ZABURZENIA

DEPRESYJNE
MILENA POŁOSA, JULIA WIERZEJSKA
 INFORMACJE
OGÓLNE
◦ Słowo “depresja” używane jest powszechnie do opisywania
uczuć smutku, których każdy z nas odczuwa w pewnych
okresach życia. Jest to również termin określający szereg
rozpoznawalnych depresyjnych zaburzeń chorobowych.
◦ Zaburzenia depresyjne to grupa zaburzeń psychicznych,
pojęcie stosowane w terminologii psychiatrycznej i odnoszące
się do zespołów objawów depresyjnych występujących
w przebiegu chorób afektywnych (nazywanych
także zaburzeniami afektywnymi lub zaburzeniami nastroju.
 Zespoły te objawiają się głównie obniżeniem nastroju:
◦ smutkiem,
◦ przygnębieniem,
◦ niską samooceną,
◦ małą wiarą w swoje możliwości,
◦ poczuciem winy, 
◦ pesymizmem,
◦ u części pacjentów myślami samobójczymi.

Jednak poza zmianami widocznymi w nastroju objawia się również niezdolnością

do przeżywania przyjemności (anhedonią), spowolnieniem psychoruchowym,
zaburzeniem rytmu dobowego (bezsennością lub nadmierną sennością)
lub zmniejszeniem apetytu (rzadziej jego wzmożeniem).
GŁÓWNE PRZYCZYNY DEPRESJI
Głównymi przyczynami depresji są:
◦ czynniki biologiczne: infekcje biologiczne (np. wirus Borna)
◦ związane ze stylem życia: nadużywanie alkoholu, problemy ze snem, niewłaściwa
dieta, mała aktywność fizyczna
◦ czynniki psychologiczne: niski poziom pozytywnego samopoczucia, niskie poczucie
własnej wartości, negatywne doświadczenia życiowe, stres, trauma
◦ czynniki społeczne: niski status socjoekonomiczny, stresujące środowisko, izolacja
społeczna.
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE
Rozpoznanie epizodu depresyjnego według klasyfikacji ICD-10
Według klasyfikacji ICD-10, aby stwierdzić występowanie epizodu depresyjnego, muszą
występować przez co najmniej dwa tygodnie przynajmniej dwa z trzech poniższych
objawów:
◦  obniżenie nastroju,
◦ utrata zainteresowań i zdolności do radowania się,
◦ zmniejszenie energii prowadzące do wzmożonej męczliwości i zmniejszenia
aktywności,
Oraz dwa lub więcej spośród następujących objawów:
◦ osłabienie koncentracji i uwagi,
◦ niska samoocena i mała wiara w siebie,

◦ poczucie winy i małej wartości,

◦ pesymistyczne, czarne widzenie przyszłości,

◦ myśli i czyny samobójcze,

◦ zaburzenia snu,

◦ zmniejszony apetyt.
Rozpoznanie epizodu dużej depresji według klasyfikacji DSM-5
Klasyfikacja DSM-5 opisuje następujące kryteria rozpoznania epizodu dużej depresji:
A. W okresie dwóch tygodni lub dłuższym występowało 5 lub więcej spośród poniżej wymienionych
objawów (co stanowi istotną zmianę w stosunku do wcześniejszego funkcjonowania):
1. Obniżony nastrój przez większą część dnia i niemal codziennie

2. Wyraźnie mniejsze zainteresowanie i satysfakcja z niemal wszystkich aktywności (anhedonia).

3. Zmniejszenie masy ciała pomimo braku stosowania diet albo zwiększenie masy ciała lub
zmniejszenie się lub zwiększenie się apetytu obecne niemal codziennie.

4. Bezsenność lub wzmożona senność niemal codziennie.

5. Pobudzenie psychoruchowe lub spowolnienie występujące niemal codziennie

6. Męczliwość lub utrata energii obecne niemal codziennie.

7. Poczucie własnej niskiej wartości lub nadmierne, nieadekwatne poczucie winy (może mieć
charakter urojeniowy) obecne niemal codziennie.

8. Zmniejszona zdolność koncentracji lub brak decyzyjności obecne niemal codziennie.

9. Nawracające myśli o śmierci, nawracające myśli samobójcze bez sprecyzowanego planu

samobójczego lub z planem samobójczym lub próby samobójcze. 
Rozpoznanie epizodu dużej depresji według klasyfikacji
DSM-5
B. Objawy są przyczyną klinicznie istotnego cierpienia lub upośledzenia w
funkcjonowaniu społecznym, zawodowym lub innych ważnych obszarach
funkcjonowania.
.
C. Nie ma podstaw, aby epizod ten przypisywać działaniu substancji
przyjmowanych przez pacjenta lub innym przyczynom medycznym związanym
ze stanem zdrowia pacjenta.
.
D. Występowanie wymienionych objawów nie jest łatwiejsze do wyjaśnienia
obecnością zaburzeń schizoafektywnych, schizofrenii, zaburzeń podobnych do
schizofrenii,zaburzeń urojeniowych lub innych zaburzeń ze spektrum zaburzeń
psychotycznych.
.
E. Nigdy nie miał miejsca epizod manii ani też epizod hipomanii
.
 LECZENIE
DEPRESJI

