De concubitu Martis et Veneris

Discite securos non umquam credere amores:

ipsa Venus, cui flamma potens, cui militat ardor,

quae tuto posset custode Cupidine amare,

quae docet et fraudes et amorum furta tuetur,

nec sibi securas valuit praebere latebras 5

Improbe, dure puer, crudelis crimine matris,

pompam ducis, Amor, nullo satiate triumpho!

Quid conversa Iovis laetaris fulmina semper?

Ut mage flammantes possis laudare sagittas,

iunge, puer, teretes Veneris Martisque catenas: 10

gestet amans Mavors titulos et vincula portet

captivus, quem bella timent; utque ipse veharis,

iam roseis fera colla iugis submittat amator.

Post vulnus, post bella potens Gradivus anhelat

in castris modo tiro tuis, semperque timendus 15

te timet et sequitur qua ducunt vincla marita.

1
Ite, precor, Musae: dum Mars, dum blanda Cythere

imis ducta trahunt suspiria crebra medullis,

dumque intermixti captatur spiritus oris,

carmine doctiloquo Vulcani vincla parate, 20

quae Martem nectant Veneris nec brachia laedant

inter delicias roseo prope livida serto.

Namque ferunt Paphien, Vulcani et Martis amorem,

inter adulterium nec iusti iura mariti

indice sub Phoebo captam gessisse catenas: 25

illa manus duros nexus tulit, illa mariti

ferrea vincla sui. Quae vis fuit ista doloris!

An fortem faciebat amor? Quid, saeve, laboras?

Cur nodos Veneris Cyclopia flamma paravit?

De roseis conecte manus, Vulcane, catenis! 30

Nec tu deinde liges, sed blandus vincla Cupido,

ne palmas duro cum nodus vulnere laedat.

Lucus erat Marti gratus, post vulnera Adonis

2
pictus amore deae; si Phoebi lumina desint

tutus adulterio: dignos quem Cypris amaret, 35

quem Byblos coleret, dignus quem Gratia servet.

Vilia non illo surgebant gramina luco:

pingunt purpureos candentia lilia flores;

ornat terra nemus: nunc lotos mitis inumbrat,

nunc laurus, nunc myrtus. Habent sua munera rami: 40

namque hic per frondes redolentia lilia pendent,

hic rosa cum violis, hic omnis gratia florum,

hic in ter violas coma mollis laeta hyacinthi:

dignus amore locus, cui tot sint munera rerum!

Non tamen in lucis aurum, non purpura fulget: