoord.. als ik in deze tempo doorging zou ik de volgende dag al helemaal 
ingewerkt zijn.. en kom ik weer echt zaken afhandelen.. nu was ik me vooral aan 
het inlezen.. rond zeven uur ging ik naar huis… het huis zag er weer netjes uit.. ik 
snoof.. het rook er naar gebraden kip… opzich wellekker… als het maar niet 
klaargemaakt was met knoflook enzo .. op de marokkaanse manier was het niet 
lekker… ik legde mijn aktentas en laptop in de gang en liep verder naar binnen… 
“salaam oualaikom!!” twee verbaasde gezichten draaiden zich naar me om en 
bleven me aanstaren… ik keek van de een naar de andere… ik vroeg me af wat er 
was… ik voelde aan mijn hoofd.. had ik hoorns gekregen??” nee ik voelde niks… 
ik begon mijn kleding te inspecteren.. een grijze kostuum met een lichtgrijs 
overhemd en een donker grijze stropdas… wat is er??”vroeg ik uiteindelijk..” 
Fatima antwoordde.. het grijze mannetje is thuis!!” ik trok mijn wenkbrauw op.. 
grijze mannetje??” hee imane?? Heb je haar niet geleerd wat ze mij mpoet 
noemen.. “ Hou me hier buiten “mompelde imane” waar heb je dat “mannetje 
vandaan??” vroeg ik fatima.. ze haalde haar schouders op… zomaar!! Ik keek 
haar geamuseerd aan.. ik keek naar imane die volgde het gesprek ook.. “ik wacht 
op een verklaring!!” ik heb zo mijn theorieen over de mannetjes”” ooh vertel.. ik 
heb er nooit van gehoord… “is ook niet voor je oren bestemd denk ik.. mengde 
imane zich in het gesprek”ik haalde mijn schouders op.. wat jullie willen… maar 
 laat ik je een tip gevenfatima… hecht niet teveel warde aan je theorieen, want ze 
verbleken bij de werkelijkheid.. vraag maar aan je zus!! Die heeft wat meer 
ervaring dan jij!!”ik draaide me om en liep naar de huiskamer.. ik deed me 
colbert uit en gooide die op de bank.. “waar heeft ie het over??”vroeg fatima.. “hij 
heeft je door KOE!! Antwoordde haar zus “met je grote mond… “ hij zit je nu 
echt uit te lachen… tfoe..ik praat niet meer met je!!” ga ga.. een leven zoeken.. 
alsof jij het helemaal hebt gemaakt.. zo gingen ze door met kibbelen..

mijn telefoon ging af… ik zag op het sherm said staan… “EEY “hoe is 
het??””wael?? help asjeblieft ze wachten me op??” WIE??? Vroeg ik verschrikt… 
die klootzakken.. ik zie ze al aan het begin van de straat… “WAAAR??? Ik was al 
overeind gekomen.. “ bij mij a sahbi!! Lok zevandaar weg!! Je moeder is daar.. nee 
ze is bij je broer!! Ok blijf bij de hoek bij die snackbar.. ik ben er binnen vijkf 
minuten.. ik hing op en liep naar de voordeur… WAEL?? Wat is er??”Said heeft 
probleem ik kom vanafvond terug .. ok beslamma zine!! Ik vloog de trappen 
af..en stapte de auto in.. ikscheurde naar mijn tante.. acht minuten later was ik er.. 
ik stopte bij de snackbar ik stapte bij hem in de auto.. “wat is er??”pff… ze komen 
me afmaken.. ze zeggen dat ik hun zus heb onteerd en ze willen me afmaken?? 
Hoeveel zijn het er?? Nu 3 dat is het enige wat ik gezien heb.. ik knikte.. ok we 
stap[pen uit.. laat mij het woord doen ok?? Hij knikte.. ik keek hem aan.. kom 
Said.. ben je een man of mietje?? Ik ben bij je er gebeurt niets.. hij haalde diep 
adem en stapte uit.. we liepen samen richting zijn huis.. toen ze ons zagen 
stonden ze op… 

jhet waren er inderdaad 3 ik keek snel om me heen maar verder was er niemand 
te zien.. het was in een afgelegen gebied.. een paar meter verderop waren een 
paar rijtjeshuizen.. waarvan een die van gelti.. we liepen op ze af.. “salaam ou 
ailaikom begon ik.. “ ouailaikom essalaam” we wilden verder lopentoen een van 
hen park.. we komen voor je vriend.. jij mag doorlopen” ik deed een stap 
achteruit.. “sorry??”je geeft mij toestemming?? Dank je wel.. !! voegde ik er 
sarcastisch aan toe.. “en dit hier is mijn broertje.. dus wat je tegen hem zegt kun je 
tegen mij ook zeggen…”de jongen.. niet ouder dan 26 lachtte.. als het je broertje 
is.. neem nu mdan maar afscheid”ik knikte… wat je zegt broer!!” maar vertel.. en 
dan?? Ik ga die klootzak afmaken!! Ik knikte weer.. wie ben je?? En wat moet je 
van mijn broer?” Jer broer heeft mijn zus onteerd.. en hij gaat nu de prijs 
daarvoor betalen.. ik draaide me om..”had je niet betaald said??” Said verslikte 
zich.. de ndere twee die meegekomen waren keken weg.. en onderdrukten hun 
lach.. de jongen keek me dreigend aan.. ik stak mijn handen uit… grapje.. 
jongen… maak je niet druk” wat wil je??” ik wil hem kapot maken!! En wees op 
said.. ik schudde mijn hoofd… nee dat gaat niet.. bedenk wat anders.. kunnen we 
niet praten gewoon.. als ze een fout hebben begaan kunnen ze die beide 
goedmaken als je snapt wat ik bedoel?” hij knikte.. nee dat gaat niet.. geen 
arabieren bij onds in de familie… “ewa jah.. “ wat moet ik zeggen.. iets anders 
heb ik niet voor je oin de aanbieding.. “ hij keek me dreigend aan… ik maak hem 
af!! Ik boog mijn hoofd naar hem toe.. “luister vriend, ik hou niet van vechten.. 
maar als het moet.. zal ik geen haar van je heel laten.. ik waarschuw je… neem je 
vrienden mee.. en ga terug naar huis… En mijn zus??!! Denk je dat ik haar eer 
niet zal wreken??”ik vermoord hem!! Vroeg of laat!!”ik had me al omgedraaid.. ik 
wuifde zijn woorden weg.. je zus had je eerder moeten beschermen.. en haar eer 
had ze aan moeten denken toen ze haar benen voor hem spreidde” ik hadme 
nietom gedraaid en de woorden waren uitgesproken toen ik met mijn rug naar de 
jongen was gekeerd… 

een kreet van Said deed me op tijd omdraaien.. in plaats van dat de stok mijn 
hoofd raakte.. kwam die nu terrecht op mijn boven arm.. een verlammende pijn 
schoot door mijn arm.. met mijn andere arm pakte ik de stok.. ik hield hem 
omhoog.. de jongen was korter dan mij.. en liet zo zijn lichaam onbeschermd.. ik 
gaf hem een harde knietje in zijn maag.. hij klapte dubbel.. ik zag mijn kans 
schoon en trapte hem tegen zijn gezicht.. het bloed stroomde uit zijn neus.. ik 
bleef schoppen in een flits zag ik Said in mijn ooghoek met een vechten.. waar 
bleef die ander vroeg ik me af?? Ik zag hem niet maar ik voelde zijn actie… uit 
het niets kreeg ik een dstok in mijn buik.. ook ik klapte dubbel… ik kreeg ook 
rake klappen totdat ik een stap opzij deed.. hij kwam weer dichterbij.. zoonder na 
te denken haalde ik uit.. ik trof hem midden in het gezicht.. ik hoorde ookmiets 
kraken.. waarschijnlijk iets in mijn hand… het leek wel een dorpsgevecht in 
marokko.. ze hadden allemaal stokken!!.. ik pakte een van de grond.. en haald uit 
naar de broer vanm het meisje… “ik zei je toch dat je weg moest gaan..

op dat moment kreeg ik een stok in mijn zij de pijn benam me de adem.. een 
andere klap kreeg ik op mijn rug.. de lucht werd uit mijn longen geprest.. ik viel 
op mijn knieen… ik hoorde lawaai om me heen.. meer dan wat er al was.. ik 
vroeg me af wat er was gebeurd toen ik een bekend gezicht voor me zag.. dikke 
Karim van de klaagmuur!!! Ik keek om me heen en zag meer jkongens.. de hoek 
om komen!! Pff elhamdolilah.. “Opeen verscheen het gezicht vanHamid voor me 
neus.. hij hielp me overeind en bracht me naar de auto… ik keek om me heen en 
wees naar het gevecht.. “said??!! “mompelde ik.. “MO de slager heeft hem al!!” ik 
strompelde mee… naar mijn auto.. hamid stak zijn hand in mijn broekzak en 
 haalde de autosleutels eruit… hij opende de deur aan de passagierskant en liet 
me zitten wacht, broertje.. ik kom er zo aan, hij gaf me een kus op mijn hoofd… 
hij liep even de menigte in.. ik zag hoe hij intrapte op de jongen die mij zo te 
grazen had genomen.. daarna liet hij z’n vrienden weten dat we gingen.. hij gaf 
z’n sleutels aan MO de slager en kwam naast me zitten… hij satrtte de motor en 
scheurde weg.. alle auto’s gingen alle kanten op… hij haalde MO in… MO keek 
uit zijn raam en ontblootte zijn goude tand.. ik stak mijn duim op.. “naar mijn 
huis Hamid!!”

thuis zaten ze samen voor de tv toen iksamenmet Hamid naar binnen 
strompelde.. verschrikt keken imane en fatima ons aan… ik stond voorover 
gebogen.. ik had heel erg pijn in mijn zij.. een armhield ik over mijn buik.. en de 
ander lag om hamids schouder..beide vrouwen stonden verschrikt op… WAEL!!! 
Wat is er?? Wat heb je gedaan??” voorzichtig ademde ik door mijn mond.. “niks 
niks… “ Hij was voor Rambo aan het spelen.. “antwoordde Hamid grijnzend.. 
“hmm.. was je tegenspeler te sterk wael??”vroeg Fatima.. ik antwoordde niet.. en 
trok voorzichtig mijn arm terug… “Fatima.. dit is geen tijd om grapjes te maken.. 
zie je niet dat hij pijn heeft??!!”snauwde imane haar zusje toe… “oeff antwoordde 
fatima ” ai sommige advocaten hebben een advocaat!!” het was maar een grapje 
hoor imane.. je hoeft niet zo fel te reageren…!!” zei ze verontwaardigd.. ik maakte 
voorzichtige stapjes naar de bankstel… “je moet wanneer je grapjes worden 
gewaardeerd en wanneer niet FAAT!!”riep imane uit.. en op dit moment zijn ze 
behoorlijk missplaatst!” ik ging liggen!! Het gekibbel ging nog even door.. Ik keek 
hamid aan.. “bedankt broer!! Ga zitten… Hij knikte.. en draaide zich om… “nee 
mij niet gezien…” wat een kippehok hiero!!” tering zeg!! Dat je hier kan leven!! 
Hijliep richting van de deur.. Imane kreeg hem in het oog… hamid!! Waar ga je 
heen??” neem wat te drinken…!!”nee shoukran riep hij vanuit de deur… bewaar 
het drinken maar voor het geval jullie een droge keel hebben van het 
bekvechten..” hij glimlachte en sloeg de deur achter zich dicht.. “zie je wel!! Kon 
fatima niet nalaten om effe erin te wrijven.., Hamid loopt ook weg voor je a 
schreeuwlelijk, als wael in staat was om te lopen was hij ook pleite!!” wallah a 
fatima.. ik pluk je kaal als je je mond niet houdt!! Waarschuwde imane.. “ ik werd 
het nu ook zat.. ik sloot mijn ogen en probeerde me te ontspannen… alles deed 
pijn.. sso die gast had me op het laatst echt te grazen genomen.. ik hoorde de 
stemmen wegsterven… en een deur dichtslaan… ik opende mijn ogen… Imane 
kwam eraan met een glas water… ze ging naast me zitten op de rand van de 
bankstel, te ondersteunde mijn hoofd.. ze gaf me te drinken.. 
ik liet mijn hoofd weer op de leuning steunen en sloot mijn ogen… opeens voelde 
ik een hand naar mijn nek gaan .. verschrikt opende ik mijn ogen.. het was maar 
imane.. die mijn stropdas afdeed… ik fronsste.. “jezus ik dacht dat ik die al had 
afgedaan…” imane lachtte.. “jaja.. zelfs als meneer gaat vechten.. moet ie stylie 
zijn he?”ik glimlachte.. ik was niet gegaan om te vechten.. alleen said 
beschermen… maar die gast viel me aan van achteren… en als said er niet was… 
dan had je me nu in het ziekenhuis kunnen bezoeken… “allah jehfad mompelde 
ze.. “” waar ben je geraakt??” vroeg ze… in mijn zij… en mijn arm… voor de rest 
niet echt… hij was nog niet aan mijn hoofd toe… ik geloof dat ie dat als toetje 
wilde… “ hmmm mompelde ze.. haar vingers waren bezig met de knopen van 
mijn over hemd… ik voelde haar zachte vingers af en toe mijn huid raken… ik 
vroeg me af waar ze mee bezig was… toen har woordn mijn gedachten 
onderbraken…”waarom viel hij je aan??” toch niet zomaar?? Ik haalde mijn 
schouders op.. en verkrampte meteen van de pijn…. Ik liet mijn adem voorzichtig 
ontsnappen… ik opende mijn ogen weer en zag dat ze me fronsend aankeek… 
“pijn??” nee hoor, het kietelde zei ik sarcastisch… mijn overhemd lag nu 
helemaal open… “welke zij?? “rechts antwoordde ik… ze keek eerst… hmm 
rood… ‘mompelde ze.. ze voelde even met haar hand…. Ik weet niet wat het 
was.. haar aanraking of de pijn waardoor ik niets meer kon verdragen… 
“AUW!!”imane!!! laat dat!!” wat??”vroeg ze verbaasd… “saafi saafi.. antwoordde 
ik.. laat maar… het komt wel goed!!”met pijn en moeite stond ik op… wil je me 
asjeblieft wat te eten brengen??” ze keek me raar aan… ze was verbaasd.. maar 
stond toch op.. “Fatima… we gaan eten riep ze!!” die kwam onmiddellijk uit haar 
kamer hobbelen… ze keek naar haar zus… die in gedachten was verzonken.. en 
toen naar mij.. ik was net mijn overhemd aan het vastknopen… “interessant 
mompelde ze… en iopende toen de koelkast en haalde een fles cola eruit.. ze 
brangt het de woonkamer in…op dat moment ging de huistelefoon… ze nam 
op… en riep opeens..”hee schwarzenegger!!! Ewa a beest.. wat heb jij allemaal!!!! 
Het bleef effe stil… ik glimlachte…ik kon wel raden tegen wie ze het had…”ewa 
jah.. je leeft nog!! Daar mag je blij mee zijn denk ik.. “jaa hij is hier…”wacht effe.. 
ze reikte mij de telefoon aan… je gevechtspartner!! Ik glimlachte en nam de 
telefoon aan… ewa??? Said begon te lachen.. echt een ***** die schoonzusje van 
je!! Ik lachtte… “ze bedoelt het goed… wat is de schade??” valt wel mee… niks 
ernstigs… alleen een opgezwollen oog.. waarschijnlijk morgen blauw.. en een 
bloedlip… jij??” niks zichtbaars.. ik heb wel een paar rake op mijn zij gehad… en 
mijn bovenarm tintelt… maar elhamdolilah.. niks ernstigs… hij lachtte… dan is 
het goed.. ik voelde me schuldigman!! Ewaaaa saaafi.. doe niet zo lief spillebeen.. 
dat staat je niet!! Hij lachtte.. en zei opeens… wacht wacht.. hoor jij het ook??? 
Wat??”vroeg ik dat geluidje.. lijkt op sirene… nee antwoorde ik verontrust.. ewa 
 luister goed!!” onbewust drukte ik de hoorn steviger op mijn oor…. En wachtte 
gespannen af… TUUT TUUUT TUUT TTUT….. aaaah vieze klootzak!!!! Hij had 
opgehangen!!!
Imane stond in de keuken en schiep alles op… maar haar gedachten waren overal 
behalve bij wat ze deed…. Waarom deed hij zo raar?? Ze snapte niks van hem…. 
Ze wilde alleen kijken welke verwondingen hij had.. maar zodra ze hem raakte 
was het alweer over… en snauwde hij dat het goed was.. het leek wel of hij van 
haar walgde?? Ze schudde haar hoofd dat kon niet… ze kon het niet geloven… 
juist hij zocht het contact.. juist hij wilde meer… en nu?? Wat was er gebeurd?? 
Fatima stoote tegen haar aan.. “gaan we nog eten?? Of kan ik beter maar verder 
gaan leren.. “imane voelde zich betrapt… haar zusje kon als het ware door haar 
heen kijken.. tenminste zo voelde het… ze gaf haar het bord.. en ging zelf het 
bestek bijelkaar zoeken.. ze keek weer de woonkamer in.. hij was voorzichtig 
overeind gekomen en fatima hielp hem daarbij hij ging zijn handen wassen even 
later kwamen ze glimlachend terug imane voelde zich nog rotter.. “ewa komen 
jullie nog of hoe zit het??”snauwde ze.. 

Tijdens het eten kwebbelde fatima erop los.. haar opa was boos weggegaan 
omdat hij ook nog moest helpen om alles op te ruimen in het andere huis hij 
vond dat jij het moest doen.. want jij bent de man… ik glimlachte… “nee.. hij had 
het te druk met vechten”klonk het droog naast me… fatima keek verrast op.. ik 
verbaasd en toen kwaad.. “wat wasdat nou voor droge opmerking??”vroeg ik 
kwaad… ze haalde haar schouders op… nee niks vergeet het..” NEE!! Niks 
vergeet het!! Wat bedoel je?? Dat ik ze3ma alle gevechten uitlok?? Dat ik ervan 
geniet??? Dat ik dit expres doe… ?”” hee!! Praat dan!! Tijdens mijn tirade keek ze 
me verschrikt aan… toen ik op antwoord wachtte.. keek ze me recht aan opeens 
keek ze geirriteerd weg, het was zo een hooghartige blik dat het mijn woede 
alleen maar aanwakkerde… praat dan!!”ze haalde diep adem.. ik zag dat het haar 
moeite kost zich te beheersen” ok wael??”saafi.. het was niet zo bedoeld.. eet 
asjeblieft door en laat me met rust!!” dat toontje was eerder bedoeld voor een 
kleine irritante knul dan voor een volwassen man.. ik gooide mijn vork neer.. 
“weetje wat… stik maar lekker in je eten, als je wilde dat ik at, had je je mond 
moeten dichthouden!! Met een ruk stond ik op.. een felle pijnscheut deed me 
weer ineenkrimpen.. imane schrok?? Wael gaat het??” ik weerde haar handen die 
ze naar me had uitgestoken en liep voorlangs de kamer uit.. 

Dat gebaar deed haar ontzetten veel pijn… hij kon haar aanraking niet 
verdragen… willie hij had zelfs liever dat hij omviel van de pijn dan dat zij hem 
aantraakte.. ze hield haarhoofd gebogen.. en prikte wat in haar stukje kip… ze 
had zelf ook geen trek meer.. ze voelde de brok in haar keel steeds groter worden 
tranen vertroebelden haar zicht… ze knipperde express niet met haar ogen 
anders zouden ze eruitvallen… ze was zoo in gedachten verzonken dat ze niet 
doorhad dat haar zusje haar al een hele tijd aanstaarde.. “imane??” verschrikt 
keek imane op..”sorry schat zei je wat??” fatima knikte en keek van haar zus 
weg.. ze zag de tranen in de ogen van haar zus… ze wist dat imane het moeilijk 
had… maar ze besefte ook heel goed dat ze zich erbuiten moest houden… “ik 
vroeg of ik al kon afruimen.. “ imane knikte.. bedacht zich en zei..”nee nee schat 
ga jij maar lekker leren!! Ik wil niet dat je zakt en de examens zijn al over een 
week… ik doe dit wel… Fatima nam genoegen met dit antwoord en stond op.. ze 
wilde net weglopen toen ze zich bedacht en haar hand op haar zus schouders 
legde.. imane keek naar haar op… “maak je niet druk… hij is gewoon even 
freaked out…. Hij draait wel bij.. imane knikte en keek weer voor zich uit… even 
later stond ze op.. ruimde af en begon aan de afwas… toen ze bijna klaar was 
zette ze nog koffie… op dat moment liep hij de kamer weer in… zijn haar was nat 
en hij liep in een jogging broek en een slobbertrui…

Na een lange bad ben ik even op bed gaan liggen en heb ik de tv aangezet… effe 
mijn gedachten op een rijtje zetten… ik was zwaar geirriyeerd door haar 
opmerking… ik snapte het zoiezo niet… hoe kan iemand binnen zo heel snel van 
stemming wisselen.. en waarom dacht ze dat ik die gevechten uitlok?? Elmohim 
het sloeg nergens op… maar door de pijn ben ik mijn zelfbeheersing verloeren.. 
maar misschien is het beter zo.. kunnen we even de grenzen afbakenen.. na een 
tijdje had ik besloten om maar aan het werk te gaan… de enige manier om te 
ontsnappen aan alles om me heen… ik liep naar de huiskamer… imane was bezig 
met de afwas… ik pakte mijn laptop en ging halfrechtop liggen op de bank.. ik 
opende de laptop en ging aan het werk… imane kwam een kwartier later met 
twee koppen koffie op een dienblad… ik had het pas door dat ze er was toen ze 
aan de andere kant ging zitten en de tv aandeed.. ze schoof de dienblad over de 
tafel naar me toe… ik dacht wel dat je koffie wilde… ik heb er alleen suiker in 
gedaan… ik knikte en bedankte haar… ik vroeg me tegelijkertijd af hoe ze dat 
wist.. ik dronk mijn koffie en werkte verder… hoe boos ik ook was toch kon ik 
mijn ogen niet onder controle houden… steeds voelde ik mijn ogen naar haar 
dwalen ging de telefoon af… imane nam op en het bleek Noelle te zijn imane zat 
effe te kletsen en hing even later op… ik was alweer aan het werk… ze schraapte 
haar keel… wael…??”ik keek op…. Het leek wel of ze mij niet recht aan kon 
kijken… “gaat het nog met je zij??” ik keek haar onderzoekend aan… dat was iets 
heel andersdan wat ze werkelijk wilde zeggen.. “iontreseert het je?? “was mijn 
 wedervraag… even sloot ze haar ogen en stond op… nee je hebt gelijk… het 
intereseert me geen drol!!” was effe vergeten wie je bent..” ze liep weg.. pff wat 
aandacht allemaal met een mens kan doen…” het was beter zo.. hield ik mezelf 
voor… afstand houden….

Een halfuur later ging de bel… fatima liep haar kamer uit en deed open… ik 
hoorde een hoge stem die ik inmiddels ben gaan haten!!... heeeyyy 
Noelle!!!”hoorde ik fatima gillen… pffff. Zuchtte ik… nu ging j het helemaal 
krijgen… mompelde ik… een paar seconden later kwam ook imane uit de 
slaapkamer.. erwerd hevig gezoend.. en omhelsd hoor de ik… ze kwamen met 
z’n allen de woonkamer binnen… Noelle kek me triomfantelijk aan en stak haar 
hand uit.. wat ben je bruin geworden zeg??!! “ ik schudde haarde hand.. dank je 
wel.. “jij ziet er ook goed uit Noelle… “ dank je.. ze ging zitten… fatima haalde 
drinken en wat koek enzo.. ze kwekten steeds harder… opeens viel het stil…”ooh 
by the way wael..”ik keek vragend op.. en hoopte dat ze zou zeggen dat ze naar 
huis wilde maar geen vervoer had.. ik wilde haar met alle plezier wegbrengen… 
desnoods naar het einde van de wereld als ze maar weg was!! Heb jij een zwarte 
golf? Ik knikte…”hmmm ik dacht het al.. mompelde ze…” kenteken begon miets 
met….23??” jaaa.. wat is daarmee??” ooh.. ze glimlachte nep… “ik geloof datze 
net met jouw auto bezig waren….. ik fronstte.. wat bedoel je… toe ik net 
binnenkwam waren twee mannen bij je auto… ze waren iets aan het ombouwen 
geloof ik ..”dat laatste kwam er zooo vals uit dat ik kippenvel kreeg…. Ik keeg 
naar de klok kwart voor 10!!! Dat was een halfuur geleden!!!!! Ik stond ondanks 
de pijn snel op en deed slippers in mijn voeten en stronmpelde naar beneden, en 
liep snel naar de parkeerplaats… toen ik er aankwam snakte ik naar adem.....

Ik bleef stokstijf staan… en keek naar mijn auto.. of eerder gezegd mijn 
wrakoveral lag glas en ze hebben er blijkbaar hard op ingeslagen want de 
motorkap was ingedeukt, de dueren ook de banden waren lekgestoken…. Ik kon 
me niet bewegen… verdwaasd staarde ik naar mijn auto, zoo lang zo hard voor 
gewerkt. Kijk dat die pugeot nmaar de maan ging ok.. dat was ongeluk .. maar 
dit?? Ongelovig schudde ik mijn hoofd… ik voelde een zachte tik op mijn 
schouder.. ik draaide me om en zag een oude nederlandse vrouw achter me 
staan… “is dat van jouw??”ze wees op het wrak ik knikte hopeloos.. “jah het was 
van mij..” “wat erg voor je ..ik heb al de politie gebeld.. ze zullen zo wel komen.. 
die mannen waren wel erg heftig bezig!!” heeft u ze gezien vroeg ik haar.. ze 
knikte.. “ik hoorde eerst de glas kapot gaan dus keek ik naar buiten, ik dacht dat 
het om diefstal ging” ik belde de politie en ging weer naar het raam.. toen waren 
ze al bijna klaar..”ik was bang dat ze mij anders zouden aanvallen, anders was ik 
 wel naar buiten gegaan..” naarmate ze verder sprak voelde ik kwaadheid 
opkomen.. “hoeveel waren het er? Vroeg ik.. ze keek me bedenkelijk aan.. 3 denk 
ik… tenzij eentje gewoon verder liep… ik zuchtte.. 3 mannen?? Verder nog iets 
gezien mevrouw?? Ze dacht even na.. ja.. ze waren …. Ze aarzelde even… van 
jouw soort.. “ ik trok mijn wenkbrauwen op.. ”marokanen bedoelt u??” eeh ja dat 
bedoel ik neem me niet kwalijk dat ik dat zo zei.. ik knikte kortaf.. ik wilde geen 
details meer horen ik keek weer naar de auto.. en ze verdween geluidloos.. 
opeens hoorde ik voetstappen… ik keek om.. het was imane.. 

Net toen de deur dichtviel.. draaide imane en faitma zich verbaasd om naar 
Noelle.. ze keek ze schaapachtig aan.. “OOPSS” met een boos gezicht herhaalde 
fatima “ÖOPS??” de glimlach op noelles gezicht verbleekte.. “imane, zeg tegen je 
zusje dat ze normaal tegen me doet hoor..” imane zei niets… ze zat Noelle alleen 
maar aan te kijken.. vertel eens Noelle, hoe lang wist je het al, van zijn auto.. 
“Noelle haalde haar schouders op.. “vanaf het begin.. “ooh dus je hebt dit express 
gedaan??” hee!! Noelle stak haar vinger op.. “praat niet zo beschuldigend, ik heb 
het toch niet gedaan.. ik ben het vergeten om te zeggen… “ JE LIEGT!!!”gilde 
fatima… Noelle keek haar boos aan.. “ ik vind dit echt laag van je noelle.. zei 
imane.. echt dit had ik niet vaqn je verwacht… “WAT??? Hallo ik probeer je 
alleen te helpen die gast betaald te zetten” en nu keer jij je tegen mij!!”” fatima 
keek haar zus aan, dit werd interessant.. “betaald zetten??”imane heb ik iets 
gemist?” imane kreeg een rood hoofd van kwaadheid.. “ BEMOEI JE ER NIET 
MEE NOELLE!!! Het is mijn zaak!!ik heb je niet gevraagd te helpen!! Noelle 
haalde haar schouders op.. “ sorry hoor… “ ze inspecteerde haar nagellak. Imane 
schudde kwaad haar hoofd en deed haar pantoffels aan en liep naar buiten.. ze 
nam de lift.. verwoed probeerde ze te bedenken wat ze moest zeggen.. wat kon ze 
zeggen?? Wat viel er te zeggen… 

ze stapte de lift uit.. ze deed de deur van de flat uit .. ze dacht aan die nacht 
ongeveer twee weken geleden.. het leek zo’n lange tijd.. het was hun 
huwelijksnacht de kou kwam haar als een deken tegemoet… maar ze leek het 
niet te voelen… als ze toen wist wat ze nu weet…. Dan was alles zooo anders 
gelopen… ze zag hem staan.. voor zichuitstarend.. zijn handen in zijn zakken… 
ze keek naar de auto en hield haar adem in van schrik.. de auto was totalloss.. ze 
werd kwaad.. “Hoe konden ze??” ze keek naar wael die daar tegen de lantaarn 
stond aangeleund… hij leek zo verloren.. zijn schouders ligt gebogen was hij 
ingedachten verzonken totdat hij opeens haar voetstappen hoorde en zich 
omdraaide.. ze zag dat hij rechtop ging staat… 
 ze kwam naast me staan en haakte haar arm om de mijne onbewust bracht ik 
mijn arm dichter naar mijn lichaam… haar arm zat geklemd tussen mijn arm en 
mijn zij.. “ooh mijn God!!”zei ze… weet je al wat??” ik schudde mijn hoofd… nee, 
wel dat het 3 marokkaanse mannen waren”verder niet zoveel… waar wacht je 
nog op wael.. kom we gaan naar huis.. ze probeerde me weg te trekken.. ik bleef 
staan… ik wacht op hen, ik knikte naar de richting van twee auto’s die 
aankwamen. Ze keek verbaasd de richting op die ik aanwees… de politie 
verduidelijkte ik. .. ze ging weer recht staan naast me.. ïmane je kunt beter naar 
boven gaan… “waarom?? Ik wil bij je zijn..” ik keek haar aan… het is te koud.. 
“ze haalde haar schouders op.. de agenten stapten uit en kwamen onze richting 
op.. “Goedenavond” we kregen een melding van een vernieling aan een auto, “ ik 
knikte en wees naar de auto.. “ ze liepen eromheen en maakten wat geluidjes.. ik 
wilde niet dichterbij komen… het zou het toch alleen maar erger maken. Ik 
voelde imane trillen naast me… ik draaide me weer naar haar om.. “ imane ga 
asjeblieft naar boven je hebt het koud.. “ ze schudde haar hoofd, ik ze je toch al.. 
ik blijf hier bij jou.. ik vond het wel lief, maar op dat moment irriteerde haar 
koppigheid me mateloos.. “ imane, luister nou eenkeer in je leven nar me, het is 
koud en jij bent zwanger, dus een longonsteking kunnen jullie niet gebruiken. 

Ze keek hem aan… ze had net te weinig licht om zijn ogen te zien… maar zijn 
stem en zijn woorden zeiden genoeg.. haar hart liep over van liefde… nog even 
en ze zou gaan huilen.. hij was zooo lief.. zelf nu dacht hij aan haar en aan haar 
ongeboren kindje… ze slikte haar tranen weg.. en knikte… ze draaide zich om en 
liep in de richting van de flat. Ze voelde zijn ogen in haar rug……

Een uur later ging ik weer naar boven.. de agenten konden in principe niets doen, 
ik moest morgen zelf naar het bureau komen om officieel aangifte te doen. Ik 
verdacht niemand, dus konden ze er ook niet achteraan.. en het signalement wat 
ik had was dusdanig vaag dat het niet de moeite was om uit te kijken naar een 
dader.. het was stil in huis toen ik binnenkwam.. de huiskamer ws opgeruimd.. 
iedereen zat blijkbaar in zijn kamer.. ik ging zitten en liet mijn hoofd in mijn 
handen hangen… ik sloot mijn ogen en probeerde na te denken, opens hoorde ik 
een deur heel zachtjes opengaan… fatima kwam naast me zitten… “wael? Wat is 
er??” ik keek op.. en schudde mijn hoofd nee niks, meid… ga lekker slapen. “ hoe 
is het met je auto?” ik glimlachte triest, en haalde mijn schouders op.. morgen 
kun je zelf kijken.. “ze wilde nog iets vragen.. maar ik onderbrak haar.. “lieverd, 
als je het niet erg vind praat ik er liever niet over.. “ ze knikte.. “ok “ze stond op.. 
wil je nog iets drinken of zo?? “ ik schudde mijn hoofd nee dank je wel.. “ ok.. 
welterusten..”welterusten mompelde ik.. ik stond ook op en ging naar bed… ik 
 liep in het donker naar het bed.. ik sloeg het dekbed terug en ging voorzichtig 
liggen, bij abrupte bewegingen deed mijn zij nog steeds pijn.. mijn arm leek wel 
mee te vallen.. ik ging op mijn rug liggen imane verschoof.. “wael??”hmm .. 
antwoordde ik.. “het spijt me echt voor je..” haarslaperige stem klonk ontzettend 
sexy.. ik moest me echt inhouden.. “ het is maar een auto, imane.. maak je niet 
druk..” de boodschap daarachter, daar maakte ik me zorgen over.. niet de auto, 
voegde ik er in gedachten aan toe..
“ maar het blijft wel zonde” ik knikte.. “dat wel.. welterusten”hmmmm.. 
mompelde ze.. dat was het laatste wat ik van haar hoorde.. 

ik voelde me zwaar de volgende ochtend, met moeite kreeg ik mijn oogleden 
open… het begon al licht te worden.. ik keek naar de piepende radiowekker 
kwart voor 6 . waarom voelde ik me toch zoo zwaar?? Ik keek naar mezelf en zag 
een vrouwenlichaam… Imane lag half op mij… haar arm om mijn middel haar 
hoofd bijna in mijn nek… ik glimlachte ze zal zo wel een stijve nek hebben… ik 
sloeg het dekbed terug en zag haar ene been gevaarlijktussen de mijne liggen… 
“pfff.. dat is de gevarenzone imane..” ik keek ernaar… en besloot maar heel 
voorzichtig eronderuit te komen…. Ik probeerde er onderuit te schuiven, toen 
opeens de radio Keihard aanging… ik schrok, maakte een abrupte beweging. 
Imane schrok wakker en probeerde weg te komen, daarmee stootte ze hard in 
mijn kruis… ik klapte dubbel… de pijn was onbeschrijfelijk.. en ondragelijk…. Ik 
wilde het uitschreeuwen van de pijn… ik draaide mijn hoofd en schreeuwde in 
het kussen… “oooh mijn god !! wat heb ik gedaan??”wat is er?? Waelll”” 
WAELLL!!!! Zo bleef ze allemaal dingen stamelen… ik negeerde haar.. ik kon 
gewoon geen antwoord geven.. ik bleef zo een tijdje liggen tot de ergste pijn over 
was… toen draaide ik me om.. imane keek me met grote ogen aan.. “willie schat, 
wallah het spijt me…ik deed het niet expres.. ik liet zachtjes mijn adem 
ontsnappen.. “dammnn imane.. dat was.. een ik zocht naar iets om te zeggenm.. 
ik kon niet boos op haar zijn.. ze kon er niet aan doen… dat kon je zien aan de 
uitdrukking op haar gezicht.. “een hevige manier van wakker worden… “ ze 
bleef me aankijken… ‘ ik glimlachte.. “als je wilt dat mijn kinderwens ooit 
uitkomt, moet je toch wat voorzichtiger met me zijn.. ze beantwoorde mijn 
glimlach.. .. “komt door de radio zei ze.. ik had ‘m gister heel hard gezegd.. want 
ik word nooit echt snel wakker”ik knikte .. “waarom wil jij zo vroeg wakker 
worden.. ?” ze haalde haar schouders op… om ontbijt voor je te maken..” ik trok 
mijn wenkbrauwen op… wat was dat voor raars wat ze zei.. “ik wilde haar graag 
vragen waarom deze verandering, maar het leek me handiger die vraag niet te 
stellen.. want het zou toch alleen de sfeer verpesten. En het leek mij beter de 
komende dagen maar effe in vrede door te brengen.. een beetje rust kon geen 
 kwaad…

“heel lief van je imane, maar ik ontbijt nooit.. “ze haalde haar schouders op… dan 
drinken we thee… ik rolde met mijn ogen.. ze was wel errug vastberaden de 
laatste tijd… ik stond op en strompelde naar de badkamer.. ik ging onder de 
douche en inspecteerde de boel effe…. Aan de pijn te voelen zou het pimpelpaars 
zijn.. maar het zag er wel ok uit… geen blijvende schade… ik liep de badkamer 
uit en kleedde me aan..met mijn colbert in de hand liep ik de slaapkamer uit.. ik 
botste bijna tegen Fatima aan, die wrijvend in haar ogen haar kamer uitliep.. 
Goede morgen!!, waarom ben je zoo vroeg wakker?? “vroeg ik?? “kan er iemand 
slapen door al dat lawaai??”snauwde ze terug… thesuz man!! Ze keerde zich 
naar haar zus die net haar hoofd om de keukendeur stak..” ja kijk jij maar heks!!’ 
ik weet niet wat jullie aan het doen waren, maar ik ben ervan overtuigd dat het 
met minder volume kan!!” ik lachte… en liep door… Imane had een rood 
hoofd… en concenmtreerde zich op het inschenken van de koffie… ik leunde 
tegen het aanrecht en nam mijn mok. “ze schaamt zich niet” zei ik geamuseerd… 
imane lachtte.. nee ze slaapt heel licht, en heeft een ochtendhumeur.. “ voor 
tienen is ze niet te genieten… “lah jestar!!” heeft niemand dat van jullie?? “vroeg 
ze.. ik lachte bij de herinnering. “mijn vader heel erg.. Hamid en Rafika… mijn 
moeder soms… ik en nora niet.. voor ons is elke ochtend een feest… al is het 
alleen maar om anderen te irriteren.. ze lachtte… “daar zie ik je wel voor aan 
trouwens.. ik knipoogde.. valt wel mee toch?? Wil je iets eten??”ik schudde mijn 
hoofd… Fatima liep langs en keek de keuken in.. ze keek ons boos aan… ik barste 
in lachen uit.. ik lachte hard….express om Fatima te irriteren… fatima sloeg de 
deur hard dicht…..

een kwartier later liep ik naar beneden.. ik kwam langs mijn auto.. ik keek er 
triest naar… jammer was echt een lkkere auto, ik liep snel naar de bushalte.. later 
de trein.. in de trein was het vol.. ik moest de hele reis staan… ik probeerde de 
krant te lezen, maar het ging niet echt mijn gedachten dwaalden steeds af, naar 
de gebeurtenis van de vorige avond, en naar imane.. de vberandering was te 
groot om er niks achter te zoeken.. een uur later kwam ik aan op kantoor… mijn 
secretarresse was er nog niet… ik opende mijn kantoor… en ging achter mijn 
bureau zitten…. Mijn arm deed nog wel een beetje pijn maar .. het moest maar 
anders kon ik mijn baan wel vergeten.. ik was nog niet eens zes maanden aan het 
werk… en het leek wel alsof ik niks had uitgevoerd… rond luchtijd ging mijn 
telefoon, ik nam op… mijn secrtetarresse vertelde me dat er telefoon voor me 
was… “zeg maar dat ik er niet ben Maria, ik loop achter op mijn schema. .. ok. Oh 
 en ik wil je zeggen dat ik ga lunchen.. ok, eet smakelijk! Dank je wel! Ik hing op 
en ging weer verder met de dossier waar ik mee bezig was… een uur later klopte 
iemand op de deur, “kom binnen!” het was een collega van me… “hee wael, kom 
je effe een luchtje scheppen? Hebben we wel nodig… “ik keek hem aan.. hij had 
gelijk… frisse lucht zou me goed doen.. we liepen richting het centrum.. we 
praatten over alles en nog wat.. het was een aardige kerel, ook pas getrouwd. 
Maar voor hem was het niet echt een verandering.. ik vond hem wel een aardige 
kerel.. hij was 3 jaar ouder dan mij.. en had iets meer ervaring.. we bespraken net 
een zaak waar we beiden mee werkten. We gingen een broodje eten en gingen 
weer terug naar kantoor… zo ging het een aantal dagen achter elkaar… ik kwam 
heel laat thuis en ging heel vroeg werken.. dit alles om de huiselijke sfeer die was 
gecreeerd te ontwijken.. ik werkte mijn achterstand goed weg. Ook tijdens het 
weekend werkte ik hard door… het huiselijke sfeer kon niet gemeden worden. 
Niet als je op zaterdag samen boodschappen doet, niet als men zich interesseert 
in je welzijn… niet als je naast imane wakker word. De afstand werd steeds 
moeilijker te bewaren. Ik liet die aftand kleiner worden waardoor ik een fatale 
fout maakte.. 

twee weken na de voorval met mijn auto op een mooie zaterochtend liep ik naar 
beneden om de postbusje te legen… ik keek ter plekke wat er allemaal was… Gak 
van imane, salarisstrook van mij en van haar.. een brief van school van fatima, 
hmm een envelop van minesterie van justitie.. .. een paar reclamefolders net toen 
ik ze weg wilde gooien viel er een kleine envelop uit… ik nam de envelop en 
bekeek het zorgvuldig.. met een kloppende hart opende ik het envelop.. de 
inhoud bestond uit een regel: MIJN GEDULD IS OP!! Ik heb nooit geweten dat 
een enkele zin zoveel inpact op iemand zou hebben… ik las het nogmaals… deed 
alsof ik het niet begreep.. maar ik hield mezelf voor de gek.. ik begreep het heel 
goed!het werd nu werkelijk serieus… ik voelde ook een woede opkomen.. maar 
dit was ook het moment dat ik er wat aan moest doen. .. vast beraden liep ik naar 
boven ik pakte een koffie en schonk ook voor imane.. Fatima was zoals 
gewoonlijk nog niet wakker… Imane kwam net uit de douche en kwam de 
keuken binnenlopen.. “sbah el geer..”goede morgen antwoordde ik.. ze pakte wat 
fruit uit de schaal en ging zitten.. “lekker geslapen?”vroeg ze terwijl ze een 
sinaasappel schilde.. “ik knikte.. wie slaapt er nou niet lekker naast jou?” ze 
glimlachte geforceerd.. “ewa dat is het geluk dat jij hebt in het leven.. wees er 
zuinig op.. velen wensen wat jij hebt. Ik glimlachte.. “oh ja.. wat heb ik dan? “ 
zonder op te kijken begon ze op te sommen… eeh je bent jong, ziet er niet slecht 
uit, hebt een goede baan, tot voor kort een leuke waggie.. en niet te vergeten, een 
leuke vrouw en een kind op komst.”jah.. zo bekijken mensen het he??”ze knikte 
en halveerde haar sinaasappel.. ze bood me een stukje aan… ik nam het aan en 
begon de witte schilletjes weg te peuteren.. maar op welk deel zouden ze het 
meeste jaloers zijn?? Ze liet een stralende glimlach zien… “op het laatste 
gedeelte.. dat je gelukkig leeft met een vrouw zoals ik.. “de glimlach bestierf op 
mijn gezicht.. ze had het niet door .. ze stak nog een deeltje in haar mond… en 
keek me glimlachend aan.. ik ontweek haar blik. Ben je gelukkig Imane? Ze leek 
even na te deneken.. “ik denk het wel”jij??” ik dacht na over hoe ik het zou 
formuleren, ik besloot dat ik gewoon eerlijk moest zijn. “nee imane ik ben niet 
gelukkig” ze stopte met kauwen.. “kijk me niet aan alsof je het niet weet… “ik 
maakte een verontwaardigd gebaar… “ik bedoel.. kijk dan naar ons… alles is 
schijn… zelfs je vrolijkheid, zelfs je aandacht naar mij toe is schijn.. “ 
maarrr…”nee imane, als er iets is wat ik haat is het wel schijn.. ik weet dat je me 
haat, dat ik in jouw ogen de moordenaar van je moeder ben… “ mijn zinnen 
smoorden haar protest in de kiem.. 

wael, ik dachtdat je me begreep.. ik schudde mijn hoofd nee .. ik kan het niet.. ik 
begrijp het niet.. “ ze zuchtte diep… ik kan het niet loslaten, maar ik wil het zo 
graag loslaten.. soms vergeet ik het.. en kan ik normaal met je omgaan.. maar als 
ik het me herinner… ze viel stil… “ en ik?? Hoe moet ik ondertussen leven??”je 
speelt met me.. ” NEE!!! Zei ze verontwaardigd.. echt niet!!” ik keek haar recht 
aan, ze had tranen in haar ogen en leek wanhopig”zou het helpen als ik je 
vertelde hoe het van mijn kant het ongeluk heb beleefd… ze schudde heftig haar 
hoofd… en stond paniekerig op.. “nee wael, ik wil er niets over horen!”klaar .. 
laat het me asjeblieft vergeten.. “ de tranen rolden inmiddels over haar wanngen.. 
ze snelde de deur uit en sloot zich op in d slaapkamer…. Ik zuchtte en bleef op 
mijn plaats zitten.. “en nu??” de deurbel ging.. ik stond op en opende de deur.. 
Noura stond voor de deur… ik deed een stap opzij en liet haar binnen.. “hoe is 
het??” dat was juist de vraag ze niet had moeten stellen.. “ik kon me niet 
inhouden..”hoe moet het gaan??? Ik word gek!! Ik leef verdomme in een 
toneelstuk… “Nora keek me vreemd aan.. “wat??” ik schudde mijn hoofd.. forget 
about that…” kom je koffie met me drinken??” eeh eerlijkgezegd niet… ik had 
afgesproken met Fatima .. waar is ze??” ik wees naar de kamer.. kijk uit .. het is 
gevaarlijkterrein..”nora lachtte .. niet voor mij!!” ik lachtte.. en ging weer aan mijn 
tafel zitten… ik nam en slok van de koffie.. mijn gezicht vertrok.. hij was koud 
geworden.. ik goot het in de gootsteen en schonk nieuwe in.. ik ging weer zitten.. 
ik nam een slok en onbewust gingen mijn gedachten uit naar de dingen die 
allemaal geregeld moesten worden… ik begon het benauwd te krijgen… ik kon 
deze situatie niet meer aan leek het… kon ik het maar aan iemand vertellen? 
Maar dat zou betekenen dat diegene zou betrekken in dit alles… maar voor mij 
voelde het als en schaamte.. mijn vrouw hield niet van me.. sterker nog.. ze haatte 
me.. ik wilde liever niet dat iedereen dat wist…”wael, wij gaan” ik keek op en 
zag beide dames in de deuropening staan… ik knikte.. bel als er wat is ok?” 
jaaa… de deur sloeg dicht… 

ik bleef daar een tijdje zitten… maar ik kon maar niet verzinnen wat ik zou doen.. 
uiteindelijk stond ik op…en liep naar de kamer ik probeerde de deur open te 
maken, wat niet lukte.. ik klopte.. geen antwoord..”imane doe effe open.. geen 
antwoord… ik haalde diep adem.. mens DOE NIET ZOO KINDERACHTIG!!! Ik 
kleed me om en ga weg.. “ ik bonkte op de deur… ik hoorde wel gesnuf… maar 
ze wiilde toch niet opendoen.. “ IMANEE!!!!! DOE OPEN!! Toen ze nog steeds 
niet opende.. liep ik met grote stappen door het huis.. daarbij stootte ik van alles 
omver!! Ik zocht naar een reserve sleutel… ik kon het niet vinden en ik werd 
alleen maar kwader.. ik stond te vloeken en tegen de deur te schoppen.. 
uiteindelijk deed ze de deur open.. maar op dat moment schopte ik nettegen de 
deur waardoor die met een enorme klap openging.. met een gil stapte imane net 
aan de kant… ik keek haar aan.. en ik zag eigenlijk aalleen maar roods voor mijn 
ogen… “wallah als jje dit nog eenkeer flikt vermoord ik je !!! je bent 23 en 
gedraagt je als een PUBER!! GODVERDOMME IMANE IK HEB HET 
HELEMAAL MET JE GEHAD!!!! Ik vloekte er van alles uit… en pakte 
tegelijkertijd met kleren… ik nam ze mee naar de andere kamer en kleede me 
aan!! Ik moest hier weg.. want anders zouik binnen 5 minuten een moord plegen.

Ze hoorde de deur met een enorme klap dichtvallen.. ze liep de slaapkamer uit… 
die uitbarsting had wel indruk gemaakt, moest ze toegeven. Ze vond het erg om 
henm zo te zien.. de vertwijfelde blik die vaak in zijn ogen lag. Ze opende de 
koelkast en keek erin.. ze pakte een pakje sap en schonk een glas voor zichzelf in.. 
ze ging zitten en woelde door haar haar… ze kon het niet helpen.. ze kon het 
niet.. ze zat tussen twee vuren, haar moeder of de lioefde van haar leven… het 
ongeluk zou altijd tussen hen instaan… daarom was het ook beter om geen hoop 
t5e hebben voor de toekomst.. het is gewoon niet bestemd.. zei ze in zichzelf.. 
maar hij hadzoveel voor haar gedaan.. ze wilde dat ze wat kon terugdoen… ze 
nam een slok en haar blik viel op een verfromfraaid briefje op tafel.. ze reikte 
ernaar en streek het glad.. MIJN GEDULD IS OP!!””haar hart sloeg een slag 
over… willie.. van wanneer is dit??? Shit dacht ze.. ze zitten nog steeds achter 
hem aan…. Ze dacht diep na.. zij was de enige die dit probleem voor hem kon 
oplossen… ze dacht weer aan haar eerdere vermoedens… alles pastte in elkaar.. 
ze stond op en wist wat haar te doen stond… ze moest kontaktopnemen met 
MO.. hoe erg ze dat ook vond.. hij was de sleutel van dit raadsel…….
de hele dag had ik rondgedwaald... overal en nergens, alleen met mijn gedachten. 
ik had medelijden met mezelf.. zoveel meegemaakt... en toch nog steeds geen 
geluk.. wie kon ik hiervan de schuld geven? het antwoord was simpel en 
hard..'niemand"niemand was de schuldige.. het waren allemaal zaken die uit het 
niets tevoorschijn kwamen.. ik had het mezelf kwalijk kunnen nemen als iok 
werkelijk in de drugshandel had gezeten.. ik had het iemand kwalijk kunnen 
nemen dat het ongeluk is gebeurd... nee.. het was gewoon elmekteb dat mij 
behoorlijk te grazen heeft genomen. maar waarom?? 

ik was naar het strand gereden.. ondanks de snijdende wind die de in de 
namiddag waaride zat ik op de pier voor me uit te staren... deze aanblik deed me 
ergens aan denken.. aan marokko.. maar toch nietzaols daar.. daar vulde de 
zonsondergang je hart en verwarmde het je botten... de zonsondergang waar ik 
nu naar zat te kijken benadrukte de kou in mijn hart.. ik kon zo niet doorgaan... 
hier moest een einde aan komen.. zou het helpen als ik haar vertelde dat ik van 
haar hield? dat het enige wat me aan het leven trekt.. de hoop is dat ze ooit van 
me zou k,unnen houden? allemaal twijfels.. twijfels die je kapot maken.. die je 
niet lieten leven, maar ook niet lieten doodgaan.. je alleen lieten lijden...

rond halfzeven ging ik richting huis... ik was moe.. moe van het niets doen, moe 
van het denken. ik opende de deur.. ik verwachte een gespannen sfeer weer te 
voelen.. maar het was rustig.. ik liep naar binnen en keek in de kamers.. 
niemand.. beter dacht.. ik had ook helemal geen zin om iemandte zien of te 
praten. ik zette water op om te koken, en liep daarna doelloos naar de 
woonkamer.. ik zette een cd op van abdel halim.. het was wer dat deprissieve lied 
waar imane naar luisterde als ze haar moeder misstte... ik bleef voor me uitstaren 
totdat ik een zachte klik hoorde.. ik draaide me om en maakte thee.. ik ging 
liggen voor de tv m,et een mok in mijn hand.. op de een of andere manier werd ik 
gewekt door een geluidje..ik opende verschrikt mijn ogen en keek om me heen... 
"sorry zei imane.." ik wilde je niet wakker maken.. ik knikte en keek op de klok.. 
het was 8 uur... en ik voelde dat ik rammelde... "ik stond op en liep naar de 
keuken.. ik rammelde .. ik opende de koelkast... misprijzend keek ik ernaar.. "er is 
niks om te eten.. ""shit!!" dat was ik vergeten!! ze keek me schuldbewust aan.. ik 
ben vergeten om boodschappen te doen!"ik keek naar de klok.. vijf over acht... no 
way dat er nog een supermarkt open is.. ik keek geirriteerdweg.. ze 
zuchtte..ongeduldig.. ikliep naar de telefoon.. "wil je ook een pizza??" ze schudde 
haar hoofd.. ik heb al gegeten.."ik trok een wenkbrauw op maar zei niets.. 

dit kon ze dus echt niet uitstaan... hij deeed alsof er nioks aan de hand was , 
gewoon heel koelbloedig, alsof ze een vreemde was.. ze begreep best dat ie 
kwaad was..maa. wat hij nu deed was ook geen oplossing. ze ging zitten en nam 
een slok van zijn inmiddels koude thee.. ze dacht terug aan haar telefoongesprek 
met MO vandaag.. ze voelde weer rillingen lopen over haar rug.. het horen van 
zijn stem had allerlei herinneringen naar boven gebracht... de meeste waren 
slecht.. de herinneringen van de verkrachting was het ergst.. hij was voorzichtig 
geweest en wilde niet meten praten.. hij zou haar terugbellen... zou ze het zeggen 
tegen wael.. ? zou ze hem betrekken in haar plannetje?? ze keek naar zijn 
gestalte.. wat normaalgesproken rust en geduld uitsrtraalde zag ze nu alleen 
irritatie en heel veel onrust.. 

de dagen erna stortte ik me op mijn werk. ook probeerde ik via via aan de dossier 
te bemachtigen waar het ongeluk in staat beschreven. ik was schadeloos gesteld 
maar wat was er eigenlijk gebeur? wiens fout was in in werkelijkheid? ik wilde 
uitsluitsel.. had ik het nou el of niet gedaan?? onder het werken door bedacht ik 
me waarom die mensen mij benaderden voor drugs? ik heb nooit met drugs te 
maken.."zou het Hamid zijn?" het kan wel.. beredeneerde ik hij leek heel veel op 
mij... en hij gebruikte vaak mijn naam... ik schudde mijn hoofd.. kan niet.. het kan 
toch niet mijn eigen broer zijn die me betrekt in zulke zaken... ?/

ik werkte aan verschillende zaken, waarvan er een groot was ik kwam alleen in 
de avonden thuis.. ik leek me voor iedereen af te sluiten. ik werkte tot en uur of 
negen in de avond en als er vergaderingen of werkbesprekingen waren wel tot 
later. als ik thuiskwam at ik wat en ging douchen en slapen. soms als ik tijd had 
ging ik nog fitnessen, maar dat was alleen om mijn lichaam de beweging te geven 
die ontbrak in mijn werk aangezien ik lange dagen maakte op kantoor.. om de 
dag ging ik langs bij mijn moeder.. maar ik zag geen verbetering. en mijn vaqder 
was nog steeds in marokko..op een vrijdag belde said naar kantoor... mijn 
secretarresse nam op en verbond hem door.. 

"ewa spillebeen??"graptte ik.. hoe is het er mee??"goed elhamdulilah lachte hij.. 
hoe is het met jou?? ik knikte alsof hij het zou zien.. z'n gangetje zei ik.. "niks is 
goed zeiden mijn gedachten.." we kletsten nog wat en we maakten een afspraak 
voor de lunch en we hingen op.. ik keerde vermoeide weer naar mijn computer 
scherm. ik werd niet meer gestoord tot aan de lunch.. ik hoorde een zachte klop.. 
 "BINNEN! "riep ik en keek op.. Maria kwam binnen met een bos bloemen.. "ze 
keek me ondeugend aan.. ik keek haar vreemd aan.. "wat is dat?" ze glimlachte.. 
iets wat ze niet vaak deed... is voor jou"ik dacht diep na... was ik jarig?? nee.. had 
ik promotie?" ook niet.. een bedankje van een client?? weinig kans.. ik stond op 
en liet naar Maria toe die in het midden was blijven staan... ik stak mijn armen 
uit..en nam de bos aan... het was een leuke bos.. ik had er wel niet veel verstand 
van.. maar het zag er leuk uit.. ik nam het aan en zocht naar een kaartje.. ik had 
het gevonden.. het was een normale kaartje niet zo eentje met een voorbedrukte 
gefeliciteerd ofzo... mijn nieuwsgierigheid was nu echt gewekt... plotseling 
bedacht ik dat maria me nog steeds zat aan te kijken.. ik keek haar hooghartig 
aan.. ze begreep de boodschap en maakte snel dat ze wegkwam... ik glimlachte 
om haar reactie.. dat mens is volgens mij echt bang voor me.. ik hoefde haar maar 
boos aante kijken en ze trekt lijkbleek weg.. ik grinnikte even van leedvermaak en 
pakte het kaartje.. ik opende hhet en las.. "SORRY VAN JE AUTO..... 
BINNENKORT VOLGT ER MEER.. de glimlach bevroor... het was alsof er een 
koud emmer water over me heen gegoten werd... verstijfd liet ik de bos op de 
grond vallen... het leek wel of ik me eraan had verbrand... vol ongeloof keek ik 
ernaar.... dit kan niet.. mijn hart klopte in mijn keel.. die gasten waren para!! 
anders kon het niet... ik voelde een woede opkomen.. ik schopte tegn de bloemen 
en ze schoten alle kanten op.. mijn woede was nog niet gekoeld.. ik trapte 
nogmaals ... en wweer en weer... ik bleef maar schoppen totdat ik opeens de 
telefoon hoorde overgaan.. ik verwachte dat het een van die gasten waren.. "JA!!! 
zo nam ik op... "eeh.. meneer ziane?" JA!! snauwde ik, u spreekt met john van de 
receptie.. een meneer Said wacht hier op u... ik bleef even stil.. Said was er? dank 
u wel.. ik kom eraan.. "ik hing op.. paktemijn colbert en vloeeg de tarp af.. 

wat normaal een gezellige luch zou worden werd een ongemakkelijke afwezige 
lunch... ze waren naar een lunchroom geweest namen een broodje gezond en wat 
te drinken... "hoe is het met je said?" hij knikte ook afwezig.. gaat wel.."hoezo gaat 
wel... "hoe is het met gelti vroeg ik.. hij knikte.. gaat ook wel goed ze mist je.. ik 
glimlachte.. ik mis haar ook.. doe haar de groeten van me.. "wael.. ik keek op.. 
wat is met je??"ik trok vragend een wenkbrauw op.. "het gaat niet goed met je 
verduidelijkte hij.."ik haalde mijn schouders op... wat moet er met me zijn said.. 
gewoon.. hard werken .. maar waarom denk je dat het niet goed met me gaat?" hij 
haalde zijn schouders op.. je bent stiller... normaal maak je de hele familie gek.. 
vooral als je vader er niet is.. en ben je altijd bezig ergens mee... je bent 
afgevallen.. je haar is te lang.. je bent onrustig.. vertel me wat er met je is.."zorgt je 
vrouw niet goed voor je??" asjeblieft said.. reageerde ik geirriteerd..
"ik heb geen vrouw nodig die voor me zorgt.. " oke dat bedoelde ik niet wael.. dat 
weetje donders goed!!" ik kalmeerde een beetje.. het had geen zin mijn irritatie op 
hem af te reageren... "sorry zuchtte ik.. ik ben gewoon geirriteerd"en je hebt gelijk 
tussen mij en imane is het niet altijd koek en ei.." said knikte en ging er niet 
verder op in... we praten nog wat.. ik had het gevoel dat hij iets op zijn lever had.. 
maar het toch niet heeft gezegd.. maar ik had genoeg problemen aan mijn hoofd.. 
laat ik me maar met mijn eigenzaken bemoeien.. dacht ik.. mijn dagen slijtte ik 
met werken.. werken en nog eens werken.. ik sloot me totaal af.. 

imane zag hem steeds minder.. hij kwam alleen laat in de avond.. soms ging hij 
direcyt slapen.. soms ging hij even sporten om daarna heel laat thuis te komen.. 
zijn toestand baarde haar zorgen.. vooral die dag twee weken geleden.. hij was 
vroeg van zijn werk gekomen.. lijkbleek... toen ze had gevraagd wat er was.. had 
hij zijn mond geopend.. en toen weer hoofdschuddend gesloten.. niks... niks 
ernstigs.. maar ze had het geval dat het wel ernstig was... ze had hem nooit zo uit 
zijn evenwicht gezien.. ze wilde dolgraag dichter bij hem zijn.. hem troosten, zijn 
zorgen wegstrelen... maar hij liet haar niet dichterbij dan 5 meter. wat haar de 
meeste zorgen baarde was dat hij zonder iets te zeggen nu op de bank sliep... hij 
had niet eens door dat ze vaker weg was omdat ze halve dagen werkte.. ze keek 
naar hem.. hij was net uit de douche gekomen en droeg alleen een short... ze 
vond het ontzettend sexy om te zien hoe de druppelss nog langs zijn lichaam 
naar beneden liepen.. het was nu al eind juni.. vakantie plannen waren er niet.. 
tenminste ze hadden het er niet over gehad... maar jah.. dacht ze sarcastisch.. 
waar hadden ze het wel over gehad?? niks.. sinds die dag in de keuekn is hij koel 
en beleefd... en verder niks... helemaal niks.. af en toe betrapte ze hem op een 
vreemde blik.. maar nooit probeerde hij haar aan te raken of te kussen net zoals 
toen ze net getrouwd waren... met spijt dacht ze terug aan die dagen... ze mistte 
de oude wael zo... hij had haarwerkelijk laten voelen wat het is om een vrouw te 
zijn, een geliefde vrouw wist ze nu... maar nu was het al te laat.. hij leek zich 
nergens meer voor te intereseren.. ze haalde diep adem en probeerde een brok in 
haar keel weg te slikken... hij opende de balkondeur en en nam zijn laptop op zijn 
schoot en ging aan het werk... gewoon alsof ze er niet was... waar was de tijd dat 
hij haar vaak aanraakte dat hij haar uitdaagde om niet in te gaan op zijn 
avances... waar was de vrolijke wael?? waar was de zorgzame geduldige man?? 
verdorie!!! waar was de oude wael??? ze moest hem weer terughalen... maar 
hoe??? ze besloot dat ze dan zelf toenadering moest zoeken.. ze schonk hem een 
glas cola in en liep naar de bank toe... ze ging naast hem zitten.. ze liet de cola 
voor zijn neus bungelen... even keek hij op... hij pakte de glas en glimlachte 
beleefd.. hij nam een slok en legde het op tafel neer... en ging onverstrooid 
verder.. ze bleef hem van korte afstand aankijken.. "het staat je niet wael" zei ze 
 vl;akbij z'n oor... hij stopte met tikken.. "wat staat me niet?" die neppe beleefde 
glimlach.. je echte glimlach is veel mooier, die raakt me meer... " ooh is er iets wat 
je echt raakt imane?? ze zuchtte.. wat denk je zelf? hij glimlachte wrang.."dat wil 
je niet weten.. " zedacht na.. ze kon zijn opmerking wel inschatten.. hij ging zeker 
iets zeggen dat ze niet kon liefhebben.. en dat niets haar kon raken.. "is er iets mis 
wael??" nu draaide hij zich om.."waarom denk je dat?? "ze haalde haar schouders 
op.. je bent zo afwezig.. " hij haalde zijn schouders op.. ik heb veel werk te doen.. 
hij antwoordde niet en staarde onafgebroken naar zijn scherm.. imane had zin om 
dat ding van zijn schoot te halenen tegen de muur te smijten... wael... !! straf me 
niet omdat ik eerlijk tegen je ben geweest!!!"eindelijk keek hij 
op..."straffenm??"waar heb jij het over??" je negeert me omdat ik die ene keer heb 
gezegd dat ik niet kon beslissen.. dat ik er niet aan toe was om je verhaal van het 
ongeluk te horen... hij haalde zijn schouders op.. dat was niets nieuws voor mij 
imane.. maar vertel wat heb je op je hart.. ik voel dat er iets mis is met je.. " 
waaruit concludeer jij dat?"vroeg hij ze zuchtte.. je maakt het me express 
moeilijk.. he" hij wreef even over zijn ogen.. "imane asjeblieft.. ik heb geen zin om 
hierover te praten.. er is niks..."maar je doert raar .. je praat niet... je slaapt zelfs 
hier op de bank terwijl je altijd in bed sliep.. 

" ja dus??? als ik je geen aandacht meer geef dan is er iets mis??"
snauwde ik.. ik kreeg een benauwd gevoel door haar vragen... waar wilde ze 
naartoe?? waarom wilde niemand mij met rust laten??? ze keek me gekwetst aan.. 
"nee .. dat bedoel ik niet.." ik liet haar niet uitpraten.. "misschien had ik dat vanaf 
het begin moeten doen" gewoon vanaf het begin geen aandacht moeten geven... " 
"en waarom heb je dat niet gedaan dan?? "waarom heb je me die aandacht wel 
gegeven.. ??"vroeg ze rap... ik kreeg het gevoel dat ik erin geluisd werd.. maar 
aan de andere kant was het ook goed als het gezegd was.. ik kon er om blijven , 
maar dat veranderde mijn gevoelens niet voor haar... "ik had hoop.. fluisterde 
ik.."waarop fluisterde ze.."ik haalde mijn schouders op... ik had hoop dat je ooit 
hetzelfde voor me zou voelen als ik voor jou.. ?" en dat is??"vroeg ze snel.. ik 
haalde mijn schouders op.. en keek weer naar mijn scherm.. "imane je probeert 
me een liefdesverklaring te ontfrutselen he??'ik hoorde haar grinniken... je hebt 
me door... " ik keek haar recht aan... daar zul je meer voor moetn doen dan een 
paar weken aardig tegen me zijn..."ze glimlachte.. zoals??" ik trok beide 
wenkbrauwen op... ik wet niet.. zoek het maar uit... ik draaide me werr naar mijn 
scherm en ging verder... ik hoorde haar een zucht slaken... "wat wilde ze toch van 
me???" ik laat haar toch met rust.. ze hoeft nu toch niet te kiezen tussen haar 
moeder en mij??"ik dacht dat ik het haar alleen maar makkelijker maakte.. "ooh 
asjeblieft zeg.. corrigeerde ik mijzelf.. alsof er ooit sprake is geweest van een 
 keuze.. Imane stond op.."je bent nog niet van me af wael.." allah yestar!'bromde 
ik.. ze liep naar haar kamer.. en ik ging verder met mijn werk... morgen was het 
weliswaar zaterdag.. maar toch.. 

Imane gin met gekruiste benen op het bed zitten.. ze deed wat oefeningen die 
haar physiotherepeute had voorgeschrebven.. en kroop daarna onde het dekbed.. 
het bed leek zooo groot zonder hem... ze moest hem erin zien te krijgen... ze dacht 
even aan de ontmoeting maandag met Mo.. eindelijk had ze een afspraak met 
hem... ze liep haar plannetje nog eens na... zou het haar lukken?? als het haar 
zoulukken.. dan had ze wael gered.. en dahn kon ze hem zeggen dat ze van hem 
hield ondanks alles en dankzij alles..... met deze gedachte viel ze in slaap.. 

de volgende ochtend werd ze gewekt door de geur van verse koffie,... ze stond op 
en liep naar de keuekn.. ze zag wael daar bezig met wat croissants.. hij was ze 
aan het rollen.. fatima stond er naast en keek met een chagarijnige gezicht toe.. 
"goede morgen!!"groette ze.. Fatima keek haar alleen maar aan.. "sbah el geer!" 
antwoordde wael.. zoo is onze chagerijn ook wakker??"graptte ze naar Fatima 
toe.. hou je bek imane.. !! bromde ze.. imane lachtte.. op de een of andere manier 
had ze het gevoel dat dit een mooie dag zou zijn... 

na het ontbijt gingen ze de stad in.. voor het eerst gin wael mee.. hij bleek een 
geduldige man te zijn.. maar na twee uur winkelen had zelfs hij het niet meer... 
"jullie zzijn echt erg!!" riep hij uit toen Fatima de zoveelste kledingstuk wilde 
passen... ik keek op mijn horloge... het is twee uur!! ik wil lunchen!!! ik wil eten!! 
jaaa zeiden ze in koor... zometeen ja?? maar dat zei je al een uur eerder.. 
protesteerde ik... ze stonden in de rij... en ik zat als een onderdrukte man op een 
bankje te wachten.. ik dacht na over deze dag... het was een leuk idee geweest 
van Fatima.. ze wilde winkelen en vroeg of we met z'n allen konden gaan.. het 
leek haar leuk.. we hadden noura opgehaald en waren naar amsterdam gegaan.. 
ik keek naar imane die net voor hen stond... zij was gelukkig iets sneller dan de 
andere twee... het was gewoon een hel.. dit.. ik zou nooit meer meegaan.. vooral 
als die twee, fatima en noura saemn waren.."pffff.. ik kreeg hoofdpijn bij de 
herinnerinmg... het waren twee gaarste meiden die ik had gezien.. ze lachtten 
overal om.. wiilden elke winkel ingaan.. en wilden alles kopen... imane was wel 
ok.. die was ook kieskeuriger en rustiger... ik denk dat ik wel verliefd op haar zou 
zoijn geworden als we niet door het ongeluk bij elkaar waren gebracht... ik weet 
wel zeker dat ze ook dan mij opgevallen zou zijn.. en misschien zou onze leven er 
nu anders hebben uitgezien dat dit... opeens ontmoetten onze ogen elkaar... ze 
glimlachte naar me... we gaan zo.. gebaarde ze.."ik glimlachte, blij dat ze mijn 
 gedachten niet kon lezen.. 

al met al was het een gezellige dag geweest.. we kwamen om een uur of vijf 
thuis.. Fatima en Noyra moest ik afzetten bij mijn ouderlijke huis... ze zouden 
daar overnachten.. ik wist zeker dat een van hun nu een vriendje had... maar 
wie?? onderweg had ik het erover met imane.. "hoe kom je erbij vroeg ze met 
twinkelende ogen... ik haalde mijn schouders op.. ze gedragen zich anders... " 
zelachtte.. jij gedraagt je ook anders ben je verliefd dan??" ik haalde mijn 
schouders op... en glimlachte.. het was wel een harde hoor die imane.. ze had 
overal een antwoord op.. "jij??" vroeg ik.. ze keek me quasi twijfeledn aan... ik 
weet niet.. ik lachtte... "ok dan weten we het allebei niet he.." thuis aangekomen 
ploften we allebei neer op de bank.. "jullie hebben me gesloopt imane.." ach stel je 
niet aan... ik keek haar verbaasd aan.. stel je niet aan yek?? wagga..!!" ik stond 
moeizaam op en reikte met mijn hand naar haar.. wat??" vroeg ze... kom we gaan 
boodschappen doen.. "neeh ga jij maar" zeurde ze... ik schudde mijn hoofd..." stel 
je niet zo aan joh" ze keek me quasi boos aan... ok.. zei ik.. als je meegaat en het 
ook nog eens volhoudt dan gaan we allemaal op mijn kosten naar de bios 
vanavond.. wie is allemaal vroeg ze achterdochtig.. eeh.. Hamid Sanae, Noura, 
fatima said jij en ik... " ze leek er even over na te denken.. en anders?? ik lachte... 
op jouw kosten natuurlijk... ze glimlachte... wat moet ik daarvoor doen??" mee 
gaan antwoorde ik en volop meehelpen.. en niet zeuren over dat je moe bent... 
"deal zei ze en ze pakte mijn hand en trok zich op... ht moment dat ze me 
aanraakte was het momkent dat ik wist dat er vandaag iets zou gebeuren,.... maar 
wat??

ik belde rond.. Said reageerde enthausiast, hij zou zeker meekomen... "maarregel 
dan een chickie voor me"graptte hij.. ik grinnikte.. oh ja.. tuurlijk jonge ik was 
vergeten dat jij dat zelf niet kan.." hij lachte hard.. "is goed wael.. we zetten onze 
strijd later wel voort.. we namen afscheid ik keek even om me heen.. ik pakte 
mijn telefoon en zocht nummer van hamid op.. even twijfelde ik of ik hem echt 
zou meevragen.. uiteindelijk dacht ik dat het toch maar beter ws om het te doen.. 
ik belde hem op... ook hij wilde graag mee.."maarrreee.."ja?? vroeg ik.."ik heb 
geen oppas.. "oh.. even viel het stil.. aan de stilte was te merklen dat bij ons beide 
dezelfde gedachte door onze hoofd schoot... als was yemma bij ons... was dir 
nooit een probleem geweest.. weer een detail waarmee we werden 
geconfronteerd met het feit dat ze niet bij ons was... ik kreeg een brok in mijn 
keel.. haastig slikte ik die weg.. "probeer gelti even.. zei ik hees.."jah. doe ik je 
hoort van me.. "en nneem die twee gare mensen met jullie mee als je wilt.. hij 
lachte even ok.. " elmohimik zie je om halfnegen hier bij mij.. "we namen afscheid 
en hingen op.. "imane verscheen in de deur opening "en??" ik glimlachte.. "heb je 
je pinpas bij je??" ze lachte.. nee.. want ik ga ervan uit dat ik win.."je bent de 
pineut vanavond!!"Mshitie fiha!!!" ik lachtte... ik zal de wekker voor je zetten... 
kun je op tijd uit de droom gewekt worden.." ze lachte.. " je hebt geluk dat ik niks 
om handen had, anders had je nu al kunnen beginnen met film kijken... "ik liep 
langshaar heen.. ik wacht liever tot ik op jouw kosten kan... ze probeerde me nog 
een dreun te geven maar ik dook behendig weg.. komwe gaan.. zei ik..

de auto waarin we zaten was een oude golf... ik had het via een vrien goedkoop 
kunnen kopen.. ik had geen zin om een nieuwere te halen vooral omdat ik het 
gevoel had die gasten alles wat ik zou halen en van waarde was, zouden 
vernielen.. alleen al om mij te pesten.. dus als ze willen vernielen.. dan hadden ze 
deze wrak.. meer zou ik ze niet aanbieden... ik reed naar de supermarkt.. ik pakte 
een karretje... ik was geen boodschappen gewend.. ik liep maar achter imane 
aan.. we praten voluit over alles en nog wat.. ze had wel humor... ze was pittig, 
kortom de vrouw van me leven... ik liep achter haar aan.. ze gooide wat spullen 
in de kar.. en liep weer verder... ik volgde en keek naar haar wiegende heupen.. 
ik voelde een warmte door mijn bloed stromen.. ik liep naar de snoep en pakte 
een paar paken snoep.. ze keek me aan en lachte lief.. ze kwam dicht bij me 
staan.. ik keek haar als gehypnotiseerd aan.. haar groene ogen stonden lachend... 
ze aaide me zachtjes onder mijn kin.. kiele klie kiele... "echt een schattig kindje 
heb ik meegenomen.. " ik moest echt mijn lachen inhouden.. ze had me hak!! ik 
glimlachte... "grote mond yek a imane.." ze glimlachte.. ik glimlachte ook... ik 
boog me snel voorover... en kuste haar.. ik trok me terug en keek haar 
triomfantelijk aan... "lekker hoor!!!"ik wist dat ik haar djnoen deed..."zullen we 
afrekenen?? " ze knikte en liep voor me uit naar een kassa.. ik l;egde de spullen 
op de band en haalde de tassen tevoorschijn... ondertussen zaten we te 
bekvechten over welke film we zouden zien.. ik wilde actie of horror zien, en zij 
wilde een comedy.. ik keek naar de boodschappen op de band.. S.Hiit!! ik ben 
mijn scheerspullen vergeten.. ga jij alvast ik kom zo... "haal ook meteen tandpasta 
zei ze.. ik knikte en liep snel naar de cosmetica afdeling.. ik keek naar de 
hoeveelheid scheerschuim dat ze hadden... ik pakte snel een busje, en greep naar 
tandpasta en keerde terug naar de kassa... daar kreeg ik een geweldige schok...

ik zag het gezicht van een bekende figuur... die ik op dit moment echt niet wilde 
zien... Jamila... jah.. die ene de secondelijm... ik stond achteraan de rij en wist niet 
wat ik moest doen.. jamila betekende problemen.. ze plakte altijd.. en deed altijd 
alsof we nog steeds wat hadden terwijl ik meer dan twee jaar geleden mijn 
uitglijder met haar goed had gemaakt.. ik zuchtte.. ik kon niet anders doen dan 
 mijn boodschappen gaan inladen.. ik liep naar imane toe en legde de 
boodschappen die ik nog had gehaald op de band... ik liepmet mijn hoofd 
gebogen en hoopte dat ze me niet zou zien of herkennen... ik pakte imane bij haar 
heup en draaide haar iets weg waardoor ik de boodschappen kon inladen.. 
"heeee WAEL" klonk haar stem... er ging een rilling door me heen , damnnn wat 
had dat mens een lelijke stem... ik keek op en zette een vriendelijke gezicht op.. 
"hoe gaat het met je jamila?"JAA GOED!!! en met jou??" ik knikte en wilde 
verdergaan met inpakken... toen haar schelle stem weer klonk.. "ik heb je gemist.. 
waar was je al die tijd.. "je zou me nog bellen.. "maar kijk elmekteb brengt je weer 
naar te terug.." ik kon haar wel aanvliegen.. wat een KOE was het!!" ik voelde dat 
imane naar me keek... " maar vertel eens wat doe je tegenwoordig??" ik 
glimlachte geforceerd.. werken " ooh wat leuk bla blabla.. maar waar was je dan 
al die tijd.. ik had je nog gebeld!! maar je nam niet op.. ooh?? mengde imane zich 
in het gesprek.. kennen jullie elkaar??"JAAA.. gilde jamila.. we waren bijna 
getrouwd... we hielde zoveel van elkaar... ze zuchtte.. maar jah elmektoub he??" 
joh? zei imane meelevend.. jaa.. zuchtte ze maar jah.. wees maar niet bang wael.. 
voor jou is er altijd een plaatsje in mijn hart.." wat bazel je toch jamila... trouwen 
jij en ik??"meskiena waar heb je dat gelezen??" ze keek me gekwetst aan.. nou jah 
wael.. je hoeft niet zo gemeen te doen.. "ja wael.. zei imane.. zie je niet dat het 
kind van je houdt en je doet gemeen tagen haar... " ik keek ze beide boos aan.. 
nou hij meent het niet hoor... zei imane sussend.. "hij is een beetje nors vandaag... 
"jah... beaamde Jamila, "ik weet hoe lief hij kan zijn... echt een schatje is het... "en 
ik kan het weten.."ze knipoogde naar imane... imane keek haar vreemd aan... ik 
had inmiddels alles in tassen gezet en weer terug in de kar.. ik pakte gauw mijn 
pasje en betaalde.. imane babbelede nog mat jamila.. de conversatie was uiterst 
onsmakelijk voor me.. ik werd geconfronteerd met veel leugens en halve 
waarheden.. zo was ik gedumpt omdat ze mij met een ander had betapt.. en bla 
bla bla.. ik trok de bon uit haar handen en liep samen met imane weg....

in de auto was het stil... thuis aangekomen ook.. ik voelde een boosheid bij haar.. 
maar ze hield zich stil. ik wilde er niet naar vragen omdat ik wist dat de 
uitbarsting zou komen... ik had er nu werkelijk geen zin in... ik vervloekte jamila 
en de dag dat ik ooit achter mijn pik aanliep en iets met haar had genomen.. ik 
snapte uberhaupt niet meer wat ik in haar zag... en nu?? nu had ze mijn avond 
verpest... ik ging nog even bidden voordat hamid kwam.. ze waren met z'n 
vieren hij sanae, Nora en fatima. ik groette ze na het bidden en samen maakten 
we het gezellig we wachten alleen nog op Said.. die kwam zoals altijd te laat.. we 
namen twee auto's en gingen naar scheveningen....
 het was een warme avond.. even twijhfelden we of we wel een filmpje zouden 
nemen.. of anders gewoon een terrasje te pakken we besloten beiden te doen.. 
vlak voordat de film begon keek ik even naar imane.. ze staarde nog steeds 
geirriteerd voorzich uit... iklegde de popcorn voor me neer en draaide me half 
om.. "schatje , wat is er??"voel je je niet goed??" ze gaf geen antwoord..ik nam 
haar hand in de mijne.. "net was alles nog ok.. dus wat is er gebeurd... heeft 
iemand iets verkeerds gezegd??" ze draaide zich woedend naar ,e toe..."nee niks 
schatje .."snauwde ze "ik word alleen belachelijk gemaakt midden in een 
supermarkt ou saafi... voor de rest niks!!" ik wilde net iets zeggen toen het licht 
uitging.. en de voorstelling begon... "imane luister naar me.. het is niet wat je 
denkt... dat kind bazeld!" "hee hoorde ik achter me... het waren de twee 
musketiers... " dat zoenen bewaren jullie maar lekker voor thuis.. "wij willen de 
film kijken en niet naar jullie gezoen!!" ik draaide me geirriteerd om.. ik denk dat 
jij je bek moest houden, voordat ik je thuis opsluit, en dan kan je helemaal niks 
zien, en geen film en geen zoenende ik.. ok??" OOOOOHHHH begon watima, 
wat een dis... !!!" oo ga asjeblieft weer in je zandbakl spelen wael.." meskien jij 
denk echt dat hje wat te zeggen hebt he??"arme jij.. droom maar lekker fijn... 
Imane zat te schudde van het lachen... ik wilde nog wat zeggen.. toen ze haar 
hand op de mijne legde... saafisaafi.. bewaar dat voor later.."ik nam haar hand in 
de mijne en kuste die.. ik zal je vanavond alles uitleggen..."fluisterde ik in haar 
oor..." OOOHH HELP IK SMELT!!"riep Noura sarcastisch uit!! nu moest ik zelfs 
lachen... Ik snoof.. "aaahh ik ruik jaloerzie... ik draaide me om... OOOH NOUra 
waarom zie je zo groen??"zou het de jaloerzie zijn??' of ben je naar je normale 
aard van kikker teruggekeerd.... "heee!! hoorde ik hamid... kappeN!!! Noura als je 
niet je mond houdt kom ik je knuppelen!!"ja hoor.. antwoordde ze beledigd.. 
meneer kan weer eens niets anders dan slaan.. "allah jehsel3oun!!!"....

we kwamen laat pas thuis.. het was gezellig geweest... het leukste van alles is dat 
ik nu zeker wist dat ik niks meer voelde voor sanae.. we hebben gepraat en 
gelachen.. iets van de oude gevoelens waren er niet meer... die gevoelens kreeg ik 
nu als ik naarimane kijk.. aleen dan veel intenser... bij sanae had ik nooit het 
gevoel gehad dat ik echt .... ik wist niet hoe ik het moest beschrijven... ik deed de 
deur open en liet Imane voorgaan... ze liep rechstreeks nar de badkamer.. ik 
wilde eigenlijk nog met haar pratenb over de voorval maar het leek alsof zij me 
vermeed.. ik haalde mijn schouders op.. en liep naar de keuken... ik schonk een 
cola in en ging naar de balkon... ik staarde voor me uit en dacht na over deze 
avond... het was een leuke avond geweest... eindelijk weerdat familiegevoel.. ik 
had weer het gevoel dat ik ergens deel uitmaakte... ik stond nog steeds te 
mijmeren toen ik imane in de deuropening zag.. ze reikte naar de deur en wilde 
 die dicht doen.. "nee wacht!!" kom erbij"nodigde ik haar uit... ze schudde haar 
hoofd... haar hoofd leek enorm met die handoek om haar haar gevouwen... "bel je 
liefje maar op dan kan ze komen om je gezelschap te houden" ze wilde weglopen 
toen ik met een sprong bij haar was.. ik hield haar arm vast... "welke liefje??" ik 
heb er namelijk maar een en die wil me niet.. " ze keek me met grote ogen aan... 
"kanniet.. iemand die jou niet wil??" ik glimlachte vermoeid.. "het leven is hard 
he?" ze knikte.. daarweet jij niks van.. "ooh jawel imane vergis je daar niet in... " 
ze haalde mijn hand van haar arm.. "whatever" ik ga slapen.. " ik pakte haarweer 
bij de arm.. "nee wacht... "ik wil je alleen nog zeggen dat je niet moet geloven wat 
die koe zegt... ze haalde haar schouders op... "het boeit me niet, wael" het boeit je 
wel, anders was je niet de hele avond pissed off!!" ze schudde haar hoofd... het is 
gewoon klote.. want je je staat behoorlijk voor paal daarzo... ik knikte .."ik .. ze 
zocht naar de juiste woorden.. het leek wel of ik .. niet meetelde... ik weet niet.. ze 
keek me aan... ik vond het erg voor haar... "maar liefje dat is allemaal verleden 
tijd... het is vervelend om daarmee geconfronteerd teworden.. maar het telt niet 
meer.... het enige wat telt is het heden... n in het heden en in de toekomst zal er 
maar een voor me zijn.. ze keek op... die groene zee.. het was onmogelijk om daar 
niet in te verdrinken... " en waaruit bestaat jouw heden wael?" even twijfelde ik... 
ik zocht naar woorden die me nog zouden kunnen beschermen.. maar ik ontdekte 
dt ik haar liefde zocht om me te beschermen... 

mijn heden en toekomst staat voor me .. "zei ik hees... Imane ik kan het niet 
meer!!" ze keek me gehypnotiseerd aan.. "wat kan je niet meer wael.." ik haalde 
diep adem... "ik kan niet meer doen alsof ik niet voor je voel.. "elke dag is een hel 
voor me.. elke nacht breng ik met moeite door... ik wil je niet alleen in naam 
imane.. "ik wil echt je man zijn.. "ik wil je kunnen vasthouden als we daar 
behoefte aan hebben, ik wil je kunnen troosten wanneer dat nodig is.. ik wil mijn 
verdriet bij je kwijt. ik wil je helemaal, imane.. voor nu en voor altijd.. ik schudde 
mijn hoofd... de woorden leken uit mijn mond te rollen zonderdat ik daar 
controle over had... het leek of mijn hart sprak... "ik hou van je.."

ik merkte dat ik onderhet praten haar handen had gepakt... ze keek me nog 
steeds aan... een traan rolde uit haar ooghoek... ik veegde een traan van 
haarwang... " ik wil je laten zien wat liefde is imane, ik wil je laten voelen hoe het 
is om gelukkig te zijn... laten we alles vergeten en samen doorgaan... er kwam 
nog een traan... met mijn duim veegde ik die weg... voorzichtig tilde ik haar 
hoofd... langzaam boog ikme naar haar toe... ik kuste har trillende onderlip... haar 
arm verplaatste zich naar mijn nek... ik sloot haar in mijn armen... ik genoot van 
het gevoel van haar lichaam tegen de mijne.. onze kus werd steeds dieper... onze 
 handen dwaalden over elkaars lichaam

imane raakte de controle overzichzelf totaal kwijt.. het enige wat ze voelde was 
zijn lichaam, het enige wat ze besefte is dat ze naar hem verlangde.. dat alleen hij 
haar compleet zou kunnen maken.. dat gevoel wilde ze ervaren.. ze wilde 
zichzelf totaal verliezen in hem... ze had zijn overhemd losgemaakt.. ze voelde 
zijn gladde gespierde borst.. haar hand ging naar zijn harstreek... ze voelde zijn 
hart als een gek tekeergaan.... ze omhelsde hem weer.. zijn naakte huid tegen het 
hare wond haar nog meer op... haar knieen voelde slap aan... ze leunde tegen 
hem aan... dat was het moment waarop hij zich van haar losmaakten en haar 
hijgend intens aankeek... "imane .. schatje weet je zeker dat je dit wilt... " zijn 
zorgzaamheid bracht weer tranen in haar ogen... ze kon geen woord uitbrengen... 
dus knikte ze maar... hij kustte haar weer.. en droeg haar naar de slaapkamer... en 
daar gebeurde datgene waar ze allebei vanaf het moment dat ze elkaar gezien 
hadden naartoe leefden... 

"wael???" hmm ik kreunde... een zwaar en loom gevoel maakte dat ik slaperig 
was... en niet alles hoorde wat er gezegd werd... het was het beste wat mij ooit is 
overkomen... ik en imane.. eindelijk één!! ik voelde iets tegen zijn schouder 
duwen... ik keek op.. "wael??"" "schatje ik vind het heerlijk zo... mar je wordt een 
beetje zwaar voor me.. " ok.. mompelde ik... ik rolde van haar af.. en nam haar 
mee... nu lag zij bovenop mij... "ze lachtte... dat is beter schat.. "hmm kreunde ik... 
even later voelde ik dat ze sliep .. ik was nu klaar wakker... ik dacht aan wat er 
gebeurde.. toen een besef tot me doordrong... ze heeft niet gezegd dat ze ook van 
mij hield....

... ik moest niet gek doen, vermande ik mezelf... misschien vond ze het moeilijk 
om te zeggen.. bij mij moest het er ook uitgetrokken worden haar gewicht voelde 
goed.. alles voelde goed... zachtjes streelde ik haar over haar rug... ik voelde de 
litteken waar ze de operatie had ondergaan.. ik zuchtte... ik hoopte zoo dat het 
goed zou komen..

ik werd wakker van zachte kusjes op mijn onderlip... ik opende mijn ogen... 
glimlachend keek imane naar me... ze steunde op haar armen... "hmm sorry, ik 
kon niet wachten slaapkop... "ik glimlachte.. jij hoeft nooit te wachten.. ik vergat 
waar ik zojuist aan gedacht had en gaf me weer hele maal over... 

de late ochtendzon in combinatie met geuren en geluiden maakten dat ik mijn 
ogen opende.. ik keek op de klok... shit elf uur!!! snel sloeg ik het laken terug en 
ging zitten... door de abrupte beweging begon mijn hoofd te draaien.. ik ademde 
diep in.. daarbij keek ik omlaag... shit!!! ik was naakt... " bij dat besef begonnen de 
herinneringen aan de vorige nacht door mijn hoofd te spelen... een glimlach 
speelde om mijn lippen... ik stond op pakte een handdoek en liep de badkamer 
in... 

imane hoorde de douche aan gaan... dat was haar kans... ze liep snel de kamer 
in... ze hield haar adem in... echt raar maar ze durfde hem gewoon nieyt onder 
ogen te komen... ze was bang dat hij haar nu heel anders zou zien... ze had zich 
zonder slag of stoot overgegeven... hij hoefde alleen maar een paar lieve woordjes 
te zeggen en ze viel als in zwijm voor hem... ze vond zichzelf zwak.. ze perste 
haar lippen op elkaar... ze keek naar haar zwarte ondergoed op de grond.. alles 
lag verspreid... beelden flitsten voorbij ze voelde het schaamrood vanaf haar 
kaken opkomen... ze pakte enkele kledingstukken op en deed ze snel in een 
hoek... zodra de badkamer leeg was... ze liep snel de kamer uit... hoe moest ze 
zich gedragen...??? hoe zou hij reageren...?? ze hoorde dat de douche werd dicht 
gedraaid.. ze maakte snel dat ze wegkwam... 

ik stapte de douche uit.. ik keek om me heen er was wat veranderd.. maar wat?? 
ik liep de gang op... kwam bij de keuken.."hmmm, het ruikt lekker hier 
mompelde ik... " de crionssants zei imane zonder zich om te draaien ik liep achter 
haar en nam haar in mijn armen.. ik voelde dat ze gespannen was.. mijn armen 
lagen om haar heupen.. ' ik bedoelde jou eigenlijk" fluisterde ik in haar oor... " 
oh... "zei ze zacht ik beet zachtje op haar oor... "nee!! nee wael.. niet weer he??" ik 
lachtte zacht.. ooh.. wannneer wel dan?? " ik wil eerst iets op mijn maag hebben... 
" ik lachtte.... wat mevrouw maar wenst"

de dag verliep hemels.. diep in mij knaagde iets... het leek wel of ik het niet kon 
geloven.. dat ik opeens zoveel geluk had.. opeens zoo gelukkig was.. maar 
telkens onderdrukte ik het gevoel... dat irritante stemmetje dat me zei dat ik mijn 
voorzichtigheid niet mocht verliezen.. maar ik negeerde het... ik wildehet niet 
horen, niet zien en niet voelen.. de enige die ik wilde voelen was zij... de zondag 
deden we weinig anders dan elkaar verkennen.. het leek wel een dorst die niet te 
lessen was... het enige wat we ernaast deden was eten en drinken.. verder 
kwamen we nergens aan toe... 
die maandagochtend stond ik rond vijf uurop... mijn ogen vielen dicht van de 
slaap maar ik moest opstaan.. ik moest vandaag zoveel doen... ik stond op en 
strompelde naar de douche... ik nam een bijna koude douche.. en elhamdolilah 
hielp dat wel.. ik kwam er weer wakker uit.. ik kleedde me zo zachtjes mogelijk 
 aan... ik keek naar het bed en zag haar vredig liggen.. ik boog me over haar 
heen... en gaf haar een kusje op haar mondhoek... ze zuchtte maar sliep door... 
Mijn god wat hield ik van haar!!!" dacht ik... ik ging weer rechtopstaan... enliep 
de kamer uit... ik dronk staand een kop koffie en wilde toen naar de deur lopen 
toen ik bedacht dat fatima en Noura vandaag zouden beginnen met de 
eindexamens.. ik deed zachtjes de deur open.. " Faat??" ik kreeg geen antwoord... 
ik weet nog toen ik examen had.. ik sliep de dag ervoor niet.. door blokken... 
maar jah het was dan de enige dag dat ik leerde.. ik nam me voor om haar te 
bellen als ik op kantoor was... ik liep de deur uit en besloot dit keer de trap te 
nemen ik liep zachtje de trap af.. 

opeens zag ik iets bewegen, ik deed nog zachter en bukte om naar beneden te 
kijken... ik zag een gestalte om zich heen kijken.. en daarna naar de postvakjes 
lopen... ik bukte nog meer voorover deed een stap naar beneden en probeerde te 
zien welke kant hij opging... ik zag dat hij zich bewoog richting het blok waar ook 
mijn vakje zat... ik liep zachtjes weer een tree af ik was nu ongeveer 5 treden 
verwijderd van de bagane grond.. ik zag de man iets uit zijn zak halen.. het leek 
op een papiertje.. hij stak het in mijn postvakje en draaide zich om en wilde 
weglopen... op het moment dat hij zich omdraaide kwam hij oog in oog te staan 
met mij... de eerste gedachte dat door me heen schoot was dat ik hem niet 
kende... opzich was dat al een opluchting... we zaten elkaar verbluftaan te 
kijken... ik was degene die de stilte verbrak.." je had het ook aan mij kunnen 
geven, had je de moeite bespaard.. "de ogen van de man werden groot bij mijn 
woorden... hij deed een stap achteruit.. ik eentje vooruit.. en toen weer... hij 
draaide zich om.. en rende weg zonder erbij na te denken..rende ik achter hem 
aan... hij keek telkens achterom ik probeerde harder ter ennen maar ik voelde een 
stekende pijn in mijnbeen.. tenslotte sprong hij over een heg waar ik niet 
overheen kom..."godevrdomme!!!"vloekte ik.. hij was mij ontsnapt.. ik stond stil 
en keek in de richting waar hij naartoe was gerend... boos keerde ik me weer om 
en liep richting parkeerplaats ik besefte dat ik mijn aktentas was vergeten op de 
trap.. ik liep er naartoe en haalde het op... ik liep naar de auto en vertrok naar 
kantoor.. 

imane keek zenuwachtig op haar horloge... om 11 uur was het zover.. dan zou ze 
hem zien.. ze had hem niet gezien sinds die ene keer in het ziekenhuis... haar hart 
klopte in haar keel.. als het aan haar lag was ze hier nooit geweest/... maar ze 
deed het voor wael.. voor haar schatje.. want dat was het.. "hij was enorm lief 
voor haar.. zelfs op moment dat hij zich helemaal zou verliezen deed hij het nog 
rustig voor haar... ze werd weer helemaal warm bij de herinnering.. ze was in 
gedachten verzonken toen ze werd binnengelaten.. ze werd gefouillerd en mocht 
daarna naar binnen.. u hebt een halfuurtje mevrouw!!" klonk de stem van de 
bewaarder . imane knikte zenuwachtig.... ze nam plaatst op een stoeltje.. even 
later zag ze een gestalte in de deuropening.... uit haar ooghoek zag ze het... haar 
nekharen stonden overeind... maar ze kon hem niet aankijken... .....

uit haar ooghoek zag ze het... haar nekharen stonden overeind... maar ze kon 
hem niet aankijken... ..... "en ik maar denken waarom klopt mijn hart zo snel??"" 
klonk zijn stem... Imane schrok van zijn stem... de wereld begon te draaien.. "ze 
wilde niet.. ze kon niet!! maar ze moest... ze haalde diep adem en keek op... 

haar maag draaide zich om van walging..."Grijnzend keek Mo haar aan.."hij stak 
zijn hand uit... ze keek ernaar... zijn aanblik bracht haar een paar maanden 
terug... de pijn keerde weer terug... de tranen kwamen weer... ze keek naar de 
man die haar leven bijna verwoest heeft.."hallo MO?' hij lachte en ging tegenover 
haar zitten... ze bleef hem met haar ogen volgen... ook hij bleef haar op een 
intense manier aankijken.. ze kreeg de rillingen van zijn ogen... ze was blij dat ze 
niet stond.. hij zou misschien kunnen zien dat ze zwanger was... misschien zou 
hij dan op het idee komen dat het zijn kind was... dat wou ze zichzelf, en haar 
kind niet aandoen... haar kind zou nooit een andere vader kennen dan wael.. daar 
was ze nu van overtuigd... 

"heb je me zo gemist dat je alleen maar wilt kijken naar me??"vroeg hij met een 
dikke accent... "dat accent had hij nooit gehad.. bedacht ze.. ze schudde haar 
hoofd.. nee MO ik kwam je alleen opzoeken.. " hij lachtte.. ik ben blij dat je nog 
aan me denkt.." ze schonk hem iets wat op een glimlach leek... "Hoe gaat het met 
je schoonheid?" ze voelde bitterheid opkomen... "hoe moet het met me gaan Mo 
nadat jij me hebt verkracht.. "zijn ogen werden groot... denk je dat nog steeds?? " 
ik weet niet wat je vriend je heeft wijsgemaakt... maar je hebt je vrijwillig 
gegeven.. en zomaar ga je een verhaal ophangen over dat ik je verkracht 
heb!!"HALLOO IMANE>> je hebt deze leugen zoo vaak herhaald dat het zelf 
begint te geloven.. wees verantwoordelijk en erken gewoon dat je het uit vrije wil 
hebt gedaan..." vol verbazing keek imane hem aan.. "we zijn alleen MO... je hoeft 
geen toneelstuk op te voeren.. hij keek haar geirriteerd aan.. waar kom je 
voor.. ??" shit dacht ze.. ze was van haar plan geweken.. ze moest snel herstellen.. 
eeh.."ik wil gewoon weten hoe het met je is... " hij glimlachte.. ewa zo ken ik je 
weer" verbaasd keek ze in zijn mond..."wat is er met je tand gebeurd... "zijn 
gezicht betrok.. heeft je vriend gedaan... " ze trok haar wenkbrauwen op... ze 
moest haar lachen inhouden... "geweldadig is hij he?? vroegde hij eraan toe... dit 
is mijn kans " ze begon een heel verhaal op te hangen .. zoveel leugens dat ze zelf 
niet meer wist wat ze allemaal zei... alles deed ze om zijn vertrouwen te winnen... 
alles zodat hij zou zeggen waar hij de drugs had gelaten... "dus, hij slaat je??" 
herhaalde MO ongelovig??" imane knikte.. "het is tijd!! hoorden ze achter zich.. 
Mo keek geirriteerd op.. Imane schrok.. ze wilde opstaan en maken dat ze 
wegkwam... maar dat kon niet.. Hij zou zien dat ze zwanger was... Mo stond op.. 
"ik wil je vaker zien.. imane.. zodra ik vrij ben.. ga je van hem scheiden... en dan 
neem ik je terug!!" Imane werd woedend bij het horen van die arrogante toon... 
maar ze hield zich in.. vlak voordat hij wegging boog hij zich en kusste haar op 
de wang.. ze schrok van zijn actie en deinsde achteruit.... hij glimlachte in haar 
ogen was het gemeen.. en liep met de bewaarder mee.. ze haalde diep adem... ze 
voelde tranen opkomen...ze boog haar hoofd en wilde ze tegenhouden... 
"mevrouw??" hoorde ze een stem in de deuropening.. verschrtikt keek ze om en 
zag een bewaarder op haar wachten.. ze stond voorzichtig op en liep samen met 
de bewaarder naar de uitgang..

op het werk was ik stront chagarijnig.. ik snauwde maria shi 3 of 4 keer af.. had 
nergens zin in, mijn bezoek aan de rechtbank verliep ook al niet goed.. en boven 
alles misste ik haar.. ik wilde gewoon thuis zijn.. rond 5 uur ruimde ik opik wilde 
net naar huis gaan toen ik maria aanklopte.. meneer Ziane?"ik keek op... noem 
me asjeblieft wael.. ik vraag het je al tig keer.." ze glimlachte.. goed wael meneer 
Meulenhof heeft u niodig en vroeg of je langskomt.. "ik keek op de klok... "ik 
wilde eigenlijk al naar huis.. " wat moet ik zeggen??" ik kom eraan.. "zei ik nors... 
het resulteerde dat ik twee uur later pas thuiskwam.. 

ik opende de deur en rook etensgeuren... het leek wel of er een last van me 
schouders viel.. ik gooide mijn colbert neer en liep naar de keuken.. "salaam 
oualaikom"groette ik... Imane draaide zich om.."oualaikom essalaam.."ze 
glimlachte en kwam op me af.. ze kustte me... ikkusstte haar terug.. weer ging er 
een steek door mijn hart... ik wilde haar niet meer loslaten.. ik hield zoveel van 
haar... ze duwde me weg.. "saafi wael.. als je nog wilt eten moet je nu loslaten zei 
ze lachen tegen mijn lippen..."anders...??"daagde ik haar uit... het antwoord 
kwam van achteren..."anders sla ik je weg, want ik wil wel eten??" ik liet imane 
met moeiet los... en keek achterom... hai fatima??" ze knikte.. en glimlachtte.. ze 
trok me naar achter... nadat IK heb gegeten mag je doen en laten wat je wil.... "ik 
stak verontwaardigd mijn handen in de lucht.. de bel ging... ik hoorde een harde 
lach... "NOura zuchtte ik... 

we aten gezellig met z'n allen... daarna gingen de meisjes naar hun kamer om te 
 leren... ik kleedde me weer aan... "waar ga je naartoe vroeg imane.."ziekenhuis 
antwoordde ik.. "ooh.. zal ik met je meegaan?? ik haalde mijn schouders op.. 
"alsje wilt..maar er is daar niks bijzonders.. alleen mijn moeder die daar voor 
dood ligt.. "ze legde haar hand over mijn mond.. "zeg dat niet wael..insallah 
wordt ze gauw wakker.. " ik kuste de binnenkant van haar hand.. "insallah.. schat 
als jij het zegt.."nou zal ik meegaan??\"ik schudde mijn hoofd.. blijf jij maar 
lekker hier.. ik wil liever alleen met haar zijn.. "ze knikte.. ik was blij dat ze het 
begreep..

me moeder was afgevallen... haar wangen waren ingevallen.. elke keer dat ik 
haar zag zag ik ook dat ze achteruitging.. het ging niet goed met haar.. dat hoefde 
geen dokter me te vertellen... ik keek naar de slangetjes.. , de 
beademingsapparaat.. alles.. het waren de aparaten die haar in leven hielden... ik 
keek naar de gelijkmatige lijntje op het scherm... ik pakte haar koude hand... en 
probeerde die warm te wrijven... temma??"fluisterde ik... zoals verwacht 
reageerde ze niet.. ook de vorige keren reageerde ze niet.. die ene keer dat ze in 
mijn hand kneep was blijkbaar toch een stuiptrekking.. ik praatte wat met haar en 
vertelde hoe het met ons ging.. alhoewel ik wist dat ze me waarschijnlijk niet zou 
horen.. bleef ik praten.. het gaf een een troost.. een gevoel dat ik nog steeds bij 
mijn moeder was.. opeens hoorde ik een zachte tik op het raam.. ik keek om en 
zag rafika daar staan... 

ik stond op kuste mijn moeder op de voorhoofd en liep naar de deur.. ik groette 
rafika met twee kussen op elke wang en vroeg haar hoe het ging.. "gaat goed 
hoor en met jou??? hoe is het met imane.. ? haar vraag verraste mij... gaat goed 
dank je wel... ik dacht dat ze niets van haar moest hebben eigenlijk... maar zo zie 
je dat je niet te snel moet oordelen.. hoe is het met heytem??" en je man??"ze 
knikte en haar gezicht begon te straleen.. gaat goed.. de kleine groeit hard... "ik 
glimlachte.. mezian.. rabii yegalih elkom!! "amien.. wael??"ja?? ik moet je wat 
zeggen maar ik wilde het niet binnen bij moeder zeggen .. mijn nieuwsgierigheid 
werd gewekt.. ja?? zeg het eens?? " ze haalde diep adem...... "mijn vader komt 
overmorgen weer terug... ""

Ik liet mijn adem ontsnappen... "wallah je liet me schrikken rafika.." ze keek me 
bevreemd aan... hoezo?? zehma dit nieuws doet je niks??" ik trok een vies 
gezicht.. en haalde daarbioj mijn schouders op.. "het boeit me niet wat hij doet... 
het is een volwassen man.. hij weet heu wel wat ie wel en niet kan..."dus je gaat 
hem niet ophalen??"ik keek haar aan alsof ze gek was geworden... "nee natuurlijk 
niet, straks denkt ie nog dat ik om hem geef"graptte ik.. de grap viel niet goed bij 
 rafika.. "hoe bedoel je wael...?? je houdt niet van je vader??" snauwde ze... 
haartoon ergerde mij... nee ik hou niet van hem... of nee.. ik hou evenveel van 
hem als hij van mij..." ik maakte aanstalten om weg te gaan.. "wael??"ik keek 
om.."wat moet ik zeggen als hij vraagt waarom zijn uitkering niet is uitgekeerd..." 
ik glimlachte.. die had ik meteemn nadat ik terug was van huwelijks reis 
stopgezet.. "zeg maar wael, heeft gebeld en heeft je verklikt... en als hij wat heeft 
komt ie maar naar me toe.." beslamma.. ik liep weg.. ikliep naar de parkeerplaats 
van de verte zag ik iemand naast mijn auto staan... ik liep er rustig naar toe.. de 
man keek me aan en glimlachte.. 

ben jij wael??" ik knikte, mijn hart klopte.. zou dit een van die gasten zijn?? en 
wat moet hij van me... domme vraag antwoordde ik mezelf weer"hij wil zijn 
drugs... " ik voelde mijn hand trillen toen ik zijn hand aannam.. ik probeerde me 
te vermannen.. maar het ging niet echt.. "weet je wie ik ben?" ik schudde mijn 
hoofd.. " ik ben salim.."ik knikte.. waar kan ik je mee helpen salim?" ik ben 
gestuurd om iets op te halen.. ik keek hem vragend aan... en schudde daarna mijn 
hoofd... "luister salim, ik heb niks van jullie... dat heb ik je baas duidelijk proberen 
te maken”hij trok zijn wenkbrauwen vragend op. Dan is dat niet goed 
overgekome lijkt mij..” ik irriteerde me aan zijn rustige houding.. meestal was ik 
de rusytige partij … dit keer werd me alle heft uit de handen genomen… ik werd 
een slaaf van mij angst leek het… ik besefte dat ik niet alleen een strijd voerde 
tegen de man die voor me stond en die me op dit moment heel intens aan keek.. 
maar ook een strijd tegen mezelf.. ik probeerde de weer de overmacht te krijgen 
op mezelf.. 

“luister vriend…. “ik ben je vriend niet wael..”onderbrak salim mij.. ik knikte en 
slikte ..”ok salim.. luister naar me… jullie volgen mij al een tijd lang, jullie maken 
mijn leven zuur… om iets wat ik niet heb, wat ik nooit heb gehad of ooit zal 
hebben..”ik heb het vaak genoeg gezegd.. ik weet niet wat jullie van me willen… 
mij stem werd steeds harder.. “vertel me wat jullie willen.. of doe wat je wil.. 
maar ik heb het niet!!!” ik keek de man aan… zijn rust bracht bij mij de verlangen 
om hem naar de keel te vliegen.. maar dat zou een grote fout zijn.. dus hield ik 
het bij hem enkel aan te staren… hij zuchte… “kijk .. begon hij op een toon alsof 
hij het tegen een kind van drie had.. “ik… nee ik zeg het fout mijn baas dacht dat 
jij wel zo slim was om te bedenken wat wij willen.. “maar je hebt er niet over 
nagedachte he?? “ik begreep hem niet..”ik begrijp je niet salim.. waarom moet ik 
erover nadenken als ik weet dat ik het niet heb… “ salim perstte zijn lippen op 
elkaar.. hij raakte geirriteerd dacht ik.. zie je wel?? Hij is toch wel een gewone 
mens.. “ misschien omdat het je leven kan kosten…”ik lachtte.. als dat het is, 
 nodig ik je nu uit om er een einde aan te maken! “ salim glimlachte ook… dus je 
wilt je ongeboren kind niet zien??? “de glimlach bestief op mijn lippen… hoe 
weet jij het van mijn kind?” hij haalde zijn schouders op… we hebben goede ogen 
en oren..” hij zette zich af tegen de motorkap en kwam wat dichterbij… 
nadenkend liep hij om me heen… “ondertussen sprak hij zacht en zonder haast… 
“we zaten er echt aan te denken om al tijdens je huwelijksreis een einde eraan te 
maken… “hij zei niet waaraan… maar het was duidelijk dat hij de zwangerschap 
bedoelde.. “tenslotte is alles wat voor het huwelijk is verwekt haram, en alles wat 
haram is moet vernietigd worden…” zijn woorden schudden mij wakker… zijn 
woorden zetten mij aan het denken… “huwelijksreis… dat waren Ahmed en 
malika… en wat nog belangrijker is… ze wisten niet dat het kind niet van mij 
was… ik sloeg alle informatie op en ik zou er later over nadenken.. “ maar jah… 
sloot hij af.. toen werd het toch een paar weken later en ook je auto in plaats van 
je kind… dat bewaren we als een sterkere troef voor het laatst… vertel me wat je 
van me wilt… “zei ik kortaf… “ salim kwam voor me staan… “poeder!!” 10 kg.. 
en geen gram minder… en ik beloof je dat jouw of je familie niks zal 
overkomen… “ salim, waarom geloven jullie mij niet??”ik heb het niet… ik heb 
nooit gedaeld of zelf niet gesnoven…”salim lachte toegefelijk…”ik zeg niet dat jij 
het van ons hebt afgepakt? Ik zeg dat het in jouw bezit is… in je huis.. in je auto, 
in je kantoor, in een andere plaats, in je R.E.E.T!!! Het kan me niet schelen.. maar 
jij hebt het!!!” ik zuchtte.. op die manier had ik het nog niet bekeken… “dus je 
wilt zeggen dat ik het in mijn bezit heb…. Zonder dat ik ervan weet??” salim 
keek me nadenkend aan… en knikte bijna onzichtbaar… “het zou kunnen toch?” 
ik dacht na… wie dan?? “ salim haalde zijn schouders op.. “ik neem contact met 
je op… “heee wacht kan ik geen contact met je opnemen???”riep iki hem na.. hij 
draaide zich om… “goed nadenken wael.. er staat veel op het spel.. “ hij liep weg 
stapte de lift in en ging de parkeergarage uit… ik keek hem verwonderd na… 
krabbend op mijn hoofd…

ik stapte in de auto en reed ook weg… ik probeerde mijn hartslag onder controle 
te krijgen… ik haalde diep adem… wat nu??” wat moest ik nu doen??? “ ik dacht 
na… in mijn bezit maar zonder dat ik het weet… wat bedoelt ie?? Zehma van 
mij..?? of juist iemand heeft het verstopt bij mij..?? ik was zo in gedachten 
verzonken dat ik net op tijd zag dat de auto voor me rende.. ik trapte hard op de 
rem… een paar millimeter van de bumper ervoor kwam ik tot stilstand… ik 
lietmijn adem voorzichtig ontsnappen.. ik zag de bestuurder waarschuwend in 
zijn achteruitkijkspeiegel kijken…”souf koudamek a zemel!!” schold ik.. de 
stoplicht sprong weer op groen.. en ik reed door… 
 thuis was niemand.. ik maakte me niet druk.. imane zou wel wat gaan halen of 
op bezoek bij een vriendin.. ik klopte op de deur van Fatima.. ik deed de deurs 
zachtjes open.. “faat??” er was niemand… “he??” dat was vreemd.. ik liep naar 
de keuken en zag daar een briefje..

“we zijn naar je broer, iedereen is daar.. kom ook is gezellig… liefs Imane..

lang leven de mobiele telefoon, dacht ik ironisch.. ik keek naar mijn telefoon.. 
shit.. da’s waar ook.. ik had het uitgezet in het ziekenhuis.. ik pakte een pak sap 
en een glas en ging aan tafel zitten… zou ik gaan??? Ik had echt geen zin… ik 
nam een slok sinaasappelsap…” ggggtttt tfoe man!!” ik stond op en pakte een 
paar klontjes suiker en deed die erin… met een lepeltje zat ik te roeren en te 
wachten .. tot de klontjes zouden oplossen in de sap… mijn gedachten dwaalden 
af naar salim… ik zuchtte.. het was een interessant gesprek… vooral het feit dat 
ahmed en malika werkelijk van die zelfde bende waren… dus de klap ik had 
gehad was werkeleijk van ahmed… ik glimlachte spottend… ze noemden mij 
dom.. maar zelf ware ze ook de slimste niet.. ik bedoel… als hij in mijn kamer had 
gezocht.. kon hij op z’n minst het voorval late voordoen alsof het een inbraak 
was… “je kan hier wel de slimbo spelen.. maar de grootste raadsel is waar het 
spul ligt…. 

Hier thuis??, zou het hier liggen?? Ewa waardan? Vroeg ik me af… ze hebben 
alles al overhoopgehaald.. als zij niks kunnen vinden.. hoe zou ik het in 
godsnaam moeten vinden???.. 
De auto?? Die hebben ze aan stukjes geslagen.. als het daar zou liggen ligthet nu 
op de sloop… wat had ik nog meer… kantoor??? Ik zuchte diep en voelde een 
hoofdpijn opkomen.. ik liep naar de badkamer en nam een hete douche… daarna 
stapte ik in bed… binnen 10 minuten was ik in slaap gevallen.. 
Imane kwam rond twaalf uur thuis… Said had hen gebracht.. want van haar 
eigen man was er geen teken van leven gegeven.. “sukkel”!! hij had op zijn minst 
kunnen bellen om te zeggen dat hij niet kwam!!” said na afscheid bij de deur, ze 
vroeg hem uit beleefdheid binnen.. maar ook hij weigerde beleefd.. “fatima liep 
snel naar de badkamer en nam een douche… imane liep naar dekeuken en zag 
haar briefje liggen.. daarnaast een halve glas sinaasappelsap… dat was het enige 
bewijs dat wael wel thuis is geweest en haar briefje wel heeft gelezen.. met de 
minuut werd ze kwader op hem.. “ ze zette de glas in de gootsteen.. eigenlijk kon 
ze niet kwaad op hem zijn.. maar het enige wat ze wilde is de herinneringen de 
kop indrukken.. ze wilde vergeten wat ze diep had weggestopt en die Mo 
vanochtend weer in volle hevigheid naar boven heeft gebracht.. ze knipperde de 
tranen weg… alleen al de schok die ze voelde toen wael haar kuste deze avond… 
hij had het door.. hij wiost dat ze schrok… en zij zij kon haarreactie niet in de 
hand houden… het was alsof ze weer de natte lippen van Mo voelde…. Ze kreeg 
er weer rillingen van… de hoorde een deur dichtslaan verschrikt keek ze om.. 
Fatima stond in de deuropening… “wat is er vroeg ze waarom schrok je zo??” 
jezus.. moet je voor het schrikken ook al een verklaring afleggen??” aai zei 
Fatima.. als ik niet beter wist zou ik zeggen dat je ongesteld was… tjonge jonge.. 
je loopt de hele dag tegen me te mokken.. “ ga ga slapen zei Imane geirriterd..” 
“pff what ever chagarijn!!!” Imane keek haar zus na.. “wat een lastige puber is ze 
geworden” of misschien gaf ze haar gewoon niet genoeg aandacht… dacht ze 
schuldbewust… ze had verdomd veel aan har hoofd… ze miste haar moeder 
zoo… de tranen liepen al uit haar ogen… ze ging op de stoel zitten en verborg 
haar hoofd in haar handen… en huilde… ze huilde zachtjes.. ze wilde niet dat 
iemand haar hoorde… ze wilde alleen zijn met haar verdriet.. 

Ze huilde tot ze geen tranen meer had… maar het gat daar in haar hart was er 
niet kleiner op geworden.. ze voelde nog steeds de inmense verlies.. de leegte 
waar iemand had moeten zitten… ze is veel te jong om de wereld aan te kunnen.. 
wie moest haar opvangen op haar zwakke momenten?? Het waren allemaal 
vargen die haar duidelijk maakten dat haar moeder er niet meer was..en er ook 
niet meer zou zijn voor haar… ze moest het in haar eentje opknappen… en met 
wael..

Ze huilde tot ze geen tranen meer had… maar het gat daar in haar hart was er 
niet kleiner op geworden.. ze voelde nog steeds de inmense verlies.. de leegte 
waar iemand had moeten zitten… ze is veel te jong om de wereld aan te kunnen.. 
wie moest haar opvangen op haar zwakke momenten?? Het waren allemaal 
vargen die haar duidelijk maakten dat haar moeder er niet meer was..en er ook 
niet meer zou zijn voor haar… ze moest het in haar eentje opknappen… en met 
wael..

ze veegde haar tranen weg en stond op... "ze moest niet zo zielig doen.. zij was 
niet de eerste en niet de laatste die haar moeder had verloren... " maar.. begon en 
stem in haar binnenste... NEEE!!!! NIKS!! mompelde ze.. maar van binnen 
schreeuwde ze het uit.. ze liep naar de badkamer en nam een hete douche.. ze 
hoopte dat al haar zorgen samen met de hete stralen weggespeold zouden 
worden... even leek het te lukken.. ze dacht aan de toekomst.. maar opeens 
overviel haar een gedachte.. "zou wael. wel vban haar kind houden.. zou hij een 
vader voor haar kind zijn ... ??"of zou hij het op den duur zat zijn om andermans 
 kind op te voeden??" ze haalde diep adem... "hij had gezegd dat hij van haar 
hield.... maar dat wil niet zeggen dat hij ook van haar kind hield.. "of heeft hij dat 
alleen gezegd om haar in bed te krijgen??" ze schudde haar hoofd... kan niet.. zo 
was hij niet.. "verdomme!!! ze sloeg met haar vlakke hand tegen de natte muur... 
waarom dacht ze zo??"waarom zoveel onzekerheid.. ??" ze moest slapem besloot 
ze.. zo ging het de hele dag door... vanaf het moment dat ze terug was van Mo.. 
had ze geen controle over haar gedachten en gedrag... ze kreunde... en 
onderdrukte de gedachte aan MO..... ze draaide de kraan dicht en pakte een 
handdoek... ze wikkelde de handoek om zich heen en liep de badkamer uit... ze 
liep voorzichtig de slaapkamer in.. het zou nu wel rond de twee uur in de 
ochtend zijn.. ze knipte de nachtlamp aan. ze keek naar het bed en zag wael half 
op zijn buik slapen... hij had een arm om een kussen geslagen... ze glimlachte 
toen ze zag hoe vredig hij sliep... nu alleen zij nog... ze liep naar de kast en haalde 
er ondergoed en een nachthemd uit... ze trok het aan.. en kroop snel onder het 
dekbed... ze trok haar kussen onderwael's arm vandaan en zette die onder haar 
hoofd... ze knipte de nachtlamp uit en staarde naar het plafond... 

de beelden van deze dag passeerden in revue.. het meest indruk had toch het 
bezoekje aan mo gemaakt.... ze had geprobeerd om de eerste stap te maken naar 
een vertrouwelijk gesprek met hem.. ze zou alles doen om van hem te horen te 
krijgen of die gasten die wael bedreigden van hem kwamen... ze wist dat hij 
dealer was... maar niet hoe hoog hij stond in de hierarchie... ze slikte en 
probeerde zijn beeld uit haar gedachten te bannen... het lukte niet... in plaats 
daarvan kwamen de herinneringen aan zijn aanraking ze kneep haar ogen dicht 
en probeerde koortsachtig ergens anders aan te denken.. op dat moment voelde 
ze wael's hand op haar buik... ze schrok van zijn aanraking... ze keek hem aan... 
hopend dat hij iet wakker zou worden.... ze concentreerde en probeerde het te 
verdragen... hij kreunde .. mompelde iets en trok haar tegen zich aan... hij 
mompelde weer iets... ze lag nu met haar rug tegen hem aan... ze kneep haar 
ogen dicht... "nee ze wilde niet... allerlei beelden flitsten weer voor haar ogen, dit 
keer wat levendiger... tranen vielen uit haar ogen direct in het kussen... ze voelde 
dat hij opgewonden was... dat bracht de beeld van Mo boven haar... hoe hij eruit 
had gezien... ze had toen haar ogen dicht.. net als nu... ze had de beelden niet 
willen zien... ze had de gruwelijke man niet willen zien.. ze had niet willen zien 
hoe haar wereld instortte... hoe hij haar leven vernietigde... ze had haar ogen 
willen sluiten... zich sluiten voor alles wat er gebeurde... maar zelfs die gunst had 
hij haar niet willen geven...

weer verscheen een scenario van die afschuwelijke dag voor haar ogen... ze had 
klappen gehad.. hij had haar in het gezicht geslagen.. "Opendoen H.O.E.R"!!!!! ze 
werd opgeslokt in haar herinneringen... ze voelde weer die pijn en wanhoop... ze 
was hulpeloos geweest.. en Mo was meedogenloos.. het leek wel of ze het nu 
weer allemaal onderging... de tranen bleven stromen.. ze wilde niks voelen... 
maar toch voelde ze een hand zachtjes haar borst strelen.. ze voelde haar 
verradelijke lichaam erop reageren.. haar verstand zei haar dat het niet bij de 
verkrachting hoorde... haar gevoel schreeuwde..dit KON nIET..!! dit was 
onmogelijk... ze walgde vanzichzelf.. ze had ervan genoten!!! zei een stemmetje.. 
ze kreunde.. dit kon toch niet waar zijn.. het kon niet zo zijn dat ze het nog een 
keer zou meemaken!!.. haar ademhaling ging snel en oppervlakkig... ophet 
moment dat wael.. har tepel voorzichtig raakte... sprong ze gillend op... in paniek 
gaf ze hem een gemene elleboog in zijn zij en schopte met haar voeten... en 
sprong het bed uit..

ik had net een prachtige droom van mij en imane.. op het strand.. samen.. onder 
de sterrenhemel.. het was een droom waar je net van wakker wilde worden... ik 
beon me net te realiseren dat haar lichaam wel heel erg echt voelde toen ik een gil 
hoorde... daarbij gelijk iets hards in mijn ij kreeg.. dat schoppen had ik niet echt 
door.. ik schrok wakker en kwam overeind.. ik zag net dat imane de slaapkamer 
deur uitliep..n ik sloeg het laken terug en liep achterhaar aan... "was nou helmaal 
gek geworden.. zomaar sloeg ze op mij in midden in de nacht.. dacht ik 
verontwaardigd..

ik kwam aan in de keuken .. ik zag haar in de armen van fatima.. fatima 
probeerde haar zus te sussen... "heb je het weer gehad"fluisterde ze.." imane 
knikte en verborg haar hoofd tegen haar zus' schouder. ik brabde op mijn hoofd... 
wat was hier an de hand??? het was duidelijk dat ik iets had gemist... .. ik bleef de 
twetal aankijken.. en voelde me op de een of andere manier toch een beetje 
buitengesloten... ondanks alles zocht ze geen troost bij mij... "Stel je niet aan 
wael!!'zei een stemmetje diep in me.. ga je vrouw troosten.. ze heeft je nodig.. ik 
liep naar hen toe... ik streelde haar haar.. "imane schatje? gaat het.."ze haalde haar 
neus op... en keek me met verdrietige ogen aan... " ze stak haar armen uit..."het 
spijt me wael.." ik nam haar in mijn armen... en drukte haar stevig tegen me aan... 
een tijdje zeiden we niks... "hebben jullie mij nog nodig" vroeg fatima "het is al 
goed faat, antwoorde ik... dank je wel... "imane maakte zich van mij los.. en kuste 
haar zusje op de wang.. "dank je wel schatje.. ik weet niet wat ik zonder jou 
moet.." fatima boog haar hoofd.. maar ik meende toch tranen in haar ogen te 
zien... het was misschien voor het eerst dat ik besefte dat ook fatima veel had 
meegemaakt met haar zus.. maardat ze dat toch onder een dikke laag humor en 
onverschilligheid... ze liep naar haar kameren sloot deur achter haar.. imane en ik 
bleven achter... .. ik pakte een glas en vulde die met water.. ze nam een paar 
slokken... ik liet de kraan stromen totdat het water goed koud was.. en streek met 
mijn natte hand over haar gezicht.. haar ogen en neus waren rood... "wat doe je 
jezelf aan liefje..' niet me neus wael.. dat is vies.."mompelde ze.. ik trok me niks 
van haar aan en kneep toch die snot van haar neus... "ik ben niet vies van mijn 
vrouw en mijn hartendief... "ze glimlachte... ik draaide de kraan dicht en nam 
haar mee naar de stoel... ik trok haar op mijn schoot... ze sloeg haar arm om mijn 
schouders en leunde tengen mijn hoofd... " het pijt me dat ik je heb geslagen 
wael" ooh dus dat was jij met die elleboog.."ze knikte.. maar ik kon er niks aan 
doen wallah.. " ik had een nachtmerrie over..... ze blef even stil alsof ze het 
woordje niet kon uitspreken.. en toen raakte jij me aan... ikdraaide mijn hoofd om 
en keek haarrecht aan.. ze sloeg haar ogen neer.. .."ik kon het niet wael.."snikte ze 
weer... ik raakte in paniek... alles kwam weer naar boven.. en ik kon er niks aan 
doen.. hoe ik het ook probeerde weg tedrukken.. ze schudde haar hoofd... de 
tranen rolden over haar wangen naar beneden... ik veegde ze met mijn handen 
weg... " saafi lieverd.. het is voorbij.." en het komt wel goed... insallah... ooit zul je 
het vergeten.. en zal je geen last hebben van die nare dromen... ze knikte... en 
zuchtte wanhopig... het was al een tijdje weg.. maarvandaag.... ze bleef even stil... 
"wat was er vandaag"drong ik aan... "ik heb z'n broertje gezien vandaag.. hij leek 
van de zijkant heel erg op hem... ze zuchtte.. alles kwam weer naar boven... " ben 
je bang voor hem imane??" ze haalde haar schouders en keek me droevig aan.. ze 
knikte..."ik ben bangh voor alles wat op hem lijkt.. bang voor alles wat het weer 
naar boven brengt... ik wil het nooit meer meemaken.."" haar angst bracht een 
onvoorstelbare beschermingsdrang in mij naar boven.. ik nam haar hoofd in mijn 
ahnden en keek haar doordringend aan..."imane... luister... kijk me aan.."ze keek 
op en keek me aan.. "vertrouw je mij? ze knikte tuurlijk wael.." ok.. ik beloof je 
dat zolang ik leef jou niks zal overkomen.. "ik zal je beschermen.. desnoods met 
mijn leven.. "oke??" ze knikte en begon weer te snikken..."ik verdien jou niet 
wael..." ze verborg haar hoofd in mijn hals... "ik streelde haar been.. "jij verdient 
meer dan mij... geloof me.." het bleef een tijdje stil... en ik dacht na... ja.. zei ik bij 
mezelf .. zolang ik leef zal ik haar bveschermen.. de vraag was alleen hoe lang 
had ik nog.. met een drugsbende achter me aan..

de vraag was alleen hoe lang had ik nog.. met een drugsbende achter me aan.. ik 
hield imane vast die op mijn schoot zat.. en mijn gedachten dwaalden af.. ik zat 
me weer af te vragen waar ik die verdomde drugs zou kunnen vinden.. en of ik 
het uberhaupt nog zou vinden.. ik was diep in gedachten verzonken toen ze me 
aanstootte.. wael?!” ik schrok op.. en glimlachte naar haar… “sorry was er effe 
niet bij…”ze glimlachte en gaf me een kusje op mijn wang.. “ik weet het … maar 
waarwas je dan..?” ik schudde mijn hoofd.. “het is niks liefje.. gewoon.. “ was ik 
zo saai dan?”ik voelde me steeds meer in het nauw gedreven… hoe kwam ik 
hieruit zonder haar te kwetsen?”.. ik schuddemijn hoofd.. hoe kom je daarbij?”ze 
haalde haar schouders op… “lieverd als ik je niet interessant vond zat ik hier niet 
met jou.. en was ik niet eens met je getrouwd..! ze bracht haar hoofd nar de mijne 
en liet haar voorhoofd tegen de mijne rusten… “waar heb je dat geleerd??” ik 
trok mijn wenkbrauwen op…”waar heb ik wat geleerd??”vroeg ik…”zoo lief 
praten..”fluisterde ze… me hart ging sneller kloppen… ik lachte ongemakkelijk… 
“nergens … ik heb niet echt door dat het lief is.. “ ze lachte zacht… waar dacht je 
dan aan?” aan een zaak op het werk loog ik snel..” je denkt aan je werk terwijl 
ikop je schoot zit??” ik schraapte mijn keel… hoe kwam ik hieruit..?? “eeeh.. nee 
want als ik aan jou denk… hmm.. ik gaf haar een kusje op haar onderkaak… dan 
gebeurt er iets… waar jij geen behoefte aan hebt nu..” ze lachte.. maar zei niks.. 

ook imane was in gedachten verzonken… ze schoot tekort! Dat was het enige wat 
haar gedachten beheerste.. haar eigen man wist haar niet te benaderen.. ze kon 
niet eens met haar man vrijen zonder dat ze in paniek zou raken… verdorie… ze 
zuchtte… en nu had ze ook al tegen hem gelogen… !! niet bepaald een goede 
ontwikkeling in haarrelatie met hem… en ze waren al zo stroef begonnen… nu 
lek eindelijk het geluk terug te keren en dan kreeg je dit!!.. ze zuchtte… waaneer 
zou dit allemaal over zijn.. ze verlangde naar de tijd dat ze deze zorgen kon 
vergeten en gewoon van haar leven kon genieten… ze voelde zijn hand op haar 
buik… wat nu aardig groot was… “en hoe gaat het hiermee?”vroeg hij zacht… 
imane schrok op en kon net op tijd een kreun onderdrukken… hij deed zo lief .. 
en hij was zoo zorgzaam..” en wat gaf zij hem daar in ruil voor?? Leugens!! Deze 
gedachte deed haar pijn.. zo was zij nooit geweest.. en dit wilde ze ook niet 
doen… het was voor zijn bestwil… nee verbeterde ze zichzelf.. voor hun 
bestwil… want zodra zij wist waar de drugs zich bevonbd .. zouden ze gelukkig 
verder gaan met hun leven…. “ goed antwoordde ze “ Vrijdag heb ik een 
afspraak in het ziekenhuis voor een echo” hij keek haar vreemd aan?? Wat doen 
ze dan??” gewoon kijken.. dan zie je het kind op een tv schermpje.. en zij kijken of 
het goed gaat.. of alles er al aan zit.. “ zal ik meegaan?? Vroeg hij plotseling”ze 
was verrast…. Eeeh…??”” als je het liever niet wil is het ook oke hoor”zei hij 
vlug.. “nee nee antwoorde imane.. “lijkt me leuk..” hoe laat heb je dan?” ze dacht 
even naa.. wanneerwas het ook alweer?? “weet ik niet ik check het morgen wel… 
hij knikte en gaapte erbij.. hmm?? Gaat het weer??” ze knikte… oke dan!’ ze 
stond op en ging hem voor naar de slaapkamer.. ik dook mebed weer in.. zij 
volgde mij.. en ging dicht tegen me aan liggen… “hou me vast wael…” fluisterde 
 ze… tuurlijk schat.. even later viel ze in slaap..

