Bonushoofdstuk Prins Laurent, rebel met een reden (Houtekiet, 2012) Thierry Debels Wie is prins Laurent echt?

,De prins Laurent van het parlement? Ik? Ach, ik hou wel van zijn anarchistisch trekje Politica Magda De Meyer Hij is koppig in zijn ijdelheid en ijdel in zijn koppigheid. Een vriend van de prins Wie is prins Laurent echt? Een vriend van de prins vertelt ons dat het geen zin heeft om een antwoord te zoeken op die vraag. Enige coherentie ontdekken bij Laurent is compleet zinloos, fluistert hij ons toe. Hij heeft geen denksysteem. We proberen het toch. Als er in 2011 na de omstreden Congoreis opnieuw heisa ontstaat over de riante dotatie aan de prins, doet een bron in De Standaard een boekje open over de prins. Het kleinste kind weet dat je niet zomaar een dotatie van 26.000 euro per maand krijgt. 'Een normaal kind, ja', zegt de politieke bron die Laurent van dichtbij meemaakte. 'Maar dat is net het probleem: Laurent is nooit normaal geweest. Hij is het slachtoffer van zijn opvoeding, of beter: het gebrek eraan. Hij heeft nooit de juiste opleiding, of een goed referentiekader, gekregen. Zijn familie draagt een verpletterende verantwoordelijkheid. Wat nu gebeurt, heeft weinig met politiek of diplomatie te maken. Een familiedrama is het.' De insider vervolgt: 'Al in mijn tijd had hij nauwelijks een entourage die hem hielp. Kolonel Vaessen, tja... Etienne Davignon is zo'n beetje zijn beschermengel. Maar ik denk niet dat een vriend van papa het zwarte schaap in de pas kan doen lopen.' Die persoon wijst terecht op de dubbele rol die Davignon speelt. 'Laurent is een ongeleid projectiel', bevestigt een intimus van de koning. 'Hij is bovendien uitgesproken naef - en dan blijf ik sympathiek. Hij neemt elke telefoon aan, gaat met iedereen op de foto, denkt niet na. Neem alleen maar Pierre Legros, de advocaat die hem vergezelde naar Congo. Eerst zegt hij dat er geen ontmoeting met Kabila plaatsvond, daags nadien moet hij dat alweer intrekken. Dat is zeer zwaarwichtig, maar Laurent ziet dat niet.' Of hij wil dat niet zien, er is nooit een probleem volgens Laurent. Auteur Patrick Roegiers typeert de prins genadeloos als een nobody, een snoever, iemand die al tijden in de wachtkamer met zijn duimen zit te draaien. Laurent is zeker een pocher maar dat hij een nietsnut is, wordt door velen tegengesproken. 'Laurent heeft een zeer grote dadendrang. Een groot ego. Dat hebben alle Von Saksen Coburgs. Daarom is hij ook zo gebeten op de pers. Omdat die niet constant schrijft wat voor een altrustische man hij is. Hij heeft een beetje een messiascomplex. Dt is volgens mij de reden waarom hij op het vliegtuig naar Congo stapte. Hij was overtuigd dat ze daar op zijn grote inzichten zaten te wachten.' Vaessen bevestigt dat laatste. Ook in ons land dacht Laurent echt dat de mensen zaten te wachten op zijn groene ideen.

Gespeeld non-conformisme Is Laurent een non-conformist? Auteur Mario Danneels gelooft het niet. Hij heeft het over een geacteerd non-conformisme. Volgens hem gaat de vergelijking met prins Karel, een echte rebel en non-conformist, niet op. Mario Danneels: De tot vervelens toe opgeharkte vergelijking tussen Laurent en zijn grootoom gaat geenszins op: Karel was een chte vrijbuiter, die om zijn onafhankelijkheid te kunnen koesteren zonder omzien knopen doorhakte en offers bracht om weg te breken van de gehekelde pump and circumstance van zijn familie. Laurent zanikt al jarenlang in alle media over de lasten van zijn positie welke positie; als elfde wiel aan de wagen? om vervolgens die media te verketteren en in Laken op het appel te verschijnen in gala-uniform met manchetknopen die het wapenschild van de dynastie afbeelden. Een vriend van Laurent stipt bovendien een groot verschil aan tussen de prins en zijn grootoom Karel. Prins Karel heeft als regent van de macht geproefd. Daarom was hij nadien zo verbitterd. Laurent heeft die echte macht nooit gekend. Volgens Vaessen lijdt Laurent aan het syndroom van Stockholm. Hij zit gevangen in zijn sociale positie en krijgt alles wat hij wil. Daarom komt hij altijd terug naar zijn gijzelnemers en gehoorzaamt hij hen. Bovendien is hij bang dat hij zijn dotatie zal verliezen. Walter Pauli vergelijkt Laurent in De Morgen liever met Marie Christine, de oudste dochter van Leopold III en Lilian Baels. Ook zij heeft dat rebelse tintje. Maar die vergelijking gaat alweer niet helemaal op want ook Marie Christine heeft definitief gebroken met het Paleis, Laurent voorlopig (nog) niet. In het interview met de studenten van Supo verklaart Laurent wel dat hij het formalisme beu is, maar dat is niet hetzelfde als non-conformisme. Ik ben van buiten formeel, maar van binnen zeer open. Iedereen geeft een negatieve bijklank aan formaliteit, maar het is meestal geen slecht iets. Het geeft een kader waarin mensen zich goed voelen en weten hoe ze zich moeten gedragen. Ik heb geen probleem met formaliteiten, maar het is mijn taak om de zaken te ontspannen. Daarna is er geen belemmering meer om open met elkaar te spreken. Een journalist van Het Nieuwsblad interviewt prinses Lea, weduwe van prins Alexander. Volgens de redacteur doet de manier waarop Alexander vroeger leefde, denken aan prins Laurent. Net zoals Laurent had flierefluiter Alexander een voorkeur voor mooie vrouwen en snelle sportwagens. 'Laurent is in elk geval ook iemand die zich uitdrukt met passie, bevestigt Lea. Maar wat ze ook zeggen, ik ken hem (Laurent) vooral als een hl lieve man. De prinses wikt haar woorden. U moet weten dat het in sommige kringen heel moeilijk is als je te gevoelig bent. In die wereld (het paleis) moet je vooral hard kunnen zijn. Voor emotie is er bijna geen plaats. Dat zien ze daar als een soort zwakheid, iets wat verboden is.' Wat het rebelse kantje van Laurent betreft, is er volgens Lea geen enkele gelijkenis met prins Alexander. Er zijn zeker aanknopingspunten tussen beide prinsen. Al was het maar omdat Alexander ook een groot zakenman wilde zijn.

Laurent is ondanks zijn grote collectie aan luxehorloges altijd te laat. De krant Het Laatste Nieuws ontdekte zelfs dat de kalender op zijn dure Rolex een dag achterstand heeft. Hij kwam ook altijd te laat op feesten. Als de plechtigheid om 8 uur (s avonds) in Laken van start ging, dan begon hij zich om 8 uur in Tervuren om te kleden. Om vervolgens met een waanzinnige snelheid naar het paleis te stuiven, herinnert Nol Vaessen zich in Het Laatste Nieuws. Een journalist van Le Vif vertelt me dat hij verbaasd was dat Laurent drie kwartier te laat arriveerde tijdens een klassiek concert. Het ging om een prestigieus evenement met talrijke hoogwaardigheidsbekleders. Dat de prins zo laat arriveerde vond ik echt een teken van gebrek aan klasse en opvoeding. Ook politieman John Schellens kent die kwalijke gewoonte van de prins. Schellens had het genoegen Laurent enkele malen te begeleiden. 'Jaren geleden was prins Laurent een uur te laat voor een concert, vertelt de politieman in Het Nieuwsblad. Hij was in gezelschap van een man en een jongedame. Na het concert wou hij de artiesten persoonlijk begroeten. We hebben dat gedaan in het Sofitel. Het was al 1 uur 's nachts en hij wou nog iets lekker eten. Ik zei: Monseigneur, ik weet niet of dat op dit uur nog zal gaan. Buiten liepen we Catharina Seghers tegen het lijf tegen die toen de Cour Saint-Georges uitbaatte. Ik zal eens kijken of mijn kok er nog is, zei ze. Dat was het geval. Speciaal voor ons heeft hij gekookt. Ik moest bij het gezelschap aan tafel zitten. De man bleek een burgemeester uit het Brusselse. De jongedame is me nooit voorgesteld. Ik heb haar ook nooit meer teruggezien.' Volgens onze informatie ging het om Yves de Jonghe, toenmalig burgemeester van Elsene en vriend van Laurent. Laten we kort overlopen waar en wanneer Laurent te laat was. Te zijner verdediging stippen we aan dat leden van de koninklijke familie in principe als laatsten aankomen en als eersten vertrekken. Bij Laurent loopt de vertraging evenwel de spuigaten uit. Het wijst op een manifest gebrek aan respect voor de organisator van het evenement. Midden jaren negentig wordt hij verwacht op een gala-avond te zijner ere. Operazanger Jos Van Dam luistert de avond op. Laurent komt oorspronkelijk zelfs niet opdagen. De 450 genodigden die flink wat geld betaald hebben voor een dure plaats, zijn not amused. Onder druk toont Laurent heel laat op de avond even zijn gezicht. Eind november 1999 is hij in Gent. Hij woont in het Oxfam-hoofdkwartier in de Ververijstraat het slot bij van een studienamiddag over rationeel energieverbruik. De prins komt aan het stuur van zijn donkerblauwe Range Rover aan met anderhalf uur vertraging. De prins is als een universiteitsstudent die zich van uur vergist heeft en net de conclusies van de professor te horen krijgt, noteert de pers schamper. Op 22 juli 2000 vertrekt Laurent naar Mauritani. De prins is veel te laat. Het lijnvliegtuig met 300 passagiers waaronder VTM-journaliste Joke Vanhaeren moet lang wachten op de prins. Op 9 december 2001 wordt prinses Elisabeth gedoopt in de kapel van het kasteel van Ciergnon. Een paar lolbroeken van het dorp zorgen voor een opgewekte sfeer als plots Sinterklaas uit een auto stapt. Ik heb mijn vertrek naar Spanje een paar dagen uitgesteld om prinses Elisabeth te begroeten, pleit hij aan de gesloten poort. De Vlaamse politiemannen van de paleiswacht zijn onvermurwbaar. De sint is niet uitgenodigd en mag er dus niet in. Een zwarte Piet fluistert in het oor van de aanwezige journalisten dat

ze 5.000 frank hebben gewed dat Sinterklaas zou binnenraken. Die weddenschap wordt verloren door de goedheilig man. Aan het stuur van een donkerblauwe Lancia Dedra break stopt prins Laurent voor de poort. Het is vijf over drie en de doopplechtigheid is om drie uur begonnen. Nepreporter Sergio is er ook. Laurent draait vriendelijk zijn raam open om Sergio te antwoorden. Die overhandigt hem een grote pluchen beer als geschenk voor prinses Elisabeth. Laurent zet het beestje op de passagiersstoel en rijdt haastig richting kasteel. Begin oktober 2004 is Laurent veel te laat voor de huwelijksreceptie van de burgemeester van Tervuren, Bruno Eulaerts. Laurent arriveert toen het avondfeest al begonnen was. Hij had zich vergist van uur, verdedigt Eulaerts zijn prominente inwoner. Op 5 februari 2005 staat een bezoek aan een vzw in Jemeppe op de agenda. De prins daagt volgens Het Laatste Nieuws niet eens op. In juni 2006 is er een galadiner ter ere van koningin Beatrix. Laurent komt te laat en wordt volgens auteurs Leyts en collegas openlijk berispt door zijn vader. Midden oktober 2007 wordt de winkel van Stijn Helsen in Hasselt feestelijk geopend. De prins had aan de ontwerper beloofd om naar het openingsfeestje van diens nieuwe winkel te komen. De plechtigheid begint om 18 uur. Laurent en Claire maken om 20.30 uur hun entree. Laurent heeft deze keer 2,5 uur vertraging. Op 24 april 2007 is er een bezoek aan het dispensarium in Hoboken. De prins heeft slechts een half uur vertraging. De aanwezige fotografen leggen wel hun camera's neer omdat ze niet mee naar binnen mogen. Op 27 maart 2007 gaat het bezoek aan Auschwitz niet eens door. Laurent zegt zijn bezoek aan het concentratiekamp af om persoonlijke redenen. Het bezoek zou plaats vinden enkele weken na het Marineproces. Op 11 januari 2007 staat een bezoek aan de landbouwbeurs in Flanders Expo Gent op de agenda. Laurent daagt niet op. De prins zou er samen met Yves Leterme de beurs openen. Op de vooravond van de nationale feestdag van 2007 verschijnt Laurent ruim een kwartier te laat op een concert in de Bozar. Zijn vader is furieus en gunt hem geen blik, noteren Leyts en zijn collegas in de biografie over Filip. Begin april 2008 is de prins rijkelijk te laat op de tenniswedstrijd Koddaert Ladies Open. Zijn vertraging bedraagt die dag bijna 4,5 uur, een triest record. Prins Laurent, prinses Claire en dochtertje Louise worden om 13.30 uur verwacht. Laurent en Claire waren van plan om met de kleine Louise deel te nemen aan de Kids Tennis Experience Day, waar de kleintjes een balletje konden slaan. Even voor 18 uur maakt het gezelschap zijn opwachting. Toen was de Kids Tennis Experience Day al voorbij. Laurent parkeert zijn imposante zwarte jeep voor de ingang. Het prinselijke gezin gaat dan maar in de tennistribunes zitten. Begin juni 2008 is Laurent ruim te laat op het verjaardagsfeest van zijn tante Fabiola. Prins Laurent zat naar eigen zeggen vast in het verkeer en arriveerde pas in Laken toen de laatste fotografen vertrokken waren. Prinses Elisabeth, het oudste dochtertje van prins Filip en prinses Mathilde, kon er niet bij zijn omdat ze met haar klasje op schoolreis was.

