Vous êtes sur la page 1sur 376

W^P^'

"^T.

-nrt>iJC'*.:i>

t*'' t

^^

W:*i

rf

UNIVERSITAS CATHOLICA
IN

OPPIDO LOVANIENSI.

FACULTAS THEOLOGICA.

186667.
N CCCXXVI.

DE VITA ET SCRIPTIS

S.

JACOBI SARUGENSIS.

,,

DE VITA ET SCRIPTIS

SANCTI JACOBI,
BATNMliM
SARIiGI IN

MESOPOTAMIA EPBCOPI,

T,\

CLM EJUSDEM SYRIACIS CARMIJIIBUS DUOBUS INTEGRIS \C ALIORUM ALIQUOT FRAGMENTIS , NECNON GEORGil EJUS DISCIPULI OKATIONE PANEGYRICA , CODICIBUS VATICANIS NUNC PRIMUM EDITIS ET LATINE REDDITIS.

DISSERTATIO HISTOKICO -THEOLOGICA


QUAM CUM SUBJECTIS TUES(BUS
,

ANNUENTE SUMMO NUMINE


ET

AUSPICE

BEATISSIMA VIRGINE

MARIA,

EX AUCTORITATE RECTORIS MAGNIFICI

NICOLAI JOSEPHI LAFORET


S.

D.

CliClCUL.

INT.

ECCL.

C.ATH.

NAMURC

CAN. HON.

S.

THEOL

UOCT.,

ORD. CHRISTI DEC, ACAD. RELIG. CATH. ROM. SODALIS

ET CONSENSU

S.

FACULTATIS THEOLOGIC,*:

PRO GRADU DOGTORIS


IN

IN
IN

S.

THEOLOGIA
,

UNIVERSITATE CATHOMCA
IIITE

OPPIDO LOVANIENSI
,

KT LEGITIME CONSEQUENDO

PUBLICE PROPUGNABIT

JOANNES BaPTISTA

ABBELOOS
,

EX GOVCK, PRESB.
Licent.

.\UCHID.IOEO.

Mechliniensis

S. Theol.

DiebusXl, XIII etXVmensisJulii,abhoraXad

I,

an.

MDGCCLXVII.

LOVANII
EXCUDEBANT VANLINTHOUT FRATRES
li.MVERSlTATIS
,

j^

TVPOGRArHI.

^??/^^
0-*

/\

Aa/v\

EMINENTISSIMO

AC

REVERENDISSIMO

SANCT.E

ROMAN.E

ECCLESK^i

PRINCIPI

ENGELBERTO CARDINALI STERCKX


ARCHIEPISCOPO
.

MECHLINIENSI

BELGII

PRIMATI

CONCREDITI

GREGIS

PASTORI

OPTIMO

VIGILANTISSIMO

DOCTRINA

PIETATE

MANSUETUDINE

SPECTATISSIMO

STUDIORUM

FAUTORI

MUNIFICENTISSIMO

IN

TESTIMONIUM

FILIALIS

AMORIS

ET

OBSEQUII

ILLUSTRISSIMO

PRUDENTISSIMO

iiiiiie
SANCTISSIMI

jiiiPii

lipeiif

DOMINI
.

NOSTRl

PII

PAP^E

IX

CUBICULARIO

INTIMO

ACADEMIiE

CATHOLIC/E

LOVANIENSIS

RECTORI

MAGNIFICO

SUISQUE

IN

LINGUIS

ORIENTALIBUS

INSTITUTORIBUS

VIRO

ILLUSTRISSIMO

JOANNI THEODORO BEELEN


.

SANCTISSIMI DOMINI

NOSTRI

PII

PAPiE

IX

CUBICULARIO

AD

HONORES

ET

VIRO

EXIMIO

THOM^ JOSEPHO LAMY

COLLEGII

MARIjE

THERESIjE

PR^SIDI

IN

PERENNE

GRATISSIMI

ANIMI

ARGUMENTUM
LABOREM

HUNC

SUUM

QUALEMCUMQUE

D.

O.

Auctor,

PRiEFATIO.

Operis hujus in limine pauca qusedam prsemonenda duxi, quibus ejus occasio
,

consilium et argumenlum lectoribus

meis aperiantur.

Adeptus
licentiae

igitur
,

in

alma nostra
ipse

Lovaniensi
ccepi
,

Academia

gradum
,

mecum

cogitare

quamnam
summos
seli-

dissertationis

pro more

majorum

scribendae ad

in S. Theologia

honores obtinendos, materiem mihi


beneficio

gerem. Interea vero contigit ut


principis, S. R. E. cardinalis
liniensis,
et

eminentissimi

Sterckx, archiepiscopi Mechob rem,


111. J.

Romam
J.

milterer.
,

Quam

Th. Beelen
,

Ex. Th.

Lamy

prseceplores mei colendissimi


,

auc-

tores mihi

fuerunt ut syriacis monumentis

quae

magno

numero
et

in

Urbe asservantur

operam raeam impenderem

ex

eis

nonnulia evulgarem.
,

Huic ego consilio morem gerens


ejus sacrarum

Roma3

dum

caetera

disciplinarum adjumenta non

negligebam

PR^PATIO.
in bibliotheca Vaticana codices syriacos lustrando et non-

nulla inde excerpendo

quantum

otii

nactus

sum

sedulo

impendi.

Quod

dum mente

recolo

non possum quin gratum

meum animum
maxime vero

publice signiticem Bibliothecce prsepositis


ejus

primo
Di

custodi

illustrissimo Comiti

Alexandro AsiNARi
sino, pro insigni

Sanmarzano

archiepiscopo Ephe-

illa

benevolentia qua

me

ibi et

primum

excepit et perpetuo deinceps est proseculus.

Grato pariter animo recordor

me

hisce studiis
Patris

Romae
Zin,

vacantem frequenter usum fuisse


GERLE
,

consiliis
litterato

Pn

Benedictini

sodalis

orbi

notissimi

et

Rev. Pfofessoris Al. Vincenzi, linguae hebraicse in BiblioIheca scriptoris


gratias ago
,

virorura

doctissimorum quibus ea de re

quam maximas.
,

Sed jam

age, paucis dicam

quaenam

iila

sint

monu-

menta
4''

quaj ex codicibus Vaticanis excerpsi.

codice qui in Catalogo assemaniano notatur nufoll.

mero 135,
\^]cLliUk,

95-100

h^S^

wsaa^^
^flo

^i^so?

^^r-4
9|.A?

^p

jL^filM^^ik

i^Q--^^^?

wa44llA|

A^A^
misit

]f^fA^h Epistola Mar Jacobi doctoris


terio sancti

quam

monas-

Isaaci

Gabulensis ad venerabilem

Mar Samue-

lem abbatem.
2

codice 107,
'f)

foll.

57 verso-60
.

^o ai-l^?
>^f^?

^oZ
<n^?

>Ai^A?o.

^1.3.^

^Q^?
Jacobi

<.^Q.nl^

Epistola ejusdem

Mar

ad Stephanum Barsudailum.

PR^FATIO.
3"

XI
^-kia.AXt'?

E
01

codice 109,

foll.

28-30 verso
:

iia^^o^

i^

y.^

Axs ^^? U^r*^


compositis

|l '^SS?

wOaA.^1* A^JLaL
doctore,

Ex

homiliis
:

a Mar

Jacobo

homilia

prima

de nativitate Domini.
,

Tria haec soluta oratione conscripta sunl


ligala.

reliqua

vero

codice
001

H7,

foll.

504 verso-505
091

^p^? ou:^?

)k^^^

fMi

i^A^A '^Q^Q.s i^]^

\^
joi!^?
est

Aao^
Carmen
mediator

i^Of^ )^i4Sp

^OA^ i^i^

iiAlk'l.o?o
:

iWar Jacoi/i de hoc Pauli apostoli effato

unus

Dei

el

hominum homo

Jesus Christus redemplor,

5"
foll.

E
21

codice 117,
seqq.
:

foll.

498-501 verso
'^^^
'

coilalo cod.

251,

U.a^^ ^*^?

'^SV'?
losi

Ir^i^ ^oJ.
A^j j^a^lbo

>0r? l.JaJf^|lo?
-

IXs}^ .jVi^ cn^

^n^^- ^r^? ct!^.? )A^lx) Carmen quo docetur Dominum nostrum tempore dispensalionis anle resurrectionem
habuisse corpus passibile
6
et

mortale,

ejusdem

Mar
,

Jacobi.
collata

codice
cl.

118,

foll.

259 verso-261 verso

descriptione

P. Zingerle

quam

confecit e ms. syriaco


fide
:

Muscei Borgliiani in
\J!.q.l^>'\

Collegio de
lr^|.Lo

propaganda
-.

atl:^?

^^^?
sancti

]A!:;^.J?

^oa^A

s^f^

lM^f.9

Ejusdem

Mar

Jacobi carmen tertium de crucifixione.


foll.

r
)

codice 118,
\.AO.tf.

224 versc-226
.

U^r-? i^?
Sancti

A*l?

^^^? 1t^)lo

wOnaSi

>*flo

Mar

Jacobi carmen de serpente wneo.

XII

PR^FATIO.
8

codice
I]]??

117,

foll.

505

verso-507

verso

01^*^?

ijukfjo

I^CLaaJfflJ

\Jik waaiuA ^i-^?

Mar

Jacobi de

perceptione rmjsteriorum sanctorum

carmen primum.
:

codice 117,
]"j])9
I

foll.

509-511

"^?

.saais..k ^jio?

U.Aj;

>^n^.ffii

Mar

Jacohi de perceptione mysle-

riorum sanctorim carmen alterum.


10"
foll.

E
64

codice
verso

118,
seqq.
:

foll.

26-51,

collato

cod.

117,
n.^?

^oji^

-^j^

l-^r-^?

Sancti

Mar

Jacobi

carmen de beata virgine Dei

genitrice

Maria. Cfr. Dissert. pagg. 202-252.


11

codice
.

118,
]t.^llo

foll.

51

verso-57
<ai.^

oO^? wso^

]AAAf. ^^i^?
^,^:^^!:^^
'.

sao^

^Af.X)? slLia? fO
](7v^
'^f'?'^

^a^i^

sl^as ]A^oA;do
'Lao^
sancti
)]?
.

_Lc

aiJ.o^oA^a

_Ailo]o

^,^^?
et

^^^4]

(Jif^A

9As Ejusdem
et

Mar

Jacobi carmen
,

de sancta
eos

Dei genitrice

semper

virgine

Maria

contra

qui

blasphemant

dicentes

eam

post

partum suum

in virginitate

sua non permansisse.


12"

codice 117

foll.

67

verso-70 verso
'

]i.L;llD

jJLn^^

wAoo^
\analik
a

>ii.^^

r^^]?

]<n^

^r-^**?

Uf^]
,

i^OwS

>aj!io

Carmen
doctore

aliud de Dei genitrice


et

prolalum

Mar

Jacobo

congruens

adversus

scrutatores.

15"

codice 118,

foll.

65-69 verso

U-^r-c?

'^^?

PR.'EFATIO.

XIII

U^fH
14
|Al:^k)

i^9(Tio

iJf^ial^kLD
el

Sancti

Mar

Jacobi

carmen de

laudibus Johannis baptistcB

prcecursoris.
:

codice 119,

foll.

121-125 verso

|.ia.l;iLb5

ail^?

i.<i^a^a^iA

^o

).^a^aAM \J^9
carmen
de

.ndMiOAl

^^
et

fxaii^]?

Mar

Isaaci

Doctoris

passibilitate

impassibilitate Dei

Verbi iricarnati.
foll.

15

codice 117,

110-114

^-^

\^
,

}g.^]:^

A^ic^^ ^i.ia^

j.^]
de

*^.oj^?

^i^^?
Jacobo

I^^^SV^

^onSt
Batnarum
discipulo.

m^ .Kn\j Carmen
Sarugi episcopo
Cfr.
Dissert.
,

Mar

doctore

compositum a Mar Georgio

ejus

pagg. 24-84.
haec

Documenta

omnia

duobus exceptis
,

quorum
vero

alte-

rum

S.

IsAACO
Jacobi

Magno

tribuitur

alterum
,

Georgio
habent

cuidam

Sarugensis

discipulo

auclorem

sanctum Jacobum, sseculo sexto ineunte Batnarum Sarugi


in

Mesopotamia episcopum orlhodoxum Syrisque doctorem

insignem.
In his

aulem

manu

scriptis codicibus
,

excerpendis ver-

satus
rato

sum quam

polui fidelissime

apographon
pluries

meum
cum

ile-

semper, plerumque vero

eliara

textu

codicis ms. conferendo.

Ex quindecim monumenlis supra


inlegre, praeler aliorum fragmenta
,

recensilis

Iria

nunc

publici juris facio. In


,

quibus edendis hanc curam adhibui

ut typis

quam

accu-

, ;

XIV
ratissime

PR.EFATIO.

exprimerem
sphalmala
,

ea

quae in

ms.

cod.

invenissem

neque

ipsa
,

ubi ea in codice deprehendi,


a

unquam
admone-

correxi

quin de correctione

me

facta lectores

rem. Attamen

in punctis diacriticis

apponendis, ex defectu

typographicoe supeliectilis aliquoties non licuit ad

amussim
prae-

omnia exprimere quse


sertim dictum
sit

in codice invenirentur
et

quod

de codicibus 118

135, quadralis

sive

estrangelicis litteris exaratis.

Porro

in

monumenlis

ligata oratione conscriptis, versus


,

singulos distinctis lineis expressi

quamquam hoc

in codi-

cibus factum

non

est;

nimirum existimavi futurum hoc

esse nounullius ulilitatis ad faciliorem textus inlelligentiam.

Ad

interpretalionem

meam

lalinam

quod

atlinet,

in

hac, nulla qusesita sermonis elegantia, interpres esse volui


fidelissimus.

Monumentis

syriacis

in

hoc opere

editis

prsemitlitur
,

DissERTATio DE S. Jacobi Sarugensis vita et scriptis


el

ubi

de theologica ejus doctrina inquiritur. Atque his adjeantiqucB litteraturw


syriaccB conspectum
et

cimus brevem
tractalulum de

Syrorum metro

et poesi.

Ex
nunc
et

anecdoctis meis syriacis


in

tria

tantum, ut jam dixi,

publicum prodeunt

Georgii oratio panegyrica

ex

scriplis S. Jacobi

Sarugensis carmina duo de beatis,

sima virgine Maria. Causa autem


seligerem, haec
sit

ob quam hoec

prae caeieris

fuit.

Georgii panegyricum,

licel in se valoris

exigui

aliquid lainen

ad vitam S. Jagobi Sarugensis

PR^FATIO.

XV

plenius cognoscendam conferre videbatur; duo vero ipsius

Jacobi de bealissima Maria virgine carmina assumpsi,

cum
et

quod doctrinam
dictionis

iheologicarn

non vulgarem continent


iliud

leporem habent, tum etiam, ut

candide

falear, quia

jucundum mihi
palaestra
,

erat,

tanquam primitias mea-

rum

in hac

exercitationum anecdotum elogium


sicque ejus palrocinio syriaca

almae Virginis eruere


studia auspicari.

mea

Ceterum hunc qualemcumque


ditioni

meum

laborem sacrae

tra-

catholicse

haud omnino inulilem

vel syriacae littera-

turae studiosis

non prorsus ingratum


ibi

fore

magnopere oplo.

Defectus vero nsevosque, qui

procul dubio occurrunt,

harum
fido,

litterarum periti mihi in iisdem lironi facile, con-

condonabunt.
est ut codices

Reliquum

manu

scriptos

ex quibus prae,

cipua dissertationis meae documenta desumpsi

paucis des-

cribam.
CODEX 117.
Olim Nilriensis V, formae maximse,
maronitica exaralus.
Constat
foliis

in charta

bombycina, scriptura

555, quse ubique, excepto Georgii oraiione pane-

gyrica (videsis Disserl. pag. 25), tres habent columnas; alta sunt

0,477 metr., lata 0,32 metr.; scriptura vero ipsa ab aito deorsum
0,571 metr. habet longitudinis; singulse columnae habent 0,08 melr.,
in

panegyrico autem 0,1 metr. latitudinis.


Pertinet codex iste ad

eam Mss. Codd. collectionem,


monasterio Syrorum, Deiparse

quse circa
el

initium saculi XVIII e

S.

Pisoi

XVI
niincupato,
in

PR.^FATIO.
deserto

Scelensi sive Nitriae

ex /Egyplo Romani

transvecta fuerat.

Quod ad

ejus setatem attinel, lisec,

cum

nullibi notata reperialur,

certo definiri nequit.


est, conjici potest

Ex cliaractere litterarum quibus conscriptus

codicem non esse sseculo duodecimo recentiorem.


uti

Conscripsit

hunc codicem monachus quidam, nomine Abdo,


adnotatione ultimo folio
apposita
:

ipse declarat in

^A..noA.AV

'i-^ ai2iiCL^^9
p^t&iLS?

JHr-^ ]jl^ f^
i..<~^o
)l.A..t4^

V^>~<t~s

i^o^o ]f.o \^]

\^

]^f^i

Ir'^
]ai.X

^t-^i~^

otN

tin

^^l.kb^laA<o

).]? '^f.rfZ^^}

ZgH^ t,^9
....]wl.4/

]t-*r^

L>b^Z]
]?oi

).J-^Lais

o^o

j,

" -'.^^

\S\

^.'^CiO

in.!^9

\.^CfOi
]t-*r-^'

]uk.al

--^ * -*-

^^^o

^lj<.a.<

<^^.*?

'^^
v'*-'^^'^'
j

)-^>>*r-

"^ ^'^

).rLt.b^,

S70
'V.<]i.r^.

^JSLt^^

TT^^
]-^4,
Ai\^ A

]^r^ \.j^]^
-l-<^a->

^i

).ll]}

].Sf^

_?o

^sho
<^'o
).l

^7o ^^'^

)jai0

^l^a.

^io
wsisaii

_;o
'^WMJ.ci

.nSViA/

"^a^^

^'si]

70

sjo *^]i.s^, ^sjo

waisa-

~5o

)-a-ii^
.

"^^^ ^^iT^
]tn.^fA
^s^'
et

).i-^o

Ad laudem

et

honorem

et

exallationem sanclce, laudabilis


et Filii

ah

omnibus adorandm Trinitalis, Pairis

elSpiritus sancti, unius

Dei veri, cujus ope incepimus cujusque virtule perfecimus, Manibus


meis, humilis
et

peccaloris Abdonis

nomine tenus

non operibus

monachi, conscriptus fuil in gratiam monasterii Deiparae, quod patris


Pisois

nuncupatur

codex

iste

in circulum lolius anni disposilus....


,

Rogo aulem vos per amorem christianum

ut oretis pro sancto abbaie

Rabban Johanne Rabban Sergio


,

el

pro reliquis fratribus Rabban Basilio oeconomo,


,

Rabban Saliba
,

Rabban Johanne seniore

Rabban

Johanne juniore

Rabban Gabriele, Rabban Josepho, Rabban Aarone,

PR^FATIO.
,

XVII

Rabban Josue diacono, Rabban Simeone Rabban Rarsauma, Rabban


Renedicto, RabbanJoscpho,

Rabban Gabricle Rabban


,

Rasilio,

Rabban

Raralaha,

etc... (reliqua legi

nequeunt).

Adsunt

prseierea quatuor ejusdem librarii inscriptiones, foll. 55,


:

54, il7, 505 verso, et quatuor receniiores


foll.

syriacce tres, scilicet

205 verso, 20i, 555, una vero arabica

fol.

54.

Demum
,

fol.

2 in

adnotatione

quadam

syriaca teslalur Georgius

monachus

ex urbe

Cypri oriundus, librura velustate detritum a se fuisse colligatum

anno Graecorum 1787,

id est Christi

1476.

Continentur in codice sermones, epistolae aut tractatus diversi

omnino 227, quorum pleraque Jacobcm Sarugexsem habent auctorem.

Enumerantur

hajc Dissert. pagg. 106 seqq. Reliqua vero sunt

\ S. Ephr^emi

numeri

19.

2" Bal.I

de

Aaron sacerdote epitaphium tetrasyllabum.

0 S. IsAACi

Magxi nuraeri 18.


:

4 Severi

Antiochem

homilia de
:

ss.

Rasilio et Gregorio.

5" Georgii
6" S. 7'

Arabum episcopi

de Chrismate.
tres.

JoHANMS Chrysostomi homiliae


:

Anonymi
:

vila

s.

Ephroemi.
s.

S Georgii

encomium

Jacobi Sarugensis.

9 Jacobi ciijusdam

sermo advcrsus synodum chalcedonensem. heptasyllabum

10

De Andrea

apostolo, carraen

Ephrsemo

tri-

butum.
11

De Thoma apostolo, carmen dodecasyllabum Jacobo tributuni.

CODEX 118.
Inter Syriacos a Jos.
Sim. Assemano ex Oriente in bibliothecam
,

Vaticanam inlatos olim VII

in charta

pergamena , charactere estran-

gelico sive vetustiore nitidissime exaratus.

; ,

XVIir

PR^PATIO.
foliis

Constat
nis
:

519, quaruni unaquseque tribus componitur colum-

foliorum altiludo est 0,40 melr., laiitudo 0,27,

columnarum

vero 0,271 metr. et 0,034 melr.


Septeni adsunt in hoc codice adnotationes, quinque carshunicoe, id
est arabica lingua sed litteris syriacis exaratae, foU. 155,

174 verso

185, 247 et 252, una lalino-ilaliana


a

fol.

228, ac tandem syriacanm


i.

SiMEONE quodam nionacho

scripta

anno Gr?ecorum 1452,


(Junii)

e.
:

Christi 112i, die

duodecima raensis Haziran

quam huc

refero

).^7).)

lua.<

^r^? Ir*r^
^r^?

l?aa.o
^'^3.^.2

].^^h

lccn)?

)j^as

iSnai.^?

v4f.^9
)_*j..9o

Ir-T^ ^'r-^^?

^OfSz^^ ]Z'iy^

0|.lsiaa9
.

).^a^

)"^-o

r^c?
iL.*r-*?

j^'<r'?

.o?i.i*(n.^iA/

t_/i\gio

ImOi*
woisai*

].,A...A.s

.oJtio ."^^..aJ?

'

^"^V^"^

)-*H?

'

i^s^-^

_..>.^Zo
..-^i.A.
I

)).^^7]o
](7L^)Jo

WS.X

t.l^s

)...^^^

_.*^:iaA.:^o

^7i.^m)
.

.\Mf.^

.}->').^

)..A.3a.t

^:^a.<
,

]j.ia^Z9Zo

^VZo

^^)

Egfo

humilis Simeon
,

monachus nomine

has Uneas in isto

codice exaravi

ad bealum patrem, nostrum Petrum patriarcham


,

Maronitarum

qui habitat in sacro monasterio Maiphuc


,

in valle

Ailig, territorii Bolrensis

donec dedil mihi polestalem ut prceessem

monaslerio
diebus

Mar Johannis

in tcrritorio
prcefato
:

Cuzabandi in insula Cypri,


habitant,

monachorum qui in
hcec
et

Mar Johannis monasterio

quorum

nomina sunt

David monachus, Moyses presbyter, Josepk


,

monachus

architriclinus

Georgius monachus

Daniel monachus

hi presbyteri

sunt Dominoque serviunl anno


,

Grcecorum miUesimo

quadringentesimo trigesimo secundo

die

duodecimo mensis Haziran.

El laus Deo. Amen.

PR^PATIO.

XIX

Procterea consplciunlur in hoc codice duse iniagines, quos Asse-

manus

in

Calalogo

ita describil

Binaj in

hoc codice exstant

pictie

pervetuslae iniagines. Prinia fol.



212 exhibel Christum Doniinum

super asinam sedentem, apostolos duodecim sequentes ac turbam


parlim prseeunlem
,

partim vestimenla sua per viam sternenlem

cum epigraphe
Allera
fol.

groeca

(Sat^opoq, et syriaci |.ii>^o]

i.

e.

hosanna.

262 reprresentat Christum Dominum cruci adfixum,

duobis clavis in pcdibus totidemque in manibusconfixis, Deiparam

Yirginem a dextris stantem

et

Johannem evangelistam

a sinistris,

radiaiis

tum

Christi

Domini,tum

Deiparse et Johannis capitibus,


,

latronem prseterea dexterum

et sinistrum

quorura lamen protome


tcov

tantum visitur;

demum

supra

crucem litulum Bocaikevq

loucJaiwv,

Rex Judoeorum,
grseca
:

et loco Patris

manum
{sic) et

e nubibus demis-

sam cum epigraphe

H l^ravpoatq

syriaca ]Zn^A.r.'\.

Porro

ad tatem hujus prsestantissimi codicis dignoscendani has


iis

imagines aliquid posse conferre ratus, de

consului archseologum

peritissimum, clarissimum D. equitem Joan. Bapt. de Rossi, qui

sententiam

suam hac de
:

re

mecum
les

benignissime hisce verbis com-

municavit

J'ai

examine

minialures du

manuscrit syriaque

que vous avez designe a mon allention. Quoique je connaisse


par experience
le

danger que

i'on

court

en

voulant juger des

produits de Tart orienlal d'apres les habitudes acquises sur les

monuments de rOccident,

j'ose

emettre une opinion sur

la

queslion

proposee.

L'entree de Notre-Seigneur a Jerusalem sembie copiee

d'apres un original ou type traditionnel; qui rappelie le sixieme ou

le septieme siecle;

mais

le

crucifiement

me

parait plus recent.

Jam vero ex
post saeculum
altera

litterarum forma patere opinor codicem

H8 non

fuisse

nonum

vel

decimum conscripium; cumque picturarum


atque ad

paulo

antiquior

codicem

ab

initio

pertinuisse

XX
videaiur
,

PR^PATIO.
probabile est codicem ipsum esse
illa aelate saeculo

uno

aut altero velustiorem. Id certe erroneum est,

quod

scribit Jos.

Sim. Assemanus in Biblioth. Orienl., lom.

I,

pag. 611, codicem

exaratum fuisse anno Chrisli 1121 sub Petro Maronitarum palriarcha;


lestatur

solummodo Simeon monachus

sese hoc lempore lineas quas-

dam

in codice scripsisse,

quas esse lotius codicis seriptura multo

posteriores inspicienti statira apparet.

Conlinel
et

autem codex

iste

serraones

Jacobi Sarugensis

unum

septuaginta, metro dodecasyllabo concinnatos; quos recensitos

videsis Dissert. pag. 107 seqq.

INTRODUCTIO.
SYRORUM HISTORIA LITTERARIA AD TEMPORA
SARUGENSIS SUMMATIM DEDUCTA.
S.

JACOBI

Propositum est, qnod

in

praefatione

jam

significavi,

de

sancti Jacobi Sarugensis vita et scriptis disserere.


instituto

At vero huic

haud superfluum arbitror fore


de
litteraturae syriacae
falis

vel lectori injucun-

dum,

si

necnon de veteribus
praelibavero
, ,

hujus linguae documentis


traditionis serie aliqua

summa quaedam
sinl

ut

tenus saltem perspecta


scripta

quo loco

auctor

nosler

ejusque

habenda

luculentius

appareat.

De

syriacse

autem

linguae anliquilate et praestantia fusius


,

traclavit

Georgius Araira maronita


sive

in prseludiis
(i)
,

ad gram-

maticam syriacam
antiquiorem
cujus

chaldaicam

ubi illam hebraica

et Christi

Domini ore consecratam contendit

quidem prior
qua tenus

haec assertio

etiamnum linguarum

peritis

injudicala

manet, posterior vero ea lenus tanlum


latiori

rata potest

haberi

sensu lingua syriaca varias dialec-

tos aut

etiam idiomata plura complecti intelligalur.

(i) Romae in Lunam. 1596.

typographia

linguaruni

externanim

apud

Jacohiim

INTRODUCTIO

Porro ad scriptores ipsos


net,

el

ingenii

monnmenla quod
(i)

alli(2)

eorum

aliqua ab Eusebio,

Hieronymo

et

Gennadio

indicantur; apud recentiores autem nonnulla recensentur

ab Abrahamo Ecchellensi

(3),

Fausto Nairono

(4),

Guilielmo

Cave

(s),

Renaudotio

(e)

ac aliis passim.

plura scire cupiat prge celeris

Verum qui de iis Josephum Simonium Asse-

seu

is enim fere omnia quse antea in Europa, Roma3 ubi ha; liuerae tum maxime florebanl, quoad historiam Syrorum litterariam peracta fuerant, com-

manura

adibit;

polius

plexusest, ordine digessil ac veluti fons uberrimus suppeditavit in egregio

suo opere

quod Bibliotheca Orientalis


in

(7)

inscribitur

in

quo non modo suorum

hac pala^stra praeinsuper

decessorum labores

uliliter adhibuil, sed

maximam
farra-

apud eruditos laudem promeruit ex iis pri3estitisse comperitur. Nimirum ingentem codicum

quse proprio marte

ginem quae
praecipua

in

bibliolheca

Valicana asservabatur
pontifice

aut ab
fuit,

ipso auspice Clemente XI

maximo eo
,

illata

quadam

diligentia

lustravit

pervolvil

et

argu-

raentorum accurata

expositione in publicum studiosorum


et faciliorem.

usum aptiorem
parlis alicujus

prsebnit
,

Recentiora, quae in

hoc genere prodierunt

plerumque ejus operis aut hujus


constituunt,
Int.

non

nisi

compendium

quamquam
p.

(1)
(2)
(3)

Dc De

viris illust.,

apud Migne, Patrol.

tom. XXXIII,

607 seqq.
latinitate

scriptoribus eccles.,aipud Migne, toni. LVIII,p. 1053 seqq.

Cataloyus
et

librorum chahlworum

aucture

Hcbcdiesu

donatus

Romse 1635. (i) Dissertatio de nomine, origine ac religione Maronitarum. Ronis 1679. Item Evoplia fidei catholicce romance. Romse 1694.
notis illustratus ab

Abrahamo

Ecchellensi.

(s)

Guilielmi Cave, SS. Tb. Pr. canonici Wlndesor. Scriptorum eccle,

siasticorum historia litteraria

a Christo nnto ad
Parisiis

scec.

XIV.

Coloniae

Allobrogum 1705,
(6)

in

fol.,

passim.
orientt.;

In lum.

II Liturgg.

1715, passim.

(7)

Bibliutheca

orientalis clcmentino-vaticana.
fide
,

S.

C.

de

propaganda

I719-17'28. Habei

quorum

tertius est bipariitus.


B.

Romse impressa lypis tres lomos in folio, Deinceps opus illud summarie notabo

litteris iuitialibus

0.

adjeclo voluminis el paginae nuraero.

SYRORUM
alioquin

HIST. LITT.
viri

plures

doclissimi

iucubrationi

assemanianae

crilicum lumen. affuderint, aut in edendis monumenlis quae

adhuc

in

bibliothecarum pinteis latebant, eximiam operam


(i).

navarint, in Brilannia praesertim el Germania

Jam,
cusque

ut
in

recla

propositum aggrediamur, omnia quae hunec enim antiquiora ulla,

publicam notiliam scripta syriaca devenerunt ea


,

ad aeram christianam pertinent

quod
ils

sciam,

tulerunt

aetatem.
,

At

cum

lux

evangelica

regionibus affulsisset

plures viri ingenio et eruditione

insignes
rei

de

omni

fere

disciplinarum

genere

praesertim

sacrae scripta

fecto

quamvis

monumenta tradiderunt, ex quibus protemporum injuria diminutis sat ampla

messis superest eruditis, vix paucis adhuc manipulis inde


colleciis.

Etenim

certa et constans fama est

quam omnium
,

gentium orientalium mira consensio confirmat, ratamque


Eusebius Caesariensis
seu ut Syri malunt
et Hieronymus habent Thaddaeum, Addaeum (2}, vel aposlolum vel disci-

pulum

Chrisli,

statim

ab ejusdem

in

coelum ascensu

ad Abgarura Edessae toparcham profectum fuisse, atque

Mesopolamenos populos
ipso

in fide christiana inslituisse, rege

Abgaro sacrum baptisma suscipiente. Tunc palam


iis

praedicalum est
erecta
allaria,

in locis

evangelium, exslructae ecclesiae,

sacri
,

codices
,

ex hebraico

sermone

in

syriacum iranslali

episcopi

presbyteri el diaconi ordi-

(1)

Plurima de recentioribus

linguae syriacse
1"
les

studii.s

erudite eshibet

Ci.

D.

Neve

in hisce

opusculis
d'ceil

Dc

la renaissance des letlres syriaques.

Paris 1854. 2

Coup

sur

monuments du christianisme primitif

publies rdcemment en syriaque. Paris 1836. 3 VEcjlise d'Oricnt en son


histoire d'aprds les
(2)

monuments

syriaques. Paris 1860.

Si Moysi

Chorenensi

sgeculi

V hisloriographo

fides est
;

Thaddaeus
posl Edes-

et

Adaeus non sunt unius ejusdemque discipuli nomina


aposlolo

sed Thaddaeus,

primum ab

Thoma ad Abgarum
conversionem
,

deputalus, deinde

senorum ad fidem
sena civitate ut

Adaeum ab

ipso baptizatum in
,

edes-

vices proprias gerentera

reliquit

ipse

ad Sanalrugum

Abgari

ex sorore nepotem profecturus.

INTRODUCTIO.
nati
,

aliique ecclesiastici ritus et


viri

canones

iastituti

docli

denique

bene multi coeperunt verbo

et scriptis divi-

nam doctrinam populo


est illos

tradere, et anliquos recentesque

errores editis voluminibus confutare.... Et vero credibile

muita

sic ingenii

monumenta

reliquisse, sed quae

vel injuria

temporum

exciderint, vel in Syrise angulis ad-

huc delitescant. Accessere frequentes incursiones Persarum, Arabum et Tarlarorum in Mesopotamiam finilimasque

Syrorum provincias, quibus urbes funditus


stantissirai codices sublati. Siqui

eversse sunt,
pra)-

monasteria solo aequata, ecclesiae igne absumptae et


evaserunt (bene multos evasisse certum est)

autem barbarorum manus


ii

vel blatlas

tineasque in eremis pascunt, vel ab ignaris possessoribus


lacerantur, discerpunlur et profanis usibus mancipantur.

Scriptores vero qui catalogos virorum illustrium

texue-

runt,

quum

syriaci

sermonis rudes essent, ne noraina

quidem eorum qui syriace scripserunt nobis tradidere. Historici demum syri qui gentilium suorum memoriam
,

ad posteros propagare potuissent, periere fere omnes(i).

Ex
carum

his

quidem
,

liquel infausta diu fuisse litterarum syria-

fata

ab eo prsesertim lempore quo Sarraceni orien-

tales regiones ferreo

suo jugo subjecerunt; verum enimvero

ultimis hisce sseculis egregia

conamina
pretii

in

Europa

prsestita

fuerunt, quibus reliquiarum


tiura historiam,

summi

ad orientalium gen,

culturam intelleclualem

statum religiosum
(2).

dignoscendum
,

ignorantia el ruina proecaverentur

Romae

primum quod principem


Jos.

orbis christiani civilatem decehat,

(i)

Sim. Assemani B. 0.

I.

in

Prologo.

(2)

Narral Jos. Sim. Assemani in Praf. B. 0. qua diligentia quihusciue

pericuiis ipse el alii, excilanle


scrinia
dieriint

Romano

Ponlilice, in Bibliothccw vaticanre

mss. codices ex monasleriis Niliise inlulerint. Es


quaj
in

eodem
a in

fonle pro(

Musen
,

britaiiiiico

reposila

fueruni

Tallamo

vid.
tfic

Quarterly review
festival lcttcrs

dec.

1845) el Pacho (vide Cureton

Prefacc to

of Athanasius. [,ondon 1848.)

SVRORUM

HIST. IJTT.

SS. Ponlificum cura el patrocinio inde a sseculo

XVI

excise-

tabantur hujusmodi

studia, et porro

fuerunt

sfeculo

quentein primis
lermissa

docta

splendorem evecta;
,

Assemanorum familia ad magnum inde paululum temporum nubilis insevo


alacriler

recenliori

resumpta

in

pluribus

regionibus nova in dies percipiunl incremenla.

1.

DE ABGARI ET CHRTSTI DOMINI EPISTOLIS.

Sed

iis

amplius immorari brevitas non sint et


sane nulium

scopo

nostro foret alienum. Quare indicandis syrorum documentis


ajitiquis

manum admovemus, Quorum


habendum

si

cano-

nicos sacrorum codicum


loco foret

libros excipias, poliori el sanctiori

epistola Ahgari Edesseni


el

toparchce ad

Chrislum

Dominum

Salvaloris

ad

illum

responsione
et

quas auctores orienlales passim memorant,


Curetonius, vir de hisce
mussei
britannici
litleris optirae

nuperrime

meritus, ex codice

syriace

vulgavit

(i).

Quamquam enim
Ihe
;ind

(i)

Cfr.

Ancient syriac
Christiayiity

documents rclativc
Edcssa
elc.

to

earlicst

establish,

mcnt of

in

WillirHH.s

Nor^nte

London
:

d86i. Lectori non ingraliim fore puto ulramque epistolam hnc relulisse

; ''^'^

'..^

''-

^^/^ *

.;.

.:.

>a,^^

>C^.A.^o]?
J3?

hZljZ,

^^yttJi]^

].i4

]~DOf3
''^t^o

i^]l^5 ^]
)jS-^.~!:^o
.

]f.aiiO

jJ.:salQis

v^jjj^

J...o(Ji?

]Za.jB]

.aa!!^aU9
.

]'^.*..,-^o

.ol^^?
]?i.^o
.

}.Vi'm\
]Z)wai.^

L2]

|_al.

^.^

_..aJZ^^^?

S.i3o
.

^i voa^

]^oVo

L2]

\^fiiO

L^^jLL
lO]?
o]

fSo
.

wJ]

>-inV>

]Z^>X:^o

^.J]

\ja].'^

^'H^

)jcnVann
^^.^^
ocn

^ZjZ
o]
.

io ]fu

^l.^f.i

Li&:a
j..^^^
.

.^^ui^i^

,-^.^ai

^]
^lic

oif.S7
L\ji:Ls

^^01

L^]

f.^0

^'^

LMt3i

]i7i.l^]

LbLs

\,^ffi

jjoi.^.j.io

wj]

fiiii.

.-.^010

JolX?

INTRODUCTIO.
lexliis

eaium non

habeaiur^

sed conflala

ex grseca

Eii-

sebii versione iuterprelatio, haec

tamen syriaco autographo


et

merito judicatur simillima, ab

cum

ipsa

sit

antiqua

et

Eusebio

ad

textum

primigenium

fideliter

expressa.

^,.

AV.Vnl.

^l ..^

li^]^

]-^l^ M<71

I^JZO

.^Za^

i'<^|'^0

wfUkl^Z?

-^']^
.

j.Sni*=i

> rfV^^

\A3J0i

^^

L^]
.

]Zi..4.a.^o

^--^^a^l

>

I^Z]
Z)

u.^7
f..!^
{]?

r*^?^

^iNn^
.

1^11
jJ

f^
^^
}1

"40^ ._^ ^h^z]^


.

'

^h.^

Sn

uuo

^1^
.

fS

^Sn.gi?

).I.<{]

^oiosa^

^Joi
O01

^o]}^
.

_k.^]o
]z]9

N^

^lla.aiJ
rf?
C*oi

^^
.

^'l-^?

^^**)?
.alla.tovJ

]]o

v^Za!:^

1^^

^^9

*\.^

^^o

}j]

>fM.^,

ZU.^2]?
/.i. "^ZLi

i.^o
ws]

^l^^? ^^
.

Zal^

U^Z] ^f r^oi

)j]

^^-J3o
v/^v

]:l^

)jc]j

^^].s?
scripla

w..,-^i:z .-io y-ik^


fuil

\^])
,

Exemplar

epislola;,

quae

ab Abgaro

rege ad

Jesum

et missa ad ipsiim per labularium

Hananiam, Jerosylimam.
,

Abgar

Uchama toparcha
salulem
!

Jesu redemplori benefico


sanilate

qui apparuit in terra Jerusalem,

Audivi de le et de

quse

per

manus

tuas efficitur,
ut

absque pharmacis el herbis. et claudos ui ambulent, ac


sanas et mortuos resuscitas.

Nam

ut

fertur, c?ecos efficis

videant,

leprosos

emundas

atque spiritus impuros

da?monesque expellis, eos quoque qui inGrmilatibus diuturnis cruciantur

Cum
illa

vero de te haec omnia audissem, apud

me

ullerulrum slatui, aut te


aut
te

Deum
et

esse qui ex coelo apparuisli et illa agis,

filium

Dei

esse

agere.

Propterea igitur ad
veniendi
,

le

scripsi,
,

rogans te ut gravamen subeas ad


laboro
libi
,

me

et infirmilatem te

qua

sanandi.
velle.

Nam

etiam

audivi

Judsos

contra

male

Civitalem autem habeo parvam et

murmurare et pulchram ambobus


,

sulficientera.

Kxeinplar eorum quoe scripla sunt a Jesu per


larii

manum
in

Hananiae tabu-

ad Abgarum toparcham
!

Bealus qui

credidit

viderit
in
id

Scriptura enim est de


ii

me

quod
ipsi

ii

qui vident

me quin me me non credent


,

me

vero qui non viderunt


scripsisti
raihi

me,
sum

credent et salvi erunl. Ciica


,

aulem quod

ut ad

te
,

veniara
el

oportel

ut

compleam
implevero

illud

omne propter quod

raissus

poslquara

illud

SYRORUM
Noii

HIST. LITT.

me

lalel

quitlem
yv'/}aiiryiza

gravissimis

aucloribus
,

horum
is

documenlornm

acriler

impugnari

neque

ego

sum

qui tanlam lilem dirimere possim.


,

Eorum tamen

argu-

menta

ralionibus
dissolvi
in

mihi quidem videlur, ejusmodi non sunt ut non spernendis aul enervari aut eliam penitus nequeant; atque hic praeterea observandum moneo
ul

re historica

periculosum esse positiva

teslimonia

uhi

praeslo habenlur, criticis conjecturis quse sola

documenlo-

rum
dare

indole aul veterum silenlio nitanlur, temere pessumvel

plus aequo negligere.

2.

DE ANTIQUIS VERSTONIBUS SYRIACIS

S.

SCRIPTUR^.

Cerle ad originem Christianismi in Syria prope accedit


SS. Scripturarum utriusque foederis versio, quse Peshito seu

simplex nuncupari solel

Omnes

conveniunt,

ait Cl.

Lamy (i),

versionem

Peshito seu

simplicem esse antiquissimam.


,

Qua autem
est velus

prsecise aetate

quibus auctoribus, quo loco


Probabile oranino

confecta fuerit, non

ita facile definieris.

Testamentum
,

syriace translatum fuisse

tempore

Adaei apostoli

paulo post advenlum Christi Domini.

Hoc

cum

Barhebrseo tradunt auclores Syri. Jacobus Edesqui

senus,

ad

finem

saeculi

VII scribebat

explanans

tiinc

assumar apud illum qui


tibi

me

misii.

El

cum assumptus

fuero
,

mil-

tam

unum

ex discipulis
tibi

meis qui curet infirmilalem tuam


iis

aique

etiam saiuiem dabit


Laudalffi
lib.
I,

et

qui tecum sunt.

epislolse

gra;ce
,

reperiuntur

apud

Eusebium

Hist.

eccl.,

ed.

Migne,

XX

coll.

121 et 12i; ilem apud Moysen Chorenensem


ssec'.

Aroienorum bisioriographum qui


Londini 1736.

floruii el latine
S.

primum
S.

prodiit

Earum

pra?lerea

meminerunl
iis

Ephra^m
;

Jacobus Saru-

gensis B. 0. 1, 518; Josue Styiiles B 0. I, 261


B.
in

420 Armenia,
I,

Barhebrauselc.

De

Dionysius Telmaharensis

et

de origine cbristianae religionis


D.

videsis
;

optimam disputationem
,

Weiie, apud

Theologiscfte

Quurtalschrift
{\)

Tubingen

18.i2, pp. 33b-o63.


,

liUrodnctio in S. Scripturam. Pars prima

p.

182 seq.

, ,

INTRODUCTIO.

psalmos

ait

Interpretes

illi

qiii

missi sunl ab Adseo

apostolo et Abgaro rege Osrhoeno in Palaeslinam, qiiique

verterunt libros
potest ex S.

sacros
,

etc.

Haec

tradilio

confirmari

Ephroemo

qui saeculo IV commentaria in

Scripturam scribens usus est versione simplici tanquam

communiter
N. T.

a Syris usurpata

et

recepla.

Porro Bar-

hebraeus, sseculi XIIl scriplor jacobita doctissimus, versio-

nem

eodem tempore confeclam

fuisse

autumat,

et

sane validissimse rationes persuadere videntur ut ea non habeatur saeculo Christi secundo recentior. Ceterum ipsius

originem eaedem tenebrae


veteris

obvolvunt, quibus obducuntur


ItalcB

Attamen Barhebraeus et S. Ephrsem ita loquunlur, ut ex eorum mente non unus, sed plures auctores in ea operam posuisse
versionis
latinae,
dictae
,

natales.

Credantur, quod doctorum judicio atque etiam interna ejus


indole et
styli varielate

videtur comprobari

(i).

Quandoquidem de antiquis S. Scripturae versionibus sermo est, memorari omnino merenter fragmenta sat ampla quatuor Evangeliorum quae Curetonius (2) a. 1858 edidit ex codice
,

(i)

J.

B.

Weinig

S. J. in

Schola syriaca, OEniponte 1866 edila


,

p. xliii

seq.,

ab hac senlenlia recedens

probabile judicat utramqiie ntriusque


translatore hebraice
et graece

testaraenti

versionem ab uno

eodemque

sciente esse profectam.

De
,

origine versionis peshito consuli merentur

Wiseman
syr.

HorcB syriaccE

I, passim.

Ublemann,
iV.
,

De Nov.

Test. vers.

Berolini 1850.

Wichelhaus, De

T. versione syriaca antiqua

quam
Perles
(2)

peschitho vocant libri quatiior


,

Halis 1830, p. 63, 84 seqq.

Mcletemata pcschitthoniana. Uraiislavia? 1859.

Rcmains of a very antient recension of the fuur Gospels in syriac


praef. p. vi
:

hitherlo utiknown in Europe. London, Jobn Murray, Albemarle-street, 1838.

Auctor in

de EvangelioS. Matlhaei a se publicato


St.

ita

sententiam

suam

aperit

Tbe Gospel of

Matihew
:

is in

every way te be considered

as a lext far superior to Ihe others

tbey exhibil several marks of blun-

ders and misiakes in the translaiion from the greek into syriac, while
ihis

Gospel of
texl
,

St.

Mattbew appears
te

Aramaic

wbich was

at leasi to be built upon the original Cfr. Etude work of the Aposlle himself. n

SYRORITM HIST. LITT.


nilriensi pervetusto,

quem qnidem

ipse ad

pertinere judicat. Hoec itaque fragmenla neque

medium sseculum V cum posteriori


neque conveniunt
antiquissima el

philoxeniana versione confundi queunl,

cum
in

veleri Peshilo.

Hinc referenda forenl ad aliquam recen,

sionem adhuc incognilam


qua
,

qune sane

sit

ex editoris sententia, Matthaei evangelii primige,

neus textus fere exhiberetur

cum

versio sallem

ad hunc,

anlequam deperderetur,
de
aiiis

fuerit confecta. Nihii

aulem dicimus

versionibus S. Scripturae,

cum

hsec posterioris sint

aetatis

(i).

3.

DE BARDESANE GNOSTICO.

Syrorum deinde scriplorum primus cujus


definiri potest

.nelas

cerlo

Bardesanes

fuit

sseculo

(2)

evolvenle in

sur une ancienne versinn syriaque des Evangiles


et

recemment decouvcrte

publiee par
,

le D''

Cureton

cujus auclor

Lehir

Curelonio ealenus con-

sentll

qualenus ipse utramque versioneni Peshito el curetonianam origine


Pari,''.

eaoidem reputal, illam vero ex hac fuisse derivatam. perlinet versio philoxeniana anni 508 (1) Huc
Heracleensi anno

1859.

616 Alexandrise recognita


Telensis
quae
a.

el

denuo a Thoma emendata, ilem syriaca


,

hexaplaris Pauli
A.

617

fuii
,

confecta. qui

De bac consule
diligenlia
ei
,

M. Ceriani
ex

biblioth. Ambrosianae

doctor

hujus versionis reli-

quiis

mss.

londin.,

paris.

el

mediol.

eruendis mira

(x.y.pt(5eL(X.

insudat.

ipsis

horum

Omnia documenta edita sunt ad amussim ad codices lineis servaiis et quam accuratissime licuit sub oculis
,

ediioris.

Dufe tabulae lithographicse exibent specimina fusiora

codicis

versionis syriaco-hexaplaris,

alterius vetuslissimse versionis Pescito et

trium

codicum
seculi.

grsecorum
Ita

versionis
1

LXX LXX

quorum primus
J,

est
in

V
ad

ferme

editor
dicit

fasciculo

lomi

ubi

eliam

Pro-

legomenis

se

opinari

versionem-

interpretum

syriacam

lextus grseci criticem


reliquis ulilem.

inter antiquas

aliarum lingg. versiones esse


Sltat

proe

alia

Partem hujus versionis edidil


JVliddeidorpf ,
,

Rordam

Libri

regnm syriace
(2)

et ante eos Bugati et

Norberg.

Ipsum annum

mensem

et

diem quo nalus


B. 0. 1,

est

Bardesanes notavit
2U-A/

Chronici cdesseni auctor saec.VI calholicus,

389: Ij^sa^sj]

10

INTRODUCTIO.
ille

Mesopotamia famosus. Fuit


senus
les
(i)

patria

uti

videtur, Edes-

et

tantam

sibi doctrinse

laudem

acquisivil, ut sequa-

omnes apud

gentiles suos celebrilate facile superaverii.


et contra

Adversus deliramenta Gnosticorum


astrologorum errores, qui in
illis

Chaldaeoruni

mos
falsa

infecerant,

cum

initio

multorum anistrenue decertasset, landem


parlibus
vi

ipse in haeresim lapsus lali orationis

et

dictionis lepore

sua dogmata proposuit, ut asseclas non paucos nactus

fundaverit

Bardesanistarum sectam,

conlra

quam
illos

plures

catholicorum calamum acuisse traduntur. Inter


orthodoxiae defensores princeps exslitit S.
ul

autem Ephriemus, qui

peslem illam aboleret

post

duorum ferme saeculorum


dicendi genere quo
ille

tractura,

Bardesanem

in

discipulis superstitem suis ipsius

armis debellans,

eodem

poetico

Anno 465, die 11* julii natus est Bardesanes. Porro anuus ille srae Seleucidarum 465"* coincidil ex Edessenorum senlentia communi cuia

A.

D.

156

rem

esse opinabanlur.

hiuc illinc

epocbam istam Christi nativitaie annis 309 prioVerum ex ipso Chronico liquido apparel, cum Indictionum notationem et passim evenluum aliunde cogni,

quia

torum tempus exhibeat, epocham Cbrislianara vulgarein ex ejus mente non vero posteriorem esse aera Graecorum annis trecentis undecim
,

trecentis

novem.
nalns

Cfr.

B. 0.

p.

387. Juxta

banc ergo

suppulalionein

Bardesanes

fuerit

anno

Domini 154. Verum probat


Bardesanes gnosticus

Habn
etc.

haec

erronea esse et pluribus annis anle


aspexisse
el 16.
(<)
,

annum 154 Bardesanem banc lucem


:

in

opusculo cui titulus

pp.

15

S.

Epiphanius,

in lib. adv.

hwr. 56, t, Mign. XLI, 989,

ita

habel

'O
TYjV

BapJ>57iav>2ig
EcJ^saa/jfwv

iv.

M.zamoxayiia.c,

(xh xb yivoq

yfy,

voHv

xccva,

noXtv

y.oczoixoijVTO)V.
lib.
I,

Huic
:22,

consonat Theodorelus
t.

hcereticarum fabularum compendii


Bapi^/iacx.vy]q

Migne,

LXXXIII, 37:
zoiQ

^e

liupoq
riv.p.aaz

iE,

E^iaa'/}C,

bpyi(l)^voi V

OuYJpciu

Mdpnou Kaiaapoq
p.

y^povoic,.

Verum Gregorius Abulpharagius

paulo aliler scribit in Historia compendiosa dynastiarum. Dyn.

VH

arab.

123, laline

p. 79.

Ed. Pocockii Oxonii 1623, tom. U, 4) ubi tradil

^L^3
Roham

^jI

Eb7i

Disan natum esse ad fluvium Disan supra urbem

seu Edessam.

; ,

SYRORUM

HIST. LITT.

11

homines seduxerat, adversus ingruens malum

efficax

reme-

dium inslruxit. De Bardesanis metro et poesi hic nihil agemus quia occasio de illis disputandi postea redihit
,

opportunior.

Age vero, hujus scriptoris noii nisi fragmenta quaedam servata fuerunt, apud Porphyrium scilicet, Eusebium et
auctorera

recognilionum
,

hactenus innotuerant

lis S. Clenientis. autem quae famosum Bardesanis traclalum de


,

Faio adjungere

sibi visus est

Curetonius
,

(i).

Porro

in

opere

quem

hic

publici

juris

effecil

cum

orationis

elegantia

egregia argumentandi ralio et mira in exponendis variarura

gentium moribus institutisque erudilio apprime conjunguntur;

verum non hunc esse,


'AvzoiVLVOV

ut Curetonio videbatur, Barde(2)

sanis librum qui ab Eusebio in Historia Ecclesiastica


TTf.oi
i.

dicilur
diakoyoc,

ly..a.v(jiXazoc,

auzou

"nepl

l[xapiJ.sv/}<;
,

e.

dialogus de fato ad
;

Antoninum validissimus

manifesta

ratione conticitur

catur

nam praefatis Eusebii verbis quem Bardesanes imperatori L. Antonino


Curelonio editus
is

dialogus indi-

Vero tradidit
in

liber vero a

est ex
,

quo sunt fragmenta


dvdpi

PrcBparatione evangelica proiata

de quibus idem Eusebius


tco

sequentia praemittil
npoq
ro-jc,

Bap^sadvr,^ oyo^xa
7r>]

og ev

xoic,

i-aipouQ ^ialoyoLq Ta^c

^vr,^ovziizxai ^dvai.

Bardesanes
,

is fuit

quem

in suis

quos ad socios
(3).

scripsit dialogis
Illic

hunc

in

modum

philosophari memorant

ergo ad imperato-

rem verba
(i)

facere, hic sociis colloqui dicitur Bardesaues. At conlaining remains of Bardesau


,

Cfr.
,

Specileyium syriacum

Mean

iiton

Amljrose

and

Mara

bar Serapion
liy

now
,

firsi

edited

wilh

english iranslaliou

and notes,
ordinary

the Rev. Wiiliara Ciireton

M. A. F.
's

R.

S.

chaplain

in

10

the queen
,

recior uf Si. Margaret


,

and canon of Westrainsler. London


's

Francis and John Rivington

Sl.

Paui

churchyard
ms. mussei
e.

and Waterloo place. I800.


britannici

pp. i-vi.
-:

tom.

Titulus operis
i^oiioJ? ).so

in
h.

14,658 add.

is

est

IZoiiZ))

liber

legum regionum.
IV, cap. 30,
lib.

(2)
(3)

Lib.

apud Migne, Patrol.


Vl, cap. 9,

grcec.

XX,
p.

p.

401.

Prwp. evang.

apud

.Migne,

lom. XXI,

464.

12

INTRODUCTIO.
libri indicalio, ita

que ulest diversa utrimque

diversa eliam
fleri

utrimque lucubratio admittenda.


liber

Imo

potius,

potest ut

quem Curelonius

edidit dialogus sit in

quo quidem
v. g.

Bardesanis sentenlise referuntur, sed ab alio,


ejus discipulo, collectifi atque conscriplae; id

Philippo

euim contextu

suadetur

et

loquendi formulis. Ceterum nec in codice mussei

brilannici neque apud Eusebium Bardesani expresse adscri-

bitur

(i).

Sed Bardesane

reiicto

ad instilutum pergamus.

i.

DE LITTERIS SYRIS A BARDESANE USQUE AD

S.

EPHRiEMUM.

Et quidem ab hujus tempoie usque ad sseculum quartum


in

neminem incurrimus Syrorum, qui scriptis documentis nomen suum ad posteros transmiserit. Porro illud temporis
etsi

spatium

videtur

penuria

scriptorura laborare

quod
,

perseculionibus
aliqua

paganorura

haud

dubie

sit
,

tribuendum

tamen magni ponderis documenta


(2)

quae

martyrum
investlgalilterae

acta sive vmfxvnixara

continent,

eruditorum

tioni suppeditavit. Sseculo


grsecae atque
latinae

autem quarto, cujus decursu

ad

magnum

cultursegradum ab Ecclesiae

Patribus eveclse fuerunt, in Syria quoque dictionis elegantia


et

rerum tractatarum gravitale non minus quam jucundilate

(i)

Vide Land. Anccdota syriaca

Lugduni Balav. 1862, lom.


ex
hisce
,

I, p. 31.

(2)

Slephanus

Evodius

Assemani

collecla

edidil
,

Acta SS.

martyrum oricntalium et occidcntalium Romse 1748 fol. et merilo opinalur acta martyrum non fuisse ab Eusei)io conscripta sed poiius multo prius et forsan ab in unum congesta ; nam probabile est ea oculatis lestibus primum fuisse exarata. Gfr. loni. H, p. 54. Forsitan ad eam aetatem perlinenl quoque nonnullae legum ecclesias,

ticarum colleciiones, pleriiraque e Graeca lingua

in

Syriacam

translalaj.

Quales collecliones videsis


Lipsiae
,

in

opere

Didascalia

apustolorum syriace.
antiquissimce
vertit
;

1834; item
P.

Reliquiw juris ecclcsiastici

syriace

primus edidit

de Lagarde, Lips. 185G. Alia edidit et


ct

Lamy ad
debentur.

calcem Dissert. De Syr. fidc


Telensi
el

disciplina in re Eucharistica

sed hscc Paulo

Jacobo Edesseno scriptoribus

sreculi seplimi et noni

SYRORUJI HIST. LITT.


florueniiU scriplores
chrisliani
sseculis
cetas.

13

plures, ul adeo hoc. sevum

cum duobus sequenlibus


rarum syriacarum aurea
Auspicalur epocha
et

nuncupari merealur

litte-

ista a S.

Simeone Barsoboe, Seleuciae


,

Ctesiphonlis episcopo,et a S. Millese

Susai anlistite,
in persecutione

quorum ulerque fidem sanguine obsignarunt


Saporis Persarum
alter et

regis

prior

autem
fere

epislolas,

epistolas

sermones scripsisse feruntur, sed quae forsan injuria


(i).

lemporum perierunt
fertur
et Isaias

Eadem

tempestate vixerunt

Jabachues Chaldgeus cujus etiam epistola olim innoluisse


(2)

Adabi Arzunita,
(5).

aulse Saporis

eques, qui

marlyriim acta reliquit

Deinde quo tempore synodus nicaena celebrabatur, mirum

in

modum

enilebant ecclesia^ syriacse vigor et

ss.

disciplinarum

sUidium, pluresque illarum regionum episcopi profligandis

operam adhibuerunt (4). Inter quos gradum non inlimum lenuit S. Jacobus Nisibenus episcopus qui anno 358 e vita migravit, sanctitatis lama illustris. Scripto mandavit traclalus plures, quos recensuit Gennadius (5). li tamen syriace non amplius exstanl aut saltem hactenus quod sciam nullibi detecti fuerunt; sed armeniace plerosque cum interpretatione lalina publici juris fecil Romse anno 1736 Nicolaus Antonellus (e).
erroribus ingenium et
, ,

(i)

Hor;ini
Ibid.
B.

mentionem
15 seq.

facit

Ebed

.!esn

in

Catalogo B. 0.

IIl,

31.

(2)

(5)
{i)

0.

tola encyclica, apiid


nis

ad episcopos Mgypti et Lybke episcol. 557, ubi poslquam ab Ariaeliam dum specie orthodoxa loquunlur cavendum esse dixisset
Colligiliir

hoc ex

S. Alhanasii

Migne, lom.

XXV,

subjungit apostolicam el reclain fidem propugnari a Jncobo


nliisque Mesopotamicc prcesiilibus.

nisibeno

Apud Migne, tom. XXXIII. p. 6. Quare vaide mlror R. P. Weuig, in Schola syriaca p. xxxix, eorum opinioni adstipulari qui asserunt S. Jacobum Nisibenum nihil scripsisse el mulio magis Jos. Sim. Assemanum hujus opinionis ab ipso in(5i

(6)

14

INTRODUCTIO.

5.

DE

S.

EPHRiEMO EJUSQUE DISCIPULIS.

At magnus ille doclor majorem sese, irao qnonimcumque in Syria nomina nobilitata sunt nobilissimum,
naclus est discipulum. EpHRiEMUS enim, prsecipuum ecclesiae
syriacae

jubar

et

ornamenlum
fecit.

insigne

ubique terrarum

nomen suum tam scriplorum


operibus percrebescere

majestate

quam

sanclitatis

Praeter

commentaria in unigraviiate, doc-

versam Scripturam, multa alia composuit cum soluto tum

metro
trina
et

ligato

sermone

eaque eleganlia,

conspicua; unde Palrum nuMi, qui

tunc in Oriente
alio-

Occidente vivebant, secundus habetur. Post Vossii


S.

rumque recensiones, omnium


in

Ephraemi

operum quae

codd. Yaticanis inventa

fuerunt syriace et graece ediJ.

lionem pra?buerunt P. Benedictus S.


dius

et

Stephanii Evolatina,

Assemanus

(i),

Horum virorum
et

interpretatio

non sine ingenti labore confecta


sapit.

sensum auctoris genera-

tim assecuta, hinc inde tamen liberior esl et paraphrasin

Magno commendat Jacobus Edessenus episcopus jacobita, qui circa hnem saeculi Vll linguam syriacam ad prislinam purilatem, a qua Inm
S.
,

Ephraemum una cum Jacobo Sarugensi


ab
orationis

Isaaco

et

Xenaia Mabugensi

eleganlia

jam raullum dellexeral, revocare nitebalur

(2).

Superfluura

vocari palronum. Nihil igilur allendit scriplorem istum

quod

B. 0.

I,

19,
,

posuerat, eodem volumine


in

p.

557 melius edoctum plane relraclasse

et

oppositam sententiam abiisse.


(i)

Romae 1752-1746
Cl. P.

6 vol.

fol.

Plura
:

S. Ephraeuii

opera cdidit qao-

que germanice

Zingerie, inter alia

Amgeiudhlle JVerkc EpJmems

6 Bande, Insbriick, Wagner.


londin. incognilos adhuc
(Lipsiae,

Nuperrime
p.

aulem Gust.

Bickell ex codd.
(..^ipio

hymnos nisibmo^
historicis

^^a^^i

vuigavil

apud Brockhans 1866),


475.

documentis compleiulis aut


Sim. Assemani

iUustrandis utilissimos. Cfr. ipse


(2)

11

seqq.
Jos.
I.

B. 0.

i,

Jacobum Edessenum, quem

c.

SYRORUM
fore arbitror tanti

HIST. LITT.

15

doctoris Incubrationes fusiiis prosequi

cum earum
qui

valor cuni lilierarius

SS.

Palribus vel

lum dogmaticus omnibus levem operam dederunt sit plane

cognitus atque perspectus. Obiil S. Ephraem anno

373
,

(i).

Ab

ipso edocti

sunl mulli et
qui
fuit
,

facti

ejus discipuli

inter
,

quos
Isaac
,

Zenobius

ecclesise

edessenae

diaconus

Abraham et alii quorum nomina non excribimus. Verum aulem unicuique ex ejus discipuiis concessum fuit donum quo couscriberent sermones et
Simeon
,
,

commentaria

atque divino
(2).
I

illustrati
isti

spiendore mullos ab

errore reduxerunt

p.

Isaaco

adscriljendum conjicit
tribus

Assemanus
SS.

B.

0.
et

165, librum de
,

personis

Trinitatis
a.

Incarnatione Domini

Jac.

Sirmondo
Zenobii

editum

1630

inter opuscula veterum

Patrum. De ceteris

aulem tribus
opera saeculo

nihil

superesse videtur
exstitisse
in

quamquam
,

XIV

debuerint

quippe quae cenIII,

seanlur ab Ebed Jesu

Catalogo. B. 0.

p,

45.

6.

DE BAL^O

S.

MARUTHA

ALIIS.

Praeter

illos

S.

Ephraemi

discipulos

tunc

temporis

Syriam

scriplis

illustrarunt

BALiEUs

cujus

nomine quininfectuoo
fuisse

orlhodosum
probat Cl.
eucharislica
(i)
(2)

censueral

revera

raonophysitiea

hseresi
ficle

Lamy
,

in

Dissr.rtatione de

Syrorum

et

disciplina in re

pp. 206-2J5.
:

Hoc probat Bickeil S. Ephrcemi syri carmina nisibcna Ita apud anonymum auclorem vitse S. Ephrsemi legitur B. 0.

p.

9.

I,

59 seq.

ooi

W t nl ol
TtT

^atrso

.|j.AiLiiZ
.

aiJ^

opmo
)1

1(-*-^

cfv.^

ojio^ZZ)
v^no^u.)?

>

tt

il

oiia.A.?

P^jo

u..(3i5o|?

j.<ifi>s

ASnAVi

|poi

,_is^

y? |j'f-)o

."^oi^-fS)]

oLlfl^j

)J^)o .-aLMX )^io? )j^)o

\i^.t(Ti^\

\Z r

tt

V^Sn*^ o?<nJZ(o ]^ia^oZo


)

)jSn),Vi

ar32vs)o

^Zaja^A.^

)^a.*.:k4

)^-^a^

a,J[s)o

16

INTRODUCTIO.
in

que carmina metro pentasyllabo concinnata


Bii)l.

Cod. 117

Vat.

lectu

difliciiia

inscribunlur

ilem

Absamias
,

presbyler edessenus et

S.

Ephrsemi ex sorore nepos

ac

tandem
B.

Gregorius
I,

Abbas,
172.

quorum opera

recensenlur

0.

470
uli

et

Neque mullo
copus qui,

serius flornit S.

Maruthas Tagritensis
bis ad
fnit

epis-

refert

Socrates

Isdegerdem Persa-

rum regem
iniret

Theodosio juniore
desislens

ablegatus, ut a perse-

culione christianornm
;

societalem

cum Romanis
,

tam

feliciter

hac legatione defunctus est

ut ipse

Persarum rex
tur

vix

non christianam religionem ampleclere-

Scripsit autem commentaria in Evangelium et (i). martyrum historias ex quibus plura recitantur B. 0. I 187-194 scilu dignissima et prseterea si Ebed-Jesu p. fides habelur, translationem canonum nicwnorum totamque
, ,
,

niccenai synodi historiam

(2).

6.

DE SCRIPTORIBUS SYRIS S^CULI QUINTI.

Quod

si

jam ssecnlum V ad quod

nunc

pervenimus

luslrari velimus, occurrit

pus, cujus epistolaxn


Seqnilur

primum Acacius Amidse episcomemoral Ebed-Jesus in calalogo (3).


,

Rabulas
et S.

Edessenus
Cyrilli

Nestorianorum

strenuns
Is

oppugnator
in

Alexandrini defensor insignis.


(4)

episcopalu anno

435

successorem habuit Ibam

qui

(i)

Socrales,
a.yd.v:a

lib.

7,

cap. 8, apiid Migne, lom. LXVll, p. 75'2 el

755

Kcd

piv

Vwjjatouq

(6
^l

lo^tyip^rtC,'^

y.a.1

zyjv

Txphq

auzouc,

(piXlav
Cfr.

>7(77r?eTo.

MiKpov
et 74.

e^eyjae
,

v.al

'/^piattaviaai
"270

avxov.
1715.

Renaudol, Litnrgg. orientt. collectio


B. 0. III, p.

tom.

II, p.

seqq

Paris.

(2)

73

Scripsit

etiam canoncs concilii seleuciensis

anni 410 cujus symbolum edidit Em. Card. Pitra Jus Eccl. grcec, Roma? 1864.

Promisit se eos canones editurum CI. Lamy, Revue cathol. 1860,


(5)
(1)

p.

168.

B.

0. III, 51.

Hunc annum

delermin.it aucior Chronici edesseni B. 0.

F,

p.

403.

; , ,

SYRORUM
erroris

HIST. LITT.

17

quidem patrociniiim suscipiens cum S. Cyrillum, lum (lecessorem sunm Rabulam el coucilium ephesinum acriler carpit in famosa illa ad Marim persam epistola (i) quam concilium constantinopolilanum II anathemate perculit
(2);

at
,

vero Ibas
et in

recepissel
ipse

cum communione
,

sese

ab errore laudabiliter
(5),

Ecclesise e vita migrasset


fidei

condcmnatus non

fuit.

Porio orthodoxse
Ibse
1
,

lenacis-

simus

permansit Nonnus,

successor

cnjus epistola

synodica memoralur B. 0.

258.

Hoc etiam lempore, quo


floruit

Ecclesia in Oriente,

imo

tolus

orbis chrislianus Nestorii et Eutychii haeresibus agitabalur,


S. IsAAC

presbyter et cujusdam monasterii abbas


,

Zenobii discipulus

qui

ob doctrinse praeslantiam

a Syris

magmis
annis
loquilur

el doctor

nuncupari meruit. Vita excessit aliquot


chalcedonense.
:

post

concilium
(4)

De

ejus scriptis

ita

Gennadius

Isaac

presbyter

Antiochense
et

ecclesise scripsit syro

sermone longo tempore

multa,

prsecipua tamen cura adversus Nestorianos et Eutychianos.

Ruinam etiam

Anliochise eleganti carmine planxit,

eo auditores

imbuens

Nicomediae lapsum.
,

sono quo Ephrsemus diaconus Neque Gennadius solum, sed ctiam


patriarcha
, ,

Joannes Maro
praeclarum
qui in

circa

annum 700 anliochenus


catholicam doctrinam

exhibet ejus orthodoxiae testimonium


fidei
(5)
,

quippe
in

libello

qua unica
,

Christo persona et duse naturse praedicantur


ritate

Isaaci aucto-

el scriptis egregie

vindicat.

B. 0.

pp.

214-254,
et

recensentur Isaaci opera quse in codd. Vaticanis asservantur


ad

metrum heplasyllabum

exacta sunt omnia

quidem

(1)

Exsial latine et grsece apud


Vid.
Cfr.

Labbeum, Conc.
587.

loni.

IV, p.

661.

(2)
(3)
(4)
(s)

Labbeum, tom. V,
Baronius,
script. eccles.

p.

Annalmm,
,

tom. VII, Antverp. 1605,

p.

45:2 seqq.

De
Cfr.

cap. 66.

Apud Migne, tom.


:

LVIII, p,

1098.

B. 0. !, 515. Titulus est

]A.^f.D |ialia..(ji? iLail^ij

, ,

18

INTRODUCTIO.
re

de

ascetica

aut

paraenelica

plerunique
(i).

Iractant

ut

liquet ex titulis ibidem prolatis


S.

Isaaci
in

Magui

sequalis

fuil

Cosmas presbyter. Exslat


,

autem
forsitan

coclice

syriaco

anliquissimo

jara

anno 474
S.

et

ab ipso
,

Cosma exarato, hujus ad

Simeonem

Slylitam

cujus exstitit familiaris, epistola, quae exhibetur

integre B. 0.

meonis ab
legitur

237 seqq. una cum analysi vitce S. Sieodem auctore compositai; atque paulo infra
1
, ,

exemplar syriacum literarum quas S. Simeon ad


conscripsit.

Theodosium imperalorem
Reliquorum
celebritale
illius getatis

scriplorum qui nou tanta pollent


,

operibus
,

censendis

ne

taedium

lectori
(2);

mora

diuturnior pariat

supersedendum aeslimavi
,

prajsens

vero

institutum

absolvam
ita

si

pauca

qusedam de Josue
Josue
ergo

Stylita notavero, atque

orlhodoxorum auctorum seriem


deduxero.
floruit

usque ad Jacobum
Edessae oriundus
,

Sarugensem
in

Mesopotamia

vergenle saeculo
ideo nactus

quinto
est
,

et

sexto ineunte;

cognomen

Stylitae

Simeonis vitae genus imitatus columna adamavii. Chronicon exaravit ab anno de bello inter Christi 495 ad annum 507 productum Anastasium imperatorem et Cavadem Persarum regem tum
quia

religiosum S.

stationem

in

lemporis inito

quo

quidem

libro

Evagrii

aliorumque
notitia

historiographorum scriplis

pro illorum
(5).

temporum

non parum
(i)

lucis affunditur

Ex codice
ct

vaticano 119

sive

syriaco IV exscripsi

carnien

Isaaci
B. 0.

de passibilitafe
I,

impussibilitate Dci verbi incarnati

quod notalur
a!j

p.

223, n" 24. Constal isiud carinen versibus 439 et passim adsunl in
glossae minori
additse.
el

margine

charactere expressae

quae

tamen

alia

manu

non videnlur
(?)

Horum scriptorum nomina


syriace

opera qua; aul penilus periere aut


luere
,

saliem

adluic

minime
ui)i

reperla

indicanlur

in

B.

0.

I,

pp. 255 260.


*

(3)

Vide B. 0.
est

1,

261 seqq.
(

ChroDici islius prsecipua exscrilMintur.

Tilulus

wai9c|.i

ooi?

)-J^o|9

M-^1?

^h^^ii^Z^^

(ZoXc^ua^

SYRORUM
7.

HIST. LITT.

19

SCRIPTORES SYRI NESTORIANI VEL MONOPHYSIT/E.

Exslilere

aulem
viri
,

ii

omiies

quoriim

haclenus

meniio,

nem
grae

fecimus
fidei

si

unum Bardesanem
doctrina^.
in

excipias

inte-

et

catholicoe

Non defuerunt lamen


secta
,

inde

sseculo

quarto

utraque

qua
qui

tunc

orientaHs

ecclesia

miserrime

scindebatur

errores
et

suos

scripto

propugnantes

scientiae

fama

claruerunt

scribendi peritia. Ut a Nestorianorum coetu

sumamus

exor-

dium
MAS

ab Ebed-Jesu Sobensi in catalogo citantur Barsuepiscopus


,

(i)

nisibenus, Narses

(2)

scholai

nisibense
,

fundator

el Iazidades (5) e schola


ipsi

edessena profeclus
,

qui

quidem haeresim qua


dseam
et

inficiebantur in Assyriam

Chal-

Persidem
concilii

induxeruni.
suas
,

Hujus vero propagationi


etiam
in

tempore

ephesini

Perside parles

habuerunt Mares episcopus


tolam suam direxil
,

ad

quem

Ibas edessenus epis-

et

Maanes qui Theodori Mopsuesteni


{4).

scripta e grgeco fecit syriaca

Apud Monophysitas
genere persa
,

vero claruit Xenaias seu Philoxenus

civitatis

Mabugi

quae et Hlerapolis

audit
reli-

episcopus constitulus anno Ghristi 485; multa syriace


quit
stylo
,

nitidissimo

commentaria
,

scilicet

in S.

Scrip;

turam
Syri

tractatus dogmalicos

epistolas et fidei professionem

autem eum prsecipue laudibus extollunt ob versionem


et

novi testamenti

dam

curavit et quse ab ejus

psalmorum quam circa annum 508 eflficiennomine philoxeniana vocatur (5).

_*<)OL_J

L^^ \^0^^
quce

jio(.o

h.

e.

Descriptto
in

histonce
,

temporum

presswarum
(i)
(2)

acciderunt in Edessa et

Amida

necnon in uni-

versa Mesopotamia.
B.

0. IH
p. p.

p.

66.

Ibid.
Ibid.

63.

(5)

226.
376.
II,

(4)
(5)

Ibid.
Cfr.

p.

B. 0.

pp.

25 46, elcl. Lamy

Introdactiu in S. Script.

p.

186.

20

INTRODUCTIO.

Sseculo

autem sexlo
libros
et

ineunte.
,

Paulus

quidam

Callinici

episcopus
intrusi

Severi

in

patriarchatum
primipili
,

antiochenum
in

monophysitarum
(i),

convertil

syria-

cam linguam
8.

DE SIMEONE, EPISCOPO BETH-AKSAMENSI.

Utrum tandem

Simeon

Beth- Arsamensis

episcopus

et

S. Jacobi Sarugensis setati fere suppar, cujus

scripta argu-

menti praeserlim hislorici partim edidit Jos. Sim. Assema-

nus

in

B. 0. I,

346

seqq., ad

eamdem sectam
lllud
,

pertinuerit

necne, quaestio est definitu

ditiicilis.

saltem- constal

eum
piam
lium

henotico Zenonis pra^buisse


hseresis

assensum

quamvis nusaut
concihaeretico-

patrocinium suscepisse legatur


rejecisse
sit
,

chalcedonense
moris.

ut erat istorum

rum

Forsitan
,

eorum

catholicorura

numero
ofticio

accensendus qui

imperatoris

edicto

poiius

quam

obtemperantes, animo minime haeretico sed metu inducebantur ut ab errore


rent atque sese
ila

el veritate
a

profilenda pariter abstine-

violalse

lidei

crimine immunes spe-

rabanl

(2).

Denique ad synoplicum

syriacaB

lilteraturifi
,

conspectum
praeler

horum quinque sseculorum complendum


de interpretibus syris fuissent
S. Scripturse interpretes,

nonnulla adhuc

addenda.

Etenim

de quibus supra loquuti sumus,

plures aliarum linguarum

maxime
in

graecae

monumentis ad

usum popularium suorum


(i)
(2)

patrium sermonem verlendis

B. 0.

46 seq.
ctiatn

Henoiico Zenonis subscripsil


,

aliqnando Flavianus anlioche-

nus palriarcha
vavil
,

qui tainen chaicedonenseni tidem sartam teclaraque sergloriosa


fidei

et

quidam posiea
Cfif.

confessione ab
iti

isla

sese macula

purgavit.

Pagi. Critica historico chronologica

annales Baronii,

edit. Coioii-Aliobrogura a.
etc.

1703. tom.

II.

p.

480,

et

Baronius, Annales

tom. VI ad

annum

S!"2.

SYRORUM
operam navarunl
,

HIST. LITT.

21

iique

molem
(i)

consliluunl non exiguam.

Verum
haec
in

ne

diutius

ab

argumento

nostro

dimoremur,
perstringere
disputa-

subjecla
,

nota

quam

brevissime

maluimus
tionis

el illico

noslrae de Jacobo Sarugensi

inilium auspicari.

(i)

En ilaque
fuerunl
:

aliqiia

vetera hujusmodi

documenia ex
hince.

iis

quse

nuper

edita

a)

Clementis

rotnani

epistolce

de

Virginitate

syriace, quas ad fidem cod. ms. amslelodamensis, additis nolis criticis,


phiioiogicis.

iheologis

ei

nova interpreialione
cath.

latina

edidit

Joannes

Theodorus

Beelen
,

in

univ.

lovan. S. Script. et

lingg. orienlt.

prof. ord. Lovanii


b)

1856.

The
,

festal letters of

Athanasius
a

discovered in an

ancient syriac
,

version

and edited wilh

Preface by
epistolce

the Rev.

W. Cureton
et

1848.

London
,

Item S. Athanasii
in

fcstales
,

syriace

latine

edilae

ab Angelo Mai
J.

Nova

Biblioth. Pcitrmn

tom. VI. RoniGe 1853.

Cfr.

H.

Petermann,
1849;
Cyrilli in
,

S. Ignatii patris apostolici qiice proferunttir epistolce.

Lipsiae
c) S.

item Curetonii
London. 1858.

corpus ignatianum. Berlin. 1849.


syriace e mss. edidit

Lucw Evangelium commentaria

R. P. Smith

d) Euscbii Ccesarcecnsis history

of the martyrs in Palestine

edited

and

translated

into

engiisb by

W. Gurelon,

London 1861. Hoc opus

editor p. VI censet fuisse primitus grfeca lingua conscriptum.


e)

Clementcs Romani recognitiones syriace, Paulus Antonius de Lagarde


Lipsiae 1861.
,

edidit.

Eusebius
,

Bishop

version

edited by

on the Theuphania. of Ccesarea Samuel Lee, London 184-2.


, ,

Syriac

g) P. Lagardii, Analecla syriaca


h) In

Lipsiae

1858.

Curetonii Spicilegio

syriaco

fragmenta Melitonis el Ambrosii.

London. 1855.

CAPUT PRIMUM.
DE VITA
S.

JACOBI SARUGENSIS

ARTICULUS

I.

FONTES HISTORICI PROPONUNTUR.

Quale

fuerit
,

primis Ecclesise
qualis ardor
,

sseculis

apud Syros

scrilitle-

bendi sludium

quis slalus et conditio

rarum

satis

pro scopo nostro ostensum arbitror conspectu


est

superiore.

Nunc vero argumentum praecipuum quod


vita et scriptis tractaturus a
,

de S. Jacobi Sarugensis
loco proferre
,

primo

lubet

encomium

Georgio ejus discipulo

compositum
fidem
ex

tum quod hujus


sibi

auctor, utpote Jacobo cosevus,


et

bac parte

conciiiat

auctoritatem

tum

quod exhibito hoc ipso documento, adhuc magnam partem


inedito
,

panegyricum

hujusmodi dicendi

genus exemplo

aptius innolescet.

.TACORT

SARUG. VTTA.

23

i.

GEORGUN^

PANF.GYRIS TEXTUS ET VERSIO.

Reperiiinlur

hujus excerpla

quKdam

in B.
,

0.

pp.

286 288

quae

cum
riciis

cseleris ipse,

quoad potui accuratissime

e ms.

Valicano il7 non

mediocri labore descripsi; fuit enim codex

foliis

110-114, ubi Pancgy-

poslrema sui parte naulilus continetur, pessime habitus, imo hinc


periodos

inde adeo abrasus ut ne vestigia quidem expiscari licuerit.


Interpunctio hujus documenti ca est ut versus seniper, non
i(a

ab invicem discernat

ubi duo puncla ponuntur

ibi

superius minio in
ea quse in reli:

codice notalur. Prceierea illud

moneo panegyricum manu

quo codice apparet seriore exaratum, imo aliunde assulum videri elementorum forma et habilu declaratur ex diversitale charlse
,

quod
scrip-

turae
nis.

quse ibidem non tribus

ut alias,

sed duabus continetur colum-

Ceterum lacunas

el dubise leclionis

vocabula in margine notabo. Quse

auiem ab Assemano

recitata
[
]

fuere heic perpeluo, ul ab inedltis distinin versione inclusi,

guanlur, uncis quadralis

atque

ibi

etiam Assemani

lextum latinum servavi


aliquando vel
voces
in

quamquam epilome polius quam


,

hinc inde liberior est et paraphrasis


translatio videtur.

Demum
visse

quae

interpretationi litterali

perspicuilatis

gratia

addendae

sunt,

versione

mea elementis comparebunt

ilalicis.

24

CAPUT

I.

w.oj.ia9

^l^^?
j.Lo]A^
.

|.l.a^LD
01

wsaa.^.* -Ajise

^^
i..o.Lol

jJi^o,^

a9

,^1^^ ^'~\^

wi*i.kL^

v.iaa^A "-^r^?

ifi

<^.'^^?

-^iSaii?

\.^!^9

]99iaJ
*'|9cna3

"^a^A
^^J?!

>Ai^^aM
.

^.^ ^^a^^.^
'^jiiJo

Ld

<jU.k>

i^^U?

"*^A9(nJ]

'^^^'

^^vi
5

]Asa^M

^^l^l^i.

^l^?

)..M^^>

isa^t* \.s

_Ap,.*aiJ

^l^?

i^..aiJ

fSi
ktlIJ

i^M

'A^^Lo

'^A^Lo?

]9 0ial:>

''^^?

.''^A*a.aj^^
.

\.:^ >ontS^ "^I^Ainfi?

i^^ ^s

^..^..0

.Ali..^

|.aJ]

i-S

l^Sl

(5V5a.4S?

o]

U*09

>a>

^aso
.

).)a)]

^a]

wx^a

losiJ
<=)

10

A^iJfs^

r^o?

-^r^

^
>*\

r^-^^h
tS?

^l^

^lLo?

X^sio^

J^
lillerae j

*^!:;;kdJo

Versu
V. V.

2.

Deest in cod. punctum


in

in ]?(JiaJ

4. 6.
8.

Nota

<.*1^ diaeresin melricam, de qua vide infra nppendicem.


est in

Vox ^i ^vi
iu cod.

codice deirila.

V.

iegitur

a^Z

JACOBI SAHUe. VITA.

,i5

Huic serinoni panegyrico amanuensis inscriptionem apposuit


rubris conscriptam,
qiice

sequilur

[In

nomine Domini
,

noslri scribimus

sermoneni de Mar
,

Jacobo doctore

Batnarum Sarugi
discipuius.

episcopo

quem
in

edidit

Mar Georgius

ejus

Legitur aulem

comme-

moralione ejusdem Mar Jacobi.

Et porro sequitur
Jesu lux
cujus exortu
universi

lerrarum

orbis

lines

laetilicanlur, iliustra cogitationes

meas lumine
lerra
et

gratiae tuas,]

Spleudor

Patris

qui

fiilsisli

in

ex

quo ipsa
tene-

refulsil, splendore a leemisso accende oculum

meum
te

brosum, In
tenebrse
verbi
nihilo
tui

te

lumen

adest,

quandoquidem ex

omnes

clarescunt,
vivitici.
,

clarescat,
essentise

qumo, mens
Patris,

niea lumine

Fili

qui

mundos ex

creasti

crea in

me
fiat

cor

quod quolidie ad gloriam


tu qui per

luam procurandam excitetur.


es

amorem
(istulae

Tactus

homo

propler
spiriliini

nos,

libi

os

meum

instar,

mihique
ex
iilia

inspira,

tu qui natus es corporaliter

Davidis
te

generel quoque

mens mea

canlica laudis
fuisti

quae

ad

perveniant,

tu, qui subjectus

humi-

V.
V.

10. 12.

Voces

^Q.s
in

el

).a) vix vesligia prsebent


tria

in

cod.

Sunl
eo

hoc versu
mihi

vocabula quae ex remanentibus in cod.

vesligiis

qui
.

probabilis

apparebat

modo
erat
:

resliiui

scilicet

i^^ikdJ, >1.4^^,

tStl^?

Forsitan ita
^ goncra in

legendum

>^*S |

-^

r-^^

v^

_*a.A^9

"*^-'
I

'^

menfr mca laudcs

te digrias.

26

CAPUT

I.

loX

|]

i^

^^"^^ ^'^

*>aa*

iJ?

o|

15

al^^^!:^

s.aZq.s.^0

*AmAs

*iyJ.^o.<^

\J^
Aj|

.^2. ^]
.

jL^a^jk >o^^
^J;;^!;^

^*)

^Lf

(Ti.>

<^(Ti|o

^^*"^ '"si^A^^

f^^^
|9*b

cn^
.

'^kL-if^i^

Wi^o.^ li^ li-LsUAS


il^l:^Lo
001

20

|^j.Af:^9

wsoo^ ^^W^
Ir^l^
^-^U
991

lah

UziomS)
iiAl?

ab;kl;^LoAltab^

>*^
>>aJ|

^?
)1

i^XAfO
'*

*(Ti.i'fj^

^La4.J
).1a|J

01^ .^f.^A]?
.*)Ai^^ |o(n

).s;?

A^

^'^^li..so.^

i^

il'(Ti.^o
.0(tl;)o

).Lb9

25

|o(n

>a,maA^
(3VS0

^^!>..a.!;^s

in^a^^.^
).^9a?

^
i^o^

]o(n

^I^A^

i^^

looi

)Ile

V.

13.

inelro convenit

quod Scripseram )Zo9as...^ pro quo nunc IZo^a^l.^ reposui et in paralielismuoi cura v. anlegresso penullimo videtur
,

quadrare.
V.

15.

Voculse

>am^
,

|3

e ms.

quidem

plane

evanuerunl. Ea

lamen
primo
Hinc

supponere non
S.

haesitavi,

cum

hi

duo versus

integri

desumpti
vv.

sint e

Jacobi
,

carmine
illud
,

ad

caicem

disserlationis prolato,

7 et 8.

patel

ul

etiam obiter
sed
in

animadverlam

melri delectu

conceptibus quoque et

Georgium non tantum in expressionibus magislrum

suum
v.
ligiis
v.

presse fuisse imilatum.


17.

Voces

2^^s .^.li^soZ

paucis

quorumdam ductuum

ves-

conjeci.
19.
uL!!^-)

pro spatio vacuo supplevi.

JACOBI SARUG. VITA.


liationi
et

27

proprio amore

coaclus,

verbum
tu qui

tuum

vivificum

frugiferum in

me

semina.

non invides quo-

niam exalletur genus

nostrum utut indignum, exaltetur

verbum

meum

canlicis tuis prseclaris.

Spe tua
igilur

frelus

labia

mea ad

loquendum aperio
tuam
loquaris

tu

per

me

juxla

voluntatem

coram
;

audientibus.
ipso

Verbum tuum
et

lucerna est pedibus

meis

in

ambulabo

curram, sermonem proferendo auditoribus

proficuum.

De Jacobo doctore
Traore
patris

veritatis

offertur mihi

sermo

cum

magno
gesta

efferendus.

Nemo
ea

gravetur benedicti hujus

audire

quae

attingere

volentem magno

stupore afficiunt. Quippe virtutes


tiw

sublimes et divinae grainde

fonles

contigerunt

electo

ab

ejus

infantia

iisque

jugiter

deiectabatur.
in

Spiritu

sancto

replebatur
vere
incila-

infans,

eoque

cunctis

suis

affectibus

V.

2^. \,J
''^?
'25.

Legendum

esl

^?

venit

excitatus

est

surrexil

uude

>^
V.

excitatns est in

me

mentem meam

subiit etc.

Vocetn V^i-*' hic,

iil

pluries deinceps in carminibus S. Jacobi,


j.^i-^'
,

verti
7

gesla. Esi

enim 1^^.^.,

fem. gen. sedulo discernendum a

\i'r^ masc. Prius nolat fnmilinm

gcnerationem, nativitatem ; alterum


,

negocium
syriacum
V.

rcm
p.

argumentum, historiam
suhlimcs
etc

etc. Cfr.

Curelonii Spicilegium

92.

2d.

Virtutcs

contigerunl

clecto.

Nolauda

est

hic

anomalia grammalica, qua verbum sing. |oo)


ei
l^ilio

cum nomm.

plurr. ||~sa.^

conslruilur. Vide Uhiemann's G7-ammatik, BerUn. 1857, p.

255,
.

5.

Prselerea

seq. accus.

verbum conjungi. Uhlemann,


observa

]o<n
p.

contigit

accidit,

advenit

cum

191, /inm.
l--^-*

Si

quis

hujusmodi
habere
aqua-

structuram

admitlere
,

nolit,

nomen
:

poterit

verbi looi

subjeclum

quo casu

ila

verierem

ipsu altissima virtus et veluti

rum divinarum

fons exsiabat eleclus inde ab infantia cet.

28

CAPUT

I.

^\f^f^
(Jtf^
]0(n

*....o

*(na^o"|
U^-A

^aC^^ACi
i^N^

j.^)]
.

y^]
001

w.(TLAJ^

^^
50
^(no

]i-^^

(3VOO
.f]

|.^9(X9

U*oj.l:^

l^oJ ]o9lJ?
t.^)1^

.*UJ(Ji
.