Ik had nog maar 3 uur te slapen.. maar nu ik eenmal wakkerwas.. zou het 
moeilijk zijn om weer slaap te vatten… mijn hand speelde met imane’s haar.. ze 
had me stevig vast.. meskiena dacht ik… ze was echt bang geweest.. op de een of 
andere manier was ze veranderd.. ze gaf me echt het gevoelo dat ze om me gaf.. 
dat ze me nodig had.. dat ze mijn gezelschap waardeerde… maar ze zei het 
niet… ze zei niets van dit alles… ze praatte niet over haar gevoelens.. maardat 
kwam wel.. hield ik mezelf voor… ik hou van haar.. en ik zal vechten voor ons 
geluk.. met deze voornemen sloot ik mijn ogen en werd ik al snel meegevoerd 
naar de dromenwereld..

Het gevolg van al het gedoe is dat ik me die ochtend lelijk had verslapen… ik 
sliep nog toen imane me wekte… “wael??” .. hmmm kreunde ik… “ wael.. 
lieverd moet je niet werken vandaag??!” ik schrok wakker!! Wat??”hoe laat is 
het?” het is al 8 uur!!”antwoordde ze.. slaperig… “SHIT!!!!!” ik sprong op en 
rende de badkamer in.. ik had nu al op kantoor moeten zijn.. meestal was ik er al 
om half acht maar vandaag… ik kleedde me snel uit en liet het water stromen…. 
In mijn haast en verwarring had ik alleen de warm water aan gedaan… toen ik 
eronderstapte.. sprong mijn lichaam op… zonder dat ik doorhad wat erwas… pas 
daarna voelde ik de pijn “ wael??” hoorde ik bij de deur… ja??!! Snauwde ik.. 
gaat het wel??”waarom schreeuwde je??” niks.. ik heb me alleen verbrand.. “ 
oooh… hoe krijg je dat weer voor elkaar… ??”daarachter hoorde ik gelach… 
zeker fatima dacht ik boos… haar tijd kwam nog wel… toen ik klaar was.. zocht 
naar een handdoek./.. maar kon niks vinden… “aaah nee he!!! IMAAAAN!!!” 
even later hoorde ik haar aankomen lopen… jah?? Wat is er?” er is hier geen 
handdoek zei ik verontwaardigd… please geef me snel een… even later kwam ze 
met een klein klopje naar binnen… ze bleef staan en keek naar mijn bijna naakte 
lichaam… ik bleef voor haar staan… ik werd ongeduldig.. “wat is er imane?”is 
dit de eerste keer dat je me ziet… ?” haar ogen verplaatsen zich naar mijn 
gezicht… en lachte.. “nee.. maar ik mag toch wel kijken??” tuurlijk schatje.. maar 
nu moet ik opschieten oke??” en als jij kijkt wil ik ook kijken.. en dat kan nu niet.. 
ze lachte en stak mij de handoek toe.. ik droogde me af en bond die om mijn 
heup.. en liep samen met haar de badkamer uit… ik ging me snel omkleden.. en 
zij ging koffie zetten…

Even later kwam ik gehaast de keuken binnen… “fatima zat al aan de thee… “ 
iemand heeft voor je gebeld… “wievroeg ik…”je secretarresse.. . ik schonk mezelf 
in… “hmm waarom heb je me niet geroepen??” ze haalde haar schouders op… je 
stond onder de douche..” toen begon ze weer te lachen… “ vandaag me laatste 
examen zei ze.. ik knikte.. “hoe is het tot u toe gegaan??”ze haalde haar schouders 
op..”ik zou het maar aan je eigen zusje vragen wael..” volgens mij is zij 
belangrijker… en toch lijkt het alsof je haar bestaan bent vergeten!!” ze stond op 
en liep langs me heen naar haar kamer.. “ik was verbluft… het was alsof ze mij 
een klap in mijn gezicht had gegeven… waar had ze dat vandaan??? Had nora 
dat gezegd?? En waareom zei ze zoiets?? Heeft ze gelijk? Of is het maar puberaal 
gedrag??” ik pakte een donut.. en atdie nadenkend op… imane kwam de keuken 
binnen… en schonk zichzelf in.. “waarom ben jij zo vroeg waaker imane? Heb je 
wat te doen?” ze schudde haar hoofd.. neeh.. dat niet… maar gewoon…. Ik 
knikte en maakte aanstalten om weg te gaan..”wael? wacht!” ik draaide me weer 
om naar haar en keek haar vragend aan.. ze trok mijn stropdas recht… ik vond 
haar gebaar zoo lief dat ik haar in mijn armen nam en haar kuste… toen ik haar 
losliet waren we allebei buiten adem… we stonden elkaar hijgend aan te kijken..” 
als j niet opschiet kom je pas met de lunch aan op je werk… “ik glimlachte en 
draaide me om..

Ik kwam op kantoor aan.. en waar het altijd zo rustig was wanneer ik kwam.. 
gonste het nu van de activiteit.. ik wenste mijn secretaresse een goedemorgen en 
ging aan de slag… ik las eerst de post door die mijn dossiers betrof en begon 
direct een zaak voor te bereiden over een ontslagen werknemer.. het was 
duidelijk een geval van onrechtmatig verslag.. de zaak was nu eerder om de 
rechter te overtuigen een groot som aan vergoeding toe te wijzen.. ik probeerde 
me te concentreren.. maar moest het opgeven toen Maria binnenkwam met een 
kop koffie… ik bedankte haar.. en vroeg haarovereen uur terug te komen om 
haar enekel brieven te citeren. Ze knikte en ging weg… ik nam een slok van mijn 
koffie en probeerde me weer te verdiepen.. welke redenen waren er nog meer 
voor de hoogte van de schade???”ik zuchtte en gooide mijn pen neer… er leek 
zich een steen op me hart te vestigen… de steen die is gelegd door de woorden 
van Fatima… “zou het waar zijn?? Zou me zusje echt denken dat ik haar in de 
steek heb gelaten?.. “ ik stond op en liep naar het raam… ik keek naar de auto’s 
die ik op de weg zag rijden.. vanaf deze hoogte leken ze klein.. net speelgoed 
auto’s.. wat moet ik nu?? Ik keek op mijn horloge en zag dat het kwart voor elf 
was… ik wilde haar bellen.. maar stel dat ik bel tijdens het examen?? Ik schudde 
mijn hoofd.. wat moest ik verdomme doen… mijn telefoon ging. Ik nam op.. het 
was jurist senior.. mijn baas dus… “kun je naar mijn kantoor komen?” ik kom 
eraan zei ik en hing op… 
 Ik liep langs zijn secretarresse.. een jongedame van een jaar of 30 ze glimlachte 
naar me… ik lachte terug en meldde dat Meneer Hogeveen me verwachtte… ze 
draade zich naar een openstaande agenda en keek erin.. “wat is je naam??” ziane 
wael ziane.. maar ik denk niet dat ik erin sta..” ze draaide zich weer naar me om.. 
klopt… het spijt me maar dan kan je niet naar binnen.. “ik fronsste.. “maar ik kan 
wel een afspraak voor je maken.. nu raakte ik geirriteerd… “misschien kunt u 
hem even bellen?? Hij heeft me namelijk net gebeld of ik op zijn kantoor kan 
verschijnen..”dat kan ik helaas niet doen, want hij wenst niet gestoord te 
worden” nu werd ik echt boos.. “ hee!! Ik heb geen tijd voor je flauwekul.. ik zeg 
je dat hij mij heeft gebeld”!!! ze zuchtte en pakte de telefoon op.. “wat was je 
naam ook al weer?” ik keek haaraan.. en probeerde me in te houden… toen er 
geen antwoord kwam trok ze haar wenkbrauwen op… “ nou??” “Pietje puk van 
de petteflet… “ zei ik en liep naar zijn kantoor!!... “hee!!!! Dat kun je niet maken!!” 
ik negeerde haar.. klopte op de deur toen ik een norse ja hoorde… liep ik naar 
binnen.. de secretarresse was me achternagelopen en hield me toen net bij mijn 
arm vast… met de deur in de ene hand en keek ik haar hooghartig aan… “ ik 
raad u aan me los te laten” ik liep naar binnen.. Hogeveen keek op.. “kom binnen 
wael” hij keek zijn secretarresse aan… “meisje toch wat ben je aan het doen?” 
deze meneer wilde met alle geweld tot uw kantoor doordringen.. “hogeveen 
begon te lachen… “ geeft nmiet dit is wael.. en meestal mag hij gewoon 
binnenkomen.. “ze knikte.. het spijt me meneer… eeh?? Ze keek me vragend aan.. 
omdat ik in een onredelijke bui was besloot ik geen antwoord te geven.. ik gaf 
haar een geforceerde glimlach en zei dat het goed was… 

“Ik heb iets nieuws voor je “ begon hogeveen nadat ik plaats had genomen.. ik 
knikte en zei niks.. hij begon te ratelen over een goedlopend bedrijf een vanm de 
partners wilde eruit stappen… het vervolg was een grote ruzie.. de partners 
moesten gaan onderhandelen.. ik zag nog steeds niet wat mijn opdracht zou 
zijn… “heeft iemand van deze partners ons ingeschakeld om zijn belangen te 
behartigen.. Hogeveen schudde zijn hoofd.. nee onze taak ligt dit keer om te 
onderhandelen.. “ Hogeveen.. ik ben jurist en geen onderhandelaar of 
mediator..”hij lachte.. niet zo ongeduldig nmannetje… onderhandelen en sussen 
ligt ook in jou takenpakket.. luister it is een goede kans voor jou… deze zaak 
heeft de aandacht van de media.. jou naam zal zeker een paar keer vallen.. op 
deze manier maak je voor jezelf een weg naar een echte carierre.. dat deed me 
nadenken.. en bovendien vervolgde hij… je hebt niets te weigeren.. jij doet je 
werk wij betalen je… “ ik knikte.. ik was terrecht op me plaats gewezen… hij gaf 
me wat meer informatie en ik kon vertrekken..”
 ik liep terug naar me bureau.. ik was nog een minuut uit de kamer van 
hogebveen of ik zat met me hoofd al ergens anders met mijn gedachten… het 
schoot gewoon niet op vandaag… ik voelde ook al een hoofdpijn opkomen.. ik 
keek naar mijn horloge… 12:15… ik streek met mijn hand door mijn haar.. 
ik voelde me verward… ik maakte mijn stropdas wat losser… en haalde koude 
cola uit de kantine… ik kwam terug en zette een raam open… ik probeerde weer 
aan het werk te gaan… Maria kwam zeggen dat ze ging lunchen… ik stond op… 
ik had echt geen fut mee…”maria ik ga weg.. ik voel me niet goed…. Wil jij 
asjeblieft alle bemiddelingszaken van de afgelopen 5 jaar die wij hebben gehad 
verzamelen.. w e hebben ene nieuwe zaak..erbij… “ bemiddeling??”vroeg ze… ik 
knikte… heb jij daar ervaring mee??” ze knikte… nou ja.. uw voorganger heeft 
ongeveer twee zaken gedaan waarbij bemiddeld moet worden… “ ik knikte.. dan 
wil ik dat je me helpt hiermee…” ze knikte… wanneer wilt u de dossiers 
hebben??
Ik haalde mijn schouders op… gewoon de belangrijkste.. en zo snel mogelijk… “ 
ze knikte..”kan ik verder nog watvoor u doen?”ik schudde mijn hoofd… “nee 
dank je wel..” ik pakte mijn colbert en liep samen met haar naar de 
hoofduitgang.. ik nam afscheid en liep de parkeergarage in.. zocht mijn karretje 
op en stapte in… ik reed de parkeergarage uit… het enige wat ik wilde was nora 
zien… ik reed richting haar school ik parkeerde de auto… ik zat een tijdje in de 
auto.. uit de cd speler klonk een oude lied van cheb mami… “ we alache e3lioek 
raki hakdaa.”( waarom ben je zoo) ik wachtte in de auto en luisterde rustig.. 
uiterlijk gezien was ik rustig… maar van binnen was ik heel erg onrustig.. het 
leek wel of ik zenuwachtig was.. maarwaarvoor? Vroeg ik mezelf af?.. ik keek op 
mijn horloge… kwart voor een… ik zag een paar leerlingen vanuit een bepaalde 
richting naarde school lopen… toen kwam pas het idee in me op dat de examens 
misschien ergens anders werden afgelegd.. ik stapte snel uit en liep op een van de 
leerlingen af..”sorry mag ik wat vragen??” hij keek me suf aan.. tuurlijk… je hebt 
neteindexamen gedaan he??”hij knikte weersuf.. “waar??”vroeg iki weer..” nu 
keek hij me niet begrijpend aan… “waar hebben jullie de examen gemaakt…?? 
”verduidelijkte ik.. oooh .. ja kijk.. als je dezeweg volgt zie je vanzelf een 
basisschool.. daartegenover heb je een gymzaal… daar is het..” nu begreep ik 
waarom die jongen zoo versuft was… hij was zo stoned als een garnaal… ..”dank 
je wel!”ik liep de richting op die hij me wees… ik ging op een lage muurtje zitten 
en wachtte tot Noura naar buiten zou komen… opeens ging mijn telefoon… ik 
nam op… het was mijn secretarresse… ze moest iets vragen… en of ik de 
volgende ochtend op kantoor zou komen… ik praatte even met haar… en hing 
even later op.. ik keek om en zag dat fatima net voorbij liep.. ..”Faatt!!”riep ik… 
ze keek om en even leek het of ze schrok…”hee wael? Wat doe je hier?” ik kom 
eigenlijk voor Noura.. waar is ze..” eeeh .. eeeh.. ze is.. nog in de examen zal..!”ik 
knikte… is goed dan wacht ik wel… blijf je ook wachten… eeh eeh… “nee ik 
moet ervandoor,… ik moet werken vandaag… “ ik knikte.. maar haar 
zenuwachtige gedrag beviel me niet…. “oke wat jij wilt… werkze..” ze knikte en 
al weglopend zwaaide ze naar me.. ik stak mijn hand op…

Een kwartier later kwam noura.. op me aflopen.. ze praatte door haar mobiel… 
“NEEE me Broer is hier!!!.. nee ik wil nietdat je komt!!! Het was zeker niet de 
bedoeling dat ik het hoorde… dus deed ik ook alsof ik niks hoorde… toen ze 
aankwam begroette ze me koel.. “hee wat doe jij hier??” hee!! Nour!! Groette ik 
en kuste haarop beide wangen… “ik kwam voor jou..” haar koele maniervan 
doen viel me op… maar ik wilde het er niet bij laten zitten… “hoe waren je 
examens?” ze haalde haarschouders op.. “het valt me nog mee dat je weetdat ik 
examens heb… “ik zuchtte… “sorry meid… het was niet mijn bedoeling om je 
teverwaarlozen.. maarde drukte slokte me op.. en.. ik weet niet.. ik geloof nietdat 
ik iedereen om me heen heb verwaarloosd.. “ ze keek een andere kant op… “ja ja 
druk druk druk he??” ik trok mijn wenkbrauwen op… “zou ik liegen tegen je 
noor?” ze haalde haar schouders op.. boeit me eerlijkgezegd niet… “haargedrag 
begon me te irriteren.. ik haalde diep adem en probeerde rustig te blijven… “ 
noura.. ik heb me excuses aangeboden.. en ik ben van me werk weggegaan.. 
speciaal om effe wat tijd met je door te brengen.. “ ze keek me sarcastisch aan.. 
ewa bedanktdat je tijd voor me hebt vrij gemaakt.. maar dit keerheb ik geen tijd 
voor je!!”ik ga weg wael.. beslamma!!” ik kon mijn ogen niet geloven!!!! Ik kon 
niet geloven wat ik zag en hoorde… ze had zich al omgedraaid.. en wilde 
weglopen in drie stappen was ik bij haar… ik pakte haar bij de arm en draaide 
haar naar me om… ik keek haar aan en kon nog steeds niet geloven dat dit mijn 
kleine zusje is… “Noura? Wat is er in godsnaam aan de hand??” ze rukte haar 
hand los..” niks.. helemaal niks… laat me gewoon met rust!!” ik liet haarlos en 
deed een stapachteruit… ik had nog nooit iemand gedwongen om tegen zijn zin 
bij me te blijven.. en dat zou ik ook niet doen met mijn zusje… waarschgijnlijk 
haddestress van de examens haar overstuur gemaakt.. ze draaide zich om en liep 
weer weg.. maar dit keer ging ik niet achterhaar aan…

Ik pakte de auto en reed naar huis… ik was moe en ziek van alleswat om me heen 
gebeurde… ik deed de deur open en de stilte kwam me tegemoet… ik wistdat 
niemand thuis was.. dat voelde ik..maar toch.. op de een of andere manier leek 
het of er een last van mijn schouder was afgegaan.. ik was thuis.. ik deed mijn 
schoenen en mijn colbetrt uit.. en ging op de bank liggen… ik was moe.. en ik 
wilde het liefs niet meer wakker worden… ik dommelde in slaap… na eentijdje 
 begon ik de dromeloze slaap te komen… een hand streelde mijn gezicht… ik 
opende mijn ogen… imane keek op me neer.. “ ben je ziek wael…? “ik schudde 
mijn hoofd… als jij me nu gaat kussen zal alles over zijn.. “ ze grinnikte.. en boog 
zich voorover… net op het moment dat ik dacht dat ze me ging kussen.. hield ze 
haar hoofd stil… “nou ik weet niet of ik je wel beter wil maken?? Hoezo vroeg 
ik?’ ewqa jah.. dan ga je weeraan het werk.. en heb ik niemand die op mijn bank 
slaapt als ik thuiskom… “ ik glimlachte… maak je keus dan he??” ze glimlachte 
en kustte me… even later richtte ze zich op.. “en??” ik kreunde… ze lachte en 
stond op.. wil je wat drinken?? Ik zuchtte en zei dat thee goed was… ze liep naar 
de keuken.. terwijl ik haar nakeek…”waarwas je eigenlijk?”bij een vriendin” 
antwoordde ze.. bij eengoede vriendin??’jaa zei ze.. ik wachtte totdat ze weer met 
de thee was gekomen… “ken ik haar??”vroeg ik weer ze haalde haar schouders 
op.. weet ik veel.. ik weet niet wie jij allemaal kent… “was het noelle??” nee 
antwoordeze kortaf…”wie dan? “vroeg ik weer… “ze legde haar kopje neer.. 
Wael??”wat is dit ?? een kruisverhoor??”nee maar je kan me toch wel zeggen bij 
wie je was?? “nee!! Ik was bij eenvriendin.. daarzul je het mee moeten doen…” ik 
was al geirriteerd… en dit maakte het alleen maar erger.. “wat is er met jpou aan 
de hand dan??”je hoeft niet zo uit je vel te springen hoor..” nee jij wil me 
verhoren!!”is niet waar!!”protesteerde ik… ach joh what ever!!”en ze wilde 
weglopen..”ja ja ja riep ik haarna… loop maarweer weg.. dit is de oude imane.. 
weglopen voor alle woordwisselingen…”ik had haar bijna gemist 
hoor!!!”jsjongejonge.. “ ze kwam terug… “ik weglopen? Waar heb je het in 
godsnaam over??” ga ga asjeblieftweg… zei ik.. en wuifde met mijn hand zonder 
haar aan te kijken…” doe verdomme niet zo arrogant!!!”riep ze.. “je liegt 
gewoon!! Je qas helemaalniet bij een vriendin!!” dat slaat dus nergens op wael.. 
waarom zou ik liegen??” ik haalde mijn schouders op…” ik stond op en liep 
naarde deur.. en opende die… “je hoeft het niet te zeggen imane… ik kom er toch 
wel achter!!” ik liep de deur uit… en liep naar de auto… “ ik zag dat er een wit 
briefje onder de ruitenwisser lag.. ik was kwaad.. ik keek ernaar.. keek om me 
heen.. zag niemand.. ik pakte het briefje en smeet het zonder te lezen op de 
grond…”vieze klootzakken”!!!! ik stapte erop… rogelde .. en spuugde erop… 

Op de een of andere manier voelde ik me opgelucht… ik liep om de auto heen 
om in te stappen.. ik stond bij de deur… ik probeerde de deur te openen .. maar 
de verotte karmikel wilde niet… ik deed net een stap opzij toen ik de klap voelde 
die me verlamde… de sleutels vielen op de grond… me hele rechterkant leek 
verlamd van de pijn…. Mijn hersens hadde4n nog niet ondekt wat ergaande 
was…
Verward keek ik om me heen.. en naar mezelf.. wat was er gebeurd?? Toen pas 
 voelde ik de trekkendepijn…. Ik greep mijn schouder vast.. die op een vreemde 
manier laager voelde als normaal… de pij drong nu me hele lichaam binnen… 
met een verbeijsterd gezicht viel ik me knieen… ik kneep mijn ogen dicht… de 
pijn benam me de adem… ik keek naar de rechterkant en zag een grote baksteen 
naast de auto liggen…. Ik ging zitten en keek naar die baksteen… en ik keek ook 
naar boven… iemand moest de baksteen hebben gegooid… ik besefte dat ik 
geluk had gehad… de baksteen was bedoeldvoor mijn hoofd… dan was ik nu 
waarschijnlijk dood geweest… ze willen me vermoorden!! Mijn pijnlijke arm 
ondersteunend draaide ik me langzaam om en leunde tegen het portier aan… ik 
was buitenadem… het leek welof ik net een marathon had gelopen… en ik begon 
me steeds bewuster te worden van mijn pijnlijke arm… tegen beter weten in keek 
ik naar boven.. alsof ik iets of iemand verwachte te zien ik zag niks…. Ik 
concentreerde me op mijn situatie… wat moest ik doen? “hee wael?” verstop je je 
ergens voor…” ik schrok hevig van de stem…. Dat ik even verstijfd omhoog 
keek…. Gelukkig was het Fatima maar… ook zij schrok van mijn toestand..

Wael!! Je bloed???”wat is er? Ze hurkte bij mij neer…. Ik weet niet kreunde ik… 
“haal imane asjeblieft! Smeekte ik… “ ik wist niet waarom, we hadden net ruzie 
gehad.. en toch was zij de eerste waar ik om riep. Ze keek omhoog… en keek 
daarna om zich heen… ze leek ook in paniek te raken.. bel haar “ zei ik.. ze pakte 
haar telefoon Imane?” kom naar beneden nu!!” ze hing meteen op… ze keek me 
verontschuldigend aan…”beltegoed “verduidelijkte ze.. ondanks mijn pijn 
glimlachte ik… “ze zat nogsteedsgeknield en keek me aan… het leek wel of ze me 
wilde aanraken maarhet niet durfde ofzo… ik was zo geschrokken dat ik 
eigenlijk leek teveranderen in een klein jongetje.. ik wilde getroost worden.. die 
behoefte had ik heel erg… misschien ben ik wel nooit opgegroeid… ik hoorde 
een deur heel dichtbij dichtslaan.. ik keek op en zag imane met een bezorgd 
gezicht aanlopen… toen ze me ze zag begon ze harder te lopen de angst was 
duidelijk op haargezicht te lezen…. Ze knielde snel nee… en nam mijn gezicht in 
haar handen…”wael, lieverd?? oOOh mijn god wie heeft dit gedaan??”’ ik 
schudde mijn hoofd… “ik weet niet, breng me snel naar het ziekenhuis” ze 
knikte… ze veegde wat zweet van mijn voorhoofd… en tilde mijn hoofd op om 
me recht aan te kijken..”lieverd het komt goed!! Ik beloof het je… ze keek me 
onderzoekend aan… ze kuste me op mijn lippen… en keek naar mijn reactie… ze 
zag niets.. ik knikte alleen zwak… en keek om zich heen…”fatima.. wacht jij 
thuis? “fatima knikte.. moet ik iemand bellen?” nee zei ik niemand! Ze knikte.. als 
jullie wat nodig hebben moet je bellen ok?” Imane knikte… ze hielp me overeind 
en raapte de sleutels die op de grond waren gevallen… ze opende de deur voor 
me en ik stapte moeizaam in… nog steeds versuftvan de pijn… ze nam ook plaats 
achter het stuur… ze boog zich over me heen naar mijn autogordels.. ik kreunde 
toen ze die over me heen wilde trekken…”wil je me vermoorden imane?” sorry 
schat… ik dacht niet na…. “ de rit werd in stilte afgelegd… ik was nog niet 
Bijgekomen van de schrik…. Ze hadden een baksteen op me laten vallen… met 
de bedoeling dat ie op mijn hoofd zou neerkomen.. dan was ik nu dood geweest!

Met veel pijn hadden ze mijn schouder weerin de kom gezet en tegen mijn 
gebroken sleutelbeen konden ze weinig doen.. rust zou helpen… de vlees 
wonden verzorgden ze ze gaven me pijnstillers mee en ik kon weer naar huis… 
in de auto was het ook stil.. ik voelde me suf en verdoofd… ik wist niet wat ze me 
hadden gegeven maar.. ik voelde geen pijn.. ik voelde me zweverig.. ik 
glimlachte het was een lekker gevoel…. Ik keek opzij en zag imane 
geconcentreerd rijden…”liefje, ik was bijna dood! Dus nu moet je extra lief tegen 
me doen!!.. ze keek me raar aan van opzij… “ik ben vreselijk geschrokken wael!” 
ik weet nog steeds niet hoe alles is gebeurd… “ alleswat ze zei klonk 
lachwekkend… en daarom lachtte ik dus…. Ze keek me zorgelijk aan.. ik keek 
terug… je bent geschrokken??? Ooh mezian… dan hou jij van mij!!” zei ik 
triomfantelijk…ik leunde naar haartoe… en kuste haar kaak… hmmm… me liefje 
houdt van me… “imane reageerde niet.. toen mijn hand naar haar borst ging.. 
begon ze te praten… wael lieverd…. “ ik ben aan het rijden zei ze terwijl ze in de 
spiegel keek…ik trok me er niets van aan…

mijn hand ging naar beneden en streelde haar bovenbeen…” ik wil je imane… 
fluisterde ik…. Ze legde haar hand over de mijn en leidde die voorzichtig weg… 

“ hij lag nu zelfs met zijn hoofd op haar borst… “dacht imane… wat is dit??? Wat 
heeft ie??”ze wist zeker dat er iest was.. wael gedraagde zich normaal niet zo… 
jah thuis wel… hij kwam altijd met de raarste streken om haar over te halen die 
avond toch met hem te vrijen… maar dit??? De blik in zijn ogen was niet helder.. 
zijn bewegingen waren onbeheerst en on georienteerd…. Maar hjij had pijn… 
wacht eeven!! Ze hadden hem iets toegediend in het ziekenhuis… misschien is hij 
daarom gedogueerd… dat moest het zijn… ze moest voorzichtig met hem zijn…. 
Ze voelde zijn handen weer naar de binnenkant van haar dijen glijden… ze hapte 
naar adem en probeerde datverraderlijke gevoel te onderdrukken… weer pakte 
ze zijn hand.. “wael?” hmmm ???”kreunde hij… volgens mij beweegt de baby…. 
Wil jij je hand op mijn buik houden??? Kun je ook voelen…” jaaaa man.. jubelde 
hij met een dubbele tong..hij streelde haar buik… imane glimlachte ze had hem 
zoet wete te houden…. Ze wist dat hij het heerlijk vond om haar buik aan te 
raken.,… en dat kwam nu heel goed uit… ze concentreerde zich weer op het 
verkeer… opeens voelde ze dat zijn hand stil was komen te liggen.. zijn hoofd lag 
zwaar op haar borst ze parkeerde evenlater voor de flat.. ze probeerde zijn hoofd 
op te tillen… wael??” WAELLL???” hij kreunde alleen maar…. Ze belde naar 
boven… Fatima? Kom me asjebleft helpen!! Hij slaapt en wil niet wakker worden 
ze hing op en wachtte op fatima… een minuutje later begon ze weer aan hem te 
schudden… even hiefhij zijn hoofd op… ze greep de kans om hem op zijn stoel te 
duwen… ze schoof op zijn schoot en keek naar hem .. het was inmiddels aardig 
donker geworden… ze voelde een woede opmkomen… dit kon toch niet alleen 
slaap zijn… hij hield haarvoor de gek… ze boog zich voorover en bracht haar 
gezicht vlakbij zijn gezicht,… met bijde handen schoof ze een ooglid omhoog en 
keek naar zijn naar boven gedraaide pupil… Op dat moment werd de portiet met 
een ruk geopend…”GOdsamme Imane! Bedwing jezelf op zijn minst tot 
hijwakker is!!”zei fatima geirriteerd.. Imane die al geschrokken was snauwde 
naar haarzus: hou toch je mond!!! Ze ziet het verkeerd… “KIJK DAN TOCH!!!!” je 
zit met je benen wwijd op zijn schoot!!! Kijk naarjezelf… !! Imane keek naar 
beneden… het zag er in elk geval uit alsof haar zus gelijk had… maarze wilde 
niet toegeven… en haalde haar schouders op…”nou en???!!! Hij is mijn man!!!” 
ga nou maar van hem af dan! Als hij wakker wordt vraag ik hem wel of hij je 
weer een beurt wil geven ok??” Imane keek haar zus verbluftaan… zo’n 
opmerking had ze nooit verwacht… “tjeetje fatima is groot geworden en weet 
wat beurtje geven betekend…. “KOM NOU MAAAR!!!! Riep fatima nijdig… en 
hielp haar zus uit de auto voor dat ze een glas koud water in het gezicht van wael 
gooide…. 

Ik werd midden in de nacht wakker… ik wist niet waarom… hetwas rustig om 
me heen… ik hoorde de regelmatige ademhaling van imane naast me.. ik wilde 
opstaan en werd verrast door een flinke pijnscheut in mijn rechterschouder… de 
pijn dwong me weer plat op mijn rug. De herinneringen kwamen weer naar 
boven mijn ademhaling ging wat sneller bij de gedachte dat ik nu eigenlijk in een 
lijkenhuis had moeten liggen, in een ijskast. Het hadgeen zin.. dacht ik.. die 
mensen hadden het op mijn leven voorzien.. en niet zo’n kleinbeetje ook. Zomaar, 
lilah fe sabilah. En wat deed ik eraan? Wat kon ik doen ? vroeg ik me af, het 
spelletje meespelen? Nee.. want hoelang kan ik dat volhouden wetend dat ik ze 
voor de gek hield.. ik had helemaal geen drugs! NEE!! Iemand hield me voor de 
gek! Iemand speelde met me.. maar wie? Ik voelde de zeurende pijn in mijn 
schouder.. en wist dat niet meer in slaap zpou komen.. ik probeerde zachtjes op 
testaan om en pijnstiller tegaan halen… maar de pijn werd me teveel en ik 
kreunde… meteen voelde ik imane opspringen…”WAEL??”ben je wakker 
schat??” hmmmm….. “antwoorde ik jammerend… “ gamaar weer slapen lieffie.. 
 hetgaatwel..”nEE!!! ze knipte een nachtlampje aan.. ik sloot mijn ogen voor het 
licht. Toen ik ze voorzichtig opende zag ik haar bezorgd op me neer kijken… ik 
deed een poging te glimlachen… zie je hetgaat goed, zij glimlachte terug, jongen 
ik zie dat je pijn hebt. Ze sloeg het dekbed terug en stond moeizaam op.. ik haal 
effe wat voor je. Niet in slaap vallen waarschuwde ze.. nu ze alleen een dunne 
nachthempje droeg zag ik haar buik duidelijker.. het begon aardig te zwellen.. het 
leek nu net een voetbal, nou ja een hele kleine dan. Onbewust glimlachte ik… ze 
zag er sexy uit.. zeker nu met haar blote benen. Ik moest om mezelf lachen .. jeetje 
waar ik aan dacht.. ondanks de pijn wist ze mijn aandacht af te leiden. 

Evene later kwam ze binnen met een dienblad met boterhammen.. ze legde het 
neer op het nachtkastje je moet iets omhoog gaan zitten wael… ik keek naar het 
dienblad.. onwillekeurig begon mijn maag te knorren… ik probeerde overeind te 
komen, het ging moeizaam maar het ging wel.. met mijn linkerhand at ik drie 
boterhammen waar ze broodejes gezond van had gemaakt… maar echt 
gemakkelijk ging het niet, ik hadveel pijn… ze zat aan mijn voeteneind en keek 
naar me toen ik at… ze zei geen woord… ik voelde me niet op mijn gemak ik wist 
dat ze veel antwoorden wilde hebben, maar aaan de andere kant wilde ik haar 
niet ongerust maken. Ditwas duidelijk iets van mij. Van haarwilde ze niets 
hebben. Ik was het doel! Ze stond op en gaf me twee ibuprofens en een groot glas 
water..ik nam depijnstillers in en bedankte haar. Ze knikte zwijgend. “kijk niet zo 
ernstig imane.. je geeft me het gevoel alsof ik op de intensive care lig” Allah 
yestar”antwoorde ze ik klopte met mijn goede hand op het lege plek naast me 
kom.. we gaan weer slapen… ik kom zo “ze lieo met de dienblad terug naarde 
keuken.. even later verscheen ze weer. Ze kwam naast me zitten.. maar ze ging 
niet liggen.. “wael?” ja? Ik wistdat het nu ging komen..”wat is r precies gebeurd? 
Ik haalde een denkbeldige kruimel van het dekbed af.. ik vroeg me af of ik eerlijk 
moest zijn. Maarwaarom nietdacht ik.. “ik denk nietdat dit een ongelukje was 
namelijk.! Vervolgde ze ik knikte.. je hebt helemaal gelijk. Hetwas geen ongeluk.. 
althans dat denk ik , ik stond bij de de auto en was boos na onze ruzietje.. hmm..” 
spoorde ze me aan .. ik vond weer een van hun briefjes onder de ruitenwissers.. 
ik pakte het.. ik spuugde erop en vertrapte het… ik schudden mijn hoofd bij die 
herinnering.. ik raakte mijn zelfbeheersing kwijt… hoeveel kan een briefje met je 
doen?” voor het eerst keek ik op, recht in haar groene ogen… ik verwachte 
afkeuring of medelijden tezien.. ht nige wat ik zag was ongeloof.. en onderdrukte 
lach.. “blijkbaar veel wael… maar volgens mij was er meertdan hetbriefjewat jou 
zo kwaad had gemaakt.. je was hier thuis al kwaad.. “maar dat terzijde en toen? 
Ik liep om de auto heen en toen kwam het uit de lucht vallen… nu keek ze 
ernstig..”waren zij het? Ik denk het zei ik.. maar zekerheid is er niet ze 
knikte..”wael? opperde ze voorzichtig ik keek vragend op. Vind je nietdat we nu 
de politie moeten inschakelen? Ik schudde heftig mijn hoofd.. nee!! Dan wordt 
het alleen maar erger..”kan het nog erger dan dit?? Vroeg ze”alles kan altijd 
erger” ja maar wael?”je kan dit nietr zomaar ondergaan?”ik bedoel… ze zocht 
naar woorden.. ik ben bang wael!” ik liet mijn hand overhaar wang glijden… 
“niet bang zijn schatje”jullie overkomt niets… ze schudden haar hoofd… en 
leunde tegen me aan.. je snapt het nietwael, ik wil niet dat jou iets overkomt… ik 
wil je niet kwijt “fluisterde ze. Haar woorden verrasten mij… gaven me hoop… 
gaven me het idee dat ik weer ergens voor leefde… ik wist niks te zeggen… ik 
streelde haar haar en drukte haar tegen me aan.. je raakt me niet kwijt..imane.. 
ons overkomt niets insallah.. we bleven zo een tijdje zitten… “iMane? Hmm??? Ik 
heb slaap… we gingen liggen.. nog steeds lag ze dicht tegen me aan… ik knipte 
het licht uit. “wael? Ja? Ik was bij een achternicht van me.. ze is net bevallen van 
een jongetje!” voor als je het nog wil weten… ik antwoorde niet en viel in slaap..

De volgende dagen verliepen rustig… er kwam bezoek omdat mijn familie had 
gehoord van mijn ongeluk.. ik werd goed verzorgd, af en toe ging even naar 
kantoor om vergaderingen bij te wonen en enkele kleine dingen doen met behulp 
van mijn secretaresse. Op vrijdagochtend maakte Imane me vroeg 
wakker..”wael? wakker worden straks komen we nog te laat!” ik keek haar niet 
begrijpend aan.. wat?? Waargaan we naar toe? Je zou meegaan naar de 
verloskundige vandaag!!” ik probeerde me te herinneren wanneer ik dat had 
toegezegd.. maar aangezien mijn hersens nooit zo goed werkten zo vroeg in de 
morgenstond ik maar op… ik had geen zin, geen fut.. ik was moe .. zo goed en zo 
kwaad als het kon waste ik me, ik bad sbah en deed allen een trainingsbroek en 
een shirtje aan. toen ik daarmee klaarwas liep ik naar de keuken.. “shab el geer 
mompelde ik zonder op antwoord tewachten ging ik aan de keukentafel zitten. 
Fatima keek nog steeds niet op… ik stootte met mijn voet tegen het hare nu moest 
ze wel kijken.. ze keek me dan ook vragend aan..” wat is er?” ze haalde haar 
schouders op ”niks!” heb ik iemand vermoord zonder het te weten ofzo?” heb ik 
je iets aangedaan.. ? doe ik je iets tekort? Praat fatima! Zegwat er is.. maar doe 
asjeblieft niet of ik niet besta.. ik ben het niet van je gewend.. wat heeft je 
veranderd ten opzichte van mij!” zo het was eruit… ik had hier de afgelopen tijd 
erg meegezeten.. ze was veranderd.. ze deed raar tegen mij… ze vermeed mij en 
niet zo’n klein beetje ook.. “ Het is te Vroeg voor zulk soort gesprekken. Zei ze.. 
en bovendien is er niks aan de hand.. je ziet spoken”antwoorde ze bits… Imane 
gaf me een mok koffie aan.. “ik ga! Zei Fatima en stond op. “waar ga je naartoe?” 
vroeg ik.. “GAAT je NIKS AAN man!!! Let op je eigen zus!!” nu stond ik ook 
op… “wat is er met mijn zus, Fatima? Zeg het me dan?!! Wat bazel je allemaal.. 
 zeg wat je op je hart hebt op hou helemaal je bek!! Maar ga me niet zitten 
gekmaken hier ok??!!!! Er heerste een stilte naar mij uitbarsting. Fatima keek me 
angstig aan.. tenslotte draaide ze zich om, pakte haar jas en verdween… ik 
draaide me om en zag imane op de stoel van haar zusje zitten… “dat was ook 
weer niet nodig! Ik keek haar vragend aan… wat niet? Nou ja hou je bek en zo.. 
“zie je niet hoe zij zich gedraagt?”vroeg ik verontwaardigd.. imane haalde haar 
schouders op.. “het is een puber, de uitslagen zijn bijna bekend, de zenuwen.. 
vind je het gek dat ze zich raar gedraagt… ik nam een slok en schudde mijn 
hoofd.. kom niet voor haar op imane.. ik ben aardig genoeg geweest… “maar 
schreeuwen is ook niet de oplossing wael” ik keek waarschuwend op..”vertel me 
niet wat ik wel en niet moet doen Imane, ik ben volwassen genoeg.. ze keek 
beledigd.. “ oke maar schreeeuw niet tegen me zusje!!” ik schreeuw tegen haar en 
tegen jou als ik dat wil!! En hou nou maar op want ik heb hier geen zin in! “je 
maakt me echt boos als je zoo arrogant doet wael..” ik klemde mijn lippen 
opelkaar.. “wat heeft arrogantie hier mee te maken??” of nee.. weet je wat laat 
maar zei ik honend.. ik wil het niet weten.. op de een of andere manier schijnt jou 
mening over mij altijd negatief te zijn dus ik wil het niet eens horen… ze schudde 
lachend haar hoofd … “wallah soms lijkt het alsof ik met en kind ben 
getrouwd..”jah..beet ik haar toe.. en je had nog met minder kunnen doen dan 
dit..” voormijn ogen zag ik haar verkrampen… ik besefte dat ik iets heel 
verkeerds had gezegd. Ik had ook meteen spijt van mijn woorden.. maar ze 
waren er al uit, de schade was al aangericht. Ik wilde het goed maken.. mijn 
woorden verzachten.. maar besefte maar al te goed dat dat heel moeilijk zou 
woorden.. haar gebrekaan reactie maakte mijn schuldgevoel erger… ik ademde in 
en begon..”luister iimane ik bedoelde het niet zo.. het spijt me..” ze wuifde mijn 
woorden weg met haar hand.. “je hoeft niks meer te zeggen.. wat je hebt gezegd 
is waar.. ik zou op dat moment met iedereen genoegen genomen hebben.. ze keek 
me aan.. jij was op dat moment de enige die in me opkwam.. als jij het niet was ze 
knipte met haar vinger..”had ik zo een ander.. haar woorden raakten mij.. lieten 
mij weer met een klap op de grond vallen.. ik wist weer wie ik was, de illusies dat 
ik meer voor haar was gaan betekenen zag ik voor mijn ogen uiteenspatten.. ik 
wist niet wat ik moest zeggen, ze had me netje op mijn plaats gezet. Ze wachte op 
een reactie toen die niet kwam stond ze op en pakte de sleutels van de tafel.. ik 
zat nog steeds naar mijn koffiemok te staren… “ik ga wael.. zei ze.. en ik denk dat 
het beter is als je niet meegaat…” ze draaide zich snel om en liep naar de deur… 
ik kwam snel in actie en liep achter haar aan..” imane wacht” ze gaf me geen 
aandacht ik haalde haar in twee stappen in pakte haar bij haar boven arm en 
draaide haar met een ruk naar me om.. ze keek verschrikt naar me op… ik keek 
in haar grote groene ogen en vergat wat ik wilde zeggen.. “dat meende je niet he? 
Van zonet?” mijn stem was zacht en ik haatte me zelf om mijn zwakheid.. maar ik 
kon mezelf niet tegenhouden! Toen er geen antwoord kwam.. kwamen de 
wanhopige woorden ongewild over mijn lippen.. “ imane… wallah ik mende het 
niet.. ik wilde je geen pijn doen.ikke.. ik zocht wanhopig naar woorden die ik niet 
vond.. je kan niet zeggen dat wat er tussen ons is niks betekend.. dat hetmaar iets 
toevalligs is wat je met zomaar iemand kan hebben?? Dat kan niet imane… praat 
dan verdomme!! Zeg dat het niet waar is!!!”” ik merkte dat ze naar een 
onzichtbare punt net boven mijn schouder staarde.. ze haalde adem wael.. doe 
geen moeiet je hebt alleen maar de waarheid gezegd.. je hebt niks verzonnen ik 
neem je niks kwalijk” en dat andere dan? Vroeg ik”ze keek me vragend aan.. “je 
luisterde niet he?” vroeg ik beschuldigend.. ik leg me ziel en zaligheid voor je 
open en jij luistert gewoon niet.. ik werd nu boos… ze keek geirriteerd weg.. waar 
dacht je aan he? Toen ik met je praatte.. “ ik was een smoes aan het verzinnen 
voor waarom ik te laat ben voor mijn afspraak.. ik klemde geirriteerd mijn lippen 
op elkaar IK ga mee !!”ze haalde haar schouders op.. je doet maar wat je niet laten 
kunt maar ik ga niet op je wachten.. ze maakte mijn hand die nog steeds om haar 
bovenarm geklemd was los en deed de voordeur open.. ik keek naar mezelf.. ik 
kon niet in mijn trainingsbroek gaan.. ik snelde naar de kamer en haalde snel een 
vale spijkerbroek uit de kast en daarbij een witte overhemd.. het aankleden ging 
moeilijk met een arm.. maar vanwege mijn haast gebruikte ik de andere arm 
ondanks de hevige pijn.. 

Imane stapte de ochtendlucht binnen, het was grauw en er hingen dikken wolken 
in de lucht.. de bomen waren nog steeds kaal.. een triest gezicht.. dat deed haar 
aan zichzelf denken een triest geval.. ze dacht terug aan de woorden van wael.. 
elke woord deed haar nog steeds pijn.. hij zei dat hij het niet meende.. maar het 
was in een opwelling gezegd dus het was wel degelijk een gedachte die in zijn 
hoofd speelde.. het stak haar dat ondanks alles wat ze hadden gedeeld hij toch zo 
over haar dacht.. okee ze was wanhopig geweest.. vanwege haar lieve oude opa 
had ze hem gevraagd.. ze wilde geen schande over hem heen oproepen, ook al 
had zij geen hand in wat er gebeurde.. maar toch dat zou niemand begrijpen.. en 
nu zag wael haar ook al als een wanhopig gevallen vrouw..”je had met minder 
ook genoegen genomen met minder.. “ ze haalde diep adem en probeerde de 
tranen die ze voelde opkomen terug te dringen.. en ondanks alles dacht ze.. hield 
ze van hem.. dat was waarschijnlijk de reden waarom ze langzamer dan ooit naar 
de auto liep.. om hem de tijd te geven haar achterna te komen en alsnog mee te 
gaan… 
Net nadat zij was ingestapt en haar veiligheidsriem had vastgemaakt zag ze hem 
aanlopen.. hij liep met stevige passen… en was zijn jas vergeten zag ze.. ze startte 
de auto.. hij zag goed uit.. stoer vond ze hem altijd.. de broek zat hem als 
gegoten.. en de overhemd.. maakte het geheel compleet ze keek naar zijn stevige 
lichaam en bedacht dat zij er de komende tijd alleen maar op achteruit zou gaan.. 
een klik onderbrak haar gedachten.. “net optijd momepelde hij.. je zou nog alleen 
gaan ook… “ hij murmelde nog wat maar dat ging verloren in het lawaai dat de 
oude auto maakte… de motor sloeg af en ze schoten allebei naar voren en 
kwamen hard terug tegen de rugleuning.. ze hoorde hem kreunen.. waarschijnlijk 
had hij zich bezeerd..”sorry “piepte ze.. geeft niet was het kreunende antwoord..
We liepen samen de wachtkamer in.. ze had gelogen.. ze was helemaal niet te laat 
juist heel vroeg.. ik keek haar verwijtend an.. maar ze zag het niet.. zoals ze al een 
kwartier niet naar me keek.. ze deed gewoon alsof ze niet bestond.. we gingen 
zitten… ik keek om me heen.. ik ging naast imane in de wachtkamer zitten… 
wael?” hmm ja?” ik heb je gister een brief laten lezen he van de rechtbank.. ja… 
“wat willen ze zeggen daarmee zeggen?? Ik snap dat taaltje niet. “eeh die brief 
baarde mij ook zorgen. Maar dat zei ik er maar niet bij.. de tegenpartij heeft om 
uitstel van de zitting gevraagd vanwege nieuw bewijs.. verder niets bijzonders 
hoor.. “dus hij zal zijn straf niet ontlopen?” ik glimlachte ik weet wel zeker dat hij 
schuldig zal worden bevonden.. daar is geen twijfel over mogelijk. .. ze zei niets 
meer tot we een vrouwenstem mevrouw Ziani hoorden omroepen.. ik was blij 
verrast te horen dat ze mijn achternaam als het hare gebruikte.. het waren kleine 
dingetjes die toch veel voor mij betekenden.. “daar gaan we dan… ze knikte en 
stond op..”ik liet haar voorgaan en ik volgde haar.. we kwamen een kamertje 
binnen waar een vrouwelijke verpleegkundige ons opwachtte.. we groten haar en 
stelden ons voor..we gingen zitten.. ik moest toegeven dat ik nu wel een beetje in 
een andere wereld terrecht kwam.. ik keek om me heen en zag allemaal rare 
voorwerpen.. de verpleegkundige nam wat gegevens met imane door..

.. ik luisterde aandachtig.. maar het leek of ik niet bestond..”je kunt je nu gaan 
uitkleden.. dan gaan we zo een echotje maken .. “ imane stond op.. ik bleef achter 
met de verpleegkundige.. ze schreef nog wat op in haar dossier.. daarna keek ze 
op en glimlachte naar mij..ze betrapte me op het meekijken met wat ze schreef… 
ik glimlachte terug.. jah sorry hoor.. ze schudde haar hoofd.. geeft niet hoor.. 
zenuwachtig? Ik schudde mijn hoofd.. ik weet niet.. wat gaan we doen? Ze legde 
m,ij wat er zou gebeuren… en wat we zouden zien… ze keek op en zag imane om 
de scherm kijken.. “ik ben klaar zei ze zacht..”mooi.. de verpleegkundige stond 
op… en ik ook.. we liepen naar iets wat een onderzoektafel moest voorstellen… 
alleen had het een rare uiteinde .. ik keek naar imane.. ze kwam verlegen 
 tevoorschijn in haar beha en bijpassende slipje.. ik floot plagend… ze keek me 
dreigend aan… de verpleegkundige lachte alleen maar.. vindt je het nog steeds 
moo? Vroeg ze ik knikte tot ik mijn laatste adem uitblaas… beiden waren 
verbaasd om mijn serieuze toon.. “nou op deze manier heb ik het nog weinigen 
zo horen verwoorden… .. maar haar woorden gingen verloren in een moment 
waarin imane en ik voor enkele seconden oogcontact hadden… imane ging op de 
hoge behandeltafel zitten en vervolgens liggen nu zag ik waar de uiteinden voor 
waren… Imane legde haar benen erop.. en kwam zo in een houding terecht 
waarmee ze met haar benen gespreid lag.. ik keek naar haar.. kon mijn ogen niet 
vn haar afhouden… en ik zag dat ze zich daaronder niet op haar gemakje voelde.. 
daarom wendde ik mijn ogen af… de verpleegkundige kwam terug met twee 
krukken een voor mij en de ander voor haar.. ik wist niet waar ik zou moeten 
zitten… de verpleegkundige legde destoel naast imane voorme neer.. dus dat 
probleem was opgelost… zelf ging ze aan de andere kant zitten iets lager bij de 
onderbuik van imane.. ze zette de tvje aan.. en bukte kwam met een tubeweer 
omhoog.. ik zat nu naast imane.. ter hoogte van haar borst… ze had haar armen 
langs zich liggen… ik pakte voorzichtig haar hand…
bang voor de afwijzing die zou komen… en die inderdaadook kwam… 
Ondanks het feit dat ik het had verwacht, was haar gebaar pijnlijk..ik vermande 
me en sloeg mijn handen in elkaar en boog voorover en keek geconcentreerd naar 
het scherm… wat ik zag was onduidelijk.. zwart wit.. het beeld bewoog… ik deed 
me best om iets te onderscheiden.. maar ik wist simpelweg niet waar ik moest 
kijken…. “sorry hoorde ik de zuster zeggen.. ik keek haar vragend aan.. maar ze 
had het niet tegen mij… “je onderbroekje moet ook een stuk naar beneden… ze 
begon al aan imane’s zwarte onderbroek te trekken…. “ewa saaafi 3awed”hoorde 
ik imane binnenmonds mompelen.. ze hief haar heup omhoog… ik stak mijn 
handen uit om haar rug te ondersteunen.. op het momkent dat ik haar zachte 
huid aanraakte, herinnerde ik me dat mijn aanraking ongewenst was en trok snel 
mijn handen terug… en keek weer strak naar het scherm..

Ze voelde het.. die aarzeling.. en natuurlijk die zachte aanraking… maar als door 
een wesp gestoken had hij zijn hand teruggetrokken… misschien beter ook dacht 
imane.. ze wist niet hoe lang ze dan haar afstandelijke houding zou kunnen 
bewaren… hij had er zo te zien geen moeiete mee… hij straarde strak naar de 
scherm.. misschien zag hij iets wat zij niet zag… misschien moest ze maar 
vergeten wat hij zei die ochtend… kom opimane berispte ze zichzelf.. je bent gek 
op hem? Kijk dan toch met een gebaar doet hij je al smelten… maar als ik nu 
toegeef dan zal het de rest van onze leven ook zo zijn.. alleen hij zou gelijk 
hebben… ze negeerde zijn aanwezigheid weer en keek naar het scherm.. de arts 
 of zuster.. of wat het ook was.. ze had er niet opgelet... ze was veel te 
zenuwachtig geweest… noukunnen jullie het al zien of niet? Imane concentreerde 
zich weer op het scherm… ze zag wel iets een klein bobbeltje.. maar ze durfde 
niet te zeggen of dat haar baby was… toen er geen antwoord kwam begon de 
verpleegkundige zelf… nou hier dit kleine.. tja wat zullen we het noemen??? Ze 
keek ons beiden lachend aan.. maar allebei keken ze naar het scherm.. onder veel 
gebabbel liet ze het plaatje groter worden.. en zag imane haar wondertje met 
eigen ogen…. 

Zo klein en toch een leven.. dat diep in haar groeide.. dat zou uitgroeien tot haar 
dochter of zoon… haar kind…. “het is er in elk geval maar een”denderde de 
verpleegkundige weer..” imane keek naar het kleine schepsel en voelde de 
wereld om haar heen vervagen… haar kind…. Ze besefte dat het niet uitmaakte 
wie het kind had verwektof de manier waarop.. alles leek te vervagen nu ze haar 
kind zag… het was van haar!!! En dat was het belangrijkste en daarnaast hadden 
ze beiden wael nog waar ze op konden rekenen… de rest van het bezoek ging 
aan haar voorbij… het leek wel of er een soort vreugde in haar bloed stroomde.. 
het maakte haar levenslustiger.. ze had weer een reden om voor te leven… haar 
kind..

Terug in huis nam ik een kop koffie en dacht na over alles wat ik gezien had… ik 
had het printe( fototje) van het kind nog in mijn achterzak. Ik nam me voor om 
die snel aan imane te geven.. het was haar kind… het was vreemd en elke man 
zou me uitgelachen hebben.. maar het leek wel de mijne.. het leek verdomme wel 
of ik naar mijn eigen kind zat te kijken.. er ging zoveel in me om … subhanallah.. 
was ik ook zo klein geweest? Ik schudde mijn hoofd… subhanaalah prevelde ik 
en stond op.. ik legde mijn mok in de gootsteen en pakte mijn jas… al die 
moederschapdingen deden me verlangen naar mijn eigen moeder.. naar haar 
armen om me heen .. haar vingers door mijn haar… haar berispende stem.. ik 
pakte een jas van de kapstok en liep naar buiten. Ik hoorde een geronk achter me 
en besefte dat ik de laatste meters moest rennen de bus haalde me in maar de 
chauffeur was zo vriendelijk om op me te wachten. Hijgend stapte ik de bus in en 
pakte mijn portemonnaie..”ahlaan wael”!! ik keek op en zag samir, een 
buurtgenoot van me.. eigenlijk een goede vriend maar we waren een tijdje uit 
elkaar gegroid hij richting straatleven en ik richting school ik groette hem 
hartelijk… oprecht blij dat ik hem weer eens zag.. al kletsend reden we naar het 
centrum. “waar ga je naar toe eigenlijk vroeg hij langs zijn neus weg..” naar het 
ziekenhuis zei ik”
hij knikte en draaide het stuur naar rechts… Samir was niet zo grooot en moest 
 dus moeite doen om zijn korte armen om de grote stuur te leggen..”je moeder 
nog steeds he?”ik knikte en keek een andere kant op.. niet omdat ik me schaamde 
maar meer omdat het onderwerp te pijnlijk is.. nooit praatte ik erover.. een keer 
maar met imane.. maar dat liep weer uit op een ruzie uit.. 
Ik was er inmiddels en stapte uit, zwaaide naar samir en liep naar de 
hoofdingang. Ik liep snel naar de afdeling waar me moeder ligt daaraangekomen 
zag ik een figuur bij me moeder op de kamer.. het was een tenger figuurtje die 
mijn moedershand in de hare had.. ikklopte en ging naar binnen nora keek 
verschrikt op..” snel veegde ze haar tranen weg… mijn hart stond even stil 
verschrikt vlogen mijn ogen naar me moeder en bleven op haar borstkas rusten 
en zag tot mijn opluchting dat haar borst nog op en neer ging.. salaam ou 
alaikom”fluisterde ik” nora knikte en bewoog haar lippen geluidloos… opeens 
had ik medelijden met haar.. met een klein meisje die haar moeder moest 
verliezen. Ik kuste de voorhoofd van me moeder en ging bij nora zitten… mistte 
jij haar ook opeens? Ze knikte… ik mis haar elke seconde van me leven!!” oooh 
wael waarom ben ik niet van die rottrap gevallen???” barste ze in tranen uitik 
nam me kleine zusje in mijn armen en probeerde haar te troosten.. “ maar de 
waarheid was dat ook ik in mijn moedersplaats wilde gaan.. ik had hier niets te 
zoeken.. slechts een klein sprankje hoop die elke dag werd uitgeblazen leefde nog 
voort in mij.. de hoop dat ik ooit mijn moeder zou zien ontwaken.. iets anders 
had ik niet.. zelfs imane.. zelfs haar had ik opgegeven”laten we niet zo denken 
nora.. fluisterde ik l god weet het beter en doet wat het beste is.. dat weet je 
toch… jah.. zei nora en trok zich terug… je hebt gelijk ik omhelsde haar nog een 
keer… en bleef haar vasthouden… “me kleine zusje” wil je wat drinken vroeg ze? 
Ik liet haar los… een koffie asjeblieft” ze bleef staan en keek me aan… “EWA geef 
geld dan!!!”ik barste in lachen uit… diezelfde nora altijd.. ik pakte mijn 
portemonaie en maakte die open… het gezicht van imane staarde me lachend 
aan… en zond daarmee een steek van pijn naar me hart. Ik gaf nora een biljet van 
10 euro en ging op haar stoel zitten… 

Rond 8 uur in de avond opende ik moe de deur van het huis. Een geur van eten 
en vrolijke stemming begroetten me bij de deur.. ik was zoo moe en zooo 
chagarijnig. ik ging de huiskamer binnen en zag dat imane vriendinnen op 
bezoek had.. ik kende ze niet echt ik stapte naar binnen en groette ze allemaal.. 
imane zag er vroklijk n onbezorgd uit.. totaal het tegenovergestelde van mij ik 
vroeg beleefd hoe het met hen ging en zij feliciteerden mij met de zwangerschap 
van me vrouw.. ik keek imane aan..”ze had dus besloten dat iedereen het mocht 
weten, zonder het mij te laten weten , laat staan dat er met mij werd overlegd.. ik 
keek naar haar buik niet dat er veel meer te verbergen viel… maar jah..wie was 
 ik? Ik bedankte de vrouw en ging meteen opzoek naar me laptop ik pakte de 
snoeren en liep ermee naar mijn kamer”hij vind het toch niet erg datwe er zijn 
hoorde ik een van de vrouwen zeggen”welnee verzekerde imane haar… “doe 
alsof je thuis bent, ik ga effe thee zetten.

Na twee uur werken op mijn kamer werken kwam imane met een bord eten naar 
binnen… ik keek op en vroeg me af waar ze mee bezig was… ze hield het voor 
me neus.. asjeblieft… een woede kwam naar boven… woede en 
verontwaardiging…. “ nee dank je “ ze zuchtte dan niet ze legde het op de 
nachtkastje en wilde weer weggaan . ik stond gauw op en haalde haar in bij de 
deur.. ik deed de halfopendeur dicht en draaide haar ruw naar me om… “denk je 
godverdomme dat ik een hond ben??!!!!!” AU wael je doet me pijn!!! Ik verslapte 
mijn greep iets en schudde haar door elkaar… jij mij niet????? Beet ik haar toe… 
NEEM je kankervoer mee en verdwijn uit me ogen voordat ik niet meer voor 
mezelf insta… ik liet haar abrupt los… ze deed de deur snel open en kon het niet 
nalaten te zeggen… “VAL DOOD paramens!!!! Ze trok snel de deur achter zich…. 
Ik kon haar achetrna gaan maar besloot dat het de schande niet waard was… ik 
pakte in mijn woede het bord en deed het raam open en smeet alles naar buiten 
met bord en al!!! 

Imane begon het nu wel zat te worden, ze had ze alleen voor de koffie 
uitgenodigd en niet voor het avond eten en de koffie erna… ze wilde van hen af.. 
ze wilde naar wael toe… los van de ruzie van vanochtend en van daarnet wist ze 
vanaf het moment dat hij binnenkwam dat er iets mis was geweest… maar door 
deze tutjes kon ze het niet bijleggen zoals ze van plan was. Iets voor half elf 
kwam fatima thuis van haar werk… JEEZUS!!! Jullie hebben echt geen leven 
zeg!!!”imane’s vrienden zaten fatima verbluft aan te kijken… ze keek op haar 
horloge jeetje he.. ik dacht jullie zijn allang weg.. ze liet ze verbluft achter en liep 
naar haar kamer… “kut”dacht imane ze lachtte ongemakkelijk tegen haar 
vriendinnen”fatima denkt dat iedereen hetzelfde humor heeft” de meiden 
lachten daarom en schonken er verder geen aandacht aan.. rond elf uur besloten 
ze weg te gaan… opgelucht liet imane hen uit.. toen ze de deur achter hen sloot 
kwam fatima om de hoek van haar kamer kijken… ze keek imane aan..”begrepen 
ze de hint..?” ondanks alles barstte imane in lachen uit… jij bent echt een shitan!!! 
Lachend liep fatima de keuken binnen, ios er wat te eten ik rammel… ze keek 
naar de resten op de borden en bleef zooo abrupt staan dat imane tegen haar aan 
botste.. ewa zied a legra!!!” fatima bleef naar het eten kijekn en begon langzaam 
te lachen… zo erg dat de tranen uit haar ogen liepen… imane keek haar vreemd 
aan… hikkend vertelde fatima dat ze beneden was opgehouden doordat ze een 
 politie auto zag staan.. ze was even gaan kijken wat er was… “je weet toch die 
rasictvrouw met haar kahond? Op de bagane grond woont? Imane knikte en 
begreep niks van wat haar zusje zei… “ ze zag er niet uit.. ze was haar kat naar 
binnen gaan halen toen het opeens rijst en kip regende op haar hoofd…. Fatima 
bleef lachen en probeerde op adem te komen… imane zat haar nog steeds niet 
begrijpend aan te kijken.. fatima wees lachend op de rijst die imane eerder had 
gemaakt…. Nu begon het imane ook te dagen… maar ze snapte niet hoe de rijst 
beneden kwam…. “maar sputterde ze… “fatima wuivde haar woorden weg.. laat 
maar a zbel je snapt ook niks… “ze liet imane achter in de keuken en liep met zak 
chips en een fles coal naar haar kamer… imane halde haar schouders op.. en liep 
naar haar slaapkamer de troep ruimde ze morgenvroeg wel op.. ze deed 
voorzichtig de deur open.. half verwachtend dat een boze wael aan te treffen.. in 
plaats daarvan was het donker en waren de gordijnen open… ze zag hem half op 
zijn buik liggen… hij sliep .. ze haalde opgelucht adem en kleedde zich uit.. pakte 
een hanndoek uit de kast en verdween naar de douche… even later kwam ze er 
kou kleunend uit de badkamer.. snel liep ze naar het bed en dook onder het 
dekbed…ai wat was het koud in haar kant van het bed… ze rolde naar hem toe… 
en werd begroet door een aangename warmte.. ze tilde zijn ene arm op.. en dook 
eronder… en wreef zichzelf tegen zijn warme lichaam…. Ze hoorden hem even 
kreunen alsof hij wakker zou worden… maar hij deed niets anders dan verliggen 
zodat zijn helemaal tegen hem aanlag.. met zijn arm hield hij haar dicht tegen 
zich aan…. Zijn onbewuste gebaar herinnerde haar eraan waarom ze van hem 
hield… zijn tederheid, zijn vergevingsgezindheid.. dat was ze nog nooit eerder 
tegengekomen.. morgen zou ze het goedmaken met hem.. met die gedachte viel 
ze in slaap…

Alhoewel het zaterdag was stond ik vroeg op en ging naar me werk me enige 
afleiding. De enige plek waar ik me nog gewenst voelde… ik ging hard aan het 
werk.. met het voordeel dat ik geen vergaderingen had en niemand er was die me 
stoorde ik rtaakte zoo verdiept in een zaak dat voor ik het wist het al bijna 4 uur 
was… ik wreef in mijn ogen en constateerde dus dat ik bijna de hele dag on 
afgebroken heb doorgewerkt. Ik moest gauw naar huis… de winkels zouden zo 
sluiten en ik had nog geen boodschappen gedaan.. en ik betwijfelde of imane dat 
zou doen.. ik ging snel naar huis.. maar het bleek onnodig.. ze hadden al 
boodschappen gedaan.. dus ging ik me omkleden en trok een trainingsbroek 
aan… het was spontaan in me opgekomen. Ik ging joggen… en binnekort moest 
ik maar eens gaan fitnessen weer.. voetballen zat er voorlopig niet meer in 
vanwege mijn been.. maar joggen en fitnessen konden geen kwaad. Ik liep de eur 
uit zonder iets te zeggen. Ik praatte niet met hen.. ik begon op langzame tempo te 
 joggen..”eigenlijk was het dom van me, bedacht ik me.. het was mijn huis en 
eigenlijk moet ik hen eruit jagen en niet andersom. Ik moest eens hard worden.. 
opsouten!! Kom zeg… ik had niets gedaa en kreeg zoveel ellende.. waarom vroeg 
ik me af… waar was het mee begonnen?? Het begon in de zomer… vervloekete 
zomer.. wat de tijd van me leven behoorde te zijn werd de poort van de hel! Eerst 
sanae en toen het ongeluk ik haalde diep adem en begon sneller te lopen.. er 
kwam maar geen eind aan de lijst van rampen sinds de vakantie. Het liefste wat 
ik had is dat mijn moeder haar ogen zou openen en dan zou ik haar meenemen 
naar engeland en overplaatsing aan vragen en daar blijven. Ik wilde niets met 
niemand te maken hebben… ik was zoo geconcentreerd bezig dat ik niet doorhad 
dat er een auto naast me kwam rijden. 
Pas na een tijdje keek ik naast me en zag selim nadenkend naar me kijken, “hoi 
zei ik en jogde onverstoorbaar verder… hij mompelde iets naar zijn en stak zijn 
hoofd uit het raam… weetje wat is grappig vind aan je wael?” ik keek hem niet 
aan maar antwoordde toch..”zeg het eens selim” je schijnt shi 6 of 7 levens te 
hebben… zijn woorden ontlokten me een glimlach.. had je niet verwacht he? Hij 
lachtte hardop… “volgens mij wilde je me tot nu toe niet echt dood hebben” 
selim lachtte alleen maar.. ik heb niks te willen.. orders zijn orders”zooo zei ik 
hijgend “en wat moest je me dit keer vertellen?” dat de volgende keer niet zal 
missen”nu lachtte ik hardop… ik stopte even om op adem te komen… toen ik 
was bijgekomen zag ik dat selim was uitgestapt en naast me was komen staan… 
“zeg maar tegen je baas… dat als hij het volgende keer eerst zegt, dat ik op de 
goede positie voor hem zal staan” selim schudde zijn hoofd… “ik snap jou niet 
vriend” ik snap je echt niet… dit alles voor een paar kilo’s poeder. Kom met ons 
werken en je zult er meer aan overhouden dan de ellende waar jhe nu in zit… ik 
begon weer te lopen…”selim ik zit niet in de handel… en wil er niet inzitten..” ik 
ga naar huis riep ik naar hem.. je hebt je werk gedaan selim, jij kan ook je casa 
opzoeken!!” voor het eerst liet ik hem verbluft achter, en mijzelf ook.. sinds 
wanneer ghing ik zo nonchalant om met bedreigingen??? Ik glimlachte en zetten 
een sprint in… twee straten van mijn huis liep ik effe snel voor sluitingstijd de 
videotheek binnen. Ik pakte snel twee dvd’s die ik nog niet had gezien en een zak 
chips ik pinde alles en vertrok naar huis…. Ik liep naar binnen en zette de spullen 
op tafel… toen ik me omdraaide botste ik tegen imane op.. ze verloor bijna haar 
evenwicht. Ik ondersteunde haar.. ik wilde niet dat ze viel, dat er iets met haar 
gebeurde waardoor ze mij kon verwijten… niks… na de geboorte van haar kind 
was ik weg… dat had ik besloten… en mijn besluit stond vast. Zodra ze stond liet 
ik haar los… “lekker gejogd?”vroeg ze? Ik knikte en liep langs haar heen naar de 
badkamer… ik voelde hoe ze me nakeek.. maar ik kon het gewoon niet 
opbrengen om langer bij haar in de buurt te zijn… ik kon het niet meer 
 opbrengen om weer mijn trots in te slikken en het weer goed te maken. Na een 
hete douche wilde ik de dvd’s bekijken… maar omdat en Fatima op een de 2­zits 
lag en imane op de 3 zits besloot ik een dekbed te pakken en ging voor de tv op 
de grond zitten. Fatima stopte de eerste dvd erin terwijl ik de cola en de chips en 
snoep”waeljij bent niet goed voor me lijn” ik glimlachte.. “maak je niet druk het 
is eenmalig” ooh the gladiator!!! Heb ik niet gezien!!!” ik wel zei imane achter me 
in de bioscoop met… “haar zin stokte, maar ik wist wat ze ging zggen samen met 
MO. Ik kon het niet helpen dat ik me jaloers voelde. Maar waarom zou ik.. ? het 
waren allemaal dingen die niet voor ons waren weggelegd.. ik onthield me van 
commentaar.. ik deed het ligt uit en ging op de grand zitten en leunde tegen de 
bankstel aan…. Al snel raakte ik verdiept in de film.. het was een prachtige film… 
opeens voelde ik een zachte hand die mijn nek masseerde, die omhoog ging en in 
mijn haar woelde… het deed me beseffen dat me haar eigenlijk te lang was en dat 
ik eigenlijk naar de kapper moest… ik dacht dat ze bij gebrek aan reactie wel haar 
hand zou terugtrekken. Maar dat bleek valse hoop. Tenslotte ging ik verzitten 
verder bij haar uit de buurt… een halfuurtje later stond ze op en ging naar bed… 
ik stond ook op maar ging op haar plaats liggen… stiekem genoot ik toch van 
haar warmte al hield ik me voor dat het niet zo was. Nog met een brok in me keel 
van het einde van de film ging ik naar bed.. ik schoof onder het dekbed.. ik 
voelde haar lichaamswarmte en dat maakte me gek. De allergekste iedeeen 
kwamen naar boven maar ik hield me in… het duurde heel lang voor ik in slaap 
viel..

Gevolg was dat ik de volgende ochtend met wallen onder me ogenin de keuken 
verscheen… imane was aan het afwassen…. Ze keek me glimlachend aan.. sbah 
el geer” ik groette terug en pakte een mok uit de kast en schonk koffie in… ik 
ging zitten imane zuchtte… ze kwam voor me staan.. ze hurkte en keek me in de 
ogen… ik doorstond haar doordringende blik”wael wat is er??” ben je nog steeds 
boos” ik trok mijn wenkbrauwen op.. ik boos?? Hoe kom je erop” ze leek nu te 
twijfelen nou gewoon hoe je gisteren deed..” nee hoor niks aan de hand”ze gaf 
het op als ik iets niet wilde zeggen kwam het er ook niet uit.. daar kon ze eeuwen 
op wachten. Oke dan”ik wil je wat zeggen.. ik keek haar vragend aan… mezelf 
voorhoudend dat haar zonnige verschijning me niets deed. 

“ik wil graag naar marokko, ik haalde mijn schouders op dan ga je toch?” ze was 
nu geirriteerd.. ik heb iemand nodig die met me megaat… ik nam een slok van 
me koffie… “ikke niet, vraag je zusje maar” ze schrok zichtbaar van me 
antwoord.. waarom jij niet?” omdat ik daar sinds de laatste keer niets meer te 
zoeken heb! “maar?? Wat moeten de mensen zeggen als ik aankom met een 
ronde buik zonder man aan me zijde??” oooh dus daar maak je je druk om?” wat 
de mensen zeggen.. je maakt je niet druk om waarom ik niet wil of er iets is 
gebeurt daar of wat dan ook… je geeft niks om mijn gevoelens als de jouwe maar 
worden gespaard he???” ze keek me verbluft aan… ik stond op… “weet je imane 
jij had beter een verhuurbedrijf in de arm kunnen nemen dan met en echte 
persoon te trouwen. Ik liep de keueken uit en kwam net fatima tegen..”weet jij of 
ze ergens echtgenoten verhuren???”ze keek me vreemd aan… “echtgenoten???” 
maar ik was al weg… ik kleedde me snel aan ging weg.. lekker en zondag bij 
Gelti doorbrengen!

Die maandag begon ik met fulltime werken. Ik werkte veel en lang. Boeket goede 
resultaten, dat was volgens mij de enige reden waarom ze mij nog niet hadden 
ontslagen.. de resultaten. Rond 5 uur werd er op mijn deur geklopt. Het was mijn 
secretaresse.. meneer ziane is het goed als ik naar huis ga?” tuurlijk zei ik 
verstrooid.. wel thuis en rij voorzichtig” Dank u meneer” ze liep mijn kantoor uit 
en sloot de deur voorzichtig achter zich…. Een half uur later werd er op mijn 
deur geklopt.. binnen mompelde ik… maar niemand kwam… ik stond op en 
maakte de deur open… “NOra????” ik was verbaasd haar te zien”IK BEN 
GESLAAAAGD!!!!!!!!!!!!! Riep ze en wierp zich in mijn armen even stonden we 
daar te springen in mijn kantoor… ik was echt blij voor haar… waar is fatima dan 
vroeg ik?? Ze haalde haar schouders op.. ik weet niet… het gaat niet echt goed 
tussen ons .. “oh!! Da’s vreemd.. komt het goed vroeg ik? Ze knikte 
bemoedigend.. kom we gaan naar huis… we gingen ook daadwerkelijk nar 
huis… nou ja naar gelti… er was een feestelijke sfeer… ik belde fatima.. en ook zij 
was geslaagd.. ik feliciteerde haar en vroeg haar te komen naar gelti… ik stuurde 
said om hen op te halen.. vijf minuten later kwamrafika met haar kind en haar 
man binnen… ook sanae en hamid en hun kleintje kwamen ik kek naar hen en 
dacht aan waar het leven me had gebracht… nergens… bij iedereen kwam het 
goed .. behalve bij mij… het onderwerp van mijn gedachten kwam een halfuur 
later… ze feliciteerde de geslaagde en de rest van de gezelschap en ging zitten… 
ze wierp me een boze blik… maar ik gaf er niet om… we hadden het net over 
marokko ze wilden graag gaan maar ze wilden niet te ver zijn voor het geval 
yemma wakker werd… “wael wil niet naar marokko bracht imane in de 
groep..”iedereen keek me aan.. sommigen verwijtend, andere medelijdend 
anderen(hamid met een twinkelende ogen..”’ de glimlach bestierf op me lippen… 
nee klopt… wat moet ik daar nog? Geen familie van me moeder in de stad, 
tenminste ik ken ze niet.. en alles wat met me vader te maken heeft… jullie wete 
n het.. dus ik vind dat ik daar niks te zoeken heb… “geeft niet a bni”kwam gelti 
tussen beide.. je hoeft ons niets uit te leggen.. na vorige jaar zou ik ook niet meer 
 willen gaan… “ik schaamde me verrot vooral omdat sanae er ook bij zat… ik 
wou dat de grond me zou opslokken… “opeens kwam het gesprek op andere 
onderwerpen .. rafika stootte me aan… “wale lieverd wat is er”ik keek haar 
vragend aan… wat? Gewoon je bent zo stil en afwezig.. ik glimlachte en sloeg 
mijn arm om haar heen .. niks lieverd”gewoon moe van werk.. weetje zei ze… 
vader heeft helemaal niets gezegd over z’n uitkering… volgens mij is ie nog 
steeds geblokkeerd..!” da’s inderdaad vreemd maar weetje yedabar rasso… 
samen met z’n nieuwe chick! Zei ik walgend.. nee maar het is toch raar volgens 
nora lijkt het of hij ergens anders geld vandaan heeft… ik haalde mijn schouders 
op… hij kan de pot op wat mij betreft!! Ik geef niks om hem of zijn zaken.. ik 
wilde hem neten met die aktie maar het boeit me nu al niet meer..” de avond 
vertreek in eengezellige bui… imane had afgesproken om met gelti en Fatima zou 
gaan.. ik vond het gen probleem zolang ze maar uit mijn buurt bleef…. Of de rest 
zou gaan bleef in het midden.

De weken verstreken en het werd steeds warmer en de sfeer thuis steeds kouder.. 
op een zonnige middag in juni ging mijn mobiel af… ik nam op.. “met wael 
Ziane” goedenmiddag u spreekt met het academisch ziekenhuis te ….. bent u de 
zoon van mevr. Ziane? Mij hart stond stil.. dit was het dan saafi afgelopen… 
zomaar opeens… met moeiet kreeg ik een magere “ja”eruit.. meneer? Kunt u zo 
snel mogelijk komen uw moeder is zojiust ontwaakt uit haar coma en vraagt naar 
u!!” haar woorde leken niet tot me door te dringen, ik hoorde andere woorden 
dan ik verwachte…. Mijn ademhaling gins steeds sneller!! Jah jah natuurlijk… ik 
hing snel op en lipe naat mijn inmiddels nieuwe auto.. iks tartte en reed snel naar 
me moeder…. Ikliep er naar toe maar toch ik geloofde het niet… het was .. 
onbeschrijvelijk.. je diepste wens in vervulling zien gaan…. Ik rende snel het 
ziekenhuis in, richting haar kamer. Ik keek de kamer in .. maar ze zag er net zo 
uit als de laatste keer dat ik haar gezien had… rustig slapend… ik keek om me 
heen… shit heb ik het me verbeeld? Of ben ik voor gek gehouden? Een 
teleurstelling maakte zich van me meester. Iemand tikte mij op me rug.. abrupt 
draaide ik me om. Het was de diokter, “ze slaapt, ze is verder in orde als je hier 
blijft is ze zometeen weer wakker denk ik… “ik schudde hem de hand en 
bedankte hem. De dokter verdween en ik liep zachtjes naar het bed van me 
moeder….
Met elke stap die ik nam leek mijn hart te exploderen van blijdschap, 
verwachtingen.. ik weet niet wat er nog meer door me heen ging. Analyseren 
heeft geen zin. Het was alsof iemand je eerst in een donkere ruimte zet om 
vervolgens na dat je de hoop hebt opgegeven hebt de deur op een kier ziet… je 
ziet het licht, maar je bent bang dat het een illusie blijkt te zijn. Je hart spring op 
van hoop en jij gelooft dit niet.. bang voor de teleurstelling, bang dat me moeder 
alsnog haar ogen niet zou openen… ik zat naast haar.. durfde haar niet aan te 
raken, ze lag nog steeds aan de zelfde apparaten… mijn ogen gleden over mijn 
geliefde moeder. Ik wilde haar zograag aanraken.. mijn hart leek te barsten… ik 
hief mijn hand op en wilde voorzichtig haar wangen aanraken… maar ik merkte 
dat mijn handen ontzettend trilden, dus liet ik ze weer vallen… ik woeldemet 
mijn handen vertwijfeld door mijn haar… en wreef over mijn gezicht… dit werd 
me teveel man… 3 weken slaaptekort en nu dit.. YAAARABBI!!! Laat een einde 
komen aan deze nachtmerrie!! “ik zuchte diep en keek op… recht in zachtbruine 
ogen… 

Ik zat als verstijfd, gehypnotiseerd in die ogen te kijken die zoveel voor me 
betekenen als het leven zelf… mijn ademhaling ging snel.. en nog had ik het 
gevoel dat ik geen adem kreeg…. Ik had het niet door tot ik zoute tranen in mijn 
mondhoek proefde… “yemma??” mijn tranen bleven stromen.. yemma???” ze 
bleef me aankijken en leek te knikken.. haar handgebaar maakte duidelijk dat ik 
dichterbij moest komen…. Ik boog me over haar heen ik wilde haar kussen.. ik 
wilde me zorgen bij haar kwijt.. ik was zoo blij dat ik mijn moeder weer terug 
had.. ik omvatte met beide handen haar gezicht en kuste haar voorhoofd… ik 
merkte hoe fragiel ze was.. hoe breekbaar… meteen zag ik de beer die mijn vader 
was.. nooit nooit zou ik hem toelaten haar weer te behandelen als vroeger.. 
NOOIT!! Terwijl ik me dat voor nam… streelde zij mijn wang.. “3lesh katebki a 
bni?” (waarom huil je mijn zoon) ik snufte en veegde mijn tranen weg terwijl 
andere weer opkwamen.. “alhamdolilah 3la slemtek a yemma”!! ikl ben gewoon 
heel blij dat je weer wakker bent… ze keek om zich heen.. wat is er allemaal 
gebeurd?? Waarom ben ik hier? Ik begrijp niks van wat die holandieen zeggen.. 
ik pakte haar hand en kuste die.. “yemma.. dat komt allemaal wel.. voor je het 
weet heeft iedereen je verteld wat je gemist hebt.. maar nu moet je rusten en weer 
helemaal de oude worden.. we hebben je nodig allemaal dus doe goed je best en 
word snel beter… “het viel me op dat ze snel versufte.. ze bleef me vragen wat er 
aan de hand was met haar.. dus vertelde ik haar wat er die bewuste dag was 
gebeurd.. op mijn vraag waarom ze van de trap was gevallen gaf ze geen 
antwoord…”je zult het weten als de tijd rijp is..” dat had een belletje moeten laten 
rinkelen maar op dat moment was ik net zo suf als zij.. ze zuchtte diep.. “ik wil je 
broer en zusjes zien.. ik knikte.. ik bel ze nu meteen.. ze knikte suf en zetten haar 
beademingskapje weer op haar neus en mond. Ik liep snel de gang op… ik toetste 
de nummer van thuis in… een vreemde vrouwenstem nam op “ALLO?” ik bleef 
 effe stil… ikpijnigde mijn hersens wie moest dat nu weer zijn… ik moets de 
verkeerde nummer hebben gedraaid.. “sorry mevrouw ik geloof dat ik verkeerde 
nummer heb gedraaid!”zei ik..”senou???? “Skoen tina?” ik fronsste.. wat is dat 
nou? Ik hing op.. en toetse het nummer weer in en weer nam zij op.. dezelfde 
stem als daarnet..”Is nora in de buurt vroeg oik kortaf?” ze zei niks.. en volgens 
mij verstond ze me niet maar ze riep iemand erbij… ik hoorde dat de telefoon 
werd overhandigd aan iemand anders.. ik hoorde de stem die ik al haatte maar 
hierdoor nog intenser zou gaan haten… “hallo wie is daar?klonk de stem van me 
vader ik hing weer op. 

Dit was het dan, me moeder werd net wakker en mijn vader heeft z’n vrouw 
overgebracht, ze woonde in hetzelfde huis waar ik ben opgevoed en sliep op 
hetzelfde bed als waar ik in kroop op zoek naar me moeders warmte… ik haalde 
diep adem en vocht de neiging aan om direct naar huis te gaan en ze allebei te 
vermoorden daar… in plaats daarvan werd mijn frons alleen maar dieper en 
belde ik rafika en hamid op hun mobiel. Zij moesten nora maar bellen.. ook gelti 
en said belde ik op.. Said wil je imane asjeblieft ophalen? En haar hierheen 
brenegn? “Tuurlijk man!” 

Die dag brachten we allemaal door in het ziekenhuis.. om de beurt mochten we 
bij me moeder die de hele tijd of sliep.. of vragen stelde… ik wist dat ik geen tijd 
alleen met haar kon doorbrengen en rond 8 uur in de avond nam ik imane mee 
naar huis.. FAtima was op kamp, ter gelegenheid van haar slagen, ook nora was 
gegaan waardoor ze dit heuegelijke feit mistte.. in de parkeergarage liepen we 
zwijgend naar de auto… ik wist dat imane boos was.. maar ik wist niet waarom.. 
maar ze kon beter boos zijn dan niet boos.. dan had ik het er veel moeilijker 
mee… moeilijk om afstand te houden die nu eigenlijk mijn hoofddoel was. Het 
was de enige manier om later als we uit elkaar gingen me hart heel te houden.. ze 
stapte in en liet met een harde knal de portier dichtvallen… ik trok mijn 
wenkbrauwen waarschuwend op..” als je boos bent moet je het niet op me auto 
afreageren, maar op de gene waar je boos op bent” die komt zo aan de beurt “zei 
ze snauwend ik lachtte.. “lachen joh!!”ben benieuwd waar de show vanavond 
over zal gaan” in wendig lag ik helemaal in een deuk…
ik wist hoe ze was.. en ik wist dat ze op barsten stond.. alleen haar discipline.. liet 
het niet zover komen dat ze de boel ter plekke zou afbreken.

We reden zwijgend naar huis. Alleen Ehab Tawfik klonk uit de boxen.. 
“TETRAGA FEEYA.. TEBKI ALAAAYAH.. ik zong met volle borst mee… Imane 
keek uit het raampje en negeerde mijn provocerende gedrag… toen ik bij onze 
 flat parkeerde.. maakte ze haar veiligheidsriem los en stapte uit… ik liep achter 
haar aan… ze opende de deur en ik stapte achetr haar aan mijn huis binnen… 
mijn hart voelde zich licht… mijn wens was uitgekomen.. ik had me moeder 
terug.. samen zouden we alles overwinnen. Alles!! 

Ik ging op de bank liggen, net toen ik de afstandsbediening wilde pakken gristte 
ze die onder me handen weg.. “salama ya rabbi.. dir mohammed fe qalbek a 
benti” zei ik sarcastisch.. ze deed alsof ze me niet hoorde en zette de tv aan.. en 
zapte naar een oersaai vrouwenprogramma.. “imane… ?? wil je asjeblieft zappen 
naar ned 2” als je ned 1 2 of 3 wil kijken ga je maar lekker in de polder wonen!! 
Antwoordde ze ... ik vond haar opmerkling wel grappig dus ik lachtte erom… ze 
keek me boos aan… oke krijgen we niks te eten vandaag? “ ze keek van mij naar 
de keuken.. zie je dat daar?? Dat noemen ze keuken en ik ben je keuekenslaaf niet 
dus als je wat wil eten moet je het zelf maken!.. “wat ben je chagarijnig meid!” 
**** YOU!!! Snauwde ze… ik liep naar de keuken en kek in de koelkast.. ik 
maakte een omeletje voor mezelf klaar en een kop nederlandse thee met na3na3. 
ik had schijt aan haar… zo voelde het op dat moment.. en ik maakte mezelf wijs 
dat ik goed zonder haar kan.. zie? Ik kook voor me zelf. Ik liep weer naar de 
huiskamer en zag dat ze inmiddels al weg was… ik at me ei met smaak op en 
pakte daarna mijn laptop.. en ging aan het werk.. opgelucht dat de uitbarsting 
was uitgebleven.. ik had geen zin onnodige gezeik.. ik keek op de wandklok en 
zag dat het al negen uur was.. ik hooopte dat ze snel ging slapen.. dan kon ik des 
te sneller gaan slapen… God weet dat het een lange vermoeiende dag is geweest
Een kwartier later voelde ik iemand naar me kijken… ik keek op en zag haar nog 
steeds in haar kleren in de deur opening staan… met betraande ogen… ze veegde 
verwoed met haar mouwen over haar wangen .. maar haar ogen waren rood en 
stonden vol tranen.. met een schok besefte ik dat het me nog steeds wat deed om 
haar zo te zien.. ik wilde haar niet aan het huilen maken maar ik wist niet wat ik 
had gedaan… ik zat het me te bedenken terwijl ik naar haar staarde… haar eerste 
woorden drongen dan ook niet tot me door… “hoe kon je me dat aandoen wael?” 
toen tot me doordrong wat ze zei schrok ik.. wat had ik gedaan.. “wat heb ik 
gedaan imane?” wat heb ik gedaan imane?” herhaalde ze mijn woorden terwijl ze 
met haar ogen draaide… ik had het gevoel dat ze veel op haar hart had. En het 
drukte zwaar op me borst.. “kijk wael.. ik weet hoe jij denkt, en ik weet dat er 
altijd iets schuilt achter wat je doet” ooh? Zei ik verbluft, en wat denk ik dan?” ze 
schudde haar hoofd en keek vertwijfeld omhoog.. “ik wil het van jou horen wael! 
Heb het lef omhet zelf tegen me te zeggen!” nu begon ik een beetje ongeduldig te 
worden.. wat heb ik gedaan? Waar gaat dit over?” inmiddels was ik ook 
opgestaan.. “ dat jij me zat bent, weet ik wael, maar heb dan op z’n minst het 
 fatsoen om het voor jezelf te houden. Mijn hele leven is schijn sinds ik jou voor 
het eerst heb gezien wael. Hou het met mij vol.. en laat me niet vallen… “dat 
laatste kwam er met een grote snik uit… ik kon haar alleen maar aankijken.. ik 
had haar met uitzondering van haar verkrachting nooit zo gebroken gezien.. het 
probleem was dat ik nog steeds niet wist wat er aan de hand was… was dit waar 
me collega’s het over hadden als ze het hadden over de hysterische buien van 
hun vrouwen. Ik wist niet waar ze het over had, maar het leek me het beste om 
haar gewoon te troosten.. ik liep naar haar toe en nam haar in mijn armen.. ze 
beefde in mijn armen… we bleven zo staan.. de woorden vielen nu over haar 
lippen..” je weet niet hoelaag ik me voelde toen said hiernaartoe kwam om mij op 
te halen…

… je stuurt een vreemde man om mij op te halen… zonder je af te vragen wat er 
zou gebeuren?? Dat is het beste teken dat je niets om me geeft.. ik verstijfde en 
hield haar op een armlengte van me af “imane??” denk je dat ik Said stuurde 
om .. om… “ik kwam niet uit me woorden gewoon “hoe kun je denken dat ik je 
klaar met je was en je zou door passee naar mijn vrienden… haar lippen 
verstrakten.. ze haalde met volle kracht uit… 

Ik weet niet waardoor ik besefte dat ze me geklapt had.. het kletsende geluid of 
de tinteling op mijn wang.. ik keek haar verbluft aan…. Ze keek me woedend 
aan.. “ Bezaaf 3LIEK wael Ziane! Dat ik jouw **** wordt!!!” ik keek nog steeds 
verbluft hoe ze zich omdraaide en op de slaapkamer afstevende… met een 
pijnlijk gezicht wreef ik over mijn wang… ik dacht aan de eerste klap die ik ooit 
van haar had gehad… in het zieken huis.. .. ik schudde mijn hoofd…. Eigenlijk 
had ik haar terug moeten slaan.. maar jah.. zometeen gebeurde er iets met dat 
kind en had ik twee moorden op me geweten… over moord gesproken?? Ik 
moest dat dossier van het ongeluk maar eens bekijken.. het was vreemd dat ik 
wel uitbetaald had gekregen en zij niet… maar jah dat zou later wel een keer 
komen… ik keek weer naar de deur… daar ging ik voorlopig niet naartoe.. ze 
moest eerst afkoelen voordat ze me in me slaap vermoordt.. 

Rond twee uur die nacht ging ik alsnog naar bed… ik was zoo moe dat ik alles 
dubbel zag… ik douchte niet eens… ik kleedde me met moeite uit en schoof 
onder het dekbed.. die eigenlijk al aardig warm werd voor eind juni… maar 
imane had het altijd koud.. en de laatset tijd vermeed ik onderwerpen die over 
bed gingen.. “wael??” ik schrok van haar stem.. ik dacht dat ze al sliep “ jah wie 
anders?” misschien een van je vrienden”antwoordde ze droog… ik knipte de 
nachtkastje aan en ging half overeind liggen… ik bracht mijn gezicht vlakbij de 
 hare..”hou godverdomme op!!!” daarna op mildere toon… “hoe kun je dat van 
me denken imane.. vertel me dat !!”wat heb ik gedaan dat je zoo laag over me 
denkt… ?” ze haalde haar schouders op.. en keek van me weg… ik pakte haar bij 
de kin.. en keek in haar verdrietige ogen…”hoe kom je erbij?? Ik vertrouw Said, 
ik vertrouw hem mijn leven toe en niet alleen jou “ haar ogen vulden zich met 
tranen.” Antwoord je me eerlijk als ik je iets vraag.. “ik knikte” heb je een 
ander??? Er viel een stilte… ik was verbluft.. Hoeveel fantasie kon 1 vrouw 
hebben???? “ ik zocht naar woorden en kon ze niet hebben, mijn eerste reactie 
was hard in lachen uitbarsten.. maar dan zou ik het echt helemaal kunnen 
schudden voor de rest van me leven.. als ze eens wist… ironisch schudde ik mijn 
hoofd… als ze eens wist dat er voor mij geen andere bestonden sind sik haar had 
leren kennen.. wat leren kennen??? Sind sik haar had gezien had ik andere 
vrouwen geen tweede blik gegeven. Alles waar ik op viel was nu grijs. Al mijn 
gedachten werden beheerst door een vrouw. Mijn lichaan reageerde alleen op 
haar.. of ze er nu was of niet. In alles zag ik haar.. en nu? Nu zegt ze dat er een 
ander is.. “een ander wat??? “ ander werk? Ander auto, ander tandpasta.. wat 
ander??” een andere vrouw wael?! “ waarom denk je dat vroeg ik .. ze lag half 
onder me.. ik stuende op mijn arm die naast haar hoofd lag. Ik keek naar haar… 
haar schokkende borst.. haar borsten die met elke beweging meedeinden haar 
slanke halsen besloot dat het toch veiliger was om naar haar ogen te kijken..”kijk 
dan toch naar ons wael?” ik bleef zwijgen wachtend op toelichting.. ze zuchtte . 
laat maar je wil het niet begrijpen.” “wie A zegt moet ook B zeggen”antwoordde 
ik nu heb je je kans dus zeg het maar. “ik probeerde mijn meest afstandelijke 
gezicht op te zetten, wat jammerlijk mislukte volgens mij.. ze schudde haar 
hoofd….”laat maar wael”maar ooit.. ooit zul jij hetzelfde voelen wat ik nu voel” 
wat voel je dan nu?”ze schudde weer haar hoofd. “kijk imane als je niet met me 
praat komen we nooit tot een oplossing voor wat het ook is.. “verdomme viel ze 
uit.. “het lijkt wel of het alleen mijn probleem is.. “wat is het dan??” vroeg ik 
wanhopig.. ze reikte naar het nachtlampje en zette het uit.. tesbah ala geer” en ze 
draaide zich om..” ik bleef verbluft in het donker kijken en draaide me tenslotte 
ook maar om.. even was het stil.. mijn hersens werkten op volle toeren”waarom 
imane?”waarom zou ik een ander hebben? Waarom denk je dat?”probeerde ik 
nog een keer.. ik hoopte dat ze in het donker wel durfde te praten.. ze snufte.. 
even leek het erop dat ze me geen antwoord zou geven.. “uiteindelijk hoorde ik 
zachte woorden uit haar mond.. “je hebt al meer dan 3 weken niet met me 
gevreeen!” nu viel de stilte aan mijn kant.. ik werd maar al te pijnlijk herinnerd 
aan wat ik al weken mistte.We hadden ruzie weet je nog ?”zei ik.. ja die nergens 
op sloeg!” het sloeg wel ergens op imane. En je gedrag daarna maakte mij 
duidelijk dat mijn aanraking ongewenst was. Ik heb nooit opgedrongen aan een 
vrouw, laat staan aan me eigen vrouw” nu draaide zij zich naar me om en knipte 
het licht alsnog aan.. ik knipperde met mijn ogen om ze te laten wennen aan het 
licht..”hoe heb ik je laten merken dat ik je niet wilde?” ik koos mijn woorden 
zorgvuldig, maar toch probeerde ik zo eerlijk mogelijk te zijn. Die dag na onze 
ruzie hier toen we bij de verpleegkundige waren.. je wilde absoluut niet 
aangeraakt worden… dat moment maakte indruk op mij.. ik wilde je laten voelen 
hoe ik me voelde.. maar jij weerde me afsteeds weer. Weetje een man kan maar 
weinig hebben. Ik haat het om afgewezen te worden. En jij hebt me meerdere 
malen afgewezen.. op een gegeven ogenblik is de maat gewoon vol. Ik ben moe 
imane… de woorden bleven over me lippen komen, ik wilde ze stoppen maar ik 
hoorde mijn stem woorden zeggen die ik niet wilde zeggen.,. “ik ben moe van het 
vechten imane, ik vecht niet alleen tegen de wereld maar tegen mezelf en tegen 
jou” ik wil mezelf niet kapot maken, maar als ik dicht bij je ben maak ik mezelf 
wel degelijk kapot stukje bij stukje betje bij beetje.. begrijp me niet verkeerd.. “ik 
hou van je maar ik weet dat de schuldvraag en de dood van je moeder altijd 
tussenons in zall blijven bestaan. Bij elke ruzie komt het naar voren. “ik kan en 
wil mezelf niet meer verdedigen”het bleef even stil terwijl imane me intens 
aankeek… ik keek recht in haar ogen.. ik had me hart geopend de waarheid 
gezegd er was nu geen weg terug! Ze opende haar mond.. maar ik legde mijn 
vinger op haar lippen..”sssst ik weet wat je wil vragen.. waarom ik dan nog niet 
weg ben” ze sloot weer haar mond.. elke keer als ik denk saafi that’s it.. dan denk 
ik meteen aan me belofte om er voor je te zijn totdat je met je kindje op eigen 
benen kan staan. God weet dat ik jou kindje als het mijne beschouw. Maar ik 
weet ook dat ik er geen recht op heb, ik heb het niet verwekt. Dus heb ik geen 
rechten op hem of haar. Ik streek met mijn handen door haar zachte krullen.. 
“over dat andere vrouwen idee” ik lachtte om mijn eigen zwakheid.. “voor jou 
waren ze er zeker maar ik betwijfel of ik ooit Na jou een vrouw voor vol kunnen 
aanzien” een traan drupte op mijn schouder..

Ooh wael warom jij??”waarom is het niet iemand anders? Iemand die ik 
makkelijk kan loslaten.. “het is het spel van het lot die ons uitlacht.. zei ik… je 
moet kiezen imane.. ik kan niet EN de moordenaar van je moeder zijn EN je man. 
Laten we aannemen dat me als echtgenoot wilt hebben natuurlijk.. want zelfs dan 
is niet zeker. Maar weetje ik wil het niet weten zei ik toen ze aanstalten maakte 
om iets te zeggen. “ik wil het niet weten en ik wil niet weten waar je voor kiest. Ik 
kies ervoor om zelf weg te gaan.. nadat ik mijn belofte aan je heb vervuld.. 
maardat betekend ook dat ik je niet zal aanraken.. het zou me teveel worden 
imane. En zodra je je kind hebt gebaard en je weer op eigen benen kan staan 
verdwijn ik uit jullie leven. Dat is de afspraak toch?” NEE!!!” ze schudde heftig 
haar hoofd… ik keek haar vragend aan “ NEE DATWIL IK NIET” wat wil je dan 
imane?” vroeg ik vermoeid “ haar arm leunde op mijn borst… ze omvatte mij 
gezicht en keek me intens in mijn ogen…”wael.. ik wil niet dat je weggaat nu niet 
en nooit niet..!!” ik bleef haar aankijken.. ik begreep niet wat ze bedoelde..” ik wil 
jou naast me hebben, bij de bevalling, bij het verschoonen van ons kindje, naast 
me in het leven. WAEL ik HOU van je!!!” ze huilde nu echt en de tranen bleven 
stromen… 
Mijn hart stond stil..”wat??” ze haalde haar neus op en probeerde te glimlachen.. 
zo een waterige liefdes verklaring heb je zeker nooit gehad he?” ik twijfelde aan 
wat ik gehoord had.. imane wat zei je ??” ik krabbelde overeind… ik zei dat ik 
van je hou..”simpel, en ook weer ingewikkeld… “ maar??”begon ik.. zew 
schudde heftig haar hoofd.. ik wil niet nadenken.. dat ik gewoon wat ik voel.. ik 
wil bij je zijn, voor altijd!! Ze stak haar hand uit en raakte mijn borst aan.. ze 
volgde een onzichtbare lijn.. “je hoort nu te zeggen hoe blij je bent dat je dit hoort 
wael… je hoort me in je armen te nemen en je eeuwige liefde te verklaren 
en..”verder kwam ze niet”want ik deed wat gedaan moest worden en daar 
kwamen geen woorden meer aan te pas………………

Het geluk dat ik voelde was onbeschrijvelijk en is nog steeds onbeschrijvelijk. Het 
leek wel of niks me kon deren.. en eerlijk gezegd had ik op dat moment alles wat 
me hart begeerde. Een vrouw waar ik van hield en die ook van mij hield en mijn 
moeder die elke dag wat meer bijkwam en ons steeds meer vergezelde. Ik was 
elke dag in het ziekenhuis.. gedurende die dagen zag ik mijn familie vaker dan 
ooit.. en we werden standaard weggestuurd om onze luidruchtigheid in het 
ziekenhuis.. toen ik op een dag in de kantine in het ziekehuis een cola wilde halen 
stond me vader opeens achter me.. in eerste instantie dacht ik gewoon dat het 
iemand was die te dicht op me kwam staan bij de automaat… maar mijn 
nekharen gingen overeind staan en het zweet brak me uit… ik draaide me om en 
keek in zijn fronsende gezicht… “je bent net een nachtmerrie, je achtervolgt me 
altijd!” hoorde ik zijn brommende stem.. ik hapte naar adem van schrik.. ik was 
vergeten wat voor invloed die man op mij had. Mijn reactie was dan ook 
volkomen normaal toen ik mezelf voelde buigen en zijn hand kussen..”salaam 
bebba” ik walgde vanmezelf, van mijn hypocritie hoe kan ik zijn hand kussen 
terwijl ik hem zo haatte, terwijl hij mij zoveel had aangedaan?? Verdomme dacht 
ik boos..”waarom krijgt hij het altijd voor elkaar?” hij glimlachte en sloeg mij 
quasi nonchalant op mijn wang.. zijn hand kwam hard aan op mijn gezicht maar 
ik moest het maar verdragen want kennelijk was het goed bedoeld van hem. Ik 
keek in zijn grijze ogen en haate hem nog meer.. ik zag de gelijkenis en was blij 
dat het bij uiterlijk bleef.. hij wees op de automaat en zei “pak je drinken “ ik 
 deed gedwee wat hij zei.. “waar ligt je moeder?” zijn vraag zou me niet moeten 
verbazen maar het deed het wel ik deed een stap naar achteren en vermande 
mezelf.. “in een bed” hij fronste.. en keek me aan met een blik aan waar ik het 
vroeger, in me broek van deed.. ik doorstond zijn blik en bleef hem recht 
aankijken.. minachtend liet hij zijn ogen over me heen glijden.. ik bekeek hem ook 
beter.. hij was aangekomen, hij leek nog sterker dan ik hem kende, zijn snor was 
goed bijgeknipt en hij droeg een zwarte djellaba , zijn ogen waren netzo wreed 
als als ik me herinnerde… “je bent afgevallen , mijn zoon!”zei hij met een 
spottende stem hij knikte nadenkend.. misschien moet je eens langskomen om je 
nieuwe moeder te zien! Zij kan lekker koken!!! En onblote daarbij z’n gele 
tanden.. ik voelde een enorme haat opkomen.. desondanks deed ik een stap naar 
achteren om buiten zijn bereik te blijven..” ik heb maar een moeder!! En je nieuwe 
Vrouw stuur ik terug a BA!! En jou gooi ik de gevangenis!!” ik zweer je dat ik 
wraak op je zal nemen voor alles wat je me moeder aandoet!!!”mijn stem was 
telkens luider gaan klinken.. ik haattte het dat mijn stem bibberde.. en ik walgde 
ervan dat ik me woede niet kon uiten op je enige juiste manier: hem aanvliegen.. 
ik weet zeker dat ik hem zou vloeren ondanks zijn omvang.. hij keek me vals 
aan.. jah kom maar vals kreng!!!! Kom maar moederskindje.. laat je woede maar 
de overhand krijgen.. zo wil ik je zien… “ ik keek hem aan en klemde mijn kaken 
op elkaar”en zover krijg je me niet” je kan gaan vader” ik laat je niet zien waar ze 
ligt.. “ hij lachte TAZZZZ 3liek en spuwde op de grond “ ik ga gewoon naar de 
receptie lachend liep hij weg.. 

Weer had ik verloren besefte ik, en ik zou altijd van hem verliezen ik draaide me 
om en liep de hoek om.. ik ging aan een van de tafeltjes zitten de cola had ik nog 
steeds in mijn hand. Ik legde het neer op de tafel.. en onbewust liet ik mijn hoofd 
tussen mijn handen zakken… ik sloot mijn ogen, voor de herinneringen.. maar ze 
kwamen toch.. ooh wat had hij mij het leven zuur gemaakt.. ik haattte hem voor 
elk moment van angst voor zijn klappen, elk moment van verdriet elk moment 
van wanhoop waarin ik mezelf afvroeg of het wel echt mijn vader was.. ik was zo 
in mijn gedachten verzonken toen ik een zachte hand in mijn haar voelde .. 
verschrikt kek ik op en keek in d bezorgde ogen van imane..”gaat het lieverd?” ik 
knikte en glimlachend trok ik een stoel nar achteren.. ze ging zitten en keek me 
aandachtig aan.. “liefje wat is er?” ik haalde diep adem.. en schudde mijn hoofd.. 
“ik kwam me vader net weer tegen na bijna een jaar.. “ ze fronstte even.. “en dat 
was niet echt een prettige ervaring neem ik aan..” ik kon het niet laten een 
spottend te glimlachen..”juist, maar ik wil het nu alleen over prettige ervaringen 
hebben, wat zei de dokter vandaag?” de bezorgde uitdrukking maakte meteen 
 plaats voor een vruegdevolle twinkeling in haar groene ogen.. “jah gaat heel 
goed, we hebben samen naar de hartslag geluisterd..”onder het praten door pakte 
ze het blikje cola en maakte die open” waarom geen light, wael??” ik haalde 
geamuseerd mijn schouders op..”ik ben niet op dieet, en bovendien hou ik wel 
van volle vrouwtjes” ze glimlachte om die opmerking “ik hou ook van jou 
lieverd” waar hadden we het over?” hartslag”zei ik terwijl ik het blikje uit haar 
hand pakte en zelf ook een grote slok nam… jah.. weetje het klonk zo krachtig.. 
en het gaat snel!!”zei ze met een soort verbazing je kan je niet voorstellen hoe 
snel.. ik trok vragend mijn wenkbrauw op”hoe snel dan?”.. ze kneep nadenkend 
haar rechtoog dicht.. “eehmm… net zo snel als mijn hart klopt als je me kust…” 
nu brak de glimlach definitief door.. ik moest nu echt lachen om haar 
gekkigheid..”yallah yallah, ik dacht dat ik hem vandaag niet meer zou zien “ 
lachtte ze mee… ik pakte haar hand die op tafel lag en bracht die naar me 
gezicht..” jij kan me en aan het lachen maken, aan het huilen, jij kan mij boos, blij 
en wanhopig laten voelen.. ik kuste haar handpalm aan jou de keus, ik leg mijn 
hart in jouw handen” met grote ogen keek ze me aan.. voordat ze iets kon zeggen 
voelde ik een hand op mijn schouder..”ik draaide me om en zag tot mij verbazing 
dat het mijn baas was.. ik stond haastig op omdat ik me ongemakkelijk voelde 
zoals hij boven me uit torende.. ik gaf hem een hand.. “hoe gaat het met je?’ vroeg 
hij… “goed goed meneer” ik dacht al dat jij het was, maar wist het niet zeker, dus 
dacht laat ik maar effe kijken.. hij keek naar imane.. en ik stelde hem aan haar 
voor… hij keek haar goedkeurend aan met een twinkeling in zijn ogen en maakte 
en praatje met haar..”maar goed ik ga verder want me vrouw zit me al jaloers aan 
te kijken”ik glimlachte en zwaaide naar zijn vrouw die ik inmiddels wel 
kende..”het was me een genoegen “zei hij tegen imane en tegen mij.. ik zie jou 
morgen op kantoor”hij liep verder.. imane keek me aan zullen we effe kijkje 
nemen bij je moeder?” ik knikte en dan snel naar huis??” ze glimlachte en knikte 
bijna onzichtbaar..
Bij me moeder aangekomen keek ik Hamid aan, ik vroeg of me vader was 
langsgekomen en hij schudde ontkennend zijn hoofd.. “niet gezien” ik heb hem 
trouwens niks gezegd over dat moeder weer was bijgekomen”en niks tegen mij 
dat ie z’n vrouw heft meegenomen hiernaar toe”hij keek me bevreemd aan… “ 
niet??” hou je niet voor de domme Hamid !” snauwde ik geirriteerd waarom heb 
je het niet gezegd” wallah ik dacht dat ik het had gezegd” en trouwens waarom 
ben je niet zelf komen kijken, je wist dat hij terug was en dat hij hertrouwd was, 
heeft rafika zelf aan ons verteld waarom ben je niet komen kijken dan? “ik had 
wat anders aan me hoofd antwoorde ik zacht, ik wist dat hij gelijk had.. “ jah ik 
ook antwoorde hij bits.. samen met noura verliet hij de kamer. Ik bleef alleen 
achter met imane en mijn slapende moeder.. ik zuchtte en liep naar haar bed.. ik 
 kuste haar voorhoofd en ging toen ook weg. 

Een week later zou imane met Gelti en said en Fatima vertrekken naar marokko. 
Ze hadden inmiddels een ticket gehaald. De rest zou met de auto gaan. En 
iedereen was opgewonden.. het jaar leek voorbij en de vakantie was op komst. 
Imane had nog vaak geprobeerd om me over te halen.. maar ik had werkelijk het 
gevoel dat ik daar niets te zoeken had.. en bovendien was het moeilijk om nu nog 
vakantie aan te vragen terwijl ik mijn werk al zo vaak heb moeten staken 
vanwege al die gebeurtenissen. Ik haalde diep adem en keek naar de dozen die 
midden in de huiskamer stonden.. ik was moe van het winkelen. Ik zal nooit 
begrijpen waarom die vrouwen zo moeilijk doen met inkopen doen dacht ik 
terwijl ik mijn voeten voelde tintelen.. ik keek naar de klok en zag dat het al bijna 
7 uur was.. dat was mijn vrije zondag mompelde ik terwijl ik me bukte en mijn 
schoen uitdeed… mijn enkelsokjes volgden snel.. ik deed mijn voeten omhoog en 
keek ernaar… “tfoe man.. ik had echt teveel gelopen..”winkel in, winkel uit.. tot 
overmaat van ramp waren we alle meubelzaken in de wijde omgeving afreden 
op zoek naar een babykamer.. maar het resultaat was mooi.. ik sloot mijn ogen en 
probeerde me voor de geest te halen welke het was.. nee helaas .. als het a.s 
zaterdag komt dan zie ik het wel… ik voelde mijn telefoon trillen en nam 
op..”ewa wael? T3eshiti walla baki?” klonk de stem van said.. ik was blij verrast 
met zijn telefoontje..”NEE baki!!” me moeder vraagt of je komt samen met je 
vrouw natuurlijk en Fatima” alleen je moeder? Vroeg ik plagend.. hij lachte..”nou 
eigenlijk… de muren hebben je ook gemist..” ik lachte.. wat een fantasie had die 
gast.. hij was de laatste tijd wel vrolijker en toch heel volwassen.. er was iets 
veranderd in hem.. ik wist niet wat.. maar ik was blij met mijn soulmate.. hoe hij 
dan ook was… “ik neem een douche en dan komen we.. “wat eten we? “ eeh.. hij 
dacht even na… nou… lijkt me logisch he?? “nou ??” wat je mee brengt a ******!!!” 
ik keek snel om me heen.. dit was ik niet gewend meer.. maar ik moest er toch om 
lachen…. “allah yen3el tasila defoumak a lehmar antwoorde ik.. hij lachtte toen ik 
ophing.. ik stond gauw op.. ik klopte op de badkamer deur…

hij was de laatste tijd wel vrolijker en toch heel volwassen.. er was iets veranderd 
in hem.. ik wist niet wat.. maar ik was blij met mijn soulmate.. hoe hij dan ook 
was… “ik neem een douche en dan komen we.. “wat eten we? “ eeh.. hij dacht 
even na… nou… lijkt me logisch he?? “nou ??” wat je mee brengt a ******!!!” ik 
keek snel om me heen.. dit was ik niet gewend meer.. maar ik moest er toch om 
lachen…. “allah yen3el tasila defoumak a lehmar antwoorde ik.. hij lachtte toen ik 
ophing.. ik stond gauw op.. ik klopte op de badkamer deur…“imane? Doe eens 
open?’ NEEE antwoordde imane.. ik ben nog niet klaar” nee maar als we daarop 
 wachten kan ik met kerst terugkomen.. laat me er nou in.. “ bedoel je dat ik 
langzaam ben omdat ik zo dik ben??”vroeg ze verontwaardigd… ik lachtte .. nee 
liefje.. je weet dat ik je mooi vind zo”maar gelti wil dat we bij haar gaan eten.. dat 
wil je toch niet missen… ??” nee antwoordde ze terwijl ze opendeed.. ik heb 
honger man.. ! de stoom kwam de badkamer deur uit terwijl ze de deur opende… 
ik keek naar haar naakte lichaam en voelde mijn lichaam reageren… als gevolg 
van zoveel gedachten die door me heen gingen was ik blijven staan ze draaide 
zich weer om en keek naar me… ze lachte hees… “nee daar komt niets van in 
wael” ik glimlachte en liep de badkamer in.. 

Toen ik eindelijk uit de badkamer kwam stond ze al half aangekleed te wachten , 
said belde net..”waar we bleven..” ik nam haar in mijn armen en kuste haar..”als 
hij hier stond zou hij ook alle tijd van de wereld hebben… met een zucht duwde 
ze me weg.. maar ik heb honger wael” ik zuchte en ging me snel aankleden… 
“waar is Fatima??” vroeg ik terwijl ik naar de huiskamer liep… die gaat niet 
mee.. ik heb haar net gebeld” waarom niet?” ze haalde haar schouders op.. “ hoe 
vaak moet ik je zeggen dat je je sokken niet in de huiskamer moet laten 
slingeren..” zei ze.. is toch mijn huiskamer bromde ik… ewa als er iemand 
langskomt struikelt ie meteen over jouw stinksokken!!” voordat ze verder kon 
praten pakte ik een pet zei ik.. zied zied we gaan… 

Bij gelti aangekomen rook het heerlijk.. vandaag werd het ouderwetse tagine.. dat 
roook ik gewoon.. bij de deur omhelsde ik saiden zag hoe hij imane beleefd 
groette.. achter hem stond gelti me stralend aan te kijken..”ewa a bni.. we hebben 
lang op je moeten wachten…”ik kusste haar hoofd.. smehle a gelti!! We gingen 
zitten en kletsten wat.. de vooruitgang van mijn moeder werd besproken en 
uiteindelijk kwma een gevoelig onderwerp ter sprake.. waar moet yemma wonen 
als ze uit het ziekenhuis komt? “ je vader zal haar dwingen terug te komen” zei 
gelti zacht.. ik vermoord hem antwoordde ik fel.. ze keken me gheschokt aan.. jah 
verduidelijkte ik.. hij heeft genoeg ellende veroorzaakt… als hij nog maar een 
keer een vinger naar haar uitsteekt vermoord ik hem… “gelti sprak behoedzaam.. 
“vergis je niet wael… het is hoe dan ook je vader.. ik schudde heftig mijn hoofd… 
boeit me niks.. hij nooit een vader voor me geweest… “ze komt gewoon bij ons 
wonen ? kan toch ook.. hoorde ik imane zachtjes zeggen.. ze zat achterover met 
haar ene hand op haar buik rustend.. ik was haar eigenlijk vergeten.. haar idee 
was goed.. heel goed zelfs.. het zou beter zijn inderdaad om me moeder helemaal 
niet in de buurt te laten van die ezel.. toen pas merkte ik dat iedereen stil was.. 
iedereen keek verbluft naar imane.. “ze keek van de een naar de ander..”heb ik 
 iets verkeerds gezegd vroeg ze zacht.. Gelti schudde haar hoofd.. nee a 
benti..”maar de meeste vrouwen willen hun schoonmoeders niet bij hen in huis.. 
imane trok haar wenkbrauwen op en duwde een opstandige krul achter haar 
oor.. en glimlachte… “Nou ik wil haar graag bij mij in huis… “ ik glimlachte… 
ewa saafi is dat ook weer opgelost… als jullie teruggekoemn zijn dan heb ik haar 
spullen al naar mijn huis verhuist besloot ik… “je moet eerst met haar overleggen 
lijkt me.. “opperde said wat moet ik haar zeggen dan riep ik vertwijfeld uit… 
“dat me vader is hertrouwt?” hij keek me hulpeloos aan.. NEE!!”dat weiger ik.. ik 
vertel haar niks… hij is toch hertrouwt.. laat het hem maar vertellen… !! “ laten 
we eerst gaan eten we hebben het er nog wel over zei ze terwijl ze naar de keuken 
liep… imane probeerde overeind te komen maar gelti hield haar tegen.. “blijf 
maar lekker zitten mijn kind…”
De rest van de avond verliep best gezellig.. rond half elf gingen imane en ik op 
weg…naar huis.. daar aangekomen vonden we fatima opgerold op de bank 
liggen… imane ging naar de wc en ik kwam dichterbij om te kijken wat er aan de 
hand was…”Fatima voel je je wel goed?” in plaats van mij aan te kijken wendde 
ze haar gezcht juist af… ik knielde bij haar en legde mijn hand op haar hoofd.. ze 
sloeg mijn han dweg.. en snauwde dat ik haar met rust moest laten… dat liet ik 
me geen twee keer zeggen en stond weer op… niemand kon op tegen 
chagarijnige vrouwen… ik liep naar de keuken en zette water op.. maakte alvast 
de koppen klaar voor de thee met ne3na3 en deed de tea for one zakjes erin. En 
wachtte tot het water zou koken.. ik zag imane even later bij haar zusje knielen.. 
ik hoorde fatima snikken.. en in de armen van haar zus vallen… wat zou er aan 
de hand zijn? Een zachte klik herinnerde mij eraan wat ik eigenlijk aan het doen 
was… ik maakte de thee voor 3 mensen.. van de dames bracht ik naar ze toe en 
die van mij naar mij slaapkamer.. ik pakte even mijn laptop en ging eventjes aan 
het werk… na een halfuurtje kwam imane tevoorschijn.. ze had haar haar nu 
vastgemaakt… ze zag er vermoeid uit… “ het was me het dagje wel… “ik 
glimlachte jah je hebt gewoon een marathon gelopen” en jouw meegesleept zei ze 
met een knipoog.. ik zuchtte en zette een zielig gezichtje op.. het valt niet mee om 
getrouwd te zijn.. ze lachtte.. nou als de mannen zwanger moesten zijn .. nou 
jongen ze lachte ik weet zeker dat we 6 eeuwen geleden al uitgestorven zouden 
zijn… “nou ik vind het knap dat we het zolang volgehouden hebben dan”… ik 
klopte op het bed naast me .. kom schat je hebt je rust nodig..” ze kroop in bed en 
ging dicht tegen me aan liggen… even genoten we van de stilte en het gevoel van 
geluk… eindelijk voelde ik wat het was om gewoon gelukkig te zijn… ik had 
meer dan tien redenen om niet volkomen gelukkig te zijn.. maar toch die 
verdrong ik op dat moment.. alleen het nu en was belangrijk…. “wael?” hmm 
antwoorde ik… “ wil je er asjeblieft over nadenken ??” waarover mompelde ik… 
 “of je mee gaat naar marokko… “ik verstijfde.. imane ik heb je al gezegd.. ik kan 
en wil niet naar marokko” ze hief haar hoofd op.. en keek me recht aan.. waar 
loop je toch voor weg??” ik keek in haar zachte groene ogen en had moeiete met 
antwoorden.. ik wist niet wat ik moest zeggen… dus zei ik maar niets… “ ga je 
niet zelf s als ik je zeg dat ik je nodig heb daar?? “ik wreef in mijn pijnlijke ogen… 
dat heet chantage imane” het is voor een goed doel antwoordde ze.. ik schudde 
mijn hoofd.. ik kan niet…. “of je wil niet” vulde ze aan… ik trok de arm terug die 
om haar schouders had gelegen… “zo kun je het ook formuleren… ze keek me 
verongelijkt aan…”waarom denk je alleen aan jezelf” lk glimlachte sarcastisch.. 
wie denkt er hier aan zichzelf?” ja jij natuurlijk.. ik snap nou niet waarom je niet 
wil gaan.. je komt telkens met het vage smoes dat je daar niks te zoeken hebt.. 
nou ik heb daar wel wat te zoeken en als mijn man zijne hoor je me te steunen in 
deze moeilijke tijd.. “ ik zette mijn kussen recht en draaide me van haar af.. “dit is 
een zinloze discussie… vat het op hoe je wil imane maar ik ga niet.. dat heb je 
vanaf het allereerste moment geweten ga me nu niet verwijten dat jij je zin hebt 
doorgedreven… “ ik ging met me rug naar haat toe liggen en sloot mijn ogen.. 
“wael?! Luister nou… vertel me be3da waarom je niet wil gaan.. wat is daar 
gebeurd dat je er niet meer naartoe wil gaan… ???” einde discussie imane .. 
mompelde ik “ze bleef nog een aantal vragen stellen waar ik geen antwoord op 
gaf.. ik wist trouwens niet wat ik moest antwoorden.. wat was het dan dat ik zo 
pertinent weigerde?? Schaamde ik me zooo erg om wat er was gebeurd?? Was ik 
bang voor het gefluister wat zo onvermijdelijk was.. want iedereen zou denken 
dat het kind van sanae van mij was… het zou in niemand opkomen dat ze 
tevroeg is bevallen.. iedereen zou denken dat ik haar alsnog had verkracht.. ik 
zuchtte… dat was het allemaal niet er knaagde gewoon iets aan me als ik aan 
marokko dacht.. ik had heel erg het gevoel dat er iets ergs ging gebeuren als ik 
ging… ik bleef langetijd wakker voordat ik de slaap vatte..
Met gemengde gevoelens verliet ik om zeven uur sóchtends het huis.. niemand 
was wakker geweest.. aan de ene kant wilde ik niet weg.. wilde ik gewoon lekker 
thuis blijven.. het uitpraten met imane.. maar anderzijds wilde ik weg.. weg van 
die sfeer om te kunnen nadenken.. het was duidelijk dat ik haar niet kon 
tegemoed komen in dit verzoek… ik kon gewoon niet gaan… op kantoor besloot 
ik alle schuldgevoelens van me af te schuiven en ging hard aan het werk.. het 
advies moest deze week gepresenteerd worden… en ik had nog veel te doen. 
Rond 9 uur kwammaria binnen…”goede morgen meneer Ziane, ik kom uw 
agenda met u doorbrengen..” je bent te laat” mompelde ik.. dat spijt me meneer.. 
maar mijn dochter is net bevallen vannacht.. ik was de hele nacht bij haar.. 
waardoor ik me heb verslapen” ik keek op en zag dat de arme vrouw wallen 
onder haar ogen had .. “ooh, gefeliciteerd!! En het spijt me dat ik zo deed.. dat 
 wist ik niet.” Ze knikte vriendelijk.. dat geeft niet hoor… “ en wat is het 
geworden?” een zoontje zei ze trots.. wat leuk!! Jah.. ze praattte ronduit over de 
bevalling… en de kamer van haar kleinkind en van alles en nog wat… “maar 
goed uw agenda voor vandaag!”

ik glimlachte omdat ze zichzelf tot orde riep…” ik zag de trots op haar gezicht…
de vreugde in haar ogen en stelde me voor hoe blij mijn moeder zou zijn met mijn 
kind.. en met haar andere kleinkinderen.. “wil je niet bij ze zijn dan?? “ ze keek 
me verbaasd aan.. “nou dat zou wel leuk zijn inderdaad.. maar ze komt pas vanaf 
10 uur uit het ziekenhuis… “ nou anders kun je de middag wel vrijnemen hoor… 
“ echt? Ik bedoel het is zo op kort termijn.. “ik knikte.. ik voind het oke.. ik red 
het wel hierzo” nou.. dat zou wel fijn zijn ja..” oke!”ik richtte me zelf op.. ..” 
oke!”ik richtte me zelf op.. wat is mijn programma van vandaag? Ze noemde een 
vergadering en twee afspraken met clienten waar ik naartoe moest” kan je niet 
iets verzetten?? Vroeg ik zielig.. “ze g;limlachte moederlijk ik doe mijn best… ik 
pakte mijn spullen bij elkaar en ging alvast richting de vergadering…. 

Lusteloos stond imane om half negen op.. “wat een rotdag.. zelfs al is ie nog niet 
echt begonnen… “ ze nam een douche en bad sbah… ze voelde een zeurende pijn 
in haar rug.. het leek wel of haar buik te zwaar werd.. ze zette haar hand ter 
ondersteuning in haar zij.. en liep naar de keuken.. ze maakte haar ontbijt terwijl 
ze de klok in de gaten hield.. ze moest om half twaalf bij de gevangenis zijn… 
“tfoe ze had helemaal geen zin… maar ze moest informatie krijgen.. dit was de 
derde keer dat ze zou gaan.. maar ze moest bekennen dat ze maar weinig 
informatie van die vrek kreeg.. hij was voortdurend op zijn hoede… zijn 
voorzichtigheid had haar er zelfs toe gebracht om iets zwaar stoms te doen.. ze 
had zich laten kussen door die klojo.. “verdomme.. ze had zich zooo vies gevoeld 
daarna… ze had gewalgd van hem… maar ook van zichzelf.. en ze had de tijd 
erna wael niet in zijn ogen kunen aankijken.. ze haalde diep adem… ze had zo’n 
spijt… en tegelijker tijd had haar ogen geopend voor wat voor geschenk Allah 
haar had gegeven.. wael… ze haalde haar vingers door haar haar… ze moest 
doorzetten.. ze moest weten waar MO die drugs had verstopt .. ze kon die 
mensen wael niet laten vermoorden omiets wat hij niet had gedaan.. ook al had 
hij iets wel gedaan… ze kon hem niks kwalijk nemen… en die klootzak had die 
drugs gewoon verstopt dat wist ze zeker.. ze stond op en kleedde zich aan… ze 
nam de bus en daarna de trein.. daar aangekomen kwam ze binnen.. maar niet tot 
de bezoekersruimte.. de agent keek naar zijn lijst en liet haar weten dat meneer 
haar niet wenstte te spreken.. de reden was niet beken.. “ verdwaasd hoorde 
imane alles aan… verdoofd verliet ze het gebouw weer… er was een spelletje met 
haar gespeeld.. zo’n gevoel had ze.. maar zeker wist ze het niet.. de tijd zou het 
leren..