Eind januari 2011 bezoekt de prins na sluitingstijd het autosalon in Brussel. De prinselijke autofan werd in de late namiddag op het salon verwacht maar uiteindelijk daagt hij pas na 18 uur op. Op heel wat stands waren de lichten toen al gedoofd. Van royals wordt verwacht dat ze altijd glimlachen en steevast de schijn hoog houden. Wat ze op dat ogenblik denken of voelen, speelt geen enkele rol. Er wordt van hen bij publieke optredens verwacht dat ze de rol van El sympathico spelen. Koning Albert II is daar een meester is. Volgens Vaessen gaat het om een geconditioneerde reflex. Zijn jongste zoon beheerst die kunst heel wat minder. Volgens Laurents voormalige adviseur komt dat omdat de prins nooit echt geleerd heeft wat het protocol inhoudt. Laurent kan ook niet samenwerken met zijn personeelsleden. Volgens een insider komt dat door het ongedurige en wispelturige karakter van de prins die eist dat je la minute uitvoert wat in zijn gedachten opkomt. Er zijn heel wat evenementen te vinden waarop de prins er ongenteresseerd bijloopt. Zo bezoekt hij een nieuwe installatie bij de vzw Terre die gebruikt wordt om de ingezamelde kledij te sorteren. Het kan de prins maar matig boeien. En tijdens de redevoeringen van het eerste Belgische Watermanifest aan de VUB eind maart 2002 bestudeert Laurent aandachtig het plafond. Hij sukkelt net niet in slaap. Het wijst op weinig respect van de prins. Nochtans is ecologie de core business van Laurent. Eind mei 2010 is de prins op bezoek in het VTI in Kortrijk naar aanleiding van de opening van een nieuwe hoofdingang aan de Beekstraat. Laurent geeft alweer een bijzonder ongenteresseerde indruk. Toegegeven, de toespraken vooraf waren wel langdradig. Minister Hilde Crevits (CD&V) was campagne aan het voeren voor de verkiezingen van 13 juni en dat kon Laurent niet echt smaken. De prins zat voortdurend naar de bomen te staren en viel op een bepaald moment zelfs bijna in slaap, noteert de pers. Na de toespraken ging het niet echt beter. Laurent bezocht enkele projecten van de leerlingen van de school. Laatstejaars Lodewijk De Meyere bouwde een minihoovercraft en was het vehikel aan het uittesten. Laurent is er niet bij met zijn gedachten. Om heel eerlijk te zijn vond ik de aandacht van de prins maar ondermaats, hij toonde op geen enkel moment echt interesse, verklaarde de jongen enigszins ontgoocheld. Twee maanden later vertrekt Laurent naar Mauritani. Hij bezoekt er de Groene Gordel, een project om de verzanding van Nouakchott tegen te gaan. Dat is toch de passie van de prins? Ook daar kan aan getwijfeld worden. Tijdens het verblijf wordt een tocht gemaakt door de woestijn. Laurent is het naar eigen zeggen beu. Het is niet te doen, h, verklaart hij aan journaliste Joke Vanhaeren. Ik heb er ook genoeg van. Ze zijn hier serieus aan het overdrijven met hun woestijn. Weet ge wat wij gaan doen? Ik ga zeggen dat ze een helikopter moeten sturen. Dan moet gij niet meer verder rijden in die auto en ik ook niet. Vanhaeren slaat het prinselijke voorstel wijselijk af. Laurent is naast nukkig ook ondankbaar. Hij kan geen mensen bedanken en erkennen voor wat ze doen, beweert Vaessen. Wat andere mensen doen, is enkel dankzij zijn oneindig genie. Hij gebruikt ze om ze nadien te laten vallen. Op dat punt is Laurent een echte Coburger. Ter illustratie hiervan: Leo Tindemans is nog maar enkele weken als premier aan de slag of hij krijgt bezoek van Emiel van

Cauwelaert, politiek redacteur van Het Volk en vader van Knack-directeur Rik van Cauwelaert. Van Cauwelaert vertelt Tindemans om zich vooral geen illusies te maken. Het Paleis gebruikt u als het hen past en laat u vallen wanneer u in de puzzel geen voordeel meer oplevert. Volgens Van Cauwelaert is dat daar de traditie. Een traditie die Laurent graag verderzet. Begin 1999 slaan de stoppen door bij Laurent. Volgens Het Laatste Nieuws heeft Laurent een wanhoopsdaad ondernomen. Hij wordt opgenomen in het neuropsychiatrisch ziekenhuis La Rame in Ukkel. Zijn toestand is stabiel. Ook Vaessen bevestigt dat de opname van Laurent er kwam na een zelfmoordpoging. Alleen was het volgens de voormalige adviseur enkel de bedoeling van de prins om aandacht te trekken. Het Paleis ontkent dat de prins levensmoe zou zijn. Het gaat om een privprobleem, maar het is niet ernstig, zo luidt het daar. Volgens een insider treurt Laurent om een vrouw. Een fotograaf van de krant die Laurent in die periode ontmoette, vindt dat de prins wat verward was. Vragen van journalisten worden in het ziekenhuis La Rame, gespecialiseerd in zenuwaandoeningen, wat onhandig afgeketst. De directie geeft geen commentaar, krijgt de redacteur van de krant te horen. De naam van prins Laurent was niet eens vermeld. Opvallend, Danny De Waele, manager van de zangeres Wendy Van Wanten, reageert in de pers met een nietszeggende verklaring. Officieel mag ik hier niets over zeggen, luidt het. Vrienden van de prins bevestigen aan Het Laatste Nieuws dat Laurent depressief is en met affectieve problemen worstelt. En bron spreekt echter tegen dat Wendy Van Wanten met zijn inzinking zou te maken hebben. Hij treurt om een vrouw, maar niet om Wendy, luidt het. Zou het kunnen dat die afgesprongen relatie de prins zwaar onder druk zet omdat hij voor zijn veertigste getrouwd moet zijn om recht te hebben op de erfenis van oom Boudewijn? De klok tikt genadeloos verder. Vaessen bevestigt dat Laurent in de tweede helft van de jaren negentig wil trouwen. Als het in zijn kraam had gepast, was hij meteen in het huwelijksbootje gestapt. Laurent sprak over een huwelijk zoals anderen over een wagen praten. Het is niet zo dat Laurent absoluut van zijn vrijgezellenleven wilde profiteren en niet wilde trouwen. Na zijn ontslag uit La Rame geniet de prins bewegingsvrijheid, maar is nog in behandeling. Hij vertrekt volgens een goede bron naar het domein in Zuid-Frankrijk van zijn goede vriend priester Gilbert voor nazorg. Hij moet ook antidepressiva slikken. Door zijn gedwongen opname in La Rame begin 1999 is de buitenwereld ook op de hoogte van de psychische problemen van de prins. Hij heeft ook last van stemmingswisselingen. Daarmee lijkt de prins op zijn overgrootvader Albert I. Auteur Patrick Roegiers omschrijft deze vorst als volgt: Hij heeft plotselinge stemmingswisselingen die zijn af te lezen aan zijn gesticulerende handen. Geregeld kampt hij met depressies. In de pers verschijnen in de jaren dertig voortdurend berichten over de blues van de koning. Het zou even goed over Laurent kunnen gaan. Enige tijd na zijn slaapkuur in La Rame, geeft de prins een lezing. Zijn spreekbeurt in het openbaar na de opname in La Rame voedt de aanname dat het nog niet zo goed gaat met de prins schrijft De Volkskrant. De baard en de doffe blik waren niet geweken. Maar wat wil je ook: van het thema (leefmilieu en tewerkstelling) kan hij in elk geval onmogelijk vrolijker zijn geworden.

Zelf relativeert een minzame, humoristische prins zijn depressie. Na dat seminarie had iedereen verwacht dat Laurent zich na zijn speech uit de voeten zou maken. Hij kwam echter nakaarten op de receptie. Op de vraag of hij zich eenzaam voelt, antwoordt hij dat iedereen in eenzaamheid leeft. Jezus van Nazareth deed dat al. Al ben ik geen bijbelkenner, antwoordt hij filosofisch en schertsend tegelijk. De prins heeft naar eigen zeggen geen liefdesverdriet. Neen, dat was het niet. Ik voel me gewoon erg moe. Ik heb ook heel veel energie gestoken in de speech voor vandaag. Laurent beweert dat hij door de opname veranderd is. Een moeilijk moment maakt je rijper. Hiermee spreekt hij uiteraard tegen dat hij enkel moe was. Ook uiterlijk is hij veranderd. Hij heeft (opnieuw) een baard. Laurent geeft volgens de pers het goede voorbeeld: wie zich niet scheert, heeft ook geen aftershave nodig. En dat is beter voor het milieu. Een journaliste die Laurent feliciteert met zijn nieuwe look, krijgt meteen een complimentje terug en, bij het afscheid, twee kussen erbovenop, noteert Het Laatste Nieuws. Zijn baard heeft hij inderdaad overgehouden aan zijn hospitalisatie. In het ziekenhuis heb ik mij niet geschoren. En ik vond het uiteindelijk niet mis zo, ik heb hem laten staan. Volgens Vaessen liet de prins zijn baard staan om emoties los te weken bij zijn moeder. Het maakt hem volgens de pers in elk geval veel minder stijf. En dat zal wel de bedoeling zijn. Shopaholic Koningin Paola bezoekt haar jongste kind in La Rame en geeft hem een goede raad: hij moet vooral veel dure dingen kopen. Dat doet ze naar eigen zeggen ook als ze zich niet goed voelt. Laurent antwoordt dat hij zich veel beter zal voelen als hij met een Ferrari zal kunnen rijden. Merkwaardig is dat Laurent dan weer later bij zijn mentor, vrijmetselaar Rik Van Aerschot, zal uithuilen dat hij geen eigen chauffeur heeft en altijd zelf moet rijden. Misschien is dat nadat er weer eens een verkeersboete voor overdreven snelheid in zijn bus viel. Net zoals zijn moeder is Laurent ongetwijfeld een shopaholic. Bij Paola uit die koopwoede zich in ontelbare kledingstukken die opgeslagen liggen in het Belvdere. Laurent verzamelt uurwerken. De anecdote waarbij hij op een lijnvlucht met de kredietkaart van Nol Vaessen de hele voorraad swatch-horloges tegelijk koopt, is ondertussen goed gekend. Of de therapie van moeder Paola helpt, valt te betwijfelen. De bevrediging van de aankoop van veel dure dingen is immers snel voorbij. Ook prinses Marie-Christine, de oudste dochter van Leopold III en Lilian Baels, noemt haar neef een big spender die het geld er in een waanzinnig tempo doorjaagt. Een familielid van Laurent bevestigt dat de prins zich niet goed voelt als hij dagelijks geen grote som geld heeft kunnen uitgeven. Ook Otto van Habsburg, de oom van prins Lorenz, beweert dat als Laurent geen 1000 euro per dag heeft gespendeerd, hij ziek is. Op die manier zal de droom om dollarmiljardair te worden een hersenschim blijken te zijn. Dat Laurent een big spender is, bijvoorbeeld op het gebied van horloges, weten we door een inbraak eind december 2001 in Villa Clmentine. Inbrekers zijn op

kerstdagavond binnengedrongen in de villa van Prins Laurent. Volgens het Leuvense parket stalen ze enkel juwelen en horloges. Ze wisten precies waarnaar ze op zoek waren. Laurent is radeloos. Aan de Franstalige pers verklaart hij met enige overdrijving: Ik heb niets meer. Ze hebben alles genomen. Heel mijn huis is verwoest. Ze hebben alles beschadigd. Volgens de prins kwamen de inbrekers tussen acht en negen s avonds. Ik bezocht toen een stervende vriend in het ziekenhuis. Laurent maakt een lijst van de exclusieve polshorloges die zijn verdwenen uit zijn villa. Hij doet dat op vraag van het parket in Leuven. Het gaat om een indrukwekkende opsomming van een veertigtal peperdure en vaak exclusieve horloges. De collectie van Laurent is uiterst zeldzaam. De minimumwaarde wordt volgens experts geschat op 250.000 euro. En van de gestolen horloges, een Hublot type Classic, is versierd met 120 diamanten en is minstens 25.000 euro waard. Daarnaast had de prins een Breitling Old Navitimer, een Rolex 166000 en een Cartier Tank. Of nog: een Ferrari 250 Testa Rossa van ontwerper Girard Perregaux. Het is een uitzonderlijk horloge dat uitsluitend voor Ferrari-rijders werd gemaakt. Sedert deze inbraak is Laurent als de dood voor dieven. Zo laat hij in zijn dure wagens ook altijd extra veiligheidssystemen inbouwen waarmee hij dan niet kan werken. Hij is bang van alles en iedereen, bevestigt Vaessen. Een mythe die over Laurent de ronde doet, is dat hij vegetarir zou zijn. Dit verhaal vloeit wellicht voort uit de vaststelling dat Laurent van pasta houdt. Volgens Vaessen kan Laurent enorme porties op. John-Alexander Bogaerts bevestigt dat Laurent gigantische porties spaghetti kon opscheppen toen hij in 1983 bij hen logeerde. Een halve kilo soms. Fenomenaal. Meestal liet de prins gerechten uit het paleis overbrengen. Om ons te plezieren belde hij dan naar het paleis om eten te bestellen. Wat zullen we vandaag eten, jongens? Lamsboutje? En een uurtje later kregen we een lekkere lamsbout aan huis geleverd, vertelt zoon Bogaerts aan Humo. Vandaag houdt de prins het meeste van Italiaans eten zoals pasta en gnocchi. Vergeten we niet dat er Italiaans bloed in zijn aderen stroomt. Midden april 2004 wordt de prins gespot in het uitstekende Italiaanse restaurant Al Piccolo Mondo. Het lievelingsrestaurant van de prins is Le Stelle in de Louis Bertrandlaan te Schaarbeek. Het Italiaanse restaurant bevindt zich vlak bij de prinselijke Stichting. Dat is een groot voordeel. Het lievelingsgerecht van Laurent in Le Stelle is volgens de eigenaar zite al ragu, een pastasoort met bolognaisesaus. Het gerecht staat niet eens op de kaart. Ook de verloving met Claire werd in dat uitstekende restaurant gevierd. Biografe Joke Vanhaeren bevestigt de voorkeur van de prins voor pasta. Tweemaal maakte ik mee dat er een uitgebreide lunch werd georganiseerd ter ere van de prins. Tweemaal zag ik de borden die bestemd waren voor Laurent teruggestuurd worden naar de keuken. Telkens wilde Laurent pasta. Bij een andere gelegenheid koos Laurent de betere gerechten op de kaart. Nadat de gerechten waren opgediend, stuurde hij die ook deze keer terug. Hij wilde plots spaghetti, herinnert Vanhaeren zich. Vaessen bevestigt dat de beste manier om Laurent te kalmeren is om hem een spaghetti bolognese voor te schotelen.

In het Brusselse uitgaansmilieu circuleert zelfs een verhaal dat Laurent voor een weddenschap gejaculeerd zou hebben in een bord spaghetti. Hoeveel de weddenschap bedroeg, is niet geweten. Zeker is dat Laurent niet kan koken. Zelfs spaghetti klaarmaken kan de prins niet. Hij gooide de spaghetti in ijskoud water. Toen hij besliste dat de slierten al dente waren, begin hij het af te gieten herinnert Vaessen zich. Als saus gebruikte Laurent ketchup. Aangezien Laurent niet kan koken, is hij vaak in restaurants te vinden. Vlak voor zijn overlijden vertelt Laurents goede vriend Jacques Simonet dat ze in Shangai het Italiaanse restaurant hebben bezet. Ze waren er in oktober 2003. Nadien heb ik Claire en Laurent uitgenodigd bij mij thuis. Ik wilde Chinees koken maar ik heb uiteindelijk gnocchi van Bruneau besteld. In 2007 overlijdt Simonet die een paar maanden jonger is dan de prins. Claire en Laurent zijn bij de uitvaartplechtigheid. Herman De Croo mocht al regelmatig lunchen met de prins. Op restaurant laat de prins het nooit hangen, weet De Croo. 'Hij rookt niet en drinkt geen druppel wijn. En ik kan toch moeilijk een fles bestellen als hij er geen drinkt? Eenzelfde geluid in De Standaard bij Etienne Vrebos, een vertrouweling en goede vriend van de prins. 'De prins doet inkopen bij Aldi en Colruyt. Als we uit eten gaan, is het bij McDonald's of een Thai.' Volgens insiders is het vooral Claire die inkopen doet, meestal bij Carrefour. Als ze bij haar ouders is, springt ze graag bij de Dli traiteur van Chaumont-Gistoux binnen. Diezelfde insiders vertellen dat de prins s ochtends niet of slecht ontbijt. Zijn ontbijt bestaat uit wat chips of wat snoep, noteert Vaessen. Biografe Joke Vanhaeren bevestigt het verhaal. Ik was op de Parijse luchthaven Charles de Gaulle met de prins. Laurent bestelde als ontbijt twee grote colas, met een rietje. Terwijl ik mijn croissant naar binnen werkte, slurpte hij voorzichtig van zijn cola. Het probleem is dat de prins rond 11 uur uitgehongerd is. De prins was op bezoek bij Solvay in Brussel vertelt een getuige. Er was een buffet voorzien. Maar de planning was dat de prins eerst de kaderleden een hand zou geven. Die stonden netjes in de rij. De prins keurde ze geen blik waardig en wierp zich letterlijk op dat buffet. Daar propte hij drie zakouskis (kleine hapjes) in een keer in zijn mond. De meesten waren verbouwereerd door dit gedrag, een prins onwaardig. Meestal haalt Laurent zijn schade op een andere manier in. Zijn voorkeur gaat uit naar enkele hamburgers. Er zijn genoeg getuigenissen van mensen die de prins in een hamburgerrestaurant hebben gezien. Op YouTube circuleert er zelfs een filmpje waarop Laurent en Cliare te zien zijn in een McDonalds. Vaessen beweert dat Laurent de McDonalds zelfs wil vereeuwigen als tempels waar hij kan gaan bidden/schrokken. Hij is een van de beste klanten van McDonalds en Quick, zo schrijft hij. Eind februari 2011 zien enkele klanten op een vrijdagnamiddag prins Laurent het MacDonalds restaurant aan de A12 in Aartselaar binnenkomen. De winkelverantwoordelijke wil er aan de pers niet veel over kwijt maar bevestigt wel dat de prins regelmatig klant is. Dat is zowel in Aartselaar als in een van onze andere zaken zo. Vaak is hij alleen en dan is dat gewoonlijk via de drive-in. Maar evengoed gebeurt het dat hij met zijn gezin passeert. Volgens de getuige die hem vrijdag zag, zoekt de prins geen verdoken plaats op maar gaat hij rustig aan een tafeltje zitten waar plaats is. Net zoals iedereen betaalt hij,

eet hij smakelijk en zegt hij vriendelijk een goeiedag bij het naar buiten gaan. Of hij die keer, zoals Vaessen beweert, stapels servetten meenam, is niet geweten. Dat hij in Aartselaar betaalt, is wel opmerkelijk. Reportagemaker Cas vander Taelen herinnert zich dat dit bij hem anders was. Op de terugweg (van de reportage) reed Laurent tot mijn geruststelling niet sneller dan 160. Op een bepaald moment stopte hij. Aan een fastfoodrestaurant! Laurent van Belgi ging een hamburger eten! Hij sprak ons met een triomfantelijke glimlach toe: Ik had u toch gezegd dat ik geen gewone prins was! Volgens Vander Taelen keek het personeel op bij dit hoog bezoek. Iemand permitteerde zich zelfs een grapje door u een King Fish voor te stellen. De prins kon er mee lachen en liet zich van zijn menselijkste kant zien door met hen aan tafel te komen zitten, tussen de cameraman en de reportagemaker. Ik vroeg de cameraman zijn hamburger nog even te laten en enige beelden te maken van de etende prins vervolgt Vander Taelen. Monseigneur, ik ben u blijvend erkentelijk dat u me heeft toegestaan deze beelden te draaien. Het is niet iedereen gegeven een prins te mogen filmen in een wegrestaurant, vervolgt de reportagemaker spottend. Vander Taelen stelt vast dat Laurent over een gezonde eetlust beschikt. Want toen de cameraman ook zijn hamburger wou opeten, bleek u deze al tot u te hebben genomen. Alsmede zijn frites en milkshake. Wij hadden daar begrip voor: u had er een vermoeiende werkdag opzitten. Vaessen bevestigt dit. Het vraagt voor Laurent twee seconden om een Big Mac op te eten, in twee happen. Vijf Big Macs verorberen neemt misschien hoop en al vier minuten in beslag. De reportagemaker maakt van de gelegenheid gebruik om een kleine vergetelheid van zijn kant op te rakelen. Bij het verlaten van het restaurant werden wij er discreet op gewezen dat de rekening niet vereffend was. Het moet gezegd: ook ik was ervan uitgegaan dat het management deze prinselijke publiciteit op haar juiste waarde zou inschatten. Maar u liet zich zien als uw genereuze zelf en u begon driftig uw zakken te doorzoeken. U moest toen echter constateren dat u eens te meer zonder geld vertrokken was en daarom heeft u zich veroorloofd mij te vragen u geld voor te schieten. U zou het me snel terug laten bezorgen. Monseigneur, ik vond dit een ware eer! Wie kan zeggen dat hij geld heeft geleend aan een prins? Vandaag wacht Vander Taelen naar eigen schrijven nog steeds op dat geld. Athest? De allergrootste mythe over Laurent is dat hij ongelovig zou zijn. Dat is onzin. In dit boek zijn er verscheidene verwijzingen van de prins naar de bijbel en het katholieke geloof. En toen de prins in het voorjaar van 2011 opnieuw onder vuur kwam te liggen, kwam priester Gilbert naar Belgi om Laurent te ondersteunen. Op een foto zien we Laurent, Claire, en hun drie kinderen die allen de rechterhand op die van Gilbert leggen. Bruggeling baron Dries Van den Abeele heeft Laurent goed gekend. De prins kwam eind jaren tachtig regelmatig bij hem langs. Nadien werden de contacten minder intens. In 1997 hebben we voor zijn verjaardag een bezoek aan het Seminarie van Brugge gebracht. Laurent heeft toen met de president van het Seminarie een heftige

10

discussie gevoerd over het concept van de Heilige Drievuldigheid. Ik had het gevoel dat de president al gemakkelijkere discussies had gevoerd vertelt de man aan Joke Vanhaeren. Vaessen herinnert zich een bezoek aan een abdij van Opus Dei in Firenze. Laurent voelde zich wonder boven wonder op zijn gemak. Ik ben er zeker van dat ik God hier zal ontmoeten, verklaarde de prins er. In het voorjaar van 2007 krijgt Yoeri Bervoets uit Paal-Beringen zijn vijf minuutjes glorie in de pers. Volgens Bervoets, een fan van het koningshuis, kennen de leden van de monarchie hem ondertussen en gaan ze heel gemoedelijk met hem om. De meeste spontaneteit en hartelijkheid ondervind ik bij prins Laurent en prinses Claire. Ze komen ongedwongen naar me toe en hebben altijd tijd voor een losse babbel. Het verbaast je misschien, maar met Laurent heb ik meer dan eens diepzinnige gesprekken gevoerd over zijn geloof en zijn twijfels. Ik geloof op mijn manier en niet op deze die mijn familie van mij verwacht, maar toch zoek ik geborgenheid bij God, vertrouwde hij me onlangs nog toe. Laurent verwijst impliciet naar de charismatische beweging die sterk aanwezig is bij sommige leden van het Belgische koningshuis. Kardinaal Suenens, goed bevriend met koning Boudewijn, ontdekte deze beweging begin jaren 70 in de VS. De essentie van de beweging zijn de charismata of genadegaven. Een charisma is een bijzondere openbaring van de Heilige geest om een bepaald voorgenomen doel te realiseren. De persoon is hierbij enkel een instrument. Andere kenmerken zijn een gevoelsmatige beleving van het geloof en een intutieve ervaring van de Heilige Geest. Charismatici geloven dat de Heilige Geest zich openbaart via mirakels, voorspellingen en tongenspraak, legt Maud Bracke uit. Ze leggen ook de nadruk op de actieve weerstand tegen het kwade. Duiveluitdrijving is een veel voorkomende praktijk weet de auteur. De charismatische beweging is volgens sommige bronnen een onschuldige beweging, een koepel boven verschillende strekkingen van het katholieke geloof. Voor anderen gaat het dan om een fundamentalistische en zelfs extremistische strekking, die genfiltreerd is door Opus Dei-figuren. Boudewijn en Fabiola waren lid van die beweging. Na zijn dood wordt de voormalige koning zelfs een cultfiguur voor de charismatici. Ook prins Filip is in de ban van de charismatische bweging. Laurent vindt deze manier van geloven een stap te ver. Maar hij is zeker geen ongelovige prins. Zo voedt hij zijn kinderen op volgens het katholieke geloof. Zijn dochter Louise deed in het voorjaar van 2011 zelfs haar eerste communie in Bonlez. Goeroe Guy Gilbert heeft het hen expliciet gevraag tijdens de huwelijksmis: Geef jullie kinderen de religieuze en morele waarden mee die jullie als kind hebben meegekregen. Laurent antwoordt enkele minuten later: Als ik je (Guy Gilbert) zie, begrijp ik beter dat er een Schepper is die ons liefheeft. De athestische of agnostische vrijmetselaars die Laurent omringen zouden het uiteraard anders willen. Vrijmetselaar en juridisch adviseur Pierre Legros: Laurent heeft een zekere gevoeligheid voor het vrijzinnige. Dat is behoorlijk moedig in de kringen waarin hij verkeert. Il a la fois une sensibilit laque et une sensibilit de gauche - het is te zeggen: uitgesproken links is hij natuurlijk niet, maar voor menselijke ellende is hij