U^
\^

]r^1

(3VS

(n.<diulD'|.

iTLifU^

^SI^O
ij]

]^t.^
](n

>a^^o

wA(naa^aLo
.

^2.^
^-lio

]?(n

\.^o
|~^^?
M]o
^T^^

]Ajua,^ (nAs^QJO
.

.Ai^

^s]

]J.fAt^o

jloak)

^*^

*Uo?

55

^^

_lo9|.o
.

^aLo(n]o <.0f^']

U^^

]i^(nl

^
]3

V^?

Ui^miik

*UaA

..'^^
.

^
^i-^]

*\a.A^ in\^^\
]Z90^ \-*
>i Mi4l
llitf?

]^]i:A.aA,

^m^? Ul.^
^

0(n

Um&^^^
]f^^

.^j]

wMi.LaLo

40

(nJ.f^^

Ul*09

]?nSnS

osi^
(ollo

.*]2og.?
.

]^al^?

\.as

^a^AiA^J

..k(nQ;iM^
..

\-^ ^i:^^^

Ua^

]a:^ ]^]
^aJ]

^oJ]

UAJ UaI
(3LSi-^

^
f'r^

^^9?
il^]
6]

AA]i.A(nJ

iJo(n

45

.^(n^i.<.L:;b^

>aA.mJ?

]Jjs

IIa^]

V. V.

28.

Vocem

unaiii

legere non polui.

51. U^ffi i(iein valere censeo

quod iV^^i^ apud Caslellura suavis


,

jvcundus. Derivalura rad. poi mluptatem, utiUtatem cepit ex aliqua re


Iwtalus est, dclectatus.
V.

35.

Vox U?.

si

in codice

fuii

nunc evanida
pulavi.

est

at

eani

ob

spaliuin,

melrum

el

sensum resliluendam

JACOBI SARUG. VITA.

29

batm. Ex ulero matris


sicut Jeremias
,

suce

Dominum suum

invocaverat
,

ut
,

lieret

templum Spiritus Sancti

isquc

habitaret

in

eo

et
,

decantaret per ipsum

canticum dulce
ejus
filii

atque jucundum

utque

Ecclesia

omnesque

concentibus suis delectarentur.

Age ergo
ut

pvjpterea ego coutendo laudes ejus eocprimere

et

miiii

de sanctis ejus benediclionibus pars quajdam


ego miser
,

adveniy. 'At

maculisque ac vulneribus redunalliora allingere


et

dans

quomodo potero me

meditari?

Non

decet coecum lumine orbatum coronam regi conflare,


ipse nesciat qui
(

cum
huic

sit

facienda. Ila

etiam

si

quis vasi
,

nempe

Jacofto)

pulcherrimis

formis praestanti
,

ita

operam
fecte

pra^stet

ut has obfuscare

praesumat
is

dum

eas per-

posse depingere sibi videlur,

risibilem sese prsebet.


filii

Quis coluranam hanc spiritualem Ecclesiai

Dei omni-

geno
tinget

caelaturae

ornalu decorabit? Quisnam sermo eo pervictoriis

ut de ejus

digne

loquatur

quippe quje

altiores sunl

quam

ut eas liugua enarret ?


intelligat,

Qu?enam mens
possit

historiam

ejus

clare

aut

quomodo

ejus

facinora proponere?

vv.
).*=i.fc<

37 et 38 fere conjiciendo perfeci. Dubito de lectione vocabulorum


)

, V*-^^? ^J*^' vacuo spatio supposui.

^3"A^
non

vocem

autem

-i\Vi\

pro

V.

42.

Vocem ]ZOf^,

in

le&icis

vidi.

Derivatur autem a radice


,

5,

aut 90, formavit, finxit.

Hinc

\'f^,

pictor

cwlator

ilem

picturn

et

res picta. Conjicio ergo jZoj.*?


V.

ars

pictoria, cwlatoria, etc.

46.

Ex iji.Z,-<La^^ h* tanluui

litterse

apparent

'.

n^

30

CAPUT

I.

l^^fi ^q?

\.s

^oilLc

,-^?0 *UJu409

-.*^Lsa^
.

\lo

i.A0 9,J;^o

l^iabik

It^va^?
iJsio

sunnowSo
.

^M
,.A.

.09l!^S

_a^o.

3lA^^A.Z
.

..JSO^Io
j.^]?

i4flc>|

U]

^^!
]<s\

(TiAX^k)
wA(n

).>aM

>A^

A.o'!

55

(nA.p.^?
.

l^a^Ub^

^l

IsitnJ^^

\^

b<n

(n.lk

^f^J.]^

*w>ajL.9

^fl^'

^
^
jl^?

9^.10^00

>.

|.A0i'|

wSaoLn*
li-^lo

U"^=^^^

Ui^o

i.aA

A*iS
|(n

^oa^
\Xico
.

*.oai-*5.<^

A.AO

A.S59"j|

^"^l

om

^ii^lr
^s)

i.^*|o

om

w.ooA.4,1

60

I^a.^.*.

]fS)L:n.'^

|.J|

^.oAi.

Ja^j.LD

w^o^ U>^A^ Ml

It^l
^j.Lfi

^o
^jlo

^J.o.a.^4
.

^l *U^
l^-^^
in

vS^oj.s__

iSi.Vr?

i-*^?

'^-^

.osiJo

vv.

47 et 48. His 2

vv.

obscura

co(3ice visa suni

vocabula

]'i-J^

V.

49. ^iM.o9

surapsi

pro partic. K'til a verbo *o? dilatamt, recreaprae se ferre


;

vit

senlio

tameu hanc inlerpretaiionem quid violenlum

quare raallem pro w*-o legere


IjoiJeo, ita ut haec habeanlur
:

^oi

el porro

particulam o omitlere

in

spiritus raeus ct ipse haiirietis ex hoc

mari veriiatem contestatur de verace.


V.

52.

Vocera ^iuaifi perfeci ex ...Zuaio

JACOBI SARUG. VITA.

31

Mare magnum
tuales

est,

iii

quod omnes mercalores


eo
lioc

spiri-

descendunt ut

ex

hauriant

thesauros omnes.
teslificor

Refocillalus

sum
ei

ego ex
scilicet

mari

et

verita-

tem de verace,
suis

omnes

oratores
loqui

expositionibus
oportet de

non

sufTicere. et

Quis potest

siculi

eo qui
eis

doctores

sapientes circumagit,

quin
,

plene ab

comprehendatur? Ad
ejus laudibus

hujus
clebite

ergo

historiam

cum

ii

omnes ab

celebrandis

deficiant, quo-

modo ego

perlingere praesumam?

Ecce provocavit

me amor
gratia

ad loquendum de ipso quodquae

cumque

suggesserit

eum

elegit

sed

terret

me

glorige

oceanus quominus accedam ad caput veneran,

dum

et

vas electum

quale
,

est

inclytus

Jacobus.

Ecce

coarctalus versor in bivio

et quid

arripiam? Tacere verequid


el

cundi
tacuero,

est

et

loqui
et

pavori, et

faciam?
si

Nam

si

credetur

hoc slultitia;

locutus fuero

iterum videbilur temeritas.

Domine
gratiam

Domine
,

noster

largire

vitam

secundum
electum

tuam

et

fiant

verba

mea

sacrificium

quod
V.

tibi

placeat! Fiat lingua

mea calamus

tuus

docens
posili.

53.

)_Jai

explicandum est ad niodum nominalivi absolute


,

Uhleniann's
V.

Grammatik

p.

221, 76.

57.
59.

''0 4<'?

abbrevialio est pro ].m)q^9


:

V.
V.

Proprie

inter ambo. Verli


vidi

in bivio.
)..{wl

60. in

codlce

]4-^^

unde

reposui

rad.

'-JJ..e

cxtimtiit.
V.

63. Scripsi
:

]^

jsojjs

sed forse eral

U^

JflJi^ iegendum et

lunc verlendum

gubcrna mlam.

32

OAPUT

I.

]^^.a>;k.

]AuJ^^
]3o^r5

XiA^ \.u^O
fi^li..5

.i4 U^^a^o
.

^Ld
i^]?

\^o
gi.A*i\

]^a^2J

iilo

i^iAj^

JLaJ^

70

^(nQlca.s.A
.

_ki

ksf^'
s]

]'l^

\aaJ
_soi
ii<TI.S

wsa.^Lal?
U.^.^

(3iAj^^^

)..a^^
aiLD^O
j.jL9

M^
75

..

0091

.Oi31..*AiA]

]^f.S^

.AGiQ.o]^

0001
-.

^AOg.ilo9

]990

i.l29aa.ao
](3i^
^Qj]
]h].s

aJ g.j^!^ag>
.

].^n1ViAai.o
]^ai.-^

>o,.

]A.i,(3lX

s]

2^.^27
].J<3io

*.

0001
.

^a^^s ^ox^
>aOIO(TLi]

Ala.^

]0(31

^7.^]o

^^^'i^]

V.

65. ]Oiaa_iM conjiciens posui. JEque legi poteral


}.iiaM,
,

J>^aM

arclores

singulari

quod

lamen

nescio

ulrum

in

phiraii

femininam

formam
V.

palialur

qus

bic forel ex

duclibus cod. supponenda.


;

66. Ulliaias voces quatuor fere conjeci


)-s.f)-4'?

scripseram

)^\Vi>Si '^^
nisi

^aui
locum

quse

si

veram lectionem praebeant, nescio; nam non

vesligia in cod. comparebanl.


alio
in

Cum

autera ita vix sensuni fundore possint,

niodo reslitui
fem.
,

qui conlextui et nietro congruere videiur

J2^J

genere
elhp.

vocem

|a ^n a'/
cst
,

pro subjeclo habel. Porro


etc.
,

4n1

pulsavit

in

pulsatus

resonat

ut

niihi

quidem

ex praesenii loco colligere videor.

JACOBI SARUG. VITA.

33

verba

sapienlia,

et

cuncla

resonent

cantica
,

qualia

eijo

cupidus aveo. Mens mea

mysteria ediscat

et inde verba

profundat alque apparalum componat margaritarum praestantiura


capiti
,

texatque coronam ex beryilis et

gemmis oplimis

pio patris

benedicli sanctimonia pleni.

Tempus

igilur est, fratres

mei

ad ejus historiam nos

accingendi, ut ex ipsius verbis carpamus et edamus fructus


desiderabiles.
ita

Porro quod
ejus hisloria

ad hunc adhuc
:

infanlem
ac

pertinet,

docet
erat.

pater ejus sacerdos

mater

sterilis

Inler oblationes
in

autem

et

dona pura

qu9e ante

Deum omni tempore


divina
et

fide obtulerant visitavit

eos gratia

hunc

eis

fruclum
et

largita
fuit

est

quia

digni erant. Itaque natus


tibus suis in timore

est

educatus
est

a paren-

Domini quae
,

omnis

sapientiae ini-

tium.

Veluti

thesauro

cui

invigilant

quicumque

eum

V.

68.

_ii^

poiio

esse stalum

conslructum vocis )j.CiC a


ila

_oZ

Recte tamen etiam ut participium spectari poierit, et

iatine verii

mens mea

...

verba profundat, ac componat apta dispositione

marga-

ritas prcestantes.
V.

7S. jV?

verti

dona

supponens illud

esse

graecum

^Ot)|0ea,
:

nullo

tamen auctore. Reliquse enim


cetas
,

significationes syriacae vocis

generatio,
1??

pugna

etc,

hic

non conveniunt.
pro
jVjJ

Fieri

etiam

potuerit

mendose

fuisse

scriptum

vota

quae

vox

praesenti

loco

apprime conveniat.
v.

78.

"^la^

ex paucis vesligiis complendum putavi.


in

v.

80.

Vox |~i^ pro vacuo


fuit.

codice spalio ex

sententise

contexlu

suppleta

34

CAPUT
eriuXo

I.

\.s

SLS

^^sil9

*|^ViiAyff

^Q^pS

|(7i^

Lc9

|A,f;oio

I993

l^nnAi^^o
,

AJg^NhiinS) Is^t^
.
.

U:i^

0001

P
|31

nAlTff?

il^P >opO

1^?1 '^s

,-^(31^?

85

% ](ji2k

i^^^

i.*lJ?

U^
<^^i

V^i^
^0

U^4
.

]4}

Al!k
'^L^')??

Ui^?
I?U>^
'Al^ll

IAmo^lq.^

Ur^*^?

TiA^a^

iU^
.

>Q^

^P ]

U?3"0

At^^o

](TU^

i^

v^)9Alo
](n.l^

^(na^2;i.9

j^oA^
]o(n

>0|.

j^^90
.

U-yo

^J^

\Uo
(n..S9

r~f9
i-<^M?

(TLls^ajs

\^

^r^ it"^

i^'

^(naftoiaJ

^^^ _A.a^ALo

]]]9

^a^u^o
^(.aoio

i^^r-^

>a^ i^09
.

^aa^laaa

l^t.^

95

AAiAiAf.X)

^]
a^

'^t^ ]AA9nVi\Lo?
^Lc _Lo

]AA(n.^
Jk(n?

].(^aA^^

i^4 r^r*^
A.AkJo

si^f.^?
.

)..als

^i^^]
]9

AAAlg)?
.

\..s

OLS

<!r^r*-**
'^'^

r^

i^^o^^

.0

]fL

^s

\^ ^?^

,-AnA.?ax>

^0|.al^o

100

V.
V.

81. I^Vinim posui

ob ductus
,

|^ adbuc
et

visibiles.

82. ^.^011 ex spatio

vestigiis

aniec. supplevi.

,, , ,

TACOBI

SARUG. VITA.

35

possident ut ne diripiatur a latronibus, ila ipsi invigilahant


et

donum

huuc
isti

Deo

benediclum

non

neglexerunt

unquam senes

benedicti.

Sed contra eleemosynas plu-

riraas egentihus Iribuebant propter


ret

puerum

ut recte vive-

coram Deo.

[Cumque
festo

terlium

annum puer
in

attigisset,
,

mater

in

apparitionis

Unigeniti

Ecclesiam

quo
in

ingens
iutimo

lurba confluxerat,
sancto sanctorum
tur, inclinatus,
,

eum
et

detulit.

Aderat episcopus
filius

coram mensa, ubi

Dei immola-

Deum cum gemitu


,

et lacrymis precabatur,
,

ut adveniret Spiritus sanctus

et oblationi illahens

sacra-

mentum quod
,

participantibus veniam peccalorum couferl

perficerel
rati

et

poslhac
fierent

ii

qui per

baptismum sancte genein

sunt heredes

cum

sanctis

regno

coelesti.

[Tum puer
saoctorum

divina

excilus

gratia

et

sinu

matris

dilapsus, per confertam raultitudinem in intimum sancium


Iseto

hilariqne ore prorupit, cunctis stupenlibus.

Mox accedens
velut
in

ad

mensam
;

vitae,

inclinato ter capite adorat


si

mysterio
,

et

vero

quemadmodum
ingentem

quis aquas
la^titiam

quas

sitierat

nanciscatur,

concipit

V.

9o. Posl

|Zj_

subintelligi debel

in

lexlu

^.effi

aul luiic siniiie

verbuna.

36

CAPUT

I.

.]fL
.

-^-s^o

|A^J9

U.La^
i.ALo

|si.?

w^j)

^a]o
}lo

.^oiQJais^.J9
.

(n^oi J;^

AMsAAlg?
'^f^

l^oAs
^Aj^]

>c,uO

^s?

>Aflno^*i

ll<s\

105

''001

,]

^^*^]

Al:^A2

.klsaA*

Al^i^o

SL^
.

wAA..aJo

U-^?

^**'^'

^t"^

^9 91

U(TL^ tcAa^

Aa]?

^A^ms

^^

*.

UQ^AJ?

y^)

]?(7I

]091

f<^^

(n.^A9

_!^

0(719

.'^_A|_*..^ALo
.

(n^o
\i

j.^ Uooi
wiu*]

.ooi^Og.^AM
(liAA*]

>^_si9

*^^? ^]

U^di

al^

.0(n^aAt>^s
.

i-^J]

>^l^o

).^mM

^^^.a^

a\J.Q.s.:o

1^

"^^]

{.?aiC9

U09

U]

..*... 13?

]i:^i.^o

i.:ai^90^
0]

Vs

iA^ao
03iJ]o
^?f^?

115

jila^aA
-.

\^

^..^k^Lp?

Aa.s;?

i.<;^al3.Llaa^

^^^

^f-^

'^^?

^^1

V.

106.

Quod puer aqnam hauseril

in

texlu syriaco

hanc vocem ex suo comminisciuir Assemanus, eumque


falli

minime (Jiciliir in eo commenlo


;

opinor. De hoc infra pauca disputabunlur.


forse

Dolendum
vix

est seqq. vv. e

quibus

explicalio

peti

posset

in

cod. evanuisse.

Post

v.

106
,

sequuntur
aliorum

deinde

15 aut

16
aut

versus,
vestigia
;

ex
in

quibus

duo

integri

et

pauca

vocabula

cod. supersunt.

Duos tamen

seqq. ex his protulit Assemanus


periisse.

unde patet atramentum postea adhuc

JACOBI SARUG. VITA.


sic ille

37

immaculalus ante mensam manus simul porrexil

tribusque

aquam

pugillis

hausit

etc

Exinde

coepit Spiritus

sanctus arcana omnia


revelare
et

in
J

divinis
. ,

scripturis contenta

eidem

exponere.

Non

est

slatuendum quod

ille

ex suo proprio hoc

effe-

cerit 60 fine ut laudaretur a spectatoribus, sicut agere soleut


stulli
,

quorum superbia laqueus


ila

efficilur

quo

ipsi

capiun-

tur.

Non

est

fratres

mei

ut

ab invidis et osoribus
elicuit e labiis ejus

temere creditur; sed Spirilus sanctus


veritates

omnes, commentaria

et serraones...

Si

aulem

scire
iile

cupis

quisquis
,

doctrinae

studio
et

flagras

quando

docere coeperit

ex ejus hisloria

ex

V.

109. Verba

non
,

est

statuendxim addidi

ad complendum sensum
legere
polui
,
,

oralionis.

Ceterum

ante

hunc

versum

qusedam

quae
lypis

tamen
omisi.
V.

cum non

sufficiant

ad sensum complelum efliciendum


duae lilterse priores evanuerunt.

in

In voce ^ iaiN r ^3?,

111. In
115.

,*,-,ZS.:ao ultima

elementa

supplevi.
,

V.

^oiZaMjJi^nO ex

vestigiis

probabilis mihi

non ceria codicis


non expedio.

lectio est.
V.

113. Sequilur vox uiia abrasa

quam

qui restiluam

3&

CAPUT

r.

.^09 ''^^

'^^

>^(no,.,*.

^wili i^JJ

aAi.jLo

oia^J

o.^
l^js?

i.M09

A^].^?
w^.^

i^M?
>T.Amr^o

i^^
|I*?

1^^1.2^?
.

_lo

^(no,.^.

o^]?

(nAl^b^^l.^

^H-^l

^o^^i^o

qi^al.a^^ ^PV^?
li:k)i.^

^i^** i^aaxaAs]
ootn

>oUb Uot.A
^aJ)
W.SI?

]oai

|]?

^>i

n^

,.

150

^l jAxl^l^ ]1^sm>

|]|

.0(Ji.<^Q.A:flM

>Or^

HAI^
li^i-<^

>o.AmJ?

inJlo

a^)0
sis?
,iA

(n^nl ^SSo

J
|?(3i

^tnaJaa^
.<o(3i

.oqi.AAlAa
i^aX^A(n.l;;i

^aJ^
9(3iilc?

|.La^i7

>0fi^
^SI

r^i?

otsvl]?

155

i^(TLsi

00(31

O^jfsi?

\mSiQ.A,

Zj^h^
evanuerint post

V.

119. Voces l-la^iso i^oo


;

nnnc

abieriint

cod.;

Asseinani tempora
V.

nam

liic

eas legere poluit.


;

120.

In

voce \AXJki dilutum eslatramentum

>af vero

sola littera

Jo superest.
V.

121.

^^s

"'^sVJ.i)

proprie

in quatuor

terminos. Ex sola voce

^Ls

vestigia

reliqua possunt videri.

JACOBI SARUO. VITA.

39
,

doctore

veritalem

libi,

proul

aiidivi

exponam.
ageret
,

Quum
undiSpiritu

autem
ejus

vigesimum
fama
ubique

secundum
terrarum

annum
vulgala
,

doclrinae

complures
collati
]

que

ad

eum

venlilare

coeperunt,

ut

sancto

eidem ihesauri participes

fierent.

Ecce
,

autem

exinde exundavit doctrina ejus ad maris instar

coepilque

propinare cunctis regionibus eloquentiam tanquam potum

vivum

quern Spiritus in ejus canali temperaverat, fortiorera


et

quidem

dulciorem

quam

mellis favum.

Hoc etiam de

ipso

memoriae proditum
convenere
,

est.

Ouinque
doctrina

episcopi
cognituri
;

eum
sed
,

aliquando

de

ipsius

putabant enim illum non Spiritus sancti afflatum

lumine

ex

saeculari

sapientia

qua

et

ipsi

dicere

solebant

verba facere.

Postularunt ilaque, ut extempohaberet


illis
,

raneum

ad

ipsos

sermonem

ejus

doctrinae

sinceritatem exploraturi. Sic enim


ut
si

deliberatum fuerat,

quid

orthodoxse

fidei

patribus tradilse contrarium

V.

122.

'Vs -^

polius nunc ex spalio conjiciendum

quam iegendum
sil

superesl in cod.
V.

123.

I^WV'
Verba

legerem
a

I^^SN^

per diaeresin. Vox

lexicograpliis

adhuc incomperla
V.

radice

^s^,

sequivalens vocabulo |.^o


"a-wl

> NSr.

126.

<^o-1

^-p

^^^^^ quasi

scriplum fuisset pro


forte
ejtis

3i..^Q-^.]

ayoivy^
h.
e.

nullo

tamen

auctore.

Rectius

legeretur

.010.^.

)&-^

in medio ipsius inlerioris {in infimo

pectorc);
,

at tunc explicari nequit quare

prima vox

lo-^

in

staiu

emphalico

non

autem q-^
V.

in

slatu

construclo, fueril descripta.


addidit

J52.

Extemporaneum de suo

Assemanus

seqiientia etiam

liberius vertit.

40

CAPUT

I.

]^al^A9i9 li-^a^

oilikS

01.^
|0'?1

^om
\^-.
'%),^ia2

osi

81^a2.4^^S [no^Vi

001

fSO
U?

^^-^

|o<3i

Aa|?

{.Is

dsi

>o,.5

]om

iLa^ (Ti^so
00S1

).^ana?A|

.aJcn

^tio^I^

Aa.AAA
^aJoi

^^fSD-i
1.1^1

^1.^9 {.9a AaD'^?


|j.^|lD
>Q-.iaJo

145

^>.\g?

>oaaJ?
jio

0iA^.,^Vlo
|o(Ji

a^i^M^I?

^a|

^8iaJa2.^MJ

"-^^?

^?!-^?

Ih*^

^QJI
Ii.lci.k)

'^I-*'

f^']
.

^sia^? ^lo
i^^aa^^tfliD?
.

.oAj|

^rs^?

al^l?
Oi.A*0

U^9^ ^^]3
1]^*?

.0(^.^2
^SI

0091
|f.*>?

150

Jm4^
.

|A.a.i.';^

0)^0
0(71

|i.!^0??0
i.^jLl

|9<n^?

).^.S.J

\|.A.Olu*
00(31

i..^^^?

l^s|

oi.^^? OlJlo
^,9?
6(31

^l-^.o
>q-o

...*|.k)is?

...*b(n

\-^

|osi

]Z^-^
ja^ i.>
.

]ooi *A^||9
^i.x:)^|o

155

]hf.ss^

(n2.Q.^:a^
J.M1O9?

^Jio

lod
ai.LDa2

|LlaA^.i^
.

001

\L^i
iLD9

wmAso
}.^.oo

si^al.al^lif?
|osi
13?

]laci

$.lo|o

>aoia!^^

^^J?

|si.

U^A^

i^^ 0S1 lAAsi.^ V:5. ^a;?


>A-^?

>Oto
iio9

160

JACOBI SARUG. VITA.

41

Jacobus
tur
,

effutiissel
,

non modo

ejus

dogmala proscriberenecclesiasticis

sed el ipse

sublata quacunque de rebus

scribendi facullate, segregarelur. At Spiritus sanctus, qui

Jacobum ad doctoris
regulam

officium selegerat,

orthodoxam
etsi

fidei

eumdem

proedocuerat.

Quamobrem

in

ea

virorum corona pro sua modestia omnino tacere decrevisset,


lissimi

episcoporum tamen aucloritate, populique frequen,

qui in templo Batnae Sarug convenerat


,

precibus

compulsus

veritus praeterea antistilum justam indignatio-

nem,

dictis

obsequuturum se respondit, serraonis tanlum


ipsis

argumentum ab

petere.

Proslabat ad portam sacri altaris imago currus


admirabili

quem
fuit.

prophetae

Ezechiel

spectare
,

olim

datum

De hoc

responderunt episcopi
,

tabulam

monstrantes

nobis edissere
suggesti
(toD

si

potis

es. ]

Stetit

itaque super

gradum

/Syj/^zaTos)

ecclesise, [atque hic percepta Jaco-

bus
in

ab

ordine

benedicto

episcoporum benedictione

et

mediam

populi concionem

progressus, qui incredibili


ille

illum audiendi desiderio tenebatur, coepit simplex


virtute

in
:

Spiritus

cum magna

vocis

contentione
insides
,

dicere

aAllissime, qui inscrutabili

currui

pangatur in
tua.
]

me,

quseso

sermo mirabilis de

majestate

Cum

vv.
^-11?

1S4

et

155. Vocabula

posui ea

quse in cod.

legi

possunt. Porro

sic est in

cod. 6

42

CAPUT

I,

..

)ll

iS

(Tl^0
JLsfS

jL^QjalCU^]
|l)]
^^^>.i.^l^

(TL

^i.A(TI^O
31.!;^

teflf^li?

i^oj

1.^9

^(Jio?aLfl^^o
.

]9-^|]

oaI^^o

Usc^fS

0^^?
'<^hI'<^

165

wSf.M?

isfs

^]

'^:^^ r^i^?
]^aAi^?o

AiA^Lco^?

i^ik?
il.*l?

)Ix>

]^^*i.^-

*]A^a:^o
Aj]
>1

Usi^

^^^^]^

^oi^i&A
.

^-^

iSjS ^oiaju^
^i-mLd
|.Jsi

o|.Ld]

_Sio
Aj]

mil^]

al^o
alLb
]3?

170

iot.^)
.]oJi

i^t"^

...i^iM

]0i?

"^LoAJ?

^:^

|is]
i..*'<n

ai^
031

"^o^

,^] \.^L)

r^]'^'^

Ur^

al^?

31^

Ui^
',

fiS

rT^]o

<^o^

031

i^-S-s^

>.^.p]o

X^pS ^ r^U>
.

0931?

UJs-na^

^'W^^
<Q>2aJ

1'^5

.031.S?

i^^I^O

]^09.^]
JL^?0

r^]]

cxXi

''^Aa]?

lw*-l**

P^* V^isO
3i.a^^o
aoia^^]

31^

Or-^r'?
.

^l r^^

tr^h

^i^i-^l^

]AAsi^ ^^^?

]i.^ii^^ .^la^o
jL^ii;^

^]?
.

sis^OM?
i.^]?

\Z\

\^A
oi.uk.]o

]3io

180

]o3i

^^::^.^

1^^

nnvi7i,a]3

V.

167. ^).Sfi.S? vertendum putavi

voce lugubri, dolenter. Derivatur


,

islud

adverbium

^aii?

tonuit,

nmrmuravit

indignatus est, doluit.

, ,

JACOBI SARUG. VITA.

43

pergeret

in

mirabili hoc

ei

stupendo sermone et ipsuni


oculi
,

admirarenlur episeopi
iiuil

omnesque adstantium

admo-

eum

Spiritus sanctus de vastatione civitatis Amidae


et
;

irruisse

nempe Persas,
redegisse

locum ac habilatores
dicere
coepit

ejus

in

eaplivilalem
civitatis

tunc

de vastatione

Amidae voce

iugubri

verba dolorosa et angustiae

plena.

Terribiles nuncii et amari


:

rumores perturbavere
illi

meam

mentem

tu

Domine
:

psalmis tuis
ista

redde pacem.

Tum

episcopi

quorsum

permisces? nec enim ad rem

faciunt aut consequentia sunt,

neque de Amida
electus

libi

modo
Persis

dicendum
dissimulare

est.

Verumiamen
posset
,

ille

ut qui

dolorem
a

non

Amidenorum cladem
:

illalam persequi

non

destilit, subjiciens

lugeant regiones

et qui eas incolunt populi caedes el profusum in ea san-

guinem.

Ex hac demum

oratione ad

episcopis sibi propositum

regressus

hymnum de curru ab eum ad finem per-

duxit; simulque nunciatum est episcopis Amidae excidium.

Itademum
tus vir

Jacobi dictis fidem adhibuere.

Tum

vero sanc-

ad

magnam apud omnes

exislimationem venit
,

episcopis ejus doctrinam

approbantibus

eo quod intelli-

V.

168.

Vo\

]^^OiSi'A>
,

in
in

Castelli

lexico

deest.
nisib.

Reperitur in chrest.
pluries; noiat vero

Hahnii
X"

hymno VII
,

el

Eplirsemi

carmm.

nuntia infausta

2 querelas.

44

CAPUT

I.

w4lSa
.

*1a\o

^^'-n^ ifiit^
mJLsj

^r^]
aA|.M
0091

Af^(S\o
^'^^

svL,s^aA.so

I7U3

liAn.^ >Aaia^ia.^A

abi^tsA^h

i"^^

i^?

j^^^

^^^^

{.^aAMOi.Ao

IAaoioI^ ^(tls \^ayi

^oZ

|J?

Ih^

r7?

*.

(s\J.'fk^y^

.osi^s

ai^iJ^AO
qi.^OA':^,^

]^|.^

>AViy(?o.^?
|V)|,^.

).aai4.|
.

^.

o^]?

]Aa.AAaa
]o(n

?i^als.!^Lb

jon

>a^^]
^oii?

|]

i^]?

>c,.!ial^

wsAs

Po

]o(n

>oi.s
^^i>>^L^

oi^aA^M?o
.

si^aAi^^k)?
^910,.^.

]t.a^

195

SL^Si]
'J.o<s\

hf^ i^r^? i>^r^


]A^a^m!^

]Uii^'

<^

U.^.^^?

~^

..

O0(31

aL&i^]o
.

0001

<:-A^^?

^^
.-iifi

(TLllf

a.6A^]o
Jjm

^r^? U^r^ *Uaii^


ila

^Aa]?

200

V.

189

verterem

doiium

quod huic servo bouo concessum


non enuncio
j j.

fuerat a Deo.
,

llaque vocem

Ji-nSS

^^sN operi

sed

^y^iSS servo quano pronuncialionem puuclum infra positum indicat. In antiquis enim codd. mss. haec regula fere observatur ut, ubi anibigua
esse po.ssit vocabulorum leclio
est relalive miiior
,

ibi

sonus elatior superno,


;

ille

vero qui

puncto inferno notetur

porro in prresenti casu inler

JACOBI SARUG. VITA.

45

gerenl ex veibis ejus divinis quanlum doctrina ejus suavis


foret
et

sapore

polleret.

Sane
;

per

Spiritum

sanctum

eleclus
ipso

procul dubio loquebatur

quare

nemo nimia de

{de ejus

merilo personali) opinetur.

[Mandaruntque Jacobo

episcopi, ut collalam sibi a


,

Deo

gratiam nequaquam negligeret


deret ecclesiae et

sed doctrinam scripto tra-

omnibus

fdiis ejus

profuturam

nam

anle
ille

prsedictum episcoporum conventum

orationes quidem

habere consueverat

eas

vero scriplo vulgare prte

summa
dete-

animi demissione haudquaquam ausus fuerat,] nempe ante-

quam Dominus ad ipsum

episcopos misisset

iique

gissent thesaurum a multis abscondilum.

Age vero exinde


quo biberunt
ex

fluxit doctrina ejus

maris ad instar
Ille est

ex

et gavisi

sunt omnes sitientes.

qui bibit
aliis

benedicto

fonte

Edenis

et

vicissim

potum

tribuet, sicut scriptum est.

Ille est

qui ex labiis ejus tan-

vocales

el

poslerior hsec allioris et fortioris pronuncialionis habetur.

V.

Qui

regulae

hujusmodi

generalis

applicationes

mulliplices
:

el

de

punctis diacrilicis subtiliora scire velil, consulat Eviaild


ziir orientulischen

Abhandlungen

und
).Ln

biblischen Lileratur. Gollingen, 1852, pp. S3-129.

200.

Verbum

nSn,

quod equidem legendura putavi

vix

ves-

tigia reliquit in

cod.

46

CAPUT

T.

kA9

^^^^

Mr*i2

OGl

"A^-*']

fSfnO

_aJ,.^^:^2^

li.>?

)^^

U^
<si.s}fS

*^ai.llo7

lA^isia^

^M^gia^aaLoo

{1^9

{Jen

AmaJ^^]
..^010^01
.

(Tiso

i.60f.^
]o;7i

{.^c^aJ

]o9i9
001
]o(n9

jLJgi

U1m09

.OiTt^i^S
U*C)9

^M
]i.a!7

0LOO
)jsi

{.9a.S
]osi

(TL-^.ik9

210

]ALau

\.SA
.

(n.h&pM,

w.s]

]o9i
^j^]

ai^^lV
]osi9

osio
|Jsi

]0i.!:k9

rr^r^
Adk]

isaA9^s
U.*
]9(n.J

9L2

91^

]081

>AJSgi.*

U-^<*]
]o0i?

^s?
{Jsi

."^il^^^
..

Zf.s

J.Q^fS>

UlALi
ial^ia^

^031.^al^

]^09^|3

w^sA^ ^?
^?''^?

215

Al^.s

T^'^?

^^^^
^s]

^^'^

'.

A*J.1m09
.

_i4.LaiasALo
]9(3lJ

nlLo

aAa.o
)j(n
)a.L0?

]9a^

A^?
)J.a)J

ZQ.^f)

]o(n?

si^

^f.hAHiCf
wA.*9

in^Lo
051

)^).Ai:o

.],.A^^'2

^a:;^^-,

^]

]ofn?

)jgi

220

V.

202. Descripsi
e
.

,-^???
o
p

quod

amanuensis errore posiUim arbilror


el parlicula
?

pro voce
V. V.

^^'??
^oi-lIaD

a )X>c9?
in
co(i.

pharmacum
est

composita.

203. 204.

pro ^(JiJ^.

(5Ufij.s

ex spalio et duclibus paucis reposui.

Cfr. Joh.

VII, 38.

JACOBI SARUG. VITA.

47

quani
ecclesia
liidit

pharmacum
lilii

emittit

aquas

vivas

quarum

polu

Dei jugiter

reficitur. Ille

ex ventre suo proecclesiam


filii

rivos

abundantes

ad

refocillandam
Ille est

Dei, qui pro ea niorluus est.


fontes replebantur

cujus sinus cujusque

dono

redemptore nostro duodenario

iiumero apostolorum concesso.

Ille efTeclus

est

teraplum Spiritui

sancto;

is

in

eo reaffectus

quievit

et ipse in illo Spirilu vivebat


Ille

quoad omnes
est

suos spiriluales.

doctorem proprium nactus


et

Spiritum
sapientiae

sanctum, qui eum edocuit


genus.

erudivit ad

omne

Ille

similis

exstitit

paradiso
tribuebant.

divino
llle

Edenis,

in

quo

omnes arbores vitam

similis fuit magnifico

fluvio Euphrati, qui sese dividens cunctas irrigat regiones.

Item Gihon

fuit

secundus inter populos


Ille

bibuntque ex eo
,

et spiritualiter Isetificantur.

similis fuit Tigridi

flumini

parvo, quod aquas


propinat.

suas

benedictas

accedenti

ad

ipsum

Fuit

iile

veluti

Simon discipulorum princeps, quia eliam

V.

205. In
206.

^.,.^9

litlerse

vix

lineamenta servarunt in cod.

V.

Verbum

wtoi nSonVi o

conjeci

ex summis lineamentis quae

supereranl in cod.
V.

214. Cfr. Genesis II, 10-14.

48

CAPUT

I.

/jKo^^
.

i^

001

_J.*aA
f,^')

^]

0(31 9

il<n
ai':;^9

1ls

i^!;;^^

joL^

a\J.f.^:a.'^

/)^^ (n^^
..

lloo^
^s|?

jdo^f^i
^^]

|o(3i9

ilai
i3o

I^QJL^cas Uro^
.

.^^s^]
]osi9

225

01^.^

,,^!b>^

_1^Q.A

^^]

)j(n

.''iiMOf^

)^0 is^ \J^A,0


^(7a^as
\-abi?

]'^i^

f-r^^?
]Jai

i-A"^^

iiik^l^^
9-^jJ

^aLo,.)
]o(n
]o(n

]o^(n9

.*wiAAs9

^aa)

\.s

>a,^?

i.iiA9aIff

AaA9

*^^^^'^

(TU^S

^Auk^)

(TLILOO
l2a\
)X.]?

]^o^M \.S9
)]

i..S(a^

?oA
_k
_Lo

]o(n9

_ai)

>ooAlo

^iTia^pL.^
GiZQ.Si^

^s)?
"^^])
).09

.^AAtApX)

|jai

.*]^).Ajffs

]^'^jJ^]o

iSVi'
)j(n

255

]o<5\

^itla2.^.9

0*01

idk,9a.09

)^09

(n.^

<.)(n.A9

..|.sAas
.

A-.]?
y.s]

I^pa^o
]LLt,A^is^O
'^9(3iJ

]l]i.^.

)i^?
)j(n

^^t^!^

wO^S?
>uqiaaAO

).^0|:

^s?

)jL^J

^^o
).J(31

*]Ai:*,-.i

i..*.S1.^

).SsCU.a**

^]
in

]0(51?

240

V.
V.
V.

221. In voce ]Za,*iA^A'?

liiterse

niedi<)e

cod.

baud comparent.

222. Cfr. Marc. III, 17.


224. Cfr. Joh. 227. Matth. 229.
l

XX
, ,

27.

V.

III

16-17.

V.

Cor. IX

22

JACOBI SARUG. VITA.


ipsi

49

donum
filius

apostolalus fuit concessum. Fuit sicut Johan,

nes

tonitru

quippe qui evangelium


similis

filii

Dei publice

praedicaverit. Fuit
vit

ThomaB qui

filium Dei attrectafide.

nec lamen

sicut

Thomas

haesilavit in
,

Fuit sicul
,

Johannes, domini

sui baptista

qui tenuit Filium

audivil

Patrem
qui

et vidit Spiritum. Fuit similis


fuit

Paulo aposlolo electo,


sicut

cum omnibus
est.

omnia, ut omnes lucrifaceret,

scriptum

Fuil fons benedictus, vitam

profundens, ex quo bibit


ille

omne Syrorum
aflluens
riet
,

genus.

Exstitit
si

mensa

felix,

gaudiis

ex cujus opsoniis

quis raanducaverit non esu-

unquam.
et cantica

Labiis suis sanclis verba spiritualia


elicuit
;

jucunda

dedit
et

ei

Spiritus

sanctus,

qui

ipsum elegerat,
Exposuit
,

ut

mysteria

abdita

scripturarum

revelaret.

autem tam antiquum quam


expositionibus

novum iestamentum
animse
scientia

ejusque

omnium
sapiens

sapientium
perilus
in

illustrantur.

Fuitque

veluti

qui

doctri-

nam suam
V.

exhibuit apto ordine disposilam.

231.

Vocem

}j2J.-

reslilui

ex

prima el ultima

iilteris,

in

cod,

reraanentibus.
V. V.

233. Cfr. 235.


237.

Joli.

VI, 33

coll.
litt.

IV, 13.
conjeci.
lectionis videbatur in cod.

IZJJkJoi

ex tribus

V.
V.

Vox ]Z"|Jl1^ dubise


]2;.i,-.|-o

240.

conjiciendo

posui

ob

v.

380

duclus

in

hoc loco

videbantur {J

50

CAprT

I.

)L^i^/9C^

)a^

]<jla1d^

]f^]^

w)As|?

U<s\

'.

^(3ias|

Lji^ Lc )(tlX i^9 (siLaA^ \.I^


t

'^^M?

0(31

i^l^js.

sn_D9as^

\^o
^''JjJ^iO

aiA^4^?

|.-*.iSJ?

wTso^

.ooWjU
1?0-v^
^<7I

245

(31^
'.

).^a4-^9

).^1;si^9

^SoZ

^^0

>a.i^t.^

f^*

^^?

i^^j)

001

oi|.l^a^

\^
^b>,o
^\J:^o

AliaMaJ
-.

>a^

^SioJ.

atZ^Q^^o tn^^jD
>a^9

l)?

>a4fcJ^]9
.

Lc

-^aiOpjSa^J.

ai2.0si

ia'')

)..ik2a^

^siasi

^a^? .o^axp
lA^aiiLc
,.4

w^)

250

|Au4^!^
f.2.^

^^?
iilO^
^Jic
).1

{.l^io?
ll^ls
>C9]

V:^o

](!l^]l

.0(3lJ^

\^9

Im^if^

.ai]9 oa\

oiAn^^
|osi

^^
i.::::^!^

<n^al:^x^2.A
0(319

q\^

Ij.^).^
]O01

]f.A.^.^
.

(3lA^a.aL3
).*

\.^

^^^^C

(31^0

255

).A0^ \.i^
:

).^l:^^o

l>^^<*
.Mo.^.^]?

1^2?
0(31?

)j)1Ld

>a^

]aT.lk

iso

)LIU?j.

a.p

.0(3lJ.^
0<31

,.*

^]

^^^
]o<ji

]o(3LJ?
](310

'.

(3ll^A^S

]o<31

-.A^^jd.]

]ljJL:^^
j-ai;.?

01.^

]o8i y::.j.2pZZ]^
:

]jf.sQ.s \J<.
)JL(31

Vl^o 260

(3lA^H^^

..O^As

]?i31.^^^\lco

>o?]

]o(3i

iap w>o^ .aAS^o ^1.a,


)L^?

]jL!^^^^?

V^
olk

"^J?
]o0i

^1
).^^?

]Alaa.^ Vi;.
)j^a.
<-:^?(^

9ii..^J

(31.S

JACOBI SARUG. VITA.

51

Hic admirabiles
filii

homilias

et

exposilioiies

scripsil

de

advenlu
nobis

Dei ex

palre el de

volunlaria

ejusdem pro

exinanilione.

Ttem de niysleriis quae prophetse de


,

eodem pronunliarunt
sequuli sunl.

et

de agmine apostolorum

qui

eum

De humana

ejus nativitate ex Maria

de myslerio mortis

ejus et sepulturse, et resurrectionis; de conversatione ejus-

dem cum

discipulis suis

postquam resurrexit deque gloriosa


,

ejus ad patrem ascensione et de cunclis

hominum

gradibus

qui in

mundum
Deo.

prodierunt

disserens quo quisque opere

placuerit

De Adami
sua

lerreslri

paradiso ojeclione,]
et

omni cura
de
illius

doclor

sermonem composuit
qui
ut
,

in

eo

egit

prseclari

viri lapsu

cum

Deo
ex

in
iis

gradu angelorum
in

collocatus

fuisset

sicut

unus

paradiso
ac

ipsi

servitutem

praestaret,

tanlopere
apparet.

gemitibus
vero

doloribus
suoe
sibi
:

obnoxius sapientibus
vilio

Ecce
,

volunlatis

jumento

faclus

est similis
sit,

eo quod
sic

mandatum
ob lapsum
,

impositum transgressus
nongentos
et

ideoque
flevit

de eo scriplum est

triginta
;

annis

Adam

quo
cujus

peccando ceciderat

mandatum
,

qiiippe

conculcavit

observatione vilam habuisset

ipsique eliam angeli et spi-

52

CAPUT
00(31

i.

a^nl^^kS^I

i^09

^^^o

isjl^

^jo 265

i^ai^ ^Ls^Lc

091

^oZ
)a-i.g,.o

ilsai

jAru5jlc

Vii

josi

>Q-iJ?

lpsUc

^jo

.*y09

i^^.s|

^(3ialb^

St^AsO

UO|.iO

>09U

Ii^io
:

]rAU>

^9? ''^ "^^


1:^0^9 0^

'^wJD-i.Aiie

^o
9];o

U,9^
.
.

w.sl

>o^ 'If^l^

>oUo
275

]AAj.ri^

Q^^?
>Aii3i^o

]| t'^ ^'

^s? UoaA
sASia^^d^,

\^
.

U(3t.^

As ^
uxs^o
_Lo

\Zf,^^^

lA^J^f^o
(Ti-^

i^^kA.^

-.

U^i^
.

i^jJ

UpA
lAI^k,.^

^'9^1^?

lA^^i^
^0(31.1^

U^J^o
^90
,u*

|nS^ri'S

m^
U^i:^
^y\
w^]

V.A^o
^S99
<^r4
6(31

|las?

i.iA.(nlo

]o(n

]Aajs

280

.ooiJlo
.

\^9

]gnAV>

wffl2.^l^

(71.2

fLlAJ9
]?<3i

(n^

|3b9

^O

Ui^
.

m^^ >a^^^AJ

U^?

U-^r-^

]3oi:s
.

'^'^r^^?

^^

j.^ul*::^o

Ua^?

iAA9

Ur^^r^ U^A 285

vv.

272-275. H?ec magis


luit
,

ad lilleram syriacam exacta


et

iia

redderem

hoc enim aeqiium

sermonesque exposiliones

hymnos composuit,

JACOBI SARUU. VITA.


rilus

53

coelestes

allonili

sunl,

quod e

paradiso

felicitatis

referto exierit.

[Atque
trinse

ita

divino

doctori
licet

placuil ab hoc initium

doc-

su ducere; nam
admirandarura

hymnus

ille

de curru Ezereliquis

chielis

visionum

prophetae

anle-

cessit, maluit

tamen doctor,

Adamum omnium
,

parentem

homiliarum suarum agmen ducere

filiosque

patrem sequi.

Hoc enim aequum


posuit
,

fuit

hymnosque

et expositiones

com-

in

quibus illustrium virorum imagines expressit


ordinis inter-

per

omnes generaliones orationem absque


]

ruptione deducens.

Gemmas
Domino

ergo

et

pretiosas margarites e

thesauro sibi a
paler,
iisque

concesso

eduxit

benedictus

ille

coronas texuit regibus et dominanlibus


dispensalor scientia
peritus
et

utpote qui esset

intelligentia

magnus.

Hinc

venerandis

singulorum
esset et

capilibus

quod

proprio
:

eorum honori congruum


capiti
cipi

decens coepit ordinare


,

regis

impositum

fuit

diadema pulcherrim.um
contexta
;

prin-

autem corona ex

beryllis
,

judices

autem

et

duces populi primates

margaritse

pretiosse

plurimum

oraliouem
siiis

deducens

per

omnes

successive generaliones

atque verbis

divinls el vivificis imagines

depiugens illustrium virorum quorura-

cunque
V.
in

mundum

ingressi sunt etc.

276. In

voce

^*C3uo

duse

lilterte

priores

disoerni

haud poterant

eod.

o4

CAPUT

I.

UiaM

iJ^TLso

.jA^^v.

\^t^^

Ia.^'^^

{'^^lo

iiSaA

^^Odik^

]AA9Qla^Lo9

^29

i.A.lia

^..9

s^i^ jJO^
(^.Ai.f)

\^
|Ia1;^s

Lo

|LAnS9

jlLkli^iiA

<si^
.

Ai.^f.^9
i^?

>39]]

01.^

>ap
i.oj.s

V-^
^]^

^sja^ \,so Usaso


iI^.MS?
^<7i

qiAl^L
|j,..oas

|a.iu^
Ia:;^:^

(311;;^

yojs ^ci?
>ai!C

V^
^fj
]o(n

i-Ciis.?

>o?|3

^osi

295

'^(TiAl^asi.l^o

jocri^

*]i.a^?
^^^=^

i^^a^^

nl^

>o?l

L^^fS)

^Ai^t^]?

^Gia^M

^(Ti^aA
(n.!;;^

(TlId^ \..^.?
iVi ASp.a^
.

(s\^*.f,S)

il^^s \..A.)(n^
i.La&*

>q.C'

0(0!;;^

(n.liM^X)0

josi

*^^^]?
]o(n

^(tlo

oi^alJ3^LaA
\..^>o
.

iLs.l;^

9(31

a?

^'^^ 500
^-^l-^ai^

>.

sA(3iajk]

]o0i

''*^^J?

"^^
>0?]J

l^-*^
\f.j>^A,

(31^90.

^^=:;>..lS

i^?
>o?]o

A^^r
(3i.>?

00(n

_A.li>x>]?
(Jil.

]aM

a^s^]
iJfft

i^fCi isp
:

A.*]

1i^i.k>

V:^
^*aJ

^s]o

]^ai:^.A.?
.

.?}.^a:^ \.:^o
^iO^^?

i.j|.

\J^o 505
\J;;i.o

]Aoi:^?o

\si]

>0(ni.o]

V.

290.

].\

Ws^^ao

lego

quamquam

vix ullimse vocis


,

lillerje

compa-

renl.

Tria quse seqiiuuliir vocabula


omnes
296. rnh

rediJidi oves el cujni

iisque inleiligo

Chrislianos
V.

cujuslibet aelatis in liierarcliico gradu haud constilulos.


scripsi
,

\o r],y>

quumquam

liuerce

in

medio vocis aliam

JACOBI SARUG. VITA.

55

decent

uli

gemmGe
sanctos
;

decent Ecclesioe electse praesules

atque

sacerdotes
et

ab

his
in
;

enim agni ovium


aquis

signanlur
in

signaculo

muniunlur

mundis baptismatis

veniam peccatorum
et agnis convenit

collati

rectoribus

demum

ovibusque

nitida corona

omnicolor

et odoriferans.

Adami

capiti

imposuit coronam, doioribus et spinis necinsertam


doloribus
,

non omnigenis cruciatibus


Constituit

ob ejus peccatum.
parerel
filios

Hevce

ut

in

suos

quippe quse
Slatuit

Adamo

irangressionis mandati causa

exstitit.

serpenti pulverem ipsi per totam vilam

in

escam

cessurum, quia deceperat Adamum.

Capiti Habelis

coronam imposuit sanguine


fuerit

ejus conlincet

tam, eo quod dolore percila

invidia quae

hunc

innocentem

necavit.

Porro

doclor
qui

doclrina

sua delexit
insidiose

ignominiam Caini maledicli


necavit.

fratrem

suum

De Seth aulem
similis
,

clarissimo
in
,

Adamo

in

omnibus

lineis

per

quem

luclu
pariter

suo Heva

et

Adam
illustri

consola-

tionem

perceperunt
etiam

tractalum habet
et

benedictus
Melchi-

pater, uti

de juslo Noacho

de

sedek. Item de

Abrahamo populorum

et

familiarum patre;

conformalionem prtebere videanlur.

In voce

li-al?

litlera

s ob

dilu-

lum alramentum
V.

discerui non poterat.

299. jjDZZJ

w-auo
proprie

fere evanuil e cod,


:

V.

301.

'\^
Ij.^)^

qui insidiose

et

fraudulentcr egit.

Verbum

est dubiae
V.

leclionis in cod.

304.

adraodum obscure comparet

in

cod.

oG

PAPUT

I.

\l.^
.

>o.^

'-^r-9^<
Ijimii

l^^?

^^oZ

^Q.^] \J^o
i-A-oLc

i.l^LD >a^
:

lii^i^ wsoj;

\-^o

A.*.|fJD^.

A^^^^a^
|.n,SV>

l^^? 1-^0^^ \J^o

.ooiAILj]
.

w)(TUaO

^^^Lc?

^oJ.
^*1

'^ajL* ^I;*

510

Isilk
).)7

.-^
)Jai.s

r^-s-^i?

>0r^)
0(3i

jJ-^ b^

w.o?laAi.

^a^A

"^.^o

0001
.

^(.^A'

.o(n.A7a^x:)?
'^|AAtu*).

A^.^?
iJ?

).^Jjs

\^o
no

1^^^ ^r-^
U-i.:i>

.oOTL^l^n A

'.

ho^

]f.iX^

ab^
^s?la

^)j3
i-s

Aliio? 515
\-:i.o

.^ Ai^V V:^o
.

*Ui*^o^
<n^

i...^
liiLoiLo

al:i>l^^l^a!^

).m09

^a^^

|Ali..QJI7

sl

(TLL2.1;i4*S

I].*?

"'^lj.iaAl

^.^SkO

I-*A^J

^l

i-*^-^'

l-^-^

^oz
aioj

^^SDQ^

V:^o

5*20

.*liuaJ-K.

^o
0019

*^.ACi^M
).-A'Oi.s

031

^^*^^ ^l?
\J:^o
i^^lJ

|ooi
:

'fi

q.^

0*01

w>o^ ^wA-aj)
oi.La^a
li-o^?

.ir^ \.^ Ur^?


.

oi^ol^.o
.

C1.L00.

''^.^Lc?

*VAi.J?

V:i.o

i.i2lD

^
non
11
,

loJTI

OtLsA.A,|

lAr^?

Ih=^ ^^5

V.

314. |lu^).s

j]?

tani

legi

quaui potius ex vesligiis conjeci.

V.

316. Cfr,

Petri II,

ubi reperiiur vox

\.n^oZj quae

in lexi-

cis

nondum
V.

notalur. Derivari eara

pulo ab |Z| advenit.


voci

518. Significatio

quam
.<

tribui

^lixo]

in

Castelli

lexico

non

reperilur; sed
In voce jl *.nM

eam

admitlil Bernsteinius in lcxico chrcst. Kirschianw.

littera

dubiae leciionis erat io cod.

JACOBI SARUG. VITA.

57

de Jobo qui tantopere


vero
et

cum

satana praeliatus est.

De Moyse
percussit

de

plagis

quibus

iEgyptum

terribiliter

composuit doctor sermones decem. Tractavit etiam de Josue


qui
,

occisis regibus

borum terram Dei jussu Abrarai


filio

filiis

distribuil.

De

Jesu

Josedek

sacerdote

magno.

De

flliis

Seth qui in principiis suis honesli fuerunl


in virtute

sed

tamen non ad finem usque

perdurarunt, siquifornicationem

dem

gigantes

cum

Caini fiiiabus in turpem

cecidere.

De

Elia

deinde
ipsi

filio

advenorum {Galaad)
enarrandos
tribuit

et

de Eliseo

plurimos
Tsaaco

sermoues

Spiritus.

De De
for-

qui in sacrificio suo sese forliler gladio objecit.

Tsraele qui scalam vidit in soranio.

De Josepho puero
devicit a

moso

et

innocente,

qui

concupiscentiam

qua

gigantes

omnes

rei constituti sunt.

De Enos

sapiente

qui docuit terram

nomen Domini

jugiter invocare.

De Daniele
fuit

qui ob jejunium et oraliones

suas vir desiderii

nuncupatus ab angelo.

V. V.

321

^'"

legi

dubitando
in

Pro IrSii^ exscripseram


,

1f^^
26.

322. Habelur

hic

cod. wEo-.) Jobus

sed

in

margine notalur
,

^&j)
V.

Enos

quse procul dubio vera leclio est. Cfr. Gen. iV

324. Vox

V-}J?

paene evanuit in cod.

58

CAPUT

I.

.V*U^ "^o
.

Wf}^

\^o

UUL**

VL.
^J.^

^o(rL^i0^o.i

asulLo^ i^s?
ohfSS

r^h
]Al;i.'|a^

].Jori,*n^a 0091

Ur-o

>a^?

,U^^] \.^o U^?!


.*
Aff A.^

V^i^o

\Uc^
]o!n

V:s

550

ilas)

^jI

^"^0
.*i0

lt-^U>
001

r'^

wOO^

SOA^-Ii

jAi*^^

(3-T>^?

U<^<=> i-i^? ~M.^a^ "Vs


|I^.o

\^o
U*
]3o
ni*o

555

.OTL^^SO?
.

^^
\^
]]-*'

jA^^o
Aa]
01.

oi^

lAaM

U?

|Lm?

*....>0|.^
*JL^J]

*-

]a^?

^Mi\

>0tViSa
^'^]
<71^

V>

.''U^-^
:

i^2?

ls9S1

*r-^

]<n

qi^,.A:SL^o
i^ias]o

(.^.a^

|,lta]o

^o^aM

i.Laso

540

-.A-^y.-Q

>Q.A^^ ^^so
^'^A.*.]

^^Lo
]^aA

li^aso

0^0

oLllo

^U-c^^

i^o

V.

327. In alip

pauci duclus videri poteranl.


j..

V.

328. De verbo oSfSa supereral 331. Supplevi


?

V.
V.

in

verbo

,o-^?

et inlegrain

vocem
penitus

^).
abrasum
seqq.

332. Sequilur in cod. spalium

trium linearum

et porro etiam in sequenlibus sex aut

septem prima vocabula evanuerunt,


tres

ut

adeo sensus

effici

nequeat.

Ex quibus tamen
potuit.

versus

Assemanus suo terapore describere

JACOBr SAHUG. VITA.


Haiianioe
,

59

Azarioe et Misaelis
;

quam

sint elogia

admiranda

quis

dicere valeal

hi

enim cum flamma prselium confi-

denler instiluerunl, indeque ascenderunt quin ejus ardore


laesi

fuissent.

De

Ezechiele autem

Jeremia

et

Isaia ser-

monem
autem

habuit, in

quo eos pro merito

laudavit.

De Jona

filio

[Divinoque spiritu
disseruit,

efflatus,

de cunctis coelestium ordinibus

qua

scilicet ratione adslent

coram Deo

praeterea

de omnibus piorum impiorumve, qui in


gradibus, sive

mundo

exsliterunt,
vita defuncti

quum
,

viverent

sive

postquam

fuerunt, tractavit

eorumque mores gestaque


erat...

descripsit.

Neque quidquam
demonstraverit
esset ejus
sit
;

abscondilum, quod ipse non


unusquisque
cognovit
licet

atque hinc
;

quale

meritum

nam

hinc considerare
et in

quantum

prseslans,

quantum sapiens,

operibus suis hones,

tus,

quam

humilis, innocens et sanctus

quantura virtutis

electo huic inlerius exteriusque competeret,

quantum etiam
,

angelus ejus cautus fuerit et glorioe ejus invigiiarit

ut

ne

V.

3o7.

>0t.^ iu.] ad
).aJ]

complendum sensiim pro


spalio penilus

vaciio spatio posui.

V.
V.

538.

Vocem

pro

abraso scripsi,

maxime ob
duclus api>o

seq.
V.

339.

Vocem

,-5:0

ex

sensus

exigenlia
,

posui

in

cod.

parenl
}
t

trium

aul

quatuor

iillerarum
reslitui.

quarum

certe

prior

erat.

n
V.

Ai

autem ob

litteras

s^

342. Voces l-'^^'^

^^\

]fsa.A/ incertae sunt lectionis.

60

CAPUT

I.

w^aI^

'^i^l

ill^

^-^ \.^9

]o<3i

]A^^

w:d9

545

)OfS
.

Lo .o^^^
y^l

\.2Lii

*|.L<eo9?

lt~^^
.031^9

OlJUiS.

^r^?

^OXAO

0^JJ

i^^.A.9
\s^'f.o

>a^
*lsi]

j.AJ
%a2..^^o

^(jili.A.!:^

|o(n

^xal^jaJ)

550

>o.^:'

i^A'>iA.a

a^o
]3|

'.

>asio^09
^A^ilxi^

,.xi

lA^A.a^ \..ao
9.\

s*(71oAa]

0^0
-.

).2a^)

^*^f?

o<nJ]o
...^.l^o

^9
V::^o

Ua.s?

(nAMO^Lo
\.ii

U:^^^
.

U^V^

^o(ji
JLi^m

]^]o
^1.^0

555

AA{.lajLaM
>al;u

.osio

|.ai^]o

](Tl!^

a*!;^9

^]9
]'>

^iSLA-fsOu^

^u*

V.

343. Ex
rectius
:

]i-oi"|,

apparebat

...y

qiu40

n ^Z

gloricB ejus

vel

forie

glorioso huic viro

nam sspe

Syri abslracla

nomina pro
v.

concretis ila ponunt. Vide ]Zq.^js^


V.

eodem modo adhibitum supra


,

156.

344.

''^iJ quod solum

in

ms. apparobai

putavi fuisse

'^**\t^

'^.
V.

346.

Duo vocabula seqq. discernere


lifl??

nequivi.
sit.

V.
V.
v. V.

347. Descripsi

quod lioo?? procul dubio legendum

351. Vox Vs| evanida ferme erat in cod. 552. I^ ma^oV^ conjeci ex reliquiis lilterarum. 353. ?,]
accepi pro imperativo
ill.

in

specie
,

katel

verbo

?,

De

rariori

hac forma videsis apud


,

Beelen
et

S.
p.

Clemcntis rom. epistolce

hinw de Virginitate

p.

155, notam 4

49

nbi

eam

explicat per

JACOBl SARUG. VITA.

61

salana

ejusque
fuit

virlulibus a

recto

tramite dimoveretur.
prsefeclus, cui

Dispensator

thesauro

domino suo

dominus gubernationem

tribuit

Claves coeiorum a Redemplore nostro Simeon accepit,


ul

cum

eis ligaret

et

cum

eis solveret

pro sua voluntate

has etiam accepit benediclus pater a Deo, ut omnes prophetas et apostolos laudaret.

Neque tamen

inter apostolos

reponendus

et

locandus est
in dignita-

benedictus pater, sed ob mores suos prcestantes


tibus universis. Si ergo libuerit
,

cum amore prosequere

et

attente considera, videasque....

quam

insiguis fuerit ipsius

gradus.

Applica ergo

mentem tuam ad
,

priores et medios

item-

que
Vide

vide

posteriores

atque
qui

omnes sapientes observa.

eorum

praestantiam

Deum

coluerunt, attende
:

quoque

et vide

eos qui salanse mancipati fuerunt

quara

verbum venari
l^\JiuD^

cui nolioni similem plane intellexi in praesenli loco.

in lcxicis
;

non habelur. Derivalur a rad. ^-^


statuit
,

stetit

coiisiitit,

firmus

stclit

^^-^

condidit. Hinc,
,

cum de

actu menlis L^\l,oJL


,

ut in prsesenli loco adhibelur


et

significari

putem firmitatem

attentionem,

porro verlendum
V. V.

attente.

554. Vox una erat in cod.

prorsus abrasa.
.

355.

In cod.

solum apparet Z]o


notione

Porro speciem katcl verbi


applicandi
,

]z]

nuspiam

inveni

ea

adduccndi

quam

ei

hoc pro

loco tribuendam censui. Forsitan erronee scripseril librarius

]Z]o

forma uktcl
v.

].*]

357. In cod. abrasa est liltera o in voce o *\q?

62

CAPUT
il^a?
^olik

I.

a^^V^? r;;-*^|3

*^1-i40

^oZ

5a*o

lAAiiS

4.^^
]3aS

is?
itS'^

*Q.A^

laikAIiC?

i.IiO

560

]A

#,"'-^

^so

.^o^

Tt^f^

llsaso

.*l^a1 '^SLdo

jL^souk,

^r^'''^
ws]

{l

^SVi^o
^>**

.lA^oAril^o PoAstb^
*.

^il^i;]]

565

^i:^|.l;i>o

i.A,.^^AL;>o

{.lal^^o
1^

]90f.t*l^o

U^aialsal^o

U^i^^ViS

.'^....^].^o

i^l\.a^

^]..!^

U::^.ik^k>

570

i^is
o]

.001^9

....i.^9

^(71.)

i)^

<-s]

i\nV
:

*^A^9ar)
i.la9

A^j_^9

.ovl^s

ul^iti
]ak]9

"^h

l-'-^^-^?

<nAM.^a^
^silLe
.0(11.1^

^
,u*

\2.Q^^\'i
'^is^-i!

]9vp

"^^^.AliHS

|.^9

57o

^o^s
.

ooci

a^l^^

(T1.S0

*iaAav*.

{.r^J?

-s]

.OOVa^^

^so^

.aOCl

a S .^

lo ]3<

V.
V. V.

558. Vox ^j.M evanuit.

360.
364.

oJLs
1.^0

=-_-

ti^n

4^
,

qSVr

exscripseram

quod quid

sil

ignorans

reslilui

V.

365.

Ulsl

lugentcs eranl religiosi instituli genus.

Cfr. B. 0. IV,

JACOBI SARUU. VITA.

63
is

pulchri sunt justi

qui volabunt ante

sponsum, ubi
,

sese

mundo
satana

manifestabit cura gloria

magna
et

et vicissim

quam

odibiles sunt
,

omnes iniquitatem

mala operantes

cum

magislro eorum et doctore

Atlende prophetas, apostolos

et evangelistas

magistros

quoque orlhodoxos eorumque doclrinas. Considera lugentes,


virgines utriusque sexus et ascetas
tas.
,

monachos
,

et coenobi-

Vide eos qui selpsos spoliaverunt


,

pauperes ac mendineci
,

cantes

item
,

persecutioni
,

obuoxios
,

ac

lapidalos
sanctos....

humiles

mansuetos

miles

misericordes

et

Vide pcenilentes, quam


Pariler considera eos....

praeclari sint qui poenitentiam agunt.

Quos omnes
gradum
elecli

memini

coram

te

auditor,
;

ut

tibi

noslri

tam sublimem manifestarem


quaedam
particula doni

eorum

namque

singulis

levis

prophetici

concessa fuit, qua de Salvatore nostro loquerentur; neque

p.

837,

Vocem

|w^e\

n\o

in

plurali

sensu accepi

quamquam

si-

gnum
V.
V.

ribui absil in cod.

370. Ullima hujus versus vox evanuit.

571.
373.

Vocem ^^aNoi

adscripsi

ob vacuum
.

in cod.

spalium.

V. V.

Ex f^^-. feci >^-ic?aj 376. Supplevi verbum ).^3u quod

spalio,

contextui

et

metro

convenit.

64

CAPUT
^o<ji^
]cu3?

I.

-.

Ur^

l^??

Uj|3

P)

aoi^ .^v^I^o
]9a^
.

*]L^f.S)

,-A^^

(3i9Sial

]a^^ 580

^<7l

]AAias

*f^^^ f^i^ S-^ ''^0 ^Aa").^? .]^aA^5 ]i]?


_ki
]^Sl

Ot.Lp]9
:

>Ct^

'^.-^^

^ r^

aliikl^LiO

A^^qi?
\j(5tO

^91.^Aa]?

y^]

^JtLj]

ua^o

]^]

.]J.Q.M^^^')
:

]^.o-^

^*"

t-*j

^^55>-Aa.^

]f^

385

).SniSp^
.

^]

{..^A.^

),.&

Ui)?

l!ja^
^]]?

^I-mo

(Tilb

).a^J?

ia!:^

^
]0(7I

^
]??

HS>?

|.2.bi>L

^-2^?
lla.o

i.ift7

0).)

^Oa]

^910
ciliO

j.Lo9

CT^

]o5i

Ij.a^

]^i.^abs

390

Uoil
.

l^iSff

]^f ]
0S1

?aMb^2
^m^^xi

]^g.2ia^

o^o
)^]

i^A^^.A'
.

\.siLs4

ci^a^

)l

qS^^rso
1i.s]

*)jyamV^no
^(TL^Ii.?
''Sj!?

]p^a)0
^<5ioAa]

..

]^8-*A:;*l;i

/j^ai^

as ]A^oAaAo ^oJ.
w^]
]J.oiil:)0

]ioAi3Joo
w.s]

595

*^cnoi.r:)Ofj=)

]|:^!ia^
]o01

.^^^Am^
V.
V.

ci^.A?

^oqL^gg?

^a]

]a^^

380.
381.

]fli "fs

pro vacuo spatio supplevi.


6"
s*^''s

r*5^?

duclibus

i.^

perfeci,

quod

sinebant

sensus

et

melrum.
V.

382. In

^.^},

solum apparebantlitleraeseqq.

i>-1-

V.

395. Scripseram

Uif^^^o

Error manifeslus pro

|J-f

nmVr^o

JACOBI SARUG. VITA.

65

vero

omnibus

aperta

erant

verba

prophetarum

sed

iis

tantum hominibns quibus ea Dominus manifestare


Hic vero eieclus ea declaravit veluti
in

voluit.

lumme

solis

lucem
dicat

suam mundo manifestans eumque


hunc
fuisse

exhilarans. Quis

prophetarum

coelui inferiorem qui mysteria vidit


scilicet

et abscondita

quseque? ea

enarrarunt

ipsi

prophelw,

quamquam
at

interim ea quse loquebantur


is

non exponerent

vero advenit

eaque prout essent exposuit.


,

Age vero
et

apostolorum coetum considera

tam purura

serenum

simplicem ac innocentem, mysteria ediscens a


regis cui adhseserat
; ,

filio

summi

alque aperte

hominibus
via

edocens salutis viam


incessit

sed
;

ita

quoque pater nosler ea


enim evangelium

qua regis operarii


;

ipse

prseclara

voce prsedicavit
illustris
,

neque modo evangelium

proedicavit senex

sed et universum aposlolorum ordinem praeconiis


inter prsedicatores
,

celebravit, atque

evangelistas et doc-

tores

gradus ejus constituendus est, qui

cum

iis

fulura

prsenunciavit.

Pariter

inter

virginitatis

cullores

et

cultrices

inter

perfectos et patres, moribus suis intelligi merebatur pater


noster.

Etenim

sicut

isti

ita

ipse

domino
pro qiia

servivit

in

V.

395. Post L.li reperilur

in

cod.

laciina

vocem )Vit
usilaia

reponere non

hDesitavi. Est enini iVi*.P

^is fdiw fcederis

apud
cit.

Syros espressio, qua virgines Deo


p.

sacras denolant. Cf. Beelen, op.

174.
V.

396. Hujus vocis priora eiemenla hsecce videbantur o-fS, unde

feci

66

CAPUT

I.

]|ii*.^a^o

(nlo3.Lal:k

(ji^

j.Afl?,^;

'n^x*9o

400

Uii *,alaJ?
.

iU^*
.

-s]

*a-^?^]

olT)?

]^oj.A')J90
-'.

]^ai.al^9
ifLS

i^aJ

^aa.^

oi^

|.u*Lbf^

is(3ii9

]^aajbaI^o
]^a.aA97

]A^a.D

^11(7 ^Q-s^ ^^?

405

_^(n

Le

^i4

^f^^-N^?

^^(71.^
]o9i
(tlI^

^^^91^ ^^^oA^]
]o(3i

.*(nA^!^^o
.qiAAja.^;
.

(nA^maAo

|.*09

ci^ .3U*9

]9(n ^.^09^

Aa]

lAV/^Vi

\-s9

jlio

^A^

osx

]o(3i

]oai.J?

410

(3vlo?<ax>

Vi^

'T^^

i-^-ja-fi*?

U09

]Z]j^O
]^ai]:s7
llxio

..

*]^UJff>
*)

]Am)
0V..0
^.

Vs ^AJ
^\^9
*nV>
(Tl^i

^aiij?

]^j:aLoP
]<^t~^

Uil^
]t^^

U^A^A?

03VC9 ^

.*.o(Jill=4i-c
.

.0(Ti,4lA!^^

a^ ^^?
.,

i-.*^?

>-k3

h^

]r*-*^

415

l^^?

(nJi.209

^OOaJS

V.

402.
;

Verbum ^^9Z]
''^

iibi

construilur cuiu :0

est imitari
Cfr.
111.

qucm-

piam

el

Clementis

cum seq. est Romani epistolw

similis
hinte

fieri, assimilari.

Beelen
140.

de

virginitate

ed.

p.

in

Vocem ^lnl? ex meo addidi ad supplendam vocem evanidam.


V.

408.

(n^-fc^^^s

(7iii.4jaa.Oo

proprie

et

in

abditis snis et

publicis suis.

,, ,, ;

JACOBI SARUCt. VITA.

Cu

corde bono,
esl propria
,

et

virlus

qua

ii

praestabant, eliam ipsi facta

qui sanclus exstitil et sibimet et aliis mullis

fiebat namqiie electus noster omnibus

eum contemplantibus

exemplar optimum
consequerentur.

quem

imitati

sunt multi ut salutem

Tn gradu austero voluntariae exinanitionis

abstinentiae

mansuetudinis

quae

sese

percutienti

praebet

maxillam

persecutionis domesticorum veritatem odientium, ac necis


quolidianse

propter

Dominum
el
iis

uti

scriptum

est

in

iis

inquam omnibus, imo


babuit
,

multo majoribus partem ipse

cum

affectu interno

tum

pubiicis

moribus.

Prseterea a Spiritu qui ipsum elegeral id sibi concessum

babebat, ut foret citbara omnigena melodia resonans, utque


Spirilus
et labia

sanctus descendens

ipsius oblationi

obumbraret,

ejus emitterent cantica suavia,

sonos jucundos

omnigenas

psalmodias, quibus ecclesia Unigeniti

sponsa

gaudio atficeretur

Gaudeat
in die

coetus

prophelarum

dum eorum

lecliones fiunt

commeraorationis seuis qui eorum visiones exposuit.

V.

412

librarii aut alterius

glossema inde

facile

depreheudilur

quod

syiiabae plures praeler


V.
V.

numerum debilum abundenl.


v

413. In cod. esstat

q\Ma..A.
forsitan 6 aut 8,

414 sequunlur versus

quorum texturam

et

sensum

ex

paucis quibusdam vocibus reliquis eruere non polui.


V.

413. Legi

^qi

*T |.j ex seqq. ductibus

^si^

.f^

68

^i^y^

'^i^*^

....

w^k.^?].!^

]<n

lloi:s?o

jJi-nvffSn?

ija^

1^3

'.

(Si^o^A^Loo
.

oi.<;fa^A,^

UaX?
^J^a^

jLLas]

Uol^

>al.

Ur-^'^

x^.Ofi

% ]?o,-s.

>ais

iA^oAso wso^ PoAso


iJii)'?

U-A^A^o Poiso
:

isiiJ

UiJ^o 425
Uo^ifi?0

jl

nA
.

e.Vr^^n

)j^Lo|^?0
U-<^a^?o
-^]

U^*t^o
U^A?''?

Ur^??o
jlAri|?o

j.iAA^9?
^i.Lo

ws]

-so^
.

\^?
0.1^

Ui^sa^?
^lA^iic

-s)

Ua.^?

.s1

..

U^-o
.

Aam?

Ij^^ija?

\..^Ld?

450

Loa-k

K^t'*^?

ii-*.la-fc,?

i-iai^l.^

^tl^s
octls

I^M.r^n^

.t^wA?^

|^aX^A0i?
ji-^

JT '^iSiSi

^a^
..

^r^
^oxia^o

l-^r^i^
i.1^?

^l? Uo^
.osi^
o|

^ailis

.aj|

iiA^^

^?'l?

osu^

.^l^aHsOASi?

i^aLaA.

_1mc rr^r^ 455


leclione valde
el sensui Geret

V.

417. Transscripseram .001 *1*S

j^? de hac tamen


,

dubilans. Porro
salis
;

edendum

censui ul feci

quod

sic

metro

atque filium sentcnlice apostolornm


,

inteliigo

eorum mente ani-

niatum
V.

discipulum.

418. Duae voces post ^.M-?}iD psene sunt abrasse; nonnisi poslerioris

ductus uUinii
V.

,^^
per

adhuc apparebanl.
montetn
cvangelistanim
sibi

419. Quid

velit

Georgius

non

JACOBl SARUG. VITA.

OU

Gaudeal coelus aposlolorum quod eorum socius atque


cipulus

dis-

cum

fide celebretur....
,

Gaudeat mons evangelista-

rum

et

praedicatorum

necnon doctorum orlhodoxorum in

die hac,

qua benedictus pater exallatur celebraturque pro


virlutis suae merito.

sauctilatis el

Exultent hodie monachi


gines
et juvenes et
,

et ascetai

ulriusque sexus vir-

castus

juslorum
et

chorus

sacerdotura

quoque

diaconorum, leclorum
,

psalmistarum, interet

prelura et coenobilarum

mansuetorum

misericordiura
,

flentiura pariter et perseculionem patientium


et

iapidatorum

occisorum

eorum denique
,

qui sese propter

dominum

nostrum abjectioni voverunt


raortuorura facultates

quique ob spem resurrectionis

oderunt.

Cuncti orthodoxo.

coelitum

chori

gaudeant hodie de doctore gaudeant hodie


in

illo

Omnes

ecclesiae ordines

eo

qui ipsos potus vivifici affluxu refocillavit.

Igitur et nos, auditores fideles, agite, de eo in die festi-

plane inielligo. Forse per


V.
V.

montem melaphorice
|

nolalur coetus sublimis.

420.
430.

Q-*'

abbrevialio est pro


tj^')

j* ''^

Gfr. infra v. 444.

\h.^
iit
\

proprie

vilw mortuorum. Asl hic noial resur-

rcctioncm
V.

455.

XV, 1'2, in IZaiijcuoi? V^aic^


Cor.

versione peshito.

proprie

auditores

fidei

hic

auditores

fideles.

Aniant

Seuiiis

abslracla

nomina

sul)sianliva illic

ponere, ubi

nos adjectiva qualitatis adhibere soiemus.

70

CAPUT

I.

^
:
.

^Af^A^A?

Mr^?

(71..*.,.^^

^Cf^Li
oi^

^
y^
y^?

fA9a^

^] *fl^^ il^^
*]A1^9
il^l^A

_sA^Jo 440

^^arxA^Lo
\..

ft-4^

._&!' 9
.

y,Ac)CiaLa2o

.c^^AxaJ

si^s
'.

{.^ta^^s

Uaj^

^^!iaJ

\.s

]f^

^
otlI^

^AJf^Si.-^^

a^

^i.^1^0

^ol^k

It^^o

>A<3ia^A^xi

,.
%

i^^U

oi^^i^
ll-NjO?

ovsa^AAS?
Jii

445

U-^ ^^
'^b^

^offibi.^?
.^.Lo

0i^al^w
..sao^.*
.

lAa2A3.1p
flLo
1.1^5 1

1^0
asj;

{.0^*

I^a^^.^

U01I

|At^?0

IW09?
^**-^

^l^ i-^i
*i^Or*

^,
%

^V*^

''^o 450

).1a^^9 9

].JalL3,M^
11a^

.oj]
^f.Lo

iJLp]o
.,079

]J^.Au.f.

^].<:!0^.A^0

^i.^^
.

_A(3ii9

jLl:^^.<w^iali.o

{Jsiio^

r^o
w.s]

].i;^^9

i.AA'70

).Jj;O|.k>0

j.^aAMa^

V.

4i0.

Ex

eo

vocabulo

quod

scripsi

^lisc?

non

nisi

fi..

dis-

lincle apparebai.
V.

441. I^X*'? l^.A'?

U^bsif corona anni. Cfr.

ps.

63

v.

|l*\i ^i-s

>^Zn,.r3 ji,.ZlS

Cfr. etiam

anaphoraS.

Jacubi. sarng. inter Liturgg.

lACOBI SARUG. VITA.


vitatis ejus

71

gaudeamus, dicentes: Domine Deus qui exhilaras


fluclibus, exhilara ecclesiam

justos

omnium benedictionum
el

tuam

serva
filii

filios

ejus a nocenlibus. In te benedicantur

ecciesise

qui in te gloriantur, eisque pax tua donetur

juxta promissionem

tuam.

In te el per clemenliam

tuam benedicatur anni circuhis


prolegantur omnes auxilio
regnet pax in
,

ul per le et per

donum tuum

egentes. Per te

omnium Domine!
feliciter

mundo

universo, ut grex luus

vilam degens

ejus gloriam

jugiler decantel qui lerram in


visitavit,
et

amore suo per sanctos suos


cohibet
a

propter

illos

indignationem suam

peccaloribus.

Nos itaque
nostri sancti

Domine noster, per


,

orationes inclyti palris


,

Jacobi

graliis

cumulati

te

deprecamur

ut

transferas a nobis tempora iracundia^ et pressurarum, atque

cuncta prospera ex thesauro tuo benigne concedas


et

miserationem

tibi

placentem

ipsis

suppedita.

Da

Domine, pacem etiam


et

in sanclis coenobiis, et

serva

sacerdotes
prsesules
,

diaconos qui
et

in

hisce

commorantur
a

item

duces

capita

ecciesiae

noxiis

el

adversis

orientt.
qiiae
V.

tom.

II

p.

362

benedic coronae anni per graliam Uiam.))

verba pulem syriace eadem in cod. extare quae in ps. legunlur.


450.

l.^C|^

propiie
,

gamlia

sed

ponilur

bic

per
Posl

melonymiam
hunc versum
,

effeclus pro causa

nempe gandia

pro fdicitate.

i-

quinque
V.

lineae e cod.

penitus evanuerunt.
:

432. Lego \Zo-f^fS>o ex vesligiis hisce

l^

t^o

72

CAPUT

I.

aiJO|.)|.Jp

oi^iTLA

*^L>.J|

.oi3i.dk^]

A.^io
<.)

iaAr.^)
.

ULoo U.^ai^9

ii.^.^^as

siJa^iJ

U^?o
1<TL^
.

ii-^^

inSS^

'A^iil aiJaai^jJo

460

^?

si^oA^
fu^

_k)
(.(71

>oaA^a

t^ijaJ?

i..^A^^]
^i:iQ.Q^A.

-^]

^Si.r>AJ
i..aaJ

o^^
i^J2^

ixiOAk

]iQ^L0
i.*099

)ibA9

i^9

i^90
|J5

i.icaJo

i~^-^^ UV-^

l.i.Lc]

AAiLcalik?

SL^

w.s.^sAJo
]^

465

vii.^^]
.

^:^?

^]^^'^-^
*siA.s.l^*k

h^ ^] ^
cnL^.s.J

^SHjkSi

^9

\^

.*:S99

osi

_Lo
](n?

]A9as \.s
^i
.

si!:;^

2.^^9 ^
*lij>.<SLAi

1^20..,^^

'

i^^'1

^r-^i^

*]yA

A^>s

^^
'^oi.p

OgniiViS

o^]?

,_Alii-.iJ

]Aii.^

470

].<;^^^2mA<

^SlALi.^
iJ*i3

^S
.cLa]

.001^
*\.*i^.<ii?

ilS
-.0?]

wSO^O
^ci?
iJ^]3

^aaIk:?

]jda^]

^s]

i.l^!;^a^

^cisi

A.fi-s?

V.

458. Vox

3i.^.J

in cod.

adeo delrila eral, ut eam non tam legere

quam
V.

polius ex sensu conjicere debuerim.

466.

^ iS^V^

grex

hic

ponilur

ul

sspe

alibi

pro

ecclesia

et

quidem pro chrlstianorum


V.

coetu episcopo
av.k.Si^M.

commisso.

467.

'^

^qV..

in cod. pro

Nempe punclum

diacriticum

JACOBI SARUG. VITA.

73

Domiiius prseservet

alque ab ea {ecclesia) lupos arceat


,

qui

moliuntur ovium perniciem


pretioso acquisivit
,

quas

filius

Dei sanguine suo

quasque illorum nianibus commendalas


,

dedit ul eas gubernent

pascuis magnificis ac benediclis

aquis reficiant, sponsam regis lactando corpore et sanguine


quae e

mensa

filii

Dei

quotidie sumuntur.

Venite,

accedamus
et

nunc,

fratres
,

mei

ad

athletam
,

senem castum,
electum
,

capul venerandum
Spiritus
sancti

pium Jacobura
paslorem
:

vas
;

templum

et

magnum
,

ipsumque instanter
noster, visita gregem

supplicemur dicentes
tibi

veni

pater

ab eo commissum qui semetipsum


;

pro eo
ipsi

obtulit in vertice ligni

ecce enim te deprecalur ut

cunctas benedictiones impertiaris ex thesauro manibus


,

tuis

inclyte

commisso.

Retribue bona
Spiritus sancli

eis qui

sanctum tuum corpus psalmodiis


,

veneratum venerunt

et

redde

illis

omnes

rectas petiliones

eorum

sic

enim

te

decet, pater noster,

omnibus egentibus tribuere.


da valetudinera et sanationem
confractis adhibe

Infirrais

atfixi

pronominis aut a librario omissum


fuerit.

ut oniitti polerat, aut in cod.

deletum
V. V.
V.

469.

Ex vacuo

spalio post

lilt.

.^,

conjeci ^cuov.?

Jl^

471. ?ax)J

j-fc-jax)?

473.

*^ZZ5 ex

vesligiis conje<"i.

10

74

CAPUT

I.

jLt^
%

^9 ^l
^oiaai.lu^o

A^lj nl

^ao)

o)

>oax>

qi^on'l\o
.

i^9^?

y^

wSsia

^i^^
>oax)
|J?

^)
. .

jAi^o

l^aA

^a^(.s
il^a?

^(3iJLs),>

oi^a^**o

^anl^AJ
)(nf?

480

I^oXm \^?
:

ji^r^

i^U?
OtSLs]

r~=^h
)(T1.

).A.iAla?

i^i^

*h^(n.'^

^)

i^aJ?

).A^ V:^
.s)

i^oLsZ i*SV
I-aJ)
)>*.?

.i:^itf^
%

i^u^
i^
|.a2Jo

Wo
?);

485

G\jif^Jiio
.

>^<s\n.njki
>Qjbk

l^

^<5iglmi

i^At^
*'

iloAs
i^)^

)].il?

la^lo

^qi.A.QAa**
"^^J?

^^^

iV^?
^^4^

i^^

^aJ)

).^n\i^

n^

^aLlo

*.

^aii^^

^ii.ai?

)^^)? 03iJ)

^si^a^^^.

i^ 490

V.

47S. >o)ji participium hoc loco conjunctivi vim pr* se fert


,

neque

ideo
Cfr.
V.

ut a grammalicis nonnullis
64. 5. A. a.

fieri

slatuitur

particula

prscedit.

Uhlemann

476. Sequitur spatium seplem

aui

oclo

linearum

quae legi non

possunt.
V.

482. Forse legendum \^oCl rugiens, ul

II

Petri

8.

Sed

si

ut

JACOBI SARUG. VITA.

75

ciuam, ul
el

morbo suo resurgant;

tribulatis

cousolalionem

fiduciam tribue

Surge
tuus
tibi

fortiter,

o pater noster,

sicuti

princeps; Dominus

dedit ui oves suas et agnos pasceres.

Ante faciem
a

eorum

consistas veluli

murus, eosque prolegas ne

satana

et polentiis ejus diripiantur; quia, sicut

omnium animanille

tium sanguinem

inhiat lupus,
;

ita

etiam

rugiens

silit

hominum sanguinem

ubicumque autem

vel

minimam per
pugnam
ad-

morum

dissolutionem opporlunitatem reperit,

versus debiles excitat ad eos perdendos.

Sic ubi videt homines simplices et innocentes

insidias
;

suas struit, ac iaqueos et retia sua abscondile ponit

alque

ubi virgines videt

castos et sanctos

indagare nititur quo-

nam

cogitaliones

eorum

inclinent, sedetque sedulo obser,

vans, ut eas per manifestationes suas ediscat

ut queat eis

belUim indicere.

dubilars scripseram

legatur

1?<jCic

ab

Ijoi

direxit, duxit, tunc signi6-

catio proxima circumcimdi huic voci


V.

erit adscribenda.

483. In

]Zq-.sj

liiiera

v-s

haud amplius manifesto comparebat.


,

Porro haec vox sensu elbico notat pigritiam

negligentiam

remissionem
111.

animi qualis cernitur


S.

in iis qui

moribus sunt
p.

dissoluli. Cfr.

Beelen

Clcmentis
V.

epistt. bince

de Virg.
,

203.

486. Ex sola litlera

per conjecturam effeci ?)^

76

'.

c\ZQ^Ai^^

_A.SaaAa^]

^as

*la^^

^r^^?

: ^JkS..^^

.1

\.2.J

]J.Q^A^2.

]y,k^

1^1

.*]^aliL
.

9^^
-i^lis

]2alnaLe ]y^^
].^a^Ai5]
j.i.ai
]y.tA^

U*]o 495
ia.>]o
l.a.A]o

oilLo

]2oi.AiJo

U''^?^

]|<;?

r^^9
.

_L.]

]Al>asilo

,.)

AmA^J^
^'^?
^oh}.!^,
^]}..*^?

Sg.-?

i^^ Zn,n4o
]AAii>9^

]JlalLaMi.k)

I^a]o

a^
0(n.Jl]

]Zo'^ssi^
.i^a.^s9

Wf^ 500
i.a^]o

]Zo.A.Afj:)0
.

i..a^

_Mn

*i^"

].^a^s9

\.I^

1....

]r.*'

iLLoak)

(tl:s

A^!^9
^S,]
]o(3i

i^^.^

1.:;^!;^^^
]l.:69

\.s.a]o

:'\^^)
.

i^n.^9
w.a.A9?9

i.lA|3

w.tt^9

^j..^

.j.Lo

'^^;-.^

-.AbJ]

^}.^?

i,aA]o

505

.m2.4.:!^?

osiJ]
]'f.^ss

(?i.bu

-.ax^ai

^oo^?

iljksJ
]?(3i

i^>

wna.s^

i^J]

]A^^

r^o?

.031^

H"^^?

iJ.ii9as

^^
exstiiil,

<aJ]

la^^o

V.

492.

Ex voce

iS\^,

si

in cocl.

non ampiius apparel^at

nisi

dubiiim

el

ciim pnnclo inferius posilo. Ex

quo punclo con|.n!b>^


,

clusi

legendum

esse

)i\sn consilium
iiNVi

non

aulem

rex.

Cfr.

nota p. 44.

Porro

^j-ali sinl serm consilii


,

ii

qui consiliis

obscquuntur

qui consulto af/unt


vidi
;

prudenfes

cajus tamen signiGcationis


illud

proprium exemplum non


(.A-^kbA

conferri

potesl

Marc.

XK.

0|J:i^

'r^^

li

tf^o

ft

confestvm

manc consihum

fecerunt.

JACOBI SARUC;. VITA.

77

Eccc vero jnm nequam


prudenlibus
videl
,

prLclium

commisit
astuliae

cnm
:

ipsis

adhibendo

omnimodos
,

dolos
;

ubi
videt
,

animi demissionem

ingerit

superbiam

ubi

innocentiam, nocet quando potest; ubi videt paupertatem


molilur
(lagilia
;

ubi

videt

luctum

ab eo exborrescit

ubi
et

f;imcm, sitim

et
;

abstinentiam deprehendit, tunc cibo

polu alHcere solel

ubi videt miserationem et benignitatem


;

tum menli parsimoniam insinuat


et sanctitalem observat, injicit....

ubi

puritatem

cordis

adversus puritatem quoad

polest.

Ubi pacem serenam

et

immaculatam

videt,

eum

qui vel

parumper negligens

est

perturbare conatur.

Ubi vero deprehendit aliquem propler


insidiosus quoerit

Dominum

vexari

unde

ipsi

quoad

fieri

polest vexationem

augeat, quia per hoc homines ad

desperationem adducit,

eosque mercede

ipsis reposita frustratur.

V.

495.

IZolli in lexicis desideralur


a.

reperilur aulem haec vox opp.


]lh<ri
,

S.

Ephrcemi.m, 127,
libere
verlil
,

(Jri^la.^ t,s.i

Lsl^} '^<^'!

UoJli

Impudenlia el contumacia alibi exsliGCta

mi

St.

Ev.

Assemanus

apud nos flammam exiulil, iitteraliler equidem redderem

perversitas

quae

iilic

exslincta

est, hic

flammam suam vehementer

exeruit.
V.