Rond 10 uur kreeg ik een briefje onder me neus geduwd van mijn secretaresse.. “ 
uw afspraken zijn verzet, Dossiers Mulders & zonen BV is klaargelegd.. nogmaals 
bedankt” ik deed het briefje in mij colbertjas.. en maakte mijn stropdas wat losser 
en vestigde mijn aandacht weer bij de vergadering… een kleine piep kondigde 
aan dat ik een smsje had ontvangen… even later nog een.. en toen nog een… de 
spreker keek geirriteerd op.. ik keek met een stalen gezicht terug.. .. twee uur 
later kon ik ze pas lezen… het spijt me van gister, ik wilde je niet onder druk 
zetten, alhoewel ik je niet begrijp, wil ik toch niet dat we ruzie hebben als ik naar 
marokko ga.. als je maar weet dat ik van je hou”
Ikglimlachte.. elhamdolilah daar hoefde ik dus niet meer over in te zitten dacht 
ik.. ik ging naar de tweede… “neem een griezelfilm mee… ik heb zin om in jouw 
armen weg te kruipen.. “ met een glimlach las ik de derde.. “ wael bel me 
wanneer je tijd hebt ik wil met je praten.. fatima. Ik ging achter mijn bureau 
zitten… en draaide het nummer an fatima..”ja met wael..” hai.. heb je me smsje 
ontvangen… “ja antwoorde ik.. anders zou ik je niet bellen…”ooh bel je me alleen 
daarom..”ja antwoordde ik geirriteerd.. ik had geen tijd voor haar .. ze draaide 
eromheen.. “hee kan dit niet wachten tot vanavond?”ik heb het nogal druk ..”eeh 
nee eigenlijk niet, ik wil niet dat iedereen dit hoort..”wat is er dan vroeg ik ?” 
weet je nog dat ik zei dat je op nora moest letten?” jah.. is wel een tijdje geleden 
denk ik he?”jah.. elmohim.. ik heb van alles met haar geprobeerd.. en ze gaat met 
iemand om die gewoon niet goied voor haar is… dat is ook de reden waarom het 
niet meer zo goed gaat met ons.. “ het bleef even stil… “moet ik hieruit 
concluderen dat ze een relatie heeft met iemand ?” jah.. en ik ken die gozer.. 
wallah hij is niet goed voor haar… ik .. ik weet niet hoe ik het moet zeggen.. maar 
elmohim.. ikwilde het je laten weten..” waarom fatima??” ik hoorde dat ze 
wanhopig begon te klinken.. omdat ze zichzelf naar de tyfus helpt daarom!!!”jij 
bent toch haar broer..” asjeblieft wael… kijk be3da eerst wat voor gozer het is en 
oordeel daarna pas.. . ze zitten nu in la place.. .” waarom vertel je me dit fatima? 
Wil je die gozer voor jezelf??” tfoe 3liek en 3la je gedachten antwoordde ze woest 
en hing op.. ik bleef even voor me uit staren en toen nam ik een besluit.. ik liet 
mijn colbert hangen en liep snel het kantoor uit.. ik pakte de auto en reed naar de 
centrum.. ik parkeerde in de parkeergarage en liep met grote stappen naar de 
v&d.. in nam de roltrap.. bij la Place aangekomen.. nam ik toch maar jus dórange 
en een broodje bieslookkaas… ik keek om me heen maar zag niemand die in de 
verste verte op me zusje leek… dus ik nam maar een twee persoonstafeltje aan 
 het raam… ik at mijn broodje op net toen ik op de helft zat zag ik een bekend 
figuur lopen.. ik kneep me ogen even bij elkaar of zij het wel was… jah 
ongetwijfeld… alleen .. ze was alleen.. ze keek behoedzaam om haar heen… en 
ging met haar dienblad ergens verderop zitten… ik begon me net stom te voelen 
omdat ik hier me zusje zat te bespieden toen ik een een raar figuur op haar zag 
aflopen…. Mijn ogen werden nog groter toen ik zag wat voor kleding hij aan 
had… het leek verdomd veel op een neger… hij zat daar gewoon in een witte 
hemd.. in zijn bveel te wijde spijkerbroek liep hij op haar af… tegen beter weten 
in hoopte ik dat hij zou doorlopen… toen hij zich voorover boog en haar kuste 
kreeg ik het benauwd… ik hapte naar adem en stond op… ik liep naar hun 
tafeltje en ging achter de jongen staan… .. nora keek langzaam op en verstijfde 
toen ze mijn gezicht zag… de jongen volgde haar blik en stond ook op… ik deed 
een stap naar haar toen en greep haar bij haar kraag en tilde haar zo op… 
“EEEH!!!! Zei die jongen nog.. ik draaide me om en met een verbeten gezicht 
..duwde ik hem terug in zijn stoel…. Hee swa.. hou je hier buiten… ik sleurde 
haar mee.. ze strippelde niet eens tegen… na een paar stappen liet ik haar al los 
omdat ik besefte dat mensen ons nakeken…
… even later stapten we in mijn auto en ik reed haar naar me vaders huis… 
“wael?? Wat ga je doen.. laat me je uitleggen!! Hou je kankerbek.. vieze ****… !!! 
hou je bek nu ik me nog kan inhouden!!.. ik reed wild.. remde veel te laat 
waardoor ik maar net iemand kon ontwijken… mensen toeterden… het kon me 
allemaal niets schelen!!! Toen we bij me vaders huis aankwamen.. liet ik haar de 
deur opendoen… sanae kwam nieuwsgierig om de hoek kijken.. ahlan wael!! 
Lang niet gezien… !! “ik knikte ter begroeting en liep met nora voorop naar haar 
kamer.. ik sloot de deur achter me.. nora waqs gaan zitten… ze haalde diep 
adem… oke!! Sla me maar!!” ik draaide me om naar de muur… ik kon me met 
moeite inhouden… maar ik moest.. ik had haar nooit geslagen en zou haar nooit 
kunnen slaan… “GODVERDOMME!!!!! Ik pakte een glas van haar nachtkastje en 
smeet die tegen de muur… “ hoe kun je me dit aandoen nora??” wil je me te 
schande zetten??”wil; je je familie ten gronde richten??” ze boog haar hoofd.. “dat 
is nooit mijn bedoeling geweest..” hou je mond.. maak het niet erger.. wat 
verwacht je dan dat mensen zeggen als ze jou mmet eemn neger zien??” wael? 
Behandel me niet als een klein kind.. denk je dat ik geen gevoelens heb??”ik mag 
verliefd worden en dat ben ik verdomme!! Mag dat soms niet???? “NIET OP 
HEM, NIET EEN NEGER VERDOMME!! En een neger is geen mens… ik val op 
hem wael, daar kan niemand iets aan veranderen.. wat je ook doet je zal me niet 
kunnen tegenhouden.. nora.. het is bij die mensen trend om een marokaanse 
meisje te hebben… ze wedden om marookaanse meisjes en hoe lang het duurt 
voordat ze hen in bed hebben gekregen… mijn hart stond even stil… “jullie 
 hebben het toch niet gedaan he??” ze schrok van mijn vraag… “gaat je niks 
aan!!!”” ja of nee??” gaat je iks aan antwoorde ze weer… ïk vermoord je 
eigenhandig!!! Hee voordat je mij op iets gaat aanspreken kijk naar jezelf… het zit 
in de familie om liefdesrelaties aan te gaan… ik heb niks verkeerds gedaan .. 
alleen mijn gevoel achterna gegaan.. !” voor mij was dit een bevestiging.. ze had 
het geflikt!!!”alle kwaadheid, alle verdriet en teleurstelling legde ik ik in die ene 
klap die ik haar toen gaf… hij was zo hard .. dat ze op haar bed viel.. haar gesnik 
brak me hart.. maar die was al gebroken door wat ik net te weten was gekomen… 
“ik deed de deur open en ging weg… in de huiskamer vond ik sanae die haar 
dochtertje amal voerde….

Omdat ik op haar vader leek stak amal haar armpjes omhoog… ondanks de pijn 
in mijn hart tilde ik haar effe op. En gaf haar een kusje op haar vieze wang… 
“kijk uit ze maakt je overhemd vies… “waarschuwde sanae.. ik hield amal op een 
afstandje en keek naar haar… ze was best wel een poepie… ik ga haar terug aan 
haar moeder… “waar is hamid” aan het werk “ antwoordde ze… zorg ervoor dat 
nora niet naar buiten kan.. en zeg tegen hamid dat hij er ook voor moet zorgen.. 
als er wat is of ze maakt problemen meot je me bellen!” sanae keek verschrikt… 
“wat is er dan?”ik schudde mijn hoofd… vertel ik je nog wel..”ik haastte me naar 
de deur en botste tegen een klein wezen op… ze dreigde te gaan vallen.. ik hield 
haar tegen ..”ooh smehli a hamid.. “ ik keek in haar jonge gezichtje .. ik besefte 
dat zij de plaats bvan me moeder had ingenomen… n eindelijk had mijn haat een 
figuur waarop ik het kon richten… ik keek haar vies aan en duwde haar van me 
weg… 

samira keek sanae raar aan… “dat is hamid niet maar wael”antwoorde sanae de 
de vraag die nog niet gesteld was… “en hij is het tegenovergestelde van hamid.. “ 

ik ging weer naar kantoor… ik voelde me zoo rot… ik had spijt van de klap, maar 
hoe moest ik haar dan latenm merken dat ze fout zat.. dat er geen discussie 
mogelijk was op dit gebied… hoe moest ik haar duidelijk maken dat ze te ver was 
gegaan??? op kantoor probeerde ik weer mijn hersens leeg te maken en aan het 
werk te gaan… een uurtje later kwam me baas binnen.. “ik wil dat jij naar Londen 
gaat over een week… “ ik wilde er net tegenin gaan toen me te binnen schoot dat 
mijn contract bijna was afgelopen.. .. “wanneer precies?” en voor hoelang? 
 Woensdag overmorgen ga je weg.. vrijdag avond kan je terug.. “voortgangs 
vergadering.. ik knikte.. je kan je ticket ophaqlen bij easyjet bali.. ik streek me 
mijn handen in mijn haar.. is goed komt in orde.. zijn er nog punten waar je 
expleciet naar gevraagd moet worden en die je uitgewerkt wil hebben in het 
verslag?” ja, .. hij pakte er een stoel bij en begon op te sommen terwijl ik 
schreef. ..”waar ben je nu mee bezig?”adviesrapport Niemann”hij knikte oke.. ik 
zal je laten..” werd tijd dacht ik geiiriteerd.. nog voordat hij weg was dook ik 
weer in mijn werk. Ik typte alsof mijn leven ervanaf hing.. ik was blij dat ik veel 
had gechat… daardoor worden jevingers vanzelf sneller… een glimlach speelde 
om mijn lippen…de streken die toen had uitgehaald… na een uur of twee voelde 
ik mijn ogen branden en had ik pijn in mijn vingers… ik wreef in mijn ogen en 
stond op.. ik rekte me goed uit en liep naar de kantine… ik stond bij de automaat 
en haalde twee snickers eruit en twee blikken cola eruit… ik pakte me handeltje 
bij elkaar en zette weer koers naar boven.. daar aangekomen werd ik verrast door 
de aanwezigheid van selim… even stond ik stil.. die Gozer kwam ikook op alle 
gekke plaatsen waar ik hem nooit verwachtte.. ik liep langs hem heen… naar 
mijn kantoor… hij stond op van de stoel van de secretaresse en volgde mij…. Hoe 
is het ziane?? Goed selim… snel… wat heb je te vertellen ik heb geen tijd voor 
je..” oke! Selim lachtte hard… “wallah ik mag jou!!!” zied zied a sahbi.. wallah ik 
moet nog veel doen.. oke.. hij pakte een van de blikjes terwijl ik ging zitten… 
“mooi bureau…”maar je ziet het niet voor jhet eerst want je hebt het al 
geplunderd een keer… “selim stak onschuldig zijn handen omhoog… wallah ik 
heb beneden gewacht” zied ouwe vriend wat heb je te vertellen…” hij keek me 
aandachtig aan… “ik hoor hier niet te zijn.. maar.. ik kwam je effe zeggen dat je 
de komende dagen moet uitkijken”hij draaide zich om en wilde weggaan.. toen 
ik hem terrug riep.. “zijn jullie nou nog niet overtuigd dat ik niets heb… “hij keek 
me triest aan… ikke wel vriend, ikkke wel .. maar ik heb mijn orders.. en ik aarzel 
niet om ze uit te voeren.. ik knikte.. en gooide hem een snickers toe… “thanx 
dan!”

Selim verdween en ik bleef alleen achter met mijn gedachten…. “ ik maakte het 
blikje open en dronk wat, en keek een tijdje voor me uit..maar ik wist dat er voor 
dat probleem geen oplossing was.. dus ging ik maar door… ik pakte een wetboek 
en zocht er wat in op… dat erover na en ging weer verder met schrijven.. voor ik 
het wist was het alweer zeven uur… ik stond snel op pakte me aktentas in en 
reed snel richting het ziekenhuis.. daar kwam ik de hele familie tegen.. inclusief 
nora.. ik keek haar niet aan… ik liet mijn tas bij imane maar liep rechtsreeks naar 
de kamer van me moeder.. . ze sliep.. ik bleef effe zitten toen ik opeens sanae met 
een bekend figuurtje de gang in zag lopen… ik stond gauw op en wachtte ze op 
bij de deur toen ze binnen kwamen hield ik het vrouwtje tegen.. “fayen masha??” 
vroeg ik met een verbeten gezicht.. eeh… masha nezour elhadja..” ik pakte haar 
bij de arm en sleurde haar de gang op… “ 3omri ma gasni neshoofek hnaya.. 
fhamti??” ze gaapte mij aan… a lemra!!!”sier fhalek!! Sme3tini?? “maar van 
hamid mocht ik mee…”jah dan wacht je maar in de auto zei ik, maar je komt niet 
in de buurt van mijn moeder.. anders ben je de volgende dag in marokko?? 
Sme3tini? Ik duwde haar weg.. op het moment dat ik me omdraaide zag ik imane 
aan het einde van de gang naar me kijken… ze had duidelijk het hele tafareeltje 
gezien.. “wat is er wael?”waarom zoo wreed…?” woie is hier wreed… ze pakt 
eerst haar man af en dan komt ze het inwrijven in het zoiekenhuis??”willen ze 
haar dood hebben dan?? Mijn stem schoot uit.. ik stond werkelijk op breken.. en 
imane voelde het aan…. Ze omhelsde mij… “hee chil man…”komt echt wel in 
orde… ik liet mijn hoofd op haar schouder rusten.. ook als was die te laag voor 
me… “ik weet niet hoelang ik dit kan volhouden imane verzuchtte ik… iemand 
schraapte zijn keel.. ik richtte me gauw op en keek achter me.. “waarom mag 
nora niet naar buiten?”vroeg hamid met de kleine Amel op zij arm.... 
even twijfelde ik of ik het zou vertellen.. maar ik vreesde datze nog meer klappen 
zou krijgen en hamid is iemand die het snel tegen mijn vader zou zeggen.. dan 
was het einde zoek.. ïk schudde mijn hoofd… ik nam de kraaidende amel van 
hem over.. gewooon huisarrest” trouwens wij vertrekken morgen.. een dag eeder 
dus… dan zijn we op tijd om imane op te halen van vliegveld… z’n dochter keek 
nu verward… ze zag twee dezelfde gezichten.. waarschijnlijk voelde een kind 
wie z’n vader was want al snel strekte ze haar armen weer naar hamid uit… ik 
gaf haar weer aa hem.. maar niet voordat ik haar een grote kus gaf op die bolle 
wangetjes van d’r… bedankt zei ik.. allah yebelag ala geer… wanneer komen 
jullie dan kom ik afscheid nemen.. “met lefjar..” antwoordde hij.. ik knikte is goed 
ik zie je dan..

De daarop volgende dagen verliepen rustig.. me familie was onderweg naar 
marokko, ik had zelfs nog afscheid kunnen nemen van Rafika en haar zoontje.. 
noura was snel de auto ingekropen.. ik weet dat ze me niet wilde groetten.. en ik 
dring me niet op.. die hele scene deed me denken aan een jaar terug.. alleen zat ik 
toen in de auto.. waarin nauwelijks ruimte was om je stoel goed naar achetern te 
zetten… en als er iemand sliep en pufte… noooh.. dan was de auto te klein… ik 
zat naast mijn vader die mij vanaf de snelweg richting breda al het leven zuur 
begon te maken… ik dacht er toen serieus over na om terug te rijden.. had ik dat 
toen gedaan? Dan was er weinig aan de hand geweest… maar nu.. nu zat ik over 
me nek in de problemen.. en wenste ik dat ik npg die flierefluiter was van toen…
 ik had min of meer verwacht dat me vader me zou komen afmaken om wat ik 
zijn vrouw had aangedaan… maar blijkbaar had ze er niks over gezegd… de dag 
kwam dat ik imane en fatima weg moest brengen naar schiphol, ik zou ook 
vertrekken alleen een paar uur later richting londen… we hadden de koffers in de 
kofferbak gelegd en ik kon zo wegrijden… bij de eerste stoplicht remde ik… maar 
de auto minderde geen vaart… ik strapte weer en toen nog een keer… 
verdomme… de auto’s uit de andere richting leken te willen optrekken… ik 
probeerde de handrem.. daardoor ging ik slingeren… een gegil bereikte mijn 
bewust zijn… ik wisty niks te doen… de remmen deden het niet.!!!!!! In een korte 
tijd kwmaen er vioenen aan een megande die op de weg slingerde… ik wierp me 
op imane. En probeerde haar met mijn lichaam te beschermen.. mijn voet drukte 
de gaspedaal in en we reden recht in de bosjes… toen de auto tot stilstand 
kwam… voelde ik mijn oren suizen…

voorzichtig keek ik naar boven… gaat het schat??” ze haalde diep adem .. ja het 
gaat.. met jou? Ik knikte en kwam overeind… met mij gaat het ook hoorden we 
fatima vanaf de achterbank… “e wael ik weet niet waar jij je rijbewijs hebt 
gehaald.. maar die school zouden ze moeten sluiten…” ik opende de portier en 
stapte uit.. de voorkant zag er niet goed uit.. ik keek naar het overige verkeer… 
“echt God heeft me behoed… als een van die auto’s me had geraakt was ik echt 
een van de inzittende kwijt… een automobilist kwam naast me staan… “gaat het 
meneer?”ik knikte… ik heb de ambulance en politie gebeld… door de shock 
drong er maar weinig tot me door… toen imane aanstalten maakte om ui te 
stappen.. hield ik haar tegen… “lieverd de ambulance komt er zo aan.. ze gaan je 
eerst onderzoeken en dan kijken we of je nog gaat.. ok? Ze knikte.. ok.. ik was me 
van weing bewust het komende halfuur… de politie en ambulance personeel 
vroegen dingen en ik gaf automatisch antwoord.. echt nadenken kon ik niet… 
alles ging in een waas aan me voorbij… de woorden die de hele tijd door me 
gedachten spookten”ik hoor hier niet te zijn.. maar kijk uit..”kijk uit”kijk uit” 
gelukkig was er met niemand iets aan de hand…

wordt vervolgd antwoorde ik..”over drie weken sta ik je an de andere kant op te 
wachten… en ik ga je elke week bellen… en jij kan me any time bellen… ik nam 
haar hoof n mijn handen en kustte haar voorhoofd zachtjes… “allah yebelgh ala 
geer… “ vergeet me niet wael..” niemand vergeet z’n leven imane…”verzekerde 
ik haar… zodra je pijn voelt moet je naar de dokter neem geen enkel risico oke? 
Ze knikte en zag dat er tranen in haar ogen verschenen… ik omhelsde haar 
stevig… liefje niet doen… ik kan niet tegen je tranen.. ga maar voor dat de bali 
sluit.. ik duwde haar van me af en duwde haar in de richting van de incheck 
 bali… ik bleef staan toekijken en zag hoe mijn liefje haar bagage incheckte en 
dapper glimlachte naar de grondstewardess.. ze liep met fatima richting 
doaune… haar hoofd gebogen en ik meende haar een traan zien wegvegen… op 
dat moment had ik zo’n spijt dat ik niet was meegegaan… ik probeerde die dikke 
brok in mijn keel weg te slikken… ze draaide zich om.. wierp me een handkusje 
toe en verdween.. mijn hart zwol van liefde voor haar… en ik vervloekte me baas 
en mezelf.. ik wist wat haar te wachten stond… ze zou alleen naar de graf van 
haar moeder gaan… in haar eentje moest ze zichzelf confronteren met de dood 
van haar moeder waarvan ze diep in haar hart wist dat gewoon het lot was 
geweest.. het lot in combinatie met haar onbezonnenheid… ik liep met mijn twee 
kleine tasjes Ik liep met een leeg gevoel naar de bali van easyJet en vroeg om mijn 
ticket die klaar zou liggen voor mij…ik kreeg ze mee en mijn vliegtuig zou pas 
over 5 uurtjes vertrekken ik overwoog wat ik zou doen… ik zocht en rustig 
restaurant op en ging daar met een kop koffie en broodjes aan het werk… maar ik 
kon me niet echt concentreren… ik had dood moeten zijn nu… dat gevoel 
beklemde mij.. ik had het gevoel dat ik iets moest doen.. maar wat?? Ik belde me 
moeder op en vertelde haar dat ik voor drie dagen naar Londen ging… ze leek 
wat afwezig en wenste mij succes… die twee dagen gingen als twee jaar voorbij.. 
op zaterdag middag was ik weer thuis.. het huis leek zo leeg… ik had zooo 
nergens zin in… ik nameen douche en ging op de bank liggen.. een halfuur later 
ging mijn telefoon af… slaperig nam ik op… “wael? Lieverd ik ben het” ik was 
op slag wakker… en wie ben jij???”ze lachte hees… haar lach verried haar… wie 
noemt jou nog meer lieverd dan? “ik lachtee. Ik wil het van niemand anders 
horen” hoe is het met je??” het gaat zei ze… maar ik mis je zo ongelofelijk veel… 
ik zuchte.. ik jou ook schat.. “ik … ik kon niet uit me woorden komen… het is zoo 
leeg hier!! Ik ben net thuis.. maar ik had netzo goed niet thuis kunnen komen… 
“hoe was je reis?? “ vermoeiend antwoordde ze… ik heb last van me rug… door 
het ongeluk vroeg ik bezorgd??”neeh ik had het al eerder.. ik moet denk ik naar 
de dokter jah doe dat.. “de deurbel ging en al pratend deed ik de deur open.. 
twee mannen stonden voor me deur met dozen in hun handen.. meneer ziane?”ik 
knikte… uw babykamer!” ik knikte dat het klopte en leit ze binnenkomen… “hee 
schat raad eens… de baby kamer is er…”aaah echt??? Oooh wat goed!!”nou heb 
je wat te doen!!!” yek alleen daar ben ik goed voor he??” nee hoor zei ze sudden .. 
jij bent in heleboel dingen goed… “zoals??” ze schraapte haar keel… is niet goed 
voor je om dat te weten .. en helemaal al niet telefonisch… ik lachtte… tjonge 
meid watmis ik je.. “ ik jou ook wael echt… ik had me veel voorgestaeld maar 
niet dit gevoel van leegte zonder jou… ik kreeg een brok in mijn keel van haar 
woorden.. maar schatje.. ik hang op want beltegoed zal wel bijna op zijn… op het 
moment dat ze dat zei hoorde ik een klik en toen een irritante .. “tuuttut”tuutut” 
ik tekende voor ontbvangst en de mannen verdwenen weer… ik ging weer op de 
bank liggen en staarde voor me uit… ik had werkelijk niet gedacht dat ik haar zo 
zou missen… het mooiste was dat het helemaal wederzijds was… ik sloot mijn 
ogen en genoot van het gevoel om geliefd te zijn…. Ik schrok om 6 uur wakker…. 
Ik nam snel een douche en bad dhor en asr en kleedde me aan en vertrok weer 
per bus naar mijn moeder… op het moment dat ik naar binnen ging kwam me 
vader net eruit.. hij was boos.. dat was duidelijk te zien… hij duwde me opzij 
waardoor ik tegen de muur stootte.. ik keek hem na.. vervloekte hem inwendig 
en deed de deur open en liep naar me moeder toe… ik kuste hgaar voorhoofd .. 
ze opende haar ogen.. “is hij al weg?” ik knikte… wat moest hij?? Ze hief haar 
arm op en drukte mijn hoofd tegen haar borst.. ik verzette me niet… ik genoot 
van het gevoel… het bracht me terug in de tijd… alleen voelde haar borstkas nu 
zo fragiel aan… het was niet meer de boezem waar ik zonder angst mijn hoofd 
tegenaan kon zetten… haar vingers woelde in mijn haar… je broer heeft gebeld.. 
hmm… antwoorde ik… het gaat goed met iedereen…”yemma?? Wat wilde 
baba?” ze zuchtte ik ik hoorde hoe haar longen zich vulden met lucht… toen er 
geen reactie kwam richtte ik me weer op en keek naar haar… wat ik echt 
zorgelijk vond was het feit dat ze niet aansterkte… ze bleef zo mager… ze blef 
een tijdje voor zich uitstaren.. “wat deed je vader toen ik in het ziekenhuis lag? Ik 
haalde mijn schouders op.. opeens was hij in marokko” ze knikte..”yemma wat 
was er gebeurd waardoor je die beroerte had gehad? “ beloof me dat je niks gaat 
doen?” ik knikte en hield me hart vast.. “ je vader was toen bij me… we kregen 
ruzie op de trap over iets wat ik had ondekt..”hij duwde me per ongeluk van de 
trap.. en de rest weet ik niet meer… “wat?? Yemma dat is gewoon een 
misdaad..!!” ze zuchtte… “menno le rabbbi” yemma hoe kun je dat zeggen?” ze 
stak een hand omhoog en legde die op mijn wang.. “dat is mijn wens a weldi en 
ik wil dat je die respecteert!!” ik keek haar aan en voelde hoe de haat zich 
vergrootte in mijn hart.. een sterke hand leek mijn hart te omvatten en het uit te 
knijpen… ik voelde een klemmedn gevoel op mijn borst ik probeerde ervanaf te 
komen door diep adem te halen.. maar het lukte niet echt.. me moeder keek me 
nadenkend aan.. het viel me op dat ondanks haar lichamelijke kritieke situatie ze 
heel helder uit haar ogen keek… “haal me hier weg a wael..” ik wil hier niet 
sterven” ik kneep in hara hand en kuste die… “Yemma praat niet zo asjeblieft, je 
maakt me bang..” ze keek me glimlachend aan.. “waarom a bni.. als je eens wist.. 
dan zou je verlangen naar de dood..” het leven heeft niets meer voor mij in petto.. 
mijn taak is volbracht.. het is niet erg als ik sterf.. en boven alles… ze liet een stilte 
vallen..” ik keek haar verdrietig aan… ze wist niet dat ze met haar woorden mijn 
hart brak… ik wist dat het vroeg of laat zou gebeuren.. maar ik wil er niet aan 
denken en ik wil er niet over praten.. “we gaan allemaal dood a wael..” ik knikte 
 moeizaam… “wa ne3ma billah a yemma..” maar dan hoop ik dat ik eerder ga..” 
ze glimlachte nogmaals… “we zullen zien a bni.. allahou a3lam..!” hoe gaat het 
met de zwangerschap van je vrouw?” ze veranderde snel van onderwerp.. maar 
het kwam mij beter uit.. ik wilde niet over de dood praten… we praatten nog wat 
na en een uurtje later zat ik weer in de auto op weg naar hjuis… zoals verwaxcht 
was het huis leeg… ik nam een korte douche ging bidden en maakte een paar 
sandwiches onder het eten staarde ik naar de tv.. maar ik zag niets .. de woorden 
van me moeder galmden na in mijn hoofd… ik beleefde het hele gesprek keer op 
keer.. d met het idee in mijn achterhoofd dat mensen die stierven het van te voren 
wisten, kreeg ik alsmaar een slecht gevoel ik probeerde het van me af te zetten… 
maar ik kon er niets aan doen dat ik opeens allemaal scenario’s in me hoofd 
speelden.. ik kleedde me om en ging naar buiten om te joggen… en jogte een eind 
weg en probeerde de gedachten mee te laten waaien met de zachte wind die 
langs mijn gezicht blies.. op het laatst sprintte ik naar het benzine [p De avond 
kroop langzaam voorbij, ik probeerde vooral niet te denken, ik wilde niet aan de 
woorden van me moeder denken maar ik kon er ook niet aan ontsnappen. Haar 
woorden vbleven in mijn achterhoofd galmen. Ik waste mijn glazen af en besloot 
maar alvast haar spullen op te halen van dat verrekte huis, dan heb ik dat 
alvastIk keek op mijn horloge en zag dat het al 10 uur in de avond was, ik keek 
naar het huis en zag dat de lichten al uit waren. Dat kon twee dingen betekenen. 
Of ze waren niet thuis of ze sliepen al. Ik stond in tweestrijd mijn kansen te 
overwegen voor het geval ik mijn vader zou aantreffen toen ik me opeens 
onbehagelijk voelede. Mijn nekharen gingen overeind staan en ik had het gevoel 
dat ik bekeken werd. Snel keek ik om me heen.. niemand. Het viel ook te 
verwachten, wat is dit a wael?”mompelde ik tegen mezlef, het leek wel of ik para 
werd, maar aan de andere kant heb ik de afgelopen tijd geleerd om op mijn 
gevoel te vertrouwen, onopvallend keerde ik me om en probeerde alsnog iets te 
ontdekken.

Ik voelde die ogen echt gewoon op me.. zelf nu ik me draaide.. ik werd gewoon 
bespied. Nu wist ik het zeker, een moment lang zag ik voor me wat me zou 
kunnen gebeuren hier in deze verlaten straat, ik besloot al snel eieren voor me 
geld te kiezen en te maken dat ik wegkwam… ik liep snel naar de auto, terwijl ik 
instapte hield ikmezelf voor dat ik niet bang was, dat ik dit alleen wegliep omdat 
ik mijn moeder , mijn vrouw en mijn kind niet alleen wilde laten, een kritische 
stem in mij achterhoofd zei me dat ik gewoon laf was. Maar het kon me niet 
schelen. Net toen ik me vooroverboog om de sleutel in het slot te steken werd er 
indringen op mijn autoruit geklopt…
 Ik schrok me helemaal kapot en keek snel opzij.. waar die vent vandaan was 
gekomen was me een raadsel.. hij keek naar binnen en tikte weer op de autoruit. 
Mijneerste ingeving was WEGWEZEN.. maar al had ik het gewild, dan nog was 
ik verlamd van de schrik. Ik bleef die kerel dan ook 5 seconden aankijken voor ik 
deed wat hij van me vroeg, de autoruit naar beneden doen. Nog voor ik iets kon 
zeggen klonk zijn zware stem”ben jij Hamid?” even aarzelde ik maar ik knikte 
snel.. hij keek me nadenkend aan “geef eens een vuurtje… ik zocht snel in de 
dashboard en stak zijn sigaret aan hij nam een diepe haal en blies de rook in mijn 
gezicht. “zeg maar tegen je vader dat het te lang heeft geduurd en dat we komen 
halen wat van ons is, hoe dan ook.. “toen ik de man dom bleef aanstaren, voegde 
hij eraan toe..”je vader krijgt problemen. “ met wie vroeg ik suf. De man nam nog 
een diepe haal van zijn sigaret en kneep zijn ogen samen. Hij blies de rook weer 
in mijn gezicht en ontblote een rij gele tanden.. “met de socialedioenst”zei hij vals 
glimlachend. Hij liep door en het enige wat ik kon doen is hem met mijn ogen 
volgen tot hij hupelend de hoek omsloeg.. ik starte met trillende handen de motor 
en reed weg.. wat had dat te betekenen? “ik had geen zin om me hoofd erover te 
breken en besloot dat ik het moest late voor wat het was en me vader kon zijn 
eigen bonen wel doppen, ik hoefde niks voor hem op te lossen, dat had hij ook 
nooit gedaan dus fock him.. 

de dagen erna voelde ik me rusteloos.. mijn handen trilden en ik kon me niet 
concentreren. De avonden waren lang en saai, slapen lukte al niet meer.. zo stond 
ik twee weken later dus ook met een kop thee voor het raam nar de lichten buiten 
te staren.. ik stond daar al meer dan een uur.. ik voelde de telefoon in mijn zak.. 
zou ik bellen?” nee wat moet ik haar zeggen?”ik vond het nog steeds moeilijk om 
met imane over de telefoon te praten.. vreem d dacht ik… alles wat ik met al mijn 
vriendinnen had gedaan heb ik met haar overgeslegen. Eigenlijk hadden we niet 
zoveel leuke dingen gedaan samen.. we hadeen geen uren gebeld elke avond, we 
hadden geen strandwandelingen gemaakt, we zijn niet naar de bioscoop 
geweest.. om daar plek achetrin te zoeken om vervolgens de hele film met elkaar 
bezig te zijn in plaat met de film… we zijn niet uitgeweest.. we waren direct 
getrouwd.. om de verkeerde redenen, maar niettemin was ik blij dat ik met haar 
getrouwd was..en besefte dat ik haar zoo ontzettend miste.. ik was ondanks alles 
verliefd op mijn vrouw.. alleen had ik het niet doorgehad. Ik keek op de klok en 
zag dat het al 1 uur in de nacht was.. ik zou haar morgen meteen bellen.. ik nam 
een douche en ging op bed liggen.. ik wist dat de slaap niet zou komen en lag op 
mijn rug naar buiten te staren toen ik mijn telefoon hoorde trillen…ikpakte het 
snel in de hoop dat imane me belde.. in plaats daarvan zag ik een berichtje… “ 
doe de cdspeler aan.. nummer twee “ liefs imane ik graaide met mijn hand naar 
 de nachtkastje en drukte willekeuriige toetsen in… fock it hij deed het niet.. ik 
stond op en liep er naartoe… ik zette de cd speler aan en ging weer liggen… de 
eertse klanken deden een rilling over mijn rug gaan… gitaar.. wie was dit toch?
Tamally ma3aak.. “hoorde ik de stem van amr diab.. ik herkende de stem van die 
gozer omdat imane hem vaak draaide “ma3ak albi ma3ak roohi ya aghla habeeb.. 
ya agla habeeb ou mahma tegeeb 3any le albi areeb.( mijn hart is bij jou , mijn 
nziel is met you en hoe ver je ook je bent altijd ben ik bij je… ik pakte de telefoon 
en toetste het nummer 
in…”met imane.. hoordeik haar hese stem…ik bleef een tijd stil ik had een brok in 
mijn keel en deed erg mijn best deze weg te slikken… skoen??”hoorde ik haar 
wat luider… ikke schat”zei ik zacht… zullen we het samen luisteren? Ik zag haar 
in gedachten glimlachen.. en liet het liedje opnieuw beginnen nu iets luider..ik 
legde de telefoon naast me.. ik had het gevoel dat imane werkelijk naast me lag… 
ik vouwde mijn arm onder mijn hoofd en genoot even van het gevoel…

imane zat met opgetrokken knieen en klemde de telefoon vast.. ze had een 
drukkend gevoel op haar borst.. een brok in haar keel.. ze hoorde de woorden 
3000 kilometer verder werden ze gedraaid en zij hoorde ze.. en het was alsof wael 
het voor haar zong.. alleen al dat hij had gebeld vetekende dat hij haar boodschap 
had begrepen.. ze miste hem.. zoo erg… ze had nooit gedacht dat ze hem zoo zou 
kunnen missen… sinds het moment dat hij haar ad omhelst op schiphol, sinds het 
moment dat ze bij de douane had omgegeken en had gezien dat hij nog steeds 
naar haar keek.. sinds dien had ze aan niets anders kunnen denken dan aan hem.. 
vreemd genoeg bleven vooral zijn trieste ogen haar bij… in Tanger had een 
andere kopie op haar gewacht.. en toen pas had ze zich gerealiseerd wat een 
verschil er tussen de twee was. Ze misste wael zo, en ze wilde dat ze dingen kon 
terugdraaien.. ze zou zoveel heel anders hebben aangepakt.. nu wist ze dat hij 
niet wilde komen.. een soort angst voor haar reactie als ze haar moedersgraf zou 
bezoeken.. ze zou hem weer de schuld geven.. en dan waren ze weer bij het 
begin.. ze zuchtte en besefte dater tranen over haar wangen liepen… ze had zich 
niet gerealiseerd dat ze hardopsnikte pas toen ze hem bezorgd hoorde 
fluisteren… imane? Liefje gaat het?” ik wilde je niet aan het huilen maken!” ze 
haalde haar neus op… je weet dat de tranen bij mij snel komen schat, het is niks.. 
ik mis je alleen heel erg… “ en ik heb zoo het gevoel, dat ik hier alleen lichamelijk 
ben.. mijn hart is bij jou wael! Even bleefhet stil… imane , maak me niet gek.. 
fluisterde hij wanhopig.. ik weet al niet hoe ik die twee weken ben doorgekomen 
zonder jou.. ga nu niet zo praten je mag het me allemaal zeggen als je me ziet… 
ze glimlachte.. “hij kon zijn gevoelens moeilijk verwoorden.. maar toch voelde ze 
zijn wanhoop.. imane, toen ik je berichtje kreeg.. toen was ik me net aan het 
 realiseren hoe zwaar ik eigenlijk verliefd ben zonder het te weten, kun je het je 
voorstellen???” verliefd???!!!!” wat?? Dat kun je niet menen wael!! Ik bentwee 
weken weg en je bent verliefd op een ander!!! “neehee .. ik ben verliefd op een 
paar groene ogen, die me opslokken als ik erin kijk. Op een hart die zoo sterk is 
dat het onoverwinbaar is, maar tegelijkertijd zo kwestbaar, zo breek baar is als 
porselein, op handen die me de eerste klap dat ik ooit van een vrouw krijg, 
hebben bezorgd en die mij tegelijkertijd alle zorgen kunnen wegvegen… de rest 
van deze vrouw maakt dat ik me compleet voel.. ik kan niet zonder haar.. imane 
wat moet ik doen om haar voor me te winnen??” ze snikte nog harder… maar 
lachte er tussendoor.. je hebt haar veroverd.. ze is al de jouwe.. met hart en ziel… 
ze haalde diep adem… “fatima is binnen gelopen.. “ hoe is het met ons kindje 
vroeg ik… goed hoor antwoorde ze.. het beweegt al veel nou… maar ik heb veel 
last van me rug.. ik moet echt nodig naar me dokter in nederland.. hier 
bvertrouw ik ze niet… blijf dan zoveel mogelijkliggen imane… span je niet in.. 
doe ik ook niet.. maar hoe is het met jou lieverd..” gaat wel antwoordde ik naar 
waarheid.. maar ik ben de laatste tijd wat rusteloos en nerveus ik weet niet 
waarom.. “hmm je maakt je veel te druk om andere dingen… concentreer je 
opjezelf en relax.. alles komt goed schatje.. je moeder komt erboven op en samen 
komen we er wel uit.. “haar woorden deden me goed en waren ook de reden dat 
ik daarna al snel sliep, tot ik rond een uur ofhalf vier werd wakkergebeld.. 
“meneer ziane? “ u spreekt met dokter neurenberg, waarnemend arts van uw 
moeder. Ik bel u om te vragen of u zo snel mogelijk wilt komen. “wat is er dan 
vroeg ik geschrokken, ik was al overeind gekomen en stond nu 
overeind..”mevrouw Ziane heeft een terugval gehad en we zijn bang dat ze het 
niet haalt.. aangezien u enig familie bent kan ik me voorstellen dat u in deze tijd 
bij haar wilt zijn…. Jah ja.. ik kom eraan”ik smeet de telefoon op bed en keek er 
geschrokken naar…

mijn ademhaling ging gejaagd me hart sprong uit mijn ribben… ik was 
verlamd… mijn vingers krabden in mijn haar… ik keek om me heen en niks leek 
bekend… wat nu ?? wat nu??? Ik wist niet wara te beginnen… ik liep snelnaar de 
kast en haalde een spijkerbroek eruit en een shirt… ik pakte snel schoenen en 
deed ze aan.. tijdens het aandoen besefte ik dat de shirt andersom zat.. snel deed 
ik het weer recht.. sokken?? Ik keek naar me voeten en zag dat ze ontbraken… 
verdorie…. Ik rende naar een kast en haalde ze eruiit .. ik trok ze over mijn 
voeten en liep snel naar de auto… ik scheurde in de nachtelijke lucht naar het 
ziekenhuis… mijn hart v.oog zowat uit mijn borts kas… yaaaa rabbbi!!!! Yaa 
rabbiii laat haar leven… ik kon er niets aan doen… mar de tranen liepen over 
mijn gezicht… een snik ontsnapte mij.. verwoed veegde ik de tranen weg en beet 
 op mijn ondelip om het huilen te stoppen.. ik moest sterk zijn…. Yaay rab!!! Dat 
waren de enige woorden ik ik over mijn lippen kreeg..
ik rende de intensive care op….. een zuster hield mij tegen .. meneer wilt u niet 
rennen?!!! “neeh jouw moeder ligt niet p sterven dacht ik… maar ik zei het niet 
hardop… ikliep naar de kamer en zag net een twee zusters naar buiten lopen… 
zuster kan ik haar zien.. het was een marokaanse zuster met een hoofddoek.. ze 
keek me meelevend aan.. ze deed de deur voor me open.. de dokter komt zo bij 
u… “ik ben blij dat u er bent… meskiena ze vroeg naar u” ik heb daarom de 
dokter gevraagd u te bellen.. hij wilde tot morgen wachten… dank je wel 
fluisterde ik…. “ ik keek naar me oeder.. is ze weer rustig? Wat was er?’ze heeft 
eenterugval gehad hoorde ik de dokter zeggen. Hij was achter me komen te 
staan.. ze heeft een hartaanval gehad. Haar toestand is kritiek.. ze werd net 
wakker en vroeg deze zuster naar haar zoon… u moest snel komen van haar… ze 
komt zo bij bewustzijn… de zuster keek mij aan.. en wilde iets zeggen.. de dokter 
praatte nog even door en verdween toen… de zuster keek me aarzelend aan… ik 
hoop dat je dit niet verkeerd opvat… maar… eeh… nee laat maar… als er wat is 
moet je op het rode knopje drukken goed? Ik knikte en ze verdween… de 
onuitgesproken boodschap had ik ergens ontvangen maar ik wilde het niet 
begrijpen.. ik sloot mijn ogen ervoor… ik keek op me moeder neer en wat ik niet 
wilde begrijpen begon ik te voelen…. En toch wilde ik er niet bij stilstaan ik 
veegde de tranen verwoed weg… ik wist niet waar ze vandaan kwamen… maar 
ze mocht me niet in de steek laten.. yemma? Fluisterde ik… even leek geen reactie 
te komen…. Toen opende ze langzaam haar haar ogen.. ik keek op de monitor en 
zag dat haar hartslag met een piep werd aangegeven.. maar ik wist niet of het 
langzaam snel of onregelmatig was… maar het kon me zooo niet schelen.. als 
haar hart maar klopte.. “yemma kief tina swiya??” ze keek me wazig aan… “wael 
tina hnaya..”jah a yemma… ik ben gekomen… hoe voel je je?” ze glimlachte.. wel 
goed hoor… ze keek me aan…”matgafshi a bni.. ze glimlachte ik ben in goede 
handen… die glimlach werd me teveel.. en ik barste weer in tranen uit… 
“yemma, je maakt me bang” ze veegde een lok van mijn voorhoofd… 
“metebkishi a wael..” ik weet dat je een man bent.. maar je hebt een moeilijke tijd 
voor de boeg… ïk wil niet dat je instort.. “ana kanwasiek, ik wil zo snel mogelijk 
begraven worden… in tetouan a bni… !! “YEMMA!!! .. haar handen raakten mijn 
gezicht… maar haar ogen waren gericht op een punt achter me… “KOUN 
RAJEL!!” kijk uit voor je vader… wees niet bang.. rabbi m3ana, let goed op je 
zussen.. en zeg tegen iedereen dat ik trost ben op jullie allemaal… ana rdit 
3liekom a wladie..… ze kneep in mijn hand alsof ze pijn had… YEMMAAAAA!!” 
ik drukte in paniek op de rode knop… de zuster rende naar binnen.. ze was er als 
eerste bij… ze keek naar me moeder die inmiddels naar adem hapte… snel. Riep 
 ze om assistentie… en kwam aan de andere kant van het bed staan.. ze pakte de 
andere hand van me moeder…. Terwijl ze me commandeerde… Tebetha!!!!!! 
( herinner haar) verlamd en paniekerig keek ik om me heen… ze pakte me 
moeder vast terwijl die duidelijk zichtbaar pijn had… .. shed al hadja!!! Mijn ogen 
rolden zowat uit hun kas… .. ik drulkte mijn hand tegen mijn mond om het niet 
uit te schreeuwen… de zuster bleef het rustig herhalen en ik zag mijn moeder 
voorzichtig haar vinger opsteken… ik beet hard op mijn lip… ergens proefde ik 
bloed… maar wist niet waar vandaan… ik hield me moedershand omhoog… een 
kracht nam bezit van mijn lichaam.. het leek wel of ik van afstand toekeek.. alsof 
ik daar niet zat.. niet mijn moeders hand vast had… niet de shahada opzei .. een 
rauwe stem klonk uit mijn keel.. .. yemmaaa!!!! Ashadou an la ilaha illa lah…. 
Mijn stem brak… huilend ging ik verder… wa ashadou ana mohamdan 
rasouloulah.. “me moeders stem die ik toen voor het laatst zou horen sprak 
voorzichtig… “laaa ilaha illa allah…. “ tebet al hadja!! Moedigde de zuster aan… 
“ashadou an la ilaaha illa allah”begon me moeder weer… “haar hand verloor zijn 
kracht… ik hield haar vinger omhoog… ik kneep mijn ogen dicht.. ik wilde dit 
niet zien.. ik wilde niet zien hoe het leven me moeder verliet.. ik werd me bewust 
van commotie achetr me… maar niks drong tot me door… ik hoorde me moieder 
de laatste deel van de shahada prevelen… ik opende mijn ogen en zag dat de 
hare gesloten waren… ze zuchte nog twee keer en met een glimlachje op haar 
lippen blies ze haar laatste adem…

ik had het niet door… ik bleef maar naar me moeder starenen, niet in staat te 
geloven dat ze weg was… dat de engelen haar nu hadden… ik bleef een tijdje 
staren, toen ik een zachte hand op mijn schouder voelde.. ik begreep de 
boodschap.. ik kuste haar hand en legde die voorzichtig langs haar lichaam.. ik 
bleef effe zitten… ik kneep mijn ogen dicht terwijl de tranen over mijn wangen 
stroomden.. mijn lichaam perste zich samen.. ik drukte beide handen tegen mijn 
mond.. ik zou het anders uitgillen… ik zou instorten.. mijn moeder was dood.. ik 
kromp in elkaar.. maakte me klein .. ik voelde me zo klein en verlaten… ik gooide 
mijn hoofd achterover en keek naar het plafond.. yaaaa rab geef me de kracht… !! 
ik veegde met beide handen mijn gezicht af.. ik kuste mijn moeder.. wreef effe 
met mijn wang tegen het hare.. snoof haar geur… ik tilde het laken op.. 
enfluisterde.. Allahu akbar allahou akbar Allahu akbar, ashadou an la illaha illa 
allah, wa ashadou ana mohammedan rasoulou allah! La hawal wala kowata illa 
billah. Ina lilah wa inna ilayhi raji3oen.. ya ayatouha nafs elmotma2ina irji3i ila 
rabiki raditan mardiya.. fa dgouli fe 3ibadi wa dgoeli djanati… ik bedekte mijn 
moeders gezicht.. en deed een stap achteruit..toen nog een en nog een…
 hamid werd zwetend en geschokt wakker…. Hij had een klemmend gevoel op 
zijn borst, zoals hij die in geen jaren had gehad…. Het voorspelde niet veel 
goeds… hij keek om zich heen.. waar was wael?? “ALLLAAAAAHOU AKBAR 
OU LAAAAAHOU AKBAR” klonk de adaan van de moskee twee straten 
verder…. Hamid zocht naar een glas water… maakte door zijn verwarde 
toestand onverhoedse beweging waardoor sanae ook wakker werd… “malek a 
hamid… walou n3es”antwoordde hij schor… doorzijn stemgeluid werd sanae 
ook alert gemaakt… “nee kouli malek” hamid dronk de hele glas leeg… en wilde 
opstaan… stond op… gewoon ik werd wakker.. van een bepaald gevoel… “wat 
voor gevoel vroeg sanae en streelde zijn buik… ruw sloeg hij haar handen weg… 
“wael.. er is iets met wael” pffff.. ewa saafi… dit heb je nooit gehad zo…. “hou je 
mond snauwde hij en doe niet lacherig over mijn gevoel… ik heb altijd 
aangevoeld als er iets is met wael… en dit gevoel… hij sloeg met zijn hand op zijn 
borst is zooo sterk.. ik ga hem bellen…!!! Sanae keek hem beteuterd na… hamid 
het is 3 uur in de nacht… hij slaapt…”boeit niet ik ga hem bellen…. “ Hamid 
ijsbeerde door de kamer…”waarom neemt ie niet op??” omdat hij slaapt 
antwoorde sanae slaperig.. ze was weer onder de lakens geschoven… tfoe die rot 
namoes dat jullie hebben hierzo!! .. Hamid negeerde haar.. maar kon de pijn in 
zijn borst niet negeren… na een paar keer bellen gaf hij het op en styond op om 
de lewdo te doen en ging tien minuten later op weg naar de moskee.. hij wist dat 
dat de enige was wat hem rust zou brengen… 

na het invullen van enkele papieren en een gesprek met de dokter,liep ik met de 
benodigde documenten naar het gemeente huis… de dokter had me verteld wat 
ik allemaal moest doen.ik vroeg hem of ik het voor elkaar zou krijgen om binnen 
twee dagen mijn moeder in marokko te laten krijgen.. volgens hem kon ze pas op 
zaterdag naar marokko gebracht worden.. drie dagen dus… ik haattte het idee 
dat me moeder 3 dagen in een koelcel gehouden zou worden.. maar daar was niet 
veel aan te doen.. ik ging ook langs het huis van me vader om haar paspoort en 
andere documenten bij elkaar te verzamelen.. de vrouw van me vader liet me 
binnen… mijn vader was er niet.. hij was op reis gisternacht om precies te zijn… 
ik liep direct naar de slaapkamer van me moeder… ik keek even om me heen… 
de vrouw stond achter me… “waar liggen de documenten van mijn 
moeder?”vroeg ik haar… ze leek even te aarzelen maar toen ik me omdraaide en 
haar aankeek besloot ze me die toch te wijzen… ze bracht me een oude doos… ik 
pakte het familieboekje en haar paspoort en wat van die papieren… mijn 
geheuden leek een zeef te zijn.. alles moest 3 keer herhaald worden voordat ik 
iets begreep… ik probeerde het beeld van me moeder zoals ze onder een wit 
kleed de intencive care werd uitgeduwd… soms lukte het.. soms ook niet.. maar 
ik dacht aan haar woorden… Koun rajel.. je mag niet instorten.. ik bracht die dag 
ook een bezoek aan de imaam, hij verwees me naar iemand die de lekfan 
verkocht en weer een andere vrouw waste dode mensen… die vrouw was op 
vakantie, dus moest ik naar een ander… er moest zoveel geregeld worden… de 
verzekering van bank shaa3bi belde op om te zeggen dat ze toch nog een plaats 
hadden gereserveerd voor de vlucht van vrijdag. Ik bedankte de man.. ik kon 
mijn ticket bij de bali van royal air Maroc halen… “maar kijk.. ik ga nu niet 
touristclass ofzo… als ze me laten zitten dan zit ik met een doodskist… nee nee… 
als je daar bent moet je naar meneer alawie vragen.hij regelt dit soort dingen.. hij 
gaat je helpen a bni.. allah yawedie dit is geen spel.. ok shoukran bezaf al hadj.. “ 
ik moest van hot naar her… ik dacht niet na.. sávonds las ik koraan… dat hield 
me op de been…. Twee dagen lang had ik niet geslapen.. ik wilde telkens naar 
marokko bellen..maar ik durfde niet… ik zag dat ik tig oproepen hgad gemist, 
imane hamid, Said maar ik belde niet terug… op de vrijfag morgen reed ik de 
wasvrouw en haar assistenten naar het morotarium… ik gaf haar de lekfen en zij 
ging aan de slag.. ik wachtte buiten.. ik tekende voor het ontvangen van de 
bezittingen en bracht ze naar de auto… buiten ging mijn telefoon af… met 
kloppende hart nam ik op… “ewa a wael!!”waarom bel je niet terug.. ??”klonk 
hamid boos… 3la gra tina!!! Ik bleef effe stil en probeerde de levensgrote brok 
door te slikken… “wael ? jah fluisterde ik… wat is er a sahbi.. “ik kon niet” 
waaarom niet in godsnaam?? Wat is er gebeurd…. Heeft iemand je gepakt…. ??? 
neeh zei ik en ik begon weer te huilen.. zachtjes.. wael!!!!” jah?? Vroeg ik 
smekend… wat is er?? Yemma??! Ik draaide in rondjes en zocht naar woorden… 
tegeliijkertijd proberend me te beheersen… wat is er met yemma? Schreeuwde 
hamid met duidelijke angst in zijn stem… “ allah yerhamha a hamid…”ik wist 
niet hoe ik het anders moest brengen… hoe ik de klap kon verzachten… wat??? 
Vroeg hij na een stilte…” yemma is overleden hamid.. nu bijna anderhalve dag” 
ik hoorde een klap .. de telefoon was uit zijn handen gevallen… ik hapte naar 
adem en wenstte dat ik op dit moment bij mijn broer kon zijn om hem te 
troosten… elkaar te troosten…. “wael”het was said… “zijn stem was een 
geruststelling… we komen vanviond rond 3 uur aan op tanger said… zorg 
asjebleift dat ze het me niet te moeilijk maken… ik hoorde dat ook hij huilde…. 
Waga a gai.. heb je nog wat nodig??” troost me zussen a said… wees daar voor 
hen! Waga a gai antwoordde hij weer… zonder iets te zeggen hing ik op… en 
veegde mijn gezicht weer af… nog even.. ik moest me nog evensterk houden.. 
voor haar.. voor me moeder.. ik bleef effe op de stoep zitten en ging een halfuur 
later naar binnen… de wasvrouw kwam net een kamertje uit… jouw zocht ik…. 
“we leggen je moeder in de kist… wil je haar nog zien??” ik knikte… en wilde 
naar binnen lopen… maar een hand hield me tegen.. ik keek de vrouw aan… ze 
 klopte mij moederlijk op mijn borst.. let erop.. geen tranen… die zullen haar 
alleen maar meer pijn doen… ik knikte.. niet wetend hoe ik dat voor elkaar moest 
krijgen.. ik deed mijn telefoon in de zak van mijn broek die ik al twee dagen aan 
had.. met kloppend hart ging ik naar binnen……….het besef dat ik haar nooit 
meer zou zien kneep mijn keel dicht.. ik bande alle gedachten uit mijn hoofd.. het 
enige wat ik wilde is haar zien.. maar het lukt niet.. je ziet haar en je denkt dit is 
voor het laatst.. i haalde diep adem en hadtejd het gevoel dat er maar niks in mijn 
longen zat.. ik liep verder en keek naar de kist.. die onvermijdelijk dichtbij kwam 
ik keek om me heen en zag de vrouw bij de deuropening staan ze keek me 
medelijdend aan en knikte bemoedigend

Demensen condoleerden mij na afloop van de salaat. Met gebogenhoofd liep ik 
achter de mannen aan naar de auto’s.. niemand ging mee.. had ik ook niet 
verwacht.. ik stond er alleen voor.. ik controleerde of ik alle documenten bij me 
had.. en vertrok daarna richting schiphol… de rest van de reis ging in een waas 
aan me voorbij.. in het vliegtuig probeerde ik wat te slapen.. of in elk geval niet 
na te denken… maar het lukte niet.. het gevoel dat je moeder ergens in de bagage 
ruim zat was onverdragelijk… ik keek uit het raam en ging terug in de tijd… 
maar ik kwam niet veel verder dan het moment dat ze stierf.. haar woorden… 
hoeze klonken de blik in haar ogen…”ik had haar om vergeving moeten vragen.. 
toen het nog kon.. nu is het te laat.. “sayidati sadati, nouhalikou al an fouka 
samaa matar tanga inb batoutta… arajaa2 minkoum hazm hezamoukom “ ladies 
and gentelmen, in a few minutes we will land on tanger ibn batouta auirport, 
please fasten your seatbelts.. blabla bla…. Het kon me niet eens schelen als we 
naar beneden zouden storten.. .. ik keen naar beneden en zag tanger… mijn keel 
werd dichtgeknepen… het kwam steeds dichterbij.. het moment.. dat ik hen zou 
zien.. mijn familie… moment van de confrontatie… ik haalde diep adem.. ik 
moest sterk zijn.. omwille van mijn zusjes.. “zouden ze er al zijn? “ wie zou er 
allemaal meekomen?’” toen het vliegtuig was geland sprongen de marokanen 
natuurlijk allemaal snel op… ik bleef zitten.. ik had geen haast.. als mijn moeder 
maar niet op de bagageband zou worden gezet!! Die gedachte deed me in actie 
komen… als een van de laatsten kwam ik bij de uitgang.. de stewardess 
glimlachtenaar mij… merci pour votre blabla.. et bonne vacanse..”smehli, bhit 
ensoulek… ana yemma.. tahit.. ze keek me raar aan… .. verdorie ze begreep me 
niet… “ana yemma matet… fhamti? Hiya fe sendouk tahit..” op slag veranderde 
haar blik… aah..”allah ye3adem el ajerr”ik knikte… shoukran.. daba senou

ghadi ndir? Ze komt toch niet op.. ik maakte een beweging met mijn hand .. 
bagage.. “ooh non!!” laa laa.. smhi 3and douana.. awella.. bel;atti… “ je moet naar 
de douane.. of wacht even… ze praattte even met de andere stewardessen en 
pakte haar tas… en liep met me mee .. we liepen over de lawaairige asfalt naar de 
aankomst hal… ik keek recht voor me uit… ik wist dat mijn famili daar ergens 
stond.. maar ik durfde niet te kijken… we liepen naar binnen.. langs de rij 
mensen.. ik wilde wel wachten in de rij.. maar ze wenktte mij… ik liep achter 
haar aan… ze ging naar een olitieman..of douanier ik wist het niet ze hadden 
allemaal verschillencde uniformen… daarna riep hij iemand berbij die geen 
uniform aanhad.. die kwam lachend naar de stewardes lopen… ahlan salwa.. kief 
tina?” hamdolilah, tina labes? Ze schakelde over op het frans waardoor ik het dus 
niet meer kon volgen.. af en toe keek de man mij aan… hij bood mij een stoel 
aan… walida djalek twefat?” is je moeder overleden?” ik knikte… en moest me 
beheersen.. telkens als die waarheid dooriemand hardop gesproken werd 
kwamen ze weer.. de tranen… hij vroeg me naar de papieren.. hij nam alles 
mee… voor hij vetrok.. stenani hnaya.. hij klopte me op mijn schouder en ging 
weg… salwa schraapte haar keel… ana masha” ik keek verschrikt om… en stond 
op… shokran bezaaf a.. salwa??” ze knikte… senou miytek tina?” wael.. zei ik 
zacht… “ (ok sbar a wael…”kamlien lilha..” Geduld wael, het is ons lot we zullen 
allemaal doodgaan) ik knikte… en omhelsde haar… “shoukran.. “ toen ik besefte 
wat ik deed.. een wildvreemde omhelzen.. liet ik haar snel los… “thalla frasek” ze 
draaide zich om en liep weg met haar koffertje… vanuit het kamertje had ik 
uitzicht op de mensen die hun bagage pakten en vertrokken… ik zat daar 
misschien en halfuur te wachten… toen de man terug kwam… shouf.. jij kan 
gaan… en om de hoek word de kist gebracht… daar kunnen jullie het af komen 
halen… ik knikte… ik pakte mijn papieren aan.. ik bedankte de man hartelijk.. en 
liep richting de uitgang… alle mensen waren al weg…. Ik besefte voor het eerst 
dat ik geen bagage had meegenomen… alleen de kleren die ik aan had… een 
zwarte pantalon en een donkergrijs overhemd.. verkreukt en mouwen 
opgestroopt…. Ik liep met mijn papieren in mijn hand naar de uitgang… de deur 
schoof open…. Ik keek naar de grond… ik voelde me leeg..ik kwam hier aan met 
lege handen… WAELLLLL???!!!!!!!! Ik keek op en zag mijn evenbeeld naar me toe 
lopen.. en achter hem een hele horde…. Toen ik hem zag had ik het niet meer… 
iksnikte het uit… me broer omhelsde me huilend…. Ik klampte me aan hem 
vast… en huilde bijna hardop….. ik voelde mensen aan me zitten…. Maar ik kon 
hem niet loslaten… de onbderdrukte emoties.. verdriet pijn.. en de last die van 
mijn schoiders viel waren me teveel… ik viel flauw……………

Hamid zag zijn broertje uit die deur komen… meskien ondanks dat hij hen 
dapper wilde aankijken.. zag hij hoe zwaar die last was geweest.. hij voelde dat 
 hij zijn broertje die steun moest geven… “wael zag er verloren uit.. Hamid had 
niet aleen verdriet om zijn moeder…. Maar ook om zijn broertje… hij omhelsde 
zijn broertje.. en hoorde hem zachtjes huilen… hij huilde hartverscheurend… 
wael klampte zich aan hem vast… hamid voelde zich weer compleet met zijn 
broer in zijn armen.. hij moest hem beschermen.. hij zou de zorg voor zijn moeder 
overnemen… samen huilden ze een potje in het openbaar… totdat hij zijn broers 
lichaam zwaar voelde worden…. Steeds zwaarder… “ heLPPP “hij was 
flauwgevallen… Said en een zijn oom was er ook en huilend kwamen ook zij 
wael ondersteunen.. ze legde hem voorzichtig op de grond.. enkele 
schoonmakers kwamen.. eentje kwam snel met een doekje en spoot er parfum 
op… hij hield het bij wales neus… na een paar minuten kwam hij weer bij… hij 
verborg meteen zijn gezicht in zijn handen toen hij de mensen om zich heen 
zag… “Hamid nam het heft in handen”saafi a nass”shoukran walakim ma wke3 
walou..”( saafi mensen bedankt maar er is nik s aan de hand… “ hamid??”hoorde 
hij wael zachtjes zeggen… breng de auto om de hoek… daar wordt ze gebracht… 
“ oke .. hmid ging er naartoe.. en Said hielp wael overeind… 

Ik omhelsde Said stevig.. ook hij huilde… en ik huilde gewoon mee… ik veegde 
als eerste mijn tranen weg.. en klopte hem op de schouder.. “kom we gaan… ik 
wil haar vandaag nog begraven” met zijn arm om mijn schouders liepen we achte 
de ambulance aan… we zagen net hoe de kist erin werd geschoven… ik stapte in 
bij me oom… de stilte was pijnlijk..maar er viel ook niets te zeggen.. ieder was in 
zijn herinneringen verzonken…. Thuis was het helemaal hectisch.. ik besefte dat 
de meest rustige mensen me hadden opgehaald… bij de deur viel rafika me 
meteen in mijn armen om vervolgens flauw te vallen…. Het zat in de familie 
dacht ik… iedereen kwam op me af… maar ik had alleen oog voor mijn zusjes… 
allebei onder een arm.. huilden ze om onze moeder.. we stonden daar in de 
gang… met allemaal gillende wijven om ons heen.. “saaafi” wael!!!” gilde 
hamid… ik liet mijn zussen los en liep naar buiten… we kunnen haar niet nu 
begraven.. tot na het gebed… “ik knikte… nu het huis in?” hij knikte jah.. onze 
oom… said ik en jij? Gaat het lukken… ik knikte… ik moest wel… het liefst wilde 
ik in een donker hoekje wegkruipen.. maar dat kon niet.. eerst moest ik mijn 
moeder ten ruste leggen… zo heeft ze nog steeds geen rust… “sanae heeft een 
lege kamer klaargemaakt.. haar oude slaapkamer fluisterde hij erbij… ik knikte… 
we vermeden elkaar aan te kijken… de mannen en vrouwen stonden bij de deur.. 
anderen binnen we droegen de kist uit de auto.. toen de mensen dat zagen 
begonnen ze allemaal.. allh ouakbar.. la ilaha illa allah te roepen.. allemaal in 
koor… we droegen haar naar binnen.. in een waas van tranen wist ik niet waar ik 
 liep.. ik hield mijn hoofd omlaag..en liep langs de mensen het schrille gillen 
kwam me de strot uit.. z weten allemaal dondersgoed dat ze niet mochten 
schreeuwen… op mijn laatste krachten ging we de kamer binnen en legde de kist 
op de grond… een neef kwam elkoráan reciteren.. ik ging weer naar buiten en 
kwam gelti tegen.. ik omheldse haar.. even voelde het alsof ik weer mijn moeder 
in mijn armen had… ik haalde mijn zusjes uit de kamer en mijn zwager en liep 
met ze naar de slaapkamer… daar konden ze even alleen zijn met me moeder… 
de kist mocht niet open maar toch.. 

Zelf leek het alsof ik geen tranen meer had.. of ik had geen kracht meer om te 
huilen.. ik stond in de kamer.. af en toe kwam er iemand binnen om de kist 
vervolgens te kussen en weer weg te gaan.. ik kende al die mensen niet.. maar het 
deerde mij niet… gelti ging naar buiten… en kwamlater weer binnen… ik keek 
allang niet meer op.. tot ik noura hoorde schreeuwen..”FAAT me moeder is 
dooodddddd” ze huilde hartverscheurend.. bij die naam leek ik even wakker te 
worden… ik keek op en zag Imane rafika omhelzen.. ze keek de kamer rond en 
zag mij in de hoek staan… we bleven elkaar kort aankijken.. voordat ze snikkend 
in mijn armen viel… ikhield het ook maar moeilijk droog… “ ik trooste haar.. en 
mezelf.. het verschilwas niet meer te zien.. iedereen trooste iedereen… en gelti 
nam de taak van gastvrouw opzich.. imane streelde mijn wang..ik ga je tante 
helpen…. Ik ben zo bij je terug lieverd… ik knikte… eindelijk was het moment 
daar.. ik wilde welmaar ik kon haar niet dragen…. Ik zag hoe twee broers van 
haar en haar neven haar uit de kamer droegen… ik huilde hardop.. ik werd 
ondersteund door imane aan de ene kant en hamid aan de andere.. ook hamid 
huilde… we waren net kleine kinderen.. maar het viel ons niet kwalijk te 
nemen…. Hamid maakte zich los en en liep achter de stoet aan… ik kon het 
niet… ik gleed op de grond en bleef verdwaasd achter terwijl ze mijn moeder 
meenamen en in de schemer donker begroeven… alleen de vrouwen en ik bleven 
thuis… het werd heel wat stiller in huis nadat de stoet richting begraafplaats 
ging.. ik liep met gelti naar de tweede verdieping.. totaal in shock.. ze liet me 
liggen op een bank.. en haalde een deken voor me.. toen pas merkte ik dat ik het 
koud had…. Zodra ik lag sloot ik mijn branderige ogen…. Dat was het wael…. Je 
kunt nu rusten klonk eenstem in mijn achterhoofd ik snikte nog na.. mijn lichaam 
schokte… maar de vermoeidheid van twee dagen won overal van.. ik viel in 
eenlange dromeloze slaap..

Ik weet niet hoelang ik had geslapen, maar ik voelde handen die mijn wang 
streelden.. het konden alleen imane’s handen zijn ik opende mijn ogen… haar 
ogen stonden meelevend.. daardoor kwamen de herinneringen allemaal weer 
naar boven… ik voelde die verotte verlies.. ik voelde een leegte.. en sloot mij ogen 
weer… “nee wael… “wakker blijven.. eet wat asjeblieft en daarna mag je weer 
slapen… ik opende weer mijn ogen en stond op.. ze ondersteunde me 
daarbij…”ik ben geen invalide imane” oke dat weet ik maar toch wil ik je 
ondersteunen.. ik keek haar uitdrukkingloos aan… waarom ga je je niet scheren? 
Ik schudde mijn hoofd.. oke.. douchen dan? Ga jij lekker douchen dan maak ik 
een hapje eten voor je.. ik stond langzaam op.. ik had het gevoel dat mijn benen 
me niet zouden dragen… ik had nog steeds de zelfde kleren aan zag ik… ik nam 
een luie douch en poetste mijn tanden… iemand klopte op de deur… imane gaf 
me hamid’s kleding en een handdoek… ik droogde me af en kleedde me aan… in 
een trainingsbroek kwam ik uit de douche… imane had een dienblad klaar… met 
brood la vache qui rit olijven en nog meer van dat spul… ik nam een broodje en 
dronk de melk op.. imane zat naast me.. en zei niks… “hoe lang heb ik geslapen?” 
ongeveer 18 uur… “antwoordde ze… “waar is de rest?” iedereen heeft eenhoekje 
gepakt.. “wie is er bij nora? “ Fatimafluisterde ze…”wael maak je geen zorgen.. 
het komt goed met iedereen.. let effe op jezelf en op je gezondheid… je moet er 
weer bovenop komen… “voor het eerts keek ik haar recht aan… “ooh wael…ik 
wilde je zoo graag snel terug zien… maar niet zo… niet met deze reden..” haar 
handen lagen om mijn gezicht… ik wist niks te zeggen..mijn keel werd 
dichtgeknepen… daarom kuste ik zacht haar lippen… ik trok mijn hoofd terug en 
ging weer liggen.. ditmaal met mijn hoofd op haar schoot… opeens begon ik haar 
te vertellen… alles… vanaf het momentdat ik de telefoon had opgehangen tot het 
momnt dat ik die schuifdeuren uitkwam… mijn herinneringen .. mijn blunders .. 
en hoe trots ik was .. en hoeveel ik van mijn moeder hield… “ooh wael.. liefje ze 
is vast heel trots op je.. ze heeft niet voorniets om je gevraagd in haar laatste 
momenten… “jah zei ik sarcastisch..”ik kon haar niet eens zeggen dat ik van haar 
hield.. .. ik kon haar niet ens om vergeving vragen voor ze strief… als die zuster 
er niet was.. zou ze niet ens herinnerd worden aan haar shahada..” zachtje 
veegde imane mijn tranen weg… “voor alles is er een reden.. als die zuster er niet 
was geweest.. dan zou ze het zelf wel herinnerd hebben…”het is volkomen 
normaal dat jij in paniek raakte toen… “ ze bleef me troosten tot ik in slaap viel.. 
een paar uur later werd ik wakker van een enorm kabaal…. Ik stond gauw op… 
ik hoorde het al.. me vader was thuis…. Ik keek om me heen.. ik was alleen op de 
verdieping.. ik deed slippers aan die imane voor me had klaargelegd en liep naar 
beneden… het werd mijnduidelijk wie het kabaal veroorzaakte…. Zijn woorden 
werden steeds duidelijker te verstaan… “jullie en die andere klootzak hebben het 
voor me verborgen gehouden… ik moest het weten.. ik moest zelf mijn vrouw 
begraven a lihoud!!!!”” briestte.hij.. ik stond in de deur opening en noura en 
rafika en hamid keken mij aan… sanae staarde naar de grond en imanestond 
 naast haar… “de enige die je hier ietys kwalijk kan nemen is jezelf vader” begon 
ik.. hij draaide zich abrupt om… “gelti gebaarde dat ik stil moest zijn.., ik keek 
me vader minschtend aan… “zeg wat kom je doen eigenlijk..? ik keek 
uitdrukkelijk naar zijn kleding… kom je naar el3ors of lejanaza?” hij deed een 
stap naar me toe… n geltim stond op om hem tegen te houden… “a wael 
skoet !!”waarschuwde ze nee waarom zou ik… de enige waarvoor ik zolang mijn 
mond heb gehouden is er nu niet meer…. Saafi wat wil je doen vader?’ wat kom 
je zeuren.. ik kwam bij je langs om je te vertellen dat je vrouw dood was… maar 
waar was jij?” he?? Vroeg ik hem uitdagend… vertel ons eens waar je was?” 
“gaat je niks aan a lehmar!!!” schreeuwde hij weer… ik stak mijn handen in mijn 
zakken en keek de rest aan… willen jullie niet weten waar jullie vader was toen 
jullie moeder stierf..” waar was hij toen ze stervende was…. ?? maar wetje 
vader..”is maar beter dat je er niet was… anders had je haar laatste moment ook 
nog verpest, nu is tenminste met een glimlach gestorven” die opmerking was net 
teveel… gillend als een varken vloog hij me aan… ik reageerde telaat waardoor 
hij me net een bij de nek p[akte en tegen de grond werkte… iedereen sprong op 
hem.. ik hoorde een gil van iemand… ik keek hem recht in zijn razende ogen … 
hamid en said en mijn zwager kregen hem uiteindelijk los… ik stond op… gelti 
duwde mij sleutels in mijn handen.. ik draaide me om… en liep naar de deur… “ 
vergeet niet vader… jij zult boeten… ik hoop in de hel!!! Want vergiffenis zul je 
misschien wel van allah krijgen maar niet van ons” hij spuugde naar mij.. ik liep 
onverstoorbaar de deur uit… de straat uit en ging later het huis van gelti langs… 
in nam het bed van Said.. en pas toen ik er lag besefte dat ik mijn vrouw vergeten 
was om mee te nemen… ik belde op… said nam op…”hee vraag imane of ze wil 
komen en breng haar asjeblieft..”ok luidde het antwoord…. Ik zat op bed en 
staarde voor me uit toen opeens imane in de deuropening stond… “is het altijd 
zo’n kermis bij jullie thuis?” dat was mijn eertse glimlach in vier dagen………

Ze kwam naast me liggen… ik keek haar aan en zag dat ze moeizaam liep.. hoe 
lang moet je nog?” ze keek me eerst niet begrijpend aan.. ikraakte haar buik 
aan”ooh .. anderhalve maand… “ik knikte… me moeder was zoo trots he?”je had 
haar moeten zien toen ze amal zag” ze ging met haar hoofd tegen mijn borst 
aangeleund liggen… “is logisch schatje.. ze was eindelijk oma geworden… en 
dan van zo’n schatje.. “ ik vond haar echt lief.. hoe ze zo lag.. op haar zij.. met 
haar arm over mijn buik en haar hoofd op mijn borst.. hoe ze me probeerde te 
troosten.. erviel een stilte.. maar het was een prettige stilte.. ze ging wat 
gemakkelijker liggen… mijn handen zaten in haar haar en ik masseerde haar 
 hoofdhuid… iets later besefte ik dat ze sliep.. ik glimlachte… en zakte wat 
onderuit.. perfecte timing.. ook mijn ogen branden…. Ik sloot mijn ogen en viel in 
slaap… ik werd wakker van een deur die zachtjes openging.. langzaam gingen 
mijn ogen open… ik zag net dat sanae en hamid zich zachtjes weer 
terugtrokken… ik schonk ze geen aandacht… maar keek naar de nog slapende 
schoonheid in mijn armen…. Ze lag inmiddels met haar been tussen de mijne.. 
omdat ik nog niet vergeten was wat voor klap ze mij een keer had verkocht.. 
maakte ik haar voorzichtig wakker… “imane? Fluisterde ik.. ik wreef over haar 
rug.. “hmmmm…. Ze rekte zich uit… heel langzaam.. ik draaide me op mijn zij.. 
en keek terwijl ze langzaam opstond en haar haar vastmaakte… ze zat op de rand 
van het bed.. ze stond op… komlieverd.. “opstaan… zometeen mag je weer 
slapen…” ik schudde mijn hoofd.. ik heb niks te doen… alles herinnert me aan 
me moeder… als ik opsta ga ik richting vliegveld… ze zette grote ogen op…” 
ewa saafi over een weekje gaan we samen ok? “ik schudde mijn hoofd… ze boog 
zich over me heen… en bracht haar gezicht heel dicht bij het mijne “als je maar 
begrijpt dat ik je niet meer alleen laat wael?!” echt niet!!!! Zorg voor een ticket 
voor mij en we gaan samen.. anders blijf je mooi hier.. !!” ik gaf geen antwoord en 
trok haar gezicht naar me toe en kuste haar… “ik was bijna vergeten hoe lekker 
dat was… hoe zacht haar lippen waren… opeens begon ze te giechelen..” je baard 
prikt al kemarra” ik trok mijn hoofd terug.. maar nu kuste zij mij… maar wel 
lekker hoor… ik moest lachen… toen we een klopje op de deur hoorden.. imane 
trok zich gauw terug terwijl ik vragend naar de deur keek… “ salaam ou alaikom 
hoorde ik hamid..”ik knikte wa alaikom essalaam” ben je weer in je gebruikelijke 
verstopplaats.. “ik verstop me niet”zei ik.. iedereen weet waar ik ben.. “ hij 
knikte.. hee wanneer kom je thuis.. we hebben je nodig..” waarom? vroeg ik jullie 
hebben me vader toch en ik zorg toch alleen voor problemen.. nee mij kun je 
beter niet hebben.. “wael je weet dat we niet op vader kunnen rekenen” ik zag 
een beweging in de deuropening en zag sanae binnenkomen en op zoek gaan 
naar imane ze knikte naar me .. en ik knikte terug.. me vader wil je er ook bij 
hebben… ondanks je grote mond..” joh vroeg ik verbaasd… nou zeg maar dat ik 
geen zin heb om met hem iets te gaan doen, laat staan een eenheid vormen met 
hem tijdens een rouwperiode… hij had er eerder moeten zijn.. nu is hij te laat..” 
maar wat zullen de mensen denken?” sputterde hamid tegen.. “je weet dat die 
mensne mij niet boeien… “het zijn dezelfde mensen die altijd wat te mekkeren 
hadden op onze familie.. die mij altijd de zwarte schaap maakten… laat ze toch?” 
en trouwens hamid.. jou snap ik helemaal niet… kijk wat hij yemma heeft 
aangedaan.. en nog doe je alles wat hij zegt en wijk je geen seconde van zijn zij.. 
en jij wist en weet nog steeds wat hij allemaal uitspookt… “jij bent de grootste 
hypocriet vriend!!!!” wat is dat toch met jou??” alles heeft zijn reden 
wael”antwoorde hij zacht… “ dan moet je die hardop zeggen.. misschien kan ik je 
dan begrijpen”hij schudde zijn hoofd..”ewa dan verdoe je je tijd hier.. ga maar 
hamid.. en neem mijn en jouw plaats in” wael doe niet zo stompzinnig.. dit is een 
andere sitiuatie…” BEN JE DOOF OFZO? “ zeg maar tegen iedereen dat wael 
ook dood is gegaan… jij en mijn zussen zitten in mijn hart en zijn altijd welkom.. 
maar dat wat jullie vader noemen ken ik niet…. “ ga maar hamid en verdoe je tijd 
niet hierzooo… ik ga binnenkort terug naar nederland.. zuchtend stond hamid 
op… ik ken een andere kant op toen hij verdween… sanae kwam achter hem 
aan.. ze keek me aan.. wael malkom?”wat is er met jullie aan de hand? Op 
hetzelfde moment kwam een vermoeide gelti binnen gevolgd door Said.. ik stond 
op en omhelsde gelti… daarna een zwijgende said… ik had al twee dagen niks 
geen woord van hem gehoord… hij ging aan de uiteinde zitten terwijl zijn 
moeder van wal stak..”wale a bni.. ik beschouw mezelf als je moeder… “ me 
moeder heb ik net begraven” zei ik droog… er viel een pijnlijke stilte… ik had 
meteen spijt van me woorden… “pas op je woorden klojo!!”hoorde ik said 
brommen..” ik boog meteen schuldbewust mijn hoofd..”smehli a gelti.. tuurlijk je 
hebt gelijk… smehli dat mocht ik niet zeggen” ze wuivde het weg.. en toch zag ik 
de tranen in haar ogen… Imane kwam met een dienblad met koffie en een glas 
met hollandse thee met na3na3… ik keek haar dankbaar aan… gelti nam de koffie 
die imane inschonk en gaf de eerte glas aan said en nam de tweede voor zichzelf.. 
toen iedereen een slok had genomen stak gelti van wal…. “ waar het op 
neerkwam was dat ik zwaar fout zat door zo tegen mijn vader in te gaan, omdat 
hij hoe dan ook mijn vader was… zij ging verder met haar betoog terwijl ik naar 
me thee bleef kijken en haastig naar iets zocht om over na te denken ik begon na 
te denken over mijn werk.. de adviezen die uitgebracht moesten worden.. de 
evaluatie van de fusie voortgang..de juridixsch financiele aspecten van kapitaal 
verdeling van een liqidatie van een onderneming.. 
Gelti werd steeds bozer terwijl ze sprak.. opeens stond ze op en liep de deur uit… 
verschrikt keek ik op.. said produceerde een glimlachje.. “waar dacht je allemaal 
aan?” ik glimlachte.. wil je niet weten man” hij knikte “jawel vertel.. “ 
werk”werk?”herhaalde hij verbaasd… ik knikte… soooooo als ze daar ooit 
achterkwam… “ maar ze zal er nooit achtekomen toch?” oh jawel”hoorden we 
imane zeggen… shit ik was haar helemaal vergeten..” nee toch?” ze knikte jawel 
zeg ik toch.. meskiena zij dacht dat ze jou de preek van je leven heeft gegeven en 
meneer dacht aan zijn werk..” ik moest wel verzuchtte ik… anders had ik 
geantwoord net als net met hamid.. en daarvoor heb ik teveel respect voor haar… 
“ wat zei hamid dan?”vroeg Said.. “ik haalde mijn schouders op en vertelde hem 
alles..”hij knikte jah begrijpelijk.. ik snap die gast niet hoor.. ik ook niet… ik sloeg 
mijn benen over het bed en stond op… Ik ga douchen.. imane stond op.. “ik ga 
 helpen in het andere huis..” said breng jij mij?” hij keek mij eerst aan en knikte 
toen… ik liep al naar de badkamer… ik wacht beneden op je voegde said toe” 
imane rwikte naar haar tas..ik nam haar meteen in mijn armen… “put jezelf niet 
teveel uit moppie… ik wil vanavond een fitte imane in bed.. “ ze giechelde.. heb 
ik je niet verteld? Ik kuste haar.. “hmm nee? Wat?” ik ben naar de dokter 
geweest.. “ ik keek haar ernstig aan..” en?” ze glimlachte en streelde mijn borst.. 
“imane!!! Wat??” ze beet op haar onderlip… en gebaarde dat ik lager moest 
komen met mijn hoofd…. Ik deed wat ze zei… toen fluisterde ze..”hij vind het 
beter dat we het .. eeh… ik keek haar vreemd aan en boog me hoofd weer.. “ dat 
we het niet meer doen?” dat we wat? Niet meer doen?”vroeg ik… ze rolde met 
haar ogen… “dat!!” ik bleef nadenkend kijken terwijl ik allang begreep wat ze 
bedoelde… eigenlijk was het wel een opluchting… want ik wist niet of ik wel in 
staat was om een ercetie te krijgen van wat dan ook… imane stompte me.. “ oke 
oke schat ik begrijp het wel…”ik ging nep te;leurgesteld de badkamer in.. ik 
kreunde zielig… toen ik onder de douche stond hoorde ik haar op de deur 
bonken.. ze gaf me de handoek en schoon ondergoed… ik sloot de deur snel… ze 
bonkte weer.. jaa?? Vroeg ik schreeuwend… “niet stiekem aftrekken he???” het 
enige wat ik ga aftrekken is je kop van je roomp als je zo doorgaat” ze lachte 
hard… ze liep naar buiten en zag said tegen de muur leunen..”imane ? je straalt 
helemaal…. “jah, ik ben verliefd”

Said kwam terug en vond mij in een dip… ik had me nog steeds niet geschoren… 
hij nam ook een douche en ging op de bank liggen… hij sloot zijn ogen en ging 
liggen dutten… “said?” jah? Mompelde hij”bedankt voor alles a gai..” voor wat a 
zemmel het was toch ook mijn moeder?” door de oprechtheid van zijn 
opmerking kreeg ik weer tarnen in mijn ogen.. en we huilden allebei 
stiekemweer…. De vierde dag nadat ik was aangekomen had ik een ticket 
geregeld naar nederland… nou ja twee tickets want imane wou ook mee… ze had 
daar niks te zoeken zei ze… we zouden de volgende ochtend heel vroeg 
vertrekken…. Imane ging overal mee naartoe… maar ze hefet me niet meer uit 
die dip kunnen krijgen zoals het haar 1 keer was gelukt…. Ze werd altijd wakker 
als ik huilend wakkerschrok en om me moeder riep… ze trooste me en wiegde 
mij vaak weer in slaap… ik weet niet hoe ik het zonder haar gered zou hebben…. 
Haar aanwezigheid maakte de afwezigheid van mijn familie die afgezien van 
enkele kleine bezoekjes weinig van zich lieten horen… waarschijnlijk onder druk 
van mijn vader, minder erg, minder pijnlijk… 

Rond el3aser kleedde ik me aan.. kleren van hamid en die said voor me had 
gekocht, ik zei tegen imane dat ik alleen wilde zijn… “waar ga je heen?” naar de 
 graf van mijn moeder..”ik wil haar bezoeken voor we weggaan” ze knikte en zei 
dat ze ook naar de hare moest gaan… ik bracht haar naar de taxi en ging zel;f 
naar de begraafplaats waar mijn moeder lag…. Hoe dichterbij ik kwam hoe erger 
ik me voelde.. het waren meer de zenuwen.. want toen ik bij haar nog verse graf 
kwam… ( said had het aangewezen.. ) bleef ik even staan… haar zo te zien liggen 
gaf me een gerust gevoel.. acceptaatie besefte ik… datwas het dan.. haar eind 
bestemming… ik hurkte neer en nam wat zand in mijn handen.. maar ging eerst 
el fatiha opzeggen voor haar.. een man kwam naarme toe… shi dou3aa a shrief? 
Ik knikte en stopte hem wat geld in zijn hand.. hij keek ernaar en deed zijn 
kartonnetje onder zijn bil en ging zitten en begon koráan te lezen… de man had 
een mooie stem.. ik bleef gehurkt zitten terwijl de wind door mijn haren blies… ik 
dacht na… over onze bestemming… mijn moeder en hoe ik nu verder moest… ik 
hoopte zzzzoooooo en ik vroeg Allah om haar genadig te zijn… daarbij liepen 
tranen over mijn gezicht… ik wist niet hoelang ik gehurkt zat… maar toen ik 
opstond had ik kramp en was het bijna donker.. ik kuste het zand dat in ik mijn 
hand had en legde het terug… “allah yerhamik a yemma” ik beloofde in mezelf 
terug te komen volgend jaar.. en draaide me om en liep weg… onderweg naar 
huis kwam ik Said tegen die blijkbaar mijn kant opkwam… hij draaide zich weer 
om en liep zwijgend met mij terug… uit het niets vroeg ik”waarom ga je niet 
trouwen said?” ik trouw pas met haar wanneer ze net zo verliefd is op mij als 
imane op jou..” wie vroeg ik? “hij haalde zijn schouders op… Noura” ik keek 
verschrikt om… mijn zusje??” hij knikte.. ze ziet me nog niet staan… maar dat 
komt wel… ik heb geduld” ik gaf hem ene klap op zijn schouders en sloeg mijn 
arm om zijn schouder. Insallah a Gai” Die ochtend 8:20 vertrokken we met Royal 
Air Maroc vlucht nummer 852 richting Amsterdam..

Om half negen kwam Maria binnen.. “goedemorgen wael?” Goede morgen 
antwoorde ik.” Wil je koffie?” ik knikte afwezig.. ik was al een uur bezig en was 
al behoorlijk verdiept in het dossier dat nu onder mijn ogen lag.. even later kwam 
ze terug met een mok koffie en suiker erbij.. ze pakte haar agenda tuurde door 
haar leesbril en begon.. vandaag is het betrekkelijk rustig je hebt alleen een 
sollicitatie procedure. Huh? Ik keek vragend op.. “heb ik u dat niet verteld?” 
neeh verzuchtte ik… ofik kan het me niet herinneren maar dat is niet belangrijk.. 
wat voor sollicitatie, ik heb nergens naar gesolliciteerd..”nee nee glimlachte ze.. 
maar personeelszaken is bezig geweest voor een nieuwe 0secretaresse voor u te 
vinden.. ik keek haar quasi gekwetst aan.. “heb je het niet meer naar je zin met 
mij?”neeeheee ik ga over een maand met de VUT en dan moet jij al je nieuwe 
secretaresse hebben.. ooh.. zo snel al?”jah antwoordde ze.. ik was hier 
toegewezen om jou een beetje wegwijs te maken en het rustiger aan te doen.. 
 maar daar is niks van terecht gekomen nietwaar?”ik lachte spijtig.. sorry ik heb 
het inderdaad niet makkelijk voor je gemaakt.. maar wanneer en hoelang duurt 
die zooi?”van twee tot vier staat het ingepland.. ehhmm ik dacht na.. is goed.. 
maar laat geen telefoons door en wat heb ik verder nog.. niks antwoordde maria.. 
oké dan wil ik niet gestoord worden tot die tijd.. “moet lukken zei ze en 
verdween geluidloos uit mijn kamer.. ik keek haar na.. wauw een nieuwe 
secretaresse.. ik nam me voor om voor de mooiste van allemaal te kiezen.. en niet 
zo’n ouwe tang zoals Maria..

Ik was meer een toeschouwer.. niet dat ze iets aan mij hadden of wat van mijn 
inbreng wilden daar kwam ik achter toen ik boze blikken kreeg wanneer ik iets 
vroeg aan een symphatieke sollicitante… ik keek de beide dames aan toen ze was 
vertrokken? “wat is er?”waar kijken jullie zo zuur.. het wordt allemaal zo 
chaotisch als jij je ermee bemoeit.. wij hebben onze structuur.. “oh ja?> en 
waarom zit ik hier dan mijn tijd te verklooien?”een van hen haalde haar 
schouders op..”Veenstra wilde je erbij hebben wij niet.. ik keek haar hooghartig 
aan.. “dan zoek je het maar uit met je gare procedure die nergens op slaat… met 
die lelijke koppen als die van jullie snap ik uberhaupt niet dat ze het nog langer 
uithouden dan 5 minuten om tegenover jullie te zitten.. ik stond op.. enneeh.. 
bianca? Ze keek geschrokken op… “doe wat aan je adem meisje want jij bent 
waarschijnlijk de reden dat ze kamer verfrissers hebben uitgevonden. Ik draaide 
me daarna om… bij de deur draaide ik me nogmaals om.. “prettige middag nog 
dames, ik hoop dat jullie hier tot een uur of 8 zitten!!! Ik deed de deur open en 
stormde de gang op waar ik hard tegen een onbekend figuur opbotste..de vrouw 
was iets korter dan ik maar kreeg toch een enorme dreun waardoor ze uit haar 
evenwicht raakte… ik hield haar vast maar mijn hand kwam ongelukkig op haar 
borst terrecht… ze gilde…”blijf van me af!!!! Ze sloeg mijn handen toen het haar 
niet snel genoeg ging.. ik trok snel mijn hand terug.. damn.. gek mens ik 
probeerde je alleen maar tegen te houden anders zou je tegen de muur botsen… 
nee dan nog!!!!” toen pas zag ik een bos krullen die mij aan die van mijn vrouw 
deed denken… damn.. precies dezelfde kapsel.. alleen was zij die voor me veel 
slanker en langer.. mijn vrouwtje was lekker kort en schattig.. deze vrouw was 
mooi.. maar absoluut niet schattig.. ik stak mijn handen op alsof ik gearresteerd 
werd.. sorry mijn fout mevrouw!”ze keek me minachtend aan… jah inderdaad ja.. 
kijk de volgende keer uirtn wara je loopt ja? Ik trok mijn wenkbrauwen op.. jij 
mag ook wel uit je doppen kijken!” Tjonge jonge.. mag ik er even door 
dan?”vroeg ze verontwaardigd.. damnnn ze was net zo… een woord waar ik 
maar niet op kon komen.. maar ze deed me teveel aan imane denken waardoor ik 
imane opeens ontzettend mistte..
Damn!!! Haar kleding fatsoenerend kwam Ahlam binnen, Goede middag!!”haar 
glimlach bestierf op haar gezicht toen ze de zuurpuimen achter het bureau zag.. 
“shit he?”dat moest zij weer hebben, ze dacht dat het mannen waren ze werd 
gebeld door een man.. nu krijgt ze deze.. jah wat moest je ze noemen? Ahlam 
zocht een excuus voor de uitdrukking op haar gezicht.. nou ja.. toen ze de 
vrouwen zag zitten wist ze al dat het niks werd.. dus kon ze maar beter haar hart 
luchten.. “wat was dat een kwal “gebaarde ze naar buiten..”Wat? wie?” jah die 
man die net naar buiten vloog.. hij liep me omver en heeft nog praatjes ook!!” riep 
ze verontwaardigd uit.. al zou ik met hem moeten werken? Nou dan had ik 
binnen de kortste keren zijn ogen uitgekrabd!!! ooh sorry ik zal me even 
voorstellen….. “bianca en heleen keken elkaar tevreden aan.. dit zou wat 
beloven…
Ewa en toen? Vroeg ik imane terwijl ik de komkommer sneed.. ewa niks.. de 
officier van justitie heeft 3 jaar geeist wegens mishandeling en verkrachting.. ik 
zag dat ze moeite had met haar verslag van de zitting van vanmiddag… maar ik 
wilde toch wel alles weten het proces. En toen? “wat en toen wael!!! Saafi.. !! ze 
smeet de schaal met de rijst tegen de muur en liep weg.. ik liet ook alles los en 
liep achter haar aan.. vlak voor ze de huiskamer kon binnen lopen sloeg ik mijn 
armen om haar heen en drukte haar tegen me aan… “ ze leunde met haar rug 
tegen me aan en verzette zich niet… mijn greep verslapte en ik begroef mijn 
gezicht in haar nek… en plantte zachte kussen in haar nek… en voelde hoe ze 
snikte.. safi hbiba.. het spijt me fluisterde ik.. ik zal er nooit meer over beginnen.. 
“ ze streelde mijn handen die op haar buik lagen..”het is niet jouw fout wael.. ik 
kan het gewoon niet uitstaan dat hij dit zomaar kon doen.. en ?1 hij zit daar alsof 
hij gewoon onschuldig is… “ en ik raak die herinneringen maar niet kwijt… haar 
stem brak.. ik draaide haar om…. En omhelsde haar… liet haar huilen… ik hield 
haar op een afstandje en keek in haar waterige groene ogen.. en herinnerde me 
hoe ik nu misschien een jaar gelden in dezelfde groene ogen keek.. maar die 
waren vol trots en kracht zelfs iets uitdagends.. een droom zat er in.. en nu? 
Verslagen heid verdriet en kwaadheid… verdomme die gast had haar 
gebroken!!... “liefje, laat je niet kennen, heb verdriet.. is niet weinig wat jou is 
overkomen.. maar maak je sterk voor de confrontatie.. hij is een deel van het 
verleden.. je hebt een toekomst.. je krijgt een kind en een man die van je houdt en 
naar je verlangt.. ik veegde haar tranen weg.. we hebben je nodig imane en niet 
zo een klein beetje ook.. ze kreunde en kuste mij.. wat kan je toch lief praten… 
nog duizelig van de kus grinnikte ik dom… maar ik meen echt elke woord 
imane… hhm.. onvoorwaardelijk?? …” ik staarde naar het plafond terwijl mijn 
handen haar rug streelden … zeker onvoorwaardelijk.
 De week verliep verder rustig.. aa n het einde van de week nam ik afscheid van 
Imane en vertrok naar London. Zoals altijd zat ik op kolen terwijl ik daar zat.. 
helaas werd mijn verblijf daar verlengd ik had er behoorlijk de pest over in, 
vooral omdat imane nu alleen was.. de baby elk moment kon komen en 
bovendien zat ze midden in het proces.. ik was og geen enkele dag gaan kijken, 
bedacht dat ik dat moest doen wanneer ik weer in Nederland was. Over 
hoogstens 4 weken ging imane bevallen.. alles stond in principe klaar .. ze hoefde 
alleen maar de weeen te krijgen.. we hadden vaak gerepeteerd en die 
zwangerschapsgym dat eindigde toch altijd in de slappe lach om mij… ik 
herinnerde me nog toe ze zei, ik hoop maar dat ik tijdens de bevalling maar niet 
moet lachen om je gepuf.. anders komt dat kind er nooit uit.. en ik snapte maar 
niet waarom ze geen poepneigingen kreeg van dat gepuf.. bij de gym ging het 
nog wel.. maar als ik het maar zag kreeg ik het aan me darm.. ik zag het 
schudden van haar buik wanneer ze lachte weer voor me.. en betrapte mezelf op 
een glimlach.. ik besloot om er gewoon een weekend tussenuit te knijpen.. effe 
Imane verrassen , kijken hoe het met haar is en dan weer terug.. ik had zojuist 
gehoord dat ik er minstens twee weken nog zou blijven. Oke nog een dag 
werken.. donderdag.. en vrijdag zou ik ervoor zorgen dat ik rond de middag in 
Nederland was.. ik glimlachte toen ik me voorstelde hoe blij ze zou zijn om me te 
zien…

Die vrijdag vertrok ik om 6 uur in de ochtend. Ik nam eerst de bus naar Dover en 
daarna de ferry naar Rotterdam. Pakte daar weer de bus en toen de trein.. ik 
kwam in een leeg huis aan.. vreemd dacht ik… en keek rond in het huis.. ons 
huis… binenkort zou alles over zijn en konde we rustig verderleven.. imane ik en 
ons kindje.. haar kindje.. verbeterde ik mezelf.. neeh zei eenander stem ,jullie 
kind.. op moment dat je hebt toegestemd in dit huwelijk, heb je het kind erbij 
genomen wael.. vergeet dat het niet jou kind is.. jij zal de vader zijn en daarmee 
basta!.. ik zuchte…”ooh yemmaaa kon je me maar zien…”shouf weldik.. doe ik 
het goed a yemma???” ik vond haar agenda bij de telefoon en zag dat er vandaag 
een zitting was ik keek op de klok.. nog half uur voordat het ging beginnen.. 
haalde ik nog wel… ik kwam iets te laat binnen en zag allemaal mensen zitten Ik 
herkende Imane aan haar krullen.. ik kon zien dat ze gespannen was ik ging op 
een bank zitten een paar rijen achter haar… ik zag dat de advocaat bezig was met 
zijn beginpleidooi.. hij kraamde wat onzin uit over de onschuld van zijn cliënt en 
de enorme culturele druk waardoor de aanklager zich genoodzaakt voelde om 
dat wat een liefdevol gemeenschap was geweest te omschrijven als een 
verkrachting.“wat een bullshit dacht ik, e verwonderde mezelf weer eens over de 
 kunst die strafpleiters bezitten om elke situatie te verdraaien.. ik zuchtte en 
luisterde verder.. ik werd wel eens nieuwsgierig naar zijn bewijzen. Wat mij 
verraste was dat hij niet eens ontkende dat de sperma van de verdachte was 
aangetroffen in de vagina van mevr. Immers dat was normaal bij 
geslachtsgemeenschap… ik begon me boos te maken om zijn theorie ik keek naar 
imane.. ze wist niet dat ik er was.. ik zag hoe ze haar hoofd hoog hield.. het leek 
wel of ze alle kanten op wilde kijken behalve naar MO die achter een tafeltje zat 
tegenover de rechter. Ik had echt medelijden met haar. Ook die mishandeling 
deed hij voor alsof het allemaal bij het voorspel hoorde.. een beetje uit de hand 
gelopen.. maar afgesproken dat benadrukte hij nog eens. Om te illustreren dat het 
geen verkrachting was maar eerder een uit de had gelopen vrijage vroeg de 
advocaat om toestemming om een band te laten zien.. de rechter stemde toe.. dit 
werd spannend.. ik leunde naar voren ik keek naar de scherm en zag eerst zag ik 
een lege ruimte wat op een kamertje leek.. iets later werd Imane binnengebracht 
in het kamertje.. ik kneep mijn ogen samen om het beter te zien.. hier wist ik niks 
van, dacht ik verbaasd… wanneer was dat? Ik keek naar haar buik.. damnn ze 
ging zitten e schoof aan tafel zodat haar buik aan het zicht werd .. ik keek 
argwanend wat er gebeurde.. ze controleerde haar nagels e keek om zich heen… 
vluchtig keek ik naar imane.. ik zag alleen de achterkant maar ik zag haar 
schudden met haar hoofd.. ik keek snel terug.. de deur ging open en daar stond 
MO met een bewaker… onbewust hield ik mijn adem in.. of werd de adem uit 
mijn longen geperst van schrik? Ik weet het niet meer.. ik voelde een enorme hitte 
in mijn borst toen ik hem zag buigen en haar kussen.. ze praaten maar ik hoorde 
al niks meer.. ik zag alleen de bewegingen.. het leek wel of iemand mijn keel 
dichtkneep… hij had haar handen vast.. of zij de zijne ik wist het niet… ik voelde 
mijn oren suizen.. het drong gewoon niet tot me door, ik wilde het niet geloven, 
ik zag haar daar met haar voormalige verloofde.. samen, en ik?? Er werden een 
aantal frases van een ander bezoek vertoond… de woede, de schaamte, de 
vernedering die ik voelde waren onbeschrijfelijk.. als verlamd zat ik naar die 
beelden te kijken.. opeens zag ik hem opstaan en haar langzaam en duidelijk 
kussen.. zij sloot haar ogen en legde haar hand op zijn wang..ik zag onze 
trouwring, ik zag de hand die ik zovaak heb gekust, die mij overal heeft 
aangeraakt… het lag nu liefkozend op zijn wang… ik besefte niet dat ik had 
gekreund totdat alle mensen vragend omkeken… snel sloeg ik mijn ogen neer… 
ik keek naar mijn handen en zag dat ik mijn vuisten gebald had.. dat mij knokkels 
wit waren.. ik beet op mijn lip.. ik voelde ergens bloed .. maar wist niet 
vanwaar… ik kneep mijn ogen stijfdicht.. ik wilde het niet.. ik wilde niks meer 
zien ik had het niet gezien… elke vezel van mijn lichaam schreeuwde het uit het 
beeld was op mijn netvlies gebrand en ik wist zeker dat het nooit zou 
verdwijnen.. WAAROM??? Het leek wel alsof iemand met al zijn kracht keer op 
een een mes in mijn borst stak… en daar ook nog van genoot…

Imane hoorde een gesmoorde kreun..eerst dacht ze dat het de hare was… ze was 
zo in haar wereld gekeerd, dit was onmogelijk… hoe kwamen ze aan die 
beelden.. ze schaamde zich.. nu werd zij als een ******* neergezet.. ze keek naar 
zichzelf en walgde walgde vanzichzelf en van de advocaat die deze goedkope 
truc met haar uithaalde.. maar ze had een fout gemaakt.. haar machteloosheid 
uitte zich in tranen.. ze was zo met zichzelf bezig dat de kreun haar liet 
schrikken.. ze keek in de richting waar alle mensen naar keken.. ze zag een grote 
figuur die zich zo kleinmogelijk maakte.. ze kon hem niet goed zien.. hij had een 
bruine pet op en een bruine leren jasje waarvan de kraag omhoog was gezet… 
haar hart sloeg een slag over… de pet, de jas kwamen haar bekend voor… maar 
dit konniet.. wael was in engeland.. ze draaide zich om.. en ging verder in haar 
zZelfmedelijden. Ze wist het niet meer.. dit was het diepte punt.. jezus dacht ze.. 
wat zie ik er hoerig uit. Ze moest weg, vooral nu ze verwijtende en hatende 
blikken ving van familieleden van MO. Saafi niemand geloofde haar nog.. toen 
de kwelling afgelopen was schorste de rechter de zitting en melde dat maandag 
de slotpleidooien kunnen worden gehouden. De zaal stroomde leeg imane 
wachtte totdat de familie van MO naar buiten waren gegaan.. ze hoorde nog 
geluister en scheldnamen.. kehba **** en nog meer andere dingen zie ze maar 
negeerde.. toen de zaal bijna leeg was stond ze moeizaam op. De 
onderkruipsel!!”ze zou hem eigenhandig vermoorden!!! Hij had haar verkracht, 
zwanger gemaakt en draaide de schuld allemaal naar haar toe. Ze staarde 
voorzich uit totdat ze zich verontrust voelde en opzij keek bij de laatste bank… 
daar ontmoette haar ogen een paar grijs/bruine ogen.. haar hart stond stil, een 
verlamming leek op te treden… de kleur ogen hadden haar altijd betoverd, maar 
dat was dit keer niet de reden.. het was de woede en de haat die ze 
uitstraalden..”wael?” zijn naam kwam als een fluistering over haar lippen..

Ik was expres blijven wachten totdat zij de zaal uit zou lopen.. waarom weet ik 
niet. Misschien om haar te laten weten dat ik alles wist.. dat alles was afgelopen.. 
ik ging staan.. toen ik haar zo zag staan , haar buik voor zich.. ik nam haar van 
top tot teen op.. en vroeg me af hoe zo’n hoertje me zo voor de gek had 
gehouden.. wat was ik toch een idiooot drong het tot me door… ze stak haar 
hand naar me uit.. wael..”wallah… ik deinsde terug… nooit meer wilde ik 
aangeraakt worden door die handen.. nooit meer, het leek wel alsof ze me een 
handvol poep aanreikte.. ik stak mijn hand op.. “we spreken elkaar thuis wel.. 
“tot mijn afschuw klonk mijn stem hees van de ingehouden woede.. eigenlijk 
 wilde ik helemaal geen emoties tonen.. doen alsof het me niks deed.. daarom 
draaide ik me om en liep quasi nonchalant de zaal uit… Imane bleef in tweestrijd 
achter.. aan de ene kant wilde ze hem alles uitleggen. Nu meteen.. hij zou het 
begrijpen hij was een begripvol mens.. daarom hield ze ook zoveel van hem en 
tenslotte deed ze het voor hem, ze was achter de drugs aan gegaan!! maar aan de 
andere kant.. ze hield zich aan de eerste gedachte en putte daaruit haar hoop… ze 
kon hemniet verliezen.. nee hield ze zichzelf voor zo was hij niet..

Ik liep naar huis.. zette grote stappen ik liet mijn voeten met grote kracht op de 
grond neerkomen.. zette er vaart in. Het leek wel of ik mijn woede daarin kwijt 
wilde, als dit niet gebeurde zou ik haar zometeen vermoorden. Keer op keer zag 
ik hoe ze MO kuste, hoe ze ervan genoot.. hoe ze zijn gezicht streelde, en dan zag 
ik haar verdrietige ogen thuis.. haar toneelspel.. ze had hem verteld dat ze mij 
haatte .. dat ze alleen maar metmij getrouwd was omdat ze een naam nodig had. 
Ik dacht aan hoeveel ik van haar hield, wat zij voor mij had betekend… ik perste 
mijn lippen op elkaar en liep verder..mijn voeten tintelden… en bij lelke stap 
herhaalde ik bij mezelf.. imane ik haat je!! Allah je3tik elmout!! Imane ik haat je..ik 
heb je ook alleen gebruikt als ****… ik ademde diep in.. nee dit hielp niet… ik 
moest ergens anders aan denken.. iets heel anders.. me moeder!! Yemma? 
Yemmawaar ben je… ik wil me verdomme achter je verstoppen en weggaan.. 
yemma kijk wat ze me aandoet.. het was gewoon een ****.. dit was nooit gebeurd 
als ik had gewacht tot jij uit coma was ontwaakt en een bent enass voor me had 
uitgezocht.. 

Ik smeet de deur open en daarna weer dicht.. ik haalde diep adem ik moest met 
mijn hersens nadenken.. anders zou ik haar nog vermoorden.. en dat was ze niet 
waard.. ze was het niet waard.. dat hield ik me voor… maar het huis was leeg… 
ik hield de sleutels in mijn hand.. even liep ik naar de vitrine kast waar ik mijn 
spullen uit haalde… ik zou geen minuut onder dezelfde dak blijven wonen.. ik 
zou meteen terug gaan naar Londen, ik hijgde nog van het lopen.. ik moest 
afstand nemen om mezelf te beschermen.. ik hoorde een sleutel in het slot 
steken..mijn hart sloeg over.. oké wael..rustig blijven.. ze kwam vermoeid de 
huiskamer binnen.. aan haar ogen kon ik zien dat ze gehuild had… ik klemde 
mijn kiezen op elkaar… we keken elkaar aan ik zag dat ze twijfelde,naar 
woorden zocht.. “wael! Begon ze ik weet wat je denkt.. “ ja jij weet alles 
antwoordde ik.. jij weet alles, MO weet alles. De enige idioot hier die staat nu 
voor je! Ze schudde haar hoofd.. je begrijpt het niet wael! Voordat ik mezelf kon 
tegenhouden was de woede in mij al losgebarsten.. ik greep haar bij haar haren. 
Ik begrijp het maar al te goed !!ik ben beetgenomen door een ****!!”dat is het 
 imane, je bent gewoon een ****, ik vraag me alleen af hoeveel hij jou meer heeft 
betaald! Ik trok haar hoofd naar me toe.. jij hebt me met je onschuldige uiterlijk 
zoo voor de gek gehouden.. ik heb je opgenomen in de familie.. jou en je kind een 
naam gegeven.. ik bewoog haar hoofd hardhandig in het rond.. kijk dan 
verdomme.. wat je allemaal verspeelt waarvoor? Ik zei al deze dingen en terwijl 
ik dit helemaal niet wilde zeggen… ik viel stil… hoe vaak heb je hem geneukt? 
Vroeg ik.. ze antwoordde niet…maar haar groene ogen bleven op de mijne 
gericht terwijl de tranen over haar gezicht stroomden.. ik liet me niet van de wijs 
brengen… “Hoe vaak??” ze antwoordde niet.. HOE VAAK!!!” schreeuwde ik…” 
haar hand ging langzaam naar mijn hand die nog steeds aan haar haren trok… 
“asjeblieft wael je doet me pijn…” ze likte over haar onderlip.. ik keek nog steeds 
vies naar haar… “mijn andere hand greep haar hardhandig tussen haar benen.. 
haar gezicht vetrok van pijn… en in een reflex pakte haar andere hand de mijne.. 
ze keek me recht aan… de tranen waren er nog steeds… “was het lekker imane?” 
fluisterde ik.. mij als een slaaf werken en jij lekker met hem? geef gewoon 
antwoord.. er kan je niks gebeuren… “hoe vaak??” ze was helemaal verstijfd.. 
“wael?” je doet me echt pijn!! Laat me asjeblieft los!! Praten gaat niet zo” ik bracht 
mijn hoofd naar de hare… als je je pijn doe liefje…..bedenk dan dat je mij hebt 
gebroken..mijn greep verzwakte en ik leek wat rustiger te worden… ze duwde 
mijn andere zachtjes weg.. ik keek haar smalend aan.. wat is er liefje?? Ik duwde 
haar van me weg.. vind je het niet meer lekker? Nou ik wel.. ik heb van je lichaam 
genoten.. je was lekker hoor… zelfs met een bolle buik deed je het prima mijn 
complimenten.. nu het toch tijd is voor de waarheid imane moet ik je ook iets 
bekennen.. denk nooit maar dan ook nooit dat ik van je heb gehouden.. het was 
voor mij enkel de sex..je bent geweldig in bed.. lekker pittig.. je kan goed ******.. 
en in elke standje kan je je mannetje staan.. mij voorgangers hebben je goed 
getraind.. of is dit natuurtalent.. of heeft je moeder…

Ze haalde keihard uit en trof mij op mijn wang. Het was de klap die mijn tot 
zwijgen bracht, en tegelijkertijd die de emmer deed overlopen… zonder dat ik er 
macht over had zag ik dat mijn linkerarm diagonaal zwaaide en naar haar 
uithaalde. Met de achterkant van mijn hand trof ik haar op haar gezicht.. haar 
hoofd schoot naar de andere kant door de kracht van de klap.. vol afschuw zag ik 
wat ik had gedaan.. even leek mijn verstand de overhand te krijgen, maar nee 
mijn gekwetste gevoel, mijn woede en verdriet streden in plaats daarvan om 
voorrang… ik zag hoe ze struikelde en zich vasthield aan de leuning van de 
bankstel.. ze liet zich erop vallen en verborg haar gezicht door haar gezicht..ik 
keek naar haar voorovergebogen lichaam en besefte ten volle wat ze me had 
 aangedaan.. mijn hand tintelde van de klap.. het verraad sneed door mijn ziel.. 
opeens keek ze me met haar vlammende ogen aan… het ergste was voor bij dacht 
ik.. ik voelde me rustiger worden.. het meeste bang was ik voor mijn eigen 
reactie.. en opeens besefte ik dat ze het gewoonweg niet waard was.. “ hoe durf je 
me te slaam vieze moordenaar” ook zij was kwaad en dat was duidelijk te zien, 
elhamdolilah dat ik mijn verstand terug had, al was het maar voor even .. ik 
lachte minachtend.. “jah moordenaar, je stokpaardje.. “ is dit je wraak imane? Is 
dat het “ vroeg ik ze leek een moment te aarzelen toen ze zich zichtbaar schrap 
zette.. “juist helemaal juist .. meneer ik weet alles.. maar dit had je niet gedacht 
he? Ze lachte gemeen.. je kan boos doen wat je wil, maar ik weet dat ik je kapot 
heb gemaakt.. ik heb je vernedert in het openbaar, alle drugsdealers lachen je uit!! 
Ze wees naar buiten. Het heeft lang geduurd maar zo heb ik je klein gekregen, 
Ook jij hebt niemand meer. Ik heb jouw laatste strohalm ontnomen, je trots, je 
liefde je bent alles kwijt, net zoals ik… de woorden rolden over haar mond, haar 
trots beet van zich af terwijl haar hart haar toeschreeuwde te stoppen.. ze zag zijn 
gezicht asgrauw worden.. zijn ogen donkerder terwijl hij de blik van ongeloof 
probeerde te onderdrukken. De boosheid in zijn ogen had plaatsgemaakt voor 
iets anders wat ze niet kon plaatsen. Haar woorden stokten en er viel een pijnlijke 
stilte..

Ik wou dat ik kon denken.. maar dat kon ik niet.. ik was gewoon weg leeg ik leek 
wel verdoofd.. mijn gezicht trok pijnlijk samen en mijn ogen brandden van 
vermoeidheid.. ik masseerde mijn nek met een hand.. terwijl ik probeerde na te 
denken.. maar het ging eenvoudigweg niet! Ik wilde haar beledigen haar pijn 
doen. Me niet laten kennen.. maar aan de andere kant het had geen zin hier 
langer te blijven.. ik knikte.. “nou dan moet ik je feliciteren met je overwinning. Je 
hebt je doel gehaald. Bravo|” ik denk dat dit dan het eind station is voor ons” 
vervolgde ik mijn woorden verwarden haar dat zag ik aan haar.. ik produceerde 
een glimlachje.. ik ga weer en als ik volgende week vrijdag terug ben, wil ik dat je 
hier al weg bent. De sleutel kun je onder de mat bij de voordeur achterlaten. 
Neem alles mee wat van jou is.. laat niks achter, wat je achterlaat gooi ik weg. Ze 
wilde nog wat zeggen maar ik had me al omgedraaid en liep de deur uit. Met 
enige voldoening hoorde ik dat ze iets achter me kapot gooide.. 

Mijn geest had ik uitgeschakeld, alleen mijn lichaam ging naar het station, pakte 
de trein en ging naar Rotterdam, en toen naar Hoek van Holland e pakte de boot 
naar Dover. Alles ging op automatisch piloot. Ik schakelde mijn geest uit.. bang 
voor de gevolgen, bang voor de pijn die onvermijdelijk zal komen. De 
terugval..ik stelde het uit.. ik wilde liever wachten tot ik thuis was.. of nee ik 
 wilde het helemaal niet meemaken….

De deur viel achter hem dicht, en ze bleef alleen achter…. Alleen met haar woede, 
alleen met haar spijt.. want al wilde ze het niet toegeven dat is het knagende 
gevoel in haar hart. Ze probeerde zichzelf te overtuigen dat hij wel terug zou 
komen… dat het zijn fout is.. dat hij naar haar moest luisteren.. ze ging 
voorzichtig zitten en liet haar hoofd in haar handen vallen… ze moest toegeven 
dat wat zij had gedaan een grote fout was… maar kom nou een beetje 
vertrouwen mocht ook wel… maar zijn woorden waren zo definitief gilde een 
stemmtje binnen in haar… pffff een traan viel rolde in haar mondhoek… ze 
proefde het zout, en besefte dat het een traan was… ze snoof en probeerde te 
glimlachen.. wraak? Hoe komt hij toch op dat gekke idee?? Zou zij ooit met 
iemand slapen als wraak?” ze schudde haar hoofd om het voor zichzelf extra te 
bevestigen.. nee hoe kom ik er dan in godsnaam bij om ja te zeggen???”riep ze 
snikkend uit… de stilte gaf haar geen antwoord….

Rond 3 uur in de nacht kwam ik pas aan in Londen. Het laatste stuk had ik 
gelopen..mijn handen in mijn zakken en ineengekropen tegen de snijdende kou. 
Ik was diepin gedachten verzonken.. de straat was stil.. af en toe zag je een 
verdwaalde kat of een knipperende lantaarn.. toen ik die ochtend mijn 
appartement verliet ging ik vol vreugde naar mijn vrouw, ik keer gebroken 
terug.. telkens bleven de beelden van de rechtbank door mijn hoofd spoken… ik 
slikte de brok in mijn keel weg… nee dit keer zou ik me sterk houden. Elke keer 
hoorde ik het woordje wraak weer… ik hapte naar de koude lucht… hopend dat 
deze de brand in mij kon blussen… maar de brand bleef… ik vreesde dat die 
brand nog lang zou blijven… ik zocht mijn sleutels en opende de deur.. deed het 
licht aan en daarna de kachel.. ik had alles uitgezet, ik dacht ook dat ik het hele 
weekend in de armen van mijn vrouw zou slapen… ik glimlachte sarcastisch om 
mezelf… tjeetje je hebt het wel te pakken wael.. mompelde ik… ik trok mijn jas 
uit en ging meteen door naar de slaapkamer.. en ging op bed liggen… ik 
probeerde diep en regelmatig adem te halen ik hoopte dat ik snel in slaap zou 
vallen… een uurlater hoopte dat ik dood zou gaan, of in coma zou raken.. of het 
huis zou instorten… alles.. als ik die rotfilm die achter mijn ogen zou stoppen.. als 
die vragen waarmee ik mezelf kwelde eens ophielden.. ik wist dat ze 
onbeantwoord zouden blijven..

Imane werd in een leeg bed wakker… ze opende een oog en wist niet waar ze 
was.. verdwaasd opende ze de tweede en alle herinneringen aan de vorige dag 
 kwamen weer naar boven… ze kreunde en begroef haar gezicht weer in het 
kussen.. haar gezicht voelde plakkerig aan, en herinnerde haar eraan dat ze 
zichzelf in slaap had gehuild. Ze bleef liggen tot een uur of elf toen de telefoon 
ging…ze stond zo snel op als dat haar buik en haar gewicht dat toestonden en 
waggelde naar de telefoon … haar hart klopte snel en onregelmatig.. ze nam op 
en verwachte de lage stem van wael te horen… maar in plaats daarvan hoorde ze 
de vrolijke stem van ahlam…. “slaap je nog al kemara??” ja tot jij mij 
wakkermaakte antwoordde imane met een dikke stem… heey ik heb een 
nieuwtje voor je!!” nou ?”klonk imane ongeïnteresseerd… “IK HEB DE 
BAAAAANN!!!!!” oh gefeliciteerd vervolgde imane even droog… ahlam werd 
bezorgd toen ze vroeg”imane lieverd wat is er… je klinkt zo… eeeh…?” ahlam 
zocht duidelijk naar woorden… maar imane wilde niet weten hoe ze klonk.. het 
kon haar trouwens niet schelen… “ wat is er ??” niks antwoorde imane terwijl 
haar stem brak.. ze barste weer in snikken uit.. ahlam liet een stilte vallen.. imane 
haalde diep adem om weer tot bedaren te komen.. dat scheen haar te lukken.. 
“ikkomwel effe naar je toe .. doe niks geks en kruip weer in je bed.. ze hing op en 
imane gooide de draagbare telefoon op tafel en liep lusteloos in haar ogen 
wrijvend weer naar bed.. 

De zaterdag besteedde aan boodschappen doen.. en darna heb ik het huis 
schoongemaakt… ik leek wel een huisvrouw hoe ik daar in mijn short stond te 
stofzuigen.. toen de huiskamer af was ging ik de keuken maar poetsen… ik deed 
zoveel mogelijk.. ik bleef in beweging weglopend voor verdriet terwijl ik wist dat 
het onvermijdelijk is… hoe meer ik mezelf voorhield dat ik haar haatte .. hoe 
meer een ander stem schreeuwde van pijn om haar.. ik hield van haar daar was 
geen ontkomen aan.. en dat wist ik… ik probeerde mezelf uit te puuten zodat ik 
s&aacute;vonds in slaap zou vallen… ik dacht terug aan de vorige nacht en 
besefte dat ik geen minuut had geslapen.. misschien verklaarde dat mijn 
opkomende hoofdpijn en mijn branderige ogen.. toen ik klaar was checkte ik mijn 
mail en terwijl ik een kop zwarte koffie dronk… ik zag dat ik een mailtje had 
ontvangen van nora.. ik opende het.. en las n begon verstrooid te lezen..

Beste Wael,
Hoe is het ermee? Ik hoop dat het beter met je gaat. Ik hoop dat je trouwens niet 
meer boos op me bent.. het was afschuwelijk om je zo mee te maken.. wat mij het 
meeste dwars heeft gezeten is dat je me hebt geslagen om iets waar ik niks aan 
kan doen.. ik ben verliefd op edson geworden en zijn kleur doet er voor mij niet 
toe.. voor jou wel! Het spijt me voor je.. maar mijn gevoel laat zich niet eens 
leiden door mij lat staan door jou.. maar goed.. het is je vergeven… al moet je 
daar natuurlijk zelf om vragen… ze zette er een smiley achter.. en ik begreep dat 
het een grapje was..

Ik wilde je wel laten weten dat ik het contact met edson heb verbroken.. maarik 
hou nog steeds van hem.. ik vind het jammer dat ik daar met jou nooit over kon 
praten, terwijl ik er wel voor je was wanneer je verliefd was op een van je 
chickies… 
Ik kom morgen (zaterdag) terug met said en gelti.. ik kom je wel een keer 
opzoeken

Thalla frasek, fe imane en de kleintje… 

Ps zeg dat ie moet wachten met geboren worden totdat ik er ben… 

Liefs nora

Ik staarde naar buiten en voelde die verrotte pijn weer.. daar had ik nog helemaal 
niet aan gedacht… ik heb niet alleen imane verloren.. maar ook het kind dat ik 
het mijne beschouwde… mijn blik vertroebelde.. ik zou er niet zijn als de kleine 
zijn eerste levenslicht zou zien… ik zal er niet zijn als het pappa zegt, z’n eerste 
tandjes, z’n eerste stapje… ik verborg mijn gezicht in mijn handen en huilde 
zachtjes om mijn verlies… ik werd boos.. boos op mezelf.. op mijn zwakte.. ik zat 
hier als een mietje te huilen en zij? zeker zat zij zich te verkneukelen.. zeker was 
ze blij met wat ze aangericht heeft..ik hard klapte ik de laptop dicht en liep naar 
de bank.. ik ging erop liggen en sloot mijn ogen terwijl ik de tranen nog op mijn 
wang voelde……

De hele zondag bleef ik thuis ik staarde nietsziend uit het raam daarna naar de 
tv.. bleef met allerlei vragen zitten en allerlei vragen te formuleren.. mogelijke 
scenes te bedenken in mijn hoofd.. ik zat haar te verdedigen.. en weer aan te 
vallen… in de hele week daarna zat ik mezelf te kwellen.. de week zat vol met 
vergaderingen die ik na vijf minuten niet meer kon volgen.. overdag had ik slaap 
en s’nachts kon ik niet slapen.. alle telefoontjes die ik kreeg weigerde ik.. ik wilde 
met niemand praten.. de mails liet ik ongeopend.. op donderdag avond pakte ik 
mijn spullen in op kantoor en deed de spullen van uit het appartement in een 
weekend tas en ging weer weg… deze keer nam ik het vliegtuig en een paar uur 
later opende ik mijn lege huis.. voordat ik naar binnen liep keek ik even onder de 
mat.. n niks.. ze had de sleutels meegenomen.. ik stapte naar binnen en legde 
 mijn tas neer..ik keek naar de veranderingen in huis.. ze had bijna niks 
meegenomen.. het huis zat vol herinneringen die allemaal zwaar op me maag 
drukten.. tegelijkertijd voelde het aan als mijn stekje.. ik wist dat ik nergens zo tot 
rust zou komen als hier.. toen ik in london zat had ik zoveel plannen zoveel 
dingen die ik nog moest doen.. mNu ik hier was leek mijn wereld net zo leeg als 
mijn hart, zo doelloos stond ik daar in het midden van de kamer.. alles lag nog 
hoe ik had achtergelaten.. dit had ik niet verwacht.. en vroeg me af waarom ze 
het risico wilde lopen dat ik alles weg zou gooien.. ik haalde mijn schouders op.. 
ze zal mij wel willen bewijzen dat ze genoeg geld had om nieuwe spullen te 
kopen of wat dan ook.. ik liep naar de keuken en deed de koelkast open.. erlag 
vlees en nog wat andere levensmiddelen.. maar alles zag er oud uit.. ze is dus al 
lang weg dacht ik met een steek in mijn hart… ze zal wel op deze kans gewacht 
hebben.. ik zette koffie in de smerige koffiepot

ik had eigenlijk zoveel moeten en willen doen, ik had echt plannen.. plannen om 
mijn tijd te vullen zodat ik er minder aan moest denken.. alles wat ik zou doen 
om mijn leven te vullen.. alles om dat gapende gat in mijn hart te vullen.. want 
leegte deed pijn.. de herinneringen waren een hel.. 
Nu ik hier was leek mijn wereld net zo leeg als mijn hart, zo doelloos stond ik 
daar in het midden van de kamer.. alles lag nog hoe ik had achtergelaten.. dit had 
ik niet verwacht.. en vroeg me af waarom ze het risico wilde lopen dat ik alles 
weg zou gooien.. ik haalde mijn schouders op.. ze zal mij wel willen bewijzen dat 
ze genoeg geld had om nieuwe spullen te kopen of wat dan ook.. ik liep naar de 
keuken en deed de koelkast open.. erlag wat drinken.. vlees en nog wat andere 
levensmiddelen.. maar alles zag er oud uit.. ze is dus al lang weg dacht ik met een 
steek in mijn hart… ze zal wel op deze kans gewacht hebben.. ik smeet de deur 
dicht en draaide me om.. ik zette koffie in de smerige koffiepot en zette het 
apparaat aan… onderweg naar de badkamer trok ik mijn kleren uit ik ging op 
bed zitten en trok nog mijn sokken uit ik trok de kast open en haalde er een 
handdoek uit.. per ongeluk trok ik de verkeerde la open en zag nog een 
verdwaalde bh liggen.. of eerder gezegd een vergeten bh.. ik fronste terwijl ik 
ernaar keek… deed ze dit expres? Ik schoof de lade hard terug en trok uit de 
andere een boxershorts en liep naar de badkamer… en ging onder de harde 
stralen staan..
Ik hoopte dat de douchestralen die last die ik meedroeg zouden verlichten.. mar 
nee… ik droeg nog teeds die zware brok die zorgde dat mijn hele borstkas in 
brand leekte staan… telkens als ik eraan dacht dat ik pijn had werd mijn keel 
dichtgeknepen…. Tenslotte liet ik me op bed vallen en viel in een rusteloze 
slaap…
 Het leek wel of de muren op haar afkwamen… ze was gespannen en had de 
laatste dagen nachtmerries.. van MO .. altijd had hij haar grijnzend aangekeken 
maar zijn ogen.. dat klopte telkens niet… het leek wel of er een grijze vlam uit 
zijn ogen kwam.. een vuur dat haar opvrat… het slapen viel niet mee… zelfs niet 
nu ze met fatima in het zelfde bed sliep als haar ouders… het was wel stoffig.. 
maar dat gaf niet. Ahlam had haar nog aangeboden om bij haar te blijven slapebn 
totdat de baby kwam… maar dat aanbod had imane afgeslagen.. ze had zichzelf 
in de nesten gewerkt ..en ze zou het zelf moeten oplossen.. of nee verbeterde 
zichzelf… niet echt oplossen.. ze moest nu gewoon verder met haar leven. 
Ondanks de pijn.. ondanks dat ze haar leven was verloren.. ondanks het feit dat 
ze geen hoopmeer had op wael.. het gaf niet.. daar was ze de komende dagen wel 
over uit… ze was wael kwijt.. maar de herinneringen dat kon niemand haar 
afpakken. Ze kon met zichzelf leven. Ze had hem niet bedrogen. Ze had hem 
willen helpen en had daarbij zichzelf in de problemen gebracht. Ze had zichzelf 
nooit vrijwillig aan iemand gegeven.. alleen aan hem.. ze had nooit zoveel van 
iemand gehouden als van hem.. ze zou ook nooit meer van iemand kunnen 
houden dan van hem… ze zuchtte en draaide zich moeizaam om… waarom heb 
je dit allemaal niet gezegd?”vroeg ze zichzelf af.. omdat ze de kans niet kreeg.. hij 
was buiten zichzelf van woede.. hij zou haar trouwens niet geloven… en zij was 
ook kwaad geweest.. dat hij haar niet geloofde.. dat er eigenlijk maar weinig 
vertrouwen was geweest.. tuurlijk want ze was niet veel meer dan een betaalde 
**** voor hem geweest… de tranen rolden weer uit haar ogen over haar 
neusbruggetje en vielen op het kussen… 

De dagen gingen langzaam voorbij en op de zaterdag avond deed ik nog snel effe 
boodschappen.. wat groente en fruit en een paar kant en klare maaltijden.. toen ik 
terugkwam met de boodschappentassen zag ik een klein figuurtje voor mijn deur 
staan.. even klopte mijn hart sneller.. maar al gauw werd ik teleurgesteld toen ik 
wat dichterbij kwam … het was geen Imane het was noura maar… ik legde de 
tassen neer en omhelsde haar.. 3laslamtek” allah yeselmak wael”hoe is het 
ermee?” ik knikte elhamdolilah… en met jou? “ze knikte naar omstandigheden 
wel oke”ik glimlachte terwijl ik voelde hoe kritisch ze me opnam.. ik zocht naar 
de sleutel in mijn spijkerjack en deed de deur open en liet haar voorgaan… ze 
stapte naar binnen.. “is imane er niet?” ik verstijde bij het noemen van die 
naam… “nee! “ ze keek naar me om.. waar is ze dan ? ik heb de hele tijd zitten 
aabellen maar er was niemand thuis..”dan had je eerst moeten bellen voordat je 
kwam.. dan weet je altijd of er iemand thuis is..” heb ik gedaan.. kijk maar 
hoeveel gemiste oproepen je hebt… ze keek nog steeds om zich heen.. of nee 
 wacht.. je drukt me weg dus je hebt er geen een gemist…”ik negeerde haar 
sarcastische opmerking en ging de boodschappen uitpakken.. even bleef het 
stil… wat wil je drinken vroeg ik haar… “cola “antwoordde ze afwezig ik schonk 
haar cola in en bracht het naar de huiskamer waar zij zoals gewoonlijk mtv had 
opgezet.. ze nam een slok en keek me aan.. wat is er wael?” ik haalde mijn 
schouders op.. “wat moet er zijn… ?” ben je nog steeds boos op mij..”even 
knipperde ik met mijn ogen… nee waarom zou ik?” e n toen herinnerde ik me 
haar situatie… en schudde nogmaals mijn hoofd… nee.. teleurgesteld ja.. “maar 
boos? Ik haalde mijn schouders op.. ik denk het niet… ze zuchtte.. gelukkig maar 
je weet dat ik er niet tegen kan als je boos op me bent.. “ik nam een slok cola en 
haalde mijn schouders weer op .. er is teveel gebeurd om me daar druk om te 
maken… maar je weet dat je fout zit hoop ik ze knikte… ik geef jullie maar gelijk” 
want er zit waarschijnlijk toch geen toekomst in… “ik weet wel zeker nour.. het is 
bitter om niet te kunnen omgaan met degene op je verliefd bent.. maar dat is onze 
cultuur nu eenmaal… “maar kijk nou naar jezelf wael!!”ik trok mijn wenkbrauw 
op.. “ik bedoel jij hebt ook zoveel vriendinnetjes gehad voordat je trouwde… ik 
knikte…”maar vergelijk jezelf niet met hen… de meeste waren goedkoop.. ik ben 
er ook niet trots op.. “ lieverd .. verspil je energie aan diegene waar je een 
toekomst mee kan opbouwen.. iemand die voor je kan zorgen, die je respecteert 
en van je houdt.. “ en ik dan? Vroeg ze met een piepstemmetje.. mag ik dan van 
niemand houden.. heb ik het recht niet om verliefd te zijn?” ik knikte.. tuurlijk 
wel noura maar… “niet op een neger?? “ Maakte ze de zin voor me af… we 
moesten er allebei om glimlachen.. alleen zij met trieste ogen.. geloof me lieverd.. 
trouw liever met iemand die meer van jou houdt dan jij van hem… met deze 
woorden stond ik op en haalde meer cola.. toen ik terugkwam vertelde ze over de 
vakantie in Marokko die ze op de stah heeft doorgebracht… ze mocht nergens 
heen van mijn vader die zelf wel de bloemetjes buiten zetten… “wist je trouwens 
dat hij een nieuwe auto heeft gekocht? Oh ja? Welke “vroeg ik “k weet niet.. een 
jeep wel een hele mooie.. “ heeft ie em meegenomen vroeg ik nieuwsgierig.. ze 
schudde haar hoofd.. “hij heeft em daar gekocht.. hij heeft ook voor hamid en zijn 
nieuwe vrouw gekocht.. “ik knikte vreemd.. mij haatte hij juist omdat ik altijd 
weigerde mijn studiefinanciering aan hem te geven.. tenminste.. een van de 
redenen dacht ik wrang.. waar haalt hij het geld vandaa dan?