11

zr gevoelig, dat heb ik in Congo (in het voorjaar van 2011) zelf vastgesteld. Toen mensen uit dankbaarheid gingen huilen, schoten de tranen hem ook in de ogen.' Het beste bewijs dat Laurent tot de grote katholieke familie behoort is dat hij Ridder van Eer en Devotie in de orde van Malta' op zijn naamkaartje mag zetten. Koning Albert en prins Filip werden eerder al geerd met het Grootkruis van Eer en Devotie in deze orde. De Souvereine Militaire Hospitaal Orde van Sint Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta (ook wel Maltezer Orde of Orde van Malta) is een internationale Roomskatholieke ridderorde met een soevereine status, maar zonder eigen grondgebied. De Maltezer orde is n van de oudste nog bestaande ridderordes en heeft sinds de tijd van de Kruistochten een bijzondere plaats in de Europese geschiedenis. De Orde van Malta heette aanvankelijk de Orde van Sint-Jan of Johannieterorde, een naam die tegenwoordig nog wordt gevoerd door de protestants geworden afdelingen. De Maltezer Orde kent ruim 12.000 katholieke leden, zowel geestelijken, Europese adel als niet-adellijken uit vele landen. Zij houden zich bezig met liefdadigheidswerk in eigen land en noodhulpverlening over de hele wereld. Daarnaast worden met plechtige ceremonies de oude tradities van de orde levend gehouden. Ook Vaessen bevestigt dat Laurent een katholiek is, voor wie vergiffenis erg belangrijk is. Laurent gaat ervan uit dat het beter is te geloven in God die het paradijs belooft dan niet te geloven en later in de knoei te geraken. Het is een erg pragmatische benadering van het geloof. Maar uiteindelijk heeft Laurent volgens zijn voormalige adviseur geen andere geloofsovertuiging dan de kleur van geld: het groen van de dollar. Laurent is tot eind 2006 ongetwijfeld het meest populaire lid van het koningshuis. Dan barst het Marineproces uit waardoor het sympathieke imago van de prins een flinke knauw krijgt. In 2005 wordt de prins zelfs bestempeld als het sympathiekste lid van het koningshuis. Hij krijgt volgens een peiling van Het Laatste Nieuws drie van de tien Belgen achter zich. Volgens Vaessen is die populariteit van de prins op niets gebaseerd. Laurent verfoeit het klootjesvolk. Hij lijkt spontaan in de omgang met het gewone volk, maar dat is slechts schijn. Hij kijkt op de volgzame burger neer. Koning Albert volgt in de peiling met 27,4 procent. Prinses Mathilde is derde met 17,3 procent. Alle drie staan ze bij meer dan de helft van de ondervraagden in de top-drie van sympathie. Troonopvolger prins Filip is voor slechts 5,3 procent van de ondervraagden de sympathiekste. Enkel koningin Paola en prinses Claire scoren nog slechter. Het is een Vlaams fenomeen want prins Laurent en prinses Mathilde scoren laag in de hoofdstad. Volgens het onderzoek heeft sympathie weinig te maken met bekwaamheid. Prins Laurent mag dan wel de sympathiekste zijn, 40,1 procent acht hem niet bekwaam om zijn vader als staatshoofd op te volgen. Prins Filip doet het beter. Driekwart van de ondervraagden vindt hem bekwaam. Zijn zus Astrid doet het even goed. Tegelijk is Laurent tot het Marineproces de hardste werker van de koninklijke familie. De krant La Capitale becijferde dat Laurent in 2005 welgeteld 92 officile

12

bezoeken aflegde. Dat zijn er tien meer dan broer Filip (82 bezoeken). Koning Albert maakte 61 officile opwachtingen. Na het Marineproces gaat het bergaf met de populariteit van de prins. Het masker valt begin 2007 af en volgens Jan Van den Berghe is de prins een opgeblazen kikker geworden. Het is een omgekeerd sprookje. Dat Laurent, zoals alle Coburgs, geen intellectueel is, weten we. Zo liet Nol Vaessen de jonge prins kennismaken met het meesterwerk De Pest van Albert Camus. Hij vertoonde er weinig belangstelling voor en begreep het niet. Tijdens een uitzending van Place Royale op RTL-TVI geeft de prins toe dat hij weinig boeken gelezen heeft. Net zoals zijn vader en zijn oom Boudewijn heeft hij wel een grote belangstelling voor strips. In die uitzending van Place Royale vertelt hij dat hij houdt van de Franse striptekenaar Marcel Gotlib die het personage Pervers Ppre (Koos Voos) bedacht. Ook Marec kan de prins bekoren. Zo vertelt Laurent in 2003 aan de tekenaar op de Boekenbeurs dat hij een hevige fan is van de man. De prins koopt er ook zijn boek Verse lakens. In een interview geeft Laurent toe dat er cartoons zijn die te ver gaan. Maar cartoons tekenen is en blijft een vorm van expressie. Alles uitdrukken is natuurlijk niet nodig. Je voelt je er goed bij voor vijf minuten, maar het is voor niets nuttig. Toch komen mensen vaak tot een ander inzicht door cartoons. Een van de beste cartoonisten vind ik Marec. Hij heeft veel gevoel voor humor en hij merkt veel op, wat hij dan in zijn cartoons weergeeft. Wat Laurent stoort is dat Marec hem nog nooit dun heeft getekend. Ik kan lachen met mezelf. Lachen zonder bijbedoelingen moet kunnen, daarom kan ik er tegen dat ze ook met mij lachen. Iemand zei ooit tegen me: Met u mag men niet lachen. Ik zei dat hij dat wel mocht en hij noemde me daarop dikke. Mijn antwoord was Dik, dik, wie is hier dik? (naar Obelix, td). Daar had hij niet van terug. Laurent kan ook de zaalshows van Geert Hoste pruimen. Ik ben al aanwezig geweest op zijn shows. Dat heeft u waarschijnlijk al gezien. Voor mij is hij een humorist die, op zijn manier, een goed beeld geeft van de maatschappij. Hij geeft zijn visie op de wereld. Tijdens de show observeer ik graag hoe het publiek zijn gevoelens meedeelt. Ik lach natuurlijk zelf ook met zijn moppen. Nochtans lacht Laurent het liefst met moppen die uit het dialect komen. De chte volksmoppen, benadrukt de prins tijdens het interview. Zo was ik tijdens de week van het dialect in het Echt Antwaarps Theater. Een man uit het publiek zei me dat hij verrast was me daar te zien. Het verbaasde hem zelfs nog meer dat ik Antwerps verstond. Soms doen mensen ongelooflijk veel moeite om algemeen Nederlands tegen mij te praten. Dan zeg ik: Doe maar gewoon. Dialect gaat veel vlotter en is natuurlijker voor de mensen. Ik begrijp de mensen het best als ze zichzelf zijn. Volgens Laurent gaat zijn voorkeur voor het Antwerpse dialect terug tot zijn schooltijd op Pius X. Dat de prins eind april 2007 op bezoek komt op de strip-, cd-, dvd- en platenbeurs van vzw De Stripvrienden in het Antwerpse Deurne, is dan ook geen toeval. Laurent koopt er verscheidene dvds: de Bondfilm Casino Royale, de laatste Matrixfilm, The Da Vinci Code en een dvd van de platvloerse Britse humorist Benny Hill. Voor Louise, Nicolas en Aymeric koopt hij strips van Kuifje en boekjes van Musti.

13

Volgens Vaessen is Laurent dol op fantastische film, met monsters en veel bloed. John-Alexander Bogaert herinnert zich dat Laurent een grote collectie videos had. Als mijn ouders het huis uit waren, keken we met zijn allen (Laurent en de drie broers Bogaerts, td) naar zijn videos. Eindelijk eens geen oorlogsfilms, waar mij vader zo dol op was, vertelt John-Alexander aan Humo. Maar ook de prins heeft zijn grens wat fatsoen betreft. Op het Festival van de Fantastische Film in 1996 verklaart hij aan auteur en regisseur Clive Barker dat zijn laatste film Lord of Illusions erover is. Too much, verklaart de prins. Fine so, antwoordt Barker gevat. Overdrijven is volgens hem de esentie van een horrorfilm. Smetvrees De prins lijdt aan smetvrees. Dat lijkt op het eerste zicht vreemd. Als kind was Laurent niet vies van een beetje rommel. Leo Cools was twee jaar lang Laurents klastitularis en leraar Nederlands op Pius X. Hij deed enorm zijn best. Hij heeft naar mijn weten nooit iets mispeuterd. Ik herinner me nog wel dat hij een grote rode boekentas had, die vol rommel stak. Laurent was nogal een sloddervos. Maar verder was hij heel onopvallend, helemaal niet zoals nu. Ook tijdens zijn militaire opleiding had Laurent het moeilijk met de discipline op het vlak van orde en netheid en toen hij bij Mimi Solvay logeerde, was zijn appartement er een ware varkensstal. Bronnen dicht bij Laurent bevestigen dat de prins sindsdien helemaal veranderd is. Tijdens een interview met De Standaard verwijst Herman De Croo er naar. 'Ik weet niet of hij financile problemen heeft, maar een luxueuze levensstijl heeft hij allerminst. Zijn Villa Clementina in Tervuren kun je bezwaarlijk extravagant noemen. Kraaknet is ze wel, de prins is maniakaal proper. Zelfs op zijn auto's mag geen stofje liggen. Ik heb in Tervuren trouwens nog nooit een wagenpark gezien: zijn domein is te klein. Ik denk dat hij er twee of drie heeft: ik zie er wel eens een BMW staan, geen cabrio, maar een jeep. En een Smart, wellicht voor zijn vrouw.' (eigen cursivering) Een insider beweert zelfs dat de prins dagelijks aandacht aan de wagens besteedt, ze tellen meer dan zijn eigen kinderen. Hij heeft wel een bediende die de wagens onderhoudt. Laurents voormalige adviseur Vaessen bevestigt de smetvrees van de prins. Je mag in zijn villa nooit je schoenen aanhouden want je weet nooit waar je ergens in gestapt bent. Een van de ondernemers die werken deed aan de villa van Laurent, bevestigt dit: We moesten altijd onze schoenen uitdoen vooraleer we binnen mochten. Dat moet een vreemd zicht geweest zijn. Het zorgde in elk geval voor grote vertragingen bij de werkzaamheden aan de Tervuurse villa. Bovendien neemt de prins dagelijks een bad. Ook dat houdt verband met zijn smetvrees.Vaessen weet ook dat de prins niet graag handen schudt. Telkens als hij iemand een hand heeft gegeven, wil hij nadien zijn handen wassen. Nog een illustratie van de prinselijke zin voor netheid vinden we in 2001. De camera registreert hoe prins Laurent, de eregast tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Gentse politie, met veel zorg minutenlang zijn brillenglazen opblinkt met zijn stropdas. De man links van Laurent is Carlos De Clercq, politiecommissaris in Lovendegem. Hij heeft het tafereel ook in de gaten en moet zijn uiterste best doen om het niet uit te proesten.