499.
501.

l-rilii,

ZcLa^

ei)dv[Jicix.

V.

I"!.!*?

e cod. prorsus evanuit.

V.

502. Vox una abrasa est in cod.

78

CAPUT

I.

\Zq^Zo.j^}

i^<^?

l^r^-^

l>^?

)^|o

:|i^.I.i.s

\-o
01.^

]L^o

Uh
waJ|

i^rJ?
]yL^

i-^1

.*^cia2*
%

l^aJ

\-^?
,A9ial^9a>

l^jo 515
"^aA?

.osus

^.^aJ)

U;

iA.iM

n^^^o
.-iPa^AJ
.

(3i^<J,

\J^ *>oU

-*J1

13?

aisi

^f^Ll ^oZ
I

.ojdI
01.11^

.^a^o
U^kT^Jo

520

1^ i.Lf
^o\
.

^
.<:Ial;;b

|.ia^^)

(hJL^j^s^

is^pi

ls|

^J^lai

w^a^js

loOk

|A^jk.sAjso
,-^

l^aL^
|Aa^
r^\
l^??o
xdkOi

*.

i^a^ -josaj^o i^t*90 illo


091

^l;^

^.LajLo
..

^(jiAAlia**?

'^^?

f'r^

rr^

^^^

Uh-S"^

I^U '^^ l^
^^:^
^a>|

Po

^
.

'A^^^l? ll^ ^r4o


:

^o-^s
(TLjJ;i.7

A.*|Sniit

|^a ^A^ laa


! ?

^^cuolo
'.

'fAr^l

fr^o

^La^

^'^s

^^a!;ikV?

HA^

Aam.^ ^aJ) \ala*o


y,

550

V.

512. Clare in cod.

supersunl
seditiosus
,

lillerae

unde

Haec vox

]^t4

coinplevi.

detrectator

$ia.^okoi seu adversarius.

, ;

JACOBI SARUG. VITA.

79

Dum
temnit.

videl aliquem propler

Jesum

lenaciler patienlem
is

numquam

accedil

ad

ipsum omnino, quia

eum

con-

Ubi thalamum videt

mundum

a fornicatione, ibi

si

potest

adulterium admiscet diabolus. Ubi videt

amorem
,

in

homine
et quai-

purum
libet

supervenit ipse

injiciens caedem

necem

malefacta. Ubi videt

hominem

salutis suse sollicitum

mille laqueos

coram

ipso lendit, ul pra^cipitetur in eos.

Sed quantum,

fratres

mei, dicere possimus de inimico

nostro, contra cujus aslus et insidias


Ilaque
treni

nemo

stat securus!
,

iranseamus ab hoc sermone de satana

et

ad pa-

nostrum accedentes apud ipsum refugium habeamus


et

ipsum invocemus, orantes


dicte

dicentes

protende, beneextendisti
in

pater

dexteram

tuam

hanc

quam

orationibus et supplicationibus ad

Deum. Hsec nobis


et
,

ad-

ducat clementiam

miserationem

veniam peccalorum a
qui exaudit te neque

Domino

tuo

quem multuni

dilexisli

potest ullis reclis petitionibus resistere.

Extende dexteram tuam


quas tu
,

et

benedic ovibus

tibi

commissis,

paler noster, diligenter et sapienter pavisti. Ex-

tende dexteram
S15.
Proprie

luam
:

et

benedic
ut

ovibus

tuis

et

agnis,

V.

cui

eura

est

possideat
in ms.

vitam suam.

Vocem

\Xsi2
V.
V.

non amplius dilucide comparebat


516.
517.

a^>

ex vesUgiis ductuum conjeci.


est in Cod.

^gNS'^

fere abrasum.
littera

V. 518. >o)e edidi,

quamquam

media e charla

detrila abierat.

80

CAPUT

1.

01.O

AaI? ^^^

>a^ (JL^ ii.Loa^

fr^^

siso

lA^jalifl^s^?
.*|^0(Ti.S.

(n-fcp!:;i.A

'^,^?

^'ci

^IaI^a
J^oiJi

^aA.s

555

^ilo

.aJ]

^,.^^0
^**tl?

j.^^.sAk>

aJi.207
.

*)oaA

l^s
i.;sa.tkO

^r^^-^ sioo
l^al^^a^tTLA
^-!^9"^

)^a^oi.o ^.9
|.Jsis

'^001

i.,^LA^Ak)
..

"^^^?

^^

^^Oa

^ol]

^g.i:^^
j*.

Ul^o"?

Ur^
JAi^

^^0 540
^510

lAsJOO \-S ^jlo

^^

^~i>

'^oci

i.^A,sALD

Ij^
Usa^
)3V^

'\-l^?

^31

^1=4.^0^

*.^a^s
^qio

.*<^oia5aiaJ

\-a!^

^a.4t!i;
^f^o

*fliA^s
y.1.4.1^

^ .Vnv^v
lAsVos
.

I.V.7I

>^:<^-s

545

Vso

|A!^1<;

V:^ IHs
iJ.aa^!^o

^^-^^?
IVo,.^^'
,-Lo

i^f^ ^aLa^nJ
'.]LjLk,p

^Zo^^
.fxno

(nLsxntLo
^J.a.^A

^^1 *|^,^^

j.^!^,^

si^

<~^a^

V.

532. In

^s

lillera J

evanuit.

V. S33. If^cL^ .^j^^ posui conjiciendo ad complendum sensum. Est enim codex hoc loco rasilis.

V.

536.

Scripseram
etSci

|Zs<n.^
queat.
;

divinUatem

quamquam

ex

vesligiis

eliam
V.

IZan.^^

537. uM.ti? conjeci

ex Joorf vero evanuil

JACOBI SARUG. VITA.

81

eosque congrega sub protectione orationum tuarum. Extende

dexteram tuam hanc, quai super eorum capila extendisti, quos ex hominibus carnalibus
et heredes.

effecisti

regni

cfelestis filios

Ea dextera

tua

benedicatur

commoratio

ista

[istud

monasterium) cum uuiversis habitatoribus ejus;


decet ut
fiHos tuos spirituales

sic

enim

foveas.
fuii

Extende dexteram tuam hanc quse extensa


baptizandos, ut eos Dei
filios efficerel.

super
coetus

Ea benedicatur

qui diem commemorationis tuse celebravit

cum

fide,

cum

amore puro

et sapientia.

Exlende dexteram luam hanc quae


effecit spirituales,

extensa super sacerdotes, eos e terrenis


haecque nunc nobis a

Domino cuuctas benedicliones addu-

cat quibus coetus noster ditelur, benedicte pater!

Extende dexteram tuam hanc, quse super Christi corpus


exlensa fuit, illudque
dislribuit

omnibus sumenlibus
et

in

remissionem peccalorum. Extende dexieram tuam


terrae et habitatoribus ejus
,

benedic

ut producat

illa

fructus uberriet

mos quorumlibet segetum


Extende dexteram tuam
tuse, in

utque mendicantes

pauperes

Dominus ex dono suo ob sauctas


et

tuas orationes sustentet.


tribuas ecclesise matri

pacem

qua inde

pueritia ad senectutem

usque conver-

V.

S42. Vocis

}-s]

nihil

superest in cod., el in
nisi

\^fS
adjeci.
-aio,

vesligia

vix

apparebanl. Unde haec non


V.

ad complendum

v.

544. Initio hujus


vestigia

v. legi

adhuc polerat ^^^^

post

quse

in-

formia

ex

diluto

alramento sequuntur,
s^gio
'"in

atque ex his conjeci


et

t.isa^k^
v.

(nu.J^.

Tandem vocem

m 1 e\ sensu

paucis

duciibus admitiendam censui.


349. Ecclesice Sarugensi.
11

82

CAPT'T

I.

..

.osi^a^9
.

f^^

]?]t,\S.nl;^

n.^

f.^!LA.A.io

A4

\^

^ao]

^^]^o

^^X^Iiai*.

.<^aA
]]?

^'^

w^i^Lc?
>A.i.

U^

^
_1m

J^^mAJ

_^

..rftg^o

yJ^?

jg.Loi.Ao

yl^!ifiA

w^a^ 555
]o7lJ9

.aJ(Ti

];

(^]

"'U.I^^Aji^

_]

]^(7L^jk.9

.09Si]o

i^a^

ili*^

^h
07i

y^]

-.

]^Ap>

0(31

^t-^?

]Ail

jVl

ff7

?L;

560

^9iaJ|:S|.l0

>A(3ia^awiL

.s]

^(7io^9

>a^ >a^
.s]

,*'nn^ a1
% ^o(3ii.Lo

oVon

^(3ialALajk.^o
^(TiasTi.A

>asia0'^
*....

>A,..a^i:i

*\-.^]9

.0(TU^:SrnXSo

^]

yj.so

^1.i^a ...^a^^
>*-J^?

565

,A(3109ai!aii

\-^
l^]

.0(31.^

IsLAfS
.

AnDwi *^<5\J.0i:^L^A.^ ]A^


^-A-^dO
.aj]
9Ai?
.^ t

"^Oj.^

^.^a^'^
ai]

mo

L^4o
)J<tls

ois

^vr| AVr.o

ff^a!!it^

(TUD

A.^]?

V.

550. Proprie

adolevisti

educatus
ul
parlic.

es.

V.

551. Debel hic


v.

*Vi*x

cum

nolione

conjunctivi con-

siderari. Cfr.
V.
V.

i75.
liiterit

556. In
557.

)lSVu4^

discerni

non poteral.

Nt

paene evanuil.

JACOBI SARUG. VITA.

83

satus

es.
,

Extende dexteram

tuarn

et

suslenla

ut erigi

possint
tanse

eos qui ceciderunt et per relaxationem


existunt.
,

suam
luam
,

saet

mancipati

Extende

dexteram
,

obumbrel, pater noster


a

animabus noslris

ne seducantur

satana qui nobiscum praelialur.

Extende dexteram tuam

et
,

nos

inter oves gregis


illae, tibi

tui

collocare digneris, ut et nos

sicut

dociles elficia-

mur. Extende dexteram

tuam,

pestilentiam a grege
illustris.

tuo

arceas sicut potens Moyses et Aaron

Extende dexteram tuam


rabili in

et

benedic habitationi tuae honotui

qua reponitur pars sancti

corporis.

Extende

dexteram
monachis
,

tuam

el

benedic

illius
,

sacerdotibus, diaconis,
curatoribus, ministris,

praesulibus et ducibus

sedituis itemque....

quos commendatos voluit Deus ministris


,

Domini. Exlende dexleram tuam


habitationibus
,

et

benedic eorum

cum
et

tum personis, qui magna

sollicitudine

cura erga habitores istius monasterii aguntur. Bona virtuti

eorum
alis

retribue

paler benedicte
o

et per orationes tuas

sub

tuis

protege,

pater,

sacerdotes

regionis

luse {tui

V.

565. )l
364.

tl^^V deest

in lexicis. Forina esl a

|i

wdificavit derivanda.
pariter

V.

Vocem unam

legere oon poiui

dul)ito
:

utrum recle

sumpserim "V,^)?
V.

S67. Rectius forle pro virtuti


:

eorum verterelur
vv.

eorum Celsitudini

gallice

d leurs Excellences. Vide supra

136

et 343.

84

CAPUT
^^OIOIsVQmD
.

I.

y^]

^(3LJblO9QH0
001

U^
]f^] ir^l

^fLO] 570
\.^A(n?
^'^r-9?

iA^H^

HMo
Uj.^!;:^

i:^^^^
i^^-^

l^Q^i^

i-^^?

>A0iQjLS9aiD

^]

.o(n.Al:29a.o
4fl,SLo
.^l

1^^ \.AaJ
iJJiS

|Jis9
.

jLsi.^0

^?]

)Or^l? jI^A.
^.^^a^I^

.OQI^a^VO
jAAsiaLo

.0(31A^S9

'\.

.j.^

575

jA^oii!^
.

_^

.o(Tu^

...ssi

]A.l2(7l^a9
\-is.o

iiLaA
i.:i.xJk,5

0(31

_I^

jjaSiO
(lil^

'^iJ;;*

^) w)laA V^j-^ ^*^?


.Qjj

1.4^

Aa^9 |A^

>i*(TI

_^
>^^

wSla.^
i^?

*|jiu^A:so
0(319

Vii^
ai.CUkijt.2.

v-^4-^

^80

]t-*A^
:

_^ ^]
6(31

^^Q.A'
^sls^o

^]

],.M

jlnVffSn

9).::^^

*]|1N^0

V,

580.

fJ\iisi

nescio quid proprie nolet. Bar Bahlul apud Casiellum


legit 9)..k.^s satanas,

sub voce ^A^A

dwmon.

Porro ix^i_>\.^

mal-

ignum

verti

proprie idem notat quod graecum voy}z6q intelligibilis.

JACOBI SARUG. VITA.

85

monasterii) quique

in

ea

minislrant;

suscipial

Dominus

oblaliones eorum, sicut oblationes Habelis, agoi innocentis


et fructus

beuedicti, qui

in

monle agnum

in sacrificium

perfeclum obtulit Domino.

Suscipiat

Dominus

oblationes

eorum

sicut oblationes justi

Abrabami, Melchisedeki

et aliorum justorum.

Perficiat

Dominus omnia
largiaris

sacrificia et preces

eorum,

et

tu,

illis

abundanter

de dono divino.

Salva
sesluat.

illos

ex hoc mari flammse, qua3 perversos et impios

Salva eos ex fovea horribili ut ne crucienlur


a cruciatu divitis et

cum

daemone maligno. Salva eos

cum Lazaro
.

paupere ipsos exhilara. Peregrinos vero {defunctos)

V. S83. Vox ista ullima esl folii 114; porro folio 113 incipit carmcn ejusdem sancti Jacobi doctoris de sancto Stephano archidiacono et protomartyre. Cum autem Georgii panegyricwn ita minime absolutum

habeatur
excidisse.

probabile videtur

folia

unum

aut

plura

hic e

volumine

86

CAPUT

I.

2.

DE AUCTORE HUJUS CARMINIS PANEGYRICI.

Mox

quae in hoc Georgii panegyrico carmine Sarugensis

hisloriae, aut calholicae iradilioni illuslrandse utilia esse pos-

sunt indicabo singulatim

sed praestat anlea qusedam dixisse


vitse

de ipsius Georgii

setale

et

conditione. Floruit autem

saeculo sexto et definilius circa

annum S22 nam


;

ut infra

videbimus, hoc ipso anno Jacobus Sarugensis e


vit
;

vita

migra-

hujus vero discipulus

fuit

Georgius ut in ipso panegyrici

epigrammate testatur amanuensis; neque modo eo sensu

quo qui
latius,

aliquam

doctrinam e

scriptis
,

hauserit,

horum
vivae

auctoris discipulus

quandoque audit

sed slrictius et copusui

quippe qui

auribus perceperat magistri


vitae S.

vocis oraculum;

ipsum enim qusedam


veraciter

Jacobi adjuncta

didicisse ex relatione
positis

magistri liquet ex ejus verbis supra


sicul

dicam
per

libi

audivi ex hisloria
:

de ipso {conscripta aut tradila) et ab ipso doclore


sane

ubi

doctorem
hoc

v.a.x i\o'/riV

nullus

nisi

Jacobus

intelligilur, qui

titulo sibi veluti proprio

cum

passim apud

Syros gaudet, tum praecipue ab encomiaste suo decoralur.


Vixit

itaque

Georgius

ea

qua dixi
,

setale.

Attamen

certum hisforicum de ipso teslimonium


exslitit

quod sciam, non


(i)

ullum

et fateiur Jos.

Sim. Assemanus

sese eruere

non valuisse quae hujus viri conditio et qua fuerit dignitate commendatus. Porro, quod haec attinel, ipsum non homi-

nem

laicum fuisse sed


civitatis,

in

hierarchico

gradu constitulum,
,

imocujusdam

nempe Arabum christianorum

episita

copum,

probabile est ex sequenti Barhebrsei testimonio,


(2)
:

de Jacobo Sarugensi in chronico scribentis


(1)

habet etiam

B. 0.

340.

^^ .K^^^j ]cm
II,

-^moD^]^ jV)Vi\?

'^'^

^r^? '^^'^^

Cfr.

B.

0.

322.

,;

TACOBI

SARUG. VITA

87

exposilionem cenluriarnm sex Evagrii

quam

Mar Georgio

genlium episcopo suoque discipulo

(i)

rogalus conscripsil.

Sane vero

esl simile

Georgium panegyrici sermonis auclo-

rem hoc loco designari, quamquam id certum non esl neque enim episcopus ille quisquis fuerit expresse dicilur
, ,

Barhebrseo; episcopum lamen ob consuetum hujusmodi

formuli

sensum non immerilo,


si

ul mihi

videtur

inler-

pretalur Assemanus.

Ceterum Georgium,
panegyricum scriberet

episcopali dignilate
,

fuerit insig-

nitus, non exstitisse Jacobi successorera vel


,

saltem

dum

Batnarum anlistitem
,

satis conslal;

Jacobo enim, teste Dionysio Telmaharensi

substitutus fuit

Moyses quidam

ad haec

ita

loquitur Georgius ut indicet


:

sese ad Jacobi ecclesiam

minime pertinere
et

distinguendum

euim innuit gregem


asservabatur
videlur. Quae

a grege, item ecclesiam el territorium

Sarugense cui Jacobus olim prsefuerat


,

ubi corpus

ejus
fuisse

ab ea ecclesia cujus ipse


si ita

membrum
;

secreveris, recte et dilucide

omnia pro-

cedunt

alias iulricate et

obscurius connexa

primum enim

Deum ipsum

invocat, ul per intercessionem S. Jacobi pros-

pera quaeque iargiatur ecclesige universae praelatis et


bris, nulla hic singularis ecclesige facta

mem-

mentione; beatum
agnos
,

inde directe compellatel in primis longa oratione deprecalur


ut gregis
,

ipsi

dum

in terris

ageret commissi

et
ila

oves benedictionibus cumularet; tandem hinc iransiens


loquitur ut sese non esse hujus gregis subindicet
:

Exnos

lende

dexteram tuam

ait

et

inter

oves gregis

tui

admittere

digneris {benedictionem
illi

luarum pariicipatione)

ut etiam nos sicut


Georgius
isle,
,

tibi

dociles efficiamur etc.


confundi

(i)

Jacobi

discipulus,

non

deliet
I,

cum

alio

ejusdem nominio
runi

qui fuit etiam, leste Barhebraeo B. 0.

166, populo-

arabum
,

]-t^4

[ViVS?

episcopus

erat

enim
et

is

Jacobo

Edesseno
Barhebraei e codice

aequalis

atque in scriptis Dionysii

Barsalibsei

Greijorii

saepe laudalur. Huic forte auctori adscribenda

sil c/>is<o?a,
,

quam

londinensi edidit

P.

A. de Lagarde

in analectis syriacis

pp. 108-134.

CAPUT

T.

Utrum vero Georgius


gyricum

alia scripserit

prseter istud pane-

ignoratur. Catholicum

fuisse

cerlum

est

secus

namque Jacobum orthodoxum, eo tempore quo controversiae religiosse maxime fervebant tantis laudibus haudquaquam
,

extulisset.
3.

GEORGIANjG PANEGYRTS SUMMA.

Phira autem in eo

quod modo exhibuimus documento

reperiuntur traditionis calholicse teslimonia, Asseritur regeneratio per

baptismum
(

v.

533 )
cultus

prcesentia realis Christi in

Eucharistia
hratio
(v.

v.

545 )

quotidiana apud Syros


,

missce cele(v.

460
(v.

seqq.)

ss.

reliquiarum

470),

intercessio

sanctorum (v. 445

el v.

524 seq.),

resurrectio

mortuorum
Porro
,

430),

alia.

ea quse Georgius de prseceptore suo in panegy-

rico prolixo

sermone

refert, ad

sequentia capita revocari

possunt.
i Jacobus prodigioso
rilibus
,

modo

natus est e parentibus ste(i)


;

et

quidem

patre sacerdote

ii

autem

filium

suum

piissime educarunt.

2 Is qui

jam
,

in utero matris velut alter

Jeremias Domi-

num

invocasset

triennio natus a matre in festo Epiphanise

subito

Domini ad ecclesiam deductus, inlra missarum solemnia in ipso sancluario Spiritus sancti motu excitus
, ;

coram episcopo sacrum calicem haustum perrexit


ejus doctrinoe praestantia repelenda est.

exinde

(i)

Ecclesiae

lam

syriacae

quam
,

graecae disciplina

permillilur,
,

iit

viri

malrimonio juncti ad sacerdotium evehantur. Vide Arcudium


byterorum grwcorum matrimonio
sice

dc pres-

ad caicem operis

de concordia ecclc-

occid.

et

oricnt.
lib.

Lulet.

Paris.

1672

p.
,

652 seqq. Monent aulem


et

Johannes Darensis

IV de sacerd. cap. 7
et

Barhebrseus

in

nomo-

canone

uldiaconus aut presbyler unicam


post ejus

virginem ante ordinationem


B.

duserit el

mortera alteram non ducat.


,

0.

11

Dissertatio

de syris monophysitis

cap. ult.

JACOBI SARUG. A^TA.


3"

89

Cum annnm
,

ageret vigesimum

secundum, fama
quinque,
;

ejus

permoli
illius

conveniunt ipsum

episcopi

doctrina3

originem et orthodoxiara exploraturi

coram quibus
,

Jacobus carmen de curru Ezechielis recilavit


visione prophetica illustratus, ruinam
scripsit
,

et interim

civilatis

Amidae de-

tunc oppido contingentem. Ex eo autem tempore

lucubraliones suas scripto mandare incepit.


4 Deinde
extollit,

Georgius magistri

sui

doctrinam

magnifice

compositiones perlustral celebratque virtutes.

5 Invital ordines

omnes

ecclesiae

cum

triuniphantis,

tum

militantis

ut

in

Jacobi festivitate comrauni

gaudio

exultent.

6 Deura ipsura Jacobi intercessione


directa oratione precatur,
ut
fidelibus

Jacobura deinde

auxilium el beneindicat

dictionem impertianlur

ubi perspicue

magislrum

suum

episcopali dignitate fuisse insignitura.

4.

AUCTOR ANONYMUS DE JACOBO.

Georgio in

raultis
vilse

consonat auctor anonymus


s.

(i)

qui
reli-

compendiariam
tantumraodo

Jacobi descriplionem syriace


,

quit; hujus interpretalionem latinam

brevilati studentes,

referimus

Sanctus mar

Jacobus doctor,
,

Spiritus sancli fistula et fidelis ecclesise cynara

patriara
,

habuit
tianis

Curtamum pagum ad Euphratera


ac sterilibus parentibus nalus, qui

silura

chris-

eum ex

voto

susceperunt. Triennis a
nicis ad ecclesiam

matre in quodam ex
,

festis dorai-

adductus

eo temporis momento, quo


illa-

oblatio peragitur

sanctusque Spiritus sacramentis

(i)

Vixit hic aiictor,

Assemano judice
iu

quo fempore Mesopotamia jam


!
,

fuerat

Mahometanis

occupata. Cfr. B. 0.

pp. 286-!289.

Exslat

quoque vita Jacobi Sarugensis


fol.

cod. mussei brilannici 12. 174 add. mss.

286 seqq. Vide Catalogi specimen, quod ex Curetonii manuscripto


,

exhibet Land in Anecdotis syriacis

p.

26.

12

CAPUT

I.

bitur, e sinu matris prorupit, et frequentem popuii tur-

bam sciudens, ad niensam tum sanctum tribus pugillis


cenle Jacobi fama
,

vitae

se

contulit

ac

Spiri-

hausit. Inde ejus eioquentia

atque doctrina initium sumpsere. Postmodum, percrebesepiscopi

hominem conveniunt,

exploille,

rant, edicunt ut de curru Ezechielis disserat. Paruit


sic

orsus carmen

Altissime qui coelestium


,

mentium currui

insides.

Tum

vero

ut quse docebat, scripto ecclesise traille

deret

imperarunl. At

sermones doctasque homilias


quiim annum vigesimum quum annos ageret septem
,

coepit in ecclesia

componere

secundum
copus
fuit,

(i)

ageret. Postea

supra sexaginta

cum

dimidio, urbis Sarug creatus epis-

nimirum anno Graecorum 830, post Christi advenlum 519. Postquam autera ecclesiam doclrina vitse
illustrasset
taria in
,

et eximias lucubrationes suas

atque

commenDomiurbe sua

orbem universum
fuit

diffudisset, migravit ad
in

num

sepullusque
die

solemni pompa Sarug

anno835,
copalum

29 Novembris.

Vixit annos septuaginta ex

quibus sexaginla.et septem


,

cum

dimidio exegit ante epis-

in

episcopatu vero annos duos

cum

dimidio.

ARTICULUS
DISCCTIUNTUR \njE
S.

II.

JACOBI ADJUNCTA PR.ECIPUA.

1.

DE EJUS .TATE ET PATRIA.

Haec

igitur

sunt
vitae

duo

prisca

documenta

ex

quibus

Jacobi nostri

adjuncla et praeclara facinora, collatis

etiam pro

re nata aliorum

auctorum testimoniis, prsecipue

sunt indaganda.
(i)

In cod. syriaco

XV, unde

ista

desumpta fuere,

scribitur

annus
pro

duodecimus. Putat Assemanus hunc annura w.a- ex incuria


vigesimo secundo
^.Sis

librarii

obrepsisse.

.lACOBI

SARUW. VITA.

91

lii

primis ejus aelatem diligenler notal Aiionymus


e vita migiavit
(i)
,

juxla

quem
rensis

seu Chrisli 521


,

mense novembris anni Gryecoriim 835, idemque scribit Dionysius Telmaha-

primus hujus nominis Jacobilarum patriarcha sub finem saeculi oclavi (2); cum autem tunc natus esset annos
sepluaginla
,

primum hanc lucem


alio

aspexisse colligitur anno

aerae christianae

quadringenlesimo quinquagesimo secundo.

Porro

non

quam
patriam

hoc

auctorem

nostrum

habuisse
et
,

anonymo tonte" novimus Curtamum, pagum


ul

quoddam ad Euphratem situm


ipsa
ila

verosimile est
postea

in

ditione

episcopalus

sarugensis

quem
iis

rexit;

saltem concludi posse videtur ex

panegyrici verbis,

quibus Georgius beatum supplicalur ul ecclesise sarugensi


ejus matri benedicat
,

in

qua inde ab infantia sua fueral

educalus

v.

657).

De Sarugo mentio primum occurrit in Chronico Josue Stylitae ad annura 503, ubi tradit Cavadem Persarum regem in bello quod Romanis indixerai, Arabes cunctos qui excursionem ad Euphratem in Sarugum immisisse
,

usque fecerunt

(3).

INomen
^l A'1
et

istud, forle a patriarcha Sarug

(1)

w^o
,

H.SnlSnZ
w.^.a2

m.lZfU)

^^fSa^
novembris
(

IrO-t)^

r?^^\o
in aera

^f^]

tf^Ls

honorifice sepultus est in civitate sua Sarug,


(

anno 835

die 29 mensis Tishri secundi

).

Cutn autem

Seleucidarum annus incipial cum Tishri primo


tres hujus anni nienses priores dislare

sive octobri), sequitur

ab anno
;

aerae chrislianoe

annis 31:2

novem quo sensu inielligas notam Cfr. ideler, Handbuch der Chronologie, I, 451. HQeam pag. 10. saeculi XIII scriplor monophy(2) Vocat hunc Dionysius Barsaiibaeus
non vero 311
uii

oblinel pro reiiquis

sita

a patrio loco j-tj

itViNZ

telniahroio. Scripsil
,

annales ab orbe condito ad siiam usque cetatem

autem Telraaharensis nimirum ad annum

Grsecorum 1086, seu Chrisli 775. Exsial hoc Dionysii Chronicon, initio in cod. palimpseslo ab Assemano in bibliothecam vatiel fine mulilum canam ex scelensi Syrorum mouasterio inlato. Libri primi textum e cod.
,

ms. transscripsit notisquc illustravit Otlo Frid. Tullberg, Upsaliae 1830.

zLs

l^oii:^ B. 0. I, 283.

92

CAPUT

I.

repetendum {Gen. XI, 20), lerritorio primitns tribnebalnr, postea vero usns rivilatis vero minime proprinm eral
;

panlatim invalnit

ul

regionis vocabulum oppido ejus pri;

mario 6a<n5 afficeretur

imo posl occupatam


Batnae

Sarracenis
illa

Mesopolamiam,

rejecto

nomine

urbs

arabice

-^

5ani(/ appellari coepit, uti liquet ex

Anonymo, quem
Assemauus.
seqnentia

ea tempestate vixisse ex hoc ipso concludit

In intlice

geographico

civitatnm episcopalinm Jacobita,

rnm

disserlalioni de Stjris monophysitis inserto


(i)
:

leguntnr

Sariig ^-^r^ olim Batnan, Slephano Batnce,

Procopio

(2)

Batne

Mesopolamiai oppidum ab
,

f^dessa

millia

passunm

distans

jnxta

itinerarium Antonini,

totidemqne ab Haran

et a Birta, teste
illud

Abul[)beda {in

tab.

252), qui Batnse, ait Zosimus


geogr. n.
,

sua aetate

dirntnm affirmat.
(4).

(3),

municipinm eral Osdroenae

Ceternm
ignobilis

urbecula

ista

non erat
nundinas

ssecnlo

quarto omnino

cum

ibi

ad

annuas

magnus

tieret

Indorum Serumqne concursus (5); tempore vero Anastasii imperaloris ab incursione Persarum magna damna accepit,
(i)

B. 0.

Disscrt. de syria

monoph.

cap. 9.
legiliir:

(2) Cfr.

Procopiiis csesareensis

rfe

6eWo persico, lib.2,cap.l2,iii)isic

Koki(j[JLix

(Spajp %al loyoi)


e.

ovde^joc,

aiiov

ri[jLipaq

c?

b^oo

EcJ^eaaxje
di.<ita7is,

dis,yov
(3)
(.4)

i.

urhecula nullius nominis, unius diei itinere ab Edessa

Hist. lib, III, cap.

\
pars
erat

Osdroena

sive

Osrhoena Mesopotamiae
el

Edessse

circum

vicina,

ab imperaloribus Trajano, Severo


,

Caracalla
I
;

Romanorum imperio
,
:

subjecla. Cfr. Dio Cassius


(k)

Scitiir id

nicipium in

LXXVII, 12. XL 19; LXXV, Ammiano Marcellino, lib XIV, III o Batne muab Anlhemusia condiUnn Macedonum manu priscorum
ex
,

Euphrate flumine brevi spalio disparatur; refertum mercaloribus opuubi annua solemnilate, prope Septembris initium mensis, ad lentis ad commer nundinas magna promiscuse fortunse convenit multiludo

(t

canda quse Indi miUunt

ei Seres,

aliaque plurima vehi terra marique

consueta.

XI

iianus, in epist. 27,


1 1 5-2
,

Hoc oppidulum pariter meminil ac fuse describit JuX, Cfr. eiiam Rilter, Erdkunde ad Lihanium.

1140

280

282

284

289.

, ,

.TACOBI SARUC4. VITA.

9.3

Josue

ejusque moenia collapsa iuslaurata luere anno 505 in Chronico suo testalur.

quofl

(i) et Masius noster ubi (2) Batnas duas urbes fuisse opinantur; nam in codicibus manuscriptis saepe quidem sermo est de Batna
,

Errant profecto Renaudotius


et

Sarugum

Sarugi, ut

v.

g. in

inscriptione panegyrici

vel

de Batnain

Sarugo, ut adjecto regionis nomine urbscaeteroquin obscura magis innotescat nusquam tamen ita conjunguntur ista
;

nomina
Porro

ut

iis

duo oppida

significentur.
in

in concilio

antiocheno,

causa Ibae celebralo

legitur subscriptio Dadae episcopi

Batenorum; synodo autem

generali quinto subscripsit Julianus Batnon.

His de Jacobi aetate ac patria notatis, singula ejus


capita lustrabimur,

vitae

quoad ejus

fleri

poterit

brevissime.

2.

DE FACINORE INSOLITO QUOD JACOBO INFANTI LEGITUR

ATTRIBUTUM.

Auctorum quos supra protulimus uterque factum miradivinum futurae sapienlise augurium, de puero trienni expresse memorant. Is enim, juxta Anonymum prosibile,
,

liens e matris sinu

qua

fuerat

in

ecclesiam adductus,

sese oblalionis lempore ad altare conlulil ac Spiritum sanc-

tum

tribus pugillis hausit

quod nec

clarius nec definitius

exprimitur a Georgio, ubi dicit puerum,

m festo

EpiphanicB
in

Domini

id egisse

ex gratia divina

ul

coram episcopo
Spiritum

ipsum sanctuarium irrumpens,


biberit.

tribus pugiliis per tres vices

Adjungit hic

coepisse

exinde

sanctum
reve-

arcana omnia
lare,
ille

in divinis
asserit

scripluris- contenta

eidem

autem

Jacobum ex tunc
documenta.

producere

coepisse

sermones

et doctrinse

(1)

Liturgg. orientt. lom. 2


In

p.

367.
,

(2)

prwfat. ad librum Moysis Barcephje

cni tilulus dc
,

Pnradiso

p.

10.

Anlverpise ex officina Christoph. Plantini

1569.

, ,

94

CAPUT

I.

Quod hanc narralionem


ea sese expedit dieendo

atlinet

Jos. Sim.

Assemanus

(i)

hoc ad adultam Jacobi aetatem esse


difficultas

referendum

quo quidem explicandi modo


,

nullo negolio seponitur


interpretalioni
benedictatn
a
fit

sed non aeque

horum scriplorum
sestimat

satis. Prseterea

doclissimus auctor aquani


fuisse

Jacobo

haustam

immerito

imo

ipsius textus syriaci

versioni

vocem aquam perperam


qua contra Georgii
,

interserit, antecedenti comparatione forsan deceplus; hinc

etiam

in subjecta

nota ditficultati

et
in

Anonymi
festo

auctoritatem objiciatur aquse benedictionem

Epiphanige

faciendam

seriori

lantum
inutili

aetale

fuisse

institutam, fusius occurrit; sed

hoc

plane labore
narralionis

siquidem

de aqua

nulla

fit

mentio.

Contra

contexlus omnino suadet

sermonem
contento
:

esse de ipso Christi

Domini sanguine
sacrae
liturgiae
,

in calice
,

describitur scilicet tola

sancti

maxime autem invocatio Spiritus actio in reliquis orienlalium uli quam apud Syros
, ,

ecclesiis

fieri

consuevisse nolissimum est


divino
inslinctu

(2).

Praeterea

tradilur infans

adorationem

exhibuisse

quae

utique aquae benedictae


ipsa

haudquaquam
si

tribuilur.
>

Sane res
nihil

quae

narralur,

intimius inspiciatur

absurdi continere videlur; non est ergo cur errorem


potuisset

aut fallaciam suspicemur, neque


gius,

quidem Geor-

cum

ea

primum

ederet brevi post Jacobi


illudere
vel

mortem,

hujusmodi
merito
in vitis

figmento

audiloribus

lectoribus,

quibus celeberrimi doctoris vitam apprime cognilam fuisse


conjicilur.

Celerum

non pauca passim leguntur


futurae

sanctorum parum dissimilia

sapientiae aut

specialis vocationis prodigiosa

indicia,

quai ab

omnibus,

qui negandi prurigine non laborant, vera habenlur et authentica.


(1)

B. 0.
Cff.

286.
,

(2)

Renaudot

litturgg. nricntl. lom.

il

p.

605,

et

Th. Lamy,

c/e

Syrorum

fide etc, p.

H.

JACOBI SARUG. VITA.

95

Tandem
ut

nihil

obslat

quominus

in

praesenti

casu

plane

naturaliler Jacobi factum explicemus,

quod

talisest indolis,
praestari
(i);

omnino

polueril a trium

annorum puerulo

quod autem

illud Spirilus sancti inslinctui tribuant

auctores

nostri et babeant miraculi instar, id ex mira eloquentiae et


sanctitatis praestigia
,

qua tantopere deinceps Jacobus inler


,

populares suos iuclaruit

oriri
,

natum

erat

maxime apud

homines qui sunt, ut Syri


utriusque scriptoris

in res

mirabiles valde proclives.

Sive vero miraculum admitlamus, sive illud inficiemur


stat
,

Georgii et

Anonymi

veracitas;

neque ex eorum narralione sequitur, quod fidem


superaret
,

omnem

Jacobum a Iriennio tractatus aut sermones composuisse. Dicitur quidem eum ex hoc tempore exinde docsed hoc ita commode irinse suse praestitisse documenta
,
;

resolvilur,

ut

Spiritus

sancli

inspiratione
,

veluti

ex

fonte,
in ejus

eam

inlelligalur hausisse sapientiam

quse deinceps
visa est
(2)
:

lucubrationibus
vir

maxime splendescere
a

non secus ac
vitam
gratiam in
et

quidam sanctus inde


duxisse

baptismatis fonle
dicilur,
si

innocentissimam

tunc
,

merito

baptismate susceptam
proprii

quo tempore

virtutis

meriti

capax

exstitit

nunquam. praetermiserit

excolere et enutrire.
3.

DE INSTITUTIONE

S.

JACOBI SARUGENSIS.

Porro de Jacobi juventute parum


habetur.

vel nihil in
vestigiis

promptu
ingressum
lloruisse

Eum
ex

teneris

unguibus

suorum

genitorum

virtutibus

prsestantissimis
;

conficimus

Georgii

eucomio

sed

neque

is

neque

Auonymus
(i)

referunl quo praeceptore usus erudiiionem sibi


minus admiralionem raovebit,
si

Atque

id eo

ad usum

ss.

Eucha,

ristiam

pueris
I,

ministrandi
p.

animum advertamus.
,

Cf.

Denzinger

Ritus

Orientalium,
(2)

39-40,66. Wirceburgi
particulae

1863.
^Jso exinde et

Hinc
,

mihi

videntur

l^iai

^-^f^at

^o

ex tunc

causaliter potius

quam

temporaliter accipiendae.

, ,

96

CAPUT
;

I.

comparaverit

verum

etiamsi

dicitur

(v.

130

seq.)

non ex

sseculari

sapientia

verba fecisse, sed ex afflalu


escluditnr
induslria

Spiritus

sancti,

ideo

minime

hu-

mana,
auxilio

quae in ipso insitam sapientiam promoveril, coelesti

accedens.

Quare

probahile

judico

quod

refert
(i),

Mares Salomonis

fiiius,

sajculi

Xll scriplor neslorianus

nimirum
autem
plenius
lica

Jacobum una cum Barsauma


,

nestorianse sectae

coryphseo
ibi

litteras

didicisse

in

schola

edessena
capile

quas

falsas

admiscet
,

criminationes,

sequenti

redarguam

ubi

vindicabilur Jacobi

noslri calho-

stat

hdes. Interim ex Simeone Beth-Arsamensi (2) con^ Edessse tum temporis non unam quod injuria Mares
,

supponit, sed duplicem exstitisse scholam

quarum

allera

Persarum erat et Assyriorum persicae ditioni subjectorum Mesopotamenorum altera. Fieri ilaque potuit Jacobnm una cum Barsauma in edessena civitate Syrorum Atheiiis,
,

eruditionis causa versatum fuisse,


ille

dum

persicam

hic,

aliam

scholam adibat

alque,

ut ita

statuamus
,

inducimur
quippe qui

ejusdem Simeonis scriploris

cosevi leslimonio

undecim
Jacobi
ritas

scholae

persicse celebriores
;

discipulos recensens
hiijus

nullam mentionem exhibet


assertioni hominis
,

profecto

auctople-

in

Catholicos et Jacobitas

(1)

In libro

quem JJi^^Vjo

t^irris

inscripsit.
,

Assemanns
seculis

B.

0.

III

384

seqq.

hunc librum

tribuil

scriptori

duobus

posteriori

nempo Amri
tum. Sed

Matthsei filio, qui etiam opus exaravil

eodem

titulo insigni-

bunc

errorem

ex

Ai)nlbarcati

aucioritate
,

et

quorumdam
p.

manuscriplorum mendosa
Porro hsec sunt Maris verba
ac postea iraperatorem

inscriptione
:

accepliim

corrigit ibid.

580.

Jacobus Sarugensis olim quidem orthodoxus

(neslorianus) fuerat, el in schola Edessena una

cum Barsauma
,

eruditus;

Severo

favere inteiligens

ejus

errorem amsubsianliam

plexus esl

scriptisque sermonibus

unam

Christo inesse

et divinitatem passam fuisse affirmavit.


(2)

Cfr.

B.

0.

I.

p.

203

seq.

vigenlibus,
p.

vide

ibid. in

Prologo

De celeberrimis scbolis Edessse olim pag. IV, et p. 270; item tom. II,

402

tom. III, pp.63, 226, 576.

JACOBl SARUG. VtTA.

97

rumque iniqui, in scribendo parum diligenlis, et aetate multum posterioris apud quos rerum aestimalores magnopere praevalebit. Ceterum quae de hac Jacobi eruditionis origine
,

diximus, intra conjecturse limiles consistere debent, neque

enim, tacenlibus veteribus, certum quidquam

slatui potest.

i.

DE EXAMINE QUO SARUGENSIS SCIENTIAM AC FIDEM EXPLORARUNT EPISCOPI QUINQUE DEQUE ILLIUS SCRIPTORUM ORIGINE.
,

Major est graviorque testium copia, qua certiores

effi-

cimur Sarugensem

cum annum

ageret vigesimum secunfecisse peri;

dum,
prseter

suae doctrinae

coram quinque episcopis


citalos,

culum. Contigit istud examen aniio Christi 474

factum

duos auctores supra


floruit saeculo

eiiam Gregorius Barhis

hebraeus qui
verbis

XIll

refert
,

Chronici sui
juvenis
qui

alii
,

narrant ejus doclrinam

cum adhuc
fuisse
,

esset

quinque episcopis exploratam


ecclesia
,

una
Eze-^

considentes in
chielis
,

postularunt ut de curru

in tabula expressum ante oculos habebant, Jacobum vero extemporaneo carmine sermonem altissime qui sedes supercurrum etc. illis verbis inchoasse et ad ruinam Amida3 mox digressum fuisse episcopos

quem

diceret;

vero
vitio

ea digressione perlurbatos

et

Jacobum memoriae
de
clade

aberrasse

suspicatos

superveniente

II

Amidensi nuncio,
juveni

intellexisse a

Spiritu sancto infusam

scientiam

ac proinde illum

rogasse

ne ab in-

coepto desisleret

(i).

Quod autem
expugnatione

hic

et

in

Georgii panegyrico de

Amidae
docuexci-

narratur

mentis componi posse


0. II, p.

modo cum historicis videtur nam hujus civitatis


nullo
;

(1)

B.

321.

Scribit

ibidem

Barhebrseus

doctrinam

Jacobi

fuisse etiam a Severo, palriarcha antiocbeno monophysila, exaraini subjec-

tam

et laudatam; sed hoc,

quod nulio

alio

teslecomprobatur, dixerit suidio


cap, seq.

conciliandi propriae suae seclae hujns doctoris auctoritalem. Cfr.

13

98

CAPUT
,

I.

diuro, a Persis illatum

demum

conligit
;

nos Josue
doctrin^e

styiita

auctor cosevus
facta fuit

atqiii

anno 503, ut docet memorata Jacobi


suae vigesimo

exploratio

anuo

setatis

secundo, qui quidem convenit cum anno 474, nequaquam,


ut illud

obiter

notem
posuit

cum anno 472, quem Assemanus


;

inadvertenter

(t)

porro
:

hujus

sequentem
aclis

con-

jecturam probandam putaverim



a

proedictionem iilam de
Jacobi
,

Amidae expugnatione
serit
,

quam Georgius
panegyri
vera, nulli

in-

crediderim ex
a

falsa relalione vulgi

hauslam

aut

fortasse

sciolo

quopiam

Georgianse interalii

textam fuisse(2).
est
, ;

Re enim

interpretationi
ea

locus
peslate
a

neque

dici

polest

civitatem Amida^

tem-

quse a Georgio indicatur, forsitan cladem aliquam

Persis fuisse

perpessam

nemo enim

illorum

qui islo-

rum temporum historiam


de
dissidiis aut bellis
,

reliquit, vel

ullum verbum dixit

quoe lunc inter imperalores et Per(3).

sarum

reges viguissent

Accedit

et

ilhid

nempe

in

codicibus

manu

scriplis,

ubi

reperitur

carmen de curru

Ezechielis, nullibi

planctum adjungi de excidio Amidce.

Pergit Georgius, docens

Jacobum
,

anle

quam Dominus

ad ipsum episcopos misisset

nihil

adhuc scriplo mandasse


,

ob

summam
(4).

animi sui demissionem

deinde vero illoruni


coe-

mandato moram gerentem lucubraliones suas vulgare


pisse

(i)

B.

0.

l.

289.

(2)
(3)

Ibid.

Hisloriam

hujus

civilalis
:

quae hodie

vocatur Diarhckr

breviter
,

delinealam videsis in opere


cxecutee par ordre

Expedition scientifique cn
,

Mesopotamie

du gouvernnment

de 1831 d 1834

publiee par
,

Jiiles
,

Oppert. Paris, imprimerie imperiale

1863. Cfr. VKiHet

Erdkunde
in nola

IX,

714, 964; XI, 21 seqq. video quo jure Assemanns [i) Non

B.

0.

289

Geor-

gium ex hac
stylitam

parte lapsuci esse contenderit, et ad id conficiendum Josue


inutili

adduxerit,

labore.

Quamvis enim

erraverit

Georgius

admiscendo narrationem de Amida sermoni quera Jacobus coram epis-

JACOBI SARUG.
DE CONDITIONE \ITM
JACOBI

A'ITA.

99

5.

S.

ANTE EJUS EPISCOPATUM.

Ignoialur utrum Sarugensis jam lunc in aliquo ecclesiaslicae hierarcliiae

gradu conslilulus
initiatus.

el

quo
id

selalis suae

anno

sacerdolio

fuerit
:

Josue

constat

ipsum

Quo circa ante annum

solummodo ex 505, cetatis suae

quinquagesimum primum
Batnensis visitatorem
,

periodeutam egisse sive regionis


Juvat autem integrum Josue

quae est episcopatum inter et pres(i).

byleratum media dignitas


copis habuil, el
ita

lempora confuderit, dicendo tamen niagistrum suum

tum primum Jacobum jaui


ipse

scripta sua exarare coepisse,

minime

contradicil Slylita?,

qui

plura scripsisse ubi contigit Amidse excidium atBrmat. Prior


Falliiur itaque
aetaiis

enim loquitur de anno 474, posterior vero de anno 505. Assemanus dum asserit falsum esse Jacobum anno
,

vigesimo
fuit,

secundo,
nihil
(i)

quo ab episcopis de ejus doctrina


scriptis

periculum

factum

adhuc

mandasse.

hujus gentis pontificali.

Munus periodeularum in ecclesia syriaca etiamnum vigere, liquet ex Apud MaroniLas caiholicos, post synodum Libaordinationes
;

nensem, celebralam anno 1736, prseside Josepho Simonio Assemano ahlegalo apostolico
,

sequentes frequenlantur
;

1 canloris seu
;

psallis; 2 lecloris

5 subdiaconi

4 diaconi

5 archidiaconi
;

6 pres-

byleri

7 periodeutse seu visitatoris; 8 archipresbyleri


;

9 chorepiscopi;

lO^episcopi et metropolitani
buit Josephus
Aloy.sius
,

11 patriarchse;

harum autem ritum exhinepos


,

Assemanus,

Simonii ex palre

tom.

iX

Codicis
ipsos

liturgici

in

prsefat.

pp. lxxvii-lxxxix.

Ex quibus palet apud


ordinationem
;

diversam

esse chorepiscopi et periodeutse

non

ita

tamen
esl

res se liabet

apud omnes orienlales; nam Jacobitis una eademque


cuni chorepisco|)is
in
,

periodeutarum

ordinalio

B.

0. II, Dissert.

de

Syris monopliys., X); paiiter

jure recenliori tam grsecorum Melchila-

rum

quam Nestorianorum
,

pro uno

eodemque sumuntur chorepisres fuerint,


et

copus et periodeutes

etsi

in anliquis conciliis diversaj

inler officiales ecclesise Consiantinopolilanse


qui in
p.

pcriodeutw ab

exarchis,

locum chorepiscoporum successere, disiinguunlur.


non decet,
doctrinae

Cfr. B. 0. IV,

830, ubi addiiur periodeularum oIBcium fuisse, ul defeclu episcopi, quera


ipsi

in villis et agris prsefici

loca illa circumobirenl et cuncios

ad

reclaj

viiae

sanaeque

normam
in

efformarent.
pagis el villis
,

Porro veleres
.

chorepiscopi

propriam

sedem

babebant

periodeutse

nullibi, sed huc illuc per lotam episcopi dioecesem


et

per pagos scilicet

villas,

e.xcurrebani.

i)e

chorepiscopis, archipresbyleris et perio-

100

CAPUT
iii

I.

lociim

medium

proferre, quia insignem continet Jacobi


,

laudem a calholico scriptore prolatam et existimationis qua apud gentiles suos poliebat, lestimonium non mediocre

Cavades

Persarum rex) urbe (Amida) potitus

reliclo

trium millium peditum praesidio, ad Sigar


ficiscitur, el

montem

pro,

Rufinum (Anaslasii

iraperatoris legatum

quem
supra
tales

in

custodiam tradiderat) lunc

demum

dimittit,

ut calamitates

Amidenorum Anastasio
partes

renunciet.

Ea

res

quam

dici

potest terruit Syros quotquot ad orien-

Euphratis

habitabant,

ut

in

occidentem

omnes migrare
deutes
,

pararent. At venerabilis Jacobus perio-

qui plurimas de variis scripturarum seclionibus


,

homilias

cantica etiam
,

hymnosque de

illa

locustarum
in

tempestate conscripsit
calamitate; sed

haud segniter se gessit

ea

prout

ipsum decebal, epistolam

parse-

neticam ad omnes civilates dedit, confidere


Joli.

unumquemquod vocem
non
est

deulis docte dispulavil

Morinus;

in

eo

tamen

erravil
;

i^Of^fS
nisi

vel ^Q-.,_*i^ a )r->i- vigilans voluerit derivari

enim

ipsum grajcum vocabulum nspio^evri^c,^ quod syriace proprio nomine


visitator dicilur.

]iaia

hi

XizpiodvjxctLl

inquil Suicerus

vocanlur

curatores

nnimarum. Omnium

inlimi, villarum episcopi, yo)pTitfj}(.OT:ot

dicebanlur.

Nam

et

episcopalem
consecrabant

consecrationem
,

habebanl

sed
lecet

rainores

lanlum

ordines
,

hypodiaconos nimirum

tores et esorcisias postea

ut diserie
in his

docet canon
episcopi
,

aniiochenus.

Unde

ne vilesceret

nomen
id
illi
,

placuit appellari eos pro

chorepiscopis

Tiepi.ooeuzixc,

est

curatores

Non

enim,ul

nuilti

arbitranlur,

Ttepio^^euToc'

qui pro

chorepiscopis dicti sunt et in


ita

essent. In

eorum nomen locumque successerunl, uno quippe loco manebant


uturbium
eV

vocabantur quod circitores

eTiiaKonojvxei; id est curantes

episcopi

Hinc sanxit can. 57. synodi iaodicense ort oJ


>'-'

^ei

tcf.li;

xw^a^s

e> Ta*?

X^^P^'^

if.aSlazar^dxt
,

imiy.oKOJC,^
pl:nie Asse-

<xk\aL j:epio$ei)-6i.q.

Htcc Suiceri opinio, ut liqnet

non

niani

sententis congruit.
et

Ceieriim

implicata esl hsec quajstio de cLorofficio ei distinctione; hic aulein,

episcoporum

periodeularum origine,

pro scopo noslro ot argumenli necessilale, |)auca quse produximus snfficere arbilraraur'.

JACOBl SARUG. VITA.

101

que jubens

in salulare

Dei

admonensque eos

ne fngani

minime necessariam arriperent (i). Tametsi Jacobus hic non expresse sarugensis appelletur, procul dubio ipse quandoquidem ejus scripta ab aliis ille significatur aperte
,

laudata

iudicantur

nomiuatim

praeterea

diserte

testatur

Barhebraius

Jacobum

sarugensem
(:2).

periodeutcB

officio

ea

tempestate defunctum fuisse

6.

DE JACOBI MUNERE EPISCOPALI

OBITU ET SANCTITATE.

Demum cum
,

annos nalus essel supra sexaginta septem


et

virtulibus illustris

doctissimis scriplis

ubique genlium
,

nobilissimus

episcopus

Batnarum
,

constituilur
et

eamque
rexit.

ecclesiam

teste
clausit

Georgio

sanclissime
die

sedulo

Diem vero
postquam

supremum,

29 novembris anni 522,


,

vixisset

annos septuaginta
fuit

in

episcopatu autem

duos cum dimidio. Sepullusque


civitate ejus episcopali
,

honorilica

ubi ipsius
insliluta

reliquioe

pompa in mox fidelium


coeperunt.

veneralione

memoria

festivitate coli

Haec itaque de Jacobi historia dicta sunlo.

Ea vero

fuit ipsius sanctitalis

apud Syros opiuio, ut eum


(^ W
PO..I

U) Syriace hsec parlim legunlur


p

B.
V

0.

p. 21
7

^*-i>.ff'

^^
77

y.

97

.~

..7^

oiJiik

lo^a? ^^^
Zcai
|./)i?

||V)S^?

ooj

\4<^f^-fS

usaa:^

^?
^

* S-i

01.^

j^f

,^

o^

X^Y^

Us|'

^(?if

Ij^^?
13]"

^"31.:^.

VozL^

fL \iillu> ^-ot^i^^i

lioilzj,:^? jij^l

^h.zi

(2)

B. 0.

II

522

sub Severo

claruit etiam doclor celeberrimus

mar

Jacobus, qui Batnis Saruai episcopus prafuil


visilator Haurae
in

Erat aulem perioi-*-^

(leutes seu

Sarug.

|..^0|_|.s

^?'^

sa(jiow-|

; ,

102

CAPUT
orlhodoxi qiiam
hffiielici

I.

tani

veluti

sancluni

venerenlur.

Maronilse quidem ejus


cobilse vero die

memoriam agunt
,

die 5 aprilis; Ja-

29 octobris

29

junii

et

29
in

julii.

Sed

et

in divinis oiTiciis et in sacra lilurgia quolidie

apud utrosmartyrologio

que laudalur
ecclesise

una cum S. Ephraemo

at

romauae nuiia ejus menlio occurrit.

prselo subjacebant nuntium accepi jucundissimum, Jacobum Sarugensem, quem Bollandiani antiqui penitus ignorasse videntur, tandem locum suum in Actis Sancforum, liabiturum tomo XII Octohris brevi in lucem prodituro commentarium de eo complectentur paginfe 824 et seqq., quas mecum, jam ante totius voluminis complementum humanissime communicavit earum auctor doctissimus R. P. H. Matagne, S. J., qui, quodde boUandiano monere fere supervacaneum est, sermone

HaBC

dum
S.

nimirum

istud arguObservare proinde me juvat cum iis quse statuit cl. vir juxta documenta qua? pr?e^ manibus potuit liabere de Jacobo, ea fere consentire qua3 ex fontibus disserui. Ita, verbi gratia, facinus Jacobi triennis ( supra pag. 93 seq.) etiam ipse contra Assemanum de vino consecrato a puero liausto interpre-

perspicuo

critica diligenti et eruditione accurata


,

mentum

tractavit.

tatur. Alia, capite sequente, ubi

Hic solummodo
esse video.
,

opportunum visum fuerit, enotabo. quia ad antegressa referuntur, duo addenda


, ,

Primum est Georgium panegyrici auctorem a doctissimo boUandiano haberi Jacobo Edesseno sequalem ejusque forsan discipulum; hunc ego supra, pj^. 86-88, ipsius Sarugensis discipulum et ab altero juniore quodam Georgio, pariter Arabum episcopo, distinguendum asserui. Fateor sane qua^stionem esse impeditam attenta prsesenti documentorum penuria segre solvendam et cui forsitan nonnihil lucis ab eo affundi posset, qui vitam Jacohi Edesseni, vitce Jacobi Sarugensis conjunctam, qualis exstat in
,
,

codice mussei britannici 12. 174 add. mss., prsesto haberet (vide notam ad p. 89). Interim argumenta et conjecturse, quibus Geor-

gium duobus ferme


,

saeculis

Sarugensi posteriorem fuisse


,

efflce-

retur ea non sunt, meo quidem judicio, quee dilucidum et certum Gregorii Barhebrffii testimonium amanuensis contestationem verosimiliter ex codice antiquiori desumptam, atque, quantum sapio probabilem ipsius Georgii confessionem certo convellere queant. Altcrum, quod adjungere volebam, ad cultum spectat quem
,

, ,

JACOBI SARUG. VITA.

103

sanctus Jacobus in ecclesia obtinuit; quse qusestio, ad Aetorum scriptores proprie spectans a Rev. P. Matagne dilucide seque et docte disputata est verbis qua? hic eo magis integre recitare placet, quod ad ea confirmanda inserviant, quse mox ipsi, ubi de Jacobi
, ,

orthodoxia sermo erit, sumus dicturi. AMaronitis hodie ad diem 5 aprilis a Jacobitis, qui immerito orthodoxum doctorem sibi vindicant diebus 29 junii, 29 julii et 29 octobris colitur. Armeni vero ad diem 25 septembris sanctum episcopum Sarugensem re eolunt, ut videre est apud Assemanium et Aucherium. Satius " utique fuisset Maronitas catholicos sequi quam Jacobitas heterodoxos sed, ut notum est in nostro opere historiam sanc torum narrare primum intendimus et, quamvis ut plurimum orthodoxorum et prsecipue Romani Martyrologii ordinem sequa mur commentariorum tamen seriem historise utilitati inservire
, ,

ju^emus,

et omnem libenter captamus occasionem, ut defectus operis aliquando resarciantur. Demum notandum est in kalen-

darii

Romge anno

1624 editi latina translatione


,

quam Romae
5 aprilis
,

accepit Papebrochius

s.

Jacobum non nominari ad


,

quod quidem primum valde mirabar at brevi intellexi postquam manibus versavi Faustini Naironi Maronitse Euopliam fidei. Hinc enim vidi anno 1624 ipsis Maronitis non plane perspectam fuisse Jacobi Sarugensis historiam, quura in ejus setate definienda, et laudandis operibus, non satis distinguat qu^e ad Jacobum Edessenum et ad Sarugensem pertinent vir doctus qui anno 1694 Romse suum opus edidit. In kalendario anni 1624, laudatur ad diem 27 januarii cum Ephrsemo Jacobus Edessenus quod omnino congruit iis quae ex Maronitarum kalendario affert Naironus. At puto ex ignorantia Edessenum illic nominatum fuisse et pro Edesseno Sarugensem reponi oportere. Re,
,

centiores

ergo institutionis esset festum diei 5 aprilis Naironl admissum tempora.

et post

CAPUT ALTERUM.
DE SCRIPTIS ET DOCTRINA SARUGENSIS.
S.

JACOBI

Jacobus tanta

floriiit

apnd Syros doctrinse


sancli et
fidelis

et eloquenliae

fama,
thara

ut
(i),

fislula

Spiritus

Ecclesise

cy-

item

verilatis

doclor et

columna

spiritua-

lis (2)

nuncupari meruerit. Reliquit autem pene innumera


sui

ingenii
Si

monumenta,

ut

testes locupletissimi indicant.


fides

vero

Gregorio

BarhebrDeo

est

ubi

eum
,

claris
Iia-

scriploribus qui Severi tempore enituerunt accenset


buit

amanuenses septuaginta describendis ejus sermonibus occupatos, quos septingentos sexaginta recensent, praeter expositiones, epistolas, hymnos et cantica (3).
ligalae
,

Quibus verbis cum

tum metro
illuslribus

solutse

compositiones

summatim complectuntur. Porro


omnia, sed quae de
viris
filii

sola metrica, eaque


veteris

non

foederis, de

angelis et de mysleriis

Dei concinnavit, indicantur in

(i) (2)
^
'

(s)

Ab Anonymo supra, p. 89, Ql a Georgio, p. 67. A Georgio pp. 27 et 29. f r tSn^^ oiJ:^ _-^o? jfa B. 0. n p. 322

urr
,

i.p^?

:r

oi.^

oooio

.|vu^ax0o (.-^Vr^^o

; ,

JACOBI SARUG. SCRIPTA.

105

panegyrici parte quae legilur capite superiore

neque
:

alia

memorare videlur auctor anonymus supra


rimus, inquit,
ginta

recitatus

repe-

tolam ejus doclriuam

prophetas quinqua-

mole aequare; homilias {carmina) autem ejus septin-

esse et tres supra sexaginta, quarum priraa est quam de curru scripsit, postrema vero de Maria et Golgotha quam imperfectam reiiquit (i).
,

gentas

ARTICULUS
JACOBI SCRIPTORUM RECENSIO
i.
,

I.

FORMA ET STVLUS.

Multoe forsilan ex sancti Jacobi scriptis irreparabili jaclura

perierunt;

cetera

adhuc

fere

omnes hinc inde


constat

in

bibliothecarum pluteis reconduntur, edilorem expectantes.

Nonnulla

reperiunlur

Florentiae,

ut

ex catalogo
edidit Stealia Parisiis

Ubliothecce medicece laurentiance palatince,

quem
(3)
,

phanus Evodius Assemanus


\Lls9
t

(2)

alia

Londini
(Tw^

(1)

*n1

i^*

4V1H
.

gi.^n.1 =i>>V<i

|_>offi?

"7

*^|

091

>c^9

V^r^
299,

!iSn|Vi

|Ll:k.^o

^u4.o

DVSnA^

^}

|j.^j.^

Cfr. B. 0. I,

iibi

Ij'

V)V

verlilur per homilias.

Quamvis sane vox

syriaca homilias significare valeat, reclius tanien

eam reddi putem per


p. 74 catalogi);

carmina
(2)

ubicumque de sermonibus metricis adhibetur.


ss.

Ea yiWlem %\ix\i:hijmniviginli de
et

martyribus

homilia metrica de Constantino


et octo

de synodo patrum tercentum decem


et

ipp. 85 et 86); epistola de Trinitate


homilice quatuor metricce, in arabicum
ista
,

Incarnatione (p. 123);


conversae [p. 127).
et perlinent

demum
(o)

sermonem
,

Londini inveniuntur

in

Museo britannico

parlim

quidem ad codices Richianos partim vero ad additional manuscripts quorum, quantum equidem novi, nondum prodiit catalogus. Porro in catalogo
,

(\\XQm

anno 1858 ediderunt Rosen

et For.shall

censentur hsec Jacobi


fiic/j., fol.

Sarugensis

monumenla
de

\"

Utargia

syriace, coc/.

7180

69. b.
b.

2" sermo metricus

Antichristo

syriace

7190 Rich.,

fol.

244.

14

106
aiit alibi.

CAPUT

II.

Qmim vero ea omnia ipse inspicere non potuerim, completum horum catalogum texere non vacat sed eam solummodo enumeralionem, quam exhibet Jos. Sim. Assemanus in Bibliotheca orientali, operum S. Jacobi quse in vali,

canis codicibus exslanl, hic

reponendam esse pulavi;


,

inilia
fasti-

tamen

et excerpla ibi
inutili,

frequenler obvia

ne leclorem

dio gravarem

prorsus omisi. Carmina aulem nunc


terlia circiter pars

recensenda numerantur 254, seu

eorum

quai Jacobus composuisse iraditur; islorum

autem duo non

amplius syriace

sed tantum arabice conversa in Valicano


(i).

supersunt, ut suo loco indicabitur

W<'^w'fiy

Carmen de curru quem


fol.
1
;

vidit Ezechiel jpropheta. Cod. 117,


1

arabice

cod.

IX

fol. I.

Be consecratione

ccclesio;. Cod. 117, fol. 9, et cod. 118, fol.


,

cum
3
4

lioc titulo

de scrutatione

et

de consecratione

ecclesice.

\A/
'
'

o\

encceniis ecclesioe. Cod. 117, fol. 11. illapsu Altissimi super montem Sinai, et de rnysterio ecclesice. Cod. 117, fol. 14. 5 De Domino nostro et Jacob , de ecclesia et Rachel ; deque Lia et synagoga. Cod. 117 , fol. 17. 6 De Thamar et ecclesice symholo. Cod. 117, fol. 19, et cod.
nitriensi

De De

XIV,

fol. 28.
,

De visione Jacob in Bethel


Cod. 117, fol.2I.

quce est ecclesice symbolum.

sermo mctriciis dc rcsurrcctione


,

syrisce,

7190 Rich.
fol.

f.

231

4" sermo
;

melricus de crucifixionc Christi

syriace,

7190 Rich.,
f.

253. b.

sermo

dc oratione dominica

arabice

7'206 Rich.,
f.

31

6 sermo dc iis qui

paupercs

stint spiritu

arahice, 7206 Rich.,

52; 7 sermo de pcenitentia,


fol.

de jejunio et de eleemosyna, arabice. 7! 90 Rich.,


alia piura

43.

Prasterea

adbuc Londini latere non dubilo, aliqua aulem adesse in cod. Anecdota 12, !62 ndd. niss., ilem in 12,163 el 12.166, novi ex Land
,

syriaca
fuere

p.

15; denique ex cod. add. 14,390 el 17,158 edita


:

qusedam

in

opere

ancient

syriac

ducuments

London

1864; ex cujus

operis pag. 193 conslat alia conlineri in cod. adcl. 14,624.


(i)

Codices, arabicis numeris noiati, juxta bodiernam notalionem biblioValicanse indicanlur; qui

ihecte

aulem romanis

notis

ila

ex Biblioth.

oricnt. proferunlur,

quia nunc catalogum assemanianum

prae

manibus

non habens, hujus numerum correspondentem inquirere non potui.

JACORI SARUG. SCRIPTA.


8 9
1 1

107

'

\\^L
'

^^
\\

"
i

De annunciatione ZachaHa;. Cod. 17, fol. 25, et cod. 18, fol. 5. De annunciatione Deiparoi. Cod. 117 fol. 31. De xrrofectione Marice ad Elisaheth. Cod. 117 fol. 32. De nativitate Domini sermo primus. Cod. 117, fol. 36; cod. 118,
, ,

fol. 6;

cod. nilr. XIII,

f.

44. Citatur

etiam in cod. arabico XXIII,

l.

qui

ficles

Patrum

inscribitur.

'12 D<?

y-

)y'^
1

cod. 118,
13

De De

nativitate Domitii sermo secundus. Cod. 117, fol. 43; fol. 19; cod. nitriensi XIII fol. 125. nativitate Do^nini sermo tertius. Cod. 117, fol. 45, et
,

'^
14
I

cod. 118,

fol. 15.

nativitate

Domini
,

et

de stella quce Magis apparuit


117, fol. 47; cod. 118, fol. 40 et 52

.,

<f\
15

deque infantium
cod. nitr. XIII

ccBcle.

Cod.

fol. 173.

ptrophetce : et vocabitur nomen ejus Emmanuel. Cod. 117, fol. 54; cod. 118, fol. 22 cod. 251 , fol. 48. 16 In illud Isaice : et vocaMtur nomen ejus admiratio. Cod. 1 17, fol. 55 cod. 251 fol. 50. 17 De Balaam et Balac. Cod. 117, fol. 57, et cod. 114, fol. 50. 18 In illud : venite faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram; et cle nativitate Christi. Cod. 117, fol. 59,

In

illucl Isaice

et cod.

arabico IX,

fol. 39.
,

'^ \^
'

19

Quare Dominus triginta annos in munclo egit ante quam miracula edere incijjeret. Cod. 117, fol. 62, et cod. 251, fol. 15.
.

20 De inscrutahili Christi dispensatione Cod. 118 W. 9^1 De sancta Yirgine Dei genitrice Maria. Cod.
cod. 118,
fol. 26.

fol. 24.
fol. 64,

117,

et

Sermo is infra prodibit.

22

De sancta Virgine Deipara cdter sermo, congruitque adversus divinorum mysteriorum scrutatores. Cod. 116, fol. 67, et cod. arabico vaticano LV, fol. 46. 23 De sancta Dei genitrice semperque virgine Maria, et adversus eos qui hlasp)hemant et clicunt eam post purtum necj[uaProdibit ad quam virginem permansisse. Cod. 118 fol. 31. calcem. 24 De s. Stcphano archicliacono et protomartyre. Cod. 117,
,

fol.

115; cod. 118, fol. 57, et cod. nitr. XIII, fol. 40.
fol. 76.

25 26
27

De infcmtium ccede. Cod. 117, fol. 74. De Moyse prop)heta et de infantium ccede. Cod. 117, De Constantino fideli imperatore deque synodo
,

niccena.

.^,

^,

Cod. lI7,fol. 80. 28 De Christi Domini haptismo. Cod. 117, fol. 83; cod. 118, fol. 56. 29 De haptismo. Cod. 118, fol. 61. 30 De legis, Joannis et Christi baptismo. Cod. 117, fol. 86;
cod. 251
31
,

fol. 13.

De torrente r^uem
cod. 251
,

vidit Ezechiel propheta. Cod. 117,


fol. 3.

fol.

88;

fol.

55; cod. nitr. XIV,

108

CAPUT

II.

32
33 34

De desponsatione

Rebeccce, deque mysteriis et symhoUs quce in ea continentur. Cod. 117, fol. 90; cod. nitr. XIII fol. 22.
,

De Samaritana. De decollatione
cod. 118,fol. 69.

Cod. 117,
s.

fol.

93; cod. nitr.

XIV,

fol. 1.
fol.

Joannis haptistce. Cod. 117,


117, fol. 107
:

104;

35 36

De laudibus
fol. 65.

s.

Joannis baptistce. Cod.


,

cod. 118,

De Jona propheta
fol. 117.

cjici

in urbe Ninive prophetavit. Cod. 117,

W
'

10*^^ ^^ prcesentatione Domini in templo et de Simeone sene.


^'

Cod. 117, fol. 140; cod. 118, fol. 74 , et cod. arab. vatic. XLIV. 38 In illud Simeonis senis : hic positus est in ruinam et in resurrectionem midtorum in Israel. Cod. 117, fol. 143; cod. 118,fol. 77. 39-40 De sacerdotibus &evmo\ie& (kxxo. Cod. 117, fol. 144; nitr. XVI,
fol. 112; /cod. 117, fol. 148. 41-43 De Accron sacerclote sermones tres. / cod. 117, //s ibid. ///* ibid. fol. 152.
;

fol. 151

44-55

De

fidelibus defunctis sermones duodecim. /" cod. 117,

Vi''

'^^

f/

XVI, fol. 40; 90; /7'" cod. 117, fol. 163, et nitr. XVI, fol. 97; V" cod. 117, fol. 165, et cod. nitr. XI, fol. 30; V/ depueris, cod.nitr. XVI, fol. 91; Yll^^de peregrinis, cod. nitr. XVI, fol. 94;|V///" cod. nitr. XVI, /Xs cod. nitr. XVI fol. 98 X" de virginibus et fol. 95 monialibus, cod. nitr. XVI, fol 100; X/' de pueris , cod. nitr. XVI, fol. 102; XII"^ cod. nitr. XVI, fol. 111. 56-65 De fine muncU, de Antichristo, de secundo Christi adventu
fol.

152;

//" cod.

117,

fol.

162 et cod.

nitr.

///' cod. 117, fol.

163, et nitr.

XVI,

fol.

et
fol.

de judicio sermones decem.


287
;

/ cod. 117
,

/// ibid.

f(5l.

160

cod. 251

fol.

fol. 158 //* ibid. 76, et cod. arab. IX


, ;

fol.
fol.

fol.

227; /F cod. 117, fol. 288, et cod. 251, fol. 66; V* cod. 117, 324 cod. 251, fol. 69; V/"' cod. 251, fol. 74, et cod. nitr. XVI, 92; y//^ Y///^.. cod. 117, fol. 217; IX"^ ibid. fol. 218, et
;

cod. 251,

fol. 71

X"* cod.
fol. 111.

117, fol. 246.

66
67 68

De nudiere septem virorum


Cod.nitr. XIII,

et

de resurrectione mortuorum.

De regno et gehenna. Cod. 117, fol. 283. De miracido quod fecif Dominus in Cana
fol. 167.

GaUlceoe. Cod. 117,


tres. / cod.
fol.

69-71

De sacra c[uadragesimaU jejunio sermones


fol.

117,
//*

169; cod. 117, fol.

118,

fol.

80,

et cod.
fol.

arab. IX,

218;
117,

cod.

171; cod.

118,

87; ///^ cod.


118, fol. 91.

fol. 176.

72

De Domini cum diabolo certamine. Cod.

JACOBI SARUG. SCRIPTA.


73

109

Be tentatione Bomini deque


fol.

ejus lucta

cum

diabolo. Cod. 117,


117, fol. 179.

74 In 75 Parcenesis. Cod. 117,


fol. 159.
j.

353, etcod. 251,fol. 62. illud Domini : nolite jurare


fol.

omnino. Cod.

183; cod. 118, fol. 96, et cod. arab. IX,

76

Wv
ty

"l^ j77

De miraculis quce fecit Dominus. Cod. 117, fol. 195. In illud Domini ejfatum quid proclest homini etc.
:

Cod. 117,

In illud Domini : simile est regnum ca'lorum fermento c^uod acceptum mulier abscondit in farince satis tribiis clonec fermentatum est totum. Cod. 117, fol. 198; cod. 118, fol. 144; cod. 251,foI. 3. t^f/o^ '^^-^^ Be poenitentia sermones quatuor. / cod. 117, fol. 199; 11"^ ibid. fol. 205; ///* ibid. fol. 209; cod. 118, fol. 101 item \t VKUM i^c: '* cod. beroeensi I, et arabico IX, fol. 163 /V'" cod. 117, fol. 266, et cod. 118, fol. 171. '^A r vV[_^ * 83 Be amore paitperum. Cod. 118, fol. 105.
,
.,

i^r ^(''Q

^"^^"

^^^
'

^^*^" ^^^' ^^

^^
'

^^^' ^^^^^"

^-^' ^^^' ^^^'

"yV^^lj 84

fol. 208, et cod. arabico IX fol. 95. ,\C386 In illud Jeremice prophetce : qui gloriatur in Domino glorietur. Cod. 117, fol. 281, et cod. 251, fol. 53. 87 In illud Domini : quum spiritus nequam ex homine exierit, circumvagatur per loca arida. Cod. 117, fol. 219. 88 De decem drachmis et centum ovibus. Cod. 117, fol. 221, et
,

De amore divino. Cod. arabico IX fol. 100. 85 De superbia. Cod. 117 ,


,

118, fol. 109

cod. nitr. XIII,

fol.

93 et

^.

cod. arab. IX,fol. 169. 89 /)e divite et Lazaro. Cod. 118, fol. 186, et cod. arab. IX, fol. 120. 90 Parcenesis et adversus blasphemos. Cod. 117, fol. 232. 91 De leproso ciui dixit acl Dominum : si vis potes me mundare. Cod. 118, fol. 113.
,

92 Deparalytico. Cod. 118, fol. 116. 93 De chanancea. Cod. 117, fol. 248. 94 De filia Jairi archisynagocji. Cod. 117,
'

fol.

250, et cod. 118,

\X/,r V
)^'

^'^"'-

L)95

Y\/ ,)96

De Zacchceo publicano. Cod 117, fol. 251. De operariis vinece Domini. Cod. 117, fol.
fol. 140.

253, et cod. 118,


/

97-98

De

filio

qui bpna sua dissipavit sermones duo.


260; cod. 118,
fol.

cod.

W.io^
99

117, fol. 256; //" cod. 117, fol.

180, et cod.

nitr. XIII, fol. 82.

De publicano
fol. 7, et

etpharisceo, qui in templo acl orandum ascenderunt. Cod. 117, fol. 264; cod. 118, fol. 154; cod. nitr. XIII,
arab. IX,
fol. 189.

100

De Adceo apostolo

et

Abgaro Edessce

rege. Cod. 117,

fol.

268.

110

CAPFT
:

II.

101

In illud Bomini facilius est camelum j^er foratnen acusintrare quam divitem in regnum Dei. Cod. 117, fol. 271 cod.
;

arab. IX,
-^

fol.

109.

102
103

(j

-j,

'-

'

De prceceptorum observatione, et parcenesis. Cod. 117, fol. De oratione qucon Domimis discipulos suos docuit. Cod.
fol.

272.

117,

273

eod. 118,

fol. 147, et

cod. arab.
:

v/

'^104
'i

De juvene qui

diccit

Domino

cj[uid

IX fol. 175. faciam ut vitam


,

ceter-

nam possideam ?
105 In illucl

Domini

Cod. 117, fol. 277, et cod. 118, fol. 201. : simile est regnum ccelorum grano synapis.
117, fol. 292, et cod. 118,

WV

Cod.
l'^

117, fol. 279.

De

ss.

quadraginta martyribus. Cod.

fol. 169.

W'

tribus defunctis quos acl vitam Dominus revocavit. Cod. 117, fol. 294, et cod. 118, fol. 131. /V, ^ vv 108 De illo qui ab Jerusalem descendit in Jericho et in latrones incidit. Cod. 117, fol. 296, et cod. 118, fol. 161. i?-^109 In illud Domini : simile est regnum coelorum thesauro abscondito in agro. Cod. 117, fol. 298; cod. 251, fol. 4, et arab. IX, fol. 115. m.De Eucharistia. Cod. 1 17 fol. 299 , et eod. 251 fol. 181. \\\ De muliere quce dorsi curvitatem per annos duodeviginti passa est. Cod. 117, fol. 302 et cod. nitr. XIV, fol. 1. 112 De quinque panibus et duobus piscibus. Cod. 117 fol. 304. 113 Parcenesis, et depaupertate. Cod. 117 fol. .308. 114 De amore pecunioe. Cod. 117, fol. 310. 115 In illud Salomonis : vanitas est mimdus et vanitas vanita107

De

^wm. Cod. 117,foI.


^i. lol 116
l\i

312.

De pauperis gemitu.

Cod. 117,
fol. 316.

fol. 315.

117 Parcenesis. Cod. 117,

1*5

118
119

De

filio vicluce
,

c[uem Dominus suscitavit. Cod.


,

117, fol.

306;
123;

cod. 118

fol.

120

et arab.

IX

fol. 204. fol.

De hemorrhoissa.
cod. 251
,

Cod.

117,

329; cod. 118,

fol.

fol. I.

120
121

De
In

rniraculis a

Domino patratis
fol. 134.
:

quce sunt curationis

sceculi symbola. Cod. 118,


122

illucl Domini vulpes foveas habent. Cod. 118, fol. 158. De centurione cujus puerum Dominus in Capharnaum sus-

citcwit. Cod.' 118, fol. 174.

123 124 125


126

De homine in quo legio dcemoniorum erat. Cod. 118 fol. 197. De vidua c/icce cluos obolos in gazophylacium immisit. Cod.
,

arab. IV,
i^j,
:,
:

fol. 197.
1
,

De filia Jephte. Cod. 17 fol. 332 et cod. De Ozia rege et Isaia propheta. Cod. 117,
,

14

fol. 146.

fol. 335, et nitr.

XIV,

fol. 6.

JACOBI SARUG. SCRIPTA.


iy

111

^^i^

127-133 Adversus Judceos sermones septem.


// ibid. fol. 341
fol.
;

/'"> cod. 117, fol. 339 ; /// ibid. fol. 343; lY"^ ibid. fol. 345; V ibid.'
;

346

y/" ibid. fol. 348

VII^ ibid.

fol. 350.
,

i/ l"334 Be Lazaro qiiem Dominus


',

siiscitavit. Cod. 117, fol. 360

et

cod. 118,fol 128.


135

\{ \i
,1 j^^'*

De dominica hosannarum. Cod.


etnitr. XIII
,

117, fol.

367

cod. 118,

fol.

208,

fol. 106.
,

136

De

ficu cui Christus maledixit. Cod. 117

fol.

369, et cod. 251

fol. 82.

137

Uvl
J

t.^38

Deparabola vinece. Cod. 117 fol. 388 et cod. 118 fol. 212. De rege qui fecit nuptias filio suo. Cod. 117, fol. 394 cod. 118,
,
, , ;

fol. 137,

etcod. 251,

fol. 6.

t. '\1)139
140

De parohola decem virginum.


fol.

Cod. 117,
fol.

fol.

391

cod. 251

10; cod. nitr. XIII

fol. 117,

et arab. IX, fol. 143.


,

De Abraham
nitr.

et Isaac. Cod. 117

399

cod. 118
fol.

fol.

217

et

XIII,

fol. 157.

141-142

De Samsone sermones
XIV,
fol.

duo. /" cod. 117


;

403
,

cod. 114

fol. 103, et nitr. fol. 109.

24

// cod. 117, fol. 448


/
;

et cod. 114

143-146

et nitr.

De Ahel XIV

et
,

Cain sermones quatuor.


60
;

cod. 117,

fol.

405;
;

fol.

//" cod.

117

fol.

407

///" ibid. fol. 409

n%^i

/yMbid. fol. 411. 147-156 De Joseph sermones decem. In cod. 117 foU. 412-432, ubi tamen quintus desideratur. Quatuor postremi exstant etiam in
,

157

legis prozscripto comhurehatur. Cod. 117, fol. 404 cod. 118, fol. 226, et cod. 114, fol. 75. 158 De hirco qici pro populo mactahatur. Cod. 117, fol. 436;
;

XIV a fol. 53. De vacca ruhra qicce pro popiclo ex


eod. nitr.

cod. 118,
159

fol.

De duohus
Cod.
nitr.
117,

229, et cod. 114 fol. 69. passerihxcs quorum alter


,
.,

juxta legem mactahatur


fol.

alter
fol.

ad fontem aqicarum pro peccato dimittehatur


248; cod. 114,
449; cod. 118,
fol.

440; Cod.

118,
117,

fol.

64, et

%Hll60 De
l\/|)i^l61
'"'*
.

XIV,

fol. 49.
fol. fol.

serpente ceneo. Cod.


fol. 60.

224, et

cod. 114,

De

peccatrice. Cod. 117,

fol.

457; cod. 118,

164, et cod.

nitr.

XI,

fol. 1.

M162 De
"163

fide. Cod. 117, fol. 476, et cod. nitr. XII, fol. 131.

Depassione Domini. Cod.

117

fol.

370

et cod. 118

fol. 262.

164-170
:i
fol.

De

criccifixione

Domini sermones septem.

/" cod.

117,

484; //'" ibid. fol. 485; ///* ibid. fol. 486, et cod. 118, fol.234; /y' cod. 117, fol. 489, etcod. 118, fol. 257; Y"' cod. 117, fol. 291 VII"^ cod. nitr. XIII , fol. 62 Y/"' cod. 117 fbl. 494
;

cod. 118,

fol. 259.

112
171

CAPUT

II.

172

173
174

Be latrone dextero. Cod. 118, fol. 239. De sepultura Christi. Cod. 117, fol. 496. De ingressu Bomini in inferos. Cod.. 118,
, , ,

fol. 292.

r''^y\/

\\

Corpus Christi passibile fuisse ac mortale ante resurrectionem. Cod. 1 17 fol. 498 et cod. 251 fol. 21. /" cod. 117, 175-176 De remrrectione Domini sermones duo
;

fol. 501, et fol. 294.

cod. 118

fol.

293

//' cod. 117

fol.

503, et cod. 118

177

In illud Pauli apostoli

unus

est

mediator Dei

et

hominum

homo Christus Jesus. Cod. 117, fol. 504, et 178-179 De Eucharistia sermones duo. /
cod. beroeensi
I

cod. 251, fol. 40. cod. 117, fol. 505;


fol. 5*39
,

et arabico

IX

fol.

210 ;^//s cod. 117,

'^^'-'

'

et nitr.

XIII

fol. 73.
:

180
181

In illud ApostoU

182
183

mihi autem. absit gloriari nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi. Cod. 117, fol. 507. De idolorum lapsu. Cod. 117, fol. 511 et cod. 251 fol. 27. De Thoma Ajoostolo et de resiirrectione Domini. Cod. 117,
, ,

fol.

914

cod. 118

fol.

De ascensione Domini
fol. 316.

303 et cod. 251 fol. 58. in coelum. Cod. 117, fol. 517, et cod. 118,
, ,

184 Depentecoste. Cod. 117, fol. 520.

185-186

De Paulo apostolo sermones


fol. 30, et nitr.
,

cod. 251, cod. 251


187 188

XIII

fol.

29

duo. / cod. 117, fol. 526; //* cod. 117 , fol. 530, et
;

fol. 36.

XK

,,

189
,

De monte Thabor. Cod. 117, fol. 537. De sancta cruce. Cod. 117 fol. 540. De Constantino imperatore et de
,

leprce ejus
fol. 230.

mundatione.

Cod.
190
191

117, fol. 542, et cod.

De s. Simeone De Samouna et Guria


Cod.
117, fol. 551.

arab. vatic. LV, stijlita. Cod. 117, fol. 548.


,

qui Edessoe martyrio coronati sunt.


117,

192

De

s.

Habibo diacono qui Edessoe martyrium suMit. Cod.


Cod. 251
es
,

fol. 553.

193

De Melchisedeh.
:

fol. 41.

%\
'

VC5C194
{
..-

y_

sacerdos in ceternum secundum ordinem Melchisedek. Cod. 251 fol. 46. , 195 De die et nocte, de labore et requie. Cod. 251, fol. 79.

In illud psalmi tu

196

De Achar filio Charmi. Cod. nitr. XI, fol. 5. De Asa rege. Ibid. fol. 27. 198-207 De Moyse sermones decem. /, II\ III^^
197
foll.

et /7. Cod. 114,

1-15;

y ibid. et cod. 117, fol. 546; Y/"* cod. 114; cod.


fol. 19
;

nitr.

XIV,
45
;

Y//"' cod. 114

fol.

38

et cod. 117
;

fol.

442

y/// cod.
fol.
fol. 146.

114, fol. 40, et nitr.


,

XIV,

fol.
,

cod. 117

fol.

23

et nitr.

XIV

42 /X cod. 114, fol. 37 X* cod. 117


;

, ,

lACOBl

SARUG. SCRIPTA.
fol. 22.

113

208 209

jY -

-*
'

210 211-212

De Phinees. Cod. 114 fol. 55, el nitr. XIV, De ciborum delectu. Cod. 114, fol. 79. De Rahab meretrice. Cod. 114, fol. 80.
,

De Josue sermones
mutilus,
fol.

duo.

/.

Cod. nitr.

XV,

fol.

80;

//

initio

ibid. fol. 92.

213
214

De arca Dei a
Cod. 114,

Philistceis

ad terram fUiormn Israel reducta.


XIV,
fol. 16.

113, et nitr.

De Oza. Cod. 114, fol. 125. ''^)V.?^215-2I7 De David et Goliath sermones


et cod. 117, fol. 355
;

tres. /" cod. 114, fol. 129,


,

//'" ibid.

/// cod. 114

fol. 137.

S^_ K,\2\9,

De Osee propheta
et cod. nitr.

et

duabus
et

ejiis

uxoribus. Cod.
nitr.

134, fol. 141

XIV,

fol. 30.

219

De Eliswo projiheta
nitr.

Sulamitide. Cod.

XIII

fol.

15, et

XIV,

fol. 13.

220
221 222

De turre babylonica.
fol. 45.

Cod. nitr. XIII,

fol. 13, et

cod. nitr. XIV,

*W.
^y 2
'

'^

^
")

223
224

De pueris Ephesi. Cod. nitr. XIII fol. 79. De sanctis martijribus. Cod. nitr. XIII, fol. 101. De Anania Azaria Misaele et Daniele. Cod.
, , ,

nitr.

XIII

fol. 187.
^

De opere sex dierum. Exstat mutilus

cod. nitr. XIII in flne.

jV.^^Jj 225

W^^
.

DeJob. Cod. nitr. XIV, fol. 11. 226 De Elia propheta. Ibid. fol. 13. 227 In eos qui dicunt angelos filiabiis hominum commixtos
fuisse. Ibid. fol. 52.

228
*

De creatione Ada2
fol.

et

de resurrectione mortuorum. Cod.

117

155, et cod. arab. IX, fol. 29.

tY-3 ^229 De ejectione Adce eparadiso. Cod. arab. IX, fol. 45. ^230 De Adam mortalisne an immortalis creatus fuerit. Cod.
,

arab. IX,fol. 66.


\V.tt)
^"^^

Dejusto Noe

et

de diluvio.
Iria,
,

Ibid. fol. 72.

Ex
luceni

his

non

nisi

quantum novi, integre

in

publicam

prodierunt

scilicet

unum

de S. Simeone Stylita,
(i)
,

quod edidit Slephanus Evodius Assemanus

altera

duo

tum

de Habibo martyre,
(2),

tuni

de martyribus

Guria

quae

Curetonii curae

Samouna et debenlur. Apud eumdem


et

(1)

Vide Acta sanctorum mnrlyrum, orientalium


distributa.

occidentalium

in

duas partes

Pars

II.

Romse
el

17t8,

lypis Josephi Collini

pagg. 250-244.
(2)

Reperiiintur in Cod. Vat.

117

supra

indicantur

numeris
io

191

114

CAPUT

ir.

legilur itisuper brevis Jacobi

hymnus
(i)
,

de legalione Edesse-

norum ad Christum Dominum


Cl.

ilem brevissima excerpta


(2).

ex carmiuibus de lapsu idolorum el de urbe Antiochice


Pius
Zingerle
pariler
,

pauca

quaidam

ex

mullis

quse

Rompe
erudilis

transcripsit

elegantissima
in

versione
,

donata

cum
ad

communicavit

ephemiridibus

quae Lipsiae
(3).

rerum
amplas

orientalium sludia

promovenda

vulganlur

Taiidem omilli non debet, hymnorum Jacobaeorum partes


sat
legi in

Syrorum

officiis

ecdesiasticis

Romae
Propa-

pluries editis

in

ganda
scripta

Fide.

Et

lypographia polyglotla S.
hsec

C.

de

quidem ad poelica perlinent omnia.

Quae autem noscunlur Jacobi opera soluta oratione coa,

sequentia sunt.

1 Anaphora seu liturgia apud Eus. Renaudotium inter gias orientales (4). 2 Ordo sancti haptismi (5).
,

litiir-

et

192.

Edita sunt ex codice musei brilannici {7,lo8 add. inss., in

the

Ancient

syriac

documents....

discovered
,...

edited

translated

a)id

annotatcd, by the late tV. Cureton

with a preface by fV. fVright.


ihi

Williams and Norgale. London. 1864.


(i) (i)

Cfr.

pagg. 1_o-a.s
codice.

et

86-106.

Op.
Ibid.

cil.

pp. \> et 106 seq., ex


<idd.

eodem

pp. et 112, cx codd.


Zeilschrift

mss. It, 62i et 14,590.

(s)

Vide

der

Dcutschen

morgenldndischen
pag. 117 seqq.
;

Gesellschaft.
a.

Leipzig, Brockbaus, tom. 12,


seqq.;
a.

annol838,
1864,
p.

1860,

p.

679
,

seq.; a.

751.

Aliqua eliam

1839,

p.

44

carminum

S. Jacobi

specimina

ex Zingerleio et of/iciis Syrorum deprompta, impre.ssa


B.

reperiunlur apud
pp.
(i)

J.

Wenig

S.

J.,

schola syriaca, OEniponte, 1866,

153-159.
pa.sp.3l
vox graeca
ail

esi

vaipopa

syriaca civiiate donala. Sunt


11,

autem anaphorce,
cipua
illa

Renaudolius, litargg, orientt. tom.

p.