Is zijn vrouw rijk? Vroeg ik… noura schudde weer haar hoofd.. dat is het nou… 
ik durf het niet tevragen maar de familie van die vrouw zijn maar sloebers.. 
vreemd hoor.. peinsde ik met terwijl ik aan mijn cola nipte.. uit het niets kwam er 
een gedachte in me op.. zou het? ik verwierp de gedachte even snel als dat ie bij 
 me opgekomen was.. ik haalde me schouders op en zette me af tegen de dressoir 
en ging naar de keuken... "heb je honger" vroeg ik "nee niet echt"hoezo heb je iets 
lekkers ik schudde mijn hoofd.. ik eet alleen omdat ik moet eten.. lekker is een 
andere verhaal.."jah zeg dat wel"zei ze terwijl ze vies toekeek hoe ik het maaltijd 
in de magnetron gooide... ze keek omzich heen.. ik kon haar gedachten gewoon 
volgen.. wat wil je zeggen? ze glimlachte.. en ik bewonderde haar omdat ze nog 
kon lachen.."is fatima hier nog geweest?" ik haalde mijn schouders op.. wallah ma 
ik weet "huh ze woont toch bij jou? ik knikte maar.... ik ben net terug uit engeland 
ik heb haar nog niet gezien.. raar is imane je dan niet komen ophalen?" ik 
schudde mijn hoofd en ontweek haar blik... hoe was lerb3ien van me moeder?? 
(40 daagse herdenking) even bleef het stil.. ewa jah hoe moet zo'n dag zijn.. je 
krijgt niet eens de tijd om je eigen verdriet te verwerken, je bent aldoor bezig met 
sghoul.. ze vertelde over haar tijd in marokko en ik deed me best om haar te 
troosten.. voor haar was het veel erger.. ik had het voorrecht gehad om afscheid 
te nemen van mijn moeder, haar te zien en haar te kussen... maar zij meskiena 
helemaal niks.. even was het stil en waren wij beiden in eigen gedachten 
verzonken.. het gepiep van de magnetron haalde ons uit onze overpeinzingen.. ik 
haalde het hete bakje uit de magnetron, ik haalde de folie ervan af toen noura me 
eten zat afte kraken.. opeens zei ze.. "stil eens?" je telefoon gaat.. ik haalde me 
schouders op.. ik ben aan het eten... waar ligt ie.. in de slaapkamer antwoordde ik 
terwijl ik me tong verbrande aan een krieltje.. ik hoorde haar zachtjes praten toen 
ze terugkwam en mij de telefoon aangaf.."hallo"waelllll fain a legra??!!! zomaar 
hoor ik niks van je!! ik had me nooit kunnen voorstellen hoe blij ik was de 
vertrouwde stem van Said te horen.. ik moest lachen.. eey ba said.. " BAK? ik zou 
wel willen, je vader is verdikkie rijk man.. " ik lachte jah, jij zou tenminste met me 
delen yek? hij lachte.. ik deel alles met je behalve me vrouw..."noueeh die 
lelijkerd hoef ik geeneens"en knipoogde naar noura die de telefoon wilde 
afpakken.. toen het niet lukte schreeuwde ze... "NEEE alsof jij ooit aan een vrouw 
kunt komen laat staan delen.."sier sier tegeba3"(ga ga je verstoppen) ik lachte 
hardop.. en said zei eey pik let op je zus he?" ik kwam niet meer bij!!! saafi saafi 
wat wilde je kwijt said! ga je morgen voetballen met de jongens?" ik fronstte mijn 
wenkbrauwen.. oei dat heb ik een lange tijd niet gedaan.. "ewa kom nou... ik heb 
de jongens beloofd.. ze hebben je gemist man.. ze kunnen niemand zo dolllen als 
jou..je bent goed voor hun zelf vertrouwen!!" hahahaha lachte ik nep. kiefasch 
daba?" snotapen gaan me dollen wella?" is goed kom me ophalen om 11 uur oke? 
ik kom vanavond langs is dat goed dan kunnen we effe chillen.. ikknikte is goed.. 
ik had echt behoefte om met hem te chillen.. 

toen ik ophing zat nora mij peinzend aan te kijken... ze keek op haar telefoon.. 
wanneer ga je het me vertellen?"ik keek haar vragend terwijl ik wist wat ze wilde 
vragen..." wat?" vroeg ik dom.. waar is imane?" ik schoof het bakje weg en legde 
de vork neer.. ik had nauwelijks gegeten.. maar ik had al geen trek meer.. ik 
schraapte mijn keel... "ze is weg.. " voorgoed maakte ik mijn zin af.. het klonk zo 
definitief en ik voelde weer een golf van misselijkheid over me heen vallen... of 
was het verdriet..."wat is er gebeurd ?"fluisterde nora.. ik wreef over mijn 
vermoeide ogen.. verdorie.. het ging net zo goed.. maar ik moest doorbijten. ik 
weet niet hoe ik het moet zeggen.. maarreh we kregen een knallende ruzie, en het 
was duidelijk dat het zo niet verderkon. dus heb ik haar weg 
gestuurd.."WAT???"vroeg ze terwijl ze opstond.. "ben je gek geworden... ??" ik 
keek vragend naar haar op "ze is verdomme hoogzwanger!!1 kan elk moment 
bevallen.. en jij stuurt haar weg?" ik besefte dat ik niet de hele waarheid wilde 
zeggen.. was gewoon TE vernederend.. dus haalde ik mijn schouders op.. jah.. " je 
bent echt gevoelloos wael.."wat is er met je gebeurd?" ik haalde mijn schouders 
op.. ik heb nooit beweerd dat ik gevoelig ben.. maar zo was je niet denk nou na? 
waar is ze nu??"vroeg noura half schreeuwend.. ik haalde mijn schouders 
op.."kan me niet schelen ook.." even was ze stil.. "wat ben je toch een HUFTER!!!!" 
ik knikte.. thanx

ik hoorde hoe de deur dichtviel ik bleef voor me uitstaren.. ik stond uiteindelijk 
op en liep ook de deur uit ik belde said op die mij in het park zou oppikken.. 
ondertussen liep ik naar het park… dezelfde park waar we Mo in elkaar hadden 
geslagen de allereerste keer… ik haalde diep adem.. was het toen al bezig? 
Tjonge.. nee toen zag hij mij als bedreiging.. en nu? Nu heeft hij mij met gelijke 
munt terugbetaald.. nee zijn wraak was erger.. of was het de hare?” ik schudde 
mijn hoofd en sloeg een snackbar binnen.. ik haalde een pakje sigaretten bij de 
gare Egyptenaar stak een sigaret op en zoog de rook diep naar binnen.. de rook 
brande in mijn longen.. nu was er tenminste een reden voor dat branderige 
gevoel.. ik blies de rook weer uit en liep verder richting het park. Ik keek om me 
heen en zag een verliefd stelletje langs de gracht lopen.. hoe ironisch is het leven? 
Hete ene moment heb je alles, het andere ben je alles kwijt… ik stapte door en 
ondertussen filosofeerde ik over het leven, dat mij behoorlijk tegen zat wat nou 
tegenzat.. ?? aan alles komt een eind wael.. bitter dat het zo is gegaan maar niks 
aan te doen.. het leven is wreed genoeg om verder te gaan met of zonder mij…

“ WAT????” riep said… wacht effe ik geloof niet dat ik je kan volgen… jullie 
hebben ruzie gehad en jij zet haar buiten de deur.. “ ik knikte en nam nog een 
trekje van mijn tiende sigaret.. het bleef even stil.. “maar waarom?” ik haalde 
mijn schouders op.. en overwoog weer of ik het zou vertellen.. onderweg had ik 
 me voorgenomen om het niet te vertellen… maar de last die ik meedroeg werd 
me bijna teveel.. ik moest er over praten… ik moest het kwijt anders ging ik eraan 
onderdoor… ik nam nog een trekje .. en probeerde het te formuleren.. er viel niks 
te formuleren bedacht ik…” ze is vreemdgegaan en ik kwam erachter” Said was 
met stomheid geslagen.. “hij produceerde een glimlach.. werd daarna een lach.. 
en stootte tegen mijn schouder.. “ tfoe 3liek het is nog geeneens 1 april” ik keek 
hem ernstig aan… de glimlach stierf op zijn lippen.. zijn verbijstering deed me 
denken aan de mijne… “kan niet!”ik knikte “ik geloofde het niet… maar de 
waarheid is hard!!”hij keek verbijsterd om zich heen.. “maar waarom?” 
wraak!”wat???” ik moest grinniken… weetje wat het is said.. het ongeluk he? 
Waarin haar moeder is gestorven en zij even niet kon lopen… zij denkt dat het 
mijn fout was.. terwijl zij degene is die verkeerd heeft ingehaald en tegen de 
vrachtwagen aankwam en daardoor de macht over het stuur verloor.. mij toen 
raakte en met die snelheid verloor ik ook de macht over het stuur… haar moeder 
is dood ja.. zij heeft veel meegemaakt.. ja ik ook… maar ik ben niet 
verantwoordelijk.. dat heb ik ook in de politiedossier gelezen.. zij houdt mij 
verantwoordelijk.. en dit is haar wraak”mij kapot maken vervolgde ik… hij liet 
sissend zijn adem ontsnappen… “dit had ik nooit verwacht..” even bleef het 
stil…”weet je het zeker?” tuurlijk.. de hele rechtszaal heeft haar gezien, ze is 
gewoon opgenomen terwijl ze hem in de gevangenis bezocht… en… mijn stem 
brak.. en ik hield mijn mond….. pffff… hoorde ik hem zuchten..”en nu? Gaan 
jullie scheiden en hoe zit het met het kind..?” ik weet het niet said, ik ging 
voorover op het bankje zitten en verborg mijn hoofd in mijn handen… ik 
probeerde me af te sluiten voor de wereld… shit said had gelijk.. wat nu? Ik 
krabde op mijn ongeschoren wang… en stond op.. ook said stond op.. zwijgend 
liepen we naar de auto en hij reed mij naar huis… hij parkeerde de auto… en 
vroeg zal ik meekomen.. “ ik keerde terug naar de werkelijkheid.. “en Gelti laat je 
haar alleen..”hij lachte.. “geltek fel maghreb” ik haalde mijn schouders op je weet 
mijn huis is de jouwe”

het voetballen had me goed gedaan.. ook Said z’n gezelschap deed me goed… en 
zo kwam het dat ik zondag middag helemaal kapot was en op de bank lag te 
slapen toen ik de deur hoorde die openging… ik besteedde er geen aandacht aan 
toen ik zachte geschuifel hoorde die steeds dichterbij kwam vlogen mijn ogen 
open… ik keek opzij en keek in een paar geschrokken groene ogen.. een pijl van 
pijnlijke herkenning schoot door me heen.. ik sloot mijn ogen en ging weer 
liggen… “wat kom je doen?” en was trots op mijn rustige stem.. ik hoorde haar 
snuiven… ik kom wat spullen halen die ik nodig heb.. oke zei ik zonder mijn 
ogen te openen .. leg de sleutel daarzo neer als je weggaat.. ik wees naar de tafel.. 
 “ze zuchte kunnen we niet praten? “ik gaf geen antwoord… wael? Kom op zeg 
luister ik….”JE kwam spullen halen… “ niet om te praten” waarom zouden we 
niet praten.. wilie wael ik snap dat je gekwetst bent.. maar het is niet wat het 
lijkt..” waarom kijk je me verdomme niet aan??” ik stond geërgerd op… .. 
“misschien omdat ik jouw aanblik niet kan verdragen??? “ik wil je stem ook niet 
horen.. “ ze stak haar hand naar me uit.. tegelijkertijd deed ik een stap naar 
achter… “raak me niet aan…. “ doe wat je moet doen en ga weg… “ wael?” haar 
stem brak en ik ging genadeloos door… “meisje je weet niet hoe ik je haat.. “ ik 
haat jou net zo erg, zo niet erger wael..”waarom denk je toch altijd dat mensen 
van je houden.. het is je arrogantie die je de das hebben omgedaan” nou gelukkig 
maar dat we op elkaar lijken niet? Het verschil is dat ik arrogant ben, maar 
tegelijkertijd in staat ben lief te hebben en te vergeven… iets wat bij jou niet in je 
woordenboek voorkomt.. “waarom zou ik je vergeven dat je me om een krasje op 
je auto mijn moeder hebt afgenomen.. ik lachte.. het was een rauwe lach die zelfs 
mij hard en lelijk in de oren klonk… ik liep naar de kast..”het enige wat je met je 
wraak hebt bereikt is dat je je kind een vader hebt afgenomen. En jezelf hebt 
verlaagd door iemand kapot te maken die er altijd voor je heeft gestaan terwijl 
niks hem daartoe dwong. Ze leek daarover na te denken. “Alles wat je deed was 
om je schuld in te lossen..” zei ze zacht. Ik glimlachte terwijl ik een dossier uit de 
kast haalde.. ik controleerde of ik de juiste had.. met een lieve lach vroeg ik “en is 
mijn schuld nu ingelost?” ze keek me gemeen aan… jouw schuld zal nooit in zijn 
geheel ingelost zijn… “ nou dan ben ik blij dat God genadevoller is dan de 
wezens die hij creert” ik gaf haar het dossier.. ze keek er vreemd naar..”je is late 
huwelijks cadeau” lees het een keer door mocht je er tijd voor hebben… “wat is 
dit?” dossier van de verzekering over het ongeluk dat ons bij elkaar heeft 
gebracht..” dan heb je mijn schuld zwart op wit… zoek een advocaat.. misschien 
kun je me nog aanklagen..” ik draaide me om en liep naar de deur… laat de 
sleutels op tafel… en ik ga een scheiding aanvragen… “ik stem niet toe” hoorde 
ik haar vertwijfelde stem…” ik keerde me om.. en lachte haar in haargezicht uit… 
“Overspel liefje” ik ga je publiekelijk aan de schandpaal nagelen, zoals jij dat bij 
mij hebt gedaan… ik liep naar de deur.. vergeet de sleutels niet!!!

Een uur later kwam ik terug in hetzelfde huis.. ik keek niet eens wat ik miste.. het 
belangrijkste was dat ze er niet was… ik was tot de conclusie gekomen dat ik 
haar gewoon uit mijn leven te bannen.. zolang ze er niet in zat te wroeten.. zo 
lang ik haar niet meer zag zou mijn leven dragelijker worden. even tot rust 
komen van deze nare tijd en daarna weer mijn leven op bouwen. Dat was het 
plan. Imane was voorgoed verleden tijd.. al wist ik 100% zeker dat ze ooit spijt 
 zou hebben en terug zal willen. En als er iets is dat ik van mijn relaties heb 
geleerd dat is het wel dat het wanneer het afgelopen was, het beter niet meer 
opnieuw kon beginnen.. 

De avond was warm, niet zo heel warm.. maar warm genoeg om buiten te zitten.. 
en de hele dag in revue te laten passeren.. nee vooral de tijd dat ze in haar huis 
geweest was.. de eerste aanblik nadat ze wael bijna anderhalf week niet had 
gezien of gesproken.. ze had de behoefte gevoeld om hem aan te raken.. ze had 
zo graag de tijd willen terugdraaien.. het zou heel anders zijn geweest als ze 
eerlijk tegen hem was geweest.. hij zou zeker even boos zijn geweest.. haar 
verboden hebben zich met zijn zaken te bemoeien.. “zijn blik vol haat was haar 
teveel geworden waardoor ze weer uit haar slof schoot.. en weer rare dingen 
heeft gezegd.. in plaats van uit te leggen dat ze het niet meende van de vorige 
keer.. ze stond moeizaam op en liep naar haar tas die ze een paar uur geleden in 
de hoek van de kamer had gegooid en haalde het dossier eruit.. ze nam het weer 
mee naar het balkon en ging weer in de gemakkelijke stoel zitten die ooit van 
haar vader was geweest… ze hoorde Fatima binnen komen.. even later kwam ze 
tevoorschijn.. ze zag er moe uit.. ondanks haar gezonde bruine kleur. “ wat ben je 
aan het doen?” . niks eigenlijk.. ik was van plan dit effe door te lezen”wat is dat?” 
vroeg fatima nieuwsgierig politiedossier van het ongeluk..” van vorig jaar hoe 
kom je eraan?” imane lachte vol zelfspot.. al die tijd had hij ém.. kun je het 
geloven? “die smiecht!!” riep ze uit.. hij was vandaag trouwens met vrienden op 
mijn werk… ze waren luidruchtig en hij had het wel gezellig.. dus volgens mij zit 
hij er helemaal niet mee imane.. en jij loopt je dood te huilen man !!” met wie was 
hij allemaal? Vroeg imane tegen wil en dan ik weet niet.. ik herkende alleen die 
lelijkerd said” Imane glimlachte.. die twee waren onafscheidelijk..” weetje zeker 
dat hij het was..” ja ja zeker. hij was nog naar me toe gekomen, maar ik negeerde 
hem.. hij wilde iets zeggen of zo.. maar ik gaf hem lucht..” waarom fatima? Hij 
heeft jou nooit iets aangedaan, in tegendeel hij is goed voor je geweest…”en dat 
zeg jij?”riep fatima verontwaardigd.. hij heeft je verdomme buiten de deur gezet 
terwijl er niemand was die je kon opvangen!” Imane haalde haar schouders op
Ik wil het er niet meer over hebben oke?” wat jij wilt, maar verwacht niet dat ik 
leuk tegen hem ga doen terwijl hij mijn zus dit heeft aangedaan” imane zuchtte. 
laat ik haar maar niet vertellen wat ik hem wel niet heb aangedaan dacht ze “ oke 
maak wat koffie voor me klaar wil je?” NEE!! Je bent zwanger en niet invalide 
dus je staat maar lekker zelf op ik ga douchen en slapen” Imane zuchtte maar 
verroerde zich niet ze sloeg de eerste bladzijde om en begon te lezen..de koffie 
kwam een paar minuten later,maar ze had het niet door. Ze was nog steeds 
verdiept in de woorden die zo onwerkelijk waren dat het leek of ze droomde… 
ze had elke wending in haar leven verwacht… behalve dit. Dit kon niet waar zijn! 
Hij was onschuldig!! Het ongeluk was door haar zelf veroorzaakt!
Van slapen kwam niet veel terecht. Als gevolg daarvan stond ik om 7 uur in de 
ochtend voor de parkeergarage van kantoor.. even later werd ik binnen gelaten 
door een bewaker.. ik liep door de verlaten gangen.. ik ging naar mijn kantoor en 
sloot me op", ik startte mijn computer op en haalde enkele documenten 
tevoorschijn en printte die uit.. ik pakte enkele dossiers uit een andere kast en 
legde ze neer op mijn bureau… ik keek naar de hoeveelheid en verheugde me op 
een saaie dag hard werken
Dat gebeurde ook tot dat de deur werd geopend en een figuur naar binnenliep.. 
ik keek niet op “goedemorgen Maria, nooit gehoord van kloppen? En wat staat er 
vandaag op de agenda?” toen er geen antwoord kwam keek ik langzaam op mijn 
ogen volgden een stel in glinsterende panty’s gestoken benen.. halverwege haar 
bovenbenen begon een zwart rokje.. toen ik bij haar gezicht was schrok ik me 
wezenloos… “ JIJ? “zij zat me ook met open mond aan te kijken… haar blik kreeg 
een hooghartige uitdrukking..” Ja ik ja..”moeite mee?”ik leunde achterover en 
keek haar geiiriteerd aan.. “ jah eigenlijk wel” maar dat maakt niet uit.. “hoe ben 
je langs Maria gekomen?” ze glimlachte.. “maria is met vakantie en aansluitend 
gaat ze met pensioen dus ik denk niet dat je haar snel terug zult zien..” 
SHIT”waarom wist ik van niks…”damn.. dit mens moest snel weg” goed wat kan 
ik voor je doen?” ze keek me nietbegrijpend aan.. “hoezo? Wat kan jij voor mij 
doen?” je zit op de stoel van mijn baas en voorzover ik weet heb je daar geen 
toestemming voor gehad..” ik fronsste..“oke..ik stond op..ik denk dat het 
makkelijker is als wij ons aan elkaar voorstellen ik stak mijn hand uit..”Wael 
Ziane juridisch adviseur” ze keek me eerst ongelovig aan.. toen stak ze met tegen 
zin haar hand uit” Ahlam ben Issa jouw secretarresse” van verbazing hield ik 
haar hand langer dan nodig vast.. ze wrong haar hand los.. ik ben maar een week 
ingewerkt dus verwacht niet te veel… en mijn werk hier is alleen zaken.. ik mag 
jou niet en zeg het je recht voor zijn raap !” ik haalde mijn schouders op.. wie zei 
dat ik vrienden zoek?? “ ze zweeg bij die terechtwijzing.. “luister zei ik en ging 
zitten… laten we het makkelijker voor onszelf maken… ik heb niks tegen 
niemand maar iemand die mij dwarszit zal ik ook dwarszitten… om onze tijd 
prettig te maken kunnen we beter wat afspraken maken. Ik somde een paarregels 
op.en ze luisterde met tegenzin. “ik wist dat het een pittige tante was. en normaal 
zou ik de uitdaging haar te temmen niet uit de weg gaan… maar ik voelde aan 
mijn trouwring die ik nog steeds om had.. en vroeg me af waarom ik die nog om 
had.ze volgde mijn blik.. was dat alles? Ik keek verschrikt op.. eeh ja.”zei ik 
verstrooid… wat staat er op de agenda?” ze somde enkele afspraken op ik knikte 
waarschuw me van te voren oke? Ze keek me hooghartig aan.. sorry maar voor 
 wekker spelen staat niet in mijn contract.. “ ik keek zo arrogant mogelijk maar 
moest meteen aan de opmerking van imane denken.. “je arrogantie doet je de das 
om.ik glimlachte triest en draaide me weer om naar mijn scherm.. toen ze bijna bij 
de deur was…zei ik: “als het je niet bevalt vraag je overplaatsing aan…

De rest van de ochtend kwam ik mijn kamer niet uit, de koffie moest ik zelf halen 
en de telefoons werden wel doorverbonden maar op de een of andere manier 
verkeerd waardoor er opgehangen werd. Ik probeerde geduld te tonen maar het 
viel niet mee toen het voor de vierde keer die ochtend gebeurde dat de telefoon 
overging en ik Ahlam’s stem aan de andere kant hoorde dacht ik dat het eindelijk 
goed ging.. toen ik weer die onmiskenbare tuuut tuuut tuuut hoorde… ik smeet 
de hoorn er weer op..”GODVERDOMME!!!!!”ik stormde de kamer uit.. “weet je 
niet hoe een focking telefoon doorverbonden moet worden??”waar heb jij je 
opleiding dan gedaan??” “sorry.. deze telefoon werkt anders dan ik gewend 
ban… loog Ahlam” ik haalde mijn handen door mijn haar en verzuchtte..”hoe 
lang ben je ingewerkt?” nou een week”maria mocht van personeelszaken haar 
uren eerder opnemen dan gepland waardoor we maar een week samen waren. 
Ze heeft wel een handboek voor me geschreven maar dat lukt niet zo goed.. “ 
geergerd blies ik mijn adem uit.. ik snap niet dat ze jou hebben aangenomen.. van 
alle kandidaten was jij volgens mij het minste geschikt. “ “nou heb je lekker pech 
gehad, heb je er problemen mee? Meld je dan maar bij de personeelszaken..!!”beet 
ze me toe.. 

ik liep mijn kantoor weer in. In de deuropening ging de telefoon weer.. we keken 
allebei gebiologeerd naar het toestel.. ze maakte aanstalten omop te nemen.. maar 
ik dook op het toestel : wael Ziane goedemiddag” een mannenstem klonk 
aarzelend door jah goede middag u spreekt met Issam,ik ben op zoek naar 
Ahlam ” ik keek Ahlam aan en trok mijn wenkbrauwen op.. heeft u een 
momentje?” jah dank je wel klonk het opgelucht.. ik zette hem in de wacht “kijk 
zo zet je iemand in de wacht dat weet je he? Ze knikte.. als je hierop drukt, maak 
je verbinding met de telefoon van mij.. yek?” Ben je arabisch vroeg ze opeens?” ik 
keek verrast op.. ja? Jij?” ze glimlachte voor het eerst sinds ik haar had gezien.. 
“jah.. volgens mij ben je ook nog tetouani he? Ik knikte .. toen haar lach breder 
werd concludeerde ik dat zij dat ook was… ik glimlachte naar haar en legde haar 
verder uit hoe ze moest doorverbinden… daarna haalde ik hem uit de wacht en 
gaf haar de telefoon.. “issam” verduidelijkte ik en ging mijn kamer weer in… ik 
hoorde haar net “Hoi Schat” in de hoorn zeggen.. De eerstvolgende telefoontje 
kwam er wel goed door.
 De avonden waren het ergst.. verschillende gesprekken spookten door mijn 
hoofd… Said probeerde bij me te blijven maar of ik het wilde of niet.. ik sloot 
hem buiten.. buiten mijn gedachten die mij tot nu toe beheersten. Het slapen ging 
me heel slecht af.. ik kon s’nachts niet slapen.. de herinneringen speelden zichzelf 
als een film af.. meedogenloos en niet buiten te sluiten. ik besloot mezelf helemaal 
te vermoeien zodat ik wel moest slapen…

Donderdag middag ging ik vanuit kantoor meteen naar de sportcomplex waar ik 
mezelf helemaal uitsloofde.. tijdens het rennen op de band nam ik mijn voor om 
mijn lven opnieuw in te richten. Scheiden van imane, en daarna meteen opnieuw 
trouwen.. het liefs een meisje die ik niet kende.. ze kon beter van mij houden dan 
ik van haar. Terwijl ik naar mezelf keek in de spiegel terwijl ik met gewichten in 
mijn handen verschillende oefeningen deed,bevestigde ik elke naam die ik eerder 
voor mezelf had verzonnen.. maar het enige wat bij me pastte was “Bahloul” dat 
was de debiele man bij ons uit de wijk in marokko. Meskien hem kon je ook 
wijsmaken dat koeien konden vliegen. Ze zeggen dat zijn reden tot gekkigheid 
zijn stiefmoeder was die hem had misbruikt.. damn.. zo kon ik niet zijn.. ik was 
alleen goed van vertrouwen geweest meer niet.. ewa als je dat al niet kan zijn met 
je vrouw? Met wie dan? In plaats daarvan projecteerde ik mijn energie op mijn 
haat voor die onschuldige uiterlijk van een groen oogige heks. Opeens leken de 
gewichten veel lichter.. 

Imane voelde in supermarkt al kramp.. tenminste dat was de eerste grote ze had 
vanaf de ochtend al een zeurderige pijn gevoeld.. maar ze had gedacht dat het 
door de kou van de afgelopen dagen was.. de afgelopen dagen was ze steeds 
bezig geweest met haar schuldgvoel proberen kwijt te raken.. de schok die het 
dossier teweeg had gebracht was niet gering.. het had haar wereld op zijn kop 
gezet.. altijd had ze gedacht dat wael zijn schuld bij haar inloste.. dat al zijn 
gebaren naar haar toe eerder door schuldgevoel werden veroorzaakt dan door 
iets anders... ze had zich heel lelijk vergist. En ze zag de gevolgen van haar 
domheid elke dag meer en meer in… onbewust streelde ze haar buik.. ze wist 
wat haar te doen stond.. ware het niet dat wael haar gesprekken telkens 
weigerde.. ze begon werkelijk te geloven dat hij haar haatte.. maar geef hem 
ongelijk dacht ze terwijl ze een pak melk in de kar legde.. hij had zo zijn best 
gedaan.. ze dacht terug aan de tijd dat hij haar telkens in en uit de rolstoel hielp.. 
naar de wc, naar de badkamer in bed.. alles gewoon!!! Ze voelde in steek in 
haarhart.. hij ging zeker door een hel!! Daar kende ze hem goed genoeg voor.. ze 
moest hem de waarheid vertellen.. ze moest effe haar trots opzij zetten en hem de 
waarheid vertellen.. wat hij daarna deed was zijn zaak.. ze zou hem niet vragen 
 haar terug te nemen.. als ie maar wist dat ze van hem hield.. als ie maar wist dat 
het niet waar was dat ze vreemd ging.. ze had gedacht dat het voor zijn bestwil 
was.. ze zuchtte en liep naar de kassa.. ze kon niet zeggen wat welke pijn erger 
was die in haar rug of die in haar hart.. ze belde wael op.. gewoon in een 
opwelling.. Said nam op.. nee wael was op zijn werk.. een uur later weer… nee hij 
was nog steeds niet thuis…”Imane?’ ja? Antwoordde ze vermoeid..”is het waar? 
Ik bedoel… het bleef effe stil..”imane zuchtte.. ik weet dat ik je kan vertrouwen 
Said.. maar ik kan er niks over zeggen.. behalve dat er grote misverstanden zijn 
geweest.. ik weet dat ik grote fouten heb gemaakt… maar ik moet het op de een 
of andere manier goed maken.. nee nee verbeterde zichzelf..hij moet weten dat 
het anders zit dan wat hij denkt… ik wil alleen dat hij het weet.. het zal wel nooit 
goed komen .. maar ik wil gewoon niet dat hij verkeerd denkt over mij..over wat 
we samen hadden… ze bleef maar praten… “Imane,luister.. hij is nu niet hij zou 
naar de sportschool gaan vandaar dat hij laat is… en hij nam niet op omdat hij 
niemand wilde spreken.. da’s alles maar ik zal er bij hem op aandringen dat ie 
met je moet praten oke imane?” ze haalde diep adem.. jah is goed… “ said legde 
de telefoon neer en nam zich voor om niet meer op te nemen hij zette de tv aan en 
wachtte op wael.. hij bleef laat weg… uiteindelijk kwam hij rond 10 uur in de 
avond.. hij legde zijn sporttas neer en plofte op de bank…” kiefesch?” hij haalde 
alleen zijn schouders op.. hij zag er zwaar vermoeid uit..”imane heeft nog gebeld 
voor je zei Said… maar het leek of wael hemniet had gehoord… Hij wil het 
gewoon niet horen dacht said.. ewa geef hem ongelijk…ik zou haar vermoord 
hebben dacht said bij zichzelf.. oh ja? Ewa waarom sta je dan toe te kijken toen 
Nora met een neger ging.. je had het lef niet eens om het aan haar broer te 
vertellen… ?? lachtte een stem diep in hem uit Said gooide de afstandsbediening 
op de andere bankstel en pakte zijn spijkerjack en liep de deur uit…

Ik douchte nog een keer en pakte een blikje cola uit de koelkast.. waarom belde 
ze? Kon ze me gewoon niet met rust laten? Was het niet enoeg dat ze mijn leven 
zuur maakte.. die kan KER H OER ik ging op bed liggen… keek expres niet naar 
haar kant van het bed.. en zette een muziekje op.. hasni klonk verdrietig toen 
ikhem hoorde zingen… “ghadar trouh we twelli tebqa dima ghadar… waqti 
daya3 m3aak lil ou nahar… jah.. daar had ik zoveel spijt van… mijn tijd die ik 
aan haar heb verspild.. de telefoon ging.. ik keek ernaar… een boosheid kwam in 
mij naar boven en ik nam op..”wael!” er klonk een kreun… “met imane…” wat is 
er met jou? Viel ik uit…”heb je geen verstand.. of wil je het niet begrijpen… BEL 
ME NIET!!! Nooit meer… ik heb genoeg tijd aan jouw verspild… als je iets wil 
zeggen doe het dan maar via je advocaat… begrijp je me?????” een lange zucht 
was het antwoord.. nog voor ze iets kon zeggen… had ik al opgehangen.. ik 
 staarde naar het plafond.. nam nog een lange slok Cola en genoot band het 
prikkende gevoel in mijn slokdarm… ik switchte naar een andere nummer van 
Hasni en ging op mijn buik liggen… ik kon niet meer zeggen wanneer ik in slaap 
was gevallen

Op Diezelfde nacht rond 3:45 hoorde ik de telefoon ik nam op en ik hoorde 
hamid fluisteren.. “wael? Ik mocht jou niet bellen maar je vrouw is aan het 
bevallen, het gaat niet goed daarzo… kom asjeblieft naar het ziekenhuis” nog 
voor ik iets kon zeggen had hij neergelegd. Zonder na te denken stond ik op.. 
greep naar een spijkerbroek een overhemd die ik de vorige avond aan had en liep 
de deur uit… ik reed in topsnelheid naar het ziekenhuis… waar bleek dat ze niet 
was binnengebracht.. ik probeerde met haar eigen achternaam.. nee ook niet… 
shit dan moet ze in het andere ziekenhuis zijn.. helemaal aan de andere kant van 
de stad… gelukkig was het stil op de weg.. ik scheurde ernaartoe.. maar kwam 
alsnog te laat.. ik kwam de gang op bij de kraamafdeling en zag 3 paar 
beschuldigende ogen naar me kijken… Fatima draaide zich met haar rug naar me 
om.. ik was verrast daar mijn secretarresse te vinden… “jij?” ze keek me 
ongelovig aan… “jij??” ik had er achteraf omkunnen lachen.. maar op dat 
moment absoluut niet… ik richtte mijn aandacht op noura.. . wat is er gebeurd?” 
niks Imane is aan het bevallen.. maar het gaat niet goed.. het kindje ligt dwars..is 
ze daar?”ik wees naar de deur… noura knikte maar fatima ging tussen mij en de 
deur in staan en keek me woedend aan… “waag het niet hufter!!!”waag het niet 
naar binnen te gaan!! Je hebt haar genoeg aangedaan!!”eindstand als ze je nodig 
heeft en om je roept, neem je die ****ing telefoon niet eens op!! Huh ik snapte er 
niks van..” hee weetje fatima.. rot effe gauw een eindje op.. je praatte toch niet 
met mij.. doe me een plezier en hou het nog effe vol.. ik draaide me om naar 
nora..”er moettoch iemand bij haar binnen zijn… “ nora knikte en keek naar de 
grond.. jah.. “ze zijn haar aan het opereren nu… haar toestand is kritiek” dat was 
de stomp die mij de knock out gaf… ik ging zitten op een bankje die door hen 
was genegeerd“waarom ?”vroeg ik… Het duurde te lang.. kwam het antwoord 
van ahlam.. de weeën waren al vanochtend begonnen.. maar ze had het niet 
door… en hier in het ziekenhuis .. tja hoe moet ik het zeggen.. de weeën waren 
gewoonweg niet sterk genoeg… ze had veel pijn.. maar er kwamen geen 
persweeën.. het kindje lag ook nog eens verkeerd om.. eindstand er dreigde 
gevaar voor moeder en kind ze moesten haar opereren.. en daar mocht alleen de 
vaderbij zijn… Fatima durfde niet… maar ze wordt gedeeltelijk onder narcose 
gebracht.. Ahlam was onder het praten naast me komen zitten.. ik had mijn hoofd 
in mijn handen gestopt en probeerde me flink te houden.. Y rabbi.. zo wreed kan 
je niet zijn.. dacht ik.. Ahlamlegde haar hand op mijn schouder… “ze heeft nu 
tenminste geen pijn.. ze heeft geen pijn..” alsof het hem wat kan schelen.. “wat 
loop je theater op te voeren wael?” Waarom ben je gekomen?” Fatima? Spraken 
ahlam en nora tegelijk..” nu moet je ophouden!! Maakte ahlam af.. “waarom zou 
ik.. ik vertel alleen de waarheid!”gedraag je nou niet als een kind Fatima!!!!”

Al het gekibbel ging langs me heen… 3lesch ya rabbi.. als je haar wilt straffen kan 
het opduizend andere manieren.. maar waaromzo… dit had niet gehoeven?” je 
kan niet zo wreed zijn kan niet…!!!!” plots herinnerde ik mij wat ik aan het doen 
was…”astagferou allah!!! “yarabbi… laat haar en haar kindje dit overleven..”yaa 
rab!!’’ Nora nam Fatima mee naar de cafataria en ik bleef achter met ahlam.. ze 
zat alleen naast me.. en zei verder niets.. minuten verstreken alsof het uur waren.. 
de deur van de gang ging open en twee verpleegsters Ahlam mocht naar 
binnen… Ahlam keek me even aan .. ik bleef verlamd zitten.. ik durfde niet 
Ahlam duwde me opzij en ging zelf.. iets layter volgden Fatima en Noura ik bleef 
maar voor me uit zitten staren..Ahlam en de rest kwamen na een half uur terug.. 
allemaal met een gelukzalig glimlach op hun gezicht, Fatima liep door, noura 
bleef naast me staan en Ahlam was de enige die sprak.. Ze slaapt nu, maar maak 
het goed met haar als ze wakker wordt“ ze houdt echt van je.. en jij bent de enige 
waar ze omriep toen ze pijn had.. ze grinnikte.. daarom is fatima ook zo jaloers.. 
Je broer brengt de meiden naar huis.. en mijn man brengt mij weg.. “ik verstond 
maar de helft van wat ze zei..en stapte uiteindelijk naar binnen..”meneer?” vroeg 
de verpleegster.. ik ben haar man! “oh oke.. “u zult geduld moeten hebben en 
heel voorzichtig moeten doen. ze slaapt.. “ " hoe is het met mijn.. het kindje?” die 
makt het goed.. ze wordt zometeen naar de kinderkamer gebracht aan het einde 
van de gang.. in een van de coveuses”ik knikte en kwam dichterbij… ik zag hoe 
ze rustig sliep.. alleen zag ze er alsnog moe uit.. heel moe..concludeerde ik.. ik 
durfde haar niet aan te raken..en tegelijketijd wilde ik zooo graag

Ik pakte een stoel en ging erbij zitten..ik keek naar haar lichaam.. daar waar ze 
een grote buik had.. was weg.. ik glimlachte.. nu kun je weer je figuurtje 
terugkrijgen… ik bleef naar haar slapende gestalte kijken en besefte dat ik haar 
nooit echt kon haten… even liet ik mezelf toe om haar aan te raken.. ik nam haar 
ontspannen hand tussen de mijne en voelde haar zachte huid weer.. ik kuste haar 
handpalm en probeerde de herinneringen uit mijn hoofd te bannen.. opeens 
voelde ik een hand op mijn schouders.. “wael het komt wel goed met haar 
insallah” klonk de stem van Nora.. ik knikte zonder mijn ogen los te rukken van 
 van het slapende gezicht van imane.. “ ik weet niet eens waarom ik hier ben” ik 
had thuis moeten blijven.. het is toch afgelopen tussen ons.. wat heb ik hier te 
zoeken?” je vrouw en je kind..”misschien is de toekomst onzeker.. maar het 
verleden verbind jullie zeker.. laat je kind niet door een ander opgevoed worden 
wael.. “ wij gaan naar huis, als ze wakker wordt zeg haar dan dat we morgen met 
z’n allen terugkomen.. “ik knikte tegen beter weten in.. ik zou ook niet zo lang 
meer blijven.. een uurtje later stond ik op.. en kuste het voorhoofd van de 
slapende Imane.. “het ga je goed meisje “ fluisterde ik. En liep de kamer uit.. even 
aarzelde ik.. maar al gauw was ik bij de kinderkamer aangekomen… aan een 
dienstdoende zuster vroeg ik wie de dochter was van imane.. ze wees me aan.. 
maar ik mocht haar niet vasthouden.. alleen kijken van achter het raam was 
toegestaan.. “ en dus stond ik daar naar mijn kleine meisje te kijken… ze was niet 
van mij.. ik had haar niet verwekt.. maar het voelde wel zo.. ik probeerde haar 
beeld in mijn hoofd te prenten.. maar kan je een pasgeboren baby beschrijven? 
Nee onmogelijk.. je kon alleen beschrijven wat het met je doet om haar in armen 
te houden. Maar zelfs dat was me niet gegund.. ik moest maar genoegen nemen 
met kijken.. “verdomme waarom deed dit zo’n pijn.. ?? ik veegde tranen van mijn 
wangen en draaide me om en liep resoluut naar de uitgang van het ziekenhuis… 
De komende 3 wekenwerkte ik zoo hard dat ik versteld stond van mezelf dat ik 
nog niet was ingestort.. ik ontmoette niemand meer.. iedereen nam me kwalijk 
dat ik weigerde mijn kind te zien, dat ik weigerde mijn vrouw te zien of te 
verzorgen.. het leven werd een hel. Ik trok me terug uit dit leven. Ik was mijn 
levenslust kwijt.. het meest pijnlijke was dat je beseft dat je alles kwijt was door 
een verkeerde beslissing. Mijn beslissing om achter imane aan te gaan toen ik 
haar had ontmoet in spanje.. ik had de auto best zelf kunnen repareren ik wist 
wat me te doen stond.. ik moest weg.. uit Nederland.

Op een zaterdagavond 1 maand na de geboorte van mijn dochter die Nisrin was 
genoemd door haar moeder. Waarvan ik het geboortekaartje had ontvangen 
waarin een speciaal boodschap geschreven: “ ik hoop je gauw te leren kennen 
pap” liefs Nesrin eerst vond ik het een wrede grap zeker door Fatima 
geschreven.. later begon ik steeds meer tegeloven dat het een boodschap was van 
imane die me liet weten dat ze ingeschreven stond alszijnde Mijn Dochter en dat 
ik welkom was om haar te gaan zien. Ik had besloten dat te gaan doen toen de 
telefoon ging.. ik nam op en hoorde de stem van Selim” Wael?” ja antwoordde ik 
vermoeid.. het moment van de waarheid is gekomen”wat??!” vroeg ik verbaasd.. 
kom om 8 uur naar het huis van je vader.. en neem niemand mee.. je hoort het 
eigenlijk niet te weten.. ik wil je er niet bij betrekken maar ik vind dat je er recht 
op hebt… ik begreep in eerste instantie niet wat hij allemaal bazelde.. “LUISter a 
 SELIM!!!” als je iemand van mijn familie ook maar een haar krenkt maak ik je 
persoonlijk af.. WALLAH!!! Hoor je mij?? Kom nou maar je ziet het vanzelf!! Hij 
hing op.. ik keek even naar de telefoon en smeet het tegen de muur waar die 
uiteen spatte… ik pakte de auto en reed naar het huis van IMane.. 

na twee keer te hebben aangebeld.. kwam een gestalte tevoorschijn.. ze deed de 
deur open en ik stond oog in oog met imane.. daar stond ik dan .. mijn handen in 
de zakken van mijn beige broek.. het was eigenlijk te koud voor deze broek.. 
maar de laatste tijd voelde ik zoiezo weinig verschil tussen warm en koud.. ik 
schraapte mijn keel en vroeg me voor de zoveelste keer wat ik hier kwam doen.. 
met moeite kreeg ik een droge hallo imane uit mijn strot.. mijn ogen gleden weer 
over haar lichaam en zag en voelde wat ik normaal voel bij haar.. verlangen.. alles 
zette ik opzij en keek haar weer in de ogen aan… doordat ze niet antwoordde en 
mij vragend bleef aankijken voelde ik me onzeker.. ik deed een stap naar voren.. 
“mag ik binnenkomen” ze deed een stap naar achter en maakte ruimte als gebaar 
dat het mocht.. ik liep naar binnen en meteen kwamen er herinneringen naar 
boven.. vooral die ene keer dat ik naar de slaapkamer rende en dat er nog een 
rolstoel op de gang lag… ik schudde mijn hoofd en ging aan de kant staan zodat 
zij voor mij kon lopen… ik liep achter haar aan naar de erg huiselijke huiskamer.. 
ik ging op de bank zitten en keek om me heen.. de aanblik was als een dolksteen 
in mijn hart.. zij had het wel voor elkaar gekregen.. en mijn huis was zonder haar 
net zo leeg als mijn hart.. kil.. het straalde alleen woede en verdriet uit. En werd 
bewoond door een sfeer van herinneringen die je achtervolgden.. 

mijn hart klopte snel en ik voelde me ongemakkelijk onder mijn tegenstrijdige 
gevoelens. “wil je wat drinken”? vroeg imane.. ik had nu pas door dat ze me 
oplettend stond aan te kijken.. eeh.. koffie is goed antwoordde ik.. waarom was ik 
toch zo zenuwachtig.. ??” ze kwam terug met twee mokken koffie ze legde ze 
voorme neer op tafel en deed er voorhaarzelf suiker en melk in terwijl ze roerde 
viel mijn oog in haar decoletee.. even zag ik een deel van haar volle borsten.. 
instinctief deinsde ik achteruit.. ik lachte mezelf vierkant uit.. wayoo waar was de 
player gebleven.. “gebroken, geplayed” klonk een stem in mijn hoofd.. de pijn 
voelde ik echter in mijn borst… ze gaf me mijn mok aan en glimlachte 
aarzelend… ze had niks door… ik nam een slok.. “hoe gaat het met je wael?” ik 
haalde mijn schouders op.. gaat welgoed elhamdolilah en met jou? Ze knikte 
tevreden.. elhamdolilah naar omstandigheden goed.. “herstel je goed van je 
operatie..?? even was ze verrast… jah heel goed zelfs heb je zeker van ahlam?” ja 
loog ik.. ze knikte.. ze keek om zich heen zoekend naar woorden.. maar blijkbaar 
was zij ook uitgesproken…. Ik verbaasde mezelf over mijn passieve houding.. zo 
was ik helemaal niet.. zo BEN ik niet… ehhh lukt het ook allemaal met de kosten 
voor de kleine? Ik bedoel….”NEE we hebben niks van je nodig wael.. als je dat 
bedoelt.. ze beet op haar lip en drong haar tranen terug .. maar ik had ze al 
gezien.. het brak me hart zoals ze daar machteloos zat.. maar als ik zou toegeven 
aan de behoefte haar in mijn armen te nemen en alles te vergeten zou ik mezelf 
nooit meer in de spiegel kunnen aankijken zonder mijzelf te vervloeken.. “het 
enige wat we willen van jou wil je ons niet geven… wat wil je Imane?”kon ik niet 
laten te vragen… ik wil dat je naar me luistert.. mijn verhaal aanhoort..”ik haalde 
mijn schouders op… “ik ben niet in staat om nu naar je smoezen te luisteren.. ik 
heb de feiten gezien en op basis daarvan mijn oordeel geveld.. verder telt er 
niets” natuurlijk jij kijkt oordeelt en veroordeelt antwoordde ze..”ik knikte 
zonder haar aan te kijken.. zoals jij ook hebt gedaan.. ik hoorde haar diep 
zuchten..”waarom ben je dan hier? Niet omdat je me gemist hebt blijkbaar..” ik 
glimlachte spottend… JAWEL dacht ik…”nee “antwoordde ik… “ik wil nisrine 
zien als jij het goed vind..”waarom? vroeg ze.. haar vraag verbaasde mij… ik 
lachte spottend om mijzelf.. “tja dat weet ik ook niet”ik heb de behoefte gewoon 
gevoeld en het geboortje kaartje dat ik had gekregen suggereerde dat ik welkom 
was.. of heb ik dat mis? “ze keek me een tijdlang aan.. duidelijk in tweestrijd.. bij 
haar wel denk ik.. loop maar mee… plots herinnerde ik me het cadeautje dat ik 
voor mijn dochtertje had gekocht.. “wacht even imane ik heb iets voor nisrine 
meegenomen, ze draaide zich om op de trap..." je mag bij haar kijken, je mag haar 
vasthouden, ik schrok van haar toon, "" maar.. ze hoeft niks van je.. geen geld 
geen cadeau’s NIKS!!!” een hand greep onverwacht naar mijn keel.. zoveel 
onrecht kon ik niet aan… imane.. ze stak hooghartig haar vinger op.. hiervoor 
heb je zelf gekozen toen je mij de deur wees… als je hiermee niet akkoord gaat.. 
dan span ik een procedure aan waarmee ik DNA bewijs lever dat het niet jouw 
kind is en dam mag je haar helemaal niet zien of wat dan ook… 

een trieste glimlach sierde mijn gezicht.. jeetje he een eerlijke persoon die zijn 
beloften nakomt wordt wel wreed gestraft door jou imane.. “ik wil niks van jou 
hebben… niet in mijn huis, niet in mijn leven.. “wat doe je met de herinneringen 
dan? Vroeg ik haar… ze slikte.. “dat zijn jouw zaken niet” jij hebt me uit jouw 
leven gegooid.. nu is het mijn beurt om jou uit mijn leven en uit die van mijn 
dochter te houden.. Ik knikte.. ik wilde geen ruzie.. nu niet .. is goed.. we gingen 
naar boven en we liepen de slaapkamer die duidelijk van imane was.. even flitste 
haar beeld.. mishandeld en verkracht op het bed… maar ze had een ander bed 
aangeschaft een twijfelaar, daarnaast stond een ledikant.. van beukenhout.. ik liep 
er naartoe..en keek naar een kleine wezen… ze keek recht voor zich uit.. haar 
handjes en voeten maakten schokkende bewegingen.. haar mondje zocht naar 
 iets.. ik keek naar haar bed.. maar kon niks ontdekken war ze naar zou kunnen 
zoeken… mijn keel werd dichtgeknepen.. wat een dwaas dacht ik bij mezelf ze 
was nog geen eens mijn biologische dochter en ik hield al zoveel van het kleine 
wezen.. laat staan als ze van mij was.. zou het iets uitmaken.. wacht ik pak haar 
effe voor je drong de stem van imane tot me door… ik deed een klein stapje opzij 
imane pakte haar op en gaf haar aan mij ik trok mijn jackje uit en stak mijn armen 
uit..wat het kleine lichaampje met me deed was onbeschrijfelijk.. was dit de 
vaderschap?

Ik ging aan de rand van het bed zitten en bleef een tijdlang naar nisrine kijken… 
zoo mooi.. ze zocht instinctief naar mijn borst.. ik lachte zachtjes.. "nee lieffie ik 
heb je niets te bieden daarzo.. " ik keek op en zag dat imane op een oude 
schommelstoel naar ons zat te kijken.. “ze heeft honger fluisterde ik.. imane 
knikte nadenkend.. ja het is haar etenstijd.. ik zuchte diep en wist dat het moment 
van de afscheid is gekomen.. ik stond op en bracht haar naar haar moeder ik 
legde haar voorzichtig in de armen van haar moeder.. deed een stap achteruit 
pakte mijn jas en liep de deur uit.. 

Ik reed eerst een tijdje doelloos rond..maar ik kon geen rust vinden.. opeens 
herinnerde ik het telefoontje van Selim.. daarom reed ik naar mijn ouderlijk huis 
en bleef een tijdje voor de deur staan.. het was inmiddels elmaghreb.. maar mijn 
vader kwam niet naar buiten.. ik besloot niet langer te wachten en belde aan.. zijn 
vrouw deed open en keek me fronsend aan.. voordat ze iets zei duwde ik haar 
aan de kant en ging naar binnen.. mijn moeder was weliswaar dood maar ik vond 
nog steeds dat ik alle recht had om daar naar binnen te gaan.. ik keek de 
huiskamer in.. helemaal anders dan ik gewend was… sanae zat tv te kijken met 
amal op de grond.. ze keek op.. “ahlan wael?” hoe gaat het met je?” goed 
elhamdolilah.. “mabrouk de geboorte van je dochter.. “ik glimlachte allah 
yebarek fiek en vroeg me af hoeveel ze wist.. maar ze keek oprecht blij dus ik 
besteede er niet veel aandacht meer aan… is Hamid niet thuis?” ze schudde haar 
hoofd.. hij heeft nachtdienst vandaag” ik knikte .. draaide me om en wilde naar 
de kamer van noura lopen.. ik wilde mijn hart bij haar luchten ondanks dat ze 
slecht over me dacht.. een hand hield me tegen.. fayen mashi?” waar ga je 
naartoe”gaat je nieks aan.. dit is mijn huis! Antwoorde ik in het arabisch.. ze 
lachtte vals..”het was jouw huis.. nu is het de mijne.. dus geef antwoord.. “ ik 
keek haar verbaasd aan… “hmakti wella?? Ik duwde haar tegen de muur en liep 
naar boven.. zij zette het op het krijsen.. en achtervolgde mij… 

“willie wat een para heks dacht ik terwijl ik hard naar boven liep.. ze hield mijn 
 enkel vast zodat ik struikelde… ik rukte mijn enkel los en rende weer naar 
boven…”sanae!!! Speelt ze of meent ze dit??!!!”””” riep ik.. toen ik boven op 
zolder was waar Noura haar kamer was ( de mijne van vroeger en de bergruimte) 
vloog de heks me aan met wilde paniek in haar ogen.. .. haar nagels grepen mij in 
mijn gezicht… ik was nog steeds verbijstert en stapte naar achteren voordat ze 
mijn ogen kon uitkrabben.. maar ik kon niet verhinderen dat ze haar nagels over 
mijn wang haalde… ze schoot opnieuw naar me uit ik leunde zwaar op de deur 
van de berging die meegaf en ik een fel verlicht kamer terrechtkwam… ik 
struikelde en viel… snel kwam ik overeind terwijl ik om me heen keek…. He? 
Wat is dit?? Vroeg ik me af… mijn geschrokken vader achter een bureau zitten.. 
hij kwam haastig overeind hij probeerde dingen van zijn bureau te halen..maar ik 
had ze al gezien.. het waren spuiten… en nog meer andere dingen.. 

ik keek naar zijn gezicht.. verbijstering had plaatsgemaakt voor woede…. En 
daarna berusting.. ik keek om me heen weer.. ik probeerde het overduidelijke in 
mijn hersens te stampen… maar het lukte niet… ik had het gevoel dat ik zou 
instorten.. ik greep naar mijn hoofd toen het volle besef topt me doordrong.. ik 
bleef om mijn as draaien.. ongelovig.. telkens keek ik hem smekend aan.. “ JIJ 
Vader??” JIJ?? De tranen stroomden over mijn wangen.. 3lesh??? Je hebt mij 
gebruikt.. mijn leven tot een hel gemaakt!! Voor geld!!! Je hebt je zoon verkocht 
voor geld… “doe niet zo dramatisch wael!!” ik dacht dat ze die miezerige tien 
kilo zouden vergeten.. en ik moest en begin maken.. ik krabde mijzelf op me 
hoofd.. en schudde mijn hoofd… en dus bleven ze mij achtervolgen.. want je hebt 
besteld op naam van wael… en hamid heeft het opgehaald he? Daarom kennen 
ze mij van gezicht yek?” het bleef stil.. antwoordt dan!!! BEBBA!! Ze wilden mij 
vermoorden!! Een paar keer.. deed dat je niks??? Hij haalde zijn schouders op.. er 
is toch niets met je gebeurd.. niet zeiken en ga zitten.. NEEE NEEEE”vertel mij 
hoe het ging… mij vader lachtte.. Nee!” zij hij simpel… ik liep naar hem toe en 
gooide zijn bureau overhoop.. “pRAAT” ik pakte zakjes met witte poeder en 
gooide ze in de lucht... mijn vader sloeg me in het gezicht. Ik deinsde naar achter.. 
de stoot had me goed geraakt.. maar ik was buitenmezelf van woede.. ik stortte 
me op hem… en voelde maar nauwelijks hoe hij een naald in mij stak.. ik voelde 
het pas toen ik een warm gevoel kreeg in mijn buik… en toch bleef ik ik hem 
heen en weer schudden… hij gaf me een kopstoot waardoor ik bijna knockout 
ging.. ik lag op de grond terwijl hij als vanouds op me in stond te beuken.. de pijn 
veranderde steeds van plek.. de enme keer mijn zij de andere mijn hoofd… ik 
voelde nattigheid in mijn mond sijpelen en proefde bloed.. ik voelde de klappen 
vaag… ik hield me aan zijn broek vast.. als angeleerd kunstje om zijn been te 
laten ophouden met schoppen.. hij knielde even… kneep mijn mond open en 
 gooide er poeder in “hier eet op a “hoerenjong” je bent waardeloos waardeloos 
voor je vader.. hij kneep net zolang in mijn pijnlijke neus totdatik de peoder 
gedwongen tot me nam hij schreeude iets naarde deur en de deur ging snel weer 
dicht… hij liep even weg en ik maakte de fout om overeind te willen 
strompelen… “blijf waar je bent beet hij me toe terwijl me in mijn buik trapte en 
nog een paar keer in mijn hoofd.. ik probeerde mijn hoofd te beschermen met 
mijn handen… “hmm ik kan me voorstellen dat mijn brave zoon de politie heeft 
gebeld… even dacht hij hardop na… maar ik hoorde maar de helft van zijn 
woorden… telkens vloekte hij en kreeg ik weer eentrap…. “oke wat is er 
gebeurd???? Mijn zoon heeft een overdosis genomen omdat zijn vrouw hem heeft 
verlaten jah dat is het!!!” ik keek naar zijn gestalte en zag een buffel op me 
aflopen.. geef je arm!! Ik voelde me licht in het hoofd.. en mijn ogen waren 
opgezwollen.. en een donker vlek kwam op me af.. langzaam en dreigend.. ik 
hijgende.. ne e ik huilde, bezefte ik… ik was alleen niet instaat om te weten 
waarom.. hij haalde een spuit tevoorschijn.. en stak die in mijn arm Bebba?? 
Smeekte ik.. asjeblieft niet en huilde weer.. ik wist dat hij me zou vermoorden.. hij 
zou me net zolang volspuiten totdat ik in eeuwige slaap zou vallen… opeens 
vloog dedeur open.. “zo is het genoeg al elhadj” een gestalte kwam dichterbij en 
toen me vader van me afging zag ik dat het selim was hij had een pistool in zijn 
hand en richte die op mijn vader.. mijn vader liet de lege spuit vallen en stak zijn 
armen omhoog.. ik betaal je alles terug selim.. het was niet mij bedoeling.. hij liep 
ermee weg.. ik heb hem net betrapt.. en was hem zijn les je aan het leren.. die 
vuile klootzak… ik wilde praten mijn hand opsteken.. maar het leek wel of ik 
verlamd was… huilend staarde ik beide mannen aan.. mijn hersens werden traag 
alles ging in slowmotion.. ik zag hoe mijn vader op mij wees en op mij spuugde… 
ik zag een uitdrukkingloos gezicht van Selim toen hij omzich heen keek en 
daarna strak naar mijn vader keer en uiteindelijk… de trekker overhaalde… het 
geluid hoorde ik niet.. er was geen geluid… ik zag alleen dat het pistool werd 
afgevuurd… me vader viel neer achterover… even keek selim mij aan en 
glimlachte… op dat moment kwam al mijn ellende naar boven.. ik wist dat ik zelf 
ook niet lang meer had… en ook al zou ik leven… voor wie???? Ik keek zogoed 
en kwaad als het ging met mijn opgezwollen ogen… ik knikte…” ik ik wwwill 
ook “ selim keek me medelijdend aan.. hij leek even te twijfelen maar schudde 
resoluut zijn hoofd… nee jij niet.. “wellll “zei ik met dubbele tong.. hij liep op me 
af…”als je perse wil zul je het zelf moeten doen.. hij legde het pistool in mijn 
slappe hand uit mijn ooghoek zag ik een zware donkere wok komen.. nu 
dichterbij.. met alle kracht die ik had bracht ik het pistool naar mijn slaap.. nog 
even.. dacht ik even doorzetten”het boeide me niet dat het zelfmoord was… dat 
was het op de dag dat ik die eerste adem had genomen.. 
Ik hoorde een GIL” een vrouw kwam naar me toegerend… sanae zag ik “waellll 
“ even bleef ze in verbijsterd in de deuropening staan… ik glimlachte met mijn 
dikke gezicht.. op het moment dat ik de trekker wilde overhalen ging het licht 
uit…..

ik voelde alsof er aan alle kanten aan me getrokken werd... ik hoorde hoe een 
vrouw gilde en een kind begon te huilen.. ik hoorde gestommel gepraat.. het 
verleden kwam op me af.. de stemmen de gezichten alles dreigde in elkaar over 
te gaan... het ademen viel me zwaar.. ik voelde nog meer geprik in mijn armen.. 
even zag ik de hysterie van me vader bovenop mij..ik vocht.. maar had te weinig 
kracht even deed ik mijn ogen open maar alles leek te zweven.. inclusief een 
huilende sanae.."waarom huil je bitch? wilde ik vragen.. toen ik me had 
aangeboden wilde je liever mijn broer.. mijn broer die mij verraden heeft.. samen 
met mijn vader.. ik opende mijn mond om iets te zeggen..maar in plaats daarvan 
leek ik naar adem te happen... ik verloor de strijd tegen het verleden an gaf me 
over aan het duister die zich aan me opdrong... 

Fatima was uitgeput en keek als een zombie naar Friends.. ze had niet eens de 
energie om te lachen.. ze voelde zich niet goed en iets vrat aan haar .. ze hield 
zich voor dat ze boos was op wael omdat hij langs was geweest en de ruzie met 
imane daarna.. volgens imane moest ze zich niet bemoeien met wael.. "hmara 
schold ze inzichzelf.. toen hij je er uitgooide, belde je me wel op enluchtte je je 
hart wel bij mij... en nu je hem weer terug wil laat je mij vallen... maar ach van je 
zus moet je het hebben... in de reclameblok zapte ze weg.. op dat tijdstip begon 
haar telefoon de bekende nokiamelody af te spelen.. even overwoog ze niet op te 
nemen.. maar zuchte uiteindelijk toen die na vier keer overgaan nog niet was 
gestopt op te nemen... ze stond op.. het was niet eens haar telefoon.. maar die van 
imane.. ze nam op "ja?" Imane?"" klonk een hysterische stem met veel lawaai op 
de achtergrond.."nee ik ben fatima" zeg tegen imane dat wael met zijn vader 
ruziet en het gaat niet goed daarboven.. er gaat iets gebeuren bij zijn vader 
thuis..."wat??!!!"... wie ben je trouwens>>>> "sanae.. zeg het tegen haar asjeblieft. 
ok ok maar waar en hoe... ik heb geen beltegoed beslamma.. de verbinding was 
gebroken... 

haar hart klopte in haar keel.... watwas dit? een flauwe grap?". ze twijfelde een 
moment en liep toen toch naar boven... "imane.. ? imane keek op.. ze was net de 
borst aan het geven aan nisrine.. " Sanae belde net... ze zei dat er iets was met 
 wael.. maar ik weet niet ze was best wel verward... 
Imane fronstte terwijl ze naar nisrine keek die tevreden dronk.. ze zuchtte diep... 
wat moest ze hiervan denken.. zometeen zou ze gaan en werd ze weer 
weggestuurd door hem.. hij greep elke kans aan om haar te laten weten dat hij 
haar haatte.. en zijn gedrag van 2 uur geleden was alleen zo omdat hij dichterbij 
haar kleine meisje wilde komen... maar ze had hem mooi uit die droom 
geholpen"hallo hebben we contact?" vroeg een geirriteerde Fatima..

en zo reed Imane in hoge snelheid naar zijn ouderlijke huis.. ze dacht dat ze 
verdwaald was toen ze 3 of 4 politieauto's zag staan en een ..... willie.. haar hart 
stond stil..een ambulance.. maarhaar oog werd getrokken door een lijkenwagen.. 
ze zette haar auto snel aan de kant en rende naar de deur waar vele omstanders 
stonden te kijken.. ze liep naar de agenten .. "waar gaat dat heen?.. MIJN 
MAN!!!!" zei imane .."is daarbinnen op de een of andere manier kreeg ze zichzelf 
in het huis.. ze keek in de huiskamer zag de vrouw van haar schoonvader en 
sanae politieagenten zaten bij hen... en liep daarna naar boven.. sanae gebaarde 
naar boven. haar hart leek een ton te wegen in haar borst... bij de deur waar alle 
geluisden vandaan kwamen bleef ze staan en keek naar binnen... paniek over viel 
haar... Overal lag bloed.. een grote gestalte was bedekt met een laken.. om de 
ander zaten 3 of 4 ambulance personeel heen gebogen met veel apparatuur en 
een brancard.. ze snelde erop af.. Said hield haar tegen.. tranen verblinnden haar 
zicht.. ze was sprakeloos.. ze wees met haar vinger op het gestalte.. dat is wael 
he?? huilde ze.. "Ook said huilde.. nee ze zijn met hem bezig.. vanuit de andere 
kant van de kamer hoorde ze gesnik..NORA? die beet op haar hand en huilde 
geluidloos... ze leek zich te hebben afgesloten voor alles... "meskiena haar vader 
lag dood voor haar... haar broer zo goed als.. Said sloeg een arm om haar heen.. 
saafi a Imane.. het kkkkomt goed insallah... Imane deed een stap naar voren en 
keek naar het gezicht van wael... ze kreunde van de pijn die ze voelde.. de angst 
om hem te verliezen.. ze was hem verloren..maar dit was wreed.. dit had hij niet 
verdiend.. ze herkende bijna niet.. zijn gezicht was opgezwollen en bebloed en hij 
was besmeurd met witte poeder... zijn hemd open en er plakten allemaal slangen 
aan hem... Said ondersteunde haar... zijn aanblik deed haar pijn maar toch kon ze 
haar blik niet afwenden.. het ging goed.. de broeders overlegden namen kontakt 
op met ziekenhuis.. ze kwamen eraan.. ze wilden hem net op de op de brancard 
leggen toen een van hen opmerkte.. "stop geen hartslag!!!!" op slag begonnen ze 
hun spullen uit te pakken. terwijl twee reanimeerden... Imane schreeuwde en viel 
door haar knieeen..... ze wilde naar hem toe een huilende Said hield haar tegen en 
werd daarbij geholpen door een Agent...... het laatste wat ze zag was hoe wael 
electrische schokken kreeg met een apparaat... 
 ik had het opgegeven.. van alle kanten werd er gesleurd.. het leven sleurde mijn 
lichaam wilde verder.. wilde vechten ondanks de pijn.. ondanks de verslapping.. 
mijn geest werkte mij tegen.. mijn ziel wilde weg.. had er geen zin meer in.. en 
overtuigde zicvh ervan dat het geen zin had.. het was nutteloos.. er was niks 
meer om voor te leven.. ik wilde naar me moeder.. ik wilde huilen... ze verscheen 
en ik zag mezelf opstaan en naar haar toe gaan... maar hoe meer ik naar haar toe 
ging hoe vager ze werd... ze schudde haar hoofd... gaaa terug!! rja33!!!! jouw tijd 
is nog niet gekomen... sier a bni... ( ga mijn zoon)... 

Het wachten was eindeloos.. maar Imane had geen besef van de tijd.. al die tijd 
stond ze voor zich uit te staren.. door het raam keek ze naar binnen.. ze zag hoe 
haar liefde beademd werd.. ze was nog steeds niet over de schrik heen.. ze had 
geen woord gezegd sinds dat ze was ingestort in Said’s armen.. ze hoorde dat zijn 
hart was gestopt.. hij had geen ademhaling.. ze zag nog voor zich hoe de broeders 
hem reanimeerden.. hoe ze zijn hart door middel van die schokken tot leven 
probeerden te wekken… ze sloot haar prikkende ogen.. en voelde hoe een traan 
zich een weg baande over haar wang.. het was werkelijk het ergste wat ze 
meegemaakt had.. die machteloosheid.. ze had hem het liefs haar eigen leven 
gegeven.. ze stond daar en kon niks doen.. Noura was met een shock opgenomen 
in het ziekenhuis.. zij sprak niet meer.. nu imane bij bewustzijn was begreep ze de 
situatie van Noura.. meskiena zij was nog eerder aangekomen dan haar zelf.. zij 
heeft het tafareel gezien nog voordat er hulpverleners waren gekomen.. haar 
vader en haar broer.. tegelijkertijd en op deze manier… voor het eerst vroeg 
imane zich af wat er gebeurd zou zijn.. maar snel wuifde ze die gedachte weg.. 
het kon haar niks schelen als haar man er maar bovenop kwam.. deze gebeurtenis 
had haar laten inzien hoe kort het leven is.. binnen enkele seconden is het over.. 
en er waren zoveel dingen die ze nog wilde zeggen.. de traan viel op haar over 
elkaar geslagen armen.. een beweging in haar ooghoek trok haar aandacht en ze 
keek om…

Aarzelend kwam said naar Imane toegelopen.. “hoe gaat het?”ze haalde haar 
schouders op..”hetzelfde.. ze zijn nog steeds bezig.. hij word gereed gemaakt 
voor een operatie.. iets in zijn hoofd.. maar vraag me niet wat.. een bloeding 
ofzo.. wallah mane3raf..”ze zuchte en voelde de tranen weer opkomen.. op dat 
moment begon de telefoon te rinkelen.. Imane zocht in haar tas en haalde de 
telefoon tevoorschijn.. “ewa a legra kom je nog je dochter krijst me de oren van 
me hoofd volgens mij heeft ze honger.. eeh.. oke ik kom er aan..” en ahlam is hier 
samen met Issam .. je had ze uitgenodigd voor een etentje en zelf ben je 
weggegaan a bitch” Imane haalde diep adem en hing op.. “Said?” wil je asjeblieft 
hier blijven staan.. hou me op de hoogte ik ga mijn dochter voeden en kom 
terug…”blijf gewoon thuis opperde Said.. je kan toch niks doen.. “ze schudde 
haar hoofd..”nee ik kom terug.. “bel me asjeblieft als je iets hoort.. hij knikte en 
Imane liep de gang uit.. onderweg kwam ze de in pankiek rennende 
Rafika..”OOH mijn GoD wat is er gebeurd Imane.. waar is mijn broer? En mijn 
vader.. “ plots kwamen die verdomde tranen weer… imane probeerde zich sterk 
te houden.. voor het nieuws dat ze haar schoonzus moest vertellen.. maar ze kon 
haar niet met een leugen afschepen… Rafika, het spijt me.. je vader is overleden.. 
en wael.. haar stem brak.. die ligt daar.. ze vechten nog voor zijn leven… de twee 
vrouwen vielen elkaar huilend in de armen.

Twee weken later zat imane nog steeds op diezelfde stoel aan zijn bed.. dezelfde 
monitoren gaven aan dat hij nog leefde.. zelf deed hij dat niet.. toen ze twee 
weken terug terugkwam van thuis had ze nog urenlang gewacht op de dokters.. 
toen ze binnen kwamen.. had ze gehoord dat er niks anders konden doen dan 
wachten en wachten.. ze had zich voorgesteld dat ze een dag of zo moest 
wachten.. maar twee dagen daarna vertelde de dokter dat wael in coma was 
geraakt.. en dat ze maar moesten afwachten hoe zijn lichaam zou reageren.. toen 
ze in huilen was uitgebarsten stelde hij haar enigszins gerust door te zeggen dat 
het een sterke jongeman is die r snel bovenop zou komen. 

En hier zat ze dan .. twee weken later.. Nisrine lag in haar kinderwagen te 
slapen.. wachtend op het moment dat haar vader zou ontwaken.. Imane keek 
naar zijn slapende gezicht en regelmatige ademhaling en dacht terug aan de 
eerste keer dat ze “het” hadden gedaan. Ook toen was ze eerder wakker 
geworden en had ze naar zijn slapende gezicht gekeken en overspoelde haar een 
gevoel van liefde.. ook nu weeer werd ze overspoeld door liefde. Ze waren uit 
elkaar gegaan, ze hadden problemen.. er waren misverstanden… maar dat alles 
zouden ze overwinnen.. ze pakte zijn hand en verstrengelde haar vingers met de 
zijne en liet haar hoofd op steunen.. met een zucht hief ze haar hoofd op en zag 
dat het bijna bezoektijd was.. haar ogen vielen op de nagels van wael.. ze pakte 
haar tas die bij nisrine lag, kuste haar dochter die vredig lag te slapen en pakte de 
nagelschaar en een vijl.. als hij zou zien dat ze zijn nagels zat te vijlen zou hij een 
week niet met haar praten.. maar toch.. ze vijlde ook altijd haar nagels dus zou ze 
ook de zijne doen .. glimlachend begon ze met zijn duim.. 

De familie stroomde binnen, een voor een waren ze er, de pijnlijk afwezige was 
Hamid.. nadat zijn vrouw hem op de hoogte had gesteld hadden ze niks meer 
van hem gehoord.. blijkbaar was hij bang en was hij gevlucht… niemand had het 
meer over hem.. er viel nietzoveek meer te zien.. het gezicht van wael genas 
goed.. alleen heeft hij een lelijke kras nog op zijn wang.. hoe komt dit vroeg ze 
aan “sanae” terwijl ze over zijn wang streek… “door die kreng de vrouw van zijn 
vader..”ze viel hem zomaar aan omdat hij naar boven ging om Noura en Hamid 
te zoeken. Ze wilde niet dat hij die kamer inging. Ze sprong op hem en krabde 
hem.. “ wallah als ik haar pak.. dacht imane…”nou wael kennende dacht hij vast 
dat ze hem naar bed wilde sleuren..grapte hij.. iedereen lachte.. en hijzelf nog het 
hardst.. toen iedereen was uitgelachen hoorden ze een slaperige en schorre 
stem..”Said A Z.EBB d lehmar.. ik schtreeuw toch ook niet als jij slaapt..” het viel 
stil en iedereen keek nar wael.. die even smakte met zijn lippen en daarna zijn 
hoofd omdraaide en weer verder sliep.. iedereen keek elkaar aan en daarna weer 
naar wael..

Ik voelde alsof ik weer boven water kwam en het eerste wat ik hoorde was de 
lallende lach van Said.. die zemmel laat me nooit slapen.. de kopppijn werd me 
weer teveel en ik viel weer in slaap..

“OH mijn God hij is wakker” mompelde noura.. ze boog zich over hem heen en 
schudde zijn hoofd.. “wael? Wael?” voorzichtig zei Said en trok haar voorzihtig 
achteruit.. niet aan zijn hoofd sjorren.. ze waarschuwden de verpleegster die zijn 
vitale functies controleerde en constateerde dat hij reageerde , maar hij was nog 
in diepe slaap en zou niet voor morgenochtend wakker worden.. opgelucht ging 
iedereen naar huis nadat ze eindeloos hadden gewacht.. Imane wilde blijven 
maar ze kon het niet maken tegenover haar dochter.. ze had haar al zo 
verwaarloosd de laatste twee weken.. en ze haalde haar hand door haar krullen 
ze zag er niet uit.. ze wilde er op haar best uitzien als hij wakker werd.. ze zou 
hem meteen alles vertellen terwijl hij nog in bed lag.. als hij eruit was zou hij niet 
meer naar haar luisteren.. weer weglopen zoals hij eerder had gedaan.. maar dit 
keer zou het goedkomen.. met die gedachte kuste ze waels lippen en duwde de 
kinderwagen de deur uit…

mijn hoofd bonkte zwaar.. en iets irriteerde mij al kon ik niet zeggen wat.. 
voorzichtig deed ik mijn ogen open om daar een einde aan te m,aken.. op het 
moment dat ik mijn oogleden opende kwam er nog meer irritante licht naar 
binnen… wat is dit? Waar kom deze pijn vandaan… ik wilde iemand roepenmaar 
mijn keel was droog en ik had een rare smaak in mijn mond.. langzaam deed ik 
mijn ogen weer open en keek om me heen.. ik fronstte.. wat is dit? “Yemma?” dat 
was het eerste woord dat in mij opkwam.. waar was ze? Net was ze nog bij me.. 
 met elke beweging die ik maakte werd de pijn heviger.. ik haalde diep adem.. en 
besloot rustig aan te doen.. ik lag even stil en keek om me heen.. het was donker 
dus daar werd ik niks uit wijs.. ik tilde moeizaam mijn arm op en voelde aan 
mezelf.. ik lag bijna naakt in een bed.. oke niks boeiends.. wat wel boeiend was, 
waren de slangetjes die aan mijn borst plakten en een slangetje daaronder.. 
willie.. ik schrok.. wat was er met me aan de hand.. ?? er zat een slangetje in mijn 
onderbuik.. ik schrok hevig en voelde of alles daaronder oke was.. ik zuchte 
opglucht toen ik voelde dat alles er nog was.. de pijn werd steeds heviger.. dit 
schoot niet op.. ik sloot mijn ogen weer en gaf me over aan de slaap..
een paar uur later werd ik weer wakker.. en ondanks de slaap wilde de slaap niet 
meer komen.. en dus bleef ik uit het raam staren totdat ik de zon zag opkomen.. 
ik viel weer in slaap.. en werd gewekt door een schelle stem van een vrouw in het 
wit.. ik keek haar geërgerd aan en vroeg me af waar zij weer vandaan kwam.. ik 
keek nu om me heen en zag eindelijk waar ik me bevond.. ziekenhuis… een fris 
ogende gezicht van Said kwam in mijn gezichtsveld… ik keek hem vreemd aan.. 
“3la slamtek!!!” riep hij en kuste mijn wang.. we dachten dat je dood ging man.. 
hij bleef in mijn oor tetteren terwijl bij mij langzaam de herinneringen naar boven 
kwamen.. de herinneringen verlamden mij.. ik voelde de machteloze woede en 
het verdriet.. genaaid door je vader en je broer.. ik verborg mijn gezicht in mijn 
handen en liet de tranen die me dreigden te verstikken gaan.. ik schaamde me 
niet, niet voor mijn tranen, niet voor mijn naieviteit, het was puur 
zelfmedelijden.. waarom ik? Wat had ik ze gedaan..?waarom was ik in godsnaam 
wakker geworden? Ya rabbi waarom heb je me laten leven? Said probeerde me te 
troosten maar ik was ontroostbaar.. geen van zijn woorden drong tot me door.. na 
enige tijd kwam ik enigszins tot bedaren.. bedenkend dat mijn nachtmerrie 
eindelijk voorbij was.. “ze verdienen niet anders.. rabbi zal ze straffen wael.. 
maak je daar niet druk over God zal ze straffen” ik veegde mijn tranen weg en 
snufte nog na..de zuster keek me vragend aan.. “gaat alles nog meneer ziane?” ik 
knikte.. ik bracht mijn hand naar mijn hoofd en voelde alleen stoppels..e 
zoveelste verrassing.. ik keek naar buiten.. ik geloof het wel ik wreef over mijn 
hoofd en voelde een litteken .. heb je wat kleren voor mij said? Effe een shirt 
ofzo.. hij keek me aan alsof hij niet geloofde dat ik zojuist als een kind had 
gehuild en nu de oude wael was. Ik vroeg het eigenlijk alleen omdat ik alleen 
wil;de zijn.. said vertrok en even later kwam de dokter langs.. hij onderzocht mij 
en gaf aan dat ik naar de gewone afdeling mocht gaan.. ik moest me niet 
inspannen en alles zou goedkomen..ik lag alleen op de kamer waar ik naartoe 
werd gebracht.. het infuus hing er nog.. zodra het bed stilstond greep ik naar de 
papieren bak en gaf over.. ik was zwaar misselijk.. ik wilde drinken maar dat 
mocht niet.. er zouden nog meer onderzoeken plaatsvinden en ik moest nuchter 
 blijven..D.wz lege maag.. dus staarde ik weer naar buiten.. ik voelde me slap en 
uitgeput.. “was dit het dan? Is dit de ontknoping?” ik dacht terug aan de 
woorden van Selim...

”moment van de waarheidkom het bijwonen.. maar wat gebeurd is, is gebeurd.. 
het had geen zin om te treuren.. dat doe ik pas als ik in alles een beslissing had 
genomen.. in de komende uur had ik tijd om na te denken over mijn leven of wat 
ervan resteerde.. ik kwam tot de conclusie dat om verder te kunnen leven ik alle 
banden met het verleden moest breken.. alles… ik zal alles achterlaten en 
opnieuw beginnen

ik sloot mijn ogen en werd wakker gekust ik opende mijn ogen en zag imane die 
nog over me heen gebogen stond.. terwijl ze opstond viel mijn oog op haar 
decoltee.. en die bleef daar ook hangen.. totdat ze helemaal voor me stond.. alle 
gevoelens die ik voor haar koesterde kwamen boven drijven.. ironisch genoeg 
voelde ik een tinteling door mijn lichaam gaan… “ik ben zzo blij dat je weer bij 
ons bent wael?” ze snikte.. ik was zoo bang je te verliezen.. ze boog zich voorover 
en drukte mijn hoofd tegen haar borst.. ik voelde me getroost.. maar dit wilde ik 
niet.. dit zou me van mijn voornemen afhouden en bovendien werd mijn 
hoofdpijn erger.. ik wachtte totdat ze me losliet en probeerde zo weinig mogelijk 
te bewegen.. ik keek met opzet niet naar de inhoud van de kinderwagen die ze bij 
zich had.. “wat doe jij hier imane?” de vraag bracht haar uit haar evenwicht..”ik 
ben hier voor jou wael..” je dacht toch niet dat ik je in de steek zou laten?” ik 
wilde bij je zijn.. “ik schrok toen ik je daar zag liggen ze huilde en vertelde me 
hoe ze zich had gevoeld..” ik hou van je wael.. ook al wil je het niet geloven, het is 
de waarheid, mijn waarheid.. maar laten we het daar een ander keertje over 
hebben ik ben blij dat je wakker bent.. “ik heb je gemist” al die tijd keek ik haar 
uitdrukkingloos aan.. ik keek even naar buiten nam de beslissing en draaide me 
weer om naar haar.. “er komt geen andere keer Imane.. dit is de laatste keer dat je 
me ziet “ze keek me niet begrijpend aan.. “ik ga geen zelfmoord plegen hoor als 
je dat denkt.. “ ze keek me nog steeds aan alsof ik van mars kwam.. “ga zitten dat 
praat wat makkelijker.. ze ging aarzelend zitten. Ik wil je na deze dag nooit meer 
zien imane. Ik wil van je scheiden “ze hapte naar adem ze schudde haar hoofd en 
zocht duidelijk naar woorden. Maar ik hief mijn hand op.. “het heeft geen zin” ik 
had jou als vrouw genomen omdat ik me in eerste instantie schuldig voelde over 
het ongeluk en ik voelde me echt een moordenaar, dankzij jou.. ik moets het 
goedmaken.. later besefte ik dat ik eigenlijk gewoon van je hield ik had mezelf 
voor de gek gehouden.. ik trouwde gewoonweg met je omdat ik je leuk vond.. het 
idee dat ik dan met je naar bed kon gaan, je mocht aanraken en proeven was te 
verleidelijk om nee te zeggen.. dat je niet van me hield was een bijkomstigheid.. 
ik had veel ervaring met meisjes en zelfs de moeilijkste heb ik in bed kunnen 
krijgen.. dus jij zou meevallen.. ze wilde wat zeggen maar ik hief mijn hand op.. 
“moment van de waarheid liefje.. ik zeg mijn waarheid jij de jouwe als je wil.. 
maar eerst ik” ze knikte en sloeg haar ogen neer..

ik trouwde met je en probeerde je te laten vergeten dat ik de moordenaar van je 
moeder was en dat ik je veel ellende had bezorgt.. vanaf dat moment groeide 
mijn liefde voor een vrouw die niks met me te maken wilde hebben, een vrouw 
die zo sterk leek maar tegelijkertijd zo kwetsbaar en lief.. ik wilde er voor je zijn.. 
maar weetje? Ik stootte een kort spottend lachje uit.. op het moment dat ik met 
jou aan mijn zijde naar beneden liep op bruiloft… weet je nog?” ze knikte..een 
gedachte ging door me heen.. als een flits.. “een stem fluisterde in mijn oor.. wat 
doe je wael?”deze vrouw gaat je kapot maken… “ ze keek verschrikt op en ik 
glimlachtte.. werkelijk.. dat was de gedachte die door me heen ging. En toch zette 
ik door.. veel later zou blijken dat mijn intuittie gelijk had.. maar dat terzijde.. 
toen jij je aan mij overgaf was ik de gelukkigste man op aarde.. eindelijk 
vooruitgang.. maar het bleek dat je mij je lichaam had gegeven.. nooit je ziel.. ze 
wilde protesteren maar weer hield ik haar tegen.. ik heb je vertrouwen nooit 
kunnen winnen.. waarschijnlijk omdat alles toch wraak bleek te zijn.. wraak voor 
iets wat ik nooit had gedaan.. “ik was een slecht persoon imane.. ik ben de eertse 
die het toegeeft..ik speelde met andermans dochters.. ik gaf alleen om mezelf.. 
onder een laag van vriendelijkheid was ik een klootzak.. sinds ik jou heb leren 
kennen heb ik daar veel spijt van.. ik geloof dat God mij gestraft heeft voor 
alles… Jij bent mijn straf in levende lijve.. voor jou de grote eer.. jij hebt de player 
kapot gemaakt.. maar je hebt e ook leuke dingen gegeven, dingen die je me nooit 
met welke wraak dan ook kunt afnemen.. je hebt me een leuke tijd bezorgd.. ik 
was.. al was het maar voor even gelukkig geweest.. gelukkig in mijn 
onwetendheid wat er achter mijn rug gebeurde.. maar aan alles komt een einde .. 
dus ook aan jouw tijdperk. Ik ben van plan om jou nadat jij zometeen je verhaal 
hebt gedaan af te sluiten. ik ga opnieuw beginnen.. ik zal jouw liefde in mij 
doden.. ik zal opnieuw beginnen verlost van alles.. ik hield mijn mond en besefte 
dat ik had gehuild. En ik schaamde me er niet eens voor.. 

er viel een pijnlijke stilte.. “ ik had net mijn vader verloren.. en ik gebruik niks als 
 excuus ik vertel je gewoon hoe ik alles heb beleefd ze haalde diep adem en ik zag 
hoe ze haar herinneringen ophaalde.. ze voelde zich ongemakkelijk want zonder 
dat ze het wist zat ze met mijn vingers te spelen.. ik kwam uit marokko terug met 
een deprisieve moeder achterin.. een moeder waar ik zielsveel van hield.. die 
eigenlijk niet voor me kon doen.. maar alleen al haar aanwezigheid daar zou ik 
mijn leven voor willen geven.. ze snufte en vervolgde.. ik kwam een jongeman 
tegen die tegen mij aanreed.. hij deed arrogant en ik daarom ook… ze keek 
verontschuldigend naar me.. ik ben gewend om aandacht te krijgen van 
marokaanse jongens.. maar ik was niet gewend dat ik me makkelijk tot ze 
aangetrokken voelde.. bij jou was het anders.. vanaf het eertse moment pakten je 
ogen mij.. ik weet niet wat het was.. de kleur?de blik? Of het verdriet wat 
daarachter school.. het resultaat was dat ik mezelf en jou erbij uitschold.. in mijn 
belevenis reed ik voor jou weg.. en volgde jij mij.. verder herinner ik me weinig.. 
toen ik in het ziekenhuis hoorde dat me moeder was overleden en ik niet meer 
kon lopen.. vervloekte ik jou.. ik had een zondebok nodig.. en jij diende je op het 
juiste moment aan.. vanaf toen ging alles snel achteruit.. mijn verloofde wilde niet 
meer met me trouwen en wilde eigenlijk alleen nog maar met me naar bed.. mijn 
zusje die hem al niet mocht vertelde me over zijn job. En ik maakte het uit.. op 
dat moment verscheen jij weer.. ik had gehoopt je nooit meer te zien.. maar je was 
het verhoor van al mijn gebeden.. ik gebuikte je.. schaamteloos.. ik hield mezelf 
voor dat je mij iets schuldig was.. maar altijd had ik het gevoel dat ik fout zat.. en 
altijd ging ik het voor mezelf rechtvaardigen.. ze zuchtte.. de reden dat ik me aan 
jou gaf was puur dat ik van je hield.. maar het probleem bij mij is dat ik alles o 
laat besef.. op dat moment was het gewoon de behoefte om bij jou te zijn.. ik heb 
het gedaan zonder het een naam te geven.. maar ik hield toen van jou nog steeds 
voegde ze er fluisterend aan toe… ik keek uit het raam en weigerde naar haar te 
luisteren.. haar woorden brachten teveel twijfel.. en dat kon ik niet gebruiken.. 
nee geen twijfel… ik vocht tegen de twijfel… ik sloot mijn ogen en probeerde 
haar woorden niet tot me te laten dringen.. 

ik dacht je te helpen, ik dacht dat Mo wraak probeerde te nemen, ik weet dat je 
vanme hield je zou me tegenhouden als je wist dat ik naar hem toe wilde.. het 
was een list om van hem te weten te komen waar het drugs lag.. hij maakte daar 
gebruik van door de beelden op te nemen.. wallah wael.. ze kneep in mijn handen 
maar ik keek haar niet aan.. “waalah er is niks anders gebeurd dan de kus die jij 
hebt gezien.. “ik heb je nooit verraden.. ik wilde je helpen dat gelul van mij dat ik 
wraak wilde sloeg nergens op.. dat idee had ik allang laten varen.. het was alleen 
… ik wilde niet meer dat je werd achtervolgd en dat ze je wilden vermoorden.. 
maar die smiecht gebruikte dit als bewijs dat ik geen wrok tegenhem koesterde 
en heeft me belachelijk gemaakt in de rechtzaal voor de familie en .. maar dat was 
allemaal niet belangrijk.. het belangrijkste was jij wael.. hij heeft jou bij me 
weggehaald.. door zijn goedkope truc. Wael? Geloof me.. er is niks gebeurd.. 
wael??”ze trok aan mijn hand.. ik keek haar recht aan..   

“ben je klaar? Ze knikte.. en ik keek naar de deur.. geloof je me niet? Ik schudde 
mijn hoofd… “ik had op zijn minst een origineler smoes verwacht.. je hebt meer 
dan 6 weken de tijd gehad om iets te verzinnen en je hebt niks origineler kunnen 
verzinnen.. wees op zijn minst eerlijk ze haalde diep adem..”dus er is geen sprake 
van vergeven en vergeten?” ik knikte.. jawel vergeten.. met grote letters 
VERGETEN.. maar vergeven kan ik je niet garanderen… " de tranen stroomden 
over haar wangen.. het was pijnlijk omhaar zo te zien… “ga, imane pas goed op 
jezelf en probeer op jouw beurt te vergeten en te vergeven..” weet je dat ik 
normaal boos zou worden.. maar zelfs die energie heb ik niet meer wael..” ik 
haalde diep adem.. “ga imane.. maak het niet moeilijker dan het al is.. “ik keek 
haar na toen ze met de maxi cosie verdween..

ik bleef strak voor me uit staren terwijl ik mijn kaken opeen klemde.. mijn blik 
vertroebelde.."wat had ik gedaan?"even sloeg de twijfel toe..hoe kon ik haar 
afwijzen nadat ze zo had gehuild aan mijn bed? even iet ik mijn hart spreken en 
rolden de tranen over mijn wangen.. een minuut later veegde ik ze weg.. "wat is 
er met je"waarom zo emotioneel?" waarom die tranen.. maar ik had er geen 
antwoord op.. het enige antwoord dat mogelijk was zou mijn plannen 
dwarsbomen.. ik keek weer uit het raam en zag dat het een heldere dag zou 
worden.. een voorteken van mijn nieuwe leven.. er kwamen nog meer 
onderzoeken en in afwachting daarvan las ik enkel bladen en mijn medisch 
dossier.. hield een praatje met de zuster die me de lift in en uit duwde.. ik vroeg 
nogmaals naar de zuster met een hoofddoek.. maar die werkte daar niet meer.. 
jammer.. ik wou haar eigenlijk bedanken voor haar goede zorgen voor mijn 
moeder in haar laatste minuten... na de onderzoeken werd ik weer naar mijn 
kamer gebracht waar ik mijn zussen en said vond.. we omhelsden elkaar en er 
vloiden weer tranen.. ze hadden in doodsangst gezeten. ik was werkelijk blij om 
ze te zien.. iets later kwam sanae binnen.. ze groette mij en wenste mij 
beterschap.. maar ze voelde zich niet op haar gemak.. als een familie werd er 
verteld wat ze allemaal hadden doorgemaakt.. Waar is Imane belhak?"vroeg 
Rafika..."net naar huis antwoordde ik.. "niks voor haar ze zat hier dag en nacht 
toen je in coma lag.. dat was weer een steek.. ik vond het wreed van mezelf dat ik 
haar had weggestuurd.. maar zo was het beter hield ik mezelf voor.. verder zei ik 
 niks.. 

een rechercheur van de politie klopte op de deur en kwam binnen, "meneer 
Ziane, Goede middag mijn naam is Henk Boom rechercheur terwijl hij mij zijn 
identificatie liet zien, en dit is mijn collega Molenaar. we zijn blij dat u wakker 
bent. wij willen u een aantal vragen stellen met betrekking tot het gebeurde. ik 
knikte de andere verdwenen een voor een door de deur.. het was het moment 
van de waarheid ik vertelde dan ook alles wat ik wist.. ik hield niks achter.. het 
was definitief voorbij.."als je broer contact opneemt, vertel hem dat hij zich beter 
kan aangeven, bij ons is hij beter af dan bij hen.. zij willen met hem afrekenen, en 
wij met hen. hij mag kiezen..""ik acht de kans klein dat hij contact opneemt... mijn 
middag eten kwam en de rechercheurs verdwenen. ik voelde me op een vreemde 
manier bevrijd.. bevrijd van alle geheimen.. van alle last.

de eerste twee dagen was het druk in mijn kamer.. ik wilde ze niet wegsturen 
maar af en toe werd het me te druk en sliep ik er gewoon doorheen, als ik dan 
wakker werd waren ze weg.. een paar dagen kwam tegen het einde van de 
bezoekuur ahlam met een bos bloemen.. achter haar liep een jongeman. ze stelde 
hem voor als Issam, haar man. het was een aardige kerel van mijn leeftijd.. we 
kletsten gezellig totdat de zuster kwam zeggen dat het bezoekuur was 
afgelopen.. voordat ahlam wegging zei ze nog"je baas wil je overplaatsen"ik 
haalde mijn schouders op.." ik heb hier toch niks meer te zoeken.. ze glimlachte.. 
je hebt je vrouw en je dochter. "imane heeft het echt moeilijk wael... mijn gezicht 
betrok.. "ahlam wat hadden we nou gezegd , je zou je toch nergens mee 
bemoeien" zei Issam zuchtend..hij duwde zijn vrouw richting de deur "hee wael, 
het ga je goed, ik hoop je gauw te zien.." ik stak mijn duim op en knipoogde naar 
hem.. wat een vrouw die ahlam , ze deed gewoon wat zij wilde.

twee weken daarna ging ik naar huis.. ik mocht nog vierweken wegblijven van 
mijn werk.. en daarna moest ik me melden in London. ik zou daar een jaar 
doorbrengen. kijken hoe dat bevalt zei mijn baas. er gebeurt teveel met je hier in 
nederland. ik hoop dat je daar beter je werk kunt doen en niet om de paar weken 
weer iets hebt.. "begrijp me niet verkeerd wael, je bent een goede jurist maar je 
bent erg onstabiel.. en misschien is het voor je prive leven juist heel goed om er 
tussenuit te gaan. Toen hij dat zei had hij mij zonder te weten overtuigd.. ik 
 accepteerde het aanbod,terwijl ik wist dat ik wettelijk gezien niet kon en mocht 
weigeren zonder mijn baan te verliezen. Zo bleven we goede collega’s mijn baas 
en ik.. er zou contact blijven met het kantoor.. ik zou in principe op uitleenbasis 
gaan.. ik vond alles goed.. zolang ik maar uit Nederland was. Ik dacht terug aan 
het gesprek terwijl ik mijn kleren aan het inpakken was.. ik ging op vakantie.. 
eerst naar Marokko, ik wist ook niet waarom, maar iets riep me.. ik moest op een 
rustige plaats tot rust komen.. Noura klopte op de deur van de slaapkamer en 
kwam binnen.. “wael? Ik draaide me langzaam om, ik had nog steeds last van 
mijn hoofd en duizeligheid.. Said belde.. of hij langs kon komen.. “ik glimlachte.. 
tuurlijk man, waarom vraagt ie dat steeds?? Omdat jij je telefoon niet opneemt.. 
ik kek naar mijn telefoon en zag dat ik inderdaad een oproep had gemist.. zo dan 
moet ik wel heel erg afwezig zijn geweest.. ik trok de tas van het bed en ging zelf 
opbed liggen, even staarde ik naar het plafond..op mijn rug liggen was niet 
lekker.. ik draaide me om en legde mijn arm om een kussen.. even leek het of ik 
imane’s geur rook… mijn hart sprong op… “onzin” berispte ik mezelf.. het bed 
was zeker shi 20 verschoond.. van haar was geen spoor meer in dit huis.. haar 
enige spoor waren de herinneringen.. en die zouden met de tijd vervagen.. dat 
wist ik zeker.. ik wist niet meer wanneer precies.. maar ik viel in een diepe slaap 
en werd pas de volgende ochtend wakker… en weldoor de irritante stem van 
said.. “wakker worden doornroosje.. je mist je vliegtuig als je nog langer blijft 
slapen.. “ik draaide me om en zag dat ikin mijn kleren had geslapen.. ik keek 
naar Said die in zijn joggingbroek voor me stond.. ik voelde me verward.. hoe 
lang heb ik geslapen? En hoe kan het in vredesnaam dat ik niks meer weet van 
gisteren.. ? wanneer was hij gekomen? Ik keek uit het raam.. het was ochtend.. ik 
keek Said vragend aan.. je hebt de klok rond geslapen..ik kwam gister om 7 uur 
aan en Noura vertelde mij dat je al sliep.. dus ben ik ook maar blijven slapen.. ik 
keek hem fronsend aan.. hij en noura ..? slapen? Ik heb naast jou geslapen 
verbeterde hij mijn gedachten.. ik wreef mijn ogen uit.. ik keek op de wekker en 
zag dat het half 8 was.. ik stond op en nam een douche.. en ging daarna richting 
keuken.. ik nam haastig een kop zwarte koffie en wachtte op said.. hij zou me 
wegbrengen naar schiphol eindelijk kwam hij uit de kamer met mijn tas in zijn 
hand.. “ben je klaar?” ik knikte en liep naar de vitrine om een pakje te pakken. Ik 
ging terug en klopte op de deur die van Fatima’s kamer was, van de rest had ik al 
afscheid genomen.... ik ging naar binnen.. een vredig”slapende noura lag in bed.. 
ik schudde haar even wakker.. ze keek me verward aan, “ik ga, pas goed op 
jezelf.. tot ik terug ben woon jij hier, de huur en alle andere kosten worden 
automatisch betaald” ze strekte haar armen naar me uit.. ik omhelsde haar.. de 
tranen liepen over mijn wangen.. ik vroeg me tegelijkertijd af wat mij zo 
emotioneel had gemaakt.. was het het feit dat ik mijn zusje aan haar lot overliet in 
 plaats van haar te beschermen en bij haar te blijven? Of was er gewoon iets in 
mijn kapotgegaan waardoor ik weinig meer kon hebben… ik besloot er niet bij 
stil te staan en mezelf te accepteren zoals ik momenteel was..de tijd van genezing 
een weerstand opbouwen zou later komen. Ik maak elke maand geld over op je 
rekening, als je wat nodig hebt, over 4 weken ben ik in engeland en neem ik 
contact met je op… anders heb je hier spillebeen en Rafika nog.. het geluid van 
haar onderdrukte gesnik brak mijn hart.. maar ze moest net als ik op eigen benen 
staan… op dat moment vervloekte ik mijn vader.. die er niet voor ons wilde zijn.. 
en de omstandigheden waardoor ik mijn zusje alleen moest laten.. ik snufte.. en 
liet haar los..”stel me niet teleur liefje” ik stond op een liep langs Said heen die 
naast de deur stond.. “schiet op man.. je gaat niet naar de maan.. het is Marokko 
maar.

Rij langs Imane asjeblieft zeiik toen we eenmaal waren vertrokken..”nee he? Dit 
lijkt me geen goed idee wael..” ik haalde mijn schouders op en keek naar buiten.. 
“ Said hield wijselijk zijn mond.. 

“goedemorgen Fatima, is imane thuis? “ vroeg ik vriendelijk.. ik wist niet eens 
waarom ik naar haar vroeg, ik wilde haar niet eens zien.. alleen toestemming 
vragen om nisrine te zien.. “nee, die is naar een sollicitatiegesprek” ik knikte.. 
Nisrine is er wel?” Fatima knikte.. maar keek me argwanend aan.. “ik wil haar 
even zien als je het niet erg vind.. “ nu kreeg fatima het benauwd.. “nou ik denk 
niet dat Imane dat oke zou vinden ,je hebt niet gezegd dat je zou komen… ennee 
stammelde ze..” ik wreef over mijn bijna kale kop… “luister Fatima.. ik kom 
alleen afscheid nemen van mijn dochter.. ik ga haar niet meenemen en ook niet 
vermoorden.. alleen zien.. “ ze keek me even aan en ging opzij.. ik liep snel naar 
boven en deed zachtjes de deur open van de slaapkamer.. ik liep zachtjes naar het 
ledikantje, ik zag twee armpjes krampachtige bewegingen in de lucht maken.. ik 
glimlachte onbewust.. en liep er naartoe… ik boog me naar haar toe.. en tilde haar 
voorzichtig op.. ik was zwaar onhandig.. ik voelde me echt onhandig.. ik zette 
haar verticaal op mijn borst.. en genoot even van het gevoel om vader te zijn.. het 
kleine lichaampje tegen mijn grote lichaam.. een steek gevoel van verbintenis 
kneep mijn keel dicht..maar ik wist dat iklos moest laten, en mijn lichaam deed 
wat mijn verstand zei.. ik legde haar voorzichtig neer.. ik bleef naar haar kijken 
alsof ik haarbeeld in mijn geheugen wilde griffen.. ik stopte mijn hand in mijn 
binnenzak en haalde een piepkleine Kor;aan tevoorschijn.. ik keek er even naar 
en bedacht hoe mijn moeder het mij aan het begin van mijn studie had gegeven.. 
“ als je deze bij je hebt, ben je gezegend met het woord van Allah, Niemand kan je 
dan wat doen, Je zult slagen a bni” en ik was inderdaad nooit gezakt voor een 
 tentamen..tot aan mijn doctoraal was ik het boekje blijven dragen bij mijn 
tentamens en examens.. ik opende het ritsje en keek naar de laatste bladzijde.. ik 
pakte een pen.. ik wist niet of het goed was.. maar ik wilde dolgraag een 
boodschap neerzetten voor nisrine.. daar waar haar moeder het nooit weg zou 
kunnen halen.. ik koos voor de binnenkant van de kaft..

“ ooit was dit mijn zegening, nu Vraag ik van Allah Jou te beschermen en 
gelukkig te maken. We zijn niet samen, Maar Allah zal over ons beiden waken. 
3.

Liefs papa 

Het was klein geschreven, met grote betekenis, maar ooit zou ze begrijpen wat ik 
wil zeggen.. veegde een verdwaalde traan van mijn gezicht en legde de kleine 
kor’aan naast het hoofdje van Nisrine. Ik kuste haar kleine voorhoofdje dekte 
haar weer toe en liep de kamer uit.

Over een halfuur zou het vliegtuig landen op Tanger ibn batoutta. Ik keek op 
mijn horloge en bedacht dat het tijd werd.. het vliegtuig vloog nu twee en een 
half uur boven alleen maar wolken.. eindelijk leek ik iets van Marokko op te 
vangen.. was dit het? Was dit waar ik me door geroepen voelde.. zoals ik het 
achter me gelaten had een paarmaanden geleden zo lag het er nog steeds bij.. 
maar alles veranderd in een mensenleven behalve het landschap.. alles 
veranderd, behalve het gevoel. toen de vliegtuig begon af te dalen werd ik 
misselijk… ik kneep mijn ogen dicht… en probeerde aan leuke dingen te denken.. 
helaas kwamen alleen nare herinneringen naar boven waardoor ik mijn ogen 
weer opende.. ik kneep ze weer dicht.. kom op wael je leven was binna helemaal 
oké tot anderhalf jaar terug.. ik dacht aan zomers die we thuis moesten 
doorbrengen toen we nog waren.. dacht aan de pesterijen en mijn moeder die met 
een bezemsteel achter me aan sprintte op de stah.. ik glimlachte.. en het gebrom 
van het vliegtuig bracht me verder terug.. hamid en ik op ezel in het dorp.. gelti 
erachteraan, en wij die ezel maar sneller laten lopen.. en opeens.. stopt hij en kon 
iedereen genieten van “vliegende twins” de ezel rende verder.. wij verdwaasd en 
verdwaald waren bang voor de klappen van pa als hij onze gescheurde wibra 
broeken zag. De glimlach werd breder en ik moest mijn lachen inhouden.. een 
zachte schok gaf aan dat we veilig op de grond waren.. ik opende mijn ogen.. een 
aarzelende applaus voor de piloot negerend deed ik alvast mijn veiligheidsriem 
los.. het werd tijd.. het is tijd om vrede te hebben met de gebeurtenissen zoals die 
zijn gebeurd en mijzelf terug te vinden.. alles wat ik daarbij zou verliezen nam ik 
maar voor lief, en voelde weer een steek bij de gedachte aan imane die haar 
dochter in haar eentje moest grootbrengen.. snel haalde ik mijn schouders op.. 
“jammer dan mompelde ik.. daar heeft ze zelf voor gekozen. 

Het was dan ook het eerste waar mijn familie in marokko naar vroeg toen ik 
aankwam. “waar is je vrouw? Is ze al bevallen?” ik knikte rustig en antwoordde 
met een stalen gezicht dat ze in Nederland was gebleven. Ik wist niet in hoeverre 
men al van het drama wisten, ze wisten wel dat mijnvader is vermoord maar de 
reden en hoe het is gegaan was iets waarmee alleen ik werd gekweld in 
nachtmerries. En als het aan mij lag zou niemand het verder weten, hoe laag mijn 
vader was gezonken in zijn laatste dagen in zijn hebzucht naar geld. Binnen een 
uur wist ik dat ik in onze huidige huis niet de rust zou vinden die ik wilde 
hebben.. ik zou weggaan.. toenik een sedari in mijn moeders oude kamer opzocht 
kwam Gelti bij mij kijken.. ze dekte mij toe en woelde even door mijn haar.. 
“Wael a weldi, ik weet dat je veel meegemaakt hebt, ik weet dat je nog ziek bent, 
maar was het wel een goed idee om hier te komen.. mensen hier zullen je niet met 
rust laten.. ze hebben vragen die ze beantwoord willen zien.. ik haalde mijn 
schouders op “sinds wanneer kunnen mensen mij schelen a gelti?” ze knikte 
maar merkte terrecht op.. we hebben alleen een lijk gekregen geen antwoorden.. 
er zijn vragen waar men het recht op heeft.. o.a je oma.. ik wreef over mijn 
vermoeide ogen.. leeft zij nog dan?” ik wil ook weten wat er is gebeurd, wat er 
met jou is gebeurd dat je zo mager terug bent gekomen, waarom die blik van 
verdriet in je ogen? Waar je broer is..? iksloeg mijn ogen neer.. “gelti, ik vertel het 
je allemaal als de tijd er rijp voor is.. wat ik nu eigenlijk wil is rust.. “ze dacht 
even na.. “nou over twee dagen ga ik naar( JBEL) het dorp, er is daar veel werk te 
doen, ga je mee? Daar kan je goed tot rust komen.. ik pakte haar hand en kuste 
die.. 

Op de stah zocht ik lang naar een hangmat, ik kon em niet vinden, ik wist zeker 
dat we er eentje hadden.. uiteindelijk had ik er eenje gevonden.. vol met 
spinnewebben en andere gare spul… maar ik had em.. het was nu rond luchtijd 
en ik ging naar beneden om te eten.. toen ik de trap afliep hoorde ik een stem van 
eenvan mijn tantes.. een zus van mijn vader.. “hij weet alles hij wil alleen niks 
zeggen, misschien heeft hij zijn vader vermoord… “kan toch niet antwoorde haar 
oudste dochter.. het is zijn vader..” een hekselach vulde de keuken.. “ je weet 
maar nooit met die wlad elgarij ze verkopen hun vaders voor een stukje brood.. “ 
haarwoorden maakten mij met een schok de realiteit inzien.. men zou denken dat 
ik mijn vader heb vermoord.. vooral omdat ik zelf ook gewond was. Ik moest met 
een verhaal komen.. anders gaf ik ze alleen meer aanzet tot speculaties.. ik liep 
verder naar beneden en kwam bij de keuken aan.. beide vrouwen 
schrokken..”wael? ik wilde je net roepen voor het eten!’ ik hoef niet” antwoorde 
ik vriendelijk, alhoewel mijn maag zich omdraaide van de honger.. ik liep naar 
buiten en ging de stad in.. ik at daar een bord rijst met kip en kwam weer terug 
naar huis voor een dutje.. “in het nederlands vroeg Gelti waar ik was… “buiten 
eten..”antwoorde ik “waarom? Ik vertrouw hen niet zei ik zonder te wijzen.. ze 
denken dat ik mijn vader heb vermoord.. dus kunnen ze me zo vergiftigen ofzo.. 
ik wil van niemand s hand eten gelti, behalve van het jouwe.. als het teveel 
moeite is voor je ga ik gewoon buiten eten. “ Gelti stopte een stukje brood in haar 
mond en kauwde er bedenkelijk op.. “we pakken de bus van vannacht.. “

De zon scheen heerlijk in de bergen, de lucht was helder en de uitzich 
adembenemend. Ik was er nu ongeveer een week.. ik voelde me op mijn gemak 
en de mensen kenden mij alleen als de kleine opdonder van vroeger. Alhoewel ze 
mijn tweede helft misten, vroegen ze er niks over. Daarvoor was ik hen heel 
dankbaar. Ik las boeken, luisterde naar muziek.. haalde gelukkige herinneringen 
op.. begon vanaf het moment dat het misging twee zomers geleden nu.. ik 
schtreef mijn herinneringen op.. mijn gevoelens en ontdekte dat het opluchtte.... 
af en toe schreef ik wat op.. maar vaak bleef ik voor me uitstaren, soms huilde ik.. 
maar bedacht dat ik niet geheel onschuldig was.. ik had ook mijn fouten. Zo had 
ik beter uit mijn doppen moeten kijken, me niet zo naief opstellen, en vaak was ik 
gewoon DOM. Maar het belangrijkste is dat ik me realiseerde dat alles met de tijd 
zou vervagen.. ik kon verder leven met dit als bagage, maar ik realiseerde me ook 
dat ik zo ook meerdere mensen om me heen dingen kon en wilde verwijten. En 
dat is juist waar ik zo moe van was. Wel had ik afgerekend met een schuld gevoel 
die me was aan gepraat, moord. Ik was definitief af van mijn schuldgevoel. ik 
voelde me wellichter dan een tijdje terug. Alles had te maken met de dood van 
mijn vader. Ik wenste dat hij door Allah zwaar werd gestraft voor wat hij mij en 
mijn moeder en zusjes had aangedaan.. met een zucht stond ik op.. het was tijd 
om te gaan bidden. Ik ging naar beneden en trok een djellaba aan.. ik deed lodo 
en ging met een oud oom mee naar de plaatselijke moskee. Omdat ik niemand 
kende en alles heel primitief was in dit deel van het land voelde ik me goed op 
mijn gemak. Men stelde geen vragen. En ik had geen behoefte aan antwoorden.

3 weken gingen voorbij waarin ik lichamelijk op krachten kwam, en geestelijk tot 
rust kwam.. tijdens de laatste week had ik wat meer interesse getoond was water 
 gaan halen van de put op een paard, water naar de akkers van mijn oud oom 
gebracht, geholpen met ploegen.. in de namiddag reed ik het dorp uit. Bond het 
paard aan een boom en liep de berg op.. ik genoot intens van het uitzicht. Ik wist 
dat ik terug naar Nederland moest..terug naar het gewone leven. Ik mistte imane, 
maar ik zou haar niet meer opzoeken. Ik heb mijn liefde voor haar geaccepteerd. 
Maar tegelijkertijd heb ik ook geaccepteerd dat het verleden altijd tussen ons in 
zou staan. Het was wreed maar het was het lot, onze lot. Die avond lag ik opmijn 
hangmat naar de heldere hemel te staren toen Gelti mij een kopje thee kwam 
brengen. Ik bedankte haar en vertelde haar dat ik over twee dagen weer naar 
tetouan zou gaan, en van daaruit ga ik op de mijn retour vlucht boeken naar 
Nederland. Ze accepteerde knikkend mijn beslissing. De dagen vlogen om. Ik 
gebruikte die dagen om afscheid te nemen van de mensen die ik heb leren 
kennen. Ik bedankte mijn oudoom.. hij heeft mij laten voelen hoe het is om nog 
echte familie te hebben.. daar was ik hem dankbaar voor. 

In Tetouan kon ik het niet laten om naar het graf van mijn vader te gaan.. ik had 
moeite om hem te vinden maar uiteindelijk stond ik daar… ik keek neer op zijn 
graf en glimlachte wrang, wat heb je nou bereikt met al je daden a 
bebba???”fluisterde ik? wat heb je meegenomen?” ik stak mijn handen in mijn 
zakken en keek even naar de overige graven ik haalde diep adem.. en vroeg me af 
of ik hem ooit kon vergeven… als hij nog zou leven zou hij mij uitlachen 
hierom… maar nu hij dood is.. lag de zaak anders. Diep uit mijn hart wist ik dat 
ik hem nooit zou kunnen vergeven.. daarom draaide ik me om en liep gewoon 
weg.. wat liep ik me aan te stellen.. hij heeft nooit wat van me nodig gehad.. zelfs 
nu lachtte hij me uit.. vanuit zijn graf.. F.UCK HIM!!!

In Nederland werd ik opgewacht door Noura en Said.. ik omhelsde beiden 
hartelijk en we gingen naar huis.. die zondag avond zou ik vertrekken. Thuis 
werd ik verrast door de aanwezigheid van Sanae.. ik fronsste toen ik haar zag.. 
maar bleef beleefd.. ik schrok toen ik in de woonkamer kwam… “willie ze woont 
hier!!! Ik nam Noura terzijde en beet haar toe”IK dacht dat je alleen zou wonen 
hier??!!!” ze is eruitgegooid door de gemeente.. die takkewijf is naar marokko 
teruggestuurd omdat ze illegaal was.. en sanae stond daar niet ingeschreven dus 
moest ze eruit.. “ewa??”staat er op mijn voordeur iets in de krant van 
OPVANGTEHUIS??”nou ja.. reageerde noura verontwaardigd… “denk niet aan 
haar.. maar aan Amel” daar werd ik wel effe stil van… “ga eens wat te eten 
maken.. .. ga maar lekker halen!”ik heb geen zin om nu nog wat te halen… ik 
keek haar boos aan… “wat ben ik blij dat ik over twee dagen weg ben.. ze 
glimlachte vriendelijk… “zo te zien ben je helemaal de oude..” ze omhelsde mij 
weer.. “slijmbal.. 

Op zaterdag deed ik boodschappen voor een heel maand.. bij de Lidl.. ging met 
Said nog winkelen en gingen later bij mijn oude werkgever koffie drinken… we 
zaten nog maar net toen.. een serveerster met een blocknote aankwam.. koffie 
verkeerd bestelde Said.. ik twijfelde even.. keek de menukaartje die op tafel lag.. 
Een mineraalwater en een broodje gezond zonder ham. “wael?” ik keek op en 
keek in een verbaasd gezicht van Fatima.. “Hai Fatima! Sorry ik had niet door dat 
jij het was… Hoe gaat het ermee..? “jah ja het gaat.. antwoordde ze snel.. “hoe is 
het met jou?” ik knikte.. gaat goed.. “sinds wanneer ben je terug? Ik fronste even 
en dacht na.. gisterenmiddag kwam ik terug.. “oh 3la slamtek..”allah yeselmak.. 
antwoordde ik.. ik keek haar afwachtend aan .. even leek ze te twijfelen… “ je 
bestelling komt er zo aan” ze liep snel weg.. ik keek haar na terwijl ik op mijn 
ongeschoren wang krabde.. ook Said keek haar na.. “lekkere kont heeft ze..vooral 
als ze rokken draagt “ ik verplaatste mijn aandacht naar hem en keek hem boos 
aan.. “doe normaal a heks” bet ik hem toe.. hij lachtte hard.. nee serieus.. ze is 
alleen zo hatelijk.. geef mij maar je zusje, die is leuk, grappig lief en ….”je 
solliciteert naar een pak slaag a legra!” hij lachtte hard.. “ik trouw toch met haar.. 
“ SKOEN DAHA FIEK??? “( wie geeft jou aandacht) dat kind noemt je spillebeen 
en jij denkt dat ze met je trouwt.. “wedje leggen wael?” ik keek de andere kant 
op.. en zocht naar Fatima.. ik wilde haar vragen hoe het met imane ging.. op dat 
moment verscheen ze met onze bestelling.. terwijl ze onze drankjes en mijn 
broodje neerlegde vroeg ik haar “hoe gaat het met imane en nisrine?” ze knikte 
en klemde de dienbald tegen haar borst..”uitstekend!”Imane is alweer aan het 
werk.. ik knikte..”wat goed, doe haar de groeten van mij.. “ ze knikte en ging 
weer verder.. “wat is er met haar? Vroeg said?”hoezo? ze keek je zo verschrikt 
aan.. alsof je haar zo kon aanvliegen.. ik glimlachte… waarschijnlijk heeft ze spijt 
van veel dingen die ze gezegd heeft… maar ze is geen type om haar excuses aan 
te bieden.. “said lachte hard.. “wallah ik ben blij dat alles voorbij is.. ik 
glimlachte.. “ik ook man” je moeder is trouwens een goede boer?!!”hou je bek 
over me moeder a zwerver!!” reageerde Said.. ze makat wel lekker brood in die 
ouderwetse oven.. ik ytrok een vies gezicht.. tfoe 3liek a zemmelll” eey 
maarvertel.. hoe krijg ik aandacht van je zus? Door haar geen aandacht te geven.. 
antwoordde ik… “net als alle meisjes.. als je geen aandacht geeft kruipen ze naar 
 je toe… “ Zondag middag nam ik afscheid en pakte de trein naar Hoek van 
Holland. Een nieuw tijdperk zou aanbreken voor mij. 

Noura opende de deur en zag tot haar verbazing Imane in de deuropening staan.. 
even keken ze elkaar verbaasd aan.. maar al gauw omhelsden ze elkaar.. Imane 
kwam binnen terwijl ze ze de maxi cosi aan Noura gaf.. met Nisrine erin.. Noura 
keek stiekem of ze fatima ergens kon ontdekken.. maar nee.. ze was niet 
gekomen.. Noura moest zich erbij neerleggen dat ze haar hartsvriendin had 
verloeren.. samen met haar liefde voor Edson. Imane keek vreemd om zich heen.. 
haar hart klopte in haar keel.. dit was het huis waar ze zoveel had meegemaakt 
met hem.. en nu.. geen spoor van haar aanwezigheid.. alsof ze hier nooit had 
gewoon.. ze liep de huiskamer in en zag Sanae voor de buis liggen in haar 
pyama.. imane fronsste en groette haar.. na alle beleefdheden te hebben 
uigewisseld.. zag ze de kleine Amel ook nog in haar Pyama naar de snoeren van 
de laptop kruipen.. De laptop van Wael.. als ze ernaar keek kon ze wael er zo bij 
verbeelden.. terwijl hij helemaal opging in zijn werk.. ze zuchtte.. nu leken 
anderen in haar huis te leven.. anderen wistten haar sporen uit.. in haar huis.. en 
in zijn lebven.. mischien wel ook uit zijn hart. Die gedachte maakte haar zo boos 
dat ze zich niet kon en niet wilde inhouden… hier wilde ze uitleg over… van 
hem.. ze stond op en liep naar haar oude slaapkamer… terwijl ze wael riep… ze 
keek de lege kamer in.. ze wist dat hij er was.. Fatima had gezegd dat hij terug 
was!! Noura liep verschrikt achter haar aan.. Imane.. ??” met een ruk draaide 
Imane zich om.. ze kon het niet helpen dat er tranen in haar ogen stonden… Waar 
is hij?” kon die niet eens wachten tot we officieel gescheiden waren.. moest zij 
zonodig in mijn huis komen te leven met hem.. hoe kan hij zo wreed zijn… Sanae 
srtond nieuwsgierig in de deur.. van de woonkamer.. Noura probeerde imane te 
sussen.. “hij is er niet.. je bent te laat.. hij is al naar Engeland vertrokken.. “ ik 
geloof je niet..”antwoordde Imane.. Noura haalde haar schouders op.. kijk maar 
in de kasten hij heeft al zijn kleren meegenomen… “ en ik slaap niet met hem” zei 
Sanae.. Imane keek haar vernietigend aan… “weetje dat alles jouw schuld is 
sanae?” sanae keek haar vragend aan.. “ga je mij de schuld geven dat je je man 
niet hebt kunnen houden..?” als jij hem niet had geplayed in marokko, had ik 
geen problemen met hem gehad.. “ Sanae keek haar lelijk aan.. “je bleef maar 
achter hem aan zitten zelfs toen je getrouwd was met.. je wist verdomme wat er 
aan de hand was.. jij en je man wilden wael vermoorden.. vuile **** en nu ga je in 
zijn bed slapen om hem aangenaam bezig te houden!!” Sanae deed een stap 
vooruit en haalde uit en trof Imane hard op haar wang… Noura legde nisrine 
snel neer in haar Maxi cosi maar voordat ze dat had kunnen doen vlogen de twee 
vrouwen elkaar krijsen aan… verstomd keek noura naarde twee visserswijven 
 die elkaars haar grepen.. en naar elkaar uithaalden… even wilde ze de deur 
uitlopen en hen elkaar laten straffen voor wat ze haar broer hadden aangedaan… 
maar toen veranderden ze van gedachte en ging er tussen staan.. en probeerde 
hen uit elkaar te halen en de nagels van imane te vermijden… “ wat een geluk dat 
ik me hoofddoek op heb” dacht Noura.. anders hadden ze mijn haar ook te 
pakken gekregen…

Ik las een week later glimlachend het emailtje van Noura waarin ze verslag deed 
van het gevecht… ik vond het wel komisch..

alhoewel er veel vragen bij mij opkwamen.. veel gevoelens streden weer om 
voorrang.. ik onderdrukte ze en nam me voor om Noura te mailen zodra ik tijd 
had, met een glimlach zette ik het juridische researchprogramma weer aan en 
tikte weer een woord in.. tfoe wat haatte ik research.. helaas moest ik hier in 
Engeland alles zelf doen.. ik had geen secretarresse en bovendien was het beter 
voor mijn engels. had ie wel gelijk in.. het was ook beter lekker langzaam op gang 
komen.. ik concentreerde me weer op mijn research en sloot mijn omgeving 
buiten.. tot een luidruchtig stel arabieren binnenkwamen.. 
tenminste zo zagen ze eruit.. ik keek op.. het waren twee jongens en 2 meiden.. 
eigenlijk mannen en jonge vrouwen.. "are you arabic?" ik knikte en stond op en 
stelde me voor.. MAsri?"ik schudde mijn hoofd marokaans... sherief en hamada 
waren beide egyptisch dina en suzan waren libanees en bovendien bloedmooi.. ik 
had nog nooit libaneze meisjes ontmoet, ik zag ze alleen op tv toen mijn moeder 
altijd naar die series keek.. ik begroette hen allemaal.. Dina ging schuin 
tegenovermij aan haar bureau zitten.. iets wat mij tegenstond.. Geen eigen 
kantoor.. ik had in nederland een eigen kantoor met privacy.. hier zat ik de 
afgelopen week met een engelse vrouw. ze had net haar graad behaald en moest 
mij inwerken. ik was langer afgestudeerd dan haar maar de taal deed de rest.. ze 
keurde me geen blik waardig en ging aan het werk. 