14

Een typische manifestatie van zijn smetvrees is dat Laurent zijn cola meestal uit het flesje drinkt. Net zoals zijn grootoom Leopold II is hij bang van bacterin. Op 13 juli 2009 omstreeks 15.00 uur zit een getuige op het terras van Den Engel op de Antwerpse Grote Markt. Laurent komt daar aangefietst. Hij is in het gezelschap van een bonte bende. Hij drinkt er een cola met een rietje. Vervolgens gaat hij even apart staan gsm'en en zegt neen, maar toch vriendelijk bedankt tegen de getuige nadat hij hem aan zijn tafeltje uitnodigde voor een drankje.Aansluitend heeft hij, binnen de gehoorsafstand van de getuige, een houterig vlotte babbel met een familie die met hem op de foto wil en mag. Zes volle jaren was Nol Vaessen de rechterhand van de prins. De periode heeft hem voor het leven getekend, zucht de officier tijdens een zoveelste interview met Het Laatste Nieuws. Het waren boeiende, maar slopende jaren. Mijn vrouw leefde erg met me mee en trok zich ook het lot van de prins aan. Ze heeft er een zware depressie aan overgehouden. Zelf heb ik het ook niet uitgehouden. Ik denk dat niemand in staat is om langer dan enkele jaren met Laurent te werken. Volgens Mario Danneels lijdt het geen twijfel dat de prins zich boven de rest verheven acht. De voorbeelden zijn legio dat Laurent zich, achter een guitig imago, een bijzonder belangrijk man acht. Danneels vindt zelfs dat de prins ongemeen narcistisch en egocentrisch gedrag tentoonspreidt en bewust de vloer aanveegt met gevoeligheden enkel omdat hij weet dat hij het zich kan veroorloven. Auteur Van den Berghe bevestigt dat de prins moeilijk kan berusten in een figurantenrol. Volgens Vaessen houdt Laurent enkel van zichzelf. Op een 21 juli scandeerde het volk zijn naam. De narcist die hij was vond het mooi dat de mensen zijn naam riepen. De prins kan ook zeer autoritair uit de hoek komen. Tijdens een conferentie over ecologie vraagt iemand om stilte, maar het help niet. Dan horen we ineens een schelle toon: het is de prins die op zijn vingers fluit. Kan het hier wat stiller?, noteert een aanwezige journalist. Joke Vanhaeren maakte iets gelijkaardigs in Mauritani mee. Toen ze te weinig aandacht vertoonde tijdens een uiteenzetting door de prins, werd ze door hem persoonlijk op de vingers getikt. Ze voelde zich plots een betrapt schoolmeisje. Volgens Jan Van den Berghe wil de prins eigenlijk bovenal geliefd worden: Laurent wil dat iedereen van hem houdt, vertelt hij. Dat alle Belgen vriendelijk zijn tegen hem. Dat iedereen hem de allergrootste noemt. Dat de pers hem niet meer afschildert als Monseigneur Woef of Prins Plankgas, maar als El Simpatico, de Messias van het Milieu, de pleitbezorger van grote en kleine keffers, een koninklijke Robin Hood, tot nut en stichting in het algemeen. Toch kan Laurent ook zeer charmant uit de hoek komen, als hij daar zin in heeft. Eind oktober 2000 springt hij bij zijn bezoek aan Wetteren eventjes binnen bij Germaine Van Der Heyden. Met zijn bemodderde rubberlaarzen aan stapt de prins het woonkamertje van de bejaarde vrouw binnen. Hij stelt de 104-jarige veel vragen over haar rijk nageslacht. Vragen, die Germaine volgens de pers na enige verduidelijking feilloos beantwoordt. De vraag naar Germaines leeftijd houdt Laurent voor het einde. Hij reageert speels verbaasd als Germaine vertelt dat ze al 104 is. Wat, al 104 jaar?, vraagt de prins

15

verbaasd. Ik had je maar zeventig geschat. Waarop Germaine prompt verklaart: Monseigneur, u bent een charmeur. En ik ben heel gelukkig dat u bent langsgeweest. Laurents adviseur Vaessen bevestigt dat Laurent ook zeer menselijk kan zijn. Eind 1994 breekt de Switelbrand uit. Er vallen 15 doden. Laurent is de enige royal in het land. Laurent bezoekt de dag daarop de zwaar verminkte slachtoffers in het ziekenhuis. Volgens Vaessen is hij fantastisch. Zijn emoties waren heel oprecht. Journalist Luc Demullier herinnert zich dat Laurent op 1 september 1997 samen met enkele terminale kankerpatintjes een concert van Michael Jackson in Oostende wilde bijwonen. Dat concert werd afgelast omdat prinses Diana die ochtend was overleden. De zanger was te gemotioneerd. Mensen die Laurent kennen, weten dat hij hij het goed kan vinden met kinderen. Sinds 2000 ontfermt Laurent zich over een jongetje dat in moeilijke omstandigheden ter wereld was gekomen in het Vilvoordse Jan Portaelziekenhuis en er verzorgd werd. De prins was emotioneel geraakt door het kind en besloot hem te steunen', vertelt pediater Michel Deneyer. Om te beginnen met een som geld, maar ook moreel. Hij gaf het personeel schouderklopjes, zodat ze vleugels kregen. Zijn inzet heeft vele deuren geopend. Een PR-stunt was het niet, want zijn engagement is twee jaar discreet gebleven. Iets gelijkaardigs zien we in de nacht van 24 november 2002. Als toevallige passant helpt hij enkele slachtoffers van een verkeersongeval. Het ongeval deed zich voor op de autoweg A8 tussen Rijsel en Brussel ter hoogte van Bassily. De prins keerde terug van Doornik, waar hij in het lokale cultuurhuis de theatervoorstelling Les bijoux de Castafiore had bijgewoond. Omstreeks 00.35 uur reed prins Laurent voorbij de plaats van het ongeval. Een Twingo, die zonder lichten reed, was langs achteren aangereden door een bestelwagen van een pakjesdienst Euro Speed. De bestuurder van de Twingo, Ren Boite, een ongeveer vijftig jaar oude inwoner van het Franse Douai, was op slag dood. In de bestelwagen zaten twee jonge Fransen uit de regio van Lens. Prins Laurent arriveerde als eerste op de plaats van het ongeval. Hij verwittigde de hulpdiensten, haalde de jonge gewonden uit de bestelwagen, diende hen de eerste zorgen toe en probeerde het verkeer vlot te laten verlopen. Hij was zo vriendelijk, verklaarde Nordine Bouchana later vanop zijn ziekenbed. En die blonde mevrouw (wellicht Claire) die bij hem was ook. Die meneer (Laurent) is naar onze auto gelopen. Ik denk dat hij al had gezien dat de chauffeur van die andere auto dood was. Hij heeft dan Miri uit de auto gesleurd. En dan mij. Maar ik zat vast met mijn rechterhand. Ik kon niet weg. Ik was bang. Hij zei dan: Niet bang zijn. Ze zullen u wel helpen met uw arm. Hij is naar zijn auto gelopen en heeft dan de ziekenwagen gebeld. Dan is hij terug naar mij gekomen. Er was ook een blonde mevrouw bij. Die ontfermde zich over Miri. En ook over mij. Ze was heel vriendelijk. Ze vroeg onze namen. En dan vroeg ze waar we woonden. Ze stelde ons heel erg gerust. Ze gingen bij ons blijven tot de ziekenwagen er was. Dan zei die meneer opeens tegen mij: We gaan u ook uit de auto halen. Met al mijn krachten heb ik mijn arm losgewrikt. Hij trok me dan uit de auto. Hij zei dat ik een heel moedige jongen was. De twee Franse tieners werden minuten later in een ambulance gelegd. Die meneer heeft dan nog aan die ambulanciers gevraagd of hij mocht helpen. Hij heeft dan

16

het infuus in mijn arm gestoken. Hij en die mevrouw zijn bij ons gebleven tot de ambulance naar het ziekenhuis reed. Dan waren ze ineens weg. Ik denk dat we door de paniek en de shock hen op dat moment niet eens echt hebben bedankt. Pas toen mijn vriend en ik in de ambulance zaten, hoorden we dat het een Belgische prins was die ons had geholpen. We wisten niet eens dat er prinsen waren in Belgi. We gaan hem een brief schrijven om hem te bedanken. Laurent verklaart nadien dat hij dankzij zijn legeropleiding zo koelbloedig is gebleven. Een paar jaar later, in 2009, is Laurent opnieuw hulpvaardig. Tijdens het concert van Ryksopp eerder op de avond van Werchter werd de prins al gespot in de frontstage, maar blijkbaar liet prins Laurent zich zondagavond ook onderweg naar huis van zijn beste kant zien: toen hij een gestrande politiecombi passeerde, bood hij meteen aan om die mee uit de gracht te duwen. Enkele oplettende festivalgangers waren er als de kippen bij om het gebeuren vast te leggen. Als je echter kijkt naar het filmpje, merk je dat iedereen staat te duwen aan de kant waar de combi in de gracht is gereden en dat enkel prins Laurent aan de andere kant staat te duwen... Zo een grote hulp zal hij dan wel niet geweest zijn. En als tijdens een viering op het paleis dat zelfde jaar de paarden op hol slaan en er slachtoffers vallen, vraagt Claire aan Laurent om te helpen. Hij antwoordt: Wat kan ik doen? In 2003 is Laurent aanwezig op een etentje in het Brusselse. Alle positieve zaken die die avond verteld werden, werden door hem omgebogen in negatieve, vertelt een aanwezige gast. Hij heeft een angstige achterdochtigheid. Hij is bang van alles en van iedereen, en voroal van zichzelf. Alle bronnen bevestigen dat Laurent doorgaans een grote twijfelaar is. De ondernemers die in de jaren negentig werken deden in de Villa Clmentine verklaren dat Laurent voortdurend twijfelde en bovendien wispelturig was. Op eerder gemaakte beslissingen kwam hij voortdurend terug. Volgens hen was hij zonder twijfel een van de moeilijkste klanten. Ook bij de inrichting van de Villa Clmentine veranderde de prins regelmatig van idee. De kleur van de verf bijvoorbeeld werd regelmatig gewijzigd. Hij negeert bovendien systematisch je argumenten nog voor hij ze heeft aanhoord, vult Vaessen aan. Laurent verschilt permanent van mening met anderen, zonder duidelijke reden. Bij de keuze van de kleur en de inrichting van zijn Land Rover, aarzelt de prins erg lang. Je moest geduldig zijn met hem en de directeur van Land Rover was dat ook, schrijft Vaessen. Het lange beslissingsproces heeft ook te maken met de speciale eisen van de prins. De speciale coating van de wagen kost 12.500 euro extra. De auto moest in Mnchen worden overspoten. Volgens diverse bronnen is de prins ook timide. Zelf gebruikt hij daarvoor een truukje: om natuurlijk te praten met mensen stel hij ze naakt voor. Het is een techniek die blijkbaar helpt. Misschien is dat wel de verklaring waarom hij geen namen kan onthouden. Zo moest hij volgens een vertrouweling eens iemand voorstellen aan een dame waarvan hij ook al de naam vergeten was. Ziehier mevrouw, ik laat u kennismaken met mijnheer. Ikzelf houd me met de rest niet meer bezig.

17

De belangrijkste onzekerheid die Laurent met zich meedraagt is deze over zijn afkomst. Hij weet dat sommigen hem verwijten geen zoon van zijn vader te zijn. Hierop antwoordt hij steevast lakoniek dat hij er niet bij was toen hij gemaakt werd. Hij lacht zijn onzekerheid weg, vertelt een vertrouweling. Volgens Vaessen lijdt de prins onder die onzekerheid en speelt die hem parten. Hij vindt het erg dat sommigen hem een bastaard noemen. Hij keek dan ook vaak naar fotos of schilderijen van zijn voorvaderen om te zien of hij bij iemand zijn neus herkende, noteert Vaessen. Er is nochtans geen twijfel mogelijk, Laurent is wel degelijk de zoon van Albert II. Ook John-Alexander Bogaerts bevestigt dat: Laurent was een mooie jongen met zijn halflange haren naar achteren gekamd. Hij leek ontzettend op zijn vader Albert. Het verhaal dat Aldo Vastapane zijn vader zou zijn is du bullshit complet. Prins Laurent is zonder twijfel een ijdel man. Toen ik op het paleis werkte, bleef de kapster van Roger tijdens ceremonien continu aanwezig in het paleis, herinnert Vaessen zich. Daardoor hadden de vorsten altijd iemand ter beschikking om hun haar te doen. Laurent maakte daar gretig gebruik van om gratis zijn haar te laten doen. De prins besteedt ook fortuinen aan schoonheidproducten. Met het geld dat deze mensen (onder wie Laurent, td) uitgeven aan verzorgingsproducten kun je na afzienbare tijd een mooie wagen kopen, beweert Vaessen met stelligheid. Volgens de adviseur van Laurent is uiterlijk alles voor de Coburgers. Dat is omdat ze misschien zon arm innerlijk hebben. Een vriend van de prins: Hij is koppig in zijn ijdelheid en ijdel in zijn koppigheid. Daarnaast houdt Laurent ook van mooie en dure kleren. Op een feestje van Albert van Monaco draagt Laurent een zijden blazer van 5000 euro. Op al zijn hemden laat hij LdB zetten, Laurent de Belgique. Niet, LvB of Laurent van Belgi. Laurent haat het Nederlands. Volgens Vaessen staat zelfs op het beddengoed zijn logo. Het probleem is evenwel dat hij zijn kledij steevast een paar maten te klein koopt of laat maken. Volgens Kathy Pauwels gebruikt hij een techniek die vele vrouwen toepassen: De prins grapt altijd dat hij zijn kostuums te klein koopt zodat hij gedwongen moet afvallen. Het is de Nederlandse krant Trouw ook opgevallen. Een journalist van die krant is er bij op de Nationale feestdag van 2003. Snikheet is het, meer dan dertig graden. Prins Laurent, zoon van koning Albert II, draagt een felrode lange broek en een blauw overhemd met lange mouwen. Een van zijn taken tijdens de viering van tien jaar koning Albert is het openen van de tocht van rollerskaters door Brussel. Hem is een driewielige step toebedeeld, een belachelijk ding dat alleen bergafwaarts kan rollen en waarop de zwaarlijvige prins ver voorover moet buigen tussen treeplank en stuur. Het rood spant om zijn achterste, maar hij verbergt zijn wanhoop achter een donkere zonnebril. Dat Laurent een rode broek durft te dragen, bewijst dat hij een boontje voor mode heeft. Zo is hij peter van mode-ontwerper Bernard Depoorter. Laurent belde de man zelf op nadat de prins getipt werd door zijn vriendin Anne de Bourbon. Laurent voelt zich ook als een vis in het water tijdens de cocktailparty bij de opening van de winkel van Diane von Frstenberg in Antwerpen eind maart 2006. Zoals steeds beperkt Laurent zich tot een cola, al vraagt hij deze keer wel een light-versie van