45. prifi-

pars olDcii eucharislici, quce ab oratione osculi pacis incipit, et

Exslalanap/tora Jacobi Sarug. usque ad graliarura actionem exlenditur. syriace in cod. nilr. IH, fol. 160 et cod. echellensi V, fol. 80, eamque
laline edidii
(s)

Reuaudolius tom.
t|.^'-^?

II

litnrgg. pp.

556 366.
scripto

Paris.

1713.

j^

|,p

U^i-

Hunc

manu

Syrorura

Maroni-

JACOBI SARUG. SCRIPTA.


3"
4^

115

Ordo Confirmationis (i). Epistola ad Sam^ielem2i\)h^Aiemnio\\a,%ier\i sancti domini raei

Isaac Gabulensis. Inedita.

Epistola ad Stephanum Bar-Sudaili edessenum. Inedita. Epistola ad dominum Jacobum abbatum mouasterii edesseni, quod appellalur de anima. Inedita. Exstat in cod. syr. VI. 7" Epistola paraenetica de Immilitate et amore divino. Exstat in codd. syr. VI et X. Inedita. 8 Epistola ad quemdam prcestantem virum. Inedita. Exstatin cod. syr. VI (seu 126 in catalogo assemaniano). 9 HomilicB sex seu expositiones )Jaa^5oZ de nativitate Domini de epiphania Domini de jejunio quadragesimali de dominica hosannarum de feria VI passionis de dominica resurrectionis. Exstant in codice 109 (syriaco X). Eas omnes descripsit Cl. Pius Zingerle, ego primam. Epistola tandem, quam supra (2) Stylites memorat et expositio centuriarum sex Evagrii de qua loquitur Barhebrseus (3)
5 6
, , ,
, , ,

nescio

utrum uspiam

repertae fuerint.

2.

His universim et summalira de scriplis S. Jacobi praenolatls, qiiaeclam specialim adjungere necessarium arbitror,

queis

eorum

forma

melhodus

et

doctrina

eiiucieatius

explicentur et accuratius.
in
si

sequenti disquisitione

De forma quidem metrica fusius, de Syrorum poesi agendum erit;


stylo,
et

vero quis
deleclu,

jam quaerat quid de ejus

de verboeiegantia

rum
tarura
lilurg.

de senlenliarum perspicuilate
et

riluali

edidil syriace

laline
tiliilo

Jos.

Aloys.
:

Asseinaniis

in

codice
jLaia-i

lom.

II,

pp. 309-550, hoc


vaafl.li.*

prsefixiim

]i^-.?a:sfl,ia^?

w^ojJff?

^^?

>*r^?

i-Msa.^

f^]

]L^.sf.i

Ordo

saiicti

baptismi, institulus a domino Jacobo


[i)

Batnarum Sarugi.
liiil

Ex eodem Maronilarum rituali edilum


qui obiil circa

loni.

ill

codic. litury.

pp. 184-187; in seqq. vero legitur juxta recensionem Slephaui Aldoensis

Maronitarum

fpalriarehaj

annum

1704.

Cotifirmalionis
,

sacramentum vocanl
immediaie
solobat.
(2)

Syri

.oiaic?
a

^^1

signaculum chrismatis
preshylero apud ipsos

illudque
conferri

posi

baplismum

siniplici

Pag.

100.

(3)

Supra, pagg. 86

ei

87,

116
sil

CAITT

II.

dicendiun

judicem Jacobo

Edesseno

auctore

syro
fuit,

qui in

his rebus

diligenler et ex

professo versalus
facile

alium perilia aut sequilale pneslanliorera non


niet.

inve-

Atqui

is

et eleganter dicendi proponit,

Sarugensem veUui exemplar syriace bene una cum Ephraemo Isaaco


,

Magno

el

Xenaia Mabugensi
,

ipsum habueris

post
et

S.

Quinimo haud immerito Ephrgemum Syrorum omnium


(i).
,

antiquorum copia

facundia

primum. Ob hanc eliam

rationem popularibus suis perpeluo videbatur

scienliiB

donum non humana


nere adeptus
(2).

iiidustria

sed Spiritus sancti

mu-

Doctrinam

ejus

quod

attinel, in

iis

quse apud

ipsum
vel

luslrari potui, nihil

prorsus oflendi
sit
,

quod profanum

sacris

discipiinis

alienum
Postea

nihil

quod

recla

fidei

regula

abhorreat.
,

quoe

in

contrarium

alleganlur

refellemus

et directis

argumenlis orlhodoxiam ejus slabi-

liemus. Interim ordo rei postulat ul illorum aulhenlia et


lides prius

cilra

conlroversiam posila habeantur.

ARTICULUS

H.

DE AUTHEMI.V ET INTEGRITATE SCRIPTOKUM

S.

JACOBl.

Oe
(i)

authenlia

operum

s.

Jacobi

multum

dissere

opus

In epistola de ortographia syriaca ct de pnnclis vocalibus

syriace

iyxiaJo

]^hoja

\4f:o

'^^-f.ic

l-^r-vJ

^-

'

'^^^- Jacobii.s
=iSn
,

Ecie.sse-

nus

saeculi seplinii scriplor,


,

passim vocalitr {..eAj? (1 n A

Ubrurum
,

inlcrpres

quod nonniiiios

ss.

scripUirarum
illuslrarit.

lil>ros

commenlariis

grjecos

vero auctores plures versionibus


diacrilica

Ferlur etiam punctn vocalium

primum

in

linguam suam vernaculam induxisse; sseculo vero


Antiochenus
vocales
graecas
i-i!ws

octavo,

Theophilus

c;epil

adhibere.
l,

Cfr. Barhebffei librum


(2)

splendorum U>^??
p.

apud

B. 0.

61

et 177.

Ita

Barhebroeus B. 0. II,

3-21.

JACOBI SAUrG. SCRirTA.


11011

117

esl

equidem

uon

video

qua

ralione
qui

ejus

scripla
lesti-

veluli

supposililia
et facli

traducere valeat,
in

liistoricum

nionium
criterium

argumenla essc

hujusmodi
est
,

re verilatis

agnoscit,

Primum
in

euim

qiiod
,

auctoris

nomine inscribuntur

codicibus

anliquissimis

eorum
dolo vel
sal-

nsui exaralis, qui celeberrimi docloris scripta et noverant optinie, et inaximi laciclianl
inscilia alienas
:

amanuenses

scilicet

iucnbrationes Jacobi nomine generatim


,

tem obtrudere intendisse


est

aut,

si

voluissenl, potuisse, res


(i),

quam nemo

gralis facile admillat

Conlirmatur hsec codicum


sensione et harmonia
,

lides ipsa

eorum secum conJacobi scripta, in

seu

ut clarius loquar, illorum auc-

torum teslimonio
iisdem aut
aliis

qui

magno numero

manuscriplis codicibus, nominalim laudare


recilare

aut verbotenus
fuisse constat a

deprehenduntur. Id enim factum

Syrorum plerisque, quantumque regione


Jacobo
dissilis,

saeculo aut secta a

Supra, scriptores Sa,

lugensi sequales, Josue slylitam et Georgium

protulimus.

Catholicis
(2)

prseterea

huc
(3);

referri

merenlur Isaac Nini{4)


,

vila

el

Joannes Maro
,

e Monophysitis vero
,

Joannes
,

episcopus Basorensis
Basilius palriarcha
saliboeus
,

Jacobus Edessenus

Joannes Darensis
,

Moyses Barcepha
,

(5)

Dionysius Bar;

Jacobus

Tagrilensis
(e)
,

Gregorius Barhebrceus
filius,

de-

mum
lilius

Neslorianis

Mares Salomonis

et

Amri

Mallhcei.

(0 Librarii

id

efficere

non potuissent

quia fucum
ul
,

alii

facile
in

depre-

hendissenl. Hinc

quandoque faclum videmus

ul)i

lihrarii

notando

auctorem nomine
(2) (5)

lapsi eranl, error a peritiori lectore

emendatus appareat.

B. 0.

I,

445.
0.
I
,

Cfr. infra et B.
11,

516.
,

U) B. 0.

art.

IV, pnssim

nempe

pagg. 98,

H9,
seq,

1-26,

129,

158,

162, 207, 239 seq., 282, 295. 303. 306, 310, 521
(s)

Incommcntario dcparadiso, quem


0.

edidit

Andreas

Masiiis, Antverpi?e,

cx officina Christophori Plantini, anno 1569,


{(,)

B,

III,

pp.

585

seq, et 583.

118

CAPUT

II.

El horum quidem teslimonium universim

v^!ere arbilror

de quibusvis documenlis, Jacobo


lis

in

codicibus

manu
a
in

scrip-

allribntis; elsi

enim

inibi

nonnulia reperirenlur
,

neniine
caeteris

alio

laudato

quam amanuensi

hnic,
,

ulpole

fideli,

assensus detrectari non debel


sint aliler statuendi. Si

nisi certse rationes in

promptu

autem de compositionibus
in
iis

metro concinnatis specialim inquirilur,


el Sarugensi vindicandis

dignoscendis

subsidium praebere poterit menest.


,

sura versus, cui duodecim syllabis conslare solemne

Tandem
nltra

ut propius ad

rem nostram accedamus

neve

idem aigumentum cogamur relractare, animadvertere

juverit

huc

litulo

documenta quse ad calcem sumns edituri, alio adauctori nostro vindicari. Quippe parles aliquae
in
officio

istorum carminum apud Syios

ecclesiastico ejus
loliiis

nomine
ecclesiae

notatae

legunlur

quse

adeo

quasi

illius

calculo pronuncianlur aulhenlicee.

2.

Porro

et illa quseslio

moveri polest, ulrum scripla quae

auctori nostro

quoad substanliam adscribenda ceiisemus,


,

ad

ipsum revera
el
;

prout

in

mss. jacent, integra sint refe;

renda

completa
in

habeantur

haec

profecto

est

solutu

difiicilior

qua solvenda non solum librariorum defecoculis versari debent, qui

lus involuntarii aut errores prae

sane ipsis niraium vitio verlendi non sunt; homines enim sunt, et quidem orientales
et
,

quibus judicium

criticum
ut

aequa textuum discretio rarissime polerunt expeclari,

in confesso esl late ac fide

apud omnes; sed prsecipue agitur de sincerisyri

qua ducerenlur nonnulli

librorum descrip-

tores; hsec

autem, ubi de rebus dogmaticis inleripsos conest,

troversis

sermo

suspecta aliquando videtur. Monophysilie


ut sectae suae
et

prresertim
patrocinio

non semel,
auctoritatem

antiquorum
conciliarent,

palrum
eoruni

gloriam

sciipla adultera

manu

pervertisse sciuntur; interalia, apertam

JACOni SARUG. SCRIPTA.

119

interpolalionis

lUurgia

s.
(2)

nolam arguil doclissimus Renaudot (i) iii Maruthw, aliam merito suspicatur Jos. Sim. AsseoperibusS. Isaaci Magni,
,

manus
audit.

in

a Jacobilis iranscriptis.

Vere punica

uti dicitur,
,

istorum ex hac

{jnrle fides
,

merito

Apud Evagrium

lib.

historiai ecdesiasticw

cap. 31

monachi pala^stinenses
arguuul quod

calholici

Xenaiam

el

monophysitas

libros

sanclorum patrum sa?penumero cor

ruperint;

adjungunt
et

multos quoque Apollinaris libros


,

Alhanasio,

Gregorio Thaumaturgo

et Julio falso

adin

scriplos fuisse,

quibus prfficipue

libris
(5).

muititudinem
Pari

erroris sui societatem

inducunt

perlidia usi

sunt Monothelitse in producendis sanctorum patrum scriplis,


uli

notnm
in

esl ex concilio generali sexlo

(4).

Similes etiam

fraudes a Graecis schismalicis atlenlala animadvertit Bessarion

concilio Florenlino

(5).

Tandem

ipse Barhebrseus

quosdam sermones Jacobo


Hinc
ita

injuria adscribi

testatur

(e).

concludimus

quamvis de Jacobi Sarugensis


,

scriplorum, a cujusvis sectse hominibus laudatorum


lia

aulhen-

dubilari nequeat,

fieri

lamen poluit

ul quaj per solas

Jacobitarum manus ad nos pervenerunl, hinc inde mutila,


quin imo inlerpolata existant,
praejudicia. Difficiie

dum
haud

id

poslulabant sectae

sane esl in casu parliculari rem, uti


fraus
injuria

aiunt, acu

tangere; sed
,

suspicabitur,

quotiescunque
instituilur,

ubi de nalurarum in Christo unione sermo

auclori

nostro
,

ete

altribuantur expressiones,
et

qua3

cum

ejus doclrina

aiiunde cerla

orlhodoxise con-

formi, aegre aut minime conciliari videantur.

(1)
(2) (3) (4)

Liturgg. oricnlt. lom.


B.

II

p.

275.

0.

220.
,

Cfr.

Migne
Hefele

Patrol. grvec. lom.


,

Cfr.

Conciliengeschichte

LXXXVI col. 2663. Band III pag. 241


,

ed. Frcihurg

im Breisgau.
(5)
(6)

Cfr. Garnpriiis B.

apud Migne, Patrol.

grcec. tom.

XXXII,

col. 40.

0.

I,

296.

120

ARTICULUS
DE DOCTRINA
S.

III.

JACOBl, EJUSQUE

OPERUM USU DOGMVTICO.

Scriptores ecclesiaslicos eo majori in re dogmatica pollere auctoritale,

quo propius accedunt ad tempora apostolooptime noruul omnes;


prajferendi
testes
cieteris

rum

et clirislianse religionis initia,

priores

enim

selate

jnre

sesli-

mantur, quod prima^vae


auribus

tradilionis

vox dislinclius eorum


illos
alii

personare

debuerit. Post

autem

qui

aevo

apostolico viciniores erant, sunt et

maximopere

atten-

dendi qui sequentibus sseculis, quo tempore in


orientalibus
clarius,

conciliis

dogmata calholica
et

detinilins

exponerentur et
scripta
veluti

eruditione floruerunt,
doclringe
:

quorumque
titulo

iraditionis

fontes

recentioribus suppeditan-

tur

ac

prostant

quo quidem

Jacobus Sarugensis
quippe qui volu-

locum
fuerit

inter auctores insignem meretur,

mina sacra eruditione haud mediocri


Theodoreto
sane
,

referta reliquerit, et

Cyrillo

Leoni

aliisque

quorum

libri

summa cum
convenit

veneratione versanlur, setate fere suppar.

Non
quae

opusculo

molis

tam

exigua^, omnia
utilia

apud ipsum

revelatse

doctrinae

illuslrandse

adsunt
et fruc-

memorare

et discutere; praelerea ad

id diligenter

tuose praestandum, perlegenda fuissent omnia Jacobi opera


quse supersunt incodicibus, atque, ut id fatear, ad taleni

laborem persolvendum otium ego non habui. Abs re tamen


niinime fuerit nonnulla hic ejus doclrina? capita breviler
indicasse;

duo vero

qune

fusiori

analysi

expendenda
et

vi-

dentur

niinirum

ejus

sententia

de

Incarnalione

de

Beata Maria Virgine, distinctis arliculis Iractanda reservo.

1.

S.

JACOBI DOCTRINA DE SS. TRINITATE.

De SS. Trinitate fidem calholicam exprimit

hisce verbis,

lACOBI SARUG. DOCTRINA.

121

quae

scribil

ad
(i).

Samuelem abbatem monasterii

S.

Isaac

Gabulensis
iion tenet
,

Qui

in

hunc

modum

fidei

professionem

expers est professione Trinilatis, in qua denostra constat; hsec enim


,

mum
triam
et
,

fides

est

quae

confudit,
idololaet

coolempsil

dejecit

ac

delevit

terra

omnem
el

cunctasque doctrinas erroneas. Paler enim


sanctus
agnitus
est
,

Filius

Spiritus

visus,

praedicatus

uous Deus adorandus, qui nullam aliam secum habet per-

sonam

suae adorationis participem

{2).

Unus

est

enim Pater

sanctus, unus Filius sancliis, unus Spiritus sanctus. Pater


ingenitus, Filius quidem genitus, Spiritus aulem ex Patre

procedens et a Filio accipiens, estque


tus
,

is

verus

paracle-

doclor et consummalor

fidei.

Qua3

verba
:

adeo sunt

dilucida

ut

nulla

expHcatione
et

indigeant
trinitas

aperte enim

exprimuntur essentise unitas


Filii

personarum; adstruitur quoque

generatio ex

Patre, item Spirilus sancli


)is

ex Palre Filioque processio;

vero quidquid de SS. Trinitatis mysterio divina revela-

tio docet, perfecte proponilur.

(1)

Cod. 135,

fol.

96 verso

in

Gne

et fol. 97

.|?aiD

P ^ai?

^o

]Zoi.su2

oL^a^

\^b\

_:s0

Zf^]o \'L^
i-*.

itmo

Z^ m *^o L^sSfS ^a\o


]

"^f^^] .\^9Q-D9
)vcal.s
001
.

)^9;o ]i.^o

).]]

.1^4

\a^

^giNnNo
^'ytkZ]o
:

(oln::.

^f^?
n

'

ir^-s^
0.(71

]!ni^
|U*

f**

^^oL^]i

yfSZ]o
iaViq
.

^o

\^\ 'f*-^
.

.\Zf.^njs
J^?^-?
.

ou^ vsZn

l2'fM.\

)|.^^.t

^-^

]'fS)

r^^^
[
'.

i^?

\^]
.

)->*o^

on 1^0
a.sJ)

)iA. .,

]-fS

\42:i^'fS

^?ic2)w..)o

]f>

_2tf

nmlo

)j5)

._<9

)^C7

.)Zal^a.*ai7 )7alao

)JLs^^ )^r^?
,

Verha
,

quse uncinis iDcUisi reci-

tantur eiiam B. 0.
(2)

514.

Hnec Jacobi observatio Nestorianis opponitur, qui personam Cbrisli hudivinitati hypostatice

manam,

haud junctam

nihilo

minus adoratione colendam


16

asserebant.

122

CAPUT

11.

vEternam verbi generationem etiam


V. g. in

praedicat
:

passim

priori de Eucharistia sermone

(i)

Pater generat

Filium

que
sive

aeternaiiter.

suum unigenilum anle tempora, siue principio atTandem personarum divinarum Tttpix^^p-noii
non obscure
a

mutua ciRCUMiNSESsio
(2)
:

Jacobo indica,

tur

est

inquit

Paler

incomprehensibilis
;

Filius

inscrutabilis et Spiritus investigabilis


lius

Pater lux vera, Fi-

splendor essentiae ejus, Spirilus ortus divinitatis ejus,


est

quod

una lux vera quae non accressit

in personis adoratur.

Et

in partes,

quando
videt

alibi

(3)

qui videt

me

Patrem,

dixit

Dominus; itaque evidens

est nos Illuni par

Filium ejus videre.

Hinc liquel Sarugensem, ubi Filium Patri suo similem


^oioclJ''

iio?

(4)

appellat

id

de

vera

et

essentiali

aequali-

tate esse inteliigendum.

2.

S.

JACOBI DOCTRINA DE CREATIONE.

Creatio mundi substantialis aperte docetur

in sequenti-

(0 Cod. 117,

fol.

505 verso,
:

1 col. in
)

fine, el 2*

uL^g

qii

nN

oi|.^^

\^]

(s)

In epist.

ad Samtuiem
.

cod.
)J

117,

fol.

95 verso,
)J

1* col.
).))

.p.^w>ZN:^ P )u*090

).LA<7?2^.^

)i^O .)J.9?^

_?

>^<no2!u)

(nZo(3LX?

).mJ?

\^oh

)^)?

oi.^oZu)? )>o*^r

Vr^

}r*r^
,u*

)9oiclJ

)^)

).^aljis

(.s

'^f..>.l

)ZaIVin

a^? Vr^r^

)^oiaJ

^oio^v^))

(3)

In
:

carmine de perceptione mysteriorum priori, cod. 117,

fol.

395

verso

oi,.!^

p^y ^m
v.

l-^-^s^

^r^
I,

*'

V^^ t^^

^^

^V* ^V*

^^?

^^

(4)

Ila

loquilnr,

g. B.

0.

315,

n.

72.

JACOBI SARUG. DOCTRINA.


biis
(i)
:

123

(Verbum)
al quia

in

mundo

erat,

imo per ipsum conslat


lioc

mnndus;

absconditum erat, mundus ipsum non

cognovit; ad propria venil in


creavit, et in

mundo

quo eral,

licet

ab eo foret abscondilum.
terra vero et
,

per occullam

quem ex nihiio suam naluram


manu com-

Simililer in carmine priori de


(2)
:

perceptione mysleriorum sanctorum


plectilur
,

coelum

mare

in

pugilio ejus

{nempe Verbi
forel

divini) posila sunt


esl ante

universa denique creatio sicut nihilum

ipsum. Si desereret

mundum
ut

liic

tanquam

nou

esset;

imo nequidem
si

opus

ex

puivere est anle

ipsum.
niinime

Alqui

mundus
,

sine jugi

Dei

conservatione
ulique

perduraret

sine divina

operatione

non

poluisset incipere.

(i)

Ex carmine de QeozoYM
col.

et

adversus scrutatorcs

cod.

117

fol.

69, 2

)ooi

>o}.x

ovs

f'-"'^^
]oai

otn

^]

y.

f^m^
)]

jo9i

|Vi\Sa

o^]?

1'^*^'-"

a\^
)]

io9i

U&2? '^^o

.>0^
.

^
).l

-^f^

|v^VvV]o(n

)^|

gi\.,\
0VS)

(TLlliO

)oai

oiZa^JOAAo
col.

^^sioL^)

(9)

Cod. 117,
:

fol.

505 verso, 3^

)iVi*ro

ov^^a^^i
oi..<i^]

\^^o i^Mo
)J

tnZh]

).aNi^

ai.2^r)a.A^
.

>0|.^
')jin

^)

"^t^-fO
enJ!:;^

(o^^o

yaio<]

)]

^]

).1a^^
II?

^JiSi^

^
^^

viAOia^^a^

^oio^bx^

_^;

]-^t-^ T*^

a)

In

]i^.rfi.

vestigia

priorum lilterarum vix acriori intuilu

videri possuQt

in cod.
b)

Ex ov^^JSOA^

in codice vidi

ov^...^

c)

poi

distincte

non apparet.
ex ductibus

d)

Vocem

].<i|.ra^ teci

\zy

reliqua perierunt.

124

CAFUT

II.

3.

S.

JACOm DOCTRINA DE PECCATO ORIGINALl ET DE REUEMPTIONE


A CHRISTO PERACTA.

De PECCATO
ac de MORTE

ORiGiNALi

iii

Adami posteros propagato


et
fiaculari
plura
praebet

Christi vicaria

lestimonia. In carmine de beatissima Virgine mulla reperien-

tur, cui

liic
:

unum

adjungere placet

ex epistola ad Samuein

lem

(i)

Quia autem voluit Dominus nosler

juslitia

commune, cui subscripsit cujusque reatum contraxit Adamus caput generalionum per consilium serpenlis homicidae ideo etiam morlem communem
exsolvere chirograplium
, ,

in

se

assumpsit Chrislus

istud

enim chirographum mor;

tem exigebat ab universo genere noslro cum tamen porla omnino occlucieretur morti in illa humanitate (jUcne sine
peccalo effecta esl e virgine sancta
pateute porta morti
, ,

necesse

fuit

ut

non
sed

mors ingrederelur non coacte


,

bonam voluntatem qui assumpsit solulionem debiti, quod per morlem


propter ipsius Chrisli
generi fuit condonatum.
perfectiB Christi

in seipsura

ejus

Adami

Notanda

hic etiam est asserlio

Domini

in patiendo et

moriendo

libertatis.
,

Rationem
originali

prseterea cur

Christus moriendi necessilati

aul

peccato

snbjectns

haud

Jacobus quam proponit sanctus

eamdem Thomas summa


erat
,

innuit

contra

U) Cod. 135.
gval^ileLS
031

fol.

95 prope

initiiiin

.jiio

j^,

jZaJjia^?
(sic)

V^^iiOo

U^l^
"^-f^

w.A^7 ^CiM.o
.

>-s^9
'^^^.A^

oen
|a_^7

|a9 |i-{u^P
jZa:^
ws)
>.

<^ax^i^)
il^j^?
Ir^-f)
|soi

usj?
{]

vitaia^^

iJo^uo

^^ws

iSn^N f^o .^:aX^


}J9

01.^2

^tio

Jcti

^^Z
:

]Za^

lo
,

]^w^4u4

<<^?'^?

^<^

IZal^i^^Jlias
^wlI^

)Za::>a^
.

).^9.<:

Uoi* '^a^ Uaial.


"^.rxo?
oci
.
).

)i^9Z

'^Tia^:^.
>c?)

Mt

A.Vi?

^? -i^X ).^' svLa^^


.

\!^^fj:
)])
.

]L^oL\S

)i..k.{ua.s

a^

L^i

''*^^

'T^

^^^^)

aiZaifli?

^m

)iLaM?

).i:s.9as

, ;

JACOBI SAUUG. DOCTRINA.


genles, libro IV, cap.

125
ail

52

Licet

Chrislus

augelicus

doctor, a

primo parente secundum carnem descenderit,


originalis

non

tamen inquinationem
virtus

peccati

incurril

quia materiam humani corporis solum a primo pareote


suscepit
a
,

autem formaliva corporis


fuit virtus

ejus

non

fuit

primo parente derivata, sed

Spirilus sancti;

unde naluram humanam


ab
agente
,

non

ab

Adam

accepil

sicut

licet

eam

de

Adam

susceperil

sicut

de

materiali priucipio.

-4.

S.

JACOBI DOCTRINA DE VITA

FUTURA ET DE NECESSITATE GRATLE.


futura ex

Pr^miorum et poenarum ^termtas


professo docetur
et variis

in

vita

argumentis
.

stabilitur in epistola

ad Stephanum Bai^udailum Hanc epistolam describit Jacobus Tagritensis


,

monophysita

saeculi

XIII

in
:

suo

libro

thesaurorum

n??

|js^^

parl.

cap.

ait

paradisi

et

gehenn?e

seternitas

in qua, 59 (i) quidem adversus

Origenistas
piis;

slatuitur, sed

ex semipelagianorum princiait

nam

ideo

sanctos

seternis

voluptatibus

in

paradiso
culturi

frui,

quia pra^novit Deus quod virtutem semper


,

forent

si

in

hoc

mundo
in

in

seternum victuri
aCfici,

essent; impios autem lernis cruciatibus


novit

quod

prse-

eosdem
ut

si

a^leruam

hoc mundo
judicium

vitam acturi

essent, peccatis in iBternum indulturos fore.

Ita

ille
:

sed

vereor

levius
ita
,

istiusmodi

protulerit
,

uimirum

Sarugensis

commode
quam
atfectu

videtur explicari

ul

nihil aliud sibi

voluerit

peccatores ideo igni perpein


vitse

luo plectendos, quod mentis

exitu

post

quem

nulla remissio amplius conceditur,

malo inhsereant,
aflici
,

justosque similiter paradisi gaudiis ffiternum


justitia actualiler constiluti
,

quod

iu

voluntatem

habeant,

in ipso

(i)

Apud

B. 0.

II,

248.

, ;

126

CAPUT
,

11.

moilis instanti

Deo

fideliter inserviendi.

De cognitione qua
,

Deiis hanc volunlatem


esl

immutabilem preevideat
,

ibi

nullus

sermo

quod ne

gralis asseri videatur


,

ipsam

epistolae

partem huc spectantem producere juvat


ilalicis

addita elementis
,

sententiarum

paraphrasi

(i)

nequaquam

ait,

juxta opinionem tuam disponitur justum

justi Dei judicium.


,

Verum
vero

dicit

Scriptura islos addicendos igni aeterno

justos

vitse aeternae.

Peccator qui poenitenliam non agil,


tneternum
si

dum

tempus
in

est poenitendi, in

viveret

peccalor foret
dispositione

aeternum

inspecta

actuali

volunlatis

suce

alqui secundum actualem inclinationem mentis peccatoris,

propendentem
nara.

in

peccalum, juste cadit


ille,

in

gehennam
o

aeter-

Dives

enim
ita

cujus

horrea
est
libi

multis
:

facultatibus

replela

erant,
,

secum loquulus
epulare
;

anima mea
plurimse

raanduca

bibe

et

sunt

facullates

(0 Cod. 107,

foi.

39, 2a

col., et

59 verso

.^.li-?

^X^i ^]

ab*

ijal^

,--^31?

.U-c"

r^l

Pl
}3?

U]-=>
|.-^|.saJ

)=^?

Ij-^^ U-?
U-i!ii lal'?lo
.

-hiJh^-^

:Ij^ o^s

^a^i^i^ :^]2.

>a^?

>aii^?
>abil5.

Vi.
i^-kS

w.kJsDZ|?

I^WM?
j--

01.1-1.:^??

Zo^o
|Jcu^
.

offi

].t4^
bJ\.U>
-.

ILe?
.

Ij.-^^

o<n

>al:s.i!Ji^?

''*=>^

j^^u.

,.;^as)
)
.

'^t
.

gi.A.al^
.

^.^^1

|.1j5(J1

1-^1-^^^

I^NSs
.

.*aia:asj5
-2^.^.)

w' V

^^.--JJ?
.

]A^s^
Izj^t,^

^Lliil.^
i-*-!-*'?

-fcoi!.

w)

-iaUiiZ)
jJLsaio
)]o
.

aafllsZ)o

>aiicU

-.51.1^^

^mL^

).<l|>.^Jfl

~i

>v *

w-kZiiifi

)J-=oi?

"^M^o
-("

3iI\a4^
.

LaJlsZ]

s*aia.**

)ials
v.s)

|j(Ji

\X=im

^?^? )oai ]^

)?("

")ZaJJjs

^^*io

yasi6L.i
.

^ab!.:^^?
>a*:i.:;Ji?

)Za1S^
'^i.
:

>aV.-^
>aii^^?

aiXj^^y Vi.
)-.^

^
",

^-'^'-'^

ovl-Ji^?

2^-.

i-p)^
vox
vera

)ja-?l

Pro
:

).<^aJ).

exscripseram
:

^ZalA^.

Forte

sit

hsec

codicis

leclio

in

quo casu verterem


"

hfvc ejus e vi(a migratio talis est ut


at
in

condem-

nelurelc

)2al.A.

cerle

ad

rad. ^U- perlinet;

lexicis desideratur.

, ,

JACOBl SARUG. DOCTRIXA.


in

127

multos annos reseivalje; atque


ut

ila

nientem suam
ast
vita

dis-

posuit

per
,

annos
et

mullos

epularelur;
fuit

ejus

resecata fuit
terea

peccatum ejus non


sic

delelum. Propdeliciis

aulem quod

mente sua proposuit


avarilia

perpe-

luo frui, justum erat ut ipse igni aeterno condemnaretur

nam

vokuitale sua in

semper vivebat, quippe qui


poenitentia
ahluerit.
fta

peccalum

commissum

nunquam

etiam juslus vitam aeternam merito in haereditalem accipit,


quia volunlate
viendi
,

sua sibi proposuit Deo

in

aeternum ser-

etiamsi

mors

praeler ejus voluntatem vitam ejus a


Id

studio justiliae
in

abscindat.

nobisciim testalur Job


ita
,

vir

tentationibus

admirabilis....
:

loquens

inter

dolores
a

suos

vehementes
mea....

donec morior

non auferetur
quo?so

me

innocentia

Porro resolutionem
regno teterno
oporlet
:

adeo generosam
,

adeo in

justitiae

studium propensam quis


,

judex
fine

non dignam

sestimabit

in

quo sine

vivalur? Itaque dicamus

justus es

Domine

et

gl1*1yS
wS&rf)

P^

IZO^

.C01^
coi

^Alis
.^A

^fflCLJL^

^l
.

1(71^}]

"'^'*?
X^sih

pajLciXs
)]

i~><7i.^

VvAV

^m,sio

jZa.a^9l)
looi

,-^

i.^Z
^'i^
looi

-fla^l?

i^r^?
jJLsoi?
)

<7i-)-?

j^^^sVp^

i^l

Uftn...

^^^L^

'-''

"^V

\.\^h p3i.!^o
)]?

....^kl^

^Zala^.^
^si;

>n\sN?

IZn.nNVi
.

oii^

wx?p
,AA.

)J.J?

oJU)

)Z3^?]?
)j?

^)
.

^a^?1?
. )

i.^)Vi\
<-i!^

i-^r^
.

ivNn

h>

ous ).^9
l-tfiio

M>7.^o

N|S

^Za.3\.s

\^ho
.

^ 1 1

)'

t^hZ

v.^o

l^ols
^aJLsZ)

X-t^^-tt.

\^

hJ\^o

\b^oZ
"

<?us
w.i4^.bo?

ZU.I;;^o

v^L.i4!)o)

)]o

.'

\J^..^

V-.S.V.S.S

"<" ^*-"

'V.Ju^
.

*.

>a^il^?

^as-LS^
i

a.au<?

"^-^
.

>a^:i.^?

)-*.jI^

)-<^?1

^Q-^o
>:iV''"^?

)Za.:.<j:::k

*=^

? ^
)j^jas
\\

)ZaA.i?l?
.

)_tk7c).s

^4?ir'

.ooij-tjs.o
fi^?

^
.

)j=

)^>

\L^

'^oJIJ?

hJ\

)J.1

)9Q.:^1

m\^S

, ;

128

CAPUT

II.

rectissima

sunt judicia tua; justilia


;

lua super reprehen,

sionem elevatur

rectae

sunt

viae

tuse

et

non

est in
,

iis

scandalum. Peccator juste cadit in ignem aeternum


eo direxit cogitationes suas
,

quia

ut in

seternum
Pariler

peccarel, et
digni

non

esl

conversus

ad

poenilenliam.

sunt

justi vita ailetna quia seipsos el

voluntalem suam addixe-

runt ut currerent in via

juslilise.

Nos autem decet, douec


a

tempus
mediocri
Dicit

est

bona seminare ut apprehendamus


relribulionem elc.

labore

magnam

quidem Jacobus justos prsemio coronari ob eorum

voluntatem

bono inhaerenlem; sed


et

non

inficiatur

hanc
erro-

ipsam bonam voiuntalem


divina pendere
,

perseverantiam fnialem a gratia

qua negalione constabat unus ex


;

ribus
ut

semipelagianorum
saiutare
,

alter

vero
fidei

in

eo

consislebat,

putarent ad

initium
et

non esse

necessa-

riam inleriorem
ast

immedialam
Apostoli

prsevenientem gratiam Sarugensis


efficiens
,

ab eo alienus quoque
,

exstitit

(i)

nemo
valet

enim

ait,

verba

sua

dicere

Jesum dominum esse nisi per Spirilum sanctum. 01)servandum prseterea est semipeiagianos non ante hserequam canones anno 529 in ticis fuisse annumerandos
,

concilio
tolica

arausicano

proposili

fuissent

auctoritate

aposin

comprobali.

Quare
,

etiamsi

Jacobus
violatse

noster
fidei

eorum errores impegisset


incurreret.

non ideo

crimea

5.

S.

JACOBI DOCTRINA DE RESURRECTIOKE.

actis

FuTURA CORPORUM RESURRECTio affirmalur a Jacobo i m S. Simeonis. Ibi enim sanclo coelum ingrediente
Samuelem

(i)

Quse

verba

leguntur in epist.
:

acl

immcdiate post ea
w.aJ]

quse recilavi pag. 121

'^o.iik.

ooi

j..*i-^?

r^P?

i4Vi

^.^

, ,

JACOBI SARUG. DOCTRINA.

129

angeli

inducuntur orantes

(i)

hanc Domine, oramus


impensi
vilae
tibi
,

suscipe

animam

eique

proeraium

obsequii

repende.

Jube illam ad
corpus
,

thesaurum

deduci

ibidem

usque ad corporum resurrectionem mansuram, quandodilec-

tum
2
Iti

sibi

suo ex pulvere excitandum resumet.

carmine

quo
et

doceliir
(2)

Dominum noslrum
:

habuisse
,

corpus passibile
et factus

mortale

descendit Deus
;

inquit

esl

corpus

ex

inferioribus

in

eo mortuus est

et vixit
illo

illoque

assumpto ascendit ad Patrem suum. Ex


,

corpore quod morti subjacebat corporali

et

per illud
Ibi resur-

corpora omnia morti subjecta solvit a morte.

rectionem corporum altribuit Christi resurrectioni, eodem

modo quo
6.

Apostolos

Cor.

XV, 20

el

21.

S.

JACOBI DOCTRINA DE SANCTISSIMA EUCHARISTIA

ET DE SACRIFICIO NOV^ LEGIS.

PRiESENTIA

REALIS ChRISTI
multolies
a

DOMINI

IN

SS.

EuCHARISTI^
Teslimonia
dissertatione
,

SACRAMENTO

Jacobo
Ex. D.
in

proponitur.

duo
de

videri

possunt apud
fide
et

Lamy,
re

in

Syrorum

disciplina

eucharistica

pp.

20
243

(i)

Apud Steph. Evod. Assetnanum acta


,

ss.

martyruin

part.

II,

p.

ttitav

qiSin?

it-srf

>o^A^

fS
in

Cfr. ibid. p.

237, ubi

dicit S.

Simeoni pedem suum abscissum

die

resurrectionis fore restituendum.


(2)

God.

H7,

fol.

498 verso

3 col.

'.

\^LmZ

^Jso

j.laaA/a^

Iqtno

jn.^
ous

^.mJ
lJ^o

9i?a^iJt
.

|.^.

wo^iso
)o9i

ou^^^Aa^o

\^o

).iSnA<a^
_:>o

|Za^

b.,tM/L^

Ir*^^

^^

^^
17

)Za:^

l^

].Za.be

'vdk^Z9

^f^

^^^ olSo

130
et

CAPUT
25, quibiis
alia

II.

plura acklere possem


inutili,

sed ne in re tam

perspicua argumenlo abutar

unum

aul

alterum
eucharis-

solummodo
ticum
lione ss.

allegabo

quibus simul

sacrificium

prsedicatur.

Sic igitur, in sermone altero de percep,

mysteriorum

loquitur Jacobus vv. 17 et


ecclesia, iliud

Corpus sponsi immolat


,

ponit super

18 (i) men:

sam

et

ex eo manducant popuii et saecula, quin illud un-

quam

deficiat.

Et
,

infra

(2)

aninia, foris extra

portam
lua

ecclesice

insidiatur lupus et
et

te exspectat.

Ungas

labia

sanguine pastoris

tunc egressus islum irrideas.


tibi

Cum
,

nondum

descendit

sponsus et dedit
,

corpus
e

suum

teque sanguine

suo obsignavit

nunquam

tabernacuio

ejus ad exteriora abeas.

Tandem

proferri

meretur pulcherrima oratio, qua constal


hora, qua sacerdos Filium immoexpellas iniquitatem,
:

sacriOcium missae ab auctore nostro pro peccatis propitia-

lorium haberi
lat

(s)

in
,

coram Patre
alta

ejus

anima
fdius

et

veniam

voce implora. Palri dicito

ecce

tuus,

victima qua propilius fias; per hunc mihi veniam tribuas

(i)

Cod. 117,
:

fol.

509,

col. 5^

]7o>s
)]

V^
ooio
)

).lalffo

{'iU.^
)SnVi:a,

M^?
aiAliC

''^r^

.^qv^
(2)

siNNo'
col.

^^V-;|^

Cod. 117,
:

fol.

510 verso,
^'iWSio

3^

'.a!^

^^tVi-^
)-t>^7?
01

i^)?

)^7Z

^.xi^

<

I71.S

sA^oi)

.^aso

V|

^^ZaSkSi

v^a.A.^
)]?

oCiDfJS
.

'"^^ ^a '^r^ >*"iN ^Siai^o )J^-u b.^^


)<f~s
fol.

f~t,

(nJa^-t^

_:^
;

*n3.Z

>oou^

)]

(5)

Cod. 117,
:

511, versus
>O|-0

iniliiim

^nas)

)^
)-<*A?

)J(3LS
>ilajs

^^^??
)-iLaJ
|(n

Mr^

oolS
'^.<xpM

.)j^9

)La

)-k^a^

^a^
)^)]

>^

ii^r^?

fr^

<7v^

r^)

JACOBI SARUG. DOCTRINA.

131

qui

pro

rne

morlem
est
et

obivit

el

per eiim

propilius esto.

Eccc oblationem hanc tuam


quia

ex

manibus meis suscipe


concede
,

ex

te
ilie

per banc

reconcilialionem
te

quia ipse

mihi est per

quem ad

accedere confidam.
in

Ecce sanguis ejus innocens propler


est et rogat pro
ter

me
,

Golgotha fusus

me

suscipe deprecationem peccata


lantas
;

meam
habet

prop-

ipsuni.
,

Quanla habeo
si

misetua

rationes

ista

in

lance

appendas

imo
le

gratia

inchnat vel ipsos iniquitatum montes qui a

ponderanlur.
pro

Respice ad
eis

peccata
;

sed el

respicias

ad

sacrificium

oblalum

nam

sacrificium

istud illaque victima culpis

magnopere
loleravit

prsevalent. Propter

peccatum clavos
passiones

et

lanceam
ad
te

dilecius
;

tuus

sufficiunt

ejus

placandum

per ista itaque salvus sim!


circuivit

Ex quo tempore

redemplus sum,

Nequam

et

conjecit in

me

teia

<r

'^

)Ll^a. .

^^ V^ s^b \
^t-^i?

^'i

a-l<^9

(7VS

)^9Z)o

r^i

}.*JSLit,

sdoy

]in

:vj|

V.SZ J
.

].:!LM:i

^
)?a4

].iias

).2q..m

^
^ai

)^^
.^JJ-i
ia.M.

.^
:

^^^^:i^Z?

^
)v^^
),v

ws)

''5!.vJ

^ .qV A^< )^SSn


^ae

70.140

]ai.^j^s

)usa.ik
.^

]~^lo

sie

).9>

..

<n

^^
.

*\.m;

)..t4^o)o

2^.4..^7

X..{u^
*n=iffl

^u)
v.>

.oai.Ao

>^a^iJ7
)_A.kS

s^na^.^

vkOioV)^

]fM

hf.if.]

L^fSZ]^
IO)
ws)

^JiO
if-tt.]

fjk^o

^foi.^

).^u^^

^Zn mV

w^o^^o

a)

Apparel

in codice

solum

w-k)

alramento

in reliquis deleto.

132

CAPUT
:

II.

sua

tu

quoque circunieas
mi
!

et

cura vulnera

mea

o rex

salvator

etc.

Porro

in

utroque
,

carmine
corpus

de

Eucharistia
suscipi

Jacobus
oportet,

animae puritatem
sedulo inculcat
,

qua

Christi

et

peccatoribus

peccata sua prius


docet.

quam
enim
fiiios

ad

sacram
(i)

mensam accedant expianda


:

Sic

loquitur

per vocem sacerdolis segregat Pater


:

suos sanclos a peccatoribus. Clamat enim

sancta quae sanctis

descenderunt

dislribuenda sunl! In
,

iila

hora

lerribili,

qua

haec dicit sacerdos

fleas

peccalor, el a

Deo misericordiam
quibus animae
fiat

implores.

Cum

corde vexato, humiliato et contrilo propter


,

ejus iniquitatem

profunde lacrymas

luae

foeditatem

detergas.

Baptismus
et

lacrymarum
purifices

in

hac

hora

ut

per illum abluas


illi
:

peccatum

quod
est

commisisti. Dic

impietas

mea

etc.

Similia
:

peccavi el impie egi el

magna

leguntur in altero carmine


et quasi traus{ryjq

ejusdem argumenti (2) noli perfunctorie eundo ad nos declinare; sed \o\ mimslem
(i)

leixoupyiaq)

Cfr.

cod.

U7,

fol.

507,

2-

col.

: f!si]

A.^(j\

J^(n.s^
).^>9^^

U^?

l^r^

'^(^'^

jffL^

:^

^SO
<..,^^)o

U-^M
m,4'
)

haSlS

ai^a4 "^M^ 'r^^

'^

*Npo )nt

n\^
^m)

7^=i1?
:\^t-^

)-^)r

^(71-S
)c<7i.^

)^?

onici

)^^??

)Au?a.ViS\^

>^

]i

'^"?

)^*-^-**

w.oOf.^0

'^^.^)
en.^

(n.So
jJic)

^^7

)Zab^,at9 ^tn
fol.

).;o
col.

Ou2.:9)o
'i'^

L^^mJ
:

(2)

Cod. 117,

509 verso,
.

inilio

J)

i^ ^

^Zab.
)}7

]4.^^

)y-^

>fLjJ

^^iai^

)j..A^9a3

)^aVia/Z

Vj;o

JACOBI SARUG. DOCTKINA.


te luic sola

133

adducat.

vadil;sed incitat
iilcus in

Ad domiim eum vulnus ut


,

medici
ad

nemo perfunctorie medicum eat si habes


:

anima tua

illud ulcus te trahal el

adducat
et age

sup-

phcantem ob debila
doloris oslende ulcus
et

tua.

Moveat

te
,

dolor

affectu

tuum medico

qui gratis medetur,

sine

mercede sanitatem

restituit.

Veni

ingredere

et

vide ulcera iniquilatis sanari, et


resarciri.

omnia peccatorxim vulnera

7.

S.

JACOBI DOCTRINA DE MAGISTERIO ECCLESI^,

DEQUE PETRI PRIMATU.

EccLESi^
dirimendas

MAGisTERiUM
fidei

crcbro
,

appellat

Sarugensis ad

controversias

quod quidem legenli carmen


ad calcem hujus disserta-

de virginitate perpetua B. M. V.,


lionis

edendum
;

liquido constabit.
tribuit in

Eidem pereraptoriam

adeoque infallibilem
ritatem

damnandis

haereticis aucto-

exemplo
:

sil

sequens

ex epistota ad Samuelem

pericopa(i)
los et

diabolus effecit sibi discipulos contra aposto-

seminavit

zizaniam ad

impediendum

frumentum

(71^

"^i)

uJul)

]f.L^

Q^

]-^h

0'^

^'^

^n tt
.

O01 fhSiQ.tk
.'

qoi

-^

=^

T .c

)j,Ma^
V

^^ ^)?
fS
)Zo

o^tlJ)

\^
a

Li\

n?

tiSp

^Ll3 f^
]j^]^
>

fA mH

)a.u

)-4.M

^.^

t^^y^
]-^\i
)-<^

l\hr\\cut.

>onV
fS
l^s-^?

)pJ

)]9o

^r

"^?

^-'i

'^^'^

)-l**a-^

^'K'*^

^o:^

(i)

Cod. 135,
IJJ^I
9u<i49o)

fol.

96

JCpJ)
)

"^^lo

; ).

\4

Vrxoa:^
).Spo
i

\-f.L:iO^Z
-^

si.^
.

r^o
)4^^

ttt

aVi?

"^^

-^giOg,*Sn^^Z?

^^^^J^aJ;

-ai^o

134

CATUT
de
dispensatione
ejus.
.

II.

coepilqiie

Christi

perverse

loqiii

per os

discipulorura
et

Id

aulem

faclum est

per

Marcionem

Bardesanem Manetum et Audseum, Sabellium, Photinum, Arium et reliquos hujusmodi, quornm nomina ut in medium adducam necesse non est, siquidem deleta
fuit

eorum memoria ab Ecclesia universali et apostolica. aulem Petri primatus diserte adstruitur, nempe in carmine de Samouna et Guria (i) Samouna et Guria tilii pauperum, ecce ad portas vestras inclinantur divites, ut
Alibi
:

a vobis necessaria sua accipiant. Filius Dei in paupertate et

egestate ostendit

mundo omnes
,

suas divitias

nihil esse

omnes omnes

piscatores

omnes pauperes, omnes


effecti

imbecilles,
fidem.
,

exigui,

victores

sunt

per

ipsius

Unum

piscatorem,

cujus

pagus erat

Bethsaida
,

effecit

caput duodenis atque oeconomum; allerum

scenofactorem,

9a^o
.

w^ji^o

^^i.o
jLop^o

"

'
''i

f-L^
.

*9

oJoi
.

^).aoi

|]?

_..^ai

jJ'f-i4]?

w:ca.<7|o

a0al.i-^o
^gi.^ai Vi

aoo t\nn7o
]L^]

]^f^

^^

^ai^fSO^ U^^? ^ci-A

.|Z\^^!ia^

]^^

:] .t.\i>'?

jZ^.NnZ
syriac documents
1.1-1 fff^aO
,

(i)

Apud Cureton's ancient


.

pagg- '-^61 w
)

^ntSVi^a

]<yi

^^XS

l^^^Q^
|f-<Z\.:^

1"^

*^

^ji t1 nl^WT

.oal^

.asiaJ9

*qi
^JD

]zs.ajkJJXLSo

]ZaJ.a2la

]?iJ^

09I

>0|.^

a^

(Ti^Za^

qiSn

i?

Vi\s\
]f^,

^o^
%>^
'^^
t-"'^

.jJDa^Z
.

Vs

jlnwVt
'^'^^

Va
ws]?

TyZQ.\l:^adi,
]|-*v
]ivjk,s

^^^^
aib^-fjs

^fS^^
^r-^i

Si*oi

L^^Ci

>^(n

wSi
i.so9?

^]

(JiZiJaik^iy^
>ot-o?

i^h
Ir^s.1:;^

ai,_a^

]oai

\s]
^"'''^

r^
olsl^

]Zai:^.(n^

]-^V^

oi,.^o

JACOBI SARUG. DOCTRINA.

135
effecit vas fidei

qui antea

persecutor fueral

assumpsit et

electum.

Atque

in

carniine de civilate Antiochiw eidem

Petro, aposlolorum principi, urbis Romse episcopatum obtigisse

non obscure innuit


(i).

Simoni

inquit

Roma

Joiiauni

vero obtigil Ephesus

8.

S.

JACOBI DOCTRINA DE INTERCESSIONE SANCTORUM.

Intercessio sanctorum docetur sequentibus verbis, qui-

bus

o beatum spiriS. Simeonem auctor alloquilur (2) lum tuum, electe paler, alque lol victoriis clarissime qui divinum illud regnum adeptus es! Filius Dei quem ab in:
,

fantia dilexisli,

nos pro sua ciemenlia dignos


precibus
tuis
et

efficiat,

qui

intercedenlibus

veniam

impetremus.
{5)
:

Ilem,

in

carmine de Guria

Samouna

ejus (Edessae)

advocati estis vos,

doclores, qui silendo vicistis

omnem

errorem, vocem suam in infidelitate extollentem.


9. S.

JACOBI DOCTRINA DE DEFUNCTIS.

Orationes pro
in o/ficio feriali

defungtis sub

Jacobi

nomine leguntur
,

juxta ritum ecclesiw Syrorum

Romsb 1855,

pp.

227
Ibid.

et

261.
nt
n

(i)

pag.

(112)

(2)

Apud

S.

E.

Assemanum

Acta martyrum

part. II,

p.

244

]iv-(Jl.X

Uo-lSV^

vloi^

h^J^O

i^XiiOi

v^
I

.aV

" ^^
,

-^ZnN;

"n?

-^(nri^ M-fS
,

ia_4j
(106)
:

(3)

Apud Cureton
.

aticicnt syriac
'^

documents
\-fS,a

pag.

a^

'"
.

fS

a2']7

^^)
-*aSo

aLty.^)jJ3
l

].^09aaas

01.^.0

>o)

fS

oiN-i\

136

CAPUT

II.

Hsec auteni quae


et brevia perspicio,

hactenus recitavi nimium esse jejuna

quam

ut tlieologicis disciplinis

magno

tamen penilus omittere nolui, sed polius eo fine proferenda duxi ut vel summaria indicatione aliqua tenus innotescat insigne adhuc
adjuniento

cedere

valeant; quse

rei sacrse
si

apud scriplores syros


in

latere

promptuarium, quod
argumentis.

integrum

lucem ederetur, traditionem christianam


adaugeret teslimoniis et
est, ut
perili

locuplelissimis

Op-

tandum sane maximopere

cujusdam industria

S.Jacobo Sarugensi edendo ea tandem tribuatur opera,

quam

P. Benedictus et S. E.
(i).

Assemanus

S.

Ephrsemo vul-

gando adhibuerunt

ARTICULUS
DE ORTHODOXIA
S.

IV.

JACOBI EJUSQCE DOCTRINA CIRCA SACRATISSIMUM

INCARNATIONIS MVSTERIUM.

Jam
toris

vero

quod supra spopondi

mihi nunc duo doc-

Sarugensis doctrinae capita

enucleatius

sunt expo-

nenda.

Primum

versatur circa Jacobi nostri de incarnatione


,

dominica sentenliam
tire

atque illam
duplici

fidei catholicae

consen-

in

praesenti

articulo

argumentorum genere

probabimus.

1.

ORTHODOXIiE

S.

JACOBI

ARGUMENTA EXTERNA
POSITIVA.

CUM NEGATIVA, TUM

Probatio

negativa.

Nulla

prorsus

apud auclorem
in

nostrum offendi, quse cum dogmate calholico

concor-

diam redigi nequeant. Quia lamen ab Eusebio Renaudotio

non solum

ut jacobila

sed ul jacobitarum antesignanus

(i)

Libemissime hac occasione indico qusedani mox


scx
,

S.
cl.

Jacobi proditura
P. Zingerle
,

nempe sermones

germanice

conversos
,

opera

de

hisce studiis merilissimi.

Edunlur Bonnae

apud Henry.

JACOBI SARUG. ORTHODOXIA.

137

iraducebaiur

operae pretium
el idoneis

est ut

illius

sentenlia exa:

mini subjiciatur
praestando

argumentis destrualur

in

quo

Assemanum

ssepe

ducem sequemur, non tamen

eodem ordine, neque soiis quae ipse protulit argumenlis rem conficiendam arbitrati. Renaudotius senleutiam suam de Jacobo Sarugensi hisce
verbis proponit

(i)
:

fuit

autem

ille

ut christiani

tam

orlhodoxi
discipulus
alter in

quam nestoriani testantur, Severi Antiocheni et maximus jacobiticae fidei propugnator, cum
pulsus
foret;

exilio

successoremque

in

eadem
,

causa sustinenda habuit Jacobum alium Baradatum


Jacobilas
drini
et

quo

nominatos fuisse Nicephori, Eutychii Alexanaliorum mullorum


opinio
fuit.

Cum autem
inter
sive
bfi.oloyioc

Jacobus Botnanensis multa


ecclesia3 jacobilicae

scripserit,

non modo
in

doclores

numeratur
tractalu

confessione
ejus

fidei

quse ab ordinandis exigitur, sed raulta

testimonia

occurrunt

in

de

fide

patrum.

Historia3 nestorianse scriptores Iradunt,

lem

fuisse
(2)

corura

Jacobum sequavigesimura secundum catholiAcacio, quem literis suorum numerant sacris operam
,

dedisse in schola edessena quai florenlissima tunc fuit,


et initio

Neslorianorum

opinioni adhsesisse.

Postquam

vero Anastasium imperatorem Severo plurimum tribuere


et in ejus sentenliani consensisse intellexit, unius naturse
lidera

professura fuisse
loni.

illamque acriter defendisse.


pag 367.

(1) (2)

Liiurgy. orientt.

II,

Acacius anno 483 in synodo seleuciensi ordinalus est Seieucise et Cte-

siphonlis archiepiscopus.

Juxta

Procopium

christianoruni anlislitem
prsesit

grseco vocabuio catholicum idcirco appellant regioni.


lici,
))

quou unus universe

Duo aulem ab

inilio fuere

sub patriarcha antiocheno catho-

sciWcel Persidis metropolita, qu\ christianos in lota Perside et


,

magna

India versantes regebal


el

et Seleucice archiepiscopus qui Assyriis,

Chaldsis

Arabibus christianis, sub Persarum regum ditione

positis, praeerat. Circa


,

concilii nicseni

tempora duo

aiia

emersere calholici

Armenice nimirum
18

el Iberiw. Cfr. B. 0. IV.

6 16.

138

CAPUT
loco Renaudolius
,

II.

Qno

vir

ceteroquin

doctissimus

et

plerumque accuratus, veris quibusdam assertionibus


admiscet perplures el injuria prorsus auclorem
haeresis arguit. In prirais

falsas

nostrum

omniuo

a veritate
fidei

alienum est orthodoxis Jaco-

bum

uspiam jacobilicae

addiclum anl Severi discipulum

haberi. Orthodoxos quos intelligit


tius; sed Melchitas
significari

non nominat Renaudo(i)

quos verae

fidei

tenaces alfirmat

ab ipso

probabile esl; profecto ex

eorum

auctoritate aut
;

lestimonio nihil proficit contra Jacobi fidem insimulatio

imo

vero tantum abest Jacobum ab


ut

iis

monophysitam censeri
idque leslimonio haud

contra nuncupetur orthodoxus,

suspeclo Timolhei presbyteri constanlinopolitani calholici,


cujus tractatus de receptione hcereticorum
,

saeculo septimo

exaratus

et

in

rilualibus

eorum

libris
(2).

insertus

apud
antio-

ipsos ecclesiastica gaudel aucloritate

Porro quo testimonio nixus Renaudotius Severi


chenne
sedis

Jacobum consliluat plane me fugit. "Vidimus quidem supra Gregorium Barhebraeum, conciliandi sectse suae Syrorum doctoris auctorilatem studio abreptura, hujus doetrinam a Severo fuisse laudainvasoris,

discipulum

tam gratuito finxisse; eo tamen usque non processit quo


abiit

Renaudotii

assertio

(luae

ut refellalur sulficil chro-

(i)

Cfr. liturgg. orientt.


,

tom.

II

p.

ilem historia patriarcharum

Atexandrinorum
(2)

\>.

119.

Videsis hunc librum


>tat

apud Migne

Patrol. grwc. lom. 86. p. 41

Et^Tuyaavi^rat
y.a.1

tout&jv v.Qivmhq tit6aY.opoc, y.al 'kombv ^slSfjpoq

IaKw/33?

ouy^ h

Batvwv

h hpQo^o^oc,
,

oKk ezspoq

aipeTiy,oq
,
,

y.at ol

lofnol 'AyJfaXoi Eulychianisi.se


,

ac deinde Severus
haerelicus,

el Jacobus,

non

ille

eorumque sodalis Dioscorus Batnarum orthodoxus sed alius


,

ccelerique

acephali.

Acephali

appeilabanlur
,

rigidiores

monopbysitse, qui henoticon Zenonis non admitlel)ant


lius lib.

sic dicli, ait

Leon-

de sectis

acl.

5 quod a capilc
qui henolicon
,

id esl patriarcba

suo

nimirum
seorsim

Petro

Mongo alexandrino
D.

adraiserat

disjuncti
IV,

congregabanlur.

0,

II

Dissert. de syris

monoph, ^

JACOBI SARUG. ORTHODOXIA.

13'J

nologiam consulere. Severus enim aono 515 ab Anaslasio


iniperalore in ecclesiam

anliochenam intrusus

fuit,

ut

ex

Pagio constat
aiinos
(2)

(i)

brevi vero ab ea ejectus,

adhuc per

Iriginla

catholicam duarum natiirarum lidem impugnavit.

Quando
chali

ilaque ipse, in aetale certe


potilus est,

minime provecta,

patriar-

dignitate
erat
,

Jacobus

noster sexagenarius
,

jam

in

Sarugensi dioecesi periodeules

eloquentiae et

doctrinse fama ubique gentium celeberrimus. Praeterea

non

constal utrum Severus


deret, in

anteijuam Antiochiae patriarcha evain suas partes pertraxerit.

Mesopolamia quempiam

Nestorianos

quod

attinet

eorum

testimonium

tanti

Jacobi fidem suspectam habeamus. Capite superiore idoneis argumentis probatum


fuit

faciendum non

est, ul ob illud

Edessae

ubi

forsan Jacobus erudilionis causa


et

eodem

tempore cum Acacio


scholam
exstitisse
a
,

Barsauma morabatur

duplicem

quod

Marim

et

Amri
dubio

Neslorianointentos
,

rum
el

scriptores

Renaudotio
latuisse
,

procul
videtur.

et

Renaudotium ipsum

Hinc duin Acacius

Barsaumas Persarum
,

cujus geniis ipsi erant, institu-

tum frequentarent Jacobus noster inler Syros cseleros et Mesopotamenos litteris operam dederit. Quod vero adjungit
Mares
,

eum

initio

neslorianismo

adhoesisse

deinde
,

cum

imperaloris

gratiam

Severo

accedere

videret

mutasse

(0 Critica ad annuin 513, lom.


geschichte
(9)
,

II,

p,

489.

Cfr. Hefele

Concilien-

II.

pag.

o50; ed. Freiburg

ini

Breisgau.

Ila ipse

Renaudol.

in historia patriarch.
54'2.

alexandr.

p.

138.

Juxla
diffe,

banc siippulationem, pbiissel Severus anno


runt BarhebfDeus
Christi
,

qui

Severum

interiisse dicil
in

Paululum tamen ab ea anno Graecorum 850


B.

ti.

e.

539

et Dionysius Teiniaharensis
:

Chronico

0.

11,54. cujus
a^Ta.

hsec sunt verba

}ViV>S ^-^ waaJ "^Ji^Zo

tS^Vjo

|)v^^v^

Anno 849 migravit ex hoc

sseculo sanclus

Aniiochiae,

die oetava februarii.


,

dominus Severus patriarcha Annus 849 inteliigilurAlexandri, juxta

seram Seleucidarum

eslque Chrisli 538.

140

CAPUT
,

II.

senleiiUain

caUiniiiia

est

tam nuUo
naturse

rundamenlo
personae

fulcita

quam
catu

e solemni
facilis;

nestorianorum scriptorum perfidia expli-

solenl

enim
,

et

nolionem

perperam
lores

confundentes

unius in Christo naturpe propu-

gnatores asserere quoscunque


inveniunt.
,

duarum personarum negaHinc Catliolicos et Jacobitas eodem loco


inviso

reponunt
delurpant

et
(i).

utrosque

monophysitismi

crimine

Denique indubium
laudari
et
,

est

quod subjungit Renaudolius, nimiJacobitas hsereticos in confessione

rum Sarugensem apud


fidei
,

frequenter nominari in tractatu hoeretico


ejus
et

de fide palrum
dariis
ter

imo addi posset

memoriam

in kalen-

in

anno recolendam

celebrandam

proponi.

Verum enimvero hoc argumentum quod solidum prima


fronte
fuerit

videretur

facili

negotio

dissolvi

poterit.

Satis

animadvertisse

simile

infortunium
:

quam

plurimis

palribus orlhodoxis accidisse

nempe
qui

in

confessione fidei

inter doctores ecclesiae jacobiticse

collocantur Athanasius,
in

Cyrillus,

Ephraemus, imo
adversus
ipsos

alii

concilio

chalce,

donensi
Gregorius

expresse

producti

fuerunt

ut

theologus,

Basilius,

Theophyius, Epiphanius,

Chrysostomus. Tribuendum hoc est, ut jam supra monui,

plerumque cupidini qua laborabanl

hieretici

isti

doctrinam

suam lam
hac

illustri

patrocinio cohonestandi, aliquoties tamen


et critici judicii

merse ignorantiae

omnimodse
fuisse

absentise.

Et
ut

quidem

posteriori

causa

factum

putarem

Maronilae catholici Edessenuni Jacobum, haereticum

monoideo
sectse

physitam

veluti

sanctum colere
nisi

et

venerari

inceperint.
,

Jacobitse vero

Sarugensem,

me

fallat

conjectura
et

suum

facere voluerint,
et

quod ejus auctoritate


sibi

fama

suse decus

praesidium accedendum sperabant.


vindicaveiint

Ceterum

quam immerito tantum virum


(i)

mox

ad

Clr.

B.

0.

III

587.

JACOBI
liquiduni
calholica

fcS-UiUG.

OllTHODOXIA.
direcla
,

141

explorabitur
Jacobi
(ides

ubi

argumenta

quibus

demonstratur

proferemus in meillis
(i)
,

dium. Prius vero animadverli velim ex omnibus


loribus Jacobilis,
nisi

scrip,

quorum nomina supra


scilicet

recilavi

non

duos,
,

Dionysium
polius

et

Barhebraeum

factum

aliquod

seu

hgmentnm Sarugensi impntare qua


:

monophysilica ejus fides probaretur


Pauli Anliocheni

prior affirmat

Jacobum
duas in
:

communionem
profiteretur
doctrinse
(2)
,

vitasse,
alter a
ita

quod

is

Christo naluras

de eo scribit

prseclara

ejus

etfigies
fuit
,

sancto Severo

antio-

cheno patriarcha approbata


tus et laudatus est
(3).

et ipse

ab eodem recep-

At vero neuter istorum dictum suum ullo veterum testimonio confirmat; caitera lamen quse in eodem conlextu de
Sarugensi doctore
narrat Barhebrseus, ea se ex traditione
;

accepisse diserte testatur


hic adjungil
jacobiti

suspicari proinde merito licel quae

non

fuisse revera nisi gratuita sui, aut alterius

figmenta.
et a

Superest

Dionysius;
potest
,

sed

is

sibi

non

conslat,
pateat
,

seipso

redargui

quod

ut
,

liquido inquit

accipe narrationis ejus

summam. Paulus
;

Jacobum episcopum Batnarum accersivit qui Anliochiara proficisci recusabat quod Paulum cerneret sanse fidei non
esse.

Postea tamen,
egressus
distanti
, ,

quum
;

abire compulsus essel, ex urbe

Batnis

in

monaslerio
ibi
,

quodam
revelatione

non

longe

ab

Edessa
accepta

diverlit

de suo
;

exitu

jussus fuit in propriam civitatem reverti


,

in

quam

cum

pervenisset

de ecclesia deque universa doctrina sua


post

lestamento disposuit et duobus

diebus ex

hac luce

(i) (2)
13)

Cfr. supra p. B. 0.
I
,

117.

297 seq.
in

Barhebraeus

Chronico

B.

0.

11

322. Verba ejus

hsec sunl

,xa^Z!o

ivllic

^^>^iZ|o

)-kaaA.JJ|?

p^j-Jus

142

CAPUT
Tiiiic

II.

migravit.

Paulus de ejus obilu admonitus,

Moysem
,

quemdam
falsa

in

locum ejus ordinavit.

Haec, inquam
notis

narralio

demonstratur ex

temporum
in

quas subminislrat

ipse

Dionysius. Acciderint

enim anno
exilium
,

Graecorum
depulso
in

853;
sede

atque Paulus fuerit


anliochena
suffectus

Severo

anno 851

et

post
,

annum unum

morte sublatus. Igitur juxla Dionysium Paulus defunclus est anno 85:2 Graecorum proinde non poluit anno
;

sequenli seu

855, Sarugensis ad Paulum profectus

esse,

siquidem
serat,

is

tumjam mensibus saltem


accuratum
,

pluribus e vivis exces-

Hinc
et

probabile est Dionysium auctorem alioquin


,

bonum

falsa

aliqua

suorum genlilium
imprudenler
urgere

relatione

deceplum
(i).

ista

suse chronologiai

inseruisse
Si

quis

nihilo

minus difficuhalem

vellel

inde

pelitam q^uod jacobilici auctores

magno numero Sarugenrecitant el vene-

sem
ejus

veluti sectse suae

sanctum doctoremque
,

rantur, in promplu esl

praeter direclam

orthodoxise demonslralionem, ea
illos

modo profeiendam quam supra posui

animadversio, nimirum

perpetuo satagere ut alios etiam

palres certe catholicos ad sese perlrahant, aut sibi saltem

non alienos perhibeant. Cujus aulem


et

rei

prceter insciliam
in

malam (idem

causa assignari potesl ipsa

rebus ad

reiigionem speclanlibus incuria; hsec enim apud haireiicos,


ubi semel a rigida
fidei
,

regula
oriri et
id

defecerunt el prima
ingruere nata
est,
rei

con-

lendendi alacritas abiit

Apud
tura
et

Jacobitas

vero

accidisse
est
,

considerata
experieutia

na-

non
taclis

modo

probabile
vel

sed

conslat

eoruni qui

maxime
sive

doctrinaj et

eruditionis

laude claruerunl. Teslis esl exemplo suo Gregorius Barhebrseus


,

maphrianus
I

(2)

primas orientis

apud suos

(1)
(2)

B.

0.

299.
,

Maphrianus

\^fS:so

sic dicUis

ab ^j^l

fcecundavit) priimim

JACOBI SARUG. ORTHODOXIA.

143

summo semper honore


fore

dignalus.
,

Haud ingralum
quamvis
theologia
(i)

vel abs re

arbilror,

si

ipsius verba
in

paulo
seu

longiora

relulero.

Scilicel

iibro qui

candelabrum

sanctorum de fundamentis
subjungit

ecclesiasticis

inscribilur, re-

censiiis el rejeclis sententiis pluribus,


ila
:

quas haerelicas habet,

sciendum

est

has

omnes
hsereses
el

sectas

quas quura

supra
naturas

recensuimus,
(in

absurdissimas

esse

Christo) corrumpant,

chrisliano

dogmati
,

ethnicas
gratiae

opiniones

misceant

ac

propterea

Deus

cujus

laus esto, eas radicilus exstirpavit. Reliquse vero

quse hodie in

mundo

oblinent

seciae
,

quum omnes
,

de

Trinilate et incolumitate nalurariim


tus

ex quibus est Chrisseque bene sen


,

absque conversione
,

et

commistione

tiant

in

nominibus unionis solum secum pugnant.


,

Sectas
intei-

autem eas
ligit

quce suo tempore


,

in

mundo oblinebant
,

catholicos, jacobitas

nestorianos et monolhelitas.
narrat
fuerit

Alibi

autem

nempe

in

chronico

quomodo

ipse

in

maphrianum
post

electus, in urbe

Bagdade

exceplus a Nestoocciipat
,

patriarcham

in

ecclesia

Jacobilarum
Vocatur

locum

estque

ea

dignilas
Orientis.

meiropolitica

major.

eiiam catholicns el
.

metropolita

De hac dignitale qui piura desiderat


dissert. de Syris

consulat Jos. Sim. Asse-

maDum
(i)

monophy sitis
Barhebraei
iibri
is

B. 0.

11,

284.

Tilulus

est

V^jalo

^fhiD
ita

|^Z,.^
ioc.

|.|w^ ^*i-J.io
cit.

Verba quse ex hoc libro recilavi syriace


:

sonant,

p.

291

\'i.j,'joji.

^oi ..01^::^?
I
1-

'^^^-^

^?1<=>

,>

\. 7

,-p

J^

p..

c-

!>

p p

p.

&

C>

r-

~.

^-

'^

,^

-^

J^

7,

--

i.

V.^^
7,P
>c^

,^>N(n.a

fH

)v^Vv'^

_iuai.s

^^o.?

j^ukJ-f^j

]iL*?o.^

\jLsu,fM,')

3L^..9

Pi^-P .,' UJo^ X^u^


...

P7~
:_t^<>^:iC
^

7C

.7

"<.*

tA>

l,->4J

^9^:::^

144

CAPUT
(i)
:

II.

rianis

quiim aulem Bagdadum descendissel (maphria-

nus)

ipsi

obviam venere archidiaconus

et

rehqui proceres

adeo ut mar Machicha calhoiicus Nestorianorum de maphriani


adventu adraoniius, suum ex fratre nepotem
sorore
,

et

alterum ex

aliosque viros bagdadenses cives eidem obviam ire


,

jusserit

ipsumque cum honore


accessit. Misit

in suis

aedibus susceperit.
fores

calhoHci sedibus ad

suam maphrianus ecclesiam ad

Muchuli silam

aulem catholicus cum ipso eos

qui in ejus occursum processerant, et una


alliam

cum

islis

veslem

holosericam

rasilem

veneruntque atque maphriafuncli

num

induerunt,
festa

eoque
inieranl.

munere
Quare

abierunl.

Jamqne

paschalia

per

eam

solemnitalem
et lailati sunt

maphrianus preliosa munera calholico misit,


nobiscum in nostra
ecclesia conveniebant.

valde in maphriano lideles; sed et populus Nestorianorum

Simililer huc speclant qna^

chronico adjecit

Barsaumas
(2),

Gregorii

frater;

post

hujus

mortem
eo

inquil

quia

mar

Jaballaha

catholicus

laudabilis

tempore

in

urbe

Maraga versabalur,
B. 0.
II

praicepit ne quis in

forum procederet

(1)

pag.
r,

250

^\^fj.lh'( wOaJo ?i^-.^a^


^jJ^
ws|
.

^f ^^^
l-Sr-^s
'-<<>^M

|.1^7a4LaJ9

n.v^A
k

{,2^^

3i::.9o|J

Ji-ntSi?

j^y,.^ Pr^i
}

'''^TPg
v

^^
fif
1

{.r;i^o

^oiom]
li n .)^

fAl^ hf.^o
TiZal^
'\?.s>
)l
i^

r^

X.V^ /j

r,

^
^
,y

1^0
-)f.^

a.l;^)o

(tl^^o)}

coTi
)i
.^

np1?
QVy^V
7

.aJsn.^

ouiscli

.^s..aic
\hz~ti.
r
c>

5iZ,.ii^
:

^lM?
oi^^o)]
7

r^'^

oZJo

^10^.^)7
i'','^
.

q
7
:c

.051.1^0
,

.'7.^

77
17
v^^^
l'<^r~^

."'^
,0P
7

..7

7.~

^
..9

/... ^ 1 ^

-^

"-

..

uJ
'^'^

r^i ^'^
C001

f'*-^

).l?n Ji.^

^
ly *

a.if.MO

i7 n

"

P-^?

^-^?
(2)

A,j>.lsOao

>ca.

^^:^r)

i^cZ

)J->9Q4^jaJ9

|o9i

>i*9ioZ:w..|

li^^S;
)J 7

).a*>>o^ jov^
)Z^l.>f^

^31.^

^r^?

^^^0
o7i_s
)I^i

)-on

a\

waJ)

was.J
(n.'.::^

,_as

ow), Vf^
wa.a.Jo
.

3i.s

)J^^

)ZNi\nN )^^

ojkisZ^o )^aaJ

)iaXM wi4^^

, , ,

JACOBI SARUG. ORTHODOXIA.

145

aut ofBcinam aperiret. Ipsius itaque jussu signo ab ecclosia


(lato

congregatus
Misit

est

populus
catliolicus
,

universus ad

cellam

maphriani.

aulem

episcopos qui secum


et venit
;

aderant et multos cereos magnos


sus populus

eliam univer-

Armeuorum

et

Graecorum

ex noslris aulem

(Jacobilis} quatuor

tantummodo
a prima hora

presbyleri ad

eam

cele-

brilatem

adfuerunt. Congregalis itaque fere ducenlis viris


diei
,

officium inchoarunt

usque ad nonam....
et
,

Postquam vero
officium

absolvissent Nestoriani
et

Grceci et

Armeni

suum

exequias , sicut decebat


illius

prosequuti fuis-

sent
in

composuerunt sanclum
et

corpus in parvo altari


quoties
in

quo orare solebat

oblationem offerre,

urbem Maragam se conlerebat. Ex his patet Nestorianos et Jacobitas

in

eamdem
,

eccle-

siam ad celebrandum divinum officium convenisse

hosque

cum

illis

absque scrupulo etiam


Estque
in
aliis

in

frequenlasse.

in

eo

facti

sacris communionem quoddam argumenlum


,

magis adhuc

recenlioribus hsereticis conspicuum


magislerii necessitatem
;

quod ad unius
dicandam
semel
vix
ista

et

infallibilis

vin-

merito
credendi
fieri

urgent

iheologi catholici
divinilus
,

nam
,

abjecta ac

norma

stabilita

vix

ne

quidem

potest quin
,

dogmatibus summi momenli


prurigini latis-

inter cJ^fa^j^a ablegatis

dubiis et negandi
aperiatur.

simus

campus

omnibus

:]jZi'i

]Ja^-f^9

l^offio

oiZ&^?

)Jj.m

n*\oi.j

V^o
nn
.

{.Jl-ii^alafi?

'"^"

J^

QlfLO
-^P

_A.sJ
^

_Z)^ ^)
I

(14

71Z)

,.so
7

jZ]
7

?n

mN*^'
-r

^C>..7
).jLJa^o

)J^Va4.^

" .XV.AA.
t>

^
i

_-7

7
CTi|-^^

^
p

=.. p

,7

07

.P

....^j.iSA.

'^v.dk^^vJ:^

por^o
^
\y

]fS,
-^ )

,_^
o

^ 7 ^iTi&Ala.^

\7

)..op]

v^l

vdkOia^=.-:kO

.ooiZa^,
ovS)
.

V;'(o

']t.lLiio9

)^nNr

)XS9a^

'^,

nVo

)o9i

)J^

|'a:&')

).<*^|.Vio

77

.5
OKJSi

qu^i

Vir
19

\o<s\

146

CAPUT

II.

2" Probatio POSiTiVA. Sed ul eo

unde egressa

eral regre-

dialur oralio, haclenus satis conslare arbilror nullo cerlo vel

idoneo lestimonio Jacobo monopbysitismi nolam inuri. Negativara, ul aiunt,

probationem absolvimus; nunc positivam


lestes sequi

quoque construamus oportet,quam conficient


et
fide

dignissimi

Sarugensis orthodoxiam

affirmantes.
(2)

A. Josue Slylites
appellat
,

(i)

Jacobo 9equalis hunc venerabilem


et

ejus

fortitudinem

charitalem quibus

incolas

Euphrati vicinos, diro a Persis bello oppressos, consolatus


est

eisque

opilulatus
haeretico,

laudibus

extollit.

Atqui
vita

Josue
,

catholicus

maxime

celebri

et in

manenli

haudquaquam has laudes


orthodoxus
fuerit liquido

tribuisset.

Quod vero Josue

ipse

patet ex ejiis Chronico; ibi

enim
,

Flavianum Antiochiae patriarcham appellat


inclytum

sanctum

reli-

giosissimum, divinis virtutibus praedilum, constantissimum


et
(3).
,

Anastasium vero
fine
,

imperalorem

antea
,

bene meritum
aliam
illo

in

vilse

suse desipuisse asserit

non

ob

causam

uti

videtur,

quam ob susceptum ab
(4).

monophysitarum patrocinium

Maro, qui fuerit, juxta Assemanura (5), Syrorum Maronitarum circa annum 700 anliochenus patriarcha,
B. Joannes

Jacobum non modo


scriptis

ut

orthodoxum laudat
profert
,

sed ex

ejus

diserta

testimonia

quibus

Nestoriano-

rum

seque et Jacobitarum haeresin

refellit.

Etsi vero hujus

(4)
(s)

De quo videsis quae notavimus


Vide supra, pag. 100.

in

Introductionc

pag. 18.

(3)

K -^"

1^01.^

|-fsaA<

\>.as

^^9o

jou^

>cu490

]-^f^

i^^o
(4)
.

Vide B. 0. t, 283, la col.

>A9ialM9

jViNo A'^ p7i pa^:^

'^V^'^)

^Pr^i

i-

e.

prcepos-

tere (a seipso desciscens) visits cst

imperalor

isle in fine vitcc sucb. Ibid.

CfF. de Anaslasio Tbeodorus lector, lib. 2, et pag. 28^, 2 col. Theophanes, Chronngraphia ad annum 499, ed. Paris. 167S, pag. 130.
()

B.

0.

pagg. 496 seqq.

JACOBI SARUG. ORTHODOXIA.

147

acla qualia ex codice arabico, saeculo


a

XV

descripla fuere
a

Gabriele Barclaio
(i)

maronila

et

anno 4639

Francisco

Quaresmio
fictam

latine vulgala,

dubiae auctoritalis forte non

immerito habeantur, nulla tamen ralio suppelit cur ipsum

personam habeamus, ejusque de Jacobo testimonium

rejiciamus ut spurium; hoc enim non tam Joannis auctorilale,

quam

ipsis Jacobi lextibus, in

scriplis calbolicae senillos,

tenliae quoe

Joanni attribuuntur, innitilur; porro textus

quos arliculo sequenle


tios esse staluas
,

producemus
,

nullo jure supposiet

etiamsi Assemani
,

Maronis personam
arbilreris

scripla

vindicantis

argumenta inlirmiora
saepius urget

quam
(2),

ul fidem certam efficiant et peremploriam.

Ceterum quamvis
Renaudotius

Maronitarum auctorilas, quod


in

rebus suis maxima non

sil,

ea nihilominus quse de Joanne


,

ex Stephano Edenensi aliisque tradil Assemanus

ut ora-

nino

falsa respui

posse aegre censerem

atque ut eo ducar
inania
quse in

me maxime movent

inepta plerumque et

conlrariura allegantur argumenta. Quid

enim? Universam
Alexandrini

Maroniticam gentem fuisse monolhelismo addictam tradit

Renaudotius

(3),

Guillelmi

Tyrii

Eutychii

Makrizii, aliorumque praecipue


at vero

Arabum

testimoniis innixus;

horum

scientia historica eo valde incerta probalur,

quod

monolhelismi

originem

lempore imperatoris Mauritii

viventi, contra coseva

monacho cuidam Maroni Patrum

documenta
adscribunt

et
(4);

ipsius

concilii

generalis sexli auctoritatera

ex his aulem cerlo certius conslat hseresim


historica, thcologicn

(i)

Cfr. Elucidatio terrcc sanctco


;

moralis

lib. I,

cap, 37
(2)

lom.

pag. 96.

Cfr. Historia patriarch.

alexandr. pagg. 150

348; liturgg. orientt.

11.

pagg. V, 581.
Hist. patriarch. alcxaiidr.
Cfr. Taki-eddini

(5)

pag. 548.

(i)

Makrizii
J.

histuria

coptorum christianorum
:

ara-

bice et laline edita ab H.


Wetzer, Solisbaci, 1828, pag. 11


monaciiiis

Tem:

pore imperatoris Mauritii csesaris

nomine Maron docuit


et

Messiam

cui sil

pax

esse duas naturas,

unam voluntatem

unam

148

CAPUT
,

II.

moiiolhelitarum
nisi serius

ipsius monopbysitismi
et

appendiculnm, non
aliis

sub Heraclii regno,


(i).

quidem

promoven-

tibus, emersisse

Quse

omniadum

video, nescire rae fateor

quid

sit

de Marone et antiquis Maronitis lenendum ;'neque

vero ea protuli ut Maronis scripta, a doclissimo

Assemano
;

propugnata

tamquam

certo apocrypha praidicem


,

incon-

cussa tamen argumenta

quibus eorum authenlia probetur,


nisi in

adhuc desiderari opinor; non exstant enim

codice

uno
C.

anno 1592 exarato. Hisque de Marone notatis, ad

Sarugensem regrediamur.

Jacobum Sarugensem laudanl

Isaac Ninivita

(2)

scrip-

tor calholicus qui floruit sseculo VI

vergente
,

et
(3).

D. Timotheus
Pra3ter
istos

Constantinopolitanus
scriptores

supra laudatus

calholicos,

quorum testimonio
quippe

Sarugensis orthodoxia probatur, appellari eliam posset integra Maronitarum gens, inter Libani juga dispersa
quae
,

eum

veluti

doctorem suum praecipuum

in divinis officiis

personaia. Incolae urbis Hanialh, Kennaserin el


;

Awasim

mullique ex

graecis ei adha;rei)anl

el qui

doclrinam ejus profitenlur, apud chris,

lianos Maronitai vocanlur.

Marone mortuo

sub nomine ejus monasleesl.

rium Maronis in

urbe Hamaih sedificalum


S.

Porro
) ,

juxla Asse-

manuna
inler et

monasterium
;

Maronis silum eral ad Oronlem fluvium,

Apameam
rc6e;/es

id est Emesam Maronitse, antea Mardattw (a ?fio appenali, nomen suum postea habuerint ab ipso S. Marone, aequali S.

Joannis
1

Chrysosiomi

qui ad ipsum dedit episiolam.


ill,

Cfr. Pagi

critica ad a.
coll.
1

182

Le Quien, Orivns christ. tom.


(i)

Ecclesia

Maronitarnm,
III, pag.

seqq.

Videsis initia et progressus

monoihelismi ex

ipsis fonlibus

sedulo

descripta apud Hcfele, Conciliengeschichte


(9) (5)

110 seqq.

B.

0. I, pp. 291

el 452.

Videsis ejus teslimonium pag.


,

138.

aequalem ponit Assemanus; verum


cilis opera est
,

ul scile

Hunc Jacobo Sarugensi aetaie monel R. P. Matagne diffi,

ietatem libri (a Timoiheo composili) definire


,

qui

pro librorum rilnalium sorte


esl.

a variis ad

temporum

necessitalcs

auclus

Omnia

illa

capila quae

uno

tiiulo edidil Coielerius sseculo

septimo

optimum inde pro S. Jacobi Sarugensis orthodoxia deducitur argumenlum. Cfr. Acta Sanctornm, tom. XII ociohr. p. 828.
recentiora probabilius non sunt. Ideoque

lACOBI

SARUO. ORTHOUOXIA.
et colit.

149

quotidie recilal el

tanquam sanclum veneralur

Hujus

tamen gentis calculum omillere ideo polius arbilror, quod tamdiu propter turbalum bellorum procellis reipublicse sla,

tum,

in negoliis ecclesiasticis

maxima

ignoranlia laboraverit,

atque discrelionis judicium plerumque


bere
nerit
:

non
,

valuerit adbi-

ex quo deCectu
ut
ipsa
,

ul supra

monui
fidei

probabililer eve,

utut

orlbodoxae

addicta

Jacobura

Edessenum monophysitica
retur;
fas

labe infeclum

cullu proseque-

adeo

non

est

ex

simili

facto

quidquam

de
ulla-

Jacobo nostro staluere. Sed neque

istius

testimonio

tenus egemus; sutbciunt enim caetera quce prolulimus, et

mullo magis thesim nostram conliciunt temporum adjuncta,


in

quibus Jacobus constitulus est episcopus


tempestate ubique
,

nempe cum
,

ea

jussu

imperatoris

Justini
,

Jaco-

bitai ut

Xenaias
,

Pelrus Apamaeensis aliique


profeclo
,

sedibus suis
,

pellerenlur

credibile

non

est

ipsum

nisi explo-

rata fuisset calholica ejus ildes

ad episcopatum promoveri

potuisse
Ex

(i).

(i)

hisloria

nempe

constat sub imperatore Juslino seniore

ejusque

successore Jusiiniano res male cessisse niono|)hysitis. De persecutione ipsis

anno Justiniani sexto


sus,

inferri

cceplam loquiiur Johannes cpiscopus cphcsinus,

historiographus syrus. Cfr. Die Kirchcngeschichte des Jokannes von Ephe-

aus dem syrichen

ilhersetzt,

von Dr.

J.

M. Schonfelder, Mixnchen, 1862,

pag. o seq.

Porro arguraento, ex
vis altribuiiur
,

lempore quo Jacohus episcopus evasit,


loc. cit.
:

magna etiam

apud ActaSanctorum.

vel hac unica

raiione, dicilur,

copatum

nihil a

Sarugensem episcopum pluribusjam annis anle episHomiliarum catholica fide alienum scripsisse palel.
.

ejus

edilionem

exspectemus

ut,

viia ab erroris crimine vindicari

quod summopere cupio, tota ejus possit. Quod vero ad prima Jacobi
Cyro edesseno

juventutis tempora atlinel

ejus orthodoxiam non ita certam habel scriptor


forsitan tunc

doclissimus, putalque

eum
,

papa acephalis accensel

consensisse; interim ad

quem Hormisdas eam conjecturam ex


, , ,

mea opinione
petendiE
si

adhuc non cogunt


,

criminationes Jacobitarum

aut ea

qute perlegere potui


,

Jacobi scripia.

tmo

diSlcultates

ex Jacobi scriptis

aliquid contra ejus tidem etFicerent,

quod equidem non ad-

mitlo, eo potius lendant ut ipsum

milioribus hjerelicis

accensendum

quam

acephalis

qualis eral Cyrus

adnumerandum probarent.

; ,

150

CAPUT
2.

II.

ARGUMENTA INTERNA QUIBUS JACOBI ORTHODOXIA PROBATUR.


EJUS

DOCTRINA

DE INCARNATIONE VERBI DIVINI

PLENIUS ELUCIDATUR.

Criteriiim

profecto aptius et securius ad

dijudicandum
,

cujusdam auctoris doclrinam dari non potest


ipse
praebet

quani quod

mentis suse
in

et

sententiae in

propriis scriptis
libris

indicium.

Jam vero

Jacobi

Sarugensis

nullum

errorem

qui haeresis merito audiat, ofTendi posse seslimo,

etsi nsevi

hinc inde fortassis occurrant; his autem apposite

applicari possunt quae habet Massuetus in sua disserlatione

de S.

8

Irenaei doctrina
,

(i)

Solius supreini numinis est,

ait

nec

falli

nec
Dei

fallere

posse
,

mortalium

omnium
sacris
a

nisi

singulari
,

beneficio

solis

scriptoribus

concesso

eximantur, ea

esl sors et conditio, ul eos

vero devios error interdum decipiat. Nullum igitur opus

adeo castigatum
naevis

numerisque omnibus absolulum


minoribus
pro
majori
aut

quin

qnibusdam inspergatur, pluribus aut paucioribus,


vel
,

raajoribusque

minori

scriptoris diligentia et eruditione. Neutra

quidem Irenseo
cavit,

{Jacobo dicam) defuit;


ut

ita

tamen

sibi

semper non

aliquando

non

offenderit,

sed

pleruinque

levius

sicubi vero paulo gravius, eo magis error

condonandus,
poterat ut

quo nondum

satis

ad liquidum exploratis certis quibus,

dum

doctriuae christian?e capilibus

vix

fieri

ft

attentioribus

etiam

aniinis

nebulas

non
non

affuuderent

prseconceptae quaedam ac

communes priorum
uti

saeculorum

opiniones. Quare sicuti excusandus

est

Syrorum

doctor ubi minus recle locutus essel,

locutus fuisse vide,

tur in carmine de B. M. V. postea proferendo

ita

nec temere

culpandus

ubi culpa

vacat

ut in
ibi

ea

quam

tenuit Incar-

nationis doctrina.

Quod autem

rectam fidem sequeretur

(i)

Apud Migne, Pntrol. grwc. lom. VII,

col.

245.

JACOBI SARUCt. doctrina de incarnationb.

151

ex pluribus lextibus liquido


proferre
sufficeret
,

constal

quorum eos
ab
,

soluni
in

quibus paleat
et

duplicem

ipso

Christo naluram

inlegram

inconCusani

agnosci.

Nemo

enim unquam ejus scripla Neslorianismi, aul

allerius cujus;

dam quam monophysilici

haeresis

insimulavit

imo plena
argumentis

sunt ipsius opera, quse adhuc superstita sunt in codicibus,

non modo testimoniis quibusdam


Rariores esse fateor
qui
in
iis

forluilis, sed

etiam copiosissimis quibus errores alios strenue impugnavit.


,

qnae perlegere
explicite

polui
;

textus

Monophysilas direcle
illi

et

feriunl

non tamen

omnino
fuerint

desunt, quamvis a Jacobitis plerumque ad nos


;

deducti

indirecta

vero

ejusdem

valoris

effala

perplura prsesto habenlur.

Primum
ditare

ea quse clariora sunt caeterisque lucem suppeduxi.

valeant indicanda

Apud Joannem Maronem


(i)
:

sequentia verbotenus
i

recitantur

Sancti domini Jacobi

de Lazaro

quatriduano
esse
,

Batnarum Sarugi ex carmine ait Maria credo Domine le


:

Christum

qui

venit

et

venturus

est

cum
,

gloria

magna una cum Genitore


inter

suo.