De anderen namen afscheid en gingen allemaal naar hun afdeling. ik speelde 
even met het idee om een praatje te maken.. maar zag er toch vanaf en werkte 
verder aan mijn research. een half uur later kwam Emma aankakken.. ze bood 
haar excuses aan dat ze te laat was.. Dina was druk aan het telefoneren en deed 
alsof we niet bestonden.. het de lunch kwamen hamada,suzan en sherief dina 
ophalen om te lunchen... sherief vroeg of ik ook mee wilde.. maar ik wilde me 
geen 5e wiel aan de wagen voelen en bedankte beleefd.. in plaats daarvan kwam 
Rana naar me toe... ze was verheugd me te zien.. we hadden leuke tijd 
doorgebracht toen ik even hier aan het werk was.. en we hielden contact elke keer 
 dat ik er was... ze was blij dat ik wat langer bleef..en ik was blij m,et haar 
gezelschap.. ze bleek een goede vriendin te zijn.. naast werk, sportte ik veel en 
ging af en toe uit.. maar alleen naar concerten ik had geen zin in party's die tijd 
had ik achter me liggen.. mijn leven in london begon me aan te staan... Nederland 
liet ik even voor wat het was...

de mailcontact verliep goed met Noura.. ik was nu 3 maanden in London en 
misste mijn familie.. alhoewel ik goede vrienden had voelde ik me vooral s 
avonds eenzaam.. ik miste imane zo erg dat het pijn deed.. maar alleen in de 
avond had ik niemand om voor de gek te houden.. overdag hield ik ze allemaal 
voor de gek.. het meeste nog mijzelf.

Imane keek quasi onverschillig naar de papieren die onderhaar neus geduwd 
werden.. of ze wilde tekenen als ze geen bezwaar had... ze keek even naar haar 
advocaat.. die keek haar meelevend aan.. hoe zit het dan met de voogdij? de man 
achter het bureau.. de advocaat van wael verzekerde haar dat wael afzag van de 
voogdij, en haar het volledige voogdij gunde. hij had ook toegezegd dat hij nooit 
aanspraak zou maken.. met andere woorden... hij deed wat hij had beloofd.. het 
spel was afgelopen.. maar nee ze gaf het niet makkelijk op.. ze zou hem bellen.. ze 
stapelde de papieren op.. ik moet er nog over nadenken en deze papieren 
bekijken voordat ik ze teken.. even later stond ze buiten met haar advocaat.. ze 
was jaloers op die man.. hij werd betaald voor niks.. wael was zooo megaand dat 
deze advocaat geen tegenstander aan hem had.. maar jah.. wael wilde wel erug 
graag van haar af... ze had sinds hun gesprek in het ziekenhuis niks van hem 
gehoord. ze had de kleine koraan gevonden naast het hoofdje van nisrine.. ze 
kende wael goed genoeg om te weten dat hij er ergens een boodschap mee wilde 
overbrengen.. daarom had ze zijn woorden gevonden .. ze kocht een 
telefoonkaart en belde eerst Noura.. na veel aandringen kreeg ze zijn mobiele 
nummer in Engeland. met kloppende hart belde ze.. de telefoon ging na vier keer 
kreeg ze een voicemail ze hoorde de piep.. "wael? met imane.. hoe gaat het met 
je? ik belde je omdat ik iets wilde vragen.. bel me asjeblieft terug"

Toen ik uit de sportzaal kwam en gedouched had, kleede ik me aan.. ik keek op 
mijn telefoon en zag dat ik een oproep had gemist en een berichtje had..ik fronstte 
en keek wat het was.. voicemail.. ik glimlachte.. Noura of rafika was weer bezig 
geweest.. hun berichtjes waren altijd heel leuk.. ze bleven netzolang in die 
voicemail tetteren.. gewoon onzin lullen.. maar ik vond het leuk.. en deed het zelf 
ook.. ik trok snel mijn trui aan en deed mijn sjaal om. onderweg naar buiten 
luisterde ik mijn voicemail af.. bij het horen van de stem stond ik stil.. net als mijn 
hart...... dat ik ging terugbellen was uitgesloten... maar ik genoot zo intens van de 
stem dat ik het berichtje keer op keer af.. alle moeheid gleed vanme af.. die nacht 
kon ik niet slapen..

Gevolg was dat ik me de volgende ochten lelijk versliep.. ik werd pas wakker 
toen Rana aanbelde.. snel deed ik open.. oh i am terriblly sorry"bood ik mijn 
excuses aan.. ze ging koffie maken terwijl ik me ging douchen.. "klein huisje" ik 
lachte onder de douche.. dat heeft mijn secretarresse in nederland voor me 
geregeld..ze mocht me niet echt.." dat is te zien riep Rana terug.. heb je er niks 
van gezegd.. "NEE riep ik terug.. dat zou haar alleen de plezier gunnen dat ze me 
teruggepakt heeft.. " ik hoorde mijn arabische melody afgaan.. habibi wala ala 
baalo shooqi illeeh"( amr diab) Rana ging hard meezingen.. toen die maar bleef 
afgaan vroeg ik haar op te nemen.. 

"Hello?" Imane was op slag klaarwakker.. het was een vrouwenstem.. shit ze had 
een verkeerde telefoonnummer gedraaid! ze hing snel op en toetste hetzelfde 
nummer weer in.. zo ging het 3 keer.. de vierde keer hoorde ze de stem van wael.. 
hij klonk zoals hij altijd klinkt als hij net wakker is.. Imane's hart sloeg een slag 
over en de telefoon viel uit haar handen... ze hadden met elkaar geslapen.. die 
vrouw en wael.. verdomme!!heeft een ander!!!" ze hing op.. en ondanks de tranen 
ging ze onder de douche staan.. ze speolde alles van haarweg.. ook de twijfel.. ze 
kleedde zich aan.. gaf nisrine de borst, daarna de fles en deed haar in bad.. 
Nisrine ging vredig slapen weer.. het was nu een uur geleden dat ze had gebeld.. 
ze verzamelde moed en ging naar de huiskamer waar ze het envelop vanb gister 
had achter gelaten.. ze haalde de papieren eruit... pakte een pen.. zuchtte heel 
diep en tekende definitief de papieren de documenten die haar officieel van wael 
scheidden.
de maanden duurden voort en ik had nog steeds niets gehoord van mijn 
tweelingbroer. het begon ergens toch aan me te knagen. maar als ik eerlijk moest 
zijn probeerde ik elk gevoel dat te maken heeft met het verleden te 
onderdrukken.. maar ik kon niet blijven weglopen.. ooit zou ik terug moeten. ooit 
zou ik hem de rekening presenteren.. snel wuivde ik die gedachte weg.. come on.. 
wat is er met me? ik had me voorgenomen om vrede te hebben met alles wat er 
was gebeurd. het was in elk geval de meest zinnige besluit die ik ahd genomen 
de afgelopen twee jaar. sindsdien heb ik meer rust gehad dan de jaren ervoor bij 
elkaar. met grote moeite rende ik de laatste 5 minuten op de loopband voordat ik 
aan de cooldown begon.. ik bekeek mezlef in de spiegel.. ik moest toegeven dat ik 
er lichamelijk beter uitzag dan de afgelopen tijd. mijn armen enschouders waren 
gespierd een platte buik snel keek ik om me heen en hoopte dat niemand mijn 
 gedachten kon lezen.. ik voelde me goed.. dat was het belangrijkste..

ik liep naar huis.. vroeger zou ik er nooit aan denken om te lopen.. nu prefereer ik 
dat boven een auto, ik heb geprobeerd om links te rijden.. en ontdekte daarbij dat 
er iets mis was met mijn orientatie.. het lukte voor geen meter. dus hield ik dat 
voor gezien.. ik liep in de koude avond en blies mijn adem steeds als een 
rookwolkje uit.. ik voelde me heerlijk ontspannen.. en wou dat ik me zo de rest 
van mijn leven kon voelen.. "maar je bent niet compleet"fluisterde een stem in 
mij.. nee gaf ik fluisterend toe.. na een shoarma maaltijd te hebben gekocht liep ik 
het laatste stukje naar huis.. bij de voordeur raapte ik alle brieven en folders op 
en zette mijn sporttas neer.. ik liep door naar de keueken en haalde een fles cola 
en een bord.. eerst eten.. dan de rest.. ik nam een slok van de cola en deed de 
maaltijd in het bord.. pakte een vork.. en nam een hapje.. mm was nog lekker 
warm.. ik bekeek de stapel folders.. je zou je afvragen waarom ik dat doe, ik 
pakte de afstandsbediening en zette de cd speler aan.. george wassouf klonk door 
de kamer.. geleende cd van Rana, de enige arabier die aardig tegen me was.. die 
arrogante Dina praatte nog steeds niet met mij.. alsof ik haar iets had aangedaan.. 
tazz 3la yemaha"klonk Said in mijn hoofd.. ik glimlachte.. ik zou er een uidaging 
van kunnen maken en haar te gaan versieren.. ze3ma ze zou er niet op ingaan? 
vroeg ik me af.. ik zette de gedachte gauw van me af op moment dat ik een grote 
envelope zag die op tussen de folders lag.. het kwam uit nederland.. rechtbank.. 
mijn hart ging als een razende tekeer.. als gebiologeerd staarde ik naar de 
papieren die een eind bevestigen van mijn huwelijk. een offieciele einde waar ik 
zelf om had gevraagd.. een proces die ik zelf op gang heb gebracht. maar nu een 
ondragelijke pijn veroorzaakten.. ik liet het eten voor wat het w as smeet de 
papieren weg en liep het huis uit..niet wetend waar ik liep kwam ik op een 
gegeven moment uit bij de rivier.. ik zocht in het donker naar een bankje en ging 
er zitten.. voor het eerst in de 4 maanden dat ik hier was wonnen de emoties het 
van mij verstand en huilde hartverscheurde om mijn verloren liefde.

De volgende ochtend was ik vroeg op kantoor.. ik had de vorige avond besloten 
om me op mijn werk te storten en hopen dat de resterende maanden snel voorbij 
zouden zijn.. dit alles had me een ding duidelijkgemaakt, ik kon niet tegen alleen 
zijn.. ik wilde bij mijn familie zijn. ik wilde door hen getroost worden... ik wilde 
alles vergeten en opnieuw beginnen.. dit riep ik al 4 maanden maar nu voelde ik 
het ook echt. met de scheiding was ik ook een deel van mijn sores kwijt.. ik 
voelde me vrij.. alhoewel het verdriet niet te ontkennen viel.. ik keek hoe Dina 
binnenkwam.. op e top verzorgd.. make up.. tasje, bijpassende schoentjes ze trok 
haar blazer uit en haar witte overhemd onthulde haar goedgevormde borsten.. 
 jammer dat ze zo chagarijnig is dacht ik bij mezelf.. voordat ik mijn ogen 
afwendde hoorde ik haar mompelen.. "have you seen enough??" ik voelde me 
betrapt.. " good morning to you too" zei ik sarcastisch e ging aan het werk.. ze 
keek me kwaad aan en ging daarna ook maar aan het werk.. rond lunchtijd ging 
de telefoon Dina nam open keek mij vreemd aan.. "one moment please.."mr. 
Ziane? ik keek op it's for you" ik nam de telefoon.. het bleek Ahlam te zijn.. 

"hee ahlam. hoe gaat het met je? gaat goed zei ze vrolijk en met jou?" ik knikte 
alsof ze me zou kunnen zien.. "gaat goed elhamdolilah!" wie is die chagarijn die 
opgenomen heeft? ik keek naar Dina.. een collega die me niet kan uitstaan!! ze 
praat al 4 maanden niet tegen me "Ahlam lachtte.. gelijk heeft ze!" ik lachtte om 
haar grap.. is het zo erg dan.. "eregr nog!!" het leuke van Ahlam is dat ze normaal 
is gebleven tegen mij.. ze boort me nog steeds de grond in wanneer het haar 
uitkomt.. "hoe is het met je arme man? "hoeoz arme man?" je wil toch niet zeggen 
dat iemand die met jou is getrouwd nog rijk kan zijn?" ha ha zei ze sarcastisch.. 
nou het gaat heel goed met hem.. hij doet je de groeten.. hatta tina selem 3lieh! 
hier stokte het gesprek even.. ik schraapte mijn keel.. "hoe is het met imane? 
Ahlam slaakte een diepe zucht.. onder omstandigheden gaat het wel goed ze 
slaat zich er goed doorheen.. ik knikte en voelde trots.. waarom in hemelsnaam 
vroeg ik me af.. "mezian ben ik blij om"mijn stem klonk hees.. hoe zit het met 
jou?" gaat wel.. ik heb pas gister bericht gehad dat de scheiding officieel is. het 
spijt me voor jullie "ze klonk oprecht.. nou ja.. het moest gebeuren er was geen 
ontkomen aan.. " nou daar heb ik een andere mening over wael dat weetje.."ik 
knikte.. ik weet het.. en vroeg ze opeens weer wat vrolijker.. heb je shio andere 
hozzel?" Hozzel?? wat is dat?" een andere meid die jou troost enzo.. je weet wat 
ik bedoel.. ik lachtte.. mmm ik weet dit moest je van Imane vragen he?" 
hahahahaha.. NEEE!! is niet waar.. "nou ik heb geen vriendin, ben het ook niet 
van plan! ik heb genoeg nou... ze lachtte ik zal het doorgeven.. ik lachte met haar 
mee... is goed.. eey als je er ee weekend tussenuit wil kunje altijd bij mij logeren.. 
samen met je man voegde ik er aan toe.. dank je wel wael.. ik zal het onthouden. 
ik nam afscheid en hing op.. ik keek op de klok het was half ee.. e het was 
vrijdag.. ik ging douchen thuis en ging daarna naar de moskee..

Uit het niets had ik bsloten om naar Nederland te gaan.. vrijdagavond laat kwam 
ik aan.. ik deed de deur open en stapte naar binnen.. het rook er naar tagine.. het 
was stil in huis alleen een tv produceerde een beetje geluid.. ik klopte op de 
woonkamer deur die op een kierstond.. ik deed de deur open e zag sanae in haar 
kamerjas tv kijken.. ze begroette mij hartelijk .. ik gaf haar de gebruikelijke hand 
en vroeg waar Noura was.. die sliep.. goed die zou ik morgen wel zien.. ik vroeg 
haar of ze naar haar kamer wilde gaan omdat ik wilde slapen.. dat deed ze.. ze 
bracht me een dekbed en ik instaleerde mezelf op de bank.. 

Ik bracht een leuke weekend door met mijn familie, het was het weekend voordat 
de Ramadan begon… alles leek op rolletjes te lopen, maar het zat me niet lekker 
dat Sanae in mijn huis leefde.. niet dat ik haar iets kwalijk nam.. maar gewoon .. 
ik voelde me niet op mijn gemak in mijn eigenhuis. het bewijs was de vrijdag 
nacht.. normaal kon ik doen wat ik wilde in mijn huis.. nu moest ik haar 
wegjagen omdat ik ging slapen.. dit werkte niet.. gelukkig kwam Gelti met de 
oplossing.. ze zou sanae uitnodigen om bij haar te leven.. in eerste instantie 
weigerde sanae beleefd.. Gelti trok haar schouders op.. en richtte het woord tot 
mij.. Wael a bni.. ik heb een verzoek.. ik trok mijn wenkbrauwen vragend op.. wat 
zou mijn tante van mij willen.."ik weet dat je je altijd verantwoordelijk voor je 
zusjes hebt gevoeld en Rafika is elhamdolilah gelukkig getrouwd"waar gaat dit 
naartoe vroeg ik me af.. ewa, toen ik naar nederland kwam zag ik dat ze 
praktisch alleen woonde en dat is niet goed voor eenmeisje van haar leeftijd.. "het 
viel me op dat Noura die tot voor kort bij ons zat was opgestaan en was 
weggelopen.. "wat is daar mis mee a gelti, Noura kan het aan.. ik ken haar, en ik 
vertrouw haar.." ze wuifde mijn woorden weg met een gebaar dat me bekend 
voorkwam wanneer mijn moeder allah yerhamha ongeduldig werd. wat is het 
dan a gelti" ze schoof naar me toe en ging op samenzweerderige toon verder.. "ik 
bedoel a bni.. als jij het goed vind dat ze gaat trouwen.. " wat???"trouwen???" ze 
kneep in mijn hand.. beshwiya.. ja trouwen.. senou fieha.."wat is daar mis mee? 
ze is oud genoeg.. Gelti ze is pas 20!!"ewa is zat!! ewa met wie dan? ze ging nog 
dichter tegen me aan zitten.. ewa als zij graag wil, en weld enass is er, waarom 
niet.. " en wie is die weld en naas dan wel?" hier twijfelde ze even.. ze zuchtte 
"said" even was ik met stomheid geslagen.. ik had wel verwacht dat ze zouden 
willen trouwen, dat hij er werk van zou maken.. maar niet zo snel.. als versteend 
keek ik Gelti aan.. "gelti wat is dit? een officiele vraag om de hand van Noura? of 
vragen naar mijn mening? het antwoord bleef ze me schuldig omdat een vriendin 
van haar aanklopte.. ik bleef zitten ook al kwam die vrouw erbij zitten.. ik was 
helemaal in de war.. en bleef dat de hele zaterdag.. Said kwam die avond rond 5 
uur thuis..ik wachtte hem op bij de voordeur en trok hem gelijk mee "wat heb je 
gedaan?"wat? vroeg hij verbaasd.. mijn zusje.. "hij lachtte en maakte mijn vingers 
die zijn arm omklemden los.."niks a wael.. echt er is niks aan de hand ik heb me 
moeder verteld dat ik met Noura wil trouwen en blijkbaar heeft zij besloten het 
 officieel te maken hij moest lachen om zijn moeder.. ik keek hem streng aan.. 
luister Said ik vind dit niet grappig” Said keek me verbaasd aan.. “chill man, wat 
is er met je?”ik haalde mijn schouders op.. gewoon, wat is er allemaal gebeurd 
sinds ik hier weg ben verdomme?” 

Said zuchtte, Wael je doet moeilijk, je wist dat ik een oogje op Noura had. Je hebt 
zelfs bijna met me gewed dat ik haar niet kon krijgen , nu doe ik mijn best en 
meneer’s eergevoel komt opeens om de hoek kijken.” Ik besefte dat hij gelijk had.. 
“ luister ik vind het niet leuk dat het achter haar rug omgaat. En als iedereen het 
weet wordt er een druk op haar gezet waardoor ze niet kan beslissen.. dus hou je 
moeder op een afstand..”SAid begon zijn geduld te verliezen… dat is ook jouw 
moeder!!” en besef heel goed dat je me nu aanspreekt omdat ik het goede heb 
gedaan, ik wil jou zusje op de manier zoals het hoort.. of wil je dat ik haar eerst 
ga playen??” met eenruk keek ik op.. IK zou je vermoorden Said, ik zou je echt 
lekschieten!!” hij zuchtte.. waar maak jij je druk om dan? “ik wist het niet.. 
daarom kon ik het hem ook niet vertellen. Ik zuchtte en draaide me om en ging 
het huis weer in.. ik besloot er geen woorden aan vuil te maken.. 
Thuis had ik moeite om met Noura erover te praten.. maar besloot het toch te 
doen.. op dat moment vervloekte Hamid en wenste hem dood.. ik weigerde om 
mijn zuje als een volwassene te zien. Maar er zat weinig anders op..”dat jij niet 
verder komt in je leven, wil niet zeggen dat anderen dat niet mogen”klonk een 
vervelend stemmetje die ik al een tijdje niet had gehoord.. we zaten samen tv te 
kijken ik had al een dekbed over me heen getrokken.. de film was niet bijster 
spannend maar toch.. rond 11 uur in de avond begon de telefoon van Noura af te 
gaan.. tot twee keer toe weigerde ze het gesprek.. ik vond het vreemd en bedacht 
dat het weleens Said zou kunnen zijn, een steek van jaloerzie ging door me heen.. 
snel berispte ik mezelf.. het was ook haar recht om haar liefde te hebben.. 
waarom vond ik het dan erg?” ik dacht even na terwijl ik voor me uitstaarde. Ik 
moest toegeve dat mijn kleine zusje groot werd. Haar eigen leven zou gaan 
leiden.. toen de telefoon de derde keer overging.. kwam ik in beweging.. Noura 
schrok.. maar ik stond alleen maar op om thee te zetten… ik keek haar vragend 
aan.. “waarom neem je niet op..” omdat ik geen zin heb?” antwoordde ze terwijl 
ze wegkeek..”of omdat je bang bent dat ik erachter kom dat het Said is die je 
welterusten wil wensen..”ik zag hoe ze langzaam rood werd.. ze drukte de 
telefoon alsnog weg en keek weer naar de tv… “heb je iets met hem?” ze haalde 
haar schouders op. Noura??!! Jeetje m,an.. weet ik veel.. wat is iets hebben?” ik 
haalde mijn schouders op.. ik weet niet verschilt per persoon.. “ze zuchtte hij 
vroeg me in het begin of ik wat wilde drinken met hem na school en zo.. in het 
begin ging ik mee maar daarna dacht ik al van dit is meer dan normale 
belangstelling.. ik knikte en spoorde haar aan om verder te gaan.. ze haalde haar 
schouders op.. “dus vroeg ik hem op een keer op de man af wat hij van mij 
wilde”ik trok bewonderend mijn wenkbrauwen op..”da’s direct”zei ik.. ze haalde 
haar schouders op..”ik had e heb geen zin kinderspelletjes.. “nu was ik echt 
verbaasd. “ en toen?” op dat moment ging haar telefoon weer over..

geïrriteerd pakte ik de telefoon en nam op.. “Said we zijn even in gesprek man.. 
even bleef het stil aan de andere kant.. “oh sorry, ik wilde niet storen” klonk een 
hese stem die ik uit duizenden zou herkennen..”ook ik viel stil.. mijn mond viel 
open en mijn hart bonkte in mijn keel..”eeh imane?” ja ben jij dat wael?” ik 
knikte.. maar herstelde me en mompelde hardop.. ja ik ben het!”hoe gaat het 
ermee? Ja gaat goed hamdolilah.. wat mij het meest tegenzat is dat haar stem niet 
veranderde, er was geen aarzeling in te bespeuren of iets dergelijks.. dat terwijl 
mijn stem trilde en mijn handen ook. “ik belde eigenlijk voor Noura, is ze in de 
buurt? Eeh ja daar komt ze.. ik gaf de telefoon aan noura, die enthausiast opnam.. 
even bleef ik mijn zusje aankijken daarna draaide ik me om ging de thee zetten 
waarvoor ik net water had opgezet..

”shit datwas het dan.. je spreekt elkaar weer, en het is alsof er nooit iets tussen 
ons was geweest.. ik ontkende voor mijzelf dat het me iets deed.. maar veel later 
toen ik op de bank lag en naar het plafond staarde, besefte dat het me nog steeds 
pijn deed. Vooral de dis die ze mij daarna gaf. Toen ik hoorde imane noura een 
fijne Ramadan toewenste, wilde ik grappig zijn, ik had de telefoon afgepakt en 
zei quasi onverschillig.. “ewa imane wens je alleen Noura een fijne ramadan? Dat 
had je net ook kunnen zeggen tegen mij.. waarop zij heel koel had 
geantwoord..”als ik jou een fijne Ramadan wilde wensen, dan had ik JOU wel 
gebeld… “auch.. “was mijn reactie dat had ik wel 3 keer herhaald terwijl ik 
nadacht over een passende antwoord alleen kwam er niks in mij op.. ik had naar 
Noura gekeken die me lachend aan had gekeken op een manier van “Lekker voor 
je” “nou ik wens jou in elk geval wel een gezegende Ramadan’ 

ik zag iets bewegen in mijn ooghoek.. Nour kwam naast me zitten..”je kan ook 
niet slapen he? Ik zuchtte.. nee..”praat je vaak met haar? “ ze ging op de andere 
bankstel liggen..”ja, vind je dat erg?” nee fluisterde ik, ik was er zelfs blij om 
maar dat zei ik er maar niet bij.. even viel het stil.. ik probeerde beter te gaan 
liggen.. “hoe denk je eigenlijk dat je toekomst eruit gaat zien metSaid?” ik weet 
niet. Maar ik ken hem, jij kent hem. ik kan op hem rekenen hij gat goe d voor me 
zorgen..”Noura kom niet met zulke antwoorden.. dit zijn antwoorden voor oude 
 vrouwtjes. “Ewa saafi” protesteerde ze “je kunt heel goed voor jezelf zorgen en 
anders zou het nog mijn taak zijn om dat te doen.. daar heb je Said niet bij nodig. 
Wat ik bedoel is “Ben je verliefd op hem?” waarom verander je van onderwerp 
Wael?”vroeg ze mij we hadden het over jou en Imane” er is geen Wael en imane 
meer. Dat is iets uit een het verleden. De band is verbroken en er is teveel 
gebeurd om er nog iets van te kunnen maken. Maar je houdt wel van haar” 
natuurlijk, anders had ik nooit zoveel samen met haar kunnen doormaken. “ jah 
dat dacht ik ook inderdaad” maar weetje wat jullie probleem is?” onbewust 
moest ik lachen, “vertel het maar zusje” jullie zijn allebei heel koppig, te trots. 
Eigen;lijk kan ik jou vergelijken met een stier wael..”shokran onderbrak ik haar.. 
“nee serieus.. je gaat recht op je doel af.. en als je je rug toekeert kan niemand je 
meer een andere richting aanwijzen.” Je moet eens luisteren naar haar verhaal, 
want daat zit een kern van waarheid in. En ik weet zeker dat zij ook van jou 
houdt. Het verleden of gemaakte fouten mogen niet tussen jullie instaan. Ik 
bedoel het is geweest, de toekomst kan jullie zoveel geluk brengen samen met 
jullie dochter.. zij hier treuren om het verleden,jij daar treuren om het verleden.. 
is toch zonde wael?” ik grinnikte.. kijk Noura, We kunnen dingen niet 
veranderen noch terugdraaien. Het is goed zo geloof me.. leef jij nou maar je 
eigen leven, dan heb je het druk zat.. “zie je ??!! dezelfde antwoorden.. ze geven 
verdomme dezelfde antwoorden.. ze stond op en liep naar haar eigen bed… ik 
lachte en liep achter haar aan.. ze lag nog maar net in bed toen ik aan haar voeten 
de andere kant van het bed het dekbed omhoog schoof..”wat doe je??” kom we 
gaan kop voet doen.. ik wordt gek van die bank.. “oke ze maakte wat paalts en ik 
ging bij mijn zusje erin kruipen..” niet kietelen he?” waarschuwde ze toen ik mijn 
armen om haar voeten sloeg.. “mmm neee” een kwartier later hoorde ik haar 
regelmatig ademhalen, een teken dat ze sliep..”noura?? “ mmmja??” mompelde 
ze.. “hou je vanSaid” even bleef het stil..”zeg nou”ik porde in haar buik…”wa 
JAAa A legra!!” ik glimlachte voldaan en sloot mij ogen.. 

de volgende dag belde ik een slapende Said wakker.. “wakker worden luilak.. 
“tfoe, man wat is dit?” kom kom me naar hoek van Holland brengen, ik heb goed 
nieuws voor je..

vroeg in de avond was ik weer terug in mijn huis..al die tijd heb ik Imane geen 
minuut kunnen vergeten. Keer op keer beleefde ik ons gesprek je weer. Het leek 
wel een band die in mijn hoofd werd afgespeeld. Ik was boos op mezelf, waarom 
heb ik haar deze kans gegeven om mij weer te pakken? Waarom heb ik mezelf 
aan haar herinnerd. Ik ging louwdo doen en bad dhor en 3asr. Het begon donker 
te worden.. ik vroeg me af wanneer het maghreb zou zijn.. ik deed de tv aan en 
 ging zitten.. maar ik vond geen rust.. om wat afleiding te vinden ging ik naar de 
keuken en deed de afwas van vrijdag.. ruimde op. En besloot daarna een kopje 
soep te maken. ik zette water op en haalde cup a soup uit mijn reistas. Tijdens het 
eten probeerde ik er niet aan te denken hoe gezellig iedereen aan tafel moest 
zitten terwijl ik hier alleen een mok soup met moeite naar binnen werkte.. ik had 
ook nooit gedacht dat ik me ooit zo eenzaam zou voelen. Als ik zo doorging ga ik 
nog huilen dacht ik.. en gehuild is er genoeg, tranen zijn vergoten, en al lange tijd 
opgedroogd. “verdomme, je bent jong, knap en valt altijd wel in de smaak.. **** 
Imane!! F. Uck iedereen die mij eronder probeert te krijgen. Ik nam een douche, 
en ging naar de moskee voor de tarawee7.

Vol goede moed ging ik devolgende ochtend ochtend naar kantoor, Dina zat al 
aan haar bureau. Voor het eerst sinds ik ben komen werken glimlachte ze naar 
me, Ramadan Kareem! Ik glimlachte terug.. “allahu Akram” zei ik.. Hoe was de 
eerste dag? Ik haalde mijn schouders op.. ik was bijna de hele dag op reis.. ze 
haalde vragend haar mooi gevormde wenkbrauwen op..”ik was naar Nederland, 
naar mijn familie.” Uit beleefdheid vroeg ze hoe het met iedereen was.. ze was 
uitzonderlijk spraakzaam.. het beviel me wel, dus zei ik er niks van.. tijdens 
luchtijd werkten we samen door.. zij om eerder naar huis te gaan, ik omdat ik 
toch niks te doen had, rond 4 uur maakte ze aanstalten om weg te gaan.. “moet jij 
niet weg?’ ik keek op bij het horen van haar stem, ik schudde mijn hoofd.. 
“waarom?” ik eet hierzo..” en je vrouw?” vroeg ze.. ik keek haar vargend aan.. 
wat is er met mijn vrouw?” ik bedoel, ga je niet samen met haar eten?” ik lachtte, 
al ging het met moeite.. het herinnerde mij weeraan mijn gemis. Ik ben 
gescheiden. En ik ben hier alleen.. “ oh dat spijt me, “ik dacht dat je getrouwd 
was. Ze knikte naar mijn hand, ik volgde haar blik en zag dat ze naar mijn ring 
keek.. ik haalde mijn schouders op. Hamada kwam gehaast binnen.. “Yalla we 
gaan” hij keek mij vragend aan.. ga je niet?” ik wilde het net gaan uitleggen toen 
Dina het kort en bondig vertelde.. ooh yalla gaan we samen eten.. “ik wilde net 
bedanken voor het aanbod toen hij aandrong, Kom nou,ik leef hier ook alleen dan 
houden we elkaar gezelschap. Hij zag me twijfelen.. yalla je weet het nog niet, 
maar jij gaat koken.. hij was echt heel ontspannen.. en een beetje gezelschap kon 
geen kwaad.. ik stond op en pakte mijn colbert.

“ik wist niet dat wael zou komen” zei imane terwijl ze een stukje shebekiya in 
haar mond stopte en haar duim aflikte.. “ze deed haar best om ongeintereseerd te 
lijken. “Ik ook niet” hij was er gewoon opeens”onaangekondigd?” lijkt me 
sterk..” wat bazel jij imane “viel fatima haar in de reden, vergeet niet dat het nog 
steeds zijn huis is, hij kan komen en gaan wanneer hij wil..” en jij moet niet 
 vergeten dat daar naast zijn zusje ook een andere vrouw woont” antwoordde 
Imane scherp.. Fatima rolde met haar ogen.. “so what? Wat boeit het jou? Je zegt 
toch dat hij je niet meer intereseert” Noura volgde het gesprek zonder op te 
kijken van haar kom lehrira.. “hij intereseert me ook niet” bevestigde imane.. 
dus? Wat loop je ons lastig te vallen met gare vragen? Als ie wil N eukt ie haar 
toch?”het boeit jou toch niet? “Imane keek verschrikt naar noura.. is dat waar, is 
er iets gebeurd? Noura pakte de telefoon en en gaf em aan Imane, vraag hem zelf 
maar.. “ Imane gooide haar lepel weg en stond op.. “tfoe ik praat met kindjes.. 
Noura lachte hard.. “nee hij hefet inderdaad niet op de bank.. Imane draaide zich 
om haar ogen opengesperd.. “hij sliep bij mij.. beide zussen keken haar verbaasd 
aan.. “ aan de andereeind van het bed.. en hij hield mijn voeten warm..” imane 
draaide zich om.. enneh imane?” ze draaide zich om en keek Noura vragend aan.. 
“ je hebt em meskien zo erg gescot dat hij er niet van kon slapen, en de volgende 
ochtend vroeg is vertrokken.. ik denk niet dat ik em nog ga zien in de Ramadan.” 
Imane draaide zich om en liep naar de box waar nisrine lag. Een schuldgevoel 
bekroop haar.. ze werd er kwaad om.. ze wist niet wat ze ervan moest denken… 
ze wilde hem kwetsen en pijn doen, en als het haar was gelukt, dan had ze spijt. 
Ze zuchtte.. in elk geval, in Engeland had hij zijn vriendin nog die hem zou 
troosten.. hij zou haar spoedig vergeten.

De maanden kropen voorbij.. el 3ied was geen el3ied als je alleen bent. Mijn 
nieuwe vrienden brachten wel wat afleiding. En zo schreden de dagen voort. 
Noura had eindelijk een datum voor haar huwelijk het was nu ruim acht 
maanden na de dood van mijn moeder allah yerhamha.. ik vond het dat het kon. 
Maar helaas kon ik haar niet helpen met de voorbereidingen. Wel zou ik haar 
financieel bijstaan. Zij wilde alleen dat ik erbij zou zijn. Ik wist dat ik niet weg 
kon blijven. En beloofde ook te komen. Ik had besloten om definitief terug te 
gaan. Ik was het helemaal zat op dit kantoor. Het werk was ondermijn niveau en 
ik hoopte weer terug te kunnen op mijn stekkie. Met een mega irritante 
secretaresse genaamd ahlam. 

De laatste maand werd echt hysterisch, maar gelukkig had Noura Imane nog.. 
meskiena zij regelde bijna alles voor haar, de zaal, de band, neggaffa en meer van 
die shit.. de laatste week voordat ze ging trouwen begon sanae haar spullen te 
verhuizen, zij wist dat het ongepast was om nog langer in het huis van wael te 
leven.. hij zou na het feest direct naar zijn huis komen.. ze zou een paar weken bij 
de moeder van SAid wonen.. en daarna kijken hoe of wat.. 

Ik had het opruimen van mijn spullen zwaar onderschat, waardoor ik de hele 
 vrijdagavond en nacht bezig was.. uiteindelijk liet ik het huis schoon achter. Ik 
had de avond daarvoor afscheid genomen van mijn vrienden. Ik zou ze zeker 
opzoeken en zij mij. Ik bedankte ze voor alle steun. Ik had de boot net gemist in 
dover, waardoor ik eerst shi twee uur moest wachten op een andere die er 
vervolgens 8 uur over deed. Tijdens het wachten speelde ik een spelletje op mijn 
telefoon… mijn ogen prikten en even sloot ik ze… ik voelde de vermoeidheid in 
mijn schouders ik leunde tegen de bank aan en gaf me over aan het moment.. ik 
werd wakker door een aanraking.. ik schrok wakker en twee zwervers renden 
weg.. ik had geen idee waarom ik ze de schrik had aangejaagd… later op de boot, 
besefte ik dat ze mijn telefoon hadden gestolen.. ik keek even of ik mijn 
portemonnaie had.. gelukkig zat die nog i mij achterzak. De telefoon boeide mij 
niet.. ik baalde alleen dat ik alle nummers kwijt was. Ik vervolgde mijn moeizame 
reis. Maar ik had veel bereikt de afgelopen tijd. Het resultaat zou ik gaan ophalen 
in een motelletje in belgie.

Noura ijsbeerde door de kamer, iets later kwam said binnen, “lieverd ik heb shi 3 
uur in de kou staan wachten maar hij is niet gekomen. Ik snap het niet”heb je 
gebeld?” vroeg Noura zenuwachtig.. jaa maar ik krijg zijn voicemail.” Noura viel 
neer op de enige stoel die in het vertrek stond. “dit kan hij me niet aandoen”zie je 
hij neemt wraak omdat ik niet vanaf het begin was van zijn bruiloft..” Imane 
kwam binnen, “wat is er?”en wat doe jij hier vroeg ze aan Said.. “hij stak zijn 
armen omhoog.. “walou, “ we hadden het over wael, die er nog niet is..” Imane’s 
hart stond stil.. dus ze zou hem vanavond zien.. na bijna een jaar voor het eerst 
weer. Ze trok zich los van haar herinneringen aan de pijnlijke laatste keer en 
kwam terug op waar ze eerst mee bezig was.. “Noura ik denk niet dat we nog 
lang moeten wachten met de jurk, de zaal zit al onwijs vol. Noura knipperde haar 
tranen weg en knikte.. op dat moment kwam negaffa terug.. “wilie wat doe jij 
hier? D’r uit!! “ Said schrok van de vrouw en liep weg, “volgens mij is het woord 
heksenketel voor jullie uitgevonden” Ga jij je maar omkleden in het kamertje 
hiernaast en klop op de deur als je klaar bent.”Said trok een gekke bek en ging 
naar zijn kamertje.. 

Rafika stond bij de voordeur samen met haar tante de mensen te begroeten. Ze 
bleef zenuwachtig kijken naar de ingang.. geen wael te bekennen.. ze haalde diep 
adem, “Hij komt wel, zei Gelti. Rafika sprak haar man aan toen hij met hun 
zoontje voorbij liep.. bel wael schat, vraag waar die blijft.. ik bel hem al 
honderkeer!! Altijd die verrekte voicemail.. “imane, liep de tarp gauw af.. “ ze 
liep naar de band toe.. gaf aan dat le3rousa eraan kwam.. en daarna haalde ze een 
paar verre nichtjes van Noura die slaat ou slaam zouden zeggen.. daarna liep ze 
 snel weer naar boven.. “rafika keek haar na.. “meskiena ze doet echt haar 
best..”klopt antwoordde gelti, echt een lieve meid.. jammer dat het niet liep met 
wael..” 

Noura,luister liefje.. dit is de eerste keer dat je de zaal in gaat.. iedereen gaat naar 
je kijken.. bij deze jurk moetje je ogen laag houden, gewoon je ogen neerslaan.. 
“dat doe ik mijn leven lang imane” antwoordde Noura “mag ik niet eens op me 
trouwdag mijn ogen opslaan.. ?” Imane keek haar lachend aan.. je ziet eruit als 
een pop.. zo mooi, zo fragiel, maar als je je mond opentrekt.. allah ye7fad ou 
saafi.. “ maar imane, zeg tegen die vrouw dat ze niet aan me kin mag trekken 
oke?” Imnae knikte maak je niet druk.. “is wael er al?” imane schudde haar 
hoofd.. nog niks gezien.. misschien heeft ie pech onderweg ofzo.. 

Op dat moment stond ik oog in oog met mijn evenbeeld.. “zo eindelijk de weg 
naar aarde gevonden?” je ziet er goed uit wael..” dank je wel Hamid” helaas kan 
ik niet hetzelfde van jou zeggen.. hij haalde zijn schouders op.. “uiterlijk boeit 
niet als je leven op het spel staat” ik wees naar zijn kleren.. “ga je zo?” hij lachte.. 
wie mij wil hebben moet me nemen zoals ik ben.. ik glimlachte spottend. Snel 
ritste ik een kledinghoes open en legde hem een van mijn pakken “snel kleed je 
aan…” tijdens het aankleden vroeg hij..”hoe heb je me gevonden..?” prive 
detective en jongens van dorp van moeder hebben je gezien in spanje.. ze 
brachten me in contact met Touhami, de rest ken je.” Waarom zoveel moeite? Ten 
eerste om Noura, ten tweede omdat ik een appeltje te schillen heb met jou..” 
makayen la appel wala aardappel.. “niks ervan, na de bruiloft laat je me gaan.. 
dat was de deal.. “ ik haalde mijn schouders op.. en knoopte zijn stropdas. Ik trok 
hem meteen aan die stropdas mee.. in mijn huurauto ik gooide mijn reistas op de 
achterbank en ik reed richting huis.. Hamid greep mijn tas en zocht naar een 
scheerapparaat.. hij vond die.. hij keek naar mijn sikje die ik die ochtend 
nauwkeurig had laten maken door een italiaanse kapper in london. “die krijg ik 
nu niet voor elkaar he? Ik schudde mijn hoofd.. en mijn kapsel ook niet.. “ ik had 
mijn haar expres laten groeien.. hij keek me vies aan.. wat een hollandieyen 
kapsel.. mijn haar raakte van achteren net de boord van mijn overhemd en kwam 
halverwege mijn oren.. ik haalde mijn hand erdoor. Nee nee verbeterde hij 
zichzelf.. het is kantoorpikken kapsel.”ik ben een kantoorpik antwoordde ik 
droog. En wat is jouw beroep?” hoe moet ik je noemen, Moordenaar? Of dealer? 
Of Junk?” tazz 3liek.. je zou wel willen dat je net als mij was.. daar heb je de 
ballen niet voor wael!!” ik haalde mijn schouders op… ik liet em zeggen wat hij 
wilde.. Hij was mijn verrassing voor mijn familie.. hij moest de familie foto 
compleet maken.. daarna zou ik hem aangeven…er vel een lange stilte.. ik zat 
 naast mijn tweelingbroer, die eens alles voor me had betekend, die mij compleet 
had gemaakt.. maar nu.. ik voelde alleen woede.. woede over wat hij mij heeft 
aangedaan. Samen met mijn vader.. ik voelde mezelf verstrakken.. Ik haatte hem, 
zijn egoisme, zijn verschijning.. ik vond het zo erg dat ik op hem leek.. we 
kwamen met een harde trap op de rem tot stilstand. Ik controleerde het adres.. ik 
keek op mijn horloge.. verdorie het was al 10 uur.. over 3 uurtjes was de bruiloft 
afgelopen.. hij wachtte in de auto tot ik was uitgestapt.. ik deed de deur voor hem 
open.. hij stapte uit en keek om zich heen.. ik trok hem gauw mee.. ik zag een 
menigte via een trappetje lopen.. we liepen er snel naartoe… de felle verlichting 
verblindde me.. de eerste die ons zag… was Gelti, ik keek haar aan e glimlachte.. 
ze stootte Rafika aan.. ook haar ogen puileden uit van verbazing.. daardoor werd 
mijn lach alsmaar breder.. ik had het gevoel dat ik iets goeds had gedaan.. ik zag 
de le3rosa naar binnen gaan en 4 jongemannen erachteraan met witte djelabat en 
een rode muts en kussentjes in hun hand. Ik tikte twee op hun schouders.. hij 
keek om.. Ahlan wael!!” hij keek naar Hamid.. of Hamid?” ik lachte en knikte.. 
het was samir, een achterneef van ons.. hij groette Hamid ook hartelijk.. op mijn 
verzoek sprak hij een andere jongen aan en zij gaven ons hun kleding.. ik duwde 
de jelaba in de handen van hamid.. hij trok zijn colbert uit en snel de jelaba.. we 
liepen snel achter de stoet aan.. al dansend ging ik de zaal binnen..

Hamid volgde wat ongemakkelijk.. bij de ingang bleven we even staan.. ik voelde 
dat iemand strak naar me keek.. maar wist niet waarvandaan.. ik keek om me 
heen, toen ik niks kon ontdekken.. ik concentreerde mij op mijn zusje.. ik bleef 
kijken hoe ze langzaam naast said voortschreed.. er werd aan mijn arm 
getrokken.. ik keek en zag rafika.. ik begroette haar hartelijk.. “waar bleef je 
zolang? Hem ophalen”zei ik.. ze draaide zich om en groette hem.. ik keek 
verwonderd naar de vergevingsgezindheid van vrouwen.. daarna concentrrerde 
ik me weer op de gebeurtenissen in de zaal..
Imane begon net op adem te komen.. daar staat ie dan.. met een brede grijns op 
zijn gezicht, in de belachelijke jelaba en de rode tarboush.. even bukte hij om de 
witte schoenen aan te trekken.. hij duwde iets in de handen van hamid.. “hoe 
komt die in Godsnaam hier?”ze zijn duidelijk samen gekomen.. de politie is al 
8maanden opzoek naar hem.. en meneer neemt em mee naar de bruiloft van zijn 
zusje.. hebben ze dan onder een hoedje gespeeld?” ze keek nogmaals naar wael.. 
ze had moeite met haar ogen van hem los te maken.. mijn god wat hij er goed 
uit… hij zag er fris en ontspannen uit.. en zij haar.. was die altijd zo zacht 
geweest? Of leek het maar zo van ver? Ze zocht fatima met haar ogen.. haar 
oppass opeens dook ze naast haar op.. “heb je hem gezien? “imane knikte.. hier is 
je dochter ik heb genoeg opgepast.. ik ga hem groeten..”WAT???” maar fatima 
liep al weg.. Imane probeerde de handjes van Nisrine weg te halen van de strikjes 
op haar hoofd.. “jij verpest ook alles .. onwillekeurig zag ze hoe fatima naar wael 
toeliep.. zodra hij haar in de gaten had.. stak hij zijn hand uit en trok haar naar 
zich toe.. hij begroette haar met 4 kussen en omhelsde haar.. hij leek oprecht blij.. 
hij gebaarde haar even te wachten terwijl hij hamid met zich meetrok.. al dansend 
kwamen ze de zaal in.. Imane kon zien dat Noura verbaasd en blij was om haar 
broers te zien.. Hamid boog zich voorover en gaf haar een kusje op de wang. 
Wael volgde zijn voobeeld. Imane glimlachte.. terwijl de jongens le3rossa 
optilden.. de wens van Noura was uitgekomem. Ze werd gedragen door haar 
broers.. haar blik kruiste de zijne.. zijn grijze ogen leken zich in de hare te boren.. 
onbeweegelijk keken ze elkaar een aantal seconden aan.. zijn ogen vernauwden 
zich in een lach.. en met een knipoog wendde hij zich van haar af en dansen naar 
de andere kant. 

Na oneindig veel foto’s gemaakt te hebben ging le3rossa weer naar boven.. ik had 
honger en ging op zoek naar eten.. ik trok Hamid mee..”saafi wael, ik ga em 
peren.. “tfoe 3liek a zemmel.. je bent hier nog niet klaar.. en je hebt je vrouw en 
dochter niet eens gezien.. “ Hamid keek verontrust om zich heen.. “ik wil ze niet 
zien” laat me verdomme los.. “ ik trok hem mee de keuken in.. ik zag allemaal 
borden met salades.. en gevulde bestillas.. ik duwde hem voor me uit en pakte 
een plastic lepeltje en begon te eten.. Hamid keek me aan alsof ik gek was 
geworden.. “mijn leven staat op het spel en jij zit doodnormaal te eten.. ??” ik 
haalde mijn schouders op.. als je doodgaat, dan kan je dat het beste met een volle 
maag doen.. “hamid maakte een wanhopige gebaar.. en pakte een appel uit een 
berg fruit. Nadenkend hapte hij erin.. 

Het feest ging door.. in alle hevigheid.. ik stond in een hoekje en met een 
standenstokertje keek ik naar de gasten en hun vermaak. .. Hamid was even met 
zijn vrouw gaan praten.. ik zag hem verwoed met zijn armen gebaren.. maar ik 
zocht iemand anders.. een vrouw die er verukkelijk uitzag.. de tijd had haar goed 
gedaan.. haar figuur was om van te dromen.. de jurk benadrukte haar slanke 
taille en volle borsten. Ik kreeg haar in het vizier en bleef haar met mijn ogen 
volgen.. ze blaakte van zelfvertrouwen.. ze liep telkens heen en weer.. echt een 
regelneef was het.. die gedachte ontlokte mij een glimlach.. ze had haarhaar in 
een roodbruine tint geverfd. Ze had haar haar opgestoken en toch vielen er 
enkele krullen uit.. ik zou ze met plezier terug willen zetten.. mijn handen door 
haar haar laten woelen…. NEE STOP!!”zo was het wel leuk geweest.. ik keek een 
andere kant op.. de slaat ou slaam wezen erop dat6 het bruidspaar wegging.. het 
was rumoerig.. iedereen pakte een auto ik zag Imane voorbij flitsen in broek en 
 colbert.. het was voor mij een uitdaging om haar niet aan te spreken. Ik hield me 
in.. alhoewel ik dolgraag met haar had willen praten.. ik hield me in.. zo’n scot als 
een paar maanden terug zou ik niet willen vangen.. niet vandaag.. bij de deur 
zette ik me af tegen de muur.. en liep naar het bruidspaar toe.. ik deed de sluier 
omhoog en kuste mijn zusje.. ik zag dat ze tranen in haar ogen had.. “veel geluk 
liefje.. Thalla fe spillebeen”die opmerking ontlokte haar een glimlach.. daarna 
omhelsde ik Said.. “ Rani galithalek amana”verwees ik naar onze lievelingsliedje 
van Cheb Hasni.. hij glimlachte en ik meende even iets te zien glinsteren in zijn 
ogen.. Gelti duwde mij opzij en fluisterde iets in het oor van haar zoon, daarna 
kuste ze Noura, we lieten ze passeren.. toen het bruidspaar dedeur uitwas.. 
gingen allemaal mensen naar buiten.. het was een drukte van jewelste.. “hou een 
plaatsje voor mij vrij in de auto hoorde ik een dik meisje zeggen.. ik keek naar 
haar.. damn dacht ik voor jou hebben ze twee plaatsen nodig.. maar ik hield 
weiselijk mijn mond.. opeens hoorde ik iemand roepen.. “FATIMA??? “ KOM 
SNEL>> ER IS PLAATS VOOR JE in de vOlgauto !!” fatima kwam aansnellen 
“shit ? wael? Heb jij imane gezien?” ik schudde mijn hoofd.. ik keek naar het kind 
dat ze in haar armen droeg.. het meisje huilde .. “Fatima keek wanhopig uit haar 
ogen.. “ wael.. wacht hier.. zodra Imane langskomt lopen moet je haar nisrine 
geven.. ik keek naar het meisje..

is dit nisrine?” fatima duwde haar in mijn armen.. jah geniet ervan.. wel aan 
imane geven he?’ ik knikte en keek als gebiologeerd naar de kleine baby.. het 
kleine meisje staarde terug.. die ogen.. opeens begon ze te huilen.. en niet zo’n 
klein beetje ook… ik trok haar tegen me aan en ging opzoek naar haar moeder.. 
het werd steeds leger in de zaal.. geen imane te vinden.. ik ging op een van de 
lege stoelen zitten met Nisrine op mijn schoot.. opdat moment drong het tot me 
door…. Hamid was er vandoor.. 

even voelde ik een grote woede in me opkomen.. ik liep snel naar de auto.. “shit, 
weg..” ik wilde keihard vloeken.. maar Nisrine huilde al heel hard.. ik zou haar 
alleen maar aan het schrikken maken.. haar gezicht was behuild.. en de tranen 
liepen serieus over haar gezicht.. ik wist bij god niet wat er aan de hand was… ik 
draaide me om en ging weer naar binnen.. onder het lopen.. praatte ik zachtjes 
tegen het kleine meisje.. “wat is er loos schatje?” ik streelde haar ruggetje.. “waar 
is mamma dan?”kom we gaan mamma zoeken..” ik liep wat radeloos heen en 
weer.. ik wist heel goed dat haar mamma weg was.. toen ging ik alle ruimten nog 
eens langs.. maar het enige wat is zag waren mensen van de catering die alles 
opruimden.. nisrine legde haar hoofd op mijn schouder en snikte nog wat na.. ik 
keek nog eens om me heen.. terwijl ik mijn stropdas losmaakte.. ik bedacht net 
 wat ik moest doen toen ik werd aangesp[roken door een oudere vrouw. “is deze 
tas van jou?” ik keek naar de tas die ze in haar handen had .. nee mijn tas was het 
niet.. maar misschien die van nisrine.. ik vroeg of ik erin mocht kijken.. de vrouw 
keek me vreemd aan maar liet het toe.. na een blik op de inhoud wist ik het al.. 
nee is niet onze tas” ik ging op een van de stoelen zitten en dacht na.. “wat nu?” 
toen ik ging zitten protesteerde nisrine zwakjes..”sorry schatje.. maar het was een 
zware dag voor mij, wat gaan we nu doen? “vroeg ik haar.. een zuchtje was het 
antwoord.. ik zat een tijdje daar op die stoel, niet wetend waarop ik eigenlijk 
wachtte.. ik keek op mijn horloge.. het was kwart over drie in de ochtend.. hoe 
moest ik in godsnaam thuiskomen.. geen telefoon .. niks .. als ik alleen was zou ik 
het kunnen redden.. maar hoe moet ik het doen met het kleine meisje?” ik voelde 
kwaadheid opkomen.. wat is dat nou voor moeder? Die haar dochter op een 
bruiloft achterliet? Eigenlijk was Fatima verantwoordelijk.. maar jah.. het is niet 
haar dochter dus zou ze haar nooit zo goed kunnen verzorgen als haar eigen 
moeder.. 
De hoofd van de catering kwam zeggen dat ze de tent zouden sluiten.. met 
andere woorden ik moest weg.. ik keek naar Nisrine.. dat jurkje wat ze aanhad.. 
daarmee kon ze onmogelijk naar nuiten.. “luister mevrouw heeft u een auto?” ja 
hoezo?” ik legde haar de situatie uit en vroeg haar of ze mij naar huis kon 
brengen.. eerst keek ze wat vertwijfeld.. maar ze stemde in.. voorzichtig wikkelde 
ik Nisrine in mijn colbert en liep achter de vrouw aan naar de auto.. toen ik bij de 
vrouw in de auto zat.. deed ik de colbert van het hoofd van Nisrine.. in het 
donker zag ik haar grote ogen om zich heen kijken… “ BAqi ma N3asti??” toen ze 
mijn stem hoorde voelde ik dat ze zich ontspande.. ik liet haar tegen mijn borst 
liggen en keek naar de vrouw die me glimlachend aankeek.. “bentek?” ik knikte 
vol trots.. “ze heeft een poepluier” vervolgde de vrouw.. de glimlach stierf op me 
lippen.. toen haalde ik mijn schouders op.. “haar moeder is komt zo thuis.. dan 
gaat ze haar verschonen..”loog ik..

Je stinkt echt" zei ik terwijl ik het huis binnenliep.. ik zette haar neer op de grond, 
ze kwam meteen in opstaand en stak haar armen omhoog.."ja schat.. heel even de 
verwarming aanzetten.. ik liep naar de keuken terwijl ik mijn colbert op de 
bankstel gooide.. onderweg zette ik de verwarming op 20graden.. tot mijn 
verbazing zag ik dat nisrine achter me aan kroop.. ik knielde voor haar neer.. "Oh 
mijn god.. mijn dochtertje kan kruipen.. ik knuffelde haar ik kon de verleiding 
van haar armpjes niet weerstaan en tilde haar op.. laten we eerst wat doen aan 
die poepluier oke?" ik liep met haar naar de wc.. ik keek rond.. nee walou niet 
hier.. daarna liep ik naar de badkamer.. ook daar zag ik niks.. ik dacht na.. dit 
wordt niks zo.. weetje wat? ik eerst je poepie weg.. en daarna zien we wel.. oke? 
 ik dacht dat ik doodging toen ik haar luier losmaakte.. ik kokhalsde.. alleen 
kwam er niks uit.. als ik nog iets in me maag had dan zou het zeker eruit zijn 
gekomen.. terwijl ik mijn adem inhield kirde nisrine van plezier.. ik trok de volle 
luier weg.. vouwde het dicht en stond op om het weg te gooien.. en wc paier te 
pakken.. maar ik had kunnen weten dat nisrine erachteraan zou komen.. toen ik 
terugkwam zag ik een halfblote baby met poepvlekken op mijn vloer .. mijn hand 
ging naar mijn hoofd..."nisrine wat doe je???"ik zei blijf liggen.. ze lachte naar me 
en stak een arm op ten teken dat ik haar moest optillen.. ik was de wanhoop 
nabij.. "hoe lang ging ik dit volhouden?? ik tilde haar op en nam haar mee naar 
de badkamer.. daar zette ik het water lauw en liet de douchelkop boven haar 
kontje staan.. de meeste poepresten waren nu weg.. ik pakte een witte was 
handje.. nam er afscheid van en wreef de restweg tussen haar billetjes.. ik gooide 
de washand in de hoek.. en deed de kraan dicht.. ik pakte een handdoek en 
wikkelde haar erin.. ik lachte om het resultaat.. Nisrine liet me haar 2 boven en 
ondertandjes zien.. shit het was al bijna 5 uur en dat kind zat gewoon te lachen 
alsof het 10 uur in de ochtend was.. ik nam haar mee naar de keuken.. keek om 
me heen.. pakte een banaan.. en een beetje melk.. ik prakte alles door elkaar met 
een hand.. en nam het mee naar de huiskamer die nu naar poepgeurde.. 
voorzichtig voerde ik nisrine.. maar mna een paar happen begon ze het in mijn 
gezicht te spugen.. ik moest nu echt moeite doen om me in te houden.. ik had 
slaap.. en ik wilde douchen..heel graag zelfs.. maar nisrine weerhield me ervan.. 
ze zat op mijn schoot en brabbelde er vrolijk op door.. af en toe zag ik haar in 
haar ogen wrijven.. waarschijnlijk was ze er ook aan gewend om in bad te gaan 
voor ze ging slapen.. ik stond op en zocht naar wat kleren waarin ik haar kon 
wikkelen.. glukiig vond ik wat kleren van Amal, gelukkig dacht ik.. had haar 
moeder nog niet alles meegenomen.. even twijfelde ik.. als je moeder dit ziet zal 
ze mij aanklagen.. maar goed.. we nemen gewoon samen een douche.. en ik had 
het goed ingeschat,even vond ze het eng.. al die douchestralen.. ik moest lachen 
om haar reactie op het water.. een machtige liefde voor haar overspoelde mij.. dat 
kleine meisje zo naakt in mijn armen.. terwijl we onder de douche stonden.. die 
mij aan mijn haar vasthield en hard lachtte en wild met haar arm zwaaide en 
hard lachte.. en huilde als ik het washandje van haar afpakte.. 

na onze douche gingen we samen slapen.. en we sliepen door alle lawaai die er 
was ontstaan.. maar ik sliep niet goed.. telkens was ik bang dat ikop haar zou 
rollen en dat ik haar zou pletten.. Nisrine sliep als een blok ik was al vroeg op en 
zat net te bedenken of ik Nisrine zometeen gewone melk moest geven of iets 
 anders.. Ik rekende snel uit dat ze nu bijna negen maanden oud moest zijn.. ik 
zocht in de kast naar een flesje... "walou" tfoe ik werd kwaad op sanae omdat ze 
alles had meegenomen... maar ik koelde snel af zij kon er ook niks aan doen.. ik 
keek naar Nisrine.. en besloot snel een douche te nemen voordat ze wakker 
werd.. 

Imane werd langzaam wakker, ze had het gevoel dat ze iets mistte.. met een 
schok werd ze wakker.. mijn kindje" Goedemorgen slaapkop!!" kwam Ahlam 
binnen.. Imane herinnerde het zich weer en ze voelde zich opgelucht.. pff ik 
schrok man ik dacht al waar is Nisrine?" bij Fatima toch?" Imane knikte.. de 
herinneringen aan gister.. althans een paar uur geleden werden scherper.. het 
feest.. en .... wael.. ze zuchtte.. ze stond op en liet zich door Ahlam 
thuisbrenegen.. onder luide protesten bracht Ahlam imane naar huis.. 

het was stil in huis.. heel stil.. imane liep zachtjes het huis in.. alhoewel het 10 uur 
was was nog niemand wakker.. beter zo.. ze ging naar de kamer van Fatima en 
zag haar op haar zij slapen.. nisrine zat zeker voor haar.. Imane wilde ze niet 
storen en ging snel een douche nemen.. het werd een lange bad.. ze kwam er 3 
kwartier later uit.. het was nog steeds stil ze keek op de klok.. 5 voor 11.. ze zette 
water op... deed een paar eitjes in de eierkoker en broodjes in de oven.. ze zette 
de kook wekker aan en dee d de tv aan.. ze keek even naar de zondagnieuws.. en 
dacht aan wael.. wat zou hij aan het doen zijn??? 

het meisje keek me me haar grote groene ogen aan... even wreef ze erin.. ze 
pruilde en liet daarbij haar ondertandjes zien.. ikvond haar schattig en wachtte 
op de uitbarsting.. in plaats daarvan stak ze haar armen uit.. ik tilde haar op en 
drukte haar tegen me aan.. onbewust leek het of ik een deel van haar moeder in 
mijn armen had.. een wondertje.. ze leek op haar moeder.. die ogen... hoe maak je 
kinderen vrolijk als ze net wakker zijn? waarom heeft imane haar dochter nog 
niet gemist??? die vraag drong zich aan mij op.. ik verwachte imane eigenlijk al 
gisternacht.. ik kon nog steeds niet begrijpen waarom ze niet teruggekomen was 
naar de zaal.. ze hadden toch wel afgesproken ?? anders zou fatima nisrine niet 
aan mij hebben gegeven... ik besloot al deze vragen te negeren en gewoon te 
genieten van mijn tijd met haar.. ik liep naar de badkamer terwijl ik tegen haar 
praatte.. het leek welof ze rustiger werd.. ik wist dat ik mezelf voor de gek hield... 
maar het was nu eenmaal zo.. zo voelde het.. ik waste haar gezichtje en gaf haar 
 een slokje water.. gek eigenlijk wat hetmet je deed dat een baby uit je geromde 
hand dronk.. en daarbij eigenlijk meer op je hand zoog dan echt dronk.. 

Nisrine staarde naar de kraan en stak haar armpje uit.. ik bracht haar dichterbij en 
ze sloeg naar de straal water en lachte daarbij.. ik spetterde haar nat met mijn 
andere hand.. ik lachte om haar plezier.. toen bedacht ik dat ik net melk op het 
vuur had gezet.. ik rende naar de keuken en zette net op tijd het gas fornuis uit.. 
even later zat ik Nisrine brinta te voeren.. ze vond het lekker.. want ik had er 
suiker bij gedaan.. ik keek trots hoe ze at.. terwijl ik stiekem hoopte dat ze 
nergens allegisch voor was..

de wekker ging en Imane schrok wakker.. ze besefte dat ze ingedut was.. ze deed 
de oven uit en zette het apparaat van de eieren uit.. ze liep naar boven en ging 
naar binnen bij fatima.. ze liep naar het bed en zag dat Fatima alleen sliep... haar 
hart stond stil... ze dacht terug aan eerder op de morgen.. toen was ze ook voor 
niks geschrokken.. ze raakte voorzichtig fatima aan... die reageerde niet.. imane 
merkte dat haar handen trilden.. ze had moeite met haar zelf beheersing te 
behouden.. ze liep naar de kamer van nisrine.. zodra ze de deuropen deed.. wist 
ze dat haar dochter er niet was... nu rende ze naar Fatima.. en schudde haar hard 
door elkaar.. Fatima schrok wakker en keek in het gezicht van haar paniekerige 
zus.. "wat?" Nisrine??"waar is nisrine??"schreeuwdeImane bijna.. "is geen leuke 
grap" waar is ze???!!! gilde imane.. BIJ JOU!!!" gilde fatima terug.. ik heb haar aan 
jou gegeven gister!!!"Niet waar!!!" jawel!!!" Imane sloot haar ogen .. en haalde 
diep adem en probeerde de paniek die haar dreigde te overvallen te 
onderdrukken.."wanneer dan? zei ze na een paar seconde.. Fatima draaide zich 
naar de andere kant van het bed.. het was een teken dat ze bang was voor imane.. 
"Wael zou haar aan jou geven.. toch??" wat??" Imane vatte hem niet.. "wat heeft 
wael hiermee te maken... .."nou... ik gaf haar aan hem.. en hij beloofde haar aan 
jou te geven..." Imane hoorde de helft maar.. ze werd zo kwaad.. "hij had dus toch 
een manier gevonden om bij het meisje te komen.. "ze draaide zich om en liep 
naar de voordeur.. "Imane wacht!!!! " imane was al bij de deur..."BLIJF HIER>> 
MET JOU BEN IK NOG NIET KLAAR!!!! Fatima gooide haar een spijkerbroek en 
een bloesje toe.. waga.." Imane trok alles snel aan.. pakte geld, de autosleutels en 
ging op weg..

ik lag op de bank en keek met een oog naar de spelende nisrine.. ik had van alles 
op de grond gezet.. magnetronbakjes.. lepels.. wat ikmaar kon vinden.. want 
echte speelgoed had ik niet.. en de winkels waren op zondag gesloten... ze 
maakte een enorme lawaai.. en ik had zo'n slaap.. ik keek op de klok en zag dat 
het 12 uur was.. bijna lunchtijd.. maar nu wist ik het niet meer.. mijn fantasie was 
uitgeput.. netzoals mijn lichaam.. ik deed heel even mijn ogen dicht.. ze deden 
pijn mijn ogen.. ik schrok iets later wakker.. wist niet waarvan.. ik keek naar 
nisrine.. die keek om zich heen... en ging daarna door met de lepel tegen een pan 
te slaan.. was dat het?? vroeg ik me af... nee dat kon niet.. ik was allang gewend 
aan haar lawaai... de bel zoemde weer.. ik schrok en stond snel op.. ik liep naar de 
deur en deed die open.. voor mij stond een heele kwade Imane.. ik voelde haar 
hand tegen mijn mijn borst duwen en ze liep langs me heen naar binnen... "waar 
is mijn dochter??"

met de deur nog steeds in mijn hand stond ik haar nog steeds verbaasd aan te 
kijken... tenminste zo leek het.. de waarheid was dat ik op de een of andere 
manier verstijfd was.. allerlei gevoelens, allerlei herinneringen kwamen weer 
naar boven.. gister leek ze verweg.. maar nu was ze gevaarlijk dichtbij.. en ik 
vertrouwde mezelf niet meer.. daarom was ik maar blijven staan voordat ik iets 
geks zou doen.... ze schreeuwde tegen me .. ik kon niet anders dan glimlachen.. ik 
voelde me echt stom.. nisrine herkende de stem van haar moeder en kroop naar 
de gang toe.. "Waar heb je haar verdomme gedumpt???" ik wist dat ze boos was.. 
maar toch stak doie opmerking mij... "ze kruipt achter je antwoordde ik terwijl ik 
de deur dichtdeed.. Imane draaide zich om en pakte haar dochter op en omhelsde 
haar stevig... ze stond met haar rug naar me toe maar ik zag dat ze het uitsnikte.. 
was ze in doodsangst?? waarom was ze niet eerder gekomen dan?? ik keek naar 
haar tengere schouders.. ze was afgevallen.. gisteren had ik dat niet kunnen zien.. 
maar nu zag ik het heel goed.. maar misschien was ze altijd zo.. ik heb haar alleen 
gekend toen ze zwanger was.. 

Imane draaide zich om en wilde weer weggaan.. ik hield haar tegen.. "waar ga je 
naartoe?" ik ga naar huis verklaarde ze.. "wat naar huis??" geen verwijten?? "niet 
eens een bedankje?" ze zuchte en keek me nog steeds aan.. bedank je ..?? je mag 
blij zijn dat ik je je ogen nog niet heb uitgekrabd.. " jah doe maar lekker vijandig.. 
daar kun je je goed in verschuilen.. maar als jij niks te zeggen hebt ikke wel.. " ik 
duwde haar de huiskamer in..

Imane schaamde zich toen ze de huiskamer binnenliep.. het was een troep.. het 
leek wel of de hele keuken hiernaartoe was verplaatst.. allemaal lepels en 
pannen.. voor nisrine.. omdat hij geen speelgoed in huis had.. op tafel lag een 
bord met pap.. het zag er vies uit.. maar nisrine was vrolijk.. en wipte nu op en 
neer.. ze wilde weer op de grond "hoe kon je dat doen?" vroeg ik haar.. ik voelde 
de verontwaardiging opkomen.. de kwaadheid weer.. ze keek me vragend aan.. " 
welke moeder laat in godsnaam haar kind op een bruiloft achter en komt daar 
pas ik keek op de wandklok bijna 10 uur later achter.. !! hoe onvolwassen kun je 
zijn imane??? "hoe?? " 

Imane staarde hem verbluft aan terwijl hij steeds bozer werd.. wacht dit had ze 
niet verwacht.. een preek van hem... ze wilde niet naar hemluisteren en liet haar 
ogen over hem heen glijen.. hoe slordig hij er ook uitzag in zijn boxershorts en 
zijn grijze shirt.. ze kon goed zien dat hij nog steeds gespierd was.. ze hoefde 
maar naar hem te kijken of de herinneringen kwamen weer naar boven.. het was 
veiliger naar zijn gezicht te kijken.. ze keek hem in de ogen aan toen hij haar 
onvolwassen noemde.. zijn grijze ogen troffen haar.. ze stonden boos.. en ze 
waren rood.. blijkbaar had hij niet veel geslapen.. de gedachte dat Nisrine hem 
wakker had gehouden deed haar glimlachen... 

"valt er iets te lachen.. " nu proestte ze het uit.. ik keek haar boos aan.." zeg eerlijk, 
hoe lang heb je geslapen?"ik zuchtte.. 3 of 4 uurtjes maar ik was telkens bang dat 
ik haar zou pletten.." is aan je te zien.. " haar glimlach naar mij maakte dat ik 
vergeten was dat ik boos op haar was.. ik haalde verward mijn handen door mijn 
haar.. "ach ja het is goedgekomen.. zei ik.. ik draaide me om.. wil je thee..? ik liep 
naar de keuken.. "nee dank je andere keer insallah.. " daar moest ik om lachen.. 
jah dat zei me moeder ook altijd.. "mam, gaan we naar dierentuin, "insallah" Mam 
krijg ik een nieuwe broek? "Insallah" Insallah heeft voor mij de betekenis van 
nee... want het kwam er maar niet van.. "ai je hebt me door zei ze quasi 
beschaamd.. " kom op drink effe thee met me.. daarna ben je vrij om te gaan.. ze 
knikte en ging zitten.. Nisrine sloeg onverbiddlijk door op de pannen.. ik had er 
hoofdpijn van gekregen.. ik liep naar de keuken en zette water op.. ik keek 
ondertussen wat ik in de koelkast had.. mm was niet veel bijzonders.. gelukkig 
was er nog na3na3 en ik deed een paar takjes in elke mok en wachtte op het 
water.. ik bedacht me dat er wel eiren en brood was.. ik klutste wat eieren sneed 
een paar champignons en maakte er en omelet van het brood deed ik in de 
magnetron zodat het wat ging opwarmen.. ik schonk het kokende water in de 
mokken en wachtte op de omelet.. tegelijkertijd weekten de theezakjes. ik deed 
alles op een dienblad en liep snel naar de slaapkamer en deed een versleten 
spijkerbroek aan.. vanuit mijn ooghoek zag ik dat imane nisrine op haar schoot 
had en haar zachtjes wiegde.. mijn hart smolt helemaal toen ik zag die twee.. ze 
hoorden gewoon bij elkaar.. ondanks de onverantwoordelijk gedrag van Imane.. 
iets later pakte ik de dienblad en bracht het naar de woonkamer.. Imane keek 
verschrikt op.. ik legde de dienblad op tafel.. ik glimlachte naar haar "ze slaapt" 
 zal ik haar overnemen??"ze schudde haar hoofd.. haar afwijzing raakte 
me .."imane keek op zich heen.. en besloot Nisrine neer te leggen naast haar op de 
bank.. daarmee voorkwam ze ook dat ik naast haar zou zitten ik ging op de 
tweezits bank zitten en bood haar de thee aan.. ik bedacht net hoe afstandelijk we 
ons tegenover elkaar gedroegen.. toen ze vroeg wanneer ik had leren koken.."in 
London moest ik voor mezelf zorgen" en een egyptische vriend van me leerde me 
enkele dingen.. "ze knikte en viel aan op de omelet.. " wil jij niet? "ik schudde 
mijn hoofd.. ik heb vanochtend al ontbeten samen met nisrine.."ze lachte.. ze 
word vroeg wakker he? ik lachte terug.. ik was eerder.. 

Hoe gaat het verder met je?"vroeg ik .. zeknikte aarzelend.. kennelijk vroeg ze 
zich ook af hoe het kwam dat we elkaar zo normaal benaderden.. en ze wist niet 
of ik wel te vertrouwen was.. "uitstekend." heb je werk vroeg ik terwijl ik van 
mijn thee dronk.. mijn ogen gleden over haar lichaam.. ik zag hoe haar ogen 
glinsterden toen ze mij vertelde dat ze als secretaresse bij de gemeente werkte en 
hoe ze het naar haar zin had enzo.. terwijl ik naar haar kleek en naar haar 
luisterde besefte ik dat ik wenste dat ik de tijd terug kon zetten.. dan had ik bij 
dat verdomde ongeluk gewoon haar nummer opgeschreven en haar opgezocht 
zodra ik in nederland was.. "heb je al een vriend?" de vraag was uit mijn mond 
gefloept zonder dat ik er erg in hand.. maar aan haar gezicht zag ik dat de vraag 
verkeerd was gevallen... maar ik weigerde me ervoor te excuseren.. ik wilde het 
echt dolgraag weten.. ik probeerde mijn vraag te verzachten door er scheef bij te 
glimlachen.. " zou je het erg vinden als ik een vriend had?"vroeg ze op haar 
beurt.. ik haalde mijn schouders op en leunde naar achteren.. "ik weet het niet.. ik 
zou denk ik wel en beetje jaloers zijn.. maar begrijp me niet verkeerd.. wat tussen 
ons was is over.. ik zou nooit in de weg staan voor jouw geluk.. ze lachte 
ironisch.. "ook al zou je dat willen.. je zou het niet kunnen wael"je kan me op geen 
enkele manier in de weg kunnen staan.."het was een uitdaging.. ik wist het.. ik 
voelde het.. maar ik ging er niet op in..

"misschien heb je gelijk...maar het geluk is al een hele tijd tegen mij.. misschien 
dat de tij nu zal keren.." ik hoop het voor je zei ze... toen viel het stil.. "en jij?" ik 
trok mijn wekbrauw op.. wat ik?" of jij een vriendin hebt? ik schudde mijn hoofd.. 
"nee" gehad?"" weer schudde ik mijn hoofd.. "waarom lieg je?" vroeg ze kwaad.. 
de wisseling in haar stemmingen was iets waar ik niet meer aan gewend was.. 
"waarom zou ik erover liegen?"dat vraag ik aan jou!!"ik weet dat je een vriendin 
hebt of hebt gehad.."ik weet niet waar jouw informatie vandaan hebt..maar die 
klopt zeker niet" ze haalde ongeduldig adem.. en maakte ene afwerend gebaar.. 
dan maar niet.. opeens leek het belangrijk om haar te laten geloven dat ik geen 
 vriendinheb gehad.. haarte laten weten dat ik aan nemand anders kon denken 
dan aan haar.. dat ze in gedachten elke ochtend naast me wakker werd.. dat haar 
ogen me overal volgden.. dat mijn hart naar haar uitging... dat ik van haar hield.. 
ondanks alles en dankzij alles... maar tegelijkertijd was het zinloos.. want wat 
schiet je ermee op.. alleen dat ze me nog meer pijn kon doen.. dat was iets dat ik 
nooit meer wilde meemaken.. in plaats van alles te zeggen wat er in mijn hart 
omging zei ik alles wat er in mijn verstand rondging.. "wil je nog thee?"ze schude 
haar hoofd.. "nee we gaan.. " het was een teleurstelling"blijf nog even"hoorde ik 
mijzelf zeggen.."waarom?"ik haalde mijn schouders op.. ik ben alleen en heb 
gezelschap nodig, ikwil je weer omme heen hebben.. schreeuwde mijn hart.. " 
Nisrine is nog niet wakker.. "ze haalde haar schouders op.. "ze slaapt in de auto 
verder.." we waren inmiddels opgestaan.. zal ik haar voor je naar de auto 
brengen.. ?" nee ze schudde ferm haar hoofd " NEE!!!" dat doe ik wel.. het was 
alsof ze een klap in mijn gezicht had gegeven.. ik deed een stap achteruit Imane 
beet op haar lip.. ze keerde haar rug naar wael.. ze wist dat ze hem pijn deed om 
hem telkens te weigeren om bij nisrine in de buurt te komen of om haar te 
helpen.. maar ze kon niet anders.. sinds ze hem had gezien waren haar gevoelens 
in alle hevigheid teruggekeerd.. maar ze kon maar niet vergeten hoeveel pijn hij 
haar had gedaan door haar in het ziekenhuis af te wijzen en naar huis te sturen.. 
hij had haar weggestuurd.. uit zijn leven.. bruut en zonder gevoel..ze was 
nietzozeer uit op wraak.. maar ze moest zichzelf beschermen.. en hoe hij eruitzag 
hielp het niet.. er lag een gekwetste uitdrukking op zijn gezicht.. telkens als hij 
dacht dat ze niet keek of wanneer hij in gedachten was.. zo had ze hem eerder 
gezien.. de eerste keer dat ze hem had gezien.. en toen zijn moeder was 
overleden.. hij voelde zich zeker alleen en had zeker gezelschap nodig, dat wist 
ze.. zoals ze ook wist dat hij van haar hield.. dat kon onmogelijk weg zijn.. ze wist 
dat hij van haar dochter hield.. maar ze wist ook dat hij koppig was en hij had 
haar weggestuurd .. hij had de keuze gemakt en hij moest de consequenties ervan 
inzien en dragen.. ze vermande zich en draaide zich weer om.. "heb je effe een 
handdoek of een dekentje voor me.. het is koud buiten.. hij haalde zijn handen 
door zijn haar en liep zonder iets te zeggen naar de kamer wat vroeger van noura 
was en haalde een gevouwen laken.. nu het gevouwen was was het best wel dik.. 
hij legde het over nisrine heen en pakte haar in terwijl ze lekker doorsliep in haar 
moeders armen.. Imane voelde zich verlamd.. hij was dichtbij.. zo dichtbij dat ze 
zijn adem kon ruiken.. zijn haar viel voor zijn ogen.. terwijl hij alle hoeken van 
nisrine bedekte.. daarna deed hij een stap achteruit.. en liep voor haar uit naar de 
deur.. hij keek haar niet aan.. ze schraapte haar keel.. "wael,bedankt voor je 
zorgen voor Nisrine, en het spijt me dat we je ongemak hebben bezorgd.." 
 ik kon maar niet begrijpen waar haar hart van gemaakt was.. steen??? kan toch 
niet... in plaats van tegen haar uit te vallen, zeiik.. "bedank me niet en 
verontschuldig je niet, hoewel ik op papier afstand heb gedaan van mijn rechten 
als vader. mijn gevoel voor haar kan niemand me afnemen.. ik blijf er zijn voor 
haar, ik blijf haar vader.. daar kan niemand tussen komen.." imane leek naar 
woorden te zoeken.. uiteindelijk knikte ze en liep naar buiten.. ik sloot de deur 
achter haar.. en leunde er tegenaan.. en vervloekte de stilte om me heen... 

met een zwaar hart liep imane naar buiten.. hij had haar doorgehad.. hij wist dat 
ze Nisrine hoe dan ook bij hem weg probeerde te houden... ze worstelde met de 
sleutels en opende eindelijk de deur.. ze zetten Nisrine in het autostoeltje achterin 
en sloot de deur.. ze liep om de auto heen en zag dat Wael naar haar keek vanuit 
de derde verdieping waar ze met hem had gewoon.. het leek zooolang geleden.. 
ze nam een grote hap koude lucht.. het leek het vuur dat in haar woedde een 
beetje te verkoelen.. maar veel hielp het niet... ze moest maken dat ze wegkwam.. 
ze keek weer omhoog.. maar hij was weg.

met een zwaar gevoel startte ze de auto en reed naar huis.. ik keek om me heen in 
een stille huis.. en weigerde terug tevallen in de herinneringen en terug te denken 
aand e pijnlijke momenten van daarnet.. ik zette muziek op.. cheb khaled.. mooi 
geen herinneringen en begon op te ruimen.. twee uur later zag mijn huis er als 
nieuw uit.. ik had gedaan wat ik mijn moeder en imane vroeger zag doen.. 
keuken schoonmaken.. alles op zijn plaats terugzetten en vegen, dweilen.. de 
huiskamer.. ik keek om me heen terwijl ik besefte dat de muziek me begon te 
irriteren.. ik zette wat anders op.. en maakte wee thee voor mezelf.. ik dronk mijn 
thee op terwijl ik wat op internet surfte, daarna ging ik het huis uit om aangifte te 
doen bij de politie.. mijn auto was gestolen.. het vreemde was dat het me niet 
eens boos maakte.. ik had gewoon een rat als broer.. maar ach.. ik had tenminste 
iemand. 

de volgende ochtend voelde ik me moe, met moeite kwam ik uit bed.. hetzelfde 
bed waar ik ooit goede momenten had beleefd.. ik schudde de gedachte uit mijn 
hoofd.. ik wist dat naar nederland terugkomen stond voor weer een terugval.. 
maar ik zou niet meer weglopen.. ik hoorde hier en ik zou terugvechten. ik nam 
een koude douche om goed wakker te worden en scheerde mijn gezicht helemaal 
glad en kleedde me aan.. ik dronk de koffie die ik had gezet op en bedacht dat ik 
onwijs zelfstandig ben geworden.. met een glimlach bedacht ik dat ik dit nooit 
voor mogelijk had gehouden.. ik en zelf mijn ontbijt, lunch of zelf maar mijn 
kleren wassen.. en kijk mij nu.. ik streek ze zelfs zelf.. ik legde mijn mok neer en 
 goot er water in.. ik pakte mijn laptop en mijn nog lege aktentas en liep naar 
buiten. 

op kantoor was mijn plek netjes opgeruimd. ik vroeg aan ahlam wie op mijn 
plaats had gezeten.. ze wist het niet.. zij was zelf overgeplaatst naar een van de 
enioren.. en daarna weer snel naar de receptie.. ik lachte.. "vond ie je zo slecht?"ze 
grinnikte.. het is maar dat mijn proeftijd eropzat toen je wegging anders was ik 
eruitgevlogen.. na een paar besprekingen met enkele collega's waarbij de 
voortgang in bepaalde kwesties werden besproken zag ik mij weer voor een paar 
uitdagingen staan en was weer blij dat ik in nederland was. engeland was een 
leerzame periode maar hier lag mijn hart.. de juridische conflicten tussen 
bedrijven. de rest van de week zou ik vooral weer contact leggen met de clienten 
en bezwaaraantekenen tegen eerder genomen beslissingen. Ahlam regelde voor 
mij afspraken en schreef brieven.. ze ging er op vooruit merkte ik.. het enige wat 
me dwarszat was dat ze altijd stipt 5 uur naar huis ging.. dat was met maria wel 
anders.. 

op donderdagmiddag rond kwart voor 5 klopte ze op de deur en stak haar hoofd 
om de hoek.. "ik ben weg" wacht!"waar ga je naartoe?" "naar huis" antwoorde ze 
simpel.. jah dat snap ik.. maar we zijn nog niet klaar... de bezwaarschrift heb je 
nog niet uitgetypt.. nee dat doe ik morgen wel.. ik moet nu weg"NEE!! "zei ik 
ferm.. ik wil het vandaag hebben... "maar wael??!! je kan het niet versturen de 
post is al verstuurd.. ik keek haarstreng aan.. "ik wil het nu hebben.. vandaag nog 
.. geen discussie.. "je krijgt het niet.. je doet moeilijk over een kwartier" ik schudde 
mijn hoofd... nee dat is het niet.. maar ik moet van jouw werk doen omdat jij 
altijd om 5 uur naar huis moet.." hier geldt dat je pas naar huis gaat als er niks 
meer te doen is hier.. haar ogen puilden uit... "ben je GEK geworden??" dat jij 
geen lven hebt en hier elke dag tot 10 uur zit weg te roooten wil niet zeggen dat 
iedereen zo is" bij het zien van mijn gezichtsuitdrukking stokten haar woorden.. 
"ooh god.. het spijt me wael.. dat bedoelde ik er niet mee.. ik herstelde me gauw.. 
ze had gelijk.. maar medelijden hoefde ik niet.. " geeft niet je hebt wel gelijk.. 
maar dat verandert er niks aan ahlam.. of je hebt het vandaag af of je hoeft 
morgen niet te komen" ze opende haar mond om te protesteren maar ging weg.. 
ik ging verder met mijn werk.. toen ik om7 uur in de avond vertrok was er van 
haar geen spoor te bekennen.. ik nam me voor om morgen aan personeelzaken 
een nieuwe secretaresse te vragen. waarschijn;ijk hadze het naar haar zin bij de 
receptie.. alleen daar werkte je van 8 tot 5.

ik ging meteen naar de stad en kocht de eerste de beste telefoon. ik belde gelti op 
en vertelde haar dat ik kwam.. ze klonk wat overstuur.. ik ging langs een bakkerij 
en haalde wat gebak en ging naar haar toe.. ze was alleen thuis.. ik kuste haar en 
ging naar binnen.. de geur van tagine kwam me tegemoet.. ik gaf haar het gebak 
en ging aan de keukentafel zitten.. ik keek om me heen.. "leeg he?" ze knikte triest 
"jah, maar ze zijn gelukkig samen ik knikte.. heb je al wat van ze gehoord?" jaa ze 
bellen elke dag.. ik glimlachte.. ik heb een nieuwe telefoon gekocht.. mag ik het 
nummer van said.. ze stond moeizaam op en liep naar een telefoonagenda.. het 
viel me nu pas op hoe vermoeid ze eruitzag.. ik stond op en schonk mezelf koffie 
in te laat bedacht ik me dat ik vanavond dan moeilijk in slaap zou komen.. maar 
dat maakte niet veel uit.. Gelti kwam terug met het nummer.. ze schonk zichzelf 
thee in en pakte de gebakjes uit.. waar zijn sanae en Amal? dat is nou waar ik het 
over wou hebben.. ze zijn weg.. " weg?"" hoe bedoel je vroeg ik verbaasd.. ze zijn 
gewoon weg,... na de bruiloft heb ik ze niet gezien.. de puzzelstukjes vielen nu in 
elkaar.. ze zijn er samen vandoor he?" ze knikte.. ik zag ze weggaan.. maar ik 
dacht dat ze gewoon naar huis gingen.. en toen kwam ik hier en ze waren er niet.. 
"ik heb mijn auto als gestolen opgegeven gelti dus ik denk dat ze hun snel 
pakken.. "ze knikte nadenkend... "hoe is het met jou a bni.. " ik haalde mijn 
schouders op.. gaat wel goed.."ik had Nisrine zondag bij me.. " oh wat leuk.. ik 
knikte.. totdat haar moeder erachterkwam.. "en toen?" ik zuchtte.. toen kwam ze 
haar halen" ik snap jou niet zei gelti, hoe kun je je kind in de steek laten.. 
"meskiena ze is helemaal ingestort toen ze hoorde dat je weg was.." ze heeft het 
moeilijk gehad toen de kleine ziek was.. en er was niemand die voor haar kon 
zorgen, en toen ze ontslagen werd van haar werk.. waar ws je a bni?? wat is er 
toch met je gebeurd?" ik begon me schuldig te voelen.. "daarom zei ik tegen haar.. 
"a bentie zoek maar shi weld en nass.. als mijn eigen neef dat niet kan zijn.. dan 
maar iemand anders.. maar een meisje in deze tijd heeft een man nodig.. en haar 
dochter heeft en vader nodig.. " bij deze gedachte begon ik in paniek te raken.. 
"wat zei ze toen? gelti haalde haarschouders op.. "ze zou erover nadenken.. ik 
stond op.. gelti het was gezellig.. maar ik moet nu gaan"fayen mashi.. kom bij mij 
logeren.. ik schudde mijn hoofd.. nee ik heb nog wat te doen thuis.. thuios 
aangekomen kleedde ik me uit en ging douchen.. daarna ging ik bidden en 
maakte wat groente klaar voor mezelf.. ik wachtte totdat alles klaar zou ijn en 
staarde uit het raam.. shit.. zou z het kunnen?? trouwen met een ander? in andere 
armen liggen.. bij een ander haar hart luchten.. een ander troosten.. ik voelde een 
brok in mijn keel.. zou ze het kunnen... ik heb het niet gekund.. niet zo snel.. de 
bel ging.. ik keek op de klok kwart voor elf ik vroeg me af wie voor de deur zou 
staan.. ik werd verrast door Imane.. ze droeg een adidas trainingsbroek en een 
witte shirt ik staarde haar aan... toen glimlachte ik.. "kom je mij gezelschap 
houden in mijn eenzame nachten.. "ze lachte.. haar hese lach maakte gevoelens in 
 mij los die ik niet wilde voelen.. "nee ik geloof nooit dat jij eenzame nachten 
doorbrengt.. " oh zei ik quasi gekwetst.. je hebt gelijk eenzaam ben ik niet.. ik 
koester mijn herinneringen.. ik zag haar rood worden.. "nou da's mooi.. want 
meer dan die herinneringen zul je nooit krijgen.." op dat moment besloot ik dat ik 
haar terug wilde.. "nooit is een lange tijd imane.. "niet lang genoeg voor jou.. " ze 
hield een mapje omhoog.."dit moest ik van Ahlam aan jou geven.. ik nam het 
aan.. oh waarom heeft ze niet zelf gebracht?" ze wilde je niet zien na wat je haar 
hebt aangedaan.. ik fronstte mijn wenkbrauwen.. zij was ook niet erg aardig 
tegen mij.. blijf je eten? eet je nu pas? ik knikte .. ik heb geen vrouwtje die voor me 
zorgt.. "zie je mo nog weleens?" ik zag dat ze verstrakte.. nee hij moet 3 jaar 
zitten.. ik keek haar verbaasd aan.. mijn advocaat heet zijn bewijs ongeldig laten 
verklaren.. onrechtmatig verkregen of zo.. ik knikte goedkeurend.. maarreeh.. "ik 
ga weer" jammer.. ze haalde haar schouders op.. "klopt het dat je gaat 
hertrouwen?" zedraaide zich met een ruk om.. "van wie heb je dat?" dus het 
klopt. ze haalde weer haar schouders op... ik weet niet misschien.. ze draaide zich 
om en wilde de deur uitlopen.. ik hield haar tegen en greep haat bij haar 
bovenarm en draaide haar naar me toe.. " verrast keek ze me aan.. " Zou je het 
kunnen dan?? na ons? na alles wat we meegemaakt hebben.. " even keek ze me 
aan en begon te lachen.. "wakker worden wael!! het grappige aan jou is dat jij 
denkt dat je uniek bent.. niemand kan je evenaren.. wat een arrogantie!! waarom 
zou ik niemand anders willen?? wat heb jij dat anderen niet hebben??" ik keek 
haar aan en besefte dat imane verbitterd was.. of was het gewone egoisme en 
dacht ik inderdaad dat niemand zo goed was als ik in de wereld.. was ik zo 
arrogant dan??" Nee imane ik had het niet over mezelf als man, ik weet dat ik 
vervangbaar ben.. ik had het overwat wij hadden.. dat vind wel uniek.." ze 
fronste.. wat is er met jou??"ik krijg geen hoogte van jou... alles wat we hadden 
heb JIJ weggegooid.. jij hebt mij weggestuurd en niet andersom.. wat intereseert 
het jou wat ik doe met mijn leven???" de vraag raakte mij.. ik vroeg het me ook 
af.. ik glimlachte breed.. "vat het niet verkeerd op, ik ben gewoon nieuwsgierig.. 
da's alles.. "nou gelukkig maar antwoordde ze.. "welterusten" ze liep de deur uit.. 
mij in mijn overpeinzingen achterlatend.

ik lachtte hoe kon ik me ook maar inbeelden dat ik haar terug zou willen.. ik 
glimlachte om mijn eigen dwaasheid en ging eten.. daarna poetste ik mijn tanden 
en ging slapen.. de volgende dag was Ahlem eerder dan ik.. ze had wallen onder 
haar ogen.. "goede morgen groette ik.." ze knikte" we gingen aan het werk en 
rond de middaguur had ik een aantal brieven geciteerd en ga haar die om uit te 
tikken.. zonder protesten nam ze die aan.. ik zag dat ze een beetje bleek zag.. 
"Ahlem? ben je ziek?"ze keek me wazig aan.. neeh niet echt.. maar ik voel me niet 
 goed.. oh anders ga je toch naar huis..? ze schudde haar hoofd.. ik heb gister niet 
zoveel moeite gedaan om vandaag zwak naar huis tegaan.. het zou jou de kans 
gunnen om op mij af te geven en dat gun ik je niet.."ik fronstte mijn 
wenkbrauwen.. "wat een giftigheid man.. kijk uit zometeen vergiftig je jezelf.. ze 
zat achter haar burootkje en keek naar me op.. ik zag tranen in haar ogen en ik 
kreeg meteen spijt van mijn opmerking.. ze was duidelijk niet in topvorm.. "de 
telefoon op haar bureau ging en ze nam op, terwijl ze iets uit haar ooghoeken 
streek.... "ja ik kom eraan.." ze hing op, stond op en pakte haar handtas.. na twee 
stappen wankelede ze.. snel ondersteunde ik haar.. "waar ga je naartoe?" ze 
maakte mijn hand los.. "ik heb een lunch afspraak.. "ik breng je zei ik.." nee het 
gaat alweer"ik stond erop.. waar?" ze zuchtte.. bij noon lunchroom.. " ik nam haar 
mee en liet haar instappen .. ze praattte nog steeds niet tegen mij.. ik zette een 
arm diab cd op.. "pfff " jullie hebben dezelfde smaak.. "wie? vroeg ik.. jij en imane 
antwoordde ze duf.. even voelde ik een steek.. " hoezo draait ze die vaak?? ze 
keek uit hetraam.. ja.. vooral nummer Tmmaly ma3aak.. " ik glimlachte toen ik 
terugdacht hoe ik em voor haardraaide en hoe zij luisterde door de telefoon.. ik 
parkeerde in de parkeergarage.. en liet Ahlem uitstappen... "je kan nu wel weer 
gaan hoor... "ik glimlachte,.. op de een of andere manier voel ik me schuldig dat 
ik je gister thuis liet werken.. ze haalde haar schouders op.. we liepen naar noon.. 
we gingen zitten.. en ik keek om me heen.. vertel.. wie is je lunchafspraak?? jij nit 
in elk geval dus sta op en zoek je eigen vrienden.. !" toe nou zei ik quasi 
smekend.. " mag ik erbij blijven..??" ik trok haar aan haar hand en ze ging zitten.. 
"oke vertel.. " ze keek me vreemd aan.. " wat is er gebeurd dat je zo lichtgeraakt 
bent.. "ze haalde haar schoudersop.. op dat moment voelde ik dat iemand achter 
me kwam staan.. "Hai Ahlem, sorry dat ik je liet wachten schat" met een ruk keek 
ik om.. 

Allebei waren we verrast.. ik om haar te zien.. zij omdat ze dacht dat ik mee zou 
lunchen.. ze had haar jas al half uitgedaan.. verbaasd ging ze zitten.. Ahlem keek 
ons lachend aan.. "wael was nieuwsgierig naar mijn lunchafspraak.. " Imane 
glimlachte liefdevol naar haar vriendin.. en haalde haar schouders op.. "nu weet 
ie het.." ze had haar jas uitgedaan en ik zacht haar truitje.. het had een ovaal hals.. 
maar de hals lag ergens bijna op haar schouders.. heel haar borst was te zien.. ik 
keek en zag haar bruine huid.. Zonnebank concludeerde ik.. maar ik kon niet 
geloven dat ze zich kleedde.. ik voelde boosheid in me opkomen... "Hoe voel je 
je?" vroeg imane aan Ahlem.. terwijl ze haar haar uit haar gezicht streek..Ahlem 
keek dromerig voor zich uit... ik zag hoe Imane de ene kant van haar truitje weer 
optrok.. hij was over aar schouder gevallen waardoor haar bh bandje effe te zien 
was.. ik besloot dat dit genoeg was.. "ahlem hou je taai, ik ga mijn vrienden 
 opzoeken.. " de bruine ogen van Ahlem keken mij glimlachend aan.. "succes 
ermee dan!" ik knikte eet smakelijk dames.. " ikliep naar de deur en haalde twee 
broodjes gezond bij een kleine bakker en liep naar mijn gehuurde auto.. 

"damn ziet hij er altijd zo lekker uit? " Ahlem lachte om de opmerking van haar 
vriendin.. ik weet niet ik let er niet zo op.. " Imane zuchtte en stak haar handen in 
haar haren.. "ik weet niet wat ik met hem aan moet.."Ahlem hield haar mond.. 
eindelijkpraate imane openhartig over haar gevoelens voor wael.." weetje als ik 
hem zie dan.. ze zocht naar woorden.. "alles wat door verstand wordt bestuurd 
stopt.. , ik weet niks te zeggen, zeg de verkeerde dingen, doe de verkeerde dinge.. 
ze haalde diep adem.. "maar wil je dan echt noiets meer met em te maken hebben 
dan?"vroeg Ahlem.. " weer zuchtte Imane.. ik weet niet mijn verstand zegt dat ik 
beter bij hem uit de buurt kan blijven.. mijn gevoel wil bij hem zijn.. ook al haat 
hij mij.."wie zegt dat??? reageerde Ahlem verontwaardigd heb je niet gezien hoe 
hij naar je keek?" ahlem Asjeblieft zeg!!.. dat is niks meer daan lichamelijke 
aantrekkingskracht.."geloof me.. hij haat mij om wat ik hem heb aangedaan.. en ik 
haat hem om wat hij mij heeft aangedaan.. en ik hou van hem voor wat hij voor 
mij heeft gedaan.. " ahlem limlachte.. en toch heb ik het gevoel dat het goed gaat 
komen tussen jullie.."je bent altijd de optimistische van ons geweest.. "heb je nog 
iets gehoord van Noelle?..

in de avond belde ik noura op.. ze antwoordde niet en ik sprak in haar voicemail.. 
daarna ging ik een eenzame avodn tegemoet.. ik zat wat te zappen op tv.. ik was 
uitgeput.. maar ikkon de slaap niet vatten.. mede door een beeld dat op mijn 
netvlies gebrand stond ik dacht weer aan haar..met haar liefde kon ik leven.. met 
haar woede, haar haat.. ik kon overal mee leven.. maar onverschilligheid?? dat 
was pijnlijk.. nog het ergste van alles... en sinds ik terug was heeft ze me laten 
merken dat ze onverschillig was tegenover mij.. behalve op de bruiloft.. daarna.. 
ik zuchtte.. en dacht aan Hamid.. wat en klojo.. hij was er gewoon vandoor.. maar 
ik moest wel lachen om zijn gladheid.. zou hij het zich herinneren dat we morgen 
jarig zijn? ik schudde mijn hoofd.. ik wou dat ik de tijd kon terug zetten.. dan was 
ik nooit weggelopen tijdens het gevecht van toen we klein waren.. mijn carriere 
was het niet waard om de band met mijn broer teverzieken.. als ik dit had 
geweten?? had ik me nog liever dood laten schoppen door die antilianen.. ik 
pakte mijn mobiele telefoon.. en tikte het nummer van imane in.. zodra ik haar 
slaperige stem hoorde hing ik op.. na vijf minuten deed ik het weer.. daarna 
vervloekte ik mezelf en ging douchen en slapen.. maar de slaap kon ik niet 
vatten.. 
 die zaterdag werd ik al vroeg gebe;ld door mijn familie om mij te feliciteren met 
mijn verjaardag.. 25ste.. maar zonder mijn broer was er gene verjaardag.. dat 
speelde allemaal in onze hoof.. maar niemand sprak het hardop uit.. het bleef bij 
telefoontjes.. zondag deed ik mee aan een tournooi.. ook Issam de man van 
Ahlem deed mee.. we groetten elkaar hartelijk.. ik vond hem echt een aardige 
jongeman.. na afloop van de toernooi zaten we samen aan de bar..ondanks mijn 
conflict met zijn vrouw was hij aardig en voorkomend.. hij vertelde mij over zijn 
probleem met kinderen krijgen.. hij en ahlem wilden heel graag een kindje maar 
het lukte maar niet... ik wist niet wat ik moest doen met zoveel 
vertrouwelijkheid.. de enige dioe zo vertrouwellijk met mij omging dat was said.. 
wat moest ik hiermee?? 

op maandag ging ik met ahlem lunchen.. "Wael? wat vind jij van kinderen?" ik 
fronstte en kauwde op een soepstengel.. ik ben dol op kinderen.. zei ik zonder 
nadenken. .. ik dacht dat ze over zichzelf had.. "waarom bezoek je je eigen kind 
dan nooit?" met een ruk keek ik op.. " Ahlem zette een onschuldige gezicht op.. ik 
begon te lachen.. damnn wat ben je direct!!" Ahlem glimlachtte.. "kijk hlem.. mijn 
situatie is heel anders dan die van een doorsnee ouder.."ik zou dolgraag tijd 
willen doorbrengen met Nisrine.. maar het is nu zo dat ik in een opwelling 
afstand heb gedaan van de voogddij.. ik heb ooit een belofte gedaan aan mijn 
vrouw en die ben ik nagekomen.. maar ik had nooit gedacht dat het zo zou 
lopen.. dat zemij zou verbieden om met mijn dochter om te gaan.. de pijn die ik 
voelde terwijl ik dacht aan deze onrecht zorgde voor een dikke brok in mijn keel.. 
ik probeerde die weg te slikken.. " maar je mag haar wel opzoeken va imane.." ik 
glimlachte triest.. ik mag kijken.. het liefst niet aanraken.. nooit mee naar de park 
nemen.. niet wandelen.. niet alleen zijn... en nooit iets voor haar meenemen.. dat 
wil ik niet ahlem.. ik wil alles of niets.. " het viel stil.. maar Ahlem heeft me 
geraakt... waarom"is ze er in hemelsnaam over begonnen?? ze heeft een wond 
opengereten.. heel wreed.. daarom wilde ik haar terugpakken.. "hoe zit het met 
jou? nog niet toe aan kindjes?" ze keke me recht aan.. ik wendde mijn blik niet af 
maar keek haar recht aan.. ik vermoedde dat ze peilde hoeveel ik wist.. " we zijn 
er wel aan toe..maar het lukt niet.. " daarom was ik vrijdag ook uit mijn 
evenwicht.. ik was ongesteld geworden die ochtend" ik knikte begrijpend.. zijn 
jullie al bij artsen geweest.. ik wist alles al.. maar ik wilde niet laten blijken dat ik 
iets wist.. ze knikte.. "ze kunnen niks ontdekken.. " er liep een traan over haar 
wang.. ik nam haar hand in de mijne.. "misschien ben je gewoon gespannen 
ahlem.. probeerer niet door geobsedeerd te raken.. het komt insallah goed.. en 
Issam houdt veel van je.. hij zal je steunen.. " Ahlem haalde haar neus op en 
knikte.. je hebt gelijk... " ze zuchte.. tijd om aan het werk te gaan vind je niet??" ik 
 knikte en stond op en wilde naar mijn kantoor lopen.. "wael??" ik keek om.. " 
dank je wel ik weet nu wat imane in jou heeft gezien.."ik glimlachte triest.. "jah.. 
daarom zijnwe nu uit elkaar... "

twee eentonige weken later kwam het gelukkige stel weer terug.. ik wachtte ze op 
op schiphol.. en zodra ik mijn zusje zag wist ik dat ze de juiste keuze had 
gemaakt.. ik was trots op haar.. en het gaf mij een goed gevoel dat ze samen met 
haar man liep .. we gingen eerst naar mijn huis waar we koffie dronken en 
verhalen uitwisselden.. daarna bracht ik ze naar gelti en vervolgens naar hun 
huis.. in een trieste stemming giing ik terug naar huis.. ik wou dat mijn moeder 
haar dochter kon zien.. hij haalde diep adem en probeerde de tranen die mijn blik 
vertroebelden weg te knipperen.. het denken aan mijn moeder deed nog steeds 
pijn.. haar verlies had voor een leegte in mij gezorgde.. het was een gat dat steeds 
maar groter werd.. het ergste vond ik dat niet eens een foto van haar had ofzo.. 
alles was opgeborgen door de vrouw van me vader.. en waarschijnlijk had me 
vader alles weggegooid.. ik parkeerde de auto voor de flatgebouw en ging naar 
mijn eenzame huis.. 

maanden later was er nog geen verandering in mijn siytuatie.. behalve dat Imane 
nu een vriend had.. ik had het via via gehoord.. maar ik hadze nooit samen 
gezien.. ik wist ook niet wie die gast is.. maar ik hield me aan de belofte haar niet 
meer lastig te vallen.. maar alles begon zijn tol te eisen.. ik werd lusteloos.. en had 
eigenlijk helemaal geen zin meer in het leven... niks smaakte zoals hetwas.. de 
dagen begonnen pijnlijk en eindeigden nog pijnlijker... het begon te wennen.. op 
een doorde weekse dag kwam ahlem om 8 uur binnen tjokken.. "Goedemorgen 
wael!" sbah el geer antwoordde ik... "ik kom er zo aan met je agenda ik knikte.. 
iets later kwam ze binnen met een mok koffie voor zichzelf en mijn agenda.. 
"luister.. om 10 uur werkbespreking, 14 uur komt de stagair langs voor 
bespreking van zijn opdrachten.. 15Uur heb je kortgeding Schenk versus Smit.. en 
dat was het.. ik knikte.. dank je wel.. wil je mij de dossier Schenk geven asjeblieft.. 
en hem eraan herinneren dat hij om 1430 aanwezig moet zijn in de op het 
kantongerecht?" jah is goed.. nog andere dingen.. ik gafhaar mijn dictatfoon.. "ik 
heb een aantal brieven gedicteerd.. laat me die lezen voordat ze verstuurd 
worden.. ze liep het kantoor uit..."oh ja ahlem? ze keke om.. wil je een verzoek tot 
uitstel van dossiernummer , ik weet effe niet meer welke maar staat daar op 
memoblaadje , indienen bij rechtbank van den haag.. en een schikkingsvoorstel 
van Van den Berg. ze knikte.. ze verdween en ik ging verder met mijn werk.. iets 
later ging de telefoon.."wael? Issam vraagt je of je bij ons komt eten.."ik dacht er 
even over na,.."kunnen we niet in het weekend afspreken? nu kom jij ook later 
thuis is niet handig.. " ze lachtte.. waarom ga je ervan uit dat ik kook?" ik voelde 
me voorlul gezet.. "eehmm omdat ik niet vergiftigd wil worden misschien??!! "z e 
lachte luid.. JAA!!!dat is goed geantwoord" ik glimlachte en hing op.. 

ROnd 6 uur in de avond was ik klaar op de rechtbank.. ik zocht mijn spullen bij 
elkaar en vertrok naar kantoor ik maakte wat dingen af wat resulteerde dat ik pas 
rond half negen van kantoor wegging.... daarna ging ik het centrum in om wat 
eten te kopen.. ik had geen zin om te koken.. ik liep een chinees restaurant in en 
bestelde bami en iets wat ik niet uit kon spreken en wat ik maar aanwees.. daar 
zaten garnalen in.. dat had ik wel verdiend na een dag hard werken. het duurde 
een kwartier voordat het klaarwas en ik liep via een gan naar de hoofd uitgang.. 
waar ook restaurantbezoekers naar buiten gingen.. een man van mijn leeftijd 
hield de deur voor me open .. "dank je wel" mompelde ik terwijl ik door wilde 
lopen.. onbewust gleden mijn ogen naar de dame die zij hand vasthield.. mijn 
hart stond stil.. mijn benen ook... mijn mond werd droog... ik zag haar groene 
ogen groot worden.. maar niks drong tot me door... het was alleen die pijn.. de 
overweldigende pijn die mijn borts beknelde.. zo erg dat ik geen adem kreeg.. zij 
herstelde zich eerst.. ze deed een stap naar me toe.. " wael?" ik wilde dolgraag 
verder lopen.. haar negeren.. maar ik kon het eenvoudig weg niet.. als een 
verlamd dier stond ik daar en wachtte op de genadeslag.. " ja?"mijn klonk schor 
van de emotie.. wie is dat? vroeg de Jongeman.. "kennen jullie elkaar?" ik keek 
van hem naar imane en wachte op haarreactie.. "ja.. Yassir, dit is mijn ex­ man 
wael.. " wael dit is.. mijn verloofde yassir.. " ik slikte en keek naar een punt ergens 
achter haar schouder.. ikprobeerde mezelf weer in de hand te krijgen... 
uiteindelijklukte het.,. ik stk mijn hand naar Yassir uit.. hij schudde hem.. Ik weet 
nou niet of ik blij ben om jou te ontmoeten.. " ik zeker niet"antwoordde ik" ik liet 
zij hand los.. veel geluk samen.. ik keek imane aan en zag dat ze tranen in haar 
ogen had.... "waarom die tranen dan? vroeg ik mezelf af.. ik draaide me om en 
liep automattisch naar mijn auto.. daarnaa naar huis.. mijn eten was ik vergeten 
uit de auto te halen... ik dwong mezelf niet toe te gevenb aan de pijn.. maar die 
bleef me verstikken.. ik was blijd at het eindelijk licht werd buiten.. ik had geen 
oog dichtgedaan..maar des te moeér zou ik de volgende avond zijn.. ik wilde niet 
denken.. ik wilde niet voelen verdommme!!!!

imane belde Ahlem op... " wael heeft ons gezien!!"riep ze huilend.. "nou en 
imane?"antwoorde ahlam.. het zou er ooit van komen.. je hebt de beslissing 
genomenom met iemnd anders verder te gaan.. ondanks dat je niet van 
hemhoudt.. vroeg of laat zou wael erachter komen... " Jah maar deze manier??" 
Ahlem riep haar vriendin tot orde.. "ik weet zeker dat ik iets in zijn ogen zag.. 
 maar hij leek zo hatelijk.. zo onverschillig" wat wil je dan \imane .. dat hij gaat 
huilen?? neeh dat ook niet... "maar ik dacht dat ik meer voor hem betekende .. 
"ahlem zei niks.. imane en zij wisten allebei beter...

Wael kwam die ochtend uit zijn kantoor om koffie te halen.. toen Ahlem slaperig 
binnenkwam.. ze schrok.. hij zag er vreselijk uit.. zodra hij haar zag.. vroeg hij.. 
"hoe lang zijn ze verloofd.. "Ahlem kon en wilde er niet meer omheen 
draaien..iets meer dan twee weken.. hij haalde diep adem.. en liep verder naar de 
automaat.. "ooh imane kon je dit maar zien.." toen hij terugkwam boog hij zich 
over haar bureau heen.. vandaag alleen rechtbank he? ahlem knikte.. 

Ik wil geen medelijden Ahlem dus haal die ernstige blik uit je ogen.. ik heb niet 
geslapen maar dat komt omdat ik heb gewerkt aan de pleidooien van vandaag.. 
hefet niks met imane te maken.. ik wens haar oprecht veel geluk.. Ahlem hield 
wijselijk haar mond.. dat irriteerde me.. ik had zin om ruzie te maken.. ik ging 
opgefokt naar de rechtbank..

Om 11 uur kwam imane het gebaouw inlopen.. ze vroeg naar het kantoorvan 
dhr. Wael ziane.. ze noemde haar naam. de receptioniste vroeg haar een moment 
te wachten en even later kreeg ze een bezoekerspasje werd haar te kennen 
gegeven dat ze kon doorlopen.. 4e verdieping aan het einde links.. Imane volgde 
met bonzende hart de aanwijzingen op en kwam op een afdeling waar niemand 
opkeek van haar aanwezigheid. ze klopte op de deur en ahlam keek op.. "heee!! 
ik heb gehoord dat je er ws wat doe je hier?" "ik kom voor Wael.." ooh da's 
kjammer hij is vandaag de hele dag in de rechtbank.. "maar by the way.. de 
moeite voor make up had je kunnen besparen.. het is duidlijk dat je gehuild hebt.. 
en doe die gare zonnebril af.. want de zon schijnt niet.. " Imane haalde 
haarschouders op.. hoe is hij eronder.. "net zo slecht als jij.. "imane stampte met 
haarvoet.. waarom kan hij dan niet vertrpuwen hebben en zeggen dat hij mij 
gelooft, dat ik niet vreemd ben gegaan?? " ahlem had medelijden met haar 
vriendin.. ze begon wanhopig te worden.. "zou je yassir dan laten vallen.. " Imane 
zuchtte.. ik vrees dat dat niet meer gaat.. in de zomer gaan we trouwen.. dat is al 
over 2.5 maand
Imane bleef vervolgens een uur wachten en gaf daarna een pakje aan Ahlem.. 
geef dit aan hem asjeblieft.. als hij komt.. zeg maar dat ik op hem heb gewacht.. 
"ahlem nam het aan ..

rond 4uur kwam ik helemaal kapot aan op kantoor.. ik had een beginnende 
migraine aanval.. ikk had zelfs moeite met het goed zien.. ik wist dat mijn 
 verschijning opviel.. maar zelfs de manier waarop ze naar me keken vond ik 
irritant.. wat nou? als je je een dag niet had geschoren en je stropdas loszat.. dan 
was je paria ofzo.. ik negeerde iedereeen en liep naar mijn kantoor.. ik groette 
ahlem.. ik wilde net naar huiis gaan zei ze.. ik heb brieven en bezwaarschriften op 
je bureau gelegd.. " dank je wel zei ik.. ik kijk er zo naar.. ze overhandigde mij een 
pakje.. dit moest ik aan je geven van Imane.. "is ze hier geweest?? vroeg ik.. 
"ahlem knikte.. ja.. maar jij was er niet dus vroeg ze mij of ik het aan je wild 
egeven.. ik knikte.. zette mijn aktentas neer en opende met trillende vingers het 
pakje.. het was een fotolijst... ik draaide het snel om.. en het leek of ik een stoot 
kreeg... " mijn moeder" een foto van mijn moeder.. ik greep de fotolijst met beide 
handen vast.. terwijl ik er indringend naar keek... het gezicht van mijn mkoeder 
staarde me lachend aan.. het leek wel of ik in haar gezicht keek.. ik miste haar zo.. 
"yemma fluisterde ik.. ik merkte dat het zicht troebel werd.. ik draaide me om en 
liep mijn kantoortje in.. het werd me teveel.. ik ging op mijn stoel zitten en 
omhelsde de foto.. ik miste haar zo.. yemma.. ik miste haar stem , haar liefde.. en 
haar steun.. nu imane opnieuw ging trouwen had ik helemaal het gevoel alleen te 
zijn.. als jijer was dan had dit niet zo'n pijn gedaan yemma.."fluisterde ik.. en liet 
mijn tranen de vrije loop... 

Ahlem bleef in tweestrijd staan .. wat moest ze doen?? ze had gezien dat hij 
huilde.. maar ging zijn kantoor in.. dat betekende ook dat hij alleen wilde zijn.. ze 
pakte haar tas en wilde vertrekken toen ze een onderdrukte snik hoorde.. ze 
legde haar tas neer en liep het kantootke in.. ze kon het niet over haar hart 
verkrijgen hem zo achter te laten.. ze liep naar hem toe.. het vreemde was dat hij 
niet door had dat er iemand in de kamer was hij had zijn ogen gesloten terwijl hij 
snikte... zijn gezicht was betraand, zijn overhemd ws opgestroopt.. precies zoals 
hij was binnegn gekomen.. allen nu schokten zijn brede schouders en was zijn 
gezicht nat van de tranen.. ze had nooit een man zo zie huilen.. ze ging dichter bij 
hem staan en raakte voorzichtig zijn haar aan.. ahlem moest denken aan hoe ze 
haar broertjes vroeger altijd troostte.. voordat ze groot werden n haar verstoten 
omdat z everliefd werd op een jongen die zij niet geschikt vonden.. bij die 
aanraking vlogen zijn ogen open.. zijn grijze ogen stonden niet helemaal helder.. 
en er lag een haast kinderlijk verdriet in.. ahlem wist niet precies waarom hij 
huilde maar ze wilde hem dolgraag troosten.. ze spreidde haar armen en nam 
zijn hoofd in haar armen.. hij onderdrukte het gesnik.. maar accepteerde haar 
troost.. en huilde stilletjes in haar armen.. na een paar minuten kalmeerde hij en 
trok zich terug uit haar armen.. hij leunde naar achteren tegen de rugleuning.. 
"Ahlem??" 
ik schaamd me omdat ik me zo had laten gaan.. maar aan der andere kant was er 
gene ruimte voor schaamte.. ik had pijn.. dit keer fysiek pijn... mijn hoofd stond 
op barsten.. ik zag alles wazig.. en ik was misselijk.. en ik wilde naar huis... "kan 
je rijden??" ik hield mijn ogen gesloten omdat elke beweging pijn deed.. "kun je 
me naar huis brengen?" tuurlijk kom maar.. ik kwam langzaam overeind.. met 
veel moeite kwam ik thuis.. ik moest me inhouden om niet ind e auto te kotsen... 
en de pijn werd alsmaar erger... Ahlam had haar man gebeld.. hij wachtte ons op 
bij het huis... ik was nu bijna bewusteloos leek het.. hij droeg me zowat naar 
boven.. en opende het appartement en nam me mee naar de slaapkamer.. hij liet 
me iets te snel ploffen op het bed... mijn hoofd leek uiteen te spatten.. ik kreunde.. 
en mijn maag kwam definitief in opstand.. "een emmer.. badkamer, snel.. "Ik 
hoorde hoe ahlam snel naar de badkamer liep... " naast het bed Wael.. zei ze 
zacht.. nog steeds met mijn ogen dicht... voeld eik aan de zijkant van het bed... ik 
haalde diep adem.. en voelde de inhoud van mijn maag omhoog komen... Ahlam 
haalde een glas water en gaf het mij.. ik speolde mijn mond... en ging weer 
liggen... Issam kwam met ene natte handdoek en gaf het aan mijn.. ik zette het op 
mijn gezicht en op mijn hoofd.. "Ik blijf bij jou slapen wael.. zei Issam.. nee 
mompelde ik.. ga samen lekker naar huis.. dit lijkt ergerdan het is.. is zo over.. en 
NOura en Said komen zo.. jah klopt beaamde ahlam.. opdat moment stonden 
Said Nora en gelti in de deuropening..ik hoorde alleen hun stemmen.. ik was 
bijna bewusteloos.. net voordat ik het bewustzijn verloor pakte ik nog de hand 
van Issam... shokran bezaaf a gai "!! daarna werd het zwart voormijn ogen..en 
bracht de bewusteloosheid ene rust met zich mee die ik in tijden niet heb gehad.. 

Ahlewm plofte neer bij imane op de bank.. Issam pakte nisrine op en ging een 
eindje met haar wandelen..het was opmerkelijk om te zien hoe makkelijk Issam 
nisrine meekreeg en hoe moeilijk het wael werd gemaakt om contact te hebben 
met zijn dochter.. "imane kwam naast haa zitten .. "waarom zijn jullie zo laat? we 
moesten wael naar huis brengen.." we? "vroeg imane
, nou dan zijn jullie wel heel close geworden.. " Issam mag hem graag.. en ik ook 
voegde ze eraan toe.. Imane liet dit effe bezinken.. hoezo? moetsen jullie hem 
naar huis brengen? Ahlem dacht even na.. en besloot niet de hele waarheid te 
vertellen.. "hij kwam terug van de rechtbank en had hoofdpijn.. dat is in hele 
korte tijd verergerd totdat hij bijna zijn ogen niet kon openen.. " "ooh dat is een 
migraine aanval zei Imane luchtig terwijl ze haar bezorgdheid probeerde te 
verbergen.. Ahlem keek haar peilend aan.. "is het altijd zo erg?" hoe bedoel 
je?"vroeg imane.. "ik bedoel vanaf de weg van kantoor naar zijn huis.. in die korte 
tijd.. kon hij niet eens staan.. Issam moest hem half dragen.. "shit, dat is 
inderdaad erg.. "imane stond op en liep wat heen en weer.. in haar handen 
 wrijvend.. haar krullenm steeds weer uit haar ogen strijkend.. Ik wil hem zien.." 
Ahlem zakte onderuit en voelde zich gespannen.. "lijkt me geen goed idee 
imane.." Imane keek haar boos aan... waarom vertel je het me dan.. nu ga ik 
mezelf opvreten van bezorgdheid..." wat ik wil zeggen is dat zijn familie bij hem 
is.. en bovendien geef je hem zo alleen hoop dat het weer iets kan worden.. dat je 
nog om hem geeft.. maar tegelijkertijd weet hij dat je met een ander gaat 
trouwen.. dat is zout in de owndenb strooien imane" STOP!!!, luister je niet of wil 
je het niet begrijpen??" HIJ WIL mij niet.. ik kan me de vernedering besparen om 
hem mijn liefde te betuigen.. hij weet donders goed dat ik om hem geef.. maar hij 
wil mij niet.. in zijn ogen heb ik hem bedrogen.." Ik trouw met yassir, hem mag ik 
graag.. en hij zal mij nooit kwetsen.. ik hoef niet voortdurend in pijn te leven.. Ik 
bedoel.. wael is.. ze haalde diep adem.. als hij pijn heeft heb ik dat ook.. een blik 
van hem kan mij kwetsen.. Yassir raakt mij niet op die manier.. ben ik meer op 
mijn gemak.. "kan je meer afstand houden bedoel je vulde ahlem aan.. " ik wil 
rust ahlem.. na twee rotjaren wil ik rust.. en bovendien kan ik nooit vergeten dat 
wael mij en mijn dochter vanuit zijn ziekenhuisbed heeft weggestuurd.. die 
vernedering zal ik gewoonweg niet.." de bel ging en Imane liep naar de deur.. 
Ahlem hoorde wat gefluister.. even later kwam Yassir binnen.. "hele 
goedeavond.. " Ahlem stond op en gaf hem een hand.. Hallo yassir hoe gaat het 
met je?"gaat goed elhamdolilah en met jou?" hamdolilah antwoordde Ahlem.. 
"waar is je zusje vroeg yassir "op haar werk" antwoordde Imane.. Ahlem voelde 
zich ongemakkelijk.. ze voelde zich pas beter toen ze Issam binnen zag lope met 
Nisrine in zijn armen.. 

iets irriteerde mij heel erg.. ik kreunde en opende mijn ogen om te zien wat het 
was.. jah het licht.. dat deed pijn.. ik sloot mijn ogen wer en kreunde... zou het 
nooit ophouden dan..naast me lag nog iemand.. voorzichtig keek ik tussen mijn 
oogleden wie het was.."said?? wat deed die hier??" ik deed moeite om me dingen 
te herinneren.. maar het enige wat ik voelde was pijn.. ik stootte Said aan.. "met 
een schok werd hij wakker.. "eey sahbo.. hoe voel je je??" ik kromp ineen toen ik 
zijn stem hoorde.."oooh smehli fluisterde hij.. "de gordijn fluisterde ik.. hij stond 
op en het bed bewoog.. mijn maag kwam naar boven..ik draaide me instinctief 
om en gaf over.. ik wist niet of het in de emmer terrechtkwam.. maar ik was het 
kwijt.. daar ging het om..waar liggen je medicijnen.. fluisterde said.. 
"badkamer is een medicijnekastje.."poederzakjes.. en water.." even later kwam 
Said terug met medicijnen.. hij roorde de zooi en gaf het me.. ik dronk het op en 
ging weer liggen.. said maakte de handdoek weer nat met koudwater en kwam 
iets later terug en legde het op mijn ogen.. een uur daarna kwam said en noura 
binnen.
 ik sliep niet.. ze zeiden dat ze gingen werken.. noura had broodjes naast me 
neergelegd.. en water.. ik moest veel water drinken.. ik voelde me al wat beter.. 
toen ze weggingen.. werd het stil om me heen.. met mijn ogen gesloten voeld eik 
hoe de pijn wegzakte.. ik viel in slaap en werd weer wakker.. het enige wat 
veranderde was de lichtval in de kamer uiteindelijk werd het helemaal donker.. 
ik voelde een tril van mijn telefoon.. ik stak mijn hand uit en nam op.. het was 
Noura.. hoe gaat het wael? hamdolilah..de pijn is weggezakt.. het was een korte 
maar hevige loog ik.. "kunnen we nog wat voor je doen?" nee shokrtan schat.. ik 
ben al uit bed.. " loog ik.."als er wat is, bel ons dan... maakt niet uit hoe laat.. is 
goed bedankt allebei en bedank spillebeen voor me... jah doe ik.. tesbah ala geer.." 
ik probeerde op te staan.. met moeite kon ik naar het toilet.. ik kwam terug en 
dronk nog wat water.. ik was nu klaarwakker en had koppijn.. ik vond het 
raardat ik de aanval niet eerder had voelen komen..gelukkig was de misselijkheid 
over.. ik prbeerde na te denken.. hoe kreeg ik mo aan het praten over wat er 
gebeurde tussen hem en Imane in de gevangenis.. een stemmetje zei me dat ik 
vertrouwen in haar moest hebben.. maar ik was ervan overtuigd dat er een 
andere imane bestond.. eentje die ik niet kende.. eentje van voor onze 
ontmoeting.. eentje die zichzelf aan haarverkrachter gaf.. eentje die er halfbloot 
bij liep.. ik dacht weer aan imane die mij trooste toen mijn moeder overleed.. de 
imane in mijn armen.. de imane dietegen sanae vocht omdat ze dacht dat ik met 
haar naar bed ging.. die mij de foto van mijn moedergaf.. dan smolt ik weer.. 
zoslecht kon ze niet zijn... hoe dan ook.. ik moest zekerheid hebben of het een of 
het ander.. maar uitsluitsel moest ik hebben... maar wat ikook deed.. ik moest 
wachten... tot de volgende ochtend.

Issam toonde zich een echte vriend.. de volgende ochtend stond hij voor mijn 
deur met gevulde pannekoeken die zijn vrouw ghad gemaakt.. ik keek hem 
verrast aan.. "wauw ik wist niet dat er nog zulke mensen bestonden.. alleen 
ouderen eigenlijk.. hij glimlachte... " ik hoop dat je ze lekker vind.. ikglimlachte.. 
vast wel.. ik heb ze niet gegeten sinds... ik dacht na... "sinds de zomer.. Imane 
ging toen op vakantie.. en daarna zijnwe heel kort bij elkaar geweest voordat we 
scheidden.. " je hebt best wel een rot tijd achter de rug he?"ik haalde mij n 
schouders op en zette koffie... mijn bwegingen waren nog steeds behoedzaam.. 
de pij lag op de loer.. ik wist dat ik elke moment de aanval weer terug zou keren.. 
ik dronk koffie .. een kwartier later 9:00 kwam Said erbij.. ik stelde de twee aan 
elkaar voor.. Said was op weg naar zijn werk hij pakte een stuk pannekoek.. 
"mmm lekker man..." jongens,, begon ik.. ik heb hulp nodig.. beiden keken mij 
 afwachtend aan.. Issam jij als advocaat en houdt je bezig met strafzaken he? hij 
knikte.. heeft Ahlem weer opgeschept... ik glimlachte.. jah nou we hadden een 
keer ruzioe en toen zei ze.. wat denk je wel niet dat je bent.. mijn man is 
strafpleiter a miezerige bedrijfsjurist" Said lachtte.. maar dat etrzijde.. weetje hoe 
ik toegang kan krijgen in bewijsstukken die in een strafzak aan de aangevoerd 
zijn geworden?" theaoretisch onmogelijk voor jou... alleen in geval dat je 
raadsman bent in een heropende zaak.. en dat ben je, neem ik aan niet. "nee hij is 
een miezerige bedrijfsjurist, antwoordde said voor me.." ik moest mijn lachen 
onderdrukken.. Issam kon dit niet... wat wil je dan zien?"vroeg hij toen ze 
uitgelachen waren.. " rechtbankverslag, en enkele videoopnamen die in de 
gevangenis zijn gemaakt.. en vriend van mij werkt op de rechtbank.. misschien 
kan hij wat voor ons doen.. geef me je telefoonnummer.. als ik wat heb dan laat ik 
je weten.. hij noteerde mijn nummeren nam daarna afscheid.. ik bedankte hem 
nogmaals .. said leunde tegen het aanrecht en nam een slok van zijn koffie.. "wat 
ben je van plan?" ik wil zekerheid over wat ze gedaan heeft met die gast in de 
gevangenis, "had je dit niet ook 6maanden hiervoor kunnen doen.. "je had jezelf 
veel pijn kunnen besparen.. .. "ik zeg niet dat haar onschuld bewezen is.. en ikzeg 
ook niet dat we weer bij elkaar komen als ze onschuldig is.. ik wil het alleen voor 
mezelf zeker weten.. " waaromzo opeens.. "ik zuchte en leunde met mijn hoofd 
tegen mijn handen.. ze gaat trouwen! "said floot zachtjes door zijn tanden, sow.. 
die laat er geen gras over groeien.. 