18

het drankje. Hij is op dieet. Tijdens een korte rondgang in de winkel botst prins Laurent op de Kempense antiekhandelaar Axel Vervoordt die als een goede vriend wordt begroet. Hij (Vervoordt) straalt, noteert de aanwezige pers. Je zou voor minder. Laurent kent Vervoordt van vroeger. De jonge Vervoordt heeft het Belvdere nog ingericht. Midden oktober 2007 zijn Laurent en Claire present op het vip- en persfeestje van modeontwerper Stijn Helsen bij de opening van zijn nieuwe winkel in Hasselt. De prins koopt maatpakken bij Helsen. Niet bekend is of de prins aan Helsen vraagt om de pakken een paar maten kleiner te maken. Een jaar later verschijnt Laurent met een nieuwe bril. 'Bijzonder trendy', vindt Cline Vanstechelman van de Gentse optiek Jo Dirickx. 'De zware monturen met retrolook zijn weer helemaal terug, zeker voor heren. Ook Guy Verhofstadt heeft zich al een soortgelijke bril laten aanmeten.' Wellicht is de montuur van prins Laurent gemaakt van kunststof. 'Van welk merk de bril is, valt moeilijk te zeggen, aangezien er geen enkel merk of herkenningsteken op staat. Maar qua prijs moet dit een montuur van ongeveer 250 euro zijn', aldus Vanstechelman in de pers. Volgens Bernard Depoorter heeft Laurent de bril zelf ontworpen. Anderen beweren dat hij de bril bij hofleverancier Bodart in Brussel gekocht heeft. Eind mei 2010 stelen Claire en Laurent nog eens de show tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd. Een kleurrijk koppel is het altijd al geweest, prins Laurent en zijn prinses Claire, noteert de pers. Het prinsenpaar verschijnt in het geel en het rood tijdens een diner met de juryleden van de wedstrijd. Laurent gaat met zijn kanariegele (!) pak toch met de meeste aandacht lopen. Helaas was er niemand in zwart pak bereid om naast Laurent te poseren, of royalisten hadden in die foto vast en zeker een Belgische vlag ontdekt noteert de pers schamper. Dat Laurent zoveel aandacht schenkt aan mooie en dure kleren, is merkwaardig. Hij verklaart immers dat hij zich naakt het best voelt. Vaessen bevestigt dat de prins vaak naakt rondliep in de villa. Nadat hij een bad had genoemn, liep hij poedelnaakt naar de keuken. Aan de studenten van Supo verklaart de prins: Ik heb er nooit echt bij stilgestaan dat ik prins ben. Het is al moeilijk genoeg om jezelf te zijn. Daarna kan je pas iemand zijn. Ik heb nooit een joint gerookt of alcohol gedronken. Ik heb dat niet nodig. Sommigen zeggen dat ze het nodig hebben om zichzelf te worden. Dat is onzin. Je kan enkel jezelf zijn zonder wagen, geld of andere externe factoren. Naakt ben je pas echt jezelf. Het is een makkelijke bewering van iemand die anderhalf miljard frank heeft gerfd. Dat hij nooit alcohol drinkt, is wel een pertinente leugen. Eind 2003 zet Laurent bij een bezoek aan Poperinge een Hommelbier, een specialiteit uit de streek, aan de lippen. Hommel betekent hop. Normaal drink ik geen bier, maar dit is toch wel bijzonder lekker. Het bevat toch niet te veel alcohol, want ik moet nog naar Brussel terug, verklaart de prins. En heel zelden wordt de prins al eens betrapt met een glas witte wijn. Over de drugs bestaat een bericht dat enkel door Het Laatste Nieuws met uiterste voorbehoud werd gebracht. Medio augustus 2000 schrijft de krant dat ook onze prins Laurent op de lijst van Nicolas staat. De prins is n van de 102 namen die volgens de Luxemburgse journalist Jean Nicolas betrokken zijn in zedendossiers. We willen hier ten stelligste benadrukken dat er geen beginsel van aanwijzing is dat prins Laurent ook

19

maar iets met pedofilie te maken heeft, schrijft de krant. We geven het enkel als voorbeeld van de vergevorderde mythomanie van schandpaaljournalist Nicolas. Zoals bij alle andere namen bevat de informatie over prins Laurent gegevens over de politiedienst die de info ontving, de datum van de klacht, de medebetrokkenen en de aard van de klacht. Prins Laurent wordt genoemd in een klacht bij de politie van Brussel, die dateert van 29 november 1996. In de klacht wordt gesteld dat de prins in behandeling was voor een verslaving en pedofilie en... dat hem cocane geleverd werd door een man met een Italiaans klinkende naam. Er wordt ook nog gezegd dat er een voorstel was om een priv-club op te richten in Brussel, zonder daarbij duidelijk te vermelden wie dat voorstel deed. Volgens gerechtelijke bronnen was dat een van de klachten die totaal uit de lucht gegrepen waren. Dat belette Jean Nicolas niet om die klakkeloos te publiceren. De informatie over Laurent werd aan de Brusselse politie aangeleverd door getuige Obelix. De Italiaanse leverancier van Laurent was de toen veertigjarige Franco Di Napoli. Nicolas publiceert nadien een gelijkaardig boek waarin ook de naam van koning Albert staat. Nicolas en zijn uitgever worden veroordeeld door de rechtbank en moeten een rechtzetting publiceren. Prediabetes? Wel zeker is dat de prins een gewichtsprobleem heeft wat, voorlopig althans, nog geen misdrijf is in ons land. Hij weegt naar eigen zeggen op een bepaald moment 120 kilogram, wat overduidelijk te veel is. Nu is hij flink aangekomen, maar vroeger was Laurent een slanke kerel, herinnert zoon Bogaerts zich. Op diverse fotos is zijn uitpuilende buik te zien. Zijn BMI bedraagt 35, wat de prins in de categorie obesitas van het type 2 doet belanden. Begin oktober 2002, enkele maanden voor huwelijk, wil Laurent wat beter op zijn voeding letten. Ik eet minder, geeft de prins toe. Hij wil fitter worden. Het bericht dat hij op een streng dieet zou staan, met slaatjes in plaats van calorierijke schotels en water in plaats van zijn favoriete cola, ontkent Laurent. Dat bericht werd verspreid door Franstalige kranten. Hij verliest uiteindelijk enkele kilos. Een dieet volhouden is natuurlijk moeilijk. Begin 2003 is Laurent dan ook als een uitgelaten kind op schoolreis. Laurent opent Agriflanders 2003, de land- en tuinbouwbeurs in het Gentse Flanders Expo. De prins smult van alles wat hem wordt aangeboden: flensjes, een ijsje. Kleine porties weliswaar, preciseert de pers. Eind april 2004 weten we hoeveel de prins weegt. Een paard weegt n ton, ik weeg 120 kilogram. Laurent verklapt het toen hij samen met de kindergemeenteraad van Nijvel wordt rondgeleid in het arboretum van Tervuren en een boerenpaard ziet staan. Honderdtwintig kilo is natuurlijk veel te veel voor een man die 1.85 meter meet. Medio maart 2005 kopt de pers dat Laurent opnieuw op dieet is, uit liefde voor zijn vrouw. De echte reden is dat Laurent een fikse waarschuwing krijgt van zijn arts. De bloeddruk van de prins is veel te hoog en hij zou de eerste symptomen vertonen van een beginnende diabetes. Volgens Vaessen hield Laurent altijd suiker bij de hand. Volgens de Gazet Van Antwerpen verliest Laurent kilo's met een dieet uit Tweede Wereldoorlog. Het betekent gewoon minder eten. Veel respect voor de slachtoffers van die oorlog wordt hiermee niet getoond.

20

Laurent begint voor de tweede keer aan een vermageringskuur. Ik ben niet aan het kuren, maar probeer wel te vermageren. Gewoon door minder te eten, zegt de prins zelf. Het leefmilieu is veel belangrijker dan het feit of ik honderd gram meer of minder weeg, nuanceert hij wel. Het probleem van Laurent wordt evenwel niet uitgedrukt in gram maar in kilo. Bij de begrafenis van de Luxemburgse groothertogin Josephine-Charlotte kon prins Laurent niet verbergen dat zijn uniform van de Zeemacht te eng was geworden. Claire zou hem nu weer naar een vermageringsspecialist hebben gestuurd, noteert de pers. De prins zou hebben beloofd geen cola meer te drinken en zou ook zijn dagelijkse pastaschotels geschrapt hebben. Kathy Pauwels: Laurent zegt steeds dat hij op dieet is, al is daar niet altijd veel van te merken. Zo drinkt de prins bijvoorbeeld ongelooflijk graag cola. En enkel en alleen maar the real stuff. Cola light is niet aan hem besteed. Ook is hij zot van bruine suiker. Die suiker strooit hij volgens intimi kwistig op zijn pasta. Deze keer heeft Laurent meer succes met zijn dieet. Eind mei 2006, op de tuindagen in Wetteren, waar prins Laurent zondag de 'prinses Claire'-roos mag dopen, vertelt de prins trots dat hij al 10 kilo is afgevallen. Zijn geheim? Ik ben gewoon wat minder gaan eten, en ik probeer zo weinig mogelijk te snoepen. Ik voel me nu al veel beter in mijn vel. Ik zou graag nog wat meer afvallen. En het lukt wel, stap voor stap. Volgens Vaessen is de prins verslaafd aan zure beertjes, snoepjes in de vorm van die dieren. Peter Van Camp weet dat die voorkeur voor suiker al bestond in zijn jeugd. Af en toe zag ik de prins voor ons huis (in Wilrijk) fietsen, richting krantenwinkel. Daar kocht hij geregeld een portie snoep, want blijkbaar was hij nogal een zoetekauw, vertelt hij aan biografe Joke Vanhaeren. Bij zijn dieet neemt de prins supplementen in. Eind september 2009 verklaart hij bij een bezoek aan Vitasana in Flanders Expo dat hij een fervent voorstander is van die supplementen. Voedingssupplementen dragen bij tot een daling van de kosten in de ziekteverzekering. Daar waar geneesmiddelen genezen, voorkomen deze producten ziektes en zorgen voor een gezond lichaam. Vandaag eten we te snel, ongezond en slecht. Supplementen zijn een prima oplossing, doceert de prins. Het doet denken aan de liefde van zijn moeder en zus voor homeopathie. In het voorjaar van 2011 is de prins opnieuw op dieet. Hij is sterk vermagerd. Het kan ook het gevolg zijn van de stress die de prins dan ondervindt omwille van zijn omstreden Congoreis. Laurent wordt midden mei gespot met zijn dochter Louise in de loge van de Koningin Elisabethwedstrijd. Als hij een camera van VTM ziet, verstopt de prins zich achter een gordijn. Het valt inderdaad op dat de prins scherper staat. Volgens de Brusselse krant La Capitale is Laurent wel 15 kilo kwijt. Hij heeft het dringende advies van zijn arts gekregen om overtollig vet kwijt te raken om diabetesproblemen te vermijden. Of zou de prins al last hebben van die ziekte? Begin juli 2011 komt de prins ten val op de rode loper in Monaco bij het huwelijk van Albert II. Volgens sommigen heeft de prins een appelflauwte gekregen. Een auto reed weg over een plank. Dat zorgde voor een tegengewicht, waardoor mijn man ten val kwam, beweert Claire zonder overtuigingskracht. Sport

21

Sport is natuurlijk ook goed om te vermageren. Tijdens de Special Olympics 2001 brengt Laurent een bezoek aan de spelen. Hij is volgens aanwezigen enthousiast. Zoals bij elke editie kwam ook nu weer een lid van het Hof naar de spelen. Dit keer was prins Laurent van dienst. Hij ging eerst een kijkje nemen in de Grenslandhallen, speelde een partijtje hockey en liet merken dat hij een meer dan behoorlijk tafeltenisser is. De prins kreeg zelf een medaille en deelde er uit aan winnaars en verliezers. Hij vertelde de cameraploegen wat ze zeker moesten filmen. Daarna trok hij naar het sportcentrum van Kiewit waar hij al even enthousiast werd onthaald door atleten en hun gevolg. Hij was er in zijn element. Hij sloot zijn bezoek in de VIP-tent waar hij meer dan twee uren bleef. Als kind was de prins verzot op fietsen. Dat weten we dank zij het opstelletje dat Laurent maakte voor de leraars van Pius X. Zwemmen vindt de prins ook wel leuk. Zelfs al moet hij daarvoor in kamerjas naar het paleis van Laken rijden. Meestal trekt hij baantjes in een zwembad van de exclusieve club Aspria. Volgens Christof Herbster van Aspria is Laurent een overtuigd lid van de club. De prins is zelfs in Duitsland aanwezig bij de opening van een nieuw zwembad in 2009. Waar alle watchers het over eens zijn, is dat Laurent het moeilijk heeft met een tweerangsrol. Hij heeft immers een groot ego, volgens sommigen groter dan dat van zijn oudere broer Filip. John-Alexander Bogaerts noemt Laurent niet voor niets onze kleine Sarkozy in Humo. De Franse president is ook niet echt bekend omwille van zijn bescheidenheid. In De Standaard verklaart Jan Van den Berghe hierover: Aan de ene kant heeft men de mond vol van de democratisering van de monarchie, maar men houdt nog vast aan een strikt protocol. Je hebt nu eenmaal prinsen van koninklijke bloede die niet in aanmerking komen voor de troon, maar die de lichtheid van het leven consacreren. Het wordt alleen maar een tragedie als je je moeilijk in die rol kunt vinden van tweede keus en man in de schaduw. En zoals bekend heeft Laurent daar een tijd mee geworsteld. Volgens anderen worstelt de prins daar vandaag nog steeds mee. Nol Vaessen vult in Het Laatste Nieuws aan: Hij haalde ook altijd rare fratsen uit bij het jaarlijkse bezoek aan de koninklijke crypte, waar koning Boudewijn begraven ligt. Hij vindt het zeer oneerlijk dat de ene een graf krijgt en andere familieleden een gedenksteen met een opschrift. 'Wat zal het worden voor mij?', vroeg hij zich een keer luidop af. 'Nana. Cola. Blabla. Basta?' Laurent haat protocol en plechtigheden omdat hij niet de primus is. Bij een bezoek van het Duitse staatshoofd had hij zich kaal geschoren. Zijn vader was razend toen hij op de plechtigheid verscheen. Koning Albert vertelde zijn genodigden dan maar dat zijn zoon een speciale opleiding aan het volgen was als duiker en zich daarom onthaard had. Ook de buitenwereld kon een kale Laurent aanschouwen. Op 21 juli 1999 verloopt het defil ondanks dreigementen van de GIA op wieltjes. De optocht staat dat jaar in het teken van 50 jaar NAVO. Meest opgemerkte verschijning is opnieuw prins Laurent, die zich voor de gelegenheid volgens de pers militair had laten kaalscheren.

