Vous êtes sur la page 1sur 6

dēfĭcĭo dēfĭcĭo, is, ere, feci, fectum : faillir, faire défection; (au passif) être privé

de

dēfĭcĭo, is, ere, feci, fectum : faillir, faire défection; (au passif) être privé de
ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal

ACTIF

Indicatif infectum
présent imparfait futur

dēfĭcĭō̆ dēfĭcĭēbăm dēfĭcĭăm

dēfĭcĭs dēfĭcĭēbās dēfĭcĭēs

dēfĭcĭt dēfĭcĭēbăt dēfĭcĭĕt

dēfĭcĭmŭs dēfĭcĭēbāmŭs dēfĭcĭēmŭs

dēfĭcĭtĭs dēfĭcĭēbātĭs dēfĭcĭētĭs

dēfĭcĭūnt dēfĭcĭēbānt dēfĭcĭēnt


Indicatif perfectum
parfait plus-que-parfait futur antérieur

dēfēcī dēfēcĕrăm dēfēcĕrō̆

dēfēcīstī dēfēcĕrās dēfēcĕrī̆s

dēfēcĭt dēfēcĕrăt dēfēcĕrĭt

dēfēcĭmŭs dēfēcĕrāmŭs dēfēcĕrī̆mŭs

dēfēcīstĭs dēfēcĕrātĭs dēfēcĕrī̆tĭs

dēfēcērūnt, dēfēcērĕ dēfēcĕrānt dēfēcĕrīnt

ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Subjonctif

présent imparfait parfait plus-que-parfait


dēfĭcĭăm dēfĭcĕrĕm dēfēcĕrĭm dēfēcīssĕm

dēfĭcĭās dēfĭcĕrēs dēfēcĕrī̆s dēfēcīssēs

dēfĭcĭăt dēfĭcĕrĕt dēfēcĕrĭt dēfēcīssĕt

dēfĭcĭāmŭs dēfĭcĕrēmŭs dēfēcĕrī̆mŭs dēfēcīssēmŭs

dēfĭcĭātĭs dēfĭcĕrētĭs dēfēcĕrī̆tĭs dēfēcīssētĭs

dēfĭcĭānt dēfĭcĕrēnt dēfēcĕrīnt dēfēcīssēnt

Impératif

personne singulier pluriel

2ème pr. dēfĭcĕ dēfĭcĭtĕ

2ème fut. dēfĭcĭtō dēfĭcĭtōtĕ

3ème fut. dēfĭcĭtō dēfĭcūntō

infinitif présent actif : dēfĭcĕrĕ


infinitif parfait actif : dēfēcīssĕ
ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Participe présent

cas masculin féminin neutre

singulier

nominatif dēfĭcĭēns dēfĭcĭēns dēfĭcĭēns

vocatif dēfĭcĭēns dēfĭcĭēns dēfĭcĭēns

accusatif dēfĭcĭēntĕm dēfĭcĭēntĕm dēfĭcĭēns

génitif dēfĭcĭēntĭs dēfĭcĭēntĭs dēfĭcĭēntĭs

datif dēfĭcĭēntī dēfĭcĭēntī dēfĭcĭēntī

ablatif dēfĭcĭēntĕ dēfĭcĭēntĕ dēfĭcĭēntĕ

pluriel

nominatif dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntĭă

vocatif dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntĭă


accusatif dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntēs dēfĭcĭēntĭă

dēfĭcĭēntŭm, dēfĭcĭēntŭm, dēfĭcĭēntŭm,


génitif
dēfĭcĭēntĭŭm dēfĭcĭēntĭŭm dēfĭcĭēntĭŭm

datif dēfĭcĭēntĭbŭs dēfĭcĭēntĭbŭs dēfĭcĭēntĭbŭs

ablatif dēfĭcĭēntĭbŭs dēfĭcĭēntĭbŭs dēfĭcĭēntĭbŭs

ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Participe futur

cas masculin féminin neutre

singulier

nominatif dēfēctūrŭs dēfēctūră dēfēctūrŭm

vocatif dēfēctūrĕ dēfēctūră dēfēctūrŭm

accusatif dēfēctūrŭm dēfēctūrăm dēfēctūrŭm

génitif dēfēctūrī dēfēctūrāe dēfēctūrī

datif dēfēctūrō dēfēctūrāe dēfēctūrō

ablatif dēfēctūrō dēfēctūrā dēfēctūrō

pluriel

nominatif dēfēctūrī dēfēctūrāe dēfēctūră

vocatif dēfēctūrī dēfēctūrāe dēfēctūră

accusatif dēfēctūrōs dēfēctūrās dēfēctūră

génitif dēfēctūrōrŭm dēfēctūrārŭm dēfēctūrōrŭm

datif dēfēctūrīs dēfēctūrīs dēfēctūrīs

ablatif dēfēctūrīs dēfēctūrīs dēfēctūrīs

gérondif accusatif dēfĭcĭēndŭm

gérondif génitif dēfĭcĭēndī

gérondif datif dēfĭcĭēndō


gérondif ablatif dēfĭcĭēndō

supin en -um dēfēctŭm

supin en -u dēfēctū

PASSIF

ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Indicatif
présent imparfait futur