Issam liep de trap af van de flat en deed het protier van zijn golf 5 open.. ja 
imane? ja met Issam.. jah hij vond het lekker ja..nee ik heb niet gezegd dat jij het 
had gemaakt.. wetje wat grappig is.. hij zei meteen dat hij het niet had gegeten 
sinds jij naar marokko ging voor jullie scheiding.. OH dat wild je niet horen... ? 
zeg? je hebt er toch geen shor ingedaan ofzo he??" hijluisterde even.. nou zo 
idioot is dat niet hoor.. ik wilde alleen brengen omdat ik hoorde dat je zo vroeg 
wakker was om iets te maken voor hem.. en dat hij ervan hield.. eey waarom 
praten jullie het niet met elkaar uit.. jullie houden van elkaar!!!" Hallo? hallo?"hij 
keke naar de telefoon.. ze had opgehangen.. de trut.. zij en zijn vrouw konden 
tweelingen zijn.. hij startte de auto.. en bedacht dat hij van middag eens een 
cadeautje moest kopen voor zijn ahlem.. zijn droom..

een dag later ging ik weer naar kantoor.. ik had mijn evenwicht hervonden.. ik 
groette ahlem en gaf haar een bosje rozen.. "bedankt voor je goede zorgen ahlem.. 
ik waardeer het echt.. "ahlem keek me raar aan.. "eeh graag gedaan wael.." rond 
11 uur bracht Ahlem mij een dossier.. deze heeft Issam net laten afgeven.. hij 
erbbij dat dit kopieen waren.. de banden moet je om 7 uur vanavond in d 
 erechtbank komen bekijken.. hij wacht daar op je.. ikopende het dossier met 
trillende handen.. "ahlem zag mijnaarzeling en vroeg wat het was.. 
"rechtbankverslag.." ze haalde haar schouders op en ging weer weg.. ik zakte 
neer op mij stoel en begon te lezen.. nadat ik eerste paar bladzijden had gelezen 
dwong ik mezlef om te stoppen.. ik moest naar een zakelijke lunch.. maar de rest 
van de dag kon ik mijn hoofd er gewoonweg niet bijhouden.. ik had het proces 
wel even meegemaakt.. maar wat ik toen meemaakte wil ik me niet meer 
herinneren.. 

alles liep uit waardoor ik te laat aankwam op de rechtbank.. Said en issam 
wachtten op mij bij de ingang.. ik parkeerde snel mijn auto en liep snel naar ze 
toe.. en gaf beide een hand.. ik was gespannen.. ik bleef mezelf voorhouden dat 
het niet nodig was.. wat ik ging zien, had ik al gezien.. maar wat ik ging zien was 
hetzelfde waardoor mijn leven op een zijspoor was gekomen.. we liepen de 
trappen op en even later zagen we een blonde jongeman net zijn kantoor 
uitlopen.. "HEE ISSAM!!" Issam groette hem.. en stelde ons voor "Stefan dit is 
wael.. en dit is Said.."ik knikte en gaf hem een hand.. "ik dacht dat jullie niet meer 
zouden komen.. "jawel joh, anders had ik afgebeld toch.. maar kom verder.. ik 
haal effe de spullen.. zenuwachtig ging ik zitten.. "Issam liep wat heen en weer.. 
"wael, wil je dat we weggaan anders?? ik schudde mijn hoofd.. nee blijf er maar 
bij.. ik heb niks te verbergen.. ik heb jullie mening ook nodig.. "goed waar moeetn 
we opletten..? of ze gewillig was.. floepte het uit mijn mond.. Said en Issam keken 
mij verbaasd aan.. " ik haalde mijn schouders op.. ik had ze eigenlijk moeten 
afschepen met een smoes.. maar liegen ging me moeilijk af.. de laatste tijd.. 

Fatima haalde wat cola uit de koelkast en liep vervolgens meteen haar kamer.. 
Imane wachte haar op in de gang.. "wat is er met jou?" niks ik heb het druk met 
tentamens da's alles.. "nee er is meer.." Fatima was geiirteerd geraakt.. nou.. dan 
is er meer" en wilde langs haar zus lopen.. Imane hield haar tegen.. "liefje we 
hebben alleen elkaar.. je weet dat je me kan vertrouwen.. vertel me asjeblieft wat 
je dwarszit.. " op dat moment ging het mobieltje van Fatima af.. ze ontweek de 
blik van haar zus en nam op.. "hai noura, hoe is het schat? ze liep al pratend naar 
haar kamer.. Imane bleef alleen achter.. ze dacht na.. zou Yassir haar dwarszitten.. 
maar dat was bijna onmogelijk.. ze haden niks met elkaar te maken en vermeden 
elkaar als ze nu een sgoed nadacht.. ja ze mochten elkaar niet.. maar toch.. als dat 
het was kon ze er maar beter aan wennen.. ze had ja gezegd tegen yassir.. en daar 
zou ze niet op terugkomen.. wat er ook gebeurde.. ze had zijn ouders zelfs al 
ontmoet.. de datum was geprikt.. niks kon meer tussen hen inkomen.. fatima 
 moest er maar aan wennen..

"ik snap haar niet Noura.. zei Fatima.. Ik heb mezlef beloofd om me er niet mee te 
bemoeien.. maar het wordt me bijna teveel.. weetje met wie ze gaat trouwen 
dan?" wie dan? vroeg Noura.. ze begon toch wel nieuwsgierig te worden.. "hij zat 
bij mij op basisschool.. hij zat in bij Imane in de klas.. " oh dus ze zijn even 
oud.."antwoordde noura.. jahaa maar dat is het niet.. hij was altijd een .. hoe moet 
ik het zeggen.. een buitenbeentje.. deed stoer met de andere marokaanse jongens.. 
maar in feite,.. OHHH!!!! hij is een sukkel, een gluurder.. op middelbare school 
werd hij in elkaar geramd elke keer weer.. omdat hij een shekam was.. je weet 
wel.. als er ergens een tentamen ws gejat.. dan ging hij naar de directeur en na 
schooltijd werd ie in elkaar getrimd.. echt een looser.." Fatima wat is je 
punt??"vroeg noura ongeduldig.. dit heb jij allemaal gehoord van anderen.. dus 
het kan zijn dat hij elke keer iemand vriendinnetje pakte en dat ie daarom werd 
geslagen.. "ikkan het gewoon niet aanzien dat imane met hem gaat trouwen.. ik 
kan het zoiiezo niet aan om imane en wael uit elkaar te zien gaan.. "noura 
zuchtte.. jah ik ook niet.. maar wat moet je doen.. wij beslissen niet voor hen.. ik 
denk dat je beter gewoon een steun kunt zijn voor je zus.. ze heeft je nodig en jij 
bent haar enige familielid.. en dat van wael en Imane.. als het elmekteb is, dan 
komen ze heus wel bij elkaar.. geloof mij maar.. 

zenuwachtig zat ik naar de uitleg van Stefan te luisteren.. hij bleef er ook bij 
zitten.. "kijk dit is de versie die de advocaat van de verdachte heeft aangevoerd.. 
hij liet het ons zien op een beeldscherm.. eerst helemaal.. dezelfde beelden die ik 
ook in de rechtzaal had gezien.. gelukkig had ik me meer in de hand.. ik keek 
onbweogen naar het beeld, terwijl ik said en Issam af en toe een blik op me 
voelde werpen.. Niks bijzonders op aan te merken he?" ik schudde mijn hoofd.. 
issam twijfelde even.. hij keek nog eens goed.. en schudde zijn hoofd.. nee niks.. " 
maar de openbare aanklager en de advocaat van het slachtoffer hebben na 
overleg het bewijs willen testen.. toen ik hem niet begrijpend aankeek.. "soms zijn 
beelden nep.. of zijn ze geknipt en geplakt uit verschillende opnamen.. snapje.? er 
ging een licht bij mij branden... maar dat was niet het geval.. dacht ik.. imane had 
toegegeven dat ze hem gezoend had.. alleen een slappe smoes dat het voor mij 
was... de moed zonk mij in de schoenen.. wat deed ik hier in godsnaam? ik kan 
nooit erachterkomen of ze het echt voor mij deed.. ik stond net op het punt om de 
hele boel te staken toen ik stefan hoorde zeggen.. "taraaa het origineel.." alledrie 
waren we verrast.. Stefan had niks door en zette de tape aan.. "dit was de eerste 
ontmoeting" ik zag imane een kamertje binnen komen.. ik zag aan haar houding 
dat ze zenuwachtig was.. onhandig ging ze zitten.. ik voelde een hand op me 
schouder.. ik keek om en zag said dichterbij komen.. hij leunde naar voren om het 
beter te zien.. toen pas besefte ik hoe gespannen was.. ik leunde naar achter en 
keek verder.. even later kwam mo binnen.. .. ik probeerde haarreactie te peielen.. 
ik keek naar haar handen... aangezien haar lichaam verder niet in beweging 
kwam.. ik zag dat haar handen zich om de leuning van de stoel klemden.. .. mijn 
hart ging als een razende tekeer.. "kijk.. onderbrak stefan mijn gedachtengang.. 
"wij wilden met de orginele opnamen bewijzen dat ongeacht het doel van het 
bezoekwas, het was jniet uit vrije wil.. hij zoemde in op haar ogen.. "ze lijken 
verrast... maar niet blij verrast... dit moedigde aan om verder te gaan.. ik moest 
toegeven dat hij gelijk had.. hetwas angst wat haar ogen uitstraalden.. ik kon het 
verdomme weten.. ik heb haar getroost nadat ze nachtmerries had gehad van 
dizelfde verkrachting.. ik had haar meegemaakt toen ik haar wilde aanraken en 
ze bang was voor een aanraking.. ik slikte ene brok weg bij die herinneringen.. 
we keken verder.. ik hoorde vaag hoe ze over mij praattten.. en zag haar glimlach 
toen Mo vertelde dat Ik hem zijn tand had kapot geslagen.. zelfs ik voelde me 
trots.. "kijk nu komt het.. " MO kuste haar ten afscheid... ze had zich stijf 
gehouden... "mensen, is dit ene kus van iemand die van een ander houdt??" 
NEE!! beantwoordde Stefan zijn eigen vraag... damn die gast irriteerde mij.. hij 
zat hier zijn pleidooi te houden alsof hij voor de amerikaanse grand jury hield.. .. 
het was voor mij het gebaar dat imane maakte toen de deur achter mo dicht viel.. 
ze zakte in elkaar en huilde hartverscheurend.. .. ze spuugde op de grond.. 
veegde haar mond verwoed af en liep huilend naar de deur.. ik verborg mijn 
gezicht in mijn handen... nu drong het pas tot me door wat ik had gedaan.. Stefan 
liet nog de tweede opname van tweede bezoek zien.. imane was daar iets meer 
ontspannen.. maar toch.. ik kon haar beeld niet vergeten terwijl ze huilend op de 
grond spuugde en haar mond afveegde... "wat had ik gedaan??? mijn God!! wat 
had ik gedaan??? de tweede opname bevattte de kus.. die ook in d erechtbank 
werd gettoond.. en die hand.. die naar zijn wang ging.. die in de rechtbank de 
sugesstie wekte dat ie zijn wang streelde... die had hem gekrabd.. Mo was 
woedend teruggedeinsd.. en had haar uitgescholden ... ze had haar excuses 
aangeboden en begon te huilen.. "angst verduidelijkte stefan.. alsof hij het tegen 
kleuters had... maar zijn woorden drongen niet meer tot mij door... het enige wat 
ik hoorde was.. mijn eigen stem..."wat heb ik gedaan???" 

Als verdoofd ging ik terug naar huis... Issam en Said kwamen mee... als in trance 
reed ik.. ik kan me niet meer herinneren hoe ik reed..of welke weg ik genomen 
had.. thuis ging ik op de bank zitten.. de andere kwamen erbij zitten.."dat was me 
het dagje wel.. zei Issam.. Said ging naar de keuken en haalde cola en bitter 
lemon.. hij schonk ons in en ging zitten.. hij schopte zijn schoenen uit.. " hij en 
 issam praattte nog eens na.. alle details opnoemend.. later hadden ze het over 
strafzaken waarin verkeerd beeldmateriaal werd gebruikt omiemand vrij te 
pleieten.. was eigenlijk vooral een stunt uit de Amerika.. en Issam kon niet 
geloven dat de advocaat van Mo dat had geprobeerd.. in een strafzaak nog wel... 
hij lachtte hard.. hij keek op zijn horloge.. Wael vind je het goed als ik gebruik 
maka van je bad kamer.. ik wil effe bidden voordat ik wegga.. ik knikte en wees 
hem de badkamer aan... "wacht op ons.. dan gaan we met z'n allen bidden.. Toen 
Issam in de badkamer zat.. klopte Said mij op mijn knie.. "chill a gai.. komt wel 
goed.. ik schudde mijn hoofd... ik kan niet geloven dat ik mijn eigen leven 
overhoop heb gegooid... en daar pas achter moet komen als ze gaat hertrouwen... 
ik schudde ongelovig mijn hoofd terwijl ik voor me uitstaarde.. "nu heb je meer 
hoop dan wanneer je erachter was gekomen als ze al getrouwd was en drie 
kinderen had.. "ik keek said boos aan.. "is niet het moment om grapjes te maken.. 
is geen grap.. alles op zijn tijd wael.."
ik moest toegeven dat ik me beter voelde toen we gebeden hadden... het was 
inmiddels 11 uur in de avond toen beide vrienden vertrokken... ik bleef alleen 
achter met mijn gedachten... spijt en schuldgevoel verteerden mij... "wat nu? wat 
nu?? vroeg ik me steeds af.. ik nam een douche en ging naar bed.. "ze haatte mij 
om wat ik haar had aangedaan.. en ik haatte mezelf om wat ik mezelf had 
aangedaan.. ik had mijn recht verspild op mijn vrouw, die van me hield, ik had 
haar liefde voor mij verspild.. mijn recht op een kleine meid die voor mijn gevoel 
de mijne was.. en belangrijker nog.. ik had had ongelijk.. in blinde woede heb ik 
alles verspilde terwijl mijn leven juist een goede wendig had gekregen... hoe 
moest ik dit allemaal terugkrijgen.. was het uberhaupt nog terug te krijgen.. het 
liefs wilde ik nu naar imane en haar om vergeving smeken.. maar ik had al ooit 
iets overhaast war ik nu spijt van heb.. nu zou ik er eerst over nadenken.. opeens 
was ik heel blij... ze had het echt voor mij gedaan.. zoveel vanhaar zelf gevergd 
om te weten te komen of MO die mensen op me af had gestuurd.. of Mo een 
spelletje speelde.. dat geeft aan dat ze veel van mij heeft gehouden.. het kan niet 
zijn dat dat allemaal in bijna een jaar tijd allemaal weg is.. ware liefde blijft.. 
onvoorwaardelijk.. met deze gedachte viel ik in slaap...

De volgende ochtend versliep ik me.. ik nam een douch bad sbah en dronk een 
paar slokken koffie en ging op weg naar kantoor.. ik was net de file voor en 
kwam vroeg an op kantoor.. ik zag de rechtbankverslag nog op mijn bureau 
liggen.. even aarzelde ik of ik het nog zou lezen.. maar nee.. mijn conclusies had 
ik al getrokken.. het had geen zin om heter nog in te wrijven of om nog te kijken 
hoe het allemaal is gegaan.. ik pakte een kop koffie en liep terug naar kantoor.. 
het probleem was nu.. hoe kom ik binnen bij Imane.. ik dacht terug aan de laatste 
 keer dat ik haar zag.. bij bertollies.. ze zag er verdomd lekker uit.. en ze had me 
geen aandacht gegeven.. ze had het niet eens erg gevonden dat ik er was.. 
Goeiemorgen klonk het vanuit de deur.. ik keek verrast op "goedemorgen ahlem" 
"was Issam gister echt zo laat bij jou?" ik knikte jah.. heft ie nog gezegd wat we 
hebben gedaan... " ze schudde haar hoofd.. "iets onder juristen zei hij.. "ik lachtte.. 
noemt ie dat zo.. ?" ik zag hoe ze me achterdochtig aankeek.. "ik schudde mijn 
hoofd "nee walah niet op die manier.. " oh wat dan wel?" snauwde ze.. "nou 
gewoon mannen oder elkaar.." kijk wael, jij bent gescheiden, jij hebt geen vrouw 
aan wie je trouw moet zijn.. hij wel!!!" ik keek haar hooghartig aan.. toen draaide 
ik me om en startte mijn laptop.. "wat is mijn agenda voor vandaag? Ahlem keek 
me nog steeds boos aan.. wael??" ik keek haar afstandelijk aan..."ze noemde mijn 
afspraken op.. die dag maar een.. ik zei dat ik vroeg weg zou gaan .. rond 4 uur.. 
ze was even verbaasd... maar zei verder niks. de dag kon iet snel genoeg gaan.. 
rond half vijf tond ik voor de deur van imane. ik belde aan en fatima deed na een 
paar tellen open.. "verbaasd trok ze haar wenkbrauwen op.. "salaam ou alaikom 
groette ik.. "wa alaikom essalaam"leuk je te zien wael.. wat kan ik voor je doen?' 
ehhmm. ik daht na.. "mij binnen laten komen.. " Imane is er niet antwoorde ze.. o 
zei ik quasi teleurgesteld.. Nisrine wel toch? Fatima knikte.. en ik glimlachte.. 
"mag ik naar binnen komen.. " ze stapte opzij en ik liep naar binnen.. ik legde 
mijn aktentas op de keukentafel en liep naard e keuken.. ik zag Nisrine in de box 
met haar speelgoed spelen.. er lagen een paar boeken open van Fatima.. ik voelde 
een blijdschap toen ik nisrine zag..ik weet niet waarom. misschien omdat ik wist 
dat het goed zou komen.. ik deed mijn colbert uit en boog me over haar box.. ze 
keek naar me.. maar ik kon niet opmaken of ze zich mij herinnerde.. ze lachte 
wel.. en stak haar armpjes uit.. ik moest onwillekeurig lachen en tilde haar op.. ik 
rook haar babygeurtje.. "wil je wat drinken?" eeh.. ik heb eigenlijk honger fatima.. 
ik heb de lunch overgeslagen om hier te zijn.. ze knikte.. Imane gaat straks 
koken.. wat vind je van een broodje nu?? "klinkt geweldig.. " ik kietelde Nisrine 
en ondekte dat haar rug en nek wel gevoelig zijn voor het kietelen.. ik ging zitten 
en Fatima kwam met een bord met twee pistoletjes.. met brie en sla.. ik zette mijn 
tanden in een van de twee broodjes.. Nisrine zat op mijn schoot.. en fatima had 
net een glas cola voor me neergezet.. nisrine trok aan me oor en brabbelde.. "ik 
keek nieuwsgierig mee met Fatima die weer achter haar boeken zat.. ik herjkende 
de wettenbundel die ze opgeslagen had liggen.. "bestuursrecht wela?"ze schudde 
haar hoofd.. Arbeidsrecht.. oh.. " ik stoor toch niet he?" ze schudde haar hoofd.. 
nee hoor.. ben wel blij dat jij de kleine lawaaimaker stil krijgt.. "hoezo mij lijktze 
wel lief.." ze haalde haar schouders op.. niet als je door haar lawaai heen een 
wettekst probeert te ontcijferen.." ik glimlachte.. "zo erg is dat toch niet." "ik kan 
me gewoon niet concentreren.. leek ze te snauwen.. "oh oke.. nou als ik ergens 
 mee kan helpen dan hoef je het maar te zeggen.. 

even bleef het stil.. ik at mijn broodje op.. mijn oor werd steeds roder.. "wael?"ja?" 
een werkgever geeft aan een werknemer te gaan ontslaan, die werknemer meld 
zich de volgende dag ziek.. de werkgever trekt zich niet aan van de ziekte omdat 
het volgens hem expres is gedaan en nadat de werknemer als is aangegeven dat 
ie ontslagen wordt en zet de rocedure voort.. ik dacht na.. en de vraag is.. "ze 
keek me ongeduldig aan.. "is de ontslag rechtsgeldig" Nisrine begon te mekkeren 
en ik stond op om haar te sussen.. "wil je het antwoord? of hoe je het voortaan 
moet doen? eerst het antwoord.. nee de ontslag is niet rechtsgeldig, de rechter 
gaat het nietig verklaren.. "fatima leek verrast.. maar.. hij is niet echt ziek.. "kijk 
dat is het nou.. de rechter beoordeelt dat niet, hij beoordeelt enkel of de regels 
zijn nageleefd bij de ontslagprocedure.. "en dat is niet zo.. ik schudde mijn hoofd.. 
ikmaakte mijn stropdas los en knoopte de bovenste knoop los.. "kijk bij zo'n 
vraagstuk haal je eerst alle wetsartikelen erbij.. dus die van toepassingzijn. en 
daarna toets je ze.. bijvoorbeeld hier.. ik keek even in de register van haar 
wetbundel.. en zocht de juiste wetsartikel erbij.. lees deze eens aandachtig door.. 
na een minuut zei ze hardop, aan de RDA moet toestemming worden gevraagd 
voor ontslag. is dit gebeurd.. nou dat staat er niet.. hij delet em gewoon mede dat 
ie niet meer terug hoeft te komen... oh ok.. dan is het ontslag op staande voet 
toch? ze knikte.. zoek daar de juiste wetsartikel bij.. terwijl Fatima de wetsartikel 
ervbij zocht nam ik een hap van mijn tweede broodje.. kijk hierstaan criteria.. een 
stem bij de deur van de woonkamer, liet ons beiden schrikken.. 

"WAT DOE JIJ HIER?????" verrast keek fatima op.. ik draaide me om.. mijn ogen 
ontmoetten de kwade imane.. damn.. wat was ze mooi als ze kwaad was.. Nisrine 
werd onrustig in mijn arm.. "mmmmaaaa" gilde ze.. en stak haar armen uit.. ik 
glimlachte en deed een stap vooruit.. Imane nam nisrine van mij over.. toen ik zo 
dichtbij was dat ik haar kon ruiken..konik het niet laten om imane recht in de 
ogen te kijken.. ze keek weg.. ik deed weer een stap achteruit.. en stak 
glimlachend mijn handen in mijn zakken.. 

ze was geschrokken van zijn aanwezigheid.. ze had een tijdje in de deuropening 
gestaan zonder dat iemand haar in de gaten had.. hij stond met een broodje in zij 
hadn iets uit te leggen aan fatima.. en NIsrine in zijn andere arm.. het tafereeltje 
zag er zoo heerlijk huiselijk uit.. zo had het kunnen zijn.. "verdorie zo had het 
kunnen zijn als jij het niet had weggegooid.. " haar woede en haat was op Wael 
geprojecteerd.. hij .. hij had het weggegooid.. alles leke goed te gaan toen hij door 
enekele beelden uit de rechtbank had besloten dat aan alles ondanks alles een 
 eind moest komen.. Hij had het recht niet om hietr te komen.. wat zag hij er sexy 
uit in zijn witte overhemd en blauwe stropdas.. die nu loszat.. met op zijn 
schouder en stuk tomaat, waar nisrine had geleund.. die glimlach op zijn gezicht.. 
verdorie.. !! "ik heb nog geen antwoord op mijn vraag.." hoorde ze zichzelf 
zeggen hij leek ontspannen.. te ontspannen.. hij glimlachte schuldbewust.. ik ben 
gekomen om Nisrine te zien.."we hebben afgesproken dat je eerst zou bellen.. "hij 
sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd.. zie dat was ik nou vergeten.. " ze wist dat 
hij er geen bal van meende.. "luister,kun je me dit keer niet vergeven dat ik 
nietheb gebeld?" ze keek hem wantrouwend aan.. " hij was anders.. vrolijk leek 
het wel... ze vertrouwde dit niet.. " oke.. je hebt har gezien.. ze gaat zo slapen.. 
dus je kan weer weggaan.. O god wat ben je lief Imane.." nou nu je toch in 
eenlieve bui bent.. zullen we wat gaan eten samen..?" de verbazing legde haar het 
zwijgen op.. hij had iets gedronken..of geblowed.. ze wist niet wat.. maar er was 
iets aan de hand met hem..
"dit ging niet goed... dat zag ik.. ze was verbaasd.. maar ze was ook heel 
vijandig.. heel heel vijandig.. ik wachtte op haar antwoord.. terwijl ze zich 
omdraaide.. je wet de weg naar de voordeur wael?!" ze liep naar de keuken met 
Nisrine in haar armen.. ik liep snel achter haar aan... " sorry bracht ik het 
verkerd.. maar ik bedoel.. ik wil met je praten imane.. ik heb heel veel tegen je te 
zeggen.. " ze draaide zich om en keek me recht aan..

"wij zijn lang geleden uitgepraat wael.. op jouw verzoek weetje nog?" ik zuchtte.. 
ik heb nog nooit zoveel spijt gehad van een beslissing zoals ik dat heb van die 
beslissing.. "imane, geef me asjeblieft de kans om op z'n minst met je te praten.." 
ze schudde haar hoofd.. sinds jij je eerste woord tegen me hebt gezegd heb ik 
alleen maar problemen gehad.. doe me een plezier en verdwijn uit mijn leven.. ik 
ben je meer dan spuugzat.. "dat begrijp ik.. maar toch sta ik erop.. " ze haalde 
diep ademom haar geduld te bewaren.. wael? wat is er veranderd? waarom zoek 
jij toenadering?" ik haald ediep adem.. moest ik het zeggen.. ik wil het je zeggen.. 
heel graag zeggen.. ga met me uit eten.. en tijdens het eten vertel ik het je.. ze 
schudde ferm haar hoofd.. "ik ga nog liever dood.."ik glimlachte.. zelfs in de 
eeuwigheid zal ik je blijven achtervolgen.." ja zelfs in de eeuwigheid heb je 
vuiligheid.. dus waarom jou niet... ik staarde haar aan.."oke , waar heb ik die 
weer aan verdiend?" aan het feit dat je mijn leven hebt kapotgemaakt misschien?" 
ik haalde mijn schouders op.. als je me iets wil verwijten moet je dat vooral doen.. 
op voorwaarde dat jij ook naar mij luistert.."ze schudde haar hoofd terwijl ze 
melk uit de koelkast pakte.. ik zag dat het gewone halfvolle melk was. nee 
ikluister niet naar jou"ik wil dat je weggaat.. ik knikte.. ik ga weg.. maar niet 
voordat ik je heb verteld wat ik je wilde vertellen.. "NOT iNTERESTED" zei ze 
 verveeld... ik liep naar haar toe.. pakte nisrine uit haar armen en riep fatima.. 
"neem haar asjeblieft mee naar boven.. " Fatima keek nieuwsgierig de keuken in 
en deed wat haar gezegd werd.. ik sloot de deur ahter me en leunde er tegenaan.. 
allereerst je vraag beantwoorden.. " er is niets veranderd.. daarom juist.. terwijl ik 
praattte zette imane een keel op.. 
"BLABLABABLABL:ANLABLABAALALALALALLALLALALLALLALALA 
LALALLLALA lalalalLAlLALLLALALALALALLLA" ik stopte en keek haar 
verbaasd aan... daarna barste ik in lachen uit.. ze keek me echt boos aan.. "mijn 
gevoelens voor jou zijn nooitverander liefje.. ik hou nog steeds van je.. nog meer 
dan eerst.. ze zette haar handen in haarzij en keek me met vlammende ogen 
aan.."weetje gooi je liefde maar in de zee.. of in de sloot.. ik hoef jouw liefde niet... 
haarwoorden raakten mij.. " dat zal ik doen imane.. want als jij mijn liefde niet 
wil, zal niemand anders die waard zijn... daar was ze even stil van.. "wat een 
praatjes zeg.. waar bleef je liefde toen ik je vertrouwen nodig had? waar bleef 
jeliefde toen ik een kind aan het baren was? waar bleef je liefde toen ik achter 
bleef met een kind en een bijstandsuitkering? waar was je liefde verdomme toen 
ik de man die me verkrachtte uitdaagde voor jouw bestwil.. ?? ze werd steeds 
bozer.. jij hebt echt lef... enorme lef om hier nog te staan en te zeggen dat je van 
me houdt.. "wael ziane.. als ik jou uit mijn lot had kunnen gummen.. dan had ik 
dat 500 jaar voordat je geboren was gedaan.. " ik liet haar uitpraten, hoe pijn dat 
ook deed..

ik was mijn leven aan het vergooien.. ik was mijn pijn aan het verzachten.. ik was 
mijn ellende aan het vergeten.. ik ben de eerste geweest die jou had moeten 
vertrouwen.. en ik ben de eertse die jou heeft laten vallen.. maar geloof me ik 
zocht naar woorden.. maar kon die niet vinden.. ik deed een stap naar haar toe.. 
ze stak ferm haar hand op.. nee blijf waar je bent.. waag het niet mij aan te raken.. 
ik zakte terug tegen de keukendeur.. "ik heb fouten gemaakt imane.. "net als 
iedereen maak ik ook fouten.. "mijn liefde voor jou.. mijn jaloerzie heeft me 
verblind voor de waarheid.. ik heb je nooit laten vallen.. ik heb dit nooit willen 
doen.. maar.."het ging vanzelf maakte ze de zin voor me af.. " verward schudde ik 
mijn hoofd.. ik weet niet wat me bezielde.. ik werd blind voor rede.. Imane hobbi, 
Ze keek van me weg.. " alle woorden van de wereld zouden mijn gevoel voor jou 
niet kunnen beschrijven.. de afgelopen tijd was voor mij een hel.. ik denk voor jou 
ook.. laten we asjeblieft opnieuw beginnen.. jij en ik en onze kleine meid.. we 
kunnen nog gelukkig worden.. ik voelde een bok in mijn keel.. noooit had ik mijn 
hart en ziel zo voor een vrouw geopend.. zelfs sanae heeft me nooit op deze 
manier meegemaakt.. en toch wist ik dat ze me niet terug zou willen.. ik stond 
haar aan te kijken.. ik wachtte.. tot ze iets zou zeggen.. zehaalde diep adem en 
 keek mij afstandelijk aan.. en toch zag ik hoeveel moeite ze deed om zichzelf in 
de hand te houden.."je bent te laat wael, de tijden kunnen niet terugkeren.. wij 
gaan verder.. ze keek me recht aan.. zonder jou.. ik keek haar verbijsterd aan..

Imane liefje..denk na asjeblieft..gooi het niet zo weg.. asjeblieft.. ze schudde heftig 
met haar hoofd.. voor jou en mij is er geen toekomst samen.. ik keek wanhopig 
naar het plafond alsof ik daar hulp verwachtte.. ik bvoelde mijn blik 
vertroebelen.. de tranen verstikken me.. maar toch ga ik door.. Imane.. we 
houden van elkaar.. waarom wil je dit ons aandoen.. " ze leunde tegen de deur 
die naar balkon leidde.. "wael, accepteer het nou, ik ga met Yassir trouwen.. 
bedankt dat jeme op de hoogte hebt gesteld dat je gelooft in mijn onschuld.. 
"maar het maakt niet uit.. het veranderd niets aan de huidige situatie.. het 
veranderd niets aan mijn toekomst en die van mijn dochter.. ik begon boos te 
worden.. "imane je kan niet met iemand trouwen terwijl je niet van hem houdt.. " 
wie zegt dat?" ik hou van Yassir.. met hem wil ik mijn leven delen.. en jou wil ik 
niet eens meer zien.. het is maar dat je mijn dochter een naam hebt gegeven.. 
maar verder bind mij helemaal niks aan jou.. hoe durf je voor mij te bepalen van 
wie ik hou.. iksloeg mijn handen in een wanhopig gebaar voor mijn gezicht.. en 
bad om geduld.. "denk erover naliefje.. asjeblieft.. ik zal nu gaan.. oke.. je bent 
boos.. en praten gaat nu moeilijk.."weet alleen dat ik van je hou.. jij bent mijn 
enige hoop. 

de tranen dreigen haar te verstikken.. dit kon ze niet zo lang meer volhouden.. hij 
moest er zo snel mogelijk uit.. haar hele leven waar ze 8 maanden aan had 
gebouwd dreigde in elkaar te vallen.. eens had haarwereld om hem gedraaid.. 
maar hijliet haar stikken, geloofde haar niet.. en ondanks de wanhoop in zijn 
ogen.. deliefde die verscholen lag in zijn woorden .. in zijn blik.. de spijt die hem 
verteerde.. ondanks alles kon ze het niet vertrouwen weer haar leven in zijn 
handen te leggen.. nog zo'n crises zou ze mentaal niet overleven.. "wael? ik heb 
naar je geluisterd.. ze haatte het om de hop in zijn ogen te verniketigen.. maar het 
moest.. ik wil dat je nu naar meluistert.. hij knikte.. "ik wil je niet meer zien.. 
begin hier nooit meer over.. eigenlijk heb ikleiver niet dat je nisrine ziet.. over 3 
maanden zal ze een nieuwe vader hebben.. asjeblieft.. laat me mijnleven opnieuw 
opbouwen.."het klonk smekend.. 

ik kon niet geloven wat ik hoorde.. een woede maakte zich van me meester.. 
verontwaardigd liep ik op haaraf.. en pakte haar gezicht tussen mijn handen.. 
haar groene ogen ontweken de mijne. ik draaide haarhoofd mijn kant op.. ik 
voelde tranen over mijn wangen rollen.. "kijk me aan imane.. kijk me aan en zeg 
dat je niet meervan me houdt.. en je zult me nooit meer zien..!! ze ontweek de blik 
in mijn ogen.. ze huilde alleen maar.. "wael.. dit heeft geen zin.. " ga asjeblieft 
weg.. "ja ik ga weg... mijn gezicht was dichtbij het hare.. ik kwam nog dichterbij.. 
voelde haarweerstand wegsmelten.. ikkuste haar.. langzaam en teder.. legde al 
mijn gevoel in die ene kus.. ikwist dat het de laatste zou zijn.. ze kuste mij terug.. 
heel voorzichtig alsof ze niet wist hoe het moest.. alsof ze me wilde troosten.. 
abrupt trok ze zich terug.. en keek me vijandig aan... "ik ga nu weg.. maar ik zla 
voor je vechten imane, ik zal vechten om je liefde terug te winnen tot het bittere 
eind. ik draaide me om en opende de deur.."wael??" ik stopte en keek om.. ik kon 
niet ontkennen dat ik hoop had.. maar die vervloog zodra ik de uitdrukking op 
haar gezicht zag.. iets in haar hand trok mijn aandacht... mijn ring.. ze reikte het 
aan.. ik bleef er naar kijken.. en toen keek ik haar aan.. " het spijt me,ik vind dat ik 
je deze moest teruggeven.. "ik schudde mijn hoofd.. ik neemem niet aan.. " wael?! 
klonk het bijna wanhopig.. "het symboleert ietswat voorbij is.. " voor mij niet 
imane.. voor mij is het nog niet voorbij..

ik haatte mezelf om mijn zwakheid.. ze haalde diep adem.. " IK wil em niet meer" 
haar woorden deden me heel veel pijn.. maar ik werd ook woedend.. op 
mezelf,op haar en vooral op het lot dat mij zoo vernederde.. ze heeft me waar ze 
mij wou krijgen.. nog evenm en ik lag aan haar voeten te smeken.. alleen mijn 
trots heb ik nog.. maak dat je wegkomt wael!!"riep een stemmetje in mij ik 
klemde mij lippen op elkaar.. "je verdient em niet, hij is eigenlijk vooreen vrouw 
bedoeld die.. ik zocht naar woorden.. een liefdevolle vrouw, een geduldige 
vrouw die haar man nooit pijn zou doen.. op zijn minst eentje die kan vergeven" 
maar ik heb die vrouw gevonden.. maar weer kwijtgeraakt.. " de vrouw die jij 
bedoelt is dood.."zei imane met trillende stem.. "verdronken in haar eigen tranen.. 
"later moest ik lachen om die drama.. "dan zal ik eeuwig blijven treuren om de 
vrouw waar ik van hou.. maar haar ring moet met haar begraven worden.. ik 
draaide me om en liep het huis uit..

ik weet niet meer hoe ik de weg heb gevonden.. de tranen veblindden mij.. bij de 
voordeur kwam ik Fatima tegen.. ze had nisrine nog steeds in haar armen.. "en?? 
vroeg ze zenuwachtig .. ik glimlachte moeizaam en kneep zachtjes in de 
wangetjes van Nisrine.. "hopeloos.." shit he.. "reageerde ze.. ik haalde mijn 
schouders op.. en streelde de haren van Nisrine.."ik had niet anders verwacht.. ik 
had alleen gehoopt dat de oude imane van vroeger er nog was.. "maar ik moet 
weg, wil je mijn tas en colbert voor me halen .. ik wacht in de auto.. ze knikte.. ik 
kuste nisrine gedag en liep de deur uit.. ik opende het portier en ging achter het 
stuur zitten.. ik leunde naar achteren en staarde vooor me uit.. ik had het denk ik 
 minder erg gevonden dat ik haar kwijt was met het idee dat ze een fout had 
begaan, dat ze mij heeft bedrogen..maar om van mezelf te ontdekken dat ik haar 
verkeerd had bveoordeeld .. dit was gewoonweg bitter.. heel bitter en heel 
pijnlijk... opeens ging de deur open en stak fatima haar hoofd naar binnen.. 
"wael? "ik laat ze hier achter.. ik knikte terwijl ik wegkeek.. "ik spreek je nog 
wael"ik knikte.. toen de deur dichtging veegde ik snel een traan weg.. ik hoopte 
dat Fatima het niet gezien had.. en startte de auto

Fatima keek hem verward na.. "wayooo, zag ze het goed?? ze had zeker geweten.. 
maar aan de andere kant ze had hem maar eventjes gezien.. misschien verbeeldde 
ze zich het.." ze liep naar binnen.. "wat wilde hij?, vroeg ze imane.. Imane 
scheurde haar blik van de tuin.."hij is erachter gekomen dat hij fout zat.. dat ik 
hem niet heb bedrogen heb met mo.." oh? en nu?" ze haalde haar schouders op.. 
niks.. dat wilde hij effe vertellen.." Hij wild eje terug toch.."imane haalde haar 
schouders op.. "jullie houden toch van elkaar, waarom aken jullie het niet goed.." 
imane schudde haar hoofd.. moet ik nu mijn leven veranderen omdat hij eindelijk 
iets hefet ingezien wat altijd zo is geweest.. ik vertik het!!" maar als ik het me 
goed herinner, zei fatima expres langzaam.. heb jij ook bijna 6 maanden gedacht 
dat hij de moordenaar van mamma was.." en ondanks alles is hij met je getrouwd 
en liet hij je maar raak beschuldigen.. hij heeft veel voor ons gedaan.. "hij verdient 
het niet om hier huilend weg te gaan.." "jullie stellen je aan.. jij en hij.." er is niks 
om over te huilen.. het was al over.. hij huilt om zijn eigen foutren.. en niet omdat 
ie het zo jammer vind van ons.. " Fatima werd boos.." waar ben je van gemaakt 
man? doe je koppig of ben je gewoon wreed geworden???" je krijgt de kans om je 
leven op te pakken en naats de man te leven war je van houdt.. maar nee.. 
mevrouw moet hem door een hel laten gaan.. wat je alleen niet weet.. is dat jij ook 
door de zelfde hel zult gaan imane.. geloof mij maar.." Imane keek haar zusje 
geirriteerd aan... " heb je je zegje gedaan? .. goed laat me je een ding zeggenn 
zusje... bemoei je niet met mijn leven!!!" ze tilde Nisrine op en liep naar haar 
kamer.. 

"wael?" ik schrok uit mijn overpeinzingen.. "ja ahlam.. ?" je staat al een kwartier 
uit het raam te staren.. lijkt wel of je het uitzicht nooit hebt gezien.. .. ik 
glimlachte.. het was nu twee weken geleden dat ik imane gesproken of gezien 
had.. "nee ik zat te kijken.. de snelweg daarzo.. alles gaat zo snel.. iedereen rent 
zijn droom, zijn leven achterna.. soms heb ik het gevoelk dat ik stil sta.. ik .. 
iedereen gaat door behalve ik.." ze glimlachte lief.. "dat hebben we allemaal 
weleens.. maar wat doe je eraan.. gewoon doorgaan.. het is vallen en opstaan 
wael.." ik glimlachte triest.. het is moeilijk opstaan als je je benen 
 breekt..antwoordde ik.. "alles geneest.. zelfs gebroken benen" " meneer van den 
berg staat beneden.. "ik knikte.. wil je hem gaan halen dan? ze schudde haar 
hoofd.. nee ik ga niet met die viezerik in de lift!!' ik lachte.. nou nemen jullie de 
trap toch?? "8 verdiepingen?? je bent ziek in je hoofd man.. ik zuchtte.. "ik ga wel" 
op mij kan hij niet geilen.. " Ahlem lachtte.. dacht ik ook ja.. maar voordat je gaat.. 
Kom je zondag effe bij ons?? effe chillen.. gaan we naar een park net buiten de 
stad.. Noura, said, Issam en nog eenvriend en diens vriendin komen ook.. ik 
dacht even na.. "tuurlijk waarom niet.. &auml;hlem glimlachte.. 

zeker twee keer per week ging ik bij Nisrine langs.. maar altijd als ik wist dat 
Imane er niet was.. op de een of andere manier had ik mezelf ervan overtuigd dat 
wachten de beste middel was.. gewoon wachten.. als er iets voorbestemd was te 
gebeuren.. zou het gebeueren.. en als ik eerlijk moest zijn.. had ik eigenlijk geen 
hoop meer dat er een toekomst voor ons beiden erin zat... het was nu puur een 
kwestie van je zorgen oprapen.. je wonden verzorgen en verdergaan...

Zondag was een zonnige dag rond 12U belde ik aan bij Ahlem.. issam deed 
open.. "hai gozer!! kom verder.. ik liep achter hem aan naar binnen.. Hee wael.. 
kom verder hoorde ik ahlem .. ik liep de huiskamer in en zag een jongeman van 
ongeveer 18jaar oud.. ik knikte salaam ou alaikom.. hij stond op.. hee hij stak zijn 
hand uit.. ik ben Lotfi.. aangenaam.. wael" zijn beleefdheid verbaasde mij.. da's 
broertje van Ahlem.. hij gaat vandaag ook mee.. Ahlem was alles aan het 
inpakken.. "had ik ook iets me moeten nemen??"ze lachtte.. nee dat je meegaat is 
leuk genoeg.. jaa ja.. "ben jij ahlem's baas?"vroeg lotfi.. nou we werken samen.. 
maar het lijkt vaak alsof ik voor haar werk.. hahhahahaha nu al aan het klagen 
wael?" ze is erg he?? zei lotfi.. ik knikte.. iets later gingen we weg.. mooie auto zei 
Lotfi.. ik wenkte hem.. rij met me mee dan.. de spullen gingen bij Ahlem in de 
kofferbak en half op de achterbank.. we halen eerst Noura en said op en daarna 
Issams vriend.. ik reed achter hen aan.. Noura en said stonden klaar.. Noura 
groette mij en said gaf me een klap op mijn schouder.. op aandringen van Ahlem 
stapten ze bij hen in.. Lotfi zat naast me en praatte over alles en nog wat.. hij ging 
studeren en woonde daarom bij zijn zus in.. hij vertelde me eht verhaal 
achterAhlem, die naar marokko is teruggestuurd en Issam die haar terug 
heeftgehaald.. opeens begon de weg me heel bekend voor te komen.. voor ik het 
wist waren we aan de achterkant van imane's huis geparkeerd.. ik keek niet 
begrijpend om me heen.. "zijn dit de vrienden van Issam... Ja, antwoordde Lotfi, 
die gozer die daar uit het huis komt.."ik keek en zag Yasser uit het huis komen.. 
hij had een tas in zijn handen en keek vrolijk en zwaaide naar de BMW voor ons.. 
Ahlem zwaaide terug.. mijn ogen bleven gericht op de deur.. iets later zag ik 
 imane Nisrine in haar armen naar buiten lopen... mijn hoofd begon te jeuken.. ik 
deed mijn pet af en krabde op mijn hoofd.. zette mijn inmiddels te lange haar 
weer goed en deed mijn petje op.. ondertussen dacht ik na.. en probeerde mijn 
hart te kalmeren.. ik was blij haar te zien.. maar niet om haar met yasser te zien.. 
even kwam het in mij op dat hij waarschijnlijk bij haar had geslapen.. bij die 
gedachte werd ik woedend.. ik probeerde mezelf te kalmeren.. een stemmetje 
diep in mij stelde mij gerust... "imane is niet de makkelijkste om mee te slapen.. ze 
gaat echt niet met hem voordat ze getrouwd zijn.. "eey da's imane!!" zei Lotfi.. 
"kennen jullie elkaar vroeg ik..."jaa tuurlijk man.. altijd beste vriendin geweest 
van mijn zus.. ze kwam vaak bij ons.. ik glimlachte.. en stapte uit toen de twee 
onze kant opkwamen..

als imane al verrast was door mijn aanwezigheid.. dan liet ze niks merken.. ik 
stak mijn hand uit.. en groette Yasser.. met tegenzin nam hij mij hand aan.. hij 
keek peinzend naar mijn auto.. 206 he? ik knikte.. hij glimlachte spottend.. ik 
negeerde hem en stak mijn hand uit naar imane.. ze schudde mij de hand.. en ik 
probeerde de electrische schok te negeren die ik voelde toen ik haar hand raakte.. 
ik keek naar de schoonheid die ze in haar armen droeg... " ooh kijk eens wat een 
schoonheid... Nisrine keek om zich heen.. en kreeg mij daarna in de gaten.. imane 
stond geduldig stil .. Nisrine keek me aan maar vertoonde geen blijk van 
herkenning... "doe je pet eens af, misschien herkent ze je wel.. "even keek ik in de 
groene ogen van Imane.. snel wendde ze haar ogen af.. ik deed inderdaad mijn 
pet af.. en ging weer voor Nisrine staan.. "aah herken je je pappie niet... ??? ik 
kuste haar op haar wangetje.. haar handjes sloegen in mijn gezicht.. dat prikt 
he??? ik had mevan het weekend niet geschoren.. en mijn dochtertje voelde het.. 
"Gaan we nou of nie??" kwam de norse stem an Yasser tussenbeide.. "ik 
verstijfde.. ik was het helemaal vergeten.. ik ging weer rechtop staan.. " imane 
liep om de auto heen en maakte de achterportier open.. op dat moment kwam 
Lotfi uit de auto... "hai imane ken je me nog??!!" eerst keek ze hem verward aan.. 
daarna werden haar groene ogen groot van verbazing.. "Lotfi????"mijn god.. hoe 
is het?? ze groette hem met twee kussen op de wang.. en wreef door zijn haar.. 
"gaat goed man.. en met jou??" tjonge wat ben je groot geworden... jaaa groterdan 
jij het smurfin..!!" ze lachte hard.. "ik noemde hem vroeger bril smurf" ze keek mij 
aan terwijl ze praatte.. ik glimlachte.. toen besefte ze dat ze het tegen de 
verkeerde had en draaide zich om naar yasser.. die keek haar nors aan.. en zei.. 
kunnen we dat niet in de auto bespreken??? "tjonge wat een chagarijn.. ze stapte 
in op de achterbank.. ik deed mijn haar weer onder mijn pet en ging achter het 
stuur zitten.. Lotfi ging naast mij zitten.. Imane schoof door en kwam achtermij te 
zitten.. "ik starte de auto.. "yallah zied.. zei Yaser.. ik negeerde hem en trok 
 langzaam op.. 

in de auto praatten vooral Lotfi en Imane.. haalden veel jeugdherinneringen naar 
boven.. "ben jij weleens in dorp geweest vroeg lotfi opeens aan mij.. ik 
glimlachtte. en vertelde over hoe we verdwaalden met een ezel, die ons ook nog 
eens van zijn rug had geworpen.. ik keek in de achteruitkijkspiegel en zag imane 
lachen.. dus ik had het goed gehoord.. ze was ontspannen en lachtte.. ik had haar 
lach lang niet gehoord.. en klonk me als muziek in de oren..

Imane voelde zich goed.. eerst was ze geschrokken van dat ze bij Wael in de auto 
ging.. maar hij was heel relaxed.. er was niks overvan de vijandelijke spanning 
die altijd tussen hen was sinds hun scheiding.. ze voelde wel een bepaalde 
spanning, naar de brede schouders die voor haarzaten bekeek.. hij zag er echt 
sexy uit vandaag.. moest ze toegeven.. hij had een witte polo en een vale 
spijkerbroek aan.. zijn lange benen waren goed te zien.. ze keek naar zijn gezicht.. 
ongeschoren, zoals ze hem altijd wilde zien.. Nisrine vond dat blijkbaar niet 
zoleuk.. Imane herinnnerde zich eraan hoe ze daarvan had genoten en schraapte 
haar keel.. stop.. dit ging niet goed... en hij moest nodig naar de kapper by the 
way.. maar jah.. dat was iets waar hij nooit oplette.. Wael schakelde en reed de 
snelweg op... ze keek naar yasser.. alleen Yasser deed moeilijk.. hij was 
chagarijnig.. waarschijnlijk voelde hij zich buitengesloten.. ze pakte zijn hand vast 
en kneep erin.. hij keek haar aan en glimlachte naar haar.. "hoe lang heb je deze 
auto al wael?"vroeg yasser.. 

eehmm.. een paar maanden.. auto van de zaak zeker?" ik wilde nog antwoorden 
maar hij ging verder.. is meestal zo.. die miezerige peugots.. duurdere auto's krijg 
je niet.. ze moeten die X5 van mij als auto van de zaak introduceren.. ik 
glimlachte geforceerd.. " nee ik heb em zelf gekocht.. " ik heb geen auto van de 
zaak meer.. "heb jij een BMW X5? "jaa, daarmee gaan we dit jaar naar marokko.. 
he schat?" imane glimlachte geforceerd.. "ik bleef beleefd.. oh wat goed, dan heb 
je zeker wel een goede baan?" aa ik ben financieel adviseur ik doen in 
beleggingen.. je weet provisies kunnen oplopen tot een half miljoen euro per jaar.. 
ik knikte.. soww. besaha a gai.. echt goed van je.. dan woon je zeker ook in 
wassenaar..? hijalchte.. nee ik woon ineen koopappartementin scheveningen.. ik 
knikte.. "TOP" ik keek in de speigel om Imane's reactie tepeilen.. maar ze 
vermeed mijn blik.. ik haalde issam in.. Ahlem keek me triomfantelijk aan... ik 
stak mijn middelvinger op.. terwijl ik ze inhaalde.. het leek wel of de hele auto in 
lachen uitbarstte daarzo.. ook Lotfi lachte.. hij reikte naar de radio.. wacht heb je 
shi moeilijke cd wela.. kijk daar hij deed de dashboard open en haalde een paar 
 cd's eruit.. "luister je naar Hasni"ik knikte.. hij keek er even naar.. en zette er 
eentje op.. muziek begon en iets later hoorde ik Lotfi meezingen.. "TAl GHyabak 
ya ghzali.. raki tewalti fel ghorba!! shediti elhob ya delali.. 3lieya we 3lash del 
ghadbaaa.. ik zong met hem mee. en zette de muziek harder.. de tweede liedje 
was minder leuk en Lotfi skipte hem.. daarna kwam een heel mooi nummer... 
"jamais nensa.. ana nensaaa les souvenir, nensaelkebda elli 3liha nebki wen 
gheer.. ik voelde een hand op mijn schouder.. ik zette de muziek zachter.. "doe 
dat kattengejank asjeblieft weg.. " Lotfi en ik keken elkaar aan.. "eey vriend!! zei 
lotfi.. ik legde mijn hand op Lofti's schouder.. saafi.. belati.. kijk daar is nog een 
chaa3bi muziek.. eey.. douzi!! riep LOtfi.. deze cd is lauww.. hij zette het op.. en 
iets later zaten we allebei met onze schouderste shaken.. 

imane.. onderdrukte haar ergenis.. Yassir was echt arrogant bezig.. en wilde weer 
telkens zijn zin doordrukken.. hij keek haar geergerd aan.. ze haalde har 
schouders op.."laat ze toch.. leek ze te willen zeggen... ze genoot ervan wael zo 
ontspannen te zien.. eindelijk praatte en lachtte hij.. hij leek nu meer een man van 
25 dan dat hij vorig jaar was geweest.. ze was blij voor hem dat hij van het gevaar 
af was.. 

Issam haaalde ons in en draaide de snelweg af.. iets later kwamen we aan in het 
park.. we stapten allemaal uit.. we pakten alles uit.. ik nam lotfi meteen mee naar 
Said.. "zodra we alleen waren zei lotfi.."wat eenlooser.."ik lachte en deed mijnpetj 
recht.." koopappartement in scheveningen.. ze3ma.. " BMW x5"thonge niks gezien 
zei Lotfi... "wat zei said? we vertelden hem het verhaal en hij lachtte.. "rare 
snuiter "we moesten kapot lachen om jullie.. ïssam vertelde hoe hij was.. en dat 
jullie zeker ruzie ozudn krijgen.. elke keer dat je ging remmen, zeiden we.. jaah 
nu gopoit ie hem eruit.. we hebben wedje gelegd.. ik lachtte.. wie heeft 
gewonnen??" noura.. die zei dat je het zou volhouden.. .. Nou no way dat ie met 
mij teruggaat.."Said lachtte.. 'k denk het ook niet.. kom we gaan balletje trappen.. 
heb je bal? vroeg lotfi.. said lachte.. en ik sloeg mijn handen voor mijn 
gezicht.."verkeerde vraag Lotfi.. "jaa twee jij??"antwoordde Said.. ik trok Lotfi 
mee voordat hij kon antwoorden.. 

mijn schoenen waren geen voetbalschoenen.. ik gleed dan ook vaak uit.. ik werd 
uitgelachen.. "jij bakt er echt niks van a sahbi' zei lotfi.. WAEEEELLL!!!!'riep 
noura.. ik was zojuist weer gevallen en keek om... ze zwaaide dat ik moest 
komen.. toen ik aankwam.. wil je proberen de barbeque aan te zetten.. .. eehmm.. 
wacht.. ik veegde mijn hand aan mijn broek.. en deed een paar stokjes bij elkaar.. 
daarna probeerde ik de stokjes in brand te krijgen.. yasser kwam ook naar ons 
 toegerend.. en begon zich er gelijk mee te bemoeien.. ik was al geiriteerd door 
gedrag eerder in de auto..maar toen hij ook nu nog betweterig deed.. keek ik hem 
aan.. weetje wat.. als jij het dan zo goed weet.. succes.." en liep weer weg... 
uiteindelijk heeft Lotfi de barbeque aangekregen.. later zaten we aan tafel met z'n 
allen te eten.. ik zat in een hoek.. waar ik geen zicht had op Imane.. de vlees was 
soms niet goed doorgebakken.. ik stond op en zette het op de nog hete barbeque.. 
met mijn pet zat ik de lucht heen en weer te zwaaien zodat het vuur zou 
oplaaien.. ik keek stiekem naar de tafel.. en zag hoe yasser een 
komkommerschijfje naar de mond van Imane bracht.. zij opende glimlachend 
haar mond.. een steek van pijn doorboorde mijn hart.. ik gooide het vlees te hard 
op de barbeque Imane keek me aan.. ik probeerde haar blik te lezen.. maar ze 
wendde snel haar gezicht af.. maar ze liet zich niet meer voeren door Yasser.. 
ikliet het vlees voor wat het was.. ik had geen trek meer.. en liep naar de tafel.. ik 
pakte nisrine uit de schoot van haar moeder.. wij gaan effe wandelen.. we zijn zo 
terug!!" Yasser keek me vijandig aan.. "je kan haar beter bij haar moeder 
laten.."bemoei je er niet mee Yasser.." maar.. stribbelde hij tegen.. "de tafel viel 
stil.. luister vriend.. je mag wel recht hebben op haar moeder.. maar je zult nooit 
iets te zeggen hebben over mijn dochter.. hoor je??" Yasser keek me verveeld aan.. 
"ooh op die manier.. " ja op die manier en niet anders.. "sssht.. schreeuw niet zo.. 
ik versta je wel.. "MOOI ik hoop dat je het ook begrijpt.. !!"en liep weg..

Imane was verbaasd.. waar kwam die uitbarstingvandaan??? " hij leek echt boos 
te zijn.. Yasser had niks verkeerds gezegd.. en wael was even daarvoor normaal 
aan het praten.. en u opeens deze uitbarsting.. hij zou vast wel jaloers zijn op 
yasser, kwam het doordat yasser haar iets liet proeven net.. ze had vanuit haar 
ooghoek gezien datWael het had gezien..( ze hield hem de hele dag in de gaten) 
ze vroeg zich af waarom ze dat deed.. maar jah.. was niet meer dan normaal.. zij 
had haar handen vol.. en yasser had het naar haar mond gebracht.. zo erg was dat 
toch niet?" ze keek hem na terwijl hij met Nisrine wegliep.. in zijn vieze polo en 
spijkerbroek vol grasvlekken... 

ikliep een heveltje op.. Nisrine begon zwaar te worden.. ze brabbelde er rustig 
oplos.. "wat vond jij ervan nisrine.. van net.. kennen ze dan geen schaamte.. ??? 
zomaar gaat hij haar voeren waar iedereen bij is.. is toch erg... " nisrine brabbelde 
erop los.. "ik haat hem, ik hat hem nisrine.. en ik hou van haar.. maar ook van jou 
hoor schatje.. ik zie het al helemaal voor me.. hoe ik je ga ophalen van school.. hoe 
je in het weekend als je bij mij slaapt sneaky met je vrienden naar de nachtfilm 
gaat enzoi... jaa maar ik heb al die dingen al gedaan.. dus je zult nieuwe trucs 
verzinnen.. "nisrine gaapte.. aah je bent moe? ik ging op een bankje zitten en 
 zetten haar tegen mij aan.. zij deed haar hoofdje in mijn nek, haar armpjes op 
mijn borst en even later deed ze haar oogjes dicht.. ik genoot van het gevoel.. haar 
zo in mijn armen te houden.. ik streek over haar ruggetje.. en bedacht hoe anders 
het allemaal had kunnen lopen.. als ik iets geduldiger was.. dat woord.. geduld.. 
begon mijn vijand te worden.. ik stond op en liep weer terug.. .. iedereen was aan 
het opruimen.. behalve yasser natuurlijk... ik gaf Nisrine terug aan Imane.. toen ik 
dichtbij genoeg was.. "wat is er met je verloofde?? heeft ie henna op zijn 
handen.. ??" bemoei je er niet mee wael!!" siste ze.. ik glimlachte en voelde de 
ogenvan yasser op me gericht.. Imane was gebukt Nisrine goed op te vangen.. ze 
had een prachtige inkijk... "mmm nog steeds prachtige borsten imane.. ze kwam 
met ene ruk overeind waardoor ze haar hoofd tegen mijn kin stootte... "AUW!! 
allebei slaakten we een kreet... "KIJK NOU WAT JEDOET!!" ik wreef over mijn 
kin... het was wel de pijn waard hoor.. ze keek me quasi boos aan en liep van me 
weg.. maar ik zag die rooie blos op haar kaken wel.. ik glimlachte 
onwillekeurig..."versier je haar??" hoorde ik lotfi a /;chter me vragen... ik maakte 
een gebaar dat ik het niet wist.. ze is mijn ex­vrouw.. en je wilt haar terug??" ik 
fronste lag het er zo dik bovenop.. hij lachte.. nee ik hoor ahlem er weleens over.." 
interessant zei ik.. kom we gaan helpen met opruimen.. 

de terugweg verliep rustig..totdat noura haar mond opendeed.. ze maakte ons 
aan het lachen.. en niet zo'n klein beetje ook.. waar het over ging?? dat kon ik me 
niet eens herinneren.. het was een combinatie van alles.. en boven alles we waren 
melig.. Issam haalde ons in .. en ik zag dat hij nors voor zich uitkeek.. toen hij me 
zag stak hij zijn duim op.." je mag niet van rechts inhalen wael"hoorde ik Noura 
zeggen.. " ik wil in de chagarijnige auto kijken.. ik zwaaide naar ze en maakte een 
gebaar dat ik door ging rijden.. daarna gaf ik vol gas.. ik bracht noura en said 
thuis.. en belde toen naar Issam.. eey Lotfi is bij mij thuis.. kom hem dan ophalen 
oke? jaa is goed.. wallah ik zal nooit vergeten wat voor kutrit je me hebt bezorgd.. 
"ik lachte "graag gedaan.. is een payback voor jullie verrassing"ik hing op en keek 
lotfi aan.. "doe alsof je thuis bent.. ik ga effe douchen en bidden.. 

het uitje had me goed gedaan.. ik verscheen de volgende dag uitgerust op me 
werk.. het was ook wel nodig.. want ik had en drukke schema.. ik was van plan 
om langs te gaan om nisrine op te zoeken.. maar toen ik zag dat het al 8 uur was 
in de avond zag ik daarvan af.. ik kwam laat thuis omdat ik eerst was gaan 
sporten.. helemaal uitgeput kam ik thuis.. ik ging douchen bidden en pakte de 
telefoon.. bestelde een pizza.. en pakte de krant van die dag erbij.. binnen een half 
uur was de pizza er al.. ik lag op de bank te zappen en te eten.. op YOrin was een 
leuke film.. ik werd de volgende dag weer wakker..
 de volgende dag ging ik weer.. ik was er rond half vijf.. tot mijn verbazing deed 
Yasser open.. bij het zien van zijn gezicht voelde ik een steek van jaloerzie.. de 
natuurlijkheid van het opendoen trof mij.. hij was hier verkeerd.. ik had er 
moeten zijn.. "ik grotte hem dezondanks beleefd.. "ik kom mijn dochtertje 
opzoeken" oh zei hij spottend.. "heb je een afspraak gemaakt?" ik schudde mijn 
hoofd.. is niet nodig.. is nooit nodig geweest.. hij glimlachte spottend.. "nu 
wel"hoezo nu wel.. "vroeg ik terwijl ik kwaad werd.. "omdat ik dat zeg.. dit 
wordt binnenkort mijn huis.. en ik wil niet dat een vreemde op elk moment van 
de dag mijn huis in komt kakken. " zijn woorden maakten me kwaad.. " moet je 
eens luisteren kontelikker" dit was mijn huis voor het dejouwe werd.. en wat daar 
binnen is is eerder van mij geweest dan dat het van jou zal worden.. "Yasser keek 
nu verveeld.. "luister vriend.. Imane is niet thuis anders had ik het haar wel laten 
zeggen dat je niet welkom bent.. "ik pas op de kleine.. en jij bent totaal 
overbodig.. dus maak dat je wegkomt.." ik had zin om te vechten.. deze snotaap 
met zijn BMW x5 voor schut te zetten.. "luister jongen.. zei ik quasi verveeld.. of 
jij het wil of niet.. ik ga mijn dochter zien.. "daag je me uit??" vroeg hij 
geamuseerd.. ik glimlachte spottend.. woow je hebt ook hersens?" eey gozer.. je 
gaat te ver!!" ik haalde mijn schouders op.. durf je niet?? " ik zag dat ie steeds 
bozer werd.. ik keek om me heen.. ik zag dat de buurman nieuwsgierig naar ons 
keek.. ik besloot mijn kans te grijpen.. ik maakte aanstalten omme om te draaien 
en glipte razendsnel langs Yasser naar binnen.. hij haqd me in mijn kraag vast en 
trok me naar achteren.. "eey vieze kootzak kom tereug!!"ik proberde me los te 
rukken maar hij had me stevig beet.. ik sloeg met mijn elleboog naar achter en 
prbeerde meer druk naar voren te zetten.. de elleboog raakte hem.. A weld el 
*****AA" hoorde ik hem schelden.. het beeld van me moeder die hij een H.oer 
noemde maakte me razend.. ik draaideme om en haalde diep adem.. ik haalde uit 
en trof hem op zijn mond.. zijn hoofd sloeg naar achteren.. ik voelde en steek van 
pijn in mijn vuist.. Yasser stak zijn gezicht in zijn handen.. en schreeuwde.. hij 
was voorover gebogen .. ik greep mijn kans en duwde hem over de drempel.. 
vooordat hij door had wat er gebeurde had ik de deur achter hem gesloten.. en 
leunde ertegen aan..

Yassir had zichin middels hersteld en begon op de deur te bonken.. ik deed een 
stap naar voren en voelde een lachbui opkomen.. ik glimlachte langzaam tewijl ik 
naar zijn gestalte die op de deur bonkte.. mijn lach werd steeds breder en op een 
gegeven moment lachte ik hard.. zo hard dat ik normaal alleen bij mr Bean 
lachtte.. Yassir hoorde mij lachen en hield even op.. ik lachte nog harder en 
keerde me om en liep naar de huiskamer.. nog steeds met een big smile op mijn 
 gezicht zocht ik naar zijn jas.. ik stak mijn hand in zijn zakken en pakte zijn 
sleutels.. ik liep terug naar de deur en keek welke sleutel op de deur paste.. Yassir 
had zich verplaatst.. ik zag em niet meer.. heel even dacht ik na.. daarna lie ik de 
sleutels los en rende naar de tuin deur.. ik hoorde net hoe nisrine begon te 
huilen.. ik maakte en scherpe bocht richting de keuken en zag Yassir net door de 
tuinhek naar binnen komen.. met een glimlach pakte ik de deur.. en deed em 
voor zijn neus dicht.. en ded er een slot op die alleen van binnen dicht kon.. ik 
kon het niet helpen.. ik begon weer te lachen..

"GODVERDOMMEEEHH!!!!"hoorde ik hemvloeken.. hij schold mij uit.. trapte op 
de deur.. hij miste het houten stukje en trapte op de glazen deel van de deur.. ik 
hoorde glas rinkelen.. en keek verbaasd naarwaar zijn voet was terrecht 
gekomen.. en daarna keek ik boos naar hem.. ik pakte de telefoon en drukte een 
nummer in.. "Yassir!!"maar dat je wegkomt!!!!" ik belde de politie en 
huisvredebreuk is niet goed voor je naam bij de werkgever!!!"" hij schold me nog 
steeds uit.. ik schoof het kleine gordijntje voor de deur en deed alsof ik de politie 
belde.. daarna schoof ik de gordijn weg.. hij stond daar nog steeds... "over een 
kwartier zijn ze hier vriend.. blijf jij maar buiten wachten.. ikdraaide meom.. en 
ging naar binnen.. ik liep de trap op naar de boven verdieping en gooide vanuit 
de slaapkamer raam zijn jas naar beneden.. hij keek omhoog toen ik zijn jas in de 
tuin liet vallen.. hij keek me hatelijk aan.. maar hij had zichzelf weer in de 
hand.."voor als je het koud krijgt tijdens hetwachten"zei ik liefjes.. "je graaft je 
eigen graf Wael, als Imane dit hoort dan heb je een probleem.. dan kan je je 
bezoekregeling wel vergeten.." met jou in de buurt zou ik em toch niet krijgen.." 
antwoordde ik gevat. maar goed.. hou je taai he? en niet ligen tegen de polities 
strax he?" hij voelde in zijn zakken.. mijn sleutels.." oh ja.. vergeten.. ik probeerde 
de sleutels uit op de deur.. haalde de sleutel eruit en deed het in mijn eigen zak.. 
en gooide de rest van de sleutels naar Yassir toe.. " tot strax!!" ik had de politie 
niet gebeld, en Yassir bleef een tijdje om het huis heen cirkelen en ging daarna 
weg. ik was gelukkig met nisrine in mijn armen.. hetleuke was dat ze mij steeds 
herkendeik keek met nisrine in mijn armen rond in de huiskamer.. "waar is je 
mama dan??" bij het horen van mama.. begon ze om zich heen te kijken en zelfs 
een beetje te pruilen.. "saafi saafi schatje, ik weet dat je haar mist.. ik ook.." ze 
komt zoooooo terug.. nisrine keek me met haar grote groene ogen aan.. ik lachte.. 
het was dom om haar op te geven bij de scheiding.. maar ik had niet gedacht dat 
ze een andere vader zou krijgen.. daarin had ik mezelf overschat.. anderszijds 
had ik haar niet gekend.. ik had haar maar 1 keer in mijn armen gehouden.. ik 
dacht dat ik die gevoelens van vaderschap kon vergeten.. ik was het ook 
vergeten.. eventjes..maartoen ik haar tijdens builoft in mijn armen gedrukt kreeg.. 
kwam alles weer naar boven..Nisrine leunde met haar hoofd op mijn schouder.. 
ze ademde in mijn nek terwijl ze op haar speentje zoog.. haar armpje had ze om 
mijn nek geslagen en haar vingers speelden met mijn oorlel.. ik keek even rond in 
het huis en zag op de keukentafel een briefje voor Yassir, om 7 uur eten, melk 
staat in dekoelkast, 30 sec. in de magnetron. luiers liggen boven in haar 
commode.. enneh mochter iets zijn bel Fatima op haar mobiel,ik ben helaas 
onbereikbaar. liefs Imane..

"mm murmelde ik, liefs yek a imane? meen je dat echt of is dat gewoon iets om 
een briefje afte sluiten.. wat is er mis met groetjes ofzo he??" ik besefte dat ik het 
tegen mezelf had en hoel toen mijn mond.. ik ging naar de huiskamer en zette de 
tv aan.. ik legde Nisrine neer in haar box en bestelde een pizza met drinken erbij 
en ging zappen.. er was echt niksop tv.. ik haatte tv van nu.. na een paar minuten 
vroeg ik me af of nisrine al gegeten had.. ik keek in de koelkast en pakte melk uit 
een pak en maakte een flesje.. ik besefte dat ik al best handig werd hierin.. ik was 
trots op mezelf.. ik liet de melk eerstwat afkoelen en deed hetdaarna in een flesje.. 
zodra Nisrine mij met de fles zag stak ze haar armen uit.. ik tilde haar op en gaf 
haar de fles.. ze pakte de fles zelf.. en leunde tegen mij aan tewijl ze de fles 
opdronk.. ik pkate snel de afstandsbedieningvan de video en spoelde een band 
terug.. hetzat er al in.. hopelijk was het een goede film.. wat het ook was.. ik zou 
het kijken.. ik moest de avodn doorkomen.. dus ik was eigenlijk niet meer zo 
kieskeurig.. de bel ging en ik stond met Nisrine in mijn armen op en keek eerst 
uit hetraam.. oh ja, de pizza koerier.. ik pakte wat geld uit mijn zak en liep naar 
de deur.. het koste me veel moeite met een arm.. Nisrine lag op mijn andere arm 
en het leek of ze ging slapen..ik betaalde de koerier en legde de pizza op tafel.. ik 
hoopte dat ie voorgesneden was.. ik keek even en zag dat het zo was..ik een pakte 
een stuk en nam een hap.. Nisrine keek naar me.. ik keek naar haar en zag hoe erg 
ze op haar moeder leek.. ik was blij dat het een meisje was.. ik was onbewust 
altijd bang dat als het een jongen was hij de trekken kreeg van zijn vader.. van 
Mo..

mijn gedachten werden verstoort door een dikke scheet van Nisrine.. shit..ik 
begon te lachen.. die kinderen konden veel tegelijk..volgenmsmij kon ik dat niet.. 
de video gaf aan dat het klaar was met terugspoelen. ik ging naar boven.. enlegde 
Nisrine in haar bedje.. nog voordat ik beneden was hoorde ik haar hard huilen.. 
ik kon het echt niet over mijn hart verkrijgen om haar zo achter te laten...ik liep 
weer naar bovenen tilde haar weer op.. "gaan we samen tv kijken?" maar niet 
tegen haarzeggen he? Nisrine snikte even na.. ik ging liggen en liet haar in haar 
 box spelen.. ik drukte op play en wachtte af, terwijl ik een hap van mijn 
inmiddels koude pizza.. ik hoorde arabischmuziek.. en een achtergrond van 
bloemetjesenzo.. mijn ogen dwaalden af naar Nisrine ik spoelde door.. en drukte 
snel opplay toen ik meende mezelf te zien.. of was ik dat niet??.. ik keek en 
meende de omgeving te herkennen.. ik hoorde muziek op de achtergrond en heel 
veel mensen.. maar ik herkende er geen een.. ze kwamen me bekend voor.. maar 
heel vaag.. 

ergens ging de telefoon.. ik herkende de mijne er niet in.. en bleef om me heen 
kijken totdat ik em naast de tv zag liggen.. ik liep er naar toe en zag.. "schatje "op 
de display.. dat moet de telefoon van Yassir zijn.. Imane belde hem om te vragen 
hoe alles ging.. ik wist het bijna zeker. even twijfelde ik of ik zou opnemen.. maar 
besloot het niet te doen.. ik spoelde door.. en zag daarna een bruid samen met de 
bruidegom moeizaam naar beneden lopen.. mijn god, Imane en ik??!!!"ik 
glimlachte toen ik zag hoe gespannen ik was..zag er best leuk uit die soepjurk.. 
Imane was net een pop.. zo zwaar opgemaakt was ze..maar ze was mooi.. bloed 
mooi.. er gebeurden veel dingen om ons heen.. maarhet enige waar ik op gefocust 
was waren zij en ik.. we pasten goed bij elkaar.. al zei ik dat zelf.. 
de telefoon ging weer af..ik keek er geirriteerd naar.. maar dit keer zag ik dat het 
Imane niet was.. "JOn .. na drie keer overgaan stopte de telefoon vanzelf.. ik pakte 
de telefoon en ging weer zitten.. als ie nog een keer afging zou ik opnemen.. of 
niet... zonder dat ik mezelf kon tegen houden .. zat ik al in zijn berichtenbox.. ik 
hield me voor dat ik naar het bewijs van hun liefde zocht... sommige berichten 
waren nzinnig.. ik opende er eentje die mijn hart brak... hij was van imane 
afkomstig.. 

" Ik heb je ooit verteld hoe belangrijk hij voor me was, zijn plaats kan niet 
opgevuld worden door niemand, maar op mijn manier hou ik van Jou, en ik wil 
verder met jou.. maak je geen zorgen lieverd. wij zijn van elkaar"

de zekerheid in het berichtje deed me pijn, het feit dat ze met hem verder wilde... 
maar aan de andere kant, mijn plaats was er nog.. niemand had em op gevuld, 
Yassir niet en niemand niet. dus er was nog hoop.. wat ze ook zei.. ik had hoop. 
ik keek weer naarde tv.. ik glimlachte toen ik zag hoe zij mijn hand pakte.. en de 
neggafa aan ons plukte.. net zoals toen had ik zin om haar weg te slaan.. it was 
het begin.. ik weet nog dat ik toen dacht dat deze vrouw mij zou breken.. ik had 
gelijk gehad..wat niemand was gelukt had zij binnen no time onder de raarste 
omstandigehden voor elkaar gekregen.. ik ging van haar houden.. ik gaf zoveel 
op voor haar.. ik had zo over mijn trots heen gelopen.. voor haar..of door haar? ik 
wist het niet.. ik wist ook niet waarom.. het was gewoon gebeurd.. ik had spijt dat 
het zo moets lopen.. dat het zo gelopen is.. mijn gedachten werden verbroken 
door het gehuil van nisrine.. ik stond verdwaasd op en tilde haar op.. ik deed 
haar heel onhandig een nieuwe luier om en ging liggen.. met haar op mijn borst.. 
maar iets knaagde aan mij... mijn nieuwsgierigheid was nog niet bevredigd.. ik 
keek naar de telefoon.. en pakte die weer.. ik zocht weer in de inbox.. en zag 
opeens Jon staan.. hee dat is die ene die net belde.. ik opende het berichtje.. 
"Yas, je kan niet blijven weglopen voor me.. bel me asjeblieft" ik fronstte.. en 
zocht een andere berichtje van JON. ik hoefde niet verder te zoeken.

"Ik snap je niet lieverd, je bent niet de Yas, die ik ken, waar ik vn hou.. word niet 
laf, je kunt niet weglopen voor wat je bent! laten we praten schat er is een andere 
oplossing behalve trouwen" 

dit was heel interessant.. Nisrine begon een beetje te huilen.. ik gaf haar haar 
speentje en keek afwezig verder.. ik zocht naar meerdere berichten.. ik glimlachte 
toen ik er nog een vond.. 

"Yassir, trouwen is niet de oplossing, je zult jezelf en haar ongelukkig maken, jou 
plaats is bij mij. wat wij hebben kun je niet weggooien. maar jij hebt gekozen. 
maar je weet dat je bij mij terrecht kan ik hou van je schat, ondanks alles! ooit zul 
je de mijne zijn" 

Woow, ik dacht dat Jon een man was.. dom dom dom.. ik voelde me opeens heel 
laag.. ik heb gewoon in iemands prive dingen lopen wroeten.. ik voelde me 
slecht.. maar aan de andere kant..in liefde en oorlog is alles geoorloofd..ik legde 
de telefoon neer enwe keken een tijdje tv.. toen viel ze in slaap.. maar ik vond het 
heerlijk zoals ze nu lag.. het voelde goed.. mijn kleine meid.. lag op de borst van 
haar pappa.. ik glimlachte.. ik wilde haar, en haar moeder.. ik keek weer naar de 
band.. hoe de mensen dansten.. daarna kwamen we weer naar beneden.. 
mijnogenprikten..even deed ik ze dicht... ik wilde verder kijken.. het wasleuk hoe 
iedereen vol hoop naar de toekomst keek.. hoe vals de valse start was... maar 
goed.. het verleden kon niet veranderd worden.. maar de toekomst wel.. en ik 
vecht door... nog twee maanden.. en dan?? ik zag al voor me hoe ik yassir uit de 
stoel wegtrokom er zelf te gaan zitten.. Naast Imane.. de heks die me betoverd 
heeft... 

opeen kreeg ik een rare gedachte.. ik wuivde het meteen weer weg.. maar zo gek 
was het nog niet.. zou het mogelijk zijn.. ik staarde voor me uit.. heel 
 onwaarschijnlijk.. ik concentreerde me weer op de videoband.. en het gebeuren 
op de bruiloft.. maar mijn gedachten waren er niet bij.. Ik kende een JOn.. dat was 
een man.. maar bij nederlanders was niks vreemd genoeg.. JON kon net zo goed 
een afkorting zijn... als het niet zo was... ik durfde er gewoon niet aan te denken.. 
dan zou Yassir homo zijn... ik kon het niet geloven.. ik vond hem geen homo 
type.. ik schudde mijn hoofd.. weinig kans.. maar toch.. ik twijfelde heel erg.. de 
laatste keer dat ik zo twijfelde had me ertoe gebracht naar de banden van 
rechtbank te kijken.. en kwam ik erachter dat imane onschuldig was... wat had ik 
te verliezen?" ik zou me hoogstens een beetje slecht voelen omdat ik in 
andermans priveleven zat te wroeten.. maar voor de rest.. ik zuchtje diep.. 
"doen?? " opeens nam ik een besluit... schijt.. " mompelde ik.. en haalde mijn 
eigen telefoon uit mijn zak en zette die op anoniem..daarna nam ik de telefoon 
nummer van jon over en belde die.. de telefoon ging driek keer over vordat ik de 
voicemail hoorde.. "hallo, dit is de voicemail van JON, spreek je boodschap in na 
de beep. wat een stem dacht ik... zeker bekakt.. maar goed.. het was een man... 
mijn hart bonsde.. zou het waar zijn.. "waarom niet, de puzzelstukjes begonnen in 
elkaar te vallen... waarom zou een man met een vrouw trouwen, die net 
gescheiden is, en daarvoor ook nog verkracht is? klonk cru.. maar toch.. een 
normale man zou er lang over nadenken dan een paar maanden.. en Yassir wou 
te graag... hij had iets te verbergen.. dat was duidelijk.. ik glimlachte nu.. ik moest 
een lach onderdrukken.. "hij moest tegenover zijn omgeving, zijn ouders laten 
zien dat hij hetro is. en dat doe je door te trouwen.. jah.. het was allemaal heel 
logisch..maar je zou er nooit opkomen, niet bij Yassir.. hij was te mannelijk... als je 
geen aanleiding had, zouje nooit dat denken van hem.. pfff... ik sloot mijn 
ogen...deze huwelijk is voorlopig van de baan.. daar zou ik persoonlijk voor 
zorgen 

Imane kwam helemaal kapot thuis..het was elf uur in de avond.. ze was die 
ochtend om 8 uur begonnen.. maar de vergadering die om 6 uur begon moest 
voorbereid worden en op het laatste moment was er iets misgegaan met de 
catering waardoor ze snel,heel snel iets anders moest regelen. ze zuchtte.. en hing 
haar jas op in de gang terwijl ze haar haar losmaakte.. tfoe wat haatte ze die 
strakke knotjes.. haar tas legde ze op de grond neer.. eerst haalde ze er nog twee 
bandjes uit.. ze moest nog verslag maken.. van de vergadering.. maar eerst zou ze 
een douche nemen en uit dit rotte strakke pak proberentekomen.. ze 
verwonderde zich hoe wael zich zo gemakkelijk in zijn pakken had gevoeld.. 
shit.. weer wael.. wanneer hield ze opmet aan hm te denken.. Yassir droeg nog 
strakkere pakken.. meestal in donkere degelijke kleuren.. zelfs op zijn vrije dagen 
 zag hij er netjes uit.. wael, ging wat dat betreft het liefst in een spijkerbroek of 
joggingbroek.. ze zuchtte.. oke dit is een teken dat zeecht oververmoeid was...ze 
had geen controle meer over haar gedachten.. 2 keer in 3 minuten dacht ze aan 
hem.. ze hoorde geluid uit de woonkamer komen ze liep ernaartoe.. ze hoopte 
dat het yassir niet was.. die zou zeker weer over haar rok zeiken..te saai, en te 
lang en zo conservatief.. ze keek naar haar rok.. net boven de knieen, yassir zou 
het weer afkeueren.. ze moest eerlijk zeggen dat ie geobsedeerd was door 
kleding.. hij zag er ook altijd tiptop uit.. om jaloers op te worden gewoon.. en ook 
nooit een bad hairday..ze vroeg zich af hoelang hij voor de spiegel stond.. ze zou 
het hem vragen..

ze liep de woonkamer in en keek meteen naar de tv.. "shit, daTwas haar bruiloft.. 
ze herkende hetmeteen.. ze had het duizende keren gekeken .. maar ze had het 
weggeborgen.. had Yassir lopen snuffelen in haar spullen en dit gevonden??"ze 
voelde zich boos worden.. ze keek naar de bank.. en wilde net haar mond 
opendoen toen ze zag dat het gestalte dat daar lag zich niet bewoog.. op een op 
en neer gaande beweging van de borstkas.. hij ademde in elk geval.. "imane liep 
naar de hoeklam en zette die aan.. door de vage schijnsel zag ze tot haar grote 
schrik.. dat niet Yassir.. maar wael daar lag te slapen... even bleef ze verstijfd 
staan en probeerde te bedenken hoe hij .. uitgerekend hij..hier kon zijn.. slapend 
op haar bank.. met haar dochter op zijn borstkas.. .. ze stond besluiteloos voor het 
hartverwarmende tafareeltje.. "zo had het kunnen zijn imane... riep een stemmetje 
in haar.. "zo kan het nog steeds zijn"vervolgde diezelfde stem.. "imane deed een 
stap naar voren.. nee daar is het te laat voor murmelde ze.. ze liepnaar het tweetal 
toe en schoof haar handen onder het lijfje van Nisrine.. ze voelde zijn 
warmelichaam.. en het regelmatige kloppen van zijn hart.. zenegeerde de 
gevpoelens die haar bekropen en tilde haar dochter op. ze liep ermee naar 
boven..ze legde imane in haar bedje.. en nam daarna een hete douche en dacht 
na.. wat moest ze met die slapende man beneden.."niet zomaar een man zei de 
stem in haar binnenste.. "de man van je leven.. "yeah right, de man die mijn leven 
verwoestte.. ze wist dat ze weer onredelijk bezig was..ze trok haar badjas aan en 
liep weer naar haar slaapkamer.. ze trok haar nachthemd aan.. en begon heen en 
weer te lopen... ze zag een onweersflits.. hem nu wakker maken en naar huis 
sturen zou onmenselijk zijn.. hem hier laten is ongepast.. ze waren alleen..Fatima 
was gaan logeren bij een vriendin.. maar aan de andere kant.. het was wael.. de 
enige man die ze echt heeft liefgehad.. die ze nog steeds lief heeft.. hij heeft 
bewezen zich in te kunnen houden.. ze wilde het niet graag toegeven.. maar ze 
zou het hem zelfs toevertrouwen om samen met hem in bed te liggen zonder dat 
er iets gebeurde.. hij heeft bewezen dat hij het kan.. probleem is dat ze niet zo 
 zeker van zichzelf was.. die gedachte deed haar glimlachen.. snel pakte ze een 
dekbed uit een kast en liep naar beneden omhem toe te dekken.. toen ze 
aankwam.. lag hij er net zo bij als eerder.. ze pakte de kussen die ze onder haar 
arm had en tilde zijn hoofd voorzichtig op.. en stopte de kussen eronder.. daarna 
deed ze hem zijn sokken uit en dekte hem toe.. even keek ze op hem neer.. en 
draaide zich om voordat ze wat geks deed...

ze sliep heerlijk.. ze was zo moe dat ze heel vast sliep.. ze sliep overal doorheen.. 
ze droomde weer van vroeger.. en kreeg weer het gevoel dat destijds zo 
kenmerkend was, en wat ze zo had gemist.. ze had het gevoel dat ze werd 
vastgehouden.. niet zomaar.. maar op een bepaalde manier waarop alleen hij 
haar kon vasthouden.. alleen hij hadhaar het gevoel gegeven.. dit gevoel.. 
warmte, veiligheid, bescherming.. in deze armen had ze rust gevonden.. even 
leek haar verstand te ontwaken.. maar ze suste het snel weer.. en sliep verder.. 
deze droom was te mooi om je ogen open te doen.. ze zou eens een keer genieten 
van deze droom.. dit gevoel... er kwam een streepje licht door de lamellen .. shit 
het was ochtend.. een nieuwe zware dag stond haar te wachten.. maar in elk 
geval had ze lekker geslapen.. op dat moment ging de alarm af in haar hoofd... 
Wacht eens even dacht ze... het voelde te echt aan.. het voelde goed aan.. maar TE 
echt.. en dat hoorde niet... want het was iets uit het verleden.. langzam ontwaakte 
imane.. en ze voelde inderdaad dat ze stevig werd vastgehouden.. door iemand 
die achter haar lag.. ze lag tegen een lange warme lijf aan... Imane fronste en 
probeerde niet in paniek te raken. ze keek omlaag enzag een arm die over haar 
buik lag en de hand die haar borst omvatte.. onbewust huiverde ze.. ze tilde haar 
hoofd op.. ja daar lag de anderen arm.. onder haar hoofd.. zonder te kijken wist 
ze al hoe haar benen met de zijne verstrengeld lagen.. ze keek kritisch naar 
zichzelf.. haar arm lag over de zijne.. en waarom had ze e deur niet 
dichtgedaan??? er was maar een persoon die het lef had om snachts bij haar in 
bed te kruipen.. "hoe durfde hij... ze zou hemleren.. !!!!zonder verder na te 
denken zette Imane het op een gillen...

mijn lichaam schrok.. kwam in actie.. stond op.. viel.. en probeerde me los te 
trekken.. om me heen kijken keek ik waar het geluid vandaan kwam.. ik zag 
alleen Imane.. ze lag met haar rug Nnaar me toe.. helemaal ineengekropen.. ' toen 
pas drong het tot me door dat ik haar had laten schrikken... wasstom van mij.. 
echt stom... ik wist hoe gevoelig ze was voor onverwachte lichamelijke contact.. 
ik sprong uit bed enliep naar haar kant van het bed.. ik nam haar in mijn armen... 
"saafi Hbiba.. ik ben het maar.. wallah ik ben het maar... "shit.. sorry... ik wilde je 
niet laten schrikken.. .. ik hoorde nog meer lawaai..maar dat was afkomstig van 
 kleine ledikantje.. "wayoo shit.. Nisrine, natuurlijk die is natuurlijk ook 
geschrokken... ik keek vertwijfeld wat nu?? wie eerst?"

ze had zijn snelle actie niet verwacht.. en helemaal niet dat hij hara ging troosten.. 
ze had hemlatn schrikken.. heel erg.. ze had verwacht dat ie zou uitvallen.. 
zeggen dat hem had laten schrikken.. ze had alles verwacht..maar niet dat ie haar 
zou troosten.. ze rook zijn lichaamsgeur.. hij had zijn overhemd nog aan.. even 
dreigde ze zichzelf te verliezen in de armen van deze man.. maar bdacht toen dat 
hij geen enkele reden ha om hier in haar huis te zitten, en ook nog in haar bed te 
kruipen.. ze voelde woede opkomen.. om alles ,alles wat hij haar had aangedaan 
en zijn arrogantie om weer in haar leven te verschijnen en weer zijn plaats te 
komen opeisen... ze duwde hem hard weg. hij viel achterover en Imane kroop 
onder zijn verbaasde blik omhoog en sloeg haar bnenen over de rand van het 
bed.. ze wees kwaad naar hem.. "wat doe jij hier????""

de verandering in haar gedrag ging zoals gewoonlijk snel. eeh.. ik was gaan 
oppassen, en viel in slaap!" zei ik en stond op enliep naar de huioende nisrine.. ik 
tilde haar open probeerde haar te kalmeren ik streelde haar ruggetje terwijl zij 
nog huilde.. "je hebt haar laten schrikken met je hysterische gegil.." toen ik naar 
imane keek betrapte ik haar op een vreemde blik.. ik kon die blik niet thuis 
brengen, maar waarschijnlijk wilde ze niet dat ik nisrine had opgepakt. "je hebt 
het recht niet wael... je had hier niet moeten zijn.."ik haalde mijn schouders op... " 
wat deed je in mijn bed?" vroeg ze argwanenend.. wat heb je met me gedaan??" 
Niks wallah.. "ik heb geslapen.. "en waar is Yassir.. wat heb je met hem 
gedaan... ?" toen ik me herinnerde hoe dat was gegaan, moest ik lachen.. 
"WAATTT???" gilde ze weer.. "damnn.. gheer beshwiya 3liek, hij leeft nog.." 
WAELLL!!!"waarschuwde ze.. kijk weet je wat.. ik vertel je beneden alles.. ga 
lekker douchen en dan gaan we samen ontbijten.. "NIks ervan!! praat nu!!' ik 
glimlachte.. sgoed lieverd maar niet hier.. en niet terwijl jij in je nachthemd staat.. 
"schijnt trouwens door.. " zo sta ik niet voor mezelf in.. grapte ik.."Ik zag imane 
naar de kussen graaien en het naar mijn hoofd gooien.. ik draaide me om 
waardoor het tegen me rug kwam.. "oh zag je dat liefje, mama wordt boos.." 
Nisrine stak haar armen naar haar moeder uit en begon te jammeren... 
"GEEf!!"commandeerde Imane.. ik irriteerde me aan haar toon... "luister schat ik 
heb geduld.. en ik hou van je.. maar dat wil niet zeggen dat jeme als een hond 
moet behandelen.. ik ben nog steeds een persoon.. dus let op je toon..!!" imane 
gaapte me aan.. .. ik glimlachte om mijn woorden wat te verzachten.. alhoewel ze 
terrecht waren en ik het niet prettig vond om te worden gecommandeerd, moets 
ik nog wel flex blijven tegen haar.. maar goed.. ik moest me anders opstellen.. ze 
 moest respect voor me hebben.. ik moest haar laten denken dat ik me erbij 
neergelegd heb dat ze met een ander gaat trouwen. dan was ze minder 
argwanened tegenover mij.. ik was trots op mijn plannetje van gister.. 

Imane was verbaasd om zijn terrechtwijzing.. hij had wel een beetje gelijk. maar 
ze had niet gedacht dat hij dit zou zeggen.. ze had verwacht dat ieonderdanig 
zou zijn,om haar weer voor zich te winnen.. hij zou vroeg of laat toch van een 
kouwe kermis terugkomen want ze liet zich niet door hem winnen.. ze was geen 
object.. maar goed.. hij had nu gelijk. ze glimlachte en liep naar haar dochtertje 
toe.. en stak haar armen uit.. ze pakte Nisrine voorzichtig uit zijn armen.. hij liet 
het toe, het was een natuurlijke gebaar van overhandiging..alsof ze nooit anders 
hadden gedaan.. "wacht opmij beneden wael, ik wil met je praten over gister" 

ik knikte.. ik wacht op je.. ze keek me vreemd aan.. ik wist niet waarom.. de blik 
verdwen zo snel als dat ie er was.. het leek wel of ik het me verbeelde.. maar goed 
in een slaapkamer staan met imane was zoiezo gevaarlijk voor de gemoedrust.. 
vlak voor ik me omdraaide kon ik niet laten om te zeggen... "mooie bh 
trouwens... heeeel sexy.." Hierop vloog een flesje van Nisrine door de lucht en 
kwam etegen de deur terrecht.. ik draaide me om en lachtte.. "op moment dat jij 
leert mikken... zal ik mijn graf bestellen.. ik knipoogde en ging naar beneden... ik 
wilde niet zitten wachten en ging alvast koffie zetten.. ik wilde dolgraag onder de 
douche maar dat zat er voorlopig niet in.. dus draaide ik de kraan open en deed 
mijn hoofd eronder en waste mijn gezicht en spoelde mijn mond.. ik was met 
mijn tweede mok koffie bezig toen ze in de deuropening stond.. ze was volledig 
aangekleed.. ik zei er niks over en wachtte tot ze ging zitten.. maar eerst pakte ze 
een mok uit de kast en schonk zichzelf koffie in.. "waar is Nisrine?"verbrak ik de 
stilte.. "ze nam een slok en keek mij wantrouwend aan.."ik heb haar weer op bed 
gelegd.. ze keek op haar horloge.. ze is gewoon geschrokken.. normaal slaapt ze 
tot 9 uur. ik knikte.. ze leunde tegen het aanrecht en keek me scherp aan voor ze 
haar vraag op me afvuurde.. "waarom ben je hier?" ik zette me schrap voor om 
volkomen onschuldig verhaal te halen.. uit het feit dat ze deze vraag stelde 
maakte ik op dat Yassir haar nog niks had verteld.. ïk wilde Nisrine zien en was 
op bezoek gekomen.. en toen was Yassir hier.. hij liet me niet binnen, en zei dat 
zodra jullie getrouwd waren, ik mijn dochter nooit meer te zien zou krijgen... 
"Imane zuchtte.. "Je hebt afstand van haar gedaan wael, bovendien is ze niet jouw 
biologische dochter.."ik keek haar boos aan en stond op.."nee ik heb haar 
inderdaad niet bij jou verwerkt.. het was inderdaad niet mijn sperma.. maar het 
werd mijn dochter op hetmoment dat ik haar moeder onderteunde bij het kotsen.. 
dat ik haar mond afveegde en haar water gaf om de bittere smaak weg te spoelen, 
 ik kwam steeds dichterbij.. het werd mijn dochter op het moment dat ik haar in 
jouw buik voelde bewegen en mijn hart een slag oversloeg, toen ik haar op een 
klein tvtje zag en mezelf en haar beloofde een goede vader te zijn.. dit alles en ik 
ben niet vader genoeg?? besef je wel wat je me wilt aandoen imane??" hier was ze 
stil van.. we staarden elkaar even aan.. ik besefte dat ik te emotioneel werd en 
wendde me af.. ik keek naar de tuin... " we dwalen af.." Yassir daagde me uit en 
ik wilde hem een lesje leren.. en dwong hem mij binnen te laten.. dat deed hij 
niet, toen gingen we wat stoeien en belandde hij buiten en ik binnen.. ik 
glimlachte.. "Oh my God, wael heb je hem geslagen??" ik lachte.. nee een stomp 
maar, maar dat komt omdat ie mijn moeder uitschold.. ik lachte niet meer.. maar 
in elk geval.. ik haalde mijn schouders op.. ik gooide zijn spullen naar hem toe en 
hij bleef hierzo bonken en vloeken en schelden.. ik dacht weer aan zijn 
opgevoerde show.. en hoe zielig hij afdroop.. en lachtte weer... "

en lachtte weer... " ik vind het niet grappig wael.." ik haalde mijn schouders op.. 
"jammer, je had het moeeten zien.. wallah ik lag plat.." Imane keek me 
verontwaardigd aan.. "wael?? ben je ziek ofzo?" ik trok een wenkbrauw op.. "wat 
als je het niet grappig vind, jammer voor je... maar het was zijn eigen dikke 
schuld.. Imane onthield zich van commentaar.. en ik vond het jammer dat ze haar 
gevoel voor humor was kwijtgeraakt.. "oke, je bent binnengekomen in mijn huis 
terwijl je weet dat ik dat niet goed vind.. had je niet het minste respect kunnen 
opbrengen om in elk geval mij op de hoogte te stellen.." je telefoon was uit.. en 
ten tweede praat niet over respect.. jij had niet genoeg respect voor mij om me te 
laten weten dat je ging hertrouqen, je had niet genoeg respect voor mij om mij bij 
mijn dochter te laten.."

het is moeilijk respect te hebben voor iemand die je heeft vernedert, die je 
herhaaldelijk H. OER hefet genoemd.. die je praktisch heeftgeslagen.. en dat in 
een zwangere toestand.. die de smeekbede van zijn vrouw negeert en haar bij de 
haren pakt en hen en weer slingert om zijn woede te uiten.. die haart dwingt te 
vertellen hoe vaak ze een ander gen eukt terwijl zij... ik legde snel mijn hadn op 
haar mond.. haar woorden sneden diep in mij.. ik had zoveel spijt dat het pijn 
deed.. nu ik dit hoorde besefte ik hoe wreed ik ben.. ik haatte mezelf.. ik keek in 
haar groenen ogen die vol stonden met tranen.. "shht, fluisterde ik.. herinner me 
niet aan hoe verachtelijk ik ben.. ik was vergeten hoe ik mezelf haatte.. ze duwde 
mijn hand weg.. ik voelde hoe mijnvertrokken mijn gezicht was.. zoveel pijn deed 
het.. 

"besef je dat ik het moeilijk vind om respect voor je te hebben.. je gedrag was... ze 
 zocht naar woorden.. ik schudde mijn hoofd.. en draaide me weer om naar de 
tuin.. ik kneep mijn ogen dicht.. dit gesprek begon uit de hand te lopen.. maar ik 
liet haar uistpreken..misschien was het goed om hardop te horen, hardop te 
spreken in plaats van die eeuwige pijn van binnen. "ik begrijp je als je zegt dat je 
me haat.." ik hoorde haar snuiven.. "geloof het of niet.., ik haat je niet wael.." ik 
kan je eenvoudigweg niet haten.." "waarom niet antwoordde ik.. ik kan ermee 
leven.. ik verdien het, maar ik kan niet leven met je onverschilligheid.. daarvoor 
was er teveel tussen ons.. " ze zuchtte ik weet het.. dit gesprek loopt uit de hand.. 
je kan beter weggaan wael.." ik draaide me weer om.. "nee, we zijn nog niet 
uitgepraat.. " klopt zei ze.. maar dat raken we nooit"ik haalde mijn schouders op.. 
"als ik jou weer in mijn armen heb, dan ben ik uitgepraat.."ze schudde haar hoofd 
en ik meende iets te zien wat op een glimlach leek... "bespaar je de illusie wael.. 
het zal niet gebeuren.. " waarom niet?"vroeg ik zacht.. ze zette met een klap haar 
mok neer.."heb ik dan tegen de muur staan praten??!! zei ze boos.. "ik schudde 
mijn hoofd.. "nee dat niet.. maar het verleden is gebeurd.. er zullen littekens zijn.. 
maar dat hoeft ons niet tegen te houden Imane.. ik hou van je, ik hou van onze 
dochter, waaromzou je ons geen kans gunnen? samen verder te gaan..laat al de 
geleden pijn niet voor niets zijn.. ze schudde haar hoofd.. "Kanniet, wael telkens 
als ik je zie dan.. dan gebeurt er van alles met me ik doe mijn best om normaal 
tegen je te doen.. maar alles komt weer naar boven.. alle pijn alle herinneringen.... 
ik heb geen rust met jou, ik vertrouw je niet.. jij bent in staat mij te raken zoals 
geen ander dat kan.. ik heb me ooit blootgesteld aan jou.. de klap die ik toen heb 
gekregen... ik wil dat nooit meer meemaken.. dat laatste kwam er met een snik 
tegelijk uit.. ik eed een stap naar voren en nam haar in mijn armen.. "geef me dan 
een kans Imane.. geef me een kans je vertrouwen te winnen.. er weer voor je te 
zijn.. ze schudde haar hoofd terwijl ze tegen mijn borst aanlag.. "ik heb mijn eigen 
weg uitges******d.. mijn leven gaat door wael.. ze maakte zich los van mij.. 
Zonder jou..

het was alsof ze mij een klap in het gezicht gaf.. en voor het eerst zag ik in dat het 
zinloos was.. het was gebeurd.. over en uit.. "ik boog mijn hoofd.. je gaat toch 
trouwen.. ze knikte.. sgoed.."maar niet met Yassir.. zei ik.." zeveegde de tranen 
van haar gezicht pardon??" hij is geen geschikte man voor jou.. "Oh stop wael.. ik 
heb niet om jouw mening gevraagd.. bemoei je niet met zaken die je niet 
aangaan.. "ik keek haar aan en overwoog hoe ik het beste kon zeggen.. 
"trouwens.. over met zaken bemoeien.. "waarom heb jij tussen mijn spullen 
gesnuffeld?" ik??"ik heb niet in jouw spullen gesnuffeld.."jawel je zat onze 
bruiloft te kijken.. en die band had ik weggestopt.."ik schudde mijn hoofd.. ik had 
de video aangezet,en het zat er al in wallah" ze keek me doordringend aan.. "kom 
 zeg waarom zou ik over zoiets liegen"toen ze niet antwoordde werd ik boos.. 
"weet je wat.. laat maar zitten.. ik ga me niet zitten verdedigen om zoiets.. geloof 
jij maar wat je wil, dat doe je toch altijd.. ! ze trok haar wenkbrauwen op.. "veel 
succes en veel plezier.. ik liep langs haar heen naar de huiskamer en pakte mijn 
telefoon en sleutels.. "beslamma " 

Imane bleef verdwaasd achter.. ze volgde hem naar de deur.. "wael?" hij draaide 
zich om en ze zag de hoopvolle blik in zijn ogen.. ze haatte het om hem weer 
teleur te stellen.. ze wist niet meer wat ze wou zeggen.. " wil je nooit meer in mijn 
bed kruipen, zonder het te zeggen.. " ze zag inderdaad de verslagenheid in zijn 
ogen terugkeren.. hij knikte.. je vraagt je af waarom he?" ze keek hem alleeen 
aan.. het was een domme vraag aangezien hij net nog heeft gezegd dt hij van haar 
hield.. hij haalde ongeduldig zijn haar van zijn gezicht.. "aangezien je de 
waarheid toch niet gelooft en van mij verwacht dat ik toch lieg.. ik ben in je bed 
gekropen omdat ik rugpijn heb.." en de leugen is??" ze glimlachtte.. ik 
beantwoordde haar glimlach.. "vraag het jezelf, vraag waarom je zo lekker hebt 
geslapen.. jij bent ook goed in liegen.. ik draaide me om en liep naar de auto... de 
vorige avond waande ik mijzelf een winnaar.. vandaag voelde ik me de grootste 
verliezer.. 

maar zoals imane zei.. het leven gaat door.. ook zonder mij.. en zo ook mijn 
leven.. het is nu 4 dagen geleden dat bij imane had geslapen.. mijn dagen waren 
vol.. mijn avonden vulde ik met sporten, en met vrienden optrekken... ik mijdde 
het huis.. zodra ik binnen was kwamen de herinneringen op me af.. ik besloot te 
verhuizen.. de vijfde dag ging rond negen uur de telefoon.. het nummer was 
anoniem.. dus ik nam op met een simpele "Hallo.?? Wael?, met imane.." ze hoefde 
haar naam niet te noemen .. ik zou haar uit duizenden herkennen... "hallo imane, 
hoe gaat het met je??" ja gaat goed elhamdolilah.. en met jou??" hamdolilah.. zei 
ik.. mezian.. ze aarzelde, je vraagt je zeker af waarom ik bel he?" ik glimlachte.. 
nou.. ik vraag me niks af.. ik geniet gewoon.. ik weet zeker dat je wel gaat zeggen 
waarom je belt.. en in de tussentijd genit ik ervan om je stem te horen.. ze 
glimlachte hees.. "ik hoor muziek op de achtergrond.. wie zingt??" ik glimlachte.. 
wil je dat echt weten??" hmm.. ik vraag het je dus ik denk van wel.." abdel 
haleem.. het is jouw cd.. "ooh kreunde ze.. damnn.. wat heb ik die cd gemist.. ik 
dacht al dat Fatima het heeft uitgeleend.."ik glimlachte.. nee ik heb em.. wil je em 
terug??" neeh.. ik koop wel een andere.. hou jij die maar.. "zal ik doen.. " je klinkt 
moe, ben je net van werk vroeg ik.. ze zuchtte.. en het leek alsof ik zag hoe ze op 
de bank plofte.. "nee ik was om 6 uur klaar.. maar Nisrine krijgt een hoektand 
geloof ik.. ze is zo moeilijk.. en ze hefet diarree enzo.. ik heb haar nu pas in slaap 
 gekregen.. " huilt ze veel.. ? vroeg ik alleen om het gesprek te rekken.."ze heeft 
alleen maar gehuild.. ik werd echt gekop een gegeven moment.. "sbar ou saafi zei 
ik.. het gaat over.. ze zuchtte.. ja klopt.. maar jij dan.. je klinkt ook moe.. ik lachte.. 
"ja klopt ik ben levensmoe dus als ik ga uitrusten dan doe ik dat voor eeuwig.. " 
ze lachtte.. nou ja wat een depressieve gedachte zeg.. ik weet zeker dat je je 
morgenochtend goed zult voelen.. insallah"antwoordde ik.. even viel het stil.. ze 
schraapte haar keel.. "ik heb nagedacht over ons gesprek wael.." en ik vind dta je 
gelijk hebt als je je dochter wil zien.. " ik ben blij dat je tot die conclusie bent 
gekomen imane.. want als je moeilijk had gedaan dan washet via de juridische 
weg geweest.."nou ja zeg, je hebt geenpoot om op te staan.. ze hebt afgezien 
daarvan.. "ja antwoordde ik, van de voogdij.. zoals ik je had beloofd lang geleden 
toen je mij ten huwelijk had gevraagd weetje nog??"hmm.."antwoordde ze.. maar 
zelfs dat kan ongedaan worden met argument dat ik geestelijk niet in staat was 
om zulke beslissingen te nemen.. "ze zuchtte..."whatever.." welke dagen? " vroeg 
ik.. "dagen??" je mag alleen op zaterdag komen.. maar je neemt haar niet mee.. 
alleen hier.. en je hoeft ook niets mee te brengen.. ik wil geen problemen met 
Yassir.. "Hoezo..?" hij is erg jaloers.. hij werd para toen hij kwam.. "hoezo vroeg ik 
weer.. hij heeft jou stropdas gevonden, jij was die vergeten a dombo.. "ik lachte.. 
"ooh.. " heb je gezegd dat we samen hebben geslapen?"plaagde ik.. ze lachte 
hees.. "nee ik wilde jouw leven sparen.." hehehe grappig hoor.. "even viel er een 
stilte.. "maar sgoed ik ga je hangen wael.." oh waarom dan vroeg ik.."eehmm.. 
omdat ik niks meer te zeggen heb.." ik lachte ja maar misschien ik wel.. " maar 
misschien wil ik niet luisteren lachtte ze.. " dat zou typisch imane zijn dan he?" ze 
lachte.. ja je hebt gelijk.. "oke geef nisrine een kusje van me en welterusten he" "ja 
welterusten... "

ik hing op en bleef naar de telefoon kijken.. het was een verrassing.. maar en hele 
mooie.. ik heb met Imane gesproken zonder ruzie te krijgen.. maar wat had het te 
betekenen ze ging toch binnenkort trouwen. ik tikte nummer van said in.. "said 
ga je mee wat drinken?" het is bijna half tien man.. " ja dus?? of mag je niet van je 
vrouw.. **** you antwoordde hij.. "saafi saafi laat maar.. " ik hing op.. blijkbaar 
had ik ergens bij gestoord.. het is toch niet logisch dat mensen om half tien 
gingen slapen?"ik pakte mijn jas en ging de stad in.. ik zou zeker wel een van me 
oude makkers vinden.. 

Twee weken gingen voorbij zonder dat er iets gebeurde.. ik was al op zoek naar 
en andere woning in een andere stad. dit keer wilde ik verhuizen naar het 
zuiden.misschien dat ik daar een nieuw leven kan beginnen..ik wist ook dat 
 imane mij vermeed.. elke zaterdag was ze uit met haar vriend.. ik kreeg de kans 
niet om haar te vertellen dat ie homo is.. 

op een zondag avond zat ik op het balkon en keek naar de donkere hemel.. ik 
dronk een mok thee met na3na3.. op zulke momenten misste ik haar het meest.. 
als ik me zo alleen voelde.. en besefte dat ik ook daadwerkelijk alleen achterbleef. 
vaak hoorde ik een stemmetje in mijn hoofd die me zei dat ik dan ook maar op 
zoek moest gaan naariemand om mijn levenmee te delen.. maar mijn gevoel 
kwam in opstand.. ik kan pas verdergaan als zij definitief gertrouwd is.. tot het 
laatste moment zal ik blijven hopen.. allerlei herinneringen kwamen omhoog.. ik 
pakte mijn telefoon, ik overwoog te bellen.. maar besloot toch een smsje te 
sturen.. ongeacht wat ze ervan zou denken.. ik tikte mijn boodschap kort en 
krachtig in.. "Ik mis je" en verzond die..

Imane heeft de hele avond ongemakkelijk in haar vel gezeten.. er mankeerde haar 
iets.. maar wist niet wat.. daar werd ze strontchagarijnig van.. ze was zo 
chagarijnig geweest dat Yassir boos is weggelopen.. maar zelfs daar maalde ze 
niet om.. het enige wat ze wilde was met rust gelaten worden.. gelukkig sliep de 
kleine al.. Fatima lag voor de tv te zappen.. en zelf at ze naar een boek te staren.. 
ze was niet verder gekomen dan een paar bladzijden.. ze was weer in gedachten 
verzonken toen ze fatima "jouw telefoon"hoorde brommen.. wat??" je hebt een 
berichtje zei fatima weer.. Imane zuchtte.. ze had geen zin in een sms sessie met 
Yassir.. met niemand eigenlijk.. ze reikte naar de telefoonen keek verveeld naar 
haar berichtje.. het lezen van het berichtje gaf haar een schok.. haar hart ging als 
een razende tekeer.. en ze voelde een brok in haar keel.. Fatima keek naar haar.. 
wat? "ze stond op en las hardop.. "IK mis je" mm? van wie.. van die feggat kan 
het niet zijn die is net weg..""wael.. antwoordde Imane.. haar stem klonk schor. 
"wat lief.. waaro"shttt!!!'onderbrak imane haar.. ik wil niks over hem 
horen.. !"Fatima deinsde terug en liep naar de keuken.. "waga a boe3o" imane 
stond op en liep naar de tuin... ze was geschokt omdat ze besefte dat dat het was.. 
waar ze de hele dag mee zat.. ze mistte hem.. ookmet zijn ruzies en zijn sores.. ze 
miste zijn aanwezigheid gewoon.. ze ging een een tuinstoel zitten.. en 
beantwoordde zonder na te denken.. "Ik jou ook, je weet niet hoeveel.." nog geen 
minuut daarna kreeg ze weer een sms.."waarom ontwijk je me dan?? het enige 
wat ik d hele week doe is hopen jou te zien, en jij bent altijd weg als ik er ben.." 
Imane merkte dat ze het koud kreeg.. en ze had er zoiezo geen zin in om elkaar 
dingen te verwijten.. ze zuchtte. en begon weer te tikken.. "verwijt me niet dat ik 
jou uit mijn leven wil hebben. ieder is vrij in zijn keuzes ik heb gekozen voor een 
leven zonder jou. en je dochter mag je zien.. waarom moet je mij ook zien dan? 
accepteer dat ik ook een iegen leven heb.." iets later kreeg ze een berichtje.."jehebt 
gelijk.. sorry ik wil te veel.." ze had hem weer down gemaakt en ze vervloekte 
zichzelf.. ze kreeg het gevoel dat ze een spelletje met hem speelde.. en dat was 
niet haar bedoeling.. ze wilde hem in haar leven maar niet als geliefde, niet als 
man.. maar gewoon als vriend.. dat zette ze in een smsje.. ze bleef naar het 
scherm staren tot er een berichtje binnenkwam... " vriendschap is voor mij geen 
optie schat, daarvoor hou ik teveel van je.. " "dat is het enige wat ik je kan bieden" 

iklag inmiddels in bed.. ik kon er niet eens boos om worden.. ik heb verdomme 
genoeg vrienden.. ik wil haar niet als vriendin, ik wilde haar als vrouw, 
levenspartner, zielsverwant moeder van mijn kinderen.. vriendin is mooi 
meegenomen.. maar alleen vriendschap.. nee. ik zette de telefoon neer.. ik had 
niet geantwoord en sloot mijn ogen... ik viel als een blok in slaap.. ik werd twee 
uur later wakker van de telefoon.. ik taste naar dat ding en nam op.. "heb ik je 
boos gemaakt?" vroeg een stem ik moest effe nadenken.. "ooh imane.. "sliep je 
vroeg ze.. ja antwoordde ik.. maar geeft niet.. ik wordt tenslotte niet dagelijks 
gewekt door jouw mooie stem.. "ik kan niet slapen.. fluisterde ze.. "waarom 
fluisterje vroeg ik... "nisrine slaapt.. ooh.. oke waarom kan je niet slapen dan? "ze 
zuchtte.. "heb ik je boos gemaakt??" ik haalde diep adem.. "nee boos kun je het 
niet noemen.." zei ik.. ik dacht even na.. "ik raak er een beetje moedeloos van.. ik 
weet dat ik de grote klap ga ontvangen op moment dat je gaat trouwen.. op 
moment dat ik je ga zien naast hem.. maar toch blijf ik hopen.." mijn keel werd 
onzichtbaar dichtgeknepen.. ik wilde me niet zo blootstellen aan haar.. maar ik 
beschouwde haar al lang niet meer als vijand.. "ik blijf hopen en blijf vechten 
ondanks dat mijn verstand zegt dat ik afstand moet nemen, dat ik het verleden 
moet afsluiten.. toch dwingt mijn hart mij om te blijven vechten.. mijn gevoel zegt 
me dat jij mijn toekomst bent.. emotioneel kan ik niet geloven dat je mij zo 
weggooit.." ik hoorde haar zachtjes snikken.. Is toch raar Imane.. ??"aan de ene 
kant wil ik mezelf tegen je beschermen.. aan de andere kant stel ik me aan je bloot 
zodat je me elke keer kunt afwijzen.. elke keer zweer ik dat het de laatste keer is 
en elke keer zoekik je op.. ik begrijp mezelf niet meer.." ik hoorde haar nog steeds 
snikken.. "imane waarom huil je?" even bleef het stil.." "jij bent de laatste persoon 
op aarde die ik pijn zou willen doen.. en het besef dat het gebeurt doet me pijn.." 
het is beter gewoon te accepteren hoe het is, ze snoof.. zo heb ik ook geaccepteerd 
dat het voorbij was tussen ons..dat de scheiding definitief is. enige manier is om 
door te gaan.. ga met andere meisjes uit.. leef je leven.. het heeft geen zin om een 
iemand te treuren.."ik vind je bijzonder sterk imane.. zei ik.. maar ik kan het 
niet.." ze zuchtte.. ik zuchtte ook.. "ikontwijk je dus hierom.. zodat je niet steeds 
meer hoop krijgt.. " ik wist het imane.. maar ik zal je zoiezo niet meer lastigvallen 
met mijn overbodige gevoelens.. "je valt me niet lastig.. maar het is voormij ook 
altijd een gevecht.." waarom vecht je imane..? waarom in godsnaam.." mijn stem 
schoot uit.. "ik vecht voor mijn toekomst Wael, voor die van mijn dochter.. samen 
hebben we al gezien dat het niet werkt.. laten we er in godsnaam mee phouden 
nu wel alleen elkaar hebben gebroken.. hoelanger wij met elkaar waren 
doorgegaan hoe meer mensen verdriet hebben.." dus ik ben in jouw ogen de 
factor die jouwleven zou kunnen vernietigen..?" ik hoorde haar zuchten.. "dat is 
wel heel kort door de bocht.." maar daar komt het op neer toch?" haar antwoord 
bleef uit.. " oke imane.. ik beloof je.. en zweer hierbij..."Niet doen wael asjeblieft.. 
"hoorde ik haar zeggen" ik zweer op de graf van mijn moeder.. mijn stem 
brak.."dat ik jou hierna nooit zal lastigvallen met mijn gevoelens of mijn 
smeekbeden voor een toekomst met jou." jouw toekomst is veilig Imane.. vanaf 
dit moment is jouw toekomst veilig.. maar laat me wel bij mijn dochter komen.." 
ik hoorde dat ze huilde.. ik huilde ook.. dit was nog pijnlijker dan ik had 
gedacht"je dochter neemt niemand je af.. dat zweer ik je op mijn moeders graf 
wael.. " ik vertrouw je zei ik en hing op.. ik gooide de telefoon van mijn bed af en 
draaide me om.. ik begroef mijn hoofd in mijn kussen en weigerde.. ik vertikte 
het om ook maar 1 traan te laten om haar.. ze behoort definitief tot het verleden.. 
de rest van de nacht dacht ik na over wat nu te doen.. mijn eerste gedachtewas te 
verhuizen.. ergens hier ver vandaan.. maar uiteindelijk was het een slecht idee.. ik 
was ook een paar maanden weggeweest , je verwerkt er niks mee.. het enige wat 
je doet is tijdelijk je sores vergeten. en ik loop niet meer weg. ook dat is verleden 
tijd. ik zal mijn tijd met opgeheven hoofd tegemoet komen.. en niks krijgt mij 
eronder!

Imane kkreunde en draaide zich om.. met moeite kreeg ze haar ogen open.. dat 
had ze altijd als ze gehuild had en daarna meteen sliep.. maar het gehuil van 
Nisrine dwong haar om op te staan.. opeen vloog de deur open.. Fatima liep naar 
binnen en tilde Nisrine uit haar bedje op.. "wat is er met jou? moet de hele buurt 
soms wakker.. Imane keek haar kant op en sloeg het dekbed terug.. "Mijn god heb 
je weer jezelf in slaap gejankt.. om wie nu weer?" Hou je bek eens dicht 
man!!'snauwde Imane terug.. "laat me met rust.. " ze strompelde naar de 
badkamer.. ze nam een warme douche.. ze ging zich aankleden en deed als 
laatste wat makeup op.. tot dan toe had ze de spiegel kunnen vermijden.. maar 
toen ze daar stond en zichzelf aankeek kon ze haar eigen gezicht niet verdragen.. 
wat ze zag was een dwaas.. een harde verbitterde vrouw die haar geluk 
weggooide voor haar stomme trots.. dit keer was ze de winnende verliezer.. en ze 
had het helemaal alleen voor elkaar gekregen.. haar blik vertroebelde zich en ze 
 besefte dat ze weer was gaan huilen.. ze kon zich niet meer inhouden en opeens 
stond daar fatima achter haar.. ze liet zich in de armen van haar zusje vallen en 
liet zich door haar troosten..."waarom doe je jezelf dit toch aan??"fluisterde 
Fatima..

Ik zat onderuitgezakt een dossier te lezen.. althans de samenvatting.controleerde 
de vergunningen en overwoog mijn beargumentatie voordat ik die op papier 
zette. voor Ahlam moest dat altijd uitgebreid voordat er een heel ander verweer 
opschrift kwam als dat ik in mijn hoofd had.. maar er zat verbetering in... dus ik 
had nog hoop.. het gesprek van de vorige dag speelde me nog parten.. maar ik 
had me voorgenomen om verder te gaan en niet meer om te kijken.. maar dat ws 
moeilijk.. heel moeilijk. Ik had die avond geregeld dat er wat vrienden langs 
zouden komen.. we gaan lekker ouderwets nekasrou.. dat had ik lang niet gedaan 
met drari.. het leek me juist de beste manier voor afleiding .. ik hoorde zachte plof 
wat op een val leek buiten de deur.. dat maakte me nieuwsgierig en besefte 
tegelijk dat mijn concentratie niet meer was zoals het hoorde te zijn. ik liep naar 
buiten en zag Ahlem op de grond liggen.. Ik schrok heel erg van haar bleke 
kleur.. en snelde naar haar toe.. "ik voelde aan haar gezicht dat was klam van het 
zweet.. en haar handen juist hele koud... ik gaf haar zachte tikken op haar wang... 
"ahlem?? "toen wat harder... "ahlem!!!'hoor je me?? " ze leek te reageren.. maar het 
ging niet van harte.. ik pakte de telefoon en belde naar de beveiligingsdienst 
beneden.. ik zei dat mijn secretaresse is gevallen en of ze wilden komen.. ik hing 
snel op en vroeg me af wat ik kon doen.. ???"mijn oog viel op haar tasje.. ik deed 
die snel open en gooide de inhoud op de vloer.. ondertussen vroeg ik me af 
hoeveel een vrouw mee kon nemen in een mini tasje.. ik vond een klein flesje 
parfum.. ik spoot op mijn hand en ondersteunde haar hoofd.. e en tilde haar half 
op.. ik liet haar tegen me aan leunen en hield mijn geparfumeerde hand onder 
haar neus.. degeur was zo indringend dat ze zachtjes haar hoofd wegdraaide.. ik 
bleef mijn hand onder haar neus zetten.. en langzaam kwam ze bij.. zodra ze me 
aankeek.. en besefte dat ze was flauwgevallen.. begon ze zachtjes te huilen.. ik 
stond in tweestrijd.. maar mijn vriendschap voor deze vrouw won het van mijn 
voorzichtigheid.. ik drukte haar tegen me aan en liet haar huilen.. de beveiliging 
kwam eraan met een bedrijfshulpverlener.. ze wilden het zekere voor het 
onzekere nemen en brachten haar naar het ziekenhuis.. ik belde Issam op en bleef 
achter op kantoor.. hij was er niet.. volgens zijn secretaresse was hij naar een 
zitting in de rechtbank. "piep hemop ofzo.. zeg maar dat zijn vrouw in het 
ziekenhuis ligt...."ik zal het proberen, en uw naam was?" ik gaf haar mijn naam 
en hing op.. even twijfelde ik.. Ahlem moest iemand naast zich hebben.. ik belde 
Imane op.. " ze nam op en ik hoorde dat zeverrast was.. "Imane? met wael.. " weet 
 ik je nummer staat opgeslagen.. "oh oke.. maar waar ik voor belde .. Ahlem is 
zojuist flauwgevallen en naar het ziekenhuis overgebracht. "WAT???" Hoe ? wat? 
wanneer?" ik negeerde haar vragen ..ik kan Issam niet bereiken.. "nee nee is goed 
ik ga wel naar haar toe.. dank je wel.."jah oke, even wist ik niks te zeggen.. hou 
me op de hoogte asjeblieft.. " ik hing op.. ik probeerde weer aan het werk te gaan 
maar het lukte niet echt.. toch bleef ik met mijn concentratie vechten.. een uurtje 
daarna belde Issam op.. "hij klonk bezorgd.. maar hetwas in orde.. hij ws in het 
ziekenhuis.. en ze mocht naar huis.." maar wat heeft ze dan?" vroeg ik.. even bleef 
het stil.. "heeft ze niks verteld??" ik fronstte.. nee, de laatste tijd was ik vooral 
bezig met mezelf.. en mijn eigen problemen.. ik had ook niks gemerkt aan haar.. " 
oh zei Issam.. en begon te lachen.. "we verwachten een kindje!!!"" OOOHHH 
echt??" mabrouk a sahbi.. wat goed man!! alhamdolilah.. ik was echt oprecht blij 
voor ze.. Is ze nu thuis.. jah, ik moest alleen effe iets ophalen van kantoor en 
ondertussen is Imane bij haar.. ooh mezian.. "is het goed als ik morgenavond 
langskom?" tuurlijk jonge merhbabik" oke dank je wel.. 

ik kwammoe thuis ik maakte het eten en liet het op hetvuur staan terwijl ik een 
snelle douche nam en ging bidden.. daarna at ik.. ik was niet eens klaar toen de 
telefoon ging.. "het was imane die me vertelde hoe het ging met Ahlem.. ik 
bedankte haar beleefd en zei dat Issam haar voor is geweest.. "oh, sorry ik werd 
opgehaald door Yassir en ik kon je toen niet bellen.. " ik vroeg me af waarom ze 
mij die details vertelde.. details dioe ik niet wilde weten.. maar ik bleef beleefd en 
wilde net het gesprek afkappen toen ik de deurbel hoorde.."krijg je 
bezoek?"vroeg ze zacht.. ja antwoorde ik.."oh wie dan? enerzijds genoot ik van 
haar nieuwsgierigheid.. maar het maakte niet uit.. ik wist dat ze van mij hield.. 
misschien niet zoveel als ik van haar.. maar die gevoelens waren er nog steeds.. 
het is alleen dat ze alles heeft weggegooid.. onze toekomst.. " weet ik niet 
antwoorde ik zuchtend.. ik heb nog niet opengedaan" kennelijk vond ze dat heel 
grappig wat ik hoorde haar lachen.. haar speciale lach.. klonk mij als muziek in 
de oren.. "imane ik ga ophangen, bedankt voor je belletje.. "jah is goed schat tot 
zaterdag!" ik hing op tot het tot me doordrong wat ze had gezegd.. "schat?" maar 
het was al te laat en ik had geen zin om daar een big deal van te maken.. 
waarschijnlijk was het gewoon een woordje wat zevaker gebruikte.. ik deed open 
en zag mijn oude makkers op de staan... "ooh shit ik was hen helemaal vergeten.. 
ze liepen allemaal luidruchtig naar binnen en sloegen mij op de schouder.. als 
laatste kwam Said binnen.. .. we omhelsden elkaar.. aangezien ik nog in mijn 
badjas stond ging ik me omkleden en ontfermde Said zich om de gasten..

anderhalve maand later was er veel veranderd.. doordat ik weer met de jongens 
 omging.. en afleiding zocht stonden er weer een paar meisjes in mij 
telefoonlijst..ik werkte hard, sprote hard. en feestte hard.. ik vermeed het contact 
met Imane.. ik zag haar heel af en toe als in Nisrine opzocht.. haar zo te zien deed 
nog steeds pijn.. nadat ik haar zag moest ik altijd even slikken.. maar na een nacht 
doorfeesten kon ik er weer tegenaan.. af en toe leek het alsof ze spijtig keek als ik 
wegging.. maar misschien verbeeldde ik het me.. maar bijster gelukkig was ze 
niet.. misschien zou ze dat zijn als ik helemaal uit haar leven zou verdwijnen.. 
maar dat was iets wat niet zou gebeuren.. de zaterdag voordat ze op vakantie zou 
gaan was ik zoals gewoonlijk rond 3 uur in de middag.. ik begroette haar koeltjes 
en vroeg hoe het met haar ging.. "hamdolilah en met jou?" gaat goed.. 
hamdolilah.. waar is mijn schatje??" 
ze onbewust op hem zitten wachten.. ze wist het maar durfde het niet toe te 
geven.. de gevolgen zouden niet te overzien zijn.. ze moest snel trouwen.. anders 
ging ze nog iets heel doms doen.. entoen hij zo in het wit voor de deur stond .. 
moest ze zich echt inhouden om hem niet om de hals te springen.. en 
tegelijkertijd zijn ogen uit te krabben.. vanwege al die meiden met wie hij 
uitging.. ze heeft hem vaak genoeg in de stad gezien.. en in een paar restaurants.. 
gelukkig had hij haar niet gezien.. en had niet gezien hoe ze van schrik haar glas 
jus d'orange had omgegooid.. van Noura wist ze dat ie veranderd was.. hij ging 
weer uit, ze wist niet of hij dronk.. maar meisjes waren er genoeg.. hij werd weer 
de player die hij was.. ze vroeg zich af of zij die goede indruk op hem heeft 
gehad.. of het huiselijke leven.. waarom gaat ie de verkeerde kant op.. en wat kon 
het haar schelen" bracht ze zichzelf weer in herinnering.. een verraderlijke stem 
fluisterde.. "omdat jij de echte wael hebt gezien.. en hebt afgewezen.. ze schudde 
haar hoofd en ontving zijn koele begroeting.. zijn ogen hadden een harde glans 
gekregen.. hij was wat stiller tegenover haar.. en had zijn belofte gehouden.. sinds 
hun telefoongesprek had hij nooit meer iets gezegd over wat hij voor haar 
voelde.. hij had het zelfs nooit over zichzelf..

ze bewonderde hem om zijn discipline..maar ze wilde zo graag de goede jongen 
terug.. de lieve man die voor haar had gezorgd toen ze in de moeilijkste tijd van 
haar leven zat. hij hielp haar een brute verkrachting te verwerken.. gaf zijn 
vrijheid op voor haar, en was nu een vader voor haar dochter.. "wat is er??" vroeg 
hij terwijl hij Nisrine de lucht in gooiden terwijl ze hard lachtte.. " wat zei je?"
"Ik vroeg wat er was? aangezien je de hele tijd naar ons staart" "ze schudde haar 
hoofd en probeerde helder te denken.."stoort het je?" hij haalde zijn brede 
schouders op..."nee hoor" maar ik dacht dat je zoals altijd vast wel iets te doen 
hebt.. "ze wilde hem dwarszitten.. hem uitdagen.. kijken hoelang hij deze masker 
van koude onverschilligheid kon ophouden .. tegen Nisrine was hij warm en 
 open.. het meisje was gek op hem.. terwijl ze spontaan begon te huilen als Yassir 
bij haar in de buurt kwam.. "wil je wat drinken?" nee dank je wel.. "hij keek haar 
verdorie niet eens aan.. hij speelde kiekeboe op z'n marokaans met nisrine.. 
Imane voelde zich genegeerd.. ze kon er niet tegen dat hij haar negeerde.. "wael? 
gaat het wel?" hij trok zijn wenkbrauwen op en keke haar quasi verbaasd aan.. 
maar ze keek door zijn masker heen.. ze wist dat dit alles een grote masker was.. 
kon niet anders een mesn kon niet binnen twee maanden zo veranderen.. "jah 
hamdolilah.. hoe zovraag je dat steeds?" ik weet niet ik heb het idee dat je wat 
slechte gewoontes hebt enzo.. "als het slechte gewoontes zijn, dan zijn het de 
mijne.. ik val er niemand mee lastig.. en bovendien doe ik niks verkeerds.. " ja dat 
zeg ik niet maar.."imane?"onderbrak hij haar.."wil je je niet met mijn zaken 
bemoeien.. " mijn leven is mijn leven.." ze keek in zijn harde ogen.. grijs en koud.. 
wanneer is dat gebeurd?? zijn telefoon ging en hij praatte zachtjes.. Imane hoorde 
hem zeggen.. nee, schat je kan niet mee!! het is een zakendineetje.. nee ik maak 
het later wel goed met je.. hij lachte, misschien zij hij mysterieus.. daarna zat hij 
watafwezig met Nisrine's haar te spelen.. "luister iemand wil je spreken.. hij gaf 
de telefoon aan Nisrine die er de hele tijd naar reikte.. die brabbelde wat in de 
telefoon en gooide die vervolgens weg.. Wael moest hard lachen.. hij pakte de 
telefoon.. en lachtenogeens in de hoorn.. "ze mot je niet" haahaahah Imane voelde 
een steek van jaloerzie.. hij had gewoon een vriendin.. "ze ging naar boven om te 
douchen.. Yassir zou zo komen om haar op te halen.. hij had een feestje van zijn 
baas en zij zou meegaan als zijn verloofde.."stik maar met je vriendin wael dacht 
ze..

wat was er toch met haar aan de hand?? ze deed heel vreemd.. maar ik haalde 
mijn schouders op en zag dat het al 4 uur was.. shit ik moest nog boodschappen 
doen voor het weekend en het huis opruimen voor ik naar de tuinfeest van een 
opdrachtgever ging.. gelukkig kwam Fatima net binnen.."hee wael! hoe is het?" 
hamdolilah en met jou?" prima hamdolilah.. ik glimlachte.. "wat ben je vroeg zei 
ze.."ja ik moest gelti wegbrengen naar schiphol.. ze gaat weet naar marokko..toen 
dacht ik ik kom vroeg want ik ga naar en tuinfeest van een opdrachtgever.. ik 
dacht even na.. ik heb trouwens geen partner en ik mag iemand meenemen.. ga je 
mee?"ze lachte en schudde haar hoofd.. heel lief van je.. maar ik moet oppassen.. 
Imane heeft ook een feest met Yassir.. oh jammer.. maar dan pakken we volgende 
week een bioscoopje saafi?" insallah zei ze ik nam afscheid en ging weg.. iets later 
kwam Imane naar beneden.."waar is hij??" weg antwoorde fatima.. Imane leek 
wat teleurgesteld.. maar ging haar haar fohnen...

ik kwam pas rond 7 uur binnen.. ik groette de gastheer.. Fred was een man van 
 middelbare leeftijd.. ik kon het goed met hem vinden.. hij was altijd zakelijk en 
toch heel vriendelijk en stond altijd open voor suggesties.. de afgelopen tijd was 
moeilijk voor hem geweest en dus ook voor ons.. we hebben twee proccessen 
gehad waarin torenhoge schadeclaims werd geeist. misleiding.. we wachten nog 
steedsop de uitspraak.. maar fred had me al laten weten dat hij mij wilde 
hebben.. vandaar dat hij mij uitnodigde.. hij stelde me voor aan zijn zoon 
Jonathan.. ook hem had ik eerder ontmoet al was het vluchtig hij praatte heel 
bekakt .. heel anders dan zijn vader.. ik trok mijn hand dan ook heel snel terug.. 
er was volop muziek en en lopend buffet.. de meesten waren chique gekleed.. ik 
was blij dat ik me toch had omgekleed.. deze hele beleggingswereld beviel me 
niet.. en daarom twijfelde ik heel erg of ik wel voor ze zou werken.. ik zag wat 
bekende gezichten en ging op hen af.. zoals elke feestje was dit ook weer eentje 
die goed was voor je netwerken. ik pakte een glas mineraalwater en knoopte een 
gesprek aan met een van de mensen die ik vaag kende.. ik wist de naam niet eens 
maardat boeide niet.. ik moest de avond doorkomen.. sommigen waren al 
dronken.. dus ze zouden zich toch niks meer van me herinneren.. ik wenste dat ik 
Ahlem had meegenomen.. of iemand anders.. opeens kwam Jonathan bij me 
staan.. " ik hoorde van vader dat je misschien bij ons komt werken.. "ik draaide 
me naar hem om en glimlachte.. ik ben nog aan het twijfelen eerlijk gezegd.. " hij 
glimlachte.. nou dit is niet echt een feestje om iemand als jij te overtuigen.. hij 
sloeg de spijker op zijn kop.. daarom lachtte ik.."hoe weet je dat... "kom zeg, ik 
ben ook jong.. "hoe jong vroeg ik 29 antwoordde hij en jij? 25 antwoordde ik.. 
Jonathan lachtte.. aha lekker goedkoop voor op de loonlijst"ik glimlachte.. ik zou 
er niet op rekenen" ik zag hem opeens langs me heen kijken en verstrakken ik 
was net iets aan het vertellen en keek toen ook om en kreeg ook een 
hartverlamming.. 