Credo
nec

morlales

patrem

esse,

Domine nec tibi matrem inler coelespolest,


ut

lium mentium
palres
filius

agmina. Qui

enim
Liquet

fieri

duos
libi

unus

habeat?
fuisse....

ergo

putativum

patrem

Credo,

Josephum Domine duas


,

tibi

(i)

In libello fidei cod. echellensi 14, vaticano 145, fol. 45. B. 0.

l.

290

jjbca^

^.AiV 'l.:^^ OL^

:UaX^

l^iJSi

\^]
.

wJ;^?

^r^

).J)

)JL^av^
Us)

1, Sq,a.?

I^f..^^

^ova )^|

152

CAPUT

II.

iNEssE NATURAS, alteram

ram. Et

spirilalis

supernam ex humana slirpe aUequidem natura ex Patre tibi est cor,

poralis vero

ex

filia

David.

llla

ex Patre, haec ex Maria

absque divisione; altera ex Spiritu, corporalis allera, sine


scrutalione.
te

Credo Domine
,

Palrem quidem nequaquam


vero
te

seniorem esse

malrem

juniorem aftirmo.

Hunc lextum protulit Joannes Maro (aut alius) ad retundendum Jacobi auctorilate monophysilarum errorem, oplimo sane jure nemo enim non videt prseclare in eo contineri
;

omnem

calholicam de Verbo incarnato sententiam; in uno


,

eodemque Christo expresse agnoscunlur duse naturse divina scilicet et humana quae sane per se sola sufficiunt ad prohandum Jacobi lidem de Incarnatione longissirae
:

distare

ab

opinione

monophysitarum

omnium
is

quippe

nimis dilucida sunt et aperta


licet

quam

ut ullatenus haei-etico
;

moderato

et sublili

allribuanlur

enim

vel

unam
et

duplicem naturam ex duabus


recentiores
(i)
,

derivatam ut monophysilce
divinitate

vel

potius

unam naturam ex

j->^l
V

^^1
p
,9

l?Q-.^'
O^r

M-:^
P

M
i.

i(n.cf
P

^''^
^

-^

^)
.

^
\jiJ]
.

)ai

.IZs
(.^ifoia.^

TT''-^?

^'t^
|.mo
,

jlVi toCiO

'^lf?
:

_:0
!>

|J^o9

l^
"

|.M
?

Vi,
vA(7iow.|

? .OP

'fSi

joi
'

yjJl.tt,Gi

O.V |.|?

Ji 1

:i

PP

f.09

ZfA

1^9 )>iJ^S
._io

^OZ

*i >P7

\J-k0
y.

:]-^^
.

V?
M?

>a-i.i

f^o

M ^
m^09

).A.fia^
p
:

p.v

Ir-^ ^-^ ^y
-^

r^
,"

^^
,

t"^
''

L-.^

p,

"

^'V'
"-

|js)
-

'

'^

)!)}
i^V
.

^j.^
,
"*

\l\
. '^

)i^n..ai^
,-

O
:

<^Z|.^.

^^
B.

i.

,7

ooi

Anlj

0?

^.J^ZZ)
:

wSoZo
\lls,
^m.

(i)

Barhehrseus

0.

11,

297,

ila scribit

,-l-^i)

a^

JACOBI SARUG. DOCTRINA UE INCARNATIONE.

153

fiumanilate composilam

conversionis tamen

confusionis

et

commistionis omnino expertem, ut Xenaias


lis
,

(i)

Jacobo sequa-

in Christo protiteretur

haudquaquam vero duas.


alii

Porro testui
ffiiles
,

modo

prolato

accedunt plane consi-

scilicet

2"

Apud eumdem Maronem


Ecclesia

et

cod.

143,

fo!.

44 ex

car-

mine de
hus
(2)
:

curiosis
in

rerum divinarum

scrutalori,

duas notiones

nempe et Deum verum esse per Amman {nobiscum) significatur natura


,

Emmanuele praedico eum et hominem verum. Nam


quae

ex nobis

est; per el {Deus) vero, divinitas absque divisione.


est

Idem

Emmanuel
sit
,

ac

si

quis

dicat

Homo-Deus

non quod

commistus

sed in utroque perfectus.


:

5" Ibidem
riit

et

44 seq. ex carmine de jejunio (3) esusecundum dispensationem {z^v ohoiiiav) secundum naturam ulriusque rei causam in Unigenilo
fol.

Christus et

h.

e.

no7i

unam simplUer naturam


substantialiter

dicimus
,

sed

utiam naturam ex
infra
:

duabus naturis
1-^

diversis
t'^-

et

paulo

eoi

iiq^^iS
,

"i

0.^0

(1

|.^

C01

07I

duplex

est illa

una natura

non

simplex.
(t) (ij

B. 0.

II,

23.
:

Verba syriaca sunl haec

77
4.

.~

7 '

P ^

7 7

^-

p, p

,,p

u p y

-^

.7

.i-^os
17
(s)

|J?

]Zoai.X

li^
7
,,>"

-o.i

V-jo
,7

',

-^7

77

Syriace
X P ? 7
:c

P P

" '

"

"

h*r Mt*^

I^OJ;^

Iqm

^->|

^)

^oi_>Z)Ok
20

154

CAPUT
est.

II.

reperire

Secundum

dispensationem
naturaliler

quidem
auteni
,

quia

Deus
filia

eral

Genilori

gequalis;
est.

quia ex

David incarnatus

4" In carmine de Habibo martyre

Curetonio ad eden-

dum

paralo et Londini

a,

1864 publicato opera W. Wright,


(i)
:

sirailia

habentur, inter quse sequentia seligere lubuit

hancque veritatem lenuit


et

Edessa

de

Domino nostro,
Maria
arguit
:
;

quod

Deus

est

et

homo

factus est ex
,

oditque

eum qui contemnit eum


sponsa
ipsius conlradicit
el in

negat ejus divinitatera


qui
;

aulem ac

humanitati

proprie

corporalitati
in divinilate

sed novit

eum unum
esl

esse

humanitate Unigenitum, cujus corpus ab ipso minime

separatur.

Notandiim hic

postremis

verbis

exprimi

unionis
praecipue

hypostaticse
refelli.

indissolubilitalem

iisque Nestorianos

Alios hujus

generis

passim
est

in

promplu

habentur; sed ne longior quam par


ea orania allegare non vacal
;

efficiatur

sermo

aliqua

tamen testimonia ex
Sit igitur
effato
:

ineditis quse descripsi adjicere juvat.

5
est

Textus sequens ex sermone de Pauli


Dei
et

unus
(2)
:

niediator

hominum

homo

Jesus

Christus

|-o)

Z-fSi

_^

i^s.^); ^\^
,

h.^X*^o

(i)

Curelon's ancient syriac documents


.

pag. >.

^jio

V.^
)C01

^(JiJo)

^1^^^
OCT

ys.^'f^

^
. . .

]hf^

jJsio

)^)j

(Jli_0
)j_)]

)3vX>

ws)

aiZO0lJk.>

i^9

)v^^
)4..*ik/o

).jblttO

mZaJf^ >a^'?
a}Za-^\sio
.

|-1.)1

]fSkc>o

(nZoai^s
P
91.1^
fol.

ftt

ai^

)^t->o
Ur^-M...)
coll.
t'-*

^f.stJiic

'"'r^^

(2)

Desumpla

hsec fnere ex codice


:

117,

504 verso,

et

y,

ubi sic leguntur

JAOOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.


a

155

respexeral Aposlolus ad divinilatem Chrisli et ad liumaejus et tanquam sapiens vocavil eum ex rei unum mediatorem; videral quippe Pauius eum Deum esse et hominem. Igitur a medialione nomen
,

nitatem

veritale
sifhul

convenientissimum

Christo

imposuit

quod
Maria

communis
genitus
sit
,

quidam
que
Vidit
sit

sit

tum ex Patre
partis

tum

ex

at-

utriusque
esse

cognatus,

quamquam
in

unus.

eum

Deum cum
duos

genitore suo
,

sua divinitate
;

hominem
ncque fas

vero in
est

humanitate sua

idem tamen remanens

ut in

Unigenitum dividamus.
legitur
(i)
:

Infra, in

eodem sermone
in

Christus
,

persona

sua

copulavit

divinitatera

et

Jiumanitatem
couciliabat
;

qui

^er earum commislionem allam pacem

absque
(seu

confusione

effecit
,

duarum
nempe
jsoi
t '^^>

partium
divinitas

reconciiialionem

unionem)

cum
)

siZcuaJ^iSo
)

mZom^^s^
)^|

^^V a,
)Sn

^
>^jo

S V'
oiTi

f^

"^

^si_>f_c

i^i^
:

ws)
)

|(TU^
'^aJB

ws))
.

-fflal^aq

)oai

^si^^Ju*

itt

4V1S
wsj
ftt

]Zn

*S V?

UM

i-^^o
''oi-ta^

>a.>i.^
.

,-^

l^)

,_:^
)o91

ws)
l^^^-f^

^tnoZ^)?

>i*01o^.*|

f^

^JL^i^ _*VZ9o
)3i.^?
vfTU>'|.<A

giZoaii^*"
.

<7\^r;,\t

^i^

ooi

ooi
*

fS
1?
p

OrfOoi

i;iZa<4j|jO

e.oi

V^i?

Ir
^?

001

)-n

.*9l^

'..910.1..^^

^S^

'<>)

In codice apparet <Ji..a^

li)

Vocula 001 evanuit.

c)
<l)

Hoc verbum ex duclibus trium priorum litterarum

conjeci.

Tota vox ex spatio et paucis vestigiis restituenda videbatur.


ista

(0 Habentur

in

codice 117.
:

fol.

505,

col.

2'

)ZajLj)
.

ws)

IZosiA.

ov^aoalfLS

i.a)

|oai

i^2LJ U59

i.1..-*.

1.1.^^.0^?

, ;

156

CAPUT
huinanilas
nnita
fuere.

II.

el

Difticullas

quam

forsitan

quis ex usu
interini

vocis conimistionis

peterel
hic

postea

solvetur
terrainis

animadvertendum moneo

expressis

confusionem ab unione duarum nalurarum in Christi per-

sona penitus excludi.


7"

In

carmine

tertio

de

crucifixione

adorilur
Christi

Jacobus
natura
effi-

sequenlibus

verbis,

quibus

lum

duplex

tum mors
cacia

ipsius

vicaria sive
(t)

redemptionis veritas et
:

dilucide significanlur
inteliigeret

aDeus,

inquit, volens ut

mundus
subiil,

morlem suam quam pro peccatoribus

innocens lignum opprobrii humiliter ascendit, mor-

luosque evocans eos potenter suscitavit. Doctrinam


ila

mundo

sapienler disposuit, ut divinitatem suam et humanita;

TEM SIMUL CREATUR.E AGNOSCERENT


UTRAQUE APPARERENT
,

NECESSE ENIM ERAT UT


sua eas apud

idcoque

iu crucifixione

spectalores manifeste comprobavit. Noverat eliara quantae

a)

Vocabulo \jLz^h^ reconciliaiio


,

in

codice superponilur signum minio uo-

talum

cui

in

margine simile respondit cum


,

voce )Zn |M unio apposita

idque prima manu ut quidem mihi videbatur quando ea discribebam. Agnoscenda proinde est vel varians leclio ex antiquiore ms., vel glossema ab amanuensi conficlum. Alteram hanc hypothesin potius ob conlextum admilterem.

(i)

Excerpsi hsec e coiiice


uli
fieri

118,
iii

coll.

1-^

el

2=

legilur

primo litulus

minio,

solet, exaratus

hunc

modum

Deinde

)9U^

fC)
)o(n?

ai.s.t^yc)

f^i^

\ciS

)'ai2

\^4^

..aii.*.

oiZaJsas
)|.AiM?

)Sn\S
{-t^l*

'-*-<^tJ?

^VtkiiV'
i-.)>-l^

\ss.*~D

^.osi
)t-9=

^=J)

t-^h

)v*iaii>

JACOBI SARUG. DOCTRINA DR INCARNATIONE.


procellae

lo/

fierenl

crucifixionem
8"

in mundo. ipsumque suam confundere.

tleeebat

eas

per

Ex carmine quo
fuisse

(i)
;

docelur corpus passibile

et

morlale
resur-

Domino nostro
reclionem
est
el

tempore

dispensationis

ante

Deus enim
affectus
,

noster

propler

nos

passus
in

ignominia

additque

(Paulus)

quod

omnibus
calum

similis faclus

est nobis, exceplo

boc quod pecis

Filio

Dei haud accesserit. Quis ergo


effectus

est

qui in

omnibus
et ipse

similis nobis
libi

est?
:

Inlerroga

Apostolum
filius

ewn
est

dilucide ostendet
et

Jesus Christus
in

Dei

factus
est

nobis

summus, propter nos. Non


pontifex

omnibus assimilatus
continet

eo

se

Paulus

ut

v^eoi

^lJi^J

^oiL..Z?Z

\,^

^..1.^

Zoai

'^lw^

rfooi
.

j.SnNS")

|]aA.ii>^

Uiosi

)ooi

"^^
)o9i

^s]
)).io

aiZa.s^)'ysi

.aj)

7S.xiiaJ

m.^
collegio

a)

el b)

Iii

codice syriaco mussei Borghiani


et Zoffi

in

de propaganda fiJe

iegitur

qiZn 1=i\V^ doctrina ejus,

^^^^

necesse fuerat.

(i)

In

codice 117,

fol.

499 verso

col. 2 in

6ne

et col. 3

1::^

y*^?Z)

>C|.^

"Vns?
)J?

).^.oo
\^<n

^ajeo)o

)i

*i\

)ZU-Jvm
:

ov^

h^fi

^^
)j{n

i4-0

^ ^"i^
'^^
)oai

>o,Si\n'^?
ooio
)i-
)

aXbco
vAi_o

u)i-*0iJ

)aik^
)(n.^?

ttJtS 0*1

)'f^a

.S

mk

4V

^a^.^

158

CAPUT

II.

tantiimmodo Chrislum eum appellet


Dei est pontitex
divinitatis
et

sed

Christus

filius

noster;
,

quia autem

vocat

eum nomine
integrum

humanitatis

nomet

isiud

quod

est

minime
:

dividit.

Non
Dei
,

vocat Christum suhjuiigens ilhid

nomen
essel
,

et

filinm

sed

Christus
,

filius

faclus

est

pontifex magnus.

Neque Simon
in

a Filio
,

inlerrogatus quis
sed dixit
:

nomen

Filii

duo

discerpsit

tu

es

Christus fdius Dei, sine divisione. Per revelationem Patris

Filium verum prsedicavit Petrus


in

et simililer

Paulus nohis
filium

omnihus assimilatum esse Jesum Christum


peperit
alius

Dei

scripto significavit.

Ecce lamen quidam negat quod


vero
tuisse.
dicit
Is

Deum
nec
ejus

Maria

Deum
injuria

nec
dicit

passum
corpus

conlumeliis affectum

^.V-*^^

iw

^V-<

jsa^as
.

joai

^au^i-o

).j4.k^^
]

)c9i

\i

.1^0.2

^aio2x.<]

]aiJ^9

Mt

4V

)j]

]ZaukJ]9o

]Zo(7u^9
]Sn a1>
wLieo]o

{.I^^Ci
]oin

^9U>i-opo

091

)j.laI:;^.A.:^9

_<VA.l:k
]'fPO
)ooi

<n.<^^
*ia
)..**

P
)}

]oi^
.

i.)o

]f.p

]-^aar>7
.

](7u^?

]i~s

a S?

)J]

]jJ3>

OLriO

\.-]l^]

fS

^'i^^^eiJk.

\Ls]

.(sic)

oit-s?
:

ovIiaAi:
)]?

^-VZ^^
atr^

"'"^^'
).<**

^"*'

^^^?
2\J]?

).^-2:kas
).sj.s

]9i.^?

4V1
).]

091

Xfs]

]u*.aj?

]i.i::^

rr^^i^s
_s9io
'^O.A-t

'<^?-<^]

>0| Vi*>vin?

.iffa^a^
)

_ ^O^^O
.

v-S^^]
'^t^-*

]91.^?
|oi-^

]i~S

Mi

4V
fM

>0.*i^
.

O^?
al^?

i^
i^^]

]910

i.:^.^;]o

w^M

]9i.^

^i.u]o
)J9i

9ii~s

oL.)

^^-?

a.iik?

>alii.:^

a)

In COd.

"iol

091

^^?

JACOBI SARUa. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

159
ciini

non ex nobis
vero
et
a

luisse
lisec

....

el paucis

inlerjeclis

(i)

qui
sese

vult

curiosius

inquirere

expellit

Ecclesia

dimiltit
haec

ne

amplius
esl
,

ingrediatur
qualis
altera
in

ad

ipsam.
fuit

Interlectio

nova

plane

non

unquam, eo quod
siniul

interfeclus

sit

subsislens

divinitate

et

humanilale

perfeclus

ac
et

integer.

Integrum
descendit

enim genuit
Denique,

eum

uler

virginalis,

integer

ad flumen baplismatis sui etc...


iisec

quoque digna sunt quse animadvertanlur


virlule

(2)

filius

Dei surrexit e sepulchro


ei

propria

neque
hanc
ipse

iterum morilur aut mors


personaliter
et

ultra

dominabitur. Nisi enim

naturaliter

admiscuisset
fieri

naturam
ut

mortalem

cum

immortali

non

poluisset

morerelur utpole corpore expers, neque corpus potuisset


sine ipso vivere
{vitce reslitui).

Omnem

ignominiam, pas-

(1)

Fol.

500,

col.

2^

fft^

'^Qi.J

|3?

<julio
)oi7i

l^fjio
{])

U,^
^"^

ILqJ
U-^-s

*.

nZa^)
.

-SoZ

jooio

l-^r**

,_la^A.^o

r*-^-^
l^inJ.^
l''

].Za_Aj)^o
)cai

^ZoolX^?

(j.^o\
(2)

ai^iQ^':^^^
oOO verso
coll.

t^i ).l\n\4'Vo

Ibid.

fol.
:

et

2'''

gi

A=iT?

)l*nJB

]'fCi.>

,-^
jis)

>cuo
Z]:ic

)aO^
)1

JTLS

v.^-wjk^

)Za.io

^oZo
Ol^vi^

..<i)^
.

)]fS
"^
._:sD

Z|.:sO?

).lls

)J(31.^
')ooi

)i^
.

r^-^-^

'^*"

^a.:sal?
)o<n

).-^
]i.^

P
)ls)

^(JiOfii^s
..

l^l^
}])

)j:^
)..A^o

|=.V..>^

A..

)Za:^o

)i^^

nJ:^

.1)

In codice 231

legitur

Zooi

160

CAPUT

II.

siones el

mortem sine mutalione gustavit filius vivens in humano quod assumpserat, et vicissim omnem corpore
est

gloriam divinitalis sine variatione largitus


pori

Deus cor-

quod acceperat

tilia

David.

Non

poluisset

eum

oculis

conlemplari quin corpore esset indulus, aut manus

eum

tangere nisi in corporali natura. Neque nalura ignis hujus


visibilis,

quam

in tui servitium esse jussit Deus, ex seipsa


tibi

et

per se est hujusmodi ut

ostendatur;

fieri

nequit ut

videas ignera solum, et


alio
tibi

quamquam
sensibili
,

realiter sit, sine aliquo

tamen

non
rei

est.

Ubi non communicatur natura

ejus abdila

alicui

non

videt

oculiis

igneni

hunc creatum. Quomodo


factus
est
filius

igitur

ignis vivus divinitatis ap-

paruisset hominibus sine corpoie ?

Neque ideo, quia homo


esse

Dei,

desinit

is

Deus, prout

slulti

f^oi

^fSi

,-l>c

wfuoJp

^h^f^

l^tJk.

'.Ciffi^

)t-^
.

jSS^

).1*S

~^'7iaJytfjL'>

2.o<n

U^^
)rf)

i^

UA.A^a.^ r^^>^
..

'^'^
'^.^

^st"

-^o^

^lr^I?

U^)

>^a.AVi A/^
.

r^?

)-^^

HcJ?
(TL^o

\Xt^

v^^

|aM^
oi.^

^(ns^.|

U^]

olI^
b^]
{]

,^n .xV^

I^all^

IV^-^?

Ush(xs

(tL>Zl|

)}

v^

>C|.:;>o

|\S^
j

oL>w..|

^^
i]-^

fso
{]?

).^^^ ^^'^^
]L^fSi
:

^""'

(n.lLA.s

^ZoI:v^|

<'

^91

Jn

|?al^
]LjJk

)l

iS
]iQ,2

oi^

]i

)Zo(n.!^9

r:fr^
2o9i

r^\

)t~^
li-s

r^^
]^]

)..4.1JLlAbk
looi?

)_*a.*kC:o

)<n.^?

V^uic

wCoZ

a^o

a)

('.0(1.

-251

Zo3i

If.^) sino parlioula

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

161

quidam
el haec
verlit

sibi illudentes
ferri

{naturani)
in

in
illo

opinanlur. Si ponamus substanliam flammam immitli, hanc illud absorbet,


tota absorbelur. Hsec
,

tolo

abducit et con-

ferrum

in

calorem

ac efficilur

ignis

quin ferrum

quod suum proprium


natur,

est ullatenus amiserit.

Flamma adueslque

admiscetur,
,

conlemperatur

ferro,

totum
fer-

ferrum

lotum ignis,el

unum

lantum. Neque amisit


ignis,
esl in
in

rum naturam suam quia factus est naluram suam deposuit quia elflatus
vantur naturae, ferrum
misto tamen
et
scilicet

neque

ignis

ferrum. Ser-

et

ignis
iilo,

sua veritate;
libi

temperalo hoc in

unum

sunt.

Porro in hoc spectaculo quod ante oculos luos versatur, conlemplare


et aspice

supernum illum

et inscrubitabilen!

El

si

naturis inanimatis et mutis ita deprehendilur, quanto

o^?

\Uijo

ci.rie|?

''\^z]

ooi

]ai.X
13li.s?

o^
ix*^
qoi

;|ZL^3i\>N
.

'\}i.?

oaU)

ci^i^LS
.

ai.^ki

jsNrl^
ail^

^crio

si^

^I^S
|,^]
]iaJ

jZnVitSn
.

m\

}.a.sai

ws]
>lai

ou^
^s

^m
]ooio
^91

]oai

i-So]

ai.^k^9

.-

OLS

i^l.^O
091

ULS fMO

]^ *\iS
]9aJ
oiJ.t.s

OLS

{JX*^
*

9n

^V^
:

0L^k2O

{llt-^

OL^^O
]]o

]7aJ

]ooi9

^\fS

]oai

fCio]
}]

ov2
'.

'h M=i1Z]>

^02^
l'>J

aiXk2

]7aJ

^]

^-Hr*'
|.mo

r=>

^Xr^

U^ ^r^
t

<^ ^]
*.

JJous
]oi

)Joi

.^-*1.:ao
>Of.o)

tSt*

^fSaiLJ^
.

^^ll^
]])
]

]o1^

{JolA
? t)

^pnS
]

tSs

oinl^
i.A

'^V^<='

..

]jgi

M^n A>

i>4.-f.tk

^A

^t-lS

a)

Cod. 251

l^

^^]

b)

Cod. 251 ).^r*tO

21

162

CAPUT
iii

II.

magis

lllo,

cujus naluram
,

non novit ullus?

Si forel

ferro el igni sensus vilalis


ignis el

parliceps essel alterum alterius


illo
,

ferrum

quando hoc ab

adsumitur. Ast Deus


per hoc corpus

qui in assumplo corpore vivens esl

omnes

passiones in persona sua toleravit. At forsitan dices quod


ignis
,

ubi in

ferrum

efllatur,

ex eo revertilur, exit et

separalur, el quod islud remanet


res sese habet
in
,

solum
;

verum non
tu

ila

o insipiens hserelice

nam omni momenlo


,

eo [ferro)

absconditus

est

ignis

quanlumvis

illa

separes. Si attendere velis,

minime separatur

ignis a ferro,

sed in hujus medio consideranti abscondilus patet et abdilus. In eo

enim momento quo juxta tuam sententiam, in


versalur,

ipso

minime

ex

ejus

{ferri)

medio

tibi

si

volueris,
in
illo

generabitur,

atque ejus impelus probal

ignem

vere contineri.

hcLlo

}}lr^^
]Jiio

]^^
^li-so
1"*-^

^^^""N^'

^^*"

^^
]9i^

^
^s]

f^L^ici
*.

]^aJ

'Zsoi

aib^Za^

v_aiaj9
.

]t-^;^-^

>dkOiow]?

qi>N^Sn
I^,M^Z]9

(7L:iaLo.a

^V^
]'aJ?
.

].Mm
t-^]-'^

^ctu:^
^.i0
).aqi

i^
v.AJo

{^lr^s

^t^noiSM^s
.

oO.^

]^'fSo

}.n1
).ls?i

lii^j

\Lija
*fl?-v

])9i

oL^]
(TLS
a>i

o^

wj]

^M>f.3
b]Jt.

031

.f^
<^

'\.2.S9
]oai
)]

L3]

ovll^o

)-^r^

>

.Va^iWViN
:

^t-*.^

),m-)

(7ia^^
)-^r-^

)]]

<^1^9
]^:

^]
J
,

ai^L^]

ous

a^?
on
r^

covs

i^ul)

)|.2x*^ ,5'.
r*'r^

oio^
1?

^^
<')19>^

.'

^|i..*i-^

yi'

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

163

Esl

aulem
quod
ille

illu(]

intelligenli

typus

praeclarus.

Alte-

nuatur

impelus ejus

ut

sine

limore

liomo
in

accedat

ad

opus
Ila

illud

perticit et

opcralur ignis

ferro e.xislens.

Nalus

divinus qui inlra corpus esl, cmollit impe-

lum suum, et per corpus manus eum appreliendit. Nisi enim impetum llammse attenuasset, quis unquam posset
quidquam
pore
,

in

quo residet
,

apprehendere?
divinilas
,

Nisi

in

cor-

ut ita dicam

parva
valeret

fleret

quae

unquam
in
in-

creatura

ad

ipsam

accedere?

Quisve

posset
et

manu sua apprehendere ignem


comprehensihilem
?

divinilatis

vivum

Doctrina catholica luculentissime exponitur ullimis verhis,

quibus auctor ignis et


,

ferri

conjunclionem comparat

cum unione naturarum


alio

divinae et

humanae
ulrinque
,

in

una Christi

persona. Asserit enim igni et ferro, quantumvis

unum

ab

absorptum

fuisse

videatur

naturam suam

retineri et proprietates,

et porro

flguram archetypo coap-

w^j)
m.c>

^)'fL2
fS>

)Lt?

|]p9

m^^SL^

]^r^
<^i-^

sL>^)

'^r^

'^('^'^'

^r^^
)pi
ooi

.)i^

Q-^?

)^OCTlX?

^)

)a ai^

V a.<
r^

dila^
>0|.:^

]c<n
?a-^)~3)

^]-i

'r*-^

i^

^^^

0L

i->r^

]cm

],J^

oi^

)L.*'^

^
|.\^s
.

91^

vi_o0?
^s^l^
)j?

)cn
)ct7i

>

nm

_^
3-^
)?Qj

)i.^

<yft-t]s

].^

)nn\-^

)Zc3i-k?

]t^

a)

Cod. 251 ws)?

, ,

164

CAPUT
,

II.

tans

adjungil

ila

forliori

in

duplici

Christi

substantia

obtinere. llaque, juxta


et

mentem Sarugensis,

naturse divina

humana

post
et
in

impermislse

unionem hyposlaticam integrse manent, incoufusa; quod est ipsissimum dogma


,

cathoiicum,
obiter

chalcedonensi synodo

defmitum.

Hic

moneo
tamen

eadem
alio

ferri

ignili

simililudine

sacrum

Incarnationis dominicse mysterium illustrari a S.

Maximo,

qui hanc

modo
ille

applical

(i).

Tandem
ubi
et

locus etiam

Jacobo

Christus

dicitur

mortem perpessus m sit; notum enira est a Petro Fullone, aliisque qui monophysilismum in Syria proraovere sluduerunt, trisagio
, :

maximopere allendendus est ignominiam passiones corpore htimano quod assump,

addita fuisse haec verba

qui crucifixus es pro nobis


(2)
;

quibus divinitatem ipsam passara fuisse edocerent

ab

(i)

Cfr. S.

Maximi

confessoris disputatio
,

cum Pyrrho
101.

apud Migae,

patrol. grcBc. tom.


(2)

XCi

coll.

537
II,

el 340. Cfr. col.

Hefele, Conciliengeschichte,

447,

ita

sententiam hanc ejusque origiPetrus, von


,

nem

exponit

Ein

Monch von Constantinopel,


,

dem Handwerk,
{

das er auch in Klosler trieb

yvacpeuq

fnUo

der Gerber

richtiger

Walker
,

),

genannt, wuszte sich bei Zeno,

dem Scbiegersohne
,

des Kaisers

l.eo

in

besondere Gtinst zu selzen


Orient erhielt
,

zog mil diesem


,

als er ein

Com-

mando im

nach Antiochien
,

griindete daselbst mit den


hier vorfanden

ihm geisterverwandten Apollinarisien

die sich noch

eine starke Partei gegen den Patriarchen Marlyrius und bereiteie diesem
zu viele Widerwartigkeilen
,

dasz er in Biiide seinem

Amte

entsagte.

Peter Fullo bemiichtigte sich

nun

selbst des Sluhles von Antiochien

nnd

schob zur Befesligung des


die

monophysitischen

Parlei in das Trisagion

bist.

ein heiliger Gott), der du fur uns gekreuzigt worden Man kan zwar per communicationem idiomatum ohne Ansland sagen Gott ist gekreuzigt wordeti, aber wenn man das ^dioma gckreuzigt mit dem Rufe ter sanctus im Trisagion verbindet so musz die Meinung entstehen als ob mit dem Sohne zugleich auch der Valer

Worte

und Geist am kreuze

gelilten

halten. Fiir den

Eutychianer war eine


'>

solche

Ausdehnung des Leidens auch auf den Vater und Geist consequent denn nach seiuer Meinung war in Christus nach der Einigung nur mehr cine, die goltliche, Natur vorhanden , die er gemein halmit dem Vater

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

165

hujusmodi aulem doctrina alienissima sunl


quibus Deus non
in

Jacoiji

verba,

propria nalura, sed in assumpto cor-

pore passus asseritur.

Ampliori disciirsu opus non esse arbitror, ut catholica


Jacobi nostri sententia in
pra;t'atis

ejus texlibus rata

omut

nibus
Chrisli

habealur.

Quos
,

palel

eo

prsecipue

spectare

divinitatem

et

Verbi divini

cum humana
stabiliant,

natura

intimam alque indissolubilem unionem

quamnatuinferat

quam
rarum

interim

aperte

et

dilucide

adstruitur eiiam

distinctio.

Hinc forsan haud injuria quis

Catholicis ea tempestate in

Mesopotamia
vel

ubi Jacobus dege-

bat, conlroversiam adversus Nestorianos

maxime

exarsisse,

Monophysitas vero
discipulos.

ibi

adhuc paucos
et

nullos nactos esse

Re enim

vera, hujus haeresis in Syria coryphaei,

Xenaias, Petrus
chiae,

Fullo

Severus, Hierapoli

et

Anlio-

ad

occidentalem

Euphratis

plagam

errores

suos
vitae

sparsisse
S.

noscuntur, idque non


,

nisi

extrema parte
lucubrationes

Jacobi

quando

is

plures

suas

procul

dubio jam

dudum
,

absolverat; contra historicis documentis


in

cerlum est, Nestorii asseclas mature


potamia versatos
in

Perside et Meso-

ipsa civitate Edessae,


,

non

nisi

pas-

suum decem
celeberrimam
sectae

millibus a Saruge distante


,

scholam habuisse
Haec
fuit,

in

qua Barsaumas,
fuere,

Acacius aliique hujus


saeculi

patroni

eruditi

medio

quinli.

autera schola anno

489, imperante Zenone extirpata

connivente,

uti

videtur, Cyro episcopo, qui


,

dum

zelo

impru-

denti haereticos insequerelur

sibi

ab altero exlremo salis


;

haudcavit, atque in monophysilismum prolapsus est

eum

und Geisle; wenn dagegen der Diophysil sagt


)

GoU
im
,

d.

i.

der Sohn

Golles in

isl
,

gekrcuzigt ivordcn, so sezl er


niil

ijei

Flcische, also nicbt

dem

was er gemein hat

deni Vater und Geist

sondern

in dera,

was er mil uns geiiiein hat.

166

CAPUT
fuisse

ir.

lamen asseclas nactum


iion constat;

mullos ex aliquo hislorico fonte


,

demum

temporibus Jacobi Baradaei


,

i-^??eLS,

Graecis

T6iiv'C,cd.':ii

appellatus

quo Jacobitae nomen suum


potenliorem
constituerunt.
obtinuit
,

mutuali
Is

sunt,

sectam

ipsi

autem anno 541

episcopalum edessenum
si

(i).

Quae senteatia seu potius conjeclura


bris

placuerit

(tene-

enim

non
et

carent

plura

quae
)

ad istarum
,

haereseon
resolvi
dif-

originem

progressum

spectant

commodius

poterunt nonnulla quae in scriptis Jacobi Sarugensis


ficultalem facessere videntur.

Reliquum

est, ut id generis

praecipua

examinemus

singulatim.

Alia

reperiuntur

in

prsecitatis, alia

deprorauntur aliunde.
ADVERSUS ORTHODOXIAM S. JACOBI EX EJUS SCRIPTIS PETIT^ DISCUTIUNTUR.
,

3.

OBJECTIONES

I.

Vidimus supra
immortali.

(2)

Filium Dei ex Jacobi sententia,

PERSONALiTER ET NATURALiTER ADMiscuissE uaturam mortalem

cum

Porro

hujusmodi

loquendi

formula

aliqua expositione indiget. In primis

quod

attinel ad

usum

verbi miscendi

non ea solum

vice

sed passim eo auctor

unionem hypostaticam duarum naturarum designat; atque


hodie,
lita

cum
,

lingua theologica controversiarum lima perpoa

est

vix

catholico

quopiam
notat
:

sine offensione posset

adhiberi.

De hac formula,
,

qua3 apud S.

Ephrsemum
est

pariter

occurrit
in

sequenlia

apposite
(5)

Stephanus

Edenensis

vindiciis

Maronitarum

sciendum

quosdam

(apud dubium movisse de Patres Eutycheti anathema eo quod S. Ephrsemum ) qui commixtionem in duabis Christi Domini dixerint
voce
commiscuisti
,

^w^i^

naturis

admittebat
videsis B. 0.

unam
11,

asserens

ex

eis

conllatam

(1)
(2)
(5)

De quo
B. 0.

pagg. 62 seqq.

Pag. 159.
1, 81.

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.


(t

167

naluram. Unde

factum

esl

ut

quidam

librarii
,

ilhul

vocahulum permutarinl
terio

in istud

^r^

conjunxisH

ut in

exemplari Jo. Abaidi episcopi, quod exstat in monas-

Ras-Nahrensi
imita
ul
,

in

oppido

Eden

scripto

Graecoriim 1859, Christi 1548. AHi vero in hanc


Zy-.-zl

anno vocem

est

in

codice Jo. Nemroni presbyteri


qui
in

scripto

eodem anno

raonasterio

Canubinensi

penes nos servatur.

Yerum dicimus hoc vocabuhim omni


;

prorsus suspicione carere


quse

dicitur

enim de quahbet
qui conjungitis
et

re

cum aha
et

conjungitur, vel communicat, vel unitur,


lll (i)
:

juxta illud Isaiae cap.

vce

donium

ad domurn

agrum agro

admiscetis;
scribit
:

Aposlolus ad

Hebraeos, cap.
Chrislo

13,2
,

(2)

commisti

enim cum

sumus

si

tamen a principio usque ad finem hoc

verum testamentum firmum relineamus.


sis

Ilem Sarugenhumilitate sua


ipse

hom. 66 de

feria

Emmanuel similis in magna gloria similis


et

V mysteriorum quum facius est nobis


,

Patri suo

sit

assumpsit figuram noslram

miscuit se inter nos {^^J^), similisque nobis factus est;


ut

descendit

nos

in

sublimem

regionem
in

ad

Genitorem

suum
zaro
lcCTi
:

erigeret.
filius

modo dicimus Altissimi seipsum cum


Simih
Sic
,

hymno de Lacommiscuit

infimis

w^lx.4

ut

eosdem in sublimi regione sua

gloria

commisceret.

demum

secum in loquimur de commis-

tione

pharmacorum

de harmonia

cantuum
et

de

con-

junclione
hujusraodi.

angelorum

cum

hominibus

de

rehquis

Hucusque Edenensis. Porro de iegitimo hujus

et simi-

Hum terminorum
vius
,

usu

fusius

disserit

Dionysius
ubi
,

Peta-

de

Incarnalione

Hb.

111,

cap.
in

2,

recensitis

vocabuiis

quibus

unitio

naturarum

Christo

cathoHce

(i)

Vulgata cap. V,
Vulg. III, 14.

v.

8.

(2)

168

CAPUT
,

II.

significatur

ila scribit

reliqua sunt vocabula quae


et

sunl

ambigui magis
(il^iq
,

usus

in

majori
et
,

conlentione

versantur
latina

y.pdat<;,

dvxy.pixai(;
,

similia,

quibus
(i)

respondent
alia.

mislio

mistura

commistio

et

ejusdemmodi

Dicendum
et

est istas locutiones esse

ambiguse significationis
tentise

per se optime congruere sencupido.


naturae

catholicse,

Asseri

enim
,

potest

maxime si absit contendendi Verbum divinum permisceri


hanc
,

humanae
intimam

qua
et

tenus

in

unionem

sibi
,

assumpsit
affectus

hypostaticam
regit
et
sibi

hujusque
proprias

actiones
adscribit.

passiones

Cavendum

solummodo
in

est

ne imago, quoe

hac miscendi voce statim

occurrit, ad ullimas consequentias deducatur, ac perpetuo

promptu haberi debet, voces, ex humanarum rerum usu


,

ad divina significanda adhibitas


et

necessario

mancas esse

imperfectas;

altissimis fidei

quod tunc praecipue obtinet quando de nostrse mysteriis sermo instituitur. Hujus-

modi autem vocabulorum sensus tum ex usu Patrum, tum


ex ipsius qui ea usurpavit ceteris loquendi formulis deter-

minandus
sectanti
dici

relinquilur.

Age vero hunc


qua

sanae critices
a

canonem
integrae

manifesto

liquel

mixtionem
,

Jacobo Sarugensi
naturae

pro

unione

hypostalica

duse

et
in

inconfusae in

Chrislo perseverant. Etenim


aliis

omnis quae
iis

hac formula reperitur obscurilas ex

ejus dictis,

prsecipue quse ex Joanne

Marone supra recitavimus, plane

evanescit; quod autem ea in manuscriptis Jacobi carminibus


reperta adhuc
ritati

detrahi
in

opera

minime fuerunt, nihil hoc ipsorum auctopulandum est nam neque omnia Jacobi et si quando textus a codicibus asservantur
;
;

Marone producti ad
nuerunt
,

tractatus

etiamnum exstantes

perti-

fieri

poluit eos fuisse a vafris sectariis consullo

silentio pressos.

(i)

Syriaca aulem |1

^Nn

tt

?^}-^

k^la^

JACOBI SARUCt. doctrina de incarnatione.

169

Celeroquin
doctrina

mentem Sarugensis non tanlum


,

generalis ejus

declarat

sed ipsa vox

unionis ab eo inlerdum
sint haec ejus

ut mixtionis

synonyma usurpalur. Exempio

verba

(i)

In ulero Virginis efforrnatus fueral

bominis

Dominus,
raliter.

et in similitudine

hominis ipse nalus

est corpo-

In sinu Marise naturas ad unionem perduxit, effe-

citque

ambas
ex

esse

unum,

sicut scriplum esl.

Porro

unum

inteiligit

de personse, non vero de naturarum unitate, quod

patet
facti

subsequentibus

(2)

Christus ejusque Ecclesia


alterutrius

sunt

unum

corpus

sine

mutalione

in

utero casto qui a mortali cognitus haud fuit, alque perso-

naliter miscuit
,

eam secum in sua divinitale. Tandem plane excusatur auctor noster exemplo aliorum Patrum qui idem miscendi vocabulum de unione hypostatica orthodoxe usurparunt. Supra Ephrsemum Syrum
vidimus; graecos piures nominaL Pelavius
vero
citari potest S.
(3);

apud latinos

Petrus Chrysologus, in sermone 142,

(i)

Ex sermo}ie
quadrat
.

alio de

eordxw composito a
,

sanclo Jacobo doctore

qui

advcrsus
'^

hccreticos

seu

1<n.^
-.
,

'Z^^?
^nin:^

Mr**]

V)Sn

l^o^

^>^nV

>n

mSo

)1^V>Sip

>^iVi\
,

r.*^]?
:

Textus cilalus legitur


:

in cod. vat. syr.

117,

fol.

68 verso

la

columna

>?)?
.

oijio

)ooi

>a^^)
>o?)

)^o.s

1^8^.00

^Pi-^
\iiOs>\

.iaiDj^

)r^-^

)^)o

>>

wCu^ls?

r^

.oai.^Vw^

^)
)

fSl^o

(^)

i^X^Ojk^

)J?

ila^a.^ i^

oom

oi.^r^o

ttt

aiZoai^^^
3, cap. 2
,

oi.la^
i3.

oujv^

l^) SnrL l fio

(j)

De incarnat.,

lib.

22

, ,

170

CAPUT
:

II.

de annunciatione

audislis,

inqnit, iDaiulita
rnisceri.

ratiorie

in

uno corpore
II.

Deum honiinemque
esl
difficullas
in

Altera
y-aff

eo quod scribit Jacobus

humanitnlem

et divinilatem personaliter et

naturauteu
in

fuisse adunatas. Dicat

enim quis unionem naturarum


fuisse

Christo
in

unoaxaacv seu ^lioa.ix factam

eo quod

una tantum persona utraeque subsislunt, catholice vero


esse

nefas

eam xara
ul

^irjiv

seu i-iJ-^ appellari


et

ne ipsovideantur.

rum nalurarum
Cui
nulla objectioni

confusio
,

unilas
fiat

ila

adstriii
,

recla

responsio

suffecerit
el

non-

de
;

loculionuin
hic

istarum

significatione
ipsa

usu

moet

nuisse

non enim

tam vocabula

quam sensus
,

notio vocabulis attributa attendenda veniunt. Theologis

nunc
inli-

communius mutua naturarum

in

Chrislo penetraiio
y.aB''

ma

pervasio et conjunctio, unio hypostatica,


lestatur

vK6ixa.au^

audit;

vero Euthymius
fuisse
at

(i)

S.

Cyrillum
in

Alexan-

drinum primum
accipilur,

qui

hanc

locutionem
,

dogma
non
adeo
dicta

caiholicum invexerit;

non eo sensu
Cyrillus
:

quo nunc passim


ipsi

eam

intellexit

vT^o^xaatc,

exprimit supposiium et personam, sed rem aliquam reapse


et

solide

non specie tenus tantum, exstanlem


sit

ut

unio

hypostatica

nnio

vera

realis

proprie

naturalis ac substantiva,

non autem mere imaginaria, ad-

umbrata
logi

aut moralis ea

quam Neslorius somniabat. Theoeffeclu

autem unionem vocanl hypostaticam ab


in
in

seu

termino
divina
,

quem
,

uniiio

redigitur, a

persona

inquam
subsistit,

qua

peracta unione, natura

humaua

Atqui neutro sensu fides catholica non declaratur aptis-

sime,

et

quod rem

attinet, uterque

apprime conveniunt;

nam
(i)

si

unio, qua naturae inter se copulantur, vera est et

Eulhymii moiiachi Zigabeni


1555.

dogm. panoplia

lom.

I,

lit.

7, pag. 24.

Parisiis

, , ,

JACOBl SAKUCt. doctrina de incarnatione.


siibstanliva
,

171

necesse etiam

est ut

una eademque persona


repugnel ex

regantnr, cura noiioni personalitatis oranino

duabus persouis aliquid verc


Porro per se
nihil

el

realiter

unura couflari.

impedit quominus hujusmodi unio naluunica natura


;

ralis appelielur,

quamquam non
unitio
, ,

ex.

duabus,
constet
relalione
sive

sed duae post unionem exstiterint


fueril

naturalis est quod vera

haec

naturarum

et

non

lanlum

sola opiuione et appatentia

vel

exlerna (juad.im

aut

habitudine

quo

ilernm
(i)
;

sensu atque

'ivc^aiv

fjau-nv

a\Y,Bnv
citra

usurpabat

Cyrillus
,

ita

quoque Jacobus

omnem
sive

suspicionem
,

nos argumento
hJiXj^

imo optimo adversus Nestoriaunionem hypostaticam factam fuisse dixit


,

naturaliler

y-c(.-a.

(pvciv.
,

Ulrura
y.aS'

vero

vocem
juxla

^j^3.LD personaliter seu hypostatice


S. Cyrilli

ur.oiraaiv.^

senlentiam,

vel

potius recentiorum iheologorum


liquet ex contexlii.
,

modo
priori

intellexerit,

non

salis

Equidem
id

inspecta aetate qua haec scribebat

potius putarera

eum

sensu accipere debuisse

(2).

111,

Gravior
sua

videtur objectio ex duobis Jacobi


esse

locis

petita, in

quibus scribit non


tribuenda.

unicuique naturw in Christo


ex

propria
melius

Ut auleni

contexlu
licet

qusestio

perspiciatur,
voiui.

textus

integros,

prolixiores
cle

hic producere
et

Prior legilur in carmine


:

Qso-6yM
auclor

contra

scrutatores

postquam

animadvertit

Verbum {incarnatum) propter ipsam suam altitudinem non fuisse a muudo intellectum (3) el pluribus asseruit
Vasquez, commcnfar. in
lib.

()

Cff.

Zp.S. Thomce,
i.

dispnt. \l,cap.

7>,

et

Petavius, dc Incarnat.
(2)

5, cap.

Posteriori tanien sensu


.

hanc locutionem accipit

S.

Maximus apud

Eulliyniiuu) in panoplia
(3)

par.
col.

2,
2
:

til.

13.

Cod. JIT,

fol.

69.

, ,

172
nisi
gr;lia>

CAPUT
iliviiKC

II.

iioii

impnlsu Deiim
,

posse

agnosci
(i)
:

sul)

liumili

Chrisli haliilu et vila

ita

(lemnm
ecce
et

pergit

lides

oniues

ejusmodi olTensiones {ex Chrisli

passione

maxime derivantes) conculcat et spernil; Dominus meus tuo exdamantem audis


:

eam perpeDeus meus


!

quaulumvis
afllictum....

hunc

aspicial cuiictis

corporalibus doloribus
(juiestiones

Doclores

superbi

proposuerunt

carnales, quibus fldei sinceritatem macularuul. In naturam

unicc inlenli
Filii

protnlernnl

sermones

scandalo
:

repletos

historiam naturaliter e\ponere cupientcs


,

(inomodo,
is

aiunl
(|ui

potnit in ulero

parvo

unius palmie, inhabilare

loca et spatia

magniludine sua transceudit? Inlantulus

qui

cum

iufanlibns replat
accipit
el

Deus non
robur
,

esl

et qui
esl.

paulatim

incremenlum

is

Iionio

Deo enim

(0 Codice 117,

fol.

69,

col.

5"

El

inli';i

fol

Gi)

ver.so

:)-..J-j_^
.

\i]-Lk,

'^i^ Ir-^
aia,*tJ0

Ir^^

]Zal^oi?
t\S''?

cTuSi-A>

>')]]3.^so
oi.lt

Uils

|'i-^l^

c^]o

'i.llar>

]Z^1
.

Iho?
)

]jL'>^}
1

isst^
001

1-5^
]c<n

^=-1?
1^''^

oiLmO^^^

a^^
:).^i.^
'^--

Sn

4.?

sLs

]j:^^
_io

]4Ui
^'ij
>c:^

U^
U^
)oai

^^]
^'^^

^ ]

V"

).saffi

oai

)3uX
)o(ji

oii.

]?ai;k)ocn

.asu.?

]i^iA
]Jshjo

ijLifSi
nisi

'^^!.--:^

i')i')

Ex

iusce vocibus

lum

(laucn vcstigia supcrsiim in codicc.

JACODr SARUG. DOrTUINA

I)E

INCAKNATIONK.

17:{

compelerc nequil
ergo
iste

iit

nascaliir aul crcscal,

(luandoqnidem
esl.

nalnra cjns Ininianis incrcmcnlis superior


naluris quai ipsarum

Trihualur
lo(|uilur
lioniinis
,

propria
ol

sunl!

Sic

doctor.

At vero, sapias
Dciim
;

agnoscas
huiic
el

liliuni

simul
doctor

esse

occludas lonlein
amariis
(jsl

venonosum
relle

insensale!
ila(|iic

enim

plcnus

dra,

conis. Sinas

dclliicrc iiigenlcm

lidci

scaluri^incm

ex

(]ua

mundo
,

rcnovalo

prosiiiiinl a(|ii;c vivilic;c. IJiiiis


sit

est

Christus

nefas proinde

ipsnni in parlcs dividere, quia

ad ipsum aHjue
luris
pro|)ria
in

pcrtincnl

ignominiosa
altrihuas

et gloriosa.
,

Si

na-

sua

dislinclc

sequilur
in

ipsnm
lcrris,

Verbum esse
inferis
eril
,

excclsis, pulvcrem vero


in

nostrnm
,

Ipsum cum Palre hahitare

nuhe gloriosa

iios

vero

in

uhi a vermihus corrodiniiir. Natuia


ct

Domini vivcns

immensa

luminosa

noslra vero pulvis eril, el cx

cin

)ai^
\Laa
.

ws)
]-fSja

|-4J)

OTj.i)?

^'^?9)o

^A^j.io
^clsjo
j.i*j.V?

-.

]Zf^c
)^i-^

)jxu?

)J:.dt::iO

Xl^^Z
.

^-^?

\k^o

).:^.^
.'^
)-l?7

)Zalla^(n?

]t^h
rnXiO
.

'

].3i\

]^fM

)Sn\S:s
'^

\ 'i 1 t

)..*..<&

)-^?

]ZoAUlS>
.

^s:o^

qo

U
^)
.^-^)

)^ttVn4.o
L-).i-y-.

)^.^l.ik'

'Ti.^??
^)

^ZA
^'^^

^eoi^-?
)(no

).liili.

M*i?
.

"^^

vr^^
,..>.

^..^^^.ttSO

^iCOfS)

o<p

)rn

oi?a^

li^j.^

)~MAa.A.^

]f.M,

qoi

)79iaJ

)llcc

\cho

]om

|.^

i-^r^?

<n.l..

174

CAPUT

II.

pulvere

cnm

sit

in

pulverem reverletur. Ipsius erunl


,

cel-

siludo et virlules in regione sublimi

nostrum vero sepulipsius


;

chra subterranea in foetida profunditate.


Proprietates naturarum hae sunt
:

Verbi esl vita,


si

nostrum

vero mors et ingens


eliani posl

miseria

et

propria sua

permanserunt
nisi

advenlum, quare ergo advenisset


Similiter
si

sese revera nalura^ nostrae admiscuisset?

nostra

permansissent

nostra

siculi

eranl
Si

lunc

neque

possemus per ejus adventum


pria sua

vivificari.
,

enim
in

ipse pro-

non

largilus est nobis


,

tunc non abstulil iniquinoslros


sua

tatem

nostram
,

neque dolores
scriptum
est.

persona

portavil

sicut

Manent proprietales natura,

rum? Vilam
noslrum
dic

ergo Deo tribue el nobis mortem

lulumque
conquie-

corruptum esse suoque

in

pulvere

\^a
.

nVQ,Sa

\^h]

'iLt^Z?
\.iis.\

If-iSLO

,;-^?o

i^)

^^t\gi

Ls]9

]bji^^f*!!,

\s)'i

lla^o
^s]

|Za^
r-"^]
)J

^^90
3i.!:^rf7

\lt

m.^9
o,(nj)o
jJLia::^

I^)

i^

i3i^,<99

.W.J^4Z)
.

^lliis

)Z)

^olI^^)?
.

>f^]

t-^)

\?

rr-^-*?

'-^oZ

Jo
U^l
opij)
U-s)

^\^

)^9
)]

aiI>^Z\:so

^;^
iTi^

^l''^^
tn.^??

^^Oi^
.

Va^
.

_S(n..*JiO

wa.*2:o)?

I^s)
).llal:;i^

oi^aXos "^.o^ \^\^


^)}
)u.|Xi4u
).Xm

''^^Mf]
)(n.^)]
^a.^

)Za^

.-^

70.^0

oi.^|.>

3)

Ad vocem ^i^JJ^JiO
aliud

sigiium in codice conspiciUir, cui

in

margine

res-

pondit
Hsec ad

cum

vocula

_?

atramento

alio

ut mihi

videtur conscripta.

compiendum melrum

necessaria erat.

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE. visse; Dei vero


filium
si

175

in

excelsis gloriosum
ita

cum

eo

qiii

ipsum
verax

misil.
ille

Quod

res
:

qui

dixil

tradidit

qiium
fjgurae

eum non

tradidisset.
,

mendax ergo fuit suum pro nobis Quorsum igilur omnes typi et
se habet
,

fdium

proplietarum

el

ubinam

tota

lidei

noslroe spes?

Accommodat deinde
Elissei

Incarnationis myslerio mirabile illud


,
,

facinus
,

tem
rei

projecit

IV Reg. VI 6 qui lignum in torrenquo mergente elapsum e securi ferrum in


,

altum attolleretur

el porro subdit

(i)

si

ibi

unicuique
,

proprium suum

Iribuisset

superius haesisset lignum

ferro reliclo inferius, juxta propriam cujusque naturam....

Yerum ob figuram Filii Dei quse ibi subministrabatur mersum fuit levius et gravius super aquas fluctuavil. Filius Dei ad morluorum abyssum descendil homo vero
, , , ,

abjeclus usque ad

celsitudinem Palris evehilur....

Factus

01.^0

N^
001

>0^

{.^O-iJbari

)).

)i3L^

i^o
Jo

Vf^i-^
)J

^:^!^'

^oI^Jl^
qi(

^ai

_oi

[_:

>rL^A>)

fS
.

^^jqNti
\Zn

nS

>al^)9
jjaso^
'n.^.-i^

^Si^Ls^

tm?

)i)5o

^)

]^]

)Zalla^oi9
col.
5=*

)t"^^

....).aJ>)o

(i)

il)id.

fol.

69 verso,
0vl^.*7

el fol.

70

'.

^^-<^

^nJ.^
\^Vr^

f^

mN

)oai

wSoLrf
)ooi

ol^
"^O^I^u

....^oi..1

ti^

L^L^o
)ovX
It-'^-

]jSLt^

)offI

^Aii^J?
\.'^
'-^r^

j.>

)l)?
))

V^LiCO
'^s^.a^

\.^
*.

O01O

)ooi

)^ZlLs
^^SAVi

)<.Ii:^?

)ZooL^
adcofl^
)-^)?

)olX
]-L^b

f)

....)ooi

]^]^

>o7)o
)r<'i

)oi.I^)

>AOial

01.:^^

tf^^

'^r^

]L^

f^.

V^o OL^)

a^9 ]Zz:^

ai^

.rmJ

170

CAPUT
filius
,

II.

est

hominis,
qune ad

iiosqiie

effecit

filios

Dei.

Accepit

sibi

morlem
ad

ipsum nou

perlinebat

descenditque ad
,

moituos; uobis aulem regionem


sua

largitus est

vitam

et traduxit

nos
sit

vivenlium.

Chrislus

moritur,
vivit

quamvis

natura

morte superior, homo vero

quamquarn

reus mortis... Si aulem servavisset proprietates naturarum,

non descendisset ad regionem mortuorum quae ad ipsum


non
perlinebat.
,

Si

servavissel

homini

propria

sua

sine
,

mutatione

relictum fuisset ejus hilum et pulvis dipersus

ipse vero inveleralus in inferis.

Verum assumpsit
,

Filius Dei
largitus

omnia nostra
est....

llaque

in suam personam nequaquam homini

nobisque sua

servata suut propria in

dispensalione Fifii, qui

hanc

sibi

assumpsit ab homine

quique pro eo
ut fierel sicul
illud

et

propter

eum

(per

eum?) mortuus
in

est,
et

lignum istud quod pro ferro mergitur,


altraxit

quod demersum erat

altum ne periret.

....ad^i
'

'Vt^
t^j]9

^^*

*?*

**

r^
)oai

i-^
i^ul

^c?)o

jiv^^V

)^..| y

oJ^
)]

jooi
.

01.^?

o^?
i)?

I^^t-^?

)'-^l)

)o(n

tJki

).fa^MZ

(n^?
''-.n

>c?)]

)c9i

i-^
r<

a^
.'->
m..

^''

>

A^

)Xo

ai?f.I^

*n]o

njjs,:^

]om

....01.;^^

)97ialr)
.

)-k)j

01^:^7
01.^^?

ai^.*)
>o5)J

<-S(n->o
)Jo

)i.?

(ji.jSoii;

Zi-{L3Z)

aiZ:v.^.{w^

1.^.^

>d(naa,l^jiftO

cj\.X^

si^a^^
oai

)ooi

'<i.-a4

OCTi

)]li^
)]?

'

'^N?

)w *
)]^
J
t't

^^)

)o(n

r9ll

1^0^::^

l^i^-^s^?
in cod.

a)

In hac vocf dubius hsereo de scriptione

litt.

JACOBI SARUG. DOCTRIJSA DE INCARNATIONE.

177

2 Haud absimilia sunl quae leguntur in epislola ad Samuelem abbatem (i) (Nesloiius) verbis suis duos statuit
:

in

Chrislo),
visibilem
,

unum
non

Palre,

Virgine
;

alterum

alte-

rum
illum

invisibilem

allerum

hunc cruci allixum


niiilur

qui cruci

accessit.

Omni modo
Patris
rejectus et

idolum

introducere el

cum

unigenito
fide

constiluere.

Verum
esset

quum
aliud
et

ab

orlhodoxorum
Chrislo

conlusus

ausus esl slatuere, nimirum duas naluras expresse


,

dislincte in
et

etiam post unionem numerandas

esse,

unicuique
per
se

naturae

suam
Alii

inesse

personam

qu
ipso

distincte

subsistat.

vero

ejusdem cum

opinionis pravam hanc doctrinam callide stabilire et artiliciose

obtrudere volentes, alfirmant servari oportere unius,

cujusque naturae proprietales


in

contluentibus hisce naturis


,

unum
ita

npoaconov.
,

Hoc aulem

servari

nempe

naturis
perli-

suas proprietates
net

unicuique ex ipsis quod ad eas


est invisibilis,

sonat

quod natura Dei

non conci-

(i)

Cod. 155,
|_i4
.

fol.

96 vcrso P

l^]

^ba

f*

^VZ
.

>^qin\\i^
,-lc

bfJp

>_a)l]?

)Xt1.Mt^

f cjko

{.l^l-i^^v^
j
.

1-14

j^^^o^
^su-fS)
^
-

f^o

V^9
>

ii^

ii-s^

'.,-*JS'iQ^
gi\ ti

Vao
n>
{]]

'^ 1

opi>
"

{])

Ur^lo
bOfSaJ
.

Wi

?\

Mt3
*.

(7i.ZZi7us]o

]0i^?

'

"

>o^

_7Z

2^].^i.a:^o
.

<-<)^|^p
9lvS

i^i^]-]?

wScZ
V/^i

^-fSLic
.Ty,AV/^
-.

)^''^?
.

l^ \.a^o
iJf^]
.

]Zn |M

_:^

ws]

"
.

'

01^

V -

s*qi^\So
)jl3i.^
^-fi?!?

0ullc

w.<).^|..<o

en.!:^

^]

)jxal.o
;

]''"-'

_^
?

),1,=i\q-.

.*gi-*J"Vi(i

n1

)-<)^.iJ.7

0^2?

01 1

\?
as>,

.^^
.

^^hJi
^i4^I%j9

^'r^)
v^OI

r^

]2s:^^
j

^m.^o1i.AJ?
t
I

]]n\nS
tt
.

.9

^)
vaoi
.

.\BOry3
<n^>->?

t\

tT^i

,-3

.]

Vt->

],-, t

lou^?

)T A*^?
)]o

])3i

.coO.:^
]Js )]s

i-t

ytt\-i\
,,-A.sIO^

).11j?
)]o
.

]?^-,

"

r^Zs:^
.]:ut^'a.^

]Z^)^

]i-4.

.).i&i.as

^^.m^.^

]]

"-'^O^

Vful^o

).9

]Vc9>:^

-tr?^

I^

)-*-lt-^

-^*]

2"

178

CAPUT
in

II.

piUir

nlfiro,

noii

habital

in

muliere, non gignitnr nl

homo, non
aetalum
tingilur,

involvilur

pannis,

non
sugil

adolescil
lac
,

non

per

spalia

deducilur,

non

non ijaplismo

non cruci

affigitur,

non descendil ad mortuos;

sed abscondita et

remota ab omni dispensationis genere,

quam

Christus

servandse

sunt

incomprehensibiliter implevit, Rursus si humanse natunfi proprietates non conci-

pilur hrec sine conjugali opere,

non magos exorln


adducil,

slell3e

ad sui cullura

cum muneribus

non aquam

in

vinum convertit, non ambulal super fluctus maris, non foetenlem defunctum a morte ad vilam revocat sed Deo
;

expresse

assignari

oporteret

quae

Dei

sunt

et

homini

quse hominis.

Atque adeo ex hac perversa doclrina palam


esse
et

sequeretur,

unum

omnino expertem,

Deum dispensationis in carne unum hominem ex (ilia hominis


prodigiorum ab unigenito Dei
in

natum, qui virtutum


P

et

|Jo

}.a}>

Vi

vaj5?l.io

]3o

l,SnsN

|2|

{Jo

I^bi.i4

wxil-

|Jo

^aijifi

|3o }]o

^pol
.

P?

T-^i^
tT'n
1?
1.1^-?

-.(Ji.^X.?

U^j

j.lo.'^

^^^^tJiO

a\^ aV/^

giZ|-v, fftS

a\-i^fi .o(Ti-^iVa.o
jJo
.

>a^ }-A.a~io

^
.

jiukia.::;.

Ij-i

iJo

IIX^ Vi. ^-mio


l>^
.

IjSnMN
.

U^
9^^

^^^Lia ^j^^
)''=^"
'

iJ|

Ut^h
n,

^
av^9
).jL])

(^^ ^aa^o

^jJff?

)ji3vS

)l-ii^iao

w-)i^i30o
>

JAJj 'nSo .ai^^j )<n^U


[I^^i-^

^.xsjas)

)ZaJi_s,.!ia^

)J?]

)ai.^ ^r^?

r-^

^"Q'^

)ZoZ)Jo

'\L^

is-^a.^^
o)

)J?

Z-^s

^?
^iti^?

)"^r=>
n^r^-ik-

r^

]?oi9

.'^I^aiL'?

)^'-<^

l^ai

'^?

[.).^a!^^>

i^

a)

Legil Assemanus

B.

O.

I,

297

)2^1a?5^

l))

Assemamis

scripsit ]i).m

L')

Assemanus habot

-^"N"

^^

JOCOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

179

muiKlo
scias,

palratorum liaudquaquam
audilor

parliceps essel. Porro

orlhodoxe, hanc

senlenliam

fuisse

ex

lulo idolohuriae ab hseresi exlraclam.

Quippe unus
Unigenito
doctrina.

est uni-

genitus

Dei

hic vero
,

doctor

perversus

hhisphemias in-

culcat suis discipulis

dum cum uuo


in

hominem

alium

inducit

et

numerat
Trinitatis,

sua

Dum

vult

proponere

fidem

reapse

docet

quaternitatem

pro Trinitate.

Antequam
resim

directe
est

difficullates

enodandas
in

suscipiam,
hae-

animadvertendum
neslorianam
naturalis

utrobique
,

hisce

textibus

impugnari
et

juxta

quam
unio

Incarnatio

non

est
,

hypostatica

Verbi
in

cum humaid

nitate

sed

mera Verbi inhabitatio

homine,

est

in

humana natura per se subsistente. Haec habitatio non eodem modo fingebatur ab omnibus, eamque passim ita
explicabant
,

ut
a

unam

in

Christo
professione

personam
,

admittere

viderentur,
intimius

qua tamen

si

eorum doctrina
uti

inspiciatur,

exstabant

alienissimi,
(i).

patet

canone quarto synodi oecumenicae quintse

ooi

ex

Nestorius

.^?ioy
).:

Vi\&J^
.

|LVa~)

72^^^

|_Anai

]fSJe

).JIffio

,_>4

I.ol^?

fS

ovJLa^aAjs

{.l^aoo

"V^ ^r^l
.

"-^1

'

l->r-'-^-'

r-*^

^^

q'^..

jZa,\>o?

oLi^^o

)Za^uJ::^^>9

)^.<9oZ
.

^^OfSa.3^

]ZQ^2ik^Z
rtq liysi
y;

(i)

Cfr.

Labbe
>

et

Cossarl,
^^^^'
,

Conc.

tom.
1
'0

V, pag. 569
'^^^

e"

xaxa.

X^^-P^^
,
yj

^^^py^'-^'-'^

laozif>.r.av ,
,

xar'
ToD

au9evTcay

oi.va<^opkv

y]

oyiQiv

yj

^iiva^iv
'

t/jv

1'vwatv
,

eoO Xsycj

Ttphc,

av9p(jL)TL0v

ytyzvvfp^ai
.

yj

Ka~

ev^oKiav
^

ws

a.pza9ivxQq zou

0eoD

Xoyou.^ zou a.v9 p's>v:ou


,

uTto

zou eu

xal jiaAwg
"keyet
.
'

So^ai

auzw

nepi
.,

auzou
xa5'

-/.a^uc,
ol

Qeo^o^poc,

y.aivi^evoq

/]

Ka9

b^uvuij.lav

yjv

'Neazoptavol zhv Qehv \oyov

[yjaouv^

180

CAPUT
,

II.

itaque

cui

Theodorus Mopsuestenus
fiiios et

et

Diodorus Tarsensis

praeiverant, revera duos

duas

Ciirisli (iersonas prae,

dicabat; interdum tamen ejus discipuli

ut

fucum facerent,

personam unam,

npoac^mv
,

unum

unilate morali

unumque Fiiium asserebant, nequaquam vera et naturaii; atque


^

idipsum est quod supra


eos

pag.

400)

in epislola

ad Samueubi

lem auctor callidioribus Nestorii


refellendo

discipulis

attribuit,

eamdem vocem
is

1^=^^

Tipiaoimv

adhibet

qua

istos subdole
si

abusos fuisse historice conslat.


Jacobi scopus ob oculos habeatur, non

Age vero,

video quid tantopere in locis


DiCficuItas quse

modo
iis
,

recilatis offendere queal.

reperitur in

quse de naturarum proest Jos.

prietatibus

scribit

Sarugensis
(i)
,

solvere sibi visus

Sim, Assemanus

dicendo

ab

eo

non proprietales
spectant,

inlelligi

quae

ad

rerum
dumtaxat

substanliam

quales
et

sunt
poris;

in

homine proprielales naturales animae


eas designari
quae

cor-

sed

accidentales

sunl et extrinsecai.

Nolim hujusraodi sohiiionem


letigisse

in

se speclatam

falsitalis

arguere; non videtur tamen auctor doclissimus


,

rem acu

mihique praeplacel

alia

explicationis via. In pri-

mis, ullro quidem fateor proprielales accidentales naturae

xal H.piaxhv
jial

xaXoDvTe?
^

Hat rov oivSpoimv xej^w/jtfTjueVws X.pi<7Tov

ulov

6vop.(iZovTzq

y.ou

$m
xal

T:p6ao)v:a.
rt^uyjv,

"Rpoi^ccvox;

Xeyovre?, xaToc

l/.6vy]v
Y.a.1
'iv

Tyjy

Tzpoariyoploiv
v.al

y.al

d^iav, xal T^poaxiiVYiaiv^


\iyiiv
'

TzpoQCj^Tiov^

'zva.

'Kpiarbv

i>-KOY.pivovxai
izphc,

A),X'

oxiy^

h^.okoytX xr\v svukjlv


^oy'''-'^^,

xoit

ew

\iyou

aikp-A.a

i^'i^'jy<Si]j.ivr{v

^^XO

>ta'

vozpa^
ol

yi.axai

avvQzaiv

^youv
'

v.aB''

umaxaaiv
^ix xouxo

ysyevv9]adac
(xiav auxou
xyjg
(i)

xaOioc,

ayioi
o

r.axiptc,

i^ida^av
y.upioq

/.al

xyjv

unoaxaaiv.

iaxiv h

'\riaouq

X.piaxbi,

^U

aylai;
B.

xpid^oc,
1,
-297.

xoiouxoc,

a.va.Oep.a

eoTw.

0.

,,

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

181

humanae hujusque
prsedicari
;

defectus non posse de

Christo

omnes
possint

quamvis

enim
naturse
,

de

Chrislo
id

alTirmari

naturae

humanae

proprietales,

sane

inlelligendum est
,

de

proprietalibus

humanoe

essenlialibus

quas

Verbum assumpsit
accidenlalibus

minime vero de defectibus ahisque


ea deprehenduntur
(i).

proprietatibus quae in

sed ad

Verbum divinum haud


ergo

perlinent
quae

Regula
Christo ea
nae,

staluenda

est

docet

non

posse de

prsedicari

quse ipsi neque ralione nalurae divilla,

neque ratione naturse humanse conveniunt.


,

exempii
igno-

gratia

de Chrislo affirmari non poteril


concupiscenliae
,

eum
;

fuisse

rantiae,

peccato

obnoxium
statu

quae

lamen
hoc

omnia
tatis,

perlinent ad accidentales humanae naturae proprie-

hominique
,

in

praesenti ejus
ut
in

inhaerent

itaque sensu

si

res

se

est spectelur,

verissimum

est proprietates eas accidentales in Christi natura

non

fuisse

servatas,

easque
est

ipsi

injuria
rei

affingi.

humana Verum
posse

enimvero, aliud prorsus


affirmari
,

aliquid e
fuisse

veritate

aliud
;

vero

illud

ab

auctore

quopiam
Ut enim
de divicogitasse

asserlum
Jacobi

quare existimaverim doclissimum


fuisse

Assemanum

menlem non

penilus
,

asseculum.

laceam hunc non solum de natura

sed de naturis Christi


et

Domini sermonem
nilate

instituere

adeoque, quia
proprietates

agilur,

accidentales
esl

ne

quidem, manifeslura piane


mentationem
et

totam quam

insliluit

argu-

ipsam
et

rerum substantiam
servarentur

enumeralionem ad doles naturales omnino pertinere.


proprielatum
proi>rietates
et
si

Negat quippe servari posse nalurarum


si
,

quia
naturis

Christus

divideretur

propria sua

distincle

tribuantur,
,

sequeretur

ipsum cum

Patre habitare in

nube gloriosa
in

nos vero (sive nostram


sepulchri conquies-

naluram quam assumpsit)


Thomas. summa

pulvere

(i)

Cfr. S.

theol. p.

IH

qu.

14,

arl.

4,

et

qu. 15.

; , ,

182

CAPUT

II.

cere.

Ad
,

nalnram
vivens
;
,

divinam

perlinere

dicil
,

ul
in

sit

invisibilis

immensa, glohosa miraculis


uostram
vero,

cobUs
,

sedens

etc.

ad

ab

ipso

assumplam
,

ut

mortaiis sit, corrumpenda ejus caro in sepulchro

ut

nas-

catur

crescat

ca^leraque id generis
dici

patiatur.

Quae sane
si

omnia non

accidentaiia

possint,
foret;

ne

tunc quidem

de sola humana nalura quJBstio

nam

haec naluraliter,

non modo accidentaliter morti obnoxia est, aut saltem nascitur et incrementa accipit. Neque ideo auctor, utut
naturales

nalurarum
Christi

proprietates
,

intelligens,

confundit

utramque

naturam
vel

aut

quidquam
faveat.

profert

quod
in

monophysiticae
totus est ut

hseresi

rainimum

Nam

eo

quam

recentiores communicationem idiomalum

vocant, de Christo praedicandam esse asserat in concreto

quo sensu de natura divina


humanae
naturae

prout

in

Verbo

subsistit

propria

sunt

aftirmanda,

atque

huic

quatenus verbo hyposlalice unitur ea vicissim conveniunt,


quse alioquin abstracte considerala solius divinitatis
pria

pro-

sunt. Nullibi

vero asserit Jacobus divinitati in se et


esse iribuendas, vel

prgecisive spectatae dotes humanilatis

hnmanitati

independenler
,

ab intima ejus

cum persona
ut clarius

Verbi conjunctione

posse divina adscribi. Repellit ilaque


in

communicationem idiomatum
paleat
,

abstracto;

quod

paulo uberius esl evolveudum.

Liquet
serie
,

nempe expressis ipsius verbis et tota orationis eum contra Nestorianos in aciem procedere, qui
inlimam,
substanlivam
,

cum

uuionem

et

hypostaticam

duarum naturarum in(iciarenlur Christum in duas veluti quarum una, natura videlicet humapartes discerpebant
,

na

per

sese

subsistens
:

non

nisi

morali

vinculo

cum

Verbo conjungatur
adversariis
suis
,

quo posito sequitur,


,

quod auclor
sua largitus

exprobrat
Filius

i(a

naturas in Christo permasit

nere divisas

ut

Dei nobis non


in

neque dolores nostros

sua persona portaverit.

Quo

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE INCARNATIONE.

183

pacto

ul ail S.

tollilur

Thomas (i) ipsum fundamenlum


eas
inteliigit

everlilur (ides incarnalionis,


christianae
religionis.
,

Jam
nat

vero propria et proprielates naturarum


,

quas nomiralionaiis

Jacohus

quae

ad

nalurae

ultimum complementum aut directe spectant, aut propter


istud

ad

illam

referuntur.

Merito

proinde
ita

et

catholice

asserit proprietates in

Christo non

esse separandas et

cuique naturae vindicandas, ut quae ad

unam
,

pertinent, ei
alterius sub-

absque
Yerbi

ulla

communicatione substantiali cum


persona
quae

sistentia

tribuantur; haec enim subsistentia


,

cum

sit

ipsa
et

divini

utramque

naturam

regit

complet, utriusque etiam proprietates


etTicit

sibi vindicat et

vere

esse

suas; quatenus aulem

eadem persona

divina

utriusque naturae, divinse scilicet et humanae, proprietates

complectitur, eatenus verum est naturam alteram alterius


proprietates
sibi
,

mediante persona, participare


exclusive, sed
alterius
in

servare

suasque non eodem supposito


,

subsistentis

communes

elficere,

quamquam ambae

integrse,

enim utraque forma cum alterius communione quod proprium est {epist. S. Leonis ad Flavianum).
inconfusae
inseparabiliter existunt. Agit

Ceterum non
prietates
ita

est simpliciter et absolute


in
,

dicendum proet

naturarum

Christo

non permansisse; neque


adsigni,

loqnitur

Sarugensis
ita

cum

potius inlendat

ficet

eas

non

permansisse ut volebant Nestoriani


nalurae
;

pro-

prias

nimirum

unius

sine ulla
,

etiam personali,

communione cnm
concreto

altera

verbo
(

adstruitur ab ipso
tcDv
;

mutua
)

communicatio proprietatum
,

oiyzti^oatc,

l^io^.azay

in

minime vero

in

abstracto

refellilur

Nestorii

blaspheroa assertio, non admittitur monophysilica hoeresis.

\mo communicationem idiomalum quam yocamlin


,

abstraclo

(0

Sumnm
,

cnntra
lom.
!I
,

gentes
p.

lib.

IV, cap. 54; edilio

Luleliae

Parls.

apud Giraiui

415.

^
,

184
rejicit

CAPUT
expresse
iii

II.

eadem

epislola

aetatis

incremenlum
(i)
:

divinitati

ad Samuelem, ubi negat Domini ullatenus posse


Dei
venit
in
et

applicari

quia

autem
carne
,

Filius

carne
habitu
ut

inqnit

et apparuit in

alque simililudine
fuit

inventus est ut

homo

necesse

eum

praedicari

hominem
carne),

in sacris Scripturis,
{

quo manifesto pateret


tjj?

ratio

ipsius incarnationis

litt.

in textu va

jr/.ovo/^iag

ejus

in

eum

videlicet

non improprie

et

melaphorice homi-

nem
lurse

esse factum, sed potius ex rei veritate nobis in oin,

nibus esse assimilatum

excepto peccato. Testanlur scrip-

hominis,

Verbum quod factum est caro in veritale fuisse filium quamquam remansit Deus in immutabilitale na,

turse suae; idera porro est


bilis, ille

unus Unigenitus incomprehensiesl

qui praedicatur in Scripturis divinilus {secundum

divinam suam naluram), quia

Deus ex Deo,

et

humanitus

hominis

{secundwn naturam humanam) quia vere factus est filius quin mularelur ab eo quod erat nempe Deus. Quando ergo audis Scripturam dicentem Jesum fuisse
,

natum annos

triginta

cum

venit ad
viaj

Johannem

ut baptiza-

retur, intelligas

principium

dispensationis suse in carne

(i)

Cod. loo,
'.

fol.

98,

2^ col.

-1-Z|o
}.Sn
> -I
fff

jjfl-as

lz|?

^?
-;o
.

"MLitf

.i^wX
)^9o)

j-AJi-r:

^]

^J42^)
'

j^o

IZ^Vj

^Mno

^).<X^
]'rf~t^
)1)

)>^-^^?

i-*-'!-^

1-^^^^
|J?
.

i-^r^
iwn'^?
f^JS
)?i
>-^?

i-*]

"^^^J?

>^9Z)
)^^i:^^
)lr)

.i^JfA
^s

)oai

u^)j)^

oiZaJi.),^9

l^!:^
^ojs

_;oLie

)ut4L^
(ni.:s

,-:^

>C|Sn\nn
.

]^P7

Isv^
]..tf.^-it^

fS

]-A.i]^

]cm
ocno
.-

)i.i

)]

f^
)^JiA.?

'.(no^)

qoi

i^

aiT ^-i?

u^ZiT^^Nm^a^
ooi
.

^?
)

eci

V.^i6 .w)5i^
aii-A

].La)
)c.3i?

^iiZ)?
V^ulsf
.

)J.A'J?^
.

wa^Mt^^l

)]

fS -'i^l?

)'i.A^

^.)^)o

)<n.X

Vocem )ZQj.a!^^2^.^:^

in

lexicis nori vidi.

^
;

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE IXCARNATIONE.


id esse (luod includit

185

(Scriplura) sub numero


ita

nequaquam
quidem

vero ipsius personse consliluit initium,

ut hsec subjicialur
cetali

nuniero annornm.

Itaque persona Chrisli


,

subjacet, quanluni ad dispensalionem

sive

providam illam

Dei

otY.ovoy.iav

qua per
e.

consulere voluil, h.

hominum saluti quantum ad natiiram ejus humanam


Incarnationem

non

ila

vero

si

considerelur in seipsa, sive in seterna sua

ac divina natura.

Nihil denique

moramur sermonem
:

qui cod. 117,


sancti

legitur,

hoc

tilulo prsetixo

sermo

fol. 159, mar Jacobi


,

impiam synodum chalcedonensem qui congrue iegi polest in commemoratione sancti mar Severi ecclesise columnae, qui rontra duarum naturarura asseradversus
tores

multum
ut

decertavit

(i).

Nam

neque Sarugensis

nomen
haberi
,

hic habetur,

neque
et

si

haberetur authenticus posset

ex stylo

sermonis quibusdam partibus quse


(2).

recentiorem produnt setatem aperte probatur


his

Atque

absolulis

exponenda} supersunt sententise in duobis


a

sequentibus carminibus

Jacobo propositte.

{.aAa^

i3i^

^I
]z]o
)->*'c]?

^^

v^

*<

.9

}^

loiJ^

^aio^)?
|ocn?

>ai

i^]?

ImO^

Zo^

_^^>^.^

^^^

r^

Va.^
iUooi
;

n/n

Tj "^i"^^

coi

|..A_>i.!^?

.'^^l^m^

]^?nViNSnV>

>

)*xiL'?

).a^i^

Lj^^
|iNi(.Vi

(1)

p^^ nV>< l^V' *


Ipo^na:^

^iffOfJaa;

^^ ur:a.a^
|.jl.i,_c?

-.i^

a., p>

|Z|^?

091

usoi^taa:
~

^fic
VT

>\XLs
(2)

'^'iZ.')

^aii^

a.vp

Pi^O|.s
|o3i

It-^^?

^om^
'^

^b^Z]

7 7

i7
^*.^?

B. 0.

296.

186

CAPUT

II.

AKTICLLUS
S.

V.

JACOBl DOCTRINA DE BEATA VIRGINE.

Exslant in codicibus Vaticanis quinque carmina

quo-

rum

liluli
,

argumenta praBfernnt spectantia ad beatissimam


quseque indicavi superius
, ,

Virginem

pag. 107. Tria posle-

riora iniegra descripsi

quorum nunc duo


(i),

versione latina
in aiiiculo

donata publici juris

efficio.

Tertium autem, ex quo


in

prsecedente nonnulla excerpla fuere


nationis

vindicando Fncar-

mysterio adversus curiosiores

rerum
;

divinarum
nihil

scrutatores

maximam parlem
quod

fere
in

occupatur

vero

prsebet de beata Virgine

duobus

aliis

non exbinon jejuno


et fulgen,

beatur dislinctius.

Qu8e autem

ibi

capila docentur a Jacobo, ea

ratiocinio, sed dictionis

eleganlia

non mediocri
theologicoe

lium
ideo
iiim
lici

imaginum ampliludine
deest

veslita

proponunlur

neque
Etecatho,

uberrimus
fere

doctrinoe

fons.

omnia
Patres

quae

de

augustissima Dei matre


catena

continua Iraditionis

asseruerunl

hic

replicata

occurrunt.
,

Maria

quippe

celebratur
,

encomiis

prope

infinilis

quod evaseril mater Dei


,

quod virgo perulla

peluo manserit
et

atque mira et prorsus singulari sanctitate

munditie

resplenduerit

ab

inilio

quin

unquam
quam
ipsis

ipsam macula contaminaverit. Ceterum, nullo discursu opus


esl

ut ex

his

Jacohi poeticis sermonibus

eruatur

sublimis fueril apud sseculi


tentia

Christianos conceptus et seu-

de Marise

dignitate

et

merito;

id

enim

ex

verbis luce meridiana clarius apparet, neque minori evi-

dentia inde palet Ecclesiam romano-catholicam venerandae


antiquitatis
vesligiis
,

protinus
,

insistere

ubi

bealissimae
praeslan-

Virgini

cultum

honorem

titulosque

dignitatis

())

Supra, pagg. 169, 171-176. Ilem pag. 125.

,, ;

JACOBI SARUa. DOCTRINA DE

B.

V. M.

187

tissimos altribuit; injuria proinde illani ex hac parle velli-

care

nituntur

quicuuque ejus usuni hodiernum veterum


fundari

doctriniie
ipsi

haud

traditionis
et

non verentur asserere cuni polius norma abscesserint quantumvis eam


, ,

relinere

sequi sibi adblandianlur. Quae

cum

ita
,

sint,

ne

in

re

tam

perspicua

sermone abutar

inutili

docu-

nienlorum quae protuli commentarium minime adjungam


asl

duo solummodo puncta aliqua explanalione


circa

augebo
,

unum

immaculalam Deiparae eonceplionem


partu suo dolores fuisse perpessam.

alterum

quod ad ea

loca spectat in quibus auctor admittere videatur

Mariam

in

1.5.

JACOBI DOCTRINA DE ORIGINALI MUNDITIE

B.

M. V.

Supremo

el infallibili

Ecclesiae oraculo definitum est


,

doctrinam
in

quse

tenet

beatissimam
conceptionis

virginem
fuisse

Mariam
singulari

primo

instanli

su^e

omnipotentis Dei gralia


Christi Jesu
nalis

et privilegio, intuilu

meritorum
origi-

salvatoris

humani generis, ab omni

culpse
,

labe prseservatam

immunem

esse a

Deo
fuisse

revelatam

atque idcirco ab omnibus fideiibus firmiter

constanterque

credendam.

Quam

doctrinam

perpetua

tradilione ab aevo apostolico ad


et

nostra tempora

transmissam erudile
inler

copiose probarunl theologi plures,


in

quos laudari merenlur

primis

II!.

Malou

episcopus

brugensis, et Car. Passaglia.

magis dilucida
rit

et

Apud Syros praecipue, forsitan frequens quam in aliis ecclesiis, occurel integrai puritatis
alia fuit

perfeclai

avoi\j.ap-Yiai.ac,
;

Dei genetri,

cis

assertio

neque

vero

Jacobi sententia
(i)
,

qui
a

ideo
(i)

lum ab auctoribus modo


Videsis
Car. Passagiia
,
:

citatis

lum etiam

de immacnlato Deiparce semper virginis

conceptu commentariiis
tion dc la

p.

1048, Neapoli, 1833; el rimmaciiJee concep,

bienheurcuse vicrye Marie


,

considerec
,

comme dogme de

foi

Mgr J. B. Malou eveque de Bruges. Bruxeiles lome second pp. 21 et 22.


par
,

apud Goernare, 1837,

188

CAPUT
(i)

II.

Gust. Bickell
pellatur.

optimo jure

calholici
in

dogmatis

testis ap-

Ante quam ea qua3

priore carmine

in

hanc

gensis testimonia ex

rem nolatu digna veniunt expendamus, juvat duo alia Saruofficio Syrorum in medium proferre oramus te, o margarita immaculala ut intercedas pro
:
,

nobis
infra

apud
(s)

fructum illum
,

qui

orlus est ex te

(^)

Et
et

adesto in pace
,

formosa

inter mulieres

plena decore! Pax tecum

o velum super creaturas expano


juslitia

sum

Adesto
,

in

pace

nunquam
verbis

laesa

pax

lecum

nova Heva quae peperisti Emmanuelem.


videt

Jam vero nemo non


Maria margarita
est
est

hisce

integram
?
,

et

perpetuam animse sanctitatem


nulla

significari.

Quid enim
ohfuscata

Si
si

unquam macula

cunctis mulieribus interna pulchritudine formosior


illcesa

ita

ut

perpetuo exstiterit ejus justitia, consequens plane,


esl,

seu polius ex ipsis terminis evideus


sali

ipsam ab univer-

lege

qua omnes Adami posteri peccato naturoe nas-

cuntur obnoxii, fuisse singulari Dei privilegio prseservatam

immunem, Ad htec nonnulla perlustremus

ex priori carmine

mox

(i)

S.

Ephrwmi Syri carmina

nisiheiut

p.

50.
,

(2)

In officio feriali

juxta ritum

ecclcsiic
:

Syrorum

Romae 1833,

lypis

S.

C. de prop. fide, pagg. 227 seq.

(3)

Ibid. pagg.

292

seq.

>^)al^:^
a)

-^r^-*?

ia^

>->SiS

).Vi^a>

|l*o in lexicis desidcralur. Erit procul dubio ipsum lalinum

velum.

JACOBI SARUG. DOCTRINA UE

B.

V. M.

18'.)

proferendo
talis

eadeni

ibi

mens

ideni peifeclissimae sancli-

lypus et idea de beatissima Virgine ubiqne delinealur.

i"

Tam
iit

praestans

prsedicalnr Marite

dignilas et

excel-

lentia,

ejus elogium

cendat

(v.

26).

gnificwn
(v.

sibi

humanam facuUatem plane transCalum alterum (v. 35) est palatium maa summo rege in habitaculum exslrucium
,

55), virgo plena omni pulchritudine sanctitatis (v, 57), omnes sanclorum ordines longe excedens et pryerogativis

divinis

prorsus singularis

(vv.

67 seqq.)

et

incomfuit

prehensibilis.
(

Nam

ipsa

cwteris

mulieribus pulchrior

iGS) ideoque a Deo electa ut lieret maler Verbi divini; aliam si fuisset in Mariw anima ulla macula aut defectus Dominus uiique eamque immaculatam matrem elegisset sibi
V.
,

vv.

193-194). Comparatione
sola
,

institula
,

cum

cieteris morlaliet

l)us, erat ipsa

mansueta pura

simplex
,

sine
in

macula

(v.

129);

sicut in corpore

ejus virginitas
exslilit
(

ita

anima

ejus

sanctimonia perpetuo

v.

initio;

verbo

tanta

floruit

sanclilate

150), adeoque ab quanlam palitur


Quae

naturae

humanse capacitas
,

(v.

199).

dum

allenle

considerantur

ejus vis

et

sentenliae

apparerit

omnia ac
excludant

singula, ut sanclitalem aliorum sanclorum })enitus exsuperent


et
,

originalis

praivaricationis

consorlium
ex professo.
,

omnino

quamvis non

direcle

et

2 Sane in idem evidenter conspirat

quam

beatissimae
et

Dei genilrici

in

abolendo proloparentum peccato


auctor attribuit
, ,

redi-

mendo humano genere nempe Marise parlicipatio minum salvalorem, in ipso


:

cum Filio suo quatenus Deumgenuit, hosalvalionis

opere

officiura
aliis

obiigit medialricis, longe

quidem excellenlius eo quod


qua
terrce

sanctis compelere inleiligiiur; ideo ipsa

proclamatur beneexstirpata

diciissima
est et

mulierum

in

maledictio

per

quam

sententia

damnationis soluta fa7(vv. 35,


luil

56); quapropter conveniens haud


instanle

ul

ipsa vel

unico
sui

maiediclioni

fuerit

subjecla.

Debita

patris

190

CAPUT
exsolvil (v.

II.

Adami

276)
(i)
,

chirographum ab Heva matre sua


atqne parenlibus
gloriai

subscriptum laceravit

suis

innocenlia

ignominiose nudatis stolam

texuit

eosque erexit a

lapsu (vv, 46-50); ipsa igitur libera exstabat a maledictione et doloribus Hevce
(

v.

376

Heva ipsa

altera salutem

paritura inter inortales (v. 45).


3 Accedit aliiid
et

firmius

argumentum
,

doctoris

mens apprime
(v.

declaratur

in

eo

quo Syrorum situm quod


sine

Mariam
labe

asserat ab ipsa sua

infantia

in

rectitudine

perstitisse

infectam

indutam
tivo
,

147), nuiioque actualis peccati na^vo omnigenarum virtutum ornamento plenissime cui argumento valor praecipue accedit ex moadjungit
ita
fieri

quare ipse

debuisse

ideo

ait,

MaricB virtus
Dei
(

V.

maxime celebranda est quod effecta sit mater 188). Jam vero, si sublimis ea dignitas quae in
, ,

divina maternitate consistit


lis

vel

levissimam peccati veniapenilus excludil, perspi-

maculam ex Jacobi
est
id

seiitentia
forliori

cuum sane
originali,

esse

affirmandum de culpa
mancipia conslituundicitur,

qua Dei inimici

et satanae

lur homines.

Quam

ob rem, ut in

eodem carmine

Filius Dei sanctissimam illam, illustrem ac puritate niten-

tem

per

Spirilum
et

amplius
benedictam

sanctificavii
,

eamque puram
ipsa

effecit,

mundam
quid

sicut
(

erat

Heva antein

ciuam eam serpens

esset allocutus

vv.

399-406).
,

Mox

per

hanc novam sanclificationem


,

ipso

Incarnationis

momcnto peractam

intelligi

debeat expone,

mus; interim

generali observatione opus esse duxi

quae ad

explicalionem proemissorum

omnium textuum
Scilicet
,

et

aliorum,
,

quae singulatim proponere necessarium haud liabui

juva-

men

et

normam

afferre videatur.

dogma imma-

culalse conceptionis beatai virginis Mariai ad eas cbristianse

0) Evolviliir istius argumeiUi


p.
-22(i.

vis

apud

III.