22

Tijdens plechtige ontvangsten in de serres van Laken was het ook vaak prijs, vervolgt Vaessen. Hij imiteerde bij voorkeur de grootmaarschalk, die telkens een buiging maakt als de koning iemand de hand drukt. Tot grote woede van de koning. 'Commandant, zorg dat mijn zoon daarmee ophoudt', fluisterde de vorst in het oor van Vaessen. In het najaar van 1996 is Laurent te gast op de boekenbeurs in Antwerpen. Hij mag er zijn boek De hond als gids signeren. Burgemeester Leona Detige van Antwerpen en prins Laurent parkeren hun autos op het recent aangelegde fietspad. Bovendien geeft Detige aan de politie de opdracht gegeven om deze toestand te gedogen. Dat is althans de boodschap van de Antwerpse afdeling van de Fietsersbond. Politieagenten ter plaatse kregen volgens de bond de opdracht automobilisten, die dit voorbeeld volgden, wel te verbaliseren. Die overtreding is flagrant in strijd met de voorbeeldfunctie die van deze personen verwacht wordt. Midden mei 2001 brengt Laurent een bezoek aan Sidmar. Net daarvoor was er een staking in het bedrijf. Die werd precies op tijd opgeheven om het prinselijk bezoek niet in gevaar te brengen. De prins krijgt er een rondleiding als voorzitter van het KINT. Deze keer was hij maar twintig minuten te laat. De veiligheidsprocedure volgen ziet Laurent niet zitten. Terwijl het kransje gidsen, ingenieurs en directiemensen een helm dragen, vertikt Laurent het bijna voortdurend een pot op zijn hoofd te zetten, noteert de aanwezige pers. Een paar jaar later krijgt hij het aan de stok met de politie van Sint-Pieters-Leeuw. De prins is met Claire aanwezig op een modeshow van Spullenhulp. De prins reed zelf met de wagen naar de happening en parkeerde zich op het terrein voor de nooduitgang. Toen de politie de wagen opmerkte, snorde ze op wie de eigenaar was en kwam zo bij prins Laurent terecht. 'We wisten niet eens dat de prins zou komen', aldus commissaris Christian Steens aan de pers. De politie vroeg de prins zijn wagen te verplaatsen, wat hij na enig aandringen deed. Maar toen de prins op weg naar zijn wagen ook nog in hondenpoep trapte, moest de politie het ontgelden, noteert de pers. In 2011 komt uit dat Laurent op een vlucht van Brussels Airlines voor heel wat commotie heeft gezorgd. Volgens het personeel wilde Laurent in 2010 twee keer in business class zitten, terwijl hij enkel had betaald voor economy. Ook zou hij geweigerd hebben om de drankjes te betalen. De prins ontkent wat er gezegd wordt in de media en hij vindt het ook niet correct dat mensen er tien keer op terugkomen. De krant De Morgen kon achterhalen dat het om een vlucht ging van vrijdag 11 juni 2010 met bestemming Stockholm-Bromma voor de huwelijksplechtigheid van prinses Victoria van Zweden. Hij kiest altijd voor goedkope b.light-tickets, vertelt iemand van de luchtvaartmaatschappij aan de krant. Als hij aan boord komt, eist hij een plek op in businessclass of, bij wijze van compromis, in b.flex (een niveau net onder businessclass). Want, redeneert hij, hij is nu eenmaal prins en het is altijd zo geweest. Al van in de tijd van Sabena. Toen reisden de prinsen blijkbaar gratis en kregen ze een vipbehandeling. Het lijkt niet echt te lukken om de prins duidelijk te maken dat tijden veranderen. Onder het vliegend cabinepersoneel ontstaat lichte paniek als blijkt dat de naam van Laurent op de passagierslijst opduikt.

23

Nol Vaesen herinnert zich hoe het vroeger was: De mensen van Sabena waren blij en zelfs vereerd als ze hoorden dat er een prins zou meevliegen. Onmiddellijk werden plaatsen vrijgemaakt in businessclass. Het cabinepersoneel maakte een ingestudeerde buiging als de prins het toestel binnenkwam. Het ging zelfs zo ver dat de zetel achter hen, zelfs al was die geboekt door een goede Sabenaklant, werd vrijgemaakt. De prins 'had het niet graag' dat er iemand achter hem kwam te zitten. Hij wilde zijn rugleuning zo ver als mogelijk naar achteren kunnen klappen. In die goede periode moest Laurent ook niet betalen voor een vlucht. Daar kwam enkele jaren geleden verandering in. Volgens een goede bron onder druk van het paleis om Laurent te straffen. Sabena-stewardess Nora Valckx herinnert zich in Humo een anecdote die midden jaren tachtig plaatsvond. De grappigste (passagier) was prins Laurent. We zaten op een nachtvlucht en de meeste passagiers sliepen. Laurent was toen een jaar of twintig, en stond boven aan de bar in een Boeing 747 wat te kletsen met de commandant. 'Monseigneur, ik heb gehoord dat u uw studie in Amerika doet?' - 'Och, studeren...' 'Maar ik heb gehoord dat de Amerikaanse campussen zo leuk zijn, Monseigneur.' - 'Niet in Pennsylvania, waar ik zit hoor! Daar ligt iedereen al om acht uur in bed.' Enfin, op een bepaald moment vroeg Laurent of hij een colaatje mocht meenemen naar zijn cabine. Wij met drie hostessen in koor: 'Oui Monseigneur! We zullen hem komen brengen.' 'Niet nodig,' zei Laurent. 'Ik neem hem zelf wel mee.' Een minuut later horen we hem in zijn cabine plots roepen. 'Oeioei! Qu'est-ce que maman va dire?! Hij had al die cola over zijn lichtbeige kostuum gemorst - we hebben ons zot gelachen. En wij met drie hostessen maar wrijven om zijn kostuum proper te krijgen. Ik denk dat hij dat wel prettig vond. Die anecdote dateert uit de jaren tachtig. Toen was Laurent een ander persoon. Een kwarteeuw later gedraagt de prins zich ronduit vervelend. Na een vakantie met zijn gezin in Itali gaat Laurent op 14 augustus 2010 aan boord van de Brussels Airlines-vlucht naar Brussel. Hij heeft zes tickets bij zich, want hij is vergezeld van prinses Claire, prinses Louise, de prinsjes Nicolas en Aymeric en een nanny. Het zijn zes b.flex-tickets, maar er zijn deze keer verscheidene lege plaatsen in businessclass, weet De Morgen. Hij plofte zich daar gewoon neer, zegt een ooggetuige. Zonder wat te vragen. Het cabinepersoneel overlegde en besloot niet nog eens het risico te lopen op een scne. Het gedrag van de prins was zonder meer grof. Hij had zich via een aparte gang naar het vliegtuig laten brengen, liet de andere passagiers wachten en kwam pas aan boord toen iedereen al zat. Opnieuw bestelde het gezelschap drankjes en voedsel en werd er niets betaald. Tijdens de vlucht kreeg de prins jeuk en moest de nanny onder het oog van iedereen zijn rug krabben. Een mooi gezicht. De prins vliegt niet altijd met Brussels Airlines. Eind augustus 2007 publiceert de Indonesische krant The Jakarta Post een foto van de prins op een luchthaven in Bali. Hij stond samen met zijn vrouw en kinderen klaar om een vliegtuig te nemen van het staatsbedrijf Garuda. De vliegtuigmaatschappij werd twee maanden daarvoor nog door de Europese Commissie op een zwarte lijst geplaatst. Ze mag niet vliegen op Europa, en reisbureaus moeten hun klanten afraden lokaal met Garuda te vliegen. In 2009 werd Garuda opnieuw van de zwarte lijst gehaald. Voor zover bekend deed Laurent niet lastig op deze vlucht. Maar Vaessen herinnert zich een ander incident met de prins: Laurent was te laat voor een vlucht die vanuit Genve zou vertrekken. Toen de stewardess hem de toegang ontzegde, wijzend op

24

de klok, werd Laurent agressief. Hij schermde met het feit dat hij een prins was waarop de vrouw zei dat hij zich in een republiek bevond. Laurent mocht het vliegtuig niet in. Een bevriende airhostess herinnert zich een ander incident met Laurent: Hij kwam aan boord van het vliegtuig met gigantisch veel bagage. De bestemming was Zwitserland. De prins had drie paar skistokken, twee paar skilatten, en enkele zware koffers bij zich. Met zijn skistokken hinderde hij de reeds aanwezige passagiers. Er ontstond zelfs ruzie toen een collega van me zijn bagage wilde overnemen. We waren radeloos. Vaessen bevestigt dat Laurent een kort lontje heeft. Hij onsteekt snel in een woedeaanval. Na een bezoekje aan zijn familie kreeg Laurent een woede-aanval. Hij sloeg uit frustratie de ruit van een nieuwe Toyota in. Het bloed spatte alle kanten op. Ook sloeg hij eens een tafel doormidden met een welgemikte karateslag. En nog volgens Vaessen heeft Laurent grootmaarschalk Jan Willems op het hoofdkwartier van Proximus letterlijk buitengekegeld. Hij had hierbij het kostuum van Willems gescheurd. Het personeel van Proximus schrok van de houding van Laurent. Bogaerts vult in zijn niet gepubliceerd manuscript aan: Hij (Laurent) had een woede-uitbarsting bij DIeteren Auto, waar hij een Porsche wilde kopen van vijf miljoen (frank) en betalen met cash terwijl die al gereserveerd was voor een andere klant. Laurent ging er helemaal door het lint toen op een njet van de garagehouder stuitte. Een bevriend psychiater vertelt dat Laurent veel kenmerken vertoont van een borderliner. De borderline-persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis. De naam borderline betekent letterlijk 'grens'. Iemand met de borderline-persoonlijkheidsstoornis heeft vaak een laag gevoel van eigenwaarde en een sterke neiging tot extreme (voor)oordelen. In relaties met vrienden en/of partner is het vaak alles of niets, vaak eerst alles en daarna plotseling niets, verklaart de psychiater. Het is een emotieregulatiestoornis. Het lage gevoel van eigenwaarde leidt vaak tot manipulatie. Veel borderlinepatinten proberen hun onzekerheid te overschreeuwen door provocerend gedrag, om hun onzekerheid te compenseren. Nogal wat borderliners leven met de angst om verlaten te worden. Zelfs in een groep mensen kunnen ze zich eenzaam voelen, vervolgt de psychiater. Een hoog percentage borderline-patinten meldt emotionele verwaarlozing in de jeugd. Door deze verwaarlozingen zijn er hechtingsstoornissen ontstaan. Een typisch kenmerk is dat mannen zich meer op de buitenwereld afreageren. De borderline-persoonlijkheidsstoornis uit zich als een aanhoudend patroon van instabiele interpersoonlijke relaties, een instabiel zelfbeeld, instabiele emoties en een sterke impulsiviteit. De persoon heeft een identiteitsprobleem: een aanhoudend sterk instabiel zelfbeeld of een sterk negatieve eigenwaarde. De persoon is impulsief op minimaal twee terreinen die mogelijk zelfbeschadigend zijn, bijvoorbeeld met geld smijten, gevaarlijk en snel rijden, te veel eten. De persoon vertoont regelmatig sucidaal gedrag of dreigt hiermee. De persoon is affectief instabiel door wisselende stemmingen, bijvoorbeeld intense episoden van woede, irritatie of stress, die meestal enkele uren duren en zelden langer dan een paar dagen. De persoon heeft chronische gevoelens van leegheid. De persoon heeft ook intense woedeaanvallen of problemen om de woede te

