Académique Documents
Professionnel Documents
Culture Documents
Correction de TD N 2 d’Analyse 2
Exercice 1 :
1) i) On a la fonction f (x) = x2 est continue sur [0, 1]. Donc elle est Riemann intégrable. De
plus on a
n
R1 2 1 X k2
0
x dx = lim
n→+∞ n
k=1
n2
n
1X 2
= lim 3 k
n→+∞ n
k=1
1 n(n + 1)(2n + 1)
= lim 3
n→+∞ n 6
= 13
ii) De même la fonction ex est Riemann intégrable car elle est continue sur [0, 1]. Alors
n
R1 1X k
0
ex dx = lim en
n→+∞ n
k=1
n
1X 1 k
= lim (e n )
n→+∞ n
k=1
1
1 1 1 − (e n )n
= lim e n 1
n→+∞ n 1 − en
1 1 − e
= lim e n 1
n→+∞ 1−e n
1
n
1 − ex
= e − 1 (car lim
= −1)
x→0 x
2) On note σ = {x0 = 0 < x1 < · · · < xn = 1}. On a
s(f ) = sup s(f, σ) et S(f ) = inf S(f, σ),
σ σ
où
n−1
X n−1
X
s(f, σ) = inf f (x) · (xk+1 − xk ) et S(f, σ) = sup f (x) · (xk+1 − xk ).
x∈[xk ,xk+1 ]
k=0 k=0 x∈[xk ,xk+1 ]
Finalement on a
n−1
X
S(f, σ) = 1 · (xk+1 − xk ) = 1 =⇒ S(f ) = 1,
k=0
et
n−1
X
s(f, σ) = xk · (xk+1 − xk ) = s(g, σ)
k=0
avec g(x) = x pour tout x ∈ [0, 1]. Alors
Z 1
1
s(f ) = s(g) = xdx = .
0 2
D’où s(f ) 6= S(f ) et f n’est pas Riemann intégrable.
Exercice 2 :
1) On a
n n
X 1 1X 1
Z 1
1 √
un = √ = q → √ dx = 3 − 1.
k=1
n2 + 2kn n k=1 1 + 2k 0 1 + 2x
n
1 1
0< √ < √ < ηε .
n+k n
3
1
Si n ≥ nε on aura |ε( √n+k ) < ε. Ainsi
n n
X 1 1 X 1 1
| ε( √ )| ≤ |ε( √ )|
k=1
n+k n+k k=1
n+k n+k
n
X 1
≤ ( )ε
k=1
n+k
n
X 1
Or un = est convergente (voir ci-dessus) et donc elle est bornée. Il existe donc
k=1
k+n
une constante M > 0 telle que pour tout n ≥ 1, |un | ≤ M . Donc
n
X 1 1
| ε( √ )| ≤ ε M.
k=1
n + k n + k
Alors
n
X 1 1
∀ε > 0 ∃n Mε ∈ N / ∀n ≥ n Mε | ε( √ )| < ε.
k=1
n + k n + k
Autrement dit
n
X 1 1
lim ε( √ ) = 0.
n→+∞
k=1
n + k n + k
D’où,
1 1 1 ln(2)
lim ch( √ ) + ch( √ ) + · · · + ch( √ ) − n = .
n→+∞ n+1 n+2 2n 2
Exercice 3 :
1) On a
Z 2
4
ln(x)dx = [x ln(x) − x]21 = 2 ln(2) − 1 = ln( ).
1 e
Donc
n n
4 1X k Y k+n 1
ln( ) = lim ln(1 + ) = lim ln(( ) n ).
e n→+∞ n
k=1
n n→+∞
k=1
n
Alors
4 (1 + n)(2 + n) · · · 2n 1 (2n)! 1
= lim ( ) n = lim ( )n .
e n→+∞ nn n→+∞ n! nn
1
2) On a un = √1n (11 22 · · · nn ) n2 . Alors
n
X
ln(un ) = − ln(n)
2
+ 1
n2
k ln(k)
k=1
n n
X kk 1X k
= − ln(n)
2
+ 1
n
ln( ) + 2 k ln(n) ( car ln(k) = ln( ) + ln(n))
k=1
n n n k=1 n
n
1
X k k n(n + 1) ln(n)
= n
ln( ) + 2
ln(n) −
k=1
n n 2n 2
n
Xk k ln(n)
= n1 ln( ) + .