Zaburzenia depresyjne mogą

być bardzo skutecznie leczone.
Ludzie doświadczający
utrzymujących się przez długi
czas i mających głęboki, ujemny
wpływ na ich życie uczuć smutku,
powinni skontaktować się ze
swoim lekarzem lub z
przychodnią rejonową.
 Leczenie będzie zależało od objawów
występujących u danej osoby, ale w jego skład
będzie wchodziła jedna lub więcej z poniżej
wymienionych metod:
◦ Interwencje psychologiczne, takie jak poznawcza terapia
behawioralna
◦ mają na celu wywołanie u pacjenta zmian we wzorcach
myślowych, zachowaniu i w przekonaniach, które związane są
z depresją.
◦  Terapie interpersonalne pomagają ludziom zrozumieć efekty
relacji interpersonalnych na własnych emocjach.
◦  Leki przeciwdepresyjne mogą łagodzić depresyjne uczucia,
przywracać normalną rutynę snu i apetyt oraz obniżać uczucie
napięcia.
W przeciwieństwie do środków uspokajających, leki
przeciwdepresyjne nie wywołują uzależnień. Przywracają one
powoli równowagę neurotransmiterów w mózgu. Ich
pozytywne efekty osiągane są po upływie okresu od jednego,
do czterech tygodni.
◦  Istnieją specjalne leki kontrolujące wahania nastroju, na
przykład w chorobie afektywnej dwubiegunowej
◦  Zmiany w trybie życia, takie jak podjęcie ćwiczeń fizycznych,
ograniczenie szkodliwego spożycia alkoholu i używania
narkotyków, mogą pomóc chorym wydostać się z depresji.
ZDANIE WHO O ZABURZENIACH
DEPRESYJNYCH
Światowa Organizacja Zdrowia twierdzi, że depresja jest jednym z głównych przyczyn
niepełnosprawności na świecie. Wynika to z faktu, że jest to choroba prowadząca do dużej
liczby lat straconych, gdzie ludzie są mniej produktywni, mniej energiczni, robią mało w
życiu, często chodzą na zwolnienia lekarskie. "Ludzie rutynowo mówią, że depresja jest
najgorszą rzeczą, która przydarzyła się im", jak twierdzi cytowany już prof. Coplan. " A
powodem jest to, że ich mózgi nie funkcjonują dobrze. Nie potrafią podejmować decyzji i nie są
pewni swego - wszystko wymaga dużego mentalnego wysiłku".
 Najwięcej ludzi na świecie na depresję choruje w Indiach – aż
56,6 mln. Stanowią oni 4,5% mieszkańców tego kraju. Drugie
miejsce w raporcie WHO z 2017 roku zajmują Chiny z
wynikiem 54,8 mln. Z depresją zmaga się 4,2% chińskiej
populacji. Trzecie miejsce przypada Stanom Zjednoczonym,
gdzie choruje 17,5 mln ludzi. To aż 5,9% wszystkich
O DEPRESJI NA Amerykanów. Pod tym względem USA wysuwają się na
prowadzenie wśród wymienionych krajów.
ŚWIECIE Według National Alliance on Mental Illness co roku jedna na
pięć osób dorosłych w USA doświadcza jakiejś formy choroby
psychicznej, ale tylko 41 procent dotkniętych tą chorobą
otrzymało pomoc psychologiczną lub psychiatryczną. Według
WHO w USA i Kanadzie jest zaledwie ok. 13 lekarzy
psychiatrów na 100 000 osób.
Pod względem skali choroby najgorzej jest
jednak w Europie, jeśli chodzi o procentowy
udział chorych. Aż 6,3% Ukraińców (2,8 mln)
zmaga się z depresją, co jest najwyższym
wynikiem na świecie. Pod tym względem drugie
miejsce zajmuje Estonia z wynikiem 5,9% (75
tys.), trzecie 5,7% – Grecja (593 tys.) i
Portugalia (578 tys.). Dalej: Białoruś 5,6% (511
tys.), Mołdawia 5,4% (207 tys.), Hiszpania 5,2%
(2,4 mln) i Polska 5,1% (1,8 mln).
Więcej niż co dwudziesty Europejczyk
doświadcza depresji i ten wynik Stary Kontynent
stawia w najtrudniejszej sytuacji na świecie.
STATYSTYKI
 CIEKAWOSTKI
Bóle głowy, problemy
żołądkowo-jelitowe, krótki i
płytki oddech, napięcie
odczuwane w ciele – to wszystko
mogą być symptomy zaburzenia
depresyjnego.
Depresja często prowadzi do
samobójstw, około 30 procent
chorych.
"Depresja to ukryta
Ludzie z chorobami
choroba„ Niektórzy ludzie mogą
przewlekłymi,
być nawet dość energiczni i
jak cukrzyca, choroba serca, Pogoda jest czynnikiem
radośni, ale wewnętrznie cierpią,
stwardnienie rozsiane mają także wywołującym depresję
doświadczając różnorodnych
wyższe ryzyko zachorowania na
symptomów, które nie są
depresję.
zauważone na pierwszy rzut oka.
Często chorzy nie zdają sobie
Chorych na depresję jest aż 10 Najczęściej chorują ludzie sprawy z tego, że chorują na
procent społeczeństwa. między 18 a 44 rokiem życia. depresje, objawy przypisują
innym chorobom
DEPRESJA - WIELU Z NAS MA SWOJEGO "CZARNEGO PSA"
BIBLIOGRAFIA
◦ https://forumprzeciwdepresji.pl/depresja/o-chorobie/statystyki
◦ https://twarzedepresji.pl/o-depresji-swiecie/
◦ https://psycholog.pluskiewicz.pl/leczenie-depresji/
◦ https://embracementalhealth.org.au/sites/default/files/2019-04/What%2Bis%2Ba%2BPolish%2Bdepressi
ve%2Bdisorder.pdf
◦ https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaburzenia_depresyjne