Malou

op. cit.

loiri.

It,

; ,

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE

B. V.

M.

191

professionis
revelatae
,

parles
ipsis

perlinet

qiise

ciim

fuerint
,

Deo
et
et et

ab

qiiidem

Ecclesia; primordiis

viva

generali

iraditione

non servari niinquam non poleranl


a

doceri

quse
,

lamen
sallem

singulis

fideiibus

non semper

ubique

aut

non

directe et explicite tenebantur.


veritatis

Hinc inler scriplores ecclesiasticos qui catholicae

qua Maria

labis originalis

expers
,

asseritur, certo certius


classis secerni debet et

patroni noscunlur ac lestes


alii

duplex

enim mentem
,

suam

disertis

explicatis

terminis

proposuerunt
mediatis
,

alii

vero formulis minus distinclis el veluli

quse

lamen

insitam necessarie produnt.

eamdem Qua
id

prorsus fidem

animo

alle

posita dislinctione, Jacobi

testimonia

ad

postremum
,

genus referenda

exislimo
,

neque enim ullum


oportet,
ginis

si
,

(juidem in contextu sermonis


explicito

uti

inspiciantur

modo immaculatum
Porro
, ,

Vir-

conceptum

videlur

adstruere.

etsi

quoad

ipsam Marise originem sunt implicita


apparent et expedita
ab ea
,

adeo tamen prona

ut quidquid est

macularum
,

et labis

prorsus excludant, et opinionem

qua
in

ipsi

commu-

nis generis nostri

peccatum adscribatur,
valeat.
in

animo auctoris
et

tolerare

omnino non

Firmuni proinde
iis

exploratum

catholici dogmatis argunieutum


ficiunt haec.

praesto habetur. SufS. Jacobi quse,

Ast duo sunt


priraa

in

carmine

cum

huic sententise

fronte

repugnare

videanlur, brevi

explatione indigenl.

Primus
purificatam
gelista

locus
fuisse

ille

est

in

quo

dicit

Jacobus

Mariam

sicut

Johannes baptisla, Johannes evanin cod.

(vel

EUseus ut
214).
ea

117), Elias

et

Melchisedek
poterit

213 Jacobum
(vv.
justilia
et

et
in

At enim inde
sententia

concUidi jure
fuisse
,

quidem
habituali

sanctos
in

viros

gratia

anle
,

donatos
ceque

quam
ac

lucem

ederentur,

nequaquam vero
in

eos

beatissimani

Virginem

ipso

creationis

instante

prseservalos

immu-

, , ,

192

CAPUT
,

ir.

nes

et

niiilto

minus
obnoxiara
quia
in

ipsam

Dei

raalrem

aliqiio

lem-

pore
tur
a

peccato

exstitisse.

Gomparatio

institui-

Jacobo

ejus

hypolbesi

nalivitatera sancli exslilerint;

non

asseril vero

omnes illi anle eam prserosequuntur


clare

gativam in

cunctis
,

lineis

esse similem Marise privilegio

imo polius
manifestant

omnia quae
,

anlecedunt

et

inter sanctitatem
electae
,

eam

quse Mariae,

ulpole a
,

Deo

in

matrem

et

eam

quoe reliquis sanctis


(i)
,

lam

sublimi olFicio haud destinatis, obligisse dicilur

ingens

discrimen esse reponendum. Porro ex SS. Patribus nonnulli

tradiderunt sanctum Domini proecursorem fuisse


originali

in

ulero matris suae a labe


ecclesise

purgatum
hanc

imo

varise

particulares

ejus conceptionem
(2),

annua

festivilaie
titulo

celebrare

consueverunt

quin
aut

eodem
matris

3eslimarint,

quo

ipsius

Christi

Christi

conet

ceptionis

feslum
dignitate

peragebant;

ex

objecto

nimirum

personse

significatiouem
fusius

aliam el aliam

mulua-

bantur, quod ut hic


puto; verum
est
,

evolvamus necessarium haud


facit
,

quod ad rem nostram


leclione

evidens omnino

ex

attenta

hujus carminis indelinilam pror-

(i)
lit

S.

Thomas
el
S.

io

snmma

thcol.

p.

3. qu. 27,
in
utiiv.

arl.

6 in corp. adrait-

Jeremiam
(2)
J.

Johannem Baplistam fiiisse Assemanus in Kalend. cccles.


:

ulero malris sancliticatos.


,

lom. V, p. 432
tres
,

seq.

hsec

scribit

Orientales

ab

antiquis

temporibus

concepliones

celebrarunt,

quarum prima dicilur S. Joannis rum angelus apparuit Zachariffi... Hoc festum nem Baplistce vocant apud Syros vocai)ulo
, ,

Baplisiae
,

quando nimised

quod

Grteci conccptio,

honestiori

idem

significanle

conceptio

appellalnr )~*t-2l? oij.cclSS annnnciatiu Zacharice. Secunda Christi Jilii Dei in ntero Firginis quando fuit annunciata
,

ab

angclo...

Hoc etiam

festum
,

tam

Syris

quam

Graecis

ei

Lalinis

vocatur annunciatio Deiparcc


praeter

et ad

Armenos... Tirlio demum


Laiini

25 marlii celebratur ab omnibus de qua hic agiiiir conccptio Deipara;

quam

orienlales

conceptioncm

quidem appellant conceptioncm B. V. M., GrKci vero et alii S. Annce et cuni addito S. Annce matris
,

Deiparw

JACOBI SARUG. DOCTRINA

i)E

B.

V.

M.
iVIaria

193

sus, adeoque initio


sanctitaleni
altribui
fas
,

el naevo

carenleni in

prfedicari

qualem ipse nuspiam sanctorum cuicnmque


esse

pronunliat

(i).

Itaque sanctificala dicilur


et

Maria,

non

quod

non

perpetuo

ab

initio

sanclitale
fuerit

esset ornata, sed

quod ipsa ex sese neque sancta

neque munda
culpaj
fiierit

immo quod
,

ex sese debito incurrendae


nisi

obnoxia
,

el

quod non
Dei

eximio singuexstitura
,

larique

privilegio

utpote

genitrix

ab

communique flagitio custodita fuerit G potenterque servata Neque objici polest hac (2). explicatione vim inferri verbo illud namque verbum
universali

ruina

sanclificari per

se dubii

est sensus et

ancipitis

adeoque

ex

ejus usu
;

apud chrislianos atque ex subjecta raaterie


in

explicandum

casu

vero

agitur

de

Deipara Virgine,
,

quam Jacobum mundissimam ubique proclamavit


que spiendidam corporis
et

omni-

animi candore

(o).

(i)

Exslat in cod. Valicano Syr. 118,

v.

17,

carmen Jacobi SarugenIllud

sis

de lavdibus
,

Jolmnnis bapiistw

et

prwcursoris.

descripsi

et

per legi

niliilque in eo offendi

quod omniniodam puritalera


col.

B. Virgini

tributam repraesentet. Ad sanclificalionem aulem ejus


possunt.

hfficce sola referri

1" fol.

6S verso

3=

]uLojD

M^LS

001

V^ ^.^
,
:

li^lo

Ille accepit
vit

Spiritum sanctum in ventre matris suce

ibique prcedica-

de conceptw Virginis.
i-t-^Jo
.

2 fol.

68,

col. 2

^.<i.o
fSffSSp

"^t-f^

^^"^

}-^\

i^H '^ ^^
^oiJX]?
servatus
vt in

en.^

fS
fuit
,

oii^?

U*-'

^^a,:i^

Intra

uterum

electus

cognitus

discretus

et

baptismo caput Domini sui contingeret


(2)
(3)

et

apprchenderet.

Passaglia

p.

1055.

Originaiis Marise sauclilas similiter asserilurin libro apocrypho de

transitu B. M. V., cujus recensionem syriacam primus, e londinensi cod.


2.S

194

CAPUT

ir.

Eodem
Mariam,
concepil
,

iiilerpietalionis

canone

via slernilur

ad exculien-

dani alleram hujus carminis

obscurilatem. Dicitur

nempe

quo lenipore Yerbum in caslissimo suo utero


a Spirilu sancto superveniente fuisse sanclificatam,
,

mimdatam
Heva
Ergo,
quae

benediciionibus

cumulatam
admisisset
in

sicut

eral

ipsa

ante
ais,

quam
si

peccatum
lunc

{'p

400
,

seqq.).

Maria

demum

slalu

innocentiae,
originis labe

Hevae inilio competebat,

reponebalur

expers dici
in

non potesL Al obvia


idea
,

esl et plana responsio,

ipsa Virginis sanctissimse

qualem supra Jacobus


diceret

mullipliciter

exhibuit,

cum eam

Deo omni

virtu-

hai)iluali

lum ornatu placuisse a tenera ejus selate; proinde gratia lum cerlo refulsil, quando erat Spirilu sancto

superveniente

Verbum

divinum

conceplura.
,

Alia

itaque

explicatio quaerenda,

qua^ ceteroquin

si

series oralionis

add. inss. 14,484

saeciili

VI, edidit vir erudiuis

1)''

W. Wrigbl,

in

the

journal of sacred literature


1865.
Clr.
ibid.

and
p.
oi

biblical
:

record.

January and Aprit


j,.*^
-ai

Jannary
.

].M^f>

J^^aXcq..^
.

ws)
^'^'^
<sCi>\

^
atX^^_

2.^^Z\o

oi^l?

\jo-fSii

<^ai

fS

^
.

|(n^{j

l-'-::^^^

\siAiO^

.cstl^

^
.

qiiA=i1

'Zs^i^.o

h^^M^Af^o

h^X^axy

qiZO| t^**^?

qL)).
m31

JZ])
]901

oi^
^OLS
].4i-^

^. aV/iV

aiNnnZ?
j.^V;i.sS
]99i
.

\^'i'^

r^:^^

r^

Po?
|-co^
]fS>\

|ZZL3]
r^.*.<^l

OLS ]7Q^?
^asi

l^

^gi\i\
....]ZO|-M.?

(n.l2u:9

'h^-fCt
).^9]

ovJi^o?

r-^'^]

oU.^?

]Z^.2Vas)

^n
,

]?ai

]ZUf^

Ipsa auieui

beala rirgo sancla eral et a Deo elecia


,

ex quo teuipore

erat in
sancte.

utero malris suae

et proinde nata est ex

niaire sua gloriose el

Porro seipsam puriticavit

(mundam

servavil) ab omnibus pravis

cogilalionibus, ul digne sust:iperet Ciiriatum

Uominum suum,

ad ipsam
in

venlurum

qui per

suam ex

ipsa

nativilalem

mundum

credilurum

eum
liaec

vivificaret.

Hsec itaque mulier esi, cujus decei nos agere

memoriam;

esl benedicta inler mulieres, ex


(

crealiirarum

hominnm

) ;

haec est terra

qua nalus esl redemplor omnium benedictionum e qua nalus est


,

agricoia gaudii axictur elc.

JACOBI SARUG. DOCTRINA DE


el

B. V.

M.

195
efilorescit.

verborum

usiis

rile

consideranlur
venit
et

suaple

llaque Spirilus sanctus


sententiam

ad Mariam ut ex ea

solveret

primam
sancla
ipsa

llevce

Adami
gratia

(v.

575 seq.); huic


,

enim

licet

essel

el

ornata

quoad aliquas
remanebal,
incarnatuni,

pcenalitates

dubio

procu!

subjecta

quandoquidem
plenum
gratiae
et

eas
et

omnes

ipsum

Verbum
et

veritatis,
,

effugere noluerit.

Unde

ipsa,

jam
(v.

piira

sancta

purificala

sanctificata

dicitur

599) ob ampliorem charismatum divinorum concessionem deinde ob abolitionem totalem pravce concupisceniico
,

(v.

455 seqq.),

qua? alioquin

in
(v.

ipsa

nuUatenus unquam

effectus

suos exerere potuit

151 seqq.), denique ob


,

donationem mirabilis foecunditatis


ciperet
et

qua virgo Filium con-

pareret,
et

sicut

Adam

virginitas
(

sanclitas

illsesse

manebant

cum adhuc anim?e ejus Hevam produxil


,

v.

411

seqq.).

Quod autem de
abolitione
in

exslinctione

concupiscentiae

sive

de

fomitis docel Jacobus


scribit S.

plane

iis

consonat quae

in

Thomas, part. 5, qu. 27, art. 5, corp. : videiur dicendum quod per sanctificationem in utero (dicam ex mente Jacobi per prceservalionem
hanc rem
,
:

a peccalo originali) non

fuerit

sublatus

bealai

Virgini

fomes secundum essentiam, sed quod manserit non quidem per actum rationis suae sicut
sanctis,

ligatus;
in
viris


c(

quia

non statim

habuit

usum

liberi

arbitrii

adhuc

in

ventre matris existens; hoc enim est speciale


;

privilegium Christi

sed per abundantiam gratiae

quam

in sanctificatione recepit, et

etiam perfectius per divinam


ejus

providentiam

sensualitatem

ab

omni
in

inordinato

motu prohibentem. Postmodum vero


tione
peccali

ipsa

conceprefulgere

carnis

Christi,

in

qua

primo
est

debuit

immunitas,
in

credendum
,

quod

ex

prole

redundaverit

matrem

totaliter

fomite substracto.

196

CAPUT

ir.

2.

UTRUM JACOBUS BEATISSIM^

VIRGTNI DOLORES IN PARTU

ADSCRIBAT.

Propositse
varia

quaestionis

solutioni
prae

elementa
oculis

suppeditant

ioca
ei

auctoris,

eaque

habere oportet
opinione.

ne quid
in

ex
de

prseconcepla
Virginilate

tribuatur

Ilaque
loco

carmine

Marice
:

infra
v.

secundo
seq.

proferendo,

seqnenlia
el

leguntur

a)

dolores genilricuni
servavit

illi

inranlium
;

I?q.^-?o

Deus

virginalia

155 inter Ut-^? ^-^ z^i^ v. 345 seqq.


:

Christus, Patri suo similis,

similis

factus

est nobis

in

cunciis
tuta

hominum
esl
,

passionibus, excepta

iniquitate; consti-

quoque

subjecta
Filius

Ur^?

mater ejus cunclis genitricum doloribus is]Ji ^g \n^. flLio] t.^o escepto quod
i ,

exeundo non
adsunt
in

solverit ipsius

virginalia.

Similia sese

carmine priori,
in
v.

ubi
sit

Jacobus

dicit

nescire
hsec

quonam
scribit,

ordine

Maria

collocanda,
qusero

el

porro

78
,

seq.

dum

ipsam
dicat
loca

virginum
partiis

choro

accensere

adest

dolores

ipsam

perculisse.

Tandem
scrutatores
divinilus
virginitate
etsi

mihi

vox

quoe

duo
huc
et

ex

sermone de
(i).

Qso^oKtti

adversus
est

etiam

referunlur
nitus,
et

Unus
una
Maria

Christus

humaesset,

pariter

esl

Maria

in

sua el in

partu;
sicul

suscepit

partus

dolores,

virgo

Dominus noster

suscepit crucifixionis dolores

quam-

(i)

Cod. 117,

fol.

68 verso, 3^

col.

a)
b)

Vocem banc
Apparenl

in

codice abrasam ex spalio el sensu supplevi.

in codice

pauca vestigia

ha;c

a.Vi-^e

.TACOBI

SARUG. DOCTRINA DE

B. V.

M.
si

197

quam Deus
respiciat

essel.

El

paulo

infia

(i)

naluram

doctor, lurbatus
replela,
in

hserebil,

et

nisi

ejus

anima

amore
videt et

fuerit

foveam
quae

cadit.

Quippe gravidam
,

matrem juniorem
parlus
,

procumbit ad pariendum
et

doloresque
al lotius

item
rei

infantulum

lac

genitricum;

hujusmodi

causam quod

atiinet, h.nec tota ab


lilios

opere conjiigali dependet; neque euim potesl natura


dare absque comple.KU
viro.
,

neque virgo habere filium absque


dolores
Marise
attribuere

Haec
videntur.

ergo

omnia
in

partus

Attamen

eodem carmine, ex quo


eliam
in

tertium
:

locum protuli,
rilus

sequeiitia

diserte leguntur

Spi-

sanctus
,

Mariam
et

ipso

instante

Incarnationis
,

Verbi divini
a

benedictam inter mulieres


doloribiis

effecit

eamque

maledictione

Hevae

matris su3e

liberavit

Quibus simul consideratis, qui proposita ditBcultas


resolvenda
virginitatem

sit

equidem

non

video.

Integram
at

cerle

Mariae
si

luculenter

luetur

Jacobus;

vero

Sal-

|ooi

laiAsO

|Z-,

t,

^)?

|_iL^

tr^
,

a)

I.JLM praeler

minimos duclus ex quibus

illud, juvante

conlexlu

conjeci

evanuil e ms.

(i)

Ibid.
.

m^

iohh^

Ij^
01

h\lt.

\X.t.iiSi

J
)]|o

"VaJ

l^tt^^tn

\^oat

ohI

|...^:^

^U?
.

Ur=? Ii--^
I

Mo

IV-

U^s
ll^o
)joio
|]o

Ut^?

'i\..s

|ja:^o

Ir^?

*.

^(n

Uxp^l

TT^

oi^

oii^j:^

If^

.^ij \^i 1^5


.

U??

|.ili

l^

ou::

leoi-J

li.i

li^ r^

U-.ii.oZJ.

Us|

198

CAPUT
ortus
est
e

IT.

vator
oculo

Virgine
(i)
,

tanquam
si
,

radius
ejus

ex

luce

in

puro

effulgens

el

signacula
nuila
jana

virginalia

perpetuo

clausa qui in

manserunt
partu
a

superest

causa
qui

dolorum

matribus

sentiunlur.

Unde

virginitatem in
attribuil sibi

partu et

parientium dolores Mariae


vel potius

simul

haud constare,
nullus

secum

ipse pugnare

convincitur

Patrum,
ex

quatenus

novi,

hujusmodi
doctri-

sententiam proposuit. vSed parum hoc est,

quum
apud

narum
autem

incohserentia

humana

fragilitale

ipsos

prtestantissiraos etiam viros


in

quandoque reperire est;quod


,

praesenti

casu magis mirationem raovet


in

in

ea

consistit

terminorum contradiclione quoe


occurril;

uno eodemque
per

carmine

nam

Maria

prsedicalur

Spiritum

sanctum

liberata fuisse a maledictione


ita

et doloribus Hevae.

Ex

hac difficultate aliquis forte

se expediat, ut asserat
in

auctorem nostrum, ubi affirmal dolores parientis


obtigisse,

Maria

lantummodo

loqui

de molestiis
in

quae non sint

proprie dolores
Filio

partus, sed quas


,

curando divino suo


et difTicultalibus;

perpessa est
ideo

aliisijue

incommodis

atque

cum

iis

conjunxisse etiam infantium dolores.

Vix tamen, ut opinor, poteril hujusmodi explanatio


obvia et naturali verborum

cum

sensu

componi, eamque ceu

conjecturam potius quam ut sentenliam profero meam.

(i)

Ita

legilur

in

Anaphora

S.

Jacobi

Sarugensis

apucl

Renaudot.

loni

lilurgg. p. 358.

CARMEN DE
Reliquum
Virgine,
feram.
uti

B.

V. M.

PRIMUM.

est ut

dixi,

duo Jacobi carmina, qu* de beatissima agunt ex professo nunc inlegre pro,

Ambo

excerpsi e codice 418. Prius aulem reperilur

etiam in codice

117,

foll.

64 seqq.
in
is

ex eoque varianles

lectiones collegi et apposui in margine.

Textum vero
ob

polius

ex codice
servalus

118

edidi, quod
,

altero

non ubique nitide


antiquiorem

appareat

alque

prselerea
sit

aeiatem generatim praeslantior

et accuratior.

Utrique

autem carmini brevem rerum analysin

prsemisi.

ARGUMENTUM.
Inilio

ponilur invocalio ad

Filium Dei incarnalum, poelice exhorreuiu beaiiiudinum, calicem


,

pressa. Vocai

eum Jacobus benignum,

iuebriantem, filium Yirgiuis, filium Ailissimi


ralionale;

Dominum, verbuni
facul-

efflagitatque ab eo gratiani el auxilium ad digne loquen-

dum

de ipsius genitrice, cujus quidem laus

omnem bumanum

tatem ionge transcendil (vv. 1-26).

Porro perplexum sese dicit qui Mariam ceiebret


invitat ul el ipsi

auditoresque

auditum suum purum

et lanta virgine

dignum

adlii-

beant. Est enim ha?c coelum allerum, bertediclissima mulierum, casla,


humilis, lali piilchritudine
vincal,
fiiia

prmlans

quce

omnem
,

sermonis vim planc


navis thesauros Pael

inopum maler summi


lerrce
,

regis effecla

tris coeleslis

asporlans

agcr bonus sponlanee

sine cullura

fruges proferevs

Heva

allera vivenlium maler el puella velulce suc,

currens

filia

parentibus suis vesle orbatis slolam contexens


,

virgo-

maler, palalium Regis

adolescenlula forlissimum scBculorum condi{

lorem sustenlans

sponsa gencrans sine concursu sponsi

vv.

27-58

),

200

JACOBI SARUG.
vero elogia cuncta veluli exhausit, iterum sesc haerere
affir-

Cum
mat
,

nesciens

quonam
vel

in

gradu Deiparam collocet

sitne virginibus

annumeranda,

accensenda matribus? Impellit amor ad ioquen-

dum,

at

sequum loquendi

modum

non permiiiit argumenti subliniiias

(vv. 59-90).

Stupel autem virginem terricolam ad tanium excelleniise gradum


pertingere potuisse

numquid

ait

gratia
fieret

inclinavit filium

ad

ipsam

an vero ipsa lanlam inclaruit ul

maler

Filii

sanctis-

simi? Sane humilitate, mausuetudine, puritate singulariier eni;

tuii

hoc enim eo colligiuir quod Deus ad eam lanlopere accedere

voluit, ut in

matrem

ipsani elegerit

vv. 90-116).
,

Nulla alia mulier Marise vel comparari potest


infantia
in justitia
Filii
;

quae ab ipsa sua

siue

labe perseveravit. Maria ideo prte aliis in

mairem

Dei electa fuit, quod nuila alia tanla puritate effulserit


est acceptor personaruin
, ,

unquam

Deus enim non

et si alia purior

reperta fuisset et sanctior

hanc potius

elegisset.

Ceterum
sit

Maria

maxime laudanda

est

quia libertate sua optime


;

usa

et ita sibi

meritorum thesaurum comparaverit

tanla

nempe vlrtutum omnige,

narum ornamento decora


prse ceteris

fuit

quantam natura permillit

ideoque

Deo placuit

ea vero virtus bonae ipsius voluntatis dis(

positioni etiam pariim est adscribenda

vv.

H7-201

).

Attamen
Dei
;

non estejus merito tribuendum quod

effecla fuerii

mater
esl

id

enim
(

dileclioni divin;e Christi ex ipsa incarnati

acceptum

referendum
Filius

vv.

202-206

).

is est

quem omnes mundi capere nequeunt, Maria


surrexerit

talis est,

qua

in

mundo major non

unquam.

Purificala fuit sicut

Jobannes, Eliseus, EliasetMelchisedech;

ad terminum usque virlu-

tum

profecit, et tunc habitavit in ea gratia infinita (vv. 207-222).

llaque mittilurGabriel, et in ejus


se gerit virgo castissima.

cumMaria

coiioquio sapieulissime

Deinde Jacobus magnificis verbis mysterium reconciliationis admiratur


,

quod lunc

in

domo nazarethana incoeptum

est

fuseque

prosequitur in Gabriele quidem a.vzlzuKOV serpenlis, in Maria vero


(kvciTimov Hev3e.

CARMBN

DE

B. V.

M.
,

201

Maria, angeluni inlerrogando, exstitit Ecclesiae organum


edocuil arcanum generationis
patet stuliitia Hevse tacentis
filii

nosque

Dei provocando angeli responsum:


,

coram serpenle
).

et sapieutia Mariae

an-

gelnm inlerroganlis
Spiritus sanctus
,

vv.

223-565

juxta angeli dictum


et

descendit ad Mariam
,

ut

hanc ab Ee\x maledictione


late oruaret. Accepit ergo

doloribus liberaret

et pleniori sancti,

Maria Spiriluni sanctum

qui eiiam spira-

verat in faciem Adami, ut poiis essel ad

Hevam generandum,

alque

hoc divino spiraculo potuit ipsa Fllium Dei sine conjugio parere.

Adam
qua

ei

Heva

typi fuere Chrisli et Mariae.


sita esset

Explicatur disiinclius
sanclificatione peracta

in re

praecipue

nova Mariae per Spiritum supervenien-

tem

sanctificaiio,

nempe

in abolendis in ipsa peccati fomite aliisque


;

sequelis

peccali

originalis

qua

ulleriori

Maria suscepit virtutem altissimi,


(vv. 564-456).

id est

ipsum Filium Dei unigenitum

Maria comparari potest epistolge cuidam obsigillatae, in qua Filius


Dei essenliam

suam

scripsit

et

per

quam Pater
(

seternus
).

omnigena

nuntia feli^ilatis

humano

generi transmisit
,

457-483

Merito igitur beatam ipsam

prsesertim ob divinse malernitatis pri(

vilegium

omnes generationes proclamant

vv.

486-518

).

26

202

JACOBI SIARUG.

ij|
.

9S1.2

pS

^i_sa^
GvLk)

ll^i

^Q^i

.^
jLso^

s.S(n

{.Lcalx^

w|

.^^Sna??
Aj|
ia^?

9,o|

<^ >o^r^

^s

isoh^^']

fS>

'^t-A'
.

iJ<<i^]'o

^
^^rffl

>a2^^|o

^lLo

|A^|
|i?

|a^

|3

|.s

^ ^hii >am^

o|

1^090^}^ If^
\J:k

i?''^?

lAli^oAs?
^.<o9a:^]^
is.?

(ni.)
..sts}

i^.<^ai9

al^SViViS

JO

^A*.^

_^

|09lJ?

Llik
|i<.^^
0S1

f^
^si

"^Lc^o ^a:^^

l^oj^

Um

u^? usav
H7

ia:^

^i.^.

aj|

a)

Titulus isle in codice

legilur ad

hunc raodum

''s.^?

li.^U'

'^^-J^?

h.

e.

Carmcn do sancta eordxco

cjusdem

Mar

Jacobi

doctoris

Batnarim.

, ,

CARMEN

DE

B,

V. M.

203

Tilulus scribitur in codice lilteris rubris ,


nigris.

cum

punctis

Capineu ejjusidem aucti 19Iai> Jacol)i Virgine Dei geuitrice Hlaria.

tte

beata

benigne
mihi
,

cujus oslium noalis et peccatoribus patet


ingressuni

quceso,

permittas

ul

mirabundus pul-

cliritudinem

tuam contempler.

horree beatitudinum, ex quo etiam ingrati aluntur,


satier per te
,

quandoquidem tu
tuo
,

es

totus vita te degustanti.


,

calix

potu

inebrians

animam
ex
le
,

quo mala ejus


sapiam ac

dentur

Oblivioni

bibam ego

per te

generationem tuam digne enarrem.


tu qui genus
lari

nostrum
,

quantumvis indignum

exalexal-

non dedignahs

canlicis amoenis

verbum

meum

tetur
Fili

Virginis

qui

factus. es

parvulus

infans

praesta

parvitati mese de tua


Fiii

magniludine loqui.
terricolis

Altissimi

qui
in

annumerari

voluisti,

per

te

verbum

meum

allum ascendat teque eloquatur.


,

Tu
et

es Dorainus

noster

Verbum

rationale

vivificum

sermo magnus

divilias in auditores effundens.

Quicum-

V.

D.

Verbum
,

j^

hoc

loco siriictura

haud

solita

ponitui

cum

accu-

satur rei

sine parlicula "^.

204

JACOBI SARUG.

.*U^!L990
.

i^ti^?

{jOTIO

lA^^kLo

091

AJ])
)]o

y^f^i^A

Ls
111

aA^'?'

^^.aJ?

i^^c^

*^
.

jAl^ ^^'?>^ JJ^^ ^o


iJ?
|1js

*^^a
11 ?

_a)?i.^

\Zo.LSff

^Aooia^ib

j.i.LaA

ai^

A^]

U?]
"r^?'

jls]
^*^

20

l^^-^ %J^o

l^jLith

\J^ ^'9'^a^

'AJ]
.

9A:^Lb
^"^

Vsui.

ji^s

U?o

Vs

^
^^

i^^
^A^J
<s\f.i

^^JO

f^>Q.^i
s4.1^

Ir^i^

..

*^2j^A \,li

j.^]"?

*)(Ji

]A^oAs?
^j]

25

<

sijL^^?
.

]A^Lo Ik)

^si

i^7?

]?aL0

f^

al^l^Al^al^
.

ijk(Tt

^s \?
Uji^
\?

]'i<!i^9

]f}ioi^
<=>f^<=>?

Aa).AaA*

i"AMaJ?
*>a)

i><^0g:2

'

OLA^ ]a^
.

]96lAs
Aj^i^o^.^
-.oi^

>S.Ai=^?

<n.Sif.JL,

.gr.AlA^''?

.oAj]

ra,t,i4'

^O

"^^1

^o^

^-^r?*

V.

16.

Ita legitur cod.


.

117

).1^V70 pOai9 i.^|.^0


|J?

JJOTI

091

ul)

V.

18. Cod.
19. Inilio

H7

fifJiCLS
sil

]Ld

,_^-"|.bo
lihrarii

V.

omissa
:

ex
]))

oscilantia

vocula

J3o

habeltir

hsecincod. 117
V.

^
:

jlO:^

,_k^(n..<

jZaais

)]o

24. Cod.

117

]fsaA.

CARMEN
que loquitnr
,

DE

B. V.

M.
te

205

per le loquitur

et

propler

quia

lu

es

Verbum
quium
jussu

et

ratio intelligentiarura et
te

mentium. Neque euim


,

animae cogitaliones sine


proferunt
nisi

excitanlur
te
,

neque
labia

linguae elo-

per

neque

absque
tuo

tuo

sonum emittunt, nec tandem

sine

beneiicio

auris gaudet auditu.

Ecce spargunlur
propinquos,
iugredianlur

divitise

tuse

super longinquos aeque ac


et

et patel
;

oslium tuum, quo boni


dilanlur omnia et sine

mali ad te
tu

per

te

mensura

omnia

ditas.

Ditescal itaque ex te

carmen quod de

pul-

chritudine tua inslituam


Fili

Virginis

da mihi loqui de tua Genitrice

quam-

quam

sermonem hujusmodi nos plane iranscendere fateor.


argumentum mihi nunc edicendum occur-

Mirabile plane
rit
;

aures animse

cum amore

intendite

sapientes

Marise

dignilas ita
ejus

animum meum

aflicit,

ut nonnisi

cum

stupore
prse-

laudem aggrediar. Vos

igitur

animos sapieuter

parate.

Virgo sancta ad

ipsam celebrandam

me
Vis.

hodie invitat

V.

25

in

cod.

U7

is

est

b^]^OfS ^^|.^
117
:

jic)?

V.

29. Pro

^ \?
,

esl in cod.

wJDoi

"^"1

V.

31. Inilio desunt

voces

}..A'?q-d5

|i^c^*

ad versum

compiendum
in o/]^cio

necessariae; hac vero adsunt in cod. 117.

Versus51-42 leguntur

Syrorum

feriali
,

Romae 1853,
1

pag. I^d

item in ofpcio feriali Syrorum

Ma-

romfarM?
lecliones

Romse

835, pag.
,

^j-^

(595); utrimque varianles qusedam

deprehenduntur

sed qua; sensum minime afficiunt.

206

.TAGOBI

SARU6.

t^-i^ U?

'U<S"f'

l-At"^^

^^>.Vn.A

i.AAJ

]AA.JnS

_^

]-=LA.^

^iOf^

oilLo
i4ij'9

^imJ^o

'

'Zf.a.^J.]

SI.S

i.^?]?

siA.4a'^9
i,l:;^o

]A.s^^ 55
9}.^o

i^a^aj^

\.a^

slI^ ^1^9

MaxA,.9

it^fa^

A^i^t^o

^iAa^s *|A.s^

(tiaI^I;^^

jAl^ *svs ^\J^J.Z


.

^a^
2o9i9

si^

'^r^l?

jLabkLc

li-^^
i.a^l:&

i.k!|

|.ln,!:t7V'

Z^^
40

(TiJlc

io^iJ?

i.^1^:^
i.SQl^O

|9^a^

'A^oi^o

i^l
]osi

AaO

^k)

ll^ 'A-^^
'Aa.ai7

i^
'^^lo

^V^? O^l^ U^a^

'Lsiin^

^^f^
|As9

^'1

^?-

^^'^^'
(allo

^^**

i.<M^!^
'-

f.o

|Al^!;;^I;ik

'Aa-si7o

|.^a^^
.

Axs
la**?

i^M

''<^r^<*?
0*91

^'"^'^?

I^

45

sUx)|

Ii-^LA''|

*A.mL^

'A^i..so

.<^ooi

i.^u4..4ii79

lA^a^l^

1^1
_Lo

'A.smu?

|A^^
^qio
I^^i^

i..*aM

(TLS^tkSO^

lA^as.^

ciA^^o^nl
''^t-91?
aTi.i^.a.J

(jiaslJ

'Asgi^o

.^a^
|o<3i

^.^Ct

il^]
.

A^a
il?

>A.a^tlo?

^j^so 50

i.^oo"j

UaiA^
U?

1^1

-^9<'?

IALoAs
i.^|

ii^^a^

(ri^a^oA.Ai

'Ai*aii9

V.

54. God. 117


37. Cod.

?oi.4LJ?
]l|V?

V.

117

l^.aaJ

CARMEN

DE

B. V.

M.

207

intellectum nostrum, tam praeclaro argumento disponamus,


ul a

macula mundi simus.


in

Coelum alterum

cujus sinu

habitavit

dominus excel-

sorum

et

ex quo ortus est ad pellendas ex orbe tenebras.


,

Benedictissima mulierum
eradicata fuit
,

per

quam

terrae

maledictio

aboleta inde ab ea sententia condemnatoria.


,

Casta

pudica

et

sanctitate

omnimode ornata

pro

cujus encomio praedicando plane deficit os


Filia

meum.
,

inopum

domini regum mater

effecta

quae

mundo

egenti divitias vivificas suppediiavit.

Navis

ihesauros

et

beatiludines e

domo

paterna

alFe-

rens,suoque adventu regioni nostrae desolatae abundantiam


prsestans.

Ager bonus
et

absque semine frugum acerva producens

ex quo, quin fuerit excultus, fructus multiplicantur.

Heva

altera vitam pariens inter mortales

quae chirogra-

phum

Hevae matris suae laceravit atque dissolvit.

Puella vetulae projectae


in

manum
,

porrigens, ut

ruina

quam

detruserat eara serpens

ipsam erigeret.

Filia quae texuit

stolam gloriae

quam

parenti suo, inter

arbores ignominiose nudato, in vestem offerret.

Virgo

prodigioso

modo

sine

conjugio

mater

effecta

mater permanens integerrima virgo.

38. Cod.

in

'^J^J.^y

208

.TACOBI

SARUG.

ois

]i.j^o

\J^o

U^^

li^?

|A^i.s

i^i-A^

lASyC

r^-*-T*-^

'^K\ "^

'^-^1

'^^^

'>

>A<SIQ^]^

019^1

(Ti^

||^

|]

,.

Uoll^k

!2,.^0

.o(ax.Jjalso

<Ti.!;ii

_4.a^

13 ?

i.^^.*.*

^^'*^
ooi

^^

.*>A_iaLo
.

^0
99^J?

erij.jSQ.^9

i^^;
i^9oJ:^
ii^^.^

>.,AkA2..^o

>09
|3o

^A^fLc)

oi^^t?
si7(3ials

ij]

.*i.:^Lb
^''i

m^o^j^l^Lo
.

'9^^?
^svsj.A'

wa^^s
6]

exZoMj^^Lt^

y^^^
^^LmliO

^^^)JidJ9

[.riaLaic
.

Lj^J.

|..a.A.^ALo

j.^o
il

*U*^v *%s^*-^ 65
ai.^^^9
ig.^}.Lco

l^aLcj
h]i

_Lo

'*ai^
.

]JiD

Isaa-^

i-l^i.^

w-fcj|

w**j.kilD

ai>

^^^ZJ.
.

oiA

i..^!^9

l^iO-^^^

al.*]o

]Aa^a>
6]

]A^.ik,.L2

^Al^oAaLs

.]^*(n.^fc

]^^^ii5

ipii.^
iLa.^^0

^is
]JoAi

70

jA ^^.
.

vvr^^

(Ti^.A.a^

^'^^

^'^

oi^

iLso^

^o
:

i^^o^AM

inn\o

]i..*.:^a^

],^
^t--^^

V.

58. Cod.

117

^oio-c]? mhzlsi

oubk

'':-<^

13

^s

}3q:s.

vv.

61

el
.

62

in cod.

117

.....Vwrfl

!^

SLla^.}

\'fSQ^

tt >

n 40

O01

>09

,,

CARMEN
Palatiiiin
travil
,

DE

B.

V. M.

209

niagnificum
habitavil

cedificalum
,

rege
,

in

(juod

iii-

in qiio

quin coram eo

quando

exivit

porlae aperirenlur.

Adolescentula

veliiti

ccelitum

currus

eflecla

portans

gestansque heroem illum qui

sustentat creaturas.
viderit

Sponsa concipiens quin unquam


genuit infantem sine patre.

sponsum

et quse

Quomodo
gam

eximise hujusmodi mulieris

imaginem depin,

fuscis coloribus {stylo

rudi ac simplici)

quandoquisufiiciant?

dem nec horum

mixtiones {orationis elegantice)


et

ei

Nempe
ejus
,

sublimior

gloriosior

est

imago pulchritudinis
;

quam

ut mixtionibus meis adumbretur

neque

prse-

sumo hujus

imaginis eftigiem a mente

mea posse
calore

depingi.
,

Facilius foret

solem lumine suo

et

depingere

quam

ut Mariae historiam enarremus, el sane rota fulgida

aliquatenus sub coloribus continebitur; sed ipsius laus ab

eloquenlibus concipi nequit.


Si quis hujiis

laudem aggredi audeat, quonam


,

in

ordine

poterit
in

ipsam depingere

aut cuinam coetui admiscebitur


,

quo recensealur? An virginum sanctarum


,

mansueta-

rum

mulierum maritatarum

genitricum aut

matrum?
glorio-

En

signa virginalia et lac exhibet corpus hujus

sissimse!

Partus

perfectus

et

sinus obsignatus!

Et

quis

hujus laudi

sufficial ?

V.

64.

Cod.

117 117

01^.30^.
i-**^^
aii:^

V.

65. Cod.

'^."^^H,

V.

67. Cod. 117

'^i

]^

ijaso-^

\.l4^

V.

69. Cod. 117

]Z-,tnVi^

|^, !:a ,.

S^"^ ]i>J^ol^S
27

210

JACOBI SARUa.

]ALa.A^1^9
f^]

*iAl2^
U.^i^L

i^aOwLi)?

U^^Ak)

t^

]^(n.lo]

i-Si^M.

iS(7Li9
).j]

(tiAaIJ*
^:^

'

olIa^

^t*^^

^^'^

^>Ai9

"^tJ^AjL

75

'.

]A^oA5? jLisa^A^

ai^'^]

ll]
I^<c

i^s

^
1-^]

en.^

^mmLo
'V.^lLo

](n

]t^^

U^?
'JLAf.a]

^^

w^^a^
.

]A!^^::iki

|j]

^Ad^AL?
,-^(31.^0
Ij]

]^axLb
.

^^ '^s^Z]
]-^r^'?

]j?

ij]

80

]i^

U-^^?
ll^A^?
|.^]o
j.^]

^s

'U

]A^oAs9 ^^r^
i3o

^
^ci

Uv^A^o
]A!^oAs
^ai]o

'.

]A^b)io

]i"=u^

^Aj]o
U?
|.a]

j.S9?Ak>

J i^]-

1.;:^^]'

^oa^o
^aaa?

]i.LDiLo9
o]

01.^09
Aa^aif?

s^l^
{J?

o(n

^saLo
^"^"^'^

'.

il]

oi^
(n.Si.A

^*^"^^

^A^^i-^?
vAVri^

U^']?
|3

jLsa^A
0(n

|Ll']o

Uo

il^.A!iO
0(71

9a^l^s

{^(Om
0(^9

(31.!^

^lA^^ ^A^^b
..

>ajJk9

<TL1^9Q.S
i-^]*

90

p]

*\J?

,J5

yo^r^ ''W^^

]9aiA)*
]ri]3?

UAm^
Cod. 117

^i-A

'Aa^

]A>9

^A^a^LD

V. 75.
V.

].^1a=>
,

87, Locus

hic

si

solam

granomalicam species

ambiguus
ei

est

et

recle

quoque verlerelur ad hunc


aut

modum

neque sufficiens
ei

unquatn

exstiti

nunc
,

existo

i.

e.

nullntenus

celebrandce

par sum

punclum enim

voci

fiuaai?

superne imposilum,

el purlicipio contrncto

CARMEN
Dmii
ad

DE

B.

V. M.

211

ccetum adolescentularum
sicuti

perlinere

vitletur,

eam lactantem puerum

matres aspicio. Audio Jose,

phum virum cum


sam commercio

ea

habitare

et

simul animadverto ip-

virili

non

fuisse

subjeclara.

Dum eam
succlamat
:

choro virginum accensere qusero


feriant.

vox

mihi

quod eam partus dolores

Si arbitror

eam vocare maritatam propter Josephum, jam persuasus

sum ipsam

nemine mortali

fuisse cognilam.

Cerno eam portantem


mihi stans in
iixor viri

filium
!

ut

genitrices
,

et

apparel
,

gradu virginum

Virgo est

et

raater

et
si

sed

non cognita

et

quoraodo

ultra

loquar

modo dicam eam

esse incomprehensibilem ?

Amor me
ast

ad formosissimara illam celebrandam impellil;

superat

me

prseconii

subliraitas

et

quid

faciara ?

Proclaraabo aperte quod

neque

tu

neque ego

ei sufficia-

mus

iterumque excellenlissimae Virginis laudem araorose

edicara.

Araor

frustrari

nequit

ubi

loquitur

ejusque

sapientia amabilis est ac prodest auditoribus.

Cum
afficior
lilia

admiratione ergo

loquor

de Maria

et

tremore
pertigerit

quod ad ingenlem hujusmodi mensurani

terrestris.

^Jj
vv.

jLn.aa et

primai personte Ln3.S3 nolandis ceque inservil.

91-100. Leguntur,

cum

difFerentiis

quibusdam

leviorilnis,
p.

in 0//.

Syr. pp. 264 el 265; item vv. 91-102 in Off.


V.

Syr.Mar.

w^iflr (li9).

91. Cod.

117

ha\Z

,.

212

JACOBI SARUG.

(TL^t^^

"^lj"^^

<siLlsh]

^qi

^
.^091

i^o^^^

^.51

1.^^ U^^P |<nX


N^SI
>.K^Sa

A^

l2Q..aA^o?
if^S??0

95

SlAll^AJS

^O^t.^

.*<3i^a^s,.)0

(Ti^s^^lAo
).^ A

(Ti^a2i.&.a.^s

]f^

<TL^

^.^s

nVi D?

si.>

Ir-^o

fM

1|.^A
ova
.

rr^

'^OtTI

i.2.Jb2iLc9

(3U5

if^O
^(n

fU^

00

It-^o

fM,

(3i2.sa^)9
*.A.ml^.o.ii^.<^

''^r^l
.^<n

^^]

'^i^J^
.

i^s^?

|?ai^.^L^o
|.<;^aaAAlc

l^o^A^^.?

(sisSD

vaSI

*(TI

;^nl^.ii^|

_S
^Lo

|(TlJ!^;i

f.t^

wdkj]

>c,-o?
|o(7i

j.Lo?

^^f.:i.)^s

).>)

i^a^ (.^
]si^
'AJ

y,A.aLo

105

^aiO|.A.

Ho^l.^
i^.

i.lilx^o

>o(ni.)]

]^as..A.a^
i.l:M^o
w.s]

^doZ "i^yLh^
<n.jk.iiJ

]o(n

ijU>
t*^

r^

]i.:a^

]i..o?

]oin

Ir^^
.

_l*a.*

^so.<^

]o(ti

>^^-nSp
]a.AL

(Tti^ i-A'?

J.JA6?

iJimLo
i-^t.^^

ir^J?
^t"^-^

]o(n

]j?

10

^aV',.2

]^niin^a

V.

95. Cod.
94. Cod.

H7
117

]i.iis

^o(j;

0Ls1

V.

lauX

j-Q^
qiiain

V.

97. Incod. 117 deest vox |.iia_Aj,.ao,

lamen melrum postulal.

V.

98-100. Id cod. {17

ila

se

babent

CARMEK
Niimquid
ipsa
gralia

DE

B. V.

M.

213

incliiiavil

Filiuin

ad

ipsam
sancli ?

an

vero

adeo placuit ut

fieret

maler

Filii

Deum

ex

gralia ad terram descendisse

manifestum

est; Maria

autem,
,

quia eral valde pura, suscepit

enm. Ad ejus humilitatem


,

mansuetudinem
tavit qui

et

puritatem respexit

et ideo in ea habi-

libenter inhumilibus habitat.

Ad quosnam
et

igitur oculos

converlam
Deus
;

nisi

ad mansuelos
ea
habitavit

humiles

Ad eam

respexit

et

in

quia erat inter mortales humillima


est

ipsa scilicel prolestata


in

quod ad suam humilitatem respiciens

ea habilavit.

Propterea ergo prajconiis celebranda est quae tantopere


fuil accepta.

Humilitas est lerminus perfectionis


prai

quando quis
Etenim
,

Deum

oculis

habet

tunc

sese

humiliat.

magnus

Moyses erat omnium hominum humillimus


ad ipsum in

et

ideo Deus

monte per visionem descendit. Spectata quoAbrahami qui


,

que

fuit

hiimililas
et

utut juslus

seipsum

pulverem

cinerem vocabat. Humilis quoque erat Johan-

nes proclamans se indignum qui solveret calceos sponsi

Domini

sui.

Humililate placuerunt

viri

praeclari in cunctis

V.

102. Cod,

117 post

^iH^oZZ

addiuir ^ot
parlicipium ^"iCtJ^ minoribus
versus
ila

V.

104. Po.sl parlicnlam

scribilur

lilieris

ab allo deor.sum duclis.

Cod. 117 aulem

legitur

214

JACOBI SARUG.

joi.^

i^.
13

.j]

^f,)

(n.i9

]A.Cih

^91
>a*i.Lfi
>aoi

Im>901?

-..^z]
.

i.sa::^:u

.aji
^<3i

^-.9

^r
115

(Ti^asl
.

.jI
ill!;;^
.

>a.j.9^.<^l

jljsl?

_Lo

i>f^^o

^l Uflo

wMj^iaLo

{.asa^

^a^
(idc]

I.<^a2.^2.:^as
<>t

di.<;Iasl

_Lbo

eif^^
losi
locn

(TLl^
1(.<4J

lO

|>^?9
)-si.Lc

l^fUk]

Aa]
Ij.^

a^
(n^
*al^>o
>.a.^

(Tvs

U?

lo^

91.^0

'.

{.^,.90
(TL^o

^01}?

'(.^
^'?i.l:u
.

losi

A^l

lo(3i

^a^Jk,
.

losi

i-^^

(tl^a^ _J1^

1^20

.^iiXi

Uk?]]

A.J

,.>

f^
^01

{.J
01.^

^(TLb;A)

^0(31
'.

li-AaA

_.*nl^2A9
l.i;Ian,A,o.^

^*^*^

^r^^
(^i^^

l.ii^ajk.A|..oo

<7va
iL^.s.Jo

w^Arlo
i*.^^

1.1^0^13
tVi

).laau9 9

I^<3p
).ii^o

Moj

o
i^J?

*^.*..aAa*

'\-co

ixr?

125

<

]-f.sa.Jk,

Ijl^^?
.

lA^s^!:;;^

''i-^^^^

^tn

_^1

lAj>,OiL^O0 dhJ.]
l^t-2.M

\^^o ^ *\?
A.*l
|3?
1,.

ois ^rtkS^Z ).La^^


..

(n^

loisi

)loa^

|3?o

lAi^^
\^]

1^^?
^osi

lAai*.alb
).AajL

.13

1.^i.Mlo

locn.<^?

^(si?

150

V.

113 et 114. Leguniur in


_';i0

Off.

Syr. p. 265.

v.

113. In cod. 117 pro

).Sffi\S

esl

ViNih
117
:

^
_ao
jLlik

V.

118. In

cod.

ci^^-

J-^^^^r^?

)-"'

'i"^

'^

CARMEN
generalionibus
dat ad
;

DE

B.

V.

M.

215

quippe ipsa esl

via

magna qua

quis acce-

Deum.
Maria

Sicut

nemo umquam
inslar

humilis exstitit
fuerit

ut
;

patet

inde quod

nemo ad
eam

illius

exaltatus
:

pro

ralione humilitatis largitur

Dominus

claritatera

matrem
?

suam
Si

effecit

quis igitur ei similis in humililate


et

fuissel alia purior

mansuetior

in

illa

habitasset
et
si

hanc vero relinquisset quin

habitaret in

ea

fuisset

anima hujus anima

splendidior etsanctior, hanc utique

elegissei et illam dimisissel.

Dominus noster descensurus


lieres respexit, et

in

terram, ad cunctas mu-

hanc unam

sibi elegit, quia inter

omnes

pulchritudine eminebat.

Cum

hanc scrutatus esset


,

in ea invenil

humilitatem ac

sanctitatem

affeclusque puros el
,

animam Dei amore accen-

sam, cor

mundum

cunctas denique cogitationes perfectis-

simas. Propterea itaque elegit hanc purissimam et virtute

omnimode

ornatara.

E
surus

regione sua surrexit in gloriosissimam mulierum illap,

cujus socia

ipsi aiqualis

non existebat
,

in

mundo.

Erat sola humilis, pura


ipsa nec alia

et

sine macula

quandoquidem

digna fuerit quse maler Dei efficeretur.

V.

119. Cod.
l"2o.

117

aX
id^a.^
"'i.?

V.

Cod. 117

V.

127. Cod. 117 129. Cod. 117 130. Cod.

V.

pro jioQio
:

U?

esl

|Z!oj.iico

V.

117

stio)

216

JACOBI SARUa.

..]A^j:l
:

U^?
I,.^]

]:^b]

.flio

\|?

|3o

l.^a^.4,^1.^

wATi^?
r^a.Lo?

i>a.jLaM

|3o

*U.i^

Uo^ i^^^?
{.^l^I^

U..!^
|f.A.*.

Wo

|.<^a2^i.i?

'Ala*9

svs

Po 155
|Jo

lAukL.^?

|^^.a.^)
si!^

UiisiA^
Ti^asl?

Aa|
.

|3

j.lia^^2
l-^^'^

i.^:a^?o

i.M

U^?

sil^
U^oa*
|3

waJU?
'Ax!^k)
l.sa.*

i.Lc|]

(7il;;kaA0*

In^
.|oci
.

Aai?
li-i,

^031
A.*|

VA^of^
13?

^f^
l^'

l^]i
,.)

140

^^|3

l^l^?

Ul^^

^9ia.s|

>ap

oi^
.

r^^?

^H^

^^^>.<^
|o8i
(Ti^

d.^2?

U^?
|,.ai

Uals
iso^^s

|.<^al^oAi^

Aow^?
0091

|^a^A,.a^
.

Aa.Ar?
^l

i^xaiMfJO
'Aa^Lo
^?
_Jao

sil^)^20
.

gilAaa
|3?

|j:a.A.

145

^eUi-aX
|3?

|A^^^
'A2^9i
>a.^

'^^i^

AiAn
.

>oa^

l^o^AiAo
U^ojLs

<ji.tfiaAL.^

|A^9a.^
..

|3?

i.k>a:^
Ir-J-^J

|3?o

Uj:-.^.^?

U.^^

U^

V.

131. Cod. 117


135. Voceio
:

pro ai.? est


)a.Xs
:i

leoi
in

oLqjd

V.

qua

cod.

non

supersuiu

nisi

vestigia

informia, conjiciendo descripsi.


V.

157. Cod.

117 pro
117

SnNSrs
est
:

esl

]^t-^]
|.s9?

V.

138. !n cod.

sic

)ja!^M

^a1.> 01.1^9 ).leP 0{.^a.4>o

CARMEN

DE

B.

V. M.

217

Eam
quantum

exploravit

ut
a

probarel
malis;

quam

excellens

essel
in

et

iramunis

neque enim
,

exurgit

ea

molus ad concupiscenlias iuclinans


voluptatem
,

aul cogilatio excitans

aut conversatio generans pravos saeculi doios;


ea

non ardet

in

inanis

mundi amor,
igitur

neque puellarum
similis
in

operibus occupatur.
comparabilis in

Vidit

quod huic
,

aut

mundo non

existeret

eamque

matrem

assumpsit ut ex ipsa lac purissimum sugeret.

Discreta erat ac
sel

amore divino

repleta

nam

ubi abfuis-

amor

Dominus noster nequaquam


rex ad

habitavisset.

Cum magnus
crevisset
,

regionem noslram procedere de,

in

templo totius orbis purissimo


,

prout ipsum

decebat

divertit

in sinu

nempe puro

virginitate et cogi-

tationibus ipsa sanctitate plane dignis ornato.

Decore

referta

lam

in

nalura

quam

in

voluntate, nec

minimum
in

fcedata desideriis inhonestis, ab ipsa sua infanlia

rectitudine

sine

labe

perstitit

et

immaculata

in

via

absque

ullo delicto ambulavit.

Natura servata

cum

studio virtutum

signa virginalia in

corpore et sanclimonia in anima ejus perpetuo exsliterunt.

V.

139. Cod. \Ao. Cod.

117 117

]b^o-fS
|-^a?

V.

V.

145. Cod. 117 147. Cod.

U-^?
>eai-:
13?

V.

117 pro

esl

ou^

y?
28

218

JACOBI SARUG.

>ca^^s ]cm Aa] si^^l^ *i^9a0


.-1^^]

<7ii..-ajs

yoAs
001

150

>^

w^qv^ ovs

^Lo'A^|9 *iJi.^a:g

rhZf^]Q

i^y^

](!t^

r^^
L-^^^

l"^^

^0019

'.]Lm^
.

^
.

]L^
]^'i^

-A-oj-s^?

f.0

^k>*

155

ALax)

ijSi^a^so

i^^ ^a^s,^
^
iJo

U^aLals?
<>jL^J^_o

UoJU t^ ^^^"J
l^^^ms

i^M

(fia^il

'.

l^a^A,.xi9
.

ilkOl

ai) *al^9

dtJ.Of^Jt.

Lo
160

].tfofA(3il.

^J]

Aa^?

*ailjk.9a.s.s?

<n,.4leaA

^ai.!:;;iiS

i-^f^ ]osi
aiJ.Lo

>q-*.?

ai^lAl;;:^

\..Aa^
oloo

<n^

^^la:a.s>^Zo
*.

^haLi^.
{.4.29

.ilooi

li.A*

si^^J

^.^...0

).baS9

I7I}.M?

^..^^o
i.^.

]AjkMA.>

^
9?

^001

|.1^^^9

(sis

ii.^J

>ooA:sai^
001

i^Aj) A.^]^21
]<Ji.A.'^Z

i3

ffi^asi?
01.2

\J^ 165

.^s
.

^Lo

i|.^^

.lioA^i

iA2.aJ
ii-x^i^
.

^^

^osi

^^)Ak>

iJii]

ZfO

],.*

2.00%

^(nlikS

_^

*^^'-l^.

^<n

A*n
i"*>"^r-^

'.^jo
i-^l

ci-^Si^

i^i

r^^^? ^o^

i-^;

V.

150. Cod,

H7

j.A.jQ-e

V.

151. Cod. 117


152. Cod. 117

|J-.s^

V.

Ui-,a^

''^i* est

i^-,*qA,

, ,

CARiMEN

DE

B.

V. M.

21'.)

Ipsum opus
mosissima
iila

in et
,

ea

patratum

me

ad loquendum de

for-

ineffabili

incilavit.

Eo quod

effecla

est

mater
esse

Filii

Dei

perspexi et asserui ipsam solam in

mundo

mulierem omnibus puriorem.

Ex quo tempore bonum


piiritate
flexit

malo discernere novit


perstilit;
viles

in

cordis et

rectis
,

cogitationibus

non deet

a justilia

legis

neque eam passiones

car-

nales

commovere potuerunt.
infantia sua exoriebantur

Ab

in

ea motus sanctitatis

quos prudentia sua diligentissime enutrivit. Dominus ante


oculos ejus positus erat omnibus diebus
,

ut ab eo illumi-

naretur et jucundaretur in ipso.

Porro quia hujus animam adeo puram


videbat
,

et

nitidam esse
voluit;

in

ea

malis

omnino mundata habitare


mulier non comparuit
,

proplerea quod

sirnilis

illi

umquam
est

ministratum
majus.

in

ea fuit opus admirabile

quod cunctis

Una
electa

lilia

hominum
ceteris

qusesita

fuit inter

feminas, et ideo

quod

omnibus multum
Filio

prsestaret.
efficere

Pater sanctus

matrem

suo

voluerat

et

V.

155. Cod.

117

]^^

\Lm^

\^]^

t^-fS y^

^^

V.

139. Cod. 117


160. Cod.

>?
oiLA-?a.ase

V.

117

V.

168. Cod. 117

.^

220

JACOBI SARUG.

(Tk^]

|o<n^9
silLo

^^^'

'^'^

^^^

^*^'"

^'^ ^ ^^^
IAaI^.^
ir^l^
qJ(TI

oi^^^o
>

U^s
oirs?

l^fOiA
llir-^

U"^?

wA^^Au^l

1'h*'^?

^-i^
It-SCLA.

.'

I^O?).**

_^ .J|
^Lo

f^^^L^

iho

..

lciX

>Oy.Lc?

Ji.saA

i..^J

l^s

175

UsiaJ
.

01.^

..(31^
jLJLbo

(Til^^i.

a^?

j.^^,.^?

^^^>^

|^QA.

*Mo9U* rr^
wialii.oALc
v.s|

H"^-^?
jj^n

i-^l

001
*.

li-..a.jL

V,^
^^1

180

^jilA^D.

k)?

li-^O"^

)>O.Lh

|(TU^

^.ISn

(^.di..^

^LoALo
'^f.a.i&.

Im?

|A^oAa
(n.i^:5.
|o(3i

l?(no

.*'L^^^]
*.

^l

l^'
looU?
>*91

^Af)
0(n

JLaiJI

.<i^i.s

i^Jl

A.AkJ

185

(sil^

|oi?lJ?

'Axa_<^|
).i7

'^i-SkM,

>.(n?o

|^I;^A?
.

_Lo
Zom^i

^(n

(TlI^a?

(n.<^aA^.^

i.so

(SL%o]

wm^iiAJ

^:^

>a.*g.^?

<i\f.sQ.^

(n.^0wA9A)0

(hJio.j.Of^o

(Ti^a2uA.a^>
(n.ia.>wAo

91.1;;^

'A.Aa^|o

'^t.s^

).:a^'

190

V.

179. Co(i. 117

<?iZojU

^s^-i

JX.)

V.

181. Cod.

117

UoiUk

CARMEN

DE

B.

V. M.

221

eam

quani

ipsi

in

malrem

elegeral

minime
,

deseruil.

Puella virlulibus inlernis undequaque replela

cujus cor

tanta purilale excelluit ul merueril videre mysleria quae in


ea palrata fuerunt.
In eo virtus consistit, t
ei

homo

ex liberlate bene agat

nonnisi per ejus voluntalem virtutes perfectae splendes-

cunt.

Quantumque enim magna


,

sit

virtus, quatenus Dei

donum
dat.

nequaquam encomiis
est
sol

afficilur, nisi libertas

acce-

Sane pulcher

nec

tamen

conspicientibus

laudatur, quia manifestum est lucem ab eo non voluntarie


prjeberi.

Ast qui virtute ornatur ex liberlate,


laudatur,
si

is

virtutes

possidet; propterea etiam


netur.

tamen

virtute or-

Et

sane
et

Deus
eo

ipse

amal virtulem ex volunlate


placet

profeclam,
laudat.

in

qui

ipsi

bonam volunlatem

Age vero, Virgo

ista

cujus laus a nobis edicitur

per
et

bonam suam voluntatem


ab eo
fuit elecla.
ille
,

accepta facta est apud

Deum

Descendebal
haec
placita
illius

ut

homo

fieret

ex

filia

hominis, et quia

erat

electa fuit

ut

ex ea

fieret

homo

cum

autem
virtus

gratia cunctos mortales excedat, ideo Marise


est
,

maxime celebranda
,

quod

effecta sit ipsius mater.

Humilitate sua

puritate

rectitudine ac bona voluntate

lanlum inclaruit ut ab eo eligeretur.

V.

181
187.

iii

Cod. 117 pro L.t.s^]

^]

.>sl

ai^

Ii-aJ?

V.

Cod.

117

|.:soS

22

JACOBI SARUG.

j^h^o
%

0S1

^is? i^i^
6]

l"*r^
).L)ak>

wAaJ
joai
?l!^

,..4^

|J

U:a)
oif)

(TL^s^Ci

A^]
]o01

al^
i^)
ij91

<-

Uioa^

A^l;^9

]^^]

Uc|

'.*^g.SQ.^

\^ ^

^31

is99

lt.a^

195

|A^AJk.^r2

^ll^
(Ux^.^9
],.^|

9(3iAJ

wi>9']

^sili^it^o

ilo|i

Ut^
|j.aAL

U^f.^
]o(;i

'^t-r>"^
^(7i..^9

UOiA?
i^ias

'.^r^.^

llls
]9(7l!^

.^091

(TL1^).9
'.

]AMa^Lo
i^J]?

I"t^^-<^

t-^^ '^^

^^^

A.^eri9

]^09Awk.^)

''i.s^^n.l^

l^r^

]si.:k

.^Q^

UU
'^^r>

0.ii.^

U^]3

jlo^

>

]^aA

A^l^Lo

(TL^^J?

].i;o9AALao
^JbM^
^(31*

A.4. {.11^0.4.0^

{..^

oilLc

w^,.J9
-^(n

205

<-^<u9

ilsa?

^^i>ALc
]?(3i.^

osio

(a^o.^^
0ii.a^

<^9ioA.*]
.

^AMa^lo
jJ

i^f^

>aAg.Lo?

>axi
'

(TL^s

jL^^^f)
i*.j.lia^

i.Jt"^|

oill^

^'??*
*i.loo
|J99

].^aaA.9l

(3i^^AJ
^sOf^

\qi^o

]Aa^)

Vl^

(5iZq.s.j^

]AMa^L?

!210

V.

195. Cod.
196. Cod.

117
117

^lscoisc

V.

Ui^ ^^"^^

r^
esl
l-^cni
Z^,-j?

V.

201. Cod. 117 pro UiuulSk

]-^r^

).i>Gs

CARMEN
Qiiod
elegissel;
si

DE

B. V. M.

223

allera

prae

illa

accepta

fuisset,

hauc
,

polius

neque enim Dominus


si

accipit personas

cum

sit

justus et rectus,

qua macula aut defeclus

in hujus ani-

ma

fuisset, aliam sibi

matrem

quaesivisset labe expertem.

Virtus

ista

quae

cunctis

virtutibus

nitore

suo

adco

praecellit, pertinet

ad eura qui ipsam possidet; quamobrem


gloriosissimara
ut illam
in

justum

est

ut

omnes admiratione
tantopere

prosequantur, quse

excelluit

eam Deus

matrem

eligeret.

Quanlum

natura

virtutes

admittit,

tantum

virtutibus

ornata erat; non enim voluntatis ejus erat ad talem

men-

suram

perligisse.

Adhuc

virtutibus
,

feminarum studuit

quod autem Deus

oriretur ex ipsa

hoc non

erat illius merito tribuendum.


justi

Quousque accedere possint


sima
illa

ad

Deum

praestantis-

mulier per virtutem animoe suae ad

eum

accessit
,

quod autem Christus ex ea natus

fuerit corporaliter

gratia

ejus hoc fuil, et ipse inde laudandus


dilexit.

quod nos tantopere

Marise excellenlia ad

eum usque
in

gradura pertigit, ut ea
;

major non

surrexerit

mundo

universo
,

debitas

ergo

gratias abhinc et porro

demus Domino

qui absque

men-

sura graliam suara super creaturas expandit.

f
V.

203
208
209.

in
in

Cod. 117
Cod. 117
: :

u.|.lla.A,a^

aLl^

Wr^

^^|J?
(n.1^

t-*-^

^"i

V.

.>q-d

jLl-H'!

Ua-a-?>:D

^i

V.

Cod. 117

U^

224

.TACOBI

SARUG.

Oillo

1^99

I,

o\:n

A^9 >a^^9
<^]o
{.ju^
{1.^.9?

1)010

|^<n.^^9

wJ?],^^,^^
]^'i

^]o
{Jsl^

'Aja!;^
i^^f.)

]i^a^s
t-^^
*aii^^

^^n?

215

U>e]

]osi^9

'A^A^^]
isiaai^

^o
i^iii^

'.'A^fD
.

To

1^09 A*lc?
>i49i

>i*si

t-'^
.

]3??

]^n,.aA,j

ous

''^f^

o<^

T^^*
i^

I^aju^i^?

]|iaj^

U^^?

U-^

<7is

jJLj.^.A'?

^JO^^

Lo

]t~A^

9t~*,0

>

]^a^ AtSV
.

lAiAJ^a,^
U59

^^f^a?

]AlJ?

Ja*:;^*?
,-1^
tn.^

U-k9 \*]i^a.^ \?

i.Ai^^

9?A^]?
^0(71

^]

(TU^f^,

A^o
^^01?

i>9

]|]t<^

UajiL

(TLA?a^^s

225

'.^091

]t.AA^
]

U(7L^
. g^

).1a^.^?
]^al^-cA
'Al^^k^i
ff'

]^a^Aago
Uju*09
>0t>0

^n

-Nr,

iljJx.
]9i3lAr5

001

^o^i^

](3L^

jLlia^O

U*t-^

aA.^v^-^

>.4(na!i0t.x>

i^io^tkS)

(TLalk

|^.ik.]o

250

V.

211. Cod. 117


213. Cod.
217. Cod.

>aio
vs

V.

117
117

*V

V.

n-^oAS

CARMEN

DE

B. V.

M.

22o

Cerlum

est Filium
,

eum

esse quera

omnes mundi capere


inler natos

non possunt
major.

Mariam vero eam qua

non

esl

Purificata fuerat sicut prseclari viri Johannes et Johan-

nes alter, Elias et Melchisedek.

Ad hunc horum excelsorum


Filio

gradum

virtute

ascendit

et

tum

sancto in

matrem

fuit electa.

Ubi ad terminum usque excellentiae


cessisset,
vit.

in

anima sua acterraino habita-

lum demura

in

ipsa gralia sine

Cura vidisset Dorainus eam omni sanctitatis

decore

esse repletam, in casto ipsius sinu sancte voluit habitare.

Itaque angelum ex coelestium legionibus ablegavit


beatse et prsestantissimae virgini

qui

nuntium

afferret.

Surgens

Gabriel

summus exercituum dux,


illa

descendit ad eam, sicut


sola

missus fuerat ab Altissirao;

namque

magno hoc
fuerit.

mysterio digna erat, quse visione divina dignata

In orationibus

in sinceritate et simplicitate Maria reve-

lationem hanc spiritualera accepit; ipsa quippe sancta erat


et

stans

rairabunda corum

Deo, orando cor suum ante

ipsum cum amore effundebal.

V.

218. In Cod. 117

^oi \sJQ

|3?>

]Zi.Cu4

^010

n>

|^
29

qcn

^o

V.

219. Cod. 117

UaA-?l?

226

JACOBI SARUG.

.masio^.

jooi

Lj^I

i'9-3?

Ig..^^

U(n

001

J.S

Ig.^^

<ng.^p
J.i39

loil^

ysf)

a^^v^^
|?aio

Aa^ta?

J.li!:i..^?
2.S

|Aa^^
^091

255

A^J?

i>-f^^
ir^-o

siA^2.i)

j^i^^ab^^

lli'

isi^
?l.lLo

>a.i!.

i^A?
oi^

i^^^t
|I1^1q.^o

>>

(TLf)

i2.k)'AaLco

{.^^j^O
,.s

'.

ycL^i^

).^^.o

|^a!;^^)

ir--*-^

losi
cil^

AjkJ
.soT-40

U^S ^^
.

oi^

5?Ai,|?

j.^A
>a.^i.Lo

240

lA^lsa.^
.

>*a^b^

.f^

^^^

>a^A

^s^aL.oAi?
.^001
|3?

]hls

ftt-^?

<wkAj|

IAaj.^.^

A.kjLA.o^
>

{.^L^AkA^
i.J(Ti?

*A^La^
oiAl^bk
13

_A?
wkCi

,.*

|f.l^:>
..

{.Isa^A

{.l^?
f^^i*
i^i.:^

i.:^*9

A.^^k>
sil^iol

^.LSffi?..;:^

Ih^
is.
(.61

245

.^s^o.^oA:^s
.

_A99i.<i^?

y*.as

L^ijk^f.>
|J

i.l<^

.t.bi..0.g.tf^

^k

loi

IoitlJ
.

wa(7

l^as.^^!;;;;^?

i.^Lb

_*|.!^|.f![o

Aj|

i^oi?

.ak)

]o(nZ

^a^l

>a.*g.k)

ltis>o|

Ii.i|'

^;^io

>oo2\^k) ir^*^ "^^


iA..^^
iJ

>a^aM

)J

.a.!:;^.?

250

ij|

^oo).oo
U>.^

^J^j.i:u7
A::;^:^^,

|j.s
I,.!^.^

]Zq.sZo.a.

^bu

Po

vv. vv.

239-240. Videsis
243-244. Cfr. in

in

OfjT.

Syr. p. 256.

0/f.

Syr. ibid.

,, ,

CARMEN

DE

B.

V. M.

227

In oralione eral, sicul eliam Daniel versabalur in oralione,

quando ad eum descendil igneus angelus. Sacerdo,

tem Zachariam

dum

slabat in sancto sanclorum orando

coram Deo
lalionis

visitavil angelus.

Et puella haec, magnae reveoralione versabatur

particeps

effecla

in

quando

angelum descendentem excepit.

Oralio sincera
tiir
illi
,

cum Deo

mystica colloquia habet, loqui-

sermonem

audit ex eo atque innititur ipsi.

Descendit Angelus,

dum

Maria staret

in

oratione, at:

que pacem oblulit


Maria
,

ei

missam ab Altissimo
,

Ave

tibi

Dominus nosler tecum

o beata

Benedicta tu et

benedictus fructus virginitatis

tuse.

Haec autem
esset causa

cum

audisset, prudenter cogitabat qusenarn

hujusmodi insuetse salutationis.

Dixit ei Angelus

Noli turbari, o plena


fias

gratia!

Do-

minus

in

te

sese complacuit, ut

maler ejus

in virgi-

niiate tua; ecce


et

ex hoc nunc sancte foecundata concipies


cujus regni non erit
finis.

paries

Regem

Respondit

Maria

Quomodo

het
et

id

quod loqueris
foecun-

quandoquidem virum non cognosco,


dabor
virile
?

quomodo
ego

Filium

mihi

annuntias;

sed
at

commercium

non cognosco; parlum audio,

non apparet mihi

viri societas.

vv. vv.

245-248. Legunlur

in

Off.

Syr. ibid.

2bl et 252. Pariter adsunt ibid.

228

JACOBI SARUti.

]LsLSiais>

\.^]i^n^
UaXOLo
i-^t"^

yoJ!^

J,ois\

|ISViS^o

UllLo

^O

Z-^

|A2.x.Lc

]^ 255
^'^'^

001

]h^4 (^?
I^siAa
.

c^^^Loo

l?g.^A

ol^k^Lo

HaJ?

Ir-t-^o

|A^?

]A!^oAs
tl^Lolb

htViAS

i.l^V|

L^ ^?
iL^.^90
i.^J

% ].<^a^.^M

^(TL^9
\Jii

Lo

]^*

ai^s
.

i^^?
00(31

]^a^9^

^aJ^

ooai

o,^
A^a
oi.Lo]o

:260

aAA'*

<r*''^

i^AMAl^o
o,a^o
'^'^^^

i.^^^

00(31

_a|.^.^9?

il^^

nSViAo

^Sj.^
.

^doaisio
i^r^?

]?r-^2

ir^
(3ia^.^Ci?
ocri

]^^
i.^r-^

>o?]o

]ZoJih
]o9i

^cC^

-.U:^]
.

L^
.

V.J?

ioh

]j.^^ 265
]^]

il^jk

]o(no

(3i^s

\..^o

inA.9r^

a^^Lo

].^a^s>

i.JU.^.A.0
]^9<3i
]o(3i

iA^l^?]
'A^i^t^^o
..a!^Mj:]

0081
.

alAAuk^o
>o?|3

^<5^'iZ

i-a-s**?

(3L^.^?

^a
>o.^r^

i.l^i';

ois

>a..^AJ?

i.:a.^-

iA:s^
X^o.tA

i.Jiu]

]^]o
w<Si!:;M

270

ali&l:;:^^^

^^^]^^:^

yo.>

0(71

a!;;u.2,alial;k

^r'^
*^i>^]?

i^
il^,?

^-^\>o
'.2.!:^*

^liO;]?

i.Ai.^}

]^q1o

iJ.!^.*]

AxA
>o?]?

'Acu

'AaAs?

ilio]

..al^MO

275

nars]

]Aoa \-

'^f-^

^^'f^

CARMEN
Mirabilis fuit liora
illa
,

DE

B. V.

M.

229

qua Maria slabal


in

cum

Gabriele
sibi

colloquens. Hinc humilis

filia

opum,

illinc

angelus

muluo obviaverunt,
bilem.

et

rem

enarrarunl

prorsus admira-

Virgo

pura

el

angelus
inter

igneus

mirabiliter pacis

trac-

talum

terricolas
,

ac ccelites

ineunt. Hinc una inter

mulieres
totius

illinc

exercituum dux foedus de reconciliatione

mundi pepegerunt.
el
irae

Inter superos

inferos

duo sedebant

locuti

sunt

auscultarunt, et
et

obnoxios reconciliatos efTecerunt. Puella


et

angelus

sibi

muluo obviaverunt

negolium
et

versant

donec aboleverint contentionem Domini


bator

Adami. Pertur-

magnus

qui hunc corruere fecerat inter arbores

jam

ipse conculcatur et
ciliatio.

omnino devincitur, faclaque

esl recon-

Terrestris et ccelicola sese

cum amore

alloquuntur, ces-

savitque contentio

duarum
tempus

partiuni inter se conciliatarum.

Permutalum
venit aliud

fuit

malum quod

occidit

Adam

et

tempus bonum, quo resurrectio

fieret.

Loco serpentis antiqui surrexit Gabriel ad loquendum,


el

pro Heva ingressa est Maria sermonem excipiens. Pro


objecla

mendace qui
surrexit
ut

lentatione

morlem

induxit,

verax

allato

nunlio vitam praedicaret; et pro matre

quae' subscribendo

debilum contraxil inter arbores,

filia

omnia Adami

palris sui debita solvil.

230

JACOBI SARUG.

: ooert

o^bi.iA.ii^l

)aAi.Loo

li.^2 j^auo la^


osi
aiJ^I

i^^a^
.

^liC

\.i.^^|9
la^p

isif^

r^-^'^
t-^

oi^f l^^^o
.

i^^.
t^

ho^

I^QjD^s
UiM
(TL^

fli^

^pi-'^

jJA^aaJ? 280

siJ^ifi
.

^J ^
Uq..m

IHt^^ ^r^ i^
oil^
i.1

si^
.

m^iLoQ UoM^
\s

i^.k9

i.;a.^^o
Alr'
osi

\.A|i.iCU^

^a^?

_A,.^!

I^M
t:;^

^^A^c^;
^o<'i

UaLoo9

^oaj.^
^1:^0

'^.9^0
:285

Irv^l

-^f^As^l?

As ^A^hZ

'.

]]]')

la^l:;^

U?-^

^r^l-s

U^^ w^^^
in,.Af^

.^.^1^.2..,^

r^^

Ua* ^Lc?
(Tl3?|.s

Ii.^|.^;

loM "^i^^
.

>aAi.Ii09

JLa.^

\,ri)a!^

290

lAojs?!.^
.

^9ia^^lfl.:5

l}-^<=>

i^t-^^

(n^f^
Ui^A.

i^a!;^..^?

ffi^s

*\-^o
,-^

^^
(3iJ?|

^,...^2
.

lA^oAf)
lioll^

Ui.n^

^0(7i

'A^aJ^'1
^0(310
wSJbi.s0

i^?

|A^X)Oi.^!^

..

J0(31

AaSI^^I
.

l^i-iAfcl

lA^oAs
|9iA,

|951

295

iJi^S
a*;:^

^
:

(3iJ?is

aibi

''k^^lo

-.

U44

0001
.

(nJliO

|.(^a^
i-^iO?

|o(n
|09

\J^? {.I^^A^
li-^r)

.^Ld^

*UAi5

li-AO

V.
V.

286. In cod. 117 292. Cod. 117


:

^ Vajsoisk

y-.

^]]i

^yt^

s9?wA/j?

^Vid

oijJiLCe

,,

CARMEN
Heva
riint,
et el

DE

B. V.

M.

231

serpens per

Angelum

et

Mariam excepti
illa

fue-

in

integrum restitula est

res

quse

implicata

fuerat ab initio.

Aspice quomodo inclinata


dolosi islius,
laetare

sit

Hevge auris
insusurrantis

et atlenta voci
;

mendacium

ipsi

age
in

porro,

quod angelus

Mariae

inlundat

vitam

aurem

serpentis ab ea transferat reptationem,

eamque

consolelur.

iEdificium illud, quod subverterat serpens, reaedificavit Gabriel, et restituit

Maria structuras quas Heva in Eden diruerat.


legalis;

Duae virgines quse nuncium acceperunt a

duo

qui missi fuerunt unus post alterum ad duas generationes.

Satanas per serpentem misit secretum ad

Hevam

et misit

Dominus per angelum nuntium ad Mariam.

Gabriel

in

aure Marise propter

Hevam

dissolvit

contra
,

nequam
verbis

serpentis

sermonem

et, re in

integrum restilula
Veritas

suis

pravum colloquium

destruxit.

locuta

est et siluit

omne raendacium.
rebelli

Virgo
effecta
alia

fuerat a
fistula

decepta in

Edeu ejusque
ea

auris

erat

deceptori

magno; sed pro

virgine,

fuit

electa, cui

veritas ab

Altissimo prsedicaretur in
intravit vita

aure.
et

Eadem

porla

qua ingressa erat mors,

solutum est vinculum quod nequam olim coufecerat.

V.

232

JACOBI SARUG.

*.

J^^Qm^ >o?y

^i^

).^a^o

]A.A.^
ws|

'A^_p9
^031

U>^]

UV^?
fJS

Uo-a^
]Qk^

'ZhL^Z]
wOiTLa
i-^^.
jJ

500

-.

oil^

^^

Ui^)ii,^

Uoa*
A.*!

j^olb
%

UV^; U^ois
^a^
(riA

{.La^

(n.

|3

(sia t^soJ

.jkj

lf.ia.A^

oiA

j.^1 jiaJ

iJie??

]As|o
]o(3i

11,^?

]]]ho

Uais^:^o 505

>o?l

A^Tifib^

>-:S(3i.A?

ill^^Las ]A^^1a2 >ap

]f.2?

<7t^^!:^A
.

^r-^-^

^-9
U.M?

^-^ ^^si
i.^;^

\^ial;ii0

]0Llk

^^

>c.^f:^
oi^
..sgiA

^Aa]o
).La^X
1>clmO
]Ai7]
(Tii~al;a.

oi^ ]f^ jJiAA ova ^9]


.]AaLc,.xi
.

).*

a(7l!;;;^s

\.^o
]oai
](n.l^

ois

"^ts^

510

_A|.ii7i
]3

Uom
.so^?

)J^?
fJD

>^(7i

^oS?

^^^
^n^i

(TgAikLos
]o(3i

(.
>

"^9^ ^'^^
il.ft.Lai.1:;^

AX^

>a.AS(7?

i>^*-^

{.1^9]

^L^
).!?
>o.Ai.Lo

ilx^

]o(nJ?

]f..^
.

]o(n

^31^

^o^i.^!^
).S9

).ViS'4,

)j(n.l:^^

515

(3L^

).La!;;i>L.l:^

iJasxn?
>A.al^

^]

si^

]o(n

^]

<Aa^^

.jlo

>ab;>A

*^^al^oAAs ^^(.^i
.

]t-so

s^ASnnVt
^fsi

)4.^s
]i.k)]

Aj]

i^ii]?

*^]

]o(3i^

,;^]

ai^

V.

308. Cod. 117

U^U
Jjo,^

V.

314. Cod. 117

^5^

CARMEN
Ubi ab
initio

DE
et

B.

V. M.

238

peccalum

mors

muitiplicati

fuernnt,

abundavil eliam gratia ut vivificaret

Adamum.
obtulit

Serpens, Hevae loquendo

ei

non

pacem

neque

enim pax esse poterat


Fraudulentus cecinit

in

mortifero ejus consilio.

ei

mendacium

inspiravit

iniquita-

tem effudilque
miciliam
,

consilia

perversa et colloquium fallax. Iniet

mysterium necis

furorem sanguinis Adamitis,

prolato suo

sermone,

in

promptu exhibuil.

At vero,

contra

ista

congrediens
vitae

stelit

angelus

Filii

legatus, et Mariae
ei

nuncium
in

divinitus attulil; obtulit


,

pacem

vitam
eique

ipsa

seminavit

reconciliationem
priora

annuntiavil,
abolevit.

cum
quam

amore obviando cuncta

Murum
lius

iniquitalis

olim aedificaverat serpens, Fievertit, ut iterum

Dei per descensum

suum
posita

non

res-

tituatur;

parielem quae
processil

erat

inter

partes
et

aperuit
coelites

quando

ad

pacem

terricolas

inler

constituendam.

Quapropter pacem

Mariae

adprecalus

angelus,
:

veluli

arrhabonem magnae
libi, Maria, inquil,

lotius

mundi

reconciliationis
;

pax

Dominus noster tecum

foetum conci-

pies et paries filium in virginitate tua.

Cui

illa

respondit

quomodo

fiet

sicut

tu dicis,

cum

V.

318. Legitur in Off. Syr.


:

p.

236.

Porro cod.

117 pro

^Zo^oLsiCi

est

l^ool
319. Pro

U?

V.

^}

est

^CLio

30

234

JACOBT SARUG.

..

|31aA

VL.

^osi

l^

wi^'

jJ^li.

oko

'>

{.n^o^

Lo

(n.SfjL
>Q.Ai.k)

osi

>099

|LL^^
Ir-^o^

001

\^
](n

.'

sis
.

9U|.bk

UV^

Uis

525

oj.f^
"^i^^^llc

si^9
(sili^

_Ab^(Ti

.jk\nrM.'j

X^aso
1991

'.

oiL^

.^Mal^^)
.^001

'AS^?
sil^9

oi^

^^^^ii^

^si

)j9^aA9o

^^0

>>].^a^^9
'.]f^in^
.

'^tJ^]o
'A:^ij^A.

'AnA^
Yff^

3iJ.ai^9

550

^
J,o(S\

]'A,A^

]9oi

U-^a

^^
,q1c
(svis

oiAxaaS

ssi

^.^'

|.so
>^(n

% U!:::^^]

Uo(Ti9

'Al^^^ ]^n!^
^"^
'-^f^]

Aj]
..

jlc]?
]i-.ii

]o(ji^

rr^b
](n.lk

y
]?(o
iJo
>A(n?

j.^]

i-a^ U-^^?
i^t.^
<3iA.!^r^.D

555

.>

]^j:Ai.JL.

'A.^1^1^?

l^on^? U'r^
(TjA^oAiD

ia^
il^?

(ri^alas

.>>o?]?
..(ji:^

V^i.

'A.v^4 y
]r^?
]?(!i.^*

^Li^l

]i^)^
'A.s.^A

r^U
'Afijalii

>:.

.^0(31

'AiiAjkr
-^ai

^o
]?(n

'A^^^o
].Jk,<n

'^^-90
^1].

540

_^
:

]ff^^ Uq^

Aj]

V.

o20. Cod. 117

Ua^oica:^

CARMEN
ego sim virgo, nec fructus

DE
sit

B.

V. M.

235

virginibus?

Tuuc utique interrogationibus maxime opus


sibi
vit

erat,

ut

generatio

Filii

in ipsa habitaturi

affuigeret; interroga-

Maria ut nos de hoc conceptu, cujus historia explica,

tionem transcendit

ab angelo edoceremur.

En quantum
amabiles!

Maria
et

contemplantibus

eam

virtutibus

excellens appareat,

quantum

doles ejus sint discretis

Nempe quod

interrogavit ut ab Angelo de con-

ceptu suo cerlior iieret, id


loribus proficuum cessit.

suum

erat

merilum,

et audi-

Non

interrogaverat

Heva serpentem, quando

hic

eam

decepit, sed

voluntarie lacens
,

assensit mendacio.
at

Puella

haec veritatem audivit a verace

non prius quam ipsum

de

rei

expositione

multum

sciscitata fuisset.

Illa

se per
:

arborem deam factam


istud

iri

audiens, minime
efficietur? Habc

dixeral

quomodo
ei
ei

quod

tu dicis

vero

cum

angelus dixisset ipsam Filium Dei conceptu-

ram, prius

non

assensit

quam

didicisset veritatem.

Ipsam per se ascensuram ad gradum

divinitatis

minime

mendacio vertendum suspicala


quae parilura erat Filium

est

virgo
ipsi

Adami; ea vero
lieret,

Dei,

cum

sermo

scru-

tatur, inquirit, edocetur, ei tunc

demum

lacuit.

Videsne nunc quantum haec

sit illa

virtute prsestanlior?

V.

339. In cod. J17 sic est

ai^ U!^^Z) (juk

jjai:^

V^? h<^

236

JACOBI SARUG.

'^oai \iL.^^9
>

wSo^

]o(n

wn^^so

V^^^^t ]osi
'Z^l::^^

^a^^^

isil^
>a*i.^

^
Uv-^

]A^axi
la**

sil^^a^n^o

qi.oi 4~>
maoi)

iU i^?

U^^ 545
<^]o
{.^as

7i.^a^^aM

UlmAI^

di^al^AX^
]f.^aA?

iJi.l^aa

otTLS

]Aa.I^{.X)

-^(n

sALOfl;^
]?(Ji

*9(n

*i^AUk
^<n

^(n

il2.<79

i.^ias

*Ai;^g-s

](3i^U
]

"AiiM?

i^ '\^? 550
^fSLS>

_2Ju^
.

n!^a^

AVo^ ^

]?(n^

]Al^aa^o
]cLMi

]^anA?]
*.

>CL*t.^

(.A.

,.^0

]A^.^
(3ijsA^)
Vi Vn

Ui.^

jL^^o
]9(7iaJo

]^a.alM
Ua^

]aM?

]^al
AJ]

>a^
i-lso]?

>cu^i.^?
,-a-*]?

(ii^l;;^.

,a^

]o<nJ.

]i-*^^
waib.s.J

^Al^ 555
^^..^0
i^<3'

'>(TLAf^*'f
.

(JiA^aLoo

{.aLLb?

(.^90]

LAiMu,fX>

-^Zq^ ]4\^

i><^'?^?

i^CL^

'Zui.^

^.^
SlL^^S

^,.;^

i-k^

V^O
is9ffl

i.lA.^

_i>0

iilciJl^iO?

(TL^
13]

''^A
"^LbAk)
t:^'^'?

]^aliA.*ci?

]9GiAo

]Jo

560

i^f^
iJ?

l^f)

]r^?

^^

i^^l
{.00^0

\x^fM

<ns
ir^^?

^^AJ

*>o An>t?
i.AM?

jimS'-'

nAbik^r^

]A^a

V.

349. Cod. 117

-ct

|Sni.t

CARMEN
Igilnr propter

DE

B.

V.

M.

237

pryeslantiam
effecit.

suam

elegil

eam Dominus,

ac

matrem suam

Facile erat silere et facile

interroest

gare; ilaque proprige discretionis suae causa edocta

ab

angelo veritatem.

Quantum
Maria
hujus
fuit

in

hac

re

reprehensibilis fuit
el

Heva

lanlum
ita

exstitit

praeclara,

sicut

illius

stullitia,

et

sapientia

apparuit.
,

Quantum

prior in
altera

hoc negolio
in

contemplibilis
illa

tantum
,

inclaruit

re

Filii;

cjuanlum

stulta

tantum sapiens

haec

recogitanti!

Quaecumque debita erga Deum


persolvit.

illa

contraxit,

haec isla

Per illam ruina

per

hanc resurrectio

universo

generi nostro; peccatum per


tia
!

Hevam, ex

iMaria vero justi-

Per silentium Hevae reatus et nomen

infame;

per

Marise

sermonem

vita et lux

cum

vicloria!

Angelo

respondit
ille

quomodo

fiet

id

quod

dicis ?

Tuncque

orsus est explicare viara


:

Regis hujusque ad
superveniet ad te,

ipsam descensum
et virtus Altissimi

Spiritus sanctus
libi,

obumbrabil

o beatissima.

Hic
fidei

rei

magnitudo sermonem excedit

et

nonnisi

cum

admiratione loquendum est; aflectus solito sublimio-

res requirit

argumenlum

et ideo

amOr

flagrans de ea sine

conlentione loquatur!

Vitae

ceternce

negolium

in

verbo

angeli

versabatur

V.

362. God. 117

>cu??

238

JACOBI SARUG.

*.

\Lms^
.

)i^

iL^

^A|.iaio

i^09
(31^

>o^a^ 565
^.k)]?

,^
.

\LjJkO

\^]^
Ir-^.i*^

l^Oh

^l

{.A^ _Lo9
|.aJj.^

a^ocn

{.jbli^iklik

\.a4*
o<"

ir^-*-^

i-?^iJ?

"^^

r^.-J?

>aAjisb

,*.

*'^-4i

l^-*^?*"^?

i"**'

i^*'^

>0|-oo

570

Is]
.

A^.s

_k)
\.A;M

]^]9

ir-^^

*(nf.s^

*^smo

U^^
.

^^

^Af^dio

\J\Z i^09?

>0?]o

loi*?

{.I^t.f

091

il^?

9}-^
qL4.,.xi

*.

<3i,.A^

i^J?
li^iiS?

]'Ai^A^o
]A.^a^
](n.!^
i

(3V4J5?o

575

si.^)]

]aM?
.<^ooi

<^si

^^
]Lk>]

(7I9|.mo

U^A!!^

n\

]o(n^?

oio
.'

^^J

^so ^?a.o?
i^o;
auz)

\t^oh

J.ofsi

<s\Ljk,^o
^n

iLo9
.

]o(3i^?

(fi7f**

]AiDa*
iLo

-^*

L^lA^fXi
*]h^
.

]i.u^?

].<^a^^ai7

_ki

580

'.

(jis

r^

i''^?'^-^?

ii*ofO

\1d]1

(^iL^;
]j??