dēfĭcĭŏr dēfĭcĭēbăr dēfĭcĭăr

dēfĭcĕrĕ, dēfĭcĕrĭs dēfĭcĭēbārĕ, dēfĭcĭēbārĭs dēfĭcĭērĭs, dēfĭcĭērĕ

dēfĭcĭtŭr dēfĭcĭēbātŭr dēfĭcĭētŭr

dēfĭcĭmŭr dēfĭcĭēbāmŭr dēfĭcĭēmŭr

dēfĭcĭmĭnī dēfĭcĭēbāmĭnī dēfĭcĭēmĭnī

dēfĭcĭūntŭr dēfĭcĭēbāntŭr dēfĭcĭēntŭr

ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Subjonctif

présent imparfait

dēfĭcĭăr dēfĭcĕrĕr

dēfĭcĭārĭs, dēfĭcĭārĕ dēfĭcĕrērĕ, dēfĭcĕrērĭs

dēfĭcĭātŭr dēfĭcĕrētŭr

dēfĭcĭāmŭr dēfĭcĕrēmŭr

dēfĭcĭāmĭnī dēfĭcĕrēmĭnī

dēfĭcĭāntŭr dēfĭcĕrēntŭr

Impératif
personne singulier pluriel

2ème pr. dēfĭcĕrĕ dēfĭcĭmĭnī

2ème fut. dēfĭcĭtŏr -

3ème fut. dēfĭcĭtŏr dēfĭcĭūntŏr


infinitif présent passif : dēfĭcī
ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Participe parfait

cas masculin féminin neutre

singulier

nominatif dēfēctŭs dēfēctă dēfēctŭm

vocatif dēfēctĕ dēfēctă dēfēctŭm

accusatif dēfēctŭm dēfēctăm dēfēctŭm

génitif dēfēctī dēfēctāe dēfēctī

datif dēfēctō dēfēctāe dēfēctō

ablatif dēfēctō dēfēctā dēfēctō

pluriel

nominatif dēfēctī dēfēctāe dēfēctă

vocatif dēfēctī dēfēctāe dēfēctă

accusatif dēfēctōs dēfēctās dēfēctă

génitif dēfēctōrŭm dēfēctārŭm dēfēctōrŭm

datif dēfēctīs dēfēctīs dēfēctīs

ablatif dēfēctīs dēfēctīs dēfēctīs

ACTIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe présent Participe futur
PASSIF
Indicatif Subjonctif Impératif & Infinitif Participe parfait Adjectif verbal
Adjectif verbal
cas masculin féminin neutre

singulier

nominatif dēfĭcĭēndŭs dēfĭcĭēndă dēfĭcĭēndŭm

vocatif dēfĭcĭēndĕ dēfĭcĭēndă dēfĭcĭēndŭm

accusatif dēfĭcĭēndŭm dēfĭcĭēndăm dēfĭcĭēndŭm

génitif dēfĭcĭēndī dēfĭcĭēndāe dēfĭcĭēndī

datif dēfĭcĭēndō dēfĭcĭēndāe dēfĭcĭēndō

ablatif dēfĭcĭēndō dēfĭcĭēndā dēfĭcĭēndō

pluriel

nominatif dēfĭcĭēndī dēfĭcĭēndāe dēfĭcĭēndă

vocatif dēfĭcĭēndī dēfĭcĭēndāe dēfĭcĭēndă

accusatif dēfĭcĭēndōs dēfĭcĭēndās dēfĭcĭēndă

génitif dēfĭcĭēndōrŭm dēfĭcĭēndārŭm dēfĭcĭēndōrŭm

datif dēfĭcĭēndīs dēfĭcĭēndīs dēfĭcĭēndīs

ablatif dēfĭcĭēndīs dēfĭcĭēndīs dēfĭcĭēndīs


dēfĭcĭo dēfĭcĭo, is, ere, feci, fectum : faillir, faire défection; (au passif) être privé
de

Vous aimerez peut-être aussi