Yassir kwam binnen met en oogverblindende IMane aan zijn zijde.. hij had haar 
hand vast terwijl zij onzeker om zich heen keek.. mijn ogen gleden over haar 
gestalte.. ik voelde een woede opkomen.. ze had een zwarte jurk aan streppless of 
hoe ze dat ook noemen.. haar haar opgestoken. haar hals borst en de helft van har 
borsten waren te zien.. ik voelde mijn hart verkrampen.. neee dit kon gewoon 
niet waar zijn... "Jonathan keek me verbaasd aan.. " bekenden.."ik glimlachte 
geforceerd."mijn ex­ vrouw verduidelijkte ik.. ooh"hij knikte begrijpend.. maar ik 
voelde dat er iets veranderd was aan hem.. maar ze is waarschijnlijk met yassir 
gekomen, die man die naast haar staat.. "ja ik denk het ook, ik ken hem.." o?" "Hij 
werkt bij ons" de verbitterde manier waarop hij dat zei wekte mijn interesse.. 
"excuseer me even, mijn plicht roept.. ik knikte en liet hem voorbij lopen en keek 
hem na.. niet zozeer hem als de richting waar hij liep.. voor mij was het nu 
 definitief dat ik nietdaarging werken.. ik zou nooit met Yassir voor dezelfde 
bedrijf gaan werken.. ik zat haar nog steeds aan te gapen.. "hoe kon je?? vroeg ik 
in me zelf.. waarom doe je toch goedkoop met je lichaam? ik had niet door dat ik 
zo gefronst keek totdat ze een wenkbrauw omhoog trok en mij uitdagend 
aankeek... even keek ik haar recht aan.. maar draaide toen mijn hoofd weg.. de 
feest was in volle gang.. ik pakte een bord en wilde net mezelf wat opscheppen. 
toen Imane naast me kwam staan.. "je hebt geen afscheid genomen vanmiddag.. 
je stond onder de douche, ik denk niet dat het je bedoeling was dat ik je daar 
kwam opzoeken.." even viel ze stil.."je kon gedag roepen.. " ik zette wat gamba's 
op mijn bord.."zit je ermee?" ze haalde haar schouders op.. ik keek haar nog 
steeds niet aan .. "wael??" jaaa?" waarom kijk je me niet aan.. ben ik zoo 
aanstootgevend.. ??" ze klonk werkelijk gekwetst.. ik keek haar verveeld aan en 
probeerde wanhopig het kloppen van mijn hart te negeren.. " nee ik vind je niet 
aanstootgevend.. ik vind wat je aanhebt en wat je doet aanstootgevend.. " ik zacht 
dat ze rood werd.. "vind je het niet mooi?" ik glimlachte spottend.. " je weet 
dondersgoed hoe gek ik op je lichaam ben.. maar ik vind het jammer dat het nu 
van iedereen is.. iedereen mag het zien.. maar wat ik me afvraag.. " ik wachtte op 
en ondrbreking maar die kwam niet.. ze keek me alleen verbluft aan.. " is fit de 
echte imane die ik gekend heb? en heb ik haar gewoon op een rare tijd in haar 
leven gekend.. of is dit wat oiemand anders van je gemaakt heeft??" dat wil ik zo 
graag weten.. 

Ze lachte spottend.. Net vanmiddag zei nog tegen mij dat ik me met mijn eigen 
zaken moest bemoeien.. waarom doe je dat zelf niet.. " ik zuchtte.. jah sorry je 
hebt gelijk.. zei ik en beet op een gamba.. ze had een diepe decolettee.. aangezien 
ze die zo duidelijk presenteerde maakte ik daar gebruik van en staarde.. het leke 
alsof het expres was.. maar dat was het niet... ik kon mijn ogen gewoon niet van 
haar afhouden... opeens verscheen yassir achter haar.. hij keek mij gemeen aan en 
omhelsde haar van achteren en kuste haar in haar blote nek.. hij keek mij 
uitdagend aan.. zij sloeg haar ogen neer.. ik bleef naar ze kijken terwijl ik kapot 
ging van binnen.. ik knabbelde op een stukje asperge en dwong mezlef te blijven 
kijken.. gewoon om haar te haten.. maar de pijn was ondragelijk.. uiteindelijk 
wurmde ze zich uit zijn greep.. ze keek me beschaamd aan.. ik draaide me om en 
zonder iets te zeggen ging ik naar de andere kant van de zaal.. ik hield me nog 
wat bezig met andere aanwezigen.. maar ik wou eigenlijk al snel weg.. aan de 
andere kant van de zaal had ik betere overzicht.. ik bedacht hoe deze avond was 
gelopen.. toen ik Yassir met Jonathan zag uit de zaal zag lopen.. Opdat moment 
ging er ene lampje branden bij mij.. Yassir en Jon.. Jon van Jonathan.. ik dacht ven 
naa... de berichtjelogen er niet om.. zou ik hettegen imane zeggen?? even 
 overwoog ik het.. maar ik haalde mijn schouders op.. ik zou me niet met haar 
bemoeien.. ze zou het me dan hoe dan ook niet in dank afnemen.. maar mischien 
kon ik het via via doen..

Imane was kwaad.. heel kwaad.. op zichzelf.. en op yassir, op de hele wereld 
eigenlijk.. maar nu ze wat afgekoeld was realiseerde zezich dat hij gelijk had.. 
Yassir pronkte met haar.. daarom moest ze zulke jurken aandoen.. puur voor de 
buitenwereld.. zelf was hij een koele kikker.. maar waarom moest ze dan mooi 
zijn voor zijn omgeving.. haar ogen zochten de zaal af terwijl ze met fred's vrouw 
praatte.. het ging nergens over.. en als het wel ergens over ging dan wist ze het in 
elk gaval niet.. ze kreeg koppijn van deze andre hazes shit.. ze keek opeens recht 
in zijn grijze ogen.. ze stonden koel en beschuldigend.. hij had gelijk besefte ze.. 
ze had zich laten meeslpen in een werled dat niet het hare was.. hoe moest ze dit 
volhouden... wie wilde ze nou voor de gek houden.. ?? ze kreeg een brok in haar 
keel.. was dit en twijfel moment??? ze zou over een week of drie in marokko in 
het huwelijk treden met Yassir.. maar kon ze dat wel? kon ze haar leven delen 
met de een terwijl ze zo wanhopig veel gaf om de ander.. kon ze het wael 
aandoen?? na alles wat hij voor haar had gedaan.. kon ze hem genadeloos 
afdanken.. zo had fatima het gezegd.. genadeloos afdanken vanwege een fout.. 
maar het was het besef dat ze niet zonder hem niet zichzelf was.. ze had de 
afgelopen tijd juist overleefd omdat zebij hem was..en zichzelf was.. haarthart 
had al besloten.. haar koppige verstand nog niet.. maar zonder haar hart ko ze 
niet leven.. zonder na te denken liep ze op wael af.. ze liep door de gekke menigte 
dronken hollands die op een nummer van Marco borstao stonden te dansen.. 
opeens was het nummer afgelopen.. en begon een langzame intro.. enkele 
paartjes gingen in elkaararmen staan dansen.. imane keek verward om zich heen.. 
ze hoorde de eerste woorden.. " Ik heb een masker opgezet"klonk de stem van 
marco.."en als me vrienden erom vragen , zeg ik dat het heerlijk is.. "mijn god.. dit 
is dat liedje.. met trijntje oosterhuis.. ze moest hier wegwezen voor ze begon te 
huilen zoals ze zovaak had gedaan toen wael net weg was.. ze een paar armen 
om haar middel en draaide zich verschrikt om.. ze keek op in het gezicht van 
wael.. "asjeblieft??? de laatste keer.. fluisterde hij in haar oor.. het licht was 
gedimd.. maar toch kon ze zijn smekende blik zien.. marco zong.. "alsof ik 
vergeten kan, dat ik je mis.. hoe koud het is.. "de woorden stierven weer weg.. in 
Imanes oren leek veel gesuis te zijn.. ze hoorde haar bloed suizen.. in haar borst 
voelde ze een vulkaan die elk moment tot uitbarsting kon komen.. langzaamliet 
ze har armen om zijn hals glijden.. en voelde hoe zijn armen om haar middel 
lagen.. hij danste bijna niet.. het waren de woorden van het liedje die hun 
gevoelens zoo goe verwoordden dat ze allebei verdoofd waren.. ze genoot van 
 zijn nabijheid.. ze kon zijn wanhoop voelen.. de manier waarop hij haar 
vasthield.. was van iemand die voor het laatst afscheid nam.. hij boog zijn hoofd 
en legde die tegen de hare.. ze leunde op zijn schouder.. en liet zich mee wiegen.. 
ze voelde hem steeds zuchten.. ze hief haar hoofd en wilde hem geruststellen.. 
haar besluit haar twijfels met hem delen.. maar het was niet eerlijk bedacht ze.. 
hem hoop geven als niets zeker was.. ze keek naar zijn gezicht.. hij had zijn lippen 
op elkaar geklemd en zijn ogen halfgesloten.. haar hart brak.. het was duidelijk .. 
hij leed pijn.. hij gaf om haar niet zo een klein beetje.. dit zou eigenlijk het 
moment zijn waarop hij hij haar moest kussen..of zeggen dat hijvan haar hield.. 
maar hij had haar een belofte gedaan.. het was vertederend om te zien hoe hij 
zich daaraan hield..ze kan hem niet laten gaan!!! hoe hard ze zichzelf voor de gek 
hield.. het liedje zou zo afgelopen zijn.. daarom bracht ze met haar hand zijn 
hoofd naar beneden en kuste hem voorzichtig.. ze voelde zijn warme lippen.. en 
besefte hoe erg ze dit gemist had... even sloot ze genietend haar oge.. toen ze zich 
terugtrok zag ze hoe verbijsterd hij keek.. ze voelde zich beschaamd.. het liedje 
was afgelopen.. Imane raakte in paniek en maakte zijn handen die op haar 
middel lagen los en liep snel weg.. 

ik keek haar verbijsterd na.. zoals ze daar wegrende nam ze ook mijn hart mee.. 
ze had me weer geflesht.. ze heeft met me gedanst.. haar lichaamstaal liet me 
weten hoeveel ze voor me voelde... en daarna kust ze me.. zoo lief zoo 
onverwacht.. en dan.. dan loopt ze weer naar haar verloofde.. ik lachtte mezelf 
spottend uit.. ach ja.. het was een opwelling ommet haar te dansen.. ze leek zo 
verdwaald zomidden op het dansvloer.. om zich heen kijkend.. ik was opweg 
naar de deur.. maar toen ik haar zo zag wilde ik haar nog een keer in mijn armen 
houden.. ze zou aanstaande vrijdag vertrelken naar marokko, en daar zou ze 
trouwen.. dan was ze definitief van een ander.. en dat hij daar gebruik van maakt 
dat was net goed te zien.. ik zuchtte.. al met al was dit feest dramatisch.. dit was 
niet mijn omgeving.. geef mij maar een avondje kaartne met die gare jongens van 
de wijk.. daar voel ik me op mijn gemak.. en geen dubbelzinnigheid.. ik liep door 
de donkere deel van de zaal en zocht de deur naar buiten.. ikliep naar mijn auto 
en reed weg.. naar huis.. morgen Moesten Issam en ik voetballen.. ik glimlachte.. 
dit was mijn leven.. daar hoorde ik thuis..

ik liep de parkeerplaats op en stapte in mijn auto.. zonder om te kijken reed ik 
richting huis.. mijn gedachten waren mij ver vooruit.. ik keek op de dashboad en 
zag dat het pas 11 uur in de avond was.. de avond was nog lang.. en ik wilde niet 
denken.. dus belde ik Ines op.. misschien had zij zin om uit te gaan.. toen de 
telefoon eenkeer overging veranderde ik van gedachten.. ik had toch geen zin.. ik 
 hing op en reed verder.. 

Imane rende in bijna blinde paniek weg.. ze was zoo dichtbij.. dichtbij hem.. maar 
ze kon het eenvoudigweg niet.. ze moest zichzelf en hem beschermen tegen het 
betoverende van het moment.. ze mocht zichzelf niet vergeten, ze was verloofd.. 
ze was in de fout gegaan door hem te kussen... maar ze had zichzelf 
eenvoudigweg niettegen kunnen houden.. daarom liep ze nu weg.. op zoek naar 
deechte wereld.. naar yassir.. ze draaide zich om en zag net hoe hij door de 
tuindeur wegliep.. ze had het met hem te doen.. hij dacht zeker dat ze hem 
geflesht had.. maar god wist dat ze alleen zichzelf fleshte.. ze hoopte het goed 
met hem te maken.. ze zocht de hele kamer af naar Yassir.. maar hij was nergens 
te bekennen.. ze wilde weg.. weg van hier.. ze voelde zich tebloot.. Wael had 
gelijk.. dit was teveel... maar goed eerst yassir vinden.. ze bleef even staan bij 
enkele mensen en vroeg hen terloops naar yassir.. ze hadden hem niet gezien.. 
toen ene man van middelbare leeftijd zei.. "ik zag hem net met Jon naar boven 
lopen... oh.. dank je wel.. zei imane beleefd en ging op zoek naar een trap ze ging 
naar boven.. het was een groot huis.. en de boven verdieping bestond uit enkele 
kamers en een lange overloop.. Imane liep voorzichtig over de overloop.. ze wist 
niet of ze hier wel mocht lopen.. ze verwachte elk moment dat iemand opeens 
voor haar ging staan om haar de schrik op het lijf te jagen... opeens hoorde ze 
twee harde stemmen.. de een smekend.. en soms beschuldigend.. Imane werd 
nieuwsgierig en liep een stap dichterbij en luisterde en hoorde tot haar schrik de 
stem van yassir.. zijnj stem was geruststellend maar zijn woorden niet.. "kom jon, 
dit is noch het moment, noch de plaats voor zoiets.. "waarom doe je zo Yas?" 
vroeg de andere.. ik weet dat je dit net zo graag wilt als ik..."Imane snapte er niks 
van.. het waren twee mannenstemmen.. een gedachte kwam in haar op.. maar ze 
verwierp hem meteen.. even werd het stil in de kamer.. iets later hoorde ze Yassir 
weer.. "JOn , dit kan niet meer, ik ga trouwen... "imane werd boos.. jah goed dat je 
je het herinnert.." waarom? vroeg Jon" me ouders zouden een beroerte krijgen als 
ze wisten dat ik... hij aazelde.. dat ik.." Dat je homo bent??"vulde Jon aan.. Imane 
zakte door haar knieen.. ze was verbluft.. dit kon niet.. dit had ze niet gehoord.. 
dit was gewoon een nachtmerrie.. dit kon niet... ze had zin om het uit te 
schreeuwen.. ze bracht haar hand naar haar hoofd die heel warm aanvoelde.. ze 
probeerde rustig te blijven... ze dacht aan wat ze bijna had gedaan... HOMO??? 
mijn god dit kon haar niet gebeuren.. waarom uitgerekend Yassir.. ?? even leek 
een stem te zeggen.. je
weet het niet zeker.. doe de deur open en kijk naar binnen.. even dacht ze na.. 
koortsachtig want het enige wat ze wilde was hier weggaan.. dit werd haar teveel 
allemaal.. ze kon de confrontatie niet aan.. hier was ze niet trots op.. ze keek naar 
 de sleutelgat.. ne onmogelijk dat ze daardoorheen iets kon zien.. ze moest 
bluffen.. en de deur opendoen.. een kiertje maar..ze legde haar hand op de 
deurknop.. het gesprek ging verder.. ze wist nu zeker dat het Yassir was.. zijn 
stem.. zijn toon.. maar toch wilde ze het zien... met haar hand op de deurknop 
haalde ze diep adem en keek naar haar handen.. ze trilden te erg.. nee fock it.. ze 
liet de deurknop los en liep naar beneden.. ze probeerde zich beheerst te 
gedragen.. maar hetviel haar moeilijk om naar mensen te glimlachen en ze naar 
een telefoon te vragen.. ze werd weer naar de hal teruggestuurd.. ze wist niet 
waarom.. maar het eerste wat in haar opkwam was wael bellen..

iets later parkeerde ik de auto voor mijn flat ik dacht lekker te gaan douchen 
bidden en proberen te slapen toen de telefoon overging.. ik zat nog steeds 
achterhet stuur.. ik herkende het nummer niet en nam op met een neutrale 
Hallo?" "wael?? "ik zuchtte ja imane wat is er?" kom me asjeblieftvan hier 
ophalen!!!" waarom wat is er??"" ze klonk in paniek.. en even voelde ik angst .. 
wat was er in vredesnaam gebeurd?" "kom asjeblieft gewoon..asjebliefttt???" mijn 
angst werd groter... jah saafi is goed... blijf binnen ik piep je op als ik er ben.."neee 
huilde ze... ik ben al buiten opparkeerplaats.. schiet asjeblieft op!!!'' meer hoefde 
ze niet te zeggen.. ik startte de auto en scheurde de straat uit.. de angst in mijn 
hart deed me ongezond hard rijden.. 

ik kwam de parkeerplaats opscheuren en zach haar naast een lantaarnpaal staan.. 
ik stopte en stapte uit.. ik keek om me heen.. op zoek naar het gevaar waar ze 
voor gevlucht is.. maar alles zag er verlaten uit.. "wat is er??" waar is Yassir?" ze 
negeerde mijn vragen en omhelsde mij.. bedankt dat je zo snel gekomen bent.. " 
ik voelde mijn ongerustheid wegebben toen ik me verbaasd liet omhelzen.. bij 
gebrek aan reactie liet ze me los en wandelde naar de auto.. ze ging in de 
passagiers stoel zitten.. ze leek volkomen rustig.. maar ik had wel gevoeld hoe 
gespannen ze was.. ik liep ook terug naar de auto en stapte in.. ik startte de auto 
en deed het licht binnen aan.. ik draade me om naar haar.. "wat was er? waarom 
is yasser niet bij je?" ze voelde aan haar slaap.. en vermeed nog steeds om naar 
mij te kijken.. ik heb hoofdpijn wael.. ik beet op mijn lip en dacht na.. "welk 
spelletje speelde ze?" ik starte de auto.. zuchtend maakte ze haar haar los.. uit 
mijn ooghoek zag ik het over haar schouders viel.. ze boog voorover om 
haarschoene uit te doen.. ik knipte het lampje uit... ik wilde niks zien.. ik reed de 
parkeerplaats af.. "was je niet bang daarzo alleen?" een klein beetje gaf ze toe.. 
"wat laat jou in hemelsnaam zo laat alleen de straat op gaan.. en buiten te 
wachten.. ??"ze haalde haar schouders op.. ik dacht na.. ze wilde niet praten.. 
maar ik had recht op een verklaring..vond ik.. ik ging een benzine pomp binnen 
 "wil je wat warms? "ze schudde haar hoofd.. " beter doe je het wel imane.. je hebt 
net 20 minuten bijna in je nakie staan wachten in deze kou.. je kunt beter iets 
warms drinken .. ze keek me verbaasd aan.. ze leek iets te willen zeggen.. maar 
draaide haar hoofd naar het raampje.. cappucino is goed.. ik irriteerde me aan 
haar gedrag.. haar geslotenheid.. en sloeg de deur dicht en haalde twee 
cappucino's .. ik overhandigde haarer een ging naast haar zitten..hou even vast.. .. 
ze hield beide bekers vast.. "mm ruikt heerlijk.." ik reed even naar de donkere 
parkeerplaats waar het minder druk was.. ik parkeerde en zette de motor af.. 
"wat doe je wael.." ik denk dat ik recht heb op een verklaring.. en jij gaat lekker je 
koffie opdrinken.. en daarna gaan we naar huis.. ik wilde het lampje aanzetten.. 
"nee laat uit asjeblieft.. "ik trok mijn hand terug "hier je koffie.. ik stak langzaam 
mijn hand uit naar waar ik dacht dat ze em had.. ik zag letterlijk niks.. ze donker 
was het.. ik raakte haar buik... "ze grinnikte... nee daar zit ie niet.. ik vloekte.. 
"wacht weetje de koppeling te vinden??? "ja.. daarbooven.. voorzichtig.. heb je 
em?? ja laat maar los.. " op de een of andere manier voelde ik de grote intimiteit 
van het moment.. zonder dat er werkelijk iets gebeurde.. ik nam een slok van 
mijn koffie en voelde hoe de bittere vloeistof door me keel ging.. onbewust 
genoot ik van het moment.. over 7 dagen ging ze naar marokko.. en dan ging ze 
trouwen.. dit was waarschijnlijk de laaste keer dat ik haar alleen sprak.. dat als ze 
wou praten.. want nu zweeg ze.. ik voelde haar wel bewegen.. langzaam 
begonnen mijn ogen aan de duisternis te wennen.. mijn oren aan de stilte.. en 
mijn lichaam aan haaraanweigheid zo dicht naast me.. ik kijk naar buiten.. dit.. 
hier op een parkeerplaats van een benzine pomp met voorbijrazende auto's deed 
me denken aan onze ele reizen naar marokko.. toen me vaderreed sliep hij altijd 
in de auto.. en wij moesten muisstil zijn.. we mochten niet eens bewegen.. ook nu 
mocht ik niet bewegen.. maar nu om een hele andere reden.. ik keek naar buiten 
en zag auto's vertrekken.. sommige aankomen.. en mijn gedachten dwaalden af..

Imane voelde zich beroerd.. heel beroerd.. de verwarring van wat er zoeven was 
gebeurd met dit.. ze probeerde zich te ontspannen.. maar het ging moeilijk.. ze 
was zich teveel bewust van hem.. dit was niet gepland.. ze had gepland dat ze 
meteen naar huis gingen.. hij haar zou afzetten.. en dat ze daarna alleen kon zijn.. 
maar in plaats daarvan zaten ze hier.. allebei in de holst van de nacht koffie te 
drinken.. Hij was te liefvoor haar.. en het feit dat ze hier naast hem zat.. in het 
donker.. maar zich tegelijkertijd zo veilig voelde...haar liefde voor hem werd met 
het moment groter.. langzaam maarzeker ontspande ze zich.. de koffie ded haar 
goed.. haar gedachten dwaalden af.. "hoe had ze zo blind kunnen zijn.. " ze had 
beter moeten uitkijken.. kritischer moeten zijn.. ze voelde zich zoo dom.. 
"homo??!!"homo a Imane.. je gaat met een Homo trouwen!!' ze zuchtte.. ze had 
 behoefte om te praten..

mijn ogen begonnen dicht tevallen.. zo stil en rustig was het in de auto.. "ik heb 
me koffie op.. zullen we gaan.. ?" ik keek naar haar profiel.."waarom heb je mij 
gebeld?" waarom heeft yassir je niet gebracht? " hij draaide haar hoofd weg.. "hij 
weet niet dat ik weg ben.. "hebben jullie ruzie gehad?" ze haalde haar schouders 
op.. wael, ik wil er niet over praten, heb je dat nog niet door??" de irritatie die ik 
een halfuurgeleden voelde sloeg nu om in boosheid.. ik staarde haar boos aan 
zonder dat ik haar kon zien.. ik wist dat ze mij ook nioet kon zien.. maar ze 
voelde mijn boosheid wel.. dat moest haast wel.."als je niet wilt praten.. als je niet 
perse mij wilde hebben en eigenlijk alleen maarzo snel mogelijk thuis wilde zijn.. 
waarom heb je de taxi niet gebeld.. het is hun werk om mensen naar huis te 
brengen." zegiechelde.. ik had geen geld.. en ik had haast om weg te komen.. " 
haarreactie en haar antwoord maakten mij ongelofelijk boos.. ik pakte mijn 
telefoon en belde de taxicentrale.. ik bestelde een taxi.. en vroeg hem naar de 
desbetreffende benzine pomp te komen.. ik gaf hem mijn kenteken als 
herkenningspunt.. en hing op.. "waar was dat voor nodig.. "zei imane.. ik verbeter 
je fout.. jehad de taxi moeten bellen niet mij.. "komop zeg je kanme toch wel naar 
huis brengen.. "ik schudde mijn hoofd.. nee.. ik ben geen taxi.. "waarom ben je 
gekomen.. ???"vroeg ze geiirriteerd.. omdat ik dacht dat er iets met je gebeurd 
was en je mij bescherming nodig had.. toen ik je op parkeerplaats zag dacht ik dat 
er iets gebeurd was en je troost nodig had.. maar het blijkt dat je ee lift wilde.. en 
die ga je krijgen.." ze zuchtte overdreven en staarde weer naar buiten.. 

"shit wat had ze gedaan.. zijn bedoelingen waren oprecht.. hij dacht dat ze hem 
nodig had.. hij stond nog steeds voor haar klaar.. hij was niks veranderd.. nog 
steeds een zwak voor haar.. ookal liet hij er niks van merken.. enige wat hij wilde 
weten is waarom ze belde.. waarom ze hem riep.. ze dacht na over haar blunder.. 
en besloot het hem te zeggen.. niet alles.. maar gewoon waaromze zich zo 
voelde.. "weet jij hoe het is om je oerDOM & gefleshtte voelen.. en dat je niet kan 
geloven dat het je is gebeurd..?

ik hoorde haar zachte vraag.. en werd weer boos... kennelijk verwachte ze en 
antwoord.. want het bleef stil... het had geen zin om boos te worden.. "ja imane. ik 
voel me namelijk momenteel zo.. ik ben zo dom geweest om te komen.. weetje ik 
dacht dat je iet belangrijsk had.. maar ik had kunnen weten dat je me wilde 
gebruiken.. ik voelme geflesht omdat ik je toon waarop je praatte geloofde.. ik 
haalde mijn hand door mijn haar.. stupid.. stom.. dat moet je eraan toevoegen.. en 
naief.. maar ja.. hopelijk trap ik er niet meer in" even werd het stil.. "ik wilde je 
net vertellen wat er was.. maar weet je laat maar.. " ik keek weg.. ik geloofde geen 
woord van wat e zei.. ze was teveel veranderd om haar nog te geloven.. de imane 
van vroeger zou duizenmaal liever doodgaan dan iemand's hulp inroepen die ze 
niet mocht.. en Imane van nu gebruikte iedereen.. ik maakte me er echt boos om.. 
ze deed haar schoenen aan en stapte uit.. "Imane wat doe je?? "ik wil niet meer bij 
je in de auto zitten.. ik wacht buiten wel op de taxi... " Imane doe niet zo dom.. 
het is koud buiten... "alles liever dan bij jou in de auto te zitten aansteller!!!"ze 
smeet de deur dicht.. ik bleef kijken hoe ze onder een lantaarnpaal ging staan.. 
wachtend op de taXI.. Ik liet haar even staan.. ik wilde weten hoe lang ze het zou 
volhouden.. maartoen ze bleefstaan liep ik naar haar toe.. zodra ze me zag keerde 
ze me haar rugtoe.. ik was nog steeds boos.. en vroeg me af waarom ik me druk 
maakte om haar gezondheid.. ik trok mijn jasje uit en deed die om haar 
schouders.. opdat moment zag ik koplampen het terrein oplopen.. "je taxi is er 
fluisterde ik.. ze draaide zich om.. de taxi stopte voor ons.. hebben jullie taxi 
besteld.. ?" ik knikte en opende de achter portier voor imane.. ze stapte in ik 
overhandigde haar een briefje van 50 euro..."hiermee moet het lukken.. 
welterusten voor strax... ik sloot het de deur en de taxi reed weg... ik keek de taxi 
na met gemengde gevoelens.. ik voelde me schuldig.. zij alleen.. in een taxi in de 
holst vande nacht.. maarach ja.. beter liet ik haar mijn grenzen zien.. ik draaide 
me om en liep naar mijn auto.. ik startte de motor en besefte dat haar geur er nog 
steeds hing... snel reed ik naar huis... ik smeet mijn sleutels op tafel en kleedde 
me uit terwijl ik naar de badkamer liep.. wat een kutdag!! misschien zou een 
douche helpen.. onde de douche stralen probeerde ik tot rust te komen.. ik 
ontspande me .. alles zou goed komen.. "insallah wordt het gevoel steeds 
minder.. er waren zoveel frustraties binnen in mij.. zoveel opgekropte woede.. 
waarom kon ik dan toch niet leven met mijn leven.. waarom kon ik de situatie 
niet nemen zoals het is??" ik was niet de eerste en zeker niet de laatste van wie de 
relatie of huwelijk stukloopt.. maar hetzat me dwars dat ze nog zoveel invloed 
had op mij.. eigenlijk had ik gewoon behoefte ommet iemand te praten.. maar.. 
wie? Said was volop aan het werk en ging morgen weg.. Issam kon ik niet 
lastigvallen hiermee.. mijn andere vrienden waren niet zo close.. ze durfden niet 
eens te vragen hoe het met me ging na de scheiding.. Sommigen proberden me 
aan een meisje te koppelen die ze kenden.. maar aan dat alles had ik geen 
behoefte.. ik wist niet wat ik wilde.. en dat maakte me boos.. ik draaide de kraan 
dicht en droogde me af.. op dat moment ging de deurbel..met een handdoek om 
mijn middel opende ik de deur en zag Ines tegen de deurpost leunen.. ik 
verstijfde en keek haar vreemd aan.. "wat kom je doen?" je hebt iets goed te 
maken met mij.. ze duwde de deur open en liep mijn huis in.. ik trok mijn 
wenkbrauw op.. "ik kan me niet herinneren dat.. ze draaide zich om.. en duwde 
me tegen de muur.. "wat doe je moeilijk wael.. ik wil gewoon effe wat tijd met je 
doorbrengen.. ik zuchtte.. "wat een plaksel.. dacht ik.. ze sloeg haar armen om 
mijn nek en leunde tegen me aan.."ik kreeg het benauwd.. ik keek haar aan om te 
weten wat ze van plan was.. ik keek naar haar handen .. hoe ze mijn borst 
streelden onbewust gleden mijn handen om haar middel.. een vage stem 
waarschuwde me dat dit niet goed was.. dat ik hier spijtvan zou krijgen.. maar 
mijn lichaam was uitgehongerd.. en mijn trots gebroken door de vele afwijzingen 
van de enige vrouw die belangrijk voor me was.. het gevoel dat ik voormezelf 
moest bewijzen dat ik ook andere vrouwen wou.. maakte dat ik de voordeur met 
mijn hiel dichtschopte en Ines hartstochelijk kuste..

Imane zette haar telefoon uit.. en nam een douche ze voelde zich zwaar genept.. 
altijd als iets goed leek te komen gebeurde er weer iets.. de douchestralen vielen 
op haar hoofd.. ze leunde met haar hoofd tegen de muur.. en sloot haar ogen.. ze 
liet de hele avond als een band in haar hoofd draaien.. die paar minuten in waels 
armen domineerden de hele band.. ze had zijn gevoelens gevoeld.. zonderdat hij 
zehardop had uitgesproken.. in zijn armen voelde ze zijn hoop, zijn pijn, zijn 
liefde.. en zoveelmeer.. ze besefte dat ze een grote fout gemaakt zou hebben als ze 
door was gegaan met Yassir.. ze zouden er allemaal ongelukkig van geworden 
zijn.. Yassir , die niet op vrouwen valt, Nisrine omdat haar ouders op den duur 
elkaar niet zouden kunnen uitstaan.. en wael en zij.. omdat ze niemand anders 
wilden dan elkaar...ze besefte dat ze god heel dankbaar moest zijn dat ze het 
vandaag te weten was gekomen hoe het verder moest met wael wist ze niet.. en 
wilde ze niet weten.. het leek of elke besluit dat ze nam verkeerd uitviel.. dus 
besloot ze niks te beslissen.. maar Yassir was definitief van de baan.. alleen.. hoe 
moest ze het hem vertellen???

"wat had ik gedaan??" ik ging overeind zitten en keek op de naakte gestalte van 
ines.. ze sliep.. een voor een kwamen de herinneringen aan de nacht daarvoor 
weer naar boven.. voor het eerst sinds ik van imane was gescheiden was ik met 
een andere vrouw naar bed gegaan.. maar ik had spijt.. het leek alsof ik vreemd 
was gegaan.. snel vermande ik mezelf.. wat nou vreemdgaan.. iedereen gaat door 
met zijn leven.. ik dus ook.. toch bleef een stemmetje in mij verwijtend zeggen.. 
op dit bed? waar je ook voor het eerst met imane hebt gevreeen?" geirriteerd 
sloeg ik het laken weg en kleede me aan... ik pakte een pakje marlboro van mijn 
nachtkastje en ging naar het balkon.. daar liet ik mijn gedachten de vrijeloop... dit 
kon niet voorkomen worden.. bovendien zal zij over twee of drie weken ook 
naast een andere man slapen.. een homo dacht ik... ik kon het nog voorkomen.. 
maar ach.. het is wel goed zo.. Ines was een mooie zelfverzekerde vrouw.. een 
 jaar jonger dan ik.. ze was grappig en wist wat ze wilde... heel opvliegerig.. ik 
dacht aan de eerste keer dat ik haar had gezien.. ze werkt op schiphol en werd 
tijdens haar werk versierd door een paar jongelui... ik moest lachen om hun 
gefluit en wat ze allemaal zeiden.. maar zei had het niet leuk gevonden.. ik zat 
koffie te drinken toen zij door de portofoon werd aangesproken en op haar dooie 
gemakje wegliep.. ik had haar toen al mooi gevonden.. ze had bruine ogenen 
steilhaar en haar lichaam.. verder durfde ik niet te kijken.. omdat ik het idee had 
dat ze doorhad dat ik haar aanstaarde.. ik wilde niet nog een dis krijgen ..zoals 
Imane mij eentje had gegeven toen ik haar voor het eerst op die vervloekte nacht 
had gezien.. de jongens liepen haar achterna.. het waren naar mijn mening 
engelse jongens.. in elk geval waren het lomperikken die engels spraken.. ik liep 
toevallig ook die kant op naar mijn vliegtuig.. opeens had ze zich omgedraaid en 
was tegen een van de jongens uitgevallen.. haar ogen schoten vuur.. hij 
mompelde iets wat zij verstond en ik niet.. ze verkocht hem een klap in zijn 
gezicht.. de jongen was eerst overrompeld en later kwaad..onbewust was ik ook 
blijven staan.. en met mij meerder mensen.. ik zag hoe hij tegen haar tekeer ging 
en zij tegen hem.. opeens draaide ze zich om.. en wilde weglopen.. hij greep haar 
bij haar haar en ze gilde het uit.. op dat moment was ik tussen beide gekomen.. ik 
hield de jongen bezig door met hem te praten en zij maakte dat ze wegging.. er 
ging een tijdje voorbij en ik kwam haar een maandje geleden tegen in 
Amsterdam.. mijn grootste verrassing wasdat ze niet marokaans was.. ik had 
gedacht van wel.. maar ze had spaans bloed in haaraderen.. en nederlands.. en ik 
weet niet wat nog meer.. ze was leuk.. dat concludeerde ik al heel snel.. haar 
spontaniteit liet me vergeten waarom ik alleen was en bijna elke vrouw had 
afgezworen eventjes maar hoor.. verbeterde ik mezelf.. was ik verliefd?? nee.. niet 
verliefd.. voor liefde heb je en hart nodig.. en ik heb die niet.. ik moest glimlachen 
toen ik twee armen om mijn middel voelde.. sniek je altijd uit bed??" ik drukte 
mijn peuk uit en draaide me om.. "alleen als er gevaarlijke wezens in bed liggen 
ja.. 

eindelijk nam Imane slaperig de telefoon op.. "ga jemee voetbal kijken?"vroeg 
Ahlem meteen.. wat? Issam moet voetballen.. ga je mee.. effe frisse lucht halen .. 
het bleef effe stil.. wael speelt met hem he?" ja zei ahlem.. sgoed we zijn over een 
half uur klaar.. Imane en en Ahlem zaten eigenlijk vooral te kletsen en praatten 
elkaar bij over het weekend.. Ahlem zat met open mond te luisteren over Hoe 
imane had ontdekt dat yassir Homo is.. af en toe keek Ahlem naar het veld.. 
Issam speelde maar kwammaar weinig aan de bal.. En nu wil je je focussen op 
Wael.. ?"vroeg Ahlem.. nou.. het is niet zo dat ik hoe dan ook een man moet 
 hebben.. maar ik weet niet.. vooral nadat ik met hem gedanst heb.. ik weet niet.. 
al die tijd heb ik niemand gewild.. ik weet nog steeds niet of ik hem moet 
vertrouwen.. maar je had moeten zien hoe we in die auto zaten.. zo'n sfeer .. 
Imane zuchtte.. het is gewoon.. ze pakte een hand van Nisrine die in haar haar 
vastzat.. "daaris me oor niet liefje" fluisterde ze naar Nisrine "onbeschrijfelijk.. 
vervolgde zeen? wat is er gebeurd.??? probeerde hij iets??" Imane zuchte 
geirriteerd en duwde het gezicht vanhaar vriendin weg... "wat zeg ik je nou de 
hele tijd.."nee hij probeerde niks.. dat is het juist.. is toch lief.. " Ahlem lachtte.. 
vooral hoe hij jou op de taxi zette.. Imane lachtte.. zoiets tegenstrijdigs kan ook 
alleen hij flikken.. maareh.. als je hem nog steeds wilt zul je toch echt je best 
moeten doen.. ze knikte naar een punt achter imane.. Imane draaide zich om met 
nisrine in haar armen.. ze zag net hoe wael zich voorover boog om een brunette 
te kussen.. ze hield zich aan zijn polo vast en stond op haar tenen.. Imane voelde 
zich misselijk... "een vriendin?? "had hij eenm vriendin.. en zo intiem??" hij had 
zich inmiddels losgemaakt en liep achter de tribune langs naar de kleedkamers.. 
"imane was nog steeds verdoofd... hoe kon dit??" gister zou ze nog zweren dat hij 
nooit een andere vrouw dan haar had gewild.. en nu.. een paar uur later komt hij 
met een chick naar voetbal... "WAELL!! Ahlem riep hem.. hij lkeek even om zich 
heen.. en die vrouw die hij had meegenomen.. keek ook die richting op om te 
kijken wie haar vriend riep.. wael kreeg hen in het oog.. en kwam toegesneld naar 
de tribune.. hij legde zijn tas neer en strekte zijn arm naar nisrine die al op en neer 
zat te wippen omdat ze hem herkende.. hij nam haar van Imane over zonder haar 
aan te kijken.. Imane probeerde wanhopig zijn blik te vangen.. alleen om hem te 
laten zien dat ze hem gezien had.. maar hij weigerde haar aan te kijken.. in plaats 
daarvan had hij alleen oog voor Nisrine die het uitschaterde terwijl hij haar de 
lucht in gooide.. hij hoorde ergens anders zijn naam roepen.. "sorry dames ik 
spreek jullie na de wedstrijd.. ik ben al laat.. hij pakte zijn tas en wilde weglopen.. 
"waarom ben je laat??" vroeg Ahlem... hij draaide zich om en riep.. "Nora en Said 
naar schiphol gebracht.. Ahlem stak haar duim op.. hij knipoogde en liep in een 
snelle tempo naar de kleedkamers.. vijf minuten later was imane nog steeds stil... 
"niet verwacht he" vroeg Ahlem.. "Imane schudde haar hoofd.. nee wist jij hier 
iets vanaf?" nee zei ahlem.. maar weetje schat.. hoe bijzonder hij voor jou is... het 
is en blijft een man... je moet niet opkijken als ook hij verder gaat met zijn leven.. 
"ik vind het echt knap van hem.. voegde Ahlem eraan toe.. " imane keek haar 
vriendin verontwaardigd aan.. "WAT???" jah sorry hoor.. maar je hebt hem iets te 
vaak afgewezen.. een ander had allang schijt aan je gehad.. je had hem echt 
gebroken" WAT????" herhaalde Imane weer.. Imane haalde haar schouders op.. 
hij was er kapot van.. eerst toen hij dacht dat je vreemdging.. heeft ie me later 
verteld.. daar was ik niet bij.. de scheidsrechter floot ten teken van het einde van 
de eerste helft... de spelers gingen het veld af.. en later met de scheiding.. toen hij 
zielsalleen in Londen zat.. met el3ied en nu toen hij ontdekte dat hij fout zat.. dat 
was het ergste.. pfff. ik praat veel he? "nee ga verder zei imane scherp.. "laat maar 
ze Ahlem snel ik zie dat je boos aan het worden bent.. "Ahlem!!!" ja wat?? ik ben 
de tel kwijtgeraakt.. ik wil je eigenlijk alleen maar zeggen dat ik het goed vind dat 
hij ook eens een ander smaakje neemt.. " AHLEMM hoe kan je dat zeggen?? 
"ahlem lachtte.. jah sorry hoor.. joij hebt ook een ander smaakje geproefd.. en het 
is niet bevallen.. dus mag hij ook eens.. "je weet donders goed dat dat anders 
was... begon Imane dat was... " verder kwam ze niet omdat z eop de rug werd 
getikt.. " 

"Hallo ik ben Ines, ik zag dat jullie wael ook kenden, ik dacht misschien kunnen 
we samen kijken.. ik vind het nogal eng in me eentje bij die bolle mannen daarzo 
die naar bier en zweet stinken.." Imane zat haar verbluft aan te gapen.. "ahlem 
lachtte.. jah daarom staan wij ook hier.. " met haar heup duwde ze Imane een 
stapje opzij en stak haar hand uit.. ik ben Ahlem, een goede vriendin van wael.. 
en zijn secretarresse helaas.. " Ines schudde haar de hand en dit is Imane.. en haar 
dochtertje Nisrine.. ooh wat een schatje.. Ines aaide haar over haar hoofdje..

Imane had de neiging haar dochter terug te trekken.. maar beheerste zich.. ze 
moest niet kinderachtig doen..maar ze kon niet ontkennen dat het pijn deed.. 
ontzettend veel pijn.. het feit dat ze dit voelde verwarde haar.. ze moest weg.. ze 
gaf nisrine aan Ahlem en zei dat ze effe naar de wc moest.. ahlemmoest lachen en 
keek weer naar het veld.. Wael was zijn warmin up aan het lopen.. en keek haar 
aan.. opeen haalde hij wanhpoig zijn hand overzijn gezicht.. alsof hij wou 
zeggen.. shit wat heb ik gedaan??" Ahlem zag het en lachtte alleen maar 
harder.."wat is er? vroeg ines die zich nu pas omdraaide.. ooh er gleed iemand 
uit.. zei Ahlem snel.. "zoo hoe lang hebben jij en wael iets.. ?" Ines glimlachte en 
haar bruine ogen glinsterden.. en begon aan haar verhaal... 

Imane kwam net terug toen de wedstrijd begon ze nam Nisrine weer over van 
Ahlem en keek uitsluitend naar de wedstrijd.. maar luisterde aandachtig naar het 
gesprek dat tussen Ahlem en die bitch werd gevoerd.. Issam kwam als spits nu 
steed meer aan de bal..mede door wael.. die meestal op het middenveld stond en 
vaak acties maakte.. Imane vroeg zich af ze dat nou een aanvallende 
middenvelden noemen. ze dacht terug aan de wedstrijden die ze samen met wael 
en Fatima had gekeken.. hij had zich dood geirriteerd aan haar opmerkingen en 
die van haar zusje.. Imnae glimlachte bij die herinnering.. hun commentaar ging 
dan ook altijd over de bek van mihael Reiziger.. opeens hoorde ze gejuich en zag 
dat Issam had gescoord.. ze klapte lusteloos in haar handen.. kwam er een einde 
aan deze dag? ze hoorde het gekwetter van Inez... een kwartier later floot de 
scheidrechter af en imane wendde zich naar Ahlem.. "gaan we?? "nee joh ben je 
gek, we gaan nog wat drinken dat heftIssam me beloofd... ooh ik heb hoofdpijn 
en ga naar huis Ahlem vind je het erg??" Ahlem keek haar aandachtig aan.. " en 
haalde de autosleutels uit haar handtasje.. neem de auto.. wij rijden met wael 
mee.. 

ik voelde me goed.. zo voelde ik me bijna altijd na een wedstrijd.. we speelden 
wel oplaag niveau en zeker amateurs.. maar het was wel lekker om je longen uit 
je lijf te rennen.. 45 minuten lang was ik alleen met de bal bezig.. en vergat alles 
wat buiten het veld gebeurde.. maar ik was wel blij toen de scheidrechter af floot.. 
tijdens de warming up had ik gezien hoe imane wegliep.. ze was van streek.. 
waarschijnlijk kwam dat door de aanwezigheid van Inez.. ik had niet gerekend 
dat ze hier zou zijn.. anders had ik inez niet meegenomen.. maar die arme meid 
had niks te doen en savonds had ze dienst.. dus dacht ik haar gezelschap te geven 
voor vandaag.. ik douchte snel en kleedde me aan ik wachtte op Issam die veel 
langzamer was.. we kwamen samen uit de kleedkamers en liepen naar d etribune 
toe.. het eerste wat me opviel was de afwezigheid van Imane en Nisrine.. 
hetvoelde als een enorme teleurstelling.. en meteen vroeg ik me af of er een 
steekje los zat bij mij.. dit was gewoon niet leuk meer.. lekker boeijuh of ze er 
was.. bespaart me een hoop ellende.. ik ging genieten van mijn dag..

"Goeiemorgen" groette ik toen ik binnenkwam.. "jah ook goedemiddag 
antwoorde Ahlam gevat.. "kon je niet uit je bed komen"" lekker he als er iemand 
naats je slaapt??" ik haalde lachend mijn schouders op.. "jij kan het weten Ahlem.. 
of moet ik je CNN noemen??" ik?? quasi onschuldig puilden haar ogen bijna uit 
hun kassen... "waarom zeg je dat wael..?" omdat je Ines hebt uitgehoord over 
ons.. "ze lachte.. nou ja dat was niet meer dan beleefde belangstelling.. ooh dan 
vraag ik me af hoe het zou zijn om door jou verhoord te worden als dit alleen 
beleefdheid is.. "wil je je agenda nog weten?" ik haaldemijn schouders op.. doe 
maar wel.. al heb ik niet zoveel zin vandaag.. "" hoezo zit er thuis iemand op je te 
wachten??" ik lachtte hard en pakte mijn laptop uit.. "mshitie fihaa Ahlem ik 
wens Issam veel sbar toe.. "hoe gata het met je zwangerschap vroeg ik.. "jaaa 
goeddd riep Ahlem uit.. ik ben veel minder misselijk dan eerst en mijn buik 
begint te groeien.. "kun je het zien?"ik keek naar haar buik... "nee "antwoordde 
ik.. maar ik heb nooit op je lichaam gelet moet ik eerlijk zeggen.. " nou bedankt 
voor deze opkikker van mijn zelfvertrouwen mompelde ze sarcastisch.. ik 
lachtte.. "wayoo jij bent goed gehumeurd vandaag"zei ze verbaasd.. "zie je nou.. 
 als je je vriendin had overgehaald om weer terug te komen bij mij dan had je dit 
veel eerder meegemaakt.." nou het scheelt niet veel.. " ik fronstte hoezo?"" ze was 
behoorlijk jaloers.. ik limlachte wrang.. ja ik ook toen zij alles deed met Yassir.. ze 
kan geen twee mannen hebben.. en ze heeft gekozen.. "mm murmelde Ahlem..." 
ze gaf me mijn agenda en liet me erin bladeren.. ondertussen haalde ze koffie.. 
"zeg eerlijk wael.. hoe lang heefthet geduurd voordat je haar erin kreeg.. ik keek 
fronsend op.."deze vraag hoor je niet te stellen ahlem sprak ik haar verwijtend 
aan.. "sorry.. het is gewoon.. ze glimlachte.. hoe moet ik het zeggen.. "ik vind 
jullie twee erg bij elkaar passen dat ik het gewoon niet kan aanzien dat iemand 
van jullie ene vriend heeft.. ik hou van jullie allebei en wil dat jullie samen zijn.. 
vooral omdat ik zie hoe jullie beiden pijn leiden.. en toch die koppigheid die 
trots.. ik legde de dossieer neer die ik net ui de kast had gepakt.. waarom spreek 
je mij hierop aan.. ik ben niet degene die verloofd is... "ze gaat die verloving 
verbreken.. "ik fronstte echt?? Ahlem knikte.. waarom.. ze haalde haar schouders 
op... ze twijfelde... "ik weet het niet.. ik haalde mijn schouders op.. en welke 
conclusie haal jij hieruit?" ze haalde weer haar schouders op.. ik zocht in de 
andere kast naar een dossier die ik vrijdag had opgeborgen... het was stil in de 
kamer.. "weetje wat ik me afvraag Ahlem... " jaaa??" vroeg ze verwachtingsvol.. " 
bij wie ik de afgelopen 20 minuten die jij hebt ztten verkletsen hierzo met mij 
moet gaan declareren.. ??" ik kon me lach niet inhouden.. Ahlem gooide de 
agenda naar mijn hoofd... "gatver wat zijn we toch geestig vandaag.." tfoe je krijgt 
dezelfde humor als die droge kantinejuffrouwen" ik moest nog harder lachen om 
haar boosheid.. "boos pakte ze haar koffie en verdween door de deur.. "vieze 
snotaap.."mompelde ze nog.. met een glimlach ging ik aan het werk..

met bonkende hart wachtte ik op de vrijdag die komen zou.. Yassir en Imane 
zouden dan naar marokko vertrekken.. twee weken daarna zouden ze gaan 
trouwen.. misschien was mijn informatie achterhaald en gingen ze later weg of 
waren ze er al.. ik had niks van Imane gehoord en Ahlem repte er met geen 
woord over.. ik had vaak contact met Said en vertelde hem over mijn vriendin.. 
"weetje ik weet dat je neerkijkt op mijn ervaring met vrouwen.. maar doe gewoon 
zoals je mij hebt geadviseerd te doen.. "hoe bedoel je??" ga met die nieuwe 
vriendin van je lekker uit en zo.. en zorg dat je gezien wordt enzo.. negeer Imane.. 
en je zal zien dat zij dan achter je aan gaat lopen.. hahaha als pasen en pinksteren 
op een dag vallen yek?" hij lachtte.. ik weet niet waneer ze normaal vallen.. maar 
het zal wel.. eey tellie is duur ouwe.. hier heb je je zusje?" heey schatje hoe is het 
met je??" goed smurfje hoe is het met jou??"jaa gaat goed.. Nora?" jawael.. sorry 
misschien is ditgaar om te vragen maar... ben je gelukkig?" jaa wael.. heel erg.. 
insallah word jij dat ook.. "ik glimlachte.. insallah.. " ietslater belde Inez op dat ze 
vrij wasvan het weekend.. of ik iets leuks wou doen.. aangezien ik niets te doen 
had.. stemde ik toe.. maar ik moest toegeven dat ik uitgekeken raakte op haar.. 
was niet negatief naar haar toe.. maar.. er was een leegte die Inez ondanks haar 
schoonheid en haar karakter trekken niet kon opvullen.. die vrijdag besloot ik 
even langs te gaan.. "imane deed zelf open en keek me verrast aan.. salaam ou 
alaikom.." wa alaikom essalaam.. " ik keek haar aan.. ze had rode ogen.. meteen 
werd ik weer bezorgd.. hoe ik me ook voorhield dat ik me niet moest 
meeslepen .. ze deed de deur wijder.. en ik stapte naar binnen... ze liep richting 
de huiskamer.. ik groette Fatima die er een beetje geschokt uitzag en ging zitten.. 
waar is nisrine vroeg ik aan Fatima.. "ze gebaarde naar boven.. ze is in haar box 
gezet.. ik snapte er niks van.. waarom word een kind in de box gezet boven.. ik ga 
naar haar toe"zei fatima en liep naar boven.. "ik bleef alleen in de huiskamer.. 
Imane was al naar de keuken.. de sfeer die er hing was heel gespannen... "komt 
het door mijn bezoek.. ik besloot het te vragen en stond op en liep naar de 
keuken.. ik stond even in de deuropening.. het vreemde was dat Imane niet 
doorhad dat ik erstond... haar aanblik hoe ze huilend thee aan het zetten was 
brak mijn hart.. haarverdriet deed me pijn.. zonderdat ik wist waar en wie haar 
verdriet had gedaan.. ik schraapte mijn keel... ze keek verschrikt op.. "oh wael, ik 
was net thee aan hetzetten.. kwam je voor Nisrine?" ze ontweek mijn blik... 
"Imane, waarom huil je?? is er iets? is alles goed met je opa?" ze knikte en veegde 
haar gezicht met deachterkant van haar hand af.. "nee niks is niks.. "kom ik 
ongelegen vroeg ik door.. anders dan ga ik wel weg hoor.. ik wilde eigenlijk 
alleen afscheidvan jullie en vooral van Nisrine nemen voordat je op vakantie 
ging.. en jou veel geluk wensen in je huwelijk.. ik wist niet zeker of het waar was 
wat ahlem zei.. dat het niet doorging.. maar dit was een goede manier om 
erachter te komen.

ze leunde tegen het aanrecht en keek naar het plafond terwijl ik haar ogen weer 
vol zag schieten.. .. ik deed een stap naar haar toe.. "ooh liefje.. wat het ook is.. het 
is je tranen niet waard.. ze onderdrukte een snik en viel in mijn armen.. ik 
omhelsde haar stevig en liet haar huilen.. ze verborg haar gezicht in mijn borst en 
snikte hartverscheurend... ik wreef over haar rug en trooste haar zonder teweten 
wat er was gebeurd.. langzaam kwam ze tot bedaren.. opeens duwde ze me weg 
en draaide ze zich om en keek de tuin in.. " gaat het een beetje imane..?" ze knikte 
sorry ik heb je overhemd natgemaakt.. ik keek naar mijn overhemd en zag een 
natte plek waar nog een veeg mascara op zat.. "die overhemd zegt me niks.. 
alleen je verdriet is momenteel belangrijk.. "wat maakt jou zo verdrietig?? ze 
haalde haar schouders op.. " ik trok haar weer naar me toe.. ze leunde met haar 
rug tegen mijn borst ze sloot haar ogen en probeerde haar kalmte te hervinden.. 
 en leunde met haar hoofd achterover.. tegen mijn schouder aan.. hoe ze zo stond 
leken we dichterbij elkaar te staan dan we ooit waren geweest.. ik voelde haar 
vertrouwen.. ze vertrouwde mij anders had ze nooit zo met mij gestaan.. had ze 
zich nooit opengesteld voor mij.. of trof ik haar gewoon op zo'n zwak moment en 
zou ze me later haten om dit??" ik leg mijn armen om haar armen die om ze om 
zich heen hand geslagen. ik streelde haar armen en probeerde haar te kalmeren.. 
ik bracht mijn hoofd omlaag en kuste haar zachtjes op haar wang.. "wie heeft je 
zoveel verdriet aangedaan.. fluisterde ik.. ze glimlachte wrang.. "ik mezelf" ze ze.. 
kan je het geloven.. ?? mm ik geloof je.. maar ik denk niet dat je dat zo bedoelt 
hebt.." ik voelde hoe ze weer een snik onderdrukte.. "nee het enige wat ik wil is 
gelukkig zijn met mijn dochter.. en mijn opa gelukkig maken.. " het begon me een 
beetje te dagen.. "je opa wilde dat je ging trouwen he?" ze knikte.. niet alleen hij.. 
ik ook daar niet van.. maar hij wilde dat ik niet alleen zou blijven met mijn 
dochter.. " fluisterde ze.. "wat is er gebeurd dan?" vroeg ik.. " ik maakte een 
verkeerde keuze.. " ze draaide haar hoofd om en keek me aan ommijn reactie te 
peilen.. "Yassir is Homo" quasi verbaasd trok ik mijn wenkbrauwen op.. ze kneep 
haar ogn dicht en leunde weer tegen me aan.. ze vertelde me hoe ze erachter was 
gekomen.. ik luisterde en zei weinig.. "hield je zoveel van hem dat je het zoveel 
verdriet doet.. "ik gaf wel om hem.. maar houden van.. ze schudde haar hoofd.. ik 
denk niet dat ik dat nog kan voelen voor een ander.. mijn hart sprong op.. ze 
hield dus wel van mij.."ik weet dat ik dat tegen de verkeerde persoon zeg.. 
maartegelijkertijd denk ik niet dat ik wat nieuws zeg.. " ik negeerde haar 
opmerking en vroeg verder.."maar hij heeft iets gedaan wat je zo van streek heeft 
gemaakt.."ze zuchte.. hij was hier net voor jij kwam.. en ik heb hem gezegd dat ik 
niet met hem kon trouwen.. maar kon geen reden geven.. dus zei ik maar datik 
niet met hem kon trouwen omdat ik niet genoeg van hem hield.. "en toen?" hij 
ging door het lint.. vandaar dat ik nisrine boven heb laten brengen.. hij 
schreeuwde het hele huis bij elkaar... ik voelde kwaadheid naar boven komen.. en 
onbewust hield ik haar steviger vast.. hij zei dat hij mijn opa maar eens ging 
vertellen wat zijn kleindochter allemaal deed.. en dat ik eigenlijk niks anders dan 
een ho er was.. hij gaat vandaag naar marokko.. en gaat mij opa eens de waarheid 
vertellen over mij.. en Nisrine.. "weet hij de waarheid over nisrine.. "nee gelukkig 
niet.. ik had het hem bijna verteld.. maar heb het elhamdolilah niet gedaan.." ooh 
gelukkig".. maar wat kan hij zeggen over jou??"iimane haalde haar schouders op.. 
ik weet het niet.. dat is het juist.. hij gaat liegen.. hij gaat me Opa's hart breken.. de 
enige die ik over heb... ze begon weer te huilen.. "liefje, waarom bel je hem niet.. 
je opa.. dan vertel je het hem.. dan ben jij eerder met het nieuws dat het niet 
doorgaat, en je vertelt hem meteen de waarheid.. ze draaide zich om en keek me 
met grote ogen aan.. "denk je dat die oude man het gelooft?? ze denken dat homo 
 zijn alleen bij christenen voorkomen en weigeren te geloven dat het bij ons ook 
is.. daar DACHT IK EVEN OVER NA.. NEE.. ZE WETEN HET WEL.. het bestaat 
ook in marokko.. alleen praten we er nooit over.. ze leek mijn woorden weg te 
vuiwen.. oke.. heb je ze nooit op boulevard gezien in Tanger..?? hand in hand.. 
s&aacute;vonds??" haar ogen werden groot.. ja dat zijn gewoon vrienden daar 
liep ik ook met mijn nichjes hand in hand.... dat verwierp mijn theorie.. ik moest 
wat anders verzinnen.. dus besloot ik te liegen.. " oke geloof je me als ik zeg dat ik 
in de disco daarzo een keer werd versierd door een man?? " ze begon te lachen.. 
oh ja.. echt niet.. hoe weet je dt dan?" ik keek om me heen en verzon snel effe iets.. 
hij deed zo bij mij.. ik bracht mijn hoofd naar haar oor en fluisterde iets vies en 
likte aan haar oorlelletje.. .. ze trok zich snel terug WAEL!!!! gatverdamme!!!" ik 
keek gekwetst.. deed ie dat echt.." ik knikte.. ik keek naar haar oorlelltje en voelde 
het bloed in mijn aderen stromen.. zij had het ook door en maakte zich van mij 
los en liep naar de huiskamer weer.. "denk je dat ie mij zal geloven.. " ik knikte 
onnozel.. tuurlijk waarom niet.. ze pakte haar telefoon.. en zocht nummer van 
haar opa op.. "allo djeddie??"ana Imane.. ik gebaarde dat ik naar boven ging.. 
maar ze hield me hand vast.. als teken dat ik moest blijven.. dus ging ik maar 
zitten.. maar als ik die ******* in mijn handen kreeg... "nee ik ga niet trouwen met 
yassir opa.."imane schreuwde bijna omdat hij niet geschikt is.. "dat begreep haar 
opa niet.. ze moest vertellen waarom niet.. hij was gezond en had een goede baan 
en kwam uit een goede familie.. wat was daar niet geschikt aan.. "Imane voelde 
zich in het nauw gedreven.. " omdat hij .. met mannen slaapt a djeddie.. 
"kiefesch??" het drong niet tot hem door.. hij begreep het niet... "ik zei je toch dat 
hij het niet begreep.,.. zei ze tegen mij.. "oh tegen fatima opa.. ik praat tegen 
fatima.. je snapt het niet.. nou gewoon ik heb tijdens een feestje ontdekt dat hij.. 
dat hij.. ik pakte snel eenpen van de tafel en schreef op een gescheurde 
envelop.."ZEMMELL" HOWA ZAMELL A Opa.." en liet het aan Imane zien.. ze 
fronstte even en keek me aan.. ik knikte en ik hoorde haar mompelen in de 
telefoonhoorn.. "het geschreeuw van de man hoorde ik zelfs.. Imane kromp 
ineen.. "schaam je je niet om dat tegen mij te zeggen a shitana!!!"makayenshi 
elheshma!!! allah yemesgek!!"maar jeddie ik kan toch niet met zoiemand 
trouwen.. maar de man hing al op.. Imane keek beteuterd naar de telefoon.. 
opeens begon ze te glimlachen.. en daarna hardop te lachen... wayooo hij weet 
dat het bestaat.. hahahah daar is homo hsoema om te zeggen.. ik lachtte mee.. hij 
is boos.. maar weet nu wat er aan de hand is.. ze stond op en omhelsde mij.. 
"dank je wel wael.. was een prachtidee.. ik hield me adem in.. ik wist niet hoeveel 
mijnlichaam kon hebben.. maar te dicht bij imane was altijd gevaarlijk.. dus 
maakte ik me snel van haar los.. graag gedaan meid.. it was my pleasure.." krijg 
ik nog thee van je?" ze lachtte en ging thee maken terwijl ik naar Nisrine en 
 fatima ging halen.. 

de sfeer was al heel beter toen we aan onze tweede kopje thee zaten.. "wauw dit 
heb ik echt gemist zeg" zei fatima.. "ik heb de marokaanse thee gemist zeiik 
terwijl ik het glas voor Nisrine ondersteunde.. ik had wat koud gemaakt voor 
haar.. ze vond het heerlijk.. ik moest lachen hoe ze haar oogjes dichtkneep... het 
zou zo geweldig zijn om haar de hele dag om me heen te hebben.. maar helaas 
zat dat er niet in.. dus moest ik maar tevreden zijn met deze momenten.. ik 
voelde mijn telefoon trillen en haalde het uit mijn zak.. zodra ik zag wie er 
belde..wist ik dat er een einde kwam aan mijn bezoek.. "Hai inez" hee schat.. waar 
blijf je je zou me om 8 uur ophalen!!" o ja.. is goed ik kom eraan.."wel snel schat ik 
ga dood van de honger.. "shit ook dat nog.."dacht ik.. ik nam afscheid en hing op.. 
ik zag 2 paar ogen opmij gericht.. de een stond nieuwsgierig en de ander 
verwijtend.. ik weigerde eraan toe tegeven.. ik knuffelde Nisrine en gaf haar aan 
haar aan haar moeder.. "het was gezellig mensen!!"bedankt voor de thee.. jullie 
gaan blijkbaar niet op vakantie.. is het goed als ik morgen op de afgesproken tijd 
kom.. " fatima keek imane aan.. en Imane haalde haar schouders op.. "jaa hoor 
waarom niet.. ze stond op en liep met me mee naar de deur.. .. ze opende de deur 
voor me.."wael.. ik weet niet hoe ik je moet bedanken voor vanavond.. "kus me " 
floepte uit me mond.. "wat??' antwoorde ze verbaasd.. ik lachte snel.. "grapje.. ik 
ben blij dat ik iets voor je kon betekenen.. "oke beslamma, ik boog me oorover en 
gaf haar een kusje op haar wang en liep snel naar de auto..

het feit dat ik er mocht zijn voor imane.. het gevoel dat ze me vertrouwt en haar 
hart voor meopende.. al was het voor even gaf me een heerlijk ontspannen 
gevoel.. ik kreeg weer hoop.. tegen alle beter weten in gaf ik die hoop een kans.. 
ik wist dat het gevaarlijk was maar toch.. hoop doet leven.. Inez merkte het op en 
vroeg me wat er was.. ik leunde naar achteren en legde mijn mes en vork neer.. 
"niks hoor.. "krijg je promotie??" ik dacht na.. nee ik denk het niet.. "ze fronstte.. 
wat is er dan.. je bent vandaag gewoon heel ontspannen.."ik haalde mijns 
chouders op.. ik voel me goed da's alles.. oh gelukkig maar.. en ze praatte weer 
verder over haar werk en die lastige kutpassagiers.. ik raakte verveeld en mijn 
gedachten dwaalden weer af naar Imane en het gevoel dat bezitvan me nam 
terwijl ze tegen me aan leunde in de keuken.. hoe ze mijn roost accepeteerde.. 
onbewust speeld eik met mijn ring.. "wael.. wat ben je afwezig.. met een schok 
kwam ik weer tot leven.. jah sorry schat was niet mijn bedoeling.. hoe zit het nou 
met die ring aan je vinger.. je hebt toch niet gelogen he.. ik ga liever niet uit met 
een getrouwde man!!' ik vond haar manier van doen wel een beetje overdreven.. 
en zeker voor iemand die er zelf op stond om bij mij te slapen.. maar ik zei niks.. 
 "nee deze ring heb ik gekregen van een dierbaar iemand.. daarom draag ik 
em.."het lijkt anders verdacht veel op een trouwring.. ik haalde geirriteerd mijn 
schouders op.. "als jij dat zegt.. ik veranderde van onderwerp en al snel was ze 
mijn ring vergeten.. daarna gingen we naar mijn huis en bleven daar een tijdje 
totdat we op het idee kwamen om uit te gaan.. samen met een paar vrienden van 
haar.. ik was moe en begon chagarijnig te worden.. maar ging toch.. ik had een 
weg ingeslagen en zou daarmee doorgaan.. een leuke moment met Imane mocht 
me er niet van weerhouden om verdertegaan met andere vrouwen die even mijn 
tijd vulden.. 

ik lag pas rond 4 uur in e nacht in bed.. alleen.. op de een of andere manier was 
dat een opluchting.. Inez begon me te verstikken.. ik zette mijn telefoon dan ook 
uit en ging slapen.. maar de slaap kwam niet en ik dacht aan de tegenstrijdigheid 
van wat ik deed.. ik bad wel.. 5 keer per dag.. het liefst op tijd.. vertrouwde op 
god.. en geloofde diep in mijn hart heel erg.. en toch pleegd eik een van de ergste 
zondes.. ziena.. want dat was het.. overspel.. sex buiten het huwelijk is overspel.. 
tot een tijdje terug had ik mezelf goed ingehouden..maar om eerlijk te zijn was 
mijn vedriet om Imane de reden..maar nu ik had besloten verder te gaan met me 
leven, moest ik man genoeg zijn om me niet door zulke verleidingen van het 
rechte pad te dwalen. ik draaide me op me buik.. en nam en beter houding aan.. 
ik keek naar buiten en zag hoe het langzaam dag werd.. ik werd met een zware 
hoofdpijn wakker.. en ik had een gat in de dag geslapen.. met een zwaarhoofd 
rolde ik me uit bed.. ik strompelde uit bed en zette water op en ging ondertussen 
onder de douche.. daarna ging ik bidden tijdens het thee zetten deed ik me 
telefoon aan.. ik keek in de koelkast wat er allemaal was.. niks verzuchtte ik.. ik 
bedacht me dat het zaterdag was en deed snel een spijkerbroek aan en ging 
dedeur uit om een paar croissantjes en wat vruchtensap te halen.. ik zette de 
waterkoker af en ging naar de winkel.. .. onderweg ging de telefoon.. ik zag dat 
het inez was en zette het uit.. maar ze gaf niet gemakkelijk op.. uiteindelijk nam 
ik toch op.. "ja?" ja hoi wael.. lekker geslapen.."nee "antwoordde ik nors.. ik heb 
hoofdpijn.. ja ik ook zei ze.. "maar jij hebt behoorlijk wat gedronken dus het is 
niet zo vreemd.. " en jij hebt een behoorlijke bui.."ja , waar bel je voor?" ik vroeg 
me af of je zin had om te gaan winkelen in amsterdam.."ik fronsstte.. .."nee 
vandaag niet Inez ik heb nog werk te doen.. en je gaat naar je dochter toe.. 
vervolgde ze.."ja ook.. hoezo.."nee niks laat maar.. "ik haalde me schouders op 
terwijl ik naar de roombotercriossants zocht.. oke.. "had je verder nog wat?" wat 
ius er wil je van me af.."mijn frons werd dieper.. ik sta bij de kassa loog ik.. en ik 
vind het niet leuk als iedereen mijn gesprek kan afluisteren.. "oh oke..sgoed ik bel 
je vanavond nog wel.. ja is goed veel plezier met winkelen.. " ik hing op en keek 
 verdwaasd om me heen.. ik had het gevoel alsof iemand me de hele tijd in de 
gaten hield.. ik pakte snel een fles vruchtensap en ging naar de kassa.. "waaaaa 
w\el!!!'hoe is het liefje??" ik keek waar het geluid vandaan kwam.. en ja hoor.. die 
verdomde jamila ook.. op den duur krijg je teer van je huid.. maar jamila ?? 
nooit.. " ik glimlachte geforceerd.. dag meid alles goed met je??"{ Jaa nu wel ja.. 
waar was jij al die tijd.."nou ik kom hier wekelijks.. waar was jij dan??" jaaa.. zo 
begon ze al haar zinnen.. "ik was in training bij een ander filiaal en nu ben ik hier 
hoofdkassiere.. "het viel me nu pas op dat ze een aantal rollen wisselgeld in haar 
handen had en achter een kassiere in de kassahok stond.. ik knikte.. goed joh, je 
gaat vooruit.. "jaa joh.. maar hoeis het met jou?? waar is je vrouw dan.." nou.,.. wil 
je niet zo schreeuwen lieve meid.. ik sta maar hier hoor.. " ze lachte hhard.. Nou 
jaaaa sorry hoooor ... maar je weet hoe ik praat.."ik glimlachte en hoopte dat de 
kasiere sneller ging scannen zodat ik snel weg was.." jah... thuis,.. me vrouw is 
thuis.. "jullie komen nooit meer samen he?' huh hoe bedoel je?" ik bedoel 
boodschappen doen.. "ooh op die manier.. hebben jullie al kindje gekregen.. "jaa 
hamdolilah, een dochtertje... ooh wat leuk!!!"' ik keek de kasiere smeend aan.. ze 
lachte alleen maar en ging onverstoorbaar verdrer met de grote kar voor mij... " 
maar waarom lieg je jamila??"je zei net dat je in training was bij een ander filiaal.. 
"ze stopte even met het kauwen van haar hubba bubba kauwgom.. ewaaa je weet 
roddelcircuit he.. ze vertelde me over de andere meisjes waar we vroeger mee 
omgingen.. " tenslotte was ik aan de beurt en betaalde ik snel.."hee jamila, het ga 
je goed he?" ja aa beslammaaa" ik nam me voor om niet meer boodschappen te 
doen bij deze supermarkt.. onderweg groette ik een aantal mensen en toen ik 
eindelijk thuis was.. ging ik eindelijk ontbijten.. ik keek in de ochtend krant of er 
nog wat interessants gebeurd was.. maar zoals gewoonlijk ging het weer over een 
bitch die beweerde dat marokaanse meisjes besneden waren ..en hoe wreed dat 
was.. want zo hadden ze geen sexuele gevoelens meer en nog meer van die 
onzin.. ik glimlachte in mezelf.. ze zag een ander wereld dan waarin ik heb 
geleefd leek het.. de marokaanse meisjes die ik kende hadden geenoeite met 
sexuele gevoelens.. maar goed.. ik weigerde me druk te maken om die bitch en 
sloeg snel de blad om.. ondertussen at ik mijn croissantjes en dronk gulzig van de 
verse sap.. mijn telefoon ging en ik nam op.. weliswaar met en beter humeur.. 
sallam wael.. alles oke.."eey fatima wat een vferrassing.. kiefesch? alles chill??!! 
jaa hamdolilah.. ik belde even om je eraan te herinneren dat we nog een 
bioscoopje zouden pakken samen.. ik fronstte.. is dat zo.."jaa en probeer er niet 
onderuit te komen.. "ik lachte.. nou dat niet nee... maar hoe raak jij zo wanhopig 
dat je mij gaatvragen?" ze lachte.. shit je hebt me door.. "nee als ik jou als date 
heb, dan kan ik een ander afzeggen.. snappie.."ooh op die lehmar.." sgoed.. op 
een voorwaarde! wie is die andere date?? ewa ik vertel je vanavond.. ik 
 glimlachte.. sgoed meid ik haal je om 8 uur op oke? gaan we eerst een hapje eten 
en dan een filmpje pakken saafi?" oke dan dank je wel schat.. en eey.. "ja?" als 
imane wat vraagt.. jij hebt mij gevraagd saafi??" ik lachte.. waga a schijtluis.." ik 
gooide de telefoon op de bank en zette muziek aan.. cheb khaled vulde mijn 
huiskamer met zijn typisch rai liedjes.. ik ruimde al dansend mijn troep op en 
voelde me heerlijk ontspannen.. iets later belde ik Issam op.. "ga je mee winkelen.. 
?" als je bedoelt chieks jagen.. nee, want er zit er een heel chagarijnig naar me te 
kijken.."ik lachte... ze is overwerkt.." neeh het is iets anders.. maar goed.."we gaan 
niet jagen schijterd we gaan op koopjesjacht.." Tfoe 3liek a lemesmar (spijker) ik 
lachte.. nou ja.. jij bent de gene die een budget krijgt van zijn vrouw.. hij lachte 
nou liever eenbudget dan de bons.. "auch die zat a lihoudi" kom je nou?? jaa 
wacht ik neem die snotaap Lotfi mee.. hij moet nieuwe kleren hebben" mm ik 
haal jullie zo op.." 

toen ik klaar was met opruimen en de kleren in de was had gedaan, bedacht ik 
me net dat ik een uitstekende huisvrouw was.. het enige wat ik miste was een 
vrouwlijke uitstraling, wat borsten en een vagina.. " niet slecht.. over 3 jaar ben ik 
beter dan een boerse marokaanse meid in het huishouden.. ik kleede me aan.. en 
ging even voor de tv zitten.. ik voelde me goed besefte ik niet voor het eerst die 
dag.. ik dacht aan Imane.. zou zij zich ook goed voelen.. even dacht ik na.. het zou 
niet erg zijn als ik belde toch.. of zou ze daar iets achterzoeken.. ?? ik waagde het 
er toch op en belde haar op.. " ze nam op.. niet bepaald vrolijk "hai, met mij.. "hai 
wael.." je klinkt moe zei ik.. "mm ben ik ook.. heb het hele huis 
schoongemaakt.."ik lachte meen je dat? ja hoezo?" ik ook zei ik.. alleen ben ik niet 
zo moe als jij.."jouw huis is kleiner.. dat deed ik in zwangere toestand nog zonder 
moeite.. ik lachte.. ik doe het ook nog oppervlakkig.. "mm daarom.. "beld eje 
ergens specifiek over??

eeeh.. snelprobeerde ik een smoes te verzinnen.. maar ik kwam nergens op dus 
vertelde ik de waarheid.."ik vroeg me gewoon af hoe het met je ging na 
gisteravond.."ooh ja hamdolilah.. ikprobeer er gewoon niet aan te dneken.. en dat 
uit zich in schoonmaakwoede lachte ze.."ooh mezian.. zeiik.. en wat ga je doen als 
je daarmee klaar bent.. ik zag haar al voor me hoe ze haar schouders ophaalde.. ik 
weet niet.. da's best wel een ramp eigenlijk.. want ik heb dus mijn vakantie 
opgenomen.. en alles is in duigen gegaan.. zit ik met me vakantie opgescheept.. ik 
kwamop een idee.. mag ik jouw tijd een beetje vullen dan??" eeh dat lijkt me niet 
echt een goed idee wael.." 3lesh.. gewoon vriendschappelijk.. ik beloof je 
wederom dat ik niet over mijn gevoelens niet zal vertellen of wat dan ook.. 
gewoon als oude kenissen.. ze twijfelde.. en ik wachtte.. ik wilde dolgraag tijd 
met haar doorbrengen.. we zien wel wael.. sgoed we kijken wel.. zei ik.. ik wilde 
niks overhaasten.. ze had net een flash actie van Yassir te verwerken.. ik zal 
helpen met het verwerken ervan.. tegelijkertijd zal ik van haar gezelschap 
genieten.. maar gewoon rustig aandoen nam ik me voor.. geduld loont.. 
Onderweg naar Issam stopte ik bij een bloemist.. ik zocht een mooie bos bloemen 
uit en liet die bij imane bezorgen.. op het kaartje zette ik.. "iets om aan te denken 
na het schoonmaken." ik zette er geen afzender op.. als het goed is zou ze meteen 
weten van wie het is.. de bloemist beloofde om het binnen het uur te bezorgen.. 
dat waardeerde ik en gaf hem een goede fooi.. daarna ging ik Naar Ahlem's huis 
en haalde mijn twee vrienden op.. we gingen winkelen.. alleen niet in 
amsterdam.. want daar was Inez.. en ik wilde haar juist vandaag liever niet 
tegenkomen.. 

kwart voor 8 belde ik bij Imane aan.. ze opende de deur en gimlachte naar me 
"kom binnen"ik liet achter haar aan naar binnen..ik had niet verwacht dat ze zo 
vrolijk zou zijn.. ze liep naar de tuin en blindelings volgde ik haar.. ik keek even 
de woonkamer in en zag dat ie leeg was.. "waar is iedereen vroeg ik.. al was het 
alleen om die brok weg te slikken.. "fatima is zich aan het omkleden en Nisrine en 
ik zitte in de tuin.. ooh vandaardat ik 3 keer moest bellen voordat je kwam.. ze 
lachte sorry ik hoorde de eerste twee niet geloof ik.. "geeft niet.. " ik zag voor me 
een leuk huiselijk tafareeltje.. Nisrine zat op een kleedje te spelen met haar 
speelgoed.. naast het kleedje stond een ligstoel en een tafeltje met sinaasappelsap. 
het was een ontspannen tafareeltje.. ik wilde erbij horen.. maar op de een of 
andere manier zou het er dan anders uitzien.. het zou minder ontspannen zijn.. 
dat heb ik wel gemerkt aan de vorige tijd die ik met imane heb doorgebracht.. er 
was bijna altijd wel iets wat onze leven samen verziekte.. en toch hadden we het 
ergens wel kunnen opbrengen om elkaar te waarderen en het dragelijk maken 
voor elkaar.. ondanks alles en dankzij alles.. "waar denk je aan?"vroeg ze opeens.. 
ik schrok uit mijnoverpeinzingen en glimlachte.. nee nergens aan..hoezo.." haar 
groene ogen keken me lachend aan.. ik merkte dat zezich heel licht had 
opgemaakt.. net genoeg om het te zien.. en te weinig om het in eerste instantie op 
te merken.. ze bood me haar stoel aan.. Nisrine was heel erg gefocused op haar 
speeltje dat ook nog eens geluid maakte om mij op te merken.. ik sloeg het 
aanbod af en hurkte bij mij dochtertje neer.. ik aaide haar overhaarhoofdje.."wat 
ben je mooi schatje.. "bij het horen van mijn stem keek Nisrine om en glimlachtte.. 
ze zat met haar armpjes omhoog en wipte op en neer.. ik wist wat ze wilde..iets 
wat wij altijd deden.. ik tilde haar op en kuste haar bolle wangetje. ik gooide haar 
een paar keer in de lucht en ving haar weer op.. hoe meer ze lachtte hoe meer 
 plezier ik erin kreeg... "niet teveel wael.. anders wordt ze misselijk.. "ik keek om 
en zag hoe Imane de tuin weer inkwam met een glas cola.. eey thanx.. ik nam een 
slok en Nisrine wilde ook.. ik bracht het naar haar lippen en moest lachen hoe ze 
haar ogen sloot voor het prik.. ook Imane lachte.. onverbeterlijk.. ze probeert het 
ook altijd met fatima.. "waar is ze eigenlijk vroeg ik.. ik roep haar wel.. iets later 
stond fatima voor me neus.."yallah yallah zied" "saaa aaaai.. wat zie jij er leuk 
uit.."wah wah shoukran!!"kom nou maar ik nam afscheid van nisrine en Imane en 
liep achter fatima aan naar de deur.. ik keek even achterom en betrapte imane op 
een vreemde blik.. toen ze doorhad dat ik keek.. glimlachte vaag en 
zwaaide.."veelplezier"

het uitje was een goed idee.. na de film gingen we wat eten.. we praten 
ontspannen over alles en idereeen.. het was ook nuttig voor mij.. zo kwam ik 
erahter dat Noelle de vriendin van Imane die mij zo haatte pas geleden in 
nederland is geweest.. ze was langsgekomen.. maar ging na een stroeve 
ontvangst weer weg.. ze had niks mer van zich laten horen, behalve dat ze naar 
een vriend in marokko ging.. ik vermoeddde dat die vriend mijn broer was.. 
maar zei niks.. als hij slim was dan zou hij de kans benutten die hij van Allah 
heeft gekregen.. na zijn overspel heeft zijn vrouw hem vergeven en zijn ze samen 
ervandoor gegaan.. ironisch eigenlijk als ik het zo bekeek.. ikglimlachte.."hoe is 
het met jouw liefdesleven Fatima,?"ik hou van mezelf.. daar heb ik het druk 
genoeg mee.."ik lachte om haar bijde hante antwoord.. da's waar.. maar je hebt 
gene vlam?" ze lachte weer.. wie een vlam heeft loopt gevaar zich te branden.. ik 
dacht even na.."wie geen vlam heeft zal nooit weten hoe de wereld eruitziet in de 
warmte van deze vlam. ze glimlachte.."damn die was goed.. "ik lachte.. ja wat 
dacht je.. dat je de enige wijze bent hierzo.."rond 12 uur in de nacht was Fatima 
weer thuis.. ik reed naar huis en was blij dat onze band weer goed was.. het 
verleden en haar vijandigheid jegens mij leek verledentijd te zijn.."ze zeimeskiena 
wel dat ze het erg vond dat het zo gelopen is tussen imane en mij.. ik vond het 
lief van haar maar ik heb haar net als ik tegen mijn zusje had gezegd.. Wij zijn 
twee volwassen mensen.. we komen er wel uit.. ze hoefde zich er echt niet kwaad 
te maken of bezorgd.. wij zouden er wel uitkomen.. 

ikschrok toen ik thuiskwam.. het licht was aan en de tv ook..maar zo had ik het 
niet achtergelaten vanmiddag toen ik wegging.. ikliep voorzichtig naar de 
huiskamer binnen en zag Inez daar op haar gemakje voor de tv 
liggen..."hoekomjij hier binnen?" je reserve sleutel lifje.. ook goedenavond 
wael..ben je niet blij om mij te zien?" ik roldemet mijn ogen.. ik ben verrast.. hoe 
komje aan de reserve sleutel? ze glimlachte.. onder de deurmat.. "klinkt alsof je 
 dit vaker hebt gedaan.. ze haalde haar schouders op.."waar was je?" ik was uit 
met een meisje.." oh?!" ze keek gekwetst.."Inez.. ik bedacht hoeik dit moest 
zeggen.."luisterik vind je een hele leuke meid.. maar verder niks.. haal je niks in je 
hoofd"ik hou niet van je en zal dat ook niet doen in de toekomst.." sinds wanneer 
kan jij de toekomst voorspellenlachtte ze.."ik haalde mijn schouders op.. "ik heb 
geen zin in grapjes.. "ik ook niet zei ze.."luister wael, ik vind jou wel leuk,en 
opwindend.. ik heb goede sex met jou.. ik geniet van je gezelschap.. verder wil ik 
niks van je.. ik zou het leuk vinden als je ook gevoelens voor mij hebt.. maar dat 
komt wel.. ze streelde mijn wang.. ik haalde haar hand van mijn wang.,.."reken er 
maar niet op.."ze haalde haar schouders op.."is mijn probleem.. jij hebtmij dit 
gezegd.. "thanx..maar ik heb zo mijneigen ideeen" ik keek haar niet begrijpend 
aan.."ik ga vreemd.. ik was net met een andere meisje ik ben met haar naar bed 
geweest.. loog ik.." ze keek geirriteerd weg.. je doet moeilijk over iets wat ik niet 
snap.. waar maak jij je druk om.. ik wil alleen van je gezelschap genieten.. ze 
schuifelde tegen mij aan.."en als ik het me goed herinner genoot jij laatst ook van 
mijn lichaam... .. mijn mond werd droog.. ik hield mijn handen thuis.. "INez.. dit.. 
ze pakte mijn hand en zette dieop haar volle borst.. ik voelde de zachte welving... 
en hield mezelf voor dat ik haarmoest wegduwen.. ze hapte naar adem.. "hier heb 
ik de heole dag al naar verlangd wael.. ze kuste mij langzaam.. ik probeerde 
helder na te denken.. maar het leek of er een web over me heen werd gegooid.. 
waar waren mijn goede voornemens ook alweer??"..

Zondag was standaard een spijtdag.. op de een of andere manier deed ik op 
zaterdag altid dingen waar ik zondag spijt van had.. dusprobeerde ik het goed te 
maken door weg te gaan uit dat huis.. ikliet Inez slapend achteren ging douchen.. 
daarna vluchtte ik zowat het huis uit.. ik ging naar het lege huis van Gelti het 
huis had een ontspannende uitwerking op mij.. ik gaf de plantjes wat water.. en 
ging daarna de sbah bidden.. daarna ging ik voor de tv zitten.. opeens vroeg ikme 
af wat er met onze oude huis was gebeurd.. waar we gewoond hadden, waar 
zoveel gebeurd was.. even dacht ik eraan om te gaan kijken.. maar ik besloot 
ervanaf te zien.. ik zuchtte.. vandaag was er geen voetbal.. daar baalde ik van.. 
het was een goedde vulling vanmijn dagen. ik haalde diepademen vroeg me af 
wat ik zou gaan doen.. het liefst was in naar imane gegaan .. maar ik voelde me 
ten eerste schulig en ten tweede.. ikmoest niet overdrijven.... Issam belde iets 
later..eey verveeljij je ook? jaaman.. "zullen we met z'n allen naar beverwijk gaan.. 
Imane en fatima zijn hier ook.. &ouml;h, da's vroeg het is amper 11 uur?! jaa ze 
hadden het afgesproken.. maar ik wil ook mee.. dus passen ze niet meer in een 
auto.. "ooh saafi is goed.. ik kom er zo aan.. ik hing op en sloot het huis goed af en 
reed naar het huis van Issam..
ze stonden allemaal klaar.. we laden de personen in en uiteraard werd Imane op 
de een of andere manier bij mij in de auto gepusht.. de rit verliep rustig en 
ontspannen.. alle geladenonderwerpen vermeed ik.. ik was al blij dat ze hier bij 
me was.. wat een wending kon een dag nemen.. "wat is er metjou auto gebeurd 
eigenlijk?" vroeg ik.. het is kapot die garshousha.. echt eenkarretje.."waaromkoop 
je geen nieuwe?"ze haalde haar schouders op.. momenteel niet echt nodig.. ik ga 
met openbaarvervoer naar me werk.. en verder heb ik ahlem om mij overal 
naartoe te brengen. "je kan mij ook wel bellen hoor.." dank je wel.. maar is niet 
nodig.. ik knikte en concentreerde me op de weg... "dam,n, hoe kon ik hierzo 
doen alsof er niks aan de hadn was.. ik had verdomme gewoonmet een andere 
vrouw geslapen.. "hoe is het metje vriendin vroeg ze..moest zij niet mee?" ik 
haalde mijn schouders op.. gaat goedhoor.. maar ik weet niet of ze mee wou.. ik 
heb haar eerlijkgezegd nit gevraagd.."warom niet vroeg imane.. ik lachtee. en 
keek Fatima aan in de spiegel.." het is een beetje onhandig om een vrouw te 
versieren terwijl je vriendin erbij is.." Fatima lachtte hard.. Nisrine sliep 
nverstiorbaar door en Imane klemde haar lippen opeen.. ik keek haar lachend 
aan.. waarom hou je je lach in.. kom op zeg.. je kan toch wel tegen een grapje..?" 
ze keek lachend uit het raam..

echt versieren was het niet.. tenminste niet bewust.. maar ik probeerde op een 
normale manier met imane om te gaan.. we praten over neutrale onderwerpen.. 
gewoon vriendschappelijk.. hielp haar met nisrine.. en maakte grappen met haar 
over Fatima die de hele tijd Lotfi probeerde te ontwijken.. bij de muziek winkel 
stonden we zelfs samen te zingen.. ik had dolgraag meer gewild dan deze 
vriendschappelijke omgang.. maar geduld was weer het sleutelwoord.. na het 
eten gingen we effe boodschappen bij de groenten, de dames kwamen helemaal 
los.. en de heren zaten aan de hun vracht te zien helemaal onder de plak.. 
damn..je kan beter vrijgezel blijven wael.. ik lachte en keek naar zijn volgepakte 
armen.. "als dit sjouwen" en wees op mijn handen die vol tasjes zaten."het enige 
was wat ik moest doen om haar terug te krijgen zou ik het elk weekend doen... " 
Issam keek me aan.."je hoort in een gesticht jongen.."opeens werden z'n ogen 
groot.."NEEahlem.. echt niet.." Ja wat? ik heb trek in een watermeloen dus neem 
ik em.. "ja maar ik ga em niet dragen liefje.."nou ja.. moet ik het doen. ikdraag je 
kind al.." Issamkeek bedrukt.."kan je niet een stukje kopen.." Dit is een turk zei 
zelachend.. "alles of niks" ik moest mijn lachen inhouden.. fatima had zich al 
omgedraaid en stond te schudden van de lach.."neem een kleine schat.." ze 
schudde haar hoofd.. "ik wil deze.. kom wees een man Issam zei ik.. " ooh is goed 
 wael draagt em!!" verbaasd keek ik hem aan.. "ja daag Issam.. wael is geen 
pakezel.. draagde meloen van je vrouw en niet zeuren.. "ik keek verbaasd om.. 
"Imane was voor me opgekomen!!" schokran schat!! ze glimlachte en knipoogde.. 
uiteindelijk droeg lotfi de tassen met groente en Issam de andere helft en de 
meloen. lachend reden we naar huis.. het was een vermoeiende maar leuke dag 
geweest.. 

Op kantoor ging alles zoals gewoonlijk door.. alleen Ahlem was steeds 
moe.."heeft de meloen niet gewerkt??" ze lachtte.. nou ik moest het horen 
hoor.."hij had ze3ma rugpijn.. van een meloen in godsnaam.. "heb je het goed 
gemaakt dan.. "jaa hij mag morgen mee om de baby te zien... "ooh mocht ie dat 
niet dan? ze grinnikte.. jawel joh.. maar als hij de meloen niet had meegenomen.. 
dan niet .. ze lachte.. "ij bent wreed zeiik.. "hoe ging dat bij jullie wael?" wat ? 
vroeg ik... de zwangerschap.... ehhmm ik dacht na.. het bracht ons heel erg bij 
elkaar.. we gingen samen naar de verloskundige enzo.. en gewoon om het hartje 
te horen en het lichaampje te zien.. daar werd ik mijn hart helemaal warm van... " 
ik keerde terug naar de werkelijkheid.. "wat zit je te lachen?"" niks joh.. is gewoon 
sweet om een man zo te horen praten over iets als zwangerschap.." ik keke haar 
vreemd aan.. en liep terug naar mijn kantoortje.. " allah ye7sel3wan.."ze lachtte 
hard en ik sloot de deur en ging aan het werk.. rond lunchtijd kwam ik 
tevoorschijn.. wat vind je ervan om te gaan bowlen vanavond.. ??" op een 
maandagavond?? zijn z eopen dan?"ik haalde mijn schouders op.. tuurlijk wel.. 
dan gaan we naar scheveningen.. met z'n allen.. kinderen mogen er niet in.. denk 
ik zei ze.. vraag ik fatima wel omop te passen.. Ahlem haalde haar schouders op.. 
sgoed.. ik bel imane en Issam.. ik stak mijn duim op.. ik heb een lunchafspraak.. 
ik zie je rond twee uur.. ik liep de deur uit... "eey wael??"ik keek om.. jij betaalt 
he??'ik stak mijn middelvinger op enliep verder.. 
het bowlen was reuze gezellig.. de sfeer was ontspannen afgezien van een paar 
momenten waarin ik oogcontact had met Imane.. in het begin sloeg ze haar ogen 
snel neer... maar naar mate de avond vorderde keek ze me zelfs uitdagend aan.. 
na het bowlen gingen we in een japans restaurant eten.. het was al elf uur toen we 
klaar waren.. Zullen we effe over het strand lopen zei Issam" hij keek de groep 
rond.. ik knikte.. ik had geen bezwaar.. "alleen als je me draagt zei ahlem 
lachend.. ze was melig.. en ik dacht ik het op kantoor erg had.. maar nu was ze 
nog veel erger.. maar haar goede hart compenseerde alles.. Issam keek zijn vrouw 
liefdevol aan.."ik draag je de zee in schat.. en dan maak ik dat ik wegkom..." 
moord met voorbedachte rade.. mompelde Imane.. hij haalde zijn schouders op. 
met alle plezier.. gewoon ervoor zorgen dat de rechterhaar kent.. dan geeft ie me 
een koninklijke onderscheiding.. iedereen lachte.. "dat ga ik je btaald zetten 
Issam!!' we liepen naar beneden.. het donkere strand op.. plotseling werd het stil.. 
Issam liep met zijn vrouw voorop... "ik denk dat ze wat privacy willen.. zei 
Imane.. ik knikte ook al kon ze me niet zien.. we liepen langzaam achter ze aan 
enlieten een afstand tussen ons en het stelletje..ik wist zelf niet hoe het kwam 
maar ik voelde opeens haar hand in de mijne.. ik weet niet eens wie de hand van 
de ander hadgepakt.. maar onze handen waren in elkaar verstrengeld.. al die tijd 
liepen we in stilte.. "wat ben je stilopeens " zei ze.. haar stem kwam nauwelijk 
boven het ruisen van de golven.. "ik geniet.." "oh waarvan..?" ik stond stil en trok 
haar tegen me aan.. haar voorhoofd kwam tegen mijn kin.. "van de hele avond.. 
jouw aanwezigheid.. de vredigheid.. de rust.. en van mijn gevoel.." ze leunde 
tegen mij aan.. maar zei niks.. "weetje imane.. mm?" mumerlde ze.. onze beide 
handen waren ineen gestrengeld.. zo voorkwam ze dat ik haar zou omhelzen en 
het einde zoek zou zijn.. "zoveel innerlijke rust en tevredenheid heb ik nooit van 
mijn leven gekend.. nit op deze manier.. " ben je tevreden nu wael?" ik hapte naar 
lucht en keek naar de sterren... na wat er tussen ons is gebeurd heb ik nooit 
gedacht dat ik hier op een donkere strand onder een prachtige sterrenhemel.. met 
jou zou staan.. het feit dat we zo staan maakt me tevereden.. het bewijst me dat 
het kan.. dat ik niet voor een illusie leef.. het bestaat.. het gevoel waar ik zo lang 
naar gestreeft heb, bestaat echt.. en ik ervaar het hier en nu met jou.." je zegt het 
zo mooi wael.. " voel jij het ook dan??"vroeg ik hoopvol "ze haalde diep adem.. ik 
voel wel wat.. maar ik wil er niet over nadenken.. er is veel gebeurd de laatste 
tijd.. ik legde een vinger op haar lippen.. "voel je je goed nu? op dit moment?" ze 
knikte.. ja.. maarvraag me niet om het te benoemen.. "ik schudde mijn hoofd.. 
"nee ik vraag niks van je.. dat je hier staat met mij is genoeg.. ze draaide zich om 
en maakte aanstalten om verder te lopen.. " denk je nog aan hem... ze lachtte.. wat 
een sukkel dacht ze.. met hem hier in deze romantische sfeer denken aan Yassir.. 
" in plaats daarvan zei ze.."het is niet zo dat ik treur om zijn liefde of wat dan 
ook.. helemaal niet.. het is gewoon dat ik me heel erg geflasht voel.. "ik had het 
kunnen zien.. maar in plaats daarvan heeft hij een hele goede toneelstuk 
opgevoerd.. en ik trapte er met open ogen in.. ik legde mijn arm op haar 
schouder.. "komt dat niet omdat je gewoon en ander doel voor ogen had.. je 
wilde zekerheid en zelfstandigheid.. abrupt draaide ze haar hoofd naar me 
om..."wael?" ja? "ik kan bijna niet geloven dat jij dit zegt.. "hoezo vroeg ik.."het 
was jouw rivaal.. "ik glimlachte.. nee zo zag ik hem niet.. het was niet zo dat je mij 
niet wilde omdat je hem wilde.. hem had je al.. maar mij wilde je niet, iets diep in 
jou weigert mij.. ze wilde iets zeggen maar ik onderbrak haar.." zo is het gewoon.. 
hij was niet meer dan een excuus.. bewijs daarvan is dat jenu niet in mijn armen 
valt om mij je liefde te verklaren en op je knieen vragen of ik met je wil trouwen.. 
"ze lachtte hard.. mijn god da's wel extreem he??" ja zei ik lachen ... bij wijze van.. 
maar snapje wat ik bedoel.. "ja, ik snap je..." heb je daar lang over nagedacht??" ik 
glimlachte.. ik heb er zelfs om gehuild.. maar heb het uiteindelijk geaccepteerd.." 
het is niet anders.. ik voelde haar verstijven.. "laten we het over iets anders 
hebben.. hoe lang heb je vakantie opgenomen.. "4 weken.. maar ik heb dat gekort 
tot 2 weken...ik wou helemaal niet.. maar dat kon niet meer teruggedraaid 
worden.. ooh oke.. maar je hebt niet echt plannen he?" ze lachte.. nou ik zou gaan 
trouwen.. maar dat gaat niet door dus is er een gaatje in mijn agenda ontstaan.. 
"ik moest erom lachen..."wat vind je ervan om een weekendje naar Euro Disney te 
gaan.. ze draide haar hoofd naar me om.. met z'n allen.. voegde ik eraan toe.. 
"waarom zou je dat voor ons doen?" ik haalde mijn schouders op.. gewoon 
gezelligheid.. en heb ik wat meer gelegendheid om je te versieren.. ze lachtte.. 
nou dat gaat je niet lukken hoor.. " ik weet het, zei ik.. ik weet het..

we gingen met een trapje naar boven en kwamen weer op de boulevard waar 
Ahlem en Issam elkaar weer verliefd aankeken en zachtjes fluisterden.. toen ze 
ons in de gaten kregen glimlachten ze naar ons.. zullen we gaan.. het is 12 uur.. ik 
knikte yallah.. we gingen eerst naar Imane's huis.. we zetten haar af en ik wachtte 
totdat ik het licht van de keueken aan zag gaan.. daarna reed ik naar het huis van 
de tortelduifjes.. "en heeft het gewerkt??"vroeg Ahlem.."AHLEM>> HSEM!!!"zei 
Issam .. "nou ja.. ik zei toch niks..ik had het ook aan haar kunnen vragen.. ik 
lachtte.. is geen probleem meid.. er is niks gelukt omdat er geen doel was.. ik 
hoop alleen dat julli ehte ook naar jullie zin hebben gehad.. jaa zekers.. vlak voor 
ze uitstapten vroeg ik ze of ze meegingen naar Euro disney.. "bewaar mijn uitje 
maar als mijn kind is geboren.. ze heeft er niks aan want ze zit nog in mijn 
buik..."ik lachtte.. maar kan haar mammie toch voor haar genieten.. daar zal 
mamma aan denken dan" Issam opende het protier voor zijn vrouw en knikte 
naar me.. is goed jongen wij aan mee.. "tjonge je hebt je vriend wel gevonden 
hoor... tesbah ala geer en bedankt voor de gezellige avond wael... "ik knikte graag 
gedaan.. morgen wel op tijd he.. "wah reken er maar niet op... zei ze terwijl ze de 
deur dichtgooide.. en ze hield woord..ze kwam de volgende ochtend te laat.. ik 
was er al en was volop aan de slag toen haar hoofd om dehoek verscheen.."goede 
morgen.. voordat je gaat zeuren ik werk vanavond wel over.. ik keek haar alleen 
suf aan en ging weer verder.." wayoo 3la ochtendhumeur.. ik dacht aan Fatima.. 
dat is de gene met een ochtendhumeur.. mijn god.. even glimlachte ik om de 
herinnering en ging daarna weer aan het werk.. ik kon me vandaag goed 
concentreren en daar ging ik gebruik van maken.. 

Inez wilde mee en ik zag er geen kwaad in, ik kreeg er snel spijt van want zodra 
we er waren begon inez plakkerig te doen.. ze deed bezitterig en dat was ik niet 
 van haar gewend.. en bovendien had ik daarmee imane tegen me in het harnas 
gejaagd.. ik betrapte haar af en toe op een geirriteerde blik.. ik voelde letterlijk 
hoe ze een muur van onverschillige beleefdheid om zich heen bouwde.. even zag 
ik een kans om met haar te praten ze kwam net al eerste uit de toiletten waar 
Ahlem en Inez nog steeds op hun beurt wachtten.. ze wilde net langs me heen 
lopen toen ik haar arm greep en haar tegen hield.. "imane wat is er?" ze keek me 
onverschillig aan wat moet er zijn? ik haalde mijn schouders op ik weet het niet 
daarom vraag ik het.. ze keek me uitdrukkingloos toen keekze om zich heen, 
waar is Issam heen met Nisrine? "verander niet van onderwerp imane asjeblieft.. 
waar heb ik de koele afstandelijke houdingvan jou aan te danken.. ? ze 
glimlachte.. niks wael.. wallah ik probeer je ruimte te gunnen om te kunnen 
genieten met je vriendin"ik keek haar aan haar groene ogen vertelden mij dat ze 
de waarheid sprak op de een of andere manier stemde me dat bedroefd .. ik 
wilde in haar buurt zijn, dicht bij haar bij mijn dochter.. maar ik besefte dat ik niet 
van twee walletjes kon eten.. ik wilde haar zeggen dat ik bij haar wilde zijn.. dat 
deze afstand me dwars zat.. dat ze maar met haar vinger hoefde te knippen en ik 
zou de hele wereld in de steek laten en bij haar zou willen blijven.. dat ik zielsveel 
van haar hield.. maar elke keer dat ik mijn mond opende kwam er geen geluid uit 
en ik voelde de wanhoop bezit van me nemen.. ze wilde afstand neme zodat ik 
verder kon gaan met mijn leven terwijl ik zonder haar geen leven had.. hoe 
ironisch was dat hoewreed is dit.. wat moest ik doen??? ik haalde diep adem.. 
"maar ik wil jou"zei ik simpel.. ze glimlachte.. en ik zie dat niet zittenwael.. hier 
hebben we het al vaak over gehad.. geniet van je weekend en vergeet mij een 
beetje inez is een leuke meid.."Vaag drong tot me door dat ik Nisrine hoorde 
huilen.. tegelijkertijd draaden we ons om en daar kwam ze met Issam aan.. ook 
hij keek wanhopig maar hij keek naar Nisrine.. ik voelde dat imane zijn armen 
om mijn middel sloeg ik draaide me om en keek teleurgesteld naar Inez.. zou zij 
het zijn?? mijn uiteindelijke mektab?? 

In het hotel ontdekte ik dat Inez had geregeld dat wij in dezelfde kamer sliepen.. 
dat irriteerde mij.. ik kwam net onder de douche vandaan toen ik haar op mijn 
bed zag liggen.. " Inez wat doe je hier je zou toch uitgaan met de meiden?" ze 
lachte hoe kun je uitgaan met een kind erbij? hoe bedoel je.. ? " Dat kleine ettertje 
kreeg een huilbui en imane dat dat ze misschien krampjes had en liet Issam toch 
maar niet oppassen.."ik keek haar niet begrijpend aan.. wie noem jij ettertje? ik 
voelde een boosheid opkomen.. dat kind ze keek me vreemd aan.. wie neemt er 
nou een kind mee tijdens een weekendje met kinderen" dat kind waar jij het over 
hebt is toevallig wel MIJN kind.. als je over MIjn dochtertje praat en doe je dat 
met Respect!! Wat doet je koffer trouwens hier?? jouw kamer is op de 7 
 verdieping!! Ines keek me verbluft aan.. 'jouw dochter? ik knikte ja.. "je hebt me 
nooit verteld dat je een dochtertje hebt.."jawel ik heb daar geen geheim van 
gemaakt!!" ze kneep haar ogen tot dunne spleetjes..VERDOMME!! wat ben je een 
wrede schoft!!" Hoe kun je dit doen??" je Gebruikt me gewoon om je ex jaloers te 
maken.. !! ik keek haar verbluft aan.. was het waar.. was dat waar ik onbewust 
mee bezig was.. ?? ik perste mijn lippen op elkaar.. het is niet waar wat je zegt.. " 
nee?? waarom heb je nog steeds contact met haar en zoek je haar nog steed op.. Ik 
dacht dat het een vriendin van je was.. blijkt het godverdomme je ex­vrouw te 
zijn" Wael, je bent een verdomde klootzak!! ik heb spijt van elk moment dat ik 
aan je verderfelijk spelletje heb meegespeeld!! ik haat je !! ik keek haar 
onverschillig aan.. eigenlijk was het maar beter zo.. ik had ook totaal geen zin 
meer in haar.. deze hele focking leven scheen nergens op uit te draaien.. ze pakte 
haar koffer enliep de gang op.. Inez!! praat niet tegen me!! schreeuwde ze.. ik 
haalde mijn schouders op.. vergeet alleen niet je spullen uit mijn flat te halen zei 
ik gevoelloos ik wist dat het haar gtevoel dat ze gebruikt was zou versterken.. 
maar het kon me niet schelen.. ik zat nog steeds met de afwijzing van Imane in 
mijn maag.. ging ze me ruimte geven voor haar? liet ze onze geluk gaan voor 
dit??"ik schudde mijn hoofd en draaide me naar het raam.. ik zag de lichten van 
de attractiepark.. ik stak een sigaretje op.. nee dat was het niet.. "imane wilde me 
niet, niet vanwege ines maar eenvoudigweg omdat ze me niet vertrouwt al voor 
ines wilde ze niks met me te maken hebben.. ik drukte mijn inmiddels tot aan het 
filter opgebrande sigaret uit en deed een shirt aan.. ik besloot even bij Nisrine te 
gaan kijken.. onderweg schudde ik mijn hoofd.. "faynek a yemma... jij zou zeker 
een andere vrouw voor me hebben uitgekozen.." ik klopte aan op de deur van 
Imane.. iets later deed Fatima open.. ze glimlachte en liet me passeren.. ik liep 
verder en zag imane op het bed zitten met Nisrine.. even bleef ik aan de 
grondgenageld staan.. ze gaf haar de borst.. een vreemd gevoel maakte zich van 
me meester.. ik vond het een vertederend gezicht..Imane keek op en leek even te 
schrikken maar herstelde zich snel.. ik besefte dat ze doorhad hoe ik staarde.. ik 
voelde me vreemd verlegen en sloeg mijn ogen neer.. ik had het eerder gezien.. 
aan het prille begin.. maar op dit moment greep het me gewoon aan.. ik wist zelf 
ook niet waarom.. ik deed een stap terug..

"je hoeft niet ze3ma verlegen te doen.. we weten allebei dat je ze vaak genoeg 
hebt gezien en aangeraakt.. waarom zo hard en cynisch vroeg ik me af... maar ik 
zei er niks over.. "ik hoorde dat Nisrine zich niet goed voelde en ik kwam even 
naar haar kijken.. "maar ik wist niet dat je haar de borst gaf nog.. onverstoorbaar 
haalde imane haar schouders op.. alleen in de avond nog.. "wat doe je hier 
trouwens moet je niet bij je vriendin zijn.. ze haalde Nisrine van de borst en deed 
 haar kleren weer goed.. gefascineerd keek ik toe.. "nee mijn vriendin is naar huis 
gegaan.."werkelijk? ik knikte.."wat heeft Nisrine.. buikkrampjes" ik denk dat ze 
kou heeft gevat.. ik knikte afwezig.. waarom doe je haar niet een een warme bad? 
"imane keek haar slapende dochter aan.. normaal zou ik haar inwrijven met 
warme olijfolie.. maar dat hebben we niet bij de hand.. ik knikte.. opeens schoot 
me te binnen.. waarom gebruik je geen zeep.. dat brengt ook warmte ze keekme 
fronsend aan.. zwijgend stond ze op en ging zich aankleden.. ze had alleen een 
short aan en een mouwloze shirt.. ik keek haar waarderend naik ging op me buik 
liggen naast nisrine en kuste haar zachtjes.. ik streelde de zachte haartjes op haar 
hoofd.. "als je haar wakker maakt dan ga je haar ook troosten desnoods tot de 
ochtend"hoorde ik Imane fluisteren.. het klonk venijnig.. "damn wat had ze toch?" 
ik sloeg mijn arm om nisrine heen.. en bleef haar haartjes strelen.. "de enige die 
troost nodigheeft hierzo dat ben ik fluisterde ik tegen niemand in het bijzonder.. 
"zit je er zo erg mee dat ze is gegaan.. waarom hebben jullie ruzie dan.. "ze kwam 
erachter dat nisrine mijn dochtertje is.."ik dacht al dat ze dat niet wist.." ik 
geloofde echt dat ik het haar verteld had.. "en ze maakte je uit voor leugenaar 
yek?" ik glimlachte wrang.. ja, en watwas jouw smoes? ik beet op de binnenkant 
van me lip.. ik zei dat ze niet moest vergeten om meteen haar spullen uit mijn flat 
te halen... Imane proestte het uit.. echt waar.. damn wat ben jij hard.." heb je niet 
eens jezelf verdedigd.. ?" ik schudde mijn hoofd.. voor het eerst keek ik haar aan.. 
ze was volledig gehuld in een katoenen pyama.. heb je die pyama van je 
overgrootopa geerfd?" ze lachte nee maar als ik iets anders had aangtrokken zou 
je denken dat ik je wil verleiden.. ik schudde lachend mijn hoofd en keek weer 
naar nisrine.. "maar waarom heb je jezelf niet verdedigd?" zo gaat dat altijd.. ze 
ging tegenover mij liggen.. aan de andere kant van Nisrine.. "was het met Sanae 
ook zo gegaan?" ik keek haar aan.. hoe kom je opeens op haar.. ze leunde met 
haar hoofdop haar hand.. "gewoon.. ik ben gewoon nieuwsgierig en aangezien je 
tch niet opkrast hoe stom ik ook tegen je doe, kan je maar beter vertellen.. ik 
glimlachte om haar gare gedachten.. sanae heeft me binnen paar weken 
betoverd.. en binnen de zelfde weken is ze met mijn broer getrouwd.. "ohw" zij 
was de eerste stap in de verkeerde richting.. het was een soort wraakactie van me 
broer.. leek mij.. dacht ik.. maar goed.. het leven gaat door.. "da's wel wreed" heb 
je het niet tegen je vader gezegd?? hij kon de bruiloft stoppen toch? ik glimlachte.. 
mijn vader?? ze knikte die zou me nog niet eens redden als ik aan het verdrinken 
was.. "ohw" ik gaf nisrine een kusje en stond op.. "ga je nu al?" ik knikte.."heb ik 
iets verkeerds gezegd?" ik schudde mijn hoofd.. "nee maar ik weet zeker dat 
fatima wil slapen. en ze is nu weg omdat ze denkt dat ze ons privacy wil 
gunnen.. "trouwens mag ik morgenavond met jullie mee terugrijden.. Ines is er 
met haar auto vandoor.. Imane knikte.. tuurlijk" ik liep naar de deur.. ze maakte 
 aanstalten om mee te lopen.. ik schudde mijn hoofd.. "ik kom er wel uit.." de 
volgende dag bleef ik in het hotel terwijl zij weggingen.. 

ik sliep de hele dag bijna.. de rest van de dag zorgde ik dat ik wat at en zat op het 
kleine balkonnetje ik was strontchagarijnig en had nergens zin in.. het gezelschap 
had niet geprotesteerd toen ik had gezegd dat ik niet ging.. ik had slecht 
geslapenen dat dutten overdag daar kreeg ik alleen hoofdpijn van.. ik pakte de 
kleine reistas in die ik had meegenomen.. ik voelde me rusteloos.. echt rusteloos.. 
het was ook niks voor mij om de hele tijd binnen te blijven.. ik besloot naar buiten 
te gaan en een wandeling te maken.. toen ik terugkwam zag ik iedereen bij de 
foyer van het hotel staan... "waar was je nou a sahbi??"vroeg issam als eerste.. ik 
haalde mijn schouders op .. gewoon wandelen wat is er??" ik keek de groep 
rond.. ik zag imane geergerd wegkijken.. "wat is er dan verdomme!!!" ze draaide 
met een ruk haar hoofd naar me toe.. "heb je het tegen mij???!!!"snauwde ze.. ja ik 
heb het tegen jou ja snauwde ik terug.. wat heb je?? zomaar geef je me van die 
blikken" "als ze je niet bevallen kijk je toch niet.."ik doe wat ik wil schreeuwde ik.. 
ik laat me niet door jou commanderen.. " dan rot je toch op joh.. je loopt eerst 
iedereen te laten wachten en dan kom je doodleuk aankakken, als jij niet hoeft te 
werken er zijn anderen die dat wel moeten.. ze keek me daarbij vuil aan.. "Ach 
lazer toch op man!!'zei ik en liep naar boven om mijn reistas te halen.. de rest ging 
alvast uitchecken.. toen ik boven was besefte dat ik geen sleutel had.. ik liep boos 
naar beneden.. ze waren al uitgecheckt zei de receptioniste.. ik moest ze achterna 
rennen naar de parkeerplaats.. gelukkig herinnerde ik me waar ze geparkeerd 
stonden.. ik zag de peugot 205 van Imane en rende ernaartoe.. ik voelde dikke 
regendruppels op mijn hoofd vallen.. ik boog me voorover.. "mijn tas ligt daar 
nog en jullie zijn uitgecheckt.. langzaam deed imane het raampje naar beneden.. 
"wat zei je? "ik voelde de woede omhoog komen.. luister jullie zijn uitgecheckt en 
hebben mijn sleutel ingeleverd terwijl mijn tas nog boven ligt.. "nee hoor.. zei ze 
rustig.. je tas ligt achterin.. ik keek haar nbiet begrijpend aan.. daarna voelde ik 
hoe ik over de rooie ging.. ik sloeg keihard op de bovenkant van de kleine auto.. 
"GODVERDOMME imane!!!!" vuile viezi trut.. !! door de klap begon nisrine te 
huilen.. ze was geschrokken.. ik zag de schrik in de ogen van imane.. " Je bent 
echt ziek je hoofd imane.. ik keek naar de huilende nisrine achterin in haar 
kinderstoeltje.. "je gaat spijt krijgen van je misselijke grap imane!! ik gaf een klap 
tegen het portier en liep om naar de portier waar Fatima ineengedoken zat.. ze 
stapte uit en deed de stoel naar voren zodat ik achterin kon instappen.. nog 
voordat Fatima zat scheurde Imane de parkeerplaats af.. het bleef ijzig stil in de 
auto.. op het gehuil van Nisrine na.. zodra we het terrein hadden verlaten maakte 
ik nisrine los uit haar zitje en nam haar op schoot.. en probeerde haar stil te 
krijgen.. "laat haar in haar zitje"klonk Imanes stem zacht.. ik deed alsof ik het niet 
hoorde.. en gaf nisrine haar speen.. "ik zei>> LAAT HAAR IN HAARZITJE!!.. 
"kijk voor je als je rijdt en bemoei je niet met ons imane.. klonk mijn stem rustig.. 
maar binnen in mij woede nog steeds dezelfde storm.. ze behandelde me als een 
idioot.. ze probeerde me te vernederen.. maar dat zou haar niet lukken.. .. vieze 
asshole.. nu heb je een grote bek he? ik had je achter moeten laten net als je 
vriendin" Nisrine glimlachte.. "jaa schatje, je mammie is toe aan een opname in 
het gesticht.. ik zal er eens aanmelden.. want het gaat niet goed zo.. Fatima begon 
te lachen.. en Imane zette muziek op.. 