(3LJ1o

i^?

^f.^

w2^j
]j.^

]Af.^M
t\^
\avi

A.^JJ.*^J

*-*-2i^?

]3?

ois

^^ so
in

).jw?a^?

iMOfO ]A^oA:ab;>

'-C)p>o

V.

370

Cod. 117

1;^]

V.

371. Cod. 117 pro

a%-f.ais

^aio

esl

\om

(n-fSJe

^o

CARMEN

DE

B. V.

M.

239

porro quare necesse erat ut veniret Spiritus

sanclus ante
puris-

Unigenilum? Prim^im Spiritus,


sima virgine habilavit,

et deinde Virtus in

quemadmodum

dixerat

Spiritus

superveniet et Virtus obunibrabit.


Virtus Altissimi
illapsus
est

ipse Filius

Altissimi

qui in

eam

est, ut veniret ad

partum corporeum. Ipse Chrisscriptum est; sed


ante

tus est

virtus

Patris, sicut

eum

Spiritus
ei

sanctus venit ad Mariam. Sic itaque


,

annuntiavit

angelus

veniens
et

ex

domo

Patris

nempe

Spiritum

superventurum

deinde

illapsuram

Virtutem Altissimi.

Spiritus

sanclus venit ad

Mariam

ut

ex

ea

solveret

sententiam
purificavit,

primam Hevse
benedictam

et

Adami. Ipsam

sanctificavit

inter

mulieres efFecit,

atque

maledictione et doloribus Hevae matris suae liberavit.

Vocata
fieret;
ille

fuerat ad

eam dignitatem
sanctificavit

ut

mater

Filii

Dei

eam proinde
eam

Spiritus sanclus,

et

tunc

in

illapsus est; Spiritus

eam

a reatu liberavit ui,

cum

ilie

in ea sancte habitaret, foret supra delictum.

Matrem suam per Spiritum sanctum


bitaturus
in

purificavit qui

ha-

ea

ex ipsa corpus purum


Ut

erat

assumpcor-

lurus

sine

peccato.

ne

contaminalum

foret

pus quod

(puxiy.ai

{anima m/brmafMm)
et

induit, per Spiritum

sanctum virginem mundavit

tunc illapsus est in eam.

V.

379. Cod. 117


381. Cod. 117

ii^]

looi.^?

^om

(ji.^^i_i

j^a^

^oi

,-ie

V.

'^'

240

JACOBT SARUG.

|ai2k

i-s

iosi

>3iia-^'AJ

qjl^;

loai

J.:d.

585

ij(7Ll^.^L!iC0

]fSilCi

I091J9

|091

LmI |A^^
(TlI:^:

oilLo

lt.iaa
.

jooi

|osi9

^iav^

J-mo^s

]oai

A^
*'''

fS

)1ci9AJ

>Of.^^ao?

i-*.?

^i~^
i^i-^
(n,.A^o
..

JA^i.^
]091

^99

|9(31

_^
1(31.!^

j..^
001

590

y^l

|O01J9
(3i^s9
>?^

U=>.

(Tii^]

U*oi.A

)ALoAa ||.^o
JLSiSnS
|^^]
1o(JiJ?

|(nX
gi

^
=i^a>?

r:^'-^?

{.AaM

i..4l0|.xi

d(al^
i.:^|j

\AJo
|lco
{2

..

J4.4?

jSnSS?
ilk9^

rnJash]

>Q^

V:^?
.

595

|^(3.^L
.

i^A^?

jA^.^
U
'^i-o

avs)

<i>i

a1

U^? 9].^

.asJ
:

^^^ i^^
j.Aj]

f^

{.J]?

<ni.AO
coi

^
^(n.^

loi!^

]^9i.^uk?

]A.A.A|..o

]?^S|^iV"
A.*.!;^o
(Ti,.L^o

'.

-^rf

U*r^
..

]^^?

]Al;;^oAs

i^al^

400

lAgj nVio

]A^kl^^loo
yOfi
001

]A^?
]q^

oi^^O^
]o9i
.

i^Q^
A.*]?

^^^^.laJ?

^31

y^]

si^]3

^^,..0

]g.a^

(3i^

^(Si^
iJ

]2a^
gig

liLi?

U^^]

^
(3il^

\q^]Z

^
405
13

7\

]aM

lA^Lor^
(3l.A^Lo

^]

]^]?

).i090

ImXso
>o?]o

(31^.^1.1)00

Uo^?
oo<n

^ ^^
^.9?

^
\JL
]3,.^

]aw)*

(3VA

AV>ix)?

C(3i

gis

s,]

so

]o(3i

(jjViAr]

ta.^LMJ

CARMEN

T>E B.

V.

M.

341

Volebat Filius Dei ex ea nobiscum assumere cognatio-

nem

ast prius

corpus

ejus

expers peccati

per Spirilum

sanclum

conslituit.

Verbum descendebat

ut caro

fierel, et

propterea

eam

ex qua caro factum est per Spiritum

purificavit;

descen-

debat

ut

nobis

similis

forel

in

oranibus, exceplo
ipsius corpus.

quod

sine peccato futurum esset

sanctum
similis, et

Deus

voluit iieri

homini
,

unam hanc

virginem,

purificatam

per Spiritum

sibi

in

matrem

effecit, ul ipse

mundo
priori

foret

Adam

alter

ex

Deo, manumque

porrigerel

quem

dejecerat serpens, utque

ingressus ad profe,

rendum judicium contra principem mundi


reperiret

is

in

eo non

peccatum quod morti accessum

aperiret.

Porro

Filius

hominis,

quamquam
filia

sententia?

minime

subjacens, Deus
exivit;

cum

esset, ex

hominis
inter

in

mundum
et

quamobrem sanctissimam
virginem
,

illam

illustres

beatissimam
sanctificavit

purilate

nitenlem

per
et

Spiritum
benedic-

eamque puram
erat ipsa

effecit,

mundam

tam

sicut

Heva antequam eam serpens esset


illi

allocutus;
lis

nempe

tribuit

pulchritudinem priorem

qua-

matri ejus competebat,

cum necdum

ex arbore morti-

fera

manducasset.
superveniens
illam
sicui

Itaque

Spirilus

efl^ecit

Hevam

priorem,

quum

haec consilio serpentis ejusque verbo odioso


;

assensum nondum prgebuerat


in et

in

eo illam gradu conslituit


et

quo antequam peccaverant


tunc in

Adam

Heva reponebantur,

eam

illapsus est.
51

242

JACOBI SARU6.

^?!

Q-^y
|.s

Ol^^ii

|0(5I

Aa|?
(31^

4(51

U-12
iA>9axi7

"Aki-*^
Imoj.^)

i?v)

]i.jL

>aAj.^!;;;k

wi(3i.A

410

.^00]

U?

^jJ
>09l

^as)

loai
^(71

t-li^o]?

^a|

.1^^
:

jif^

^001

^]?

^s]
iji.?ajD^
|a*

'^t-?'-*

>o?|?

|.)is

^0(51
aoi

'Am.s.J^]?

|Lm09

'^t^ ]pJ^o
-s]
"Al.D

w^I
|o<Ji

'A!;^i>

t-^9lo
wkffi

>Q-*jio

>o?|3

AaI?

]2a^?

415

..

>o?]

^:^^

1-^00]

IJ?

Ij^'!

j.^|3
9..0

.i.Lo

U.M?

{.1.^^
.aj]

a.*09i?

jp^a^
>o,.a^
>o?]o

% ,aj]

>a^90
]f^^k^

^,.^

^?

^
jo^kl^

ai'f.s>9,

]^bo^
<51,.1^.*

420

AaJL^a^
>A.aJ^]o

>0?]
{.*?

]A^oA.s

Iom

]o(n

i.^]

i^^A

(Ti^lso

_a9.^?
.

]|\*^
]t^
]o01

i.!^^^!^

Um ^^J?
^qi
)o?]?

sil^?

](n^?
.

mJ.o^oI^iJD

w^l

]|.^o

9^^^^ ri^
(TL^]

gl^O.oOlO
I.A.M

425

^OiAi.^
lHiAM,

]Al;kOA
Iq.^1^

.<;^0010

OaOSIO
).^]

>i^LlZ]o
.

Oi^
.ilo

^O^f'

^A^?

\.S?

^a^A
>Q..At.^

>A(noA.*]?

U*

_^

]|.^

^01?
.^(ji!;^

*.

'Aal^
]i-C

],.^aLo

0(31?

]Aa.s?
(3iA.,C

](?U^?
91,..^^

OVO

^ SO
)3?o

U*09?

450

'.

]AaI^ ]Ao
IA^^oAjs

(^i..^^^

''i^r?
y.^]

w^o].J

]],^

Iqm

^ost

(3i.*A.*]?

CARMEN

BK

B.

V. M.

24\i

Adoplionem
concessa
in
,

(iliorum,

quae

palii

nostro

Adamo
cum

fueral
esset

Mariaj per Spiritum sanctum tribuit,

ea habilaturus.

Quemadmodum
sine conjugio
,

genuerat pater nosler matrem nostram


genuit quoque
ilia

ita

effecta

sicut

Adam
Hevam
quoque

ante peccatum; ipsa etiam ut filium

pareret, accepil Spi-

ritum sanctum qui spiraverat in faciem Adami, ul


generaret.
Puritate ea
potita
est
,

quae

Adamo
peperit.

compeieb;>i
,

Maria

per Spiritum supervenientem

atque ipsa sine

motu concupiscentiae

Adam
cet

sine opere conjugali matrera viiae genuit,

sicque
scili-

praefiguravit

ipsum

vitae

fontem

Dominum nostrum;
eos
,

Deus

prsescivit

et

prsesignavit
sui

Hevam nempe
Hevam

et

Adamum,
sancte
vitae,
ita

in

typos

Filii
,

unigeniti.

virginem

genuit

Adam

eamque

appellavit

nomine matris

lypice significans

ex Maria per parlum alterum


in

mundo

vitam esse orituram, illamque etiam

virginitate

sua Filium Dei parituram.

Prophetia Adami lypice notabatur Dominus noster; ipse

enim
suit

est

vita el

mater ejus

est virgo Maria. Hevse


,

impo-

nomen

matris cunctorum viventium

atque prophetice
,

significavit

Mariam nobis pariluram


est Jesus.

esse vilam

Doniinum

nostrum qui

Pertigil Maria ad

hunc partum purissimum quia


ul
in

Spirilus

eam

sanctificaverat,

ipsam Filius Dei illaberetur;


fecit

corpus ejus sanclificavit eamque prava concupiscenlia

expertem, sicat erat Heva virgo anlequam concupiscenlise


foret obnoxia.

244

JACOBl SARUG.

% >o?]

L^s> \j:^
.

!a^9?

I^o].o

a:;^.:^.?

|a^^
wO^]
>A0i

sL^i^.
4
1

]^\j

i^^a^?
i^o.t^

}.m09

silLo

^'^"^^

r^^?

)A^o^
oilLo

455

.*}^Q.'!iO.A.^Zo

ijt,90^

(n.l^Sieo

^.^
*]^t^

]fAaj>>

".^^

Uc-^

(Tl].*0

71

f^^

<

n.^

li-uL

r>

^a^t^a^ ]A!^^
i^A.9

gi^A^^
>a.Ai.Lb

^Of.^
^2^.^.0

440

:\.^lia^

ai^a^S9

-.

]o(s\Z
.

T~^)?

^<3<7i

siAl^s^
<JU2i>.A<?

i.^^

)]

a^
|Jo

lA^A l^
ail^A?

ir^?

ia^as

% 001

_^
oia

''"^'^

^^^?

i-^r-^?

'ir^Q-i^

445

UilLD
|]|a^
.

^
OfTLS

^sIiJAJ?

)A^^

Zoai

^trio

iA^^a^
A.a^A

^001
)A.*i.A
)o(Ji

).i,.L^

^Loas

U-^3-s
ilc9

0*91

ou^s
i.-i^

wjal^o
13

i^o"!

>a-ki.ija^

A*)

a^
U

a^LiAia^ )j.^
jioai
i.4.l
)]

V^^al
oi^^o
>a:u

.^ooi

U^
\3i

450

ailLo

^r^a^

a!^
ws)

^0(51
'*

Uli^A^ V^)i-o^
)A**aA^ )?ai^

liLiaiao
<3il^?

'Aa^C'

Ucr-^

_Lo

^n

V.

456. Cod. 117

iiinSntVa.a
l-^r**

V.

437. Cod. 117 pro

esl

\.^ft

\t^i^

CARJMEN

DE

B.

V. M.

2Ao

Peccalum, quod ad
cupiscenliae

Adamum

ingressum eral

per

con-

molus

ex ea

ejecit Spirilus

sanclus supereffecerat

veniens in eam; illud

additamentum quod pravam


in

ser-

pens,

et

inclinationem

ea

prorsus

abolevit,

eamque

replevit sanctitate et innocentia.


effecit,

Novam eam
decoram
est.
,

vidensque Dominus eam esse valde


et in ea incarnatus

sicut

priorem, in ipsam illapsus

Propterea dixerat angelus antequam


,

Verbum ad Mariam

descenderet

in

ea

habitaturus

Spiritus superveniet.

Benedicta Maria, per cujus ad Gabrielem interrogationem

mundus
ipsa

didicit

absconditum
:

illud

mysterium
fiet?

Nisi

enim

eum

interrogasset

quomodo
Filii

tunc neque
ipsi
,

nos explicationem
lur

nativitalis

resciremus;

debeipsa

hujus nativitatis

decorem

fuisse

revelatum

et

exslilit

causa quod

ei

per angelum affulgeret.

Os
atque

Ecclesiae
in

fuit

sapiens
totius

virgo hac

sua interrogatione

persona

creationis

istam

explicalionem
,

didicit. Nisi

enim Maria habuisset

affectus sublimes

haud

poluisset admitti ad

loquendum coram Angelo;

nisi virtute

omnigena ornata

fuisset,

nequaquara potuisset mutuo ser-

mone cum

Gabriele conversari.

Ipsa igitur proprio suo merito usque ad

eam mensuram

ascendit, donec Spiritus cuncta

perficiens superveniret in

vv.

447

el

448 reperiunlur

in

Off.

Syr.

Maronit.

pag.

\si et

ite-

rum

pag. W(^ikA

240

JACOBI SAUUG.

>ti

A n

AVnVn

)^,S9

^aTIOIU

^^

0091

las)

AAiJj.-s

ffiAi

>.iAs]

]A!;i^

^aial^o 460
]i.) 0(51*

T-Jr^l?
.

i^]

'^HJ
jotn

^^

iA^
oii.

ail^s

i^!:;.^!:^

9?Ai.]

).li2sa^
Zo<s\

(sis?

AsAs*^]?
.

^
.so2
flis

-Al^iL^^]?

l^i^*
|3]*

]7u^
)]

A^^? ^a^As
,^

_A,.i(no

(?io,\,Q.^?

'

{^^.^

Adk.i-o^^lo

(fia^A,so

oia^^ 465
h]'?

.1^]
(3io

)1^ l^i^?

^
]o(5i

.^^'9?

Vb. ]A1^^
aisci.iirj

]^^
j.l.^so

).:^^

a^
)JoAo
oif)

.y^xnZ
.

'A^biiliD?

<y>i^^

^) ^
.

^^l;^^

1^(3^

aS^o?

]^jL^
).lnadik.

.oav^i;.^)^
.

).nAM \.^1^
>o?]3

ai^o 470
aio
]qsio

,aii^A.^]>
y.*]

^JojLjfc

o??Aa,]
]^i.A

]oai

^s oAa]?

).^.a,i

\J^o

U^^ y^
117

U^^ ^rP^
habet aioau,

]^ai^9^

ois

V.

4o9. In cod.

sic se

j.^?

)m,t

jyj

<^]

]gA2

V.

461. In

;od

117 est

^Jj.:^]?

^)

l^^i-^J

*oio

soi

j^^:^?

]-fJZ)i

CARMRN
eani
;

DR

R.

V. U.

247
in ejiis

ex Deo

fiiit

repleta

gratiae

immensilate, ac

sinu habitavil Unigenitus ut cuncta renovaret.

Maria apparuit

nobis

tanquam
Filii

epislola

obsigiilata

in

qua mysteria

et

arcana

conlinebanlur. Corpus
ipsa

suum
super

purum tanquam chartam mundam

exhibuit,

quam

conscripsit

Verbum essenliam suam

corporaliter.

Filius erat

Verbum

ipsa vero epistola, ut


fuit

diximus, per

quam condonalio missa


Epistola
erat,

universo mundo.
quae

non

talis

obsignaretur poslquam
et

esset conscripta, sed quara

primum obsignarunt

deinde
cons-

conscripserunt ipsce personce divinae. Obsignala


cripta
,

fuit el

imo

et lecla quin frangeretur, quia mysteria solilo

alliora Pater per

eam

revelabat.

Verbum ingressum sum


;

est intra sigilla servata et in

eam

illapillo

virginalia signa

in

corpore

et

foelus

in

utero

mirabili!

Hac

epistola

felicissima

nuntia misit nobis

Pater

per

hanc remissio cunclis debitoribus advenit.

Per

hanc

Adamo mancipato
filios

missa

fuit

libertas;

ipse

heres effectus inter

rediit sicut fuerat prius.

Per hanc reconcilialionei!) inierunt superi cum

inferis,

vv.
j)rioris

463

el

464

ita

leguntur in Off. Syr. Maron., excepto quod hujus


sint

uUima verba

hjec

CCara^.^]

^o

Cfr.

ibi

pagg.

\sj

et

^^

248

.TACOBI

SARUG.
IXa.^^s

oon

a]..^;?

ls)h

^"'^*'^

00(310

% .^001

lfAas(79

_A^l:ik
{.J]

iM9o]

'L^h9^\
ii*a

sia

](Ti^

^a^

Oi^^o
U^oi^s
]fJk,

><>r^o

90^
.

}3

^ao.^9

(31.^^09
<3XJLSJ
)..4^M

|o(3i

i.^^)
{.Jb.*

dis

^OIO^asj
'.

\.^
|lLb9

0(319

rr^i^
^71

^^^

l^^

\h].S

^
|0(3I

'A^/JL^

|3i.:k

>a:^

>al:i^
^9

Ul-Jo

(3il^

\asiJ?
(3iXk)
I:'

-.1^00^919
.

JA.^inA

^^9
i"^i>^^

|A.Ai.

_^
^^

IsLj^

^???
^9
0(31

HoiaJo
(312

(Tl.Af.Ji,M^^

i^j

0(31

|.>)

jLf).

485

>

)t.Al^<A

(Jicia^

wCi9

}J(Tl1;^.^L^
^::^.*

..

)A)iUA,
<5i'^is

Vs

l^a.^
>a.Ai.^
i.^9

^AJ* V^aLd >a^


'-^i-^)
lt,]l'>

\^^

(3i^^9
(3VS
(Tl.)it,

)9(3ialA
^(31

'Aa^
is9

U.9?

'.^i.^

)9(3lA)

laa.^

i^iO^^

w)(3Vi90

490

..^)
.

'Alli^o

)^^A<!s
i^o4

'^i-i

A^r9*
jiSffl^V^?*

(JlJ.CL^0L^l^
i<M>oi.)

i(3ti

i^')?
0(3i

"Aa^A

jVtSn^

^(Si^s9

).a!^ <^r^?

.^Ij..*':^

^
|.Loa

Uio^
oiAOa^
_Lo

'Ais^^
i-^lJ
^s]

)^)r^

^)o

..

)Aa1iq.^

^f*o A,.^* 495


001

>:

(31^

iVi\\9

(sisa^

>099*

vv.

485, 487, 491, 492, 495, 496. Recilanlur

in

Off.

Syr.

Mnr.

CARMEN
et in alta et transiit

DE

B. V.

M.
irae

249

pace constitulse sunt partes adhuc

obnoxiae
generatio-

opprobrium quod cuuctis feminis

nibus adhaerebat.

Per hanc aperta

fuit

occlusa via Edenis, aufugit ser-

pens et reversi sunt homines ad Deum.

Per hanc cherub retraxit


custodiret arborem vitae
,

gladium suum, ut ne iterum

quae seipsam

jam

obtulit in gra-

tiam manducantium. Haec dedit nobis fructum dulcem,


vivificum, ut ex eo

edamus

et in

perpetuum cum Deo vivamus.

Ex hac

ortus est nobis

magnus

juslitiae sol et

magnifica

lux tenebras pellens ex orbe.


In hac sibi complacuit Pater, ut fieret mater Unigeniti
sui, ideoque beatissima fuit inter mortales.

Mihi
tiones
!

igitur

beatitudinem

adscribent
coelesti

omnes generalumine perfusOf

exclamavit Maria, animo

propter fructum suum. Videbat quippe ad

quantum

ipsa

gradum ascendisset, mundumque

ejus

beatitudinem pro-

clamantem cum ingenti admiratione.


elocuta est,
ipsius

Prsevidit futura

eaque

nempe populos
Per

terrae

proclamaturos beatam
rescivit

virginitatem.

Spiritum
,

Filium

suum

esse regera

omnium populorum

ac veluti iributum beati-

tudinis praedicationem a liuguis exegit.

Itaque et nos Beatae hujus


cujus beatitudo omnia tolius

beatitudinem

praedicemus,

mundi ora transcendit!

pag.
V.

r^J'

(334).
:

496. Cod. 117

<js??

32

250

JACOBI SARUG.

'>

(TLioois)

]f^

|loo9

]f^o

iic^aj

dlfjp.^is.O

'.

(Ji^ali^oAjS)

i^9

li-^a^

/0-fo?

?i.^Aa^

>o9)

AxSf^
k)
.

^''i^paAk

lcsi

siL*f.A)^9

(3i.A.ia^

is|

A^a

0091

^A^iL^st?;
i.^.oo]

jLsJ

aLaf

ai.so

|Al^A^)0

Le

i^7?
Oi^^l

siA^ia^

]^,^a9
y

ikL^M?

Ij.^^-^^

ik^^O
oiA^ja^
^"^*^

H^*^l
'>

>ooALa^

^^^^ ''^?
l?)^^

505

<Ti^a!^oA29

l>^^^'

^^'^r'
)r4'?

.*

)Aa|..^o

)^7a^]

(3i^(^i

^iA-s.a^

A^

_A9a!^1o
r-^o))

ml^

\^o'i
d(7L^

l^l^;

U^v

>09)]

).aif Ali

^r-^f ?

(^ii^^.a.^

:>

'>

^osi

ajkA^9

^A^gif

\^

^2^^^]

si^io

510

(3i^^90i
>

^
)>^-^?

U^^^?

i^?'^

Arsai^9

ouL.sa.^'^

).9

Pa^la^

'^*^^

'^V^r^?
'A1L^9
|,La!;:b:;i^

o<^*
oLkiSa^
^.2,1^
(3iA2(a^

)i^A^9 ^)
>

A2,Am
1.^9)3

'Aa.aS
ti^aI^.^9

U^^ n^ikr)
.

).^a^^.
:

\J^

)xoi.

^,mJ9

(3ill^9

515

).^9)

^-^0
IL4.S9

(SlXI.^
<3ilica

f^
*A^j:c?9

JAaA^o
(n.^sa4
0(719

oi^ai&ic'
:

^^iv^

(JlAl^^klav.

^
}-M

_A^JLo

)9QJ9

).^C9

V.

499. Cod.

il7

,,

CARMEN
Beala
qiite

DE

B.

V. M.

251 purili-

accepit Spirilum
effecil

sanclum, qui eam


in cujus

cavit, ornavii et
lavit

lemplum

mansione habi-

Dominus excelsorum!

Beata
el

quam
nomen
cujus

singularis
in saecula

decor virginitatis

sujb

extulil

cujus

splendidissime fulget!
fuit

Beata

ope

renovata

Adami

familia

et

per

quam

erecti sunt lapsi, e

domo

Patris praecipitali!

Beata cujus excellentia


cendit,
sicuti

conjugium

maritatarum

irans-

dum

interim confidenter gaudeat puero carissimo,

matres!
cujus

Beata
fuit

corpus

concupiscentia
fuit

maculalum

non

unquam, sed
fructu!
in

quae nobilitala

formoso

virginilalis

suae

Beala,
ille,

cujus ulero parvo et exiguo habilavit Magnus

quo implentur excelsa, quin illum capere possint

Beata quae peperil Antiquum illum qui genuil


el

Adamum,
anliquaUTe

per

quam

renovalae

sunl

cuncta?

creatura^,

cum

essent

Beata quae
ad cujus

ex

membris
fluctus

suis guttas lactis prsebuit

illi

nutum

maris magni exundant

Beata quae gestavit,

amplexibus
illum

et

blanditiis
,

affecil,

dum

puer esset,

Heroem

saeculorum

qui

lerram

occulla sua potentia sustentat!

Beala

ex

qua exulibus

exortus

est

Bedemplor,

qui

draconem

ligavit in furore

suo

terramque placavit!
apposuit ad labia Ulius,
!

Beata quae os
a cujus

suum purissimum

ardore seraphim igniti velant faciem suam

vv,

Sll et 512. Leguntur

in

Off.

Syr. Mar. pag. w-fb^ (38).

252

JACOBI SARUG.

<>U^ i:^!^ r:*^^ ^'^^?


.

^' H^^
oi^Ao^

^^^

|L1iq4 ^^ioa^
.

isol^
6iJ,QjLS9

^ai^

cfr^?

A^ixA,^

^c ^

^^??

^r^
(minia)

.>Q^^ |Aaa,X lA^oAso ]n^ *^,^^^^9 >a^


vv.

515-520. Ibid.,

cum quibusdam

levioribus mutalionibus, pag.

fS

(24).

CARMEN

DE

B. V. M.

253

Beata quse lacte suo purissimo aluit ut puerum

Mam-

mam

illam

magnam

ex qua mundi vitam sugent


beatis

Beata, cujus

filius tribuit

omnibus beatitudinem
nobis sancto

Benedictus
exortus esl
1

qui ex

illius

purilate

modo

Explicit de Dei Genitrice et sancla virgine Maria.

; ,

\Um DE

B. M. V.

ALTERUHL

ARGUMENTUM.
Praemittitur multiplex ad Filiura Dei invocalio, ex qua
fit

commode

transilus ad

celebrandum

infinitum

Dei

amorem

qui pro re-

demptione generis humani Filium suum ex humili virgine nasci


voluit
(

vv. 1-27

).

Hajc autem

Filii

Dei OiVwOvo/x/a sive

incarnatio plane incomprc-

hensibilisesi, ideoque simpliciter credenda.


Christi

Unde
,

curiosi scrutatores
,

matrem
Filii
,

injuria lacessunt

v. g. judsei

gentiles

lia^relici

qui

negant

corpus ex Mariae substantia formatum


,

fuisse, atqiie ille


:

demum

quisquis fuerit
is
,

contra

quem

expresse agit auctor

anony-

mus autem

admittebal quideni Mariam in virginiiate concepisse


al in ipso partu virginitatis florem perdidisse
;

Filium suum

idque

ideo asserendum ducebat ut corporis Christi realitatem contra adversarios in tuto collocaret
Is igitur,
aliis
(

vv, 28-72.
,

breviter perstrictis
,

loquens inducitur

eumque

inde refellit Jacobus

quod

nisi solus Christus

admirabilis ab Isaia

(cap. IX, V. 6) fuerit praedicius, cujus nativitas intellectus nostri cap-

tum

excedit;

cui rationi,

quam

conlra anonymura ironice evolvit


Filii
(

aliara subjungit petitam ex dignitateetdecentia

Dei (vv. 7.5-182).


cap. XLIV, vv.
(

Porro transit ad visionem prophetae Ezechielis


seqq.
)

in

qua portam clausam Mariam esse affirmat

vv.

185-240

).

Hinc ansam sumit etiam ratione theologica Maria)


nitatem confirmandi
;

in partu virgi,

nempe quia

filius ejus
,

Deus

esi

qui perpeluo

virtutcm suam miraculis declaravit


nativitate fulgcre prodigiis
,

ideo decuit ipsum in ipsa sua


in

suamque potentiam primum


facius est

matre

manifestare

Deus

est ipse quia


est
,

homo

sine mutatione

mater vero ejus virgo

quia mater effecta sive laesionc.

Ipse

non

est similis in

nativitate natis

communibus,
(

et ideo
).

mater ejus

non

est similis in parlu C3etoris malribus

vv.

241-572

, ,

.JARMEN n DE
Dciiide
,

B.

V. M.

?55

arguiuenta

proposita
,

enixa

adlioriatiouc

conimcndal,

atque adversarii sui


respondel

difficullali

e realitale corporis Chrisli fluenli

similitudinem

allegando

formalionis

Hevae

quse
,

ex

Adamo

sine ejus laesione procreala fuit; aiqui creator, inquit


et

in for-

matione Adami
et

Hevse respexit ad

eorum

(x.vrixuT:ovg,

Mariam

Christum. Si ergo prodigiosam Hevae productionem admitiamus


cst

non

cur virginaii Marise partui fidem detrectemus


fine

vv.

573-478

).

Denique, disceptationil)us
affectu replicat

imposito

encomiastes ardentiori

singularem foecundae virginitalis praerogativam Mariae

obtigisse (vv. 479-500).

256

JACOBI SARUG.

on ftV.^

^^

JLAi*,J39

01^.^9

fS

(31^9

^AO^

01

f^

9As ^^ di^a^oAfLis

i^A^ ^
:

^.^^6

osi

>09?

|A!;^oAo?

Gi^

^f^olisc
.

^^

r^]o

9SiJ|

^AssiaLb .^Ia.^^
14.^.0

)A.09?

,^

(3i.l^s

,^:a^?

i^sas

.^^1
:

i/t\s

).jL9?

|3?o

'^^

^
i.<^

"^*^
(Tli^

1^090^}^

I^^^JJ?

i^??

I^a)9?

-."^^A^

)]

i^r^^kS?

r^

oii.^aii
.

looi^

i^'9^1

i^r^?

i^t?

I-^'

.|^.^..

^t"*'

iJ^i

|A^^>?
foaiu.

>^t ^O

strdaM

\^^
^^

i^S^SS i^l
^f.Jk,

^^^
ovo

]'f.Asat

\J^ ^AssiaLb
.

Iskim.

oai^

i^r&jL

yoaM

^^1

lAs'
T^*^

i^iOdL^

si^s

)^^S^

v)4^'

^afiotA

^?

<-^

CARMEN

ir

DE

R. V.

M.

257

Ejjnsdem saneti lllai* Jacobi Carnien de sancta Dei genitrice et semper virgine Illaria, dicente et contra eos qui blaspliemant eam post partnm suum in virginitate sua non perman^isse*
,

Fili

Virginis,

cujus laus transcendit sapientes,

me

tua gralia

reple, ut illuminer et loquar de tua nativitale.


irapervius
es et

recondite, nobis
tatoribus occultus;

omnino

a discepte

revela

mihi

teipsum, ut de

sine

scrutalione loquar!
Fili

majestatis, qui

humilitatera adducere dignatus es,

tribue mihi in carminibus verba

magnifica, ut pulchritu-

dinem tuam eloquar.


Fili

Allissimi,

quem
te

iitigiosi

effari

nequennt, da mihi
celebrare valeam.
in habitaculura

amorem tuum, quo

sine conlentione

summe,
enarrem.

qui uterum

parvum

tibi

ce-

dere voluisti, etiam hoc velis ut ego amanter ortura tuum

Pater tuus, gratuito amore motus,


tu per illum

te

mundo

concessit;

amorem

emittas in inopes gratiam tuam


tuus
,

Prelio

magno redemit nos amor

prsedonibus;

misericordia aulem gratis te donavit nobis


universo.

mundo
33

scilicet

258

JACOBI SARUG.

fSif.Jk'

iJ'^1?

^Al^:^
<;-s^

sAJJ.i]o

<^Al2l9 Aj]o
]o(5i

^aiIaIj
).j]

Aaosi
s^iin

_'7l.Lo

^r-^

)i^iaMiL.^L)

_i"j

_so \AJ

j.lsal;i:ii,I^

Aa]

j.^

^^
.olo

m.^^^^
.

^^ta

{.las
^!^

^o.^]

]om

\,ajL

^A^.^Lo

]ooi

^ai..

l^:i.^
031

a^

20

ijJJll^^

T*^

^ai.*9

TL^

^..a.^

](;i.!^

i^
^slflu

^Li.A^ ^f^J?
(31.0

<A^

]<3<'i

^] "r^^
^olo
o]
6]

^
.

w.a.l;ik4k^^9

]o0i

A^]

^^ .S3ii _so

]o9i
]]

^ojL

^qId

^as]

op

25

^ajL

^(3LA9aliaSo

j.VaS^t

.C(n^s9
jjj

^
.

\.fl.^

^o
]]

fj.:i&Ji

\AJ

-aj]

]^
'T*^

]iu4

.]a.^

fS

^s

9A^

fiiax.AO

_A99ALo

]i9

]A.^L^^:s
]Jo

^oia^l^^^J
ilo

i^a^s 50
]3

'.IjihfJO
.

]^o^Las
ilLo
]r^.*^9

il^f^tkS)

^Aa^oLa
]39
(jus)

].^a^i.^)

]3o

*.

{.oAs^
.

^oioaAJ
i^i.J

-^*^

>A(TL^^a.^
^(3ia^i-.SQ.^
.4I09]

A.*.i:^Aia
(nJ.s]
.

iLfJo

^^]
>o^
]Jo

(3tL0|.i?

]Aju^i.^

<nf*^

^^

ojjif^aa^

^o^^i^^

*]f^^f

a^^^
:

V.

36. Vox Vfrf|.s in /e.rJco Castelli ex Barbahluli aiicloritate vertitur


,

infirmi

imbecilles.

Siispicor

autein

prsesenti

ioco

mendum

esse iu

CARMEN

II

DE

B. V.

M.

259
effudisli

Sanguinem
illum
fac

luiim
:

preliosum

pro

me

ac

per

me

redemisli

possicieas tu

me quem
sum
sed

redemisli, et

me

possidere
prelio

verbum tuum, quo orlum luum enarrem!


redemptus
,

Ego
mi
,

magno

tu

Domine

emptus es
te

gratis; quid

enim habet mundus quod ad


Quidve
accepisset

emendum
Simul
oportuit
si

elargiatur?

Pater

luus

pro dilecto suo?


ac
ut

volebat
gratis
te

te

in

pretium

dare

propter

nos,

donaret hominibiis, quandoquidem


,

per pretium emi debuisses


in

nemo

te

emere

potuisset.
fili

Quis enim habet quod

pretiura tui tribuat, o

Dei

Aul

quid

vicissim

conferal
te

qui

te

emere

velil?

Quid

demum
mundi

Pater tuus
el

largilurus acciperet,

quandoquidem
te

omnes
a

habilalores

eorum non sunt


pretium
ut

digni?
ideo

Vidil

nemine
te

posse

tuum
per
te

praestari;

assumpsit

gratisque

donavit,

omnes, utul

indignos, ditaret.

Ex amore Pater
nos igitur

dedit nobis

gratis

Unigenilum suum
simpliciter el sine
in

cum amore eum enarremus


lite et

scrutatione, non in

contentione, neque

inquisi-

tione, aut astutia quse parit conlroversias.

Gralis
in

eum accepimus, exultemus


sua introduxil
nos,

in

eo

sine
el

jurgio;
requies-

pascua

ul

pascamur

camus

suaviter.

Corpus suum apposuit ante gregem quem sanguine suo


redemit
:

audite, o

inhrmi, el edocli nolile recalcitrare.


]-^t^
fidclcs
,

codice, et potius legendum fuisse


jiigo

docilcs, a radice
et

^fS
ser-

alligavit, stibjecit. Sic

enim concinnior babetur sentenlia


ei

vatur imago,

vocil)u.s |Z!u.i.i^

o-f

g^\

espressa.

260

JACOBl SARUG.

.<

](3i.!k

^a
.

(TLS

>aa)AJ

^,.i

on

JLsom
|3??

>oQm*^

i^

91.1^

^oX*

i^h}

40

wMj.^
.
.

(31.1^

^ni 4^
|J9

i^V,a^
iji^o)
o(fi

a^

^,.^

?a^^9
!,. 45
ap'io
^njsJ

^nVAv^
.

iA^oAj^s
iv^
i

iAaHSSL^a

(3u*9oi

.noo^l
.ito^io

i ii

''

iJal:;koA^2.s
.oi,.l^a:^
.

i^'A

U^rS ,J^
ilk)'

"^
irS^
iJ

\La^

^a^^'?

V=^'jo

^(TULS^ol^

a.i;^^io
|li?

'^r^ iA^oAs
isii^

."^LoA^
.

iiaiAc

^Q^p
>Ai^9i

50

iiAO^
II2JS?

^J^

i^9?

U*'Oi
i(31

.i.Lo

a^9

_A.J'A^^
ia^*t,'i

.^S1.kJ0i_2.J90

*'

\^Ag.
iA!^'i]
*

^Loo
_Loo
wsi

^%o

yQ.^'f.'!iC

ilaa^^
"O^kTbo

i..*?aA

^;^
"-^1

(fifj^ilo
(3iA!:;i>^

i^Ll^
f^]

l^t^r^

^0^.:^

55

^(nA^.9

]ilsoo

i.lacu49

(31^

aSSVi Viq
stupor
,

V.

45. Adhibel aiiclor

vocem li^o) adnnratio

quain in

Isaiae

valicinio, IX, 6, legil antiqua versio syriaca,

quaeque vocabulo

K /3
is

lexlus

hebraici respondel. In Fulgata lalina, concrelum nomena(imtm6i78Sproabslracto vocabulo adbibiUim fuil;

apud LXX vero

liberius locus
isaiie

exprimilur

per

^tyaiX'/]C,

(SovXyjQ

ayye}.oi.

Porro

vulicinium,

de

quo

CARMEN

II

DE

B. V.

M.
clilalur

261

Ex

tlo!io

quod provenit

gralis

quis non
?

el quis

non deleclalur per paslum vivificum

Amor

deleclari novit in Filio Dei, quia, seposita

scru-

lalione, quolidie ex eo vitam suget.

Carmen

laudis

amori edicendum

proponilur, sed quin

scruletur aut curiose inquirat Unigenitum. Admirari quaerit

amor

in filio,

non vero scrulari; adorare novit, inves-

tigationem autem non facile prsesumit.


Habitavit in virgine Admirabilis
ille

plane investigabilis,
ejus

obstrepuerunlque
investigarent
;

sapientes

ut
,

viam

controversiis

exivit
,

ex

utero

relinquens

signacula

in

slatu virginali

et

oborti

sunt sermones plane scandalosi

de ejus nalivitate.
Virgo peperit, auxeruntque doctores inquinamenla sua

quibus

rem

irrideant,

quae

non

nisi

cum

admiratione

edici potesl.

Dominus noster ingressus


silores; et quia
erroris.

est
,

viam quae excedit inquiecce versantur in delirio

eum

inquirunt

Maria calumniis

afficitur a

longinquis et a propinquis,
a
gentilibus.

vapulatque ipsius laus tum a Judseis, tum

De

ea falluntur exleri et familiares, ac

de ea loquuntur

amici et osores, juxta


Jacobus hic et

suam quisque

libidinem.

in seqq. agit

ad Chrislum esse referendum, palet ex aulhen-

lica inlerprelatione Matt.

IV, 14, ex Pairum el Judteorum aniiquiorum


,

auclorilate

aliisque

ralionibus hermeneulicis
:

de quibus erudite

agit

Laur. Reinke in egregio suo opere


bei

die

messianischen
1
,

fVeissagimgcn
pp.

den grossen und kleinen Prophetcn des A. T. lom.


,

103-347.

Giessen

18o9.

262

JACOBl SARUG.

GtZa^^oLsLS)

'^i^A

|J

.f]

'Al.^

ils]

oir^
.

li.^9

li^
jl^l

i^m^

i^l?

081

(7i.l:^AM

a!^o

60

slaAi^I;

'^t^^
oi.^

^^]
0S1

^a.AM9 9

is^
^.^1
|Jr*l

^LsfiL^lia^
.

]f.s>

A^l? "^^i
s.^?

iiLl*

11^1

001

U?Q"^

P>^^

001

aiLl^
*

al^

1^^?

<^t-^?
|(7i^

(^^^

^Sf.sJ

i.Lb|

'-ii^r^^A

a^?
'^l

i^^?
i

f^ 65
13|

001

|(3u^

a!^
ilLoo

i..ift^^lao?

it*

4i^

0001?

l^^o

iS)SSfflVin

_^oi Al^so

^;:^.!:^..^

oi.<;^a^oAAs
^aiA^^iiC
.

'Aa^qx
ail^Lo

>a^
|aj|

|3?

oi^

^SioZ

'.

^l

r^H^
labio

Ir-^-^^

iioA^

^j.^ioUI
|ooi

13

lAlioAo

I^LaLi

^^o 70
i^

ai!^.a..^

i^^-^

oi|.^a:uxa?

oi^

^r^l
oi,.!^^^

.*oi.i^al:&oA.a^
.

>a^

oi.i^|.io|

i3|

i..^a?o

il^?

i*o'9

^oi AIas
^r^J
i.1^
>oa.o
>A.^^.OO

A^^l^x^^ |?a^?
|3?

iLl^l

I?oo?

|A.A,a
001
.|o|o
^:.^

]r?l
]hg.A,

i.lia!ia

75

I^as ^
.

>09?
ii.s.lM

Ul^^-p

|.^l:ik
|.*^i

vP-?^

ii?aAS
ll^gU*

>a\.s

iljLS

?0i^6

90^1

V.

72.

In

cod. ex errore librarii

legiuir

cn

i.!:ik.4.i

liem falso legi-

lur

oiu!^oua^

, ,

OARMEN
Jiulaei

11

DE

B.

V. M.

203
(ilium

enim caliimniose dicunt ejus

non esse ex
in

Palre
nitate

neque ipsam
sua
;

concepisse

aut

peperisse

Virgi-

blasphcmanles
,

adfirmant

eam

cx

conjugio

concepisse

filium

el

(ilium

qui habitavit in ea

non esse

virtutum Patris absconditam.


Gentilis,

remotissimus
sit,

cum

sit,

neque quod genuerit,


habeat
illa

neque quod
novit.

neque quod

filium

benedicta

Alius insensatus, qui neque Judseus esl neque gentilis

corpus

filii

non esse ex
dicit

ipsa mentitur.

Impius quidam

eam non

peperisse
esse

Deum

Chris-

tum vero quatenus Christum haud


Porro inler
prolata
ista

Deum.
et

dicteria

sermones

haereses,

qiia3

fuere, sunt etiam

qui
;

eam calumnia hac

afficiunt

quod virgo non permanserit


ut

signa virginalia per parlum

aiunl

auferunt ab ipsa, ut inde ab ejus partu haud


potuerit

amplius virgo
sigillum

vocari;

ipsi

in

parlu
ast

suo

fuisse

conservatum

confiteri

recusant,
,

contra

per

partum

illud, virginilalem

nempe

perdidisse asserunt.
et dissidentes

Quid
aget

inter

hujusmodi spirilus scandalosos

simplex veritatis confessor?


et sine

Exurge! o doctrina,
tatem
,

haesitalione
,

praedica

veridis-

eamque palam proclama

quippe quae cuncta

sidia superet.

Increpa

Judaeos

corripe

gentiles,

conjunge

divisos,

reprehende contenliones, et scandala ab arrogantibus expelle.

264

.TACOBI

SARUG.

lA^Cia.^9

ai)a^

otsi

Lc

jynvffb^

*^5^

.aj|
lcij

9^0*1
]h<siLi

i^69,^o
lr^09

tltSViS
^A.
.aJ]

9asa)

>a^]o
I^l^
o]

0(31

]i.^09
.

(TLLn.^

]9(n>;^

"^aSSo

'.^i-r^?

85

Aa^

ii

,.s

r^?^l l^
wAii7o

lSn4':**

1^0?
.

Zf^ _^
Aj]
0(31

\h(JiJ.

^
(n.S

)A>09?

wso^n
^?
]]

wa.aib

{]?

nonSStS

^i.^'^

^l^

>09?

i^ii.^^

9CU*

ll^^^
^l^b

]t-^
wapo
s^lrs

]Aa(3U3

?o?.^^
^20.*

|Jo

{.jsA^

90

'.

]^alLaA(3io

^aI;^^?

]Zoyt^
)Lj]

A^i^oi.^
),

.oAj]

^g^^aA
]3

^^]

.aa^
(n^i..^.

Vi

n i*

Lc

>Q.^9'.^A^

>a.Aiii>?

^(31.A2iaLA?
-.

)M^(3li.3

]i.^019
ijL9?

(31^

^^!^^I^
^

|]o

(3voi.jk.

^^^^JioJ

P??

mi^Sp {^ajk 95
]^a^^4..^
iA,a\

iLlAi.^

^^

)^^?o

|i^9?

.''^LiJ?
.1901.-^
0(31

>a^? ioQ-i^

]^o:
1^]]

\AJ
]]

UV^? ]AloAs
(TLLo^^^k

]^
li.|

^
Afg.o
0(519

i.?

i^^^]

,-^ )^?a^
(3lli*

i-pO]

|]?

]Al0AO If^?

100

V.

81.

^o(

silne

vocabulum a.nccye

apage

vel

polius

forraa

im-

CARMEN
Cohibe sapienles ab
lirenl

II

DE

B.

V. M.

265

illo

ulero

invesligabili

ul ne de-

per suas scrulationes in ejus

parlum. Apage doc-

tores a sinu bealissimae, ne ipsi curiose in

eam

inquirentes

cum contenlione de
Condemna
sistere
facias

ea loquantur.

loquaces, scrulatores vero lucrifacias eosque

coram Admirabili cum ingenli admiralione.


peperit
virgo

Fructus
Admirabilis.

quem

plena

prodigio

vocatur

Veni, o sapiens, admirare


tibi

quin

inquiras
filia

accedas, o scrutator, et sumas


dis,

stuporem a

Davi-

neque amplius praesumas


es.

illud

investigare cui plane

impar

doctor

loquax,
tibi

inspice

rem caplum tuum excedennoli te controversiis agiiare.

tem; silenlium
discipuli,

imponas,
et
fide

amore

repleli,

vobis ego loquor;

auscultate

me cum

discretione! Mariae dignilas asapienlibus


artificio

exponi nequit, neque rhetores discursuum suorum

eam

valent enarrare. At

amor hujus laudem

edicere potest

cum

simplicitate quse controversia altior et purior est.

Nunc

igitur

aurera

praebeamus
quin
curiose

amori

qui
in

sese

ad

loquendum

accingit,

inquirat

matrem

virginem prodigio repletam.


Confutatur Judaeus ab Isaia concivi suo, quia
dicavit virginem esse sine
ille

prae-

conjugio parituram.

peralivi a verbo 1--,


fuisset f-^^l
.

^o?

cxpulit

ejecit?

Quo casu scribendum

54

JACOBI SARUG.

'Zt^ hai^

]rrL:^\l

ai;^?

(ri^4

1^^.4.1

001

gilLo

al^

1^.2?

^r^?

^^r^? I^^o
91.1^

105

sLlLo
,.

|.X)i.2uo

(3i.l.a!:;kaA^o

^j
6(71

]t^
\..liO
]i.^j.itf

..&aJ
^.

li.S

|3o^S

li.A?

j.^]?
3i:^

r>S\ViViS

^a-, j^^l
^(Ji^s

A.k|

.osvAi!:^^^
.

>Qi^
001

^01 ^LoaA
\QlkJ
|3?

^al^iAJ

ZfTi^i

^]?
^001
iJ?

ai.St"^
'AiAa.D

i^

)j(n?o

110

(Ti^a^oAiS^
.

oi^Ll^.^?

{Joi^

).l.*i.M

IsaM .maj
U>-^^

(^t^

'^^

>OAi't
jA^Lo
%

i^

ral^-^<l

^^o^ \^
,.m

oi^

LoaA

yo^h^

?a^kb;iS

\J^o
\-:L1

i^l

JJ^

iaikJo

^oia^'
0(31

115

I^^^^i.^

_1L0
'A^ia^

'^^J
>aAi.'^

i-^l?

\^0

(n^al^^oAAiS
.

i-l^^

)q^ r^
alliik?

iA^s,.^

^r? PoAs

]i.jk?

i-stool

A^illAj^Q^

01^,.^? \..^
\i.j.
iJ?

.*? ir^i

f>

>a-^4? Vli iioA^^


^a^J
^iS

]^V? n.^^s
iilo]?

120

301

iJoA^s

]i..^

>a^

_lo

^o?
'.

^i..

xaoi

^^ >a.*^^] i3? ]i-a^ ai^A^ oi^oJi.^? ]?a:ifi? )j..*]o >aAi.Lo ^^


iJ

]o(n

^al3

(n^a^oA^A?

ooi

'^.^Amlo

, ; ,

CARMEN
Discat genlilis a

II

I)E B.

V. M.

267
terrse,

finibus el exlremitatibus

quod

ubicumque

iverit, ibi

de

filio

Virginis

sermo

instiluatur.
niirabiliter

Contra alium qui calumniose asserit eam non

Deum
corpus
odit,

peperisse, Ecclesia exlollit

vocem suam analhemate


,

cavens ne intrel ad
Filii

ipsam; insipientera vero


esse

qui

effutit

non

ex

ea

una cum

ejus

doctrina

refugilque ab eo.
dicit solvisse

Hodie vero de eo, qui


ceretur,
virginalia

Filium

cum
est

nasinsti-

matris, ab

Ecclesia

sermo

tuendus.

Hodie
nant,
et

igitur

omnes
solus

isti

scandalis suis silenlium impo-

hic

rem

aggrediatur,
qui

ut

etiam

ipse

confundalur!
quasi

illum,

inquam,

Mariam
in

calumniatur
sua

post partum haud

permanserit

virginitate

amor

sine disceplatione redarguat.

Taceant omnino omnes dubitationes jam condemnatae,


el

de uno solummodo hodie sermo vocem suam extollal.


Inducal porro
ille

verba sua el
fuerit

manifestet nobis quid


ipse
,

doceat; at
veritatem.

quando loquulus

audiat a

nobis

Videlicet, ita

iste

loquitur, Maria
,

post conceptionem

in

virginitale

sua

permansit

quia

nullum commercium
accessit

solvens virginalia signa, ad

puram hanc virginem


peperit

quando autem
puer ejus
in

peperit,

quia

eura

corporaliter

egressu virginalia solvit, quandoquidem vere


scilicet

corpus acceperat;
virginalia
Filio,

qui
ille

dicit

eum
ex

in

egressu suo
sentit

haud

solvisse,

eo

ipso

perverse
filia

de

quasi

non

acceperil corpus

Davidis; qui

vero

protitelur

naturam ejus corporalem esse ex Maria,

JACOBI SARUa.

A^Uj^s
fjs

l^lx^
i.Ci.ao

1^1?

IJo^?
|o(n

U^s
i^jle
13

125

]oai
.

wOJSJ

PoAs
(n.1:^

i^9o
.

lA^^o
jloA^

t^^a^
sif.^;;^.^^

L^]^
^(Tl

r^i?
w^)

1^1
f.!^U

silo|9
.

|i^9

'A^
.

(719.^^
Ig.

(Ti^a^oAs9

f^l?
(Ji.^^

il^lo
i-^^U

|(Tv:k9

>ajL^|

P?

150

|A^l:sa.^9
.

(3iLSi.^s
x^SiaLiIi^

1^..^^

r^l
i^(31
^(31

^bu(3i

AA|f.A9lJ
o|

isQ.M

ti^M

it^f^
al:;

AJ|

i^iol?

^l

_)01

osi

It^o?
:

>o^f^

'<<^r-T^?

Ir-^

^P

^^
J

^Zo.li&A.t ikSi

Isif.^

(n.^s

A(n.AAadi.

155

(Tvl^s

^*?^
.

IAa^a^
}.:&?

_^

]'^G\^

o(n

^no,
}3|

,^1^

}.S9

>0f^

^so.<^
liJSi^
>A(n

Aa|

Aj|
.

^9

<k^o

(?it\a^i,^o

^nu*A.*wO
_s(3i

A^i.^L^

U>-^P
|(n

AJ|
U:^A.]
|9(31.ii^

li.^0?
>oJ^
(31^2
li-o?

Jo
140

o(n

^.*?
wO.S.i'

Ir^^?
>6ix!
(Tt.M7o|

l^-^o
^jliQ.)^,

AJI

i!;a

(aaitfi^!^
i.>?

A^i^S

(n.l;:k?

|(3l!^

(Tif^aLb

_^
illo

]ho\Z

'jt.^

r^^
145

aJ|
.

9(n'.<i^

P
^l

^o ^
9(nA^'.^

^
^oo

^9wA,a.^*o
li.loo?

I^i.^

o(n

Aj|

Uo^A ^^
Aj|

^'^

i^9?

Im^oI
)]

I^^^?
_jk.i:kio?

A.4^?
,-^9.<;^

>ooA^ifllo
.

jLsAf

^^

^i^l:^^

li^o??

alLaAtji^A^

|o(n

A^l

|3|o

, ,

CARMEN
ille

II

DE

B.

V. M.

269
virgi-

iuleliigit

eum non egressum


infante
,

fnisse iiloesa matris

nilate.

Adveniente

illo

per

egressum

suum

ad

corporalem

generationera

non

potiiit

exeundo

intacta

relinquere virginalia sigua. Qui fatetur ipsi fuisse corpus,


et

sensum

et

sanguinem
virginalia;

affirmet et illud,

eum
in

matris

suse solvisse

qui vero dicit

eam

virginitale

permansisse perenniter,

cum hoc

simul asserat a Filio Dei

corpus non fuisse assumptum.


Hcec

quidem insipiens de hac beatissima docet. Jam


dilucide eloquatur.

amor sententiam suam


Si
ita

est, ut tu

dicis, o arrogans,

neque puer, quem

genuit Maria est Admirabilis. Si tu per tuara sapientiam


reni prorsus explicaveris, aufertur ab ea
et

omne prodigium

cuncta erunt aperta.


Nisi

tandem

subsit aliquid

magni quod

le lateat, tu Fi-

lium ejusque nativitatem pervestigaveris, et valde magnus


fueris

ipse

et

si

ita

est,

in

Admirabilem evaseris
Isaias,

tu

atque

nomen, quod

Filio imposuit

tuum

fuerit!

Penes
qui viam
a

te stat
Filii

omne prodigium

quatenus

ei sufficias tu

comprehendere

valuisses. Transiit
libi

prodigium
et

nativitate

filii

Dei, tu vero illud


admirabitur.
es
et in
te

rapuisti,

jam

non

nisi te quis

Tu Admirabilis
tamen verum
sit

est

admirandi ratio,

si

quod polueris viam perscrutari, quae

est

scrutatoribus excelsior.

Duos
non
sit

admirabiles

nuspiam

me

docet scriptura; et

si

credendum

te esse

admirabilem. o doctor superbe,

270

JACOBI SARUG.

<n^fj!^i^

f>

wi^o^Ti

jA^oAso
]J9

oiAl^L^s
gi.SiA.

jA^oAs
\.^L^

.gA.gALc
*.

]floo9

iJm
|2np*4

l9CL^90

].<,^i?

Ala^
aili^

155

Aj]

^;..*
'

P ^^jij^ AJ]?
}h(n^
^lik

^]

oi...!i.oAs
(TLSi

j^
o^
0(51

]^al^AQi9
^Lo

frA..s.Ls

A^]
001

l-^as
]i.^o9
.

]o<3i

i-^i

]h<s\Z

*.

^(n.^f^
t

l^^-^]

.alia^

^r*'?^

^^

Ut

ttil^

^-^r^

r^
|ILo

Aaosi

f^^A^ 160
]]oAo

]AAlia.^9
.

si^^o^a^
"^,^1^
i^L^
a!;;^

]ooi

1.2^0
(hf^
0(31

m^

0<7|

]i.L0C9
0(31

ij<3lli^^0
]i.^09

aU*?o]9

^l^

.^
ws]

0(31

]i.^09
>A(n

|.a'^a

^^]?
(.

^o^^Lq.m.s

Ao
wf]

'.

(31^]

lAl^i^oAs

]g.^

}J.i^
iisa^

fiS

165

li.^0?
:

^^^
]

ll^s

>A(3iaAijaJ?
]o(3i

aC^

]iso

Ljki:xjk.ha.Si

]i.uL.

,.s

.ima.^]
..fcajk.]?

]3oAs
_aiA]o

(3i:^i.2

{.^0^^^
Zf.sis>
i.a

>ji.9]

_s(3i

ilamk)
.

(31.2

]i..f ?

_^
]ooi

'^9A^ ^Albk^
^nmVi^v
{1

]i.AAS
.

(3i^

^i.aLoo

170

fs^r*^

i^r^-*'?

1^^

'A^i^

'^r*9^
]o(3i

giq.fSp
|j

(n^al^oAs?

]i.(a.A

ilal>bo

\.*n4>V<

CARMEN
tribuas
illud

ri

DE

B.

V. M.

271

tan(|uam

proprium

Unigeuito; clesistens ab

inquirendo poiius ob ejus

orium accendaris amore, eum-

que admirare.
Tribuas
illi

propriim ejus miraculum


erit;

quia

nisi

ipsi

compelat, miraculum plane iion

libique

sumas

silen-

tium, quandoquidem brevior est sermo tuus


eura perlingat.

quam

ut ad

Virgo concepil
peperisset
:

eum

et virgo

adhuc erat postquam euni

quapropler nomen ejus est Admirabilis, quod

explicari nequit.

Inter dolores genitricum et infantium, servat


nalia sua
Si
,

illi

virgi-

sicul audis tu qui illud


in

adhuc ignorabas.
admiratio
Si
fidei
,

modo

anima tua

fuisset

haec

te

admiratio a dubiis servasset

immunem.

comprehendisses
fuis-

quare Isaias vocaverit


ses potius

eum Admirabilem, admiratus

quam
et

scrutalus Unigenitum. Virginalibus

signis
et

insignitum

lacle

plenum

erat

corpus

bealissimge,

propterea

fiiius

ejus Admirabilis est scientibus illum.

Si admirabilis est ipse, utique te valde excedit vise ejus

nobilitas;

si

vero explicare posses

quomodo

sit

genitus,

nequaquam

foret Admirabilis.

Tum
larent

in

conceptu, tum in partu

mater ejus permanet


appel-

virgo, ac ideo convenil ipsi

nomen quo eo omnes


Ciaustra
virginalia

totum

Admirabilem.

reperiit

quum apud
Divitiis
ille

illam gloriosissimam esset diversurus; ejusque


reperiit,
,

uterum, quemadmodum obsignatum


cumuiata
habitavit;
fuit
fiiia

ita

reliquit.

inopum
abest
ut

ex quo tempore

in

ea

tanlum

pauperiorem aut

quopiam deteriorem eam

effecerit filius ditissimus.


fult

Nova pulchritudine ornata

formosissima mulierum

272

'

JACOBI sARue.

Uoi^ t^
jooi
.

ois
f.s

y^ a^
ii

^si

lAl^oAs
(n.^

a^

^
175

^isJ
]o(Ji

jA^oAs

aixj.J

]osi

(-^-^

^'fSS

JiA^^xi

^oai

]Al:ioA>50

Aa)4^,.

^091

aiLl^9 ois^^
'^H^'?

^^a^
]r-J

^0(31

^C^J.

.a^

(TiiJ^

]^^]?
09i

'2.^\
.

(sxK^^Si

].<^a!^oAo9
]^.saAr

^U
U^]9

|2a^

].i;^a^At^o
.

\cio4,o

'A^fiA.

^^^
^^moJ

]tloo9

sii^

qitV.A,^

]^a^oAso 180
\-^

A^.0
.

]Aa.s9
]3?

]^aA0il.9
ilo]o

oiA

U9?ALd

>a^:^^
]]]'9?

]3oAa ]o(n^?

i.J.A^.Vo
]l]9

i^oi
U^isa.^

I^Otnln
^oai
j.a,

>

i^aliioAs90

AAluk)?

U-^ A^
:

1^9?

]i.a^

V^Uv*
..s^Lc?
)iiiA.MNA.

\J..

185

(Til^

"^La.i.,.!^

\2:i^'^j^

]i.Aa7

]^0(7u^?
:

loi*^

>A(na^^?

{.:qJ

]o(3i

i.s?ALo

A*](7i^

]Ai.maio

]A^1;.^"
^(Ti?

11^^?
I.S9

U^

^^^-^a^?
|a-,/?

U^\
i.Lai*'9

]Acsi.iib

Uop

190

i^o^?

'J.\i^

i.al^a^^?

]^ ^fiA,
]9aJ?

i^.aJ
iliioa^o

cC-iJ^Si
.

ii^r^

(7-^

^sj.^!^?
|A^]o

^^0 4 0,1?

\s>'r^

^la^

r^

^-^^

^Zi^-r-^

"^^

AJ]

>oQ-co

iLu wAdl.s

iJ-*.^^

^^ "^t^
]A.^i.2

]A!:!.oAs

i-^i^
.^.bik

195

9ii.a^

]l.*k^

si^?

qiViS.

^(n

CARMEN
quae
peperit

TI

T)E B.

V.

M.

273

solem;

lanlum abesl

ut

corruperit
si

aut de-

formaveril virgiuitalis suse nitorem; imo


set,

virgo non fuis-

sed

tamen
ipsam

in

ea habitasset

filius

Creatoris,

hunc

decuisset

exeundo

virginem

effectam

relinquere;

ilaque,

cum

virgo essel

quando

eum
qui

suscepit,

nitorem

minime

laedere potuit illius uteri


ancillse

eum

sancte geslavit.

Quamnani

mercedem acceptura
iste
;

erat quae

dominum

suum educavit? Asserat


ginitatem

iniquus quod hujus causa vir-

suam

amiserit

at contra accepit

abundanlissime

pulchritudinem, beatitudinem, sanctitatem, irao virginitatem

quam neque per nativitatem suam niinimum


Lux
stanter
habitavit
effulserat
in
,

laesil

Admirabilis.

ea
ut

quse
esset

mundissimo splendore convirgo

perpetua

et

mater

incomprehensibilis.
In prophetia, mari mysteriorum et revelationum, figu-

rabatur typus, mysteria


referens.

illa

et virginitatem ejus plenissime

Veni

Ezechiel

vir qui

inter revelationes adolevisti

doctor qui te audientes verilatem edoces, prophela vexatissime


divinitus

quem

urserunt visiones divinse


gloriosissime,

in

rebus arcanis
audisti

conversate,
,

qui
,

vocem

rotarum rationalium

ac sonitus alarum

currusque motus

ingentes; anima decora, quae conspexisti mutaliones Che-

rubim

oraque ignita benedicentium Allissimum


fdi

in

loco

suo, veni, o

Buzi

afferasque prophetise tuae volumen!

Taceant omnes, tu aulem surgas ad veritatem praedicandam.


Si vidisti
tu

virginem Mariam
,

in

visionibus tuis
illius

ejus

mihi effigiem exhibeas


universae creaturae.

ut

decorem

contemplentur

35

274

JACOBT SARUG.

^wiaA.ala

ft-^?

m!Lo}^

i^r-^

Aa|

si^A^^ )Al;^oAs
.

^r^A

^AuO?
^l

i.';ic)

^J|

aJ|

ffi^al^ioArii^

Ji^r^oj

Aj]

^aaJb

200

^a^
^lLo

^^^h.^^ I^^^s
iA>99

'An^i7

^^i.f]^
^a^ilo

> >

^l^so

^^
1901^9
ilo]

\^^

>

I.A.99ALO

13)

).^]

]9(3U;i^ll0

ai^o^^lra

^soi

)..i^J

|.Joi

205

|.a-m]?

Aa^mo {.9a.o
.

A^s ^9^
ij91

iL*t.^

^lAaM9

fJ^
6]

]o(7LJ

).^9.<^?

X^f^ r^]
P
wio.<^o

ois w^a^J
*.

..jj]

^o^J

6]

^A^AJ
0S1
''''^^

1^]

]o(nJ

OLS \}lk

Ur^? ^^W^^
i^ci??

^m

j.Jlf

^A^^ L ^a^i
r*-^]?
i-^9.^

i.AAJ

210

]^n t.nlo

>o^r^

]A!^oAs
i>^r^?

r^^]?

(Sio^AO
.

ISnSsl^ ais
)3

\^
^s]

^.^liao

avl

wwikAi
i.}

'^i.:;*

iL:i.9A)

]ai.:k?

i^

i.Ai:.a^

\^ixi].M
loilk

^SnS

?(Tubo

..

Is^?

ivoL^^l
r^i^h
i

Vlu

]^? U^Aa
ofsC^i^

215

l^a^oA^A
.

('^AA..^

i^9^
l-^?cuo

ol^o
0(n

(n.:^9.<i^

r^h
]3

*^^

]}*?

Aa.i

'A.k9AA]

].<:!a^cA)o
i.d4.?aj??

^
iJoAo

)9"^'
o(n

]A^oAs
^^^o^
i:^9^o

.'

n,AAA] ^oa^U^
.

(TiA^^so

i..i*^A^

(3is

^>vi;.c?

ii^^'

,^]?

220

CARMEN

II

DE

B.

V. M.

275

Si in prophelia lua matris

Domini

lui historia

reperiatur,

surgas,

eamque utpole auditoribus acceptissimam exponas.

Sunl qui dicunt eam post partum suum haud amplius


esse virginem
:

explices tu nobis

utrum perdiderit suam

virginitatem. Tibi, o Ezechiel, hodie loquendi obtigit sors;

loquaris de Maria, ab eaque scrutationem cohibeas!

Audiamus nunc quid dictum

luerit in

prophetia de

ista

matre prodigiosa plane inscrutabili.


Propheta igitur in sua prophelia
mihi Dominus porlam
dixitque
tur,
ila

dixit

Ostendit

sanctuarii

quain
erit
,

vidi

clausam,

Dominus

Porta haec clausa

neque aperie-

neque

intrabit quis aut exibit per

eam; quia Dominus

ipse intrabit per

eam,

erit clausa.

Propheta Spiritus, manifesta nobis atque exponas quid


sibi
velit

iste

sermo

luus.

Virgo Maria in prophetia esl porta

clausa

per

quam

Dominus Christus
reliquit.

inlravit

in

mundum quamque
ingreditur,
filius

clausam

Quando Deus

per portam

eam non

aperit

ut

nobiscum contestatur Ezechiel

Hebraeorum.

Per portam nativitatis ingressus est Deus in


quia
ipse
voluit
,

mundum
virginitate

sed

hanc ipsam portam

in

clausam

reliquit.

Sanctuarium

illud cujus

portam propheta

vidit esse clau-

sam virginem nobis


permansit.
Sanctilas

repraesentavit; igitur virginilas illaesa

Christus

est,

et

sanctuarium

Maria

porla

vero clausa sunt signa virginalia in ipsa conservata.

276

JACOBI SARUG.

looi

V:^ UJI? U>9Ao? ''^


.

ii^^Alii

loai

^(n^).M
^*^'^

%AiS.Jo

Ij.^

|3

|JoAi9

'^l^

r^h

loai
-.

\'U
|.A^I?

r^

i^i^

--A^

|3o Usc|]

1^^^
siLaLAi)

1.^1:^^:^

i^^As
.

lAbikoAfi

)o,jpo

Aa|^.*<3iJ

t-^h
001

(^^M
^iaIo

^..^Ul-^k^o

*.

'ti.mA.s

iJ

.J|? l^h^

isi.w^

Ht-^

^ZOf^lSi
wOjLsA^

>aiAi^9

<'i-^^'^

>alx)

ssi
JL^^Aa

^250

_'.;:k

IJoAs
0S1

U>q.^
^a^AA^

Ir-^'^)

|.<^a^oAs9
.

isiQ^
Usi

i^7<<^

r^h
>Q^
U

jiaol

Ur^

U>'^

^AsAJ
i^U

,-^91
.

jJoA^)

IhiJ
du^i.a^

-^I

|3

^jI

^I
'255

lA^lfia.^)
A.aJ
.

oiAIcAm
Ij.^

Ur^? siA^^
qif^AO
|o(3i

|o(3i

,.

av4.1^oAA^

{I^l?

Ua^i^oAs?
l^a^)
{Lc
.

U?^
{.J.^
(JLO

^
\i.I^

V^?

l^t^k
w^S^lo

091
.

'\.^

.C(7L^lA^ki
|'|..m9

U>A.^
U9'<i^

^^O
loJlJ

0(31

^l
240

f.^]

0(31

>a^

|(31.Ik?

]om

In^?

|?aLb?

U-*l?

A^.d ^.xa^
><a.f^

(Ti.,t^al:uoA).>

'AAai)?
001
ilcA.:::

|?aLb
.sl?

'^r-^?

0(31

|(Ti.^

abk
^a.s.j

^r^*
|.

w^^^? _a?
>^fs\

_lb

|o(3i

Ij.^?

s|

^^

CARMEN

II

DE

B.

V. M.

5^77

Quod

si

revera

non

ila

esl,

iil

ego

dico,

(juamnam

Uindem portam

vidisset prophela, el quare clausa fuissel?

Videral portam,

quia per portam


cceteri, erat

hominum

nascendo

ex muliere

siculi

homines
,

ingressurus; viditque

eam

esse clausam

quia

clauslra

virginalia

non

solvit ut

egrederelur.
Filius Dei per

porlam omnibus nascenlibus

communem

ad

mundum
per

intravil per

suam

nativitatem

sed ingrediens
virginera praedilucide

oslia

minime aperuit; porro raatrem suara


portam
clausam,
atque

signavit

Ezechieli

oslendil hanc esse clausam.

Vera sane est


aperuil,
ita

illa res,

et sicut

portam illam quam nemo

Mariae sigillum sub custodia posuit.

Porla clausa uter virginalis nobis intelligendus est; quia


porta clausa esl, ideo signatus est uter virginitatis;

nemest

pe
ac

non aperietur porta hsec,


:

dixit

Dominus

idem

si

quis diceret

nemo

solvet claustra haec virginalia.

Verbum Domini
in

obsignavit uterum Beatissimae, quia ne

sua

quidem
eral

nativilate

exeundo

solvit ipsius

virginalia.

Deus

qui ingressus est per ostium virginitatis, et


sigilla

quia Deus erat reliquit


illius

obsignata, ad instar porlae

quam

vidit

propheta, et de qua vocem audivit hanc

quia Deus per eain ipse intrabit, erit clausa.

Ilaque

constat

eum

qui

confitetur

Deum hunc
in

esse
in

quem

peperit

Maria,

confileri

quoque debere hanc


autem

virginilate sua permansisse; qui

dubium revocat

ejus filium esse

Deum,

illud

quoque duhio suo admiscet,

eum exeundo

clauslra

virginalia solvisse.

278

JACOBI SARUG.

9i^,.^i

\.l^

>oa>^9
'^I

'^^
(3vL

wAx^^
AJ]

irr^?
^,.1

'^'i'^'^

''001

J9l!^9
^01

](3l^

]^a^oAMa.s

^i-A^

t^r^?
i.A^s

^y^^l
)Ju*a^
t-A>'.^?

f^

'.haa.^^

i^ ^^ls
.

i^ous

'Ajls
.

(hh^l^

]^al^oAi9

'^

.a^xa^
r*.^
0'5i

250

Ijl^^

oai.j

U^-1
(TLS

]>^?

1^5^

f^h,
(Tus

ly^O
jooi

jon

^i^
iki?

](3l^9
oilii.

"^^Jsa^

\'iii.

l^uk?

*Aa4s.*i:]o

)jl!:;um

f^]

(JLO

%\^
0(51

^O

(TL^

^'As
Ur**]
]o(J1

.M
.lo3i\'|.i;h
%
)3

]o3i ]osi

\|:L

|ai.:k

al?

al^

255

<.^A.Ls P]o
]c(n
ii

^AsAJj

.cuASD
osi90
(n|.i]

<n^
.

\dLi
(31^

qsi)

i-*^

Ur^^
>iaJkO
>a-ki.L)

l^'-^

^'AiS

i-^.^?

slLoAmo
-s]?

U9'AALfi

{Jj

]^a!iOiLcu)

^]
260

.Z^
>aAi.^
.

]9iA^

]ai^?
oi

Vi^

]^.1a43

]h^
aX
|3oAo'

*^r^
U

i^uk

ol?

IaJ]

loai

i^
^

iJoAs
^^.4.:^]

i-*J]?

00(31

.^^

^Jl"]

]^s
^j?
]cnX
iJ

]p^o
?(J1

^]
\Ji
]?aLc

^-.^9^
^Alk?0
{3?

^ VA ^V^

]3

]?oi

>a^i^
.

-^g.^

^]?

iLo

265

'A^^Ajk.]
i-A^r^

(s\J.Q^oLi^

]?al0

^;:^]

'.ilt.^?

031

l^f^^^

^- Vfl.A(3i

^r^i
i3

ffi^a^oAis?

'(.ii^

i-^? -.^A^

CARMEN
Hic jam
lione,
el

II

DE

B.

V. M.

279

sermo fmem

suum
libi

accipial

ahsque discepiade ejus genitrice

sane ex genilo
:

facile erit

stabilire sententiam

si

eum

agnoscas ut
in

Deum,

uli

Deus

est, facile perspicies

uterum esse

virginali slalu custo-

ditum; conlra,
tua

si

dubitatio, velul ulcus occultum, in


difficulter
libi

anima

exorta

est

persuaseris

virginilatem

intactam permansisse.

Nam
eamque
ut
,

quod

attinet

portam eam, quam prophela

in

illa

revelatione vidit, audivit


vidit esse

Deum
,

per

eam

esse ingressurum,
est
,

clausam

illud

sane

ita

explicandum

quando Deus

esset per

eam ingressurus

eam minime
debilis

aperiret ut

deinde per
si

eam

ingrederetur, veluti

quidam

utiqne

alius qui

non

sit

Deus ingrederelur per


ila ut, nisi

eam
isle

necessarium forel ut aperiretur,

aperiretur,

non
ut

valeret intrare; ast quia porta haec


ipse

Domino

serva-

batur

per

eam

intraret, ideo

clausit

eam atque

obsigillavit, manifestavitque se

eam non aperlurum omnino.


virginilate inviolata custodita

Similiter eiiam Maria


fuit

cum

in

partu
Si

quia

prodigioso

plane

modo

ipsa

peperit

Deum.

hominem, qui Deus non


,

esset, peperisset Maria,

clauslra virginalia soluta fuissent

cum homo

claustra ser-

vare non potuisset.

Duo sunt

haec

sed

unum cum

altero

connexa sunt

et qui

haesitat ex his

alterum admiitere, ad alterum admittendum


subjicit.

sese

minime

Quando non

confiletur quis

quod Deum genuerit Maria,

quomodo

ejus virginitatem illibatam permansisse confltea-

tur? Si autem credit

Dominum quem

genuit Maria esse


virgi-

Unigenitum, nequaquam dubilabif conservatam fuisse


nitatis ejus

signaculum.

280

JACOBI SARUG.

'.

^^oiLo;

^Lfi

^91
>-}.mO

oi^of]
jj.^

mi*9c|

l^s^
^a*|o

.^5]?

JLm9o).o

^floA.*]?

270

|j;asA!;iio

]3o

01^61

^A|.a

osi

I^^A^

.]o

(TUlk9

0]

]9AS

Jq^amO

iJawL.^u;)o
|.Affj ]]tj

j.s]

L^s

9?A^]

^
i.r:)

273

1^0?
.

'A^s

,J^

^-*~^^^
](TL^

^'^h

i"A^s
001

o.lV)o
.]

^^??

itt^oV

]ai'^

\LsJfi
.

^^

(tl!^

otn h

^ld^

Ugj.io
]^iii^

]i_A.?

Ur.mS
.

oGi

]^:^?

al

|j5io

280

^]

f^i!^!.}

]2?{.^o?
^(jxoh fuikO

il^?

.oA^?
](.

'

iJLA^;a.A.?

Ia^

]^(.^1a)

]Zf.^^jL,

.o(n.^^xLo|.so

Usa.A>

^l^aA

:'\.iA]f2.s.

A^)?
.

^.Is

a.a.^.*o
]^aL.i::^

]907].^
]]]i

^^
al^o
]Z]

285

13

o::^

Ql^?
U:iSDo
]o3i

^f.
.

Uiu.2

]f^\
(Jiliik

)^?Qx

AwL..^!^

aifSo]

oaosi?

^i^i?

iio^

^siaAi^jkJ

*.

001
.

]qi^?

o^isup

^Moho

is]o

]gSiSn
]f^M.

^J?

aLA
.

^f.)JLJi^
]i.La.^L

]AA?nSn,SVi
illo
31.^

.^i^otn

n^o

290

li4
]].mo

..^iNitAo

jnVimo
(n.s

il^

]9aiaJ

il^

>a^o

USf.7<7

; ,

CARMEN

11

DE

B.

V.

M.
ipsi

281

Quippe cujusque via, qua incedit,


ac juxla

congruens est,

statum

suum
:

proficiscilur

et

vadit in via

quam

semel ingressus est


si

si

inops est cuni eo gradilur inopia


est ejus processus
;

dives est, nobilis,

non autem occultus

si

aulem rex

est

regionem praeconibus vult perluslrari

legionibusque el exercitibus viam muniri.

Jam videamus
sit ille

quis fuerit missus e

domo
est,

Patris et quis

reconditus qui venit sese manifestare ex


filius

domo

David.

Si

Chrislus

Dei

qui

ortus

Deus

est, uni-

versa via ejus erit ipsi conveniens ei prodigio plena.

Habitante
infantes, el
nibus.

ipso

in

utero,

ad

eum

in

uteris

exultanl

sane hujusmodi opus non est solilum homi-

Nascendo, stellam mittit remotis,


sese per tributum subjiciant.

ut afferant

munera ac

Cum
tum

diverteret in
,

spelunca

circumdederunt

eum

coeli-

coetus

edenles canlica laudis hymnosque pulcherrimos.


exultanl lurmse
Gabrielis, reve-

Fasciis

ipso involuto,

lantque pasloribus arcanum de istius pueri natura.

Venit
hibet,
ut

ad templum et senex ligatus supplicationem ad-

eum

dimitteret

infans

ille,

probe sciens hunc

eum

esse qui ipsum alligaverat.

Cum
fuit

appareret in baptismo, Pater et Spirilus sanctus

contestati

sunt ipsum esse

Deum;

ab eo autem receptus

baptismus, ul per ipsum baptismus sanclificaretur.


in

Convivio accumbens, aquam


Occurrenti
ei

vinum optimum mutavil.


ille

cseco

coennm imposuit,

vero

vidit

lucem.
36

282

JACOBI SARUG.

',

_^1 ^Lsb

jljs

r^'^ k^??

U?i^

<-.

01)0,

^^ ^aZ
(1^

PaS?

irf^o

l<3<7i

\\tf,

Xsn^)^!:^

295

Ioa?

A^jo
)oai

fAO^O
wa^lip

^t-*^?

i.2AiU>

r^^
(3i.l;ial;^

).i:;aa!^a4A

\^
)

(tl^s?

^)

>3.iJ
.

)A^L0

1-^.0?

).M9o|.)o

)Aa2.s
^r^s-f)

)A^!;^.^

a^l

(n.!;:^as

U^i*

)^<*>^^
)?'

% aiM9ojLs

duo
.

9|.ip

)A^4^
)o<n

lA^Isi)

<^ L^a ^^
Q>s^

oOO

^aJ)

>aitJ?

^oilk?

i^^U
|Lm9o)

^oi-^iJ
)?(31o

oi^

AI^^A.^)
(3io

\sih

^ssi?

)osi

)in!k

^^(jiJ?

ai^

^^^?

<^?

'

oiM9o)

aiks?

).i^aS9

^a)o

(S\Zo2.]

^a)o _s(n
\S2S>

505

)9(n,^
-.

i^^?

oif^olo
^AA*
ws)
)o(3i

0(3La

(na

^om

(5\Z0f.iX^
.

aI^o
^.J
)i.^^
w?i
{J

oi^oA.*ia
oiA^l:;^^.

(TiA^ms
)S?

_^o
(^.^^.2

*.

).<i;!9aLe?.^

iA9o)?

waai
..

i.:^C

)^^M
)5(3i.^

)'^)o
likij

^^d^

)r^-^^
>aAj.::^^
v^(31?

510

(sih^.^
)j=^0??

^i-A

)0(31

(310

^'iZZ
"n^
ooi3i

L^l^iDfi)
\^SD.h^^

*.

.isZooi

i<*^^ oi^
)<^

^^"^^'
(3il^o

JL*'o)

)'^r^

)r^^

9(3iALo
).2)

_A.as

jJoAs
^oi
^(3i?

."^s

.\-s

^^ ^^

ixifls?

)}-^^?
)q(3i.^?

-^001

UaX

515

jLma^

Utf)

'AaoA.a.)

CARMEN
In aures surdi

II

DE

B. V.

M.

283

vocem

effudit,

easque aperuil; illuminavit


exhilaravit.

quoque oculos tenebris obductos eosque


Telonarium cum
collo confregit
,

vidisset,

jugum
,

iniquilalis ab

ipsius

atque peccalricis

quae lacrymas effuderat

chirographum

laceravit.
et a

Vexatum quemdam mutum, csecum


pressum, qui totus sanitale indigebat
Puellam
resuscitavit.
excitavit.
,

dgemonio op-

totum sanavit.
via

domi

mortuam jamque

in

ad sepulluram

E monumento morluum
in

foelentem voce

sua

Tres
terrse

sibi

via

sua ex

mortuis testes

ordinavit, qui
esse

annunciarent
hsec

eum

qui ipsos suscilavit


nobilitala
fuit,

Deum.
ille

Itaque via

tanlopere

quia

qui

ad

eam lustrandam descendebat, Deus


vise

erat; porro sicut

signa ejus totiusque

ejus majeslatem, ita

quoque

ipsius

nativitatem prodigio esse plenam considera.

Abditus est
suae

in

essenlia sua, sed manifeslantur virtutes


et

fortitudinis,

oportet ut ex

manifestis

ejus

eliam

occulta credamus,
in

Inilio viae

non orsus

est sine prodigio,

ipsa

conceplione inchoavit, et
exivit.

novum signum

patravit

quando

Mariam
haec

in primis

ob seipsum admiratione replevit


revelala
fuit

ut
illi

primum admiraretur Admirabilem;

via multis abscondita.

Abscondita erant claustra virginalia, de opere inaudilo.

et

ipsa obstupuit

Digna
,

fuit

ipsa

quse

videret

prodi-

gium cunclis absconditum


abscondili ab omnibus. In

quia digua erat ut fierel mater


seipsa
vidit

se

esse virginem

284

JACOBI SARUG.

Zo<s\

]j.ASiJo

<3iLoala>
(3u*9o]

-^y^

^t^^

|3oA2
Grii.s

'

haiZ]
.

SL^|3

^9a^
]i.^o?

]Al;uoA^9

i:^^

li^^s

Uio

J.j^]3

^o

520

i?009

ji?

]9aiAs

]i.AM

iM9c]9
(n.^

oi^Ai^
U^,_^'90
]i.iA.M

].Jo,lSnAgi
.

f^o
qiZ^

oJ^9

(TiA^^^o
i^i-^^
]o<n

?nnoo
^JsAJ?

^^cnA^
]^]?

..-^031

]^h]

]Ji.i
j3

525

oUic]?

|3oAs
]o<J\

\.uuft9
]A!ia.A,
|.Lo]3

]oi3i

l^.^^

.aJ]
.

^t^^
]o(n

^gu*
]ZpM
i-A^?
offi

]A^^ia^9

oin
]3

oi^
:

]D9
]0(31

]o(n

xiA^Lc

],J0(31.1k.)

^]
]o(yi?

<7li-i^J

lA^oAo
^o(jio
0(31

{.J]
i'^^**?

(jif^ATD

^.*]

i'^]

550

'

^ p9
i]9

|L^J]

]0(319

001

]9U^

^l.^d^
i.l

ilo]
0(31

-^ocn^

]A!;2koA)

(nlo]o

CS1

IaJ]

^^]

]ai^
^01

w]

(31|J^S

U.A.^^
.^]
13

A,*]i.Ai.^

^(31

j^]o

]Al^oA)
]J0

]A^1^.^9

aZ9.J
.

]o(31^9

U^,.^
wsl

^.tn

'.<^t.^

^9.^

555

A.^1..^]

A.^]n.:k

'Zf'^
i.:^?

^^ ]^
loiA
y
lis]

>ooAiA^

ir^-^s
|1d]3

Uij|3

sis
.

'^U^:^.

U^b?
<^^?.J]

]AloA
tr*^

_1^

]o9io

^^

^.a.^?o

<s\Zq^oL^

(Tilc]

sir^l:^

(3i.Jf^l^o

540

CARMEN
siinul et

II

DE

B. V. M.

285

nialrem; clauslra virginalia cuni partu mirabunda

in seipsa consideravit.

Filius

Virginis

in

ipso

vise

suae

inilio

nialrem

suam

slupore affecit,

deinceps vero etiara ceteros admiralione

replevit per prodigia quse palravil.

Fides igilur, cui etiam occulta manifesta sunt, initium


vise

ejus

mirabunda intuetur absque hsesitatione; nempe


et cujus
filius.

fides, quia novit quis sit ille

cum admira-

tione

tam occulla ejus quum manifesla considerat.


qui terram
est a

Heres

devastatam reslilutum veneral,mipropriae matris virgioitatem;


erat

nime orsus
ille

corrumpendo

qui

mortuis

resurreclionem
potuit

largilurus

ut

eos

renovaret,

non

veterem

efficere

matrem

novam

quam

sibi paraverat.

Virginem servavit eam,


nilate, et
faclus est
Ille

sicut

ipse servatus est in diviipse


in

effecta

estmater,

sicut

nativitate sua

homo.
est, quia

Deus

factus est

homo absque mutalione,


mater sine
laesione.

et

mater ejus virgo est, quia


Christus in
nativilale

facta est

sua Deus est el

homo, quemad-

modum

puella haec virgo simul ac mater vere existit.

Non duos
dividere; una

peperit

illa

neque

fas

est

ipsam

in

duas

unum

peperit divinitus simul et humanitus.

Deus nullatenus homini


neque etiam virgo
illa

similis est

in

sua

nativilate,

similis raalribus consideranli

ipsam
eflfec-

apparet; sed quia induit corpus noslrum nobis similis


lus est atque inter nos conversalus
sibi
,

geiytricem vero suam

malrem

effecit

quin virginilatis jacluram paleretur.

286

JACOBI SARUG.

]o<TlJ

]90lA.S
1.^095

I^J]?
]i.i.l^

Olg^O
0(31

](7L^
1:^

w.s]?

^Qias|3

>4^?^]o
^..^si?

545

{.IaJ.s?
.

)..a..4

^n.b^as

iJa!i

.^
^.^
0(3i

]^|.^A?
,.

i^i^

.0(TL^.JS

9LLo]

'A^iOXJO

]osi
.

^asj

]]oA^
>s.Jk>Q.DJ.

]i^

|1?

]7(n

^.^
^.^^^o
]o<s\Z9

di.^a!^oA.Ai
.

^ssi?

(nl^k

(TL^f^^A^

>^<sta,o]

alliO?
]f.Jb.

jl^s^
].?

550

w^J?
al;^

|.S

]i.^0?

d,oaI^)

o^

]i.^o?

3ia.2.^2
iiA^i^li.
]io

j^^-^-^

]o<^

^2.^ Jo
i.:^9As

l.a^As?
.

^]
](7i.lk

]osi

V:s.
al^

]^.i]
(TImZls
]^^^:i!.
]?aLc)

]o(n

i^i.^

a^o
]^]?o

]^a:i;oA.s?

|.:^ii.^"

i...^Jo

555

0(31

]i.:^o?
.

s^]

^aA.A

o(5i

l^r^?
i.:ioi.o

waISs

(7iJa!^oA.a.)

'Aa.?
o(n

i^f^J

]f^

|.jb^]?

]l.^?

i.^;^?^

0(31?

_^ wa^AJo
\J;^ i.^AASfi
i.L.9^0

..

^a^^saJ
.

i.^^^;^?
](31.^?

(31?,..a>

>.A(nas]?

(n.s

0(n

^:k

(TLbs.

^MA.L

ii

iAA..A

560

.'\^
.

^.oA^
(3i9fjL

51

"^ri^J

]4]

}.lAa^
>0g.^

a^

^(Jias]
.

]o(3i

\.2.^:^?
]J.]

rr^.'^
]a.Ml:ik

<hZQ^oLs.s
*^^A.?

^.oAj?

Al^^?

(n.k)]

]omji

]A^oA2

]o(n

\,a^!^

i3o

CARMEN
Similis
simiiis est
est

II

DE

B. V.

M.

287

Maria lum
et

malribus,
et

tum virginibus,

ct

Natus ejus

Deo

bominibus.

Forma
simul et

Patris

formam

servi in ulero assumpsit, ut


;

Deus
suo

bomo

mirabiUler foret

ila

beros

ille

Patri

similis, similis factus est nobis in cunctis

bominum
est

passio-

nibus,
ejus

excepta

iniquilate;

constituta

quoque

mater

cunctis genitricum

doloribus subjecta, excepto quod

ipsius claustrum virginale filius

exeundo non

solverit.

Sane decebat ipsam


certior redderelur

ita in

sua virginitate permanere, ut


sui.

quisnam esset pater unigeniti


,

In ipsius sinu purissimo habitavit Admirabilis

cum

nobis

exoriretur; quod
foret Admirabilis.

si

exeundo signa

virginalia violasset,

non

Per portam clausam ingressurus erat


scriplum est;
fuisset,
si

in

mundum,

sicut

igitur
;

eam

aperuisset, neque

Dominus

neque Deus

ast quia

veniendo ad nalivilatem ser-

vavit

virginitatis sigilla,

unusquisque confitetur Jesum et

Dominum

esse et Admiribilem.

Laetetur propheta Ezechiel ob

malrem

quse in virginitale

sua permansit, nobisque declaret hic eam ipsam portam esse,

quam
Pater
ipsi

vidit esse

clausam; per eam Cbrislus inlravit,

dum

eum

ad invisendum hunc

mundum

ablegavit,

neque

convenire poterat porta aperta, quandoquidem Deuserat.

Utique universorum restaurator non venit ut naturam

corrumperet

ad restituendum quod corruplum erat miserat

eum

Pater; H(?vam collapsam in virginilate sua reslituere


Isesit,

advenerat, nequaquam vero virginem

quam

sibi

in

matrem assumpsit.

288

JACOBI SARUG.

..

.4^'

V^
OCl
)3

]^5?

^s^

si^

,.iii.|

^hco 565

ioj

JLjsAa,

U*P??
'^t-^l ^<^J?

<J1J?|.>

iifl.ii.99

11.0

."^kiA
%

001
(TL^
13

_A A Sn ^
.

0.09

a^ l^f^ ^^ i.A^:C!9
oilo
{I.^

oi^so

Sll^^

ci^
*.

^MA.L

Ufl.SA-.]

|j.S^

U^!^s 570

|^a.^iJ^?
13?

U^o

U^^9
>ooA^Lc

U^
Uj..*.

(jus

U^9

oi^ ''k:^^

^
Stlib

\^A^
AJ]

^?
Ul
^lsa:^

U]

i.^1

\.^Z
^i:;.

]3

iS^,
P]

^aiOA^A^ P
.

^Al^Sfi?
091

]j.iA**
'A.a]

>afi2o

575

2.A.U?

*iu^iS)

>^<rLA.S'f]

jj)

w^^i
U)
.

6]

A^^i

^~^^^

"*^

^--^

]9oA
.

U^ \^
]3]o

o]

^^

^r^

Uso^l
oiAfisiak

il^]

A^^ioss

fi^?