k=1
n n 2n
Or
n 1 1
x2 −1
Z Z
1Xk k x
lim ln( ) = x ln(x)dx = ln(x)]10 − dx = .
n→+∞ n n n 0 2 0 2 4
k=1
−1
Donc lim un = e 4
n→+∞
4
Exercice 4 :
1) i) On a pour tout t ∈ [0, 1],
π
arcsin(t) π
| nt
≤ 2nt = e−nt .
1+e e 2
Alors Z 1
arcsin(t) π π
| nt
dt| ≤ (1 − e−n ) ≤ .
0 1+e 2n 2n
Donc Z 1
arcsin(t)
lim dt = 0.
n→+∞ 0 1 + ent
ii) D’après la première formule de la moyenne il existe cx ∈ [x, 2x] tel que
Z 2x Z 2x
arctan(t) 1
dt = arctan(cx ) dt = arctan(cx ) ln(2).
x t x t
Z 2x
arctan(t) π
Comme cx → +∞ quand x → +∞, alors lim dt = ln(2).
x→+∞ x t 2
iii) Pour tout t ∈ [0, x] on a
1 1 1
√ ≤√ ≤√ .
2x t+x x
Donc Z x
1 x
Z Z x
1 1 1 t 1 1 1
√ = 2√ tdt ≤ 2 √ dt ≤ 2 √ tdt = √ .
2 2x x 2x 0 x 0 t+x x x 0 2 x
Par conséquent
1 x
Z
t
lim 2 √ dt = 0.
x→+∞ x 0 t+x
Exercice 5 :
0 0 0
Donc Z 1 Z 1 2
argsht 1 −argsht 1
2 2 2
1 = 1 ≤ ( (e 2 ) dt) 2 ( (e 2 ) dt) 2 .
0 0
Alors Z 1 Z 1
1 ≤ ( (e argsht
)dt)( (e−argsht )dt).
0 0
5
Exercice 6 :
π π2
lim In = arctan(1) = .
n→+∞ 4 16
Exercice 7 :
1) On a pour tout x ∈ R,
R −2x
f (−x) = − x1 −x argsh(t)
t
dt
1 2x argsh(−u)
R
= x x −u
du ( on effectue le changement u = −t)
1 2x argsh(u)
R
= x x u
du (argsh est impaire)
= f (x).
2) Pour tout t ∈ [x, 2x], on a
argsh(x) ≤ argsh(t) ≤ argsh(2x).
Donc
t3
3) Pour tout t ≥ 0, soient f (t) = t − argsh(t) et g(t) = argsh(t) − t + 6
. On a f 0 (t) =
1
1 − √1+t2 ≥ 0. Donc f (t) ≥ f (0) = 0.
−1
t2
D’autre part, g 0 (t) = (1 + t2 ) 2 −1+ 2
. Or
−1 t 3 1
(1 + t) 2 =1− + .
2 8 (1 + c) 52
Donc
−1 t2 3 1
(1 + t2 ) 2 =1− + .
2 8 (1 + c) 25
Par suite g 0 (t) ≥ 0 et g(t) ≥ g(0) = 0.
6
lim f (x) = 1.
x→0
La fonction f est donc prolongeable au point 0 en une fonction continue. On pose f (0) = 1.
f (x) − 1 f (x) − 1
Comme − 18 7
x ≤ f (x)−1
x
≤ 0, alors lim+ = 0. f étant paire, alors lim = 0.
x→0 x x→0 x
D’où, f 0 (0) = 0.
5) On a
R 2x R 2x argsh(t) 0
f 0 (x) = − x12 x argsh(t) t
dt + 1
(
x x t
dt)
1 1 argsh(2x) argsh(x)
= − x f (x) + x (2 2x − x
)
1 argsh(2x)−argsh(x)
= − x f (x) + x2
.
Donc
argsh(2x) − argsh(x)
xf 0 (x) + f (x) = .
x