Na Lille knipperde Imane met haar ogen, ze voelde zich slaperig.. ze haalde 
issam in en gaf aan dat ze wilde stoppen.. braaf volgde hij haar naar een bezine 
pomp.. Imane keek in haar achteruitkijkspiegel en zag een ineen gestrengelde 
gestalte.. Hij sliep.. eindelijk.. de hele tijd al.. ze werd zenuwachtig van hem.. hij 
was in het midden gaan zitten met Nisrine slapend tegen zich aan en had zijn 
ogen strak op de weg gezet.. het leek wel of hij haar op de vingers keek.. en elke 
keek dat ze in de spiegel keek ontmoette ze zijn grijze ogen die in het begin 
woedend stonden.. en later alleen ernstig.. hij had geen woord gezegd.. de hele rit 
niet en dat werkte op haar zenuwen.. hij had zich al een tijdje niet bewogen.. ze 
vermoedde dat hij sliep.. hij had zijn ogen dicht.. maar ze wist dat hij dat soms 
alleen deed om de wereld buiten te sluiten.. ze bracht de auto tot stilstand en 
stapte uit en rekte zich uit... ze tankte en reed door naar de kassa.. daarna wachtte 
ze op de parkeerplaats.. ze wilde zich opfrissen.. iets later parlkeerde Issam naast 
haar.. ze stapte uit.. en hield de deur even open terwijl ze haar schoenen goed 
deed.. haar hart stond stil toen ze een hand op haar kont voelde.. de hand gleed 
over haar kont en drukte haar zachtjes naar voren.. met een ruk draaide ze zich 
om om haar belager een klap te verkopen toen ze tegen wael aanbotste.. ze hijgde 
van de schrik.. ze kon nog steeds niet goed tegen onverwachte aanraking.. ze 
schrok er nog steeds van.. ze keek hem aan niet wetend dat de angst in haar ogen 
te lezen was.... ze werd woedend toen ze hem arrogant naar haar zag kijken.. hij 
deed een stap naar voren.. tegelijk deed zij er eentje naar achter hij haalde 
arrogant een wenkbrauw op en liep langs haar heen naar de mini supermarkt..

sprakeloos keek ze hem na.. ze wendde haar gezicht van hem af en zag dat 
Ahlam haar nieuwsgierig aankeek.. "wat is er??? kom we gaan ons opfrissen" 
terwijl ze naar de toiletten liepen vroeg Ahlem.. wat was er nou??" de grap viel 
verkeerd legde imane uit terwijl ze de geirriteerde Nisrine naar de andere kant 
van haar heup verplaatste.. "het was ook een misselijke grap.. zei Fatima.. ach 
joh.. hij is gewoon geprikkeld over zijn vriendin.. of moeten we ex vriendin 
 zeggen.. "oh ja?? vertel.. begon AHlem.. Imane vertelde haar wat ze wist.. 
inmiddels waren ze ook aangekomen en liepen richting de wc's.. ze zag wael met 
issam praten terwijl hij drukke gebaren maakte.. Issam glimlachte alleen maar 
terwijl hij van zijn koffie nipte.. snel verschoonde ze Nisrine en ging de wc's uit.. 
ze liep op de twee af.. het leek wel of ze gedouched hadden.. hun haren waren 
nat.. alhoewel dat bij wael beter te zien was omdat hij langer haar had.. hij keek 
haar hooghartig aan.. ze moest omhoog kijken om hem in de ogen tekijken.. "hai 
Imane, wil je ook koffie?" vroeg Issam beleefd.. ze draaide zich om en gaf hem 
een verblindende glimlach.. "nee dankje.. issam.."ze draaide zich weer naar wael 
om die haar nu verbaasd aankeek.. ze drukte hem Nisrine in zijn armen en liep 
zonder iets te zeggen weer terug naar Fatima en Ahlem.. ze hoorde hem net 
zeggen.."ach kijk mijn moppie eens.." Nisrine begon te huilen .. hard.. "oh god.. 
begon Wael.."op dat moment ging ze de wc weer in.. 

ze is een beetje chagarijnig he wael??" ik keek issam boos aan.. "wat weet jij er 
nou van.. " ik liep heen en weer met nisrine.. onder de lachende commentaar van 
Issam.. hij had nieuwe koffie gehaald voorons en thee voor ahlam die erbij was 
komen staan .. ik zette haar even op tafel om mijn telefoon op te nemen.. maar 
Nisrine was zoo kwaad dat ze met een veeg de koffie& de thee van de tafel 
sloeg.. daarbij verloor ze haar evenwicht en zou van de tafel afvallen.. ik hield 
haar tegen en kon dus niet opzij stappen om de thee te ontwijken.. ik 
onderdrukte een kreet toen ik de mijn huid raakte.. dat ding was inmens heet.. ik 
sprong op.. maar hield Nisrine nog stevig vast.. Issam zag wat er gebeurde en 
nam Nisrine snel van me over.. .. ik verborg mijn hoofd in mijn armen.. en liep 
naar de wc's .. in de wc.. deed ik mijn spijkerbroek uit en keek naar de rode vlek 
op de binnenkant van mijn dij.. het was heel rood en pijnlijk.. het was een 
moeilijke plek om te behandelen.. ik zou moeten wachten tot thuis.. ik deed er 
natte wc papier op en probeerde het af te koelen.. even leek het te helpen.. maar 
al snel gaf ik het op.. we konden maar beter snel opschieten.. ik keek in de spiegel 
en zag mijn verbeten gezicht.. kon het nog erger worden vandaag??? ik stopte 
mijn hoofd onder de kraan om af te koelen en schudde mijn haar uis.. morgen 
naar de kapper beloofde ik mezelf.. ik liep naar buiten en zag de vrouwtjes net de 
deur uitlopen richting de auto.. Issam stak een redbull omhoog.. ik knikte en hij 
pakte er nog een paar en rekende ze af.. hij kwam naar mij toe.. "gaat ie?"ik 
knikte.. "verbrand?"ik knikte weer.. hierzo.. en lkiet hem de duidelijke vlek op 
mijn spijkebroek zien.. "gevoelige plaats.. "ik haalde mijn schouders op en nam de 
redbull van hem aan.."shokran" we liepen naar de auto's .. Imane was net bezig 
om de huilende Nisrine vast te zetten in de autozitje.. Fatima zat al achterin 
ineengedoken.. "wael, heb je in je broek geplast??"vroeg ahlem.. "ik keek haar 
 boos aan maar antwoordde niet..'ewa a ahlem.. baraka men bsala" zei Issam.." 
zoo kunnen jullie niet meer tegen een grapje??" Imane draaide zich om en keek 
me aan en ik voelde hoe ze me opnam.. ik dronk van mijn redbull en negeerde 
haar blik en de pijn in mijn been.. ze kwam naar me toe en gaf me de sleutels .. 
wil jij asjeblieft rijden.. ik ben moe en vertouw het niet meer.. ik nam de sleutels 
aan en deed alsof ik haar verder niet zag.. ze stapte in.. ik zette de stoel op mijn 
lengte en reed voor Issam de parkeerplaats af.. een kwartier later vroeg imane.. 
"ben je nog steeds boos??" toen ik niet antwoorde.. voelde ik haar hand zachtjes 
de mijne aanraken die op de versnellingspook lag.. ik trok mijn hand langzaam 
terug.. "toe nou wael.. ik was het echt vergeten.. omdat je zo agressiefwas werd ik 
boos en ging naar de auto.. ik was het helemaal vergeten.. ik antwoorde nog 
steeds niet en haalde een vrachtwagen in.. ze zuchtte en leunde tegen het portier.. 
dan niet.. ik ga je niet smeken.. " 

ze sloot haar ogen om te slapen.. maar eigenlijk was het meer omdat ze niet naar 
hem wild ekijken.. en als haar ogen open waren dan werden ze onvermijdelijk 
naar hem getrokken.. hij zat daar rustig en heel ontspannen te rijden.. haar ogen 
waren naar zijn hand gegeleden die op het stuur lag.. hij had nog steeds zijn 
trouwring om... toen ze dat zag ontdooide ze.. de twijfels kwamen weer naar 
boven.. had ze te snel opgegeven?? zij had de ring weggestopt zodrade 
scheidingspapieren waren getekend.. ze had de ring niet meer willen hebben.. hij 
had em nog steeds om.. had hij nog hoop?? aan zijn gedrag te zien had hij nog 
hoop.. was het wel terrecht dat ze hem afwees... zoveel vragen en geen 
antwoorden.. ze raakte gefrustreerd.. en sloot haar ogen.. voor ze het wist was ze 
in slaap gevallen.. ze werd wakker van een strelende hand.. ze deed haar ogen 
open en keek in het gezicht van wael.. " we zijn er " snel kwam ze overeind en 
keek om zich heen.. waar zijn we.. voor mijn huis.. .. jij zult moeten doorrijden 
naar jouw huis.. " "ehmm ja is goed.." antwoorde ze.. met een schorre stem.. 

damn wat klonk haar stem sexy als ze slaperig was.. het riep herinneringen op 
die ik lang geleden heel diep had weggestopt.. ik stapte uit voordat ik nog verder 
het verleden in zou duiken.... ook zij stapte uit en liep om de auto heen.. ik nam 
de sleutel mee en deed de kofferbak open.. ik haalde mijn tas eruit .. "oke bedankt 
voor de lift imane.. weetje zeker dat je alles hebt zei ze.. ik knikte ik had alleen 
een tas bij me.. " oke.. heb jij alles.. sleutels vvan huis enzo??" ze keek naar de 
sleutels in mijn hand.. "hee wacht.. ze maakte fatima wakker.. "Faat? waar is de 
andere sleutelbos.. waar de huissleutels aan hangen.. .. Fatima krabde uitgebreid 
in haar haar.. weet ik veel.. die zou jij meenemen.. ..NEE jij zou het huis 
afsluiten!!!" ik keek toe terwijl de ruzie zich ontwikkelde.. Imane keek om zich 
 heen.. waar is Ahlem.. "doorgereden naar huis.. "shit.. we hebben ons 
buitengesloten denk ik.. maar we bellend e brandwerr wel of politie .. dna 
kunnen we naar binnen.. ze stak haar hand uit naar de auto sleutels.. .. "Imane het 
is nu 11 uur.. komen jullie maar bij mij slapen en morgen regelen we de deur wel 
oke? Imane dacht na.. Fatima stapte uit.. goed idee! imane dacht nog na.. ik liep 
naar mijn flat en liet haar zelf de beslissing nemen.. en er restte haar niets dan 
Nisrine oppakken en Fatima en mij te volgen.. ik opende de deur en liep naar 
binnen terwijl ik alle lichten aandeed.. de rest liep achtermij aan naar 
binnen..."doe alsof jullie thuis zijn zei ik en liep naar de slaapkamer.. ik gooide 
mijn tas neer en deed snel mijn broek naar beneden.. ik keek naar mijn wondje en 
zag dat er al een blaar was ontstaan.. ik vloekte en pakte een handdoek en ging 
een koude douche nemen.. ik hoordde ze nor rommelen in de keuken toen ik iets 
later uit de badkamer kwam en direct ging slapen.. slaap vatte ik niet.. daar 
zorgde de pijn wel voor.. en nog veel meer dingen waar ik niet aan wilde 
denken.. ik sloot mijn ogen en blijkbaar viel ik wel in slaap. ik schrok wakker 
waarvan wist ik niet totdat ik merkte dat er iets heel kouds op mijn been lag.. ik 
knipte het nachatlampje aan en keek naarImane, op haar beurt van mij 
geschrokken.. "wat doet je hier??" "ssst" Nisrine slaapt net.. ik draaide mijn hoofd 
om en zag dat nisrine naast me sliep.. in al haar kinderlijk onschuld lag ze daar te 
genieten van haar slaap.. 

ik begreep niet waarom Imane haar bij mij had neergelegd.. maar ik vond het wel 
prettig..ik keek weer naar Imane en zag dat een een witte nachthemd aanhad.. het 
vielprachtig om haar lichaam.. terwijl ik naar haar keek overviel mij de vraag 
voor wie ze die had gekocht.. snel wendde ik mijn gezicht af.."wat doe je 
hier?"herhaalde ik de vraag.. ik leek vergeten te zijn dat er iets kouds op mijn 
been lag.. met een glimlach bewoog ze de zak met ijs eroverheen.. mijn ogen 
werden ernaartoe getrokken en ik schaamde me voor mijn stomme vraag.. " "ik 
wist dat je je verbrand hebt aan de thee.. ik dacht er effe ijs op te doen, anders 
gaat het zwellen.. en dan kan je morgen je broek niet aan naar wrk.. ik liet me 
achterover liggen en keek haar aan.. waarom?" ze keek me niet begrijpend aan.. 
"waarom wil je me opeens verzorgen, terwijl je me eerder op de dag belachelijk 
stond te maken.." ze wendde haar blik af.. wael, opeens begon je mij aan te 
vallen.. ik had niet eens naar je gegeken.. wik was om iets anders geirriteerd" Wat 
is er dan toch met je?" je bent zo .. ze zocht naar woorden.. zo kwaad, verdrietig.. 
verward lijk je wael.. "wat zit je dwars??"dat ze mijn gevoelens zo goed wist te 
beschrijven verrastte mij.. ik legde mijn arm onder mijn hoofd.. "ik weet het niet, 
imane.. ik weet het echt niet.. "komt het door inez?? vroeg ze voorzichtig.. ik 
schudde mijn hoofd.."ik.. nee zij boeit me niet
 imane probeerde haar aandacht erbij te houden.. maar het viel niet mee.. hoe 
ontspannen hij daar lag.. hij had alleen en short aan.. en de hele aanblik nodigde 
gewoon uit om ernaast te gaan liggen.. maar ze kon het niet.. ze was bang.. 
waarvoor wist ze niet.. ze voelde alleen dat die angst er was, en ze wist dat ze die 
niet moest negeren.. "het is voortdurend alsof iemand een hand om mijn keel 
heeft imane.. er hangtmij voortdurend iets boven het hoofd.. maar ik kan niet 
bedenken wat.. soms heb ik het gevoel dat het met hamid te maken heeft.. andere 
keren ook weer niet..

maar als ik me verstand gebruik dan wel.." als het met hamid te maken heeft dan 
kun jij er toch niks aan doen.. probeer er niet aan te denken.." hij schudde zijn 
hoofd.. "ik denk dat hij in gevaar is verklaarde hij heftig! Wat voor gevaar hij is 
weggevlucht.. die mensen zullen niet weten waar hij is.. hij is vast opnieuw 
begonnen met zijn leven wael.. dat zou jij ook moeten doen.. "waarom kom je niet 
naast me liggen? zo moet je de hele tijd op een hand leunen.." Imane schrok van 
zijn voorstel en wist niet wat ze ervan moest denken.. ze wilde graag.. maar haar 
verstand riep dat ze nu moest weggaan.. " Wallah ik zal niks doen Imane, alleen 
praten.." tegen haar verstand in ging ze naast hem liggen.. ze voelde hoe hij zijn 
arm onder haar hoofd zette om haar hoofd te ondersteunen.. "oke vertel menu 
eens waar je zo mee zit dat je de slaap niet kon vatten.." de bak lag niet lekker.. 
grapte ze.. ik glimlachte naar het plafond.. lig je nu beter?" mmm murmelde ze.. 
"hoe ga je morgen naar je werk?" "hoezo vroeg ik.."ik had net gekeken en je auto 
staat niet op de parkeeplaats.. "ik neem de bus denk ik.. en daarna de trein" .. 
Imane had niks meer te zeggen.. er viel een stilte.. maar vreemd genoeg was het 
geen drukkende stilte.. ze voelde zich veilig en vertrouwd..

ik kwam stukje bij beetje dichter bij Imane.. ze vertelde me soms de gekste dingen 
over haar jeugd enzo.. dat waren dingen die ik niet eens te weten was gekomen 
toen ik met haar getrouwd was.. maar ach.. dat was een hele andere tijd hield ik 
mezelf voor.. we hadden toen andere dingen aan onze hoofd.. ik tenminste wel 
aan mijn hoofd.. ik bedacht dit allemaal terwijl ik bij de hele gang zat in de tuin 
van Imane ik was zoo in mijn overpeinzingen verzonken dat ik niet doorhad dat 
ze het over een gevaarlijke onderwerp hadden.."wat vind jij wael.. "ik keek 
verward om me heen .. van wat??" we zaten bij Imane in de achtertuin en zaten 
aan de koffie.. fatima lepelde haar ijs naar binnen terwijl lotfi keek.. Nisrine keek 
slaperig naar haar mammie en probeerde bij haar op schoot te komen.. we 
hebben het over vreemdgaan.." verduidelijkte Ahlem.. ik keek haar aan.. op de 
een of andere manier wilde ze me altijd in de nesten werken.. " eehmm.. een 
 kwalijke zaak" zou jij het uitmaken omdat je meisje vreemdging vroeg lotfi 
onschuldig.. ik glimlachte pijnlijk.. ik keek de tafel rond en voelde iedereen 
verstrakken.. mijn glimlach werd breder.. ik weet niet is me nog nooit 
overkomen.. "Issam lachte hard.. Imane keek weg alsof ze ergens naar op zoek 
was.." ben jij weleens vreemgegaan" vroeg Ahlem.. ik keek haar geamuseerd aan.. 
"nee jij wel?" nee natworde ze direct.. maar van jou kan ik het me niet 
voorstellen.. ik lachte waarom niet.. "omdat je reputatie je voorgaat.. "ik trok mijn 
wenkbrauwen op.." oh ja? dan is mij iets ontgaan.. vertel, ze haalde haar 
schouders op en keek imane aan voor toestemming.. imane's blik stond 
ondoorgrondelijk.. alsof ze afstand had genomen van dit gesprek,."nou.. eeh, dat 
je zoveel meisjes hebt geplayed enzo.. " en wat is jouw definitie van playen dan?" 
dat je de meisjes gebruikt.. ik knikte dan heb je gelijk.. als ik een player ben, dan 
geeft dat aan dat er een game is.. and a game wordt gespeeld door i of meerdere 
playerers.. in mijn geval ging het altijd om een game met 2 players.. " je begrijpt 
wat ik bedoel wael.. ik knikte ja ik weet het.. en dit is mijn antwoordik hoop dat 
jij die begrijpt. wil iemand nog koffie? vroeg Issam.. "hij leunde naar me toe.."ze 
weet niet wat ze aan het doen is.. ze had gehoopt dat je ging ontkennen voor het 
gezicht van imane snapje.. ik knikte... maar ik was boos.. waarom oest iedereen 
zich toch met me bemoeien.. ja ik had een verleden waar ik niet trots op was.. 
maar goed.. wat ging het al die anderen aan.. ?? ik kreeg er de pest over in en 
raakte geirriteerd.. "ik voelde hoe imane naar me keek.. maar ik weigerde naar 
haar te kijken.. ik zou alleen die beschuldigende blik zien.. en ik voelde me al zo 
schuldig over Inez.. haar blik zou meer zijn dan ik kon verdragen.. 

ik dronk mijn kopje leeg.. "mensen ik ga ervandoor.. " ik spreek jullie insallah 
binnenkort.." eey je bent toch niet boos.. !!"ik schuddemijn hoofd.. nee ik ben 
gewoon moe ik duik er vandaag vroeg in.. " Jaja hij heeft iemand die op hem 
wacht!!" ik keek ahlem boos aan.." jezus watben jij een klier" ik zette mijn pet op 
en liep naar de deur.. Imane liep met me mee.. laat maar imane, ik vind het wel.. 
"nee is geen moeite zei ze zacht.. ik was me heel erg bewust van haar zachte 
voetstappen achterme.. ik opende de deur en zij zette haar hand erop en ging in 
de deuropening staan.. "sorry voor ahlem wael.. ze draaft door.. neem het haar 
niet kwalijk.. .. ik schudde mijn hoofd.. normaal kan ik er tegen.. maar ik ben zo 
moe van alles imane.. en dan steeds iemand die zich met je leven bemoeit.. ik 
leunde met mijn schouder tegen de muur aan.. en zuchtte.. ik keek haaraan.. ik 
wist zelf niet waarom maar ik wilde haar gezicht in mijn geheugen prenten.. even 
bleef het stil... nou eeh.. ik ga nisrine in bed stoppen.. "ik zette me af enging 
staan.. "jah sorry.. tesbah ala geer.." "jij ook he.. en wael? ik draaide me om.. ze 
deed een stap naar voren en kuste mij zachtjes op mijn lippen...ik stond verstijfd.. 
 van verlangen van verrassing.. het was zo zacht dat ik twijfelde of het wel 
echtwas gebeurd.. ze sloeg haar ogen neer en deed een stap achteruit.. toen ze op 
een veilige afstand was keek ze me ondeugend aan.. "doe rustig aan en rust 
lekker uit.. ik knikte en draaide me om en liep weg.. .. ik liep naar mijn auto in 
gedachten.. en omdat het nog licht was zag ik de schaduw die achter me liep 
niet..
Imane bleef nog even staan om hem na te kijken.. ze had medelijden met hem.. 
nee medelijden was het woord niet.. haar hart ging naar hem uit.. ze wist dat hij 
ontmoedigd raakte.. en de opmerkingen van Ahlem waren pijnlijk geweest zowel 
voor hem als voor haar.. hij omdat zij zo graag het verleden wilde vergeten en 
een nieuwe relatie wilde opbouwen.. op basis van vertrouwen vriendschap en 
liefde.. en dat alles in een stilzwijgen.. maar ze wist het.. ze wisthet omdat ze 
goed naar hem keek.. ze zag hoe hij vooral een vriend voor haar wilde zijn, 
iemand op wie ze kon rekeneneen goede vader voor har dochter een goede broer 
voor fatima.. ze wist dat hij zich inhield als ze alleen waren.. zoals die ene keerop 
het strand.. envele keren daarna.. en dat alles zat Ahlem onbedoeld teniet te 
doen.. voor zijn gevoel dan.. daar raak je moe van.. ze wilde zich net omdraaien 
om naar binnen te gaan toen ze een bekende figuur achter wael zag opduiken.. ze 
tuurde nog eens goed. hij had het loopje van Yassir.. hij haaste zich en bleef 
achter wael aanlopen.. hij kwam gevaarlijk dichtbij... "mijn god dit gaat niet 
goed... in een opweliing van Paniek Riep ze hem hopend dat het niet te laat was... 
"WAEEEEEEL WAEEEEEEEL!!!!

ik hoorde een gil, wat mijn naam moest voorstellen, ik voelde eel te laat dat er 
iets mis was.. ik draaide me abrupt om en botste tegen een gestalte aan.. ik voelde 
meteen een onbeschrijvelijke pijn in mijn buik... ik was verstomd en greep door 
de pijn me vast aan de man.. de pijn verspreidde zich in mijn buik.. en leek me te 
verlammen.. ik keek de man verbaasd aan.. hij keek mij eerst triomfantelijk aan.. 
daarna met een schrik op zijn gezicht.. ik kneep mijn ogendicht tegen de misselijk 
makende pijn.. hij vervaagde.. maar ik wist wie het was.. "Yassir??" de pijn werd 
steeds erger en ik hield me door mijn wanhoop ast aan Yassir.. hij duwde me 
weg.. maar mijn greep was sterker.. ik had een arm om zijn nek geslagen.. "laat 
godverdomme los!!" mijn ander hand ging naar mijn buik.. ik voelde iets warms 
en glibberigs.. het drong nauwelijks tot me door... hij had me neergestoken!!!! hij 
wilde me vermoorden.. wat hem nog ging lukken ook...!!! ondertussen was mijn 
grip danig verslapten viel ik op mijn knieen..mijn ademhaling ging moeilijk.. ik 
hoorde allerlei lawaai om me heen.. ik keek om me heen.. maar zag alles draaien.. 
Yassir stond nog steeds bij me.. hij wipte heen en weer en toen gaf hij me een trap 
waardoor ik achteroverviel.. en rende weg.. ik voelde mijn zintuigen verslappen.. 
 ik probeerde rustig te blijven.. iets te doen.. zorgen voor mijn redding.. want ik 
wilde niet dood.. !! NEE yarabbi.. niet hier, niet nu.. Ik verdiende beter dan een 
dood op straat.. zonder familie net een hond.. de paniek had me verlamd.. en de 
pijn heeft me verzwakt.. toch wilde ik het niet opgeven.. ik wilde net mijn ogen 
sluiten om de pijn wat te verlichten en na te denken. toen Imane op haar knieen 
naast me verscheen.. op haar gezicht viel ongeloof en paniek te zien.. ze tilde mijn 
hoofd op.. " yarabbi !! Wael!! hoor je me?? schatje hoor je me??" blijf bij me oke.. 
niet je ogen sluiten he??" "het komt goed insallah.. de ambulance is onderweg.. 
"ik keek haar versuft aan.. ik werd meegezogen.. ik wilde dolgraag bij haar 
blijven.. zoals ik nu in haar schoot lag.. haar zachte handen die mijn gezicht 
streelden.. haar ogen die op me gefocused waren.. ik genoot ervan terwijl de pijn 
me meesleurde.. ik ademde maar oppervlakkig.. en ik wist dat het niet lang meer 
zou duren voor ik het bewustzijn verloor.. maar ik wilde niet.. ik zag haar 
bezorgdheid op haar gezicht.. ik wilde haar geruststellen ook al wist ik niks en 
wie weet zou ik nooit meer wakker worden.. ik keek imane aan en probeerde 
haar scherp in beeld te krijgen.. ik likte mijn droge lippen.. ik wilde wat zeggen.. 
maar er kwma geen geluid uit me keel.. ik streelde haar gezicht.. en zag hoe er 
een rode streep op haar wang verscheen.. ze huilde.. " shhhtt.. niet huilen schatje.. 
ik voelde me verzwakken.. met een onverwachte heftigheid bracht ze haar hoofd 
naar d emijne..."wael, waag het niet dood te gaan.. nietnu.. als je dood wilde 
moest je het een paar maanden terug doen.. nu niet oke... niet weggaan.. eeey!! 
open je ogen.. ik deed wat ze zei.. "wael.. schatje we hebben je nodig.. nisrine wil 
haar pappa.. en ik wil jou.. "mijn god wael!! ik hou van je.. je kunt me dit niet aan 
doen.. als je gaat neem me mee.. ik wil niet achterblijven.. ik laat je niet gaan.. 
wael??!! hoor je me.. ik hou van je.. altijd al.. we gaan samen verder oke?!! blijf 
wakker wael!!" het enige wat ik opving wat belangrijk was.. ik dat ze van me 
hield.. ik glimlachte.. "hatta ana kanbhiek" fluisterde ik en viel van het zijden 
draadje van het bewustzijn..

Imane gilde het uit.. ze schreeuwde zijn naam.. maar hij antwoordde niet.. zijn 
hoofd lag slap tegen haar buik aan.. "verdomme.. ze had gewon een dooie in haar 
schoot.. nee nietzomaar een.. haar leven had het leven gelaten.. ze werd prompt 
weggetrokken door iemand.. "hij leeft nog!!"hoorde ze de stem van 
Issam..eindelijk waren daar de zwaailichten..

het was zooo niet eerlijk.. Imane kon het wel uitgillen van frustratie.. dit is de 
tweede keer dat het gebeurde.. op het moment dat het goed zo komen kwam 
iemand 
het zo wreed verstoren en elke keer was hij het slachtoffer.. en zij ook want 
zonder hem kon ze er net zo goed zijn.. nee nisrine!!'ze dacht aan haar kind.. haar 

reddingsboei.. ze had haar nodig.. ze zag hoe wael door de ziekenbroeders de 
ambulance werd in gedragen.. een agent praattte tegen haar... ze keek de 
ambulance na en richtte haar aandacht op de agent. ze mond bewoog.. maar ze 
hoorde 
niks.. het was ook zo warm... en alles verschoof van zijn plek.. ze sloot haar 
ogen en vond merkwaardig genoeg een rust..
Ahlam zag het gebeuren.. ze was zelf behoorlijk geschokt..maar haar broertje had 

haar vast.. in plaats van andersom ze keek naar hem.. zijn ogen stonden vol 
tranen..opeens viel haar oog op imane.. Ahlam begon zich net terealiseren hoe 
rustig imane was gebleven.. alsof ze in shock was.. Imane keek verward naar de 
agent die voor haar stond.. en daarna heel vaag om zich heen.. ze wankelde.. 
Ahlem 
maakte zich los van Lotfi en rende naar haartoe... maar te laat.. met een klap viel 
Imane op de grond..
"wat sta je nou raar te kijken man, doe iets!!! schreeuwde Ahlam tegen de agent.. 
gelukkig kwam hij wel snel in actie.. iets later kwam Imane weer bij.. verward en 
verdrietig.. maar ze was weer bij.. en wilde zo snel mogelijk naar het ziekenhuis 
Imane voelde aan haar pijnlijke slaap en hoopte dat de hoofdpijn voorbij zou 
gaan.. ze was op een steen gevallen.. dat werden hechtingen.. daar zou ze later 
over opscheppen.. als wael wakker werd.. de dokter was net geweest en na een 
spannende avond.. had ie haarverzekerd dat wael niets anders deed dan 
uitslapen.. 
ze was naar huis gegaan en had wat geslapen.. maar zat sinds de ochtend weer 
bij 
wael.. ze keek naar hem terwijl hij rustig sliep.. gelukkig waren ergeen vitale 
organen geraakt.. hij zou er bovenopkomen.. maar had besloten hem niet meer te 
laten gaan.. het was rond elf uur toen hij zijn ogen open deed..
ik voelde me duizelig.. ik knipperde met mijn ogen en het eerste wat ik zag was 
de 
verblindende zon die mijn toch al gekwelde ogen nog meer pijn deed... ik slikte 
en 
merkte dat het moeilijk ging.. ook mijn lippen waren droog.. ik voelde me 
ongemakkelijk.. wat zelden gebeurde als ik wakker werd.. ik haalde diep adem 
en 
wilde me uitrekken toen de pijn me verlamde.. met de pijn kwamen alle 
herinneren 
 naar boven.. het effect deed me verstijven.. ik voelde een zachte hand op mijn
gezicht.. ik probeerde me te ontspannen en draaide mijn hoofd naar de andere 
kant.. 
ik keek in de mooie ogen van Imane.. even vergat ik mijn pijn en was ik alleen 
maar 
blij dat ze er was.. ik zag het verdriet in haar ogen en mijn blijdschap werd 
minder.. "wat is er?" ze glimlachte.. niks schat ik ben gewoon blij dat je wakker 
bent.. ze omhelsde me zo goed als het kon..haar hoofd lag in mijn nek.. ik voelde 
de tranen op mijn onderkaak.. haar verdriet of wat het ook was verbaasde me.. 
ikkon niks anders doen dan haar te troosten.. ik voelde me misselijk.. ik kneep 
mijn ogen dicht en probeerde het gevoel te onderdrukken.. maar het kwam 
onvermijdelijk.. "Imane??" ik moet kotsen" piepte ik.. snel kwam ze overeind en 
leunde over me heen om een kartonnenbakje te pakken.. ik kreunde.. ik moest 
echt 
kotsen maar kon geen kant op terwijl zij aan het rommelen was.. met een arm 
duwde 
ik haar van me af zodat ik me net kon omdraaien.. en kotste.. maar er zat niks in 
me maag waardoor ik me meer moest inspannen om iets eruit te krijgen wat er 
niet 
inzat.... en de inspanning maakte me duizelig.. hijgend lag ik daar.. ik sloot mijn 
ogen tegen de pijn en vermoeidheid.. ik voelde een nat washandje over mijn 
gezicht 
gaan..ik genoot van die koelte.. en binnen een paar seconden sliep ik weer..
Imane keek naar zijn slapende gezicht..hij was zo kort wakker datze twijfelde of 
hij echt wakker is geweest.. maardat gelige hoopje aan de andere kant van het 
bed 
was het bewijs.. ze drukte op een knopje en wachtte totdat een verpleegster zou 
komen. rond twee uur besloot ze naar de kantine te gaan om een broodje te 
halen.. 
alhoewel hij niet meer wakker was geworden had de dokter haar weer verzekerd 
dat 
alles goed zou komen met hem.. hij was alleen wat versuft van de medicijnen.. ze 
pakte haartas, checkte of ze haar portemonaiebij zich had en kuste wael op zijn 
voorhoofd en liep naar de deur.. daar kwam ze Noura met Said en haar 
schoonmoeder 
tegen.. ze groette hen.. alleen said hield zich wat rustig.. de twee vrouwen waren 
over hun toeren.. zelf had ze hen niet willen laten schrikken maar Fatima had ze 
gebeld.. en ze zijn halsover kop uit marokko gevlogen om hier te kunnen zijn.. ze 
vond datzij het recht hadden om bij hem te zijn en andersom ook.. nadat ze hen 
 had 
gerustgesteld ging ze naar beneden.. op een vreemde manier voelde ze zich 
schuldig.. ze liep er al een tijdje mee.. maar op dat moment was wael's leven het 
allerbelangrijkst.. haarliefde voor hem overtrof alles.. maar nu? ze kauwde 
lusteloos op een broodje zalm.. Yassir had hem neergetsoken.. uit jaloerzie of 
waarom zijn zieke geest dat ook had gezegd.. ze sloot haar ogen en zag de hele 
scene weer voor zich gebeuren.. waar had ie zichzelf verstopt.. waar het ook was.. 

hij had gezien hoe ze wael had gekust.. wat zou er gebeurd zijn als ze dat niet 
had 
gedaan.. ze had het niet moeten doen.. maar aan de andere kant.. Yassir was 
voorbereid.. het was geen onverwachte daad.. maar misschien zou hij zich 
ingehouden 
hebben als hij dat niet gezien had.. als hij .. als als.. ze zuchtte en legde haar 
broodje neer.. "wat kijk je moeilijk, wat het ook is het komt wel goed" hoorde ze 
opeens.. ze keek op en zag een jongeman in een doktersjasje naast zich staan.. hij 
had een dienblad in zijn handen meteen broodje en een kom soep.. ze 
beantwoordde 
zijn glimlach.. "dat hopen we maar" JAA INsallah wel" hij schoof de stoel naar 
achteren legde zijn dienblad neer en ging zitten.. hij stak zijn hand uit.. "ik ben 
Nidal" imane keek hem geringschattend aan.. "ze keek snel naar zijn naam plaatje 
.. 
Co.Ass. N. Zairi ze glimlachte.. Imane.. zoo imane mooie naam.. Imane reageerde 

niet.. "je vind het toch niet erg dat ik bij kom zitten?" imane schudde haar hoofd 
en pakte haar tasje.. "nee hoor.. ik ging net weg..!!" wil je zometeen wel mijn 
dienblad opruimen??!!" doei.. buiten haar wil moest ze glimlachen om de 
verblufte 
uitdrukking op zijn gezicht..
ze kwam weer in de kamer van wael en zag dat hij wakker was.. hij glimlachte 
zwakjes naar Noura en hield de hand van zijn tante vast.. allemaal familie zij was 
de enige die eigenlijk geen reden had om er te zijn.. jawel ze had een reden.. ze 
hield van hem.. haar liefde voor hem was de reden om er te zijn.. om er te 
blijven.. waarom komt ze er dan alleen op zulke momenten achterverdomme.. 
waarom 
gaat ze het weer laten glippen als hij beter is.. waarom heeft ze er niet eerder 
werk van gemaakt.. ze baalde van zichzelf.. van het leven.. en besloot dat het dit 
keer allemaal anders zou gaan.. ze ging naar binnen en liep op het bed af.. ze 
sloeg haar arm om de schouders van Gelti.. ze was haar echt als haar tante gaan 
beschouwen.. wat nu? vroeg ze zich af terwijl ze naar wael keek.. haar hart wilde 
hem laten weten wat ze voor hem voelde.. dater geen afstand was.. en toch.. ze 
voelde iedereen naar haar kijken.. ook wael keek haar aan.. de glimlach die hij 
naar zijn zusje had gericht lag nog steeds op zijn gezicht.. hij leek helder.. maar 
zijn ogen vertelden een ander verhaal.. " hoe voel je je wael?" hoorde ze haar stem 

zachtjes.. Hamdolilah, knikte hij .."we hebben hem wakker gemaakt meskien!! zei 

Said.. zoals altijd zei wael.. zelfs als ik slaap laat ie me niet met 
rust...."praat arabisch zei gelti.. ik zit hier bhel Koe!! Imane lachtte.. "lae a 
gelti.. voortaan praten we arabisch.. ze pakte haar spijkerjasje en tas.. ik ga 
ervandoor.. ik zie jullie binnenkort insallah.. "nu al "zei noura Imane 
glimlachte.. lieverd ik ben er al vanaf gisteren.. ik moet Nisrine ophalen van haar 
oppas.. wat heb je bij je wenkbrauw? vroeg said... verward voelde Imane aan 
haar 
wondje.. .. ooh gewoon gevallen" Zo erg?? "twee hechtinkjes is niks 
bijzonder"verzekerde ze hen.. mohim .. ze bukte zich naar gelti en groette haar.. 
daarna noura said gaf ze een hand.. en even aarzelde ze . en stak haar hand uit 
naar wael.. het liefst had ze hem gewoon gekust.. maar dat was 7shouma en hij 
was 
ook niet erg toegankelijk zoals hij haar nu strak aankeek.. opzekers nam hij het 
haar kwalijk dat hij hier lag.. en hij had gelijk.. Bijde deur hoorde ze zijn 
stem... "imane??!!" ze draaide zich om.. "JA sc??"ze wilde zeggen schat.. maar 
slikte dat op het laaste moment in.."neem de volgende keer Nisrine mee" zijn 
toon 
beviel haar niet maar ze slikte het .. "waga" ze opende de deur en liep weg.
daar lag ik dan.. voor me uitstarend ik voelde me zien zwak en misselijk.. de pijn 
was er nog steeds.. en het besef.. ik was weer bijna dood.. voor de zoveelste 
keer.. dit was het enige wat ik ervoor terugkreeg.. hoe meer ik achter haar aan 
ging hoe groter de ramp was.. was ze vervloekt ofzo?? ik herinner me de tijd voor 

haar.. afgezien van ruzies thuis gebeurde er weinig spannends.. of leek het maar 
zo?? de deur ging open en ik keek op.. Imane stond in de deuropening met 
Nisrine 
in haar armen.. Imane zag er goed uit in haar spijkerrok.. snel keek ik naar 
Nisrine.. ik stak mijn arm uit en Imane legde nisrine voorzichtig op bed.. aan de 
goede kant van mij.. alhoewel dat ook pijn deed liet ik het niet merken.."pijn?" 
vroeg imane geschrokken.. ik besefte dat ze het toch had gemerkt.. "nee nee het 
gaat wel..ze haalde allemaal spullen uit haartas.. "wat is dat allemaal"? ik heb wat 
 ondergoed voor je meegenomen.." ik fronste.. heb ik daarom gevraagd.. ?"ze 
zuchte 
en smeet de dingen op een tafeltje.."nee maar ik dacht dat je dat wel nodig zou 
hebben.." toen ik niet reageerde leek ze haar geduld te verliezen.. "eey luister 
ga nou niet hard to get spelen.. ik weet dat je neergestoken bent vanwege mij.. 
dat neemik mezelf al heel erg kwalijkmaar ik kan me niet verantwoordelijk 
stellen 
voor een zieke geest van iemand anders.." ik heb niks gezegd over schuld of 
kwalijk 
nemen of wat dan ook zei ik vermoeid" ik zie het in je ogen!! ik zie voel het op de 
manier dat je naar me kijkt.. of waarop je vermijd mij aan te kijken.. " ik 
zuchtte.. ze had natuurlijk gelijk.. .. ik keek naar Nisrine die op de grond 
wilde.. ze probeerde zich aan mijn arm te ontworstelen.. alhoewel ze klein was... 
deed het me toch pijn.. imane zag dat en liep om legde nisrine op de grond.. en 
gooide haar beertje naar haar toe.. Nisrine zette het meteen op een kruipen.. ik 
keek haar lachend na.. "wael?" ik keek weer naar imane.." we waren aan het 
praten.." ik keek haar weer aan.. me afvragend wat ze wilde, wat ik wilde.. 
.."luister wael.. ik laat het niet toe!!" ik draaide me om naar haar.. "wat sta jij 
niet toe imane wat wil je??".. ze haalde diep adem.. onbewust speelde ze met mijn 

pink en draaide die tussen haar vingers.. dit was moeilijk voor haar.. dat zag ik 
aan haar.. maar het moest.. "ik wil je niet kwijt Wael"en daar kom je nu pas mee 
imane?" elke keer moet ik eerst doodgaan om deze woorden van je te horen?" ze 
zuchtte en boog haar hoofd.. "het spijt me.."wat koop ik daar nou voor Imane?? 
wat 
brengt dat terug??" ze keek me met schuldbewuste ogen.. "wael wees nou 
redelijk.. 
is dat alleen mijn schuld.. nog niet zolang geleden lag je hier ook.. en legde ik 
mijn hart aan je voeten en vertrapte je het wreed.."je koos ervoor alleen verder te 
gaan.. je wilde niet luisteren naar wat ik ook te zeggen had.. denk je dat dat 
makkelijk is voor mij om je te vertrouwen?? ik had je zo nodig.. al was het alleen 
je nabijheid.. allen te weten dat ik je kon bellen als ik je nodig had.. en in 
plaats daarvban keerde jij je om.. ze haalde diep adem. en schudde haar hoofd.. 
het 
zijn steeds die verwijten die ons uit elkaar drijven.."ze hebben meer invloed op 
jou dan op mij Imane.. jij laat het toe.." ik heb je zowat gesmeekt.. en wat doe 
jij? jij gaat met iemand die mij vervolgens bijna vermoord"
Imane probeerde rustig blijven.. hij ging het haar moeilijk maken..heel moeilijk.. 
 ze wist dat ze fouten had gemaakt..en daar ging hij haar op afrekenen.. maar ze 
liet het niet toe.. ze dacht na.. ze was nu vastbesloten te krijgen wat zewilde.. 
en dat was hij..
Dat was destijds het beste voor mij en mijn kind.. zei ze rustig.." oh, het was 
alsof me een klap in mijn gezicht gaf.." Goh ik ben tweede keus, als de andere 
homo 
blijkt te zijn, dan mag ik opdraven.." besef je wel wat je zegt imane??"mijn stem 
schoot uit.. en ik raakte gespannen.. ik begon het in mijn lichaam te voelen.. 
"dat is niet waar wael.." ze keek naar de spelende Nisrine die zich aan een 
tafelpoot omhoog probeerde te hijsen.. "wees nou eerlijk wael.." Vanaf het begin 
was je gen keuze.. vanaf het moment dat ik jou in die benzine station ben tegen 
gekomen was mijn leven geen keuze.. het bleef even stil.. sorry voormijn 
eerlijkheid.. ik ga je hier niet smeken ofzo.. en ook niet zeggen dat ik vanaf het 
begin van je heb gehouden enzo.. sorry ben ik te nuchter voor.." haar woorden 
irriteerden me, het was niet bepaald datgene wat ik wilde horen.. maar 
anderzijds 
dwong het een respect af.. " wat kon je dan hier doen imane.. wat wil je van me.." 
ze haalde haar schouders op.. wat ik kom doen?? ik kom jou je dochter laten 
zien.. 
ze keekme recht aan en probeerde mijn reactie te peilen.. en ik kom je bijstaan.. 
en ik kom je vertellen dat ik nog steeds van je hou en dat ik je niet kwijt wil.. 
niet aan de dood en niet aan een andere vrouw." een paar dagen geleden was dat 
alles wat ik wilde horen.. maar nu.. eindelijk had ik het dan gehoord.. nu ging ik 
weer twijfelen.. wat is er toch met me?.. Imane zag mijn twijfel.. "weetje, alles 
wat je voor me deed he.. "ik keek haar aan .. "het leek wel of ik het me pas 
realiseeerde toen je daar in mijn schoot lag.. ze glimlachte triest.. hoemeer ik 
nadenk hoe meer ik mezelf ga haten.. jij hebt zoveel voor me gedaan.. en op de en 

of andere manier lijkt het alsof ik alleen de slechte dingen zie.. ze keek me 
recht aan toen ze me vroeg.. " zit de mens gewoon zo in elkaar of ben ik alleen 
zo??" ik begon medelijden met haar te hebben.. ze zat zich letterlijk helemaal 
bloot te stellen.. ik keek haar aan.. in tweestrijd.. niet wetend wat tezeggen, wat 
te doen.. ze keek me me aan.. een bepaalde rust traalde van haar af.. ze 
glimlachte geruststellend.. en deed een lok van mijn inmiddels lange haar achter 
mijn oor en streelde mijn wang.. maak je niet druk wael.. je hoeft niks te zeggen.. 
ook al stuur je me weg.. ik ga niet weg.. niet nu..tenminste.. "we komen er wel 
uit samen.. zorg eerst dat je beter wordt.. ik wil je alleen laten weten dat ik je 
niet in de steek ga laten.. na een klop op de deur kwam de hele familie inclusief 
Rafika erbij.. voor imane was het duidelijk dat hun onderonsje voorbij was.. 
 vreemd 
genoeg had ze niet het idee dat ze ook maar iets was opgeschoten.. pakte ze het 
verkeerd aan??
ze besloot om samen met de familie weg te gaan.. ze liet wael alleen achter met 
zijn gedachten..
de rest van de avond was ze in gedachten.. ze probeerde het van zich af te zetten.. 

maar het lukte niet erg, vooral omdat Ahlem nog eens langskwam.. die wist op 
een 
prcieze manier de vinger op de zere plek te leggen.. op de een of andere manier 
vond imane dat niet prettig.. deze keer niet.. ze wist wat haar boven het hoofd 
hing.. ze wist dat het dit keer definitief zou zijn. maar een deelvan haar wilde 
het niet geloven.. ze wilde zich er niet bij neerleggen..ze zou hem moeten 
overtuigen.. ze moest.. het idee alleen al liet de tranen over haar wangen lopen.. 
een pijn in haar diepste bleef maar knagen.. terwijl ze in bed lag liet ze haar 
tranen eindelijk de vrije loop.. misschien dat dat zou helpen een deelvan de pijn 
te verzachten.. met brandende ogen viel ze in slaap.. voor het eerst in maanden 
kwam ze weer in een nachtmerrie terrecht..
heel voorzichtig stond ik de volgende ochtend op.. ik liep met mijn infuus naar 
de 
wc.. ik werd duizelig en bleef even staan.. toen de duizeligheid over was liep ik 
verder.. toen ik voorzichtig terugkwam zag ik mijn dokter bij mijn bed staan met 
een andere donkerharige jongeman ernaast.. "ha Goedemorgen meneer Ziane"ik 
knikte 
en liep voorzichtig naar het bed toe.. lopen deed op de een of andere manier ook 
pijn.. vooral de linkerkant.. volgens de dokter waren enkele spieren geraakt.. en 
ik was allang blij dat ik niet dood was.. alhoewel het leven mij niks meer te 
bieden had, ik schudde de dokter de hand en keek de andere man.. Hij glimlachte 

naar mij.."toch wel handjes gewassen he?" ik trok mijn wenkbrauw op.. "ik weet 
niet ruik zelf maar"hij lachte.. nee dank je ik vertrouw op je.. hij zag er 
marokaans uit.. hij kwam mij vaag bekend voor.. "Ik ben Nidal Zairi, Co 
assistent.. 
ik hoop dat je het niet erg vind dat ik je een aantal vragen stel.. ik haalde mijn 
schouders op.. en keek hem nog eens aan.. hij kwam mij beslist bekend voor.. ik 
ging op mijn bed zitten.. hij stelde zakelijk enkele vragen.. daarbij chekte hij op 
zijn lijst en bladerde door mijn dossier.. hij onderzocht mij.. nou het gaat goed 
vooruit.. zeker in vergelijking toen je hier net binnengekomen was.. mijn dokter 
verduidelijkte.. Nidal was de gene die dienst had toen jij werd binnengebracht.. 
 en het is voor hem goed om te zien hoe je het met je gaat... ik glimlachte.. wel 
dan moet ik je hartelijk bedanken voor je goede zorgen dokter.. Nidal glimlachte.. 

tot je dienst meneer Ziane"als je het rustig aandoet mag je van ons naar huis.. oh 
dat i mooi zei ik.. ik ben het hier helemaal zat.. de zuster komt zo je infuus te 
verwijderen. en ik kom rond 1 uur langs om je wat aanwijzingen te geven.. het is 
wel noodzakelijk dat je wordt verzorgd, zeker de eerste paar dagen.. ik knikte.. 
als ik hier maar weg kan.. ik bedankte beide heren.. en ging weer liggen.. pfff 
eindelijk naar huis.. 
rond 10 uur ging mijn telefoon.. ik was blijkbaar in slaapgevallen.. want ik schrok 

wakker en wist even niet waar ik was.. "ja?" hai met Imane.. "hoi.. " hoegaat het 
met je?" ja goed hamdolilah.. " heb ik je wakker gemaakt??"ik weet niet maar ik 
geloof dat ik even ingedut was.. " kan ik wat voor je meenemen zometeen?" nee je 

hoeft niet te komen imane, ik mag naar huis.." oh wat goed "reageerde ze 
enthausiast ik zuchtte.. ze had de hint niet begrepen.. "ik ga meteen iedereen 
rondbellen.. " Hoezo dat dan??" vroeg ik.. ïk hoefde toch niet te komen.. kan ik 
op z'n minst regelen dat iemand anders je komt ophalen"daar was ik effe stil van.. 

ze had het begrepen.. ikvoelde me opeens wreed en kinderachtig.. mohim.. wel 
thuis 
schat. " ze hing op.. met bonzende hart keek imane naar de telefoon en drong 
haar 
tranen terug.. ze zou het moeilijk krijgen.. de eerste stap.. je hoeft niet te 
komen imane.. maar nee.. als ze nu naar hem ging luisteren zouden ze er allebei 
spijtvan krijgen. ze belde Gelti, en noura.. en legde hen de situatie uit.. ze 
beloofden medewerking.. met een glimlach liep ze om twaalf uur het ziekenhuis 
in.. ze was echt blij met haar schoonfamilie.. nou ja.. binnenkort haar 
schoonfamilie.. alhoewel ze niet meer getrouwd was met wael.. voelde het nog 
steeds 
alsof zij haar familie waren.. ze nam de lift.. wael zou raar opkijken..
ik was weer ingedut toen ik wakker werd gekust.. het was een zachte sensuele 
kus.. 
ik opende mijn ogen en zag in plaats van de groene ogen die ik verwachte.. 
zachtbruine ogen... "Inez??" sorry schat dat ik je in de steek heb gelaten 
schat.." ik hou van je.. ik wil bij je zijn.." ik fronstte.. "ik heb je gemist.. 
fluisterde ze.. al die tijd leunde ze met haar hoofd tegen de mijne.. ze kuste mij 
weer.. dit keer hongerig, feller..wat me bezielde om haar terug te kussen wist ik 
 niet.. maar ik beantwoordde haar kus toch.. het geluidvan iemand die zijn keel 
schraapt bracht me terug naar de realiteit en ik duwde Inez zachtjes van me af.. 
ik keek opzij en zag tot mijn schrik een verlamde Imane staan.. op hetmoment dat 

mijn ogen de hare ontmoette wenste ik dat ik dood was..
Imane sloeg haar ogen neer.. hij mocht het niet zien.. hij mocht haar schrik, haar 
pijn en vooral haar vernedering niet zien.. ze had geklopt.. maar ze hadden haar 
niet gehoord.. zo druk waren ze bezig geweest.. ze had zich verlamd gevoeld.. 
haar 
tas was uit haar handen gevallen.. ze had nooit verwacht dit te zien.. nooit 
verwacht dat het zien van wael die een ander kust zoveel pijn zo doen.. het beeld 
sneed in haar binnenste.. snel had ze de keuze gemaakt.. ze had kunnen 
verdwijnen 
en proberen te vergeten wat ze gezien had.. en terugkomen als ze klaar waren... 
maar nee. ze zou alle moeilijkheden met opgeheven hoofd tegemoet gaan... 
vandaar 
dat ze haar aanwezigheid bekend had gemaakt.. ze keek naar Inez.. "Hoi Inez 
alles 
goed met je?" Imane probeerde beleefd te doen.. hoewel ze haar eigenlijk de 
grond 
in wou trappen.. vooral toen ze zag hoe inez haar tong over haar gezwollen 
onderlip 
liet gaan.. "ja hoor ging goed totdat jij binnenkwam.. kon je niet effe kloppen 
ofzo??" ik heb geklopt zei imane.. alhoewel ik jou geen excuus verschuldigd ben.. 
ze wendde zich tot wael.. die haar nog steeds geschokt aankeek.. "hoe gaat het 
met je wael?" hij knikte.. hamdolilah.. hij haalde zijn hand door zijn haar en 
probeerde wat te zeggen.. maar imane wilde koste wat het kost vermijden dat hij 
er 
iets over ging zeggen.. ze wilde er niet over praten.. de tranen van vernedering 
stonden achter haar ogen hun opwachting te maken.. als hij erover begon zouden 
ze 
komen.. en ze weigerde te huilen waar iemand anders bij was.. "ik ben bij je thuis
geweest en heb wat kleren voor je meegenomen...
WAT???!!! wie geeft jou het recht bij hem thuis te komen.. waar was je naar 
opzoek?" Gilde Inez.. "INEZ!!! zei ik waarschuwend.. maar Imane had zich al 
naar 
haar omgedraaid.. "wat moet je van mij?? wat wil je??" ze deed een stap naar Inez 

toe en keek haar dreigend aan.. ik zag hoe de woede zich van imane had 
 ontwikkeld.. 
ze was niet van plan zich te laten beledigen door inez.. denken aan mijn eigen 
vechtpartijetjes met imane.. hoopte ik dat Inez haar mond hield.. mar ook Inez 
was 
boos.. " wat tussen jullie is is voorbij imane.. "blijf niet als een **** achter 
hem aan lopen.. hij moet niks van je!!"" wat?? wie noem jij hier een ****??"vroeg 
Imane gevaarlijk zacht.. "JOU!!!" Zei Inez uitdagend.. Toen ging het opeens heel 
snel.. Imane deed de laatste stap naa Inez toe en hoewel inez langer was greep 
imanehaar bij haar haar en dwong haar naar beneden.. Ook inez had een handvol 
haar 
in haar haar.. maar imane was duidelijk een straatvechtster.. ze trok uit alle 
macht en ik hoorde een gil.. wist niet van wie.. ik kwam snel uit mijn bed.. maar 
kon niet voorkomen dat Imane een Knietje uitdeelde en met een hand op Inez in 
stompte.. ik pakte imane's hand vast.. " SAAFI!!!!!!"IMAnE!!! er kwam nog 
iemand op het gegil af en diegene trok Inez weg uit de handen van Imane.. ik zag 

het vertrokken gezicht van Imane. ze probeerde Inez nogmaals te grijpen.. maar 
ik 
hield haar handen stevig vast.. uit woede wringde ze een hand los en haalde uit 
naar mij... even voelde ik mijn wang tintelen.. ik voelde de kamer om me heen 
draaien.. niet van de klap.. maar ik was te snel uit bed gegaan.. en stond met veel 
kracht iemand tegen te houden en dat eisste zijn tol.. om haar zwaaiende handen 
te 
ontwijken sloeg ik min armen om haar heen en leunde op imane.. met mijn hoofd 
in 
haar nek zodat ze mij niet zou raken met haar handen... Imane?? schatje hou me 
vast ik ga flauwvallen denk ik... ik had het nog niet gezegd of ik voelde mijn 
benen niet meer en leunde zwaar op haar.. het laatste dat ik me nog realiseerde 
was 
dat ze opeens stil was..en haar armen mij onder mijn armen door om mij heen 
waren 
geslagen..
Shit.. shit.. Help!!! twee zusters kwamen aanrennen en namen hem van haar 
over.. 
maar ze wilde hem niet loslaten.. "hij had tegen haar gezegd.. hou me vast... 
Imane 
was helemaal overstuur.. zoveel emoties gingen door haar heen.. zoveel dingen 
gingen door haar hoofd.. ze zag heel vaag hoe inez de kamer uit werd geleid 
door 
die marokaanse dokter die ze had gescot de dag ervoor.. hij had een arm om haar 

heen geslagen.. met gebogen hoofd hoorde ze haar huilen.. lekker voor haar.. 
tering wijf.. mij een **** noemen.. dat zal je leren.. dacht ze.. ze verplaatste 
haar gedachten naar Wael die in nu in bed lag.. hij was niet helemaal 
flauwgevallen.. hij kneep zijn ogen dicht.. ik moet kotsen.. de zuster haalde snel 
een papierenbakje.. hij draaide zich om en braakte.. Imane begon zich schuldig 
te voelen.. wat had ze gedaan?? maar ze wist dat hetvoor eeuwig zou blijven 
knagen 
als ze die onderkruipsel haareen **** liet noemen.. de zuster controleerde of er 
niks was gaan bloeden en ging de dokter halen.. Imane bleef alleen achter met 
Wael.. hijgend kneep hij zijn ogen dicht.. hij zweette.. Imane haalde snel een 
glas water en deed het aan zijn lippen.. hij nam een slok en spoelde zijn mond.. 
de rest van het water gooide ze over zijn hoofd.. "WAT 
DOEJE!?????????!!!!!!!"geschrokken kwam hij overeind en kreunde weer.. "je gaat 
me 
doodmaken a heks!!! eey ik wilde je alleen verfrissen je zag er verhit uit.. "ja 
vind je het heel gek??!! "stop!! ik wil er niet over praten.. "hoe bedoel je je wil 
er niet over praten??!! besef je wel wat je aan het doen was??!!" ze heeft me boos 
gemaakt.. ze noemde me een ****.. "dat vond je wel terrecht zeker??" haar stem 
schoot uit.. "nee maar om dan meteen te gaan vechten.. Imne je bent toch geen 
straatmeid?!" Jawel.. schreeuwde ze.. als iemand aan mijn eer, of mijn familie 
komt 
dan wel.. " ik keek haar afkeurend aan.. "je stelt je aan zei ik.. en plus je hebt 
mij ook geraakt met die gare vechtersstijl die je hebt.. "lekker voor je.. je hebt 
het ook verdiend..!! op dat moment kwam de dokter binnen.. hij keek verrast 
naar 
Imane en zij naar hem ..
een steek van jaloerzie ging door mij heen.. wat liep die sukkel te staren.. ik 
keek boos naar imane.. en daarna naar de co assistent.. "gaat het? vroeg hij aan 
imane.. ze knikte en glimlachte naar hem.. zij is er erger aan toe dan ik hoor.. 
hij grinnikte.. jah ze is goed geraakt.. " ze schenen mij vergeten te zijn.. "ik 
geloof niet dat het proffesionneel is om hierover plezier te hebben dr. Zairi zei 
ik droog.." op slag was hij serieus.. het spijt me .."hij pakte er een stoel bij.. 
ik geef jullie ene lijst mee met dingen die wel mogen en niet mogen.. of wat je 
het beste kan vermijden.. "ik neem aan dat u voor meneer Ziane gaat 
zorgen..?"vroeg 
hij aan imane.. voordat ik kon ontkennen had ze Ja gezegd.. op een manier waar 
geen tegenspraak op mogelijk was.. ik keek haar boos aan.. "nee dat ga je niet!!.. 
ze keek me arrogant aan.. nee he? want je bent geen klein kind.. ze keek verveeld 
naar de dokter en gebaarde hem verder te gaan.. hij ging verder.."HALLO!!! 
hebben 
jullie me niet gehoord?? "waar maak je je druk om man?"zei de dokter die 
geirriteerd begon te voelen.. ik zou er alles voor doen om daar haar verzorgd te 
worden.. en jij loopt te zeiken over zoiets.. "ik kwam langzaam overeind.. "neem 
haar mee dan!!! je mag haar houden van mij.. "bezaaf 3liek wael, dat je mij gaat 
uitgeven als een ******" bezaaf 3liek.. beter hou je nu op!!" de dokter keek van 
ongelovig van de een naar de ander.. hij stond op.. en gaf de lijst aan Imane.. 
hier staat ook alles op.. als je vragen hebtkun je bellen.. hij stak zijn hand uit 
naar mij.. het beste ermee meneer Ziane" ik keek hem boos aan.. JIJ OOK!" hij gaf 
ook imane een hand.. succes ermee.. zodra de deur achter hem dichtviel styond 
imane op en bracht haar gezicht dicht bij de mijne.. als je nog een keer zo'n 
suggestie maakt naar iemand, dan maak ik af waar yassir mee is begonnen..!! ze 
keek 
fel uit haar ogen.. toen er geen reactie kwam ik meen het wael.. je doet alsof je 
mijn ****** bent.. en dat sta ik niet toe.. ik keek verveeld weg.. "je maakt me 
niet bang Imane.. "ik weet het zei ze zuchtend.. kom laten we gaan.. "ik ga 
nergens met je naartoe" wael.. zei ze zuchtend.. ik heb noura gebeld, Gelti, en 
Ahmed je zwager en allemaal zijn ze aan het werk.. laat me je thuisbrengen..
ik zuchtte.. ze ging spelletjes met me spelen.. ik was niet in de stemming.. ook 
niet voor ruzie .. ik sloeg het laken weg en deed mijn benen op de grond.. w8 zei 
ze.. en ze haalde en spijkerbroek uit de tas.. geef maar zei ik en gritste die uit 
haar hand.. ik wilde bukken om de broek aan te doen toen ik een kreet van pijn 
onderdrukte.. oke he was duidelijk dat de pijn mij niks liet doen.. elke bewiging 
deed pijn.. ze nam de broek vanme over en deed eerst de ene been in een 
broekspijp en daarna de ander.. ze schoof het omhoof totdat het niet meer kon.. 
ze 
trok mij bij me hand langzaam op de grond .. en trok de broek helemaal omhoog.. 

wil je de knopen van je gulp dicht doen.. de bovenste twee openlaten anders ga je 

pijn krijgen.. "waarom doe jij dat niet dan "zei ik plagend.. ze deed alsof ze het 
niet hoorde.. in plats daarvan haalde ze een witte overhemd uit de tas.. ij was wel 

gestreken.. maar er zaten een paar onvermijdelijke vouwen in.. niet dat ik me 
daar 
druk om maakte ze hielp me met aan doen.. ik deed de knopen dicht terwijl zij 
sokken en schoenen om mijn voet probeerde te krijgen.. "werk nou mee wael!!" 
 wat?? 
vroeg ik onschuldig.. ze keek me boos aan.. "oh je bent echt mooi als je boos 
bent.. ze veegde lok van haar haar naar achteren.. ik ben altijd mooi wael.. zelfs 
als ik net wakker ben.. "ja ik weet het.. " Imane voelde zich rood worden en kon 
haar tong wel afbijten.. dit was voor mij de eneige manier om haar zo snel 
mogelijk uit mijn buurt te krijgen.. ze voelde zich ongemakkelijk als ik 
dubbelzinnig werd en aangaf dat ik lichamelijk me aangetrokken voelde tot 
haar.. 
want dat wilde ze niet.. dan maar zo spelen dacht ik.. hopelijk wordt ze het zat en 

laat ze me met rust.. spelletjes spelen kan ik ook.. kijken wie het langste kan 
volhouden.. ze pakte mijn spullen in een tas en haalde eenrolstoel.. ga zitten.. 
ik schudde mijn hoofd ikloop wel.. "doe niet zo stoer wael.." ik keek haar boos 
aan.. behandel me niet als een klein kind Imane.. anders gaan we nog echte ruzie 
krijgen..
even later reden we naar huis.. op een of andere manier was ik misselijk en sloot 
mijn ogen.. opeens voelde ik dat de auto over een drempel ging.. nog voordat ik 
me 
schrap kon zetten kwam ik met een klap hard in de stoel terecht.. ik kromp ineen 
van de pijn... ik keek haar beschuldigend aan... ze legde haar hand op de mijne.. 
"wallah Sorry" ik hield de rest van de rit mijn mond.. Imane hielp me iets later 
uit de auto.. diep van binnen was ik blij dat ze bij me was.. dat ze er voorme 
wilde zijn.. maar mijn arrogantie vertelde me het haar zo moeilijk mogelijk te 
maken.. net zo moeilijk als zij het mij gemaakt heeft....
toen we even later mijn huis binnestapten.. voelde het alsof ik er in geen eeuwen 
ben geweest.. toch was het hier begonnen.. ik herinnerde me dat iknet had 
gebeden 
toen de telefoon ginmg en Issam mij vroeg om te komen..met z'n allen iets te gaan 

drinken.. ik stemde in al was het alleen maar omdat ik wist dat we naar Imane 
zouden gaan.. alles leek goed te gaan tot die ene kus.. daar bij de deur.. ik was 
zo in de wolken dat ik niet eens doorhad dat iemand achter me liep..even leek het 

moment zich te herhalen toen ik een hand op mijn arm voelde.. geschrokken 
opende ik 
mijn ogen.. "imane keekme bezorgd aan.. gaat het??" ik knikte en keek snel de 
andere kant op.. bang dat ze de angst in mijn ogen kon zien... ik wende me van 
haar 
af en ging langzaam zitten.. ik leunde zwijwaarts en ging toch maar liggen.. nsel 
 haalde Imane een kussentje en zette die onder mijn hoofd.. daarna sloot ze de 
voordeur die open was blijven staan en ging naar de keuken.. ik sloot mijn ogen 
en 
hoorde haar in de keuken rommelen.. "vreemd" dacht ik.. eens was het normaal 
geweest dat ze er was.. maar nu was ikme voortdurend van bewust dat iemand 
in huis 
was.. hetleek wel ofikme niet kon ontspannen.. iets hield me alert maar wist niet 
wat... geirriteerd dwong ik mezelf om te slapen.. al was het alleen omte bewijzen 
dat het gevoel kon negeren.. gewoon.. het was geen angst hield ik mezelf voor.. 
nee geen angst.. kom nou.. ik was toch zeker niet bang.. ik bedoel was die gast 
van 
voren gekomen.. was ik een seconde eerder alert geweest.. dan had ie ze gegeten 
en 
niet zo'n klein beetje ook..ik voelde iets langskomen en schrok wakker.. ik kwam 
met een ruk overeeind dat imane van me schrok en de dienblad uit haar handen 
gleed.. ze slaakte ene kreetje en ik kromp ineen van pijn.. geschrokken keken we 
elkaar aan.. ik klaar om overeind te komen.. en zij die van mijn beweging schrok 
en 
alles liet vallen.. verstijfd keken we elkaar aan.. zij kwam al eerste bij.. 
"verdomme wael" je liet me schrikken..."jij mij ook" zei ik droog en probeerde me 
te ontspannen.. ik ging weer liggen.. wat een belachelijke situatie.. wat was er 
toch met me?? ik schrik van haar.. zij schrikt van mij.. ik keek haar van opzij aan 
en voelde opeens de behoefte om te lachen.. om de hele situatie.. maar eigenlijk 
om haar.. hoe ze bijna een uur geleden gewoon als een straat meid stond te 
vechten... ik glimlachte.. ze glimlachte terug... mijn lach werd breder.. ik 
probeerde het tegen te houden.. maar begon toch hardop te lachen.. alsof ik een 
goede grap hadgehoord.. maar de grap was ik zelf eigenlijk... imane werd 
aangestoken door mijn lach..
wat was er toch met hem.. ?? ene seconde schrikt ie ergens van en wilde haar 
aanliegen, en nu zit ie hysterisch te lachen... wat een kind zeg.. hoe hij daar 
lag.. en hard lachte.. terwijl hij met een hand op zijn wond lag.. Imane voelde een 
behoefte om dicht bij hem te zijn.. ze ging naast hem op de bank zitten.. hij 
schoof op zodat ze erbij kon.. nog half lachend liet hij zijn hand in haar haar 
glijden en trok haar hoofd op zijn borst.. het gebaar voelde zo vertrouwd dat 
imane 
het toeliet.. het was stil..op zijn hartslag na.. die in ritmisch onder haar oor 
klopte.. "heb ik je laten schrikken??" ze knikte.. heel voorzichtig.. bang hem 
pijn te doen.. bang om het moment te verliezen.. "grappig.. je schrikt van mij 
omdat ik wakker schrik.. terwijl je net hebt staan vechten.. "imane dacht na.."ja.. 
 en ziemaar weer wiens kant je hebt gekozen... ik zou hier niet moeten zijn..."
Hoezo?"vroeg ik.. en bedacht net hoe dom ik was.. net nog probeerde ik haar weg 
te 
sturen en nu? liet ik merken dat ik het normaal vond dat ze bij me was.."je hebt 
haar verdedigd.. en niet mij.. niet begrijpend fronste ik mijn wenkbrauwen.. 
"imane..??" weetje onderbrak je mij en ik hoorde de tranen in haar stem.. ze ging 
weer rechtopzitten en liet een leeg plekje achter daar waarhaar hoofd had 
gelegen.. 
" dat had ik niet verwacht.. ik had niet verwacht dat je me in zoiets zoulaten 
vallen.." ik snap niet wat je bedoelt Imane"jullie waren aan het vechten en ik 
kwam 
er tussen.. meer zag ik er niet in.. " je storte je op mij.. je hield mij tegen.. 
als ze wilde had ze mij toen goe te grazen genomen.. terwijl jij mij vasthield en 
ik dus praktisch niks kon doen... "ik keek haar aan en dacht na.. ze begreep mijn 
stilte verkeerd.. "ik was niet van plan je dit te vertellen.. maar.. het deed me 
gewoon pijn.. ik bedoel.. na al die woorden en al die tijd dat je tegen me zei dat 
je van me hield enzo..." ze snufte en ik zag en traan naar beneden rollen.. "ik 
was verwonderd over deze verandering.. wat konden vrouwen toch ver 
doordenken wat 
eigenlijk heel simpel is.. " maar ach, Inez is jouw vriendin.. misschien wel 
meer.. dus eigenlijk is het niet eens zo gek wat je deed" ik zuchte.. Ïmane, alles 
wat ik ooit over mijn gevoelens over jouw zei is waar.. Inez en ik zijn uit 
elkaar.. en ik weet bniet hoe je erbij komt dat ik voor haar opkwam.. misschien 
was dat wel zo.. maar allen zodat ze niet knock out ging.. ik bedoel.. HALLO.. je 
had haar een knietje gegeven en ze lag zowat voor je voeten,.. neem me niet 
kwalijk dat ik er een einde aan wilde maken.. en bovendien heb ik mijn straf 
gehad 
vind je niet.. ze begon te lachen en veegde de traan weg.."heheheh.. ja he? je 
hadmoeten zien hoe je knock out ging.. "ik glimlachte.. jah lach maar.. jij slaat 
als eenkip zonder kop.. alle kanten op.. behalve de ggoeie!!' ach je kunt het 
gewoon niet hebben dat je vriendin een pak slaag hefet gehad door deze meid"en 
wees 
op zichzelf.. "serieus Imane.. ik hoop echt niet dat je daar nou trots op 
bent.."want.. ze keek me hooghartig aan.. "ik laat me geen **** noemen en zeker 
niet door die *******.. geirriteerd keek ik van haar weg enliet haar hand los die 
nog in mijn hand had.. ik reikte naar de afstandsbediening en deed de tv aan.. 
"WAEL!!"ik praat tegen je!!!" ze pakte de afstandsbediening uit mijn handen en 
deed 
de tv uit... " ja.. je praat imane maar j wil niet luisteren"zei ik vermoeid.."je 
 hebt niks gezegd nog??!!" "doe niet kinderachtig dan!!"ik zeg je , je had niet 
hoeven vechten daarzo.." "ze schold me  uit voor H oer a wael.. jij had voor 
mij moeten vechten.."nee.. ik heb voor je gevochten Imane beet ik haar toe.. dat is 
iets wat ik nooit zal vergeten.. ik heb voor je gevochten.. maar niet op straat.. 
niet op zo'n manier... "ik snap niet waar jij je druk om maakt.." ik keek 
haarafstandelijk aan.. ik ook niet eigenlijk.. jullie doen maar wat jullie niet 
laten kunnen.. Imane keek me geergerd aan en wilde net iets zeggen toen de 
deurbel 
ging.. ik trok mijn wenkbrauw vragend op toen ze geen aanstalten maakte om de 
deur 
te openen.. "zal ik het maar proberen dan?"ze schudde haar hoofd en stond op.. 
het 
viel me op dat ze wat stroefjes was opgestaan..ik hoorde de stem van gelti en 
verheugde me om haar weer te zien..
Gelti had Soep bij zich en stond erop om mij die tevoeren.. ik voelde me net een 
klein kind.. maar omdat zeer zo opstond liet ik haar begaan.. Imane stond ons 
lachend aan te kijken.. en keek op haar horloge.. "ik moet effe Nisrine ophalen" ze 

deed haarvest aan en gaf gelti een kus.. en liep naar de deur.. ik was me er niet 
van bewust dat ik haar nakeek.. pas toen Gelti mijn lip raakte met de lepel.. snel 
opende ik mijn mond en keek weer naar me tante.. ze glimlachte naar me.. 
glimlachend keek ik naar de kom soep.. we zeiden er niks over.. zij wist het en ik 
wist dat ze het wist.. ontkennen had geen zin.. "hoe gaat het met Said a gelti?? 
ze zuchtte .. het gaat goed elhamdolilah.. "waarom zucht je erbij dan?" ze 
glimlachte.. ik ben blij dat hij eventjes naar marokko was met mij.. even vakantie 
houden yek? ze glimlachte.. ja op rust komen.. "het leven is hier moeilijk.."ik 
knikte alsof ik het begreep.. heeft hij het moeilijk dan??" ze glimlachte weer.. 
ik weet niet a bni.. jij bent toch zijn vriend??" dat was een steek onder de 
gordel en ik merkte het op.. "jah, maar nu hij getrouwd is met noura lijken ze 
alleen oog voor elkaarte hebben.. ik wil hen niet storen met mijn sores.." Gelti 
schudde glimlachend haar hoofd.. "dat bedoel ik niet a bni.. je weet dat je voor 
mij net zo belangrijk bent als SAid.. " naar mijn mening is hij ook gelukkig met 
zijn vrouw.. maar ik vind dat hij erg is vermagerd.. hij heeft iets aan zijn hoofd 
maar vertelt mij niks.. heb je niet gemerkt dat hij isvermagerd??" ik opende mijn 
mond voor een volgende lepel.. en dacht na.. ik moest tot mijn schande toegeven 
dat ik daar niet op heb gelet.. "maak je geen zorgen a gelti.. ik praat wel met 
hem.. ze glimlachte.. ze gaf me een servet.. hier veeg je mond.. wat is dat voor 
troep?
ze wees op een natte vlek op de vloer.. "oh Imane schrok ergens van en liet 
 een dienblad met thee vallen.. ze heeft het niet goed opgeruimd denk ik zei ik 
terwijl ik naar de natte vlek keek.. "gelti stond op en haalde een dweil.. "ewa 
meskiena ze forceert zichzelf heel erg.. "ik zeg tegen haar dat ze voorzichtig moet 
doen nu die rug opspeelt.. maar ze weet niet van ophouden.. " ik schrok van haar 
woorden.. "senou a gelti??"speelt haar rug op??" ja.. soms kan ze niet slapen van 
de pijn meskiena.." ohw.. was het enige wat wat ik kon zeggen.. ik bedacht me 
net 
dat ik net toen we thuiskwamen op haar had geleund.. zonder acht te slaan op de 

stilte ging Gelti verder.." ze wil ook niet naar de dokter.. want dan moet ze 
stoppen met werken denkt ze.. "waarom is dat erg? vroeg ik.. met een rood hoofd 

kwma gelti overeind.. ze blies haar adem uit.. "dan gaat ze weer in de socian" 
even moest ik lachen om de uitspraak.. "wat daar erg aan is.. weet ik niet., ging 
gelti verder terwijl ze mij nieuwe thee inschonk.. ik leef er ook van..ewa senou.. 
ik heb genoeg om op vakantie te gaan.. ik eet goed ik drink goed.. saafi.. ik zei 
dan kan ze bij haar dochter zitten.." ik begon me steeds misselijker te voelen ik 
werd misselijk vanmezelf. ik dacht terug aan de tijd dat ik ervan overtuigd was 
dat 
ze me had bedrogen met MO .. en dat terwijl... ik slaakte een diepe zucht.. terwijl 
er bij gelti geen einde leek te komen aan haar gepraat.. "maar dat neem ik je nog 
steeds kwalijk wael.."ik schrok op.."senou a gelti wat neem je mij kwalijk.. "dat 
je bent weggegaan.. meskiena ze wil jou nooit de schuld geven.. maar ik had 
mezelf 
beloofd het je te zeggen.. ik vind het geen stijl.. dat je je vrouw en kind 
achterlaat en lekker ergens in engeland vakantie gaatvieren.. hsouma 3liek.. juist 
van jou had ik het niet verwacht!!!" ik verbaasde me om haar toon die steeds 
strenger werd.. ze werd ook steeds bozer te worden.. ze gooide er een 
marokaanse 
spreekwoord tussen.. men sabaha abeeh fa ma dalam.." wie op zijn vader lijkt zal 

2niets verweten worden.. " die opmerking deed maakte me boos.. " abrupt kwam 
ik 
overeind.. en de pijn deed me mijn adem inhouden.."luister Gelti.. alles wat je 
zegt is oke.. maar Vergelijk me niet met mijn vader!! je weet dat ik dat niet leuk 
vind.. "ESKOUT ALLAH YEMESGEK!!!!"durf niet je stem te verheffen tegen 
mij!!!"ik 
ben net je moeder.. en als je niet uitkijkt ghadi nesarfekek!!" ik keek haar 
verbaasd aan.. ze was echt kwaad.. " JOUW broer heeft zijn vrouw en kind 
 achtergelaten en ging zijn drugsvriendjes opzoeken.. en jij? jij laat je vrouw en 
kind in de steek en gaat vakantie vieren in marokko en daarna engeland.. !!" wa 
zeg me nu nou dat jullie niet op hem lijken..." ik wist niks te zeggen.. had ze 
gelijk??" ik ging weer liggen.. "ewa haydek!!"ga maar liggen en wentel jezelf in 
medelijden.. "je bent te hard voor me gelti.. veroordeel me niet" ze keke om zich 
heen.. ik veroordeel je niet.. ik open je ogen a bni.. "waar is die vriendin van je 
die je overal mee naartoe sleepte he?'kijk nu je hier ligt.. wie zorgt voor je.. 
??" ik keek strak voor me uit en probeerde te doen zoals ik altijd deed als ik 
preken kreeg.. me zelf in mezelf insluiten..Elhob vinden jullie leuk...maar zodra 
het op serieus aankomt zijn jullie gevlogen.. precies je vader.. " ik keek haar 
kwaad aan.. "jah.. ewa haresh fiya 3aynek!!"" "gelti.. laat hem hierbuiten.. ik ga 
nog liever dood dan dat ik op hemlijk.. dat je dit allemaal nu opeens zegt Slaat 
gewoon nergens op.. het is veel te laat.. niks kan meer teruggedraaid worden!!" 
wat 
jij nu doet a gelti is gewoon alles erin wrijven.. dus waag het niet meer om over 
die dooie te praten.. Hij is DOOD laat hem!!! opdat moment hoorden we pas dat 
Imane 
binnenkwam met een jengelende Nisrine.. als gelti al iets wilde zeggen.. liet ze 
dat niet merken.. Imane kwam binnen Salam ou 3alaikom.. "ze legde Nisrine op 
de
grond.. die meteen bij haar wegkroop.. 
z
e leek de gespannen stilte op te merken en keek om zich heen.. eeh.. "komen wij 
ongelegen.. ik wendde mijn ogen af van Gelti en schudde mijn hoofd.. nee hoor.. 
eyyy babietjeeee"riep ik naar nisrine.. waaa babietjee.. kom eens bij papiesss" 
nisrine keek me lachend aan en ik voelde de kilte die de woorden van gelti in 
mijn 
lichaamgespoten leken te hebben.. Imane deed haar jas uit en Gelti de hare aan.. 
"blijf zitten gelti dan gana we thee drinken.. gelti schudde haar hoofd.. nee ik 
ga bidden in de moskee.. drink jij maar thee met hem.. "ga maar allebei zei ik.. 
laat alleen deze schoonheid hier.. zei ik.."ik dacht et effe niet vriend..
als je wilt de hele famila en anders kun je het vergeten.. ze glimlachte erbij.. en 
probeerdevan alles een grap te maken.. " beslamma 3liekom... " ik stond 
langzaam op 
om mee te lopen... nee blijf maar zitten wael.." ik schudde mijn hoofd en stond
op.. ik liep met gelti meenaar de deur.. "wacht ik breng je wel zei imane.."
ik zei niks maar keek imane dankbaar aan.. "bedankt voor alles Gelti zei ik en 
kuste haar hoofd.. ik wilde niet dat ze boos op me was.. ik had al teveel mensen 
van me vervreemd door mijn houding.. ik keek beide vrouwen na en sloot daarna 
 de 
deur.. het was me opgevallen dat Imane me niet eens heeft gezegd dat ik goed 
vor 
Nisrinemoest zorgen.. het onderwerp van me gedachten kwam net de gang op 
kruipen..
ze kroop naar me toen en trok zich op aan mijn open broek.. shit!! had gelti 
gezien dat mijn broek open was?? ooh man!! wat zal ze wel niet gedacht hebben.. 
ach 
wat kon het me ook schelen.. ik liep weer naar de bankstel en ging liggen.. 
Nisrine keek me teleurgesteld aan.. "sorry schatje.. zei ik.. ik kan niet met je 
spelen.. de thee liet ik staan en bleef naar de kleintje kijken totdat ik mijn 
ogen voelde branden van de slaap.. even.. nam ik me voor heel eventjes om mijn 
ogen 
te sluiten..
Toen imane thuiskwam schrok ze in eerste instantie.. ze zag en hoorde niets.. 
Wael zag ze op de bank slapen.. maar nisrine? waar was ze toch..??" ze deed een 
stap naar voren en zag een voetje onder de tafel uitsteken.. Imane ging op haar 
knieen zitten en trok haar slapende dochter vanonder de tafel vandaan.. ze was 
blijkbaar net zo lang aan het spelen geweest totdat ze in slaap was gevallen.. 
meskiena ze zal wel honger hebben.. maar nu ze zo sliep zette ze haar op de 
kleine 
bankstel.. opeens ging de tv aan.. van schrik keek ze om en ontmoette de grijze 
ogen van wael.. hij keek haar peinzend aan.. ze glimlachte naar hem.. "hoi.. " 
hij zei niks terug en bleef haar aanstaren.. ze begon zenuwachtig te worden onder 

zijn blik.. "wael wat is er?" hij fronstte.. wat wil je van mij?" ze 
glimlachte.. wat jij mij kan geven"alsnog beantwoorde hij haar glimlach niet.. 
imane wist het.. een rilling liep over haar rug en ze zette zit schrap.. "sex" zei 
hij onbewogen.. het voelde alsof ze eenklap in haar gezicht had gekregen.. even 
vroeg ze zich af wat ze hier in godsnaam deed bij deze godvergetenkwal.. maar 
zo 
makkelijk liet ze zich niet uit het veld slaan.. ze likte haar droge lippen en ging 
op de tafel voor hem zitten.. wat is er met sex? wil jij sex of geef jij mij sex?" 
ze stak haar hand uit en streelde zijn wang terwijl hij haar aankeek.. ze zag dat 
de uitdrukking op zijn gezicht al wat zachter werd en moest inwendig 
glimlachen om 
zijn domheid.. haar plannetje ging werken.. hij pakte echter haar hand en zette 
die terug op haar been.. "nee sex is het enige wat ik kan geven" weer glimlachte 
ze..
 bedankt voor het aanbod wael..maar ik kan het niet aannemen
ik wou haar afschrikken.. dat was mijn bedoeling geweest.. toen ik had gezien 
hoe 
ze over haar dochter had gebogen en haar zo liefde vol op de bankstel had gelegd 

voelde ik een enorme verlangen om door haar zo behandeld te worden.. ook met 
zoveel 
liefde te worden bejegend.. maar op de een of andere manier had ik het gevoel 
dat 
het tijdelijk zou zijn.. dat was een gedachte die ik niet kon verdragen.. ik vroeg 
me af of ik die brand in mijn binnenste kon blussen door een tijdje met haar te 
slapen.. ze moest toch ooit vervelen.. net als alle anderen mij verveeld hadden en 
ik hen.. "waarom niet" hoorde ik mezelf vragen en walgde van mezelf.. waarom 
liet 
ik haar niet met rust.. "het is niet genoeg wael.. zei ze... ik heb meer geproefd 
dan droge sex.." ik heb je vertrouwen gehad, je liefde.. je bescherming.. ik hoorde 
een trilling in haar stem.. je zorgzaamheid, je steun.. als ik net al spijt voelde 
dan was dat niks vergeleken met wat ik nu voelde.. " als je dat gevoeld hebt bij 
iemand dan zal sex nooit voldoende zijn.. "maar op de een of andere manier ben 
ik 
ze kwijtgeraakt wael.. en ik wil ze terug. allemaal voordat ik een antwoord kon 
geven ging de bel.. ze stond langzaam op om de deur open te doen.. "wordt 
vervolgd 
" fluisterde ze..met een knipoog.. ik kon het niet laten om daar om te lachen.. ze 
kon het ene moment heel serieus praten en haar diepste gevoelens uiten en het 
andere moment maakte ze een grap.. een paar gillende meiden kwamen binnen.. 
een 
blik leerde me dat het allemaal goed was gekomen tussen Fatima en Noura.. 
daarachter liepen leek Ahlem, Said Issam en mohim een heele bende.. het viel me 
op 
dat ze allemaal eerst naar de keuken toeliepn en daarna pas de huiskamer 
inliepen.. 
ik kwam een beetje overeind enging zitten.. Said was als eerste bij me.. tijdens 
het groeten zei hij.."doe je broek dicht al mefdouh!! plots werd ik herinnerd 
eraan herinnerd.. tfoe wat zouden ze wel niet denken.. snel deed ik mijn 
overhemd 
over mijn broek en hoopte dat ie het zouden verhullen.. ik groette de rest.. vanuit 
mijn ooghoek zag ik dat Noura wilde zitten..met een kreet sprong ik op haar.. ze 
schrok en we zouden allebei vallen als Issam ons niet tegengehouden had.. "WAT 
 IS 
ER RR!!!??? gilde noura.. ah koe je ging op mijn kind zitten.. kijk dan toch 
uit!!.. Noura schrok en keek naar de slapende Nisrine.. die haar nu recht aankeek 
met haar groene oogjes.. ik keek naar de andere kant van de kamer en zag Imane 
verlamd staan toekijken.. voorzichtig tilde ik Nisrine op die het nu op een huilen 
zette omdat ze zo geschrokken was.. "wallah sorry mensen.. wat een schande .. 
dat 
was niet mijn bedoeling verontschuldigde Noura zich.. "geeft niet Nour kan 
gebeuren 
zei ik.. mohim het is goed gekomen.. de pijn werd erger en ik voelde dat de wond 

weer was gaan boeden door de onverwachte bewegingen die ik gemaakt had.. ik 
liep 
naar de deur van de huiskamer waar ik gaf de huilende nisrine aan haar met een 
gezicht vertrokken van pijn strompelde ik naar de slaapkamer.. ik ging op het 
bed 
liggen en gaf me over aan de pijn.. na een klop kwamen SAid en Issam binnen.. 
"eey gaat het??" kreunend keek ik naar mijn buik.. en moest weer gana liggen van 

de pijn.. de tranen prikten in mijn ooghoeken.. maar ik liet ze niet toe... het 
waren geen tranen van pijn.. nee. het was machteloze woede.. hoe kon een 
miezerige 
zemmel mij dit aandoen.. ik had letterlijk gevoeld hoe de wond openging.. 
moeten 
we dokter bellen?? "vroeg said bezorgd.. ik schudde mijn hoofd.. neeh.. zometeen 

zegt ie dat ik terugmoet naar het ziekenhuis.. 
Imane zat op hete kolen..ze wilde naar wael toe..maar ze kon de dames moeilijk 
alleen laten.. ze waren toch te gast bij wael.. waarom voelde ze zich gastvrouw 
dan?? het was allang haar huis niet meer.. snel zette ze die verontruste gedachte 
van zich af.. als ze nu wegliep zou Noura zich schuldig voelen.. ze wist trouwens 
niet waar wael zo'n drama van gemaakt had.. Noura had het heus wel gevoeld.. 
en 
dan zou ze niet eens gezeten hebben.. maar goed wel zo lief om te zien dat ie zich 

zorgen maakte.. ze liet de vrouwenkletsend achter en gaf Nisrine aan Noura om 
de 
schrik goed te maken en liep naar de slaapkamer ze klopte op de deur en wachtte 
op 
toestemming.. in plaats daarvan werd de deur geopend door Said... hij glimlachte 

naar haar.. "kom verder.." imane liep naar binnen en zag wael op het bed liggen.. 
hij keek even wie het was.. en maakte zijn verhaal af tegen issam .. die 
glimlachend knikte.. Ook Issam keek om en zijn glimlach werd breder en hij zette 

zich af op het bed.. opeens waren ze alleen "gaat het wael?? je ziet er bleek 
uit.." ik stak zijn hand uit en zij nam hem instinctief in haar hand.. "wil je 
even kijken imane.. volgens mij is het open.. tenminste zo voelde het.. even 
schrok imane.. ze wist niet of ze dat wel aankon.. maar ze zette zich schrap.. en 
tilde zijn shirt voorzichtig op.. ze maakte het verband iets los om te kijken maar 
trok zich snel terug toen ze hem voelde verstijven onder haar hand.. "doe ik je 
pijn??" hij schudde heftig zijn hoofd.. niet jij.. het is heel gevoelig daar.. 
effe volhouden schat.. dan doe ik er nieuwe spul op.. ze stond op en kwam iets 
later terug met ontsmettings middel een doekje en wat andere medicijnen ze ging 

voorzichtig aan het wrk.. ze was zo geconcentreerd bezig dat ze niet doorhad dat 
ik naar haar keek.. binnen in mij stormde het aan gevoelens.. angst maar ook 
vertrouwen.. verlangen.. maar ook haat.. verstand maar ook mijn hart.. ik wist 
dat 
ik zeer binnenkort een beslissing moet nemen.. eigenlijk zo snel mogelijk maar 
durfde ik het risico te nemen? 
haar hand schoot ietsjes uit en ik sloot mijn ogen van d pijn.... ze deed de grote 
pleister/ verband op de wond.. ze streelde mijn buik.. heel zactjes... ik voelde 
haar aanraking en opende mijn ogen.. deze hele plek is rood.. we moeten het elke 
dag schoonmaken anders dan gaat het infecteren misschien.. terwijl ze praate 
streelde ze nog steeds mijn buik..." ik nam haar hand in de mijne en bracht het 
naar mijn mond en kuste die zacht.. ze trok haar hand niet terug.. aan de blik in 
haar ogen zag ik dat ze verbaas was.. " waarom doe je zo lief tegen mij Imane.. dit 

verdien ik niet.. zeker niet na wat je hebt meegemaakt na de grote blunder van 
mij... ze glimlachte en streek een lok haar uit mijn gezicht.. "jij hebt meer voor 
mij gedaan dan ik ooit terug kan geven.. en wat dat andere betreft.. ik heb 
verdriet gehad ja.. jij ook denk ik.. .."dat bedoel ik niet viel ik haar in de 
rede.. " je rug speelt weer op.. je hebt in de bijstand gezeten.. waarom heb je dat 
allemaal niet gezegd Imane.. waarom liet je mij denken dat alles goed met je 
ging.. 
ze glimlachte scheef.. "wie heeft je dit verteld.. " ik zuchte doet er niet toe 
imane.."jawel fluisterde ze terwijl ze voo mij wel.." ze kwam dichterbij en 
 fluisterde .. "je tante he?" zei niks en keek haar gebiologeerd aan.. de blikin 
haar ogen verwarmde mij helemaal.. gaf me nieuwe hoop.. dit was een hele 
andere 
imane dan die ik een tijdje terug had achtergelaten.. het was iets van na de 
steekpartij.. nee precies ervoor had ze me zo aangekeken en gekust waardoor ik 
die 
zemmel niet had horen aankomen.. "daar hadden jullie ruzie over.. ik zuchte.. het 

had geen zin om te ontkennen... .."ze vergeleek mij met me vader omdat ik een 
zieke 
vrouw en een kind had achtergelaten.. net zoals hij dus.. en nu voel jij je 
schuldig over dat ik het zwaar heb gehad..??" ik haalde zuchtend adem.. ik 
vermeed 
haar blik.. ik was bang dat als ik in de warme groene ogen zou kijken.. ik alle 
reserves opzij zou gooien en me weer erin ging storten.. het verleden heeft me 
geleerd hoeveel pijn dat heeft gebracht.. in plaats daarvan speelde ik met haar 
pijn.. en voelde aan haar verzorgde nagel.."ik kan niet ontkennen dat ik daar 
deels de oorzaak van was.
"vertel me hoe wael?" hoe heb jij daar een oorzaak van was" plotseling kwam ik 
niet 
meer uit mijn woorden.. "als ik je niet had beschuldigd.. waren we niet uit elkaar 
gegaan.. was je niet het huis uitgezet.. mijn stem haperde even.. en ik keek 
haar aan.. "dat kan ik nog steeds niet begrijpen imane.. "hoe kon ik zo harteoos 
zijn om een hoogzwangere vrouw uit huis te zetten.. ik heb me nooit kunnen 
voorstellen dat ik dat bij een vreemde vrouw kon doen... laat staan mijn vrouw.. 
de 
vrouw die ik nachtenlang in mijn armen heb gehouden.. de vrouw die .. ik zocht 
wanhopig naar woorden.. "waar ik gewoon meer van hield dan van het leven 
zelf..HOE 
KON IK????!!! "luister schatje.. het was niet alleen jouw schuld.. jouw reactie 
onder die omstandigheden was.. ze aarzelde.. was wel heftig.. maar goed.. ik 
geloof 
dat ik het er ook wel naar gemaakt.. al geef ik dat niet graag toe.. maar dat 
heeft niet veel te maken gehad met de situatie van mijn rug lieverd... ik heb 
mijzelf verwaarloosd... ik ben gaan werken in plaats van te revalideren zulke 
dingen hebben veel tijd nodig om te genezen.. en de zwangerschap maakte alles 
er 
niet makkelijker op.. ik ben daarna gaan werken.. en dat is fout.. mijn fout wael.. 
niet de jouwe.. "ik had kunnen helpen.. als je geld nodig had had ik voor jullie 
beiden kunnen zorgen zei ik "ze schudde haar hoofd.. ik had het niet toegelaten.. 
je weet hoe koppig ik ben.. ik knikte.. Mohim het is allemaal verledentijd.. hoe 
we nu dingen zien is anders dan destijds.. we kunnen er niets meer an 
veranderen.. 
ze stond op en trok mij me broek uit.. ze haalde een kandora uit de kast en deed 
het over me hoofd.. "saafi.. ik ben geen kind.. het lukt me wel.. "schiet op.. je 
hebt gasten..
ondanks het knagende gevoel werd het een gezellige avond... ik werd al aardig 
moe 
en keek op de klok.. het was al 10 uur!!.. op dat momnt stond Said op en wenkte 
Noura mee..iets later kwamen ze tevoorschijn.. allebei met hun jassen aan.."Wael 
wil je dat ik blijf vroeg Noura.. voor het geval je iets nodig hebt.. ik glimlachte 
en schudde mijn hoofd.. ik vind het helemaal geweldig dat je het aanbied maar 
het 
is niet nodig schat, ik red me prima" ja echt"vroeg ze nog voor de zekerheid.. ik 
knikte en wiuide naar haar.. ga maar schat.. je moet morgen zeker naar school
ze lachte.. gewoon ene tentamen ou saafi.. "moe je niet leren dan?'
ze schudde haar hoofd.. zo gedaan.. ik ben jouw niet die zich 6 weken van te 
voren ingraaft.. 
daarop moest iedereen lachen en ik kreeg een boei van een hoofd.."yallah yallah 
zied.. zei ik en maakte en gebaar dat ze moest oprotten ze lachte nog eens hard 
gaf Nisrine een kusje en zwaaide naar iedereen.. kort daarna ging iedereen weg.. 
Imane stond zuchtend op en deed de zeurderige Nisrine haar jasje aan.. "wat doe 
je?'vroeg ik.. we gaan naar huis zei imane verbaasd.."wat moet ik anders doen.. ik 

wist nietwaarom maar ik had verwacht dat ze zou blijven.. voor ik mezelf kon 
tegenhouden had ik mijn gedachten hardop gezegd.. ze trok haar wenkbrauwen 
op.. 
"dacht je dat serieus"ik knikte .." ze haalde haar schouders op.. "jammer "ze ze 
terwijl ze haar schouders ophaalde.. hoe bedoel je zei ik terwijl ik me voorover 
boog en nisrine een kusje gaf.."het lijkt wel of je me niet meer kent.." ik keek 
haar aan en terwijl ze onverstoorbaar verder ging en eigenlijk een gevecht had 
met 
nisrine die haar jas niet aan wilde doen.. ik zag dat ze haar geduld begon te 
verliezen en nam het van haar over.. er viel een stilte een ongemakkelijke.. zij 
voelde zich zeker beledigd.. en ik wilde niet mijn excuses aanbieden.. het was 
normaal dat ik mijn gedachten met haar ahd gedeeld.. ik had bovendien niet 
gezegd 
dat ze met mij zou slapen.. maar gewoon in huis.. ze nam nisrine weer van em 
 over 
deed haar haar sjaal om en stond op.. ik stond ook op.. doei tot morgen.. zei 
ze.." beslamma.. antwoorde ik zacht.. ik had moeite om haar te laten gaan.. vooral 

omdat de stilte van mijn huis nu opeens dreigend achter me stond.. maar ik wild 
er 
niet aan toegeven.."shokran bezaaf imane.. "ze wuivde mijn woorden weg..."je 
hoeft 
me niet te bedanken.. ik deed de deur voor haar open en ze stapte de frisse 
avondlucht in.. ik bleef in de deuropening staan ondanks dat ik de kou pijnlijk 
mijn lichaam voelde binnendringen.. in mijn hart was het nog kouder.. en dat 
was 
nog pijnlijker... toen haar achterlichten uit het zich verdwenen stapte ik 
naarbinnen en ging op de bak liggen.. ik viel in slaap.. maar mijn hersens bleven 
wakker.. waardoor ik nog moeier werd dan voordat ik sliep.. 
rond 7 uur in de ochtend werd ik wakker.. ik besefte dat niks had.. geen dekbed 
niks.. dat was de reden dat ik werd .. ik had het koud.. en ik was helemaal 
verstijfd... met moeite stond ik op en liep naar de slaapkamer.. de volgende keer 
dat ik wakker werd was het al 1 uur in de middag.. het was stil in huis.. "imane 
zou toch komen??? waar zou ze blijven??" ik besefte dat ik ernaar uitkeek dat ze 
zou komen.. maar iets nieuws was het niet.. ik miste haar.. ik hield gewoon van 
haar.. waarom zou ik daarvoor moeten weglopen.. ik stond op en wilde en 
douche 
nemen.. maar zag er toch vanaf.. me hele lichaam deed pijn.. en me buik het 
ergst.. 
De kou"! zou gelti zeggen.. ik zette thee voormezelf en nam de mok weer mee 
naar 
bed.. ik legde het op de nachtkastje en kroop weer in bed.. ik dronk van de thee 
en zette een muziekje aan.. cheb hasni.. ik weet niet hoe of waarom maar ik dacht 
weer aan mijn moeder.. en aan de herinneringen die we samen hadden het leek 
wel of 
ik de warmte van haar liefde nog kon voelen.. een gevoel van ondragelijke spijt 
vormde een knoop in me maag.. ik haalde diep adem.. ik deed een lade open 
vanme 
nachtkastje en haalde er de foto uit di ik van imane hadgekregen.. het zien van 
het 
gezichtvan me moeder.. deed een enorme gevoel van gemis naar boven komen.. 
ik 
voelde de tranen over mijn wangen rollen.. ik kroop ondr het dekbed en klemde 
 me 
moeders foto tegen mijn borst.. en probeerde zo de pijn in mijn hart te 
verzachten.. ik liet mijn tranen de vrije loop.. en schaamde me niet om af en toe 
een snik van mezelf te horen

ik wist niet hoe lang het duurde ik werd wakker van een geluidje achter me.. ik 
draaide me niet om.. maar bleef voor me uitstaren.. Ik voelde de aanwezigheid 
van Nisrine .. ze pakte me bij me shirt en trok zich op aan mij.. daarna ging zee 
springen en brabbelend sloeg ze op me in.. ik glimlachte en voelde mijn wangen 
trekken..dat herinnerde me eraan dat ik mezelf in slaap had gehuild.. ik keek om 
me heen terwijl Nisrine op me rug vrolijk door ging en af en toe een flinke 
schreeuw gaf.. waar was die foto dan?? Nirine raakte met haar vuistje mijn oor.. 
"au!!!" jezus man.. wat heeft zij dan?? ik draaide me om en pakte haar beet en 
hield haar op een afstand.. ik zag dat ze precies de ogen had van haar moeder.. 
"beter dacht ik.. stel dat ze de ogen van haar vader had.. wat zoumen denken 
dan? ik had grijze ogen.. haar moeder groen.. donkerbruin zou iets moeilijker te 
verklaren zijn.. ik haalde mijn wschouders op.. dan zeggen we wel dat haaropa 
bruine ogen heeft... ze zijn toch allemaal dood.. dacht ik grimmig.. ik stond 
langzaam op enliep met nisrine op mijn ene arm naar de huiskamer ik rook een 
lekkere etenslucht en het leek wel of ik terugging in d etijd.. de tijd dat als ik 
thuiskwam er bijna altijd een etensluchthing.. ik keek op de wandklok.. 5 uur.. 
Imane had een matje op d grond gespreid en deed wat oefeningen.. ze kreeg pas 
in de gaten dat we er waren toen Nisrine weer met haar vuist tegen me hoofd 
sloeg en weer zat te schreeuwen.."o hoi ben je wakker??" zei imane zacht etrwijl 
ze opstond.. ikknikte en gaf haar nisrine aan die zich aan me haar vasthield.. 
"ÄUUU" ik wreef over de pijnlijke plek.. "Imane lachte je moet eens zien als ze mij 
te pakken krijgt.. "heb je daarom je haar vast de laatste tijd??" Imane knikte.. 

oke hij heeft dus wel gekeken.. het is hem opgevallen.. haar hart maakte een 
vreugde dansje.. wael ging zitten en haalde zijn vingers door zijn haar en wreef in 
zijn ogen.. ondanks dat ie de hele dag had geslapen waarschijnlijk was ie nog 
steeds moe.."wil je wat drinken??" vroeg ze dan maar omdat hij de stilte maar 
niet verbrak.. hij keek op en glimlachte..Imane voelde hoe die glimlach haar weer 
totleven bracht..haar har pijn liet vergeten.."thee?" vroeg ze hij schudde zijn 
hoofd..ik wil een beetje wakkerblijven.." zijn stem was zacht.. duidelijk iemand 
die lang geslapen had.. waarom was ze zich zo bewustvan hem opeens? 
 "zometeen blijf je de hele nacht wakker.." zei ze terwjl ze naarde keuken liep.." 
dan heb ik jou toch nog?" Imane bleef stilstaan en deed een paar stappen naar 
achter en keek hem ondeugend aan.." I dont Think SO!!!"" het werd toch maar een 
thee.. 

de bel ging en imane wilde opstaanom open te doen.. ik hield haar tegen.. blijf 
maar zitten ik ga wel.. ik liep naar de deur en deed de deur open.. fatima stond 
dar met ene big smile.. "so jonge heb je het overleefd??" ik haald emijn schouders 
op en liep achter haar aan nar binnen.. ooh het ruikt liekerrr!!!!!!!" zei ze terwijl z 
eop snoof.., "en kijk daar mijn babieeetjuuh en klapte in haar hand en bukte 
voorover terwijl Nisrine zich kruipend naar haar toe haastte .. Fatima tilde haar 
nichtje op en kuste haar.."soo nep is je pappie!! ik had me al omgedraaid om nog 
een glaste halen voor de thee.. Imane was een cd aan het opzetten.. toen Fatima 
nog steeds brabbelend tegen Nisrine.. "jaa zomaar doen alsof hij me niet ziet.. en 
ik bhal dombo zwaaien.. "wat bazel je zei Imane tegen haar zus.. hij heeft de hele 
dag geslapen..?!" oh en daar was jij bij zei fatima venijnig" ik keek vanuit de 
keuken naar ze en zag hoe ze onderling ruzie maakten.. ik liep naar de 
huiskamer.." luister Fatima,ik wete niet wat je denkt maar je zus probeert alleen 
voorme te zorg..."verder kwam ik niet want Imane vioel me in de reden.."wael.. je 
hoeft haar niks uit te leggen.. ik ben haar nooit verantwoording schuldig 
geweest.." wat denk je nou Fatima? dat je grote zus goedkoop is??" "eey 
protesteerde ik.. wie heeft het hier over goedkoop??" ik ben verdomme je man.. " 
EX" verbeterden ze mij allebei.. " het is niet wat ik denk Imane.. het is wat ik 
hoor..en wat ik in d eogen van demensen zie... je bent gewoon te makkelijk" 
iedereen komt erin bij jou.." de opmerking van Fatima deed me versteld staan.. 
het kwam zo hard aan zelfs bij mij.. laat staan bij imane.. ik zag aan imane dat 
ook zei verbijsterd was.. zelfs fatima besefte wat ze had gezegd.. Imane zette zich 
in beweging.. snel liep ik naar haar toe en draaide haar om naar het raam..ze was 
zo gespannen als een veer.. helemaal ineengekrompen.. ik draaide me om naar 
Fatima... "je kan beter weggaan.. " ja maar.."probeerde ze zich te 
verontschuldigen.. ik keek haar kwaad aan.."heb je me gehoord??" ze legde 
Nisrine neer en pakte haar tas van de grond en liep de deur uit.. mij met twee 
huilende vrouwen achterlatend..
ik wist niet wie ik als eerste moest troosten.. ik keek naar de rug van Imane.. ze 
stond ineengekrompen voor het raam.. ik tilde Nisrine op en aarzelde of ik haar 
wel moest aanspreken.. en watmoest ik zeggen dan?? Nisrine was 
eigenlijkmeteen stil toen ze wat aandacht kreeg.. ik gaf Nisrine haar speen terwijl 
mijn ogen imane niet loslieten.. na een minuut wat voor mijn gevoel meer dan 
een uur leek zette ik nisrine neer en liep aarzelend naar Imane die nog steed 
 sonbewegelijk voor het raam stond.. ik legde mijn handen op haar schouder.. ik 
wilde dolgraag contact met haar maken.. maar niet op een intieme manier.. 
"Imane??" er kwam geen antwoord.. wel voelde ik dat ze ineenkromp ondermijn 
handen.. ze was heel erg gespannen.. waarschijnlijk boos..en gekwetst.. maar 
komop.. zo erg was het toch niet.. ik bedoel.. haar zusje impliceerde dat ze dat ze 
een H.O.E r was..nou en wat dan nog...??? zussen en broer schelden elkaar 
weleens vaker uit.. als we ons alle opmerkingen aan zouden trekken danhadden 
we elkaar allang vermoord... ze schudde mijn handne van haar af.. en zei 
schor.."hou asjeblieft jemond.. je weet niet waar je het over hebt.."totmijn schil 
drong het tot me door dat ik hardop had gesproken.."maar ik had niks 
verkeerdsgezegd.. ?! het was de waarheid.."ik zuchtte.. je dnkt toch niet dat ze 
gelijk heeft.. ik bedoel.. "mijn broer heeft tijdens een schoolfeets in de 4e klas 
tegen allemeisjes gezegd dat ik nog in bed plaste.. waardoor niemand met me 
wilde dansen.. alsik daar zo boos om was geworden dan had ik hem allang 
vermoord... ze lachte niet om mijn grap.. ..Imanne?? ik pakte haar bij haar 
bovenarm en wilde haar naar me toe draaien
.. zerukte haar armen los en snauwde.. "raak me niet aan!! je gelooft maar al te 
graag wat je hoort he!!"zei ze hatelijk.. ik deed een stap achteruit.. "maar ze 
heeftgelijk weetje.. eerlijk ik ben makkelijk.. iedereen die me wil kan mekrijgen.. 
"ze pakte haar tas en begon er speelgoed van Nisrine in te pakken.. "Imane wat 
doe je??" inpakken ik ga weg.." ik wilde boos worden maar had er te weinig 
energie voor.."komop Imnae.. je neemt haar toch niet serieus?"terwijl ik naar de 
deur wees.. kom op je weet wel beter, krijgt eenpuber je zo aan het wankelen??" 
imane ging door met inpakken haar bewegingen werden steeds heftiger en ze 
weigerde me aan te kijken.."ik liep op hara af en begon de spullen eruit te halen 
terwijl zij ze er weer in deed.. "WAELL!! laatme met rust.. "nee imane.. ik weiger 
gewoon om me avond te laten verpesten door een stomme meid die niet weet 
wat ze zegt.."praat niet zo over mijn zusje.. "ik keek haar verbluft aan en kon niet 
geloven wat ik hoorde.. "maar natuurlijk zeg jij dat..want ja..je weet dat ze gelijk 
heeft.. jij wacht ook alleenje kans af.."senou??"wat?? vroeg ik.. ik begreep het niet.. 
hoezo?" je zei immers zelf dat je alleen seks wilt.. en alles wat je doet doe je om 
datgene te krijgen..verdomme!!"ze hefet gelijk.. als bevroren stopte ik met 
bewegen.. zij ging door met inpakken en pakte de fles die ik net inme hand had 
uit mijn hand en deed die in de tas.. ze stond haastig op.. ook ik stond op.. ik had 
het wel gezegd..maar meer op haal uit te dagen.. niet voor dit of omdat ik dacht 
dat ze goedkoop was.. maar alleen al het idee dat ze ervan overtuigd is dat het 
waar was.. stelde me teleur.. ik besloot me mond maar te houden.. ik keektoe hoe 
ze nisrine aankleede en naar de deur liep.. ik wilde haar tegenhouden maar het 
had geen zin.. ik hoorde de deur opengaan.. ik bleefnog steeds onbewegelijk 
staan.. in vertwijfeling.. dat ze me niet vertrouwde deed me pijn en maakte dat ik 
haar niet meer wilde zien... maar aan de anderekant, ik hield van haar.. en 
ikmocht haar niet zo van me weg laten lopen... en toch liet ik het gebeuren.. de 
deur sloeg zo hard dicht dat ik ervan schrok...ik bleef nog even naar de 
ondergaande zon kijken.. mij gedachten mijlenver..maar toch heel dihtbij..hoekon 
een opmerking zoveel schade aanrichten.. en bovendien toen ik het zei reageerde 
ze heel anders.. zuchtend liep ik van het raam weg.. ik wilde het efe van me af 
zetten..maar met wat? het was een troep mijn leven.. de ene nade andere ramp.. 
niet dat dit nu een ramp was.. ik was er al op voorbereid..niettemin deed het 
pijn.. ik voelde de behoefte om naar buiten te gaan.. een frisse neus te halen en 
een sigaretje op te steken.. maar ik had werkelijk geen fut.. dus bleef ik zitten 
waar ik zat.. ik leunde achterover en staarde voor me uit.. ik zag niet hoe het 
langzaam donker werd..

shit waar was die rotspeen nou?? nog even en ze zou ontploffen..imane kieperde 
haar tas onderste boven en keek er voor de zekerheid nog een keer ik.. 
"walou.."dat gekrijs van Nisrine zou haar teveel worden.. en de blik van Fatima 
die haar met haar ogen volgde werkte haar op haar zenuwen.. "Imane??"hoorde 
ze haar zusje aarzelend beginnen.. "ssst geen woord Fatima..haal het in je hoofd 
om het woord tot mij te richten.. het is slecht voor je reuptatie om met een H.oer 
gezien te worden ..." ze keek Fatima niet aan..ze had geweigerd om haar aa te 
kijken.. de woorden sneden nog steeds diep in haar ziel.." iedereen komt erin bij 
jou.."de opmerking was net een botte mes die haar keel probeerde te 
doorboren..aan de ene kant wilde ze het niet serieus nemen.. maar aan de andere 
kant vond ze de opmerking
en het bevestigde een diepe onzekerheid een onzekerheid die Imane moeilijk 
vond toe te geven.. niet eens tegenover zichzelf.. ze zuchte terwijl ze om zich 
heen keek.. ze had het geweten.. ze had geweten dat de beschuldiging ooit zo 
komen.. dat ze het zelf had laten gebeuren.. Nisrine krijstte nog steeds.. ze was 
moe maar ze had haar speen nodig anders was er geen slaap vanavond.. en ze 
was zoo moe gewoon..
ze dacht aan wael... wat zou hij aan het doen zijn??? ze kon zijn reactie niet 
vergeten op haar gedracht.. hij was zo lief geweest.. probeerde haar juist te 
kalmeren door rustig te blijven zich niet op te dringen.. ze had gebruik moeten 
maken van zijn rust.. om tot rust te komen.. ze had moeten vragen hoe hij erover 
dacht.. in plaats daarvan was ze overstuur en had ze dingen gezegd waarvan ze 
zich de helft niet kon herinneren.. ze werd steeds woedender op zichzelf maar het 
was te laat nu.. hij had geen vin verroerd toen ze wegging.. dus de opmerking 
 had hem ook aan het denken gezet.. ze liep snel naar de auto en zocht daar even 
naar de speen... onder de kinderzitje.. ernaast.. zelfs onder de stoelen.. ze gilde 
het uit van wanhoop.."waar is dat kloteding??? opeens kwam ze opeen idee.. zou 
het nog bij wael liggen?? Imane dacht na.. nee ze kon zich niet herinneren dat ze 
het daar had laten liggen... of toch wel?? ze pakte haar telefoon en belde waelop.. 
de telefoon ging niet over.. maar ze hoorde meteen zijn diepe mietswat hese 
stem.."Hallo met wael, door omstandigheden kan ik je nu niet tewoord staan, 
spreek na de piep je naam en telefoonnummer in, dan bel ik je terug. PIEEEP..
glimlachend hing Imane op..altijd zakelijk.. zijn vorige was een hele 
levensverhaal en tussendoor zei die telekens.. is je beltegoed al op?? nee?? waga 
dan ga ik verder... aan het einde zei die.. "hang nou maar op.. want ik bel je toch 
niet terug.. zijn voicemail nu is netzoals hem geworden.. zakelijk degelijk en 
voooral somber.. Imane zette die gedachte van haar af.. waarom nam hij niet op?? 
had ie z'n telefoon uit??? of had ie gewoon geen bereik?? ze ging weer naar boven 
en dacht na.. ten einde raad pakte ze Nisrine en zette haar in het autostoeltje.. ze 
bleef maar krijsen Imane startte de autoen reed weg.. hopelijk zou Nisrine in 
slaap vallen in een rijdende auto.. ze zette en rustig muziekje van abdelhaleem op 
en kwam tot rust terwijl ze de snelweg opreed.. ze reed bewust op de snelweg 
ver van huisvandaan.. misschien dat ze tot rust kon komen en na kon denken..
ik ijsbeerde.. gekweld liep ik heen en weer.. ik had pijn.. maar de pijn van de 
vertwijfeling was veel groter.. en spijt.. spijt van alle kansen die ik had gehad 
omme te verzoenen met mijn vrouw.. en die kansen die ik zo door mijn vingers 
heb laten glippen.. nee niet glippen.. ik stak me hand er niet eens naar uit.. en dat 
was het ergste.. ik had een keer me best gedaan en toen het niet was gelukt dacht 
ik dat ik het achter me kon laten.. maar je lot blijft je confronteren. ik besete dat ik 
Imane nooit achter mekon laten.. dat wist ik al op het moment dat ik haar 
ineengedoken op het bed lag.. haar lichaam op brute wijze verkracht maar haar 
geest niet gebroken.. daarom hou ik ook zoveel van haar.. zei ik hardop terwijl ik 
voor het raam stond en naar zonsondergang keek... haar strijdlust.. ik glimlachte 
voor me uit niemand kon haar kapot maken.. ze vocht altijd terug... langzaam 
verdween de glimlach van me gezicht en werd het niet meer dan een vage 
spottende streep... waarom heb ik dat dan niet gezien.. waarom achteraf pas??? ik 
wendde me af van het raam en ging weer zitten.. was er hoop?? het antoord was 
duidelijk.. ja ik had hoop.. dat had altijd stiekemin me geleefd zelfs op de 
allermoeilijkste momenten ik ging zitten en leunde met mijn bonkende hoofd in 
mijn handen.. zo bleef ik een tijdje voorover zitten.. ik voelde de slaap weer 
komen en leunde tegen de rugleuning van de bankstel..ik beloofde mijzelf om de 
eerste de beste keer dat ik Imane zag ,mijn excuses aan te bieden voor mijn 
gedrag.. en gweoon zeggen dat ik van haar hou en niet zonder haar verder wil of 
kan.. ik sloot mijn ogen en repeteerde welke woorden ik zou zeggen.. hoe ze zou 
reageren.. alles.. ik bedacht me hoe alles zou gaan.. met een glimlach viel ik in 
slaap.. ik moest nog boodschappen doen bedacht ik mij..maar besloot dat 
morgeochtend maar te gaan doen 

ik werd wakker door een geluidje.. een beweging die er niet hoorde te zijn.. 
verschrikt opende ikmijn ogen en zag Imane net om d ehoek lopen... mijn 
verstand kon het even niet bevatten.. wat?? imae hier.. het duurde echter maar en 
seconde of drie.. ik sprong op en liep achter haar aan.. ik negeerde de pijn in mijn 
zij.. "hee wacht effe Imane!!?? nee ik moet gaan ze opende de deur en wilde naar 
buiten gaan met twee grote stappen stond ik achter haar en duwde de deur voor 
haar neus dicht..Imane schrok van de klap en deinsde achteruit.. "kijk dan uit 
joh!! boos keek ze naar me op.. " ik haalde mijn schouders op... dan moet je maar 
luisteren als ik iets van je vraag..." shit dacht ik.. zo wilde ik niet beginnen.. dit 
werd een ruzie..ik glimlachte erbij om het effect te verzachten.. het hielp niet echt 
zag ik.. want ze keek me nog steeds boos aan.."waarom heb je me niet wakker 
gemaakt?" ze fronste geirriteerd aan.. en liet haar blik over me heen glijden je 
bent wakker en nu??" ze trok aan de deur en ik sloot em weer.. "wael!! laat me 
gaan.. "wat is er??"vroeg ik.. heb je haast??" ze zuchtte.. "wat is er in godsnaam.. 
yallah serbie!!!!" ik voelde mezelf letterlijk dichtklappen.. de glimlach verdween 
van me gezicht.." ik werd onzeker.. ïk haalde mijn hand door mijn haar en keek 
omhoog alsof ik steun zocht bij allah.. wat ook echt zo was.. want ik was alles 
vergeten wat ik wilde zeggen.. ze maakte gebruik dat ik mijn hand van de deur 
haalde an deed de deur open.. ik was er snel bij en trok haar uit de deuropening 
en smeet de deur weer dicht.. ze rukte haar arm los en duwde me.. "eey joh?? ben 
je wel helemaal lekker??!!! snauwde ze.. "imane wat doe je hier dan als je niet 
eens naar me wilt luisteren?" ik kwam de speen van me dochter halen gilde ze 
zowat.. " beshwiya dan!!.. praat zachtjes.." wat nou praat zachtjes... je dwingt me 
te blijven, terwijl ik weg wil.. ik legde mijn hand op haar schouderom haar te 
sussen.. "imane asjeblieft.. met een wilde beweging haalde ze naar me hand uit.. 
"ga weg!!!! raak me niet aan... ik zeg je honderd keer raak me niet aan..!!! dat 
laatste gilde ze uit.. ze was helemaal rood en ademde snel en onregelmatig.. 
waarom reageerde ze toch zo ?? voelde ze zich bedreigd?? maar waardoor.. ik 
was het maar.. ik zuchtte dit werd niks.. "weet je wat?? kom we gaan effe zitten.. 
we drinken wat en kunnen we praten... "NEE!! ze begon aan me te trekken en te 
duwen en haalde zelfs naar me uit... ik voelde haar scherpe nagels langs me 
wang gaan toen ik haar probeerde te kalmeren.. ze werd steeds feller .. ik wist 
niet waar ze me raakte maar het deed wel pijn... ik had steeds geprobeerd haar 
handen te pakken maar ze kreeg ze steeds los.. tenslotte gaf ik het op en sloeg 
 mijn armen om haar heen en drukte haar stevig tegen me aan... ik duwde haar 
tegen de muur.. ik zette er kracht op zodat ze geen kant op kon.. ze verzette zich 
hevig... "IMANE HOU OP!!!!" ze schreeuwde nog harder.. LAAT ME GAAN 
HUFTER!!!" AYEMAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA schreeuwde ze.. 
ik bleef haar vasthouden en vocht tegen een paniekaanval.. haar paniek en de 
mijne.. zo had ze nooit gereageerd.. Imane.. hbiba.. ik ben het maar.. rustig 
maar..!! schatje kalm aan asjeblieft je doet me pijn" hoorde ik mezelf mompelen.. 
ze leek iets rustiger te worden maar niet om mijn woorden.. waarschijnlijk 
gewoon omdat ze moe was.. "schatje ik hou van je.. ik wil je geen pijn doen.. ik ga 
nog liever zelf dood dan dat ik jou pijn doe.. wees niet bang voor me.. asjeblieft 
imane.. ik voelde haar hoofd op me schouder leunen en hoorde haar snikken.. 
"wat had ik gedaan 3awed.. ?? ik had echt er echt spijt van dat ik had besloten om 
achter haar aan te gaan.. Saafi saafi.. smehli fluisterde ik.. ik wilde me net 
losmaken van haar.. maar ze sloeg haar arm om mijn nek en begroef haar vingers 
in mijn haar... en hield zich vast aan me.. " sorry" snufte ze.. toen ze geeft niet zei 
ik.. ze duwde me weg.. "Nisrine is alleen in de auto.. ik ga.."wacht imane.. blijf 
effe.. ik ga nisrine wel halen oke?? ik duwde haar zachtjes naar de 
woonkamer..daarna sprintte ik naar de auto.. waar had ze die dan?? ik liep naar 
de parkeerplaats aan de voorkant.. ik ging op me tenen staan en keek.. niks.. 
daarna rende ik naar de andere kant.. ooh daar wacht..
Imane probeerde de laatste snikken te onderdrukken en drukte haar ogen stevig 
dicht en probeerde haar ademhaling te reguleren.. het moment van net had haar 
zoveel angst aangejaagd dat ze in paniek was geraakt..zoiezo was alles heel snel 
gegaan.. vanaf het moment dat ze de speen in haar hand had gehad en dacht dat 
ze rustig naar buiten kon sluipen was het misgegaan.. waarom was hij 
wakkergeworden.. op dat moment?? ze had geen geluid gemaakt.. hij was 
nieteens wakker geworden van de sleutel in het slot.. niet eens van haar 
voetstappen.. ze haalde diep adem.. en dan zijn dreiging.. onuitgesproken.. maar 
ze had het gevoeld.. zo had ze ook MO buiten willen houden toen hij haar naar 
binnen duwde en de deur sloot.. of had ie dat niet gedaan... even voelde ze haar 
gedachten teruggaan naar die bewuste dag.. haar maag begon te draaien en ze 
snelde naar de WC en gooide haar maag leeg.. daarna liep ze snel naar de 
badkamer en spoelde haar mond.. ze keek in de koelkast en haalde een fles cola 
eruit en schonk zichzelf in.. diep in gedachten nam ze twee slokken.. ze trok een 
vies gezicht bij de prikloze cola.. daarna zette ze water op.. " waar zou wael over 
willen praten dan??" ze zuchte en hoorde de klik van de waterkoker.. ze 
glimlachte om de automatisme waarmee ze hierin deze keuken bewoog.. hij had 
niks veranderd.. nou ja .. bijna niks.. haar gedachten gingen weer naar vroegerze 
hoorde aarzelende voetstappen ze keek om en keek in het verbaasde gezicht van 
 wael.. hij was echt heel verbaasd.. ze fronsste.."waar is Nisrine??" hij reageerde 
door vreemd om zich heen te kijken..... Imane keek nog eens goed.. "wael??!! " 
waar is mijn dochter.. maar ze had het al tegen zijn rug.. hij verdween weer om 
de hoek.."verdorie!!! ze wilde achter hem aan lopen en stootte de theepot op de 
grond.. de glas spatte alle kanten uit.. "shit!!" ze keek naar het glas en besloot te 
wachten tot ie terug was... ze pakte de stoffer en blik en begon het glas op te 
ruimen.. opeens hoorde ze NIsrine Huilen... "ze keek op en zag wael rustig met 
Nisrine de huiskamer is en om zich heen keek.. snel stond ze op... "JIJ VUILE 
VIEZE.." hij draaide zich snel om en keek haar verbaasd aan.. dat was het enige 
waar hij goed in was blijkbaar... wat was er met die man?? was ie verstrooid 
ofzo??" Hoe haal je het in je bolle kop!!!"zomaar laat je het kindje alleen achter 
daar.. en kom je terug met lege handen.."

wat was er met die vrouw? was ze verward ofzo??" ik keek nogmaals naar de 
huilende Nisrine waar ik langzamerhand gek van werd.. ze zat toch echt op me 
arm.. en het was toch echt haar handje die aan me oor trok?! oke voorzichtig 
wael.. hield ik mezelf voor.. " eeeh.. ze is hier toch imane.."kijk maar.. ik bedoel 
hoor maar... " auW!!"Im,ane ze wordt een beetje te erg met dat oortrekken " ik zag 
haar een glimlach onderdrukken.. maar ze bleef boos.. verontwaardigd leek het.. 
maar ik wist niet waarom.. eigenlijk zou ik boos moeten zijn.. wie laat z'n kind 
nou in de auto??" wat is er gebeurd vroeg ik toen ik de glasscherven zag.. "ik 
schrok zojuist van die gare actie van je.. dat ik dit liet vallen" wat?? waar had dat 
mens het over??" welke actie?" ik besloot de opmerking te negeren.. "was je 
vergeten wat je ging doen?? zei ze iets vriendelijker.. ik fronstte.. he?? wat??" het 
werd steeds erger.. ik glimlachte en gaf geen antwoord.. in plaats daarvan reikte 
ik naar haar .. "kom laat die troep dat doe ik zometeen wel" ik gebaarde met mijn 
arm en stond net buiten de plas water.. ze stond langzaam op.. maar ze keek me 
wel heeel vreemd aan... wat gebeurt er toch?? vroeg ik me af?

"waarom reageert ie nergens op?" hij kan toch wel een vraag beantwoorden?"ze 
kwam langzaam overeind en keek naar zijn uitgestokenarm.. wat wil die 
daarmee doen.. hij gebaarde nogmaals dat ze dichterbij moest komen... ze deed 
een stap naar voren terwijl ze goed uitkeek waar ze liep.. opeens voelde ze zijn 
arm om haar middel en werd ze zo over de troep heen gedragen... onbewust 
sloeg ze haar arm om zijn nek.. hij droeg haar naar d woonkamer enliet haar los.. 
snel ze haar arm vallen.. ploseling zag ze het..hij had zich verkleed!!!!.. wil je me 
gek maken ofzo?? hij keek haar verveeld aan.. "ja als je dan maar gek op mij 
wordt vind ik het best.." mompelde hij en draaide zich om naar de tv.. "eey !!! ik 
praat serieus!!!"ja ik ook zei hij.. "ze schudde haar hoofd en on hem wel 
aanvliegen.. hij speelde gewoon met haar!!!!

ik voelde me boos worden.. wat is dat voor onnozelheid.. als ze niet wilde praten 
was het oke.. kon ze meteen opsouten.. maar mij voor de gek houden??? ze moest 
beter weten.. mijn geduld raakte in elk geval op.. "je hebt je om zitten kleden bash 
te7ama9ni!!!! zei ze ongelovig.. Wayoo!! ze was echt aan het bazelen.. ik wilde net 
boos naar haar toelopen toen de telefoon afging.. ik was dichtbij en nam op.. "je 
hebt ook nog een huistelefoon aangesloten terwijl ik dat niet weet!" "Hallo"!! 
wael?? " ja?? wie is dit?? " een opgejaagde mannenstem hijgde door de telefoon.. 
snel red je broer! ze gaan em vermoorden bij die tippelzone.." mijn hart sloeg ee 
slag over.. dit was een grap.. een heeele misselijke..."ga je moer voor de gek 
houden!! me broer is spoorloos ..ik weet niet eens of ie nog leeft"

"mohimik heb gedaan wat ik moet doen.. ze gaan em koudmaken omdat hij 
kroongetuige is.. in drugszaak.. waarin jij bijna werd gedood door die zilige pa 
van je.. ikzou rennen als ik jou was..hij denkt dat ie geld krijgt daar..achter 
tippelzone.. industrie terrein.. mischie kun je hem dan zelf reanimeren"een 
monotoon gepiep liet me weten dat de verbinding verbroken was...

fronsend keek ik naar de hoorn in mijn hand..de angst verlamde mijn benen ik 
dacht even na..het leek wel of alle puzzelstukjes in elkaar vielen.. ik kon ze horen 
klikken.. tfoe.. waarom had ik dat niet eerder bedacht... een Fatima die mij inde 
stad gezien zou hebben terwijl ik de hele dag geslapen heb... "een Imane die 
helemaal outfreakt omdat ik me telkens omkleed... wat niemand had verwacht 
was gebeurd.. Hamid was terug!

ik sloot mijn ogen en vocht tegen de angst.. hij was terug... maar in plaats van dat 
hij naar me toe kwam.. zoekt hij die mensen op.. zijn dood.. "wat moest ik doen... 
in de verte hoorde ik imane bezorgd vragen wat er was.. "wie was het aan de 
telefoon...?
ik fronstte.. wat nu? wat moest ik nu doen? was dit een val?? ging me broer 
eraan? waaromkon die klootzak dan ook niet gewoon bellen dat ie er was.. we 
hadden wel een oplossing gezocht.. wat heeft ie zich nu op de hals gehaald?? na 
alles wat ie gedaan heeft.. kon ik hem laten stikken?? ik had de vraag nieteens 
gesteld of ik had al een beluit genomen.. al die tijd was ik incompleet.. ik heb het 
gevoeld.. hij hoefde gen vriend van me te zijn.. als hij er maar was.. ik zou me 
broer nooit in de steek laten.. bloed werd nooit water zei me moeder altijd.. ik 
 stond op en deed me schoenen weer aan.. "wael waar ga je naartoe? ik draaide 
me om en aarzelde...ze zag er zo lief uit.. waar ging ik naartoe?? wist ik niet.. wat 
ik ging doen wist ik ook niet.. wat zou er metme gebeuren?? dit was een van de 
momenten waarin niets zeker was.. zou ik haar met deze aarzeling opzadelen??

ik keek haar aan en glimlachte..niks effe luchtje scheppen..zekeek me 
verontwaardigd aan.. wat?? wacht ..je liet me hier komen om te praten en nu ga je 
weg??" oh ja.. datleek eeuwen geleden, terwijl het maar net 5 minuten geleden is 
gebeurd.. ik krabde even aan me hoofd en keek haar lachend an..ik ben wat 
vergeten te halen.. ben zo terug waga? ik draaide me net om toen ze scherp 
zei..achter tippelzone?? industrie terrein??" met een ruk draaide ik me om.. ze 
keek me beschuldigend aan.. ik raakte geirriteerd van haar onuitgesproken 
beschuldiging.."ik ga effe iemand halen om ons beiden aangenaam bezig te 
houden nou goed??" ik zag de woede in haar ogen.. zuchtend keek ik langs haar 
heen naar buiten en leek kracht te putten uit iets waarvan ik niet wat het is.. zelf 
was ik krachteloos..ik was moe van alles.."weetje, toen je me net kende had je 
vertrouwen in mij.. hoe langer je mij kent hoe minder vertrouwen je in mij hebt.. 
ben ik zo slecht dan??" je bent zo gesloten, zo hard geworden.. "ik ben gevallen 
voor je zachtheid kant.. voor de waarheid die telkens in je ogen te lezen was.. jij 
had grote vertrouwen in mij.. nu sluit je me buiten wael je gedrag is 
onvoorspelbaar.. dat maakt me kwaad en argwanend..

nooit bij stilgestaan dat ik je niet in gevaar heb willen brengen?" ze schudde haar 
hoofd "bullshit wael" ik krijg het altijd op me bord.. wie zit er nachtenlang aan je 
bed..? ik heb op zijn minst het recht om te weten wie het je heeft aangedaan en 
waarom.. "oh nou bedankt imane" maar doe dat de volgende keer vooral niet.. ga 
lekkerin je warme bedje slapen... ik draaide me om en wilde weglopen.. "wael 
wacht.. ik bedoelde het niet zo wallah" ik haalde mijn schouders op en 
glimlachte.. maak je niet druk.. wehebben het er nog wel over ik liep nu echt de 
deur uit.. ik rende naar de parkeerplaats en stapte snel in de auto.. ik starte snel 
en scheurde de parkeerplaats af..
het is maar dat ze het zelf had gezien.. toen nog begreep ze het niet toen ze hem 
weer de deur inzag lopen... "ben je iets vergeten?" ze schrok toen ze wael weer in 
de deuropening zag staan.. dit keer verroerde hij zich niet.. hij keek haar slechts 
schuldbewust aan.. maar wacht.. er klopte iets niet.. iets aan de blik.. afgezien van 
de kleding.. waarmee hij haar net voor de gek had gehouden.. war er iets anders.. 
hij leek dikker..zijn wangen wat voller.. imane voelde een rilling over haar rug 
gaan.. er was iets vreemds aan de hand.. ze vernauwde haar ogen en dacht 
koortsachtig na.. er leken minuten voorbij te streven.. in feite waren het maar 15 
seconden.. ze zag zijn lippen bewegen.. maar hoorde geen geluid.. "praat nou en 
zit niet zo stom te kijken man..." de stem... opeens wist ze het.. hij was Hamid!!!! 
"HAMID?? " ja a stomme geit! waar is me broertje??" imane knipperde met haar 
ogen.. ze had even tijd nodig om die belediging te verwerken.. hij deed een stap 
naarhaar toe en keek haar dreigend aan.. Imane slikte en voelde haar mond was 
droogvan angst.. ze hield nisrine steviger vast.. die begon te protesteren.. ze deed 
een stap achteruit en probeerde zichzelf onder controle te krijgen.. ze voelde dat 
ze weer in paniek ging raken... wat een kutfamilie.. wat een rot tijd.. waarom ya 
rabbi waarom zij???

mijn ademhaling ging gejaagd terwijl ik met een ruwe beweging de auto in de 
vierde versnelling zette.. ik reed snel door een rode stoplicht en botste bijna tegen 
een andere auto op... shit... dit is niet wat ik wil.. waarom doe ik dit.. ik moet em 
laten stikken zoals hij mij heeft laten stikken.. abrupt zette ik deze gedachten van 
me af.. was me broer.. en imane zou ik later alles uitleggen.. maar oke.. ik ging.. 
dacht ik werkelijk dat ik iets kon doen??? weer begon de twijfel op te komen.. 
allah yegziek a shitaan!! zei ik hardop.. op dat moment ging de telefoon.. ik pakte 
de telefoon die ik iets daarvoor op de passagiersstoel had gesmeten... ik keek 
ernaar.. shit.. telefoon van imane.. ik keek wie er belde.. anoniem .. "ja??" ik 
hoorde gehuil..

Imane deed nog een stap naar achteren... en slikte.. voor zover dat mogelijk 
was.."wat wil je van me.. " fluisterde ze Hamid reageerde niet en keek haar alleen 
maar aan... ze was bang voor hem.. realiseerde ze zich.. hoeveel hij ook op wael 
leek.. hij boezemde haar angst in.. en nu? nu was hij alleen met haar.. en niemand 
in de buurt die haar kon helpen.. "Praat!!!"waar is hij??" Imane begon haar 
zelfbeheersing terug te winnen.."waarom wil je dat weten?" het antwoord beviel 
hem niet.. hij fronste... imane deed nog een stap achteruit... als je niet snel zegt 
waar hij naartoe is.. dan is je kindje zometeen vaderloos" hij bedoelde moederloos 
zeker.. dacht imane.. wa praaat!!!! hij werd nu echt ongeduldig.. oke nog een 
verschil met wael.. die werd niet zo gauw ongeduldig.. voor ze het wist liep hij 
naar de tafel en rommelde in de berg papieren die er lagen en zocht ergens naar.. 
imane volgde hem met haar blik.. "wat doe je ?" vroeg ze piepend.. ze durfde 
nisrine niet los te laten die nu huilde.. "schommelen doeje mee?" mompelde hij.. 
iets later smeet hij de papieren opzij en stak zijn handen in een wanhopige gebaar 
gebaar in zijn haren.. hij keek haar smekend aan.." luister.. ze zitten achter me aan 
en willen hem gebruiken als lokaas.. of ze denken dat hij weet waar ik ben.. of.. 
hij zuchtte.. of ze denken dat ik het ben.. hoe dan ook hij loopt gevaar.."Imane 
sloot haar ogen en voelde een steek van pijn die haar deed wankelen.. het 
schaamrood voelde ze op haar kaken.. FOUT!!!!!!! de woorden Industrie terrein.. 
tippelzone.. gleden over haar lippen... "SHITT! vloekte hij.. hij zocht wanhopig 
ergens naar.. telefoon.. hijgde hij.. "imane keek om zich heen .. hij leek totaal in 
paniek te zijn... hij pakte de huistelefoon.. wat is ijn nummer??? imane noemde 
het nummer op.. ze hoorde haar stem niet.. zo hard voelde ze haar hart in haal 
oren kloppen.. gingen ze hem vermoorden??? "a willie. wat moest ze doen..? 
Hamid ijsbeerde terwijl hij wachtte ..ergens hoorden ze een geluidje.. imane 
volgde het.. en zag de telefoon van ael.. op de bankstel liggen.. daar waar hij had 
gezeten shit!! vloekte hamid... OOHHHH Imane begon te huilen... ze wist totaal 
niet wat te doen... de angst en paniek lieten haar zelfbeheersing verliezen.. OOh 
mijn God... ze gaan hem vermoorden....