,;^
^]

U^

^i^fl^^

>aiflo^
..s:i.A^

^l

j-a.*;

580

^
%

wagtMSn?
'^!^?

.a.Xji.).

]^a^i.lifl
9.f^]^

al;;:^

>^oi

..^

Aj]
).La^^
^s\

p^L

Jo

^A^i-i
]Al:ikoAi

]AA^,A.i<tL

'.ii^i.i:c

'^^^.i^

ooi
.

^^^
13

a!:;si

]A.^A.^?
>al-oo
ov!^

i-^i?? oig.1^

Ua]o
t-^r^

(Ti.Za^oAi?

i^^4
"^ V>,,4.J

^85

_ia^

]i,)

201

waAraV^?

Loo

V.

376. Quid significetur per voceni

t~*U

nescio; suspicor aulem hic

CARMEN
Quid itaque faciam
et

II

DE

B.

V. M.

289

insipienti qui

ob verba mea irascilur

qui

perversilate

ac

malitia

praepedilus

me loquentem
neque

renuil auscultare.

Vox
si

tonitrui in aure

surdi

est

altum silentium

cantent

omnes

creaturse
ei

ipse

quidquam

audiet. Oculus

caeci,

quantumcunque
est

solium myriades orirentur, nocti


Tta

assuetus
et
iila

nec

ei

convenit dies.

animae scandalis
veritas,

dubii

anxietate refertae frustra


deiectatur.

loquatur

qua

minime

Ad

te ergo,

o dubitans, ad
si

te,

inquam, non sum locutus

neque nunc loquor;


loquor ego qui

ita

placet, audire renuas; porro ei


si

me

auscultat;

te

non

delectat

vinum

verbi mei, illud ne bibas tu! lu


illud

promplu sunl

turba? qui

avide

desideranl;

neque enim

pro mercede

aliqua

laboravi tecum aut

nunc operam adhibeo, neque gloriam

ex

te intendi

aut nunc qusero.


tui

Ex dono Domini
Non meretur

super

mensam

apposui

si

tibi

placuerit, de eo nobiscum degustes; sin aliter, transeas.

voluntas

mea reprehensionem
te ut
,

cum

tui

dilectione moveatur;
si

vocavi

commodura
tibi

reportares;
est.

vero vacuus adhuc existis

hoc

imputandum

Virgo peperit
qui credit

mundumque
Natus (h.

ad convivium invitavit; sed

eam

fuisse vitiatam, hic


e.

non

est

nobiscum.

Verus

est ipsius

verum corpus assumpsit


sigilluni

ejus filius), sed

intactum reliquit
ille

virginitatis; qui

aegre istud audit,

non

est

nobiscum

invitatus.

librarii

vilio

mendum

aliquod irrepsi.sse in codicem.

37

k,

290

JACOBI SARUG.

]hZ]

^ ^ci ^as^9

^l-^Ns

^^^

^]

.|j]
.

hA^

^
001
oib^
Im^Lc

^
U(JiaJ
^.^iOJk

]\i]

Ui'^

590

]Aii09
.

''^^

^siUf.s^

>aAjJib9

31^^.^

9is

^avlA^
.

y-^i^^^?

i^]o

).2A

n.lLo

0999

]ZfM Uis
P
H^o
j^l

Uoi.

j.^^1.

l^^^Ji

'Zf^

]f^ai

'.'L2f>2.]
.

P
jiaii

U00)U0?

l9<31^?

595

>3?1?
.

'hS^'-\bJs

^l?
Isa^
P?

oiA^l
\-:i*

V^

>o-.i(?o

li.^0?
.

001

*isA^?
^?^
'"^^

o|

'Aa9 AaI

l^a^oAriij

^^

lA.^xl.ao
*.

^^

>aMs 1^0 U^as


y^li^

l^
^^
0510

400

].^ailaAin.l;;^

ili'?

A^l

l^i.A,aM

].^i:A,..A<?

1Aa?o.^
'.<i^r^A?

^^ '^
ootJl?

?o,^

A^iJi^s
i3o

AjI

^r:L4.MAlo

oil

''^9-^

|.Lfl..A,a-^

i^^i^Q-^

f^

-^]

tl^^'^'-'-^

"^
pono

^
esse

,^9

*^s^o

0LAf.s?

la^ l^ 405

V.

403.

v*a,ffl

formam
nisi

imperalivi

verbo

}.aw

cujus

Castelli

lexicon

non

exhibet

derivalum

Hm*-.

\au plenus

redundatis, affluens; fem. plene, afflnenter, abundanter, ut Jos. III, 15,

quo sensu

similiter

occurrit

|..'^M.\

]^

Opp.

S.

Ephrami

I,

563.

Verbura ipsum

legi in

Carm. II de Euch.

S. Jacobi

Sarug. Cod. Fat. 117,

,, ,

CARMEN
Si

II

DE

B. V.

M.

291

credas
si

eam

esse virginem et

malrem

convivio
lihi

acinlu-

cumbas;
lerit
,

vero contendendi pruritus

damnum

exeas nobisque cedas locum.

Si vero

demonstrationem aliam quseras ut persuadearis


grave
videbitur

non

mihi

tecum

operam ponere,

cum

equidem inde proficiam.


Historia

Mariae

lux

est

quse

expandilur super

colles

quique tenebris obducitur,


illuminabilur.

modo

eani audiveril, per illam

Puteus novus est ex quo fluxerunl aquae


quin fuerit effossus, prolulit exundaliones

vitse,

quique,
silienti.

mundo

Mater admirabilis est conjugio haud subjecta, cujus manibus imposilus


fuit infans qui

medelur Adami gravamini.

tu, qui dubio premeris circa

sinum hunc admirabi-

lem, veni, admirare nobiscura virginitatem inviolatam!


Ideo aegre credis, quia scandalis assuefacia
est

anima

lua; age, dubia abjicias et sapias nobiscum in simplicitate.

Unam tantum
si

foves

cogitalionem

quae

fidei

adversatur
ita

et le a professione veritatis dislurbal;

quippe

cogitas

Maria peperit corporaliter

quomodo

transivit

corpus

per corpus quin hoc aperuerit?

Accedas, o miser, ut abundanlia replearis, tibique acci-

fol.

510

V.. col.

wjk-lli^ "^l^?

Ur^
,

%^
,

l-*^ ^--JisZ U^\i


quonan)
exires
,

|j.-y

^l^
ilia

io

)JL1j4

{.ataJ

Quonam
h. S.

qiiceso

o aninia

in

hora sacrifcii

eiicharistici

liam sibi coliigat

ex

gralia

e.

qua unusquisque ingredilur ut graab ipso gratice Auctore)''. Adhi:

bitum pariler reperilur Opp.

EpUr. II, 197

^e\..f^\^ ^-t^ajc ^s

292

JACOBI SARUG.

^^ iam^ Po ^o]?
.

A.^?aLi

]^Aj|3

ir^
410
J

AJ]
.

i^l^

>a^i^

-^^.^

A.^|JoAi5?o

^Ls^aiS)

]i^Z ]^Aj]?
"^^^^

oi^l^oA^l.
^'

Aj]
:

f^]?
Aj]

^]

>o?]?
]Jo

^'*T^

V'*'^
AriAJ

^i^
:

1.^9^

^aA^

Po

]a.M

*Ais.,.A.tfi]

]]

C191.S

'As^^o

^i.s]

]i.s?

415

^A^J

^
..

^^As

i^'^

(719}^?

ilo^'::^.;^

]A2^0

j^^ds L^o
il^i-.
|.:5.9^

]^AJi3
'^r^-??

^c]

]i.-i^ >o?]

A.k]

ilo:^

i^Aj]

>a^9i.^o
'AiiaJ
.fla.J?o

i^P^? AJ]

w.ii.:iO

Po
](n

ia..

(5iAs90?
^l^^.Soi^
.

V^
^

Aj]

wLii.^Lo

-i.lo

420

_A(TL.*^9^
iis]
>c?]

w.2.1?

Aj]

9aas
]?o.^
0(31

J
iJo

>a^i.Lb

^9]?

^l
il<7l

^'Z

ir-^r^
^(71

]p^a^S?

PoS

(TitSoV^
]]

^^

]A^J3^^?

>0CU^.^.<^

].lAj{io
i.u.2.jk.

^r^^

^-^

^-^)

^r^?

U*'o1

^<^

425

'.tWiSnZI?

^qi tn^^iNS-)? l^xis

((

Coaoervantes
:

manibus
^.qjs]o
\.2.a

suis
(.a-|

putre-

facta hoslium ca(iavera.


,

Item ///, 23

[Ls^

^^
V

y
((

|Zo'i.s

Uncienam ^^ nt adimpleantur

et

crescanl

arisls

frumenii

CARMEN
pies

II

DE

B. V.

M.

293

omnigenam incolumilatem ex

docirina quse vulneratis

niedetur gratis!
Nisi transire potuerit corpus per corpus quin hoc aperiret

age, demonslra mihi ab Heva fuisse apertum latus Adami.

Feminam

fuisse

partam a viro confiteris, nec

illud

te

gravat, et porro
Si

non credis Mariam peperisse


virginaiia

virginaliler.

mulieris

claustra

ob tuas raliunculas soluta


debuerit
latus

volueris,

aperiri

consequenler

Adami

juxta id quod asseris.


Exivit

Heva quin porta aperiretur, qnod minime


Dei ex ulero
et

inficiaris;

ast exieril Filius

et hic ideo

fuerit apertus!

Masculus foetum produxit,

vesligium ipsius foetus non


fcetum

agnoscitur; de femina vero injurie asserilur hujus

nou

exiisse quin sibi

porlam

aperiret.
parit

Adam,

utut

vir,

feminam

nec

dubium de hoc

movelur; cum vero Maria mulier


disceplatio.

parit infantem, exoritur

Egressa est Heva et lu non palpas ut portam inquiras;


ast

cum Dominus

noster egressus est, ecce tu ejus ves-

ligia indagas.

Si
et

negare volueris, auferas ulrumque ex doctrina tua,

noli confiteri

Adamum

peperisse, non

vero

Mariam
,

iniquum hoc

est, ut credas

partum
fuerit

a viro

editum

mulie-

rem vero calumnieris,


corrupta.

quasi

haec per

partum suum

Relicta igitur in Maria fuisset infanlis via,

viri

autem via

Et in
patel

Carmm.
verbo
,

7iisib.

p.

139
inesse

\lLiJ2i isso

auget usuras.
,

Ex quibus
vero
activa
:

noiionem

abundandi

signiticalione

coacervandi

colligendi, sicut chaldaic. fiSp

294

JACOBI SARua.

'Ao^
i^-iwo'??

i.:^^!;;^!;:^

ino.^

P?o
]^'iJ.

]o,L
cfij,LD

'Aal^si
i.<^1?o

0,-Q.bi

i.ajk,o
(TLlk)

450

A.*|.Ji.^

'Aj3,.S.J

>0?i?

(T!.^fJ^

^s

il^li^o
|.tfiO(3L^?

jv^^
|.:ifl.li.

ffiAso?
ijJi]

it-^sa^
00(31?

jlio

\-i^L^
(ttiV; 4,'?

i^^^^?
>a.A,50

(Ji^oiiO

0(n.s

ja^^

.aJi

^i
^M^ho.

'\,.A

i.A.^

yOf^Q.^ ^J^
>o?i
A.A.>f.'^

455

a-if.Si^

iha^^.o

.^ak),.s
ik;?

'A^KTL*.

i^i^

lA^oA^:)?
i^.2..^'

ir-f^^^

f-^
\\

(fi^al^iioAs?

ig..^?

t-^lJ

^-AiJi

'.

i^laLi
ffiial:u

^
i.lA^;^

'A:i.?.j^^i

y?

ii.n^?
^ai

ails?
>o^.d
^

iAbioAo

1^.^^

^oaI?
^*^"^'

440

ilosia.^?
:

^^^s?
iAop.A?

^'^
i"???

'^'^

i.S9?

01.^0^.

i.si

irf Q~o
(31.^^9

i.ll.^
.

\,A^^ if^^
iA^oA^
i^g-s

r-^ '\-AllA
i.L.,.iA^
(3i>?

jLk>"5?

0.

>aAi.LD

i.2sa^'

? it

:i(n.^^?
:

i^^
iA^ijs

i^:.^

ja*

^!^

oi

445

i]i^

'LsLk^^
iio

iA^o
i-^=^^

luiiCaA?
'Afl.a.J?

iiis
i^^ii^^

mL^p.L

jJoAs
-*J??

(Ji.,ida!iioAxio

^^

o^^

1^25.0-1^

iost.tfi?

ijL?

lAisaASt^o

ijf.aA.?

IAaS

>ajki.!ic

^a^

oi

;, ,

CARMEN

II

DE

B. V.

M.

295
possit

nequaquam
quod
In

adesset

Qmd
ipsi

cum

fieri

non

parlum

viro obtigit eliam

atlribuas in virginilate sua.

egressu

Hevse
hic

natura

conclusa

non

fuit

aperla;

quomodo ergo

ob egressum

infantis scissurae admille-

rentur? Processit Heva

alque sine via ad


,

mundum

exivit

cum

vero hujus dominus advenit

portas viasque finxerunt

scr^itatores.

Ex

costa
fuit

Adami

illa

exivit

corporaliter,

nec

tamen

minutus

locus ipsius

cosla3, et

quare hoc? Quia hoscilicet

mines conditi sunt ut imago

divinitatis;

Hevani

symbolum
scivit

esse voluit Deus ipsius partus Unigeniti; prseet

enim

praesignificavit
filii

Adami

fiHos in simililudinem

figura? et imaginis

sui.

Ideo

peperit

vir,

ut

quando Virgo fructum dedisset,

nemo
tis;

contenderet hunc solvisse signacula ipsius virginitaper parlum

latus viri

minime aperlum prafigurabat


pariendum.

simili

modo

a Virgine filium fore

Tu

es,

Adam,

caput gentium

fons familiarum, pri-

mogenitus generationum, pater tribuum, imago Excelsi


figura Allissimi,

desumptus ex pulvere, conditus


tandem
in

in gratia,

typos gerens,

ille

quo agnoscatur virgo Maria!

Tu

es,

Heva, partus novus,

filia

admirabilis, fructus

gloriosus, sponsa decora, amicla mysteriis, costa extracta

ex latere virginali quin


qui ortus est nobis,

illud

Isederet, ut fieres

typus

Illi

permanenle matris

virginitate!

Tu

es,

Maria

domus decora,

serarium thesaurorum

296

JACOBI SARUG.

^'AmLc

il?

UsicJ

'-^r^-^?
i'^'')^

jjL^A?

(rCto]

450

'^

^n^^

U^a^u t^]?

r^'^^

U^^

U!^

hls

1.2^

pal;^

U.-^

f^

Lea^?

If-?"^
{]?

)'?

^^r^
tij^

i^^a^
).o|?

.aaA^^

455

wr^o^ALo
^991.^

lAl;^oA9

(hXa^
'^^a^?

>aAi.^i
.

^^90.
Aj|

laMfi

)o?Ia

<^2

?Uf^
}.1a^^?

Igil^o;?

li-^o?
>c?]

^a

'

^l:^

|^ali>oA.a.!^

si^^?
m^^o.

]90i^

]L^^

^fLa^

ooiL

la^
i>CL^

460

AAUAffi
x^ik^?

>aAilci?

|]oA:3
liV'

fr^

0091

).aa^o

<nA

aa^A^jo

j.^?]

-^fiik]?

llOf.^
f*

?0.^

U^

C-s^

T^^
07L)

.^?a^A
.

UJi-^
U-]]

^f^^o.^
]f^-??

465

^^031^?
Ufllib.

si^b;;^
>a.^.D]

U^-yO

'.

>o?]J

>aAi.Lc?
jLLcis

cfi-^a^oAQ.^
oi^aLo,.!^
9..0

Ifl^ALc
.

fS

i^Ai?

]aM

U.-*-^

]A^5

|l?o

i.^oo"j

13?

j-05

]9(?iAffl

]i-s-s,

<Jit~^
i.2.1;:^

Aa]3oAoo 470
oosio
>a..i^]?

>o?]o

]aM

]ai.I^

j^^l^u.

<JUAfMik4^
U.9J3

jL^b^?

(7i.j^i.a
^i-A'?

ia]

..

Uj] *^^?

U9^

"^

CARMEN
mater Solis quae
peperisti

It

DE

B.

V. M.

297
cista
li-

liicem

indefectibilem

gata, porla claiisa, divitiae obsigillatte, sanctuarium obsi-

gnatum, sinus
Fili

in virginitate servatus!

viventis

infans

senex

fructus

dulcis,

puer
et

admirabilis

omnibus senior, recens nale ex malre tua


,

antique dierum
virlus Patris,

generationibus
virginis

anterior et

natus hodie,
in

iili

invesligabilis! Similitudo tua


in

Adamo,
in te

in

Heva typus tuus,

Maria stupenda tua virtus,


te

ipso

prodigium prodigiorum

consideranti existis!

Adam typum

exhibuit virginitatis quae te portavit; Heva

figura fuit mirabilissimae

tum

nativitatis;

sancte te genuil

sinus virginalis Mariae, atque in eo impleta sunt mysteria et


lypi hactenus occulta.

Forlissimus saeculorum

ingressus est
silentio

in

mundum
,

per

portam clausam

ut ex

medio

tyrannum

qui ter-

ram vastatione repleverat, insequeretur.

Ad hanc tuam generationem corpoream


luus

respiciens Genilor

hominem ad imaginem

divinilatis tuse creare voluil.

Virginitati Marise constituit


Filii

Adamum tanquam imaginem


concepta
fuit

vero simililudinem formavit in matre vitae, ubi sine


nata et sine concupiscentia
et mirabili

conjugio

Heva.
vir,

Quapropter virginaliter

niodo peperit eam

Itaque, imago

Filii

Dei et Ad;ini et Heva fuere,

quam

quidem Pater
Super eam

in principio

mundi Unigenilo suo

constilnit.
in

portam

qua

primum homines

terram

inlroduxit, tilium

suum

delineavii naturalibus

quibusdam

298

JACOBI SARUG.

..

oiii

\'i:j.?

ii^

iA4,o?

oi^j.;?

i^^:^::.

^auo

475

U>'Aal
^

^s]

U^al

^]

^i.Lo?

Ua]o
ai,q\

'AA9A.A>i

diJlal^oAsi?

>a.^^La^
ijLfsi

i.al.^

il^L^ialiCO

ILk^o

l^i^

^oL^J
001

.i^oiaJ

il^?

>aAf.Lb?

JL^.*Am

i-^o^
]'-)f.M.

Lo 480

.']Zf^L^
.

r-^^l?

^^
X^^h

Valii

ci.La!iii

H^x^.^
'.

-^sh^

i"^?9-^

A.ma').^

isOf^

>Aa\

\J^
>a

'^mcLs]
losi
..

.*.!;^o

X^f^
>af^

i.l,a!^aA

(n.;D

.^.sJ?

i.*.'?' ,.1::^

^siaAa!;^

La.^Zo

isa^

Vls*

iki.:^]
i^OIQj?

2i.s
]7qi').o

JA^^ "A^? 485


i~4.^I^

09.i.<|o

*a^^

^l)0
Q-Or.^

,.ao?

Zf.o
'A.*9Aa]
i'^'''

^k)
iJ?

1^0^^^?
j..i!a!;^cAs?
,.

jL.2A.a*

^.aJ
^osi

'Z^inJo

'.

oiLo^

ir^^
.

^VLo

^..A^
,.s

iAl^oAs

U,.A44^!;;^
(7i.iMJ?

aiAl;iA.b

.^001

iA^oAsc 490

i.^]?

oia

]j.jL

,.)

]A^s?
..i^oai

]A^oAa
]A^oAso
]AliioAs

iJo^

(3U7^a.)

is^ALo

,.

.,

^Aajlo
.

^i^
(TL^^,^^
..

^"^^^^
(71.1^

^
ir^iA

oiAl^
,.s

i^]?

Zoax

iA^oAoc
i.ia^^

](juk

ail^

^al^

iJoAo

495

V.

480. Vitie nolam pnfi.

:290.

In

pi-aesenli

loco

verbum oaa

adliild-

CARMEN
inscriplionibus,

II

DE

B.

V. M.

299

mundoqne

ostendit ante heredem

domus,
fore ape-

uhi

is

in illam inlraret, virginitatis porlas

minime

riendas.

Ille igitur

qui admittit et naturam et scripturam, discere

dehuit Mariae virginitalem non fuisse violatam.


Sileant

nunc investigationes, scandala

el

serniones impuri

de obsignato hoc Marige sinu, clara luce fulgente.


Veritas
iis

omnihus os obturavit qui superflua finxerunt


gestante sanctitalem quse purilicat immundos.

de utero

isto

Erexitse doctrina ad gradum sublimem, liberrime loquens


et

sub

calcaneis suis posuit scrutaliones ipsi ohlatrantes.

Descendit quippe Verhum,


filii

diei

filius,

super tenebras,
(

vero noctis in splendore lucis congregati sunt


et illico dispersi; fugerunl

abun-

darunt)
filia

dubitationis tenebrse a
illibatae.

Davidis, et resplenduit anima virginis

Virgo enim erat,

cum Angelus

illi

loquebatur et virgo

quando concepit Unigenitum.


Virgo pura, quando habitabat
et virgo
in

ea Oriens ex

Palre

cum

cresceret in utero suo infans.

Virgo portavit hunc heroem qui porlat


virgo

creaturas,

et

quando genuit virtutem

Patris.

Lac virginale suxit ex ea

Filius Dei, et virginaliter

am-

luin censuerim

cum noUone abundandi

prodeundi.

300

JACOBI SARUG.

^imJ)?

{.^^

U^naJ)

U*9o|
>ai*ilo

di.i^al^oA.a^o
^9i

<asi

)a^^ <-^ oi^^a^oAao

|Al^oA;s

-s^

Vaa

ALoAsio

)(3uk

'-^tri^

^^^?

>^-^

.f-

CARMEN

II

DE

B. V.

M.

301

plexata esl ipsa novse vitae fructuni.


In corpore

suo virginali adest

lac

purissirnum

infanti

seni

et in

eadem

ejus virginilate via lucidissima soli orienti.

Virgo est Maria


dictus qui

et virginitas

ejus perpelua

est.

Bene-

eam

in parlu

suo mulliplici decore ornavil!

Explicit

carmen de Dei genitrice

et

semper virgine Maria.

APPENDICES.

Appendix prior*
DE SYRORTJM METRO ET POESI.
Testalur

I.

s.

Ephraem
aliqua

(i)

Bardesanem gnosticum, quo

facilins

gentiles

suos demenlaret iisque erroris sui vene-

num

dulcedine
,

temperatum propinaret, Davidem


poelicse
dic-

imitatum

dogmatum suorum expositionem

tionis formaj alligasse.

Hunc

vero agendi moduin Syri quoque orthodoxi bene

multi seculi sunt; inler quos,

cum locum

prseslanlissimum

teneat Jacobus Sarugensis, haud abs re fuerit Dissertationi


nostrse de hujus vita et scriptis

brevem de Syrorum poesi


ex
hebraica manaverit,

adneelere disquisitionem.
II.

Quum Syrorum

ars poetica

hujus characlerem

prius

assignemus oportet,

quo

illius

indoles atque textura facilius perspicianlur.

Poesis Veleris Testamenti ex


sacra
est;

parte objecti sui


et
piis

proprie

nam

sensibus
tola

Religionis

animai erga

Deum

affeclibus

continetur.

Hagiographorum aulem
conjungitur; vocantur

scriptiones quai huc

referuntur didactici aut lyrici generis


altero

sunl, et crebro

imum cum
(2).

vero

^'^12

et

b^12

(0 Opp.
(2)

tora.

II,

hymno 53,
,

pag.

553.
^ri"'^
i^iiJTa

Cfr. / Rcg.
In

12

^'^^^^, "ii"'^
:

D^iBbx

inTlJbuJ

"la^i^n

tjbxi.

Vulg. /// Rcg. IV, 32

loculus

esl

quoque (Salomon)
et mille.

tria

millia parabolas el fuerunt

carmina ejus quinque

306

APPENDIX PRIOR.
ut

tur,

Bardesanes

el

Harmodins
ne
in

(i),

Bardesanls

(iiis

ejusque in Gnosi successor.


V. In
re

melrica

aulem

computandis
addita

syllais

haireatur, probe notandus est usus synoereseos et diwrests.

Per diwresin
elongatur,
labse
libris
ila

igitur syllaba

una

vocali

in

das

ut voces monosyllabse bisyilabae fiant, bivltrisyllabse


,

evadanl

el

ita

porro.

Diceresis

haecin

quandoque ea
contra

lineola

infra
(2)

lilleram

posila

notatr,

quam Mehagjono ^Sl^^i^)

Syri

appellanl.
syllabse
, ,

per
,

synoeresin

duae

alterulri

ja

demta

vocali

in

unam conlrahuntur
,

vocesque
bisyllabae

bisyllaae
,

evadunt monosyllake

trisyliabae

vero
,

et

ic

porro; quod lineola supra litleram


posila

sua

privatam vocii,

quandoque
ll^cijj^tf

significatur; lineola haec vocatur Mare-

tono

verbo ^ai? cucurrit.

Utriusque, diaereseos et synsereseos, exem[)la indicanir

passim
priori

apud auctores

(3)

ego

ut
,

reliqua

omittam

carmine Jacobi Sarugensis


,

supra prolato, unicm

proferam

reliqua leclori inquirenda permittens.

Synceresis

itaque

admittenda
:

est

in

voce

Uas

vei:is

quinti,ita proinde legendi

->

^^^ (Ti^a^s
loi-^?
f.^s
,

|0(.k>?

^s
,io

oijL^^ (''^o
inebrians

vel
,

polms

^.^^.0

calix polu
;

animam

ejusque passiones oblivioni tradens


:

nn

vero

uti soluta fieret oratione

j..*,

Uas.
52 seqq.
,

(1)
(2^

Cff.

B. 0. 1

61 el Hahn, Bardesanes

etc.

p.

Nomen
illani,

isuid a verbo

ram
p.

cui
esse.

^oi mcditalus cst derivatiir nolalque liesupponilur, cum meditatione quadam .seu tardite
Amira
:

legendam
40
;

Videsis

Grammal.
p.

chaldaica

Romje
:

15S,

Habn

el Sieffcrt

chrestomathia,

XVI; Ublemann

GramnChres'et
p.

tik, Berlin
(3)

1837, pp. II, 263 seqq.

Consulantur
pp,

Hahn
;

Bardesanes
Bickell,

etc.

pp.

39 seqq.

item
.^54

mathia.
1864

Xlil-XVI

Carmina
,

IVisibena,

pp.
,

3;

Zingerle, Zeitschrifl der D. M. G.


p.

1860 pp. 679 seq

1863

7r,

754.

, , ,

DE SYRORUM METRO ET POESI.


Diceresis

307

aulem ibidem
:

in

primo versu slalim obvia est,


01.^9^
et

k
)

eirerenao
,

U.^m\c

mj^a^
:

<,.ma.As^

1.2.^
;

benigne

cujus

oslium patet

malis

peccatoribus

ubi

allima vox

male legeretur
,

].l.^Ji^o

Tandem
|iiod

ut hac speciali

observatione
spectalis

illud

conchidam
vohii

de

versibus

singulalim

adnotare

iielrum Jacobi

Sarugensis dodecasyllabum ternis quatuor


constat
;

yllabarum
erla

pedibus

haec

autem

scansio
,

quanlilale

syllabarum
in

non

constet

polius

lemystichiis

Gnllorum

versu alexandrino,

quum cum quam cum


,

atinorum pedibus comparari debet.


VI.
{i]i

Versus syriaci junctim posili contextum efformant

variis

nominibus

insignitur

pro

varia

quam

iuduit

orma. Carmina quippe alia


ontinua
ine

IjLiio^fi

sermones sive carmina


versibus et

dicuntur,

ubi

sentenliae aequalibus

stropharum
dislinclius

discrimine
el

decurrunt
]A.4*ji;q1o?

quse

vocantur

liam
netrici;

plenius

Iji^l^ sermones

hujusraodi aulem sunt Jacobi Sarugensis lucubra-

iones, quae in vaticanis

codd. supersunt, quamvis etiam alias


(1)

omposuerit, ul supra Georgius

et

Barhebrseus

(2)

testantur.

Alterius generis sunt carmina ex


lata
,

pluribus strophis conhsec

inslar

odarum latinarum; atque


,

carmina

ali-

uando asqualibus pedibus constant


is

aliquando vero diver].^'i f.}i

et

inaequalibus,

sibique

nomen
(5).

disputationum

darum, hymnorum adsciverunt


supra, Disscrl. pag. 60.

{i}

Clt

(2)

Siipra, pag. 104.

(3)

Ad allerulram slropharuin speciem, quarum poslrema

laiius

palel,

erlinenl

quoque l^wi^aaj hymni,


\

^h^o^

rcsponsorin aul antiphoncB;


,

^\
ioLs

^
'l

"^
y

jVoIaclV^
;

^'i-^

dxxllMOi

psalmi

vel

cantica

^^
1
,

gradtis, scalw
el

\il^l

loucles, v. g.

sanctorum;

el

quandoque
Cfr.

pulem, \Ld intonatio. li^^i precatio; rarius vero, ul el llahn, Bardesanes cte. pp. 49 seqq. 6!,

306

APPENDIX PRIOR.
iit

tur,

Bardcsanes
melrica

et

Harmodius
ne
in

(i),

Bardesanis

fiiius

ejusque in Gnosi successor.


V. In
re

autem

computandis
addita

syllabis

hasreatur, probe notandus est usus syncereseos et diwreseos.

Per diwresin
elongatur,
ila ut

igilur syllaba

una

vocali

in

duas

voces monosyllaloe bisyllabae fiant, bisyl,

labse evadant trisyllabae


libris

el

it?

porro.

Dioeresis

haec in

quandoque
contra

ea lineola

infra
{2)

litteram

posita notatur,

quam Mehagjono

llL^^

Syri

appellant.
syllabae
,

per
,

synoeresin

duae

alterulri

sua

demta

vocali

in

unam contrahuntur
,

vocesque bisyllabae
bisyllabae
,

evadunt monosyllabae

trisyllabae

vero
,

et

sic

porro; quod lineola supra litleram


posita

sua privatam

vocali,

quandoque
|.14<yijio

significatur; lineola haec vocatur

Marhe-

tono

verbo ^01? cucurrit.


,

Utriusque, diaereseos et synaereseos

exempla indicantur

passim
priori

apud auctores

(3)

ego

ut
,

reiiqua

omillam

ex

carmine Jacobi Sarugensis


,

supra prolato, unicum

proferam

reliqua lectori inquirenda permitlens.

Synceresis
quinti
qiA^Ai>
,

ilaque

admiltenda
:

est
'^^'^

in

voce

U^s

versus
Uq.s

ita

proinde legendi
vel
,

caAaA.o jopsc?
,

ii^>^o

potius ^M>o |oi.k)9 |.ms

calix poiu suo


;

inebrians animani

ejusque passiones oblivioni tradens

non

vero

uli solula

fieret

oratione

-^j^o

i.ms.

(0
(2I

Cff.

B. 0.

61

el

Hahn, Bardcsanes

etc.

p.

52 seqq.
,

Nomen
illam,

islud a verbo

ram
p.

cui
esse.

^tn mcditatus cst derlvatrir nolatque liltesupponilur, cum medilatione quadam seu tardilate
Aniira
:

legendam
40
, ;

Videsis

Grammat.
p.

chalduica

Romse
:

1596,

Habn

el Sieffcrt

chrestomathia,

XVI; Uhleniann

GramtnaChrestoet
p.

tik

Berlin

1857, pp. II, 265 seqq.

(3)

Consulantur
pp.

Hahn
;

Bardesanes
Bickell,

etc.

pp. 59 seqq.

iteoi

mathia,
1864

XIII-XVI

Carmiiia
,

IVisibena,

pp.
,

54

35; 75i,

Zingerle, Zeitschrift der D. M. G.


p.

1860 pp. 679 seq

1865

734.

, ,

DE SYHORUM METRO ET POESI.


Diceresis
sic

307

autem
:

ibiflem in

primo versu stalim obvia est,


jil^j^
et

efferendo
,

j-k.^llc

i-iLiii^

wkAAs9
peccatoribus

l-a^,
;

benigne

cujus

ostium patel
:

malis

ubi

ullima vox male legerelur

].l.^Ji^o

Tandem
quod
de

ut hac speciali

observatione
spectatis

iMud

conchidam
voUii

versibus

singulalim

adnotare
ternis

metrum
certa

Jacobi Sarugensis dodecasyllabum

quatuor
,

syllabarum

pedibus

constat

ba^c

autem

scansio
,

quaniilate

syllabarum
in

non

constet

potius

hemystichiis Gallorum

versu alexandrino,

quum cum quam cum

latinorum pedibus comparari debet.


VI. Versus syriaci junctim posili

contextum efformant
varia

qui

variis

nominibus

insignitur

pro

quam

induit

forma. Carmina quippe alia l^^ilo sermones sive carmina

continua
sine

dicuntur,

ubi

sententiae

sequahbus
;

versibus et

stropharum
distinclius

discrimine
et

decurrunt

qua^

vocantur

etiam

plenius

lA^aLo?

I^^llso sermones

metrici; hujusmodi

tiones, quae in vaticanis codd. supersunt,

aulem sunt Jacobi Sarugensis lucubraquamvis etiam aiias


(i)

composuerit, utsupra Georgius

et

Barhebrseus

(2)

testantur.

Alterius generis sunt carmina ex pluribus strophis conflata


,

instar

odarum lalinarum; atque


,

hsec

carmina

aii-

quando aequalibus pedibus constanl


sis

aliquando vero diver].l.'if.^

et

insequalibus,

sibique

nomen
(3).

disputatiommi

odarum, hymnorum adsciverunt


(ij

Cfr

supra, Dlssert. pag. 66.


,

(2)

Siipra

pag. 104.
latius patet,

(5)

Ad alleruiram slropharum speciem, quarum posirema

perliDenl quoque (iwl^aa hynmi,


Ijiel
.

]L122^ responsoria
'1/a.Api.O'.

aul antiphoim;
vel

jZf-t.^')

jVaio'!.^
;

rr-^f-^

psalmi

canlica

]hK^^

gradus, scalw
el

]^ijk>2 knides,
rarius

v. g.
ut.

sanctorura; el quandoque
Cfr.

IZo^
B.
1

^Q^T
61,
et

precatio;

vero,
cte.

pulem, \Lc intonatio.

Hahn, Bardesanes

pp. 49 seqq.

308

APPENDIX PRIOR.

Ephraemiim poemala hujusmodi magno niimero occurrunt, neque omnino desunl inlerscripta S. Jacobi SaruS.

Apnd

gensis,qui, ul
tetra-syliabo ter

modo animadverlimus, carmina

sua metro

geminato plerumque concinnavit. Specimi-

nis causa duas strophas ex ejus

reterre

juverii,

hymno de Edessa (i) huc quarum metrum, uti illud intelligendum


textu

censui, numeris indicavi,

vocalium

notis

animato.

^bLs

^L.^

, , ;

DE SYRORUM METRO ET POESI.


renUir, alque
ita

309
,

pios apud autlilores animi sensus


,

musico

concentu
species
tur
a
,

juvante
jii)
,

moverent.

Toni

autem

seu

melodisb

in ecclesia syriaca adhiberi

solitse

recensen-

Stephano
;

Aldoensi

(i)

septuaginla

quinque supra
argumenti

ducentas

qu?e

magna

varietas

hinc orta intelHgi potest


adslricti pro

qnod hynini uno eodemque metro

diversilate aliter alque aliter in sacra


,

hymnodia sonarent. uti monet Jos. Al. Assemanus (2), cum notas Syri enim musicales non norinl sallem communiter vocem moduc laniur in ofiiciis ecclesiasticis quo fere paclo llali qui
, ,

canunt

ut

dicitur
,

vulgo ad aria

quae
;

ariw
in

Graecis

hirmi dictae
aliisque

sunt regulae canendi

unde

codicibus

sc^iptis

leguntur sub inilium

singularum canillas

tionum;... itaque
vei

hymnorum
, :

frontibus
vel illarum

inscribunl

integras

si

sint breves

primum versum
fit

seu primas versus voces


ac usu edocti

hinc quippe

ut experienlia

vocem modulenlur eo tono seu

inflexione
;

qua hirmos inscriptos raodulari consueverunt


seu toni

hirmi

isti

rubro charactere communiter scribi consueverunt


ofliciis
,

aliquando autem in
li^
\-iii

syriacis occurrunt hae

nolae

ad tonum

sive 01^.0

j^

quae nota significat

ejusdem esse cum anlecedenle lonum.


VIII.

In ferenda sua senlentia de merito syrorum poeiniqui

seos litterario

fuerunt Joh. Dav. Michaelis el Eichait

hornius
alliciant

hic
,

enim

poetas
,

syros
ac ipsam

nihil

habere

quo

oblectent, exhilareni
,

eorum orationem
,

tenuem esse rilia nixum


,

humilem

frigidam.

Quod judicium
(3)
,

impe-

scite retundil CI. Zingerle


id

idoneis

plis

probans Syrorum poematibus

minime deesse

exemquod

(1)

Codex

liturg.

tom.

IX

p.

XCIV.

Cfr.

Zingerle, Zeitschrift

der

D. M. G. 1865 pp. 687 seqq. (a) Codex liturg. loc. cit.


(3)

Zcitschrift der D.

1861,

p.

631.

310

APPENDIX PRIOR.
gentiuni

apud reliquarum
justo prolixior
ut aiunt, et

poelas admiratronem movet et

esthelicum sensum. Est quidem aliquando languescens et

eorum

oratio

lautologiis

tum eliam verborum nimium indulgent, iique


,

lusibus,

defectus

apud
ad

seriores

praecipue

scriplores

reperiuntur

sed
,

et

pulcherrima apud poetas syros invenias non panca


nobilissimos

eaque
:

animi

molus

ciendos

aptissima
,

quoe

omnia exemplis probare neque hujus


ferl

loci est

neque nostri
ubi sermo

instituti
,

ratio.

Ceterum
de

quod

ut

moneam

vix

opus

est
,

lil

lillerario

compositionibus quibus
syri

Syrorum poeseos merito poeticis ipsorum non adnumerarem lucubrationes illas,


Chronica

auctores, prsesertim posteriores, ligata oralione


, ,

Grammaticos
alia

imo eliam Librorum cataloyos


(i).

et

hujusmodi confecerunt
Id fecerunl Georgius
alii.

(i)

Arabum episcopus

Gregorius

Barbebrseus,

Ebedjesu Sobensis,

Appeiidi.Y altcr.
VITA SANCTI .TACOBI SARUGENSIS.

Ex

codice Miissei brilannici, add. 12174, fol

285

rect. (i)

_LA9

i-safl.^^aAglo

^(tu^

|j_s^La

^a.n!^

^i.Lo

svaA^Io

^001

l^i-a^

^?
.

(Tilol

^i.^
.Ai.Lo

^^^?
^ol^

>o^9as
sil^rD

^]o

<^^

aA^;o

Zf^

i^9

.a^'^? <^(noavs]
.

^(naAA^]
^r-^?

r-^-^

^^2

i.o

jon
.

|.o

]f^.^

^o^A^

(n.!^A9

<TtJi.099

iloa.*^
]0(31

^^'^
^SO

^^^

](3uk9
.

]Aa;S
,.Xi

jl^O

:]U^
^olk-^J?
}im09

i.!^::^

>oj..O

UkT^jf^O
Gii..^^o
:

{I^^iTLS
i

00(31

a^]? Sfl.^S
:

^a.tkJ9
io iiV>

A t, P

w^I

|.so

iJ(7i^

l'''^
i

\^r^

.^i-aJ
.'

^aj^
)al
.

_0i.0

.(Tu^o
0(3\

.i.^

...j,v^>

]9;o

oi^,^i?

_^
]91.^9

i^-l

A^Jo
]0(31

]o(3i

..1

),tt^fSaQ^

..a1^70

]AAaa
90A
w<m1o
.

>s).i)?

i^*^
i^iAf^

^(Jl^
<..Aai.AO

i3Vi

Ai..kik

,.

i^uM

>O,-0

>a.SO

)M*ii;i09

).)lLo

A^o
,

]9(n^

A^AS
,

Aa)?
ab
H.

(i)

Hnjiis

vitcE S.

Jacohus Sarug. lexluin syriacum

irEinscriplum
P.

eruditissimo

D.

VV.

Wright

amice

mecum

communicavit Rev.

Malagne
scripsil

qui
S.

eliam nuper, ut nionui pag.

104, comraenlalionem

con-

de

Jacobo Sarugensi.

312

APPENDIX ALTER.

A^^

-^A^Io

^(nO|^|

wi^LA.o

jfflLlL?

JA^Sfna^

oi^

^^9
.

^i^o
yioMkSt

Uflo9
_a9
|osi

aiM09
.^JDh^]

^(Tia^l^
.

'^^J ]A^^
]o3io

w^^o^.s:')

o<3i

]f^S? Q-^? jlS^a^


^r^-^

oi2^o
wsA]o

m^
.
.

)r^Ui>

r-^^

>cj:c>o

i^a.*99i..s

^0^27? _l^a?

I^ti^^i

X^h si^f^^o
.

U09

]^alal:iili)o

]Adk.^Q^o ]A^^^^.^
Olj.^
_.i.A.!^M
.

s]o
.

|.la^90^o Uaiii?
]3o

.
.

(31.S

^f^O

.4^^.<^]o

]Aa^.^
^0(31?

w.M^AJk'
i-^a^^]

{!?

^J
,.
.

eri^ol.q.^^

_.*?
_,9

U^]

_dk?

]r^l^

]A^2o

^Q

]i.:^>..*,
.

]fLo)lo
>a:a7?

k(noA*]o
]ioii7

]A^a~.o
^TtlAI.2

^a^^
*.

\^

i7i:s^l^

|]o

*t-^?
.

waa^,*
>A(nO|.A.

^i.Lo

od
.

^?

]o(3i

_A? _A?

wolk^^p

(nALo

'^i.s.<i;^]o

.al2po

\zif^'^\s>
)iMO'[.rd

>A(nOf,io?

..i.MJ|.Lo

aC^^-i

]U.^ i^aAm^^]?
:

oi.^aA(3i1o
;

A ig.JO
(3i.<^o|]o

91^02.010
:

taSan^
mjsi^o
:
:

<.Aii^

^.09

<s\LM^!ia.A,J.o

si^klo^o

0i.<s^Of.ALJo

9a^]

'.

(s\J.o^'iO
)j(3i

aiZoSL^^o
(n^oli)?
);^Q-KA

(n.)aMO

(S\h.M,l]j.o

(3VA.a2o

(3i.ii:a^.9

).k>aA!;;k

).'^t^

i^^? \^\

<^^

Uo] ^(TL^OO

A.A.SO

]9aA _1^ ]oe\Z

91^ali.)0

Narralio

ile

sanclo el eleclo ac cleifero domino Jacobo

doclore divino Balnariimque Sariigi episcopo.


Paler quidem hujus sancti erat ex Curtamo oppido ad Euphratem sito ; mater autem ejus sterilis erat quam
, ,

cum

vir

ejtis

duxisset

ad

domiuum Barhadalum

fasis ibi

;,

VITA

S.

JACOBI EX COD. MUS.EI BRITANNICI.

.313

precibns, ex Dei volunlate cognovit. Peperit porro fiiiiim miraculi fructum, qiiem, cum esset trium annorum, parentes

secum adduxerunt ut illic orarent in die festo sancti Makimi pueri. Adstabat autem turba numerosa replebanlque domum Dei populi qui ad templum aflluxerant aUari
ejus
, ,

undique sacerdolibus stipato


Spiritus
nostri ac

cumque advolans descenderet


,

sanctus

corpus Salvatoris nostri et Domini Dei Redemptoris Jesu Christi sanctificaturus, prosiliit
ille

descenditque infans

e sinu genitricis suse, scindensque

turbam
et sielit

in

domo

Dei adslantem, ad altare sanctum ascendit

coram mensa vitae. Eum intuebantur omnes in hac martyrum domo praesenles, prosiliilque e coelo descendens angelus Domini et puero donum Dei porrexit. /5 autem

manus

extendit tribusque pugillis bibit

sicut Ezechiel

dum

volumen devoraret. Atque ex iHa hora requievit super eum Spiritus Domini ccepitque sermones edicere insolitos. Adolevit autem in Hauris Sarugi ubi periodeutem
,
,

egit

multosque
ut

sermones composuit.
ecclesiae

Hinc eum Spiritus


Sarugi pastorem

evocavit

ipsum

Batnarum

prseficeret.

Scripsit tractatus et
cantica.

commentaria
ejus

historias

quoque
et

et

Porro

doctrina

prseclara

eral

sincera

Dominus autem

in ipso requiescebat et

gaudio afficiebatur.

Reperimus vero doctrinam ejus mole esse quinquaginta prophetis cequalem : sermones scilicet septingentos sexaginta
Ires
,

quorum

postremum

de

Maria

et

Golgotha

haud
ad

absolvit.

Vixit

mar Jacobus tempore mar

Severi patriarchse

quem

ascendit el a quo benedictionem percepit; ascendit

aulem cum apparatu muitorum Orientis episcoporum. Denique mores sancti Jacobi quod attinet, elucebat casti-

monia
et

sua et sanclilate, aiacrilale el abstinentia


,

vigilia

labore
,

indefesso
virtute
et

ministerii

zelo

fletu

et

gemitibus
suppetit

charitate

orationibus.

Brevius nobis
40

314

APPENDIX ALTER.
ejus obitus

tempus quam ut narralionem usque ad diem


perducamus.
Sit

ipse

nobis

oratione

et

supplicationibus

murus

et

refugium perpetuum in ssecula saeculorum. Amen.

VOCES
in

QU^DAM SYRIAC^
lcxico

superiore dissertatione occurrentes, quse in Castelli desiderantur, aut ibi non eadem notione vel sine

exemplo

positae sunt.

I^a^

ywyrj, pag. 39.

i^of apage,
i.Joo]
^sflliu^l

pag. 204.

mansio, pag. 250.


sericus
,

rasilis

pag.

144.
pag. 60. pag. 56.

9J venatus

est, prosecutus est, fuit

^.o| animosus

contempsit

^|1a
Z^^PoA^

diaholus, pag. 84.


virginaliter
,

pag. 292,
,

^9
]'i9

descendit, venit

suhiit,

pagg.

36

el

214.

^Mped

dona

pag. 33.

\jA<s\

suavis, jucundus, pag. 28.

AiiajDCT prwpostere, perverse, pag. 134.

iJA|.s infirmus

vexatus, pag. 282.

jju,^

fideles,

pag. 259. pag.

Aa)j^
)t

naturaliter,

153.
(?)
,

iln^

architectus vel cedituus


y.ax

pag. 82.

AaJJj^^

ohovo^iav^ respectu habilo ad naturam

Christi

humanam

pag. 155.

316
]jiLL*t!^

VOCES SYRIAC^ ETC.


descensio
,

actio descendendi,

pag. 244.

(Ji^^Lc honorahilis, pag. 82.

AAiaASL^ humililer

pag.

456.

]A^bi.^ eloquentia, pag. 39.

ov^o

(3i.l!so

ex

se solo,

per se, pag. 160.

]J.Q.)i.:a.^

exinanitio,
ria,

suimet

abrenuntialio

volunta-

pag. 66.

i.^aA.^^

mediatio, pag. 455.


pag. 288.
,

\J.Q.A^ reprehensio,

|>i^al^^Zuk.Lo immutabilitas

pag,
et

184.
pag. 84.

U^f^ALo
isaJ

intellectualis

forte malignus,

inclinatio,

pag.

126.
,

U^asoJ percipiens, parliceps


AAil^.Q,J secundum animam,
i.lA.ao'

pag.

34.
pag. 238.

una cum anima,


56.
,

gladius, culter
intercessor
,

pag.

]i-j.lic>
|..asc

patronus
,

pag.

135.
,

redundavit
pp.

abundanter
298.

prodiit

coUegit

290

et

i^al^

permrsitas
,

pag. 77.

jLoowS medicus

pag. 135.

iaA,a no<?o, pag. 153.


ilA)
(paivokyjq

pcBntda

nomen amictus
et

j>atriar-

charum,

episcoporum
Cfr.

presbylerorum

apud Syros.

Bernstein ad

hanc vo-

cem

pag. 144.

VOCES SYRIAC^ ETC.

317

l^a^^s
AAi^oi.s

dwisio, dubitatio, pagg.


discrete
,

288

el

298.

convienti et debito modo, pag. 2G9.

1^0 j^. ars

pictoria vel coelatoria,

pag.

28.

i^a^^i^.

crucifixio,

pag. 154.

if^AOi? rhetor, pag. 264.


jndi? clamans
,

prwco

pag. 280.

A^iLDaiLj alta

et

lugubri voce,
{.ik?

pagg.

42

et

72.

U^9

parl.

qiiod ciim

^s=

delectatus est

de aliqua re, pag. 288.

I^a^sj

relaxatio sensu elhico; negligentia, pag. 74.


,

A^IJU, improprie, metaphorice


lAi^alajk, nuntia infausta,

pag. 184.

pag. 45.
,

I^aldk. discessio, migratio

pag. 126.

lA^^Cii! additamentum

pag. 244.
Cfr.

lc^^ advena, pag. 56.


indicatum
///

praler locuni ibid.

Reg. XVII, 1.

i^a^k^
^aJ.i!

imbecillis,

pag. 154.

pactum, condilio, pag. 58.

Aa|.i.o^ attente, pag. 61.

CORRIGENDA.

Pag. lo,
lege lege
;

lin. 48,

deme

aliis.

Pag. 16,
;

6, lege

7.

Pag.

19, 7,

8.

Pag. 20, 8, tege eiemenlis. Pag. 36,


v.

9.

Pag. 21 in nota (e), Clementes,


:
.

v.
:

106, ,-aJ^'I lege

iT^]

Pag.
:

59, in

nota ad

126, post verba

nullo

tamen auctore, adde

Cfr.

tamen
12,

Bernslein fasciculo qui prodiit LexiciLing. syriac.

Pag.

53,

lin.
:

margarites, lege

margaritas.

Pag. 53,
,

lin.

18, similis, lege

sitnili.

in lege advenarum. Pag. 69, Pag. 70, v. 444, >^ii lege ^pi^ Pag. 86, notis, forse, lege forte. ibid. pp. et 112, 21, exstitit, tege existit. Pag. 114 in nota csepit, lege n o et 112. Pag. 116, in nota lege ibid. pp. 7 coepit. Pag. 135, penult. 'Va^oii lege '^ ^^^V Pag. 154, penult. j.so?? lege Vso?? Pag. 143 in nota 3, I^VoZ lege ]h^9oZ Pag. 144 in nota ozfo ibid. ozfo lege

Pag.
lin.

57,

lin.

10, advenorum
:

lin. 1

(2)

lin.

lin.

lin.

(I) lin.
;

lin. 6,

lin. 7,

Vm^
.^81?

lege

]1^
lin.

Pag.
2,

184

in

nota
:

lin.

4,

y?

lege
,

ai^?
537,

Pag.

185 in nota
:

'^aa^

lege

'^cua_

\j^

Pag. 234

v.

Lege

v^oi?

initio, supfie |J?

Pag. 248, v. Pag. 307,

280, j-J

Uge

Pag. 264, v. 80

lin. 14,

Vi^)^

lege j-^^jL^io

THESES

I.

Necessarium
tenlise

fidei

praeambulum

est

ipsa certitudo exiset

Dei,

entis

summe
Quod

perfecti

ab

hac

rerum

universitate

distincti.

quidem

dogma

certissimis

demonstratur argumentis.

II.

Deus autem
tatur, est
praeditus
:

qualis nobis lumine inteliectuali

manifes-

actus

purus,

vita

perfectissima et

immutabili

qua

Infiniti

notione penitus profligantur cujusvivi

cumque nominis
personalis ponunt

pantheislce, quippe qui loco Dei

et

inane

perfeclione distans,
est intervallura.
-

quoddam simulacrum lantum a quantum inler veritatem et errorem


,

320

THESES.

III.

J^qiie aperle, ne dicam evidentius,

eadem nolione

refel-

luntnr qui

Deum
sibi

concretioue niateriali vel corpore


crasso errore persuaserunt.

humano

constantem

IV.

Nugari censendi sunt Religionis hostes,


Dei corporalis
Injuria
ss.

dum conceptum
haud verenlur.
,

litleris

edoceri asserere
,

quoque nonnulli Sardensem virum ingenio


,

eliam
et

cathoiici

Melitonem

sanctitale

conspicuum, anipsi

thropomorphismi insimularuut; quse enim

objiciebantur

non solum levissima eranl


tunc facile dissolvenda
,

et

priscorum teslimoniis etiam


splendide nunc diluuntur.

sed praeterea ipsius auctoris frag(i)

menlis syriacis nuper invenlis

V.

Cum Deus
sit

non

visibilis

tantum
ordinis

et physicae

universitatis

dominus, sed etiam

suprasensibilis
,

regniqiie

moralis auctor, moderator ac vindex

plane consequilur
teneri eo

nos ralionis dictamine ad

eum colendum

modo

quem

ipse praescribere voluerit.

VI.

Poluil etiam Deus mysteria et mandata positiva revelare,

eaque homo, cum

ipsi

cerlo innotuerint,

integro

mentis

ac cordis obsequio debet amplecti.

(i)

Cfif.

Spicilcgium

syriacum

by

W,

Ciirelon
,

London

1833,

pp-

^-wis;; Spicilegium Soles7nense , tom. 11

pp. xxxviii sqq., Paris. 1833.

THESES.

321

Yll.

Revelationis divinse crileria


et prophetiai,
bilia
ii

merito censentur miracula

qualia esse possibilia aut homini cognosciinficiari

tantum

possunt qui panlheismi aut atheismi

praejudiciis obstricti tenentur.

VIII.

Deo rebusque divinis ex methodus auctoritatis. Nam cum sanctissima nostra religio non ab humana ratione fuerit inventa, sed a Deo hominibus clementis sime patefacta tum quisque vel facile intelligit reli gionem ipsam ex ejusdem Dei loquentis auctoritate omnem suam vim acquirere, neque ab humana ralione
Theologise,
sive scientiae de

revelatione

haustae,

propria

est

deduci aut perfici uraquara posse


IX.

(i).

Attamen,

statuta hac S. Augustini regula

ut de cre-

dendis nulla infidelitate dubitemus, de intelligendis nulla


temeritate affirmemus; in
illis
(2)

enim auctoritas lenenda

est, in his veritas inquirenda


et

ex

humanarum
theologia

scien-

tiarum

philosophiae imprimis
disciplinis

cum
ita

consortio

plurima theologicis

et

prope necessaria obve-

niunt emolumenta. Neque


bilitatis

enim
et

solum motiva crediobjectum


el

illustrantur,

sed

fidei

conceptibus
singula-

propriis vel analogis apprehenditur

expolitur,

rum deinde nolionum quoad


distinctio,

fieri

potest enucleata prodit

accommodata

dispositio et consociatio, penilior


et

cognitio

mutui habitus

nexus

quo

singula

doctrinae

(i)
(2)

SS. D. N. Pii IX Encycl. 9 nov. 1846.

De

Trinit. lib.

9,

cap. 1.

41

322
revelat.ie capita
fiflei

THESES.

eohaerent; quibus

tandem

prsesidiis

omnes

arliculi

in

certum ordinem aptumque systema rediX.

gunlur.

Christus

Dominus
Ecclesia

in

perenne revelalionis tutamen Eccle,

siam
a

instituit visibiiem

columnam
est

et

firmamentum

veri-

tatis.

aulem

vera

perfectaque

socielas,

plane libera, poilens suis propriis et constantibus juribus


sibi a

divino

fundatore suo collatis, neque

civilis

potes-

tatis est definire quse sint Ecclesiae jura, ac limiles intra

quos eadem jura exercere queat

(i).

XI.

Quum
Christi

veritas salutaris et

morum

disciplina conlineanlur
,

in libris scriptis et sine scriplo traditionibus

quse ab ipsius

ore ab apostolis accepta3,

aut ab

ipsis apostolis,

Spiritu sancto

dictante, quasi per nianus traditas, ad nos


secuti,

usque pervenerunt; orthodoxorum patrum exempla

omnes

libros

lam Veteris quam Novi Testamenli, quum


sit

utriusque unus Deus

auctor, necnon traditiones ipsas,


pertinentes,

tum ad fidem, lum ad mores


ore
tenus a Christo,
vel

lanquam
dictalas,

vel

Spiritu

sancto

et

continua successione in
pari
pietatis
(2).

Ecclesia

Catholica conservatas,

affectu ac reverentia

suscipimus et

venera-

raur

XII.

Ex
tianiB

ipsa oeconomia primse promulgationis doctrinoe chriset

ex disertis verbis Christi

coUigilur,

organum

(4) Cf.

Syllabus 8 dec. 1864, prop. XIX.


Concil. Trid. sess. IV, decret. de can. script.

(2) Cf.

THESES.
(livinitus

323

institulum, ad divinam revelationem in sua inte-

gritate et sincerilale

custodieudam ac propagandam

esse

vivum

et

authenticum magisterium.

XIII.
Concilii Tridentini Patres

edicentes, ne quis contra

eum sensum, quem


aut

tenuit et lenet sancta mater Ecclesia,...

etiam

contra

unanimem consensum palrum


interpretari

ipsam

Scripturam

sacram

audeat

(i)

sacrarura

Scripturarum
abest ut
illi

interpreti
in
illi

legem

statuerunt
adferat

quae

tantum
,

sua
sit

exegesi

impedimentum

ut

contra

magno

ad reclam interpretationem adjumento.

XIV.

Vulgatam autem versionem iidem Patres non eo sensu


declararunt aiithenticam
labi
,

ut negaverint in ullo
;

vocabulo

poluisse interpretem

sed eatenus voluit


(2)
,

eam authenqui Triden-

ticam haberi,

verbis ulor Andrese Vegae

tino Concilio interfuit, ut cerlum omnibus esset nullo

eam
fide

fcedatam errore
et

ex quo perniciosum aliquod dogma in


,

morihus

colligi possit

atque ideo adjecit

ne quis illam

quovis prcetextu rejicere auderet.

XV.
Vulgatse nostrge pericopas [Marc.XVl, 9-20, Joh. V, 4;
Joh.

VII, oo-VIII, 11), quas Tischendorfius in editionibus suis novi testamenti in textum non recepit, quarum-

que conservatione
(1)

nocumentum

evangeliorum

authentise

Sess.

IV

1.

c.

(2)

Vide Jo. Marianse e Soc. Jesu Tractatus

VU.

Coloniae Agrippinae

609.

Tract. 2, cap.

XXI, pag. 101

sqq.

324

THESES.

afferri alibi

(i)

immerilo affirmat

eliam ob rationes crilicas

et

testimoniorum auctoritatem pro genuinis habemus.

XVI.

Dominus Petrum constiluit Ecclesise caput et rectorem supremum. Quem enim ipsi Matt. XVI, i8, promiseral primatum honoris et jurisdictionis, eumdem Joh. XXI, 15-17, illi reapse contulisse legitur.
Christus

XVII.

Cum

primatus ob perpetuum Ecclesise


fuerit institutus,

bonum
,

et unitatis

firmamenlum
perseverat in

eadem

praerogaliva jugiler

legitimis

Pelri

successoribus

Pontificibus

Romanis.
XVIII.

PetrusRomae sedem suam fixit et episcopalum usque ad mortem suam gessit. Quod factum, sicuti certai traditioni
et mullis

testiraoniis innilitur, ila

eliam

velustis syriacis

documentis nuper detectis confjrmatur dilucide, e quibus


inter alia

tanquam argumentum sequentia verba lubet


.

afferre

X^U)

.(i^lia.^ ]o(rt .a^J

fSiLo

.^09al^.09

^L^^

Al

^n

Zoen

A.^-srP

r^<3

....Uxioaij.!:;;^

oi^ ^lU?

>A^Q^i<^J]

^^

)iU.l^^]
>irf?S

y^li9

_A(n.l^s

).A9aaAo
U.99

<TL*'if^^

]AlA,.liaoo
]oet

]?aa9

].^aJi.i|.Lo9
IjlIm.

^^-^
.

w^k^^o

^p
(1)

]o(n

mnn\

aL^i

?A> _I^o

_x1.^

^^mO

ffann wurden unsere Evangclicn


et 126.

verfasst

Leipzig 1866, pagg.

125

THESES.
josi

325

waf]?

jooi

"^(.ao

.1^.^]
jl

Aai

]o(n

svA.'^mo
^osi

tSHo
.

j^ nnTf? * ^ ] ]osi oi,.^o


:

ASn^lo ^amjjj

]^0

tn.^

UsootJij-c

,a5icls.^**

.4nno <erf?o Claudii

Ccesaris egressus
iturus...
,

est

Simon Petrus ex Antiochia,

Romam
,

Cumque
scilicet

doclrina ejus
et in finitimis

cum gaudio

exciperetur

illic

Romce

ejus civitalibus
cedipcavit.
officio

necnon in universis Italorum

oppidis

ecclesiam

Porro

ibi

per annos

viginti

quinque functus

est

rectoratus antistitum, atque post


vin-

hunc annorum lapsum apprehendit eum Nero Ccesar


culisque
[

inclusit.
]

Sciens autem se
accersivit
,

crucifixum
loco

LiNUM

diaconum
(i).

huncque

Linsum suo Romae episiri,

copum

constituit

XIX.
Quia vero

<i

primatus Petro dalus

fuit

ut

una Christi
ideo

Ecclesia et calhedra una monstrelur

(2),

Romani

Pontificis ex cathedra definientis in rebus fidei et

morum

judicium statim est irreformabile; cui ceteroquin Ecclesiae

consensus
requisitus

vera

quamquam ut iliud irreformabile sit haud nunquam taraen non accedit cum ipsa Ecclesia ex voluntate Christi cum suo visibili capite neces,
, ,

sario conseratur.

(i)

Cfr.
>o

apud Cureton

/^rtcjeni syriac documetils

London, 1864, pp,

oLisk et

documentum

cui titulus

doctrina Petri in

tum

e codice ms.

saeculi VI,

quodque ex

editoris senienlia ad

Roma, desumpprimum

saeculum vel certe ad initium secundi perlinet.


legitur

In
ibi

textu syriaco non


irrepsil
wii?3.U)J,

Linus sed Linsus


in

sciiicet

pro wISqJ|J

prono

hujusmodi peregrinis norainiiius describendis


paulo infra idem
fuit

librarii

syriaci
,

lapsu. Simili errore

nomen

legitur

rffu? ]

Isus

ubi

prseterea littera

permutata in
Liniis.

eo vero loco

in

alio vetere

codice recte ponitur


(2)

^l-i3

S.

Cyprianus,

De

nnitate Ecclesiw.

326

THESES.

XX.
Doctrinse, qua
nihil

Romano
egit

Pontifici infallibilitas vindicatur,

officiunt quae

Zephyrinus in causa Montanismi.

Criminationes autem quibus eidem Ponlifici, ac praesertim


ejus successori Callisto, Sabellianismi notara inurere quaerit

auctor

cum

aliunde,

anonymus lum ex

^iloao^fouinvm

calumniae sunt quoe

ipso scriptore facile possunt refelli.

XXI.

Deus qui

rationis

lumine natura unus oslenditur, est

ex revelatione divina trinus in personis agnoscendus.


fides

Nam

catholica hsec est, ut

unum Deum

in Trinitate et

Trinitatem in unitate veneremur,

neque confundentes
(i).

personas, neque substantiam separantes

XXII.
Essentire
unitati
et

personarum

distinctioni

innititur

Patris, Filii et Spiritus sancli rautua inexistenlia seu cir-

cuminsessio

quam

T:epc)(oipri(7iv

patres grseci vocare solent,

quseque dilucide edocetur in evangelii S. Joh. cap.


XXIII.
Divinae Trinitatis

XIV

v. 7.

mysterium duplici conceptu constat,


est
, ,

tum
ejus

ejus

quod unum

commune

et

absolutum

tum

quod

est distinctum

proprium alque relativum.


,

Cum
/)

vero prior complectatur essentiam sive naturam


^vaiv
falli
^

ovalav

alterum autem personas, yTroaraae;?

respiciat, palet
for-

incredulos qui in

hoc dogmate contradictionem

malem

reperire sibi videntur.

XXIV.

Vanum
(i)

est iliorum

rationalistarum

comraentuni qui

in

Symbolura Quicunque.

THESES.
revelationis

327

invidiam

asserunt dograa catholicum sanclis-

simae Trinilatis

ex iheogoniis genlium, vel e philosophiac

profana3 placitis esse derivatum.


alicui

Neque enim

certo constat,

ex elhnicis aut philosophis antiquis cognitas fuisse


; ,

in

Deo hypostases dislinclas et aequales de quo si historice constaret, dicendum foret, notionem hanc non esse pro foelu habendam humani iugenii sed communicationi
,

revelalionis divinse

acceptam esse referendam.

XXV.
Plurima loca veteris
foederis ubi

sermo
,

est de Jehova,

de angelo Jehovw vel angelo Dei , nin^

Hin^

^^^"^

>

^V"^^: ^^V^5 ^V'^^!*! ^^^"^, *^)*^^ '32 i\^^^ \. g. Gen. XVIII, XXII, XXVIII, XXXI ,' XXXII ,' XLVIII
III, 2 XXIII ; Josue F, 15 seqq.; Jud. XIII, 5 seqq.; LXIII,9, etc, ita interpretamur, ut ibi veram intelligamus theophamam qua non ipse Deus Paler, sed Verbum incarnandum sub visibili forma apparuerit. Ex his

Exod.
Isa.

etiam locis perspicaciores et doctiores inter Judaeos,


paraphrastce chaldsei
,

uti
,

suum

^'^

^"1

1^'^!^'^^

>

Aoyov zou Qeou

desumpsisse

Deo distinctionem, sub novo testamento aperte revelandam obscuro quodam modo
,

et

personarum

in

percepisse opinamur.

XXVI.
Crealio ex nihilo tantum abest ut rects rationis dicta-

mini contradicat, ut contra unica

sit via rationabilis

originem

rerum explicandi atque mundi


tiam

limilati et mutabilis existen-

cum

Enlis

infinili

notione conciliandi.

XXVII.
Creatio

rerum

ex

nihilo

in

sacris

paginis

utriusqne

foederis luculentissime praedicatur.

328

THESES.

XXVIII.

Eamdem quoque rerum


Chrislianismi
sseculis

originem perpeluo ab Ecclesise

docloribus fuisse propugnalam asserimus; neque prioribus

ab orlhodoxa doctrina hac in re de-

flexerunt Hermas, Justinus, Talianus, Theophylus antioche-

nus, Melilo sardensis, Irenceus, Hyppolitus, Terlullianus.

XXIX.

Cum Deus sit mundi operatus


potest nisi

is
,

ipsa Sapientia, necessario in productione


est

propter finem
S.

qui

alius

esse

non
:

quem

Scriptura his

verbis enunciavit

Universa propler semetipsum operatus est Dominus

(1).

XXX.
Universum genus humanum ab uno Adamo omnium protoparente propagatum esse docet Apostolus Act. XVII, 26,
hisce verbis
v.ot.zoiy.fLV
:

iviolriak te i^

hhq
t/J?
,

aliiot.xoc,

T:oiv

eQvog

a.vQp(^T:(xiv

itil

Ko.v zo

npoaomov

yrji;.

Quo

loco,

quod

atti:

net ad veriorem ejus leclionem


>o?
fM,

hanc ab interprete Syro

_k>o
:

et

ex uno sanguine, potius

quam ab

auclore

Vulgatai

ex uno, servaiam esse existimaverim.

XXXI.

Homo
nunquam

Conditore suo
interilura
;

donatus

est

aniraa spirituali

quam

immortalitatis

fidem

apud

antiquos Hebrseos viguisse pseudo-philosophi plures falso

negarunt. Etenim in ipso Penlateucho ea quse exhibetur Dei


notio et hisloria crealionis, ilem narraliones de defunctis
patriarchis
,

leges

quibus

mortuorum evocationes

prohi-

benlur aliaque argumenla conlrarium aperte demonstrant.


(i)

Prov. XV[,

4.

THESES.

329

XXXII.

Dogma
intime
in

catholicum est primum

hominem
eximiie

in sanctitate
his autem lum animai

et justilia supernalurali fuisse constilutum.

Cum

Adamo

conjuncta

erant

tum

corporis dotes, integritas potissimum et immortahtas.

XXXIII.

Porro

Adam

in

felicissimo

hoc statu constitulus est,


,

non solum quantum erat ipse singularis persona sed etiam tanquam proloparens et principium naturse, quae
tota in eo et per
iis

eum

divino decreto elevata fuit, et

cum

donis, praecepti conditione servata, propaganda fuisset.

XXXIV.
Illa

vero

naturse

sublimalio
,

supernaturalis

erat

et
si

homini prorsus indebita


voluisset,
lice

atque adeo potuisset Deus,


,

non tantum potentia absoliita quod omnino tenendum sed etiam potentia
,

est catho-

ordinata

humanum genus
vocant
,

in eo statu

quem natum purm

theologi

ab

initio collocare.

XXXV.
Injuria

hisloriam peccati protoparentum, Gen. cap.

III

exhibitam, allegoriis accensendam rationalisla? contendunt;

neque
et

speclatis sanae hermeneuticae regulis


est

multo

tole-

rabilior

sententia

Cajetani

dialogum mulierem inter

serpentem de mera tentatione interna interprelanlis.

XXXVI.

Adam

praevaricatione sua

in deterius

secundum corpus et animam commutatus, acceptam a Deo sanclitatem et


42

330

THKSES.

justitiam

non

sibi

so!i,

sed

loli

propagini suse perdidit,


est
,

atque

ita

peccatum hoc, quod origine ununi

et pro-

pagalione non vero imitatione trausfusum, inest unicuique

proprium.

XXXVII.

veritate longe

aberrant quicunque essentiam peccati

originis positam esse docent vel in actuali vilse

cujusdam
,

anteactse

peccato, vel

in

forma substantialiler mala


baptizatis
,

vel

in concupiscentia qualis

invenitur in

vel

tan-

dera in actuali peccato

Adami

posteris ejus imputato.

XXXVIII.

Formalem

peccati originalis rationem consistere opina-

mur
a

in

privalione gratiae sanctificantis, quatenus sequitur

peccato

Adami
finem

sive in carentia habitualis conversionis

ad

Deum

hominis snpernaturalem, qua3

universoe

Adami

poslerilati inesse deberet,

XXXIX.
Hac
infanles
beatifica

posita

peccati

originalis

notione

propugnamus
licet

anle

regenerationem

vita

functos,

visione

nunquam

fruituros, nulla poena sensus

affici.

XL.
Doctrina catholica de peccato originali neutiquam divinis
attributis aul rectae rationi repugnat.

XLI.

Ad peccatum
hus
concepius

originale

in posteros

Adami generatione
:

transfusum perlinet effatum Ps. L, 7

Ecce in iniquitati'

sum

et

in peccatis concepit

me mater mea.

THESES.

331

XLII.
Existere autem
aliquod
epist.

originale

peccalum

prieclaro

argumenlo eruitur ex
ubi versum
phrasi
in
:

ad Rom. cap.

vv.

12-14,

duodecimum plene

et curate explicueris

hac para-

Quamobrem

sicut per

unum hominem peccatum


,

hunc mundum

introivit et
justitia
;

per peccatum mors

ila

et
et

per

unum hominem
in

introivit ia

hunc
quia

mundum
,

per juslitiam rediit vita


ut

sic

autem

inquam
,

faclum est

mors

unum

illum

omnes homines perlransierit hominem omnes peccaverunt.


XLIII.

nempe per

Fidem de peccato
viguit, prneclare

originis in

universam Adami posteest ecclesia syriaca, cujus

ritalem transfuso, quse semper et ubique inter christianos

quoque professa

rei testes locupleiissimi

exstant S. Ephrsem et S. Jacobus

Sarugensis
originale

ad hunc autem quod attinet, sicut ipse peccatum


in

perpetuo

raente

habet

in

suo

carmine

de

heatissima Virgine, ita illud expresse


hisce

verbis

(i)

commemorat ibidem, per Hevam ruina, per Mariam vero


^^

resurreclio universo generi nostro

ci^Si^

obtigit;

uli et in epistola

adjustitice

Dominus noster voluit (2) regulam exsolvere cliirographum commune, cujus


:

ad Samuelem

realum contraxit
serpentis

Adam

caput generationum per consilium

homicidce; ]f..^]l

^(naA^j.^j
^.jQmO

|9.

]ZqJU>.^
601
:

jJcu^ U^r*?

U^las

Ual^w^.49

^sLs^

|a^

XLIV.
lidem
virginis
(i)
(2)

hujus

ecclesiae

doctores immaculatum Deiparae


(5).

conceptum

prseclare docuerunt

Cfr.

Dissert. noslrse pag. 256.

Ibid. pag.
Cff. S.

124.
,

(3)

Ephrsem, Opera

pag. 527, 529, 423, et

111,

pp. 601

S.

Jacob. Sarug. in Dissert. pagg. 187 seqq.

, ,

332

THESES.

XLV.
Neque
senientia
tali

ipsiusmet doctrinoe contradicere dicenda est


S.

qua

Jacobus Sarugensis

asserit
in

Virginen)
sanctiset
(i).

immaculatam, quo tempore Verbum divinum


simo
utero

suo

concepit,

sanctificatam

fuisse

in eo

statu constitutam in quo erat

Heva ante peccatum

XLVI.
Beatissimam Mariam semper virginem
esl
exstitisse doctrina

omni Christianismi

a^tate

testalissima,
,

cui

copiose
inter

etiam patrocinantur syriaca


alia

raonumenta
reperitur
syriaca
(2).
,

cujusque

argumentum prseclarum
l,

inter

glossemata
evangelii

quse in antiquissima recensione

primi

Cap.
fesso

16, 18, 25 observantur


S.

Porro idem ex pro-

docuit

Jacobus

Sarugensis

quamvis

aflirraare

videalur, id quod dici nequit, beatissimam Virginem


sine doloribus peperisse
{z).

non

XLVIL
Bealissima Christi

mater est proprie QeozoKog

neque

solum
illius

0o//)?'tW|O

Dei mater, sed et ec^svv/frwp Dei genitrix,

quippe quse realiter concepit ac peperit naturam


,

humanam

qui

licet

Deus

sit
(4).

et

homo

non

duo tamen

sed unus est Christus

XLVIII.
Tota religionis christianai oeconomia
(1) (2)

veluli

suo funda-

Cfr.
Cfr.

Disscrt. pag. 240.

Remains of a vcry antient recension of

thc four

Gospels in

Syriac, edited by
(3)
(4)

W. Cureton,

1838.

Vide Dissert. pag. 196 seqq.

Symbolum

Quicutique.

THESES.

33."^

mento
prioris

innililur

dogmati Incarnationis

qua Verbum Patri

consubstantiale carnera assumpsit, ut velut alter

Adamus

Adami

(yvTtrjTrs;

naluram humanam

in

hoc lapsam

rursum erigeret, hominesque Deo

reconciliaret. Sic enira

Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenilum daret, ut omnis qui credit in ipsum non pereat, sed habeat
vilam jfiternam
(i).

XLIX.
Perperam Renaudotius
ut
(2)

Jacobum Sarugensem
Syrorura

traduxit

eum,

qui duas naturas Chrislo inesse negaverit. SoHdis

enira

deraonstratur argumentis hunc

doctorera

orlhodoxe de auguslissimo Incarnationis mysterio sensisse,


atque

cum eumdem

concilio Chalcedonensi

professum de Christo^

perfectum in deitate
,

humanitate

Deum verum
,

et

eumdera perfectura ia hominera verum eumdem


et
,

ex anima rationali et corpore

consubstantialem Patri

secundum deitatem consubstantialem nobis eumdem secundum humanitatem per omnia nobis similera absque peccalo
(5).

Dogma
mentis
,

divinitatis

Christi
inscilia^

tam splendidis

nitilur

argu-

ut

non minus

quam

impietatis jure arguan-

tur scioli recentiores, qui illam oclodecim sjficulorum fidem


labefactare temere attentarunt.

LI.

Quae
nifT'
T
:

Isaias

Cap.

LII
ad

io-LIII

1^2,

de

servo

Dei

1!33>

valicinatur,

Christum novi

foederis aucto-

(1)

Evamj.

S. Joh. III, 16.

(2)
(3)

Litiirgg. oricntt. lom. II, pag. 567.

Apud Labbe

et Cossart,

IV, 1459.

'

334

THESES.

rem

pertinere
et

asserimus

contra

recentiores

interpretes
hsec

judseos

plures rationalislas

hodiernos, qui
,

pro-

plietse effata

ad aliam personam
frustra

vel collective ad

populum

judaicum referre

nituntur.

LII.

Verba psalmi
etsi

II

Filius

meus

es tu,

ego hodie genui te,

prophetice dicuntur de generatione


,

quadam metapho,

rica

ad

humanam

Christi

naturam referenda
placuil

ejus

tamen

divinitatem indirecte demonstrant. Porro admittere nolim,

quod passim interpretibus


o2-5o,
a Paulo
allegari

comma

islud

Act. Xllf,

ad resurrectionem

Domini proSyrus
feli-

bandam; quarequodibi
inlerpres vertendo

legitur avaarj^aa?

'l>ja-oDv

cius reddidit '^^oa.a^ >a.x|5 suscitans Jesum,


:

quamLalinus

resuscilans Jesum.

LIIL
Pariter psalmus
divina

fi

XLIV

propheticus est de Messia, ejusque


hisce

natura

ibi

adstruitur
sseculi";

verbis

Sedes tua,
propterea

Deus, in sasculum
tui.

virga direclionis virga regni


odisti

Dilexisli justitiam
,

et

iniquitatem
laetitiae

unxit te
tuis.

Deus

Deus tuus oleo

pree

consortibus

LIV.

Contendimus Rom. /Z, 5


6

e'!

oh

Xpiaroi to
alCiyaQ

x.ut<x adpy.a.,

wV im TravTwv Qebq

euloyYiTbg elq xobc,

k^Yiv^

prcecla-

rum
rie

contineri divinitatis Jesu Christi teslimonium. Temeraet

proinde Tischendoriius

Lachmannus hanc pericopam,


ita

in edilionibus sui a verbis


:

novi testamenti,

interpunxerunt
,

ut

wv im Ttav-wv novam

sentenliam

ad

Deum

Patrem referendam, inchoarent.

THESES.

335

LV.

Divinum Incarnalionis mysterium esse Deo dignissimum


ipsa
ralio fide illustrala suadet; porro

absurde

rationalislse

nonulli jaclilant,

summam

Verbi perfectionem et infinitam


,

majestatem impedimento esse

quominus

possit

cum

nalura

humana

hypostalice uniri.

LVI.

Humana
:

Chrisli
latrise

natura

Verbo
ss.

hypostalice

conjuncta
divi-

uno eodemque nitas ex quo

cultu adorari debet

quo Verbi
,

liquet

cultum

Cordis Jesu

prout

in

Ecclesia catholica iu usu est,

pium esse
*

et principiis

dog-

maticis plane conformem.

LVII.
Christus redemptor
et Jansenislge
aliis

non pro
pro

solis

electis, ut
solis

Calviniani

contendunt, neque
,

pro

fideiibus, ut

visum

est

sed

sincera voluntate iisdem auxiha

omnibus omnino honiinibus ex salutis promerendi mor-

luus est ac sanguinem fudit.

LVIII.

Homo
ficalionis

beneficia

mortis
,

Christi

in

se recipit per justi-

gratiam

cujus

descriptionem

ab
rite
,

Apostolo
exposuesed gra-

prolatam i?om.///, 24-26 in hanc sententiam


ris
:

Justificantur

autem non
,

ullo

suo merilo

tis,

gratuita

Dei

bonitate

per

redemptionem
,

illam quae

peracta est in

persona Jesu Christi


illi

quem Deus homini-

bus

qui

fidem

habere voluerint, in viclimam ipsiuspiacularem proposuit, idque ad


,

met sanguinis

effusione

ostendendam suam sanctilalem peccata exosam

eo

quod

336

THESES.

peccala

ante patrala in

sua

longanimitale impunita
sanctitatem

reli-

querat

ad
,

ostendendam

suani

hoc
,

nunc
sanc-

tempore
tificaret

idque ut et ipse agnosceretur sanctus

et

quotquot tidem Jesu Christo haberent.

LIX.
Juslitise

supernaluralis

et gratise

fontes septem sunt


diffe-

sacramenta novse legis, quae mullum ab antiquis


runt.
llla

euim non causabant gratiam, sed eam solum


Christi

per passionem

dandam
,

figurabant.

Ilaec

vero

nostra et conlinent
tibus conferunt
(i).

gratiam

et

ipsam digne suscipien-

LX.
Sacramentorum valor
fide et

et

efflcacia

neutiqwam pendent a

probitate ministri aut a

merito suscipienlis;

nam

gratiam conferunt ex opere operato non ponentibus obicem.

LXI.
Saeculo tertio, in celebri controversia de valore baptismi

ab haereticis
lide ministri,

collati,

qusestio tanlummodo movebatur de nequaquam vero de materia et forma ipsius

sacramenti.

Errabant

ergo

dum num

inde ansam sumebant

Launojus (2) et Dupin {3), Slephanum Pontificem Roma-

accusandi, quod probasset


,

omnem

hcereticorum bapet

lismum

eliam

despectis

legitimis

materia

forma

collatum.

(1)

Eugenius IV, Dccrct. pro nnionc


Lib. VIII, epist.

Armcmrum,

(2)

15.

(7)

Bibliuth., tom. I, pp. 151 et 176.

, ,

THESES.

337

LXII.

Ut

licite et

fructuose suscipiantur sacramenta vivorum


gratise.

per se loquendo requiritur stalus

Necesse ergo est

ut qui peccati mortalis sibi conscius est aut confessionem


instituat,

aut coutritionem
;

perfectam ante

eliciat

quam

ad

illa

accedal

atque

si

sermo
vel

sit

de
,

ss.

Eucharislia

sacramentaliter confiteatur necesse est


necessitas
confessarii

excepto casu quo


urgeat et copia

communicandi
desit,

celebrandi

LXIII.

Baptismus

extra

casum martyrii
,

omnibus ad salutem

necessarius est necessitate medii

in re vel in voto.

LXIV.
Dignitate et excellentia ceteris sacramentis
tat

multum
c

praes-

sanctissima Eucharistia
et

in

qua continentur
et

vere

realiter

substantialiter

corpus

sanguis,

una cum
(i).

aniraa et divinitate Domini nostri Jesu Chrisli

LXV.
Christus

Dominus

cum

in spiritualem
,

refectionem anifine ut jugi-

marum

Eucharistiam instituil

tum eo etiam
,

ter in Ecclesia foret

verum sacrificium
,

non lantum

latreu-

ticum et eucharisticum

sed etiam divinorum beneficiorum

impetratorium ac propiliatorium
defunctis.

peccatorum pro

vivis et

LXVI.

Ex
(2)

ipsa institulione sacramenti Poenitentiae, Joh.

XX, 22

Cfr. Conc.

Trid. Sess. XIII, can. 1.

43

338
relala,

THBSES.
recte
coiificilur

volunlariam

peccatorum suorum
illud jure divino

accusalionem a pa^nilente praeslandam ad


perlinere.
sseculo

Porro

ex

ea

disciplina^

immutatione,

quam

[V

Nectarium

constantinopolitanum
(i)

in ecclesiam
{2)

suam induxisse ex Socrale


fessionem sacramentalem
,

et

Sozomeno

constat,

perperam abusi sunt Calvinus aliique, ut probarent conin Ecclesia calholica vigentem
nisi inslitulionem

non esse

humanam, hominum

auctorilate

usurpari cceptam hominumque decreto suhlatam.

LXVII.

concilii Tridentini
attritio

Sess.

XIV, cap. 4

(irmum petilur

argumentum quo
liae

demonslretur esse sulTiciens disin

positio ad peccatorem

cum Deo

sacramento Poeniten-

reconciliandum.

LXVIII.
Attrilio

ad

remissionem

peccatorum

in

sacramenlo

PoenilenlitTe requisita includere

debet proposilum
,

hrmum

et

etlicax
et

non peccandi de
,

csetero

per se loquendo efficax

formale

atque universale respeclu morlalium.

LXIX.

Opinamur licitum esse sacerdoli absolvere sub conditione moribundum christianum non solum eum qui antea christiane vixit et nunc sensibus deslitutus est, sed eum etiam
,

qui in ipso actu peccati sensibus destituitur.

LXX.
Vi contractus mere
V, cap. 19.
16.

civilis

nequit inter chrislianos con-

('.)

Lil).

(2)

Lib. Vll, cap.

THESES.
slare veri nominis

339
est conlrac-

malrimonium; cerUim cnim

lum malrimonii inler Chrislianos semper esse sacramenlum, el uullum esse conlraclum si sacramentum excludalur (i).

LXXI.
Ecclesia

habet potestalem
,

impedimenta

matrimonium

dirimenlia inducendi

estque hoc jus Ecclesise proprium,


(2).

ad civilem vero potestatem nuUatenus spectat

LXXII.

Cum matrimonium
lege ecclesiastica
illud

catholicorum

cum

ha^reticis
,

sit

ex

universali

graviier prohibilum
et

sequilur

citra

dispensationem Sedis Apostolicae


licite

cautelarum

ab ea praescriptarura observalionem
posse.
Syllabus

iniri

nunquam

(0
(2)

Cf.

a.

1864, prop. LXXIII.

76.

prop. LXVII sq.

Vidit S. Facultas Theologica,

H.

J.

Feye,

S. Fac. p.
,

t.

Decanus.
t.

F. J.

MouLART

S. Fac. p.

a Secretis.

Vidit Rector Universitatis

N.

J.

Laforet.

INDEX LIBRI.

Pag.

PRiEFATlO

IX

INTRODUGTIO.
De syrorum historia litteraria ad tempora SUMMATIM DEDUCTA
1.
2.
3.
s.

jacobi sarugensis
1

4.

De Abgari et Chrisli Domini epislolis De antiquis versionibus syriacis S. Scripturas De Bardesane gnostico De litteris syriacis a Bardesane usque ad S. Ephrsemum. Recensentur S. Simeon Barsaboe, S. Milles, Jabachues

....

5
7

Chaldseus, Isaias Adabi Arzunita, S. Jacobus Nisibenus.


5.

12

De

S.

Ephrsemo ejusque discipulis


,

Zenobio

Isaaco

Si-

6. 7.

meon Abrahamo De Balseo et S. Marulha De scriptoribus syris sasculi quinti. Occurrunt Acacius Rabulas, Ibas, Nonnus, S. Isaac Magnus, Cosmas, Josue
stylita

14
15

16

8,

De scriploribussyrisNestorianisetMonophysitis. Rccensentur Barsaumas, Narses Jazidades , Mares, Maanes,


,

Xenaias, Paulus
9.

19

De Simeone, episcopo Beth-Arsamensi

........

20

342

INDEX

LIBR,r.

DISSERTATIO.

CAPUT PRIMUM.
DE
VITA
S.

JACOBI SARUGENSIS

22

ARTICULUS
Fonles historici proponuntur

I.

22

1.

Georgii carmen panegyricum exhibetur


notis

cum

versione et

23
86 88
.

2, 3. 4.

De auctore hujus carminis panegyrici


Georgianse panegyris summa Auctor quidam anonymus de Jacobo Sarugensi

. .

89

ARTICULUS
Discutiuntur
1. 2.

II.

vitse S.

Jacobi adjuncta prsecipua


et patria

90 90
infanti

De ejus getate De facinore


legitur

insolito

quod Jacobo

attributum

3.
i.

3.

De instltutione S. Jacobi Sarugensis De examine quo Sarugensis scientiam ac fidem explorarunt episcopi quinque, deque illius scriptorum origine. De conditione vitae S. Jacobi, ante ejus episcopatum
.
,

95 95
97

99
101

6,

De

S.

Jacobi

munere

episcopali

obitu et sanclitate

CAPUT ALTERUM.
De
SCRIPTIS ET DOCTRINA
S.

JACOBI SARUGENSIS

104

ARTICULUS
Jacobi scriptorum recensio
1.
,

I.

2.

103 forma et stylus Recensentur S. Jacobi scripta pleraque inedita, quse in 103 variis Europse bibliothecis supersunt Notantur quisdam de istorum scriptorum forma et stylo 113
.

ARTICULUS

II.

De authentia el integritate scriptorum S. Jacobi Sarugensis De scriptorum S. Jacobi genuina origine 1. De eorundem integra conservatione 2.

.116
116 118

INDEX LIBRI.

343

ARTICULUS

m.
120 120

De doclrina S. Jacobi, ejusque operum usu dogmatico 1. S. Jacobi doclrina de SS. Trinitate
2.
3.

S. Jacobi doclrina S.

de crealione 122 Jacobi doctrina de peccato originali et de redemptione a Ghrislo peracta 124
Jacobi doctrina de vita futura et de necessilate gratise
divinae

i.

S.

125
. .

5. 6.

S.

Jacobi doctrina de futura resurrectione corporum


legis

128
129

S. Jacobi doctrina

de SS. Eucharistia et de sacrificio novse

7.

S. Jacobi doctrina

de magisterio Ecclesiae, deque Petri


135

primatu
8. 9.

S. S.

Jacobi doctrina de iniercessione sanctorum

.... Jacobi doctrina de orationibus pro defunctis ....


ARTICULUS
IV.

133 13S

De orthodoxia
1.

S. Jacobi

ejusque doclrina circa sacratissimum

Incarnationis mysterium

136
136

Orthodoxise
1"

S.

Jacobi argumenta externa

Negativa
S.

2 Positiva

136 146
Jacobi argumenta interna ex ipsius scrip-

2.

Orthodoxiae
tis

deprompta. Ejus doctrina de Incarnatione enuclea150

tius evolvitur
3.

Discutiunlur objectiones adversus orthodoxiam S. Jacobi

ex ejus scriptis petilse


I.

166

Difflcullas

utitur

desumpta ex verbo miscere, quo Jacobus ad unionem naturarum in Christo signifi166

candam
II.

Difficultas ex

usu vocis naiuraliler de unione huma-

nitatis et divinitatis in Christi


III.

persona abhibitse.

170

Difficultas

inde quaisita quod Jacobus asserat esse

unicuique nalune in Christo propria sua Iribuenda. 171

ARTICULUS
S. Jacobi doctrina

V.

1.

S. Jacobi doclrina

2.

de beatissima virgine Maria 186 187 de originali mundilie B. M. V. Utrum Jacobus beatissimai Virgini dolores partus ad. .
.

scribat

196

344

INDEX

LIBRI.

CARMINA DUO
Argumentum carminis

S.

JACOBI SARUGENSIS DE

B. M. V.

prioris

197

Carminis prioris textus et versio Argumentum carminis posterioris Carminis posterioris textus et versio

202

234 256

APPENDICES.
A
De Syrorum metro

PPENDIX PRIOR.
304

et poesi

APPENDIX ALTER.
.311 Brevis vita sancti Jacobi Sarugensis ex codice musgsi britannici Index Yocabulorum syriacorum quse in lexico Castelli desiderantur. 315
.

Corrigenda

318
319

Theses

rx^ '^TV^-^vt

f^

^
^y

Unirersity of Toronto

Library

''W

DO NOT REMOVE THE CARD FROM


THIS

POCKET
Acmc
Llbrarr Card Pocket

Ude Pau "Rtt. IndM Fae"

Ma<l by

LIBRARY BUREAU

'

-v.

/'

&b
.f.rWi

Vous aimerez peut-être aussi