25

beheersen, bijvoorbeeld regelmatige driftbuien, aanhoudende woede of herhaaldelijke vechtpartijen. Laurent lijkt volgens de arts een illustratie van het impulsieve type met emotionele instabiliteit, slechte impulsbeheersing en emotionele uitbarstingen. De omgang met mensen met deze persoonlijkheidsstoornis is moeilijk: een soms verstikkende toeneiging wordt vaak afgewisseld door perioden van absolute afwijzing. Dat kan binnen een zeer kort tijdsbestek en zeer abrupt gebeuren. Borderliners hebben soms het gevoel mee te spelen in een film. Soms treedt er dissociatie op: mensen met borderline kunnen af en toe even heen zijn, voor een bepaalde tijd niet meer in de realiteit, legt de psychiater uit. Het lijkt dan alsof zij zichzelf in een film zien acteren. Dissociatie is een vluchtmechanisme om de emoties onder controle te houden. Het treedt meestal op als de stress teveel wordt. De grote droom van Laurent is om mee te spelen in een langspeelfilm. Toeval? In het interview in Supo beweert Laurent nochtans dat hij minder van films houdt dan van muziek. Hij geeft alweer een vreemde verklaring. Ik hou niet zoveel van film als van muziek. Films zijn andermans creativiteit terwijl muziek mij inspiratie geeft. Mijn voorkeur gaat uit naar romantische films en fantasiefilms, zoals The adventures of Baron Munchausen. Ik kijk graag naar Belgische films. Dat zijn films van topkwaliteit. Ze worden met een laag budget gemaakt en hebben toch een hoge uitstraling. En van de beste Belgische films vind ik Cest arriv prs de chez vous. Mijn favoriete actrice is Marion Cottilard. Ze is niet heel mooi, ze heeft vooral uitstraling. Een goede recente film van haar is A good year. Goh, wat zou ik graag in die film spelen, hij is zo romantisch. Het is de ultieme wens van Laurent om in een film te spelen. Hij geeft het zelf toe. Regisseur Rob Van Eyck bood hem zelfs die kans. Hij bood prins Laurent een rol aan in zijn film Pandemonium. Ik hoorde dat hij in geldnood zat. Ik wou 70.000 euro op tafel leggen. Laurent moest z'n rol niet eens instuderen, want de derde Afterman-film wordt er eentje zonder dialogen. Maar de prins stuurde mijn briefje ongeopend terug. Vreemd, want toen ik destijds Berncastel draaide, met Wendy Van Wanten in de hoofdrol, was Laurent wl genteresseerd. Intussen heb ik een dubbelganger gevonden. Die is minstens zo goed als de echte. De verklaring is dat het Paleis een veto stelde tegen de plannen van Laurent. Voorlopig zullen we de prins dus niet op het witte scherm zien. Vlak voor het huwelijk in 2003 van Laurent en Claire schetst Jan Van den Berghe in De Standaard het volgende portretje van de bruidegom. De prins heeft een beetje het imago van een paleishooligan.In zijn contacten met de media is hij onberekenbaar en vaak zelfs grappig. Hij is ook het meest toegankelijke lid van de koninklijke familie. Hij is dan wel geen normaal mens, maar hij gedraagt zich toch iets normaler dan zijn familieleden. Zijn imago zorgt ervoor dat de mediabelangstelling voor het huwelijk groter is dan het belang ervan. Een jaar later vult reclamemaker Wim Schamp in Het Nieuwsblad het portret van Laurent aan. Hij heeft een hoog Jean-Marie Dedecker-gehalte. Laurent is onvoorspelbaar, onhandig, een wild projectiel. Hij is tegelijkertijd dierenactivist, kunstliefhebber en prinselijk hoeder van Pre Gilbert. Het volk vindt hem grappig. Uit

26

een recente peiling blijkt dat hij bovendien de populairste figuur is in het koningshuis. Diezelfde enqute wijst er ook op dat hij ook de minst bekwame figuur van allemaal is. Maar in zijn geval doet dat niet eens terzake. Laurent zal toch nooit koning worden. Wat hij ook uitspookt, de prins wordt altijd vergeven. Het feit dat hij zijn kinderen (de tweeling, td) een beetje lelijk vindt, en dat ook nog eens vertelt aan een journalist, is niet zwak, maar is menselijk. En Claire? Een vinnig tante, dat wel, maar haar aanwezigheid maakt voor hem niks uit. Schamp roept Laurent op om vooral de clown blijven. Of nog beter, laat hem afstand doen van al zijn prerogatieven, en laat hem opkomen met de verkiezingen. Maakt niet uit welke partij. Dat zou pas wereldnieuws zijn. Laurent doet dat niet. Integendeel. Hij kiest ervoor om in de pas te lopen. Volgens Laurents adviseur is dat omdat hij bang is om zijn dotatie te verliezen. Een echte dwarsligger zoals prins Karel of Marie Christine is Laurent dus zeker niet. En de stelling dat de prins altijd vergeven wordt, is midden 2011 al helemaal achterhaald. Volgens vrijmetselaar en advocaat Pierre Legros is Laurent een shakespeareaans personage: Tragisch en pathetisch tegelijk, zucht de juridische raadgever van de prins in Humo na de omstreden Congoreis in het voorjaar van 2011. Men gebruikt hem. Hij is een voorwendsel voor gevechten die zich elders afspelen. Legros verwijst impliciet naar het debat over de afschaffing van de monarchie. Laurent wordt volgens Legros misbruikt om het koningshuis in ons land te verzwakken. We kunnen de redenering ook omdraaien. De talrijke vrijmetselaars die Laurent omringen, met Legros en Van Aerschot op kop, gebruiken of misbruiken de prins in hun gevechten tegen de katholieke inwoners van het Paleis van Brussel. Zo zijn zij misschien de echte doodgravers van de Belgische monarchie. We hebben geprobeerd in dit boek een zo volledig mogelijk portret te schetsen van prins Laurent. Een film ware nochtans beter geweest. Patrick Weber, auteur van Franstalige boeken over de monarchie, beaamt dit. Het leven van Laurent bevat alle elementen voor een succesvolle film: macht, ambitie, een moeilijke relatie tussen vader en zoon. Weber vergeet bovendien de belangrijkste ingredinten: snelle wagens, mooie vrouwen, geld, fraude. De acteur die Laurent moet spelen, zoeken we best niet te ver. We vragen het gewoon aan Laurent zelf. Het is zijn grote droom. Sterke verhalen vertellen over prins Laurent is niet zo moeilijk, noteert Luk Van der Kelen van Het Laatste Nieuws. Hij vertelt ze zelf graag aan al wie het horen wil. Laurent is het type van de sympathieke bandido die in verre landen is geweest en in het dorpscaf van zijn exploten vertelt. De beer die hij heeft geschoten, de grap die hij heeft uitgehaald, wat hij allemaal niet durfde en hoeveel vrouwen hij niet heeft gehad. Meestal zit er een grond van waarheid in, maar na drie keer vertellen is de vis inmiddels wel twee meter lang geworden. Volgens de journalist is het een manier van de prins om de aandacht te trekken en de liefde en geborgenheid te vinden, die in paleizen vaak ver te zoeken zijn. Bij Laurent komt daar een verzetshouding bij en een gebrekkige sociale omgangstaal, die typisch is voor de bekakte en uitdagend decadente milieus van de Brusselse bourgeoisie, die koningskinderen in dit land frekwenteren.

27

Om Laurent goed te begrijpen, moeten we teruggaan naar zijn jeugd. Tegelijk moeten we opletten dat we niet te veel belang hechten aan deze periode. Niet alle problemen van de prins vinden hun oorsprong in zijn mislukte opvoeding. In 2013 wordt Laurent vijftig. Zijn kindertijd ligt dan al lang achter zich. 'De jeugd van Laurent was zeer destabiliserend', stelt een intimus van de koning nog eens in De Standaard. 'De koning en de koningin beseffen dat ze als ouders tekortgeschoten zijn. Ze weten dat Laurent daarmee worstelt. Ze zijn daar diep door getekend. Contact is er nauwelijks nog. Laurent wil dat niet meer. Ook niet met zijn broers of zussen. Hij zegt ook de vreselijkste dingen over hen. Ik heb hem zijn vader eens een mossel horen noemen. Ik mijd hem daarom. Ik heb schrik van zulke mensen.' Er zijn zeker verzoeningspogingen geweest. Etienne Davignon en consoorten hebben bemiddeld. Tevergeefs. Het huwelijk met Claire heeft de banden even aangehaald. Een warme, slimme, zeer opmerkelijke vrouw. Ten tijde van het Marineschandaal was zij het verbindingsteken tussen Laken en Laurent. Maar ook die relatie is fel bekoeld. Je voelt in die familie een constante onderhuidse, onuitgesproken spanning en tristesse. De koning is al niet meer van de jongste. Hij heeft zeer veel zorgen met de politieke situatie. En nu dit erbij. Hij is diep gegriefd. Als staatshoofd, als vader, en als mens.' Een insider is oprecht bang voor de kinderen van Laurent. 'Voor zijn kinderen heb ik het meeste schrik. Het is karakterieel. Hij zal zich niet laten leiden. Ook niet als ze dreigen zijn dotatie af te nemen. Alleen: dn pas zou hij een magneet worden voor louche figuren. Dn pas zou hij voor gigantische problemen zorgen.' Een vriend van de prins ontkent dat de kinderen van Laurent onbelangrijk zouden zijn. Integendeel, hij is razend ambitieus voor hen. De kindermeisjes moesten alles kunnen en kennen. Zo wil hij zijn eigen jeugd compenseren. Vaessen vult aan: Laurent heeft (daarnaast) geen eigen project in zijn leven. Het zijn anderen die voor hem de weg hebben uitgestippeld en nog uitstippelen. Dat is een levensgroot probleem. Hij wordt geleefd. Als hij niet verplicht wordt iets te doen, dan brengt hij het grootste deel van de dag door in zijn bad. Intussen hangt hij permanent aan de telefoon. Die uitspraak willen we nuanceren. Laurent laat voor het eerst zijn echte drijfveer zien in 2005. Hij verklaart dat de ecologie een rendabele toekomstsector is. Het is vanaf nu d uitdaging van mijn leven: bewijzen dat je met het milieu veel geld kan verdienen. Duidelijker kan niet. Geld is zijn drijfveer. Toch is hij dan al miljardair in frank dank zij een mooie erfenis van zijn oom Boudewijn. Prins Laurent is volgens een redacteur van De Standaard bovendien niet zo overbodig als wel eens beweerd wordt. Zo hebben zijn snelle auto's en zijn amoureuze strapatsen menig royalty-watcher brood op de plank bezorgd. Laurent, dat is smullen in vergelijking met de houten klaas Filip waar je geen kolom mee gevuld krijgt. En het kan geen kwaad het koninklijke buitenbeentje eens kritisch aan te pakken, want je riskeert er de toorn van de troon niet mee besluit de journalist slim. Dat laatste is een belangrijke opmerking. Door Laurent op zijn plaats te zetten, versterk je impliciet de macht van de koning n de kroonprins. Telkens Laurent opnieuw een frats uithaalt, wordt het verschil met de ernstige kroonprins ongewild benadrukt. De Franstalige hoogleraar Marc Lits vult aan: In 2007 (ten tijde van het Marineproces) hadden de Flaminganten door dat Laurent de zwakste schakel is in de

28

ketting van het Paleis. Door Laurent aan te vallen, hoopten ze de eenheid van het land te verbreken. In 2011 is de situatie omgekeerd: Laurent slaagt erin om Vlamingen en Walen samen te brengen in hun gezamelijke kritiek. Bovendien speelt een ander belangrijk element mee: Filip moet straks koning der Belgen worden en men weet dat hij geen groot licht is. In vergelijking met de stuntelende Laurent verhoogt Filip echter zijn aanzien, beweert Vaessen met stelligheid. In het voorjaar van 2011 wordt Laurent nog eens frontaal aangevallen omwille van zijn omstreden Congo-reis. Het noopt auteur Arnon Grunberg in Humo tot een spottend stuk. Als u niet van mensen houdt, kunt u misschien iets met dieren doen. Zieke honden verzorgen of mishandelde paarden opvangen. Ik weet zeker dat uw vader en de heer Leterme daar geen bezwaar tegen hebben. Zou Grunberg niet weten dat Laurent dat al doet? Zeker is dat de kritiek op de reis de prins onder druk zet. Laurent zit vol spanning en frustratie. En verkeerd woord volstaat voor een tirade. De laatste tijd is hij niet meer te herkennen: wantrouwig, bang voor zijn eigen schaduw, mensenschuw, verklaart een insider in Humo begin juli 2011. Als we tot slot aan een royaltywatcher vragen om Laurent in vijf trefwoorden te omschrijven antwoordt hij dit: Koppig, verwend, tegendraads, belust op geld, onvoorspelbaar. Het komt enigszins overeen met het door auteur Anne Rice gecreerde fictieve personage prince Laurent in haar boeken. Zelf omschrijft Rice haar personage als iemand die tegelijk held en slachtoffer speelt. Laurent, het personage welteverstaan, is volgens Rice ook iemand die de complexiteit van de menselijke ervaring ten volle begrijpt. Nol Vaessen bevestigt de vijf trefwoorden en krijgt het laatste woord over zijn voormalige protg: Laurent vormt meer en meer een gevaar voor de monarchie. Hij is een gevaar omdat zijn acties totaal ondoorgrondelijk zijn. De Belg ziet het koningshuis als iets filantropisch, altrustisch. Laurent is echter een pure geldwolf.

29

30